အစမို႔ပါကြယ္

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ဆယ္ႏွစ္ခန္႔က ကြဲကြာေနခဲ့ၾကေသာ မ်ိဳးလြင္ႏွင့္လီလီသန္းတို့သည္ မေမၽွာ္လင့္ပဲ စေကာ့ေစ်းတြင္ေတြ႕ၾကရာမွ.. “ ဟင္ … ကိုမ်ိဳးမဟုတ္လား” “ဟာ ….လီလီပါလား.. ဟုတ္ပါတယ္.. ကိုမ်ိဳးပါ” တဦးနဲ႔တဦးဖက္လွဲတကင္းႏွုတ္ဆက္ၾကေလသည္။ “ကိုမ်ိဳးနဲ႔လီလီအခုလို မေမၽွာ္လင့္ပဲေတြ႕ၾကရတာ လီလီေတာ့ေတာ္ေတာ္၀မ္းသာမိတယ္ ကိုမ်ိဳးရယ္” “ကိုမ်ိဳးလဲလီလီ့လိုပါပဲ” “အခု ကိုမ်ိဳးဘယ္မွာေနသလဲဟင္” “ကိုမ်ိဳးအိမ္ေထာင္က်သြားၿပီေလ.. လီလီေရာအိမ္ေထာင္က်ၿပီလား”။

“လီလီကေတာ့ အသက္(၅၀)ေက်ာ္အဖိုးႀကီးတေယာက္နဲ႔ အိမ္ကအတင္းေပးစားတာနဲ႔ မႀကိဳက္ပဲနဲ႔ယူလိုက္ရတယ္ေလ” အခုလိုကိုမ်ိဳးနဲ႔ျပန္ေတြ႕ေတာ့ လီလီတို့အခ်စ္ပန္းေတြ ျပန္ပြင့္ၿပီေပါ့ကိုမ်ိဳးရယ္” “ဒါဆိုလီလီဘယ္ေန႔အားလဲဟင္.. အားတဲ့တေန႔ ဒီစေကာ့ေစ်းထဲက လက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွာ ဆုံၾကရေအာင္” “ေကာင္းသားပဲကိုမ်ိဳး လီလီေနာက္တနဂၤေႏြေန႔မွာ ကိုမ်ိဳးေျပာတဲ့ေနရာကို မနက္(၉)နာရီေလာက္ အေရာက္လာခဲ့မယ္ေလ။ ကိုမ်ိဳးေစာင့္ေနေနာ္” “ေကာင္းပါၿပီတဲ့ဗ်ာ ေစာင့္ေနပါ့မယ္”။

ေနာက္တပတ္တနဂၤေႏြေန႔မနက္မွာေတာ့ မ်ိဳးလြင္ေစာင့္ေနတဲ့ေနရာကို (၉)နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ လီလီသန္းေရာက္လာေလသည္။ “ကိုမ်ိဳး ေစာင့္ေနရတာၾကာၿပီလား” “မၾကာေသးပါဘူး လီလီဘာစားဦးမလဲ” “ေတာ္ၿပီ အိမ္ကစားလာခဲ့တယ္ကိုမ်ိဳး” “ဒါျဖင့္လာ ကိုမ်ိဳးသူငယ္ခ်င္းအိမ္သြား၇ေအာင္” ဟုဆိုကာ လီလီသန္းပုခုံးကိုဖက္ၿပီးဗတာ့ သူငယ္ခ်င္းေဇာ္ေဇာ္အိမ္ကို ေခၚသြားေလေတာ့သည္။ ေဇာ္ေဇာ္ကေတာ့ လူပ်ိဳႀကီးတေယာက္ျဖစ္ၿပီး အိမ္တြင္တဦးတည္းေနထိုင္သူလည္း ျဖစ္ေပသည္။

“ေဇာ္ေဇာ္ မင္းရွိပါ့မလားလို့စိတ္ပူေနတာကြာ မင္းကိုေတြကလိုက္မွပဲ ဘ၀င္က်သြားေတာ့တယ္” “လာ သူငယ္ခ်င္းတို့ မင္းတို့ဘယ္ကလာၾကတာလဲ ငါ့ဆီကိုတမင္သက္သက္လာတာလား” “မင္းဆီကိုပဲ တမင္လာခဲ့တာေပါ့သူငယ္ခ်င္းရာ” “ေမး ဒါျဖင့္အေတာ္ပဲ အခုအျပင္သြားမလို့ မင္းတို့ကိုပဲထားခဲ့ေတာ့မယ္ ေရာ့ ဒီမွာအိမ္ေသာ့”။ ေဇာ္ေဇာ္ထြက္သြားၿပီးေနာက္ “ခုမွပဲ ကိုမ်ိဳးနဲ႔လီလီ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြ႕ၾက ရေတာ့တယ္” မ်ိဳးလြင္မွာ ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ လီလီသန္းပုခု့းကို တင္းက်ပ္စြာဆုတ္ကိုင္ၿပီး ကုလားထိုင္မွဆြဲ၍ ထူလိုက္ေလသည္။

ႏွစ္ေယာက္သားယွဥ္လ်က္ မတ္တပ္ရပ္အေနအထားျဖစ္သြားခိုက္ မ်ိဳးလြင္က လီလီသန္း၏ခါးကိုဖက္ကာ တဘက္က ေက်ာျပင္ကိုဖက္ထားၿပီး လီလီသန္းပါးျပင္ကို နမ္းရွုံ႔လိုက္ေလသည္။ ထိုမွတဖန္ လီလီသန္း၏ နီေထြးပါးလ်သည့္ ႏွုတ္ခမ္းေလးကို အေနာက္တိုင္းဆန္သည့္ အနမ္းေလးမ်ားျဖင့္ စုတ္ယူေနေလသည္။ အေနာက္တိုင္းဆန္လွသည့္ အနမ္းမ်ိဳးကိုက်င္လည္ေနသည့္ လီလီသန္းမွာ မ်ိဳးလြင္၏အနမ္းကို ျပန္လည္တုန္႔ျပန္၍ က်င္လည္စြာစုပ္ယူလိုက္သျဖင့္ မ်ိဳးလြင္မွာရမက္မ်ား ပိုမိုတက္ႂကြလာခဲ့သည္။

လီလီသန္းမွာလည္း ေယာက္်ားတေယာက္၏ရင္ခြင္၀ယ္ ေထြးပိုက္ခံရၿပီး ပူေႏြးေသာအနမ္းမ်ားကိုလည္း ရရွိေနသျဖင့္ သူမ၏ရမက္ဆႏၵမ်ားလည္း ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔ နက္ရွိုင္းလာရျပန္ေလသည္။ ႏွစ္ဦးစလုံးအနမ္းမ်ား၏ေနာက္၀ယ္ နစ္ေျမာေနၾကၿပီးမွ ေမာဟိုက္ပန္းလ်စြာျဖင့္ လူခ်င္းခြာလိုက္ေလသည္။ သို့ရာတြင္ မ်ိဳးလြင္ကလီလီသန္း၏ လက္တဖက္ကိုဆြဲ၍ ကုတင္ရွိရာသို့ေခၚလာၿပီး ကုတင္ေပၚသို့လီလီသန္းကို အသာယာ ညင္သာစြာလွဲတင္လိုက္ေလသည္။

မ်ိဳးလြင္၏ကိုယ္ကလည္း လီလီသန္းအနီးတြင္ ကိုယ္တဘက္ေစာင္းကာ ထိုင္ေလေတာ့သည္။ ကုတင္ေပၚသို့အခန္႔သားပက္လက္ကေလးက်သြားေလေတာ့သည္။ လီလီသန္းမွာပရိယာယ္ႂကြယ္၀စြာျဖင့္ အေပၚအက်ီၾကၤယ္သီးမ်ားကို ခၽြတ္လိုက္ေလသည္။ အတြင္းခံဘရာစီယာေလးသာက်န္ရစ္ေတာ့သျဖင့္ လီလီသန္း၏နို့ႏွစ္လုံးမွာ မခို့တရို့ေလးေပၚလြင္လ်က္ရွိသည္။ မ်ိဳးလြင္ကေတာ့လီလီသန္းရဲ့ ဘရာစီယာကိုခ်ိတ္တေခ်ာင္းခ်င္းျဖဳတ္လိုက္သျဖင့္။

လီလီသန္း၏ရင္သားအေပၚပိုင္းမွာ တံခါးဖြင့္လိုက္သလို ဘရာစီယာေလးကကြာက်သြားသျဖင့္ ခုံးခုံးမို့မို့နို့ႏွစ္လုံးက အတားအဆီးမရွိျမင္ကြင္းက်ယ္အျဖစ္ ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ သို့ရာတြင္ လီလီသန္းမွာအသားညိဳသူျဖစ္၍ ၀င္း၀င္းဝါ၀ါစိုစိုေျပေျပမရွိလွသျဖင့္ မ်ိဳးလြင္အဖို့ရာကေတာ့ ေက်နပ္မွုရွိသင့္သေလာက္မရွိေပ။ နို့ႏွစ္လုံးမွာထြားထြားမို့မို့ႀကီး မဟုတ္ေသာ္ျငား ကိုင္တြယ္ကစားရာတြင္မူ မာမာက်စ္က်စ္ႏွင့္ခပ္လုံးလုံးေလးရွိေနသည့္အတြက္ မ်ိဳးလြင္အဖို့ကေတာ့ တနည္းအားျဖင့္ေက်နပ္မိသလိုလည္း ရွိေလေတာ့သည္။

နို့သီးေခါင္းထိပ္ဖ်ားေလးမွာ မႀကီးေစ့ခန္႔ရွိၿပီးေတာ့ မဲမဲညိဳညိဳႏွင့္ေခါင္းေထာင္ၿပီးထလာသည့္အခါတြင္မူ မ်ိဳးလြင္အဖို့တလုံးၿပီးတလုံးစို့လိုက္ လက္ညိဳးႏွင့္ လက္မညႇပ္ကိုင္ကာ ပြတ္ေခ်လိုက္ျဖင့္ကစားေနေလသည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ လီလီသတ္းအေပၚစိတ္ႂကြလာသလို လီလီသန္းမွာလည္းမ်ိဳးလြင္က အေပၚပိုင္းကိုႏွိုးဆြကလိေနသည္မို့ ထိုးထိုးထြန္႔ထြန္႔ႏွင့္စိတ္ထလာေလသည္။ မ်ိဳးလြင္တေယာက္အေပၚပိုင္းကို လက္ကျမင္းၿပီးေနာက္တြင္ေတာ့ လီလီသန္းခါး၀တ္ထဘီကို က်င္လည္စြာျဖင့္ဆြဲခၽြတ္လိုက္ေလသည္။

၀မ္းဗိုက္သားပါးပါးေလးေအာက္မွ ေျပေျပကေလးဆင္းသြားေသာဆီးစပ္တြင္မူ ထူးထူးကဲကဲမို့ေမာက္ၿပီး ခုံးထေနသည့္ေစာက္ဖုတ္ကေလးက မ်ိဳးလြင္အာ႐ုံကို လွုပ္ရွားသြားေအာင္ဆြဲေဆာင္လိုက္ေလသည္။ အေမႊးမၽွင္ဟူ၍တပင္မၽွမရွိ ေျပာင္သလင္း ခါေနၿပီးေတာ့ ညိဳမဲမဲအကြဲေၾကာင္း၏ထိပ္ဖ်ား၀ယ္ ေစာက္စိမဲမဲေလးက လက္သန္းလုံး ထိပ္မၽွျပဴထြက္လ်က္ရွိေနေလသည္။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ေသးေသးသြယ္သြယ္ရွိေနေသာ္ျငား။

လီလီသန္း၏ ေစာက္ဖုတ္မွာမူ လူႏွင့္မလိုက္ေအာင္ လက္ဝါးႀကီးတအုပ္မၽွုခုံးခုံးမို့မို့ႏွင့္ ႂကြႂကြရြရြႀကီးျဖစ္ေနေလသည္။ မ်ိဳးလြင္မွာျမင္ေတြ႕ရေသာအာ႐ုံမ်ားေၾကာင့္ သူ၏လီးႀကီးမွာလည္းမာေတာင္လ်က္ ေငါက္ေတာက္ေတာက္ႀကီး ျဖစ္လာေလသည္။ လီလီသန္း၏ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ဝါးျဖင့္အုပ္၍ဆုပ္ယူလိုက္ ေစာက္ဖုတ္ ႏွုတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို ပြတ္သပ္လိုက္လုပ္ေနရာမွ ေငါက္ေတာက္ေတာက္ျပဴးထြက္ေနသည့္ ေစာက္စိညိဳမဲမဲေလးကိုလည္းပြတ္သပ္ၿပီးေတာ့ ကစားေနျပန္သည္။

လီလီသန္းမွာကိုမ်ိဳးႏွိုးဆြမွုမ်ားေၾကာင့္ အေၾကာမ်ားတဖ်င္းဖ်င္းႏွင့္ျဖစ္လာၿပီး တကိုယ္လုံးမွာလည္း ထိုးထိုးထြန္႔ထြန္႔ႏွင့္ တလွုပ္လွုပ္တရြရြျဖင့္ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ယားက်ိက်ိျဖင့္ မေနနိုင္ေအာင္ယားယံလာရသလို ေရွ႕ေျပးအရည္ၾကည္ေလးေတြက စိမ့္ထြက္လာၿပီးေတာ့ရႊဲရႊဲစိုကာ ဖင္ၾကားတိုင္ေအာင္စီးက်လာေလေတာ့သည္။ လီလီသန္း၏ေစာက္ဖုတ္ကို ကိုင္တြယ္ကစားေနေသာ မ်ိဳးလြင္အဖို့သူ႔လက္မွာခၽြဲက်ိေနေသာအရည္မ်ား ေပက်ံလာသည့္အတြက္ေၾကာင့္။

မိမိလီလီသန္းကို ကိုင္တြယ္ရန္အခ်ိန္က်ေရာက္လာၿပီဟု သိရွိသြားေလသည့္အတြက္ ခါးမွလုံခ်ည္ကိုခၽြတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။ မဲမဲတုတ္တုတ္ႏွင့္သာမန္လီးမ်ားထက္ ထြားႀကိဳင္းႀကီးမားၿပီးေထာင္ထေနေသာ လီးႀကီးကိုေတြ႕ျမင္ရ ေသာလီလီသန္းမွာ ရင္ကေလးမ်ားဖိုသြားေပမဲ့ အရသာထူးကိုေတာ့ေတာင့္တလ်က္ရွိေပသည္။ မ်ိဳးလြင္တေယာက္လီလီသန္းေပါင္ႏွစ္လုံးကို ျဖဲၿပီးေတာ့ကားလိုက္သည့္အခါတြင္ေတာ့။ လီလီသန္း တေယာက္အလိုက္သိစြာျဖင့္ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေထာင္ပစ္လိုက္ေလသည္။

မ်ိဳးလြင္သည္ေထာင္ထားေသာ လီလီသန္းကိုယ္ေပၚသို့တက္ၿပီးေတာ့ ခြလိုက္ေလသည္။ ထို့ေနာက္သူ၏လီးႀကီးကို လီလီသန္း ေစာက္ပတ္အ၀တြင္ေတ့ၿပီးေတာ့ အသာေလးဖိသြင္းလိုက္ေလသည္။ “အမေလး… ကၽြတ္ ကၽြတ္ နာလိုက္တာ ကို ကိုမ်ိဳးရယ္” ကြမ္းသီးေခါင္းျမဳပ္႐ုံမၽွ လီးႀကီးက၀င္သြားသည့္အခါ လီလီသန္းမွာနာက်င္လွသျဖင့္ မ်ိဳးလြင္ရင္ဘတ္ကို အသာဆီးတြန္းလိုက္႐ုံမက မ်က္ႏွာေလးလည္းရွုံ႔မဲ့ၿပီးေတာ့ ပါးစပ္မွၿငီးတြားကာစုတ္ထိုးမိသည္ထိ ျဖစ္သြားရေလသည္။

လီးထိုးသြင္းလိုက္မိသည္ႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းေလးမွာ ၁၅ႏွစ္ ၁၆ႏွစ္အပ်ိဳေလး မ်ားေစာက္ေခါင္းကဲ့သို့ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးရွိေနသည္ကိုထိေတြ႕ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ မ်ိဳးလြင္မွာ အေတာ္ပင္ေက်နပ္သြားေလသည္။ မိမိလင္ျဖစ္သူမွာ သာမန္လူတို့ေလာက္ပင္ရွိမည္မဟုတ္ပဲ ခပ္လွီလွီျဖင့္ေသးသြယ္ေသာလီးျဖစ္ေနသျဖင့္။ လီလီသန္းတေယာက္ကာမအရသာခံစားရာတြင္ တင္းတိမ္ေက်နပ္မွုမရွိပဲအားမရေအာင္ျဖစ္ခဲ့သျဖင့္ အသစ္အဆန္းေတြေတြ႕ၾကဳံလိုသည့္ ဆႏၵမ်ားရွိေနခဲ့ရာေယာက္်ားတဦးႏွစ္ဦးမၽွျဖင့္ ေနာက္မီးလင္းခဲ့ဘူး ေလသည္။

သို့ရာတြင္သူမအဖို့ တင္းတိမ္ေက်နပ္မွုမရရွိခဲ့ေပ။ ယခုမူမိမိေမၽွာ္မွန္းထားသည္ထက္ လြန္ကဲသည့္အျဖစ္မ်ိဳးလာၾကဳံေနရသျဖင့္ စိတ္ထဲတြင္မေတာ့ေက်နပ္ေနေလသည္။ မိမိဟာၾကးကလီလီသန္းေစာက္ဖုတ္အတြင္း နစ္ျမဳပ္ၿပီးေတာ့သာသာေလး၀င္သြား႐ုံမၽွျဖင့္ လီလီသန္းခမ်ာ ထြန္႔ထြန္႔လူးၿပီး မိမိရင္ဘတ္ကိုဆီးတြန္းလိုက္သျဖင့္ မ်ိဳးလြင္မွာအသာၿငိမ္လိုက္ရာမွ “နာသလားဟင္” ဟုေမးလိုက္ေလသည္။ “နာတယ္ကိုမ်ိဳးရယ္ ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ” “အစပထမမို့ပါ အသန္းရယ္ ကိုမ်ိဳးျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ့မယ္”။

ေျပာရင္းႏွင့္သူ၏လီးကို လီလီသန္းေစာက္ဖုတ္ထဲသို့ ျပန္ၿပီးေတာ့သြင္းလိုက္ေလသည္။ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖဲကားထားသျဖင့္ နဂိုအေနထားအရလီးလီသန္းေစာက္ဖုတ္မွာျပဲသြားသည့္အျပင္။ တံေတြးမ်ားဆြတ္ထားသျဖင့္ ခၽြဲေနေသာမ်ိဳးလြင္လီးႀကီးမွာ ယခုတႀကိမ္တြင္မူ လီလီသန္း ေစာက္ဖုတ္ထဲသို့က်ပ္က်ပ္ညပ္ညပ္ျဖင့္ ၀င္ထြက္ေနေလေတာ့ရာ မ်ိဳးလြင္သည္စိတ္ေဇာအဟုန္မ်ား ျပင္းသထက္ျပင္းထန္လာၿပီး လီလီသန္းေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို့ သူ၏လီးကိုဒလၾကမ္းပင္ေဆာင့္ကာ ေဆာင့္ကာ လိုးသြင္းေနေတာ့သည္။

စီးစီးပိုင္ပိုင္ျဖင့္ လီလီသန္းေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို့ မ်ိဳးလြင္လီးေခ်ာင္းႀကီး၀င္ထြက္လွုပ္ရွားေနရသျဖင့္ မၾကာခင္အခ်ိန္မွာပင္ လီးတံတေလၽွာက္ထူပူလာကာ လီလီသန္းမွာလည္းစံခ်ိန္မီလီးႀကီး၏အလိုးကို ခံစားေနရသျဖင့္အရသာမ်ား ထူးကဲစြာခံစားရင္းေအာက္မွေန၍ ေကာ့ကာေကာ့ကာပင့္ပင့္တင္ေပးေနေလသည္။ ထို့ေနာက္တြင္ေတာ့ မ်ိဳးလြင္သည္အရသာမ်ားအီဆိမ့္စြာခံစားလာၿပီး မနားတမ္းပင္လီလီသန္း၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို့လီးႀကီးကိုထိုးေဆာင့္ကာ သုက္ရည္မ်ားကိုပန္းထုတ္လိုက္သလို။

လီလီသန္းသည္လည္း ကာမစိတ္အျမင့္ဆုံးေရာက္ရွိသြားၿပီးေတာ့ သုက္ရည္မ်ားကလည္းဒလေဟာ ပန္းထြက္လာေလသည္။ “ႁပြတ္ ဘြတ္ ပလပ္ စြတ္” “အိုး အီး ရွီး အား ဟင္း ဟင္း အီး အား..” ႏွစ္ေယာက္သားမွာ ဖက္လ်က္သားကုတင္ေပၚတြင္ ၿငိမ္သက္သြားေလေတာ့သည္။ ညနက္ပိုင္းတြင္ ေဒၚေလးျမစိတ္ေက်နပ္သည္အထိ စခန္းသြားရမည့္အေရးကို မ်ိဳးလြင္အဖို့ရင္ေလး ေနေလသည္။ တစတစႏွင့္ညနက္လာသည့္အခါတြင္ အိပ္ယာသို့၀င္လာရေလသည္။

သူ႔မိန္းမခင္ခင္မွာ အိပ္ရာထက္တြင္လဲေလ်ာင္းကာ သူ႔ကိုေစာင့္ဆိုင္းေနေပသည္။ ခင္ခင္မွာညစဥ္တႀကိမ္တခါမၽွ စခန္းသြားရသည္ကိုပင္ေက်နပ္ေနသည့္ မိန္းမျဖစ္ကာမ်ိဳးလြင္မွာအခ်ိန္မဆိုင္းေတာ့ပဲ စိတ္မပါ့ တပါႏွင့္ျပဳမူေနက်အတိုင္း ဟိုဟိုဒီဒီကိုင္တြယ္ႏွိုးဆြမွုမ်ားပင္ မျပဳႏုင္ေတာ့ပဲထဘီကိုလွန္ကာ တက္ခြလိုက္ေလသည္။ သို့ရာတြင္သူ၏လီးႀကီးကခါတိုင္းကဲ့သို့ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းမရွိေတာ့ပဲ ေျပာ့ေခြေခြျဖစ္ေနေလသည္။ မ်ိဳးလြင္၏ထူးျခားေသာအမူရာႏွင့္ ေျပာ့ေခြေနေသာလီးႀကီးတို့ေၾကာင့္ “ကိုမ်ိဳး ရွင္ကေန႔ညဘာျဖစ္ေနလဲဟင္ စိတ္မပါဘူးလား” ဟု ေမးလိုက္ေလသည္။ “စိတ္မပါလို့မဟုတ္ပါဘူးကြာ အလုပ္ကပင္ပန္းေတာ့ ၿငီးစီစီႀကီးျဖစ္ေနလို့ပါကြာ” ဟု မ်ိဳးလြင္ကျပန္ေျဖ လိုက္ေလသည္ …… ၿပီးပါၿပီ။