သာယာေသာဘဝ

ဘဝဆိုတဲ့အရာႀကီးသည္ခ်ိဳၿမိန္မြဳထက္ခါးသီးမြဳကိုသာပို၍ ေပးစြမ္းတတ္ပါသည္။ ဘဝႀကီးဟာ အၾကမ္း ေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ကိုယ္ကႏုေနလို႔ ဘယ္ရေတာ့မလဲ။ ကိုယ္တိုင္လည္း လိုက္ၾကမ္းရေတာ့မေပါ့။ ဒါကို ပတ္ဝန္းက်င္က ႐ိုင္းတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ႐ိုင္းတယ္ဆိုေတာ့လည္း ႐ိုင္းတယ္ေပါ့ တခ်ိန္က ကိုယ္ခံေနရခ်ိန္ တုန္းကေရာ သူတို႔ဘာမ်ားကူညီခဲ့လို႔လဲ။ လူေလာကထဲ မေရာက္ခင္မွာပင္အေဖေသၿပီး ေယာက်ၤားမရွိရင္မေနတတ္တဲ့အေမက ေနာက္ေယာက်ၤား ယူခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေအးမအသက္မွာ ၂ ႏွစ္အ႐ြယ္သာ ရွိေသးသည္။ ေအးမအေမသည္သိပ္ကိုေပြ႐ြဳပ္ေသာ မိန္းမ ျဖစ္သည္။ ေယာက်ၤားတကာႏွင့္ ညစဥ္ေပ်ာ္ပါးေနတတ္သည္။ အသက္ကလည္းငယ္ငယ္မို႔ ကလပ္တတ္သည္၊ ဖဲဝိုင္းထိုင္သည္။ သူမ၏ ေနာက္ေယာက်ၤားျဖစ္ေသာ ဦးဖိုးေမာင္ကိုပင္ရွိသည္မထင္သူမလုပ္ခ်င္ရာလုပ္သည္။ ေအးမေလးဘဝမွာလည္း ကံမေကာင္းရွာေပ၊ အေမ့၏ဂ႐ုစိုက္မြဳကိုမရပဲ ပေထြး၏လက္ေပၚတြင္သာ အ႐ြယ္ ေရာက္လာခဲ့ရသည္။

ပေထြးသည္လည္း သူမအေမကိုမႏိုင္သျဖင့္ သူမကိုသာမဲေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေအးမသည္ပေထြးဦးဖိုးေမာင္ကို အေမထက္ပင္ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသျဖစ္ေနပါသည္။ ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသ ဆိုရာတြင္ လည္း ေၾကာက္တာက ထိပ္ဆုံးျဖစ္ၿပီး ခ်စ္တာကေတာ့ဘာမွန္းကိုမသိေပ။ ေအးမငါးတန္းတတ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေအးမအေမသည္ ဦးဖိုးေမာင္မဟုတ္သည့္ အျခားတေယာက္ႏွင့္ ကား ေလွ်ာက္စီးရင္း အက္စီးဒန႔္ျဖစ္ကာ ဘဝတဝက္ခ်ဳပ္ၿငိမ္း သြားပါေတာ့သည္။ ဘဝတဝက္ဟု ဆိုရျခင္းမွာ အသက္ မေသဘဲ ေအာက္ပိုင္း လြဳပ္မရေတာ့ျခင္းကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ ေအးမအေမကို မေက်နပ္ေသာ ဦးဖိုးေမာင္သည္ ေအးမ အေမေအာက္ပိုင္းေသၿပီးသိပ္မၾကာခင္မွာပင္သူ႔ေနာက္မိန္းမကိုအိမ္ေခၚလာပါေတာ့သည္။ ေအးမအေမမွာ လဲေအာက္ပိုင္းေသေနသည္မို႔သူနဲ႔ရန္ျဖစ္လွ်င္အ႐ြဳံးခ်ည္းသာျဖစ္သည္။ ဦးဖိုးေအာင္သည္ေအးမအေမ့ကို အေရွ႕ထား၍ သူ႔ေနာက္မိန္းမႏွင့္လိုးျပသည္။ အစပိုင္းတြင္ေအးမမသိ ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ အေၾကာင္းအခြင့္တိုက္ဆိုင္စြာ ထိုကိစၥကို ေအးမသိလိုက္ရပါသည္။ ေအးမ ရတန္း တတ္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေအးမေက်ာင္းသြားေနေသာ တေန႔တြင္ေအးမအေမသည္အေပၚထပ္ေလွကားထစ္ မွျပဳတ္က်ကာ ေသဆုံးသြားပါေတာ့သည္။ ေအးမေက်ာင္းျပန္လာခ်ိန္တြင္ေတာ့အသက္မဲ့ေနေသာ အေမ့ခႏၶာကိုယ္ကိုသာ ေအးမေတြ႕ရပါေတာ့သည္။ ေအးမအေမမည္သို႔မည္ပုံေသသည္ကိုေတာ့ အိမ္ေဖာ္ေဒၚေစာ၏ေျပာခ်က္အရ အေမႏွင့္ဦးဖိုးေအာင္တို႔စကားမ်ား ၾကၿပီး ဦးဖိုးေအာင္ေအာက္ထပ္ဆင္းသြားသည္ကို ေနာက္မွအတင္းလိုက္ရင္း ျပဳတ္က်သြားျခင္းျဖစ္သည္ဟုသိရပါ သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေအးမဘဝသည္လည္း ေျပာင္းလဲမြဳမ်ား စတင္ခဲ့ေတာ့သည္။ “ ဟဲ့ေအးမေခၚေနတာ မၾကားဘူးလားးးးးး ” “ ေအးမ ငါေခၚေနတယ္ေလ ျမန္ျမန္လာခဲ့စမ္း ” ေရခ်ိဳးခန္းတြင္အဝတ္မ်ားေလွ်ာ္ေနရာမွ အိမ္ေရွ႕မွ ေအာ္ေခၚေနေသာ ေဒၚလွလြန္းသူ၏ ေခၚသံေၾကာင့္ ေအးမ အေျပးအလြား အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းသို႔သြားလိုက္ပါသည္။

“ ညည္းကိုငါဒီေလာက္ေခၚေနတာေတာင္မၾကားဘူးလား ” အေျပာႏွင့္အတူေဒၚလွလြန္းသူ၏လက္မ်ားသည္ေအးမ၏ဗိုက္ေခါက္ကိုအတင္းလိမ္ဆြဲလိုက္ပါေတာ့သည္။ ေအးမသည္လည္းအပ်ိဳးက်ိဳးေနသူတေယာက္မို႔ဗိုက္ေခါက္လိမ္ဆြဲျခင္းကိုပင္ခံလိုက္ၿပီး တခြန္းမွ်ျပန္မေျပာပါ။ “ ဒီအမႈိက္ေတြကိုသိမ္း ” သူမ ႐ုပ္႐ုင္ၾကည့္ရင္း စားထားသည့္ ေနၾကာေစ့အခြံမ်ားႏွင့္ ပ်ံ႕က်ဲေနေသာ ကေလးကစားစရာမ်ားကို လက္ညႇိဳးထိုး၍ေျပာပါသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ေအးမအနားမွသူမထသြားပါသည္။ ေအးမသည္ေဒၚလွလြန္းသူ ခိုင္းသည့္အတိုင္း အမႈိက္မ်ားကို ရွင္းလင္းေနပါသည္။ အမႈိက္မ်ားသည္ေတာ္ေတာ္ဖြထားျခင္း ျဖစ္သျဖင့္အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာသည္အထိရွင္း၍မၿပီးႏိုင္ခဲ့ပါ။ “ ေအးမ ဒီကိုအျမန္လာခဲ့စမ္း” “ ေအးမ…. ” ေနာက္ေဖးမွေဒၚလွလြန္းသူ၏ အသံျဖစ္သည္။ ေအးမလုပ္လက္စမ်ားကိုရပ္နား၍ အလ်င္အျမန္သြားလိုက္ ပါသည္။ “ ဒီမွာၾကည့္စမ္း ” ဟုဆိုကာ ေအးမဆံပင္ကိုဆြဲ၍ ေအးမလက္စမသတ္ခဲ့မိေသာအဝတ္ပုံကိုထိုးျပပါသည္။ “ ညည္းဒါေတြကိုဆက္မလုပ္ဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ” “ သမီး ေဒၚေလးခိုင္းတဲ့အတိုင္း အမႈိက္ေတြကိုရွင္းေနပါတယ္” “ အဲ့အမႈိက္ေလးနည္းနည္းကိုရွင္းတာ အခုထိမၿပီးေသးဘူး ” “ ညည္းဟာေလ ဘာလုပ္ခိုင္းလုပ္ခိုင္း ၾကာကိုၾကာတယ္၊ အခ်ိဳးကိုမေျပဘူး၊ သြားျမန္ျမန္သြားရွင္း ” ေအးမလည္း အိမ္ေရွ႕ခန္းသို႔ျပန္လာ၍ အမႈိက္မ်ားကို အလ်င္အျမန္ရွင္းပါသည္။ ေဒၚလွလြန္းသူကေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္၍ ေရခ်ိဳးေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ ေအးမတို႔အိမ္သည္ႏွစ္ထပ္တိုက္အိမ္ေလးျဖစ္ၿပီး ၿခံဝန္းမွာအက်ယ္ႀကီး မဟုတ္ေသာ္လည္း မက်ဥ္းလွေပ။

အိမ္အေပၚထပ္တြင္အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းႏွင့္ဘုရားစင္ရွိၿပီး ေနာက္ထပ္တြင္ေတာ့ ဧည့္ခန္းႏွင့္မီးဖိုခန္းရွိပါသည္။ အိမ္တြင္အိမ္သာႏွင့္ေရခ်ိဳးခန္းတခုသာ မီးဖိုခန္းႏွင့္တြဲလ်က္ရွိေနပါသည္။ ေအးမလည္း အမႈိက္မ်ားကိုရွင္းၿပီးၿပီမို႔အဝတ္ေလွ်ာ္စရာမ်ားရွိရာ ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ျပန္လာခဲ့ပါသည္။ သို႔သည့္ တိုင္ေဒၚလွလြန္းသူသည္ေရခ်ိဳးေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ ေရခ်ိဳးေနဆဲျဖစ္ေသာ္လည္း ေအးမေရာက္ခ်ိန္တြင္ေရသံကို မၾကားရသျဖင့္ေဒၚလွလြန္းသူေရခ်ိဳးေနသည္ကိုမသိဘဲေအးမသည္ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ပါသည္။ ဆြဲဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္ ကိုယ္လုံးတီးႏွင့္ ေရခ်ိဳးေနေသာ ေဒၚလွလြန္းသူကို ေတြ႕လိုက္ရ ပါသည္။ မထင္မွတ္ထားသည္မို႔ ေအးမအနည္းငယ္ေၾကာင္သြားၿပီး ခနေလာက္ရပ္ၾကည့္ေနမိပါသည္။ ၿပီးေနာက္ တံခါးကိုျပန္ဆြဲပိတ္လိုက္ပါသည္။ သို႔ေသာ္တံခါးမပိတ္သြားခဲ့ပါ။ ေဒၚလွလြန္းသူ၏လက္က ပိတ္သြားမည့္တံခါးကို ဖမ္းတားထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ “ အထဲဝင္ခဲ့စမ္းးးးးး ” ေဒၚလွလြန္းသူ၏ အမိန႔္ေပးသံေၾကာင့္ ေအးမတေယာက္ မဝင္ခ်င္ဘဲနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္ခဲ့ရပါသည္။ ထို႔ေနာက္ေဒၚလွလြန္းသူက တံခါးကိုပိတ္၍ ေလာ့ခ်လိုက္ပါသည္။ ေအးမ ထိုအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကို ျဖစ္ဖူးပါသည္။ အခ်ိန္ကေတာ့ေအးမအေမေသၿပီး ႏွစ္လအၾကာတြင္ျဖစ္ပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ခန႔္က…….. ေအးမသည္အားကိုစရာဟူ၍ မရွိေတာ့ေပ။ အေမရွိခ်ိန္က အားမကိုးရေသာ္လည္း အေမရွိသည္ဟူေသာ အသိက ေအးမကို အားရွိေစခဲ့သည္။

အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဦးဖိုးေအာင္သည္သာ ေအးမ၏အဓိကအုပ္ထိန္းသူ ျဖစ္လာၿပီျဖစ္သည္။ေအးမသည္နဂိုကပင္ဦးဖိုးေအာင္ကိုေၾကာက္ရသူမို႔ေထြေထြထူးထူးေတာ့မေျပာင္းလဲသြားေပ။ ေျပာင္းလဲသြားသည္ကေတာ့ နဂိုကသိပ္မေၾကာက္ခဲ့ရေသာ ေဒၚလွလြန္းသူကို အခုအခ်ိန္တြင္ ပိုမိုေၾကာက္႐ြံ႕ ေနရၿပီျဖစ္သည္။ ေအးမအေမေသၿပီး ႏွစ္လအၾကာတရက္တြင္ ေအးမေအာက္ထပ္သို႔ ေရခ်ိဳးဆင္းခ်ိန္ တြင္ျဖစ္သည္။ ထဘီ ရင္လ်ားႏွင့္ ပခုံးအေပၚတြင္ မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါကိုတင္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာသို႔ ေအးမလာခဲ့ပါသည္။ ေရခ်ိဳး ခန္းတံခါးက ပိတ္ထားေသာ္လည္း အထဲတြင္ဘာသံမွ်မၾကားရသျဖင့္လူမရွိေလာက္ဟုထင္ကာ ေအးမ ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ပါသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါး ပြင့္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ ငုတ္တုတ္ထိုင္၍ ေျခေထာက္ကို ေခ်းတြန္းေနေသာ ဦးဖိုးေအာင္ကို ေအးမေတြလိုက္ရပါသည္။ ေရခ်ိဳးေနသည္မို႔ဦးဖိုးေအာင္ကိုယ္ေပၚတြင္အဝတ္မရွိဘဲ လုံးတီးျဖစ္ေနခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ အ႐ြယ္ရေနၿပီျဖစ္ေသာအ႐ြယ္မို႔ တံခါးကိုခ်က္ခ်င္း ျပန္ပိတ္လိုက္ပါသည္။ တံခါးသည္လည္း ပိတ္သြားပါသည္။ သို႔ေသာ္ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုတံခါးျပန္ပြင့္လာၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာရွိေသာ ဦးဖိုးေအာင္သည္ေအးမကိုခ်ဳပ္၍ ေရခ်ိဳးခန္း အတြင္းသို႔ဆြဲေခၚသြားပါသည္။ ဖ်တ္ခနဲမို႔ ႐ုန္းခ်ိန္ပင္မရလိုက္ဘဲ ေအးမေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းသို႔ ေရာက္သြားပါသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ဦးဖိုးေအာင္သည္ထင္မွတ္မထားေသာ အျပဳအမူမ်ားကို စတင္ျပဳမူပါေတာ့သည္။ ေအးမ႐ုန္းပါသည္၊ သို႔ေသာ္ၾကာ ၾကာ မ႐ုန္းႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

ေအးမ႐ုန္းလိုက္သည္ႏွင့္ဦးဖိုးေအာင္၏ လက္ဝါးက ေအးမ၏တင္ပါးေပၚသို႔အရွိန္ျပင္းစြာ က်လာေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ေအးမ မ႐ုန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဦးဖိုးေအာင္ျပဳသမွ် ျဖစ္ရပါေတာ့သည္။ ရင္လ်ားထားေသာ ထဘီကိုဆြဲခ်၍ ေအာက္သို႔ကြင္းလုံးက်ေစၿပီးေနာက္ေအးမအား မတ္တပ္ရပ္အတိုင္း ထား၍ေအးမ၏ေသးငယ္လွေသာအဖုတ္ေလးကိုသူ႔၏လက္ဝါးႀကီးႏွင့္အုပ္လိုက္ပါသည္။လက္ဝါးျဖင့္ၾကမ္းတမ္းစြာ တဖ်င္းဖ်င္းပြတ္မြဳေၾကာင့္ ေအးမအဖုတ္မွ ေသးမ်ားပန္းထြက္လာပါသည္။ ေသးမ်ားထြက္က်သြားၿပီး ေနာက္မွာ ေတာ့ဦးဖိုးေအာင္သည္သူ၏လက္ခလယ္ကိုေအးမအဖုတ္ထဲသို႔ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးထည့္ပါသည္။ တခါမွမနာက်င္ဖူးေသာ နာက်င္မြဳကို ေအးမတေယာက္ခံစားလိုက္ရပါသည္။ ဦးဖိုးေအာင္၏ လက္ခလယ္ သည္ေအးမအဖုတ္အတြင္းသို႔ႏွစ္ဆစ္ေလာက္ဝင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ေနာက္တဆစ္ဝင္ရန္ကိုလည္းဦးဖိုးေအာင္သည္ ဆက္လက္ထိုးသြင္းေနပါသည္။ ခဏအၾကာတြင္ေတာ့က်န္တဆစ္သည္လည္း ဝင္သြားပါေတာ့သည္။ လက္ခလယ္တခုလုံး ဝင္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဦးဖိုးေမာင္သည္ ေမြေႏွာက္ပါေတာ့သည္။ သူစိတ္ေက်နပ္ ေလာက္ေအာင္ေမြေႏွာက္ၿပီး၍ လက္ေခ်ာင္းကို ျပန္ထုတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ပ်စ္ပ်စ္အရည္က်ဲမ်ား၊ ေသြးစမ်ားႏွင့္ ေပက်ံေနၿပီျဖစ္သည္။ ေအးမကေတာ့ေပ်ာ့ေခြ၍ ထိုင္ေနပါသည္။ “ ေအးမ… ” သူကအားအျပည့္ႏွင့္ေခၚေသာ္လည္း ေအးမကေတာ့ ေမာ့ၾကည့္႐ုံေလာက္သာ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ပါသည္။ ေအးမ၏ ထိုအျပဳအမူကိုသေဘာမက်ျဖစ္ကာ ‘ေအးမ နင္ကငါေခၚေနတာကိုျပန္မထူးေပါ့ေလ’ဟုဆိုကာ ေပ်ာ့ေခြ၍ ထိုင္ေနေသာ ေအးမကိုဆြဲထူလိုက္ၿပီး ေအးမ၏ ဖင္ကိုလက္ဝါးျဖင့္ ႐ိုက္လိုက္ပါေတာ့သည္။ အားမရွိေလာက္ ေအာင္ေပ်ာ့က်ေနသည္မွန္ေသာ္လည္း နာက်င္မြဳေၾကာင့္ေအးမလန႔္ျဖန႔္သြားပါသည္။ “ နင္က ငါေခၚေနတာကိုမထူးဘူးေပါ့ဟုတ္လား…. ကဲဟယ္.. ကဲဟယ္.. ” ဦးဖိုးေအာင္သည္ေအးမ၏တင္ပါးကို လက္ဝါးျဖင့္တျဖန္းျဖန္း ထပ္႐ိုက္ပါေတာ့သည္။ ၁ဝခ်က္၊ ၁၅ခ်က္ ေလာက္႐ိုက္လိုက္ပါသည္။ “ ေနာက္ငါေခၚရင္ေသခ်ာထူး ၾကားလား” “ ဟုတ္ကဲ့… ” ထူးရန္ အားနည္းေနေသာ္လည္း အ႐ိုက္ခံရမည္ကို စိုးေသာေၾကာင့္ အားသုံး၍ ထူးလိုက္ရပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ဦးဖိုးေအာင္သည္ေအးမအား အမ်ိဳးမ်ိဳးလက္စြမ္းျပပါသည္။ ေအးမအခန္းႏွင့္သူတို႔လင္မယား အခန္းသည္အေပၚထပ္တြင္ေဘးခ်င္းကပ္လ်က္မို႔အိမ္တြင္ေဒၚလွလြန္းသူမရွိခ်ိန္ႏွင့္ညဖက္လူေျခတိတ္ခ်ိန္မ်ား တြင္ေအးမအား ႏွိပ္စက္ပါေတာ့သည္။

အစပိုင္းတြင္ ေအးမအဖုတ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ကိုကလိပါသည္။ ေအးမအဖုတ္သည္လည္း အ႐ြယ္ႏွင့္မလိုက္ ေအာင္ပင္ အေပါက္က်ယ္ေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ ဦးဖိုးေအာင္သည္ ေအးမအားလက္ျဖင့္သာ အဖုတ္ႏွင့္ႏို႔မ်ားကိုလုပ္ ေသာ္လည္း ေအးမ ၈ တန္းအ႐ြယ္ထိေအးမအား လိုးျခင္းကိုမူမျပဳလုပ္ေသးပါ။ သို႔တိုင္ေအာင္ေအးမအား သူ၏ လီးအား စုပ္ေပးျခင္း၊ လ်က္ေပးျခင္းမ်ားကိုေတာ့ အၿမဲတန္းလိုလို လုပ္ခိုင္းတတ္သည္။ သူေရခ်ိဳးသည့္အခါ ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ေအးမအား ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းေခၚ၍ ေခ်းတြန္းခိုင္းတတ္သည္။ ေအးမသည္ တေန႔တႀကိမ္ ေလာက္အနည္းဆုံးအေနျဖင့္သူ၏ေဂြးကိုစုတ္ရတတ္ၿပီး လရည္မ်ားကိုလည္း ေသာက္ရတတ္သည္။ ဦးဖိုးေအာင္ထို႔သို႔လုပ္ေနျခင္းမွာ အခြင့္အခါ တိုက္ဆိုင္တာလည္းပါသလို တခ်ိန္က သူ႔ကိုအေလးမထားခဲ့ ေသာ ေအးမအေမ၏ အျပစ္ေႂကြးမ်ားကိုေအးမထံတြင္ေတာင္းေနျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ ေအးမအေမရွိစဥ္က သူတို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးလိုးဖူးခဲ့ၾကေသာ္လည္း သူကသာ ေအးမအေမအဖုတ္ကို စုပ္ေပး၊ လ်က္ေပးရၿပီး ေအးမအေမကေတာ့ သူ႔ေဂြးကို႐ြံသည္ဆိုကာ မည္သို႔မွ်မလုပ္ေပးခဲ့ဖူးေပ၊ ထို႔ထက္မက ေအးမ၏အေမသည္သူ႔အေပၚကြၽန္တေယာက္ လိုဆက္ဆံျခင္းသည္သူ႔အတြက္အခဲမေက်စရာတခုပင္ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ဦးဖိုးေအာင္သည္သူ၏မေက်နပ္ခ်က္မ်ားကို ေအးမ၏ ေဂြးစုပ္ေပးမြဳကိုခံရင္း ျပန္လည္ျမင္ေယာင္လာမိပါ ေတာ့သည္။ ဦးဖိုးေအာင္သည္ယရစ္ျဖင့္ၿပိဳေသာ လူၿပိဳႀကီးဘဝျဖင့္အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာေနခဲ့ၿပီး ကံအေၾကာင္း မလွစြာျဖင့္ေအးမအေမ၏အလွေတာမွာေမ်ာခဲ့ရပါေတာ့သည္။ရခါစမွစ၍ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိေအးမအေမသည္ သူ႔အေပၚအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေႏွာက္အယွက္ေပးခဲ့ပါသည္။ လူပ်ိဳႀကီးႏွင့္မုဆိုးမတို႔လက္ထပ္ယူခဲ့ၾကၿပီးေနာက္အိမ္ေထာင္ေရး အေတြ႕အႀကဳံ နည္းပါးေသာ လူပ်ိဳႀကီး သည္မုဆိုးမထဘီေအာက္ျပားျပားေမွာက္ခဲ့ရပါသည္။ ေအးမအေမသည္ဦးဖိုးေအာင္ကိုအေတာ္ေလးပင္ႏိုင္လြန္း လွပါသည္။ ဦးဖိုးေအာင္ကိုယ္တိုင္က ႐ိုက်ိဳးလြန္း၍သာ ထိုသို႔အျပတ္အသတ္အႏိုင္ယူႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။

ညတိုင္း မိန္းမကို ႏွိပ္နယ္ေပးသည္။ မိန္းမက ေလးဘက္ေထာက္ခိုင္း၍ ျမင္းလုပ္စီးမည္ ဆိုလွ်င္လည္း မႀကီးမငယ္ႏွင့္ ေလးဘက္ေထာက္ကာစီးေစသည္။ ေအးမအေမသည္လည္းႏိုင္လို႔ရမွန္းသိသျဖင့္ပိုအႏိုင္ယူလာသည္။အရင္ကသာမာန္သာျမင္းစီးေသာ္လည္း အဆင့္တတ္၍ အဝတ္မ်ားကိုခြၽတ္ေစသည္။ လင္မယားခ်င္း ကာမဆက္ဆံရာတြင္လည္း ဦးဖိုးေအာင္၏ ေဂြးကို ႐ြံသည္ဟူ၍ အေၾကာင္းျပကာ သူမဘာမွ်မလုပ္ေပးေသာ္လည္း ဦးဖိုးေအာင္ကိုေတာ့သူမ၏ အဖုတ္ႏွင့္ဖင္မ်ားကို လွ်က္ေပး၊ စုပ္ေပးၿပီးမွသာ သူမႏွင့္ကာမဆက္ဆံေစသည္။ ဖင္ကိုလွ်က္ေပးခိုင္းရာတြင္စအိုေပါက္ထဲထိတိုင္လွ်ာကိုထည့္ရသည္။ သူမ၏စအိုေပါက္ညိဳညိဳေလးတြင္ လွ်ာထိုးထည့္၍ ဖင္ထဲမွ ခ်ီးအရသာကို ခံစားခိုင္းသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာလည္း ဦးဖိုးေအာင္ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ေအးမအေမက သူမကိုဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ႏိုင္လဲေမးခ်ိန္တြင္ဦးဖိုးေအာင္က သူမ၏ကိုယ္မွထြက္ေသာ အညစ္ အေၾကးကိုပင္ ခ်စ္ႏိုင္ေၾကာင္းကို ေျဖလိုက္ပါသည္။ ထိုသည္ကို ေအးမအေမက“ မယုံပါဘူး တကယ္ခ်စ္မခ်စ္ လက္ေတြ႕ျပရမယ္” ဟုဆိုလာၿပီး အဲ့အခ်ိန္မွစ၍ စတင္ခဲ့ပါေတာ့သည္။ ေန႔ဖက္တြင္ကိုယ့္အလုပ္ႏွင့္ကိုယ္႐ြဳပ္ေနတတ္ၾကၿပီး ညအခ်ိန္မွ ႏွစ္ေယာက္သားျပန္ဆုံၾကသည္။ အခန္း တြင္း ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုသည္ႏွင့္ ဦးဖိုးေအာင္သည္ ေအးမအေမအေညာင္းေျပဖို႔ရာ ႏွိပ္နပ္ေပးရပါသည္။ သူမ အေညာင္း ေျပသြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ အခါတရံ ဦးဖိုးေအာင္ကို ျမင္းလုပ္၍စီးပါသည္။ ျမင္းမစီးျဖစ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္လုပ္ငန္းစဥ္တခုျဖစ္တဲ့သူမ၏ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ကိုဦးဖိုးေအာင္က လွ်က္ေပးရပါသည္။ ေရမခ်ိဳးရေသးေသာ ေခြၽးမ်ားႏွင့္စီးကပ္ကပ္ခႏၶာကိုယ္ကိုဦးဖိုးေအာင္သည္ေန႔စဥ္လွ်က္ေပးရပါသည္။ လိုး ဖို႔ခြင့္ျပဳေသာေန႔မ်ားတြင္ေတာ့အဖုတ္ကိုလွ်က္ေပး၊ စုပ္ေပးၿပီးေနာက္လိုးႏိုင္ၿပီး လိုးခြင့္မရေသာ ေန႔မ်ားတြင္ေတာ့ ဦးဖိုးေအာင္သည္ လိင္ကြၽန္တေကာင္ျဖစ္ရပါသည္။ သူမခႏၶာကိုယ္မွေခြၽးေစးမ်ားကို လွ်က္ၿပီးၿပီဆိုပါက သူမခိုင္း သမွ်ကိုလုပ္ရပါေတာ့သည္။ တခါတရံ သူမသည္ ဦးဖိုးေအာင္အား သူ႔ေဂြးသူျပန္စုပ္ျပခိုင္းပါသည္။ ဦးဖိုးေအာင္ကလည္းခိုင္းသည့္အ တိုင္း လုပ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ျပန္မစုပ္ႏိုင္ဘဲ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းသာ မိုးေပၚေထာင္ေနပါသည္။

ဒါဆိုၾကည့္၍ ေအးမအေမက ရယ္ပါသည္။ ဒါကေတာ့သူမပ်င္းတဲ့ညတိုင္း လုပ္ခိုင္းတတ္ပါသည္။ ေအးမအေမသည္ေနာက္ထပ္အဆင့္ဆင့္တတ္ကာ ဦးဖိုးေအာင္အား ပို၍ပို၍ အႏိုင္အထက္ျပဳလာပါသည္။ ဦးဖိုးေအာင္အား သူမ၏က်င္ငယ္ရည္မ်ားကိုေသာက္ခိုင္းလာပါသည္။ သို႔တည္းမက ဦးဖိုးေအာင္သည္ကိုယ့္ေသး ကိုပင္ ေသာက္ရတတ္ပါသည္။ ဦးဖိုးေအာင္ကို ကို႔ေဂြးကိုယ္ျပန္စုပ္ခိုင္းသည္၊ မရဘဲေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက မိုးေပၚေထာင္ေနခ်ိန္တြင္ေအးမအေမသည္ဦးဖိုးေအာင္၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေပၚတြင္တတ္ထိုင္၍ ဦးဖိုးေအာင္ အား ေအာက္မွပါးစပ္ဟ အေနအထားျဖင့္ေနေစပါသည္။ ထို႔ေနာက္မွေတာ့ သူမေသးေပါက္ပါေတာ့သည္။ သူမ၏ေသးရည္မ်ားသည္ဦးဖိုးေအာင္ပါးစပ္ထဲသို႔အဝင္ နည္းၿပီး မ်က္ႏွာႏွင့္ခႏၶာကိုယ္မ်ားကိုေတာ့ ႐ြဲ႐ြဲစိုေစပါသည္။ ေနာက္တမ်ိဳးကေတာ့ သူမကလာထိုင္၍ ေသးေပါက္ ျခင္းမဟုတ္ဘဲ ဦးဖိုးေအာင္ကိုပင္ေသးေပါက္ခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။ အဲ့လိုအခါမ်ိဳးတြင္ေတာ့ဦးဖိုးေအာင္သည္ေခါင္းကို ေလာင္းခ်ိဳးထားသလိုသူ၏ေသးမ်ားျဖင့္စို႐ြဲေနတတ္ပါသည္။ ဒီအႏိုင္က်င့္မြဳမ်ားသည္ အစပိုင္းတြင္ လုံးဝမသိသာေသာ္လည္း ေအးမအေမေနာက္ထပ္ ေယာက်ၤား တေယာက္ႏွင့္ေဖါက္ျပန္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ေရနံဆီပုံးေပၚကိုေဆးလိပ္မီးက်သကဲ့သို႔ထေပါက္ကြဲပါေတာ့သည္။ ေအးမ အသက္၉ႏွစ္ေလာက္မွာေတာ့ ဦးဖိုးေအာင္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရးသည္ပ်က္စီးေနၿပီျဖစ္သည္။ အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဝဋ္လည္လည္စၿမဲဆိုသလိုေအးမအေမ၏ဝဋ္မ်ားကိုေအးမခံေနရၿပီျဖစ္သည္။ ေအးမ၏ သြားမ်ားသည္ အရသာခံေနေသာ ဦးဖိုးေအာင္ကို အရသာပ်က္ေစလိုက္ပါေတာ့သည္။ ဆစ္ခ နဲ ျဖစ္သြားသည္ႏွင့္ဦးဖိုးေအာင္အေတြးမ်ား ပ်က္ျပယ္သြားၿပီး သူ၏ေဂြးနာသြားသျဖင့္ေအးမ၏ဆံပင္ကို လွမ္းဆြဲ လိုက္ပါသည္။ ေအးမလည္း လန႔္ျဖန႔္သြားပါသည္။ ထို႔ေနာက္ေအးမပါးကို ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ခ်ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ တြင္ေတာ့ေအးမအား ဆြဲယူ၍ကုတင္ေပၚတြင္လွဲေစလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ သူ၏အနည္းငယ္ေလွ်ာခ်ထားရာမွ ကြင္းလုံးခြၽတ္ခ်လိုက္ပါသည္။ အေပၚမွဖုံးအုပ္လိုက္ေတာ့ ဦးဖိုးေအာင္၏ တင္ပါးႀကီးေၾကာင့္ေအးမတေယာက္အသက္႐ြဴ က်ပ္သြားပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အေပၚမွတတ္ဖိ ထားသူက မဖယ္ေပးသျဖင့္အသက္႐ြဴရန္မနဲကိုႀကိဳးစားေနရပါသည္။ “ ဟဲ့အသုံးမက်တဲ့ေကာင္မ…ငါ့ဖင္ကိုလွ်က္ေပးစမ္း ” ေအးမလည္း အသက္႐ြဴေခ်ာင္ရန္ဖင္လုံးႀကီးႏွစ္လုံးကိုလွ်က္ေပးလိုက္ပါသည္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ လွ်က္ ေပးၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ေအးမကိုခဏအနားေပးပါသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ဦးဖိုးေအာင္သည္သူ၏ စအိုေပါက္ကို လွ်က္ခိုင္းျပန္ပါေတာ့သည္။ ဒီတခါမွာေတာ့ ေအးမအတြက္အေတာ္ပင္မလြယ္ကူခဲ့ပါ။ စအိုႀကီးကိုၿဖဲ၍ အေပါက္ ကိုလွ်ာျဖင့္ေသခ်ာလ်က္ေပးရပါသည္။ မစင္နံ႔မ်ား ရေနသည္မို႔တခ်က္တခ်က္ျပန္ျပန္ပ်ိဳ႕လာတတ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္အန္ပါက အန္သမွ်ကို ျပန္စားရမည္ဆိုသျဖင့္မအန္ေအာင္ကိုယ္ကိုကိုယ္မနဲထိန္းေနရပါေတာ့ သည္။ ဦးဖိုးေအာင္သည္စအိုေပါက္လ်က္ျခင္းကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာ ေအးမအားခိုင္းေစပါသည္။ ေနာက္ႀကဳံ တိုင္းလည္း သူ႔စအိုေပါက္ကို ေအးမက လ်က္ေပးရပါသည္။ တခါတရံဆိုလွ်င္သူအိမ္သာတတ္ေနခ်ိန္တြင္ေအးမ သည္သူ၏ေဂြးကိုစုပ္ေပးေနရၿပီး သူကအရသာခံ၍ မစင္စြန႔္ေနတတ္ပါသည္။

ေအးမကို အခုအခ်ိန္အထိ မစင္မစားခိုင္းဖူးေသာ္လည္း ဦးဖိုးေအာင္၏ လရည္ႏွင့္ေသးမ်ားကိုေတာ့ ေအးမ ေန႔တိုင္း ေသာက္သုံးေနရၿပီျဖစ္သည္။ မ်က္ေမွာက္ကာလ အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေအးမ၏အသက္သည္ ၁ရ ရွိေနၿပီျဖစ္ၿပီး ဆယ္တန္းကို က်သျဖင့္ဆိုကာ ဦးဖိုးေအာင္တို႔က ေအးမအား ေက်ာင္းဆက္မထားေတာ့ေပ။ အိမ္တြင္လည္း အရင္ရွိေသာ အိမ္အကူအေဒၚႀကီးကလည္း မရွိေတာ့သည္မို႔ ေအးမသည္အိမ္၏ကိစၥမွန္သမွ်ကို လုပ္ေနရပါေတာ့သည္။ “ ဟဲ့ေအးမ ဘာေၾကာင္ေနတာလည္း ငါ့ေနာက္ေက်ာကိုေခ်းတြန္းေပးစမ္း ” ခိုင္းသည့္အတိုင္း မလုပ္လွ်င္အသားနာမည္ျဖစ္သျဖင့္ေအးမသည္အမိန႔္ကိုအၿမဲလိုက္နာေနရပါသည္။ ေဒၚလွလြန္းသူသည္ေအးမအား ေခ်းတြန္းခိုင္းၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ရက္စက္ညစ္ပတ္ေသာ အရာမ်ားကိုစတင္ ျပဳလုပ္ပါေတာ့သည္။ “ ေအးမ…. ” “ ရွင္… ” “ ညည္းနဲ႔ငါ့ေယာက်ၤားနဲ႔ညဖက္ဘာေတြ လုပ္ေနၾကတာလဲ… ” ေဒၚလွလြန္းသူ၏ အေမးသည္ သိလ်က္ႏွင့္ေမးေနမွန္း အလြန္ပင္ သိသာလြန္းလွပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေအးမ သည္လည္း ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ပင္…. “ သမီးမွာ အျပစ္ရွိလို႔ဦးေလးက အျပစ္ေပးေနတာပါ… ” “ ညည္းက ဘာအျပစ္ေတြ က်ဴးလြန္ထားလို႔လဲ….ေျပာစမ္း ငါ့ကို ” “ ဟို..ဟို…ဟိုေလ… ” “ ဟိုေလဒီေလ မလုပ္ေနနဲ႔ ညည္းဦးေလးက အခ်ိဳးမက်တဲ့ညည္းပုံစံကို သေဘာမက်လို႔ အျပစ္ေပးတာ မွတ္လားးးး ” ဘာျပန္ေျပာရမယ္မွန္း မသိသျဖင့္ေအးမသည္ငယ္သူပီပီလူႀကီးေျပာသမွ် ေခါင္းညိမ့္လိုက္ပါေတာ့သည္။ အဲ့ဒီ့မွစ၍ ေအးမသည္ဦးဖိုးေအာင္အတြက္သာမက ေဒၚလွလြန္းသူအတြက္ပါ ကြၽန္အျဖစ္အမြဳထမ္းရပါေတာ့သည္။ “ ညည္းရဲ႕အခ်ိဳးမက်တဲ့ပုံစံကို ငါလည္းသေဘာမက်ဘူး ငါလည္းညည္းကို ညည္းဦးေလး အျပစ္ေပးသလို အျပစ္ေပးရမယ္ခံမွာလား….. ” သူတို႔ေျပာသည့္အခ်ိဳးမက်သည့္ပုံစံကိုေအးမ မသိေသာ္လည္း ျငင္းလည္းခံရမည္၊ မျငင္းလည္းခံရမည္မို႔ ျငင္းမေနေတာ့ဘဲ ေခါင္းကိုသာ ညႇိမ့္ေနလိုက္ပါသည္။ “ ကဲ ဒါဆိုအခုကစမယ္” “ ညက ညည္းဦးေလးဖင္ကိုလွ်က္ေပးသလိုငါ့ကိုလည္း လွ်က္ေပးစမ္းးး ငါေရခ်ိဳးမယ္ညည္းက ေအာက္က လွ်က္ေပးေန ” ေဒၚလွလြန္းသူသည္ေရကိုတဝုန္းဝုန္းႏွင့္ခ်ိဳးေနၿပီး ေအးမမွာေတာ့ေဒၚလွလြန္းသူရဲ႕တလြဳပ္လြဳပ္ႏွင့္ဖင္ကို သူမ၏လွ်ာျဖင့္လ်က္ေပးေနရပါသည္။ ထို႔အျပင္အေပၚမွေလာင္းခ်လိုက္ေသာ ေရမ်ားေၾကာင့္လည္း တစ္ကိုယ္လုံး တြင္ေရမ်ားစို႐ြဲေနၿပီျဖစ္သည္။ ေဒၚလွလြန္းသူေရခ်ိဳးၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့….. “ ေအးမ…ညည္း က်န္တဲ့အဝတ္ေတြကိုေသခ်ာေလွ်ာ္ထားးး ” “ ဟုတ္ကဲ့ ” ထို႔ေနာက္ေဒၚလွလြန္းသူသည္ေရခ်ိဳးခန္းမွအျပင္သို႔ထြက္လာပါသည္။ “ ေအာ္…ေနအုန္းးးး ” “ ညည္းရဲ႕ဒီပုံစံကိုငါသေဘာမက်ဘူး ညည္းအခုဝတ္ထားတဲ့အဝတ္ေတြကိုခြၽတ္လိုက္” “ ရွင္” “ မရွင္ေနနဲ႔ေနာက္ၿပီး အိမ္ကလူေတြခ်ည္း ရွိေနခ်ိန္ဆိုညည္းအဝတ္အစား လုံးဝမဝတ္ရဘူး ၾကားလားးး ” “ အခုဝတ္ထားတာေတြကိုလည္း ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ” ေဒၚလွလြန္းသူသည္ေအးမအဝတ္မ်ားခြၽတ္၍ ကိုယ္လုံးတီးျဖင့္အဝတ္မ်ား ထိုင္ေလွ်ာ္ေနၿပီဆိုမွသာ အနား မွ ထြက္ခြာသြားပါေတာ့သည္။ ေအးမတို႔အိမ္တြင္ဦးဖိုးေအာင္၊ ေဒၚလွလြန္းသူ၊ သူတို႔၏ကေလး၊ ေအးမ၊ ကေလး ထိန္းႏွင့္ၿခံေစာင့္အဘိုးႀကီးတို႔သာရွိပါသည္။

ဦးဖိုးေအာင္က ညဖက္မွသာ ျပန္ေရာက္တတ္ၿပီး ေဒၚလွလြန္းသူႏွင့္ ကေလးထိန္းတို႔သာ အိမ္ေပၚတြင္အၿမဲရွိေနတတ္သည္။ ၿခံေစာင့္အဘိုးႀကီးကေတာ့ အိမ္ဘက္သို႔ေယာင္လို႔ပင္မလာေခ်။ ကေလးထိန္းသည္လည္း ကေလးအနား တြင္သာ အၿမဲရွိေနသျဖင့္ေအးမ၏အျဖစ္မေတြ႕ေသးေပ။ ကေလးကိုလည္း သိပ္ၿပီးၿပီမို႔ အေပါ့အပါးသြားရန္ညိဳမ သည္ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းလာပါသည္။ အေနာက္ဘက္မွ တဖုန္းဖုန္း႐ိုက္သံေၾကာင့္ေအးမအဝတ္ေလွ်ာ္ေနတာ ျဖစ္မည္ဟုသိလိုက္ပါသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းေရွ႕သို႔ေရာက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့အဝတ္အစားမပါေသာ ေအးမသည္ငုတ္တုတ္ ထိုင္၍ အဝတ္မ်ားကို႐ိုက္ေလွ်ာ္ေနပါသည္။ “ ဟင္… ဟဲ့ေအးမဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ… ” ညိဳမသည္အလန႔္တၾကားျဖင့္ေမးလိုက္ပါသည္။ “ အဝတ္အစား မဝတ္ဘဲဘာလို႔ဒီအတိုင္း ေနေနတာလဲ… အဝတ္အစား ဝတ္ေလ.. ” “ ေဒၚေလးက မဝတ္ရဘူးတဲ့ေနာက္လည္း ဒီအတိုင္းဘဲ ေနရမယ္တဲ့ ” ညိဳမသည္ေၾကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္သြားပါသည္။ ထို႔အခ်ိန္တြင္သူတို႔အနားသို႔ လူတေယာက္ေရာက္လာ ပါသည္။ “ ဟုတ္တယ္ညိဳမေရ… ငါသူ႔ကိုမဝတ္ခိုင္းထားတာ ” “ အခ်ိဳးမေျပလို႔ဒီလိုထားထားတာ ေနာက္လည္း ဒီအတိုင္းဘဲ ထားမွာ ” “ ဟာ ေဒၚေလးကလည္း ေကာင္းပါ့မလားးးး ” ညိဳမသည္တေယာက္ေယာက္ျမင္သြားရင္ျဖင့္ဆိုသည့္ပုံစံမ်ိဳးျဖင့္ေျပာဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ “ ေကာင္းတာေပါ့ညိဳမရဲ႕ဒီေကာင္မက ဒီလိုထားတာ အေကာင္းဆုံးဘဲ ” ထိုေန႔မွစ၍ ေအးမသည္အိမ္တြင္ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္သာ ေနရပါေတာ့သည္။ အစပိုင္းတြင္သူမ၏ကုန္းလိုက္ ကြလိုက္လွ်င္ၿပဲသြားေသာဖင္မ်ား၊ အဖုတ္မ်ားကိုလိုက္ၾကည့္မိၾကေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့အိမ္သားမ်ား သည္လည္းျမင္ေနၾကမို႔သူမ၏ဝတ္လစ္စလစ္ပုံစံကိုပင္ပုံမွန္ဟုျမင္လာၿပီး တခါတရံအျပင္သြားခ်ိန္အဝတ္အစား ဝတ္လိုက္သည္ကိုသာ အထူးအဆန္း ပုံစံျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ညိဳမသည္ ေဒၚလွလြန္းသူ၏ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ေတာ္သူျဖစ္ၿပီး ခေလးထိန္းရန္အတြက္ေဒၚလွလြန္းသူမ ေခၚ ထားျခင္းျဖစ္သည္။ အသက္(၁၈)ႏွစ္အ႐ြယ္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ ညိဳမသည္ေအးမထက္အသက္လပိုင္းခန႔္သာ ႀကီးသူ ျဖစ္သည္။ေက်ာင္းပညာေရးအတြက္စရိတ္မရွိေသာေၾကာင့္6တန္းတြင္ေက်ာင္းထြက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ဒလတြင္ ေနထိုင္သူျဖစ္ၿပီး ေမြးခ်င္းမ်ားစြာရွိျခင္းႏွင့္မိသားစုစီးပြားေရးေၾကာင့္မျပည့္မစုံျဖင့္ေနထိုင္လာရသူျဖစ္သည္။ ညိဳမငယ္စဥ္ဘဝ….. ငယ္စဥ္က အိမ္စီးပြားေရး မေကာင္းသျဖင့္ညိဳမသည္ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ေတာ္ေသာ အေဒၚတဦးအိမ္တြင္‘ထမင္း စားကြၽန္ခံ’ဘဝျဖင့္ေနထိုင္ခဲ့ရသည္။အသက္12ႏွစ္အ႐ြယ္ညိဳမသည္ေရာက္စတြင္အေတာ္ေလးကိုဒုကၡခံခဲ့ရသည္။ အေပါက္ဆိုးေသာအေဒၚႏွင့္သူမ၏တဦးတည္းေသာသမီးသည္ညိဳမအတြက္ေတာ့ ငရဲမင္းဟုပင္ထင္ရေအာင္ပင္ ရက္စက္လြန္းလွပါသည္။ နံနက္အုန္းေမါင္းမေခါက္မီတြင္ထရၿပီး ထမင္းခ်က္ျပဳတ္ရပါသည္။ ကုသိုလ္ေရးမို႔ပင္ပန္းသည္ဟု မဆိုသာ ေပ။ တံျမက္လွည္း၊ ၾကမ္းတိုက္အလုပ္မ်ားျဖင့္ နံနက္ေနေရာင္ ထြက္သည့္အထိပင္ျဖစ္ပါသည္။

အိမ္ရွိလူမ်ား ေရခ်ိဳးရန္ေရျဖည့္ေပးထားရၿပီး သူတို႔အားလုံးခ်ိဳးၿပီးခ်ိန္မွသာ သူမအလွည့္ေရာက္ပါေတာ့သည္။ အဝတ္ေလွ်ာ္ရာတြင္ျဖဴစင္ေနဖို႔ရာအားကုန္ႀကိဳးစားရပါသည္။အဝတ္မ်ားမေျပာင္စင္ပါကမေျပာင္စင္ေသာ အဝတ္ျဖင့္အ႐ိုက္ခံရတတ္ေသာေၾကာင့္ေျပာင္စင္ေအာင္ေသခ်ာေလွ်ာ္ရပါသည္။ ညိဳမအေဒၚ၏ တဦးတည္းေသာ သမီးေလးသည္ အသက္၁၈ေက်ာ္ေနၿပီမို႔ ရာသီလာေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ သူမ၏ေအာက္ခံေဘာင္းဘီမ်ားအား စင္ ေအာင္မေလွ်ာ္မိပါက ေဘာင္းဘီခြၾကားကိုလွ်ာျဖင့္ထပ္ခါထပ္ခါ လ်က္ခိုင္းတတ္ပါသည္။ တခါကဆိုလွ်င္ အဝတ္မ်ားကိုေရစင္ေအာင္ မညႇစ္မိလို႔ဆိုကာ ညိဳမ၏ပါးစပ္ကို ဟခိုင္းထား၍ ညိဳမ အေဒၚမွအဝတ္ေရမ်ားကို ညႇစ္ထည့္ပါသည္။ ဝင္လာသမွ်ကိုလည္း ေထြးမထုတ္ရဘဲ ေသာက္ရပါသည္။ အိမ္တြင္ ညိဳမအေဒၚႏွင့္ သူ႔သမီးသာရွိၿပီး အေဒၚေယာက်ၤားကေတာ့ ပြဲစားပီပီ အိမ္မကပ္ပါ။ အိမ္တြင္ေရလုံအိမ္သာ ရွိေသာ္လည္း ညဖက္တြင္စြန႔္သမွ်မ်ားကိုနံနက္တိုင္းသြန္ေပးရပါသည္။ အေဒါ့္သမီးလွလွ၏အခန္းထဲမွအထြက္တြင္မေတာ္တဆခလုတ္တိုက္မိသြားၿပီးညိဳမသည္သယ္လာေသာ ေသးခြက္ ေမွာက္က်သြားပါသည္။ မွန္တင္ခုံေရွ႕တြင္ အလွျပင္ေနေသာလွလွသည္ အသံၾကားသည္ႏွင့္တဆက္ တည္း လွည့္ၾကည့္လာပါသည္။ ညိဳမလည္း ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္သြားပါသည္။ “ ဟဲ့ညိဳမ နင္ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ၊ ငါ့အခန္းေရွ႕ႀကီးမွာ ေသးနံ႔ေတြ နံကုန္ေတာ့မွာဘဲ… ” “ ဘာရပ္ၾကည့္ေနတာလဲ သုတ္ေလ… ” အဲ့ဒီက်မွပင္ ျပာျပာသလဲႏွင့္ ညိဳမအဝတ္စုတ္သြားယူပါသည္။ အဝတ္စုတ္ျဖင့္ ၾကမ္းတြင္ေပက်ံေနေသာ ေသးမ်ားကို လိုက္သုတ္လိုက္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အနံ႔ကေတာ့ မေပ်ာက္သြားေပ။ လွလွသည္ ႏွာေခါင္းကို တ႐ြဳပ္႐ြဳပ္လုပ္ရင္း “ ညိဳမ နင္ဘာနံ႔ရလဲ ေျပာစမ္း” “ ေသးနံ႔ေတြပါ မလွလွ… ” “ နင္ကိုငါေျပာတယ္ေျပာင္ေအာင္သုတ္ဆိုတာကိုအခုအနံ႔ေတြဒီေလာက္ထြက္ေနတာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ” ညိဳမလည္း ဘာမွမေျပာတတ္ေတာ့တာမို႔ ေခါင္းႀကီးငုံ႔၍သာ ေနေနပါေတာ့သည္။ အဲ့အခ်ိန္တြင္လွလွ၏ အေမသည္အခန္းေရွ႕သို႔ေရာက္လာပါသည္။ “ ဟဲ့ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ ” “ ဒီမွာေလ ညိဳမေပါ့ေသးခြက္ေမွာက္က်တာေလ ” “ ေအးဟယ္.. ဟုတ္ပါရဲ႕နံ႔ေဆာ္ေနတာဘဲ ” “ ညိဳမ..ညည္းလုပ္လိုက္ရင္အဲ့ဒီအတိုင္းခ်ည္းဘဲ ” ဟုဆိုကာ ညိဳမ၏ေခါင္းကိုလွမ္းေခါက္လိုက္ပါသည္။

ေခါက္ခ်က္ျပင္းသျဖင့္ညိဳမ“အား”ခနဲအသံတခ်က္ထြက္သြားပါသည္။ “အဲ့ေနရာကိုေရနဲ႔ေသခ်ာျပန္ေဆးလိုက္ၿပီးရင္ညည္းငါ့ဆီလာခဲ့၊ညည္းကိုေကာင္းေကာင္းအျပစ္ေပးရမယ္” လွလွႏွင့္ညိဳမအေဒၚသည္အိမ္ေရွ႕သို႔ထြက္ခြာသြားပါသည္။ ညိဳမသည္လည္း ေသးနံ႔နံေနေသာ ၾကမ္းကို သန႔္ရွင္းေနရင္း က်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္။ ထိုေန႔သည္ညိဳမအတြက္ပထမဦးဆုံး ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္အျပစ္ေပးခံ ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ၾကမ္းမ်ားကိုအနံ႔မက်န္ေအာင္သန႔္ရွင္းၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့အိမ္ေရွ႕ သို႔ညိဳမထြက္လာခဲ့ပါသည္။ TV ၾကည့္ေနေသာ အေဒါ့္နားမွာ မတ္တပ္သြားရပ္လိုက္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ဘာမွမေျပာမဆိုဘဲ အေဒၚမွ ညိဳမဝတ္ထားေသာ ထဘီေလးကို ဆြဲခ်လိုက္ပါသည္။ ညိဳမလွမ္းဆြဲေသာ္လည္း လက္ကိုျပန္အ႐ိုက္ခံလိုက္ရၿပီး ထဘီေလး ကြင္းလုံးကြၽတ္သြားပါသည္။ “ ညည္းဒီအတိုင္းလက္ေျမာက္ေန’ ဟုေျပာၿပီး သူမတို႔ကေတာ့TV ကိုသာ ဆက္ၾကည့္ေနၾကပါသည္။ ခဏ အၾကာ TV ဇာတ္လမ္း ၿပီးသြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ညိဳမဘက္ကိုျပန္လွည့္လာပါသည္။ ညိဳမသည္လည္း ေအာက္ပိုင္းတြင္ ဗလာက်င္းခံထားရသျဖင့္ ရႈိးတို႔ရွန႔္တန႔္ျဖစ္ေနပါသည္။ အခုအခ်ိန္တြင္ အိမ္သို႔ဧည့္သည္တေယာက္ေယာက္ ေရာက္လာမည္ကိုလည္း ႀကိဳေတြး၍ ေၾကာက္ေနပါသည္။ “ ညိဳမ…ၿခံထဲမွာ ညည္းကို႐ိုက္ဖို႔တုတ္သြားေကာက္ခဲ့စမ္း ” ညိဳမလည္း ၿခံထဲကိုဒီပုံစံႀကီးျဖင့္ မဆင္းရဲသည္မို႔ ေပကပ္ကပ္လုပ္ေနပါသည္။ ထို႔သို႔ေပကပ္ကပ္လုပ္ေန သည္ကို ညိဳမအေဒၚက စိတ္မရွည္စြာျဖင့္ တင္ပါးကိုလက္ဝါးျပားျဖင့္ သုံးေလးခ်က္ ဆင့္႐ိုက္ပါေတာ့သည္။ ညိဳမလည္း နာလြန္းသျဖင့္‘တအားအားးးတအီးအီးးး’ ျဖစ္သြားပါသည္။ “ သြားအခုသြားေကာက္သြားးး ေပကပ္ကပ္လုပ္ေနရင္ထပ္အ႐ိုက္ခံရမယ္” ထပ္အ႐ိုက္ခံရမည္ကို စိုးေသာေၾကာင့္ပိပိေလးကိုလက္ျဖင့္ဖုံးကာ ၿခံထဲသို႔ဆင္းလာခဲ့ပါသည္။ နံနက္ခင္း အခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္အားလုံးကေတာ့ လင္းရွင္းေနပါသည္။ ညိဳမအိမ္ေရွ႕ထင္းပုံေဘးမွ ဝါးျခမ္းျပားတခုကိုသြား ယူလိုက္ပါသည္။ အလ်င္အျမန္ယူ၍ အိမ္ေပၚသို႔ျပန္တတ္ခဲ့ပါသည္။ “ ေဒၚေလးးးး ” ညိဳမဝါးျခမ္းျပားကို သူ႔မအေဒၚလက္ထဲသို႔ ကမ္းေပးလိုက္ပါသည္။

လွလွကေတာ့ သေဘာက်စြာျဖင့္ပင္ ေဘးမွၾကည့္ေနပါသည္။ ၿပီးေနာက္လက္ေျမာက္ထား၍ အိမ္ေရွ႕ဘက္ကို မ်က္ႏွာေပးကာ ေနာက္လွည့္ေပးထား ရပါသည္။ “ ေျဖာင္းးး ေျဖာင္းးး ေျဖာင္းးး ” ႐ိုက္ခ်က္ျပင္းမျပင္းေတာ့မသိငါးခ်က္၊ ေျခာက္ခ်က္ျဖင့္ပင္ဝါးျခမ္းျပား သြင္သြင္က်ိဳးသြားၿပီျဖစ္သည္။ “ ညည္း ဝါးျခမ္းျပားကလည္း ေပ်ာ့လိုက္တာ ေနာက္တေခ်ာင္း သြားေကာက္ခ်ည္” ညိဳမလည္း မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ တ႐ြဳတ္႐ြဳတ္ျဖင့္ ၿခံထဲသို႔ဆင္းရျပန္ပါသည္။ ေနာက္ထပ္တေခ်ာင္း ထပ္ ေကာက္၍ ေပးလိုက္ပါသည္။ ဒီတခါေတာ့ ဆယ္ခ်က္ေလာက္ ေကြၽးလိုက္ရပါသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ဝါးျခမ္းျပား ထပ္မေကာက္ခိုင္းေတာ့ဘဲ ထိုင္ထလုပ္ခိုင္းပါေတာ့သည္။ ထိုင္ထမည္မွ်လုပ္ရမည္ကိုမေျပာဘဲ ရပ္ဆိုမွ ရပ္ရမည္ဟုသတ္မွတ္ေပးပါသည္။ ညိဳမေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းပုံစံျဖင့္ တင္ပါးမွနာက်င္မြဳေၾကာင့္ ငိုလည္းငို ထထိုင္လည္းလုပ္ေနရပါသည္။ သူတို႔ကေတာ့ ေနာက္ထပ္ကုလားကား အပိုင္းတပိုင္းကို ၾကည့္ေနၾကပါသည္။ ထထိုင္လုပ္ျခင္းကို မရပ္ခိုင္းေသး ေသာ္လည္း ညိဳမေျခေထာက္မ်ားကေတာ့ယိုင္လဲခ်င္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ထပ္မံအ႐ိုက္ခံရမည္စိုးသျဖင့္သာ အားတင္း ၍ လုပ္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္လွလွမွ TVၾကည့္ေနရာမွထ၍ ညိဳမအနားေရာက္လာပါသည္။ ၿပီးေနာက္ညိဳမ၏ အ႐ိုက္ခံထားရေသာ အရႈိးရာမ်ားျဖင့္ဖင္ကို ဖိဆြဲလိုက္ပါသည္။ ညိဳမေအာ္သံႏွင့္အတူ မ်က္ရည္မ်ား ၿဖိဳးၿဖိဳးေျဖာက္ေျဖာက္ျဖင့္ထပ္မံက်လာပါသည္။ ညိဳမတင္ပါးကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး႐ိုက္၍ ေနာက္ေဖး ဘက္သို႔ထြက္သြားပါသည္။ ခဏအၾကာတြင္လွလွေနာက္ေဖးမွ ျပန္လာပါသည္၊ ထိုအခ်ိန္တြင္လည္း ညိဳမတင္ပါး ကိုတစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ထပ္မံ႐ိုက္ပါေသးသည္။ ညိဳမ ထိုင္ထလုပ္ေနတာလည္း ေႏွးေကြးလာၿပီျဖစ္သလို ညိဳမအေဒၚသည္လည္း TV ၾကည့္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ သြားၿပီျဖစ္သည္။ ထိုအခိုက္တြင္လွလွသည္ညိဳမအနား ထပ္မံေရာက္လာပါသည္။ “ ညိဳမ..နင္ထိုင္ထ ဆက္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး မွတ္လားးး ” ညိဳမလည္း ပင္ပန္းေနၿပီမို႔ေခါင္းညိမ့္လိုက္ပါသည္။ “ ထိုင္ထဆက္မလုပ္ခ်င္ရင္နင္ငါခိုင္းတာကိုလုပ္ရမယ္.. လုပ္မွာလားးး ” ညိဳမလည္း ေကာက္႐ိုးတမွ်င္ကိုပင္လွမ္းဆြဲလိုက္ပါသည္။ “ ဒါဆိုအရင္ဆုံး နင့္အက်ႌခြၽတ္လိုက္” “ ရွင္” “ ရွင္မေနနဲ႔နင္ဘဲငါခိုင္းတာ လုပ္မယ္ဆို ” ညိဳမအေပၚပိုင္းတြင္ ဝတ္ထားေသာ အက်ႌေလးကို ခြၽတ္လိုက္ပါသည္။ အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ညိဳမကိုယ္ လုံးတီး ျဖစ္သြားၿပီျဖစ္သည္။ ညိဳမ၏ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးအစားသည္ ဝါဆိုမိုးဦး ငယ္ငယ္က ပုံစံအတိုင္းျဖစ္သည္။

အနီးအနားတြင္ေယာက်ၤားေလးမ်ား မရွိေသာ္လည္း ေၾကာက္စိတ္ကေတာ့မြန္ေနပါသည္။ လွလွက ညိဳမနား႐ြက္ ကိုဆြဲ၍ သူမအခန္းရွိရာသို႔ညိဳမကိုေခၚသြားပါသည္။ အိမ္ေရွ႕တြင္ေတာ့ ဖြင့္ထားေသာ ကုလားဇာတ္လမ္းတြဲႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ညိဳမအေဒၚက်န္ခဲ့ပါသည္။ လွလွသည္ကုတင္ေပၚသို႔ဦးစြာတတ္လိုက္ပါသည္။ၿပီးေနာက္သူမဝတ္ထားေသာထဘီကိုေျဖေလ်ာ့လိုက္ပါသည္။ “ ညိဳမလာ.. ငါ့ထဘီေအာက္ထဲကိုဝင္” ညိဳမက မဝင္ေသးသျဖင့္လွလွမွညိဳမေခါင္းကိုအတင္းဆြဲ၍ သူမထဘီေအာက္ထဲသို႔သြင္းလိုက္ပါသည္။ “ ငါ့အဖုတ္ကိုလွ်က္ေပးးးး ” ညိဳမတခါမွမလုပ္ဖူးသည္မို႔မလုပ္ရဲ၊ သို႔ေသာ္အတင္းခိုင္းသျဖင့္လွလွ၏ အဖုတ္မို႔မို႔ေလးကိုညိဳမလွ်ာ ျဖင့္ လွ်က္ေပးလိုက္ပါသည္။ လွလွသည္လည္း ပထမဦးဆုံးအေတြ႕အႀကဳံမို႔ရွိန္းတိန္းတိန္း ျဖစ္ေနပါသည္။ ခံစားရေသာ အရသာအေပၚတြင္လည္း အာသီသေတြ႕ေနပါသည္။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ လွလွပါးစပ္မွ အသံေလးမ်ားျဖင့္အတူလွလွအဖုတ္မွ အရည္က်ဲ ေလးမ်ား ထြက္က်လာခဲ့ပါသည္။ ညိဳမမွာလည္း ဘာမွန္းမသိညာမွန္းမသိေပမယ့္ ထြက္လာသမွ်ကိုေတာ့ လွ်က္ လိုက္ရပါသည္။ ထိုင္ထလုပ္ေနရသည္ထက္စာရင္ ဒါကေတာ္ေသးသည္ဟုပင္ ညိဳမေတြးထင္ေနမိပါသည္။ သို႔ေသာ္အခုမွအစရွိေသးသည္ကိုေတာ့ညိဳမမသိခဲ့ပါ။ အခ်ိန္အခိုက္အတန႔္ၾကာၿပီးေနာက္ လွလွအခန္းေရွ႕သို႔ လွလွအေမေရာက္လာပါသည္။ ခုတင္ေပၚတြင္ အရသာခံေနေသာ လွလွကိုေတြ႕ေသာအခါ စိတ္တိုသြားၿပီး တံျမက္စီးကိုကိုင္၍ ပြဲၾကမ္းပါေတာ့သည္။ ထိုမွပင္ လန႔္ျဖန႔္ၿပီးလွလွေရာ၊ညိဳမပါထေျပးရပါေတာ့သည္။အဆုံးတြင္ေတာ့အျပစ္ရွိေသာညိဳမေရာအတတ္ေကာင္းတတ္ ေနေသာလွလွပါ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္အိမ္ေရွ႕ခန္းတြင္မတ္တပ္ရပ္လက္ေျမႇာက္ေနၾက ရပါေတာ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့လွလွမွသူ႔အေမလစ္ရင္လစ္သလိုအဖုတ္ကိုလွ်က္ခိုင္းျခင္း၊ စုပ္ခိုင္းျခင္းမ်ားကိုလုပ္ ခိုင္းတတ္ပါေသးသည္။ သူ႔မအေမကလည္း မိတာနဲ႔မညႇာဘဲ ႏွစ္ေယာက္လုံးကို အျပစ္ေပးပါသည္။ ညိဳမအသက္ 16 ႏွစ္တြင္ေတာ့ ေအးမတို႔အိမ္ကို ေရာက္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။ လွလွက မသြားေစခ်င္ေသာ္လည္း လွလွအေမက သူ႔သမီးအေၾကာင္းကိုသိေနသျဖင့္ညိဳမကိုသူမ၏တဝမ္းကြဲ အမထံပို႔လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ လက္ရွိအခ်ိန္ ညိဳမ၏ႏႈိက္မြဳ႕ေၾကာင့္ေအးမအဖုတ္မွေသြးစမ်ားပင္ထြက္လာၿပီျဖစ္သည္။ “ ေအးမ..နင္ေနာက္ထပ္ေစာက္ရည္ထြက္အုန္းမလားးးး ” ညိဳမသည္ ေအးမအား ကေလးႏိုးေအာင္လုပ္ရမလားဆိုကာ ပုခက္တုတ္ျဖင့္ ေအးမဖင္ကို႐ိုက္ပါသည္။ ေအမလည္းနာလြန္းသျဖင့္ေအာ္လည္းေအာ္၊မ်က္ရည္လည္းက်မိပါသည္။

ဒါကိုညိဳမကမ်က္ရည္က်ရေကာင္းမလား ဆိုၿပီး ေအးမအား အျပစ္ေပးပါသည္။ “ မ်က္ရည္က်သလို၊ ေစာက္ရည္ထြက္သလိုငါလုပ္ေပးမယ္” ဟုဆိုကာ ေအးမအဖုတ္ကိုလက္ျဖင့္အားကုန္ ႏႈိက္ပါေတာ့သည္။ အဖုတ္မွအရည္ထြက္႐ုံမက ေသြးစမ်ားပင္ညိဳမလက္တြင္ပါလာပါသည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ညိဳမ မရပ္ေသးပါ ေအးမအဖုတ္ကိုဆက္ႏႈိက္ေနပါေးသးသည္။ “ မွတ္ထားးး ေနာက္ဆိုမလြယ္ဘူးမွတ္.. ဒီထက့္ပိုနာမယ္… ” ေအးမလည္း စပ္ျဖန္းျဖန္းျဖစ္ေနေသာ သူမ၏အဖုတ္ေလးကို လက္ျဖင့္အုပ္၍ ညိဳမအနားမွ ထြက္လာ ခဲ့ပါသည္။ “ ေဟ့…ေအးမ ဒီကိုလာအုန္းးးး ” ေဒၚလွလြန္းသူက လွမ္းေခၚသျဖင့္ေအးမအျမန္သြားလိုက္ပါသည္။ “ ငါေရခ်ိဳးေတာ့မယ္ေလ… ညည္းဘာလုပ္ေပးရမယ္ဆိုတာကိုမသိဘူးလား ” ထုံးစံအတိုင္းပင္ ေဒၚလွလြန္းသူ ေရခ်ိဳးေနစဥ္ တေလွ်ာက္လုံးတြင္ ေခ်းတြန္းေပးျခင္းကို ခဏျပဳလုပ္၍ ေဒၚလွလြန္းသူ၏ ဖင္ကိုေနာက္မွထပ္ၾကပ္မခြာကပ္၍လွ်က္ေပးရပါသည္။ ေဒၚလွလြန္းသူကေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကိုဟေပးလိုက္ခ်ိန္တြင္လည္း အလိုက္တသိပင္ဝင္၍ အဖုတ္ကို လွ်က္ေပးရပါသည္။ ေဒၚလွလြန္းသူ ေရခ်ိဳးၿပီးစီး သြားမွသာ ေအးမတေယာက္အနားရပါေတာ့သည္။ ေအးမဒီအိမ္ႏွင့္အေဝးသို႔ထြက္သြားလိုက္ခ်င္ၿပီျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္သူမတြင္အားကိုးစရာမရွိ၊အျပင္ေလာက အေၾကာင္းလည္း သိပ္မသိသည္မို႔ေအးမသည္လက္ရွိဘဝတြင္သာ အဆင္ေျပေအာင္ေနေနရပါသည္။ သို႔ေသာ္ အခြင့္အလမ္းကိုေတာ့အခ်ိန္ရွိသ၍ ေအးမေစာင့္စား ေနမိပါသည္။ မိုးခ်ဳပ္ၿပီမို႔အိမ္ရွိလူမ်ားအားလုံး အနားယူေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ညိဳမသည္ေအးမအရင္ေနခဲ့ေသာအခန္းတြင္က ေလးႏွင့္အတူအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီျဖစ္ၿပီး ေအးမသည္ေအာက္ထပ္အခန္းတြင္သူမ၏မူရင္းပုံစံအတိုင္း ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ေခြေခြေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေအးမအခန္းတြင္းသို႔ ဦးဖိုးေအာင္ေရာက္ရွိလာပါသည္။ ေခြေခြ ေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေအးမကိုလြဳပ္ႏႈိးလိုက္ပါသည္။ ေအးမ မ်က္လုံးဖြင့္၍ ႏႈိးလာၿပီဆိုတာႏွင့္ဦးဖိုးေအာင္သည္သူ၏လိင္တံႀကီးကို ေအးမပါးစပ္ဝတြင္ေတ့ ေပးလိုက္ပါသည္။ ေအးမလည္း အလိုက္သင့္ပင္ပါးစပ္ဟေပးလိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ဦးဖိုးေအာင္၏ တုတ္ခိုင္ လွေသာလိင္တံကို ေအးမပါးစပ္ျဖင့္ ‘တႁပြတ္ႁပြတ္’ စုပ္ေပးလိုက္ပါသည္။ အတြင္းရွိလွ်ာျဖင့္လည္း လိင္တံ၏ ထိပ္ေလးမ်ားကိုလွ်က္ေပးေနလိုက္ပါသည္။

အၿမဲတေစလုပ္ေပးခိုင္းေနက်မို႔ ထိုအျခင္းအရာမ်ားသည္ ေအးမအတြက္အထူးအဆန္းမဟုတ္ေတာ့ေပ။ ေအးမ၏ အစုပ္ေတာ္မြဳ႕ေၾကာင့္ လိင္တံမွလရည္မ်ားသည္ ထိုးထြက္က်လာပါေတာ့သည္။ လရည္ပ်စ္ပ်စ္မ်ားကို တစက္ေအာက္မက်ေစဘဲ မိန္ရည္လ်က္ရည္ ေအးမၿမိဳခ် ေသာက္သုံးလိုက္ပါသည္။ ဦးဖိုးေအာင္သည္ ေအးမ လုပ္ေပးသမွ်ကိုၾကည့္၍ သေဘာက်ကာ အရသာခံေနပါသည္။ “ ကဲ…ေလးဘက္ေထာက္လိုက္ေတာ့ ” ဦးဖိုးေအာင္သည္ ေအးမအား အၿမဲတန္း ေလးဘက္ေထာက္ခိုင္း တတ္ေသာ္လည္း လိုးျခင္းမျပဳဘဲ အဖုတ္ႏွင့္စအိုေပါက္ကိုသာ နာက်င္ေအာင္လုပ္တတ္သည္။ သို႔ေသာ္ဒီညတြင္ေတာ့သူ၏လက္ျဖင့္မလုပ္ဘဲ ေအးမ တံေထြးမ်ားျဖင့္ေပက်ံေနေသာသူ၏လိင္တံႀကီးျဖင့္ေအးမအဖုတ္ကိုေတ့လိုက္ပါသည္။ေအးမလန႔္ျဖန႔္သြားပါသည္။ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ေတာင္ ဒီေလာက္နာတာ တုတ္ခိုင္တဲ့လိင္တံႀကီးနဲ႔ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေလး နာမွာဘဲဟုလည္း ေတြးလိုက္မိပါသည္။ “ ညည္းလည္း အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့ဒီအရသာကိုခံစားဖူးရမွာေပါ့ ” “ ေသခ်ာ ေလးဘက္ေထာက္ထားေနာ္…လဲမသြားနဲ႔ ” “ ေနာက္ၿပီး အသံမထြက္ေစနဲ႔အသံထြက္ရင္ညည္းပိုနာမယ္မွတ္” ေအးမလည္း ခိုင္းသည့္အတိုင္းပင္ေသခ်ာေလး ေနေပးလိုက္ပါသည္။ “ အြန႔္…. ” “ အြန႔္… ” အသံတိုးတိုးျဖင့္ ႀကိတ္ကာပင္ ေအးမေအာ္ရပါသည္။ သို႔ေသာ္နာသည့္အရွိန္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ျပင္း လွပါသည္။ ဦးဖိုးေအာင္သည္ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ႏွင့္ ေအးမအဖုတ္ကို စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ေနပါေတာ့သည္။ ေအးမ အဖုတ္တြင္လည္း အျဖဴရည္မ်ား စီးက်ေနၿပီျဖစ္သလို ဦးဖိုးေအာင္ တုတ္တြင္လည္း ေသြးစႏွင့္အျဖဴရည္မ်ား ေပက်ံေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ဦးဖိုးေအာင္သည္တခ်ီမၿပီးေသးပါ။ ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ ၿပီးေတာ့မည္ျဖစ္သျဖင့္ ဦးဖိုးေအာင္သူ၏တုတ္ကို ေအးမအဖုတ္အတြင္းမွဆြဲထုတ္ လိုက္ပါသည္။ ေအးမသည္ဆတ္ခနဲ ဆြဲထုတ္လိုက္ေသာ ခံစားမြဳ႕ေၾကာင့္ဟာခနဲျဖစ္သြားပါသည္။ ဦးဖိုးေအာင္သည္ သူ၏လိင္တံကိုဟေနေသာ ေအးမပါးစပ္ထဲသို႔လာထိုးထည့္ပါသည္။ လိင္တံပါးစပ္တြင္း ေရာက္သည္ႏွင့္လိင္တံ အတြင္းမွလရည္မ်ားသည္ေအးမ၏ အာေခါင္ထိတိုင္ပန္းထြက္လာပါသည္။ ေအးမလည္း သူ႔ကိုေသာက္ခိုင္းမွန္းသိသျဖင့္ ၿမိဳခ်လိုက္ပါသည္။ ဒါေတာင္ ဦးဖိုးေအာင္က မၿပီးေသးဘဲ ေအးမပါးစပ္ထဲမွာပင္ေသးေပါက္လိုက္ျပန္ပါေသးသည္။ ေအးမသည္ညႇီဆို႔ဆို႔ အနံ႔ကိုခံရင္း အနံ႔ေရာအရသာပါ ဆိုးလွသည့္ ဦးဖိုးေအာင္၏ ေသးမ်ားကိုေသာက္သုံးလိုက္ရပါသည္။

ေသးေပါက္ၿပီးသြားေပမယ့္ ဦးဖိုးေအာင္သည္ သူ၏လိင္တံကိုေအးမပါးစပ္ထဲမွမထုတ္ေသးပါ။ ေအးမအား စုပ္ခိုင္းထားၿပီး သူကအရသာ ခံေနပါေသးသည္။ ဘယ္တုန္းထဲက ဆာေနသည့္လီးမွန္းမသိေပ ေအးမစုပ္ေပးေနရင္းပင္ ထိုးေထာင္၍ျပန္လည္ႀကီးမား လာပါသည္။ ေအးမမွာေတာ့ အပ်ိဳစင္ဘဝ နိဂုံးခ်ဳပ္သြားရၿပီျဖစ္သည္။ ၾကမ္းတမ္းလွေသာ အပ်ိဳရည္ဖ်က္မြဳေၾကာင့္ လည္း အဖုတ္တခုလုံး နာက်င္ေနၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဦးဖိုးေအာင္ခိုင္းသမွ်ကို ဆက္လုပ္ေပးေနရပါသည္။ ေအးမတစ္ကိုယ္လုံးလည္း ေသးနံ႔၊အဖုတ္နံ႔၊လရည္နံ႔မ်ားျဖင့္သင္းႀကိဳင္ေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ လိင္တံျပန္လည္ ထိုးေထာင္လာၿပီမို႔ ေအးမပါးစပ္ထဲမွ ျပန္လည္ဆြဲထုတ္လိုက္ပါသည္။ ဒီတခါမွာေတာ့ ေအးမကို ေလးဘက္မေထာက္ခိုင္းေတာ့ဘဲ ဖင္ကုန္းခိုင္းပါသည္။ အားေလ်ာ့၍ မထခ်င္ေသာ္လည္း မထလွ်င္ အသားနာမည္ကို ႀကိဳသိေနသျဖင့္ ဖင္ကုန္းေပးလိုက္ပါသည္။ ဖင္ကုန္း၍ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို နည္းနည္း က်ယ္က်ယ္ဟေပးထားရပါသည္။ ဦးဖိုးေအာင္သည္သူ႔စိတ္ႀကိဳက္အေနအထားရၿပီျဖစ္သျဖင့္ ေအးမကိုဒုတိယ အႀကိမ္ထပ္မံလိုးျပန္ပါေတာ့သည္။ ဒုတိယအႀကိမ္ၿပီးဆုံးသြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ေအးမတေယာက္ပစ္လဲက်သြားပါေတာ့သည္။ ဦးဖိုးေအာင္သည္ ဒီတခါေတာ့ ေအးမဖင္ေပၚတြင္ပင္လရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ ဦးဖိုးေအာင္ခဏအနားယူ ပါသည္။ အနားယူၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေအးမအိပ္ေနရာအခန္းတြင္းမွ ဦးဖိုးေအာင္ထြက္သြားပါေတာ့သည္။ အျဖစ္ အပ်က္အစအဆုံးကို အမွတ္မထင္ ျမင္မိလိုက္ေသာ ညိဳမသည္ အဖုတ္အတြင္းမွ ယားက်ိက်ိျဖစ္လာၿပီး သူမ လက္ျဖင့္သူမ အသာေဒါင့္ကပ္၍ အာသာေျဖေနပါေတာ့သည္။ ညိဳမသည္ အခ်ိန္ရွိတိုင္း ဦးဖိုးေအာင္၏လီးႀကီးကိုသာ ျမင္ေယာင္ေနပါေတာ့သည္။ ဦးဖိုးေအာင္ကေတာ့ ညိဳမထိုသို႔ျဖစ္ေနသည္ကိုတစြန္းတစိမွ်ပင္မရိပ္မိႏိုင္ခဲ့ေပ။ လအနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ ေအးမတို႔အိမ္သို႔ ေဒၚလွလြန္းသူ၏ တူတေယာက္ ေရာက္ရွိလာပါသည္။ အိမ္သို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ၿဖိဳးေဝသည္သူ႔အတြက္အသစ္အဆန္းျဖစ္ေနေသာ ေအးမကိုတစိုက္မတ္မတ္လိုက္ၾကည့္ ပါေတာ့သည္။ အိမ္ရွိအျခားလူမ်ားႏွင့္သူရင္းႏွီးေသာ္လည္း ေအးမကေတာ့သူ႔အတြက္သူစိမ္းတေယာက္ျဖစ္ေန ပါသည္။ ဧည့္သည္ေရာက္ေနခ်ိန္ျဖစ္သျဖင့္ေအးမလည္း အဝတ္အစားမ်ားကို ျပန္ဝတ္ခြင့္ရထားပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ထိုလာေသာဧည့္သည္ကို ေအးမအလြန္ ေက်းဇူးတင္ေနမိပါသည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ အေပၚ အဝတ္အစားမ်ား ဝတ္ခြင့္ရျခင္းသာျဖစ္ၿပီး အတြင္းခံမ်ားကိုေတာ့ေပးဝတ္ျခင္းမျပဳထားပါ။

ေအးမရဲ႕တလြဳပ္ လြဳပ္ အိုးေလးႏွင့္ လွ်က္ခနဲ၊ လွ်က္ခနဲျမင္ရတတ္ေသာ အကာအကြယ္မပါသည့္ ရင္သားမ်ားကို ၿဖိဳးေဝအလြန္ သေဘာက်ေနပါသည္။ ၿဖိဳးေဝ သတိထားမိတာကေတာ့ သူ႔အေဒၚေရခ်ိဳးသည့္အခါတိုင္း ေအးမကို ဘာလို႔ေရခ်ိဳး ခန္းထဲ ေခၚထားရလဲ ဆိုတာပင္ျဖစ္သည္။ ဦးဖိုးေအာင္ကလည္း ညဖက္မွသာလြဳပ္ရွားသူမို႔မသိႏိုင္ေပ၊ ညိဳမကလည္း ေအးမကိုအခန္းအတြင္းတြင္သာ အႏိုင္က်င့္တာေၾကာင့္ ၿဖိဳးေဝတေယာက္ သတိမထားမိေခ်။ ၿဖိဳးေဝဒီအိမ္ေရာက္တာ တပတ္ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည္။ အခုထိဒီအိမ္၏လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကိုမသိေသးေပ။သို႔ေသာ္ေအးမကိုသူေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားေနသျဖင့္ေအးမကို ေတာ့ မ်က္ခ်ည္မျပတ္ေစာင့္ၾကည့္ေနပါေတာ့သည္။ သူမဂ႐ုမထားတာဆိုလို႔ ညိဳမကေခၚလို႔ ေအးမအေပၚထပ္ ခေလးအခန္းသို႔သြားသည့္အခ်ိန္သာရွိသည္။ သို႔ေသာ္ထိုအခ်ိန္အမ်ားစုသည္သူ႔အတြက္အခြင့္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္ေနသည္ကိုမူတပတ္ျပည့္သည္အထိ သူမသိရွိေသးပါ။ အေပၚထပ္တြင္ညိဳမသည္ခေလးေသးတည္သည့္အခါတိုင္း ေအးမပါးစပ္ကိုသာ အသုံးမ်ားသည္၊ ညိဳမအေပၚထပ္မွလွမ္းေခၚၿပီဆိုေအးမသိလိုက္သည္။ အခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ခုတင္ေအာက္တြင္ဒူးေထာက္၍ သူမ၏ပါးစပ္ကိုက်ယ္က်ယ္ဟေပးထားလိုက္သည္၊ ညိဳမက “႐ြဳး႐ြဳး”အခုျပဳကာ ကေလးကိုေသးတည္ေပးပါသည္။ မ်က္ႏွာတြင္ လာစင္ေသာေသးမ်ားကို ေအးမေလွ်ာ္စရာ အႏွီးညစ္မ်ားျဖင့္သာသုတ္ၿပီး ကေလးခ်ီးဝတ္၊ ေသးဝတ္မ်ားကိုယူ၍ ေအာက္ထပ္သို႔ ျပန္ဆင္းလာခဲ့ပါသည္။ ၿဖိဳးေဝကေတာ့ အဝတ္သြားယူသည္ဟုသာ သိထားသျဖင့္ လိုက္မေခ်ာင္းမိလိုက္ေခ်။ ၿဖိဳးေဝသည္ေအးမ၏လြဳပ္ရွားမြဳ႕တိုင္းကို လိုက္ၾကည့္ေနသျဖင့္ ေအးမ၏ တခ်က္တခ်က္လွ်က္ခနဲ ေပၚသြားတတ္ေသာရင္သားႏွင့္တခါတရံ ေအာက္စလြတ္ေနသည္မ်ားကိုေတာ့သူေတြ႕ ဖူးပါသည္။ ေအာက္စ လြတ္သြားသည္ႏွင့္ ေအးမသည္အဖုတ္ကိုျပေနသလို ျဖစ္သြားပါသည္။ ေအးမအတြင္းခံမ်ား မဝတ္တာကိုလည္း ၿဖိဳးေဝက သိေနၿပီျဖစ္သည္၊ ထိုသို႔အတြင္းခံမဝတ္ျခင္းကိုပင္သူသေဘာက်ေနၿပီး ဝတ္မွာကိုပင္ စိုးရိမ္ေနပါသည္။ သို႔ေသာ္ေအးမတြင္အတြင္းခံဝတ္ခြင့္မရွိသည္ကိုေတာ့သူလုံးဝမသိရွိပါ။ ၿဖိဳးေဝသည္ေအးမအား စိတ္ဝင္စားေၾကာင္းကို ဖြင့္ေျပာလိုက္ပါသည္။

ေန႔လည္ပိုင္းအိမ္တြင္လူႀကီးမ်ားမရွိဘဲ ေအးမ၊ ညိဳမႏွင့္ကေလးသာ ရွိေသာ အခ်ိန္တြင္ျဖစ္သည္။ ေအးမသည္ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္အဝတ္ေလွ်ာ္ေနခ်ိန္တြင္ျဖစ္သည္။ ၿဖိဳးေဝသည္ေအးမအနားကိုေရာက္လာ ၿပီး ေအးမကိုသူဘယ္ေလာက္ ခ်စ္ေၾကာင္းမ်ားကို ဒရဆက္ေျပာပါသည္။ ေအးမကလက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း ျငင္းပါ သည္။ ၿဖိဳးေဝသည္ေအးမက အမ်ိဳးမ်ိဳးျငင္းေနသျဖင့္အၾကပ္႐ိုက္ေနပါသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့မေကာင္းေသာ အႀကံတခုကိုသူႀကံစည္ျပဳလုပ္လိုက္ပါသည္။ သူဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ ျငင္းေနေသာ ေအးမသည္ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းတြင္ အဝတ္ေလွ်ာ္လ်က္ ရွိေန ပါသည္။ ၿဖိဳးေဝသည္ဘာမွေျပာညာမေျပာႏွင့္ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လာၿပီး ေအးမပါးစပ္ကိုသူ႔လက္ဝါးျဖင့္ဖမ္းပိတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ေလာ့ခ်လိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ေအးမအား နံရံဘက္သို႔အတင္းကပ္ခါ ေအးမဝတ္ထားေသာ အဝတ္မ်ားအား အတင္းဆြဲဖယ္၍ ေအးမအဖုတ္အားစတင္ကာ ကာမစပ္ယွက္ပါေတာ့သည္။ ၿဖိဳးေဝ၏ဒုတ္သည္ဦးဖိုးေအာင္ေလာက္မႀကီးေသာ္လည္း အတင္းအၾကပ္ကာမစပ္ယွက္ျခင္း ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ေအးမအလြန္နာက်င္ခဲ့ရပါသည္။ ေအးမအား တခ်ီၿပီးသည္အထိလိုးၿပီးေနာက္ေအးမအားအသံမထြက္ရန္ ၿခိမ္းေျခာက္ကာ ပါးစပ္အားဖုံးထားေသာလက္ကို ဖယ္ေပးပါသည္။ ေအးမလည္းအသံမထြက္ဘဲ နာက်င္မြဳ႕ကို တဟင့္ဟင့္ႏွင့္ခံစားေနရပါသည္။ “ ေအးမရယ္ကိုယ္က ေအးမကိုခ်စ္လို႔ပါ…မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္တိတ္တိတ္” ေအးမက တဟင့္ဟင့္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ၿဖိဳးေဝကေဘးမွေန၍ ေလသံေအးေလးျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေပးေနပါသည္။ ထို႔ေနာက္ၿဖိဳးေဝက ေအးမပုခုံးကိုကိုင္၍ သူ႔ရင္ခြင္ထဲသို႔ ေအးမခႏၶာကိုယ္ေလးကို ဆြဲသြင္းလိုက္ပါသည္။ ေအးမ လည္း အလိုက္သင့္ ေနေပးလိုက္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေအးမႏွင့္ၿဖိဳးေဝတို႔သည္ ရည္းစား(သို႔)ခ်စ္သူ ဘဝ ေရာက္ခဲ့ၾကပါေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ဧည့္သည္ျဖစ္ေသာ ၿဖိဳးေဝသည္အခ်ိန္တန္အိမ္ျပန္ရမည္မွာ ဓမၼတာတာပင္ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔တိုင္ေအာင္ ၿဖိဳးေဝသည္ ေအးမတို႔၏ အိမ္တြင္းေရး အေျခအေနမ်ားကို လုံးဝသိရွိေသးျခင္း မရွိဘဲ၊ လူလစ္ခိုက္မ်ားတြင္သာ သူတို႔ႏွစ္ဦး စကားစျမည္ေျပာ၊ ဟိုလုပ္ဒီလုပ္ လုပ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ၿဖိဳးေဝသည္ အိမ္ျပန္ရန္ အခ်ိန္အခါ ေရာက္ေနၿပီမို႔ အိမ္ျပန္ရန္ ျပင္ဆင္ပါေတာ့သည္။ ေအးမကိုသူမခြဲလိုပါ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေအးမႏွင့္သူ႔အေၾကာင္းကို အေဒၚျဖစ္သူ ေဒၚလွလြန္းသူအား ဖြင့္ေျပာကာ ေအးမကိုသူႏွင့္အတူ ေခၚသြားရန္ ႀကံစည္ေနမိပါသည္။ အခုလည္း အေဒၚျဖစ္သူထံတြင္ေအးမကိုသူႏွင့္အတူလိုက္ပါခြင့္ျပဳပါရန္ေတာင္းဆိုဖို႔ရာ ေဒၚလွလြန္းသူ အခန္းသို႔ၿဖိဳးေဝလာခဲ့ပါသည္။ အခန္းဝသို႔အေရာက္တြင္ေဒၚလွလြန္းသူသည္ကုတင္ေပၚတြင္အိပ္စက္ေနခ်ိန္ျဖစ္ ပါသည္။တခါတရံမွအားရက္ရသည္မို႔ရေသာအားရက္တြင္အျပည့္အဝအိပ္စက္ျခင္းျဖင့္အနားယူေနျခင္းျဖစ္သည္။ အခန္းတံခါးက ေလာ့မခ်ထားသည္မို႔အေဒၚျဖစ္သူကိုစကားေျပာရန္အတြက္ၿဖိဳးေဝအခန္းအတြင္းသို႔ဝင္ခဲ့ပါသည္။ အခန္းထဲရွိကုတင္ေပၚမွ အေဒၚျဖစ္သူကို ေတြ႕ခ်ိန္တြင္ေတာ့ ၿဖိဳးေဝစိတ္ထဲတြင္မယိုးမ႐ြ ျဖစ္သြားပါသည္။ လွည့္ဘဲထြက္ရေတာ့မလို၊ ဒီအတိုင္းဘဲ ဆက္ၾကည့္ေနရေတာ့မလို ျဖစ္သြားပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ ေဒၚလွလြန္းသူဝတ္ထားေသာ ထဘီသည္ေျဖေလ်ာ့၍ထဘီေအာက္စသည္ခါးအနီးသို႔ပင္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ၿဖိဳးေဝအနီးသို႔ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကပ္သြားလိုက္ပါသည္။ ေဒၚလွလြန္းသူကေတာ့အိပ္ေမာက်ေနခ်ိန္မို႔ဘာဆိုဘာမွမသိပါ။ ၿဖိဳးေဝသည္လည္း အတြင္းစိတ္ကိုမခ်ိဳးႏွိ မ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အေဒၚျဖစ္သူ၏ ပစၥည္းအေပၚတြင္ပင္အာ႐ုံေရာက္ေနပါေတာ့သည္။

ပ်ိဳဆဲႏုဆဲျဖစ္သည့္ လွပသည့္ အဖုတ္ေလးကလည္း ၿဖိဳးေဝကို လက္ယက္ ေခၚေနသေယာင္ပင္။ ၿဖိဳးေဝကုတင္နားကပ္၍ ကုတင္ေအာက္ ဘက္နားေလာက္တြင္ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ၿပီး အေဒၚျဖစ္သူ၏ ေပၚေနေသာ အဖုတ္ေလးကို အရသာခံ၍ ႐ြဳစား ေနပါသည္။ ၿပီးေနာက္အဖုတ္နားသို႔ ေခါင္းတိုး၍ အဖုတ္အား အနံ႔ခံလိုက္ပါသည္။ အနံ႔ခံေနရင္းမွ သူ၏လွ်ာျဖင့္ ဖင္ ႏွစ္ခုၾကားမွ အဖုတ္ေလးကို လွမ္းလ်က္လိုက္ပါသည္။ ေဒၚလွလြန္းသူက ေဘးေစာင္းအိပ္ေနၿပီး ၿဖိဳးေဝသည္ ဖင္ေပးထားတာ ဘက္တြင္ဒူးေထာက္ထိုင္၍ ေနရာယူထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေဒၚလွလြန္းသူသည္အိပ္ေမာက်ေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္အခန္းဝတြင္ေတာ့ညိဳမသည္ျဖစ္စဥ္တရပ္လုံးကို ၿငိမ္၍ၾကည့္ေနပါသည္။ ၿဖိဳးေဝလည္း သူ႔အာ႐ုံနဲ႔သူမို႔ အခန္းတံခါးဘက္ကို ဂ႐ုမစိုက္မိလိုက္ေခ်။ ၿဖိဳးေဝသည္ ေဒၚလွလြန္းသူ၏ အဖုတ္ႏွင့္ဖင္လုံးမ်ားကို သူ၏လွ်ာျဖင့္ မနားတမ္းလ်က္ေနပါသည္။ တခ်က္တခ်က္အဖုတ္ထဲထိေအာင္လွ်ာကို ထိုးထည့္ပါသည္။ၿဖိဳးေဝတဆင့္ထပ္တတ္၍အဖုတ္အားသူ႔ညီေလးျဖင့္စပ္ယွက္ရန္သူ႔ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ေလွ်ာက် လိုက္ပါေတာ့သည္။ တိုက္ပြဲဝင္ရန္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေသာ ၿဖိဳးေဝညီေလးသည္မတ္ေထာင္၍ ထြက္ေပၚလာပါသည္။ ထိုအခ်ိန္ တြင္ေတာ့ အသံမေပးဘဲ ၾကည့္ေနေသာ ညိဳမဆီမွ အသံထြက္ေပၚ လာပါေတာ့သည္။ ထိုအသံသည္မလုပ္ရန္ ကန႔္ကြက္ေသာ အသံပင္ျဖစ္ပါသည္။ ၿဖိဳးေဝသည္ညိဳမကိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ ေၾကာက္လန႔္ၿပီး လုပ္လက္စမ်ားကို ရပ္တန႔္၍ အခန္းတြင္းမွေျပးထြက္ရန္ႀကံလိုက္ပါသည္။ သို႔ေသာ္မေျပးထြက္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ညိဳမ၏ျပန္တိုင္လိုက္ရမလား ဆိုေသာစကားေၾကာင့္ၿဖိဳးေဝတေယာက္ညိဳမလက္ေအာက္ေရာက္ခဲ့ရပါေတာ့သည္။ ၿဖိဳးေဝသည္သူတခါမွပင္စိတ္ကူးမယဥ္ခဲ့ဖူးေသာ ဘဝသို႔ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ ညိဳမသည္သူ၏မ်က္ႏွာ ေပၚတြင္ ခြထိုင္ေနၿပီး သူ၏ႏွာေခါင္းႏွင့္ ပါးစပ္ေပါက္မ်ားအား အဖုတ္၊ဖင္တို႔ျဖင့္ ဖိထားပါသည္။ အသက္ ႐ြဳရန္ အနည္းငယ္ေလာက္ပင္ ႂကြႂကြေပးပါသည္။ ခုတင္ေပၚမွာမို႔ ေအာက္ေျခက ေမြ႕ယာခံေနေသာ္လည္း အေပၚမွာ ဖိထားသျဖင့္အသက္မနဲ ႐ြဳေနရပါသည္။ သူ၏ဗိုက္ေပၚတြင္ေတာ့ခေလးကိုလဲၿပီး သိပ္ထားပါသည္။

ကေလးလည္း အိပ္သြားၿပီဖို႔ အေညာင္းအညာေျဖရန္ညိဳမထလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္အခန္းတံခါးဖြင့္၍ ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ထုံးစံအတိုင္း အခန္းတံခါးကိုေတာ့ ပိတ္မထားခဲ့ပါ။ ၿဖိဳးေဝသည္ညိဳမ သူ႔ကိုမိသြားခ်ိန္မွစ၍အခုအခ်ိန္ထိညိဳမႏွင့္ပင္အတူရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။အခုဆိုလွ်င္တညပင္ကုန္လြန္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနရင္သူဇာတိေျမကို ျပန္ရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေအးမကိုေခၚဖို႔ကိစၥကိုေတာ့ ေဒၚလွလြန္းသူထံတြင္ ခြင့္မေတာင္းရေသးေပ။ ၿဖိဳးေဝေနာက္ ႏွစ္ရက္ေနရင္ ျပန္မည့္ကိစၥကို ညိဳမလည္းသိသည္။ သို႔ေသာ္ဝင္လာေသာ အခြင့္အေရးကို ညိဳမသည္အသုံးခ် လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေအးမတေယာက္ၿဖိဳးေဝကို မေတြ႕မိသျဖင့္ ဘယ္မ်ားေရာက္ေနသလဲဟု ေတြးေနမိပါသည္။ ထို႔သို႔ေတြးရင္းနဲ႔ပင္အိမ္မြဳကိစၥမ်ားကိုလုပ္ကိုင္ေနပါသည္။ “ ဟဲ့ေအးမ ခေလးအဝတ္ေတြ လာယူအုန္း ” အိမ္သာအထြက္လာေသာ ညိဳမသည္ေအးမကိုလွမ္းေျပာလိုက္ပါသည္။ “ ဟုတ္ကဲ့လာယူပါ့မယ္” ညိဳမလည္း ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္အေပၚထပ္သို႔ျပန္တတ္ခဲ့ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ခုတင္ေပၚတတ္၍ ၿဖိဳးေဝ မ်က္ႏွာ ေပၚသို႔ခြလိုက္ၿပီး ၿဖိဳးေဝမ်က္ႏွာကိုအေပၚစီးက ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ပါသည္။ “ဟဲ့တဏွာေကာင္ငါခုနအိမ္သာသြားတတ္တာဖင္ေရာ၊အဖုတ္ေရာေရမေဆးလာခဲ့ဘူးနင္ယက္ေပးရမယ္” ညိဳမသည္အေပၚစီးမွ ၾကည့္၍ေျပာရင္း သူမ၏ဝတ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီတိုကိုခြၽတ္ခ်လိုက္၍ ေဘးတြင္ ထားလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ၿဖိဳးေဝ၏ မ်က္ႏွာေပၚသို႔ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ပါသည္။ “ ဟဲ့တဏွာေကာင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ ယက္ေလ ” ၿဖိဳးေဝက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္လုပ္ေနသျဖင့္ ညိဳမက ယက္ရန္အမိန႔္ေပးလိုက္ပါသည္။

ၿဖိဳးေဝလည္း ညိဳမ၏ အမိန႔္အတိုင္းပင္လိုက္နာလိုက္ပါသည္။ ထိုတိုင္ေအာင္ခေလးသည္ၿဖိဳးေဝ၏ဗိုက္ေပၚတြင္အိပ္ေနၿမဲျဖစ္ သည္။ ေရမေဆးခဲ့ေသာ္လည္း အိမ္သာထဲက အထြက္တြင္ေဘာင္းဘီျပန္ဝတ္လိုက္ေသာေၾကာင့္အနံ႔သာက်န္ၿပီ အရသာတို႔သည္ေဘာင္းဘီထဲတြင္က်န္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခ်ီးနံ႔ေသးနံ႔ရေနေသးေသာအဖုတ္ကိုၿဖိဳးေဝသည္မနဲယက္ေပးေနရပါသည္။ ညိဳမကလည္း ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္၍ အရသာခံေနပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္အခန္းတံခါးဖြင့္၍ အခန္းထဲသို႔ ေအးမေရာက္ရွိလာပါ သည္။ ေအးမသည္ကိုယ့္မ်က္လုံးကိုပင္ကိုယ္မယုံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားပါသည္။ ညိဳမသည္ဝတ္လစ္စလစ္ ျဖစ္ေနေသာ ေယာက်ၤားေလးတေယာက္ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္၍ ခေလးကို ထိုဝတ္လစ္စလစ္၏ ဗိုက္ေပၚတြင္တင္သိပ္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ “ ေအးမအဝတ္ေတြ လာယူေလ အခန္းဝမွာရပ္ၿပီး ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ ” “ ဟို..ဟို.. ” ေအးမသည္ညိဳမေအာက္ရွိအရာကိုလက္ညိဳးထိုး၍ တဟိုဟိုျဖစ္ေနပါသည္။ “ ေအာ္ဒါလား ဒါငါရဲ႕ကြၽန္အသစ္ေလးေလ ” ဟုဆိုရင္း ညိဳမသည္ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရာမွ ထလိုက္ပါ သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ေအာက္မွေပၚလာေသာ မ်က္ႏွာသည္ေအးမအားပို၍ပင္အံ့အားသင့္ေစပါေတာ့သည္။ ၿဖိဳးေဝသည္လည္း သူ၏ခ်စ္သူေလးေရွ႕တြင္ အခုကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနရျခင္းျဖစ္သျဖင့္ မ်က္ႏွာတြင္ ရွက္႐ြံ႕စိုးရိမ္မြဳမ်ား ျဖစ္ေပၚေနပါသည္။ “ ကိုၿဖိဳးေဝ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ဟင္… ” ေအးမသည္သိခ်င္စိတ္ကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ လွမ္းေမးလိုက္ပါေတာ့သည္။ ေအးမ၏အေမးကို ၿဖိဳးေဝက ေျပာရန္စြံ႕အေနေသာ္လည္း ညိဳမမွျဖည့္စြတ္၍ ဝင္ေရာက္အေျဖေပးလိုက္ပါသည္။ “ ဘယ္လိုျဖစ္ရမလဲ ေအးမရယ္၊ ဒီတဏွာေကာင္ေပါ့၊ ေဒၚေလးကိုမုဒိန္းက်င့္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတယ္ေလ၊ ဒါကို ငါကေတြ႕လို႔ဒင္းကိုမွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ပညာေပးေနတာ ” ေအးမစိတ္ထဲတြင္ေတာ့“ကိုၿဖိဳးေဝရယ္ရွင္ဟာေလေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့လူပါလား ”ေအးမစိတ္ထဲေတာ္ေတာ္ ေလးကို စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိေနပါသည္။

သူရဲ႕ခ်စ္သူက အေဒၚအရင္း တေယာက္လုံးကိုပင္ ထို႔သို႔ျပဳရေလာက္ ေအာင္ယုတ္မာလိမ့္မည္ဟုေအးမဘယ္တုန္းအခါမွမထင္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေအးမစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖင့္အဝတ္ေတာင္းကိုယူကာ အိမ္ထပ္လို႔ျပန္ဆင္းလာခဲ့ပါသည္။ ေအးမရင္ထဲအေတ္ာေလးကိုခံစားေနရပါသည္။ ေလွ်ာ္စရာအဝတ္မ်ားကိုေလွ်ာ္ရင္း ေအးမမ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ခံစားေနပါေတာ့သည္။အေပၚထပ္မွညိဳမသည္လည္းၿဖိဳးေဝကိုခြထိုင္၍လ်က္ေပးသည့္အရသာကိုခံစားေနပါသည္။ ညိဳမသည္အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိအလ်က္ခံၿပီးေနာက္တျခားတခုကို ေျပာင္းခိုင္းရန္အတြက္ခေလးကို ပုခက္ထဲသို႔မခ်ီ၍ပို႔လိုက္ပါသည္။ “ ဟဲ့တဏွာေကာင္ခုတင္ေပၚက ဆင္းၿပီးေလးဘက္ေထာက္စမ္း ” ၿဖိဳးေဝ၏ေလးဘက္ေထာက္ထားေသာေက်ာကုန္းေပၚတြင္ညိဳမခြထိုင္ကာအခန္းတြင္းပတ္စီးပါေတာ့သည္။ “ အခန္းထဲမွာ ခ်ည္းဆိုေတာ့ပ်င္းစရာေကာင္းပါတယ္၊ အျပင္ထြက္ရေအာင္” သူမက ေက်ာအထက္မွာေန၍ ၿဖိဳးေဝအား အမိန႔္ေပးပါသည္။ ၿဖိဳးေဝလည္း အမိန႔္ေပးသည့္အတိုင္းပင္ အခန္းတံခါးေပါက္မွထြက္လာခဲ့ပါသည္။ ေလွကားနားအေရာက္တြင္ေတာ့ညိဳမသည္ေက်ာေပၚမွဆင္း၍ ၿဖိဳးေဝကို ေတာ့ေလးဘက္ေထာက္လ်က္ပင္ေနာက္ကလိုက္ဆင္း ေစခဲ့ပါသည္။ ေအးမသည္အေပၚထပ္မွဆင္းလာေသာ ညိဳမ၏အသံကိုၾကားသျဖင့္က်ေနေသာ ပါးျပင္ရွိမ်က္ရည္မ်ားကို လက္ျဖင့္သုတ္လိုက္ပါသည္။ညိဳမသည္ေအးမအဝတ္ေလွ်ာ္ေနရာေရခ်ိဳးခန္းသို႔ၿဖိဳးေဝကိုစီး၍ေရာက္လာခဲ့ပါသည္။ “ ေအးမ ငါ့စီးေတာ္ျမင္းႀကီး မမိုက္ဘူးလားဟ ” ေအးမသည္အၿပဳံးနဲ႔ပင္ျပန္အေျဖေပးလိုက္ပါသည္။ “ ေအးမ ညည္းအဝတ္ေတြ ေလွ်ာ္ၿပီးရင္ငါ့ဆီလာခဲ့အုန္း ” “ ဟုတ္ကဲ့ ” ညိဳမသည္ သူေျပာခ်င္တာ ေျပာၿပီးေနာက္ ၿဖိဳးေဝကိုစီး၍ အိမ္ထဲတြင္ လွည့္လည္ပါေတာ့သည္။ ၿဖိဳးေဝ ခမ်ာမွာလည္း အျငင္းႏိုင္ေသာ အေျခအေနမို႔ ဆက္လက္၍ ခိုင္းသမွ် လုပ္ေပးေနရပါသည္။ ေအးမအလုပ္မ်ား လက္စသတ္ၿပီးၿပီမို႔ ညိဳမရွိရာဆီကို လာခဲ့ပါသည္။ အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ညိဳမသည္ အေပၚထပ္အခန္းထဲသို႔ျပန္ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။

ကုတင္ေပၚတြင္ေျခေထာက္ခ်ေပးထားေသာ ညိဳမ၏ေျခေခ်ာင္းမ်ားကို ၿဖိဳးေဝက စုပ္ေပး လ်က္ေပးေနပါသည္။ “ ေအာ္…ေအးမ ေရာက္ၿပီလား လာေလ…ဒီကို ” ညိဳမကေခၚသျဖင့္ကုတင္နားသို႔ ေအးမသြားလိုက္ပါသည္။ ၿဖိဳးေဝကေအးမကို အနည္းငယ္မ်က္လုံးပင့္၍ ၾကည့္လိုက္ပါသည္။ ေအးမလည္း ၿဖိဳးေဝကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ပါသည္။ “ ေအးမ…နင့္အဝတ္ေတြကိုခြၽတ္လိုက္ေတာ့ပုံမွန္အတိုင္းေပါ့ဟာ ” ေအးမ မခြၽတ္လိုပါ၊ သို႔ေသာ္….. “ ဘာမွရွက္မေနပါနဲ႔ဟယ္…ဒီတဏွာကြၽန္ကိုဂ႐ုစိုက္မေနနဲ႔ငါခြၽတ္ခိုင္းေနတယ္ခြၽတ္ဆို ” ေအးမလည္း ကိုယ္ေပၚတြင္ တင္တယ္ဆို႐ုံဝတ္ထားေသာ အက်ႌႏွင့္ထဘီမ်ားကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ပါသည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ပုံမွန္အတိုင္းျဖစ္ေသာ ေအးမ၏ဝတ္လစ္စလစ္အိမ္တြင္းေနထိုင္မြဳပုံစံေလးေပၚလာပါေတာ့သည္။ ၿဖိဳးေဝတအံ့တၾသျဖစ္သြားၿပီးလက္ျဖင့္ကိုင္ထားေသာညိဳမ၏ေျခေထာက္မ်ားကိုပင္ေအာက္သို႔ပစ္ခ်လိုက္မိပါသည္။ “တဏွာကြၽန္နင္ေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားသြားတယ္ဟုတ္လား၊ငါေျခေထာက္ကိုေတာင္လြတ္ခ်လိုက္တယ္၊ ငါ့ေျခေထာက္ကိုကိုင္ၿပီးျပန္ေတာင္းပန္စမ္း ” ၿဖိဳးေဝသည္ထိုမွပင္ျပာျပာသလဲႏွင့္…… “ သခင္မ ကြၽန္ေတာ္တဏွာကြၽန္က ေတာင္းပန္ပါတယ္ခြင့္လြတ္ပါေနာ္” “ ဒီေလာက္နဲ႔ဘယ္ရမလဲ.. ငါ့ေျခဖဝါးေအာက္နင့္ေခါင္းထားၿပီး ေတာင္းပန္ခ်ည္” ၿဖိဳးေဝလည္း အင္တင္တင္ျဖင့္ပင္သူ၏ေခါင္းကို ညိဳမ၏ေျခဖဝါးေအာက္သို႔ေရာက္ရန္ေခါင္းငုံ႔ၿပီးကုန္ေန လိုက္ပါသည္။ “ ေတာင္းပန္ပါတယ္သခင္မ တဏွာကြၽန္ေနာက္အဲ့လိုမျဖစ္ေစရပါဘူး…” “ ေအး အဲ့လိုမွေပါ့ ” “ ကဲရၿပီ….နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုငါခိုင္းစရာရွိတယ္” ရၿပီဆိုသျဖင့္ ၿဖိဳးေဝေခါင္းကို ေျခဖဝါးေအာက္မွ ထြက္လိုက္ပါသည္၊ သို႔ေသာ္ဒူးေထာက္လ်က္ပင္ညိဳမ ကိုၾကည့္၍ ညိဳမေျပာမယ့္အမိန႔္စကားသံကိုနားေထာင္ေနပါသည္။ ေအးမသည္မတ္တပ္ရပ္လ်က္ပင္အနားတြင္ ရွိေနပါသည္။ ညိဳမသည္ကုတင္ေပၚတြင္ေျခေထာက္ဆင္း၍ ထိုင္ေနရာမွေအာက္သို႔ဆင္းလိုက္ၿပီးးး “ တဏွာကြၽန္ကုတင္ေပၚတတ္ၿပီး ပုံမွန္အတိုင္း လွဲေနစမ္း ” ၿဖိဳးေဝလည္း ခိုင္းသည့္အတိုင္းပင္ခုတင္ေပၚတတ္၍ ပါးစပ္ကိုက်ယ္က်ယ္ဟကာ လွဲေနလိုက္ပါသည္။ “ ေအးမ ညည္းကဒီေပၚမွာထိုင္” ဟုဆိုကာ ေအးမကိုလက္ဆြဲ၍ ကုတင္ေပၚဆြဲတင္ၿပီး ၿဖိဳးေဝ၏ မ်က္ႏွာ ေပၚတြင္ခြ၍ထိုင္ေစပါသည္။

ညိဳမက ဆြဲတင္လိုက္သျဖင့္ေအးမသည္ၿဖိဳးေဝ၏ ပါးစပ္ဟထားေသာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ ပုံလွ်က္သား ထိုင္ခ်လိုက္ပါသည္။ ေအးမကိုယ္တြင္ အဝတ္မ်ားမရွိသျဖင့္ ပါးစပ္ႏွင့္အဖုတ္သည္ ဝမ္းဆက္ျဖစ္ ေနၿပီျဖစ္သည္။ ေအာက္မွၿဖိဳးေဝသည္အေပၚမွတတ္ထိုင္ထားေသာ ေအးမ၏ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္အသက္ပင္ မနဲ႐ြဴေနရပါေတာ့သည္။ “ ဟဲ့တဏွာကြၽန္… ေအးမအဖုတ္ကိုေသခ်ာ စုပ္ေပးလိုက္စမ္း ” ၿဖိဳးေဝသည္လည္း ညိဳမခိုင္းသည့္အတိုင္းကိုပင္ ေအးမအဖုတ္ကို အသက္မနဲ ႐ြဴေနရသည့္ၾကားမွ “တႁပြတ္ႁပြတ္” ႏွင့္ စုပ္ေပးေနရပါသည္။ ၿဖိဳးေဝ၏ စုပ္ေပးမြဳကိုေအးမသည္ညိဳမခိုင္း၍သာခံေနရျခင္းျဖစ္ေသာ္လ ည္း အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ကပင္စိတ္ပါလာၿပီျဖစ္သည္။ ေအးမစိတ္ပါလာသည္ကို ၾကည့္၍ ညိဳမက ေဘးမွအားေပးေနပါသည္။ “ဘယ္လိုလဲ ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား ေအးမ ငါလည္းခံဖူးၿပီးၿပီညည္းလည္းအရသာ ေတြ႕ေနတယ္မဟုတ္လား ” ေအးမဘာမွပင္ျပန္မေျပာႏိုင္ဘဲ ၿဖိဳးေဝ၏ စြမ္းေဆာင္ေပးမြဳတြင္သာမိန္းေမာေနပါေတာ့သည္။ညိဳမကလည္း မိန္းမသားခ်င္းသိေနသည္မို႔ေအးမ၏သာယာေန၍ကိုအေႏွာက္အယွက္မျပဳဘဲ ေဘးကပင္အရသာခံ၍ ထိုင္ၾကည့္ ေနပါသည္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသြားၿပီေနာက္….. “ ကဲေအးမေရ ဆင္းအုန္းဟဲ့ငါတဏွာကြၽန္ကို ေနာက္ထပ္ခိုင္းစရာေတြ က်န္ေသးတယ္” ဟုဆိုကာ ညိဳမ သည္ကုတင္ေပၚတတ္၍ ေအးမအားဆြဲမလိုက္ပါသည္။ ေအာက္မွစုပ္ေပး၊ လ်က္ေပးေနေသာ ၿဖိဳးေဝေရာ အေပၚမွ အရသာခံေနေသာ ေအးမပါ ‘ႁပြတ္’ ခနဲအသံႏွင့္အတူအဆက္ျပတ္သြားပါသည္။ ေအးမဘယ္ႏွစ္ခါေလာက္အရည္ ထြက္သြားသည္ေတာ့မသိၿဖိဳးေဝပါးစပ္တစ္ျပင္လုံးတြင္ေတာ့အရည္ပ်စ္မ်ားစို႐ြဲေနပါသည္။ “ ဘယ္လိုလဲ ေအးမ အရသာ ေတာ္ေတာ္ရွိသြားလား ” ေအးမ ဘာမွျပန္မေျပာ ေခါင္းႀကီးငုံ႔ေနသည္။ “ ဘာလဲ ျပန္မေျဖဘူးလား ျပန္မေျဖရင္ညည္းအဖုတ္ကိုငါႏႈိက္မွာေနာ္” အဖုတ္အႏႈိက္ခံရမည္ကိုေၾကာက္သျဖင့္‘ဟုတ္ကဲ့ေကာင္းပါတယ္’ဟုေအးမျပန္၍အေျဖေပးလိုက္ရပါသည္။

“ ဒီတခါ တမ်ိဳးေျပာင္းမယ္” ဟုဆိုကာ ၿဖိဳးေဝ၏ ဟေနေသာ ပါးစပ္ေပၚသို႔ညိဳမကေဘာင္းဘီခြၽတ္၍ တခါ တတ္ထိုင္ျပန္ပါသည္။ ေအးမကိုေတာ့ၿဖိဳးေဝ၏ ညီေလးအားစုပ္ေပးရန္ခိုင္းေစလိုက္ပါသည္။ညိဳမသည္ေအးမအား မ်က္ႏွာမူထား၍ ၿဖိဳးေဝ၏ပါးစပ္ဟထားေသာမ်က္ႏွာ ေပၚတြင္ထိုင္ကာ ေအးမ ၿဖိဳးေဝ၏ လိင္တံအားစုပ္ေပးေနပုံကို အရသာခံ၍ၾကည့္ေနပါသည္။ ထိုအခ်ိန္ထိတိုင္အိပ္ေနေသာခေလးသည္ပုခက္ထဲတြင္ပင္ရွိေနၿပီး မႏိုးေသးပါ။ ျပန္ရမည့္ ရက္ေရာက္ၿပီမို႔ ၿဖိဳးေဝလည္း အထုပ္အပိုးမ်ား ျပင္ေနပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ၿဖိဳးေဝ၏ အခန္း အတြင္းသို႔ညိဳမေရာက္ရွိလာပါသည္။ “ တဏွာကြၽန္… နင္ငါမွာတာကိုမေမ့နဲ႔ေနာ္.. ” “ ဟုတ္ကဲ့… သခင္မေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္ပါ့မယ္” ညိဳမသည္ ၿဖိဳးေဝအား အၾကပ္ကိုင္၍ ဒီအိမ္သို႔ျပန္လာရန္ ေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။ ၿပီးေနာက္ ညိဳမသည္ အထုပ္အပိုးျပင္ေနေသာၿဖိဳးေဝအနားသို႔သြားကာၿဖိဳးေဝအားလက္ေမာင္းမွဆြဲ၍ခုတင္ေပၚတြင္လွဲေစလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ထုံးစံအတိုင္းပင္ၿဖိဳးေဝအား ပါးစပ္ဟခိုင္း၍သူမကေဘာင္းဘီအနည္းငယ္ခြၽတ္၍ မ်က္ႏွာေပၚမွခြထိုင္ကာ ေသးေပါက္ပါေတာ့သည္။ “ ဒါက နင့္အတြက္အိမ္အျပန္လက္ေဆာင္ဘဲ တဏွာကြၽန္… နင္ႀကိဳက္ရဲ႕လားးး ” ၿဖိဳးေဝဘာမွ်မေျပာပါ ညိဳမေပါက္ခ်လိုက္ေသာ ေသးမ်ားကိုသာ အလ်င္မီေအာင္မဖိတ္ေစဘဲ လိုက္ေသာက္ ေပးေနပါသည္။ထိုသည္ကပင္ညိဳမေပးေသာအိမ္ျပန္လက္ေဆာင္ကိုၿဖိဳးေဝႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေၾကာင္းသိသာထင္ရွား ေနပါေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ၿဖိဳးေဝသည္ေအာက္ထပ္ရွိေအးမ ဆီသို႔ေရာက္လာၿပီး ၿခံထဲတြင္အဝတ္လွမ္းေနေသာ ေအးမ ေျခေထာက္ေအာက္ဒူးေထာက္လိုက္၍ ေအးမေျခေခ်ာင္းမ်ားကို လွ်ာျဖင့္အလ်င္လ်က္လိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ ေခါင္းေမာ့၍…… “ ကြၽန္ေတာ္တဏွာကြၽန္သြားပါေတာ့မယ္ခင္ဗ်ာ ” ဟုေျပာလိုက္ပါသည္။ ေအးမလည္း အၿပဳံးျဖင့္ပင္ျပန္ အေျဖေပး ေခါင္းညိမ့္လိုက္ပါသည္။ ညိဳမကေတာ့ အေနာက္မွေန၍ ေတာက္ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနပါသည္။ ခေလးကို ခ်ီလ်က္ျဖင့္ျဖစ္ပါသည္။ ေအးမရင္ထဲရွိၿဖိဳးေဝအေပၚထားေသာခံစားခ်က္တို႔သည္လြန္ခဲ့ေသာတစ္ရက္ေက်ာ္ကပင္ေျပာင္းလဲသြားၿပီ ျဖစ္တာေၾကာင့္ အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေအးမသည္ ၿဖိဳးေဝႏွင့္ပက္သက္၍ အလြမ္းအေဆြးတို႔ မရွိႏိုင္ေတာ့ၿပီျဖစ္ သည္။ ေအးမသည္ဒီအိမ္ႏွင့္လြတ္ရာ လြတ္လမ္းကိုရႏိုင္ၿပီဟုတခ်ိန္က ထင္ခဲ့မိေသာ္လည္း အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဒါေတြအားလုံးသည္အိမ္မက္ပမာပင္ျဖစ္သည္။

အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ေအးမသည္သူမ၏အခန္းအတြင္းတြင္ပင္ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ေလးဘက္ေလးေထာက္ ကာ အန္ကိုႀကိတ္လ်က္ အေနာက္မွ ဦးဖိုးေမာင္ေပးေသာ အရသာတစ္လုံးတစ္ခဲႀကီးကို ခံစားေနရပါသည္။ တစ္လုံးတစ္ခဲႀကီးဟုဆိုရျခင္းမွာ ဦးဖိုးေအာင္သည္သူ၏ႀကီးမားေသာ လိင္တံကို ေအးမ၏ဖင္ေပါက္ေလးအတြင္း သို႔အတင္းသြပ္သြင္း၍ သူ၏လက္မ်ားကို ေအးမ အဖုတ္အတြင္းသို႔ထည့္ကာ ထိုးသြင္းေမြေႏွာက္ေနျခင္းေၾကာင့္ ပင္ျဖစ္သည္။ ေအးမခမ်ာ အသံလည္းထြက္ခြင့္မရွိသည္မို႔အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ကာ နာက်င္မြဳကိုခံစားေနရပါသည္။ ထိုသည္ကိုေခ်ာင္းၾကည့္၍ သေရက်ေနသူကေတာ့ထုံးစံအတိုင္း ညိဳမပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ ထူးထူးျခားျခားပင္ေန႔လယ္ေန႔ခင္း အိမ္ျပန္လာေလ့မရွိေသာ ေဒၚလွလြန္းသူသည္အိမ္အတြင္းသို႔အေလာ သုံးဆယ္ႏွင့္ ဝင္လာပါသည္။ ေအးမလည္း အိမ္ေရွ႕ဘက္မွ အသံၾကားသျဖင့္တံခါးေခါက္သံၾကားသျဖင့္တံခါး သြားဖြင့္ေပးလိုက္ပါသည္။ ၿခံတံခါးေသာ့ကေတာ့ ေဒၚလွလြန္းသူကိုယ္တိုင္ဖြင့္၍ဝင္လာသည္မို႔ ေအးမ မသိလိုက္ ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေအးမကိုစကားတခြန္းမွ်ပင္မေျပာဘဲ ေအးမ ဖြင့္ေပးေသာ တံခါးမွဝင္ကာ အေပၚထပ္သို႔အလ်င္ အျမန္တက္သြားပါသည္။ သိပ္မၾကာလိုက္ပါ၊ ခရီးေဆာင္အိတ္ကိုကိုင္၍ ေဒၚလွလြန္းသူျပန္ဆင္းလာပါသည္။ “ ေအးမေရ ဒီမွာတံခါး လာပိတ္အုန္း ” ေအးမလည္း ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္း အဝတ္ေလွ်ာ္ေနရာမွ ထပ္မံထြက္လာၿပီး တံခါးပိတ္ရန္ျပင္လိုက္လာခဲ့ပါ သည္။ “ ေအးမ ငါကိုဘယ္သူလာေမးေမး မသိဘူးလို႔ေျဖလိုက္ေနာ္ဘယ္အခ်ိန္ျပန္လာမလဲ ေမးရင္လည္း မသိဘူး ဘဲေျဖလိုက္…ကိုဖိုးေမာင္ေမးရင္ေတာ့ အထက္ျမန္မာ ျပည္ဘုရားဖူးကို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ထြက္သြားတယ္လို႔ ေျဖလိုက္ၾကားလား ညိဳမကိုလည္း ငါခရီးသြားတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေျပာလိုက္ၾကားလား ဒင္းကအခုခေလးနဲ႔ အတူအိပ္ေပ်ာ္ေနေလာက္တယ္” ‘‘ဟုတ္ကဲ့… ” “ ေအး ၿပီးေရာ တံခါးပိတ္ေတာ့ငါမွာတာေတြ မေမ့နဲ႔ေနာ္… ” “ ဟုတ္ကဲ့.. ဟုတ္ကဲ့… ” ေအးမလည္း ေဒၚလွလြန္းသူ မွာသည့္အတိုင္းပင္မွတ္၍ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္း ျပန္ဝင္ကာ အဝတ္ျပန္ေလွ်ာ္ ေနလိုက္ပါသည္။

အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့အိမ္တြင္လည္း ဧည့္သည္မရွိသည္မို႔ေအးမကိုယ္တြင္အဝတ္အစား တစြန္း တစပင္မရွိေပ။ ေဒၚလွလြန္းသူမွာသမွ်စကားမ်ားကို ေအးမသည္ညိဳမႏိုးလာခ်ိန္ေလာက္ကိုမွန္း၍ သြားေျပာလိုက္ပါသည္။ ထိုသို႔ေျပာေနခိုက္တြင္ ၿခံေရွ႕မွလူေခၚေခါင္းေလာင္းသံကို ၾကားလိုက္ရပါသည္။ ၿခံေရွ႕တြင္လူေခၚေခါင္း ေလာင္း သံၾကားသျဖင့္အက်ိဳးအေၾကာင္းသိဖို႔သြားရန္ေအးမသည္ညိဳမႏွင့္ခေလးေနေသာ အခန္းထဲရွိညိဳမ အဝတ္အစား မ်ားကိုပင္ဝတ္၍ ၿခံေရွ႕သို႔အေျပးအလြား သြားလိုက္ပါသည္။ “ ခေလးမ တံခါးဖြင့္ပါ ” “ ဘာကိစၥမ်ားရွိလို႔လဲ မသိဘူး ” “ အထဲေရာက္မွေျပာမယ္အခုတံခါးဖြင့္” အသံမာမာျဖင့္ေဟာက္လိုက္ေသာ ရဲႀကီး၏အသံေၾကာင့္ေအးမလန႔္သြားၿပီး တုန္ရီေသာလက္မ်ားျဖင့္ ၿခံ တံခါးကိုဖြင့္ေပးလိုက္ပါသည္။ “ ခေလးမ အိမ္ထဲမွာ ေဒၚလွလြန္းသူရွိလားး ” ရပ္ကြက္လူႀကီး၏ အေမးစကားကို ‘မရွိဘူး’ ဟုပင္ခ်က္ခ်င္းျပန္အေျဖေပးလိုက္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ရဲမ်ားႏွင့္ရပ္ကြက္လူႀကီးမ်ားသည္တာဝန္အရမို႔အိမ္ထဲသို႔ျပန္ရွာၾကပါေတာ့သည္။ “ ဆရာ…မေတြ႕ဘူး ဆရာ… ” ထိုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ညိဳမလည္း ခေလးကိုခ်ီ၍ ေအာက္ထပ္သို႔ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ေအးမေရာ၊ ညိဳမပါ မ်က္လုံးကေလး အျပဴးသား၊ ခေလးသည္လည္း မငိုအသံတိတ္ေနပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ရဲသားႀကီးက ေအးမတို႔ ဘက္လွည့္၍ တခုခုေျပာမည္ျပဳၿပီးမွမေျပာေတာ့ဘဲ ရပ္ကြက္လူႀကီးမ်ားျဖင့္သာ ျပန္ၾကရန္အခ်က္ျပလိုက္ပါသည္။ ေအးမေနာက္မွေန၍ ၿခံတံခါး လိုက္ပိတ္လိုက္ပါသည္။ ဦးဖိုးေမာင္ျပန္လာခ်ိန္တြင္လည္း ေအးမမွေန၍ ေဒၚလွလြန္းသူေျပာထားသည့္အတိုင္းပင္ျပန္ေျပာျပေပး လိုက္ပါသည္။ အရင္ကညဘက္ဆိုလွ်င္ ကိုရီးယားကားသံ ၾကားရတတ္ေသာ္လည္း ယေန႔မူ အေပၚထပ္မွ ခေလးငိုသံကိုသာ ၾကားရၿပီး ေအာက္ထပ္တြင္ေတာ့တိတ္ဆိတ္လ်က္။ ဦးဖိုးေမာင္သည္လည္း ညဘက္တြင္ ေအးမအား အကြက္ဆန္းျဖင့္ ၾကမ္းမည္ဟု ရည္႐ြယ္ထားသျဖင့္ လုပ္စရာအလုပ္မ်ားကိုအေစာပိုင္းအခ်ိန္တြင္အားသြန္ႀကိဳးစား လုပ္ေနပါသည္။ ညိဳမကေတာ့ခေလးႏွင့္နပန္းလုံး လ်က္။ ေအးမကေတာ့ထုံးစံအတိုင္း ညဘက္အိပ္ေရးပ်က္ေနက်မို႔အခုအခ်ိန္တြင္အိပ္စက္ေနပါသည္။ အခ်ိန္မွန္စြာပင္ ဦးဖိုးေမာင္သည္ ေအာက္ထပ္ရွိ ေအးမအခန္းသို႔ ေရာက္လာခဲ့ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ အိပ္ေမာက်ေနေသာ ေအးမ၏ ေနာက္ေက်ာဘက္တြင္ဝင္လွဲေနလိုက္ၿပီး ေအးမ၏တင္ပါးကို သူလက္ဝါးမ်ားျဖင့္ ပြတ္သပ္လိုက္ပါသည္။

သူပြတ္သပ္ေနခ်ိန္တြင္ပင္ ေအးမသည္ အိပ္ေနရာမွ ႏိုးလာၿပီျဖစ္သည္။ အေနာက္တြင္ ဦးဖိုးေမာင္ေရာက္ေနသည္ကိုလည္း သိၿပီးျဖစ္သျဖင့္လြဳပ္ရွားမြဳမျပဳဘဲ ဆက္ေနလိုက္ပါသည္။ ဦးဖိုးေမာင္သည္ေအးမ၏တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကိုပြတ္ေနရာမွသူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားသည္ေအးမအဖုတ္အတြင္းသို႔ ထိုးဝင္လာပါသည္။ေအးမသည္မူရင္းအတိုင္းအဝတ္အစားမ်ားဝတ္ထားျခင္းမရွိေသာေၾကာင့္ဦးဖိုးေမာင္တေယာက္ အဖုံးအကာ တခုခုကိုမွ် ျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း မျပဳလိုက္ရေပ။ ဦးဖိုးေမာင္၏ လက္ေခ်ာင္းမ်ား အစြမ္းပကားေၾကာင့္ ေအးမႏြဳတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာ နာက်င္မြဳႏွင့္ ကာမ အရသာကိုႀကိတ္ခံစားေနပါသည္။ ဦးဖိုးေမာင္၏ လက္ေခ်ာင္းမ်ားသည္အဖုတ္တစ္ခုတည္းသို႔သြင္းျခင္းမဟုတ္ဘဲ၊ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ျဖင့္စအိုေပါက္ကိုပင္ထိုးသြင္းေနပါေတာ့သည္။ အခန္းအတြင္း ေမွာင္ေနပါသည္၊ သို႔ေသာ္ဦးဖိုးေမာင္က အခန္းတံခါးကို ဒီအတိုင္းဖြင့္ထားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အျပင္မွၾကည့္ေနေသာ ညိဳမအဖို႔ အေမွာင္အေမွာင္ထဲတြင္ ျမင္ေနရပါသည္။ ညိဳမအခန္းဝ အကြယ္နားေလးတြင္ သူမအဖုတ္ကိုသူမ လက္ဝါးျဖင့္ပြတ္ကာ သူမလည္း အံႀကိတ္ေနပါေတာ့သည္။ ဦးဖိုးေမာင္သည္ ေအးမကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ထိုးဆြမြဳ လုပ္ေပးၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ ထ၍ အခန္းမီးကို ဖြင့္လိုက္ပါသည္။အရင္ကအခန္းမီးကိုမဖြင့္ေသာ္လည္းအခုအခါတြင္ေတာ့အိမ္တြင္သူ႔မိန္းမေဒၚလွလြန္းသူလည္း မရွိသည္မို႔ လြတ္လပ္စြာကဲရန္အခန္းမီးကို ဖြင့္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ိန္မီးပြင့္၍ လင္းသြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ ကိုယ့္ လက္ျဖင့္ကိုယ္အရွိန္တက္ေနေသာ ညိဳမကိုဦးဖိုးေမာင္သည္ထင္းလင္းျမင္သာစြာ ေတြ႕လိုက္ရပါသည္။ ဦးဖိုးေမာင္သည္ညိဳမအနားသို႔တိုးသြားလိုက္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ညိဳမအသိျပန္ဝင္လာၿပီျဖစ္သျဖင့္ ထေျပးရန္ပင္ ျပင္လိုက္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ထမေျပးျဖစ္ခဲ့ပါ။

ဦးဖိုးေမာင္သည္လည္း ညိဳမ၏အျပဳအမူကို သေဘာ ေပါက္ကာ ဝတ္ထားေသာပုဆိုးကိုေလွ်ာခ်လိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ညိဳမလက္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ပါသည္။ ေလ်ာ့က် ေနၿပီးသားျဖစ္ေသာညိဳမ၏ထဘီသည္ယခင္ေနရာတြင္ကြင္းလုံးကြၽတ္က်သြားပါသည္။ ဦးဖိုးေမာင္သည္ညိဳမအား ေက်ာခိုင္းအေနအထားျပဳ၍ အေနာက္မွမတ္တပ္ရပ္လ်က္ျဖင့္ပင္အခန္းဝတြင္စတင္ထိုးသြင္းပါေတာ့သည္။ “ အု…အ….အု…အဟင့္… ” “ အ…အ…အ…အ… ” ဦးဖိုးေမာင္၏ အဆက္မျပတ္ထိုးသြင္းမြဳမ်ားေၾကာင့္ ညိဳမလည္း ‘တအအ’ အသံထြက္၍ သူမေတာင္းတ ေနေသာ အရသာကိုခံစားရရွိလိုက္ပါသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုအေနာက္မွေန႔၍ ေအးမမ်က္လုံးအဝိုင္းသားေလး ႏွင့္ၾကည့္ေနပါသည္။ ဦးဖိုးေမာင္ တခ်ီၿပီးသြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ ညိဳမလည္း ေတာ္ေတာ္ ၿပီးသြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ဦးဖိုးေမာင္သည္ သူ၏ထုံးစံအတိုင္း အျပင္မွာပင္ ၿပီးလိုက္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ညိဳမ၏ဖင္တြင္ လရည္မ်ားျဖင့္ အလွဆင္ၿပီးသား ျဖစ္ေနပါသည္။ ဦးဖိုးေမာင္ေရာ ညိဳမပါ ေညာင္းသြားၿပီျဖစ္သျဖင့္အခန္းဝမွ အခန္းတြင္းသို႔ဝင္၍ ေအးမအနားတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ညိဳမ ထိုင္မည္ျပဳစဥ္တြင္ဦးဖိုးေမာင္မွ….. “ ညိဳမ မထိုင္ခ်လိုက္နဲ႔အုန္း” ေအးမကိုလွမ္းဆြဲေခၚလိုက္၍ ညိဳမဖင္ေအာက္သို႔ဝင္၍ လဲေစလိုက္ပါသည္။ “ ေအးမ…ညိဳမဖင္မွာ ေပေနတာေတြကိုယက္ေပးလိုက္စမ္း” ေအးမလည္း ခိုင္းသည့္အတိုင္းပင္ညိဳမဖင္ေအာက္ဝင္၍ ညိဳမဖင္တြင္ေပက်ံေနေသာ ဦးဖိုးေမာင္၏ လရည္ မ်ားကိုလွ်ာျဖင့္ယက္၍ သန႔္စင္ေပးလိုက္ပါသည္။ ထို႔သို႔သန႔္စင္သြားသည့္တိုင္ေအာင္ေအးမကိုညိဳမဖင္ေအာက္မွ ဦးဖိုးေမာင္မွမထြက္ခိုင္းေသးဘဲ ညိဳမအား ထိုင္ခ်ခိုင္းထားပါသည္။ ေအးမ ႏွာေခါင္းေပါက္ႏွင့္ညိဳမ၏စအိုေပါက္တို႔ တသားတည္း ျဖစ္ေနသျဖင့္ စအိုမွလာသမွ် အနံ႔မ်ားကို ေအးမခံစားေနရပါသည္။ တက္ဖိထားသျဖင့္ အသက္႐ြဴ မဝသည့္ဒဏ္ကိုလည္း ခံစားေနရပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္ေအးမ မျငင္းႏိုင္ပါ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အေမာေျပသြားၿပီမို႔ ဦးဖိုးေမာင္သည္ညိဳမအား ေနာက္တခ်ီဆြဲရန္ျပင္လိုက္ပါသည္။ ဒီ တခါတြင္ေတာ့ ညိဳမအား ေလးဘက္ေထာက္ေစ၍ သူကအေနာက္မွ ေနရာယူလိုက္ပါသည္။ ကံမေကာင္းရွာသူ ေအးမေလးကေတာ့ညိဳမ၏ေအာက္တြင္အဖုတ္ဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူလ်က္လွဲေနရပါသည္။

ဒီပုံစံအတိုင္းဆိုရင္ဦးဖိုး ေမာင္၏ အသြင္းအထုတ္မွန္သမွ်ကို ေအးမသည္မ်က္ဝါးထင္ထင္ျမင္ေနရၿပီး ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွထြက္လာေသာ အရည္တို႔သည္လည္း ေအးမမ်က္ႏွာေပၚသို႔က်လာဖို႔ရာ အလားအလာ မ်ားစြာရွိေနပါသည္။ ညိဳမအဖုတ္ကိုယက္ေပးလိုက္စမ္း ” ဦးဖိုးေမာင္သည္ညိဳမအဖုတ္ကိုလုပ္ေနရင္းကပင္ေအးမအားညိဳမအဖုတ္ကိုယက္ေပးေစပါသည္။ အဖုတ္ ထဲမွ အရည္မ်ားကို လွ်ာျပားျဖင့္ယက္ကာ အမိန႔္အတိုင္းေအးမ ‘ပလပ္…ပလပ္…’ ျဖင့္ ယက္ေပးလိုက္ပါသည္။ ကြၽတ္ထြက္လာေသာ ညိဳမအေမြးမ်ားႏွင့္ဦးဖိုးေမာင္၏အေမြးမ်ားသည္လည္း ေအးမ၏ပါးစပ္အတြင္းသို႔ပင္ဝင္ကုန္ ၿပီျဖစ္သည္။ အဆုံးသတ္တြင္ေတာ့ ဦးဖိုးေမာင္သည္ညိဳမအဖုတ္အတြင္းမွ သူ၏လိင္တံကိုထုတ္၍ ေအးမပါးစပ္ ေပါက္ထဲတြင္ၿပီးထည့္လိုက္ပါသည္။ ညိဳမ၏အရည္မ်ားကိုေတာ့ ေအးမကယက္ေပးျခင္းျဖင့္ပင္ သန႔္စင္ေစခဲ့ပါေတာ့သည္။ ထိုညတြင္ေတာ့ သုံးေယာက္စလုံး ေအးမအခန္းထဲတြင္ပင္ အိမ္စက္လိုက္ၾကပါသည္။ ေအးမထိုညက အလိုးမခံရေသာ္လည္း လရည္ႏွင့္အဖုတ္ရည္မ်ားကိုေတာ့ ေသာက္သုံးလိုက္ရပါသည္။ မ်က္ႏွာသစ္ခြင့္လည္း မေပးသည္မို႔ တညလုံး ထို အနံ႔မ်ား၊ အညစ္အေၾကးမ်ားျဖင့္ပင္ေအးမ အိပ္စက္ခဲ့ရပါသည္။ ညိဳမကေတာ့သူမလိုခ်င္တာကိုရသျဖင့္ ၾကည္ႏူး ဝမ္းသာလ်က္။ သိပ္မၾကာလိုက္ေသာ ရက္ပိုင္းေလး အတြင္းတြင္ပင္ ေဒၚလွလြန္းသူအား လိမ္လည္မြဳ၊ တရားမဝင္ ကုန္သြယ္မြဳမ်ားျဖင့္ရဲကဖမ္းဆီး အေရးယူလိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္းကိုရဲစခန္းက ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားေသာေၾကာင့္ ေအးမတို႔သိလိုက္ၾကရပါသည္။ ႏွစ္ႏွစ္ခန႔္ၾကာေသာအခါ…….. အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ အရာရာအားလုံးသည္ေျပာင္းလဲမြဳမ်ား ျဖစ္ေပၚေနၿပီျဖစ္သည္။ ေထာင္က်သြားေသာ ေဒၚလွလြန္းသူသည္ က်န္းမာေရး အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ေထာင္ထဲတြင္ပင္ အသက္ဆုံးသြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ အျပင္မွာတုန္းကေတာ့ လြဳပ္လြဳပ္ရွားရွားႏွင့္မို႔မသိသာေသာ္လည္း ေထာင္က်သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့စိတ္ဓာတ္က်ဆင္း ၿပီး အစာအစားမ်ားကို ဟိုေရွာင္ဒီေရွာင္ စားေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ေရာဂါမ်ားအလြယ္တကူ ဝင္ေရာက္လာၿပီး ေသသည့္အထိျဖစ္သြားခဲ့ရပါေတာ့သည္။ ဦးဖိုးေမာင္ကေတာ့ ေဒၚလွလြန္းသူေသၿပီး သိပ္မၾကာခင္ေလးတြင္ပင္ညိဳမအား တရားဝင္လက္ထပ္ယူ လိုက္ပါသည္။

ဦးဖိုးေမာင္ႏွင့္ေဒၚလွလြန္းသူေမြးထားေသာ ခေလး၏အေမေနရာတြင္ပင္ညိဳမနာမည္ကိုေျပာင္းလဲ ထားလိုက္ၿပီျဖစ္သည္။ “ အ…အ…အ…. ” ေအးမသည္ကုတင္ေပၚတြင္ေပါင္ကိုကား၍ ပက္လက္လွဲေနလ်က္ေအးမ၏ကားထားေသာ ေပါင္ၾကား ေနရာတြင္ေတာ့ ၿဖိဳးေဝက ဒူးေထာက္ကာ ေနရာယူထား၍ ေအးမ၏အဖုတ္အတြင္းသို႔ သူ၏လိင္တံအားထိုးသြင္း ေပးေနရပါသည္။ ၿဖိဳးေဝအနည္းငယ္ ၾကမ္းမိသြားပါက ေအးမမွ ၿဖိဳးေဝ၏ေပါင္ကို လက္သည္းျဖင့္ ကုတ္သျဖင့္ ၿဖိဳးေဝ၏ေပါင္တြင္အနီးစင္းေၾကာင္းမ်ားျဖင့္ျပည့္ေနပါသည္။ ဦးဖိုးေမာင္ႏွင့္ ညိဳမ၏ေက်းဇူးတို႔ေၾကာင့္ ေအးမသည္သူမမေနခ်င္ေသာေနရာမွ လြတ္ေျမာက္၍ သာယာ ေသာ ဘဝတစ္ခုကို ရရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ ၿဖိဳးေဝ ေအးမတို႔အိမ္သို႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ညိဳမ၏ အစီအစဥ္ျဖင့္ ၿဖိဳးေဝကိုေအးမျဖင့္လက္ထပ္ေစလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ၿဖိဳးေဝအား ဦးဖိုးေမာင္၏လုပ္ငန္းတြင္ပင္ အလုပ္လုပ္ရန္ေနရာေပးလိုက္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ဦးဖိုးေမာင္ႏွင့္ညိဳမတို႔သည္လက္ထပ္ၿပီးေနၿပီျဖစ္သည္။ အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေအးမသည္ ၿဖိဳးေဝ၏ ေငြရွာေဖြေတာ္မြဳ ဦးဖိုးေမာင္ႏွင့္ညိဳမတို႔၏ေက်းဇူးေတာ္တို႔ ေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုင္တိုက္ခန္းေလးတြင္ ကြၽန္တေယာက္လိုျဖစ္ေနေသာ လင္ေတာ္ေမာင္ၿဖိဳးေဝ၏ ခစားေပးမြဳတို႔ကို ခံစားကာ သာယာေခ်ာေမြ႕ေသာ ဘဝေလးတစ္ခုကိုရရွိခံစားေနရၿပီျဖစ္သည္ ……… ၿပီးပါၿပီ။