March 28, 2024

သူနာျပဳ႕မေလး

ခင္ခင္ေလးတစ္ေယာက္သူနာျပဳသင္တန္း ဆင္းၿပီးေတာ႐ြာေလးတစ္႐ြာမွတာဝန္က်တယ္။ အသက္ကငယ္ငယ္႐ုပ္ရည္ေလးကရွိေတာ့အျဖဴႏွင့္အနီေလးတြဲဝတ္ထားရင္က်က္သေရရွိလုံးဝန္းၿပီးေတာင့္တင္းတဲ့တင္သားေလးက အိေခ်ာပိုထက္သာတယ္။အြန္း တင္ပဲရွိတယ္ ထင္လားရင္လဲရွိတယ္။ျမန္မာဝတ္စုံေလးႏွင့္ဆိုျမင္သူတိုင္းခ်စ္ၾကတယ္။ဒါေပမယ့္ခင္ခင္ေလးမွာရာ္းစားသနာမရွိခဲ့ဘူး။ႀကိဳက္တဲ့သူေတြရွိေပမယ့္လည္းခင္ခင္ေလးစိတ္မဝင္စားရဲဘူး ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ခင္ခင္ေလးမိဘကဆင္းရဲတယ္။ မိဘကပညာသင္ေပးေနတဲ့အ႐ြယ္မွာ ရည္းစားသနာမ်ားထားခဲ့ရင္မိဘကေျပာဆိုၿပီးပညာဆက္သင္ခြင့္ရမွာမဟုတ္လို႔ပဲ။ “ကဲညီမ ညီမေလးကိုဒီ႐ြာကလူေတြႏွင့္မိတ္ဆက္ေပးမယ္” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ဆရာ” “ဒီေန႔ ခင္မ်ားတို႔႐ြာကိုအသစ္ေရာက္လာတဲ့ သားဖြားဆရာမေလးပါ၊သူ႔နာမည္ကခင္ခင္ေလးတဲ့၊ဝန္ထမ္းအသစ္ေတြခ်ေပးတဲ့အတြက္ အဆင္မေျပတာေလးေတြရွိရင္ဒီ႐ြာကရပ္မိရပ္ဖေတြကကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးေစခ်င္တယ္” “ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာႀကီး၊က်ေနာ္တို႔ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါမယ္။

အခုေတာ့ေဆးေပးခန္းကေဆာက္ေနဆဲကာလဆိုေတာ့ကာဆရာမေလးကို က်ေနာ္တို႔႐ြာကသင့္ေတာ္တဲ့အိမ္တစ္အိမ္မွာေနရာမွာစီစဥ္ေပးပါ့မယ္” “ဒီကိစၥက ဥကၠဌႀကီးတို႔ကိုအားကိုးရမွာပဲ” “ရပါတယ္ဆရာႀကီး၊က်ေနာ္တို႔႐ြာရဲ႕က်န္းမာေရးနိမ့္က်တဲ့အေျခအေနေတြတိုးတက္လာေပါင္ေက်း႐ြာေဆးေပးခန္းႏွင့္ဝန္ထမ္းခ်ေပးတဲ့အတြက္ဆရာႀကီးတို႔ကိုအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္” “ကဲဒီလိုဆိုက်ေနာ္ဥကၠဌႀကီးတို႔နဲ႔က်ေနာ့္ဝန္ထမ္းကိုစိတ္ခ်ထားခဲ့ပါမယ္” ၿမိဳ႕နယ္ဆရာဝန္ႀကီးျပန္သြားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ “ဆရာမေလး ဘာမွအားမငယ္နဲ႔” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” “ဆရာမေလးကို ေဒၚထားတို႔အိမ္မွာေနရာခ်ေပးပါ့မယ္။ေဒၚထားတို႔အိမ္ကက်ယ္လဲက်ယ္တယ္ေရတြင္းႏွင့္လည္းနီးတယ္။” “ဟုတ္ကဲ့ဦးသင့္ေတာ္ေအာင္စီစဥ္ေပးပါ” “ေဒၚထားေရ က်ေနာ္ခင္မ်ားကိုတာဝန္ေပးလိုက္ၿပီ” “အမေလးကိုရင္ရယ္ က်မကဒီလိုသမီးေခ်ာေခ်ာေလးအိမ္လာေနတာကိုပဲအရမ္းဝမ္းသာလွပါၿပီ” “လာသမီးေလး အေဒၚတို႔အိမ္ကိုလာလိုက္ခဲ့” “မင္းမင္းေအာင္ေရနင္ ငါ့သမီးေလးအထုတ္ေတြသယ္ခဲ့ေတာ့” ခင္ခင္ေလး ကကိုကိုမင္းမင္းေအာင္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ေတာသားဆိုေပမယ့္အသားကမမဲဘူး ႐ုပ္ရည္ခပ္သန႔္သန႔္ေလးႏွင့္က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့သူမ်ိဳး၊လို႔ေတြးေနတုန္း “သမီးေလး လိုအပ္တာရွိရင္မင္းမင္းကိုခိုင္း အဲဒါ အေဒါ့္တူပဲ” “ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ” ႐ြာစပ္ေလးမွာ ေဒၚထားရဲ႕အိမ္ကိုလိုက္ခဲ့တယ္ အိမ္ၿခံဝင္းမွာေရတြင္းေလးႏွင့္အိမ္ေရွ႕မွာလမ္းေဘးမွာလယ္ကြင္းေတြသန႔္ရွင္းတဲ့ေလကို႐ူလို႔ရတာပဲဆိုၿပီခင္ခင္ေလးသေဘာက်သြားတယ္ “လာသမီးေလးသမီးေလးေနမယ့္အခန္းျပမယ္” “ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ” “မင္းမင္းေရ သမီးေလးေနမယ့္အခန္းရွင္းေပးစမ္းပါအုံးကြယ္” “ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလး” မင္းမင္းတစ္ေယာက္ဖင္ေပါ့စြာအခန္းကိုရွင္းလင္းေပးလိုက္တယ္။အေဒါ့္အိမ္ႏွင့္မင္းမင္းတို႔အိမ္ကၿခံဝင္းတဝင္းထဲ။

ဆရာမေလးကလဲ အရမ္းလွေတာ့မင္းမင္းရင္ခုန္ေနၿပီ။ “ဆရာမေလးေရ ၿပီးၿပီဗ်” “အာ ကိုမင္းမင္းကလည္းဆရာမလို႔မေခၚပါႏွင့္ရွင္ ခင္ေလးလို႔ပဲေခၚပါ” “ဟုတ္ကဲ့ခင္ေလး” ခင္ေလး အခန္းကိုေနရာေလးခ်လိုက္တယ္။ အခန္းေနာက္ဘက္မွာျပဴတင္းေပါက္ကေလးႏွင့္မို႔အလင္းေရာင္ေလးရတယ္။ပါလာတဲ့အလွျပင္ပစၥည္းကိုေနရာေလးခ်၊အိပ္ရာေလးခင္းၿပီးလွဲခ်လိုက္ၿပီးနားလိုက္ေတာ့အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္ “ခင္ေလး ခင္ေလး” “ဟင္ ” “အိပ္ေပ်ာ္ေနတာလား” “ဟုတ္ကဲ့ကိုမင္းမင္း” “ခင္ေလးေရခ်ိဳးဖို႔က်ေနာ္ေရျဖည့္ထားတယ္” “အားနာစရာကိုမင္းရယ္” “အားမနာႏွင့္ဗ်၊ေရတြင္းနားမွာေရအိုးရွိတယ္ အဲဒီမွာခ်ိဳးရမယ္” ခင္ေလးေရတြင္းနားလွမ္းၾကည့္ေတာ့ေျခာက္လုံးဝင္စဥ့္အိုးေလးႏွင့္သစ္သားျပားႀကီးတျပားခင္းထားတဲ့ေနရာေလး၊ဟင္းလင္းျပင္ႀကီးမွာ ခင္ေလးရွက္သြားတယ္။အေဆာင္မွာေနတုန္းကေရခ်ိဳးရင္တကိုယ္လုံးခြၽတ္ၿပီးေရခ်ိဳးခဲ့တာ အခုေတာ့ဟင္းလင္းျပင္ႀကီး “အင္းေလ သူဓေလ့ႏွင့္သူပဲေလ” “ခင္ေလး ေရခ်ိဳးရတာအဆင္မေျပလို႔လား” “ဟုတ္တယ္ကိုမင္းမင္း” “အင္းေလ ခင္ေလးကအပ်ိဳေလးဆိုေတာ့ရွက္ေနမွာပဲ” :”အဲဒီလိုမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဘူးကိုမင္းမင္း၊ခ်ိဳးေနၾကေနရာမဟုတ္လို႔ပါ၊က်မတို႔အေနႏွင့္ရွက္တာေတြကိုခြာခ်ၿပီးအလုပ္လုပ္ရတာမလား” “အင္းဟုတ္တယ္ဗ်။မျမင္ဝံ့ေဆးဆရာတဲ့၊ ခင္ေလးတို႔အေနႏွင့္ကက်ေတာ္တို႔မျမင္ဖူးတဲ့အရာေတြလည္းျမင္ဖူးေနမွာပဲ” “အင္းအဲတာလည္းဟုတ္တယ္၊သိတဲ့အတိုင္းေလ၊ခင္ေလးကသားဖြားဆရာမဆိုေတာ့လည္းမျမင္ဝံ့တာမရွိဘူးေပါ့” “ဟုတ္ပါၿပီ။သူမ်ားဟာေတြျမင္ဖူးၿပီးကိုယ့္အလွည့္က်ရင္ေၾကာက္မေနႏွင့္ေတာ့” “ေဟာ့ေတာ္ ကိုမင္းမင္း” “ဟားးစတာပါဗ်ာ။က်ေနာ္ေရွာင္ေပးပါ့မယ္”မင္းမင္းႏွင့္ေတြ႕ၿပီးခင္ေလးေပ်ာ္လာတယ္။႐ြာမွာတာဝန္က်ရင္ပ်င္းေနမွာလို႔ထင္ခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့မပ်င္းရေတာ့ဘူးေလ ခင္ေလးေရခ်ိဳးၿပီးရင္ဘတ္ေပၚသဘက္လြမ္း ၿပီးအိမ္ေပၚတက္ခဲ့တယ္။

အခန္းထဲဝင္ၿပီးသနပ္ခါးေရႀကဲေလးလိမ္းကာအဝတ္လဲၿပီးထြက္ခဲ့တယ္။ “သမီးေရ စားလို႔ရၿပီကြဲ႕” “ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ” “မင္းမင္းနင္လဲတစ္ခါတည္းစားလိုက္ေလ” “ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလး” မင္းမင္း၊ႏွင့္ေဒၚေလးတို႔စားဝိုင္းကိုခင္ေလးဝင္စားလိုက္တယ္။ “စားေကာင္းရဲ႕လား သမီး” “ေကာင္းတယ္ အေဒၚ” “ထမင္းစားၿပီးေတာ့လာသမီးလက္ဖက္ေလးစားၿပီးစကားေလးေျပာၾကတာေပါ့ကြယ္” “ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ” “ေရေႏြးၾကမ္းဝိုင္းေလးမွာ ခင္ေလးတို႔စကားေျပာေနၾကတယ္။ရွစ္နာရီခြဲအခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ “သမီးေလးစကားေျပာခ်င္ေသးရင္ေျပာ၊အေဒၚေတာ့အိပ္ခ်င္ၿပီ” ေတာဓေလ့ကလူေတြအေစာႀကီးအိပ္အေစာႀကီးထရေတာ့ေဒၚထားအိပ္ရာဝင္သြားၿပီ။ “ခင္ေလးအိပ္ရင္အိပ္ေတာ့ေလ” “ေန႔လည္ကအိပ္ထားေတာ့ခင္ေလးမအိပ္ခ်င္ေသးပါဘူး” “အင္း ကိုမင္းလဲမအိပ္ခ်င္ေသးပါဘူး၊ခင္ေလးမအိပ္ခ်င္ေသးဘူးဆိုရင္ဆက္စကားေျပာၾကမယ္” “ဟုတ္ကဲ့ ကိုမင္း” သင္တန္းတုန္းကအေတြ႕အႀကဳံေတြကို ဟာသေျပာျဖစ္ၾကတယ္၊ဒီလိုနဲ႔စကားေျပာရင္းရင္နီးသထက္ရင္းနီးလာၾကတယ္။တေျဖးေျဖးႏွင့္ခေလးေမြးတာကိုေျပာျပျဖစ္လာတဲ့အဆင့္ေရာက္ခဲ့တယ္။ညနက္လာေတာ့ “အင္း ခင္ေလးႏွင့္စကားသာေျပာေနရရင္တညလုံးေျပာျဖစ္မယ္” “ေဟာ့ေတာ့ ကိုမင္းအိပ္ေရးပ်က္မယ္ေလ” “က်ေနာ္ကရပါတယ္ဗ်၊ခင္ေလးအတြက္ပဲ စိတ္ပူတာ” “ရွင္ဘာျဖစ္လို႔ ကိုမင္း” “ဒီလိုဗ်ာ မီးထြန္းၿပီးစကားေျပာေနရင္လမ္းသြားလမ္းလာေတြကခင္ေလးအေပၚတမ်ိဳးျမင္မွာစိုးလို႔ပါ” “ဘယ္လိုျမင္ၾကမွာလဲကိုမင္း” “အခုမွေရာက္လာတဲ့ဆရာမေလးကို မင္းမင္းတို႔ကခ်ိဳင္ေနၿပီလို႔ေလ” “ခစ္ ခစ္ ခစ္” “တကယ္ပါက်ေနာ္တို႔ေတာ႐ြာေတြကအျမင္ မက်ယ္ေသးေတာ့ေျပာၾကေသးတယ္ေလ” “အင္းဒါႏွင့္ ႐ြာေတြမွာသမီးရည္းစားေတြက်စကားဘယ္လိုေျပာၾကလဲ” “ညဘက္ေျပာခ်င္ရင္အခ်ိန္းအဆက္လုပ္ရတာေပါ့” “ဘယ္သြားေျပာၾကလဲ” “အေဝးႀကီးမသြားဘူးေလ၊အဆင္ေျပရင္အိမ္နီးအနားမွာပဲေျပာၾကတာ” “အင္း” “အဲဒါထက္အဆင္ေျပရင္ေကာင္မေလးဆီမွာပဲေျပာျဖစ္တာေပါ့” “ခစ္ ခစ္ အခန္းထဲေခၚေျပာတာလား” “အင္းက်ေနာ္တို႔လဲကင္းေစာင့္လုပ္ဖူးတယ္” “ေဟာ့ေတာ္ ကိုမင္းမင္း” “မနက္ျဖန္ဘာလုပ္စရာရွိလဲခင္ေလး” “အင္း မနက္ျဖန္ ႐ြာနီးစပ္က႐ြာေတြကိုသြားခ်င္တရ္။ သူတို႔ေတြသိေအာင္လည္းေျပာျပခ်င္တယ္” “က်ေနာ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္” “ေက်းဇူးပါကိုမင္းမင္း” “ဟင္းးဟင္း အခုေတာ့မသြားဖူးေသးဘဲႏွင့္ေက်းဇူးတင္ေနတာသြားၾကည့္မွက်ေနာ့္ကိုအျပစ္မေျပာနဲ႔” “ဟင္ဘာလို႔ကိုမင္းမင္း” “က်ေနာ္တို႔႐ြာေတြကိုသြားရင္လွည္းလမ္းေၾကာင္းကေနဆိုင္ကယ္ေမာင္းရတာေလ။

အရမ္းလမ္းဆိုးတယ္” “အယ္ တကယ္လား” “မနက္ျဖန္က်ရင္သိရၿပီေပါ့” “ဟုတ္ကိုမင္းမင္း၊စကားေျပာေကာင္းေနတာ ညေတာ္ေတာ္နက္ၿပီ၊ကိုမင္းမင္းလဲအိပ္ေတာ့” “ခင္ေလးေရာအိပ္ေတာ့မလား” “အင္းအိပ္မယ္ေလ မနက္က်ရင္ေစာေစာသြားလို႔ရေအာင္” “ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ” ခင္ေလးေစာေစာအိပ္လိုက္တယ္။ကိုမင္းမင္းရွိလို႔႐ြာနီးစပ္ေတြကိုသြားလို႔ရတယ္ဆိုၿပီးေတြးကာမင္းမင္းကိုေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ္မနက္အိပ္ရာကႏိုးလာေတာ့ “သမီးေလး ႏိုးလာၿပီလား” “ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ” “ဒီမွာေကာက္ညင္းေပါင္းရွိတယ္။ေရေႏြးလဲရွိတယ္၊ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္ရင္ ေကာ္ဖီမစ္ရွိတယ္။မင္းမင္းလာပို႔သြားတာ” “ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ” ခင္ေလးမ်က္ႏွာသစ္ ၿပီးေကာက္ညင္းေပါင္းႏွင့္ေကာ္ဖီေသာက္လိုက္တယ္။ၿပီးမွသနပ္ခါးလိမ္းကာ အဝတ္အစားလဲၿပီးအိမ္ေရွ႕ကေစာင့္တယ္။မင္းမင္းကဆိုင္ကယ္ႏွင့္ေရာက္လာၿပီး “ခင္ေလးသြားလို႔ရၿပီလား” “ရၿပီေလကိုမင္း” “ေဟ့ မင္းမင္းေျဖးေျဖးေမာင္းအုံး” “ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလး” “လာခင္ေလးသြားၾကရေအာင္” ခင္ေလးကိုယ္မင္းဆိုင္ကယ္ေနာက္ကထိုင္လိုက္တယ္။ ႐ြာျပင္ေရာက္လာေတာ့ “ခင္ေလးျပဳတ္ၾကမယ္ေႏွာ္” “ဟုတ္ကိုမင္း” “အားမနာနဲ႔က်ေနာ့္ခါးဖက္ထား” “အမယ္ ကိုမင္းေႏွာ္” “တကယ္ေျပာတာလမ္းၾကမ္းတယ္” ခင္ေလးမဝံ့မရဲျဖစ္ကာကိုမင္းခါးကိုဖက္လိုက္တယ္။လမ္းကလည္းအရမ္းဆိုးေတာ့ကိုမင္းခါးကိုတင္းတင္းေလးဖက္လိုက္ေတာ့ႏို႔ေတြကကိုမင္းေက်ာကိုထိကပ္ေနတယ္။အခုလိုမ်ိဳး ဆိုင္ကယ္စီးရေတာ့ခင္ေလးစိတ္ထဲတမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ရင္လဲခုန္တယ္။မင္းမင္းမွာမိမိေက်ာကိုခင္ေလးရင္ဘတ္ႏွင့္ကပ္ၿပီးဖက္ထားေတာ့စိတ္ထဲတမ်ိဳးျဖစ္လာကာလီးကေတာင္လာတယ္။သာရာတဲ့အထိအေတြ႕ကျဖစ္လာတယ္။စိတ္ထဲမွာလည္းခင္းေလးကိုလိုးရရင္ အရမ္းေကာင္းမွာပဲလို႔ေတြးေနၿပီး လိုးလို႔ရေအာင္ၿငံစည္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့တယ္။ “ရရဲ႕လား ခင္ေလး” “အင္း ရတယ္ ကိုမင္း” ေမးသူႏွင့္ေျဖသူအသံေတြကမူမမွန္ေတာ့ေပ။ႏွစ္ေယာက္သားစိတ္ေတြဂေယာက္ကယက္ႏွင့္ျဖစ္ေနၿပီ။ႏွစ္ဦးသားလည္းရိပ္မိေနတယ္။

႐ြာငါး႐ြာကိုသြားၿပီးေနာက္ ခင္ေလးတို႔ျပန္လာၾကတယ္။ “ခင္ေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား” “အင္းလူလဲေညာင္းကိုက္ေနၿပီ’ “ခင္ေလးေတာ့မသိဘူး၊က်ေနာ္ေတာင္ဖင္က်ိမ္းေနၿပီ” “ခစ္ ခစ္ ခစ္၊ကိုမင္းကလဲ” “ခင္ေလးကေရာ အတူတူပဲေလ” “ဟားးးးဟားးးး” ညေနအိမ္ေရာက္ေတာ့ “ကဲခင္ေလးေရနားလိုက္အုံး၊က်ေနာ္ညေန မွျပန္လာေတာ့မယ္” “ဟုတ္ကိုမင္း” ခင္ေလးလဲ ပင္ပန္းတာမို႔နားရင္းအိပ္လိုက္တယ္။ညေနေစာင္းမွႏိုးကာေရခ်ိဳးလိုက္တယ္။လန္းဆန္းသြားသလိုခံစားရေပမယ့္တကိုယ္လုံးကိုင္႐ိုက္ထားသလိုနာက်င္ေနတယ္။ “သမီးေရ အေဒၚမွာကိစၥေပၚလာလို႔ဟိုဘက္႐ြာသြားရမယ္၊မင္းမင္းကို ေခၚသြားလိုက္ဦးမယ္” “ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ” “တကယ္လို႔ အေရးႀကီးကိစၥေၾကာင့္ျပန္မလာႏိုင္ရင္ မင္းမင္းအေမေခၚအိပ္လိုက္ေႏွာ္” “ရပါတယ္အေဒၚ” “ေအးကြယ္မသြားမျဖစ္လို႔သာသြားရမွာသမီးေလးကိုအားနာလိုက္တာ” “သြားပါအေဒၚရယ္ ဘာမွေနာက္ဆံတင္းမေနႏွင့္” ”ေအးကြယ္” ္ကိုမင္းမင္းႏွင့္အေဒၚဆိုင္ကယ္စီးၿပီးထြက္သြားတယ္။ ခင္ေလးလဲထမင္းခူးခပ္စားလိုက္ၿပီး ညခုႏွစ္နာရီေလာက္ၾကာေတာ့မင္းမင္းေရာက္လာတယ္” “ခင္ေလးထမင္းစားၿပီးၿပီလား” “ဟုတ္ကိုမင္း” “ေနရတာအဆင္ေျပရဲ႕လား” “နာေနတာေပါ့၊ေက်ာေတြခါးေတြလဲေအာင့္ေနတာပဲ” “အင္းေလ စီးေနမက်ေတာ့ဒီလိုပဲျဖစ္မွာ” “အင္းေပါ့ ကိုမင္းကမျဖစ္ဘူးလား “မျဖစ္ပါဘူး” “အင္း အေဒၚရွိရင္ အေဒၚကိုခနႏွိပ္ခိုင္းရင္ရမွာ” “အာ ကိုမင္းကလည္းလူႀကီးကိုအားနာစရာ” “က်ေနာ့္အေဒၚက သေဘာေကာင္းပါတယ္” “ဒါေပမယ့္” “ဟင္းးးက်ေနာ့္အစားႏွိပ္ေပးတယ္လို႔သေဘာထားခိုင္းလိုက္မယ္” “အမ္ ဘယ္လိုဘယ္လို” “ဒီလိုခင္ေလး ခါတိုင္းအေဒၚေနမေကာင္းရင္က်ေနာ္ႏွိပ္ေပးေနၾကေလ” “အခုခင္ေလးေနလို႔မေကာင္းေတာ့က်ေနာ့္အတြက္အစားထိုးေပးႏွိပ္ခိုင္းေပးတာေျပာတာပါ” “ခစ္ ခစ္ရပါတယ္ကိုမင္းရယ္” အေဒၚမရွိေတာ့စကားေျပာရတာပိုလြတ္လပ္တယ္။ေျပာရင္းႏွင့္ ဆက္ကိစၥနည္းနည္းပါတယ္။ဒီေတာ့စိတ္ထဲတမ်ိဳးေလးျဖစ္ၿပီးအရသာရွိတယ္။မင္းမင္းေသြးတိုးစမ္းၿပီးရသေလာက္ ထည့္ေျပာတယ္။သားဖြားဆရာမေလးဆိုေတာ့ဒီကိစၥကေျပာပေလာက္ေအာင္မထူးျခားဘူးေလ။ဒါေပမယ့္ႏွစ္ေယာက္တည္းေျပာရေတာ့ခင္ေလးစိတ္ေတြလည္းတမ်ိဳးျဖစ္ေနၿပီ။ စကားေျပာရင္းစိတ္ပါလာတယ္။ေျပာရင္းညနက္လာၿပီ။ “ခင္ေလး တစ္ေယာက္တည္းအိပ္ရဲလား” “နည္းနည္းေတာ့ေၾကာက္တာေပါ့” “အကိုလာအိပ္ေပးရမလား” “အာ ကိုမင္းကလည္း” “ဒီလိုလုပ္ပါလား ၊က်ေနာ္တံခါးပိတ္လိုက္မယ္။ညဘက္ႀကီးဆရာမေလးတစ္ေယာက္တည္းက်ေနာ္ရွိေနတာလူျမင္ရင္မေကာင္းဘူး” “အင္းဟုတ္တယ္ကိုမင္း” “မင္းမင္းတံခါးထပိတ္လိုက္တယ္” ဖေယာင္းတိုင္မွိန္ျပျပေအာက္မွာႏွစ္ေယာက္သားရင္ေတြခုန္ေနၿပီ။

ခင္ေလးေျပာရင္းေက်ာကေအာင့္လာလို႔တခ်က္ဆန႔္လိုက္တယ္။ “ေက်ာေတြေအာင့္ေနတာလားခင္ေလး” “အင္းတကိုယ္လုံးေအာင့္ေနတာ” “က်ေနာ္ႏွိပ္ေပးမယ္” “ဟင့္ရတယ္မႏွိပ္နဲ႔ကိုမင္း၊ေဆးေသာက္ထားတယ္” “အားနာစရာမလိုဘူး” “ခနေလးႏွိပ္ရမွာ” မင္းမင္းမရမကေျပာလိုက္ၿပီးခင္ေလးအနားကပ္လိုက္တယ္။ခင္ေလးမွာလည္းႏွိပ္လိုက္ရင္သက္သာသြားမယ္အထင္ႏွင့္မို႔ “အင္းကိုမင္း” “ခင္ေလးေမွာက္အိပ္လိုက္” “အင္း” “ခနေလးေစာင္ေလးႏွင့္ေခါင္းအုံးေလးယူလိုက္မယ္” ကိုမင္းအေဒါ့္အခန္းထဲကေခါင္းအုံးႏွင့္ေစာင္ယူကာၾကမ္းေပၚေစာင္ခင္းၿပီး “ရၿပီခင္ေလးေမွာက္အိပ္လိုက္” ခင္ေလးေခါင္းအုံးေပၚေမွာက္ခ်လိုက္တယ္။မင္းမင္းလည္းဒီအေျခအေနဆိုရင္မဆိုးဘူးဆိုၿပီးခင္ေလးအနားကပ္ၿပီးဒူးေထာက္ကာေက်ာျပင္ကိုစမ္းၿပီးလက္မႏွင့္ခါးေၾကာကိုေျဖးေျဖးခ်င္းႏွိပ္လိုက္တယ္။အထိအေတြ႕ကအိစက္ညက္ေညာလြန္းလို႔လီးကဆတ္ကနဲေတာင္လာၿပီ။ လက္မႏွင့္ခါးေၾကာေလးကိုခြညႇပ္ကာေျဖးေျဖးခ်င္းအေပၚေအာက္ဆြဲေပးလိုက္တယ္။”အာ့ အင္းးးအင္းးး” “နာလို႔လားခင္ေလး နည္းနည္းေလးကိုမင္း” “အင္းက်ေနာ့္မွာေဆးရွိတယ္” “အပူဆိုရင္ မခံႏိုင္ဘူးကိုမင္း” “အေအးေဆးရွိတယ္ ခင္ေလး” “အင္းကိုမင္း” ကိုမင္းေဆးဘူးကိုလွမ္းယူၿပီညႇစ္ထုတ္ကာ ခင္ေလးအက်ႌ ကိုမၿပီးေက်ာျပင္ကိုပြတ္လိုက္တယ္။ၿပီးမွတေျဖးေျဖးလက္မေလးႏွင့္ႏွိပ္ေပးလိုက္ၿပီး “ခင္ေလးရတယ္မလား” “အင္း” ကိုမင္းလုံခ်ည္ကိုေျဖေလ်ာ့ၿပီးတင္သားနားအထိေဆးလိမ္းကာပြတ္ေပးလိုက္တယ္။ ခင္ေလးစိတ္ေတြေဝခြဲမရဘူး၊တေျဖးေျဖးနယ္ကြၽံလာတဲ့ ကိုမင္းလက္ေတြက ခင္ေလးလုံးခ်ည္ကိုေျဖခ်ေနၿပီ။အိမ္ေနရင္းအတြင္းခံကမဝတ္ထားေတာ့ရင္ထဲတမ်ိဳးျဖစ္လာကာတင္သားႏွစ္ဘက္အားတင္းၿပီးညစ္ထားလိုက္တယ္။ ကိုမင္းလည္း တင္သားေတြကိုမထိတထိလုပ္ၿပီးခင္ေလးစိတ္ပါေအာင္ဆြလာတယ္။တင္သားႏွစ္ဘက္ကိုပါလက္ႏွင့္ဖိႏွိပ္ေပးၿပီးေဘးႏွစ္ဖက္ဆြဲခ်တယ္။အမွန္ကဖင္ၾကားအထိျမင္ရေအာင္လုပ္ေဆာင္ေနတာပါ။ ခင္ေလးမွာေရွ႕တိုးရေကာင္းမလားေနာက္ဆုတ္ရေကာင္းမလားေတြးေနတုန္းမွာပင္ကိုမင္းကခင္ေလးအေပၚကခြၿပီးထိုင္လိုက္တယ္။ “အာ ကိုမင္းအဲလိုမလုပ္နဲ႔ေလ” “မဟုတ္ဘူးခင္ေလးအေၾကာကိုအားညီေအာင္ႏွိပ္ခ်င္လို႔ပါ” “အင္းပါ” ကိုမင္းတေျဖးေျဖးႏွင့္တဆင့္တက္ကာေက်ာ္ေအပၚေဆးလိမ္းရန္အတြက္ဘရာကိုအေပၚတြန္းတင္လိုက္တယ္။ၿပီးမွေက်ာတျပင္လုံးေဆးလိမ္းၿပီးသက္ညႇာစြာႏွိပ္ေပးတယ္။

ဒါေပမယ့္အေပၚတြန္းတင္တဲ့ဘရာကေအာက္ကိုျပန္က်လာတယ္။ကိုမင္းကဘရာဂ်ိတ္ကိုျဖဳတ္လ္ုက္တယ္။ “အာ ကိုမင္း” တေျဖးေျဖးကိုမင္းကအေပၚထိေရာက္လာသလိုခင္ေလးဖင္ၾကားကိုမင္းလီးကေထာက္လာတယ္။ “လီးႀကီးကခင္ေလးဖင္ကိုေထာက္ေနတာ ခင္ေလးသိေပမယ့္မေျပာရဲဘူး” ခင္ေလးစိတ္ေတြထလာၿပီးပိပိကအရည္စိုလာၿပီေလ။ “ရၿပီကိုမင္း” “အင္းအေပၚကေတာ့ရၿပီ ေပါင္ေတြနာေနမွာပဲေလ” “ရပါၿပီ ကိုမင္းကလည္း” ထိုစဥ္မွာပင္ဖေယာင္းတိုင္မီးေလးၿငိမ္းသြားရတယ္။ “ေဟာ့ေတာ့မီးၿငိမ္းသြားၿပီ” “အင္း ခင္ေလး ကိုမင္းဒီမွာပဲအိပ္ေတာ့မယ္” “ကိုမင္းကလည္းမျဖစ္ပါဘူးဆို” “ဘာျဖစ္လို႔လဲ” “အင္းေျပာတတ္ဘူး” “အင္းေလ မေျပာနဲ႔ေတာ့ခင္ေလး” ကိုမင္းခင္ေလးကိုဖက္လိုက္ၿပီး နမ္းလိုက္ကာ “က်ေနာ္အရမ္းခ်စ္ေနၿပီခင္ေလး” “အို..ကိုမင္းေႏွာ္” ခင္ေလးလဲစိတ္ေတြဂေယာင္ေခ်ာက္ျခားသြားၿပီး ကိုမင္းကိုျပန္ဖက္ထားလိုက္တယ္။အထိအေတြ႕မွာခင္ေလးတစ္ေယာက္ ဆင္ျခင္တုံတရားေတြေပ်ာက္ခဲ့ၿပီးခင္ေလးလည္းတဏွာေရစီးေနာက္လိုက္မိခဲ့ၿပီေလ။ကိုမင္းမွာခင္ေလးကိုဖက္ရင္းတင္သားေတြကိုပြတ္ေပးလိုက္တယ္။ခင္ေလးႏို႔ရွိရာကိုေအာက္သို႔ေလွ်ာခ်ၿပီးခင္ေလးႏို႔ကိုေျဖးညႇင္းစြာစို႔လိုက္တယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အာ့ အင္းဟင္းးးဟင္းးးး” တကိုယ္လုံးၾကက္သီးေႏြးေတြတဖ်န္းဖ်န္းထၿပီးခင္ေလးအရမ္းကိုစိတ္ေတြထလာတယ္။ ႏို႔စို႔ရင္းတင္ပါးၾကားလက္သြင္းၿပီးအဖုတ္ထဲကိုလက္ႏွင့္ႏႈိက္ရာလက္ထဲမွာေစာက္ရည္အခ်ိဳ႕ကပ္ပါလာခဲ့တယ္။ “ခင္ေလးစိတ္ေတြထန္စျပဳေနၿပီမွန္း ကိုမင္း ေတြးမိၿပီးခင္ေလးႏို႔ကိုပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ဖီးလ္တက္ေအာင္စို႔လိုက္ၿပီး ခင္ေလးကိုပက္လက္လွန္ကာအေပၚကေနလိုက္တယ္။ၿပီးမွႏို႔မွတဆင့္ေအာက္သို႔ဆင္းကာေစာက္ဖုတ္ေနရာေလးကို လွ်ာအျပားလိုက္နမ္းလိုက္တယ္ “႐ြတ္..ပလပ္” “အာ့ အိုးးးအင္းးးဟင္းးးးး” တကိုယ္လုံးတုန္တက္သြားကာအဖုတ္ထဲကအရည္ေတြစိမ့္ဆင္းသြားၿပီးတခါမွမခံစားဖူးေသာအရသာထူးကိုခံစားမိကာခင္ေလးမွာ အဖုတ္ထဲလွ်ာဝင္လာေအာင္ေပါင္ကိုကားၿပီး ေျမႇာက္ေပးမိျပန္တယ္။

“အင္းဟင္းးဟင္းးးး အားးရွီးးရွီးးး” မင္းမင္းလဲတတ္စြမ္းသမွ်ကိုခင္ေလးတစ္ေယာက္ဖီးတက္လာေစဖို႔ႀကိဳးစားၿပီးလုပ္ေပးလိုက္ရာ ခင္ေလးခမွ်ာမႀကဳံဖူးေသးတဲ့ကာမေရစီးမွာေမ်ာပါသြားေတာ့တယ္။ ခင္ေလးတစ္ေယာက္စိတ္ပါလာလို႔ ေအာ္ညည္းမိသလိုကာမစိတ္ကအထြဋ္အထိပ္ေရာက္လို႔တႀကိမ္ၿပီးသြားခဲ့တယ္။ မင္းမင္းလည္းလီးက အရမ္းေတာင္ေနၿပီလီးထိပ္မွာလည္းအရည္ၾကည္ေတြစိုေနၿပီ။လီးကိုတခ်က္ႏွစ္ခ်က္ဂြင္းတိုက္လိုက္ၿပီးခင္ေလးအဖုတ္ကိုေတ့လိုက္တယ္။ခင္ေလးမွာကာမစိတ္ေတြျဖစ္ၿပီး အလိုးခံခ်င္ေနၿပီမို႔မတားျမစ္ႏိုင္ျဖစ္ေနၿပီ။လီးေတ့ၿပီး ဖိခ်လာတာေၾကာင့္အဖုတ္ထဲလီးကတင္းၾကပ္ၿပီး “ဗ်စ္ ျဖစ္ ဗ်ိ ဗ်ိ” “အာ့ ကိုမင္း ေျဖးေျဖး” လီးတရစ္ခ်င္းတိုးဝင္လာတယ္။အဖုတ္ထဲပူကနဲျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ခင္ေလးကိုမင္းကိုေျပာလိုက္တယ္။ ကိုမင္းလည္းခင္ေလးႏို႔ကိုကုန္းစို႔ၿပီးခနေလးလီးထည့္ထားရင္းၿငိမ္ေပးလိုက္တယ္။ခင္ေလးေစာက္ဖုတ္ကညႇစ္သလိုခံစားရၿပီးခင္ေလးလည္းညည္းလာေတာ့မွထပ္ၿပီးသြင္းလိုက္တယ္။ “ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္” “အာ့အင္းးဟင္းးးအာ့ရွီးးး” အဖုတ္ယက္ခံရတဲ့ခံစားမြဳ႕မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲလီးဝင္လာတဲ့ခံစားခ်က္ကတမူထူးျခားတယ္။အဖုတ္ထဲဝင္လာတဲ့လီးကအဖုတ္အတြင္းသားေတြကိုပြတ္ဆြဲသြားေတာ့ခင္ေလးမွာအရမ္းကိုကာမစိတ္တက္လာေစၿပီးဖီးတက္ေနေတာ့မ်က္လုံးမွိတ္ကာႏြဳတ္ခမ္းကိုက္ၿပီး ညည္းတြားမိလိုက္ေတာ့တယ္။ခင္ေလးညည္းတြားသံကကိုမင္းကိုတဏွာစိတ္ပိုႂကြလာေစၿပီးလိုးခ်က္ေတြျမန္လာတယ္။ “ဘြတ္ ဖြတ္ .ဖန္းးဖန္းးးးဖန္းးး” “အာ့ရွီးးရွီးးးကိုမင္းးအာ့ရွီးးးရွီးး” “ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းးဖန္းးးးး” ခင္ေလးမွာငါးမိနစ္ခန႔္သာအလိုးခံရၿပီးေနာက္ၿပီးခ်င္လာျပန္တယ္။ “ဖြတ္ ဘြတ္ဖပ္ ဖပ္ ဖန္းးးးဖန္းး” “အာ့ရွီးးရွီးးး အားးးး” “ခင္ေလးၿပီးေတာ့မလားးး” “အင္းးးကိုမင္းးအာ့ရွီးးးရွီးး” ကိုမင္းလည္းခင္ေလးၿပီးေတာ့မယ္ဆိုေတာ့အရွိန္နည္းနည္းတင္လိုက္ကာထပ္လိုးလိုက္တယ္။ေစာက္ဖုတ္ကေစးပိုင္တင္းၾကပ္ကာညႇစ္ထားမြဳ႕ေၾကာင့္ကိုမင္းလဲၿပီးခ်င္ေနၿပီ။တဖတ္တဘြတ္ဘြတ္ႏွင့္လိုးခ်က္ျပင္းျပင္းကိုအႀကိမ္သုံးရာနီးပါးဆက္လိုးလိုက္ရာ “ဘြတ္ ဖြတ္ဖန္းးဖန္းးးးဖန္းး” “အာ့ၿပီးၿပီ အားးးရွီးးရွီးးး” ကိုမင္းလည္းသုတ္ေတြပန္းထြက္ကာၿပိဳင္တူၿပီးသြားရေတာ့တယ္။ေမာပန္းသြားတဲ့ကိုမင္း ခင္ေလးအနားကပ္အိပ္ကာဖက္ၿပီးအနမ္းေတြ ေႁခြလိုက္တယ္။ခင္ေလးလည္းကိုမင္းကိုဖက္ၿပီးအေမာေျဖေနရာကႏွစ္ေယာက္သား အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကၿပီးမနက္ေလးနာရီေလာက္မွခင္ေလးႏိုးလာခဲ့တယ္ “ကိုမင္း” “ဟင္” “ထေတာ့ေလ သြားေတာ့လူေတြျမင္ကုန္မယ္” “အင္း သြားမယ္ခင္ေလး” ကိုမင္းလဲလူးလဲထကာခင္ေလးပါးကိုနမ္းၿပီး သူ႔မိဘအိမ္ဘက္ကိုသြားေတာ့တယ္။

ခင္ေလးလဲညကအျဖစ္အပ်က္ေတြးကာ တခုခုမွားသလိုခံစားမိလိုက္တယ္။ၿပီးမွျဖစ္သြားၿပီးၿပီဆိုေတာ့ျပင္မွမရေတာ့တာဟုေတြးကာ အိပ္ရာကထၿပီးအိမ္သာကိုသြားလိုက္ပါေသးတယ္။႐ြဴးေပါက္ၿပီးစပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းျဖစ္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကိုေရေဆးၿပီးေဆးပုံးထဲမွသေႏၶတားေဆးယူကာေသာက္လိုက္ရင္းအိပ္ရာေပၚျပန္အိပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ ေနာက္တရက္ေန႔လည္ေရာက္ေတာ့အေဒၚျပန္ေရာက္လာတယ္။ခင္ေလးလည္းေဆးခန္းရွိရာကိုသြားၿပီးလုပ္စရာရွိတာေတြလုပ္ေနလိုက္တယ္။ကိုမင္းလည္းမေယာင္မလည္ႏွင့္ ေရာက္လာကာ “ခင္ေလးအလုပ္ေတြမ်ားေနလား” “အင္းကိုမင္း” “ကိုမင္းေရာအလုပ္မရွိဘူးလား” “အလုပ္က အေဝးႀကီးမွာမွမဟုတ္တာ၊အခုကပဲခင္းေတြစိုက္ထားၿပီးနားေနတဲ့အခ်ိန္ေလ” “ဟုတ္ကိုမင္း” “ခင္ေလး ညက်ရင္ ခင္ေလးဆီလာအိပ္မလို႔” “မျဖစ္ဘူး ေဒၚေလးရွိတယ္” “ခင္ေလးကလဲအေဒၚကအိပ္ရင္သိုးေနတာ” “သိသြားမွာစိုးလို႔ပါကိုမင္းရယ္” “ကိုယ့္အေဒၚအေၾကာင္းကို ကိုမင္းအသိဆုံးပါခင္ေလး” “မျဖစ္ဘူးသိသြားရင္ခင္ေလးပဲအရွက္ကြဲရမွာ”အင္း ဒီေန႔သူျပန္ေရာက္လာၿပီေလ၊သူပင္ပန္ပမ္းလို႔ညက်ႏွိပ္ေပးဖို႔ေခၚထားတယ္” “ဟုတ္လားခင္ေလးရွိတာကို” “ခင္ေလးကိုအားနာလို႔ျဖစ္မယ္” “အင္းအဲဒါျဖစ္ႏိုင္တယ္” “ဒီလိုလုပ္ေလ ခင္ေလးေဒၚေလးကိုညက်ရင္ကိုမင္း လာႏွိပ္ေပးမယ္၊ခင္ေလးကလဲေဒၚေလးကို ေဆးတိုက္လိုက္အိပ္ေဆးပါထည့္တိုက္လိုက္” “ဟြန္းဒါမ်ိဳးဆိုေတာ္ေတာ္ဉာဏ္ေကာင္းေနတယ္” “ဟီး ခင္ေလးကလဲ မေန႔ကခင္ေလးခရီးပန္း ေနလို႔ကိုမင္းအေလွ်ာ့ေပးခဲ့တာ” “ဟြန္း..ေတာ္ပါကိုမင္းရာအေလွ်ာ့မေပးရင္ ခင္ေလးေသသြားမလားမသိဘူး” “မေသေစရဘူးခင္ေလး” “ဒီေန႔ေတာ့မလာႏွင့္အုံးေလ ေနာက္ရက္ေတြမွေပါ့ေႏွာ္ကိုမင္း” “ဟုတ္ပါၿပီ ခင္ေလးရာ” ခင္ေလးမွာကိုမင္းႏွင့္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ေနာက္ဆုတ္လို႔ရေတာ့မယ့္အေျခအေနမရွိေတာ့ေပ။ ခင္ေလးလည္းမထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီးကိုမင္းလိုခ်င္တာေပးမလို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ဒါေပမယ့္အေဒၚအိမ္မွာေတာ့လုပ္လို႔ျဖစ္မယ္မထင္ဘူးေလ။လုပ္လို႔သိသြားရင္အရွက္ကကြဲအုံးမွာခင္ေလးကဘယ္မွာေအးေအးေဆးေဆးေတြ႕လို႔ရမလဲသာစဥ္းစားလိုက္တယ္။ ေဆးခန္းကေဆာက္လို႔ၿပီးေတာ့မယ္။လိုအပ္တဲ့က်န္းမာေရးႏွင့္ပတ္သက္တဲ့စာ႐ြတ္စာတန္းေတြပိုစတာေတြ၊ေၾကာ္ျငာေတြႏွင့္ေဆးေတြလိုအပ္ေသးတယ္။ဒီေတာ့ၿမိဳ႕နယ္ကက်န္းမာေရးဦးစီးဌာနခြဲကိုဖုန္းဆက္ေတာ့လာထုတ္ပါတဲ့။ၿမိဳ႕ကိုတက္ၿပီးပစၥည္းထုတ္ဖို႔ရာကိုမင္းကိုအကူအညီေတာင္းရေတာ့တယ္။ “ကိုမင္း ခင္ေလးၿမိဳ႕တက္ၿပီးပစၥည္းထုတ္ရမယ္” “သြားေလခင္ေလးဘယ္အခ်ိန္သြားမလဲ” “မနက္ျဖန္မနက္ေစာေစာသြားမယ္” “အင္းသြားၾကတာေပါ့’” ေနာက္မေန႔မနက္ငါးနာရီေလာက္ထိုးေတာ့ကိုမင္းကလာေခၚတယ္ “ခင္ေလးႏိူးၿပီလား” “ႏိုးၿပီေလ၊အဆင္သင့္ပဲ” ခင္ေလး အျပင္ကိုထြက္ၿပီးကိုမင္းဆိုင္ကယ္ေနာက္လိုက္ခဲ့တယ္။

ကိုမင္းလဲၿမိဳ႕ဘက္ေမာင္းခဲ့ၿပီး က်န္းမာေရး႐ုံးဖက္လိုက္ပို႔လိုက္တယ္။ကိုးနာရီခြဲေလာက္ေရာက္တာမို႔အဆင္ေျပတယ္။႐ုံးကထုတ္ေပးတာေတြကိုခင္ေလးယူလာၿပီး :”ကိုမင္းတစ္ခုခုစားရေအာင္” “အင္းစားမယ္ေလ၊ဒါေပမယ့္ဆိုက္မွာမစားခ်င္ဘူး” “အင္းအဲဒါဆိုလဲပါဆယ္ဝယ္လိုက္” ကိုမင္းေခါက္ဆြဲေၾကာ္ႏွင့္ထမင္းေၾကာ္ႏွစ္ပြဲဝယ္ကာၿမိဳ႕ကအဆင့္ျမင့္တည္းခိုခန္းကိုေမာင္းခဲ့လိုက္တယ္ “အယ္ ကိုမင္း ဘယ္ကိုေမာင္းလာတာလဲ” “ခင္ေလးကလဲ၊ဟိုမွာက်ေတာ့လည္းမေတြ႕ရ ဘူးေလ၊အာ့ေၾကာင့္ဒီမွာေအးေအးေဆးေဆး ေနမလို႔” “ဟြန္း ကိုမင္းေႏွာ္” ကိုမင္းတည္းခိုခန္းဘက္ေမာင္းလာေတာ့ခင္ေလးသိလိုက္ၿပီ။ လုပ္ဖူးထားေတာ့ခင္ေလးစိတ္ကမထူးေတာ့ဘူးဆိုတဲ့စိတ္ကလြမ္းမိုးေနတယ္။႐ြာမွာလူသိမွာစိုးရိမ္ရေပမယ့္ၿမိဳ႕မွာဆိုေတာ့လူေတြမသိဘူးဆိုတဲ့အေတြးကဝင္လာတယ္။ကိုမင္းႏွင့္အတူတည္းခိုခန္းထဲဝင္လိုက္တယ္။ “ခင္ေလးအဝတ္အစားအပိုပါလား” “မပါဘူးကိုမင္း” ကိုမင္းခင္ေလးကိုဖက္ၿပီးနမ္းလိုက္တယ္။ ခင္ေလးလည္း “ကိုမင္းအဝတ္ေတြေၾကကုန္ပါ့မယ္” “ကိုမင္းခြၽတ္ေပးမွာေပါ့” “ဟင္း..ဒါပဲအၿမဲလာေခ်ာင္းေနတာ” ကိုမင္းခင္ေလးအဝတ္ေတြခြၽတ္ေပးလိုက္တယ္။အခုလိုမ်ိဳးထင္ထင္ရွားရွားျမင္ရမွအရမ္းကိုလွတဲ့ေဘာ္ဒီ။ႏို႔ေတြလည္းဝိုင္းစက္လွပလြန္းတယ္ပန္းေရာင္ေျပးေနတဲ့ႏို႔ေလးေတြကလဲျမင္သူေငးေလာက္တယ္။ခါးေသးရင္ခ်ီတဲ့အလွအပမ်ိဳးေလးေပါ့။ ခါးေသးၿပီးတင္ႀကီးတဲ့မိန္းမသားအလွဆိုတာရွားပါးတယ္ေလ။ “ခင္ေလးေရခ်ိဳးခန္းဝင္လိုက္အုံးမယ္ကိုမင္း” ခင္ေလးတမနက္လုံးလြဳပ္ရွားေနေတာ့ညစ္ပတ္ေနေလာက္ၿပီ။ကိုမင္းကတေန႔ကလိုမ်ိဳးအဖုတ္ကိုနမ္းေပးရင္အနံ႔ထြက္မွာစိုးရိမ္မိတယ္ေလ။ဒီေတာ့ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီးအဖုတ္ေလးေမြးေအာင္ဆပ္ျပာေမြးခဲေလးႏွင့္ေဆးေၾကာလိုက္တယ္။ ကိုမင္းမွာခင္ေလးရဲ႕ဝတ္လစ္စလစ္အလွေတြ႕ၿပီးရင္ခုန္ၿပီးလီးကအရမ္းေတာင္လာတယ္။အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ခင္ေလးမသိေစဘဲဗီဒီယို႐ိုက္ဖို႔လုပ္ၿပီးဖုန္းကင္မရာကိုကုတင္ဖက္ခ်ိတ္ၿပီးဖြင့္ထားလိုက္တယ္။ ခင္ေလးမွာအဖုတ္ႏွင့္ဖင္ကိုေရေဆးၿပီးအိပ္ခန္းထဲျပန္ဝင္ခဲ့တယ္။ “လာ ခင္ေလး ကိုမင္းအရမ္းလုပ္ခ်င္ေနၿပီ” “ဟင့္ ကိုမင္းကလဲ” ခင္ေလးႏို႔ေတြကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခင္ေလးႏြဳတ္ခမ္းေတြနမ္းလိုက္တယ္။ခင္ေလးလဲ တုန႔္ျပန္ကာနမ္းတယ္။ႏွစ္ေယာက္လုံးအနမ္းေတြက အရမ္းကိုထန္လြန္းေနတယ္။ ကိုမင္းကနမ္းရင္းႏွင့္ ခင္ေလးဖင္ႀကီးေတြကိုညႇစ္သလိုခင္ေလးကလည္းကိုမင္းေက်ာျပင္ကိုတင္းၾကပ္စြာဖက္ထားတယ္။ကိုမင္းရဲ႕လီးကခင္ေလးေပါင္ၾကားအဖုတ္ေနရာကိုလာၿပီးေထာက္ေနတယ္။ကိုမင္းလီးကအရည္ေတြကစိမ့္ဆင္းေနတာေၾကာင့္ေပါင္ၾကားမွာေခ်ာၿပီးအဖုတ္ေအာက္ကိုထိုးမိေနၿပီေလ။

ကိုမင္း ခင္ေလးကိုဖက္ထားရင္းအိပ္ရာေပၚလွခ်လိုက္ကာခင္ေလးႏို႔ေတြကိုရမက္ထန္ထန္ႏွင့္တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔လိုက္တယ္ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”. “အာ့ အင္းးဟင္းးဟင္းးးး” တခါအလိုးခံထားတ ဲ့ခင္ေလး အရသာကိုသိေနၿပီတိုးတိတ္တိတ္ညည္းရင္း ကိုမင္းေခါင္းကဆံပင္ေတြကိုဖြဖြေလးဆြဲေနမိတယ္။ကိုမင္းလည္း အဖုတ္ရွိရာကိုေလွ်ာခ်ရင္းခင္ေလးေပါင္ကိုကားကာအဖုတ္ကိုယက္လိုက္ေတာ့တယ္ “ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္” “အာ့ရွီးးရွီးးအိုးးးကိုမင္းးးဟားးးးးအားး” ခင္ေလးအသံမထြက္ေစဖို႔ထိန္းခ်ဳပ္ေပမယ့္ ကိုမင္းရဲ႕လွ်ာအစြမ္းေၾကာင့္အေလွ်ာ့ေပးကာအသံထြက္ညည္းလိုက္တယ္ “ပလပ္ ပလပ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” အဖုတ္ယက္ၿပီးအေစ့ကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္လိုက္တယ္။စိတ္ထန္မြဳ႕ေၾကာင့္မာေနတဲ့ခင္ေလးအေစ့ကနီတ်ာရဲေလးျဖစ္ေနၿပီေလ။ “အာ့ကြၽတ္ ကြၽတ္ အိုးးအားးရွီးးရွီးးး” ခင္ေလးခါးေျမႇာက္ၿပီးေအာ္ညည္းလိုက္သလိုကိုမင္း ေခါင္းကိုလည္းဖိခ်မိတယ္။အထာေပါက္တဲ့ကိုမင္း အဖုတ္ထဲလွ်ာဝင္ႏိုင္သမွ်ဝင္ေအာင္ထိုးေမြေပးလိုကိတဲ့အခါ ခင္ေလးမွာစိတ္ထန္ၿပီး အဖုတ္ထဲကအရည္ထြက္ၿပီးၿပီးသြားရေတာ့တယ္။ “ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္” “အားးရွီးးရွီးးးအားးးးးးအိုးးးအားးး” ညည္းသံဆုံးသြားတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ခင္ေလးခါးကေအာက္ကိုျပဳတ္က်သြားၿပီးအသက္႐ြဴသံေလးျပင္းျပကာေမာဟိုက္သြားေတာ့တယ္ “ခင္ေလးေမာသြားၿပီလား” “အင္း ေမာ သြားၿပီ” “ကိုမင္း ဟာေလး နမ္းေပးဦးေလ” “အင္း နမ္းေပးမယ္ေလ” ခင္ေလးကအိပ္ရာကလူးလဲထလိုက္သလို ကိုမင္းကအိပ္ရာေပၚပက္လက္အိပ္လိုက္တယ္။မိုးေပၚေထာင္ေနတဲ့ကိုမင္းလီးကိုခင္ေလးကငုံကာစုပ္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အားးရွီးးးေကာင္းလိုက္တာ အိုးး” ခင္ေလးရဲ႕လီးစုပ္ေပးမြဳ႕ေၾကာင့္ ကိုမင္းမွာေျခဖဝါးေၾကာေတြေထာင္ထသလိုျဖစ္သြားရၿပီး လီးကအဆမတန္ေတာင္လာေတာ့တယ္။ ခင္ေလးလဲ ၾကားဖူးနားဝရွိသလို လီးဒစ္ေတြကိုလွ်ာႏွင့္ရစ္ပတ္ဆြဲလိုက္ေတာ့ “အားးရွီးးးရွီးးးေကာင္းလိုက္တာ ခင္ေလးရာ” “ေတာ္ပီ မလိုးရဘဲၿပီးသြားလိမ့္မယ္” ကိုမင္း ေျပာတာေၾကာင့္ ခင္ေလးလီးစုပ္တာရပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ “ခင္ေလးကုန္းေပးပါလား” “အင္းကုန္းေပးမယ္ေလ” ခင္ေလးကကုန္းေပးလိုက္တယ္။ ကိုမင္းလည္း ခင္ေလးေနာက္ကေနၿပီးအဖုတ္ၾကားလီးေတ့ကာထိုးသြင္းလိုက္တယ္။လီးကတအိအိႏွင့္ဝင္သြားၿပီးအဆုံးထိေရာက္သြားေတာ့တယ္။ “ဗ်စ္ ဗ်စ္ ၿဗိ ၿဗိဗ်စ္” “အာ့ကိုမင္းေျဖးေျဖးေအာင့္တယ္” “အင္းေျဖးေျဖးေလးလုပ္ၾကည့္မယ္” ကိုမင္းလီးကိုေျဖးေျဖးခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္တယ္။ခနၾကာေတာ့ခင္ေလးဆီကထြက္တဲ့အရည္ေၾကာင့္ခင္ေလးမွာေအာင့္တာသက္သာလာသလိုေျဖးေျဖးခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္တာလဲ အားမလိုအားမရျဖစ္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ခင္ေလးျမန္ျမန္လုပ္ေပးဖို႔ေျပာမထြက္ေပ။ကိုမင္းလည္းအားမရျဖစ္လာကာ “ခင္ေလး ျမန္လို႔ရၿပီလား” “အင္းျမန္ေတာ့ကိုမင္း ခင္ေလးခံႏိုင္ၿပီ” ကိုမင္းအရွိန္ေလးတင္ကာလိုးလိုက္ေတာ့လီးကအဖုတ္ထဲတဇိဇိတဗ်ိဗ်ိ ဝင္ကာဖီးတက္လာေတာ့တယ္။ “ဇြိ ဗ်ိ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖန္းဖန္းးး” “အာ့ အင့္ ဟင့္ အင့္ ” “ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္..ဖန္း..ဖန္းးး” “အိုး အင့္! ဟင့္! အင့္! အင့္ အာ့ရွီးရွီးး” လိုးရတာေစးပိုင္ေနသလိုအရမ္းလည္းေကာင္းေနတယ္။

ကိုမင္းလိုးရင္း ခင္ေလးဆံပင္ေတြကိုစုစည္းကာေနာက္ကိုလွန္ဆြဲလိုက္ၿပီးတခ်က္ခ်င္းေဆာင့္လိုက္တယ္။ကင္မရာမွာခင္ေလးရဲ႕ဖီးလ္တက္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးေပၚလြင္ေစသလိုခါးေလးေကာ့ၿပီးဖင္ေလးေထာင္ေနနာေၾကာင့္ကိုမင္းလည္းအရသာရွိရွိလိုးရေတာ့ အရမ္းေကာင္းလြန္းသလိုခင္ေလးလည္းကာမစည္းစိမ္ကိုျပည့္ျပည့္ဝဝရရွိေနလို႔လိုးသံေတြႏွင့္ခင္ေလးညည္းသံေတြကအခန္းတြင္းဆူညံလို႔ေနတယ္။ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္လိုးၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ႏွစ္ေယာက္လုံးအထြဋ္အထိပ္ေရာက္ကာၿပီးခ်င္လာခဲ့တယ္ “ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းးဖန္းးးးး” “အာ့ရွီးးရွီးးးအားးးးအင္းးး” “ခင္ေလးၿပီးေတာ့မလား” “အင္းးၿပီး…ၿပီးေတာ့မယ္ အားးရွီးးးရွီးး” ကိုမင္းလည္းခင္ေလးၿပီးသြားတာသိလိုက္ၿပီး သုတ္ေတြပန္းထည့္လိုက္ေတာ့တယ္။ “ကိုမင္းၿပီးၿပီလားး” “အင္းးၿပီးၿပီခင္ေလး” “ဒါဆိုျပန္ၾကမယ္၊ေနာက္က်လို႔မေကာင္းဘူး” “အင္းပါေနာက္အေခါက္က်ရင္ၾကာၾကာေလး လုပ္ခ်င္တယ္” “အင္းပါကိုမင္း၊ခင္ေလးေရေဆးလိုက္အုံးမယ္” “ေဆးေလခင္ေလး” ခင္ေလးေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ ကိုမင္းလည္းဖုန္းကိုယူကာပိတ္လိုက္တယ္။ၿပီးမွခင္ေလးေနာက္ကိုလိုက္ၿပီးေရေဆးလိုက္ေတာ့တယ္။ဒီလိုနဲ႔ၿမိဳ႕တက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းကိုမင္းႏွင့္ခင္ေလးအၿမဲတန္းလိုလို လိုးျဖစ္ေတာ့တယ္။ ေျခာက္လေလာက္တာဝန္ထမ္းေဆာင္းရင္းခင္ေလးမွာကိုမင္းရဲ႕စ႐ိုက္ကိုသိလာတယ္။ကိုမင္းက တကယ္ဆိုရင္စြန႔္စားၿပီးအလုပ္လုပ္ကိုင္ရမွာအခုေတာ့ဆယ္တန္းထိပဲေက်ာင္းတက္ဖူးၿပီး အလုပ္မယ္မယ္ရရမရွိ။မိဘအလုပ္ကိုသာလုပ္ရင္း႐ြာမွာေအးေဆးစြာေနထိုင္တယ္။အားရင္ခင္ေလးဆီလာတယ္။အိပ္စားကာမအဆင့္သာရွိတယ္လို႔ဘဝနဲ႔ေတြးၿပီးခင္ေလးက ျမင္လာတယ္။ခင္ေလးတို႔ရဲ႕ေဆးခန္းလည္းၿပီးစီးလို႔ခင္ေလးအိမ္ေျပာင္းလိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ခင္ေလးလည္းကိုမင္းကိုတေျဖးေျဖးႏွင့္ေဝးလာေတာ့တယ္။ေဆးခန္းမွာလည္းေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ေရာက္လာတဲ့အခါခင္ေလးမွာအေဖာ္ရွိလာေတာ့ကိုမင္းကိုလည္း ေရွာင္ေနမိတယ္။ဒီလိုႏွင့္တေန႔ၾကေတာ့႐ြာမွာအလြဴတစ္ခုကခင္ေလးကိုဖိတ္တယ္။ခင္ေလးႏွင့္အေဖာ္အလြဴကိုသြားၾကတယ္။ အလြဴကလဲ႐ြာကမ်က္ႏွာဖုံးဆိုေတာ့လူလည္းစည္တယ္ “ေဟ့..ေမာင္ေလး ဆရာမေလးေတြလာတယ္” “ဟုတ္မမႀကီး” “ဆရာမေလးေတြလာဗ်။ထိုင္ၾကပါ” “ေမာင္ေလးေရ ဆရာမေလးေတြကိုဧည့္ခံလိုက္ဦး၊မမလာခဲ့မယ္”ခင္ေလးကလာၿပီးဧည့္ခံတဲ့လူကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ခင္ေလးထက္သုံးႏွစ္ေလာက္ႀကီးမယ့္လူ ပါ။အသားညိဳညိဳႏွင့္ကိုယ္ခႏၶာေတာင့္တင္းတဲ့လူငယ္တစ္ေယာက္ေပါ့” “ဆရာမေလးတို႔စားၾကပါ” “မမလည္းလာေနၿပီ” “ဆရာမေလး စားေႏွာ္အားမနာႏွင့္၊ဒါက်မ ေမာင္ေလးအငယ္ဆုံး” “ဟုတ္မမ ၊အရင္ကမေတြ႕မိဘူးေႏွာ္႐ြာမွာ” “အခုမွႏိုင္ငံျခားကျပန္လာတာကြယ္၊မသြားနဲ႔အိမ္ကအလုပ္ေတြလုပ္ပါဆိုတာမရဘူး၊သုံးႏွစ္ေလာက္စင္ကာပူမွာလုပ္ၿပီးျပန္လာတာ” “ကဲေမာင္ေလး၊သူကမခင္ခင္ေလးတဲ့” “ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ကေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းပါ” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္” “က်ေနာ္လည္းဝမ္းသာပါတယ္” ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းဆရာမေလးခင္ခင္ေလးကို သေဘာက်သြားတယ္။

အရမ္းလွလို႔စိတ္ဝင္စားမိတယ္။ခနခန ဆရာမေလးကိုေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္။ခင္ေလးမွာကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းႏွင့္အၾကည့္ဆုံၿပီးရင္ထဲတမ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္။ “ခင္ေလး က်ေနာ္တို႔အိမ္ကိုလာလည္ႏိုင္ပါတယ္ဗ်” “ဟုတ္ ကဲ့ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း က်မတို႔ေဆးခန္းဖက္လဲလာလည္ႏိုင္ပါတယ္” “လိုတာရွိရင္ေျပာပါ။က်ေနာ္စြမ္းသေလာက္ ကူညီပါ့မယ္” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” ခင္ေလးမွာကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းရဲ႕ပြင့္လင္းတဲ့အေျပာႏွင့္အၿပဳံးကိုသေဘာက်သြားတယ္ အၾကည့္စူးစူးေတြေၾကာင့္ရင္ခုန္သလိုျဖစ္လာတယ္။ကိုမင္းနဲ႔ေတြ႕တဲ့ခံစားမြဳ႕မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲထူးဆန္းတဲ့ခံစားမြဳ႕မ်ိဳးကိုႀကဳံရတယ္ “အင္း ငါဘာလို႔ဒီလိုေတြျဖစ္မိတာလဲမသိဘူး” စားေသာက္ၿပီး ေတာ့ “ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း က်မတို႔ျပန္ေတာ့မယ္ ေဆးခန္းမွာလူမရွိလို႔” “ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်” “မမ ညီမေလးတို႔ျပန္ေတာ့မယ္” “ေအးကြယ္ ဆရာမေလး” “ေမာင္ေလးေရ အသီးအႏွံေတြထည့္ေပးလိုက္ပါကြယ္” “မမေရ မယူေတာ့ဘူးေလ၊အလြဴႀကီးမွာ” “ေအးကြယ္ ညေနက်မွေမာင္ေလးကိုလိုက္ပို႔ခိုင္းေတာ့မယ္’” “ရပါတယ္မမရဲ႕” “အမေလးကြယ္ အားနာစရာက်ေနတာပဲ၊ကဲ ျပန္ျပန္ ေနာက္က်ေနမယ္” ခင္ေလးအလြဴအိမ္ကျပန္လာလိုက္တယ္။ အျပန္လမ္းတစ္ေလ်ာက္ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းရဲ႕မ်က္ႏွာပဲျမင္ေယာင္မိၿပီးၿပဳံးမိတယ္။ “အမယ္ခင္ေလးဘာေတြၿပဳံးေနတာ” “ဟုတ္ပါဘူး အမရယ္” “ဟင္းဟင္းးးငါသိပါတယ္ေအ ၊ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းေၾကာင့္မလား” “အို အမကလဲ” “အင္း ခင္ေလးခင္ေလး ငရံ႕ႏွစ္ေကာင္ေၾကာင့္ဘယ္အေကာင္ဖမ္းရမလဲစဥ္းစားရခက္ေနၿပီထင္တယ္” “အာအမရယ္ အဲဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး” ခင္ေလးဘယ္လိုပင္ျငင္းပါေစ ခင္ေလးဘာသာအသိဆုံးပါပဲ။ခင္ေလးကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းတို႔ရဲ႕မိသားစုအမူအက်င့္ကိုသိတယ္။အကယ္၍ အိမ္ေထာင္ဖက္အျဖစ္ေ႐ြးခ်ယ္ရင္ျငင္းရက္စရာ လူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးေလ။ဒါေပမယ့္အခုေတာ့ခင္ေလးမွာ ကိုမင္းကရွိေနၿပီ။ကိုမင္းလိုလူမ်ိဳးႏွင့္ေတာ့အိမ္ကသေဘာမတူဘူးလို႔အရိပ္အမြတ္ေျပာထားၿပီးၿပီ။ခင္ေလးေတြးရင္ၿပဳံးလိုက္တယ္ “မုန႔္ဆီေၾကာ္ကဘယ္ေနမွန္းမသိဘူး၊ႏြဳတ္ခမ္းနာႏွင့္တည့္ပါ့မလားဆိုၿပီးေတာ့ေလ” ညေနေရာက္ေတာ့ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းေရာက္လာတယ္။ “ခင္ေလး ၊ ဟိုမွာကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း” “အယ္ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းအားနာစရာရွင္” “အားနာစရာမလိုပါဘူးဗ်ာ၊က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလာခ်င္ေနတာ” “ေဟာ့ေတာ့” “မအံ့ဩနဲ႔ေလ က်ေနာ္ ကခင္ေလးျမင္ၿပီးကတည္းကလာခ်င္ေနတာ” “ေအာ္ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းရယ္” “ေရာ့ အမေပးလိုက္တဲ့အသီးအနံေတြ လတ္ ဆတ္တယ္ဗ်” “ေက်းဇူးပါရွင္” “လုပ္ျပန္ၿပီ၊က်ေနာ္တို႔႐ြာကိုက်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မြဳ႕ေတြလုပ္ေပးတဲ့ခင္ေလးကိုက်ေနာ္တို႔ကေက်းဇူးတင္ရမွာပါ” “အမယ္ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းအေျပာေကာင္းတယ္” “မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ” “က်မဘာေကြၽးရမလဲ၊အေျပာေကာင္းလြန္းလို႔” “မလိုပါဘူးဗ်ာ၊ဒါေပမယ့္ဒီကိုခဏခဏေတာ့လာခြင့္ေပးပါ” “ရွင္ ဘာလုပ္မို႔လဲရွင့္” “က်ေနာ့္ရင္ထဲခံစားခ်က္ေတြဖြင့္ျပမလို႔” “အမ္ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းေႏွာ္” “ဘာလဲခင္ေလးက မယုံလို႔လား၊လူႀကီးစုံရာႏွင့္လာေတာင္းျပမယ္ေလ” “ေဟာ့ေတာ္ ဒုကၡပါပဲ” “ဘာမွဒုကၡမေရာက္ေစရဘူး၊ေတာသားဆိုေပမယ့္အရည္အခ်င္းရွိပါတယ္။

ခင္ေလးကိုဝမ္းဝ႐ုံမကစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားႏိုင္တယ္” “ေဟာ့ေတာ္ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းႀကီးေႏွာ္” “ဟုတ္တယ္ခင္ေလးျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္တယ္ဆိုတာ ႐ူးတဲ့လူေတြလို႔ထင္ခဲ့တာအခုက်ေနာ္အ႐ူးျဖစ္ေနၿပီ” “ခစ္ ခစ္ ခစ္” “ရယ္ပါဗ်ာ၊ရယ္ပါ။ ခင္ေလးတစ္သက္လုံး စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာႏွင့္ရယ္ႏိုင္ေအာင္ခင္ေလးကိုလက္ထပ္ခ်င္ပါတယ္” “ခင္ေလးစဥ္းစားပါရေစ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း” ခင္ေလးမွာတကယ္တမ္းအခ်စ္ဆိုတာကိုေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့အမွားတစ္ ခုေၾကာင့္ခင္ေလးစိတ္ညစ္မိတယ္။တခ်ိန္ကမေတြးမိဘဲကိုမင္းႏွင့္သာယာခဲ့တာအမွားတစ္ခုလိုထင္ေနရၿပီေလ။ေဆးခန္းကထြက္သြားတဲ့ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းေက်ာျပင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးခင္ေလးသက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္ “ဟူးး…ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းရယ္၊အစကသာေတြ႕ခဲ့ရင္ ခင္ေလးရင္ေမာရမွာမဟုတ္ဘူး” ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းေဆးခန္းကထြက္သြားၿပီး ေနာက္ကိုမင္းေရာက္လာကာ “ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းဘာလာလုပ္တာလဲခင္ေလး” “အသီးအႏွံေတြလာပို႔တာ” “ေအာ .”တခ်က္သာအသံထြက္လိုက္ၿပီးကိုမင္း စဥ္းစားလိုက္တယ္။ၿပီးမွ “ဘာေတြေျပာသြားတာလဲ” းူ”ဘာမွမေျပာဘူး” ဒီကိစၥမ်ိဳးဆိုတာေႁမြေႁမြခ်င္းေျချမင္တယ္။ ဒီေကာင္လိုလူမ်ိဳးကစိတ္ထဲကမပါဘဲဒီလိုေဆးခန္းလာစရာမရွိဘူး၊။ငယ္ကတည္းကသိၿပီးသားေလ။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလိုလူမ်ိဳးက ဘယ္မိန္းကေလးမွစိတ္ဝင္စားခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။စီးပြားေရးေျပလည္ေပမယ့္ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚရပ္တည္မယ္ဆိုၿပီး စင္ကာပူကိုထြက္သြားတာ။ အခုေဆးခန္းကိုလာတယ္ဆိုေတာ့ခင္ေလးကိုဒီေကာင္ႀကိဳက္လို႔ျဖစ္မယ္ “ခင္ေလးညေနဘာစားမလဲ” “အားလုံးစီစဥ္ၿပီးၿပီ” “ဒီညလာေတြ႕လို႔ရမလား” “မရဘူးဆို” “ခင္ေလးရယ္ ကိုမင္းအရမ္းေတြ႕ခ်င္ေနတာ” “ကိုမင္းရယ္ခင္ေလးဘက္လဲၾကည့္အုံးေလ” “ဟင္းးး ခင္ေလးရယ္၊ကိုမင္းစိတ္မခ်ဘူးကြာ” “အမ္ ကိုမင္းေႏွာ္ ျပန္ေတာ့ခင္ေလးလုပ္စရာရွိေသးတယ္” ကိုမင္းအႏွင္ခံရေတာ့စိတ္ခုသြားတယ္။ အမွန္ကခါတိုင္းလဲဒီလိုပါဘဲ။ဒါေပမယ့္ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလာၿပီးကတည္းက ကိုမင္းစိတ္ေတြတိုေနမိတယ္။ဆက္ေျပာရင္စိတ္တိုရမွာမို႔ကိုမင္းအိမ္ျပန္လိုက္တယ္။ခင္ေလးလ ဲကိုမင္း ျပန္သြားေတာ့သက္ျပင္းေလးခ်လိုက္မိတယ္။ ဖုန္းမည္သံၾကားလို႔ ခင္ေလးထကိုင္လိုက္ေတာ့က်န္းမာေရး႐ုံးက “ဆရာမ ခင္ေလး” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” “ဆရာမေလးၿမိဳ႕ကိုေျပာင္းရမယ္” “ရွင္” “ဟုတ္တယ္ဗ်၊ေအာ္ဒါထြက္ေနၿပီ” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” ခင္ေလးထြက္ေပါက္တစ္ခုရသလိုခံစားရၿပီး ေပ်ာ္သြားတယ္။မနက္မိုးလင္းေတာ့႐ြာကလူေတြကိုႏြဳတ္ဆက္တယ္။အားလုံးကၿမိဳ႕ေပၚေျပာင္းရေတာ့စိတ္မေကာင္းၾကေပမယ့္ေတြ႕လို႔ရေနတာမို႔အဆင္ေျပေသးတယ္ဆိုၿပီးလိုက္ပို႔ၾကတယ္။ကိုမင္းကိုယ္တိုင္လိုက္ပို႔ပါတယ္။ၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းဖုန္းဆက္တယ္ “ခင္ေလး” “ရွင္ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း” “က်ေနာ္မွာခင္ေလးနဲ႔ေတြ႕လို႔ေပ်ာ္႐ုံပဲရွိေသးတယ္ခင္ေလးကေျပာင္းရၿပီဆိုေတာ့က်ေနာ့္ ႐ြာမွာမေပ်ာ္ဘူးဗ်ာ” “ေအာ္ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းရယ္” “က်ေနာ္ခင္ေလးကိုခ်စ္တယ္ဗ်ာ” “ခင္ေလးသိပါတယ္” “ခင္ေလး က်ေနာ္ကိုလက္ထပ္ပါလားဗ်ာ” “ဟင္း ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းရယ္” ” က်မ..မိဘေတြကိုေျပာရအုံးမယ္၊ သူတို႔သေဘာတူမွျဖစ္မွာပါ” “ဟာဒီလိုဆို ခင္ေလးက်ေနာ့္မမကိုအဲဒီလြတ္ၿပီးအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပခိုင္းလိုက္မယ္ဗ်ာ” “ဟုတ္ကဲ့ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း” “က်ေနာ္အရမ္းေပ်ာ္သြားၿပီဗ်ာ၊မနက္ျဖန္ခင္ေလးဆီလာခဲ့မယ္” “ဟုတ္ ကဲ့” ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းကသူ႔အမႀကီးကိုေျပာေတာ့ “ငါ့ေမာင္ မမႀကီးကမိန္းကေလးခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာလို႔သိပ္မေျပာခ်င္ဘူး” “ဘာျဖစ္လို႔လဲမမ” “ဘာျဖစ္ရမလဲ မင္းမင္းနဲ႔သူသမီးရည္းစား ျဖစ္ေနတယ္လို႔သတင္းၾကားတယ္’ “မမကလည္းဗ်ာ၊ခုေခတ္မွာသမီးရည္းစားေတြဘာေတြကအေရးမႀကီးဘူးေလ” “ငါ့ေမာင္…အိမ္ေထာင္ျပဳ၊ဘုရားတည္၊ေဆးမွင္ရည္စုတ္ထိုး၊ခ်က္မပိုင္ျပင္ရခက္သည့္အမ်ိဳးတဲ့။ေမာင္ေလးသတိထားရမွာေႏွာ္ ေနာင္ေပၚလာမယ့္ျပသနာအတြက္ေမာင္ေလးစဥ္းစားအုံး” “မမရယ္ လူတိုင္းကေျခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္ဆိုတာမရွိဘူး၊ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ခ်စ္လို႔လက္ထပ္မွာပါ” “ေအးပါ မမသတင္းေမးျမန္းၾကည့္ပါမယ္” ေမာင္ကိုခ်စ္သည့္အမမို႔ေမာင္ေျပာသလိုပဲ ခင္ေလးတို႔႐ြာကိုခရီးထြက္သြားတယ္။

ကိုမင္းတို႔႐ြာဆိုတာတစ္ဦးကတစ္ခုခုလုပ္ရင္ တဦးကသိေနေတာ့ ကိုမင္းစိတ္ထဲမေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ရၿပီ။ ရည္းစားလူလုအူႏုကြၽဲခတ္ဆိုသလိုပါပဲ။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းဆီသြားလိုက္ၿပီး “ေက်ာ္ေက်ာ္” “ဘာလဲမင္းမင္း” “ေအး ငါႏွင့္ခင္ေလးကသမီးရည္းစားျဖစ္ခဲ့တယ္ေႏွာ္” “ေအးျဖစ္လဲဘာျဖစ္လဲကြာ၊ငါလက္ထက္မျဖစ္ရင္ၿပီးတာပဲ” “မင္းစဥ္းစားေလ ငါထက္သာတဲ့မင္းႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ငါ့ကိုပစ္ၿပီးမင္းေနာက္လိုက္တာ။ဘယ္မွာလဲသစၥာ” “အင္း..ေလ သူလဲသူ႔အေၾကာင္းတရားႏွင့္သူမို႔လို႔ေလ” “ေအးမင္းကို ငါမေျပာမရွိႏွင့္။တစ္႐ြာတည္းသားမို႔ေျပာျပတာ” “ေအးငါသိၿပီးၿပီ” “ငါႏွင့္ဘယ္အဆင့္ထိေရာက္ခဲ့လဲမင္းသိလား” “ဒါေတြငါသိစရာမလိုဘူး၊ငါႏွင့္လက္ထပ္ၿပီး ငါၾကည္ျဖဴရင္ၿပီးတာပဲ” “ေအးပါကြာ၊မင္းသိေအာင္ငါလာေျပာတာပါ” “ေအးပါေက်းဇူးပဲ” ကိုမင္း ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းကိုအံ့ဩသင့္သြားတယ္။ဒီေလာက္ထိ႐ူးလိမ့္မယ္လို႔ မထင္မွတ္ခဲ့ဘူး။သူ႔ထိုက္ႏွင့္သူ႔ကံလို႔ပဲေတြးလိုက္ေတာ့တယ္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း ခင္ေလးပိတ္ရက္မို႔ဆီသြားလိုက္တယ္။ “လာေလ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္” “အင္း ခင္ေလးႏွင့္ေအးေအးေဆးေဆးစကားေျပာခ်င္တယ္” “ေျပာေလ ကိုေက်ာ္” “ကိုေက်ာ့္သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကိုသြားမယ္” “အင္း လိုက္ခဲ့မယ္ကိုေက်ာ္” ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းခင္ေလးႏွင့္စကားကိုလြတ္လပ္စြာေျပာဖို႔ရာသူငယ္ခ်င္းအိမ္ေခၚခဲ့တယ္ “ေဟ့ေကာင္ေက်ာ္ႀကီးအခုမွလာတယ္” “ေအးကြာ ဒါ ငါယူမယ့္မိန္းကေလးခင္ေလးတဲ့” “ေအာ မခင္ေလးဘာမွအားမနာႏွင့္ဒီေကာင္နဲ႔ကငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ၊အခုကဒီအိမ္မွာက်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းေအးေဆးေန” “ေဟ့ေကာင္ေက်ာ္ႀကီးငါအျပင္လစ္မယ္၊မင္းျပန္ခါနီးမွဖုန္းဆက္ေတာ့” “အိုေက သူငယ္ခ်င္း” ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းသူငယ္ခ်င္းအျပင္ေရွာင္ထြက္သြားမွ “ခင္ေလး ကိုေမးစရာရွိတယ္” “ေမးေလ ကိုေက်ာ္” “ခင္ေလးကိုယ့္ကိုခ်စ္လား” “ဘာလို႔ဒီစကားေမးတာလဲကိုေက်ာ္” “အေၾကာင္းရွိလို႔” “အင္းဘယ္လိုေျပာရမလဲဆိုရင္၊ခင္ေလးကို ေက်ာ္ႏွင့္လက္ထပ္ဖို႔အထိေတြးထားတာ၊ကိုေက်ာ့္ကိုခ်စ္မိလို႔ပဲ” “ခင္ေလးကိုက်ေနာ္ခ်စ္တယ္” “ဟုတ္ကဲ့” “ခင္ေလးခ်စ္တယ္လို႔ေျဖေပးေလ” “ဟုတ္ပါၿပီရွင္ က်မလဲရွင့္ကိုခ်စ္ပါတယ္” “ခင္ေလးကို ေျပာစရာရွိတာကခင္ေလးဘာေတြပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ က်ေနာ္ၾကည္ျဖဴတယ္” “အင္း ကိုေက်ာ္ ခင္ေလးကိုေမးခ်င္တာေတြ ရွိတယ္မလား” “အင္း ” “ခင္ေလးသိပါတယ္” “အင္းေျပာျပလို႔ရမလား” “ခင္ေလး ကိုမင္းမင္းႏွင့္ညိစြန္းခဲ့တယ္” “အင္း ရၿပီခင္ေလးရၿပီ” “ကိုေက်ာ့္အခ်စ္ကို ယုံတယ္မလား” “အင္းယုံတယ္ေလ” “အင္းကိုယ္ေလးခင္ေလးကိုလည္းယုံပါတယ္” “ဟုတ္ကိုေက်ာ္” “ခင္ေလးအရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ” ကိုေက်ာ္ ခင္ေလးကိုဖက္ၿပီးနမ္းလိုက္ေတာ့။ ခင္ေလးလဲျပန္နမ္းလိုက္တယ္။ခင္ေလး မွာေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းအနမ္းေတြတုန႔္ျပန္ရင္း ေက်နပ္မိတယ္။တဘဝစာအားကိုးရမယ့္လူ မိမိခ်စ္ရတဲ့သူ၊မိမိအေပၚနားလည္ခြင့္လြတ္ၿပီးခ်စ္ရမယ့္သူဆိုတာမို႔ခင္ေလးအရမ္းပဲေက်နပ္မိတယ္။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းခင္ေလးကိုအရမ္းခ်စ္တယ္။တူႏွစ္ကိုယ္သစၥာၿပိဳင္ဆိုလိုက္ခ်င္ေသးတယ္။မင္းမင္းကခင္ေလးအနားကပ္မရေတာ့ေအာင္ ခင္ေလးကိုအႏိုင္ယူခဲ့ခ်င္တာေၾကာင့္ခ်စ္ေလးကို လိုးဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ခင္ေလးအက်ႌကိုအသာအယာေလးခြၽတ္လိုက္ၿပီးခင္ေလးဘရာကိုပါခြၽတ္ယူခ်လိုက္ၿပီးဝိုင္းစက္ၿပီးအလြန္လွတဲ့ခင္ေလးရဲ႕ႏို႔ေတြကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ လိုက္တယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အာ့ရွီး ကိုကို အင္း..ဟင္းးဟင္းးး” ခင္ေလးစိတ္ေတြထႂကြေနၿပီ။ဒီတစ္ခါ ကိုကိုလိုးရမယ့္အေရးကစိတ္ခ်လုံၿခဳံသလိုခံစားေနရတယ္။

စိတ္လဲရဲမိတယ္။ႏို႔ခ်ိဳခ်ိဳေတြကိုစို႔ေနတဲ့ကိုကိုေၾကာင့္ စိတ္ထိန္းမထားပဲညည္းတြားမိလိုက္တယ္။ကိုေက်ာ္လည္း ခင္ေလးရဲႏို႔ထြားထြားေတြကို စို႔ရင္းလက္ကေစာက္ဖုတ္ေမြးေတြကိုဖြဖြေလး ဆြဲလိုက္တယ္။ “အာ့ ကို ကို အင္းးးဟင္းးး”နာက်င္မြဴ႕ေလးႏွင့္အတူကာမစိတ္ေတြတအားတိုးၿပီးကိုကို႔လည္းပင္းကိုခင္ေလးဆြဲဖက္လိုက္သလိုပိပိထဲအရည္ေတြစီးဆင္းသြားရျပန္တယ္။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလည္းခင္ေလးေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းထဲအရည္ကိုလက္ႏွင့္ကေလာ္ကာအေစ့ကေလးကိုပြတ္ေပးလိုက္တယ္ “အာ့ရ်ီးးးရွီး အိုး ကိုကိုရယ္ ” တစတစတိုးပြားေနတဲ့ကာမစိတ္ေၾကာင့္ခင္ေလးညည္းသံပိုထြက္လာတယ္။အေစ့ကိုပြတ္ခံရတဲ့ခင္ေလးေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနၿပီးၿပီးထ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေနၿပီ။အလိုးခဲခ်င္ေနၿပီ။ ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းခင္ေလးေစာက္ဖုတ္ကိုအားရပါးရနမ္းရႈိက္လိုက္ၿပီးေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္လွ်ာကိုအျပားလိုက္လုပ္ကာယက္လိုက္တယ္။ “ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္” “အားးရွီးးးအိုး ကိုကို မလုပ္နဲ႔ အားး”ႀကိဳက္ေပမယ့္ဟန္ေဆာင္ၿပီးတားလိုက္တယ္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းကေတာ့ခင္ေလးအေပၚမွာမင္းမင္းထက္ငါပိုစြမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာသက္ေသျပရေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးတတ္ကြၽမ္းသမွ်ကာမပညာကိုအသုံးခ်ကာလွ်ာကိုစုခြၽန္ၿပီးထိုးေမြလိုက္တယ္။ၿပီးမွအေစ့ကေလးကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္တယ္ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အာ့ရွီးးရွီးးးရွီးးအိုးး ကိုကိုအိုးးးးးအားးရွီးး” အေစ့ကေလးစုပ္ရင္းေစာက္ျဖတ္ကိုလက္ခလယ္ႏွင့္အဝင္အထြက္ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္လိုက္တယ္။

ခင္ေလးလည္းကာမစိတ္ေတြအရမ္းႂကြလာကာခါးေလးကိုေလေပၚေျမႇာက္ၿပီးအရသာယူလိုက္တယ္။ကိုကိုရဲ႕စုပ္ေပးယက္ေပးမြဳ႕ေၾကာင့္ခင္ေလးၾကာၾကာမထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲခင္ေလးမွာ ၿပီးသြားရေတာ့တယ္။ “ခင္ေလးကိုကိုလိုးခ်င္ေနၿပီ” “ကိုကို႔သေဘာပါ ကိုကို” “ကိုကို႔သေဘာဆိုရင္ကိုကိုလီးစုပ္ခိုင္းလို႔ရမလားဟင္ခင္ေလး ကိုကိုလဲလီးစုပ္ခံခ်င္တယ္” “ကိုကိုလုပ္ေပးပါဆိုရင္ခင္ေလးအသင့္ပါပဲကိုကို” “အင္းဒါဆို ကိုကိုလီးစုပ္ေပး” ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းမတ္တပ္ရပ္ကေလးႏွင့္ေနေပးေတာ့ခင္ေလးကိုကိုနားဒူးေထာက္လိုက္ကာကိုကိုလီးကိုစုပ္လိုက္တယ္ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အားးးးးရွီးးးအိုးးေကာင္းလိုက္တာခင္ေလးရာ” အေတြ႕အႀကဳံရွိးၿပီးသားမို႔ခင္ေလးအတြက္မခက္ခဲလွဘူး။လီးကိုအဆုံးထိဝင္ႏိုင္သမွ်ဝင္ေအာင္သဒၶါပိုစြာလုပ္ေပးလိုက္တယ္။ခင္ေလးလီးစုပ္ခ်က္ေၾကာင့္စိတ္ပါေနတဲ့ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းၿပီးမသြားရေအာင္စိတ္အာ႐ုံကိုတေနရာပို႔လိုက္ရတယ္။လီးထိပ္ဝေလးေတြကိုလွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ထိုးဆြေပးေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း ရင္ေတြတသိန႔္သိမ့္တုန္ေစတယ္။လီးဒစ္ႀကီးကိုလွ်ာဖ်ားႏွင့္ရစ္ပတ္ဆြဲ႐ုံမက လီးအရင္းကိုပါလွ်ာႏွင့္ယက္လိုက္ေသးတယ္။ေဂြးဥေလးကိုပါမနာမက်င္ေစပဲလပ္ႏွင့္ညႇစ္ေပးၿပီးစုပ္ဆြဲလိုက္ရာ “အားးရွီးးးရွီးးးအိုးးခင္ေလးကိုကို မရေတာ့ဘူးၿပီးသြားမယ္” “ဟုတ္ကိုကို” “ခင္ေလးကိုလိုးခ်င္ေနၿပီ” ”ကိုကိုေသဘာပါကိုကို” “လာခင္ေလးကုတင္ေပၚပက္လက္လွန္လိုက္ကိုကိုေအာက္ကေနမတ္တပ္လိုးမယ္” ခင္ေလးကိုကိုေျပာသလိုကုတင္ေပၚထိုင္ေနရာကကုတင္ေအာက္ေျခဆင္းလိုက္ၿပီးပက္လက္လွန္ခ်လိုက္တယ္။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလဲကုတင္ေအာက္ကေနၿပီးခင္ေလးေပါင္ကိုတြန္းတင္ကာေစာက္ဖုတ္ထဲလီးေတ့ၿပီးလိုးလိုက္ကာ ခင္ေလးေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပုခုံးေပၚတင္ၿပီး တဖတ္ဖတ္လိုးလိုက္ရာလီးကလည္းအတားအဆီးမရွိေပမယ့္ၾကပ္တည္းၿပီးတဇြိဇြိ တဖြတ္ဖြတ္ဝင္သြားေတာ့တယ္ “ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္” ‘”အာ့ရွီးးအိုးးအင္းးဟင္းးးဟင္းး” “ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းးးဖန္းးး” “အာ့ အိုးးအားးးရွီးးရွီးးးးအိုးး” ကိုမင္းႏွင့္လိုးရတာႏွင့္မတူေသာအရာတမ်ိဳးကိုခံစားလိုက္ရတယ္။ေဂြးဥကတဖတ္ဖတ္ႏွင့္ခင္ေလးဖင္ကို႐ိုက္မိေနတယ္။

ခံစားရတဲ့အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ခင္ေလးလည္းအရမ္းအရသာရွိေနတယ္။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလည္းခင္ေလးေစာက္ဖုတ္လိုးရသျဖင့္စိတ္ေတြအရမ္းႂကြကာနည္းနည္းၾကမ္းၿပီးလိုးလိုက္တယ္။ထိန္းထားတဲ့စိတ္ေတြကိုလြတ္လိုက္မိသျဖင့္ဆယ္မိနစ္ေလာက္လိုးလိုက္တဲ့အခါမွာ “အားးရွီးးရွိးးးအိုးးးအားးး” ခင္ေလးေစာက္ဖုတ္ရဲ႕ညႇစ္အားကိုခံစားလာရၿပီးခင္ေလးၿပီးေတာ့မယ္ဆိုတာကိုသိလိုက္ရတဲ့အတြက္ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလဲသုတ္မထိန္းပဲလိုးလိုက္ရာႏွစ္ေယာက္သားၿပိဳင္တူၿပီးသြားေတာ့တယ္။ ခင္ေလးေစာက္ဖုတ္ထဲလီးရည္ေႏြးေႏြးေတြဝင္ေရာက္သြားေတာ့ကိုကိုၿပီးသြားမွန္း ခင္ေလးသိလိုက္တယ္။ “ကိုကို ၿပီးသြားၿပီလား” “အင္း ခင္ေလး” “ခင္ေလးအိပ္ထဲကတစ္႐ြဴးေလးေပးပါကိုကို” ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလဲခင္ေလးအိပ္ထဲကတစ္႐ြဴး စကၠဴေလးယူေပးလိုက္တယ္။ခင္ေလးကတစ္႐ြဴးစယူၿပီးေစာက္ဖုတ္ကိုသုတ္တယ္ၿပီးမွ “ကိုကိုလာေလ ညစ္ပတ္ေနၿပီခင္ေလးသုတ္ ေပးမယ္”ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလဲခင္ေလးအနားကပ္ေပးလိုက္ေတာ့ခင္ေလးကလီးကိုယုယစြာသန႔္ရွင္းေပးလိုက္တယ္။ “ၿပီးၿပီ ကိုကို” ခင္ေလးကေမာ့ၿပီးေျပာေတာ့ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလဲခင္ေလးနဖူးေလးအားနမ္းလိုက္ၿပီးဖက္ထားလိုက္တယ္ “ကိုကို ေတာ္ၿပီကြာ၊ကိုကိုသူငယ္ခ်င္းအားနာစရာ” “အင္းပါခင္ေလးရာ၊အိမ္သာသြားမလား” “အင္းကိုကို” ခင္ေလးကိုအိမ္သာဖက္ေခၚၿပီးသြားခိုင္းလိုက္တယ္။ခင္ေလးလဲေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ဖင္ကိုေရေဆးၿပီးသန႔္ရွင္းေရးလုပ္ကာထြက္ခဲ့တယ္။ အဝတ္အစားေတြျပန္ဝတ္ၿပီးေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းသူငယ္ခ်င္းကိုဖုန္းဆက္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းက ဆိုင္မွာဝင္ေပးပါဆိုလို႔ေသာ့ဝင္ေပးၿပီးခင္ေလးကိုလိုက္ပို႔လိုက္တယ္။ ခင္ေလးတို႔ဘဝေရွ႕ဆက္ေလ်ာက္ဖို႔ရာအဆင္ေျပေနၿပီ။ခင္ေလးမိဘကိုသြားေျပာတဲ့မမႀကီးက ခင္ေလးကိုတင္ေတာင္းဖို႔ရာလယ္ဧကသုံးဆယ္၊ထြန္စက္ႏွစ္စီး၊ခင္ေလးအတြက္ေ႐ြတဆင္စာအျပင္သိန္းတစ္ရာလက္ဖြဲ႕ဖို႔ေျပာၾကားေတာ့ခင္ေလးမိဘကခ်က္ခ်င္းသေဘာတူလိုက္ၿပီးရက္ေကာင္းေ႐ြးခဲ့တယ္။ခင္ေလးႏွင့္ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းမွာအရမ္းဝမ္းသာၿပီးမဂၤလာေဆာင္ရန္အတြက္ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ရေတာ့တယ္။ မဂၤလာဖိတ္စာေတြ႐ိုက္ၿပီး၊ေဝငွေတာ့မွ မင္းမင္း ေဒါသထြက္ေတာ့တယ္။ “ေတာက္ ကြာ ငါဒီေလာက္ေျပာထားရက္နဲ႔” ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းအေပၚမွာလည္းေဒါသထြက္သလို ခင္ေလးအေပၚလည္းနာက်ည္းမိတယ္။

ခင္ေလးရွိရာၿမိဳ႕ေပၚသြားေတာ့ ခင္ေလးခြင့္ယူၿပီးၿမိဳ႕ျပန္သြားတယ္။ဓေလ့ထုံးစံအရခင္ေလးအိမ္မွာမဂၤလာေဆာင္ၿပီး သတို႔သားက႐ြာကေနသတို႔သမီးအိမ္ကိုသြားေရာက္ရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ခင္ေလးကႀကိဳၿပီး ခြင့္ယူသြားခဲ့တာ။ခင္ေလးကိုဖုန္းဆက္ေတာ့လည္းခင္ေလးကမကိုင္ေတာ့ပါ။မဂၤလာရက္နီးေလေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းတို႔အိမ္ကလူစည္ေလ မင္းမင္းစိတ္ထဲမခံခ်ိမခံသာျဖစ္ေလႏွင့္မို႔ မင္းမင္းကႏွစ္ေယာက္လုံးအရွက္ရေစဖို႔ႀကံစည္လိုက္ေတာ့တယ္။ မဂၤလာအခါေပးအသံခ်ဲ႕စက္ေတြကားေပၚတင္ၿပီးခင္ေလးတို႔ၿမိဳ႕ဘက္ကို ကားေတြတသီတသန္းႀကီးထြက္ေတာ့မွ မင္းမင္းၿပဳံးလိုက္ကာ “ေသာက္ရွက္မရွိတဲ့ေကာင္ႏွင့္ေငြမက္တဲ့မိန္းမ နင္တို႔ေသာက္ရွက္ကြဲၿပီ”ဆိုၿပီး Fbေပၚမွာခင္ေလးႏွင့္မင္းမင္းလိုးခဲ့ၾကတဲ့မူဗီဖိုင္ကိုတင္လိုက္တယ္။ မဂၤလာပြဲက႐ြာရဲ႕မ်က္ႏွာဖုံးဆိုေတာ့လူစည္တယ္။Fbေပၚမွာ ပုံတင္ရန္အတြက္ဓာတ္ပုံေတြ႐ိုက္ၾကlive လြင့္ၾကရင္းႏွင္း မင္းမင္းရဲ႕ Postႏွင့္မူဗီကတက္လာတယ္။တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ေျပာရင္းကေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းအမႀကီးသိသြားတဲ့အခါ “ေမာင္ေလး ေက်ာ္ေက်ာ္” “ဗ်ာ မမ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေမာင္ေလး” “က်ေနာ္ ဘာေျပာရမလဲမမရယ္” “ေမာင္ေလး မမကသိၿပီးသားပါ၊ဒါေပမယ့္ သိသာသိေစ လူမျမင္ေစႏွင့္တဲ့၊အခုေတာ့မမ ေလ ေမာင္ေလးႏွင့္ခင္ေလးကိုသေဘာမတူ ေတာ့ဘူး” “ဟုတ္ကဲ့မမ က်ေနာ္သိပါတယ္။က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာအရ၊ခင္ေလးကိုက်ေနာ္ခ်စ္ေပမယ့္စြန႔္လြတ္လိုက္မယ္မမ” “အင္းဟုတ္ၿပီ၊ဒီေတာ့ေမာင္ေလးျပန္ေတာ့ က်န္တာမမစီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္” “ဟုတ္ကဲ့မမ” “အားလုံးျပန္လွည့္ေတာ့” “ဟုတ္ကဲ့” အားလုံးကစိတ္မေကာင္းသလို မင္းမင္းအေပၚလည္းေဒါသထြက္ၾကတယ္။

ခင္ေလးကိုလဲ မုန္းၾကတယ္။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းကိုအားေပးရင္း႐ြာကိုျပန္လွည့္ကာသြားၾကတယ္။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းအမက ခင္ေလးဆီဖုန္းဆက္လိုက္တယ္ “ဟလို ” “ဟုတ္ကဲ့မမ ခင္ေလးပါ” “ခင္ေလး မမေျပာမယ္၊ခင္ေလးခဏနားေထာင္” “ဟုတ္ကဲ့မမ” “အခုမဂၤလာပြဲပ်က္ၿပီခင္ေလး” “ရွင္! မမ၊ဘာ ဘာ ျဖစ္လို႔လဲမမ” “ခင္ေလး မင္းမင္းက ခင္ေလးႏွင့္ျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုအင္တာနက္ေပၚတင္လိုက္ၿပီခင္ေလး၊မမက သိေပမယ့္ေမာင္ေလးကိုစိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္လို႔မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးခင္ေလးႏွင့္လက္ထပ္ေပးခ်င္ခဲ့တာ၊အခုလိုတႏိုင္ငံလုံးသိၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ေမာင္ေလးႏြားက်ခံေနရမယ့္အျဖစ္ကိုမမမခံႏိုင္ဘူး၊ဒီေတာ့ခင္ေလးမမကိုနားလည္ေပးပါ၊ခင္ေလးႏွင့္မမတို႔ေရစက္ကဟီေလာက္ပဲပါတယ္ မွတ္လိုက္ေတာ့” “ခင္ေလးသေဘာေပါက္လိုက္ၿပီ အစစအရာရာကိုသတိမထားပဲကာမအလိုလိုက္ကာ မင္းမင္းကိုခြင့္ျပဳခဲ့လို႔ ခင္ေလးဘဝအမည္းစက္ေတြႏွင့္မိဘေတြလည္းသူမ်ားတံေတြးခြက္ပက္လက္ေမ်ာရေတာ့မယ္။ခင္ေလးအရမ္းရွက္တယ္။မဂၤလာဝတ္စုံေပၚခင္ေလးမ်က္ရည္စက္ေတြတစက္စက္က်လာတယ္။ခင္ေလးဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လိုက္တယ္။အဲဒါကေတာ့လူ႔ေလာကကိုစြန႔္လြတ္ဖို႔ပါပဲ …………်ပီးပါ်ပီ။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *