“နီေလး”
“ေမာင္”
“လြမ္းလိုက္တာ နီေလးရာ မေတြ႕ရတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာပလဲ”
“အပိုေတြ လြမ္းလဲမလြမ္းဘဲနဲ႔”
“မလြမ္းဘဲ ဒီလိုလုပ္မလား”
“အ အ အ အ သိပ္မၾကမ္းနဲ႔ေမာင္ရာ ခုမွ စတာ၊ နီေလး မခံတာၾကာၿပီ၊ မမွတ္မိဘူးလား ဟိုတေခါက္ကေတြ႕တာနဲ႔ ေမာင္ၾကမ္းလိုက္တာ သားအိမ္ထိၿပီး ေအာင့္သြားလို႔ ေနာက္ပိုင္း နီေလး ေကာင္းေကာင္းမခံႏိုင္တာေလ”
“အင္း အင္း ဟုတ္သားဘဲ၊ ေမာင္က ၂ ရက္ေလာက္ ေနအုံးမွာဆိုေတာ့ နီေလး ခံႏိုင္ဘို႔ အေရးႀကီးတယ္”
“အင္းေပါ့၊ တေခါက္ တေခါက္ လာဘို႔က မလြယ္ဘူး၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကဘဲ ၅၀၀ ေက်ာ္၊ သဘက္ခါ နီ႔ေလယာဥ္ထြက္ခါနီးမွျပန္ေနာ္ ေမာင္၊ နီ႔ကို ေလယာဥ္ကြင္း ပို႔ၿပီးမွျပန္ေလ”
“တန္ေအာင္ အပီ ခံသြားမယ္ေပါ့ ဟုတ္လား”
“ေမာင္ေနာ္၊ ေမာင္ဘဲ တန္ေအာင္ဆိုၿပီး နီ႔ကို အခ်ိန္လုံး လုပ္ေနတဲ့ဟာ”
“ခ်စ္တာကိုး နီေလးရာ ဒီလိုေလး ဆိုထိလား”
“အ . . အင္း ထိတယ္ေမာင္ရာ က်င္သြားတာဘဲ”

“နာလား”
“တအားမေဆာင့္ရင္ေတာ့ မနာဘူး၊ အဲလို ဖိဖိထိုးလို႔ ထုတ္ကနဲ ထုတ္ကနဲ အထဲကဟာ ထိထိသြားတာ ခံလို႔ေကာင္းတယ္၊ အား . . ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရာ”
“ေမာင္လိုးတာ ႀကိဳက္လား”
“ႀကိဳက္လို႔ေပါ့ ခြင့္ရတိုင္း ေမာင့္ဆီ လာလာခံေနတာ၊ ေမာင္ဆို ဘယ္ေတာ့မွ နီေလးဆီမလာဘူး”
“လာပါတယ္”
“တေခါက္တည္းမ်ား၊ အဲဒါ နီေလးကို စလိုးခ်င္လို႔ ဟုတ္တယ္မို႔လား၊ သူလိုးၿပီး သူမ်ားကို ျပစ္သြားတာ၊ နီကဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ အၿမဲလာေနရတယ္”
“အမယ္ အဲဒီအေခါက္က ေမာင္လာရင္ နီေလးက အလိုးခံမယ္ဆို၊ နီေလးဘဲေျပာတာေလ”
“ဘာ နီေလးဘဲေျပာတာလဲဘဲ၊ ေမာင္ဘဲ သူ႔လီးႀကီး ကင္မရာထဲကျပ၊ နီ႔ကိုလဲ တကိုယ္လုံး ခြၽတ္ျပခိုင္း ၿပီးေတာ့ လက္နဲ႔ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လုပ္ခိုင္း၊ လူကို ခံခ်င္လာေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးသင္ေပးၿပီး”

“ခ်စ္တာကိုး နီေလးရာ၊ ေမာင္ကေတာ့ နီေလး အသံစၾကားကတည္းက လီးေတာင္ေနတာ၊ လိုးခ်င္ေနတာမွ တပိုင္းကိုေသေနၿပီ”
“အဲဒီတုန္းက နီေလးက ဘာမွမသိပါဘူးေနာ္၊ ေမာင့္ကို ႐ိုး႐ိုဘဲ ထင္တာ၊ ေမာင္က လိုးခ်င္ေနမွန္း တကယ္ကို မသိတာ”
“႐ိုးမလား ေယာက္က်ားနဲ႔ မိန္းမ၊ ဒီအေျခနဲ႔ ဒီအေျခ လိုး ေတာ့မယ္ဆိုတာ နီေလး သိဖို႔ေကာင္းတယ္၊ နီေလးက ဘာမွမသိေတာ့ ေမာင့္မွာ စည္း႐ုံးေရး ဆင္းရတာ ေမာတယ္”
“တကယ္မသိတာပါေမာင္ရာ၊ ေမာင့္လီးႀကီး နီေလးကို စျပေတာ့နီေလး တကယ္လန႔္သြားတာ၊ ရင္ကို တဒိန္းဒိန္း တုန္ေနတာ”
“ျပမွာေပါ့၊ ဒါမွ ေမာင္လိုးခ်င္ေနတာ နီသိမွာကိုး”

“အဲ့ဒီတုန္းက တကယ္ေၾကာက္တာ ေမာင္ရ၊ ေမာင့္လီးက အႀကီးႀကီး နီရဲၿပီး အေၾကာေတြ ေထာင္ေနတာ ေၾကာက္စရာႀကီး”
“ေနာက္ပိုင္း နီေလးဘဲ မျမင္ရရင္ မေနႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ခန ခန ေမာင့္ကို ျပခိုင္းတာေလ”
“ဟုတ္တယ္ေနာ္၊ နီေလးဘဲ ဘာျဖစ္သြားမွန္းကို မသိဘူး၊ ေမာင့္လီးဘဲ ခန ခန ၾကည့္ခ်င္ၿပီး ေမာင္လုပ္ခိုင္းတာေတြ အကုန္ေလွ်ာက္လုပ္တာ၊ နီေလး တခါမွ ဒါမ်ိဳး ေတြးေတာင္ မေတြးဘူးဖူး”
“နီေလးလဲ ေမာင့္ကို ခ်စ္လို႔ေပါ့”
“အင္း ခ်စ္တယ္ ေမာင္ရာ၊ ေမာင္နဲ႔ တကယ့္ကို အတူတူ ေနခ်င္တာ၊ ေမာင္နဲ႔သာ ေနရမယ္ဆို နီေလး ဘာလုပ္ရ ဘာလုပ္ရ”
“နီေလးကလဲ၊ ေမာင့္အေျခအေနကို သိသားဘဲ၊ ေမာင္လဲ နီေလးနဲ႔ ေနခ်င္တာ တပိုင္းကို ေသေနတဲ့ဟာ”
“သိပါတယ္၊ ေမာင့္ကို တမင္ေျပာတာ”
“ေနအုံး နီေလးရာ ေနာက္မွ ဒါေတြေျပာမယ္၊ ခု တခ်ီၿပီးေအာင္ ေကာင္းေကာင္းေလး လိုးအုံးမယ္”
“တအားမေဆာင့္နဲ႔အုံးေနာ္”
“နီေလး အေပၚက ေနမလား”

“မေနေသးဘူးေလ၊ ေမာင္က အရည္ေတြ အထဲမွာ မထုတ္ေသးဘူးမႈတ္လား၊ ေတာ္ၾကာ ေမာင္ၿပီးရင္ နီ႔ ဘိုက္ေပၚ ထုတ္ရလြယ္တာေပါ့”
“နီေလး ပါးစပ္ထဲ . . ”
“ဟင္အင္း ခုစစခ်င္း ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ႀကီး၊ ညႇီစို႔စို႔နဲ႔ မေသာက္ခ်င္ပါဘူး၊ ဘိုက္ေပၚဘဲ ထုတ္လိုက္ပါ ေမာင္ရာ၊ ၿပီးရင္ ေရေတြ ဘာေတြ စိမ္ၿပီး ခ်ိဳးအုံးမယ္ေလ၊ တခါတည္း မေအာင့္ႏိုင္ဘဲ အခန္းထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း တက္ခြၿပီး”
“ေလယာဥ္ကြင္းမွာ နီေလးကိုလာႀကိဳကတည္းက လိုးခ်င္ေနခ်င္တာ”
“လိုးမယ္ဆို လိုးေလ၊ ေမာင္လီးကသြင္းထားၿပီး တို႔စိ တို႔စိ လုပ္ေနတာ၊ နီေလးလဲ အထဲမွာ ႐ြစိ ႐ြစိ နဲ႔ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး”
“ေပါင္နဲနဲေလးကားၿပီး ေမာင့္ကိုခြထား”
“အ အ အ အ အ အ အ အ . . . . . . . . . . . . .”
“ဟား း း း ေကာင္းလိုက္တာ နီေလးရာ”

“ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရာ၊ ေနအုံး ေနအုံး၊ နီေလးကို ဖက္ထားအုံး”

“ကဲ ေျပာပါအုံး အဲဒီေကာင္ကို အေျဖေပးလိုက္ၿပီလား”
“အာ ေမာင္ကို ေျပာၿပီးၿပီေလ၊ ဘယ္ေပးရအုံးမလဲ၊ နီေလးလဲ စဥ္းစားေနတာ၊ မတရားဘူးထင္တယ္”
“ဘာကို မတရားတာလဲ”
“ေအာ္ ေမာင္ကလဲ နီေလးက အပ်ိဳမွ မစစ္ေတာ့တာ”
“မဆိုင္ပါဘူး နီရာ၊ သူလဲ လူပ်ိဳစစ္စစ္ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မွာေပါ့၊ နီေလးထက္ အသက္ႀကီးတယ္ မို႔လား၊ ဘယ္ေယာက္က်ားမွ ဒီအ႐ြယ္ လူပ်ိဳစစ္စစ္မရွိဘူး”

“ေတာ္ၾကာ ယူၿပီးမွ သူက နီေလး အပ်ိဳမဟုတ္မွန္း သိသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”
“ဘယ္လို သိမွာလဲ၊ နီေလးလဲ နဲနဲပါးပါး ေမာင္နဲ႔ ေတြ႕တုန္းကျဖစ္သလို ဟန္ေဆာင္လိုက္ေပါ့၊ နီေလးနဲ႔ ေမာင္လဲ ပထမ အႀကိမ္တုန္းက ေသြးမွ မထြက္တာ၊ နဲနဲေလး ၿပဲသြားတာဘဲ ရွိတဲ့ဟာ”
“ထြက္မလား ေမာင္ကလဲ၊ မေတြ႕ခင္ကတည္းက နီေလးကို လက္နဲ႔ လုပ္ခိုင္းေနတဲ့ဟာ၊ အဲဒီကတည္းက အေမွးပါးက ေပါက္ၿပီေပ့ါ၊ ဒီလိုမွန္းသိ မလုပ္ဘဲ ေအာက္ထားၿပီး ေမာင့္ကို ျပတယ္ သိလား”
“မႈတ္ဘူးေလ၊ ေမာင္ေျပာတာက စစခ်င္းတုံးကလို လမ္းေလွ်ာက္ရင္ နဲနဲေလး ကြတ ကြတ လုပ္ျပလိုက္ဘို႔ေျပာတာ၊ ေသြးထြက္စရာမလိုပါဘူး၊ ဒီအ႐ြယ္ရွိၿပီဟာ ေသြးထြက္ေတာ့မလား”
“နီေလးလဲ ေယာက္က်ားမယူခ်င္ပါဘူး၊ ခု ဟာက နီေလး လဲ က်မ္းမာေရးက နဲနဲ ခ်ဳျခာလာေတာ့ တေယာက္တည္း ေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့လို႔ စဥ္းစားရတာ၊ ေမာင့္ကို ယူလို႔လဲ မရ”
“အမယ္ ခုမွ ေမာင့္အတာ လာမခ်ပါနဲ႔၊ အစကတည္းက နီေလးကို အမွန္အတိုင္း ေျပၿပီးသားေနာ္”
“အိုး ပထမ စစခ်င္းေတာ့ ေမာင္က အမွန္အတိုင္း မေျပာပါဘူး”
“အင္းေလ ဒါက ဒါေပါ့၊ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း လူတကာ ေလွ်ာက္ေၾကာ္ျငာေနလို႔ ျဖစ္မလား၊ ေနာက္မွ နီေလးနဲ႔ စကားေတြ ဘာေတြ ေျပာၿပီး ခ်စ္သြားတဲ့ဟာ၊ ခ်စ္ၿပီးတာနဲ႔ ေမာင္က နီေလးကို အမွန္ကို ေျပာပါတယ္၊ ေျပာၿပီးလို႔ေတာင္ နီေလး သေဘာဘဲ ဆိုၿပီး နီေလးကို တပတ္ေလာက္ စဥ္းစားခ်ိန္ေပးထားတဲ့ဟာ”
“မသိေတာ့ဘူး ေမာင္ရာ၊ နီေလးလဲ ႐ူးေနၿပီလား မသိဘူး၊ ေမာင္ အိမ္ေထာင္ရွိတယ္ သားေလးနဲ႔ ဆိုတာ ဖြင့္ေျပာတုန္းက နီေလ ႐ူးမတတ္ဘဲ”

“ဒါေတြ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ နီေလးရာ၊ ေမာင္လဲ အဲဒီတုန္းက ေနလို႔ကို မရပါဘူး၊ အရက္ခ်ည္း နင္းကန္ေသာက္ေနတာ၊ ေတာ္ေသးတယ္ နီေလးက ေမာင့္ကို ခြင့္လႊတ္ၿပီး ျပန္ခ်စ္လို႔”
“မခ်စ္လို႔မွ မရေတာ့တာ၊ နီေလးက ေမာင့္ကိုမွ မခြဲႏိုင္ေတာ့တာ၊ အဲဒီတုန္းက ေမာင့္သားက တႏွစ္မျပည့္ေသးဘူးေနာ္”
“အင္း ဟုတ္မယ္၊ ခုေတာ့ ဒီေကာင္ ေက်ာင္းစတက္ေနၿပီ”
“အင္း ဟုတ္တယ္ေနာ္ နီတို႔ ခ်စ္ခဲ့တာ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ၊ အခ်ိန္ကလဲ ျမန္လိုက္တာ”
“ခေလးေၾကာင့္မို႔ေပါ့ နီရာ၊ ခေလးမရွိရင္ ေမာင္ သူ႔ကို ကြာၿပီး နီေလးကို ယူတယ္၊ နီေလးသိတဲ့အတိုင္း သူနဲ႔က အဆင္မွ မေျပတာ၊ ခေလးေၾကာင့္ ေမာင္က သီးခံေပါင္းေနတာ”
“သီးခံပါ ေမာင္ရာ၊ နီ႔ကို ယူလဲ နီက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း မိေထြးဆိုေတာ့ ခေလးက . . .”
“အင္းေပါ့၊ ဒါေၾကာင့္ေမာင္လဲ ဒီလိုဘဲေနရတာေပါ့၊ ေတာ္ေသးတယ္ နီေလးက နားလည္တတ္လို႔၊ အင္ . . အေမြးက ဒီမနက္ကမွ ရိတ္လာတယ္ဆို၊ ခု စူးတူးတူးနဲ႔”
“ေမာင္ကလဲ တကယ္၊ မနက္ေရခ်ိဳးေတာ့မွ ရိတ္လာတာ၊ ေမာင္က ေျပာင္ေနတာ ႀကိဳက္မွန္းသိလို႔၊ နီ သိပါတယ္ ေမာင္ရာ၊ နီလဲ သူမ်ား မိသားစု ဘဝကို မဖ်က္ဆီးခ်င္ပါဘူး၊ နီေလးသာ မိုက္လုံးႀကီးတာ”
“အခ်စ္ဆိုတာ ဒီလိုဘဲေပါ့ နီေလးရာ၊ ေမာင္တို႔က ေစာေစာစီးစီမွ မေတြ႕ခဲ့တဲ့ဟာ”
“ဘယ္ေတြ႕မလဲ ေမာင္ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ နီက အသက္ေတာင္ မျပည့္ေသးတဲ့ဟာကို”
“ျပည့္ပါၿပီ”

“မျပည့္ပါဘူး ေမာင္ျပန္တြက္ၾကည့္၊ အဲဒီတုန္းက နီက ၁၇ ႏွစ္ဘဲ ရွိေသးတာ၊ နီေသခ်ာ တြက္ၿပီးသား”
“ထားလိုက္ပါ၊ ခု နီေလးကို ေသခ်ာေမးအုံးမယ္၊ ဒီေကာင့္ကို နီေလး ခ်စ္ႏိုင္လား”
“မသိဘူးေမာင္ရာ၊ သူက ဆိုးေတာ့ မဆိုးပါဘူး နီ႔အေပၚမွာလဲ စိတ္ရွည္တယ္၊ နီ ေမာင့္ကို ေျပာျပဘူးတယ္မို႔လား၊ ဟိုတေခါက္ နီ ေနမေကာင္းျဖစ္တုန္းက သူဘဲ နီ႔ကို ဆန္ျပဳတ္ေတြ ဘာေတြ ေန႔တိုင္း လာပို႔တာ”
“ဆန္ျပဳတ္ ပို႔႐ုံဘဲလား နီ႔ကို ဘာလုပ္သြားေသးလဲ”
“သူမ်ားကို ေမာင့္လိုမ်ား မွတ္လို႔လား၊ နီ႔ကို လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္ မထိဘူး”
“အင္းေပါ့ အဲလို တုန္းလြန္းလို႔ ခုထိ လူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ေနတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ တခုခုေတာ့ တခုခုဘဲ”
“ေမာင္ရာ သူမ်ားကို”
“အလကား စတာပါ နီေလးရာ၊ ေမာင္ကေတာ့ ခ်စ္မိရင္ သူမ်ားလိုမဟုတ္ဘူး အပီဘဲ ဒီလို ဒီလို”
“အား အ အ အိုး ေမာင္ ေမာင္ . . .”
“နီေလး အေျပာနဲ႔ဆို မဆိုးပါဘူး၊ ျမန္ျမန္ အေျဖေပးၿပီး ယူလိုက္၊ ခု ျပန္ရင္ နဲနဲ သူနဲ႔ အေရာတဝင္ေလး ေနေပးလိုက္၊ သူ႔အလိုလို အဆင္ေျပသြားမယ္၊ ေအာ္ နီေလး”
“ဘာလဲေမာင္”
“လက္ထပ္ၿပီးမွ အလိုးခံေနာ္၊ လက္မထပ္ခင္ အထိမခံနဲ႔၊ ေတာ္ၾကာ နီေလးကို ရသြားၿပီး ေတာ္ၾကာ မယူေတာ့ဘဲ ေနမယ္”
“အင္းပါ နီေလး သိပါတယ္”

“လာ နီေလး ဒီဘက္ေ႐ႊ႕ ေမာင္တို႔ စစ္တီႏိုင္း လုပ္မယ္”

“ဒီတခါေတာ့ နီနဲ႔ေမာင္ တကယ္ေဝးရၿပီထင္တယ္”
“မေဝးပါဘူး နီေလးရာ၊ ေမာင့္စိတ္ထဲမွာ နီ အၿမဲရွိေနတဲ့ဟာ၊ နီ႔စိတ္ထဲမွာလဲ ေမာင္ဘဲရွိမယ္ဆိုတာ ေမာင္သိၿပီးသား”
“ဟင္း . . နီ ငိုခ်င္တယ္ ေမာင္ရာ၊ ေမာင္ေၾကာခိုင္း ထြက္သြားၿပီးမွ ေလယာဥ္ေပၚမွာ နီ တဝ ငိုေတာ့မယ္”
“မငိုနဲ႔ နီရာ၊ ေမာင္တို႔က တကယ္မေဝးပါဘူး၊ စိတ္ထဲက အၿမဲခ်စ္ေနတဲ့ဟာ၊ တခါတေလ နီေလး ေမာင့္ကို တိုင္ပင္စရာရွိ အီးေမးလ္ ပို႔လိုက္ေလ”
“အင္း၊ ေမာင္လဲ နီေလးဆီ သတိရရင္ ပို႔ေလ၊ ဟိုေလ ရဟူး အီးေမးလ္ ကိုပို႔ေနာ္၊ အဲဒါ ေမာင္နဲ႔ နီေလး ဘဲ သိတဲ့ အီးေမးလ္”
“အင္း၊ ခန ခန ေတာ့ မပို႔ဘူး နီေလးရာ၊ ေတာ္ၾကာ မထိမ္းႏိုင္ရင္ ထပ္မွားအုံးမယ္၊ ေမာင္တို႔က နဂိုကတည္းက စိတ္က ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့”
“ေမာင္ရာ မခြဲခ်င္ေသးဘူး၊ ေလယာဥ္ကလဲ ထြက္ေတာ့မယ္”
“သြားေတာ့ နီေလးရာ၊ နီေလးက ေတာ္ၿပီးသားပါ၊ အားလုံးအဆင္ေျပသြားမွာပါ”
“မေတာ္ဘူးေမာင္ရာ၊ နီေလးက ကံမေကာင္းဘူး”
“ကံေကာင္းပါတယ္၊ ကံေကာင္းလို႔ေပါ့ ေမာင္နဲ႔ အခက္အခဲေတြ ၾကားက လြတ္လတ္လပ္လပ္ ခ်စ္ရတာ”
“ဒါေပမဲ့ ေမာင္နဲ႔မွ အတူမေနရတာ”
“ဒါကေတာ့ နီေလးနဲ႔ ေတြ႕တာ ေနာက္က်သြားတာကိုး၊ အဲဒါေတြ မစဥ္းစားနဲ႔ေတာ့၊ သြားေတာ့ ဟိုမွာ စက္က်ဴရတီ ဂိတ္ျဖတ္ရအုံးမယ္၊ ေလယာဥ္က ထြက္ေတာ့မယ္”
“ေမာင္ အရင္သြား၊ ေမာင္ထြက္သြားၿပီးမွ နီေလး အထဲဝင္မယ္”
“အာ နီေလးကလဲ ကဲ ကဲ တစ္ ႏွစ္ သုံး ဆို အတူတူ လမ္းခြဲမယ္ ဟုတ္ၿပီလား”
“အင္း”
“ေမာ့ ႏႈတ္ဆက္ အနမ္းေလး နမ္းအုံးမယ္”
“ဂြတ္ဘိုင္ နီေလး”
“ဂြတ္ဘိုင္ ေမာင္”

“တစ္ ႏွစ္ သုံး”

“ေဟ့ မိန္းမ၊ ခု ျပန္လာေတာ့မလို႔၊ မီတင္က ၿပီးသြားၿပီ၊ လူလဲေမာၿပီး ဦးေႏွာက္လဲ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာက္သြားတယ္ မိန္းမရာ၊ အားလုံးအဆင္ေျပပါတယ္၊ မေနေတာ့ဘူး၊ ျပန္လာေတာ့မယ္ ၂ ရက္ရွိၿပီ မိန္းမနဲ႔ မေတြ႕တာ လြမ္းလွၿပီ၊ သားေရာ ဘယ္လိုလဲ ေနေကာင္းလား”
“အင္းပါ အင္းပါ၊ ဝယ္လာမယ္၊ သားႀကိဳက္တဲ့တာ မဟုတ္လား၊ လမ္းမွာ ဝင္ဝယ္လိုက္မယ္၊ အင္း ၂ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ၾကာအုံးမွာေပါ့၊ ကားေမာင္းရမွာနဲ႔ ဘာနဲ႔ ဆိုေတာ့”