by လက္ခုံေပၚေရာက္ေနေသာ လရည္ျဖဴျဖဴျပစ္ျပစ္မ်ားကို လွ်ာျဖင့္သိမ္းကာ ၿမိဳခ်လိုက္သည္။ၿပီးမွ အားမရသလို လီးကိုပါးစပ္ထဲရသေလာက္ သြင္းၿပီးႏႈတ္ခမ္းကိုတင္းတင္းလုပ္ခါ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်သည္။ ဒစ္ေပၚ႐ုံ ထုတ္ခါ ဒစ္ႀကီးတစ္ခုလုံးကို လွ်ာျဖင့္သိမ္းသိမ္း လ်က္သည္။ျပန္လည္မာန္က်ေနေသာ လီးတေခ်ာင္းကို လက္ဖ်ားႏုႏုေလးျဖင့္ အဖိုးတန္ပစၥည္းတစ္ခုလိုတယုတယ ကိုင္ေနေသး၏။လီးထိပ္မွ လရည္တစ္စက္ ျဖတ္ခနဲထြက္လာေသးသျဖင့္ လွ်ာကိုထုတ္ၿပီးလ်က္လိုက္ေသးသည္။ “မသန္း..ေတာ္ၿပီေလ.၊ လရည္ၿမိဳတာ မဝေသးဘူးလား၊ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ ေဒါင္းေနၿပီ၊” စိုင္းအိုင္ အေမးကို သန္းသန္းကတစ္ခစ္ခစ္ရယ္ကာ သေဘာက်ရင္း လီးတံတေလွ်ာက္ကိုလက္ျဖင့္ကိုင္ေနရာမွ ႏွာေခါင္းျဖင့္ နမ္းရႈံ႕လိုက္သည္။
“ခစ္..ခစ္.အို..မ၀ပါဘူး..ပထမတစ္ခါပဲ အားရလိုက္တယ္၊ေနာက္ပိုင္းက နည္းနည္းလာတာကိုး၊” “မသန္းကလဲ လိုးလည္းမလိုးရပဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို သုံးခါေတာင္မႈတ္တာေတာ့လြန္တာေပါ့..မသန္းက မႈတ္ရတာအရမ္းႀကိဳက္တာပဲေနာ္..ကြၽမ္းလည္းကြၽမ္းတယ္” လီးကို ႏွာေခါင္းျဖင့္နမ္းရႈံ႕ေနေသာ သန္းသန္းက ေအာက္မွေနၿပီးစိုင္းအိုင္ကို မ်က္လုံးလွန္ၾကည့္ကာ ညႇတုတုၿပဳံးလိုက္သည္။ၾကမ္းေပၚထိုင္မိန္းမထိုင္ထိုင္ေနသျဖင့္ ပိုးေပ်ာ့ထမီမွာသူ႔တင္ပါးကိုႂကြားလြင့္ခါ ပုံက်ေနသည္။ရင္ဖုံးအက်ီလက္ရွည္ပန္းေရာင္ကို၀တ္ဆင္ထားၿပီး ေခါင္းေပၚကဆံပင္ကိုထုံးထားကာ ရဲရဲေတာက္ေနေသာ နီလဲ့ေနေသာ ပတၱျမားဆံထိုးကို ထိုးထားသည္။မ်က္ႏွာကလဲ ကာလာေရာင္စုံျဖင့္ သူမပုံစံက ပြဲတက္လာသည္မွန္းသိသာလွသည္။စိုင္းအိုင္လီးကို သန္းသန္းစုပ္ေနသည္မွာ တိုက္ခန္းတစ္ခု အတြင္း ဧည့္ခန္းရွိဆက္တီ ခုံေပၚျဖစ္သည္။ပတၱျမားလက္ေကာက္ကို ၀တ္ဆင္ထားေသာ လက္ကလီးကို ကိုင္၊ပတၱျမား လက္စြပ္၀တ္ထားေသာ တစ္ဖက္လက္က ေဂြးဥကိုအသာညႇစ္ၿပီး မိတ္ကပ္ဆိုင္ကျပင္ေပးလိုက္ ေသာ စိုလဲ့ေသာပန္းေရာင္ႏႈတ္ခမ္းနီမ်ား ဆိုးထားေသာႏႈတ္ခမ္းက အနီေရာင္ဒစ္ဖ်ားကို ပြပ္သက္ေနသည္။
“ဟြင္း..ဒီပုံစံနဲ႔ဘယ္လို ခံမလဲ၊အခုေတာင္ စိုင္းကိုျပဳစုခ်င္လြန္းလို႔..အက်ီေၾကသြားရင္ ..အိမ္က ေယာက္်ားက ေမးမွာေပါ့စိုင္းကလဲ..” “ဆက္တီကိုလက္ေထာက္ ထမီကိုအသာခြၽတ္ၿပီး ကုန္းရင္ရပါတယ္ဗ်ာ..၊သူ .မကုန္းခ်င္တိုင္း..မသန္းက နင္းၿပီးစုပ္တာပဲ” “ခစ္.စိုင္းကလဲကေလးၾကေနတာပဲ..အတင္းပူစာေနတယ္၊ေနာက္လဲ လုပ္ရမွာပဲကို..ကြၽန္မကေတာ့ လီးစုပ္တာအႀကိဳက္ဆုံးပဲ… အလိုးမခံရခင္တဲက လီးစုပ္လာတာ..အခုေတာင္သုံးခါတည္းစုပ္ရတာ ဒီကနည္းေသးတယ္ေတာင္ထင္တာ.သိလား..ဟြင့္” လက္လႊတ္ေပးသျဖင့္ စိုင္းအိုင္စတိုင္ေဘာင္းဘီထဲသို႔သူ႔ညီငယ္ကို ျပန္ထည့္ရင္းေဘာင္းဘီဇစ္ကိုျပန္တပ္ ခါးပတ္ျပန္၀တ္လိုက္သည္။ဆက္တီထိုင္ခုံကို ထိုင္းရင္းခါးဆန္႔ကာ အက်ီ၊ေဘာင္းဘီကို ေသေသသပ္သပ္ ျဖစ္ေအာင္ လက္ႏွင့္သပ္သပ္ခ်ေနသည္။သန္းသန္းကေတာ့ ၾကမ္းျပင္မွ ထၿပီးစိုင္းအိုင္ေဘးတြင္၀င္ထိုင္လိုက္ခါ စိုင္းအိုင္းေပါင္လုံးကိုလက္ျဖင့္ပြပ္ေနသည္။ “မသန္းကလဲေျပာေတာ့မယ္..အပ်ိဳရည္မပ်က္ေသးဘူး.မႈတ္တာကအရင္လုပ္တာလား..ဟဲ..ဟဲ” သန္းသန္းကမ်က္ေတာင္တုေၾကာင့္ညိဳ႕ေနေသာသူ႔မ်က္လုံးကိုေထာင့္ကပ္ကာ မ်က္ေစာင္းလွမ္းထိုးရင္း “အင္းေလ..ဘာျဖစ္လဲ..ကြၽန္မအပ်ိဳျဖစ္ကတည္းက ဦးေလးကမႈတ္ခိုင္းတာ..သူ႔အိမ္မွာေနရေတာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔လုပ္ေပးရင္း …အက်င့္ျဖစ္သြားတာ..ေနာက္ေတာ့အလိုးမခံရလဲ မႈတ္ေပးရရင္ ကြၽန္မကေတာ့ ပီးသြားတာပဲ” “ဦးေလးကအရင္းလား…” “၀မ္းကြဲပါ..သူကမိန္းမရႈပ္တယ္ေလ..သူ႔မိန္းမကလည္းသူ႔ကိုအရမ္းေၾကာက္တာ..၊ကြၽန္မ.ငယ္ငယ္ကဆို အခန္းထဲကေန ..ေဒၚေဒၚ့ကို ႐ိုက္တဲ့အသံကိုၾကားၾကားေနရတယ္၊သူ႔အိမ္မွာ ေနရတာငရဲေရာက္ေနသလိုပဲ” “မသန္းငယ္ငယ္တုံးက ေတာ္ေတာ္ခံစားရမွာပဲေနာ္” သန္းသန္းလက္ေမာင္းကိုလက္ျဖင့္ဖက္လိုက္ၿပီး သန္းသန္းေခါင္းကိုသူ႔ပခုံးေပၚစိုင္းအိုင္မွီေစလိုက္သည္။ သန္းသန္းကလည္းရင္ဖြင့္ရမယ့္သူအနားရွိေနသျဖင့္ သူမငယ္စဥ္ကအေၾကာင္းကိုစိုင္းအိုင္ကိုေျပာျပသည္။ “စိုင္းရယ္..ကြၽန္မငယ္ငယ္တည္းကမိဘေတြမရွိၾကေတာ့..အမ်ိဳးေတြကတလွည့္ဆီလိုက္ေနရတယ္၊ အမ်ိဳးေတြကလည္းမတက္သာလို႔သာေခၚထားရေတာ့..ကြၽန္မကိုဟိုလူ႔ဆီပို႔၊ဒီလူ႔ဆီပို႔နဲ႔ေပါ့၊ တခ်ိဳ႕ကလည္းေခၚထားခ်င္ေပမယ့္..ဆင္းကလည္းဆင္းရဲ..ကေလးကလည္းမ်ားဆိုေတာ့..မေခၚထားႏိုင္ ခ်မ္းသာတဲ့အမ်ိဳးေတြကလည္း..မေခၚခ်င္.၊ဒီလိုနဲ႔ ဟိုလူ႔အိမ္မွာတစ္ႏွစ္ေနလိုက္ ဒီလူ႔အိမ္မွာခဏေနလိုက္ နဲ႔ အ႐ြယ္ေရာက္တဲ့အထိပါပဲ..ေက်ာင္းေတာင္မွေကာင္းေကာင္းမတက္ခဲ့ရပါဘူး၊တစ္ခါတေလ အိမ္တအိမ္ မွာေလးငါးရက္ေနၿပီး ကြၽန္မကို ေနာက္တစ္အိမ္ကို ပို႔လိုက္တာပဲ..ဘယ္အမ်ိဳးအိမ္လား..တစ္စိမ္းအိမ္လား ေတာင္မသိေတာ့ပါဘူး….စိုင္းရယ္..အ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့ပိုေတာင္ဆိုးေသး…ဘယ္သူမွလက္မခံခ်င္ေတာ့ ဘူး…တစ္ခါတေလ..အိမ္တအိမ္ကိုလိုက္ပို႔ ..ဟိုးအေဝးႀကီး လမ္းေလွ်ာက္ ေရာက္ၿပီဆိုရင္ အဲဒီအိမ္က လက္မခံရင္ ကြၽန္မကိုအုပ္ထိန္းတဲ့သူက ဆူေအာင့္ၿပီးသူ႔အိမ္ကိုျပန္ေခၚ ဗိုက္ကလဲဆာ..ဘာမွလဲမေကြၽးဘူး တစ္လမ္းလုံး ဗိုက္ေခါက္ဆြဲလိမ္လိုက္ ေခါင္းေခါက္လိုက္နဲ႔ ကြၽန္မမွာ အိမ္ေရာက္တဲ့အထိကိုယ့္အထုပ္ကိုယ္ ဆြဲၿပီးလိုက္ရတာ..အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔အ႐ိုက္ခံရ..ေနာက္တစ္အိမ္ေရာက္လည္း..အ႐ိုက္ခံရနဲ႔.. အ႐ြယ္ေရာက္တဲ့အထိပါပဲစိုင္းရယ္..” “မသန္းဘ၀..ကေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲေနာ္..ေနာက္ဘယ္လိုဆက္ျဖစ္ေသးလဲ”
“ဟင္း…..ကြၽန္မ.အပ်ိဳအ႐ြယ္ေရာက္ေတာ့..ကြၽန္မကို အုပ္ထိန္းတဲ့သူက ကြၽန္မဦးေလးဆိုတဲ့သူဆီလိုက္ပို႔ တယ္ေလ..ကြၽန္မမွာ အ၀တ္ထုပ္ေလးကိုင္ၿပီး သူ႔အိမ္ေပၚတက္တာတာနဲ႔ဆုေတာင္းလိုက္ရတာ ကြၽန္မကို.ေခၚပါေစဆိုၿပီး..ႏို႔မို႔ဆိုျပန္ရင္အ႐ိုက္ခံရမွာေလ..သူတို႔လူႀကီးႏွစ္ေယာက္စကားေျပာၾကပီး ကြၽန္မကို ဦးေလးက အနားေခၚၿပီး စူးစူးရဲရဲကိုၾကည့္တာ ၊ေနာက္လွည့္ျပစမ္းဆိုေတာ့ေနာက္လွည့္ျပရေသး တယ္…၊ေက်ာခိုင္းၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ျပစမ္းဆိုေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ျပရတာေပါ့၊ ေနာက္သူကလက္ခံလိုက္ၿပီဆို ေတာ့ ၀မ္းသာလိုက္တာ..ကြၽန္မကိုအရင္အုပ္ထိန္းတဲ့အေဒၚႀကီးျပန္သြားေတာ့မွ ကြၽန္မကိုေကာင္းေကာင္း ဆက္ဆံေတာ့ဒါပဲ..အဲဒီေန႔ကစၿပီး ကြၽန္မဘ၀တဆစ္ခ်ိဳးတာပဲ..ရွင္” သန္းသန္း ဦးေလးဆိုသူအိမ္ကို စေရာက္ကတည္းက အရင္အိမ္မ်ားလို အိမ္အလုပ္ကိုေအာက္ေျခသိမ္းအကုန္လုပ္ပါသည္။ဒါေပမယ့္ ထိုအိမ္ေရာက္ကတည္းက သန္းသန္းေန႔စဥ္ ငိုေႂကြးေနရေတာ့သည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္..ဦးေလးလုပ္သူ ဦးျမင့္ေဝမွာ သူမကိုအေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာ ႐ိုက္ႏွက္တက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။သူမမွာ ဘယ္သို႔ပင္ အေကာင္းလုပ္ေစခါမူ ဦးျမင့္ေဝ၏လက္ဝါးၾကမ္းႀကီးမ်ားျဖင့္ တင္ပါးႏွင့္ေက်ာျပင္ကို တစ္ေန႔သုံးေလးႀကိမ္ ေလာက္အေဆာ္ခံရတက္သည္။ကံမေကာင္းလ်င္ တံမ်က္စည္း႐ိုးႏွင့္ ေျခသလုံးကို မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်လာသည္အထိ ႐ိုက္တက္သည္။သို႔ေသာ္ သန္းသန္းကံေကာင္းသည္က ဦးျမင့္ေဝမွာ သူမကိုေက်ာင္းထားေပးသည္။အစားအေသာက္လဲ ေကာင္းမြန္စြာေကြၽးသည္။မုန္႔ဖိုးကိုလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေပးတက္သည္။သန္းသန္းမွာ ဘယ္ေလာက္႐ိုက္႐ိုက္ ဒီအိမ္မွာအသားက်လာသည္။ဦးျမင့္ေဝ သူမကိုေနာက္အိမ္ကို ပို႔့့့မွာေတာင္စိုးရိမ္လာမိသည္။ ဦးျမင့္ေဝတြင္ သူ႔မိန္းမ ထားေဝရွိေသာ္လည္း တစ္ခါတရံ တစ္ပတ္ဆယ္ရက္ ေပ်ာက္ေနတက္သည္။ေဒၚထားေဝေျပာျပသေလာက္ဆိုလွ်င္ ဦးျမင့္ေဝ တြင္အငယ္ေႏွာင္းလို မိန္းမ သုံးေလးေယာက္ရွိေၾကာင္းသန္းသန္းအေနၾကာလာေတာ့သိလိုက္ရသည္။ သန္းသန္းထိုအိမ္တြင္ မွာပဲဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ဦးျမင့္ေဝက ေက်ာင္းတက္ အလုပ္လုပ္ရမည္ဆိုသျဖင့္ အေဝးသင္ ေလွ်ာက္ၿပီးစာရင္းကိုင္သင္တန္းကိုလဲတက္ေရာက္လ်က္ရွိသည္။ ေဒၚထားေဝမွာ ဦးျမင့္ေဝကိုဘုရားတစ္ဆူကဲ့သို႔ခ်စ္ခင္၊ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာ ႐ိုး႐ိုးႀကီး အညာသူမိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ဦးျမင့္ေဝ ေသဆိုေသ ၊ရွင္ဆိုရွင္ ဆိုရမေလာက္ ဦးျမင့္ေဝစကားကို ေျမ၀ယ္မက်နားေထာင္တက္သူျဖစ္၏။ေဒၚထားေဝမွာ သန္းသန္းကိုအိမ္တြင္ထားသည့္ကိစၥကိုလည္း ဦးျမင့္ေဝသေဘာတစ္ခုထဲျဖင့္လက္ခံထားသည္။
ေဒၚထားေဝမွာ အသားခပ္ညိဳညိဳ ဖင္ထြား ရင္ႀကီး အညာသူျဖစ္သျဖင့္ ဦးျမင့္ေဝ၏ ပြဲတက္မယားႀကီး ရာထူးရေနျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း သန္းသန္းနားလည္လာသည္။ဦးျမင့္ေဝ ေဒၚထားေဝကို လက္ထပ္ထားျခင္းမွာ သူ႔စကားကိုေျမ၀ယ္မက် နားေထာင္တက္ေသာအက်င့္ေကာင္းကိုပိုင္ဆိုင္ထားျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း အရက္ကေလးေထြလာလွ်င္ သူ႔မိန္းမကိုဖက္ၿပီး စစ ေနတက္သည္။သန္းသန္းမွာ အ႐ြယ္ေရာက္လာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္းေလာက သဘာ၀ကိုနားမလည္ေသးေသာ ထိုအခ်ိန္က သိုးျဖဴမေလးတစ္ေကာင္သာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ “ျဗန္း” ဦးျမင့္ေဝ၏လက္ဝါးၾကမ္းႀကီးက သန္းသန္းဖင္ေပၚသို႔ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေရာက္ရွိလာသည္။စားပြဲေပၚလက္ဖေနာင့္ကိုတင္ခါ ဖင္ကိုေနာက္သို႔တက္ႏိုင္သမွ်ေကာက္ ထားလိုက္သည္။အသံၾကားလိုက္ရေသာ္လည္း ဖင္သားတစ္ခုလုံးကနာက်င္မႈကို စစခ်င္း မခံစားရ၊ေနာက္ပိုင္းမွ တျဖည္းျဖည္း တင္းခံလာခါဖင္ႏွစ္ျခမ္းလုံးနာက်င္လာသည္။ သို႔ေသာ္သန္းသန္းမွာ ဒီပုံစံကို လုံး၀မေျပာင္းရဲ၊ ဦးျမင့္ေဝကေတာ့ ေကာ္ဖီခြက္ကို အသာမၿပီး သန္းသန္းပုံစံကို ေကာ္ဖီႏွင့္အတူအရသာခံေနသည္။မနက္ေျခာက္နာရီေလာက္ ေဒၚထားေဝ ေစ်းသြားလွ်င္ ဦးျမင့္ေဝ၏ သန္းသန္းအေပၚ မနက္ပိုင္း႐ိုက္ႏွက္ခ်က္ျဖစ္သည္။သန္းသန္း၏ လုံးျဝပင္မရေသာ ျပစ္ခ်က္ေၾကာင့္ ထိုသို႔မနက္တိုင္း႐ိုက္ႏွက္ခံရျခင္း ျဖစ္သည္။ အျပစ္က ရွင္းပါသည္။ အ႐ြယ္ေရာက္လာကတည္းက သန္းသန္းအျပစ္ႀကီးစျဖစ္ ပါသည္။ဦးျမင့္ေဝ ေျပာေသာသန္းသန္း၏အျပစ္ႀကီး မွာ သူမဖင္မွာ လိုသည္ထက္ ေကာက္ၿပီး၊ ခါလို႔ျဖစ္သည္တဲ့။ သန္းသန္းမွာ ဘယ္လိုပင္ႀကိဳးပမ္းေသာ္လည္း ဦးျမင့္ေဝ လက္ဆကို ဖင္ကေတာင္းဆိုေနသလို ပိုလို႔ေတာင္ႀကီးလာ၊ေကာက္လာ ေနသည္။ ယခုမနက္က ပိုၿပီးအျပစ္ႀကီးသြားသည္။ဘာေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အိပ္ယာထေနာက္က်သျဖင့္ ကမန္းကတန္းျပင္ဆင္လိုက္ရာ ဆာစပိုင္ဒါ၀တ္ရန္ေမ့လာသည္။ ဦးျမင့္ေဝ ကို ေကာ္ဖီျပင္ေပးရင္း ထုံးစံအရ ဦးျမင့္ေဝက သူမကိုလွည့္ခိုင္းၿပီး ဖင္ကို႐ိုက္မလို႔ လုပ္ခ်ိန္မွာ ဆာစပိုင္ဒါ မ၀တ္ထားေၾကာင္းသိသြားၿပီး သူမကိုဒါဏ္ေပးလို႔ စလိုက္တာျဖစ္ေၾကာင္း သန္းသန္းအ႐ိုက္ခံရင္းသိလိုက္ရသည္။ ႐ိုက္သာ႐ိုက္လိုက္ရသည္။ဦးျမင့္ေဝ စိတ္ထဲတြင္လက္ဖဝါးကိုသန္းသန္းဖင္ေပၚမွမခြာခ်င္ေအာင္ ႐ိုက္ရင္းနဲ႔သိလိုက္ရသည္။
သန္းသန္းကို ဖင္ေတာင့္မွန္းသိေသာ္လည္း ဒီေန႔မွ အတြင္းခံမ၀တ္ လားလို႔လား မသိ၊အင္မတန္အေတြ႕ေကာင္းေနသည္။ ဦးျမင့္ေဝ ပုဆိုးေအာက္ကလီးကလည္း ဒီေန႔မွ ခံတြင္းေတာင္းေနသည္။ မတ္ေတာင္ေနတာမ်ား သစ္ငုတ္ကိုေထာင္ထားသလားမွတ္ရ ေအာင္ မာတင္းလို႔ေနသည္။အခ်ိန္ျပည့္ကိုယ့္မ်က္စိ ေအာက္မွာရွိေနလို႔လားမသိ အရင္တုန္းက ဦးျမင့္ေဝ သန္းသန္းကိုႏွိပ္စက္ခဲ့တာေတြက က်ားသဘာ၀ ႐ိုက္ခ်င္ႏွက္ခ်င္စိတ္ကိုထြက္ေပါက္ ေပးနည္းတစ္မ်ိဳးလို ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီမနက္မွ ထူးထူးျခားျခား သန္းသန္းဖင္ကို႐ိုက္လိုက္ၿပီးမွ စိတ္က႐ိုက္ခ်င္တာထက္ ကိုင္ခ်င္တာကပိုမ်ားလာသည္။ေကာ္ဖီခြက္ကို အသာခ်ရင္း သူဖင္႐ိုက္တာကိုခံဖို႔ေကာ့ေပးထားေသာ သန္းသန္းဖင္လုံးကိုအရသာခံၾကည့္ေနသည္။ “မိသန္း” “ရွင္” မ်က္လုံးေလးဝိုင္းဝိုင္းႏွင့္ သန္းသန္း ဦးျမင့္ေဝ ေခၚသည္ကိုလွည့္ထူးလိုက္သည္။တစ္ခ်က္အ႐ိုက္ခံလိုက္ရကတည္းက ဖင္တစ္ခုလုံး ပူတင္းလာၿပီး နာလာသျဖင့္ မ်က္ရည္ကလည္းဝိုင္းေနသည္။ “သြားစမ္း..နင့္ကို႐ိုက္ေနက် တုတ္ကိုယူလာခဲ့” သန္းသန္းစိတ္ထဲ တုန္ခနဲေတာင္ျဖစ္သြားၿပီး မ်က္ရည္ကေပါက္ေပါက္ က်လာသည္။သူမကို ဦးျမင့္ေဝ လက္ျဖင့္သာအမ်ားဆုံး႐ိုက္ေလ့ရွိသည္။တုတ္ျဖင့္မ႐ိုက္တာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၾကာေနၿပီ၊အခုေတာ့ ဖင္သားတစ္ခုလုံးနာေနမွ တုတ္နဲ႔ထပ္အ႐ိုက္ခံရမယ္ဆိုေတာ့ ေတြးရင္းနဲ႔ေတာင္ဒူးတုန္လာသည္။ဒါေပမယ့္ ဦးျမင့္ေဝ အမိန္႔ကို သန္းသန္းလြန္ဆန္ႏိုင္စြမ္းမရွိပါ။သူေျပာသည့္အတိုင္း မီးဖိုေခ်ာင္ ေထာင့္တြင္ေထာင္ ထားေသာႀကိမ္လုံးကိုယူေပးလိုက္သည္။
ဦးျမင့္ေဝလက္ထဲကို ႀကိမ္လုံးထည့္ေပးၿပီး ေနာက္နည္းနည္းဆုတ္ၿပီးရပ္ေနလိုက္သည္။ “မိသန္း နင္ဒီတုတ္နဲ႔႐ိုက္တာခံမလား၊ ငါ့တုတ္ကို စုပ္မလား ” ဦးျမင့္ေဝမတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး ပုဆိုးျဖည္ျပလိုက္သည္၊ မည္းနက္ကာ အေၾကာမ်ားေဖာင္းတက္ေနေသာလီးကို အေမႊးေကာက္ေကာက္မ်ားၾကားမွ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ျမင္လိုက္ရသည္ႏွင့္သန္းသန္း မွာ အညႇိဳ႕ခံလိုက္ရသလို မ်က္လုံးမ်ားက ဦးျမင့္ေဝေအာက္ပိုင္းကို ဆြံ႕အစြာ ေငးေမာေနမိသည္။ “ေျပာေလ နင္ ဘယ္တုတ္ႀကိဳက္လဲ …႐ႊမ္း..” ဦးျမင့္ေဝက ေျပာေျပာဆိုဆို လက္ထဲရွိႀကိမ္လုံးကို ေလထဲသို႔ေဝွ႔ရမ္းလိုက္သည္။ႀကိမ္လုံးသံေၾကာင့္သန္းသန္း ၏ေတြေဝေနေသာစိတ္မွာ ဦးတည္ရာတစ္ခုစီသို႔ စိတ္ရွိေတာ့သည္။ပုဆိုးခြၽတ္ခ်ထားေသာ ဦးျမင့္ေဝ ေအာက္ကိုဒူးတုတ္ခ်ရင္း ဦးျမင့္ေဝေပါင္ကိုလက္ေဖါင္းေဖါင္းျဖင့္ လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ “ဦး တုတ္ကိုစုပ္ပါ့မယ္..ရွင္..မ႐ိုက္ပါနဲ႔..ဟင့္..ဟင့္..ေၾကာက္လို႔ပါ…ဦးရယ္..သမီးကိုမ႐ိုက္ပါနဲ႔ေနာ္..ဦးတုတ္ကိုပဲ ပါးစပ္နဲ႔စုပ္ေပးပါ့မယ္..ဟင့္..ဟင့္…” “ေအး…ေကာင္းေကာင္းစုပ္ေပးစမ္း..ေနာက္ဆို ငါ့လီးကို နင္ေကာင္းေကာင္းစုပ္ေပးရင္ နင့္ကို..ငါမ႐ိုက္ေတာ့ဘူး..” “ဟင့္..ဟင့္..တ..ကယ္.ေျပာတာလား..ဦး..သမီးကို..တကယ္..မ႐ိုက္ေတာ့ဘူးေနာ္…စုပ္မယ္..စုပ္မယ္..ဦးေသးေပါက္ရင္ေတာင္ စုပ္ေပးပါ့မယ္..ဦးရယ္..သမီးကိုမ႐ိုက္ပါနဲ႔..ေနာ္” “ေအး…မိသန္းနင္လိမၼာတယ္..လာ ဦးလီးကိုစုပ္…သမီးကို..လရည္အမ်ားႀကီး ေကြၽးမယ္..အင္း..ဟုတ္တယ္” ဦးျမင့္ေဝ သန္းသန္းေခါင္းကိုကိုင္ၿပီး သူ႔လီးကို သန္းသန္း၏ဟထားေသာႏႈတ္ခမ္းေပါက္ထဲသို႔အသာထိုးသြင္းၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျဖင့္ သန္းသန္းပါးစပ္ကိုလိုးေနေတာ့သည္။သန္းသန္း လည္း သူမ ပါးစပ္ေပါက္ထဲရွိ ၀င္ေနသမွ်လထစ္ကို အထဲမွ လွ်ာျဖင့္သိမ္းသိမ္းၿပီးလ်က္ေပးေနသည္။အစပိုင္း သန္းသန္းမည္သို႔လုပ္ရမည္ကိုမသိေပမယ့္ ပါးစပ္ထဲလီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး တိုး၀င္လႈပ္ရွားေန မႈေၾကာင့္ မ သဘာ၀ လုပ္ေပးေနရင္း လက္ျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းအျပင္ေရာက္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းကိုဂြင္းတိုက္ေပးတက္လာသည္။ေနာက္ပိုင္း ဦးျမင့္ေဝ ခါးကိုလႈပ္စရာမလိုေတာ့ပဲ သန္းသန္းေခါင္းကသာ ဦးျမင့္ေဝ ေပါင္ၾကားထဲမွာသာ တစ္လႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ “မိသန္း..ေကာင္း..တယ္..ေတာက္…စုပ္စုပ္…ေအး..ေကာင္မ..စုပ္စမ္း….ငါ့လရည္ေတြအကုန္ထြက္ေအာင္စုပ္စမ္း…ေတာ္တယ္..ေနာက္ဆို နင့္ပါးစပ္ထဲ ေသးပါေပါက္ထည့္ေပးမယ္…စုပ္…အား…” ေျပာဆိုညည္းညႇဳေနရင္း ဦးျမင့္ေဝ လီးမွလရည္ ျပစ္ျပစ္မ်ား သန္းသန္းပါးစပ္ထဲသို႔ ပန္းထြက္ကုန္သည္။လရည္ထြက္ထြက္ခ်င္း..ဦးျမင့္ေဝက သန္းသန္း ေခါင္းကိုေနာက္သို႔တြန္းၿပီး လီးကိုကိုင္ခါ သန္းသန္းမ်က္ႏွာႏွင့္ ပါးျပင္ေပၚသို႔သာ ပန္းထုတ္ေနလိုက္သည္။ျပစ္ႏွစ္ေနေသာ လရည္မ်ားက သန္းသန္းႏႈတ္ခမ္းမွာႏွင့္ မ်က္ႏွာအႏွံ႔စီးက်သြားသည္။မ်က္လုံးကိုအသာေမွးၿပီး ဦးျမင့္ေဝ လုပ္ကိုင္သမွ်ကို ေခါင္းေလးေမာ့ကာ သန္းသန္းၿငိမ္ခံေနလိုက္သည္။ “ဟင္..ကိုျမင့္..ဘာျဖစ္ေနတာလဲ….” ထိုအခ်ိန္ ေဒၚထားေဝ၏အသံကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး ၾကားလိုက္ရသည္။ထိုအခ်ိန္ ေဒၚထားေဝ၏အသံကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး ၾကားလိုက္ရသည္။ ေဒၚထားေဝ ျမင္လိုက္ရသည္က သူ႔လင္ေတာ္ေမာင္ ဦးျမင့္ေဝသည္ပုဆိုးမရွိပဲ လရည္မ်ားကိုသူ႔အိမ္တြင္ခိုင္းေသာေကာင္မေလးမ်က္ႏွာေပၚသို႔ လီးေခ်ာင္းကိုကိုင္ၿပီး ပန္းထုတ္ေနသည္ကိုထိတ္လန္႔ဖြယ္ေတြ႕လိုက္ရသည္။မိသန္းက လည္းမ်က္လုံးေလးေမွးၿပီး အရသာခံေနပုံႏွင့္ ေဒၚထားေဝစိတ္ထဲ မနာလိုစိတ္က တဖြားဖြား၀င္လာေတာ့သည္။ေဒၚထားေဝအသံေၾကာင့္ သန္းသန္းမွာ ျပာျပာသလဲျဖစ္သြားၿပီး အထိတ္ထိတ္အလန္႔လန္႔ျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္ခါ မ်က္လုံးအေၾကာင္သားျဖင့္ ေဒၚထားေဝကို ေငးေမာၾကည့္ေနမိသည္။ပါးစပ္ကေတာ့ ေျပာစရာစကားလုံးရွာမရသလို ႏႈတ္ခမ္းတလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ဦးျမင့္ေဝကေတာ့ ေဒၚထားေဝကို ႏိုင္ေနၾကမို႔ တစ္ခ်က္ေခါင္းငဲ့ၾကည့္ယုံမွအပ သိပ္အေရးမစိုက္လွပဲ ပုဆိုးကိုအသာေကာက္၀တ္ေနသည္။ “ကိုျမင့္…ကြၽန္မကိုရွိေသးတယ္လို႔ေအာက္ေမ့ေသးလား..ဟင္..အမေလးျဖစ္ေနလိုက္ၾကတာ..အရွက္မရွိ.မနက္ေစာေစာကို..ေျပာပါအုံး..ကိုျမင့္..ကြၽန္မကို..ေသေအာင္သတ္ေနတာလား..” “ဟာ..ကြာ..စကားမ်ားလိုက္တာ..ငါဘာလုပ္ေနလို႔လဲ..” “ဟင္..ဘာလုပ္ေနတာလဲ..ဟတ္လား..ရွင့္…မိန္းမတစ္ေယာက္လုံး အိမ္ေပၚမွာရွိေနတာေတာင္မွ..အိမ္ကခိုင္းတဲ့ေကာင္မကို မႈတ္ခိုင္းေနတာ…ကြၽန္မကိုေစာ္ကားေနတာလား..” “မင္းကြာ..အေရးမပါတာေတြလာေျပာေနတယ္…ငါ.ဘာသာ.ဘာလုပ္လုပ္နင့္ဆီငါက အရင္ခြင့္ေတာင္းရအုံးမွာလား…ဟင္…ေတာက္..ငါ့ကိုစိတ္တိုေနေအာင္လုပ္တာလား..ထားေဝ” ဦးျမင့္ေဝက ေျပာေျပာဆိုဆိုသူ႔မိန္းမ ေဒၚထားေဝလက္ေမာင္းကိုဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။အသားနာသြားသျဖင့္ ေဒၚထားေဝစိတ္ထဲ မနာလိုစိတ္၊ရန္ျဖစ္ခ်င္စိတ္ ကေပ်ာက္သြားၿပီး ဦးျမင့္ေဝကို ေၾကာက္ေနၾကစိတ္ကျပန္လည္စိုးမိုးလာသည္။အစက မိန္းမသားပီပီ တစ္သက္လုံးေမာ္မၾကည့္ရဲေသာ ေယာက္်ားကိုရန္ေတြ႕မိေသာ္လည္း လက္ေမာင္းနာလိုက္သည္ႏွင့္ပုံမွန္ စိတ္ဆီသို႔ျပန္ေရာက္သြားသလို ဦးျမင့္ေဝကို လန္႔ၿပီးေမာ္ၾကည့္မိသည္။ဦးျမင့္ေဝ၏ ႐ိုက္ႏွက္တက္ေသာ အက်င့္ကိုလည္းမိမိကိုယ္တ္ိုင္ခံစားဖူးသျဖင့္ ကိုယ့္အေျခေနကို ကိုယ္နားလည္သြားသည္။ “ဟင္..ေျပာေလ..ဘာငါ့ကို ေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေနတာလည္း..ဟာကြာ…ျဖန္း…” ေဒၚထားေဝ ပါးကိုျဖတ္႐ိုက္ခံလိုက္ရသျဖင့္ေခါင္းလည္သြားၿပီး ၾကမ္းေပၚသို႔ ပုံက်သြားသည္။ဦးျမင့္ေဝက ႐ိုက္ရတာမဝေသးသည့္အလား ေဒၚထားေဝဖင္ကိုျဖတ္ကန္သည္။ “ေဖာင္း…” အသံက ဟိန္းထြက္လာၿပီးေဒၚထားေဝခမ်ာ..ၾကမ္းေပၚသို႔သုံးေလးပတ္လိမ့္သြားသည္။ေနာက္ ဦးျမင့္ေဝကေဒၚထားေဝ ကိုယ္ေပၚတက္ခြၿပီး ပါးကိုဘယ္ျပန္ညာျပန္႐ိုက္ေတာ့သည္။ “ျဖန္း..ျဖန္း..ျဖန္း…ျဖန္း…ျဖန္း…. မွတ္ပါလား..ေနာက္လင္ကို ခံေျပာအုံးမလား..ေျပာစမ္း..” “ေၾကာက္ပါၿပီ..ကိုျမင့္ရယ္..ဟီး..ဟီး..ကြၽန္မရွိႀကီးခိုးပါတယ္..ေနာက္မေျပာေတာ့ပါဘူး… ဟီး..” “ဘာ ခုမွေၾကာက္ပါၿပီလဲ..ေကာင္မ နင့္မွတ္ေလာက္ေအာင္ဆုံးမရမယ္…ကဲ..ျဖန္း..ျဖန္း..ျဖန္း..ျဖန္း……” ဦးျမင့္ေဝ၏ လက္ဝါးက ဆက္တိုက္ဆိုသလို ေဒၚထားေဝမ်က္ႏွာေပၚသို႔အဆက္မျပတ္က်လာသည္။ ေဒၚထားေဝခင္မ်ာ ..ဦးျမင့္ေဝလက္မ်က္ႏွာေပၚမက်ေအာင္တက္မမွ်ကာကြယ္ရင္း ဆံပင္ဖြာလံႀကဲခါအက်ီၾကယ္သီးမ်ားက ျပဳတ္ထြက္ကုန္သည္။ထမီအထက္ဆင္ကလည္း ေလ်ာ့ရဲလာၿပီးထမီက ေျပလာသည္။ထိုအခ်ိန္ ဦးျမင့္ေဝ ေဒၚထားေဝကိုယ္ေပၚခြထားသည္ကိုေျဖလိုက္ရင္း မတ္တတ္ရပ္လိုက္သည္။ထခါနီးဖင္ကို ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ပိတ္ကန္ခံလိုက္ရေသးသည္။ “ထစမ္း..ထားေဝ ” ဦးျမင့္ေဝ ေငါက္လိုက္သည္ႏွင့္ တရႈတ္ရႈတ္ငိုေနေသာ ေဒၚထားေဝခမ်ာ.အထက္ဆင္စကို စုံကိုင္ ၿပီးအားတင္းကာထရပ္လိုက္သည္။ “နင္က ..ငါ့လရည္ေတြသူမ်ားေပးတာမႀကိဳက္ဘူးဆို ေတာ့နင့္ပဲေကြၽးရေတာ့မွာေပါ့…သြား..မိသန္းမ်က္ႏွာေပၚကငါ့လရည္ေတြကုန္ေအာင္ လွ်ာနဲ႔သြားရက္စမ္း….ေျဖာင္း..” ေျပာေျပာဆိုဆို ေဒၚထားေဝဖင္ကိုလက္ႏွင့္အားျပင္းျပင္း ပိတ္႐ိုက္လိုက္ၿပီး သန္းသန္းဆီတြန္းလႊတ္လိုက္သည္။ေၾကာင္ၿပီး ဦးျမင့္ေဝ လုပ္ေနသမွ်ေငးၾကည့္ေနေသာ သန္းသန္းလည္း သူ႔ေရွ႕တည့္တည့္ေရာက္လာေသာေဒၚထားေဝေၾကာင့္သတိျပန္၀င္လာသည္။ေဒၚထားေဝက သန္းသန္းထက္လူေကာင္ထြားၿပီးအရပ္ျမင့္သျဖင့္ သန္းသန္းအေပၚမိုးေနသည္။ “မိသန္း..နင့္အန္တီထမီကို ခြၽတ္ေပးလိုက္” ဦးျမင့္ေဝ ေျပာလိုက္သျဖင့္သန္းသန္းခမ်ာ ေဒၚထားေဝကိုမၾကည့္ရဲၾကည့္ရဲ ၾကည့္လိုက္ၿပီး လက္က စုကိုင္ထားေသာေဒၚထားေဝထမီဆီသို႔လွမ္းလိုက္သည္။ေဒၚထားေဝမွာလည္း သန္းသန္းလက္သူ႔ထမီကို စခြၽတ္ကတည္းကဘာလုပ္ရမည္မွန္းမသိပဲ ေယာင္ၿပီးလႊတ္ေပးလိုက္သည္။ညိဳညက္ၿပီး ေျပာင္တင္းေနေသာ ေဒၚထားေဝ၏ ဖင္လုံးအိုးမွာ ထယ္ဝါစြာေပၚထြက္လာသည္။ “ထားေဝ..ဘာလုပ္ေနတာလဲ..မိသန္းမ်က္ႏွာေပၚက ငါ့လရည္ေတြကိုလ်က္ေလ..ထပ္နာခ်င္လို႔လား” ဦးျမင့္ေဝ ေငါက္လိုက္သံေၾကာင့္ေဒၚထားေဝ လွ်ာကိုအျပားလိုက္ထုတ္ၿပီး သန္းသန္းႏွာေခါင္းနားရွိ ျဖဴျဖဴျပစ္ျပစ္ လရည္အခ်ိဳ႕ကိုလ်က္ရန္အားထုတ္လိုက္သည္။ “မိသန္း..နင့္လက္ကိုသုံးၿပီး ထားေဝေစာက္ပတ္ကို လက္ႏႈိက္ၿပီးပြတ္ေပးလိုက္.သူနင့္မ်က္ႏွာေပၚကလရည္အားလုံးကုန္သြားတာနဲ႔သူၿပီးသြားတာ ..ငါျမင္ခ်င္တယ္.သူမၿပီးလို႔ကေတာ့..ႀကိမ္လုံးစာမိၿပီသာမွတ္” ဦးျမင့္ေဝ၏ၿခိမ္းေျခာက္သံေၾကာင့္ သန္းသန္းသူ႔လက္ကို ေဒၚထားေဝေစာက္ေခါင္းေပါက္ဆီသို႔ ထိုးႏႈိက္ခါသြက္သြက္ေလးလႈပ္ရွားလိုက္သည္။ေဒၚထားေဝကလည္း လွ်ာကိုအျပားလိုက္သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက်လာေသာအခါ သူမႏွာေခါင္းနားက လရည္အခ်ိဳ႕ကေဒၚထားေဝ၏လွ်ာေပၚ ဝဲခိုကာ ပါသြားသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။သုံးေလးခ်က္ လ်က္လိုက္သည္ႏွင့္ ကုန္သြားေတာ့မည့္လရည္ေၾကာင့္ သန္းသန္းေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေဒၚထားေဝလွ်ာ ကသူမ မ်က္ႏွာနားကပ္လာသည္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္လွမ္း စုပ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ “အင့္..အင္း…အင္း…ႁပြတ္..” ေဒၚထားေဝလည္း မထင္မွတ္ပဲ သန္းသန္းႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းျခင္း ေတ့စုပ္မိၾကသည္၊လွ်ာျခင္းလည္း ပြတ္တိုက္မိကုန္သည္။ ႏူးညံ့လြန္းေသာအေတြ႕ေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သားထိုအေတြ႕ေပၚ သာယာသြားၾကသည္။ေဒၚထားေဝက သူ႔လက္ကို သန္းသန္းေက်ာကို ေပြ႕ဖက္လိုက္ရင္းသန္းသန္းလွ်ာကိုဆြဲစုပ္ေနေတာ့သည္။သန္းသန္းကေတာ့ ဦးျမင့္ေဝမွာထားသည့္အတိုင္း ေဒၚထားေဝႏွင့္နမ္းစုပ္ေနရင္း ေဒၚထားေဝေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းထဲလက္ေခ်ာင္းကို ထိုးထည့္ရင္းခပ္စိပ္စိပ္ ေလးပြတ္ေပးေန၏။ ႏွစ္ေယာက္သားနမ္းရႈပ္ေနသည္ကို ဦးျမင့္ေဝက ခပ္ေအးေအးကုလားထိုင္ေပၚ ထိုင္ရင္းၾကည့္ေနလိုက္သည္။ေဒၚထားေဝကလည္း သူ႔၀တၱရားကိုမေမ့ပါ၊ သန္းသန္းႏႈတ္ခမ္းက လြတ္သည္ႏွင့္ သန္းသန္းမ်က္ႏွာေပၚက လရည္ကိုရသေလာက္သိမ္းလ်က္လိုက္ေသးသည္။ထိုသို႔လုပ္သည္ႏွင့္ သန္းသန္းကလည္း လက္ကိုေလးေခ်ာင္းပူးေလာက္သူ႔ေစာက္ပတ္ထဲ စုံထည့္ၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေမႊေတာ့သည္။ “အ..အင္း..ျဖည္း..ျဖည္း..ရွီး..အ..အင့္..ျမန္ျမန္လုပ္…အင္း..ဟုတ္ၿပီ..အီး….အ..အ…” သန္းသန္း၏ထိုးေမႊကစားမႈေၾကာင့္ ေဒၚထားေဝ ဖင္သားတစ္ခုလုံးေကာက္ခ်ိတ္ကာ ေကာ့လန္ေနသည္။လရည္ကိုေတာ့ေကာင္းေကာင္းမလ်က္ႏိုင္ေတာ့ လွ်ာကိုသာအျပင္ဘက္ထုတ္ခါ ေဝ့ခါ ဝိုက္ခါႏွင့္ သန္းသန္းေစာင္းတိုက္သည့္ ေဝဒနာကိုခံစားေနသည္။သိပ္ေတာ္မၾကာလွသည့္အခ်ိန္အတြင့္း ေဒၚထားေဝ ေပါင္ၾကားမွ ေစာက္ရည္မ်ားတစ္ျဗစ္ျဗစ္ ထြက္လာၿပီး ေဒၚထားေဝေခါင္းမွာ သန္းသန္းပုခုံးေပၚ သို႔မွီႏြဲ႕ကာက်သြားသည္။ ေနာက္မွ ေဒၚထားေဝအသက္ကို ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္ရႈရင္း အေမာေျပ သန္းသန္းပါးေပၚမွ ျဖဴျပစ္ျပစ္လရည္ကို လ်က္လိုက္ကာၿမိဳခ်လိုက္သည္။ “ျဖန္း…” “အား..” အားပါလွေသာ ဦးျမင့္ေဝ၏လက္ဝါးခ်က္ေၾကာင့္ ေဒၚထားေဝ အင္မတန္နာက်င္ၿပီးလန္႔ခါေအာ္မိသည္။မိမိဖင္ကို ႐ိုက္႐ုံတင္မက ဖင္သားၾကားထဲသို႔လက္ဝါးေစာင္းထိုးခြဲၿပီး ဖင္ေပါက္ကိုပါစမ္းလာ သျဖင့္လင္ျဖစ္သူ ဦးျမင့္ေဝ ဘာလိုသည္ကို သိေသာ ကြၽန္မယားေကာင္းပီပီ လက္ကသန္းသန္း ကိုယ္လုံးကိုစလြယ္သိုင္းဖက္ခါ ေျခေထာက္ေနာက္ဆုတ္ၿပီး ဖင္ကုန္းေပးလိုက္သည္။ပထမ ဦးဆုံး ဦးျမင့္ေဝ လက္မတုတ္တုတ္က ဖင္၀ကိုပြတ္သပ္ရင္း လက္ေလးေခ်ာင္းက မိမိေစာက္ပတ္ကိုပြပ္သတ္ကာ ေစာက္ရည္မ်ားေပက်ံေနမွ လက္ႏွစ္ေခ်ာက္းပူးကို ဖင္ေပါက္ထဲတစ္ဆစ္ျခင္းထည့္လိုက္သည္။ “အင္း………”ေဒၚထားေဝ ၏သက္ျပင္းခ်သံက တိုးညႇင္းစြာ ေပၚထြက္လာသည္။ဖင္ခံေနက်မို႔ ဖင္၀ကိုလည္း ဖြင့္ေပးတက္သည္။လက္ေခ်ာင္းမ်ားတစ္ဆစ္ဆစ္၀င္လာတိုင္း အသက္ကို မွန္မွန္ရႈၿပီး စအိုေၾကာကို လမ္းသာေအာင္ျပဳျပင္ေပးထားသည္။ေနာက္ဆုံး လက္ေခ်ာင္းမ်ားဆုံးသြားသည္ ႏွင့္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားသည္၊တစ္၀က္ေလာက္ေရာက္ယုံႏွင့္ အရွိန္ျပင္းျပင္းေလးတိုး၀င္လာျပန္သည္။ ေနာက္ျပန္ထုတ္ျပန္သြင္းႏွင့္ ဖင္ေပါက္က်ယ္လာမွ ဦးျမင့္ေဝက သူ႔လီးကိုဖင္ထဲသို႔ အံႀကိတ္ထည့္သည္။အစပိုင္းမ၀င္သလို၀င္သလိုျဖစ္ရာမွ ဒစ္ျဖားက စၿပီးဖိသိပ္ကာ၀င္သြားသည္။ေနာက္ပိုင္းကေတာ့ ျပန္သြင္းလိုက္ျပန္ထုတ္လိုက္ျဖင့္ အခ်က္က်က်ကစားေပးရင္း ေဒၚထားေဝ အိုးကို လိုးရန္ပုံစံရသြားေတာ့သည္။ “ထားေဝ..မင္းဖင္ကိုငါတစ္သက္လုံးခ်တာမ၀ႏိုင္ဘူးကြာ..ေတာက္..မင္း..အိုး …ကစံပဲ..မင္းလဲဖင္ခံရတာေပ်ာ္တယ္မလား…….သန္းသန္း..သူ႔ကိုေသခ်ာထိန္းထား..ငါစလိုးေတာ့မယ္” “ေဗာက္..ေဗာက္…ဖက္..အား…အင္း…အ..အ..ေဖါက္..ေဖါက္..ေဖါက္..ေဖါက္.ေဖါက္.ေဖါက္..အင့္..အင့္..အင့္.အင့္.အင့္.အင့္.အင့္..ရွီး..အင့္..” “ဟင္း..ဟင္း.ေတာက္.အ..အ..ေဖါက္..ေဖါက္….ေဖါက္..ေကာင္းလိုက္တာ..ထားေဝ ဟုတ္ၿပီ ဆြဲပီး ညႇစ္စမ္း..အင့္ ..” သန္းသန္းမွာ ေဒၚထားေဝဖက္ထားသည္ကို ေတာင့္ခံထားရင္းသူ႔ေရွ႕မွလူႏွစ္ဦးလႈပ္ရွား ေနသည္ကိုသာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာႏွင့္ ၾကည့္ေနမိသည္။သူမဖင္ကိုသာ ဦးျမင့္ေဝကဒီလို လာလိုးလွ်င္ဘယ္သို႔ခံရမည္ကို လည္းအေသးစိတ္မွတ္သားေနမိသည္။ ေဒၚထားေဝကေခါင္းေမာ့လိုက္သည္အခ်ိန္တြင္ ေတာ့သူ႔မ်က္ႏွာမွာနာက်င္ျခင္းထက္ ေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္ အံႀကိတ္ခံေနပုံကိုျမင္ရေတာ့ ဖင္ခံခ်င္စိတ္ကေပၚလာသည္။ “အင္း..ေကာင္းလိုက္တာ ကိုျမင့္ရယ္ လိုးပါ..အင့္..အင့္..လိုး..အ.အ.အ.ေဖါက္..ေဖါက္…ေဖါက္..အင့္..အင့္..အင့္……အင့္……အင့္…ကို..ျမင့္..ေဆာင့္..ေဆာင့္..အ..အ.” “ကြၽတ္..အင္းဟာ..အင္း..ထားေဝ ဟုတ္ၿပီ ..နင္ ဖင္ကို လႈပ္လႈပ္ေပး.အင္း..ေဖါက္..ေဖါက္..ေဗါက္..ေဗါက္..” ဦးျမင့္ေဝ က ေဒၚထားေဝခါးကို ျဖစ္ထားကာ ဖင္ထဲသို႔ မိမိလီး၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္ကို အခ်ိန္အဆမွန္မွန္ျဖင့္ ေမးေၾကာႀကီးမ်ားေထာင္ကာ ေကာင္းေကာင္းႀကီးသမေနသည္။တစ္ခါတရံ စိတ္ပါ လာလွ်င္ ေဒၚထားေဝဖင္သားမ်ားကို ဆြဲညႇစ္လိုက္ တျဖန္းျဖန္း႐ိုက္လိုက္လဲလုပ္ေနသည္။သန္းသန္းမ်က္ႏွာကို အားရပါးရ စူးစိုက္ၾကည့္ၿပီး ေဒၚထားေဝဖင္ကို ခ်ရသည္မွာ ဦးျမင့္ေဝအဖို႔ အရသာထူးႀကီးျဖစ္ေန သည္။သန္းသန္းကို လိုးရတာထက္အခုလို စိတ္ထေအာင္လုပ္ေပးသည္ကိုလည္းပိုမိုႏွစ္ၿခိဳက္လာသည္။အခု သူ ဖင္ခ်ေနသည္ကိုၾကည့္ရင္းသန္းသန္းတစ္ေယာက္ဖင္ခံခ်င္ေနသည္မွာ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ အထင္အရွားျဖစ္ေနသည္။ေဒၚထားေဝကို ထိန္းေပးထားရင္သူ႔လက္က ေဒၚထားေဝ၏ပြင့္ေနေသာ အက်ီကိုလက္ႏႈိက္ၿပီး ဘရာစီယာေပၚမွ ေဒၚထားေဝႏို႔ကို ကိုင္ညႇစ္ေနသည္။ဖင္ခံေနသည့္ေဒၚထားေဝက ႏို႔ကိုင္ခံရတာကို သိေသာ္လည္းအရသာရွိလွသျဖင့္ တစ္အင္အင္ျဖင့္သာညီးညဴေနသည္။ဦးျမင့္ေဝ ဖင္ကိုဆယ္မိနစ္ေလာက္ တေဗါင္းေဗါင္းခ်လိုက္သည္ႏွင့္ ဖင္၏ညႇစ္အားကို မခံႏိုင္ေတာ့ပဲ လရည္မ်ားဖင္ထဲသို႔ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ “ဟား..ေကာင္းလိုက္တာ ထားေဝရာ ..ဟူး..ငါေတာ္ေတာ္ထြက္သြားတယ္..ျဖန္း…သြားစမ္းထားေဝ ..ေစ်းမွာ ဆိတ္ေျခေထာက္သြား၀ယ္လာခဲ့..ဆိတ္ေျခေထာက္ျပဳတ္နဲ႔ငါမနက္စာ စားမယ္..သြားေလ” ဖင္ထဲကလရည္ ပန္းထုတ္ခံလိုက္ရျခင္းႏွင့္အတူ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္မ်ားပန္းထြက္ကုန္ခါ ၿပီးသြားလို႔ ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္ျဖင့္ သန္းသန္းခါးကိုအတင္းဖက္ၿပီး အေမာမွ မေျပေသးခင္ဦးျမင့္ေဝေျပာေျပာ ဆိုဆိုျဖင့္ သူတင္ပါးကို ႐ိုက္ၿပီးခိုင္းလိုက္သံေၾကာင့္ ၾကာပြတ္စာ မိသြားေသာေက်းကြၽန္လို ထမီေလးေကာက္စြတ္ကာ မီးဖိုေခ်ာင္မွ ခပ္သုတ္သုတ္ေလး ေစ်းသို႔ထြက္သြားေတာ့သည္။မေျပာ့တေပ်ာ့ျဖစ္ေန ေသာလီး ႏွင့္ သန္းသန္းတစ္ေယာက္ဦးျမင့္ေဝႏွင့္ တစ္အိမ္ထဲ က်န္ခဲ့သည္။ “ကဲသန္းသန္း လီးေတာ့စုပ္ပီးသြားၿပီ၊ လာ…ငါ..ေသးေပါက္ခ်င္တယ္ အိမ္သာထဲလိုက္ခဲ့..ဒီေန႔ကစၿပီး နင္က ငါ့ရဲ႕ ဆီးအိုးျဖစ္သြားၿပီ…..ဟဲ..ဟဲ..ဟဲ…ဟဲ….” ထိုေန႔မွစ၍ သန္းသန္းမွာ ဦးျမင့္ေဝ၏ ကိုယ္လုပ္ေတာ္လုံးလုံး ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ေဒၚထားေဝမွာလည္း ဦးျမင့္ေဝ ခ်ိဳးထားသျဖင့္ လုံး၀ကိုမလွန္ရဲပဲ ဦးျမင့္ေဝစိတ္တိုင္းက် ဆက္ဆံခံေနရသည္။သန္းသန္းကေတာ့ ေျပာေနစရာမလိုေတာ့ ဦးျမင့္ေဝ ၏လူမဆန္ေသာ နည္းမ်ိဳးစုံကို ျဖင့္အလိုးခံ ႏွိပ္စက္ခံေနရေတာ့သည္။အစပိုင္းကေတာ့ ဦးျမင့္ေဝမွာ သန္းသန္းကိုလိုးဖို႔သာ စိတ္ထက္သန္ေသာ္လည္း လိင္စိတ္ျပင္းထန္လာသည္ႏွင့္အမွ် သန္းသန္းမွာ အလိုးခံရတာႏွင့္မကာမိေအာင္ ႐ိုက္ႏွက္ခံရတက္သည္။ ေနာက္ပိုင္းသန္းသန္းမွာ ဦးျမင့္ေဝလိုးမွာကိုေတာင္ေတြးေၾကာက္လာသျဖင့္ ေရွာင္ဖယ္ဖယ္လုပ္ဖို႔ႀကိဳးစားတိုင္းဦးျမင့္ေဝ၏အ႐ိုက္အႏွက္ကို ပိုခံရသျဖင့္ သူ႔လီးေတာင္တာျမင္သည္ႏွင့္ ကုန္းစုပ္တာအေလ့အက်င့္ေတာင္ျဖစ္လာသည္။သန္းသန္းမွာ လီးေတာင္တာ ေတြ႕သည္ႏွင့္မိမိလွ်ာ ကိုသုံးၿပီး ပါးစပ္ႏွင့္ စုပ္ေပး ျခင္းဟာ အ႐ိုက္အႏွက္ခံရဖို႔ အနည္းဆုံးျဖစ္ေၾကာင္း အေတြ႕အႀကဳံကသင္ခန္းစာေပးထားသျဖင့္ လရည္ထြက္ေအာင္သာႀကိဳးစားေတာ့သည္။အလိုးခံရသည္ထက္ မႈတ္ေပးျခင္းက မိမိအတြက္ပိုသက္သာအမႈတ္ခံရသူလည္း ပိုသေဘာက် မ႐ြံတက္လွ်င္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေၾကာင္း သန္းသန္းမွာ သိလာသျဖင့္ ဦးျမင့္ေဝ အနားကပ္လာသည္ႏွင့္ စိတ္ထေစမည့္စကားမ်ိဳးေျပာၾကားျခင္း၊ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ျခင္းကိုျပဳလုပ္ၿပီး လီးေတာင္သည္ႏွင့္ ပုဆိုးလွန္ခါ ကုန္းစုပ္တက္သည္မွာ အရသာေတာင္ျဖစ္လာသည္။ေဒၚထားေဝကလည္း ထိုေန႔သန္းသန္းႏွင့္ စဆက္ဆံ ခံလိုက္ရကတည္းက ဦးျမင့္ေဝမရွိလွ်င္ ညဖက္တြင္သန္းသန္းႏွင့္ေဒၚထားေဝတို႔ တအိပ္ယာထဲအတူအိပ္က်သည္။ ေန႔လည္ဖက္တြင္ ပ်င္းပ်င္းရွိလာလွ်င္ေတာင္မွ ေဒၚထားေဝက သန္းသန္းထမီကိုလွန္ၿပီး သန္းသန္းေစာက္ပတ္ကို တက္လ်က္ေတာ့သည္။ သန္းသန္းမွာ တခ်ိန္ထဲ ေစာက္ပတ္အလ်က္ခံရတက္ၿပီး လီးစုပ္ေပးရသည့္ေန႔မ်ိဳးလည္းရွိလာသည္။ေတာ္ေသးသည္က သန္းသန္းမွာ လူျမင္တင့္တယ္ေအာင္ဆိုၿပီး ဦးျမင့္ေဝႏွင့္ ေဒၚထားေဝတို႔၏ အေမြစားအေမြခံ ေမြးစားသမီးတဦး အျဖစ္ေမြးစားခံရျခင္းျဖစ္သည္။ လူပုံအလည္ ပြဲတက္လမ္းတက္ ဦးျမင့္ေဝသမီးအျဖစ္ေတာ့ သန္းသန္းဘ၀စိတ္ေအးသြားရေပမယ့္ လက္ေတြ႕တြင္ေတာ့ ေမြးစား တာဆိုသည့္အတိုင္း ဦးျမင့္ေဝ စားသည္ကို ေန႔စဥ္ခံေနရသည္။ဒါေၾကာင့္ သန္းသန္းဒီဘ၀က လြတ္လပ္ေအာင္ႀကိဳးစားလာရေတာ့သည္။အေကာင္းဆုံးနည္းက မိမိအလွ ကိုအသုံးခ်ၿပီး မိမိကိုဒီဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္မည့္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကိုရွာဖို႔ပဲျဖစ္သည္။ ဒီ့အတြက္ သန္းသန္း အ၀တ္အစားကို ပ်ံလံေနေအာင္၀တ္သည္၊ ေယာက္်ားတကာမိမိအေပၚစိတ္၀င္စားလာေအာင္နည္းမ်ိဳးစုံႏွင့္ လုပ္သည္။ပိုက္ဆံခ်မ္းသာေသာ ေဘာဂဲႀကီးမ်ားႏွင့္ေတြ႕လွ်င္ အရင္ဦးဆုံးမႈတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္၊ သူတို႔ေတြစြဲလွ်င္ မိမိနားကပ္ေနမည္ေပါ့၊ ထိုသို႔ႀကံစီ ႀကိဳးစားေနရင္းကိုကိုႀကီးႏွင့္ေတြ႕သည္။ကိုကိုႀကီးက မိမိေတြ႕ဖူးသမွ် ေယာက္်ားမ်ားထဲတြင္ မိမိကိုအစြဲအလန္းဆုံး တင့္ေတာင္းတင့္တယ္လက္ထပ္ယူမည္ဆိုေတာ့ ဘာမွမလိုေတာ့ ကိုကိုႀကီးႏွင့္ လက္ထပ္လိုက္သည္။ဦးျမင့္ေဝ ကိုလက္ထပ္ပီးစ အခ်ိန္က ခံလိုက္ေသးေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းသူလည္းမိမိကိုအဆက္အသြယ္သိပ္မလုပ္ေတာ့ ေအးေဆးျဖစ္သြားသည္။ကိုကိုႀကီးႏွင့္ဘာမွ်ျပႆနာမရွိေပမယ့္ ကိုကိုႀကီးအေဖကဦးသိုက္ေမာင္းျဖစ္ေနတာကိုေတာ့ မ်က္ႏွာနည္းနည္းပူသည္။ဒါေပမယ့္ သန္းသန္းအတြက္က လရည္ပန္းခံရသည္မွ မ်က္ႏွာပူဦးမည္။ ေယာကၡထီး အတြက္ ဖင္ခံလိုက္လွ်င္ၿပီးသြားမွာပဲ ဆိုသည့္ခပ္ေပါ့ေပါ့အေတြးတစ္ခုသာရွိသည္။ “ဒါပါပဲ စိုင္းရယ္ ကြၽန္မဘ၀ လွတယ္မဟုတ္လား..စိုင္းးးးး
