by မင္းေအာင္ႏွင့္ မဝင္းၾကည္တို႔က ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးဟု ေျပာရမည့္ တစ္႐ြာတည္းသားေတြျဖစ္သည္။ ႐ြာမွာေနစဥ္ထဲက ၿခံျခင္းကပ္ အိပ္ခ်င္းကပ္လ်က္ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္ျဖစ္သည္။ မဝင္းၾကည္က လြန္ခဲ့ေသာ ၄ႏွစ္ခန္႔ကထဲက ကိုေ႐ႊတင္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ကာ ၿမိဳ႕သို႔ေျပာင္းေ႐ႊ႕ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ႐ြာမွာကအလယ္တန္းေက်ာင္းသာ ရွိသည္။ အထက္တန္းေက်ာင္းမရွိသျဖင့္ ၈တန္းေအာင္ၿပီး ေက်ာင္းဆက္တတ္မည့္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတိုင္း ၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ေနထိုင္ကာ ေက်ာင္းတက္ၾကရသည္။ ၿမိဳ႕တြင္လည္း နီးစပ္ရာေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြမ်ား၏ ေနအိမ္တြင္အတူေနထိုင္ကာ ေက်ာင္းတက္ၾကရသည္ျဖစ္သည္။
ိုထို႔ေၾကာင့္ပင္ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ ၈တန္းေအာင္ၿပီး ၉တန္းတြင္ေက်ာင္းဆက္တက္ရန္အတြက္ ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ခဲ့ရသည္။ မင္းေအာင္၏မိဘမ်ားႏွင့္ကလဲ မဝင္းၾကည္ႏွင့္ကသားခ်င္းေတြလိုျဖစ္ေနျပန္၊ ေနာက္ၿပီး မင္းေအာင္၏အေဒၚႏွင့္ကလည္း မဝင္းၾကည္ႏွင့္က သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ေလေတာ့ မဝင္းၾကည္သည္ မင္းေအာင္ေက်ာင္းတက္ရန္အတြက္ အိမ္တြင္ေနထိုင္ရန္ လက္ခံထားခဲ့ရေလသည္။ လယ္ေတြၿခံေတြရွိေသာ မင္းေအာင္ ၏မိဘမ်ားက မဝင္းၾကည္တို႔အတြက္ တစ္လလွ်င္ဆန္တစ္အိပ္ႏွင့္ ေငြတစ္ေသာင္းအား မင္းေအာင္၏ စားစရိတ္အတြက္ဆိုကာေပးသျဖင့္လဲ မဝင္းၾကည္တို႔လင္မယားက မင္းေအာင္ကိုလိုလိုလားလားထားခဲ့သည္လည္း ျဖစ္သည္။
မင္းေအာင္ ငယ္စဥ္ကေလးဘဝက မဝင္းၾကည္တို႔၏လက္ေပၚတြင္ ႀကီးျပင္းခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ မင္းေအာင္၏ အေဒၚျဖစ္သူႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေသာ မဝင္းၾကည္ကမင္းေအာင္ကို ဝိုင္းဝန္းထိန္းေက်ာင္းေပးခဲ့ရဖူးသည္ ျဖစ္သည္။ ႐ြာမွ မဝင္းၾကည္ထြက္လာေတာ့ မင္းေအာင္က ေလးတန္းေက်ာင္းသားမွ်သာရွိေသးၿပီး အခုႏွင့္ေတာ့ တျခားစီျဖစ္သည္။ အခုမင္းေအာင္က အသက္၁၆ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး လူပ်ိဳျဖစ္ေနေခ်ၿပီ။ ေက်း႐ြာဓေလ့ အတိုင္း ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေက်ာင္းအားလပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ မိဘမ်ား၏ၿခံအလုပ္ လယ္အလုပ္ကိုႀကဳံသလိုဝင္ၿပီး ကူညီလုပ္ကိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္လည္း မင္းေအာင္၏ခႏၶာကိုယ္မွာ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းျဖင့္ သန္မာ ထြားႀကိဳင္းလွသည္။မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ အိမ္ေရာက္လာေတာ့လဲ ခေလးသားသမီးမရွိသည့္ မဝင္းၾကည္တို႔လင္မယားအတြက္ ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ လက္တိုလက္ေတာင္း ကူညီမည့္သူရလာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အတူးသျဖင့္ မၾကာခဏ ခရီး ထြက္ရသည့္ ဦးေ႐ႊတင္အတြက္ အိမ္မွာ မိန္းမသားျဖစ္သူ မဝင္းၾကည္ တစ္ေယာက္ထဲကိုသာ ထားရစ္ခဲ့ရသျဖင့္ ေနာက္ေၾကာင္းမေအးျဖစ္ရသည္မွ မင္းေအာင္ေရာက္လာေတာ့ ကင္းေဝးခဲ့သည္။ မဝင္းၾကည္အတြက္ကလဲ ေယာက္်ားျဖစ္သူ ကိုေ႐ႊတင္ ခရီးထြက္သြားရင္ တစ္ဦးတည္းအိမ္မွာ က်န္ရစ္ခဲ့ရသည္မွ အခုမင္းေအာင္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာသည့္အတြက္ သူမအတြက္လဲ အေဖာ္ရသြားသည္။ မဝင္းၾကည္၏ေယာက္်ား ကိုေ႐ႊတင္က ေျမတိုင္းစာေရးျဖစ္ၿပီး တစ္လလွ်င္ အၿမဲပင္ ၁၅ရက္၊ ရက္၂၀ေလာက္ ခရီးထြက္ေနရတတ္သည္။
အရင္က ကိုေ႐ႊတင္သည္ မဝင္းၾကည္တို႔၏႐ြာဖက္တြင္ တာဝန္က်သျဖင့္ ႐ြာသို႔မၾကာခဏေရာက္ရွိကာ မဝင္းၾကည္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေ႐ႊတင္က မဝင္းၾကည္ထက္ အသက္ႀကီးသည္။ ယခု ကိုေ႐ႊတင္၏ အသက္က ၄၀ ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး မဝင္းၾကည္က အသက္ ၃၀ ဘဲရွိေသးသည္။ ကိုေ႐ႊတင္က လူပ်ိဳႀကီးဘျဝဖင့္ ကြမ္းေတာင္ကိုင္မဝင္းၾကည္ကို ယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုေ႐ႊတင္ႏွင့္ မဝင္းတင္တို႔မွာ သူတို႔ခ်င္းႀကိဳက္သည္ဆိုျခင္း ထက္ လူႀကီးေတြသေဘာထားေၾကာင့္ ညားခဲ့ၾကရသလိုျဖစ္သည္။ အေသာက္အစားလဲမရွိ ရႈပ္ရႈပ္ေပြေပြလဲမေနတတ္ေသာ ကိုေ႐ႊတင္ကို မဝင္းၾကည္၏မိဘမ်ားက သေဘာက်ခဲ့ၿပီး စာေရးစာခ်ီလဲျဖစ္၊ ႐ုံးျပင္ကနား ကိစၥလဲအားကိုးရေလေတာ့ မဝင္းၾကည္ႏွင့္ သေဘာတူေပးစားခဲ့ျခင္းသာျဖစ္သည္။
ၿမိဳ႕ေက်ာင္းသို႔ေရာက္လာေတာ့ မင္းေအာင္သည္ အေပါင္းအသင္းက စုံလာသည္။ အေပါင္းအသင္းစုံျပန္ေတာ့ အတတ္ကလဲမ်ိဳးစုံ တတ္လာသည္။ ထို႔ျပင္မင္းေအာင္သည္ အ႐ြယ္ကလဲ လူပ်ိဳအ႐ြယ္ဆိုေလေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္အေပၚ စိတ္ဝင္စားတတ္လာသည့္အျပင္ ဒီအ႐ြယ္မွာျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိေသာ ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွ ေသြးသားမ်ား လႈပ္ရွားကစားလာေသာေၾကာင့္ ကာမစိတ္မ်ား ေစ့ေဆာ္ႏႈိးထလာမႈမ်ားကလဲ ရွိေနခဲ့ရေလသည္။ ယခုေက်ာင္းစဖြင့္ၿပီး တမိုးကုန္ခဲ့ေသာကာလတြင္ေတာ့ ၿမိဳ႕တြင္အေနက်လာေသာ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ တေသြးတေမြးျဖစ္႐ုံပင္မကဘဲ အတတ္မ်ိဳးစုံလဲတတ္ကာ အေတာ္လည္းလူရည္လည္ လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
“အမ ေရခ်ိဳးမလို႔လား”
“ေအး”
“အိမ္ေဘးအိုးမွာေရမရွိဘူးနဲ႔တူတယ္ ေနေန က်ေနာ္ဆြဲေပးမယ္”
ေရခ်ိဳးရန္အတြက္ ထဘီတစ္ပတ္ႏြမ္းေလးကို ဝတ္ၿပီးဆင္းလာေသာ မဝင္းၾကည္ကို အိမ္ေရွ႕ရွိေရစည္တြင္ ေရခ်ိဳးၿပီး၍ တက္လာေသာ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ အိမ္ေပၚသို႔မေရာက္မီတြင္ပင္ ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ လွမ္း၍ ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ မဝင္းၾကည္က အိမ္ေဘးတြင္ သူမအတြက္ခ်ိဳးေရအိုး သပ္သပ္ထား၍ ေရခ်ိဳးသည္။ ေရအိုးမွာ ငါးဆယ္ဝင္အိုးေလးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရအသုံးမခံဘဲ မၾကာခဏေရကုန္ေလ့ရွိသည္။
“ေအာ္ ေရပုံးေတာင္ မီးဖိုေဆာင္ထဲမွာနဲ႔ တူတယ္”
“က်ေနာ္ယူၿပီးလာခဲ့မယ္ အမ”
“ေအး ေအး”
မဝင္းၾကည္က အိမ္ေဘးဘက္သို႔ ဆက္၍သြားသလို မင္းေအာင္ကလဲ အိမ္ေပၚသို႔တက္ကာ ေရပုံးယူရန္ မီးဖိုဘက္သို႔သြားသည္။ ေရပုံးယူၿပီးျပန္ထြက္လာေသာ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ အိမ္ေရွ႕သို႔မေရာက္ေသးမွီမွာပင္ မဝင္းၾကည္ထံမွ ေရသုံးေလးခြက္ေလာင္း၍ ခ်ိဳးလိုက္သံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ မင္းေအာင္က အိမ္ေရွ႕သို႔ျပန္ဆင္းၿပီး အိမ္ေရွ႕ေရစည္ထဲမွ သူ႔လက္ထဲတြင္ ပါလာေသာေရပုံးျဖင့္ေရခပ္၍ အိမ္ေဘးသို႔ေလွ်ာက္အသြားတြင္ မဝင္းၾကည္၏ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ ေရေတြ႐ႊဲေနၿပီး ရင္လွ်ားထားေသာထဘီေလးကလဲ ေဟာင္းႏြမ္းကာ ပါးပါးေလးျဖစ္ေန႐ုံမက အခ်ိဳ႕ေနရာေလးမ်ားတြင္ပါ အေပါက္ေလးေတြျဖစ္ကာ ႏွစ္ေနရာ သုံးေနရာေလာက္ အနဲငယ္စီၿပဲေနသျဖင့္ မဝင္းၾကည္၏ကိုယ္လုံးမွာ အတိုင္းသားျဖစ္ေန႐ုံမွ်မက အတြင္းမွ ျဖဴဝင္းေသာအသားစိုင္ကေလးမ်ားကိုပင္ ေတြ႕ျမင္၍ေနရေလသည္။ ေရပုံးဆြဲလာရင္းက မင္းေအာင္သည္ မဝင္းၾကည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္ခဏမွာပင္ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္မိသည့္ အျဖစ္သို႔ေရာက္သြားသည္။
မဝင္းၾကည္၏ ျပည့္ျပည့္ၿဖိဳးၿဖိဳးေလး ျဖစ္ေနေသာကိုယ္လုံးက သူ႔ေနရာႏွင့္သူ အမို႔အေမာက္ အဝိုက္ေတြျဖင့္ တင့္တယ္၍ေနကာ အသားအေရကလဲ စိုေျပ၍ဝင္းဝါေနသည္ျဖစ္၍ လူပ်ိဳေလးမင္းေအာင္ခမ်ာ ၾကည့္မိလိုက္စဥ္ ခဏမွာပင္ေသြးသားမ်ားက ထႂကြ၍လာခဲ့ရသည္။
“အိုးထဲမွာ ေရနဲနဲက်န္ေသးတာနဲ႔ ငါလဲ ခပ္ခ်ိဳးပစ္လိုက္တယ္”
“အင္း”
မင္းေအာင္က အိမ္ေရွ႕ေရစည္ထဲမွေရကို တစ္ေခါက္ၿပီးတစ္ေခါက္ ခပ္၍ယူကာထည့္ေပးေနသည္။ မဝင္းၾကည္က ေရအိုးေလးေဘးတြင္ တစ္ကိုယ္လုံးေရမ်ား႐ႊဲစိုလ်က္ ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးရပ္၍ေနေလသည္။ ဒီမွာတင္ ပုဆိုးကို ခါးလယ္မွျဖတ္၍ထားကာ နံငယ္ပိုင္းပုံစံလုပ္၍ ဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးေအာက္မွ ေရွ႕သို႔ေငါ၍ထြက္ေနေသာ မင္းေအာင္၏ ပစၥည္းႀကီးကို သူေရဆြဲလာတိုင္းလွမ္း၍ လွမ္း၍ၾကည့္ေနေသာ မဝင္းၾကည္ကသတိထားမိသြားသည္ သတိထားမိလိုက္သည့္ခဏမွာပင္ မဝင္းၾကည္ကလဲ အေသအခ်ာပင္ ဂ႐ုစိုက္၍ၾကည့္မိလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဒီေကာင္ေလးဟာႀကီးက ကိုေ႐ႊတင္ဟာႀကီးထက္ပင္ ႀကီးမားပုံရသည္ဟုလဲ ေတြးလိုက္မိသည္။
ေရဆြဲၿပီးသြားေတာ့ မင္းေအာင္က အိမ္ေပၚသို႔ျပန္၍တက္ခဲ့ၿပီး သူ႔အခန္းထဲသို႔ဝင္ကာ အဝတ္အစားလဲသည္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မ်က္လုံးထဲက မဝင္းၾကည္၏ ႐ုပ္ပုံလႊာကမထြက္ေခ်။ မင္းေအာင္ေရဆြဲေပးၿပီး အိမ္ေပၚသို႔တက္ သြားေတာ့ ေရဆက္ခ်ိဳးေနေသာ မဝင္းၾကည္သည္လဲ သူမ၏မ်က္လုံးထဲ၌ မင္းေအာင္၏အေရွ႕ဘက္သို႔ ေငါ၍ထြက္ေနေသာအရာႀကီးက မ်က္လုံးထဲမွ မထြက္ျဖစ္ေနရသည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္သျဖင့္ အားလပ္ေနေသာ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ အဝတ္အစားလဲၿပီးသည္ႏွင့္ အိပ္ယာေပၚသို႔တက္၍ လွဲေနလိုက္သည္။ အတန္ငယ္မွ်ၾကာလွ်င္ မင္းေအာင္သည္ အခန္းထဲတြင္ေနရသည္မွာ ပ်င္းလာသည္ျဖစ္သည္မို႔ အိမ္ေရွ႕ဘက္သို႔သြားရန္ စိတ္ကူးျဖင့္ သူ၏အခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့သည္။
ထိုသို႔ထြက္လာရင္းမွ မဝင္းၾကည္၏ အိပ္ခန္းေပါက္တည့္တည့္သို႔ေရာက္ေတာ့ အိပ္ခန္းထဲသို႔ လွည့္၍ၾကည့္မိလိုက္ေသာ မင္းေအာင္တစ္ေယက္ ေျခလွမ္းေတြတုံ႔ကနဲ ရပ္သြားသည္။ ၿပီးမွ တံခါးေပါက္ေဘးသို႔ကပ္ကာ အခန္းတြင္းသို႔ ၾကည့္၍ေနလိုက္သည္။ အခန္းထဲတြင္ေတာ့ မဝင္းၾကည္က တံခါးေပါက္ႏွင့္တည့္တည့္တြင္ရပ္ကာ တံခါးေပါက္ဘက္သို႔ တစ္ေစာင္းေပး၍ ေဘာ္လီအက်ႌကို ဝတ္၍ေနသည္။ သူမ၏ထဘီက ခါးတြင္သာ ရွိကာ သူမ၏အေပၚပိုင္းတစ္ခုလုံးတြင္ ဘာအဝတ္အစားမွ မရွိေပ။ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္းက မင္းေအာင္၏ တစ္ကိုယ္လုံး ပူ၍လာကာ ထူအမ္းအမ္းလဲျဖစ္၍ လာရေလသည္။
“မင္းေအာင္”
“ခင္ဗ်ာ”
မဝင္းၾကည္၏ ေခၚသံကိုၾကားလိုက္ရ၍ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ လန္႔ျဖန္႔၍သြားသည္။ သူေရာက္ေနၿပီး ၾကည့္ေနတာကို သိေနပါလားဟူေသာ အသိကလဲ မင္းေအာင္၏ရင္ေတြကို တဒိန္းဒိန္းခုန္၍ လာေစသည္။
“ခဏဝင္ခဲ့ဦးဟာ”
ရပ္ေန၍မျဖစ္ေတာ့ပါ။ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ အခန္းထဲသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္း ဝင္၍လာသည္။ မဝင္းၾကည္ကအေပၚမွ အက်ႌထပ္မဝတ္ေသးဘဲ သူမ၏အေပၚပိုင္းတြင္ ေဘာ္လီအက်ႌတစ္ထည္သာရွိၿပီး ေအာက္ပိုင္းတြင္ ခါး၌ ထဘီေဟာင္းေလး တစ္ထည္ကို ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ ျဖစ္သလိုဝတ္၍ထားသည္။ ဒါေပမယ့္ မဝင္းၾကည္၏ တစ္ကိုယ္လုံးတြင္ေတာ့ သနပ္ခါးေတြက ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး လိမ္းထားကာေမႊးႀကိဳင္၍ေနသည္။ အခန္းထဲသို႔ မဝံ့မရဲျဖင့္ ဝင္၍လာေသာ မင္းေအာင္ကို သူမက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္လ်က္က ယဲ့ယဲ့ေလးၿပဳံးကာ ၾကည့္၍ေနသည္။ မင္းေအာင္၏ မ်က္လုံးမ်ားကလဲ သူမထံသို႔ ေငး၍ၾကည့္လာသည္။ မဝင္းၾကည္ေရွ႕ လက္တစ္ကမ္းအကြာတြင္ မင္းေအာင္၏ေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန္႔၍သြားသည္။ မဝင္းၾကည္က မင္းေအာင္၏ေရွ႕သို႔တိုး၍ရပ္လိုက္ရာ မ်က္ႏွခ်င္းဆိုင္ထိလုမတတ္ ျဖစ္သြားရသည္။
“အမ ေဘာက္သီးကြင္းေလး ဟေနလို႔ လုပ္ေပးစမ္းပါဟာ”
ၾကားလိုက္ရသည္ႏွင့္ မင္းေအာင္၏အၾကည့္က သူမ၏ရင္ဘတ္ဆီသို႔ ေရာက္၍သြားသည္။ ဆူၿဖိဳးဖြံ႕ထြား၍ ျဖဴေဖြးေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးေတြက ေဘာ္လီအက်ႌထဲမွ ႐ုန္းကန္၍ တဝက္နီးပါးမွ် ထြက္ေပၚ၍ေနသည္။ အိေနေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံး၏အလယ္ အထက္နားတြင္ ေဘာက္သီးကေလးကရွိေနသည္။ မင္းေအာင္၏စိတ္ထဲ၌ ကေသာင္းကနင္းျဖစ္လ်က္ရွိသည္။ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ မင္းေအာင္၏လက္မ်ားက ေဘာက္သီး ေလးဆီသို႔လွမ္းလိုက္သည္။ မဝင္းၾကည္က ေရွ႕သို႔ထပ္၍ တိုးလိုက္ေတာ့ သူမ၏ႏို႔အုံႀကီးေတြက မင္းေအာင္၏ရင္ဘတ္ကို အိစက္စြာ ဖိမိသြားသည္။မဝင္းၾကည္၏ လက္ႏွစ္ဖက္က မင္းေအာင္၏ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ေပၚသို႔တစ္ဖက္ တစ္ခ်က္စီ လွမ္း၍ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏အေနအထားက ရင္ခ်င္းအပ္၍ ဖက္ထားေသာ အေနအထားျဖစ္သြားသည္။ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက တုံယင္ေနသျဖင့္ ခရီးကမေရာက္။ ဒီၾကားထဲမွာ ဘယ္လိုမွ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ေသာ မင္းေအာင္က သူ၏ပုဆိုးအတြင္းမွ ေတာင္မတ္ေနေသာလီးႀကီးကို မဝင္းၾကည္၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔ ရဲရဲတင္းတင္းႀကီး တိုးဝင္သြားကာ ေစာက္ဖုတ္ဟုထင္ရေသာ မာတင္းတင္း မို႔ေမာက္ေမာက္ေနရာကို ခပ္ဖိဖိထိုးေထာက္ထားလိုက္သည္။
မင္းေအာင္၏ ေခါင္းတစ္ခုလုံးပူေလာင္၍ေနသည္။ သူ၏ အသိဉာဏ္မ်ားက ကာမရာဂစိတ္မ်ား ေလာင္ၿမိဳက္မႈေၾကာင့္ လြင့္ပါးကုန္သည္။ ဤမွ်အထိ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အေပးအယူသိရွိလာမႈအတြက္ မဝင္းၾကည္က မင္းေအာင္၏ ပုခုံးေပၚ မ်က္ႏွာေလးဝွက္ထားလိုက္သည္။
“အဟင့္ ဟင့္ သူ႔ဟာႀကီးကလဲ” ဟုတိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္။ ထိုသို႔ ပါးစပ္က ခြၽဲတဲတဲေလးေျပာလိုက္စဥ္ မဝင္းၾကည္၏ ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းက ေဘးသို႔ကား၍ ေပးလိုက္ေလသည္။ မင္းေအာင္၏ တစ္ကိုယ္လုံးဇိုးဇိုး ဇတ္ဇတ္တုန္လာကာ ကားေပးထားေသာ ေပါင္ၾကားအတြင္းသို႔ မာတင္းတုတ္ခိုင္ရွည္လ်ားေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီကို ဇတ္ကနဲ ဇတ္ကနဲ ေဆာင့္ထိုးလိုက္သည္။ ပုဆိုးႏွင့္ ထဘီ ႏွစ္ထပ္ခံထားသည့္ၾကားမွ လီးတန္ႀကီးက ေစာက္ပတ္အဝသို႔ တင္းကနဲ တင္းကနဲ ထိုးမိသြားသည္။
“အင္း အင္း”
မဝင္းၾကည္က မခ်ိတင္ကဲေလး ညီးတြားရင္း မင္းေအာင္၏တင္ပါးကို စြန္လက္သဲကုတ္သလို စုံကိုင္၍ ကုတ္လိုက္သည္။ မင္းေအာင္၏တစ္ကိုယ္လုံး ေပါက္ကြဲသြားသည့္အလား သြက္သြက္ခါသြားကာ မဝင္းၾကည္၏ ခါးေသးေသးေလးကို တင္းေနေအာင္ဖက္ၿပီး အားရပါးရႀကီးေဆာင့္ခ်လိုက္ျပန္သည္။ မဝင္းၾကည္၏ တင္ပါးႀကီး အစုံတုန္ခါ၍သြားသည္။
“ကုတင္ေပၚသြားရေအာင္ ကြယ္”
မဝင္းၾကည္က ေမာလွ်လွ်အသံေလးျဖင့္ ဆိုသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးတို႔၏ အသက္ရႉသံတို႔က ပူေလာင္ျပင္းျပစြာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ႐ိုက္ခတ္မိေနၾကၿပီး အသားျဖဴေသာ မဝင္းၾကည္၏မ်က္ႏွာေလးမွာ အံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ႏုပ်ိဳစိုလန္းၿပီး ရွက္ေသြးတို႔ျဖင့္ ရဲရဲနီလ်က္ရွိသည္။ တသက္လုံးက မိမိ၏ေမာင္အရင္းလိုေနခဲ့ေသာ မင္းေအာင္ဆိုေသာ ေကာင္ကေလး၏ အားရပါးရ ေပြ႕ဖက္မႈႏွင့္ တင္ပါးႀကီးမ်ားက္ို ဆုတ္နယ္ျခင္း ကို ခံေနရသည့္ အရသာမွာ မဝင္းၾကည္အတြက္ တစ္ႀကိမ္မွ်မခံစားခဲ့ရေသာ ကာမရာဂအရသာ အသစ္အဆန္းအျဖစ္ ခံစားေနရေလသည္။ သူမသည္ အပ်ိဳ႐ိုင္းေလးပမာ ေ႐ႊရင္အစုံမွာ သိမ့္သိမ့္တုန္ေနမိရွာသည္။
မင္းေအာင္ကလဲ ရဲတင္းသြက္လက္လာၿပီး မဝင္းၾကည္၏မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့မၾကည့္ရဲသည့္တိုင္ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ျခင္းကိုမူ စိတ္ရွိလက္ရွိလုပ္ရဲလာေလသည္။ မဝင္းၾကည္က သူမ၏ခါးကို တင္းေနေအာင္ဖက္ထားသည့္ မင္းေအာင္၏လက္ကို အသာအယာျဖဳတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚသို႔ အသာအယာ ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလး လွဲခ်လိုက္သည္။ မင္းေအာင္၏ မ်က္ႏွာကိုလဲ မဝံ့မရဲျဖင့္ တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ အကဲခတ္လိုက္သည္။ အေတြ႕အႀကဳံ မရွိေသးေသာ လူပ်ိဳ႐ိုင္းေလး မင္းေအာင္မွာမူ တရႉးရႉးတရွဲရွဲႏွင့္ မဝင္းၾကည္၏ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို အေရာင္တျဖတ္ျဖတ္ေတာက္ပေနေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနရင္း မဝင္းၾကည္၏ ခႏၶာကိုယ္ေပၚသို႔ တက္ခြရန္ တာစူေနသည္။
“ဟဲ့ ဒီဘက္လာေလ”
မဝင္းၾကည္က သူမ၏ ခါးလည္မွ တက္ခြရန္ ေျခေထာက္ႀကီးတစ္ဖက္ ေျမာက္ႂကြေျမာက္ႂကြ လုပ္ေနေသာမင္းေအာင္ကို ဆတ္ကနဲေဆာင့္ဆြဲၿပီး ကုတင္အလယ္သို႔ဆြဲတင္လိုက္ရာ မင္းေအာင္ခမ်ာ မဝင္းၾကည္၏ ခါးေပၚ၌ ကန္႔လန္႔ႀကီး ေမွာက္ရက္လဲက်သြားေလသည္။ မဝင္းၾကည္၏ ေနာက္သို႔ေရာက္သြားေသာ မင္းေအာင္က မဝင္းၾကည္၏ ေက်ာျပင္ကို ရင္ဘတ္ႀကီးႏွင့္အပ္ကာ တြင္တြင္ႀကီးသာဖက္ထားရင္း တဟင္းဟင္း အဖ်ားတက္သလို ညီးညဴေနကာ မာတင္းေသာ သူ၏လီးထိပ္ႀကီးႏွင့္ မဝင္းၾကည္၏ ဖင္ၾကားသို႔ ကမူးရႉးထိုး ေဆာင့္ေဆာင့္သြင္းေနျပန္သည္။
“အိုး ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ကြၽတ္”
မဝင္းၾကည္က သူမဖင္ၾကားသို႔ မာေၾကာစြာေထာက္ထားၿပီး တဆတ္ဆတ္ေညႇာင့္ေနျခင္းကို စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေအာ္လိုက္ရင္း သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ကို မင္းေအာင္၏ဘက္သို႔ ဖ်က္ကနဲ တစ္ပတ္လွည့္ လိုက္သည္။ မဝင္းၾကည္ကိုယ္မွ ေမႊးပ်ံ႕ေသာသနပ္ခါးရနံ႔က မင္းေအာင္၏စိတ္ကို ပိုမိုတက္ႂကြေစၿပီး သူ႔ဖက္သို႔လွည့္လာေသာ မဝင္းၾကည္၏ ပါးအစုံကို တရႉးရႉးနမ္းရႈိက္သည္။
“ၾကည့္ အရမ္းဆိုးတာဘဲ”
မဝင္းၾကည္က ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလး မ်က္ေစာင္းထိုးရင္း မင္းေအာင္၏ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ကို ရင္ခ်င္းအပ္လ်က္ ပူးကပ္ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ အိစက္ေသာ မဝင္းၾကည္၏ ထြားထြားမို႔မို႔ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက မင္းေအာင္၏ ရင္အုံႀကီးကို အိစက္ေႏြးေထြးေသာ ခံစားမႈကိုေပးလိုက္သည္။ မင္းေအာင္၏ လက္အစုံက အလိုလိုပင္ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီးျဖစ္ကာ တ႐ြ႐ြဆုပ္ညႇစ္နယ္ဖတ္ေနသည္။ မဝင္းၾကည္က သူမ၏ေဘာ္လီအက်ႌကို ခြၽတ္ေပးလိုက္ေတာ့ မင္းေအာင္၏လက္ေတြက ပို၍ပင္အငမ္းမရပင္ တစ္ခုလုံးထြက္ေပၚလာသည့္ သူမ၏ရင္သားအစုံကို အတင္းပင္ဆုပ္နယ္ေနေလေတာ့သည္။
တေစာင္းလွည့္၍ထားေသာ မဝင္းၾကည္၏ အေပၚျခမ္းေပါင္တန္ႀကီးက ေတာင္သြားသည္။ ခပ္စင္းစင္းလွဲထားေသာ ေအာက္ဖက္ ေပါင္တန္ကမူ မင္းေအာင္၏ ေပါင္ၾကားသို႔ မသိမသာေလး တိုးဝင္လိုက္သည္။ မင္းေအာင္ကလဲ ႂကြတက္လာေသာ မဝင္းၾကည္၏အေပၚေပါင္ႏွင့္ ေအာက္ေပါင္ခြၾကားသို႔ သူ႔ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး ပုဆိုးကိုဆြဲလွန္လိုက္သည္။ အဝတ္မဲ့သြားေသာ ေပါင္သားခ်င္းထိေတြ႕မႈက ႏွစ္ဦးစလုံး၏ ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွ ရာဂကာမေသြးမ်ားကို ပြက္ပြက္ဆူေလာင္ကာ ထႂကြလာေစသည္။
ပင့္လွန္ထားေသာ မင္းေအာင္၏ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးက မဝင္းၾကည္၏ ေပါင္ရင္းကို ေႏြးေႏြးႀကီးစြတ္စိုစြာ ထိေတြ႕မိသည္။ မဝင္းၾကည္၏လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ထဘီကို ဆြဲတင္ေပးလိုက္ရာ ေပါင္လည္ထိ လိပ္တက္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ သူမ၏ထဘီက ခါးဆီသို႔ေရာက္၍သြားေတာ့ရာ မဲေမွာင္ေနေသာ ေစာက္ေမႊးထူထူႀကီးၾကားမွ အက္ေၾကာင္းတင္းတင္းႀကီးထကာ ဖင္ႏွင့္တဆက္တည္းမွ် ရွည္လ်ားေသာေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ဘြားကနဲ ေပၚလာေလသည္။ မင္းေအာင္က တေစာင္းအိပ္လ်က္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လိုးရမည္ကို မလိုလားဟန္ျဖင့္ ဆတ္ကနဲထကာ မဝင္းၾကည္၏ ေထာင္ထားေသာ ေပါင္ႀကီးကို ပုခုံးေပၚဆြဲမၿပီး လီးကိုထိုးကပ္လိုက္သည္။
ေစာက္ပတ္အနံ႔ကိုရလိုက္ၿပီျဖစ္ေသာ မင္းေအာင္၏လီးႀကီးမွာ တဆတ္ဆတ္ျဖင့္ မာန္ဖီလ်က္ျဖစ္သြားသည္။ ဆီးစပ္ေက်ာ္႐ုံေလး ပင့္လွန္ထားေသာ မဝင္းၾကည္၏ထဘီစကို ေစာက္ေမႊးေတြေပၚကာ ဗိုက္သားေဖြးေဖြး မ်ားေပၚသည္အထိ မင္းေအာင္က ဆြဲတင္လိုက္သည္။
“အိုး ဘာလို႔ အကုန္လွန္ပစ္ေနတာလဲ လို႔”
ေမာသွ်တုန္ခါေသာ အသံေလးျဖင့္ မဝင္းၾကည္က မင္းေအာင္ကို မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာေျပာလိုက္သည္။ မင္းေအာင္က စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာေသးဘဲ မဝင္းၾကည္၏မ်က္ႏွာကိုလဲ ေစ့ေစ့မၾကည့္ေပ။ ႀကီးမားလြန္းကာ ခပ္အာအာျဖစ္ေနေသာ မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးကိုသာ အားရပါးရႀကီး စိုက္ၾကည့္ရင္း တံေတြးကို ဂလုကနဲမ်ိဳခ်လိုက္သည္။မဝင္းၾကည္က ပက္လက္မက်တက်အေနအထားမွ သူမ၏ေစာက္ပတ္ကို လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ မမွီမကမ္းေလး လွမ္းဖုံးရင္း ရဲရဲနီေနေသာ မ်က္ႏွာေလးျဖင့္
“ဘာျဖစ္လို႔ တအားၾကည့္ေနမွန္း မသိဘူး”
“မျမင္မွ မျမင္ဘူးတာ”
ပထမဆုံးအႀကိမ္ မင္းေအာင္ထံမွ ေျခာက္ကပ္အက္ရွ အသံတုံတုံကို ၾကားလိုက္ရသည္။
“ေဟ့ေအး မၾကည့္နဲ႔ကြယ္ မမရွက္တယ္”
တကယ္လဲ မဝင္းၾကည္ ရွက္ေနမိသည္။ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီးမို႔ ေစာက္ပတ္ႀကီးက ထင္ထင္ရွားရွားႀကီးျဖင့္ ဝင္းလက္ေနသည္။ မဝင္းၾကည္သည္ အလြန္အကြၽံအသားျဖဴေသာ မိန္းမမဟုတ္ေသာ္လည္း ထဘီကို လွန္လိုက္ေသာအခါ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ ေဖြးအုႏုဖတ္ေနသည္ကို မင္းေအာင္ သတိထားမိသည္။ မဝင္းၾကည္၏ အတြင္းသားႏုႏုေလးမ်ားက ေဖြးဥေနသေလာက္ မင္းေအာင္၏ လီးတံႀကီးက မဲနက္ေတာက္ေျပာင္၍ ေနသည္။ မဝင္းၾကည္၏ လက္ႏွင့္ဖုံးထားသလို လွမ္းဖိထားေသာေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္မွာ ခပ္႐ြံ႕႐ြံ႕ကေလးျဖစ္ေနသည္။ မဝင္းၾကည္က လက္ႏွင့္ဖုံးသလိုလိုျဖင့္ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းကို ဆြဲၿဖဲျပထားေပးျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ မင္းေအာင္က သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ကုတ္မွႏွိမ္ၿပီး မဝင္းၾကည္၏ ၿပဲအာအာ ရဲရဲနီေနေသာ ေစာက္ပတ္အဝကိုေတ့သြင္းကာ သူ႔ဖင္ႀကီးကို ေရွ႕သို႔အနည္းငယ္ တိုးကပ္လိုက္သည္။
“ႁပြတ္ ဗလြတ္”
“အင့္ အင္း ကြၽတ္ ကြၽတ္”
မဝင္းၾကည္က ေစာက္ပတ္ကို ၿဖဲေပးထားေသာ လက္ကို ႐ုတ္ကနဲဖယ္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕မဲ့ကာ ေကာ့လန္သြားသည္။လီးထိပ္ဖူး အလုံးငုံႀကီးက မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ေခါင္းဝသို႔ ႁပြတ္ကနဲ ကြၽံအဝင္ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားက အတြင္းပိုင္းသို႔ ၿပိဳင္တူလိပ္ဝင္ၿပီး တင္းကနဲ စီးစီးပိုင္ပိုင္ႀကီး အလိုးခံလိုက္ရျခင္းေၾကာင့္ မဝင္းၾကည္မွာေတာ့ အင့္ကနဲ ဆတ္ဆတ္ခါသြားရေလသည္။
“ျဗစ္ ျဗစ္ ႁပြတ္ စြပ္”
“ဟ အ အား ကြၽတ္ ကြၽတ္”
ေျဖးေျဖး ေျဖးေျဖးႏွင့္ လီးတန္ႀကီးအဝင္ကို ငုံ႔ၾကည့္၍ ေျဖးညႇင္းစြာ သြင္းေနရာမွ မင္းေအာင္က မဝင္းၾကည္၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို လွမ္းဆြဲၿပီး အားႏွင့္ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ ေစာက္ေမႊးမဲမဲႏွင့္ လေမႊးနီက်င္က်င္တို႔ ေရာေထြး သြားစဥ္ လီးတန္ႀကီးက တဝက္နီးပါ စိုက္ဆင္းသြားသည္။
“ႁပြတ္ စြတ္”
“အမေလး ဟင့္ အင္း အင့္”
မင္းေအာင္၏လီးလုံးႀကီးက မဝင္းၾကည္ အဝထက္ႀကီးကာ ဝိုင္းစက္ေသာ မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္အဝေလးက မင္းေအာင္၏ လီးတန္ႀကီး ပတ္ပတ္လည္ကို ဆြဲညႇစ္ထားသလို တင္းတင္းႀကီး ၾကပ္ေတာင့္၍ ေနေလသည္။
“ႁပြတ္ စြပ္ စြပ္ ႁပြတ္”
“အမေလး အေမ့ အမေလး ေလး”
ႏွစ္ခ်က္ဆင့္ကာ ဆင့္ကာ ေဆာင့္လိုက္ေသာ မင္းေအာင္၏လီးႀကီးက မဝင္းၾကည္၏ သားအိမ္ေခါင္းလုံးလုံးေလးကို ဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲ ႏွစ္ခ်က္ဆက္တိုက္ ေဆာင့္မိသြားသည္။ မဝင္းၾကည္၏ လက္ႏွစ္ဖက္က ဘာကို ကိုင္ရမွန္းမသိေအာင္ ပ်ာယာခတ္သြားၿပီးမွ မင္းေအာင္၏ ေပါင္ကိုလွမ္းၿပီး လက္သဲမ်ားႏွင့္ ကုတ္ဆြဲထားလိုက္သည္။ ေပါင္သားတင္းတင္းကို မဝင္းၾကည္၏ လက္သဲစူးစူးေလးမ်ားက စစ္ကနဲ နစ္ဝင္သြားသည္ႏွင့္ မင္းေအာင္၏ လီးႀကီးမွာ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေထာင္းကနဲ မာက်စ္သြားသည္။ဘာေၾကာင့္ထိုသို႔ ျဖစ္ရသည္ကို မင္းေအာင္မသိ။ေစာက္ပတ္အတြင္းလီးတန္းႀကီးက ေက်ာက္သားေက်ာက္စိုင္ပမာ မာေၾကာသြားျခင္းကို မဝင္းၾကည္က အရသာရွိစြာ ခံစားသိရွိေနပါသည္။ ေယာက္်ားမ်ားကဲ့သို႔ပင္ မိန္းမအဂၤါစပ္အတြင္း လိင္တန္ႀကီးဝင္ေနစဥ္၌ ေပါင္ေက်ာ လက္ေမာင္းတစ္ေနရာရာကို ကုတ္ခစ္ေပးပါက ဤသို႔ျဖစ္တတ္သည္ကို မဝင္းၾကည္က သိၿပီးျဖစ္ပါသည္။ စီးစီးပိုင္ပိုင္ႀကီး ထိုးသြင္းထားေသာလီးတန္ႀကီး ကအနည္းငယ္လႈပ္ရွားလိုက္တိုင္း မဝင္းၾကည္ေစာက္ေခါင္းတစ္ခုလုံး ထူးကဲေသာအရသာကိုခံစားေနရသည္။
“ႁဗြတ္ ဘြတ္ အင့္ အင့္”
ေလးေလးမွန္မွန္ႀကီး ေဆာင့္ေနေသာမင္းေအာင္လီးႀကီး အဝင္အထြက္တိုင္း မဝင္းၾကည္မ်က္လုံးအစုံေမွးစင္းကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ျပတ္လုနီးပါးကိုက္ရင္း တအင္းအင္းႏွင့္ ညီးေနသည္။ မင္းေအာင္ကလီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္ၾကားမွ စိမ့္ထြက္လာေသာအျမဳပ္ျဖဴျဖဴေလးမ်ားကို ငုံ႔ၾကည့္ရင္းမဝင္းၾကည္၏ အဝတ္မဲ့ေသာဖင္ၾကားသို႔ လက္တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ အသာအယာပြတ္သပ္လိုက္ စအိုဝေလးကို လွည့္ေမႊေပးလိုက္ ဖင့္ေဆာ့ကစား ေပးလိုက္လုပ္ေပးလိုက္ရာ မဝင္းၾကည္ ထြန္႔ထြန္႔လူးသြားသည္။ ေစာက္ပတ္ကိုအလိုးခံေနရစဥ္ ထိုသို႔စအိုဝကိုကလိေပးျခင္းခံရပါက မိန္းမမ်ားထြန္႔ထြန္႔လူးတတ္သည္ကို မင္းေအာင္သိရွိမွတ္သားထားလိုက္သည္။
“ႁပြတ္ ဘြတ္ ႁပြတ္ ဘြပ္ ႁပြတ္ဘြတ္”
ၤိ”အင့္… အင့္… အင့္…”
တအင့္အင့္ ျဖစ္သြားရာမွ မဝင္းၾကည္တစ္ေယာက္ အေတာ္ပင္ ေကာ့တက္သြားခ်ိန္မွာပင္ မင္းေအာင္က သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္း၍ထည့္လိုက္သည္။ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ ေက်နပ္သလိုခံစား လိုက္ရသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ စိမ္ထားဆဲျဖစ္ေသာ သူ႔လီးကို တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဆြဲႏႈတ္လိုက္ေဆာင့္လိုက္ ေဆာ့ကစားလိုက္လုပ္ေနသည္။
ၤိ”ဟဲ့ နင့္လီးက မေပ်ာ့ေသးဘူးလားဟယ္”
“ဟင့္အင္း မာတုန္းဘဲ မမ”
“ကဲပါ ခဏခြၽတ္ပါအုံး”
မဝင္းၾကည္က မင္းေအာင္၏ရင္အုပ္က်ယ္ႀကီးကို အသာအယာတြန္းလိုက္မွ မင္းေအာင္က သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ေျဖးညႇင္းစြာဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ဗလြတ္ခနဲထြက္လာေသာ လီးတန္ႀကီး၏ ထိပ္ဒစ္တဝိုက္၌ မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္အေရမ်ား တြဲခိုလ်က္ပါလာေလသည္။
“ရွည္လိုက္တာႀကီးကလဲ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့”
မဝင္းၾကည္က မင္းေအာင္၏လီးႀကီးကို လက္ဖ်ားေလးျဖင့္ မဝံ့မရဲေလးပုတ္ခတ္ရင္း တိုးတိုးေလးေျပာကာ ကုတင္ေပၚမွေျခႏွစ္ဖက္ခ်ရင္း ထမိန္ကိုျပန္ဝတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္အခန္းအျပင္သို႔ထြက္သြားေလသည္။မင္းေအာင္ကေပက်ံေနေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို အဝတ္ေဟာင္းတစ္ခုျဖင့္ စင္ၾကယ္စြာသုတ္လိုက္သည္။ ထိုအခိုက္မဝင္းၾကည္က ေရဆြတ္ထားေသာ အဝတ္တစ္ခုကိုယူကာ အခန္းထဲသို႔ ျပန္၍ဝင္လာသည္၊
ၤိ”ဟင္ မမက ေတာ္ၿပီလား”
ၤိ”စကားသိပ္မ်ားတာဘဲကြယ္ လာ ဒီဖက္လွည့္ ပုဆိုးလွန္”
မဝင္းၾကည္က မင္းေအာင္ကို ကုတင္ေပၚထိုင္ခိုင္းၿပီး ေျခတြဲေလာင္းခ်ကာ ပုဆိုးကိုလွန္ေစၿပီး တြဲေလာင္းႀကီးျဖစ္ေနဆဲျဖစ္ေသာ လီးတန္ႀကီးကိုေရဆြတ္၍ တစ္ထည္လုံးစို႐ႊဲေနေသာအဝတ္ျဖင့္ အုပ္ကာသုတ္ေပးသည္။
ဒူးေထာင္ကာ တယုတယလီးကို ေရစိုအဝတ္ျဖင့္သုတ္ေပးေနသည့္ မဝင္းၾကည္၏ ပါးအို႔ေလးကို မင္းေအာင္ကကုန္း၍နမ္းရင္း “မမကို ခ်စ္လိုက္တာဗ်ာ” ဟုကတုံကရီႀကီးေျပာသည္။ မဝင္းၾကည္က လေမႊးမ်ားၾကားသို႔ ထိုးဖြကာသုတ္ေပးေနရင္း သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကို မသိမသာမဲ့ပစ္လိုက္သည္၊
ၤိ”ေယာက္်ားေတြက ဒီလိုဘဲ လိုးရတုန္း ဒီစကားေျပာၾကတာပါ။ ဟင္း ဟင္း”
“က်ေနာ္ တကယ္ခ်စ္တာ ဗ်”လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲေျပာလိုက္ေသာ မင္းေအာင္၏စကားေၾကာင့္ မဝင္းၾကည္၏ ႏွလုံးအိမ္သို႔ စိမ့္ကနဲေအး၍သြားရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မင္းေအာင္၏ ဧရာမလီးႀကီးကို တယုတယပင္ သူမ၏လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ကိုင္ရင္း
ၤိ”မမကလဲ ေမာင္ေလးကို သိပ္ခ်စ္သြားပါၿပီကြယ္” ဟု မပြင့္တပြင့္ မဝံ့မရဲေလး ေျပာလိုက္မိရွာေလသည္၊
ၤၤိ”မမ က်ေနာ့္ကိုတကယ္ခ်စ္တာလားဟင္”
ၤိ”တကယ္ပါဆိုကြယ္”
မဝင္းၾကည္၏ မ်က္ႏွာေလးက ရွက္ေသြးရဲရဲေလးမ်ားျဖင့္ ရွိရင္းစြဲအသက္ထက္(၁၀)ႏွစ္ခန္႔ ပ်ိဳမ်စ္ႏုနယ္ေနသည္။ မင္းေအာင္က လက္ႏွစ္ဖက္ကိုအေနာက္သို႔ေထာက္ထားၿပီး လီးႀကီးကိုမတ္သထက္မတ္ေအာင္ ေကာ့ပးလိုက္သည္။
“မမ က်ေနာ့ကိုတကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ လီးစုပ္ေပးပါလား”
မဝင္းၾကည္မ်က္ႏွာေလး ကြက္ခနဲပ်က္သြားသည္။ မင္းေအာင္သည္ သူမကို အေပါစားသေဘာထားေလၿပီလားဟုလည္း စိတ္ထဲ၌ၿငိဳးငယ္သြားမိသည္။ သို႔ေသာ္ မင္းေအာင္ မ်က္ႏွာကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ မင္းေအာင္၏မ်က္လုံးမ်ားက အခ်စ္၏အရိပ္အေရာင္ေတြ ထင္ဟပ္ကာေတာက္ပေနျခင္းမွအပအ အျခားအထင္ေသးသည့္အရိပ္အေရာင္မ်ိဳး လုံးဝမေတြ႕မျမင္ရပါေခ်။
ၤိ”တစ္ခါမွ မစုပ္ဖူးဘူးဟဲ့ ေကာင္စုတ္ေလးရဲ႕”
ၤိ”က်ေနာ္လဲ တစ္ခါမွမယက္ဖူးပါဘူး က်ေနာ့ကိုမမ စုပ္ေပးၿပီးရင္ မမေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို က်ေနာ္ယက္ေပးမယ္ေလ ေနာ္ မမ”
ၤိ”ဟယ္ မလုပ္ပါနဲ႔ဟယ္ ငရဲေတြႀကီးကုန္ပါမယ္”မဝင္းၾကည္က မင္းေအာင္၏ စာက္ဖုတ္ ယက္ေပးမယ္ဆိုေသာ စကားၾကား႐ုံျဖင့္ပင္ ၾကက္သီးတဖ်န္းဖ်န္း ထသြားေအာင္ပင္ ေက်ာထဲစိမ့္သြားမိသည္။
ၤိ”လုပ္ပါဆိုမမကလဲ”
ေျပာေျပာဆိုဆို မင္းေအာင္က ရွစ္လက္မခန္႔ရွည္လ်ားေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို မဝင္းၾကည္၏ ပါးစပ္ဝသို႔ေကာ့ၿပီး ေတ့ေပးလိုက္ေလသည္။ မဝင္းၾကည္က အေနာက္သို႔တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားၿပီးမွ သူမပါးစပ္အနားသို႔ ကပ္လာေသာ မင္းေအာင္၏ လီးတန္ႀကီးကို စူးစူးရဲရဲေလးၾကည့္ကာ ရွက္ၿပဳံးေလးၿပဳံးလိုက္သည္။
ၤိ”တစ္ခါထဲ သိပ္အႏိုင္က်င့္တဲ့ ေကာင္ေလး” ဟု မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ ေျပာလိုက္ၿပီးမွ လီးတန္ႀကီးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကိုင္လ်က္ နီရဲေသာဒစ္ႀကီးၿပဲလန္သြားေအာင္ပင္ ခပ္ဖိဖိေလး ၿဖဲခ်လိုက္ေလသည္။မဝင္းၾကည္က သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားသို႔ လီးထိပ္ႀကီးကိုငုံခဲလိုက္ၿပီး ဒစ္ႀကီးတစ္ခုလုံးငုံထားကာ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ေဝ့ကာဝိုက္ကာပြတ္သပ္လိုက္သည္။
ၤိ”အ အိအီး အင္း အလားလားလား ရွီး”
မင္းေအာင္ ဖင္သားႀကီးမ်ား တင္းတက္သြားသည္။ လီးတန္အရင္းမွ အေမႊးမ်ားေဇာင္းထကာ ေထာင္လာၾကသည္။ တြန္႔လြန္မဲ့ရႈံ႕သြားေသာ မင္းေအာင္၏မ်က္ႏွာကို မ်က္လုံးေလးလွန္ၾကည့္ၿပီးမွ လီးတန္တစ္ဝက္ခန္႔ အထိပါးစပ္ထဲသို႔သြင္းယူလိုက္ၿပီး လွ်ာႏွင့္လိပ္ကာစုပ္ထားလ်က္ လီးတန္ႀကီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ရာ လီးထိပ္ပိုင္းႀကီးက မဝင္းၾကည္၏ပါးစပ္ထဲ၌ က်န္ခဲ့ကာ အစုပ္ခံရျခင္းႏွင့္ ႏႈတ္ခံအစုံက တင္းတင္းႀကီး ရစ္ပတ္ထားမႈေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္သုတ္ရည္မ်ားပန္းထြက္ေတာ့မေလာက္ ခံစားလိုက္ရေလသည္။
