March 28, 2024

ေယာကၡမ ၏ ပေလြ

ဦးဘတုတ္ ဇနီး ေဒၚေဒၚလွ မွာ ငယ္စဥ္က သူတို႔ နယ္က မယ္ဘြဲ႕ရထားခဲ့ဘူးသူ ျဖစ္ၿပီး၊ အသက္ကေလး ရလာေသာ္လည္း ၊ ကိုယ္လက္ေလ့က်င့္ခန္း အၿမဲလုပ္ေနသျဖင့္ သမီး မ်ားကပင္အားက် ေလာက္ေအာင္၊ ႏုနယ္ေနေပေသးသည္၊ ဦးဘတုတ္က ေဒၚေဒၚလွကို သူတို႔ ၿမိဳ႕ႏူင့္ မိုင္ ၂၀ ခန္႔ေဝးေသာ္ တိုင္းၿမိဳ႕ႀကီး ကို သြားလည္ဖို႔ ေျပာေန၏၊သူတို႔ သားမက္ ကိုတင္ထြတ္ လည္း ေရာက္ေနသည္၊ ဆိုေတာ့ သြားခ်င္တဲ့ ေနရာ လိုက္ပို႔ေပးခိုင္းလို႔ ရမည္ေပါ့တေန႔ သူတို႔ ရွိရာသို႔ ကိုတင္ထြတ္ တေယာက္ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္လာခဲ့သည္၊ သူတို႔ ၿမိဳ႕ေလးမွ မိုင္ အနည္းငယ္ေဝးေသာ ႐ြာတ႐ြာတြင္ အလုပ္ကိစ
ၥ အတြက္သြားစရာရွိရာ၊ မွ ေယာကၡမ ႀကီးေတြ ေရာက္ေနသည္ ၾကားလို႔ လွည့္၀င္လာျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထိုေဒသ နယ္ပယ္တြင္း တြင္ ကားလမ္းမ်ားမွာ အဂၤလိပ္ေခတ္ကထဲ က ေဖါက္ခဲ့ေသာ လမ္းမ်ားကို မျပဳမျပင္ပဲ သုံးေနၾကတုန္းမို႔ ကားအသုံးနည္းၿပီး ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ မ်ားသာ အသုံးမ်ားေလသည္၊ ကိုတင္ထြတ္ကလည္း ထုံစံအတိုင္းသူ႔ ဘီအက္ေအ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ႀကီး တဖုန္းဖုန္းႏူင့္ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္ေလသည္၊ ဦးဘတုတ္က ေတာ့ သူ႔ဘာသာ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ေနခဲ့ျခင္တာနဲ႔ အေတာ္ပဲ

ဆိုၿပီး ေဒၚေဒၚလွကို ကိုတင္ထြတ္ႏူင့္ တရက္ႏူစ္ရက္လိုက္ သြားလည္ဖို႔ ေျပာသည္၊ ေဒၚေဒၚလွက လည္း ပ်င္းတာနဲ႔ လိုက္မယ္ဆိုၿပီး အထုတ္တထုတ္စာပဲ ဆြဲ ၿပီး လိုက္ဖို႔ျပင္သည္၊ ကိုတင္ထြတ္က သူသြားမည့္႐ြာမွာ ေအာက္ကို ထပ္ဆင္းရၿပီးမွ ၿမိဳ႕ ကို အထက္ျပန္တက္ရမွာမို႔ ေယာက္ကၡမ ႀကီး ပင္ပန္းမွာစိုး၍ အျပန္၀င္ေခၚပါမည္ ဟုေျပာေသး၏၊ သို႔ေသာ္ သူသြားမည့္ ႐ြာ၊ ယခု ေဒၚေဒၚလွ တို႔ ေနရာ ႏူင့္ သူတို႔ ႐ုံးခြဲ ရွိသည့္ ၿမိဳ႕ တို႔ မွာ ဖိုခေနာက္ဆိုင္ တည္ရွိသျဖင့္ တကူးတက ျပန္၀င္ေခၚေနရမည္၊ ထို႐ြာ

ပတ္၀န္းက်င္ ႐ူခင္းမ်ားက လည္း လွသည္ဟု နာမည္ေက်ာ္သျဖင့္ ေဒၚေဒၚလွက အခုထည္းက လိုက္မည္ ဆိုေတာ့ လည္း မျငင္းဆန္ရဲ၊ သူ႔ ဆိုင္ကယ္ အေနာက္မွာ တင္၍ေခၚ လာခဲ့ရေတာ့ သည္။ သူတို႔ ၿမိဳ႕ကေလး အျပင္ေရာက္တာနဲ႔ လမ္းက ၾကမ္းၿပီ၊ ဒါေတာင္ ကိုတင္ထြတ္က သူ႔ဆိုင္ကယ္ကို ကြၽမ္းက်င္ စြာျဖင့္ ခ်ိဳင့္ေတြ ခြက္ေတြကို ေရွာင္ေမာင္းသည္၊ ေယာက္ခမႀကီးကလည္း ဆိုင္ကယ္ေပၚက ျပဳတ္က်မွာ စိုးလို႔ သူ႔ခါးကို တင္းတင္းဖက္လာသည္၊ ေယာက္ခမႀကီးရဲ႕ ေဖာင္းတင္းေနတဲ့ ႏိူ႔ႀကီးေတြက ကိုတင္ထြတ္ ေက်ာျပင္ ကိုလာဖိမိေန

သည္၊ ကိုတင္ထြတ္တေယာက္ စိတ္ကို မနည္းထိန္း၊ ဆိုင္ကယ္လက္ကိုင္ကို မနည္းထိန္းေမာင္း ေနရသည္၊ သူ႔ေယာက္ခမႀကီး မွာ ငယ္ငယ္က မယ္ ရခဲ့ဘူးသူျဖစ္မွန္းလည္းသိသည္၊ သူ ၀င္းပပ ႏူင့္ ရကတဲက သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ေနာက္ၾက သည္၊ ကိုယ့္မိန္းမ ႀကီးလာရင္ ဘယ္လိုပုံျဖစ္ မလဲ ဆိုတာ အေမ ကိုၾကည့္ရမည္လို႔ ဆိုၾကသည္၊ ေဒၚေဒၚလွမွာ ၀င္းပပ ႏူင့္ အၿပိဳင္ လွဆဲ ျဖစ္သည္၊ ၀င္းပပ ကလည္း ေတာ္ေတာ္ ေတာင့္ေသာ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္သည္၊ ေဒၚေဒၚလွကေတာ့ အသက္ကေလး ရလာေတာ့ ၀၀ဖိုင့္ဖိုင့္ ေလးလို႔

ထင္ရေပမဲ့ ႀကီးတာေတြက သူ႔ေနရာႏူင့္သူ အခ်ိဳးက် ေနေသးသည္၊ ၀င္းပပ ေနာက္ အႏူစ္ ၂၀ အဲလိုပုံမ်ိဳးျဖစ္လာ လို႔ကေတာ့ ေအာင္မေလး ဖိုးက်ိဳင္းတုတ္ေပါ့၊ ၀င္းပပ ၊ မ်ိဳးမမႏူင့္ ေဒၚေဒၚလွ တို႔ သုံးေယာက္ ယွဥ္သြားလိုက္ရင္၊ ေယာက္က်ား သနာေတြ ဘယ္သူ႔ ေ႐ြးရမည္ မသိ ဦးေႏွာက္စား သြားႏိူင္သည္။ သူ႔ဟာႏူင့္သူ သရည္က်စရာ ႀကီးေတြကိုး၊
ကိုတင္ထြတ္မွာ ေမာင္းရင္းေမာင္းရင္း သူပဲ စိတ္ထင္တာလား သူ႔ေက်ာျပင္မွာ ေယာက္ခမႀကီး ၏ ႏိူ႔သီးေခါင္း ႏူစ္လုံးက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ႏူင့္ သူ႔ေက်ာျပင္ ကိုကုတ္ျခစ္ေနသလို ခံစားေနရသည္။ ကိုတင္ထြတ္ မွာ မိန္းမ ႏူင့္ ခြဲေနရသည္မွာလည္း ႏူစ္ပတ္ေလာက္ ရွိၿပီမို႔ လူကလည္း ဆာေနခ်ိန္ဆိုေတာ့ သူ႔ေကာင္ႀကီးက ေဘာင္းဘီအထဲ မွာ မာေတာင္

တင္းထ ေနလိုက္တာ သူ႔ ေကာင္ႀကီး ေခါင္းပင္ နာလာရေလသည္၊
ေဒၚေဒၚလွ မွာလည္း လမ္းက ၾကမ္း၍ ကိုတင္ထြတ္ကို ဖက္ထားရေတာ့ ဆိုင္ကယ္ကလည္း ျမင့္ခ်ည္ႏွိမ့္ခ်ည္၊ေျမာက္လိုက္ ျပန္က်သြားလိုက္ ႏူင့္ ဆိုေတာ့ သူမ ႏိူ႔ႀကီးေတြကို ကိုတင္ထြတ္ေက်ာျပင္က ဖိႏွိပ္ ဆုပ္ႏွယ္သလို ခံစားရၿပီး ႏိူ႔သီးေခါင္းေတြက ေထာင္ထလာရေတာ့သည္၊ နဂိုလ္ထဲကမွ အထိမခံႏိူင္ေလာက္ေအာင္ ခံစားမႈျပင္းေသာ သူ႔ႏိူ႔သီးေခါင္းေတြက ေထာင္ထလာၿပီး ကိုတင္ထြတ္ ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သတ္မိေနေတာ့ ေဒၚေဒၚလွမွာ ကာမစိတ္ေတြ ႏိူးႂကြလာၿပီး

သူ႔ အဖုတ္မွ အရည္ၾကည္ေတြပင္ စီးက်လာခဲ့ရေလေတာ့သည္။ ေဒၚေဒၚလွ မွာ ဗမာ အမ်ိဳးသမီး မ်ားထဲတြင္ ေခသူ မဟုတ္ဟု ဆိုရမည္၊ သူက ငယ္ငယ္ေလးထဲက ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ ကို စိတ္၀င္စားမႈမွာ ေတာ္႐ုံ မိန္းခေလး မ်ားထက္ ပိုမည္ထင္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေယာက္က်ားေလး ေတြ သတိထားမိ ေအာင္ ျပင္ဆင္သည္၊ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ လွေအာင္ အပင္ပန္းခံကာ ေလ့က်င့္ခန္းကို ဇြဲေကာင္းေကာင္းႏူင့္ လုပ္သည္၊ အပ်ိဳရည္က လည္း ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ ကထဲက ပ်က္ခဲ့ရသည္၊ သူကိုယ္တိုင္က ပါလို႔ ျဖစ္သြားရျခင္းပါ၊ ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္ အလွ ကိုယ့္ေဘာ္ဒီနဲ႔ လည္း ေပၚပ်ဴလာ ျဖစ္ခ်င္သည္၊ ဒါေၾကာင့္လည္း မယ္ေ႐ြးပြဲ ေတြ ဘာေတြ မွာ ၀င္ပါ သည့္ အဆင့္ေရာက္သည္၊ သူ႔ နယ္ က မယ္ဘြဲ႕ ရေအာင္လည္း အကဲျဖတ္ထဲ မွာ ၾသဇာေညႇာင္းသည့္ ၿမိဳ႕ မ်က္ႏွာဖုံး လူႀကီး

တေယာက္ကို နည္းနည္း ပါးပါး ေကြၽးခဲ့ ရသည္၊ ဒါေပမဲ့ လွလွ တို႔ က ပါးသည္၊ သူမ်ား အသုံးခ်တာ မခံ၊ ကိုယ့္ တက္လမ္း အတြက္ သာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သုံးသည္၊ ဒါေၾကာင့္လည္းဦးဘတုတ္ကို အမိဖမ္းခဲ့တာ ျဖစ္သည္၊ ဦးဘတုတ္တို႔ က မ်ိဳး႐ိုးနဲ႔ ခ်မ္းသာခဲ့ၿပီးေတာ့၊ ဦးဘတုတ္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ႀကိဳးစား ၿပီး ငယ္ငယ္ထည္းက မိဘ စီးပြားေရး ကို ၀င္လုပ္ ေနၿပီျဖစ္သည္၊ လွလွ အဲဒီ အခ်ိန္က ရီးစား ႏူင့္ ဘတုတ္ က သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သည္၊ သူ႔ရီးစား က လူေဘာ္ေက်ာ့ ဝိတ္ကေလးဘာေလး ကစားကာ ရႈိးနဲ႔ မိုးနဲ႔ အီးေယာင္ဝါး ငပ်င္းျဖစ္သည္၊

လွလွ သူ႔ဘဲ ကိုေခါက္ ၍ ကိုဘတုတ္ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါ ေအာင္ လိုက္သြားလိုက္သည္၊ ကိုဘတုတ္ က ခ်စ္ေရးခ်စ္ရာ မွာလည္း ေခသူ မဟုတ္ေတာ့၊ သူတို႔ ႏူစ္ေယာက္ အတြဲညီၾကသည္၊ လွလွ ကလည္း အေျခခ်ဖို႔ တန္ၿပီ ဟု ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ် ၿပီး ခေလး ယူလိုက္သည္၊ အခုေတာ့ သမီး ႏူစ္ေယာက္ႏူင့္ သူေဌးကေတာ္၊ ဘ၀၊ ဦးဘတုတ္ကလည္းအႏူစ္၃၀ ေက်ာ္ အတူေနလာခဲ့သူ ဆိုေတာ့ တအိပ္ယာထဲ ေတာင္ မအိပ္ ေတာ့၊ ေဒၚေဒၚလွ ကလည္း သူ႔လို ကေတာ္ခ်င္းခ်င္း ဖဲ႐ိုက္တာ တို႔ ၊ အလႈတို႔၊ ပါတီတို႔၊ ကို အပ်င္းေျပသြားရင္းငယ္စ႐ိုက္ ျပန္၀င္လာသည္၊ တခါတေလ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္း လည္း ဘယ္သူက ဘယ္လို အငယ္ေလး ထားတယ္ ဆိုတာက အစ သရည္က် စရာ အညီ နံ႔သင္းသင္းေလး ေတြ ေျပာဆိုအတင္းခ်ရင္း စိတ္တက္ႂကြတတ္သည္၊ ေဒၚေဒၚလွက သူကိုယ္တိုင္ေတာ့ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကထဲ က တခါမွ မေဖါက္ျပန္ ခဲ့ဘူးေသးေသာ္လည္း၊ ထို အညီအေဟာက္ သတင္းေလး အ

တင္းေလး ေတြၾကား ၿပီး ရင္ စိတ္ထထ လာတတ္သည္၊ ငယ္စဥ္ ေ႐ႊေရာင္ေတာက္ခဲ့တဲ့၊ ကဲခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ ေတြကို ျပန္တမ္းတ လာမိတယ္၊ အခုဆို ဦးဘတုတ္ကလည္း ထိေတာင္ မထိေတာ့၊ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း ဦးဘတုတ္ကို ပ်င္းေနၿပီ မို႔ တခါတရံ ကိုယ့္လက္ႏူင့္သာ ကိုယ္အာသာေျဖမိေလသည္၊ တခါတေလ ကိုယ့္ဘာသာ မလုံ ရွက္မိလွ်င္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေလး ဘာေလး
သြား ၊ အလႈဒါနေလး ျပဳ စသျဖင့္ လုပ္မိေသးသည္။
အခုေတာ့ ကိုယ့္သားမက္ ဆိုင္ကယ္ ေနာက္မွာလိုက္စီးရင္း အဖုတ္ က အရည္ေတာက္ေတာက္က် ေနရသည္၊ ခုတေလာ သူ႔ေသြးသားေတြ ကို က ေသာင္းက်မ္းလြန္း ေနတာပါ၊ ဒီၿမိဳ႕ ေလးမွာ ေပါလွတဲ့ လပ္လပ္ ဆတ္ဆတ္ ပင္လယ္စာေတြေၾကာင့္ မ်ားလား၊ ေဒၚလွလွ အေတြး မဆုံး ခင္မွာပင္ ကိုတင္ထြတ္ ဆိုင္ကယ္ က အရွိန္ ေႏွးၿပီး အိမ္ တလုံးေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္သည္။
…ေမေမ ခန ဆင္းလိုက္ရေအာင္ ဒီအိမ္ပဲ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အ၀ယ္ေတာ္ ရဲ႕ အိမ္ က…
ကိုတင္ထြတ္က သူတို႔ အတြက္ ပစၥည္းေကာက္ေပးေနတဲ့ အ၀ယ္ေတာ္ အိမ္ေရွ႕ မွာ ေဒၚေဒၚလွကို ခနဆင္းေစၿပီး သူက ဆိုင္ကယ္ကို အမိုးေအာက္ တေနရာကို တြန္းေ႐ႊ႕လိုက္တယ္၊ သူ႔ဆိုင္ကယ္ ကိုတြန္းေန ရင္းနဲ႔ မွ အမွတ္မထင္ သူ႔ေယာက္ကၡမႀကီး ထမိန္ျဖန္႔လွည့္၀တ္တာ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ အျပင္ ထမိန္ ေနာက္ဖက္မ်ာပါ အစိုကြက္ တကြက္ ေတြ႕လိုက္ရသည္၊ ဟင္ ေယာက္ကၡမ
ႀကီးေရာ ငါ့လိုပဲ ဖီးတက္ေန တာလား ဟု ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားေလသည္။ ကိုတင္ထြတ္ သူတို႔ အ၀ယ္ေတာ္ႏူင့္ စကားေျပာဆို ေငြေၾကးကိစၥ မ်ား ရွင္းလင္းၿပီးေတာ့ သူတို႔ ႐ုံးစိုက္ရာၿမိဳ႕ သို႔ ျပန္ဖို ျပင္ၾက သည္၊ ကိုတင္ထြတ္ မွာ သူ႔ေယာက္ကၡမ ေတြၿမိဳ႕မွာလည္း ခန
နားခဲ့ရ၊ ေနာက္ ေဒၚေဒၚလွ ပါသျဖင့္လည္း ဆိုင္ကယ္ကို တအားမေမာင္းႏိူင္၊ အခု ေငြေၾကးကိစၥ ရွင္းရာမွာလည္း ထင္တာထက္ၾကာ သြားေတာ့ ေနေလးေစာင္းေနၿပီ၊ သူအျမန္ေမာင္း မွ ညႀကီးမိုးခ်ဴပ္ သူတို႔ ႐ုံးရွိသည့္ ၿမိဳ႕ ကိုေရာက္မည္၊ ေဒၚေဒၚလွကေတာ့ ေျပာပါသည္၊ အရမ္းမေမာင္းပါနဲ႔ တကယ္လို႔ မမွီရင္ လမ္းက ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးတခု မွာ ခန၀င္အိပ္ၿပီး မွ မနက္ဆက္သြားမည္
ေပါ့၊ ခရီးေတြက သိပ္မေဝးေသာ္လည္း ထိုလမ္းမ်ားမ်ာ နည္းနည္းေမွာင္တာနဲ႔ ခရီးသြားလို႔ မေကာင္းေတာ့ပါ၊ ကိုတင္ထြတ္က သိ သည္ အဲဒီၿမိဳ႕ေလး မွာ က သူ႔ေယာက္ကၡမေတြ တည္းေလ့ရွိတဲ့ ေဟာ္တယ္ တည္းခိုခန္း အဆင့္မ်ိဳး မရွိ၊ တည္းခိုခန္းႏူံခ်ာခ်ာ တခုသာရွိသည္၊ အဲဒါေတာင္ အစိုးရ ၀န္ထမ္းေတြ အတြက္ အဓိက မို႔ အၿမဲတမ္းလူျပည့္ေနေလ့ရွိသည္၊ ထင္သည့္ အတိုင္းပင္၊
သူတို႔ ထိုတည္းခိုခန္း ေရာက္ေတာ့ အခန္းေတြ အကုန္ျပည့္ေနၿပီ၊ တခန္းက ဘုတ္ကင္လုပ္ထားၿပီး မလာၾကေသး သို႔ေသာ္လည္း အခု အခ်ိန္မွ မလာရင္ သူတို႔ လမ္းပန္းအဆက္အသြယ္ အရမနက္ျဖန္ေန႔လည္မွ ေရာက္ၾကမည္၊ သို႔ေသာ္ သူတို႔ က ပိုက္ဆံရၿပီးသားမို႔ သူမ်ားကို မငွားခ်င္ေတာ့၊ ကိုတင္ထြတ္ ဆီမွ ေဘာက္ဆူး အမ်ားႀကီးေၾကာင့္သာ ထိုအခန္းကို သူတို႔ ရလိုက္သည္၊
ထိုအခန္းက လည္း ကုတင္က တလုံးထဲ ဒါေပမဲ့ ႏူစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္၊ ကိုတင္ထြတ္ကေတာ့ ၾကမ္းေပၚမွာ အိပ္မည္ဟု ဆိုသည္၊ ေဒၚေဒၚလွက အို ၾကမ္းက ဒီေလာက္ညစ္ပတ္ေနတာ၊ ကုတင္ေပၚမွာပဲ အိပ္ပါဟု ဟန္မပ်က္ ၊ ဘာမွ မထူးျခားသလိုပင္ေျပာသည္၊ သူ႔ရင္ထဲ မွာေတာ့ တဒုတ္ဒုတ္ ျဖစ္ေနၿပီ၊ ကိုတင္ထြတ္လည္း ဘာထူးလည္း ရင္ထဲ မွာ တဒုန္းဒုန္း ၊ ေယာကၡမ ျမစ္စို႔ႀကီးနဲ႔
တကုတင္ထဲ အိပ္ရ မယ္ဆိုတာ၊ အသက္႐ူ ပုံမုန္ျဖစ္ေအာင္ မနည္းထိန္းေနရသည္၊ ေနာက္ ထိုၿမိဳ႕ေလး က တဆိုင္ထည္းေသာ တ႐ုပ္စားေသာက္ဆိုင္ေလး မွာ ညစာစားၾကရင္း၊ ကိုတင္ထြတ္ကမႏၲေလးရမ္ တစိတ္ေလာက္ ခ်လိုက္သည္၊
ရမ္ကို နိ ေသာက္လိုက္သျဖင့္ ေသြးသားေတြ ဆူလာၿပီး နည္းနည္း ပုံမွန္လိုျဖစ္သြားသည္၊ တကုတင္ထဲ အိပ္ရတာ ဘာမွ မထူးပါဘူး ဆိုသည့္ ပုံျဖင့္ေဒၚေဒၚလွ ကုတင္ေပၚ တက္လွဲေတာ့ သူက စာဖတ္ေနလိုက္သည္၊ ည ၁၀နာရီက်ေတာ့ တည္းခိုခန္းက မီးစက္ ပိတ္သြားသည္၊ တေလာက လုံး ေမွာင္ပိန္း သြားသလိုထင္ရသည္၊ ကိုတင္ထြတ္က ဖေယာင္းတိုင္ မီးေလးတတိုင္ ထထြန္းလိုက္သည္၊ ဖေယာင္းတိုင္ မီးေယာင္ ျဖင့္ ျမင္ေနရေသာ ကုတင္ေပၚ ဇာျခင္ေထာင္ အတြင္း၊ သူ႔ကို ေက်ာေပးအိပ္ေနေသာ ေယာကၡမ ႀကီး၏ ဂစ္တာ
ရွိတ္ေဘာ္ဒီကို လွမ္းၾကည့္မိၿပီး သူ႔ညီေတာ္ေမာင္က တင္းကနဲ ျဖစ္လာသည္၊ သူ႔မိန္းမ ၀င္းပပ နဲ႔ တပုံစံထဲ မို႔ လည္း သူ႔ အၾကည့္က စားေနၾက အစာကိုၾကည့္ သည့္ က်ားတေကာင္ အၾကည့္လို စူးရဲေနသည္။
ေဒၚေဒၚလွ တေယာက္ ရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ရင္း အဖုတ္တြင္းမွာေတာ့ အရည္ ေတြ စိမ့္စိမ့္က်ေနသည္၊ သူငယ္စဥ္ အပ်ိဳ ဘ၀ တုန္းက အေတြ႕ အႀကဳံေတြ မွာ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ၿပီး၊ ကိုဘတုတ္ႏူင့္အိမ္ေထာင္က်ၿပီးကာ မွ သာ တေခ်ာင္းကိုင္ အျဖစ္ ေနခဲ့ သည္မွာ ႏူစ္ေပါင္း အေတာ္ၾကာခဲ့ ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း တအံ့တၾသ ေတြး ေနမိသည္၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေဟာ့ေရွာ့ ေကာင္မေတြ တခါငွား အႏွိပ္ခံ ေသာ ေကာင္ေလး ႏူင့္ အႏွိပ္ခံခဲ့စဥ္ တုန္းကလည္း တစိမ္းေယာက္က်ား တေယာက္ အထိ အေတြ႕ ကို မခံရ တာၾကာေတာ့ အရည္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ စီးခဲ့ရသည္၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္သိကၡာႏူင့္ ဂုဏ္သရည္၊ေတာ္ၾကာ ဘာမွန္းမသိရသည့္ တစိမ္း ေကာင္ေပါက္စေလးေၾကာင့္ စားရတာႏူင့္ မတန္ မရာ ကိုယ္က်ိဳးနည္း မွာ စိုး၍ အတင္း စိတ္ထိန္း ခဲ့သည္၊ အခုကေတာ့ ကိုယ့္ သားမက္ အရင္းေခါက္ေခါက္၊
ကိုယ့္မိသားစု ထဲက ဆိုေတာ့ အျပင္လည္း မေပါက္ၾကားႏိူင္၊ သမီးသိသြားမွာ စိုး၍ ဒီေကာင္လည္း အျပင္မွာ အာရဲမည္ မဟုတ္၊ ႏူစ္ေယာက္ထဲ ကုတင္တလုံးထဲမွာ အိပ္ရမွာ ဆိုေတာ့ အေျခ အေနကေတာ့ တအားတြန္းပို႔ေနၿပီ၊ တခုပဲ ရွိတယ္၊ ဒီေကာင္က ငါ့ကို အဖြားႀကီး ဆိုၿပီး စိတ္၀င္စားပါ့မလား၊ ငါက စလိုက္ရင္ေကာ၊ ေယာက္က်ားဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ နင္သိတာပဲ မိလွ ရယ္ လို႔ ကိုယ့္
ကိုကိုယ္ေျပာရင္း အေတြးေတြ ခ်ဲ႕ေနမိတယ္၊ အဲဒီ အခ်ိန္မွာပဲ ကုတင္သိမ့္ကနဲ တုန္သြားၿပီး တင္ထြတ္ကုတင္ေပၚတက္လာတာ သိလိုက္ တယ္။
အရက္ အရွိန္ ေလးႏူင့္ အေမွာင္အားကိုး ၿပီး ကိုတင္ထြတ္တေယာက္ ဘယ္လိုစရမည္ မွန္းမသိ ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ ေနသလား မေသခ်ာသာ
ေယာက္ကၡမ ႀကီး အေနာက္က အသာကပ္၊ သူ႔ေထာင္မတ္ ေနေသာ လိင္ေခ်ာင္း ႀကီး ၏ ထိပ္ျဖင့္၊ ေဒၚလွ ဖင္ၾကားလွမ္း ေထာက္လိုက္သည္၊
ေဒၚေဒၚလွ မွာ ခနေတာ့ ၿငိမ္ေနၿပီးေနာက္ ကိုယ္ ကိုပက္လက္လွန္ လိုက္ကာ ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ပုဆိုးေပၚမွ ပင္ အုပ္ကိုင္လိုက္
သည္၊ ႐ုတ္တရက္ လန္႔ သြားၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ ျဖစ္ေနေသာ ကိုတင္ထြတ္မွာ သူ႔ေယာကၡမႀကီး က သူ႔လိင္ေခ်ာင္းႀကီး ကို ပုဆိုးေပၚမွ
ဖြဖြေလး ဆုပ္ကိုင္ကာ ပြတ္သတ္ေပးေနေၾကာင္း သိလိုက္ရေတာ့ သူ႔လက္ေတြက အလိုလို ေယာကၡမ ႀကီး ေ႐ႊရင္အစုံေပၚ ေရာက္သြားေတာ့သည္၊
….အင့္.အင္း….အူး…
ေမွာင္ထဲ မွ ဗလုံးဗေထြး ၿငီးသံ ျငဴသံ တို႔ျဖင့္ အေတြ႕ အႀကဳံရွိေနၾကေသာ သူႏူစ္ဦး၏ ရမက္ ျပင္းျပင္းျဖင့္ လႈပ္ရွားမႈ သံစဥ္ေတြ က ေပၚထြက္
လာသလို၊ အေမွာင္ထဲ တြင္ တေယာက္ကို တေယာက္ အ၀တ္အစားေတြကို အလုအယက္ ဆြဲခြၽတ္ေနၾကေတာ့သည္၊ ႀကီးမားဖြင့္ထြားလွေသာ
ေဒၚေဒၚလွ ႏိူ႔ႀကီး ႏူစ္လုံးမွာ ကိုတင္ထြတ္ လက္ဖဝါး ႏူစ္ခုေအာက္တြင္ နံျပား႐ိုက္ခါနီး ဂ်ဳံနယ္ သလို အနယ္ခံေနရၿပီး
ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္းႀကီး မွာလည္း ေဒၚေဒၚလွ လက္ထဲ ေမ်ာက္ငွက္ေပ်ာသီး ရသလို ပြတ္သပ္ေဆာင့္ဆြဲ အလုပ္ခံေနရေလသည္၊ ေဒၚေဒၚလွေပါင္ႀကီး ႏူစ္လုံးကို ကားေပးၿပီး ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္းႀကီး ကို ဆြဲယူလိုက္ေတာ့ ကိုတင္ထြတ္က အလိုက္သင့္ ပင္ ေဒၚေဒၚလွ ေပါင္ၾကားထဲေနရာ၀င္ယူလိုက္သည္၊ ေဒၚေဒၚလွက ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္းထိပ္ဖူး ကို သူ႔ အဖုတ္ ၀ မွာ ေတ့ ေပးလိုက္တာနဲ႔ ေအာင့္ေနရသည္ ၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့ ကိုတင္ထြတ္က စိကနဲ ေဆာင့္ထိုး ပစ္လိုက္၏၊
…အား..အိ..ေျဖးေျဖး လုပ္ပါကြာ ေမာင္တင္ထြတ္ကလည္း…
…ေဆာရီး ေမေမ ..က်ေနာ္ ေလာသြားတယ္…က်ေနာ္လည္း အဲေလာက္ …အင္း…
…ဘာလဲ က်ပ္မယ္မထင္ဘူးလို႔ ေျပာမလို႔လား..ဟင္း..ငါက သမီး ႏူစ္ေယာက္လုံးကို ဗိုက္ခြဲ ေမြးလာတာ၊ ေနာက္ ကိုဘတုတ္နဲ႔ လည္း
မအိပ္ ျဖစ္တာ ႏူစ္ေပါင္း ၾကာေနၿပီ…
…ဟုတ္ ..ဟုတ္..ေမေမ..
..ဟဲ့..နင္က ငါ့ကို လုပ္ေနၿပီး ေမေမ ေမေမ နဲ႔ မေခၚနဲ႔ အဲဒါ လူေရွ႕ၾကမွ ေခၚ…
…ဟုတ္..ဟုတ္..ကဲ့ ..မမ..
ကိုတင္ထြတ္ စိတ္ထဲ မေတာ့ ဒီမိန္းမႀကီး ေအာက္က ေနတာေတာင္ ေလက မေလွ်ာ့ ေသးဘူး အာဏာ သံ ႀကီးပဲ ၊ ၾကည့္ေန ၊ေကာင္းေကာင္းလိုးျပလိုက္ အုန္းမယ္၊ ေနာက္ ေတာ့ မွ ကိုကိုတင္ က်မ ကို လုပ္ေပးပါအုန္း ျဖစ္ေနေစရမယ္၊ ဟု ႀကိမ္းဝါးရင္း အားႀကိဳးမာန္တက္ ေဆာင့္ေတာ့သည္။
ေဒၚေဒၚလွ မွာလည္း မစားရတာၾကာလို႔ ေတာင္းတမိေသာ အရာ ကို ျပည့္ျပည့္ ၀၀ ခံစားေနရသျဖင့္ အရသာ အထူး ေတြ႕ေနရေလသည္၊ သူကိုယ္သူပင္ ေမ့ေနၿပီ ထင္ေသာ အေတြ႕ အႀကဳံမ်ားကလည္း အလိုလို ျပန္ေပၚလာ ခဲ့သျဖင့္ ကိုယ္ခႏၶာ အစိပ္အပိုင္းမ်ားက သူ႔အလိုလို လႈပ္ရွားေနေပေတာ့သည္။ သူ႔ ေပါင္လုံး ႏူစ္လုံးမွာ ကိုတင္ထြတ္ ခါးကို ည်ပ္လွ်က္ သူ႔ေျခသလုံး မ်ားျဖင့္ ကိုတင္ထြတ္ ဖင္ကို ဖိ၊ သူ႔ဖေနာက္မ်ားျဖင့္ဆြဲဆြဲ သြင္းေလရာ ကိုတင္ထြတ္ ေဆာင့္သည့္အခါတိုင္း သူကအားကူေပးသလို ျဖစ္သျဖင့္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွာ ျပင္းရသလို၊ တိုင္ပင္ကလည္း ကိုက္ေနေပေတာ့သည္၊ သူ႔ ႏိူ႔ႀကီး ႏူစ္လုံးကို ကိုတင္ထြတ္ ရင္ဘတ္မွာ ဖိကပ္ထားၿပီး ကိုတင္ထြတ္ေၾကာျပင္ႀကီး ကိုလည္း သူ႔ လက္သည္းကေလး မ်ားျဖင့္ ကုတ္ျခစ္ေပးေလသည္၊ သူ႔ ဖင္ႀကီး ကိုလည္း ၿငိမ္ၿငိမ္ မခံ ပဲ စေကာဝိုင္း လို လွည့္ေပးေလရာ၊ သူ႔ အဖုတ္ နံရံ အႏွံ႔ အျပားကို ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္း ႀကီး က ပြတ္တိုက္မိေနေလေတာ့သည္။
ႏူစ္ေယာက္စလုံးမွာ အေတြ႕ အႀကဳံရွိသူမ်ားျဖစ္ ၾကသျဖင့္ ကာမအရသာကို ေကာင္းေကာင္း ခံစားၾကရေသာ္လည္း ႏူစ္ေယာက္စလုံးမွာ ျပတ္လပ္ေနၾကတာ လည္း ၾကာၿပီမို႔ သိပ္အၾကာႀကီး မခံေပ၊ ႏူစ္ေယာက္စလုံး တၿပိဳင္နက္ထဲ ပထမဆုံး ကာမ အရသာ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္သြားၾကၿပီး တေယာက္ကို တေယာက္ တင္းတင္း က်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားရင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီး မွိန္းကာ၊ အရသာခံေနၾကေလေတာ့သည္။
ကိုတင္ထြတ္ အိပ္ယာက ႏိူးလာေတာ့ အာ႐ုံဦး အလင္းေရာင္က အခန္းထဲ ထိုး၀င္ေနၿပီ၊ သူ႔ ေဘးမွာေတာ့ သူ႔ ကို ေက်ာေပးၿပီး အိပ္ေနေသာ ေယာကၡမ ႀကီး ေဒၚလွလွ ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္၊ ေသးအရမ္း ေပါက္ခ်င္ လွသျဖင့္ ကမန္းကတန္း ထၿပီး အိမ္သာသို႔ ေျပးရေလသည္၊ ေသးေပါက္ၿပီး သြား၍ ေဘးနားက ေရခ်ိဳးသည့္ေနရာ သံမန္တလင္း မွာ ထိုင္ၿပီး ေရခြက္ႏူင့္ သူ႔ လိင္တန္ႀကီး ကို ေသေသျခာျခာ ေဆးေၾကာလိုက္သည္၊ ထိုအခိုက္ ႐ုတ္တရက္ အခန္းတံခါး ပြင့္သြားေတာ့ လန္႔သြားေသာ္လည္း ေဒၚလွလွ ျဖစ္ေန၍ ၿပဳံးၿပီး ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။
…ေဟာ ေမေမ ႏိူးလာပလား…
..အင္း ႐ူးေပါက္ခ်င္လို႔ …အိပ္တာေတာ့ မဝေသးဘူး..
ကိုတင္ထြတ္က လွမ္းႏူတ္ဆက္လိုက္ေသာ္လည္း လက္ကမူ သူ႔ လိင္တန္ႀကီး ကို ေရေဆး မပ်က္၊ သူ႔လိင္တန္ႀကီး ကလည္း အိပ္ေရး၀ထားေတာ့ အားေတြ ျပန္ျပည့္ကာ မာမာေဖာင္းေဖာင္းႀကီး ျဖစ္ေန၏၊ ေဒၚေဒၚလွ မ်က္လုံးေတြက သူ႔လိင္တန္ႀကီးေပၚ မွာ ေရာက္ေနတာေတြ႕ေတာ့ သူ႔ ေကာင္ႀကီး က ပိုႀကီး ေဖာင္းတင္းမာ လာ၏၊ ကိုတင္ထြတ္ က အခန္းထဲ က ထြက္သြားမွ ေဒၚလွလွတေယာက္ အိမ္သာေပၚထိုင္ ကာေသး တ႐ႊီ႐ႊီ ေပါက္ေတာ့သည္၊ ကိုတင္ထြတ္တေယာက္ အိပ္ယာေဘး မွ ေရဘူး ကို ယူေသာက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ ကို အသာလွပ္ ၍ နံနက္ခင္း ေလေျပေအးေလးကို ႐ူ႐ိုက္ေန ၏၊
ထိုစဥ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ မွ ေရ တဗြမ္းဗြမ္း ေလာင္းေနသံၾကား ေတာ့ ေယၡာမႀကီး ေရခ်ိဳးေနၿပီ ဟု သိလိုက္ရသည္။ ညတုန္းက ေယာကၡမ ႀကီး ကို လိုးလိုက္ရတာ ေကာင္းလိုက္တာ ဟု ျပန္ေတြး မိေတာ့ သူ႔ လိင္တန္ႀကီး မွာ ျပန္ေထာင္ထလာ၏၊ အင္း ေယာကၡမ ႀကီး ေရခ်ိဳးေနတယ္ ဆိုေတာ့ ငါလည္း သြားတိုက္မွ ရေတာ့မယ္ ဟုေတြးရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္လာခဲ့မိသည္၊ ဟိုက္ ေယာကၡမႀကီး က ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ ခ်ိဳးေနပါလား၊ ကိုတင္ထြတ္က မထူးဆန္းသလို အမူအယာျဖင့္ သူ႔သြားပြတ္တန္ထုတ္ သြားတိုက္လွ်က္ ေယာကၡမ ႀကီး ေရခ်ိဳးေနတာ ကို ေပၚတင္ၾကည့္ေနလိုက္၏၊ ေဒၚေဒၚလွ ကလည္း ခတ္တည္တည္ ပင္ သူ႔ ေဘးတြင္ သြားတိုက္ေနေသာ ကိုတင္ထြတ္ကို ေမးဆပ္ ၿပီး ႏူတ္ဆက္လိုက္ရင္း၊
…ေခြၽးေတြနဲ႔ အိုက္စပ္စပ္မို႔ ေရတခါထည္း ခ်ိဳးလိုက္တယ္.ကြာ..မင္းေရာ မခ်ိဳးဘူးလား..
…အင္း..ခ်ိဳးမယ္ေလ..
ကိုတင္ထြတ္ တေယာက္ ဖိုးက်ိဳင္းတုတ္ ျဖစ္သြား၏၊ ကမန္းကတန္း ပါးလုပ္က်င္း၊ အင္းက်ီလုံျခည္ခြၽတ္ၿပီး ေဒၚေဒၚလွ ေဘး ၀င္ကာ ေရခပ္ ခ်ိဳးလိုက္၏၊ သူ႔ေဘးနားက ဆပ္ျပာတိုက္ေနေသာ ေဒၚေဒၚလွ ကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး၊
…ေမေမ က်ေနာ္ ေက်ာ ကိုတိုက္ေပးမယ္ေလ..
ေဒၚေဒၚလွက ေခါင္းၿငိမ့္ျပတာနဲ႔ ကိုတင္ထြတ္ ဆပ္ျပာတုန္း ေကာက္ယူ လက္ျဖင့္ ပြတ္ကာ ေဒၚေဒၚလွ ေက်ာျပင္ ကို ဆပ္ျပာျမဳပ္ထ ေအာင္ ပြတ္ေပးေနေတာ့သည္၊ ေဒၚေဒၚလွ ေက်ာျပင္မွ တဆင့္ ခါး ေနာက္ေတာ့ တင္လုံး ႀကီးေတြ၊ ကို ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း၊ အားမလိုအားမရ ဖ်စ္ညစ္လိုက္ေသးသည္၊ ေနာက္ေတာ့ ေပါင္တန္ေျခသလုံး၊မ်ား၊ ေယာကၡမ ႀကီး နဲ႔ ႏူစ္ေယာက္ထည္း ကိုယ္လုံးတီး ေရခ်ိဳးေနရသည့္ အျပင္ တကိုယ္လုံး ကိုလည္း ဆပ္ျပာတိုက္ပြတ္ေပးေနရေတာ့ ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္း ႀကီး မွာ၊ သံေခ်ာင္းႀကီး လိုမာေတာင္ ေနေလၿပီ၊ ကိုတင္ထြတ္က သူ႔လက္ႏူစ္ဖက္ျဖင့္ ေဒၚေဒၚလွ ေပါင္အေရွ႕ပိုင္းကို သိုင္းဖက္လွ်က္ပြတ္သတ္ေပးရာ ဘာမွ မေျပာသျဖင့္ ၀မ္းျပင္မွ တဆင့္ ေဒၚေဒၚလွ ႏိူ႔ႀကီး မ်ားကိုပါ ဆပ္ျပာျမဳပ္ ေတြ ျဖင့္ ပြတ္သပ္ ဆုပ္ႏွယ္ ေပးေနေတာ့သည္၊ ထိုကဲ့သို႔ အေနအထားေၾကာင့္ ေထာင္မတ္ေနသည့္ ကိုတင္ထြတ္ လိင္တန္ႀကီး မွာ ေဒၚေဒၚလွ ဖင္လုံးႀကီး ႏူစ္ခုၾကားမွာ လႊထိုးသကဲ့သို႔ ပြတ္တိုက္ မိေနေလသည္၊ ေဒၚေဒၚလွမွာ လည္း ကိုတင္ထြတ္ ၏ အပြတ္အသတ္ အဆုပ္ အနယ္ ေၾကာင့္ ကာမ ဆိပ္ တက္လာၿပီ ျဖစ္ရာ က ၊ ကိုတင္ထြတ္ ဒုတ္ႀကီးက သူ႔ဖင္ၾကားတိုး၀င္ ေလွ်ာတိုက္ေနေတာ့ ဒူးမ်ားပင္ ၫြတ္ေခြခ်င္ လာသျဖင့္ သူ႔ေက်ာကို ကိုတင္ထြတ္ ရင္ခြင္ထဲ ေမွး လွ်က္ မွီထားရင္း ကိုတင္ထြတ္ ကိုယ္လုံးကို လက္ေနာက္ျပန္ ကိုင္လွ်က္ ခိုထားမိေလသည္၊ ကိုတင္ထြတ္ မွာ အရမ္းအရမ္း ကို စိတ္ထ လာၿပီ ျဖစ္သျဖင့္၊ ေဒၚေဒၚလွ လက္ႏူစ္ဘက္ကို ကိုင္ကာ ေရကန္ေဘာင္ ေပၚ ေထာက္ကိုင္ ေစ လိုက္ၿပီး ေဒၚေဒၚလွခါးကေလး ကို ဆြဲလွ်က္ ဖင္ကို ကုန္း ခိုင္းလိုက္သည္၊ အုတ္ကန္ ေဘာင္ကို လက္ႏူစ္ဘက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လွ်က္ ခါးကို နိမ့္ကာ ဖင္ကို ေကာ့လိုက္သျဖင့္ ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ႀကီး မွာ ကားၿပီး စြင့္တက္လာ၏၊ ကိုတင္ထြတ္က ေဒၚေဒၚလွ ေပါင္ႏူစ္လုံးကို ခ်ဲရပ္ေစၿပီး ေပါင္ခြဆုံၾကားမွာ ကြဲအာ ေနေသာ အဖုတ္၀ တြင္ သူ႔ဒုတ္ႀကီး ကို ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္ေလသည္။
..အား….႐ူး….
ေဒၚေဒၚလွ ႏူတ္ဖ်ားမွ ညည္းတြား သံေလး ထြက္လာ၏၊ မာေၾကာေၾကာ ပူေႏြးေႏြး အေခ်ာင္းႀကီးက သူ႔ အဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေလး ကို တိုးတိုက္ ၀င္လာလို႔ အာ႐ုံေၾကာေတြက စိမ့္သြားေအာင္ ေကာင္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ အႀကံသမား ကိုတင္ထြတ္က ေဒၚေဒၚလွ အဖုတ္ထဲ သူ႔ လိင္တန္ႀကီး ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း အသြင္းထုတ္ လုပ္ေနရင္းက ဆပ္ျပာတုန္း အပဲ့ေလးကို ေဒၚေဒၚလွ ခေရပြင့္ေလးထဲ သူ႔လက္မ ျဖင့္ ထိုးသြင္းေပးေန၏၊ သူ႔ လက္မ တဆစ္ ေအးေဆး ၀င္သြားေသာ္လည္း ေဒၚေဒၚလွ ထံမွ ျငင္းဆန္ေသာ အသံ မၾကားရသျဖင့္ လက္ညိဳးႏူင့္ လက္ခလယ္ ႏူစ္ေခ်ာင္း ၀င္ေအာင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကစား ေပးေနေလသည္၊ သူ႔ လိင္ေခ်ာင္းႀကီး ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသာ အ၀င္အထြက္လုပ္ေပးေနသျဖင့္ အရွိန္တက္ေနေသာ ေဒၚေဒၚလွ တေယာက္ ဖင္ႀကီး ကို ေကာ့ကာေကာ့ကာ လိုက္လိုက္ လာေပရာ၊ ကိုတင္ထြတ္ ၏ လက္ႏူစ္ေခ်ာင္းက လည္း ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ေပါက္ ကို ေရွာေရွာ႐ူ႐ူ ၀င္ႏိူင္ေအာင္ လုပ္ေပးေနသလို ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ထိုအခါ ကိုတင္ထြတ္က သူ႔လိင္တန္ႀကီး ကို ေဒၚေဒၚလွ အဖုတ္တြင္းမွ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ရာ ေဒၚေဒၚလွ ခမ်ာ ဟာကနဲ ျဖစ္သြားရေလသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ထို အတန္ထိပ္ေခါင္းက မိမိဖင္ေပါက္ ၀ ကို တိုးလာေနေၾကာင္း သိရသျဖင့္ အေတြ႕ အႀကဳံ ရွိသူ ပီပီ ဖင္၀ ႂကြတ္သား ကို အသာ ေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ ကိုတင္ထြတ္ ကို လွမ္းသတိေပးလိုက္၏၊
…ျဖည္းျဖည္း ကြဲ႕ ေမာင္တင္ထြတ္..မင္းဟာႀကီးက တုတ္တယ္၊ အရမ္း ေဆာင့္မထိုးနဲ႔ ေခ်ာ့သြင္း၊ ေတာ္ၾကာ ငါ့ဖင္ၿပဲသြားအုန္းမယ္..
..ဟုတ္..ဟုတ္..ေမ…ေအာ္..မ..မ….
ကိုတင္ထြတ္ က ေယာကၡမႀကီး အေတြ႕အႀကဳံ ေတာ္ေတာ္ ရွိတာပဲ ဟု ေတြးလိုက္မိသည္၊ သူ႔ မိန္းမ ၀င္းပပ ကို ဖင္ခ် ရဖို႔ သူ မနည္း သိမ္းသြင္းခဲ့ရသည္မဟုတ္လား၊ ႏူစ္ေယာက္ စလုံး အေတြ႕ အႀကဳံရွိေတာ့ လည္း သိပ္မၾကာခင္ ပင္ ကိုတင္ထြတ္ လိင္တန္ႀကီး ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ေပါက္ထဲ အဆုံးထိ ၀င္ေရာက္သြားပါေတာ့သည္၊ ကိုတင္ထြတ္ မွာ ထိုအခါမွ အပီ အျပင္ ေနရာယူ ဒူးေကြးၫြတ္ ကာ ေဒၚေဒၚလွ ခါးေလးကို ကိုင္ကာ ဆြဲဆြဲ ေဆာင့္ေလေတာ့သည္၊ ေဒၚေဒၚလွ ၏ ေရစို ၿပီး ၀င္းေျပာင္ေနေသာ တင္သားစိုင္ႀကီး မ်ားက ကိုတင္ထြတ္ ေပါင္ၿခံ ျဖင့္ ဖတ္ကနဲ ႐ိုက္ဖိ မိတိုင္း တုန္ကနဲ တုန္ကနဲ ေက်ာက္ေက်ာတုန္း ႀကီး မ်ားလို ေဘးတဘက္ တခ်က္ စီသို႔ လိမ့္လိမ့္ သြားပုံကလည္း ၾကည့္ေကာင္းလွေပသည္၊ ဆပ္ျပာရည္ မ်ား ရွိေနေသာ္လည္း တင္းက်ပ္ လွသည့္ ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ေပါက္ ၀ ၏ ဖ်စ္ညႇစ္မႈ အားေၾကာင့္ ကိုတင္ထြတ္ မွာ ၾကာရွည္ေတာ့ မဆြဲ ႏိူင္ပါ၊ ခန အတြင္းမွာပင္ အားျပင္းလွေသာ သုတ္ရည္ မ်ားက သူ႔ လိင္ေခ်ာင္း ထိပ္မွ ေဖ်ာကနဲ ေဖ်ာကနဲ ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ေခါင္းထဲ မွာ ပန္းထြက္သြားရရွာေတာ့သည္။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ကုတင္ ေပၚ ဖင္ေထာင္ကုန္းေပး ေနေသာ ေယာကၡမႀကီး ကို အားရ ပါးရ အေနာက္က ေန ေဆာင့္လိုး ေနေသာ ကိုတင္ထြတ္ တေယာက္ သူ႔ အခန္းေထာင့္ စားပြဲ ေပၚက တဂြမ္ဂြမ္ ျမည္လာေသာ ဖုန္းသံေၾကာင့္ နာရီ ကို လွမ္း ၾကည့္ လိုက္သည္၊ အင္း စေနေန႔ ဒီ အခ်ိန္ ဆို ရင္ သူ႔ မိန္းမ ၀င္းပပ ပဲ ေခၚတာ ျဖစ္ရမယ္ ဟု သိလိုက္သည္။ ေယာက္ကၡမ ႀကီး သူ႔ လက္ကို အတင္းဆြဲ ေနသည့္ ၾကားမွ ႐ုန္းထြက္ၿပီး သူ႔လိင္တန္ႀကီး ကိုလည္း ေဒၚလွလွ အဖုတ္တြင္း မွ ေဖါက္ကနဲ ျမည္ေအာင္ ဆြဲ ထုတ္လိုက္ၿပီး တယ္လီဖုန္း ရွိရာသို႔ ဒုတ္တန္းလန္း ႏူင့္ ေျပးသြားေလသည္၊ တယ္လီဖုန္းေဘးက ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ၿပီး ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ေဟာဟဲ လိုက္ၿပီး သူ႔ အသက္႐ူသံေတြ က ျမန္ေနသည္။
…ေဟး အခ်စ္လား ဘယ္လိုလဲ အစဥ္ေျပရဲ႕လား…
…ေျပပါတယ္ ကို ေရာ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ အသံက ေမာေနတာလား…
ကုတင္ ေပၚ မွာ တန္းလန္းႀကီး က်န္ခဲ့ေသာ ေဒၚေဒၚလွ ကိုတင္ထြတ္ ထိုင္ေနရာ သို႔ ကိုယ္လုံးတီး ျဖင့္ပင္ ေလွ်ာက္လာၿပီး ကိုတင္ထြတ္ ကုလားထိုင္ေဘးမွာ ဒူးေထာက္ရက္ျဖင့္ ကိုတင္ထြတ္ လိန္တန္ႀကီး ကို ငုံစုပ္လိုက္သည္၊ ကိုတင္ထြတ္က ေယာကၡမ ႀကီး လည္ဂုတ္ ကို သူ႔လက္ဖဝါး တဘက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးရင္းက ဖုန္းဆက္ေျပာေနလိုက္သည္။
…ေအး အခု ကိုယ္က အိပ္ဆယ္ဆိုက္ လုပ္ေနတုန္း တန္းလန္း ႀကီး ၀င္း က ေခၚလို႔ေလ.. မမ်ိဳး တို႔ ျပန္ေရာက္ၿပီလား…
..မမ်ိဳး တို႔ မေရာက္ေသးဘူး မန္းေဒး ေရာက္မယ္ ထင္တယ္…ကို႔ ဆီမွာ ေမေမ ေရာက္ေနတယ္ ဆို..
…ဟုတ္တယ္ မနက္ျဖန္ ေဖေဖ့ ဆီ ျပန္ပို႔ေပးရမယ္…
…အခု ေမေမ က ဘာလုပ္ေနလည္း …
…ေအာ္ ဗိုက္ဆာလို႔တဲ့ ငွက္ေပ်ာသီး စားေနတယ္…
ကိုတင္ထြတ္ က သူ႔ ကို ပုေလြေပးေနေသာ ေယာကၡမ ႀကီး ကို ငုံ႔ ၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးလိုက္သည္။
….ခိခိ ေမေမ ကေတာ့ လုပ္ၿပီ၊ ေမေမ့ ကို ဂ႐ုစိုက္လိုက္ေနာ္ ကို၊…
…အင္းပါ ကို ေသျခာ ဂ႐ုစိုက္ထားပါတယ္၊ လိုေလေသးမရွိေလ ၊ သူဘာျဖစ္ခ်င္သလဲ…
ေယာက္မကၡ ႀကီးက ပုေလြမႈတ္ေနရင္းက ကိုတင္ထြတ္ ကို မ်က္ေစာင္းတခ်က္ ေမ့ါထိုးလိုက္သည္။
အဲဒီေန႔ တေန႔လုံး အျပင္ မထြက္ၾကပဲ ကိုတင္ထြတ္ နဲ႔ ေဒၚေဒၚလွ ၊ ကိုတင္ထြတ္ အခန္းထဲ မွာ တေနကုန္ လိုးၾကသည္၊ ဗိုက္ဆာရင္ အနားက ဒလိဗာရီလုပ္ေပးေသာ ထမင္းဆိုင္က လွမ္းမွာ ၿပီး စားၾကသည္၊ ကိုတင္ထြတ္ တေယာက္ သူ႔ မိန္းမ ၀င္းပပ သာ သူ႔ ေယာကၡမ ႀကီး လို အရွက္ကုန္ၿပီး အေပးေကာင္းလိုက္ ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ ေတာင္ ေတြးမိသည္၊ ပုံစံ မ်ိဳးစုံ ကို ႏူစ္ေယာက္စလုံး ငတ္ငတ္ ႏူင့္ အေသတီးၾကေတာ့သည္၊ အေခၚ အေဝၚက ေတာ့ ႏူတ္က်ိဳးေနတာလည္း ပါ၊ ေနာက္ ဆိုလည္း သူမ်ားေရွ႕ မွားေခၚမိမွာစိုးလို႔ မေျပာင္းၾက ၊ ေမာင္တင္ထြတ္ ႏူင့္ ေမေမ ပဲ ေခၚၾက ေျပာၾကသည္၊ တေန႔လုံး ေဆာ္ၾကသျဖင့္ ညက်ေတာ့ မတတ္ႏိူင္ၾကေတာ့ အိပ္ေမာက် သြားၾကသည္၊ မနက္ အေစာႀကီး အိပ္ယာႏိူးေတာ့ အားျပည့္ေန ၾကၿပီ မို႔ ႏူစ္ေယာက္သား တဖုံးဖုံး ေဆာ္ၾကသည္မွာ ကိုတင္ထြတ္ သူ႔ ေယာကၡမ ႀကီး ကို သူတို႔ ေနသည့္ ၿမိဳ႕ ျပန္လိုက္ပို႔ ခါနိး အထိ ျဖစ္ေလသည္။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *