မုန္း…(မေမ့သ၍)

“ျဖန္းးး!!!”လႊတ္စမ္း..ရသ နင္ငါ့ကုိ ခု လႊတ္…… ထူပူသြားတဲ့ ဘယ္ဘက္ပါးေၾကာင့္ မမနဲ႔ လူခ်င္းခြာၿပီး က်ေနာ္အျမတ္တႏုိးၾကည့္ခဲ့ဖူးတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကုိ ေငးရင္း…..။ နင္ ငါ့ကုိ ဒီေနရာကုိ ခ်ိန္းတာ ငါ့ကုိဖက္ၿပီး ငါ့ႏႈတ္ခမ္းကုိနမ္းဖုိ႔လား?နင့္ရဲ႕ အေရးတႀကီး ကိစၥ႐ွိတယ္ဆုိတာ ဒါလားးးး? “မဟုတ္ဘူး မမ” မမနဲ႔သန္႔စင္ဆုိတဲ့ ဘီးၾကဲ လက္ထပ္ဖုိ႔တစ္ပတ္အလုိမွာ က်ေနာ့္ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီးခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ မမကုိ ခနတျဖဳတ္အျဖစ္ေတြ႔ခြင့္မ႐ွိေတာ့ ဘူးလား? “ေျပာစမ္းပါအုံး ေဒၚစုစုေမာင္” ၿငိတြယ္ခဲ့ဖူးတဲ့ သံေယာဇဥ္ ေတြက သဲထဲေရသြန္ ျဖစ္ကုန္တာလား၊အေသြးအသားေတြပုံေအာၿပီး ခ်စ္ခဲ့ရတာေတြက တိမ္ေပၚ အ႐ုပ္ေရးသလုိလား? “ခင္ဗ်ား ဗ်ာ”ရက္စက္လြန္းမေနဘူးလား? စကားလုံးေတြကုိ ႏႈတ္ခမ္းဝမွ တရစပ္ဖြင့္ဟရင္း က်ေနာ့္ပါးျပင္ထက္ဆီမွာ မ်က္ရည္ေတြ စက်လာျပန္တယ္….။

“ေနရာကား အထင္ကရနယ္ေျမ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္” ထုိကန္ေဘာင္ထက္မွာ အင္းလ်ားေရျပင္ကုိေဘးခုိင္းၿပီး မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ရပ္ေနတဲ့ “ရသနဲ႔စုစုေမာင္” လြန္ခဲ့ေသာ တစ္ပတ္ခန္႔က ဒီရက္ဒီေနရာမွာေတြ႔ဖို႔ မမကုိ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ခြင့္ေတာင္းခဲ့တာ….။ ႏွစ္ေယာက္သားၾကား တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အေျခေနကုိ က်ေနာ္ကပဲ ျပန္လည္စတင္လုိက္တယ္….။ “မမဘက္က ေျပာစရာမ႐ွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ က်ေနာ္ျပန္ေတာ့မယ္”။ေက်ာက္ဆစ္႐ုပ္တစ္႐ုပ္ပမာ ရပ္ေနႏုိင္တဲ့ စိမ္းကားႏုိင္သူႀကီးကုိ ေက်ာခုိင္းၿပီး ေျခလွမ္းေတြကုိ ရန္ကုန္-ျပည္လမ္း ဟုိဘက္ျခမ္း႐ွိ ဘတ္စ္ကား ဂိတ္ေလးဆီသုိ႔ ဦးတည္လုိက္ေတာ့တယ္….။ ေျခေထာက္နဲ႔ေျမႀကီး ထိေနလားမသဲကဲြေပမယ့္ က်ေနာ့္အေတြးေတြကေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာ တစ္ႏွစ္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္ဆီသုိ႔….ေျပးလႊားကူးခပ္ရင္း…..။ က်ေနာ္တုိ႔ ျမဳိ့ေလးမွာ အေဝးသင္တက္ရင္း အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေနတာကုိ မၾကည့္ရက္ႏုိင္တဲ့ ဖခင္က “သာေကတ”မွာ႐ွိတဲ့ အဖြားအိမ္ကေနတစ္ဆင့္ သင္တန္းတစ္ခုခုတက္ဖုိ႔ တခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ေၾကာင့္ အထုပ္အပုိးျပင္ရင္း ရန္ကုန္ေျမကုိ ေျခခ်ခြင့္ရခဲ့ျပန္တယ္။

အဖြားနဲ႔အန္တီေလးရဲ႕ အစီစဥ္ေၾကာင့္ အဖြားတုိ႔အိမ္ေအာက္ထပ္မွာပဲ စတည္းခ်လုိက္တယ္…။ “သား ရသေရ” အိမ္ငွါး ေကာင္မေလးေရာက္လာရင္ေတာ့ ငါ့ေျမးအေပၚထပ္ေျပာင္းရမယ္ဆုိတဲ့ စကားခံေၾကာင့္ အိပ္ယာေလာက္သာ ေအာက္ထပ္မွာ ျပင္ဆင္ၿပီး ဘာသင္တန္းတက္ရင္ေကာင္းမလဲ ေတြးၾကည့္ေတာ့ အန္တီေလးကသူ႔သူငယ္ခ်င္း ကြန္ပ်ဴတာ (ဂရက္ဖစ္) သင္တန္းဖြင့္ထားတယ္။ အဲ့မွာလုိက္အပ္ေပးမယ္လုိ႔ ေျပာလာေတာ့ က်ေနာ္လည္းစဥ္စားမေနေတာ့ပဲ ေခါင္းညိတ္လုိက္ရတယ္။ အစ္ကုိဝမ္းကဲြနဲ႔ သင္တန္းတူစတက္တဲ့ေန႔မွာ က်ေနာ့္ကမ႓ာကုိ ဖ်က္စီးမယ့္၊က်ေနာ့္ကုိ နယ္ပယ္တစ္ခုထဲေရာက္ေအာင္ဆဲြသြင္း ပစ္ခဲ့တဲ့ “စုစုေမာင္”ဆုိတဲ့ မိန္းမ႐ုိင္းႀကီးကုိ စတင္ဆုံစည္းခြင့္ရခဲ့တယ္….။ “(ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ အတိတ္ (သုိ႔မဟုတ္)မာယာမ်ားနဲ႔ကခုန္ျခင္း” ျသ႐ွခ်ဳိသာေသာ အသံတစ္ခုက နားစည္ထဲသုိ႔ ပဲ့တင္ဝင္လာတာေၾကာင့္ ေခါင္းေမာ့ အၾကည့္မွာ…… “မဂၤလာပါ ” မမက မင္းတုိ႔ကုိ ဂရက္ဖစ္ ပုိင္းနဲ႔ပက္သက္ၿပီး အေျခခံကစသင္ေပးမွာပါ..။မမနာမည္က “စုစုေမာင္”လုိ႔ေခၚတယ္…။

အၾကည့္ေတြကုိ ထုိမမဆီသုိ႔ ေရြ႔လုိက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ျမင့္မာတဲ့အရပ္နဲ႔လုိက္ဖက္တဲ့ ေကာက္ေၾကာင္း အလုံးအဝန္းအဖုအထစ္ေတြနဲ႔ ႏုႏုယ္ပ်ဳိပ်စ္တဲ့မ်က္ႏွာေလးကုိ မွင္သက္ေငးေမာလုိက္မိတယ္။ “အုိး လွခ်က္„…(က်ေနာ့္အရမ္း ၾကဳိက္တဲ့ လုလုေအာင္ အစပ္အေပါက္မ်ဳိး) တံေတြးကုိ ဂလုခနဲျမဳိခ်လုိက္ၿပီး…တၿပိဳင္တည္းမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ တပ္မက္ျခင္းနဲ႔ရာဂ မီးေတြေၾကာင့္ ေအာက္က ကုိေရႊပန္းက ေျဖာင္းခနဲ အေမာက္ေထာင္လာတယ္…။ တတြတ္တြတ္႐ွင္းျပေနတဲ့ သင္တန္းစာကုိ စိတ္မဝင္စားပဲ မမရဲ႕႐ူမၿငီးတဲ့ အလွကုိေခါင္းစေျခဖ်ား မ်က္ေတာင္ခတ္တမ္း႐ူစားေနေတာ့ ေဘးက ေနာင္ေတာ္ဝမ္းကဲြက “အေမာင္ရသ” ေရႊစိတ္ေတာ္ထိန္းပါလုိ႔ ခနဲ႔တဲ့တဲ့ေၾကာင့္ မ်က္လႊာခ်ၿပီး စာဘက္ကုိ အာ႐ုံျပန္စုိက္လာရတယ္…။ “ဖူးစာ ဟူသည္ နဖူးမွာစာမကပ္ထားသလုိိ..ဦးရာလူပါ စနစ္လည္းမဟုတ္တာေၾကာင့္„က်ေနာ္နဲ႔မမကုိ သံသရာစက္ဝုိင္းက ေနာက္တစ္ေက်ာ့ျပန္အပတ္မွာ ဆုံခြင့္ ေပးလုိက္ပုံက….။

“ရသ..ေျမးေရ..ရသ” ဖြားေျမးေလး ထကဲြ႔..မင္းေနတဲ့ေအာက္ထပ္ကုိ ငွါးမယ့္ သမီးေလးေရာက္လာၿပီကဲြ႔…သားေနရာေရြ႔ေပးအုံး။ က်ေနာ္ရဲ႕ ဘုံေရႊနန္းကုိ လုယူမယ့္ ရန္သူေတာ္ ကုိ ေမာ့ၾကည့္လုိက္ခ်ိန္မွာေတာ့……… “ဟာ….မမ…အဲ့မဟုတ္ေပါင္ တီခ်ာ” က်ေနာ့္ကုိ ကေလးေလးတစ္ဦးပမာၾကည့္ေနတဲ့ မမရဲ႕မ်က္ဝန္းေလးေတြနဲ႔ဆုံေတြ႔ခုိက္မွာေတာ့…….. “ဝုန္း…ဘလုန္း…ဘြမ္းး” ရင္ထဲမွာ သေဘၤာႀကီး ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ ျဖတ္ေမာင္းသြားသလုိပါပဲလားး ဟိတ္…ဘာၾကည့္ေနတာလဲ ထေတာ့..ႏႈတ္ခမ္းဝေတြမွာ အာပုတ္ရည္စီးေၾကာင္းေတြနဲ႔ကြာ…။ မမစကားေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းဝကုိ လက္နဲ႔အသာသုတ္ရင္း အိပ္ယာသိမ္းကာ ႐ွက္ကုိး႐ွက္ကန္းနဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္ဖုိ႔ ထြက္လာလုိက္ေတာ့ တယ္…..။ “အုိ အသင္ေလာကႀကီး”မမကုိ ေမြးဖြားေပးလုိက္တဲ့ အတြက္ ခင္ဗ်ားကုိ ေစာက္ရမ္း ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ….။ “တစ္အိမ္တည္းမွာေနတဲ့ အေပၚထပ္နဲ႔ေအာက္ထပ္ဇာတ္လမ္းက ခင္ဗ်ားတုိ႔ၾကားေနက် ဇာတ္လမ္းေတြလုိပဲ အုိးခ်င္းထား အုိးခ်င္ထိၾကကုန္တာေပါ့….။

မမနဲ႔က်ေနာ့္ရဲ႕ ရင္းႏွီးမႈက တစထက္တစ ၿငိတြယ္ရစ္ပတ္လာပုံက ျမန္ဆန္လြန္းတယ္…က်ေနာ့္နဲ႔က်ေနာ့္ မိသားစုအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပထားသလုိ မမရဲ႕မိသားစုရယ္၊မမမွာ လူႀကီးေတြေစ့စပ္ေပးထားတဲ့ “ကုိသန္႔စင္”ဆုိတဲ့ လူရယ္႐ွိေနတာ သိလုိက္ရတယ္…။ ဒါေပမယ့္ မမက လက္ထပ္ၿပီးသားမွာမဟုတ္တာ…မမကုိခ်စ္ခြင့္ က်ေနာ္မွာလည္း႐ွိတယ္…။ “ရသေရ…ရသ” မင္းၾကဳိက္တဲ့ ရုပ္ရွင္ ႐ုံတင္ၿပီကြ…။ ဟုတ္လား…မမလုိက္ျပမယ္ေျပာထားတယ္ေလ…အဲ့တာ ဒီည ညပဲြလုိက္ျပပါ။ ေအးပါကြာ…မမသင္တန္းက ေစာျပန္ခဲ့မယ္..မင္းအဆင္သင့္ျပင္ထားး ညေရာက္ေတာ့…ခရမ္းႏုေရာင္ပါတိတ္ဝမ္းဆက္ေလးနဲ႔အရမ္းလွေနတဲ့ မမနဲ႔ယွဥ္တဲြကာ သာေကတျမရတနာ ႐ုပ္႐ွင္႐ုံထဲသုိ႔ ည ၉နာရီပဲြၾကည့္ရန္ ေရာက္သြားၾကတယ္…။ ႐ုံထဲေရာက္ေတာ့ အဲကြန္းေအးဒဏ္ေၾကာင့္ လက္ျပတ္ေလးဝတ္လာမိတဲ့ မမက ခ်မ္းလုိ႔ ထင္ပါရဲ႕ က်ေနာ္နဲ႔ပူးကပ္ထုိင္ၿပီးးလက္ဖ်ားေလးေတြပါ ေအးလာတယ္…။ မမ ခ်မ္းေနမွန္သိေတာ့ သူမလက္ဖ်ားေလးေတြကုိ ဆုပ္ကုိင္ၿပီး “အရမ္းခ်မ္းေနလား မမ” “အင္းးနည္းနည္းခ်မ္းတယ္” ဆိုၿပီး မဝံ့မရဲျပန္ေျဖတဲ့မမစကားအဆံုးမွာ …..မမပခုံးေလးကုိ လွမ္းဖက္ၿပီး က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ ဆဲြယူကာ ႐ုပ္႐ွင္ထဲ စိတ္ျပန္ႏွစ္လုိက္တယ္….။

သုိ႔ေပမယ့္…က်ေနာ့္အာ႐ုံေတြ ႐ုပ္႐ွင္ထဲႏွစ္မရေတာ့ပဲ က်ေနာ့္ခါးကုိ ျပန္သုိင္းဖက္ၿပီး တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ့ မမအထိေတြ႔ေတြကုိ နစ္ေမ်ာေနပါၿပီ…။ သက္ျပင္းကုိ အခါခါခ်ၿပီး မျဖစ္သင့္မွန္းသိေပမယ့္ အမည္မဲ့နတ္ဆုိးတစ္ေကာင္ရဲ႕ တြန္းအားေၾကာင့္ မမႏႈတ္ခမ္းအစုံကုိ ငုံ႔ၿပီး စုပ္ယူလုိက္ခ်ိန္မွာေတာ့…..။ “ရသ…ဟင့္အင္းတဲ့” မမရဲ႕ အျငင္းဝါဒကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး မမႏႈတ္ခမ္းအစုံကုိ စုပ္ယူရင္း က်ေနာ္နဲ႔မမ အခ်စ္နယ္ပယ္တစ္ခုဆီသုိ႔ သက္ဆင္းသြားရတယ္…။ တုံ႔ျပန္နမ္းလာတဲ့ မမႏႈတ္ခမ္းေတြရယ္ ခပ္တင္းတင္းဖက္လာတဲ့ မမလက္အစုံရယ္ေၾကာင့္ က်ေနာ့္အခ်စ္ပုိက္ကြန္ကုိ အုပ္မုိးကာ ဖမ္းယူလုိက္ခ်ိန္မွာေတာ့….။ “ဟင္းးအင္း..အင္း…”ဆုိတဲ့ ညည္းညဴ သံေလးေတြနဲ႔အတူ အခ်စ္နံြထဲသုိ႔သက္ဆင္းၾကရင္း….မမရဲ႕ရင္သားထြားထြားေလးေတြကုိ လက္အစုံပုိ႔ကာ ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ရင္း…လည္တုိင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးဆီသုိ႔ အနမ္းေရြ႔ကာ စုပ္ယူနမ္း႐ႈိက္လုိက္တယ္…..။ “အုိး ေတာ္ပါေတာ့…ရသရယ္” မမ ဘယ္လုိမွ မေနတတ္ေတာ့ဘူး”တဲ့….။ “က်ေနာ္ တုိ႔ အိမ္ျပန္ၾကရေအာင္..မမ” “ဟင္..႐ုပ္႐ွင္မွ မၿပီးေသးတာကြ..မင္းပဲၾကဳိက္တယ္ဆုိလုိ႔ လုိက္ျပတာေလ…”။ ဟင့္အင္း ခု ႐ုပ္႐ွင္ကုိ စိတ္မဝင္စားေတာ့ဘူးဗ်ာလုိ႔..မမနဖူးေလးကုိ နမ္းရင္း ေျပာလုိက္ေတာ့….”သြားလူဆုိးေလးတဲ့” တကၠစီငွါးၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဖြားနဲ႔ အန္တီေလးက မအိပ္ေသးပဲ တံခါးထဖြင့္ေပးတယ္…။

အေပၚ ထပ္တက္ကာ အဝတ္စားလဲၿပီး မမနဲ႔႐ုပ္႐ွင္႐ုံထဲကအေၾကာင္းကုိ ျပန္စဥ္းစားရင္း ေအာက္က ညီေတာ္ေမာင္ ေခါင္းေထာင္လာေတာ့…ေျဖးေျဖးေလးပြတ္သပ္ေပးကာ…ေ႐ွ႕တုိးေနာက္ငင္ လုပ္ေပးလုိက္တယ္….။ “အင္းး…ဟင္း”အံေလးႀကိတ္ကာ လက္ေတြကုိ ညီေတာ္ေမာင္ဆီ ပြတ္သပ္ေပးရင္း….။ “ဖ်ပ္…ဖ်ပ္…” ဟာ မီးပ်က္သြားၿပီ။ မမေရ ဖေယာင္းတုိင္ ဝယ္ၿပီးသား႐ွ္ိရဲ႕လား?က်ေနာ့္မွာ အပုိ႐ွိတယ္ မမ..ယူမလားဗ်။ ေအး အဲ့တာဆုိရင္..ယူခဲ့ေပးအုံးကြာ..မမေအာက္ထပ္မွာ ေမွာင္မဲေနၿပီ…။ ဖေယာင္းတုိင္ယူ ေအာက္ထပ္ဆင္းကာ မမခန္းဆီသုိ႔ ဝင္လုိက္တယ္….။မီးျခစ္ ျခစ္ကာ ဖေယာင္းတုိင္းကုိ မီးညႇိလုိက္ခ်ိန္မွာေတာ့ အဝတ္စားလဲရင္း မီးပ်က္သြားတုန္း ရင္လ်ားေလးနဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ့ မမကုိ ေတြ႔လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့…….။ ဘယ္လုိမွ ထိန္းသိမ္းမရေတာ့တဲ့ အခ်စ္ေရလ်င္ေတြကုိ မမေပၚကုိ စီးဆင္းခြင့္ေပးလုိက္ပါေတာ့တယ္… မတ္တပ္ေလးရပ္ေနတဲ့ မမကုိယ္ေလးကုိ နံရံဆီတဲြ မွီပီး ႏႈတ္ခမ္းအစုံကုိ နမ္းယူစုပ္ငင္လုိက္တယ္…။

“ရသရယ္…ဆုိတဲ့ ညည္းသံေလးကုိ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ေနာက္တစ္တစ္ဆင့္တက္ ဖုိ႔ မမရင္သားအေပၚကုိ အုပ္စုိးထားတဲ့ ထမီစေလးကုိ ျဖည္ခ်လုိက္ခ်ိန္မွာေတာ့……..။ ဖေယာင္းတုိင္ မီးေရာင္ေၾကာင့္ ဝင္းဝါစုိေျပၿပီး မႀကီးမေသးလြန္တဲ့ ေရႊရင္ႏွစ္မႊာကုိ အခုိက္တန္႔ ေငးၾကည့္ရင္း…… က်ေနာ့္ ေခါင္းေလးငုံကာ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကုိ ခ်ဳိသီးေခါင္းေလးေတြဆီ စုိ႔ယူနမ္း႐ႈိက္လုိက္ေတာ့တယ္….။ (ႁပြတ္စ့္….စ့္စ္စ့္..ႁပြတ္စ့္) တဖက္ကုိ စုိ႔ယူေနခ်ိန္ တဖက္ကုိ ပြတ္နယ္ေပးလုိက္ေတာ့ က်ေနာ့္ဆံပက္ေတြကုိ ထုိးဖြကာ တအင္းအင္းညည္းညဴသံေတြက အခန္းျပင္ဘက္ကုိ လ်ွံထြက္မွာ စုိးရံြ႔စရာ…။ ခ်စ္တလင္း ခင္းဖုိ႔ အေတြ႔အၾကဳံကုိ သဘာဝတရားႀကီးက သင္ေပးလုိက္႐ုံမက ဟုိကားေတြရဲ႕ အေတြ႔ၾကဳံေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကုိ ေရႊရင္အစုံကုိေက်ာခုိင္းကာ ဗုိက္သား႐ွပ္႐ွပ္ေလးေတြကုိ နမ္းရင္း ဒူးေထာက္ကာ မမဆီးခုံေမႊးညင္းေလးေတြကတဆင့္ ပိပိကဲြေၾကာင္းေလးကုိ ႏွာေခါင္းခြၽန္ေလးနဲ႔ထိေတြ႔ခြင့္ေပးလုိက္ေတာ့…….။မမ ဒူးမခုိင္ေတာ့ဘူး ထင္ပါရဲ႕….အိပ္ယာေပၚသြားၾကရေအာင္ကြာတဲ့…။

မမကုိယ္ေလးကုိ ေပြ႔ယူၿပီး အိပ္ယာေပၚတင္ကာ မမေပါင္ၾကားထဲ တုိးေဝွးရင္း ရန္စေနတဲ့ အစိေလးကုိ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ဖိကုိက္ၿပီး ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလးခါေပးလုိက္ေတာ့……အုိး..အခ်စ္ရာ,.မမ႐ူးလိမ့္မယ္တဲ့…။ ခါးေလးေခြၿပီး က်ေနာ့္ပါးျပင္ကုိ ပြတ္သပ္ရင္း ဘုန္းနိမ့္မွာ မေၾကာက္ဘူးလားတဲ့….။ဟင့္အင္းးအဲ့အယူေတြ က်ေနာ့္မွာမ႐ွိပါဘူး မမ…မမကုိ ခ်စ္တာ ႐ႈံးျခင္းျမတ္ျခင္း ဘုန္းနိမ့္ျခင္းစတာေတြ ဘာမွမ႐ွ္ိပါဘူးဗ်ာ..။ “ေမာင္ရယ္ ခ်စ္တတ္လုိက္တာကြာ”လုိ႔ တီတာေလးေျပာၿပီး သူမေပါင္ေလးေတြကုိ ဟေပးလာေတာ့ က်ေနာ္လည္း မရဲ႕ပိေလးကုိ အသာေလးျဖဲယူကာ အတြင္းသားရဲရဲေလးေတြကုိ လ်ွာဖ်ားေလးနဲ႔ ခပ္ျပင္းျပင္းေလး လ်က္ေပးလုိက္တယ္။မမပိပိက ဝတ္ရည္ေလးေတြ လ်ွံက်လာေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြကုိ ခြာလုိက္ၿပီး ညာလက္ခလယ္ေလးနဲ႔ အကဲြေၾကာင္းေလးကုိ ထုိးျမဳပ္လုိက္ေတာ့ တင္းခံေနတဲ့ အရာတစ္ခုေၾကာင့္…..မမမ်က္ႏွာေလးကုိ ျမတ္တႏုိးၾကည့္ရင္း မမရဲ႕အပ်ဳိရည္ေလးကုိ ယူငင္ဖုိ႔ က်ေနာ္ ခ်ီတုံခ်တုံဖစ္သြားရတယ္…။ မမကေတာ့ နားလည္သည့္အလား မမရဲ႕ အပ်ဳိရည္ကုိ ေမာင့္ကုိပဲ ေပးပါရေစလုိ႔ တုိးေလးကပ္ေျပာလာေတာ့…အေတြ႔ကုိ မေ႐ွာင္ႏုိင္ေတာ့ပဲ မမပိပိေလးနဲ႔မ်က္ႏွာျပင္ကုိ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဆင္းသက္ခြင့္ေပးလုိက္ေတာ့တယ္…..။

အရည္စေတြက ႏွာေခါင္းနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းကုိ ထိေပလာေတာ့ ညႇီတီတီအနံ႔ေလးက စိတ္႐ုိင္းေတြကုိ ပုိ၍ႏႈိးေဆာ္လုိက္သလုိလုိ…။ ေထာင္မတ္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ ညီေတာ္ေမာင္က မမရဲ႕ ညီမေလးကုိ ငုိယုိၿပီးထိေတြ႔ေပးဖုိ႔ ခြင့္ပန္လာေတာ့ မမေပါင္ၾကားထဲက ထြက္ကာ ဒူးေထာင္ၿပီး ပုဆုိးစကုိ ျဖည္ခ်လုိက္တယ္…။ေျခာက္လမေက်ာ္ေလာက္မတ္ကာ ေထာင္မတ္ေနတဲ့ လီးက က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ႐ုိးေနေပမယ့္ မမအတြက္ေတာ့ ရင္ဖုိစရာ…။ “ထြားလုိက္တာ ေမာင္ရာ”တဲ့ ဟုတ္ပါရဲ႕ က်ေနာ့္ညီေတာ္ေမာင္က တကယ့္ကုိ ထြားၾကဳိင္းမာတင္းေနတာ သဘာဝႀကီးက ေပးထားတဲ့ လက္ေဆာင္တစ္ခုပါပဲ…..။ မမေပၚကုိ အုပ္မုိးကာ က်ေနာ့္လီးကုိ မမရဲ႕ ပိပိအဝေလးကုိ ေတ့ေပးၿပီး ေျဖးညႇင္းစြာ ဖိခ်လုိက္တယ္…အထိေတြ႔က အာေခါင္ေတြေျခာက္သြားၿပီး မမပိထဲက အေမွးပါးေလးခံေနတဲ့အတြက္ နာမွာစုိးရိမ္တာေၾကာင့္..သြင္းေနတဲ့လက္စကုိ ရပ္ထားရင္း မမလည္တုိင္ေလးကုိ မနာေအာင္ကုိက္ေပးလုိက္တယ္…။

(စာဖတ္သူေတြ မွတ္ထားၾကဗ်…ေကာင္မေလးေတြရဲ႕လည္တုိင္ကုိ ကုိက္ေပးရင္ ထြန္႔ထြန္႔လူးသြားတတ္ၾကတယ္..ႁခြင္းခ်က္ေတာ့႐ွိေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အဲ့လည္တုိင္ေလးကုိဖြၿပီးကုိက္ေပးရင္ ေဟာ့သြားတတ္ၾကတယ္ဗ်) မမ လူးလြန္႔ေနတာ ျမင္ေတာ့ သြင္းလက္စ လီးကုိ အသာေလးျပန္ထုတ္ကာ အားနဲ႔ ဖိခ်ေပးလုိက္တယ္…..။ “အင့္…အားး” လီးကအေမွးပါးေလးကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးးသုံးလက္မေလာက္ဝင္သြားေတာ့ ႐ႈံ့မဲ့ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးကုိ နမ္းရင္း..တဆုံးထိဖိခ်လုိက္တယ္……။ “အုိး…မမအခ်စ္ရယ္…” မမရဲ႕ အသံေလးကုိမၾကားေတာ့ပဲ က်ေနာ့္လီးကုိ ေျဖးညင္းစြာ သြင္းထုတ္လုပ္ေပးရင္း မမရဲ႕ ရင္သားေလးေတြကုိ ဆုပ္နယ္ရင္း…ကာမေရျပင္မွာ ကူးခပ္ေနလုိက္တာ….., “အခ်စ္ေရ…အသဲ..မမ့အသဲေရ” မမ႐ွဴး ထြက္ခ်င္သလုိႀကီးပဲကြာ…အားအား..ဟင္းးဟင့္အင္းမထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘူးးမမထြက္က်ကုန္ၿပီဆုိ ကာ ဗုိ႔အားျပင္းတဲ့ လ်ွပ္စီးေၾကာင္းတစ္ခုမမကုိယ္ထဲစီးဝင္သြားသလုိ ဆန္႔ငင္ ဆန္႔ငင္ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္…(ဒါမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ၿပီးေျမာက္ျခင္းလား?) ေမာဟုိက္ေနတဲ့ မမက ခနရပ္ေပးကြာ…အားး,အ့..အခ်စ္ရာ……။

မမရဲ႕ တားျမစ္သံေတြကုိ ဂရုမစုိက္မိပဲ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကုိ သြက္ေပးလုိက္ေတာ့ က်ေနာ့္လီးတစ္ေခ်ာင္လုံးတင္းမာလာကာ အေၾကာေတြ ေထာင္တတ္ၿပီး အရည္ေတြ ပန္းထြက္မယ္ဆုိတာ သိလုိက္ေတာ့…စိတ္ကုိေလ်ွာ့ခ်ၿပီး…… “အ့…အ့..အား”အုိး..မမရာ က်ေနာ္ သုတ္ရည္ေတြကုိ အ႐ွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ မမရဲ႕ ပိပိေလးထဲ ပန္းထည့္ေပးလုိက္ေတာ့ မမတစ္ေယာက္ လူးလြန္႔ေကာ့ပ်ံကာ.ဒုတိယ အႀကိမ္ ၿပီးဆုံးခ်င္းသုိ႔……။ တစ္ညလုံး ခ်စ္ရည္လူးရင္ မနက္၄နာရီေလာက္အေပၚထပ္ အခန္းကုိ ျပန္တက္လုိက္တယ္…မမလည္းႏြမ္းလ်တဲ့ေလသံေလးနဲ႔ ေမာင့္ကုိမခဲြခ်င္ဘူးကြာတဲ့…ေသခ်ာတာေတာ့ အေပၚထပ္ကုိျပန္တက္လာတဲ့ က်ေနာ့္ဒူးေတြကလည္း ယုိင္နဲ႔နဲ႔ရယ္ပါ…။ ေနာက္ရက္ေတြက် သင္တန္းသားေလးက်ေနာ္နဲ႔ သင္တန္းဆရာမေလးမမက အမ်ားသူငွါေ႐ွ႕မွာေတာ့ တကယ့္ကုိ ဆရာနဲ႔တပည့္ေတြလုိပါပဲ….။ ဒါေပမယ့္..အဲ့ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့…။ မမနဲ႔အတူ ေရခ်ဳိးမယ္ကြာ… အာ ႐ွက္စရာႀကီး ေမာင္ရာ….မရဘူး ျငင္းေနေပမယ့္ ေစြ႔ခနဲ႔ေပြ႔ခ်ီကာ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ မလာတဲ့ က်ေနာ့္ကုိေတာ့ မမလုံးဝတားခြင့္မသာခဲ့တာပါ…။

ေရခ်ဳိးရင္ မမတစ္ကုိယ္လုံးကုိ ဆပ္ျပာနဲ႔ပြတ္တုိက္ေပးျခင္း..မမရဲပိပိေလးကုိ လက္ေလးနဲ႔ ေဆးေၾကာေပးျခင္း မမကုိ ေရခ်ဳိးခန္းနံရံမွာ မတ္တပ္ရပ္ခုိင္းၿပီး မတ္တပ္လုိးျခင္း…အုိး..လုိးနည္းအစုံ အခ်စ္ေပါင္းစုံနဲ႔ ခ်စ္လုိက္ၾကတာေန႔ေတြ ညေတြေတာင္ ေမ့မတတ္ပါပဲဗ်ာ။ တခါတေလ အဖြားနဲ႔အန္တီေလးမ႐ွိခုိက္ က်ေနာ့္ကုိ အိပ္ယာမႏႈိးပဲ က်ေနာ့္ေပါင္ၾကားက ငပဲကုိေလြေနတဲ့ မမရဲ႕ျပဳမူေလးေတြက သဲယားခ်င္စရာ…။ ဒီလုိနဲ႔ ရာသီစက္ဝန္းႀကီးက တစ္ပတ္ျပန္လည္လာျပန္ၿပီ….။ က်ေနာ္နဲ႔မမၾကားမွာ ႐ွိႏွင့္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ကုိသန္႔စင္ တစ္ေယာက္ စကၤာပူက ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့….။ မမဒီအိမ္ကေန ေျပာင္းရေတာ့မယ္..မမကုိ ကုိသန္႔စင္က သူဝယ္ထားတဲ့တုိက္ခန္းမွာ ေရႊ႔ေနေပးဖုိ႔ ေျပာလာတယ္..ၿပီးေတာ့ လက္ထပ္ၿပီးရင္လည္းေနရမွာတဲ့…။ မမေျပာတဲ့ စကားေတြကုိ မ်က္ရည္အဝုိင္းသားနဲ႔နားေထာင္ေနတဲ့က်ေနာ့္ကုိ ၾကည့္ရင္း…”ေမာင္ရာ”ဟုဆုိကာ က်ေနာ့္ခါးကုိ သုိင္းဖက္လာတယ္။

“မမကုိ ခုိးေျပးမယ္ကြာ” မျဖစ္ဘူး…ေမာင္, မမေလ လူႀကီးေတြနဲ႔ ကုိသန္႔စင္ကုိ ေပးထားတဲ့ ကတိကုိ တည္ေစခ်င္တယ္…။ “ဗ်ာ…ေျပာထြက္လုိက္တာဗ်ာ” အဲ့ကတိေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္တစ္ခုခုျဖစ္သြားမွာ မမၾကည့္ရက္သလား? မမ မ်က္ဝန္းက မ်က္ရည္ေတြ က်လာေပမယ့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကုိေတာ့ အခုိင္အမာ ခ်ထားတဲ့ပုံပါပဲ။ မမတုိ႔ ျပန္ၾကရေအာင္…ရသ အျပန္လမ္းက ႏွစ္ေယာက္စလုံးစကားသံေတြ ဆံြ႔အေနၾကေပမယ့္ တစ္ေယာက္လက္ကုိေတာ့ တစ္ေယာက္တဲြထားတုန္းပါပဲ….။ ေနာက္ရက္ေတြက စၿပီး မမဘက္က သိသိသာသာႀကီးကုိေျပာင္းလဲသြားကာ က်ေနာ့္ကုိ လုံးဝကုိ အေတြ႔မခံေတာ့တာပါ…စိတ္ဆင္းရဲတဲ့ဒဏ္ကုိ မခံႏုိင္ေတာ့တဲ့ အဆုံး.အရက္ဆုိင္မွာ အရက္ေသာက္ၿပီး အမူးလြန္ကာ…အဲ့ေန႔ညက မမအခန္းေ႐ွ႕မွာ သြားၿပီးေပါက္ကဲြလုိက္တယ္….။ေနာက္ေန႔အေရာက္ မမလည္း႐ွက္ၿပီး က်ေနာ္အမူးေျပေတာ့ အိမ္ေျပာင္းသြားၿပီတဲ့ဗ်ာ…..။

အဲ့ရက္ကေနစၿပီး က်ေနာ္နဲ႔မမဆက္သြယ္ျပတ္သြားလုိက္တာ…သင္တန္းကေနတစ္ဆင့္ မမဖုန္းကုိရေတာ့…ေနာက္ဆုံးေတြ႔ခြင့္ေလးေပးပါဆုိၿပီး ေတာင္းဆုိလုိက္တယ္…….။ အတိတ္အေၾကာင္းကုိ ျပန္ေတြးရင္းမ်က္ရည္စေတြကုိ ဖယ္႐ွားရင္း ရန္ကုန္-ျပည္လမ္း တစ္ဖက္ျခမ္း႐ွိကားဂိတ္ကုိ ကူးဖုိ႔ ျဖတ္လုိက္စဥ္မွာေတာ့………။ “ေဟ့ ေကာင္ေလး…ညီေလးေရ ေ႐ွ႕မွာကား…မကူးနဲ႔ရပ္ေန……။ ဟာ…..သူမၾကားတာလား? “က်ီြ…..ဒုန္းးးး” က်ေနာ္ ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလုံး ေလထဲမွာ အခုိက္အတန္႔ေတာ့ လႊင့္ပါသြားပါေတာ့တယ္…အဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး အေမွာင္ထု ဖုံးသြားၿပီး…က်ေနာ့္ ႏႈတ္ခမ္းဝဆီမွ အမည္နာမတစ္ခုကုိ တမ္းတလုိက္မိတယ္….။ “မမရယ္” ဟာ…ဟုိမွာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကုိ ကားတုိက္သြားၿပီေဟ့…။လူေတြဝုိင္းအုံၿပီး ကားတုိက္ခံရတဲ့ ေကာင္ေလးနား ေရာက္လာ ခ်ိန္မွာေတာ့…….။ ေသြးစေသြးနေတြနဲ႔ အသက္မဲ့သြား႐ွာၿပီျဖစ္တဲ့……..။