မေနတတ္ေအာင္

ႏိုဗိုတယ္ဟိုတယ္ ရန္ကုန္ စားေသာက္ခန္းထဲမွာ လူသိပ္မရွိဘူး ။ တိုးရစ္အုပ္စုတစုဘဲ စားပြဲ၀ိုင္းတ၀ိုင္းမွာ ရန္ကုန္ခရီးသြား လမ္းညႊန္စာအုပ္ေလးေတြ ဖြင္႕ဖတ္ၿပီး စကားေၿပာေနၾကသည္ ။ ပူစီ သူ႕လက္က ေရႊေရာင္ အိုမီဂါနာရီကို တခ်က္ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ ၁၀နာရီသံုးဆယ္႕ငါးမိနစ္ ။ ခ်ိန္းထားတာက ၁၀နာရီခြဲတိတိ ။ ခ်ိန္းတဲ႕အခ်ိန္ထက္ ၅မိနစ္ ေက်ာ္ေနၿပီ ။ ပူစီသည္ အခ်ိန္ကို ေလးစားသည္ ။ အခ်ိန္တိက်ေအာင္ အၿမဲ ဂရုစိုက္သူ ။ ကိုယ္တိုင္လည္း ေနာက္မ က်တတ္သလို တၿခားလူ ေနာက္က်ရင္လည္း မၾကိဳက္ဘူး ။ ေစာေစာက စားပြဲထိုးေလး လာခ်ေပးသြားတဲ႕ ကပါခ်ီႏိုခြက္ကို သူမထိရေသး ။ စိတ္ေစာေနသည္ ။ သူလာေစာင္႕ေနတာက အလုပ္အတြက္ ။ အလုပ္ကို သူအၿမဲ တိတိက်က်လုပ္သည္ ။ ၀ိရိယရွိလို႕ သူ ဒီအေၿခအေနကို ေရာက္လာတာ ။ ၾကိဳးစားသူတို႕ရဲ႕ ရလဒ္ကို သူ ခံစားခဲ႕ရသည္ ။ ကံ ဥာဏ္ ၀ိရိယ ဆိုသလို ဥာဏ္ေကာင္း ၀ိရိယ ရွိတိုင္းေတာ႕လည္း ၾကီးပြားခ်မ္းသာမလား ။ ကံေကာင္းဖို႕လည္း လိုအပ္ေသးသည္ လို႕ သူထင္သည္ ။ ေဟာ ။ လူတေယာက္ လာေနသည္ ။ စားေသာက္ခန္းထဲကို ၀င္လာသည္ ။ မီးခိုးေရာင္ရင္႕ရင္႕ အေနာက္တိုင္း ၀တ္စံုကို ေသေသသပ္သပ္ က်က်နန ၀တ္ထားတဲ႕ လူရြယ္တေယာက္ ။ ပူစီ႕ဆီကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ေလွ်ာက္လာေနသည္ ။ ၿပံဳးၿပၿပီး ညာဖက္လက္ ကမ္းရင္း “ ဦးသက္ခိုင္မင္း ..ပါလား..ကြ်န္ေတာ္ ရာဇ ပါ…” လို႕ေၿပာလိုက္လို႕ သူ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး လက္ဆြဲႏုတ္ဆက္လိုက္ရင္း..“ ဟုတ္ပါတယ္…သက္ခိုင္မင္းပါ..ကို…ရာဇ…” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ “ ကြ်န္ေတာ္ နဲနဲ ေနာက္က်သြားတာ ခြင္႕လႊတ္ပါ ဦးသက္ခိုင္မင္း…ကား ရပ္စရာေနရာ ရွာေနရလို႕ပါ” လို႕ ကိုရာဇက ေၿပာလိုက္လို႕ “ ရပါတယ္…ကိစၥမရွိပါဘူး..” လို႕ သူၿပန္ေၿပာသည္ ။ ကိုရာဇ ထိုင္ၿပီးတဲ႕ေနာက္ သူ “ တခုခု စားပါ..ေသာက္ပါလား…ကိုရာဇ…” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ “ မစားေတာ႕ပါဘူး ဦးသက္ခိုင္မင္း..ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားခဲ႕ၿပီးပါၿပီ …အလုပ္ကိစၥဘဲ ေဆြးေႏြးၾကရေအာင္ပါ.” “ ေကာင္းၿပီ ကိုရာဇ…က်ေနာတို႕ အရင္က ဖုန္းနဲ႕ စကားေၿပာထားတဲ႕အတိုင္းေပါ႕ ..ကိုရာဇဖက္က အိုေကမယ္ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႕ဖက္ကလည္း အိုေကပါတယ္ ..အလုပ္ၿဖစ္ၿပီဘဲ…” “ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဖက္က အိုေကပါတယ္…ေန႕ သတ္မွတ္ၿပီး လုပ္လိုက္ၾကရံုဘဲ …က်သင္႕ေငြကေတာ႕ အရင္ ေၿပာထားတဲ႕အတိုင္း ေဒၚလာနဲ႕ဘဲ လိုခ်င္တယ္ဗ် …ဘယ္ေတာ႕ ေငြေခ်မလဲ ဆိုတာ သိပါရေစ” “ ေငြေခ်တာကေတာ႕ ေရာ႕ပတၱၿမား ေရာ႕နဂါး ဆိုသလို အြန္သာစေပါ႕(တ္ ) ..အေရာင္းအ၀ယ္ ၿဖစ္တဲ႕အခ်ိန္ ပစၥည္းရတဲ႕အခ်ိန္ ေငြေခ်မယ္ ..” “ ကြ်န္ေတာ္တို႕ အေၾကာင္းလည္း သိမွာပါ..ကြ်န္ေတာ္တို႕က လိမ္စားမယ္႕လူေတြ မဟုတ္ပါဘူး…ေငြကိုတတ္ႏိုင္ရင္ေတာ႕ အရင္ လိုခ်င္တယ္ဗ်ာ..” “ အင္း..ရပါတယ္…ကိုရာဇတို႕ဖက္က လိုခ်င္ရင္လည္း ေပးမယ္ ..အိုေကပါ …ဒါဆို ၃၀ရက္ေန႕ ပစၥည္းေတြ ရမွာေပါ႕ေနာ္….” “ ဟုတ္ပါတယ္ …. . ၃၀ရက္ေန႕ …ကြ်န္ေတာ္တို႕ကို ယံုၾကည္တဲ႕အတြက္ ေက်းဇူးပါ ဦးသက္ခိုင္မင္း…” “ ယံုၾကည္ပါတယ္…ကိုရာဇ…ကိုရာဇတို႕နဲ႕ အခုလို အလုပ္လုပ္ရတာကိုဘဲ က်ေနာ္က ၀မ္းသာေနတာပါ.. ..က်ေနာ္႕လူေတြကို လႊတ္ၿပီး ေငြပို႕ခိုင္းလိုက္ပါမယ္..ကိုရာဇ …” ကိုရာဇက ၿပံဳးၿပီး ေခါင္းညွိမ္႕သည္ ။

ၿပီးေတာ႕ သူ႕ကုတ္အတြင္းအိတ္ထဲက မင္မိုရီစတစ္ေလး တေခ်ာင္းကို ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး ကမ္းေပးသည္ ။ “ ဒါက ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေရာင္းမယ္႕ ဦးသက္ခိုင္မင္းတို႕ လိုခ်င္တဲ႕ ကုန္ပစၥည္းေတြရဲ႕ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္နဲ႕ ပံုေတြပါ …ထပ္မွာခ်င္တာ ရွိရင္ ဒါမွမဟုတ္ ေၿပာင္းလဲခ်င္တာ ရွိခဲ႕ရင္ ကြ်န္ေတာ္႕ဆီကို ဖုန္းဆက္လိုက္ပါ…ဦးသက္ခိုင္မင္း…” “ ေကာင္းပါၿပီ ကိုရာဇ..” “ ကဲ ဦးသက္ခိုင္မင္း..ကြ်န္ေတာ္႕ကို ခြင္႕ၿပဳပါအံုး …” “ ေကာင္းပါၿပီ ကိုရာဇ….” ကိုရာဇ ထၿပန္သည္ ။ ဇြဲကပင္ ထေရးဒင္း လို႕ ခပ္ေသးေသး ေရးထားတဲ႕ ေၾကး၀ါဆိုင္းဘုတ္ေလး နဲ႕ တိုက္ခန္းထဲကို ပူစီ၀င္လိုက္တဲ႕အခါ စားပြဲကိုယ္စီက ၀န္ထမ္း အမ်ိဳးသမီး ႏွစ္ေယာက္ က သူ၀င္လာတာကို ၿမင္ၾကတာနဲ႕ၿပာၿပာသလဲ ထရပ္ၾကသည္ ။ သူတို႕ရဲ႕ အေနာက္ဖက္က ဦးသက္ခိုင္မင္း မန္းေနးဂ်င္းဒါရိုက္တာ လို႕ ဆိုင္းဘုတ္ေလး ရွိေနတဲ႕ ရံုးခန္းထဲကို သူ၀င္လိုက္သည္ ။ တခ်ိန္က မထင္မရွား ရြာငယ္ေလးတရြာက ဆင္းရဲသား ေကာင္ေလး ပူစီ ဘ၀ကေန အခုလို ကုမၸဏီတခုကို ပိုင္ဆိုင္ လုပ္ကိုင္ေနတဲ႕ ဦးသက္ခိုင္မင္း ဘ၀ကို ေရာက္လာေအာင္ အဆင္႕ဆင္႕ ၿဖတ္သန္းေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႕ရတဲ႕ သူ႕ဘ၀ကို သူၿပန္မေတြးခ်င္ေတာ႕ေပမယ္႕ အခါအားေလ်ာ္စြာ ေတြးမိတတ္သည္ ။ သူ႕ကို ဒီလို ဘ၀ကို ေရာက္လာေအာင္ ပံ႕ပိုးေပးတဲ႕လူေတြထဲမွာ ေမထားခင္ က ထိပ္ဆံုးက ၿဖစ္သည္ ။ သက္ခိုင္မင္း ဆိုတဲ႕ နံမည္က ေမထားခင္ဘဲ ေပးခဲ႕တာ ။ အေမတို႕ ေပးခဲ႕တဲ႕ ပူစီ ဆိုတဲ႕ နံမည္နဲ႕က ထိပ္တန္း ေနရာကို ေရာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားတဲ႕ အခါ မသင္႕ေတာ္ဘူးလို႕ ေမထားခင္က ေၿပာခဲ႕ၿပီး သူကိုယ္တိုင္ နာမည္ စဥ္းစား ေရြးေပးခဲ႕သည္ ။ နံမည္ေၿပာင္းဖို႕ ကူညီခဲ႕သည္ ။ သူ႕အေပၚ ေကာင္းလြန္းတဲ႕ ေမထားခင္ကို သူ အရမ္း ခ်စ္ခဲ႕သည္ ။ ေမထားခင္ကလည္း သူ႕ကို ခ်စ္သည္ ။ သူတို႕ ခ်စ္သူေတြ ၿဖစ္ခဲ႕ၾကေပမယ္႕ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ၾကားမွ အဖ်က္က ရွိသည္ ။ သည္ အဖ်က္က ဦးဗညားေအာင္ခင္ ။ဦးဗညားေအာင္ခင္က ေမထားခင္ရဲ႕ အေဖ ။ ပူစီရဲ႕ ေဘာ႕စ္ ။ ေမထားခင္က ပူစီ႕ကို တိုးတက္လာဖို႕ လမ္းၿပ ကူညီတယ္ ဆိုတာက သူ႕အေဖၾကီး ဦးဗညားေအာင္ခင္ မရွိတဲ႕ အခ်ိန္ေတြမွာ ကြယ္ရာမွာ ကူညီတာ ၿဖစ္သည္ ။ ဦးဗညားေအာင္ခင္သည္ တကယ္ေတာ႕ လူေကာင္းတေယာက္ မဟုတ္ ။ သမာအာဇီ၀ ရိုးရိုးသားသား လုပ္ကိုင္စားေသာက္တဲ႕ လူ မဟုတ္လို႕ ဆိုလိုသည္ ။ မေကာင္းတာ မွန္သမွ်ကို ဦးဗညားေအာင္ခင္ လုပ္သည္ ။ ေသးတာ ၾကီးတာ သူ ဂရုမစိုက္ ။ အလုပ္ မေရြးဘူး ။တခ်ိဳ႕ေသာ လူၾကီးလူေကာင္း အေရၿခံဳ လူဆိုးၾကီးေတြက ေသးႏုတ္တဲ႕ ဒုစရိုက္ လုပ္ငန္းေလးေတြကို မလုပ္ၾက ။ အခ်ီၾကီးဘဲ လုပ္ၾကသည္ ။

ဦးဗညားေအာင္ခင္ကေတာ႕ ဒီလို မဟုတ္ ။ အေသးအဖြဲလည္း သူလုပ္သည္ ။ တပည္႕ေတြနဲ႕ လုပ္ခိုင္းတာကို ဆိုလိုတာ ၿဖစ္သည္ ။ သူသည္ အိမ္မွာ မရွိတတ္ဘဲ တခ်ိန္လံုး လိုလို ခရီးသြားေနတတ္သည္ ။ သမီး ၿဖစ္တဲ႕ ေမထားခင္ကိုေတာ႕ စီးပြားကိစၥ ခရီးထြက္ေနသည္လို႕ ၿပထားေပမယ္႕ တကယ္ေတာ႕ သူသည္ မိန္းမ အမ်ားၾကီးကို တၿပိဳင္နက္ ယူထားသူ ၿဖစ္လို႕ နယ္ၿမိဳ႕ေတြမွာ ရွိေနတဲ႕ သူ႕မိန္းမေတြဆီကို တလွည္႕စီ သြားေနတာ ၿဖစ္သည္ ။ သူ႕တပည္႕ေတြကိုဖုန္းနဲ႕ ဆက္သြယ္ၿပီး ဘာလုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို သူ ညႊန္ၾကား ခိုင္းေစသည္ ။ ပူစိသည္ ေတာကေနၿပီး ရန္ကုန္ကို ေရာက္လာေတာ႕ ဦးဗညားေအာင္ခင္နဲ႕ တည္႕တည္႕တိုးၿပီး ဦးဗညားေအာင္ခင္က ပူစီရဲ႕ ဥပတိရုပ္ကို ၾကိဳက္သည္ ။ သည္ခ်ာတိတ္သည္ မီးခဲၿပာဖံုး ..ၿဖစ္ေနတဲ႕ အရည္အခ်င္း ရွိတဲ႕ ကေလးကြ…ဒီခ်ာတိတ္ကို ေၿမေတာင္ ေၿမွာက္ေပးလိုက္ခ်င္သည္လို႕ ေၿပာၿပီး သူ႕အိမ္ကို ေခၚလာခဲ႕သည္ ။ စစခ်င္းမွာ ပူစီသည္ ဦးဗညားေအာင္ခင္ကို ဒုစရိုက္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမွန္း မသိခဲ႕ ။ ေက်းဇူးရွင္ၾကီး အေနနဲ႕ အရမ္း ဘဲ ေလးစားခဲ႕သည္ ။ ဦးဗညားေအာင္ခင္ကလည္း ေတာ္ေတာ္နဲ႕ ပူစီ႕ကို သူ႕အတြင္းေရးေတြကို အသိမေပးခဲ႕ ။ ပူစီသည္ ဦးဗညားေအာင္ခင္ရဲ႕ အိမ္ကို ေရာက္ေတာ႕ ဦးဗညားေအာင္ခင္သည္ မိန္းမ ကြယ္လြန္ခဲ႕ၿပီးခ်ိန္ အိမ္ေထာင္ ထပ္မၿပဳဘဲ တဦးတည္းေသာ သမီးေလးနဲ႕ ေနေနသူၾကီး လို႕ဘဲ သိခဲ႕သည္ ။ သမီးေလး ေမထားခင္သည္ လူတိုင္းရဲ႕ ဖူးဖူးမွဳတ္ အလိုလိုက္တာကို ခံရတာကိုလည္း ေတြ႕ရသည္ ။ ေမထားခင္သည္ ၿဖဴေဖြး စိုေၿပတဲ႕ အသားအရည္ နဲ႕ အင္မတန္ ေခ်ာတဲ႕ မိန္းကေလး ၿဖစ္ေပမယ္႕ အဆင္႕အ တန္း မခြဲၿခားဘဲ စိတ္သေဘာ ေကာင္းသူ တေယာက္ပါ ။ တိုက္နဲ႕ၿခံနဲ႕ ကားနဲ႕ အေစခံ တပည္႕တပန္းေတြနဲ႕ ခ်မ္းသာတဲ႕ အေဖနဲ႕ ေနရတာေၾကာင္႕ ေမထားခင္သည္ သန္႕ၿပန္႕အဖိုးတန္တဲ႕ အ၀တ္အစားေတြနဲ႕ ေမြးကထဲက ေကာင္းေကာင္းေနခဲ႕ရလို႕ ပိုၿပီး သန္႕ၿပန္႕ေခ်ာလွေနသည္လို႕ ပူစီ ထင္သည္ ။ ေမထားခင္သည္ ပူစီ႕ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းထဲက ခင္ခင္မင္မင္ ဆက္ဆံခဲ႕သည္ ။ ေမထားခင္က အေ၇းေပး ဆက္ဆံခဲ႕တာေၾကာင္႕လည္း သည္အိမ္ၾကီးက အေစအပါး ေတြကလည္း ပူစီကို ေကာင္းေကာင္း ဆက္ဆံၾကသည္လို႕ ပူစီ ထင္သည္ ။ ေမထားခင္သည္ သူ မတတ္တာေတြ မသိတာေတြကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ သင္ၿပေပးခဲ႕သည္ ။ ပူစီသည္ တခါသင္ၿပလိုက္ရင္ တခါထဲ စြဲၿမဲေနေအာင္ မွတ္မိတာေၾကာင္႕ ေမထားခင္က သေဘာက်သည္ ။ ပူစီ ကို သင္ၾကားၿပသေပးတာကိုလည္း ဦးဗညားေအာင္ခင္က သေဘာက်သည္ ။ သူ အသက္ၾကီးလာတဲ႕ အခ်ိန္မွာ အားကိုး၇တဲ႕ တပည္႕ေကာင္းေတြ ရွိခ်င္သည္ ။ လူရင္းလူယံု ေမြးတဲ႕သေဘာ ။ သူ႕သမီး သင္ေပးတာေတြကို နားေထာင္ဖို႕ လိုက္နာဖို႕ ပူစီကို ေၿပာသည္ ။ သူက ခရီးထြက္ထြက္ေနတာေၾကာင္႕ ပူစီသည္ ဦးဗညားေအာင္ခင္နဲ႕ေနရခဲသည္ ။

သူ႕ကိုယ္စား အိမ္မွာေရာ ကုမၸဏီမွာေရာ တာ၀န္ယူေပးတဲ႕ ဦး၀န္း ဆိုတဲ႕ မန္ေနဂ်ာၾကီးနဲ႕ ေနရတာ လုပ္ရတာ ..မ်ားသည္ ။ ဦး၀န္းရဲ႕ သင္ၿပေပးတာေတြေၾကာင္႕လည္း ပူစီသည္ ရန္ကုန္ေရာက္ၿပီး မၾကာခင္မွာ လူရည္လည္လာသည္ ။ လမ္းေတြ သိလာသည္ ။ ကားေမာင္းတတ္လာသည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ေမထားခင္ဆီမွာ စာသင္ရလို႕ ပူစီသည္ အဂၤလိပ္စာေရာ ကြန္ၿပဴတာေရာ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ပိုပို ကြ်မ္းက်င္ တတ္ေၿမာက္လာသည္ ။ ဦး၀န္းက ကုမၸဏီ အလုပ္ေတြကိုလည္း ခိုင္းသည္ ။ သင္ေပးသည္ ။ ကားေမာင္းတတ္လာၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ပူစီသည္ ေမထားခင္ကို ကားနဲ႕ ေက်ာင္းလိုက္ပို႕ရတဲ႕ အလုပ္ကို ရံဖန္ရံခါလုပ္ရသည္ ။ ကားဒရိုင္ဘာၾကီး ေနမေကာင္းတဲ႕အခါ တို႕ ခြင္႕ယူသြားတဲ႕ အခါတို႕မွာ ၿဖစ္သည္ ။ ေမထားခင္ အေၾကာင္းကို သူ သတိရတာက အၿမဲတမ္းပါ ။ ဒါေပမယ္႕ ေမထားခင္ အေၾကာင္းကို စဥ္းစား ေတြးေတာမိတိုင္း သူ႕ရင္ထဲမွာ နာက်င္ ခံစားရသည္ ။ ေမထားခင္နဲ႕ ေ၀းကြာခဲ႕ရလို႕ ။ အတိတ္ကို ၿပန္ စဥ္းစားမိတာနဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲမွာ မေကာင္းဘူး ။ တခါတခါ ေမ႔ထားလိုက္ခ်င္ေပမယ္႕ ေခါင္းထဲကို ၀င္၀င္လာသည္ ..။ ေမ႕ပစ္လို႕ မရဘူး ။ သည္အခ်ိန္မွာ အၿပင္က စာေရးမေလး ဂ်ဴလိုင္မိုးမိုး ၀င္လာသည္ ။ ဂ်ဴလိုင္မိုးမိုးသည္ သူ႕အလုပ္ကိစၥေတြ အားလံုးကို စီမံခန္႕ခြဲေပးေနတဲ႕ အသက္၂၅ႏွစ္ အရြယ္ မိန္းကေလး ။ “ ဆရာ…ဦးကက္စိန္က ဆရာနဲ႕ ေတြ႕ခ်င္လို႕ ေရာက္ေနပါတယ္…”လို႕ ဂ်ဴလိုင္မိုးမိုးက ေၿပာသည္ ။ “ ေအး…ေအး…လႊတ္လိုက္ပါ…” ဦးကက္စိန္ ဆိုတာက သူ႕ရဲ႕ ေရွ႕ေန ။ သြင္းကုန္ထုတ္ကုန္ လုပ္ငန္းေတြနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ၿဖစ္ၿဖစ္ အမွဳတစံုတရာ ၿဖစ္လာတဲ႕အခါ အၿမဲတမ္း ဥပေဒအၾကံဥာဏ္ေတြ ေပးဖို႕ သူ႕လက္စြဲေရွ႕ေနအၿဖစ္ သူ ခန္႕ထားတဲ႕ တရားရံုးခ်ဳပ္ေရွ႕ေနၾကီး ..။ ဦးကက္စိန္ ၀င္လာသည္ ။ အသားညိဴညိဴ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႕ ကံတံုးဆံေတာက္ ဆံပင္..ေကာ္လာကတံုးရွပ္အၿဖဴ တိုက္ပံုအနက္ ေယာပုဆိုးအညိဳနဲ႕ ဦးကက္စိန္က အဲကြန္း နဲ႕ သူ႕ရံုးခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ႕ သေဘာက်သြားၿပီး…“ အမေလး ..နိဗၺာန္ ေရာက္သြားသလိုဘဲ..ဆရာသမား…” လို႕ သြားေပၚေအာင္ ရယ္လိုက္ရင္း ေၿပာသည္ ။ “ ထိုင္ပါ ဦးကက္စိန္..ဘာေသာက္မလဲ …ေကာ္ဖီလား..လဖက္ရည္လား…” လို႕ သူေမးသည္ ။ “ မေသာက္ေတာ႕ပါဘူး..ဆရာရယ္ …တရားရံုးမွာ ေသာက္ခဲ႕ၿပီးပါၿပီ ..ေၿပာစရာေလး ရွိလို႕ လာခဲ႕တာ..” လို႕ ဦးကက္စိန္က ေၿပာသည္ ။ ဦးကက္စိန္ကို သူ ကိုလတ္ အမွဳကို လိုက္ခိုင္းထားတာေၾကာင္႕ ကိုလတ္ကိစၥ တခုခု ထူးလို႕ၿဖစ္မယ္လို႕သူထင္လိုက္သည္ ။ သူထင္တဲ႕အတိုင္း ဦးကက္စိန္က “ ဦးေမာ္ေမာ္လတ္ကို ဒီေန႕ ရံုးထုတ္တယ္..ဆရာသမား…သူ႕အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ အာမခံ ေလွ်ာက္တယ္ ..မရဘူး..အပယ္ခံရတယ္….ဦးေမာ္ေမာ္လတ္ အ ရမ္း စိတ္ဓါတ္က်သြားတယ္..ကြ်န္ေတာ္လည္း ၾကိဳးစားလုပ္တာဘဲ…လိုက္လည္း လိုက္တယ္…မရဘူး…လူၾကီးေတြ စိတ္၀င္စားတဲ႕အမွဳမို႕ တရားသူၾကီးကလည္း မယူရဲဘူး..ဆရာသမား …” လို႕ ေၿပာၿပသည္ ။ ကိုလတ္က သူ႕ေဘာ္ဒါ ။ သူ႕ပါတနာ..လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ ေပါ႕ ။

နံမည္ အၿပည္႕အစံုက ေမာ္ေမာ္လတ္ ။ သူ ရန္ကုန္ကို ေရာက္ၿပီး ဒုစရိုက္ေလာကရဲ႕ ဘုရင္တဆူလို ၿဖစ္ခဲ႕တဲ႕ ဦးဗညားေအာင္ခင္ရဲ႕ အိမ္မွာေမာ္ေမာ္လတ္နဲ႕ ဆံုခဲ႕ၿပီး ညီအကိုလို ခင္မင္ခဲ႕ၾကသည္ ။ သူ ၾကီးပြားလာတဲ႕အခါ ေမာ္ေမာ္လတ္က သူ႕လုပ္ငန္းေတြမွာ လာ၀ိုင္းကူသည္ ။ လုပ္သည္ ။ သူအက်ိဳးရွိသလို ေမာ္ေမာ္လတ္ကိုလည္း သူေ၀မွ်သည္ ။ ေပးသည္ ။ ေကြ်းသည္ ။ ေမာ္ေမာ္လတ္က ဦးဗညားေအာင္ခင္ လက္ေအာက္မွာ သူတို႕ တပည္႕အၿဖစ္ လုပ္ခဲ႕ၾကစဥ္ကတည္းက အိမ္ေထာင္က်ၿပီး သမီးေလးတေယာက္ ရွိသည္ ။ ေမာ္ေမာ္လတ္သည္ လူေခ်ာလူေၿဖာင္႕တေယာက္ ၿဖစ္သလို သူ႕မိန္းမ ဂ်က္ဆီကာ ကလည္း ရုပ္ရွင္မင္းသမီးတေယာက္လိုဘဲ ရုပ္ေရာ ကိုယ္လံုးေကာ လွတဲ႕မိန္းမလွေလးတေယာက္ ၿဖစ္သည္ ။ သမီးေလး ညိဳမီလတ္က အခုဆို ၁၉ႏွစ္ ရွိေနၿပီ ။ ပူစီသည္ ေငြအရွာေကာင္းၿပီး သံုးႏိုင္ၿဖံဳးႏိုင္လို႕ မိန္းမ ဆိုတာ သူ႕အတြက္ မရွားခဲ႕ေပမယ္႕ အသဲနစ္ေအာင္ ခ်စ္ခဲ႕ရတဲ႕ ေမထားခင္နဲ႕ ေ၀းကြာခဲ႕ၿပီးတဲ႕ေနာက္ အခုထိ သူမိန္းမ အတည္ မယူၿဖစ္ခဲ႕ ။ သူေဌးလူပ်ိဳၾကီးတေယာက္ဆိုေတာ႕ ေရလာဖို႕ ေၿမာင္းေပးၾကတဲ႕မိန္းမေတြကေတာ႕ တပံုတေခါင္းေပါ႕ ။ ပူစီက သူ႕ၿပင္းၿပတဲ႕ ဆႏၵေတြကို ေၾကးစားမိန္းမေတြနဲ႕ ေၿဖရွင္းပစ္ၿပီး ေငြရွာတဲ႕ အလုပ္ေတြကိုဘဲ ဖိဖိစီးစီး လုပ္ခဲ႕သည္ ။ ေငြရရင္ ၿပီးေရာ ေငြမ်က္ႏွာကိုဘဲ ၾကည္႕သလို ေငြရွာ တဲ႕ေနရာမွာ ဥပေဒအထဲကေရာ ဥပေဒအၿပင္ကေရာ သိမ္းၾကံဳး ရွာေဖြခဲ႕လို႕ အခုလို ၾကီးပြားခ်မ္းသာလာခဲ႕တာ ၿဖစ္သည္ ။ေမာ္ေမာ္လတ္ ခုလို အဖမ္းခံရၿပီး အခ်ဳပ္က်ေနတာ သူ႕ပေယာဂ မကင္းဘူး ။ ေမာ္ေမာ္လတ္က သူ႕လို ..သူ႕ေလာက္ ေလာဘမၾကီးဘူး ။ သူက အစာကိုဘဲ ၿမင္ၿပီး ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကို မၿမင္တဲ႕ေကာင္ ။ ေမာ္ေမာ္လတ္က အရိုးစူးမယ္ ပူစီ…မလုပ္နဲ႕..လို႕ တားတဲ႕ၾကားက သူ လုပ္ခဲ႕သည္ ။ လုပ္ခိုင္းခဲ႕သည္ ။ အစစ ဦးေဆာင္ လုပ္တဲ႕လူက ေမာ္ေမာ္လတ္ ။ သူက ေနာက္ကြယ္က ပံ႕ပိုးသူ သက္သက္ ။ တကယ္တမ္း ရဲေတြ မိသြားတာက ေမာ္ေမာ္လတ္ ။ သူ႕ လာလူး ဆိုတဲ႕ တပည္႕တေယာက္လည္း ေမာ္ေမာ္လတ္နဲ႕ အတူ အဖမ္းခံရသည္ ။ ေငြ သိန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အသိမ္းခံရသည္ ။ ေမာ္ေမာ္လတ္ လြတ္ေၿမာက္ေရးအတြက္ သူ႕ေရွ႕ေနၾကီး ဦးကက္စိန္ကို လိုက္ခိုင္းသည္ ။ တရားခြင္မွာေမာ္ေမာ္လတ္ရဲ႕ အက်ိဳးေဆာင္ ေရွ႕ေနအၿဖစ္ လိုက္ခိုင္းတာတင္ မကဘဲ တရားသူၾကီး..စြဲခ် တရားေရးအရာရွိ..ရဲတပ္ဖြဲ႕ အစရွိတာေတြကို လိုက္ခိုင္းသည္ ။ ကုန္ခ်င္သေလာက္ ကုန္ပါေစ..လြတ္ရင္ၿပီးေရာလို႕သူ ေၿပာသည္ ။ ေငြေတြလည္း ထုတ္ေပးသည္ ။ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ႕ ေရွ႕ကို မထြက္ဘူး ။ ဦးကက္စိန္က တဆင္႕ ေမာ္ေမာ္လတ္ကို သူကိုယ္တိုင္ မလာတာကိုေတာ႕ စိတ္မရွိနဲ႕လို႕ ေသေသခ်ာခ်ာ ေၿပာခိုင္းထားခဲ႕သည္ ။ ေမာ္ေမာ္လတ္ရဲ႕ မိန္းမ ဂ်က္စီကာက သူ႕ဆီကို ငိုယိုၿပီး အကူအညီလာေတာင္းသည္ ။ သမီးေလး ညိဳမီလတ္ကလည္း ေက်ာင္းတက္ေနဆဲ တန္းလန္းၾကီး . .။ ေမာ္ေမာ္လတ္ အဖမ္းခံရတဲ႕ သတင္းကို ၾကားၾကားခ်င္း ေန႕က ဂ်က္စီကာနဲ႕ ညိဳမီလတ္တို႕ သူ႕ဆီကို ငိုၾကီး ခ်က္မနဲ႕ ေၿပးလာၾကသည္ ။

အားကိုးတၾကီး အကူအညီ ေတာင္းၾကသည္ ။ သူက အေပါင္းအသင္းေကာင္းသူ..အဆက္ရွိသူလို႕ သူတို႕ သိထားၾကသည္ ။ ဂ်က္စီကာနဲ႕ ညိဳမီတို႕ သူ႕ကို ဖက္ၿပီး ငိုၾကသည္ ။ သူက ၿပန္ဖက္ၿပီး ႏွစ္သိမ္႕သည္ ။ ဘာမွ စိတ္မပူဖို႕ ေၿပာသည္ ။ ေမာ္ေမာ္လတ္က အရင္ထဲက သူ႕အိမ္ကို မၾကာခဏ ေခၚလာတတ္လို႕ သူကလည္းေမာ္ေမာ္လတ္ အိမ္ကို သြားလည္တတ္လို႕ ဂ်က္စီကာ နဲ႕ ညိဳမီနဲ႕က ရင္းႏွီး ခ်စ္ခင္ၿပီးသားၿဖစ္ေပမယ္႕ အခု ေမာ္ေမာ္လတ္ အခ်ဳပ္ထဲ ေရာက္ေနတဲ႕အခ်ိန္ သူတို႕ အကူအညီ လိုအပ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ သူ႕ဆီကိုေရာက္လာၾကတဲ႕အခါ ဖက္ၿပီး ႏွစ္သိမ္႕ေပးတဲ႕အခါ သူ႕စိတ္ေတြက အရင္တံုးကနဲ႕ မတူေတာ႕ဘဲ တက္ၾကြ ေဖါက္ၿပန္ေနတာ သူ႕ဖါသာ သတိထားမိလိုက္သည္ ။ ဂ်က္စီကာ လွတာ ေတာင္႕တာကို ဟိုး ေစာေစာထဲက သူသိေနသည္ ။ မၾကာခဏ ေမာ္ေမာ္လတ္ အလစ္မွာဂ်က္စီကာ႕ကို သူ ၿပစ္မွားတဲ႕ အၾကည္႕နဲ႕ ၾကည္႕မိခဲ႕သည္ ။ ေမာ္ေမာ္လတ္ရဲ႕ အိမ္က သူ႕အတြက္ စားအိမ္ေသာက္အိမ္ ၿဖစ္ခဲ႕တာမို႕ တခ်ိဳ႕ညေတြ ေမာ္ေမာ္လတ္နဲ႕ အရက္၀ိုင္းကေန အၿပန္ ေသာက္လို႕ မ၀ေသးဘဲ ေမာ္ေမာ္လတ္တို႕အိမ္မွာ ဆက္ေသာက္တတ္သည္ ။ ဂ်က္စီကာသည္ သူနဲ႕ ေမာ္ေမာ္လတ္ကို အၿမည္း တခုခု အၿမဲလို လုပ္ေပးတတ္သည္ ။ တခ်ိဳ႕ရက္ေတြမွာ ဂ်က္စီကာသည္ အိပ္ရာထဲ ေရာက္ေနၿပီးမွ သူတို႕ကို တံခါး လာဖြင္႕ေပးသည္ ။ ည၀တ္ အက်ၤ ီကို အတြင္းက ဘာမွ မခံဘဲ ၀တ္ထားတဲ႕ ဂ်က္စီကာရဲ႕ ၿဖိဳးေကာ႕တဲ႕ ရင္သားၾကီးေတြကို သူ ၿမင္ေတြ႕ဘူးလို႕ဂ်က္စီကာကို တပ္မက္တဲ႕ တဏွာအၾကည္႕နဲ႕ ၾကည္႕ၿပီး သူ ထန္ခဲ႕ဘူးသည္ ။ တခါတေလ ေမာ္ေမာ္လတ္က အေသာက္လြန္ေတာ႕ အိမ္လည္း ေရာက္ေရာ ေခါင္း မေထာင္ႏိုင္ေတာ႕ဘူး ။ ဂ်က္စီကာက သူ႕ကို အိပ္ခန္းထဲ တြဲပို႕လိုက္ရသည္ ။ ဂ်က္စီကာက သူ႕ကို လာ စကားေၿပာတဲ႕အခါ ဂ်က္စီကာရဲ႕ ည၀တ္အက်ၤ ီ ပါးပါး ေအာက္က အခုအခံ မပါဘဲ ၀တ္ထားတဲ႕ ကိုယ္လံုး အလွအပေတြကို ေတြ႕မိရတာက ေသြးသားေတြကို ဆူေ၀ ေစခဲ႕သည္ ။ ေဘာ္ဒါ အရင္းအၿခာရဲ႕ မိန္းမမို႕ စိတ္ေတြကို မနည္း ခ်ဳပ္တီးၿပီး ၿမန္ၿမန္ဘဲ ႏုတ္ဆက္ ၿပန္လိုက္ရသည္ ။ အခုလည္း ကိုလတ္က အခ်ဳပ္ထဲ ေရာက္ေနလို႕ သူတို႕ ငိုယိုၿပီး ေရာက္လာၾကေတာ႕ သည္ သားအမိက ေဟာ႕တ္လြန္းလို႕ သူ႕စိတ္ေတြ မတည္ၿငိမ္ႏိုင္ဘူး ။ ဂ်က္စီကာ႕ကို ဖက္ၿပီး “ ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႕..ငါရွိတယ္…နင္တို႕ သားအမိကို အစစ ငါ တာန္ယူမယ္..” လို႕ ေၿပာတဲ႕အခ်ိန္ ဂ်က္စီကာရဲ႕ ေကာ႕ခြ်န္တင္းတဲ႕ ႏို႕ၾကီးေတြက သူ႕ရင္ဘတ္နဲ႕ တသားထဲက်ေအာင္ ကပ္ေနၾကေတာ႕ သူ႕စိတ္ေတြ မရိုးသားေတာ႕ဘူး ။ ညိဳမီလတ္ကလည္း..“ အန္ကယ္ရယ္..ဒက္ဒီ႕ကို ကယ္ထုတ္ပါ အံုး..” လို႕ ငိုၿပီးေၿပာရင္း သူ႕ကို ေနာက္ေက်ာကေန လာဖက္ၿပန္တယ္ ။ ညိဳမီလတ္က အေမတူ သမီး ။ ႏို႕ေတြ ဖင္ေတြက ၾကီးသည္ ။ သူ႕အေမလို ႏို႕ထြားထြား တင္းတင္းေတြက သူ႕ေက်ာကို ဖိကပ္လာၾကၿပန္တယ္ ။ ေရွ႕ေရာ ေနာက္ေရာ ဖိကပ္လိုက္ၾကေတာ႕ သူ႕ေပါင္ၾကားက ငပဲက ဒိုင္းကနဲ မတ္ေထာင္သြားၿပီ ။ သူတို႕ဆီက ေရေမႊးအနံ႕ေတြကလည္း လူကို ကလူၾကည္ဆယ္ ေနၾကသည္ ။ “ စိတ္ခ် သမီး..အန္ကယ္ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးစားေနတယ္….” လို႕ ညိဳမီလတ္ေလးကို ေက်ာပြတ္ၿပီး ေၿပာလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ သူ႕ငပဲက တအား ေထာင္လာသည္ ။

ဂ်က္စီကာ႕ ဖင္တုန္းေတြကို ေတြ႕ေနရတာကလည္း တကယ္႕ကို စိတ္ထ စရာၾကီး ။ “ ကိုလတ္က တိုက္ေဆာက္ေနတဲ႕ေနရာမွာ ရွိသမွ် ပံုေအာထားလို႕ ဂ်က္စီတို႕ လက္ထဲမွာ ေငြသိပ္ မရွိဘူး ၿဖစ္ေနတယ္ ..ကိုစီ…” လို႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕ ဂ်က္စီကာကို “ ဘာမွ မပူနဲ႕ ဂ်က္စီ….ကိုယ္ တေယာက္လံုး ရွိေနတာဘဲ..အစစ ကိုယ္႕တာ၀န္ထား..ေအးေအးေဆးေဆး ေတြ႕ၾကၿပီး စကားေၿပာၾကတာေပါ႕..” လို႕ ႏွစ္သိမ္႕စကား ေၿပာလိုက္ရသည္ ။ ဂ်က္စီကာကို ညစ္ညမ္းတဲ႕စိတ္ေတြနဲ႕ ၿပစ္မွားခ်င္တိုင္း ကိုလတ္ရဲ႕ သူ႕အေပၚ ေကာင္းခဲ႕တာေတြကို ၿမင္ေယာင္ သတိရၿပီး စိတ္ရိုင္းေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ႕သည္ ။ ဂ်က္စီကာနဲ႕ ညိဳမီလတ္တို႕ သူ႕ရံုးခန္းက ၿပန္အသြား ေရွ႕ေနၾကီး ဦးကက္စိန္ကို သူ ဖုန္းေခၚလိုက္သည္ ။ ဦး ကက္စိန္သည္ ေစာေစာကဘဲ ပူစီ႕ရံုးခန္းကို လာသြားၿပီး ကိုလတ္ တရားရံုးမွာ အာမခံ မရတဲ႕ကိစၥ လာေၿပာၿပခဲ႕သည္ ။ ကိုလတ္ကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ ၿပန္ထုတ္ရမလဲ တိုင္ပင္ခ်င္လို႕ ေခၚလိုက္တာ ၿဖစ္သည္ ။ ဦးကက္စိန္က သူ႕မွာ နည္းလမ္းတခု ရွိသည္ လို႕ ေၿပာသည္ ။ ပူစီလည္း အားတက္သြားသည္ ။ “ ေငြ ဘယ္ ေလာက္သံုးရမလဲ ဦးကက္စိန္…” လို႕ သူ ေမးလိုက္သည္ ။ ဦးကက္စိန္က “ ေငြေပးၿပီး ထုတ္ဖို႕ မဟုတ္ပါဘူး… ဦးေမာ္ေမာ္လတ္ရဲ႕ စြပ္စြဲခံထားရတာေတြ အကုန္လံုးကို သူ႕တပည္႕ လာလူးကို ပံုခ်လိုက္ဖို႕ဘဲဗ်…ခင္ဗ်ား လုပ္ရ မွာက လာလူးရဲ႕ မိန္းမကို ေက်နပ္ေလာက္တဲ႕ ေငြေပးၿပီး လာလူးကုိလည္း အခ်ဳပ္မွာ သြားေတြ႕ၿပီး ဦးေမာ္ေမာ္ လတ္ ကိုယ္စား ေထာင္က်ခံလိုက္ဖို႕ ေၿပာဖို႕ဘဲ ” လို႕ ေၿပာၿပသည္ ။ သူ ခဏ စဥ္းစားလိုက္ၿပီး…“ အိုေကေလ…ဦးကက္စိန္..က်ေနာ္ သေဘာတူပါတယ္…ကိုလတ္ လြတ္လာရင္ ၿပီးေရာ လာလူးကို ေက်နပ္ေလာက္တဲ႕ ေငြ ေပးလိုက္မယ္…” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။ “ ဒါဆို က်ေနာ္ ဦးေမာ္ေမာ္လတ္ကိုလည္း သြားေတြ႕ၿပီး ရွင္းၿပလိုက္မယ္ေနာ္…” “ အိုေက ဦးကက္စိန္..လာလူးကိုေတာ႕ က်ေနာ္႕လူတေယာက္ လႊတ္ၿပီး ေၿပာခိုင္းလိုက္မယ္..က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ ေတာ႕ သူ႕ကို သြား မေတြ႕ခ်င္ဘူးဗ်ာ…” “ ဒါကေတာ႕ ခင္ဗ်ား သေဘာဘဲေလ …ထူးၿခားရင္ က်ေနာ္ ဖုန္းဆက္ပါမယ္…” “ ေကာင္းပါၿပီ..ဦးကက္စိန္…” ေမာ္ေမာ္လတ္ အစား လာလူး ေထာင္အက်ခံသြား လိုက္လို႕ ေမာ္ေမာ္လတ္ ၿပန္ထြက္လာမယ္ ဆိုလို႕ စိတ္နည္း နည္းေအးသြားသည္ ။ လာလူးကို ေငြ ဘယ္ေလာက္ေပးမလဲ ဆိုတာဘဲ သူ စဥ္းစားရမည္ ။ “ ဆရာ….ၿပည္လံုးခ်မ္းသာ ထေရးဒင္းက ဦးသန္းေမာင္ရင္က ဆရာနဲ႕ ေတြ႕ခ်င္လို႕ အၿပင္မွာ ေရာက္ေနပါတယ္…” လို႕ ဂ်ဴလိုင္မိုးမိုး လာေၿပာလို႕ ပူစီ ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ “ ေအာ္..ေအး..လႊတ္လိုက္…လႊတ္လိုက္…” ဂ်ဴလိုင္မိုးမိုး သူ႕ရံုးခန္းက ၿပန္အထြက္ ဂ်ဴလိုင္မိုးမိုးရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းကို သူ တခ်က္ ၾကည္႕လိုက္တဲ႕အခါ စြင္႕ကား အခ်ိဳးက်တဲ႕ တင္ပါးလွလွအိအိေတြကို သတိထားမိသည္ ။ အင္း..ငါ ဘယ္လို ၿဖစ္ေနသလဲ..ငါ တဏွာစိတ္ေတြ အရမ္း မ်ားေနသလား….။ မလုပ္သင္႕တဲ႕ မိန္းမေတြကို ထန္ေနမိတဲ႕ သူ႕အၿဖစ္ကို သူ ၿပန္သံုးသပ္ေနမိသည္ ။ ငယ္ငယ္က မွားခဲ႕တာမ်ိဳးေတြ တခါ ထပ္ မမွားခ်င္ေတာ႕ ။ မမွားသင္႕ေတာ႕ဘူး ။ ငယ္ငယ္က …။ လူပ်ိဳ႕လက္ ၀က္ၿမီးလို႕ ေၿပာၾကတဲ႕ အရြယ္ ။ လူပ်ိဳေပါက္ အခ်ိန္ ။

အဲဒီတံုးက ပူစီ …။ ရြာမွာတံုးက ပူစီရဲ႕ ဘ၀ ..။ ၿပန္မေတြးခ်င္ေတာ႕တဲ႕ အတိတ္က အေၾကာင္းေတြ ..။ ရြာမွာတံုးက ပူစီက လူတကာရဲ႕ ခိုင္းဘတ္ ။ အေဖ ေသၿပီးတဲ႕ ေနာက္ အေမ႕ကို တဖက္တလမ္းက ကူညီတဲ႕ အေနနဲ႕ ရြာထဲက လူေတြ ခိုင္းစရာ ရွိရင္ သြားၿပီး လုပ္ကိုင္ေပးလို႕ လူေတြက မုန္႕ဖိုးေပးၾကသည္ ။ ရတဲ႕ ေငြကို အေမ႕ကို သူ ေပးသည္ ။ အေမက သား မုန္႕၀ယ္စားဖို႕ ထားပါ လို႕ သူ႕ကို ၿပန္ေပးသည္ ။ လူပ်ိဳေပါက္ ၿဖစ္လာေတာ႕လည္း သူ တခ်က္မွ မပ်င္းခဲ႕ဘူး ။ ရြာထဲက ေငြရွိတဲ႕ လယ္ပိုင္ရွင္ ၿခံပိုင္ရွင္ေတြဆီမွာ အလုပ္သြားေတာင္းၿပီး လုပ္သည္ ။ မ်က္ႏွာခ်ိဳၿပီး ဖင္ေပါ႕တဲ႕ ပူစီကို လူေတြကလည္း အလုပ္ေပးခ်င္ၾကသည္ ။ ထန္းေတာပိုင္တဲ႕ ဦးေတာၾကီးကလည္း ထန္းတက္ခိုင္းသည္ ။ ထန္းရည္ဆိုင္ ဖြင္႕ထားတဲ႕ ဦးေတာၾကီးအတြက္ ထန္းတက္ေပးတဲ႕အတြက္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပူစီသည္ ထန္းတက္သမားပူစီ လုိ႕လည္း သူေနတဲ႕ သာေကာင္းရြာ တ၀ိုက္မွာ လူသိမ်ားသည္ ။ ဦးေတာၾကီးတို႕ ထန္းရည္ဆိုင္ အတြက္ ၾကြက္ေၾကာ္ ေရာင္းဖို႕ညပိုင္းမွာလည္း ရြာ ပတ္၀န္းက်င္က လယ္ကြင္းေတြထဲမွာ ၾကြက္ထိုးေပးသည္ ။ လယ္ၾကြက္ၾကီးေတြက လယ္ထဲက စပါးေတြ နင္းစားၿပီး ဆူၿဖိဳး ၀ဖီးေနသည္ ။ အေရဆုတ္ ခုတ္ထစ္ၿပီး ၾကြက္ကိုင္ေပး ေၾကာ္ေပးသည္ ။ ထန္းရည္နဲ႕ ၾကြက္ေၾကာ္ လာစားတဲ႕ ရြာထဲက ကာာလသားေတြက ပူစီေၾကာ္တဲ႕ ၾကြက္ေၾကာ္က ဦးေတာၾကီးတို႕ လင္မယား ေၾကာ္တာထက္ ပိုေကာင္းသည္လို႕ ထင္ၾကသည္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ဦးေတာၾကီးကလည္း ပူစီကို အၿမဲ ေခၚ ခိုင္းတတ္သည္ ။ ငါးရွဥ္႕လည္း ထိုးသည္ ။ ယုန္လည္း ေထာင္သည္ ။ ခ်ိဳးလည္း ေထာင္သည္ ။ ပူစီ ရန္ကုန္ကို ေရာက္သြားရတဲ႕ အေၾကာင္းရင္းက ရြာမွာ အခ်မ္းသာဆံုးလူ လုိ႕ ဆိုရမယ္႕ ဦးလူထုန္ရဲ႕ သမီးေထြးေလး စီစီထုန္ နဲ႕ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႕တာေတြေၾကာင္႕ ပူစီလည္း ရြာမွာ ဆက္ ေနလို႕ မၿဖစ္ေတာ႕လို႕ ေ၀းရာကို ေၿပးခဲ႕ရတာ ။ တၿခား ေၿမပိုင္ရွင္ လယ္ပိုင္ရွင္ေတြလိုဘဲ ဦးလူထုန္တို႕ လင္မယားကလည္း ပူစီကို သူတို႕ အိမ္က အလုပ္ေတြကို ေခၚခိုင္းသည္ ။ ပူစီက အသားလတ္လတ္ ရုပ္ရည္ကလည္း သန္႕လို႕ ရြာက တၿခား ေကာင္ေလးေတြ ထက္ စာရင္ သန္႕ၿပန္႕ သလို အလုပ္ အၿမဲ လုပ္ေနလို႕ သူ႕ကိုယ္ခႏၶာကလည္း က်စ္လစ္ ေတာင္႕တင္းၿပီး ၾကည္႕ေကာင္းသည္ ။ ဦးလူထုန္တို႕မွာက သမီးႏွစ္ေယာက္ ရွိသည္ ။ အၾကီးမက ရီရီထုန္…။ အငယ္မေလးက စီစီထုန္ ။ အၾကီးမရီရီထုန္က ပူစီနဲ႕ အရြယ္တူသည္ ။ တမိုင္ေက်ာ္ ေ၀းတဲ႕ အနီးဆံုး ၿမိဳ႕ေလးက အထက ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းတက္ခဲ႕တဲ႕ အခ်ိန္ ရီရီထုန္နဲ႕ ပူစီက တတန္းထဲ ။ ပူစီသည္ လူသာငယ္ နံမည္က တုတ္ၾကီး ဆိုတဲ႕ လူစားမ်ိဳး ။ ငယ္ငယ္နဲ႕ မိန္းမ အေတြ႕အၾကံဳေတြ ရွိေနသည္ ။ သူ႕ငပဲကလည္း ထြားၿပီးရွည္သည္ ။ ငယ္ငယ္ထဲက ႏြားေက်ာင္းရင္း ၿမစ္ထဲကို ခုန္ခ် ေရကူးၾကရင္ ပူစီရဲ႕ လထစ္ ကို သူငယ္ခ်င္းေတြက တအံ႕တၾသ ၿဖစ္ၾကရသည္ ။ သူ႕ငပဲတန္က တၿခား သူငယ္ခ်င္းေတြထက္ သိသိသာသာ ၾကီးေနလို႕ ။ ရွည္လည္းရွည္ေနလို႕ ။ ပူစီသည္ မိန္းမနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ကံေကာင္းသူလို႕လည္း ဆိုႏိုင္သည္ ။ ထန္း၇ည္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ဦးေတာၾကီးသည္ သူကိုယ္တိုင္က ထန္းရည္ေရာင္းေပမယ္႕ သူက ထန္းရည္ကို မေသာက္ဘူး ။ သူ႕အမ်ိဳးေတြ ခ်က္တဲ႕ ခ်က္အရက္( ေတာအရက္ ) ကို ခ်သည္ ။ ကေဇာ္သမားၾကီး ဦေတာၾကီးသည္ ထန္းရည္ဆိုင္ကို မနက္ပိုင္းေလာက္ဘဲ လာလုပ္ၿပီး ေန႕လည္ေလာက္ထဲက သူ႕တူ ဦးစီးေနတဲ႕ ေတာအရက္ဆိုင္မွာ ေရာက္ေနတတ္သည္ ။ တခြက္ၿပီးတခြက္ ၿမည္းရင္း အၿမဲ ေရခ်ိန္ကိုက္ေနတတ္သူပါ ။ ပူစီကလည္း ဖင္ေပါ႕ ေတာ႕ ပူစီေရ…လုပ္ပါအံုးကြာ..ဆိုၿပီး ဦးေတာၾကီးက ပူစီ႕ကိုဘဲ ဖိခိုင္းတတ္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္ကေတာ႕ ေတာအရက္ဆိုင္မွာ ေရာက္ေနတတ္သည္ ။

သူ႕မိန္းမ မၿမေသြးကဘဲ ထန္းရည္ဆိုင္ကို ပူစီရဲ႕ အကူ အညီနဲ႕ တာ၀န္ယူေနရသည္ ။ မၿမေသြးသည္ ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြး လံုးၾကီးေပါက္လွလို႕ ေခၚၾကတဲ႕ ေရေဆးငါးၾကီး ၿဖစ္ သည္ ။ ပူစီလည္း မၿမေသြးနဲ႕ အတူတူ ထန္းရည္ဆိုင္မွာ ေန႕တိုင္း တာ၀န္ယူ ကူညီေရာင္းရေတာ႕ ကေဇာ္ဘဲ မူးေနၿပီး မိန္းမလိုအင္ကို မၿဖည္႕စြမ္းေပးတဲ႕ ဦးေတာၾကီး လစ္ဟင္းေနတဲ႕ လိင္ကိစၥ အပိုင္းကို သူ႕ကိုယ္စား ၀င္ေရာက္ တာ၀န္ယူေပးရေတာ႕သည္ ။ ဦးေတာၾကီးရဲ႕ မိန္းမ မၿမေသြးသည္ အရြယ္ရွိတံုး အရြယ္ေကာင္းတံုးမို႕ ေသြးသား ေတာင္႕တ လိုလားတဲ႕အခါ အနီးကပ္ အတူတူ ရွိေနတဲ႕ က်စ္လစ္ေတာင္႕တင္းတဲ႕ ေကာင္ေလး ပူစီနဲ႕ ညိေတာ႕တာဘဲ ။ ညဖက္ ၾကြက္လိုက္ထိုးၿပီး ရတဲ႕ ၾကြက္ေတြကို ဦးေတာၾကီး အိမ္ကို ပူစီ ယူလာတဲ႕အခါ ဦးေတာၾကီးသည္ တခူးခူးတရွဴးရွူးနဲ႕ အိပ္ေမာက်ေနၿပီ ။ မၿမေသြးက ပူစီ ယူလာတဲ႕ ၾကြက္ေတြကို ညတြင္းခ်င္းဘဲ ကိုင္ရသည္ ။ ပူစီကကူညီရသည္ ။ ခုတ္ထစ္ၿပီးသား ၾကြက္သားေတြကို ဆားဆႏြင္းနဲ႕ နယ္ဖတ္ၿပီး မနက္ေစာေစာမွာ ေၾကာ္ဖို႕ အိုးၾကီးတလံုးထဲ ႏွပ္ထားၾကရသည္ ။ ဦးေတာၾကီး အိမ္နဲ႕ ထန္းရည္ဆိုင္က သိပ္ မေ၀းလွဘူး ။ မၿမသြးလည္း လင္ၾကီးဆီက မရတဲ႕ ကိစၥကို အနားမွာ ရွိတဲ႕ သနားကမား ပူစီနဲ႕ ေၿဖရွင္းပစ္ခ်င္သလို ပူစီကလည္း ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြးနဲ႕ ေတာင္႕တင္းစိုေၿပတဲ႕ မၿမေသြးကို စိတ္ေတြ လာေနမိတာမို႕ ေရာင္းသူ၀ယ္သူ ၾကည္ၿဖဴအသံတူသြားၾကရေတာ႕သည္ ။ ေဟာက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႕ ေယာက်္ားကို စိတ္ပ်က္စြာနဲ႕ ၾကည္႕လိုက္ၿပီး..“ ပူစီ..ထန္းရည္ဆိုင္ဖက္ ခဏသြားၾကရ ေအာင္…” လို႕ ပူစီ႕ကို လက္တို႕ေခၚသြားလိုက္မိသည္ ။ ပူစီလည္း မၿမေသြးနဲ႕ ညအေမွာင္ထဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ထန္းရည္ဆိုင္ဖက္ကို သြားရတာ ရင္ေတြ တဒိုင္းဒိုင္း ခံုလြန္းေနရသည္ ။ မၿမေသြးလည္း အခ်ိန္သိပ္မရွိလို႕ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ႕ဘူး ။ ပူစီ႕ေပါင္ၾကားကို လက္နဲ႕ လွမ္းစမ္းၾကည္႕လိုက္သည္ ။ မာေက်ာေနတဲ႕ အတန္ေခ်ာင္းၾကီးကို စမ္းမိသည္ ။ “ ပူစီ..နင္ လီးေတာင္ေနပါလား….နင္ ငါ႕ကို စိတ္ရွိေနတာလားဟင္…” “ အဲ..အား..မ…မ…ဟုတ္…” “ လုပ္မေနနဲ႕ ပူစီ..မသိရင္ ခက္မယ္..နင္ ငါ ညေနဖက္ ေရခ်ိဳးရင္ လာလာ ေခ်ာင္းၾကည္႕ေနတာ ငါသိတယ္…နင္ စိတ္ထ၇င္ ထတယ္ေပါ႕..ငါ ဘယ္သူ႕မွ မေၿပာပါဘူး….နင္႕အရြယ္က မိန္းမ တအား စိတ္၀င္စားတယ္ ဆိုတာ ငါ နားလည္တယ္…လာ….လာ…ဒီနား…” ဆိုၿပီး မၿမေသြးက ပူစီ႕လတန္ေခ်ာင္းကို ေရွ႕ေနာက္ ပြတ္တိုက္ ကြင္းကစားေပးသည္ ။ “ အိုး…အင္း….အမ…….အား….ဟင္း…..” လီးတန္ထိပ္ဖ်ားကို ဖိဖိေခ်နယ္ေပးေနၿပန္ေတာ႕ ပူစီ အရမ္း ဖီလင္တက္ ေကာင္းေနသည္ ။ သူ႕လီးတန္လည္း ပိုပို ၾကီးထြားလာသည္ ။ “ လိုးမလား….” “ ဟုတ္..ဟုတ္….အမ…..” မၿမေသြးက ထန္းရည္ဆိုင္ထဲက စားပြဲေပၚ တက္လိုက္ၿပီး ထမိန္လွန္တင္ ေပါင္ၿဖဲကား ေပးသည္ ။ ေမွာင္မဲေနေပမယ္႕ အသားေဖြးၿဖဴတဲ႕ မၿမေသြးရဲ႕ ကိုယ္လံုးကို မထင္မရွားေတြ႕ေနရသည္ ။ ေပါင္တန္ၿဖဴၿဖဴၾကီးေတြ ၾကားထဲကိုေနရာ၀င္ယူလိုက္ၿပီး မတ္ေထာင္ေနတဲ႕ သူ႕လီးနဲ႕ မၿမေသြးရဲ႕ ေပါင္ၾကား အကြဲေၾကာင္းကို ဖိေထာက္လိုက္သည္ ။ မၿမေသြးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္သည္ သဘာ၀ အရည္ေတြနဲ႕ စိုစိုရႊဲေနတာကို သိလိုက္ရလို႕ သူမလည္း လိုလား ေနပါလား ဆိုတဲ႕ အသိကို ပူစီရလိုက္ေတာ႕ သူ႕ေထာင္ေနတဲ႕ ငပဲက ပိုတင္းသြားသည္ ။

မၿမေသြးက သူ႕လီးတန္ကို လက္နဲ႕ ဖမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္၀မွာ ေတ႕ေပးလိုက္တာနဲ႕ ပူစီလည္း ဖိသြင္းလိုက္သည္ ။ “ အီး…ရွီး…….ပူစီ..နင္႕လီး ေတာ္ေတာ္ ၾကီးတယ္ဟာ….” လို႕ တိုးတိုးေလး ေၿပာလိုက္တဲ႕ မၿမေသြးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ဆက္ဖိသြင္းပစ္လိုက္သည္ ။ “အီး…..ပူစီ….ၿဖည္းၿဖည္း….ရွီး…..” လို႕ မၿမေသြး ညည္းလိုက္သည္ ။ ပူစီ ထင္တာက မၿမေသြးသည္ လင္ရွိတာမို႕ လိုးလိုက္ရင္ ပ်စ္ကနဲ ခပ္ေခ်ာင္ေတာင္ေတာင္ ေနမည္လို႕ ။ တကယ္တမ္းသြင္းလိုက္ေတာ႕မၿမေသြးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္သည္တကယ္႕ကိုၾကပ္ထစ္ေနတဲ႕ ေကာင္းေနဆဲ ေစာက္ဖုတ္ ၿဖစ္ေနသည္ ။ ၾကည္႕ရတာ ဦးေတာၾကီးလည္း အရက္ဘဲ ဖိေသာက္ေနၿပီး သူ႕မိန္းမ မၿမေသြးကို လိုးပံုမရဘူး ။ မၿမေသြးလည္း ေတာ္ေတာ္ ဆာေနပံုရသည္ ။ ပူစီလည္း မၿမေသြး ေၿခေထာက္ေတြကို ေၿမွာက္တင္ပူးကိုင္ၿပီး ခပ္သြက္သြက္ေညွာင္႕ေပးသည္ ။ မၿမေသြးလည္း အား..အင္း…အင္း….နဲ႕ ပူစီေဆာင္႕ထည္႕တာေတြကို ခံေနၿပီး“ ပူစီ..ငါအေပၚက တက္ခ်င္တယ္….” လို႕ ေၿပာသည္ ။ ပူစီလည္း တခါမွ မိန္းမက အေပၚက သူ႕ကို တက္ခ်တာမၾကံဳဘူးေသးလို႕ မၿမေသြးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲက သူ႕လီးကို ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ အိပ္ေပးလိုက္သည္ ။ မၿမေသြးလည္း ပူစီ႕ကိုယ္ေပၚကို တက္ခြလိုက္သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ မၿမေသြးလည္း ကိုယ္ေပၚ မွာ ဘာ အ၀တ္ကိုမွ ၀တ္မထားေတာ႕ဘူး ။ ၿဖဴေဖြးတဲ႕ ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးက ေအာက္ကို တြဲမက်ေသးဘဲ လံုးထစ္တင္းမာေနဆဲမို႕ ပူစီလည္း ႏို႕ၾကီးေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္နယ္ေနမိသည္ ။ မၿမေသြးက ဖိဖိထိုင္လိုက္ ထလိုက္နဲ႕ တဟင္းဟင္း ညည္းရင္း ေဆာင္႕ေပးေနသည္ ။ ေစာက္ဖုတ္နဲ႕လီး ၀င္ထြက္ ပြတ္တိုက္တဲ႕ အသံေတြက တဖြတ္ဖြတ္နဲ႕ ။မၿမေသြးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္က အိေထြးတင္းၾကပ္ၿပီး အရသာ ေကာင္းေပမယ္႕ သူကိုယ္တိုင္ တက္ေဆာင္႕လိုးရတာလိုေတာ႕ မဟုတ္ဘူး ။ မၿမေသြး တက္ေဆာင္႕ေပးေနတာကို အားမရ ၿဖစ္ေနတဲ႕ ပူစီလည္းခဏၾကာေတာ႕ ပံုစံေၿပာင္းရေအာင္ လို႕ မၿမေသြးကို ေၿပာလိုက္သည္ ။ မၿမေသြးကလည္း ေအးေဆးဘဲ ။ စိမ္ေၿပနေၿပနဲ႕ တ၀ၾကီး အလိုးခံလိုက္ခ်င္သည္ ။ လင္ၿဖစ္သူ ဦးေတာၾကီးက အိပ္လိုက္ၿပီ ဆိုရင္ဆင္ေအာ္တာေတာင္ ႏိုးမွာ မဟုတ္ဖူးေလ ။ “ ဖင္ကုန္းေပးပါလား….” လို႕ မရဲတရဲ ေတာင္းဆိုၾကည္႕လိုက္သည္ ။ မၿမေသြးက အာၾကမ္းလ်ာၾကမ္းမို႕ သူ႕ကို ဆဲထည္႕လိုက္မလား ဆိုၿပီး လန္႕လို႕ ။ ဒါေပမယ္႕ မၿမေသြးက သေဘာေကာင္းသည္ ။ “ အင္း…” လို႕ အသံၿပဳရင္း ကြပ္ပ်စ္ေစာင္းးမွာ ေလးဖက္ကုန္းေပးလိုက္သည္ ။

ဖင္၀ိုင္း၀ိုင္း ၿဖဴၿဖဴၾကီးကို ၿမင္ရတာနဲ႕ စိတ္ေတြက တအားဘဲ ထၾကြေနရၿပီး ဖင္တံုးေတြ ၾကားက ၿပဴးထြက္ေနတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ ေဖါင္းေဖါင္း အေၿမာင္းလိုက္ၾကီးကလည္း ကုန္းယက္စုတ္လိုက္ခ်င္စရာပါဘဲ ။ မၿမေသြးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို သူ႕လီးၾကီး ထိုးသြင္းလိုက္တဲ႕အခ်ိန္ ႏို႕ၾကီးတလံုးကိုလည္း သူလွမ္းဆြဲလိုက္သည္ ။ သူ႕လီးၾကီးက ေစာေစာက စသြင္းတံုးကေလာက္ေတာ႕ မၾကပ္ေတာ႕ဘဲ စီးကနဲ တဆံုး ၀င္သြားသည္ ။ “ ပူစီ…..” “ အင္..မၿမေသြး….” “ နင္္ ငါ႕ကို လိုးခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီလားဟင္…ေကာင္စုတ္ေလး….” “ အင္း..ခင္ဗ်ား ဖင္က တကယ္ေတာင္႕တယ္ဗ်ာ….” ေလးငါးဆယ္ခ်က္ေလာက္ ေဆာင္႕ထည္႕ရင္း ပူစီက ေၿပာလိုက္ေတာ႕ မၿမေသြးက ရယ္သည္ ..။ “ ဦးေတာၾကီးက ခင္ဗ်ားကို မလိုးဘူးလား….” “ သူက အေရဘဲ အေသေသာက္ေနတာ နင္အၿမင္ဘဲေလ….ကဲ လိုး..လိုး ခပ္ၿပင္းၿပင္းေလး လိုးေပးစမ္းပါ….” ပူစီလည္း အေၿပာမဟုတ္ဘဲ အလုပ္နဲ႕ သက္ေသၿပၿပီ ။ မၿမေသြးကို ခပ္သြက္သြက္ ၿပင္းၿပင္း ေဆာင္႕ခ်က္ေတြ နဲ႕ ေဆာင္႕လိုးေပးေတာ႕သည္ ။ တဖတ္ဖတ္ အသံေတြ ညံေနသည္ ။ ပူစီလည္း သူမ်ား မယားကို လိုးေနတာမို႕ သူ႕လင္ၾကီး အေနာက္က ေပၚလာၿပီး ငွက္ၾကီးေတာင္နဲ႕ ပိုင္းလိုက္မွာကိုလည္း စိတ္က ပူေနရလို႕ ေနာင္ကို လိုးရင္ေတာ႕ ဒထက္ စိတ္ခ်ရတဲ႕ ေနရာ တခုခုမွာ လိုးရမည္ လို႕ ဆံုး ၿဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္ ။ မၿမေအး ၿပီးေအာင္ ဖိလိုးေပးလိုက္သည္ ။ မၿမေအး ၿပီးသြားမွ ႏိုင္ငံၿခား အၿပာကားေတြမွာ ေတြ႕ဖူးသလို လီးကို ၿပီးခါနီးမွာ ေစာက္ဖုတ္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး မၿမေသြးရဲ႕ ဖင္ တံုး ၿဖဴၿဖဴၾကီးေတြ အေပၚမွာ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္ကာ ၿပီးသြားရသည္ ။ သူတို႕ လမ္းခြဲခါနီးမွာ မၿမေသြးက ပူစီ႕ကို ဘယ္သူ႕ကိုမွ ေလ်ာက္မေၿပာဖို႕ ပိတ္သည္ ။ ပူစီက “ ေၿပာပါ႕မလားဗ်ာ..ကိုယ္႕ေသတြင္း ကိုယ္တူးသလိုၾကီး ၿဖစ္ေနမွာေပါ႕….” လို႕ ပူစီက ၿပန္ေၿပာရင္း သူ႕ အိမ္ကုိ ၿပန္သည္ ။ အိမ္ၿပန္ေရာက္ၿပီး အေမ ခ်န္ထားတဲ႕ ဟင္းကို ဇလံုနဲ႕ ထည္႕ထားတဲ႕ ထမင္းေပၚ ပံုလိုက္ၿပီး အားရပါးရ စားလိုက္သည္ . ။ စိတ္လာလာေနရတဲ႕ ဖင္ၾကီးမ မၿမေသြးကို စိတ္တိုင္းက် လိုးခြင္႕ရလိုက္လို႕ ပူစီ တအား ေက်နပ္ေနသည္ ။ ေနာက္တေန႕မွာ ဦးေတာၾကီးတို႕ ဆိုင္ကို သြားကူေတာ႕ မၿမေသြးကို ေတြ႕ေတာ႕ ညက လိုးခဲ႕တာေတြကို ၿပန္ ညမင္ေယာင္ၿပီး လီးက မာေတာင္႕ခ်င္လာသည္ ။ ဦးေတာၾကီးကေတာ႕ ထံုးစံအတိုင္း ထန္းရည္ဆိုင္မွာ ခဏဘဲ ေနၿပီး ေတာအရက္ဆိုင္ဖက္ကို လစ္ေတာ႕တာဘဲ ။ ဆိုင္ထဲမွာ လူမရွိတဲ႕ အခ်ိန္မွာ မၿမေသြး အနားကုိ တိုးကပ္သြားၿပီး ဖင္တံုးၾကီးေတြ ၾကားထဲကို လက္နဲ႕ ႏွိဳက္လိုက္ၿပီး..“ လိုးခ်င္တယ္ဗ်ာ..” လို႕ သူ ေၿပာလိုက္သည္ ။ မၿမေသြးက…“ မကဲနဲ႕ ေကာင္စုတ္ ေလး..သိသြားလို႕ မိုးမီးေလာင္ကုန္မယ္….” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္ၿပီး သူ႕လက္ကို ပုတ္ထုတ္လိုက္သည္ ။ “ ဒီညေရာ ေပးလိုးမွာလား…” လို႕ သူ ေမးၿဖစ္ေအာင္ ေမးလိုက္သည္ ။ “ နင္ လ်ာမေခ်ာင္နဲ႕ ပူစီ….” လို႕ ထပ္ေအာ္တာကို ခံရသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ လူတေယာက္ ၀င္လာသည္ ။ “ ေဟ႕..ပူစီ…မင္႕ၾကြက္ေၾကာ္ ရွိေသးလား….” “ ဟာ..ကိုၾကည္စိုး…ရွိတာေပါ႕…ထန္းရည္ ေသာက္မွာ မဟုတ္လား….ထိုင္..ထိုင္….” “ မေသာက္ဖူးကြ…ၾကြက္ေၾကာ္ဘဲ လာ၀ယ္တာ..ငါ႕သူေဌး စားဖို႕….” “ ဟုတ္..ရတယ္..ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ ယူမလဲ….” ပူစီက နီရဲ ၾကြပ္ရြေနတဲ႕ ၾကြက္ေၾကာ္ေတြကို ဇကာကံုးနဲ႕ ယူထုတ္လာသည္ ။ “ အကုန္သာ ေပးလိုက္ကြာ..ငါ႕သူေဌးက မင္႕ၾကြက္ေၾကာ္ကို အေသၾကိဳက္တာကြ…” ကိုၾကည္စိုးသည္ ရြာထဲက သူေဌး စက္ပိုင္ ဦးလူထုန္ရဲ႕ စာရင္းငွား ၿဖစ္သည္ ။ သူေဌးရဲ႕ လူယံုတေယာက္လို႕လည္း ဆိုႏိုင္သည္ ။

ပူစီကို ဦးလူထုန္က အလုပ္ရွိရင္ ေခၚေခၚ ခိုင္းတတ္သည္ ။ ကိုၾကည္စိုးနဲ႕ ပူစီ ခင္မင္ေအာင္ ေပါင္းထားသည္ ။ ကိုၾကည္စိုးက သူေဌးကို သူ႕ကို အလုပ္ခိုင္းဖို႕ သတိေပး ေၿပာေပးႏိုင္တာေၾကာင္႕ ၿဖစ္သည္ ။ ၾကြက္ေၾက္ာဖိုးကိုလည္း ေလ်ာ႕ေပးလိုက္သည္ ။ “ ကိုၾကည္စိုး…ခင္ဗ်ား သူေဌးကို က်ေနာ္႕ကိုလည္း ေခၚခုိင္းဖို႕ ေၿပာေပးအံုးေနာ….” “ ဟ..ေကာင္ေလးရ..ငါ အၿမဲ သတိေဖၚေပးေနတာဘဲကြ…စိတ္ခ်ပါ..သူေဌးေရာ သူေဌးကေတာ္ေရာက မင္းကို သေဘာက်ၾကပါတယ္…ေခၚၾကမွာပါ…..” “ ဟီး..ေက်းဇူးဘဲဗ်ာ..က်ေနာ္ ယုန္ရရင္ ကင္ၿပီး သူေဌးစားဖို႕ လာပို႕ခ်ည္အံုးမယ္….” “ ေအး..ေအး..ကဲ ငါသြားမယ္ကြာ….” ကိုၾကည္စိုး ၿပန္သြားၿပီးေနာက္ ရြာေတာင္ပိုင္းက ၾကာဇံတို႕ အုပ္စု ထန္းရည္ လာေသာက္ၾကလို႕ မၿမေသြးနဲ႕ ထပ္ မကလိၿဖစ္ေတာ႕ ။သူေဌးဦးလူထုန္နဲ႕ ရြာထဲမွာ ဘုန္ၾကီးေက်ာင္းမွာ လူခ်င္းတိုးရင္ ပူစီက အၿမဲရိုရိုက်ိဳးက်ိဳးနဲ႕ ဂါ၀ရၿပဳသည္ ။ မၾကာခင္မွာဘဲ သူေဌးရဲ႕ ၿခံစည္းရိုး အသစ္ကာဖို႕ လိုလာေတာ႕ စာရင္းငွားကိုၾကည္စိုး တေယာက္ထဲနဲ႕ မႏိုင္လို႕ ကူညီဖို႕ ပူစီ႕ကို ခိုင္းသည္ ။ သူေဌးရဲ႕ သမီးႏွစ္ေယာက္ကလည္း ရုပ္ရည္သန္႕ၿပန္႕တဲ႕ လူငယ္ေလးတေယာက္ သူတို႕ အိမ္မွာ အလုပ္လာလုပ္တာမို႕ ဟန္ေရးၿပၿပီး မသိမသာ ေခ်ာင္းၾကည္႕ ခိုးၾကည္႕ၾကသည္ ။ ပူစီလည္း သူေဌးရဲ႕ သမီးအၾကီးနဲ႕ ေက်ာင္းေနဖက္မို႕ မ်က္မွန္းတန္းမိေနသည္ ။ သူေဌးသမီး မို႕ မာနတခြဲသားနဲ႕ ၿဖစ္ေနတဲ႕ ရီရီထုန္သည္ အငယ္မစီစီထုန္ေလာက္ သေဘာမေကာင္းဘူးလို႕ ပူစီထင္သည္ ။ သူေဌးရဲ႕ ၿခံ၀ိုင္းက က်ယ္သည္ ။ စည္းရိုးကာတာက တရက္ႏွစ္ရက္နဲ႕ မၿပီး ။ ပူစီလည္း သူ႕ကို ေခ်ာင္း ေၿမာင္းေနတဲ႕ သူေဌးသမီးႏွစ္ေယာက္နဲ႕ တၿဖည္းၿဖည္း နီးစပ္လာခဲ႕သည္ ။ သူေဌးလင္မယား အၿပင္သြား ေနတဲ႕ အခ်ိန္ ပူစီက အိမ္ေနာက္ေဖးကေန မီးဖိုေခ်ာင္က ေရအိုးစင္ကေန ေရသြားခပ္ေသာက္တဲ႕အခါ သူ ေဌးသမီးအငယ္မစီစီထုန္နဲ႕ တိုးတတ္သည္ ။ စီစီထုန္က ခင္ခင္မင္မင္ စကားေၿပာသည္ ။ ေန႕လည္ ထမင္းစား တဲ႕ အခ်ိန္မွာေတာ႕ သူေဌးအိမ္မွာ ထမင္းဟင္းခ်က္တဲ႕ ေဒၚပုက ပူစီနဲ႕ကိုၾကည္စိုးကုိ ထမင္းၿပင္ေကြ်းတဲ႕အခ်ိန္ သမီးအၾကီး ရီရီထုန္က လာစကားေၿပာတတ္သည္ ။ အကင္းပါးတဲ႕ ကိုၾကည္စိုးက သူေဌးရဲ႕သမီးေလးႏွစ္ေယာက္က ပူစီ႕ကို စိတ္၀င္တစား ရွိေနၾကတယ္ ဆိုတာကို ၿမင္သည္ ။ ရိပ္မိသည္ ။ ၿခံစည္းရိုးကာရင္း “ ေဟ႕ပူစီ..မင္းကို ငါတို႕သူေဌးရဲ႕ သမီးေတြက က်ေနပံုဘဲ…ေရလာ ခ်င္လို႕ ေၿမာင္းေပးေနၾကတယ္ကြ…လုပ္ကြာ..ဟီး…မင္း သူေဌးသားမက္ ၿဖစ္မယ္႕ကိန္းကြ….လုပ္သာလုပ္…” လို႕ ပူစီ႕ကို ေၿမွာက္ေပးသည္ ။ ပူစီကလည္း လက္ကသြက္တဲ႕ေကာင္ ။ ဦးေတာၾကီးရဲ႕ မိန္းမ မၿမေသြးကိုေတာင္ ေဆာ္ၿပီးေနၿပီဘဲ ။ ဒါေပမယ္႕ သူေဌးရဲ႕စာရင္းငွား ကိုၾကည္စိုးကိုေတာ႕ သူဖန္ခ်င္ေနတာကို ေၿပာလို႕ ဘယ္ၿဖစ္မလဲ ။ ေတာ္ၾကာ မ်က္ႏွာလိုအားရ သူေဌးလင္မယားကို သြားတိုင္သြားတြန္းေနမွ ခက္ေနမယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕..“ မတန္မရာဗ်ာ…က်ေနာ္ က ဆင္း၇ဲသား ပါ…မၾကံ၀န္႕ပါဘူး…မလုပ္ပါနဲ႕ ေတာ္ၾကာ သူေဌးတို႕ သိလို႕ ေခြးေၿပး၀က္ေၿပး ေၿပးေနရပါအံုးမယ္” လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ ။ သို႕ေပမယ္႕ ကိုၾကည္စိုး အလစ္မွာေတာ႕ ရီရီထုန္ စီစီထုန္တို႕နဲ႕ စကားေၿပာသည္။ ေၿပာတိုင္းလည္း သူတို႕ကို အ ရမ္းလွသည္ ေခ်ာသည္ လို႕ ပင္႕ေၿမွာက္ေပးတတ္သည္ ။

ရီရီထုန္ကလည္း သူ႕ညီမေလး စီစီထုန္က ပူစီ႕ကို ေရာ လြန္းေနတာကို မနားလို ၿဖစ္ၿပီး သူက ညီမထက္ ပိုသာခ်င္တာေၾကာင္႕ ပူစီနဲ႕ ေန႕ခင္းပိုင္း အခုလို ၿခံကာေနတဲ႕ အခ်ိန္ စကားေၿပာရတာနဲ႕ မေက်နပ္ဘဲ ညဖက္က်ရင္ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း စကားေၿပာခ်င္လာၿပီး ပူစီ႕ကို သူ႕မိဘ တ ၿခားရြာကို ညအိပ္သြားတဲ႕ညမွာ ႏြားတင္းကုတ္ရဲ႕ အေနာက္ဖက္က စပါးေတြ ေလွာင္တဲ႕ စပါးက်ီၾကီးမွာ စကားေၿပာဖို႕ ခ်ိန္းလိုက္သည္ ။ ဦးလူထုန္တို႕ လင္မယားလည္း ညအိပ္ခရီးသြားမွာမို႕ အိမ္မွာ သမီး၂ေယာက္နဲ႕ က်န္ခဲ႕မယ္႕ အိမ္အကူ ေဒၚပုကို ေန၀င္တာနဲ႕ ၿခံတံခါးေရာ အိမ္တံခါးေတြကိုေရာ ပိတ္ဖို႕ ေသာ႕ခတ္ဖို႕ ေသေသခ်ာခ်ာ မွာၾကားသြားသည္ ။ ေက်း ရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ( ယခင္အေခၚအေ၀ၚ သူၾကီး ) ကိုလည္း သူတို႕ ဒီည မရွိတာမို႕ သူတို႕အိမ္၀ိုင္းကို လံုၿခံဳေရး ကင္းေတြ လွည္႕ခိုင္းဖို႕ မွာၾကားသြားသည္ ။ သူေဌးလင္မယားတို႕သည္ ေပးကမ္းစြန္႕ၾကဲတာေတြ မ်ားလို႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးဘိုၾကီးတို႕အဖြဲ႕က သူေဌးလင္မယားကို တအား ေလးစား ရိုေသသည္ ။ ဦးဘိုၾကီးရဲ႕ အေဖက သူေဌးလင္မယားရဲ႕ စာရင္းငွား လုပ္ခဲ႕ဘူးသည္ ။ သူ႕အေဖကိုယ္တိုင္က သူေဌးရဲ႕ စကားဆို တေသြမတိမ္း နားေထာင္သည္ ။ဒါေၾကာင္႕ ဦးဘိုၾကီးသည္ သူေဌးတို႕လင္မယားကို ၿပာၿပာသလဲ ရိုေသသည္ ။ ေငြခ်မ္းသာေသာအခါ ၾသဇာရွိလွသည္ ။ ရြာထဲက လူေတြက သူေဌးဦးလူထုန္က သူၾကီးရဲ႕ အထက္က လို႕ ကြယ္ရာမွာ တီးတိုးစကား ေၿပာေလ႕ရွိသည္ ။ ပူစီသည္ ရီရီထုန္က အဲလို ခ်ိန္းလိုက္တဲ႕အခါ အရမ္းကို အံ႕ၾသသြားခဲ႕သည္ ။ သူနဲ႕ ရီရီထုန္က ဘာမွ ၿဖစ္ၾက ေသးတာ မဟုတ္ဘူး ။ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ စကားေၿပာၾကတယ္ ဆိုတာကလည္း အလပသလပဘဲ ။ ခ်စ္စ ကား ၾကိဳက္စကားလည္း ေၿပာရေသးတာ မဟုတ္ဘူး ။ ဒါေပမယ္႕ ရီရီထုန္က အခုလို ညဖက္ၾကီး ခ်ိန္းလိုက္တာ က ခင္မင္မွဳ အတိုင္းအတာထက္ ေက်ာ္လြန္သြားၿပီလို႕ သူ ထင္သည္ ။ ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ဒီည ရီရီထုန္နဲ႕ သြား ေတြ႔လိုက္ၿပီးသူ လက္ရဲရင္ ရီီရီထုန္ကို စားရႏိုင္သည္လို႕ တြက္လိုက္သည္ ။ တေနကုန္ ၿခံစည္းရိုးကာခဲ႕ၿပီး ညေနဖက္လည္း မၿမေသြးတို႕ ထန္းရည္ဆိုင္မွာ သြားကူတဲ႕ ပူစီသည္ တအားကို ပင္ပန္းေနၿပီ ။ သို႕ေပမယ္က ၇ီရီထုန္နဲ႕ ေတြ႕ရမွာမို႕ အိမ္ၿပန္ၿပီး ေ၇တြင္းမွာ ေရခ်ိဳးလိုက္သည္ ။ သူေဌးသမီးနဲ႕ ေတြ႕မွာမို႕ ေခြ်းေစာ္ နံမေနခ်င္ ။ မသစ္လြင္ေပမယ္႕ ေလ်ွာ္ဖြတ္ၿပီးသား စြပ္ၾကယ္အၿဖဴေလးနဲ႕ တပတ္ႏြမ္း ပေလကပ္လံုခ်ည္ေလး ၀တ္လိုက္သည္ ။ အေမက သိပ္ ေနလို႕မေကာင္းဘူး ။ အိပ္ရာထဲ လွဲေနသည္ ။ ညေနက ထန္းရည္ဆိုင္ကို လာတဲ႕ ေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးဘိုၾကီးက ပူစီ႕ကို အနားေခၚၿပီး ညဖက္ ရြာထဲမွာ ကင္းေစာင္႕ေပးမလား…ေမးသည္ ။ မင္းလည္းအပိုေငြေလးဘာေလး ရတာေပါ႕ကြာတဲ႕ ။ တကယ္ေတာ႕ ပူစီသည္ ေန႕ခင္းလည္း ၿခံကာ ညေနလည္း ထန္းရည္ဆိုင္မွာ ေရာင္းကူ ဆိုေတာ႕ ပင္ပန္းလွၿပီ ။ ဒါေပမယ္႕ ဦးဘိုၾကီး ေၿပာလိုက္တဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ စကားေတြကိုလည္း ၾကားလိုက္ရေရာ ခ်က္ခ်င္းဘဲ “ လုပ္မယ္..သူၾကီး….လုပ္ေပးမယ္…စိတ္ခ် ” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္ ။ ဦးဘိုၾကီးက “ ဦးလူထုန္တို႕ တၿခားရြာကို သြားတယ္ကြ..သူ႕အိမ္၀ိုင္းကို အထူးသၿဖင္႕ ဂရုစိုက္ေပးဖို႕ဘဲတခုခု မသကၤာစရာေတြ႕ရင္ ငါ႕ကို လာသတင္းပို႕ရမယ္…” လို႕ ေၿပာလိုက္လို႕ပါဘဲ ။

ရီရီထုန္နဲ႕က ခ်ိန္းထားေတာ႕ သူက အဲ႕ၿခံ၀ိုင္းထဲမွာ ေရာက္ေနမွာကိုး..။ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ၿပတ္ ၿဖစ္မည္ေလ ။ ကင္းလည္းေစာင္႕ သူေဌးသမီးနဲ႕လည္း ခ်ိန္းေတြ႕ ။ ဟန္ကို က်ေရာ ..။ ဦးေတာၾကီးသည္ ဒီေန႕ညေန ခါတိုင္းေန႕ေတြထက္ေတာင္ အေသာက္မ်ားသြားလို႕ လမ္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ႏိုင္ ။ ဒရိမ္းဒယိုင္နဲ႕ သိုင္းကြက္နင္းေနသည္ ။ မၿမ႕ေသြးက ဆိုင္သိမ္းေနတဲ႕ ပူစီ႕ကို လွမ္းၾကည္႕သည္ ။ ၿပံဳးစိစိနဲ႕ ။ “ ပူစီ..” “ ဘာလဲ အမ..” “ ေရာင္းမကုန္တဲ႕ ၾကြက္ေၾကာ္နဲ႕ ထမင္းၾကမ္းေလး စားလိုက္ပါလား..နင္ မဆာဘူးလား….” “အင္း..အင္း…စားလိုက္မယ္…” “ ၾကက္ဥေၾကာ္ေတြပါ အကုန္ စားလိုက္…အမဲေၿခာက္ဖုတ္ေရာ…” ပူစီရဲ႕ စိတ္ထဲက “ အမဲေၿခာက္ဖုတ္ေတာ႕ မစားခ်င္ဘူး..အမရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ဘဲ ၾကိဳက္တယ္…” လို႕ ေၿပာလိုက္ သည္ ။ ဦးေတာၾကီး ရွိေနေသးလို႕ အသာ ၿငိမ္ေနရသည္ ။ ခဏၾကာေတာ႕ ဦးေတာၾကီး အိမ္ၿပန္သြားသည္ ။ ေမွာင္ေနၿပီ ။ မၿမ႕ေသြးက မီးအိမ္ကို မထြန္းေသးဘဲ ထားသည္ ။ “ ပူစီ..ငါ အိမ္ဖက္ ခဏသြားလိုက္အံုးမယ္..နင္ ဒီကဘဲေစာင္႕..ငါ ၿပန္လာခဲ႕မယ္..ဟိုဟာၾကီး အိပ္သြားၿပီလား ငါ သြားၾကည္႕မလို႕…” ပူစီလည္း မၿမ႕ေသြး ေၿပာတဲ႕အတိုင္း ထမင္းၾကမ္းနဲ႕ ၾကြက္ေၾကာ္..ၾကက္ဥေၾကာ္ေတြ ဇလံုတခုထဲ ထည္႕ၿပီး ငရုပ္ ဆီ အခ်ဥ္ရည္ေတြေလာင္းထည္႕ကာ စားလိုက္သည္ ။ အားရွိမွ ၿဖစ္မည္ေလ ။ ဟီး…မၿမ႕ေသြးကို ေကာင္းေကာင္းဗ်င္းေပးရဦးမယ္ မဟုတ္လား …။ မၿမ႕ေသြးက ေတာ္ေတာ္နဲ႕ ေပၚမလာ ။ ရီရီထုန္နဲ႕ ခ်ိန္းထားတဲ႕ေနရာကိုလည္း သူ သြားရဦးမွာမို႕ မၿမ႕ေသြး ကို သူ ေမွ်ာ္ေနသည္ ။ မၿမ႕ေသြး ေရာက္လာေတာ႕ “ ေရခ်ိဳးေနလို႕ ၾကာေနတာဟဲ႕..တေနကုန္ ဆိုင္ေရာင္းေန တာ နင္လည္း သိသားဘဲ..ေခြ်းေတြသန္ေတြနဲ႕….” လို႕ ေၿပာၿပီး ဆိုင္ေလး အတြင္းဖက္က ကြပ္ပ်စ္ေပၚကို ထိုင္ လိုက္သည္ ။ “ ပူစီ….လာ…အခ်ိန္ သိပ္မရွိဘူး….ဟိုဟာၾကီးေတာ႕ ကုလားေသကုလားေမာဘဲ ေဟာက္ေတာင္ေနေသး…ခိခိခိ….” ပူစီရဲ႕ ပုဆိုးၾကားကို မၿမေသြး လက္ထိုးစမ္းလိုက္တဲ႕အခါ မာေက်ာၿပီး ေတာင္ေနတဲ႕ ပူစီရဲ႕ ဒုတ္ၾကီးကို စမ္းမိ လိုက္လို႕ အရမ္း သေဘာက်သြားသည္ ။ လီးမေတာင္ေတာ႕တဲ႕ လင္ၾကီးနဲ႕ တၿခားစီဘဲေလ ။ ဦးေတာၾကီးနဲ႕ လိုးဖို႕ ၾကံရင္ လေပ်ာ႕ၾကီးကို ကြင္းတိုက္ေပးရ ကုန္းစုတ္ရနဲ႕ အားမရဘူး မဟုတ္လား ။ ပူစီက ပုဆိုးကို ခြ်တ္ခ်ပစ္လိုက္သည္ ။ တဲၿပဴတင္းက ၀င္လာတဲ႕ လေရာင္နဲ႕ မဲေၿပာင္တုတ္ထြားရွည္လ်ားတဲ႕ ပူစီရဲ႕ လီးၾကီးကို စိတ္လွဳပ္ရွားစရာ ၿမင္ လိုက္ရတဲ႕ မၿမေသြးလည္း ဖ်တ္ကနဲ ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိသည္ ။ “ အမ..စုတ္ေပးဗ်ာ….” မၿမေသြးလည္း လေပ်ာ႕ၾကီးေတာင္ စုတ္စုတ္ေပးေနရတာ ဆိုေတာ႕ ပူစီရဲ႕ ေအာင္ၿမင္လွတဲ႕ လီးထြားထြားၾကီး ကို မဆိုင္းမတြဘဲ ငံု႕ကာ ငံုစုတ္ေပးေလသည္ ။ ၿပြတ္ပြက္ ၿပြတ္ပြက္ အသံေတြ ထြက္ေအာင္ကို အားရပါးရ စုတ္ေပးေနသည္ ။ မၿမေသြးရဲ႕ အစုတ္ကို ခံေနရင္း ပူစီသည္ နားလည္းစြင္႕ မ်က္လံုးကလည္း တဲၿပဴတင္းကို ၾကည္႕ေနသည္ ။ ခိုးစားတာ ဆိုေတာ႕ လူမိမွာ ေၾကာက္သည္ေလ ။ တခ်က္တခ်က္ လီးထိပ္ ဒစ္လံုးၾကီးကို မၿမေသြးရဲ႕ လ်ာက လွိမ္႕ပြတ္သြားတာေၾကာင္႕ ပူစီ တြန္႕ကနဲ တြန္႕ကနဲ တုန္ေအာင္ ေကာင္းသြားရသည္ ။

မၿမေသြး ပါးစပ္ထဲကို ထိုးထိုးေညွာင္႕လိုက္မိသည္ ။ အေတာ္ၾကာေအာင္ စုတ္ေပးၿပီးတဲ႕ေနာက္ မၿမေသြးသည္ ေဂြးစိႏွစ္လံုးကိုလည္း လ်ာနဲ႕ ယက္ေပးၿပန္သည္ ။ ၿပီးမွ “ ကဲ လိုးမယ္ဟာ….မညွာနဲ႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသာ ေဆာင္႕..ငါ တအား ယားေနတယ္….” လို႕ ေၿပာလိုက္သည္။ ပူစီလည္း လိုလားေနတဲ႕ မၿမေသြးကို အပီ လိုးၿပီ ။ တဖတ္ဖတ္ အသံေတြနဲ႕ မၿမေသြးရဲ႕ ညည္းသံေတြ ညအေမွာင္ထဲ ထန္းရည္တဲ အတြင္းပိုင္းကေန ထြက္ေနသည္။ မၿမေသြးရဲ႕ ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးကို ကိုင္ဆြဲညွစ္ထားရင္း ဒလၾကမ္း ေဆာင္႕ထည္႕သည္ ။ “ အား….ရွီး…….အိုး……အား…..ေကာင္းတယ္…..လိုး…လိုး….ပူစီ..ေဆာင္႕…ေဆာင္႕…တအား..တအား…..” လို႕ မၿမေသြး ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ ေၿပာေနရင္း ဖင္ၾကီးေတြကို ေ၀႕ကာေ၀႕ကာ နဲ႕ လွည္႕ေပးေနသည္ ။ ပူစီက မၿမေသြး စိတ္ၾကိဳက္ အပီအၿပင္ ေဆာင္႕ေပးသည္ ။ လီးကလည္းၾကီး အားကလည္းသန္နဲ႕မို႕ မၿမေသြး တအား ၾကိဳက္သည္ ။ ဒါေၾကာင္႕လည္း ပူစီ႕ကို တခါလိုးဖူးသြားၿပီးေနာက္ စြဲသြားရၿပီး ထပ္ေပးမိတာပါ ။ “ ဖြတ္..ဖြတ္…ဖြတ္……အား……အား…..အားရွီး…..အိုး…ေကာင္း..ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္….လိုး……လိုး….” အသားကုန္ၾကံဳးလိုးပစ္လိုက္တာ မၿမေသြးလည္း ၿပီး သူလည္း ေရွ႕ဆင္႕ေနာက္ဆင္႕ ၿပီးသြားရသည္ ။ “ အီး…..တအားေကာင္းတာဘဲ ပူစီရယ္….” မၿမေသြးလည္း သူ႕အိမ္ၿပန္ ပူစီလည္း ရြာသူၾကီး ဦးဘိုၾကီး အိမ္ကို ခပ္သုတ္သုတ္ သြားလိုက္သည္ ။ “ ဟာ..ပူစီ….မင္း မလာေတာ႕ဘူး မွတ္လို႕….အာလူးကိုေတာင္ ေခၚေတာ႕မလို႕…” “ ဟီး….နဲနဲ ေနာက္က်သြားတယ္..သူၾကီး….” ဦးဘိုၾကီးက ေၿခာက္ေတာင္႕ထိုး လက္ႏွိပ္မီး တေခ်ာင္း ထုတ္ေပးသည္ ။ “ ဟိတ္ေကာင္ေလး..မင္း မနက္က် ဒီလက္ႏွိပ္မီးကို ငါ႕အိမ္ကို ၿပန္လာပို႕ဖို႕ မေမ႕နဲ႕ေနာ္..မေပ်ာက္ေစနဲ႕..” “ စိတ္ခ်ပါ သူၾကီး….”းဦးလူထုန္ “ ပူစီ….ငါ႕လွံပါ လိုရမယ္ရ ယူသြားအံုး …” ဦးဘိုၾကီးက လွံတေခ်ာင္းကိုပါ လွမ္းေပးေနလို႕ ပူစီ ယူလိုက္ရသည္ ။ ရီရီထုန္တို႕ အိမ္ဖက္ကို သူ သြားၿပီ ။ စိတ္ေတြက လွဳပ္ရွားေနသည္ ။ ရီရီထုန္နဲ႕ ဘာေၿပာၾကမလဲ ။ အင္း…ၾကည္ ၿဖဴရင္ေတာ႕ ဖက္နမ္းပစ္မည္ လို႕ စဥ္းစားေနသည္ ။ ေခြးတေကာင္က စူးစူး၀ါး၀ါး ထိုးေဟာင္လိုက္လို႕ ပူစီ ပါးစပ္က ရွဴးလို႕ ေအာ္ရင္း လွံနဲ႕ ရမ္းလိုက္သည္ ။မၿပီးေသးတဲ႕ စည္းရိုး ၿပင္ေနတဲ႕ေနရာကေန ပူစီ ၿခံထဲကို ၀င္လိုက္သည္ ။ ၿခံနဲ႕အိမ္ၾကီးသည္ မဲေမွာင္ တိတ္ဆိတ္ေနသည္ ။ ႏြားတင္းကုတ္ေဘးကေန ၿဖတ္ၿပီး စပါးက်ီၾကီးဆီကို ေလွ်ာက္ သြားတဲ႕အခ်ိန္ အိမ္ၾကီးဖက္က ေလွ်ာက္လာတဲ႕ ရီရီထုန္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ရီရီထုန္ အနားကို ေရာက္လာေတာ႕ လက္ကေလးကို ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ ရီရီထုန္က ဆတ္ကနဲ ေမာ႕ၿပီး ၾကည္႕သည္ ။ “ လာ…ရီရီ…” လို႕ တိုးတိုးေလး ေၿပာလိုက္ၿပီး စပါးက်ီၾကီးရဲ႕ အေနာက္ထဲကို ေခၚသြားလိုက္သည္။ “ ပူစီ….ဘာ…ဘာလုပ္မလို႕လဲ….” “ နင္ဘဲ ငါနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စကားေၿပာခ်င္လို႕ဆို…ဒါေၾကာင္႕ လူမၿမင္ႏိုင္တဲ႕ ေဟာဒီေခ်ာင္ ထဲကို ေခၚလာတာေလ…” “ ေအး..အငယ္မက ငါတို႕ စကားေၿပာၾကရင္ ၀င္၀င္ရွဳပ္တယ္ ..ဒါ..ဒါေၾကာင္႕..ငါ..ငါ…” “ ေအးပါ..ငါသ္ပါတယ္..ငါ လဲေလ..ငါကလဲ………” “ ဘာလဲဟယ္…ေၿပာေလ…” “ ငါကလည္း နင္႕ကို ခုလို ေတြ႕ခ်င္ေနတာ…သိလား…” “ ဘာလို႕ ေတြ႕ခ်င္တာလဲ…” “ နင္က သိပ္လွတာဘဲဟာ…ငါ အဲဒါ ေၿပာခ်င္လို႕..” “ အာ..ငါ မလွပါဘူး..အပိုေတြ ေၿမွာက္မေနနဲ႕..ပူစီ….”ွာက “ နင္ တကယ္လွတာ….အင္း..ငါ နင္႕ကို ခ်စ္တယ္ဟာ..အရမ္းဘဲ….” “ အို…ပူစီ…” ပူစီက ရုတ္တရက္ ဆြဲဖက္လိုက္လို႕ ရီရီထုန္သည္ ပူစီ႕ရင္ခြင္ထဲကို ေရာက္သြားရသည္ ။

ေယာက်္ားတေယာက္နဲ႕ အခုလို ရင္ခ်င္းအပ္ အေနအထားမ်ိဳး ရီရီထုန္ တခါမွ မၾကံဳဘူးေသး ။ ရီရီထုန္ရဲ႕ ရင္မို႕မို႕တင္းတင္းေတြက ပူစီ ရဲ႕ ရင္ဘတ္နဲ႕ တသားထဲက်ေအာင္ ကပ္သြားသည္ ။ “ နင္ ငါ႕ကို ၿပန္ခ်စ္ပါဟာ..ရီရီ…..ေနာ္…ေနာ္…..” ပူစီက ရီရီထုန္ရဲ႕ မ်က္ႏွာအနွံ႕ နမ္းရွံဳ႕ရင္း တတြတ္တြတ္္နဲ႕ ေၿပာသည္ ။ ရီရီထုန္လည္း စိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားလြန္းလို႕ တုန္ေနသည္ ။ ပူစီရဲ႕ လက္ေတြက ရီရီထုန္႕ ခါးေလးကေန ဆြဲဖက္ထားတာ ရီရီထုန္ ရုန္းထြက္ ဖို႕ ၾကိဳးစားေပမယ္႕ မရဘူး ။ “ လႊတ္ပါ ပူစီရယ္…နင္က တအား ၾကမ္းတာဘဲ…” “ မလႊတ္ဘူး…လႊတ္ေစခ်င္ရင္ ခ်စ္တယ္လို႕ ၿပန္ေၿဖ….” “ ငါ..ငါ..မသိဘူး….ေၾကာက္တယ္….ငါေၾကာက္တယ္…..” ပူစီက ရီရီထုန္ရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေလးကို ငံုစုတ္လိုက္သည္ ။ ပူစီသည္ ႏိုင္ငံၿခား ဗီဒီယိုေတြ ၾကည္႕ၿပီး ေယာက်္ားက မိန္းမကို ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ေတ႕စုတ္တဲ႕အခန္းေတြကို အားက်ၿပီး အဲလိုမ်ိဳး စမ္းခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ။အခု အခါအခြင္႕ သင္႕တံုး စမ္းလုပ္ၾကည္႕လိုက္တာ ။ ရီရီထုန္လည္း သူ႔အထိအေတြ႕ေတြမွာ သာယာေနတာကို ပူစီ ေတြ႕ရလို႕ စိတ္အားေတြ တက္လာၿပီး လက္ေတြကလည္း ရီရီထုန္႕ တင္ပါးအိအိေတြကို ကိုင္လိုက္သည္ ။ ရီရီထုန္လည္း ပူစီ႕ကို တဖက္သပ္ သေဘာက် ၾကိဳက္ေနတဲ႕သူ ဆိုေတာ႕ ပူစီရဲ႕ အေတြ႕အထိေတြ ေခၚေဆာင္ရာကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ပါသြားမိ ရၿပီ ။ “ ငါ႕ကို ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လား..” “ နင္ကလဲဟာ..နင္႕ကို အခုလို ညဖက္ၾကီး လူကြယ္ရာမွာ ခ်ိန္းကထဲက နင္ သေဘာေပါက္လိုက္ဖို႕ ေကာင္းတယ္ ပူစီရယ္…” “ ဒါဆို နင္ ငါ႕ကို ၿပန္ခ်စ္တယ္ေပါ႕..ဟုတ္လား…” ရီရီထုန္က ေခါင္းေလး ဆတ္ၿပသည္ ။ “ ဟာ…၀မ္းသာလိုက္တာ ရီရီရယ္…” ပူစီက ရီရီထုန္ကို နမ္းၿပန္သည္ ။ လက္ေတြကလည္း တင္ပါးအိအိေတြကို ဆုပ္ညွစ္ကိုင္တြယ္သည္ ။ ရီရီထုန္႕ ရင္သားတင္းတင္းေတြနဲ႕ ရင္ခ်င္းအပ္ထားရတာေၾကာင္႕လည္း ပူစီ႕စိတ္ေတြ တအားကို ထၾကြေနၿပီး ေပါင္ၾကား က ငပဲတန္က ၿမဴးထလာသည္ ။ မာေတာင္လာသည္ ။ စပါးက်ီအေနာက္ဖက္ စပယ္ရံုၾကီး အကြယ္က ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚကို ထိုင္ခ်လိုက္ၾကၿပီး ရီရီထုန္နဲ႕ ပူစီသည္ ကာမ စိတ္ေတြ ဖံုးလႊမ္းေနၾကၿပီမို႕ ေရွ႕ကို တခုၿပီးတခု တိုးလို႕ တိုးလို႕ တက္ေနၾကၿပီ ။ ပူစီသည္ မိန္းမ အေတြ႕အၾကံဳ ရွိေနတဲ႕ေကာင္မို႕ ရီရီထုန္ကို စိတ္မၾကြၾကြေအာင္ ဆြေပးေနၿပီ ။ သူ႕ရဲ႕ အႏွဴးအႏွပ္ေတြေၾကာင္႕ ရီရီထုန္သည္ ထမိန္ေတြ ကြက္စိုသြားရေအာင္ဘဲ အဂၤါစပ္ထဲက ကာမေရွ႕ေၿပး အရည္ေတြ တအား စိမ္႕ထြက္ေနသည္ ။ ပူစီ႕လက္ေတြက ရီရီထုန္႕ ထမိန္ထဲ ေရာက္ေနၿပီး အေမႊးေလးေတြ ဖံုးေနတဲ႕ အဂၤါစပ္ေဖါင္းေဖါင္းၾကီးကို ကိုင္စမ္းေနသည္ ။ အရည္ေတြ စိုစိုရႊဲေနတာကို စမ္းမိလို႕ ရီရီထုန္ စိတ္ေတြ ထေနၿပီ ဆိုတာကို ပူစီ သိလိုက္သည္ ။ “ ပူစီရယ္….ေတာ္….ေတာ္ေတာ႕ဟာ…..ငါ..ငါတို႕ တအား လြန္မိေနၿပီ ထင္တယ္ …..” ပူစီက သူ႕ပုဆိုးကို ေၿဖခ်ၿပီး မာေတာင္ေနတဲ႕ လိင္တန္ပူေႏြးေႏြးၾကီးကို ရီရီထုန္႕လက္ထဲကို အတင္း ဆြဲထည္႕ေပးေတာ႕ ရီရီထုန္လည္း ေၾကက္လန္႕တၾကား အသိ၀င္လာၿပီး ပူစီ႕ရင္ခြင္ထဲက အတင္း ရုန္းထြက္လိုက္သည္ ။

ဒါေပမယ္႕ ပူစီရဲ႕ သန္မာတဲ႕ လက္ေတြက ရီရီထုန္႕ကို သူ႕အနားက ထြက္သြားခြင္႕ မၿပဳဘူး ။ သူ အတင္း ကိုင္ ခိုင္းတာနဲ႕သူ႕လိင္တန္ၾကီးကို ကိုင္ရၿပန္ၿပီး သူပြတ္ခိုင္းသလို ေရွ႕နဲ႕ေနာက္ ပြတ္တိုက္ေပးရသည္ ။ သူကလည္း ရီရီထုန္႕ အဂၤါစပ္ကို ပြတ္ေပးေနသည္ ။ နင္ ငါ႕ကို ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လားဟင္ …ရီရီ…. ရီရီထုန္လည္း ေခါင္းညွိမ္႕ၿပရင္း  ခ်စ္တယ္ ပူစီ….လို႕ ေၿဖလိုက္သည္ ။ ပူစီက ရီရီထုန္႕ကို ကြပ္ပ်စ္ေပၚကို ဆြဲလွဲခ်လိုက္သည္ ။ “ အို႕..အေမ႕…ပူစီ…ဘယ္လိုၿဖစ္…..” ပူစီရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြက ရီရီထုန္ရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို ဖိကပ္စုတ္လိုက္လို႕ ရီရီထုန္ ဆက္မေၿပာႏိုင္ေတာ႕ ။ ပူစီ႕လက္ေတြက ရီရီထုန္႕ အ၀တ္ေတြကို လွန္တာလွန္ ခြ်တ္တာခြ်တ္ေနရင္း ဆူတင္းမို႕ေမာက္တဲ႕ ရင္စိုင္ေတြကို ဆုပ္နယ္ေနသည္ ။ ပူစီ႕ခါးမွာ ပုဆိုး မရွိေတာ႕ဘူး ။ မာေက်ာရွည္လ်ားတဲ႕ လိင္ေခ်ာင္းၾကီးက ရီရီထုန္႕ ဘိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ေလးကို လာထိကပ္ေနသည္ ။ ပူေႏြးေႏြး လိင္ေခ်ာင္းရဲ႕ အထိအေတြ႕က ရီရီထုန္႕ကို ေၿခာက္ၿခားေစသည္ ။ ေယာက်္ားနဲ႕ တခါမွ မၾကံဳဖူးေသးတဲ႕ အပ်ိဳစစ္စစ္ေလးမို႕ သည္လို လိင္တန္ၾကီးနဲ႕ ထိေတြ႕ေနရတာနဲ႕တင္ ေပါင္ ၾကားက ေရႊၾကဳတ္က တဖ်န္းဖ်န္းနဲ႕ အရည္ေတြ စိုစိုရႊဲေနရၿပီေလ ။ ပူစီက ၿမဳပ္ေနဆဲ ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို စို႕ေပးသည္ ။ တင္းမာေနၾကတဲ႕ ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြ ေခါင္းေထာင္ထလာၾကသည္ ။ ပူစီ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြက ႏို႕သီးေလးေတြကို ညွပ္ဆြဲယူေနသည္ ။ ရီရီထုန္သည္ အေတြ႕အထိေတြေၾကာင္႕ တအင္းအင္း ညည္းရင္း ပူစီ႕ကို တြန္းပစ္ေနတဲ႕ လက္ေတြက ပူစီ႕ကိ ဖက္တြယ္ေနၾကၿပီ ။ ပူစီရဲ႕ လက္တဖက္က ရီရီထုန္ရဲ႕ ေရႊၾကဳတ္ကို အပီအၿပင္ ပြတ္ေနသည္ ။ အရည္ေတြ ရႊဲရႊဲစိုေနတာေၾကာင္႕ ပူစီ ရဲ႕ လက္ညွိဳး အထဲကို ထိုးသြင္းလို႕ ရသြားသည္ ။ ပူစီက လက္ညွိဳးကို အသြင္းအထုတ္ေတြ လုပ္လိုက္ အထဲမွာေမႊေႏွာက္လိုက္နဲ႕ လုပ္သည္ ။ “ ပူစီ..ငါ႕ကို မေနတတ္ေအာင္ လုပ္ေနတာလားဟာ….ဟင္းအင္း…..” ရီရီထုန္လည္း ပူစီရဲ႕ ကလိခ်က္ေတြေၾကာင္႕ ေရႊၾကဳတ္ထဲက တအား ယားတက္လာသည္ ။ ခံခ်င္စိတ္ေတြ အရမ္း ၿဖစ္လာသည္ ။ သူတို႕အိမ္မွာ ထမင္းခ်က္ဖို႕ လာကူခဲ႕တဲ႕ မေရႊက ရည္းစားနဲ႕ ၿဖစ္တာေတြကို ရီရီထုန္ကိုေၿပာၿပခဲ႕ဖူးလို႕ ေယာက်္ားနဲ႕ မိန္းမ ကာမစပ္ယွက္တာကို ၾကားဖူးခဲ႕သည္ ။ မေရႊလည္း ဘိုက္ၾကီးၿပီး သူတို႕အိမ္မွာ ဆက္မလုပ္ေတာ႕ ။

အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ရီရီထုန္သည္ လိုးၿခင္းကို စိတ္၀င္စားေနခဲ႕သည္ ။ အခုေတာ႕ ပူစီနဲ႕ လက္ေတြ႕ လုပ္ၿဖစ္ေတာ႕မည္ ။ ပူစီက သူ႕လိင္တန္ေခ်ာင္းကို အရင္းက ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ရီရီထုန္႕ ေရႊၾကဳတ္အကြဲေၾကာင္း အတိုင္း အေပၚေအာက္ စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ ပြတ္တိုက္သည္ ။ သည္ အေခ်ာင္းၾကီးသည္ ရီရီထုန္ရဲ႕ ရသာဖူး ေစာက္စိေလးကို အတင္းၾကီး ပြတ္သြားတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ဆိုေတာ႕ ရီရီထုန္မွာ အို…အို….အို…လို႕ ေအာ္ရင္း ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို ၿဖဲကားေပးၿပီး ပူစီ႕အလိုးကို ငံ႕လင္႕ေစာင္႕စားေနရၿပီ ။ ပူစီလည္း အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ႕ ။ ရီရီထုန္ တအား ထန္ေနၿပီ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္သည္ ။ လိင္တန္ေခ်ာင္းကို ေရႊၾကဳတ္ေပါက္ထဲ ေတ႕ၿပီး ဖိသြင္းထည္႕လိုက္သည္ ။ ရီရီထုန္လည္း အေမ႕လို႕ ေအာ္ရင္း ပူစီ႕ကို တအားဖက္လိုက္သည္ ။ ေရႊၾကဳတ္ထဲကို တုတ္ခိုင္ၿဖိဳးတဲ႕ ပူစီရဲ႕ လီးငပဲၾကီး တစ္လစ္ၾကီး ၀င္ေနၿပီ ။ ပူစီက အသြင္းအထုတ္ေတြ ဆက္တိုက္ လုပ္ေပးသည္ ။ ဒစ္လံုုးၾကီး ပတ္ကနဲပတ္ကနဲ အသံနဲ႕ အထဲကို တထစ္ထစ္နဲ႕ ၀င္သည္ ။ “ အို…..အား….အား……အား…..အင္း..အင္း….” ရီရီထုန္တေယာက္ လီးဆိုတဲ႕ အရသာကို လက္ေတြ႕ သိေနရၿပီ ။ ပူစီကေတာ႕ ဖိဖိသြင္းရင္း ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးကို ဆုပ္နယ္လိုက္ စို႕လိုက္နဲ႕ …။ ဖုန္းၿမည္သံေၾကာင္႕ ပူစီသည္ အတိတ္က ဇာတ္လမ္းေတြကို ၿပန္လည္ ၿမင္ေယာင္ စဥ္းစားေနရာက ဖ်တ္ကနဲ သတိ၀င္လာသည္ ။ ဖုန္းေခၚတာက ေမာ္ေမာ္လတ္…( သို႕မဟုတ္ ) ကိုလတ္……ျပီး ။