November 23, 2024

“” ျဖည့္ဆည္းၿပီး လိုးေပးမယ္ “”

အခ်ိန္က ည(၁၁)နာရီ ရွိေပၿပီ။ ဆယ္နာရီေလာက္ကတည္းက တေျဖးေျဖးစဲသြားေသာ မဂၤလာဧည့္ခံပြဲသို႔လာေရာက္ၾကသည့္ ပရိသတ္မ်ားႏွင့္ သူတို႔၏ကားႀကီးကားငယ္ အသြယ္သြယ္တို႔သည္ တဦးတေလ တစီးတေလမွ်ပင္ မရွိၾကေတာ့ပဲ ၿခံဝန္းက်ယ္ႀကီးထဲတြင္ ပစၥည္းမ်ားလိုက္လံသိမ္းဆည္းေနၾကေသာ အလုပ္သမားသုံးေလးေယာက္သာရွိေတာ့့သည္။

ထို႔အျပင္ ဥေရာပပုံစံႏွစ္ထပ္တိုက္ႀကီးထဲတြင္လည္း အိမ္သူအိမ္သားႏွစ္ေယာက္သုံးေယာက္တို႔သည္ ပစၥည္းမ်ားသိမ္းၿပီးၾကသည္ႏွင့္ အိပ္ယာဝင္ၾကရန္ျပင္ဆင္ေနၾကေပၿပီ။
ေမစိုးသည္ သူမ၏ဖိနပ္ေလးကို ခြၽတ္၍ ပါေကးခင္းေပၚတြင္ ခင္းထားေသာ နီညိဳေရာင္ေကာ္ေဇာေပၚသို႔ လွမ္းအတက္မွာပင္ သူမ၏အၾကည့္က အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းထဲသို႔ ေရာက္သြားသည္။

သတို႔သားႏွင့္ သတို႔သမီးတို႔သည္ အန္တီႀကီးကို ကန္ေတာ့ေနၾကသည္။ ေမစိုးသည္ လွမ္းလက္စ ေျခလွမ္းကို ႐ုတ္၍ အသာရပ္ေနလိုက္သည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ မဂၤလာေမာင္ႏွံတို႔သည္ အန္တီႀကီး၏ ေရွ႕မွထ၍ မတ္တတ္ရပ္လိုက္ၾကသည္။ မ်က္လႊာေလးခ်၍ ငုံ႔ထားေသာ သတို႔သမီးျဖစ္သူ၏ ပါးျပင္ေလးမွာ နီျမန္းေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ၿပီးေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ေမစိုးရပ္ေနရာႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ဧည့္ခန္း၏ အျခားတဘက္ရွိ အေပၚထပ္သို႔တက္သည့္ ေလွကားႀကီးဆီသို႔ ယွဥ္တြဲသတို႔သမီးသည္ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားေနၾကသည္။

သတို႔သား၏ ေဘးမွကပ္ရက္ ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ လိုက္ပါသြားေသာ ညီမငယ္ ႏုငယ္စိုး၏ ေနာက္ေက်ာကို ေမစိုးသည္ ဂ႐ုတစိုက္ျဖင့္ ၾကည့္လိုက္မိသည္။
ဒီႏွစ္ထဲတြင္ ႏုငယ္ အေတာ္ကိုထြားလာသည္။ အသက္(၁၈)ႏွစ္သာရွိေသးေသာ ႏုငယ္၏ ကိုယ္လုံးမွာ ေမစိုး ကိုယ္လုံးႏွင့္ တန္းတူေလာက္ပင္ျဖစ္ေနေခ်ၿပီ။
ေစာေစာကတည္းက တလွပ္လွပ္ျဖစ္ခ်င္ေနေသာ ေမစိုး၏ ႏွလုံးသားသည္ သိသိသာသာသာပင္ တဒိန္းဒိန္းခုန္ လာခဲ့ရေခ်ၿပီ။ သူမ၏ မ်က္စိေရွ႕မွာပင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ေလွခါးထစ္မ်ားကို တထစ္ခ်င္း နင္းလို႔ တက္သြားၾကေပၿပီ။

” အန္တီႀကီးေတာ့ အိပ္ေတာ့မယ္ သမီး.. သမီးလဲ သိပ္ၿပီး ညည့္နက္မခံနဲ႔အုံး.. “
႐ုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာေသာ အန္တီႀကီး၏ အသံေၾကာင့္ ေမစိုးတေယာက္ ဆတ္ကနဲျဖစ္သြားရာက အန္တီႀကီးကို ၾကည့္လိုက္မိသည္။
ၿပီးမွ..
” ဟုတ္ကဲ့ “လို႔ သူမေျပာလိုက္မိသည္။ အန္တီႀကီးကေတာ့ သူမ၏ အိပ္ခန္းရွိရာသို႔ ဝင္သြားခဲ့ေခ်ၿပီ။ ေမစိုးလည္း ဆက္ေလွ်ာက္ကာ မီးဖိုေဆာင္ထဲသို႔ဝင္ခဲ့သည္။
မီးဖိုေဆာင္ထဲတြင္ေတာ့ ဒ႐ိုင္ဘာ ဖိုးခင္ႏွင့္ သူ၏ညီမ မိသင္း၊ ဖိုးခင္၏မိန္းမ စိန္စိန္တို႔ ပစၥည္းေတြ ေဆးေၾကာသိမ္းဆည္းေနသည္မွာ ၿပီးလုေနၿပီကို ေတြ႕ရသည္။ သူတို႔ကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ..
” ကဲ.. ကိုဖိုးခင္တို႔ လက္စသတ္လိုက္ေတာ့.. က်န္တာေတြ မနက္မွ လုပ္ေတာ့ ညည့္နက္လွၿပီ.. “
” ဟုတ္ကဲ့.. မမေလး.. “
ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေမစိုးသည္ သူမ၏ အိပ္ခန္းရွိရာသို႔သြားကာ အထဲေရာက္လွ်င္ အဝတ္အစားေတြကို ခြၽတ္၍ အညိဳရင့္ေရာင္အခံေပၚတြင္ အျဖဴပြင့္ေလးေတြပါေသာ ရွန္ထမီပါးေလးကို ဝတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ရင္ၫြန္႔ထက္မွ ဘရာစီယာပါး အနက္ေရာင္ေလးကို ခြာ၍ ရွပ္အက်ႌ လက္တိုေလးကို တထပ္တည္းဝတ္လိုက္ၿပီး အိပ္ခန္းအျပင္ဖက္သို႔ ျပန္ထြက္လာလိုက္သည္။
သူမသည္ အိမ္ေရွ႕သို႔ လွမ္းထြက္လိုက္ၿပီး အိမ္အျပင္သို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ အိမ္ေရွ႕ဘာဂ်ာတံခါးကို ဆြဲပိတ္ၿပီး အသင့္ခ်ိတ္ထားေသာ ဆိုးလက္ေသာ့ျဖင့္ခတ္လိုက္ကာ ေသာ့တံကို ေရွ႕နားတြင္ရွိေသာ ပန္းအိုးထဲသို႔ထည့္ၿပီး ေမစိုးသည္ အိမ္ေရွ႕ပန္းၿခံထဲသို႔ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။

ေမစိုးတို႔တြင္ မိဘႏွစ္ပါးစလုံးမရွိၾကေတာ့။ မိခင္၏ အစ္မႀကီးျဖစ္သူ အန္တီႀကီးကသာ သူမတို႔ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့သည္။ မိဘမ်ားခ်န္ထားရစ္ခဲ့ေသာ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ကာ အန္တီႀကီးသည္ ေမစိုးတို႔ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ ပညာလည္းသင္၊ ပ်ိဳးေထာင္၍လည္း ေပးခဲ့သည္။
ထိုသို႔ေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အန္တီႀကီး သူငယ္ခ်င္း၏ သားျဖစ္သူ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္က ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေပးခဲ့သည္။ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္ေၾကာင့္လည္း သူမတို႔၏ လုပ္ငန္းမ်ား သိသိသာသာ တိုးတက္ေအာင္ျမင္လာခဲ့ရသည္။ အခုေတာ့ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ အသက္(၃၂)ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း တဆယ့္ရွစ္ႏွစ္အ႐ြယ္ ႏုငယ္စိုး၏ သတို႔သားျဖစ္ေနေခ်ၿပီ။
အိမ္ေရွ႕ပန္းၿခံထဲေရာက္ေတာ့ ေမစိုးသည္ အိမ္ႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းရွိ သစ္သားတန္းလ်ားေလးေပၚတြင္ ထိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာေလးေမာ့၍ ႏွစ္ထပ္တိုက္ႀကီး၏ အေပၚထပ္သို႔ လွမ္းၾကည့္မိသည္။ အေပၚထပ္ တထပ္လုံးေမွာင္ေနေသာ္လည္း အိမ္ေရွ႕ဘက္ျခမ္းရွိ ေဒါင့္ခန္းေလးတခန္းသာ မီးလင္းလွ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ေမစိုးသည္ သူမ၏အၾကည့္ေတြကို ထိုေနရာမွ ဖယ္ခြာလိုက္ရင္း မ်က္ႏွာေလးကို ငုံ႔လိုက္သည္။ မ်က္လုံးအိမ္ေလးမ်ားထဲတြင္ေတာ့ မ်က္ရည္တို႔ သိသိသာသာ ရစ္ဝဲ၍ ေနရပါေတာ့သည္။
အေပၚထပ္ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ လွမ္းတက္လိုက္ၿပီးသည့္ အခ်ိန္မွာပင္ ႏုငယ္၏လက္ဖ်ား ေျခဖ်ားေလးမ်ားသည္ ေအးစက္စျပဳလာသည္။ ေလွခါးထိပ္မွ တလွမ္းမွ်သာ လွမ္းရေသးသည္။ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လက္က ႏုငယ္၏ခါးေလးကို ရစ္ပတ္လို႔လာသည္။ ခါးေလးတဝိုက္ ၾကက္သီးေလးမ်ား ဖ်န္းကနဲ ထသြားရသည္။
ႏုငယ္စိုးႏွင့္ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္တို႔သည္ သမီးရည္းစားမ်ားလည္း မဟုတ္ၾကပါ။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ကပင္ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ ႏုငယ္တို႔အိမ္သို႔ အဝင္အထြက္ရွိေနသည္ျဖစ္ရာ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားပမာ ရင္းႏွီးေနခဲ့တာေတာ့ မွန္ပါသည္။ ၿပီးေတာ့ ႏုငယ္စိုးသည္ သူမ၏လက္ဖ်ားေလးကိုပင္ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္ သာမက ဘယ္ေယာက်ာ္းမွ်ကိုင္တာ ခံခဲ့ဘူးသည္မဟုတ္ရာ ယင္ဖိုပင္ မသန္းဖူးသူဟုပင္ဆိုရမည္။

အပ်ိဳစင္စစ္စစ္ေလးျဖစ္သည္။
သားခ်င္းေတြလို ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနခဲ့ၾကရာမွ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္က ဘယ္လိုျဖစ္လာသည္မသိ။ လြန္ခဲ့ေသာ တလေလာက္က ႏုငယ္ကို ေမတၱာရွိ၍ လက္ထပ္ခြင့္ျပဳပါရန္ အန္တီႀကီးကို နားပူနားဆာလုပ္လာသည္။ ႏုငယ္စိုးတို႔၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္က မရွိမျဖစ္မို႔ အန္တီႀကီးမွာ ဒီလိုမွျဖစ္ပါ့မလားဟု ႀကိဳေတြးကာ စိတ္ပူေနရာမွ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္က ႏုငယ္စိုးကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းလာေတာ့ စိတ္ဒုံးဒုံးခ်၍ ေက်နပ္မိခဲ့သည္။
ဒါေပမဲ့ အန္တီႀကီးထင္ထားသည္က ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္ကို အႀကီးမေမစိုးႏွင့္ ထင္ထားခဲ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အတြဲမ်ားသည္။ ဒါ့အျပင္ ငယ္ရာမွထြားလာသူပီပီ ေမစိုးႏွင့္ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္တို႔ သမီးရည္းစားျဖစ္ေနေလာက္ၿပီဟု အကဲခတ္မိသည္။
ဒါေပမဲ့လည္း ခုေတာ့ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္က ႏုငယ္စိုးတဲ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အန္တီႀကီးတေယာက္ ႏုငယ္ကို နားခ်ရပါၿပီ။ ႏုငယ္ကလဲ လိမၼာသည္။ သိပ္ၿပီးနားမခ်လိုက္ရ။ အန္တီႀကီးသေဘာက် ေခါင္းညိတ္ခဲ့သည္။

ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းမႈပင္ မလုပ္ေတာ့ပဲ တခါတည္း လက္ထပ္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
မဂၤလာအိပ္ယာခန္းနားျပင္ဆင္ထားေသာ အ္ိပ္ခန္းက်ယ္ႀကီး၏အဝ အေရာက္တြင္ေတာ့ ႏုငယ္စိုးတေယာက္ ေျခေထာက္ေလးကို ေျခစုံရပ္ၿပီး အထဲသို႔ၾကည့္လိုက္မိသည္။
ေတာင့္တင္းသစ္လြင္လွေသာ ကုတင္ႀကီးႏွင့္အတူ ထူထဲလွေသာ ေမြ႕ယာႀကီးတို႔ျဖင့္ ျပင္ဆင္ထားေသာ အိပ္ယာအခန္းအနားအစုံတို႔သည္ မၾကာမွီအခ်ိန္ေလးအတြင္း ႏုငယ္၏ အပ်ိဳရည္ေလးကို ေပးဆပ္ကာ ထိုးေဖာက္ခံရေတာ့မည္ကို ႀကိဳတင္ေျပာျပေနသေယာင္ပင္။ ႏုငယ္သည္ ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္း ခုန္ရင္း ခပ္ေတြေတြေလး ရပ္ေနမိစဥ္ပင္ သူမ၏ နားသယ္စပ္ေလးဆီသို႔ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏အနမ္းက က်ေရာက္လို႔လာသည္။
ၿပီးေတာ့ သူမ၏ခါးေလးေပၚတြင္ ဖက္ထားေသာ လက္ျဖင့္ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို အိပ္ခန္းတြင္းသို႔ ဆြဲေခၚယူလာသည္။ အတြင္းေရာက္ေတာ့မွ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္က သူ႔လက္ကိုဖယ္ကာ အိပ္ခန္းတံခါးကို သြား ပိတ္ေနသည္။
မႀကဳံမျဖစ္ ႀကဳံရေတာ့မည္ျဖစ္သည့္မို႔ ႏုငယ္သည္ ရပ္ေနရာမွ အခန္းတြင္းရွိ မွန္တင္ခုံေရွ႕သို႔သြားကာ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ထပ္မံျခယ္မႈန္းေနမိသည္။
တံခါးပိတ္ၿပီးသြားေသာ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္က သူမကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ ကုတင္ေျခရင္းရွိ ဘီဒိုကို ဖြင့္ကာ အဝတ္အစားလဲေနသည္ကို ႏုငယ္က မွန္ထဲမွတဆင့္ ရင္တထိတ္ထိတ္ႏွင့္ေတြ႕ေနရသည္။
သူ အဝတ္အစားလဲၿပီး၍ ဘီဒိုေရွ႕မွ အခြာတြင္ေတာ့ ႏုငယ္က မွန္တင္ခုံေရွ႕မွထလိုက္စဥ္မွာပင္ သူက အိပ္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္၍ ထြက္သြားသည္။ အေပၚထပ္တြင္ပင္ရွိေသာ သန္႔စင္ခန္းသို႔သြားျခင္းျဖစ္ေပမည္။
သူထြက္သြားေတာ့မွ ႏုငယ္သည္ အဝတ္အစားေလးေတြခြၽတ္ကာ ထမီေလးတထည္ကို ယူ၍ ရင္လ်ားလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ ႏုငယ္သည္ ဘီဒိုထဲမွ ညဝတ္အက်ႌေလးတထည္ကို ဝတ္၍ မွန္တင္ခုံေရွ႕သို႔ ျပန္အလာတြင္ အိပ္ခန္းထဲျပန္ေရာက္လာေသာ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္ႏွင့္ ဆုံမိၾကေတာ့သည္။ သူသည္ တံခါးေပါက္ေဘးရွိ မီးခလုတ္ကိုပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ညအိပ္မီး အျပာေလးကို ဖြင့္လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္က သူမကို ဆက္၍ေလွ်ာက္လွမ္းခြင့္ မေပးေတာ့ဘဲ ကုတင္ႀကီးရွိရာသို႔ လက္တဖက္ကို အသာေလးဆြဲေခၚလို႔လာသည္။ ကုတင္ေဘးေရာက္သည္ႏွင့္ ႏုငယ္စိုးသည္ ကုတင္ေပၚ တင္ပလႊဲဝင္ ထိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနေသာ သူမကိုယ္လုံးေလးကို ကုတင္ေပၚသို႔ လွဲခ်ကာ မ်က္လုံးေလးႏွစ္လုံးကို စုံမွိတ္၍သာ ထားလိုက္သည္။
ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ တျဖည္းျဖည္း ကုတင္ေပၚသို႔ ပက္လက္ေလးက်သြားေသာ ႏုငယ္စိုး၏ ကိုယ္လုံးေလးကိုၾကည့္ရင္း လဲဝတ္ၿပီးတာ မၾကာေသးေသာ ၾကယ္သီးႏွစ္လုံးသာ တပ္ထားရေသးသည့္ သူ႔ရွပ္အက်ႌကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ကုတင္ေပၚလွမ္းတက္ကာ ႏုငယ္၏ကိုယ္လုံးေလးကို လွမ္းဖက္လိုက္သည္။
ပါးလႊာေသာ ညဝတ္အက်ႌေလးေအာက္မွ အ႐ြယ္ႏွင့္မမွ် ထြားႀကိဳင္း၍ အခ်ိဳးအစားက်နလြန္းကာ ဝင္း၍ ညက္ေညာေနေသာ ႏုငယ္စိုး၏ကိုယ္လုံးေလးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ေဖာင္းမို႔ေနသာ ႏို႔အုံေလးမ်ားမွာ ၾကက္ဥဘဲဥ အ႐ြယ္ေလးမွ်သာျဖစ္ေသာ္လည္း ဝင္းမြတ္၍ တင္းေနသည္။ ႏို႔သီးနီနီေလးမ်ားမွာ ခ်ပ္၍ကပ္ေနသည္။
ထို႔ေအာက္တြင္ေတာ့ ညီညာျပန္႔ျပဴးေနေသာ သူမ၏ဝမ္းဗိုက္ေလးအလယ္တြင္ တြင္းနက္နက္ႏွင့္ ခ်က္ကေလး။ ထိုခ်က္ေလး၏ ေအာက္ဖက္တြင္ေတာ့ ျပန္႔ျပဴးေနေသာ ဝင္းမြတ္ညက္ေညာလွေသာ သူမ၏အသားေလးမ်ားသည္ တေျဖးေျဖး ခုံးေမာက္၍ ေအာက္သို႔ ဆင္းသြားသည္။
ျဖဴေဖြးႏူးညံ့ ေတာင့္တင္းေသာ သူမ၏ေပါင္ေလးႏွစ္ဖက္သည္ လိမ္ထားသျဖင့္ ေပါင္ရင္းခြဆုံဆီမွ အေပၚသို႔ တစ္ရစ္ထြက္ေနေသာ ႏူးညံ့လြန္းလွသည့္ အသားစိုင္ေလးသည္ စိမ္းျမေသာ အေမႊးႏုႏုေလးမ်ားက တစြန္းတစျဖင့္ မို႔တစ္ေနသည္ကို ျမင္ေတြ႕ေနရေသာ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏ လည္းေခ်ာင္းတေလွ်ာက္ တဒဂၤအတြင္း ေသြ႕ေျခာက္သြားရသည္။
ထိုအခိုက္မွာပင္ တိတ္တဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္တခုလုံးကို ၾကည္လင္၍ တုန္ယင္တိုးညင္းေသာ အသံေလးက ေခ်ဖ်က္လိုက္သည္။
” ဦး.. ႏုငယ္ကို ဘာလို႔လက္ထပ္တာလဲ ဟင္.. “
” ဦးရဲ႕ ဘဝတသက္တာမွာ ဦးအခ်စ္ဆုံးက ႏုငယ္ျဖစ္လို႔ေပါ့ “
” ဒါဆို ႏုငယ္ကို ဦး ဘာလို႔ ခ်စ္ရတာလဲဟင္.. “
” ဦး ျမင္ေတြ႕ဘူးတဲ့ မိန္းကေလးေတြထဲမွာ ႏုငယ္က အလွဆုံးမို႔လို႔ေပါ့ ကေလးရယ္ “
ႏုငယ္၏ မ်က္ႏွာလွလွေလးကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း ႏုငယ္ေမးသမွ်ကို တခြန္းခ်င္းေျဖေနေသာ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လက္က ႏုငယ္၏ႏို႔အုံေလးကို ဖက္ဖဝါးျဖင့္ ဖြဖြေလးဆုတ္ကိုင္ကာ နယ္ေပးေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ႏို႔သီးေလးကို လက္ဖဝါးထဲထည့္ကာ ေျဖးေျဖးခ်င္း လွိမ့္ေပးေနသည္။
ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္ျပန္ေျဖေနေသာ စကားေတြကို ၾကည္လဲ့ေနေသာ မ်က္လုံးေလးမ်ား ကလယ္ကလယ္ျဖင့္ နားေထာင္ေနရွာေသာ ႏုငယ္၏မ်က္လုံးေလးေတြေပၚမွ မ်က္ခြံေလးသည္ တခ်က္တခ်က္ ေမွးကနဲ ေမွးကနဲ က်လာေနသည္။
” ခ်စ္ရင္လဲ သမီးကိုေတာ့ ဖြင့္မေျပာဘူး.. ဦးကလဲ.. “
” ဦး ဖြင့္ေျပာလိုက္လို႔ ႏုငယ္က လက္မခံရင္ ႏုငယ္ကို ဆုံးရႈံးရမွာ စိုးလို႔ေပါ့ကြယ္ “
” ေအာ္.. ဦးရယ္.. “
” ႏုငယ္ေရာ.. ဦးကို ခ်စ္လား ဟင္ “
” သမီးက မခ်စ္ပဲနဲ႔ ခုလို လက္ခံပါ့.. “
ႏုငယ္၏ တုန္ယင္လႈိက္ေမာေနေသာ စကားသံေလးမွာ ဒီမွာတင္ျပတ္ သြားရပါသည္။ ၾကည့္ရင္းကပင္ မခ်င့္မရဲျဖစ္ေနေသာ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္က သူမ၏နီေစြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အသာေလးဖိကပ္ကာ စုပ္ယူလိုက္သည္။ ႏုငယ္၏ရင္သားေပၚမွ သူ၏လက္ကလဲ သူမ၏ရင္သားႏွစ္မႊာေပၚတြင္ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ကူးလူးေနသည္။
ႏုငယ္၏ကိုယ္တြင္းမွ ကလီစာမ်ားအေပၚသို႔ လိပ္၍ လိပ္၍တက္လာသလို သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးသည္လည္း တလြန္႔လြန္႔ျဖစ္လာရာမွ သူမ၏သြယ္လ်ေသာ လက္ေလးႏွစ္ဖက္က ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို သိမ္းႀကဳံးဖက္လို႔လာသည္။
ခဏၾကာထိ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏ စုပ္နမ္းေနေသာ အနမ္းေတြေၾကာင့္ ႏုငယ္၏ေက်ာေလးမွာ ေကာ့တက္ ၍ လာေတာ့သည္။
ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ ႏုငယ္၏နဖူးဆံစပ္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူ၏ႏွာသီးဖ်ားကို သူမ၏ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ဝင္းမြတ္ညက္ေညာကာ ေခ်ာေမာလွေသာ မ်က္ႏွာေလးေပၚမွ မႂကြဘဲ ေလွ်ာတိုက္ကာ ေ႐ြ႕လ်ားသြားရင္း မ်က္ႏွာေလးတခုလုံးအႏွံ႔ကို နမ္းသည္။ ေ
နာက္ဆုံး သူမ၏ ေမးဖ်ားေလးကို နမ္းၿပီးေတာ့မွ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏ႏွာေခါင္းက သူမ၏လည္တိုင္ေလးေပၚကို ေရာက္အလာမွာေတာ့ ႏုငယ္ခမ်ာ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ေပးရွာပါသည္။ လည္တိုင္ေလးအႏွံ႔ကို ႏွာေခါင္းျဖင့္ နမ္း႐ုံမွ်သာမဟုတ္ဘဲ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြက သူမ၏လည္တိုင္အထက္သို႔ ဖိကပ္ကာ စုပ္နမ္းလိုက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ ႏုငယ္၏ကိုယ္လုံးေလးသည္ တကိုယ္လုံး ဆတ္ကနဲတုန္၍ တက္သြားရေလေတာ့သည္။
သူမ၏လည္တိုင္ျဖဴျဖဴေလးႏွစ္ဖက္ကို အားရေအာင္ စုပ္နမ္းၿပီးေတာ့ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ခြာလိုက္ေတာ့မွ ႏုငယ္ခမ်ာ ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်လိုက္ရရွာသည္။
ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏ႏႈတ္ခမ္းေတြက ႏုငယ္၏ဝင္းမြတ္ေသာ ပခုံးသားေလးမ်ား၊ ထိုမွ ပခုံးေအာက္ ရင္ဘတ္သားေလးမ်ားကို နမ္းသည္။
ႏုငယ္မွာေတာ့ သူမကိုယ္သူမ ဘယ္လိုျဖစ္သည္ဟု ေျပာ၍ပင္ မျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တကိုယ္လုံးေျဗာင္းဆန္ေအာင္ တဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္၍ ေနရသည္။
ခဏေနေတာ့ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏ဦးေခါင္းသည္ တေျဖးေျဖးေထာင္၍ လာသည္။
” သမီး “
” အင္.. “
” သိပ္ခ်စ္တယ္.. သမီးရယ္ “
” ဦးရယ္.. “
ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏ လက္တဖက္က သူမ၏ညဝတ္အက်ႌေလး ရင္ဘတ္ကို ဆြဲဟလိုက္ရာၿပီး ႏို႔အုံေလးတဖက္ကို အငမ္းမရဆြဲစို႔လိုက္သည္။
” အ.. အင္း.. ဟင့္.. “
ႏို႔အုံေလးကို အားရပါးရ စို႔ေပးေနရင္းက ႏို႔သီးေသးေသးေလးေတြကို လွ်ာျဖင့္ ထိုးေကာ္ကာ ယက္ေပးလိုက္ျပန္သည္။
” အို.. အို.. ဟင့္.. ဟင့္.. “
ႏုငယ္ခမ်ာ သိမ့္သိမ့္တုန္ရင္း ခါးေလးပင္ ေကာ့တက္သြားရသည္။ ႏုငယ္၏ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္တလွည့္စီ စို႔ေပးေနရင္းကပင္ ႏုငယ္၏ေပါင္တန္ႀကီးေတြမွ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လက္သည္ သူမ၏ေပါင္ရင္းခြဆုံသို႔ တိုးဝင္သြားခ်ိန္တြင္မေတာ့ ျဖဴေဖြးေတာင့္တင္းလွေသာ ႏုငယ္၏ေပါင္တန္ႀကီးေတြမွာ ဟကနဲ ကား၍ သြားရသည္။
အိေထြး၍ ႏုနယ္လြန္းလွေသာ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္အ႐ြယ္အပ်ိဳစင္ေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ ၫြန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လက္ဝါးေအာက္သို႔ က်ေရာက္သြားရေလသည္။ ႏူးညံ့လြန္းေသာ အေတြ႕ေလးေၾကာင့္ပင္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အသာဆုတ္လိုက္မိသည္။ တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားေသာ ႏုငယ္၏ခါးေလးသည္ ဆတ္ကနဲ ေကာ့တက္သြားသည္။
စိမ္းျမျမ ေမြးညင္းႏုေလးေတြေပၚမွပင္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ပြတ္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ တခ်က္တခ်က္ ဆုတ္ေပးသည္။ ဖ်စ္ေပးသည္။ ဖြဖြေလးညႇစ္ေပးသည္။ အေတာ္ေလးပင္ မာတင္းေနၿပီျဖစ္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလး၏ တင္းေဖာင္းေစ့ကပ္၍ေနသည့္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတေလွ်ာက္ကို လက္ထိပ္ျဖင့္ စမ္းတဝါးဝါးေထာက္ပြတ္ေပးသည္။
မၾကာခင္မွာပင္ ႏုငယ္၏ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလး၏ တဝက္ေက်ာ္ေအာက္နားဆီမွ အရည္ေလးေတြ စိုစိမ့္ထြက္လာေတာ့သည္။
ျဖဴေဖြးဝင္းဝါလွေသာ ႏုငယ္၏ကိုယ္လုံးေလးတခုလုံးသည္ ယခုအခါတြင္ေတာ့ နီျမန္းေနေခ်ၿပီျဖစ္သည္။
ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ သူ၏မ်က္ႏွာကို ႏုငယ္၏ရင္သားေလးေတြေပၚမွ ႂကြ၍ ခြာလိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာပင္ သူ၏အၾကည့္မ်ားက ႏုငယ္၏မ်က္ႏွာေလးဆီသို႔ ေရာက္၍သြားသည္။ မ်က္လုံးေလးမ်ား ေမွးစင္းထားရင္းက ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ထားေသာ သူမ၏အေပၚႏႈတ္ခမ္းေလးသည္ တဆတ္ဆတ္တုန္၍ေနသည္။
ၿပီးေတာ့ ႏုငယ္၏မ်က္ႏွာေလးသည္ ခပ္ရႈံ႕ရႈံ႕ေလးလဲ ျဖစ္ေနရွာသည္။
ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္တေယာက္ ႏုငယ္၏မ်က္ႏွာေလးကို မက္ေမာစြာျဖင့္ ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ အသက္ကို
ခပ္မွ်င္းမွ်င္းေလး ဝေအာင္ရႉ၍ေနေသာ သူမမ်က္ႏွာေလးမွာ တေျဖးေျဖး ေျပေလွ်ာ့လို႔လာသည္။
ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို အသာေလးဖက္ကာ ညဝတ္အက်ႌေလးကို ခြၽတ္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ေဘးတြင္ ကပ္လွ်က္သားေလး ထထိုင္လိုက္စဥ္မွာေတာ့ မ်က္ခြံေလးမ်ားပင့္တင္ကာ ႏုငယ္၏အရည္လဲ့၍ ေတာက္ပေနေသာ မ်က္လုံးေလးမ်ားက သူ႔ကို တပ္မက္စြာျဖင့္ ၾကည့္လာသည္။
သူ၏ပုဆိုးခါးပုံစကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္စဥ္မွာေတာ့ ႏုငယ္၏မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ားသည္ တဖ်တ္ဖ်တ္ျဖစ္လို႔ သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္က ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ၿပီး သူ၏ပုဆိုးကို ခြၽတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ အသက္ရႉသြင္းလိုက္ေသာ ႏုငယ္၏ရင္အုံေလးသည္ အျမင့္ဆုံးသို႔တက္ကာ သြားသည္။
ခဏတာမွ် ထိုအတိုင္းေလး ျမင့္တက္လွ်က္ရွိရာမွ ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်ရင္း သူမ၏ရင္အုံေလးမွာ နိမ့္၍ဆင္းသြားသလို ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လံးေလးတခုလုံးမွာလည္း လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြျဖစ္ကာ သြားရသည္။
သူ၏ပုဆိုး ခါးမွ ကြၽတ္သြားသည္ႏွင့္ ထြက္ေပၚလာေလေသာ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လီးတန္ႀကီးမွာ အရွည္က သူမ၏တထြာခန္႔ပင္ရွိၿပီး လုံးပတ္မွာလည္း က်ပ္လုံးပင္ မကပါ။
ညိဳမဲေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ မ်က္ႏွာျပင္ပတ္လည္တခုလုံး အေၾကာႀကီးေတြ ေထာင္မတ္ဖုထစ္ကာ ႂကြေနၿပီး ထိပ္မွ အေရျပားမွာ ဒစ္ႀကီးအနားထိပင္ ၿပဲလန္ေနေလသည္။ ထိပ္ဖူးႀကီးမွာ နီရဲေဖာင္းတင္း၍ ျပဴတစ္ေနသည္။ ထိပ္က အေပါက္ေလးတြင္ေတာ့ အရည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္လို႔ေနသည္။
ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လီးတန္ႀကီးကို ၾကည့္ေနရင္းက ႏုငယ္၏ကိုယ္လုံးေလးသည္ လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြျဖစ္လို႔လာသည္။ သူကလည္း တမင္ပင္ ခါးကို အတန္ငယ္ေကာ့ကာ တမင္ျပ၍ထားသည္။
ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္ ဒူးေထာက္ထားသည္က ႏုငယ္၏ရင္သားမ်ားတည့္တည့္ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးေဘးတြင္ ျဖစ္ၿပီး တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ ႏုငယ္၏မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ တေပခန္႔ပင္ မကြာေတာ့ေခ်။
” သမီး..ကိုင္ၾကည့္ပါလားဟင္”
” အို.. “
ႏုငယ္၏ရင္ထဲတြင္ ဒိန္းကနဲျဖစ္သြားၿပီး တကိုယ္လုံးဆတ္ကနဲျဖစ္သြားသည္။ ေျပာလိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္က သူမ၏တုန္႔ျပန္မႈကို မေစာင့္ေတာ့ဘဲ သူ၏လက္ဖ်ားေလးကို ဆြဲကာ လီးတန္ႀကီးေပၚသို႔ တင္ေပးလိုက္သည္။
လီးတန္ႀကီးေပၚသို႔ လက္ေလးတင္လိုက္စဥ္မွာပင္ ပူေႏြးေသာ လီးႀကီး၏အေတြ႕ကို ရလိုက္သည္ႏွင့္ သူမကိုယ္လုံးေလးတခုလုံး ၾကက္သီးေတြျဖာဆင္းသြားရသည့္အခိုက္မွာပင္ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ ႏုငယ္စိုး၏လက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေဖာင္းေဖာင္းကစ္ကစ္ေလးမ်ားသည္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို အတင္းပင္ ဆုတ္ညႇစ္လိုက္မိသည္။
ႏုငယ္စိုးသည္လည္း အစ္မျဖစ္သူေမစိုးကဲ့သို႔ ရမၼက္ႀကီးလွပါလားဟူေသာ အေတြးျဖင့္ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္ တခ်က္ ၿပဳံးလိုက္မိသည္။
” အိုး..အ..အႀကီး..ႀကီးဘဲ…မာ..မာလိုက္တာ..ဦးရယ္.. “
သူမ၏ညီးတြားသံေလးက လႈိက္ဖိုစြာျဖင့္ တုန္တုန္ယင္ယင္ေလး ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။
” အဲဒီ အႀကီးႀကီးနဲ႔ မာေတာင္ေနတာက သမီးအတြက္ေလ “
” အာ.. ဦးကလဲ.. “
ႏုငယ္က ရွက္႐ြံ႕စြာ တီးတိုးေလးေျပာလိုက္ရင္း လီးေခ်ာင္းႀကီးတေခ်ာင္းလုံးကို အရင္းမွအဖ်ား၊ အဖ်ားမွတဖန္ အရင္းသို႔ စုန္ကာ ဆန္ကာပင္ သူမ၏လက္ဖဝါးႏုႏုေလးျဖင့္ လိုက္၍ဆုတ္ေန႐ုံမကပဲ ခဏအတြင္းမွာပင္ သူမ၏က်န္လက္ကေလးတဖက္က လီးတန္ႀကီးအရင္းက လုံးတစ္မဲနက္ တင္းေျပာင္ေနေသာ ဥႀကီးကို သူမ၏လက္ဖဝါးႏုႏုေလးထဲ ထည့္ကာ မြမြေလး ဆုပ္ၾကည့္သည္။
ၿပီးေတာ့ ပြတ္ေပးသည္။ ထိုသို႔ လုပ္ေပးေနရင္းကလဲ သူမ၏ေတာင့္တင္းျဖဴေဖြးေသာ ေပါင္တံေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို စုလိုက္ကားလိုက္ျဖင့္ မခ်င့္မရဲျဖစ္ေနရွာသည္။
” သမီး.. ႀကိဳက္လားဟင္ “
” ဦး..ကလဲ.. ဟင့္..”
အရင္ကတည္းက ႏႈတ္က်ိဳးေနေသာ အေခၚအေဝၚေတြျဖင့္သာ ေျပာဆိုေနၾကသည္။ ရွိေစေတာ့။ ေနာက္မွပင္ တျဖည္းျဖည္း ျပင္ေတာ့မည္ဟု ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္ေတြးလိုက္သည္။ တေျဖးေျဖးျဖင့္ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လီးတန္ႀကီးက အဆမတန္ျဖစ္လာရသလို သူ၏စိတ္မ်ားသည္လည္း ထိန္းမရႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာသည္။
” သမီး.. ဦး မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး.. သမီးရယ္.. ဦးေလ..သမီးကို လုပ္ခ်င္လွၿပီ “
ၾကားလိုက္ရေသာ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္စကားသံေၾကာင့္ ရင္ထဲဝယ္ လႈိက္ဖိုသြားရရင္း ဂဃနဏ မသိေပမဲ့လည္း ႏုငယ္သည္ သူမ၏ေခါင္းေလးကိုသာ ဆတ္၍ျပလိုက္မိသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏လက္ေလးက လီးေခ်ာင္းႀကီးကို အားပါးတရ ညႇစ္လိုက္ရင္း မက္ေမာစြာ ၾကည့္ၿပီးေနာက္ လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။
ၿပီးေတာ့ သူမ၏မ်က္လႊာေလးကို မွိတ္၍ ခ်လိုက္ပါေလေတာ့သည္။
ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ ႏုငယ္၏ေပါင္ေလးႏွစ္လုံးကို ဆြဲ၍ေထာင္ကာ ကားေပးလိုက္သည္။ အပ်ိဳစင္ေလးကို ပထမဆုံး ေလွႀကီးထိုးျဖင့္ လိုးတာက အသင့္ေတာ္ဆုံးပင္ျဖစ္မည္။
ထို႔ေနာက္ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ၿပီး သူ၏လီးတန္ႀကီးထိပ္ကို ေစာက္ရည္ေလးမ်ား စိမ့္ထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္အဝေလးရွိ တင္းေစ့ေနသည့္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလး၌ ေတ့လိုက္သည္။ ႏုငယ္ခမ်ာ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားရွာသည္။ ၿပီးေတာ့ ခ်က္ခ်င္းမသြင္းေသးဘဲ လီးထိပ္ႀကီးျဖင့္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတေလွ်ာက္ စုန္ကာဆန္ကာ ထယ္ထိုးသလို ပြတ္ေပးေနသည္။
ခဏအတြင္းမွာပင္ ေဖြးေဖြးလႈပ္၍ ကားအယ္ေနေသာ ႏုငယ္၏ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ ႂကြတက္လာေတာ့မေယာင္ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ေစာက္ရည္မ်ားသည္လည္း အေတာ္ပင္ စိမ့္ထြက္လာရၿပီ။ ဒီေတာ့မွ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္က သူ၏လီးဒစ္ႀကီးကို သူမ၏ေစာက္ပတ္အဝေလးထဲသို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္ေလသည္။
” ဗ်စ္..အ.. ကြၽတ္..ကြၽတ္.. အေမ့..ဗ်စ္.. အမေလး..ဗ်စ္..ဗ်စ္..အာ့..အမေလး..နာ..နာတယ္… ဟင့္.. ဟင့္.. ဟင့္.. “
ႏုငယ္၏ခါးေလးမွာ အိပ္ယာေပၚမွ လြတ္ထြက္ေလာက္ေအာင္ပင္ ေကာ့တက္ေနသည္။။ သူမ၏အသားေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီးက သုံးပုံတပုံခန္႔ ဝင္၍သြားေခ်ၿပီ။ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္က ဆက္၍မသြင္းေသးဘဲ ရပ္ကာထားလိုက္ေတာ့မွာ ဟင္းကနဲ ျဖစ္ကာ ႏုငယ္၏ခါးေလးမွာ အိပ္ယာေပၚသို႔ ျပန္က်သြားရွာေလသည္။
ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လီးတန္ႀကီးမွာ သူမေစာက္ပတ္ေလးထဲတြင္ မဆန္႔မၿပဲႏွင့္ တစ္လစ္ႀကီးျဖစ္ေနရာက ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ သူ၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို ႏုငယ္၏ကိုယ္လုံးေလးေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ လွ်ာကိုထုတ္၍ ႏုငယ္၏ႏို႔သီးေလးေတြကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ လွ်ာျဖင့္ လွည့္ပတ္ကာ ပြတ္ေပးသည္။ ထိုးေကာ္ကာ ယက္ေပးသည္။
ႏို႔သီးေလးေတြခ်ည္းကိုပင္ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ညႇပ္၍ အေပၚသို႔ ဆြဲ ဆြဲတင္ေပးသည္။ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႏို႔အုံေလးေတြ၏ေဘးဖက္ ႏို႔အုံသားေလးေတြကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ စုပ္ကာ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ကလိေပးသည္။ တင္းမာေနေသာ ႏို႔အုံေလးႏွစ္ခုၾကားေတာက္ေလွ်ာက္ကို လွ်ာျဖင့္ ယက္၍ ယက္၍ပင့္တင္သည္။
တခ်က္တခ်က္ သူမ၏ဂ်ိဳင္းၾကားေလးေတြကို ႏွာေခါင္းျဖင့္ ဖိကာ ဖိကာ နမ္းသည္။ ခဏၾကာေတာ့မွ ႏုငယ္၏ေစာက္ပတ္ေလးထဲ သုံးပုံတပုံခန္႔ဝင္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို လႈပ္၍ လႈပ္၍ေပးသည္။ လီးတန္ႀကီးကို တခ်က္တည္းသြင္းလို႔ မျဖစ္ေသး။ သူ၏လီးေခ်ာင္းႀကီးထိပ္ဖူး သူမ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲတြင္ ခပ္တင္းတင္းအရာေလးတခုက ေရွ႕တြင္ ခံေနသည္။
ႏုငယ္စိုး၏အပ်ိဳရည္ေလးပင္။ ထိလိုက္မိစဥ္တြင္ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္ တကိုယ္လုံး ဖ်င္းကနဲျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။
ေစာက္ေခါင္းထဲတစ္လစ္ဝင္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို လႈပ္ေပးေနေသာေၾကာင့္ သူမ၏ေစာက္ရည္ေလးမ်ား ႐ႊဲသထက္႐ႊဲနစ္လာရသည္။ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွစ္လုံးခန္႔ ေျဖးေျဖးေလးဆြဲထုတ္ကာ ညင္ညင္သာသာေလး ျပန္၍သြင္းသည္။
ႏုငယ္၏ကိုယ္လုံးေလးမွာ လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ေလးျဖစ္သြား႐ုံမွလြဲ၍ ညီးညဴျမည္တမ္းျခင္းမရွိေပ။ ဆက္၍ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ ထိုကဲ့သို႔ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို နည္းနည္းခ်င္း ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ျဖင့္ ဆယ္ငါးႀကိမ္မွ် လုပ္ေပးၿပီးေနာက္ ဆတ္ကနဲ ဖိ၍သြင္းလိုက္သည္။
” ဗ်စ္..အေမ့..အမေလး..ဗ်စ္..အာ့..အား..အမေလး..ေသပါၿပီ..ဟင့္..ဟင့္..ဟင့္… “
ႏုငယ္၏တကိုယ္လုံး ဖ်တ္ဖ်တ္ခါသြားရသည္။ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္က တၿပိဳင္နက္တည္းမွာပင္ သူမ၏ဘယ္ဘက္ႏို႔ေလးကို အတင္းပင္ ဖိ၍စို႔ေပးလိုက္သည္။
လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲ ႏုငယ္၏ကိုယ္လုံးေလးကို ႀကဳံး၍ဖက္ကာ လီးတန္ႀကီးကို ၿငိမ္ထားေပးလိုက္သည္။
” အင့္..ဟင့္.. ကြၽတ္..ကြၽတ္..ကြၽတ္.. “
ခုထိ ႏုငယ္မွာ ၿငီးလို႔ စုပ္သပ္လို႔ မဆုံးေသး။ သူမ၏တကိုယ္လုံးရွိ အသားေလးေတြမွာ တဆတ္ဆတ္တုန္လို႔ေကားဆဲပင္ ရွိေသးသည္။ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လီးေခ်ာင္းႀကီးကေတာ့ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ တဝက္မွ် ဝင္သြားခဲ့ေခ်ၿပီ။
ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ သူမ၏ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကို တလွည့္စီ အားပါးတရ စို႔ေပးေနရင္းက ႏို႔သီးေလးေတြကိုလည္း လွ်ာျဖင့္ ဖိဖိၿပီးယက္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့လဲ ႏို႔တလုံးမွ တလုံးသို႔ ေျပာင္းအစို႔တြင္ သူမ၏ခ်ိဳင္းေအာက္တဲ့တဲ့ နံေစာင္းေလးေတြကို လွ်ာျဖင့္ ယက္ ယက္ေပးသည္။ ေခတၱမွ်ၾကာလွ်င္ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ ႏုငယ္၏ကိုယ္လုံးေလးမွာ ၿငိမ္၍ က်သြားသည္။
ထိုအခါက်မွ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ သူ၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို သူမကိုယ္ေလးေပၚမွ ႂကြလိုက္ကာ လီးတန္ႀကီး တန္းလန္းဝင္ေနေသာ ႏုငယ္၏ေစာက္ပတ္ေလးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ စိမ့္၍ထြက္ေနေသာ ေစာက္ရည္ေလးမ်ားမွာ နီေရာင္သန္းေနေလသည္။
သူ၏ခါးႀကီးကို ျပန္မတ္လိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာပင္ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္က သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ထပ္ဖိသြင္းလိုက္ျပန္သည္။
” ဗ်စ္.. အာ့.. ဗ်စ္.. အမေလး..မ..မခံႏိုင္ဘူး.. ဦး.. ဟင့္..အဟင့္.. “
ႏုငယ္၏လက္ေလးႏွစ္ဖက္က ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏ရင္ဘတ္ႀကီးကို လွမ္း၍တြန္းထားသည္။ လီးတန္ႀကီးကေတာ့ ထပ္၍ဝင္သြားျပန္ၿပီျဖစ္သည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ဆုံးေအာင္ ထပ္သြင္းရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့။ ႏုငယ္၏အပ်ိဳေမွးေလးမွာ သာမန္ထက္ပင္ ထူထဲပုံရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သူမခမ်ာ အေတာ္ပင္ နာက်င္ေနရသည္ကို အေတြ႕အႀကဳံမ်ားေသာ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္က အကဲခတ္လိုက္မိသည္။
လီးတန္ႀကီးကို မျဖစ္မေန အဆုံးသြင္းလိုက္မည္ဆိုက မရေတာ့မဟုတ္ ရႏိုင္သည္။ ဒါေပမဲ့ အပ်ိဳစင္သတို႔သမီးေလးကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ ဒီလိုမလုပ္သင့္။
နာက်င္မႈဒဏ္ေၾကာင့္ ေနာက္တခါ အလိုးခံရမည္ကို ေၾကာက္လန္႔သြားတတ္သည္။ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူ ဆႏၵရွိတိုင္း မလိုက္ေလ်ာေတာ့ပဲ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပကာ ေရွာင္သြားတတ္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ မဂၤလာဦးညအဖို႔ ဒီမွ်ေလာက္ႏွင့္ပင္ တင္းတိမ္လိုက္ေတာ့မည္ဟုေတြးလ်က္ ႏုငယ္၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ သုံးပုံႏွစ္ပုံေလာက္သာ ဝင္ေနေသာ သူ၏လီးႀကီးကို လက္ေလးလုံးမွ် ဆြဲ၍ထုတ္လိုက္သည္။
” အ..ကြၽတ္..ကြၽတ္..ကြၽတ္.. “
ၿပီးေတာ့ လီးတန္ႀကီးကို ညင္သာစြာ ျပန္သြင္းရင္း ေျဖးေျဖးခ်င္း လိုးေပးေနသည္။ သူ၏လီးေခ်ာင္းႀကီးကို တဆုံးသြင္းကာ မလိုးႏိုင္ေသးေသာ္လည္း ေက်နပ္စရာေကာင္းသည္ကေတာ့ က်ဥ္းၾကပ္လွေသာ ႏုငယ္၏ေစာက္ေခါင္းေလးသည္ ႏူးညံ့လြန္းစြာျဖင့္ စိုစိုစြတ္စြတ္ေလးျဖစ္လ်က္ လီးႀကီးကို လက္ျဖင့္ ညႇစ္ဆုပ္ထားသလို ခံစားေနရျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ဒါတြင္မကေသး ႏုငယ္စိုး၏ေစာက္ေခါင္းေလးသည္လည္း သူမ၏အစ္မ ေမစိုး၏ေစာက္ေခါင္းေလးကဲ့သို႔ပင္ လီးတန္ႀကီးစ၍ ဝင္သြားစဥ္ကပင္ အတြင္းသားေလးမ်ားက လီးႀကီးကို ရစ္ပတ္ဆြဲညႇစ္ေပးေနသည္ကလည္း အရသာထူးကဲလွကာ ေက်နပ္စရာပင္ ျဖစ္ေနသည္။
ခဏအၾကာမွာပင္ ေျဖးေျဖးခ်င္း လိုးေပးေနေသာ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္က ခပ္သြက္သြက္ေလး အရွိန္ယူကာ လိုးလာသည္။ ေစာက္ရည္ေလးမ်ားမွာ ႐ႊဲနစ္သထက္ ႐ႊဲနစ္လာကာ လီးသြင္းလီးထုတ္သံေလးေတြ ညံလို႔လာသည္။ ႏုငယ္မွာလည္း ညီးသံေလးေတြ ထြက္လာရေခ်ၿပီ။
” ပလြတ္.. ႁပြတ္.. အင့္..ဟင့္.. ဖြတ္.. ပလြတ္.. ဟင့္..ဟင့္..ဦး..ဦးရယ္..ဟင့္..ဟင့္.. “
လီးေခ်ာင္းႀကီးကို လက္ေလးလုံးမွ်သာ အသြင္းအထုတ္လုပ္ကာ လိုးေနရာက ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ လီးဒစ္ႀကီးေပၚကာနီးအထိ ဆြဲ၍ ဆြဲ၍ထုတ္ကာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ေဆာင့္သြင္းရင္း သြက္သြက္လက္လက္လိုးေပးသည္။
” သမီး ဦးကို ခ်စ္လားဟင္.. ပလြတ္..ႁပြတ္ “
” အင့္..ဟင့္..ဟင့္.. ခ်စ္တယ္.. သိပ္..ခ်စ္တယ္ ဦးရယ္..ဟင့္..ဟင့္.. ကြၽတ္..ကြၽတ္..ဟင္း..ဟင့္..ဟင့္.. “
တစထက္တစ မခ်ိတင္ကဲျဖစ္လာရေသာ ႏုငယ္မွာ ေစာက္ပတ္ေလးကို အရည္တ႐ႊဲ႐ႊဲျဖင့္ ေကာ့ ေကာ့ေပးလာသည္။ ၾကပ္ညပ္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္းေလးေၾကာင့္ မာေက်ာလွေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးမွာ ေစာက္စိအတက္ေလးကို အဝင္အထြက္တြင္ အသြားအျပန္ေတာက္ေလွ်ာက္ ပြတ္၍ဆြဲေနေတာ့ရာ ႏုငယ္ခမ်ာ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေစာက္ပတ္အုံေလးပင္ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနရရွာသည္။
က်ဥ္းလွေသာ ေစာက္ပတ္ေလးေၾကာင့္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ဆြ၍ လက္ျဖင့္ဆုတ္သလိုျဖစ္ေနရသည့္အထဲတြင္ ရမၼက္ျပင္းျပလာေသာ ႏုငယ္၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေလးေတြကပါ လီးတန္ႀကီးကို ရစ္ပတ္စုပ္ယူေနေတာ့ရာ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လီးႀကီးမွာ ဆိမ့္တက္လာရေလၿပီ။
ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို လီးဒစ္ႀကီးေပၚသည္အထိ ဆြဲထုတ္ကာ ဆက္တိုက္ဆိုသလို သြက္သြက္ႀကီးပင္ လိုးလိုက္ေတာ့ရာ မၾကာမီမွာပင္
” ဦး..အမေလး..အ..အ.. ဦး..အမေလး..ေလး..ဟင့္..ဟင့္.. “
ႏုငယ္၏ကိုယ္လုံးေလးမွာ လူးလိမ့္ေကာ့ပ်ံသြားရစဥ္မွာပင္ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏ခါးႀကီးမွာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တြန္႔သြားရင္း သူမ၏အသစ္စက္စက္ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔ သုက္ရည္မ်ားကို ႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲ ပန္း၍ ထည့္လိုက္ေလေတာ့သည္။
+++++++++
အိမ္ေရွ႕ပန္းၿခံထဲတြင္ ထိုင္ေနမိေသာေမစိုးတေယာက္ မၾကည့္မိရန္ သတိထားေသာ္လည္း မေနႏိုင္ေသာသူမ၏မ်က္လုံးမ်ားက အိမ္ေအၚထပ္သို႔ လွမ္းၾကည့္မိလိုက္စဥ္မွာပင္ မီးလင္းေနေသာ အခန္းေလးမွာ မီးၿငိမ္းသြားၿပီး ညအိပ္မီးအျပာေရာင္ေလးသာ လင္းလာခ်ိန္မွာေတာ့ သူမ၏ရင္ထဲတြင္ နင့္ကနဲ ခံစားလိုက္ရၿပီး တုန္တုန္ယင္ယင္ေလးပင္ျဖစ္ကာသြားရသည္။
သူ.. သူ.. ညီမေလးႏုငယ္ကို လိုးေတာ့မယ္ဆိုေသာအသိက ေမစိုး၏အာ႐ုံထဲသို႔ ပဲ့တင္ထပ္၍ ဝင္လာသည္။ ဆက္တိုက္ဆိုသလိုပင္ မာန္ဖီေနေသာ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လီးတန္ႀကီးႏွင့္ ရႈံ႕မဲ့ေနေသာ ညီမေလးႏုငယ္၏မ်က္ႏွာေလး။ အားရပါးရႀကီးပင္ ေဆာင့္၍လိုးေနမည္ျဖစ္ေသာ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္ႏွင့္ ေပါင္ျဖဴျဖဴေလးေတြကို အစြမ္းကုန္ကားေပးထားကာ ေကာ့၍ ေကာ့၍ အားပါးတရ အလိုးခံေနမည့္ ႏုငယ္တို႔၏ ႐ုပ္ပုံလႊာ။
အရည္ေတြ ေပပြကာ မာတင္းေျပာင္လက္ေနေသာ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လီးေခ်ာင္းႀကီးက အေမြးႏုႏုစိမ္းစိမ္းျမျမေလးမ်ားဖုံးအုပ္ထားေသာ ညီမေလးႏုငယ္၏ေစာက္ဖုတ္ေလးရွိ ေစာက္ရည္မ်ား စို႐ႊဲကာ အတြင္းသားေလးေတြ နီရဲေနေသာေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ ပက္ပက္စက္စက္ေဆာင့္ ေဆာင့္ထိုးကာ လိုးေနပုံ… တို႔ကို ေမစိုးတေယာက္ အေတြးျဖင့္ ပုံေဖာ္ကာ ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။
သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို တပ္မက္စြာျဖင့္ ဆယ္ႀကိမ္ထက္မက မညႇာမတာလိုးခဲ့ေသာ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လီးတန္ႀကီးမွာ အခုဆို ႏုငယ္၏ေစာက္ပတ္ေလးကို မက္မက္ရရလိုးေနေပၿပီ။ ခံစားလိုက္ရေသာ ေၾကကြဲမႈထက္ ရမၼက္စိတ္ေတြက ေမစိုးကို ဖုံးလႊမ္းသြားေလသည္။
ေနာက္မွီမပါသည့္ ခုံတန္းေလးအထက္တြင္ ေျခတြဲေလာင္းခ်ကာ ေတြးေတာစဥ္းစားေနမိေသာ ေမစိုးတေယာက္ ရမၼက္စိတ္မ်ား ဟုန္းကနဲႂကြလာေတာ့ရာ ေျခေထာက္ေလးတဖက္ကို ခုံတန္းေပၚတင္၍ ဒူးကိုေကြးကာ ေထာင္လိုက္ၿပီး သူမ၏လက္တဖက္ကို ထဘီေအာက္နားစ ႏွစ္ခုၾကားမွ လွ်ိဳသြင္းကာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ေလးကို စမ္းလိုက္မိသည္။
ၿပီးေတာ့ သူမ၏အေတြးထဲသို႔ ေစာေစာက ေတြးရင္း ပုံေဖာ္ထားေသာ ႐ုပ္ပုံလႊာမ်ားက တေက်ာ့ျပန္ဝင္လာၾကေတာ့သည္။
ေမစိုးသည္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ဖဝါးျဖင့္ အုပ္ကာ ပြတ္ေပးေနမိသည္။ ခပ္ေျဖးေျဖး ခပ္ဖြဖြသာ စ၍ပြတ္ေသာ္လည္း ခဏအတြင္းမွာပင္ သူမ၏ကာမဆႏၵေတြက တဟုန္ထိုးျပင္းထန္လို႔လာသည္။ ဖိ၍ ဖိ၍ ခပ္သြက္သြက္ေလး ပြတ္ေပးသည္။
အထူးသျဖင့္ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏ မတ္ေတာင္လ်က္ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနေသာ လီးတန္ႀကီးက သူမ၏အာ႐ုံထဲမွ မေပ်ာက္။ ဒါ့အျပင္ ဟိုတခ်ိန္က သူမႏွင့္ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္တို႔ လိုးခဲ့စဥ္အခါမ်ားကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာသည္။ လက္ကို ေအာက္ဖက္သို႔ လွ်ိဳသြင္းကာ ပြတ္ေနရသည္ကို ေမစိုးခမ်ာ အားမရႏိုင္ေတာ့ေခ်။
ထိုင္ရာမွ ဆတ္ကနဲထကာ သူမ၏ထဘီေလးကို ေျမျပင္ေပၚသို႔ ခြၽတ္လ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ခုံတန္းလ်ားေလးေပၚ အလ်ားလိုက္ တက္ထိုင္လိုက္ၿပီး သူမ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္လုံးကို ဒူးေကြး၍ ေထာင္ကာ ကိုယ္ကို ခုံတန္းလ်ားေလးေပၚလွန္လိုက္ၿပီး လက္တဖက္ျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးေတြကို ပြတ္၍ေပးေနသည္။ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းထဲသို႔ လက္ညႇိဳးထိပ္ေလးကို ထည့္၍ ေစာက္ေစ့ေလးကိုလည္း ကလိေပးသည္။
ေပါင္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလးႏွစ္လုံးၾကားရွိ ေစာက္ေမြးမဲမဲေလးမ်ားေပၚတြင္ ေမစိုး၏လက္ကေလးသည္
ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျဖင့္ လႈပ္ရွားေနသည္။ တေျဖးေျဖးႏွင့္ မ်က္ခြံေလးမ်ား စင္းက်လာသျဖင့္ ေမစိုးသည္ မ်က္လုံးေလးႏွစ္ဖက္ကို အသာမွိတ္ထားလိုက္သည္။ ခဏၾကာလွ်င္ လက္ေလးေညာင္းလာသျဖင့္ လက္ေျပာင္းကာ ေနာက္လက္တဖက္ျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ပြတ္ေပးသည္။
ေမစိုး၏ေစာက္ပတ္ႀကီးသည္ တခဏအတြင္းမွာပင္ ေဖာင္းကားလာခဲ့ရၿပီျဖစ္သည့္အျပင္ ေစာက္ပတ္အဝတြင္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားသည္လည္း ထြက္က်လာၾကၿပီျဖစ္သည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ယားလာသည့္ဒဏ္ကို မခံစားႏိုင္ေတာ့သည့္အဆုံးတြင္ ေမစိုးသည္ သူမ၏လက္ခလယ္ကို ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ ထိုးသြင္းၿပီး ထုတ္ခ်ည္သြင္းခ်ည္ျဖင့္ လုပ္ကာ ခပ္သြက္သြက္ေလး လိုးေပးေနသည္။
ေမစိုး၏ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ယားလြန္းလွသျဖင့္ သူမ၏ခါးေလသည္ တြန္႔လိုက္လိမ္လိုက္ျဖင့္ လုံးတစ္ေနေသာ ဖင္သားေဖြးေဖြးႀကီးမ်ားမွာ လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြျဖစ္ကာ အားမလိုအားမရဟန္ျဖင့္ ေကာ့တက္လာရေလသည္။
ေမစိုးသည္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထည့္ေမႊကာ သြင္းခ်ည္ထုတ္ခ်ည္လုပ္ေပးေနေသာ လက္ေခ်ာင္းအား ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ကာ ခပ္သြက္သြက္လုပ္ေနသည္။ သူမ၏ကိုယ္တြင္းမွ ရမၼက္ေသြးမ်ားကလည္း အဆမတန္ထႂကြေနေလသည္။ သို႔ရာတြင္ လက္ခလယ္ေလးကို ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တစထက္တစပိုမိုျပင္းစြာ ေဆာင့္ထည့္ရမည့္အစား တေျဖးေျဖးေႏွးလို႔သြားသည္။
ၿပီးေတာ့ မွိတ္ထားေသာ သူမ၏မ်က္ခြံေလးေတြၾကားမွ မ်က္ရည္ေလးမ်ား စိမ့္ထြက္ စီးက်လာၾကသည္။
သူမသည္ အံေလးတခ်က္ႀကိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏လက္ေခ်ာင္းေလးကို ေစာက္ေခါင္းေလးထဲမွ ဆတ္ကနဲဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။
ေမစိုးသည္ ႐ုတ္တရက္လန္႔သြားကာ တကိုယ္လုံး တုန္သြားရသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏မ်က္ဝန္းထဲရွိ မ်က္ရည္စမ်ားကို မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ားျဖင့္ တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္ကာ ဖယ္ထုတ္လိုက္ရင္း မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ အားစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
ဒါေပမဲ့ မ်က္ႏွာႏွစ္ခုက ကပ္ေနသည့္အျပင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းရွိ ၿခံထဲတြင္ထြန္းထားေသာ မီးေရာင္ကလည္း သစ္ခက္သစ္႐ြက္ေတြၾကားမွထိုးေဖာက္ကာ မႈန္မႈန္ဝါးဝါးသာေရာက္ေနျခင္းေၾကာင့္ ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာ မသဲကြဲပါ။
နမ္းတာမွ သူမကို မက္မက္ေမာေမာကို နမ္းေနသည္။ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုပင္ လွ်ာျဖင့္ ယုယစြာပြတ္သပ္ေပးေနသည္။
ေမစိုးသည္ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ေပးလိုက္႐ုံသာမက သူမ၏လက္ကေလးျဖင့္လည္း ထိုသူ၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို အတင္းပင္ ဖက္လိုက္သည့္အျပင္ ထိုသူ၏ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေတြကို ျပန္၍စုပ္နမ္းေပးလိုက္သည္။
ေမစိုး၏တုန္႔ျပန္မႈေလးေတြ ထြက္ေပၚလာခိုက္မွာေတာ့ သူမကိုဖက္ထားေသာ ထိုလူ၏လက္တို႔သည္ ေခတၱေလ်ာ့ရဲသြားၿပီးကာမွ လက္တဖက္တည္းျဖင့္ သူမ၏အိစက္ႏုညက္ေသာကိုယ္လုံးေလးကို တင္းၾကပ္စြာေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ထိုလူ၏က်န္လက္တဖက္က ေမစိုး၏တထပ္တည္းဝတ္ထားေသာ ရွပ္အက်ႌပါးေလး၏ရင္ဘတ္ၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ေနသည္။
ၾကယ္သီးသုံးလုံးမွ်ျပဳတ္ထြက္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ ထိုလူ၏လက္က အက်ႌၾကားထဲသို႔ တိုးဝင္လာကာ ေမစိုး၏ႏို႔အုံေတြကို တလွည့္စီဆုပ္နယ္ေပး႐ုံသာမက ႏို႔သီးေခါင္းေတာင္ေတာင္ေလးေတြကိုပါ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ညႇပ္ကာပြတ္သည္။ ေခ်မြေပးသည္။
ေမစိုးက ရင္သားႏွစ္မႊာကို တေျဖးေျဖးေကာ့ေပးလိုက္႐ုံမက ထိုလူ၏ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အတင္းပင္ စုပ္နမ္းေနသည္။ ေမစိုးက သစ္သားတန္းလ်ားေလးေပၚတြင္ ေပါင္ေလးႏွစ္လုံးေထာင္ကာ ထိုင္ေနၿပီး ထိုသူက သူမ၏ေဘး ေျမျပင္ေပၚမွာ မတ္တပ္ရပ္ရင္းက ငုံ႔ကာ သူမကို ဖက္၍နမ္းေနျခင္းျဖစ္သည္။
အေရးေကာင္းမွ ဒိန္းေဒါင္းဖ်က္ဆိုသလို အရွိန္ေကာင္းေနမွ ထိုလူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက ေမစိုး၏ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားဆီမွ ႁပြတ္ကနဲေနေအာင္ ခြာ၍သြား႐ုံမက သူ၏ေႏြးေထြးေသာ ကိုယ္ႀကီးကလဲ ေမစိုး၏ရင္ခြင္မွ ခြာထြက္သြားသည္။
ရင္ထဲတြင္ လႈိက္ကနဲ ျဖစ္သြားရာမွ ေမစိုးသည္ သူ႔ကို ဖ်တ္ကနဲၾကည့္လိုက္မိသည္။
” ဟင္..ကိုဖိုးခင္..အို.. “
ဖိုးခင္မွန္းသိသြားကာ အံ့ၾသသြားၿပီးမွ တဆက္တည္းတြင္ ေမစိုးသည္ သူမကိုယ္သူမ သတိထားမိလိုက္ကာ လက္ေလးပိုက္လိုက္သလို သူမ၏ေပါင္ျဖဴျဖဴႏွစ္လုံးကိုလည္း ပူးကပ္ပစ္လိုက္သည္။
ဟုတ္ပါသည္။ ဖိုးခင္၏ေရွ႕တြင္ သူမျဖစ္ေနပုံကို ၾကည့္ပါဦး။
ခါးတြင္ ထမီမရွိပဲ သူမ၏ခါးေအာက္ပိုင္းတခုလုံး ျဖဴေဖြးစြာျဖင့္ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းျဖစ္ေနသည္။ ထို႔အျပင္
ရွပ္အက်ႌ၏ၾကယ္သီးေလးမ်ားမွာလည္း ျပဳတ္ထြက္ေနၿပီး ဝင္းမြတ္ဖြံ႕ထြားကာ တင္းရင္းေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးတလုံးမွာ အျပင္သို႔ထြက္ေနသည္။ ေမစိုးသည္ ဖိုးခင္ကို မၾကည့္ရဲ၍ ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ မ်က္လႊာေလးခ်ထားသည္။
ၿပီးေတာ့ ဖိုးခင္ဆိုတာကလဲ တျခားသူမဟုတ္ပါ။ ေမစိုးတို႔အိမ္တြင္ အလုပ္လုပ္ေသာစိန္စိန္၏ေယာက်ာ္းျဖစ္ၿပီး ေမစိုးတို႔၏ဒ႐ိုင္ဘာလည္းျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ကိုဖိုးခင္သည္ သူမႏွင့္ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္တို႔အေၾကာင္းကိုလည္း သိထားသည္။ ကိုဖိုးခင္က သူမ၏ေဘးမွ ကပ္၍ရပ္ကာ သူမ၏တကိုယ္လုံးကို တပ္မက္စြာျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္။
” ကို..ကိုဖိုးခင္.. ရွင္..ရွင္.. “
” က်ေနာ္ ေစာေစာက ၿခံတခါးဆင္းပိတ္ရင္း.. မမေလး ဒီခုံတန္းေလးေပၚေရာက္ကတည္းက က်ေနာ္ ဒီနားကေန မမေလးကို ၾကည့္ေနတာပါ “
” အို.. “
ကိုဖိုးခင္သည္ စကားကို ရပ္နားလိုက္ရင္း သူဝတ္ထားေသာ အက်ႌကိုခြၽတ္လိုက္သည္။ ေမစိုးကလဲ သူမ၏ပိုက္ထားေသာ လက္ကေလးကို ျဖည္၍ တဖက္ကို ခံတန္းေလးေပၚသို႔ ေထာက္လိုက္သည္။ ကိုဖိုးခင္သည္ ေျမျပင္တြင္ ရပ္ေနရာကပင္ ေမစိုး၏ကိုယ္လုံးေလးႏွင့္ ထိေအာင္တိုးကပ္လိုက္ၿပီး လက္တဖက္ျဖင့္ ေမစိုး၏ပခုံးေလးကို လွမ္းဖက္လိုက္သည္။
” ခုမွေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူး မမေလးရာ.. ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္နဲ႔ႏုငယ္တို႔လဲ ခုခ်ိန္ဆိုရင္ သူတို႔အားရပါးရ… “
” အို..ေတာ္..ေတာ္ပါေတာ့.. “
ေမစိုးက ထိတ္လန္႔တၾကား တားျမစ္လိုက္ပါသည္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဖိုးခင္က တခြန္းတည္းကိုသာ ဆက္ေျပာလိုက္ပါသည္။
” က်ေနာ့္လဲ ဒီမွာ ၾကည့္ပါဦး မမေလးရာ “
” အို.. “
ေျပာရင္းကပင္ ဖိုးခင္သည္ သူ၏ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်ပစ္လိုက္ရာ လီးတန္ႀကီးက ေထာင္းကနဲ ထြက္ေပၚလာေတာ့ ေမစိုးခမ်ာ အိုကနဲ တြန္႔လိုက္ကာမွ ပိုဆိုးသြားရသည္။ တြန္႔သြားေသာ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးေၾကာင့္ အျပင္တြင္ျပဴးထြက္ေနေသာ သူမႏို႔အုံထြားထြားႀကီးမွ ႏို႔သီးမာမာေလးသည္ လီးေခ်ာင္းႀကီးထိပ္ႏွင့္ မိမိရရႀကီးသြားထိပြတ္မိသည္။
ဖိုးခင္ကေတာ့ လုံလွၿပီအထင္ႏွင့္ ပူးကပ္ထားေသာ ေပါင္ျဖဴျဖဴႀကီးႏွစ္လုံးအၾကား ေပါင္ရင္းမွ တစ္၍အျပင္သို႔ထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ေအာက္ဖက္စပ္အိအိေလးကို ၾကည့္လို႔ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏က်န္ေနေသာ အက်ႌၾကယ္သီးေလးကို ခြၽတ္ေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ ေမစိုး၏တကိုယ္လုံး ဗလာက်င္း၍လုံးတီးျဖစ္သြားရသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ေစာက္ပတ္အဝမွ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ား တစစ္စစ္ထြက္ေနတာကို မခ်ိမဆန္႔ခံစားေနရေသာ ေမစိုးသည္ ခုံတန္းေလးေပၚသို႔ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ပက္လက္လွန္ခ်ေပးလိုက္သည္။ ဖိုးခင္က ခုံတန္းထိပ္သို႔ သူ၏ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးႀကီးကို ေ႐ႊ႕ရပ္လိုက္ၿပီး ျဖဴေဖြးကားအယ္ေနသာေမစိုး၏ဖင္သားႀကီးကို မက္ေမာစြာၾကည့္ရင္းက ခုံတန္းထိပ္အစပ္သို႔ ေရာက္ေအာင္ဆြဲယူလိုက္သည္။
သူမ၏ေစာက္ပတ္အဝတြင္ ႐ႊဲနစ္၍ ေနေပၿပီ။
ၿပီးေတာ့ သူမ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဖိုးခင္က သူ၏ပခုံးတဖက္တခ်က္စီသို႔ဆြဲတင္လိုက္ကာ လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ပတ္အဝတြင္ ေတ့လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေမစိုး၏ႏို႔ႏွစ္လုံးကို လွမ္းဆြဲလိုက္ရာက လီးေခ်ာင္းႀကီးကို သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။
” ၿဗိ..အင့္..ၿဗိ..ၿဗိ..ဖြတ္..အ..အင့္.. “
” လုပ္..လုပ္မရပ္နဲ႔..ဟင့္..ဟင့္.. “
သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးတန္ႀကီးတဆုံးဝင္ခိုက္မွာပင္ ေမစိုး၏ရမၼက္စိတ္ေတြမွာ ဟုန္းကနဲထႂကြလို႔လာသည္။ ေမစိုး၏ႏွာထန္ပုံကို အခ်ိန္ၾကာၾကာျမင္ခဲ့ရေသာ ဖိုးခင္သည္လည္း စိတ္မထိန္းႏိုင္ျဖစ္ေနရကာ အားပါးတရပင္ ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍ လိုးပစ္လိုက္ပါေတာ့သည္။
ေမစိုးကလည္း အေတြ႕အႀကဳံရွိသူပီပီ ဖိုးခင္၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားကို သူမ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးအား ေကာ့၍ေကာ့၍ ခံရွာသည္။ ေမစိုးသည္ အပ်ိဳမဟုတ္ပါ။ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္လိုးတာကို မၾကာခဏခံဖူး၍ သူမ၏ေစာက္စိေလးမွာ ႀကီးထြားေနကာ ေစာက္ပတ္အဝတြင္ တစ္လစ္ေလးျဖစ္ေန၍ ဖိုးခင္၏လီးေခ်ာင္းႀကီးႏွင့္ အဝင္အထြက္ တိုက္မိေနကာ အရသာေတြ အီဆိမ့္ေနသည္။
ဖိုးခင္၏လီးမွာ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လီးေလာက္ ရွည္လဲမရွည္ ႀကီးလဲမႀကီးပါ။ ထို႔အျပင္ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္လိုးသလို ထိထိမိမိျဖစ္ေအာင္လည္း လိုးမေပးႏိုင္ပါ။ ဒါေပမဲ့လည္း ျပင္းျပစြာအလိုးခံေနခ်ိန္တြင္ စံခ်ိန္မီမာေတာင္ေနေသာလီးအစစ္ျဖင့္ အလိုးခံေနရသည့္အတြက္ အားမရေသာ္လည္း ေမစိုးေက်နပ္ေနပါသည္။ အခ်က္ငါးဆယ္မွ်လိုး၍အၿပီးတြင္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တုန္တုန္ယင္ယင္ ျဖစ္လာၾကေလသည္။
” ဟင့္..ဟင့္.. ကိုဖိုးခင္ က်မကို ႀကိဳက္ရဲ႕လားဟင္.. “
” ႀကိဳက္တယ္..လိုးလို႔လဲ သိပ္ေကာင္းတာဘဲ.. အိၿပီးစီးေနတာဘဲ “
” အို..ဟင့္.. ႀကိဳက္..ႀကိဳက္ရင္ က်မကို ပစ္မထားပါနဲ႔ေနာ္..ဟင့္..ဟင့္.. “
” စိတ္ခ်.. ခဏခဏလာလိုးေပးမယ္ သိလား “
” အင့္..ဟင့္..အ..အမေလး..ဟင့္..ဟင့္..လုပ္..လုပ္..က်မကိုမညႇာနဲ႔..အဟင့္..ဟင့္.. “
ဖိုးခင္က ေမစိုးတေယာက္ၿပီးခ်င္ေနၿပီဆိုတာကို သိရသည့္အျပင္ သူကိုယ္တိုင္မွာလည္း အီဆိမ့္ေနၿပီျဖစ္ရကား အားကုန္ပင္ေဆာင့္လိုးလိုက္ေတာ့ရာ ခဏအၾကာမွာပင္
” အား..အမေလး..ၿပီး..က်မၿပီးၿပီ..အား..အား.. “
လီးေခ်ာင္းႀကီး က်င္တက္လာသည့္ၾကားကပင္ ဖိုးခင္သည္ အံႀကိတ္၍ငါးခ်က္မွ်တအားေဆာင့္ကာ လိုးအၿပီးမွာေတာ့ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ေမစိုး၏ေစာက္ေခါင္းထဲတအားထိုးစိုက္ကာ ဖိကပ္လိုက္ရင္း သုက္ရည္မ်ားကို ႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲ ပန္းထည့္လိုက္ပါေတာ့သည္။
============
ႏုငယ္၏ေဘးတြင္ ပက္လက္လွန္ကာ မ်က္စိမွိန္မွိန္းေနေသာ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ ခဏၾကာေတာ့မွ မ်က္လုံးဖြင့္ကာ ႏုငယ္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏုငယ္ခမ်ာ စိတ္ေမာလူေမာျဖင့္ အသက္ကို မွန္မွန္ေလးရႉရင္း အိပ္ေပ်ာ္၍ေနေခ်ၿပီ။ ထိုအခိုက္မွ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္တေယာက္ ေမစိုးကိုယူၿပီးမွ ႏုငယ္ကို ခ်ိဳင္လွ်င္ရဖို႔မလြယ္ဟုဖ်တ္ကနဲစဥ္းစားလိုက္မိသည္။
သူသည္ လူးလဲထလိုက္ၿပီး ႏုငယ္၏ကိုယ္လုံးေလးကို ေစာင္တထည္ျဖန္႔၍လႊမ္းေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကုတင္ေပၚမွဆင္းကာ ပုဆိုးကို ေကာက္စြပ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ သန္႔စင္ခန္းသို႔သြားရန္ရည္႐ြယ္၍ အိပ္ခန္းထဲမွအထြက္ ေလွခါးထိပ္မွ ေအာက္ထပ္သို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္မိရာမွ ေမစိုးတေယာက္ အိပ္ထဲသို႔ ျပန္ဝင္လာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
သူသည္ ႏုငယ္ကိုလိုးခဲ့ရတာ ေၾကနပ္ေသာ္လည္း လီးတဆုံးထည့္ကာ အားကုန္မေဆာင့္ခဲ့ရသျဖင့္ အားမရႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ရေသာဆႏၵမ်ားသည္ ေမစိုးကိုေတြ႕လိုက္ေတာ့မွ ပိုျပင္းပ်လာရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သန္႔စင္ခန္းသို႔ဆက္မသြားေတာ့ဘဲ အိမ္ေအာက္ထပ္သို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္းနင္း၍ဆင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။
ေမစိုးသည္ အိမ္ထဲသို႔ျပန္ေရာက္လာေသာအခါ အန္တီႀကီး၏အခန္းကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပိတ္ထားသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ အန္တီႀကီး၏အခန္းမွာ သူမ၏အခန္းႏွင့္ မ်က္ေစာင္းထိုးေလာက္တြင္ျဖစ္သည္။ ေမစိုးသည္ အိပ္ခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ သူမ၏ၾကယ္သီးအစုံအလင္ ျပန္မတတ္ရေသးေသာ အက်ႌေလးကို ၾကယ္သီးေတြျဖဳတ္ကာ ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ ထမီေလးကိုပါ ကြင္းလုံးခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္လုံးကို အတန္ငယ္ကားကာ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အသာငုံ႔၍ ၾကည့္မိသည္။ ေစာက္ဖုတ္တခုလုံးေပပြေနကာ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲမွာ တပုံတပင္ႀကီးျဖစ္ေနေသာ ဖိုးခင္၏သုက္ရည္မ်ားကလည္း တေျဖးေျဖးစိမ့္ကာ ျပန္ထြက္က်ေနသည္မွာ ေမစိုး၏ေပါင္ၿခံေလးပင္ ႐ႊဲ၍ေနေခ်သည္။
ဖိုးခင္လိုးတာ ခံလိုက္ရသျဖင့္ ေက်နပ္သြားရေပမဲ့ အားရမႈမရွိခဲ့သည္ကို သူမေတြးရင္းခံစားမိလိုက္သည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ အိပ္ခန္းထဲသို႔ တစုံတေယာက္ဝင္လာသည္ကို သိ၍ ေမစိုးလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
” ဟင္..အကိုေမာင္.. “
ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္သည္ သူမ၏ေနာက္နားသို႔ပင္ ေရာက္ေနေခ်ၿပီ။ သူမက လွည့္အၾကည့္မွာပင္ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္က သူ၏ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး ေရွ႕သို႔တိုးကာ ေမစိုး၏ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္လိုက္သည္။ ေမစိုးကလဲ ဘာမွ်မေျပာပဲ ေထာင္မတ္ေနေသာ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လီးတန္ႀကီးကို သူမလက္ေလးျဖင့္ အသာေလးလွမ္းဆုပ္လိုက္စဥ္မွာပင္ ေမစိုး၏ရင္ထဲတြင္ ဖ်ဥ္းကနဲျဖစ္သြားရသည္။
ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လီးတန္ႀကီးေပၚတြင္ ေပပြေနေသာအရည္မ်ားသည္ ခြၽဲ၍မေနေတာ့ေသာ္လည္း ေစးထန္းထန္းေတာ့ျဖစ္ေနေသးသည္။ ဒါ..ဒါ ညီမေလးႏုငယ္ရဲ႕ေစာက္ရည္ေတြပဲဟု ေတြးလိုက္မိရာက ရမၼက္ဟုန္ျပင္းလာရေသာေမစိုးသည္ အနီးရွိကုတင္ေစာင္းေပၚသို႔ အသာပက္လက္လွန္ခ်ကာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကား၍သူမ၏လက္ေလးထဲမွ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ေတ့အေပးလိုက္တြင္ေတာ့ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္က အားရပါးရပင္ ေဆာင့္၍သြင္းကာ လိုးပါေတာ့သည္။
ထိုအခါတြင္ေတာ့ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္၏လီးေခ်ာင္းႀကီးေပၚမွ ႏုငယ္၏ေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္ ေမစိုး၏ေစာက္ေခါင္းထဲမွဖိုးခင္၏သုက္ရည္မ်ား ဆုံစည္းမိၾကေတာ့သည္။ ႏုငယ္ကိုလိုးခဲ့ရတာ အားမရႏိုင္သမွ်ကို အတိုးခ်ကာ ၫႊန္႔ေ႐ႊေမာင္တေယာက္ ေမစိုးကို တအားေဆာင့္ကာ လိုးေနသလို၊ ေမစိုးကလဲ ဖိုးခင္လိုးတာ ခံခဲ့ရတာ အားမရခဲ့မွ် သူမ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးကို တအားပင္ေကာ့၍ ေကာ့၍ ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးေနသည္သာမက သူမ၏လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္ခုကို ၿဖဲ၍ေပးထားပါေသးသည္။
” ႁပြတ္…ပလြတ္..ႁပြတ္..ဖြတ္..ဟင့္ ဟင့္.. ကိုေမာင္ရယ္..ေမစိုးကိုလဲ ပစ္မထားပါနဲ႔ေနာ္..လိုး..လိုး..အားရေအာင္လိုးစမ္းပါ.. ဟင့္..အဟင့္..ဟင့္ဟင့္.. “
ကာမတဏွာေတာ အတူတူ ေမ်ာရင္းေမ်ာရင္း
ျဖင့္……..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *