လရည္ေတြ ဒလေဟာ သူ႔ရဲ႕လီးကိုအေသမက္ေမာမိ

ၿခံဝန္းက်ယ္ႀကီးတစ္ခု၊ ႏွစ္ဧကခန္႔ က်ယ္ဝန္းသည္။ ထိုၿခံဝန္းက်ယ္ႀကီးအတြင္းရွိ တစ္ထပ္တိုက္ေလးက စိမ္းျပာ ေရာင္ေဆးသုတ္ထားသည္။ တစ္ထပ္တိုက္ဆိုေပမယ့္ ခပ္ေသးေသးေတာ့မဟုတ္ပါ။အေဆာက္အဦးပမာဏပင္ ေပ(၅၀) ပတ္လည္ေလာက္ရွိသည္။

တစ္ထပ္တိုက္ေလး၏ ေနာက္မီးဖိုေခ်ာင္ႏွင့္ တည့္တည့္ေလာက္ရွိ တိုက္ေလး၏ ေဘးဖက္နား တြင္ ေရစင္တစ္ခုရွိၿပီး ထိုေရစင္၏ေရွ႕ အိမ္ေရွ႕ဘက္နားတြင္ေတာ့ ကားဂိုေဒါင္ေလးတစ္ခုရွိေလသည္။ တဖန္တိုက္ေလး၏ ေနာက္ဖက္ၿခံဝန္း၏ ေဒါင့္ေလာက္တြင္ ဂိုေဒါင္လိုလို သစ္သားအိမ္ေလးတစ္လုံးရွိေလသည္။ ၿခံဝန္းက်ယ္ႀကီးထဲတြင္ေတာ့ သီးပင္၊ စားပင္၊ အပင္ႀကီးမ်ား၊ အရိပ္ရ အပင္ႀကီးမ်ားအျပင္ အိမ္ေရွ႕ဖက္တြင္ေတာ့ ပန္းအလွမ်ား စိုက္ပ်ိဳးလ်က္ ခုံတန္းလ်ား ေလးမ်ားႏွင့္အတူ ပန္းၿခံေလးသဖြယ္ ျပဳလုပ္ထားေလသည္။

အခ်ိန္က ည(၁၀)နာရီေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည္။ ၿခံဝန္းထဲရွိ ပန္းၿခံေလးထဲတြင္ လူတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနၿပီး လက္ထဲမွ စီးကရက္ကို ဖြာ၍ တစုံတရာကို စဥ္းစားေတြးေတာ၍ေနသည္။ ထိုသူကေတာ့ ဤၿခံဝန္းႏွင့္ တိုက္တို႔၏ ပိုင္ရွင္ သူေဌးႀကီး ဦးက်င္ေမာင္၏ လူယုံတပည့္ရင္းလည္းျဖစ္ သူေဌးႀကီးႏွင့္ သူေဌးႀကီးကေတာ္ သႏၲာလတ္တို႔၏ ဒ႐ိုက္ဘာလည္းျဖစ္သည့္ အသက္(၃၅)ႏွစ္ေလာက္ရွိသည့္ ၫႊန္႔ေမာင္ဆိုေသာ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေလသည္။ ၫႊန္႔ေမာင္တစ္ေယာက္ စီးကရက္ဖြာ ရင္း မမေလး(သႏၲာလတ္)၏ အေၾကာင္းကို စဥ္းစား၍ေနသည္။

သႏၲာလတ္မွာအသက္(၃၀)ပင္မျပည့္တတ္ေသးေသာ္လည္းအသက္(၆၀)အ႐ြယ္ ဦးက်င္ေမာင္ကို လက္ထပ္ခဲ့ သည္။ သႏၲာလတ္မွာ အျပစ္ေျပာစရာမရွိေလာက္ေအာင္ ေခ်ာေမာလွပသူေလးျဖစ္သည္။ ယခု သေဌးႀကီးဦးက်င္ေမာင္ ခရီး ထြက္သြားခိုက္တြင္ သႏၲာလတ္မွာ ၫႊန္႔ေမာင္ကို ေရလာေျမာင္းေပးေတြ လုပ္ေနသည္။ သူမ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးကို ပင္ ၫႊန္႔ေမာင္ျမင္ဖူးခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူမအား ၫႊန္႔ေမာင္ ေရွာင္ခဲ့ပါသည္။ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ မက်ဴးလြန္ခဲ့ပါ။ ဒါကလည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားတြင္ ျခားထားေသာ တံတိုင္းက ထူထဲႀကီးမားလွသည္။ ၫႊန္႔ေမာင္ အသက္(၂၀)ပတ္ဝန္း က်င္အ႐ြယ္ထဲက ဦးက်င္ေမာင္ထံ ေရာက္ခဲ့ရတာျဖစ္သည္။

မိဘညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ မရွိေတာ့သည့္ တစ္ေကာင္ႂကြက္ ၫႊန္႔ေမာင္အား သူေဌးႀကီး ဦးက်င္ေမာင္က ဒ႐ိုက္ဘာတစ္ေယာက္အေနမ်ိဳးသာမက တူသားသဖြယ္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ထား ခဲ့တာျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့ ၫႊန္႔ေမာင္တစ္ေယာက္ ဦးက်င္ေမာင္၏ မ်က္ႏွာကို ေထာက္ထားရသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတူေန လာေတာ့လည္း ၫႊန္႔ေမာင္စိတ္ထဲ ဦးက်င္ေမာင္ကို မိဘသဖြယ္ကိုးစားခင္တြယ္ေနမိသည္ျဖစ္ေတာ့ သူ႔အေနႏွင့္ ဘယ္လိုပဲ သႏၲာလတ္၏ အေပၚသေဘာထားပါေစ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္မႈ မျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ၫႊန္႔ေမာင္မွာ အေတာ္ႀကီး စိတ္ကိုတင္း လ်က္ ေရွာင္ရွားေနခဲ့ရေလသည္။
တကယ္ေတာ့ မမေလး(သႏၲာလတ္) ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဆင္ျခင္ဖို႔ ေကာင္းေလသည္။ ဖေအႏွင့္ သမီးအ႐ြယ္မွ်ပင္ မက အသက္ကြာျခားသည့္ သူကိုယူထားေတာ့လည္း သူမကို ကာမမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မႈရေအာင္ ဘယ္စြမ္း ေဆာင္ေပးႏိုင္ပါ့မလဲဟု ၫႊန္႔ေမာင္ ေတြးမိသည္။ သူေဌးႀကီး ဦးက်င္ေမာင္မွာ ေငြေပါသူတစ္ေယာက္မို႔ အခုမွမဟုတ္၊ ဟိုအ ရင္ထဲက မိန္းမကိစၥ ရႈပ္ေပြခဲ့တာျဖစ္သည္။ လုပ္ငန္းသေဘာအရ ဦးက်င္ေမာင္မွာမၾကာခဏခရီးထြက္ရတတ္ၿပီး ခရီးထြက္ ရာမွ ျပန္လာလွ်င္လည္း တစ္ရက္မွ်သာအိမ္တြင္ေအာင္းေနသည္။ ေနာက္ေန႔ေတြတြင္ ႏိုက္ကလပ္မ်ားဆီသို႔ ဦးက်င္ေမာင္ အား ၫႊန္႔ေမာင္က လိုက္ပို႔ေပးေနၾကျဖစ္ေလသည္။

ဒီေတာ့လည္း သႏၲာလတ္မွာ ဆႏၵေတြ ဘယ္လိုလုပ္ျပည့္ဝႏိုင္ပါေတာ့မ လဲဟု ေတြးရင္း ၫႊန္႔ေမာင္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့လက္ထဲမွ အစီခံနားေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ စီးကရက္ ကို လက္ညႇိဳးျဖင့္ ေတာက္ထုတ္လိုက္ၿပီး လက္ပတ္နာရီကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ည(၁၁)နာရီရွိၿပီျဖစ္သည္။
ထိုင္ေနရာမွ ၫႊန္႔ေမာင္ မတ္တပ္ထ၍ ရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္ထဲသို႔ ျပန္ဝင္ရန္ အိမ္ေဘးဖက္မွ ပတ္၍ ေနာက္ေဖးဘက္သို႔ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။သူစၿပီးအိမ္ထဲကထြက္လာကတည္းကမီးဖိုေခ်ာင္ေဘးတံခါးကထြက္လာခဲ့တာ ျဖစ္ၿပီး ယခုလည္း သူျပန္ေစ့ထားခဲ့ေသာ မီးဖိုေခ်ာင္တံခါးမွပင္ ျပန္၍ ဝင္ရမည္ျဖစ္သည္။ တံခါးေရွ႕သို႔အေရာက္ ေစ့ထား ေသာတံခါးကို တြန္းဖြင့္မည္အလုပ္ ၫႊန္႔ေမာင္၏ အၾကည့္က အိမ္ေဘးဖက္သို႔ ေရာက္၍သြားသည္။
ဟာ…ဘာလဲ မသိဘူး….ကားဂိုေဒါင္ႏွင့္တိုက္နံေဘးၾကားသႏၲာလတ္၏ အိပ္ခန္းျပတင္းေပါက္ေဘးတြင္ မာလီကုလား အီစြတ္မွာ နံရံကိုကပ္ ၍ ငုတ္တုတ္ထိုင္လိုက္သည္ကို ၫႊန္႔ေမာင္ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ၫႊန္႔ေမာင္တံခါးေရွ႕မွခြာ၍ ေနာက္သို႔ဆုတ္ကာ အနီးရွိ ပန္း႐ုံ အကြယ္မွေန၍ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
အီစြတ္က ငုတ္တုတ္လဲထိုင္ခ်ၿပီးေရာသူ႔လက္တစ္ဖက္ကို အေပၚသို႔ေျမႇာက္၍ သူ၏ ေခါင္းေပၚသို႔ေရာက္ေနေသာ ျပတင္းေပါက္မွန္တံခါးကို လက္ညႇိဳးထိပ္ေလးျဖင့္ သုံးေလးခ်က္မွ် ေခါက္လိုက္သည္။ အခန္းထဲ တြင္ မီးေခ်ာင္းဖြင့္ထားသည္။ ထိုျပတင္းေပါက္မွာ သူေဌးႀကီးဦးက်င္ေမာင္ႏွင့္ သႏၲာလတ္တို႔ အိပ္သည့္ ကုတင္ႀကီး၏ ေခါင္း ရင္းေဘးဖက္တြင္ ရွိေလသည္။

အီစြတ္က မွန္တံခါးကို ေခါက္လိုက္ေသာ္လည္း ဘာမွ ထူးျခားလာမႈကို မေတြ႕ရေပ။ ခဏမွ် ၾကာေတာ့ အီစြတ္က မွန္တံခါးကို လက္တစ္ဖက္ေျမႇာက္၍ ေခါက္ျပန္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ေခါက္ လိုက္သည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ တေအာင့္မွ်ၾကာေတာ့ မွန္ျပတင္းေပါက္အတြင္းဖက္မွ ကာထားေသာ လိုက္ကာစေလး ေဘးသို႔ ေ႐ႊ႕သြားၿပီး သႏၲာလတ္၏ မ်က္ႏွာ မွန္တံခါးအတြင္းမွ ေပၚလာသည္။
သႏၲာလတ္က ျပတင္းေပါက္ေရွ႕ေအာက္ဖက္ သို႔ ၾကည့္လိုက္သည္။ အီစြတ္ကိုေတြ႕လွ်င္ ခဏေနရန္ လက္ကာျပၿပီး မွန္ျပတင္းတံခါးအတြင္းမွ သႏၲာလတ္ မ်က္ႏွာက ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ ခဏအၾကာ ျပတင္းေပါက္မွန္တံခါးက ပြင့္၍သြားသည္။ သႏၲာလတ္က တံခါး႐ြက္မ်ားကို ေဖာက္ ခ်ိတ္မ်ား ခ်ိတ္၍ အေသအခ်ာဖြင့္လိုက္သည္။
အီစြတ္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရာမွ ထရပ္လိုက္သည္။ သႏၲာလတ္၏ လက္တစ္ဖက္ အျပင္သို႔ထြက္လာၿပီးငါးရာတန္တစ္႐ြက္လွမ္းေပးလိုက္သည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ အီစြတ္က ငါးရာတန္ကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး သႏၲာလတ္ကို ဆလံေပးလိုက္ သည္။ သႏၲာလတ္က အီစြတ္ကို ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္မွ ေပ်ာက္ကြယ္၍ သြားသည္။ ထိုအခါတြင္ အီစြတ္က သူ၏ ေနာက္နားရွိ ကားဂိုေဒါင္ေဘးသို႔ ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳးျဖင့္ ေလွ်ာက္လာၿပီး ေခြးေျခအ႐ြယ္ သစ္သားခုံတစ္လုံးကို ယူလာသည္။ ၿပီးေတာ့ ဖြင့္ထားေသာ ျပတင္းေပါက္ဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာၿပီး ျပတင္းေပါက္ေရွ႕တြင္ သစ္သားခုံကို ခ်လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ သူ ၏ ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားေတြအားလုံးကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားေသာ အီစြတ္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးက မဲ ေမွာင္၍ေနသည္။ အလုပ္ၾကမ္းသမားပီပီ တစ္ကိုယ္လုံး ခိုင္မာေတာင့္တင္းကာ ႂကြက္သားေတြက သူ႔ေနရာႏွင့္သူ အဖုအ ထစ္ေတြ ႂကြ၍ေနသည္။ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးက ေတာင္မတ္၍ ေနသည္။ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားသည္ ႏွင့္ အီစြတ္က သစ္သားခုံေလးေပၚတက္၍ ရပ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ျပတင္းေပါက္ႏွင့္ သူ၏ကိုယ္လုံးမွာ အံကိုက္ျဖစ္၍ေန သည္။ အီစြတ္က ျပတင္းေပါက္ဖက္သို႔ လွည့္ကာ တေစာင္မက်တက်ေလး ရပ္လိုက္သည္။ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ျပတင္း ေပါက္ဝမွေန၍ အခန္းတြင္းသို႔ ၾကည့္ရင္း သူ၏ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လွေသာ လီးႀကီးက ပို၍ တင္းေျပာင္ေတာင္မတ္လာသည္။

ၫႊန္႔ေမာင္ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိသည္။ အီစြတ္ သူ႔လီးကို ဆီတစ္မ်ိဳးမ်ိဳး သုတ္လိမ္းလာမွန္း သိသာလွသည္။ လီး ႀကီးမွာ မဲနက္၍ အခန္းတြင္းမွ မီးေခ်ာင္းအလင္းေရာင္ႏွင့္ ေျပာင္လက္၍ေနသည္။ အီစြတ္မ်က္လုံးေတြက အခန္းတြင္းသို႔ တ စိုက္မတ္မတ္ၾကည့္၍ေနသည္။ အိပ္ခန္းတြင္းတြင္ရွိသည့္ သႏၲာလတ္ကို ၫႊန္႔ေမာင္ မျမင္ရေခ်။ သႏၲာလတ္ ဘယ္လိုရွိသည္ ကို သူသိခ်င္လာသည္။ ျပတင္းေပါက္ေရွ႕သို႔ မသြားဘဲ အခန္းထဲသို႔ ျမင္ႏိုင္မည့္နည္းလမ္းကို သူစဥ္းစားမိလိုက္သည္။ သူ ေရာက္ေနရာ အေရွ႕ဖက္နားရွိ ေရစင္ေပၚသို႔ တက္သည့္ေလွကားအတိုင္း ၫႊန္႔ေမာင္ တက္လာခဲ့သည္။ ေရစင္ေပၚထိ မ တက္ေတာ့ဘဲ ေလွကားတဝက္ေလာက္တြင္ ၫႊန္႔ေမာင္ ရပ္လိုက္သည္။ ျမင္ရပါၿပီ။ အိပ္ခန္းထဲမွ သႏၲာလတ္ကို ျမင္လိုက္ရ ပါၿပီ။
သႏၲာလတ္က ေျခရင္းဖက္ရွိ ကုတင္တိုင္တစ္ခုကို ေခါင္းအုံးတစ္လုံးအလ်ားလိုက္ ကပ္ေထာင္၍ ကိုယ္ကို ခပ္ေလွ်ာ ေလွ်ာေလးမွီကာ အိပ္ယာေပၚတြင္ အီစြတ္ဖက္သို႔လွည့္၍ ထိုင္ေနသည္။သႏၲာလတ္မွာ ဝတ္လစ္စလစ္ ခြၽတ္မထားေပမယ့္ ေအာက္ပိုင္းတြင္ ထဘီမရွိဘဲ အေပၚပိုင္းတြင္ ဝတ္ထားေသာ ရင္ ေစ့အက်ႌေလး၏ ရင္ဘတ္ရွိ အက်ႌၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ထားကာ ႏို႔အုံႏွစ္လုံးက အထင္းသားေပၚထြက္၍ေနသည္။ ခပ္ ေလွ်ာေလွ်ာမွီ၍ ထိုင္ရင္း ဒူးႏွစ္လုံးကို ေထာင္ကာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ၿဖဲကားထားၿပီး သူမ၏ လက္တစ္ဖက္က ေပါင္ၾကားထဲ တြင္ရွိ၍ေနသည္။
ၿပီးေတာ့ သူမလက္က တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ၫႊန္႔ေမာင္ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္သည္။ ၫႊန္႔ေမာင္ သိ လိုက္ပါၿပီ။ သႏၲာလတ္၏ ေပါင္ၾကားထဲမွ လက္ကကိုင္ထားတာက ရာဘာလီးအတုျဖစ္သည္။ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ထည့္ကာ သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေနသည္။ သူမ၏ မ်က္လုံးေတြက အီစြတ္ကို စိုက္၍ၾကည့္ေနသည္။ အထူးသျဖင့္ အီ စြတ္၏ ေတာင္မတ္တင္းေျပာင္ေနေသာ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လွသည့္လီးႀကီးကိုျဖစ္သည္။ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ရာဘာလီးအတုကို ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေပးေနရင္း က်န္ေသာ သူမ၏ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ဟင္းလင္းေပၚေနေသာ သူမ၏ ႏို႔အုံႏွစ္ လုံးကို တစ္လုံးၿပီး တစ္လုံး ဆုတ္ေခ်၍ေပးေနသည္။ ႏို႔သီးေလးေတြကိုလည္း သူမဘာသာ လက္ညႇိဳးလက္မတို႔ျဖင့္ ညႇပ္ညႇပ္ ၿပီး ပြတ္လွည့္ေပးသည္။
သႏၲာလတ္၏ မ်က္ႏွာေလးတြင္ ေခြၽးေစးေလးေတြ ပ်ံ၍ေနသည္။ မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုလုံး နီျမန္းကာ ရာဂစိတ္ေတြ ထႂကြေနေသာ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးမွာ အိုလ်က္ ငိုခ်င္သလို မဲ့တဲ့တဲ့ေလး ျဖစ္ေနပုံမွာ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးကို ေသေသခ်ာ ခ်ာၾကည့္လိုက္ရသည္ႏွင့္ ၫႊန္႔ေမာင္၏ ေတာင္မတ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ လီးတန္ႀကီးမွာ တင္းကနဲ တင္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားရေလ သည္။ အီစြတ္ကလည္း မတ္တပ္ရပ္လ်က္က ေတာင္မတ္တင္းေျပာင္ေနေသာ သူ၏ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လွသည့္ လီးမဲမဲႀကီးကို တေငါက္ေငါက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ျပလိုက္ လက္ညႇိဳးလက္မႏွင့္ ညႇပ္၍ လီးကို အရင္းထိ ၿဖဲျပလိုက္ျဖင့္ လုပ္ျပသည္။ ထိုအခါမ်ိဳး တြင္ သႏၲာလတ္မွာ ေနာက္သို႔မွီထားေသာသူမ၏ဦးေခါင္းေလးကို ေရွ႕သို႔ ဟပ္ကနဲ ႂကြလိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးဟလ်က္ မ်က္ ေတာင္မခတ္ လီးႀကီးကို စိုက္ၾကည့္ကာ လက္တစ္ျဖင့္ ကိုင္ထားေသာ ရာဘာလီးကို ခပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ ေလသည္။လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ႏို႔ေတြကိုနယ္ရင္း ရာဘာလီးတုကို ကိုင္ထားေသာ လက္က ခပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေနသည္။ သႏၲာလတ္၏ မ်က္လုံးေတြက တခ်က္တခ်က္ စင္းစင္းက်သြားသည္။ လီးကို အရင္းထိၿဖဲထားေသာ အီစြတ္က လည္း သူ႔လက္ကို မလႊတ္ေတာ့ဘဲ လီးႀကီးကို ၿဖဲၿမဲတိုင္း ၿဖဲျပထားသည္။
သႏၲာလတ္အားမလိုအားမရျဖင့္ေနာက္သို႔မွီထားသည့္ကိုယ္လုံးေလးမွာႂကြ၍လာၿပီး ေရွ႕သို႔ငိုက္ကာ ရာဘာလီး တုျဖင့္ အားရပါးရႀကီး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးသည္။ မၾကာမီမွာပင္ သႏၲာလတ္မွာ ခါးေလးဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲျဖစ္သြားၿပီး ေထာင္ထားေသာ ေပါင္ႏွစ္လုံးမွာ ေစ့လိုက္ခြာလိုက္ျဖစ္သြားရေလသည္။ ၫႊန္႔ေမာင္ ေရစင္ေလွကားေပၚမွ ျပန္၍ဆင္းလာ သည္။ ၿပီးေတာ့ ေစာေစာက သူၾကည့္ေနခဲ့ေသာ ပန္း႐ုံေလးထဲဝင္ကာ ဆက္၍ ၾကည့္ေနသည္။ အီစြတ္က သစ္သားခုံေပၚမွ ေအာက္သို႔ဆင္း၍ ရပ္လိုက္သည္။ သႏၲာလတ္ ျပတင္းေပါက္ဝသို႔ ေရာက္၍လာသည္။ အျပင္မွရပ္ေနေသာ အီစြတ္၏ကိုယ္လုံးကို သႏၲာလတ္က လွမ္း၍ဖက္လိုက္သကဲ့သို႔ အီစြတ္ကလည္းသႏၲာလတ္ကို ဖက္သည္။ ဖက္တာမွ အတင္းကို ႀကဳံး၍ ဖက္သည္။
သႏၲာလတ္မွာ မ်က္လုံးေလးေတြကို မွိတ္၍ ကိုယ္လုံးေလးကို က်ဳံ႕၍ေနရသည္။ ခဏတာ အားရပါးရဖက္ထားၿပီး ေတာ့မွ လူခ်င္းခြာလိုက္ကာ အီစြတ္က သူ၏အဝတ္အစားမ်ားႏွင့္ သစ္သားခုံေလးကို ကိုင္၍ထြက္ခြာသြားသလို သႏၲာလတ္ ကလည္း အီစြတ္၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကိုလွမ္းၾကည့္ရင္း ျပတင္းေပါက္မွန္တံခါးေတြကို ပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အတြင္းမွလိုက္ကာေလးကို ဆြဲ၍ကာလိုက္ေလေတာ့သည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိစၥၿပီးသြားၾကၿပီ။ မၿပီးေသးသည္မွာ ၫႊန္႔ေမာင္ ျဖစ္သည္။ ပုဆိုးအတြင္းမွ မတ္၍ေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးက ျပန္၍က်မသြားသည့္အျပင္ တဆတ္ဆတ္ျဖင့္ ခုန္၍ေနေသးသည္။ ၫႊန္႔ေမာင္ သက္ျပင္းအႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ရင္း ေစ့ထားေသာ မီးဖိုေခ်ာင္တံခါးကို ဖြင့္၍ဝင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့အိမ္အတြင္းဖက္သို႔ ေလွ်ာက္လာရင္း အႀကံတစ္ခုရသြားကာ ေ႐ႊမိ၏အိပ္ခန္းေရွ႕သို႔အေရာက္ ရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အိပ္ခန္းတံခါးကို အသံအုပ္၍ေခါက္လိုက္သည္။ အနည္းငယ္မွ် ၾကာသြားေတာ့မွ အခန္းတံခါးက ပြင့္သြားသည္။
ဟင္….အကို…လာ…ဝင္…ၫႊန္႔ေမာင္ အခန္းထဲသို႔ လွမ္းဝင္လိုက္ေတာ့ ေ႐ႊမိက တံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္။ဘာလဲ….လုပ္မလို႔လား.ေ႐ႊမိက ၫႊန္႔ေမာင္၏ လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကို ဆြဲလႈပ္၍ မ်က္ႏွာေလးေမာ့၍ ရယ္ႀကဲႀကဲေလး ေမးသည္။ ၫႊန္႔ေမာင္ ပါးစပ္ႏွင့္ မေျဖပါ။ ေ႐ႊမိကို အတင္းဖက္ၿပီး နမ္းသည္။ ထိုအခါ ေ႐ႊမိ၏ ခ်က္ေအာက္သို႔ လာ၍ ေထာက္ေသာ ၫႊန္႔ေမာင္၏ ပုဆိုးအတြင္းမွ လီးႀကီးက ေ႐ႊမိ၏ အေမးကို အေျဖေပးလိုက္ပါသည္။
အကို…ေနအုံး..ေ႐ႊမိက အတန္ငယ္႐ုန္းဖယ္လိုက္ေတာ့ ၫႊန္႔ေမာင္က သူမကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ဘာလဲ ေ႐ႊမိ…အကို႔ကိုေတာ့ အားနာပါတယ္….က်မ ထဘီေတြလာေနတယ္….လုပ္လို႔မရဘူး..ဟင္….ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ….ၫႊန္႔ေမာင္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ ေျပာသည္။စိတ္မပူပါနဲ႔ အကို….အကို ေက်နပ္ေအာင္ေတာ့က်မတတ္ႏိုင္ပါတယ္.ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေ႐ႊမိက သူမ၏ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းတြင္ ဝတ္ထားေသာ အဝတ္ေတြကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ႏို႔အုံႀကီး ႏွစ္လုံး ေဖြးကနဲေပၚလာသည္ႏွင့္ ၫႊန္႔ေမာင္က လွမ္း၍ကိုင္သည္။ ေ႐ႊမိက ၫႊန္႔ေမာင္၏ ပုဆိုးကို ဆြဲ၍ခြၽတ္လိုက္သည္။
လာ အကို…ေျပာလည္းေျပာ ေ႐ႊမိက အိပ္ယာေပၚသို႔ ပက္လက္လွန္လွဲလိုက္သည္။ ထိုအခါ ၫႊန္႔ေမာင္က ကုတင္ေပၚလွမ္း တက္လိုက္ၿပီး ေ႐ႊမိ၏ ေဘးတြင္ ဒူးေထာက္၍ ငုံ႔ကာ ေ႐ႊမိ၏ ႏို႔အုံႏွစ္လုံးကို တစ္လုံးၿပီး တစ္လုံး အားရပါးရ စို႔ေလေတာ့ သည္။ ေ႐ႊမိ၏ လက္တစ္ဖက္က ၫႊန္႔ေမာင္၏ ဗိုက္ေအာက္သို႔ေရာက္သြားၿပီး လီးတန္ႀကီးကို လက္ေလးျဖင့္ ဖြဖြေလး ဆုတ္ ကာ ဂြင္းတိုက္၍ေပးသည္။ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို စို႔ေနရာမွ ၫႊန္႔ေမာင္က တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ေ႐ႊမိ၏ မ်က္ႏွာေလးကို လွမ္း၍ လွမ္း၍ နမ္းလိုက္ေသးသည္။ ေ႐ႊမိကလည္း လီးတန္ႀကီးကို ဂြင္းတိုက္ေပး႐ုံမွ်မက လက္ဖဝါးထဲသို႔ ေဂြးအုႀကီးကို ထည့္ၿပီး ပြတ္ေပး သည္။ ဖြဖြေလး ဆုတ္ေပးသည္။ ၫႊန္႔ေမာင္၏ အသက္ရႈသံေတြ တရႈးရႈးျဖစ္၍လာသည္။
အကို ပက္လက္လွဲလိုက္….ၫႊန္႔ေမာင္က အိပ္ယာေပၚသို႔ ပက္လက္လွဲခ်လိုက္ေတာ့ ေ႐ႊမိက ေဘးမွေန၍ ငုံ႔ကာ လီးတန္ႀကီးကို အရင္းမွကိုင္ၿပီး သူမပါးစပ္ထဲသို႔ သြင္းႏိုင္သေလာက္ သြင္းလိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာျဖင့္လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ကာစုပ္ေပးသည္အား.အားအီး….အူး…ၫႊန္႔ေမာင္၏ မ်က္ႏွာႀကီး ရႈံ႕မဲ့သြားသည္။ ေ႐ႊမိက လီးႀကီးကို အားရပါးရ စုပ္ေန႐ုံမွ်မက ပါးစပ္တြင္းတြင္ သူမ၏လွ်ာ ေလးျဖင့္လည္း လီးဒစ္ႀကီးကို လွည့္ပတ္၍ ယက္ေနေသးသည္။ ေယာက္်ားရင့္မႀကီးျဖစ္လ်က္ ၫႊန္႔ေမာင္ ကိုယ္လုံးႀကီး တ ဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။
အီး…အား…အူး…အိုး…အား….အား….ၫႊန္႔ေမာင္ ဖင္ႀကီးႂကြတက္လာသည္။ ေ႐ႊမိကသူမ၏ပါးစပ္ထဲမွလီးႀကီးကိုထုတ္လိုက္ၿပီး တံေတြးမ်ားျဖင့္ ေျပာင္လက္ေနေသာလီးႀကီးကိုလက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ဆုပ္ကာခပ္သြက္သြက္ႀကီးဂြင္းတိုက္ပစ္လိုက္သည္အိုး…အိုး…အား….အင္း..တခဏအတြင္း လီးထိပ္အေပါက္ေလးမွ သုတ္ရည္မ်ားမွာ ႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲ ပန္း၍ထြက္လာခိုက္ လက္မွလီးကို ဆက္၍ ခပ္သြက္သြက္ဂြင္းတိုက္ေပးရင္း ေ႐ႊမိမွာ ေဘးမွေန၍ ၫႊန္႔ေမာင္ေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္ေတာ့ ၫႊန္႔ေမာင္က သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို အတင္းဆြဲဖက္ကာ အငမ္းမရနမ္းလိုက္ပါေလေတာ့သည္။
အိပ္ယာထ ေရခ်ိဳးေသာ အေလ့အက်င့္ရွိသည့္ ၫႊန္႔ေမာင္မွာ ေရခ်ိဳးခန္းရွိေသာ မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္သို႔ ဝင္၍အလာ ထူး ထူးဆန္းဆန္းျမင္ကြင္းတစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသို႔ အဝင္မွာပင္ ၫႊန္႔ေမာင္ ေျခစုံရပ္၍ ၾကည့္ေနမိသည္။ သူ ၾကည့္ေနေသာ အရာကေတာ့ အေပၚက တီရွပ္အျဖဴပြပြေလးကိုဝတ္ကာ ေအာက္ကထဘီအနက္ေရာင္ေလးကို တိုတိုေလး ဝတ္ၿပီး ေနာက္တြင္စုစည္းထားေသာ ဆံပင္ေလးကို အေပၚသို႔လွန္၍ ေခါက္တင္ၿပီး ဆံညႇပ္ႏွင့္ညႇပ္ထားကာ သူ႔ကိုေက်ာေပး ၍ ခ်က္ျပဳတ္ေနေသာ သႏၲာလတ္ ပင္ျဖစ္ေလသည္။
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတြင္ တစ္ခါဘူးမွ် သႏၲာလတ္ ခ်က္ျပဳတ္ေနသည္ကို မေတြ႕ဖူးသည့္အျပင္ ထဘီတိုတိုေလးႏွင့္ ေနာက္ေက်ာမွျမင္ေနရေသာ သႏၲာလတ္၏ အလွကလည္း ေက်ာ့ရွင္းသပ္ရပ္၍ ေနသည္။ ထဘီတိုတိုေလးဝတ္ထားသျဖင့္ ေျခသလုံးသားေလးက ဝင္းေနသလို ဆံပင္ကိုအေပၚသို႔ လွန္၍ညႇပ္ထားသျဖင့္ ဂုတ္ပိုးသားေလးကလည္း ဝင္း၍ေနသည္။ တဖန္ ထဘီတိုတိုေလးကို တင္းတင္းေလးဆြဲဝတ္ထားသျဖင့္ သူမ၏ ဝိုင္းစက္မို႔ ေဖာင္းေနေသာ တင္သားေတြက တစ္ရစ္ေပၚလြင္၍ေနသည္။
ေဟ့…ဘာၾကည့္ေနတာလဲ….လူကို မျမင္ဖူးတာက်ေနတာဘဲ…ဟင္း…ဟင္း…အကိုၫႊန္႔ေမာင္ႀကီးေနာ္….အခုတ ေလာ တမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနတယ္….သူ႔ကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ သူရွိေနတာကို သိေနသည္။ မိန္းမေတြ အာ႐ုံခံစားမႈက ေယာက္်ားေတြထက္ ပို၍ထက္သည္ ဆိုသည္မွာ မွန္ေနသည္။ ဒါ့အျပင္ အခုတေလာတမ်ိဳးျဖစ္ေနတာက သႏၲာလတ္ျဖစ္သည္။ ဒါကို ၫႊန္႔ေမာင္ကပဲ တမ်ိဳးျဖစ္ေန ျပန္သတဲ့။ တတ္လည္း တတ္ႏိုင္တဲ့ မိန္းမေတြဟု ၫႊန္႔ေမာင္ ေတြးလိုက္သည္။ ၿဗဳံးကနဲေတာ့ ၫႊန္႔ေမာင္ ရွက္သြားၿပီး မ်က္ႏွာရဲသြားသည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူ႔စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ လုပ္လိုက္ၿပီး သႏၲာလတ္အနီးသို႔ ေလွ်ာက္၍လာကာ သူမ၏ ေနာက္နားတြင္ ရပ္လိုက္သည္။
မမေလး ထမင္းဟင္းခ်က္တာ တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးလို႔ပါ…ေနာက္ၿပီး…ေ႐ႊမိ ဒီမနက္႐ြာျပန္သြားတယ္ေလ…ကဲ ဆက္ေျပာပါအုံး….ေနာက္ၿပီး ဘာျဖစ္လဲ….မမေလးကို ေနာက္ကေနၾကည့္ရတာ ခါတိုင္းထက္ ပိုၿပီး လွလာသလားလို႔…”ၫႊန္႔ေမာင္တစ္ေယာက္ ႐ြတ္ၿပီ။ဟင္း…ဟင္း…ဒီမွာ သူႀကိဳက္တဲ့ ၾကက္သားနဲ႔ ဘူးသီး ကာလသားခ်က္ ခ်က္ထားပါတယ္ေနာ္….ၿပီးေတာ့ စားပြဲ ေပၚမွာလည္း သူႀကိဳက္တဲ့ နန္းႀကီးသုပ္နဲ႔ ေကာ္ဖီအိုး အဆင္သင့္ရွိပါတယ္…ေရခ်ိဳးၿပီး စားေတာ္မူပါေနာ္.ေခ်ာေခ်ာလွလွ ေမႊးေမႊးပ်ံ႕ပ်ံ႕ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က အနားတြင္ရပ္လ်က္က သူ႔ကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီးသူငယ္ခ်င္း ပမာ ေျပာဆိုဆက္ဆံေနေတာ့ ၫႊန္႔ေမာင္ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးမိတာ အမွန္ပါ။
ကဲ….ေရသြားခ်ိဳးေတာ့ေလ….ၫႊန္႔ေမာင္ ကေလးတစ္ေယာက္ပမာ ခ်က္ခ်င္းေရခ်ိဳးခန္းေရွ႕သို႔ လွည့္ထြက္လာၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္ သည္ေအာ္…အကို…ဒီေန႔ ဆိုင္သြားစရာရွိတယ္….ညီမ ဘာသာ ကားေမာင္းသြားမယ္….ထမင္းခ်ိဳင့္လည္း ထည့္သြား မယ္….အကို အိမ္ေစာင့္….အိမ္မွာ စားလိုက္ အိပ္လိုက္နဲ႔ အားေမြးထား…မီးဖိုေပၚမွ ဟင္းအိုးကိုခ်ရင္း သႏၲာလတ္က လွမ္း၍ေျပာသည္။ “အကို” တဲ့ “ညီမ” တဲ့ ေပၚတင္ႀကီး အသုံးအႏႈန္း ေတြက ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းသြားသည္ဟိတ္.ဘာၾကည့္ေနတာလဲ….ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္ေတာ့ေလ….သႏၲာလတ္က ေနာက္သလို ေျပာင္သလိုျဖင့္ လက္ညႇိဳးေလးထိုးကာ သူ႔ကိုေျပာလိုက္ေတာ့ ၫႊန္႔ေမာင္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္ၿပီး တံခါးပိတ္ကာ ေရခ်ိဳးေနလိုက္ေတာ့သည္။
ညက်လွ်င္ တိုက္ႀကီးတစ္လုံးထဲ၌ သူႏွင့္ သႏၲာလတ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိေန အိပ္ေနရမည့္အေရးကိုေတြး၍ ၫႊန္႔ေမာင္မွာ ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္၍ေနသည္။ ညေနငါးနာရီေလာက္တြင္ သႏၲာလတ္ အိမ္သို႔ ျပန္လာသည္။အကို တစ္ေယာက္ထဲ ပ်င္းေနၿပီလား..ညီမလည္း ေစာေစာျပန္လာခ်င္တာ ေပးေလ.သႏၲာလတ္ လက္ထဲမွ ထမင္းခ်ိဳင့္ႏွင့္ အထုတ္ေတြကို လွမ္း၍ယူသည္။ သႏၲာလတ္က ထမင္းခ်ိဳင့္ကိုပဲ လွမ္း၍ေပး သည္။ ေအာ္…အကို…ကားက ဆီသိပ္မလိုက္ခ်င္ဘူး….အရင္လုပ္ေနက် ဝပ္ေရွာ့က ည(၉)နာရီထိ ဖြင့္တယ္မဟုတ္လား. …သြားလုပ္ေပးပါအုံး….ေရာ့ ကားေသာ့နဲ႔ ပိုက္ဆံ….သႏၲာလတ္က ၫႊန္႔ေမာင္ ဆြဲယူထားေသာ လက္ထဲမွ ထမင္းခ်ိဳင့္ကို ျပန္၍ယူၿပီး သူမ၏လက္ထဲမွ ကားေသာ့ႏွင့္ ေငြ စကၠဴတစ္ထပ္ကို လွမ္းေပးသည္။ ၫႊန္႔ေမာင္က သႏၲာလတ္ လွမ္းေပးသည္တို႔ကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး အိမ္ေရွ႕တံခါးဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။
ေအာ္…အကို ျပန္လာရင္ အကို႔ကို ျပစရာတစ္ခုရွိတယ္သိလား…ဘာလဲ….အခုျပပါလား….ဟြန္း….သြားမွာသြားစမ္းပါ….ျပန္လာေတာ့ သိရမွာေပါ့….ၫႊန္႔ေမာင္ လွည့္၍ထြက္ခဲ့သည္။ သႏၲာလတ္ကေတာ့ အိမ္မွာ သူႏွင့္ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိသည္ဟူေသာအေတြးျဖင့္ အ ေနရဲ အေျပာရဲျဖင့္ ျဖစ္ေနေခ်ၿပီ။ ဆက္၍ဘယ္လိုစခန္းသြားရမည္လဲဟူေသာ အေတြးျဖင့္ ၫႊန္႔ေမာင္မွာ ရင္ေလးစြာျဖင့္ သက္ျပင္းမၾကာခဏခ်ေနရေလေတာ့သည္။
ၫႊန္႔ေမာင္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ည(၁၀)နာရီရွိၿပီ။ အိမ္ေရွ႕တံခါးတြင္ ေသာ့တန္းလန္းႏွင့္ျဖစ္၍ ဖြင့္ၿပီးဝင္ခဲ့သည္။ သႏၲာလတ္၏ အခန္းထဲတြင္ မီးလင္းေနေသးသျဖင့္ သႏၲာလတ္မွာ အိပ္ေသးပုံမရေခ်။ သူ၏ အိပ္ခန္းထဲသို႔ဝင္ၿပီး ၫႊန္႔ေမာင္ အဝတ္အစားေတြ လဲလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္လာသျဖင့္ စီးကရက္တစ္လိပ္မီးညႇိၿပီး အခန္းထဲတြင္ပင္ ေသာက္ေနလိုက္သည္။ တစ္အိမ္လုံးက တိတ္ဆိတ္၍ေနသည္။ ဤအိမ္ထဲတြင္ သူႏွင့္ သႏၲာလတ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲပါလား ဆိုသည့္အေတြးက ၫႊန္႔ေမာင္ကို ေျခာက္လွန္႔၍ေနသည္။ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း သူေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရ၊ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည့္ သႏၲာလတ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ကိစၥေတြကိုလည္း ၫႊန္႔ေမာင္ ျပန္၍ေတြးမိေနသည္။ မတည္ၿငိမ္ေသာစိတ္ေၾကာင့္ သူေသာက္ေနေသာ စီးက ရက္မွာ အကုန္ျမန္သြားသည္။ အစီခံသာ က်န္ေတာ့သည့္ စီးကရက္တိုကို ေဆးလိပ္ခြက္ထဲသို႔ ထိုးနစ္လိုက္သည္။
အကိုေရ…အကို…ညီမဆီလာပါအုံး….ဒီမွာ ျပစရာရွိလို႔..လွမ္းေခၚလိုက္ေသာ သႏၲာလတ္၏ အသံစာစာေလးေၾကာင့္ ၫႊန္႔ေမာင္မွာ ေလးပင္ေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ သူ၏ အိပ္ ခန္းထဲမွထြက္၍ သႏၲာလတ္၏ အိပ္ခန္းဆီသို႔ ေလွ်ာက္၍လာသည္။ သူမ၏ အိပ္ခန္းမွာ တံခါးဖြင့္၍ထားသည္။ အိပ္ခန္းဝ ေရာက္၍ လွမ္းဝင္လိုက္လွ်င္ပင္ ၫႊန္႔ေမာင္မွာ သင္းပ်ံ႕ေသာေမႊးရနံ႔မ်ားႏွင့္အတူ သႏၲာလတ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိလိုက္ သည္။
အဝါေရာင္ဂါဝန္ပါးပါးေလးကို တထပ္တည္းဝတ္ထားေသာ သႏၲာလတ္မွာ မီးေရာင္ကို ေက်ာေပး၍ ရပ္ေနသည္။ သူမ ၏ အတြင္းအဂၤါအစုံကထင္းလင္းလ်က္လွပလြန္းေသာ ပန္းပု႐ုပ္ေလးပမာ ၫႊန္႔ေမာင္ကို ဖမ္းစားလိုက္သည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိသည္ႏွင့္ ၫႊန္႔ေမာင္က သႏၲာလတ္ကို ေျခစုံရပ္၍ ၾကည့္ေနလိုက္မိသည္။ ရမက္ေတြလႊမ္းေနေသာ မ်က္လုံးအစုံျဖင့္ သႏၲာလတ္ကလည္း သူ႔ကို တုန္႔ျပန္၍ၾကည့္ေနသည္။ ခဏေနေတာ့မွ သႏၲာလတ္က ၿပဳံးလိုက္သည္။
လာ အကို….ျပစရာရွိလို႔…အသံကို တမင္တိုး၍ေျပာေၾကာင္း သိသာလွသည္။ ၫႊန္႔ေမာင္မွာ အခန္းထဲသို႔ဆက္၍ဝင္လာၿပီး ကုတင္ေျခရင္းအ နားတြင္ ရပ္ေနေသာ သႏၲာလတ္၏ ေရွ႕တြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္လိုက္ျပန္သည္။ သူ႔မ်က္လုံးေတြကေတာ့ သႏၲာလတ္ဆီမွ မခြာေပ။ ၫႊန္႔ေမာင္ အနားသို႔ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ကုတင္ေျခရင္းတြင္ တင္ထားေသာ သူမ၏ စကပ္အညိဳေရာင္ေလးကို ဆြဲ ယူကာ ၫႊန္႔ေမာင္ဖက္သို႔ ၿပဳံး၍လွည့္လိုက္သည္။
အကို….ဒီမွာၾကည့္စမ္း….ၫႊန္႔ေမာင္ ၾကည့္လိုက္သည္။ အညိဳေရာင္စကပ္ေလး၏ ပိတ္သားေလးေတြမွာ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ေကာ္ႏွင့္ကပ္ထားသ လို ေလးငါးေနရာ၌ ကပ္၍ေနသည္။ ၫႊန္႔ေမာင္ မစဥ္းစားတတ္။ ေၾကာင္၍ ၾကည့္ေနသည္။ သူ႔ကို အကဲခတ္သလို ၾကည့္ေန ေသာ သႏၲာလတ္က ၿပဳံးလိုက္ၿပီး သူ႔ေဘးသို႔ တိုးကပ္လိုက္သည္။ဘာအခုမွ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလဲ….ၫႊန္႔ေမာင္၏ လက္ေမာင္းကို လက္သီးဆုပ္ေလးျဖင့္ထုရင္း အားမလိုအားမရေျပာသည္။အကိုေလ….ဟိုတစ္ေန႔ညက အခန္းဝမွာ လာၿပီးေသာင္းက်န္းသြားတာ….အဲဒါ အဲဒီစကပ္ေလးနဲ႔ ညီမသုတ္ထား တာဟြန္း ဘာမွန္းလဲမသိဘူး….ဝင္လာရင္ရရဲ႕သားနဲ႔ေနာက္ဆုံးစကားကိုေတာ့ သႏၲာလတ္မွာ ၫႊန္႔ေမာင္၏ ရင္ခြင္ထဲသို႔ တိုးဝင္ၿပီးေျပာသည္။
အကိုကေတာ့ တကယ္ပါပဲ….လက္ထဲက စကပ္ေလးကို ကုတင္ေျခရင္းသို႔ ပစ္တင္လိုက္ၿပီး ၫႊန္႔ေမာင္ရင္ခြင္ထဲသို႔ေရာက္ေနေသာ သူမ၏ ကိုယ္ လုံးေလးအား ၫႊန္႔ေမာင္၏ ေရွ႕ဖက္ႏွင့္ ရင္ဘတ္အုံႀကီးတို႔ကို ပြတ္သပ္လွည့္ပတ္၍ေျပာသည္။ ၫႊန္႔ေမာင္ သတိလက္လြတ္ ျဖစ္သြားသည္။ သႏၲာလတ္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို သိမ္းႀကဳံးဖက္လိုက္ၿပီး သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ငုံ႔၍နမ္းသည္။ သူ႔ကို တစ္ ကိုယ္လုံးထိေတြ႕လ်က္ရွိသည့္ သႏၲာလတ္၏ ခႏၶာကိုယ္လုံးေလးက ဂါဝန္ပါးေလးတစ္ထပ္တည္းသာ ဝတ္ထားသျဖင့္ပကတိ အသားႏွင့္ ထိေတြ႕ေနသလို ထိေတြ႕ခံစားေနရသည့္အျပင္ သႏၲာလတ္ကလည္း မ်က္လုံးေလးမ်ားမွိတ္ကာ မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ၿပီး အနမ္းခံသည္။
ၿပီးေတာ့ တျဖည္းျဖည္းသူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းလုံးလုံးေလးႏွစ္ခုက ဟ၍ လာသည္။ ၫႊန္႔ေမာင္၏ ႏႈတ္ခမ္း အစုံက သႏၲာလတ္၏ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ငုံ႔၍ နမ္းစုပ္လိုက္သည္။ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးမွာ ေျခဖ်ားေလးေထာက္ကာျမင့္တက္လာရင္း လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကလည္း ၫႊန္႔ေမာင္ကိုအတင္းႀကဳံး၍ဖက္လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ သူမ၏ တုန္႔ျပန္ အနမ္းက ၫႊန္႔ေမာင္တစ္ေယာက္ သူမကို လႊတ္မေပးခ်င္ေအာင္ ျဖစ္သြားရေလေတာ့သည္။ ၫႊန္႔ေမာင္၏ လက္ေတြက သႏၲာလတ္၏ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးေပၚတြင္ ေ႐ြ႕လ်ားေျပးလႊား၍ေနသည္။ လုံးလုံးက်စ္က်စ္ကားကားစြင့္စြင့္ တင္သားအစုံမွ သည္ ပုခုံးလုံးလုံးေလးေတြအထိတိုင္ေအာင္ စုန္ဆန္ေ႐ြ႕လ်ား၍ေနသည္။ တျဖည္းျဖည္း သူတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္အပူခ်ိန္မ်ားမွာ တရွိန္ရွိန္ျမင့္တက္လာၾကသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းခြာလိုက္ေတာ့ သႏၲာလတ္၏ မ်က္ႏွာေလးက ၫႊန္႔ေမာင္၏ ရင္အုပ္က်ယ္ႀကီး ဆီသို႔ ေျပးကပ္လိုက္သည္။
ေမာလိုက္တာ အကိုရယ္…တအားကုန္ ေျပးလိုက္ရသလိုပဲ..ၫႊန္႔ေမာင္၏ ကိုယ္လုံးကို ဖက္ထားေသာ သႏၲာလတ္၏ လက္ကေလးေတြက ခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမဲ ဖက္တြယ္၍ထားသည္။ကို. ဟင္….လာ ကိုရယ္….တို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိတာဟာ….သူ႔ကိုယ္လုံးႀကီးကို ဖက္ၿပီး သႏၲာလတ္က ကုတင္ေဘးသို႔ ဆြဲေခၚသြားသည္။ ကုတင္ေဘးေရာက္သည္ႏွင့္ ရပ္လိုက္ သည္။ သႏၲာလတ္က ၫႊန္႔ေမာင္၏ ပါးတစ္ဖက္ကို ဖိကပ္၍ နမ္းလိုက္ၿပီး သူ႔ကိုဖက္ထားသည့္ လက္အစုံကို ဖယ္ရွားလိုက္ သည္။ ၿပီးလွ်င္ သူမက ကိုယ္ေပၚရွိ ဂါဝန္ပါးေလးကို ေလွ်ာကနဲ ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။
ကို….ညီမ လွလားဟင္…အင္း….ၫႊန္႔ေမာင္က ဝမ္းေခါင္းသံႀကီးႏွင့္ ေျပာရင္း ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားေသာ သႏၲာလတ္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို အငမ္းမ ရဆြဲဖက္လိုက္ျပန္သည္။ ေနအုံးေလ ကိုရယ္….ကို႔ အဝတ္ေတြ ခြၽတ္ေပးအုံးမယ္…ၫႊန္႔ေမာင္တစ္ေယာက္ အသိဉာဏ္ကင္းမဲ့ေသာ စက္႐ုပ္ပမာျဖစ္ေနေခ်ၿပီ။ သူဝတ္ထားေသာ ရွပ္အက်ႌၾကယ္သီး ေလးေတြကို တေထာက္ေထာက္ျဖဳတ္ေနေသာ သႏၲာလတ္၏ ႏို႔အုံေလးႏွစ္လုံးကို တို႔ထိပြတ္သပ္ကစားေနသည္။ ၫႊန္႔ေမာင္ အက်ႌကြၽတ္သြားၿပီ။ ခါးမွပုဆိုးကို ျဖည္ခ်လိုက္ၿပီး သႏၲာလတ္က ငုံ႔ၾကည့္သည္။ တုတ္ခိုင္ရွည္လ်ားေတာင့္တင္းလွေသာ ၫႊန္႔ေမာင္၏ လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ အသဲႏွလုံးကို ထိုးဆြလိုက္သလို လီးႀကီးကို ျမင္ၿပီး ရင္ထဲတြင္ ၿငိမ့္ကနဲ ခံစားလိုက္ရ သည္။
လာ ကိုရယ္….ကုတင္ေပၚသြားၾကရေအာင္လား…ၫႊန္႔ေမာင္၏ လက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲေခၚရင္း သႏၲာလတ္က ကုတင္ေပၚသို႔တက္ကာ လွဲခ်လိုက္ေတာ့ ၫႊန္႔ေမာင္က လည္း သူမ၏ ေဘးတြင္ လက္ေထာက္၍ ထိုင္လိုက္ၿပီး သူမ၏ တစ္ကိုယ္လုံးကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္သည္။ဟင့္ကြယ္….အဲလိုႀကီး ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား….ဆီးစပ္မွ အေမႊးမဲေလးေတြကို လက္ဖဝါးျဖင့္ ပြတ္သပ္လိုက္ၿပီးမွ ၫႊန္႔ေမာင္က သူမ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုငုံ႔၍စို႔သည္။သူ႔လက္ကသူမ၏ ေပါင္တန္တစ္ဖက္ကိုစုန္ဆန္ပြတ္ေနရင္း ေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚေရာက္၍သြားသည္။ သႏၲာလတ္ တြန္႔ကနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သြားသည္။
မာမာေလးတင္းေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက စိုစြတ္၍ေနသည္။ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ ခုကို အသာေလးၿဖဲကာ အေစ့ေလးကို စမ္းလိုက္သည္။ အေစ့ေလးက မာ၍ေတာင့္ေတာင့္ေလးျဖစ္ေနသည္။ သႏၲာလတ္ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးမွိတ္ၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို မခ်င့္မရဲျဖင့္ ကိုက္ထားသည္။
အဖုတ္ေလးကို စမ္းလိုက္စဥ္ ႏို႔စို႔ေပးေန ေသာ အာ႐ုံက ပ်က္၍စုပ္အားက ေလ်ာ့သြားေသာေၾကာင့္ သႏၲာလတ္က ၫႊန္႔ေမာင္၏ ေခါင္းကို အသာေလးဖိ၍ ခ်ေပး သည္။ ၫႊန္႔ေမာင္၏ အသက္ရႈသံက ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိေသာအခန္းတြင္းဝယ္ တေျဖးေျဖးက်ယ္၍လာသည္။ ေစာက္ပတ္ကို ႏႈိက္၍ ေစာက္ေစ့ေလးကို ထိထိေနသျဖင့္ ေစာက္ရည္တို႔က တစိမ့္စိမ့္ထြက္လာၾကသည္။
လိုးေတာ့မည္ဟု ဆုံးျဖတ္လ်က္ ၫႊန္႔ေမာင္က သူမ၏ ရင္သားအစုံဆီမွ မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္ကာ ကိုယ္လုံးကိုအႂကြ သႏၲာလတ္က သူ႔ကိုယ္လုံးႀကီးကို ဖက္၍ လွဲခ်လိုက္ၿပီး အေပၚစီးမွေနရာယူကာ ၫႊန္႔ေမာင္၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အာသာငမ္းငမ္းျဖင့္ အတင္းဖိ၍ စုပ္သည္။ ၫႊန္႔ေမာင္က သူမ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္ၿပီး ေက်ာျပင္ေလးကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးႏွင့္ ပြတ္၍ေပးသည္။
သႏၲာလတ္၏ လွ်ာ က ၫႊန္႔ေမာင္၏ ပါးစပ္တြင္းဝယ္ ေမႊေႏွာက္၍ေနသည္။ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ျဖဳတ္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းခြာလိုက္ၿပီး ၫႊန္႔ေမာင္၏ မ်က္ႏွာကို စိမ္းစိမ္းၾကည့္ကာ သႏၲာလတ္က သူ၏ကိုယ္လုံးႀကီးေပၚသို႔ ခြ၍ တက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ကိုႂကြ၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ကာ ၫႊန္႔ေမာင္၏လီးတုတ္တုတ္ရွည္ရွည္ႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္ၿပီး ဖင္သားအစုံကို ႂကြကာ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ေတ့ၿပီး တေျဖးေျဖးထိုင္ခ်သည္။
အ….အ…အင္း…တုတ္ခိုင္လြန္းေသာလီးက ထစ္ထစ္ေနသျဖင့္ အံေလးကိုႀကိတ္၍ အားျဖင့္ ဖိဖိခ်သည္။ျဗစ္….ျဗစ္…အ…အင္း….ျဗစ္….ႁပြတ္….ပလြတ္….အဟင္း…ေစာက္ေခါင္းထဲလီးဝင္သြားသည္ႏွင့္ ထပ္၍ထြက္လာေသာ အရည္မ်ားေၾကာင့္ လီးဝင္ေျဖာင့္ကာ တဆုံးဝင္သြား သည္။ သႏၲာလတ္က ၫႊန္႔ေမာင္၏ ရင္အုပ္ႀကီးေပၚ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ေထာက္၍ ဖင္ႀကီးကို ႂကြႂကြၿပီး ေဆာင့္သည္။ႁဗြတ္…ဖြတ္….ဖြတ္….ပလြတ္….ျဗစ္….ျဗစ္….ႁပြတ္.သႏၲာလတ္က သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍အခ် ၫႊန္႔ေမာင္ကလည္း ေအာက္မွေန၍ ျပန္ေကာ့၍ ေဆာင့္ ေပးသည္။
ပလြတ္….စြပ္….စြပ္….အင္း..ဟင္း…ကို…အင္း…ေကာင္းလားဟင္….ေကာင္းတယ္ လတ္ရယ္….ေဆာင့္….ေဆာင့္….သႏၲာလတ္ တစ္ခ်က္ျခင္း ေဆာင့္ေနရာမွ ခပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္၍လာသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ထြက္လာေသာ အရည္ၾကည္ေတြက လီးအရင္းရွိ လေမႊးေတြေပၚကိုပင္ ႐ႊဲနစ္၍ေနသည္။ ခဏအၾကာခပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္ေနရာမွ သႏၲာလတ္၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြမွာ ေႏွး၍လာသည္။ႁပြတ္..ပလြတ္….ဖြတ္…စြပ္….စြပ္…ျဗစ္…ႁပြတ္…ကို…လုပ္ေပးအုံးကြာ….လတ္….ေမာၿပီေမာသံေလးႏွင့္ ေျပာလိုက္ၿပီး သႏၲာလတ္က ေဘးသို႔လွမ္းဆင္းလိုက္သည္။
ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ႁပြတ္ကနဲ ထြက္သြား ေသာ လီးတန္ႀကီးက အရည္မ်ားေပပြလ်က္ က်န္ခဲ့သည္ကိုသႏၲာလတ္က အာသာငမ္းငမ္းျဖင့္ တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး မ်က္လုံးအစုံကိုမွိတ္ထားလိုက္သည္။ ၫႊန္႔ေမာင္ ထလိုက္ၿပီး သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဒူးေကြး၍ရင္ဘတ္ေပၚတြန္းတင္လိုက္ ၿပီး သူက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ ေစာက္ေခါင္းဝသို႔ လီးကိုေတ့ၿပီး ဖိသြင္းသည္။
ႁပြတ္….ကြၽတ္….ကြၽတ္….သႏၲာလတ္၏ မ်က္ႏွာေလး ရႈံ႕မဲ့သြားသည္။ သႏၲာလတ္၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူမက တစ္တီတူးေလးလို ေျခေထာက္ေလးေတြကို ၫႊန္႔ေမာင္တြန္းတင္ထားသည့္အတိုင္းထားလိုက္သည္။ ၫႊန္႔ေမာင္က သူမ၏ ႏို႔ ႏွစ္လုံးကို ေဘးမွပတ္၍ ဆြဲဆြဲၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္မွ ပုခက္လႊဲသလို ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးသည္။
ပြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္..ဖြတ္…ျဗစ္…စြပ္…စြပ္….အင္း…ဟင္း….ကို….အားနည္းနည္းထည့္အုံး….ဟင္း…ဟင္း..ႁပြတ္..ႁပြတ္..ဒုတ္..ႁပြတ္…ႁပြတ္.အား…အား…ေကာင္းလိုက္တာ….ကိုရယ္….ႏို႔ကို နာနာကိုင္စမ္းပါ..အင္း…ဟုတ္ၿပီ….ျပင္းျပင္းေဆာင့္…ေဆာင့္ ….အ….ႁပြတ္….ဒုတ္…ႁဗြတ္…ႁပြတ္….စြတ္…ဖြတ္….ဟုတ္ၿပီ…ဟုတ္ၿပီ….။
သႏၲာလတ္မွာ ကာမမီးေတြ ေတာက္ေလာင္ၿပီး အားမလိုအားမရႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြတဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည့္ ၾကားမွမပီမသႏွင့္ ေျပာသည္။ႁပြတ္.စြတ္…ႁပြတ္…အင္း…ကို..အင္း…ဟင္း…ဟင္း.လတ္…ၿပီးခ်င္ၿပီ…ေဆာင့္..ေဆာင့္.အား.အမေလးအား.အိုး….အီး….။
ၫႊန္႔ေမာင္က သူမ၏ႏို႔ႏွစ္လုံးကို အတင္းညႇစ္၍ ဆြဲကာ အားသြန္၍ေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။ သႏၲာလတ္မွာ ေစာက္ ေခါင္းထဲက ရွီးကနဲသုတ္ရည္မ်ားပန္းထြက္ခိုက္ ၫႊန္႔ေမာင္မွာလည္း(၁၀)ခ်က္မွ်အံႀကိတ္၍ ေဆာင့္လိုက္ၿပီးသုတ္ရည္မ်ား ကို ပန္းထုတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ အထဲတြင္ ျပည့္လွ်ံသြားေသာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ သုတ္ရည္မ်ားက ေစာက္ပတ္ဝကို လီး တုတ္တုတ္ႀကီးကအျပည့္အၾကပ္ပိတ္ဆို႔ထားသည့္ၾကားမွပင္ အျပင္သို႔ တစိမ့္စိမ့္စီးထြက္လာၾကေလေတာ့သည္။
ၿပီးပါၿပီ