က်ဳပ္ ျပန္ ေတာ့ မယ္

ကိုျမေမာင္တေယာက္ မင္းႀကီးဆျမဴရယ္ကို “ေျမႏိုးအျဖဴေကာင္ ယီးပဲကြာ..” ဟုဆဲဆိုမိ၍ ရန္ကုန္တာေမြဂတ္မွာ တာဝန္က်ေနရာမွ သာယာဝတီနယ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ခံလိုက္ရသည္။ ျဖစ္ပံုကဒီလို ကိုျမေမာင္ စေန တနင္းေဂြ ဆိုရင္ အလုပ္ပိတ္သျဖင့္ တာေမြးေစ်းအနီး ဖာေဂါင္းထြန္းၾကည္အိမ္မွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းတတ္သည္။ ဖာေဂါင္းထြန္းၾကည္မွာ ကိုျမေမာင္၏ ဆက္သား(စပိုင္ေပါ့)။ ယခုေခတ္အေခၚ ေထာက္လွန္းသတင္းေပးသူျဖစ္ေပသည္။ ထိုအပါတ္က ထြန္းၾကည္ထံမွ ခဲျခစ္စာတခုရ႐ွိသည္။ စာထဲတြင္။ ကိုျမေမာင္ခမ်ား အညာထန္းသီး အသစ္ေတြရမယ္ လာယူပါဟု ေရထားသည္။

ကိုျမေမာင္ ထိုစာေၾကာင့္ အရမ္းေပ်ာ္သြားေလသည္။ အညာထန္းသီးဆိုသည္မွာ အညာသူ ဖာအသစ္ေရာက္႐ွိသည္။ လာဘြတ္ပါဟု အဓိပၸါယ္ရေလသည္။ ဖာေကာင္းထြန္းၾကည္သည္ အသစ္ေရာက္တိုင္း ကိုျမေမာင္ကို အရင္ေကြၽးပီးမွ အရာ႐ွိမ်ား သေထးမ်ားဆီသို႔ တဆင့္ေစ်းကြက္တင္သူ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ထြန္းၾကည္အိမ္သို႔ အေစာႀကီးေရာက္ေနေလသည္။ “ဆရာသမားေရ အခန္းထဲမွာ ထန္းသီး႐ွိတယ္ ဝင္စားေပေတာ့.. စားပီးရင္ အေမာေျဖဖြာဖို႔ ငါးသံုးလံုးစီးကရက္ေလးလဲ အသင့္ပါဗ်..” ထြန္းၾကည္ မွာစရာ႐ွိမွာပီး အျပင္ထြက္သြားေလသည္။ ကိုျမေမာင္သည္ ခန္းစည္း အျဖဴေလးကာထားေသာ ဆယ္ေပးပတ္လည္ အခန္းေလးထဲဝင္သြားသည္။ နက္ေမွာင္ေနေသာ ဆံေကသာကို ေျဖေလ်ာ့ထားပီး သူ႔ကိုေက်ာေပးကာထိုင္ေနေသာ လံုးႀကီးေပါက္လွ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။

ျမေမာင္မွာ စံုေထာက္ နယ္ထိန္းျဖစ္၍ အနားသို႔ ခ်က္ခ်င္းမကပ္ပဲ.. “ေ႐ွ႕က ညမေလး ဒီဘက္လွည့္ပါလား ေကာ္ရီး ၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ” “႐ွင္က အင္မတန္ ေစ့စပ္သားပဲ.. အနားကပ္မလာပဲ အေဝးကလွမ္းေမးေနတယ္.. သတိဆိုတာ ပိုတာမ႐ွိဘူးဆိုတာ.. ႐ွင္နဲ႔ေတြ႔မွ ယံုေတာ့တယ္” မိန္းခေလးမွာ ျမေမာင္ဘက္လွည့္ေလသည္။ ရႊန္းလဲ့ေသာ မ်က္ဝန္းႏွင့္အတူ ေရႊအိုေရာင္လို မႈန္းတဲ့အသား၊ လည္တိုင္ေက်ာ့႐ွင္းလွပပီး ဇာအင္းက်ီးေလဝတ္ထားသျဖင့္ အနက္ေရာင္ ေဘာ္လီဝတ္ထားတာျမင္ရသလို ရင္သားႏွစ္ဆိုင္မွာ ျပည့္တင္းစြာ လ်ွ့ံထြက္ေနေလသည္။ ႏွာတံသြယ္၍ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ား ႏွင္ဆီဖူးသဖြယ္ စိုအိေနေလသည္။ ျမန္မာဆန္ဆန္ မိန္းမထိုင္ ေျခသလံုးေကြးေလးထိုင္ေနသျဖင့္ တင္သားဆိုင္က ေကာ့ထြက္ေနေလသည္။

“က်မနာမည္ ခင္ခင္ေလးပါ.. က်မအေဖက ေရနံေခ်ာင္းက ဆန္စက္သေထး ဦးဘကေလး ေပါ့” “အိုး..မိုင္ေဂါ့..သေထးသမီးပဲဘာလို႔ ထြန္းၾကည္ဆီေရာက္ရသလည္းဗ်.. ဒါက ဖာခ်တဲ့ေနရာေလ.. မခင္ေလးနဲ႔မသင့္ေတာ္ဘူး” “က်မ သိပါတယ္ ကိုျမေမာင္.. က်မအေဖက ရာထူးဥစၥာ အရမ္းမက္ပီး က်မကို အျဖဴေကာင္ နဲ႔ေပးစားမလို႔လုပ္ေနလို႔ ထြက္လာတာပါ… က်မ အပ်ိဳရည္ကို အလကားမျဖစ္ေစရဘူး.. ဒါေၾကာင့္ ႐ွင့္လိုႏိုင္ငံေက်ာ္ စံုေထာက္ဆီမွာ အရင္ခံပီးမွ အဲ့အျဖဴေကာင္ကို ယူမွာပါ..” ျမေမာင္ ဘဝင္ျမင့္ တတ္သူမဟုတ္ပါ။ တည္တည္ၿငိမ္ႏွင့္.. “အဲ့ေတာ့ ရန္ကုန္ကိုအလည္သြားမယ္လို႔ညာပီး က်ဳပ္ဆီလာေတြ႔တယ္ဆိုပါေတာ့” “အမွန္ပါပဲ..႐ွင္နဲ႔အတူအိပ္ပီး ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မယ္.. ႐ွင့္ေသြးသားကိုလိုခ်င္လို႔ပါ” “ဟုတ္ပါပီ အမိ စၾကရေအာင္..” ျမေမာင္ လက္ျမန္သူျဖစ္၍ သူ၏ ေဘာင္းဘီ႐ွည္ႏွင့္ ကုတ္အင္းက်ီကိုခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ၈ လက္မခန္႔ လီးႀကီးမွာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖင့္ ေပါင္ႏွစ္ခုၾကား တြဲလဲခိုေနသည္။ မခင္ေလးမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ ျမေမာင္ အေ႐ွ႕ေရာက္လာပီး ဒူးေထာက္ထိုင္ကာ လီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ဆုတ္ကိုင္ပီး ဒစ္ထိပ္ကို စတင္၍ စုပ္လိုက္သည္။

ထိုေခတ္အခါက ပုေလြေပးတာ လူတိုင္းမသိေပ။ ခင္ခင္ေလးမွစတင္၍ ျပဳလုပ္သျဖင့္ ေခတ္အဆက္ဆက္ဖာမ်ား လက္ဆင့္ကမ္းကာ အိမ္ေထာင္သည္မ်ားအထိ ျပန္႔ပြားလာခဲ့သည္။ ကိုျမေမာင္ လီးစုပ္မခံဖူးေပ။ အလိုးသက္တမ္း ၾကာျမင့္ခဲ့ေပမဲ့ ယခုမွ အစုပ္ခံအမႈတ္ခံရဖူးသည္။ ေကာင္းေလစြ၊ ခင္ေလးမွာ အင္မတန္ ညင္သာလွေပသည္။ လီးကိုစုပ္ေနရင္း လဥမ်ားကို ဖြဖြေလး ႏွိပ္နယ္ေပးျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ လဥမွတဆင့္ လီးေအာက္ေျခ အေၾကာကို လ်ွာနဲ႔ ပြတ္ဆြဲေလသည္။ ထိုအတိုင္းဆို သုတ္ပမ္းထြက္ႏိုင္တာ ကိုျမေမာင္ ရိပ္မိလိုက္သည္။ “မခင္ေလး ရပ္ပါေတာ့ က်ဳပ္သုတ္ရည္ေတြ အလကားမျဖစ္ခ်င္ဘူး လိုးသင့္ပီေလ” “အကို႔သေဘာပါ႐ွင္ က်မပက္လက္လွန္ရမလား..” “အင္း မခင္ေလးက ပထမဆံုးအႀကိမ္ အလိုးခံမွာဆိုေတာ့ ႐ိုး႐ိုးပဲလိုးၾကမယ္ တခ်ီပီးမွ ပံုစံေျပာင္းၾကမယ္” အဝတ္အစားမ်ားခြၽတ္၍ မခင္ေလး ခေလးေမြးခါနီး မိန္းမမ်ားလို ေပါင္ကားေပးလိုက္သည္။ ေ႐ွာက္သီးလံုးအရြယ္ ႏို႔သားႀကီးမ်ားမွာ ကိုင္ရက္စရာမ႐ွိေအာင္ လွပလြန္းသည္။

အနက္ေစာက္ေမႊးမ်ားမွာ ဆီးခံုအလယ္မွစ၍ အေပၚသို႔ ညီညာစြာ ေထာင္ေနေလသည္။ (ပန္႔ေကပံုစံျဖစ္သည္) အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားမွာ စိေနသည္။ တ႐ုတ္မမ်ား လက္တိုဝတ္ၿပီး လက္တြဲေလာင္းခ်လ်င္ သင္ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ေဖြးေဖြးစိေနပီး ဗီ ႐ွိတ္ပံုစံျဖစ္သည္။ ကိုျမေမာင္ လီးတဝက္ကိုကိုင္၍ အဖုတ္ဝကို ဖိခ်လိုက္သည္။ မဝင္ႏိုင္ပါ အပ်ိဳအစစ္မို႔ တင္းခံေနသည္။ “မခင္ေလး လက္နဲ႔အဖုတ္ကိုျဖဲေပးထားပါ အေပါက္က အရမ္းေသးေနတယ္” မခင္ေလး လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ျဖဲေပးေသာအခါ လက္ညိဳးဝင္ရံုအေပါက္ေလးေပၚလာသည္။ ကိုျမေမာင္ တံေထြးကိုလီးမွာ သုတ္လိုက္ပီး အားပိုသံုးကာ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ “ၿဗိ..ျဗစ္..အိ..အီး…” ဒစ္ဝင္သြားသည္။ တံေတြးကို လီးမွာ ထပ္သုတ္လိုက္ရာ.. “ဒုတ္..အ..” ဝင္သြားပီ မခင္ေလး လိုးမယ္ေနာ္ နာရင္ေအာင့္ခံပါ..” “က်မခံႏိုင္တယ္ ကိုျမေမာင္ စိတ္႐ွိသလိုလိုးပါ” အင္မတန္ျပတ္သားေသာမိန္းမျဖစ္ေပသည္။ လီးႀကီးႏွင့္ ပါကင္ေဖာက္ခံရေနေသာ္လည္း လံုးဝမေအာ္ေပ။ ေလွႀကီးထိုး လိုးေပးလိုက္ရာ သုတ္ရည္မ်ား သားအိမ္ထဲဝင္သြားေလသည္။

မခင္ေလးဗိုက္အတြင္းမွ ခပ္ေႏြးေႏြးအရသာကို ခံစားလိုက္ရသည္။ “ေကာင္းလိုက္တာ ကိုျမေမာင္ထပ္လိုးပါ..” “ကုန္းလိုက္ပါ မခင္ေလး” ဝင္းအိေနေသာတင္သားဆိုင္မ်ားကို ဆုတ္ကိုင္ပီး အေနာက္မွဆက္တိုက္လိုးလိုက္ရာ အရည္မ်ားဆက္တိုက္ထြက္၍ မခင္ေလးပီးေလသည္။ ထိုစဥ္… “ဆရာသမားေရ..” ထြန္းၾကည္အသံက်ယ္ႀကီးၾကားလိုက္ရသည္။ “ဘာလဲဟ..အလန္႔တၾကားနဲ႔..” “မင္းႀကီး ဆျမဴရယ္က ဆရာသမားကို အေရးတႀကီး ႐ွာေနတယ္ဗ် လူသတ္မႈျဖစ္လို႔တဲ့” ထိုအခါမခင္ေလးက တခ်က္ျပံဳးလိုက္ပီး “ကိုျမေမာင္ က်မတို႔ထပ္ေတြ႔ၾကမွာပါ.. ႐ွင္လဲ အလုပ္ေပၚလာပီပဲ.. သြားလိုက္ေလ က်မေစာင့္ေနပ့မယ္” လီး႐ွိန္က ခုထိမေသေသးေပ။ လိုးလို႔ေကာင္းေနကာမွ ဒီေျမႏိုး လာေႏွာက္ယွက္ေနတယ္။ “ေအး..ငါအခုလာခဲ့မယ္ လို႔သတင္းပို႔လိုက္” ျမေမာင္ မခင္ေလးကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပီး တာေမြဂါတ္ မင္းႀကီးဆျမဴရယ္ဆီ ထြက္သြားေလသည္။

ဂါတ္တဲသို႔ေရာက္ေသာအခါ လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားကို အင္းဂလိပ္ ျမန္မာလိုဆဲဆိုေနေသာ ဆျမဴရယ္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ကိုျမေမာင္ တင္းပီးဝင္သြားလိုက္သည္။ “ဟာ လူကေလးျမေမာင္ ဘယ္ေတြသြားေနတာလည္း.. က်ဳပ္ခဗ်ားကို လိုအပ္ေနတယ္” “က်ဳပ္ဟာက်ဳပ္ ဘယ္သြားသြား ခမ်ားေစာက္ပူပါလား.. အခုပိတ္ရက္ ခဗ်ားနားမလည္ဘူးလား.” “ျပန္မေအာ္နဲ႔လူကေလး မင္းနယ္ေရာက္သြားမယ္ နားလည္လား” ထိုအခါ ဆာပုလင္းျမေမာင္ က အင္မတန္ပီသေသာ အင္းဂလိပ္အသံျဖင့္. “ငိုးမ…ေျမႏိုး..လီးပဲေလ” ဟုျပန္ဆဲလိုက္ရာ..မင္းႀကီးမ်က္ႏွာနီရဲသြားပီး “မင္းအခု ခ်က္ခ်င္း သာယာဝတီကိုေျပာင္းေစ” ဟုအမိန္႔ခ်ေလသည္။ ကိုျမေမာင္၏နာမည္ေက်ာ္ၾကားမႈေၾကာင့္ သာယာဝတီနယ္မွ လူဆိုးသခိုးမ်ား ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ၿငိမ္သက္သြားသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သူလဲအားယားေနပီး အၾကမ္းေရေလးေသာက္ ဂြင္းထုလိုက္ႏွင့္ သာယာေနေလသည္။ တေန႔မနက္ ကိုျမေမာင္ထံ စာတေစာင္ေရာက္လာသည္။ ထိုစာမွာ မင္းႀကီး ဆျမဴရယ္မွာ အမ်က္ေတာ္ေျပ၍ တာေမြဂါတ္သို႔ ျပန္လာရန္ေခၚစာျဖစ္သည္။ ကိုျမေမာင္သိပါသည္။ သူရန္ကုန္မွာမ႐ွိလ်င္ ေျမႏိုးလူဆိုးမ်ား ထႂကြေနၾကမွအမွန္ပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရန္ကုန႔္သို႔ လွည့္ရပါေတာ့သည္။ ဗဟန္း ေရတာ႐ွည္လမ္း ရတနာပြဲစား ေဒၚျမျမ အိမ္ေ႐ွ႕တြင္ သတင္းေထာက္မ်ား စုရံုးေရာက္႐ွိေနၾကသည္။ ပုလိပ္ မ်ားက ျခံတခါးဝမွာ ေစာင့္ၾကပ္ေနၾကသည္။ မဟူရာေရာင္ေဆးျခယ္ထားေသာ ထိုအိမ္မွာ ႀကီးမားလွေပသည္။ အေပၚထပ္ ေအာက္ထပ္ျပႆဒ္က ႏုတ္မ်ားျပဳလုပ္ထား၍ အိမ္႐ွင္ေဒၚျမမွာ လူကုန္ထန္တဦးမွန္း သိသာေလသည္။ အိမ္ေ႐ွ႕ဧဲ့ခန္း က်ယ္မွာ ဒ႐ိုက္ဘာ မဲႀကီးႏွင့္ အိမ္ေဖာ္ ျဖဴတုတ္တို႔ကို ပုလိပ္ စိန္ဝင္း က စစ္ေဆးေမးျမန္းေနေလသည္။

“”မင္း ညေနက ဘယ္ေရာက္ေနလည္း” မဲႀကီးမွာ ေၾကာက္ဒူးတုန္ပီး “ေဒၚျမက ၾကက္လ်ွာစြန္းဒံေပါက္စားခ်င္တယ္ သြားဝယ္ပါ ခိုင္းလို႔ သြားေနတာပါ” “ဟုတ္ပီ..ဟဲ့ျဖဴတုတ္ နင္ကေရာဘာလုပ္ေနလဲ..” အိမ္ေဖာ္ျဖဴတုတ္မွာ မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ “က်မ အခန္းထဲမွာ အိပ္ေနတာပါ.. ေဒၚျမေအာ္သံၾကားလို႔ သူ႔အခန္းကို သြားဖြင့္ၾကည့္တာပါ.. အဲ့ခ်ိန္မွာ ေဒၚျမေသေနတာပါ… အီး..ဟီး..ဟီ.” “မဲႀကီး..ဒံေပါက္ဝယ္တယ္မဟုလား.. ဘယ္မွာလည္း ဒံေပါက္” မဲႀကီး ေၾကာက္လန္႔မႈက အထြတ္အထိပ္ေရာက္ေလပီ။ “က်ေနာ္ပိုက္ဆံအိတ္ယူဖို႔ ေမ့လို႔ျပန္လွည့္လာတာပါ… က်ေနာ္မသတ္ပါဘူးဗ်.. အီး.. ဟီး..” မဲႀကီးငိုခ်ေလသည္။ “တိတ္ဇမ္း..ပုလိပ္ေတြ အဲ့ေကာင့္ကိုဖမ္းလိုက္ေတာ့ ဒီေကာင္သတ္တာ” “ျဖဴတုတ္ င့ါကိုကယ္ပါအူးဟ” ျဖဴတုတ္လဲ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ငိုေႂကြးေတာ့သည္။ မဲႀကီးလက္ထိပ္ခတ္ထားခံရစဥ္မွာ ေကာင္းဘြိဳင္ ဦးထုပ္ကိုေဆာင္းထား၍ ကုတ္အင္းက်ီအ႐ွည္ႀကီးကို ဝတ္ထားပီး နက္ေျပာက္ေနေသာ ႐ွဴးဖိနပ္စီးထားလ်က္ စမတ္က်က်ရေနေသာ လူတေယာက္ဝင္လာေလသည္။

“ဟာ..ကိုျမေမာင္..ခဗ်ားလာတာေနာက္က်ပီဗ်… က်ဳပ္တရားခံမိပီ.. အဲ့တာမဲႀကီးပဲ” စိန္ဝင္း တေယာက္ ေအာင္ျမင္ေသာအသံႀကီးႏွင့္ ႂကြားဝါေနေလသည္။ ကိုျမေမာင္ မွာ စိန္ဝင္းကို ေစာက္ဖက္မလုပ္ပဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ထိုင္ငိုေနေသာ ျဖဴတုတ္မ အနားသြား၍ “ညမေလး..ေကာ္ရီးေမးစရာ႐ွိလို႔.. ခဏလိုက္ခဲ့ပါ..” ကိုျမေမာင္ သည္ ျဖဴတုတ္ကိုေခၚ၍ လူသတ္မႈျဖစ္ရာ အခန္းသို႔ ဝင္သြားေလသည္။ ျမကတီပါေမြ႔ယာကုတင္ ေစာင္းမွာ ဖင္ကုန္းလ်က္ ေသေနေသာ ေဒၚျမကိုေတြ႔ရသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ မိနစ္၃၀မွာ အသတ္ခံရ၍ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ႐ွိေသးသည္။ အသတ္ခံရပံုမွာ လည္ဂုတ္တြင္ ၆လက္မအရြယ္ ဓားစိုက္ခံရပီး စအိုဝႏွင့္ အဖုတ္မ်ားမွာ ေသြးထြက္လြန္ေသေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေဒၚျမသည္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္ေခ်ာေမာလွပပီး ကြၽဲေကာသီးအရြယ္ႏို႔သားႀကီးမ်ား႐ွိသလို ျဖဴျဖဴကိတ္တိတ္ တင္သားႏွင့္ အရပ္ေမာင္းျမင့္ေသာ မိန္းမတေယာက္ျဖစ္သည္။ လင္သားမ႐ွိသားသမီးမ႐ွိ ကာလသားတိုင္း လိုးခ်င္ေနေသာအကိတ္မျဖစ္သည္။

ျဖဴတုတ္မွာ အေလာင္းကိုျမင္ပီး ”အမေလး မမႀကီးရယ္ အလိုးခံပီးေသရတယ္လို႔ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ” ဟု ေအာ္ကာငိုျပန္သည္။ ၾကမ္းျပင္အထက္မွာ ေျမပဲစိအရြယ္စိန္မ်ားျပန္႔ၾကဲေနၾကသည္။ ကိုျမေမာင္ တေယာက္ထိုစိန္မ်ားအတြင္းမွ ပစၥည္းတခုကို ေကာက္ယူလိုက္ပီး ႏႈတ္ခမ္းမဲ့ကာ ျပံဳးလိုက္ေလသည္။ ကုတ္အတြင္း စီးကရက္ဘူးမွ တလိပ္ဆြဲယူ မီးညႇိ႐ိႈက္ဖြာကာ.. “ညမေလး..က မဲႀကီးနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံထားတာ မၾကာေသးဘူးမလား” ထိုသို႔ေမးျခင္းေၾကာင့္ ျဖဴတုတ္လန္႔သြားေလသည္။ ဒါေပမဲ့ မေျဖ.. “နင္ မေျဖရင္ မဲႀကီး တသက္တကြၽန္း ေထာင္က်လိမ့္မယ္..ေျဖပါ..” ထိုအခါမွ ျဖဴတုတ္က သက္ျပင္း႐ွည္ခ်ပီး “ဟုတ္ပါတယ္..က်မတို႔အခန္းမွာ ဆက္ဆံေနတာပါ” “က်ဳပ္ဘလိုသိလဲ ေမးခ်င္တယ္မဟုလား. နင့္ ထမီေနာက္မွာ အေရေတြထြက္ပီး ကြက္ေနတယ္ေလ.. လိုးတာ မၾကာေသးလို႔ေပါ့ဟ.. နင့္ အခန္းကို သြားၾကတာေပါ့.. အဲ့မွာ ဆက္ေျပာၾကမယ္ က်ဳပ္ ကိုသိမ်ွ အကုန္ေျပာပါ.. နင့္ဘဲ မဲႀကီးကို ငါပဲကယ္ႏိုင္တယ္ အိုေက လား” “ဟု က်မေနာက္ကလိုက္ခဲ့ပါ…” ျမေမာင္ႏွင့္ျဖဴတုတ္ ေဒၚျမအခန္းမွထြက္၍ ေအာက္ထပ္ျဖဴတုတ္အခန္းဆီသြားၾကသည္။

ပုလိပ္မ်ားႏွင့္ စိန္ဝင္းတို႔တသိုက္ အေလာင္းသိမ္းရန္ ျပင္ဆင္ေနၾက၍ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို သတိမထားမိေပ။ ျဖဴတုတ္ နာမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ ျဖဴျဖဴတုတ္တုတ္ျဖစ္သည္။ (ဟာသမင္းသမီး ဂြမ္းပံုႏွင့္ခပ္ဆင္ဆင္) ခါးေသးေသးေလးမွာပန္းေရာင္ ထမိန္ခပ္ၾကပ္ဝတ္ထား၍ တင္သားမွာ အယ္ထြက္ေနသည္။ လိုးေနခ်ိန္မွာ အမႈျဖစ္၍ အတြင္းခံဝတ္မထားပဲ လာၾကည့္ပံုရသည္။ အေရအကြက္လိုက္ေပၚတာ သတိမထားမိေပ။ ျဖဴတုတ္ အခန္းထဲဝင္စဥ္ ျမေမာင္ကလိုက္ဝင္ပီး တခါးမင္းတံုးကို ခ်လိုက္ေလသည္။ “ကဲ..ျဖဴတုတ္ ကုတင္မွာ ထိုင္ပါ..ငါစေမးမယ္… မဲႀကီးလီးက ဘယ္ေလာက္ႀကီးလဲ..” “က်မ မေျပာတတ္ဘူး႐ွင့္..မတိုင္းၾကည့္ဖူးဘူး.” “ဟုပီ..ငါျပမယ္” ဟုဆိုကာ ျမေမာင္က ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုျဖဳတ္ခ်၍ သူ႔လီးကိုထုတ္ျပေလသည္။ ၈ လက္မ ေစာ္ၾကည္လီးႀကီးမွာ အေၾကာအထစ္ထစ္ႏွင့္ အေျမာင္းလိုက္ေပၚလာေလသည္။

“အို..႐ွင္..ဘာလုပ္တာလဲ” “ငါေမးတာ ေျဖပါ ငါ့လီးေလာက္ႀကီးလား” “႐ွင္က..နာမည္ႀကီးစံုေထာက္ျဖစ္ရံုမက… လီးပါ ၿပိဳင္စံ႐ွားပဲ.. ႐ွင့္လီးတဝက္ပဲမဲႀကီးက႐ွိတာပါ” “ေသးလားႀကီးလား..သိေအာင္ကိုင္ၾကည့္ပါ.ျဖဴတုတ္.” ျမေမာင္ ျဖဴတုတ္မ်က္ႏွာေ႐ွ႕လီးကို တိုးကပ္လိုက္ပီး ျပေလသည္။ ျဖဴတုတ္ တံေထြးမ်ားၿမိဳခ်လိုက္ပီး လီးကို ကိုင္ၾကည့္ေလသည္။ “မဲႀကီးဟာက ေသးပါတယ္ ႐ွင့္ဟာက လက္ထဲမွာ ျပည့္ရံုမက ထိပ္ဒစ္ႀကီးပါအယ္ေနတာ.” “နင္ ေဂၚလီသိလား” “ဟုတ္သိပါတယ္ ပီးခဲ့တဲ့တပါတ္က.. က်မ က မဲႀကီးကို ေျပာတယ္ ႐ွင့္လီးကေသးတယ္ ခံလို႔ မေကာင္းဘူး ႀကီးေအာင္လုပ္လိုက္ပါ ေပါ့..ဒါေၾကာင့္ သူ အျပင္မွာ ေဂၚလီထဲ့လာပါတယ္” “အဲ့ေတာ့ ဆက္ေျပာပါ.” ျဖဴတုတ္မွာ ျမေမာင္လီးကို ရမက္ထန္ထန္ ၾကည့္ေနလ်က္ ေ႐ွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ဂြင္းထုေနမိသည္။ “သူေဂၚလီထည့္လာတာ ဒီေန႔တပါတ္ျပည့္တာပါ ဒါေၾကာင့္ စမ္းလိုးၾကည့္ေနတုန္း ေဒၚျမေခၚသံၾကားတယ္.. ေဒၚျမက ဒန္ေပါက္စားခ်င္တယ္ ဝယ္ေပးပါေျပာလို႔ သူက ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပီး.. အျပင္ထြက္ဟန္ေဆာင္တယ္.. တကယ္ေတာ့ မသြားပါဘူး.. ေနာက္ေဖးအေပါက္က ျပန္ဝင္ပီး.. က်မတို႔ဆက္လိုးေနၾကတာပါ..” “ေဂၚလီနဲ႔လိုးတာ ေကာင္းလား..” “မေကာင္းပါဘူး႐ွင္..အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ နာလြန္းလို႔ က်မ မပီးႏိုင္ပါဘူး” ျဖဴတုတ္ေျပာျပတာနားေထာင္ရင္း ျမေမာင္လီး ထိပ္အရည္ၾကည္မ်ား ထြက္ေနေလသည္။

ျဖဴတုတ္လက္ညႇိဳးေလးနဲ႔ထိုအေရၾကည့္ကို ထိလ်က္ ဒစ္ထိပ္ညိဳကို ပြတ္ေနၿပီး “ျမေမာင္ က်မကို ဖင္ကုန္းခိုင္းပီးလိုးပါတယ္ သူ႔သုတ္ရည္ ေတြထြက္တဲ့အထိပဲ.. အဲ့အခ်ိန္ ေဒၚျမေအာ္သံၾကားလို႔ က်မတို႔လိုးတာရပ္ပီး.. ေဒၚျမအခန္းဆီသြားတာပါ.. အဲ့မွာ ေဒၚျမေသေနပီ” “ဟုပီ..နင္ အမွန္ေျပာတာ ငါလက္ခံတယ္.. မဲႀကီး အျပစ္မ႐ွိတာ ငါကူညီမယ္.. နင္က င့လီးနဲ႔လိုးတာေတာ့ ခံရမယ္” ျဖဴတုတ္မွာတေကာင္ႂကြက္မျဖစ္သည္။ မဲႀကီးသာ သူ႔ဘဝအေဖာ္ျဖစ္သည္။ မဲႀကီးေထာင္က်လ်င္ သူ႔ဘဝ ေရစံုေျမာရေပေတာ့မည့္အျဖစ္ မခံႏိုင္ပါ။ ခုကယ္တင္႐ွင္ေတြ႔ပီေလ။ ပီးေတာ့ ၿပိဳင္စံ႐ွားလီးမ်ိဳး ႏွင့္မခံလိုက္ရလ်င္ ႏွေျမာစရာျဖစ္ေပမည္။ “ဟုတ္ ဆရာႀကီး ႐ွင္လိုးပါ ပီးရင္ မဲႀကီးကို ကယ္တင္ပါ႐ွင္..” ျမေမာင္ ခင္ခင္ေလးနဲ႔ လိုးစဥ္အခါက လီးစုပ္တာခံဖူး၍ သတိရလိုက္သည္။ “အရင္ဆံုး င့လီးကို စုပ္ပါ ေရခဲေခ်ာင္းစုပ္သလိုေပါ့.. ပီးရင္ လဥကိုညင္ညင္သာ ႏွိပ္နယ္ေပးပါ.. အဲ့တာ ပီးရင္ မဲႀကီးလိုးသလို ဖင္ကုန္းလိုးေပးမယ္” ျဖဴတုတ္စစုပ္ပါေတာ့သည္။ ျမေမာင္သင္ေပးတဲ့ အတိုင္း တခုမွမမွားေအာင္ လုပ္ေတာ့သည္။

အာဂတြင္းေႏြးေႏြးၾကား ဝင္ထြက္ေနေသာ ဒစ္ႀကီးကိုစုပ္ရတာအား႐ွိလွသည္။ “ႁပြစ္ႁပြစ္..အြင္း..ဘလြတ္…”. ျမေမာင္ အႀကိဳက္ေတြ႔ေနပီ။ “ရပီ..ကုန္းေတာ့.. ထမိန္လွန္ထား” ကုတင္ေစာင္းေဘး လက္ေထာက္ကုန္ထားေသာ ျဖဴတုတ္ဖင္ႀကီးမွာ အယ္ထြက္ေနသည္။ ျဖဴတုတ္ခါးကို ဖိခ်လိုက္ပီးေကာ့တတ္လာေသာ ဖင္သားႀကီးေအာက္မွ ေစာက္ဖုတ္ ႀကီးအရည္ရႊဲ၍ အလိုးခံဖို႔ အသင့္႐ွိေနသည္။ ျမေမာင္ အခ်ိန္ဆြဲလို႔မျဖစ္ တရားခံဖမ္းရအူးမည္။ လီးကို အဖုတ္ဝေတြ႔၍ လိုးပါေတာ့သည္။ “ဘြတ္..ဘြတ္..ၿဗိၿဗိ…အ့..႐ွီး..” စပတ္အတြင္း တင္းၾကပ္ဝင္လာေသာလီးႀကီးကို စပအတြင္းနရံႏွင့္ ညစ္ကာ ေပါင္ကို စိေပးလိုက္သည္။ ျမေမာင္ လက္မ်ား ျဖဴတုတ္ ႏို႔မ်ားကို လွမ္းညစ္လိုက္ပီး အခ်က္မွန္မွန္လိုးေတာ့သည္။ “ေကာင္းလိုက္တာ..႐ွင္ႀကီးရယ္.. မဲႀကီးထက္ အစတရာသာတယ္.. လိုးပါ မရပ္ပါနဲ႔ က်မ ပီးေတာ့မယ္” “ေဂၚလီနဲ႔လီးႀကိဳက္လား င့လီးႀကိဳက္လားေျပာစမ္း” တင္သားမ်ားကို လက္ဝါးႏွင့္တျဖန္းျဖန္း႐ိုက္ပီး လိုးေမး ေမးေတာ့သည္။ “႐ွင့္လီးေကာင္းတယ္..အ့..အ့..” “ဘြက္ ဘြက္..” အရည္မ်ားပမ္းထြက္ၾကလာသည္။ ျမေမာင္ လီးကို ဆြဲထုတ္၍ “ဟဲ့ နင္ပီးပီမဟုတ္လား.. ဒီဘက္လွည့္ လီးျပန္စုပ္ေတာ့…” ျဖဴတုတ္ၾကမ္းမွျပန္ထိုင္၍ လီးကို အဆက္မျပတ္ ျပန္စုပ္ေတာ့သည္။

“ႁပစ္….ႁပစ္…ႁပစ္..” “အ့..ငါ သုတ္လႊတ္ေတာ့မယ္.စုပ္စုပ္… အီး….” ျဖဴတုတ္ေခါင္းကိုဆြဲကိုင္၍ လရည္မ်ား အာေဂါင္တြင္းပန္းထည့္လိုက္ေလသည္။ “အဟြတ္..အဟြတ္..” ျဖဴတုတ္ဘာမွမတတ္ႏိုင္ ၿမိဳခ်လိုက္ရာ အနည္းငယ္ သီးသြားေလသည္။ “ကဲ..ပီးပီ..ငါလဲ တရာခံသြားဖမ္းရမယ္.. မဲႀကီး ေနာက္ေန႔မွာ နင့္ဆီ ျပန္ပို႔ေပးမယ္ ဟုပီလား” “ေက်းဇူးႀကီးပါေပ့..႐ွင္ႀကီးရယ္.. ႐ွင္လိုးခ်င္ရင္ က်မဆီ အခ်ိန္မေရြးလာခဲ့ပါ..႐ွင့္ကိုစြဲသြားပီ” ျမေမာင္ ေဘာင္းဘီဇစ္ျပန္ပိတ္၍ “ဟဲ့ နင္အေရ ေတြ သုတ္ပီး အနားယူေတာ့.. ငါသြားပီ” အိမ္ေ႐ွ႕ ဧဲ့ခန္းမ အတြင္း မင္းႀကီး ဆျမဴရယ္ေရာက္႐ွိေနသည္။ “ဟာ လူကေလးျမေမာင္ အလာေနာက္က်တာလား.. ဒီမွာ စိန္ဝင္း က တရားခံမိေနပီ.. ဟား..ဟား” ျမေမာင္ ထိုသူမ်ားကို ေစာက္ဖက္မလုပ္ပဲ သတင္းသမားၾကား ၾကည့္လိုက္ရာ ဖာေဂါင္း ထြန္းၾကည္ကိုေတြ႔လိုက္၍ “ကိုထြန္းၾကည္ေရ..အခ်ိန္ေနာက္မက်ခင္ တရာခံသြားဖမ္းရမယ္.. ခမ်ားလိုက္မွျဖစ္မယ္ဗ်” “ဟုတ္ပါပီ..ဆရာသမားေရ..သြားၾကစို႔” ဤတြင္ (ဆားပုလင္းျမေမာင္ႏွင့္ ဆယ္ေဂၚလီတုတ္ႀကီး) အမည္ရ သည္းထိတ္ရင္ခုန္ဖြယ္ ဇာတ္လမ္းႀကီးစတင္ ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။

ကိုျမေမာင္ႏွင့္တပည့္ေက်ာ္ဖာေဂါင္းထြန္းၾကည္တို႔ ေအာ္စတင္ကား ေလးျဖင့္ တရားခံဖမ္းရန္ထြက္လာၾကေလသည္။ သိပ္မၾကာပါ ၾကည့္ျမင္တိုင္ဟံသာဝတီဘူတာသို႔ေရာက္႐ွိေလသည္။ “ကိုထြန္းၾကည္ေရေရာက္ပီဗ်ိဳ႕သြားၾကရေအာင္..” “ဟာ..ဆရာသမား ဒါအႏူေတြေနတဲ့ေနရာေလဗ်ာ..” (ယခု အ႐ိုးအထူးကုေဆးရံု) “ဟုတ္ပ အဲ့မွာ ေဂၚလီထဲ့ေပးတဲ့အိမ္႐ွိတာ ခက္ဗ်ားလဲသိတာပဲ.. သြားၾကရေအာင္” “ဆရာသမားပစၥည္းက ႀကီးပီးသားေလဗ်ာ.. ေဂၚလီထည့္အူးမလို႔လားဗ်.. ဟားဟား…” “ကဲ ေနာက္မွေျပာၾကမယ္..တရားခံလြတ္သြားမယ္ဗ်..” ႏွစ္ထပ္အိမ္တခုျဖစ္သည္။ တံခါးဝေ႐ွ႕ေရာက္ေသာအခါ ျမေမာင္က ေသနတ္ကို အသင့္ကိုင္ထားပီး ေခါက္လိုက္ေလသည္။ ေဒါက္..ေဒါက္..ေဒါက္.. “ဘာကိစၥလဲ႐ွင့္.” လွပေက်ာ့႐ွင္းေသာမ်က္ႏွာကေလးႏွင့္ ႐ိႈက္ဖိုႀကီးငယ္ ျပည့္စံုေသာ မိန္းခေလးက တံခါးလာဖြင့္ေပးေလသည္။ “ခင္ေလး မေတြ႔တာၾကာပီေနာ္..မစ္ေနတာ က်ဳပ္ တုတ္ႀကီးနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔ပါ.” “႐ွင့္ ေသနတ္ႀကီး ခ်လိုက္ပါ႐ွင္..ရန္သူေတြမွမဟုတ္တာ” ခပ္ခြၽဲခြၽဲေလသံေလးႏွင့္သူမေျပာေနသည္။

ထိုစဥ္ သူမေနာက္မွ ေဒါင္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ႐ုပ္ရည္သန္႔ျပန္႔ေသာ ေယာက္်ားတေယာက္ ထြက္လာၿပီး.. “ဟာ ကိုျမေမာင္..က်ဳပ္ထင္တာထက္ ေစာပီးေရာက္လာပါလား.. ေဂၚလီထဲ့မလို႔လားဗ်..ဟား..ဟား” ထိုသူမွာတုတ္ႀကီးျဖစ္သည္။ ဘိုင္စကုတ္မင္းသားလို ခပ္ႏြဲ႔ႏြဲ႔ အေနအထား႐ွိေပမဲ့ ဒီနယ္တခြင္မွာနာမည္ႀကီး လူမိုက္ျဖစ္သလို လူသတ္ရန္ ဝင္မေလးေသာသူျဖစ္သည္။ “ကိုတုတ္ႀကီး..ေအးေဆးအဖမ္းခံပါဗ်ာ.. ခမ်ားေၾကာင့္ အပစ္မဲ့တဲ့သူ ေထာင္က်ေတာ့မယ္” အျပစ္မဲ့သူဆိုသည္မွာ ဒ႐ိုက္ဘာမဲႀကီးကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ “ဟုတ္ပါပီ..ဒါနဲ႔စကားမဆက္ က်ဳပ္သတ္တာဘလိုသိတာလဲဗ်” ျမေမာင္တခ်က္ျပံဳးလိုက္ပီးအိပ္ကပ္အတြင္းမွ ေျမပဲစိ အရြယ္လက္ရာေျမာက္ ဖန္ေဂၚလီေလးထုတ္ျပေလသည္။ “ေဂၚလီ တခု ေတြ႔တာနဲ႔သိေရာလားဗ်” “ဟားဟား.. ရန္ကုန္တဝိုက္မွာ..ဒီလိုေဂၚလီ လုပ္တာခဗ်ားပဲ႐ွိတယ္ ပီးေတာ့ ေဒၚျမေလးေသတုန္းက စိန္ေတြျပန္႔က်ဲေနတယ္ေလ.. အဲ့ၾကားထဲကက်ဳပ္ေကာက္ရတာ.. ခမ်ားကေလာဘသားမဟုတ္ဘူး ဆိုတာက်ဳပ္သိတယ္.. ဒါေၾကာင့္ ဘာပစၥည္းမွမယူပဲ ထြက္ေျပးသြားတာမဟုတ္လား”. “ကဲ ဖမ္းပါေတာ့ဗ်ာ..” “ကိုထြန္းၾကည္ သူ႔ကိုလက္ထိပ္ခက္ပီး ေခၚသြားလိုက္ပါ.. ဂါတ္ေရာက္မွဆက္ေမးၾကတာေပါ့.. က်ဳပ္ခင္ေလးကို ေမးစရာ႐ွိေသးလို႔ေနခဲ့မယ္” ထြန္းၾကည္မွာတုတ္ႀကီးကိုေခၚသြားပီေနာက္ ျမေမာင္ ႏွင့္ခင္ေလး က်န္ခဲ့ေလသည္။

ခင္ေလးမ်က္ရည္ေလးေတြဝဲေနသည္။ “စိတ္မေကာင္းပါဘူး မခင္ေလး.. ခမ်ားနဲ႔က်ဳပ္ထြန္းၾကည္အိမ္မွာ လိုးတဲ့ေနက လူသတ္မႈ ျဖစ္တာ ခမ်ားလည္းသိတာပဲ.. က်ဳပ္နယ္ေျပာင္းရလို႔.. ခမ်ားအကိုတုတ္ႀကီးကို မဖမ္းခဲ့ဘူး.. ခမ်ားက ၾကံရာပါဆိုတာသိပါတယ္” ခင္ေလး မ်က္ရည္မ်ားက်ပီး “႐ွင္ သိလား က်မ အပ်ိဳရည္ကို႐ွင့္ကိုေပးပီးေနာက္ပိုင္း ႐ွင့္ကို အျမဲသတိရေနတယ္..အဲ့ေန႔က က်မတို႔ရဲ႕ရန္သူေတြကို သတ္မလို႔အကြက္ဆင္ပီးသားေလ.. ႐ွင္က အဖမ္းအဆီးေတာ္လို႔ က်မ အပ်ိဳရည္ကို႐ွင့္ကိုေပးပီး.. အကိုတုတ္ႀကီး လူသတ္လို႔ရေအာင္ စီစဥ္ခဲ့တာပါ.. ႐ွင္ ဖမ္းခ်င္ရင္ဖမ္းပါ က်မမျငင္းပါဘူး” ျမေမာင္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပီး သူမပခံုးသားေလးကို ဆြဲကိုင္ကာ.. “ခင္ေလးရယ္ ဖမ္းစရာလား.ေကာ္ရီးက ခင္ေလးကို.. သတိရေနတာပါ.. ပီးေတာ့ ဒီႏႈတ္ခမ္းရဲ႕ စုပ္ခ်က္ေတြကို လိုခ်င္ေသးတယ္ေလ” ျမေမာင္ သူမကို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ပီးလ်ွာေလးနဲ႔ ေမႊလိုက္သည္။ “အို ကိုရယ္..က်မ ခံခ်င္တယ္ လိုးၾကမလားဟင္” ခင္ေလးမ်က္ရည္မ်ားၾကားမွ ေတာင္းဆိုလာသလို ခါးေလးေကာ့ေပးပီး သိုင္းဖက္ လာေလသည္။

အိမ္ေ႐ွ႕တြင္ ထမင္းစား စာပြဲသာ႐ွိသည္။ ထိုစာပြဲေပၚ ခင္ေလးကို မတင္လိုက္သည္။ ရင္ဖံုးအင္းက်ီေလးကို ၾကယ္သီးျဖဳတ္လိုက္သည္။ ေဘာ္လီမ႐ွိ လြတ္လြတ္ကြၽတ္ကြၽတ္ေပၚလာေသာ ႏို႔သားဝင္းဝင္းေလးကို ဆုတ္နယ္ေပးလိုက္သည္။ ” အင္း…ကိုရယ္ ႏို႔စို႔ေပးပါ..” ျမေမာင္ႏို႔ကုန္းစို႔ရင္း ပါတိတ္ထမိန္ကိုဆြဲလွန္၍ အဖုတ္သားႏုႏုေလးထဲ လက္ခလယ္ သြင္းလိုက္ေလသည္။ ခင္ေလးမွာ ျမေမာင္ရဲ႕ဆံပင္ကို ဆြဲကိုင္ထားပီး ေခါင္းေမာ့ကာဖီးတက္ေနသည္။ “ကို ရယ္..႐ွင္ တခါလိုးပီးကထည္းက.. က်မ ဘယ္သူနဲ႔မွ မခံခဲ့ပါဘူး.. တေန႔႐ွင္လာမယ္ဆိုတာသိလို႔ ေစာင့္ေနတာပါ.. အားရပါးရလိုးေပးပါ..” “ခင္ေလး..စုပ္ေပးေနာ္..” သူမ ခံုေပၚမွျပန္ဆင္း၍.ျမေမာင္ရဲ႕ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ေပးသည္။ ေထာင္မတ္ေနေသာလီးက အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းႏွင့္ ရင္ဖိုစရာေကာင္းလွသည္။ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးႏွင့္ လီးထိပ္ကို ငံုလိုက္ပီး လွ်ာေလးနဲ႔ ေမႊပြတ္လိုက္ရာ “အား.. ေကာင္းလိုက္တာ..” ျမေမာင္ ခါးေကာ့သြားေလသည္။ ႐ွည္လြန္းေသာ လီးျဖစ္၍ အကုန္မသြင္းႏိုင္ပဲ တဝက္ေလာက္သာစုပ္ေပးႏိုင္သည္။ လီးေအာက္ေျခက်င္ေၾကာကို လ်ွာနဲ႔အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲပီး လဥကိုစုပ္ေလေတာ့သည္။ လဥစုပ္ေနစဥ္ လြတ္ေနေသာလီးကို ဂြင္းထုေပးျပန္ေသာအခါ ျမေမာင္မခံႏိုင္ပါ သုတ္မ်ား ပန္းထြက္ပါေတာ့သည္။

“ဟာ က်မ မခံရေသးဘူးေလ. ” “မပူနဲ႔ခင္ေလး က်ဳပ္လီးက မက်ဘူး.. ကုန္ေပးစမ္းပါ” ထမီခြၽတ္ခ်ပီး ခုံေဇာင္းမွာ ခင္ေလး ခါေလးေကာ့ကုန္းလိုက္သည္။ ဆံပင္ ႐ွည္မ်ားကို ျမေမာင္ေျဖခ်လိုက္ပီး စုကိုင္ကာ ခပ္စီးစီး အဖုတ္ထဲ လီးထိုးထဲ့ေလသည္။ ျမင္းလိုးသည့္ပံုစံျဖစ္သည္။ တင္သားႏွင့္ ဆီးခံု႐ိုက္ခ်က္ႏွင့္လိုးသံမ်ားထြက္လာေတာ့သည္။ ဇိ..ဇိ.ဇိ..ဖတ္..ဖတ္.. “အား..တဆံုးထဲ့လိုး..ေကာင္းတယ္. အား….” ခင္ေလးေအာ္ဟစ္ ေနရင္း ေသးမ်ားပင္ ထြက္ၾကေတာ့သည္။ သူမ တကိုယ္လံုးတဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနသည္။ ျမေမာင္ လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ပီး ဖက္သားေဖြးေဖြးႀကီးကို ဆြဲျဖဲလိုက္၏။ ခေရပြင့္အလား စူေနေသာ စအိုေလးကို ျမင္ေတာ့ လိုးခ်င္စိတ္ေပါက္လာသည္။ ျမေမာင္မွာ အဂၤလန္အလည္သြားစဥ္က ဖင္လိုးေသာ ပံုမ်ားျမင္ဖူးသည္။ “ခင္ေလး ဖင္ေပါက္က လွလိုက္တာလိုးခ်င္တယ္” “႐ွင္ႀကီး သေဘာပါ ရပ့မလား႐ွင္.. အရမ္းေသးတယ္” ျမေမာင္လီးေထာက္ၾကည့္ရာ စအိုဝေပ်ာက္သြားသည္။ သြင္းလို႔မရ။ “ခင္ေလး ဘာဆီ႐ွိလဲ” “မုန္႔ညႇင္းဆီေတာ့႐ွိတယ္..ယူေပးမယ္” ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေသာခင္ေလးပါ။ အခန္းေထာင့္စင္ကေလးမွ မုန္႔ညႇင္းဆီဘူး ယူလာေလသည္။ ျမေမာင္ရဲ႕လီးကို ဆီသုတ္ေပးပီး ျပန္ကုန္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လီးကို စအိုဝေတြ၍ သြင္းလိုက္ရာ ေခ်ာကနဲဝင္သြားေတာ့သည္။

“အား…အီး..နာတယ္..” ခင္ေလး ထေအာ္ေလေတာ့သည္။ “ဖင္က ပိုလိုးေကာင္တယ္ဟ..ၿငိမ္ခံေပေတာ့..” ..ၿဗိ.. ဘြတ္..ဘြတ္..ဘြတ္.. အတြင္းေလမ်ားကန္ထြက္၏။ ထိုအသံမ်ားက ကာမစိတ္ ပိုမိုထန္ေစေလသည္။ “ေကာင္းလာပီကိုေရ မရပ္နဲ႔ လိုးလိုး..အ့” ခံုက တျဖည္းျဖည္းပိုနဲ႔လာ၍..က်ိဳးမွာစိုးရသည္။ ထိုေၾကာင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေရႊ႔လိုက္ပီး မုဆိုးဒူးေထာက္ဆက္လိုးေတာ့သည္။ ကြမ္းတရာညက္ခန္႔အၾကာ ျမေမာင့္ သုတ္ရည္မ်ား ဖင္ထဲပန္းထည့္ေလေတာ့သည္။ “ဟူး…ေကာင္းလိုက္တာ” ခင္ေလးျမေမာင္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထားပီး “က်မ အကို အမႈပီးရင္..က်မဆီလာခဲ့ပါေနာ္” “အင္းပါကြာ….” ေနာက္တခ်ီေလာက္ထပ္လိုးၾကပီး ျမေမာင္ တာေမြဂါတ္ဆီသို႔ျပန္လာခဲ့သည္။…… မင္းႀကီး ဆျမဴရယ္ အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္ေနသည္။ “လူကေလးျမေမာင္ အရမ္းေတာ္တယ္..” “ဟို သေတာင္းစား စိန္ဝင္းဖမ္းထားတဲ့ မဲႀကီးကို ခုလႊတ္ေပးလိုက္ပါ မင္းႀကီး သူ႔မိန္းမေစာင့္ေနတယ္” ဆားပုလင္းျမေမာင္ပဲေလ..ေတာ္မွာေပါ့။ “လူကေလး ဒီညအားရင္ က်ဳပ္အိမ္လာခဲ့ပါ ညစာနဲ႔ ဂုဏ္ျပဳခ်င္လို႔ပါ…” “က်ဳပ္မွာ တုတ္ႀကီးရဲ႕ အမႈမွတ္တမ္းေရးရအူးမယ္.. ပီးရင္လာခဲ့မယ္..” ျမေမာင္ ထိုသို႔ေျပာပီး စီးကရက္တလိပ္ဖြာ႐ိႈက္၍ တုတ္ႀကီးကို ဖမ္းထားေသာ အခ်ဳပ္ခန္းဆီ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။

“ကဲ..ကိုတုတ္ႀကီးေရ..ခမ်ားရဲ႕အမႈမွတ္တမ္းတင္ရေအာင္… ေျပာေပေတာ့” စီးကရက္တလိပ္ကို တုတ္ႀကီးပါးစပ္မွာတတ္လိုက္ပီး မီးညႇိေပးလိုက္သည္။ “အျဖစ္က ဒီလိုဗ်…….” ဆာပုလင္းျမေမာင္တေယာက္တုတ္ႀကီးရဲ႕ ဝန္ခံထြက္ဆိုမႈမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ျပဳစုၿပီး မင္းႀကီးဆျမဳရယ္အိမ္သို႔ ညစာစားရန္ သြားေလေတာ့သည္။ အရာ႐ွိႀကီးျဖစ္၍ အိမ္မွာလြန္စြာ ၾကမားခန္႔ထည္လွေပသည္။ ျခံေစာင့္ကုလား မွတခါးဖြင့္ေပး၍ အိမ္တြင္းဝင္ရေလသည္။ ထမင္းစားပြဲမွာေတာ္ေတာ္႐ွည္ေလသည္။ ဆယ္ေပပက္လည္ေလာက္႐ွိသည္။ စားပြဲေပၚတြင္ သစ္သီးမ်ား ဝိုင္မ်ားႏွင့္အသားကင္မ်ားတင္ထားေလသည္။ “ဟာ..လူကေလးျမေမာင္ လာေဟ့.က်ဳပ္ေစာင့္ေနတာၾကာလွပီ” ျမေမာင္မွာ မင္းႀကီးမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာထိုင္လိုက္သည္။ “ဂြတ္ ညေန မင္းႀကီး က်ဳပ္ေနာက္က်လို႔ ခြင့္လႊတ္ပါ” မင္းႀကီး ဝိုင္မ်ားအလြန္ေသာက္ထားပံုရသည္။ မူးေနေလသည္။

ထိုစဥ္ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ စားပြဲ ေဘးအလည္ခံုမွာ ဝင္လာထိုင္ေလသည္။ “လူကေလးေရ..ဒါက က်ဳပ္မိန္းမပဲ.. မေန႔ကမွေရာက္လာတာ.. စင္သီယာလို႔ေခၚတယ္” ျမေမာင္ ထရပ္၍ “က်ဳပ္က ျမေမာင္ပါ..စင္သီယာ” ဟုဆိုပီးလက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ ဆံပင္ အိုမီဂါ ေကႏွင့္ ဂါဝန္ျဖဴပါးပါးဝတ္ထားသျဖင့္ စင္သီယာ၏ ကိုယ္လံုးကိုျမင္ေနရေလသည္။ အဂၤလန္သူ ျဖဴေခ်ာႀကီးျဖစ္သည္။ ” ႐ွင္ က အဂၤလိပ္စကားေတာ္ေတာ္ကြၽမ္းက်င္တာပဲ” ဟု စင္သီယာက ခ်ီးက်ဴးေလသည္။ မင္းႀကီးမွာ မူးေန၍ စကားေကာင္းေကာင္းမေျပာႏိုင္​ေတာ့ပါ။ စင္သီယာလည္း အနည္းငယ္ေသာက္ထား၍မူးေနေလပီ။ တနာရီေလာက္အၾကာမွာ စင္သီယာက.. “မင္းႀကီးကို အိပ္ခန္းထဲပို႔ရမယ္ကူညီေပးပါ” “အိုေက ပါ..စင္သီယာ” မင္းႀကီး ကိုတေယာက္တဖက္ဆီမလိုက္ၾကသည္။ စင္သီယာကုန္းမလိုက္ရာ ရင္သားမ်ားျမင္ရေလသည္။ ျဖဴျဖဴအိအိ ႀကီးမ်ားပင္။ ဂါဝင္ ေအာက္မွ အတြင္းခံအနက္ေလးမွာ ႀကိဳးသိုင္းအတြင္ခံျဖစ္၍ တင္သားမ်ားကို အ႐ွင္းႀကီးျမင္ရေလသည္။ လိုးသည့္အခါမွာခြၽတ္စရာမလိုပဲ အလည္ႀကိဳးေလးကို ဖယ္လိုက္ရံုႏွင့္ တန္းလိုးလို႔ရေပသည္။ အိပ္ခန္းကုတင္မွာ အႀကီးႀကီးျဖစ္သည္။ လူေလးေယာက္ေလာက္အိပ္လို႔ရႏိုင္သည္။ မင္းႀကီးကို ကုတင္ေပၚတင္ေပးၿပီေနာက္ စင္သီယာက.. “ျမေမာင္ မင္းေသာက္ခ်င္ေသးလား” “ေသာက္မယ္ေလ က်ဳပ္က နည္းနည္းနဲ႔မဝဘူး” ဟုေျပာပီး စင္သီယာ၏ႏို႔ကို ၾကည့္ေနမိသည္။

မင္းႀကီးအသက္မွာ၅၀ ေက်ာ္ေလပီ။ စင္သီယာက ခုမွ ၃၀ေက်ာ္႐ွိေသးသည္။ “စင္သီယာက်ဳပ္မူးသြားရင္ ဘာလိုလုပ္မလဲ” “ဒီမွာအိပ္ ေလ မနက္မွျပန္ေပါ့” “အိုေက အာ့ဆို အမူးေသာက္မယ္” သူတို႔ႏွစ္ဦး ေရာက္တတ္ရာရာစကားေျပာရင္းေသာက္ရင္းႏွင့္ စင္သီယာမူးပါေတာ့သည္။ “က်မ သြားအိပ္ေတာ့မယ္ ႐ွင္ေသာက္လို႔ပီးရင္ အဆင္ေျပသလိုအိပ္လိုက္ပါ ဂြတ္ႏိုက္” သူမ ထလိုက္ရာမူးလဲသျဖင့္ ျမင့္ေမာင္ကခ်ိဳင္းေအာက္ကမ၍ အိပ္ခန္းထည္း ထဲ့စဥ္ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို ကိုင္မိ၍ လီးမွာေထာင္ထလာေလသည္။ စင္သီယာကို ကုတင္ေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အခန္းျပင္ ထြက္ဟန္ျပပီး အခန္းတခါးကိုအသာေလးေစ့ကာ ေခ်ာင္းေနလိုက္ေလသည္။ သိပ္မၾကာပါ သူမ မင္းႀကီးဘက္လွည့္၍ ေ​ဘးေစာင္းအိပ္လိုက္ပီး ဂါဝင္ကို တင္သားမ်ားေပၚေအာင္ ဆြဲတင္၍ ေပါင္လံုးႀကီးကို ကုတ္ေနေလသည္။ ညမီးက မွိန္မွိန္ေလးထြန္းထားေသာ္လည္းအသားျဖဴလြန္း၍ တင္အေဖြးသာႀကီးကိုျမင္ရေလသည္။

ဒီည ရေအာင္လိုးမည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ စင္သီယာ မအိပ္ေသး။ မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ျမေမာင္၏အၾကည့္မ်ားမွာ မ႐ိုးေပ။ တဏွာမ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ သူမကိုၾကည့္ေနတာသိသည္။ မင္းႀကီးမွာအသက္ႀကီး၍ မလိုးႏိုင္တာၾကာေလပီ။ ျမေမာင္ ေျခာင္းေနတာ သိသည္ ေျခသံကတံခါးနားမွာ ရပ္သြားပီး တံခါးပိတ္သံလဲမၾကား၍ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တဖက္လွည့္၍ ေပါင္ယားသလိုလုပ္ကာ ဂါဝန္ကိုလွန္ထားလိုက္သည္။ ျမေမာင္ ဝင္မလာ၍ စိတ္မ႐ွည္ေတာ့ တင္ကို ပိုေကာ့လိုက္ပီး ဂါဝန္ကို ႏို႔ေပၚေအာင္ထပ္လွန္လိုက္ေလသည္။ ျမေမာင္စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ လီးမွာလည္း အရည္ေတြထြက္ေနေလပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကုတင္နားကပ္သြားလိုက္သည္။ ေဘးေစာင္းကာေကာက္ေနေသာ ဖင္ေၾကာင့္ လိုးရန္ အဆင္ေျပေလပီ။ ကုတင္ေပၚေျဖးေျဖးတက္လိုက္ပီး တင္သားၾကားညပ္ေနေသာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီႀကိဳးေလးကို ဖယ္လိုက္ရာ ပန္းေရာင္စအိုဝႏွင့္ အရည္လဲ့ေနေသာ အဖုတ္ရဲရဲေလးကိုေတြ႔ရေလသည္။ စင္သီယာကို အသာေလးတြန္းေမွာက္ၾကည့္လိုက္၏။ အလိုက္သင့္ေလး ေမွာက္သြားေလသည္။ ေဘာင္းဘီခြၽတ္ကာ ေပါင္ေပၚခြလိုက္ပီး လီးဒစ္ႏွင့္ အဖုတ္ဝကိုပြတ္လိုက္ရာ ဖင္လံုးေလးေကာ့တက္လာေတာ့သည္။

လီးကိုေျဖးေျဖး တဆံုးထိ သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လိုးေနလိုက္၏။ အရမ္းၾကမ္းလို႔မျဖစ္ေပ ေဘးမွာအိပ္ေနေသာ မင္းႀကီးႏိုးသြားလ်င္ ျပသနာႀကီးေပမည္။ အျဖဴမ အဖုတ္မွာအိစက္ညက္ေညာလြန္းသည္ယ စင္သီယာတခ်က္ၿငီးလိုက္ပီး ဒူးေထာက္ဖင္ကုန္းေပးေတာ့သည္။ မ်က္နႏွာကို ေခါင္းအံုးႏွင့္အပ္ထားၿပီးပါးစပ္ကို သူ႔လက္ႏွင့္ သူျပန္ပိတ္ထားေလသည္။ သူမ မအိပ္ဘူးဆိုတာျမေမာင္သိ၍ ေ​ပ်ာ္သြားေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္မတ္တပ္အေပၚမွရပ္၍ တင္သားႏွစ္ခုကို ထိန္းကိုင္ကာအေပၚဘက္မွ စိုက္လိုးပါေတာ့သည္။ “..အ့…” “႐ွဴး..စင္သီယာ..ကုတင္ေပၚကဆင္းရေအာင္” လိုးသံမ်ားထြက္မွာစိုး၍ျဖစ္သည္။ ၾကမ္းမွာကတီပါခင္းထား၍ သူမလွဲခ်လိုက္သည္။ သူမ အသံမထြက္ေအာင္ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့၍ ပိတ္ထားလိုက္ပီး ေစာင့္ေစာင့္လိုးပါေတာ့သည္။ “အူး..အြင္း….” အျဖဴမအသားမွာတကယ္စားေကာင္းသည္။ စာေရးသူ ႏိုင္ငံျခားထြက္စဥ္ကစားဖူ၍ျဖစ္သည္။ ျမေမာင္လီး ႀကီး႐ွည္ ေၾကာင့္ သူမၾကာၾကာမခံႏိုင္ပါ အေရထြက္၍ပီးသြားေလသည္။ ျမေမာင္ဆက္မလိုးေတာ့ပဲ လီးကိုသူမပါးစပ္ထဲထိုးထဲ့ရာ သူမအထာသိေလသည္။ အလိုက္သင့္ေလးစုပ္ေပးသျဖင့္ သုတ္မ်ားထြက္ကုန္ေတာ့သည္။

စင္သီယာကအေရမ်ားကို ၿမိဳခ်ပီးေနာက္.. “ျမေမာင္ ျပန္ေတာ့ေနာ္ေနာက္ေန႔ထပ္ေတြ႔မယ္ မင္းႀကီးႏိုးလာမွာစိုးလို႔” “အိုေက ပါ က်ဳပ္ျပန္ေတာ့မယ္” .. ​ေနာက္တေန႔မနက္ ျမေမာင္သည္ တုတ္ႀကီး၏ဝန္ခံခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္ဖတ္႐ႈစီစစ္ေနသည္။ ဝန္ခံသက္ေသခ်က္မ်ားမွာ လြန္စြာ ႐ွည္လ်ွားလြန္း၍စာေရးသူ ေရႊၾကာၿမိဳင္ ကအက်ဥ္းခ်ံဳး၍ ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။ ေ​ရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕တြင္းတေနရာ လူကုန္ထန္သေ႒းမ်ားေနေသာ ရပ္ကြက္တြင္ ေမာင္ေမာင္တုတ္ႏွင့္ ခင္ခင္ေလးတို္႔မိသားစုေနထိုင္ၾကသည္။ ရတနာကုန္သည္မ်ားျဖစ္ၾက၍ လြန္စြာခ်မ္းသာၾကသည္။ ျမျမႏွင့္ဘေရႊဆိုေသာ အသက္၂၀အရြယ္ေမာင္ႏွမႏွစ္ဦးမွာ ထိုအိမ္တြင္အလုပ္လုပ္ၾကသည္။ တေန႔တြင္သူတို႔ႏွစ္ဦးမွာအိမ္႐ွင္ေတြကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္၍ ရတနာမ်ားကိုခိုးယူကာ ထြက္ေျပးသြားၾကသည္။ ေမာင္တုတ္ႏွင့္ ခင္ေလးတို႔မွာ မိဘမဲ့မ်ားျဖစ္သြားၾကေလသည္။

ထိုေၾကာင့္ ဆန္စက္သေ႒းဦဘကေလးမွ ခင္ေလးတို႔အားေခၚယူေမြးစားကာ ႀကီးျပင္းေစခဲ့ေလသည္။ အရြယ္ေရာက္လာေသာ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ရန္သူမ်ားအား လက္စားေခ်ရန္ စီစဥ္ၾကေလသည္။ ေမာင္တုတ္သည္ပညာမတတ္ေပ။ သူဝါသနာပါေသာ ေက်ာက္ေသြးသည္ အလုပ္လုပ္ရင္းရန္သူမ်ားကို ႐ွာေဖြေလသည္။ တေယာက္ထဲ႐ွာေဖြရတာ အစဥ္မေျပ၍ လူမိုက္မ်ားကိုေငြေပးကာ ခိုင္းေစေလသည္။ ႏွစ္အနည္းငယ္အၾကာမွာ လူမိုက္ေခါင္းေဆာင္ တုတ္ႀကီးျဖစ္လာေလသည္။ လူမိုက္ျဖစ္သြား၍ ရတနာေက်ာက္ေသြးအလုပ္က အဆင္မေျပေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဂၚလီေသြးေလသည္။ ေဂၚလီမ်ားမွာလက္ရာေျမာက္လွသျဖင့္ တဏွာ႐ူးႏွာဘူးမ်ားက လာေရာက္ဝယ္ၾကထည့္ၾကေလသည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း လီးပတ္လည္မွာ အေ႐ွ႕ငါးလံုး အေနာက္ငါးလံုးကြင္းလိုက္ထည့္ပီး ေၾကျငာျပသျဖင့္ ဆယ္ေဂၚလီတုတ္ႀကီး ဟုအမည္တြင္ခဲ့ေလသည္။ တေန႔တြင္ ရန္သူေတာ္ဘေရႊတာေမြတြင္ေနထိုင္သည္ဟု သိလိုက္ရသည္။

ထိုအရပ္သည္ ဆားပုလင္းျမ​ေမာင္၏အပိုင္ျဖစ္၍ အရမ္းမလုပ္ရဲေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ခင္ခင္ေလးကိုအေၾကာင္းၾကား၍ ျမေမာင္ႏွင့္လိုးပြဲဆင္ႏႊဲခ်ိန္ ဘေရႊကိုသတ္ရန္စီစဥ္ၾကေလသည္။ (ထိုဇာတ္လမ္းကိုအပိုင္း၁တြင္တင္ျပပီးျဖစ္သည္) ေျမေမာင္ႏွင့္ခင္ေလး လိုးရည္လူးေနခ်ိန္ဘေရႊကိုသတ္ကာ ေမာင္တုတ္ပုန္းေ႐ွာင္ေနလိုက္သည္။ ေဒၚျမျမအလွည့္က်န္ေလသည္။ ေဒၚျမမွာခိုးယူသြားေသာ ရတနာမ်ားကို ဘေရႊႏွင့္တဝက္စီခြဲယူ၍ ရတနာကုန္သည္အျဖစ္ တဦးထည္းေနေလသည္။ အိမ္ေထာင္မျပဳေပ။ ေဒၚျမသည္ တဏွာႀကီးေသာမိန္းမတဦးျဖစ္သည္။ တပါတ္တခါ ေယာက္်ားဖာမ်ားကိုေခၚယူ၍အလိုးခံကာ ကာမစိတ္ေျဖေဖ်ာက္ေလသည္။ တုတ္ႀကီးသိလိုက္ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရန္ကုန္႐ွိနာမည္ႀကီးစေကာ့ေစ်းႏွင့္ ပန္းဆိုးတန္းအရပ္မွ ဖာတန္းမ်ားမွာ မမမ်ားအတြက္လိုးေပးသူဟုအမည္မွဲ႔ကာ ေၾကျငာေလသည္။ သိပ္မၾကာပါ ေဒၚျမအငွါးလင္လာ႐ွာေလသည္။ တုတ္ႀကီးေဒၚျမႏွင့္ေတြ႔ေလပီ။ “မမ..က်ေနာ္ကစိတ္တိုင္းက်ေစရမယ္ေနာ္..ေငြေၾကးက မမသေဘာပါ” ေဒၚျမ မွာ အရပ္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္႐ုပ္ေခ်ာေသာ ေကာင္ေလးကို စားခ်င္သြားသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ “ေမာင္ေလးက..ၾကာၾကာလုပ္ႏိုင္ပ့မလား၊ မတ္မတ္က တက္ထြက္မႀကိဳက္ဘူးေနာ္ အနည္းဆံုး မိနစ္၃၀မွေၾကနပ္တာ” “ၾကာေစရမယ္ မမ..စိတ္တိုင္းမက်ရင္.. မမစီးတဲ့ဖိနပ္နဲ႔ ေမာင္ေလးကို႐ိုက္ပါေနာ္ ..” မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ေျပာဆိုေနေသာေၾကာင့္ ေဒၚျမ အသည္းခိုက္ေႂကြဆင္းေလပီ။ ထို႔ေနာက္ အိမ္လိပ္စာေရးေပးလိုက္ပီး “နက္ျဖန္ည၉နာရီလာခဲ့မတ္မတ္ေစာင့္ေနမယ္.. ျခံတခါးဖြင့္ေပးထားမယ္.ဝင္လာခဲ့” ….. ေနာက္ေန႔ည ေဒၚျမအလိုးခံဖို႔ျပင္ဆင္ေနေလသည္။ ၉ နာရီ မထိုးခင္ထည္းက ေမာင္တုတ္မွာအိမ္ထည္းေရာက္ႏွင့္ေနေလပီ။ ေနာက္ေဖးျခံစည္း႐ိုးေက်ာ္ဝင္ျခင္းျဖစ္သည္။ အိမ္ေနါက္အခန္းတခုတြင္ အိမ္ေဖာ္မႏွင့္ ဒ႐ိုက္ဘာတို႔ လိုးေနတာျမင္လိုက္ရသည္။ (ျဖဴတုတ္ႏွင့္မဲႀကီးျဖစ္သည္ အပိုင္း၂တြင္ ဖတ္႐ႈႏိုင္သည္) အိမ္အတြင္းတေနရာတြင္ ပုန္းေနလိုက္သည္။ ၉ နာရီမွာ ေဒၚျမသည္ အေပၚထပ္မွဆင္းလာ၍ ျခံတံခါးသြားဖြင့္ေလသည္။ ေဒၚျမ ဂါဝန္အပါးဝတ္ထားေသာေၾကာင့္ ႏို႔ႀကီးႏွင့္ဖင္ႀကီးမ်ားမွာ ျမတ္ေကသီေအာင္လို ၾကည့္ေကာင္းလွသည္။

အေပၚျပန္တတ္သြားေသာ ေဒၚျမေနာက္တိတ္တိတ္ေလးလိုက္၍.. “ဟိတ္..မမ..” “အမေလး” “ေမာင္ေလး..မမလန္႔လိုက္ထွာ..ဝင္လာတာမၾကားရဘူးေနာ္.. သူသိပ္ေတာ္တာပဲ” ေဒၚျမ၏ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကိုအားရပါးရဆုတ္ကိုင္လိုက္ပီး “အိမ္မွာဘသူေတြ႐ွိေသးလဲမမ..ေတာ္ၾကာသူမ်ားေဒ ၾကားရင္ ႐ွက္စရာႀကီး” “အိမ္ေဖာ္လင္မယားပဲ႐ွိတယ္.ခနေစာင့္ တခုခုဝယ္ခိုင္းလိုက္မယ္ အာ့မွ အလြတ္ကဲလို႔ရမွာ..ခ္..ခ္..” ေဒၚျမအူျမဴးေနသည္အသတ္ခံရမွာမသိခဲ့ေပ။ အခန္းျပင္ထြက္သြားလိုက္ပီး “ဟဲ့..မဲႀကီးေရမဲႀကီး..ဒန္ေပါက္သြားဝယ္စမ္းငါဗိုက္ဆာလို႔” ဟုေအာ္ေျပာလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါေအာက္ထပ္မွ “ဟုတ္ မမႀကီး” ဟု အသံၾကားပီးေနာက္ ေဒၚျမ ျပံဳးၿပီးျပန္ဝင္လာေလသည္။ “မမေရစရေအာင္ေမာင္ေလးထန္ေနပီ.” တုတ္ႀကီးရဲ႕လီးေနရာကိုေဒၚျမလက္ခေလးနဲ႔ အသာအုပ္ကိုင္ပီးေနာက္ “ေမာင္ေလးဟာ အရင္ျပကြာ ကိုင္ခ်င္တယ္..” ေမာင္တုတ္ေဘာင္းဘီ႐ွည္ကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ရာ ေ​ဂၚလီစၾကာႏွင့္ ၈လက္မလီးႀကီးက မတ္ေထာင္လာေတာ့သည္။ “ဟင္..ဒါဘာေတြလဲ..ေၾကာက္စရာႀကီး ဒါ.. ဒါနဲ႔ မမကိုလိုးရင္ နာမွာေပါ့” ေဒၚျမလန္႔သြားပီးစကားမ်ားပင္ထစ္ေနေတာ့သည္။

“မေၾကာက္နဲ႔မမ စမ္းၾကည့္လိုက္ အရမ္းေကာင္းတာ မမသိေစရမယ္..” ေဒၚျမကိုဆြဲဖက္၍ ကစ္ဆင္ဆြဲကာ ေစာက္ဖုတ္ကလိေပးလိုက္သျဖင့္ ၿငိမ္က်သြားေလသည္။ ထိုေနာက္ ကုတင္ေစာင္းမွာ လွဲခ်လိုက္ရာ ကိုယ္လံုးမွာ ကုတင္ေပၚပက္လက္ျဖစ္ၿပီး ေျခေထာက္မွာ ေအာက္တြဲေလာင္းျဖစ္ေနသည္။ ေျခေထာက္ကိုျဖဲကားလိုက္ပီး ျပဲအာေနေသာအဖုတ္တြင္းလီးကိုေတ့ကာ ေဒၚျမလက္ႏွစ္ဖက္ကို ခ်ဳပ္ထားလိုက္သည္။ ေဒၚျမလႈပ္လိုမရေတာ့ လီးကိုအားကုန္ေစာင့္လိုးထည့္ေတာ့သည္။ “ျဗစ္ ဒုတ္ အား..အား..အူး…” ေအာ္သံမထြက္ေအာင္ပါးစပ္ကိုဖိပိတ္လိုက္ပီး ထပ္ေဆာင့္သည္။ လီးကႀကီးသလို ေဂါလီမ်ားေၾကာင့္အဖုတ္မွာ ျပဲကြဲကာ ေသြးမ်ားထြက္လာေတာ့သည္။

“ေဒၚျမ..ခမ်ား မွတ္မိလား က်ဳပ္က ေ​မာင္ေမာင္တုတ္ေလ ခဗ်ားတို႔က်ဳပ္မိဘေတြကို သတ္ပီးေျပးသြားတာ ခုျပန္ေပးဆပ္ရမယ္” ေဒၚျမလန္႔ျဖန္႔သြားပီး႐ုန္းကန္ေလေတာ့သည္။ မရပါ ဆြဲေမွာက္၍ စအိုကိုထပ္လိုးသျဖင့္ ေ​သြးထြက္ျပန္ေလသည္။ “ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဗီဒိုထဲမွာစိန္ေတြ႐ွိတယ္ ျပန္ယူသြားပါေနာ္” “မယူဘူး ခမ်ားေသရမယ္” ဟုဆိုကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထပ္ေဆာင့္လိုက္၏။ ေဒၚျမအား ကုန္သံုးေအာ္သျဖင့္ ဂုတ္ကိုအိပ္ေဆာင္ဓားျဖင့္ ထိုးလိုက္ရာ ေသေလသည္။ ထိုေနာက္ ေဒၚျမ ဗီဒိုမွစိန္မ်ားကိုယူ၍ ၾကမ္းေပၚၾကဲခ်လိုက္ပီး ေဘာင္းဘီအတြင္းမွ သူ၏လက္ရာေျမာက္ ေဂၚလီေလးကိုထုတ္ယူကာ စိန္မ်ားႏွင့္ ေရာထားလိုက္ေလသည္။ “ဆားပုလင္းျမေမာင္ေရ.ခမ်ားမ်က္စိလ်ွင္ရင္ က်ဳပ္ကိုလာ႐ွာပါ” ဟုပါးစပ္မွရြတ္ေနစဥ္ ေအာက္ထပ္မွလူတက္လာသံၾကား၍ ျပတင္းမွ ခံုဆင္းထြက္ေျပးေလေတာ့သည္။ … ၿပီးပါၿပီ ေရႊၾကာၿမိဳင္