ဆြဲစားရေအာင္ဖန္ထားမွ

ေဒါက္တာ ေနာင္ရဲ ေဆးခန္းပိတ္ခ်ိန္ ေက်ာ္သြားၿပီမို႕ စာေရးမ ေလးေတြ နပ္စ္မ ေလးေတြ သိမ္းစရာရွိတာ ေတြသိမ္းဆည္းၿပီး ျပန္ကုန္ၾကၿပီ။ သူက သာ ဒီေန႕ေတာ့ အိမ္လည္း မျပန္ခ်င္ေသး။ သူ႕ ရံုးခန္းေလး အတြင္း မွာ ခနဝင္ၿပီး အေတြးပင္လယ္ျပာ ဆိုက္ထဲဝင္ ဇာတ္လမ္းေလး ဘာေလးဖတ္အုန္းမယ္ေလ ဟု ေတြးၿပီး ေနခဲ့လိုက္သည္။ ခုတေလာလည္း အေတြးပင္လယ္ျပာဆိုက္ထဲ ဘာဇာတ္လမ္းမွ ဟုတ္တိပတ္တိမတက္။ ခ်ပ္ခန္းထဲ ထိုင္ေနတတ္သည့္ ကိုအိုဗာ ဆိုသည့္လူႀကီးနဲ႕ အလာပသလာပေျပာ။ တခါတေလ ေရာက္လာၿပီး ခနသာစကားေျပာ ၿပီး ထြက္ထြက္သြားတတ္သည့္ေမခ်စ္သူေမာင္ နဲ႕အာ။ အလုပ္အျမဲရႈတ္ေနတတ္သည့္ ကိုညီတေယာက္လည္း တခါတေလေတြ႕ရတတ္ေသးသည္။

တကယ္ေတာ့ သူက နာမည္ႀကီး အိုဘီဂ်ီဝိုင္ျဖစ္သည္။ အဲလို ဆိုက္ေတြထဲ သူဝင္ၿပီး ဟိုဟာေရးဒီဟာေရး တိုလီမႈတ္စ လုပ္ေနတာ ေတြ လူသိသြားလို႕ကေတာ့ ဘဝပ်က္သြားမွာပဲ ဆိုတာသူသိသည္။ စာနယ္ဇင္းသမားေတြ ေရးလို႕ေကာင္းလိုက္မည့္ျဖစ္ျခင္း။ ဆိုေတာ့ သူ႕ကိုယ္သူ ဂ်ပန္ေရာက္ေနသည့္၊ ခ်ာတိတ္ပညာေတာ္သင္ေလးလို႕ ဆိုက္ထဲမွာေတာ့ အာထားသည္။ တကယ္ေတာ့ သူက ကိုယ္ပိုင္ ေဆးခန္း ႏွင့္ အထက္တန္းလႊာမ်ား သာ ေနထိုင္သည့္ ဧရိယာ တဝိုက္မွာ၊ တေယာက္ထည္းထိုင္သည္။ သူမ်ားေတြလို ေရႊဘံုသာတို႕ဘာတို႕လို ေဆးခန္းေတြမသြား။ သူ ရွယ္ယာပါသည့္ေဆးရံုႏွင့္ သူ႕ကိုယ္ပိုင္ေဆးခန္း ႏွစ္ေနရာမွာသာ သူက အလုပ္လုပ္သည္။

ဒီေန႕ေန႕လည္က သူ႕ ခယ္မေခ်ာေလး ေမနန္းေခါင္ ေခၚလာသည့္ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ဆိုေသာ ႏိုင္ႏိုင္ေက်ာ့ႏြယ္ ဆိုတာကို စမ္းသပ္ေပးခဲ့ရသည္။ တကယ္ေတာ့ ဆီးစစ္လိုက္ရံုႏွင့္ရေသာ္လည္း သူ႕ဝါသနာအရ ေစာက္ဖုတ္ကိုပါ ျဖဲၾကည့္လိုက္ရသည္။ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ေတာ္ေတာ္လွ ၿပီး အသားအရည္ညိဳဝင္းမြတ္ ေနသည့္ဗိုလ္မူးကေတာ္ ကို ကုတင္ေပၚပက္လက္ လွန္၊ ဒူးေထာင္ေပါင္ကား၍၊ ေစာက္ဖုတ္ျဖဲၾကည့္ခြင့္ ရဖို႕ဆိုတာ လြယ္တဲ့ကိစၥ မဟုတ္။ သူလက္ေခ်ာင္းႀကီးေတြႏွင့္ ဟိုျဖဲဒီျဖဲ ဟိုကိုင္ဒီကိုင္လုပ္ေနတုန္း မွာလည္း သူ႕လူနာစမ္းသပ္ခန္းထဲ လ်ိဳ႕ဝွက္တတ္ဆင္ထားသည့္ ကင္မရာက အနီးကပ္ဇြန္းဆြဲ ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ထားလိုက္ေသးသည္။ ေဆးပညာ အေထာက္အကူ မွတ္တမ္းတင္ဖို႕ဟု ဆင္ေျခေပးလွ်င္ရေသာ္လည္း၊ တကယ္က သူ႕ ဝါသနာအတြက္ျဖစ္ေလသည္။ သူ႕ရံုးခန္းစားပြဲတြင္ထိုင္လိုက္ၿပီးေန႕လည္းက ရိုက္ထားခဲ့သည့္ ႏိုင္ႏိုင္ေက်ာ့ႏြယ္ ၏ ေစာက္ဖုတ္ ပံုေတြကို သူတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနရင္း ဖီးတက္လာသျဖင့္ သူ႕ေဘာင္းဘီေအာက္မွ ညီေတာ္ေမာင္ အတင္းရံုးထလာသည္။

အရမ္းကို တင္းက်ပ္လာသျဖင့္ သူ႕ေဘာင္းဘီေရာ အတြင္းခံကိုပါ ခၽြတ္လိုက္ၿပီး ရံုးခန္းထဲ အပိုထားသည့္ ပုဆိုး တထည္ထုတ္ဝတ္လိုက္သည္။ ေနာက္ခုံေပၚျပန္ထိုင္ရင္း ပုဆိုးကိုျဖည္ခ်ကာ သူ႕ေျပာင္ႀကီးကို ဘယ္လက္ျဖင့္ ဖြဖြေလးပြတ္ေပးလိုက္သည္။ ညာလက္က ေမာက္စ္ ကိုကိုင္ၿပီး ေနာက္တပံုစီကို ကလစ္လုပ္လိုက္စဥ္၊ .. ေဒါက္..ေဒါက္.. ေစာက္ေရးထဲ ေဆးခန္းေရွ႕က ဘယ္သူပါလိမ့္၊ ေဆးခန္းက ပိတ္ၿပီ ဆိုတဲ့ စာလည္းခ်ိတ္ထားရဲ႕သားနဲ႕၊ အလွဴခံလားမသိဘူး။ ေဒါက္တာေနာင္ရဲတေယာက္ လက္တဖက္က ဆင္ႏွာေမာင္း၊ ေနာက္တဘက္က ၾကြက္ ကို ဖိကိုင္ထားရင္း တံခါးေခါက္သံ ရပ္သြားမလားေစာင့္ေနသည္။ …ေဒါက္..ေဒါက္.. တံခါးေခါက္သံက ပိုျပင္းလာသည္။

သူ႕ ဆင္ႏွာေမာင္းလည္း အီၾကာေကြးျဖစ္သြားသည္၊ လက္က ၾကြက္ကိုလည္း စိတ္ပ်က္ပ်က္ နဲ႕ အုပ္ကိုင္ထားရာက လြတ္ခ်လိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ပုဆိုးကို ကပိုကရိုခါးမွာ ျဖစ္သလိုပတ္ၿပီး အေရွ႕တံခါးမႀကီး ဆီသို႕ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ..ဟိုက္.. ေမနန္း..နင္ဘယ္က ေပါက္လာတာလည္း.. ခယ္မေခ်ာေလး ေမနန္းေခါင္၊ ႏူတ္ခမ္းေလး စူတူတူနဲ႕ ေလွခါးထစ္ေလးမွာ ရပ္ေနသည္။ ..ကိုႀကီး ကလည္း နားေလးေနတာ နန္း လက္ေတာင္နာေနၿပီ ေခါက္လိုက္ရတာ.. ..အင္းပါကြာ ကိုႀကီး မၾကားလို႕ပါ လာလာ ဝင္ခဲ့အုန္း ငါ့ညီမ ကအပ်ံစားပါလား ဘယ္က လွည့္လာတာပဲ.. ..ေၾကာ္ျငာတခုအတြက္ ဖိုတိုဆက္ရွင္းတခုဒီနားမွာရွိလို႕ေလ၊ လိုက္ပို႕ေပးမဲ့သူကို ဒီမွာ ငါ့အကိုေဆးခန္းရွိတယ္ သူနဲဲ႕ပဲ ျပန္ေတာ့မယ္ ဆိုၿပီးခ်ထားခိုင္းခဲ့တာေပါ့.. ေဒါက္တာေနာင္ရဲ သြားရည္က်ေနရေသာ သူ႕ခယ္မေခ်ာေလး၊ ဆံပင္ေလးကို အုပ္လံုးလိုလို ကပိုကရိုလိုလုိ ေခါင္းအေနာက္ဘက္ကေလးမွာ ထံုးထားသည္။

အနက္ေရာင္ အလတ္စတစ္စ ကို ရင္ဘတ္ကေန ဒူးဆစ္အေပၚနား ေပါင္လည္ေလာက္ထိ တဆက္ထဲ ဒင္နာ ဒရက္စ္လိုမ်ိဳးေလး ခ်ဴပ္ထားတာကို ဝတ္ထားသည္။ အသားက အလတ္စတစ္ဆိုေတာ့ အခ်ိဳးက်သည့္ကိုယ္လံုးေလးကို ခ်ပ္ယပ္လို႕၊ အထူးသျဖင့္ လံုးက်စ္ၿပီးေကာက္ေနသည့္ တင္ေလးေတြ။ ေပါက္စီသာဆိုရင္ ကိုက္ဝါးၿပီးစားခ်င္စရာေလးေတြ။ ..အင္း.. ပူလိုက္တာ အရမ္းပဲ အခ်ိဳေရရွိလား ကိုႀကီး မွာ.. ဟိုက္.. ခယ္မေခ်ာေလး အခန္းထဲအဝင္ ေနာက္မွာ အဝင္တံခါးမႀကီးကို ပိတ္ ေသာ့ခေလာက္ခ်ေနေသာ ေဒါက္တာေနာင္ရဲတေယာက္ အေနာက္မွာက်န္ခဲ့သည္။ ေမနန္းေခါင္က ခပ္သြက္သြက္ပင္ ေဒါက္တာေနာင္ရဲ ရံုးခန္းရွိရာကို တန္းဝင္သြားၿပီ။ ေဒါက္တာေနာင္ရဲ အခန္းေထာင့္က ေရခဲေသတၱာေလးကို သြားဖြင့္ရင္း အခ်ိဳဗူးကို ကုန္းႏိုက္လိုက္သည္။

တင္းကနဲ ျဖစ္ၿပီး ေဖာင္းကနဲ ကားတက္လာေသာ တင္လံုးႀကီးေတြေၾကာင့္ ေဒါက္တာေနာင္ရဲ အီၾကာေကြးႀကီးက ေျဖာင္းကနဲ အလံတိုင္ျဖစ္လာသည္။ ေဒါက္တာေနာင္ရဲ ေတြေဝသြားစဥ္ အခ်ိဳရည္ဗူးယူၿပီး ေနာက္ျပန္လွည့္လာသည့္ ေမနန္းေခါင္ မ်က္လံုးေတြက ကြန္ျပဴတာ စခရင္ဆီသို႕ေရာက္သြားသည္။ ..ဟင္.. ေမနန္းေခါင္ မ်က္ႏွာတခုလံုးပန္းေသြးေရာင္ဖ်န္းသြားသည္။ သို႕ေပမဲ့ မ်က္လံုးေတြကေတာ့ ကြန္ျပဴတာစခရင္ကေနမခြာ။ ေဒါက္တာေနာင္ရဲ ကမန္းကတန္း သူ႕ကုလားထိုင္ရွိရာကို ပတ္သြားလိုက္ၿပီး ကြန္ျပဴတာက ၾကြက္ကေလးကို ကိုင္လိုက္သည္၊ အေရးထဲမွ ကြန္ျပဴတာက ရပ္ေနသည္။ သူ႕လက္ထဲက ၾကြက္ကေလးကို သူ႕ခံုေပၚ တခြပ္ခြပ္ ရိုက္ေသာ္လည္းမလႈပ္။ ..ဟင့္ ကိုႀကီး ရံုးခန္းထဲမွာ တေယာက္ထဲ အဲဒါေတြၾကည့္ေနတာလား.. ..ဟယ္ နင္ကလည္း အဲဒါလူနာေတြရဲ႕ ဓါတ္ပံုပါ တခါတေလ ေရာဂါကို စဥ္းစားမရရင္ ျပန္ၿပီးေတာ့ ေလ့လာစဥ္းစားရတယ္ေလ.. ..ဟြန္႕..မီးလည္းၾကည့္ခ်င္တယ္..ေနာက္ၿပီး ကိုႀကီးကိုလည္း ေျပာစရာရွိတယ္.. ေဒါက္တာေနာင္ရဲ ေတြေဝသြားသည္။

အင္း ခယ္မေခ်ာေလးနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ အဲဒီပံုေတြ ထိုင္ၾကည့္လိုက္ရရင္၊ ခိြ၊ အဲဒီခြင္ထက္ေကာင္းတဲ့ခြင္ မင္းဘယ္မွာသြားရွာမွာလည္း။ အဟိ။ ..အင္း… ေမနန္း ..နင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ ေျပာလို႕ငါျပတာေနာ္.. နင့္အမ ကို ျပန္မေျပာပါဘူးလို႕ ဂတိေပးရမယ္.. ..အမယ္ ကိုႀကီးကလည္း မီးကို ခေလးမ်ားမွတ္ေနလို႕လား ခါထဲ.. ေျပာရင္းဆိုရင္းႏွင့္ ေမနန္းေခါင္က သူ႕စားပြဲနားသို႕ေရာက္လာသည္။ ေဒါက္တာေနာင္ရဲက ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ရင္း က ၾကြက္ကေလးကို လုပ္ေပးလိုက္သည္။ အခုမွ ပဲ ကြန္ျပဴတာက အက္တစ္ျဖစ္လာသည္။ ေမနန္းေခါင္က စားပြဲကို တေတာင္ျဖင့္ေထာက္ရင္း ကြန္ျပဴတာ စခရင္ကို စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ေဒါက္တာေနာင္ရဲကေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာႏွင့္ ေျခာက္လက္မေလာက္သာ ကြာေတာ့သည့္ ေမနန္းေခါင္၏ ဖင္ႀကီး မွ ေရေမႊးနံ႕ကေလးမ်ား ရမလားဟု မသိမသာ အသက္ကို ျမွင္းရူေနမိသည္။

အို႕ ခစ္ခစ္..သူ႕ဟာေလးက လွတယ္ေနာ္ ႏူတ္ခမ္းထူထူေလးနဲ႕ အေမႊးေတြလည္းရိတ္ထားလိုက္တာ ေျပာင္ေနတာပဲ.. ဒါနဲ႕ ကိုႀကီး ေန႕ခင္းကလာတဲ့ မီးသူငယ္ခ်င္းသိတယ္မလား ႏိုင္ႏိုင္ေလ.. ..အင္း .. အခု ေမနန္းၾကည့္ေနတာ သူ႕ဟာပဲေလ.. ..ဟင္ ဟုတ္လား.. ခစ္ခစ္..သူက ေျပာခိုင္းလို႕ေလ အဲဒါ ကိုႀကီးကို အကူညီေတာင္းမလို႕.. ေမနန္းေခါင္က ဘာေပးရင္ ဘာရမယ္ဆိုတာ သိတဲ့ အရြယ္ေရာက္ေနၿပီ မဟုတ္လား၊ ေဒါက္တာေနာင္ရဲကို ညဳတုတု ေလးေျပာရင္းက ကုလားထိုင္ေပၚထိုင္ေနတဲ့ ေဒါက္တာေနာင္ရဲ ေပါင္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ..ေညွာင္းလိုက္ တာ ကိုႀကီး မီးခနထိုင္မယ္ေနာ္..ေဟာေတာ့… ေဒါက္တာေနာင္ရဲ၏ အလံတိုင္ႀကီးက သူ႕ဖင္ၾကားကို ထိုးမိလိုက္ေတာ့ ရုတ္တရက္ေမနန္းေခါင္ေလး လန္႕သြားသည္။

ခ်က္ခ်င္းျပန္ထမယ္ၾကံေတာ့ ေဒါက္တာေနာင္ရဲက သူ႕ခါးကေလးကို ကိုင္ထားရင္း ျပန္ဆြဲခ်လိုက္သည္။ ..ေမနန္းကလည္း ထိုင္ပါဟ ရပါတယ္၊ နင္ကလည္း ေျမြေတြ႕တာက်ေနတာပဲ.. ကိုႀကီးအရမ္းဆိုးတယ္ကြာ.. …ခ်စ္လို႕ပါကေလးရယ္..ေမနန္းကလည္း ထိုင္ပါဟ ရပါတယ္၊ နင္ကလည္း ေျမြေတြ႕တာက်ေနတာပဲ.. ..ဟင္း ေၿမြထက္ ဆိုးမယ္ထင္တယ္ ကိုၾကီးေရ..မေၿပာခ်င္ဘူး.. ခ်စ္စဖြယ္ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ ေဒါက္တာေနာင္ရဲရဲ႕ ေပါင္ေပၚသို႔ ကန္႔လန္႔ၿဖတ္သို႔ ေရာက္လုနီးနီး အေနအထားႏွင့္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ မ်က္စိထဲ ၿမင္ေအာင္ ေၿပာရရင္ၿဖင့္ ေဒါက္တာေနာင္ရဲရဲ႕ ေပါင္ေပၚတည့္တည့္မွ အနည္းငယ္ ဘယ္ဘက္ကိုေစာင္းကာ ထုိင္လိုက္ၿခင္း ၿဖစ္သည္။ ..ကိုၾကီး တၿခားပံုေတြလည္း ၾကည့္ခ်င္တယ္.. ..ၾကည့္ေလ..ေမနန္း.. သိုႏွင့္ ေဒါက္တာေနာင္ရဲ ရိုက္ထားေသာ ဓါတ္ပံုမ်ားကို တစ္ပံုၿပီး တစ္ပံုၾကည့္ကာ ေမနန္းေခါင္တစ္ေယာက္ ေဝဖန္ေရး လုပ္ေနေတာ့သည္။ အေရွ႕က ဓါတ္ပံုေတြမွာ စ်ာန္ဝင္ေနေသာ ေမနန္းေခါင္ရဲ႕ ေပါင္လယ္ေလာက္ေရာက္ေနေသာ အဝတ္စကို အသာေလး လွန္ၿပီး ပြတ္ေပးေနကာ ေအာက္မွလည္း ေၿမြမဟုတ္ေသာ အလံတိုင္ၾကီးႏွင့္ ေညွာင့္ေညွာင့္ေပးေနသည္။

ေမနန္းေခါင္က စိတ္မဝင္စားသလိုပင္ ဘာမွ မေၿပာသၿဖင့္ အဝတ္ကို လွန္ရင္း လွန္ရင္း၊ ေပါင္ရင္းနားသို႔ပင္ ေရာက္လာသည္။ ..ကိုၾကီး ဒီပံုက တမ်ဳိးပဲ… အရမ္း ႏူးညံ့တဲ့ပံုပဲ…ႏွဳတ္ခမ္းသားေတြက ပါးပါးေလးေတြေနာ္.. ..အဲ့ဒါက ေမြးဖြားရက္ သိပ္မလိုေတာ့တဲ့ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေလ..ေမြးလမ္းေၾကာင္းက တၿဖည္းၿဖည္း တုိလာၿပီးေတာ့ ႏွဳတ္ခမ္းသားေတြက အရမ္း ႏူးညံ့သြားတယ္..အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ လိင္ဆက္ဆံရင္ အရမ္းႏူးည့ံေနလို႔ လုပ္လို႔ေကာင္းတယ္တဲ့.. ..ခိခိ…ကိုၾကီးကလည္း မီး ကို ဘာေတြ ေၿပာေနမွန္း မသိဘူး… ..ေၾသာ္…တခ်ိန္က်ရင္ အသံုးဝင္တာေပါ့ ေမနန္းရ… ..ခိခိ…ခစ္ခစ္..ဆက္ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္… ေဒါက္တာေနာင္ရဲလည္း ေက်ာလယ္ေလာက္က်ေနေသာ ေမနန္းေခါင္ရဲ႕ ေရႊအိုေရာင္ ဆံပင္ေလးကို နမ္းရွဳံ႕ရင္း ေပါင္ရင္းပိုင္းကို သိသိသာသာ ပြတ္ေနေလလိုက္သည္။ ေမနန္းေခါင္ကလည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေသာေၾကာင့္ တဆင့္ၿပီး တဆင့္တက္ရန္ ေၿခလွမ္းစလွမ္း လိုက္ေတာ့သည္။

ဆံႏြယ္ကို ဘယ္ဘက္သို႔ အသာေလး ဖယ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေပၚလာေသာ ေမနန္းေခါင္ရဲ႕ ညာဘက္ လည္တိုင္ေလးကို ညွင္သာေသာ ေလတိုးသေယာင္ေလးၿဖင့္ နမ္းလိုက္သည္။ ေပါင္ရင္းကို ပြတ္ေနေသာ လက္ကိုလည္း တဆင့္တက္ကာ ပင္တီေပၚကို (ေစာက္ဖုတ္ ရိွေသာေနရာတဝိုက္) လက္ခလယ္ႏွင့္ အေၿမွာင္းလိုက္ ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း ပြတ္ေပးေနလိုက္သည္။ အရည္ေတြ စိုရႊဲေနတာကို သိလိုက္သည္။ ..ကိုၾကီး အလုပ္က မိုက္တယ္ေနာ္..မိန္းမေတြရဲ႕ဟာ ဆိုက္ဒ္စံု ပံုစံစံု ၾကည့္ရတယ္…ခိခိ.. ေဒါက္တာေနာင္ရဲလည္း ေမနန္းေခါင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို သူ႔ဘက္ ဆြဲလွည့္ကာ ..ကိုၾကီး မၾကည့္ဖူးေသးတာ ရိွေသးတယ္..အဲ့ဒါ ဘာလဲ သိလား… ..ဘာလဲဟင္ ကိုၾကီး… ..ေဟာ့ဒီက ေမနန္းဆိုတဲ့ အလွထိတ္ေခါင္ေလးရဲ႕ဟာေပါ့… ..အို…ကိုၾကီးရယ္… ေမနန္းေခါင္ရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းလႊာဖူးဖူးေလးကို နမ္းစုပ္လိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ေနရာကို ပင္တီေပၚမွ ပြတ္ေနရာကတဆင့္ ပင္တီထဲကို လက္ထည့္ကာ ေစာက္ဖုတ္ကို ဆြေပးေနလိုက္သည္။

တဟင္းဟင္း လွဳိက္ေမာသံႏွင့္ အတူ အနမ္းေတြကလည္း ၾကမ္းလာသည္။ ေစာက္ဖုတ္ပြတ္တာလည္း အရိွန္ပိုေကာင္းလာကာ ပင္တီခံေနေသာေၾကာင့္ ပင္တီကို ေမနန္းေခါင္ရဲ႕ ေပါင္ေလးကို ေၿမွာက္ခိုင္းကာ ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ ပင္တီခၽြတ္လိုက္ေတာ့မွ ေတြ႔လိုက္ရတဲ့ ေစာက္ဖုတ္က ပန္းေရာင္ရင့္ရင့္ေလးႏွင့္ တအားလွသည္။ ႏွဳတ္ခမ္းသားေတြကလည္း အရမ္းမလန္ေသး။ ႏွဳတ္ခမ္းသားအလယ္ကို လက္ခလယ္နဲ႔ ပြတ္ဆြဲရင္း ေစာက္စိကို ဂစ္တာ ပလက္ကင္ဆြဲသလို ကလိလိုက္သည္။ ေစာက္ရည္ေတြ ရႊဲနစ္လာေတာ့မွ လက္ခလယ္ကို ေစာက္ဖုတ္ထဲ အသာေလး ထုိးကာ ထုတ္လာၿဖင့္ လုပ္ေနလိုက္သည္။ ေမနန္းေခါင္လည္း ရမက္ေတြ ထန္လာကာ အသံမ်ဳိးစံုၿဖင့္ တိုးတိုးညွင္သာစြာ ေအာ္ေနေလေတာ့သည္။ ေဒါက္တာေနာင္ရဲေပါင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနရာမွ အသာေလး ေအာက္သို႔ ေလွ်ာခ်ကာ ပုဆိုးစကို ေၿဖခ်လိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္အႏွဳိက္ခံေနရင္း ေဒါက္တာေနာင္ရဲရဲ႕ ေၿပာင္ၾကီးကို ညာဘက္လက္ၿဖင့္ ဖြဖြေလး ကိုင္ကာ ကြင္းထုေပးေနလိုက္သည္။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းတာကလည္း အဆက္မၿပတ္၊ တခါ တခါ ေမနန္းေခါင္ရဲ႕ လည္တိုင္ကိုလည္း နမ္းလိုက္၊ အက်ီ ၤေပၚမွေနၿပီးလည္း ညာဘက္ႏို႔ကို နမ္းလိုက္၊ ဘယ္ဘက္ႏို႔ကို လံုးေခ်လိုက္ႏွင့္ ကာမရထားၾကီးကို အရိွန္ၿမွင့္ေနသည္။ ထိုသို႔လုပ္ေနရာမွ ေဒါက္တာေနာင္ရဲသည္ အလုပ္စားပြဲေပၚမွ စာအုပ္မ်ားကို ေနရာတကြက္စာ အသာဖယ္ကာ ေမနန္းေခါင္ကို စားပြဲေပၚသို႔ ေပြ႔ကာ တင္လိုက္သည္။ မိမိဘက္ကို မ်က္ႏွာမူကာ ခါးကေန မၿပီး စားပြဲေပၚသို႔ တင္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ေမနန္းေခါင္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ရဲရဲေလးက ေဒါက္တာေနာင္ရဲရဲ႕ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ႏွင့္ ကြက္တိပင္။ ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့မွ ေစာက္ဖုတ္ရဲရဲေလးသည္ အေမႊးတမွ်င္မွ မရိွပဲ ေၿပာင္တင္းေနကာ ေစာက္ရည္ေတြႏွင့္ ရႊဲနစ္ေနေသာေၾကာင့္ ကာမအဟုန္ အရိွန္ၿမင့္တက္လာေတာ့သည္။

ေပါင္ရင္းမွ ေနၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏွဳတ္ခမ္းသား ကို ေဘးဘက္သို႔ဆြဲလိုက္ကာ ေစာက္ဖုတ္ကုိ ယက္လိုက္သည္။ လွ်ာၿပားႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ရဲ႕ ေအာက္မွ အေပၚ ဆြဲ ဆြဲတင္လိုက္သည္။ ေစာက္စိကို ဆြဲစုပ္သည္။ လွ်ာဖ်ားႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ထိုးထည့္သည္။ ေမနန္းေခါင္က အားမရဟန္ၿဖင့္ ေဒါက္တာေနာင္ရဲရဲ႕ ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆုတ္ကိုင္ကာ ဖြေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ေနရင္းမွ ေမနန္းေခါင္ တကိုယ္လံုးတြန္႔ကာ တခ်ီၿပီးသြားေတာ့သည္။ ၿပီးသြားေသာ္လည္း ေဒါက္တာေနာင္ရဲက ေစာက္ဖုတ္ယက္တာကို မရပ္ပဲ ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း လွ်ာၿပားၾကီးႏွင့္ သိမ္းကာ ယက္ေပးေနသည္။ ေမနန္းေခါင္ကိုယ္လံုးေလးက တဆစ္ဆစ္ တုန္ေနသည္။ ..ကိုၾကီး..ေတာ္ေတာ့…မီး…ၿပီးသြားၿပီ…ခဏေနမွေနာ္..အခု မီး..အလွည့္.. စားပြဲေပၚမွ ဆင္းကာ ထိုင္ေနေသာ ေဒါက္တာေနာင္ရဲရဲ႕ ေပါင္ၾကားထဲသို႔ ေနရာဝင္ယူလိုက္သည္။ ေၿဖေလ်ာ့ေနေသာ ပုဆိုးစကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ကာ ေၿပာင္ၾကီးရဲ႕ ထိပ္ကို ႏွဳတ္ခမ္းလႊာေလးႏွင့္ ၿပြတ္ ကနဲ စုပ္ယူလိုက္သည္။ ညာလက္ၿဖင့္ ေၿပာင္ၾကီးကို ကိုင္ကာ ကြင္းထုရင္း ဘယ္လက္ၿဖင့္ ေဂြးဥေတြကို ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း လံုးေခ်ေနသည္။ ..ေစာက္ေကာင္မေလး…ဘယ္ထဲက တတ္ေနလဲ မသိဘူး..ဟု ေဒါက္တာေနာင္ရဲ ေတြးေနလိုက္သည္။ ေဒါက္တာေနာင္ရဲရဲ႕ ေၿပာင္ၾကီးကလည္း တၿဖည္းၿဖည္း မာေတာင္လာကာ ေဘးပတ္လည္က အေၾကာမ်ား တၿဖိဳင္းၿဖိဳင္းႏွင့္ ေထာင္ထလာသည္။ ေမနန္းေခါင္ကလည္း ေၿပာင္ၾကီးရဲ႕ အရင္းကို ကိုင္ကာ ဒီတခါမွာေတာ့ ႏွဳတ္ခမ္းလႊာႏွင့္ စုပ္ယူေနရင္းမွ အာေခါင္ထဲထိေအာင္ စုပ္ယူေတာ့သည္။ ခံတြင္းထဲမွ တံေတြးစိုစို၊ အာေငြ႔ ေႏြးေႏြးေလးႏွင့္ စုပ္ယူေနတာက ေဒါက္တာေနာင္ရဲ မထိန္းႏိုင္ေအာင္ ၿဖစ္လာသည္။ တခါတေလ ေဂြးဥကိုပင္ ၿပြတ္ ကနဲ စုပ္ယူလိုက္ေသးသည္။ သူ႔အစ္မ ထက္ေတာ့ သာတာ အမွန္ပင္။

ေနာက္အခ်ိန္ရရင္လည္း ဆြဲစားရေအာင္ ၾကံဖန္ထားမွပင္။ ..ေမနန္း…ထေတာ့…ေမနန္းက အရမ္းေတာ္တာပဲ…ေမနန္းစုပ္တာ ကိုၾကီး ၿပီးသြားလိမ့္မယ္… ..ၿပီးလိုက္ေပါ့…ကိုၾကီးရ… ..ေမနန္းရဲ႕ ေဟာ့ဒီအဖုတ္ကို မလိုးရေသးေတာ့ ၿပီးလို႔ မၿဖစ္ေသးဘူးေလ.. ..ခိခိ…လူလည္ကိုၾကီး… ေမနန္းေခါင္ကို ဆြဲထူလိုက္ကာ စားပြဲေပၚသို႔ ထပ္တင္လိုက္သည္။ ေမနန္းေခါင္က လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေၿဖာင့္ရက္သား စားပြဲကို ေထာက္ထားကာ ေပါင္ကို ကားေပးထားသည္။ တံေတြးေတြနဲ႔ စိုရႊဲေနေသာ ေၿပာင္ၾကီးကို ေမနန္းေခါင္ရဲ႕ အဖုတ္ထဲသို႔ သြင္းလိုက္သည္။ “အ” ဟု ၿမည္တမ္းကာ မ်က္လံုးမ်ားကို ေမွးစင္းလိုက္ေသာ ေမနန္းေခါင္ကို ၾကည့္ကာ အဖုတ္ထဲသို႔ သြင္းကာ ထုတ္ကာ လိုးပါေတာ့သည္။ ေဒါက္တာေနာင္ရဲသည္ သူႏွင့္ၿဖစ္ဖူးေသာ ေကာင္မေလးတိုင္းကို ႏို႔မေခ်ေပး၊ ႏို႔မစုပ္ေပးေပ။ အခန္႔မသင့္လို႔ ႏို႔ၾကီးလာလွ်င္ သူႏွင့္ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့တာ တၿခားသူမ်ား ရိပ္မိမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ပင္။ ပက္လက္အေနအထားပံုစံမ်ဳိးေလး လိုးေနရာမွ စားပြဲေပၚမွ ဆြဲခ်လိုက္ကာ မတ္တတ္ေလးရပ္ခိုင္းကာ စားပြဲကို လက္ေထာက္ခိုင္းထားၿပီး အေနာက္ကို ၿပဴထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ထည့္လိုက္သည္။ ေပါင္အနည္းငယ္ ကားခိုင္းလိုက္ေသာေၾကာင့္ အဝင္အထြက္မွာ ေခ်ာေမြ႔ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္နံရံ အေရွ႕ဘက္မွာ ရိွေသာ G-spot ကိုလည္း ေၿပာင္ၾကီးက သြားသြားေဆာင့္ ေနေသာေၾကာင့္ ေမနန္းေခါင္မွာ ေကာင္းၿပီးရင္း ေကာင္းေနေတာ့သည္။ ထိုသို႔ ေဆာင့္ေနရင္းမွ စားပြဲေပၚသို႔ေထာက္ထားေသာ ေမနန္းေခါင္ရဲ႕ လက္ႏွစ္ဘက္ကို အေနာက္သို႔ ဆြဲယူလိုက္ကာ တေကာင့္ေကြး ေနရာမွ ကိုင္ကာ အားႏွင့္ ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ ..အ..အ….ကိုၾကီး…ေဆာင့္…ေဆာင့္…အားနဲ႔ေဆာင့္….မီး ေကာင္းလာၿပီ…ၿပီးေတာ့မယ္…ေဆာင့္..အ.. ၿပီးေတာ့မည္ ဆိုေသာ ေမနန္းေခါင္ကို အဆံုးထိေပး မၿပီးေခ်။ ေဆာင့္တာကို အရိွန္ေလွ်ာ့လိုက္ရင္းမွ ေၿပာင္ၾကီးကို ထုတ္လိုက္ကာ ဆိုဖာခံုေပၚ ထိုင္လိုက္သည္။ ေမနန္းေခါင္လည္း အလိုက္သင့္ အေနာက္ကို ဖင္ေပးကို ေစာက္ဖုတ္ကို ေထာင္ေနေသာ ေၿပာင္ၾကီးဝင္ေအာင္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။

ဒီတစ္ခါေတာ့ ေမနန္းေခါင္ လိုးတဲ့ အလွည့္ေပါ့။ ေဒါက္တာေနာင္ရဲက ေမနန္းေခါင္ရဲ႕ ခါးကို အလုိက္သင့္ ကိုင္ေပးရင္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ထပ္ ေညွာင့္ေပးလိုက္သည္။ ေစာက္ရည္ေတြက ရႊဲရံုတင္မက စီးက်လာကာ ေဒါက္တာေနာင္ရဲရဲ႕ ေဂြးဥအထိပါ စိုရႊဲလာသည္။ ေမနန္းေခါင္ ေဆာင့္ေနတာကိုမွ ခါးေလးကို ဖက္လိုက္ကာ ေစာက္စိကို လက္ခလယ္ႏွင့္ ကလိေပးလိုက္သည္။ ..အ..အ….ကိုၾကီး…ၿပီးၿပီ…မီး..ၿပီးၿပီ….လီးရည္ေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့…အတူ ၿပီးရေအာင္..ေနာ္…အ…အ.. ေဒါက္တာေနာင္ရဲလည္း ေမနန္းေခါင္ရဲ႕ ညဳတုတုေၿပာဟန္ေလးေၾကာင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးရည္ေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။ …ကိုႀကီးအရမ္းဆိုးတယ္ကြာ.. …ခ်စ္လို႕ပါကေလးရယ္… ထိုစဥ္ ပိတ္ထားေသာ တံခါးမွ ေသာ့ဖြင့္သံၾကားလိုက္ရသည္။ ေဒါက္တာေနာင္ရဲ စဥ္းစားလိုက္သည္။ ေဆးခန္းေသာ့က သူ႔အၿပင္ အပိုရိွတာဆိုလို႔ သူ႔လက္ေထာက္ ဆရာဝန္မေလး ေဒါက္တာေမၿမင့္မိုရ္ ၿဖစ္သည္။ ေမၿမင့္မိုရ္သည္လည္း သူ႔လက္က မလြတ္ပါ။ အခ်ိန္အားတိုင္း၊ ေဆးခန္းပိတ္ခ်ိန္တိုင္း ရံဖန္ရံခါ လုပ္ၿဖစ္ၾကသည္။ ယခုေတာ့ သူ႔ထက္ ငယ္ေသာ ေဒါက္တာသူရ ဆိုသူႏွင့္ ဘာလိုလို ၾကားေနရသည္။ ေဒါက္တာသူရ ဆိုတာကလည္း သူႏွင့္ မစိမ္းလွ။ သူ႔မိဘေတြႏွင့္က လူခ်င္းရင္းႏွီးသည္။ ေဆးေက်ာင္းသားဘဝက အိပ္မက္သခင္ ဆိုေသာ နာမည္ၿဖင့္ ေအာဇာတ္လမ္းေတြ ေရးတာ မိသြားေသာေၾကာင့္ ေခၚၿပီး သတိေပးဖူးသည္။ ၿပီးလက္စ တန္းလန္းႏွင့္မို႔ ဘယ္လိုမွ ၿပင္ဆင္ခ်ိန္မရေတာ့။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အခန္းထဲသို႔ ဝင္လာၾကသည္။ ပံုမွန္ဆိုရင္ ေဒါက္တာေမၿမင့္မိုရ္သည္ သူ႔ဂ်ဴတီခ်ိန္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ လာစရာ အေၾကာင္းမရိွေပ။ ယခု ေဒါက္တာေနာင္ရဲ ဂ်ဴတီၿပီးခ်ိန္ကိုမွ ေရြးလာေသာေၾကာင့္ သူႏွင့္ ေတြ႔ရန္လာၿခင္း ၿဖစ္သည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။ ခဏနားၿပီးရင္ ၃ ေယာက္ ဆြဲရမည္ဟု ေတြးကာ ၿပံဳးေနလိုက္သည္။ အခန္းထဲ ဝင္လာေသာအခါမွ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲေၾကာင္း ေတြ႔လိုက္ရသည္… ျပီးပါျပီ။