ေကာ့ေပးေနသည္ (စ/ဆုံး)

ၿပဳံး၍ၾကည့္ေနေသာ မူမူ၏ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္က ဆုတ္ကိုင္လိုက္မိသည္။ ၿပီးေတာ့ မူမူ၏ကိုယ္လုံးေလးကို သူ႔ဖက္သို႔ဆြဲယူလိုက္ရာက မူမူ၏ ပါးေဖါင္းေဖါင္းေလး ႏွစ္ဖက္ကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ နမ္းလိုက္သည္။ သူ၏အနမ္းကို ေၾကနပ္စြာျဖင့္ ခံယူေနေသာ မူမူက သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့၍ေပးထား႐ုံသာမက ၾကည္ႏူးစြာျဖင့္ပင္ သူမ၏မ်က္လုံးေလးမ်ားကို ေမွး၍ ခ်ထားေပးေသးသည္။

မူမူ၏ပါးျပင္ေလးႏွစ္ဖက္ကို နမ္းၿပီးလိုက္ကာမွ ေက်ာ္စြာ၏ ကိုယ္တြင္းမွေသြးသား မ်ားက လြဳပ္လြဳပ္႐ြ႐ြျဖစ္လာၾကသည္။ ေက်ာ္စြာ၏လက္ႏွစ္ဖက္က မူမူ၏ကိုယ္လုံးေလး ကိုေက်ာမွ သိုင္း၍ဖက္လိုက္မိသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ မူမူ၏မ်က္ႏွာေလးကို တပ္မက္စြာ ၾကည့္ေနရင္းကပင္ သူ၏မ်က္ႏွာက ငုံ႔၍ ဆင္းသြားၿပီးလွ်င္ ထူထူေလးလုံးေနေသာ မူမူ၏ ႏြဳတ္ခမ္းေလးေတြကို ဖိကပ္ကာစုပ္နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။

႐ုတ္တရက္ေျခာက္ျခားသြားရေသာ မူမူသည္ ထိတ္လန႔္တၾကားပင္ ေက်ာ္စြာ၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖင့္ ျပန္ဖက္လိုက္မိသည္။ ဒီမွ်အထိျဖစ္လိမ့္မည္ မထင္ခဲ့မိေသာ မူမူတစ္ေယာက္ရင္ထဲတြင္ တုန္လြဳပ္၍သြားရသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ နမ္းသည္၊ ေက်ာ္စြာသည္ အေတာ္ပင္မက္ေမာေသာ ေဇာအဟုန္တို႔ျဖင့္ အတင္းကိုနမ္းေနသည္။ ဒီလိုဆိုျပန္ေတာ့လဲ မူမူ၏စိတ္ေတြက တမ်ိဳးေျပာင္းကာ ေၾကနပ္ဝမ္းသာ ျဖစ္ရသည္။

ေက်ာ္စြာသည္ မူမူထက္ အသက္တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္မွ် ငယ္ေလသည္။ ေက်ာ္စြာ၏မိန္းမ ျဖဴမာက မူမူထက္ (၇)ႏွစ္မွ်ပင္ငယ္သည္။ သူတို႔လင္မယားကို ေဘးမွ အခန္းတြင္ ငွား၍ထားခဲ့သည္မွာ တစ္ႏွစ္နီးပါးပင္ရွိေခ်ၿပီ။ ဒါကလဲ မူမူ၏ေယာက္်ား ကိုျမင့္သြင္က နယ္သို႔ေျပာင္းရသျဖင့္ မူမူအေဖၚရေအာင္ဆိုကာ သူ႔ဆရာ၏သမီးႏွင့္သားမက္ကို အိမ္ကိုတျခမ္းကာ၍ ငွားေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မူမူကလဲ အလုပ္ႏွင့္ဆိုေတာ့ ကိုျမင့္သြင္၏ေနာက္ကို အလုပ္ပစ္၍ မလိုက္ႏိုင္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ပင္ မူမူတစ္ေယာက္က်န္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
ေက်ာ္စြာသည္ ခ်စ္မြဳေရးရာကို ကြၽမ္းက်င္သူ အိမ္ေထာင္သည္တစ္ေယာက္လဲ ျဖစ္သျဖင့္ သူ၏အနမ္းေတြက မူမူ၏ေက်ာထဲပင္ စိမ့္၍သြားရသည္။ ဒါတင္မက ရင္ထဲက ကလီစာေတြပါ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ကုန္ၿပီလား မသိ။ မူမူကိုယ္လုံးႀကီးကို အတင္းပင္ႀကဳံး၍ ဖက္ထားမိသည္။ ဒီလိုရင္ခုံလြိဳက္ေမာစြာျဖင့္ ခ်စ္အရသာကို မခံစားခဲ့ရတာၾကာခဲ့ေခ်ၿပီ။

ကိုျမင့္သြင္ႏွင့္မူမူတို႔ အိမ္ေထာင္သက္က (၄)ႏွစ္မွ်ရွိခဲ့ကာ ရင္ခုံသံေတြ ေပ်ာက္လုဆဲဆဲ ျဖစ္႐ုံမွ်မက ခုဆိုကိုျမင့္သြင္က ဘက္ဂ်က္ပိတ္ခါနီး၍ ျပန္မလာႏိုင္တာ(၂)လပင္ေက်ာ္ေပၿပီ။ ဒီေတာ့လဲ ေက်ာ္စြာ၏ ရင္ခြင္ထဲမွမူမူတစ္ေယာက္ ေျပာင္းဆန္ကာ ခံစားေနရ႐ုံမက ေက်ာ္စြာကို တပ္မက္တဲ့စိတ္ေတြကလဲ သူမကိုတရစ္ၿပီး တရစ္ရစ္ပတ္၍ လာခဲ့ရေခ်ၿပီ။
မူမူ၏ တကိုယ္လုံး တရွိန္းရွိန္းျဖစ္၍လာရာမွ ပူေႏြး၍လာခဲ့ရေခ်ၿပီ။ ဒီၾကားထဲတြင္ ေက်ာ္စြာ၏ လွ်ာဖ်ားေလးက မူမူ၏လွ်ာေပၚသို႔ထိုးေထာက္၍ ယက္လိုက္သည့္အခါမ်ားတြင္ေတာ့ မူမူတစ္ေယာက္ အသက္႐ြဳတာေလးပင္ေအာင့္၍ ထားလိုက္မိသည္။ သူမလိုပင္ ေက်ာ္စြာလည္း ရွိရွာေပသည္။ အားမလို အားမရျဖင့္ ေက်ာ္စြာ၏လက္ေတြက မူမူ၏တစ္တစ္ရစ္ရစ္ ျပည့္ျပည့္ေဖါင္းေဖါင္း လုံးႀကီးေပါက္လွကိုယ္လုံးႀကီးကို အားမလိုအားမရ လိုက္၍ပြတ္သပ္ေနသည္။ ထိုမွ်မကပင္ လုံးတစ္စြင့္ကားေနေသာ မူမူ၏ တင္ဆုံႀကီး လုံးလုံးေပၚသို႔လည္း လက္ဖဝါးကို ျဖန႔္ကာ အုပ္၍ကိုင္ရာမွ ဆုပ္နယ္၍ေနျပန္ပါေသးသည္။ မူမူ၏ဒူးေလးမ်ားပင္ တုံခ်င္လာၿပီ။

ေက်ာ္စြာ၏ႏြဳတ္ခမ္းမ်ားက မူမူ၏ႏြဳတ္ခမ္းႏွစ္လြာကို လြတ္၍ေပးလိုက္ရာမွပင္ မူမူ၏ ပါးျပင္တစ္ဖက္ကို ဖိ၍နမ္းလိုက္ၿပီး ပါးျခင္းဖိ၍ ကပ္ကာ မူမူကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္၍ထားသည္။ အသက္႐ြဳၾကပ္ကာ ေမာေနေသာ မူမူကလည္း သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို တလြဳပ္လြဳပ္ျဖင့္လုပ္ကာ ေက်ာ္စြာကိုပါးခ်င္း ပြတ္ေပးေနၿပီး ေက်ာ္စြာ၏ကိုယ္လုံးႀကီးကိုလည္း လြတ္ထြက္သြားမွာ စိုးသည့္အလား သိမ္းႀကဳံး၍ဖက္ထားသည္။ မူမူ၏ နားေရွ႕တြင္ကပ္လွ်က္သား ေရာက္၍ေနေသာ ေက်ာ္စြာ၏ ႏြဳတ္ခမ္းမ်ားက လြဳပ္လြဳပ္႐ြ႐ြျဖစ္၍လာသည္။
“မမမူ အခန္းထဲသြားၾကရေအာင္ေနာ္…”
“အို…..”
မမမူရင္ထဲတြင္ ဒိန္းကနဲျဖစ္၍သြားရသည္။ သူက ေျပာလိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ မူမူ၏စကားျပန္တာကိုမေစာင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရွိေနတာကလဲ အခန္းဝတြင္ရွိေနေလေတာ့ မူမူ၏ ကိုယ္လုံးေလးကိုဖက္ကာ အခန္းထဲကို အတင္းပင္ဆြဲေခၚ၍ သြားပါေတာ့သည္။
“မင္း မင္း…သိပ္ကဲတာဘဲ… အဲေလာက္ထိ…မမမူ မရဲဘူးကြား… အို…အေမ့….”
သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ႐ုန္းကန္ျခင္း မျပဳေသာ္လည္း တုန္ယင္လြဳပ္ခါေနေသာ အသံေလးျဖင့္ေတာ့ ကန႔္ကြက္ရွာရင္း ယက္ကန္ယက္ကန္ျဖင့္ အခန္းထဲသို႔ပါ၍သြား၏။ အခန္းထဲေရာက္လွ်င္ပင္ ရာဂစိတ္ေတြ ေသာင္းက်န္း၍ လာရေသာ ေက်ာ္စြာက သူ၏လက္ကို မူမူ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကား ေရွ႕ဖက္သို႔လွမ္းလိုက္ရာက သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လွမ္းလိုက္ရာက သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုထဘီေပၚမွပင္ အုပ္၍ညႇစ္လိုက္ေတာ့ရာ
“…အို…ေအမ့…”
ဟူေသာ အသံေလးျဖင့္ မူမူ၏ကိုယ္လုံးေလးသည္ ေျခဖ်ားေလးမ်ား ေထာက္ကာ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားရာမွ ႐ုတ္တရက္လန႔္ျဖတ္၍ သူမ၏ေပါင္ေလးမ်ားမွာ ဟ၍သြားရသည္။ ဒီမွာတင္ အႀကိဳက္ေတြ႕သြားေသာ ေက်ာ္စြာက မူမူ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးကို မိမိရရပင္တိုး၍ ကိုင္လိုက္ရာက ဖ်စ္ညႇစ္၍ေပးေနသည္။

မူမူတစ္ေယာက္ ေနာက္သို႔မဆုတ္မိ။ သူ႔လက္ေတြကိုလဲ လွမ္း၍မဖယ္မိ။ တခဏအၾကာမွပင္ ေက်ာ္စြာ၏လက္က သူမဆီမွ ခြာထြက္သြားမွာကိုပင္စိုးရိမ္၍ လာမိသည္။ခါးေလးကို မသိမသာေလး ေကာ့၍ထဘီေအာက္မွ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ အိအိႀကီးကိုေက်ာ္စြာထံသို႔ ကပ္၍ေပးေနမိေတာ့သည္။ တစထက္တစလဲ မူမူ၏ေပါင္လုံးေလးႏွစ္ဖက္သည္ ကြတတေလးျဖစ္ကာ သူမ၏ေပါင္ေလးေတ ြကိုဟသထက္ ဟ၍ေပးလာသည္။
ေက်ာ္စြာကလဲ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကိုကိုင္ေနသည္။မိန္းမသားဗီဇက ရွက္႐ြံ႕မြဳႏွင့္သူမ၏ နီရဲေနေသာ မ်က္ႏွာေလးကိုလြဲကာ ေဘးသို႔ ခပ္ဖယ္ဖယ္ေလး လုပ္ထားေသာ္လည္း သူမ၏ အသိစိတ္အားလုံးကေတာ့ ေက်ာ္စြာ၏လက္ဖဝၚးေအာက္မွ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးဆီမွာသာ ရွိသည္။ ကိုျမင့္သြင္ ျပန္မလာတာၾကာလွ်င္ မၾကာခဏပင္ မူမူသည္ သူမဘာသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ကိုင္၍ပြတ္ေပးတတ္သည္။ ဒါေပမဲ့ ခု ခု ေက်ာ္စြာ ကိုင္ေပးေနတာေလာက္ မေကာင္းပါ။ ခုေတာ့ မူမူမွာ တကိုယ္လုံး မ႐ိုးမ႐ြပင္ျဖစ္၍လာရေခ်ၿပီ။ အားမရႏိုင္ေတာ့ေသာ ေက်ာ္စြာက ႀကံႀကံဖန္ဖန္ပင္ မူမူ၏ထဘီကို ခါးမွခြၽတ္၍ မခ်ဘဲ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္သာ ရွိေနေသာ မူမူ၏ထဘီေလးကိုဆြဲ၍မတင္လိုက္သည္။

“အို…ေမာင္….ေမာင္ေလး…..မလုပ္နဲ႔….အို…. မလုပ္နဲ႔… မလုပ္နဲ႔”
ဟု ျပာျပာသလဲေျပာရင္းမွ ေက်ာ္စြာ၏လက္ေတြကို ဖယ္ေနေသာ္လည္း အသားခ်င္းထိ႐ုံမွ်သာ တြန္းဖယ္သည့္အားက မပါသည့္အျပင္ ေက်ာ္စြာဟူသာ အၿမဲတေစေခၚခဲ့ေသာ မူမူက အခု ေမာင္ေလးဟုပင္ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖင့္ ေခၚလိုက္ေခ်ၿပီ။ မူမူ၏ထဘီေလးမွာလဲ ခါးနားထိပင္ လွန္၍တက္သြားေပၿပီ။ ျဖဴေဖြးေသာ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းမူမူ၏ ေအာက္ပိုင္းတခုလုံးက ထြက္ေပၚ၍ လာေခ်ၿပီ။ ဒီမွာတင္ ေက်ာ္စြာ၏လက္က မူလေနရာေဟာင္းသို႔ေရာက္၍ သြားရာအုပ္၍ဆုတ္ကိုင္ျပန္ေခ်သည္။
မူမူ၏ဖင္သားလုံးလုံးႀကီးက တြန႔္ကနဲ ေနာက္သို႔ဆုတ္သြားရာမွ သူမ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ ေက်ာ္စြာ၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို ဆြဲ၍ အတင္းဖက္လိုက္မိသည္။ မူမူတစ္ေယာက္ ဒူးေလးေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနၿပီ။ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို တ႐ြ႐ြျဖင့္ပြတ္လိုက္ ဇိကနဲဇိကနဲ ဆုတ္လိုက္ျဖင့္ လုပ္ေနတာကို ရင္တလွပ္လွပ္ျဖင့္ခံစား၍ ေနရင္းက မူမူ၏အၾကည့္မ်ားသည္ နားတြင္ပင္ရွိေနေသာ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးေပၚမွ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ေမြ႕ယာႀကီးဆီသို႔ ေရာက္၍သြားရသည္။ ဒါကို သိလိုက္ေသာ ေက်ာ္စြာက သူမ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးကို အုပ္၍ကိုင္ကာ ညစ္ထားရင္း
“မမမူ ကုတင္ေပၚသြားရေအာင္ေနာ္….”
“ဟင့္အင္း….”
ဟုကိုယ္လုံးေလးခါကာ ေျပာလိုက္ရင္းမွပင္ မူမူသည္ ေက်ာ္စြာ၏ကိုယ္လုံးႀကီးကိုတိုး၍ ဖက္ထားလိုက္သည္။ ေက်ာ္စြာ၏လက္ေတြက မူမူ၏ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္း တစ္ေလွ်ာက္ကို စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီပြတ္၍ေနရင္းက သူ၏လက္ညႇိဳးထိပ္က ေစာက္ပတ္ဝထဲကိုတိုး၍ တိုး၍ႏြိဳက္လိုက္ပါေသးသည္။ မူမူ၏ ဖင္လုံးႀကီးေတ ြမွာ ေျမာက္ႂကြ ေျမာက္ႂကြျဖင့္ျဖစ္၍ေနရသည္။ခဏအၾကာမွာပင္ မူမူ၏ေစာက္ပတ္ဝမွ ကာမေရွ႕ေျပးအရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိမ့္၍ထြက္လာသည္။ ဒီမွာတင္ ေက်ာ္စြာ၏ လက္ေခ်ာင္းေလးကလဲ မူမူ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ စြပ္ကနဲ ထိုးထည့္လိုက္သည္။
“အို…..ဟင့္…..အ….အ…..အား….”
ေက်ာ္စြာသည္ မူမူ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထိုးထည့္လိုက္ၿပီးေသာ္ သူ၏လက္ညႇိဳးကို ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္၍ ထုတ္ခ်ီ သြင္းခ်ီ လုပ္ေပး႐ုံမွ်ပင္မက သူ၏လက္မထိပ္ေလးျဖင့္လည္း ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္းရွိေနေသာ မူမူ၏ေစာက္ေစ့ေလးကို ဖိ၍ပြတ္ေပးလိုက္၏ မူမူခမ်ာ ကိုယ္လုံးေလးတစ္ခုလုံးပင္ ဆတ္ကနဲ ျဖစ္၍သြားရသည္။ ေက်ာ္စြာတစ္ေယာက္ တလုံးတခဲႀကီးျဖင့္ ျဖဴေဖြးကာ ေတာင့္တင္းလွေသာ မူမူကို ေခ်ာင္းေနသည္မွာ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
မူမူ၏ေစာက္ပတ္ဝမွ ေစာက္ရည္တို႔သည္ တစထက္တစ စို႐ြဲ၍လာခဲ့ရေခ်ၿပီ။ ေက်ာ္စြာသည္ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ သူ၏လက္ညႇိဳးကိုဆြဲ၍ထုတ္လိုက္ၿပီး လက္ကိုပါ႐ုတ္လိုက္ရာ ခါးသို႔လွန္တင္ထားေသာ မူမူ၏ထဘီေလးသည္ မူလအတိုင္း ျပန္၍က်သြားသည္။ ေက်ာ္စြာသည္ မူမူ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ေနာက္ေက်ာဖက္မွ သိုင္း၍ဖက္ထားေသာ သူ၏လက္ကိုခြာ လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာ္စြာ၏ကိုယ္လုံးေလးက ေနာက္သို႔ဆုတ္၍ မူမူ၏ ကိုယ္မွ အခြာလိုက္တြင္ေတာ့မူမူ၏ လက္ေလးမ်ားသည္လည္း ေက်ာ္စြာ၏ ကိုယ္ေပၚမွ ေျဖေလွ်ာ့၍ ေပးလိုက္ေလသည္။
ကိုယ္လုံးခ်င္းခြာကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွပင္ တုန္တုန္ယင္ယင္ေလး ရပ္၍ေနရာက ေက်ာ္စြာကိုသူမ၏ တပ္မက္မြဳေတြ အျပည့္ျဖစ္ေနေသာ မ်က္လုံး႐ြဲႀကီးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္။ ၾကယ္သီးအားလုံး ျပဳတ္ကုန္သည္ႏွင့္ ေက်ာ္စြာသည္ သူ၏ရွပ္အက်ႌကိုကိုယ္မွ ဖယ္ခြာလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မူမူကိုလွမ္း၍ၾကည့္လိုက္ရင္း သူဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးခါးပုံစကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ဆြဲ၍ ျဖဳတ္လိုက္တြင္ေတာ့ ၾကည့္ေနေသာ မူမူ၏ရင္ထဲတြင္ ထိပ္ကနဲျဖစ္၍သြားသည္။
ဟုတ္ပါသည္။ ပါးျပင္ေထာင္ေနေသာ ေႁမြေဟာက္ႀကီးသဖြယ္ တန္းလန္းျဖင့္ထြက္ေပၚ ၍လာေသာ ေက်ာ္စြာ၏ လီးတန္ႀကီးသည္ ကိုျမင့္သြင္၏လီးႀကီးႏွင့္ မတိမ္းမယိမ္းပင္ရွိေသာ္လည္း လီးႏွင့္ျပတ္ေနခဲ့သည္မွာ (၂)လေက်ာ္မွ်ၾကာခဲ့ရကာ ေတြ႕ျမင္ေနရေသာ လီးတန္ႀကီးကလဲ သံေခ်ာင္းႀကီးတစ္ေခ်ာင္းအသြင္ မာေက်ာ၍ေနရသည့္အျပင္ ဒစ္ႀကီးကလဲ ၿပဲလန္ၿပီး နီရဲေနသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမကိုတည့္တည့္ႀကီး ခ်ိန္႐ြယ္ထားသလိုျဖစ္ကာ မာေၾကာလွေသာ လီးတန္ႀကီးက တဆတ္ဆတ္ျဖစ္၍ေနသည္။
မူမူ၏ မ်က္လုံး႐ြဲႀကီးမ်ားက လီးတန္ႀကီးဆီမွ မခြာႏိုင္သလို သူမ၏ရင္ထဲတြင္လဲ ဘေလာင္ဆူ၍ေနေခ်ၿပီျဖစ္သည္။ သူမၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ ေက်ာ္စြာကလဲ ရပ္၍ျပထားရာမွ ေက်ာ္စြာ၏ ကိုယ္လုံးႀကီးက တခ်က္လြဳပ္လိုက္သျဖင့္ လီးတန္ႀကီးမွာ ရမ္း၍သြားသည္။ မူမူ၏ရင္ထဲတြင္ လြိဳက္ကနဲျဖစ္သြားရၿပီး သူမသည္ စအိုဝေလးကိုပင္႐ြဳံ႕၍ သြင္းလိုက္မိ၏။
“မမမူ အဝတ္ေတြခြၽတ္လိုက္ေတာ့ေလ…”
ေလသံက တိုးတိုးေလးႏွင့္ေအးေအးေလးပင္။ ဒါေပမဲ့ မူမူရင္ထဲတြင္ ဒိန္းကနဲ ျမည္သြားရသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမကို တဲ့တဲ့မတ္မတ္ခ်ိန္႐ြယ္၍ထားေသာ လီးတန္ႀကီးကို ၾကည့္ရင္းက မူမူသည္ တုံတုံယင္ယင္ျဖင့္ပင္ သူမ၏အက်ီကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဘရာစီယာကိုပါ ခြၽတ္လိုက္သည္။ ေသနတ္ႏွင့္ခ်ိန္၍ အမိန႔္ေပးခံလိုက္ရသူပမာ ႏွစ္ခါမေျပာရဘဲ မူမူသည္ အဝတ္ေတြကို ခြၽတ္ေနသည္။
သူမ၏ကိုယ္မွ ဘရာစီယာေလး ကင္းကြာသြားသည္ႏွင့္ လြဳပ္ခါ၍ထြက္လာေသာ မူမူ၏ ႏို႔အုံႀကီးေတြ ြမွာတင္း၍ ေနၿပီး ႏို႔သီးေလးေတြမွာ နီညိဳေရာင္ေလးမ်ားျဖင့္ ခပ္ထြားထြားျဖစ္ လွ်က္ေကာ့တက္၍ေနၾကသည္။ အက်ႌေတြအားလုံး ခြၽတ္ၿပီးသြားေသာ မူမူသည္ ခပ္ေတြေတြေလး ရပ္၍ေနသည္။
“ထဘီကို ခြၽတ္လိုက္ေလ မမမူ…”
သူ႔စကားမဆုံးမွီမွာပင္ ဆတ္ကနဲျဖစ္၍ သြားရေသာ မူမူသည္ သူမ၏ထဘီေလးကို ခါးမွဆြဲ၍ေျဖကာ လြတ္ခ်လိုက္သည္။ မူမူ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ အဆမတန္ေဖါင္းကား၍ေနၿပီး အေမြးနက္မ်ားမွာ ခပ္စိပ္စိပ္ေပါက္၍ ေနၾကသည္။သူမ၏ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတဖက္တခ်က္ရွိ ေစာက္ပတ္ႏြဳတ္ခမ္းသားမ်ားသည္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္အဝေလးနားတြင္ အိမ္ေထာင္သက္ရင့္သူျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ခပ္ဟဟေလးျဖစ္၍ေနသည္။
မူမူမွာ ရင္အုံႀကီးမ်ား နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖင့္ျဖစ္ကာ လြိဳက္ေမာ၍ေနသည္။ သူမ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံးတခုလုံးကို တပ္မက္စြာျဖင့္ ၾကည့္ေနရင္းကပင္ ေက်ာ္စြာသည္ သူ၏ကိုယ္လုံးတီးႀကီးကို ေရွ႕သို႔တိုးလိုက္သည္။ တရမ္းရမ္းျဖစ္၍ သြားရေသာ ေက်ာ္စြာ၏လီးတန္ႀကီးသည္ မူမူ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးႏွင့္ ထိလုထိခင္ျဖစ္၍ သြားရသည္။
“မမမူ…”
“ဟင္…”
တရမ္းရမ္းျဖစ္သြားေသာ ေက်ာ္စြာ၏လီးတန္ႀကီးဆီမွ သူမ၏အၾကည့္မ်ားကို ႐ုတ္သိမ္းကာ မူမူသည္ မ်က္လုံး႐ြဲႀကီးမ်ားကိုပင့္၍ ေက်ာ္စြာကို ၾကည့္လိုက္၏။ မူမူ၏ မ်က္လုံး႐ြဲႀကီးမ်ားသည္ အရည္ေလးမ်ား ရစ္ဝိုင္းလွ်က္ ေတာက္ပ၍ေနသည္။
“ကုတင္ေပၚတက္လိုက္ေလ မမမူ…”
မူမူသည္ေက်ာ္စြာကို အသာေလးေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီးမွ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ေျဖးေျဖးပင္ေနာက္သို႔ လွည့္လိုက္သည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ ေထာင္မတ္၍ေနေသာ ေက်ာ္စြာ၏လီးတန္ႀကီးသည္ ျဖဴေဖြးမို႔ေဖါင္းေနေသာ မူမူ၏ဖင္သားႀကီးႏွင့္ ဖိကပ္မိလိုက္ေတာ့သည္။ ဖင္သားႀကီးတစ္ဖက္ ေႏြးကနဲ ျဖစ္သြားရစဥ္မွာပင္ မူမူသည္ သူမ၏ေျခေထာက္ေလးမ်ားကို ေရွ႕သို႔ မလွမ္းေသးဘဲ ေပ၍ရပ္ေနလိုက္မိသည္။
ထိုအခိုက္မွာပင္ ေက်ာ္စြာ၏လက္ႏွစ္ဖက္က လက္ဝါးႏွစ္ဖက္သည္ ပ်ံ႕ကား၍ မူမူ၏ ဖင္သားႀကီး တဖက္တခ်က္သို႔ဖိကပ္ကာ သူမ၏ဖင္သားႀကီးေတြကို သုံးေလးခါမွ်ပင္ဆုတ္နယ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကို မူမူ၏တင္သားႀကီးမ်ားဆီမွ ခြာလိုက္သည္။ ထိုအခါမွသာ မူမူသည္ကုတင္ေဘးသို႔ တိုးကပ္လိုက္ၿပီး သူမ၏ ေပါင္တဖက္ကို ကုတင္ေပၚသို႔ ခြ၍တင္လိုက္ေတာ့ရာ က်န္ေျခေထာက္ေလး တစ္ဖက္က ကုတင္ေဘးၾကမ္းျပင္မွ ထပ္မံ၍ မႂကြရေသးမီမွာပင္ သူမ၏ေနာက္သို႔တိုးကပ္လိုက္ေသာ ေက်ာ္စြာက မူမူ၏ခါးေလးကို လက္တဖက္ျဖင့္လွမ္း၍ ဖက္လိုက္ၿပီး ေပါင္တဖက္ကုတင္ေပၚသို႔ ေရာက္ေနသည့္အတြက္ ၿပဲကား၍ သြားေသာ သူမ၏ေပါင္ရင္းႏွစ္ဖက္ၾကားကို သူ၏လီးတန္ႀကီးကို သြင္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ လက္တစ္ဖက္က သူ၏လီးတန္ႀကီးကိုကိုင္လိုက္ရာက လီးတန္းႀကီး၏ထိပ္ကို မူမူ၏ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ေတ့လိုက္သည္။
“ဟင္း….မင္းႏွယ္…ႀကံႀကံဖန္ဖန္ကြယ္… အို…ၿဗိ… အေမ့… ကြၽတ္… ဖြတ္….အင့္…ဟင္း…ဟင္း…”
မူမူ၏မ်က္လုံးေလးမ်ား စင္း၍က်သြားခဲ့ေခ်ၿပီ။ ထို႔အျပင္ ေက်ာ္စြာ၏လီးတန္ႀကီးကလဲ မူမူ၏ ေစာက္ပတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးထဲသို႔ တစ္ဆုံးဝင္၍ သြားခဲ့ေခ်ၿပီျဖစ္သည္။ သူ၏လီးတန္ႀကီးမွာ ေႏြးကနဲ စီးကနဲ ျဖစ္ကာ မူမူ၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တဆုံးဝင္သြားသည္ႏွင့္ ေက်ာ္စြာသည္ သူ၏ခါးကို ႏွိမ့္ကာ ေအာက္ကေန ပင့္ပင့္ၿပီး ေဆာင့္ကာလိုးပါ ေတာ့သည္။ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္၍ လိုးလိုက္ေသာ ေက်ာ္စြာ၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ပင္မူမူ၏ ဖင္းသားလုံးလုံးႀကီးေတြ အိပက္အိပက္ျဖင့္ တုန္ခါ၍ေနရသည္။
လိုးစမွာပင္ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ထြက္၍လာေသာ မူမူ၏ေစာက္ရည္မ်ားသည္သူမ၏ ဆန႔္၍ေထာက္ထားေသာ ေျခေထာက္ေလးရွိ ေပါင္တြင္းသားေလးမ်ားေပၚသို႔ပင္စီး၍ က်ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ မူမူသည္လည္း မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို ေမွးစင္းရင္းထားရာမွ အံေလးေတြႀကိတ္ကာ ေက်ာ္စြာ ေဆာင့္သမွ်ကို အံတင္းစြာခံေနသည္။ ေက်ာ္စြာသည္လည္း မူမူ၏ေနာက္မွေန၍ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ကာလိုးေနရင္းမွသူမ၏ ကိုယ္လုံးကို ေနာက္မွေန၍ ဖက္ထားေသာ သူ၏လက္က မူမူ၏ႏို႔အုံႀကီးေတြေပၚ လွမ္းလိုက္ရင္း ႏို႔အုံႀကီးေတြကို ဆုတ္ကာႏို႔သီးေတြကို ေခ်မြရင္း ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္၍ လိုးသည္။
ေက်ာ္စြာ၏ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက မည္မွ်ပင္ ျပင္းထန္ထိမိပါေစ၊ မူမူ၏ ေျခေထာက္တစ္ဖက္က ကုတင္ေဘးၾကမ္းျပင္တြင္ေထာင္ရင္း တဖက္က ကုတင္ေဘးေစာင္း ေပၚသို႔ဒူးေကြး၍ ခြတင္ထားသျဖင့္ ေပၚႏွစ္ဖက္ကားကာေစာက္ပတ္ဝကို ၿဖဲေပးထားသလို ျဖစ္ေနသျဖင့္ မူမူမွာ အားမရႏိုင္ျဖစ္၍ေနရေလသည္။ ၾကာလာေတာ့ မူမူတစ္ေယာက္ အားမရႏိုင္မြဳေတြကို သီးမခံႏိုင္ေတာ့ပါ။
“ေန ေနအုံး…. မင္းလီးကို ဖိသြင္းထားလိုက္… ဟုတ္ပီ…”
မူမူသည္ ကုတင္ေစာင္းတြင္တင္ထားေသာ သူမ၏ေျခေထာက္တဖက္ကို ကုတင္ေအာက္သို႔ ျပန္၍ခ်လိုက္ၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးကို ကုတင္ေပၚသို႔ ေမွာက္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေစာင္းကို ဝမ္းဘိုက္ျဖင့္ဖိကာ ဖင္သားေဖြးေဖြး လုံးလုံးႀကီးမ်ားကို အေပၚသို႔ေကာ့၍ တင္ေပးလိုက္သည္။
“ေဆာင့္…ေဆာင့္ေတာ့… ဖြတ္… အ..ႁပြတ္…ဖြတ္…အမေလး… အင္း..ဟင္း…”
ေက်ာ္စြာကလဲ သူမ၏ဖင္သားႀကီး လုံးလုံးတစ္တစ္ႀကီးမ်ားကို လက္ႏွစ္ဖက္ဆုတ္၍ ကိုင္ကာ အားပါးတရကို ေဆာင့္၍လိုးေနေပသည္။ သူေဆာင့္၍ လိုးလိုက္တိုင္း အိကနဲ အိကနဲ တုန္၍တုန္၍သြားရေသာ မူမူ၏ ဖင္သားႀကီးေတြ အျဖစ္ကိုၾကည့္ကာ ေက်ာ္စြာ၏ရမၼက္စိတ္ေတြက ပို၍ျပင္းထန္လာရကာ လိုးေဆာင့္ခ်က္ေတြကလဲ ပို၍သြက္လာသည္။
ကုတင္ေဘးၾကမ္းျပင္တြင္ ေထာက္၍ထားေသာ မူမူ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္မွာ ကား၍ မလာဘဲ ဟတယ္ဆို႐ုံေလးမွ်သာ ေစ့၍ထားသျဖင့္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းေစ့၍ ေနေသာ ေၾကာင့္သူမ၏ ေစာက္ပတ္ဝမွာ ေစ့၍ေနသျဖင့္ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ အျပင္းအထန္ေဆာင့္၍ လိုးေနေသာေက်ာ္စြာ၏လီးတန္ႀကီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္တို႔မွာ ၾကပ္ၾကပ္ညပ္ညပ္ေလးျဖစ္ကာ ေနသည့္အတြက္ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ လိုးရ ခံရတာ ထိထိမိမိရွိလွ်က္ ရသာေတြ႕ေနရသည္။
တခဏအတြင္းမွာပင္ မူမူ၏ေစာက္ပတ္အဝမွ ထြက္၍လာေသာ ေစာက္ရည္မ်ားမွာ သူမ၏ ေပါင္သားျဖဴျဖဴေလးမ်ားေပၚသို႔ပင္ စီး၍က်ေနၾကေပၿပီ။ မူမူတစ္ေယာက္ ဘယ္တုံးကမ်ားစ၍ ဆႏၵေတြကို မ်ိဳသိပ္ခဲ့ရသည္မသိ။ အခု ေက်ာ္စြာ၏လီးတန္ႀကီးက ကာလအတန္ၾကာေအာင္ ပိတ္၍ထားခဲ့ေသာ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းကို ထိုးဖြင္းလိုက္သည္ႏွင့္ ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရေအာင္ပင္ ေစာက္ရည္မ်ားမွာ တမံပြင့္၍ သြန္ခ်လိုက္သလိုပင္လိမ့္၍ စီးက်လာေန ၾကသည္။
“ဟင္….ေကာင္းလိုက္တာ မမရယ္…”
“ေကာင္း… ေကာင္းတယ္… ဟင္း..ဟင္း…. ေကာင္းလိုက္တာ… ေမာင္ရယ္….”
မူမူ၏ စကားသံေလးက မပီမသ မသဲကြဲေလးျဖင့္ ခပ္ခြၽဲခြၽဲေလးျဖစ္၍ ေနေခ်ၿပီ။ အားရပါးရ ေဆာင့္၍ လိုးရင္းကပင္ မခ်ိတင္ကဲျဖစ္၍လာရေသာ ေက်ာ္စြာသည္ မူမူ၏ဖင္သားႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ၿဖဲလိုက္ရင္းက နက္႐ြိဳင္းစြာ ထြက္ေပၚ၍လာေသာ မူမူ၏ စအိုေပါက္ေလးထဲကို သူ၏လက္ညႇိဳး၊ လက္တစ္ဆစ္ ခန႔္ကိုထည့္၍သြင္းလိုက္ၿပီး ခပ္သြက္သြက္ေလးလွည့္ေပးလိုက္သည္။
“ဟင့္….အို… အို…အိုး…”
မူမူ၏ခါးေလးမွာ ခြက္၍သြားကာ ဖင္သားႀကီးေတြမွာ ခါရမ္း၍ သြားသည္။ စအိုေပါက္ေလးကို ကလိတာခံလိုက္ရစဥ္မွပင္ မူမူ၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွာလည္း ဒလၾကမ္းပင္ ယား၍တက္လာရေတာ့သည္။ ေက်ာ္စြာတစ္ေယာက္ အားပါးတရ ေဆာင့္လိုးေနသည့္ၾကားကပင္ မူမူသည္ မေၾကနပ္ႏိုင္ျဖစ္၍လာရသည္။
“ေဆာင့္… မင္းခါးကိုနိမ့္ၿပီးလီးႀကီးကို ေထာက္ၿပီး ေဆာင့္.. အ…ဟုတ္ပီ…. အမေလး…ဖြတ္…အား…ႁပြတ္… ဖြတ္…အင္း…ဟင္း… ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္….”
ေက်ာ္စြာကခါးကို နိမ့္၍လီးတန္ႀကီးကို ေနာက္ကေန၍ ေဆာင့္၍လိုးေတာ့ရာ လီးတန္ႀကီးမွာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ေရွ႕မွ ေစာက္ေစ့ေလးကို ဖိႀကိတ္ကာ ပြတ္ေဆာင့္ေနေတာ့သျဖင့္ မူမူ၏တကိုယ္လုံးမွာ တဆတ္ဆတ္ပင္တုန္၍ေနရေလသည္။
“မမ……အားရရဲ႕လား…ဟင္…”
“ရတယ္…ေမာင္ရယ္….မင္း…မင္း…ဆက္ေဆာင့္စမ္းပါအုံးကြယ္…ဟင္း..ဟင္း…”
ေက်ာ္စြာကလဲ မူမူ၏စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္၍လိုးသည္။မူမူကလည္း ေက်ာ္စြာလိုးသမွ်ကို အိပ္ယာေပၚတြင္ ေမွာက္၍ခ်ထားေသာ သူ၏ကိုယ္လုံးတီးေလးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျဖစ္၍ေနရာမွ သူမ၏ဖင္သားႀကီးေတြကို ေနာက္သို႔ပစ္၍ ပစ္၍ေကာ့ေပးကာ အားပါးတရကို အလိုးခံ၍ ေနေခ်သည္။ သဲသဲမဲမဲ လိုးလွ်က္ရွိၾကေသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ တစထက္တစ အရသာေတြ အီဆိမ့္၍လာၾကရ ေခ်ၿပီျဖစ္သည္။
“အင္း…ဟင္း..ဟင္း…ေမာင္…..မမ ၿပီး..ၿပီးခ်င္ၿပီ…. ဟင္း.. ဟင္း… ခြာမေဆာင့္နဲ႔ ေတာ့….ကပ္ေဆာင့္…ကပ္ေဆာင့္ေပးေနာ္… ဟင္း….”
ေက်ာ္စြာသည္မူမူ၏အႀကိဳက္ကို အလိုလိုက္ကာ သူ၏ဆီးခုံကို သူမ၏ ဖင္သားႀကီးႏွစ္လုံးၾကား ေနာက္တြင္ဖိကပ္လိုက္ၿပီး ခါး၏အားကိုမယူေတာ့ဘဲ တင္ပါးႏွင့္ေပါင္အားကို ယူကာ ပင့္၍ ပင့္၍ေဆာင့္သည္။ ၿပီးေတာ့လဲ ေက်ာ္စြာ၏ လက္ႏွစ္ဖက္က သူမ၏ခါးကို ေသခ်ာစြာ ဆုတ္ကိုင္၍ လီးတန္ႀကီးကိုတဆုံးနီးပါး ထုတ္ကာ ထုတ္ကာျဖင့္ အားကုန္ႀကဳံး၍ ေဆာင့္ေလေတာ့ရာ ခဏအၾကာမွာပင္
“အား….ေမာင္…ေမာင္….အိုး….”
ဟူေသာ ေရ႐ြတ္သံေလးႏွင့္ မူမူတစ္ေယာက္ လူးလွိမ့္သြားစဥ္မွာပင္ သူမ၏ ေနာက္မွ ေဆာင့္၍လိုးေနေသာ ေက်ာ္စြာသည္လည္း မူမူ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ဒေရာေသာပါး လွမ္း၍ဖက္ရာမွသူမ၏ေက်ာျပင္ေလးေပၚသို႔ ေမွာက္ရက္သားက် သြားရပါေတာ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ေမွာက္ခုံေလးျဖစ္ကာ ထပ္ရက္သားေလးမွိန္းေနၾကသည္။ခဏၾကာေတာ့မွ
“ကဲပါ…ဖယ္စမ္းပါဦး….ေက်ာ္စြာရယ္…”
ေက်ာ္စြာက မူမူ၏ေက်ာေပၚတြင္ ေမွာက္ရက္ျဖစ္၍ေနေသာ သူ၏ကိုယ္လုံးႀကီးကိုႂကြ၍ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို မူမူ၏ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေျဖးေျဖးခ်င္းဆြဲ၍ ထုတ္ယူလိုက္သည္။ ထိုအခါက်ေတာ့မွ မူမူသည္ ကုတင္ေစာင္းတြင္ေမွာက္ရက္သား ေလးျဖစ္၍ေနေသာ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ပက္လက္လွန္လိုက္ရာမွ သူမ၏အၾကည့္က အရည္မ်ားႏွင့္ ေပပြကာ အသဲယားစရာ ေကာင္းလွေသာ ေက်ာ္စြာ၏ လီးတန္ႀကီးဆီသို႔ေရာက္၍သြားသည္။
“ဟင္….သူမဟုတ္တဲ့အတိုင္းဘဲ….”
မူမူက မ်က္လုံးေလးအဝိုင္းသားျဖင့္ တိုးတိုးေလး ညီးညီးညဴညဴေျပာလိုက္သည္။ မွန္ပါသည္။ တခ်ီၿပီးသြားေသာ ေက်ာ္စြာ၏လီးတန္ႀကီးမွာ ဘာမွေျပာင္းလဲမြဳ မရွိဘဲ ေတာင္မတ္ဆဲ ေတာင္မတ္တုန္း ပင္ရွိေနသည္။ လီးတန္ႀကီးကို ၾကည့္လွ်က္က မူမူသည္ ကုတင္ေစာင္းတြင္ တက္၍ထိုင္လိုက္သည္။ ေက်ာ္စြာက သူမ ရွိရာဘက္သို႔တိုးလိုက္ၿပီး မူမူ၏ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို သူ၏လက္မ်ားျဖင့္ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။
“မမ ေစာေစာက က်ေနာ္ကိုဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္…”
မူမူ၏ မ်က္ႏွာေလးမွာ ရဲသြားသည္။
“မသိဘူး…သြား….”
ၿပီတီတီမ်က္ႏွာေပးေလးျဖင့္ ေက်ာ္စြာကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ရာက မူမူသည္သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို လွည့္လိုက္ကာ ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္၍ လွဲခ်လိုက္ေလ၏ ထိုအခါတြင္ေက်ာ္စြာက ကုတင္ေလးၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ သူ၏ေျခေထာက္နားတြင္ ရွိေနေသာ မူမူ၏ထဘီေလးကိုလက္တဖက္ျဖင့္ ေကာက္ၿပီး ကိုင္လိုက္ရာက ကုတင္ေပၚသို႔လွမ္း၍ တင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူသည္ မူမူ၏မ်က္ႏွာေလးကိုလွမ္း၍ ၾကည့္လိုက္သည္။
မူမူက ေက်ာ္စြာ၏ အၾကည့္ေတြကို ရင္ဆိုင္ကာ ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ ေက်ာ္စြာကို မ်က္ေတာင္ေလးတစ္ခ်က္ထိုး၍ ႏြဳတ္ခမ္းေလးေတြကို စူတူတူေလးလုပ္ကာ မ်က္ႏွာေလးကို တဖက္သို႔လွည့္လိုက္သည္။ ေက်ာ္စြာက သူ၏လက္တဖက္ထဲမွ ထဘီေလးႏွင့္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို သုတ္ေနသည္။ လီးတန္ႀကီး တင္သာမက လီးတန္ႀကီးအရင္း ဆီးခုံႏွင့္ေပါင္ၿခံေတြ ကိုပါသုတ္သည္။
အားလုံးသန႔္စင္သြားၿပီဆိုမွ ေက်ာ္စြာသည္ မူမူ၏ေပါင္ေလးႏွစ္လုံးကိုဆြဲ၍ ကားလိုက္သည။ ျပ္ီးေတာ့ လက္ထဲက မူမူ၏ထဘီေလးျဖင့္ပင္သူမ၏ ေပါင္ၿခံဆီးခုံႏွင့္ ေစာက္ပတ္အုံႀကီးတစ္ခုလုံးသာမက ေပါင္တြင္းသားေလးေတြကိုပါ သူမ၏ ထဘီေလးႏွင့္သုတ္၍ သန႔္စင္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ မူမူ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဒူးေကြး၍ ေထာင္ေပးလိုက္ၿပီး သူမ၏ ဖင္ၾကားေလး ေအာက္သို႔ပင္ ထဘီေလးကိုကိုင္ထားေသာ သူ၏လက္ကိုသြင္း၍သုတ္ကာ သန႔္စင္ေပးသည္။
မူမူက သူမ၏ဖင္ႀကီးေတြကို ေျမာက္၍ႂကြေပးသည္။ ေက်ာ္စြာ သန႔္စင္ေပးၿပီးေတာ့မွ ဖင္သားႀကီးေတြကို ေမြ႕ယာေပၚသို႔ ျပန္၍ခ်လိုက္သည္။ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံးေလး တစ္ခုလုံးၿငိမ္သက္ကာ ေက်ာ္စြာက ယုယစြာ လုပ္ေပးေနတာေလးေတြကို မူမူသည္ ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္၍ေနရသည္။ ေစာေစာက လြဲထားေသာ မ်က္ႏွာေလးကိုပင္ျပန္၍လွည့္ကာ သူမ၏မ်က္လုံးႀကီးမ်ားက ေက်ာ္စြာကို ၾကင္နာစြာျဖင့္ ၾကည့္၍ေနသည္။
အားလုံးသန႔္စင္ၿပီးသြားေသာအခါတြင္မွ ေက်ာ္စြာသည္ ေထာင္၍ထားေသာ မူမူ၏ ေပါင္းလုံးေလးႏွစ္ဖက္ကို ကား၍ ခပ္စိုစိုေလးျဖစ္ေနေသာ မူမူ၏ ေစာက္ေမြးအုံေလးေပၚ သို႔ထဘီေလး၏မစိုေသးေသာ အပိုင္းကို ေ႐ြးကာဖြဖြေလး ပြတ္၍ေပးေနသည္။ တကိုယ္လုံးၿငိမ္သက္စြာျဖင့္ ခံေနေသာ မူမူ၏ မ်က္လုံးေလးမ်ားမွာ ေမွးကနဲ ေမွးကနဲ က်၍ေနရသည္။ ေစာေစာက တစ္ခ်ီၿပီးသြားခဲ့ၿပီးျဖစ္၍ အတန္ငယ္မွ် တည္ၿငိမ္သြားရေသာ မူမူ၏ ရမၼက္ေသြးတို႔သည္ ယခုအခါ ျပန္၍လြဳပ္ရွားစျပဳလာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
ေက်ာ္စြာကလည္း ထဘီေလးျဖင့္သူမ၏ ေစာက္ပတ္အုံကို အေမြးေလးေတြေပၚမွဆက္တိုက္ပြတ္၍ေပးေနရာ ေစာေစာက စိုထိုင္းထိုင္းျဖစ္၍ေနရေသာ မူမူ၏ ေစာက္ေမြးေလးမ်ားသည္ ေျခာက္ေသြ႕သြား႐ုံမွ်မကဘဲ ပကတိအတိုင္းပင္ ခပ္ဖြာဖြာေလး ျဖစ္၍ လာခဲ့ရၿပီျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာ္စြာသည္ ထဘီေလးကိုကိုင္ထားေသာ သူ၏လက္ကိုႂကြလိုက္ကာ က်န္ေသာ လက္တဖက္က မူမူ၏ေစာက္ပတ္အိအိႀကီးေပၚသို႔ လွမ္း၍တင္လိုက္ၿပီး သူ၏ လက္ညႇိဳး လက္မတို႔ကို မူမူ၏ေစာက္ပတ္ ႏြဳတ္ခမ္းသားႀကီးႏွစ္ခုေပၚတြင္တင္ကာ ဖိလိုက္ၿပီး ေစာက္ပတ္ႏြဳတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို ၿဖဲလိုက္သည္။
“အို…ေမာင္…”
မူမူ၏ ကိုယ္လုံး ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလးမွာ တြန႔္ကနံ ျဖစ္၍သြားကာ မ်က္ႏွာေလးမွာရဲ၍သြားသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမသည္ မ်က္လုံးေလးႏွစ္လုံးကို မွိတ္၍ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ မူမူ၏ ေစာက္ပတ္အုံႀကီးမွာလဲ ေဖါင္းကား၍ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည့္အျပင္ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးမွာလဲ လြဳပ္လြဳပ္႐ြ႐ြ ျဖစ္၍ေနရေလသည္။ ေက်ာ္စြာသည္ သူ၏ လက္ႏွစ္ဖက္စလုံးကို ႐ုတ္သိမ္းလိုက္ရာက လက္ထဲမွမူမူ၏ ထဘီေလးကို ကုတင္ေျခရင္းဖက္သို႔လွမ္း၍ ပစ္လိုက္ၿပီး ေနာက္တြင္ေတာ့ ေက်ာ္စြာသည္ မူမူႏွင့္ယွဥ္လ်က္သား အိပ္ယာေပၚသို႔လွဲ၍ခ်လိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္စြာတစ္ေယာက္ အိပ္ယာေပၚသို႔ ပက္လက္လွန္လိုက္သည္ႏွင့္ သူ၏လီးတန္ႀကီးက မိုးေမွ်ာ္ကာေထာင္ေနသည္။ ဒါကိုပင္ မူမူကလဲ မက္ေမာစြာျဖင့္လွည့္၍ ၾကည့္ေနသည္။
“မ…..မ……”
“ဘာလဲဟင္ ေမာင္…”
မူမူက ေက်ာ္စြာ၏ဖက္သို႔ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ေစာင္းလိုက္ကာ လက္တဖက္ျဖင့္ ေက်ာ္စြာကိုဖက္လိုက္သည္။
“ေမာင့္လီးႀကီးကိုကိုင္ၾကည့္ပါလား ဟင္…”
“အို…”
မူမူ၏မ်က္ႏွာေလးမွာ ရွက္ေသြးေလးမ်ားက ရဲ၍ သြားရျပန္ပါသည္။ ဒီၾကားထဲကပင္ မူမူက ေက်ာ္စြာ၏လီးတန္ႀကီးကို လွမ္း၍ၾကည့္လိုက္သည္။ ေက်ာ္စြာ၏လီးတနၾက္ီးမွာ ေစာေစာက သူမကို မလိုးမွီကအတိုင္းပင္ ပုံစံမပ်က္စံခ်ိန္မက် မာေၾကာေထာင္မတ္လွ်က္ရွိသည္။
“လုပ္ပါ မမရယ္…ေမာင္ အကိုင္ခံခ်င္လို႔ပါ…”
ေက်ာ္စြာက ခေလးငယ္ပမာ ပူဆာျပန္ပါသည္။ ခက္ၿပီ။ မူမူက (၃)(၄)ႏွစ္ေပါင္းလာေသာ သူမ၏ေယာက္်ား ကိုျမင့္သြင္၏ လီးတန္ႀကီးကိုပင္ကိုင္ရမွာဝန္ေလးခဲ့သူျဖစ္သည္။ ကိုျမင့္သြင္က အတင္းအၾကပ္လုပ္မွသာ ကိုင္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ခုလဲ ေက်ာ္စြာက အတင္းအၾကပ္ပင္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကိုကိုင္ရန္ ပူဆာေနေပၿပီ။ ေက်ာ္စြာကို ဖက္၍ထားေသာ သူမ၏လက္ေလးက ကိုယ္လုံးႀကီးေအာက္ဖက္ဆီသို႔ ေလွ်ာတိုက္၍ ဆင္းသြားသည္။ ၿပီးေတာ့ အုံေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ထူထပ္စြာရွိေနေသာ ေက်ာ္စြာ၏လေမြးအုံႀကီးထဲသို႔ မူမူသည္ သူမ၏လက္ေခ်ာင္း ျဖဴျဖဴေလးေတြကိုထိုးသြင္းကာ ဖြလိုက္သည္။
ေက်ာ္စြာ၏လေမြးေတြမွာ စိုထိုင္းထိုင္းျဖင့္ရွိေနေသးသည္။ သူမ၏ ေစာက္ေမြးေလးေတြကို ဖြာလန္ႀကဲ ေျခာက္ေသြ႕သြားသည့္တိုင္ ယုယုယယလုပ္ေပးခဲ့ေပမဲ့လဲ သူကိုယ္တိုင္ေတာ့ အေမြးေတြက စိုထိုင္းထိုင္းျဖင့္ပင္ ရွိေနေသးသည္။ မူမူ၏ရင္ထဲတြဲင္ ေက်ာ္စြာကို သနားသြားမိသည္။ မူမူ၏လက္ေလးေတြက ေက်ာ္စြာ၏ လေမြးေတြကို ထိုးဖြေပးေန႐ုံမွ်ပင္မဟုတ္ဘဲ ဆီးခုံႏွင့္ ေက်ာ္စြာ၏ ေပါင္ၿခံတို႔ကိုလက္ဖဝါးႏုႏုေလးျဖင့္ ေလွ်က္၍ပြတ္ေပးကာ လီးတန္ႀကီးကိုကိုင္ရမည့္အေရး အရွိန္ယူ၍ေနသည္။
ေက်ာ္စြာကေတာ့ သူမ၏တကိုယ္လုံးကိုသိမ္းႀကဳံး၍ ရမၼက္ထန္စြာျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္။ မူမူ၏လက္ကေလးက ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ ေက်ာ္စြာ၏ လီးတန္ႀကီး အရင္းကို မရဲတရဲေလး လွမ္း၍ ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။ ဖြဖြေလးပင္ ဒါေပမဲ့သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလး တစ္ခုလုံးၾကက္သီးေတြ ဖ်န္းကနဲထ၍ သြားရသည္။ ထိမိလိုက္ၿပီဆိုရင္ျဖင့္ပင္ ေက်ာ္စြာ၏လီးတန္းႀကီးက ဆတ္ကနဲ ျဖစ္၍သြားရသည့္နည္းတူ မူမူ၏လက္ေလးကလဲ လီးတန္ႀကီးကို တင္းၾကပ္စြာ ဆုတ္၍ ကိုင္လိုက္သည္။ သူမ၏ ရင္ထဲတြင္ ေၾကနပ္သလိုျဖစ္ေပၚ၍ ခံစားသြားရသည္။
မူမူသည္ လီးတန္ႀကီးကိုတင္းၾကပ္စြာ ဆုတ္ကိုင္ထားသည္။ သူ၏ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကို ျပန၍ေလွ်ာ့လိုက္ကာ သူမ၏ လက္ေလးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျဖင့္လုပ္၍ လီးတန္ႀကီးကို အရင္းမွ အဖ်ားတိုင္ပြတ္သပ္၍ ေပးေနမိသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္ေပးရင္းကပင္ မူမူ၏ ကိုယ္အတြင္းရွိ ရမၼက္ေသြးတို႔သည္ ပို၍တိုးကာ ထႂကြလာရသည္။ ေက်ာ္စြာ၏ လီးတန္ႀကီးေပၚတြင္ အရင္းမွ အဖ်ား၊ အဖ်ားမွ အရင္းတိုင္ေလွ်ာတိုက္၍ ပြတ္ေပးေနေသာ သူမ၏ လက္ေလးသည္ပိုမို၍ သြက္လက္ျမန္ဆန္လာသည္။
ေက်ာ္စြာ၏လီးတန္ႀကီးကလဲ မူမူ၏ လက္ထဲတြင္ပင္ ပို၍မာေၾကာလာရသည္။ ပို၍ လည္း ေဖါင္းတင္းလာရသည္။ မူမူသည္ေက်ာ္စြာ၏လီးတန္ႀကီးကို ပြတ္သပ္၍ ေပးရင္းကပင္ သူမ၏တကိုယ္လုံး မ႐ိုးမ႐ြျဖင့္ ျဖစ္၍လာရသည္။ သူမသည္ က်န္ေသာသူမ၏ လက္ေလးတစ္ဖက္၏တံေတာင္ဆစ္ျဖင့္ ေမြ႕ယာေပၚ သို႔ေထာက္လိုက္ကာ ေခါင္းေထာင္၍ လီးတန္ႀကီးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာ္စြာ၏ လီးတန္ႀကီးေပၚတြင္ စုန္ဆန္ကာ ေျပးလြားေနေသာ သူမ၏ လက္ေလးကို ရပ္လိုက္ၿပီး လီးတန္ႀကီးေပၚမွခြာလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ မူမူသည္ သူမ၏ လက္ညႇိဳး လက္မေလးတို႔ျဖင့္ လီးတန္ႀကီး၏ဒစ္ႀကီးေအာက္နားဆီသို႔ ညႇပ္၍ကိုင္ကာ မာေတာင္၍ေနေသာ လီးတန္ႀကီး၏အေပၚယံရွိ အေရျပားကို ေျဖးေျဖးေလး ေအာက္သို႔ဆြဲ၍ခ်လိုက္သည္။ ထိုအခိုက္အတန႔္မွာပင္ လီးတန္ႀကီးကို မ်က္ေတာင္မခတ္ ၾကည့္၍ေနေသာ မူမူသည္ အသက္ကို ေအာင့္၍ထားလိုက္မိသည္။ လီးတန္ႀကီး၏ အေရျပားသည္ တေျဖးေျဖးေအာက္သို႔ ေလွ်ာ၍ပါလာရာမွ လက္ႏွစ္လုံးသာသာခန႔္တြင္ တန႔္ကနဲရပ္၍သြားသည္။
ထိုအခိုက္မွာပင္ေက်ာ္စြာ၏ ကိုယ္လုံးႀကီးသည္ တြန႔္ကနဲျဖစ္၍သြားသည္။ လီးတန္ႀကီးကေတာ့ ထိပ္ပိုင္းတဝက္ေလာက္ထိကို ၿပဲလန္၍ နီရဲသြားသည္။ ဒါကိုပင္ မူမူက ခဏၾကာသည္အထိမက္ေမာစြာျဖင့္ ၾကည့္ေနမိသည္။ ၾကည့္ေနရင္းက ပင္မူမူသည္ သူမ၏ေပါင္လုံးေလးႏွစ္လုံးကို ပြတ္၍ေပးေနမိသည္။ ခဏၾကာေတာ့မွ သူမဆြဲလွန္၍ ခ်ထားေသာလီးတန္ႀကီး၏ အေရျပားကို အသာေလးျပန္၍ ဆြဲတင္ေပးလိုက္ၿပီး လီးတန္ႀကီး၏ ဒစ္ႀကီးေအာက္နားတြင္ ညႇပ္၍ကိုင္ထားေသာ သူမ၏လက္ညႇိဳး၊ လက္မတို႔ကို မခြာဘဲ ဖိႀကိတ္၍ ပြတ္ေပးေနေသးသည္။
ေက်ာ္စြာ၏ရင္အုံႀကီးမ်ားသည္ နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္၍လာသည္။ ၿပီးေတာ့လဲ ခါးႀကီးသည္ တတြန႔္တြန႔္ ျဖစ္၍လာသည္။ တခဏအတြင္းမွာပင္ လီးတန္ႀကီး၏ထိပ္ရွိ အေပါက္ေလးမွ အေရၾကည္ေလးေတြမွာ စိမ့္၍ထြက္လာသည္ကို မူမူသည္ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ သူမ၏ တကိုယ္လုံးမွာလဲ ရွိန္းဖိန္း၍ လာခဲ့ရၿပီျဖစ္သည့္အျပင္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲမွ ယားကနဲ ယားကနဲ ျဖစ္၍လာကာ ေစာက္ရည္ေလးမ်ားသည္ စိမ့္၍ထြက္လာၾကေပၿပီ။ ရင္ထဲတြင္လဲ ဖို၍လာရသည္။
ေက်ာ္စြာ၏လီးတန္ႀကီးကို လက္ျဖင့္တင္းၾကပ္စြာ ဆုတ္လိုက္ရာမွ မူမူသည္ေထာက္၍ထားေသာ သူမ၏တေတာင္ဆစ္ေလးကို ျဖဳတ္လိုက္ကာ အိပ္ယာေပၚသို႔ ပက္လက္လွန္၍ အခ်လိုက္တြင္ေတာ့ ေက်ာ္စြာသည္ မူမူ၏ဘက္သို႔ ေစာင္းလိုက္ရာက သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေထာင္၍ထလာေသာ ေက်ာ္စြာသည္ သူမ၏ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္စို႔၍ ေပးျပန္ပါေတာ့သည္။
တဖက္က ႏို႔ကိုစို႔ေနစဥ္တြင္ က်န္ေသာ ႏို႔အုံႀကီးတစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ဆုတ္နယ္၍ေပးေနသည္။ ၿပီးေတာ့ စို႔ေပးေနေသာ ႏို႔ႀကီး၏ ႏို႔သီးေလးကိုလွ်ာျဖင့္လွည့္ပတ္ကာ ပြတ္ေပး ယက္ေပးေနသလို က်န္ေသာႏို႔အုံႀကီးရွိ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကိုလည္း လက္ညႇိဳး၊ လက္မတို႔ျဖင့္ညႇပ္ကာ လွည့္ေပးသည္။ ပြတ္ေပးသည္။ ေခ်မြ၍ေပးပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ပင္ ေက်ာ္စြာသည္မူမူ၏ ႏို႔အုံႏွစ္လုံးကို တစ္ဖက္စီေျပာင္း၍ စို႔ေပးေနသလိုတဖက္စီလည္း ကိုင္၍ဖ်စ္ညႇစ္ေပးေနသည္။
ကာမစိတ္ေတြ ယိုဖိတ္ေနေသာ မူမူခမ်ာမွာေတာ့ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ လူးကာလြန႔္ကာျဖင့္ ျဖစ္ေနရင္း သူမ၏ လက္ေလးတစ္ဖက္က ေက်ာ္စြာ၏ လည္ပင္းကို ရစ္သိုင္း၍ ဖက္ထားသလို က်န္လက္တစ္ဖက္ကလဲ ေက်ာ္စြာ၏ ဆံပင္ေတြၾကားသို႔ ထိုးဖြကာ မခ်င့္မရဲျဖင့္ ျဖစ္ေနရွာေလသည္။
“ေတာ္….ေတာ္ေတာ့…ေမာင္ရယ္… အခ်ိန္က မနဲေတာ့ဘူး…တေယာက္ေယာက္ေတြ႕သြားရင္ ခက္မယ္…လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ေတာ့ကြယ္…”
ရမၼက္စိတ္ေတြ အျပင္းအထန္ျဖစ္၍ လာရာမွ အလိုးခံခ်င္စိတ္ေတြ မခ်ိမဆန႔္ ခံစားျဖစ္ေပၚလာရသည္ကို မူမူက ကြယ္ဝွက္လွ်က္ေက်ာ္စြာက သူမကို ျမန္ျမန္လိုးရန္ ႏြိဳးေဆာ္၍ ေနသည္။ မူမူ၏စကားက ေက်ာ္စြ၏ မိန္းမ ျဖဴမာျပန္ေရာက္လာမွာကို ရည္ၫြန္း၍ေျပာဆိုေနေသာ္လည္း ျဖဴမာမွာ မူမူကို ႏြဳတ္ဆက္သြားစဥ္က မိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသြားသည္ကို ေက်ာ္စြာကလဲ အသိပင္ျဖစ္သည္။
အခုမွ ေန႔လည္(၁၂)နာရီေက်ာ္႐ုံသာ ရွိေသးသည္။ အားလုံးကို တြက္ဆလိုက္ေတာ့ အကင္းပါးေသာ ေက်ာ္စြာက မူမူတစ္ေယာက္ အလိုးခံခ်င္လို႔ ဖ်ပ္ဖ်ပ္လူးျဖစ္ေနရၿပီိကို သိလိုက္ရသည္။ ေက်ာ္စြာသည္ သူ၏မ်က္ႏွာကို မူမူ၏ ရင္ဘတ္ေပၚမွ ခြာလိုက္ရာက သူမ၏ကိုယ္လုံး ေလးေဘးတြင္ ထ၍ထိုင္လိုက္သည္။
“မမ… ဟင္….ေစာေစာက မမ ေျပာတဲ့လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ေတာ့လို႔ေျပာတာ…ဘာလုပ္ရမွာလဲ …”
“သိဘူး…..သြား…”
“အင္း….မမက မသိဘူးဆိုရင္လဲ… မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ…”
ေက်ာ္စြာက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ေျပာ၍ အိပ္ယာထဲသို႔ျပန္၍ လွဲခ်လိုက္ရန္ျပင္လိုက္၏။ ဒီေတာ့လဲ မူမူ၏လက္တစ္ဖက္က သူ၏လက္ေမာင္းကိုလွမ္း၍ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့
“အို…ဟင့္…. လုပ္မွာ… လုပ္ေတာ့ေလ…”
မူမူတစ္ေယာက္ အလိုးခံခ်င္ေနတာ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနသည္။ အိေျႏၵပင္ မေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ သူမ၏ေပါင္လုံးေလး ႏွစ္လုံးမွာလည္း ပူးကပ္၍ လိမ္ေနၾကသည္။ ေက်ာ္စြာ၏ မ်က္ႏွာက သူမ၏မ်က္ႏွာေပၚသို႔ငုံ႔၍ဆင္းသြားသည္။ ၿပီးေတာ့ မူမူ၏ ပါးျပင္ေလးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္ၾကာၾကာေလး နမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ
“ဘာလုပ္ရမွာလဲ….ဟင္….မမ…”
ဟုတိုးတိုးေလးေမးလိုက္သည္။ သည္တခါေတာ့ မူမူသည္ မထူးေတာ့ပါဘူးဟု စိတ္ကို ပိုင္းျဖတ္ကာ
“လိုဖို႔….မမကိုလိုးေပးဖို႔ေျပာတာ…..ကဲ… သိၿပီလား..”
ဟုဆိုကာ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို အလြဲလိုက္တြင္ေတာ့ ေက်ာ္စြာက သူ၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို သူမ၏ေျခရင္းဖက္သို႔ ေ႐ြ႕လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မူမူ၏ေျခေထာက္ေလး ႏွစ္ဖက္ကို ေကြးေပး၍ ေပါင္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားလိုက္ၿပီးေတာ့မွ ေက်ာ္စြာသည္သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲတြင္ဝင္၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ၿပီး ေရွ႕သို႔တိုးကပ္လိုက္ရာက ေကြးထားေသာ သူမ၏ ဒူးဆစ္ေအာက္နားမွေန၍ သူမ၏ေျခေထာက္ေလးမ်ားကို မကာ ေျခသလုံးေလးမ်ားကို သူ၏ ေပါင္တစ္ဖက္တခ်က္ေပၚတြင္တင္၍ ေက်ာ္ကာ ခ်ေပးလိုက္သည္။
ေက်ာ္စြာက ေဖါင္းကား၍ေနၿပီျဖစ္ေသာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ငုံ႔၍ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ ေစာက္ပတ္ဝမွ ေန၍ ေစာက္ရည္ေလးမ်ားမွာ စိမ့္ကနဲ စိမ့္ကနဲ ထြက္ေနၾကသည္။ ေက်ာ္စြာသည္သူ၏လီးတန္ႀကီးကို အရင္းမွကိုင္ကာ ေျပာင္တင္း၍ကားေနေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီး ထိပ္ဖူးႀကီးႏွင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ကို စုန္ကာ ဆန္ကာ ဖိ၍ ပြတ္ေပးေနသည္။ မူမူ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ တလိမ့္လိမ့္ျဖင့္ ျဖစ္၍ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ဝထိပ္နားရွိေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းထဲမွ အျပင္သို႔တစ္လစ္ေလး ျပဴ၍ေနေသာ ေစာက္ေစ့ေလးကို လီးတန္ႀကီးထိပ္ျဖင့္ဖိ၍ ဖိ၍ ပြတ္ေပးသည္။
“ကြၽတ္…ကြၽတ္…ကြၽတ္..ဟင္း…ေမာင္…မမ… ကို မညႇင္းဆဲပါနဲ႔ေတာ့ကြယ္…. မမ ေစာက္ပတ္ထဲက ယားလွပါၿပီ… ဟင္း…လိုး…ျမန္ျမန္လိုးေပးပါေတာ့ေနာ္….”
တကိုယ္လုံး ဆတ္ဆတ္ခါသြားရင္းက မူမူသည္ မပီမသေလးျဖင့္ ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ေလးျဖင့္ ေျပာ၍လာရွာသည္။
“ေမာင္လိုးေတာ့မယ္ေနာ္… ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ နာလွခ်ီရဲ႕ဆိုၿပီး… မေျပာနဲ႔….”
“ဟြန္း….မင္းကလား….မမခံႏိုင္ေအာင္ ခံမယ္…. မင္းလိုးခ်င္သေလာက္ လိုးပစ္လိုက္စမ္း…”
ကြၽဲၿမီးတိုသြားေသာ မမမူက ေက်ာ္စြာကို အားက်မခံေျပာလိုက္သည္။ ေက်ာ္စြာက ၿပဳံးလိုက္သည္။
“ကဲ…မမ…..ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ၿဖဲေပး…”
“အို……”
အိုကနဲသာ တုန္လြဳပ္၍သြားရသည္။ သူမ၏ တုန္ယင္၍ေနေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကေတာ့ သူမ၏ေပါင္ၾကားသို႔ေရာက္ေရာက္၍လာကာ ေဖါင္း၍ထေနေသာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏြဳတ္ခမ္းသားႀကီး ႏွစ္ခုေပၚသို႔တင္လိုက္ရာက ေဘးတဖက္တခ်က္ဆီသို႔ ေစာက္ပတ္ႏြဳတ္ခမ္းသားႀကီးႏွစ္ခုကိုဆြဲ၍ ၿဖဲေပးလိုက္ေတာ့ရာ နီေစြးေသာ အတြင္းသားေလးမ်ား ထြက္ေပၚ၍လာကာ ေစာက္ပတ္ႀကီး ၿပဲသြားသည္ႏွင့္ ေက်ာ္စြာက သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ေတ့ကာ တခါတည္းပင္ဖိ၍ တဆုံးဝင္ေအာင္ လိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။
“ႁဗြတ္….ဖြတ္….အင္း….”
မူမူ၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ ေကာ့၍ တက္သြားရေသာ္လည္း သူမ စကားႏွင့္သူမမို႔မူမူသည္မညီးမိေစရန္ မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုလုံး ႐ြဳံမဲ့၍ သြားရသည္ကပင္သူမ၏ ေအာက္ႏြဳတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္၍ မဲတင္းထားလိုက္ရသည္။ ေစာက္ပတ္ဝကို အစြမ္းကုန္ၿဖဲေပးကာ တရွိန္ထိုးေဆာင့္၍ လီးအဆုံးဝင္ေအာင္ လိုးသြင္းလိုက္တာကို ခံလိုက္ရသည့္ဒါဏ္မွာ မေသးလွပါ။မူမူလို (၃)(၄)ႏွစ္ အလိုးခံထားဖူးသူပင္လွ်င္ ဖ်တ္ဖ်တ္လူး၍ အသားေလးေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္၍ သြားရသည္။
ေက်ာ္စြာသည္ သူ၏လီးတန္ႀကီး မူမူ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တစ္ဆုံးဝင္၍ သြားအၿပီးမွာပင္ သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္က မူမူ၏ ဆူၿဖိဳးလွေသာ ႏို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးကိုလွမ္း၍ ဆုတ္ကိုင္လိုက္ကာ ျဖစ္ညႇစ္၍ေပးေနသည္။ ႏို႔သီးေတြကိုလဲ ေခ်မြ၍ ေပးေနသည္။ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တစ္ဆုံးဝင္ေနေသာ ေက်ာ္စြာ၏လီးတန္ႀကီးသည္ ခဏတာၿငိမ္သက္၍ ေနေသာ္လည္း မူမူခမ်ာ ေစာေစာက လီးသြင္းဒဏ္ေၾကာင့္ အီဆိမ့္၍ သြားခဲ့ရသည္မွာ အရွိန္မေသေသးေသာေၾကာင့္ ဘာမွ် မေျပာရွာပါ။
ေက်ာ္စြာက သူမ၏ႏို႔ေတြကို ဆုပ္နယ္ေပးရင္းမွပင္ ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ မူမူ၏ေစာက္ေခါင္းထဲရွိ တစ္ဆုံးဝင္ေနေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ခပ္ေျဖးေျဖးပင္ ဇေကာဝိုင္းလွည့္၍ ေပးသည္။ မူမူ၏ဖင္သား ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးမ်ား လူးလိမ့္လိမ့္ျဖင့္ျဖစ္၍လာၾကရသည္။ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ပတ္ခ်ာလည္လွည့္ကာပြတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက ခပ္ထြားထြားျဖစ္၍ေနေသာ သူမ၏ေစာက္ေစ့ေလးကိုပါ ဖိညႇစ္၍ ပြတ္ေနေတာ့ရာ အဆမတန္ေဖါင္းကား၍ျဖစ္ေနေသာ မူမူ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးသည္ ေကာ့၍ ေကာ့၍ တက္လာရေလသည္။
“ကြၽတ္…ကြၽတ္…..အင္း…..ဟင္း…ဟင္း…”
ေက်ာ္စြာသည္ တဆုံးဝင္ေနေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲ၍ထုတ္လိုက္သည္။ ထုတ္တာမွ ထ္ိပ္ဖူးႀကီးတဝက္ေလာက္ ေပၚသည္ထိဆြဲ၍ထုတ္သည္။ မူမူ၏ေစာက္ေခါင္းထဲမွ တဆုံးနီးပါး ဆြဲ၍ထုတ္လိုက္ေသာ ေက်ာ္စြာ၏လီးတန္ႀကီးတြင္ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား ေပက်ံကပ္ညိ၍ ပါလာၾကရာ လီးတန္ႀကီးမွာ ေျပာင္လက္၍ေနသည္။ လီးတန္ႀကီးကိုတဆုံးနီးပါး ထုတ္ၿပီးမွေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ အားကုန္ေဆာင့္ကာ လိုးၿပီးျပန္သြင္း လိုက္သည္။
“ပလြတ္….ဖြတ္… အမေလး….ကြၽတ္…ကြၽတ္…. ကြၽတ္…”
လီးတန္ႀကီး တဆုံးဝင္သြားသည္ႏွင့္ လီးတန္ႀကီးအရင္းကို သူမ၏ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ဖိကပ္လိုက္ရာက ဇေကာဝိုင္း ေျဖးေျဖးေလးလွည့္ေပးေနျပန္ပါသည္။
“ႁပြတ္…ဖြတ္…..အား…ကြၽတ္…ကြၽတ္….. ဟင္း…. ဟင္း… ေမာင္…ရယ္….”
လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔တဆုံးဝင္၍ သြားသည္ႏွင့္သူ၏ လီးတန္ႀကီးအရင္းႏွင့္ မူမူ၏ေစာက္ပတ္ဝကို ဖိကပ္လိုက္ျပန္ပါသည္။
“မရပ္နဲေတာ့….မရပ္နဲ႔ေတာ့….ဆက္… ဆက္… ေဆာင့္…အမေလး…ေမာင္ရယ္… ဟင္း… ဟင္း…”
ေက်ာ္စြာက သူ၏ လီးတန္ႀကီးကို ခ်က္ျခင္းပင္ ထုတ္၍ေဆာင့္ကာ ေဆာင့္ကာျဖင့္ျပန္သြင္းရင္း လိုးပါေတာ့သည္။ မူမူကလဲ ေဖါင္းကား၍ စို႐ြဲေနေသာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေကာ့၍ ေကာ့၍ အလိုးခံေနသည္။ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ကာလိုးေနေသာေၾကာင့္ ေက်ာ္စြာသည္ သူ၏ လီးတန္ႀကီးကို တဆုံးနီးပါးထိမထုတ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။လီးတန္ႀကီးကိုတဝက္သာသာပင္ထုတ္၍ လိုးေနရေလသည္။
ဒါေပမဲ့လဲ ေက်ာ္စြာက သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ လီးတန္ႀကီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္အတြင္းသာေလးမ်ား ထိထိမိမိျဖစ္ေစရန္ လီးတန္ႀကီးကို အေပၚသို႔ေကာ္၍တမ်ိဳး၊ ေအာက္သို႔စိုက္၍ တဖုံ ေဘးတဖက္တခ်က္စီသို႔ေစာင္း၍ ထိုးကာ လိုးတာကတမ်ိဳး နည္းမ်ိဳးစုံေအာင္ေဆာင့္၍ လိုးေနေတာ့ရာ မူမူခမ်ာ သူမ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလးမွာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျဖင့္ လြဳပ္ရွား၍ေနရရင္း တအင္းအင္းျဖင့္ ညႇီး၍ လာရေတာ့သည္။
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ရာက ေဆာင့္၍ လိုးေနေသာ ေက်ာ္စြာသည္ေျဖးရာမွ ျမန္၊ ျမန္ရာမွေႏွး ဆိုတာမ်ိဳး လိုတခ်က္ျခင္း ခပ္ေျဖးေျဖးေဆာင့္၍ တမ်ိဳး ခပ္သြက္သြက္ ဆက္တိုက္ေဆာင့္၍တဖုံ အားကို လိုသလိုတိုးကာ ေလွ်ာ့ကာျဖင့္ေဆာင့္၍ ေနျပန္ေတာ့ အားရပါးရပင္ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေကာ့ကာ အလိုးခံေနေသာ မူမူသည္ တကိုယ္လုံး အီဆိမ့္၍ တက္လာရာကပင္သူမ၏စိတ္ေတြကို မနဲပင္ထ္ိန္း၍ ေနရေလသည္။ ထို႔ျပင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လိုးေနၾကေသာ ကုတင္ႀကီးက တကြၽီကြၽီျမည္၍ လာရသလိုလီးတန္ႀကီးက ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီျဖင့္လိုးေနသည့္ အသံေတြကလဲ ညံ၍ထြက္ေနရသည္။
“ႁပြတ္….ပလပ္……အင့္…..ႁပြတ္……ဖြတ္… ေမာင္…မမကိုလိုးရတာ ေကာင္းလားဟင္….”
“ေကာင္းတယ္ မမရယ္… သိပ္အရသာရွိတာပဲ…”
“လုပ္…လုပ္….အားရေအာင္လုပ္….မမလဲ သိပ္ေကာင္းလာၿပီ…. ဟင္း..ဟင္း..”
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္၍ ထားေသာ ေက်ာ္စြာ၏ေပါင္တဖက္တခ်က္တြင္ တင္၍ထားေသာ မူမူ၏ ေျခေထာက္ေလးမ်ားက ေက်ာ္စြာ၏ခါးကို ခ်ိတ္၍ လာၿပီးအားယူကာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေကာ့၍ ေကာ့၍ေပးေနသည္။ ထိုကာလမွာပင္ တကိုယ္လုံး အီဆိမ့္၍ လာရေသာ ေက်ာ္စြာသည္လီးတန္ႀကီးကိုသူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေန၍ တဆုံးနီးပါး ဆြဲ၍ ဆြဲ၍ ထုတ္ကာ အားကုန္ပင္ေဆာင့္၍ လိုးလာေတာ့သည္။
“ဟင္း….ဟင္း…မမ…ၿပီးေတာ့မယ္…. ေမာင္ရယ္…. ဟင္း..ဟင္း..”
မူမူတစ္ေယာက္တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖင့္ပင္ ျဖစ္၍လာရသည္။ အားကုန္ေဆာင့္ကာ လိုးေနသည့္ၾကားမွပင္ ေက်ာ္စြာသည္ မူမူႏွင့္သူ၏မိန္းမ ျဖဴမာတို႔ကို ႏြိဳင္းယွဥ္၍ စဥ္းစားေနမိသည္။ ျဖဴမာသည္ မူမူထက္(၇)ႏွစ္(၈)ႏွစ္မွ်ငယ္ၿပီး ႏုနယ္သည္မွာ မွန္ပါသည္။
သို႔ရာတြင္ ျဖဴမာထက္ အသက္(၇)ႏွစ္(၈)ႏွစ္မွ် ပို၍ ႀကီးကာ မွည့္ဝင္းေနေသာ အသီးပမာျဖစ္ေနေသာ မူမူကိုလိုးရတာက ပို၍အရသာရွိကာ ထူးကဲစြာ အီဆိမ့္လွသည္ကိုေတြးလိုက္မိၿပီး ခဏတြင္ေတာ့ အားကုန္တခ်က္ေဆာင့္ၿပီး ေက်ာ္စြာ၏ ကိုယ္လုံးႀကီးသည္ မူမူ၏ ကိုယ္ေပၚသို႔ေမွက္၍ က်သြားကာ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ငုံ႔၍ ဖက္လိုက္စဥ္မွာပင္ မူမူကလည္း ေက်ာ္စြာ၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကိုဆီးႀကိဳ၍ ဖက္လိုက္ရင္း သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို အစြမ္းကုန္ပင့္ကာ ေက်ာ္စြာ၏ လီးတန္ႀကီးကို အရင္းဆီသို႔ အတင္းပင္ဖိကပ္၍ ေပးလိုက္ပါေတာ့ေလသည္။
ၿပီးပါၿပီ