by ေႏြဦးကာလတစ္ခု၏တိမ္ထူေသာ ညေနခင္းတစ္ခုတြင္ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္မမသဲတို႔ စတင္ေတြ႕ဆုံခဲ့ၾကသည္။ ကြၽန္ေတာ္က လူပ်ိဳေပါက္အ႐ြယ္ ရွစ္တန္းႏွစ္တက္ရန္ ေက်ာင္းပိတ္ထားေသာအခ်ိန္၊ မမသဲက ၁၀တန္းကို ႏွစ္ခါက်ၿပီး ေက်ာင္းျပန္တက္ရန္ ျပင္ဆင္ေနေသာ ကာလ၊ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္သျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းတသိုက္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ေဆာ့ရန္ ျပင္ဆင္ေနၾကသည္။ပိုက္ေက်ာ္ျခင္းခတ္ရန္အတြက္ ေျမကြက္လပ္ က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္းရွိေသာ ေက်ာ္စိုးတို႔အိမ္ေရွ႕တြင္ ျခင္းကြင္းေဖာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
‘႐ႊတ္….႐ႊတ္’
တိုင္စိုက္ရန္အတြက္ တြင္းတူးေနရင္း ေက်ာ္စိုးအသံေၾကာင့္ ေက်ာ္စိုးေမးေငါ့ျပရာသို႔ မ်က္လုံးကိုေဝ့ၾကည့္မိသည္။ တဘက္ၿခံရွိ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ ထဲမွ ညိဳလဲ့႐ႊမ္းစိုေသာ မ်က္၀န္းတစ္စုံႏွင့္ ရင္ဆိုင္တိုးမိသည္။ ဖိုကနဲ
ျဖစ္သြားေသာ ရင္သည္ ရွက္ဝဲ၀ဲဟန္ႏွင့္ တဘက္သို႔ လွည့္သြားေသာၿပဳံးတုံ႔တုံ႔မ်က္ႏွာေပးေၾကာင့္ ပိုကာ အခုန္ျမန္ရ၏။
‘ငါတို႔ထက္ေတာ့ အသက္ႀကီးမယ္ကြ မိုက္တယ္ေနာ္ေဟ့ေကာင္’
ေက်ာ္စိုးစကားကိုသူဘာမွမတုံ႔ျပန္မိ။ သူ႔အာ႐ုံေတြသည္ ေခါင္းအငုံ႔တြင္
၀ဲကနဲျဖစ္သြားေသာ ဆံပင္ရွည္ရွည္မ်ားေပၚတြင္သာ၊ အဲဒီညက သူ႔အိမ္မက္ထဲတြင္ ဆံပင္ရွည္ရွည္ႏွင့္ နတ္သမီးတစ္ပါး၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။
‘ဒါ သဲအိျဖဴ တဲ့’
မိတ္ဆက္ေပးေသာသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေကသီ့စကားအဆုံးတြင္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားေသာ အရာတခုကိုျပန္ရလိုက္ရသလို ခံစားရသည္။ သူမကို သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေကသီ့အလႉပြဲတြင္ ဆုံဆည္းရလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မထားမိ။ ႐ႊမ္းစိုေနေသာ မ်က္၀န္းအစုံကိုစိုက္ၾကည့္ရင္း
‘ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ ေအာင္ေမာ္သန္႔ ပါ’
‘မင္းကို မ သိပါတယ္ကြာ၊ မင္းေဇာ္တို႔အိမ္ေရွ႕မွာ ျခင္းခတ္ေနၾကမဟုတ္လား’
သူမွင္သက္ရင္းေခါင္းကိုသာညိတ္ျပမိသည္။
‘ကဲကဲ ..တေယာက္နဲ႔ တေယာက္သိၿပီးသားေတြ ဆိုေတာ့ တလက္စတည္းေျပာရဦးမယ္.. မမသဲကို နင္ျပန္လိုက္ပို႔ေပး ေအာင္’
ကေသီ၏စကားသံ။
‘ငါ့ဘီးကၿပိဳင္ဘီးေလ ဘယ္လိုတင္ရမွာလဲ’
‘ဘာလဲ လိုက္မပို႔ ေပးခ်င္လို႔လား ရပါတယ္’
မမသဲကၿပဳံးစစမ်က္ႏွာျဖင့္ ေျပာ၏။
‘ဟာ မဟုတ္ပါဘူး..ၿပိဳင္ဘီးဆိုေတာ့ တင္စရာေနရာက ေရွ႕ဘားတန္းေပၚကပဲရွိတာေလ၊ အဲဒါ မ ကို အားနာလို႔ပါ’
‘ရပါတယ္ကြာ…ေမာင္ႏွမေတြပဲဟာ’
ထိုစဥ္က ေမာင္ႏွမေတြပဲဟာ ဟုေျပာေသာ မမသဲႏွင့္ကြၽန္ေတာ္သည္ ရည္းစားမက ခ်စ္သူမက် အေျခအေနသို႔ေရာက္သြားလိမ့္မည္ဟု မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့႐ိုး အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
‘တက္ေတာ့မယ္ေနာ္’
‘ဟင္ ဘာလဲ’
‘ေၾသာ္ စက္ဘီးေပၚတက္ေတာ့မယ္လို႔ေျပာတာ’
နင္းထြက္ကာစျပဳေနေသာ စက္ဘီးေရွ႕ ဘားတန္းေပၚသို႔ခုန္အတက္ မ ၏ ကိုယ္ေလးက ယိုင္သြား၏။
‘အေမ. ….’
ယိုင္ထြက္သြားေသာကိုယ္ေလးကို လက္တဘက္ျဖင့္ ထိန္းအလိုက္တြင္မတစ္ကိုယ္လုံးကသူ႔ရင္ခြင္ထဲသို႔ ေရာက္လာ၏။ သူ႔ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုန္ကာ ညီေလးကလည္း ႐ုတ္တရက္မာတင္းလာ၏။ တစ္ေယာက္တည္း ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္ကာ
မ်က္ႏွာကို ေအာက္သို႔ခ်ကာမွ ပိုဆိုးသြားသည္။ အင္းက်ီလည္ပင္းေပါက္မွတဆင့္ ျမင္လိုက္ရသည္က ဘရာစီယာ အနက္ေရာင္ေလး၏အထက္တြင္ လွ်ံထြက္ေနေသာ ၀င္းဝါကာေ႐ႊေရာင္ေတာက္ေနေသာ မ ၏ရင္သားလွလွတစ္စုံ။ စက္ဘီးက ခ်ိဳင့္ထဲသို႔အက် မာတင္းေနေသာညီေလးကလည္း မ ၏ခါးေလးကို ေထာက္အမိ၊ မ ခါးေလးေကာ့ကနဲျဖစ္သြား၏။
‘ရင္ေတြအရမ္းခုန္တာပဲေနာ္…’
သူမဘာသာေျပာသလိုျဖင့္ေျပာေသာ မ၏အေျပာေၾကာင့္ သူမ်က္ႏွာမထားတတ္ေတာ့။
မတို႔ လမ္းထိပ္နားအေရာက္တြင္ မ က ရပ္ရန္ေျပာသည္။ စက္ဘီးေပၚမွအဆင္းတြင္
‘သြားေတာ့မယ္ေနာ္.. မ တို႔အိမ္ကဟိုအိမ္ေလ.. ႀကဳံရင္ ၀င္လည္ေပါ့’
သူေခါင္းကိုၿငိမ့္ျပမိ၏။
‘မင္းကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္’
ၿပဳံးစစျဖင့္ ေျပာေသာမ၏စကားေၾကာင့္ သူ မလုံမလဲျဖစ္မိသည္။ ၿခံ၀င္းတံခါးကိုဖြင့္၀င္ကာ အိမ္ေပၚသို႔ အေျပးကေလးတက္သြားေသာ မ၏တင္ပါးဝိုင္းဝိုင္းေလးႏွစ္ဘက္ကိုၾကည့္ရင္း သူ႔ညီေလးကေတာ့မာတင္းလွ်က္။ တကယ္ပါဗ်ာ အဲဒီတုံ႔ကေတာ့ မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ အထိအေတြ႕ဟာ ေယာက်ာ္းတေယာက္ရဲ႕ ဘြားဘက္ေတာ္ကို
အဲဒီေလာက္ျဖစ္သြားေစႏွိင္မယ္ဆိုတာ မသိ႐ိုးအမွန္ပါဗ်ာ။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျခင္းခပ္ရာျခင္းကြင္း၏ ေဘးရွိ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္သို႔ မမသဲက တစ္ရက္ျခား တခါေလာက္လာထိုင္တတ္သလို ကြၽန္ေတာ္ကလည္း
မမသဲက်ဳရွင္အဆင္းကို တစ္ရက္ျခားတစ္ခါေလာက္ သြားေစာင့္တတ္၏။ အားလုံး၏အျမင္တြင္ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ မမသဲသည္ သမီးရည္းစား။ သူငယ္ခ်င္း ေက်ာ္စိုး ဆိုလွ်င္
‘မင့္ ေဆာ္ႀကီးရဲ႕အိုးႀကီးေတြကေတာ့ကြာ… မင္းေတာ့ အေတာ္ၿဖိဳယူရလိမ့္မယ္ ေဟ့ေကာင္’
ဟု မမသဲကိုျမင္တိုင္း သြားရည္တျမားျမားျဖင့္ ေျပာတတ္သည္။ ဒီလိုႏွင့္သုံးလေလာက္ အခ်ိန္အေတာအတြင္းတြင္ မမသဲႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၾကသည္။
ခ်ိန္းေတြ႕ေလ့ရွိတဲ့ေနရာေတြက မမသဲ၏ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ခင္မိုးႏြယ္တို႔၏စာအုပ္ဆိုင္ႏွင့္ မမသဲတို႔လမ္းထိပ္ကြမ္းယာဆိုင္မွ မေအျမင့္တို႔၏ အိမ္တို႔တြင္ျဖစ္သည္။ တစ္ညေနတြင္ မမသဲႏွင့္ ခ်ိန္းထားသျဖင့္ ခင္မိုးႏြယ္တို႔၏ စာအုပ္ဆိုင္သို႔အသြား..
‘မခင္မိုးႏြယ္ မခင္မိုးႏြယ္…’
ဆိုင္ေရွ႕တြင္ လူတေယာက္မွမေတသျဖင့္ အိမ္ထဲသို႔ သူေအာ္ေခၚလိုက္၏။
‘ေအး လာၿပီ လာၿပီ…’
မခင္မိုးႏြယ္အိမ္ေရွ႕သို႔အသံျပဳရင္း ေျပးထြက္လာသည္။ သူ႔ကိုအေတြ႕တြင္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးနီရဲလွ်က္
‘သားေရာက္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလ’
ဟုေမး၏။
‘မၾကာေသးဘူး မ အခုမွေရာက္တာ’
ဟုသူအေျပာတြင္..
‘ေတာ္ေသးတာေပါ့’
ဟုရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ေျပာကာ ေလွခါးေပၚသို႔လွမ္းအတက္ ၀တ္ထားသည့္ ထမီေအာက္စကို သူ႔ဘာသာတက္နင္းမိကာ မ်က္လုံးထဲတြင္ ဝင္းကနဲျဖစ္သြားသည္။ ျမင္လိုက္ရသည္က ဝင္းဝါကာေျဖာင့္တန္းေနေသာ ေပါင္တန္တစုံ။ ထို၏အထက္တြင္မွ စိမ္းလန္းေသာ ေတာအုပ္တစ္ခုကဲ့သို႔ အေမႊးမ်ားထူထပ္စြာ ေပါက္ေနေသာ မခင္မိုးႏြယ္၏ ကိုယ္ပိုင္ပစည္းတစ္ခု၊ ထိုမွေနာက္တြင္ေတာ့ ႀကီးမားအယ္ထြက္ေနေသာ တင္ပါးႀကီးတစ္စုံႏွင့္ေသးက်င္ေသာ ခါးေလးတစ္ခု၊
သူအတန္ၾကာေအာင္ မွင္သက္ၿပီးေငးေနမိသည္။
သူသတိဝင္လာခ်ိန္တြင္ သူ႔ငပဲႀကီးကဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးေအာက္မွ ေငါေငါႀကီးေရွ႕သို႔ တိုးထြက္လွ်က္၊ မခင္မိုးႏြယ္က ကြၽတ္သြားေသာထမီကို ျပန္ေကာက္ဝတ္ၿပီး ရွက္ကိုးရွက္ကန္းဟန္ျဖင့္ သူ႔ကိုအၾကည့္တြင္ ပုဆိုးေအာက္မွ ေငါထြက္ေနေသာ သူ႔ငပဲႀကီးကို သတိထားမိသြားသည္။
‘ အို….’
ဟုေရ႐ြတ္သံကိုၾကားရသည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ဘာစကားစေျပာရမွန္း မသိေအာင္ဆြံ႕ အေနၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္
‘အဟျမး….အဟျမး….’
ဟူေသာေခ်ာင္းဟန္႔သံတစ္ခုက တိတ္ဆိတ္မႈကို ၿဖိဳခြင္းသြားသည္။ လွည့္အၾကည့္တြင္ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ေရာက္ေနမွန္းမသိေသာ မမသဲ ကိုေတြ႕ရသည္။ မမသဲက ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို တလွည့္ ေငါထြက္ေနေသာ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲႀကီးကို တလွည့္ၾကည့္ကာ မခင္မိုးႏြယ္ဘက္သို႔လွည့္ၿပီး
‘ေကာင္မေနာ္…ေကာင္မ.. ငါအစအဆုံးျမင္တယ္… ဟင္း’
‘မဟုတ္ပါဘူး သဲသဲရယ္ မေတာ္တဆျဖစ္သြားတာပါ၊ ၿပီးေတာ့လည္း ဘာျဖစ္လည္းဟာ.. ကိုယ့္ေမာင္ႏွမခ်င္းေတြပဲဟာ.. ေမာင္ေလးက အခုမွကေလးပဲရွိေသးတာကို’
‘ေၾသာ္ ဒါႀကီးက ကေလးလား၊ ခုနက နင္မျမင္လိုက္ဘူးလား’
ကြၽန္ေတာ့္ဘက္သို႔ေမးေငါ့ျပၿပီး မကေျပာ၏ တဆက္တည္း
‘ဟင္း… မုန္႔သာေဝစားမယ္ေနာ္ ဟိုဟာေတာ့ ေဝမစားႏွိင္ဘူး’
ထိုအခ်ိန္တုံးက မ ေျပာေသာဟိုဟာဆိုသည္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲႀကီးကိုေျပာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ထိုစဥ္က ကြၽန္ေတာ္မသိခဲ့ပါ။
‘လာ…သြားမယ္’
ေရွ႕မွေနကာ ေဘာက္ဆတ္ေဘာက္ဆတ္ႏွင့္ ေလွ်ာက္သြားေသာ မ ေနာက္သို႔ ကြၽန္ေတာ္ကုတ္ကုတ္ကေလး လိုက္သြားသည္။
လမ္းတဝက္ေလာက္အေရာက္တြင္
‘မ’
‘…….’
‘မ’
မ ကစကားျပန္မေျပာ။
‘မ’
ဟုစိတ္မရွည္ေသာအသံျဖင့္ ေအာ္မိသည္။ ထိုအခါမွ
‘ဟင္း.. တစ္ေယာက္ကလည္း သူ႔ဟာေတြျပခ်င္လို႔ ထမီကိုျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ျပန္မဝတ္ဘူး၊ တစ္ေယာက္ကလည္း ကေလး ကေလးနဲ႔ အံ့ပါရဲ႕ေတာ့္..ေၾကာက္ဖို႔ေတာင္ေကာင္းတယ’
ကြၽန္ေတာ္ပါးစပ္ပိတ္ကာေဘးမွၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေန၏။ ခနအၾကာတြင္ေတာ့
‘ဘယ္သြားမလဲဟင္ မ ‘
မ ကႀကိဳတင္စဥ္းစားထားဟန္ျဖင့္
‘မျမင့္ျမင့္ေအးတို႔အိမ္သြားမယ္’
မျမင့္ျမင့္ေအးတို.အိမ္အေရာက္တြင္
‘အေတာ္ပဲ အေတာ္ပဲ နင္တို႔လာတာ … ငါလည္း အခုပဲ ကိုျမင့္သိန္းတို႔အေမအိမ္သြားမလို႔
ညေနေလာက္မွျပန္ေရာက္မယ္.. နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ေစာင့္ေပးေပေတာ့’
ဟုမျမင့္ျမင့္ေအးကေျပာ၏။ မ က
‘ရပါတယ္ အမရယ္… ေအးေအးေဆးေဆးသာသြား.. သမီးတို႔အိမ္ေစာင့္ေပးထားမယ္’
ဟုျပန္ေျပာ၏ ျခင္းေတာင္းကိုဆြဲကာ တင္ပါးႀကီးမ်ားကို လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ျဖင့္ ေလွ်ာက္ကာထြက္သြားေသာ မျမင့္ျမင့္ေအး၏ ေနာက္ပိုင္းကို ဘာရယ္မဟုတ္ သူေငးၾကည့္မိသည္။
‘ဟင္းေနာ္…’
မ ၏အသံၾကားမွသူအသိျပန္ဝင္လာ၏။
‘ဒီနားကိုလာ…’
မ ကအိမ္၏တံခါးအကြယ္တြင္ထိုင္ေနရာမွ ွလွမ္းေခၚ၏။ ေတာက္ေလွ်ာက္အျပစ္ေတြခ်ည္းပဲ လုပ္ခဲ့မိသျဖင့္ သူကုတ္ကုတ္ကေလး မ အနားသို႔ကပ္သြား၏။
‘ဘာလဲဟင္ မ ‘
‘ဘာမွမဟုတ္ဘူး…ကေလးေပါင္ေပၚမွာအိပ္ခ်င္လို႔ ‘
သူ႔ေပါင္ေပၚတြင္ေခါင္းတင္ကာအိပ္ေနေသာ မ မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ကာ သူရင္ေတြပူလာ၏။ မ လက္ေမာင္းေလးကိုဖြဖြေလးဆုပ္ကိုင္ကာ
‘ မ… ‘
သူတိုးတိုးေလးေခၚလိုက္သည္။ မ ကျပန္မထူး။
‘ မ…..’
သူ႔ေခၚသံေနာက္တစ္ခြန္းအဆုံးတြင္ မ မ်က္လုံးေလးမ်ား ပြင့္လာၿပီး သူ႔ကိုျပန္ၾကည့္ကာ
‘ကေလးအသက္ဘယ္ေလာက္ရွိသြားၿပီလဲ’
‘ကြၽန္ေတာ္၁၅ႏွစ္ေက်ာ္သြားၿပီ မရဲ႕’
‘အင္း ကေလးကို မုန္႔ေပးႀကိဳက္မိေတာ့လဲ ခက္ပါတယ္ေလ’
မ စကားေၾကာင့္ စိတ္ထဲတြင္ဖ်င္းကနဲျဖစ္သြားၿပီး
‘ကြၽန္ေတာ္ကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးဗ်’
ဟုျပန္ေျပာမိသည္။
‘ကေလးမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ဘာနဲ႔ သက္ေသျပမလဲ’
‘မ ကဘာနဲ႔သက္ေသျပေစခ်င္လဲ’
သူ႔အေမးကို မ ကမေျဖ။ ၿပဳံးစစျဖင့္ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ အိပ္ေနေသာ မ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရင္းသူရင္ေတြပူလာ၏။ အရဲစြန္႔ၿပီး မ၏ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးကိုနမ္းလိုက္၏။ မ က သူ႔ေပါင္ေပၚတြင္အိပ္ေနရာမွ
‘ကေလးကို နမ္းခ်င္တယ္’
ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ သူ႔လည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္ကာ သူ႔ပါးတဖက္ကိုနမ္းသည္။ သူ႔ပါးျပင္ထဲတြင္ သူမ၏ ႏွာေခါင္းခြၽန္ခြၽန္ေလးကိုႏွစ္ကာ တစ္မိနစ္ခန္႔ၾကာေအာင္ နမ္းေသာသူမ၏ အနမ္းေၾကာင့္ သူရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ခုန္လာသည္။ သူကလည္း အားက်မခံ မ ၏ပါးျပင္ကို ခပ္ၾကာၾကာေလးျပန္နမ္းလိုက္သည္။ ထိုမွတဆင့္ မ ၏ေမး႐ိုးေလးတေလွ်ာက္ကို ႏွာေခါင္းေရာ၊ ႏႈတ္ခမ္းပါသုံးကာ မိနစ္၀က္ခန္႔ၾကာေအာင္ နမ္းသည္။
လည္ပင္းႏွင့္ ေမး႐ိုးအဆက္ေနရာေလး အေရာက္တြင္ မ ကိုယ္ေလး တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားၿပီး ႏႈတ္မွ မပီသေသာၿငီးျငဴသံေလးတစ္ခုထြက္လာ၏။ သူနမ္းေနရာမွျပန္ခြာလိုက္ၿပီး မ၏မ်က္လုံးမ်ားကို စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။ မ ကရီေဝေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ သူ႔ကိုျပန္ေငးၾကည့္သည္။ မ၏ မ်က္လုံးမ်ားသည္ တစုံတခုကိုေတာင္းခံေနသလို။
သူဘာကိုမွမစဥ္းစားေတာ့ပဲ မ ၏ဖူးဖူးေလး တြဲက်ေနေသာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းလိုက္သည္။ သူ႔အနမ္းကို မကအလိုက္သင့္ ျပန္လည္တုံ႔ျပန္၏။ မြတ္သိပ္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုသည္ ဂေဟဆက္ထားသကဲ့သို႔။ သူက မ၏ကိုယ္ေလးကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္အလိုက္တြင္ မကသူ၏ေက်ာျပင္ကို သူမ၏လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ညင္သာစြာ ပြတ္သပ္ေန၏။
သူ၏အနမ္းတို႔ျပင္းထန္လာသည္ႏွင့္အမွ် မ ကလည္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျပန္လည္တုံု႔ျပန္သည္။သူ၏ လွ်ာ ကို မ ၏ပါးစပ္ထဲသို႔ ထိုးသြင္းလိုက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ မ၏ လက္သည္းရွည္ရွည္မ်ားက သူ႔ေက်ာျပင္ကို စူးကနဲ။ သူ႔ရင္တခုလုံးပူလာသည္။ ညီေလးကလည္း မာတင္းလွ်က္။
ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို နမ္းေနရင္းမွ သူ၏လက္တဖက္က မ၏လည္ပင္းတေလွ်ာက္ကို လက္ထိပ္ေလးမ်ားျဖင့္ ညင္သာစြာပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ ထိုမွတဆင့္ ရင္ၫြန္႔ေလးဆီသို႔။ သူ႔စိတ္ေတြထႂကြလာကာ မ ၀တ္ထားေသာ ဘေလာက္စ္ အင္းက်ီ၏အေပၚဆုံး ၾကယ္သီးေလးကို လက္တဘက္တည္းျဖင္ ျဖဳတ္လိုက္သည္။ ၾကယ္သီးက
အလြယ္တကူျပဳတ္မသြား။ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ မရွည္ေတာ့။ အင္းက်ီကိုကိုင္ကာ ေဆာင့္ဆြဲခ်လိုက္သည္။
‘အို…..’
ထိတ္လန္.သြားေသာေရ႐ြတ္သံတခုႏွင့္အတူ မက သူ႔ရင္ဘတ္ကိုေဆာင့္တြန္းလိုက္ကာ သူ႔ကိုေတြေတြေလး ၾကည့္ေန၏။ ထို႔ေနာက္ အတြင္းခန္းထဲသို႔ အေျပးေလးလွမ္း၀င္သြားသည္။ သူဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ပဲ တမိနစ္ခန္႔
ေၾကာင္ၿပီးရပ္ေနမိသည္။ ထိုတစ္မိနစ္သည္ သူ႔အတြက္ေတာ့ ကမာၻတစ္ခုေလာက္ ၾကာသည္ဟုထင္ရသည္။
‘ေမာင္…’
အိမ္အတြင္းခန္းဆီမွ မ ၏ ေခၚသံသဲ့သဲ့ကို ၾကားရသည္။ သူရပ္ေနရာမွသတိ၀င္သြားၿပီး အတြင္းခန္းထဲသို႔ ေျပး၀င္သြားသည္။ ခုတင္စြန္းတြင္ တင္ပါးလႊဲေလးထိုင္ေနေသာ မ၏ကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းသည္ သူ႔ကို သတိလက္လြတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖမ္းစားႏွိင္သည္။ သူဘာကိုမွမစဥ္းစားေတာ့။ မ ကို တင္းက်ပ္စြာ ဖက္လိုက္သည္။ သူ႔ကိုျပန္ဖက္ထားေသာ မ၏ လက္မ်ားကလည္းတင္းက်ပ္လ်က္။
‘သိပ္ခ်စ္တာပဲ ေမာင္ရယ္’
မ ကသူ႔က်ာျပင္ကို သူမ၏လက္ဖဝါးေလးမ်ားျဖင့္ ျငင္ျငင္သာသာေလးပြတ္သပ္ရင္းျဖင့္ တိုးတိုးေလးေျပာ၏။
‘ကြၽန္ေတာ္လည္း မ ကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲ မ ကိုမခြဲႏိုင္ဘူးဗ်ာ’
သူကေျပာရင္းျဖင့္ လက္တဖက္က မ၏ကားစြင္.ေသာ တင္ပါးႀကီးကို ပြတ္သပ္ေပးေန၏။ ထို႔ေနာက္ မ ၏ တင္ပါးအစုံက ကိုင္ရတာ အရသာရွိလြန္းလွသည္။ သူ႔လက္ခလယ္ကို မ၏တင္ပါးအကြဲေၾကာင္းေလး တေလွ်ာက္ပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။ အကြဲေၾကာင္းေလး၏ အဆုံးသတ္အေရာက္
သူ႔လက္ခလယ္ေလးကို ေထာက္လိုက္စဥ္တြင္ မ ခါးေလးေကာ့သြား၏။
သူ အခ်ိန္သိပ္မဆြဲခ်င္ေတာ့။ မ၏ ခါးေလးကို သိမ္းဖက္ကာ မ ကိုခုတင္ေပၚသို႔လွဲခ်လိုက္သည္။ ႏွင္းဆီေရာင္သန္းေနေသာ ႏွတ္ခမ္းတစ္စုံ က ခပ္ဟဟေလး ပြင့္ကာ တဆတ္ဆတ္တုန္ေန၏။ ခပ္တြဲတြဲေလး ျဖစ္ေနေသာ မ၏။ ေအာက္ႏွတ္ခမ္းေလးအား သူ႔ႏွတ္ခမ္းအစုံျဖင့္ စုပ္ယူလိုက္သည္။ သူ႔ကိုသိုင္းဖက္ထားေသာ မ လက္မ်ားက ပိုမိုတင္းက်ပ္လာ၏။
သူေနာက္လက္တဖက္ျဖင့္ မ ဝတ္ထားေသာ ရင္ေစ့အက်ႌ၏ ၾကယ္သီးမ်ားကိုတလုံးခ်င္း ျဖဳတ္လိုက္သည္။ ဘရာစီယာအနက္ေရာင္ေလး၏ ေအာက္မွ အျပင္သို႔တဝက္ခန္႔လွ်ံထြက္ေနေသာ မ ဧ။္ ရင္သားအစုံက ေ၇ႊဝါေရာင္ေပါက္ေနသည္။
သူ႔လက္ကို မဧ။္ေနာက္ေက်ာဖက္သို႔ ထိုးထည့္လိုက္ၿပီး ဘရာစီယာခ်ိတ္ေလးတစ္ခုကို အရင္ျဖဳတ္လိုက္သည္။ ေနာက္ထပ္ ခ်ိတ္တစ္ခုအေရာက္တြင္ ခ်ိတ္ကေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ျဖဳတ္မရ။
‘ဟာၾကာ…’
မ ၏ႏွတ္မွ စိတ္မရွည္သလိုေရ႐ြတ္သံကို ၾကားလိုက္ရၿပီး ေက်ာေလးကို ေကာ့အေပးတြင္
ခ်ိတ္ကေလးကလည္း ေတာက္ခနဲျပဳတ္သြားသည္။
ေျပေလ်ာ.သြားေသာ ဘရာစီယာ အနက္ေရာင္ေလးကို သူပိုင္ပိုင္ႏွိင္ႏွိင္ ဆြဲယူၿပီး ေအာင္ပ႐ြဲ စစ္သူႀကီးတေယာက္လို ခုတင္ေျခရင္းဘက္သို႔သူ ပစ္လိုက္သည္။ ပန္းသစ္ေတာ္သီးေလး ႏွစ္လုံးတင္ထားသလို မို႔မို႔ေလးျဖစ္ေနေသာ မ၏ ရင္သား အစုံ က လွပလြန္းလွ၏။ နီရဲေနေသာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးတဖက္ကို သူ လွမ္းစုပ္ယူလိုက္စဥ္ တြင္
‘အား…..အား….ရွီး….’
မဆီမွ ညည္းတြားသံသဲ့သဲ့ကိုၾကား၇သည္။ သူလက္တဖက္ျဖင့္ မ ၏ ရင္သားေနာက္တဖက္ကို ညင္ညင္သာသာေလး ပြတ္သပ္ေပးေနစဥ္တြင္
‘ဟင္း ….ဟင္း …..ေမာင္ရယ္’
‘မ ရင္ထဲမွာဘယ္လိုႀကီးျဖစ္ေနမွန္းမသိဘူး …. သိလား ‘
မ ၏ စကားသံ တိုးတိုးေလးကိုၾကားရသည္။ တဆက္တည္းမွာပင္ သူ႔ေခါင္းမွဆံပင္တို႔ကို ပြတ္သပ္ေပးသလိုလိုႏွင့္ သူမ၏ရင္သားတို႔ကို စုပ္ယူေနေသာ သူ႔ပါးစပ္ႏွင့္ ပိုမိုနီးကပ္ေစရန္ ေက်ာေလးကို မသိမသာေလးေကာ့ေကာ့ေပး၏။ သူသိပ္စိတ္မရွည္ေတာ့။ မ ခါးတြင္ဝတ္ထားေသာ ပိုးသားထမီေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။
‘အို…….’
မ၏ႏွတ္ဖ်ားမွ အသံေလးတခ်က္ထြက္သြား၏။ သူ မ၏ထမီေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္စုံကိုင္ကာ ခုတင္ေျခဂင္းဘက္ဆီသို႔ လႊင့္ပစ္လိုက္သည္။
‘ေမာင္ရယ္….မ ငရဲေတြႀကီးေနပါ.မယ္ကြယ္…’
သူ မ၏ ေျပာစကားကို ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ထြက္ေပၚလာသည့္ မ၏ ဖုံးကြယ္ထားေသာ အရာမ်ားဧ။္ အလွတရား ကိုသာ မ်က္ေတာင္မခတ္ စတန္းၾကည့္ေနမိသည္။
‘ဟိတ္…အဲဒီလိုႀကီးမၾကည္.နဲ.ကြာ…. မ ရွက္တယ္….’
သူ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ မွင္သက္ေနမိသည္မသိ။ မ၏ အသံကိုၾကားမွ သတိျပန္ဝင္လာ၏။
‘လွလို႔……..’
သူတိုးတိုးေလးေရ႐ြတ္ လိုက္၏။ တကယ္လည္း မ ၏ အတြင္းပိုင္း အစိပ္အပိုင္းမ်ားက တကယ္ကို လွပလြန္းပါသည္။ ဝင္းဝါၿပီးခ်ပ္၇ယရပ္ေနေသာ ဗိုက္သားတစ္စုံ၊ ထိုမွေအာက္တြင္ေတာ့ ေရညႇိစိမ္းေရာင္ အေမႊးႏွႏွေလးမ်ား ေပါက္ေနေသာ ဆီးခုံေဖာင္းေဖာင္းေလးတစ္ခု။ ေအာက္ဖက္မွ
ေ႐ႊအိုေရာင္ေမႊးညင္းႏွႏွေလးမ်ားေပါက္ေနေသာ ေပါင္တန္ ခပ္သြယ္သြယ္ တစ္စုံကလည္း သူ႔ရင္ခုန္သံကို ပိုမိုျမန္ေစ၏။
‘ဟာကြာ… ဘာလို႔ အဲဒီေလာက္အၾကာႀကီး ၾကည့္ေနတာလဲ… ရွက္ပါတယ္လို႔ ေျပာေနတဲ ဟာကို႔ ….’
‘အင္း ….အဲဒါဆိုလည္း မၾကည့္ေတာ့ဘူးဗ်ာ….’
သူေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ မ၏ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲၿဖဲကာ သူ႔မ်က္ႏွာကို မ၏ ေ -ာက္-ပတ္ႏွင့္ ပိုမိုနီးကပ္ေစရန္ မ၏ေပါင္ၾကားထဲသို႔ ဝင္လိုက္သည္။ နီရဲေနေသာ ေ-ာက္ေ-့ေလးက ျပဴထြက္လွ်က္ သူ႔ကို စိမ္ေခၚေနသည္ဟု သူခံစားရသည္။ သူ႔လွ်ာကို အျပားလိုက္ထုတ္ကာ ရဲပေဒါင္းခပ္ေနေသာ ေ-ာက္-တ္အတြင္းသားမ်ားကို တခ်က္ ယက္လိုက္သည္။
(အရမ္းေတြ အထင္ႀကီးသြားလား မိတ္ေဆြ။ အဲဒီအခ်ိန္က ကြၽန္ေတာ္က အသက္ ၁၅ ႏွစ္ေက်ာ္ဆိုေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္အေဖ ပါလာတဲ့ အေခြေတြလည္း ခိုးၾကည့္ေနတတ္ၿပီေလ။ တခါတခါ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီးေတာ့လည္း လစ္ရင္လစ္သလို ေအာကားလည္း ငွားၾကည့္တတ္ေနၿပီဆိုေတာ. အျမင္အရေတာ့ အေတြ႕အႀကဳံ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီေပါ့ဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ အတူဆက္ဆံဖူးတဲ့ ပထမဆုံးေသာ အေတြ႕အႀကဳံပါဗ်ာ )
‘အို႔….ဟင္း …..အင္း ….. ဘာေတြေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလဲ ကေလးရယ္ … အဲလိုမလုပ္ပါနဲ႔… မ ေတာ့ ငရဲေတြႀကီးကုန္ေတာ့မွာပဲ..’
မ က ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ သူ၏ေခါင္းကို သူမ၏လက္အစုံျဖင့္ ဆုတ္ကိုင္ၿပီး အတင္းဖယ္ထုတ္၏။ သူ မ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကို အတင္းဖယ္ထုတ္ကာ သူ႔လွ်ာျဖင့္ မ၏ စအိုေအာက္ေျခဖက္နားေလးမွ ေ-ာက္ေ-့ေလးအထိ ခပ္ဖိဖိေလး သုံးခ်က္ခန္႔ ဆင့္ယက္လိုက္၏။
‘အင္း …..မ ေတာ.ငရဲေတြႀကီးေတာ့မွာပဲ ကေလးရယ္….’
မ တိုးတိုးေလးေျပာ၏။ငရဲေတြႀကီးမွာကိုေၾကာက္ေသာ မ သည္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာ၏။ ေ-ာက္ေ-့ေလးက ို သူ႔လွ်ာျဖင့္ အျပားလိုက္ကပ္ၿပီး သၾကားလုံး စုပ္သကဲသို႔ တႁပြတ္ႁပြတ္မည္ေအာင္ အစုပ္တြင္ မ၏ခါးေလးေကာ့ တက္လာ၏။
‘အင္း …..ဟင္း …..ဟင္း …….ရွီး …..ကြၽတ္… ကြၽတ္…ေကာင္းလိုက္တာ…. ကေလးရယ္….’
တဲ့။ သူ႔လွ်ာ၏ အရသာကို ေကာင္းေကာင္းခံစားေနရေသာ မသည္ ငရဲႀကီးမွာကို မေၾကာက္ေတာ့ပါ။ သူလွ်ာျဖင့္ မ၏ ေ-ာက္- တ္အတြင္းသားနံရမ်ားကို လိုက္ယက္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေ-ာက္ေ-့ေလးအားလွ်ာျဖင့္ ထိုးယက္ေလးယက္ေပးသည္။ အခ်က္သုံးဆယ္ခန္႔အေရာက္တြင္ေတာ့
‘ ဟင္း ……ဟင္း ……ေမာင္ရယ္…..မ အရမ္းေကာင္းေနၿပီ… မ ကိုလုပ္ေပးပါ… အဲလိုၾကာၾကာေလး လုပ္ေပးစမ္းပါကြာ….. အား … ဟင္း ….အင္း…..’
စကားသံႏွင့္တဆက္တည္းပင္။ မ တင္ပါးအစုံက ခုတင္ေပၚမွ တစ္ေပခန္႔အၾကာအထိ ေျမာက္တက္လာ၏။ သူ႔လွ်ာကို ခပ္သြက္သြက္ေလး အလုပ္ေပးလိုက္စဥ္တငြ္ မ၏ တင္ပါးအစုံက ေလထဲတြင္ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ေကာ့ပ်ံလွ်က္။
‘အား….. အား …….’
မ၏ လည္ေခ်ာင္းသံ ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ကို ၾကားၿပီးေနာက္ တင္ပါးအစုံက ခုတင္ေပၚသို႔ ဝုန္းကနဲ ျပဳတ္က်သြားသည္။ သူ အသက္ကို ဝေအာင္ရႈရင္း မ ကို အေပၚစီးမွၾကည့္မိသည္။ မ ၏မ်က္ႏွာႏွႏွေလးက နီျမန္းလွ်က္။ ေအာက္ႏွတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ထားလွ်က္။ မ၏ ေ- က္-တ္ေလးအတြင္းမွလည္း အရည္ၾကည္မ်ားက စိမ့္ထြက္လွ်က္။
မ ကအသက္ရႈသံျပင္းျပင္းျဖင့္ ေငးၾကည့္ေနေသာ သူ႔ကို ရွက္ၿပဳံးေလး ၿပဳံးျပရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔တန္းေပး၏။ သူ ပုဆိုးကိုေခါင္းမွေန ဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီး မ၏ေပါင္ၾကားထဲသို႔ဝင္ကာ မကို သိုင္းဖက္လိုက္၏။ သူ႔ငပဲႀကီးကလည္း သားစိမ္းနံ႔ရေသာ က်ားရဲတစ္ေကာင္ပမာ တဆတ္ဆတ္တုန္လွ်က္။ မကို သိုင္းဖက္ထားရင္းျဖင့္ပင္ အေပါက္ရွိမည္ဟု ထင္ရေသာေနရာကို မွန္းကာ သူႏွစ္ခ်က္ခန္႔ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလးေညႇာင့္လိုက္၏။ သူ႔ငပဲႀကီးက ဝင္မသြားပဲ မ၏ေ-ာက-္တ္ၾကားမွေလွ်ာတိုက္ကာ
အေစ.ေလးကိုသြားေထာက္မိ၏။
ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန္႔ေထာက္မိအၿပီးတြင္ေတာ့
‘ဘာေတြေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလည္း ကေလးရာ… လုပ္မွာျဖင့္ လုပ္တာမဟုတ္ဘူး’
မကစိတ္မရွည္ေတာ့ သလိုေျပာ၏။
‘လုပ္ေနတာပဲ မ ရဲ႕ ….ဝင္မွမဝင္တာ’
‘ကဲ…ထထ….ဒါဆိုလည္း လက္ေထာက္လိုက္… မ ျပမယ္….’
သူ လက္ႏွစ္ဖက္ကို မ၏ ခါးေဘးတစ္ဘက္ဆီတြင္ ေထာက္ၿပီးျခေသၤ့ထိုင္ပုံစံသို႔ ေျပာင္းထိုင္လိုက္၏။ မ ကသူ႔ငပဲႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆြဲယူရင္း သူမ၏ ေ-ာက္-တ္အေပါက္ဝတြင္ေတ့ေပး၏။
‘ကြယ္…နဲတဲ့ ဟာႀကီးမဟုတ္ဘူး….ဒါလား ကေလးတဲ့……’
ေျပာရင္းျဖင့္ မက သူ႔ငပဲတေလွ်ာက္ကို ညင္ညင္သာသာေလးပြတ္သပ္ေပးေန၏။ သူ မကိုရွက္ၿပဳံးေလး ၿပဳံးျပၿပီး
‘ အဲဒါေၾကာင့္ မ ကို ကြၽန္ေတာ္ ကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာတာေပါ့ မရဲ႕’
‘ေမာင္ ..တျခားဘယ္ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ေရာ ဒီလိုေနဘူးသလားဟင္ …’
‘ဟင္.အင္း ….ေမာင့္အတြက္ေတာ့ မ ဟာ ပထမဆုံးပဲ.. ေနာက္ဆုံးလဲျဖစ္မွာပါ’
‘ေမာင္ ..စကားကိုကုန္ေအာင္မေျပာရဘူးေလ …. ေနာင္တခ်ိန္က်ရင္ မထက္လွတဲ့ ေကာင္မေလးေတြေတြ႕လာရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ..’
‘ေတြ႕ခဲ့ရင္လည္း စိတ္မဝင္စားဘူး… ဒီေလာက္လွၿပီး ဒီေလာက္ေတာ္တဲ့ မ ရွိေနၿပီပဲဟာ… ေမာင့္အတြက္ ဘာမွမလိုေတာ့ပါဘူး’
မ ကအရႈံးေပးပါတယ္ ဟူေသာပုံစံမ်ိဳးျဖင့္ ၿပဳံးကာမ်က္လုံးေလးကို မွိတ္ထား၏။
‘မ အတြက္ေကာ..ေမာင္က ပထမဆုံးလား…ဟင္’
သူ.စကားအဆုံးတြင္ မ မ်က္လုံးမ်ား အေရာင္ေတာက္သြား၏။
‘ေမာင္က မကိုအထင္ေသးတာလား’
‘ဟာ…မဟုတ္ပါဘူး…ေမာင္က ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ေမးလိုက္မိတာပါ… မဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္က ခ်စ္ျပၿပီးသားပါ… ဒါေတြက ဒီေလာက္အေရးမႀကီးပါဘူး’
‘ေမာင့္အတြက္ ပထမဆုံး ဟုတ္သလား မဟုတ္ဘူးလားဆိုတာ ၿပီးရင္သိရမွာေပါ့ … ေမာင္ရယ္…’
စကားအဆုံးတြင္ မ ကသူ႔ငပဲႀကီးကိုကိုင္ကာ သူမ၏ေ-ာက္-တ္အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ေလွ်ာတိုက္ေပး၏။ တခါတရံတြင္ မ၏အေစ့ေလးႏွင့္ သူ႔ငပဲႀကီးတိုက္အမိတြင္ မ ၏ ခါးေလးေကာ့ေကာ့သြား၏။ ႏွတ္ဖ်ားမွလည္း
‘ဟင္း …….ဟင္း …….ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္…..ေကာင္းလိုက္တာ’
ဟုတဖြဖြေရ႐ြတ္ေန၏။ ဆယ့္ငါးခ်က္ခန္႔ ေလွ်ာတိုက္ေပးအၿပီးတြင္မေတာ့ သူမေနႏွိင္ေတာ့
‘မ…..ေမာင္….လုပ္ေတာ့မယ္ေနာ္…. မေနႏွိင္ေတာ့ဘူး’
‘အင္း ……ဒါေပမယ္.ေျဖးေျဖးပဲလုပ္ေနာ္…. မ…နာမွာေၾကာက္တယ္…..’
‘အင္းပါ…မရဲ႕’
ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲႀကီးကို မ ၏ အေပါက္ဝေလးထိပ္တြင္ေတ့လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အထစ္ျမဳပ္သည္ဆို႐ုံေလး စသြင္းၾကည့္လိုက္သည္။ တစ္လက္မခန္႔ေတာ့ ဝင္သြားသည္။ ထိုတစ္လက္မခန္႔ႏွင့္ပင္ ေျဖးေျဖးေလး ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ ဆယ့္ငါးခ်က္ခန္႔ လုပ္ေနလိုက္သည္။ မ ကိုငုံ႔အၾကည့္တြင္ မ မ်က္လုံးေလးမ်ားကေမွးစင္းလွ်က္။ သူ မ၏ကိုယ္ေပၚသို႔ ဝမ္းလွ်ားေမွာက္လိုက္ၿပီး
လက္တဖက္ကို မ၏လည္ပင္းေအာက္မွ သိုင္းဖက္ကာ မႏွတ္ခမ္းေလးကို တခ်က္ခပ္ျပင္းျပင္းေလး စုပ္ယူလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္
‘ေကာင္းလားဟင္….မ’
‘ေကာင္းတယ္….ကေလးရယ္…ဆိမ့္သလိုလို က်င္သလိုလိုနဲ႔ အရမ္းေကာင္းတာပဲ’
‘မ…ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္အကုန္ဝင္ေအာင္ ထည့္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္….’
‘ဟင္…ဒါအကုန္ဝင္တာမဟုတ္ဘူးလား’
မကအံ့ၾသသလိုျဖင့္ မ်က္ႏွာေလးေမာ့ကာျပန္ေမး၏။
‘မဟုတ္ေသးဘူး မရဲ႕.. အဖ်ားေလာက္ပဲ ဝင္ေသးတယ္’
စကားဆုံးသည္ႏွင့္တၿပိဳင္တည္း သူဒူးေခါင္းႏွစ္ဖက္ကို အားယူကာ လက္တဖက္ကလည္း မ၏ပခုံးတဖက္ကို လည္ပင္းေအာက္မွလွ်ိဳကိုင္ရင္း ေဆာင့္သြင္းခ်လိုက္သည္။ ေႏြးေထြးစြတ္စိုေသာ မ၏ ေ ာက္တ္နံရံမ်ားမွေပးေသာ ကာမအရသာသည္ သူ႔ငပဲႀကီးမွတဆင့္ ဦးေႏွာက္သို႔လာေဆာင့္၏။ မ၏ႏွတ္ဖ်ားမွ ဘာေတြကို တဖြဖြေရ႐ြတ္ေနသည္ ဆိုသည္ကိုလည္း သူမသိေတာ့။
သူခါးကိုအားယူကာ မ၏အေပါက္ထဲသို႔ သူ႔ ညီေလးအား ေခ်ာ့သြင္းလိုက္သည္။ ညီေလးက ေလွ်ာေလွ်ာလွ်ဴလွ်ဴဝင္မသြား၊ အထဲတြင္ ဘာမွန္းမသိေသာ အရာတစ္ခုက တားဆီးထားသလို ခံစားရသည္။ သူ႔ညီေလးကို အျပင္သို႔ အထစ္ဖ်ားအထိျပန္ထုတ္ကာအားျဖင့္ ေနာက္တစ္ခါေဆာင့္သြင္းလိုက္၏။ တားဆီးထားေသာ အရာက ကြၽံဝင္သြားသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး ေႏြးေထြးအီဆိမ့္ေသာ အရသာက သူ႔ညီေလး၏ဒစ္ဖ်ားမွအရင္းဆီသို႔ အလုံးအရင္းျဖင့္ စီးဝင္လာ၏။ တဆက္တည္းမွာပင္ မ၏ႏွတ္ဖ်ားမွ
‘အား …..နာတယ္…ေမာင္…နာတယ္’
ဟူေသာၿငီးတြားသံကိုၾကားရ၏။
ဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့ သူေနာက္မဆုတ္ခ်င္ေတာ့ပါ။ မ၏ၿငီးတြားသံကို သူမၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း သူ႔ညီေလးကိုသာ အာ႐ုံစိုက္ကာ တခ်က္ခ်င္းသြင္းယူ၏။ မ၏ ႏွတ္ဖ်ားမွေတာ့
‘နာတယ္…ေမာင္ရယ္…ေမာင္..မကိုမသနားဘူး… အရမ္းလုပ္တာပဲ ..နာပါတယ္လို႔ ေျပာေနတဲ့ ဟာကို႔..’
ငိုသံေပါက္ေနေသာ မ၏စကားသံေၾကာင့္ သူသတိျပန္ဝင္လာ၏။မကိုၾကည့္ေတာ့ မ်က္ရည္ေလးမ်ားပင္ဝဲလွ်က္။
‘မ…အရမ္းနာေနလားဟင္’
‘နာတာေပါ့ ေမာင္ကအရမ္းလုပ္တာကို….’
‘ဒါဆိုေမာင္မလုပ္ေတာ့ဘူးေလ…ေနာ္’
‘မလုပ္နဲ႔လို႔ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေမာင္ရဲ႕… ျဖည္းျဖည္းလုပ္ဖို႔ေျပာတာ… ေမာင္ခနျပန္ထုတ္လိုက္စမ္း…’
အမိန္႔ကိုနာခံတတ္ေသာ ရဲမက္တစ္ေယာက္ပမာ သူခါးကိုဆန္႔ၿပီး သူညီေလးကိုျပန္ထုတ္၏။ သူ႔ ညီေလးကိုငုံအၾကည့္တြင္ ညီေလးတြင္ ေပက်ံေနေသာ ေသြးစမ်ားကိုသူေတြ႕၏။
‘ဟာ…ေသြးေတြ ..ေသြးေတြ.. မဘာျဖစ္သြားတာလဲဟင္ ..’
မကသူ႔ကိုဆရာမကေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ေသာမ်က္လုံးမ်ိဳးျဖင့္ ေဝ့ၾကည့္သည္။ ထို႔ေနာက္
‘ေမာင္ကို မ ၿပီးရင္သိရမယ္လို႔ ေျပာထားတာပဲေလ…ေမာင္ရဲ႕’
‘အဲဒါနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲ…မရဲ႕’
မကသူ႔ကို ဒါေလးေတာင္မွမသိရရန္ေကာ ဆိုေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ျပန္၏။ ၿပီး….
‘ရွင္လုပ္ေနတာ အပ်ိဳစစ္စစ္ေလးမို႔လို႔ ေသြးထြက္တာေတာ္ေရ… အပ်ိဳစစ္စစ္ေလးမို႔လို႔ သိရဲ႕လား…. တခါတည္း ဒါေလးေတာင္ မသိဘူးလား… ဟြန္း…မုန္းဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ… လုပ္စရာရွိတာျမန္ျမန္လုပ္… ေတာ္ၾကာ မျမင့္ေအး ျပန္လာလို႔ ဟုတ္ေပ့ျဖစ္ေနဦးမယ္…’
သူရင္ထဲတြင္ ဘုရားပြဲလွည့္သကဲ့သို႔ ျဖစ္သြား၏။
ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို မမသဲ။ အေပါက္၀တြင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေတ့လိုက္ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္းသြင္းလိုက္သည္။
‘အင္. ရွီး…အား…..’
မမသဲထံမွ အသံတိုးတိုးေလးကိုၾကားရသည္။
‘နာလို႔လား….ဟင္..မမသဲ’
‘အင္း…နဲနဲေတာ့နာတယ္…ရပါတယ္… ေမာင္လုပ္ပါ… မ ေအာင့္ခံပါ့မယ္’
ကြၽန္ေတာ္ မမသဲရဲ႕ နဖူးေျပေျပေလးကို ညင္ညင္သာသာေလးနမ္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္လန္ေက်ာက္ကို မမသဲ၏ ေ-ာက္ပတ္ႏုႏုေလးထဲတြင္ ေျဖးေျဖးခ်င္း အသြင္းအထုတ္လုပ္ေပးလိုက္၏။
ေလးငါးေျခာက္ခ်က္ခန္႔ အၿပီးတြင္ မမသဲ၏ ေ-ာက္ပတ္အတြင္းမွ ကာမ၏ ေရွ႕ေျပးအရည္ၾကည္ေလးမ်ား ထြက္လာ၏။ ထိုအရည္ေလးမ်ားေၾကာင့္ လုပ္ရသသည္မွာ အရင္ကလိုမက်ပ္ေတာ့ပဲ ေလ်ာကနဲ ေလ်ာကနဲျဖစ္လာ၏။ အခ်က္၂၀ခန္႔အေရာက္တြင္
‘ေမာင္…အား…ေမာင္…ေမာင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ…မမသဲကို ဒီထက္ နဲနဲျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေပးစမ္းပါကြာ… မမသဲ ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ…အား…ေမာင္….အား…. ကေလးရယ္…မမသဲ ဘယ္လိုေနရမလဲ မသိေတာ့ဖူးကြာ’
မမသဲ၏ ႏႈတ္မွ ႐ုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာေသာ အသံမ်ားက ကြၽန္ေတာ့္စိတ္မ်ားကို ပိုမိုတက္ႂကြေစ၏။ ကြၽန္ေတာ္ ခါးကိုျပန္ဆန္႔လိုက္ၿပီး မမသဲ၏ ေခ်ေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲမလိုက္ကာ အေနအထားကိုျပင္လိုက္၏။ ထိုအခါ မမသဲ၏ေ- ာက္ပတ္ေလးက ျပဴးထြက္လာကာ ဖင္ေလးကလည္း ေအာက္မွအိပ္ယာအထက္သို႔ ေျခာက္လက္မခန္႔ ေျမာက္တက္လာ၏။
ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အားရွိပါးရွိေဆာင့္ေတာ့သည္။ မမသဲထံမွ ဘာသံမွ ထြက္မလာႏိုင္ေတာ့။ မမသဲ၏ ျဖဴ၀င္းေသာ မ်က္ႏွာေလးသည္ ရမက္စိတ္ေၾကာင့္ ရဲရဲနီလွ်က္။ နီတ်ာတ်ာ ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္စုံက တဆတ္ဆတ္တုန္လွ်က္။ အခ်က္ ၅၀ခန္႔ အေရာက္တြင္မေတာ့
‘အား….ေမာင.္ ..မမသဲကိုမညႇာနဲ႔
ခပ္နာနာေလးေဆာင့္ေပးစမ္းပါ… ေအးဟုတ္ၿပီ… အဲလိုေလး…အား….ရွီး…ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္..ေကာင္းလိုက္တာ..’
ေျပာရင္းဆိုရင္းျဖင့္ မမသဲက သူ႔ခါးေလးကို ကြၽန္ေတာ့ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ ေကာ့ေပးေနရာမွ ကြၽန္ေတာ့္ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံဖက္ကာ ဇတ္ကနဲေကာ့ေပးရင္းျဖင့္
‘အား….ေမာင္ရယ္…မမသဲၿပီးၿပီ… အား…ေကာင္းလိုက္တာ’
ဟုေျပာရင္းခုတင္ေပၚသို႔ ဝုန္းကနဲျပန္က်သြား၏။
ကြၽန္ေတာ့္မွာသာ ဆန္႔တငံ့ငံ့ႏွင့္ မမသဲ၏ ေ- ာက္ပတ္၏ ဆြဲညႇစ္လိုက္… ျပန္ေလွ်ာ့လိုက္ လုပ္ေနျခင္းကို အေမာေျဖရင္းၿငိမ္ေနရ၏။ ခဏေလာက္ၾကာေတာ့
‘ေမာင္…မဝေသးဖူးမဟုတ္လား…ဟင္’
မမသဲကသူ႔ကိုေမး၏။
‘အာ…ဘယ္ဝဦးမလဲ မရဲ႕… အခုမွေကာင္းတုန္း ရွိေသးတာ… မကိုသနားလို႔ ‘
မမသဲက သူ႔နဖူးေလးကိုဖြဖြေလးနမ္းရင္း..
‘အလိုက္သိလိုက္တာ …ကေလးရယ္.. အဲဒါေတြေၾကာင္. မကခ်စ္ေနရတာ’
‘ေနာက္မွသာ…မကိုပစ္မသြားရဖူးေနာ္…’
‘မရယ္…မကိုဘယ္ေတာ့မွ ပစ္မသြားဖူး… စိတ္ခ်စမ္းပါ…မ တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲခ်စ္မွာပါဗ်ာ’
သူ အားက်မခံ မမသဲရဲ႕လည္တိုင္ႏုႏုေလးကို နမ္းရင္း စကားေတြ တတြတ္တြတ္ေျပာေနလိုက္တယ္။
‘ေမာင္ ..မဝေသးရင္လုပ္ေလ…ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ ‘
‘အင္း…ေမာင္လုပ္ခ်င္ေသးတယ္.. မ စိတ္မဆိုးဖူးဆိုရင္ ေမာင္ေနာက္က လုပ္ခ်င္တယ္ မရယ္’
‘ဟင္း…ေမာင္ေနာ္ ..ခေလး..ခေလးနဲ႔ အတတ္ဆန္းေတြ ဘယ္ကတတ္လဲ… မလုပ္ပါနဲ႔ကြာ… ႐ိုး႐ိုးပဲလုပ္ပါ ေမာင္က စကားနားေထာင္ပါတယ္ေနာ္ကြာ…ေနာ္’
မမသဲ စကားအဆုံးမွာ ကြၽန္ေတာ္ကေလးဆိုးႀကီး တစ္ေယာက္လို မ်က္ႏွာကိုစူပုတ္ေနလိုက္တယ္။ မမသဲက ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ခပ္စူးစူးတခ်က္ၾကည့္ၿပီး
“ေမာင္….ေနာက္ကလုပ္ခ်င္လည္း လုပ္ပါကြာ… ဒါပဲေနာ္… မမသဲကိုေတာ့ တစ္ခါတည္းနဲ႔ ကုန္းတဲ့ မိန္းမဆိုၿပီ အထင္မေသးရဖူးေနာ္.. ေမာင့္ကို အရမ္းခ်စ္လို႔ အလိုက္တာ သိရဲ႕လား’
ေျပာရင္းနဲ႔ မမသဲက လွဲေနရာကထထိုင္ၿပီး ခုတင္ေပၚမွာ ေလးဖက္ေလးကုန္းေပးေတာ့သည္။
မမသဲ၏ဖင္ႀကီးက ကုန္းလိုက္မွပင္ ပိုအသက္၀င္လာ၏။ ေနာက္ဖက္တြင္ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေ-ာက္ပတ္ေလးက ရဲရဲနီလွ်က္ သူ႔ကိုဖိတ္ေခၚေန၏။ သူ အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ပဲ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေ- ာက္ပတ္ေလးကိုလွ်ာျဖင့္ အျပားလိုက္တခ်က္ယက္လိုက္၏။
‘အင္. …..’
မမသဲထံမွ အသံေလးတခ်က္ထြက္လာၿပီး ခါးေလးခြက္၀င္သြား၏။
‘ေမာင္…လုပ္စရာရွိတာျမန္ျမန္လုပ္ကြာ.. ကလိမေနနဲ႔’
မမသဲစကားအဆုံးတြင္ သူ မမသဲ၏ဖင္ေနာက္တြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ကာ ေနရယူလိုက္ၿပီး သူ႔ငပဲႀကီးကို မမသဲ၏စို႐ႊဲေနေသာ ေ- ာက္ပတ္အိအိႀကီးထဲသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးထည့္လိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲႀကီးက မမသဲ၏ ေ- ာက္ပတ္ လမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ေလွ်ာကနဲ ဝင္အသြားတြင္ မမသဲ၏ ခါးေလးကကုန္းထလာ၏။ ကြၽန္ေတာ္ခါးေလးကို ျပန္တြန္းခ်ကာ မမသဲ၏ဖင္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီးခုံကပ္သြားေအာင္ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။
ကြၽန္ေတာ္လက္ျဖင့္ ဖိထားေသာအားေၾကာင့္ မမသဲ၏ခါးေလးက ခြက္၀င္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖဴေဖြးလုံး၀န္းေသာ ဖင္ေလးႏွစ္လုံးကလည္း ေနာက္သို႔ေကာ့ထြက္ေနသျဖင့္ လုပ္ရသည္မွာ
အရသာရွိလွ၏။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ေယာက်ၤားေတြ အိုးေကာင္းေကာင္း
မိန္းမေတြကို မက္ေမာၾကတာေပါ့ ဟုေတြးလိုက္မိသည္။ အရသာကေတာ့ ေျပာမယုံႀကဳံမွသိ ဆိုသလိုပင္ ပါးစပ္ျဖင့္ ေျပာျပရန္ ဥပမာရွာခက္လွ၏။
ဆယ္ခ်က္ခန္႔ အေဆာင့္ၿပီးတြင္မေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွေတာင့္ထားမရေအာင္ ၿပီးခ်င္လာသည္။ ေယာက်ၤားေလးတို႔သဘာ၀အရ ကြၽန္ေတာ္လည္း ႀကဳံရင္ႀကဳံသလို မာစတာေဗးရွင္းေတာ့ မၾကာခဏ လုပ္ဖူးပါသည္။ ဒါေပမယ့္ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္၏ ေ- ာက္ပတ္ အသစ္စက္စက္ ႏုႏုဖတ္ဖတ္ေလးထဲတြင္ ၿပီးရေသာ အရသာကေတာ့ ဘာႏွင့္မွ လဲမရေအာင္ ေကာင္းလြန္းလွသည္။
ကြၽနေတာ္ မမသဲ၏ကိုယ္ေပၚတြင္ေမွာက္ခါ ငပဲကို မမသဲ၏ေ- ာက္ပတ္ေလးထဲတြင္ႏွစ္ျမဳပ္လွ်က္
၃မိနစ္ခန္႔ ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ မမသဲလည္း ေနာက္တခါထပ္ၿပီးသြားသည္ ထင္သည္။ မမသဲ၏ ေ- ာက္ပတ္ အတြင္းသားမ်ားမွ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို ဆြဲညႇစ္လိုက္ ျပန္ေလ်ာ့လိုက္လုပ္ေနေသာ အထိအေတြ႕ကို ငပဲမွတဆင့္ ခံစားေနရသည္။
ခဏေလာက္ေနေတာ့ မမသဲက…
‘ကဲ ….ထပါဦး ေမာင္ရယ္…တကတည္း… ဇိမ္ယူေနလိုက္တာ…’
‘ေကာင္းတာကို…မမသဲရဲ႕… မမသဲေရာ… မေကာင္းဖူးလား…ဟင္’
‘ေကာင္စုတ္ကေလး… ဘာေတြလာေမးေနတာလည္း.. သြား…ရွက္စရာ…’
‘အြန္…ဒီေလာက္အထိေတာင္ျဖစ္ေနၾကတာကို..ဘာကိုရွက္ေနေသးတာလဲ..’
‘ေၾသာ္..ဘယ္ေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ေလကြာ… မိန္းမကေတာ့မိန္းမပဲ ..ရွက္တာေပါ့ကြ’
‘မရဖူးဗ်ာ…ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေပးတာေကာင္းလား.. မေကာင္းဖူးလား..ေျပာ’
မမသဲက ရွက္ရယ္ေလးရယ္ရင္းျဖင့္
‘ေကာင္းပါသတဲ့ရွင့္..ေကာင္းပါသတဲ့ ေဆြေမ့ မ်ိဳးေမ့ကို ေကာင္းပါတယ္တဲ့’
‘အာ…မေနာက္နဲ႔ မမသဲရာ.. ကြၽန္ေတာ္တကယ္အတည္ေျပာေနတာ… သိခ်င္လို႔ပါ…ကြၽန္ေတာ္ေကာင္းသလို
မမသဲေရာေကာင္းသလားလို.’
‘အင္း….ေကာင္းတယ္ေမာင္ရဲ႕ တကယ္ကိုေကာင္းတာ… မမသဲအဲလို အရသာကို ခံစားဖူးတာ..ဒါပထမဆုံးပဲ’
‘ဒါဆို…မမသဲ ဘယ္နခါေတာင္ၿပီးသြားလဲ…’
မမသဲက သူ႔ကိုၿပဳံးၾကည့္ၿပီး
‘ေမာင္….ေရာ ‘
‘အင္း…တစ္ခါတည္း’
မမသဲက သူ႔ကို လက္၅ေခ်ာင္းေထာင္ျပတယ္။
ငါး ခါေပါ့ေလ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာကို ေတြေတြေလးစိုက္ၾကည့္ၿပီး
‘ေမာင္..ေမာင္ဟာ မ ဘ၀ရဲ႕အပ်ိဳရည္ကို စေပးခဲ့တဲ့ ပထမဦးဆုံးခ်စ္သူပါ…မ အရင္က ရည္းစားေတြ အမ်ားႀကီးထားခဲ့ေပမယ့္ ေမာင့္လိုတစ္ေယာက္ကိုမွ ခႏၶာကိုယ္ကိုပါပုံအပ္ၿပီး မခ်စ္ခဲ့ဖူးဘူး ေမာင္… ေမာင္ကလည္း… မအေပၚမွာ သစာရွိရွိနဲ႔ ခ်စ္သြားေစခ်င္တယ္ ..ေမာင္ရယ္..’
ကြၽန္ေတာ္ မမသဲ၏ကိုယ္ေလးကိုဆြဲဖက္ကာ ရင္ခြင္ထဲမွာ ထည့္ထားလိုက္သည္။
‘စိတ္ခ်စမ္းပါ…မရယ္..မဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ပထမဆုံးနဲ႔ ေနာက္ဆုံးျဖစ္မွာပါ…’
ဒီလိုႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းေတြပိတ္ထားေသာ ေႏြရာသီတစ္ခုလုံး တပါတ္ကို ႏွစ္ခါေလာက္
မျမင့္ျမင့္ေအးတို႔အိမ္တြင္ ခ်ိန္းေတြ႕ ျဖစ္ၾကသည္။ ေတြ႕ျဖစ္ၾကတိုင္းလည္း မျမင့္ျမင့္ေအးက အေၾကာင္းတခုခုျပကာ ေရွာင္ေပးတတ္သျဖင့္ လြတ္လပ္စြာ ခ်စ္တင္းေႏွာခြင့္ရၾကသည္။
ပထမပိုင္းတြင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဦးေဆာင္သူ၊ ေနာက္တြင္ေတာ့ မက ဦးေဆာင္လာတတ္သည္။
အႀကိမ္ေရမ်ားလာသျဖင့္ သူမက အေတြ႕အႀကဳံရင့္က်က္လာသည့္သေဘာပင္။
ခ်စ္တင္းေႏွာၿပီးတိုင္း သူမေျပာေလ့ရွိသည့္ စကားကေတာ့
‘ေမာင္….မကိုဘယ္ေတာ့မွ ပစ္မသြားရဖူးေနာ္’
ဟူေသာ စကားပင္ျဖစ္သည္။ ဒီလိုႏွင့္ ေက်ာင္းေတြျပန္ဖြင့္ လာခဲ့သည့္။ ကြၽန္ေတာ္က ကိုးတန္း ကိုစတက္ရသည္။ မက ဆယ္တန္းကို ႏွစ္ႏွစ္က်သျဖင့္ ဆယ္တန္း ရက္ပီတာ ခန္းမွာတက္သည္။ မကေတာ့ ေျပာေလ့ရွိသည္။
‘ေမာင္ရွိေနလို႔သာ မ ေက်ာင္းျပန္တက္တာ သိလား… မ သေဘာသာဆိုရင္… အျပင္မွာ က်ဴရွင္တက္ၿပီးေျဖမွာ.. ေနာက္ၿပီးေက်ာင္းမွာက ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလို႔’
အေပ်ာ္အပါး အလြန္မက္ေသာ မသည္ ေက်ာင္းစစတက္ျခင္း တစ္လေလာက္သာ ေျခၿငိမ္ပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားတြင္ေတာ့ မေျခလွမ္းမ်ားပ်က္လာသည္။ တစ္ပတ္လွ်င္ ငါးရက္ခန္႔ ေက်ာင္းေရွ႕ သစ္ပင္ႀကီးေအာက္တြင္ မကို ေစာင့္ခဲ့ရေသာ ကြၽန္ေတာ္၏ အခ်ိန္ဇယားမ်ားထဲတြင္ မကိုေတြ႕ရေသာ ရက္ေတြသည္ အလြန္ဆုံးရွိမွ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္သာျဖစ္သည္။ ေမးေသာအခါတြင္လည္း အိမ္ကအေမေနမေကာင္းလို႔၊ က်ဴရွင္အေရးႀကီးလို႔ စသည္ျဖင့္ မေရရာေသာ အေျဖမ်ားကိုသာ ေပးစၿမဲျဖစ္သည္။
ခဏခဏေမးပါမ်ားေသာအခါ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကေလးက ကေလးလိုမေနဖုး လွ်ာရွည္ရန္ေကာ ဟုဆိုကာ မာန္မဲတတ္ေသးသည္။ ခ်စ္ျခင္း၏ေနာက္ကြယ္မွ ရလာဒ္မ်ားသည္ လူကို လြန္စြာမွ ပူေလာင္ေစ၏။ ရည္းစားဦးမို႔ ရႈးရႈးမိုက္မိုက္ခ်စ္ရေသာ ကြၽန္ေတာ္သည္ စားလည္း မစိတ္၊ သြားလည္း မစိတ္ျဖင့္ ၾကာလာေတာ့ လူႏွင့္ အာ႐ုံသိပ္မကပ္ခ်င္ေတာ့။ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ ပထမအစမ္း စာေမးပြဲတြင္ ကြၽန္ေတာ္ ေလးဘာသာက်၏။
ဘာသာရပ္တိုင္းလိုလိုတြင္ အၿမဲတန္း ၈၀ေက်ာ္ရေလ့ရွိေသာ ေကာင္က ေလးဘာသာ က်သျဖင့္ အားလုံးကကြၽန္ေတာ့္ကို အံ့အားသင့္ၾက၏။ ဆရာမ စာျပလွ်င္လည္း စိတ္ကမ၀င္စားခ်င္ေတာ့။ အခ်ိန္ရွိသေ႐ြ႕ မ အေၾကာင္းသာ၊ မ မ်က္ႏွာသာ တဝဲလည္လည္ေပၚေန၏။
သူ မမသဲႏွင့္ မေတြ႕တာ တပါတ္ခန္႔ ရွိသြားၿပီျဖစ္သည္။ တပါတ္ေျမာက္ၿပီး ေနာက္ ၂ ရက္ခန္႔အၾကာတြင္မေတာ့ သူ႔စိတ္ကို ဘယ္လိုမွထိန္းမရေတာ့ ။
မမသဲ က်ဴရွင္ အျပန္ကို သြားေစာင့္မည္ဟုစိတ္က ရည္႐ြယ္လ်က္ မမသဲက်ဴရွင္တက္ရာ ျမင္သာ ဖက္သို႔စက္ဘီးေလးကို ဆြဲကာထြက္လာခဲ့သည္။ ပုံမွန္ဆိုလွ်င္ မမသဲက သူ႔ကိုဘယ္ေတာ့မွ က်ဴရွင္တြင္ လာႀကိဳခိုင္းေလ့မရွိ။ သူက မမသဲတို႔လမ္းထိပ္တြင္သာ ေစာင့္ရေလ့ရွိသည္။ သူက မမသဲကို လာႀကိဳခြင့္ေတာင္းေသာအခါ မမသဲက
‘မလာပါနဲ႔ ေမာင္ရယ္ ..ေမာင္က ပုံစံေလးက ခပ္မိုက္မိုက္ေလးဆိုေတာ့ က်ဴရွင္မွာရွိတဲ့ ေကာင္ေတြက က်ဴရွင္က အေဆာ္ေတြကို ေမာင္လာပတ္တယ္ထင္ၿပီး ရန္ေတြ ဘာေတြျဖစ္ေနမွာဆိုးလို႔ပါ… ေနာက္ၿပီး အဲဒီဘက္က နည္းနည္းလည္း စ႐ိုက္ၾကမ္းတယ္.. ေမာင္ရဲ႕ အဲဒါေၾကာင့္ပါ…’
ဟုေျပာတတ္ကာ လာႀကိဳခြင့္မေပး။
‘ကြၽနေတာ္က ကေလးပဲဟာ….မကလည္း’
ဟုသူကေျပာလွ်င္ မက သူ႔ရင္ဘတ္ေလးကို ဖိျပၿပီး
‘ဒါႀကီးက ကေလးတဲ့လား.. ဟြန္း… အေၾကာင္းမသိတဲ့လူဆို ၁၉ႏွစ္သားေလာက္ ထင္ရတယ္’
ဟုျပန္ေျပာတတ္သည္။ သူၿပိဳင္ဘီးေလးကို နင္းကာ မတို႔က်ဴရွင္ဘက္သို႔ ထြက္ခဲ့သည္။ မတို႔က်ဴရွင္ေရွ႕အေရာက္ လက္မွာပတ္ထားေသာ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၆နာရီထိုးရန္ ၁၀မိနစ္။ ေရွ႕တြင္ရွိေသာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွ ထိုင္ေစာင့္ရန္ သူဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ထိုလက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွၾကည့္လွ်င္ က်ဴရွင္ဆင္းသည္ကို တန္းျမင္ေနရသည္။
သူလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲသို႔၀င္ကာ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္မွာကာ ထိုင္ေနလိုက္သည္။ ပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေနကေတာ့ မေျပာသလိုပင္ ရပ္ကြက္က သိပ္မသန္႔ေသာ သေဘာမွာရွိသည္။ ေထာင့္စားပြဲမွာ ထိုင္ေနေသာ သူ႔အ႐ြယ္ ေကာင္ေလးငါးေယာက္က သူ႔ကို ေပေစာင္းေစာင္းျဖင့္ မိုက္ၾကည့္ၾကည့္ေန၏။ သူမသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳကာ လမ္းမဖက္သို႔ မ်က္ႏွာ ယျပဳၿပီးထိုင္ေနလိုက္၏။
က်ဴရွင္ဆင္းၿပီ။ အေရာင္စုံ… အ႐ြယ္စုံလူေတြ ထြက္က်လာ၏။ လူအားလုံး၏ေနာက္တြင္ကမွ သူသိပ္ခ်စ္ရေသာ မ ထြက္လာ၏။ မ ထြက္လာခ်ိန္တြင္ သူ႔ေက်ာဖက္မွ ခပ္က်ယ္က်ယ္စကားသံကို ၾကားရသည္။
‘ေဟ့ေကာင္ ..အဲဒီအေဆာင္ရတယ္ကြ’
‘ဟာ. မင္းဟာကေသခ်ာလိုလားကြ’
‘ဒီအတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ဖူး…ေဟ့ေကာင္ …ကားနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ လိုက္တယ္ကြ’
‘အာ…ဟုတ္လို႔လားကြာ…’
‘ေၾသာ္ .မယုံရင္ေစာင့္ၾကည့္လ.. ခဏေန ကားနဲ႔ လာေခၚလိမ့္မယ္’
သူ႔ ေနာက္ေက်ာဖက္ ဝိုင္းမွ ထြက္လာေသာ စကားသံျဖစ္၏။ သူေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
‘-ီး ၾကည့္တာလား…ေဟ့ကာင္ ဘာၾကည့္တာလဲ ..’
သူေဒါသကို မ်ိဳသိပ္လွ်က္ လမ္းဖက္သို႔ မ်က္ႏွာျပန္မူလိုက္သည္။ အဲဒီအခါမွ ပိုဆိုးသြားသည္။ ျမင္လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းက သူ႔ေဒါသေသြးတို႔ကို ဆူေဝေစ၏။ ပလက္ေဖာင္းေပၚတြင္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးရပ္ေနေသာ မ၏ေဘးသို႔ စပရင္တာ ကားအနီေရာင္ေလး တစ္စင္းထိုးရပ္သြားသည္။ ကားေပၚမွ ဆင္းလာသည္က ကြၽန္ေတာ့္ထက္ ေလးႏွစ္ခန္႔ ႀကီးပုံရေသာ တ႐ုတ္တေကာင္။ မက ထိုတ႐ုတ္ေကာင္အားၿပဳံးလွ်က္ စကားေတြေျပာေန၏။ သူ႔ မ်က္စိထဲတြင္ ဘာမွမျမင္ေတာ့။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲမွ ထထြက္ၿပီး လမ္းတဖက္ကို ေျပးသြား၏။ ၿပီးလွ်င္ မ၏ေဘးကိုကပ္သြားၿပီး မ၏လက္ကိုဆြဲကာ
‘မ…..’
သူေဒါသသံျဖင့္ မကိုေအာ္ေခၚလိုက္သည္။ မက သူ႔ကို အံ့အားသင့္ေသာ မ်က္၀န္းမ်ားျဖင့္ ေၾကာင္ၾကည့္ေနကာ
‘ေမာင္…’
ဟုခပ္ဖြဖြေရ႐ြတ္၏။ မ၏ေရ႐ြတ္သံသည္ ႏႈတ္ဖ်ားကေတာ့ ထြက္မလာေပ။ ထိုကဲသို႔ ထြက္မလာရန္လည္း မသည္ အေတာ္ကို ႀကိဳးစားထိန္းခ်ဴပ္ထားပုံရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ တ႐ုတ္ေကာင္က မကိုဆြဲကိုင္ထားေသာ သူ႔လက္ကို ဆတ္ခနဲ ပုတ္ခ်ကာ
‘ဒီေကာင္က ဘယ္ကေကာင္လည္း သဲအိ… ဘာလာရႈပ္တာလဲ…နင္နဲ႔သိလား’
မဆီမွ ႐ုတ္တရက္အေျဖထြက္မလာ။ ခဏေလာက္ၾကာမွ
‘ဒါ…ငါ့၀မ္းကြဲေမာင္ေလးေလ…ဖရန္ကီရဲ႕ ငါ့ကို အိမ္ကလာႀကိဳခိုင္းတာေနမွာေပါ့ ‘
‘ဒါဆို နင္ငါတို႔နဲ႔မလိုက္ေတာ့ဖူးေပါ့’
‘လိုက္မွာေပါ့ ဖရန္ကီရဲ႕ ေအးေဆးပါဟာ… အိမ္ပိုင္ပါတယ္..’
‘မ…ဘယ္လိုက္သြားမလို႔လဲ… မကိုကြၽန္ေတာ္လာႀကိဳတာ…’
သူ မ၏ လက္ကိုဆြဲကာ တုန္ေနေသာအသံျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။
‘သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲလိုက္သြားမလို႔ေလ…’
‘မ….မလိုက္ရဖူး…’
‘အာ…မရဖူး….ဒီထိေတာင္လာေခၚေနတာ … အားနာစရာလိုက္သြားမွာပဲ ..’
‘မ…..’
သူ မ မ်က္ႏွာကို ေဒါသခိုးေတြလွ်ံေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ပီး ေအာ္လိုက္တယ္။ မ က သူ႔မ်က္လုံးမ်ားကို ရင္ဆိုင္မၾကည့္ပဲ မ်က္ႏွာလႊဲသြားသည္။ ၿပီးေတာ့
‘မကိုယ္ မ ပိုင္တယ္…ေအာင္ေမာ္သန္႔ မင္း မကိုဘာမွ ခ်ဳပ္ခ်ယ္စရာမလိုဖူး… မင္းျပန္ေတာ့’
‘ကဲ…သဲေရ…သြားမယ္ေလကြာ…ေျပာေတာ့ အိမ္ပိုင္တယ္ဆို…’
ကားထဲမွ တ႐ုတ္ေကာင္၏အသံအဆုံးတြင္ မသည္ကားေပၚသို႔ ေစြ႕ကနဲ တက္သြားသည္။
ကားေလးက ျမင္းတစ္ေကာင္ေျပးသလို ေဝါကနဲ ေမာင္းထြက္သြားသည့္။ မကေတာ့ သူ႔ကို
တခ်က္မွပင္ေစာင္းငဲ့ ၾကည့္မသြား။
သူေဒါသစိတ္တို႔ေၾကာင့္ မ်က္လုံးမ်ားက ျပာေဝေနသည္။ ပလက္ေဖာင္းေပၚတြင္ သူထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ရင္တစ္ခုလုံးသည္ ပူေလာင္လွ်က္။ သူ႔ဘ၀တြင္ ဒီေလာက္နာက်င္ရေသာ ခံစားခ်က္ကို ခံစားရျခင္းသည္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ပင္ျဖစ္သည္။ သူအိမ္သို႔ ဘယ္လိုျပန္ေရာက္လာမွန္းပင္မသိ။
‘မ…ကိုဘယ္ေတာ့မွ ခြဲမသြားပါနဲ႔ ေမာင္ရယ္ …’
ဟုတဖြဖြေျပာတတ္ေသာ မသည္ သူ႔ကို တိမ္ထူေသာ ေဆာင္းရာသီ၏ေန႔တေန႔တြင္ ရက္ရက္စက္စက္ အစိမ္းေႁခြ ေႁခြကာခြဲခြာသြားခဲ့၏။ မဆီက သူရခဲ့သည္မ်ားကေတာ့ မ၏ လက္ေရးဝိုင္းေလးမ်ားျဖင့္ ေရးထားေသာ
‘အသက္အ႐ြယ္ျခားနားလြန္းလို႔ လူတစ္ေယာက္ရင္ထဲမွာ ဘာေတြရွိမယ္ဆိုတာ ေနာက္တေယာက္က မသိႏိုင္တဲ့အတူတူ
လမ္းခြဲလိုက္ၾကတာပဲေကာင္းပါတယ္… ခေလးရယ္’
ဟုေရးထားေသာ စာတိုေလးတစ္ေစာင္ႏွင့္ သူက မကို တစ္ပတ္တခါ ေပးေလ့ရွိေသာ ေခ်ာကလက္ခြံေလးမ်ားသာ။ ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေပးလိုက္ရသည္မ်ားကေတာ့ ရင္ခြင္တစ္ခုနဲ႔ အသစ္စက္စက္ႏွလုံးသားတျခမ္း ။ သူစိတ္ေတြ အေတာ္ကိုေလေနသည္။
ၿပီးပါၿပီ
Credit@Original
