March 29, 2024

ေခ်ာ့ေဖါက္တဲ့ ပါကင္❤

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ခုနစ္ေထြ တီးေဟာက္စ္ ဆိုလ်င္ သားသားနားနားႏွင့္ အေကာင္းဆုံးဆိုင္ဟု လူသိမ်ားသည္..။ ပိုင္ရွင္မွာ ဦးျမေမာင္ ႏွင့္ ေဒၚသန္း တို႔ျဖစ္ၿပီး သမီး ခ်ိဳမာဆိုေသာ အပ်ိဳမေလး သာရွိသည္..။


ကေလးစိတ္မကုန္ေသးေသာ အပ်ိဳမေလး ၿမီးေကာင္ေပါက္မေလး အ႐ြယ္ပင္…။ ေမာင္ေမာင္မွာ ပြင့္ဆိုတဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆက္သြယ္ေပးမႈေၾကာင့္ ထိုဆိုင္တြင္ Casher ဟုေခၚေသာ ေငြသိမ္းေကာင္တာ ထိုင္ရေသာ အလုပ္ကို ရရွိသည္..။ ဆိုင္အိပ္ဆိုင္စား ႏွင့္ မပူမပင္ ေနရ၏..။


ေမာင္ေမာင္က အေျပာအဆို မြန္ရည္ ေျပျပစ္မႈ ၊ အေနအထိုင္ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့မႈ ၊ သစၥာရွိမႈ တို႔ေၾကာင့္ သူ႔အလုပ္ရွင္က ခ်စ္ခင္သနားၾကသည္..။ မိသားစုပမာ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ေနထိုင္ၾကသည္..။ ခ်ိဳမာေလးမွာလည္း တစ္ေကာင္ႂကြက္မို႔ ေမာင္ေမာင္အား အစ္ကိုရင္းတစ္ေယာက္ပမာ ခ်စ္ခင္၏..။ ႏြဲ႕ဆိုး ဆိုးတတ္၏..။ ခ်ိဳမာစိတ္ႀကိဳက္ မွန္သမွ် ေမာင္ေမာင္ကလည္း အလိုလိုက္သည္..။


အေဖအေမမ်ား မအားေသာအခါ၌ ေမာင္ေမာင္ကပင္ ႐ုပ္ရွင္ လိုက္ပို႔ရသည္..။ မိဘမ်ားကလည္း ေမာင္ေမာင္၏ အေနအထိုင္ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ခ်လက္ခ် ရွိၾကသည္..။ စီးပြားေရးတစ္ဖက္ႏွင့္ မအားလပ္ျခင္းကသာ မ်ားရာ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးမို႔ အလိုလိုက္ အႀကိဳက္ေဆာင္ စရာမ်ားကို သူတို႔ကိုယ္စား ေမာင္ေမာင္ကပင္ ေဆာင္႐ြက္ေပးေနရသည္..။
ယခုႏွစ္မွာ – တန္းဝင္ေျဖရမည္မို႔ သူမ မသိေသာ စာမ်ားအား က်ဴရွင္ မတက္ေစပဲ ေမာင္ေမာင္ကပင္ သင္ျပေပးေနသည္..။ တခါတရံ ေထြရာေလးပါး စကားစျမည္တို႔ ေျပာၾကား ၾကေလ့ ရွိသည္..။ တခါတေလ သူမ သိျမင္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေမးသင့္သည္ မေမးသင့္သည္ မတြက္ပဲ ေမာင္ေမာင္အား သိခ်င္တာ မွန္သမွ် ေမးျမန္းရာ ေျဖရခက္သည့္ ေမးခြန္းမ်ား ျဖစ္ေနတတ္သည္..။ တခါက ႏိုင္ငံျခား႐ုပ္ရွင္ကား ၾကည့္ၿပီး အျပန္ မင္းသားက မင္းသမီး ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းစုပ္ျခင္းကို ….


ကိုေမာင္ ..အဲဒါ ဘာလုပ္ၾကတာလဲ ဟင္..သူတို႔မို႔ မ႐ြံတယ္ေနာ္..ဘာမ်ား ေကာင္းမွန္းလဲ မသိဘူး..ကိုေမာင္ေရာ သိလား ဟင္….
ဟာ…ဒီေကာင္မေလး ေပါက္တတ္ကရေတြ …နင္နားမလည္ရင္ နားမလည္သလိုေန…ေလွ်ာက္မေမးနဲ႔…..
ဒီက..မသိလို႔…..ဥစၥာ….


သူမေမးျမန္းျခင္းကို ေမာင္ေမာင္က ေကာင္းေကာင္းမေျဖလ်င္လည္း စိတ္ေကာက္တတ္သည္..။ ဂြေတာ့ က်သည္..။ လူႀကီးစိတ္ မဟုတ္ေသးေတာ့ ဒုကၡေတြေတာ့ မ်ားကုန္ၾကလိမ့္မည္…။
ရဲရဲတင္းတင္း ဆက္ဆံမႈမွာ ေမာင္ေမာင့္အေပၚ ယုံၾကည္ကိုးစားမႈေၾကာင့္လည္း ျဖစ္တန္ရာသည္..။ သည္လိုျဖင့္ ေနလာခဲ့ရာ ရက္တို႔လည္း တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ႏွင့္ ကုန္ဆုံးလာၾကသည္..။ ခ်ိဳမာမွာ တစ္ေန႔တျခား မိန္းမႀကီး သ႑ာန္မ်ား ပုံေပၚလာ၍ ႏို႔ေလးမ်ားမွာလည္း ကေလး လက္သီးဆုပ္သာသာခန္႔ ရွိလာၿပီ..။ တင္သားေလးမ်ားမွာလည္း နိမ့္တုံျမင့္တုံ တစ္တစ္ရစ္ရစ္ ခ်စ္စရာေလး ျဖစ္လာသည္..။ ခ်ိဳမာသည္ ခႏၶကိုယ္ ေျပာင္းလဲမႈ ရွိလာေသာ္လည္း ေမာင္ေမာင့္အေပၚ ဆက္ဆံရာတြင္မူ ေျပာင္းလဲမႈ မရွိပဲ ခါတိုင္းလို ပူးပူးကပ္ကပ္ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ ေနတတ္သည္..။ သူမအဖို႔ မည္သို႔မွ် မထူးျခားေသာ္လည္း ေမာင္ေမာင္၏ စိတ္ေတြမွာ မသိမသာ တုန္လႈပ္ ေဖာက္ျပန္လာေနသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္..။ တခါတရံ ဒီေကာင္မေလး …ငါ့မ်ား ဟိုဒင္းျဖစ္ေနေရာ့လား…ဟု ေအာက္ေမ့မိသည္..။ ထိုအခါမ်ားတြင္ ေမာင္ေမာင့္ အၾကည့္မ်ားက စူးစူးရဲရဲ ႏိုင္လွေပရာ….

ကိုေမာင္ သူမ်ားကို ဘာလို႔…အဲ့လိုႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ…..
လွလို႔..ေပါ့….
ဟင္း…ေနာ္..ဒါပဲ…..
ထိုအခါမ်ားတြင္ ခ်ိဳမာမွာ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းႏွင့္ ခ်စ္စရာဟန္ကေလးျဖစ္ကာ ပိုၾကည့္ေကာင္းေနသည္..။
တကယ္ေျပာတာ ခ်ိဳမာရဲ႕ ..၊ ခ်ိဳမာလွတာက လက္ေလးေတြက အစလွတာ…
ဟု ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုင္ၾကည့္သည္..။ မႏူးမနပ္ အ႐ြယ္ေလးမ်ားအား သည္လိုပဲ စ၍ ပ်ိဳးေထာင္ၾကမွန္း ေမာင္ေမာင္ နားလည္သျဖင့္ လက္ေတြ႕ က်င့္ၾကည့္ေနသည္..။ အဆစ္အျမစ္…ေျပျပစ္လြန္းလွ၇ကား ဖေယာင္းတိုင္သား က်ေနေအာင္ ေခ်ာမြတ္ႏူးညံ့လွသည္….။ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္တြယ္စမ္းသပ္ေနေသာ ေမာင္ေမာင္အား ခ်ိဳမာသည္ မ်က္နက္ကေလး ကလယ္ကလယ္ႏွင့္ ၾကည့္ေနသည္..။

ေနပါအုံး…ကိုေမာင္က ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ လကၡဏာ ၾကည့္တတ္လို႔လား..၊ ေဟာတတ္ရင္ ေဟာေပးစမ္းပါ….
ေဟာတတ္တာေပါ့…ခ်ိဳမာ..လကၡဏာက ေကာင္းပါတယ္..၊ ဒီတစ္သက္ေတာ့ မဆင္းရဲေတာ့ဘူး…
စသည္ျဖင့္ ဘာညာကြိကြ ေတြ ေျပာၿပီး…
ဒါနဲ႔…ခ်ိဳမာ ရင္ဘတ္မွာ မွဲ႔မရွိဘူးလား….
မသိဘူး….ကိုေမာင္ရဲ႕….
ရွိရင္ အဲဒါ မိန္းမျမတ္လို႔ ေခၚတယ္…၊ ခ်မ္းသာတတ္တယ္..၊ ဒီလို ဒီလို ေနရာေတြမွာေလ…ေသေသခ်ာခ်ာ ..ရွာၾကည့္ပါအုံး…
ေျပာေျပာဆိုဆို ေမာင္ေမာင့္ လက္ညႇိဳးႀကီးမ်ားက ခ်ိဳမာ၏ ရင္သားနားတဝိုက္ ေထာက္ျပေနရာ…ခ်ိဳမာမွာ ရင္တုံပန္းတုံ ျဖစ္ေနရသည္..။

ေနအုံးေနာ္…ကိုေမာင္..ခ်ိဳမာ သြားၾကည့္အုံးမယ္….
ဟုေျပာကာ အခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားသည္..။
မေတြ႕ဘူး….ကိုေမာင္ရဲ႕…..
ေတြ႕မွာပါ…ေသခ်ာ ရွာၾကည့္ပါအုံး…တကယ္ပါတယ္ေနာ္…..
ဟု ေျပာဆိုရင္း ေမာင္ေမာင္သည္ အခန္းထဲသို႔ ဝင္လိုက္သြားရာ အေပၚအက်ႌ က်ယ္သီးမ်ားကို ျဖဳတ္၍ ဘရာစီယာအတြင္းမွ ႏို႔ကေလးႏွစ္လုံးၾကားမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွာေနသည္..။
ေတြ႕လား…..
အေမ့…လန္႔လိုက္တာ ကိုေမာင္ကလည္း….ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး…..
ကိုေမာင္ က ေစတနာနဲ႔ ရွာေပးမလို႔….
ဟုေျပာကာ ခ်ိဳမာ၏ ရင္သားႏွစ္မႊာၾကား၌ လက္ႏွင့္ ဟိုဒီ ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနသည္..။ ခ်ိဳမာမွာ မွင္သက္မိေနသည္..။ ဖေယာင္းသည္ မီးႏွင့္ ေဝးေနပါက ကိစၥမရွိ..။ မီးႏွင့္ နီးစပ္ပါက ဖေယာင္းမွာ အရည္ေပ်ာ္ရသကဲ့သို႔ ခ်ိဳမာမွာလည္း ရင္တထိတ္ထိတ္ ခုန္ကာ သာယာမိသလိုလို ရွိလာသည္..။


ေအးဟ..မေတြ႕ဘူး..၊ ေအာ္….ဒါနဲ႔ တူတယ္….
ဟု ေျပာကာ ခ်ိဳမာ့ ႏို႔သီးေလးကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲလိုက္သည္..။ ခ်ိဳမာမွာ အသက္ရႉမ်ားမွားကာ ပါးစပ္ကေလး ဟ၍ ၾကက္သီးေမႊးညႇင္းမ်ားပင္ ထသြားရွာသည္..။
ေတာ္ၿပီ…ေတာ္ၿပီ…မရွာခ်င္ေတာ့ဘူး…
ခ်ိဳမာ့ သေဘာပဲေလ…ငါ့ညီမက ကေန႔မွ ပိုလွေနတာ…ေဟာဒီပါးကေလးက ေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔နဲ႔ တကယ္ ခ်စ္စရာေကာင္းတာ….
ဟု ေျပာၿပီး သူ႔ႏွာေခါင္းႀကီးနဲ႔ တအားကုန္ ဖက္နမ္းလိုက္ရာ…။
ဒါ…ဘာလုပ္တာလည္း…အေမ့ကို တိုင္ေျပာမွာ….
ေဟာဗ်ာ….ကိုယ့္ညီမမို႔ ခ်စ္လို႔ နမ္းတာပဲ..ဥစၥာ..
အို……မရဘူး…မရဘူး တိုင္မွာပဲ….
ဟုေျပာကာ အခန္းထဲမွ ထြက္သြားသည္..။ ေမာင္ေမာင္မွာ တေဟ့ေဟ့ႏွင့္ ေနာက္မွ မမွီမကမ္း လိုက္ဆြဲေသာ္လည္း မမိလိုက္ေခ်…။ သို႔ေသာ္ ေလွကားထိပ္မွေန၍ ေမာင္ေမာင့္ဘက္သို႔ ျပန္လွည့္ကာ လွ်ာကေလး ထုတ္ေျပာင္ျပသြားသည္..။ ထိုအခါမွ ေမာင္ေမာင္မွာ သက္မခ်ႏိုင္ေတာ့သည္..။ လူမွာအေတြ႕ ဆိုသကဲ့သို႔ ခ်ိဳမာ မွာလည္း အေတြ႕ကို မသာယာ မၾကည္ႏူးပဲ မေနႏိုင္ေခ်…။

ေနာက္တစ္ေန႔၌ စာျပေပးေသာအခါ ေမာင္ေမာင္မွာ စားပြဲေအာက္ကေန၍ ေျခေထာက္ခ်င္း ထိလိုက္ ၊ ခ်ိဳမာက ႐ုန္းကန္ျပလိုက္ႏွင့္ တခါတရံ ခ်ိဳမာ့ ေပါင္တစ္လုံးအား သူ႔ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ညႇပ္၍ ထားရာ ခ်ိဳမာမွာ ေမာင္ေမာင့္လက္ကို ဆြဲဆိတ္လိုက္ႏွင့္ အေတြ႕အထိတြင္ သာယာေနေတာ့သည္..။ စာဆိုတာ ဘာမွန္း မသိၾကေတာ့..။ မႏူးမနပ္ကေလးအား ေခ်ာ့ျမႇဴရန္ အတြက္ ေမာင္ေမာင္မွာ အႀကံထုတ္ရေလၿပီ..။
ေအာ္…ခ်ိဳမာ..ဟိုတစ္ခါတုန္းက ႐ုပ္ရွင္ အျပန္မွာ ကိုေမာင့္ကို ေမးတာ ခုေျဖျပမယ္ေလ..
ဘာ….လဲ..ဟင္…
မင္းသားနဲ႔ မင္းသမီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္တာ သိခ်င္တယ္ဆို..အဲဒါ…ခ်ိဳမာ မ်က္လုံးေလး မွိတ္ထား…ေခါင္းကေလးကို ေမာ့ၿပီး..ႏႈတ္ခမ္းကို အသာေလး စုထား..ေပး…
ခ်ိဳမာမွာ ေမာင္ေမာင္ေျပာသမွ် လိုက္လုပ္ေပးရွာသည္..။ ေၾကာင္ဘားႀကီး ေမာင္ေမာင္က ခ်ိဳမာ့ကို လွမ္းဖက္၍ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာအား နမ္းစုပ္လိုက္ရာ ခ်ိဳမာမွာ ႐ုန္းကန္ရွာေသာ္လည္း အင္အားခ်င္းမမွ်သျဖင့္ မ႐ုန္းႏိုင္ရွာ..၊ တဟင့္ဟင့္ႏွင့္ ၿငီးညဴသံျပဳရင္း ေမာင္ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲမွာ ၿငိမ္က်သြားရွာသည္..။
ကိုေမာင္ သိပ္ဉာဏ္မ်ားတာပဲ…. ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး…သူမ်ား အသက္ရႉၾကပ္ၿပီး ေမာတာပဲ ရွိတယ္..၊ မေကာင္းပါဘူး…..ဒါနဲ႔… ႁပြတ္ခနဲ ျမည္ေအာင္ ဘယ္လို လုပ္တာလဲ…ဟင္…
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ခ်ိဳမာက ဆတ္ခနဲ ဆြဲျဖဳတ္လိုက္..၊ အဲဒီမွာ အသံျမည္တာပဲ..၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အေပးအယူ မွ်မွ အရသာရွိတာ..၊ စုပ္တဲ့သူက စုပ္သလို အနမ္းခံရတဲ့သူကလဲ သင့္ေလ်ာ္သလို တုံ႔ျပန္မွ …ကိုေမာင္က လွ်ာဖ်ားနဲ႔ ကလိရင္ ခ်ိဳမာကလဲ လွ်ာနဲ႔ ျပန္ကလိရတယ္…

သည္လိုနဲ႔ စာသင္ျခင္းမရွိပဲ ထိုေန႔အဖို႔ နမ္းစုပ္ျခင္း သင္တန္းႏွင့္ သာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ၾကရာ ခ်ိဳမာ ကိုယ္တိုင္မွာ ေမာင္ေမာင့္အေပၚ အေတြ႕အထိကို တဏွာျဖင့္ တပ္မက္စြဲလန္း ေနေခ်ၿပီ…။ ေမာင္ေမာင္မွာလည္း တစ္ဆင့္ခ်င္း တက္ရန္ ႀကံစည္စိတ္ကူးေနသည္..။
ခ်ိဳမာကို စာျပရေသာ အခ်ိန္မ်ား၌ ႏွစ္ေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ၾကရသည္.။ စာသင္ စာၾကည့္ၾကျခင္းထက္ ေမာင္ေမာင့္ ရင္ခြင္ထဲ၌ ခ်ိဳမာရွိေနရသည္က သာ မ်ားသည္..။ ေလာကႀကီးအေၾကာင္းကို ဘာမွ မသိေတာ့ေသာ ခ်ိဳမာမွာ အေတြ႕ေရယာဥ္ေၾကာမွာ သာယာယစ္မူးေနေတာ့သည္…။ ေမာင္ေမာင္မွာ မၾကမ္းေၾက တတ္သိေနေသာ္လည္း ခ်ိဳမာမွာ ကေလးစိတ္သာသာႏွင့္ လူႀကီးကိုယ္ ေလး ျဖစ္ေနသျဖင့္ မႏူးမနပ္ကေလးအား ထိုကိစၥ ထိေရာက္ေအာင္ အခ်ိန္ရွိသေ႐ြ႕ ႀကိဳစားေနသည္..။
တစ္ည၌ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ခုံေပၚတြင္ ေမာင္ေမာင္ စာၾကည့္ေနစဥ္ ခ်ိဳမာေရာက္လာကာ ေမာင္ေမာင့္ ေပါင္ေပၚ ေခါင္းအုံး၍ စာၾကည့္သည္..။ ႏူးညံ့ေသာ ဆံပင္အထိအေတြ႕ေၾကာင့္မ်ားလား မသိ ေမာင္ေမာင္၏ လိင္တံႀကီးမွာ ေထာင္မတ္လာရသည္..။
ခ်ိဳမာ့ ေခါင္းကို ဖယ္ရခက္ ..သိမွာလည္း စိုးရိမ္မိ..၊ ေမာင္ေမာင္ မခုန္စဖူး ရင္ေတြ ခုန္ေနသည္..။ အပ်ိဳစစ္စစ္ကေလး၏ အခ်စ္ဖူးကို ရင္ဆိုင္ေတြ႕လိုက္ရ ေကာင္းေလမလား ဟုေတြးေတာေနမိသည္..။ ခ်ိဳမာမွာလည္း ရိပ္မိေနသည္..။ ဆတ္ခနဲ အလႈပ္မွာ သိေသာ္လည္း ဆက္အိပ္ၿမဲ အိပ္ေနသည္..။
ေမာင္ေမာင္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့..။ ခ်ိဳမာ့ ပါးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ နမ္းရႈံ႕ပစ္ၿပီး ၊သန ၱာေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းကေလးကို တအားကုန္ စုပ္နမ္းၿပီး ခ်ိဳမာကလည္း ေမာင္ေမာင္ သင္ထားသည့္အတိုင္း တုံ႔ျပန္..အနမ္းမ်ား ေကာင္းေကာင္းေပးတတ္ေနၿပီ….။
ႁပြတ္ခနဲ ေနေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ခြာလိုက္..၊ ဖတ္ခနဲ ျပန္ၿပီး နမ္းစုပ္လိုက္နဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး တုံ႔ျပန္မႈေလးေတြ ေပးတတ္ေနၿပီ..။ ခ်ိဳမာ့ ဆံစဖ်ားေလးေတြ လည္ပင္းသားႏုႏုေလးေတြကို ႏွာေခါင္းႀကီးက ထိေတြ႕ေနေလၿပီ..။
အို…အို…..ကိုေမာင္ ယားတယ္..မလုပ္ပါနဲ႔….ေတာ္ပါေတာ့ ဆိုေနမွ…၊ …အို…ၾကည့္ပါလား.လို႔…ဘာလို႔ သူမ်ား က်ယ္သီးေတြ..ျဖဳတ္ေနရတာလဲ….
ခ်ိဳမာကလဲကြာ..ကိုေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္ဆို…၊ ဒါေလးေတာ့ ခြင့္ျပဳပါေနာ္…ဘာမွျဖစ္တာမွ မႈတ္ပဲ…ခ်ိဳမာ့ ႏို႔ေလးေတြကို ကိုင္ၾကည့္႐ုံတင္ ေနာ္…….ေနာ္…
တအိုအို တအင္အင္ႏွင့္ ၿငီးျငဴျငင္းဆန္ေနရေသာ္လည္း ေမာင္ေမာင္ သနားမွ ခ်မ္းသာရာ ရမည့္ ခ်ိဳမာ့ဘဝ…။ ခုၾကည့္ေလ ေမာင္ေမာင့္ လက္ၾကမ္းႀကီးဟာ ခ်ိဳမာရဲ႕ ႏူးညံ့တဲ့ ႏို႔ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ေနပါၿပီ..။ အဦးအထြတ္မို႔ ေမာင္ေမာင္မွာ ၾကမ္းၾကမ္းႀကီး မကိုင္ရက္….၊ ဖြဖြေလးသာ ပြတ္သပ္ေပးေနသည္..။ လက္ဘက္ရည္ၾကမ္း ပုဂံသာသာမွ် သာရွိေသာ ႏို႔အုံေပၚမွ ႏို႔သီးဖ်ားေသးေသးေလးမွာ ေတာင္ထေနသည္..။
အတြင္းမွ ႏို႔အုံေလးမွာ မာမာခဲခဲေလးမို႔ ေခ်လိုက္ပါက ခ်ိဳမာ နာၿပီး လန္႔သြားမွာ စိုးရိမ္ရ၏..။ ခ်ိဳမာ့အေနႏွင့္ ခံစားရသည္မွာ တရွိန္းရွိန္း တဖိန္းဖိန္းႏွင့္ ေကာင္းသလိုလို အူယားသလိုလို ႏွင့္ ခံစားရတာ တစ္မ်ိဳးႀကီးပါ..။ ဒီလိုအရသာမ်ိဳးကို အစ္ကိုေမာင္က ဘာျပဳလို႔မ်ား ေစာေစာက အသိမေပးတာပါလိမ့္ဟု အျပစ္ျမင္မိေလသည္..။ ခ်ိဳမာ လက္မ်ားမွာ ေမာင္ေမာင့္ လက္ဖ်ံကို ဆုတ္ကိုင္ၿပီး တြန္းဖယ္ မပစ္ရက္ႏိုင္ပဲ ရင္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္..။
သူမက ေကာ့ေပးေတာ့ ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးႏွင့္ ခ်ိဳမာ့ ေခါင္းႏွင့္ ထိမိေနသည္..။ ခ်ိဳမာ့စိတ္ထဲမွာ မ႐ိုးမ႐ြႏွင့္ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္သည္..။ ေမာင္ေမာင္က လက္မႏွင့္ လက္ညႇိဳးၾကားမွာ ႏို႔သီးဖ်ားေလးကို ေခ်ေပးလိုက္ လက္ဝါးျပင္ႏွင့္ ကလိေပးေနသလို ႏွာေခါင္းႀကီးမွာလည္း ခ်ိဳမာ့ ပါးျပင္ႏွင့္ လည္တိုင္ ဆံစပ္ေလးေတြေပၚမွာ ေသာင္းၾကမ္းေနသည္..။
အိုး….ကိုေမာင္ သိပ္ကဲတာပဲ….
ဘာျဖစ္လို႔လဲ ခ်ိဳမာရဲ႕….မေကာင္းလို႔လား….
မသိဘူး….ခ်ိဳမာ ရွက္ပါတယ္… ဘာမွ မေမးပါနဲ႔…`` သတိတရားေဆာင္ၿပီး အေတြ႕ေနာက္ မလိုက္မိေအာင္ ဟန္ေဆာင္ေသာ္ျငားလည္း သာယာမႈက မ်က္နက္ကေလးကို ေမွးမွိတ္သြားေစသည္..။ ေမာင္ေမာင္သည္ ခ်ိဳလုံးေလးကို ဘရာစီယာအတြင္းမွ အသာမတင္ၿပီး လက္ႏွင့္ ပြတ္သပ္ေပးရာမွ တဖန္ ပါးစပ္ႏွင့္ စို႔ေပးလိုက္သည္..။ ဒီအေတြ႕ကိုေတာ့ ခ်ိဳမာ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ပါ..။ ``ကိုေမာင္ကလဲ…..ခေလးေလး က်ေနတာပဲ…ဘာလုပ္မွန္း မသိပါဘူး…ယားတယ္..၊ ေတာ္ပါေတာ့ ကိုေမာင္ရယ္…သူမ်ား မေနတတ္ေတာ့လို႔ပါ..ေနာ္…လို႔…`` ပါးစပ္က ေတာင္းပန္ေနေသာ္လည္း လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ေမာင္ေမာင့္ လည္ပင္းကို ဖက္လ်က္ ႏွင့္ ရင္ကေလး ေကာ့ေကာ့တက္ေနပုံမွာ ေမာင္ေမာင့္စိတ္ဆင္႐ိုင္းကို ပို၍ အားေပးသလို ျဖစ္ေနသည္..။ ေကာ့တက္ေနေသာ ခ်ိဳမာ့ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို လက္ႏွင့္ လွမ္းအုပ္ကိုင္လိုက္ရာ တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးေသာ အျဖစ္မို႔ စိတ္လာ၍ ေဖာင္းထေနေသာ အဖုတ္ကေလးကို ကိုင္ထိထားသျဖင့္ ရွက္သြားသည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ခင္မွာပင္ ထ၍ …. ``ေတာ္ၿပီ….ေတာ္ၿပီ…..ကိုေမာင္ ကဲလာၿပီ….အဲဒါေတာ့ မကိုင္ပါနဲ႔…သူမ်ား ေၾကာက္လို႔ပါေနာ္…..`` ဟုေျပာကာ ထြက္ေျပးသြားသည္…။ ေမာင္ေမာင္မွာ ဖီလင္ေတြ အရမ္းတက္ေနရၿပီးမွ ခုလိုျဖစ္သြားရာ ဆတ္တငံ့ငံ့ႀကီးျဖစ္ေနသည္…။ ကိစၥမရွိ…ဒီအဆင့္ထိေအာင္ျမင္လာမွေတာ့ က်န္ေသာအဆင့္သည္ မခဲယဥ္းေတာ့..။ -----------------×---------------------×------------------------- ``ကိုေမာင္ ေတာ္ေတာ့ေနာ္…..ေန႔တိုင္းႀကီး စို႔ေနေတာ့ သူမ်ားႏို႔ေတြ ႀကီးလာၿပီ…၊ ႀကီးတာမွ ႏွစ္ဖက္မွ် ႀကီးတာမႈတ္ဖူး..၊ ကိုေမာင္စို႔ေနတဲ့ ဘယ္ဘက္က ပိုႀကီးေနတာ….`` ``ဘယ္ႏွရက္မ်ား ရွိေသးလို႔လဲ..ခ်ိဳမာရဲ႕…..`` ``၆ ရက္ရွိၿပီေနာ္….ေန႔တိုင္းပဲ..၊ ခု ဘရာစီယာေတြ မေတာ္ေတာ့ဘူး….ကိုေမာင္ ဝယ္ေပး…..`` ``ဝယ္ေပးမွာေပါ့…ကေန႔စို႔ၿပီး ေတာ္ၿပီေနာ္…၊ ဒါေပမယ့္ ခ်ိဳမာ့ဟာေတာ့ ကိုင္ၾကည့္မွာေနာ္….`` ``ကိုင္႐ုံတင္ ကိုင္ေနာ္….`` ``စိတ္ခ်ပါ…..`` ``သူ႔အလိုခ်ည္း လိုက္ေနရတာပဲ….`` ``သိဘူး……ေရာ့ေရာ့….စို႔ေတာ္မူပါ..ရွင့္…`` သူမကိုယ္တိုင္ ကပင္ေမာင္ေမာင္ကို ခ်ိဳလွန္တိုက္ေသာအဆင့္ထိ ေရာက္ရွိေနေပၿပီ…။ ခ်စ္သူႏွင့္ ေတြ႕ရေလတိုင္း မိန္းမေတြ၏ အရွက္တရားသည္ ေပ်ာက္ကြယ္ရေလၿပီ…။ ေမာင္ေမာင္မွာ ႏို႔သီးဖ်ားကို ငုံစို႔လိုက္ ၊ လွ်ာႏွင့္ ကလိေပးလိုက္ႏွင့္ က်န္လက္တစ္ဖက္ကလည္း တစ္ဖက္ထဲ ႀကီးေနေသာ ႏို႔ႏွင့္ ညီမွ်ေစရန္ ပြတ္ကိုင္တြယ္ေပးရသည္..။ ခ်ိဳမာမွာ မ်က္စိကို မွိတ္၍ ေမာင္ေမာင့္ ဆံပင္ေတြကို ဖြ ၊ ေခါင္းကို ဖက္ကာ ဖီလင္ေတြ ၿငိမ့္ေနရသည္..။ ႏို႔ကို ေခ်ေနေသာ ေမာင္ေမာင့္လက္မွာ ခ်ိဳမာ၏ အဖုတ္ရွိရာသို႔ လွမ္းေနၿပီ…။ ခ်ိဳမာမွာလည္း ေပါင္ကို မသိမသာ ကားေပးေနသည္..။ ေပါင္ရင္းသားမ်ားကို ပြတ္ၿပီး အဖုတ္ကို ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေပးရာ ခ်ိဳမာမွာ ေမာင္ေမာင္၏ ဆံပင္မ်ားကို အားမလိုအားမရႏွင့္ ဆုပ္ေခ် ဆြဲဖြေနသည္..။ ထမီအေပၚမွ ပြတ္ေနရာက ေမာင္ေမာင္က တဆင့္တက္၍ ထမီကို လွန္ကာ တိုက္႐ိုက္ ကိုင္တြယ္ေလၿပီ…။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ လက္ႏွင့္ တိုက္႐ိုက္ ကိုင္ျခင္းျဖစ္သည္…။ ေမာင္ေမာင္ ဖ်ားသြားသည္..။ အေမႊးဆိုလို႔ တစ္ပင္မွ်မရွိေသးေသာ ဟင္းလင္းျပင္ေလး…။ ေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ ေစာက္ဖုတ္ကေလး၏ အက္ေၾကာင္းကေလးကို အသာၿဖဲ၍ စမ္းၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အရည္မ်ား စို႐ႊဲေနသည္..။ မည္မွ်အထိ စိတ္ပါေနသည္ မသိ..။ အရည္ၾကည္မ်ား ေတာ္ေတာ္ကို စိုေနသည္..။ ေမာင္ေမာင္မွာ အေစ့ေလးကို မထိတထိ ကလိရင္း လက္ခလယ္ႏွင့္ အက္ေၾကာင္းေလးအတိုင္း ပြတ္ဆြဲေနသည္..။ ပထမဦးဆုံး လက္ခလယ္ႏွင့္ လမ္းေဖာက္ထားမွ…..။ ဗ်စ္..ဟူေသာအသံႏွင့္အတူ ခ်ိဳမာ၏ မ်က္ႏွာ ရႈံ႕ရႈံ႕မဲ့မဲ့ ျဖစ္သြားသည္..။ သို႔ေသာ္ အံကိုႀကိတ္၍ ေပါင္ကေလးမ်ား ကားေပးလာသည္..။ ေမာင္ေမာင္မွာ တင္းေနေအာင္ ဆြဲထားေသာ ရာဘာျပားကို လက္ႏွင့္ ထိုးေဖာက္သကဲ့သို႔ ခံစားလိုက္ရသည္..။ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ကေလး ခံစားလိုက္ရသည့္နည္းတူ သာသာကေလး ေမႊေပးေနသည္..။ ခ်ိဳမာမွာ လိမ္တြန္႔ေနရင္းမွ ေမာင္ေမာင္၏ လက္ဖ်ံကို သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ တင္းၾကပ္စြာ ရစ္ပတ္စျပဳလာသည္..။ ေမာင္ေမာင့္လက္ႀကီးမ်ား လြတ္ထြက္သြားမည့္အလား စိုး႐ြံ႕ကာေနသည္..။ အို….ကိုေမာင္ကလဲ ..သိပ္ဆိုးတာပဲ…၊ ေတာ္ေတာ့ေနာ္ ခ်ိဳမာ့အဖုတ္ထဲက ပူလာၿပီ..၊ ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္လာၿပီေနာ္…ေနာ္ လို႔….ေၾကာက္တာလား ေကာင္းတာလား မွန္မွန္ေျပာ….ေနာ္….ဘာေတြ ေမးမွန္းလဲမသိဘူး…၊ ေတာ္ပါေတာ့ ကိုေမာင္ရယ္…ခ်ိဳမာမေနတတ္လြန္းလို႔ပါ.. ေတာင္းပန္ပါတယ္…ဒါျဖင့္ …ကိုေမာင့္လီးကို ကိုင္ေပးေလ….ဟြန္း….သူသိပ္ကဲတာပဲ…၊ ကိုင္႐ုံတင္ ကိုင္ေပးမွာေနာ္…ဒီထက္ အဆင့္မတက္နဲ႔…. ခ်ိဳမာမွာ ေမာင္ေမာင့္လုံခ်ည္ ေပၚမွပင္ ေထာင္မတ္ေနေသာ လိင္တံႀကီးအား သူမ၏ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ေပးလိုက္သည္..။ ကိုေမာင့္ လီးႀကီးနဲ႔မ်ား ခံလိုက္ရရင္ေတာ့ ..ဟူေသာ အေတြးမ်ား ဝင္လာသည္..။ ကိုေမာင့္ဟာႀကီးက ပူေႏြးေႏြးႀကီးေနာ္… နဲတာႀကီး….မႈတ္ဘူး…ခ်ိဳမာရယ္ လုံခ်ည္ခြၽတ္ၿပီး ကိုင္ေပးပါလား…၊ ဒါမွ ပိုၿပီးေကာင္းတာ…ကိုေမာင္လဲ ေကာင္းတာပဲ… ဟုေျပာေျပာဆိုဆို ေမာင္ေမာင္သည္ သူ၏ လုံခ်ည္ကို ခြၽတ္ေပးလိုက္သည္..။ ခ်ိဳမာမွာ တိုက္႐ိုက္ႀကီးျမင္ေတြ႕ရေတာ့မွ မ်က္လုံးေလးဝိုင္းသြားရသည္..။ နည္းတာႀကီး မဟုတ္ပါ..။ ဒစ္လန္ႀကီးႏွင့္ ထိပ္ဝက အေရမ်ား စို႔ေနေသးသည္..။ ဒစ္ႀကီးမွာ နီတာရဲႀကီးနဲ႔ ျဖစ္သည္..။ ခ်ိဳမာလက္ဖဝါးေလးမွာ အလုပ္ၾကမ္းဆိုလို႔ တစ္ခါမွ မလုပ္ကိုင္ခဲ့ရ၍ အလြန္ႏူးညံ့လွသည္..။ အကိုင္ခံရေသာ ေမာင္ေမာင္မွာ လက္ဖဝါးႏုႏုေလးႏွင့္ ဒစ္ဖ်ားကို ထိလိုက္တိုင္း တြန္႔တြန္႔သြားသည္..။ ေကာင္းလိုက္တာ ခ်ိဳမာရယ္…ကိုေမာင့္ ဒစ္ကို ယားလာတာပဲ….ဟုတ္တယ္ေနာ္…ခ်ိဳမာလဲ ယားလာတယ္..၊ ဘယ္ေနရာကမွန္း မသိဘူး….ကိုေမာင့္ဟာကို ခ်ိဳမာ့ထဲ သြင္းၾကည့္ရေအာင္ေနာ္…..မလုပ္ပါနဲ႔ ကိုေမာင္ရယ္…ဒါႀကီးမ်ား သြင္းရင္ ေသလိမ့္မယ္..၊ ခု လက္ေခ်ာင္းေလးေတာင္မွ သူမ်ား နာလွၿပီ.. ေမာင္ေမာင္မွာ ပါးစပ္က ေနာ္ေနာ္ႏွင့္ ေခ်ာ့ေနသလို လက္ကလဲ သြက္လွသည္..။ ခဏခ်င္းပင္ ခ်ိဳမာမွာ ေပါင္ကားလ်က္ ထမီကေလးမွာအထက္သို႔ လန္တက္ေနေတာ့သည္..။ ေမာင္ေမာင္သည္ ခ်ိဳမာ၏ ေပါင္ၾကားထဲသို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဝင္ထိုင္သည္..။ ခ်ိဳမာမွာ ေနာက္ျပန္ လက္ေထာက္လ်က္ ႏွင့္ပင္..။ ခ်ိဳမာ ကိုယ္တိုင္မွာလည္း လက္ေတြ႕ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ေယာက္်ားလိင္တံႀကီးကို ျမင္ၿပီးကိုင္ၿပီးမွေတာ့ စမ္းေတာ့ ၾကည့္ခ်င္သည္..။ ျဖစ္ပါ့မလား ကိုေမာင္ရယ္… ေတာ္ေတာ္ၾကာ ဒုကၡေရာက္ေနပါ့မယ္…ေျဖးေျဖးခ်င္းေတာ့ ျဖစ္လာမွာေပါ့…စိတ္ရွည္ၿပီး ခ်ိဳမာက သည္းခံေနာ္ ..မေတာ္လို႔ ျပန္လႊတ္လိုက္ရတယ္လို႔ ထုံးစံမွ မရွိတာ.. ေမာင္ေမာင္မွာ သူ႔လိင္တန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ကိုင္၍ ခ်ိဳမာ၏ အဖုတ္အက္ေၾကာင္းေလးတေလ်ာက္ အထက္ေအာက္ ပြတ္ေပးေနသည္..။ ခ်ိဳမာ၏ မ်က္လုံးကေလးမ်ား စင္းလာသလို သူမကိုယ္တိုင္က ေမာင္ေမာင္ဘက္သို႔ ပို၍ အားမလိုအားမရႏွင့္ အံကို ႀကိတ္ကာ ေခါင္းတခါခါႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္..။ ေမာင္ေမာင္မွာ အေပါက္ဝကို ေတြ႕ရေသာ္လည္း မသြင္းေသးပဲ..၊ လီးထိပ္ႏွင့္ပင္ ကလိေပးေနေသးသည္..။ ခ်ိဳမာ၏ အဖုတ္မွာလည္း ေရွ႕ေျပးအရည္ၾကည္ေလးမ်ား ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနကာ လီးႀကီးအား ဝင္ပါေတာ့ ဝင္ပါေတာ့ ဟု ေျပာေနဘိအလား ဖိတ္ေခၚေနေလၿပီ..။ ေမာင္ေမာင္မွာ အေပါက္ဝကို တစ္ခ်က္ေတ့ၿပီး အထက္ေအာက္ေမႊရင္း ဒစ္ဖ်ားျမဳပ္႐ုံမွ် သာသာဖိသြင္းလိုက္ရာ ခ်ိဳမာမွာ အေမ့ ဟု ေယာင္ေအာ္ၿပီး ေမာင္ေမာင့္ ရင္ဘတ္ကို တြန္းထားသည္..။ ဒါေတာင္မွ ေမာင္ေမာင္က လက္ႏွင့္ အပ်ိဳေမွးကို အရင္ေဖာက္ထားခဲ့လို႔…သာေပါ့..။ နာတယ္…..ကိုေမာင္ရယ္ ေတာ္ပါေတာ့ေနာ္..ေက်နပ္ပါေတာ့…၊ ခ်ိဳမာေတာ့ ေသြးေတြထြက္လာၿပီ ထင္တာပဲ…ခဏေတာ့ နာမွာေပါ့ ခ်ိဳမာရဲ႕..ခုေတာင္ ဒစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္ေနၿပီပဲ…၊ ေခါင္းဝင္မွေတာ့ ကိုယ္ဆန္႔ရမွာေပါ့…. ေမာင္ေမာင္မွာ အပ်ိဳစစ္စစ္ ပူပူေႏြးေႏြးကေလးအား အခြင့္အေရးရတုန္း လက္လႊတ္မခံခ်င္ေပ..။ ခ်ိဳမာေျပာလည္း ေျပာစရာပင္…။ ေမာင္ေမာင့္ လိင္တံမွာ ဒစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္ေသာ္လည္း ေနာက္တထစ္ သြင္းဖို႔ရန္မွာ တကယ္မလြယ္လွ..။ လုပ္မယ့္လုပ္ေတာ့ အဆုံးစြန္ထိပဲ ေကာင္းပါတယ္ဟု ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ ခ်ိဳမာ၏ တင္သားႏွစ္ဖက္အား ကိုင္ကာ အသာေလး ဖိခ်လိုက္ရာ ..ဗ်စ္ ၿဗိ ဟူေသာ အသံႏွင့္အတူ…. အေမ့…..နာတယ္….ကိုေမာင္ ေတာ္ၿပီ..ေကာင္းလဲ မေကာင္းဘူး….. ဟုေျပာကာ ခ်ိဳမာက ေမာင္ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲမွ ႐ုန္းထြက္သြားသည္..။ အဝတ္အစားမ်ားကို ကပ်ာကယာ ဝတ္ရင္းႏွင့္ ရွစ္ႀကီးခိုးပါရဲ႕ ဟု ပါးစပ္က ေျပာရင္း ေတာင္းပန္ေနေသာ ခ်ိဳမာ့ကို ၾကည့္၍ ေမာင္ေမာင္ သနားသြားသည္..။ ေနာက္မ်ားမွ တေျဖးေျဖးေခ်ာ့ၿပီး လုပ္ရေသးတာေပါ့ ဟု ႀကိမ္းရင္း ၿပဳံးစိစိႏွင့္ ၾကည့္ေနသည္..။ ခ်ိဳမာသည္ ေမာင္ေမာင့္ပါးကို နမ္းကာ ေအာက္သို႔ ဆင္းေျပးေလသည္..။ ထိုညက ေမာင္ေမာင္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ အိပ္မေပ်ာ္..။ ခ်ိဳမာမွာလဲ အိပ္ယာထဲေရာက္ေလခါမွ ပထမဦးဆုံး အႀကိမ္ျမင္ဖူးေတြ႕ဖူးေသာ အရသာကို စဥ္းစားရင္း တလြန္႔လြန္႔ တလူးလူးျဖစ္ေနသည္..။ ႀကိတ္မွိတ္ခံရင္ေတာ့ ရေကာင္းပါရဲ႕ ဟူေသာ အေတြးႏွင့္အတူ ဖီလင္ေတြ ျပန္ဝင္ေနသည္..။ ခ်ိဳမာက သီးသန္႔ တစ္ခန္းအိပ္ျခင္းျဖစ္သည္..။ ေမာင္ေမာင့္ အိပ္ယာကို မည္သို႔သြားရမလဲဟု စဥ္းစားေနသည္.။ ျပင္ပေလာက၌ မိုးသက္ေလညႇင္းေလး တိုက္ခတ္စ ျပဳေနသည္..။ ရန္ကုန္မိုးသည္ မထင္မွတ္ပဲႏွင့္ ႐ြာတတ္သည္..။ မိုးသက္ေလေၾကာင့္ ခ်ိဳမာ၏ အခန္းမွ ျပဴတင္းေပါက္အခန္းစီး အျပာေလးသည္ လူးလြန္႔လႈပ္ရွားေနသည္..။ ခ်ိဳမာ့ စိတ္ေတြလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပင္..။ ည၏ တိတ္ဆိတ္ျခင္းကို မိုးၿခိမ္းသံက ၿဖိဳခြင္းလိုက္သည္..။ ေမာင္ေမာင္၏ ေျခေထာက္ကို တစ္ေယာက္က ကိုင္လႈပ္၍ ႏႈိးေနသည္ေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္ လန္႔ႏိုးသြားသည္..။ ဘယ္သူလဲ..ဟင္…ခ်ိဳမာပါ..ကိုေမာင္ရယ္…မိုးေတြ ၿခိမ္းေတာ့ ခ်ိဳမာေၾကာက္လို႔ပါ…ေအာ္…..ခ်ိဳမာ..ရယ္… ဟု ၿငီးတြားရင္း ေမာင္ေမာင္ၿပဳံးလိုက္သည္..။ ျခင္ေထာင္ထဲ ဝင္ေစၿပီး ရင္ခြင္ထဲ၌ ခ်ိဳမာကို ဖက္ထားလိုက္သည္..။ ၿငိမ္သက္ျခင္းကို အသက္ရႉသံမ်ားက ဖုံးလႊမ္းေနသည္..။ သက္ျပင္းခ်သံ အဝတ္အစားခြၽတ္ေနသံမ်ား လူးလြန္႔လႈပ္ရွားသံမ်ားသာ ထြက္ေပၚေနသည္..။ ေမာင္ေမာင္ႏွင့္ ခ်ိဳမာမွာ အေပၚအက်ႌမ်ား မရွိၾကပဲ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ တင္းၾကပ္စြာ အငမ္းမရ ဖက္ရမ္း နမ္းစုတ္ေနၾကသည္..။ ခႏၶာကိုယ္ ႏွစ္ခုမွာ တေျဖးေျဖးႏွင့္ အိပ္ယာထက္သို႔ လဲက်သြားသည္..။ ခ်ိဳမာမွာ ေန႔လည္က အရွိန္ေၾကာင့္လား ၊ ညအေမွာင္ကပဲ သူမအရွက္အေၾကာက္ေတြကို ကြယ္ေပ်ာက္သြားေစသလားမသိ တုန္႔ျပန္အနမ္းမ်ားကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ကေလးေပးေနသည္..။ ေျပေလ်ာက်ေနေသာ ထမီကိုပင္ မသိမသာကေလး ခြၽတ္ေပးေနသည္..။ ေမာင္ေမာင္မွာလည္း လုံခ်ည္ကို ကြင္းလုံးခြၽတ္လိုက္သည္…။ ႏို႔ကေလးမ်ားကို ေခ်မြပြတ္သပ္ေပးေနသလို…ေအာက္မွ ခ်ိဳမာကလည္း လူးလိမ့္ရင္း အားမလိုအားမရေတြ ျဖစ္လာသည္..။ ၾကာလိုက္တာ ကိုေမာင္ရယ္…ဟု ဖြင့္မေျပာ႐ုံတမယ္ပင္…။ ေမာင္ေမာင့္ျမႇဴဆြမႈေတြမွာ ခ်ိဳမာ အတြက္ ႐ြစိစိ ျဖစ္ေနပါၿပီ…။ အို႔…..ကိုေမာင္ရယ္…အင့္ ဟင့္အင္း…ကြယ္….ကိုေမာင့္ လီးႀကီးကို ကိုင္ေပးပါအုံးေနာ္…..ဘာလုပ္ဖို႔မ်ား…ကိုင္ေစခ်င္ရတာလဲ..လို႔… ခ်ိဳမာ့လက္ကေလးေတြက သိပ္ႏုေတာ့ အကိုင္ခံရတာ ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ….
ခ်ိဳမာသည္ ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ က်က်နန ကိုင္ၿပီး အထက္ေအာက္ ဂြင္းတိုက္သကဲ့သို႔ လုပ္ေပးေနသည္..။ ေနာက္ၿပီး သူမကိုယ္တိုင္ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ကာ သူမအေပါက္ဝကို လီးႀကီးႏွင့္ ေတ့ေပးလိုက္သည္..။ .အို….အေရေတြမွ ႐ႊဲလို႔ပါလား…..။
ခ်ိဳမာ…ေပါင္ကို ကားထားၿပီး…ဒူးေထာင္ထားေနာ္….
ေျဖးေျဖးေတာ့ လုပ္ပါေနာ္…ကိုေမာင္ ေန႔လည္တုံးက လည္း နာထားတဲ့ ဒဏ္က ရွိေသးတယ္…
ေမာင္ေမာင္က အေပါက္ဝတြင္ ေတ့ေနရာမွ ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိသြင္းေပးလိုက္ရာ…ဒစ္ေက်ာ္ေက်ာ္မွ် ဝင္သြားသည္..။ ယခုအခါတြင္ ခ်ိဳမာမွာ ၿငီးျငဴသံ မျပဳေတာ့ေပ…။ ေမာင္ေမာင့္ လက္ေမာင္းသားမ်ားအား သူမလက္ႏွင့္ စုံကိုင္ညႇစ္ထားသည္..။ သေဘာမွာ ႀကိတ္မွိတ္ခံေနသည့္ဟန္ပင္…။
ႏို႔ႏွစ္လုံးအား ကိုင္၍ ေခ်ေပးရင္း ဒစ္ဖ်ားကို အဝင္အထြက္လုပ္ေနသည္..။
ေမာင္ရယ္…တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ…ဘယ္လို လုပ္ေနတာလဲ….
ေျဖးေျဖးေလး သြင္းထားတာ ခ်ိဳမာရဲ႕..၊ ကိုေမာင္ သြင္းလိုက္မယ္ေနာ္…ခ်ိဳမာက ေအာက္ကေန အသာေလး ေကာ့ေပးလိုက္ေနာ္….
လိင္တံမွာ တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေရာက္သည္အထိ ဝင္သြားရာ ခ်ိဳမာ ေကာ့ေကာ့ေပးေနရင္းမွ တြန္႔သြားသည္..။
အေမ့……အိုး..ကြၽတ္ကြၽတ္…..
ဘာျဖစ္လို႔လဲ…ဟင္…
နာတယ္………ကိုေမာင္..ရယ္….
အစေတာ့..နာတာေပါ့ကြယ္…ေနာက္ေတာ့လဲ ေကာင္းလာမွာေပါ့….
စူထြက္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာအား စုပ္ယူလိုက္သည္..။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ လြတ္ထြက္သြားမတတ္ ဖက္ေနရင္း အေပၚမွ ေဆာင့္ခ်က္ကိုလည္း မနားပါ…။ ေမာင္ေမာင္ အားမရခ်င္ေတာ့…။ လီးကို အဆုံးထိသြင္းရင္း ကပ္ထားလိုက္သည္…။ ခ်ိဳမာ မွာ ေမာင္ေမာင္က ႏႈတ္ခမ္းကို စုတ္နမ္းထား၍ အသံထြက္ေအာင္ မေအာ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ေမာင္ေမာင့္တစ္ကိုယ္လုံးကို ပိုမို တင္းၾကပ္ေအာင္ ဖက္မိလ်က္သား ျဖစ္ေနသည္..။ နာလို႔လား…ေကာင္းလြန္းလို႔လားဟု ခြဲျခားရ ခက္လွသည္..။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပုဇြန္ဆိတ္ကေလး ငယ္ငယ္ ေပမယ့္ ပင္လယ္ကိုေတာ့ ေရာက္ေအာင္ ကူးေတာ့မည္ ဟူေသာ အဆင့္သို႔ ေရာက္ၿပီ…။ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ခြာၿပီး ခ်ိဳမာကို ေမာင္ေမာင္ အတင္းဖက္ထားလိုက္သည္..။
ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ…ကိုေမာင္ရယ္…သူ႔ဟာႀကီးက သူမ်ားအဖုတ္ေလးထဲမွာ ျပည့္ညႇပ္ေနတာပဲ… ရင္ေခါင္းထဲေရာက္သြားတယ္ ေအာက္ေမ့ရတာပဲ…ကပ္ထားတာကလဲ ပါးစပ္က ေပါက္ထြက္လာပါအုံးမယ္…
ေကာင္းလား…ခ်ိဳမာ….
ေကာင္းေသးပါဘူး ေနာ္…..သူ႔သနားလို႔ ဥစၥာ…..
တဟဲဟဲႏွင့္ ရယ္ရင္း ေမာင္ေမာင္ ေဆာင့္ေပးေနၿပီ…။ ပထမအဆင့္ တဝက္ေလာက္သာထုတ္၍ သြင္းခ်ီထုတ္ခ်ီ လုပ္ေပေနသည္..။ လီးႀကီးအား ဒစ္ဖ်ားနားအထိ ေရာက္ေအာင္ထုတ္၍ အဆုံးထိ ေျဖးေျဖးခ်င္း သြင္းသည္..။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားက လီးႀကီး ထြက္လာတိုင္း စူထြက္လာသကဲ့သို႔ အဝင္တြင္ လီးနဲ႔အတူ ျပန္ပါသြားသည္..။ တစြပ္စြပ္ အသံေလးမ်ားပင္ ထြက္လာသည္..။ ေမာင္ေမာင္သည္ ခ်ိဳမာ၏ ေပါင္ကို ေထာင္၍ ပုခုံးေပၚသို႔ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း တင္ကာ တစ္တီတူးေထာင္ ပုံစံႏွင့္ လုပ္ၾကည့္သည္..။ တစ္ခ်က္…ႏွစ္ခ်က္….။
အိုး…ဟိုးဟိုး…..ကိုေမာင္ မရဘူး…၊ ဒီပုံက အထဲမွာ ေအာင့္ေအာင့္လာတယ္…၊ ႐ိုး႐ိုးပဲ လုပ္ပါ… ခုနပုံကိုေတာင္မွ ႀကိပ္မွိတ္ခံေနရတာ…ကိုေမာင္ရဲ႕..
မွားသြားသည္..။ ႐ိုး႐ိုးေျခဆင္းၿပီးပဲ လုပ္လိုက္သည္..။ ခ်ိဳမာမွာ ေတြ႕ႀကဳံမႈ မရွိေသးေသာေၾကာင့္ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေမာင္ေမာင့္ခါးကို ဖက္ထားသည္မွ လြဲ၍ ဘာမွ တုန္႔ျပန္မႈ မေပးတတ္….။ ေမာင္ေမာင္က သည္တစ္ခါ ၾကမ္းလိုက္ သာသာေလးေဆာင့္လိုက္ ႏွင့္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ မ်ားလာသည္..။
ေမာင္ေမာင္ၿပီးခ်င္ၿပီ..။ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ခ်က္မ်ား ဆယ္ခ်က္ခန္႔ ေဆာင့္ေပးလိုက္ရာ မပီမသ ၿငီးသံမ်ားႏွင့္ ခ်ိဳမာ့ တစ္ကိုယ္လုံး က်င္တက္သြားကာ ၿပီးသြားသကဲ့သို႔ ေမာင္ေမာင္မွာလည္း ၿပီးသြားသည္..။
ဘယ္လိုေနလည္း….ဟင္….
သိပ္ေကာင္းတာပဲ….ကိုေမာင္ရယ္….
အသံညႇင္းညႇင္းေလးႏွင့္ ေမာင္ေမာင့္နား နားကပ္ေျပာလိုက္သည္..။ ျပင္ပေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး မိုးစက္က်သံမ်ားႏွင့္ လႊမ္းမိုးေနသလို ေမာင္ေမာင္နား၌ သိပ္ေကာင္းတာပဲ ဟူေသာ ခ်ိဳမာ့ တုံ႔ျပန္သံေလးကသာ စိုးမိုးေနသည္။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *