by သူမ ေဆးလိပ္းေသာက္ေနတာကို ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ထိုင္ၾကည့္ေနမိသည္.. ေဆးလိပ္တစ္ဝက္ခန႔္ကုန္ေတာ့ ဆက္မေသာက္ေတာ့ပဲ ထိုးေခ်မီးသတ္လိုက္သည္.. ခုခ်ိန္ထိ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ေဆးလိပ္မေသာက္ျဖစ္ေသး.. “ကိုယ္ .. မင္းအေၾကာင္းကို စိတ္ဝင္စားတယ္ ႏြယ္နီ.. ကိုယ့္ကို မင္းအေၾကာင္းေျပာျပႏိုင္မလား..” “ဟား.. ” သူမရယ္လိုက္သံက ကဗ်ာမဆန္.. “မထူးဆန္းပါဘူး ကိုႀကီးရယ္.. မိမရွိ၊ ဖမရွိ တစ္ေယာက္ထဲ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရတယ့္ သာမန္မိန္ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝပဲ.. ” “မင္းမွာ ေမြးခ်င္းမရွိဘူးလား..” “အကိုတစ္ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္.. လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ ႏွစ္ေလာက္က အိမ္ကထြက္သြားတယ္… တပ္ထဲပဲဝင္သြားသလိုလို.. ယိုးဒယားဘက္ပဲ ေရာက္ေနသလိုလိုနဲ႔ေတာ့ ေျပာၾကတယ္.. အဆက္အသြယ္ေတာ့မရွိဘူး.. ” “ခု..မင္းေနေတာ့.. ” “အေဒၚအိမ္မွာ.. အမ်ိဳးအရင္းေတာ့မဟုတ္ဘူး.. ဘယ္လိုေျပာရမလဲ .. ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးေပါ့..” သီးသန႔္ခန္းေလးအတြင္း အသံခဏတိတ္သြားသည္..။
သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ခြက္ထဲကို အရက္ထပ္ထည့္ေပးရင္း သူမအေအးခြက္ထဲကိုပါ အရက္နည္းနည္းထည့္လိုက္သည္.. ေရခဲကို ညႇပ္ျဖင့္ ညႇပ္ယူေနေသာ သူမလက္ကို ၾကည့္လိုက္မိရာ.. သူမလက္ေတြက ႏူးညံ့လြန္းမယ့္ပုံ.. “မင္း.. အရက္ေကာ ေသာက္တတ္တာလား..” “အရက္ကိုေတာ့ အရမ္းမႀကိဳက္လွဘူး.. ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ထဲ ေသာက္ေနရင္ ပ်င္းေနမွာဆိုးလို႔ နည္းနည္းေသာက္မလားလို႔ပါ..” “မင္း..လက္ကို ကိုယ္ခဏကိုင္ၾကည့္လို႔ရမလား..” “ရွင္..” သူမတစ္ခ်က္ၿငိမ္သြားသည္… ဦးခ်မ္းသာေအာင္သတိထားမိသည္.. ႏြယ္နီက တစ္ခုခုကို စဥ္းစားလွ်င္ ေရွ႕တည့္တည့္ကို ၾကည့္ၿပီး ၿငိမ္သက္စြာစဥ္းစားတတ္ပုံပင္.. မ်က္ႏွာက တည္ေနၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေနသည့္ပုံ..သူမ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေမးလိုက္သည္.. “ကိုႀကီးက ဘာေၾကာင့္ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တာလဲ..” “ဟက္.. မင္းလက္ေတြက ႏူးညံ့ေနမယ္ထင္လို႔.. ” “မရဘူး.. ” “…..” ႏွစ္ေယာက္သား တိုင္ပင္မထားပဲ အရက္ခြက္ကို ၿပိဳင္တူကိုင္မိၾကသည္.. တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ၿပီး တၿပိဳင္ထဲ ေသာက္မိၾကသည္..။
“အလုပ္ၾကမ္းေပါင္းစုံလုပ္ဖူးတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္က ကိုႀကီးလက္ေလာက္ေတာင္ ႏူးညံ့မွာမဟုတ္ပါဘူး.. ” “အာ.. ထားလိုက္ပါေတာ့..” စကားေျပာလိုက္ အရက္ေသာက္လိုက္ႏွင့္ ႏွစ္ဦးသား ေရခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မွန္လာသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ႏြယ္နီကိုေသာက္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု မထင္ခဲ့.. သူမက သူမအေၾကာင္းေတြ ေျပာျပသည္.. “ဒါနဲ႔… ႏြယ္နီ .. မင္းမွာ ရည္းစားရွိလား.. ” “အိုး.. ေပါလို႔ .. ဘာလဲ .. ကိုႀကီးက ႏြယ္နီ႔ရည္းစားလုပ္ခ်င္လို႔လား.. ဟိ..ဟိ..” “ဟာ.. မဟုတ္ပါဘူး.” “လုပ္ပါ.. ကိုႀကီးရယ္.. ဟိ..ဟိ.. တစ္ရက္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့.. ဟိ.ဟိ” သူမ အနည္းငယ္ေတာ့မူးလာဟန္တူသည္.. အူျမဴးလာသည္.. သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လက္ကို ႐ုတ္တရက္ကိုင္လိုက္သည္.. “ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ.. ကိုႀကီးလက္က ႏြယ္နီ႔လက္ထက္ ပိုႏုတယ္..” သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လက္ဖဝါးကို လက္သည္းမ်ားျဖင့္ ကုတ္ေနသည္..။
“ႏြယ္နီ.. မင္း ကိုယ့္ကို ခြင့္ေတာင္းသင့္တယ္ထင္တယ္..” “ဘာလို႔.. ခြင့္ေတာင္းရမွာလဲ.. ” “ဘာလို႔… ခြင့္မေတာင္းရမွာလဲ..” “ႏြယ္နီက မိန္းကေလးေလ.. ခြင့္ေတာင္းစရာ မလိုဘူးေလ..” “ခုခ်ိန္ .. ကိုယ္ေအာ္လိုက္ရင္ မင္းဘာျဖစ္သြားမလဲ..” “ႏြယ္နီက ဘာမွမျဖစ္း.. ဦးပဲျဖစ္မွာ.. ” “ကိုယ္က ဘာျဖစ္မွာလဲ.. ” “အ႐ူး.. ” “ဟား..ဟား..” “ခစ္..ခစ္..” ႏွစ္ဦးသား လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ရယ္မိသည္.. တခါတေလ မူးေနေသာ မိန္းကေလးေတြက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတတ္သည္.. ခုခ်ိန္ထိ သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လက္ကို မလြြတ္ေပးေသး.. ထိုအခ်ိန္မွာ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ရဲ႕ ဖုန္းျမည္လာသည္.. “.. ကိုယ္ ဖုန္းခနေျပာမွျဖစ္မယ္..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကို မီးညႇိၿပီး ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္.. “ေအး.. စိုးဦးေျပာ…” “ရတယ္.. ေန႔လည္က ကိုယ္ေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္လိုက္.. အေရာင္း စင္တာ တစ္ခုဖြင့္ဖို႔က ဦးမင္းနဲ႔ပဲဆက္လုပ္လိုက္.. ကိစၥကို မင္းပဲတာဝန္ယူရွင္းလိုက္.. အဆင္မေျပရင္ ဖုန္းျပန္ဆက္.. ” ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ဖုန္းတစ္လုံးထပ္ဝင္လာသည္..။
ဦးခ်မ္းသာေအာင္က အျပင္ကိုထြက္လာလိုက္သည္.. “ဦး.. ဖုန္းေခၚေနတာ.. မအားဘူးတဲ့..ဘယ္သူနဲ႔ေျပာေနတာလဲ.. ” “ေဆာရီး. စႏိုး.. ကိုယ္အလုပ္ရႈပ္ေနတယ္.. ျပန္ဆက္မယ္..” “ဦး..ဦး.. ခန.. သတိရတယ္.. အားရင္ဆိုင္ကို လာခဲ့ပါလား.. ” “ကိုယ္မအားဘူး.. အားရင္လာခဲ့ပါ့မယ္.. .. ” “ဟုတ္.. ဦး.. လာခဲ့ဦးေနာ္..” သီးသန႔္ခန္းေလးထဲျပန္ဝင္လာေတာ့ … ႏြယ္နီက ေအးစက္တည္ၿငိမ္စြာ သူ႔ကို ေစာင့္ေနသည္.. “ေဆာရီးး.. ဖုန္းေတြဆက္တိုက္လာေနလို..” ႏြယ္နီက ထရပ္လိုက္ၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္သည္.. “ကိုႀကီး .. လက္ျပန္ေပး..” “ဟား..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူ႔လက္တဖက္ကို သူမဆီသို႔ ကမ္းေပးလိုက္သည္.. ဒါေပမယ့္ သူမက သူ႔လက္ကို မကိုင္.. သူမလက္ႏွစ္ဖက္က ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လည္ပင္းကို တြဲခိုလိုက္သည္.. တဆက္ထဲပင္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္သည္.. ဖြဖြေလးပါပဲ.. ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိထားလ်က္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံၾကည့္ကာ အေျဖရွာေနၾကသည္.. ငါးစကၠန႔္ေလာက္ ထိေတြ႕ၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု ျပန္လည္ကြဲကြာသြားသည္.. “မင္း.. ကိုယ့္ကို ခြင့္ေတာင္းသင့္တယ္ မထင္ဘူးလား..” “ဘာလို႔ခြင့္ေတာင္းရမွာလဲ..” “ဘာလို႔.. ခြင့္မေတာင္းရမွာလဲ.. ” “ႏြယ္နီက မိန္းကေလးေလ .. ခြင့္ေတာင္းစရာ လိုလား..” ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု ထပ္မံထိေတြ႕သြားသည္.. ဘယ္သူကစလိုက္တာလဲ မသိေတာ့မဟုတ္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က စတင္နမ္းလိုက္ျခင္းပင္.. ေစာေစာက ႏြယ္နီနမ္းသလိုဖြဖြေလး ထိ႐ုံထိထားျခင္းမဟုတ္.. မြတ္သိပ္ၾကမ္းတမ္းေသာ အနမ္း႐ိုင္းတစ္ခု.. သူမဖက္ကလဲ ျပန္လည္တုံ႔ျပန္နမ္းရႈိက္ေနေတာ့ အနမ္းက ရွည္ၾကာသြားသည္..။
“ဟင္း.. ” “ဟင္း..” ႏွစ္ဦးစလုံး ေမာဟိုက္လာေတာ့မွ အနမ္း႐ိုင္းႀကီးကို အဆုံးသတ္လိုက္ၿပီး သက္ျပင္းၿပိဳင္တူခ်လိုက္ၾကသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ႏြယ္နီ႔ခါးကို ဖက္ထားသလို.. ႏြယ္နီကလဲ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လည္ပင္းကို တြဲခိုဖက္ထားဆဲ…. “ကိုႀကီး.. ညီမကို ခြင့္ေတာင္းသင့္တယ္ မထင္ဘူးလား..” “မထင္ပါဘူး..” “ဘာလို႔.. ” “ခြင့္ေတာင္းၿပီး လက္စားေခ်တာ ႏြယ္နီေတြ႕ဖူးလား.. ” ထို႔ေနာက္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ႏြယ္နီ႔မ်က္ဝန္းေတြကို ႏူးညံ့ရီေဝစြာ စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္.. သူမကလဲ ျပန္ၾကည့္ေနသည္.. တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခါင္းခ်င္းျပန္လည္နီးကပ္သြားသည္.. ေခါင္းခ်င္းမထိခင္မွာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းအရင္ထိမိျပန္သည္.. ဒီတစ္ခါအနမ္းေတြက ၾကမ္းမေယာင္နဲ႔ ႏူးညံ့ေနသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမေအာက္ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ျငင္သာစြာ ငုံယူလိုက္သည္.. သူမရဲ႕အသက္ရႉသံေႏြးေႏြးေလးေတြက အနမ္းခရီးကို ပိုမိုရွည္ၾကာေလသလား .. ဦးခ်မ္းသာေအာင္ရဲ႕လက္တစ္ဖက္က သူမရင္သားေတြဆီကို ေ႐ြ႕လ်ားကူးေျပာင္းလာေသာအခါ .. သူမက သူ၏ လက္ကို ဖမ္းဆုပ္လိုက္သည္.. အနမ္းခရီးရွည္လဲ အဆုံးသတ္းသည္.. “ပထမဦးဆုံးေတြ႕ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုႀကီး ဒီလိုထိလုပ္တာေတာ့ လြန္တယ္..” သူမက မ်က္ႏွာတည္တည္ျဖင့္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္.. ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုကေတာ့ျပန္လည္ကြဲကြာမသြားေသး.. သူမရဲ႕မ်က္ႏွာကို ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ရင္ဘတ္ေပၚေမွာက္ခ်လိုက္သည္.. သူမတစ္မိနစ္ခန႔္ၿငိမ္သက္သြားၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ရင္ဘတ္ကို ႀကိတ္ကာကိုက္လိုက္သည္..။
“အာ့.. ဘာလို႔ကိုက္တာလဲ..” “လက္စားေခ်ဖို႔အတြက္ ခြင့္ေတာင္းစရာလိုလို႔လား..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္ သူမကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမက ၿပဳံးစစနဲ႔ သူ႔ကို ၾကည့္ေနသည္.. သူက သူမကို တင္းၾကပ္စြာ ဖက္လိုက္သည္.. သူမကလဲ သူ႔ကိုအလိုက္သင့္ျပန္ဖက္ထားသည္.. ခနေနေတာ့ “ကိုႀကီး .. ဆက္ေသာက္ဦးမလား.. ” “ရပါတယ္..ႏြယ္နီေကာ..” “ဒီမွာမေသာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး.. တေနရာရာသြားၿပီး ဆက္ေသာက္ခ်င္တယ္.. ” “ဘယ္မွာသြား… ” သူ၏စကားမဆုံးခင္ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းကို သူမက လက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ပိတ္လိုက္ၿပီး.. “ရႉး.. မေမးနဲ႔.. ” ဒီလိုနဲ႔ပဲ ပိုက္ဆံရွင္းၿပီး ဆိုင္ကထြက္လာခဲ့သည္.. ကားေပၚေရာက္ေတာ့ သူမက အဲကြန္း ပိတ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး မွန္ခ်ခိုင္းလိုက္သည္.. “မရွိဆင္းရဲသားမေလးတစ္ေယာက္အတြက္ အဲကြန္းေလထက္ သဘာဝေလက ပိုေကာင္းပါတယ္.. ” သူမဆီက ထိုစကားသံတိုးတိုးကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ သူမမ်က္ႏွာကို တခ်က္လွမ္းၾကည့္မိသည္.. သူမက ေရွ႕ကိုတည့္တည့္ၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာတည္တည္ျဖင့္ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္.. သူမလမ္းၫြြန္မႈေနာက္ကို လိုက္ရင္း ကန္ေဘာင္တစ္ခုဆီသို႔ေရာက္သြားခဲ့သည္.. လတ္ဆတ္ေသာေလအေဝွ႔မွာ ဘာရယ္မဟုတ္ သူ႔စိတ္ေတြ နည္းနည္းၾကည္သြားသလိုပင္.. ထိုအခ်ိန္မွာ မ်က္ဝန္းေတာက္ေတာက္ႏွင့္မိန္းကေလးမ်က္ႏွာက သူ႔အေတြးထဲေပၚလာခဲ့သည္..။
အေတြးေတြကို ေမာင္းထုတ္လိုက္ၿပီး.. “ႏြယ္နီ ဘယ္မွာေသာက္မွာလဲ ..” “ဒီမွာေလ.. ” “ခုံလဲမရွိပဲနဲ႔.. ” “သဘာဝကေပးထားတဲ့ ေျမႀကီးေလာက္ေကာင္းတဲ့ခုံ ေတြ႕ဖူးလား..” ကားေပၚက အရက္ပုလင္း၊ ေရသန႔္ဗူးႏွင့္ အျမည္းတခ်ိဳ႕ထည့္ထားေသာ ေဗာ့ဘူးမ်ားကို ယူၿပီးသူမဆင္းလာခဲ့သည္.. အခ်ိန္တိုေလးအတြင္း ကန္ေဘာင္အစပ္ ျမက္ခင္းေပၚတြင္ အရက္ဝိုင္းေလးတစ္ခုျဖစ္သြားသည္.. မခမ္းနားေပမဲ့ ႐ိုးရွင္းလြန္လွသည္.. ခြက္ေလးထဲက အရက္တခြက္ကုန္ေတာ့ .. “ေစာေစာက နာသြားလား..” “မနာပါဘူး..” “နာေအာင္ ကိုက္လိုက္ရမွာ..ဟင္း..” “ဒါဆို ဘာလို႔နာေအာင္မကိုက္တာလဲ..” “မကိုက္ရက္လို႔ေပါ့..” ဘာမေျပာ ညာမေျပာနဲ႔ သူမက သူ႔အနားေ႐ြ႕လာၿပီး သူ၏ ရင္ခြင္ထဲသို႔ တိုးဝင္လာသည္.. သူကလဲ သူမကို ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္သည္.. အရက္ဆက္မေသာက္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ ၿငိမ္သက္စြာျဖင့္ ကန္ေရျပင္ကိုၾကည့္ေနၾကသည္.. “ကိုႀကီး.. ” “ဟင္..” “ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး..” ေဆာင္းဦးေလႏု႐ိုင္းအေဝွ႔မွာ စိမ့္ခနဲ႔ျဖစ္သြားသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က လက္ပတ္နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၉ နာရီထိုးေတာ့မည္.. “ႏြယ္နီ.. ျပန္ရေအာင္ ..” “သူမက စကားမျပန္ေတာ့ပဲ သူ႔ခါးကို တင္းၾကပ္ေအာင္ ဖက္လိုက္သည္.. “ကိုႀကီး.. ” “အင္း..ေျပာေလ..” “ဒီည အိမ္မျပန္ပဲ ေနရေအာင္.. မေကာင္းဘူးလား” ႏြယ္နီ႔အသံက ေနာက္ေနတဲ့အသံမဟုတ္.. အရမ္းမူးေနတာမဟုတ္ေသာ္လည္း သူမမ်က္လုံးေတြက ရီေဝေနသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္လဲ ႏြယ္နီ႔ကို အသာေဖးမၿပီးထရပ္လိုက္သည္.. ဟိုတယ္အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ႏြယ္နီက အိမ္သာ ထဲဝင္သြားသည္.. အရာရာက တည္ၿငိမ္ေအးေဆးေနသည္..။
ဦးခ်မ္းသာေအာင္က အခန္းထဲရွိ ဆိုဖာဆက္တီေပၚထိုင္ရင္း ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကို မီးညႇိဖြာရႈိက္ေနသည္.. ႏြယ္နီ အိမ္သာ ထဲက ထြက္လာေတာ့ သူမရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္ တဘက္တစ္ထည္သာ ျပန္ပါလာသည္.. သူမဝတ္လာေသာ ပါတိတ္ဝမ္းဆက္ေလးကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေခါက္ၿပီး လက္ကကိုင္လာသည္.. “ကိုႀကီး .. ေဆးလိပ္တိုက္..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ေဆးလိပ္ဗူးကို ကမ္းေပးလိုက္ေတာ့ .. “ဟင့္အင္.. ကိုႀကီး ေသာက္လက္စပဲေပး..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ေဆးလိပ္ကို တခ်က္ဖြာရႈိက္လိုက္ၿပီး သူမကိုကမ္းေပးလိုက္သည္.. သူမက ေဆးလိပ္ကို က်င္လည္စြာ ရႈိက္သြင္းလိုက္ၿပီး မီးခိုးေငြ႕မ်ားကို ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ မ်က္ႏွာဆီသို႔မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္.. ထို႔ေနာက္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ နားနားကိုကပ္ၿပီး ေလသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ “ကိုႀကီး ေဆးလိပ္ေသာက္တာ အရမ္း စမတ္ က်တယ္..” “မင္းလဲတူတူပါပဲ.. ” သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို ဆြဲထူလိုက္သည္.. တိုင္ပင္စရာမလိုေသာ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု ထိေတြ႕မိျပန္သည္.. တစ္ဦး၏ တိုက္စစ္ဆင္ေနေသာ အနမ္းမ်ားကို တစ္ဦးက ျပန္လည္ခုခံရင္း အနမ္းစစ္ပြဲေလးတစ္ခုုျဖစ္လာသည္.. အနမ္းေတြျပင္းထန္လာသလို ေပြ႕ဖက္မႈေတြကလဲ တင္းၾကပ္လာသည္.. သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို ဆြဲေခၚရင္း တျဖည္းျဖည္ေနာက္ကို ဆုတ္လာသည္.. ကုတင္ေစာင္းႏွင့္ သူမေျခေထာက္ထိမိခ်ိန္တြင္ ေနာက္ကို လွန္လွဲခ်လိုက္သည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္လဲ သူမနဲ႔ထပ္လ်က္လဲက်သြားသည္..။
တၿပိဳင္နက္ထဲပင္ ႏွစ္ဦးသား တပတ္လွည့္လိုက္ၾကရာ ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ေအာက္က သူမက အေပၚကျဖစ္သြားၿပီး.. လွ်ိဳု ့ဝွက္အပ္ေသာ အရာႏွစ္ခုက တိုက္႐ိုက္မဟုတ္ေသာ္လည္း အဝတ္မ်ားခံကာထိေတြ႕ေနသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ခႏၶာကိုယ္ျပာင္းအလဲကို သူမသိရွိေနသည္.. ႐ုတ္တရက္ သူမကအနမ္းေတြကို ရပ္တန႔္လိုက္ၿပီး .. “ကိုႀကီး.. ခ်စ္လား..” “….” သူမက ေအာက္ကို အနည္းငယ္ေလ်ာကာ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ မ်က္ႏွာအပ္ကာ အိပ္လိုက္သည္.. “ကိုႀကီး .. ေျဖဦးေလ.. ” “ကိုယ္မခ်စ္တတ္ဘူး..” သူမအသံတိတ္သြားခဲ့သည္.. သူမက တခ်က္ရႈိက္လိုက္ၿပီး.. “ကိုယ့္ကိုမခ်စ္တဲ့သူကို ဒီထက္ပိုၿပီး အခြင့္အေရး မေပးခ်င္ဘူး..” “ေဆာရီးး.. ကိုယ္တကယ္မခ်စ္တတ္တာ..” “ကိုႀကီးကို ခ်စ္တတ္လာေအာင္ သင္ေပးရင္ေကာ.. ” “ႏွလုံးသားမရွိတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို သင္ေပးေနလဲ အပိုပါပဲ.. ” ႏြယ္နီ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ကိုယ္ေပၚမွ ဖယ္ခြာသြားၿပီး ေေစာေစာက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ထိုင္ခဲ့ေသာ ကုလားထိုင္တြင္ သြားထိုင္ကာ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကို ထုတ္ယူေသာက္ေနသည္.. ေစာေစာကရမၼက္ေတြႏွင့္ျပည့္ေနေသာ လူသားႏွစ္ဦးမွာ ယခုတည္ၿငိမ္ေအးခဲသြာသည္..ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ကုတင္ေပၚကထကာ ဗီ႐ိုအတြင္းမွ ညအိပ္အက်ီႏွစ္ထည္ကိုထုတ္ကာ ႏြယ္နီ႔ကို တစ္ထည္ကမ္းေပးလိုက္သည္.. သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို ေက်ာေပးကာ ညအိပ္အက်ီကိုလဲဝတ္လိုက္သည္..။
ဦးခ်မ္းသာေအာင္လဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး ကိုယ္လက္သန႔္ရွင္းေရးလုပ္လိုက္သည္.. သူျပန္ဝင္လာေတာ့ ႏြယ္နီက ကုတင္ေပၚတြင္လွဲေနသည္.. သူမရဲ႕ပင္ကိုယ္ဟန္အတိုင္းမ်က္ႏွာတည္တည္ျဖင့္ မ်က္ႏွာက်က္ကိုေငးေနသည္.. သူျပန္ဝင္လာသံၾကားေတာ့ သူ႔ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္ကာ “ကိုႀကီး.. ႏြယ္နီအိပ္ခ်င္ၿပီ..” “အင္း.. အိပ္ေတာ့ေလ..” “ကိုႀကီးရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ အိပ္ခ်င္တာ.. ” ဦးခ်မ္းသာေအာင္လဲ ႏြယ့္နီ႔ေဘးတြင္ဝင္အိပ္လိုက္ၿပီး ႏြယ္နီ႔ကို ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္သည္.. သူမ၏ လက္တစ္ဖက္က ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ညအိပ္အက်ီအတြင္းထိုးထည့္ကာ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ရင္ဘတ္ကို ပြတ္ေပးေနသည္.. “ေဆာရီးး ေနာ္ ကိုႀကီး.. စိတ္အေနွာင့္အယွက္ ျဖစ္သြားလား.. ” “ရပါတယ္.. ကိုယ္လဲေတာင္းပန္ပါတယ္..ကိုယ္မလိမ္ခ်င္လို႔ပါ..” “ညီမေလ.. ဘယ္သူဆီကမွ ဘာမွမေမွ်ာ္လင့္ဘူး.. ဘာမွလဲမလိုခ်င္ဘူး.. ညီမ.. အခ်စ္ပဲလိုခ်င္တာ.. ” စကားသံေတြတိတ္ဆိတ္ကုန္သြားသည္.. အသက္ရႉသံေတြက မျပင္းလွေသာ္လည္း… တိုးတိုးျငင္းျငင္းေလးၾကားေနရသည္..။
“ကိုႀကီး.. လိုခ်င္ေနတာလား..” “မင္း လိုအပ္တာကို ကိုယ္မေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္.. ကိုယ္ လိုအပ္တာကို မျဖည့္ေပးပါနဲ႔.. ” စကားအဆုံးမွာ ႏြယ္နီ႔ရဲ႕လက္က တျဖည္ျဖည္းေအာက္ဆင္းလာသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္ရဲ႕ ဗိုက္သားမ်ားကို အသာအယာပြတ္သပ္ေပးေနသည္.. လႈုံ႔ေဆာ္မႈအတိုင္း တုံ႔ျပန္ေလ့ရွိေသာ ခႏၶာကိုယ္က အလိုက္ကမ္းဆိုးမသိစြာ ေျပာင္းလဲလာသည္.. ႏြယ္နီ႔လက္ေတြက ပိုပိုၿပီးနိမ့္ဆင္းလာသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ႏြယ္နီ႔လက္ေလးကို အသာအယာဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေခါင္းခါျပလိုက္သည္.. ႏြယ္နီက သူ႔အား ႏွစ္လိုစြာျပန္လည္ၿပဳံးျပၿပီး သူ႔မရဲ႕လက္ကို ႐ုန္းလိုက္သည္.. “ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေန.. မ်က္စိမွိတ္ထားေနာ္.. ” သူမလက္က မထိေတြ႕သင့္ေသာအရာတစ္ခုကို ထိကိုင္လိုက္စဥ္တြင္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ တခ်က္တြန႔္သြားသည္.. ေႏြးေထြးေသာ လက္တစ္ဖက္၏ ဆုပ္ကိုင္မႈေၾကာင့္ ႏွလုံးေသြးေတြ ဆူပြက္လာသည္.. သူမ၏ သာယာေပ်ာ့ေျပာင္းေသာ လႈပ္ရွားမႈေနာက္သို႔ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ စီးေမ်ာသြားသည္.. သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္နား႐ြက္တစ္ဖက္ကို လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ အသာအယာတို႔ထိလိုက္သည္.. ခံစားမႈကို စည္းခ်က္ျမႇင့္လိုက္သျဖင့္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ဆြဲယူနမ္းရႈိက္လိုက္သည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လက္တစ္ဖက္က ႏြယ္နီ႔ ရင္သားဆီသို႔ လွမ္းလာခဲ့သည္.. သူ႔လက္ႏွင့္ သူမရင္သားထိေတြ႕ခ်ိန္တြင္ သူမေက်ာေလးေကာ့သြားသည္.. အထက္စုန္ဆန္လႈပ္ရွားမႈကို မရပ္တန႔္လိုက္ေသာ္လည္း အနမ္းေတြ ရပ္သြားသည္.. “အိ.. ကိုႀကီးရယ္..” သူမ၏ ရင္သားေတြက ႏူးညံ့လြန္းေနသည္..။
လက္ျဖင့္အသာအယာ ပြတ္သပ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ သူမရဲ႕လက္လႈပ္ရွားမႈပိုမိုသြက္လက္လာသည္.. သူမ၏ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ထိေတြ႕သြားခ်ိန္တြင္ သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို မြတ္သိပ္စြာ နမ္းလိုက္သည္.. ဖိုမလူသားႏွစ္ဦး၏ စိတ္ခံစားမႈႏွစ္ခုက ေပါင္းစည္းသြားသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုကို သူမ တတ္ႏိုင္သမွ်ျဖည့္ဆည္းေပးေနသည္.. ခနၾကာေတာ့ “ႏြယ္နီ ..ဖယ္လိုက္ေတာ့ေနာ္.. ” “အင္း..” ႏႈတ္ဖ်ားက နာခံလိုက္ေသာ္လည္း သူမလက္လႈပ္ရွားမႈကိုေတာ့ မေလ်ာ့ခ်ေပခဲ့.. “အ့…အား…” ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ခံစားမႈမွျဖစ္ေပၚလာေသာအရာမ်ား ေပါက္ကြဲထြက္လာခဲ့သည္.. “ႏြယ္နီရယ္.. ” “အင္း..” ႏႈတ္ဖ်ားက နာခံလိုက္ေသာ္လည္း သူမလက္လႈပ္ရွားမႈကိုေတာ့ မေလ်ာ့ခ်ေပခဲ့.. “အ့…အား…” ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ခံစားမႈမွျဖစ္ေပၚလာေသာအရာမ်ား ေပါက္ကြဲထြက္လာခဲ့သည္.. “ႏြယ္နီရယ္.. ” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ႏြယ္နီ႔ဆံပင္ေလးေတြကို ယုယစြာ ပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္.. “ကိုႀကီး .. ညီမ အကုန္းမေပးႏိုင္တာကို နားလည္ေပးေနာ္.. ” “အင္း.. ကိုယ္ေက်နပ္ပါတယ္.. ” သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တခ်က္နမ္းလိုက္ၿပီး.. “အိပ္ေတာ့ေနာ္…” ခနေလးပါပဲ.. တကယ္ကို ခနေလးအတြင္းမွာပင္ သူတို႔အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။မနက္ သူတို႔ဟိုတယ္က ထြက္လာေတာ့ အလင္းေရာင္ေကာင္းေကာင္းမရေသး.. “ေတာ္ေသးတယ္.. ညက အဝတ္အစားေတြ လဲထားမိလို႔.. ႏို႔မိုဆိုရင္.. ” သူမဘာသာတစ္ေယာက္ထဲေျပာၿပီး ပုခုံးတစ္ခ်က္တြန႔္လိုက္သည္.. “ကိုႀကီး.. ညီမ ေဈးေရွ႕မွာပဲ ဆင္းလိုက္မယ္.. မနက္ေစာေစာ ေဈးသြားတဲ့ပုံနဲ႔ အိမ္ကိုျပန္လိုက္မယ္..” ေဈးနားမေရာက္ခင္မွာ ႏြယ္နီက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လက္ေမာင္းေပၚ အနမ္းတစ္ခုေခြၽခ်လိုက္သည္..။
“ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းခ်င္တာ .. သိလား.. ” ဦးခ်မ္းသာေအာင္လဲ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ႐ုံးကို ထြက္လာခဲ့သည္.. နည္းနည္း ေစာေနေသးသျဖင့္ ႐ုံးမွာ ဘယ္သူမွမေရာက္ေသး.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူ႔တြင္ရွိေသာ ေသာ့ျဖင့္ ႐ုံးခန္းဖြင့္ကာ လုပ္စရာရွိတာေတြ လုပ္ေနလိုက္သည္.. နာရီဝက္ခန႔္ၾကာေတာ့ သူ႔အခန္းထဲကို တစ္စုံတစ္ေယာက္ဝင္လာသည္.. သူေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ .. “ဂြတ္ေမာနင္း ဆရာ.. ေကာ္ဖီလာပို႔တာ..” “ငါေရာက္ေနတာ မင္းဘယ္လိုသိလဲ.. ” “ဆရာကလဲ .. ဆရာ့ကား႐ုံးေရွ႕မွာ ရပ္ထားတာႀကီးကို..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္ၿပဳံးမိသည္.. “ဒီေန႔ေကာ္ဖီ ပိုေကာင္းမယ္နဲ႔တူတယ္..” “ဘာလို႔လဲဆရာ..” “…..” ျပန္မေျဖျဖစ္ေတာ့သျဖင့္ မိုးမိုးသဲလဲ အခန္းထဲက ထြက္သြားသည္.. ေကာ္ဖီရနံ႔ထက္ ပို၍ခ်ိဳျမေသာ သူမရဲ႕ ေရေမြြးနံ႔ႏွင့္ သနပ္ခါးနံ႔ကေတာ့ အခန္းထဲမွာ က်န္ခဲ့သည္.. ခနေနေတာ့ သူ၏ ဖုန္းကို မက္ေဆ့ တစ္ေစာင္ဝင္လာသည္.. (ဘာလို႔ မ်က္ႏွာတည္ႀကီးနဲ႔ေနတာလဲ.. ဆရာၿပဳံးေနရင္ ပိုၾကည့္ေကာင္းတယ္..) ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ထပ္ၿပဳံးမိျပန္သည္.. ေန႔ခင္းမွာ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ဆီ ႐ုံးခ်ဳပ္က ဖုန္းဆက္သည္.. ပုဂၢိဳလ္ေရးခင္မင္မႈအရ စာရင္းစစ္ဝင္မည့္ကိစၥကို ႀကိဳတင္သတိေပးရန္အတြက္ဆက္ျခင္းျဖစ္သည္.. “စိုးသာေရ.. ႐ုံးအုပ္ႀကီးနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာစာေရးကိုေခၚကြာ.. ၿပီးေတာ့ မွတ္တမ္းထိန္းပါေခၚ..” ခနၾကာေတာ့ သူတို႔ေရာက္လာသည္..။
“ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕နယ္ကို စာရင္းစစ္ ဝင္ဖို႔ရွိတယ္.. အဲ့ဒါ စာ႐ြက္စာတမ္းေတြ၊ စာရင္းဇယားေတြတိတိက်က်ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားရမယ္.. ႐ုံးအုပ္ႀကီး အရင္ ႏွစ္ခ်ဴပ္စာရင္း ေတြက ဌာနစိတ္အလိုက္က စာရင္းေတြ၊ ဦးစီးဇယားေတြ ကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ ရွိေသးလား..” “ဆရာ.. ကြန္ပ်ဴတာက လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေလာက္ကမွရတာ.. အရင္ကေတာ့ လက္ႏွိပ္စက္နဲ႔ပဲ ႐ိုက္တာ..” “မွတ္တမ္းထိန္းႀကီးက မွတ္တမ္းေတြ ျပန္ရွာေပး.. စာ႐ြက္အတိုင္းထားရင္ ပ်က္စီးမွာပဲ.. ဒါကိုကြၽန္ေတာ္တို႔က ေဆာ့ ေကာ္ပီ နဲ႔ပါ ျပဳစုေပးထားရမယ္လို႔ ၫြြန္ၾကားထားတယ္.. အျပင္ဆိုင္ေတြကို မအပ္ေစခ်င္ဘူးဗ်ာ.. နည္းနည္းေတာ့ပင္ပန္းမယ္.. က႑အလိုက္ ျပန္ျပဳစုတာေပါ့… လိုအပ္ရင္ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ေတာ့စ္ ပါယူသုံး..က႑အလိုက္ လူခြဲလုပ္လိုက္ရင္ အဆင္ေျပမွာပါ.. အဆင္မေျပတာျပန္ေျပာေလ.. ” လုပ္စရာရွိတာေတြကို ညႇိႏႈိင္းၿပီးေတာ့ ျပင္ဆင္စရာရွိတာေတြျပင္ဆင္ခိုင္းလိုက္သည္.. “ဆရာ .. ဆရာ့ လက္ေတာ့စ္ လာယူတာ ..” “ေအး.. မင္းကူ႐ိုက္ေပးမွာလား..” “ဟုတ္..” လက္ေတာ့စ္ ယူၿပီး သူမထြက္သြားသည္.. ခနေနေတာ့ မက္ေဆ့ ဝင္လာသည္.. (ဆရာ.. ေလာ့နံပါတ္ ေျပာဦးေလ.. ႏို႔မိုဆို ဟိုေန႔ကလိုပဲ ဖိုင္ အလြတ္ႀကီး လာတင္ရမွာ..) (ကိုယ္တိုင္လာေမး..) ဘာရယ္မဟုတ္.. စာတစ္ေၾကာင္းျပန္ပို႔လိုက္သည္.. ခနေနေတာ့ သူမအခန္းထဲဝင္လာသည္.. သူမမ်က္ႏွာက ေျပာင္စပ္စပ္နဲ႔ လွ်ာေလးထုတ္ျပၿပီး.. “ဆရာ…ေလာ့နံပါတ္က..” “ကိုကို” “ဟြန႔္ .. ေလာ့နံပါတ္ ႀကီးကလဲ..” ခ်စ္စဖြယ္ႏွာေခါင္းေလးရႈံ ့ျပၿပီး ျပန္ထြက္သြားသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္ရင္ထဲမွာေတာ့ တစ္ခုခုက်န္ခဲ့သည္.. “ဆရာ.. စီမံဘ႑ာနဲ႔ပတ္သက္တာေတြ ႏွစ္အလိုက္ လုပ္ၿပီးသြားၿပီ.. ဆရာစစ္ၾကည့္ဖို႔ မူၾကမ္းထုတ္လာတယ္..။
” “အင္း ..ထားခဲ့ေလ ..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမွားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေတြ႕ရသည္.. “စိုးသာေရ..မိုးမိုးသဲကို သြားေခၚလိုက္..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က မွားတာေတြကို တခါထဲ ျပင္႐ိုက္ခိုင္းသည္.. ဒီလိုနဲ႔ပဲ ႐ုံးဆင္းခ်ိန္ေက်ာ္သြားသည္.. “မိုးမိုးသဲ.. မင္းအဆင္ေျပရဲ႕လား.. မနက္မွဆက္လုပ္မလား..” “ရပါတယ္ဆရာ.. ၿပီးေတာ့မွာပဲ .. တခါထဲပဲျဖတ္လိုက္မယ္ေလ..” စိုးသာက “ဆရာ.. ကြၽန္ေတာ္ ကေလးကို ေဆးခန္းသြားျပခ်င္လို႔ .. ျပန္ႏွင့္လို႔ရမလား..” “ဟင္.. မင္းမွာကေလးရွိလား.. အိမ္ေထာင္က်တာမၾကာေသးဘူးဆို..” “ခခ္.. ရွိတယ္ဆရာ..သူ႔ကေလးက ၁၈ ႏွစ္သမီးေလ..” “ဟင္..” “မိန္းမကို ေဆးခန္းသြားျပမလို႔ေျပာတာပါဆရာ.. ” “ဟား.. ေအးပါ..မင္းကေလးကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ဦး.. သြားပါ .. သြားပါ ..” ၃ ေယာက္စလုးံ ရယ္မိၾကသည္.. မိုးမိုးသဲ ရယ္ေတာ့သူ႔ရဲ႕ သြားထပ္ကေလးကို ျမင္မိသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ စိတ္ထဲတြင္ သူမရဲ႕အလွ ပိုမိုျပည့္စုံသြားသလိုပင္.. စိုးသာထြက္သြားၿပီး ၁၅ မိနစ္ခန႔္ၾကာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မ႐ိုးႏိုင္ေသာ ကိုေ႐ြြမီး ပ်က္သြားသည္.. မိုးမိုးသဲက လိုက္ကာတံခါးမ်ားကိုထဖြင့္လိုက္သည္..။
“ဆရာ.. ျပတင္းေပါက္တံခါးေတြပါဖြင့္လိုက္ရမလား ..” ” မင္းေလွာင္ေနရင္ဖြင့္လိုက္ေလ ..” “ရပါတယ္.. မဖြင့္ေတာ့ပါဘူး.. မီးပ်က္တာၾကာမလားမသိပါဘူး.. ” “လက္ေတာ့စ္ အားရွိသေလာက္ပဲ ဆက္လုပ္လိုက္ေလ .. မီးျပန္မလာေတာ့လဲ ေနာက္ေန႔မွဆက္လုပ္တာေပါ့..” ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ မီးကျပန္မလာ.. “ကဲ .. မိုးမိုးသဲ ျပန္ရေအာင္.. မနက္မွဆက္လုပ္မယ္.. ” “ဟုတ္..” သူမက စာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားကို စနစ္တက်စီၿပီးလက္ေတာ့စ္ ကို အိတ္ထဲထည့္လိုက္သည္.. အခန္းလိုက္ကာကိုလဲ ျပန္ပိတ္လိုက္သည္.. “ဆရာ ထြက္ႏွင့္လိုက္.. သမီး မီးခလုတ္ေတြ ပိတ္ထားမထားၾကည့္ၿပီး လိုက္လာခဲ့မယ္ .. ” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမကို တံခါးနားတြင္ ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္သည္.. “ဆရာ… သြားႏွင့္ပါဆို..” “လာေလ .. တူတူသြားမယ္.. ကိုယ့္အခန္းတံခါး ေသာ့ခတ္ရဦးမယ္.. ” “ဟာ.. ဆရာသြားႏွင့္ပါ..သမီးခတ္လာခဲ့မယ္..” “ဘာလုပ္စရာရွိေသးလို႔လဲ.. ” “ဒီမယ္ .. ဦးကိုကို.. ရွင္ႀကီးေတာ္ေတာ္တုံးတာပဲ.. ကြၽန္မ လုံျခည္ေလး ဘာေလး ျပင္ဝတ္ရဦးမယ္.. ” သူမက ခါးေလးေထာက္ကာ စူပုတ္ပုတ္ေလးေျပာလိုက္ေသာ္လည္း ဦးခ်မ္းသာေအာင္ မ်က္ႏွာပူခနဲ႔ျဖစ္သြားၿပီး အခန္းထဲက ထြက္သြားသည္.. “ခစ္..” သူမ၏ ရယ္သံသဲ့သဲ့ေလးက သူ႔ေနာက္က ကပ္ပါလာသည္.. ညက်ေတာ့ သူမဆီက မက္ေဆ့ တစ္ေစာင္ဝင္လာသည္.. (ဆရာ.. ေသြ႕ပုခ်ိေနာ္.ဟိ) ဦးခ်မ္းသာေအာင္ သူမဆီဖုန္းျပန္ေခၚလိုက္သည္..။
“ဘာလို႔ ဦးကိုကိုလို႔ေခၚတာလဲ ” “ဆရာပဲ ေလာ့နံပါတ္ က ကိုကို ဆို.. ” “…..” “ဆရာ.. သမီးတစ္ခုေျပာခ်င္လို႔..” “ေျပာေလ..” “ဆရာ.. ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ေနရင္ သမီးအရမ္းစခ်င္တာပဲ..ဟီး” ထိုညက သူမႏွင့္ စကားေတာ္ေတာ္ေျပာျဖစ္သည္.. သာယာခ်ိဳျမေသာ သတၱဳသံမ်ားက သူအား ဖုန္းမခ်ျဖစ္ေအာင္ ညိဳ႕ငင္ေနသလိုပင္.. “ညည့္နက္ေနၿပီ ကေလးမ .. အိပ္ေတာ့.. ” “ဟုတ္..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီ ကုတင္ေပၚလွဲကာ မနက္ျဖန္လုပ္ရမည့္ အလုပ္အေၾကာင္းကိုေတြးလိုက္သည္.. အလုပ္အေၾကာင္းေတြးေနရင္းမွ သူမအေၾကာင္းက သူ႔အေတြးထဲကို မဆီမဆိုင္ဝင္လာသည္.. အေတြးေတြကို ေခတၱေမာင္းထုတ္ၿပီး မ်က္စိကိုမွိတ္လိုက္ေသာ သူမရဲ႕မ်က္ႏွာေလးက သူ႔မ်က္လုံးထဲေပၚလာသည္.. သူ႔ဖုန္းမွ မက္ေဆ့ သံၾကားသျဖင့္ ၾကည့္လိုက္မိသည္.. (ဂြတ္ႏိုက္ ကိုကို.. ေစာေစာကမေျပာလိုက္ရလို႔..) ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ၿပဳံးမိသည္.. သူမဆီလဲ စာတစ္ေစာင္ ျပန္ပို႔လိုက္သည္ .. (ဂြတ္ႏိုက္ …အိမ္မက္လွလွမက္ပါေစ..) ဦးခ်မ္းသာေအာင္ သူ႔ကိုယ္သူသိလိုက္သည္.. ညည့္နက္သည့္အထိ သူအိပ္ေပ်ာ္ေတာ့မည္မထင္.. ညက ညည့္နက္သြားေသာ္လဲ မနက္က်ေတာ့ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ႏိုးထလာသည္.. ႐ုံးသို႔အသြား မက္ေဆ့ တစ္ေစာင္ဝင္လာသည္..။
ကားေမာင္းေနလို႔ သူဖြင့္မၾကည့္မိေပ.. သူ ့႐ုံးခန္းထဲေရာက္မွ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ .. (ဂြတ္ေမာနင္း ကိုကို) “ဆရာ .. မေန႔က က်န္တာေတြ ဆရာ့အခန္းထဲမွာပဲ ဆက္လုပ္ရမလား..” “ေအး..” သူမ၏ က်င္လည္စြာ စာ႐ိုက္ေနပုံမွာ အခ်ိဳးအဆစ္ေျပျပစ္ေသာ ကေခ်မတစ္ဦး ကေနသလိုပင္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ၾကည့္ေနမိသည္.. “ဘာႀကီးမွန္းလဲ မသိဘူး.. ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔.. ၿပဳံးေတာင္မျပဘူး..ဟြန႔္..” သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို မၾကည့္ပဲ စခရင္စ္ ကိုၾကည့္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ၿပီး တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္ မၿပဳံးျပျဖစ္… ခနေနေတာ့ .. “ဆရာ.. ခနေနာ္ .. ” ဟုခြင့္ေတာင္းကာ အခန္းျပင္ထြက္သြားသည္.. ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ သူမျပန္မေရာက္လာေသာ္လဲ သူ႔ဖုန္းထဲကို မက္ေဆ့ တစ္ေစာင္ေတာ့ေရာက္လာသည္.. (ၿပဳံးမျပရင္ လုံးဝျပန္မလာဘူး.. ) ဦးခ်မ္းသာေအာင္လဲ စာတစ္ေစာင္ျပန္ပို႔လိုက္သည္.. (ျပန္လာ.. အလုပ္ၿပီးေအာင္လာလုပ္) (ႏိုး.. မလာဘူး.. ၿပဳံးျပမယ္ဆိုမွ. လာမယ္.) ခနၾကာေတာ့ သူမ ေကာ္ဖီခြက္ေလးကိုင္ကာ ဝင္လာသည္.. ေကာ္ဖီခြက္ကို စားပြဲေပၚခ်လိုက္ၿပီး အံႀကိတ္သံတိုးတိုးေလးျဖင့္ .. “ၿပဳံးျပ..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ႐ုပ္တည္တည္ျဖင့္ သူမကိုၾကည့္ၿပီး “အလုပ္ၿပီးေအာင္လုပ္..” သူမက ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီးပုံစံျဖင့္ ခုံတြင္ဝင္ထိုင္ၿပီး အလုပ္ဆက္လုပ္ေနသည္..။
screen ကိုၾကည့္ၿပီး ေစာေစာကလို အံႀကိတ္ထားေသာ ေလသံျဖင့္ “ဒီေလာက္မၿပဳံးခ်င္တာ .. ေနာက္ေန႔ေကာ္ဖီထဲ ဝမ္းႏႈတ္ေဆးထည့္လာခဲ့မယ္.. ေတြ႕မယ္..” ကေလးဆန္သည္မဟုတ္ေသာ္လဲ ကေလးဆန္သလိုျဖစ္ေနသည့္ သူမပုံကိုၾကည့္ၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္ၿပဳံးလိုက္သည္.. သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္.. သူလဲ သူမကို ၿပဳံးၿပီးၾကည့္ေနလိုက္သည္.. ႏွစ္ဦးစလုံး၏ အၾကည့္ေတြက နက္ရႈိင္းၿပီး မရွင္းျပေသာ္လဲ ႏွစ္ဦးသားနားလည္ေနသည့္ အဓိပၸါယ္အခ်ိဳ႕ေပ်ာ္ဝင္ေနသည္ ခနၾကာေတာ့ သူမက “ဆရာ .. ၿပဳံးေနရင္ တကယ္ၾကည့္ေကာင္းတယ္..” ဟုတိုးတိုးေလးေျပာကာ အၾကည့္လြြဲလိုက္သည္.. ႏွလုံးသားႏွစ္ခုၾကား စီးဆင္းေနေသာ လွ်ပ္စစ္စီးေၾကာင္းေလးလဲ ျပတ္ေတာက္သြားသည္.. ႐ုံးပိုင္းဆိုင္ရာလုပ္ငန္းေတြ ျပင္ဆင္ၿပီးသြားေပမယ့္ ထုံးစံအတိုင္း သဲျဖဴခင္း၊ ရာဇမတ္ကာ ၊ ထုံးသုတ္ ၊ ၾကပ္ခိုးလွဲျဖင့္ တစ္႐ုံးလုံးအလုပ္ရႈပ္ေနၾကေသာ္လဲ သူ၏ စားပြဲဆီသို႔ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္မွန္မွန္ေရာက္လာသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က စစ္ေဆးေရးအဖြဲ႕ကို ဂါရဂျပဳလက္ေဆာင္ေကာင္းမ်ားျဖင့္ ႀကိဳဆိုလိုက္သျဖင့္ ေထြေထြထူးထူးမရစ္ပဲ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ၿပီးစီးသြားသည္..။
“႐ုံးအုပ္ႀကီးေရ.. အားလုံးလဲပင္ပန္းသြားၾကၿပီ.. ကြၽန္ေတာ္ ဒီည ဆိုင္ေကာင္းေကာင္းတစ္ခုမွာ တစ္႐ုံးလုံ ဒင္နာ လုပ္ေပးခ်င္တယ္..” “မလုပ္ပါနဲ႔ ဦးစီးရယ္.. ဦးစီးလဲ ပိုက္ဆံေတြကုန္ထားတာမနည္းဘူး.. မလုပ္ပါနဲ႔..” “ရပါတယ္ဗ်ာ.. စီစဥ္လိုက္ပါ.. ” “ဟုတ္ကဲ့ဦးစီး..” ညေန ဒင္နာ သြားရန္အဝတ္လဲေနတုန္း စႏိုးဆီက မက္ေဆ့ တစ္ေစာင္ဝင္လာသည္.. (ဦး.. ဖုန္းေျပာလို႔ရမလား..) ဦးခ်မ္းသာေအာင္လဲ စႏိုးဆီကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္.. “ဦး .. အားလား..” “အင္း.. ” “ဦး .. ဟိုေန႔က ဆိုင္ကပိုက္ဆံရွင္းလို႔ ဦးကိုျပန္ေပးရေအာင္ဖုန္းဆက္တာ.. ဟိုေလ.. အကုန္ေတာ့မဟုတ္ဘူး.. တစ္သိန္းေလာက္ ဦးကိုျပန္ေပးမလို႔.. မနက္ျဖန္ထြက္ရက္ေလ .. ဦးလာေခၚမလား..” “အုါေက ေလ ..” “ဦး ေစာေစာလာေခၚေနာ္.. ” “အင္း..” “ဒါဆို ဒါပဲေလ.. အားေမြးထားေနာ္ ဦး.. ဟိဟိ..” “အိုေက.. မနက္ျဖန္ေတြ႕မယ္..” ဖုန္းခ်လိုက္တာနဲ႔ ေနာက္ထပ္ဖုန္းဝင္လာသည္.. ႐ုံးအုပ္ႀကီး ဆက္တာျဖစ္သည္.. “ဦးစီး.. အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ.. လူလဲစုံၿပီ..” “စထားႏွင့္လိုက္ေတာ့.. ကြၽန္ေတာ္ခုမွ ထြက္လာမွာ.. ေစာင့္မေနနဲ႔ေတာ့..” “ဟုတ္ကဲ့ ဦးစီး..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ဆိုင္ကိုေရာက္ေတာ့ ဝိုင္းႏွစ္ဝိုင္းခြဲထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္.. အမ်ိဳးသမီးဝိုင္းကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးမိုးသဲက အျဖဴေရာင္ြယ္တာပါးပါးေလးကိုဝတ္လာသည္..။
သူမအသားအရည္ႏွင့္ လိုက္ဖက္လွသည္.. “႐ုံးအုပ္ႀကီး.. နည္းနည္းပါးပါး လုပ္တတ္တယ္မလား .. ပုလင္းမွာလိုက္ေလ..” “နည္းနည္းေတာ့ရတယ္.. ဦးစီးဘာေသာက္မလဲ..” “ခ်ီဗတ္စ္ ပဲမွာလိုက္ပါ..စိုးသာ.. အမ်ိဳးသမီးဝိုင္းက လိုတာမွာေပးလိုက္ပါ..” ထုံးစံအတိုင္း စေသာက္စမွာ အရွိန္မရေသးေသာေၾကာင့္ ၿငိမ္ေနၾကေပမယ့္ အရွိန္ရလာေတာ့ အသံေတြက်ယ္၊ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေမ့လာၾကသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္ အမ်ိဳးသမီးဝိုင္းဘက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးမိုးသဲက သူ႔ကို ႏွာေခါင္းရႈံ ့ျပသည္.. “ဦးစီး.. ကြၽန္မတို႔ျပန္ႏွင့္ေတာ့မယ္..” “ဪ..ဟုတ္ကဲ့ပါ..စားရတာေကာ အဆင္ေျပရဲ႕လား.. ” “ေျပတယ္ဦးစီး.. စားလို႔လဲေကာင္းတယ္.. ေက်းဇူးတင္ါတယ္” “ရပါတယ္ဗ်ာ..” “ဟုတ္ကဲ့ .. ခြင့္ျပဳပါဦးရွင့္..” အမ်ိဳးသမီးဝိုင္းက ခြင့္ေတာင္းၿပီး ျပန္သြားၾကသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္လဲ ဆူညံက်ယ္ေလာင္စြာ စကားေျပာေနသံေတြကို နားမေထာင္ခ်င္ေတာ့.. ၁ဝ မိနစ္ေလာက္ဆက္ထိုင္ၿပီးေတာ့.. “ကြၽန္ေတာ္ မနက္ ေဂါက္ ႐ိုက္ဖို႔ခ်ိန္းထားလို႔ဗ်ာ.. ျပန္လိုက္ေတာ့မယ္..။
႐ုံးအုပ္ႀကီး ..ဒီမွာ ပိုက္ဆံ .. လိုတာထပ္မွာၾက.. ေအးေဆးေသာက္ၾကေပါ့ဗ်ာ..” “ဟုတ္ကဲ့ ဦးစီး.. ကြၽန္ေတာ္မနက္က်ရင္ ေဘလ္ နဲ႔ပိုတာ ျပန္လာေပးမယ္ေလ.. ” “ရပါတယ္ တနလၤာေန႔မွ ေပးေတာ့.. ကဲ..အားလုံးပဲ ခြင့္ျပဳဦး..” အျပင္ေရာက္ေတာ့ ရာသီဥတုက ေအးေနၿပီ.. အရက္ထပ္ေသာက္ခ်င္စိတ္က ရွိေနလို႔ ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ပုလင္းတစ္လုံးဝယ္ၿပီး အိမ္ကိုပဲ ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္.. အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဖုန္းကို အသံပိတ္ထားတာ ျပန္ျဖဳတ္ရင္း ၾကည့္မိေတာ့ မက္ေဆ့ ေတြေရာက္ေနတာ ေတြ႕ရသည္.. (ကိုကို အရက္သမားႀကီး) (ကိုကို ျပန္ေသးဖူးလား) ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ျပန္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း စာျပန္ပို႔လိုက္ေတာ့ သူမဆီက ဖုန္းဝင္လာသည္.. “ကိုကို ျပန္လာတာေစာသားပဲ ဟီး … ဆရာ့ကို စရင္း ကိုကိုလို႔ေခၚတာ ႏႈတ္က်ိဳးေတာ့မယ္..” “…” “ကိုကို.. ကိုကို.. အရက္သမားႀကီး..” “…. ” “ဟာ.. ကိုကို.. ျပန္ေျပာေလကြာ..” “မင္းကေတာ့ … တကယ္ပါပဲ..” “ဘာလဲ.. မင္း..မင္း..နဲ႔ မႀကိဳက္ပါဘူး..မေခၚနဲ႔..” “ဒါဆို ဘယ္လိုေခၚရမလဲ .. ” “မင္း..မင္း..ဆိုတာႀကီးကလြဲရင္ ႀကိဳက္သလိုေခၚ..” “သဲ..” “ဟင္.. အဲ့လိုေခၚမလို႔လား.. အားး.. ဘာႀကီးလဲ.. ဒါပဲ..ဒါပဲ သူမေအာ္ဟစ္ၿပီး ဖုန္းခ်သြားသည္..။
ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ေေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကို ထိုတ္ယူမီးၿငိၿပီး ရႈိက္သြင္းလိုက္သည္.. မီးခိုးေငြ႕ေတြႏွင့္အတူ သူမအေၾကာင္းအေတြးထဲေရာက္ဘာသည္.. “ဟူး..” မီးခိုးေငြ႕မ်ားကို မႈတ္ထုတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ အေတြးထဲမွ သူမအေၾကာင္းျပန္ပါမသြားပဲ သူ႔ရင္ဘတ္တစ္ေနရာတြင္ ခိုေအာင္းက်န္ေနခဲ့သည္.. ဟိုတယ္ခန္းအတြင္း လူသားႏွစ္ဦး ကမာၻဦးက မစားေကာင္းေသာအသီးကို ခူးဆြတ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကသည္.. မြတ္သပ္ေသာအနမ္း႐ိုင္းမ်ားႏွင့္အတူ ခႏၶာကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို ဖယ္ခြာေနၾကသည္.. “ဦးရယ္.. ဦးရဲ႕အနမ္းေတြကို သတိရလိုက္တာ..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမကိုဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီး ေနာက္ကေနသိုင္းဖက္ထားသည္.. လက္ေတြက သူမရင္သားေတြေပၚေျပးလြြားေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကေတာ့ သူမနား႐ြက္ႏွင့္ ဂုတ္သားေတြကို ထိေတြ႕နမ္းရႈိက္ေနသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ပန္းပြင့္ေပၚမွႏွင္းရည္စက္ေတြကို ထိေတြ႕မိခ်ိန္တြင္ “အ့… ဦး.. သမီး ျဖစ္လာၿပီ..” သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ကိုယ္ခႏၶာတစ္ေနရာကို အလြြာပါးတစ္ခုျဖင့္ ဖုံးအုပ္ေပးလိုက္ၿပီး “ေနရေအာင္ကြာ.. လိုခ်င္ေနၿပီ.. ” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမကို ေနာက္တခါဆြဲလွည့္လိုက္ျပန္သည္.. အလိုက္သိလြန္းေသာသူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ဆႏၵကို သေဘာေပါက္လိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို နံရံကိုလွမ္းေထာက္လိုက္သည္..။
အႀကိမ္ႀကိမ္ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးေသာ လမ္းတစ္လမ္းေပၚ ႏွစ္ဦးသားထပ္ေရာက္သြားျပန္သည္.. ေလွ်ာက္ေနၾကလမ္းျဖစ္ေနေတာ့ ခလုတ္ကန္သင္းမ်ားကို အလြယ္တကူျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ကိုယ္ခႏၶာႏွစ္ခုေပါင္းစပ္မိသြားခ်ိန္တြင္.. “ရွီး..ဦးရယ္.. ေကာင္းလိုက္တာ..အ့ .. ” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ခပ္ကိုင္းကိုင္းျဖစ္ေနေသာ သူမပုခုံးႏွစ္ခုကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္.. ႏွင္းရည္မ်ားႏွင့္ျပည့္ေနေသာ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ေပၚ ပ်ံဝဲေနေသာ ဝတ္ရည္စုပ္ငွက္ရဲ႕ ေတာင္ပံခတ္သံေတြက မျပင္းထန္ေသာ္လည္း ျမန္ဆန္လြန္းေနသည္.. “အာ့. အင့္..အီး..ဦး.. ဦး.. ရွီး.. ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္.. အ့.. ရွီး.. ၾကမ္းေတာ့ကြာ.. ၾကမ္းၾကမ္း..” ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ကာၿငီးတြားေနေသာ သူမရဲ႕အသံက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ရမၼက္ေဇာကို ေလာင္စာေလာင္းေနသလိုပင္.. “အိုး.. ရွီး.. ဦး ၾကမ္းတာေတြကို သမီးလြမ္းေနတာ.. အီး.. အ့..” ရမၼက္ဆိုတဲ့ေလနီၾကမ္းတိုက္ခိုက္လာေသာေၾကာင့္ ဝတ္ရည္စုပ္ငွက္ရဲ႕ ေတာင္ပံခတ္ႏႈန္းေတြေလ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီး ေတာင္ပံခတ္တဲ့ အားမာန္ကိုေတာ့ တိုးျမႇင့္လိုက္သည္.. “အိ..ရွီး.. ဦး.. ေကာင္းတယ္.. အ့.. တခ်က္..အ့..ခ်င္း.. ၾကမ္းၾကမ္း.. အီး.. ၾကမ္းၾကမ္းႀကီး..အ့.. လုပ္.. အီး..” သူမ၏ ပုခုံးေပၚတင္ထားေသာ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လက္တစ္ဖက္ကို သူမရင္သားေတြကို ထိေတြ႕ႏိုင္ရန္ ဆြဲယူလိုက္သည္.. “ဦး.. အား.. ေကာင္းလား.. အီး.. ေကာင္းလားဟင္.. ” “အင္း……” “အာ့.. သမီး.. လဲ.. အရမ္း.. အ့…ေကာင္းတယ္.. အင့္..” ဖိုမကြာျခားခ်က္အတိုင္း စိတ္၏ လႈံေဆာ္မႈကို ခႏၶာကိုယ္က တုံ႔ျပန္မႈမွာလဲ မတူညီေပ.. သဘာဝတရားရဲ႕အလိုေတာ္အတိုင္း ရမၼက္ေဇာ၏ လႈံေဆာ္မႈေၾကာင့္ တစ္ဦးမွာ မာေက်ာျပင္းထန္လာခ်ိန္တြင္ တစ္ဦးမွာေတာ့ စိုစြတ္ႏူးညံ့လာရသည္..။
“အီ.. ဦး.. အ့.. သမီးအလွည့္.. ရွီး…” ခရီးတစ္ခုကို အတူေလွ်ာက္ေနသူအခ်င္းခ်င္း ေဖးမတတ္ေသာ သူမ၏ အလိုက္သိမႈကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ သူမ၏ နား႐ြက္ေလးကို နမ္းရႈိက္လိုက္သည္.. နားလည္မႈရွိေသာ ကစားသမားမ်ားလို အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ ကိုယ္ႏၶာႏွစ္ခုျပန္လည္ေပါင္းစပ္သြားျပန္သည္.. သူမက သူ၏ ရင္ဘတ္ေပၚ လက္ေထာက္လိုက္ၿပီး.. ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္လိုက္သည္.. “ဦး.. သမီး.. ၾကမ္းၾကမ္းႀကီး လုပ္မယ္ေနာ္..” အစပိုင္းတြင္ သူမ၏ လႈပ္ရွားမႈက သတ္ကြင္းအတြင္းဝင္လာေသာ ရန္သူကို မွ်ားတစ္စင္းခ်င္ ထိုင္ပစ္ေနေသာ စစ္ဘုရင္မ .. တျဖည္ျဖည္းႏွင့္ သူမ၏ လႈပ္ရွားမႈက စစ္မာန္တက္လာေသာ စစ္ဘုရင္မ၏ ၾကမ္းတမ္းေသာ ထိုးႏွက္ခ်က္ေတြအျဖစ္ေျပာင္းလဲလာသည္.. စစ္ပရိယာယ္ ႂကြယ္ဝေသာ စစ္ဘုရင္မ၏ အေဝွ႔အဝိုက္.. အႏြဲ႕အယိမ္းေအာက္တြင္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ တျဖည္းျဖည္းက်ဆုံးလာသည္.. “အာ့.. အ.. ေကာင္းတယ္.. စႏိုး..အဲ့အတိုင္းေလး..အ့..” သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ေပၚေမွာက္ခ်ၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္.. လႈပ္ရွားမႈကိုလည္း ရပ္တန႔္လိုက္သည္… သူမက သူ႔အား အလွည့္ေပးလိုက္ျခင္းပင္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္ သူမမ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္သည္ .. သူ႔ရဲ႕အၾကည့္က ႀကိဳးဝိုင္းအတြင္းဝင္လာေသာ မိမိၿပိဳင္ဖက္ကို ၾကည့္သည့္အၾကည့္မ်ိဳး.. ထို႔ေနာက္ သူမကို တင္းတင္းဖက္ထားၿပီး တပတ္လည့္လိုက္သည္..။
သူ၏ အားမန္ပါေသာ တဖက္သက္ထိုးႏွက္မႈေအာက္တြင္ သူမမွာ အလူးအလဲ .. သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ရင္ဘတ္ကို လက္သည္းမ်ားျဖင့္ ကုတ္ျခစ္ၿပီး “အင့္.. ေကာင္းတယ္.. ဦး .. ရွီး.. ျပင္းျပင္း.. ၾကမ္းၾကမ္းႀကီး လုပ္ေတာ့ကြာ ..” သူမရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈအသံက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ရမၼက္လႈိင္းကို ခလုတ္ဖြင့္ေပးလိုက္သလိုပင္.. “အား.. အီး.. သမီး.. ႀကိဳက္တယ္.. ဦး.. အီး.. လုပ္ကြာ.. ဦးရယ္.. အီး..ရွီး.. အား.. ေကာင္းလိုက္တာ..ဦး.. ဦး.. ..အင့္.. ” ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ အာ႐ုံတြင္ ခရီးလမ္းဆုံးကို အတူေရာက္ဖို႔မွလြဲၿပီး ဘာမွမရွိေတာ့.. သူမသည္လည္း ပန္းတိုင္ျမင္ေနရသည့္ အေျပးမယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕တက္ႂကြျခင္းမ်ိဳးျဖင့္ တုံ႔ျပန္လာသည္.. “ဦး.. ဦး.. အီး..အ့ာ. ေဆာင့္.ကြာ… ရွီး.. သမီး ျဖစ္ေတာ့မယ္.. ရွီး .. ၾကမ္းၾကမ္းႀကီးလုပ္ကြာ.. ” “အီး .. သမီး.. ျဖစ္ေတာ့မယ္ အာ့.. ေကာင္းတယ္.. ဦး.. လုပ္.. အား..ျဖစ္ၿပီ..အ့.. ၿပီးၿပီ” “အား.. ကိုယ္လဲ ၿပီးၿပီ. အ့..” ရမၼက္ဒီေရအတက္တြင္ အခန္းငယ္ေလးအတြင္း လူသားႏွစ္ဦး ဝုန္းဒိုင္းႀကဲသြားခဲ့ေသာ္လည္း ရမၼက္၏ ေဘးထြက္ပစၥည္းမ်ား ႏွစ္ဦးသား၏ ခႏၶာကိုယ္မွ ထြက္ေပၚလာခ်ိန္တြင္ ႏွစ္ဦးသားစလုံးရဲ႕ အသက္ရႉသံျပင္းျပင္းမ်ားကလြဲလို႔ အခန္းငယ္ေလး ျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြားသည္.. ႏွစ္ဦးသားခဏ အေမာေျဖၿပီးေတာ့.. “ဦး.. သန႔္ရွင္းေရး သြားလုပ္ရေအာင္..” ႏွစ္ဦးသားေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္ေတာ့ သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ညစ္ပတ္ေနတာကို တယုတယေဆးေပးသည္.. “ကိုယ္ေရခ်ိဳးခ်င္တယ္.. ” “သမီးလဲခ်ိဳးမယ္..တူတူခ်ိဳးရေအာင္..” ေရပန္းေအာက္ရွိ အဝတ္မဲ့လူသားႏွစ္ဦးက ေရခ်ိဳးသန႔္စင္ရင္း ပြတ္သပ္က်ီစယ္ေနသည္..။
သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ရဲ႕ေက်ာျပင္ကို ဆပ္ျပာတိုက္ေပးၿပီးေနာက္ ေနာက္ကေနသိုင္းဖက္လိုက္သည္.. ထို႔ေနာက္ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္ရဲ႕ နားနားကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္.. “ဦးေက်ာကို ေခ်းတြန္းေပးမယ္..ဟိ” စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ေက်ာျပင္ကို သူမ၏ ရင္သားမ်ားျဖင့္ ထက္ေအာက္စုန္ဆန္ေဝွ႔ဝိုက္ကာ ပြတ္သပ္လိုက္သည္.. ႏူးညံ့ေသာ ထိေတြ႕မႈေၾကာင့္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ေက်ာတခ်က္ေကာ့သြားေတာ့ သူမက သူရင္ဘတ္ကို ဖက္ကာဆြဲယူလိုက္သည္.. သူမ၏ လက္ႏွစ္ဖက္က သူ၏ ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ ေျပးလြြားေဆာ့ကစားေနၿပီး တခ်က္တခ်က္ သူ၏ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားကို တို႔ထိေဆာ့ကစားလိုက္သည္.. “အာ့..အ့…” ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ႏႈတ္မွ အသံထြက္သြားရေလာက္ေအာင္ ထိေတြ႕မႈက ေကာင္းလြန္းေနသည္.. သူမလက္ေတြက ေအာက္ကိုဆင္းလာၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ဗိုက္သားမ်ားကို ပြတ္လိုက္၊ လက္သည္းခြၽန္ခြၽန္ေလးမ်ားျဖင့္ ဖြဖြေလးကုတ္ျခစ္လိုက္ ကစားေနသည္… “ဦး.. ဘယ္လိုလဲ.. ” “အင္း..” သူမလက္ေတြက တဆင့္ထပ္ဆင္းလာသည္.. သူမ၏ ကနဦးႏႈိးဆြမႈမွာပင္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ စိတ္ေတြ မာေက်ာျပင္းထန္ေနၿပီးျဖစ္သည္.. “ဟယ္.. ဦး ျပန္ျဖစ္ေနျပန္ၿပီ..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ေရပန္းခလုတ္ကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး သူမဘက္ကိုလွည့္လိုက္သည္.. သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လည္ပင္းကို တြဲခိုကာ နမ္းလိုက္သည္.. ညင္သာေသာအနမ္းျဖင့္အစျပဳခဲ့ေသာ္လည္း ရမၼက္လႈိင္းထန္လာသည္ႏွင့္အတူ အနမ္းေတြလဲ ၾကမ္းတမ္းျပင္းထန္လာသည္.. သူမက ႐ုတ္တရတ္ အနမ္းေတြရပ္လိုက္ၿပီး သူ၏ ေမးဖ်ားအား သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ထိတယ္ဆို႐ုံေလး နမ္းလိုက္ျပန္သည္..။
အနမ္းေတြကရပ္တန႔္မသြားပဲ ျဖည္ျဖည္းခ်င္း ေအာက္ဆင္းလာသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ရင္ဘတ္တဝိုက္ ေျပးလြြားေဆာ့ကစားေနေသာ ႏႈတ္ခမ္း၏ အထိအေတြ႕မွာ ႏူးညံ့ညင္သာလြန္းသည္.. ခ်က္နားအေရာက္တြင္ ႏႈတ္ခမ္းႏႈတ္လြြာ ပြင့္ဟသြားၿပီး လွ်ာကေလးျဖင့္ ထိေတြ႕ေဆာ့ျမဴေပးလိုက္သည္.. “အာ့..အာ့..” သူမက သူ႔အား ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေက်နပ္စြာၿပဳံးလိုက္သည္.. “ဦး.. ႀကိဳက္လား..” “အင္း.. ႀကိဳက္တယ္.. ” “ဒါဆို… ဒီထပ္ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ေနာ္..” သူမရဲ႕လက္တစ္ဖက္က ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုကို ဖမ္းယူဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္.. ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လြြာသည္လဲ ျပန္လည္ပြင့္ဟလာၿပီး ထိုအရာအား နမ္းရႈိက္စုပ္ယူလိုက္သည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္ေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္ၿပီး သူမ ျပဳစုယုယေနမႈမွာ ဒ႑ာရီလာအခ်စ္နတ္ဘုရားမတစ္ဦး သီက်ဴးေသာပုေလြသံအလား ၿငိမ့္ေညာင္းလွသည္.. ဦးေခါင္း၏ လႈပ္ရွားဟန္မွာလဲ ကြၽမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္ေသာကကြက္တစ္ခုကို စည္းခ်က္အလိုက္ ကခုန္ေနေသာ နတ္ဘုရားမ၏ ဟန္ပန္.. သူမ၏ ေႏြးေထြးႏူးညံ့ေသာ ျပဳစုမႈေနာက္သို႔ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ေမ်ာပါသြားသည္.. ရမၼက္၏လႈံေဆာ္မႈမွာလဲ အထြဋ္အထိပ္သို႔ တလွမ္းခ်င္းတက္လွမ္းေနေစသည္.. “စႏိုး.. ကိုယ္လိုခ်င္ၿပီ..” “သမီးလဲ.. အရမ္းလိုခ်င္ေနၿပီ..” ထို႔ေနာက္သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လက္ကိုဆြဲကာ အခန္းထဲသို႔ ဦးေဆာင္ဝင္သြားလိုက္သည္.. ရမၼက္တိုက္ပြဲကို ျပန္လည္ဆင္ႏြြဲရန္ ဦးေဆာင္မည့္ စစ္ဘုရင္မမွာ သူမျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကျငာလိုက္သေယာင္ပင္.. လူသားတို႔၏ အႏွစ္ၿခိဳက္ဆုံးေသာ ေလာကနိဗၺာန္ကို ႏွစ္ဦးသားအတူတက္လွမ္းၾကၿပီးေနာက္ .. သူမ၏ ေဘးတြင္ယွဥ္လ်က္အိပ္လိုက္သည္.. သူမက သူ႔ရင္ခြင္ထဲအသာတိုးဝင္လာၿပီး သူ႔ကိုနမ္းလိုက္သည္..။
“ဦးရယ္.. သမီးအရမ္းေကာင္းသြားတယ္.. ” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမကိုအသာအယာေထြးေပြ႕ထားလိုက္သည္.. အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာပဲ သူမအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမဦးေခါင္းကို ေခါင္းအုံးေပၚသို႔အသာအယာေ႐ြ႕ေပးၿပီး ကုတင္ေပၚမွ ထလိုက္သည္.. ၿပီးေတာ့ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းဝင္ကာ တကိုယ္ေရသန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး ျပန္ထြက္လာသည္.. သူမကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုယ္လုံးတီးေလး ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမကိုယ္ေပၚ ညဝတ္အက်ီတစ္ထည္ လြြားၿခဳံေပးလိုက္ၿပီး ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ထုတ္ေသာက္ေနလိုက္သည္.. သူ႔ဖုန္းကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးမိုးသဲဆီမွ မက္ေဆ့ တစ္ေစာင္ဝင္ေနသျဖင့္ ဖြင့္ဖတ္ၿပီး မက္ေဆ့ တစ္ေစာင္ျပန္ပို႔ေပးလိုက္သည္.. (ဂြတ္ေမာနင္း ကိုကို) (ဂြတ္ေမာနင္း သဲ) ခ်က္ခ်င္းပင္ သူမဆီက စာတစ္ေစာင္ျပန္ဝင္လာသည္.. (ဟြန႔္ အရက္သမားႀကီး.. ခုမွႏိုးတာလား..) သူလဲ ျပန္ပို႔မေနေတာ့ပဲ ဖုန္းကိုခ်လိုက္ၿပီး ညဝတ္အက်ီတစ္ထည္ထုတ္ဝတ္ကာ တီဗီ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္.. အားကစား ခ်န္နယ္ တစ္ခုမွ သူစိတ္ဝင္စားေသာ ေဂါက္ ပြဲတစ္ခု ျပန္ လာေနသျဖင့္ စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနလိုက္သည္.. တစ္နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ သူမႏိုးလာသည္..။
“အင္း… ဟင္.. ဦး.. သမီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္.. ” “ရတယ္.. အိပ္ေရးမဝေသးရင္ ခနအိပ္လိုက္ဦးေလ..” “ရပါတယ္.. မအိပ္ေတာ့ပါဘူး.. ညက ဆိုင္လူက်ေနလို႔ .. ေကာင္းေကာင္းမအိပ္လိုက္ရဘူး..” သူမထလာၿပီး ၿခဳံထားေသာ ညဝတ္အက်ီကို ဝတ္လိုက္သည္.. လူ႔သဘာဝအရ လွ်ပ္တျပက္ျမင္လိုက္ရေသာ ကိုယ္ခႏၶာအလွက ပိုၿပီးတပ္မက္ဖြယ္ေကာင္းေနသလိုပင္.. သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ေပါင္ေပၚတြင္လာထိုင္လိုက္ၿပီး သူ၏ နဖူးကို တခ်က္နမ္းလိုက္သည္.. ၿပီးေတာ့ သူမလက္ကိုင္အိတ္ကိုလွမ္းယူၿပီး အိတ္ထဲမွ တစ္ေထာင္တန္တစ္ထုတ္ကိုထုတ္ကာ .. “ဦး.. သမီးအကုန္ေတာ့ျပန္မေပးႏိုင္ေသးဘူးေလ.. အဲ့ဒါ .. ” “ရပါတယ္.. ” “သမီး တကယ္က်ပ္သြားလို႔ပါ.. အိမ္ကိုလဲလြြဲလိုက္ရေသးလို႔.. ဟို.. ဟိုလိုလဲ မရွာခ်င္ေတာ့လို႔ေလ .. ” “အင္း… ခနထေပးပါလား..” သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ေပါင္ေပၚမွထရပ္လိုက္ၿပီး လက္ကေလးကိုေနာက္ပစ္ကာ ရင္ေလးေကာ့ၿပီး ရပ္ေနသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူ၏ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွ ကဒ္တစ္ခုကို ထုတ္ၿပီး သူမကိုေပးလိုက္သည္.. “ဘာကဒ္လဲ.. ဦး” “ဘဏ္ကဒ္ .. မင္းပိုက္ဆံလိုရင္ အဲ့ထဲက ထုတ္လိုက္.. လက္က်န္နည္းနည္းေတာ့ရွိဦးမယ္.. မင္း ျပန္ေပးတဲ့တစ္သိန္းကိုလဲ ကိုယ္ အဲ့ထဲကိုထည့္ထားေပးမယ္..” “ဘာအတြက္လဲ ..ဦး..” “တခုေတာ့ ကိုယ့္ကိုျပန္လုပ္ေပး.. မင္း.. ဟိုလို.. ပိုက္ဆံမရွာရဘူး..” “ဦး.. သမီး..မလိုခ်င္ဘူး..ဒါေပမယ့္ .. ဦးျဖစ္ေစခ်င္တာကို လုပ္ေပးမယ္..” “ယူထားလိုက္..” “သမီးနဲ႔ ဦးရဲ႕ၾကားထဲမွာ ပိုက္ဆံေၾကာင့္ပတ္သက္တာမ်ိဳး မျဖစ္ခ်င္ဘူး.. သမီးစိတ္နဲ႔ သမီးပတ္သက္ေနတာ.. သမီး မယူဘူး..” “မင္း..စိတ္ထဲမွာ ကိုယ္ရွိေနတာလား..” “ဟုတ္တယ္..” “ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာလဲ မင္းရွိေနလို႔ေပးတာ.. ယူထားလိုက္..” “ရွင္.. တကယ္.. ရွိေနတာလား.. သမီး..မထင္ဘူး..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမလက္ကိုင္အိတ္ထဲကို ထည့္ေပးလိုက္သည္.. သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို ေနာက္မွ သိုင္းဖက္လိုက္သည္.. “ဦးရယ္.. သမီးတကယ္႐ူးေတာ့မယ္..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမလက္ေတြကို ျဖဳတ္လိုက္ၿပီး သူမဘက္ကိုလွည့္လိုက္သည္.. သူမပါးႏွစ္ဖက္ကို အသာအုပ္ကိုင္ၿပီး သူမရဲ႕မ်က္ႏွာကို သူ႔ဆီသို႔ဆြဲယူလိုက္သည္.. ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုထိေတြ႕ခ်ိန္တြင္ သူမမ်က္လုံးေလးေတြမွိတ္သြားသည္..။
ငတ္မေျပေသာ ပင္လယ္ေရကို ျမည္းစမ္းဖူးသူႏွစ္ဦးအတြက္ ရမၼက္ ပင္လယ္တြင္ထပ္မံကူးခတ္ရန္ အစျပဳျခင္းလား.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမညဝတ္အက်ီမွ ႀကိဳးကိုျဖည္ခ်လိုက္သလို .. သူမကလဲ သူ၏ ညဝတ္အက်ီမွ ႀကိဳးကို ျဖည္ခ်လိုက္သည္.. ကိုယ္ခႏၶာေပၚက အဝတ္ႏွစ္ထည္က ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ေလ်ာက်သြားခဲ့သည္.. ရမၼက္လႈိင္းတြင္ ေမ်ာပါသြားေသာ အဝတ္မဲ့လူသားႏွစ္ဦးအတြက္ ယခုတစ္ေခါက္မုန္တိုင္းက ၾကမ္းတမ္းၿပီး အခ်ိန္ၾကာလြန္းသည္.. မုန္တိုင္းစဲသြားခါမွသူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းတိုးဝင္ကာ.. “ဦးရယ္.. သမီး ႀကိဳက္လိုက္တာ.. ၾကာရင္ တကယ္႐ူးေတာ့မယ္နဲ႔တူတယ္ .. ” ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ႏွစ္သိမ့္အနမ္းေတြက ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မစဲသလို သူမ၏ တုံ႔ျပန္အနမ္းေတြက ခ်ိဳအီလြန္းေနသည္.. အနမ္းေတြစဲသြားတယ့္အခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးစလုံး အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္.. ညေန ျပန္ခါနီးမွ သူတို႔ႏိုးၾကသည္.. သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို ခပ္တင္းတင္းေလးဖက္ၿပီး “ဦးရယ္.. ျပန္ေတာင္မျပန္ခ်င္ဘူး.. ” သူတို႔ျပန္ထြက္လာေတာ့ ေနညိဳခ်ိန္မဟုတ္ေသးေပမယ့္ အလင္းေရာင္ေတာ့ ေလ်ာ့ပါးေနၿပီ အခ်ိန္ကာ အရမ္းေနာက္မက်ေသးေပမယ့္ ေဆာင္းဝင္လာၿပီျဖစ္လို႔ ေနတာတိုလာသည္.. ႏွစ္ဦးစလုံးမွာ ရမၼက္လႈိင္းၾကမ္းတြင္ တေနကုန္ေလွာ္ခတ္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ပင္ပန္းႏြမ္းရိၿပီး အသံေတြတိတ္ဆိတ္ေနသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ကားကို ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ေမာင္းေနေသာ္လဲ လမ္းဆုံတစ္ခုတြင္ အရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ႐ုတ္တရက္ထြက္လာေသာ ဆိုင္ကယ္ကို ျမင္ၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ကားဘရိတ္ကိုေဆာင့္နင္းလိုက္သည္.. ဆိုင္ကယ္ေပၚမွ လူငယ္က ၾကမ္းတမ္း႐ိုင္းပ်စြာဆဲဆိုလိုက္သည္ မိမိက လမ္းမွန္ေနေသာ္လဲ ျပႆနာမျဖစ္လိုတဲ့အတြက္ ဘာမွျပန္ေျပာမေနေတာ့.. ဆိုင္ကယ္နံပါတ္ကို မွတ္လိုက္ၿပီး ထိုလူငယ္ကိုေသခ်ာၾကည့္လိုက္သည္..။
“ဟင္…” ထိုလူငယ္ကိုေနာက္က ခါးဖက္ၿပီးထိုင္ေနသူက မိုးမိုးသဲ.. မိုးမိုးသဲကလဲ သူ႔ကိုလွမ္းျမင္သြားၿပီး ထိုလူငယ္ကို ေမာင္းရန္ေျပာလိုက္သည္ ထင္ပါတယ္.. ထိုဆိုင္ကယ္ေမာင္းထြက္သြားသည္.. “ဒီၿမိဳ႕က ဆိုင္ကယ္စီးတာ ၾကမ္းတယ္.. သမီးေနာက္က်ေနၿပီ.. ေမာင္းေတာ့ေလ..ဦး” ထိုအခါမွ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ စိတ္နဲ႔လူနဲ႔ ျပန္လည္ေပါင္းစပ္မိၿပီး ကားကို ေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္.. စႏိုးကို ျပန္ပို႔ၿပီးေတာ့ သူအိမ္ကိုပဲ ျပန္လာခဲ့သည္.. ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ေရခဲေသတၱာထဲမွ အရက္ပုလင္းကို ထုတ္ယူခ်ိန္တြင္ မက္ေဆ့ တစ္ေစာင္ဝင္လာသည္..(ကိုကို ညေနက ေဆာရီး ေနာ္.. အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီလား..) (သဲ ခါးဖက္ထားတဲ့သူက.. ) (သဲ ေကာင္ေလးေလ.. ) ဦးခ်မ္းသာေအာင္စိတ္ေတြ အနည္းငယ္ရႈပ္ေထြးသြားသျဖင့္ စာျပန္ပို႔မေနေတာ့ .. သူမဆီက မက္ေဆ့ ဝင္လာတဲ့အသံေတြၾကားေနရေသာ္လဲ မဖြင့္ဖတ္ေတာ့ .. ခနၾကာေတာ့ သူမဆီက ဖုန္းဝင္လာသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္ မကိုင္ေတာ့ပဲဖုန္းကိုပိတ္လိုက္သည္.. သူ႔စိတ္ေတြက မြန္းၾကပ္ေနၿပီး ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္တာလဲဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို သူ႔ကိုယ္သူေမးခြန္းထုတ္ၾကည့္ေသာ္လဲ အေျဖကေရေရရာရာမရွိ.. ဦးတည္ခ်က္မရွိေသာ ေမးခြန္းမ်ားႏွင့္ မိမိကိုယ္ကို ခုခံကာကြယ္ေနေသာအေျဖမ်ားျဖင့္ တျဖည္ျဖည္း သူ႔ေခါင္းေတြ မူးေနာက္လာသည္.. ေခါင္းထဲဝင္ေရာက္လာေသာအရာအားလုံးကို ေမာင္းထုတ္လိုက္ၿပီး အရက္ခြက္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္.. ထိုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီညကိုျဖတ္ေက်ာ္ရန္ အေကာင္းဆုံးအေျဖတစ္ခုကို သူေတြ႕ရွိသြားခဲ့သည္.. အဲ့ဒီ့ေနာက္မွာ သူအရက္တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္၊ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ၿပီးတစ္လိပ္ေသာက္ရင္း ေနာက္ဆုံး ထမင္းစားစားပြဲေပၚမွာပဲ သူအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ႏိုးလာေတာ့ တကိုယ္လုံးကိုက္ခဲေညာင္းခ်ိေနသည္..။
အဆိုးဆုံးကေတာ့ ေခါင္းထဲက ထု႐ိုက္ေနသလိုကိုက္ခဲေနတာ.. ႐ုံးသြားဖို႔ျပင္ဆင္ရမည္ကို ေခါင္းထဲေရာက္ၿပီးမွ တနဂၤေႏြေန႔မွန္းသူသတိရလိုက္သည္.. ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္ေတာ့ေရပန္းကိုဖြင့္ၿပီး သူၿငိမ္သက္စြာရပ္ေနမိသည္.. အလိုက္ကမ္းဆိုး မသိေသာအေတြးမ်ားက မိုးမိုးသဲကို သူ႔ေခါင္းထဲေခၚေဆာင္လာျပန္သည္.. မိမိႏွင့္သက္ဆိုင္မႈမရွိေသာလူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို စဥ္းစားရန္ ပ်င္းရိလာသည့္အတြက္ အေတြးေတြကို ေမာင္းထုတ္မိျပန္သည္..ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ညကပိတ္ထားေသာဖုန္းကို ျပန္ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ မိုးမိုးသဲပို႔ထားေသာ မက္ေဆ့ ေတြဝင္လာသည္.. သူဖတ္ၾကည့္မေနေတာ့ပဲ အားလုံးကိုဖ်က္ပစ္လိုက္သည္.. ဖ်က္ၿပီးၿပီးခ်င္းမွာပဲ မိုးမိုးသဲဆီက ဖုန္းဝင္လာျပန္သည္.. “ကြၽတ္..” ဖုန္းကိုမကိုင္ပဲခ်လိုက္သည္.. ဖုန္းထပ္ဝင္လာျပန္သည္.. သူမကိုင္ေတာ့ .. အဝတ္အစားလဲၿပီးေတာ့ အျပင္ထြက္လာခဲ့သည္.. သြားစရာေနရာေရေရရာရာမရွိလို႔ ကားေလွ်ာက္ေမာင္းေနလိုက္သည္.. ေခါင္းေတြကလဲ တစစ္စစ္ကိုက္ေနဆဲပဲ.. ေနာက္ဆုံးကားကို ဘီယာဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႕မွာရပ္လိုက္သည္.. “ဆရာ..ဘာသုံးေဆာင္မလဲ..” “ဘီယာတစ္ခြက္နဲ႔ ခ်ီ႕စ္ တစ္တုံးေပး.. ” ဝိတ္တာလွည့္ထြက္သြားေတာ့ သူ႔ဖုန္းကိုၾကည့္မိသည္.. အသံပိတ္ ထားတဲ့ဖုန္းမွာ မိုးမိုးသဲေခၚေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္.. “ေျပာ..” “ကိုကို.. ဘာျဖစ္ေနတာလဲ.. ညကလဲဖုန္းပိတ္သြားတယ္.. မနက္ကလဲ ေတာက္ေလွ်ာက္ေခၚေနတာ ဖုန္းမကိုင္ဘူး.. ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ..” “ကိုယ္ဘယ္သူနဲ႔မွ စကားမေျပာခ်င္ဘူး.. ..” “မရဘူး.. ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေျပာ..” သူဖုန္းခ်လိုက္ၿပီး တစ္ခါထဲဖုန္းပိတ္လိုက္သည္.. မနက္ႏိုးလာေတာ့ သူဟိုတယ္အခန္းတစ္ခုထဲကိုေရာက္ေနသည္..။
သူမေန႔က တေနကုန္ေသာက္လိုက္တာ အမူးလြန္ၿပီး ဘယ္လိုဟိုတယ္ကိုေရာက္လာလဲ သူစဥ္းစားမရေတာ့ .. ႐ုံးတက္ရမယ္ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ ဘာမွဆက္မစဥ္းစားေတာ့ပဲ ေရခ်ိဳးၿပီး အိမ္ကိုျပန္လိုက္သည္.. လမ္းတြင္ သူေနာက္က်မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႐ုံးကိုလွမ္းဆက္လိုက္သည္.. အိမ္ျပန္အဝတ္အစားလဲၿပီး ႐ုံးကိုကမန္းကတန္းထြက္လာခဲ့သည္.. ႐ုံးေရာက္ေတာ့ အက်င့္ပါေနသည့္အတိုင္း စားပြဲေပၚၾကည့္မိေတာ့ ေကာ္ဖီခြက္ကိုမေတြ႕.. တကယ္လို႔ေတြ႕မိရင္လဲ သူေသာက္ျဖစ္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ေတြးမိလိုက္သည္.. သူေသာက္ျဖစ္ရင္လဲ ထိုေကာ္ဖီသည္ ခါးသက္ေနမည္လားမသိ.. အလုပ္ထဲကို အာ႐ုံထည့္ၿပီး လုပ္ေနတုံး “ဆရာ.. ဝင္ခြင့္ျပဳပါ..” မိုးမိုးသဲအသံ .. သူေမာ့မၾကည့္ပဲ အလုပ္ဆက္လုပ္ေနလိုက္သည္.. မိုးမိုးသဲကလဲ ဘာမွမေျပာပဲ စားပြဲေပၚကို တစ္စုံတစ္ခု တင္လိုက္သည္.. ခါတိုင္းေသာက္ေနက်ေကာ္ဖီနံ႔မဟုတ္ပဲ ဘလတ္ေကာ္ဖီ ခပ္ျပင္းျပင္းကို သံပုရာသီးညႇစ္ထားသည့္ရနံ႔.. သူေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးမိုးသဲက ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ရႈုံ ႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီး တိုးတိုးေလးေျပာသြားသည္.. “ဟင္း… အရက္သမားႀကီး .. အမူးေျပေအာင္ေသာက္လိုက္ဦး..” လွည့္ထြက္သြားေသာ သူမ၏ ေနာက္ပိုင္းေကာက္ေၾကာင္းကို ၾကည့္ရင္း သူ႔စိတ္ထဲ တစ္ခုခုဆုံးရႈုံးသြားသလိုခံစားရၿပီး ျပန္လည္အုံ႔မႈိင္းသြားသည္.. တနာရီေလာက္ၾကာေတာ့ မိုးမိုးသဲ ဝင္လာျပန္သည္.. သူမဌာနစိတ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ဖိုင္ မ်ားကို လက္မွတ္ထိုးရန္ လာတင္ျခင္းျဖစ္သည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္ လက္မွတ္ထိုးေနရင္း စာ႐ြက္မ်ားၾကားက ပီေက တစ္ခုထြက္လာသည္.. အေပၚကအုပ္ထားေသာ စာ႐ြက္ကိုေျဖလိုက္ေတာ့.. (အရက္သမားႀကီး ဦးကိုကို.. စားလိုက္ဦး.. အနံ႔ေလးဘာေလးေပ်ာက္ေအာင္..) ဆိုတဲ့စာသားေလးကိုေတြ႕လိုက္ရၿပီး ထို ပီေက ကို သူစားလိုက္သည္.. စိတ္က ထူးဆန္းအံ့ဩဖြယ္ေကာင္းလွသည္.. ပီေက ကို သူဝါးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ရင္ထဲရွင္းလင္းေပါ့ပါးသြားသည္… အခ်ိဳရည္ကုန္သြားေသာအခါ ပါးစပ္ေညာင္းခံမဝါးေနေတာ့ပဲ တီ႐ူးးး တစ္ခုထဲသို႔ ေထြးထုတ္လိုက္ၿပီး တီ႐ူးးး ကို လုံးကာ အမႈိက္ပုံးထဲသို႔ပစ္ထည့္လိုက္သည္..။
“ဟက္..” ညေန ေဂါက္ ႐ိုက္ဖို႔ ကိုေအာင္ျမတ္က ခ်ိန္းတာကို ေနာက္ေန႔႐ိုက္ရန္ကတိေပးၿပီး ျငင္းလိုက္သည္.. အရက္နာက်ေနသည့္အခ်ိန္မွာ သူမ႐ိုက္ခ်င္.. ညေနေရာက္ေတာ့ မေသာက္ေတာ့ဘူးလို႔ စဥ္းစားထားေပမယ့္ ထုံးစံအတိုင္းေသာက္ျဖစ္သည္.. ႏွစ္ခြက္ေလာက္ေသာက္ၿပီးေသြးေႏြးလာတဲ့အခ်ိန္ မိုးမိုးသဲ ဖုန္းေခၚလာသည္.. “ကိုကို.. ဪ.. ငါေနာ္.. အဲ့ ကိုကိုက အက်င့္ပါေနၿပီ.. ” “….” “ကိုကို ဘာလုပ္ေနလဲ..” “ေရခ်ိဳးမလို..” “ဟုတ္လား.. ခ်ိဳးခ်ိဳး.. ေအးေနၿပီ… ျမန္ျမန္ခ်ိဳး..သမီးလဲ.. အဲ..သဲလဲ ခ်ိဳးမို႔ .. ဟိဟိ.. ၿပီးမွျပန္ဆက္မယ္..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ေရကိုဇိမ္ဆြဲၿပီးခ်ိဳးလိုက္သည္.. ေရခ်ိဳးလိုက္ေတာ့ အပူထြက္သြားၿပီး ေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္းသြားသည္..အျပင္ထြက္စရာမရွိေတာ့လို႔ အိမ္ေနရင္းအဝတ္ကိုပဲ ဝတ္လိုက္ၿပီး တီဗီ ၾကည့္ရင္း အရက္ဆက္ေသာက္ေနလိုက္သည္.. နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ မိုးမိုးသဲ ဖုန္းေခၚလာသည္.. သူမကိုင္.. ၃ ၄ ခါေလာက္ဇာတ္တိုက္ေခၚၿပီး မက္ေဆ့ တစ္ေစာင္လွမ္းပို႔သည္.. (ကိုကို ျမန္ျမန္ခ်ိဳး.. ၿပီးရင္ေႏြးေႏြးေထြးေထြးဝတ္ထား..) သူၿပဳံးလိုက္ၿပီး တီဗီ ဆက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္.. ေနာက္တစ္နာရီေလာက္ၾကာေတာ့မွ သူ မိုးမိုးသဲဆီ လွမ္းေခၚလိုက္သည္.. “ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီလား..” “အင္း.. ” “ေႏြးေႏြးေထြးေထြးဝတ္ထားလား..” “အင္း..” “ေစာေစာကဖုန္းဆက္ေသးတယ္..” “အင္း..သိသားပဲ..” “သိရင္.. ဘာလို႔မကိုင္တာလဲ…” “မကိုင္ခ်င္ေသးလို႔..” “ဟာကြာ.. ကိုကို..အက်င့္ပုတ္..စိတ္ပုတ္..” သူမႏွင့္စကားေတြအၾကာႀကီးေျပာျဖစ္သည္..။
သူမ၏ သတၱဳသံက စြဲမက္ဖြယ္ရာ… အရာရာပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားသည္.. “ကိုကို.. ေမးစရာရွိတယ္.. ” “ေမးေလ..” “ဟိုေန႔က ဘာျဖစ္သြားတာလဲ.. ” “….” “ဦးကိုကို.. ရွင္ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္မေနနဲ႔.. ခုေျဖ..” “….” “ရွင္ႀကီးေနာ္.. ေျဖပါဆို..” “ကိုယ္နဲ႔မသက္ဆိုင္တဲ့အရာတစ္ခုကို ဆုံးရႈံးသြားလို႔ပါ…” “…..” သူမဘက္က အသံတိတ္သြားသည္.. တိတ္ဆိတ္မႈက အရမ္းမၾကာျမင့္ပဲ သူမဆီက ပင္သက္ရႈိက္သံႏွင့္အတူ အသံတိုးတိုးေလးထြက္လာသည္.. “ဂြတ္ႏိုက္ ကိုကို..” “ဂြတ္ႏိုက္ ..” ႏွစ္ဦးသားႏႈတ္ဆက္ၿပီးသြားေသာ္လဲ ဖုန္းမခ်ျဖစ္ေသး.. ပတ္ဝန္းက်င္ကလဲ တိတ္ဆိတ္ေနသျဖင့္ ႏြမ္းေရာ္ေနေသာ အသက္ရႉသံမ်ားကို ဖုန္းထဲမွ တိုးတိုးေလးၾကားေနရသည္.. ခနေနေတာ့ သူမရဲ႕ သတၱဳသံတိုးတိုးေလးက ေလလႈိင္းကိုျဖတ္ကာ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ဆီ ေရာက္လာသည္.. “ကိုကို.” “…..” “သဲတို႔ .. ဒီအတိုင္းေလးပဲ ေနရေအာင္ေနာ္..” သူမဖုန္းခ်သြားသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ဖုန္းကို စားပြဲေပၚအသာအယာခ်ကာ အရက္ခြက္ကို အကုန္ေမာ့ခ်လိုက္ၿပီး သက္ျပင္းေမာႀကီးတစ္ခုရွႈိက္ထုတ္လိုက္သည္.. ကိုေအာင္ျမတ္ကို ကတိေပးထားသည့္အတိုင္း ေဂါက္ ႐ိုက္ရန္ ကြင္းသို႔ေရာက္ေတာ့ ႏြယ္နီကို အဆင္သင့္ေတြ႕လိုက္ရသည္.. “ကိုႀကီး.. ကြင္းပတ္မွာလား.. ” “အင္း..” “ဒါဆို.. ေဂါက္အိတ္နဲ႔လွည္းထုတ္ထားလိုက္မယ္..” ႏြယ္နီေဂါက္အိတ္သြားယူေနတုန္းမွာပဲ ကိုေအာင္ျမတ္ေရာက္လာသည္.. “ကိုခ်မ္း..ေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီလား..” “ခုပဲေရာက္တာ ကိုေအာင္ျမတ္..” တီခုံကိုသြားေတာ့ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ေဘးတြင္ ႏြယ္နီပါလာသည္.. ႏြယ္နီကေလသံေလးျဖင့္ .. “ကိုႀကီး..ေနာက္က်ရင္ လူမွန္းမသိ မူးေအာင္မေသာက္ပါနဲ႔လား..” ႏြယ္နီဘာကိုဆိုလိုမွန္းေသခ်ာမသိ.. တနဂၤေႏြေန႔က သူအရမ္းမူးသြားတာ ႏြယ္နီဘယ္လိုသိသြားမွန္း သူစဥ္းစားမရ.. သူ႔ေခါင္းထဲမွာ ထိုအေတြးေတြက ပတ္လည္႐ိုက္ေနေတာ့ ေဂါက္သီးအေပၚအာ႐ုံမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ပဲ လက္ပ်က္လာသည္..။
“ကိုခ်မ္း.. ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ.. ခါတိုင္းဒီက်င္း Par ထိုးေနက်ပါ.. ” “ေအးဗ်ာ..” ႏြယ္နီ႔ကိုအသာခိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမပုံစံက ပုံမွန္ပင္.. သူႏွင့္ကိုယ္လက္မႏွီးေနွာခဲ့သည့္တိုင္ အတိုင္းအတာတစ္ခုထက္လြန္ေသာ ရင္းႏွီးမႈတစ္ခုထိေရာက္ခဲ့တာကိုပင္ ဘာမွမသိေတာ့သလိုပုံပင္.. တစ္ပတ္ပတ္ၿပီးေတာ့ ကိုေအာင္ျမတ္က ထုံးစံအတိုင္းမဲဆြယ္ျပန္သည္.. “ကိုခ်မ္း..ကလပ္စ္ေဟာက္ မွာ ခဏထိုင္ရေအာင္..” “လုပ္ေလ..” သူတို႔ေျပာေနတဲ့စကားကို ႏြယ္နီၾကားေနေသာ္လည္း သူနဲ႔မဆိုင္သလိုပင္.. သူ႔စိတ္ထဲမွာ ႏြယ္နီ႔ဆီက တစ္ခုခုကို သိခ်င္ေနသည္.. ေမးရေအာင္ကလဲ အေျခအေနမေပး.. “ကိုႀကီး.. ျပန္ရင္ ႏြယ္နီလမ္းႀကဳံလိုက္ခဲ့ခ်င္တယ္..” “ေဟ..ငါနဲ႔လား..” ကိုေအာင္ျမတ္က ဝင္ေနာက္သည္.. “အို.. ကိုေအာင္ျမတ္ႀကီးနဲ႔ေတာ့မလိုက္ပါဘူး.. ေၾကာက္လြန္လြန္းလို႔..” “အံမယ္.. ငါ့က်ေတာ့ေၾကာက္တယ္.. ကိုခ်မ္းကိုေတာ့မေၾကာက္ဘူးေပါ့.. ” “ေၾကာက္ပါဘူး.. ကိုႀကီးက ေအးေဆးသမား..” “သိလွပါလား.. ဧကႏၲေတာ့.. ဧကႏၲပဲ..ဟားဟား..” ႏြယ္နီၿပဳံးတာက တမ်ိဴးခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေနသည္.. “ကိုယ္တို႔ နည္းနည္းၾကာမယ္.. အဆင္ေျပရဲ႕လား..” “ရတယ္.. မီးဖိုေဆာင္ မွာ ဟိုေယာင္ေယာင္ဒီေယာင္ေယာင္လုပ္ေနလိုက္မယ္..” သူမက ေျပာအၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို မ်က္စိတစ္ဖက္ခိုးၿပီး မွိတ္ျပလိုက္သည္.. ဒါကို ကိုေအာင္ျမတ္က ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္သြားေသးသည္..။
“အမယ္..အမယ္.. ဘယ္ကိုသြားၾကမွာလဲ သိ..ေန..တယ္..ေနာ္..” “ဘယ္သြားသြားေပါ့.. ဟြန႔္..” ႏြယ္နီထြက္သြားေတာ့ ကိုေအာင္ျမတ္က .. “ကိုခ်မ္း.. ဘယ္တုန္းက အေမြေတာင္းလိုက္တာလဲဗ်..” “ဟာ..မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ..” “ဟားဟား.. သိေနတယ္ေနာ္..သိေနတယ္..” ႏြယ္နီ႔ေစာင့္ေနမွာကို အားနာေနေသာသူ႔ကို ကိုေအာင္ျမတ္ကလဲ ဆြဲမထားေတာ့ပဲ ေစာေစာဝိုင္းသိမ္းလိုက္ၾကသည္..ႏြယ္နီထြက္လာေတာ့ ကိုေအာင္ျမတ္က .. “ႏြယ္နီေရ.. နင့္ကိုႀကီးကို ထမင္းဆီဆမ္းေလး၊ စမူဆာေလးေကြၽးလိုက္ဦးဟ.. ဝိုင္းမွာအျမည္းေကာင္းေကာင္းမစားထားဘူး.. ဆာေနေရာေပါ့.. ဟားဟား” ဟုလွမ္းေနာက္လိုက္ေသးသည္.. ေဂါက္ကလပ္ေရွ႕မွ ကားေကြ႕ထြက္လိုက္ကထဲက ႏြယ္နီက ဦးခ်မ္းသာေအာင္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေနသည္.. “ဘာလို႔..အဲ့ေလာက္ၾကည့္ေနတာလဲ..” ႏြယ္နီမေျဖပဲ ဆက္ၾကည့္ေနသည္.. “ကိုယ့္ကို ဟိုတယ္လိုက္ပို႔တာ မင္းလား..” “ဟုတ္တယ္.. ” “ေဆာရီးး ..အဲ့ေန႔က ကိုယ္အရမ္းမူးသြားတယ္..” ႏြယ္နီကလဲ ဘယ္ကိုသြားမယ္ဆိုတာမေျပာေတာ့ သူလဲ ကားကို အရင္တစ္ခါ ႏြယ္နီဆင္းသြားတဲ့ဘက္ဆီသို႔ ဦးတည္လိုက္သည္.. ခနေနေတာ့ ႏြယ္နီသတိထားမိသြားဟန္တူသည္.. “ဘယ္ကိုေမာင္းေနတာလဲ.. ျပန္လွည့္လိုက္.. ႏြယ္နီေၾကးအိုးဆီခ်က္စားခ်င္ေသးတယ္..” “ေကာင္းတဲ့ဆိုင္ ကိုယ္မသိဘူး.. ” “အရက္ဆိုင္ေတြပဲ သိတာမလား..ေမာင္း.. သမီးျပမယ္..” ဆိုင္ကိုေရာက္ေတာ့ .. “ကိုႀကီး..ဘာစားမလဲ .. ဆာေတးရတယ္..” “မင္း အဆင္ေျပတာမွာလိုက္ပါ.. ကိုယ္ ေထြေထြထူးထူးစားခ်င္တာမရွိဘူး..” “ေသာက္ခ်င္တာေတာ့ ရွိတယ္မလား.. ဟြန႔္..” သူမရဲ႕ေထ့ေငါ့ဟန္က တမ်ိဳးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနသည္.. ႏြယ္နီကေၾကးအိုးဆီခ်က္တစ္ပြဲ၊ ဝက္ဆာေတးတစ္ပြဲ၊ ပုဇြန္ဆာေတးတစ္ပြဲႏွင့္ ဘလတ္စ္ တစ္လုံးမွာလိုက္သည္.. “သမီးလဲ နည္းနည္းေသာက္မယ္..” စားလိုက္၊ ေသာက္လိုက္၊ စကားေျပာလိုက္နဲ႔ ပုလင္းတစ္ဝက္ေလာက္က်ိဳးသြားသည္..။
“ကိုႀကီး.. မူးလာၿပီ .. သြားရေအာင္..” ကားေပၚေရာက္ေတာ့ ဦးခ်မ္းသာေအာင္က .. “ကိုယ္.. ႏြယ္နီ႔ကို ဘယ္ကိုလိုက္ပို႔ရမလဲ..” “ကိုယ္နဲ႔လိုက္ခဲ့ပါလို႔ေျပာရင္ .. ကိုႀကီး ေသသြားမွာမို႔လို႔လား..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ .. ႏွစ္ဦးသား သြားမယ့္ေနရာကို နားလည္ၿပီးျဖစ္ေနလို႔ ဆက္ေျပာစရာမလိုေတာ့၍ ကားကိုသာ ေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္.. ဒီတစ္ညလဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ညတာတိုဦးမည္ထင္သည္.. အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ႏြယ္နီက “ႏြယ္နီေရခ်ိဳးခ်င္တယ္.. ကိုႀကီးအရင္ခ်ိဳးမလား.. ” “တူတူခ်ိဳးရေအာင္..” “မရဘူး..” ႏြယ္နီက သူ႔အက်င့္အတိုင္း မ်က္ႏွာတည္ေလးျဖင့္ ေရွ႕ကိုသာတည့္တည့္ၾကည့္ၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္သည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ႏြယ္နီ႔ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ လာရပ္လိုက္ေတာ့ သူမေခါင္းငုံ႔သြားသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမမ်က္ႏွာေလးကို ပင့္မလိုက္သည္..။
မ်က္လုံးႏွစ္ခုက အခ်ိန္အနည္းငယ္ေလာက္ဆုံမိၾကၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္ႏႈတ္ခမ္းက သူမႏႈတ္ခမ္းဆီသို႔ တိုးကပ္လာသည္.. ႏြယ္နီက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ရင္ဘတ္ကို အသာတြန္းလိုက္သည္.. “နမ္းခ်င္ရင္ ခြင့္ေတာင္းရမွာ ..မသိဘူးလား..” “မသိဘူး…” “မိန္းကေလးကပဲ ခြင့္မေတာင္းပဲ နမ္းခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာ ကိုႀကီးသိသင့္တယ္..” စကားအဆုံးမွာ သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ႏႈတ္ခမ္းကို မြတ္သိပ္စြာနမ္းရႈိက္လိုက္သည္.. စကထဲက မြတ္သပ္ၾကမ္းတမ္းေသာ အနမ္းေတြက ေတာ္ေတာ္ႏွင့္အေတာမသတ္.. အစကတင္းၾကပ္စြာဖက္ထားေသာလက္ေတြက ေျပေလ်ာ့လာၿပီး တစ္ဦးကိုတစ္ဦး တပ္မက္စြာပြတ္သပ္လာသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ႏြယ္နီ႔အက်ီႏွိပ္ေစ့ေလးေတြကို ျဖဳတ္လိုက္ရာ သူမကလဲ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ စပို႔ရွပ္ကိုမၿပီးခြၽတ္လိုက္သည္.. ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုေခတၱမွ်သာကြာကြာသြားၿပီး ျပန္လည္ေပါင္းစပ္သြားျပန္သည္.. မၾကာမီမွာႏွစ္ဦးစလုံး ကိုယ္ေပၚတြင္အဝတ္အစားမ်ားမရွိေတာ့ပဲ အခန္းထဲတြင္ ပ်ံ႕က်ဲကုန္သည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမကိုတင္ပါးမွ မယူေပြ႕တင္လိုက္သည္.. သူမကလဲ ကိုယ္ကိုအလိုက္သင့္ႂကြေပးၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ခါးကိုေျခႏွစ္ဖက္ျဖင့္ခြထားလိုက္သည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမကိုမခ်ီၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ သယ္ေဆာင္သြားသည္.. သူမက အနမ္းေတြကို ရပ္တန႔္လိုက္သည္.. ႏြယ္နီက “ဟြန္း .. တတ္လြန္းအားႀကီးတယ္..” ဟု တိုးတိုးေလးေျပာၿပီး သူ၏ ပုခုံးေပၚတြင္ ေခါင္းေလးေမွးတင္ကာ လိုက္ပါသြားပါေတာ့သည္..ျပီးပါျပီ။
