October 15, 2024

က်မ အရမ္းစြဲသြားၿပီ ဦးေလး

“ ႁပြတ္…စြပ္….စြပ္….”
“ အ….အား….”
“ သိပ္နာေနလား….”
“ အင္း….ဟင္း…”
မေန႔ညကမွစၿပီးခံဖူးသည့္ ေစာက္ပတ္က အခုဒုတိယညေရာက္လာေပမယ့္ လိုးၿပီးရင္း လိုးရင္း လုပ္ေနတာေၾကာင့္ နာက်င္က်ိန္းစပ္ေနသည္။ အပ်ိဳေဖာ္ဝင္ဝင္ျခင္း ခိုးရာလိုက္ခဲ့သည့္ အက်ိဳးဆက္ေတြပါ။ ဆီးခုံ ေမြးညႇင္းႏုေလးေတြ စထြက္ခါစမို႔ ေစာက္ဖုတ္ ႏုတ္ခမ္းသားႏုႏုေလးေတြက်ိန္းစပ္ေနေလသည္။

“ ဒါဆို မနက္မွဆက္လုပ္မယ္ေလ….”
“ ဟင့္အင္း….ဝင္ေနၿပီပဲကြာ….ေျဖးေျဖးလုပ္…. ေနာက္မွၾကမ္းခ်င္ၾကမ္းေပါ့….”
အားအင္ခ်ိနဲ႔ေသာ သြယ္သြယ္၏ ေလသံေလးက အိမ္ေထာင္ဦး ဒုတိယည၏ ဂီတသံစဥ္ေလး ျဖစ္ေနသည္။ အထဲ ကို တစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္ေနၿပီ။ အရည္ၾကည္ေတြက ႐ႊဲကနဲ ႐ႊဲကနဲ ထြက္လာေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္အုံတစ္ခုလုံး၏ အျပင္ဖက္ ေရာ အတြင္းဖက္မွာပါရွိသည့္ ႂကြက္သားေတြ အသားစိုင္ေတြက တေျဖးေျဖး မာက်စ္ကာ ေဖာင္းထလာၾကၿပီ။ ဒီအေျခအေန တြင္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ရပ္လိုက္လို႔ျဖစ္မလဲ။ သြယ္သြယ္မွာ ဒီအခ်ိန္တြင္ အလိုးရပ္လိုက္မည့္ဒဏ္ကို မခံႏိုင္ပါ။

“ သြယ္ သိပ္နာေနမွာစိုးလို႔ပါ….”
“ လုပ္မွာလုပ္ကြာ စကားေျပာမေနနဲ႔….”
ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ၿငိမ္၍စိမ္ထားေသာ လီးေခ်ာင္းပူပူမာမာႀကီးကို အျမန္ဆုံးျပန္၍ လႈပ္ရွားေစခ်င္ေနသည္။ တင္း ေနေသာ ဖင္ႀကီးမွာ ဝင္း၍ေဖြးေနသည္။ ထိုဖင္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းၾကားမွ ျပဴးၿပီးထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေသးေသးေလးမွာ ဖူးထြက္ေနသည္။ ခါးေလးကို စုံကိုင္၍ လီးကို တစ္ခ်က္ခ်င္း ဆြဲဆြဲႏႈတ္ကာ လိုးေပးသည္။

“ ႁပြတ္….ႁပြတ္…ဖြတ္….ႁပြတ္….”
“ အင့္….အင္း…..ဟင္း…..အ….အ….အင္း…..”
“ သြယ္သြယ္ နာေသးလား….”
“ တေျဖးေျဖးေပ်ာက္လာၿပီ….လုပ္….အကို႔ သေဘာက်သာလုပ္ေတာ့….”
“ ႁဗြတ္….ႁပြတ္…စြပ္….ဖြတ္….”
“ အင့္….အမေလး….ေလး…အကိုရယ္….”
သြယ္သြယ္၏ ဖင္ႀကီးေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ႏွင့္ လုပ္ေပးလာသည္။ အရည္ၾကည္ေလးေတြက ပထမေခ်ာ္ခြၽတ္ေခ်ာေမာ ေနရာမွ အထဲတြင္ တေျဖးေျဖးေစးထန္းလာသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္မိေနၾကသည္။


လင္မယားညားတာမွ တစ္ပတ္ပင္မျပည့္ေသး။ သိန္းေအးက အလုပ္ျဖင့္ နယ္သို႔ဆင္းသြားရသည္။ သိန္းေအး အလုပ္ က အေဆာက္အဦး ေဆးသုတ္သည့္ ကန္ထ႐ိုက္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင့္ အတူတြဲလုပ္သည္။ နယ္တြင္ တိုက္သုံးလုံး လက္ခံထားသည္။ အေဆာက္အဦးအျပင္ဘန္းသာမက အတြင္းဖက္ နံရံၾကမ္းခင္း၊ အခန္းစီး မ်က္ႏွာက်က္ေတြပါ တစ္တိုက္ လုံး လက္ခံထားေတာ့ အနည္းဆုံး တစ္လေလာက္ၾကာမည္။

ဒီေတာ့ သြယ္သြယ္ တစ္ေယာက္ထဲ အိမ္တြင္ေန၍ မျဖစ္ ေတာ့။ အမျဖစ္သူတို႔ အိမ္သို႔ေျပာင္း၍ ေနခဲ့ရသည္။ သြယ္သြယ္၏ အမ ႏြယ္ႏြယ္က သာေကတ (၇) ရပ္ကြက္ထဲတြင္ေနသည္။ သူ႔ေယာက္်ား ကိုစိုးက လိုင္းကားဒ႐ိုက္ဘာ။ သားသမီးမရွိေတာ့ ဆယ္ေပအိမ္ေလး တစ္လုံးကို အပိုင္ဝယ္၍ေနႏိုင္ခဲ့သည္။ အရင္က သြယ္သြယ္မွာ အမျဖစ္သူႏွင့္ အတူေနခဲ့ရာမွ သိန္းေအးႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး အိမ္ခြဲဆင္းသြားတာျဖစ္သည္။
ဒီေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္းက သြယ္သြယ္အဖို႔ စိမ္းမေနပါ။ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း အိမ္နီးခ်င္းေတြနဲ႔ သြယ္သြယ္ ေနေပ်ာ္ပါ သည္။ ဒါေပမယ့္ အိပ္ယာဝင္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ လင္ျဖစ္သူကို သတိရလွသည္။ ဟိုတုန္းက အေၾကာင္းေတြကို ျပန္ေတြးၿပီး သတိရေနတတ္သည္။ သြယ္သြယ္ စိတ္ကူးယဥ္ေတြးေတာမိေနတာက မဆုံးေသး။ အခန္းထဲမွ အမျဖစ္သူတို႔လင္မယား၏ အသံက သဲ့သဲ့ထြက္၍လာသည္။

“ ႁပြတ္….ႁပြတ္….စြပ္….စြပ္….ဘြပ္….ျပစ္….”
“ အင့္….အင့္….အင့္….အင့္…”
အိမ္ေလးက ၿငိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲခါယမ္း၍ တကြၽီကြၽီျမည္ေနသည္။
“ ေျဖးေျဖးပါဆို ကိုစိုးကလဲ….”
“ ေျဖးေျဖးလုပ္ရတာ အားမရဘူးဟ….”
“ အျပင္ဖက္မွာ သြယ္သြယ္ရွိတယ္….”
“ သူလည္း အိမ္ေထာင္က်ေနၿပီပဲကြာ…. သူအပ်ိဳတုန္းက ငါအသံမျမည္ေအာင္ ႀကိတ္လုပ္ခဲ့တာပဲ…. ခုေတာ့ မတားပါနဲ႔ကြာ….”
“ ႁပြတ္….ႁပြတ္….စြပ္….စြပ္….ႁပြတ္….ႁပြတ္….”
“ အင့္….အင့္….အင့္….”
ႏြယ္ႏြယ္ႏွင့္ ကိုစိုးတို႔ အသံက ခပ္အုပ္အုပ္ ေျပာေနေသာ္လည္း သြယ္သြယ္မွာ သူတို႔အသံေတြကို သဲသဲကြဲကြဲၾကား ေနရသည္။ သြယ္သြယ္ သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ခ်၍ ထဘီေလးကို ဆြဲလွန္ကာ လက္ကေလးတစ္ဖက္က အရည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ႐ြ႐ြေလး ပြတ္ေပးေနမိသည္။ စိတ္ထဲတြင္ ဝမ္းနည္းသလိုလည္း ခံစားေနရသည္။

“ ႁပြတ္….ႁပြတ္….ဖြတ္…ဖြတ္….”
“ အင္း….ဟင္း….အင့္…ဟင္း….ဟင္း…. ေကာင္းလိုက္တာ ကိုစိုးရယ္….ဟင္း….ဟင္း….”
မေအာင့္ႏိုင္ မအီးႏိုင္ဘဲ ညီးတြားလိုက္ေသာ အမျဖစ္သူ ႏြယ္ႏြယ္၏ ညီးတြားသံ ေနာက္ဆုံးစကားရပ္က သြယ္သြယ္ ကို အိပ္ယာထဲမွ ေငါက္ကနဲ ထထိုင္သြားေစသည္။ တဆက္ထဲ သြယ္သြယ္ ျခင္ေထာင္ကို မ၍ ထြက္လိုက္သည္။ အိမ္က ဆယ္ေပအိမ္ျဖစ္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ခန္းႏွင့္ အတြင္းဖက္ကို ဝါးထရံျခား၍ကာထားသလို ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္ႏွင့္လည္း ဝါးထရံျခား ၍ ကာထားသည္။
သြယ္သြယ္ အိပ္တာက မီးဖိုေခ်ာင္ေခါင္းရင္း ပိုင္းဖက္တြင္ျဖစ္သည္။ ေျခရင္းဖက္တြင္ ဝင္ေပါက္ထြက္ ေပါက္တစ္ခုရွိ၍ ထိုဝင္ေပါက္ထြက္ေပါက္၏ အျပင္ဖက္တြင္ ငါးေပပတ္လည္ခန္႔ အဖီေလးထိုး၍ မီးဖိုရွိသည္။ ျခင္ေထာင္ထဲမွ ထြက္လာၿပီးသည္ႏွင့္ သြယ္သြယ္မွာ မီးဖိုေခ်ာင္ႏွင့္အတြင္းဖက္ ပိုင္းျခားကာထားေသာ ထရံနားသို႔ ကပ္၍ တစ္ဖက္သို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ အိမ္ေရွ႕ခန္းတြင္ ထြန္းထားေသာ ႏွစ္ေပမီးေခ်ာင္း၏ အလင္းေရာင္က သူမ၏အမ ႏြယ္ႏြယ္တို႔ အိပ္ ခန္းထဲသို႔ လင္းလင္းခ်င္းခ်င္း ဝင္ေရာက္လ်က္ရွိသည္။
ျမင္လိုက္ရသူ သြယ္သြယ္သည္ ေသြးသားေတြ ေသာင္းက်န္းေနသည့္အၾကားကပင္ မ်က္စိရွက္သြားသည္။ ကိုစိုးေရာ ႏြယ္ႏြယ္ပါ ႏွစ္ေယာက္စလုံးတြင္ အဝတ္အစားမရွိၾကေပ။
ႏြယ္ႏြယ္က အိပ္ယာေပၚတြင္ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ျပားေနေအာင္ဝပ္၍ ဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္ေပးထားၿပီး ကိုစိုးက ေနာက္မွေန၍ သူမ၏ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ခုကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ဆုပ္ကိုင္ကာ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနသည္။
ေနာက္ သို႔စူထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးထဲသို႔ လီးႀကီးအရည္တ႐ႊဲ႐ႊဲျဖင့္ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ျဖစ္ေနေသာေနရာကို အေသအခ်ာၾကည့္လိုက္မိရင္း သြယ္သြယ္ အသက္ေအာင့္လိုက္မိကာ တစ္ကိုယ္လုံး ၾကက္သီးျဖန္းကနဲထသြားမိသည္။ အိမ္ ေထာင္သည္ဘဝေရာက္လို႔ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အလိုးခံခဲ့ရေပမယ့္ ဒီလိုေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမ ပယ္ပယ္နယ္နယ္လိုးေနၾကတာမ်ိဳး ကို သြယ္သြယ္ တစ္ခါမွ မျမင္ဘူးခဲ့ေပ။ အျမင္ဆန္းသေလာက္ ကာမမီးရွိန္ကလည္း ငယ္ထိပ္ထိေရာက္လာသည္။ ဒူး ေထာက္၍ ထိုင္လိုက္ကာ သြယ္သြယ္သည္ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ခ်ဲလိုက္ၿပီး ထဘီကို လွန္တင္ကာ သူမ၏ လက္ကေလးက ေစာက္ပတ္ေပၚသို႔ ျပန္၍ေရာက္သြားျပန္သည္။
“ ႁပြတ္….ဖြတ္….စြပ္….စြပ္….ဖြတ္…. ေဆာင့္စမ္းပါ….. လုပ္စမ္းပါ….ကိုစိုးရယ္… .နာနာေလး…. အင္း….ဟင္း…ဟင္း …အင္း….”
ေစာေစာက ေျဖးေျဖးလုပ္ပါဆိုခဲ့ေသာ ႏြယ္ႏြယ္မွာ အခုပြဲၾကမ္းလာၿပီ။ ကိုစိုးကလည္း အႀကိဳက္ေတြ႕သြားသည္။ တင္သားႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ထားေသာ သူ၏ လက္ႏွစ္ဖက္က ႏြယ္ႏြယ္၏ ခါးေပၚေရာက္သြားၿပီး ခါးေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ညႇပ္ကိုင္ကာ သူ၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို တဆုံးနီးပါး ထုတ္ထုတ္ၿပီး အားရပါးရ ေဆာင့္ေတာ့သည္။
“ ႁပြတ္….ဖြတ္….စြပ္….စြပ္….ဖြတ္….ႁပြတ္….”
“ အင္း….ဟင္း….ေကာင္းလိုက္တာ ကိုစိုးရယ္…. ဟင္း….ဟင္း…. ဘယ္လိုေကာင္းမွန္းမသိဘူး…. ဟင္း….ဟင္း….. ဟင္း….”
တမိုက္ေလာက္ရွိေသာ လီးတန္ တုတ္တုတ္မဲမဲႀကီးက အလိုးခံေနေသာ အမျဖစ္သူ ႏြယ္ႏြယ္၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ အားရပါးရ လိုးေဆာင့္ရင္း သူမ၏ ေသြးသားေတြကိုသာ ထိုးဆြေနတာမဟုတ္။ ၾကည့္ေနေသာ သြယ္သြယ္၏ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ ေသြးသားေတြကိုလည္း အျပင္းအထန္ ထိုးဆြေနေလသည္။ အရည္ၾကည္ေတြ ဆက္တိုက္ထြက္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္းဝသို႔ သြယ္သြယ္၏ လက္ေခ်ာင္းေလးထိုးသြင္းမည္ျပဳၿပီးမွ သြယ္သြယ္၏ အၾကည့္က မီးဖိုေခ်ာင္ေျခရင္းဖက္သို႔ ေရာက္သြားသည္။
ညေနေစ်းမွ သူမကိုယ္တိုင္ဝယ္ခဲ့သည့္ ခရမ္းသီးမ်ားကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သြယ္သြယ္ တစ္ဖက္ခန္းသို႔ တစ္ခ်က္ေခ်ာင္း ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ ခရမ္းသီးမ်ားရွိရာအနီးသို႔ ေလွ်ာက္လာၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္ကာ အရွည္ေလးလက္မေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ႏွင့္ လုံးပတ္တစ္က်ပ္လုံးေလာက္ရွိေသာ ခရမ္းသီးေလးတစ္လုံးကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး ေနာက္မွနံရံသို႔ ေက်ာမွီ၍ ခပ္ ေလွ်ာေလွ်ာေလးထိုင္ကာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေထာင္၍ကားလိုက္ၿပီး ထဘီေလးကို လွန္တင္လိုက္ျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ အေမႊး ေလးေတြ ခပ္စိပ္စိပ္ေပါက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ဖဝါးျဖင့္ သုံးေလးခါေလာက္ ပြတ္တိုက္ၿပီးမွ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ကို အသာၿဖဲ၍ ခရမ္းသီးကို ေတ့လိုက္သည္။
“ အင္….ဟင့္….ဟင့္….”
ခရမ္းသီးထိပ္ႏွင့္ ေစာက္ေစ့ေလးကို ထိုးေမႊရင္း သြယ္သြယ္ တစ္ကိုယ္လုံး ဆတ္ဆတ္တုန္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့မွ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာ ခရမ္းသီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တေျဖးေျဖးႏွဲ႔၍ သြင္းယူရင္း သြယ္သြယ္၏ ပါးစပ္ေလးက ဟ၍ ဟ၍ လာ သည္။ သြယ္သြယ္လက္ထဲမွ ခရမ္းသီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ဝင္ႏိုင္သေလာက္ဝင္ေအာင္ သြင္းသည္။
“ ကြၽတ္….ကြၽတ္….ကြၽတ္….အဟင္း….ဟင္း….”
ခရမ္းသီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲမွ တဝက္ေလာက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ ႏွင့္ လုပ္သည္။ ခရမ္းသီးကို ႐ိုး႐ိုးသြင္းတာထုတ္တာမဟုတ္ဘဲ လက္ျဖင့္ ကိုင္ထားရင္းက ခရမ္းသီးကို လွည့္၍ လွည့္၍ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ေမႊေမႊၿပီး သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္ေနတာျဖစ္သည္။ ဒီအခ်ိန္တြင္ သြယ္သြယ္အား ေတြ႕ျမင္ရသူ မည္သူမဆို သြယ္သြယ္မွာ တဏွာႀကီးေၾကာင္း ေကာက္ခ်က္ခ်မည္မွာ မလြဲဧကန္ျဖစ္ေလသည္။
“ စြပ္…စြပ္….စြပ္…..အင္း…အင္း….ဟင္း…. ဟင္း…..”
အရည္ေတြက ႐ႊဲသထက္႐ႊဲ႐ႊဲၿပီး ထြက္လာသလို သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္ေနေသာ ခရမ္းသီးေလးကလည္း အဝင္ အထြက္ သြက္လက္လ်င္ျမန္၍လာသည္။
“ စြပ္….ႁပြတ္….စြပ္….စြပ္…..အင္း….ဟင္း…. ဟင္း.. .အင္း….. အင္း….ကြၽတ္….ကြၽတ္….”
သြယ္သြယ္မွာ အားမလိုအားမရျဖင့္ လွ်ာေလးကို ထုတ္၍ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ယက္လိုက္ၿပီး ခရမ္းသီးကို သြက္ သြက္ႀကီး အထုတ္အသြင္း လုပ္ေနသည္။ ခဏမွ်အၾကာတြင္ေတာ့ သြယ္သြယ္မွာ ေမးေၾကာေလးေတြ ေထာင္ထလာေအာင္ အံကိုႀကိတ္လိုက္ၿပီး ခရမ္းသီးကို လက္ျဖင့္အေသအခ်ာဆုပ္ကိုင္၍ ခပ္ျပင္းျပင္းေလးအခ်က္ ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ထိုး စိုက္ကာ….
“ အ….အ…အင္း….အီး….”
ဟူေသာ မသဲမကြဲညီးသံေလးႏွင့္အတူ တစ္ကိုယ္လုံး ေပ်ာ့က်သြားေလေတာ့သည္။
“ လူပ်ိဳႀကီး….ခုမွအိပ္ယာထလာသလား….”
အသံၾကား႐ုံႏွင့္ မသန္းရီမွန္း ေဖတင္ သိလိုက္သည္။ လက္တစ္ဖက္က သြားပြတ္တံကိုင္ရင္း အိမ္ေရွ႕ေရစည္ေဘး သို႔ မ်က္ႏွာသစ္ရန္ ဆင္းလာေသာ ေဖတင္ ေခါင္းရင္းအိမ္ဖက္သို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
“ ဟုတ္တယ္ မသန္းရီေရ….အလုပ္ပိတ္ရက္မို႔ ေနျမင့္ေအာင္ အိပ္လိုက္တာ….ဟဲ….ဟဲ….”
မသန္းရီစကားရွည္တတ္မွန္းသိ၍ မေျပာခ်င္ဘဲႏွင့္ ေဖတင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေဖတင္က သူမကိုလည္း စူးစူးရဲရဲ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ကေလးတစ္ေယာက္အေမ အသက္(၃၅)ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ မသန္းရီက ပါတိတ္တပတ္ႏြမ္းဝမ္းဆက္ေလးႏွင့္ လွခ်င္တိုင္း လွေနသည္။ အရပ္ ၅ ေပပင္မျပည့္ ခႏၶာကိုယ္က တလုံး တခဲႀကီးမဟုတ္ေသာ္လည္း စြဲမက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ေတာ့ အခ်ိဳးက် ဖြံ႕ထြားလုံးတစ္စြင့္ကား၍ေနသည္။ သူ႔ကို ေဖတင္ စူးစူးရဲရဲၾကည့္ေနမွန္းသိ၍ မသန္းရီ မ်က္ႏွာရဲသြားသည္။
“ သိပါဘူးေတာ္….လူပ်ိဳႀကီးေတြ ညဖက္ဘာေတြ အလုပ္ရႈပ္ေနမွန္းမွ မသိတာ….ဟင္း….ဟင္း….”
“ သန္းရီကလည္းဟာ ေစာေစာစီးစီး လုပ္ၿပီ….”
ေဖတင္ သူမထံမွ အၾကည့္ကိုလႊဲလိုက္ၿပီး ေရစည္ေပၚမွ ေရဖလားကို လွမ္း၍ကိုင္လိုက္သည္။
“ အမသန္းရီကလည္း က်မဦးေလးက ႐ိုးပါတယ္… .အဲ့လိုမေျပာပါနဲ႔…. ဟင္း…ဟင္း….”
အဲ လာျပန္ၿပီတစ္ေယာက္။ ေဖတင္ ေျခရင္းအိမ္ဖက္သို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ တီရွပ္အျဖဴေရာင္ေလးႏွင့္ ထဘီအနက္ ေလးႏွင့္ ရယ္ႀကဲႀကဲလုပ္ကာ ရပ္ေနေသာ သြယ္သြယ္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
“ ေအး….ဟုတ္သားပဲဟာ….ညီးပဲ သန္းရီကို ၾကည့္ေျပာပါေတာ့….”
“ မိသြယ္….ညီးဘာသိလို႔လဲ…. ဒီလူပ်ိဳႀကီးအေၾကာင္းကို ေနာက္မွငါေျပာျပမယ္…. လာ….သြားၾကမယ္….”
“ အမ…ေစ်းျခင္းေတာင္းမပါဘူးလား….”
“ ညီးကေရာ…”
“ ဟင္း….ဟင္း…အမ ျခင္းေတာင္းထဲ ကပ္ထည့္မလို႔ ဝက္သားတစ္မ်ိဳးထဲဝယ္မွာ….”
“ ေကာင္မေလးေနာ္…. အေခ်ာင္ေတာ္ေတာ္လိုက္… .ဟင္း….ဟင္း….ညီးလည္း မလြယ္ဘူး….”
“ လာပါ အမရာ….ကြၽတ္ကြၽတ္အိတ္ဝယ္ၿပီး ထည့္ၾကတာေပါ့….”
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ လမ္းမေပၚေရာက္သြားၾကလွ်င္ ေဖတင္က မသိမသာခိုး၍ၾကည့္လိုက္သည္။ သြယ္သြယ္ရဲ႕ အလုံး အထည္ကလည္း မေသးလွပါလား။ သန္းရီေလာက္ကို ရွိေနသည္။ ေဖတင္၏ အေတြးက မဆုံးေသး။ သူ႔ထံသို႔ သမင္လည္ ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာ မသန္းရီ၏ မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ ဆုံမိလိုက္သည္။ ေဖတင္ သူမတို႔ကို ခိုးၾကည့္ေနတာေတြ႕ေတာ့ မသန္းရီ မ်က္ႏွာၿပဳံးၿဖီးၿဖီး ျဖစ္ၿပီး ျပန္လွည့္သြားသည္။
မသန္းရီ ေယာက္်ားေအာင္ခ်စ္က သေဘၤာက်င္းတြင္ အလုပ္လုပ္သည္။ သူတို႔တြင္ သမီးတစ္ေယာက္ရွိၿပီး ဒီႏွစ္ ဆယ္တန္းေျဖရမည္ ျဖစ္သည္။ သားသမီးမရွိေသာ ေအာင္ခ်စ္၏ အမက အကုန္အက်ခံကာ ေဘာ္ဒါထားေပးထားသည္။ ေအာင္ခ်စ္ အလုပ္က တစ္ပတ္မွ ႏွစ္ရက္ခန္႔သာ အိမ္ျပန္နားရသည္။ တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနေသာ မသန္းရီမွာ မိန္းမခ်င္း အေဖာ္မ်ားႏွင့္ သူမ၏အိမ္တြင္ တ႐ုံး႐ုံးျဖစ္လ်က္ရွိသည္။ မသန္းရီတို႔ ဒီအိမ္တြင္ေနလာတာ သူတို႔၏ သမီးေလးတစ္သက္ပင္ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေတာ့ ေဖတင္ႏွင့္က ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ေတြလို ေျပာမနာဆိုမနာျဖစ္ေနသည္။
သြယ္သြယ္ဆိုေသာ ေကာင္မေလးကေတာ့ ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္းကတည္းက ေဖတင္တို႔ ထိန္းလာတာျဖစ္သည္။ ေဖတင့္ အေမ ေဒၚေအးရွိတုန္းကဆိုလွ်င္ သြယ္သြယ္က ေဒၚေအး၏ လက္ကတုံးေတာင္ေမႊး။ အိမ္မွာလာၿပီး စားလိုက္၊ အိပ္လိုက္ လုပ္ေန႐ုံမက ေဒၚေအးဘယ္သြားသြား အေဖာ္အျဖစ္ သြယ္သြယ္ကပါတတ္သည္။ အခု ေဖတင့္အေမ ေဒၚေအးဆုံးသြားတာ ေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။ သြယ္သြယ္ပင္လွ်င္ အပ်ိဳေဖာ္ဝင္၍ အိမ္ေထာင္ပင္ က်သြားၿပီျဖစ္သည္။
ေဖတင္တို႔က သားအမိ ႏွစ္ေယာက္ထဲေနတာ ျဖစ္သည္။ အခု မိခင္ျဖစ္သူက မရွိေတာ့သည့္အခါ ေဖတင္တစ္ေယာက္ထဲ ေနထိုင္ခဲ့တာျဖစ္ေလသည္။ ေဖတင္မွာအရပ္ေျခာက္ေပေက်ာ္ခန္႔ျမင့္ၿပီး ေပါင္ခ်ိန္ ၂၅၀ ေက်ာ္ခန္႔ျမင့္ကာ အလုပ္က ဝပ္ေရွာ့ဆရာျဖစ္သည္။ အလုပ္ဆင္းသည့္ရက္တြင္ သူေဌးက ထမင္းေကြၽးသည္။ အလုပ္ပိတ္ရက္ ဆိုလွ်င္ လမ္းထိပ္က ထမင္းဆိုင္မွာ စားသည္။ ဒါက တစ္ခါတစ္ရံမ်ိဳးမွသာ စားျဖစ္တာျဖစ္သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေခါင္းရင္းအိမ္မွ မသန္းရီႏွင့္ ေျခရင္းအိမ္မွ ႏြယ္ႏြယ္ႏွင့္ သြယ္သြယ္တို႔ အိမ္မွလည္း အလုပ္ပိတ္ရက္ဆိုလွ်င္ ထမင္းဟင္းမ်ား သူ႔တစ္ေယာက္ စာ လာပို႔တတ္သည္။
ဆယ္ေလးငါးႏွစ္အတူတူ ေနလာၾကတာဆိုေတာ့ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈက ေဆြမ်ိဳးေတြလို ျဖစ္ေနၾကေလ သည္။ ေဖတင္ အိမ္ေပၚသို႔ျပန္ေရာက္၍ မ်က္ႏွာသုတ္ၿပီး ေဘးျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ သြယ္သြယ္တို႔ အိမ္ကို ေတြ႕ လိုက္ရသည္။ ေဖတင္ မသန္းရီေျပာသြားေသာ
“ ညက ဘာေတြအလုပ္ရႈပ္ေနမွန္းမွ မသိတာ…”
ဆိုေသာ စကားကို အမွတ္ ရလိုက္သည္။ သူတို႔အိမ္ေတြက (၁၀)ေပအိမ္ေလးေတြျဖစ္ၿပီး တစ္အိမ္ႏွင့္တစ္အိမ္က သုံးေပမွ်သာ ကြာျခား၍ ညလူေျခ တိတ္ခ်ိန္တြင္ တစ္ဖက္မွ ကိုစိုးႏွင့္ ႏြယ္ႏြယ္တို႔ ကဲၾကသည့္အသံေတြက အတိုင္းသားၾကားေနရသည္။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ ေဖတင္ မေနႏိုင္။ အိမ္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔ဝင္၍ ေခ်ာင္းတတ္သည္။ ဝါးထရံကာအိမ္ဆိုေတာ့ ေဖတင္အဖို႔ အေခြၾကည့္ရသည္ ထက္ပိုၿပီး ရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိလွသည္။ ညတုန္းကေတာ့ ေဖတင္ ကံဇာတာ တက္လာသည္။
ႏြယ္ႏြယ္တို႔ လင္မယား ကာမစပ္ယွက္ေနတာ တင္မက သြယ္သြယ္တစ္ေယာက္ စိတ္ေတြထၿပီး ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနပုံကိုပါ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေလသည္။
အိမ္ႏွင့္ (၇)ေစ်း မိန္းမေျခလွမ္း (၁၅) မိနစ္ခန္႔သာ ေလွ်ာက္ရသည္။ မသန္းရီႏွင့္ သြယ္သြယ္တို႔ ကားမစီးေတာ့ဘဲ ခပ္ေျဖးေျဖးပဲ ေလွ်ာက္လာၾကသည္။
“ အမသန္းရီ…..ဦးေလး ေဖတင္အေၾကာင္း ေျပာမလို႔ဆို….”
“ ေအာ္ ေအး….”
“ ေျပာေလအမ…”
“ ညီးကလည္းေအ…ေလာလိုက္တာ…. ဘယ္ကစေျပာရမလဲလို႔ စဥ္းစားေနတာ…. အင္း…. ဒီလိုေအ့…အကိုေဖတင္ က လူပ်ိဳႀကီးဆိုေတာ့ မိန္းမမရွိဘူး….”
“ ဟြန္း….ဒါမ်ား အဆန္းလုပ္လို႔….”
“ နားေထာင္စမ္းပါအုံးေအ….ညီးကလဲ….”
“ ဆက္ေျပာေလ….နားေထာင္ေနတယ္….”
“ ဟိုတစ္ေန႔က သူအလုပ္ကျပန္လာၿပီး ခဏေနေတာ့ ဒိုဘီကလာပို႔ထားတဲ့ သူ႔အဝတ္ေတြ ငါသြားပို႔တယ္…. အဲဒါ သူဘာလုပ္ေနတယ္ မွတ္လဲ….”
“ ဘယ္သိမွာလဲ….”
“ ႏိုင္ငံျခားကလာတဲ့ ဝတ္လစ္စလစ္ပိုစတာႀကီးကို ခ်ိတ္ၿပီး အဲဒီေရွ႕မွာရပ္ၿပီး ဂြင္းထုေနတယ္….”
“ အယ္….သူကလည္း မေနႏိုင္ ဝယ္စားလိုက္ရင္ ရတာပဲဟာ….”
“ မိန္းမမရွိေတာ့ သနားစရာေပါ့ဟာ….”
“ ဟီ…ဟိ….အမကလည္း ပါးစပ္က သနားေနတယ္ …. ထဘီခြၽတ္ၿပီး ဝင္သြားလိုက္ရင္ၿပီးေရာ….”
“ ေသနာမေလး….လင္ရမွ ပါးစပ္က ၾကမ္းလာတယ္ … .ညီးသာဝင္သြား….”
“ က်မကေတာ့ ဒါမ်ိဳးမႀကဳံေသးပါဘူး….”
“ ေနပါအုံးေအ….ငါ့စကား ဘယ္ေရာက္သြားလဲ မသိဘူး…. ငါေျပာခ်င္တာက အဲ့ဒါမဟုတ္ဘူး…. ငါေတြ႕လိုက္ရတဲ့ သူ႔ပစၥည္းႀကီး….”
“ ဘာ ေျပာစမ္း….ေျပာစမ္း….အမ ဘယ္လိုဟာႀကီးလဲ….”
ျပာျပာသလဲေမးလိုက္ေသာ သြယ္သြယ္အား မသန္းရီက လွည့္၍မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္သည္။
“ ေျပာမွာေပါ့ေအ…..ညီးကလဲျဖစ္ေနလိုက္တာ…. သူ႔ဟာႀကီးက သစ္သားျငဳပ္က်ည္ေပြ႕ႀကီးလား မွတ္ရတယ္ေအ…. နဲတာႀကီးမဟုတ္ဘူး….ငါျဖင့္ အဲဒါႀကီး ျမင္လိုက္ရၿပီး (၂)ရက္ေလာက္ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး လီးႀကီးမွာလည္း ေဂၚလီေတြ ပတ္ခ်ာလည္ျပည့္လို႔ ေၾကာက္စရာႀကီး….”
“ ဟိဟိ….အမကလည္း ျဖစ္ရတယ္…..ဟိဟိ….”
“ ဟဲ့ မသန္းရီတို႔ ဒီမွာ ငါးၾကင္းခုတ္သားေတြ ရွိတယ္ေနာ္….”
ေစ်းဝေရာက္၍ ေစ်းသည္တစ္ေယာက္က ဆီးႀကိဳေအာ္ေျပာလိုက္သံေၾကာင့္ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားစျပတ္သြား ၾကေလသည္။


ဟင္းပန္းကန္ေလးကိုင္၍ သြယ္သြယ္ သူမ၏ အိမ္ေပၚမွ ဆင္းလိုက္သည္ကို ေဖတင္ ေတြ႕လိုက္သည္။ သူ႔ဆီသို႔ သြယ္သြယ္လာေတာ့မည္။ အေပၚက ဝတ္ထားေသာ တီရွပ္အျဖဴေလးက ေစ်းသြားတုန္းက တီရွပ္ေလးျဖစ္ေပမယ့္ အထဲက ေဘာ္လီကိုေတာ့ ခြၽတ္ထားပုံရသည္။ အိမ္ေပၚမွအဆင္း ႏို႔ႏွစ္လုံးက ဗရမ္းဗတာ ခါရမ္းသြားသည္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ ေအာက္ဖက္ကဝတ္ထားတာေတာ့ ေစ်းသြားတုန္းက ထဘီအနက္ေလးမဟုတ္ဘဲ အေရာင္လြင့္ပ်ယ္စ ပြင့္႐ိုက္ထဘီ အနီ ေရာင္ေလးကို ဝတ္ထားသည္။
ေဖတင္ မသန္းရီကိုေတာ့ တိုက္စစ္ဆင္ၿပီးၿပီ။
သြယ္သြယ္ကိုလည္း တိုက္စစ္ဆင္ရဦးမည္။ ေဖတင္ ေငါက္ကနဲထ၍ အတြင္းခန္းဖက္သို႔ ဝင္လာလိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ အခန္းထဲတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ဝတ္လစ္စလစ္ပုံေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔ ပုဆိုးကို ကြင္းလုံးခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ေဖတင္က ညကသြယ္သြယ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနတာကိုေတြ႕ျမင္ခဲ့ရၿပီး ေနာက္ သြယ္သြယ္ကို မသင့္ေတာ္ေပမယ့္ အေတာ္လိုးခ်င္ေနတာ ျဖစ္သည္။ သြယ္သြယ္ကို အခုေတြ႕လိုက္ရေတာ့ သူ႔လီးႀကီးက ေထာင္းကနဲ ေထာင္းကနဲ ထ၍လာသည္။ ပုဆိုးခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေဖတင္က အိမ္ေရွ႕ခန္းႏွင့္ အတြင္းခန္း ဝင္ေပါက္ ထြက္ေပါက္ဖက္ကို တေစာင္းေပး၍ သူ႔လီးႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
သြယ္သြယ္အိမ္ေပၚသို႔ လွမ္းတက္လိုက္ေတာ့ ကိုေဖတင္ကို မေတြ႕ရ။ အသံျပဳမည္ ႀကံလိုက္ၿပီးေတာ့မွ မနက္က မသန္းရီ ေျပာသြားသည္ကို သတိရလိုက္ၿပီး လက္ထဲက ဝက္သားဟင္းပန္းကန္ေလးကို အိမ္ေရွ႕စားပြဲေပၚ တင္လိုက္ၿပီး ေျခသံမၾကားေအာင္ အတြင္းသို႔ဝင္သည့္အေပါက္နားကပ္၍လာၿပီး အထဲသို႔ ၾကည့္လိုက္သည္။
“ အာ….ဟာ….”
အမသန္းရီေျပာသည့္အတိုင္းပင္။ ဦးေလးေဖတင္၏ ပစၥည္းႀကီးက ျငဳပ္က်ည္ေပြ႕ႀကီးလား ေအာက္ေမ့ရသည္။ ဦးေလးေဖတင္က သူ႔ေရွ႕က ဝတ္လစ္စလစ္ပုံကို ၾကည့္ကာ သူ႔လီးႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး တစ္ခ်က္ျခင္း ဂြင္း တိုက္ေနသည္။ လီးႀကီးသာ ဧရာမျဖစ္တာမဟုတ္။ ေအာက္က ေဂြးအုမဲမဲႀကီးေတြကလည္း ေဖာင္းတင္းလုံးတစ္ၿပီး နဲတာႀကီး မဟုတ္။ ပုဆိုးကို ကြင္းလုံးခြၽတ္ခ်ထားသျဖင့္ သူ၏ တုတ္ခိုင္ေတာင့္တင္းလွေသာ ေပါင္တံႀကီးေတြကလည္း ႂကြက္သားအ ေျမာင္းေျမာင္းထ၍ ေနသည္။
သြယ္သြယ္၏စိတ္ေတြ ထိန္းမရေအာင္ ထ၍လာသည္။ သြယ္သြယ္ မ်က္ေစ့ကိုမွိတ္ကာ အခန္း တံခါးကိုမွီၿပီး ထဘီကိုမ၍ လက္လွ်ိဳသြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ဖြဖြေလးပြတ္၍ေပးေနမိသည္။ သူမ၏ ရင္တစ္ခုလုံး ဘေလာင္ဆူေစကာ ရာဂစိတ္မ်ား ထႂကြေလာင္ၿမိဳက္လာသည္။ အလိုးခံခ်င္စိတ္ေတြကလည္း ထိန္းမရေအာင္ ထ၍လာသည္။
ေဖတင္ ၿပဳံးလိုက္သည္။ သြယ္သြယ္က မသန္းရီထက္ပိုၿပီး ထန္သည္။ မသန္းရီတုန္းက ဒီလိုမ်ိဳးမဟုတ္ သူလုပ္ျပတာကို တဝၾကည့္ၿပီး တုန္တုန္ယင္ယင္ဆင္းျပန္ေျပးသြားသည္။ အခုေတာ့ သြယ္သြယ္က သူ႔ကိုပင္ ဂ႐ုမထားေတာ့ ေလာက္ေအာင္ စိတ္ေတြထေနၿပီ။ သြယ္သြယ္၏ ပါးျပင္ေလး ေႏြးကနဲတစ္ခ်က္ ခံစားလိုက္ရသည္။
“ ဟင္….ဦးေလး….”
“ လာ….ကုတင္ေပၚကို….”
“ ဟင့္အင္း….”
“ လာပါဆို…..အခ်ိန္ၾကာတယ္…..ခရမ္းသီးထက္ ပိုေကာင္းတယ္ဟ….သိလား…..”
သြယ္သြယ္ ရွက္စိတ္ေတြက ရာဂစိတ္ႏွင့္ အၿပိဳင္ျဖာသြားသည္။ သြယ္သြယ္ငိုင္၍အသြား ေဖတင္က သူမကို အ႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္လိုေပြ႕၍ ကုတင္ေပၚတင္လိုက္သည္။ ေဖတင္၏ လီးႀကီးက တရမ္းရမ္းျဖစ္ေနသည္။ သြယ္သြယ္ ေၾကာက္လြန္း၍ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားလိုက္သည္။ ေဖတင္က သူမ၏ ထဘီကိုလ်င္ျမန္စြာ ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။ ရိတ္ထားပုံရၿပီး ျပန္ေပါက္ကာစ အေမႊးငုတ္တိုေလးမ်ားျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္အထက္ဆီးခုံဝင္းဝင္းေလးကို လီးထိပ္လုံးလုံးႀကီးျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။
“ အ….အ….”
သြယ္သြယ္ တြန္႔ကနဲ တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားသည္။ အကြဲေၾကာင္းေလးၾကားသို႔ လီးထိပ္ကို ခပ္ဖိဖိေလးစိုက္ၿပီး အထက္ ေအာက္စုံခ်ီဆန္ခ်ီ ဆြဲေပးလိုက္သည္။ သြယ္သြယ္၏ ေပါင္ႏွစ္လုံး ကားခနဲျဖစ္သြားသည္။ လီးဒစ္ႀကီးကို ခါးလည္မွကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ေအာက္ဖက္နားရွိ အလိုးခံသည့္အေပါက္သို႔ ႏွစ္သြင္းဖိခ်လိုက္သည္။ သြယ္သြယ္ထံမွ ‘ အူး ’ ကနဲ အသံတစ္ ခ်က္ထြက္လာၿပီး ေကာ့တက္ကာအတင္း႐ုန္းသည္။ ေဖတင္က သြယ္သြယ္၏ တီရွပ္ေလးကို အေပၚသို႔လွန္တင္လိုက္သည္။
ေငါက္ကနဲ ေငါက္ကနဲ က်စ္လစ္မာတင္းေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံး ထြက္ျပဴ၍လာသည္။ ျဖဴဝင္းေသာႏို႔အုံႀကီးမ်ားတြင္ အေၾကာစိမ္းႀကီးမ်ားက ယွက္သန္းေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို စုံကိုင္ကာ ဖြဖြေခ်ေပးရင္း မသိမသာေလးဆြဲကာ လီးကို ေျဖးေျဖးခ်င္းစိုက္ခ်လိုက္သည္။
“ အိ….အိ….အ…..အေမ့ေရ ေသပါၿပီ .. အားျပန္ခြၽတ္ေပးပါ ကြဲသြားၿပီ…အီး…..”
လီးတန္ႀကီးက တဝက္ေလာက္ထိဝင္သြားကာ ေဂြးအုႀကီးမ်ားက သြယ္သြယ္၏ ဖင္ဝကို ဖိကပ္မိေနသည္။ အေမႊးၾကမ္းႀကီး မ်ား၏ ယားက်ိက်ိအထိအေတြ႕ႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ဇိကနဲစိုက္ဆင္းလာေသာ လီးတန္ႀကီး၏ အေတြ႕အရသာမ်ားေၾကာင့္ သြယ္သြယ္ ေလာကႀကီးကို ေမ့သြားကာ မ်က္ေတာင္မ်ားစင္းၿပီး တဟင္းဟင္းျဖစ္လာသည္။ ေဖတင္ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွ စြပ္ က်ယ္ခ်ိဳင္းျပတ္ကို ေခါင္းမွဆြဲ၍ ခြၽတ္လိုက္သည္။ ေဖတင္ ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြားၿပီ။ ထို႔ေနာက္ လီးကို တဆုံးသြင္းကာ ဖိကပ္ စိမ္ထားၿပီး ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ငုံ႔၍စို႔သည္။
“ ဟင္း….ဟင္း….အား ေသပါၿပီ ဟင္း…..အင္း…. ခြၽတ္…..ခြၽတ္ေပးပါ ဦးေလး ေသရပါေတာ့မယ္.. အေမေရ…”
ေစာက္ေခါင္းထဲက လီးက ခဏၾကာေအာင္ ၿငိမ္ေနေတာ့ သြယ္သြယ္ မေနတတ္ေတာ့။ အဖ်ားတက္သလို တဟင္း ဟင္းျဖစ္လာၿပီး ေဖတင္၏ လက္ေမာင္းအိုးႀကီးတစ္ဖက္ကို ထု႐ိုက္ရင္းအထဲမွ မဆန္႔မၿပဲဝင္ေနေသာ လီးႀကီးကိုလည္း ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ ညႇစ္၍ေျပာသည္။ ေဖတင္ကိုယ္ကိုႂကြကာ လီးကို ေလွ်ာကနဲဆြဲ၍ ထုတ္လိုက္သည္။
“ ႁပြတ္….ဖြတ္…အင္း….ဟင္း….”
ေဖတင္ လီးကို ျပန္၍ေဆာင့္အခ် သြယ္သြယ္က မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို တစ္ထြာေလာက္ျမင့္ေအာင္ ေကာ့ပင့္ေဆာင့္၍ လီးႀကီးကို ျပန္၍သြင္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ ေက်နပ္သြားပုံျဖင့္ ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာလွလွ သိပ္ထန္ေသာေကာင္မေလးကို ခ်ေနရၿပီမို႔ ေဖတင္ အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္၍ေနသည္။
“ သြယ္သြယ္….အေပၚကေနၿပီး စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ပါလား….”
“ အင္း….လုပ္မယ္….ဆင္း….ဆင္း….ဦးေလး…. ျမန္ျမန္ဆင္း…..”
သြယ္သြယ္ ရာဂစိတ္ေတြ ေပါက္ကြဲေနၿပီး အငမ္းမရေျပာၿပီး ပက္လက္ျဖစ္သြားေသာ ေဖတင္၏ အေပၚသို႔ ခြတက္ ကာ ဧရာမလီးႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္လိုက္ၿပီး အားရပါးရဖိေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။
“ ႁပြတ္…ဖြတ္….ျဗစ္….ျဗစ္….ႁပြတ္….အား…အ…. အား…..”
မိန္းမၾကမ္းေတာ့ ေယာက္်ားမခံႏိုင္ျဖစ္ရသည္။ လီးႀကီးအေပၚယံအေရျပားကို ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားျဖင့္ ဖိညႇပ္ကာ အားရပါးရဖိေဆာင့္ခ်လိုက္သည့္အတြက္ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လီးတဆုံးဝင္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ အေရျပားကို လီး အရင္းထိဖိဆြဲေဆာင့္ခ်လိုက္သလို ျဖစ္သြားသည့္အတြက္ က်င္ကနဲ နာသြားၿပီး ေဖတင္ မ်က္ႏွာႀကီးမဲ့သြားကာ ‘ အား ’ကနဲ အသံထြက္သြားသည္။
လီးတဆုံးဝင္သြားၿပီးေနာက္ သြယ္သြယ္က ဆီးခုံျခင္းပြတ္လွည့္ေပးကာ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ၿပီး ေဖတင္၏ ရင္အုပ္ႀကီးေပၚသို႔ သူမ၏ လက္ေလးမ်ားေထာက္လိုက္ၿပီး ရႈံ႕မဲ့မဲ့ျဖစ္ေနေသာ ေဖတင္၏ မ်က္ႏွာကို အငမ္းမရငုံ႔၍နမ္းသည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူမက ဖင္ကိုႂကြႂကြၿပီး တစ္ခ်က္ျခင္း ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးသည္။
“ ႁပြတ္….ႁပြတ္…ဖြတ္…စြပ္…ပလြတ္….ျဗစ္… .ႁပြတ္… .ျဗစ္….ျဗစ္…စြပ္….စြပ္….”
“ အင္း….ေကာင္းလားဟင္….ဦးေလး….”
“ အင္း….သြယ္သြယ့္ဟာေလးက ၾကပ္ညႇပ္ေနတာပဲ … .သိပ္ေကာင္းတာပဲ….”
“ ႁပြတ္….စြပ္….ျဗစ္….ႁပြတ္…..စြပ္….ႁပြတ္…..”
“ ဒါဆို ဦးေလးႀကိဳက္ရင္ က်မတို႔ ေန႔တိုင္း လုပ္ၾကမယ္ေနာ္….”
“ ႐ႊတ္….”
“ အင့္….အင့္….အင့္….ႁပြတ္….ႁပြတ္….စြပ္…. ျဗစ္….အင့္…. အ….ဖြတ္….ဖြတ္….ပလြတ္… .ျဗစ္…. ႁပြတ္…..”
အေဆာင့္မပ်က္ေျပာရင္း သြယ္သြယ္က ေဖတင္ကို ငုံ႔နမ္းျပန္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူတို႔ရွိရာ အတြင္းခန္းထဲသို႔ ဝင္လာသူကေတာ့ မသန္းရီပင္ ျဖစ္ပါသည္။ မသန္းရီမွာ ေဖတင္အတြက္ ထမင္းႏွင့္ဟင္းလာပို႔ရင္း ေဖတင္ႏွင့္ သြယ္သြယ္တို႔ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနၾကသည္ကို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ မသန္းရီ အေပါက္ဝမွ ရပ္၍သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ခဏရပ္ၾကည့္သည္။ ဟိုတစ္ေန႔ကတည္းက မသန္းရီမွာ ေဖတင္၏ ပစၥည္းႀကီးကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရၿပီး ႀကိတ္မႏိုင္ခဲမရ ျဖစ္ေနရသည့္အထဲ ေဖတင္ႏွင့္ သြယ္သြယ္တို႔ သဲသဲမဲမဲကာမစပ္ယွက္ေနၾကပုံ ကို ရပ္ၾကည့္ၿပီး ဘယ္လိုမွ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူတို႔ရွိရာ အတြင္းခန္းထဲသို႔ မသန္းရီ ဝင္လာခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္ေလသည္။
“ သြယ္သြယ္….”
“ ဟင္….ဟာ….”
သြယ္သြယ္က လီးကိုဆြဲခြၽတ္ၿပီး ေဖတင္၏ အေပၚမွလွိမ့္ဆင္းလိုက္သလို ေဖတင္ကလည္း ေငါက္ကနဲ ထထိုင္လိုက္ သည္။ မသန္းရီမွာ အသိဥာဏ္မဲ့ေသာ စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္သဖြယ္ ျဖစ္ေနသည္။ သူမပါးစပ္မွ သြယ္သြယ္ဟု ေခၚလိုက္ၿပီး သူမ၏ ခါးမွထဘီကို မသန္းရီက ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ အံ့အားသင့္ေနေသာ ေဖတင္က ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္သြားၿပီး မသန္းရီကို ခုတင္ေပၚသို႔ဆြဲထိုင္ေပးလိုက္ၿပီး သူမ၏ အက်ႌေတြကို အျမန္ခြၽတ္ပစ္လိုက္ရာ အလုံးလိုက္ အခဲလိုက္ႏို႔အုံႀကီးေတြ ထြက္ေပၚ ၍လာသည္။
ေဖတင္၏ လက္တစ္ဖက္က မသန္းရီ၏ အေမႊၾကမ္းၾကမ္းႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပြတ္သပ္ေပးရင္း ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံး ကို တႁပြတ္ႁပြတ္ စို႔၍ေပးလိုက္ရာ မသန္းရီ၏ လက္ႏွစ္ဖက္က ေဖတင္၏ေခါင္းႀကီးကို ဖြဖြေလး ဖက္ထားလိုက္ေလသည္။ ေဖတင္ႏွင့္ မသန္းရီတို႔ မိမိေရွ႕၌ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ေနပုံကိုျမင္ရေသာ သြယ္သြယ္က နဂိုကလည္း ခပ္ထန္ထန္ဆိုေတာ့ မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေဖတင္၏ ေဘးသို႔ ေျပးကပ္ကာ ေဖတင္၏ လီးႀကီးကို ပထမဂြင္းတိုက္ေပးသည္။ ေနာက္လီးေပၚမွ အရည္ ခြံကို ဆြဲခ်၍ ဒစ္ႀကီးကို ေဖာ္လိုက္ၿပီး ဒစ္ႀကီးကို ပါးစပ္ျဖင့္ ကုန္း၍ငုံကာ လွ်ာျဖင့္ ကလိေပးလိုက္ရာ ေဖတင္မွာ ဖင္ႀကီးခါယမ္းသြားသည္။
“ လာ….သန္းရီ…လွဲလိုက္….”
မသန္းရီကလည္း တုန္႔ဆိုင္း၍မေနေတာ့ဘဲ ကုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္လွ်င္ ေဖတင္က ကဗ်ာကယာ တက္ခြၿပီး ေစာက္ပတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးအဝသို႔ လီးကိုေတ့၍ လိုးသြင္းလိုက္သည္။
“ ျဗစ္….ႁပြတ္….ဖြတ္…ျဗစ္….ႁပြတ္….”
“ ေအ့….အား….ကြၽတ္….ကြၽတ္…..ဟင္း… .နဲတာႀကီးမဟုတ္ဘူး…..”
မသန္းရီ ဒီလီးႀကီးကို ေလးငါးရက္ၾကာေအာင္ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ရသည္ မဟုတ္ပါလား။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သြယ္သြယ္က ေဖတင္ေရွ႕ မသန္းရီ၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ခြ၍ ေလးဘက္ကုန္းလိုက္သည္။ မသန္းရီက ေဖတင္လိုးတာကိုခံရင္း သြယ္သြယ္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ယက္ေပးသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေစာက္ေစ့ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ေလးကို စုပ္၍ေပးသည္။ တအင္း အင္း တအအ အသံမ်ားသည္ သုံးေယာက္စလုံးထံမွ ပူေလာင္ျပင္းျပစြာ ေပၚထြက္၍ေနသည္။
“ ႁပြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္….ဘြပ္…အင့္….အြန္း…. ရွီး….အား… .ဟား….ကြၽတ္…..ကြၽတ္…..”
မသန္းရီ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ အရည္ၾကည္မ်ား စို႐ႊဲ၍ ၿပဲလန္ေဖာင္းကား၍လာသလို သြယ္သြယ္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီး မွာလည္း မသန္းရီ၏ တံေတြးမ်ားျဖင့္ စိုစြတ္ေျပာင္လက္၍ လာသည္။ မသန္းရီမွာ ႀကီးမားေသာလီးႀကီးႏွင့္ ေဖတင္က ကြၽမ္း က်င္စြာလိုးေနသည့္အရသာကို မက္မက္မင္မင္ႀကီးခံစားေနရကာ သြယ္သြယ္၏ ေစာက္ပတ္ကိုယက္ေပးရင္း သူမ၏မ်က္လုံး မ်ားက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ စင္း၍က်သြားသည္။ အဝတ္ကင္းမဲ့ေသာ ကာမသားေကာင္သုံးဦးစလုံးမွာ ေမွာင္မိုက္ေသာ ကာမ ႏြံအတြင္းသို႔ အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာ နစ္ဆင္းလ်က္ရွိေလသည္။
“ အ….အင္း…..အင္း….ထြက္….ထြက္ေတာ့မယ္. ….လုပ္… .လုပ္….လုပ္စမ္းပါ….အား… .အ….အီး…. .အီး….အား.. ….အ….”
မသန္းရီမွာ သြယ္သြယ္၏ ေစာက္ပတ္ကို ပါးစပ္မွလႊတ္ေပးရင္း ပရမ္းပတာေျပာသည္။
“ သြယ္သြယ့္ ဖင္ႀကီး ဦးေလး ေရွ႕ကပ္လိုက္….”
သြယ္သြယ္က ေလးဖက္ေထာက္လ်က္က သူမဖင္ႀကီးကို ေဖတင္ေရွ႕သို႔ တိုးလိုက္ရာ ေဖတင္က သူ႔လက္ညႇိဳးကို သြယ္သြယ္၏ ေစာက္ပတ္ထဲထိုးသြင္း၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေမႊေပးသည္။ ေဖတင္မွာ တစ္ဖက္မွလည္း မသန္းရီကို ပယ္ပယ္နယ္ နယ္ႀကီး လိုးေဆာင့္ေနသည္။
“ အား….အီး….အား….အား….ထြက္….. ထြက္ကုန္ၿပီ….. အား….အ….ကြၽတ္….ကြၽတ္…..”
မသန္းရီမွာ မ်က္စိႏွစ္လုံးစုံမွိတ္ကာ ရႈံ႕ရႈံ႕မဲ့မဲ့ႀကီးေျပာရင္း သူမ၏ ခါးမွာ ေကာ့ေကာ့တက္သြားေလသည္။ မသန္းရီ ၿငိမ္သြားေတာ့မွ ေဖတင္က သူ၏ မၿပီးေသးေသာ လီးကို သြယ္သြယ္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲ ျဗစ္ကနဲ ထိုးထည့္လိုက္သည္။
“ လုပ္….ဦး….လုပ္….လုပ္…..ႏို႔ေတြလည္း ဆြဲေပး…..”
ေလးဖက္ကုန္းထားေသာ သြယ္သြယ္၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို လွမ္းဆြဲၿပီး ေဖတင္က ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးသည္။ သြယ္သြယ္ မွာ ရင္ထဲတြင္ တဖ်တ္ဖ်တ္တလွပ္လွပ္ ခံစားရင္း သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ပစ္ပစ္ ေဆာင့္ေပးသည္။
“ ေဆာင့္….ေဆာင့္….နာနာေလး ဖိေဆာင့္…ဦး….”
“ ႁပြတ္….ဖြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္….ျဗစ္…ျဗစ္… .ႁပြတ္….”
သြယ္သြယ္မွာ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကိုစုံမွိတ္ၿပီး တဟင္းဟင္း မာန္ထလ်က္ အားရပါးရ အလိုးခံေနသည္။
“ ႁပြတ္….ႁပြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္…ႁပြတ္….ပလြတ္…. ျဗစ္….ျဗစ္….ႁပြတ္….”
“ လုပ္….လုပ္….ထြက္ေတာ့မယ္….ဦး….အား… ဟ….အ…. ထြက္….ထြက္…ၿပီ…အား..အေမ့ရ ..အီး… .အား….အား….”
သြယ္သြယ္မွာ ဂေယာင္ဂတမ္း ဆက္တိုက္ေျပာရင္း သူမ၏ ဦးေခါင္းေလး ဘယ္ညာခါရမ္းရင္း ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ ေဖတင္ ကိုယ္တိုင္မွာလည္း လီးႀကီးမွာ က်င္တက္လာၿပီး ေတာင့္တင္းလ်က္ ၿပီးခ်င္လာကာ ၿပီးသြားၿပီျဖစ္ေသာ သြယ္သြယ္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ သူ႔လီးႀကီးကို အရည္တမွ်ားမွ်ားျဖင့္ ဆြဲထုတ္ၿပီး ပက္လက္အေနအထားပင္ရွိေနေသးေသာ မသန္းရီ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ထိုးထည့္ကာ ဒလၾကမ္း ေဆာင့္လိုးရင္း လရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *