by ႐ြာလမ္းတစ္ေလ်ာက္ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ၿပီး ေလွ်ာက္လာတဲ့ သူတို႔အတြဲကို ေတြ႕တဲ့လူတိုင္းက အထူးအဆန္းသဖြယ္ ေငးၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ရဲေလး ရွက္သလိုလိုေတာင္ ျဖစ္လာသည္ ။ ဒီ႐ြာသားျဖစ္တဲ့ သူ႔ေၾကာင့္ေတာ့မဟုတ္ သူ မ လို႔ေခၚတဲ့ ခင္ယုလြင္ ေၾကာင့္ဆိုတာလဲ ရဲေလးသိသည္။ ႐ြာကလူေတြ ၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သားဆိုရင္ ဇြတ္ႀကီးအထင္ႀကီး အားက်တတ္တာကို သူမႀကိဳက္ခ်င္။
ေတာသူေတာင္သား ဘဝသမားေတြပီပီ ညိဳညိဳညစ္ညစ္ အသားအေရာင္ေတြၾကားမွာ ျဖဴေဖြးစိုလဲ့ေနတဲ့အသားရည္ေၾကာင့္ ခင္ယုလြင္က ပိုလို႔ထင္ေပၚေနသည္။ ရင္သား အေျခကေနစပီး ခါးအထိ မသိမ္လြန္း မတုတ္လြန္းပဲ ေျပဆင္သြားတဲ့ ကိုယ္လုံးရွပ္ရွပ္ေလးရယ္ ခါးေအာက္ပိုင္းမွာ ျပည့္တင္းေကာ့ကားေနတဲ့ တင္သားစိုင္ႀကီးေတြ ကို ေရခ်ိန္ကိုက္လာဟန္တူတဲ့ ငယ္ငယ္က ေဆာ့ေဖာ္ေဆာ့ဖက္ေကာင္ေတြ ၾကည့္ပီး ပစ္မွားသြားတာကိုလဲ ရဲေလး ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးပဲ တုန္႔ျပန္မိသည္။ စိတ္ထဲကေတာ့ အိမ္ျပန္ခ်င္ေနသည္။မ´´ `ဟင္´ ေရွ႕ဆက္သြားရင္ ျမစ္ကမ္းပဲရွိေတာ့တာ အိမ္ျပန္ရေအာင္´´ေမာင္ကလဲ အခုမွထြက္လာတာကို အဲ့ျမစ္ ဘက္ပဲသြားမယ္ေလ အိမ္ရွင္က ဧည့္ဝတ္မေက်မလုပ္နဲ႔ေနာ္ ´´ တားရမဲ့ပုံမရွိတာနဲ႔ တစ္လမ္းလုံး ေတြ႕သမွ်လူ ၿပဳံးျပၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ျမစ္ဆိပ္ဆီဦးတည္ခဲ့ၾကသည္။ ကမ္းစပ္ေရာက္လို႔ လူတစ္ေယာက္မွမျမင္မွ ရဲေလး သက္ျပင္းခ်မိသည္။ ေမာင္တို႔႐ြာက သာသာယာယာရွိသားပဲ´´
မ်က္စိတဆုံး ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခြင္ ေဝ့ဝႈိက္ၾကည့္ၿပီး ခင္ယုလြင္ကေျပာလာသည္။ ရဲေလးဆီက အသံထြက္မလာတာေၾကာင့္ ခင္ယုလြင္ သူ႔ဘက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ဖုံးဖြင့္ပီး စိုက္ၾကည့္ေနတာေတြ႕တာနဲ႔ လက္ထဲက ဖုံးဆြဲလုယူၾကည့္သည္။ဒါၾကည့္ရမဲ့ အခ်ိန္လား´´ ႐ြာထဲကေကာင္ေတြ ဇာတ္ကားေတာင္းေနတာေလ အဲ့ဒါဖုံးထဲရွိေသးလား စစ္ေနတာ´´ပိတ္လိုက္စမ္းပါ ေမာင္ရာ မဲမဲသဲသဲႀကီးေတြ ႐ြံစရာႀကီး´´ ျဖဴတဲ့ကပၸလီရွိလို႔လား မ ရဲ႕´´ပိတ္လိုက္ေတာ့ ဒီမွာစကားေျပာေနတာကို´´ ကဲ ေျပာဗ်ာ ေျပာေတာ့´´
ရဲေလး ခင္ယုလြင္ သူတို႔႐ြာအေၾကာင္းေမးသမွ် စိတ္မပါလက္မပါ ဒိုင္ခံေျဖရေတာ့သည္။ ေမွာင္စျပဳမွ သူ႔အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကသည္။ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ဆိုတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ ရဲေလး နဲ႔ ခင္ယုလြင္ ေတာ္ေတာ္ခရီးေပါက္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုရမည္ ။
႐ြာကေန ၿမိဳ႕တက္ ေက်ာင္းသြားတက္ရာက ေက်ာင္းပီးလို႔ ဘာအလုပ္လုပ္ရမယ္ မွန္းမသိျဖစ္ေနခ်ိန္ ကားဝပ္ေရွာ့တစ္ခုမွာ အခ်ိန္ပိုင္း ဝင္လုပ္ခဲ့ရာက သူတို႔ ဆီကားလာျပင္ ေရလာေဆး ေနၾက သူ႔ထက္ အသက္သုံးႏွစ္ခန္႔ႀကီးတဲ့ ခင္ယုလြင္နဲ႔ ရဲေလးဆုံခဲ့သည္ ။ ေျပာရရင္ ဇာတ္လမ္းဆန္မည္ ။
ရဲေလး ကိုယ္တိုင္လဲ သူ႔လို ႐ုပ္ရည္ကလႊဲလို႔ ဘာမွမရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ခင္ယုလြင္ ျပန္ခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ရည္းစားေတြမျဖစ္ခင္ သုံးေလးႀကိမ္ေလာက္ စကားေျပာၾကည့္တာနဲ႔ ခင္ယုလြင္ အဆင့္အတန္းမခြဲမွန္း သေဘာေကာင္းေဖာ္ေ႐ြမွန္း ရဲေလးသိ့ေပမယ့္ ဒီေန႔အေျခအေနထိေရာက္လာလိမ့္မယ္လို႔ သူထင္မထားမိခဲ့။
ရဲေလး အလုပ္ဆင္းခ်ိန္တိုင္း ခင္ယုလြင္က သူအားရင္ ကားနဲ႔အလုပ္ကိုလာေခၚပီး ရဲေလးေနတဲ့ အေဆာင္ပို႔ရင္ပို႔ေပး မဟုတ္ရင္ သူတို႔ႏွပ္ ေနၾက ဘိ( မိုတယ္) ဆီရာက္သြားတတ္ၾကသည္ ။
႐ိုင္း႐ိုင္းေျပာရရင္ ခင္ယုလြင္က ခံလဲခံသည္။
အခန္းခလဲသူပဲရွင္းသည္ ။ ရဲေလး ပိုက္ဆံထုတ္မယ္ ဆိုရင္ေတာင္ လက္မခံခဲ့၊ ေန႔တိုင္းမဟုတ္ေပမဲ့ ေန႔တိုင္းနီးနီး သူတို႔ ေတြ႕ျဖစ္ၾကသည္။
ရဲေလးက ခင္ယုလြင္ အားတဲ့ရက္မွာ မနက္ပိုင္း အလုပ္လာရင္ သြားရမယ့္လမ္းေၾကာင္းတူ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေရာက္ဆိုင္ကယ္နဲ႔လိုက္သြားၿပီး အျပန္က် သူ႔ ေစာ္ ခင္ယုလြင္ကားနဲ႔ျပန္ေလ့ရွိသည္။ ခင္ယုလြင္ သူတို႔႐ြာလာလည္ခ်င္တယ္လို႔ေျပာလာ
တုန္းကလဲ ရဲေလး လြယ္လြယ္ပဲလက္ခံ့ခဲ့သည္ ။
ကိုယ္ကေယာက္်ားေလးလဲျဖစ္ နားလည္သေဘာေကာင္းတဲ့ အေဖ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိေတာ့တဲ့ သူ႔အတြက္ ဒါကခက္ခဲတဲ့ အရာမဟုတ္တာနဲ႔ ခပ္မိုက္မိုက္ရည္းစားေလးကို ေခၚလာခဲ့တာ ဒီေန႔လို ႐ြာကလူေတြဝိုင္းၾကည့္တာ ခံခဲ့ရသည္။ ျပန္ခါနီး သူ႔အေဖ အတြက္ မန္းေလး လက္ေဆာင္ဆိုပီးပစၥည္းေတြအမ်ားႀကီးေပးသြားခဲ့ျပန္ေသးသည္။
မန္းေလးျပန္ေရာက္ေတာ့လဲ ပုံမွန္အေျခအေနနဲ႔ပဲ သူတို႔ေရွ႕ဆက္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ ။ ခင္ယုလြင္ မအားလို႔ သူ႔ကိုလာမႀကိဳႏိုင္တဲ့ ရက္မ်ိဳးဆိုရင္ ရဲေလး သူငယ္ခ်င္းေတြစုပီး ဖူဆယ္ေဘာလုံးကန္ျဖစ္ၾကသည္။
ရံဖန္ရံခါ ခင္ယုလြင္က သူ႔အိမ္သားေတြမရွိတဲ့အခ်ိန္ ရဲေလး ကိုသူတို႔အိမ္ေခၚသြားတတ္ေသးသည္။ သူေနတဲ့ေနရာနဲ႔လားလားမွမဆိုင္တဲ့ အိမ္ႀကီးထဲမွာ လူလစ္ရင္ လစ္သလို သူတို႔ဆြဲျဖစ္ၾကတာကလဲ ထုံးစံလိုျဖစ္ေနၿပီ။ ခင္ယုလြင္ကလဲ မလုပ္ပါနဲ႔ အိမ္ထဲႀကီး ေတြဘာေတြ သိပ္မေျပာ အေျခအေနၾကည့္ပီး အခ်ခံခဲ့တာကမ်ားမ်ားပင္။
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္မွာ ခင္ယုလြင္မအားတဲ့ေန႔ ထုံးစံအတိုင္း ရဲေလးတို႔ ေဘာလုံးသြားကန္မယ္ ႀကံေနတုန္း လူမစုံလို႔ ပြဲမျဖစ္ေတာ့တာနဲ႔ အေဆာင္ပဲ ျပန္ရေတာ့မဲ့အျခအေနေရာက္ေနစဥ္မွာ သူနဲ႔ အလုပ္အတူလာတဲ့သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သန္းေဇာ္က
“ေဘာပြဲမျဖစ္လဲ ငါတို႔ စက္႐ုံဝန္းထဲမွာ ျခင္းဝိုင္းရွိတယ္ ပ်င္းရင္လိုက္ခဲ့ကြာ ”
ဆြယ္ေနတာနဲ႔ ရဲေလး သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေခၚတဲ့ဆီ လိုက္သြားမိသည္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ သူပါ ျခင္း ဝင္ခတ္ေနတုန္း ကားတစ္စီး ဝင္းထဲေမာင္းဝင္လာေတာ့ ျခင္းဝိုင္းထဲက ေကာင္တစ္ေယာက္ကသြားဖြင့္ေပးသည္။ ရဲေလး သူ႔ သူငယ္ခ်င္းကိုေမးမိသည္။ သူ႔ေနရာကေနမ်က္နာကို မျမင္ရေပမယ့္ ဒီကားက သူအၿမဲစီးေနက် ခင္ယုလြင္ ရဲ႕ကားဆိုတာ စက္သံၾကားတာနဲ႔ တန္းသိသည္။
ဘယ္သူလဲ သန္းေဇာ္ ´´ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ပါဘူးကြာ ငါတို႔ ေဘာစိေစာလိုလို ဘာလိုလိုေျပာေနၾကတာပဲ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မသိဘူး´´
ရဲေလး သူ႔သူငယ္ခ်င္းကိုေတြေတြႀကီးၾကည့္မိသည္ ။
ထင္မထားတဲ့အေျဖေၾကာင့္ ေခတၱဆြံအသြားပုံရသည္။ေအာ္ ဟုတ္လို႔လား ေစာ္ကေခ်ာလား´´ ေရေဆးငါးႀကီး မိုးဦးက်ျမစ္စို႔ေပါက္ႀကီးလိုပဲ ငါ့ေကာင္´´
ဒီစကားကို သန္းေဇာ္မေျဖခင္ ကားဆီပဲ အာ႐ုံေရာက္ေနၾကတဲ့ ဝိုင္းထဲက ေကာင္တစ္ေယာက္က ဝင္ေျဖၿပီးေနာက္ က်န္တဲ့သူေတြဆီကပါ တီးတိုးစကားသံတို႔ ဆက္တိုက္ထြက္က်လာျပန္သည္။မင္းကသိလို႔လား ငါ့ေကာင္´´ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ္ တို႔ဝပ္ေရွာ့ကို မၾကာမၾကာ ကားလာျပင္တတ္တယ္ေလ´´ဒါဆို အနီးကပ္ေတြ႕ဖူးမွာေပါ့ ေစာ္ႀကီးက ေဂ်ာေတာင့္တယ္ေနာ္ ´´ ေတြ႕ဖူး႐ုံတင္မဟုတ္ဘူး တက္ပါလိုးဖူးတယ္ကြ လို႔ေျဖလိုက္ခ်င္တဲ့ပါးစပ္ကို ရဲေလး မနည္းပိတ္ထားရသည္။ မဆိုးပါဘူး မိုက္ပါတယ္´´ဒါေၾကာင့္လဲ အဲ့ဒီမိုက္ခဲေလးကို ႀကိဳက္ဆြဲဆြဲေနတာေပါ့ တို႔ေဘာစိက ´´ တိုးတိုးေျပာစမ္း တင့္ေဝ ဟိုက ၾကားသြားမွ
မင္းမ်က္နာေစာက္ပတ္နဲ႔လာပြတ္ေနအုံးမယ္´´ဒါမ်ိဳးေစာ္ေလးကသာလာပြတ္လို႔ကေတာ့ လုံးပါး ပါးသြားတဲ့အထိ အပြတ္ခံလိုက္မယ္ ဂ်ီးမမ်ားပါဘူး တြင္းေဟာင္းေရၾကည္ေအးျမသည္တဲ့ မင္းမၾကားဘူးဖူးလား ေအာင္ေက်ာ္´´ ေအးျမတယ္ဆိုရင္ေတာ့ေကာင္းတာေပါ့ တင့္ေဝရယ္ ေတာ္ၾကာမေအးျမပဲ အေနာ္ရထာခတ္က တြင္းပ်က္ႀကီးလို နခမ္းနားပန္းနားေတြပဲ့ ႐ႊဲ႕ ပီး မႈိတက္ေနတဲ့ဟာႀကီးျဖစ္ေနမွ အလကားေန ဂလိုင္ေခါက္ေနရပါအုံးမယ္… ခြိ´´ေဟ့ေရာင္ ေတြမင္းတို႔သူမ်ားသားသမီးမႈိခ်ိဳး ျမစ္ခ်ိဳးေျပာမယ္ဆိုတာႀကီးပဲ… ဒါနဲ႔ ဒီေန႔ေကာင္မေလးကားေပၚကလဲမဆင္းပါလား ဂလုစ့္ …( တံေတြးမ်ိဳခ်သံ) ´´ တစ္ေရာက္ တစ္ေပါက္ေျပာေနတဲ့ၾကားထဲ ရဲေလး အမ်ားႀကီး ဝင္မစပ္စုမိခဲ့ အျပန္လမ္းမွာေတာ့ ေခါင္းထဲ အေတြးေတြအျပည့္နဲ႔အေဆာင္ဘယ္လိုေရာက္သြားမွန္းေတာင္မသိခဲ့ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သန္းေဇာ္ ဆီက သိခဲ့ရတာက သူတို႔သူေဌးနာမည္က ဦးမင္းေဇာ္ ဆိုတာတစ္ခုပင္။ ညေရာက္ေတာ့ သမီးရီးစားစုံတြဲေတြရဲ႕ ပုံမွန္အလုပ္လိုျဖစ္ေနတဲ့ ညဘက္ လိုင္းေပၚမွာ ခ်က္တင္ထိုင္ၾကသလို သူလဲ အမ်ားနည္းတူ ညစဥ္လိုလို ခင္ယုလြင္ နဲ႔ စကားေတြေျပာျဖစ္သည္။ ေမာင္ ဒီေန႔ေကာေဘာလုံးကန္ျဖစ္ေသးလား´´မကန္ျဖစ္ဘူး ´´ ျခင္းခတ္ျဖစ္တယ္လို႔လဲ ရဲေလး မေျဖမိခဲ့ မ ေရာဒီေန႔ဘယ္ေတြသြားေသးလဲ ´´အလုပ္ကိစၥနဲ႔ လမ္း ( ……) ဘက္သြားျဖစ္တယ္ အဲ့ဒါပီး အိမ္ျပန္ေပါ့ ဒီေန႔ ဘယ္မွေထြေထြထူးထူး မသြားရဘူး ´´ ခင္ယုလြင္ေျပာတဲ့ လမ္း ကသူျခင္းသြားခတ္တဲ့ လမ္းပဲမို႔ အဲ့ဒီဆီသြားတာကိုေတာ့ အမွန္ေျပာတာပဲလို႔ ရဲေလး ေတြးမိသည္ ။ က်န္တဲ့ကိစၥေတြကိုေတာ့ ရဲေလး ထပ္မေမးမိ သူ႔အလုပ္ကိစၥေတြကို ကိုယ္လဲ အေသးစိတ္သိတာမဟုတ္ သူအၾကမ္းဖ်င္သိတာ ခင္ယုလြင္ ရွယ္ယာဝင္ထားတဲ့ လုပ္ငန္း သုံးေလးခုေလာက္ရွိၿပီး မီတင္ေတြသြားရတယ္ စာရင္းသြားစစ္ရတယ္ ဒီေလာက္ပဲ သူသိသည္ ။ ဆက္ပီး တျခားေရာက္ရာေပါက္ရာေတြေျပာျဖစ္ေပမဲ့ ဦးမင္းေဇာ္ နဲ႔အေၾကာင္းကိုရဲေလး ေယာင္လို႔ေတာင္ မဟမိခဲ့။ မနက္ျဖန္ ေတြဖို႔သာ သူ႔ စိတ္ထဲရွိတဲ့အတိုင္း ခ်ိန္းလိုက္မိသည္။ ဂြတ္ႏိုက္ မ မနက္ျဖန္ ဖင္လာခံအုံး ´´အြန္း ( ႐ိုင္းတာ) 😜 ´´ ခင္ယုလြင္ဆီက အဲ့ဒီစာေၾကာင္းေလး သူ႔ဆီေရာက္ၿပီးေတာ့ ရဲေလး ဂြၾကားက မာဆတ္ဆတ္ျဖစ္ခ်င္လာလို႔ အခ်ိဳသပ္ထားရေသးသည္ ။ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း မနက္ျဖန္က်မွ မင္းအစာနဲ႔ေပးေတြ႕မယ္´´
က်န္တဲ့ မေရမရာအေၾကာင္းေတြ ေတာင္ေတာင္အီအီ ေလ်ာက္ေတြးၿပီး အပူေပးမေနေတာ့ပဲ အိပ္ယာေပၚ ပစ္လွဲလိုက္ေတာ့သည္။ ေနာက္တစ္ရက္။ ေရခ်ိဳးလိုက္အုံးမယ္ ေျပာပီး ဝင္သြားတဲ့ ခင္ယုလြင္ ကိုေစာင့္ေနရတာ ရဲေလးစိတ္မရွည္တာ နဲ႔ အဝတ္အစားေတြခြၽတ္ခ်ထားခဲ့ၿပီး ေစ့႐ုံသာေစ့ထားတဲ့ တံခါးဆြဲဖြင့္ပီး သူပါလိုက္ဝင္လာသည္။ သူ႔ကိုျမင္ေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံးဆပ္ျပာျမႇပ္ေတြနဲ႔ေဖြးေနတဲ့ ခင္ယုလြင္က ေရစိုေနတဲ့ဆံပင္ေတြကို တစ္ခ်က္ခါရမ္းလိုက္ရင္ ေျပာလာသည္။
ေရခ်ိဳးမလို႔လား ခ်ိဳးခဲ့ၿပီဆို´´ မ ကိုဆပ္ျပာတိုက္ေပးမလို႔ဝင္လာတာ´´
ေျပာပီး ရဲေလးက ခါးကေန ဆြဲဖက္လိုက္ေတာ့ သူ႔ဒုတ္က ခင္ယုလြင္ ဗိုက္ကိုသြားေထာက္မိသည္။ဘာေတြေလာေနတာလဲ ေမာင္ ဇာတ္ကားၾကည့္လာလို႔လား ´´ မေန႔ကထဲက လုပ္ၿဖဲ လုပ္ခြဲခ်င္ေနတာ´´
အဲ့လိုေျပာၿပီး မေန႔က ျခင္းဝိုင္းက ေကာင္ေတြေျပာေနၾကတဲ့စကားေတြ ရဲေလး နားထဲျပန္ၾကားေယာင္သလိုျဖစ္လာမိသည္။
ဒါေၾကာင့္မို႔လို သူ ဒီစကားထြက္သြားသလား ဆိုတာကိုေတာ့ မစဥ္းစားမိ။ ေရနဲ႔ ဆပ္ျပာျမႇပ္ေတြ ေရာပီး တင္ပါးေဖာင္းေဖာင္းကားကားႀကီးေပၚ စီးက်ေနတာၾကည့္ပီး ေအာက္ကဒုတ္က ေသြးတိုးလာတာနဲ႔ လက္ဝါးနဲ႔ ေဖာင္းခနဲ႔ တစ္ခ်က္ေဆာ္ပီး လက္ခလည္ကို ဖင္ထဲ အားစိုက္ထိုးထည့္တာ ဆပ္ျပာျမႇပ္အကူအညီနဲ႔ ေလ်ာခနဲ လြယ္လြယ္ကူကူဝင္သြားၿပီး ဇိ ခနဲ အသံထြက္သြားသည္။အား ေမာင္´´ ဘာလဲ… မ´´တအားႀကီးမလုပ္နဲ႔ေလ အဲ့ဟာကမလုပ္တာၾကာၿပီ´´ ဒါေတာ့ ဟုတ္သည္ ။ ဒီေနာက္ပိုင္းအေရွ႕ကပဲ အဝင္မ်ားပီး အေနာက္တံခါးကို သူေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့သည္။ ခင္ယုလြင္က သူ႔ေပါက္ၾကားေထာက္ေနတဲ့ ရဲေလး ဒုတ္ႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ေနပီး ရဲေလးကို ကစ္ဆင္လာဆြဲသည္။ ရဲေလးကလဲ ဖင္ထဲလက္ထိုးေမႊ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာလာေတာ့ ခင္ယုလြင္ မ႐ိုးမယြျဖစ္လာၿပီး သူ႔ဖင္ထဲကရဲေလးလက္ကို ဆြဲဖယ္ကာ ေပါင္တေခ်ာင္း ဘိုထိုင္ေပၚ တင္ေပးလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ရဲေလးက မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ အေနအထားကေန ဒူးအနည္းငယ္ၫႊတ္လို႔ ေစာက္ပတ္ထဲ ေကာ့ထိုးထည့္သည္။ မိနစ္အနည္းငယ္ေလာက္ထိ ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္နည္း လမ္းမွန္ဆိုတဲ့အတိုင္း သြားေနတုန္း ခင္ယုလြင္ ဒူးေတြတုန္လာပီး ထြက္သြားပုံရသည္။ ႏွပ္ထားတဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္လားေတာ့မသိ ပီးတဲ့သူကပီးေပမဲ့ ကိုယ္ကလိုေသးတာေၾကာင့္ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ ေနရာယူထားရာကေန နံရံဖက္လက္ေထာင္ကုန္းခိုင္းပီး ပစ္ပစ္ေဆာင့္တာ မၾကာခင္မွာပဲ သူ႔အရည္ေတြ ခင္ယုလြင္ ကိုယ္ထဲပန္းထည့္ပစ္ေတာ့သည္။ ပထမတစ္ခ်ီအၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္လုံးတီးေတြနဲ႔ ကုတင္ေပၚအနားယူေနတုန္း ရဲေလး ဘက္ကစကားစလာသည္။ မ အရင္ကရည္းစားထားဖူးလား´´ဟင္ ´´ သူ႔လက္ေမာင္းေပၚေခါင္းခုအိပ္ေနရာက ခင္ယုလြင္ မ်က္နာေလးေမာ့လာသည္။ တစ္ေယာက္ထားဖူးတယ္ေလ အဲ့ဒါေမာင့္ကိုေျပာဖူးသားပဲ အခုမွ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ဘာျဖစ္ျပန္တာလဲ´´ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး သိခ်င္႐ုံပါ တကယ္တစ္ေယာက္ထဲေပါ့´´ အင္း´´
သူနဲ႔စျဖစ္တုန္းက ခင္ယုလြင္ အပ်ိဳလား အအိုလားေတြ ရဲေလး သတိမထားမိခဲ့ မိန္းမျမင္တိုင္း မွန္းထုခ်င္ေနတဲ့အ႐ႊယ္ပီပီ အဓိကပစ္မွတ္ မိန္းမခ်ရဖို႔သာစိတ္ဝင္စားပီး ပ်ိဳတာ အိုတာေတြ ေခါင္းထဲေယာင္လို႔ေတာင္ရွိခဲ့တာ မဟုတ္တဲ့လူက ကိုယ္တစ္ႏွစ္ေလာက္ ဘြတ္ လာတဲ့ မိန္းမ အခုမွ အပ်ိဳဟုတ္မဟုတ္သိခ်င္ေနတဲ့ ကိုယ့္အျဖစ္ကို ေတြးမိေတာ့ ရီခ်င္သလို ျဖစ္လာျပန္သည္။ဒါနဲ႔ေလ မ ေမာင္ နဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္ထိတြဲမွာလဲ ေနာက္ထပ္ရီးစားထားဖို႔ေကာ အစီအစဥ္ရွိလား´´ ေမာင္ ဒီေန႔ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ´´ဘာမွမျဖစ္ဘူး တစ္ခါတေလေတြး မိတာေလးေတြေမးၾကည့္တာ ´´ ေနာက္ရီးစားထားဖို႔လဲအစီအစဥ္မရွိဘူး ေရွ႕ရီးစားထားဖို႔လဲအစီအစဥ္မရွိဘူး၊ မ တို႔ႏွစ္ေယာက္အခုလို တစ္သက္လုံး အဆင္ေျပသြားဖို႔ အေရးႀကီးတာပဲမဟုတ္လား ´´ဟုတ္ပါၿပီ ဒါနဲ႔ မ အလုပ္ေတြေကာ အဆင္ေျပလား´´ အားလုံးအဆင္ေျပတယ္ ေအာ္ အလုပ္ဆိုလို႔ ေျပာရအုံးမယ္´´ဘာမ်ားလဲ´´ မ အလုပ္ေတြပါးသြားရင္ ခရီးထြက္မလားလို႔ စဥ္းစားေနတာ´´ဘယ္ကိုလဲ ဘယ္သူနဲ႔လဲ´´ ေမာင္နဲ႔ေလ ဘယ္သူနဲ႔ရမွာလဲ ´´ႏွစ္ေယာက္ထဲလား´´ အင္းေပါ့´´မ ဘက္ကအဆင္ေျပပါ့မလား ႏွစ္ေယာက္ထဲ အၾကာႀကီးသြားမွာဆိုေတာ့ေလ´´ သူမ်ားကိုမေျပာပါနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ပါ က်ဳပ္အိမ္ကလူေတြအေၾကာင္း ခင္ဗ်ား သိသင့္သေလာက္သိတာပဲ ခင္ဗ်ားကိုပဲေျပာရမွာ ´´အင္း ဟုတ္တယ္ ေမာင့္အလုပ္က အၾကာႀကီးနားလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး´´ နားမရရင္ ထြက္လိုက္ အလုပ္မရွားဘူး … မ ရွာေပးမယ္ အလုပ္ေတြေပါတယ္ ´´ေပၚေပမဲ့ ရအုံးမွေလ´´ ဒီမွာ က်မ ရွင့္ကို တစ္သက္လုံး တင္ေကြၽးထားႏိုင္တယ္ေနာ္ ´´
သံသယေတြကို ေဘးထားလို႔ ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ ကိုယ့္ရီးစားဆီက ဒီလိုစကားမ်ိဳး ၾကားရတာ ပုရိသတိုင္း တဒဂၤေတာ့ ေက်နပ္ၾကည္ႏူးမိမည္ထင္ပါသည္။
့ဟုတ္သားပဲ တျခားဆီမလုပ္ခ်င္ေတာင္… မ အလုပ္မွာ ဝင္လုပ္လို႔ရတာပဲေနာ့´´ ဒါေပါ့ အဲ့ဒါေျပာတာေပါ့´´ဒါေပမယ့္ မေကာင္းပါဘူး …မ ဆီမွာဝင္လုပ္ဖိူ႔ရာက´´ ဟယ္ ဘာျဖစ္လို႔တုန္း´´စဥ္းစားၾကည့္ေလဗ်ာ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္က ပိုင္ရွင္ကို သူ႔ဝန္ထမ္းက တက္တက္လိုးေနတာ သိသြားရင္ ေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္းေတြ ျဖစ္ကုန္ပါ့မယ္´´ ခ္ခ္ အဲ့ေတာ့လဲ မသိေအာင္ခိုးလိုးေပါ့ေနာ္ ဟီး´´အခုေတာ့ ေပၚတင္လိုးအုံးမယ္ဗ်ာ´´ ေျပာပီး ခင္ယုလြင္ တင္ပါးႀကီးကို သူ႔ဖက္ဆြဲကပ္မလို႔ လုပ္တုန္း ဖုံးဝင္းလာတာေၾကာင့္ ရဲေလး တန္႔သြားရသည္ ။ သူ႔ဖုံးေတာ့မဟုတ္၊ ဘယ္သူလဲမသိဘူး ဆိုပီး ခင္ယုလြင္က ဖုံးေကာက္ကိုင္ကာ ၅မိနစ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ေျပာအၿပီးမွာေတာ့ မ အလုပ္ကိစၥ သြားစရာေပၚလာလို႔ သြားစို႔ေမာင္ ေမာင့္အေဆာင္အရင္လိုက္ပို႔ေပးမယ္´´
ေျပာေပမယ့္ ရဲေလးကအေရးႀကီးရင္ မ သြားႏွင့္ ေမာင္ တက္စီ ငွားပီးျပန္လိုက္မယ္ ´´ ဆိုေတာ့ ခင္ယုလြင္ တစ္ခ်က္စဥ္းစားသလိုျပဳၿပီးမွ ဒါဆိုရင္ ေမာင္အဲ့လိုပဲသြားလိုက္ေပါ့… မ သြားရမွာေဝးတယ္ ´´
ဆိုတာနဲ႔ အခန္းခရွင္း ဟိုတယ္ေရွ႕ကေန ခင္ယုလြင္ကားနဲ႔အရင္ထြက္သြားၿပီးမွ ရဲေလးလဲ ျပန္စရာတက္စီရွာရေတာ့သည္။ အခန္႔သင့္စြာပဲ ဟိုတယ္ နဲ႔ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ေရွ႕ဘက္လမ္းေဘးမွာ ဘရပ္ထားတဲ့ သုံးဘီးမီနီအိုးေဝတစ္စီး သူ႔ကိုျမင္သြားပီး လက္လွမ္းျပတာ နဲ႔ လက္ယက္ေခၚလိုက္သည္။ညီေလး ဘယ္သြားခ်င္လဲ ´´ မိန္းထဲ ´´
သူ႔အေဆာင္ လိပ္စာေျပာပီး ရဲေလး
တက္ထိုင္လိုက္သည္ ။ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဟ ေစာ္ကက် ကားနဲ႔ျပန္သြားပီး ငါ့ညီကေတာ့ တက္စီငွားျပန္ရတယ္ဆိုေတာ့´´ သူ႔အလုပ္ကိစၥအေရးႀကီးလာလို႔ပါ သြားရမယ့္ေနရာလဲ မတူတာနဲ႔ ဆင္းေနခဲ့တာ ´´ေခ်ာသားပဲကြ ငါ့ညီေစာ္က´´ ခင္ဗ်ား ျမင္လိုက္လား ´´ညီေလးတို႔အလာထဲက အကိုကဒီနားမွာရွိတယ္ ညီေလးေစာ္မ်က္နာကိုေတာ့ အခုအထြက္မွျမင္တာပါ´´ ေအာ္ ဒီအနားအၿမဲရွိတယ္ေပါ့´´အဲ့လိုလဲမဟုတ္ပါဘူးကြာ…ေက်ာင္းသားပဲလား ငါ့ညီက´´ ပီးသြားပါၿပီ အလုပ္ဝင္လုပ္ေနတာ´´ဟုတ္လား ဘယ္မွာလုပ္တာလဲ အဆင္ေျပလား´´ မဆိုးပါဘူး ကားျပင္တဲ့အပိုင္းစိတ္ဝင္စားလို႔ ဝပ္ေရွာ့တစ္ခုမွာဝင္လုပ္ေနတာ´´
တစ္လမ္းလုံး ေလပစ္လာတဲ့ တက္စီသမားက သူ႔ ကိုအေဆာင္ပို႔လို႔အၿပီး ျပန္ခါနီးမွာကိုယ့္နာမည္ က ပိုင္စိုး ကိုယ့္ဖူံးနံပါတ္ မွတ္ထားေလ လိုအပ္ရင္ဖုံးဆက္လိုက္´´ ဆိုတာ နဲ႔ ရဲေလး ဝတ္ေက်တန္းေက် မွတ္ထားလိုက္သည္။ စိတ္ထဲကေတာ့ လီးမွ မေခၚဘူး စကားမ်ားတဲ့ေကာင္ဟုေတြးမိသည္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ေနာက္ရက္ေတြမွာ ပိုင္စိုး ဆိုတဲ့ လူကို သူ႔ အလုပ္ နဲ႔ အေဆာင္သြားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းမွာ မၾကာခဏဆိုသလို ေတြ႕လာရသည္။ တစ္ရက္ ခင္ယုလြင္ လာမႀကိဳႏိုင္တဲ့ေန႔မွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကလဲ သူအလုပ္ဆင္းတာ နဲနဲေနာက္က်မယ္ ဆိုတာနဲ႔ တက္စီပဲငွားျပန္ရမလား သူငယ္ခ်င္းပဲေစာင့္ရမလား ခ်ည္တုံခ်တုံျဖစ္ေနတုန္း ပိုင္စိုး ဆိုတဲ့လူ ေရာက္ခ်လာသည္။ ဟာ ညီေလး ဘာေစာင့္ေနတာလဲ ျပန္စရာမရွိရင္ တက္ကြာ ´´
နားၿငီးမခံႏိုင္တာနဲ႔ မလိုက္ခ်င္လို႔ေနပါေစ က်ေနာ္ ပိုက္ဆံမပါဘူး´´ ေျပာတာလဲ နားမလည္ဘူး။ မပါရင္ေနာက္ရက္မွ ေပး လာတက္´´
ဆိုပီး အတင္းေခၚေနတာေၾကာင့္ ရဲေလး ပိုင္စိုးနဲ႔ ပါသြားရျပန္သည္။ဆိုင္ကယ္မရွိဘူးလားဟ´´ ဆိုင္ကယ္ကရွိတယ္ဗ် သူငယ္ခ်င္းတစ္ေရာက္နဲ႔ လမ္းႀကဳံလို႔သူနဲ႔ပဲသြားေနတာ ဒီေန႔အဲ့ေကာင္ အလုပ္ေနာက္က်လို႔ေစာင့္ေနတုန္း ခင္မ်ားေရာက္လာတာပဲ´´ဒါမ်ားကြာ မင္းေစာ္လာႀကိဳခိုင္းေပါ့´´ အားရင္သူလာႀကိဳေနက်ပါ အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ေန႔တိုင္းေတာ့မလာႏိုင္ဘူးေလ´´အင္း ဒါလဲဟုတ္တာပဲ ထမင္းေကာစားပီပီလား´´ ဘယ္စားရေသးမလဲဗ်ာ ခုမွအလုပ္ပီးတာကို´´ငါလဲမစားရေသးဘူး တစ္ဆိုင္ဆိုင္ဝင္လိုက္မယ္ေလ´´ သေဘာဗ်ာ´´
အေဆာင္ေရာက္ရင္လဲ ျပန္ထြက္စားရမွာေၾကာင့္ မထူးတာနဲ႔ ရဲေလး လက္ခံလိုက္သည္။ အဲ့ဒီမွာ
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ရဲေလး သူငယ္ခ်င္းသန္းေဇာ္က သူမနက္ျဖန္ ခရီထြက္ရအုံးမယ္ ယဆိုတဲ့အေၾကာင္း ဖုံးဆက္ေျပာလာတာကို ပိုင္စိုး ရိပ္မိသြားပုံရသည္။မင္းသူငယ္ခ်င္းမရွိရင္ မနက္ျဖန္ ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့ လမ္းႀကဳံတယ္´´ ဇြတ္ေခၚေနတာကို အစက ျငင္းမလို႔လုပ္မိေပမယ့္ ထမင္းေကြၽးထားတဲ့ မ်က္နာေၾကာင့္ ဒါဆိုလဲလာေခၚဗ်ာ´´
လို႔ပဲေျပာလိုက္ရျပန္သည္။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ေန႔ ပိုင္စိုး သုံးဘီး နဲ႔ ရဲေလး အလုပ္ သြားျဖစ္သည္။ အျပန္က်ေတာ့လဲ သူေတာင္မဆင္းေသးဘူး ႀကိဳေရာက္ႏွင့္ေနတာေၾကာင့္ ပါသြားျပန္သည္ ။ခင္ဗ်ား အလုပ္သိမ္းတာလား အေစာႀကီးပါလား ကိုပိုင္စိုး´´ ဒီေန႔သိပ္အဆင္မေျပတာနဲ႔ေစာေစာသိမ္းလာတာကြ မင္းေစာ္ဒီေန႔လဲမအားဘူးေပါ့´´မနက္ျဖန္လဲ အားမွာမဟုတ္ဘူး´´ ဟုတ္လား´´သူကကိုယ့္ထက္အလုပ္မ်ားတဲ့လူေလ´´ ငါစဥ္းစားေနတာကြ´´ဘာကိုလဲဗ္´´ မင္းကို ေျပာသင့္မေျပာသင့္ဆိုတာ´´အဆန္းပါလား ေျပာၾကည့္ေပါ့ ရပါတယ္´´ မင္းေစာ္ အေၾကာင္းေလ´´
ရဲေလး နား႐ႊက္ေထာင္လာသည္။ေျပာပါအုံး ဘာေျပာမွာတုန္း ´´ မင္း စိတ္မဆိုနဲ႔ကြာ စိတ္လဲမတိုနဲ႔ အဲ့ဒါဆို ငါေျပာမယ္´´ေျပာမွာသာေျပာပါဗ်ာ´´ မင္းေစာ္နာမည္ဘယ္သူ´´ခင္ယုလြင္´´ ေအးအး သူကေလ ဘယ္လိုေျပာရမလဲကြာ… ဦးမင္းေဇာ္ဆိုတဲ့ဘဲႀကီးတစ္ေဗြ ေခၚျဖဳတ္ေနက်ေစာ္လို႔ ၾကားတယ္ေနာ္´´
ခင္ဗ်ား ဘယ္ကၾကားလာတာလဲ ´´ အဲ့ဒါအေရးမႀကီးဘူး ရဲေလး မွန္မမွန္ပဲ အေရးႀကီးတာ မင္းမယုံရင္ စုံစမ္းၾကည့္ေပါ့´´အခုလိုအသိေပးတာ ေက်းဇူးပဲဗ်ာ ေနာက္ေတာ့ စုံစမ္းသင့္ရင္စုံစမ္းရမွာေပါ့´´ ဒီလူက ဦးမင္းေဇာ္ကို ဘယ္လိုသိတာလဲ ျခင္းဝိုင္းကလူေတြနဲ႔မ်ားသိေနတာလား စသျဖင့္ ေတြးမိသည္။ ေနာက္ ေလး ငါး ရက္အတြင္း သူ နဲ႔ ပိုင္စိုး မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ျပန္၊ အဲ့ဒီအေတာအတြင္း ရဲေလး ခင္ယုလြင္ နဲ႔ ပုံမွန္အတိုင္းပဲ ဆုံျဖစ္ၾကသည္။ ဆုံးတိုင္းလဲ ေဆာ္ျဖစ္ၾကသည္ ။ ဒီအခ်ိန္ထိ ျဖစ္ေနတဲ့သံသယကို ထုတ္မေမးမိေသး။ တစ္ရက္ ေမွာင္စပ်ိဳးခါနီး ရဲေလး သူ႔ အေဆာင္ကေန ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲထြက္လာတုန္း လမ္းမွာ ပိုင္စိုး သုံးဘီးေပၚမွာ ခင္ယုလြင္ ကိုေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ဇေဝဇဝါျဖစ္သြားသည္။ သူ႔ကို ေတာ့ ျမင္ပုံမေပၚၾက၊ မ က ပိုင္စိုး သုံးဘီးေပၚဘယ္လိုေရာက္ေနတာတုန္း သူ႔မွာကားေတြရွိရဲ႕သားနဲ႔ အခုလိုေတြ႕လိုက္ရေတာ့ တမ်ိဳးျဖစ္ေနတာနဲ႔ ခပ္ခြာခြာကေန မသိမသာ ေနာက္ကလိုက္ခဲ့မိသည္။ သုံးဘီးေလး ကေတာ္ေတာ္နဲ႔ရပ္မသြား၊ လိုက္ရင္း လိုက္ရင္း တျဖည္းျဖည္း လူျပတ္လာတာေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္းအကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့ ၿမိဳ႕စြန္ မေရာက္တေရာက္က တိုးခ်ဲ႕ကြက္သစ္ေတြဆီ ေရာက္လာမွန္း သတိထားမိလာသည္။ ဒီဘက္ေတြက ဂရံေျမမရွိတဲ့ လယ္ ေျမေတြကို အကြက္႐ိုက္ ၿခံခတ္ေရာင္းၾကတဲ့ေနရာေတြဆိုတာရဲေလး သိသည္။ လူလည္းရွင္းသည္ ။ အိမ္ဆက္လဲျခားသည္ ။ လူေတြက ေစ်းေပၚတာနဲ႔ ဝယ္ထားၿပီး ျမတ္ရင္ ျပန္ေရာင္းနဲ႔ လူလာေနတယ္ဆိုတာ ခပ္ရွားရွားလို႔ဆိုရမည္။ တစ္ေနရာ အေရာက္ နန္းႀကိဳးေတြနဲ႔ ၿခံခတ္ထားၿပီး အထဲမွာ ထရံကာေဆာက္ထားတဲ့ တစ္ထပ္အိမ္သစ္ေလး တစ္လုံးေရွ႕မွာ ပိုင္စိုး ရဲ႕သုံးဘီးကားေလး ရပ္သြားတာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ ရဲေလး ဆိုင္ကယ္ကိုစက္ပိတ္ပစ္သည္။ ပိုင္စိုးက ၿခံတံခါးဆင္းဖြင့္ပီး သူ႔ကားေလး ေမာင္းဝင္သြားတဲ့ အထိရဲေလး ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။ ၿခံထဲမွာလႈပ္ရွားမႈ႕မရွိေတာ့ပဲ စိတ္ခ်ရမွ သူ႔ဆိုင္ကယ္ကို ၿခံနဲ႔မလွမ္းမကန္း ေမွာင္ရိပ္က်တဲ့ေနရာ ဇက္ေသာ့ခတ္ထားခဲ့ၿပီး တုံ႔ဆိုင္းမေနပဲ ငါးေပသာသာေလာက္သာရွိမဲ့ ၿခံထဲေက်ာ္ဝင္ကာ အိမ္နား ေျခသံလုံလုံနဲ႔ ေလ်ာက္သြားလိုက္သည္။ ပိုင္စိုး နဲ႔ ခင္ယုလြင္ အိမ္ထဲေရာက္ေနၾကေလာက္ၿပီဟုလည္းေတြးမိသည္ ။ တျဖည္းျဖည္းအိမ္နဲ႔နီးကပ္လာခ်ိန္ ဖ်က္ခနဲ လင္းထိန္လာတာေၾကာင့္ အျမန္ဝပ္ခ်လိုက္ရသည္ ။ အိမ္ထဲက မီးေတြပြင့္လာသလို အသံသဲ့သဲ့ ထြက္လာတာေၾကာင့္ နံရံနားကပ္ကာ နားေထာင္ၾကည့္သည္။ ဒါနင့္အိမ္ေပါ့ေလ (ခင္ယုလြင္ရဲ႕အသံ)´´ေအး ဝယ္ထားတာမၾကာေသးဘူး´´ လူမနေဘူးလား ´´ေနဖို႔မဟုတ္ဘူး ေရာင္းစားဖို႔ ၿမိဳးၿမိဳးျမက္ျမက္ရရင္ေပါ့ နင္ဝယ္ခ်င္လို႔လား နင့္ဆိုရင္ေတာ့ ေစ်းေလ်ာ့ေပးမယ္ေလ´´ မဝယ္ပါဘူး ဝယ္ပီးဘာလုပ္ရမွာလဲ´´နင့္ဘဲနဲ႔လာႏွပ္ေပါ့ဟ ဟက္ဟက္´´ ဟားဟား ဒီလိုေနရာေတာ့ လာႏွပ္မလားဟယ္ ဟိုတယ္သြားမွာေပါ့´´ငါေတြ႕လိုက္ပါတယ္ နင္နဲ႔ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ မိုတယ္ထဲကထြက္လာတာကို´´ နင္ငါ့ေနာက္လိုက္ေခ်ာင္းေနတာလား ´´မေခ်ာင္းပါဘူး တိုက္ဆိုင္သြားတာပါ´´ နင္ေလ်ာက္မလုပ္နဲ႔ေနာ္ ငါ အဲ့တစ္ေယာက္နဲ႔ကအတည္´´
ပိုင္စိုး ဘာေျပာမလဲ ရဲေလး နားစြင့္ေနတုန္း အသံက ခ်က္ခ်င္းထြက္မလာပဲ ခဏတိတ္သြားသည္။အတည္ ဟုတ္လား ယုလြင္´´ ေအး ဟုတ္တယ္ အတည္´´ထူးျခားျဖစ္စ္ပါလားဟ ေရခ်ိဳးလိုက္အုံးမယ္ဟာ ခဏေစာင့္´´ ေရရတယ္ေပါ့´´စက္ေရတြင္းေလ ၿခံေထာင့္မွာ နင္ေရာခ်ိဴးအုံးမလား´´ မခ်ိဳးေတာ့ဘူး ငါခ်ိဳးခဲ့ၿပီး´´ဒါဆို ခဏေစာင့္ ´´ တံခါးဖြင့္သံၾကားလို႔ ရဲေလး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေျမေပၚဝပ္ခ်လိုက္ျပန္သည္။ အေရွ႕တံခါးေတာ့ မဟုတ္ အေနာက္တံခါးကေန ထြက္သြားပုံရသည္။ ပိုင္စိုးထြက္သြားပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ခင္ယုလြင္ပါ ထြက္သြားတာေၾကာင့္ အခြင့္အေရးရတုန္း သူတို႔ထြက္တဲ့အေပါက္ကေနပဲ အိမ္ထဲလွစ္ခနဲ ေျပးဝင္ကာ ပုန္းစရာေနရာရွာၾကည့္သည္ ။ ဖ်ာေလး တစ္ခ်ပ္သာခင္းထားတဲ့ အခန္းေလး တစ္ခုသာရွိၿပီး က်န္တဲ့ေနရာ ကြယ္ဝွက္ပုန္းစရာဘာပစၥည္းမွ မရွိတာေၾကာင့္ ရဲေလး စိတ္ေလသြားသည္။ ႀကံရာမရတဲ့အဆုံး ေခါင္းေပၚက ထုတ္တန္ႀကီး ေမာ့ၾကည့္မိသည္။ မတက္ႏိုင္ ဒါပဲရွိေတာ့သည္။ ထုတ္တန္းေပၚမတက္ခင္ တံခါးေပါက္ေဘးကေန အျပင္ကိုေခ်ာင္းၾကည့္မိသည္။ ေမွာင္ေနတာေၾကာင့္ ေရသံမွလႊဲ၍ဘာမွမျမင္ရ ၿခံက်ယ္တာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ရမည္။ လူေတြေရာက္မလာခင္ နံရံအသားေဘာင္တန္းေတြကေန ကုတ္ကပ္တက္ကာ အခန္းရွိရာဘက္ျခမ္းမွာ ခဏၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ ရဲေလး အႀကံက အျပင္ကေနအထဲဝင္လာရင္ အခန္းဘက္ျခမ္းအမိုးေပၚကို ႐ုတ္တရက္မျမင္ႏိုင္ ။ သူတို႔ အခန္းထဲဝင္လာတဲ့အခ်ိန္ အခန္းျပင္ဘက္ကို မရိပ္မိေအာင္ ျပန္ကူးဖို႔ရာျဖစ္သည္ ။ မလြယ္ေပမယ့္ ဒီတစ္နည္းပဲရွိသည္။ ေတြ႕သြားေတာ့လဲ ဘာဂ႐ုစိုက္စရာလိုလဲ ရွင္းမယ္ ဆိုတဲ့အႀကံနဲ႔ျဖစ္သည္ ။ သိပ္ၾကာၾကာမေစာင့္လိုက္ရ အထဲဝင္လာတဲ့ ပိုင္စိုး အသံႀကီးထြက္လာသည္။ ေတာ္ေတာ္ဆာေနလား ယုလြင္ ´´အထဲမွာတစ္ေရာက္ထဲမေနရဲလို႔ လိုက္လာတာ ေလ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔´´ လာ အခန္းထဲသြားမယ္´´
သူထင္ထားတဲ့သလိုျဖစ္လာတာေၾကာင့္ အထဲသြားမယ္အသံၾကားတာနဲ႔ အျပင္ဘက္ကို ေျခလွမ္းဖို႔အသင့္ျပင္ထားလိုက္သည္။ ပိုင္စိုး အခန္းတံခါးဖြင့္ပီး ေျခတစ္လွမ္း လွမ္းလိုက္တာနဲ႔ ျဖဳတ္ခနဲ တစ္ဖက္ကို လွမ္းလိုက္သည္။
သတိေတာ့ထားရသည္။ အခန္႔မသင့္ရင္ ေသႏိုင္တဲ့ အျမင့္မဟုတ္ေပမဲ့ က်ိဳးကန္းမဲ့ကိန္း ပင္။ အခန္းထဲေရာက္သြားခ်ိန္ ခင္ယုလြင္ အသံကအရင္ထြက္လာသည္။ပိုင္စိုး ငါက ဒီဖ်ာေပၚမွာကုန္းရမွာလား´´ ေအးေလ နင္ကလဲ အိမ္အသစ္ပါဆိုမွ ဖ်ားေပၚမွာ မခံဘူးတာက်ေနတာပဲ ေက်ာင္းတုန္းက လူမေနတဲ့ ထန္းေတာထဲက တဲပ်က္ထဲမွာတစ္ခါ နင္ ငါ့ကို ခံဖူးတယ္ေလ ေမ့ေနၿပီလား´´ၾကာၿပီေလဟာ အံ့ၾသလို႔ပါ နင္လဲ အဲ့ေလာက္မႊဲေနတာမွမဟုတ္ပဲ ဟိုတယ္သြားလို႔ ရေနတာကို ဒီေခၚခဲ့လို႔ပါ´´ နင့္ကို ငါ့ဝယ္ထားတဲ့အိမ္ျပခ်င္လို႔ပါဆို
အပိုေတြေျပာေနတာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနၿပီ
လာစမ္းပါဒီနားကို ´´အာ့ အသာလုပ္ပါ လဲေတာ့မယ္´´ ပိုင္စိုးက ခင္ယုလြင္ကို သူ႔အနားဆြဲေခါပုံရသည္။ အသံသာၾကားရသည္။ မျမင္ရလဲ ကိစၥမရွိေပမယ့္ ေဇာင္းေတြနဲ႔ အသားထုတ္တန္းကို အားနဲ႔ ကိုင္ထားရတာၾကာေတာ့ ရဲေလး လဲမသက္သာေခ်။ အဲ့ဒါနဲ႔ တက္လာတုန္းကေနရာကေန သတိထားပီး ျပန္ဆင္ခဲ့သည္။ အခန္းနား ခ်က္ခ်င္းမသြားေသးပဲ ထြက္ေပါက္တံခါးဂ်က္ကို အသာေလးသြားျဖဳတ္ခဲ့ပီးမွ အတြင္းထဲျမင္ရတဲ့ အခန္းထရံေပါက္ကေန အထဲကိုၾကည့္မိသည္။ ပိုင္စိုး ကကိုယ္တုန္းလုံး ျဖစ္ေနၿပီ။ လူကသာ အသားအမဲႀကီးမဟုတ္ေပမဲ့ လီးကေတာ့ အေတာ္မဲရွာသည္ ။ ဖ်ာေပၚ ပက္လွန္အိပ္ေနတာေၾကာင့္ လီးက ေခါင္မိုးေပၚ ထိုးခ်ိန္ထားတဲ့ လႊတ္ကာနီး ဒုံးပ်ံႀကီးလိုျဖစ္ေနသည္။ သူ႔ေဘးမွာေတာ့ ခင္ယုလြင္ ကကိုယ္ေလး ေဘးတေစာင္းေကြးအိပ္ေနရာကာ ပိုင္စိုးလီးကို ပြတ္သပ္ေနသည္။ နင္ က လီးအသစ္ေတြ႕ေနေတာ့ ငါ့လီးေမ့ပီေပါ့ေလ´´နင္လဲဘာထူးလဲ ေကာင္မတစ္ေယာက္နဲ႔ ခိုးစားေနတာ ငါမသိဘူးထင္ေနလား´´ ျပတ္သြားပီ သူနဲ႔က ´´ဘာျဖစ္လို႔ စားရတာ ဝ လို႔ထားခဲ့တာလား ´´ အိမ္ကေပးစားတဲ့လူတဲ့ေလ ယူသြားၿပီ ဒရာမာေတြ လာခင္းျပေနတာ နားၿငီးတာနဲူ႔ခ်င္ယူ မယူခ်င္ေနအေပါက္မရွားဘူးလို႔ တစ္ခြန္းပဲေျပာခဲ့တာ ဟက္´´လုပ္စရာအေပါက္မရွိေတာ့လို႔ ငါ့ဆီဝဲလာတာ မဟုတ္လား´´ ခြိ…အဲ့ဒါလဲအဲ့ဒါေပါ့ဟာ ပီးေတာ့ ငါခ်ဖူးတဲ့ေစာ္ေတြက နင့္ေလာက္ကို ပုံမလာဘူး နင္လိုလဲ အထုအေထာင္းမခံႏိုင္ၾကဘူး´´ဟုတ္လား ညံတာေပါ့ေနာ္… ငါသိပါတယ္ နင္ အဲ့ေကာင္မေလးနဲ႔ျပတ္သြားတာကို ျပတ္သြားလို႔လဲ နင္ေခၚတာ လိုက္ခဲ့တာေပ့ါ´´ ငါ့သာေျပာတယ္ နင္ကသာ ငါ့ေနာက္လိုက္ေခ်ာင္းေနတဲ့ပုံေနာ္´´ေခ်ာင္းစရာလိုပါဘူး လာလာေျပာၾကလြန္းလို႔ေလ နင့္သူငယ္ခ်င္းေတြ´´ ဒီေကာင္ေတြနင္နဲ႔ငါ့အေၾကာင္း သိတာမဟုတ္ဘူး အခုလို နင့္ကိုငါေဆာ္ေနတာကိုေပါ့ ေစာက္တင္းတုတ္ခ်င္လို႔သာ လာေျပာၾကတာ …ကဲကဲ အဲ့တာေတြထားလိုက္ေတာ့ ဝင္လိုက္ပါအုံး ငါ့ေပါင္ၾကားထဲ´´
ျပန္ပဲထြက္သြားရမလား… ဝင္ပဲဖမ္းရမလား။ စဥ္းစားရခက္ေနတဲ့ ရဲေလး အေတြးတစ္ခုဝင္လာတာနဲ႔ ဖုံးထုတ္ပီး အသံဖမ္းapp ဖြင့္ထားလိုက္သည္။
အခန္းတံခါးဆီ ၾကည့္မိေတာ့ အတြင္းထဲက ဂ်က္ထိုးမထားတာကိုေတြ႕ရသည္ ။ အိမ္မႀကီးတံခါး ပိတ္ထားလို႔ အတြင္းတံခါးဖြင့္ထားပုံရသည္။
တံခါးက အနည္းငယ္ဟေနသည္။
သူအထဲကိုျပန္ၾကည့္မိတဲ့အခ်ိန္ ပိုင္စိုးက မ်က္စိမွိတ္ကာမွိန္းေနၿပီး ခင္ယုလြင္ကိုယ္ေလးက ေအာက္နဲနဲေလ်ာသြားၿပီး ပိုင္စိုးေပါင္ၾကား မ်က္နာအပ္ကာ ေခါင္းကနိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ လီး စုပ္ေနၿပီဆိုတာ ရဲေလး သိလိုက္သည္။ အဝတ္အစားေတြကေတာ့ ရွိတုန္းပင္။စုပ္စုပ္…(ဖီလ္းတက္ေနတဲ့ပိုင္စိုး အသံ) ´´ ေျပာပီး ပိုင္စိုးက နက္ေျပာင္လက္ေနတဲ့ ခင္ယုလြင္ ထဘီကို ခါးေပၚဆြဲလွန္တင္လိုက္သည္။ ဖင္ကားကားႀကီးက မီးေရာင္ေအာက္မွာ ဝင္းေျပာင္လို႔ေနသည္။ ပိုင္စိုး က က်န္ေနေသးတဲ့ ပန္းဆီေရာင္ အတြင္းခံေလးကို အထက္ကေန စုကိုင္ေတာ့ အတြင္းခံမွာ လုံးက်စ္က်စ္ေလးျဖစ္သြားၿပီး အဲ့ဒါကို တင္ပါးႏွစ္ျခမ္းၾကားလႊဆြဲသလို ဆြဲေနသည္။ ဘုန္း ´´
ပိုင္စိုးရဲ႕ တင္သားစိုင္ႀကီးေတြကို အားနဲ႔ပစ္႐ိုက္လိုက္တဲ့ အသံႀကီးမွာ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အက်ယ္ႀကီးထြက္လာသည္။ ကာယကံရွင္ေတြထက္ ရဲေလး ပိုစိုးရိမ္သြားသည္။ ၾကားကုန္မွျဖင့္ ေဘးဘီကိုေယာင္ရမ္းပီး လွည့္ၾကည့္မိသည္။ထထ ေထတာ့´´ ပါးစပ္နဲ႔ လီး မလႊတ္တန္း စုပ္ေနတဲ့ ခင္ယုလြင္ကို ဆံပင္ကေနဆြဲေမာ့ကာ ေျပာေနသည္။ ဘာလဲလို႔ ´´
သူစုပ္ေကာင္းေနတုန္း ထခိုင္းေတာ့ ခင္ယုလြင္ သိပ္ေက်နပ္ပုံမေပၚ။ ဝဲဖ်ာက်ေနတဲ့ဆံပင္ေတြကို သိမ္းရင္း ေခါင္းေမာ့လာသည္။ငါထြက္သြားလိမ့္မယ္ နင္က အသကုန္စုပ္ေနတာကို´´ ဟယ္…သူမ်ားေတြကိုလဲ ဒီလိုပဲစုပ္တာပါဟယ္´´ေအး ငါေတာ့ေတာ္ပီ အဝတ္အစားေတြခြၽတ္ပီး အိပ္လိုက္´´ လွဲေနရာက ကုန္းထကာ သူကိုယ့္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကို ဘရာစီယာတစ္ထည္သာ ခ်န္ပီး အကုန္ခြၽတ္ကာ ပက္လက္လွန္ေပါင္ကားေပးသည္။ အေနအထားက်သြားမွ ပိုင္စိုး ခင္ယုလြင္ေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ဝပ္ကာ လွ်ာစြမ္းျပေတာ့သည္။ အား လား လား ငတ္ျပတ္ေနတဲ့ ေခြးေလးပါလား´´ဖာသည္မ အဲ့ေခြးလိုးတာပဲႀကိဳက္ေနတာ မဟုတ္လား´´ ခ္ခ္ ေျပာမိလို႔လား´´ဟဲ့ ဒါနဲ႔နင္ဟိုဘဲႀကီးကို ကုန္းေနတုန္းလား´´ ဟိုက္ ဘာလဲဟေပါ့ ရဲေလး ဆတ္ခနဲျဖစ္သြားသည္။ ဘယ္သူကို ေျပာတာလဲ နာမည္တပ္ေျပာ´´
ေစာက္ပတ္ယက္တာ မွိန္းခံေနရာက ခင္ယုလြင္ အိပ္ခ်င္မူးတူးအသံမ်ိဳးနဲ႔ျပန္ေမးသည္။ဦးမင္းေဇာ္ ေလ´´ ငါသူနဲ႔မေတြ႕တာၾကာၿပီ ´´ဘာျဖစ္လို႔ ´´ ပိုင္စိုးက လွ်က္လိုက္ေမးလိုက္လုပ္ေနသည္။ မေတြ႕ခ်င္ေတာ့လို႔ေပါ့´´ဒါနဲ႔ နင့္ေကာင္ ရဲေလးေကာ ဘယ္လိုလဲ နင့္ကို ေကာင္းေကာင္းမွျဖဳတ္ေပးႏိုင္ရဲ႕လား´´ သူလဲ မဆိုးပါဘူး… အား သေပါဘီ´´
မေျပာမဆို ေစာက္ပတ္ ထဲလွ်ပ္တစ္ျပက္ ေဆာင့္ထည့္လိုက္တဲ့ ပိုင္စိုး လီးဒဏ္ေၾကာင့္ ခင္ယုလြင္ အငိုက္မိသြားသည္။ျမန္လိုက္တာေနာ္ လွ်ာကေန လီးေျပာင္းတာ´´ ဘာေသပါဘီလဲ လီးေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ေလာက္ လိုးတာခံလာတဲ့ ေစာက္ပတ္က´´နင္ကလဲ အဲ့ေလာက္လဲ မမ်ားပါဘူးဟာ´´ စြပ္စြပ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ အင့္ အင့္ အာ့ အား´´
အသံေတြ စထြက္လာသည္။ ခင္ယုလြင္ သူ႔ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ေဘးကို တန္းေနေအာင္ တြန္းကားခံထားရပီး အရွိန္နဲ႔ ပစ္ပစ္ေဆာင့္တာ ခံေနရသည္ ။ေကာင္မ နင့္ေစာက္ပတ္ နဲနဲေတာင္ က်ယ္လာသလိုပဲ ´´ နင့္လီးကက်ဳံ႕သြားတာေနမွာပါ သူမ်ားေတြ အဲ့လိုမေျပာပါဘူး … အာ့´´ဖာသည္မ လီးႀကိဳက္တဲ့ေကာင္မ´´ အင့္ အင့္ ေသစမ္း´´
ဖင္ႀကီးႂကြႂကြကာ ကိုယ္လုံးအားပါသုံးပီး အားကုန္ထုတ္ လီးဆုံးေအာင္ ေစာက္ေခါင္းထဲေဆာင့္ထည့္သည္။ အေနအထားက ခုဏကလို ေပါင္ေတြေဘးတန္းေနတာမဟုတ္ေတာ့ပဲ ပိုင္စိုးက ေျခက်င္းဝတ္ႏွစ္ဖက္စုကိုင္ပီး ခင္ယုလြင္ ရင္ဘတ္နားအထိ ေပါင္တံေတြကိုဖိခ်ထားပီး သူကအေပၚကေန ကြကြႀကီး က်ဳံးလိုးေနသည္။
ရဲေလး ျမင္ကြင္းကၾကည့္ရင္ ခင္ယုလြင္ ဖင္ကားကားႀကီးက ေလထဲေျမာက္ေနၿပီး ေစာက္ပတ္အေျမႇာင္းထဲ လီးႀကီးဝင္ထြက္ေနတာ ျမင္သာလွသည္။ သူ႔ေစာ္ ဖင္ၾကားက အရည္ေတြစီးက်ေနတာကိုပါ ျမင္ေနရသည္။ခ်ခ် ေနာက္ေတြ႕ဖို႔ရာမေသခ်ာဘူး ေတြ႕တုန္း အားရေအာင္ခ်သြား ေစာက္ေကာင္ ´´ ျပတ္ျပတ္ ´´
အဲ့လိုေျပာလာတဲ့ ခင္ယုလြင္ ပါးစပ္ကို ပိုင္စိုးကဖိစုပ္သည္ ။ ခင္ယုလြင္ကလဲ ပိုင္စိုး ေခါင္းကိုင္ကာ အပီအျပင္ကို ျပန္စုပ္ေပးေနသည္။ဟူး ဟား အင္း´´ နင္ပီးေတာ့မလား´´အင္း …နီးလာပီ ´´ ေျပာပီး ပိုင္စိုးခါး လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔စုံကိုင္ကာ အေပၚက လူ ဆက္တိုက္လိုးေနတာေတာင္ သူကပါ ေအာက္ကေန ပိုင္စိုး ေပါင္ၾကား ေကာ့ေကာ့ပီး ပစ္ကပ္လာသည္။ ေအာက္ကေန မ်က္နာေလးရႈံ႕မဲ့ကာ လမ္းဆုံးေရာက္ဖို႔အားထုတ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးကို ဆံပင္ဆြဲမၿပီး ပိုင္စိုးက သူ႔လီးႀကီး ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္ေနတာကို ျမင္ေအာင္ျပသည္။ ျမင္လား ေခြးမ နင့္လင္ေတြလီးနဲ႔ငါ့လီး အရသားခ်င္းတူလား´´
နီျမန္းေနတဲ့ မ်က္နာေလးနဲ႔ ခင္ယုလြင္ ပိုင္စိုးမ်က္နာေမာ့ၾကည္သည္။ ပီးေတာ့ ေျပာသည္။အတူတူပဲ ´´ ေျပာပီး မ်က္နာတံေတြးနဲ႔ပါ ထြီ ခနဲေထြးပစ္ခဲ့သည္။ စကားေျပာေနေပမဲ့ လီးကိုလဲအနားမေပးတဲ့ ပိုင္စိုးက သူ႔မ်က္နာ ကို ခင္ယုလြင္ မ်က္နာအနား ကပ္ေပးလိုက္သည္။ ျပန္ရက္´´
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ သူ႔တံေတြးေတြကို ခင္ယုလြင္ကျပန္ရက္ကာ ေခါင္းေလးပါ ၾကမ္းျပင္ေပၚလွဲၿပီး ဘရာစီယာေအာက္ကေန သူ႔ႏို႔သူေခ်ေနသည္။ အဲ့သည္လို မိန္းကေလးက အရွိန္အတက္ဆုံးျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ လိုးေနရာက ပိုင္စိုး သူ႔လီးကိုေစာက္ပတ္ထဲကဆြဲႏႈတ္ပစ္သည္။ ခင္ယုလြင္ မ်က္လုံးပြင့္လာၿပီး စိတ္ပ်က္သြားတဲ့ ေလသံေလးထြက္သည္။ဘာလဲဟာ ´´ ထအုံး ကုန္း´´ဒီခ်ိန္မွကုန္းခိုင္းရလား´´ ေအး ဒီအခ်ိန္မွပဲ ကုန္းခိုင္းတာ နင္ကေစာပီးသြားရင္ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးေတြ ဘာေတြလုပ္ေနမွာ ႀကဳံဖူးတယ္ေလ ´´
လူးလဲ ထပီး ခင္ယုလြင္ ေလးဖက္ေထာက္ ကုန္းေပးသည္။မပူပါနဲ႔ဟ နင္ပီးေအာင္လိုးေပးမွာပါ´´ အမယ္ အထာႀကီးနဲ႔ နင္ပီးေအာင္လုပ္မေပးလဲ လုပ္ေပးမယ့္သူေတြတပုံႀကီး သေဘာေပါက္´´
ဖင္ကုန္းေနရာကေနျပန္ပက္သည္။ဒီေလာက္ေတာင္ျဖစ္ေနတာ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ေခၚလိုက္ရမလား´´ ေခၚလိုက္ေလ ၾကာသလားလို႔ နင္လာစတာေနာ္´´ဟင္းဟင္း ေတာ္ေတာ္ယြတဲ့ေစာက္ပတ္´´ တင္ပါးႀကီးႏွစ္ျခမ္းဆြဲၿဖဲၿပီး အံႀကိတ္သံႀကီးနဲ႔ ေျပာလာသည္။ မႏိုင္ေတာ့ဘူးမလား ခ္ခ္´´လာစမ္း အေပၚကတက္ေဆာင့္´´ ကုန္းေပးဆို´´စိတ္ေျပာင္းသြားၿပီ တက္အေပၚကို´´ ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ခင္ယုလြင္ကို ေဘးတြန္းလႊတ္ပီး သူက အဲ့ေနမွာဝင္လွဲခ်လိုက္သည္။ ခင္ယုလြင္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ပိုင္စိုးအေပၚ ေဆာင့္ေၾကာင့္ခြ ထိုင္ပီး သူ႔ေစာက္ပတ္ဝ လီးနဲ႔ခ်ိန္ကာ ထိုင္ခ်သည္။ ေနာက္ေတာ့ ဆက္တိုက္ ဆက္တိုက္ ပိုင္စိုး ရင္ဘတ္ လက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ပီး သူ႔ဖင္ ကားကားႀကီးကို တဘုန္းဘုန္း နဲ႔ေဆာင့္ခ်ေတာ့သည္။ အားပါခ်က္က လဥေပၚမ်ား ေဆာင့္ခ်မိရင္ တက္ေသမည့္ကိန္းပင္။ အသံဖမ္းထားတာကို ရဲေလး ပိတ္ပစ္သည္။ စိတ္ခံစားခ်က္ေပါင္းစုံးတို႔ေရာေထြးလာသည္။ ခင္ယုလြင္ကို ဆဲဆိုေပါက္ကြဲပစ္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေနတာလား ဒါလဲ မေသခ်ာ။ သူ႔အေပၚ ခင္ယုလြင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းခဲ့တယ္ ဆိုတာလဲ သူသိသည္ ။ ခ်စ္သူတစ္ေရာက္လိုေကာ မိသာစုဝင္တစ္ဦးလိုပါ ေငြေရးေၾကးေရးကအစ ကူညီေပးခဲ့တာေတြ ေျပာရင္ ကုန္မယ္မထင္ေတာ့ သူ႔အေဆာင္လခေတာင္ သူအၿမဲေပးရတယ္မရွိ သူမပဲ ေပးခဲ့တာေတြကမ်ားမ်ား ဒါေတြေၾကာင့္ပဲ သူေျပာမထြက္တာလား ေဝခြဲမရျဖစ္ေနသည္။ ေသခ်ာတစ္ခုကေတာ့ သူ႔ေပါင္ၾကားက ဒုတ္က သံေခ်ာင္းျဖစ္ေနၿပီ။ မ နဲ႔ ေမာင္ တစ္သက္လုံး အဆင္ေျပသြားဖို႔အေရးႀကီးတာပဲမဟုတ္လား ဆိုတဲ့ စကားကနားထဲ ေရာက္လာျပန္သည္ ။ သို႔ေသာ္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဖုံးကြယ္ဆက္ဆံေနတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ အဆင္မေျပႏိုင္ လို႔ ယူဆသည့္အေလ်ာက္ ေထြျပားေနတဲ့စိတ္ကို ရွင္းထုတ္ကာ ရဲေလး ေဘာင္းဘီခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ သူ႔ညီေတာ္ေမာင္က စစ္ထြက္ခါနီး လွံတံတစ္လက္လို တဝင့္ဝင့္ျဖစ္လာသည္။ အခန္းတံခါးကို အသာတြန္းဖြင့္လိုက္ေသာ္လည္း အထဲက ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ မႊန္ေနတဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္လားေတာ့ မသိ သူ႔ဝင္လာတာကို မျမင္ၾကေသး။ အေနအထားကလဲ ခုဏကလို ခင္ယုလြင္က ခြထိုင္ ေဆာင့္ခ်ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ပဲ ပိုင္စိုး ကိုယ္ေပၚ ေမွာက္ေနၿပီး နခမ္းစုပ္ေနၾကပုံရသည္ ။ ခင္ယုလြင္ကၿငိမ္ေနေပမဲ့ ပိုင္စိုးလီးကေတာ့ ေအာက္ကေန ေစာက္ပတ္ထဲ ေညႇာင့္ကာေကာ့ လိုးေနတုန္းပင္။ ရဲေလး ပိုင္စိုး ေပါင္ၾကား ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ကာ ခင္ယုလြင္ ဖင္အေနာက္ေနရာယူလိုက္သည္။ လက္ကလဲ တင္ပါးႀကီးေပၚအသာေလးတင္လိုက္ခ်ိန္ ခင္ယုလြင္ ဆတ္ခနဲေခါင္းလွည့္လာသည္။ ေမာင္´´
ခင္ယုလြင္ရဲ႕ အသံနဲ႔အတူ ေအာက္က ပိုင္စိုးပါ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္လာေတာ့ ခင္ယုလြင္ ခါးေပၚ ကသူ႔လက္ကို ပိုအားထည့္ဖိထားပီး က်န္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ လက္ကာျပလိုက္သည္။ေနေန အသာေန မထနဲ႔ မထနဲ႔´´ လက္ကလဲအတင္းဖိထားသည္။ ေဟ့လူ ကိုပိုင္စိုး´´ရဲေလး မင္းဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ´´ အဲ့ဒါအေရးမႀကီးဘူး က်ဳပ္ေရာက္တာ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔အတူတူပဲ ´´
ခင္ယုလြင္က ပိုင္စိုးအေပၚကေန ဆင္မလို႔ လုပ္ေနလို႔ ရဲေလး သူ႔ခါးကို ထပ္ပီးအားထည့္ဖိထားလိုက္သည္။မ အသာနေပါဆို ´´ ရဲေလးက ေလသံေအးေအးနဲ႔ပဲေျပာသည္။ ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကို ေျပာဖို႔ေမ့ေနတာထင္တယ္ ကိုပိုင္စိုး ´´ဘာကိုလဲဟ´´ ဦးေဇာ္မင္း က မ ကိုေခၚေခၚျဖဳတ္တယ္ ဆိုတာပဲေျပာသြားတယ္ေလ ခင္ဗ်ား အခုလိုေခၚျဖဳတ္တာက်ေျပာမသြားဘူး´´ငါမင္းကို ေျပာဖို႔အစီအစဥ္ရွိပါတယ္ကြာ လုံးဝမလိမ္ဖူး ဒါေၾကာင့္လဲ မင္းအနားကပ္ခဲ့တာေပါ့´´ ခင္ယုလြင္ ပိုင္စိုးကို မ်က္လုံးျပဴးၾကည့္သည္။ ကဲပါ ဆက္ဆြဲလိုက္ရေအာင္ ´´
ေျပာပီး ရဲေလးက သူ႔လီးကိုတံေတြးဆြတ္သည္။ ခင္ယုလြင္ေစာက္ပတ္ထဲမွာေတာ့ ပိုင္စိုး လီးရွိေနတုန္း။ေမာင္ ဘာလုပ္မွာလဲကြာ´´ မ်က္နာေလးက ညႇိးငယ္ေနတာလား တည္ေနတာလား ေတာင္းပန္ခ်င္ေနတာလား ဘာမွန္းမသိတဲ့ မ်က္နာေပးနဲ႔ ခင္ယုလြင္ကေမးသည္။ ရႈး ဆိုပီ ရဲေလးက နခမ္းနားလက္ေတ့ကာ ျပသည္။ သည့္ေနာက္တြင္ေတာ့ ဒစ္ေခါင္းကို မဝင္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ခင္ယုလြင္ ဖင္ဝေတ့ကာ ဖိထဲ့သည္။ မဝင္ ေခ်ာ္သြားသည္။ လီးကိုၿမဲၿမဲကိုင္ပီး ထပ္ထိုးထည့္ျပန္သည္။ ခင္ယုလြင္ ပါးေလးေဖာင္းသြားၿပီး ရဲေလးဖက္လွည့္ေနရာက ပိုင္စိုးမ်က္နာေပၚ ေခါင္းစိုက္က်သြားေတာ့သည္။ ရဲေလး မင္း အေနာက္ဖြင့္ေနတာ( ပိုင္စိုး အသံ)´´ဖြင့္ပီးသား မေရာက္တာၾကာလို႔ ျပန္ေခ်ာ့ေနရတယ္ ခင္ဗ်ားလဲနဲနဲလႈပ္ရွားေပးေလ ဟိုမွာ ေခါင္းစိုက္သြားၿပီး´´ ေအာ္ ေအးပါဟ ယုလြင္ နင္ဖင္ခံတာ ငါ့ကိုေျပာသင့္ပါတယ္ဟာ ေဘာ္ဒါခ်င္းကို´´စပကိုေဘာ္ဒါလား တက္လိုးေနတာ ေဘာ္ဒါေခါရမွာလား အား… ကြၽတ္ …ကြၽတ္´´ အစမို႔နာကနာ သူ႔ဘဲကိုလဲတစ္ခုခုေျပာထားပုံရတာနဲ႔ အံႀကိတ္ဖင္ခံေနရတာေတာင္ ခင္ယုလြင္က ပိုင္စိုးကိုရန္ေတြ႕ေနသည္။ ခင္ဗ်ားတို႔ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးၾကတာပဲ က်ဳပ္အကုန္ၾကားတယ္ ေျပာေနတာေတြ´´မ ေျပာတာနားေထာင္ေပးအုံးေလ ေမာင္´´ ေနာက္မွေျပာ မ ´´
စကားတေျပာေျပာနဲ႔ ႏွဲ႔သြင္း ဖိသြင္း ဆသြင္း ရာကေန ရဲေလး လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ဖင္ထဲ စုံစုံျမႇပ္သြားခ်ိန္မွာ
အသြင္း အထုတ္ကို ရမ္းမလုပ္ေသးပဲ လီးအရင္း နားတင္ပဲ ကပ္ဖိကာေဆးႀကိတ္သလို ႀကိတ္ႀကိတ္ခ်သည္။ အထာသိပီးသား ဖင္မို႔ ဘယ္လိုစခန္းသြားရမယ္ဆိုတာ ရဲေလး ေကာင္းေကာင္းသိသည္။
ခပ္ၾကာၾကာေလး ဒီပုံအတိုင္းလုပ္ေပးပီးမွာ
ခင္ယုလြင္ ဆီက ဟူး အင္း အား.. နဲ႔ ခပ္တိုးတိုး ညည္းသံေလးထြက္လာေတာ့ ဖင္ကလီးကို လက္ခံလာၿပီဆိုတာ ရိပ္မိတဲ့ ရဲေလး လီးကို ပိုပီးအျပင္ဆြဲထုတ္ကာ ေဆာင့္ၾကည့္သည္ ။
အသုံးမျပဳတာၾကာလို႔ အသစ္လိုျဖစ္ေနတဲ့ ဖင္ကညႇစ္အားေကာင္း ေကာင္းနဲ႔ကို ညႇစ္ယူသည္။ အထဲထိုးထည့္လိုက္တိုင္း ဖ်စ္ဖ်စ္ဖ်စ္ နဲ႔ျမည္သြားမွာပင္ စိုရိမ္စရာျဖစ္ေနသည္။ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ထိုင္ပီး ဆြဲေနတဲ့ ရဲေလး ေဆာင့္ေၾကာင့္ပုံစံခပ္ျမင့္ျမင့္ခြပီး ပုံစံေျပာင္းလိုး ၾကည့္သည္ ။ေဟ့လူ ကိုပိုင္စိုး ခင္ဗ်ားရလား´´ ငါကရတယ္ မင္းပဲ ´´
ဒီအေနအထားမွာ ေအာက္ကလူထက္ အေပၚကလူကလႈပ္ရွားရပိုလြယ္တာေၾကာင့္ ရဲေလး ပိုအားထည့္ၾကည့္သည္။ အေျခအေနက မဆိုးလွ ခင္ယုလြင္ လက္ခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေျခအေနေရာက္လာတာနဲ႔ လီးကိုကြၽတ္ခါနီးနီး ဆြဲႏႈတ္ပီး က်ဳံးေဆာင့္ေတာ့သည္။အား အင့္ … အာ့… အာ့´´ ေခါင္းေလးေထာင္လာသည္။ ေအာက္က ပိုင္စိုးကလဲေစာက္ပတ္ထဲကလီးကိုမကြၽတ္ေစရပဲ ရသေလာက္ ေညႇာင့္လိုးသည္။ ဘုန္း´´
တင္ပါး ကားကားႀကီးကို ရဲေလး လက္ဝါး
စာတစ္ခ်က္ေကြၽးၿပီး ေခါင္းေထာင္ေနတဲ့ ခင္ယုလြင္ မ်က္နာအနားကပ္ေမးသည္။ခံႏိုင္ေသးလား´´ ဟင္´´ခံႏိုင္ေသးလားလို႔´´ လုပ္ၾကည့္ေလ´´
လွည့္မၾကည္ပဲေျပာလာသည္။ေအာက္ကလူခင္ဗ်ားေကာရလား´´ သူ႔ကိုေမးမေနနဲ႔ေမာင္ အေပၚကေဆာင့္ေလ သူဟာအထဲဝင္ေလပဲ´´
ဒီေတာ့မွ ရဲေလးလဲ ခါးကေနအပိုင္ကိုင္ပီး တဘုန္းဘုန္း နဲ႔ ပိတ္ေဆာင့္ေတာ့သည္။အား အင္း အား အာ့… ေမာင္… ေမာင္´´ ဟင္ ဘာလဲ´´
အရွိန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔က်ဴံးေဆာင့္ေနတုန္း ခင္ယုလြင္ ဆီက အသံထြက္လာျပန္သည္။ပိုင္စိုး ဘာေတြေျပာထားေသးလဲ´´ ဘာမွမေျပာရေသးပါဘူးဆို´´
ရဲေလး မေျဖခင္ ပိုင္စိုးကဝင္ေျဖသည္။နင့္မေမးဘူး´´ ဦးမင္းေဇာ္က မ ကိုေခၚျဖဳတ္တယ္တဲ့ ဒါပဲေျပာတာ ´´
ဖင္ခံေနတာကိုေတာင္ေမ့သြားပုံရၿပီး ခင္ယုလြင္ သူ႔ေအာက္က ပိုင္စိုးကို ရန္လုပ္ျပန္သည္။နင့္ကိုေလ စပ နဲ႔မ်က္နာတက္ပြတ္ခ်င္တာ´´ လာေလ လုပ္လိုက္စမ္းပါ´´
ၿပီတီတီမ်က္နာႏွင့္ ပိုင္စိုးကေျပာသည္။သူ႔ကိုေျပာမေနပါနဲ မ သူေျပာလို႔ ေမာင္ သိတာေလ မဟုတ္ရင္ ဘယ္အခ်ိန္ထိေမာင့္ကို ဖုံးထားမွာလဲ မသိႏိုင္ဘူးေလ´´ မဟုတ္ပါဘူးကြာ မ သူတို႔ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အဆက္ျဖတ္ေနပါၿပီ´´
ဆက္ေျပာလာမယ့္စကားေတြကို ရဲေလး နားမေထာင္ေတာ့ပဲ ေညာင္းသလိုျဖစ္လာလို႔ ပုံစံေျပာင္းခ်င္တာနဲံ့ လီးကိုဆြဲႏႈတ္ပစ္သည္။ ခင္ယုလြင္ပါ ပိုင္စိုးေပၚက ဆင္းလာသည္။ေမာင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ´´ ေညာင္းလို႔ခဏနားတာ´´ရဲေလး မင္းေနရာငါခဏဝင္မယ္ေနာ္´´ ပက္လက္လွန္ေနရာက ပိုင္စိုး ထလာသည္။ ဘာကိုလဲဗ္ ´´ငါသူ႔ကို ဖင္မလိုးဖူးေသးဘူး´´ အဲ့ဒါသူ႔ကိုေမး ဖင္ကသူခံရမွာေလ´´
ရဲေလး သူ႔ေစာ္ဆီေမးေငါ့ျပသည္။ယုလြင္… ကုန္း ကုန္း´´ ခင္ယုလြင္ ပိုင္စိုးကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးကာ ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့ ဆံပင္ေတြကို အေပၚကို သပ္တင္လိုက္ပီးမွ ဖ်ာေပၚမွာ ကိုယ္ေလးဝပ္ကာ ဖင္ဗူးေတာင္းေထာင္ေပးလိုက္သည္။ ပိုင္စိုး လဲ အရင္ဆုံး တင္ပါးႀကီးေတြဆြဲၿဖဲပီ ဖင္ဝကို တံေတြးေထြးခ်ကာ ေခ်ာ့သြင္းတာေတြ ဘာေတြ လုပ္မေနေတာ့ပဲ တစ္ခါထဲလီးတစ္ဆုံးစိုက္ခ်သည္။ ခင္ယုလြင္ဆီက အား ခနဲေအာ္လိုက္တဲ့ အသံစူးစူးေလးထြက္လာၿပီး လက္ေလးေတြက အနားကတစ္ခုခုဆီလွမ္းဆြဲလိုက္ေပမဲ့ တစ္ခန္းလုံး ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ကလႊဲပီးဘာမွာ မရွိတာေၾကာင့္ လက္သီးေလးပဲက်စ္က်စ္ဆုပ္ထားရရွာသည္။ ေအာက္ကမိန္းကေလး ဘာျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ဝင္စားပုံမရတဲ့ ပိုင္စိုးက အသားကုန္ခြလိုးေတာ့သည္။ ခင္ယုလြင္ခမ်ာ အၿမဲမဟုတ္ေပမဲ့ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ေခြးေအာ္ ဝက္ေအာ္ ကုန္းေအာ္ရရွာသည္။ ေတာက္ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဖင္ ဖာသည္မ ေစာေစာထဲက ဒီဖင္လိုးခြဲပစ္ရမွာ´´
ပိုင္စိုးစကားေၾကာင့္ ခင္ယုလြင္ ေနာက္လွည့္
ၾကည့္ကာ သူ႔ဖင္ခြလိုးေနတဲ့ပိုင္စိုးကို ေအာက္နခမ္းေလးကိုက္ပီး ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ဒီမွာ ငါ့ဘဲရွိတယ္ေနာ္ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးၾကည့္လာသည္။ ပီးေတာ့ ရဲေလးကိူပါ ဖ်က္ခနဲလွမ္းၾကည့္ပီး လက္ေလးေထာက္ကာ ဖင္ဆက္ခံရွာသည္။ခဏေနေတာ့ ပိုင္စိုးက ရဲေလး လာ ဆိုပီးေနရာ ဖယ္ေပးသည္´´ ခင္ဗ်ားမပီးေသးဘူးမဟုတ္လား´´ငါကအိမ္ရွင္ပဲ ဧည့္သည္ကိုဦးစားေပးရမွာေပါ့´´ ရဲေလး အေနာက္လမ္းကေနပဲျပန္ဝင္မိသည္။ ဧည့္ဝတ္ေက်ခ်င္တဲ့ ပိုင္စိုးက ရဲေလး လိုးေကာင္ေစရန္ ေဘးကေန ခင္ယုလြင္ဖင္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းအား ကုန္ဆြဲၿဖဲထားသည္မွာ ဖင္ႏွစ္ျခမ္း ကြဲထြက္ေတာမည့္ပုံပင္ျဖစ္ေနသည္ ။ စကားမ်ားသူပီပီ ေဘးကေနလဲ တတြက္တြက္ေလ်ာက္ေျပာေနသည္။ လိုးစမ္း လိုးထား သနားလို႔ေကာင္းတဲ့ဖင္မဟုတ္ဘူး … ေဖာင္း ´´
႐ိုက္လဲ႐ိုက္ျပန္သည္။ သူတို႔လုပ္သမွ်ကို ရႈံ႕လိုက္ မဲ့လိုက္ မ်က္နာေလးနဲ႔ ခင္ယုလြင္ လွည့္လွည့္ၾကည့္တတ္ေပမဲ့ ဘာမွေတာ့ မတားဆီးခဲ့။ဟဲ့ …ဦးေဇာ္မင္းေကာ နင့္ကို ဖင္လိုးလား ယုလြင္ လိုးမွာပါေလ ဒီေလာက္မိန္းမျမင္ရင္ သြားရည္တျမားျမား က်ေနတဲ့လူက မလိုးေနမလား´´ နင့္ ေစာက္ေပါက္ပိတ္ထားေတာ့ ပိုင္စိုး
မဝေသးရင္ ႀကိဳက္တဲ့အေပါက္ ႀကိဳက္သလို ထပ္ခ်သြားလိုက္ အေပါက္ေလးေတာ့ပိတ္ထားေပး´´
သူလဲထြက္ခါနီးေနတာေၾကာင့္ ၾကားေနရတဲ့ စကားေတြကို ရဲေလး သိပ္အား ႐ုံမထားေတာ့ပဲ ပိုင္စိုး ၿဖဲေပးထားတဲ့ ခင္ယုလြင္ ဖင္ထဲသာ သြက္သြက္ႀကီး အားကုန္ေဆာင့္ေဆာင့္ ခ်ေတာ့သည္ ။
ေရထဲက မိေက်ာင္း အ ၿမီးခတ္သလို တဘုန္းဘုန္း နဲ႔ပစ္ေဆာင့္ပီး အရည္ေတြပါ တခါထဲ ဖင္ထဲပန္းထုတ္ပစ္သည္။
သူ႔ကိုပိုင္စိုးၾကည့္လာတာနဲ႔ ပီးပီးခ်င္း လီးဆြဲႏႈတ္ပီး အခန္းအျပင္ထြက္ခဲ့ကာ ေဘာင္းဘီသြားဝတ္သည္။ အထဲျပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ ပိုင္စိုးက
ေဘးေစာင္းလွဲေနတဲ့ ခင္ယုလြင္ကို ေပါင္တစ္ေခ်ာင္း ပုခုံးေပါတင္ တစ္ေပါင္ခြပုံစံနဲ႔ စက္ေသနတ္ပစ္သလို အဆက္မျပတ္လိုးေနျပန္သည္။ ရဲေလး အသာငုံ႔ၾကည့္မိသည္။
ပိုင္စိုးက ေစာက္ပတ္ကိုေျပာင္းလိုးေနသည္။
အားနဲ႔ပစ္ေဆာင့္တာခံေနရတာမို႔ လို႔ သူ႔ကိုယ္ေလး အထက္ကိုေ႐ႊ႕ေ႐ႊ႕သြားပီး အခန္းနံရံနဲ႔ တိုက္မိမလို ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ခင္ယုလြင္က လက္တစ္ဖက္နဲ႔ နံရံကိုလွမ္းေထာက္ထားသည္။
မ်ားမၾကာမီ အခ်ိန္အတြင္း မွာပင္ ပိုင္စိုးမ်က္နာႀကီး မဲ့႐ႊဲ႕လာပီး သူ႔ေပါင္ဂြၾကားနဲ႔ ခင္ယုလြင္ေပါင္ဂြၾကားကို
ဆြဲကပ္ကာ ေခါင္းႀကီးေမာ့သြားေတာ့သည္။ ပိုင္စိုး ထလာေပမယ့္ ခင္ယုလြင္ကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းထမလာေသး ေရထဲကငါး ကုန္ေပၚတင္ခံထားရသလို ဟပ္ပက္ ဟပ္ပက္ နဲ႔ ျဖစ္ေနသည္။
အေမာေျပသြားပုံရမွ လူးလဲထလာၿပီး အဝတ္အစားေတြျပန္ဝတ္ကာ သူကအရင္ အခန္းျပင္ထြက္သြားသည္။ ရဲေလးတို႔လဲ အေနာက္က ကပ္လိုက္လာခဲ့သည္။ အျပင္ေရာက္မွ ခင္ယုလြင္ ပိုင္စိုးကိုေျပာသည္။နင္ ငါ့ကိုလိုက္မပို႔နဲ႔ေတာ့ ငါ ရဲေလး နဲ႔ပဲျပန္လိုက္မယ္´´ ပိုင္စိုးလဲ ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။ ေနာက္မွဆုံမယ္ ရဲေလး ဆိုပီး ႏႈတ္ဆက္ကာ ၿခံဝအထိလိုက္ပို႔သည္။ ခင္ယုလြင္ ရဲေလး ဆိုင္ကယ္ေနာက္က ပါသြားရျပန္ေတာ့သည္။ ေမာင္ ဒီည အျပင္မွာအ္ိပ္ရေအာင္´´ဘာလို႔လဲ´´ အိမ္ျပန္ခ်င္စိတ္မရွိလို႔´´မ ကရလို႔လား´´ ရပါတယ္ ကား ကိုသူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာထားခဲ့တယ္ စိတ္ခ်ရတယ္ မနက္က်မွေစာေစာျပန္ပို႔ေပးေပါ့ ´´
သူ႔ကို ခင္ယုလြင္ စကားေတြေျပာခ်င္ေနမယ္ဆိုတာ ရဲေလး ရိပ္မိသည္ ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ယသူမ ေျပာသလို ဟိုတည္ ဆီပဲ ဦးတည္လိုက့္သည္။ ဟိုတည္ေရာက္လို႔ အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ ရဲေလးေမႊ႕ယာေပၚေျခပစ္ လက္ပစ္ လွဲခ်ပစ္သည္။ သူ႔ေဘးကို ခင္ယုလြင္ကေခြေခြေလးဝင္အိပ္လာသည္။ ႏွစ္ေယာက္သားေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထ ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္ ။ေမာင္… ေမာင္´´ ဟင္ ´´
မ်က္စိမွိတ္မွိန္းေနရာက ရဲေလး ထူးလိုက္သည္။အိပ္ေပ်ာ္ေနပီလား´´ မအိပ္ပါဘူး မွိန္းေနတာ ဘာေျပာခ်င္လို႔လဲ ေျပာေလ´´ေမာင္ ပိုင္စိုး နဲ႔သိတာ ၾကာၿပီလား´´ မၾကာေသးဘူး မ သြားစရာရွိလို႔ ေမာင္ တက္စီးငွားျပန္တဲ့ေန႔ကမွသိတာ သူ႔တက္စီေလ ´´
ဘယ္ကေန စေျဖရွင္းရမွန္းမသိျဖစ္ေနပုံရတဲ့ ခင္ယုလြင္ ရဲေလးကို ဖက္လိုက္ၿပီး ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းကလဲ ရဲေလးကိုယ္ေပၚ ဖက္တုံးခြသလို ခြတင္လိုက္သည္။မ သူတို႔ကို အဆက္ျဖတ္ေနပါတယ္ ´´ ျပတ္ပီလား အဲ့ဒီေတာ့´´ျပတ္ေနပီ ဦးမင္းေဇာ္ နဲ႔လဲျပတ္ေနၿပီ ဟိုးတစ္ရက္ကေတာင္ သူ႔အလုပ္ဆီလိုက္သြားၿပီး မ နဲ႔ကင္းကင္းေနေပးဖို႔ သြားေျပာျဖစ္ေသးတယ္ လူခ်င္းေတာ့ မေတြ႕ခဲ့ဖူး ဖုံးဆက္ေျပာလိုက္တယ္ေလ´´ သူမေျပာတာအမွန္ဆိုရင္ သူျခင္းသြားခတ္တဲ့ေန႔က ေတြ႕ခဲ့တာျဖစ္မည္ဟုရဲေလးေတြးမိသည္။ ဘယ္နားမွာလဲ သူ႔အလုပ္က ´´(…)လမ္းဘက္မွာ ဂိုေထာင္ပါ ႐ုံးခန္းကၿမိဳ႕ထဲမွာ´´ ဟုတ္သည္။ ရဲေလး ခင္ယုလြင္ကိုေတြ႕ခဲ့တာလဲ အခုသူမေျပာတဲ့လမ္းမွာပဲဆိုေတာ့ ဒါေတာ့မွန္ေနၿပီ ။ က်န္တာေတြ သူဘာတစ္ခုမွမသိ သူ႔ဘက္က တစ္ခုခ်င္းေမးလို႔ရေပမဲ့ သူမ ေျပာတာပဲ နားေထာင္ခ်င္တာနဲ႔ အသာပဲ ၿငိမ္ေနသည္။ အဲ့လူနဲ႔က အလုပ္အတူလုပ္ရင္းပတ္သက္မိတာပါ
သူတို႔ေတြ မ အနားကပ္တယ္ကြာ ဘာလိုခ်င္လို႔ ေရာက္လာမွန္းလဲ သိတယ္ ေျပာရရင္ေလ သူတို႔ေတြနဲ႔ ျဖစ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကဟာေတြကို မ ျပန္မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ဘူး စိတ္ထင္ရာ ေလ်ာက္လုပ္ခဲ့မိတယ္ မွားခဲ့တယ္လို႔ဆိုရမလားပဲ
မ ေျပာခ်င္တာ ေမာင္ နားလည္မလားေတာ့မသိဘူး´´အင္း ´´ ရဲေလး ေခါင္ၿငိ့မ္ျပသည္။ တကယ္လဲ သူ နားလည္ပါသည္။ အ႐ႊယ္ေရာက္ပီးသား ေခတ္လူငယ္တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ အရိပ္ျပ အေကာင္ျမင္တတ္ပါသည္။ တစ္ခုပဲရွိသည္ ။ အထက္မွာဆိုခဲ့သလို ေထာက္ထားစရာ မ်က္နာေတြရွိလို႔ သူတက္ေထာင္ေမာင္းႏွင္း မျဖစ္မိတာလား ၊ ဒါမွမဟုတ္ အမ်ားနဲ႔မတူတဲ့ ထူးဆန္းလြန္းတဲ့သံေယာစဥ္မ်ိဳးရွိေနေသးလား …ဒါေၾကာင့္ပဲ သူမ အနားကထြက္သြားဖို႔ မစဥ္းစားမိတာလား အေျဖမရွာႏိုင္ျဖစ္ေနသည္ ။ ခင္ယုလြင္က ဆက္ေျပာေနသည္။ ပိုင္စိုးနဲ႔လဲ မေန႔ကမွျပန္ေတြ႕တာပါ၊ သူ အိမ္ဝယ္ထားတာ လိုက္ၾကည့္ပီး ဝယ္လူရွိရင္ စပ္ေပးအုံးဆိုတာနဲ႔ ပါသြားတာပါ ပီးေတာ့ တစ္ခါထဲ …မ နဲ႔ ေနာက္ထပ္မပတ္သက္ေတာ့ဖို႔ပါေျပာရင္း ဆိုပါေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေမာင္ ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ ရပ္ကြက္ကလဲလူရွင္း အိမ္ထဲလဲလူတစ္ေရာက္မွ မရွိဘူးေလ …မ ကတစ္ျခားလူေတြရွိအုံးမယ္ ထင္ခဲ့တာ အိမ္နားေရာက္ခါနီး မွ သူက အိမ္ထဲဘယ္သူမွ မရွိဘူးတဲ့ …မ ဝန္ခံပါတယ္ သူနဲ႔ကေတာ့ တျခားလူေတြထက္ ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္းရင္းႏွီးႏွီးရွိခဲ့ၾကပါတယ္.. ေနာက္ပိုင္း အိမ္ထဲျဖစ္ခဲ့တာေတြေတာ့ ေမာင္ျမင္တဲ့အတိူင္းပဲ
…မ လဲ ဒါေနာက္ဆုံးပဲေလ ပီးရင္ အျပတ္ေျပာခဲ့မယ္ ဆိုပီး လိုက္ေလ်ာမိခဲ့တာပါ… ဟိုေလ ေနာက္ပီး သူနဲ႔ေျပာခဲ့ဆိုခဲ့ၾကတဲ့ စကားေတြကို လဲ စိတ္ထဲမထားပါနဲ႔ေနာ္ …ေမာင္ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး သူနဲ႔က သူငယ္ခ်င္းဘဝကေနျဖစ္သြားတာဆိုေတာ့
အဲ့လိုပဲ ပါးစပ္ထဲေတြ႕ကရာ ေလ်ာက္ေျပာျဖစ္ၾက႐ုံပါ …တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြနဲ႔က် အလုပ္အတူတူလုပ္ေနၾကေတာ့ ေရွာင္ရခက္ ေနတာမ်ိဳး ေတြရွိခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့ အားလုံးနဲ႔ ကင္းကင္းရွင္းရွင္းျဖစ္ေတာ့မွာပါ ေမာင္ နားလည္ေပးေနာ္… ေနာ္… ေမာင္…မ တို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္သက္လုံးအဆင္ေျပေျပေနသြားၾကမယ္ေလ ေနာ္လို႔´´
ေနာက္ဆုံးေျပာသြားတဲ့စကား ဒီစကားကို ရဲေလးထပ္ၾကားရျပန္ၿပီ ။ဒါေပမဲ့… မ က်ေနာ့္ကို တစ္ခုလိမ္တယ္ေလ´´ ဘာလိမႅိဳ့လဲ´´ရည္းစားတစ္ေယာက္ပဲထားခဲ့တယ္ဆိုတာေလ´´ ဟုတ္တယ္ေလ ရီးစားကတစ္ေယာက္ပဲ အဲ့ ဒါလဲဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူး ´´ဒါဆို အခု မ ေျပာတဲ့လူေတြက်ေတာ့´´ သူတို႔ကရီးစာမွမဟုတ္´´ရည္းစားထက္ေတာင္ ဆိုးေနတယ္ေလဗ်ာ´´ ေမာင္ကလဲကြာ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေတာ့ ေက်နပ္ေအာင္ဘာလုပ္ေပးရမလဲေျပာ´´ဘာမွလုပ္ေပးစရာမလိုဘူး ပိုင္စိုး ကအလႊတ္ေပးမယ္ထင္လား ဖာသည္မဆိုပီး ဖင္႐ိုက္လိုးဖို႔ ေခ်ာင္းခ်င္ေခ်ာင္းေနအုံးမွာ ´´ အဲ့ေကာင္က မ လက္မခံရင္ လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္ လာတို႔ရဲတာမဟုတ္ဘူး မေျပာနဲ႔ေတာ့ေနာ္… ထ ေရသြားခ်ိဳးရေအာင္´´
သူကအရင္ထၿပီး ရဲေလး ကိုဆြဲထူသည္။ခ်ိဳးခ်င္ေတာ့ဘူး… မ ပဲသြားခ်ိဳးေတာ့´´ ဒါဆို ခဏေစာင့္´´
အဝတ္အစားေတြအကုန္ခြၽတ္ပီး တဘက္နံ ငယ္ပိုင္းေလး ပတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းဆီေလ်ာက္သြားတဲ့ ခင္ယုလြင္ က တံခါးဝနားအေရာက္မွာ ရဲေလး ဘက္လွည့္လာျပန္သည္။ေမာင္ လူေတြက ဘာသတၱဝါေတြလဲဟင္´´ ဟမ္ ဘာေျပာတာလဲ´´
ဘယ္လိုေမးခြန္းႀကီးမွန္းမသိလို႔ ရဲေလးေၾကာင္သြားသည္။လူေတြက ဘာသတၱဝါလဲလို႔ ဟိုလိုေလ ေျပာၾကပါတယ္ ေသြးေႏြးသတၱဝါ ေသြးေအးသတၱဝါဆိုလား စာေတြထဲေတြ႕ဖူးလို႔´´ မသိဘူးေလ ဘာလို႔ေမးတာလဲ …မ…ေကာသိလား´´တျခားလူေတြေတာ့မသိဘူး… ေမာင္ ကေတာ့ ေသြးေအးသတၱဝါပဲေနမွာပါ … က်မက ျပတ္ပီထင္ေနတာ ´´ ရီေနတာလဲမဟုတ္ ၿပဳံးေနတယ္ဆိုရင္လဲ ပီပီျပင္ျပင္ၿပဳံးတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ၿပဳံေယာင္သမ္းေနတဲ့မ်က္နာ… တစ္ဖက္လူရဲ႕ စိတ္ကိုခန္႔မွန္းေနတဲ့ အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႔ တံခါးေဘာင္ေလးမွီပီ ေျပာလာတဲ့ ခင္ယုလြင္စကားကို ရဲေလး တျဖည္းျဖည္း နဲ႔သူ ဘာကို ရည္႐ႊယ္ပီးေျပာေနတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္လာသည္။ ထင္တယ္ေပါ့ အဲ့လို´´ထင္တာပဲေလ ´´ ၾကာၾကာေပါင္းၾကည့္ သိလာမွာေပါ့´´ခ်ခ် ´´ ဒါနဲ႔ ေနပါအုံး ေမးစရာရွိတယ္´´ေမး ဘာေမးမလဲ မခြၽင္းမခ်န္ေျဖေပးမယ္´´ ႐ြာမွာတုန္းကေတာ့ လီးမဲမဲႀကီးေတြ႐ႊံစရာႀကီးဆို ပိုင္စိုး လီးလဲမဲတာပဲ ´´အင္းေလ ႐ြံစရာႀကီးလို႔ပဲေျပာတာေလ ´´ ၿပဳံးစိစိမ်က္နာေပးနဲ႔ေျပာလာတဲ့ သူ႔ေစာ္ကိုၾကည့္ပီး ရဲေလး စိတ္ထဲမ႐ိုးမယြျဖစ္လာသည္။ သေဘာကေတာ့ ႐ႊံစရာႀကီးပဲ ေျပာတာ မခံဘူးလို႔ေျပာတာမွ မဟုတ္ပဲ ဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ေပါ့။ မ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ကို ကုန္းခဲ့တာလဲ ´´
္ဟယ္ နဲနဲေလး သိမ္သိမ္ေမႊ႕ေမႊ႕ေမးလို႔ မရဘူးလား´´ ေျဖပါ က်ေနာ္ အခုမွ ဒါတစ္ခုပဲေမးတာေနာ္´´ေလးေယာက္ထဲ… ေမာင္ မပါပဲ´´ ေအာ္ အေကာက္ အေျဖာင့္ အေစာင္း ဒုတ္စုံခဲ့တာပဲ ´´အဲ့လိုေတြမေျပာေတာ့ပါနဲ႔ဆို …ေအာ္ ေျပာရအုံးမယ္ မ ေရခ်ိဳးေနတုန္း… မ ဖုံးထဲက မက္စင္ဂ်ာထဲမွာေပါ့ အေပၚဆုံးက တစ္ေယာက္ထဲ ဝင္ၾကည့္ၾကည့္ ပီးရင္ ဘေလာ့လိုက္ေတာ့ ´´ ဘယ္သူလဲ သူက´´ထြက္လာရင္ေျပာမယ္ ´´ ပေဟ႒ိလုပ္ပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြား ေတာ့မွ ရဲေလး သူ႔ေစာ္ ပိုက္ဆံအိပ္ထဲကဖုံးထုတ္ပီး ေဒတာဖြင့္ကာ ခင္ယုလြင္ေျပာတဲ့အတိုင္း အေပၚဆုံးက တစ္ေယာက္ထဲဝင္လိုက္သည္။ ေတြ႕ခ်င္တယ္ ကေလးလာခဲ့အုံး ´´
ဆိုတဲ့စာတိုေလးတစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ဗြီဗီဒီယို ဖိုင္တစ္ခု ေလးေထာင့္အကြက္ထဲ လက္ညိဳးထိပ္နဲ႔တို႔ကာ ဘာေတြေပၚလာမလဲ စာင့္မိသည္။ ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း ဘာမွေပၚမလာေသပဲ မဲေမွာင္ေနရာက ေမႊ႕ယာထူထူႀကီးခင္းထားတဲ့ ကုတင္ႀကီးႀကီး တစ္လုံးေပၚ မွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ ေမွာက္ရက္အိပ္ေနတဲ့ပုံ ေပၚလာသည္။
ကင္မရာ႐ိုက္ေနတဲ့ လူက ကုတင္ေပၚက မိန္းကေလးအနားတိုးကပ္သြားမွ ေက်ာက္ေက်ာတုံးႀကီး ေရျဖန္းထားတဲ့အတိုင္း တင္းေျပာင္းကားထြက္ေနတဲ့ ဖင္ႀကီးကို ရဲေလး အနီးကပ္ျမင္ရေတာ့သည္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ ေကာင္မေလးက ဦး ဗြီ ဒီယို ႐ိုက္ေနတာလား မ႐ိုက္ပါနဲ႔ဆိုကြာ ဆိုတဲ့အသံထြက္လာမွ
သူ႔ေစာ္ခင္ယုလြင္မွန္း သိေတာ့သည္။မ်က္နာမပါပါဘူးကေလးကလဲ ခဏေလးပဲ ဖင္ေထာင္ေပး´´ ခင္ယုလြင္ ေလးဖက္ေထာက္ ဖင္ေထာင္ပီး လို႔ အသင့္အေနအထားေရာက္မွ ကင္မရာသမား ကုတင္ေပၚတက္လာသည္။ သူ႔ဖင္ႀကီးအေနာက္ ကင္မရာသမားေရာက္လာတာနဲ႔ ခင္ယုလြင္က သူ႔တင္ပါးႀကီးႏွစ္ျခမ္းကို လိုးေကာင္းေစရန္ လက္ေနာက္ပစ္ကာ ဆြဲၿဖဲေပးထားသည္။ ကင္မရာသမားက ကင္မရာကိုညာလက္နဲ႔ကိုင္ ဘယ္လက္က သူ႔လီးကိုကိုင္ပီး ခင္ယုလြင္ရဲ႕ျပဴထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးသိတ္ထည့္ေတာ့သည္။ ကင္မရာ ရႈ႕ေထာင့္ေျပာင္းသြားမွ ေယာက္်ားျဖစ္သူရဲ႕ ေအာက္ပိုင္း ကိုယ္အေနအထားကိုျမင္ရေတာ့သည္။ လူႀကီးကဝမည့္ပုံပင္ ဗိုက္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးနဲ႔ အေနာက္ကေနပစ္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ခင္ယုလြင္ ဖင္ႀကီးနဲ႔ ဗိုက္အိုးႀကီး ႐ိုက္မိတဲ့အသံမွာ လႈပ္ရွားမႈ႕ျမန္ရင္ ျမန္သလို ဘုန္းခနဲ ဖန္းခနဲ႔ ဆက္တိုက္ထြက္ေပၚလာသည္။ ဖင္နဲ႔ဗိုက္ ကပ္ေနရာက ခြာသြားတိုင္း ေစာက္ပတ္ထဲကအရည္ေတြအ႐ႊဲသားနဲ႔ထြက္လာတဲ့ လီးႀကီးကိုလဲ အနီးကပ္ကို႐ိုက္ျပထားသည္။ လီးႀကီးထိုးထဲ့လိုက္တိုင္း ေစာက္ပတ္အေပၚ ယံနခမ္းသားေတြအထဲ က်ဴံ႕ဝင္သြားပုံမွာလဲ ရွင္းလင္းလွသည္။ ငါလိုးရင္ေကာ ဒီလိုျဖစ္လားလို႔ႀကဳံတုန္း ရဲေလးေတြးမိလိုက္ေသးသည္။ ဖြဲထား… ဖြဲထား ေအး ဟုတ္ပီ အဲ့လိုေလး´´ႀကိဳက္လား ခေလး ´´ ႀကိဳက္တာေပါ့ မႀကိဳက္ရင္ အခုလိုေန႔တိုင္း လာကုန္းပါ့မလား´´ဗ်စ္… ဗ်စ္… ဗ်ိ ´´ အာ့ …အာ့´´ဦး ေလခိုေနတယ္ထင္တယ္ေနာ္ အသံေတြအရမ္းထြက္တာပဲ ´´ အထဲမွာေစာက္ရည္ေတြမ်ားလာလို႔ျဖစ္မယ္ ခေလး´´ဦး ခေလးနဲ႔ ဦးအရင္မိန္းမနဲ႔ ဘယ္သူကပိုေကာင္းလဲဟင္´´ ကေလးကလဲကြာ ဘာဆိုင္လဲလို႔ ခေလးက နတ္သမီးေလးဆို ဟိုဟာႀကီးက မီးကြၽမ္းေနတဲ့ ေမ်ာက္နာမႀကီး´´ေတာ္ပီေလ ပိတ္လိုက္ေတာ့´´ ဖုံထဲအာ႐ုံေရာက္ေနတာနဲ႔ သူ႔ေဘး ခင္ယုလြင္ ေရာက္လာတာကိုေတာင္ ရဲေလး မသိလိုက္ သူ႔လက္ထဲကေန ဖုံးကိုဆြဲယူသြားသည္။ ဘေလာ့လိုက္ပါဆို… အဆုံးထိ ထိုင္ၾကည့္ေနတယ္´´အဲ့ဒါ ဦးမင္းေဇာ္လား´´ အင္း ဟုတ္တယ္ ´´မ်က္နာေပၚတဲ့ ဖိုင္ေတြရွိေသးလား´´ မရွိပါဘူး ဒီတစ္ခုပဲ အဲ့ေလာက္အမလားလို႔ ´´
ေျပာရင္းနဲ႔ ခင္ယုလြင္က ေလးဖက္ေထာက္ကာ ရဲေလး ေပါင္ၾကားဝင္လာသည္။ေမာင္… ေဘာင္းဘီ ခြၽတ္´´ ရဲေလးက ခါးပတ္ျဖဳတ္ေပးလိုက္သည္။ စိတ္ေလာေနပုံရတဲ့ ခင္ယုလြင္က ေျခရင္းကေန အတင္းဆြဲခြၽတ္ပစ္သည္။ အေပၚက ဂ်င္းေဘာင္းဘီအရွည္မရွိေတာ့ေပမဲ့ အတြင္းခံအတိုေလးေတာ့ က်န္ေသးသည္။ တစ္ထည္ထဲက်န္ေတာ့တဲ့ ေဘာင္းဘီတိုေလးထဲ ခင္ယုလြင္က လက္ႏႈိက္ကာ လီးဆြဲထုတ္သည္။ အားျပန္ျပည့္လာတဲ့ ရဲေလး လီးႀကီးဘြားခနဲ ထြက္ေပၚလာသည္။ မဆိုင္းမတြ ပဲ သူမ ပါးစပ္ထဲဆြဲသြင္းကာ ခေလးေရခဲေခ်ာင္းစုပ္သလို တႁပြတ္ႁပြတ္ နဲ႔ အငမ္းမရစုပ္ေတာ့သည္။ လီးလုံးကိုပင့္ ကာ လဥေတြကို ငုံသည္။ နခမ္းႏွစ္လႊာၾကား ညႇပ္ကာလဲ ဖိဖိတတ္ေသးသည္။ ရဲေလး နဲနဲေတာင္ ေအာင့္သက္သက္ျဖစ္ခ်င္လာသည္။ ဒါေပမယ့္ သူ မတားမိ … ေနပါေစေလ မဝရွာေသးဘူးေနမွာ ဆိုပီးလႊတ္ေပးထားသည္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ သူ႔ဖုံးဝင္လာေတာ့ ခင္ယုလြင္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားပုံရသည္။ ကြၽတ္ ခနဲ႔စုတ္သပ္ပီး ဖုံးကို ခ်က္ခ်င္းမကိုင္ေသးပဲ နံပါတ္ကိုအရင္ၾကည့္လိုက္သည္။ မ ဘယ္သူလဲ´´မသိဘူး နံပါတ္အစိမ္းနဲ႔´´ ကိုင္လိုက္ေလ က်သြားအုံးမယ္´´
ခင္ယုလြင္လဲ အင္း ဆိုပီး ဖုံးကို စပီကာပါဖြင့္လိုက္သည္။ဟဲလို ဘယ္သူလဲ´´ ခေလး ဦးေလ´´
ခင္ယုလြင္ ရဲေလး ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။
ရဲေလးကကိုယ့္ကိစၥကိုယ္ရွင္း ´´ လို႔ ခပ္တိုးတိုးျပန္ေျပာသည္။ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ ဦး´´ေလစိမ္းေတြတိုက္တာခေလးရယ္ ဦးကို တကယ္အဆက္ျဖတ္ပီလား မလာေတာ့ဘူးေပါ့´´ ဟုတ္တယ္ ျဖတ္ပီ ခုလဲမလာဘူး ေနာက္လဲ မလာေတာ့ဘူး ေနာက္တစ္ေယာက္ရွာလိုက္ေတာ့ ဒါပဲေနာ္ ခေလးမအားဘူး ´´ဘာလုပ္ေနလို႔မအားတာလဲ အိပ္ခ်ိန္ႀကီးကို´´ လီးစုပ္ေနလို႔ လီးစုပ္ေနလို႔မအားတာ´´ဟာ ေႂကြကြဲတယ္ ခေလးရာ …ေျပာေတာ့ ဦးလီးပဲ ႀကိဳက္တယ္ ဦးလီးပဲစုပ္မွာဆို´´ အဲ့ဒါပလီတာ ဦး ဒီလီးကပိုေကာင္းတယ္
ဒါပဲသိလား ေနာက္ကိုဘယ္ေတာ့မွ ဖုံးမဆက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္´´
ဖုံးခ်ပီး ပါဝါပါ တစ္ခါထဲပိတ္ပစ္သည္။ဟိုလူႀကီး ေတာ္ေတာ္ထိသြားမဲ့ပုံပဲေနာ္ မ´´ ခင္ယုလြင္က မတက္ႏိုင္ဘူးေလ ဆိုတဲ့အထာမ်ိဳး ပခုံးေလးတြန္႔ျပသည္။ မ ေသခ်ာသြားပီလား ´´ဘာကိုလဲ ေမာင္´´ ရဲေလး သူ႔ေစာ္မ်က္နာအကဲခတ္သလိုစိုက္ၾကည့္ပီ ေမးၾကည့္သည္။ ဖင္မသရမ္းေတာ့ဘူးဆိုတာေလ´´တစ္ေယာက္ထဲဆီမွာေတာ့သရမ္းလို႔ရတယ္မလား´´ ထိုသို႔ေျပာပီး တဆက္ထဲ ကိုယ္မွာပတ္ထားတဲ့ တဘက္အျဖဴေလး ျဖည္ခ်ကာ ေလးဖက္ေထာက္ပီး ကိုယ္အေရွ႕ပိုင္း ကုတင္ေပၚျပားေနေအာင္ဝပ္ကာ သူ႔ဖင္ႀကီးကို ေထာင္ကားေပးလာသည္။ လာေလ ´´
ရဲေလး လဲ လီးကိုင္ကာေနရာဝင္ယူသည္။ဖင္ေတာ့ မလိုးနဲ႔အုံး …ေမာင္´´ ဘာျဖစ္လို႔´´က်မက ဝမ္းဘိုင္ဝမ္းပဲဆြဲဖူးတာရွင့္ … ခုဏကမွ လီးႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ တစ္အိပ္ယာထဲ တစ္ခ်ိန္ထဲ ဖင္ခံခဲ့ရတာေလ အီတာေပါ့´´ ဟုတ္ပီေလ ဒီေန႔ေတာ့ အနားေပးလိုက္ပါ့မယ္´´
စပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔ သူကေနာက္သလိုေျပာမိေပမဲ့
ခင္ယုလြင္ကေတာ့ မ်က္နာေလး ခပ္တည္တည္ျဖစ္သြားၿပီးသူ႔ကိုေမာင္ …တျခားမိန္းမေတြမလုပ္ရဘူးေနာ္´´ တဲ့ ။ ဒီေနရာမွ သူမ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္ ကာ ေစာဒကတက္ခ်င္တက္လို႔ရတဲ့အေျခအေနရွိေပမဲ့ ရဲေလး ပါးစပ္ကအင္း´´လို႔ပဲေျဖခဲ့မိသည္။
ေနာက္ေတာ့ စကားေတြမ်ားေနလို႔ တြင္းေအာင္းဖို႔ရာ ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့ သူ႔ေႁမြႀကီးကို လဲ ခင္ယုလြင္ ေစာက္ပတ္ဝနဲ႔ ေခါင္းေတ့ေပးလိုက္သည္။
အိစက္ႏူးညံ့ေနတဲ့နံရံေတြကို ျဖတ္သန္းၿပီး သူ႔လီးႀကီးက အနက္ရႈံးဆုံးထိတိုးဝင္သြားေတာ့သည္။
“အာ႐ုံငါးပါးႏွင့္ အနီးကပ္ရင္ဆိုင္ရပါမူ ပုထုဇဥ္တို႔မည္သည္ ရန္သူပင္ ျဖစ္လင့္ကစား က်ရႈံးတတ္ေသာသေဘာရွိၾကကုန္၏´´
ဆိုတဲ့ စကားကို သြားသတိရမိသည္။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေနပါေစ သူ နဲ႔ မ ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ လြယ္လြယ္နဲ႔ ေဝးသြားမယ့္ သူေတြမဟုတ္ဘူး ဆိုတာေတာ့ ရဲေလး ေကာင္းေကာင္းသိေနသည္။
