ခံခ်င္​ေနတဲ့အပ်ိဳႀကီး

“ အပ်ိဳႀကီး…….အပ်ိဳႀကီးေရ…
ဟု က်ယ္ေလာင္ က်ယ္ေလာင္ အသံေပး၍ ေဒၚနီမာ ဝင္လာသည္..။
“ ေအာ္……ဘယ္သူလဲလို့… မမမာ….လာေလ…ထိုင္….”
သိလၽွက္ႏွင့္ ဧည့္ဝတ္စကားဆိုကာ ဖိတ္ေခၚလိုက္သည္..။ ေဒၚနီမာက ေယာက္်ားလုပ္စာ ထိုင္စား၊ အတင္းေျပာ အိမ္လည္၊ ဒါသည္သာ သူမအလုပ္..။ ေအာင္သြယ္က ဝါသနာ ႀကီးလိုက္ေသး..၊ အပ်ိဳေလး…အပ်ိဳျဖန္းေတြဆို ေဒၚနီမာႏွင့္ ၾကာၾကာမေနရဲ..။
ေအာင္သြယ္လုပ္ရင္လုပ္၊ မလုပ္ရင္ လင္ကိစၥ သားကိစၥေတြကို တစ္တစ္ခြခြ ၿမိန္ေရယွက္ေရ ေျပာတတ္သည္..။ ဝါသနာႀကီးေသာ ၿမီးေကာင္ေပါက္မေလးေတြကေတာ့ ရွက္တတ္ေသာ အမူအယာျဖင့္ ေဒၚနီမာ ေျပာေသာ မစားရဝခမန္း ျခင္ေထာင္ဇာတ္လမ္းေတြကို ဖုတ္လွိုက္ ဖုတ္လွိုက္ႏွင့္ ရင္တခုန္ခုန္ အာသာမေျပ နားေထာင္ခ်င္တတ္ၾကသည္..။

ေဒၚနီမာက မခင္သက္ေဘးမွ ဖင္ထိုင္ခုံ တစ္လုံးကို ဆြဲယူၿပီး နံရံ၌ မွီကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့… သိလၽွက္ႏွင့္ ၾကက္သားေတြလားဟု ေမးလိုက္ေသး၏။
“ ဟုတ္တယ္…မမမာေရ… ဒီေန႔ စေနေန႔ဆိုေတာ့ သင္တန္းတက္ေနတဲ့ ေဆြေဆြတို့ လာမွာမို့ ဟင္းေကာင္းေလး ခ်က္ေကၽြးခ်င္လို့ ဆိုပါေတာ့….”
“ ေအာ္….ဟုတ္ပါ့..၊ ေကာင္းပါ့….၊ ဒါနဲ႔ ထားအိေလးေကာ မေတြ႕ပါလား…”
“ ထားအိ သူတို့ ကုမၸဏီကိစၥနဲ႔ မႏၲေလးတဲ့..၊ အခုမနက္ပဲ ထြက္သြားတယ္…ေလ…”
“ ဟင္….ဒါဆို..အိမ္မွာ အပ်ိဳႀကီး တစ္ေယာက္တည္း ေပါ့…”
“ အင္း…အပ်ိဳႀကီးတို့ပဲ ေကာင္းတယ္..၊ လင္ယူသားေမြး ကိစၥလဲ မလုပ္မရွုတ္ေတာ့ဘူး..၊ ကိုယ့္ဘာသာ တစ္ေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနာ္.. စားခ်င္မွ ကိုယ္ႀကိဳက္သလို…..ဟင္းဟင္း…”
ဟု အကဲစမ္းသည့္အေနျဖင့္ ဆိုလိုက္သည္..။ အပ်ိဳႀကီး က ဘာမွ မေျပာပဲ ေအာက္ငုံ႔၍ ခုတ္ထစ္စရာ အသားမ်ားကို သာ ေရြးရင္း ျပဳံးေနလိုက္သည္..။ အတြင္းခံမပါပဲ စပို့ရွပ္ အိအိတိုတိုကိုသာ ဝတ္ထားသမို့ ရင္သားမ်ား အထင္းသား ပုံေပၚေနကာ အသားတုံးကို ခုတ္လိုက္တိုင္း တုန္တုန္ .. တုန္တုန္ႏွင့္ လွုပ္ခါေနေသာ မခင္သက္၏ နို့ႀကီးႏွစ္လုံးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း …
“ ဝါကၽြတ္ေတာ့မယ္ေနာ္… ”

ဟု မဆီမဆိုင္ ဆိုေလသည္..။ အပ်ိဳႀကီးက …အင္း ဟု သံေယာင္လိုက္၏..။ ေအးေလ… အပ်ိဳႀကီးဘဝနဲ႔ ေနတာပဲ ေကာင္းတယ္ မသက္ေရ… သိလား..၊ ေယာင္လို့မ်ားေတာ့ လင္ယူမယ္ စိတ္မကူးေလနဲ႔…”
“ ဟင္း….မမမာက ေကာင္းတာက် ထည့္မေျပာဘူး..ခ်န္ထားတယ္..”
ေဒၚနီမာ ဆင္ေသာ အကြက္ထဲသို့ တည့္တည့္ႀကီး ဝင္လိုက္သည္..။ ေဒၚနီမာက ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ ဟန္႔လိုက္ကာ…
“ ေအးေလ… ေကာင္းတာေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့..ဒါေပမယ့္ ခဏပါ…မသက္ရယ္..၊ ေကာင္းတာကေတာ့ မသက္လည္း အပ်ိဳႀကီးေပမယ့္ ဟင္းဟင္း…..”
“ အလိုေတာ္… မမမာေနာ္….ဟင္း………”
“ သေဘာေျပာတာပါေတာ္၊ ခုကာလ… အပ်ိဳႀကီး အပ်ိဳႀကီး ေပါင္လွန္ၾကည့္ လီးရာခ်ည္း…ဆိုတဲ့ အထဲမ်ား ကိုယ့္ညီမ ပါမလားလို့ပါ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မသက္ကိုမို့ ေျပာရအုံးမယ္၊ ဒီမယ္…ပါေတာ့ေကာ ဘာျဖစ္ေသးလဲ ေအ..ေနာ္…၊ ဘယ္သူမွ မသိၿပီးတာပဲဟာ..ကိုယ္တို့ကေတာ့ ရွင္းရွင္းပဲ ဒါမ်ိဳးဆို လက္မေႏွးထဲကပဲ…၊ ကိုယ္တို့မ်ား ဆိုေလ ဒီမယ္…ဒီမယ္… ဒါသာၾကည့္..(၁၄) ႏွစ္သမီးကထဲက အေတြ႕အၾကဳံ ရွိခဲ့တာ.. ”
ေျပာေျပာဆိုဆို သူ႔ေပါင္ၾကား ပုတ္ပုတ္ျပသည္..။
ေဒၚနီမာ၏ သဘာဝကို မႀကိဳက္လွေသာ္လည္း ဒီတစ္ခါေတာ့ အပ်ိဳႀကီးကိုယ္ႏွိုက္က စိတ္ပါသလိုလိုမို့ သူေျပာသမၽွ ေမွး၍ နားေထာင္ေနလိုက္သည္..။
“ မသက္… ဘယ္လိုမွ ေတာ့ မေအာင္းေမ့နဲ႔ေနာ္.. မိန္းမခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာလို့ ေျပာတာ…၊ မသက္ ဆႏၵရွိရင္ ေျပာ..၊ မမမာက ပိုင္တယ္၊ ပိုင္တဲ့ ေယာက္်ားေတြ အမ်ားႀကီး … ငယ္ငယ္လား၊ ရြယ္တူလား၊ ဦးဦးအရြယ္လား၊ ေျပာ… အေပ်ာ္လဲရတယ္၊ ေရရွည္လဲ ရတယ္.. ရည္ရြယ္ထားရင္ လက္ထပ္ခ်င္လဲ ရတယ္ သိလား…”
ဟု တစ္ေယာက္ေယာက္ ၾကားသြားမည္ကို စိုးရိမ္ဟန္ျဖင့္ အသံကို အုပ္၍ ေျပာေလသည္..။

“ ရပါတယ္…မမမာရဲ့……”
“ ဘာ…ရပါတယ္…ဟုတ္လား…၊ အပ်ိဳႀကီး၊ ေခၚခဲ့လို့ ရပါတယ္လားဟင္…”
“ ဟုတ္ပါဘူး…. မမမာရဲ့.. ဒီလိုပဲ ေနေနက်ပဲ ဥစၥာ…”
“ အဲဒါေျပာတာေပါ့… မသက္တို့ ..အဲဒါေတြ ခက္တာ၊ ဒီမယ္ .. မမမာကို မယုံလို့လား..”
“ ဟုတ္ပါဘူး… ေအးေဆးပဲ ေနခ်င္လို့…”
“ ျဖစ္ရၿပီ.. ဒီမယ္… မသက္က အပ်ိဳႀကီးဆိုေပမယ့္ တကယ့္ကို လုံးႀကီးေပါက္လွႀကီးမို့ ကိုယ္တို့က ေျပာတာ..၊ ဒီအတိုင္းႀကီး ပစ္ထားလိုက္ေတာ့မွာလား… ၊ ႏွေမ်ာစရာ….”
မခင္သက္က ေဘးသို့ စင္သြားေသာ ၾကက္သားတုံးကို မမွီမကမ္း လွမ္းဆြဲလိုက္ရာ ေစာင္းလဲမလို ျဖစ္သြားၿပီးမွ ထိုင္ခုံေပၚ ဖင္ထိုင္ရင္း က်န္ေသာ အသားေတြကို ခုတ္ေနျပန္သည္..။
လဲမလိုလို ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ သူမ၏ ထမီက ဖရိုဖရဲ အနားစ ပုံပ်က္သြားကာ ျပန္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေအာက္စလြတ္၍ ေနေတာ့သည္..။ လက္မွာလဲ ဟင္းကိုင္ေနခိုက္မို့ ေပပြေနသည္..။ ျပင္မထိုင္အား…။
ေဒၚနီမာက ေဟာင္းေလာင္းႀကီး ေပၚေနေသာ မခင္သက္ ေပါင္ခြၾကားကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲက ျပဳံးမိသည္..။ မခင္သက္ကေတာ့ သိဟန္မတူ..၊ သိလည္း မိန္းမခ်င္းမို့ အေရးမႀကီးသလို ဆက္ေနလိုက္ဟန္ တူပါရဲ့..။

ဝါဝင္းေသာ ေပါင္တြင္းသားႏွစ္ဖက္ကို အလင္းေရာင္ျဖင့္ အထင္းသား ျမင္ေနရသည္..။ ေစာက္ဖုတ္ကို အပီအျပင္ မျမင္ရေသာ္လည္း ေစာက္ခုံႏွင့္ ေစာက္ေမႊးေတြကိုေတာ့ မဲမဲခ်ိတ္ခ်ိတ္ လိမ္လိမ္ရွုတ္ရွုတ္ႀကီး ေတြ႕ေနရသည္..။ ဟင္းခ်က္ေနရင္း ေဒၚနီမာက စကားလုံးျဖင့္ လာၿပီး ဆြခဲ့သည္မို့ ၾကဳံဖူးခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္တို့ကို ေတြးမိရင္း မခင္သက္တစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္တည္း ရင္ဖိုေနမိရေတာ့သည္..။
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
တစ္မနက္လုံး အခ်က္အျပဳတ္ ကိစၥမ်ားႏွင့္ နပမ္းလုံးေနရသည္..။ မီးဖိုေခ်ာင္ကိစၥေတြ ၿပီးသြားကာမွ ေလၽွာ္ဖြပ္စရာေတြ ေလၽွာ္ဖြပ္၊ ေရခ်ိဳးၿပီး သနပ္ခါးေလး ဘာေလး လူးရန္ မွန္တင္ခုံေရွ႕ ထိုင္ျဖစ္ရေတာ့သည္..။
ရင္ရွားထားေသာ ေရစိုထမီကို လဲလိုက္ၿပီး အေျခာက္လဲလိုက္သည္.။ ဝတ္ၿပီးကာမွ ထမီကလည္း ကြဲထားတာ အႀကီးႀကီး..။ မတတ္နိုင္..၊ ဘယ္သူရွိတာမွတ္လို့…။ ထမီအကြဲကို လွည့္ဝတ္လို့လဲ မလုံ..၊ အကြဲက ႏွစ္ကြဲ၊ ေရွ႕ပို့ေတာ့ ေနာက္က မလုံ၊ ေနာက္ပို့ေတာ့ ေရွ႕ကမလုံ၊ ကဲဟယ္..ဟု ဆိုကာ ေရွ႕ေနာက္ တစ္ကြဲစီ ပို့ရင္း ရင္ရွားလိုက္သည္..။ ၿပီး.. သနပ္ခါး ေသြးလိုက္၏။ မ်က္ႏွာကို လူးၿပီး ကိုယ္လုံးကို လူးရန္ ထမီစကို ျဖည္ခ်လိုက္သည္..။
ဖြံ့ၿဖိဳးဝိုင္းစက္ေသာ နို့ႀကီးႏွစ္လုံးက ခန္႔ခန္႔ႀကီး ေပၚလာ၏။ မွန္ထဲမွာ ေဖြးေဖြးမို့မို့ႀကီး ျပဴထြက္ေနေသာ ကိုယ့္နို့ႏွစ္လုံးကို ေငးစိုက္ေနရင္းက ေက်ာက္ျပင္ေပၚမွ သနပ္ခါးကို လက္ဝါးျဖင့္ ပြတ္၍ ဆြဲလိုက္ကာ လက္ေမာင္းသား အိအိႏွင့္ ေက်ာျပင္ ဂုတ္သားေတြကို လူးေနခိုက္… ရွပ္ရွပ္..ရွပ္ရွပ္ ေျခသံက ေပၚလာျပန္၏။

“ အင္း……..မမမာတစ္ေယာက္ ေျပာရတာ အားမရေသးလို့ တစ္ခါလာျပန္ၿပီ ထင္ပါရဲ့..”
ဟု ေတြးရင္း ကုန္သြားေသာ သနပ္ခါးအတြက္ ေနာက္တစ္ေက်ာ့ ေသြးလိုက္ျပန္သည္..။
ေျခသံက အခန္းဝ၌ ရပ္သြား၏။ ထိုေျခသံသည္ မခင္သက္ ထင္ထားသလို ေဒၚနီမာ၏ ေျခသံ မဟုတ္ဘဲ ပိုင္စိုး၏ ေျခသံဟု သိခဲ့လၽွင္ မခင္သက္တစ္ေယာက္ ဤသို့ ပရမ္းပတာႀကီး ေနမည့္ပုံ မေပၚပါ..။
ခုေတာ့… သူတို့ႏွစ္ေယာက္ ၾကဳံရျပန္ေခ်ၿပီ..။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္………..။
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ပိုင္စိုးသည္ အရင္တစ္ခါ ၾကဳံခဲ့ဖူးသည္မို့ ဒီတစ္ခါ ဘာသံမွ မေပးေတာ့ဘဲ ဝင္လာခဲ့သည္..။ စင္စစ္ ပိုင္စိုး မရိုးသား…၊ မရိုးသားျခင္းက ယခု ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ဂုဏ္ျပဳေလၿပီဟု ဆိုရမည္လား မသိ၊ တံခါးဝသို့ ပိုင္စိုး အေရာက္ မခင္သက္တစ္ေယာက္ ေခါင္းကိုငုံ႔၍ စိတ္ပါလက္ပါ သနပ္ခါး ေသြးေနသည္..။
အသံမေပးေသးဘဲ ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ေနမိ၏။ ေဒၚခင္သက္က ေရွ႕ကိုသာ အားစိုက္ၿပီး ေသြးေနသည္မို့ ပိုင္စိုး ေရာက္ေနတာ မသိ၊ သူမ၏ ထမီအကြဲထဲမွ မို့အစ္ ျပဴထြက္ေနေသာ ညာဘက္ျခမ္း တင္သားေဖြးေဖြးႀကီးႏွင့္ အားစိုက္၍ ကုန္းေသြးလိုက္တိုင္း လွုပ္လွုပ္ေနေသာ မွန္ထဲမွတဆင့္ ျမင္ရေသာ နို့ႀကီးႏွစ္လုံးကို ပိုင္စိုး ေငးၾကည့္ေနရင္း အာေခါင္မ်ား ေျခာက္လာပါေတာ့သည္..။
ခဏၾကာမွ ေဒၚခင္သက္တစ္ေယာက္ စိတ္ကူးဝင္သည္..။ ေစာေစာက ေျခသံၾကားပါတယ္ဟု ေတြးမိရင္း ေခါင္းကို ဆတ္ခနဲအေမာ့၊ မွန္ရိပ္ထဲ ေပၚလာေသာ ပိုင္စိုး၏ မ်က္ႏွာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။

မခင္သက္ ျပာျပာသလဲ ျဖစ္သြားကာ ေပါင္ရင္းအထိ ေလၽွာက်ေနေသာ ထမီကို ကမန္းကတန္း ေကာက္ဝတ္သည္..။ သို့ေပမယ့္ … ျဖစ္သလိုႀကီး…။
“ ေမာင္….ေမာင္..ပိုင္စိုး…ဘယ္….ဘယ္တုံးက………”
ဟု ပလုံးပေထြး ေရရြတ္သလိုႀကီး ေမးလိုက္ရင္း … ဒိန္းဒိန္းခုန္သြားေသာ ရင္ကို ၿငိမ္သြားေအာင္ ႀကိဳးစားရသည္..။
“ ခု…ခုပဲ..ေဒၚ…အဲေလ… မမသက္…ဒီေန႔ ေဆြေဆြ႕ သြားေခၚရင္း လမ္းလဲၾကဳံေနတာနဲ႔ ဒီ…ဒီကို ဝင္လာတာပါ…”
ဟု ပိုင္စိုးကလည္း အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ ဆိုေလသည္..။
မခင္သက္တစ္ေယာက္ ပိုင္စိုးေရွ႕၌ မလုံမလဲ အဝတ္ျဖင့္ ရင္ခုန္လွုပ္ရွားေနကာ ဘာလုပ္လို့ ဘာကိုင္ရမွန္းပင္ မသိတတ္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္..။
“ ေမာင္…ေမာင္ပိုင္စိုး… အျပင္…အျပင္ ကပဲ ခဏ….ေစာင့္ေနာ္….”
ဟု တုန္ဟိုက္စြာ ဆိုေသာ္လည္း ပိုင္စိုးက မလွုပ္..၊ ေက်ာက္႐ုပ္…။ သူမကိုသာ စူးစူးနစ္နစ္ႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနေတာ့သည္..။ ခင္သက္ ျဗဳန္းကနဲ ရပ္လိုက္မိသည္။ ဒီေတာ့မွ သူ႔ထမီက ကြဲေနတာ သတိရၿပီး ခုတင္ေျခရင္း၌ လႊားတင္ထားသည့္ ထမီတစ္ထည္ကို ကုန္း၍ ဆြဲလိုက္ရာ ေက်ာျပင္ႏွင့္ ေနာက္ပိုင္းတစ္ခုလုံး တင္းသြားၿပီး တင္ပါးႏွစ္ခုၾကားႏွင့္ တည့္ေနေသာ အကြဲစၾကားမွ ေသြးႂကြစူအက္ေနေသာ သူမေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ မို့ခုံးျပဴထြက္လာေတာ့သည္..။
ေပါ့ေစလိုလို့ ေၾကာင္႐ုပ္ထိုးကာမွ ေဆးအတြက္ ေလးရေလၿပီ.။
ပိုင္စိုး စိတ္ေတြ အရမ္းလွုပ္ရွားေနသည္..။ ရင္ထဲမွာ ပူကနဲ ျဖစ္သြားကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘယ္လိုမွ မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ ခပ္ကုန္းကုန္းႀကီး ျဖစ္ေနေသာ မခင္သက္ရွိရာသို့ သြက္သြက္ႀကီး လွမ္းသြားမိေလ၏။

သူမ ဆတ္ကနဲ မတ္တတ္အရပ္ ပိုင္စိုးက ေနာက္မွ ဝင္၍ အေပြ႕၊ မခင္သက္၏ ေနာက္မွ သိုင္း၍ ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္မိသည္.။ မထင္မွတ္ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားေၾကာင့္ အပ်ိဳႀကီးလည္း ေၾကာင္သြားကာ ပိုင္စိုးကို တေတာင္ျဖင့္ တြက္လိုက္ေလသည္..။
အြတ္ကနဲ ျမည္သြားၿပီး သိုင္းထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ေျပက်သြား၏။ ရင္ခုန္တာေရာ စိတ္ဆိုးတာေရာ ေပါင္းၿပီး အပ်ိဳႀကီးခမ်ာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္..။
“ ပိုင္….ပိုင္စိုး…မင္း…….မင္း…….”
ဟု ဆိုကာ ပါးကိုရိုက္မည္ဟု လက္ကိုေျမႇာက္လိုက္ၿပီးကာမွ ဘယ္လိုက ဘယ္လိုျဖစ္သည္မသိ၊ မခင္သက္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္ကာ ရွိုက္ေနပါေတာ့သည္.။
ပိုင္စိုးလည္း ပ်ာပ်ာသလဲ ျဖစ္သြားကာ…
“ မမသက္…က်..က်ေနာ္…က်ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္… က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွန္း မသိ ျဖစ္သြားလို့ပါ… က်ေနာ့္အျပစ္ပါ… မမသက္ရယ္… က်ေနာ့္ကို ရိုက္ပါ…ရိုက္လိုက္စမ္းပါဗ်ာ….”
ပိုင္စိုးက မခင္သက္ေရွ႕သို့ တိုး၍ ပါးကို အပ္ေလသည္။ တကယ္ေတာ့ အပ်ိဳႀကီးကိုယ္တိုင္လည္း ဘာျဖစ္၍ ဘာျဖစ္မွန္း သူကိုယ္တိုင္ မသိ၊ သူ႔ကိုလည္း မရိုက္ရက္ပါ..။ ရိုက္ရန္လည္း မရည္ရြယ္ပါ။ စိတ္ထဲမွာ ထူပူသြားၿပီး အရွက္ေရာ ရမၼက္ပါ ေပါင္းစပ္မိၿပီး ေဒါသဘက္သို့ ကူးသြားျခင္းသာ ျဖစ္ပါေခ်၏။
အတန္ၾကာမွ မခင္သက္ အငိုတိတ္ကာ စိတ္ဆိုးေျပသြားသည္။ မခင္သက္က လက္ထဲပါလာေသာ ထမီကို လဲ၍ ဝတ္ရန္ျပင္ၿပီးမွ….
“ မင္း……… ဟိုဘက္ခန္း သြားေနကြာ…..”
ဟု ဆို၏။ “ ကြာ ” ဟူေသာ စကားလုံးကို မခင္သက္ တမင္တကာ သုံးလိုက္ျခင္း ျဖစ္၏။ စိတ္မဆိုးေတာ့ဘူး ဟူသည့္သေဘာ၊ ခ်က္ဆို နားခြက္က မီးေတာက္ေသာ ပိုင္စိုးက .. “ သြားဘူး” ဟု ညဳတုတု ဆိုလိုက္၏။
“ ဒါဆို…….. ဟိုဘက္လွည့္…” ဟု ဆိုေတာ့လည္း … “ လွည့္ဘူး ” … တဲ့…။
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေဈးဆစ္ေနၾကသည္..။

ေစာေစာက သူ႔ကို ရိုက္မလို လုပ္ခဲ့တာ သူမပင္ မဟုတ္ေတာ့သလို … မခင္သက္တစ္ေယာက္ မပြင့္တပြင့္ ျပဳံးကာ ထမီကို လဲလိုက္ေတာ့သည္..။ ရွပ္ကနဲ လွပ္ကနဲ ပြင့္သြားေသာ ရင္သား အညြန္႔ေဖြးေဖြးကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္လိုက္ေသာ ပိုင္စိုးကလည္း ငါးဖယ္ျပဳံး ျပဳံးလို့…….။
“ သြား……. လူကို လိုက္ၾကည့္ေန… ေဆြေဆြလာမွ နင့္ေယာက္်ား နင္နိုင္ေအာင္ထိန္းလို့ ေျပာရအုံးမယ္…ဟင္း…” ပိုင္စိုးက ဘာမွမေျပာပဲ ေရွ႕သို့ တိုးလာသည္..။ တစ္လွမ္းႏွစ္လွမ္း မခင္သက္လည္း ဘာရယ္မဟုတ္ ဆုတ္ ဆုတ္ေပးေနမိသည္။ ခုတင္ေဘာင္ႏွင့္ ထိသြားေတာ့ ဆက္ဆုတ္လို့ မရေတာ့။ ပိုင္စိုးက မခင္သက္ႏွင့္ ကပ္သြားေအာင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ၿပီး သူမ ပခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဖြဖြ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း….
“ မမ….မ…..သက္……”
ပိုင္စိုးက လွိုက္ဖိုစြာ ဆိုလိုက္၏။
“ သြား…သြားကြာ…. ေမာင္ပိုင္စိုး မလုပ္နဲ႔……”
“ ဖယ္…….ဖယ္ ပါ…..”
မခင္သက္က ေမာလၽွေသာ အသံျဖင့္ ေရရြတ္ရင္း လက္ကို ဖယ္ေသာ္လည္း လက္က ျပဳတ္မသြားပါေခ်..။ ပို၍ ပင္ တင္းက်ပ္သြား၏။
“ လူေတြ ဝင္လာရင္ မေကာင္းဘူးကြာ…. ဖယ္ပါ…ၿပီးေတာ့ မင္းက ငါ့တူမ ေယာက္်ားေလ၊ ပိုင္စိုး…. ေဒၚေဒၚ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ… ေနာ္… လႊတ္ေနာ္…”
မခင္သက္က အခ်ိဳသတ္ကာ ျငင္း၏။
ပိုင္စိုးက ေနာက္မဆုတ္ပါေခ်။ သူမ၏ ေက်ာျပင္ကို လက္ေျပာင္းၿပီး ခပ္တင္းတင္း ဆြဲယူလိုက္ရာ မခင္သက္၏ ေရေဆးငါးႀကီးပမာ တစ္လုံးတစ္ခဲႏွင့္ အိစက္ေနေသာ မထိရက္စရာ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ဖက္မိလၽွက္သား ျဖစ္ရေခ်ၿပီ..။
“ ပိုင္စိုး….မမသက္ ေျပာေနတယ္..၊ ေဒၚေလး ေျပာေနတယ္ေနာ္… ဖယ္ပါလို့ဆို.. မသင့္ပါဘူး..ဖယ္ကြာ…”
ေဒၚေလးေရာ၊ ေဒၚေဒၚေရာ၊ မမသက္ေရာ ေဝါဟာရမ်ိဳးစုံ သုံးကာ မခင္သက္ ႐ုန္းရွာပါေသး၏။ လွုပ္ခတ္ေနေသာ ရင္က တဒိုင္းဒိုင္း ခုန္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ပိုင္စိုး ရင္အုပ္ႏွင့္ ပိညႇပ္ေနေတာ့ ႐ုန္း၍လည္း မလြယ္ပါတကား..။
ပိုင္စိုးက သူမ၏ ခါးႏွင့္ မို့ကားထြားအိေသာ တင္ပါးႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ဖိဆုပ္ႏွိပ္နယ္ရင္း….
“ မမ….မ မသက္… က်ေနာ့္ကို စိတ္ဆိုးလား…ဟင္…”
ဟု ေမးေတာ့..၊ “ အင္း…” ဟု တစ္ခြန္းသာ ဆိုရင္း ႐ုန္းကန္လိုက္ျပန္သည္။
ထိုသို့ ႐ုန္းမိကာမွ ေျခမခိုင္သလို ျဖစ္ၿပီး ယိုင္က်သြားေတာ့သည္.။

ပိုင္စိုးက အခြင့္ေကာင္းကို အလြတ္မေပးဘဲ ယိုင္သြားေသာ မခင္သက္ ကိုယ္လုံးကို ခုတင္ေပၚ လွဲသိပ္လိုက္ကာ သူမထက္သို့ တက္ၿပီး ေမွာက္လိုက္ေလသည္..။ သူမ မ်က္ႏွာေပၚ အုပ္မိုးကာ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကို အငမ္းမရ နမ္းပစ္လိုက္မိေတာ့သည္..။
ရွင္းသန္႔ၿပီး သနပ္ခါးလိမ္းၿပီးစမို့ ေမႊးလို့ ႀကိဳင္လို့ … သူ႔ကိုယ္ကေတာ့ ေခၽြးနံ့ေတြနဲ႔ နံေစာ္ေနမလား…။ ေဒၚခင္သက္ ရင္ေတြ အရမ္းဖိုသြားရသည္..။ ခုလို ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ့ အနမ္း မခံရတာ ၾကာၿပီေလ..။ ေအာက္မွ မလွုပ္သာ လွုပ္သာ လွုပ္ရင္း ႐ုန္းေနမိေသာ္လည္း မိန္းမႏွင့္ ေယာက္်ား အားခ်င္း မမၽွပါေခ်..။
တကယ္ေတာ့ ႐ုန္းသာ ႐ုန္းေနရသည္ စိတ္ထဲက သိပ္မပါလွေခ်..။ ပိုင္စိုးက သူမႏွုတ္ခမ္းကို ငုံခဲ၍ စုပ္လိုက္ေလေသာ္ကား အပ်ိဳႀကီးခမ်ာ တစ္ကိုယ္လုံး ရွိန္းဖိန္းသြားကာ ထြန္႔ထြန္႔လူးလူး ျဖစ္သြားရသည္..။
“ ပိုင္စိုး…. ေတာ္ကြာ…ေနာ္… ဒီေလာက္ဆို ေက်နပ္ပါေတာ့..၊ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး..၊ ၿပီးေတာ့ တံခါးႀကီးကလဲ ပြင့္လို့….”
ပိုင္စိုးက ခုတင္ေပၚမွ ခုန္ဆင္းကာ အျပင္သို့ ထြက္သြားသည္..။ တစ္မိနစ္ မၾကာလိုက္..၊ ျပန္ေရာက္လာျပန္သည္..။ ပိုင္စိုး ျပန္ေရာက္လာေတာ့ မခင္သက္က ခုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး မွိန္းေနရွာသည္..။ ရင္ရွားထားေသာ ထမီကို အထက္သို့ေရာက္ေအာင္ ဆြဲတင္လိုက္ရင္း ဝင္လာေသာ ပိုင္စိုးကို ၾကည့္ကာ ….
“ ဘာလုပတြာလဲ…..” ဟု ဆို၏။
“ တံခါး ပိတ္ခဲ့ၿပီေလ…”
ပိုင္စိုး ေျပာေျပာဆိုဆို ခုတင္ေပၚ တက္လွဲလိုက္ကာ လည္ပင္းေရာက္ေအာင္ မတင္ထားေသာ ထမီစကို ဆတ္ကနဲ ဆြဲၿပီး ေလၽွာခ်လိုက္ေလရာ ရင္သားႏွစ္မႊာ ဘြားကနဲ ေပၚသြားသည္..။
“ ပိုင္စိုး…ကြာ……မင္း ေျပာစကားလဲ နားမေထာင္ဘူး…ဟင္း….”
ရီေဝေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ မ်က္ေစာင္းလွလွ ထိုးေနခိုက္ ပိုင္စိုးက အကၤ်ီႏွင့္ ပုဆိုးကို ခပ္သြက္သြက္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္ေလေတာ့သည္..။
သူ႔ေပါင္ၾကား၌ ဆတ္ေတာက္ ဆတ္ေတာက္ႏွင့္ မာန္ဖီေနေသာ နီညိဳတုတ္ခိုင္လွသည့္ လီးႀကီးကို တစ္ခ်က္ ေဝ့ၾကည့္ၿပီးမွ ……..
“ မၾကည့္ရဲဘူး ကြာ…”
ဟု ဆိုကာ မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္လိုက္ေလသည္..။

ပိုင္စိုးက သူမေက်ာျပင္ကို သိုင္းဖက္ပင့္မကာ ထမီကို ေအာက္သို့ ဆြဲခ်လိုက္ေလရာ တင္ပါးႏွင့္ ထစ္ၿငိေနသည္မို့ မခင္သက္က တင္ကို ႂကြ၍ ေပးလိုက္မိသည္..။
ပိုင္စိုးက ထမီကို ကြင္းလုံးကၽြတ္သည္အထိ ဆြဲခၽြတ္ၿပီး ခုတင္ေအာက္ ပုံထားလိုက္သည္..။ ခုေတာ့ မမသက္ တစ္ေယာက္ ေဆြေဆြ႕တာဝန္ကို ထမ္းရေခ်ေတာ့မည္..။
ေဆြေဆြ႕ေနရာမွာ ငါပဲ ျဖစ္လိုက္ခ်င္ရဲ့ဟု မခ်င့္မရဲ ေပၚခဲ့ဖူးေသာ စိတ္ကူးတို့ တကယ္ျဖစ္လာေခ်ေတာ့မည္ ထင္ပါရဲ့…။
သင့္၏ မသင့္၏ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ပါ..။ ယခုအခ်ိန္၌ ရမၼက္မီးလၽွံက ဝါးၿမိဳေတာက္ေလာင္ေနသည္မို့ ဒီမီးကိုသာ ၿငိမ္းပစ္လိုက္ခ်င္၏။ ဒါပဲသိေတာ့သည္..။
ေဆြေဆြ သင္တန္းနားရက္ေတြမွာ ပိုင္စိုးက အိမ္ေခၚ ေခၚလာၿပီး သူတို့လင္မယား တစ္ပတ္တစ္ေခါက္ အိပ္ၾကသည္..။ ခြဲေနရေသာ တစ္ပတ္စာကို အတိုးခ်၍ လိုးၾကတိုင္း တစ္ဖက္ခန္းမွ ေဒၚေလးသက္တစ္ေယာက္ စိတ္ေတြ ဂနာမၿငိမ္ ျဖစ္ရသည္..။
အပ်ိဳႀကီးတန္မဲ့ ေခ်ာင္းၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ရသည္မွာ ၾကာၿပီ..။ အဲဒီကတည္းက ျမင္ရဖန္မ်ားခဲ့ေသာ ပိုင္စိုးလီးထစ္ နီညိဳႀကီးကို ေမ့မရ… ေဖ်ာက္မရ ျဖစ္ခဲ့ရသည္..။
ပိုင္စိုးလည္း ထူးမျခားနားပါေပ..။ ေဆြေဆြ႕ကို သင္တန္းကိစၥႏွင့္ ပစၥည္းေတြ သယ္ပို့ေပးစဥ္ အေခါက္က ျဖတ္ကနဲ အိမ္ထဲ ဝင္လာခိုက္ ဒူးေပၚေပါင္ေပၚ ႐ုံမက တင္ပါးႀကီးႏွစ္လုံးပါ ျပဴးေနေအာင္ ေပၚေနသည့္ မခင္သက္၏ စြဲမက္စရာ ခႏၶာကိုယ္အလွကို ျမင္ခဲ့ရခ်ိန္မွစ၍ ထိုျမင္ကြင္းက လႊမ္းမိုးေနခဲ့သည္..။
ေဆြေဆြတို့ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္စလုံး တစ္မ်ိဳးစီ လွၾကပါ၏။ ထားအိက ေအရိုးဗစ္လည္း ကစားထားသူမို့ အဟိုက္အရွိုက္ အဖိုေတြက တင္းတင္းျပည့္ျပည့္ စြဲမက္ဖြယ္ ေကာင္းသလို ေဆြေဆြကလည္း အိမ္ေထာင္က်ၿပီးတာေတာင္မွ အခ်ိဳးအစားမပ်က္ပဲ လိုး၍ မဝေအာင္ျဖစ္ခဲ့ရသည့္ မယား..။
အင္း….ေဒၚေလး…..မမသက္က ေကာ…..။
အပ်ိဳႀကီး စာရင္းဝင္ေနေသာ္လည္း အစ္မႀကီး အရြယ္မၽွသာ..။ တည္တည္ခန္႔ခန္႔၊ ထြားထြားမို့မို့၊ အိအိစက္စက္ တစ္လုံးတစ္ခဲႀကီး လွေသာ အလွပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္..။ စိတ္ထဲကေတာ့ စိတ္ကူးေနခဲ့တာ ၾကာၿပီ..။ ၾကာၿပီဆို… သူမ၏ အားမနာစတမ္း ၾကမ္းပစ္ခ်င္စရာ ေကာင္းလွေသာ ေရေဆးငါး ခႏၶာကို အတြင္းက်က် သိခဲ့ျမင္ခဲ့ရၿပီးကတည္းက ဆိုပါေတာ့..။
ယခုေတာ့ .. ထိုေရေဆးငါးႀကီးကို စားဖို့ ကိန္းၾကဳံပါၿပီ..။ ပိုင္စိုးသည္ ေရေဆးငါးႀကီးကို စိတ္တိုင္းက် စားရန္ အေၾကးခြံခြာသည့္ အေနျဖင့္ ပက္လက္ႀကီး ျဖစ္ေနေသာ မခင္သက္၏ ကိုယ္လုံးအိအိႀကီးေပၚသို့ အားပါပါ ပစ္၍ ေမွာက္လိုက္သည္..။
အိ..ကနဲ အသံထြက္သြားၿပီး….
“ မၾကမ္းနဲ႔ကြာ…၊ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္….တကထဲမွ……ဟင့္………”
မခင္သက္က မ်က္ေစာင္းလွလွ တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ေလရာ သေကာင့္သား ပိုင္စိုးတစ္ေယာက္ သေဘာေတြ႕ မေနာေခြ႕ သြားရၿပီ…
“ မမသက္ကို အပ်ိဳႀကီးဘဝက ခၽြတ္ေပးခ်င္လို့ပါ…မမရဲ့……” ေျပာေျပာဆိုဆို ေလးငါးခ်က္မၽွ ဆက္၍ ေဆာင့္ေနရာ မခင္သက္ခမ်ာ သေဘာက်လၽွက္ကပင္….
“ ၾကည့္……… ေျပာေလကဲေလ..ႏြားသိုးေလးေတာ့လား…..”
ဤသို့ ဆိုကာ သူ႔ေက်ာကို လက္သီးဆုတ္ႏွင့္ ထုကာ ထုကာ မၾကာခင္ျဖစ္လာေတာ့မည့္ အေရးအတြက္ ရင္ေတြခုန္ ဖင္ေတြတုန္လၽွက္ ျပဳံးေနမိေတာ့သည္..။
ပိုင္စိုးက မခင္သက္၏ နို့ႀကီးႏွစ္လုံးကို မ်က္ႏွာအပ္လၽွက္ ဘယ္ညာလူးလိုက္သည္..။ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တစ္လုံးစီ လူးလွိမ့္ေပးလိုက္သည္..။ နို့သီးေခါင္းကေလးမ်ားကို လၽွာျဖင့္ ကလိ၍ သြားျဖင့္ မနာေအာင္ ငုံခဲေပးသည္.။
အေတြ႕အၾကဳံ ရွိခဲ့ဖူးေသာ္လည္း ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ ခုလိုမ်ိဳး ကလိတိတိျဖင့္ စိတ္တိုင္းက် ဆြေပးေနေသာ အရသာကို မခံစားရသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္၍ မခင္သက္ခမ်ာ မေနတတ္ေလာက္ေအာင္ မရိုးမရြျဖစ္ကာ တစ္ကိုယ္လုံး ႂကြႂကြရြရြ တြန္႔လိမ္ေနသျဖင့္ ပိုင္စိုးက သူ႔ကိုယ္လုံးျဖင့္ ဖိကာ ဖိကာ ေဆာင့္ေပးထိန္းေပးေနရသည္..။
ခလုတ္ကို ဖြင့္လိုက္ၿပီမို့ မီးကလည္း ပြင့္ခဲ့ေခ်ၿပီ..။ မခင္သက္၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးအရင္းပိုင္း၌ စိုစြတ္ေသာ အရည္ၾကည္တို့ စိမ့္ကနဲ စိုလာၿပီမို့ အေပၚမွကပ္၍ ဖိထားေသာ ပိုင္စိုး၏ ေပါင္ရင္းဆီးစပ္တို့၌ အစိုဓာတ္ ကူးစက္ခဲ့သည္..။
ယခုလိုအခ်ိန္၌ ကိုယ္က မလုပ္ခ်င္ပါဘူး ေျပာလၽွင္ေတာင္ ထိုင္ရွိခိုးကာ လိုးေပးဘို့ ေတာင္ ေတာင္းပန္ေတာ့မည္ကို သိေသာ ပိုင္စိုးသည္ အပ်ိဳႀကီးကို ရြသည္ထက္ ရြလာေအာင္ အစြမ္းကုန္ ႏွိုးဆြေပးေနေတာ့သည္..။
ဝမ္းျပင္သားတစ္ေလၽွာက္ ပတ္ပတ္လည္ သြားေအာင္ လၽွာျဖင့္ လ်က္၍ ကလိေပးသည္..။ ခ်က္တြင္းနက္နက္ကေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ ကေလးျမႇူသလို ျမႇူနမ္းေပးလိုက္ရာ ေဒၚခင္သက္ခမ်ာ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ ရယ္လၽွက္ ျဖတ္ျဖတ္လူးကာ ၾကက္သီးေတြ ထသြားရေတာ့သည္..။
ပိုင္စိုးက မ်က္ႏွာကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ေအာက္သို့ ဆြဲခ်လာရင္း မခင္သက္၏ မိန္းမအဂၤါစပ္ လြင္ျပင္ေပၚ ေမွာက္၍ ပြတ္ေပးလိုက္သည္..။ ေရခ်ိဳးသန္႔စင္ၿပီးစမို့ အညစ္အေၾကး ကင္းစင္၍ လွပလြန္းေသာ မမသက္၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက သူ႔ကို ႀကိဳဆိုေနသည္…။
သူက မမသက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို မ်က္ႏွာအနည္းငယ္ ခြာလၽွက္ အနီးကပ္ ၾကည့္ရင္း တံေတြးကို မ်ိဳခ်လိုက္သည္..။
မခင္သက္ကမူ လက္ကို ပတၱာယွက္သလို ယွက္၍ ေခါင္းတင္ကာ သူမ၏ လၽွို့ဝွက္ရတနာကို တပ္မက္စြာ စူးစိုက္ၾကည့္ေနေသာ ပိုင္စိုး၏ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ေနမိသည္..။
“ အင္း…..ပိုင္စိုးေလး….ပိုင္စိုးေလး…ဒီေန႔ည ေဆြေဆြလာတဲ့အထိေတာင္ မေစာင့္နိုင္ေတာ့ဘူး…ေအးေလ…..သူ႔ခမ်ာလဲ မိန္းမနဲ႔ ၾကာၾကာခြဲေနရေတာ့ ဆာေနရွာမွာေပါ့….”
မိန္းမပီပီ က႐ုဏာ စိတ္ကေလးျဖစ္ကာ သူစိတ္ရွိသလို လိုးပေစေတာ့၊ သူ႔စိတ္တိုင္းက် ငါ အလိုျဖည့္လိုက္မယ္…ဟူေသာ သေဘာျဖင့္ ေက်နပ္စြာပင္ ေမွး၍ ေနေလေတာ့သည္..။
ပိုင္စိုးက မခင္သက္၏ အရည္ၾကည္မ်ား စိုရႊဲေနၿပီး ဖူးဖူးမို့မို့ႀကီး ခုံးႂကြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို တဝႀကီး ၾကည့္ၿပီး အေစ့ေလးကို လၽွာျဖင့္ တို့ထိကစားေပးလိုက္ရာ အပ်ိဳႀကီးခမ်ာ တစ္ကိုယ္လုံး ထူပူသြားကာ ေဘးသို့ကားစြင့္လၽွံက်ေနေသာ တင္ပါးသားႀကီးမ်ား က်ဳံ႕၍တက္သြားသည္အထိ ေနမထိ ထိုင္မသာ လူးလြန္႔သြားရရွာသည္..။
ပိုင္စိုးက တဆက္တည္းပင္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းႀကီး ေပၚသြားေအာင္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ဆြဲျဖဲလိုက္ၿပီး လၽွာကိုလိပ္ကာ ေပၚလာသည့္ အတြင္းသားႏုႏုထဲသို့ သြင္း၍ ကစားလိုက္သည္..။
ပိုင္စိုး၏ ကလိခ်က္ ထိခ်က္မ်ားက မခင္သက္၏ အဓိက ခလုပ္မ်ားကိုခ်ည္း ကိုင္ေနသလို ျဖစ္ရကား အစာငတ္ေနေသာ က်ားသစ္မတစ္ေကာင္ အစာေကာင္းကို ေတြ႕ရာ၌ ဣေျႏၵမရေအာင္ ျဖစ္သြားသကဲ့သို့ ျပတ္လပ္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည့္ မမသက္တစ္ေယာက္ ပိုင္စိုး၏ အေကာင္းစား ျပဳစုေပးမွုကို ဖင္တႂကြႂကြ ရင္တမမျဖင့္ တစ္ကိုယ္လုံး တြန္႔လိမ္ေကာ့ပ်ံကာ ျဖတ္ျဖတ္လူး ဆတ္ဆတ္ခါျဖင့္ ဖီလင္ေတြ အဆင့္ဆင့္ တက္ရပါေခ်ၿပီ..။
အားမလို အားမရျဖစ္လွစြာ ပိုင္စိုး ေခါင္းကို မမွီမကမ္း ဆြဲ၍ ဆံပင္ေတြကို ဖြေခ်ေပးေနမိသည္..။ အပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္ေနၿပီကို သိေသာ ပိုင္စိုးက အရွိန္ကို မေလၽွာ့ပဲ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ရင္ညြန္႔ဆီသို့ လွမ္းလိုက္သည္..။
သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ထဲ ျပည့္လၽွံေနေအာင္ ဆုတ္ကိုင္မိေသာ မမသက္၏ အိစက္ထြားႀကိဳင္းလွေသာ နို့ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားမနာတမ္း ဆုတ္ေခ်ပြတ္လွိမ့္ေပးရင္း သူမ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုလည္း စိတ္တိုင္းက် ေမႊ၍ လ်က္လိုက္၊ ကလိလိုက္၊ သြားျဖင့္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ကိုက္ေပးလိုက္ လုပ္ေနေလရာ ျခေသၤ့မင္းျပဳသမၽွ ႏုေနရရွာသည့္ သမင္ငယ္ေလးပမာ အသက္ရွူသံ ျပင္းျပင္းမွုတ္၍ လူးကာလြန္႔ကာျဖင့္ မမသက္တစ္ေယာက္ ႀကိတ္မွိတ္ ခံစားေနရရွာပါေလ၏..။ ပိုင္စိုးကမူ မေလၽွာ့ေရးခ် မေလၽွာ့..။
ၾကာေသာ္ မမသက္တစ္ေယာက္ မေနနိုင္လြန္းေတာ့ၿပီမို့ သူျပဳသမၽွ အေကာင္းခ်ည္း ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ဒီေလာက္ႀကီး ေကာင္းလြန္းေနျခင္းကို လုံးဝ သည္းမခံနိုင္ေတာ့ပါ..။
ပါးစပ္မွ တအီးအီး၊ တအင္းအင္း ညည္းညဴေနရာမွ ….
“ ေမာင္….ေမာင္ေလး …ပိုင္ …စိုး……အား…….အား…..ရွီး…ကၽြတ္ ကၽြတ္…အ….ရွီး ေမာင္ေလး…ေတာ္……ေတာ္ေတာ့ကြာ… မမသက္…အီး….ဟီး….ဘယ္လိုမွ မေနနိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္…”
မခင္သက္တစ္ေယာက္ ဤကဲ့သို့ တားျမစ္ရသည္အထိ ျဖစ္လာပါေတာ့၏။
ဒါေတာင္ ပိုင္စိုးက မေလၽွာ့ေသးဘဲ ႏွစ္မိနစ္သာသာမၽွ ဆက္၍ ဆုတ္ေပး စုပ္ေပး မွုတ္ေပး ေနျပန္ရာ မမသက္ခမ်ာ ဘာမွ မတတ္နိုင္ေတာ့သလို ဆက္၍သာ အဆြ ခံေနရရွာသည္..။
“ ေမာင္ေလး…မ…..မမ ကို သနား ပါကြယ္… ေနာ္…အ..အား… ဘယ္.လိုမွ မေန နိုင္ေတာ့ဘူး…လိုး ….လိုးေတာ့ေနာ္…လိုးပါေတာ့ ကြာ ေနာ္…..ေမာင္….ေမာင္ေလး…အား…..အင္း…ရွီး ကၽြတ္…ကၽြတ္…”
“ မမ..က်ေနာ္ မွုတ္ေပးတာ ႀကိဳက္လား ဟင္…ေကာင္းလား…”
မခင္သက္တစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ စကားမျပန္နိုင္ရွာ…။ အတန္ၾကာမွ ဟင္း ခနဲ သက္ျပင္းရွည္ႀကီး မွုတ္ထုတ္ကာ….
“ ေသ…..ေသေတာ့မယ္… ဒီမွာ မ….မမ ဘယ္ေလာက္ထိ ေကာင္း ေကာင္းေနလဲ မင္း …မသိဘူး.. ဟင္း ဟင္း……ဟဲ….အင္း…ဟင္း…လိုး လိုးေပးပါေတာ့ ေမာင္ေလးရယ္ေနာ္…. ေနာ္လို့….ဟင္း…တကထဲမွ လူကို ဣေျႏၵမရေအာင္ကို မွုတ္ေတာ့တာပဲ…ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္… လုပ္…လုပ္ေတာ့ ျမန္ျမန္ေလး…ဟင္း အင္း…”
“ ေမာင္ေလးက မမသက္ အရသာ ရွိသထက္ ရွိေအာင္လို့ပါ..၊ မမကလဲ ဒီေလာက္ေကာင္းေနတာကိုမ်ား စိတ္ဆိုးရတယ္..လို့…”
“ အင္း ….ဟင္း…စိတ္ဆိုးလို့ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးဟဲ့..၊ ေသနာေလးရဲ့.. ဒီက သိပ္ၿပီး အလိုးခံခ်င္လြန္းလို့ ေျပာေနတာ…အင္း…..အေမ့..အဲ့…….ဟင္း ၾကည့္ပါလားလို့…၊ ဟင္….လိုးေတာ့လို့…”
ပိုင္စိုးက အမွုတ္ကိစၥကို ရပ္နား၍ အလုပ္ကိစၥဝင္ရန္ ျပင္ဆင္ေလသည္..။
ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ သူမ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ျဖဲလိုက္ကာ ဟၿပီး ခြဲၿပီးျဖစ္သြားေသာ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကား ဒူးေထာက္၍ ထိုင္လိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ဒူးေကာက္ေကြးကို ပင့္၍ တြန္းတင္လိုက္သည္..။
ဒူးေကာက္ေကြးမွ အထက္ပိုင္း ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းက ေဘးသို့ ကားေနရာမွ စုေထာင္သြားကာ ဒူးေကြးမွ ေအာက္ ေျခသလုံးပိုင္းသည္ ေအာက္သို့ ညြတ္က်ေနရကား မခင္သက္၏ တင္ပါးေအာက္ပိုင္းသည္ အဂၤလိပ္အကၡရာ ပုံစံျဖစ္ေနေလသည္..။
ပိုင္စိုးက လိင္တံထိပ္ဖူးကို မခင္သက္ ေစာက္ဖုတ္ ႏွုတ္ခမ္းဝႏွင့္ေတ့ဆက္ ဆက္ေနရာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မတည့္..။ စိတ္မရွည္ေတာ့ေသာ မမသက္က … ..
“ ဟြန္း….တကထဲမွ ..ပဲ….”
ဟု ခပ္ျပဳံးျပဳံးေလးဆိုရင္း ပိုင္စိုး လီးတံထိပ္ဖူးကို လက္ေခ်ာင္းႏုႏုေလးမ်ားျဖင့္ ဆုတ္ကိုင္ကာ သူမေစာက္ေခါင္းဝႏွင့္ ဆက္ေပးလိုက္ေတာ့မွ ပိုင္စိုးက တင္ပါးကို ဖိ၍ အားစိုက္ကာ ႏွစ္လိုက္ေတာ့သည္..။ ဇြိ…ဇြိ….ဇြိ….. ျမည္သံေပး၍ သူ႔လထစ္ႀကီး နစ္ဝင္သြားသမို့ မခင္သက္တစ္ေယာက္ ေစာေစာကလို မျပဳံးနိုင္ေတာ့ရွာပဲ မ်က္လုံးေလးကို ေမွး ပါးစပ္ေလးကို ဟကာ ကာမအရသာကို ယစ္မူးခံစားေနပါေတာ့သည္..။
လိုးထည့္လိုက္ရသည္မွာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ရွိလြန္းလွပါ၏။ အနမ္းအရွုပ္ အမွုတ္ အလ်က္ စုံလင္စြာျဖင့္ စိတ္တိုင္းက် ႏွူးထား၍ ႏူးအိ ေဖာင္းရြေနတာေတာင္မွ ပိုင္စိုး လထစ္ႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ခပ္စီးစီး ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ ဝင္သြားရသည္..။
ရႊပ္ခနဲ လြယ္လြယ္ကူကူ ဝင္ျခင္း မဟုတ္ပါ..။ ဇိကနဲ တြန္း၍ ဝင္သြားျခင္း ျဖစ္သည္..။
ရင္သားေတြ ဖင္သားေတြက ေဆြေဆြ႕ထက္ ထြား၍ ကားကားမို့မို့ ေဖာင္းေဖာင္းႂကြႂကြႀကီးမို့ လိုးမေကာင္းေလာက္ဘူး ထင္ထားခဲ့သည္မွာ မွားၿပီ..။
ေဆြေဆြက မမသက္ထက္ ရင္ေတြ တင္ေတြ နည္းနည္းငယ္ေသာ္လည္း ေစာက္ဖုတ္ကမူ ထြားႀကိဳင္းလွေခ်သည္..။
မမသက္မေတာ့ ျပည့္တင္း အိကားေသာ အသားဆိုင္မ်ားေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္က ညႇပ္သလို ျဖစ္ေန၍လား မသိ..။ ႀကီးမားေသာ တင္ပါးႀကီးႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဘာမၽွပင္ မဆိုင္..။ စီးစီးပိုင္ပိုင္ႀကီး …လိုး၍ ေကာင္းလြန္းေလာက္႐ုံ အေနေတာ္ေလး ျဖစ္ေနသည္..။
ပိုင္စိုး လီးတံႀကီးက ေျပာယူရေလာက္ေအာင္ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လြန္း၍လားေတာ့ျဖင့္ မဆိုသာပါေခ်..။
ျဖစ္ေတာ့ ျဖစ္နိုင္ပါ၏.။ ေဆြေဆြလဲ ခုမွသာပါ..။ ညားကာစကမ်ားဆို..ေတာ္ပါေတာ့ဟု တားယူရေလာက္ေအာင္ သူမခမ်ာ နာက်င္စြာ အလိုးခံခဲ့ရသည္..။
အခုေတာ့ ေန႔တိုင္းညတိုင္း ဝင္ေနက် ထြက္ေနက်မို့ ဒီလီးႀကီး၏ လုံးပတ္ႏွင့္ အရွည္ဒဏ္ကို ခံနိုင္ရည္ ရွိေနေခ်ၿပီ..။
မမသက္ကေတာ့ တစ္ခါမွ မခံရေသးတဲ့ ေစာက္ဖုတ္မို့လား၊ ဒါမွမဟုတ္ မခံရတာ ၾကာလို့လားေတာ့ မသိ… လိုးရတာ ၾကပ္ၾကပ္သပ္သပ္ ရွိလြန္းလွသည္..။
ပိုင္စိုးက အဆုံးထိ ဝင္သြားေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ျပန္ႏွုတ္၊ ျပန္ထိုးလိုက္ျဖင့္ အသာေလး ေမွးၿပီး လိုးေဆာင့္ေနေလသည္..။
“ လိုးကြာ….အင္း ဟင္း….ခပ္သြက္သြက္ေလး လိုးေပးပါေနာ္… အင္း ဟင့္…..အမေလး…ေကာင္း …. ေကာင္းလိုက္တာ…ဟုတ္…ဟုတ္တယ္…အင္း ဟုတ္ၿပီ…၊ ကၽြတ္..ကၽြတ္…ရွီး…….ရွီး….အီး အင့္..အား…ေဆာင့္…ေဆာင့္……. နာနာေလး ေဆာင့္… ေအး …ေအးကြယ္….လိုး …လိုး…အားရပါးရသာ လိုး…မမ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကြဲခ်င္ ကြဲသြားပေစ… အား…အင္း …ကၽြတ္..ကၽြတ္….ရွီး…အား…အင့္ ဟင့္…. ဟ…အား…အီး….ဟီး….အ…….”
မခင္သက္တစ္ေယာက္ ဟန္ေဆာင္မွုေတြ တစ္ခုမက်န္ ကြာက်သြားၿပီး.. သူမဆႏၵကို ဘယ္လိုမွ မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေတာ့ဘဲ ႏွုတ္မွ ဖြင့္ဟရေတာ့၏..။
သူမ၏ မ်က္ႏွာ အမူအယာကလည္း ရမၼက္အခိုးအလၽွံ မ်ားျဖင့္ ရီေဝ တက္ႂကြ၍ ထူးထူးကဲကဲ တပ္မက္ခ်င္စရာ လွပလြန္းေနေတာ့သည္..။
မိန္မတစ္ေယာက္၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးဝင္ေနခိုက္ ထိုမိန္းမ၏ မ်က္ႏွာ၌ ေတြ႕ရေသာ အမူအယာမွာ ထိုအခ်ိန္၌သာ ေတြ႕ရသည့္ အလြန္ရွားပါးလွေသာ အလွတစ္မ်ိဳး မဟုတ္ပါလား…။
ပိုင္စိုးက စိတ္လွုပ္ရွားစရာ ေကာင္းလွေသာ မမသက္၏ ရမၼက္လွိုင္းႂကြ မ်က္ႏွာေပးကို တစိမ့္စိမ့္ ရွုစားရင္း ရာဂစိတ္တို့ ႂကြသထက္ ႂကြလာကာ မမသက္ အလိုက် အစြမ္းကုန္ အားသြင္းၿပီး ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္ေပးေတာ့သည္..။
ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္ႏွင့္ ဇရက္ေတာင္ပံက်ိဳးတို့ ေတြ႕ၾကသည့္ပြဲမို့လား မသိ၊ ဖိုႏွင့္မတို့ အခ်စ္နယ္ကၽြံၿပီး ကာမဂုဏ္ ခံစားေနၾကပုံမွာ ထိတ္လန္႔စရာ ေကာင္းလွေတာ့သည္..။
အတန္ၾကာမၽွ စိတ္ရွိလက္ရွိ ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးေနၿပီးမွ ခဏရပ္ကာ မမသက္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ဘယ္ဖက္သို့ ေစာင္းပစ္လိုက္သည္..။
ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ညာဘက္ ေပါင္တံကို ပင့္၍ တြန္းကပ္လိုက္ရာ စင္းထားေသာ ဘယ္ေျခထက္၌ အားကစား ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္သလိုမ်ိဳး ေကြး၍ တင္ေျမႇာက္ထားသည့္ ပုံစံ ျဖစ္သြား၏..။
မမသက္ ပိုင္စိုး ျပင္ဆင္ေပးသမၽွ ၿငိမ္၍ ခံေနလိုက္သည္..။ သူ႔အလိုက် ႂကြက္သားမ်ားကို ေျဖေလၽွာ့၍ ေပးထားလိုက္သည္..။ ႀကိဳက္သလိုသာ ျပင္ဆင္ ၊ ႀကိဳက္သည့္ပုံစံျဖင့္သာ လိုးေပေတာ့ ေကာင္ဆိုးေလး……ေမာင္ပိုင္စိုးေလးေရ…။ တစ္ဖက္သို့ ေစာင္းထားသည္မို့ မခင္သက္၏ ခါးက နိမ့္ဆင္းေနၿပီး တင္ပါးႀကီးတစ္ဖက္က ခုံး၍ ေကြးကာ ျမင့္ကားေနသည္။
စူကား မို့ေမာက္ေနေသာ ဖင္သားဆိုင္ႏွစ္ႁမြာက အိစက္ကာ ေနာက္သို့ ပစ္ထား၏။ တုတ္ခိုင္အိေဖြးေသာ ေပါင္တံလုံးႀကီးႏွစ္ခုက ပူးဆင့္ေနသည္။ အရင္းပိုင္းခ်င္းမွာေတာ့ ခပ္ကြာကြာဟလို့ ေန၏။ ဘယ္ျခမ္း ေပါင္းလုံးရင္းက ေနာက္သို့ အနည္းငယ္ ပစ္ထားကာ ညာျခမ္းေပါင္လုံးရင္းက ေရွ႕သို့ တြန္းပို့ခံထားရသမို့ ေပါင္ရင္းခြဆုံရွိ လီးႏွုတ္ၿပီးကာစ မမသက္၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးခမ်ာ စူအက္စူအက္ ရြစိရြစိျဖစ္ကာ လီးႀကီးဝင္လာေတာ့မည္ကို အဆင္သင့္ ေစာင့္ႀကိဳေနဟန္ျဖင့္ အသားနီမ်ားပင္ လန္ထြက္ေတာ့မေလာက္ မြတ္သိပ္ေနရွာသည္။
ပိုင္စိုးက မမသက္၏ တင္ပါးခုံးခုံးေပၚ လက္တင္ကာ ဖင္ေျပာင္ေျပာင္ေနာက္၌ ကပ္လိုက္ၿပီး အံက်ျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္စူစူထဲသို့ ထိပ္ဖူးကို ေတ့၍ ႏွစ္လိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေလၽွာကနဲ ဝင္သြားပါ၏။ အေနအထားကလည္း ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းကို ျဖဲဟထားသလိုမို့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက စူစူမို့မို့ႀကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
အဆုံးအထိ သြင္းထားရာမွ ဆတ္ကနဲ ျပန္ထုတ္လိုက္ၿပီး ကၽြတ္လုကၽြတ္ခင္ ျဖစ္မွ အားစိုက္၍ ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္ျပန္သည္။ တစ္စတစ္စ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ျပင္းထန္လာသည္။ သူက အားစိုက္၍ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ေဆာင့္လိုက္တိုင္း မမသက္၏ အိစက္ထြားမို့ေသာ ရင္သားႀကီး ႏွစ္ႁမြာက ယမ္းခါ၍ တအိအိ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
သူမကလည္း အၿငိမ္မေနပဲ တင္ကို ေနာက္သို့ ပစ္ပစ္ေပးရင္း ညာလက္ျဖင့္ သူ႔ကိုယ္လုံးကို စမ္းမိစမ္းရာ စမ္း၍ ဆိတ္ဆြဲညႇစ္လိမ္ကာ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေၾကာင္း ညႊန္းဆိုေနသည္သို့ ရွိ၏။
ပိုင္စိုးကလည္း အိထြားကားျပန္႔ေသာ အပ်ိဳႀကီး၏ ဖင္သားဆိုင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ သူ႔ဆီးခုံရင္းတို့ အားရွိပါးရွိ ပစ္ပစ္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ဖတ္ခနဲ ဖတ္ခနဲ ျမည္ကာ တုန္ခနဲ တုန္ခနဲ အိတက္သြားေသာ ႏူးညံ့ဝင္းဝါသည့္ တင္သားဆိုင္ႀကီးမ်ားကို ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ကာမစိတ္ေတြ ျပင္းထန္သည္ထက္ ျပင္းထန္လာသည္။
ေဆာင့္ခ်က္ကလည္း အားပါလြန္းလွသျဖင့္ ခံရသူမွာ မသက္သာပါ။ မမသက္တစ္ကိုယ္လုံးလည္း မညႇာမတာ ဆြဲယမ္း၍ အလွုပ္ခံေနရေသာ သစ္ပင္ငယ္ေလးပမာလို ျဖစ္ေနရွာသည္။
မမသက္၏ ႏွုတ္မွ ေကာင္းလြန္းလွေသာ ကာမစည္းစိမ္ေၾကာင့္ တအိအိ…တအအ…ညည္းသံေလးမ်ားကလည္း စည္းခ်က္ပမာ ထြက္ေပၚလို့ ေနပါ၏။
ပိုင္စိုးက ထြက္လုထြက္ခင္ျဖစ္ေနေသာ သုတ္ကို ထိန္းသည့္အေနျဖင့္ ဇြပ္ကနဲ အသံျမည္ေအာင္ လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲႏွုတ္လိုက္သည္။ တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ရိုက္ထားသည့္ ခပ္တုတ္တုတ္ စို့ႀကီးတစ္ေခ်ာင္း မရွိေတာ့သလိုျဖစ္ကာ မမသက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ဟာကနဲ ျဖစ္သြားရၿပီး အ၇ွိန္မသတ္နိုင္ပဲ ပြစိပြစိ ျဖင့္ ရြစိထိုးေနေလေတာ့သည္။
“ ေမာင္….ေမာင္ေလး ….. ၿပီးခ်င္ၿပီလား…”
မမသက္က တုံရီဟိုက္ေသာ အသံျဖင့္ ေမးလာသည္။
“ ဟုတ္တယ္ မမသက္ .. စိတ္ထဲမွာ မထိန္းနိုင္ေတာ့လို့ ခဏနားလိုက္ရတာ… ဆက္သာ လိုးေနလို့ကေတာ့ လေရေတြ ထြက္ကုန္ေတာ့မွာ…”
“ ဟင့္အင္း…ဟင့္အင္း… ထြက္ထြက္ ေဆာင့္သာေဆာင့္ကြာ..၊ မမ အရမ္းေကာင္းေနတာ…ေမာင္ရဲ့….”
မမသက္က မြတ္သိပ္ဆာေလာင္စြာ သူမဆႏၵေတြကို ထုတ္ေဖာ္လာပါသည္။
ပိုင္စိုးက ….
“ အင္းပါ မမရ…ဒီတစ္ခါ အေပၚကေမွာက္ၿပီး အားရပါးရ လိုးမယ္ေလ…. အၿပီးသတ္ေပါ့..မမေကာ ၿပီးကာနီးၿပီလား ”
မခင္သက္က စိတ္မရွည္ေတာ့ေသာ အသံျဖင့္ … အင္း .. ဟု တစ္ခြန္းဆိုၿပီးေနာက္…
“ ဒီက အရမ္းေကာင္းေနၿပီ ဥစၥာ၊ မင္းလီးႀကီးသာ ဆက္ေဆာင့္ေနရင္ ခုေလာက္ဆို ၿပီးေနေရာေပါ့… လုပ္…လုပ္ေတာ့…၊ စိတ္ရွိလက္ရွိသာ ေဆာင့္လိုးေတာ့…မမကို မညႇာနဲ႔… မမလဲ ၿပီးေတာ့မွာ အင္း………ဟင့္….ဟင္း…”
မခင္သက္က ပိုင္စိုး အလိုက် ကိုယ္ကို ပက္လက္လွန္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကားကားစင္းစင္း ျဖစ္သြားေအာင္ အိပ္ေနလိုက္သည္။
ပိုင္စိုးက မခင္သက္၏ ကိုယ္လုံးအိအိႀကီးေပၚသို့ တည့္တည့္ေမွာက္လိုက္ရာ သူ႔လီးတန္ရွည္ႀကီးက ဆီးစပ္ေပၚထိ ေမွး၍ ပူေႏြးေႏြး စိုအိအိႀကီး ေမးတင္ေနသည္။
“ ဟင္း……လုပ္ေတာ့ေလကြယ္…..လို့….”မခင္သက္က ေမာလ်စြာ ဆိုရင္း သူ႔ကို ရီေဝစြာ ၾကည့္ေန၏။ သူက သူမႏွုတ္ခမ္းကို ခပ္ၾကာၾကာေလး ငုံလိုက္ကာ ေမွး၍ ေခတၱ နားေနသည္။ ၿပီးမွ ခါးကိုႂကြလိုက္ၿပီး သူမ၏ ျဖဲကားထားေသာ ေပါင္ႀကီးႏွစ္လုံးၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးႏွင့္ တည့္တည့္ခ်ိန္ကာ ထိုးထည့္လိုက္ေသာ္လည္း ငနဲသား ေမာင္ေရႊလီးက ေခ်ာ္ေခ်ာ္ထြက္ေနသည္..။
မခင္သက္က တခစ္ခစ္ျဖင့္ သေဘာေတြက်ကာ…..
“ လြဲေနတယ္ဟဲ့…ေမာင္ေလးရဲ့..၊ ဖယ္ဖယ္…မင္းဟာႀကီး မထား၊ အင္း…ေပးပါဟာ…ကဲ..ဟုတ္..ဟုတ္ၿပီ…ထည့္လိုက္ေတာ့…ဒီအတိုင္းပဲ ထည့္လိုက္…ဟုတ္တယ္…အား….အိ..အီး…ကၽြတ္..ကၽြတ္… ေဆာင့္..ေဆာင့္ကြယ္… အီး…ရွီး…..ေမာင္..ေမာင္ေလး…အား…ေဆာင့္…ေဆာင့္..နာ နာေလး…အင္း..အ….အဲ…ဟုတ္ပီ…ရွီး….ကၽြတ္..ကၽြတ္…အေမ့…အင့္…ဟီး…..ဟင္း…အား..ေကာင္း..ေကာင္းလိုက္တာ..အား…..”
မခင္သက္က ပိုင္စိုးလီးႀကီးကို ကိုယ္တိုင္ကိုင္ၿပီး သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ ထည့္ေပးရင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ခ်က္မ်ား၌ ယစ္မူးစြာ ရွိေနပါေတာ့သည္..။
ပိုင္စိုးကလည္း ေဆာင့္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ပစ္ပစ္ ေဆာင့္ေတာ့သည္..။
အားပါလွေသာ သူ႔လိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ မမသက္ခမ်ာ အံကိုႀကိတ္ကာ မ်က္လုံးမ်ား စုံေမွးလ်က္ ပါးစပ္မွ တက်စ္က်စ္ တရွီးရွီး ျမည္ေအာင္ စုပ္သပ္ရင္း ေခါင္းကို ဘယ္ညာလူးၿပီး သူ႔ေက်ာျပင္ကို လက္သည္းမ်ားျဖင့္ ကုတ္ျခစ္ကာ တြန္႔လိန္ ေကာ့လန္ေနပါေတာ့သည္..။
သူမ၏ လွုပ္ရွားမွုမ်ားအရ အထြတ္အထိပ္သို့ သူမ ေရာက္ေနၿပီဟု ပိုင္စိုး အတတ္သိလိုက္၏။ သူက မမသက္၏ နို့အုံႀကီးႏွစ္လုံးကို အုံအရင္းမွ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္..။ ၿပီးမွ အသက္ကို ဝေအာင္ရွူလိုက္ကာ ခါးကို ေျမႇာက္ကာ ပင့္ကာ အားရွိပါးရွိ အသားကုန္ၾကဳံး၍ လိုးေလေတာ့သည္..။
ပိုင္စိုး ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက အားမာန္ပါလွသလို ေအာက္မွေန၍ စေကာဝိုင္းေမႊ႕သလို ဖင္ဆုံႀကီးႏွစ္ဖက္ကို လွည့္ကာ ဝိုက္ကာ စိတ္တိုင္းက် လွုပ္၍ အလိုးခံေပးေနေသာ မမသက္၏ အပင့္..အရွိုက္ အဟိုက္အေဝ့တို့ကလည္း မာန္ပါလွေခ်၏..။ ဘာမွ မၾကာလိုက္…။
ပိုင္စိုး၏ လေခ်ာင္းႀကီးတစ္ခုလုံး ယားက်ိက်ိႏွင့္ က်င္တင္တင္ ျဖစ္လာကာ တင္းေတာင့္လာၿပီး တစ္ပတ္စာ သိုေလွာင္ထားခဲ့ေသာ ေဆြေဆြ႕အတြက္ သုတ္ရည္ေတြကို ေဒၚေလးသက္ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို့ ပန္းထုတ္လိုက္ရေတာ့သည္..။
ပူေႏြးေစးပ်စ္ေသာ သုတ္ရည္တို့က သူမ၏ သားအိမ္ဝကို အရွိန္ျဖင့္ ပက္ဖ်န္းေလၿပီတကား..။
ခပ္ေဝးေဝး လမ္းမဆီမွ ကားသံ ၊ ကေလးမ်ား၏ ေဆာ့ကစားသံ၊ လူသံ အခ်ိဳ့ကို ၾကားေနရ၏။ ဘာလိုလိုႏွင့္ ပိုင္စိုးႏွင့္ မခင္သက္တို့၏ ကာမလြန္ဆြဲပြဲႀကီး ဆင္ႏႊဲခ်ိန္မွာ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မၽွ ၾကာေလသည္..။
ၾကာဆို မမသက္ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေပးခ်င္လာသည္အထိ ေစာင့္စားရ ႏွူးႏွပ္ရတာကိုက နာရီဝက္နီးပါး ရွိခဲ့သည္ကိုး..။
ေစာင့္စားရက်ိဳး၊ ႀကိဳးစားရက်ိဳး နပ္ပါေလ၏။ ပိုင္စိုး အိမ္က ထြက္သြားေသာအခါ ၃ နာရီေတာင္ ထိုးလုၿပီ..။ သူက မမသက္ကို အနမ္းျဖင့္ ႏွုတ္ဆက္ကာ ခပ္သြက္သြက္ကေလး ထြက္သြားေလသည္..။
ၿပီး….မမသက္၏ ဆႏၵအရ တံခါးကို အျပင္မွ ကန္႔လန္႔ခ်သြားေပးခဲ့သည္.။ သူမကေတာ့ မစားရတာၾကာၿပီ ျဖစ္ေသာ အႏွစ္သက္ဆုံးေသာ ကာမအဟာရကို မြတ္သိပ္ ဆာေလာင္ေနခ်ိန္၌ တဝႀကီး စားလိုက္ရသျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ေက်နပ္၍ ေနေလေတာ့သည္..။
သို့ေပမယ့္…..
ပိုင္စိုး၏ အဆုတ္အနယ္ အဖိအေဆာင့္တို့က တစ္ခါဆို ဆိုသေလာက္ အားပါလြန္းလွသျဖင့္ လက္ေမာင္း၊ နို့အုံ၊ ဖင္ဆုံ၊ ခါးစပ္တို့၌ နာက်င္ေနေလေတာ့သည္..။
အနာဆုံးႏွင့္ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ သူမ၏ လက္ေရြးစင္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဖို့ပင္ လိုမည္မထင္ပါ..။
မခင္သက္တစ္ေယာက္ သူ အားရပါးရ လိုးၿပီး ထားပစ္ခဲ့သည့္ ပုံစံအတိုင္း ကိုယ္တုံးလုံး အေနအထားႀကီးျဖင့္ပင္ ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္ ကားယားႀကီး အိပ္လ်က္ ေမွးေနလိုက္သည္..။
တစ္ခ်က္ ေမွးခနဲ ျဖစ္သြားၿပီးမွ အေအးပတ္မည္စိုး၍ ခုတင္ေအာက္ ေရာက္ေနေသာ ျခဳံေစာင္ပါးပါးေလးကို ျဖစ္သလို လႊမ္းကာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ပစ္လိုက္ေလရာ အစာဝသြားၿပီျဖစ္ေသာ မခင္သက္တစ္ေယာက္ အပ်ိဳႀကီး စည္းစိမ္ အျပည့္ျဖင့္ ခပ္ကားကားႀကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္..။
အိပ္ရာကနိုးေတာ့ ေနေတာ္ေတာ္ခ်ိဳေနၿပီ..။ အိပ္ေရးဝဝ အိပ္လိုက္ရသျဖင့္ လန္းဆန္းသြားသလို ရွိ၏။ လန္းသည္ထက္ လန္းေစရန္ ေရခ်ိဳးပစ္လိုက္သည္..။ သူ စြန္႔ပစ္ထားခဲ့သည့္ က်ိခၽြဲခၽြဲ အျဖဴရည္မ်ား ေပပြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို့ လက္ႏွိုက္၍ သန္႔စင္ေအာင္ အထူးဂ႐ုစိုက္ေလသည္..။ တစ္ကိုယ္လုံး စိမ့္သြားေအာင္ ေလာင္းခ်ိဳးလိုက္ေတာ့မွ လန္းဆန္း႐ုံမက အားပါျပည့္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္..။
တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ကာမဂုဏ္ ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ စိတ္ထဲမွာ အလိုလို ေက်နပ္ေနသည္..။
ေရခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲၿပီး သနပ္ခါး ပါးပါးလိမ္းကာ ေၾကာင္အိမ္ထဲမွ ဖီးၾကမ္းငွက္ေပ်ာသီး ေပ်ာ့ေပ်ာ့ႏွစ္လုံးကို စားလိုက္ေသး၏။ ပက္လက္ကုလားထိုင္၌ ေခတၱ အနားယူေနစဥ္ အျပင္မွ ေျခသံမ်ားၾကား၍ ေမွာင္စျပဳေနေသာ အခန္းကို မီးဖြင့္လိုက္သည္..။
“ အင္း…ဒီညေတာ့ သူနဲ႔ ေဆြေဆြတို့ရဲ့ ပြဲကို ၾကည့္စရာ မလိုေလာက္ေအာင္ ဝသြားၿပီ… ဟင္း…..ေကာင္ဆိုးေလး…ေန႔ခင္းက ငါ့ကိုလိုးၿပီး ညက် ငါ့တူမကို လိုးအုံးေတာ့မယ္… ေဆြေဆြကေတာ့ သိရွာမွာ မဟုတ္ဘူး သိမ်ားသိရင္ ေတာ့ ေနာက္ဆို သူ႔ေယာက္်ား…အိမ္ကို တစ္ေယာက္ထဲ မသြားရ ဆိုၿပီး တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ ထုတ္မယ္ ထင္ပါရဲ့…”
ဤသို့…ေတာင္စဥ္ေရမရ ေတြးေနခိုက္ ကၽြပ္ကၽြပ္အိတ္ျဖင့္ စားစရာေတြ ဆြဲၿပီး ခပ္သြက္သြက္ ဝင္လာေသာ ပိုင္စိုးကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ မခင္သက္က…
“ ဟဲ့…..ေဆြေဆြ ေရာ…ဟင္…”
အေလာသုံးဆယ္ ပုံစံျဖင့္ ေမးလိုက္ရာ သူက ျပဳံးစိစိျဖင့္ လက္ညႇိုးကိုေထာင္ကာ လီးေတာင္သလို တဆတ္ဆတ္ လုပ္ျပရင္း …
“ ကုလားႀကီးေနာက္ လိုက္သြားၿပီ….”
ဟု စလိုက္သည္..။
“ ဟာ….ဟုတ္ပါဘူး….ဒီေကာင္ေလး……အေကာင္းေျပာတာ…”
မခင္သက္က မွင္တည္တည္ ဆိုလိုက္ေတာ့မွ….
“ တကထဲ…မမကလဲ ..ေဒါခ်ည့္ပဲ..၊ ေျဖးေျဖးေပါ့….ေျပာမွာေပါ့..မမရဲ့..”
ပိုင္စိုးက လက္ထဲမွ အထုပ္ေတြကို ၾကမ္းေပၚပစ္ခ်လိုက္ကာ မခင္သက္၏ ေျခရင္း၌ ထိုင္လိုက္ၿပီး ကုလားထိုင္ေပၚ၌ ေမွးေနေသာ အပ်ိဳႀကီးကို ေမႊးေမႊးေပးလိုက္သည္..။
“ အား……အေမာကို ေျပသြားတာပဲ…..မမရာ…”
“ သြား….သူခိုးေလး… ေမးတာျဖင့္ မေျဖဘူး…ေဆြေဆြမပါဘူးမို့လား…ဒါေၾကာင့္ ..သူ အူျမဴးေန….ဟင္း….”
မခင္သက္ကလည္း ႀကိတ္၍ ေက်နပ္ေနလ်က္ကပင္ စိတ္ဆိုးဟန္ တမင္ျပဳ၍ ႏွုတ္ခမ္းကို စူထားလိုက္ေလသည္..။
ပိုင္စိုးက သူမကို ခ်ိဳင္းၾကားမွ ဆြဲမထူလိုက္သည္..။ အပ်ိဳႀကီးက ေပကပ္ကပ္ပုံစံျဖင့္ တင္းခံေန၏။ သူက မရမက ဆြဲယူလိုက္ရာ မပါခ်င့္ပါခ်င္ ပုံစံျဖင့္ မတ္တတ္ႀကီး ပါသြားၿပီး ပိုင္စိုး ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္သြားရေလသည္..။
“ ဟြန္႔….ေတာ္ေတာ္ကဲ…၊ ဒီကျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ေတြ နာလို့ေကာင္းတုန္း…၊ ဒါက ဘာလုပ္အုံးမလို့လဲ…..၊ လိုးခ်င္ျပန္ၿပီလား…ဒီလီးက…”
မခင္သက္က ေဆြေဆြမပါမွန္း အေသအခ်ာ သိလိုက္ရာ ႂကြရြလာေသာ ကာမစိတ္အဟုန္ျဖင့္ ညစ္တီးညစ္ပတ္ေလး ခပ္ရႊင္ရႊင္ ခပ္ျမဴးျမဴး ေျပာလိုက္ၿပီး ပိုင္စိုး ေက်ာျပင္ကို တအုန္းအုန္း ထုေလေတာ့သည္..။
သူက တဟားဟားရယ္ရင္း သူမ၏ ေက်ာျပင္ကို သိုင္းဖက္ထားရာမွ ေရခ်ိဳးၿပီးစမို့ ေအးစက္စက္ျဖင့္ ေႏြးေနသည္ဟု ဆိုခ်င္စရာ ဓါတ္တစ္မ်ိဳး စိမ့္ဝင္ေနေသာ မမသက္၏ တင္ပါးႀကီးကို ခပ္တင္းတင္းဆုတ္၍ လွိမ့္ေခ် ပြတ္သပ္ေပးေနသည္..။
“ လူဆိုးေလး… ဖယ္ကြာ…မမ ရင္ေတြ ခုန္လာျပန္ၿပီ…ခဏေလးမ်ား အေမာေျဖပါအုံးေတာ့လား..ကြာ…”
” တကထဲ မစားရတာ က်ေနတာပဲ…သြား …ေရခ်ိဳးလိုက္အုံး၊ သူ႔ကိုယ္ကျဖင့္ ေခၽြးေစာ္ေတြကို နံလို့…..”
ဤသို့ ဆိုကာ တြန္းလႊတ္လိုက္သည္..။
“ ဟဲဟဲ…. မမဖုရားရဲ့ အမိန္႔ေတာ္ျမတ္ အတိုင္းပါပဲ..”
ပိုင္စိုးက ရႊတ္တီးရႊတ္ေနာက္ ဆိုရင္း ေရခ်ိဳးရန္ ျပင္လိုက္သည္..။ ဆပ္ျပာ ၊ သဘက္ စသည္ကို ယူၿပီးမွ မမသက္ရွိရာသို့ တစ္ေခါက္ျပန္လာကာ….
“ ဟဲ..ဟဲ… မမဖုရား…ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီးခ်င္းေနာ္….ဖုရာ့….”
ဤသို့ ေျပာဆိုကာ မခင္သက္၏ အိစက္ထြားကားေနေသာ တင္သားဆိုင္ႀကီးကို တစ္ခ်က္ ပုတ္၍ ထြက္သြားေလေတာ့သည္..။
မခင္သက္ခမ်ာလည္း ေန႔ခင္းက စားထားဘူးသည့္ ပိုင္စိုး၏ လီးအရသာႀကီးကို ေတြးလိုက္မိၿပီး ရင္ေတြခုန္၊ ဖင္ေတြတုန္ကာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး တစ္ခုလုံး ယားႂကြလာေလေတာ့သတည္း။
မူရင္းေရးသားသူအား credit ေပးပါတယ္
ၿပီးပါၿပီ