သီတာရ႕ဲ ေယာကၡထီး

သီတာေရ.. သီတာ..””ရွင္.. ကို.. လာျပီ..” “ဝွဴး.. ေမာလိုက္တာကြာ..” “ေရာ႔.. ကို.. ေရေအးေအးေလး ေသာက္လိုက္..” “လိမၼာလိုက္တဲ့ မိန္းမ..” ေနာင္ရဲသည္ သီတာ လွမ္းေပးေသာ ေရခြက္ထဲမွ ေရကို လွမ္းယူလိုက္ျပီး ဧည့္ခန္းထဲမွ ဆိုဖာခံုတြင္ ထိုင္ကာ ေရကို ေမာ့ခ်လိုက္သည္။ သီတာကေတာ့ ေနာင္ရဲ ကမ္းေပးသည့္ အိတ္ေတြကို လွမ္းယူျပီး အိပ္ခန္းထဲ ဝင္ကာ စားပြဲခံုေပၚ သြားတင္ထားသည္။ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ သီတာ့ကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ “သီတာေရ.. လာပါဦး.. ေျပာစရာ ရွိလို႔..” “အင္း.. ေျပာေလ.. ကို..” “ကို.. မနက္ဖန္က်ရင္ စကၤာပူကို အလုပ္ကိစၥ သြားရမွာ.. အဲ့ဒါ ၂ ရက္ ေတာ့ ၾကာမယ္.. သီတာ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ပါ့မလား..” “ျဖစ္ပါတယ္.. ကိုရဲ..” “အိမ္အကူ ေကာင္မေလးေတြကို ရြာျပန္လႊတ္လိုက္ေတာ့.. သီတာ တစ္ေယာက္ထဲ က်န္မွာ စိုးရိမ္တယ္..” “မစိုးရိမ္နဲ႔.. ဘာမွ မျဖစ္ဘူး.. ကို သာ စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔ အလုပ္ကိစၥ လုပ္စရာ ရိွတာ လုပ္.. ျပီးေတာ့ ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ခ်င္ ေပ်ာ္လာခဲ့.. ခိခိ.. ေဂလန္း သြားလိုက္ဦးေနာ္..” “ဟာ.. မသြားပါဘူး.. သီတာကလဲ..” “သြားပါ.. ကိုရ.. သီတာက အခု မေပါ့မပါးၾကီးနဲ႔.. ကို႔အလို ကို မျဖည့္ေပးႏိုင္ဘူး.. ကိုကလည္း သီတာ ဗိုက္ရိွတယ္ဆိုျပီး လုပ္မွ မလုပ္တာ..” “ရပါတယ္.. သီတာက ကို႔ကို ပါးစပ္နဲ႔ လုပ္ေပးတာပဲကိုး..” “ခိခိ.. အခုေရာ.. လုပ္ေပးရမလား..” “အင္း.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ ခ်စ္တာ.. ေနဦး.. ကို ေရခ်ဳိး လိုက္ဦးမယ္..” “ဒါဆို သီတာ ပါ လိုက္မယ္ေလ.. တခါထဲ ဂ်ီးပါ တြန္းေပးမယ္..” “ဟားဟား.. လာခဲ့..” ခ်စ္မိန္းမ သီတာ့ကို ဆြဲထူလိုက္ကာ ပုခံုးမွ ဖက္ျပီး ေရခ်ဳိးခန္းသို႔ ေခၚသြားလိုက္သည္။

သီတာက ပုေလြ မႈတ္တာေတာ့ တကယ့္ရွယ္ပါ။ အဲ့.. ပုေလြ တစ္ခုထဲ ေကာင္းတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အကုန္ ေကာင္းတယ္။ ျမင္းစီးလည္း ေကာင္းသလို၊ ေဒါ့ဂီပံုစံ ဆိုရင္လည္း စြင့္ေနေအာင္ ကားထားတဲ့ တင္ က တကယ့္ရွယ္ၾကီး။ ကိုယ္ဝန္ မရခင္တုန္းကေတာ့ ၂ ေယာက္သား တက္ညီလက္ညီ တေျဖာင္းေျဖာင္း တဒိုင္းဒိုင္း တဒုန္းဒုန္း တျပြတ္ျပြတ္ နဲ႔ ေန႔ေရာ ညေရာ ခ်စ္တင္းေႏွာၾကသည္။ အခုေတာ့ ကိုယ္ဝန္ ရိွလာေတာ့ သားဦးေလး ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ္ဝန္ ထိမည္ကို စိုးသျဖင့္ သီတာက ခြင့္ျပဳသည့္တိုင္ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့။ သီတာ့ ပုေလြနဲ႔ပဲ စခန္းသြားတာ မ်ားသည္။ အခုလည္း ေရခ်ဳိးခန္းထဲက ေရခ်ဳိးဇလံု ထဲမွာ ၂ ေယာက္သား ဝင္စိမ္ျပီး ဆပ္ျပာတိုက္ကာ အခ်င္းခ်င္း ဂ်ီးတြန္းေနက်သည္။ ေနာင္ရဲရဲ႕ ညီေတာ္ေမာင္ကေတာ့ ေထာင္မတ္လို႔ေပါ့။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနအထားမွ သီတာသည္ ေနာင္ရဲကို ဂ်ီးတြန္းေပးရာမွ ညီေတာ္ေမာင္ကို ကိုင္ကာ ကြင္းတုိက္ေပးေတာ့သည္။ ေရထဲမွာ ဆပ္ျပာရည္ေတြႏွင့္ ဆိုေတာ့ ေခ်ာေနတာေပါ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာင္ရဲကို ေရခ်ဳိးဇလံုရဲ႕ ေဘာင္ေပၚမွာ တက္ထိုင္ခိုင္းလိုက္ျပီး ညီေတာ္ေမာင္မွာ ရိွတဲ့ ဆပ္ျပာျမႈပ္ေတြကို ေရပန္းႏွင့္ ေဆးခ်လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့မွ ညီေတာ္ေမာင္ အရင္းကို လက္ႏွင့္ကိုင္ကာ ပါးစပ္ထဲကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထည့္ျပီး စုပ္ေတာ့သည္။ တခါတေလ ညီေတာ္ေမာင္ရဲ႕ အကြဲေၾကာင္းေလးကို လ်ာဖ်ားႏွင့္ တို႔ထိကာ ကစားေနေသးသည္။

ညီေတာ္ေမာင္ကို စုပ္ေနရင္းႏွင့္လည္း ဥ ေတြကို အျပံဳလိုက္ ကိုင္ကာ ဖြဖြေလး လံုးေျခလိုက္၊ ပါးစပ္ထဲ ထည့္ျပီး စုပ္လိုက္ႏွင့္ ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတ္ာေလး ခံစားလို႔ ေကာင္းသည္။ သီတာရဲ႕ အျပဳအစုေအာက္မွာ က်ဆံုးခဲ့ရေပါင္း မနည္းေသာ ေနာင္ရဲရဲ႕ ညီေတာ္ေမာင္သည္လည္း အမွတ္သည္းေျခ မရိွ က်ဆံုးျပန္သည္။ ညီေတာ္ေမာင္မွ ထြက္လာသမွ် အရည္ေတြကို တျပြတ္ျပြတ္ႏွင့္ စုပ္ရင္း ျမိဳခ်ေနသည့္ သီတာကို ၾကည့္ကာ အခ်စ္စိတ္ေတြလည္း မ်ားသထက္ မ်ားလာသည္။ ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွ ထြက္လာကာ အဝတ္အစား ဝတ္ျပီးေတာ့ ညစာ အတူ စားၾကသည္။ ေနာင္ရဲတို႔ အိမ္သည္ မၾကီးလြန္း၊ မေသးလြန္း ၂ ထပ္တိုက္ အိမ္ကေလး ျဖစ္သည္။ ၂ ေယာက္လံုး အလုပ္ အတူတူ လုပ္ေသာေၾကာင့္ အိမ္အကူေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ေခၚထားေသာ္လည္း အိမ္အလုပ္ဆိုျပီး သိပ္မလုပ္ရပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အပိုုေငြ မကုန္ေအာင္ မေခၚပဲ ထားမလားဟု စဥ္းစားမိေသာ္လည္း အခုေတာ့ သီတာ ဗိုက္ၾကီးေနေသာေၾကာင့္ ထိုေကာင္မေလး ေခၚထားတာ ခပ္ေကာင္းေကာင္း ဟုပင္ ေတြးမိသည္။ ေနာင္ရဲရဲ႕ ဖခင္ျဖစ္သူက လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းေလး ထူေထာင္ထားေသာေၾကာင့္ အခုလို ေနထိုင္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သီတာ ဆိုသည္မွာလည္း ေနာင္ရဲ ရဲ႕ ဖခင္ ျဖစ္သူ ဦးေအာင္ ရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး လုပ္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ ထက္ျမက္သူမို႔ ဖခင္ျဖစ္သူက သီတာ ေတာ္လြန္းေၾကာင္း မိသားစု ထမင္းဝိုင္းတြင္ တဖြဖြ ေျပာသည္။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာ ေနာင္ရဲသည္ ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ကုမၸဏီမွာ အလုပ္သင္အျဖစ္ ပညာသင္ယူ အလုပ္ဝင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

သီတာ အလုပ္ဝင္ျပီး ၅ ႏွစ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ ေနာင္ရဲ ရဲ႕ မိခင္သည္ ရင္သားကင္ဆာ ျဖင့္ ေသဆံုးခဲ့သည္။ မိန္းမ ေသဆံုးျပီးေနာက္ ဦးေအာင္သည္ အသက္ ၅၅ ႏွစ္ေလာက္သာ ရိွေသးေသာ္လည္း ေနာက္ အိမ္ေထာင္ မျပဳေတာ့။ အိမ္ေထာင္ မျပဳေသာ္လည္း တခါတရံ အေပ်ာ္အပါးေလးေတြေတာ့ ရိွတတ္သည္။ သီတာ့ကိုေတာ့ ဦးေအာင္သည္ မထိ။ ေနာင္ရဲကိုလည္း မိမိ လုပ္ငန္းကို ဆက္လက္ ဦးေဆာင္ေစကာ သီတာႏွင့္ အလုပ္ အတူ တြဲလုပ္ေစခဲ့သည္။ အိုးခ်င္းထား အိုးခ်င္းထိ ဆိုသည့္အတိုင္း လူငယ္ေတြ ျဖစ္သည့္ ေနာင္ရဲ ႏွင့္ သီတာတို႔ ထိၾက ျငိၾကသည္။ ေနာင္ရဲႏွင့္ သီတာကို လက္ထပ္ေပးကာ မိမိတို႔ လက္ရိွ အိမ္မွာပင္ ေနေစျပီး ဦးေအာင္ကေတာ့ အိမ္ခဲြေနလိုက္သည္။ လူငယ္ေတြကို လြတ္လပ္ေစခ်င္သလို၊ မိမိလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနေစလိုေသာေၾကာင့္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ပင္ ခြဲေနျခင္း ျဖစ္သည္။ တခါတေလေတာ့လည္း ေနာင္ရဲတို႔ အိမ္ကို အလုပ္ပိတ္ရက္ေတြဆို လာကာ တစ္ည ႏွစ္ညေလာက္ အိပ္တတ္သည္။ အခုလည္း ဦးေအာင္သည္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ ခရီးထြက္ေနသည္ဟုသာ ေျပာသြားသည္။ မနက္ မိုးလင္းေတာ့ ေနာင္ရဲသည္ ဇနီးျဖစ္သူ သီတာ့ကို ႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္ခြာလာခဲ့သည္။ မိမိတို႔ အိပ္ခန္းကိုသာ ဖုန္စုပ္စက္ျဖင့္ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္သည္။ က်န္ အခန္းေတြကိုေတာ့ အိမ္အကူ ေကာင္မေလး ျပန္လာမွ လုပ္ခိုင္းရမည္။ သူကလည္း တစ္ပတ္ေလာက္ ျပန္မည္ဟု ေျပာသျဖင့္ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။

သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ျပီးေတာ့ မိမိ စားခ်င္ေနသည့္ တို႔ကို ခ်က္ျပဳတ္ေတာ့သည္။ ခ်က္ျပဳတ္ျပီးတာႏွင့္ ကိုယ္လက္ေတြ နည္းနည္း ထံုထိုင္းေနတာနဲ႔ ႏိွပ္ေနက် ျဖစ္ေသာ အႏိွပ္သည္ ေဒၚစိန္ေအးကို ဖုန္းလွမ္းဆက္ ေခၚလိုက္သည္။ ေတာ္ေသးသည္။ ေဒၚစိန္ေအး အားတဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ တိုးလို႔ ေန႔လည္ ၁ နာရီေလာက္ လာမည္ ဟု ေျပာသည္။ သူကလည္း လက္မလည္ဘူးေလ။ လက္ ေတာ္ေတ္ာ ထိသည္ဟု ေျပာရမည္။ အႏိွပ္ခံဘို႔ ခ်ိန္းျပီးမွာေတာ့ ေလွ်ာ္ထားေသာ အဝတ္ေတြကို လွမ္းကာ၊ ေရခ်ဳိး ထားလိုက္သည္။ ေရခ်ဳိးခန္းထဲကေန အထြက္မွာေတာ့ အဝတ္အစား မဝတ္ခင္ ကိုယ္လံုးေပၚ မွန္တြင္ မိမိကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္ေနမိသည္။ ဗိုက္က ေတာ္ေတာ္ၾကီး ပူထြက္ေနျပီ ျဖစ္သည္။ အပ်ဳိဗိုက္ဆိုေတာ့ ၄ လ ေလာက္ အထိက သိပ္မပူေပမယ့္ အခု ၆ လ ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ လံုးလံုးေလး ထြက္လာသည္။ ႏို႔ၾကီးေတြကလည္း အရင္ကထက္ စာရင္ လံုးျပီး ၾကီးထြက္လာသည္။ တင္ပါးေတြကလည္း ေဘးကို ကားထြက္လာသည္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး သိသာသည္။ ႏို႔ၾကီးေတြကို ၾကည့္ျပီး ကို တစ္ေယာက္ ဒီ ႏို႔ေတြကို စို႔ေပးရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ဆိုျပီး ဖီးလ္ေတြ တက္လာသည္။ ႏို႔ေတြကို လံုးေျခေနမိသည္။ မိမိဘာသာ ေကာင္းတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းေနသည္။ ထိုစဥ္ အိမ္ေရွ႕ လူေခၚေခါင္းေလာင္းမွ အသံ ျမည္လာသည္။

ေဒၚစိန္ေအး ေစာထြက္လာသည္ အထင္ႏွင့္ အဝတ္အစား ေကာက္ဝတ္လိုက္သည္။ အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ထဲ ရိွေနတာကတေၾကာင္း၊ အႏိွပ္သည္ကလည္း လူရင္း ေဒၚစိန္ေအး ျဖစ္ေနတာက တေၾကာင္းေၾကာင့္ အတြင္းခံေတြ ဘာမွ မဝတ္ေတာ့ပဲ အိမ္ေနရင္း ဂါဝန္ႏွင့္ ဝန္းဆက္ အက်ီ သာ ဝတ္လာခဲ့သည္။ အေပၚကေန အေႏြးထည္ပါးပါးေလး တစ္ထည္သာ ဝတ္ခဲ့သည္။ အိမ္တံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့မွ ျခံဝ တြင့္ ေစာင့္ေနေသာ ေယာကၡမ ျဖစ္သူ ဦးေအာင္ ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ “ဦးေအာင္.. ဖုန္းလည္း ၾကိဳမဆက္ဘူး.. ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္မွ လာမယ္ ထင္ေနတာ..” “ဟုတ္တယ္.. သီတာေရ.. အမွန္က ေခ်ာင္းသာကေန ျပန္လာတာ.. ဒါျပီးတာနဲ႔ ပုဂံ ဆက္တက္မယ္လို႔ စီစဥ္ထားတာေလ.. ဦးေအာင္ ေဘာ္ဒါ ေက်ာ္စြာ႔ကို သိတယ္မလား..” “ဒီေကာင္ စေဖာက္တာနဲ႔.. မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး.. ဒါနဲ႔ပဲ သားတို႔ဆီ ခဏ သြားေနဦးမွ ဆိုျပီး လာတာ..” “ေၾသာ္.. ဦးေက်ာ္စြာလား.. သူက မိန္းမေၾကာက္ရတယ္ ဆိုေတာ့.. သူ႔မိန္းမ ပါမစ္ ဆက္မက်လို႔ ထင္မယ္.. ခိခိ..” “ဟုတ္ပါ့.. အေသအခ်ာပဲ.. ဒါနဲ႔ သားေရာ.. ဒီေန႔ ပိတ္ရက္ မဟုတ္ဘူးလား..” “ဦးေအာင္ သားက အခု စကၤာပူ သြားေနတယ္.. ခဏေနရင္ေတာ့ ဘုိက္ဘာ ကေန ဖုန္းလွမ္းေခၚမယ္ ထင္တယ္..” “ေအး.. ဒီေကာင္ကေတာ့ ငါ့ထက္ ေျခသြက္တယ္ေဟ့..  “ဟုတ္တယ္.. ဦးေအာင္.. အိမ္ထဲ ဝင္ရေအာင္..” ျခံတခါးဖြင့္ေနရင္းနဲ႔ စကားေကာင္းေနရာမွ အိမ္ထဲသို႔ လွည့္ဝင္ေသာအခါ ဦးေအာင္ ကပဲ ဦးေဆာင္ျပီး အေရွ႕က ဝင္သြားလိုက္သည္။

မဝင္လို႔လည္း မရ။ ေနေရာင္ လင္းလင္း ေတာက္ေတာက္ ေအာက္က သီတာရဲ႕ ညဝတ္ပါးပါးေလးကေန တဆင့္ ျမင္ရသည့္ သီတာ ေကာက္ေၾကာင္းက ဦးေအာင္ ကို စိတ္ၾကြေစသည္ေလ။ ဒီေကာင္မေလး ေဘာင္းဘီ မဝတ္ထားပါလား ဆိုသည္က ညီေတာ္ေမာင္ဆီကို သတင္းပို႔လိုက္သည့္ အလား တင္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ မျဖစ္ေခ်ဘူး။ ညအိပ္မေနေတာ့ပဲ၊ ေန႔လည္စာ စားျပီး ကိုယ့္အိမ္ကို ခ်က္ခ်င္းျပန္မွ ျဖစ္မည္။ “ဦးေအာင္.. ထမင္း စားေတာ့မလား..” “ေအး.. စားမယ္ဟာ.. ဗိုက္ဆာေနတာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာျပီ.. ညည္းလက္ရာ မစားတာ ၾကာလို႔ လာဝင္စားတာ..” “ဟီး.. ဒီေန႔ေတာ့ သီတာ တစ္ေယာက္ထဲမို႔ ျပီးစလြယ္ပဲ ခ်က္လိုက္တယ္..” “ေအးပါ.. ဘာျဖစ္ျဖစ္ စားမယ္..” ထိုစဥ္ ဘုိက္ဘာ မွ သားျဖစ္သူ ေနာင္ရဲက သီတာ့ဆီကို လွမ္းေခၚတာ ၾကားလိုက္သည္။ “ကို.. ဒီမွာ.. ဦးေအာင္ ေရာက္ေနတယ္ေလ.. အေၾကာင္းမၾကား ဘာမၾကားနဲ႔..” “ဟုတ္လား.. ကို.. ေဖေဖနဲ႔ ေျပာလိုက္ဦးမယ္..” “ေအး.. သား.. အလုပ္ကိစၥ သြားတာဆိုေတာ့ ၾကာမွာလား..” “မၾကာဘူး.. ေဖေဖ.. ၂ ရက္ ပဲ.. အမ်ားဆံုး ၃ ရက္ေပါ့..” “ေအး.. ေအး.. ဒါဆို ျပီးေရာ.. အိမ္မွာ ေကာင္မေလးလည္း မေတြ႔ေတာ့ သီတာ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနလို႔..” “အဲ့ဒါ ေျပာမလို႔.. ေဖေဖ.. ေဖေဖ တျခား လုပ္စရာမရိွရင္.. အိမ္မွာပဲ အိပ္လိုက္ပါလား.. သီတာ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္လို႔ စိတ္ပူလို႔.. အခု ေခတ္ကလည္း သိပ္ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး..” “ေဟ.. တျခားေတာ့ ဘာမွ လုပ္စရာ မရိွပါဘူး.. ခရီးသြားဘို႔ ပ်က္သြားတာနဲ႔ ေစာေစာ ျပန္လာျဖစ္တာေလ..”

“ဒါဆိုလည္း သားျပန္လာတဲ့ အထိ ေစာင့္ေပးပါ.. ေဖေဖရာ..” “ေအးပါကြာ.. မင္းသာ အလုပ္ကို ေသခ်ာ လုပ္လာခဲ့..” “အေဖ့သားပါ.. ဒါေလာက္ေတာ့ ေအးေဆး.. ခဏေနရင္ အလုပ္ကိစၥ စကားေျပာေတာ့မွာေလ.. အေဖ.. သီတာ့ဆီ ဖုန္း ျပန္ေပးေပး..” “ေအး.. ေအး.. ခဏကိုင္ထား..” “ကို.. ေျပာ..” “သီတာ.. ခုဏက အေဖနဲ႔ ေျပာတာ ၾကားတယ္မလား.. အဲ့ဒါ ကို ျပန္လာတဲ့ အထိ အေဖ့ကို အိမ္မွာ ေစာင့္အိပ္ခိုင္းထားတယ္..” “အိုေခ.. ကို.. ကိုလည္း ဂရုစိုက္ဦးေနာ္.. ဘာေျပာစရာ ရိွေသးလဲ..” “မရိွပါဘူး.. ကိုလည္း ခဏေန.. အလုပ္ကိစၥ စကားေျပာေတာ့မွာ.. ျပီးမွ လွမ္းေခၚလိုက္မယ္..” “ဟုတ္.. သီတာ ေျပာတဲ့ ေနရာလည္း သြားဘို႔ မေမ့နဲ႔ေနာ္..” “ဟားဟား.. အိုေခ.. ကို သြားလိုက္မယ္..” ေနာင္ရဲႏွင့္ စကားေျပာျပီးေသာအခါ ေခၽြးမျဖစ္သူႏွင့္ ၂ ေယာက္ထဲ တစ္အိမ္ထဲ ညအိပ္ရမည္ဆိုေသာေၾကာင့္ ရင္ထဲ အပူလံုးၾကီး ၾကြလာသည္။ ထမင္းစားေနရင္းႏွင့္ ေရ ခဏခဏ ေသာက္ရသည္။ ထမင္းစားေသာက္ျပီးေတာ့ အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ေနတုန္း အႏိွပ္သည္ ေဒၚစိန္ေအး ေရာက္လာသည္။

တံခါးသြားဖြင့္ေပးျပီး ေဒၚစိန္ေအးႏွင့္ အတူ ဧည့္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာေသာ သီတာက ဦးေအာင္ကို လွမ္းေျပာသည္။ “ဦးေအာင္ေရ.. သီတာ.. အေညာင္းမိေနလို႔.. အႏိွပ္ခံလိုက္ဦးမယ္..””ေဟ.. ဦးေအာင္လည္း အႏိွပ္ခံခ်င္လို႔.. ရလား.. မစိန္ေအး..” “မရေတာ့ဘူး.. ဦးေအာင္ေရ.. က်မ က ခဏပဲ အခ်ိန္ရတာ.. ျပီးရင္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ကို သြားႏိွပ္ေပးရဦးမယ္.. တစ္ေယာက္ပဲ ႏိွပ္ေပးလို႔ ရမွာ..” “ညည္းကလည္း.. မရရင္ မရဘူးေပါ့.. ငါ့ကို လႊတ္ေတာ္ အမတ္နဲ႔ေတာင္ ခ်ိန္းေျခာက္လိုက္ေသးတယ္..” “ဟီး.. တကယ္ေျပာတာပါ.. ဦးေအာင္ရ..” “ဒါဆို သီတာ အႏိွပ္မခံေတာ့ဘူးေလ.. ေနာက္ေန႔ ရေသးလား.. ေဒၚစိန္ေအး.. ေနာက္ေန႔မွ ႏိွပ္ေတာ့မယ္..” “ဒီတပတ္ မအားဘူး.. သီတာေရ.. မနက္ဖန္က်ရင္ ေနျပည္ေတာ္ တက္ရမွာ..” “မစိန္ေအးရယ္.. ညည္းမလဲ အစိုးရထက္ေတာင္ အလုပ္မ်ားေနေသးတယ္..” “ဦးေအာင္.. ဦးေအာင္ပဲ အႏိွပ္ခံလိုက္ေတာ့.. သီတာက ေနာက္တစ္ပတ္မွ အႏိွပ္ခံေတာ့မယ္..” “ရပါတယ္.. သီတာပဲ အႏိွပ္ခံေတာ့..” “ကဲ.. ဒီ ၂ ေယာက္ကေတာ့ ျမန္ျမန္ ေရြးက်ရွင္.. က်မ အခ်ိန္မရပါဘူးဆိုမွ..” “ကဲပါ.. သီတာပဲ အႏိွပ္ခံေတာ့.. ဗိုက္ၾကီးသည္ ဆိုေတာ့ ေညာင္းညာေနမွာ.. သြား.. သြား..” သို႔ႏွင့္ သီတာက သူတို႔ အိပ္ခန္းဆီသို႔ ေဒၚစိန္ေအးကို ေခၚသြားလိုက္သည္။

ဦးေအာင္လည္း ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္ကာ ေခြၾကည့္ရန္ ေမႊေႏွာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ အမ်ားဆံုးက ကိုရီးယားကားေတြ သာ ေတြ႔ရသည္။ ၾကည့္ခ်င္စိတ္ မရိွေတာ့ပဲ၊ မိမိ အခန္း ရိွရာ ေအာက္ထပ္က အိပ္ခန္းေလးထဲ ဝင္ျပီး တေရးတေမာ အိပ္ေနေတာ့သည္။ ျပန္ႏိုးလာေတာ့ နာရီ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညေန ၄ နာရီေတာင္ ခြဲေနျပီ။ အိပ္ခန္းအျပင္ ထြက္လာေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ကိုရီးယားကား ၾကည့္ေနသည့္ သီတာကို ေတြ႔ရသည္။ “ညည္းလည္း ကိုရီးယားကား ၾကည့္တာ မပ်က္ဘူးေနာ္.. အရင္အတိုင္းပဲ..” “ဟီး.. ဦးေအာင္ကလည္း.. သီတာ အလုပ္ လုပ္ရင္ စိတ္ႏွစ္ျပီး လုပ္တယ္ေလ.. အားလပ္ခ်ိန္ဆို ဒါေလးနဲ႔ပဲ အပန္းေျဖရတာ.. အခုေတာ့ အလုပ္ လုပ္စရာ မရိွေတာ့ ဒါပဲ ၾကည့္ျဖစ္တာေပါ့..” “ကဲ.. ဦးေအာင္ ေရခ်ဳိးလိုက္ဦးမယ္.. ျပီးရင္ အျပင္မွာ ထြက္စားရေအာင္.. ဦးေအာင္ လိုက္ေကၽြးမယ္..” “ေဟး.. ဒါမွ ဦးေအာင္ကြ..” “ငါ နင့္ေယာကၡမ ျဖစ္ေနျပီေလ.. အလုပ္ထဲက အတိုင္း ေအာ္မေနနဲ႔..” “ဟီး.. အက်င့္ပါသြားလို႔ပါ.. ဦးေအာင္ရ..” “ဦးေအာင္.. ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာပဲ အဝတ္ေတြ ပံုထားလိုက္.. သီတာ မနက္ဖန္က်ရင္ အဝတ္ေလွ်ာ္ရင္းနဲ႔ တခါထဲ ေလွ်ာ္လိုက္မယ္.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေျပာတာ… သီတာတို႔နဲ႔ အတူ လာေနပါလို႔.. ေဝယဝစၥ လုပ္ေပးလို႔ ရတာကို..” “ေနပါေစဟာ.. ငါ့ဘာသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနပါရေစ..” ေရခ်ဳိးခန္းဘက္ကို ထြက္သြားေသာ ဦးေအာင္သည္ ေက်ာဘက္မွာ ရိွန္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ မိမိကို လူတစ္ေယာက္ ၾကည့္ေနမည္ ဆိုလွ်င္ ျဖစ္သြားတတ္ေသာ မသိစိတ္ထဲက ခံစားခ်က္မ်ဳိးေပါ့။ အေနာက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း သီတာက တီဗြီဘက္ကို မ်က္ႏွာမူလို႔ ကိုရီးယားကား ၾကည့္ေကာင္းေနတုန္း။ စိတ္အထင္ ျဖစ္မွာပါေလဟု ေတြးကာ ေရခ်ဳိးေနလိုက္သည္။

တကယ္ေတာ့ ေက်ာ္စြာတို႔ႏွင့္ ေခ်ာင္းသာ သြားတာ မွန္ေသာ္လည္း ပုဂံသြားမွာကေတာ့ ေက်ာ္စြာတို႔ႏွင့္ မဟုတ္။ သူႏွင့္ လတ္တေလာ ဒိတ္ေနေသာ ေကာင္မေလးႏွင့္ ျဖစ္သည္။ သြားခါနီးမွ သူ႔အေမ ေနမေကာင္းဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ မသြားျဖစ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ခရီး အတူသြားလွ်င္ ထိုေကာင္မေလးကို လုပ္ရေတာ့မည္မွာ ေသခ်ာသျဖင့္ အားေမြးထားေသာ္လည္း ခုေတာ့ ေတာင္ေမာၾကီး ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ေရခ်ဳိးေနရင္းႏွင့္ ဆပ္ျပာတိုက္ျပီး ကိုယ့္ဘာသာ ကြင္းထုေနေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း စိတ္က အာသာမေျပ။ ေရခ်ဳိးတာ ၾကာလွ်င္ သီတာ တမ်ဳိး ေတြးမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ ကြင္းတိုက္တာကို ရပ္ကာ အျပင္ ျပန္ထြက္လာေတာ့သည္။ သီတာ ၾကိဳက္တတ္ေသာ တရုတ္တန္း ေရႊေတာင္တန္းလမ္းက စကားဝါဆိုေသာ ေၾကးအိုးဆိုင္သို႔ သြားကာ စားေသာက္ၾကသည္။ ဟိုးအရင္ အလုပ္ အတူတူ လုပ္တုန္းကဆို အခုလိုပဲ ဝန္ထမ္းေတြႏွင့္ အတူ ညစာ ထြက္စားၾကသည္။ ခုေတာ့ သီတာလို႔ ေခၚတဲ့ အတြင္းေရးမွဴး တျဖစ္လဲ ေခၽြးမ ႏွင့္ေပါ့။ စားေသာက္ျပီး ျပန္ေတာ့၊ တရုတ္တန္း မွာပဲ ေဈးဝင္ဝယ္ၾကသည္။ ဦးေအာင္ ေသာက္တတ္တာကို သိေတာ့ သီတာက ဘီယာ ဝယ္လာေပးသည္။ ျပန္ထြက္ေတာ့ ၁၉ လမ္းထိပ္က ဆာေတး အကင္ဆိုမွာ ဝက္ဆာေတးကင္၊ ငါးကင္ ခဲပတ္ႏွင့္ အမဲ အူစံုသုပ္ ဝယ္လာသည္။ အင္း.. ျမန္ျမန္ေသာက္ျပီး ျမန္ျမန္ အိပ္တာပဲ ေကာင္းမည္ဟု ဦးေအာင္ကေတာ့ ေတြးေနသည္ေပါ့ေလ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာပဲ အျမည္းႏွင့္ ဘီယာ စီစဥ္ေပးျပီး၊ ဦးေအာင္က ဘီယာေသာက္၊ သီတာက အျမည္းစားလိုက္ႏွင့္ ေလကန္ေနသည္ေပါ့။ ဘီယာ ၂ ဗူးေလာက္ ကုန္ေတာ့ ေျပာစရာ စကားလည္း သိပ္မရိွေတာ့။ ဇာတ္လမ္းေခြ ၾကည့္ရန္ သီတာက ေျပာသည္။

“ေန႔လည္က ငါ ရွာၾကည့္ေသးတယ္.. ကိုရီးယားကားေတြခ်ည္းပဲ.. ဒါနဲ႔ ငါလည္း မၾကည့္ေတာ့တာ..” “ဦးေအာင္ သားကို သပ္သပ္ သိမ္းခိုင္းထားတာ.. သီတာ့ ကိုရီးယား ကားေတြနဲ႔ ေရာမွာ စိုးလို႔.. သီတာလည္း သူ႔ကားေတြ စိတ္မဝင္စားလို႔ ကိုင္ေတာင္ မၾကည့္ဘူူး.. ေနဦး.. သီတာ သြားယူေပးမယ္..” လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ ႏွင့္ ဖင္ကို ရမ္းကာ ထြက္သြားေသာ သီတာ့ကို ၾကည့္ျပီး ငါေတာ့ ျမန္ျမန္ အိပ္မွ ရမယ္ ထင္တယ္ ဟု ေတြးတာ ဘီယာ ၁ ဗူး ထပ္ဖြင့္ကာ မရပ္ဘဲ ေသာက္ခ်လိုက္သည္။ ကုန္သြားေတာ့မွ စားပြဲေပၚက ဝက္ဆာေတး ၁ ကင္ကို ေကာက္ဝါးလိုက္သည္။ ေခါင္းက အူလည္လည္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။ သီတာ ျပန္ထြက္လာေသာ လက္ထဲမွာ ေခြ ထည့္သည့္ အိတ္ၾကီး တစ္အိတ္ ပါလာသည္။ ဦးေအာင္ လက္ထဲကို ထိုးထည့္ကာ အျမည္းကုန္ေတာ့မွ အိမ္မွာ ရိွတဲ့ အေျခာက္အျခမ္း သြားယူေပးမယ္ ဆိုျပီး ထြက္သြားေလရဲ႕။ အိတ္ရဲ႕ ဇစ္ကို ဖြင့္ျပီး ေခြေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမ်ားစုက အျပာ ကားေတြ။ ေနာင္ရဲလည္း ငါ့ေသြးေပမို႔ ငါ့လိုပဲ ဒီကိစၥ ဝါသနာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးတာပဲဟု ၾကံဖန္ ဂုဏ္ျပဳလိုက္ေသးသည္။ အနည္းက်ဥ္း ျဖစ္တဲ့ ကားထဲမွာမွ သီတာလည္း ၾကည့္လို႔ရေအာင္ မာစတာ ဘင္းး ဟာသကားပဲ ေရြးလိုက္သည္။ သီတာ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ေခြ ထိုးေပးျပီး ဖြင့္ခိုင္းလိုက္သည္။ သီတာက အေျခာက္အျခမ္းေတြ အျပင္ ၾကက္ဥေၾကာ္လာေပးသည္။ ေရလည္း ယူလာေပးေသာေၾကာင့္ ေျခာက္ေနေသာ အာေခါင္ကို စိုစြတ္ေအာင္ ေရ တဂြတ္ဂြတ္ ႏွင့္ ေသာက္ခ်လိုက္သည္။

မာစတာဘင္းး ကား ၾကည့္ေတာ့လည္း ရယ္ရလြန္းလို႔ အမူးေတာင္ ေျပမလိုပင္ ျဖစ္သည္။ ဒါနဲ႔ ေသာက္လိုက္၊ ေပါက္လိုက္ႏွင့္ မာစတာဘင္းး ကားကို ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ခရီးသြားထားတာကေန ေညာင္းညာလို႔ လက္ကလည္း မိမိ ေျခသလံုးကို မိမိ ျပန္ႏိွပ္ေပးေနမိသည္။ ဒါကို သီတာက ျမင္သြားသည္။ “ဦးေအာင္.. သီတာ ႏိွပ္ေပးမယ္ေလ.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေျပာတာ.. ညေနတုန္းက အႏိွပ္ခံလိုက္ပါဆိုတာကို..” “ေနပါေအ.. ညည္းက မေပါ့မပါးၾကီးနဲ႔ကို..” “လုပ္ျပန္ျပီ.. သားျဖစ္သူကလည္း ဒီမေပါ့မပါးၾကီးကိုပဲ ခလုတ္တိုက္ျပီး.. အဲ..” “ဘာျဖစ္လို႔လဲ..” “ဟီး.. ဘာမွ မဟုတ္ဘူး.. သီတာက မေပါ့မပါးေပမယ့္ လုပ္ႏိုင္ ကိုင္ႏိုင္ပါတယ္.. ဒါကို ဟိုဟာ မလုပ္နဲ႔ ဒီဟာ မလုပ္နဲ႔ ဆိုျပီး ေျပာေနလို႔..” “ေၾသာ္.. ဒါေတာ့ သူ႔ရင္ေသြး ထိခိုက္မွာ စိုးလို႔ေပါ့..” “ကဲပါ.. သီတာ ႏိွပ္ေပးမယ္.. ဦးေအာင္ ဘာသာ ေအးေဆး ေနျပီး ေခြၾကည့္ေန..” တားလည္း မရမယ့္ အတူတူ သီတာ အႏိွပ္ကို ခံရေတာ့မည္။ ဦးေအာင္ ထိုင္ေနေသာ ၂ ေယာက္ထိုင္ ဆိုဖာၾကီးဆီသို႔ သီတာက လာထိုင္သည္။ ဦးေအာင္ကို လွဲအိပ္ေစလိုက္ကာ သီတာရဲ႕ ေပါင္ေပၚသို႔ ဦးေအာင္ရဲ႕ ေျခသလံုးကို တင္ခိုင္းျပီး သီတာက ႏိွပ္ေပးပါေတာ့သည္။ သီတာကေတာ့ ေန႔လည္က ေတြ႔ခဲ့တဲ့ အိမ္ေနရင္း အက်ီပါပဲ။ ဒီတေခါက္လည္း အတြင္းခံေတြ မဝတ္လာဘူး ထင္သည္။ ဦးေအာင္ကေတာ့ ညအိပ္လွ်င္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျဖစ္သည့္ ပုဆိုးသာ ဝတ္အိပ္တတ္သည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီၾကပ္ၾကပ္က လူပ်ဳိ ျဖစ္ထဲက ဝတ္ေလ့ မရိွေပ။ ေဘာက္ဆာ သာ ဝတ္ေလ့ရွိသည္။

ဦးေအာင္ရဲ႕ ေျခသလံုးေတြကို ႏိွပ္ေပးေနေသာ သီတာ့ကို မၾကည့္မိေအာင္ ထိန္းကာ တီဗြီဘက္ကိုပဲ ေခါင္းလွည့္ျပီး ၾကည့္ေနသည္။ ၾကာေတာ့လည္း ဇက္ေညာင္းလာေသာေၾကာင့္ ေခါင္းအတည့္ထားကာ ျမင္ေနရသည့္ သီတာ့ကိုပဲ ၾကည့္မိေနေတာ့သည္။ အႏိွပ္သည္ အစစ္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ သီတာ ႏိွပ္ေနသည္မွာ ဦးေအာင္အတြက္ ဘာမွ ထူးျခားျပီး အေညာင္း မေျပေပမယ့္ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ရဲ႕ အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ သာယာလာသည္။ ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း ၃၀% ေလာက္ ေတာင္လာသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ရိွေနက် အရြယ္အစားထက္ နည္းနည္း ေဖာင္းပြလာေသာ္လည္း ေထာင္မတ္သည့္ အဆင့္ေတာ့ မေရာက္ေသး။ အရက္ မူးေနတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သီတာက ေျခသလံုးကို ႏိွပ္ေနရာမွ ေပါင္ကို တဆင့္တက္ျပီး ႏိွပ္ေပးသည္။ ဒီေတာ့မွ အေျခအေနက ပိုဆိုးသြားသည္။ ညီေတာ္ေမာင္က ေထာင္သထက္ ေထာင္လာသည္။ ဒီပံုအတိုင္းဆို ပုဆိုးကေန ေဖာင္းတက္ေနသည့္ ညီေတာ္ေမာင္ကို သီတာ ျမင္မည္မွာ မလြဲ။ ရွက္ရွက္ႏွင့္ မ်က္လံုးမိွတ္ထားလိုက္သည္။ သီတာ့ရယ္သံ ၾကားေတာ့မွ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ တီဗြီကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ပိတ္ထားမွန္းမသိေသာ တီဗြီစကရင္ မဲမဲၾကီးသာ ျမင္ရသည္။ “ခိခိခိခိ..” “ဘာျဖစ္လို႔လဲ.. သီတာ..” “ဒီမွာ.. ၾကည့္ေလ.. ဦးေအာင္ရဲ႕ နဂါးၾကီး ႏိုးေနတာကိုး..” “ညည္းက ႏိွပ္ေတာ့လည္း ျဖစ္မွာေပါ့ဟ..” “ဟင္.. အရင္ ေဒၚစိန္ေအး ႏိွပ္ေပးတာပဲ.. အဲ့လို ျဖစ္လို႔လား..” “လူမွ မတူတာ.. သူက ညည္းလို ေခ်ာေခ်ာလွလွေလးမွ မဟုတ္တာ..” “ခိခိ.. ဦးေအာင္ကေတာ့ ေျပာေတာ့မယ္..” ဒီပံုအတိုင္းဆို ၾကိဳးခ်င္းျငိေတာ့မည္ကို ေတြးမိျပီး စကားလမ္းေၾကာင္းကို အျမန္ေျပာင္းလိုက္ေတာ့မွ ပိုဆိုးသြားေတာ့သည္။

“ေနာင္ရဲေရာ ဖုန္းဆက္ေသးလား..” “အင္း.. ညေန ဦးေအာင္ အိပ္ေနတုန္းက ဆက္တယ္.. အိပ္ေနရင္ မႏိႈးပါနဲ႔ေတာ့ဆိုလို႔..” “ညေရာ မဆက္ဘူးလား.. ဒီေကာင္ေတာ့.. ကိုယ့္မိန္းမကို ပစ္ထားတယ္..” “ခိခိ.. သူ႔ကို ေဂလန္း သြားခိုင္းထားတာေလ..””ဘာရယ္..” “ဟီး.. ဟုတ္တယ္.. သီတာ့ကို မေပါ့မပါးၾကီးနဲ႔ ဆိုျပီး သူက ဟို.. ဟို.. မဆက္ဆံဘူးေလ.. အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ ဟိုေရာက္ရင္ သြားျဖစ္ေအာင္ သြားဆိုျပီး လႊတ္လိုက္တာ..” “ေၾသာ္.. ညည္းက မေပါ့မပါးနဲ႔ ဆိုေတာ့ အဲ့ဒီ စိတ္ေတြ မရိွေတာ့ဘူးေပါ့..” “ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ.. ဦးေအာင္ရ..” စကားမွားျပီး လြန္သြားျပီဆိုသည့္ ဟန္ျဖင့္ သီတာသည္ ဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ေခါင္းငုပ္ကာ ရွက္ေနေတာ့သည္။ ေခါင္းငုပ္ျပီး ရွက္တာက အေၾကာင္းမဟုတ္။ သီတာက ေပါင္ကို ႏိွပ္ေနရင္းနဲ႔မွ ေပါင္ရင္းကို ေရာက္ကာ ညီေတာ္ေမာင္ကိုလည္းမထိတထိ အေနအထား ျဖစ္သြားသည္။ ဒီလို အေျခအေန ျဖစ္လာေတာ့မွ ဦးေအာင္လည္း မထူးဇာတ္ ခင္းရေတာ့မည္။ ညီေတာ္ေမာင္ကို မထိတထိ ျဖစ္ေနေသာ သီတာ့လက္ကို ဆုတ္ကိုင္ျပီး ညီေတာ္ေမာင္ဆီ အေရာက္ပို႔လိုက္သည္။ ၂ ေယာက္သား အၾကည့္ခ်င္း ဆံုသြားသည္။ ဘာစကားမွ မေျပာေတာ့။ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ရမည္ ဆိုတာကို အလိုအေလ်ာက္ သိသြားေတာ့သည္။

ပုဆိုးကို ေျဖေလွ်ာ႔ေပးျပီး ေတာင္မတ္ေနေသာ ညီေတာ္ေမာင္ကို သီတာက ကြင္းတိုက္ေပးေတာ့သည္။ ျပီးေတာ့ ဦးေအာင္ကို မတ္တတ္ရပ္ခိုင္းျပီး သီတာရဲ႕ ပုေလြအစြမ္း ျပေတာ့သည္။ အရက္တန္ခိုးေၾကာင့္ ၂ ဆ တိုးျပီး ေသြးေၾကာေတြ ေထာင္ထြက္ေနေသာ ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း ေတာ္ရံုႏွင့္ မျပီးေပ။ ဒီတခါေတာ့ ဦးေအာင္ အလွည့္ေပါ့။ သီတာ့ကို ဆိုဖာခံုမွာ လွဲခိုင္းလိုက္ျပီး ဘာဂ်ာအစြမ္းျပေတာ့သည္။ ေနာင္ရဲက မထိရက္ မကိုင္ရက္ေသာ ရင္သား ၂ မႊာ ကိုေရာ၊ အေမႊးႏုႏုေတြႏွင့္ ေဖာင္းပြေနေသာ ညီမေလးကိုေရာ ကိုင္သည္၊ စုပ္သည္၊ ျပီးေတာ့ ထင္ရာဆိုင္းပါေတာ့သည္။ ၂ ေယာက္ထဲ ရိွေသာ အိမ္ေလးသည္ အသံေတြ ဆူညံေနလို႔ေပါ့။ “အဲ့ဒါေၾကာင့္ သီတာ့ကို ေျပာတာေပါ့.. ဦးေအာင္ ဒီမွာ သီတာတို႔နဲ႔ အတူတူ မေနခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းရင္း..” “အဲ့ဒါေၾကာင့္ သီတာကလည္း ဦးေအာင္ကို ေျပာတာေပါ့.. သီတာတို႔နဲ႔ လာေနေစခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းရင္း..” “ေၾသာ္.. သီတာရယ္..” (ေနာင္ရဲေရ.. မင္း ငါ့မိန္းမ ႏို႔ကို စို႔ထားတာ.. ငါလည္း မင္းမိန္းမ ႏို႔ကို စို႔တာ မင္း အျပစ္ျမင္မွာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္..) ၂ ရက္ေလာက္ အခ်ိန္ရသျဖင့္ ဦးေအာင္ႏွင့္ သီတာမွာ ၾကင္စဦး ဇနီးေမာင္ႏွံ ပမာ။ ေနာင္ရဲ ျပန္လာေတာ့ အရာ အားလံုးက ပံုမွန္ ျပန္ျဖစ္သြားသည္။ ထူးျခားသည္မွာက ဦးေအာင္သည္ သားျဖစ္သူ ေခၽြးမျဖစ္သူတို႔ဆီ အလည္လာတာ မ်ားလာကာ၊ ေနာက္ေတာ့ ဟိုဘက္အိမ္ကို ေရာင္းလိုက္ျပီး အတူတူ ေနၾကေတာ့ေလသည္။ၿပီးပါၿပီ