ပန္းႏွင့္လိပ္ျပာ

“ဟူးးးး.. ေမာလိုက္တာ.. လမ္းေတြ ပိတ္လိုက္ပုံမ်ား.. ကားေမာင္းရတာ ႏွဖူးကေခြၽး ဒက္ရ္ွဘုတ္ေပၚ ေငါက္ေတာက္ ပန္းတယ္ အဟုတ္..”
“အြန္း.. ေက်းဇူးရွင္.. ေရာက္လာတာနဲ႔ ၾကားရၿပီ.. ေန႔စဥ္ဆိုေနက် ေတး.. ေရခဲဘီဒိုထဲမွာ လီမြန္တီး အသင့္ေဖ်ာ္ထားတယ္ သခင္မ.. သြားေသာက္ေတာ္မူ..”
“နာ့ အသည္းေက်ာ္ေလး.. အာ့ေလးေတြ ခ်စ္ေနရတာ.. ခိခိ..”
“သြားစမ္းပါဟယ္.. ဒီမွာ အလုပ္မၿပီးရတဲ့အထဲ..”
^^^^^^^^^^

“အြမ္းးး… ေကာင္းထာ.. ရင္ထဲ ေအး သြားတာပဲ..”
“ေအးသြားရင္.. လာ.. အခ်ိန္ျဖဳန္းမေနနဲ႔ မမ..”
“ခဏေလး အသက္ရႈပါရေစဦး ဝင့္ ရယ္.. နင့္မလည္း.. ဒီေလာက္ အလုပ္ေဇာကပ္ေန.. ေသရင္ေတာင္ ကြၽတ္ပါ့မလား..”
“က်န္း က်န္း.. ဒါ အလုပ္ရွင္က အလုပ္သမားကို ေျပာရမယ့္ စကားလား.. ေဒၚေ႐ႊ႐ုပ္သြင္.. ရွင့္ဖက္ရွင္ဆိုင္ႀကီး တိုးတက္ဦးမယ္.. အံ့ေရာ..”
“ေအာင္မာ.. နင္လား ငါ့ အလုပ္သမား.. ဟြန္းးး..”
“သူငယ္ခ်င္းက သူငယ္ခ်င္း.. လုပ္ငန္းက လုပ္ငန္းေပါ့ သြင္ရယ္.. နင္ အဲ့လို အလုပ္ကို ေအးတိေအးစက္ လုပ္လြန္းလို႔ နင့္ အေဖ နဲ႔ မတည့္တာ..”
“ခိခိ.. လာ အာ့ဆို ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္း အရင္ လုပ္ရေအာင္..”
“ၾကည့္ပါလား.. ေျပာေလ ကဲေလ.. မိသြင္ ေနာ္.. ယားတယ္ လို႔..”
“အင္းေလ.. ငါ လည္း ယားေနလို႔ အယားေဖ်ာက္ခ်င္လို႔ ဟာပဲ ဟာကို..”
“အို႔.. အိုးးး.. တကယ္ ဇြတ္ ဟယ္..”
“ဇြတ္ မလုပ္ေစခ်င္ ခြၽတ္ေပး..”

“အယ္.. ၾကည့္..”
“ေနာ္လို႔.. လာပါ ဝင့္ရာ.. ခဏပဲ.. နင္ အိုက္တင္ခံေနမွ အခ်ိန္ ပိုကုန္တာ.. ၁၀ မိနစ္.. ၁၀မိနစ္ပဲ.. ငါ့မွာ ကစားစရာ အသစ္ ပါလာလို႔.. စမ္းရေအာင္ေလ ေနာ္..”
^^^^^^^^^^
“လာ.. ငါ ခြၽတ္ေပးမယ္.. လွည့္ ဟိုဘက္..”
“တကယ္ ဇြတ္ပဲ.. နင့္ ရမယ့္ ေယာက်ၤားေတာ့ ငါ ရင္ေလးေသးတယ္ အဟုတ္..”
“ေအာင္မာ.. ေကာင္မ.. သူ လင္လိုခ်င္ေနတိုင္း သူမ်ားကို လာေျပာေနတယ္.. မိဝင့္ေနာ္.. ငါ လုပ္ထလိုက္ရ ေျမာ့ သြားမယ္.. ဟြန္း..”
“ေၾကာက္ပါတယ္ ေတာ္.. အိုးး.. ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ သြင္ရယ္.. ငါ နာတယ္ ဟဲ့.. ရွီးး…”
“အင္းပါ.. ခိခိ.. သိလား ဝင့္.. ငါ ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ ညႇစ္ေနလို႔ ထင္တယ္.. နင့္ ႏို႔ႀကီးေတြ ႀကီးလား သလားလို႔.. ဟိဟိ..”
“မိသြင္ေနာ္.. ေျပာျပန္ၿပီ.. တစ္တစ္ခြခြ..”
“မယ္.. ငါ အာ့လိုေျပာရင္ နင္ ပို ဖီးလ္တယ္မွတ္လား.. မွန္းးး.. စမ္း ၾကည့္ရေအာင္.. စိုေနၿပီလားလို႔..”
“ၾကည့္ပါလား..”
“လာ ထိုင္ဟာ ဝင့္.. ငါ့ကို မွီထား..”
^^^^^^^^^^

ေ႐ႊ႐ုပ္သြင္ နံရံေထာင့္ေလးတြင္ ထိုင္လိုက္သည္။ ဒူးႏွစ္ဘက္ ေထာင္ထားၿပီး ေပါင္းကားထား၏။ သြင့္ရင္ခြင္ထဲ ဝင့္ထည္ဝါ လာထိုင္သည္။ ႏူးညံ့ သြယ္လ်ေသာ သြင့္ လက္ကေလးေတြက ဝင့္ ႏို႔အုံ ထြားထြားကို ခပ္ဖြဖြ ပြတ္သပ္ေန၏။ က်န္လက္တစ္ဘက္က ေပါင္တြင္းသားမ်ားကို လက္သည္း ထိပ္ေလးႏွင့္ မ်ဥ္းေၾကာင္း ဆြဲသလို ဖြဖြ ျခစ္ေနသည္။ ဝင့္ ႏႈတ္ဖ်ားမွ ညည္းသံ သဲ့သဲ့ေလး ထြက္လာ၏။ သြင့္ ကို ေမာ့ၾကည့္သည့္ သူမ မ်က္ဝန္းတိုး ေမွးစင္း ၿငိမ္သက္လာသည္။ ႏႈတ္ခမ္းေလး ခပ္ဟဟ ပြင့္လာ၏။ ဝင့္ထည္ဝါ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးက ခ်စ္ဘို႔ေကာင္းသည္။ လိေမာ္သီးစိတ္ပုံ ဂ်ယ္လီ ကန္ဒီေလး ႏွစ္ခုကို မ်က္ႏွာခ်င္း ေမွာက္ဆိုင္ ထားသလို ထူျပည့္ျပည့္ႏွင့္ ဝိုင္းဝိုင္းေလး။ ဝင့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို သြင္ ငုံ႔နမ္းလိုက္သည္။ သဘာဝ ရနံ႔ေလး သင္းေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္း ႏွစ္လႊာကို တလွည့္စီ စုပ္ သည္။ ေပါင္တံမ်ားကို ေဆာ့ကစားေနသည့္လက္က ဆီးခုံမို႔မို႔ေလး ေပၚ ေရာက္လာၿပီ။ ဝင့္ စိတ္ေတြ ထ ႂကြ လာသည္။ သြင့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို တုန႔္ျပန္ စုပ္နမ္း၏။ ၿဖဲဟထားသည့္ ေပါင္တံမ်ားၾကား ရတနာေ႐ႊက်ဳတ္ေလး အတြင္းမွ ေသြးတထိတ္ထိတ္ တိုးလာေတာ့သည္။

“အင္းးး.. ဟင္းး..”
“ေကာင္းလား..”
“အြမ္းး.. နင္လည္း ခြၽတ္ သြင္ ရယ္.. ငါ နင့္ကို ႏို႔ စို႔ေပးမယ္..”
“အင္းးး.. ငါ နင့္ကို ျပစရာ ရွိတယ္ သိလား ဝင့္..”
“ဘာ လဲ..”
“နင္နဲ႔ငါေလ.. အၿမဲတမ္း.. အျပန္လွန္ ႏို႔စို႔ေပးလိုက္.. လွ်က္လိုက္ ပြတ္လိုက္နဲ႔.. ၾကာေတာ့ ႐ိုးလာၿပီ..”
စိုစိစိ ျဖစ္ေနသည့္ ဝင့္ ပိပိေလးအတြင္း လက္ခလယ္ ထိပ္ေလး ထိုးသြင္းရင္း သြင္ ေျပာလိုက္သည္။ ဝင့္ ခ်က္ခ်င္း ျပန္မေျဖ။ လက္ခလယ္ တစ္ဆစ္စာေလာက္ အထဲကို သြင္းၿပီး ေမႊ႕လိုက္၏။ မာတင္းတင္း ျဖစ္ေနသည့္ ႏို႔သီးေခါင္း ညိဳညိဳေလး ပတ္လည္ကို လက္သည္းႏွင့္ ၀လုံးေရးလိုက္သည္။ တုန္ရီလႈိက္ေမာေနသည့္ ဝင့္ အသံ တိုးတိုးေလးက အနိမ့္အျမင့္ တမ္ပို မညီေတာ့ခ်င္။
“ရွီးးး.. အ.. အင္း.. အဲ့ေတာ့ ဘာ.. ဘာ ျဖစ္လဲ..”
“ငါတို႔ လိုးရေအာင္ ဝင့္ရယ္.. ဟင္..”
“အိုးးး..”
“ဟင္လို႔ ဝင့္.. နင္ အလိုးခံဖူးခ်င္တယ္ မဟုတ္လား.. ငါလည္း ခု လုပ္ခ်င္ေနၿပီ.. လိုးၾကမယ္ဟာ.. ေနာ္..”
“ႀကံ.. ႀကံႀကံ ဖန္ဖန္ သြင္ ရယ္..”
“တကယ္ေျပာတာ.. ငါ့မွာ လီးအတု တစ္ခု ပါလာတယ္.. ႏွစ္ဘက္သုံးလို႔ ရတဲ့ ပုံစံ.. ျပ မယ္.. ထ..”
“ဟူးးးး…”

^^^^^^^^^^
“ဒီမွာ အင့္ ကိုင္ထား.. ခိခိ..”
“ဟဲ့ဟဲ့.. ပလုတ္တုတ္.. အမေလး.. မိသြင္.. နင္ ဒါႀကီး ဘယ္က ရလာတာတုန္း.. အူယားစရာဟယ္..”
“ဘယ္က ရရေပါ့.. ဟိ.. အိုက္တယ္ ကြာ.. ရာသီဥတုက..”
ေရာ္ဘာ လိင္တံ တုတ္တုတ္ႀကီးကို ဝင့္လက္ထဲ ပစ္ထည့္ေပးၿပီး ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္မ်ားကို ခပ္သြက္သြက္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။ ဝင့္ထည္ဝါ တစ္ေယာက္ ေပါင္ေပၚ ဘုတ္ကနဲ ျပဳတ္က်လာသည့္ ထိပ္ႏွစ္ဘက္ ပုံစံ ရာဘာဒုတ္ႀကီးကို လက္ညႇိဳးေလးႏွင့္ တို႔ ၾကည့္သည္။ ေျခတုန္လက္တုန္ႏွင့္ ၾကက္သီး ျဖန္းျဖန္း ထ ေနပုံက တီေကာင္ အေထြးလိုက္ကို လက္ထဲ ထည့္ကိုင္ေနရသလိုပင္။ ဘာမွ မလုပ္ရေသးပဲႏွင့္ လူက ဆတ္ကနဲ တြန႔္ သြားသည္။ ဝင့္ ျဖစ္ေနပုံကို ၾကည့္ၿပီး သြင္က တခြီးခြီး က်ိတ္ရယ္၏။ သူမတို႔ ႏွစ္ဦးက မူႀကိဳေက်ာင္းသူ ဘဝမွ ယခုလို လုပ္ငန္းရွင္ ေပါက္စေလးမ်ား ျဖစ္လာသည့္ အ႐ြယ္ထိ မခြဲအတူ ရွိခဲ့ၾကသည့္ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ဦး။ မိန္းကေလး သီးသန႔္ေက်ာင္းမွ အထက္တန္း ေအာင္ျမင္ၿပီး ၿမိဳ႕ျပႏွင့္ ေဝးလံ သီေခါင္လွေသာ တကၠသိုလ္ကို အေဝးသင္ စနစ္ျဖင့္ ေဝးေဝးကပဲ သင္ခဲ့ၾကသည္။ ဖက္ရွင္ ဒီဇိုင္းပညာကို တူတူ ဆည္းပူးၿပီး နံမည္ႀကီး ေမာ္ဒယ္ ေအဂ်င္စီ တစ္ခုတြင္ ေမာ္ဒယ္ သင္တန္း တက္လိုက္ၾကသည္။ တကယ္တမ္း ေမာ္ဒယ္ လုပ္ဘို႔ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံး ဝါသနာမပါ။
ေမာ္ဒယ္ သင္တန္း ၿပီးဆုံးခ်ိန္ တစ္ဘက္က ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္းႏွင့္ ပက္သက္၍လည္း အေတာ္ေလး ပိုင္ႏိုင္ ကြၽမ္းက်င္ေနၾကၿပီ။ သည္ေတာ့ ေမာ္ဒယ္ေပါက္စ အေတာ္မ်ားမ်ား သူမတို႔ ႏွစ္ဦးႏွင့္ ရင္းႏွီးၿပီးသား။ ယခုေတာ့ နံမည္ႀကီး ေမာ္ဒယ္ ႏွင့္ သ႐ုပ္ေဆာင္ မင္းသမီး အမ်ားစု၏ လက္စြဲေတာ္ ဖက္ရွင္ ဒီဇိုင္းပညာရွင္မ်ားအျဖစ္ အ႐ြယ္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ပင္ ေအာင္ျမင္ေနၾကေသာ မိန္းကေလးႏွစ္ဦး။ အရည္ခ်င္း ထက္ျမက္ၾကသူမ်ားမို႔ မိဘကလည္း စိတ္ခ်သည္။ ေတာ္႐ုံ ေမာ္ဒယ္မင္းသမီးမ်ား မယွဥ္ႏိုင္ေလာက္သည့္ ပင္ကိုယ္ အလွမ်ားေၾကာင့္ အထက္တန္းလႊာ ပုရိသမ်ားကလည္း ဝိုင္းဝိုင္းလည္။ သို႔ေသာ္ ခက္သည္က သူမတို႔ႏွစ္ဦး၏ ထူးဆန္းသည့္ အာသီသ။ စိတ္တူကိုယ္တူ ရွိၾကသည့္ ေနရာတြင္ ဘယ္ေယာက်ၤားကိုမွ် စိတ္မဝင္စားၾကျခင္းက ထိပ္ဆုံးက ပါေန၏။ ႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးဦးက ေယာက်ၤားစိတ္ ဝင္ေနျခင္းမ်ိဳးလည္း မဟုတ္။

စိတ္႐ိုင္းဝင္ေနသည့္ က်ားပ်ိဳမေလး ေ႐ႊ႐ုပ္သြင္၊ ခြၽတ္ခ်လိုက္သည့္ အဝတ္အစားမ်ားကို ေနာက္ဘက္သို ကန္ထုတ္လိုက္သည္။ နံရံ ေထာင့္တြင္ ကုပ္ကုပ္ေလး ထိုင္ေနသည့္ ဝင္ထည္ဝါ ေရွ႕ ျမန္ျမန္ပဲ ထိုင္ခ်လိုက္၏။ ဝင့္ ကိုယ္လုံးေလးကို ေရွ႕နည္းနည္း ဆြဲ ေ႐ႊ႕ေစလိုက္သည္။ ဝင့္ အလိုက္သင့္ ပါလာ၏။ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္လိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ဘက္ ခြ ထိုင္လိုက္သည္။ မရဲတရဲႏွင့္ တုန္ေနသည့္ သူမ လက္ကေလးကို ဆတ္ကနဲ ဆြဲယူၿပီး ရာဘာလီးတုႀကီးကို ထိထိေရာက္ ေကာက္ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့၏။
“ကိုင္စမ္းပါဟယ္.. ရဲရဲတင္းတင္း.. ဒီလို ဒီလို.. အင့္..”
“ဟီး.. အူေတြ ယားလြန္းလို႔ သြင္ရယ္.. နင္ တကယ္ပဲ.. ႀကံႀကံ ဖန္ဖန္..”
“အြန႔္.. လွ်ာနဲ႔ တို႔ၾကည့္..”
“အိုးး…”
“စုပ္ၾကည့္စမ္း ဝင့္.. ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စုပ္.. အင္း.. ဟုတ္တယ္.. အဲ့လို..”
“ရွီးးးး… အြမ္း…”
“ေကာင္းလား.. ဟင္ ဝင့္.. ေကာင္းတယ္ မွတ္လား..”
“အြမ္းး.. အင္း..”
လိင္တံ အတုႀကီးကို ငုံထားရင္း ဝင့္လက္ကေလးေတြ ေအးစက္ တုန္ရီေန၏။ မ်က္ႏွာေလးလည္း ပန္းေသြးေရာင္ နီျမန္းေနသည္။ သြင္က ဝင့္ ပါးစပ္ထဲမွ လိင္တံႀကီးကို ခပ္ျဖည္းျဖည္း လွည့္ေပးသည္။ လက္တစ္ဘက္မွလည္း ႏို႔အုံထြားထြားကို ခပ္ဖြဖြ ပြတ္ေပးေန၏။ ဝင့္ ႏွဖူးတြင္ ေခြၽးေလးမ်ား စို႔လာသည္။ သြင္လည္း ပိပိလႈိဏ္ေခါင္း အတြင္းမွ ေရေငြ႕ ပ်ံလာၿပီ။ ဝင့္ လက္တစ္ဘက္ကို ဆြဲယူၿပီး မိမိ ပန္းကေလးတြင္ ေနရာ ခ်ေပးလိုက္သည္။ ဝင့္က အလိုက္တသိပင္ စိုအိ ေနသည့္ သြင့္ တြင္းဝေလးကို ခပ္႐ြ႐ြ ႏႈိက္ကစားေပး၏။ သြင္လည္း ဝင့္ ဆီးခုံ မို႔မို႔ေပၚ လက္ဖေနာင့္ျဖင့္ အုပ္ကိုက္လိုက္သည္။ ရွည္သြယ္သည့္ လက္ခလယ္ေခ်ာင္းေလးကို အသာ ေကြးလိုက္၏။ အက္ကြဲေၾကာင္းေလး တေလွ်ာက္ လက္သည္းထိပ္ႏွင့္ ဆုန္ဆန္ ကလိေပးသည္။ လိင္တံႀကီး၏ တစ္ဘက္ထိပ္ကို ငုံလိုက္၏။ ႏွစ္ဦးသား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခြ ထိုင္ၿပီး ရာဘာ လီးတုႀကီးကို တစ္ဘက္စီမွ အသာအယာ စုပ္ၾကသည္။ တစ္ေယာက္ ပိပိကို တစ္ေယာက္ ခပ္ဖြဖြ ႏိုက္ကစားၾကသည္။ ရင္စိုင္ႏွစ္ခုမွ သီးလုံး မာေထာင္ေထာင္ေလးမ်ား အခ်င္းခ်င္း မထိတထိ ပြတ္မိၾကသည္။ လႈပ္ရွားမႈ အားလုံးက ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးမွ တကယ့္ကို ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး။ ေသြးသားအတြင္းမွာေတာ့ ေရဆူမွတ္ထက္ မ်ားစြာ ေက်ာ္လြန္လာၿပီထင့္။ ရႈထုတ္လိုက္ၾကေသာ ပင့္သက္ ေႏြးေႏြးမ်ားက ႏွစ္ဦးသား၏ မ်က္ႏွာေပၚ ေလနီၾကမ္းလို အျပန္လွန္ ျဖတ္တိုက္ကုန္သည္။

“လုပ္ရေအာင္ သြင္ရယ္.. ငါ မရေတာ့ဘူး..”
စုပ္လက္စ လိင္တံတုႀကီးကို ခြၽတ္ၿပီး ဝင့္ ေျပာလိုက္သည္။ အသံလႈိင္း၏ တုန္ခါမႈႏွင့္ နီရဲေနသည့္ မ်က္ႏွာေလးက ဝင့္ ရင္တြင္းမွ မြတ္သိပ္မႈကို သက္ေသ ျပေန၏။ သူမတို႔ ႏွစ္ဦးတြင္ ဝင့္က အနည္းငယ္ အေနေအးသလို လိင္ကိစၥ အပါအဝင္ ဘာေလးမဆို ခံစားလြယ္သည္။ ေ႐ႊ႐ုပ္သြင္ကေတာ့ အေၾကာ အေတာ္ေလး တင္း၏။ သည္ေလာက္မွ်ေလးႏွင့္ သူမ အာသီသ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မျဖစ္။ ခုလည္း မိမိက ဖီးလ္ယူလို႔ ေကာင္းေနတုန္း ဝင့္က ေတာင္းဆိုၿပီ။ မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမကို ၾကည့္ၿပီး အနည္းငယ္ အႏိုင္က်င့္ခ်င္သြား၏။ တံေတြး တစ္ခ်က္ ၿမိဳခ်ၿပီး လႈိက္တက္လုလု ျဖစ္ေနသည့္ မိမိ ေသြးသား ဒီေရကို ရေအာင္ ထိန္းသည္။

“ဘာ မရ ေတာ့တာတုန္း..”
“သြင္ ေနာ္.. ဟင့္..”
“အယ္ ကဲ.. ရွင္းေအာင္ ေျပာေလ.. ဟီဟိ..”
“လုပ္ ေတာ့ လို႔ ဆိုေန..”
“အြမ္း.. ဘာ လုပ္ ရမွာတုန္း လို႔..”
“ငါ့ကို ၿပီးေအာင္ လုပ္ေပးေတာ့ ဆို.. ဟင့္ ေကာင္မစုတ္.. ညႇင္းစဲ ေနတယ္..”
“ညႇင္းစဲပါဘူး.. နင္မွ ရွင္းေအာင္ မေျပာတာ..”
“ၾကည့္ပါလား.. အသြင္ေနာ္.. လုပ္ပါဟယ္.. ငါ တအား..”
“အင္းးး.. ေျပာေလ ဟယ္.. တအား ဘာ ျဖစ္ လဲ..”
သူမ်ားကို ညႇင္းစဲရင္း မိမိပါ တုန္ရီလႈိက္ေမာလာ သည္။ ဝင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တစ္ခ်က္ စုပ္ နမ္းလိုက္၏။ ရင္ေလးေကာ့ ၿပီး သီးလုံး ႏွစ္ခုကို မထိတထိ ျဖစ္ေအာင္ ပြတ္သည္။ ပိပိေလးကို ေဆာ့ေပးေနသည့္ လက္ကို ဖယ္လိုက္၏။ ပါးခ်င္း ဖြဖြ ႐ြ႐ြ ပြတ္ရင္း ေလသံ သဲ့သဲ့ ေလးျဖင့္ နားနား ကပ္ ေျပာလိုက္သည္။
“ေျပာ ေလ.. ဝင့္.. နင္ တအား.. ဘာ ျဖစ္ေနလဲ လို႔..”
“ငါ.. ငါ ေစာက္ဖုတ္ေတြ တအား ယား လာၿပီ သြင္ ရယ္.. ငါ့ကို လုပ္ေပးပါေတာ့.. မညႇင္း နဲ႔ေတာ့ဟာ.. ေနာ္..”
“ဘယ္လို ဘယ္လို.. ငါ.. ဘာလုပ္ေပးရ..”

“ငါ့ကို လိုးေပးပါေတာ့ သြင္ရယ္.. နင္ ယူလာတဲ့ ဟာႀကီးနဲ႔ေလ.. ငါ့ကို လိုးပါေတာ့.. ဟင္းး..”
“ငါ ယူ လာ တဲ့..”
“အင္းးး.. နင္ ယူလာတဲ့ လီးႀကီးေလ.. နင့္ လီးႀကီးနဲ႔.. လုပ္ပါ.. ငါ့ကို လိုးပါေတာ့..”
၀င့္ကိုယ္လုံးေလးကို ၾကမ္းေပၚ ပက္လက္ လွဲခ်လိုက္သည္။ ႏွစ္ဦးသား၏ တံေတြးတို႔ျဖင့္ စို႐ႊဲေနသည့္ ရာဘာ ဒုတ္ႀကီးက ေျပာင္လက္ေန၏။ ဝင့္ မ်က္လုံးေလးမ်ားက ထို အတံႀကီးကို အာသာငမ္းငမ္း ၾကည့္ေနသည္။ ရင္အစုံက ဖားဖိုလို နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္ ျဖစ္ေန၏။ အတံႀကီးကို ကိုင္ထားသည့္ သြင့္ လက္ေတြလည္း နည္းနည္းေတာ့ တုန္ေနသည္။ ကားလက္စ ဝင့္ ေပါင္ႏွစ္ဘက္အၾကားတြင္ အပီအျပင္ ေနရာယူလိုက္သည္။ ပိပိေလး၏ အျပင္ႏႈတ္ခမ္း ထူထူ ႏွစ္ဘက္ကို အသာ ၿဖဲ ဟလိုက္၏။ ဝင့္တစ္ေယာက္ မည္မွ် ဆာေလာင္ေနသည္မသိ။ တင္ကေလးပင့္ကာ အသာ ေကာ့ေပးသည္။ ပန္းဆီေရာင္ ပိပိ အတြင္းသားေလးမ်ားက ဝင့္ အသက္ရႈသံ ျပင္းျပင္းႏွင့္ စီးခ်က္ ညီစြာ ရႈံ႕ခ်ည္ ပြခ်ည္ ျဖစ္ေနသည္။ အဆာကို အနံ႔ခံေနသည့္ သတၱဝါေလး တစ္ေကာင္လို သနားစရာ။
အဝေလးကို ၿဖဲဟၿပီး ဒုတ္တံႀကီးကို အသာ ထိုးထည့္လိုက္သည္။ ဝင့္ ထံမွ အို႔ ကနဲ ညည္းသံ သဲ့သဲ့ေလး ထြက္လာ၏။ မ်က္ႏွာေလးက ရႈံ႕မဲ့မဲ့ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ပိပိေလးကိုေတာ့ အားရွိသေလာက္ ေကာ့တင္ ေပးထားဟန္ တူသည္။ လိင္တံ တုတ္တုတ္ႀကီးက မဝင္ခ်င့္ဝင္ခ်င္ျဖစ္ေနသေယာင္။ သြင့္ စိတ္ေတြလည္း လက္ႏွင့္ ထပ္တူ တုန္လာသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွည့္ၿပီး အသာ ဖိသြင္းေပးလိုက္၏။ ဝင့္ထည္ဝါ၏ ပိပိ အသစ္စက္စက္ေလးခမ်ာ အစာကို မခ်ိမဆန႔္ ၿမိဳခ်ေနသည့္ ေႁမြေပါက္ေလးတစ္ေကာင္လို ျဖစ္ေနသည္။ တအိအိ ညည္းသံ အနည္းငယ္ က်ယ္လာေသာ္လည္း နာက်င္ျခင္းေတာ့ ဟုတ္ဟန္ မတူ။ မ်က္ႏွာေလး ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ရႈံ႕မဲ့ ညည္းညဴလ်က္ကပင္ အသာ ေခါင္းညိမ့္ျပ၏။ ရတယ္ ဆက္လုပ္ ဆိုသည့္သေဘာ။ သည္လိုႏွင့္ပဲ လွည့္ပတ္ သြင္းရင္း တြင္းေပါက္ေလးထဲ ဒုတ္တံႀကီး ေခါင္းျမဳပ္ သြားသည္။ ေရွ႕ဆက္ မရေတာ့။ ဝင့္တစ္ေယာက္ သူမ ရင္သားမ်ားကို ဖာသာ ဆုပ္နယ္ ေခ်မြရင္း ေအာက္ပိုင္း၏ အရသာကို ထိန္းေနသလား၊ နာလို႔ပဲ အာ႐ုံေျပာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားေနလား မသိေတာ့။
ေရွ႕ဆက္တိုး မရေတာ့သည္မို႔ အထုတ္အသြင္း လုပ္ၾကည့္ရန္ စိတ္ကူးလိုက္သည္။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ဆြဲထုတ္လိုက္၏။ အတံႀကီးက ထြက္မလာ။ သြင့္ စိတ္ကပဲ ထင္တာလားေတာ့မသိ။ ဝင့္ ပိပိေလးအတြင္းမွ တစ္စုံတစ္ခုက အတံႀကီးကို သိသိသာသာ ဆြဲ ဆုပ္ ထားသည္။ အသာကေလး လွည့္ၿပီး ထုတ္ၾကည့္သည္။ ေထာင္းလက္စ ငါးဖယ္ဆုံထဲမွ က်ည္ေပြ႕ ႏႈတ္ရသလို ပိပိအတြင္းသားမ်ားပါ အလိပ္လိုက္ ပါလာသေယာင္ ထင္လိုက္မိသည္။ သြင္း နည္းနည္း လန႔္သြားသည္။ ထုတ္ မရရင္ေတာ့ ဒုကၡ။ ဝင့္ မ်က္ႏွာေလး ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ မိမိကို အားကိုးတႀကီး ၾကည့္ေနရွာသည္။ ျမန္ျမန္ေလး အဆုံးသတ္ေပးပါဟု ေတာင္းဆိုေနသည့္ ဒဏ္ရာရ ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္လို။ အတတ္စမ္းခ်င္သည့္ ေ႐ႊ႐ုပ္သြင္၊ သိပ္ၾကာၾကာ စဥ္းစားမေနေတာ့။ ထုတ္မရသည့္ မဟာဒုတ္ႀကီးကိုပဲ ခပ္ဆဆ ႏွဲ႔ေပးေနလိုက္သည္။ ဝင့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား သိသိသာသာ ဟ လာၿပီး ပုံပ်က္ပန္းပ်က္ ညည္းသည္။ အျပာကားထဲမွ ပြန္းမင္းသမီးမ်ား၏ မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္ တူ၏။
၀င့္ ျဖစ္ေနပုံကို ၾကည့္ၿပီး သြင္လည္း စိတ္ေတြ ထ လာသည္။ ဒုတ္တုႀကီးကို ကိုင္ထားရာမွ အသာ လႊတ္လိုက္၏။ အားရွိပါးရွိ ၿဖဲကားထားသည့္ ပန္းႏုေရာင္ ပိပိေလးထဲတြင္ ရာဘာ လီးတံႀကီးက ေငါက္ေတာက္ ထ လွ်က္ မိမိကို ေျပာင္စပ္စပ္ လုပ္ျပေနသည္။ ဝင့္ ကိုယ္ေလးကို အသာ ဆြဲမၿပီး ေပါင္ခ်င္း ခြလိုက္၏။ အဝတ္ဗလာ ကိုယ္လုံးႏွင့္ မိန္းမပ်ိဳေလးႏွစ္ဦး၏ ေပါင္တံ ေလးေခ်ာင္းက သခ်ၤာ အေျမႇာက္လကၡဏာ လို ျဖစ္သြားသည္။ ဝင့္ ေပါင္ၾကားမွ ဒုံးက်ည္ႀကီးခမ်ာေတာ့ သြင့္ ပိပိ ေခ်ာအိအိေလး၏ တြင္းထဲ ဇြတ္အတင္း သြတ္သြင္း ခံရေလၿပီ။ သြင့္ ကိုယ္ထဲတအိအိ ဝင္လာသည့္ တစ္ဆို႔ဆို႔ အရသာႀကီးက မက္ေမာဖြယ္ ေကာင္းလြန္းလွ၏။ လီးတုႀကီး မခ်ိမဆန႔္ ဝင္သြားလိုက္သည္မွာ တဖ်စ္ဖ်စ္ ျမည္သံေလးမ်ားပင္ ၾကားရသလို ထင္မိသည္။
ပက္လက္လွဲေနသည့္ ဝင့္ တစ္ေယာက္ တံေတာင္ေလး အားျပဳၿပီး ထ ရန္ ျပင္သည္။ မိမိ ကိုယ္ထဲမွ စပါယ္ရွယ္ အရသာထူးေပးေနသည့္ လီးတုႀကီးကို သြင္က တစ္ဘက္က အပိုင္သိမ္းရန္ ႀကံေနသည္ မဟုတ္ပါလား။ မေတာ္ သူ႔ထဲ တဆုံးဝင္ၿပီး ကိုယ့္ ထဲမွ ကြၽတ္ထြက္သြားလွ်င္ ႏွေျမာစရာ။ ခု ကိုပဲ မိမိ ထံ ထပ္သြင္းမရသည့္ တစ္ပိုင္းလုံးနီးပါး မိသြင္ အဖုတ္ထဲ တအိအိ ဝင္သြားေနၿပီ။ ဝင့္လည္း ကိုယ္ေလး ေကာ့ ၿပီး လီးတု ကြၽတ္မထြက္ေရး သြင္ႏွင့္ အၿပိဳင္ အလုအယက္ ႀကိဳးစားရေတာ့၏။
မိန္းကေလး ႏွစ္ဦး ပုံစံက ေဘးမွ ၾကည့္လွ်င္ ရယ္စရာမ်ား ျဖစ္ေနမည္လား မသိ။ သူမတို႔ ႏွစ္ဦးကေတာ့ လီးတံႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး မိမိ အဖုတ္ထဲ ဝင္ေရး အသည္းအသန္ ႀကိဳးပမ္း ေနၾကသည္မွာ မရယ္ႏိုင္အား။ ႏွစ္ဦးလုံး ႏႈတ္မွ တအီးအီး တအင့္အင့္ႏွင့္ အားယူသံမ်ား အဆက္မျပတ္ ျမည္လာသည္။ နာသလိုလို ေအာင့္သလိုလို ေဝဒနာႀကီးက ကိုယ္ထဲ အေတာင့္လိုက္ ဝင္လာသည္။ သို႔ေသာ္ ထူးဆန္းစြာပဲ ထို ေဝဒနာကို ႏွစ္ေယာက္လုံး မက္မက္ေမာေမာ လိုခ်င္ေနၾကသည္။ သြင္က ခါးကို ေကာ့ကာ ေကာ့ကာႏွင့္ အတင္း ဖိ သြင္းသည္။ ဝင့္ လည္း အားက်မခံ တင္စိုင္မ်ားကို စေကာဝိုင္းသလို ေဝ့ရင္း လီးတုႀကီးကို ျပန္ လု သည္။ ဝင့္ ေပါင္တံ ျပည့္ျပည့္တစ္ဘက္ကို သြင္က ဖက္ထားသည္။ ၾကမ္းေပၚ ေထာက္ထားသည့္ သြင့္ လက္ေမာင္း ပုခုံးတစ္ဘက္ကို ဝင့္က အပီအျပင္ ကိုင္ထား၏။ ႏွစ္ဦးသား ႏွဲ႔ကာ ပြတ္ကာႏွင့္ သကာရည္ စိုလူးေနသည့္ မုန႔္ႏွစ္ခု ထိထိမိမိ ကပ္မိသြားသည္။ ဘယ္သူ႔ထဲ ဘယ္ေလာက္ ပိုဝင္သြားၿပီမွန္း မသိေတာ့သည့္ လီးတံႀကီး ခမ်ာေတာ့ မိန္းကေလးႏွစ္ဦး၏ အသစ္စက္စက္ အဖုတ္ႏွစ္ခုထဲတြင္ အတစ္လိုက္ အေတာင့္လိုက္ ဆုံးဆုံး ျမဳပ္သြား ရွာေလၿပီ။
“အီးးး… ကြၽတ္ ကြၽတ္..”
“ဟဲ့ဟဲ့.. အိုးးး.. အ အ..”
“နာရင္ အတင္း မေကာ့သြင္းနဲ႔ေလ ဟယ္.. အင္းး.. ရွီးးး..”
“နင္ နာလို႔လား.. အာ့ဆို ၿငိမ္ၿငိမ္ေနလိုက္ေလ.. ငါ မနာဘူး..”
“ဟူးးး.. ဟင့္အင္းး.. နာပါဘူး.. ငါ လည္း နာဘူး..”
“အိုးး ဟို႔.. ေကာင္းတယ္.. ရွီးး..”
“အင္းး.. ဟုတ္တယ္..”
“ေဆာင့္.. အသြင္.. ေဆာင့္ ဟယ္.. ေဆာင့္ေပး..”
“အင္းးး.. နင္ ေကာ့ေပးထား ဝင့္.. ေတာင့္ ထားေပး..”
“အိုးးး… အီးးး… ငါ.. ငါ.. သ.. သ.. သွင်႕.. ငါ..”
“အင္းးး.. ငါ ေကာပဲ.. အမေလးး.. ေကာင္းတယ္.. အြန႔္ဟယ္.. အင့္ အင့္.. ဟူးးးးး”
ႏွစ္ဦးသား ေျခကုန္ လက္ပန္း က်သြားၿပီ။ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ခြလွ်က္တန္းလန္းႏွင့္ပင္ ပက္လက္ လွန္ခ်လိုက္ၾက၏။ အေပၚစီးမွ ၾကည့္လွ်င္ ကိုယ္တုံးလုံး မိန္းမပ်ိဳႏွစ္ဦး ဆန႔္က်င္ဘက္ အရပ္ကို ေခါင္းျပဳကာ ပိုးလိုးပက္လက္ လန္ေနၾကသည္။ ရာဘာ လီးတုႏွင့္ သပ္လွ်ိဳထားသည့္ အဖုတ္ႏွစ္ခုကေတာ့ ပူးေနဆဲ။ ဝင့္ အာေခါင္မ်ား ေျခာက္ကပ္ၿပီး ေရငတ္ သလိုလို ျဖစ္လာသည္။ ေအာက္က တစ္ဆို႔ဆို႔ဟာႀကီးက မာေတာင္ေတာင္ႏွင့္ အေတာင့္လိုက္ႀကီး။ လိုအင္ျပည့္သြားေတာ့ ဒါ ႀကီး ရွိေနတာ ခံရ ခက္သလိုလို ျဖစ္လာသည္။ သြင္ လည္း ထို႔နည္းတူပဲ ျဖစ္ရမည္။ “ဟီးးး..” “ခြိခြိ..” ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ၾကည့္ၿပီး ရွက္ ရယ္ ရယ္မိၾက၏။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ကုန္း ထ သည္။ သြင္က အရင္ ေနာက္ကို ဆုတ္လိုက္သည္။ သြင့္ဘက္မွ ကိုေ႐ႊ လီးတု ပလြတ္ကနဲ ကြၽတ္သြား၏။ ခြိ.. ဝင့္ကို ၾကည့္ၿပီး သြင္ က်ိတ္ရယ္သည္။ ဝင့္ လက္သီး ႐ြယ္ ရင္း အံက်ိတ္ျပ၏။ ၿပီးေတာ့ သူမလည္း ဖြီးးး ကနဲ ရယ္မိသည္။
“ဟီဟိ.. မိဝင့္.. ခြၽတ္မရ ျဖစ္ေနလား.. ဟုတ္လား.. ခိခိ.. နင့္ အဖုတ္က လီး ေငါက္ေတာက္နဲ႔.. ဟီဟိ.. ခြိခြိခြိ..”
“လဒမ.. မရယ္နဲ႔.. လာ ဆြဲ ထုတ္ေပး..”
ႏွစ္ဦးသား တခိခိ ရယ္မိၾကသည္။ ဒုတ္တုႀကီးက တကယ္ပဲ ဝင့္ကိုယ္မွာ တစ္ေနသည္။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ႏွဲ႔ၿပီး ထုတ္ယူရ၏။ တပ်ိပ်ိႏွင့္ ကြၽတ္ထြက္ သြားေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္လုံး စိတ္ေအးရေတာ့သည္။ တကယ္သာ ခြၽတ္မရပါလွ်င္ ဝင့္ထည္ဝါ ဆိုေသာ မိန္းမလွေလး ဘဝ၊ ထိုင္မရ ထ တြဲေလာင္းႏွင့္ ဒုကၡ ေရာက္ရခ်ည့္ မဟုတ္ပါလား။ သည္ျပႆနာမ်ိဳး ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္မွ မေျဖရွင္းႏိုင္ပါလွ်င္ ကယ္မည့္သူ ေဝးဘိခ်င္း။ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစ၊ အတတ္ဆန္းရသည့္ အရသာေလးကိုေတာ့ ႏွစ္ဦးလုံး မေနာေခြ႕မိသည္ အမွန္ပင္။ ဝင့္က ထိုင္လွ်က္ႏွင့္ပဲ အနားရွိ အက်ီကို ျပန္ေကာက္စြတ္သည္။ သြင္က တုံးလုံး အတိုင္းႏွင့္ အခန္းေထာင့္နားမွ ေဘစင္ရွိရာ သို႔ လီးတုႀကီး ကိုင္ၿပီး သြား၏။ အဘိုးတန္ ရတနာ ဒုတ္တံႀကီးကို တယုတယ ပြတ္သပ္ ေဆးေၾကာသည္။ တြဲေလာင္းခ်ိတ္ထားသည့္ တဘက္ေလးႏွင့္ ၾကင္ၾကင္နာနာ သုတ္ေပးျပန္၏။ အဝတ္စားမ်ား ျပန္ဝတ္ၿပီး ဝင့္ ထ ရန္ ျပင္သည္။ သြင့္ကို လွမ္း ေနာက္၏။
“သိလား မိသြင္.. နင္ ေစာေစာက လမ္းေလွ်ာက္တာ ကြတတနဲ႔.. ဟီးးး..”
“ေအာင္မာ.. ဝင့္စုတ္မ.. နင္က် ခ်က္ခ်င္းေတာင္ ထ ရပ္ ႏိုင္လို႔လား.. ခုလည္း သတိထားဦး.. ေတာ္ၾကာ ေခြ လဲ ေနဦးမယ္..”
“ခိခိ..”
“ဟဲ့ ဝင့္.. ငါ ေျပာဦးမယ္.. နင့္ အဝွာက စာေတြထဲမွာ ဖတ္ဖူးသလို ေမွ်ာ့ ပါတယ္ ဆိုတာမ်ားလား.. ျပန္ႏႈတ္မရ ျဖစ္ေနလို႔ေလ.. ဟီးး.. ငါ လန႔္သြားတယ္ သိလား..”
“ေမွ်ာ့လား ကြၽတ္လား တီေကာင္လားေတာ့မသိဘူး.. နင့္ဥစၥာႀကီး မခ်ိမဆန႔္ ျဖစ္ေနတာေတာ့ အမွန္ပဲ..”
“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႀကိဳက္တယ္ မွတ္လားးးး… ဝန္ ခံ လိုက္ သူငယ္မ.. this lady နဲ႔ this lady.. ရွက္ မေနနဲ႔.. ငါေတာ့ ႀကိဳက္တယ္.. ဟီဟိ..”
“အင္းပါ.. ငါလည္း သေဘာက်တယ္.. တကယ္.. အဲ ေနစမ္းပါဦး.. နင္ အာ့ ဘာလုပ္ေနတာတုန္း..”
“သိမ္းတာေလ.. ဘာလဲ.. နင္ သိမ္းမို႔လား..”
“ဟဲ့ သိမ္းတာက တေနရာရာမွာ သိမ္းေလ ဟယ္.. လြယ္အိတ္ထဲထည့္ေတာ့ သြားေလရာ ပါေနမွာေပါ့ ဟ..”
“အြန္းေလ.. ပါ ဘာ ျပဳ တုန္းး..”
“မေတာ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေတြ႕သြား ေကာင္းမလား ဟဲ့.. အသြင္မ ရဲ႕..”
“ဟမ္.. ဒီမွာေလ.. ဒီ ရႈံ႕အိတ္ထဲ ထည့္ၿပီးမွ ငါ့ လြယ္အိတ္ အတြင္းဇစ္ကန႔္မွာ ထည့္မွာ.. ဘယ္သူက ျမင္မလဲ ကဲ..”
“ေျပာ ရ မလား ဟဲ့.. တစ္ေယာက္ေယာက္က လက္ေဆာ့ၿပီး ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ နင့္ ဘယ္လို ျမင္မလဲ.. ကဲ..”
“ေအာင္းးမေလး… ေဒၚဝင့္ထည္ဝါ.. ငါက ငါ့ ပစၥည္း ငါ့ အိတ္ထဲ ငါ ထားတာ.. သူမ်ားအိတ္ထဲ တကူးတက လာဖြင့္ၾကည့္ၿပီး ေဝဖန္မဲ့ လူရဲ႕ စ႐ိုက္ကိုမ်ား ေ႐ႊ႐ုပ္သြင္ ထည့္ေတြးမယ္ ထင္လား..”
“နင္ဟာေလ..”
“ဘာျဖစ္တုန္း.. သြားေလရာပါေအာင္ ေဆာင္ ကို ထားဦးမယ္.. ငါ့ အိတ္ လာၿပီး စပ္စပ္စုစု ဖြင့္တဲ့ ဟာေတြ ဒါႀကီး ေတြ႕သြား ပိုေတာင္ ေကာင္းေသး.. တကူးတက လက္ခလယ္ ေထာင္ျပေနစရာမလိုဘူး.. ေအး ေရာ.. ”
“တကယ္ဟယ္.. ငါ မႏိုင္မ.. ခိခိခိခိ..”
“ဟီဟိ.. ခိခိခိ..”
ဖက္ရွင္ ဒီဇိုင္း စတိုးေလး၏ အေနာက္ဘက္ စက္ခ်ဳပ္ခန္းငယ္အတြင္း ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနသည္။ တစ္ခုေသာ ပန္းပြင့္ခ်ပ္တြင္ လိပ္ျပာကေလးတစ္ေကာင္ ေတာင္ပံ ျဖန႔္၍ နားေနသည္။ ပန္းႏွင့္ လိပ္ျပာတို႔၏ ၾကည္ႏူးစရာ ရင္ခုန္သံတို႔က ေလညႇင္းႏွင့္ အတူ သြဲ႕သြဲ႕ စီးေျမာေနသည္။