October 15, 2024

ညိဳေမာင္ရည္းစား ေလးငယ္

အသက္အစိတ္မွာ ပုခက္မခ်ိတ္ရရင္ တစ္သက္မနိတ္ဘူးဆိုတဲ့စကားရွိေပမယ့္ ညိဳေမာင္အဖို႔ကေတာ့ အသက္(၂၆)ႏွစ္ေရာက္မွ ရွားရွားပါးပါးရည္းစားေလးတစ္ေယာက္ရခဲ့ရသည္။ ရမဲ့ရေတာ့လည္း ညိဳေမာင္ရည္းစား ေလးငယ္က ညိဳေမာင္ထက္အသက္(၇)ႏွစ္ေလာက္ငယ္သည္။ ေလးငယ္အသက္က ခုမွ (၁၉)ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ အသက္ႀကီးမွရည္းစားေလး(၁) ေယာက္ရေတာ့ ညိဳေမာင္မွာမထိရက္မကိုင္ရက္ ထိလိုက္လွ်င္ ႏြမ္းေၾကေတာ့မလားထင္ေနသည္။

ပန္းေလးတစ္ပြင့္ကို ထိုင္၍အလွၾကည့္ေနသလိုထားသည္။ ဒါေပမယ့္ ေလးငယ္က ေခတ္ကာလသမီးပ်ိဳဘဲ ညိဳေမာင္ထက္ရဲသည္၊ သြက္သည္။ ရည္းစားဘ၀ပီျပင္ေအာင္ ညိဳေမာင္အားလမ္းျပေခါင္းေဆာင္ေပးသည္။ ဘာလိုလိုနဲ႔ ညိဳေမာင္ႏွင့္ေလးငယ္ႀကိဳက္ၾကတာ (၆)လေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ညိဳေမာင္တစ္ေယာက္အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲရွိသည္ႏွင့္ ပ်င္းပ်င္းႏွင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း ေလးငယ္တစ္ေယာက္ ဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္လာ သည္မသိ။ညိဳေမာင္၏အိပ္ခန္းထဲထိေရာက္၍လာသည္။

ပက္လက္အိပ္ေနေသာ ညိဳေမာင္၏ရင္ဘတ္ေပၚသို႔ေလးငယ္ကပါးေလးအပ္ၿပီး ေမွာက္အိပ္လိုက္သည္။ ႏုညက္ေသာအထိအေတြ႕ႏွင့္ေမႊးပ်ံ႕ေသာရနံ႔ေတြေၾကာင့္ ညိဳေမာင္ႏိုးလာၿပီး မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္မိသည္။ ““ဟင္……ေလးငယ္…”” ညိဳေမာင္အံ့ၾသသြားသည္။ ““အစ္ကိုႏိုးလာၿပီလား…”” ““အင္း….လာ အိမ္ေရွ႕သြားရေအာင္….”” ညိဳေမာင္က ထထိုင္ရန္ျပင္လိုက္သည္။
ေလးငယ္က ညိဳေမာင္၏ရင္ဘတ္ေပၚေမွာက္ခ်ထားေသာ သူမ၏ကိုယ္လုံးကို မ ထသည့္အျပင္ ပို၍ဖိခ်လိုက္သည္။ ဒီလိုအေနအထားမွ ဘယ္ေသြးဘယ္သားေတြက ခံႏိုင္ရည္ရွိႏိုင္ပါ့မလဲ……။ ေျပာမရသည့္အဆုံး ညိဳေမာင္ကနားမလည္ႏိုင္စြာႏွင့္ေလးငယ္၏မ်က္ႏွာေလးကို စိုက္ၾကည့္ရင္း သူ႔စိတ္ေတြကလႈပ္ရွား၍လာ သည္။

ညိဳေမာင္ သူ႔ေခါင္းကိုႂကြ၍ ေလးငယ္ပါးေလးတစ္ဖက္ကိုနမ္းရႈံ႕လိုက္သည္။ ေလးငယ္မ်က္လုံးေလးမွိတ္က်သြားၿပီး မ်က္ႏွာေလးကၿပဳံးသြားသည္။ အရွိန္ျပင္းစြာလႈပ္ရွားေနေသာ ညိဳေမာင္၏ရင္ခုန္သံေတြကို ေလးငယ္ၾကားေနရသည္။ မိန္းမသားဆိုတာက အိေျႏၵေကာင္းလြန္း၍သာ သူတို႔ကိုအကဲမခတ္ႏိုင္ရွိရမည္။ သူတို႔ကေယာက်ၤားေတြထက္ပိုၿပီးခံစားခ်က္ျပင္း ျပ၍ စိတ္လႈပ္ရွားမႈျပင္းထန္သည္။ ေလးငယ္၏လက္ေလးတစ္ဖက္က ညိဳေမာင္၏ရင္ဘတ္ေပၚကို ယုယုယယေလးပြတ္သပ္ေပးရင္းမွ ညိဳေမာင္၏၀မ္းဗိုက္ေပၚေရာက္သြားရာမွ ဆီးခုံေပၚသို႔ထိပြတ္ေနမိသည္။ ““ေလးငယ္ထေတာ့ကြယ္…..ေတာ္ၾကာမွားကုန္ၾကလိမ့္မယ္….”” ““တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခ်စ္ၾကတာ မွားတာလားဟင္ အစ္ကို….”” အသံေလးမ်ားက လႈိင္းထပုတ္ခတ္ေနသည္။

ညိဳေမာင္ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေတာ့ေပ။ ေလးငယ္မၾကားေအာင္သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခိုး၍ခ်ရင္း ညိဳေမာင္၏လက္အစုံက ေႏြးေထြးအိစက္ ေနေသာ ေလးငယ္၏ကိုယ္လုံးေလးကို ရစ္ပတ္ေပြ႕ပိုက္လိုက္သည္။ ေလးငယ္၏ရင္ထဲတြင္ ေဝဟင္ထဲလြင့္ေမ်ာသြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ ညိဳေမာင္၏လက္တစ္ဖက္က ေလးငယ္၏ တင္သားလုံးလုံးေလးကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ေပးရင္းဆုပ္နယ္သည္။ ““ခ်စ္တယ္….ေလးရယ္”” ညိဳေမာင္၏အသံက အစ္တစ္တစ္ တစ္ဆို႔ဆို႔ႀကီး….. ““ေလးလဲ….အစ္ကို႔ကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ သိလား…….”” ကာမအေမွာင္ထုသည္ တစ္ေျဖးေျဖးမႈံရီနက္ရႈိင္း၍လာသည္။ ညိဳေမာင္ရင္ဘတ္ေပၚသို႔ ေလးငယ္လွိမ့္တက္လိုက္သည္။

တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာကို တစ္ေယာက္ေစ့ေစ့မၾကည့္ရဲၾကေပ။ ညိဳေမာင္ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုေဘးသို႔ကားလိုက္သည္။ မာေက်ာေက်ာ အေခ်ာင္းတစ္ခုက ေလးငယ္၏ေစာက္ပတ္ေလးကို ေထာက္မိသြားသည္။ ေလးငယ္၏အသားေလးေတြတဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္။ ““အစ္ကို…”” ““ဘာလဲ…..ေလး…”” ““ေလးငယ္ ရွက္တယ္ကြယ္….”” ေလးငယ္ကညိဳေမာင္နား၀သို႔ တိုးတိတ္ညင္သာစြာေလးဆိုသည္။ ညိဳေမာင္လက္မ်ားကတ႐ြ႐ြလႈပ္ရွား၍လာသည္။ ေလးငယ္၏ထဘီေအာက္စေလး လန္တက္သြားသည္။ ““အစ္ကို….ေလးငယ္ ရွက္ပါတယ္ဆို…”” ညိဳေမာင္ထံမွ တုန္႔ျပန္စကားသံထြက္ေပၚ၍မလာေပ။ သူ၏အေပၚမွာ ေမွာက္လ်က္သားေလးျဖစ္ကာ ထဘီေအာက္စေလးလွန္တင္ေန၍ ဖင္ေျပာင္ေျပာင္ေလးျဖစ္ေနေသာေလးငယ္ ကိုအသာေပြ႕ဖက္၍ ေဘးသို႔လွဲခ်လိုက္ရာက ညိဳေမာင္ကအေပၚစီးမွဖက္လွ်က္သား ေနရာယူလိုက္သည္။

ေလးငယ္၏ဒူးေလးကခပ္ကားကားေလး ေထာင္ထားမိရာ ေပါင္ေလးႏွစ္ဖက္ ကအလိုအေလွ်ာက္ကားထားသည့္ႏွယ္ အသင့္အေနအထားသို႔ေရာက္၍ေနသည္။ ညိဳေမာင္၏အသက္ရႈသံေတြက စည္းခ်က္မက်ေတာ့ဘဲ ဗရမ္းပတာျဖစ္ကာျပင္းထန္၍လာသည္။ အလားတူ ေလးငယ္၏ထြက္သက္ေလသံမ်ားကလည္းမူမမွန္ေတာ့ေပ။ ညိဳေမာင္က သူႏွင့္ေလးငယ္တို႔ၾကားသို႔ လက္ကိုလွ်ိဳသြင္းၿပီး ေလးငယ္၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုစမ္းသည္။ ““ဟင့္အင္း…..မကိုင္နဲ႔ကြာ…..အို…”” ညိဳေမာင္၏ လီးကအစြမ္းကုန္မတ္ေတာင္၍ေနသည္။ လီးကိုလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္ၿပီး ေလးငယ္၏ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ေတ့သြင္းသည္။

လီးႏွင့္ေစာက္ပတ္အေတြ႕က စိုစြတ္ေႏြးေထြး ၍ေနသည္။ တစ္ကိုယ္လုံးရွိေသြးသားမ်ားဆူပြက္ကာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးေဆာက္တည္ရာမရၾကေခ်။ ““ႁပြတ္….အား….ဟင့္…အဟင့္…..မ၀င္ဘူး…..”” လီးကေဘးသို႔ေခ်ာ္ထိုးမိသည္။ ေလးငယ္က လႊတ္ခနဲပါးစပ္ကထြက္သြားသည္။ ““မ၀င္ေသးဘူးလား………….ဟင္…..ေလး….”” ““ဟင့္အင္း….”” ေလးငယ္ ညိဳေမာင္မ်က္ႏွာကို မၾကည့္ပဲ အသားေတြတဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ ““ကိုင္သြင္းေပးပါလား….ဟင္..”” ““ဟာ….ကြၽတ္….ဒုကၡဘဲ….မကိုင္ရဲဘူး….အဟင့္….”” ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုက ပူးကပ္တြန္႔လိမ္ေနသျဖင့္ လိုရာမေရာက္ဘဲ ေႏွာင့္ေႏွး၍ေနသည္။ ညိဳေမာင္က ေလးငယ္၏ပါးျပင္ႏုႏုေဖြးေဖြးေလးကို ညင္သာစြာနမ္းၿပီး သူမ၏လည္တိုင္ေဖြးေဖြး ေလးကို ယုယစြာပြတ္သပ္နမ္းရႈံ႕ၿပီး သူ႔ကိုယ္ႀကီးကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထားေသာ ေလးငယ္၏လက္ထဲမွ႐ုန္း၍ ကိုယ္ျခင္းခြာကာ သူ႔ကိုယ္ကိုႂကြၿပီး သူ႔လီးႀကီးကို အသာအယာေလး ဖိသြင္းခ်လိုက္ျပန္သည္။
““ႁပြတ္….အမေလး…အစ္ကိုရယ္….”” သည္တစ္ခါေတာ့ လီးကေလးငယ္၏ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး၀င္သြားသည္။ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုလုံး တုန္ခါလႈပ္ရမ္းသြားသည္။ ““ႁပြတ္…ႁပြတ္….စြတ္…..စြတ္……ႁပြတ္….”” ညိဳေမာင္၏အလိုးအေညႇာင့္ ေလးငယ္၏အလူးအလူးအလိမ့္လိမ့္ အေကာ့ေလးေတြ ေျဗာင္းဆန္သြားသည္။ လွပႏုနယ္ေသာ ေလးငယ္၏ခႏၶာကိုယ္ေလးမွာ ဘယ္လူးညာလိမ့္ျဖင့္ ျဖစ္ေနသည္။ ညိဳေမာင္၏လီးႀကီးကလည္း မွန္မွန္ႀကီးေဆာင့္သြင္းေနသည္။ ““ႁပြတ္….ဖြတ္….စြပ္…စြပ္…..ႁပြတ္…ႁပြတ္….”” အေမႊးပါးပါးေလးအုပ္လႊမ္းေနေသာ ေလးငယ္၏ေစာက္ပတ္ကို ညိဳေမာင္ငုံ႔၍ၾကည့္သည္။ မဲေမွာင္ေနေသာ သူ၏လီးေမႊးႀကီးမ်ားက ျဖဴလႊႏူးညံ့ေနေသာေလးငယ္၏ေစာက္ဖုတ္အုံေလး ကို ပြတ္သပ္မိေလတိုင္း ေလးငယ္မွာေကာ့ပ်ံလူးလိမ့္သြားရသည္။
လီးႀကီးဆြဲႏႈတ္လိုက္တိုင္း ရဲကနဲ ရဲကနဲ အျပင္သို႔ျပဴးထြက္လာေသာေလးငယ္၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေလးမ်ားမွာ အရည္မ်ားျဖင့္ ႐ႊဲနစ္ကာႏူးအိ၍ေနသည္။ သူ႔တစ္သက္မိန္းမတစ္ေယာက္၏ ေစာက္ပတ္ကို နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာပင္ တစ္ပါတည္းလိုးဖူးလိုက္ရသည္။ မွန္မွန္ေဆာင့္လိုးေနသည့္အရသာဒဏ္ကိုခံရင္းလူးလိမ့္၍ တစ္ေလာကလုံးကိုေမ့ေနေသာ ေလးငယ္၏ကိုယ္ေပၚမွရင္ေစ့အက်ႌေလး၏ၾကယ္သီးမ်ားကို အေဆာင့္မပ်က္ညိဳေမာင္ျဖဳတ္ ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ေအာက္မွေဘာ္လီပန္းေရာင္ေလးကို အေပၚသို႔လွန္၍တင္လိုက္သည္။
အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ ညိဳေမာင္၏လက္တစ္ဖက္က ေလးငယ္၏ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုဆုပ္ကိုင္ညႇစ္နယ္ ေပးလိုက္ရာ ေလးငယ္ခမ်ာအလူးလူးအလိမ့္လိမ့္ျဖင့္ရင္ဘတ္ေလးေကာ့ေကာ့တက္သြားရသည္။ ““ႁပြတ္…..ႁပြတ္…..စြပ္…..ပလြပ္….စြပ္…ႁပြတ္….ႁပြတ္”” ““အစ္ကို….အ…အင့္…..အင့္….အင့္…အ…အား…”” အဂၤါစပ္ႏွစ္ခုၾကားမွ ယိုစိမ့္က်လာေသာခြၽဲျပစ္ျပစ္အရည္ေလးမ်ားက လွ်ံက်လာၿပီးအသံေလးေတြကပို၍က်ယ္လာသည္။ ““ရွီး…အား….အဟင္း….တစ္မ်ိဳးႀကီးဘဲ….ဟင္း…ဟင္း….”” ““နာရင္ေျပာေနာ္….ေလး..”” ““အင္…ေလးငယ္..မေျပာတတ္ဖူး….အင္း…ဟင္းးးးး”” ““ေလး…ေလးငယ္…..အား….ဟ”” ေနာက္ဆုံးေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အတူ ညိဳေမာင္က ေလးငယ္၏ရင္ဘတ္ေပၚသို႔ေမွာက္ခ်၍ ေလးငယ္၏ကိုယ္ေလးကိုသိမ္းႀကဳံး၍ဖက္လိုက္ခိုက္ ေလးငယ္ကလည္းကမန္းကတမ္းျပန္ဖက္ရင္း ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုမွာ ဗရမ္းဗတာတုန္ခါသြားရေလေတာ့သည္။ ကြၽဲေကာသီးအမႊာႏွစ္ခုလိုတင္းေျပာင္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုက သာမာန္အေနအထားထက္ပိုၿပီး ေဖာင္းမို႔ေနတာသိသာ လွသည္။
ခံစားရတာလဲအသားေတြကတင္းေနၿပီးနာေနသည္။ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္နာက်င္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္ ေနရထိုင္ရတာခက္လွသည္။ ေလးငယ္ဘာလုပ္ရမည္မွန္းမသိ………. တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကိုယ္ဒီတစ္ခါဘဲ ဒီေနရာမွဒီလိုျဖစ္ဖူးသည္။ အစ္ကိုညိဳေမာင္ေလ….လူပ်ိဳသိုးႀကီး မေန႔ကေန႔ခင္းက ေလးငယ္ကိုနဲနဲေလးေတာင္အနားမေပးဘဲ သုံးခ်ီျဖဳတ္လိုက္သည္။ လီးဆိုတာ ဘာမွန္းမသိေသးေသာ မ်က္ႏွာစိမ္းေစာက္ပတ္ေလးက သူ႔အားသူ႔အင္ႏွင့္မမွ်ေလာက္ေအာင္ တာ၀န္ေတြထမ္းေဆာင္လိုက္ရသည္။ ဒီေတာ့ခုလိုေယာင္ယမ္းလာရတာ ဘာမွမဆန္းလွေပ။ ဒါကလဲ ေလးငယ္ေၾကာင့္ဘဲမဟုတ္လား……..သူ႔ဘာသာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ညိဳေမာင္ကိုေလးငယ္ဘဲ မိန္းကေလးတန္မဲ့ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္သြားၿပီး ႏူးခဲ့တာမဟုတ္ လား……။
ညကေတာ့သိပ္ၿပီးမသိသာလွ အရွိန္ကမေသေသးဘဲကို…ေစာက္ပတ္ေလးနာေနတာကို “အစ္ကိုလိုးခဲ့တဲ့ေစာက္ပတ္ေလးဆိုၿပီး ဒီေနရာေလးကို အစ္ကိုမက္မက္ေမာေမာ လိုးခဲ့တာပဲဆိုၿပီး” ဖီးလ္ေလးနဲ႔ယွဥ္ၿပီး နာေနတာေလးကိုခံစားကာၾကည္ႏူးေနေတာ့ ေဝဒနာတစ္ရပ္ရယ္လို႔မခံစားမိေသးေပ။ အခုမိုးလင္းေတာ့မွ သူ႔ဟာေလးသူၾကည့္ၿပီး ေလးငယ္ဘာ လုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။ တစ္ခါမွမႀကဳံဖူးေတာ့လဲ ဘာေတြထပ္ၿပီး တိုးၿပီးျဖစ္လာအုံးမလဲဟုေတြးၿပီး ထိတ္လန္႔မိျပန္၏။ ေဆးခန္းသြားျပဖို႔ေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွမျဖစ္ႏိုင္ပါ။ အေတာ္အတန္စဥ္းစားလိုက္ေတာ့မွ နည္းလမ္းေလးတစ္ခုကို ေဝ၀၀ါးဝါးေလးသိလိုက္ရသည္။ အိမ္တြင္ မိဂသီဒဏ္ေၾကလိမ္းေဆး ရွိသည္။ ေျခေထာက္ေတြလက္ေတြ တစ္ျခားကိုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြထိခိုက္မိ၍ နာက်င္ေယာင္ယမ္းလွ်င္ေတာ့ မိဂသီလိမ္းလွ်င္ေပ်ာက္သြားသည္။
ေလးငယ္ဘာမွ သိပ္ၿပီးမစဥ္းစား ေတာ့ဘဲ အစ္မျဖစ္သူ ေထြးႏြယ္၏အိပ္ယာေဘးမွာ တုံးလုံးပက္လက္ေလးျဖစ္ေနေသာ မိဂသီေဆးပုလင္းကိုယူ၍ နံရံကိုမွီကာ ခပ္ေလွ်ာေလွ်ာေလးထိုင္၍ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ကာ ကားရင္းေဆးလူးေနမိသည္။ ““ဟယ္….ေလးငယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”” ““ဟာ မမ ….ဘာ….ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး”” ေလးငယ္ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုေစ့၍ထဘီကိုကမန္းကတန္းဆြဲခ်လိုက္ၿပီး ခါးကိုပတ္ၿပီးထိုင္ပစ္လိုက္မိသည္။ မမ၏မ်က္ႏွာက ညီးေျပာတာငါမယုံပါဘူးေအ ဆိုသည့္မ်က္ႏွာေပးမ်ိဳးျဖင့္ ေလးငယ္ကိုၾကည့္သည္။ ““ငယ္ေလးကလဲ….ညီအစ္မခ်င္းဘဲဟာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာေပါ့ ဒါမွမမလဲ ဝုိင္းၿပီးလုပ္ေပးႏိုင္မွာ….”” ““အာ….မမကလဲ ခုံေစာင္းနဲ႔ေဆာင့္မိလို႔ ဒီမွာနာရတဲ့ၾကားထဲမွာ ဘာေတြမွန္းလဲမသိဘူး လာေျပာေနတယ္….”” မိဂသီေဆးပုလင္းကို ေထြးႏြယ္၏အိပ္ယာေပၚတင္လိုက္ၿပီး ေျခကိုေဆာင့္နင္း၍ထြက္လာခဲ့မိသည္။ အငယ္ဆုံးေတြရဲ႕စ႐ိုက္ကဒီလိုဘဲဆိုးတတ္သည္။ ေလးငယ္ မမေထြးႏြယ္ကို သိပ္ ၿပီးအစာမေၾကခ်င္။
ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သူဒီလိုျဖစ္တာ မမေထြးႏြယ္ေၾကာင့္…၊မမေၾကာင့္ တစ္ေန႔ကညက မမေထြးႏြယ္ေလ သူ႔ရည္းစား ခင္ေမာင္ေထြးနဲ႔ခ်ိန္းေတြ႕တယ္….ခ်ိန္းေတြ႕တဲ့ ေနရာကသိပ္ၿပီးေဝးေဝးလံလံမဟုတ္။ သူမတို႔အိမ္တြင္ပင္ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ ခင္ေမာင္ေထြးက အိမ္လာတတ္သည္ဟုလည္း ေျပာရင္ရသည္။ ကြာပါ့…အစ္ကိုညိဳေမာင္ တို႔ႏွင့္အေတာ့ အိမ္ေရွ႕လမ္းကျဖတ္သြားလို႔ ““အိမ္ထဲ၀င္အုန္းေလ””ဟု ေလးငယ္ကေခၚရင္ေတာင္မွ အစ္ကိုညိဳေမာင္က “မ၀င္ေတာ့ဘူးသြားေတာ့မယ္” ဆိုၿပီးဆက္ေလွ်ာက္သြား တတ္သည္။ မမေထြးႏြယ္ရဲ႕ရည္းစားခင္ေမာင္ေထြးကေတာ့ လူေျခတိတ္ခ်ိန္က်မွ ၿခံထဲကိုေရာက္လာတတ္သည္။ မမေထြးႏြယ္ႏွင့္ခင္ေမာင္ေထြးတို႔က ႀကိဳတင္ခ်ိန္းထားပုံမရ။ ခင္ေမာင္ေထြးေရာက္ လာလွ်င္ သစ္ကိုင္းေျခာက္ေသးေသးေလးေတြကို သြပ္မိုးေပၚပစ္တင္၍အသံေပးတတ္သည္။
ခဲလုံးလိုလိမ့္ဆင္းသြားတာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ ေဖ်ာက္….ေဖ်ာက္……ဆိုေသာအသံေလးသာ ၾကားလိုက္ရသည္။ ဒီအသံၾကားၿပီးၿပီဆိုလွ်င္ မမေထြးႏြယ္က ေလးငယ္အိပ္ေနရာဖက္ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး အသာေလးအိပ္ယာေပၚမွထကာ ၿခံထဲဆင္းသြားတတ္သည္။ ဒီအခါမ်ိဳးတြင္ ေလးငယ္အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၿပီး အိပ္ယာထဲမွာၿငိမ္ၿပီးေနလိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့….ေလးငယ္တစ္ကယ္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ သူတို႔ၿခံထဲတြင္ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းမသိေတာ့ေပ။ တစ္ေန႔ကေတာ့ မိုးခ်ဳပ္မွေလးငယ္လက္ဖက္ေတြစားထားမိလို႔ ညဖက္အိပ္မေပ်ာ္ဘဲျဖစ္ေနတုံး သြပ္မိုးေပၚမွတစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္အသံေလးေတြၾကားလိုက္ရသည္။ ေလးငယ္အိပ္ခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ေနသည္။ မမေထြးႏြယ္ထြက္သြားၿပီး ခဏေလာက္ၾကာမွ ေလးငယ္အိပ္ယာမွထၿပီး မမေထြးႏြယ္ေစ့ထားပစ္ခဲ့ေသာ ေနာက္ေဖးတံခါးမွၿခံထဲသို႔ဆင္း၍စပ္စုမိသည္။ ၿခံထဲ ေရာက္ေတာ့ ေလးငယ္သူမကိုယ္သူမ မွားမ်ားသြားၿပီလားလို႔ အထိတ္တလန္႔ေတြးလိုက္မိသည္။
ေတြ႕လိုက္ရေသာျမင္ကြင္းကမသက္သာလွ။ မမေထြးႏြယ္က ေျမျပင္မွႏွစ္ေပေက်ာ္ ေက်ာ္အျမင့္ေပၚတြင္ေပါက္ေနေသာ သရက္ပင္ခြၾကားေပၚသို႔ သူ႔ဗိုက္ေလးကိုတင္ၿပီး ေမွာက္ထား၍လက္ႏွစ္ဖက္က ဘယ္ညာခြဲထြက္သြားေသာသရက္ပင္ ပင္စည္ႏွစ္ခုကိုကိုင္၍ အားျပဳထားသည္။ (သရက္ပင္ခြၾကားမွာ သားေရခြလိုပုံစံမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။) ခါးေအာင္ပိုင္းက ထဘီကိုခါးဆီသို႔ဆြဲ၍လွန္တင္ထားၿပီး မမေထြးႏြယ္၏ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးေတြက ေျပာင္၍ေန၏။ ခင္ေမာင္ေထြးဆိုတဲ့လူက ေနာက္ကေန မမရဲ႕ခါးေသးေသးေလးကိုကိုင္ၿပီး ေနာက္ကိုျပဴးထြက္ေနတဲ့ မမပစၥည္းထဲကိုသူ႔ဟာႀကီးက၀င္ေနၿပီး အားရပါးရႀကီးကို ကစ္ေနသည္။ ဒီေလာက္ႀကီး ခင္ေမာင္ေထြးက အားရပါးရႀကီးသြင္းေနတာေတာင္မွ မမေထြးႏြယ္ကအားရပုံမရ။
““ႁပြတ္……ဖြတ္….ျဗစ္……ႁပြတ္…..ဖြတ္…..ဖြတ္…ကြၽတ္…ေဆာင့္….ေဆာင့္…ကိုေထြး….အားရေအာင္လုပ္….ႁပြတ္…..ႁပြတ္……ဖြတ္….ဖြတ္…စြပ္…စြပ္….ပလြတ္..ဖြတ္ အား….အင္း…အင္း….ဗ်င္းစမ္းပါအုန္း….နာနာလုပ္….”” သုမေနာက္မွ ခင္ေမာင္ေထြးကို လည္ပင္းေၾကာေလးေထာင္ေအာင္ သမင္လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္ရင္း အငမ္းမရေျပာသည္။ ျမင္လိုက္ရသည့္တစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ အပ်ိဳ႐ိုင္းမေလး ေလးငယ္၏ေသြးသားေတြက ဟုန္းကနဲထ၍ေသာင္းက်န္းလာသည္။ သဲသဲမဲမဲ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္လုပ္ေနေသာ ခင္ေမာင္ေထြး၏လီးႀကီးကို ေငးၾကည့္မိရင္းေလးငယ္၏ဒူးဆစ္ေလး ေတြက မခိုင္ခ်င္ေတာ့ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္လာသည္။ ၿပီးေတာ့ ေလးငယ္ေစာက္ေခါင္းထဲကယားတက္လာၿပီး အရည္ေလးေတြလွိမ့္ဆင္းလာသည္။
စိတ္ေတြအဆမတန္ထေနပုံရတဲ့ ေစာက္ပတ္ေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ႀကီးထဲကို ဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲ စိုက္စိုက္၀င္သြားေနတဲ့ ခင္ေမာင္ေထြး၏လီးႀကီးက အရည္ေတြစို႐ႊဲၿပီးေျပာင္တင္း၍ေနသည္။ ေလးငယ္မ်က္ေတာင္ပင္ခတ္မိသလား၊ မခတ္မိလားမသိေတာ့။ ၾကည့္ရင္း ပြဲကၾကမ္းသထက္ၾကမ္းလာသည္။ ေလးငယ္ဒူးေတြတုန္ၿပီး အာေခါင္ ေတြေျခာက္ကာ ရင္ထဲတြင္ၾကပ္၍ေမာလာသည္။ ေလးငယ္ဆက္ၿပီးရပ္ၾကည့္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ေပ။ ဒါေၾကာင့္အိမ္ေပၚသို႔ျပန္တက္ခဲ့ၿပီး အိပ္ယာထက္သို႔ေျခပစ္လက္ပစ္ လွဲခ်လိုက္မိသည္။
အိပ္ယာေပၚတြင္ပက္လက္ေလးေနရင္းနဲ႔ ေလးငယ္မ်က္လုံးထဲမွာ မမေထြးႏြယ္ႏွင့္ခင္ေမာင္ေထြးတို႔ေဆာ္ေနၾကသည့္ျမင္ကြင္းကတစ္ဖန္ျပန္လည္လို႔ျမင္ေယာင္လာမိျပန္သည္။ မမေထြးႏြယ္ကလည္း သူ႔ကိုယ္တိုင္ကကို႐ြထကာ ခင္ေမာင္ေထြး၏ေဆာင့္လိုးခ်က္မ်ားကို အံႀကိတ္ခံရင္းညီးညဴေနရျပန္ေတာ့ ေလးငယ္မွာလည္းသူတို႔အတြဲလိုျဖစ္ခ်င္စိတ္ကႏိုးထလာရျပန္သည္။ မမေထြးႏြယ္တစ္ေယာက္တည္း ရည္းစားရွိသည္မဟုတ္။ ေလးငယ္မွာလည္းရည္းစားရွိတာဘဲ။ ဒီခံစားခ်က္ေၾကာင့္ပင္ ေလးငယ္တစ္ေယာက္ မိန္းကေလးတန္မဲ့ အရွက္ကိုငဲ့ကြက္ ၍ မေန႔ကအစ္ကိုညိဳေမာင္ဆီေရာက္ခဲ့ရတာျဖစ္ေလေတာ့သည္။ ေလးငယ္တစ္ေယာက္ ညိဳေမာင္ကိုမ်က္ႏွာပူမိတာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ အပ်ိဳေလး၏ပထမဆုံးအေတြ႕အႀကဳံဆိုေတာ့လဲ ေလးငယ္ရွက္မိသည္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေလးငယ္ကအိေျႏၵမဲ့ၿပီး အစ္ကိုကို႔ႏႈးခဲ့တာမဟုတ္လား…..။ တစ္ေန႔တည္းႏွင့္ေလးငယ္၏ပစၥည္းေလးက မူလနဂိုအတိုင္းျပန္၍ျဖစ္သြားသည္ဆိုေပမဲ့ေလးငယ္ ညိဳေမာင္ကိုေရွာင္ေနခဲ့သည္။
တစ္ရက္မွႏွစ္ရက္ ႏွစ္ရက္မွသုံးရက္ အစ္ကိုညိဳေမာင္တို႔အိမ္ဖက္ကိုမသြား။ အစ္ကိုညိဳေမာင္ကလည္း ေလးငယ္ကိုရွိန္ေနၿပီး မ်က္ႏွာမျပဘူး။ ဒီမွာေလးငယ္တစ္ေယာက္ေနာက္ပိုင္းေတာ့အေနရအထိုင္ရခက္လာသည္။ ေလးငယ္အခုခံစားေနရတဲ့ေဝဒနာက နာက်င္ေသာ၊ ေယာင္ယမ္းျခင္းေဝဒနာထက္ပိုဆိုးသည္။ ပိုၿပီးခံရခက္သည္။ အရည္ေလးေတြတစ္စိုစိုျဖစ္ေနသည္။ ညိဳေမာင္ကို မေတြ႕ရတာ(၃)ရက္မွ(၄)ရက္ထိေရာက္လာေတာ့ ေလးငယ္စိတ္ထဲေဒါသစိတ္ေလးေတြပြားလာသည္။ သူၾကင္မွကိုယ္ၾကင္ဘဲ သူကဘာမို႔လို႔လဲ…..။ သူမလာသမွ် ငါ့ကိုဘယ္ေတာ့မွ မေတြ႕ရဘူး။ ငါကေတာ့ သူ႔ဆီဘယ္ေတာ့မွမသြားဘူးဟု ေဒါသအေတြးေတြ၀င္လာၿပီး ေဝဒနာကိုႀကိတ္မွိတ္ၿပီး ခံစားေနမိသည္။ ဒီၾကားထဲ မမေထြးႏြယ္ကလဲ တစ္ေမွာင့္ အကိုညိဳေမာင္ တို႔အိမ္ေခါင္းရင္းမွ လွလွတင္တို႔အိမ္တြင္အလႉရွိ၍ဝုိင္းလုပ္ရန္ ေလးငယ္ကိုပါေခၚေနသည္။
““မလိုက္ခ်င္ဘူး မမရာ မမဘာသာသြားေပါ့”” ““ငယ္ေလး အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနမွာေပါ့”” ““မမကလဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့….အိမ္ကတံခါးပိတ္ထားရင္လုံေနတာဘဲဟာ….ခါတိုင္းလဲ….မမသြားရင္ ငယ္ေလးတစ္ေယာက္ထဲ ေနတာဘဲဟာကို….”” ““ငယ္ေလးကလဲကြာ မမက မိုးလင္းမွျပန္လာမွာ”” ““ဟင့္အင္းကြာ….ဟင့္အင္း…မလိုက္ခ်င္ဘူး”” ““ကဲ….မယ္မင္းႀကီးမ မလိုက္ခ်င္လဲေနေတာ့….မမဘာသာဘဲ သြားလိုက္ေတာ့မယ္…”” ““အဲ့ဒါၿပီးတာဘဲဟာကို…”” ““ေအးပါ….ေအးပါဟုတ္ပါတယ္”” ““တံခါးေတြေတာ့ ေသခ်ာပိတ္အိပ္…”” ““သြားမဲ့ဟာ သြားစမ္းပါမမရာ…”” ေလးငယ္မ်က္ေစာင္းထိုး၍ႏႈတ္ခမ္းစူရင္း စိတ္မရွည္သလိုလုပ္ကာေျပာလိုက္သည္။ ေလးငယ္၊ ေထြးႏြယ္တို႔၏မိဘႏွစ္ပါးမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ အိမ္တြင္မရွိတတ္…..ေလးငယ္တို႔အေဖကျပည္တြင္းေရေၾကာင္းသေဘၤာမွာစက္ဆရာဆိုေတာ့ အေမကပါ.. အေဖ့သေဘၤာ ႏွင့္လိုက္ေနတတ္သည္။
တစ္လမွတစ္ခါေလာက္သာ သေဘၤာနားရက္မွအိမ္သို႔ျပန္လာတတ္ေလသည္။ အိမ္တြင္က ေလးငယ္ႏွင့္ေထြးႏြယ္တို႔ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ထဲသာ က်န္ရစ္ခဲ့ရ တာျဖစ္သည္။ ညေနစာစားၿပီး နဲနဲေမွာင္မွ မမေထြးႏြယ္တစ္ေယာက္အလႉအိမ္သို႔ထြက္သြားခဲ့သည္။ မမေထြးႏြယ္ထြက္သြားၿပီးေတာ့ ေလးငယ္က အိပ္ယာထဲတြင္လွဲကာ ၀တၳဳဖတ္သည္။ အခ်စ္၀တၳဳေတြကိုႀကိဳက္သာ ေလးငယ္တစ္ေယာက္ဖတ္ေနေသာ၀တၳဳစာအုပ္တစ္၀က္မက်ိဳးခင္မွာပင္ ရည္းစားျဖစ္သူ ညိဳေမာင္ကိုသတိရလာသည္။ ဒီရက္ေတြထဲတြင္ သူမခံစားေနရေသာကာမဆႏၵေဝဒနာကလည္း ေလးငယ္အခ်စ္၀တၳဳကိုဖတ္ေနျခင္း၊ အိမ္ႀကီးတစ္လုံးထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲလြတ္လြတ္လပ္လပ္ျဖစ္ေနျခင္း၊ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလုံး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနျခင္းတို႔ကိုအားျပဳ၍ ေလးငယ္၏တစ္ကိုယ္လုံးရွိေသြးသားေတြကိုဆူပြက္ေအာင္လႈပ္ရွားလာေစသည္။ ေလးငယ္ညိဳေမာင္ကို ေဒါသျဖစ္လိုက္မိသည္။
လက္ထဲမွ၀တၳဳစာအုပ္ကို ဘုန္းကနဲေဘးသို႔ပစ္ခ်လိုက္ၿပီး စားပြဲတင္နာရီေလးကိုလွမ္း၍ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ည(၁၀)နာရီေတာင္ ထိုးေတာ့မွာပဲ သူမ၀တၳဳဖတ္တာ အခ်ိန္မနဲေတာ့ ေလးငယ္အိပ္ယာမွထ၍မီးပိတ္ၿပီး၊ ျခင္ေထာင္ခ်ကာေလးငယ္ျခင္ေထာင္ထဲ၀င္သည္။ ခံစားေနရေသာေဝဒနာခံစားခ်က္ကို ႀကိတ္မွိတ္ ခံစား၍ ေလးငယ္အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ႀကိဳးစားသည္။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာသြားသည္အထိ ေလးငယ္ကအိပ္၍ပင္မေပ်ာ္ႏိုင္ျဖစ္ေနသည္။ ““ေဖ်ာက္….ေဖ်ာက္….ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္”” ၾကားလိုက္ရသည္ႏွင့္ေလးငယ္တစ္ေယာက္ေခါင္းနပမ္းႀကီးကာ ရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းခုန္သြားသည္။ သစ္ကိုင္းေျခာက္ေသးေသးေလးမ်ား သြပ္မိုးေပၚသို႔က်လာသည့္အသံ။ ၿခံထဲသို႔ မမ ေထြးႏြယ္ရည္းစားခင္ေမာင္ေထြးေရာက္လာၿပီး အခ်က္ေပးလိုက္သည့္အသံျဖစ္သည္။ ေလးငယ္ရင္ေတြခုန္ၿပီး စိတ္ေတြေျဗာင္းဆန္ေအာင္လႈပ္ရွားလာသည္။ ခင္ေမာင္ေထြးေရာက္လာ ၿပီး အိမ္မွာကမမေထြးႏြယ္က မရွိေပ။
သူအလႉအိမ္သြားမွာကိုမေျပာထားလို႔လား….အဲ….ဘယ္လိုေျပာျဖစ္ပါ့မလဲ…ခင္ေမာင္ေထြးကစက္႐ုံအလုပ္လုပ္ေနၿပီး ႏွစ္ရက္ဆင္းတစ္ရက္နား ရေသာ အလုပ္ဆိုေတာ့ခုညမွအိမ္ကိုျပန္လာၿပီး ရည္းစားထံေျပးလာဟန္တူသည္။ ““ေဖ်ာက္….ေဖ်ာက္….ေဖ်ာက္….ေဖ်ာက္”” မမေထြးႏြယ္ မႏိုးေသးဘူးထင္၍ထပ္ၿပီးအခ်က္ေပးတာျဖစ္သည္။ ဟိုတစ္ေန႔က သူမေတြ႕ခဲ့ရသည့္ ခင္ေမာင္ေထြးႏွင့္မမေထြးႏြယ္တို႔၏ျမင္ကြင္းကို ေလးငယ္ျပန္၍ျမင္ေယာင္လာၿပီး မူလခံစားေနရေသာ ေဝဒနာေပၚတြင္ထပ္ဆင့္ကာေသြးသားဆူပြက္မႈတို႔က အဆမတန္ခံစား၍လာရသည္။ အရည္ေလးေတြကဆက္တိုက္ဆိုသလိုစိမ့္ထြက္က်လာသည္။ ေလးငယ္ ေကာက္ကာငင္ကာထထိုင္လိုက္ၿပီး ျခင္ေထာင္ကိုဖြင့္၍ထြက္လိုက္သည္။
ျခင္ေထာင္အျပင္ေရာက္ေတာ့ ထရပ္ရန္ၾကမ္းျပင္သို႔လက္တစ္ဖက္ေထာက္လိုက္ၿပီးမွ ေလးငယ္နဲနဲေတြး၍ ၿပီးမွေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုကိုက္ၿပီး ဆတ္ကနဲထရပ္လိုက္ကာ ေလွ်ာက္လာခဲ့ၿပီးအိမ္ေနာက္ေဖးတံခါးကိုဖြင့္ကာ ၿခံထဲသို႔ဆင္းလိုက္ေလသည္။ အျပင္ဖက္မွာက လမိုက္ညမို႔ေမွာင္မဲေန သည္။ အၿမဲသြားလာလႈပ္ရွားေနသည့္ မိမိအိမ္ရွိရာၿခံ၀န္းကိုေတာ့ ေလးငယ္အခက္အခဲမရွိသြားလိုရာသို႔ေလွ်ာက္လာႏိုင္သည္။ အေမွာင္ထဲတြင္မ်က္ေစ့ကလဲနဲနဲက်င့္သားရလာသျဖင့္ ၿခံထဲတြင္မသဲမကြဲေလးျဖစ္လာရသည္။ အိမ္ေဘးရွိၿခံထဲတြင္သရက္ပင္ေဘး၌ငုတ္တုတ္ထိုင္၍ေစာင့္ေနေသာ ခင္ေမာင္ေထြးကို ေလးငယ္ေရးေရးေလးျမင္လာရသည္။ ေလးငယ္၏တစ္ကိုယ္လုံးဖိန္းရွိန္း၍တက္လာၿပီး ရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းပိုခုန္လာသည္။ ဆုံးျဖတ္ၿပီးလွ်င္ေနာက္ဆုတ္တက္သူေတြထဲမွာ ေလးငယ္မပါ။ ခင္ေမာင္ေထြးကိုေတြ႕လိုက္ရသည္ႏွင့္ ရပ္ေတာ့မလိုျဖစ္သြားေသာသူမ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုအားယူ၍ ထပ္လွမ္းလိုက္ၿပီးခင္ေမာင္ေထြး၏ေရွ႕မွျဖတ္ကနဲေလွ်ာက္ သရက္ပင္ခြၾကားကို မ်က္ႏွာမူ၍ေလးငယ္ရပ္လိုက္သည္။
ေထြးႏြယ္ဆင္းလာမည္ဆိုေသာအသိျဖင့္ေစာင့္ေနေသာ ခင္ေမာင္ေထြးမွာေလးငယ္သူ႔နားသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ေလးငယ္မွန္းသိၿပီးအနားမွပန္းၿခဳံထဲ လွည့္၀င္မည္အလုပ္သူအနီးကပ္ျမင္လိုက္ရေသာ ေလးငယ္၏မ်က္ႏွာ၌ တဏွာခိုးေတြေျဝပီးအမ္းတန္းတန္းျဖစ္ေနကာ နီျမန္းေနသည္ကိုသတိရလိုက္ၿပီး ပန္းၿခဳံထဲေခါင္းတိုး၀င္ၿပီးကာမွ ခင္ေမာင္ေထြးမွေလးငယ္ဖက္သို႔လွည့္၍ၾကည့္သည္။ သူၾကည့္လိုက္မိေသာခဏမွာပင္ ေလးငယ္ကသရက္ပင္ခြၾကားသို႔ သူမ၏ဗိုက္ကေလးကိုေမွာက္၍ကုန္းလိုက္သည္ကိုေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ ခင္ေမာင္ေထြးေနာက္သို႔ျပန္လွည့္၍ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ခိုက္မွာပင္ ေလးငယ္ကကုန္းရက္သားေလးမွ သူမ၏ထဘီေလးကို ခါးဆီသို႔လွန္၍တင္လိုက္သည္ကိုေတြ႕လိုက္ရၿပီး ခင္ေမာင္ေထြးတစ္ေယာက္ေလးငယ္၏ေနာက္နား သို႔ေရာက္မွန္းမသိေရာက္၍သြားသည္။
ကိုယ့္ခ်စ္သူလည္းမဟုတ္၊ တစ္စိမ္းေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ေရွ႕၌ဖင္ကုန္းေပးၿပီး ထဘီကိုပါလွန္ေပးလိုက္ကာလိုးေတာ့မည့္အေရးကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနရေသာ ေလးငယ္၏ရင္ေတြမွာတစ္လွပ္လွပ္ျဖစ္ကာ တစ္ကိုယ္လုံးကေသြးသားေတြေျဗာင္းဆန္ေနၿပီး အသားေလးေတြပင္တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္၍ေနေခ်သည္။ ကာမေရွ႕ေျပးအရည္ တို႔ကလည္း ေပါင္တြင္းသားႏွစ္ဖက္ေပၚသို႔ပင္လိမ့္ဆင္းက်လာၾကသည္။ ခင္ေမာင္ေထြးစားရကံႀကဳံေတာ့မုတ္ဆိတ္ပ်ားစြဲၿပီး ေထြးႏြယ္ကိုလိုးဖို႔ေဆာင့္ေနရင္း ထခ်င္တိုင္းထေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို၀တ္ထားေသာပုဆိုးကိုလွန္တင္၍ ခါးတြင္ျပန္ညႇပ္ကာထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကားကားတစ္တစ္ျဖစ္ေနေသာေလးငယ္၏ဖင္ႏွစ္လုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ညႇပ္၍ ကိုင္လိုက္သည္။ ေလးငယ္ဆီမွ သက္ျပင္းေသးေသးေလးတစ္ခ်က္ခ်သံကိုၾကားလိုက္ရသည္။ ေလးငယ္၏တင္သားအစုံကမာၿပီးက်စ္ေနသည္။
ေထြးႏြယ္၏တင္သားေတြလို အိစက္၍မေန။ သူမၾကာခဏ လိုးလိုးေနသျဖင့္ ေထြးႏြယ္၏တင္သားေတြကအတန္ငယ္ေပ်ာ့ေနၿပီ။ ခင္ေမာင္ေထြးလက္ဖဝါးတစ္ဖက္ကို ပက္လက္လွန္၍ေလးငယ္၏ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးကိုေအာက္မွေန ၍ပင့္ကိုင္လိုက္သည္။ ေလးငယ္ကိုယ္ေလးတြန္႔ကနဲျဖစ္ကာ ဖင္ေလးရမ္းသြားသည္။ အရည္ေတြက မတရား႐ႊဲေနၿပီ။ ေလးငယ္ဆီမွ သက္ျပင္းခ်သံေလး တစ္ခ်က္ၾကားလိုက္ရျပန္သည္။ ေလးငယ္၏ေစာက္ပတ္ကို စိုစြတ္ေႏြးေထြးစြာထိေတြ႕မိလိုက္ကာမွ ခင္ေမာင္ေထြး၏စိတ္ေတြကပိုၿပီးဗေလာင္ဆူလာသည္။ ခင္ေမာင္ေထြး သူ႔လီးကိုကိုင္ကာေတ့လိုက္ၿပီးမွ မႊန္လာေသာကာမစိတ္ေတြေၾကာင့္ လီးကိုေဆာင့္၍သြင္းလိုက္သည္။
““ႁပြတ္….ဖြတ္…အား….အား…”” လီးကတစ္ခါတည္းအဆုံး၀င္မသြား…..အျပင္တြင္လက္ႏွစ္လုံးေလာက္ က်န္ေနေသးသည္။ ဒါကိုဆက္မသြင္းေသးဘဲ ခဏရပ္လိုက္သည္။ ““ေလးငယ္…သိပ္နာသြားလား…”” ““ဟင့္အင္း….ၾကပ္တယ္ကြာ…”” ေလးငယ္စိတ္ေတြဘယ္လိုမွ မေအာင့္အီးႏိုင္ေတာ့…ဖင္ႀကီးကိုေနာက္သို႔တြန္းပို႔ရင္းေျပာသည္။ ခင္ေမာင္ေထြးက ေလးငယ္၏ခါးေလးကိုဆြဲ၍ တစ္ခ်က္ျခင္းေဆာင့္လိုးသည္။ ““ႁပြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္….ဖြတ္….ပလြတ္…”” ““ကြၽတ္….ကြၽတ္….ကြၽတ္…အင္း….အင္း”” လိုးေနရင္း ေလးငယ္ဆီကမသဲမကြဲၿငီးသံေလးေတြၾကားေနရတာ ခင္ေမာင္ေထြးအဖို႔ပို၍အရသာေတြ႕လွသည္။ ေထြးႏြယ္ကေတာ့ဒါမ်ိဳးမဟုတ္ အံႀကိတ္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုတင္းတင္းေစ့ ကပ္ကာခံသည္။
လူၾကားမွာစိုးတာလဲပါသည္။ ၿပီးေတာ့လီးတစ္ဆုံး၀င္သြားကတည္းက ေလးငယ္၏အတြင္းထဲမွဆြဲငင္ရစ္ပတ္အားက ျပင္းထန္လွသည္။ ဒီလိုတစ္မူထူးကို အရသာေတြ ထူးျခားလာေတာ့ ခင္ေမာင္ေထြး၏ေဆာင့္ခ်က္ေတြကပို၍စိပ္လာသည္။ သရက္ပင္ခြၾကားမွာေမွာက္ထားေသာ ေလးငယ္၏ေက်ာျပင္ေလးေကာ့ေကာ့ၿပီး ေထာင္ေထာင္သြားရသည္ထိ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကျပင္းထန္လာသည္။ ““ ႁပြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္….ဖြတ္….ပလြတ္…”” ““ကြၽတ္….ကြၽတ္….ကြၽတ္…အင္း….အင္း”” ““အား….အား…..အင္း…အင္း…..လုပ္…”” ““အမေလး….လုပ္…လုပ္ပါ”” ေလးငယ္ၿပီးလုၿပီးခင္ျဖစ္လာၿပီဆိုတာကို ခင္ေမာင္ေထြးသိလိုက္ၿပီး ခပ္စိတ္စိတ္ေလးေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။
ညိဳေမာင္လိုးတာကိုခံရတုံးကထက္ အမ်ားႀကီးပိုၿပီးအရသာရွိလွသည္။ ဒီတုံးကအစိမ္းသက္သက္ျဖစ္ေနရတာကလည္းတစ္ေၾကာင္း၊ ညိဳေမာင္ကလည္း မိန္းမလုပ္ဖူးပုံမရေသး….၊လိုးခ်က္ေတြကထိထိမိမိမရွိလွ။ အခုေတာ့ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားလွေသာ ခင္ေမာင္ေထြး၏အေတြ႕၀ယ္ ေလးငယ္ဘယ္လိုမွမေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အားနဲ႔ဖင္ႀကီးေတြကိုေနာက္သို႔ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ၿပီး အဆုံးသတ္လိုက္သည္။ ေလးငယ္ၿပီးသြားမွန္းသိေတာ့ ခင္ေမာင္ေထြးကခပ္ေျဖးေျဖးတစ္ခ်က္ျခင္းေဆာင့္ေပးသည္။ ေလးငယ္အရသာရွိလွသည္မွာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ အရသာရွိလွေပမယ့္ သရက္ပင္ခြၾကားမွေမွာက္ၿပီးခံရေတာ့ သိပ္ၿပီးဇိမ္မ ေတြ႕လွေပ။ သရက္ပင္ခြၾကားတြင္ေမွာက္၍ကုန္းထားေသာ ေလးငယ္ခါးကိုဆန္႔၍ျဗဳန္းကနဲမတ္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့ ခင္ေမာင္ေထြး၏လီးကအလိုအေလွ်ာက္ကြၽတ္သြားသလို ခါးသို႔လွန္ တင္ထားေသာ သူမ၏ထဘီေလးကလည္း အလိုအေလွ်ာက္ေအာက္သို႔ျပန္က်၍ ေလးငယ္၏ေအာက္ပိုင္းကိုဖုံးအုပ္သြားသည္။
ေလးငယ္ကိုခင္ေမာင္ေထြးနားမလည္ႏိုင္စြာၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔ပုဆိုးကိုျပန္ၿပီးမဖုံးမိေသး။ မၿပီးေသးေသာ ခင္ေမာင္ေထြး၏လီးႀကီးကအရည္တို႔ျဖင့္ ေပပြကာမတ္ေတာင္ေနသည္မွာ အသဲယားစရာေကာင္းလွသည္။ မ်က္လုံးေစြ၍ ေလးငယ္ ခင္ေမာင္ေထြး၏ေအာက္ပိုင္းကိုၾကည့္လိုက္သည္။ ““လာ….အစ္ကိုေထြး အိမ္ေပၚသြားရေအာင္…”” ေလးငယ္က သူမဘာသာတစ္ေယာက္ထဲေျပာသလို ခင္ေမာင္ေထြးကိုမၾကည့္ဘဲေျပာၿပီးလွမ္းထြက္သြားသည္။ ရပ္ေနေသာခင္ေမာင္ေထြး၏ေျခေထာက္ေတြက ၿဗဳံးကနဲမလႈပ္ရွားေတြ ေဝေနပုံရသည္။ ““အိမ္မွာဘယ္သူမွမရွိဘူး အစ္ကိုေထြး…”” ဒီေတာ့မွ ခင္ေမာင္ေထြး၏ေျခေထာက္ေတြက လႈပ္ရွား၍လာသည္။ ေရွ႕မွသြားေနေသာ ေလးငယ္၏ေနာက္သို႔ ခင္ေမာင္ေထြးလိုက္လာသည္။ အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ့ ေလးငယ္အိပ္ခန္း ထဲထိသြားမေနေတာ့၊ မီးဖိုေဆာင္ၾကမ္းျပင္မွာပင္ ထိုင္၍လွဲခ်လိုက္သည္။ ခင္ေမာင္ေထြး သူမေဘးသို႔ေရာက္လာၿပီးထိုင္ခ်လိုက္ရာမွ ေလးငယ္၏ထဘီေလးကိုလွန္တင္လိုက္သည္။
ေလးငယ္မ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီး ၿငိမ္ခံေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ခင္ေမာင္ေထြးသူမ၏ေစာက္ပတ္ေလးကို တ႐ြ႐ြကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္သည္။ ေလးငယ္ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုဆြဲေထာင္လိုက္သည္။ ဟာလာဟင္းလင္းျဖစ္ေနေပမယ့္ ေစာက္ပတ္ကအဝေလးဟေနမယ္ဆိုတာ ေလးငယ္သိသည္။ ““လိုးေတာ့မယ္ေနာ္…..ေလးငယ္…”” ေလးငယ္နားထဲပူသြားၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးဖိန္းရွိန္းသြားသည္။ ေစာေစာက ေလးငယ္၏ဟာေလးကို သူတ႐ြ႐ြကိုင္ၾကည့္ေနကထဲက ေလးငယ္စိတ္ေတြပါလာေနၿပီျဖစ္သည္။ ေလးငယ္ ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုထပ္ၿပီးကားကာ ဖင္ေလးကိုပြတ္ေပးရင္းေစာက္ဖုတ္ေလးကို ပိုခုံးေမာင္ေအာင္လုပ္ေပးသည္။ ခင္ေမာင္ေထြးလီးထိပ္ႀကီးက ေစာက္ပတ္ေလးကိုပြတ္တိုက္ေဆာ့ကစားၿပီးမွ ေစာက္ေခါင္းဝေလးကိုေတ့လိုက္သည္။ ေလးငယ္အသက္ေအာင့္ထားမိသည္။ ခင္ေမာင္ေထြး၏ဖင္ႀကီးကိုေကာ့၍ လီးကိုဖိသြင္းသည္။
ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ျပည့္ၾကပ္စြာ တင္းတင္းႀကီးပင္ ၀င္လာေသာ လီးႀကီး၏အရသာကိုခံစားရင္းေလးငယ္၏မ်က္၀န္းေတြထဲတြင္ ညိဳေမာင္ကိုျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ခ်စ္သူညိဳေမာင္ကိုသတိရေနမိသည္။ ေလးငယ္မွားမ်ား မွားသြားၿပီလား၊ မသိဘူး၊ အခ်စ္ကိုငဲ့ကြက္၍ ေလးငယ္ေသြးသားဆႏၵကို ေရွ႕တန္းတင္ခဲ့ေလသည္။ တင္းကနဲ၀င္လာေသာလီးႀကီး၏အရသာအေတြ႕က ေလးငယ္၏တစ္ကိုယ္လုံးကိုဖ်င္းကနဲလႊမ္းၿခဳံရစ္ သိုင္း၍သြားသည္။ ေလးငယ္လက္ကေလးမ်ားကခင္ေမာင္ေထြး၏ေက်ာျပင္ကိုအလိုေလွ်ာက္ဖက္တြယ္လိုက္မိသည္။ ေလးငယ္ဖင္ေလးကိုေကာ့ထားရင္း တင္းတင္းေလးေနသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကခုံးမို႔ေဖာင္းကားေနသည္။
““ ႁပြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္….ဖြတ္….ပလြတ္….စြပ္….ဖြတ္….အင္း…အင္း…အမေလး..ေလး…အား….အင္း…”” ေလးငယ္ ခင္ေမာင္ေထြးကိုမခ်စ္မိသည္ကေတာ့ေသခ်ာသည္။ ခင္ေမာင္ေထြးလိုးတာကိုခံရင္း ခ်စ္သူညိဳေမာင္ကိုဘဲ ျမင္ေယာင္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ေလးငယ္ ခင္ေမာင္ေထြးကို တစ္အားျပန္၍ဖက္ထားၿပီး ခင္ေမာင္ေထြး၏ပါးကိုပင္ ေခါင္းေထာင္၍တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္မိေသးသည္။ ေဆာင့္အားႏွင့္လိုးအားေကာင္းလွေသာေၾကာင့္ မၾကာမွီမွာပင္ ေလးငယ္မခံႏိုင္ ေအာင္က်င္တက္အီဆိမ့္လာသည္။ ဖင္ကိုလူးလိမ့္၍ စေကာဝုိင္းေကာ့ေကာ့ေပးလိုက္မိသည္။
““ႁပြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္…ျဗစ္….အား…”” ေလးငယ္၏ေစာက္ေခါင္းထဲမွအရည္မ်ားပြက္ကနဲ ပန္းထုတ္လိုက္သည္။ ““ႁပြတ္…ဒုတ္….ဖြတ္….ဖြတ္…ႃဗြီ….”” ““အင္း……”” တခဏအတြင္းမွာပင္ ခင္ေမာင္ေထြး၏လီးထိပ္မွထြက္လာေသာအရည္ေတြက ေလးငယ္၏ေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္း၀ယ္ ေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲျဖင့္ ေလးငယ္ကိုဆိမ့္က်င္သြားေပေတာ့ပါ သည္။ ခင္ေမာင္ေထြးႏွင့္ေလးငယ္လိုက္ေျပးသြားသည္ဟူေသာ သတင္းကညိဳေမာင္၏အသဲကို ကြၽဲခတ္သြား႐ုံမွ်သာမဟုတ္။ ေထြးႏြယ္၏ရင္၀ကိုလည္း လွံခြၽန္စိုက္သကဲ့သို႔ခံစားလိုက္ရသည္။ ညိဳေမာင္က ေလးငယ္၏ရည္းစား၊ ေထြးႏြယ္ဆိုတာက ခင္ေမာင္ေထြး၏ရည္းစား၊ ၿပီးေတာ့ေထြးႏြယ္ကေလးငယ္၏အစ္မအရင္းေခါက္ေခါက္ ခင္ေမာင္ေထြးႏွင့္ေလးငယ္ဘက္က ဘယ္လိုျဖစ္သြားၾကသည္ကို ေထြးႏြယ္ႏွင့္ညိဳေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး မစဥ္းစားတတ္ေအာင္ျဖစ္ၾကရသည္။ ေထြးႏြယ္ဆီႏွစ္ရက္ျခားတစ္ခါလာေနၾက ခင္ေမာင္ေထြးမလာတာ ႏွစ္လေက်ာ္အၾကာမွာေလးငယ္ကို ခိုးေျပးျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီၾကားထဲမွာ ခင္ေမာင္ေထြးက ေထြးႏြယ္ကိုတစ္ခါခ်ိန္းခဲ့ဘူးသည္။ လာေနၾကဘာေၾကာင့္ေရာက္မလာသလဲဆိုတာသိခ်င္ေသာ ေထြးႏြယ္က ခင္ေမာင္ေထြး၏အိမ္ကိုအရဲစြန္႔၍ သြားေတြ႕ခဲ့သည္။
ဟိုေရာက္ေတာ့ ကိုေထြးဘာေၾကာင့္မလာသလဲဆိုေသာ ေမးခြန္းကိုမေမးမိ၊ မေတြ႕ရတာၾကာၿပီျဖစ္ေသာခ်စ္သူႏွင့္ အတိုးခ်ၿပီးခ်စ္ခဲ့ၾကသည္။ ဒါေပမယ့္ျပန္ခါနီးမွာေတာ့ ႏုံးခ်ိေနေသာ ေထြးႏြယ္၏ကိုယ္လုံးေလးကို ေဖးမဖက္ငင္ကာအိမ္ေပါက္၀သို႔လိုက္ပို႔ရင္း ကိုယ္ ေထြးႏြယ္ဆီလာဖို႔မလြယ္ေတာ့ဘူး။ အိမ္ကလူႀကီးေတြကညဘက္ဆို ကိုယ့္ကိုအေပ်ာက္မခံေတာ့ဘူး။ အခုလိုအိမ္မွလူရွင္းတဲ့အခါ ေထြးႏြယ္ကိုလွမ္းၿပီးခ်ိန္းလိုက္ပါ့မယ္…ဟူေသာစကားက အိမ္ေပါက္ဝေရာက္ကာမွ ကိုယ့္လည္ပင္းႀကီးကိုေထြးႏြယ္လွမ္းဖက္ၿပီးနမ္းလိုက္မိသည္အထိ ေထြးႏြယ္ကိုအင္အားေတြျဖစ္ေစခဲ့တာပါ။ အခုေတာ့ဒီစကားက ေထြးႏြယ္ကိုပ်ားရည္နဲ႔၀မ္းခ်ခဲ့တာမွန္း ေထြးႏြယ္ေနာက္က်စြာျဖင့္သိခဲ့ရပါၿပီ။ အခုေတာ့ကိုရယ္ ေထြးႏြယ္ဘယ္လိုေနရမ လဲ ဟင္……။ ညိဳေမာင္အိမ္သို႔ ေလးငယ္ေရာက္လာၿပီးညိဳေမာင္အိပ္ေနစဥ္ေရာက္လာကာ ေလးငယ္ကဦးေဆာင္၍အခ်စ္ပြဲကိုႏႊဲခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ေန႔မွစ၍ ေလးငယ္အားညိဳေမာင္မေတြ႕မိေတာ့ေပ။
ေလးငယ္ရွက္ေနတာပဲျဖစ္မည္။ ဒါဆိုေလးငယ္တို႔အိမ္ဖက္ေလွ်ာက္ၿပီး ေလးငယ္ကိုသြားေတြ႕ဖို႔ေကာင္းပါ့မလား….လူပ်ိဳသိုးႀကီးညိဳေမာင္မဆုံးျဖတ္ႏိုင္။ ခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္ေနသည္။ သူသြား ေတာ့ရွိေနေသာေလးငယ္စိတ္တိုသြားလွ်င္ခက္မည္။ ဒီအသက္အ႐ြယ္ေရာက္မွ ရည္းစားဦးရေသာ ညိဳေမာင္တစ္ေယာက္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့တစ္ကယ္လို႔မ်ား သူႏွင့္ေလးငယ္ ဟိုတစ္ေန႔ကေတြ႕ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ၾကတာေတြကို တစ္နည္းနည္းနဲ႔လူႀကီးေတြသိသြားၿပီး ေလးငယ္ဘာျပႆနာေတြျဖစ္မွန္းမသိ။ အကယ္၍ဒီလိုျဖစ္ေနတာမွန္ခဲ့ရင္ သူေရာက္သြား ရင္ ေလးငယ္အတြက္ပါ ျပႆနာကမေသးလွ။ ညိဳေမာင္၏အေတြးေတြက သူေလးငယ္ဆီမသြားဖို႔ကမ်ားေနသည္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ညိဳေမာင္ကိုငယ္ငယ္ထဲကေသြးေၾကာင္တဲ့ညိဳေမာင္လို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကသူ႔ကို စေၾကာက္ႀကီးတဲ့။ ေနာက္ဆုံးညိဳေမာင္ေတြးမိတာကေတာ့ အရင္တစ္ခါကလည္းေလးငယ္သူ႔ဆီေရာက္လာတာနဲ႔ အခုလည္းအေျခအေနေပးရင္ သူ႔ဆီေရာက္လာမွာဘဲဟုေတြးကာဆုံးျဖတ္ၿပီး ေလးငယ္ အလာကိုသာညိဳေမာင္ေမွ်ာ္ေနမိေတာ့သည္။
အခုေတာ့ေလးငယ္တစ္ေယာက္ ညိဳေမာင္ဆီဘယ္ေတာ့မွ လာေတာ့မည္မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ညိဳေမာင္ထံေလးငယ္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ညိဳေမာင္လာ ေလႏိုးနဲ႔ေမွ်ာ္ခဲ့ေပမယ့္လည္း ေလးငယ္ထံသို႔ညိဳေမာင္ေရာက္မလာခဲ့ေပ။ ထန္းႏို႔ကလွီးလိုက္မိၿပီ။ အစရွိတေနာင္ေနာင္ ေသြးသားတို႔က ပကတိေသြးသားေတြမဟုတ္ေတာ့…။ လူေသြး ကိုလွ်ာေပၚတင္ယက္စုပ္လိုက္မိေသာ က်ား႐ိုင္းမေလးသဖြယ္ျဖစ္ေနသည္။ ေလးငယ္က ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳသူမို႔ မထိမ္းႏိုင္၊ အစ္မျဖစ္သူေထြးႏြယ္၏ရည္းစား ခင္ေမာင္ေထြးတစ္ေယာက္လာေနၾကအတိုင္း ညဖက္ၿခံထဲေရာက္လာေတာ့ အိမ္မွာမမေထြးႏြယ္ကမရွိ။ အလႉအိမ္သို႔သြားေနသည္။ မမေထြးႏြယ္ႏွင့္ခင္ေမာင္ေထြးတို႔၏ ေပ်ာ္႐ႊင္ျမဴးတူးခ်စ္ပြဲလူးခဲ့ၾကတာကိုလည္း ေလးငယ္မ်က္ဝါးထင္ထင္ေတြ႕ရဖူးသည္။ အခုလတ္တေလာမွာလည္း က်ား႐ိုင္းမေလး ေလးငယ္ေသြးကဆာေနသည္။ အစ္မေထြးႏြယ္၏ရည္းစား ခင္ေမာင္ေထြး ေစာင့္ေနမည့္ၿခံထဲသို႔ ေလးငယ္ညသန္းေခါင္တြင္ တစ္ေယာက္ထဲဆင္းလာသည္။ ၿပီးေတာ့ ေလးငယ္တစ္ေယာက္အသိဉာဏ္ေတြ အရွက္ေတြကိုလႊင့္ပစ္လိုက္ၿပီး မမေထြးႏြယ္ကာမအရသာကိုခံစားေနၾက သရက္ပင္ခြၾကား၌ေမွာက္၍ကုန္းေပးလိုက္သည္။
အစ္မျဖစ္သူ ေထြးႏြယ္ထက္ေတာင့္ေသာ ေခ်ာေသာ ပို၍စြဲမက္ဖြယ္ရာေကာင္းလွေသာ ေလးငယ္တစ္ေယာက္သူ႔ေရွ႕သို႔စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္ႏွယ္ လွမ္းေလွ်ာက္ေရာက္လာၿပီး ဖင္ေလးကုန္း ကာ ထဘီေလးလွန္တင္လိုက္တာျမင္လိုက္ရေတာ့ ခင္ေမာင္ေထြးမွာက်န္းမာသန္စြမ္းေသာ လူပ်ိဳလူငယ္တစ္ေယာက္ပါ…။ ၿပီးေတာ့လာေနက်အတိုင္း ခ်စ္သူေထြးႏြယ္ထံေရာက္လာၿပီး ျပင္းျပေသာဆႏၵႏွင့္ေထြးႏြယ္ကိုေစာင့္ေနခိုက္…….ဒီေတာ့ေလးငယ္ကို ဘယ္အလြတ္ေပးပါ့မလဲ…..။ သူျဖစ္ခ်င္ေသာဆႏၵ၊ ေလးငယ္ေတာင့္တေနေသာဆႏၵေတြကို တစ္ျဝကီးျဖည့္ ဆည္းလိုက္သည္။ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားက ညိဳေမာင္ထက္အစစအရာရာသာေသာ အေတြ႕တို႔တြင္နစ္မြန္းကာ ေလးငယ္တစ္ေယာက္ခင္ေမာင္ေထြးကို အိမ္ေပၚအထိေခၚခဲ့ေလသည္။
တစ္ႀကိမ္မွသည္ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ တစ္ရက္မွသည္ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ႏွစ္လတာၾကာခဲ့ေသာကာလ၀ယ္ ကာမအေတြ႕၌နစ္၀င္ေနခဲ့ေသာ ေလးငယ္တစ္ေယာက္ေျခာက္ျခားစရာေကာင္း လွေသာ အိပ္မက္ေၾကာင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ ၿဗဳံးကနဲလန္႔ႏိုးရသူလို ေလးငယ္တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားရသည္။ မိန္းမတို႔ စမူဆာ မေတြ႕ရတာႏွစ္လရွိသြားခဲ့ၿပီ။ တတ္ကြၽမ္းနားလည္သူကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ျပၾကည့္ေတာ့ ထင္သည့္အတိုင္းအေျဖကမွန္ေနသည္။ ေလးငယ္ဘာလုပ္ရမလဲမသိ….။ ပထမဆုံးညိဳေမာင္ႏွင့္တစ္ေန႔ခင္းလုံးအေပ်ာ္ၾကဴးခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ခင္ေမာင္ေထြးႏွင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္အဖန္ဖန္ဆိုေတာ့ ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္မွန္း ေလးငယ္ေဝခြဲဆုံးျဖတ္၍မရ။ ဒါေပမယ့္လက္ရွိက ခင္ေမာင္ေထြး ဒီေတာ့…မိန္းမသားပီပီ ေလးငယ္တစ္ေယာက္ ခင္ေမာင္ေထြးထံမ်က္ရည္ခံထိုး၍ ကိုေထြးရင္ေသြးေလး ငယ္ေလးဆီမွာ ရွိေနၿပီဆိုတဲ့စကားေလးကို မရဲတရဲေလးတုန္ခိုက္စြာ မပြင့္တပြင့္ေလးဆိုလိုက္ေတာ့ ခင္ေမာင္ေထြးတစ္ေယာက္ေလးငယ္ကို ခိုးေျပးေလေတာ့သည္။ အိမ္မွာက မိဘႏွစ္ပါးရွိသည္မဟုတ္ အစ္မႀကီးအမိအရာဆိုသလို ေထြးႏြယ္တစ္ေယာက္မ်က္ရည္စက္လက္ျဖင့္ မိဘေတြထံကိုလည္းအေၾကာင္းၾကားရသည္။
ရပ္႐ြာသူႀကီးမ်ားမွတစ္ဆင့္ ခင္ေမာင္ေထြး၏မိဘမ်ားထံလည္း ဆက္သြယ္ရသည္။ ညီမလည္းဆုံး၊ ခ်စ္သူလည္းဆုံး ၿပီးေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိစၥကိုလည္း ေထြးႏြယ္မ်က္ရည္စက္လက္ျဖင့္လိုက္လုပ္ေနရသည္။ ေထြးႏြယ္ေလာက္နာက်င္ခံစားေနရ တာ ဘယ္မွာရွိႏိုင္ပါေတာ့မည္နည္း။ ညိဳေမာင္ကေတာ့ ေယာက်ၤားေလးအမာစား၊ အေပ်ာ့စားမဟုတ္။ ဒါေပမယ့္ ေလးငယ္ကညိဳေမာင္အတြက္ရည္းစားဦး၊ ဒီေတာ့ညိဳေမာင္ခံႏိုင္ရည္မရွိ၊ မႀကဳံဖူးေသာေဝဒနာကို လူးလွိမ့္ ေနေအာင္ခံစားေနရသည္။ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးႏွင့္ပတ္သက္၍ ေယာက်ၤားေတြမွာထြက္ေပါက္ကရွိၿပီးသား အဲ့ဒါကေတာ့ ယမကာထြက္ေပါက္ပင္ျဖစ္သည္။ တစ္သက္လုံးေသာက္တတ္စားတတ္ သူမဟုတ္ေတာ့ ညိဳေမာင္စိတ္ကမရဲ ဒီေတာ့အိမ္သို႔၀ယ္လာၿပီး ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳးေသာက္ရသည္။ အိမ္မွာကလည္း လူကမ်ားမ်ားစားစားရွိတာမဟုတ္။ ညိဳေမာင္အစ္ကို၀မ္းကြဲ ျမင့္ေဝ ႏွင့္ မရီးခင္သက္တို႔လင္မယားႏွစ္ဦးသာရွိသည္။
ျမင့္ေဝက လိုင္းကားေမာင္းေတာ့ ညဥ့္နက္မွျပန္လာတတ္ၿပီး မိုးမလင္းမွီထသြားတတ္သည္။ ဒီေတာ့ညိဳေမာင္တစ္ေယာက္ လြတ္လပ္ ခ်င္တိုင္းလြတ္လပ္၍ေနသည္။ အမွန္ေတာ့ ညိဳေမာင္တို႔မိသားစုကနယ္တြင္ေနတာျဖစ္သည္။ ညိဳေမာင္သာအလုပ္လာရွာရင္း စက္႐ုံတြင္အလုပ္ရကာ အစ္ကို၀မ္းကြဲျမင့္ေဝ၏အိမ္မွာေနတာျဖစ္သည္။ ျမင့္ေဝမိန္းမ ခင္သက္ကလည္း သူတို႔ၿမိဳ႕သူပင္ျဖစ္ေတာ့…..ညိဳေမာင္ႏွင့္ရင္းႏွီးခင္မင္ၿပီးသားျဖစ္ေလသည္။ မခင္သက္က သေဘာေကာင္းသည္။ အိမ္တြင္ညိဳေမာင္ကို အစစအရာရာ ဦးစားေပးသည္။ ညိဳေမာင္၏အ၀တ္အစားကအစ ခင္သက္ေလွ်ာ္ေပးသည္။ စားစရာခ်က္ရင္လည္း အသဲအျမစ္ေလးမ်ားပင္ ညိဳေမာင္အတြက္ခူးခပ္၍ဖယ္ေပးထားသည္။ မခင္သက္က ညိဳေမာင္ထက္ အသက္တစ္ႏွစ္သာႀကီးသည္မို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြလိုေျပာဆိုဆက္ဆံသည္။ ဒါေပမယ့္ ညိဳေမာင္ကအိမ္တြင္ရွိေသာ ခင္သက္ကိုလည္းဂ႐ုမစိုက္ စက္႐ုံမွခြင့္ရက္ရွည္ယူထားၿပီး ပုလင္းတစ္လုံးႏွင့္သာအေဖာ္ျပဳေနေလသည္။
ညိဳေမာင္ရည္းစား ေလးငယ္ ခင္ေမာင္ေထြးႏွင့္လိုက္ေျပးသျဖင့္ ညိဳေမာင္ခံစားေနရတာကို ခင္သက္သိသည္။ အရင္ကညိဳေမာင္ရည္းစားမထားခဲ့ဖူးတာကိုလည္း ခင္သက္တစ္စြန္းတစ္စသိသည္။ ဒီေတာ့ ညိဳေမာင္အျဖစ္ကိုစာနာ၍ ညိဳေမာင့္ကို ဘာမွမေျပာဘဲ ခင္သက္အသာဘဲၾကည့္၍ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ညိဳေမာင္က တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ပို၍ဆိုးလာသည္။ ေသာက္ကာစက သူ႔ကိုယ္သူထိမ္းႏိုင္သိမ္းႏိုင္ေသးသည္။ သူ႔ကိုယ္သူ သတိထား၍ေသာက္သည္။ ေနာက္တြင္ေတာ့ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္မရွိ႐ုံမွ်မက လူမွန္းသူမွန္းမသိေအာင္အထိေသာက္လာၿပီး ခင္သက္ခူးခပ္၍လာခ်ေပးေသာ ထမင္းဟင္းကိုပင္စားတယ္ဆို႐ုံ တစ္ဇြန္းႏွစ္ဇြန္းစား၍ ေနရာတြင္ပင္လွဲခ်အိပ္ ေပ်ာ္သြားသည္အထိ အေျခအေနျဖစ္လာေတာ့ ခင္သက္ဆက္ၿပီးဒီအတိုင္းၾကည့္မေနႏိုင္ေတာ့ ညိဳေမာင္အားေျပာဆိုေဖ်ာင္းဖ်ရန္ စဥ္းစားရေလေတာ့သည္။ ညိဳေမာင္တစ္ေယာက္ေရွ႕တြင္ အရက္ပုလင္း၊ ဖန္ခြက္၊ ေရခြက္ႏွင့္ ငါးေျခာက္ေၾကာ္ပန္းကန္ေလးကိုခ်၍ ၾကမ္းျပင္တြင္ထိုင္ကာ ထုံးစံအတိုင္း သူလုပ္ေနၾကအတိုင္း အိမ္ေရွ႕လမ္းမကို အၾကာႀကီးေမွ်ာ္ၾကည့္ေနလိုက္ အရက္ဖန္ခြက္ကို ေကာက္ေမာ့လိုက္ႏွင့္လုပ္ေနသည္။
ခင္သက္ေရခ်ိဳးၿပီး အိမ္ေပၚသို႔တက္လာကာ မ်က္ႏွာသုတ္အၿပီး ညိဳေမာင္အားထမင္းခူးေပးရန္ သတိရကာ ထမင္းႏွင့္ဟင္းတို႔ကို ပန္းကန္ႏွင့္ခူးခပ္ထည့္ယူလာၿပီး ညိဳေမာင္၏ေရွ႕တြင္ခ်ေပးလိုက္သည္။ ခင္သက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရက္ပုလင္းထဲတြင္လက္ႏွစ္လုံးေလာက္သာရွိ ေတာ့သည္။ ““ညိဳေမာင္…..ထမင္းစားေတာ့..”” ““အင္း….”” ေျပာၿပီး ထမင္းပန္းကန္ကိုခ်ေပးကာ ခင္သက္လွည့္ထြက္မည္အလုပ္ အျပင္တြင္ေမွာင္စပ်ိဳးေနသည္ကိုသတိထားမိၿပီး အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ခင္သက္သြား၍ပိတ္လိုက္သည္။ သူမျပန္လွည့္ လာသည္အထိ္ ညိဳေမာင္ကထမင္းပန္းကန္ကိုမတို႔ေသး။ ““ညိဳေမာင္ ထမင္းလည္းစားအုန္း……ၿပီးတာေတြလည္းၿပီးသြားၿပီဘဲဟာ….တစ္ေယာက္မေကာင္း တစ္ေယာက္ေပါ့….ကိုယ့္က်န္းမာေရးလည္းဂ႐ုစိုက္ဦး…..”” ခင္သက္ ညိဳေမာင္နားအေရာက္ရပ္၍ ေဖ်ာင္းဖ်ေျပာဆိုလိုက္သည္။ ခင္သက္ေဖ်ာင္းဖ်လိုက္သည္ကပင္ ညိဳေမာင္ကိုဆြေပးသလိုျဖစ္သြားသည္လားမေျပာတတ္ေတာ့။
““မၿပီးဘူး….ဘယ္ေတာ့မွမၿပီးဘူး….ငါ့ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မၿပီးဘူးခင္သက္…”” ခင္သက္ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး ညိဳေမာင္ကမူးသံႀကီးျဖင့္ေျပာသည္။ ေရွ႕မွပုလင္းကို ခင္သက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေစာေစာက က်န္ေနသည့္အရက္လက္ႏွစ္လုံးကမရွိေတာ့။ ပုလင္းပင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ တုံးလုံးလဲေနၿပီ။ ““ဒါေတာ့…..ဒါေပါ့ဟာ….က်န္းမာေရးကို ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ေျပာတာပါ…”” ““ထြီ….ေယာက်ၤားခ်င္း ဘာမ်ားကြာလို႔လဲ ခင္သက္ရာ ငါလည္းေယာက်ၤားစစ္ပါပဲဟာ…”” အို…“ဟာ…..ဝုန္း…..အာ”” ““ဟဲ့…ညိဳ…..ေမာင္…..ညိဳေမာင္….အို….အို….”” ညိဳေမာင္က အားမာန္အျပည့္ျဖင့္ႀကဳံး၍အထ ေဘးသို႔ယိုင္ဆင္းသြားေတာ့ ခင္သက္ကလွမ္းဆြဲ၍ထိန္းလိုက္သည္။ ညိဳေမာင္သူမဖက္ပါလာေပမယ့္ ခါးကပုဆိုးကကြၽတ္က်သြားသည္။ ခင္သက္က ၿဗဳံးကနဲလွမ္းဆြဲ၍ ညိဳေမာင္ကခင္သက္ဘက္ကို မတ္၍ျပန္ပါလာေသာ္လည္း သူ႔ကိုယ္သူမဟန္ႏိုင္၍ ျပန္၍ယိုင္အသြား ညိဳေမာင္က ခင္သက္ကိုလွမ္း၍ဖက္လိုက္ေသာ္လဲ ညိဳေမာင္၏ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို ခင္သက္မထိန္းႏိုင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးဖက္လွ်က္သား…..ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔လဲၿပိဳ၍က်သြားေတာ့သည္။
ရင္လ်ားထားေသာ ခင္သက္၏ထဘီကေျပက် သြားၿပီး ေဖြးနစ္ေသာ ႏို႔ႏွစ္လုံးက၀င္းကနဲထြက္ေပၚ၍လာသည္။ စူးရွေသာမ်က္လုံးအစုံျဖင့္ ညိဳေမာင္ကခင္သက္၏ႏို႔ႏွစ္လုံးကို စူးစူးရဲရဲစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ““ညိဳေမာင္…..ဖယ္…ဖယ္ေတာ့….ငါထေတာ့မယ္….”” ခင္သက္ ဘယ္လိုမွဒီအေနအထားႏွင့္မေနတတ္ေတာ့…. ႏို႔ႏွစ္လုံးကလည္း ဟင္းလင္းႀကီးေပၚ၍ေနသည္။ ဒါကိုလည္း ညိဳေမာင္ကစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ဒါတင္လားမဟုတ္ေသး။ သူမ၏ကိုယ္တစ္ျခမ္းေပၚသို႔ ေမွာက္က်ေနေသာ ညိဳေမာင္၏ေပါင္ၾကားမွဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးက ဘယ္အခ်ိန္ကထေနတာလဲမသိ သံေခ်ာင္းႀကီးအလား ခင္သက္၏ေပါင္ထိပ္ေဘးကို ေထာက္ထားမိသည္။ ေစာေစာက ကြၽတ္က်သြားၿပီျဖစ္၍ ညိဳေမာင္ခါးတြင္ပုဆိုးကရွိေတာ့တာမဟုတ္။ ကိုယ္လုံးျခင္းပိေနသျဖင့္ မာေက်ာလွေသာ လီးတန္ႀကီးကတဒိတ္ဒိတ္ေသြးတိုင္း ေနတာကို ခင္သက္သိေနရသည္။
ခင္သက္တစ္ကိုယ္လုံးထူပူလာသည္။ ခင္သက္ေျပာလိုက္တာကို ညိဳေမာင္ကဘာမွျပန္မေျပာ ခင္သက္၏မ်က္ႏွာကို ျဖတ္ကနဲလွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး “႐ႊတ္” ကနဲ လွမ္းနမ္းလိုက္သည္။ ““ဟင္….အို…”” တစ္ကိုယ္လုံးထူပူေနရသည့္အထဲတြင္ ခင္သက္တစ္ကိုယ္လုံးၾကက္သီးဖ်န္းကနဲထသြားသည္။ ““ဖယ္….ဖယ္ဟာ…အို….အို….အင္း…..အင္း…အ…အင္း..”” ခင္သက္၏ႏို႔ကိုညိဳေမာင္ အငမ္းမရစို႔လိုက္သည္။ စို႔တာမွ ကမူးရႈးထိုးကို ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္းစို႔ပစ္လိုက္သည္။ ခင္သက္ ညိဳေမာင္၏ေက်ာျပင္ကို လက္သီးဆုပ္ေလးျဖင့္ထုသည္။ ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္သာထုလိုက္ႏိုင္ၿပီး ခင္သက္ၿငိမ္က်သြားၿပီး တအင္းအင္းၿငီးကာ ရင္ဘတ္ေလးႂကြ၍ ႂကြ၍တက္လာသည္။ ဟုတ္သည္ ဒီလိုအငမ္းမရၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္းစို႔တာကို သူမခံ ရတာၾကာၿပီ။ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို တစ္လုံးၿပီးတစ္လုံး ညိဳေမာင္စို႔သည္။ ေဖြးနစ္ေသာ ႏို႔အုံေလးမ်ားပင္ ပန္းႏုေရာင္သန္းလာသည္။
ခင္သက္မ်က္လုံးေလးေတြစင္းက်လာၿပီး တအင္းအင္းၿငီးကာ ခႏၶာကိုယ္မွအားအင္မ်ားက တစ္စတစ္စ႐ုတ္ေလ်ာ့၍လာသည္။ ခင္သက္၏အာ႐ုံက ႏို႔စို႔ခံေနရေသာအေတြ႕မွသည္ ေပါင္ထိပ္တြင္ေထာက္၍ေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးဆီသို႔ တစ္ခ်က္ခ်က္ ေရာက္၍သြားသည္။ သန္လိုက္တဲ့ဟာႀကီးဟု ေတြးမိလိုက္တိုင္း ႏို႔အုံတစ္ခုလုံးပါစပ္ထဲျပဳတ္၀င္သြားလုမတတ္ ရင္ဘတ္ေလးႂကြေပးရသည္အထိခံစားေနရေသာ အေတြ႕ဆီကိုအာ႐ုံက ေရာက္သြားျပန္သည္။ ခင္သက္ဘာသားနဲ႔ထုထားတာမို႔လို႔လဲ…ခင္သက္ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွေသြးသားေတြဘေလာင္ဆူလာသည္။ ညိဳေမာင္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ႂကြၿပီးထလိုက္ကာ သူလႊတ္ေပးလိုက္ေသာ ႏို႔ေလး ေတြကိုအာသာမေျပပုံျဖင့္ၾကည့္သည္။ ခႏၶာကိုယ္ကိုႂကြၿပီး ညိဳေမာင္ထလိုက္ေတာ့ ညိဳေမာင္၏လီးတန္ႀကီးက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီးျဖစ္သြားသည္။ ခင္သက္အမိအရၾကည့္လိုက္ရင္း မ်က္ေတာင္ေလးေတြ တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္လိုက္ကာ သူမ၏မ်က္လုံးေလးေတြကခ်က္ခ်င္းရီေဝသြားသည္။ လီးႀကီးကဒစ္ၿပဲႀကီး ေစာင္းႀကီးကအသဲယားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေဖာင္း ထေနၿပီး တေငါက္ေငါက္ျဖစ္ကာ လီးထိပ္တြင္အရည္ေလးေတြစို႔ေနတာကို ထင္ထင္ရွားရွားျမင္လိုက္ရသည္။
ခင္သက္ရင္ထဲတြင္မြန္းၾကပ္၍လာသည္။ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေနေသာ ခင္သက္၏တစ္ကိုယ္လုံးကို ညိဳေမာင္ေျခဆုံးေခါင္းဖ်ားၾကည့္သည္။ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အသက္ႏွင့္ တစ္သားမွမက် ေသးေသာ ခင္သက္၏ကိုယ္လုံးေလးက ဖြံ႕ထြားက်စ္လစ္ကာ စြဲမက္စရာေကာင္းလွသည္။ မူလရင္လ်ားထားေသာ ထဘီကခါးနားအထိေျပက်ေနၿပီး ထဘီေအာက္နားစေလးကလည္း ဒူးဆစ္တစ္ဖက္ေပၚ တစ္ဖက္ဖုံးျဖင့္အသားေလးေတြက၀င္း၍ေနသည္။ ခင္သက္တစ္ကိုယ္လုံးကို ညိဳေမာင္က တစ္ခ်က္မွ်ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ ထဘီေအာက္နားစေလးကို အေပၚသို႔လွန္ တင္လိုက္သည္။ ““အို….ဟဲ့…ညိဳေမာင္….မလုပ္နဲ႔ေလ….မေတာ္ပါဘူး….”” အတြင္းအဂၤါကိုေလစိမ္းတိုး၍ ေအးကနဲျဖစ္အသြားသတိ၀င္လာေသာ ခင္သက္ကတစ္ဆို႔ဆို႔အသံေလးျဖင့္တားရွာသည္။ လူကေတာ့ ေနရာမွမေ႐ြ႕။ ညိဳေမာင္ ခင္သက္ကိုဂ႐ုမစိုက္ လွစ္ဟေပၚေပါက္လာေသာ ခင္သက္၏အတြင္းအဂၤါကိုၾကည့္သည္။ ခင္သက္အေမႊးသန္သည္။
ဒါေၾကာင့္ တစ္လတစ္ခါရိတ္ေပးရသည္။ အခုရိတ္ၿပီးတာ ႏွစ္ရက္ဘဲရွိေသးေတာ့ အေမႊးငုတ္တိုေလးေတြကစိမ္းျမျမေလးထြက္၍ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ ခမ္းသားႏွစ္ခုက ဘာလို႔ေဖာင္းစို၍ထႂကြေနသည္မသိ ေဖာင္းတင္း၍ထေနသည္။ ညိဳေမာင္ သူမအေပၚသို႔ခြ၍အတက္ ခင္သက္မ်က္လုံးမွိတ္ခ်လိုက္သည္။ ေမာင္မင္းႀကီးသားညိဳေမာင္က လူေပၚကိုခြတက္ၿပီးကာမွ ေစာက္ပတ္ကိုလက္ဖဝါးလွန္၍ကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။ ခင္သက္တစ္ခ်က္တြန္႔သြားသည္။ ေသေသခ်ာခ်ာကိုင္ၿပီးပြတ္လိုက္ေတာ့ပါလား….ထိုသို႔မဟုတ္ စမ္းၾကည့္ကိုင္တြယ္႐ုံမွ်သာ တစ္ခ်က္ကိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔လီးကိုအရင္းမွကိုင္ကာေတ့လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့တစ္ဆက္တည္းေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။ ““ႁပြတ္…ဖြတ္…ဟင္း…”” အထဲမွာကအရည္ေတြျပည့္လွ်ံေနသည္။ တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္ လီးကတစ္ဆုံး၀င္သြားသည္။ ခင္သက္ဟင္းကနဲသက္ျပင္းခ်ကာ ၾကမ္းျပင္ႏွင့္တစ္ထြာေလာက္ကြာေအာင္သာႂကြထား ေသာ သူမ၏ဒူးႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲေထာင္ပစ္လိုက္သည္။ ညိဳေမာင္ ခင္သက္၏မ်က္ႏွာေလးကိုလွမ္း၍နမ္းရင္း သူမေပၚသို႔ေမွာက္၍ခ်ကာ ဖင္ႀကီးႂကြႂကြၿပီးေဆာင့္သည္။
““ႁပြတ္…ဖြတ္….ဖြတ္…ဟင့္…ဟင့္…ဟင္း…”” လူပ်ိဳလို႔မေျပာရ ညိဳေမာင္၏ေဆာင့္ခ်က္ေတြက အ႐ိုင္းဆန္လွသည္။ ခင္သက္က အ႐ိုင္းသက္သက္မဟုတ္ပါ။ ေဆာင့္ခ်င္သလိုေဆာင့္၍ေနေသာ ညိဳေမာင္၏လီးတန္ႀကီးကို သူမလို သလို ဖင္ကိုညာလိမ့္လိုက္ ဘယ္လိမ့္လိုက္ႂကြ၍ ေကာ့ေပးလိုက္သျဖင့္ သူမလိုသလိုလွည့္ေျပာင္းကာ အလိုးခံသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သတိရလွ်င္လည္း ညိဳေမာင္အရသာေတြ႕ေစ ရန္ သဲႀကီးမဲႀကီးေဆာင့္၀င္ေနေသာ ညိဳေမာင္၏လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ပတ္ႏွင့္ညႇစ္၍ေပးသည္။ ဆြဲ၍ေပးသည္။
““ႁပြတ္…ဖြတ္…ပလြတ္….ဖြတ္…..ဖြတ္…ဟင့္…ဟင့္…ဟင္း…”” ညိဳေမာင္က တရႈးရႈးအသက္ရႈသံႀကီးႏွင့္ အားရပါးရေဆာင့္ေနသလို ခင္သက္ခမ်ာမွာလည္း မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားရင္းက ပါးစပ္ေလးဟဟၿပီး ဟင္းကနဲ ဟင္းကနဲ အသက္ရႈ၍ ရႈံ႕၍သြား သည္။ ““ႁပြတ္…ဖြတ္…ပလြတ္….ဖြတ္…..ဖြတ္…အင္း…ဟင္း…အ….အ…..အင္း…ညိဳ…ညိဳေမာင္….ဟင္း…..ဟင္း”” ခင္သက္ဘယ္လိုမွစိတ္တင္းထား၍မရ၊ ညိဳေမာင္ကိုယ္ႀကီးကိုျပန္၍ဖက္ထားလိုက္မိသည္။ ကာမအရသာက ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ကိုယ္ႏွစ္ခုစလုံးမွာဆူေဝ၍တက္လာသည္။ ညိဳေမာင္ ကုန္းထ၍ ခင္သက္၏ႏို႔ကိုဆြဲစို႔ရင္း ဆက္ေဆာင့္သည္။ ဒီေတာ့ခင္သက္က ညိဳေမာင္၏လည္ပင္းကို သိုင္း၍ဖက္သည္။ ညိဳေမာင္၏စိတ္ထဲအာ႐ုံထဲတြင္ ေလးငယ္ဆိုတာမရွိေတာ့သလို ခင္သက္၏အာ႐ုံထဲတြင္လည္း ျမင့္ေဝဆိုတာမရွိေတာ့ေပ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အရာအားလုံးကိုေမ့၍ ကာမအရသာတြင္နစ္မြန္းေနၾကသည္။
““ဖြတ္…..ျပတ္…ျပတ္…ပလြတ္….အဟင္း….အင္း….ဟင္းဟင္း….”” ညိဳေမာင္က ဒလစပ္ေဆာင့္လာသလိုေအာက္မွ ခင္သက္ကလည္း ဟင္းကနဲ ဟင္းကနဲ အားယူကာ ညိဳေမာင္၏ေဆာင့္ခ်က္အတိုင္းဖင္ႀကီးကိုေကာ့၍ေကာ့၍ျပန္ေဆာင့္သည္။ ““ပလြတ္…..ဖြတ္….ျဗစ္….ညိဳ….ေမာင္….အား….ထြက္….ထြက္….ၿပီ…အား….အား…”” ခင္သက္တစ္ေယာက္အတင္းေကာ့၍ လီးႀကီးကိုဆြဲညႇစ္ကာၿပီးသြားခိုက္ ညိဳေမာင္မွာလည္း မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲပန္းထုတ္လိုက္ပါေလေတာ့သည္။ ခင္ေမာင္ေထြးႏွင့္ေလးငယ္တို႔၏ မဂၤလာေဆာင္ကၿပီးသြားၿပီ။ ေလးငယ္ႏွင့္ေထြးႏြယ္တို႔၏ ဖခင္မွာလည္းတာ၀န္က်ရာ ေရယာဥ္သို႔ျပန္ရသျဖင့္ မိခင္ျဖစ္သူပါျပန္၍လိုက္ပါသြားသည္။ အိမ္မွာကေထြးႏြယ္တစ္ေယာက္ထဲက်န္ခဲ့သည္။ ေလးငယ္မွာ ေယာင္ေနာက္ဆံထုံးပါဆိုေသာစကားအတိုင္း ခင္ေမာင္ေထြးတို႔အိမ္တြင္ပင္ေနသည္။ ဒီေတာ့ အိမ္မွာေထြးႏြယ္ တစ္ေယာက္ထဲသာက်န္ခဲ့သည္။ ေထြးႏြယ္အတြက္ ညမႈညတာအေဖာ္ရေစရန္ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ေတာ္သူ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ကိုေခၚထားသည္။ ထိုအေဒၚႀကီးက ညမိုးခ်ဳပ္သည္ႏွင့္ အိပ္ေတာ့သည္။
ေစာေစာမအိပ္တတ္သူ ေထြးႏြယ္တစ္ေယာက္မွာေတာ့ေခ်ာင္လည္ေခ်ာင္ပတ္ႏွင့္က်န္ခဲ့သည္။ ေထြးႏြယ္အရင္ညေတြတုံးကေတာ့ တီဗြီထိုင္ၾကည့္ၿပီး တီဗြီသိမ္းမွအိပ္ သည္။ ဒီညေတာ့ ေထြးႏြယ္မွာတီဗြီၾကည့္ခ်င္စိတ္မရွိသျဖင့္ တီဗြီကိုပိတ္ကာ အိပ္ခန္းထဲသို႔၀င္ခဲ့သည္။ ေႏြရာသီညမို႔ အိုက္စပ္စပ္ရွိသည္ႏွင့္ ေထြးႏြယ္ကိုယ္ေပၚမွ ေဘာ္လီအက်ႌကိုခြာပစ္ လိုက္ၿပီး ထမီကိုရင္လ်ားလိုက္သည္။ ၿပီးမွေထြးႏြယ္မွာ ရင္လ်ားထားေသာထမီကိုျပန္၍ျဖည္လိုက္ၿပီး ထမီကိုခါးသို႔ပတ္၍၀တ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ဆူၿဖိဳးေသာေထြးႏြယ္က သူမ၏ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုငုံ႔၍ၾကည့္ၿပီး ရည္းစားျဖစ္သူ ခင္ေမာင္ေထြးကိုသတိရလိုက္သည္။ တစ္ခ်ိန္က ခင္ေမာင္ေထြးမွတ္မွတ္ရရကိုင္၍ အငမ္းမရစို႔ခဲ့ေသာ ႏို႔ေလးႏွစ္လုံး အခုေတာ့သခင္မဲ့ေနၿပီ။
ကိုင္မည့္ စို႔မည့္သူမရွိ။ အေဖာ္မဲ့လွ်က္ အထီးက်န္ခဲ့ရၿပီ။ ေထြးႏြယ္ သူမ၏ႏို႔သီးေခါင္းႏွစ္ခုအား သူမဘာသာဖ်စ္ညႇစ္ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ ေပါင္ေလးကိုကြ၍အဖုတ္ေလးကို သူမလက္ေလးျဖင့္ထမီေပၚမွပင္အုပ္၍ ကိုင္ၾကည့္လိုက္ ျပန္သည္။ တစ္ခ်ိန္က သူမ၏ရည္းစား ခင္ေမာင္ေထြးအားရပါးရလိုးခဲ့ေသာ အဖုတ္ေလးခုေတာ့ လုပ္မည့္သူမရွိ အေဖာ္မဲ့ သခင္မဲ့လွ်က္ရွိသည္။ ေထြးႏြယ္ သူမ၏အဖုတ္ေလးကို ထဘီေပၚမွပင္လက္ဖဝါးျဖင့္အုပ္၍ကိုင္ကာ ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္နယ္လိုက္ၿပီးခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ပြတ္ပစ္လိုက္သည္။ ရည္းစားျဖစ္သူ ခင္ေမာင္ေထြးကို သတိရျခင္းႏွင့္အတူ ခႏၶာကိုယ္ရွိကာမခလုတ္မ်ားကို ကိုင္မိပြတ္မိလုပ္မိလိုက္ေတာ့ ေထြးႏြယ္၏ေသြးသားေတြက လႈပ္ရွား၍လာသည္။ “ဟင္” ကနဲ ေထြးႏြယ္ သက္ျပင္းခ်ကာ ခါးတြင္ပတ္ထားေသာ ထဘီေလးကိုျဖည္ကာဆြဲတင္လိုက္ၿပီးျပန္၍ ရင္လ်ားလိုက္သည္။
““ေဖ်ာက္…..ခြၽတ္….ခြၽတ္…”” ““ဟင္”” ေထြးႏြယ္ရင္ထဲထိတ္ကာ မ်က္လုံးေလးမ်ားဝုိင္းသြားသည္။ ေထြးႏြယ္၏အိပ္ခန္းအျပင္ဖက္ၿခံထဲမွသစ္ကိုင္းေျခာက္ကို လူနင္းသည့္အသံမွန္း ေထြးႏြယ္ေကာင္းေကာင္းသိလိုက္သည္။ အသာေလးေျခေဖာ့နင္းကာ ေထြးႏြယ္အိမ္နံရံေဘးသို႔ကပ္လိုက္ၿပီး ပ်ဥ္ျပားအကြဲေၾကာင္းမွ အျပင္သို႔ၾကည့္လိုက္သည္။ ““ဟင္….ေက်ာ္ေက်ာ္ပါလား…”” ေထြးႏြယ္တို႔အိမ္၏ေနာက္ေဖးအိမ္မွ အသက္(၁၈) (၁၉)သာရွိေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလး အိမ္ေဘးတြင္ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္၍ေနသည္။ ညေနက ေထြးႏြယ္အိမ္ေဘးတြင္ ေရခ်ိဳးေနစဥ္က ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမကိုၿခဳံအကြယ္မွထိုင္၍ေခ်ာင္းေနတာကို ေထြးႏြယ္သတိထားလိုက္မိသည္။ အခုလည္းေက်ာ္ေက်ာ္က သူမကိုလာၿပီးေခ်ာင္းတာျဖစ္မည္။ ေထြးႏြယ္စိတ္ကူးတစ္မ်ိဳးရသြားသည္။
““ဟာ….အိုက္လိုက္တာ…”” ““ဂ်ေလာက္…..ဂ်ေလာက္…”” ေထြးႏြယ္ ျပဴတင္းေပါက္ကို ဖြင့္ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျပဴတင္းေပါက္မွာပင္ရပ္၍ ရင္လ်ားထားေသာထဘီကိုျဖည္လိုက္ၿပီး ေစာေစာကလိုပင္ သူမ၏ႏို႔အုံႏွစ္လုံးကိုထုတ္၍ ငုံ႔ၾကည့္ သည္။ ေစာေစာကထက္ နဲနဲပိုၾကာသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေထြးႏြယ္ျပဴတင္းေပါက္ကိုျပန္၍ မပိတ္ဘဲကုတင္ေပၚတက္၍လွဲကာ ျပဴတင္းေပါက္ဘက္ကို ေက်ာေပး၍ တစ္ေစာင္းေလးလွဲ၍ အသာမ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာအသက္ကို မွန္မွန္ရႈရင္း ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ ဆယ့္ငါးမိနစ္၊ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ အိမ္ကတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲျဖစ္သြားသည္။ သိသာ႐ုံေလးသာ ေထြးႏြယ္ကမ်က္လုံးမွိတ္၍ ၿငိမ္ကာသတိထားေနသျဖင့္သိလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ေထြးႏြယ္တို႔အိမ္၏ျပဴတင္းေပါက္ေအာက္ဖက္ေဘာင္က ေျမျပင္မွေလးေပခန္႔သာျမင့္သည္။ သံဇကာေတြ သစ္သားတန္းေတြကာထား ျခင္းမရွိသျဖင့္ ျပဴတင္းေပါက္ေဘာင္ကို ခို၍ဆြဲတက္ပါက အသာေလးတက္လို႔ရေပၿပီ။
ေက်ာ္ေက်ာ္ဆိုေသာေကာင္ေလး အခန္းထဲသို႔ေရာက္ၿပီဆိုသည္ကို ေထြးႏြယ္သိလိုက္ၿပီ…။ မၾကာလိုက္ ျပဴတင္းေပါက္ဖက္ကို ေက်ာေပး၍ေစာင္းအိပ္ေနေသာ ေထြးႏြယ္၏တင္သားႀကီးေနာက္ဖက္သို႔ ေအးစက္ေသာအရာေလးတစ္ခုက လာ၍ထိသည္။ ေကာင္ေလးေၾကာက္ေန ထင္သည္။ လက္ဖ်ားေလးေတြေအးေနသည္ဟု ေထြးႏြယ္အသက္မွန္မွန္ရႈကာမ်က္လုံးမွိတ္၍ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရင္းေတြးမိလိုက္သည္။ ေထြးႏြယ္ ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ဆိုေသာေကာင္ေလးပို၍ရဲလာပုံရသည္။ ေထြးႏြယ္၏တင္သားႀကီးေတြကို သူ႔လက္ေလးျဖင့္မထိတထိေလးပြတ္ၾကည့္သည္။ လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ အိအိေဖာင္းေဖာင္းတင္သား ႀကီးေတြကို အသာေလးဖိဖိၾကည့္သည္။ စိတ္ထဲမွာမ႐ိုးမ႐ြျဖစ္လာေပမယ့္ ေထြးႏြယ္မလႈပ္ရဲ အသာေလးဆက္ၿပီးၿငိမ္ေနသည္။ ဒီေတာ…ေက်ာ္ေက်ာ္ပို၍ရဲလာသည္။ ေထြးႏြယ္၏တင္ သားႀကီးေတြကို သိသိသာသာႀကီးကိုင္တြယ္ကာ ဆုပ္နယ္လာသည္။
ေထြးႏြယ္ဆက္ၿပီး ၿငိမ္ေနလို႔မျဖစ္ေတာ့။ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမွန္းသိသြားရင္ ေကာင္ေလးထြက္ေျပးသြားလိမ့္ မည္။ ေထြးႏြယ္မ်က္လုံးကို ျဖတ္ကနဲဖြင့္ကာ လက္တစ္ဖက္က ေက်ာ္ေက်ာ္၏လက္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ရင္လ်ားထားေသာ ထမီကိုရင္ဘတ္မွဆြဲခြၽတ္လိုက္ကာ တစ္ပါတည္း ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ ““မမေထြး….ကြၽန္ေနာ္…..ဟို…..ဟို….”” ေက်ာ္ေက်ာ္က ေၾကာက္အားလန္႔အားေျပာေနေပမယ့္ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ေထြးႏြယ္၏ႏို႔ေတြကိုစူးစူးဝါးဝါးၾကည့္ေနသည္။ ေကာင္ေလးလက္ကိုကိုင္ထားေသာ ေထြးႏြယ္၏လက္ကမ လႊတ္…..က်န္လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ပါးစပ္ကိုလွမ္းပိတ္လိုက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့စကားသံရပ္သြားၿပီး ေထြးႏြယ္၏မ်က္ႏွာကိုလွမ္းၾကည့္သည္။ ရီေဝေသာမ်က္လုံးအစုံျဖင့္ သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေနေသာ ေထြးႏြယ္၏မ်က္ႏွာေလးက သူ႔ကိုၿပဳံးျပလိုက္တာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ ေထြးႏြယ္ကေက်ာ္ေက်ာ္၏ လက္တစ္ဖက္ကိုပါ လွမ္းကိုင္ကာ သူမဖက္ကိုဆြဲယူလိုက္ေတာ့ ေရငတ္တုန္းေရတြင္းထဲဆင္းခ်င္ေနသည့္ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာသူမအေပၚသို႔ေမွာက္လွ်က္သားက်လာၿပီး ခ်က္ျခင္းပင္ကုတင္ ေဘးတြင္ရွိေနေသးသည့္ သူ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပါ ကုတင္ေပၚဆြဲတင္လိုက္ၿပီး ေထြးႏြယ္ကိုအငမ္းမရဖက္ကာ ေထြးႏြယ္၏ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကို ဒလစပ္နမ္းလိုက္ရာမွ သူမ၏ရင္ ဘတ္ေပၚသို႔ ေက်ာ္ေက်ာ္၏မ်က္ႏွာကေမွာက္က်သြားသည္။ ကေလးတစ္ေယာက္ႏို႔စို႔သလို ေထြးႏြယ္၏ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ေက်ာ္ေက်ာ္က တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔သည္။ ေထြးႏြယ္ သူ႔ေက်ာျပင္ကို သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ရင္ဘတ္ေလးကိုႂကြကာႂကြကာ ျဖင့္ ႏို႔အစုံကို ေက်ာ္ေက်ာ္၏မ်က္ႏွာသို႔ ကပ္ကပ္ေပးသည္။ ေဘးကေန သူမေပၚေမွာက္ထားသည့္ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ကိုယ္ႏွင့္ပိေနေသာ ေထြးႏြယ္၏လက္တစ္ဖက္က တ႐ြ႐ြလႈပ္ရွား၍လာ သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ေပါင္ၾကားကိုစမ္း၍ပင့္ကိုင္သည္။ ““ဟယ္…အယ္..နဲတာႀကီးမဟုတ္ဘူး…လူကသာငယ္တာ….ပစၥည္းႀကီးက ခင္ေမာင္ေထြးေလာက္ကိုရွိသည္…”” ေက်ာ္ေက်ာ္ကေတာ့ ႏို႔စို႔တာမ၀ႏိုင္ေသး။
ႏို႔ႏွစ္လုံးကို တစ္လုံးၿပီးတစ္လုံး ဘယ္ျပန္ညာျပန္စို႔ေနသည္။ ေထြးႏြယ္၏လက္က သူ႔ပုဆိုးခါးပုံစကို အသာစမ္းၿပီးျဖဳတ္လိုက္ရာက ပုဆိုးၾကား သို႔တိုး၍၀င္သြားကာ လီးတန္ႀကီးကိုမိမိရရဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ပူေႏြးမာေက်ာလွေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးအေတြ႕က ေထြးႏြယ္စအိုေလးကို ရႈံ႕သြင္းမိသည္အထိပင္ျဖစ္သြားရသည္။ ေထြးႏြယ္ ေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးတန္ႀကီးကို အသာေလးပြတ္ေပးကာ ဖြဖြေလးကိုင္၍ဂြင္းတိုက္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ ဥႀကီးေတြကိုလည္းစမ္းၿပီး ဖြဖြေလးဆုပ္နယ္ေပးသည္။ ေကာင္ေလးက လည္းအလာႀကီး ေထြးႏြယ္၏ႏို႔ေတြကိုမျပတ္တမ္းစို႔ေနရင္း သူ႔လက္တစ္ဖက္က ေထြးႏြယ္၏ေပါင္ၾကားကိုစမ္းလိုက္သည္။ ေထြးႏြယ္ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုၿဖဲေပးလိုက္သည္။ ေထြးႏြယ္၏ေစာက္ ေမႊးေလးေတြကို ဖြဖြေလးပြတ္လိုက္ အသာေလးဆြဲလိုက္ျဖင့္လုပ္ေနသည္။ ေထြးႏြယ္အသဲယားလာၿပီး သူမလက္ထဲမွေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးႀကီးကို ခပ္သြက္သြက္ေလးဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္ သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္၏လက္က ေထြးႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ကို႐ြ႐ြေလးပြတ္ျပန္သည္။
““အို…..အဟင့္…ဟင့္…”” ေထြးႏြယ္ တစ္ကိုယ္လုံးတုန္သြားသည္။ ဟုတ္တယ္ေလ……။ ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ ေစာက္ဖုတ္ကိုမပြတ္တတ္ပြတ္တတ္ႏွင့္ လက္ဖဝါးနဲ႔ဖိၿပီး ပြတ္လိုက္ေတာ့ သူ႔လက္ဖဝါးက ျပဴးထြက္ေနေသာေစာက္ေစ့ေလးကိုပြတ္လွည့္လိုက္သလိုျဖစ္သြားသည္။ ေထြးႏြယ္ၿငီးသံေလးထြက္ကာ အသားေလးတုန္သြားတာကိုျမင္လိုက္ရၿပီး သူပြတ္တာဟုတ္ၿပီလို႔ သတ္မွတ္ကာ ထိုအတိုင္းထပ္၍ပြတ္ျပန္သည္။ ““အို….အို….ဟင့္…အို…”” ““ေက်ာ္….ေက်ာ္…ဘယ္နဲ႔လုပ္ေနတာလဲ….မမ မေနတတ္ေတာ့ဘူ…ထေတာ့….”” ေက်ာ္ေက်ာ္လည္းမေနႏိုင္ေတာ့ပါ။ ေထြးႏြယ္လက္ထဲက သူ၏လီးႀကီးက အဆမတန္ႀကီးကာ တေငါက္ေငါက္ျဖစ္ေနၿပီ။ ေက်ာ္ေက်ာ္ထထိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔ပုဆိုးကိုေခါင္းမွေနေက်ာ္၍ ခြၽတ္လိုက္ကာ သူ႔ကိုယ္ကိုေထြးႏြယ္၏ေျခရင္းဖက္သို႔အေ႐ႊ႕ ေထြးႏြယ္ကေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆြဲ၍ေထာင္ကာကားလိုက္ၿပီး ဒူးႏွစ္ဖက္ကိုသူမ၀မ္းဗိုက္ေပၚသို႔ ေရာက္ေအာင္ေကြးတင္ပစ္ လိုက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ၾကည့္ေနတုန္း ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားအထူအပါးႀကီးႏွစ္ခုက ပထမေတာ့တက္လာၿပီးေနာက္ ေစာက္ေစ့ေအာက္ဖက္အကြဲေၾကာင္းေနရာေလးေဘးႏွစ္ဖက္ သို႔ဆြဲတင္လိုက္သလိုၿပဲသြားသည္။
တြင္းေပါက္ေလးေတာ့ ေပၚမလာပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီေနရာေလးကို သူ႔လီးထိပ္ႀကီးေတ့လိုက္ၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္ဖိသြင္းလိုက္သည္။ ““ျဗစ္….ႁပြတ္…ႁပြတ္…အိုး….အို….အား….အား…”” ဖိသြင္းလိုက္ေသာလီးကို ေက်ာ္ေက်ာ္ကအရွိန္မထိမ္းႏိုင္ လီးကတစ္ခါတည္းအဆုံး၀င္သြားသည္။ ေထြးႏြယ္၏ေက်ာေလးေကာ့တက္သြားၿပီး မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕ကာသြား၏။ လန္႔ၿပီးၿဗဳံးက နဲတစ္ဆုံး၀င္သြားေသာ လီးကိုညႇစ္လိုက္မိေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္တန္႔ကနဲျဖစ္သြားၿပီးအတင္းနင္းေဆာင့္ေတာ့သည္။ ““ႁပြတ္….ဖြတ္….ဖြတ္…ပလြတ္….ျဗစ္….ႁပြတ္….”” ““အင္း….ဟင္း…..အိုး…အိုး….အဟင္း….”” မထူးေတာ့ၿပီ သူေဆာင့္ခ်င္သလိုသာေဆာင့္ေစေတာ့ ေထြးႏြယ္ကေအာက္ကေကာ့ေကာ့ေပးၿပီး သူမစိတ္ေတြကိုလႊတ္ထားေပးလိုက္သည္။ သူမ၏ကိုယ္ေဘးတြင္ ေထာက္ထားေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္၏လက္တစ္ဖက္ကိုဆြဲယူၿပီး ႏို႔ေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ သေဘာေပါက္သြားေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္ကႏို႔ႏွစ္လုံးကိုစုံကိုင္၍ ဆက္ေဆာင့္သည္။““ႁပြတ္…..ပလြတ္…ဖြတ္…..ဖြတ္…အိုး….အိုး….အ….အ…..ေက်ာ္…..အီး…ဟင္း….”” ေထြးႏြယ္ေခါင္းေလးႂကြတက္လာၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးေတာင့္သြားခိုက္ ေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးထိပ္မွလည္း သုတ္ရည္မ်ားပန္းထြက္ကာ ႏွစ္ေယာက္သားၿပိဳင္တူၿပီးသြားၾကေလသည္။ ၿပီးးး

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *