ရင္ႏွင့္အမွ်…ေမာင္ (စ\ဆုံး)

အသားညိဳညိဳ မ်က္ႏွာကအၿမဲၿပဳံးခ်ိဳေနၿပီး သေဘာေကာင္းမွန္းျမင္႐ုံနဲ႔သိသာေစတယ္။ လုပ္ငန္းရွင္ေပါက္စ အိမ္ေထာင္မရွိ သမီးရွင္ေတြမ်က္စိက်တဲ့အျပင္ သူ႔အနား ဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရဆိုတဲ့ စကီေတြအမ်ားႀကီး။ အေနတည္ၿပီး မိန္းကေလးေတြနဲ႔အလုပ္ကိစၥကလြဲၿပီးမေျပာတတ္သူမို႔ ရွိန္ၾကတယ္။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္ ကိုေဇာ္မိုး မွာ အျပင္လူေတြမသိေအာင္ စိတ္ဖိစီးတာ ေတြ ေပ်ာက္ဖို႔အတြက္ စတိဗ္ေဂ်ာ့ဆိုတဲ့ ေဖ့စ္ဘြတ္အေကာင့္ေလးဖြင့္ၿပီး ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြေရးတင္တဲ့အေကာင့္ေပါ့။ လူကုံတန္ေတြ လူလတ္တန္းစား ဆင္းရဲသား လူတန္းစားအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြၾကားမွာ ျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့ အခ်စ္ေရး အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္မႈ ဆက္စ္ကိစၥေတြ ေရးတင္ေတာ့ စာလည္းအေရးေကာင္းသူျဖစ္ေတာ့ လူသိမ်ားတဲ့စာေရးသူျဖစ္လာတယ္။

နႏၵီ အသားျဖဴျဖဴ အရပ္မနိမ့္မျမင့္ ခပ္ျပည့္ျပည့္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္။ သူက မိသားစုဖိစီးတာေတြမ်ားလို႔ ေဖ့စ္ဘြတ္အေကာင့္တစ္ခုကို ခ်ယ္ရီေဇာ္ ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔ဖြင့္ၿပီး ဆက္စ္ဆီ ဆန္ဆန္ပုံေတြတင္ ခ်က္ေဘာက္စ္မွာ ရိသလိုေထ့သလို တုတ္ျပခဲျပတာဇံေတြကို Ss တင္ဆဲၿပီး စိတ္ထြက္ေပါက္ရွာေနသူ ၾကမ္းလြန္းလို႔ တျဖည္းျဖည္း လူသိမ်ား လာတယ္။ တစ္ခါတေလ အျမင္ကတ္လာရင္ ေျပာေနက်စကားက ၈ လက္မရွိမွ ငါ့လာျပၾကဟဲ့ တဲ့။

မခ်ယ္က အခ်စ္တကၠသိုလ္မွာေက်ာင္းေတာ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဖိုရမ္ထဲဝင္ ပိုစ့္ေတြတင္ရင္း ေမာ္ကြန္းထိန္း ကြင္ၿပဳံး၊ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးဖီဖီထြန္း၊ ခ်စ္စရာေကာင္းသလိုအေျပာျပတ္တဲ့မသိမ့္၊ သူ႔ကိုခ်စ္တဲ့သူေတြအေပၚကေလးဆန္ၿပီးခြၽဲႏြဲ႕တတ္တဲ့ ေငြမြန္းေလး၊ပီဒီအက္ဖ္ဖိုင္ေတြလုပ္ေပးတဲ့အကိုရီဆာ့ခ်ာ၊ ေနာက္ မီးမီးဆိုၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အစ္မ ေတြနဲ႔ လူေရာစိတ္ပါရင္းႏွီးလာၾကတယ္။

တစ္ေန႔ေတာ့ ကိုေဇာ္မိုး က ခ်ယ္ရီေဇာ္ ဆိုတာကို သူနဲ႔ခင္တဲ့သူနဲ႔နာမည္တူေနေတာ့ လာမိတ္ဖြဲ႕ စကားေျပာၿပီး ခင္မင္သြားၾကတယ္။
အဲ့ဒီလိုနဲ႔ေပါ့ ခင္မင္မႈသက္တမ္းေတြ ၾကာလာတဲ့အခါ ကိုေဇာ္မိုး က သူ ပထမဆုံး ေရးဖူးတဲ့ စာအုပ္ဖတ္ၾကည့္မလားလို႔ေမးတယ္။
ဖတ္ၿပီးရင္ ေဝဖန္ေပးပါမခ်ယ္တဲ့။ သူ႔စာအုပ္ေလးနာမည္က ငေပြး တဲ့။ မခ်ယ္တစ္ေယာက္ ႐ုံးမွာ ငေပြးစာဖတ္မိတာ အရမ္းရယ္ေနလို႔ သူမ်ားေတြကစိတ္ဝင္စားၿပီး လွည့္ၾကည့္မိတဲ့အျဖစ္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုေဇာ္မိုး ရယ္ မခ်ယ္ရယ္ တစ္ရစ္ၿပီးတစ္ရစ္ခင္မင္မႈေတြတိုးလာသလို သံေယာဇဥ္ ေလးပါ မသိမသာေလး တြယ္လာၾကတယ္။တစ္ေယာက္မေတြ႕ရင္တစ္ေယာက္က ေနေကာင္းလား… မအားဘူးလား စသျဖင့္ message ေလးေတြခ်န္ထားတဲ့အက်င့္ေတြ ျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္။ မခ်ယ္က ကိုေဇာ္မိုးရဲ႕
ငေပြး ဆိုတဲ့စာ ဖတ္ၿပီး pdf file ေလး မေသမသပ္နဲ႔ထုတ္ေပးျဖစ္တယ္။ သူအႀကိဳက္ဆုံးစာအုပ္ေလးျဖစ္သလိုမခ်ယ္သေဘာအက်ဆုံးစာလည္းျဖစ္ေနျပန္တယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္ pdf ကို လွလွပပ ျပင္ၿပီး ထုတ္ေပးဖို႔ ေငြမြန္းက ခ်ယ္ခ်ယ္နဲ႔အူးစတိအမွတ္တရဆိုၿပီး ျပင္ေပးခဲ့တယ္။တကယ့္ကိုအမွတ္တရျဖစ္ေစ ခဲ့တယ္။

တစ္ေယာက္ရဲ႕ခံစားခ်က္ကိုတစ္ေယာက္ ရင္ဖြင့္ခံစားရင္း နီးမွန္းမသိနီးလာခဲ့ၾကတယ္။တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္စလိုက္ေနာက္လိုက္ေနလာရင္း ကိုေဇာ္မိုးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ေတြျဖစ္တဲ့ ကိုဖိုက္နဲ႔ကိုယ္ေတာ္ႀကီးတို႔ေကာင္းမႈနဲ႔ ခ်စ္သူေတြျဖစ္လာၾကတယ္။ အမွန္ေတာ့ သူမ်ားေျမႇာက္ေပးတာထက္ မစြန္းရင္းကလည္းရွိ ကန္စြန္းခင္းကလည္းၿငိ ဆိုတာမ်ိဳးပါ။ ဆိုးတိုင္ပင္ေကာင္းတိုင္ပင္နဲ႔ေနလာၾကတယ္။ ကိုေဇာ္မိုး က အေနေအးသေလာက္ မခ်ယ္က ဆတ္ဆတ္ထိမခံ။ တစ္ခုခုဆို သူ႔ကို ေၾကာတယ္ ထင္ရင္ ျပန္ေခ်ဖို႔ ရယ္ဒီျဖစ္ေနသူ။ ေတာ္႐ုံလူနဲ႔လည္းသိပ္မေရာသလို စီဘီမွာ မခင္ပဲ ေယာင္လို႔စကားမေျပာသူ ကိုယ့္ကို႐ိုင္းရင္ ဆယ္ဆပို႐ိုင္းတတ္သူျဖစ္လာတယ္။

ကိုေဇာ္မိုးရဲ႕ ခ်စ္သူျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ မခ်ယ္ဖက္က စိတ္ပူတဲ့သူရွိသလို မခ်ယ္လို ဂ်မ္းေဒါမနဲ႔မႀကိဳက္ေစခ်င္တဲ့သူေတြရွိၾကတယ္။ သူတို႔မသိတာတစ္ခုက မခ်ယ္နဲ႔ကိုေဇာ္မိုး ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ျဖတ္ဖို႔မလြယ္တဲ့ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း ခ်ည္ေႏွာင္ေနတာကိုပါပဲ။ မခ်ယ္ဆိုးသမွ်ရစ္သမွ် ဂ်ီသမွ် အေတာ္သည္းခံႏိုင္သူပါ။
မခ်ယ္ရဲ႕အက်င့္က တစ္ခုခုကို စိတ္ဆိုးမိရင္ မေျပလြယ္သူ။ အေတးအမွတ္ထားတတ္သူမို႔ ကိုေဇာ္မိုး အစစအရာရာ ထိန္းေပးေနရတယ္။
မခ်ယ္ရဲ႕မိသားစုအေရးသိလာေတာ့ ကိုေဇာ္မိုး ေျပလည္ေအာင္ မခ်ယ္ကို စိတ္ေလွ်ာ့ဖို႔
အဆင္ေျပေစဖို႔ အကိုလိုမ်ိဳး ဆုံးမသြန္သင္လိုက္ နားလည္ေအာင္ ေဖ်ာင္းဖ်လိုက္နဲ႔ မခ်ယ္က အရင္လို စိတ္ၾကမ္းလူၾကမ္းကေန တျဖည္းျဖည္း ခ်စ္တတ္ ႏူးညံ့စျပဳလာခဲ့တယ္။

မခ်ယ္က ကိုေဇာ္မိုးနဲ႔ခ်စ္ကတည္းက ဘယ္လိုအေၾကာင္းမ်ိဳးနဲ႔မွ မထားခဲ့ဖို႔ ကတိေတာင္းထားတယ္။ ကတိတည္သူမွန္းသိလို႔ ကတိေတာင္းခဲ့တာေပါ့။ တျဖည္းျဖည္း နဲ႔ ကိုေဇာ္မိုးရဲ႕အလုပ္ေတြမ်ားလာတယ္။ ျပည္၊ မုံ႐ြာ၊မေကြးထိပါ စီးပြားေရး နယ္က်ယ္လာခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္မွာ ေနရတာထက္ နယ္မွာေနရတာမ်ားလာတာမို႔ မခ်ယ္နဲ႔ တြတ္တီးတြတ္တာေျပာဖို႔ အခ်ိန္ မရွိသေလာက္ျဖစ္လာတယ္။ သူ႔ရဲ႕မေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ အလုပ္လုပ္ေနရရင္ အရာအားလုံးေမ့ထားႏိုင္တဲ့ သူမို႔ မခ်ယ္ရဲ႕ စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ အရစ္တက္တာေတြ ခံလာရေတာ့ ကိုေဇာ္မိုး စိတ္ညစ္စျပဳလာတယ္။

ကိုေဇာ္မိုး က က်န္းမာေရးသိပ္မေကာင္းဘူး။ေခါင္းကိုက္ ေဝဒ နာေၾကာင့္ အလုပ္ကိုနားမယ္အထိ သူ စဥ္းစားခဲ့တယ္။ မခ်ယ္က ဒါကိုသိေတာ့ ကိုေဇာ္မိုး ကို ကတိတစ္ခုထပ္ေတာင္း ခဲ့တယ္။ ေမာင္ က်န္းမာေအာင္ ေနမယ္လို႔ ကတိေပးပါ ဆိုၿပီးေလ။ “ေမာင္” ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို မခ်ယ္ဘဝမွာ ဘယ္သူ႔ကိုမွမေခၚဘူးလို႔ဆုံးျဖတ္ထားတဲ့အသုံးအႏႈန္းတစ္ခု။ ငယ္ငယ္က အရမ္းမွန္တဲ့ ေဗဒင္ဆရာက ေဟာဖူးတယ္ အရမ္းခ်စ္မိသူတစ္ေယာက္ကို ေမာင္ လို႔ မေခၚပါနဲ႔ တဲ့ ရင္ကြဲနာ က်ၿပီး ရွင္ကြဲကြဲရမယ္တဲ့ ေလ။ ကိုေဇာ္မိုး နဲ႔ ခ်စ္ၾကေတာ့ သူ႔ကို ေမာင္ လို႔ ေခၚပါတဲ့။ မေခၚပဲေနလို႔မရဘူးလားေမးေတာ့
သူ႔ကို တစ္ကယ္ခ်စ္ရင္ ေခၚပါတဲ့ေလ။ ကိုယ္က
ဒါနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဆိုက္ကိုရွိတာမို႔ ႀကိဳေျပာျပေပမယ့္ ေမာင္က တ်ဲရယ္ အစြဲအလန္းမထားပါနဲ႔တဲ့ေလ။
ဒီလိုနဲ႔ ခ်စ္လိုက္ အရစ္ခံလိုက္နဲ႔ေနေနရင္း ခ်စ္သူသက္တမ္းၾကာလာခဲ့တယ္။ ႏွစ္ေယာက္လုံးအားလို႔ ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာ ေမာင့္ဆီက အနမ္းရယ္ လက္ကိုင္တာကလဲၿပီး နယ္မေက်ာ္ခဲ့ဘူး။ လက္ထပ္မယ္ ဆိုတဲ့စကား မေျပာျဖစ္ၾကဘူး။ မခ်ယ္က ႏႈတ္ခမ္းနီ ႀကိဳက္သူမို႔ ေမာင္က ေဆာင္းေလးေရာင္းတဲ့ ခီခီ ႏႈတ္ခမ္းနီ ငါးေခ်ာင္း မုန္႔ေတြနဲ႔ ဝယ္ၿပီး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္။ မခ်ယ္ လက္ေဆာင္ ရလို႔ေပ်ာ္တာထက္ ခ်စ္သူက အေသးစိတ္ဂ႐ုစိုက္တာမို႔ ၾကည္ႏူးရတယ္ေလ။ မခ်ယ္ေမာင့္ကို အားလုံးအမွန္ေတြ ေျပာျပခဲ့ေပမယ့္ ေမာင့္ကိုလုံးဝ မသိေစခ်င္တဲ့အရာတစ္ခုကို လုံးဝမေျပာခဲ့ဘူး။ မခ်ယ္မွာ ငယ္စဥ္က ကားေပၚကျပဳတ္က်ခဲ့လို႔ ေခါင္းထဲေသြးခဲပိတ္ၿပီး ခဏခဏ သတိလစ္တဲ့ ေရာဂါ အဲ့ေရာဂါရဲ႕အက်ိဳးဆက္က ေျပာေနရင္းစကားကိုေမ့ၿပီး ဘာမွစဥ္းစားမရတာ ကေမာက္ကမျဖစ္တာမ်ိဳး… ႀကီးလာရင္ ပိုဆိုးမယ္ဆိုတာမို႔ အဲ့တစ္ခုမေျပာျပရက္ခဲ့ဘူး။
စိတ္ရင္းအမွန္ က သူ႔ကို ေပ်ာ္ေစခ်င္ခဲ့တာ။
ကိုေဇာ္မိုးရဲ႕ အခ်စ္ကထူးဆန္းတယ္။ ရင္ထဲရွိသေလာက္ထုတ္မျပတတ္ဘူး။ သူ႔အေတြးက ႏွလုံးသားခ်င္း သိနားလည္ၿပီးသားမို႔တဲ့။ မခ်ယ္က်ေတာ့ အခ်စ္ခံခ်င္တယ္။ ခ်စ္သူရဲ႕ဂ႐ုစိုက္တာခံခ်င္တယ္။ အေသးအဖြဲေလးေတြကို ခ်စ္သူကို တိုင္ပင္ ပလီပလာတီတီတာတာေျပာခ်င္တယ္။ ကိုေဇာ္မိုး ကို စိတ္တိုစိတ္ဆိုးခ်င္ေပမယ့္ အဲ့စိတ္ထက္အခ်စ္စိတ္ကသာေနေတာ့ မဆိုးရက္ဘူး။ မခ်ယ္က ကိုေဇာ္မိုး နဲ႔ ခ်စ္ၿပီးမွ ႏြဲ႕တတ္ လာသလို အားကိုးစရာ မွီတြယ္စရာ ရင္ခြင္ႀကီး ရလာတယ္ေလ။ ကိုယ့္ထက္ အစစအရာရာ ျပည့္စုံသူမို႔ သူေဌးကိုေၾကးပ ရမယ့္အစား တန္ဖိုးနည္းေပမယ့္ အမွတ္တရ ရွိေစမယ့္ Handmade အ႐ုပ္ေလး လက္ေဆာင္ ေပးခဲ့တယ္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔အမွတ္တရေပါ့။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မခ်ယ္ရဲ႕ေမြးေန႔နီးလာတယ္။ တစ္ရက္မွာ အေစာႀကီး ဟက္ပီးဘတ္ေဒးပါတ်ဲေရ တဲ့ ရက္မွားၿပီး ဘတ္ေဒးဝွစ္ရ္ွေပးလို႔ အ့့ံ့ဩ မိၿပီး ရယ္ရေသးတယ္။ တကယ္က်ေရာက္တဲ့ေမြးေန႔မွာေတာ့ မထင္မွတ္ထားတဲ့ လက္ေဆာင္ တစ္ခုက အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ေမာင့္ကို အခ်ိန္တိုင္း သတိရေပးပါ တဲ့ ေလ။ ဘဝမွာ ရည္းစားေတြ
ထားခဲ့ဖူးေပမယ့္ ဒီလို ပီတိမ်ိဳး ဂ႐ုစိုက္ျခင္းမ်ိဳး မရခဲ့ဖူးဘူး။
မခ်ယ္လည္း ႐ုံးအလုပ္ေတြရဲ႕ ပရက္ရွာေတြ မခံႏိုင္လြန္းလို႔ လုပ္သက္ခြင့္ယူၿပီး အေမ့ကို ဘုရားဖူးပို႔။ အားတဲ့အခ်ိန္ေလး ေမာင္နဲ႔လည္မယ္ဆိုၿပီး Master Plan ေတြခ်ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မေျပာမဆိုနဲ႔ ေမာင္က နယ္ဆိုက္ထဲ ခရီးထြက္သြားတယ္။ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ မွန္းသိေပမယ့္ စိတ္ဆိုးမိၿပီး ေမာင့္ကို မေခၚပဲ သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ ဘုရားဖူး ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ရသလိုလည္ေနၿပီး ေမာင့္ကို မဆက္သြယ္ပဲေနလိုက္တယ္ေလ။
မွတ္မွတ္ရရ က်ိဳက္ထီး႐ိုးက အသြား ေမာင့္ဆီက ဖုန္းဝင္လာတယ္…. “တ်ဲ ဘယ္ေတြသြား ဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလဲ” တဲ့
ေမာင္မအားဘူးမလား လိုက္မပို႔အားဘူးထင္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သူငယ္ခ်င္း ေတြစုၿပီး ေလွ်ာက္လည္ေနတာေျပာေတာ့ အိမ္မွာပဲ ေန ညက်ရင္ ေမာင္လာေခၚမယ္တဲ့။ ေခၚမေနပါနဲ႔ ခညားနဲ႔ ျပတ္ၿပီ။ ကိုယ့္ကို အေရးမလုပ္တဲ့သူမ်ိဳး မခ်စ္တာပဲေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး ရန္လုပ္ ဖုန္းခ်လိုက္တယ္။ သူဖုန္းေခၚေနေပမယ့္ မကိုင္ေတာ့ဘူး။
ညမိုးခ်ဳပ္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္တယ္။ သားအမိေတြ ညစာစားၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ဖုန္းဝင္လာတယ္ ။ တ်ဲေရ ေမာင္ အိမ္ေပ်ာက္ေနလို႔တဲ့။ အဝိုင္းပတ္ကို ေက်ာ္ေနတာ ႏွစ္ခါ ရွိၿပီတဲ့။ စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ ၾကားက သနားမိၿပီး တ်ဲဆင္းလာခဲ့မယ္ေမာင္ လို႔ေျပာမိသြားတယ္။ အိမ္ေအာက္ဆင္း မလို႔လုပ္ေတာ့ အေမကဘယ္လဲတဲ့…. ကိုေဇာ္မိုး လာေခၚေနတာအေမလို႔ လိုက္သြားမယ္လို႔ ခြင့္ေတာင္းၿပီး အေျပးဆင္းခဲ့တယ္။( ေမာင္နဲ႔ပတ္သက္ရင္အၾကာႀကီးပစ္မထားရက္သူပါေမာင္)
ေမာင့္ကား ကိုယ့္ေဘးမွာလာရပ္ တ်ဲ တက္ေလ တဲ့။ မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး တက္လိုက္တယ္။ “တ်ဲ ယူကီမူဂီ မုန္႔စားခ်င္တယ္ဆို” သြားစို႔တဲ့။ လူကို စိတ္ဆိုးေနမွန္းသိသားနဲ႔ မသိသလို စကားေရာဖြဲေရာလုပ္တာေလ။ မုန္႔ဆိုင္ေရာက္ေတာ့စားခ်င္တဲ့မုန္႔ေတြက ကုန္တာခပ္မ်ားမ်ားမို႔ ရွိတာပဲ ပါဆယ္ဝယ္ခဲ့ရတယ္။
မုန္႔ဆိုင္မွာ တန္းစီေတာ့ သူ႔လက္ တံေတာင္က ကိုယ့္ရဲ႕ ေ႐ႊရင္ၿဖိဳးေမာက္ကိုထ ခဏခဏ ထိမိတယ္။ ေဆာရီးေနာ္ တ်ဲ ေမာင္မေတာ္တဆထိမိတာေနာ္။ ???
“တ်ဲ” ကန္ေဘာင္သြားထိုင္စို႔…. ထိုင္စရာေနရာမရွိ…. ရခိုင္ဆိုင္သြားမယ္တ်ဲ(စိတ္ဆိုးရန္ေတြ႕မစိုးလို႔ပါးစပ္ထဲအျပည့္မုန္႔ထည့္ေနတာ… အႀကံဆိုးနက္)… ရခိုင္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ တ်ဲ ပုစြန္စားၾကမလား တ်ဲကပုစြန္ႀကိဳက္တယ္ေလ ဆိုၿပီး ခြံ႕မေကြၽး႐ုံတမည္ ဂ႐ုစိုက္ေနေတာ့ စိတ္ေျပမိေရာေပါ့ေလ။ သူနဲ႔ အတူရွိတဲ့ အခ်ိန္က မခ်ယ္အတြက္ အကုန္ျမန္ေနသလိုခံစားရတယ္။ အလုပ္အေၾကာင္းကို အားႀကိဳးမာန္တက္ ေျပာျပေန တဲ့ ေမာင့္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ ေနရင္း နားေထာင္လိုက္ သူ႔အခက္အခဲေတြ ေျပာျပတာကို စကားေထာက္လိုက္နဲ႔ ဆယ္နာရီခြဲပါေလေရာ။
ျပန္ၾကစို႔တ်ဲ
ကားတံခါးကိုဆိုင္ကေကာင္ေလးကဖြင့္မလို႔ေျပးအလာ သူက ရတယ္ညီေလး ကိုယ္ဖြင့္မယ္ဆိုၿပီး တ်ဲတက္ေတာ့ တဲ့ တံခါးဖြင့္ေပးတယ္။
လမ္းမွာ ေမာင္က အနမ္းတစ္ပြင့္လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ မနက္ျဖန္ အေမတို႔ပါေခၚ ၿပီး ေ႐ႊတိဂုံသြားၾကစို႔တဲ့ေလ။ ကားေပၚကဆင္းခါနီး ေမာင္က အာဘြား ေပးတယ္ ??
အိပ္မက္လွလွမက္ပါေစ တဲ့
ညအိပ္ေတာ့ အေတြးထဲ ေမာင္ေရာက္လာတယ္။
တံေတာင္နဲ႔တြတ္မိတဲ့ေနရာေလးကနာေနေတာ့ စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးႀကီး ခံစားရတယ္ ။ ေမာင့္ဆီက မက္ေဆ့ခ္်ေရာက္လာတယ္…တ်ဲ မုန္႔ဆိုင္မွာ အရမ္းနာသြားလားတဲ့။ ေမာင္ တမင္လုပ္တာမဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာတဲ့။ သူေျပာမွ လူက စိတ္ထဲ ရွိန္းခနဲ ျဖစ္ေရာေလ။ အိပ္ေတာ့မယ္ ေမာင္ ဆိုၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။မနက္လာေခၚမယ္ေနာ္တဲ့။
သူအဲ့လိုေျပာမွ စိတ္ထဲ က တစ္မ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ရင္သားကို ကိုင္ၾကည့္မိလိုက္တယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းကို ထိမိေတာ့ ေထာင္ေနတာ ။ ပိပိေလးစမ္းမိေတာ့ အရည္ေလးေတြစိုေနေတာ့ လက္ကေလးနဲ႔ အေစ့ေလးကို ပြတ္ လက္ေခ်ာင္း ေလးထည့္ဆြကစားရင္း အာသာေျဖမိေတာ့တယ္။
မနက္က်ေတာ့ အေစာလာေခၚမယ္ဆိုတဲ့ေမာင္က သူ႔ဆိုက္ေတြထဲပတ္ၾကည့္ၿပီးမွလာေတာ့ ကိုးနာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ ေ႐ႊတိဂုံဘုရားကို အေမ့ကို ေအးေဆး ဖူးေစၿပီး ေမာင္နဲ႔ကိုယ္က တစ္ပတ္ပတ္ အရိပ္ရတဲ့ေနရာေလးမွာ အတူထိုင္ကန္ေတာ့ျဖစ္တယ္။ ေမာင္နဲ႔အတူ သြားရတဲ့အခ်ိန္က ရွားပါးလြန္းေတာ့ အတူရွိေနရတဲ့အခ်ိန္က ေမာင့္ ေမတၱာ ရိပ္နဲ႔ ေအးခ်မ္းေနတာမ်ိဳး ခံစားရတယ္။ ေ႐ႊပလႅင္မွာ မနက္စာ အတူစား ၿပီးေတာ့ အေမ့ကို အိမ္ျပန္ပို႔ေတာ့ ေမာင္က ကိုယ့္ကို သူနဲ႔လိုက္ေစခ်င္တဲ့ပုံမို႔….အေမ သမီး ကိုေဇာ္မိုး နဲ႔ ဘဏ္ခဏလိုက္ကူမို႔။ ေန႔လယ္စာလည္း အျပင္မွာပဲ စားမယ္အေမလို႔ေျပာၿပီး ျပန္လိုက္ခဲ့တယ္။ ေမာင့္အလုပ္ေတြၿပီးေတာ့ ညေနေစာင္းေနၿပီ။ တ်ဲ ပ်င္းေနၿပီလား တဲ့ေလ။ ညေနစာတ်ဲဘာစားခ်င္လဲ…ဘယ္သြား ၾကမလဲတဲ့။
ကားေပၚတက္ေတာ့ ေမာင္က ကိုယ့္လက္ကို ကိုင္ၿပီး သူ႔ရင္ဘတ္မွာဆြဲကပ္ထားတယ္။ ကိုယ္ကစေနာက္ေနက်ပုံအတိုင္း ေမာင့္ကို ဆြဲဆိတ္လိုက္ ေနေလာင္လို႔ညိဳေန တဲ့ ေမာင့္အသားအရည္နဲ႔ နဂိုျဖဴကိုယ့္အသားခ်င္း ယွဥ္ၿပီး ေတြ႕လား ေမာင္ တ်ဲကို ၿပိဳင္ျဖဴမလားဆိုၿပီး စေနာက္ေနၾကတယ္။ ကားေမာင္း ေန တဲ့ ေမာင့္ပခုံးကိုမွီၿပီး ေပါင္ေပၚမွာေမာင့္လက္နဲ႔ကိုယ့္လက္တင္ထားရင္း ေမာင္က ဂီယာထိုးဖို႔ လက္အျဖဳတ္ ကိုယ့္လက္က မေတာ္တဆ ေမာင့္ပုဆိုးထဲ ေခ်ာ္က်သြားၿပီး ေမာင့္ညီေလးကိုင္မိသလိုျဖစ္သြားရတယ္။ ထူပူၿပီး ေမာင့္မ်က္ႏွာကိုေမာ့အၾကည့္ ေမာင္က ႐ုတ္တရက္ ကိုယ့္ကို အနမ္း
လန္႔ၿပီး ေမာင္ ဂ႐ုစိုက္ေမာင္းေလ ဆိုးေနပါလား
“တ်ဲ မုန္႔စားၿပီးရင္ ႐ုံးခန္း ခဏလိုက္ခဲ့ဦးေနာ္”
“ရတယ္ေလေမာင္…အရင္သြားၿပီးမွ မုန္႔စားမယ္ေလ…”
သူ႔႐ုံးခန္းလိုက္သြားတယ္။ မေရာက္ျဖစ္တာ ၾကာၿပီမို႔ အခန္းအဆင္အျပင္ကေျပာင္းေနတယ္။ “ဟယ္ ေမာင္က အိပ္ခန္း ေတာင္ ျပင္ထားတာပဲ။ အိမ္သာ ေရခ်ိဳးခန္း နဲ႔ ရွယ္ပါလားေမာင္”
“ဟုတ္တယ္ တ်ဲ ေမာင္ ခဏတျဖဳတ္နားဖို႔ေလ။
တ်ဲ ခဏထိုင္ဦးေနာ္။ ေမာင္ အလုပ္ေလးလက္စသတ္မို႔။ ဒါမွမဟုတ္ တ်ဲ ေညာင္းရင္ ခဏ ဝင္နားလိုက္ေလ…. ဟုတ္ ေမာင္
အခန္းထဲ ဝင္ ခုတင္ေပၚ တက္ ေျခေလးဆန္႔ၿပီး နားတာ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ။
တ်ဲေရ ထေတာ့ ညေနေစာင္းႀကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ လား။ ဖ်ားလိမ့္မယ္တ်ဲေရ ဆိုၿပီး ဆြဲထူတာ
ကိုယ္က ခေလးဆိုးလို ေမာင္ဆြဲထူကြာ လို႔ဂ်ီတယ္။ ေမာင့္ခမ်ာ ဆြဲထူရရွာတယ္။ ကိုယ္က ညစ္ၿပီး ဆြဲထားေတာ့ ေမာင့္ခမ်ာ ကိုယ့္အေပၚ ပိက်လာပါေရာ
“ေမာင္” ထကြာ…တ်ဲကစတာကို ဖိထားတယ္
စကားမဆုံးခင္ ေမာင့္ဆီက အနမ္းေတြ ဝင္လာတယ္။ ပါးကို ဖြဖြေလးကိုက္ၿပီး ေမာင္ အူယားလာၿပီေနာ္တ်ဲ မရေတာ့ဘူး
အသက္ရႉက်ပ္တယ္ေမာင္ ခဏလႊတ္ပါ ဆိုမွ ေမာင္က ဖက္ထားတာေလွ်ာ့ေလရဲ႕
တ်ဲ…ေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္ မလားဟင္
ခညားဂ်ိကို မခ်စ္ပါဘူး လူကို မတရားဖ်စ္ညႇစ္ၿပီး ကိုက္ၿပီး မွ
နာသြားလား…. ေမာင္က ဖြဖြေလးကိုက္တာ ဆိုၿပီး လက္ေမာင္း သားကို ထပ္ကိုက္တယ္။
ၾကက္သီးေတြ ထၿပီး သူ႔ေပါင္တြင္းေၾကာ ဆြဲလိမ္ပစ္ေတာ့ ေမာင္က လက္ကို အတင္းဆြဲၿပီး ေပါင္ကိုေစ့လိုက္တယ္။
တ်ဲ ခ်စ္တယ္ကြာ သိလား ေမာင္အူယားေအာင္မလုပ္နဲ႔ ေနာ္ တဲ့
ေမာင့္ရင္ဘတ္စမ္းၾကည့္ဆိုၿပီး ရင္ဘတ္နားလက္ကပ္ထားတယ္။ ကိုယ္ကလည္း စခ်င္လာတာနဲ႔ ေမာင့္ရင္ဘတ္ကအသံ တ်ဲနားေထာင္ၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး ရင္ဘတ္နား ကပ္နားေထာင္ၿပီး သူ႔ေမးေစ့ကို ႐ႊတ္ ကနဲ လွမ္း နမ္းလိုက္တာ ေမာင္က တ်ဲရယ္ ေမာင့္စိတ္ေတြ ထိန္းမရေအာင္ တ်ဲ ရယ္ ဆိုၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္နမ္း လက္ေတြက စေနႏွစ္ခိုင္ေပၚေျပးလႊားပြတ္သပ္ေနလိုက္… တင္ပါးကို ဖ်စ္ေခ်ေနလိုက္လုပ္ေနေတာ့ ညီမေလးက စိုသလိုလို ရႈံ႕ပြပြ ညႇစ္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာတယ္။
အို….ေမာင့္
လို႔ အာေမဋိတ္သံထြက္သြားတယ္။ ေမာင္ရဲ႕လက္က ညီမေလးကို အေပၚကေနအုပ္ကိုင္ထားၿပီးသားျဖစ္ေနတယ္။ ကိုယ္ဝတ္ထားတာက ဆြဲသားစကတ္ အတို ဆိုေတာ့ ေမာင္က အေပၚကေန ဖိပြတ္ကစားေနေတာ့ ညီမေလးငိုစျပဳေနၿပီေလ။
တ်ဲ… ေမာင့္ ညီေလး သနားပါတယ္တဲ့။ အျပင္ကိုထြက္ခ်င္လို႔ တ်ဲခဏကိုင္ၿပီး ေလေပးရႉပါလား တဲ့… ေျပာၿပီး လက္ကို သူ႔ညီေလးဆီပို႔တယ္။
အမေလးလို႔စိတ္ထဲကေန တမိလိုက္တယ္။ ေမာင့္ညီေလးကတင္းတင္းႀကီး။ ေမာင္က ပုဆိုးကို ခြၽတ္ အန္ဒါဝဲ ကိုခြၽတ္လိုက္တာ ေမာင့္ညီေလးက ခုန္ထြက္လာသလားေအာက္ေမ့ရတယ္။
မူဗီေတြထဲမွာသာ ျမင္ဖူးတဲ့ ကိုယ္ အျပင္မွာ
နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ျမင္လိုက္ရတာ အေၾကာေတြေထာင္ၿပီး နီရဲေျပာင္တင္းေန တဲ့ ေမာင့္ရဲ႕ညီေလး ပါပဲ။ တ်ဲ ေမာင့္ညီေလးက တ်ဲညီမေလးနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္တယ္ တဲ့ေလ။ ကိုယ္ ျငင္းခ်င္တယ္
ျငင္းဆန္ဖို႔စကားလုံးကထြက္မလာပဲ အာေစးမိထားသလိုပါပဲ။
တ်ဲ လက္ေျမႇာက္လိုက္….. အမိန္႔နာခံတဲ့စစ္သား တစ္ေယာက္လို ေမာင္ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လိုက္လုပ္ ေနမိတယ္။ ဘရာဇီယာခ်ိတ္ကို ေမာင္ျဖဳတ္လိုက္တယ္။ တ်ဲရယ္ ျဖဴဝင္းေနတာပဲဗ်ာ တဲ့။
ရင္သားေတြ ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ ႏို႔သီးေခါင္းကို ေခ်လိုက္ေတာ့ ေနရခက္လာတယ္။ ေမာင္က ႏို႔ကို စို႔ေပးေတာ့ အဲ့ဒီလို ခံစားခ်က္မ်ိဳးမရဖူးေတာ့ ရင္ထဲ ခ်ားရဟတ္စီးရသလို လႈိက္ဖိုေမာလာတယ္။ ေမာင္က တ်ဲ ထိုင္လိုက္ဦးတဲ့။
ထိုင္လိုက္ ေတာ့ ေမာင္ကပါထိုင္ခ်တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေပါင္ကိုဆြဲကားၿပီး ေခါင္းကို ေပါင္ၾကားဝင္ၿပီး ညီမေလးကို နမ္းတယ္။
ဟာ ေမာင္ တ်ဲ ကို ငရဲႀကီး ေအာင္လား
ေကာင္းေစခ်င္လို႔ ပါ တ်ဲရယ္
ပိပိထဲ ေမာင့္လွ်ာ ေႏြးေႏြး ဝင္လာတဲ့အသိ
ငါ့ကို ေမာင္က ဒါေတြလုပ္ေပးေနတာပါလားဆိုတဲ့ ပီတိ… ေမာင့္ကိုအားနာတဲ့အသိေတြက ေမာင့္အယုအယၾကားမွာ အလိုက္သင့္ေမ်ာပါေန ခဲ့တယ္။ ေမာင္ လုပ္ေပးတဲ့အရာေတြက ဘဝမွာ တစ္ခါမွမရဖူးတဲ့အထိအေတြ႕မ်ိဳး ဒီလိုခံစားခ်က္မ်ိဳးက ခဏခဏ ခံစားခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္ေန ခဲ့တယ္။
ေမာင္ထလာၿပီး ကိုယ့္ကို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္နမ္းျပန္တယ္။ ေမာင့္ဆီက ကိုယ့္ညီမေလးရဲ႕ ၾကည္ႏူးမ်က္ရည္နံ႔ေလးရေနတာကိုက ဖီးလ္တစ္မ်ိဳးေပးစြမ္းတယ္။ တ်ဲ ေမာင့္ညီေလးကို ျပဳစုေပးမယ္ မလားတဲ့။ မျငင္းရက္သူပါ ေမာင္
ေမာင္ တ်ဲဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဟင္…ဆိုေတာ့
စိတ္ထဲရွိသလိုသာ လုပ္ပါတ်ဲရယ္တဲ့။ မကိုက္မိရင္ေတာ္ပါၿပီ… ဒါေလးပဲ ခ်မ္းသာတာမလို႔ပါတဲ့။ ???
ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေမာင့္ညီေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ အရင္ တို႔ထိလိုက္တယ္။ ထိပ္ကေလးက ရဲၿပီးတင္းေျပာင္ေနတယ္။ အေပါက္ကေလးထိပ္မွာ အရည္ၾကည္ေလးေတြစို႔ေနတာ။ ေမာင့္ရဲ႕ ညီေလးက မူဗီထဲကလို ဆိုဒ္လြန္မဟုတ္ေပမယ့္
လုံးပတ္ထြားတယ္။ ညီေလးကို ခ်ိဳခ်ဥ္စုပ္သလို
စုပ္လ်က္ၾကည့္တာ ေမာင့္ဆီက အာ့ ဆိုတဲ့အသံ ထြက္လာတယ္။
လိင္တံေဘးပတ္လည္ကို လွ်ာနဲ႔ယက္ မူဗီထဲကလို ျမင္ေယာင္ၾကည့္ၿပီး ေမာင့္ကို ေက်နပ္ေစတယ္။ေမာင့္ရဲ႕ညီေလးမွာရွိတဲ့ ဥေလးကို ကိုင္ၾကည့္ကစားမိေနတယ္။တ်ဲ အေပၚတက္ ေတာ့တဲ့…ကုတင္ေပၚတက္လိုက္တယ္ လွဲအိပ္လိုက္တ်ဲ တဲ့…. ပက္လက္လွန္အိပ္ေတာ့ ေမာင္က ညီမေလးကို ပြတ္ၿပီး လက္ခလယ္ ကို မသိမသာထိုးထည့္ေတာ့….အား…ေမာင္ အရမ္းမထည့္နဲ႔
နာတယ္ ။ တ်ဲ မာစတာဘိတ္လုပ္ရင္မထည့္ဘူးလား။ ဟင့္အင္း ေမာင္ အေပၚကပဲ ပြတ္တာ။
ေျပာေနရင္း ေမာင္က သူ႔ညီေတာ္ေမာင္ကို ပိပိထဲ ထည့္ေတာ့…. အား နာတယ္ေမာင္….မနာေစဘူးတ်ဲ ေျပာၿပီး ေခ်ာ့ထည့္ေတာ့ လည္ေခ်ာင္းထိဝင္သလို တစ္ဆို႔ဆို႔နဲ႔မာတင္းတင္းအရာတစ္ခုက ထိုးဝင္လာတယ္။ ေမာင္က တင္းမထားနက္ အရမ္းနာမယ္ တင္းထားရင္ တ်ဲ စိတ္ကို ေလွ်ာ့ အသက္ရႉ တဲ့။ မရဘူးေမာင္ နာတယ္ဆိုေတာ့ မနာေစရဘူး ေမာင္ လုပ္ေပးမယ္တ်ဲ တဲ့။
ေမာင္က ျပန္ထုတ္ၿပီး ညီမေလးကို လွ်ာနဲ႔လ်က္ေပးျပန္တယ္။ ပိပိထဲကအရည္ေတြထြက္လာတယ္။ ေမာင္က ဒစ္ထိပ္ေလးနဲ႔ အေစ့ေလးရွိတဲ့ေျမာင္းေလးထဲ ထိုးေကာ္ ပြတ္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးေနေတာ့ အစိေလးကိုထိလိုက္ရင္ ပိပိက ညႇစ္ခ်င္ ေမာင့္ရဲ႕ ညီေလးကို ထည့္ေပးရင္ပိုေကာင္း မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးဝင္လာတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕လက္ေတြက ေမာင့္ရဲ႕ ဖင္လုံးလုံးေလးကို ဆြဲဖ်စ္ညႇစ္မိရက္သားျဖစ္ေနတယ္ေလ။
အ့…..႐ုတ္တရက္ ေမာင္က ခ်စ္ရည္ျပည့္ေန တဲ့ ညီမေလးထဲကို ေမာင့္ရဲ႕ ညီေလးကို ထည့္လိုက္ တယ္။ ေမာင့္ရဲ႕ အျပဳအစုအယုအယေၾကာင့္ ခုနကလို နာတယ္လို႔ မခံစားမိေတာ့ပဲ ေပါင္ကိုကား ေမာင့္ခါးကို လွမ္းခ်ိတ္ၿပီး ေမာင့္ကို ဆြဲဖက္ထားလိုက္မိေတာ့တယ္။ ေမာင္က အသာအယာ အသြင္းအထုတ္လုပ္ေနရင္း ခ်ိဳခ်ိဳ ကို တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ဘယ္ညာစို႔လိုက္ ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးေနေတာ့ ကာမအရသာထူးတယ္ဆိုတာ ဒါပါလား ဆိုၿပီး စိတ္ေတြက ပိုပိုထလာမိတယ္။ ေမာင္က ခါးကိုမတ္လိုက္ၿပီး ကိုယ့္ခါးကို လွမ္းဆြဲ အဝင္အထြက္ ကို ပုံမွန္ေလးလုပ္ေပးေနတယ္။ တ်ဲရယ္ ၾကပ္ၾကပ္ကေလးေစးေစးေလးနဲ႔ လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာတဲ့။
ဗ်စ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္
အင္း..ဟင္း..ဟင့္ ေမာင္ရယ္ အား…ရွီး ဆိုၿပီး အသံထြက္တဲ့အထိပဲ။ ေမာင္က တ်ဲ ၿပီးခ်င္ေနၿပီလား တ်ဲအဖုတ္က အရမ္းညႇစ္ေနတယ္။ ေမာင္လည္း ၿပီးခ်င္ေနၿပီဆိုၿပီး အသြင္းအထုတ္ အရွိန္ျမႇင့္လာၿပီး အခ်က္ႏွစ္ရာေလာက္ေဆာင့္အၿပီးမွာ သုတ္ရည္ေတြပန္းထြက္သြားၿပီးေတာ့
ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူၿပီးသြားတယ္။
တ်ဲ ေကာင္းလား ဟင္ တဲ့။ သူ႔ညီေလးကို ပိပိထဲက မထုတ္ပဲ တပ္ထားရင္း ေမးတယ္။
တ်ဲ လမ္းေကာေလွ်ာက္ႏိုင္ပါ့မလားတဲ့။ ေမာင့္ အခ်စ္ၾကမ္းသြားလို႔ တ်ဲ ညက်ရင္ ပိပိနာေနေတာ့မွာပဲတဲ့ေလ။
ေမာင္နဲ႔အတူ ညစာသြားစားၾကတယ္။ ဗိုက္လည္း အရမ္းဆာေနသလို အိပ္လည္း အရမ္း အိပ္ခ်င္ေနၿပီ။ လူလည္း ပင္ပန္းေနေပမယ့္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဖို႔ခက္ခဲတဲ့ ၾကည္ႏူးျခင္းခံစားရတယ္။ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ေမာင့္ပခုံးကို မွီၿပီး ျပန္ရတာ ၾကည္ႏူးစရာေတြအျပည့္ နဲ႔ေပါ့။ အိမ္ေရွ႕ကားရပ္ၿပီး ေမာင္က တ်ဲေရ အိပ္မက္လွလွမက္ပါေစ ဆိုၿပီး အနမ္းတစ္ပြင့္ေႁခြခ်ခဲ့တယ္။
ေမာင္ ခဏေလာက္ငုံ႔ပါဦး ဆိုၿပီး ေမာင့္နဖူးကို ျပန္နမ္းလိုက္တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့
အေမက ငါထင္သားတဲ့ ဟို မအားတဲ့ ခ႐ိုနီကို အေတာ္မွ ႏွိပ္စက္ခဲ့ရဲ႕လားတဲ့။ အေမ့ကို စိတ္ထဲကေတာ့ သူကႏွိပ္စက္တာ အေမလို႔ ျပန္ေျပာၿပီး
တစ္ကယ္တမ္းက်ေတာ့ အသံထြက္တာ ဟီးဟီး တဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ ေမာင္အားတဲ့ရက္ ကိုယ္အားတဲ့ရက္ တိုက္ဆိုင္ရင္ ခရီးတိုေလးထြက္ ေမာင္နဲ႔ ခ်စ္ရည္လူးလိုက္ နဲ႔ အခ်စ္ကာမေတာမွာေပ်ာ္ေနၾကတယ္။ တစ္ရက္မွာ ဝမ္းသာဝမ္းနည္းသတင္း ႐ုံးမွာ Fax ဝင္လာတယ္။ ရာထူးတိုးနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္ကို ေျပာင္းရမယ္တဲ့။ ေမာင့္ကို ေျပာၿပီး ငိုေတာ့ ေမာင္က တ်ဲရယ္ ေမာင္က ေနျပည္ေတာ္ကို အလုပ္ကိစၥ ခဏခဏလာေနရမွာေလ။ ေမာင့္ႏွလုံးသားထဲမွာ တ်ဲပဲရွိတာ ေမာင္ တ်ဲကို ပစ္မထားပါဘူးကြာ တဲ့။ အေမ့ကိုလည္း စိတ္ခ် ေမာင္ရွိေနတယ္ေလ တဲ့။ ေမာင့္ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ ဖက္ၿပီး ငိုမိတယ္။
ေနျပည္ေတာ္ကို ေျပာင္းတဲ့ေန႔က ေမာင္လိုက္ပို႔တယ္။ ေမာင့္မ်က္ႏွာကို တေမာ့ေမာ့နဲ႔ လစ္ရင္ ေမးဖ်ားကို လွမ္းနမ္းလိုက္ ေမာင့္လက္ေမာင္းကို ဖြဖြေလးကိုက္ ေမာင့္ေပါင္ေပၚ လက္တင္ ေမာင့္ညီေလးကို ဖြဖြေလးကိုင္ ဂြင္းထုလိုက္လုပ္ေနေတာ့ ေမာင္က လူဇိုးမေလးေနာ္…ေမာင္အူယားလာၿပီ…. ညက်ရင္ သတိထားတဲ့
ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္အတူ ေရခ်ိဳးခန္း ဝင္ ေမာင္က ပိပိေလးကို ေရေဆးေပး ၿပီးတ်ဲ ေပါင္ကားလိုက္ကြာတဲ့။ ေမာင္က ေပါင္ၾကားထဲဝင္ၿပီး လွ်ာအျပားလိုက္ ပိပိထဲထည့္ ယက္ေပးတာ ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္လို႔ ေမာင္အက်င့္လုပ္ေပးတာ တ်ဲ အဲ့အရသာကို အရမ္းႀကိဳက္မိေနတာလို႔ေျပာမိတဲ့အထိပဲ။
ေမာင့္ကို ႏို႔သီးေခါင္းကို ဖြဖြေလးကိုက္ တျဖည္းျဖည္း ေအာက္ကိုေလွ်ာလာၿပီး ေမာင့္ရဲ႕ ဥ ႏွစ္လုံးေလးကို ပြတ္ လီးဒစ္ေလးကို လွ်ာေလးနဲ႔ယက္ေပး ေမာင္ႀကိဳက္တဲ့ ထိပ္အေပါက္ေလးထဲ လွ်ာထိပ္ေလးထည့္ လုပ္ေပးေနေတာ့ ေမာင္က ေကာင္းလိုက္တာ တ်ဲရယ္ ေမာင့္ညီေလး တ်ဲပါးစပ္ထဲ ထည့္လိုက္ တဲ့။ ပါးစပ္ထဲထည့္တာ ေမာင့္ညီေလးက အကုန္မဝင္ဘူးေလ။ ေမာင္က အရမ္းမထည့္နဲ႔တ်ဲ အန္တတ္တယ္တဲ့။ ေျပာၿပီး ေမာင္က ေခါင္းကို ဆြဲ ပါးစပ္ထဲ ထိုးေညႇာင့္တယ္။ တ်ဲေရ ထေတာ့ ဟိုဖက္လွည့္ကုန္းလိုက္တဲ့။ ေမာင္က ဖင္ဝေလးကို လွ်ာနဲ႔ယက္ေပး။လက္က ပိပိထဲကိုထည့္ေမႊေနတယ္။
အ့ ေမာင္
ေနာက္ကေန ပိပိထဲကို ေမာင့္ညီေလးထည့္ လက္က ႏို႔အုံကို လွမ္းညႇစ္ၿပီး အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေ န တဲ့ အရသာအသစ္ကို ဖီးလ္တက္မိေနတယ္။ ေမာင္က တ်ဲ ေမာင္ ေနာက္ေပါက္ေလး စမ္းၾကည့္ခ်င္တယ္တဲ့။ ေျပာၿပီးထည့္တာ အရမ္းနာလို႔ အသံထြက္ေအာ္မိတယ္။ နာလြန္းလို႔မ်က္ရည္က်ေတာ့ ေမာင္က တ်ဲ မငိုနဲ႔ ေမာင္ မလုပ္ေတာ့ဘူးေနာ္ စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္ ခ်စ္တယ္ ေနာ္ သိလားဆိုၿပီး နမ္းတယ္။ အဲ့ညက ေမာင္နဲ႔ သုံးခ်ီေလာက္ ဆြဲျဖစ္ၾကတယ္။ ေမာင္က ေတာ္ေတာ္ လုပ္ႏိုင္တဲ့သူ။ ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္အသာေလးပဲ။ ကိုယ္က ေမာင္ေနာ္ တပ္ထြက္လို႔ တင္လိုက္မယ္လို႔ ခဏခဏစလို႔ မ်ားမခံခ်င္စိတ္နဲ႔လုပ္သလားေအာက္ေမ့ရတယ္
စေန တနဂ္ေႏြ ႏွစ္ရက္လုံး ေမာင္နဲ႔ အျပင္ထြက္လည္လိုက္ ညက်ရင္ အခ်စ္ပြဲႏႊဲလိုက္နဲ႔ မန္းေဒးက် ႐ုံးလိုက္ပို႔..႐ုံးမွာသတင္းပို႔ၿပီး ႐ုံးကေပးတဲ့ ယာယီအခန္းကို ေမာင္လိုက္ပို႔ၿပီး ညေနခင္းမွာ ေမာင်ပြန်သွားခဲ့တယ်။ အလုပ္ေတြမ်ားရင္ ေမာင့္ကို ခဏေလာက္ေမ့ထားလို႔ရေနေပမယ့္ အလုပ္ပါး တဲ့ အခ်ိန္ နားတဲ့အခ်ိန္ေ ေတြမွာ
ေမာင့္အေၾကာင္းေတြးမိတယ္။
ညအိပ္ရင္ ေမာင္ နဲ႔ ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးခဲ့တာေတြ
သတိရ အာသာေျဖရင္းနဲ႔ ေန႔ကိုလစား လကို ႏွစ္စားခဲ့တယ်။
တစ္ရက္ အိမ္မွာ ပိတ္ရက္မို႔ ေနေနရင္း ႐ုတ္တရက္ အသက္ရႉ ၾကပ္သလိုလိုျဖစ္ သတိလ္သြားခဲ့တယ္၂ မိနစ္ေလာက္ေပါ့။
ငယ်ငယ်က အဲ့လို ဖြစ်ခဲ့ဖူးတာ
သတိရလို႔ ျပင္ပေဆးခန္းမွာ သြားျပေတာ့ ဆရာဝန္က ရာဇဝင္ေမးလို႔ ေျပာျပရင္း ဓာတ္မွန္႐ိုက္ျဖစ္ေတာ့ ေရာဂါေဟာင္းျပန္စခ်င္ေနတာေတြ႕ရတယ္
ဆရာကရွင္းျပတယ္ သမီး စကားေျပာေနရင္း စကားကို ေမ့သြားတာမ်ိဳး…ခဏခဏ သတိလစ္သလိုမ်ိဳးေတြ ငယ္ငယ္ကလို ျဖစ္လာဦးမွာပဲ တဲ့
သမီးတျခားဘာေတြျဖစ္ေသးလဲေမးေတာ.
ဆရာ သမီး ဗိုက္လည္း ခဏခဏနာတယ္။ ရင္ဘတ္ေအာင့္တယ္ေျပာေတာ့ ဆရာက သက္ဆိုင္ရာ ႏွလုံးအထူးကုနဲ႔လႊဲေပးတယ္။
Medical check up လုပ္ၿပီးလို႔ အေျဖ သိရ
တဲ့အခါပထမဆုံး သတိရတာ ေမာင္ နဲ႔ အေမ
ဘယ္သူ႔ကိုမွ မ ေျပာ ရက္ခဲ့ဘူး။
အေမက အိပ္မက္မက္လို႔ သမီးေလး ေနမွ ေကာင္းရဲ႕လားတဲ့။အခ်ိန္သိပ္မကြာပဲ ေမာင့္ဆီက ဖုန္းဝင္လာတယ္ ။တ်ဲေရ ေနေကာင္းရဲ႕လား တဲ့ေလ။
ညတိုင္း ငိုမိတာ ရင္ဘတ္ပိုေအာင့္လာတယ္
စိတ္မၿငိမ္လို႔ ခလုတ္ထိမွ အမိတဆိုသလို ဘုရားကိုအၿမဲနားပူတိုက္မိလာတယ္။ တရားေတြနာမိေတာ့စိတ္ေတြအနည္ထိုင္စျပဳလာတယ္။ ကိုယ့္ေၾကာင့္ သူမ်ားေတြ စိတ္မဆင္းရဲေစခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေန႔တိုင္း Diary ေရး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေမာင့္ကိုသတိရတိုင္း ေရးျဖစ္တယ္။ ေမာင့္ေမြးေန႔ေရာက္ခါနီးမို႔ ျမစ္ႀကီးနားက ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္နားက ပုဆိုးမွာၿပီး လက္ေဆာင္ထုပ္ေလးျပင္ထားတယ္။
ဒီကာလၾကားထဲမွ တ စ္ခုခုမ်ားငါ ျဖစ္ခဲ့ရင္ ဆို တဲ့စိတ္ နဲ႔ အရာရာကိုျပင္ဆင္ထားဖို႔ႀကိဳးစားမိလာတယ္။ အတူေနသူငယ္ခ်င္းေတြကို မွာထားတယ္။ ကိုယ္ သာ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ အေမ့ဆီပို႔ဖို႔ရယ္ ေမာင့္ဆီပို႔ဖို႔ရယ္ကို လိပ္စာနဲ႔တကြ
ေျပာျပထားခဲ့တယ္။ ေမာင့္ ဖက္က
ကိုယ့္ကို စိတ္ကုန္ေစမယ့္ျဖစ္ရပ္မ်ိဳး လုပ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတုန္း တိုက္ဆိုင္စြာပဲ ေဝ ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက ကိုယ္ေတြဘဝထဲေရာက္လာတယ္။ အမွန္ေတာ့ သူ႔ကို အစက သတိမထားမိဘူး။ သူက ကိုယ့္ကို မမကို ခင္လို႔ ပါေရာၿပီး သူတစ္ကယ္ခင္ခ်င္တဲ့ကိုေဇာ္မိုးရဲ႕ အေကာင့္ကို အက္ အသည္းေလးေတြေပး အတန္ရွည္ယူ အမမႈန္ အထီးလင္းမေလး ျဖစ္ေနတယ္။ သူ႔ခံယူခ်က္က Fake မွာ RS ျဖစ္တာ အျပင္မွာ ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဂ႐ုစိုက္ဖို႔မလိုဘူးတဲ့ေလ။ သူက အိမ္ေထာင္မျပဳပဲ အပ်ိဳႀကီးလုပ္မွာတဲ့။ လင္ယူသားေမြးစိတ္ကုန္တယ္မ်ား ထင္မိတာရယ္။ တကယ္တမ္းက် ေမာင္ေရးတဲ့
စာ အသည္းေပးလိုက္ Care ေပးလိုက္နဲ႔ ပိုစ့္ တစ္ခုမွအလြတ္မေပးတဲ့ သူ ႐ိုးသားတဲ့ဖိုးသခြားမ ေလးျဖစ္ ေန တာကိုသ ိလာရတယ္။
ေမာင္ သူ႔ကို မႀကိဳက္မွန္းသိေပမယ့္ ေမာင္ကိုယ့္ကိုစိတ္နာေစဖို႔က သူနဲ႔သမုတ္မွရမယ့္အေျခအေနျဖစ္လာတယ္။ ေဝ့ရဲ႕ အေနအထိုင္မတတ္မႈေတြလည္းပံ့ပိုးေပးေနတယ္။
ေမာင့္ကို ေပးစားလိုက္ စြပ္စြဲလိုက္ ခဏခဏလုပ္ေနေတာ့ ေမာင္ ကိုယ့္ကို စိတ္ကုန္လာၿပီး
စကားမေျပာပဲ ေနလာတယ္။ ညတိုင္း လူမသိသူမသိ ခိုးငိုရတဲ့ရက္ ေတြ မ်ားလာခဲ့တယ္။
ကိုယ္ေန တဲ့ေလးလႊာ ျပတင္းေပါက္ကေန ခုန္ခ် လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ လာ ခဲ့ တယ္။ ေမာင္ ကိုယ့္ကို ပစ္ထားတာခံႏိုင္ရည္ရွိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာ အရမ္းပင္ပန္းရတယ္။ ေမာင့္ဆီက အရင္လို တ်ဲ ေနေကာင္းရဲ႕လား… တ်ဲေရ အလုပ္ေတြဖိလုပ္မေနနဲ႔….တ်ဲ…တ်ဲေရ….ဒီလို ဂ႐ုစိုက္ျခင္းေတြ ႀကဲလာ ခဲ့ ၿပီေလ။ မိနႏၵီ နင့္အျပစ္နင္ခံဆိုၿပီး အံႀကိတ္ခံခဲ့ရပါတယ္ ေမာင္။ ေမာင့္အတြက္ ေန႔စဥ္ ကုသိုလ္ဒါနျပဳေပးျဖစ္တယ္။ ဘုရားရိပ္က ေအးခ်မ္းတယ္။ ေမာင္အဆင္ေျပဖို႔ဆုေတာင္း ေပးျဖစ္တယ္။
ေမာင့္ကို ဒီ့ထက္ပိုၿပီး စိတ္ျပတ္သြားေစခ်င္တယ္။ ေမာင္ ေပးထားတဲ့ အမွတ္တရ ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္ အားလုံးကို ကားဂိတ္ကေနျပန္ပို႔ေပးလိုက္တယ္။
ေမာင့္ကိုလည္း ျပတ္ၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုတယ္။ ေမာင္က အသစ္ေတြ႕ေနၿပီလား တ်ဲ တဲ့
ရင္ထဲကေအာင့္ေနေပမယ့္ အၿပဳံးမပ်က္ ေမာင္လည္း အသစ္ရေနသလို မခ်ယ္ေကာမရဘူးထင္လားလို႔။ ေမာင္ေပးခဲ့တဲ့ လက္ေဆာင္ေတြအတြက္ ကြၽန္မ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးပုံအပ္ခဲ့ ၿပီးၿပီမို႔ အလကားမျဖစ္ပါဘူးလို႔…စိတ္နာေအာင္
ေျပာခဲ့မိတယ္။ စိတ္တိုလို႔ အသားတဆတ္ဆတ္တုန္ေန တဲ့ ေမာင့္မ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္ၿပီး စိတ္ထဲကေန ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔ေမာင္လို႔
ေတာင္းပန္ရင္း….ေမာင္နဲ႔ ဇာတ္လမ္းျဖတ္ခဲ့တယ္။
ေမာင့္ကို မခ်စ္လို႔မဟုတ္ပါဘူးေမာင္ရယ္
ေမာင့္ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ ထားခဲ့ရသူပါ။ အရမ္းပဲ ခ်စ္ပါတယ္…
ေမာင္
ဒီစာေလးကို ေမာင္ဖတ္ေန တဲ့ အခ်ိန္မွာ တ်ဲက ေမာင္နဲ႔အေဝးဆုံးမွာ ေရာက္ေနပါၿပီေမာင္။
တ်ဲ ေမာင့္ကို မထားခဲ့ခ်င္ေပမယ့္ တ်ဲရဲ႕ကုသိုလ္ ကံနည္းခဲ့ေတာ့ က်န္းမာသက္ရွည္ဆိုတဲ့ ဆုမပါခဲ့ဘူးကြယ္။ ေမာင္နဲ႔အတူ အသက္ႀကီးၿပီး အိုမင္း သြားတဲ့အထိ ေဘးမွာ ေဆးေပးမီးယူ တိုင္ပင္ေဖာ္အေနနဲ႔ ေနသြားခ်င္ခဲ့သူပါေမာင္။
ေမာင့္ကို ရင္နဲ႔အမွ် ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဘဝဆိုတာ ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေမာင္နဲ႔တ်ဲ သက္ဆုံးတိုင္ ေပါင္းဖက္ခြင့္ေလးရပါရေစ ေမာင္။ မခ်စ္လို႔ ထားရက္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူးေမာင္ရယ္။ ေမာင့္ ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ ထားခဲ့တာပါ။ ေမာင္နဲ႔ ခ်စ္ခြင့္ရခဲ့တာ ဘုရားေပးတဲ့ဆုလာဘ္လို႔ဆိုရင္ ေမာင္ နဲ႔ ကြဲကြာခဲ့ရတာ ဘုရားေပးတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေပါ့ေနာ္။
တ်ဲ ေမာင့္ကို အမွန္အတိုင္း မသိေစခ်င္ခဲ့လို႔ ေမာင့္ကို ညာခဲ့မိတာ ခြင့္လႊတ္ပါ ေမာင္ရယ္။ တ်ဲ မရွိေတာ့ေပမယ့္ တ်ဲကို ေပးထားတဲ့ကတိအတိုင္း ေမာင္က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ ေနေပးပါ။ တိုက္ဆိုင္မႈရွိတဲ့အခါ တ်ဲကို သတိရေပးပါ ေမာင္။ ေမာင့္ကို အရမ္း ခ်စ္ပါတယ္ရွင္။ အေသြးအသားထဲကခ်စ္ရသလို ႏွလုံးသားနဲ႔ရင္းၿပီးလည္း ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္..ေမာင္