ကမ္းေျခ

က်ေနာ့္ကို ေတာ္ေတာ္ ေခါင္းစားသြားေအာင္ ဖန္တီးလိုက္သူက တျခားသူ မဟုတ္ဘူး။ ကိုေဇာ္ႀကီးရယ္။ ေနျပည္ေတာ္မွာ လုပ္တဲ့ အစည္းအေဝးတစ္ခုကို က်ေနာ္ သြားတက္ၿပီး ျပန္လာတာမွ မေန႔ညက ရွိေသး။ ဒီေန႔ မနက္ ႐ုံးခန္းေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို သူ႔အခန္းထဲ ေခၚၿပီး ေျပာတာ …။

“ကိုထြန္းထြန္းရာ .. က်ေနာ္လဲ ရက္ကို ေသခ်ာလုပ္တာပဲ .. အခုက ဟိုဘက္က လက္မွတ္ထိုးမယ္ဆိုတဲ့ ဗီယက္နမ္အဖြဲ ့က ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္က စေနေန႔ကို ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပဘူးဆိုလို႔ ေနာက္တစ္ရက္ ဆုတ္လိုက္ရတာ”
“အဲဒါက ျပသနာ မရွိဘူး .. က်ေနာ္ ရွိမေနလို႔ မျဖစ္ဘူးလားဗ်ာ .. ကိုေဇာ္ႀကီးတို႔ပဲ လုပ္လိုက္ေလ”
“အာ .. မျဖစ္လို႔ေပါ့ဗ်ာ .. အဲဒါက က်ေနာ္ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ကိုထြန္းထြန္း .. အမ္ဒီက ေျပာတာ .. ကိုထြန္းထြန္း အဆင္မေျပရင္ သူနဲ႔ေတြ႕ၿပီး ဝင္ေျပာမလား”

ကိုေဇာ္ႀကီးက အဲ့လိုေျပာလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္ နဲနဲတြန႔္သြားတယ္။ တြန႔္သြားတယ္ဆိုတာ အမ္ဒီ ဦးေနာင္ခြန္ရဲနဲ႔ ေျပာရမွာ ေၾကာက္လို႔မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ယူထားတဲ့ တာဝန္ေၾကာင့္။ က်ေနာ္က ဒီကန္ပနီမွာ ယူထားတာက ေအာ္ပေရးရွင္းအပိုင္းေလ။ အခုဟာက က်ေနာ္တို႔ ကန္ပနီနဲ႔ လုပ္ငန္းႀကီးလုပ္ဖို႔ ေျပာထားတဲ့ ဗီယက္နမ္က နာမည္ႀကီး ကန္ပနီနဲ႔ စာခ်ဳပ္လက္မွတ္ထိုးပြဲ။ MOU ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္ ရွိမေနရင္ သိပ္ေတာ့ မလြယ္လွဘူး။ ေအာ္ပေရးရွင္းပိုင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး Technically ေျပာစရာေတြက ရွိေနမွာ ေသခ်ာတယ္။ ေျပာရမယ္ဆို ဒီအဖြဲ႕နဲ႔က ေသခ်ာ ခ်ိတ္ထားရတာ။ အဆင္မေျပလို႔ မျဖစ္ဘူး။ သူတို႔ကို လိုက္ေနတဲ့ တျခားေသာ ကန္ပနီေတြက ျမန္မာနိုင္ငံထဲမွာ အမ်ားႀကီးေလ။

“ဟူး .. ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ”
“ဒီလိုလုပ္ပါလား .. ညေနမတိုင္ခင္ MOU ကိစၥက ၿပီးသြားမွာပဲဗ်ာ .. အဲဒီမွာ ခင္ဗ်ားလိုက္သြားေပါ့ .. ေခ်ာင္းသာထိေရာက္ေအာင္ ကားမေမာင္းခ်င္ဘူးဆိုရင္ ကန္ပနီက ဒရိုက္ဘာကို ေခၚသြားပါလား”

Business Development ပိုင္းကို ကိုင္ထားတဲ့ က်ေနာ္နဲ႔ ရာထူးတူတဲ့ ကိုေဇာ္ႀကီးက ဒီလိုအႀကံေပးလိုက္ေပမယ့္ က်ေနာ္ သူ႔အႀကံကိုလည္း သိပ္သေဘာမက်ဘူး။ ကန္ပနီက ဒရိုင္ဘာကို ေခၚမသြားခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ရဲ ့ပါစင္နယ္ကိစၥအတြက္ ကန္ပနီက လူေတြကို မသုံးခ်င္တာ။ ႐ုံးမွာရွိတဲ့ တျခားသူေတြ ဒါမ်ိဳးလုပ္ေနၾကတာ သူတို႔ဟာသူတို႔ လိပ္ျပာလုံေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ မရဘူးဗ်။ တတ္နိုင္ရင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲ ေအးေအးေဆးေဆး သန႔္သန႔္ေလး ေနခ်င္တာ။

ျပသနာက ဒီလိုပါ။ က်ေနာ္က ေနျပည္ေတာ္ကေန ျပန္လာ၊ ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ စေနေန႔မွာ လုပ္မယ့္ လက္မွတ္ထိုးပြဲတက္၊ ၿပီးတာနဲ႔ အဲဒီေန႔ညမွာ ေခ်ာင္းသာကို က်ေနာ့္ရဲ ့သက္ဆိုင္သူနဲ႔ ခရီးထြက္မယ္ဆိုၿပီး အစီအစဥ္လုပ္ထားတာ။ ေခ်ာင္းသာက တစ္ႏွစ္ကို အနည္းဆုံးတစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳး သြားေနၾက။ တကယ္ဆို အခုေရာက္ေနတဲ့ လပိုင္းမွာ အရင္ႏွစ္ေတြတုန္းကဆို က်ေနာ္တို႔ ေခ်ာင္းသာ သြားၿပီးတာေတာင္ ၾကာလွေပါ့။ အခုက က်ေနာ္က အလုပ္မ်ားေနတာနဲ႔ သြားဖို႔အေရးကို ေန႔ေရႊ ့လိုက္၊ ညေရႊ ့လိုက္ ျဖစ္ေနတာ။ သက္ဆိုင္သူကလည္း က်ေနာ္နဲ႔ ေတြ႕တိုင္း တက်ီက်ီနဲ႔ ေျပာေနတာ။ သူကလည္း တျခားေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ညီမလုပ္တဲ့သူနဲ႔ အဲဒီညီမရဲ ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူ လိုက္ခ်င္ေနတာ။ အဲဒါေၾကာင့္ အခုလို လာမယ့္စေနေန႔မွာ သြားမယ္ဆိုၿပီး အတိအက် အေသအခ်ာ စီစဥ္ၿပီးမွ က်ေနာ္ လိုက္မလာနိုင္ဘူးဆိုရင္ အႀကီးအက်ယ္ကြိဳင္ဗ်။ ကိုပန္းရိုင္းစကားနဲ႔ဆို ေအးေအးေဆးေဆး ဇိမ္နဲ႔ဆြဲစားဖို႔ စဥ္းစားထားတဲ့ အာပုံေလးလည္း ငတ္မဲ့သေဘာပဲ .. ဟီး  ;D

႐ုံးခန္းအျပင္ဘက္ထြက္ၿပီး လက္ရွိ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အခက္အခဲကို သက္ဆိုင္သူကို ဖုန္းနဲ႔ သံေတာ္ဦး တင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ..

“အာ .. အဲဒါကေတာ့ ကိုႀကီးက မမိုက္တာပဲ .. အေသအခ်ာ စီစဥ္ထားတာကို .. ငယ္ငယ္တို႔ေတာင္ ႐ုံးကေန ခြင့္ယူထားတာ .. ဟိုဘက္က ဟိုတယ္ကလည္း ဒီအခ်ိန္ရဖို႔ မနည္းေျပာထားရတာကို .. sea view ရဖို႔ကို ဘယ္ႏွစ္ရက္ေလာက္ ႀကိဳေျပာထားရလဲ သိတာပဲဟုတ္”

ညံစီညံစီနဲ႔ ထြက္လာတဲ့ က်ေနာ့္ သက္ဆိုင္သူရဲ ့အသံက စိတ္ေကာက္တယ္လို႔ ေျပာရမလား၊ စိတ္ပ်က္တယ္လို႔ ေျပာရမလား မသိတဲ့ အသံနဲ႔ဗ်။ ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္ပါတယ္ေလ။ အခုဟာက ကိုယ္ေတြႏွစ္ေယာက္ထဲ သြားတာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ညီမနဲ႔ တျခားတစ္ေယာက္ပါဦးမွာ မွတ္လား။ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းက ျပန္ညႇိလို႔ရတယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ တျခားသူကို အားနာရဦးမွာေလ။ က်ေနာ္လည္း ခ်က္ခ်င္း ဘာမွ ျပန္မေျဖနိုင္ေသးဘဲ ေခါင္းေလးေစာင္း၊ မ်က္ခုံးတစ္ဖက္ကို လက္ညိဳးေလးေကြးကာ ပြတ္ရင္း ဘာလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားရတယ္။ အဲဒီမွာ အႀကံတစ္ခု စဥ္းစားလို႔ရတာနဲ႔ ..

“ဒီလိုလုပ္ပါလား သဲရယ္ .. သဲတို႔ အရင္သြားလိုက္ေလ .. ကိုယ္တစ္ရက္ေနာက္က်ၿပီး လိုက္လာခဲ့မယ္ေရာ .. သဲတစ္ေယာက္ထဲမွ မဟုတ္တာ .. ငယ္ငယ္တို႔ပါေနမွာပဲေလ .. သဲတို႔ ညီအစ္မေတြ ၊ မိန္းကေလးေတြ အခ်င္းခ်င္း ကဲလို႔လဲ ရတာေပါ့ .. တစ္ရက္ထဲပဲ ဟုတ္စာ”

က်ေနာ့္ စကားၾကားေတာ့ သက္ဆိုင္သူက စဥ္းစားသလိုနဲ႔ ၿငိမ္သြားတယ္ဗ်။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာမွ ေလသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ ဘာျပန္ေျပာတယ္မွတ္လဲ။ သဲက ကိုႀကီးနဲ႔မွ ကဲခ်င္တာတဲ့ .. အဟဲ .. အဲ့လို အဲ့လိုဗ်  :)။ က်ေနာ့္ထက္ ငါးႏွစ္နီးပါးေလာက္ငယ္တဲ့ က်ေနာ့္သက္ဆိုင္သူက တစ္ခါတစ္ခါ အဲ့လို ခၽြဲတတ္တယ္ဗ်။ ဖုန္းထဲမွာတင္ မဟုတ္ဘူး။ အိပ္ရာေပၚမွာလဲ အတူတူပဲ။ ဟဲ .. ဟဲ .. ဆႏၵမေစာပါနဲ႔ ကိုယ့္ၾဆာတို႔ရယ္ .. ဒီအေၾကာင္းေတြ တေျဖးေျဖးျခင္းနဲ႔ ေရာက္လာမွာပါ။  😉

သက္ဆိုင္သူနဲ႔ က်ေနာ္ ဖုန္းေတာ္ေတာ္ေျပာျဖစ္လိုက္တယ္။ အဓိကကေတာ့ သူ႔နားလည္ေအာင္ က်ေနာ့္အလုပ္အေၾကာင္း ရွင္းျပလိုက္တာပါ။ ေျပေျပလည္လည္နဲ႔ ရွင္းျပလိုက္ေတာ့လည္း သူက နားလည္ေပးပါတယ္။ ဒါက ဒီကိစၥမွ မဟုတ္ပါဘူး။ အလုပ္ကိစၥအေၾကာင္းျပၿပီး အမ္ဒီတို႔ ကာရာအိုေကသြားလို႔ က်ေနာ္ လိုက္သြားရင္ေတာင္ သူက နားလည္ေပးပါတယ္။ Provided that က်ေနာ္ ဘာလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သူ႔ကို ျပန္ေျပာရင္ေပါ့ေလ … အ ဟင္း ဟင္း  😀

ဖုန္းေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္အလုပ္မ်ားသြားတယ္။ စေနေန႔ညမွာ သြားဖို႔ စီစဥ္ထားတဲ့ Tour Company ကို အရင္ဖုန္းဆက္ရတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ေခ်ာင္းသာကို Express ကားနဲ႔ သြားဖို႔ စီစဥ္ထားၾကတာ။ ေခ်ာင္းသာထိ က်ေနာ့္ကားနဲ႔ ေမာင္းသြားလို႔ရေပမယ့္ က်ေနာ္က High Way ကို မေမာင္းခ်င္ဘူး။ ေန႔တစ္ဓူဝ ႐ုံးတက္႐ုံးဆင္းကို ကားေမာင္းေနရတာဆိုေတာ့ အပန္းေၿဖ ခရီးထြက္မယ့္အခ်ိန္မွာ ကားေမာင္းမေနခ်င္ဘူးေလ။ ဒါကို သက္ဆိုင္သူကလည္း သိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ Express Bus ေကာင္းေကာင္း .. Scania ကား နဲ႔ သြားဖို႔ စီစဥ္ထားၾကတာ။

နဲနဲေတာ့ Tour Company နဲ႔ စကားေျပာလိုက္ရေပမယ့္ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ တနဂၤေႏြေန႔မွာ ထြက္မယ့္ ကားတစ္စီးမွာ ေနရာက က်န္ေသးတယ္။ သိပ္ေကာင္းေကာင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ဆုံးတန္းေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္က ေရြးမေနေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔က ပိုက္ဆံအပိုမေတာင္းဘဲ စီစဥ္ေပးတာေတာင္ မဆိုးလွဘူး မဟုတ္လား။ ပိုက္ဆံေပးဆိုလည္း အမွန္ကေတာ့ ေပးနိုင္ပါတယ္။ အဲ့လိုမွ မဟုတ္ရင္ က်ေနာ့္ကိုယ့္ကားကိုယ္ေမာင္းၿပီး လိုက္သြားရမွာေလ။ ဒါက အဓိက က်ပါတယ္။ အခုေတာ့ တစ္ရက္ေနာက္က်တာပဲ ရွိတယ္။ က်န္တာက မူလ စီစဥ္ထားတဲ့အတိုင္းပဲ …

Tour Company နဲ႔ ေသခ်ာေျပာၿပီးလို႔ ဖုန္းခ်လိုက္တာနဲ႔ ကိုယ့္႐ုံးခန္းထဲမွာ ထိုင္ရင္း လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းရင္း ေႂကြးေၾကာ္မိတယ္

ေရး … ပင္လယ္ႀကီးေရ .. ကိုယ္လာၿပီေဟ့ !!!

++++++++++++

ေတာ္ေတာ္ေတာ့ အလုပ္မ်ားသြားတယ္ဗ်ာ။ အခမ္းအနားလုပ္တဲ့ Ballroom ထဲမွာ Sedona က ဘာေတြ ေႂကြးတယ္ေတာင္ ေသခ်ာ မသိလိုက္ပါဘူး။ မွတ္မွတ္ရရ MOU ကို လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဟိုဘက္ကလူေတြ၊ ကို္ယ့္ကန္ပနီကလူေတြနဲ႔ ၀ိုင္ခ်ိဳ ေသာက္မိတာပဲ ရွိတယ္။ ဟိုဘက္နဲ႔ တစ္ခြက္၊ ဒီဘက္နဲ႔ တစ္ခြက္ .. ႏွစ္ခြက္ထဲပါ။ အခမ္းအနားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ ေလၽွာက္ေျပာမေနေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလး .. ခင္ဗ်ားတို႔ စိတ္ဝင္စားမယ့္ ဟာေလးေတြဆီပဲ သြားၾကရေအာင္ … ။

ဖိတ္ၾကားထားလို႔ တက္ေရာက္လာတဲ့ လူေတြထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ ကန္ပနီဘက္မွာ က်ေနာ္ မသိတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ျမင္မိတယ္ဗ်။ အင္း .. သတိထားမိတယ္လို႔ ေျပာရင္ ပိုမွန္ေနမလား မသိဘူး …။

ပုံမွန္ဆို ဒီလိုမ်ိဳးပြဲကို လာေလ့ရွိတဲ့သူေတြက အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံနဲ႔ လာၾကတာ မ်ားပါတယ္။ နိုင္ငံျခား ကန္ပနီနဲ႔ စာခ်ဳပ္လက္မွတ္ထိုးပြဲ မဟုတ္လား။ က်ေနာ္ေတာင္မွ အေကာင္းစားအေနာက္တိုင္းဝတ္စုံ အနက္ေရာင္ ဝတ္ထားတာေလ။ အမ္ဒီအပါအဝင္ တျခားသူေတြလည္း ဒီလိုပဲ။ ႐ုံးက ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးေတြကေတာ့ သူတို႔ ဝတ္စုံ ကုတ္နဲ႔ ဒူးဖုံးယုံရွည္တဲ့ စကတ္ေလးေတြကို ကိုယ္စီနဲ႔ေပါ့။ အမ္ဒီ ပီေအကေတာ့ အေပၚေအာက္ဝမ္းဆက္ ဂါဝန္ရွည္နဲ႔။ အဲ့လို .. အဲ့လို .. သူသူကိုယ္ကိုယ္ အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံကို ဝတ္ထားတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီေကာင္မေလးက ဗမာရိုးရာဝတ္စုံ အဝါေရာင္ေလးကို စတိုင္လ္က်က်နဲ႔ ဝတ္ထားတာ။

ပြဲေနပြဲထိုင္သြားရင္ ဝတ္ေလ့ရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးဝတ္စုံ အေကာင္းစားကို ကိုယ္တိုင္းနဲ႔ အတိအက် ခ်ဳပ္ထားမွန္း မိန္းကေလးပီသတဲ့ ေကာက္ေၾကာင္းေတြကို အျပည့္အဝျမင္ေနရတာနဲ႔ သိသာေနတယ္ဗ်ာ။ မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္း၊ အသားျဖဴျဖဴေလးနဲ႔ လွတာက အေတာ္လွတဲ့ ေကာင္မေလး။ ဝတ္ထားတဲ့ ရင္ဖုံးအကၤ် ီက လက္ျပတ္ဆိုေတာ့ ဝင္းဝါျဖဴေဖြးေနတဲ့ လက္ေမာင္းသား ေဖြးေဖြးေလးေတြကို ျမင္ေနရတာကိုက ရင္ခုန္ခ်င္စရာေကာင္းေနတယ္။ ခါးကေလးကလည္း ေသးေသးက်င္က်င္ေလး ျဖစ္သလို၊ ဝမ္းျပင္သားေလးက ခ်ပ္ခ်ပ္ေလးနဲ႔ ဆိုေတာ့ ရင္ဖုံးအက် ႌရဲ ့ေအာက္မွာ ႐ုန္းကန္ႂကြတက္မလို ျဖစ္ေနတဲ့ ရင္ကခ်ီခ်ီေလးရယ္ (ကိုယ့္ၾဆာတို႔ ကိုယ္လုံးလွတဲ့ ျမန္မာေကာင္မေလးေတြ ဗမာဝတ္စုံဝတ္ထားတာ ျမင္ဖူးရင္ က်ေနာ္ေျပာေနတာ မ်က္စိထဲ ျမင္ၾကမွာပါ)

အရပ္ကေလးကလည္း မနိမ့္မျမင့္နဲ႔ အေနေတာ္ေလးရယ္။ က်ေနာ္ သေဘာက်မိတာက ေကာင္မေလးက ျပည့္ျပည့္ၿဖိဳးၿဖိဳးေလး ျဖစ္ေနတာကို။ ႀကီးလာရင္ေတာ့ ဒီလို ခႏၶာကိုယ္မ်ိဳးက ဘယ္လိုေနမယ္ မသိေပမယ့္ အခုလို အသက္၂ဝေက်ာ္ေလာက္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာေတာ့ ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ဖီးလ္တက္ေစတာဗ်။ တင္းတင္းရင္းရင္ေလး ပတ္ထားတဲ့ ထမိန္စကတ္ေလးရဲ ့ေအာက္မွာ ရွိတဲ့ တင္အိုးေတြအေၾကာင္းေတာ့ အထူးတလည္ ေျပာမေနေတာ့ပါဘူး။ ကိုပန္းရိုင္း အင္မတန္မွ ႀကိဳက္တယ္ဆိုတဲ့ က်န္းမာေရးေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ အတန္းအစားထဲမွာ ထိပ္ဆုံးက ပါတယ္လို႔ ေျပာရမယ္။

က်ေနာ္ ေသခ်ာ နားမလည္တာက ဒီေကာင္မေလးက ကိုယ့္ကန္ပနီက ျဖစ္ေနတာပဲ။ ဝန္ထမ္းလား ဘာလားေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေသခ်ာ မသိဘူး။ အမ္ဒီနားမွာ ကပ္ေနၿပီး လိုအပ္တဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ လုပ္ေပးေနတာ ေတြ႕တယ္။ အကယ္၍ ေနာက္ထပ္ခန႔္လိုက္တဲ့ ဝန္ထမ္းဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ေတာ့ ႐ုံးခ်ဳပ္ျပန္ခ်င္ေတာ့တာပဲ .. ဟီး ;D။ ပထမဦးဆုံး အႀကိမ္ ေအာပေရးရွင္းဘက္ကေန ႐ုံးခ်ဳပ္ေျပာင္းဖို႔ ဆႏၵျဖစ္တာ ဒီတစ္ခါပဲ ရွိမယ္ထင္တယ္။ ကိုေဇာ္ႀကီး သိရင္ေတာ့ ဘာေျပာမလဲ မသိဘူး။

တကယ္လည္း ကိုေဇာ္ႀကီးက ေျပာပါတယ္ .. က်ေနာ္ သြားၿပီး အဝါေရာင္ေကာက္ေၾကာင္းေလး အေၾကာင္း အစ္ၾကည့္သလိုနဲ႔ ေမးတဲ့အခါမွာေလ

“ဟ .. မင္း မသိဘူးလား … အမ္ဒီရဲ ့တူမ နန္းယြန္းေဝဆိုတာ .. ေကာင္မေလးက စလုံးကေန စီးပြားေရးဘြဲ႕တစ္ခုနဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးလာတာ .. အဲဒါ ကန္ပနီမွာ အလုပ္ဝင္မလို႔ေလ .. အမ္ဒီ ပီေအအေနနဲ႔ .. ဘာလဲ အားလုံးထဲမွာ ေပၚေပၚလြင္လြင္ ျဖစ္ေနလို႔ မ်က္စိက်ေနတာလား”
“အာ .. မဟုတ္ပါဘူး .. ကိုေဇာ္ႀကီးရာ .. က်ေနာ္က ထူးဆန္းေနလို႔ပါ .. အမ္ဒီ ပီေအ ထပ္ခန႔္မယ္လို႔ မထင္ဘူး .. မဝါက ဘာျဖစ္လို႔လဲ”

မဝါဆိုတာ ၀ါ၀ါေမာင္ဆိုတဲ့ အမ္ဒီ ပီေအ။ ဂါဝန္ရွည္ ဝတ္ထားတယ္ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္ေလ။ အသက္၃၅ေလာက္ ရွိေပမယ့္ မပ်က္စီးတဲ့ အေနအထားရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီး။

“ရႉး .. တိုးတိုး .. ငါ့လူ .. တစ္ခ်ိဳ ့ကိစၥေတြ ကိုယ္ဝင္မပါတာေကာင္းတယ္ .. ေတာ္ၾကာ ၾကားကေန ဆားညႇပ္ေနမယ္”
“ေအာ္ .. ဒီလိုလား .. အင္းပါ .. မေမးေတာ့ပါဘူး”

ကိုေဇာ္ႀကီးနဲ႔ အဲ့လို ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္ က်ေနာ္လည္း ခံတြင္းခ်ဥ္လာတာနဲ႔ ခန္းမထဲကေန ထြက္ၿပီး၊ အျပင္မွာ စီးကရက္ေသာက္ဖို႔ စီးကရက္တစ္လိပ္ကို မီးညႇိလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္ ရွိေနတဲ့ ေနရာမွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ေပါက္ကြဲေနတဲ့ အသံနဲ႔ ဖုန္းေျပာေနတာကို ၾကားရပါေရာ။ က်ေနာ့္ကို ေနာက္ေက်ာေပးထားလို႔ က်ေနာ္ေရာက္ေနတာ သူမ မသိေလာက္ဘူး။ ဖုန္းကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္ .. နားနားကပ္ထားၿပီး၊ က်န္တဲ့တစ္ဖက္က လက္ဟန္အျပည့္နဲ႔လႈပ္ရွားၿပီး ဖုန္းထဲကလူကို အားရပါးရ ေကာေနတာဗ်။

တျခားသူ မဟုတ္ဘူး .. နန္းယြန္းေဝဆိုတဲ့ အဝါေရာင္ဝမ္းဆက္ ဝတ္စုံေလးနဲ႔ ရွမ္းမေခ်ာေလးရယ္ေလ …

“ဒါကေတာ့ ေသြးကမမိုက္တာ .. ေသခ်ာစီစဥ္ထားၿပီးမွ ဘာအထာလဲ .. အိမ္မပိုင္ဘူးဆိုလဲ ေဂၚလီမလုပ္နဲ႔ေလ .. ယြန္းေတာင္မွ ဘယ္ေလာက္အထိ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္လုပ္ထားရတယ္ဆိုတာ ေသြးအသိပဲ”
“………………..”
“အို .. ေတာ္ၿပီ .. ေတာ္ၿပီ .. ဘာမွ လာရွင္းျပမေနနဲ႔ .. လိုက္မွာလား မလိုက္ဘူးလား တစ္ခြန္းထဲသာ ေျပာ .. ယြန္း သည္းမခံနို္င္ေတာ့ဘူး”
“………………….”
“ဘာမွ ေတာင္းပန္စရာမလိုဘူး … ယြန္းကေတာ့ ေသြးမပါလဲ သြားမွာပဲ .. အႀကီးအက်ယ္ စီစဥ္ထားတဲ့ ကိစၥတစ္ခုကို ဒီလိုမ်ိဳးေတာ့ အပ်က္မခံနိုင္ဘူး”

လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ ေျပာေနယုံမက ကိုယ္လုံးေလးကပါ သိမ့္သိမ့္တုန္ေနလို႔ ဒီေကာင္မေလး ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးေနမွန္း က်ေနာ္ သိလိုက္တယ္။ တကယ္ဆို က်ေနာ္ ဒီေနရာက လွည့္ထြက္သြားသင့္တာပါ။ ဒါ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ ့ အတြင္းေရးကိစၥ မဟုတ္လား။ ေခ်ာင္းေျမာင္းၿပီး နားေထာင္မေနသင့္ဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာ့ ဒီရွမ္းမေခ်ာေလး စိတ္ဆိုးေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို တစ္ခ်က္ေလာက္ေတာ့ ျမင္ခ်င္ေသးတယ္ (dark desire ေပါ့ဗ်ာ .. ေလယာဥ္ေပၚမွာ ေလယာဥ္မယ္ေလး အစားအေသာက္လာခ်ေပးတဲ့အခ်ိန္ တစ္ခ်က္ေလာက္ ဖမ္းရွိုးခ်င္တဲ့သေဘာမ်ိဳးေလ .. အဟီး)။ အဲဒါနဲ႔ မီးညႇိ္ထားတဲ့ ေဆးလိပ္ကို မေသာက္ေသးဘဲ မသိမသာနဲ႔ ကိုယ္ကိုေရႊ ့ၿပီး နန္းယြန္းေဝနဲ႔ ေဘးတိုက္အေနအထားေရာက္ေအာင္ ေျပာင္းလိုက္တယ္။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ က်ေနာ္က ေနရာအေျပာင္း နန္းယြန္းေဝကလည္း ဖုန္းေျပာတာကို ျဖတ္လိုက္ၿပီး ကိုယ္ကိုေနာက္ကို ခ်ာခနဲ လွည့္လိုက္တာဗ်ာ။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထားနဲ႔ ျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိန္ သူ႔မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျဖဴဝင္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္းေလးရဲ ့ ပါးမို႔မို႔ေလး ႏွစ္ဖက္ဟာ ဆိုးထားတဲ့ ပန္းဆီေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းနီေလး နီးပါးအတိုင္းေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ လွတာကေတာ့ဗ်ာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လွတယ္လို႔ ေျပာရမယ္။ မိန္းမလွေလးေတြ စိတ္ဆိုးရင္ လွေအာင္လည္း စိတ္ဆိုးတတ္တာပဲလားဗ်။ က်ေနာ့္ေရွ ့မွာ အံ့အားသင့္တဲ့ဟန္နဲ႔ က်ေနာ့္ကို လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့ နန္းယြန္းေဝက သက္ေသခံေနတယ္။ ကင္မရာသာ ရွိလို႔ကေတာ့ အဲ့ဒီ မ်က္ႏွာေလးကို ေသခ်ာေပါက္ ဒုံပတ္ ရိုက္ထားခ်င္လိုက္တာ …။

“ေဆာရီးဗ်ာ .. က်ေနာ္က ေဆးလိပ္ေသာက္ဖို႔ ထြက္လာတာ”

အခုထက္ထိ မေသာက္ရေသးတဲ့ စီးကရက္ကို ေထာင္ျပရင္းနဲ႔ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္စြာပဲ က်ေနာ္က အရင္ ႀကိဳေတာင္းပန္ရင္း ႏႈတ္ခြန္းဆက္လိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ မ်က္ႏွာေပၚက အမူအရာကို ၾကည့္ရင္း နန္းယြန္းေဝရဲ ့မ်က္ႏွာေဖြးေဖြးေလးမွာ အနီေရာင္လွိုင္းေလးေတြ ထပ္မံၿပီး ေျပးသြားျပန္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဒါကို ရွက္ေသြးလို႔ ေျပာင္းေခၚရမွာေပါ့။ ခနေနေတာ့ ပန္းလွလွေလး တစ္ပြင့္ ပြင့္ဖူးလာသလို သြားျဖဴတန္းေလးေတြ ေပၚလာတဲ့အထိ အျပဳံးေလးတစ္ခုကို ဖန္ဆင္းရင္းနဲ႔ သူက က်ေနာ့္ကို ျပန္ႏႈတ္ဆက္တယ္။

“ကိုထြန္းထြန္း .. ဟုတ္တယ္ မွတ္လား .. ေအာ္ပေရးရွင္းဘက္က ??”
“ဟုတ္ပါတယ္ .. က်ေနာ္ ထြန္းထြန္းပါ .. မနန္းယြန္းေဝ .. ဟုတ္”

ကန္ပနီ တစ္ခုထဲက လူေတြမွန္း အခုမွ ေသခ်ာသိတာဆိုေတာ့ ေစာေစာတုန္းက မိတ္မဆက္ျဖစ္ေသးတာကို က်ေနာ္ကပဲ စလိုက္ၿပီး စီးကရက္ကို လက္ေျပာင္းကိုင္၊ ညာလက္ကို ကမ္းေပးလိုက္တယ္။ အံမယ္ .. အခုက်ေတာ့ နန္းယြန္းေဝက ေအးေအးေဆးေဆးပဲဗ်။ သူမ အသက္အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ တည္တည္ၾကည္ၾကည္ပုံေလးနဲ႔ က်ေနာ့္လက္ကို သူ႔လက္တစ္ဖက္နဲ႔ လွမ္းကိုင္ၿပီး လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ပါေရာ။ သူ႔လက္ဖဝါးျပည့္ျပည့္ေဖာင္းေဖာင္းေလး က်ေနာ့္လက္ထဲ ေရာက္လာခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ သတိထားမိတာ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြတိုင္း လက္သည္းခြံကို တစ္ခုခ်င္းစီ အေရာင္တစ္မ်ိဳးစီ ဆိုးထားၿပီး ပန္းခက္ေလးေတြ ပုံေဖာ္ထားတာ။ လွတယ္ဗ်။ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး လက္ေခ်ာင္းအိအိေလးေတြကို အနားသတ္ထားတာ ခ်စ္စရာေလးေတြ။ လက္စြပ္ေတြ ဘာေတြေတာ့ မရွိဘူး။ ပန္ဒိုရာေလး တစ္ကြင္းကိုသာ ဝတ္ထားတာ ေတြ႕တယ္။

“အဲဒီ စီးကရက္က ေသာက္ဦးမွာလား ကိုထြန္းထြန္း”
“ဗ်ာ !!”

ေဖာင္းအိေနတဲ့ လက္ကေလးကို အႏုလုံပဋိလုံ ေလ့လာမိေနတဲ့ က်ေနာ္ .. ႐ုတ္တရက္ ေမးလိုက္တဲ့ နန္းယြန္းေဝရဲ ့စကားေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို ကမန္းကတမ္း ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ျပဳံေစ့ေစ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ က်ေနာ့္လက္ထဲက အခုအခ်ိန္ထိ မေသာက္ရေသးတဲ့ စီးကရက္ကို ေမးေငါ့ျပတယ္။ ဒီေတာ့မွ က်ေနာ္လည္း အနည္းငယ္ ရွက္သလို ျဖစ္သြားၿပီး၊ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ စီးကရက္ကို ေသာက္မယ္လို႔ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ေတ့ဖို႔ ျပင္တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ဟန္းဖုန္းက ျမည္လာပါေရာ။ တျခားမဟုတ္ဘူး .. ကိုေဇာ္ႀကီးက က်ေနာ့္ကို လွမ္းေခၚတာ။ အေရးႀကီး ကိစၥဆိုေတာ့ အခုခ်က္ခ်င္း လာခဲ့မယ္လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ရတယ္။ ဖုန္းခ်ၿပီးတာနဲ႔ လက္ထဲမွာ အခုထက္ထိ မေသာက္ရေသးတဲ့ စီးကရက္ကို မီးၿငိမ္းသတ္ဖို႔ ျပင္ေနတုန္းမွာ

“ကိုထြန္းထြန္း မေသာက္ျဖစ္ေတာ့ရင္ ယြန္းကို အဲဒီစီးကရက္ ေပးခဲ့ပါလား”
“ဗ်ာ !!” (က်ေနာ္ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္သြားတယ္)
“ယြန္း နဲနဲစိတ္ရႈပ္ေနလို႔ စီးကရက္ ေသာက္ခ်င္လို႔ .. စီးကရက္ကလဲ ေဆာင္ထားေလ့ မရွိဘူးေလ”
“အာ … ဒါဆို အသစ္တစ္လိပ္ယူလိုက္ပါလား”
“နိုး .. နိုး .. ရတယ္ .. တစ္လိပ္လုံးလဲ မေသာက္ခ်င္ဘူး .. အဲဒီ က်န္သေလာက္ေလးဆို ျဖစ္ပါတယ္ .. ကိုထြန္းထြန္းမွ မေသာက္ရေသးတာ”

ကဲဗ်ာ .. ဘယ္လိုေကာင္မေလးမွန္း မသိသလို၊ က်ေနာ္ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းလဲ မသိေတာ့ဘူး။ ေနာက္ဆုံး ကိုေဇာ္ႀကီး ေခၚထားတဲ့ ကိစၥက ရွိေနေတာ့ လက္ထဲမွာ တစ္ဖြာမွ မဖြာရေသးတဲ့ စီးကရက္ကိုပဲ ထိုးေပးလိုက္ရင္း ခန္းမဘက္ရွိရာကို ခပ္သုတ္သုတ္နဲ႔ ျပန္ေလၽွာက္လာခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ဘက္မွာေတာ့ Thanks ဆိုတဲ့ စကားလုံးေလးဟာ နန္းယြန္းေဝဆိုတဲ့ ရွမ္းမေခ်ာေခ်ာေလးနဲ႔ အတူ က်န္ခဲ့တာေပါ့ေလ။

*****************

ကားထြက္မယ္လို႔ ေျပာထားတဲ့ ဘူတာႀကီးေရွ ့ကို က်ေနာ္ ည၈နာရီခြဲ မတိုင္ခင္ပဲ ေရာက္သြားတယ္ဗ်။ ေစာေစာစီးစီး ေရာက္ေအာင္လဲ အိမ္က ႀကိဳထြက္လာတာပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့ရဲ ့ကားပိတ္ခ်က္နဲ႔ ဟိုနားဒီနား သြားဖို႔ေတာင္ နာရီဝက္ေလာက္ ၾကာသြားနိုင္တာေလ။ က်ေနာ္ ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ တျခားခရီးသည္ေတြေတာင္ မရွိေသးပါဘူး။ ကားေပၚလိုက္မယ့္ in-charge person ရယ္၊ ကားဒရိုင္ဘာရယ္ပဲ ရွိေနတယ္။ ကိုယ္က ဖုန္းဆက္ၿပီး ရက္ျပန္ေျပာင္းထားရတာဆိုေတာ့ ေသခ်ာေအာင္ဆိုၿပီး ကိုကံေကာင္းဆိုတဲ့ ကားပၚလိုက္မယ့္လူကို သြားေမးေတာ့

“ဟုတ္တယ္ .. အကို .. ေနာက္ဆုံးတန္းပဲ .. ဘယ္သူမွ မရွိဘူး .. အကိုတစ္ေယာက္ထဲပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္သာ လိုက္လာခဲ့ေတာ့”

ဆိုၿပီး ေျပာတယ္။ ကိုကံေကာင္းၾကည့္ရတာ ဒီလိုခရီးေတြမွာ ကားလိုက္တဲ့သူေတြ ထုံးစံအတိုင္း စကားေျပာေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း စကားေျပာေကာင္းတဲ့လူဆိုေတာ့ ခနအတြင္းမွာ အဖြဲ႕က်သြားတယ္။ သူရယ္ ကားဆရာရယ္ကို ပါလာတဲ့ စီးကရက္ဗူးနဲ႔ တည့္ခင္းဧည့္ခံရင္း စကားေကာင္းေနလိုက္တာ သက္ဆိုင္သူကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ေတာင္ ေမ့ေနလို႔ သူေခၚမွပဲ အေျပးအလႊားကိုင္လိုက္ရတယ္။ သက္ဆိုင္သူနဲ႔ က်ေနာ္ ဖုန္းေျပာၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုကံေကာင္းက ကားစထြက္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး လာေျပာလို႔ က်ေနာ္ ကားေပၚတက္လာခဲ့တယ္။ ေျပာထားတဲ့အတိုင္း ေနာက္ဆုံးတန္းေပါ့။ လမ္းမဘက္ကို ေငးလို႔ရမယ့္ ေထာင့္ကို ကပ္ၿပီး ေျခတန္ဆန႔္၊ ေနာက္ေက်ာမွီၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။

ကဲ .. မနက္က်ရင္ ေခ်ာင္းသာေရာက္ၿပီေပါ့ဗ်ာ …

ရန္ကုန္ၿမိဳ ့ထဲ တစ္ေနရာကေန တစ္ေနရာ ေရာက္ဖို႔ကို ေတာ္ေတာ္ေမာင္းရတာေပါ့။ ကားႀကီးဆိုေတာ့ ပိုေတာင္ဆိုးေသး။ လမ္းေၾကာင္းရဖို႔ကို ေတာ္ေတာ္ေစာင့္ရတာ။ ခနေတာ့ က်ေနာ္ လမ္းေဘးကို ေငးၿပီး ကားရပ္လိုက္တိုင္းမွာ တက္လာတဲ့ လူေတြကို ေငးၾကည့္ေနေသးတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိသားစုလိုက္သြားတာေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုသြားတာေတြ၊ အတြဲေလးေတြ ဒါေတြပါပဲ။ က်ေနာ့္လို တစ္ေယာက္ထဲသမားက တစ္ကားလုံးမွာမွ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲလားေတာင္ မသိပါဘူး။ ဟူး .. မတတ္နိုင္ဘူးေလ .. ဒါကေတာ့ ကိုယ့္အေၾကာင္းတရားနဲ႔ကိုယ္ပဲ …။ ေနာက္ေတာ့ အျပင္ဘက္ကို ေငးမေနေတာ့ဘဲ သက္ဆိုင္သူ ေဖ့ဘုတ္မွာ တင္ထားတဲ့ ဓါတ္ပုံေတြကိုပဲ လိုက္ခ္ေပးရင္း အင္တာနက္သုံးေနလိုက္တယ္။

ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေတာ့ မ်က္္လုံးေညာင္းလာလို႔ ခနမ်က္စိမွိတ္ၿပီး ငိုက္လိုက္တယ္။ ကားကပုံမွန္ အရွိန္နဲ႔ ေမာင္းလာမွန္း ငိုက္ေနရင္းနဲ႔ သတိထားမိတယ္။ ၾကည့္ရတာ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့ထဲက ထြက္ခဲ့ၿပီနဲ႔တူတယ္။ က်ေနာ္ထင္တာ ဟုတ္မွန္း ရန္ကုန္ၿမိဳ ့အလြန္က ဓါတ္ဆီဆိုင္မွာ ဆီျဖည့္ေတာ့ သိလိုက္တယ္။ တျခားသူေတြ ကားေပၚကဆင္းေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ ဆင္းမေနေတာ့ဘူး။ ငိုက္လိုက္စနဲ႔ ဆက္ငိုက္ေနတယ္။ အမွန္အတိုင္းဆို က်ေနာ္ ဒီအခ်ိန္ အိပ္မငိုက္ေသးဘူးရယ္။ အခုဟာက တစ္ေန႔လုံးပင္ပန္းထားတာရွိေနတဲ့အျပင္ ေနာက္ဆုံးတန္းက ခုံမွာ ထိုင္ေနရတာလဲပါတယ္။ ေခါင္းထဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္လာၿပီး လူက မလန္းေတာ့လို႔ ငိုက္ေနတာ။ ကားျပန္ထြက္လာေတာ့ မ်က္စိေတာင္ ဖြင့္ၾကည့္မေနေတာ့ပါဘူး။ ေတာက္ေလၽွာက္ကို ငိုက္လာတာ ကိုကံေကာင္းက ပန္းတေနာ္မွာ ထမင္းစားဖို႔ ရပ္ေတာ့မွပဲ ငိုက္ေနရာကေန နိုးေတာ့တယ္။

ဒီတစ္ခါေတာ့ ဆက္အိပ္ေနလို႔ မရေတာ့ဘူး။ ကားေပၚက လူအကုန္ဆင္းရေတာ့မွာ။ က်ေနာ္လည္း ကိုယ္ေပၚလႊမ္းထားတဲ့ ေစာင္ကိုဖယ္ၿပီး ေအာက္ဆင္းဖို႔ ျပင္ရေတာ့တယ္။ ယူစရာရွိတာကို ယူၿပီး ေအာက္ဆင္းမယ္ျပင္ေတာ့ ခၽြတ္ထားတဲ့ ဖိနပ္တစ္ရံက ရွာလို႔မေတြ႕ဘူး။ အဲဒီမွာ ဖိနပ္မပါဘဲနဲ႔ ေအာက္ဆင္းလို႔ မျဖစ္ဘူးဆိုၿပီး လူသြားလမ္းမွာ ကုန္းကုန္းကြကြနဲ႔ ခုံေအာက္ေတြမွာ လိုက္ရွာရတာေပါ့။ ေတာ္ေသးတယ္။ ေရွ႕တစ္ခုံေက်ာ္ရဲ ့ေအာက္မွာ ေတြ႕လို႔။ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ ကိုယ့္ဖိနပ္ကိုလွမ္းဆြဲၿပီး ယူမယ္ျပင္ေတာ့ ဖိနပ္နားမွာ ခပ္လုံးလုံးအရာေလးတစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ပါေရာ။

ဘာလဲဆိုၿပီး အဲဒီအနက္လုံးေလးကို ေကာက္လိုက္ေတာ့ နာမည္ႀကီးတံဆိပ္တစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္တယ္။ ဘာလဲဆိုတာ က်ေနာ္သိၿပီး အလုံးဗူးကို တစ္ျခမ္းစီ ဖြင့္လိုက္ေတာ့ အထဲမွာ ပန္းႏုေရာင္ headphone လွလွေလး တစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ပါေရာ။ ေတာ္ေတာ္ရွားၿပီး ေစ်းႀကီးေပးရမယ္ဆိုတာ သိေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း ဒါက အဲဒီခုံေနရာကလူေတြပဲ က်က်န္ခဲ့တာလား၊ တျခားခုံဖက္ကေန လိမ့္လာတာလား မသိေတာ့ အိပ္ထဲေကာက္ထည့္ၿပီး ေအာက္ဆင္းလာမယ္ ျပင္တာေပါ့။ အဲဒီမွာ လူေတာ္ေတာ္ ရွင္းေနၿပီျဖစ္တဲ့ ကားေပၚကို ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ဒေရာေသာပါးနဲ႔ ျပန္တက္လာတာ ေတြ႕လိုက္တာ။ လားလား .. တျခားသူ မဟုတ္ဘူး .. ကိုယ့္ၾဆာ .. နန္းယြန္းေဝရယ္

နန္းယြန္းေဝမွ တကယ္ကို နန္းယြန္းေဝ ..

ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေန႔လယ္ကေန ျမန္မာဝတ္စုံနဲ႔ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အနက္ေရာင္ Dress ေပ်ာ့ေလးကို ေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့ေလး ဝတ္ထားတဲ့ မဟူရာနတ္သမီးေလးရယ္။ ေန႔လည္တုန္းက ျမန္မာဆန္ဆန္ ဆံထုံးလွလွေလး ထိုးထားတဲ့ နီညိဳေရာင္ ဆံႏြယ္ေတြဟာ အခုက်ေတာ့ ညာဘက္ရင္အုပ္ျခမ္းေပၚမွာ အလိပ္လိုက္ ေခြေနေလရဲ ့။ မသိမသာ ခ်ယ္သထားတဲ့ မ်က္ႏွာေလးက ေန႔လည္တုန္းကလိုပဲ ဖူးဖူးေလးနဲ႔ လွေနေလရဲ ့။

သူေရာ .. က်ေနာ္ေရာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း အ့ံအားသင့္ေနၾကတာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္ေတာင္ စကားမေျပာျဖစ္ဘဲ ေငးေနၾကတယ္လို႔ ဆိုလို႔ရမယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာရွိတဲ့ သုံးေပေလာက္ အကြာအေဝးရွိမယ့္ ေလထုဟာ ခံစားမႈတစ္ခုနဲ႔ ႐ုတ္တရက္ျပည့္လာသလိုေတာင္ ထင္ရတယ္။ ခနေနေတာ့ က်ေနာ့္ထက္ အရင္ သူက အသိဝင္လာသလိုနဲ႔ အျပဳံးပန္းေလးတစ္ခု ဖန္ဆင္းၿပီး ညာလက္ကေလးေျမႇာက္ရင္း က်ေနာ္ကိုင္ထားတဲ့ အနက္ေရာင္လုံးေလးကို လက္ညိဳးထိုးျပတယ္။

“ကိုထြန္းထြန္း .. အဲဒါ ယြန္းဟာေလး .. ယြန္းက ေအာက္ဆင္းသြားၿပီမွ သတိထားမိတာ .. ေပ်ာက္သြားရင္ ဒုကၡဆိုၿပီး ကမန္းကတမ္း ျပန္ရွာဖို႔ တက္လာတာ”
“ေအာ္ .. ဒါ .. မနန္းယြန္းေဝ ဟာလား”
“ခိ ..”

က်ေနာ္က ညနတ္သမီးေလးကို လက္ထဲကိုင္ထားတဲ့ အလုံးေလး ကမ္းေပးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္ဆီက ဟာကို မယူေသးဘဲ ပါးစပ္ကို လက္ကေလးတစ္ဖက္နဲ႔ ခ်စ္စဖြယ္ေလး ပိတ္ၿပီး ရယ္တယ္။ က်ေနာ္က ကိုယ္ေျပာလိုက္တဲ့အထဲမွာ ဘာရယ္စရာပါလဲလို႔ ေမးတဲ့ဟန္ႏွင့္ သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့

“မနန္းယြန္းေဝဆိုၿပီး နာမည္ အျပည့္အစုံႀကီး ေခၚလိုက္လို႔ပါ … ယြန္းကို ဘယ္သူမွ အဲ့လို မေခၚၾကေတာ့လို႔ပါ .. ကိုထြန္းထြန္းထက္ ယြန္းက အမ်ားႀကီးငယ္တာပဲ .. ယြန္းလို႔ပဲ ေခၚပါ”

သူ႔ပစၥည္းျပန္ရလို႔ ရႊင္ျမဴးသြားတာပဲလား၊ အလုပ္ထဲက အသိတစ္ေယာက္ကို ကားေပၚမွာ မထင္ထားဘဲ ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ေပ်ာ္ျမဴးသြားတာပဲလားေတာ့ မသိဘူး။ နန္းယြန္းေဝ ပုံစံက ဆယ္ေက်ာ္သက္ခ်ာတိတ္မေလး အသြင္ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းသြားတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ အျပန္အလွန္ စကားေျပာရင္း သူကပဲ ေရွ႕ကဦးေဆာင္ၿပီး ကားေပၚက ဆင္းသြားတယ္။

ကားရပ္ေပးထားတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ထဲ ယြန္းနဲ႔အတူဝင္လာေတာ့ အထဲမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္က နားထဲအလိုလိုေရာက္လာတယ္။ တက္သစ္စ အဆိုေတာ္မေလး ေဂးေဂးရဲ ့ ရင္ခုန္သံဆုံမွတ္ဆိုတဲ့ သီခ်င္း …

အင္း … က်ေနာ္ေတာ့ ဘာေျပာလို႔ ေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး

ကိုယ္လက္သန႔္စင္ၿပီး သကာလ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆိုင္ေထာင့္တစ္ေနရာက စားပြဲတစ္လုံးမွာ အတူထိုင္မိၾကတယ္။ က်ေနာ့္ စိတ္ထဲမွာ နန္းယြန္းေဝနဲ႔ အတူထိုင္ရတာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနၿပီ။ သူနဲ႔ကိုယ္နဲ႔က ေတြ႕ဖူးတာမွ ဘယ္ေလာက္မွ မရွိေသးဘူး။ သူ႔အေၾကာင္း က်ေနာ္ ဘာမွ မသိသလို၊ က်ေနာ့္အေၾကာင္းလည္း သူ သိခ်င္မွသိမွာပါ။ ပုံမွန္ဆိုရင္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဒီလိုမ်ိဳးတြဲထိုင္ရတာ က်ေနာ္ ဘယ္လိုမွ မေနနိုင္ေပမယ့္၊ နန္းယြန္းေဝက ေတာ္ေတာ္လွေနေတာ့ အခက္သားလားဗ်။

ယြန္းရဲ ့အသားအရည္က ရွမ္းမေလးဆိုေတာ့ ျဖဴေဖြးၿပီး ဝင္းလဲ့ေနတာဗ်ာ။ ေန႔လည္တုန္းက မသိသာလွတဲ့ သူ႔ဆံႏြယ္နီညိဳေရာင္ အေခြေလးေတြက အခုေတာ့ လွပတဲ့ မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္းေလးနဲ႔ လိုက္ဖက္ညီၿပီး ရင္အုံမို႔မို႔ေလးေပၚမွာ ခ်စ္စဖြယ္ လဲေလ်ာင္းေနတာ။ နက္ေမွာင္တဲ့ မ်က္ဆံေလးေတြရွိတဲ့ မ်က္လုံးေလးေတြဟာ အရည္ၾကည္လဲ့လဲ့နဲ႔ သမင္မေလးအလား ထင္ရတယ္။ ႏွာတံလုံးလုံးေလးရဲ ့ေအာက္က ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကေတာ့ ေလးကိုင္းလိုပဲ ေကြးညႊတ္ၿပီး မႀကီးလြန္း မေသးလြန္းတဲ့အေနအထားဗ်။ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေအာက္က ေရႊရင္ႏွစ္မႊာကလည္း ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ ဝတ္စုံရဲ ့ေအာက္မွာ မို႔မို႔ဝန္းဝန္းေလး ရွိေနတာ။ သိပ္ေတာ့အႀကီးႀကီး မဟုတ္သလို၊ သိပ္ေတာ့လည္း ေသးလွတယ္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ ဘရာအကူေၾကာင့္သာ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ က်ေနာ့္လက္တစ္ကိုင္စာ အေနေတာ္ေလး …

(ဟိုက္ .. ငါ ဘာေတြ ေတြးေနမိတာပါလိမ့္)

ေခါင္းထဲ ဝင္လာတဲ့ အေတြးကို ျဖတ္ခနဲ ေမာင္းထုတ္လိုက္ေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္၊ အက်င့္ပါေနတဲ့ ေခါင္းက အလိုလို ခါမိသြားပါေရာ ..။

“ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုထြန္းထြန္း .. ေနမေကာင္းလို႔လား”

က်ေနာ့္မ်က္ႏွာက အသြင္ကို ၾကည့္ၿပီး ၾကင္နာသလို ေလသံခ်ိဳေလးနဲ႔ ေမးေတာ့ က်ေနာ့္ျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ ေနာက္ေတာ့မွ ေခါင္းထဲ ျဖတ္ခနဲ ဝင္လာတဲ့ အေတြးအတိုင္း ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

“မဟုတ္ပါဘူး .. က်ေနာ္ ေခါင္းကိုက္သလို ျဖစ္ေနလို႔”
“ေခါင္းကိုက္ေနလို႔ .. ဟုတ္လား .. ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
“ဟိုဟာေလ .. တစ္ေန႔လုံး ပင္ပန္းထားတာေရာ .. ေနာက္ဆုံးတန္းမွာ ထိုင္ၿပီး လိုက္လာတာေၾကာင့္ေရာပဲ”
“ေအာ္ .. ဟုတ္သားပဲ .. ေနာက္ဆုံးတန္းက မေကာင္းဘူး .. ကားမူးတတ္တဲ့သူဆိုရင္ အဆင္မေျပဘူး .. ေခါင္းၾကည္သြားေအာင္ တစ္ခုခု ေသာက္လိုက္ပါလား”
“ေကာင္းသားပဲ .. ယြန္းေရာ ဘာေသာက္မလဲ .. က်ေနာ္ မွာလိုက္မယ္ .. တစ္ခုခု စားပါဦးလား”
“မစားေတာ့ဘူး .. ယြန္း ဒီအခ်ိန္ အစာမစားတတ္ဘူး ..”
“ဟုတ္သားပဲ .. မဟုတ္ရင္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ တိုးလာမွာေပါ့”
“အင္း ေနာ္ .. အခုေတာင္ ဝေနၿပီလား မသိဘူး”
“အာ .. မဝပါဘူး .. ျပည့္ျပည့္ေလးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ ကိုယ္လုံးေလးပါ” (ဟိုက္ .. မရည္ရြယ္ဘဲ က်ေနာ့္ ပါးစပ္က လွစ္ခနဲ ေျပာထြက္သြားတယ္)
“တကယ္ ?? .. ေျမႇာက္မေျပာလည္း ယြန္းက ကိုထြန္းေသာက္ခ်င္တာ တိုက္မွာပါ” (က်ေနာ့္ နာမည္ ကိုထြန္းထြန္းကေန ထြန္းတစ္လုံးျပဳတ္သြားမွန္း အဲဒီတုန္းက ေသခ်ာသတိမထားမိလိုက္ဘူး)
“အာ .. မဟုတ္တာ .. က်ေနာ္ တိုက္မွာပါ .. လစ္ပတန္ဆိုရင္ အဆင္ေျပလား”
“ေကာင္းသားပဲ … ကားေပၚက အဲယားကြန္းကလဲ အရမ္းေအးတာဆိုေတာ့ အဆင္ေျပသြားတာေပါ့ .. လစ္ပတန္ပဲလုပ္ပါ”

က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ .. မွာထားတဲ့ လက္ဖက္ရည္ေရာက္လာတာကို ေစာင့္ရင္းနဲ႔ပဲ စကားစျမည္ ဆက္ေျပာေနလိုက္တယ္။ ေကာင္းတယ္လို႔ပဲ ေျပာရမလား၊ ဆိုးတယ္လို႔ပဲ ဆိုရမလား မသိဘူး။ က်ေနာ္ေရာ၊ သူေရာ အခုလိုမ်ိဳး အေပ်ာ္ခရီးထြက္လာတာ ဘာျဖစ္လို႔ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို ဘယ္သူမွ မေမးၾကတာပဲ။ ယြန္းက ဘာျဖစ္လို႔ မေမးဘူးလဲဆိုတာ က်ေနာ္ မသိေပမယ့္ က်ေနာ္က မေမးတာကေတာ့ ျဖစ္ေနနိုင္တဲ့ ျပသနာကို ရိပ္ဖမ္းသံဖမ္းနဲ႔ ေတြးမိေနလို႔ …။

ေန႔လည္တုန္းက သူဖုန္းေျပာေနတာကို တစ္စြန္းတစ္စ ၾကားထားေတာ့ အခုအခ်ိန္မွာ သူတစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနတာနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ေတြးလိုက္ရင္ က်ေနာ္သေဘာေပါက္ၿပီေလ။ သူနဲ႔ သူ႔ပါတနာၾကားမွာ တစ္ခုခုျဖစ္လို႔ တမင္တကာ တစ္ေယာက္ထဲ ထြက္လာတာ ျဖစ္ရမယ္လို႔။ ဒါမ်ိဳးကိစၥဆိုတာ ေရွးလူႀကီးေတြ ေျပာဆိုဆုံးမထားသလို ၾကားသုံးၾကားထဲက တစ္ခုဆိုေတာ့ ကိုယ္ဝင္ပါလို႔ မေကာင္းဘူးေလ (ဒါနဲ႔ အဲဒီ ၾကားသုံးၾကားဆိုတာေရာ သိၾကတဲ့လူမ်ား ရွိေနမလား မသိဘူး  :D)။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္က မသိိလိုက္ မသိဖာသာပဲ ေနလိုက္ၿပီး ယြန္းေျပာတဲ့ စကားေတြနားေထာင္၊ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ကလည္း တန္ျပန္လိုက္ေျပာေနလိုက္တာ ခနအနားေပးဖို႔ ရပ္ထားတဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာ ဘယ္လိုဘယ္ပုံနဲ႔ ကုန္သြားမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ဘူးရယ္ ..။ (အံ့ၾသဖို႔ တစ္ခုေကာင္းတာက ပန္းတေနာ္မွာ signal မိေပမယ့္ သူေရာက်ေနာ္ေရာ ဖုန္းဘယ္သူမွ မသုံးျဖစ္ဘူး .. ဒါကေနာက္မွ ျပန္ေတြးျဖစ္တာပါ)

ကားေပၚကို လူေတြ အလၽွိုအလၽွိုနဲ႔ ျပန္တက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္း အားလုံးနည္းတူ ျပန္တက္ဖို႔ ပိုက္ဆံရွင္းၿပီး ထိုင္ရာကေန မထခ်င္ထခ်င္နဲ႔ ထလိုက္တယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ မဟူရာနတ္သမီးေလးေရ .. မင္းနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ေခ်ာင္းသာေရာက္ရင္ေတာ့ ခနတျဖဳတ္ ျပန္ဆုံခ်င္လိုက္တာဆိုၿပီး ေတြးေနလိုက္တယ္။ တကယ့္တကယ္တမ္း စိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ အေတြးရိုင္းကို ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳး ဆူၿဖိဳးလွတဲ့ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ရွိတဲ့ ရွမ္းမေခ်ာေလးကို ဘီကီနီ ဝတ္စုံေလး ဝတ္ၿပီး ျမင္ၾကည့္ေနတာ .. ဟီး  :P(ေယာက်္ားေလးဆိုေတာ့ ေယာက်္ားေလးလိုပဲ ေတြးတာ သဘာဝက်ပါတယ္ေနာ္ .. ကိုယ့္ၾဆာ)

ဒီတစ္ခါေတာ့ အဆင္းတုန္းကလို မဟုတ္ဘဲ က်ေနာ္က ေရွ႕က သူက ေနာက္ကေပါ့ ..

ဟိုဘက္ဒီဘက္မွာရွိတဲ့ ခုံတန္းေတြၾကားထဲက လမ္းၾကားေလးအတိုင္း ေလၽွာက္လာရင္းနဲ႔ သူထိုင္ခုံနံပါတ္ေရာက္ေတာ့ ႏႈတ္ဆက္သလို က်ေနာ္ တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ၿပီး ဆက္ေလၽွာက္သြားဖို႔ ျပင္လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ
ကိုထြန္း .. ဆိုၿပီး ေခၚသံနဲ႔ က်ေနာ့္ရဲ ့uniqlo ေဘာ္ဒီဖစ္လက္ရွည္အကၤ် ီရဲ ့လက္ကို လာကိုင္တာ ခံလိုက္ရတယ္။ လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လႊာေလးပင့္ၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့ နန္းယြန္းေဝရဲ ့မ်က္ဝန္းလွလွေလးကို ေတြ႕လိုက္တယ္။

“ေခါင္းကိုက္ေနေသးတယ္ ဆိုရင္ .. ေနာက္မသြားနဲ႔ေတာ့ေလ .. ယြန္းမွာ တစ္ခုံပိုေနတာ .. ကိုထြန္း အဲယားကြန္းေအာက္မွာ အိပ္လို႔ရတယ္ဆိုရင္ ဒီမွာပဲေနလိုက္ပါလား .. ကိုထြန္းကသာ ယြန္းကို ျဖည့္ဆည္းထားတာ ယြန္းက ဘာမွ ျပန္မလုပ္ေပးရေသးဘူး”

က်ေနာ္ ဘာလုပ္ရမလဲ … ေမာင္ထြန္းထြန္း .. မင္း စဥ္းစားစမ္း .. ေကာင္မေခ်ာေလးတစ္ေယာက္က သူနဲ႔အတူ ထိုင္စီးဖို႔ ဖိတ္ေခၚေနတာ ….

“ေဆာရီး .. ခနေလးေနာ္ .. က်ေနာ္ အထဲ ဝင္ေပးပါ့မယ္”

က်ေနာ့္ႏႈတ္က ထြက္သြားတဲ့ စကားနဲ႔အတူ ယြန္းရဲ ့ေနာက္မွာ ရပ္ေနတဲ့ အတြဲေလးတစ္တြဲကို ျပဳံးျပလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးျဖစ္တဲ့သူက .. ရတယ္ ဘရို .. လို႔ ေျပာၿပီး နားလည္တဲ့ အျပဳံးနဲ႔ ျပန္ျပဳံးျပေနတယ္ (ဒီစကားၾကားေတာ့ ပင္လယ္ထဲက တစ္ေယာက္ကိုေတာင္ သတိရမိေသး ;))။ သူတို႔ဆီက အၾကည့္လႊဲၿပီး နန္းယြန္းေဝကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာေလးက တစ္မ်ိဳးေလးရယ္။ မ်က္နက္ဝန္းေလးေတြက ျပဳံးေနသလား ထင္ရတယ္။ က်ေနာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ သူ႔မ်က္ဝန္းေတြရဲ ့ အဓိပၸါယ္ကို ခြဲျခားေနဖို႔ အခ်ိန္မရဘူးရယ္။ ေနာက္မွာ လူေတြေစာင့္ေနတာေတြ႕လို႔ ကိုယ္ကေလးယို႔ေပးထားတဲ့ ယြန္းကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး အစြန္ဘက္က ခုံမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။ စကၠန႔္ပိုင္း မျခားဘဲ က်ေနာ့္ေဘးမွာ သဲ့သဲ့ေလးလႈပ္သြားတဲ့ လွိုင္းတစ္ခုနဲ႔အတူ ကိုယ္လုံးအိအိေလး တစ္ခုက ေရာက္လာတယ္။ ရင္းႏွီးေနၿပီျဖစ္တဲ့ သင္းပ်ံ ့ေနတဲ့ ေမႊးရနံ့ေလး တစ္ခုနဲ႔အတူေပါ့။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ …

တရိပ္ရိပ္ေျပးေနတဲ့ Express Bus ႀကီးနဲ႔အတူ က်ေနာ္နဲ႔ ယြန္းရဲ ့ရင္းႏွီးမႈကလည္း တရိပ္ရိပ္နဲ႔ ေျပးေနတယ္လို႔ ေျပာရမယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အေစာတုန္းကလို က်ေနာ္ ေခါင္းမူးတာ မရွိေတာ့သလို၊ အိပ္ခ်င္စိတ္လည္း မရွိေတာ့ဘူးရယ္။ မွိန္တုတ္တုတ္ ထြန္းထားတဲ့ မီးေရာင္ေအာက္မွာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာကို တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း စကားေတြ ေျပာလာၾကတာ တျခားသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကၿပီဆိုတာကို ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ မရိပ္မိၾကေသးဘူး။

ဒါေပမယ့္ ေသာက္ထားတဲ့ လစ္ပတန္အရွိန္က က်လာၿပီျဖစ္တဲ့အျပင္ ကားကလည္း တရိပ္ရိပ္နဲ႔ ေမာင္းလာတာဆိုေတာ့ မ်က္လုံးက နဲနဲေမွးခ်င္သလို ျဖစ္လာတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သားအၾကား စာအုပ္ေတြ၊ သီခ်င္းေတြ၊ ႐ုပ္ရွင္ေတြအေၾကာင္း ေျပာလာတာကလဲ နဲနဲေတာ့ပစ္က ကုန္သေလာက္ျဖစ္ေနၿပီ။ ဆက္ေျပာရင္ ပါဆင္နယ္ကိစၥေတြပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႐ုံးက ကိစၥေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာရေတာ့မွာ။ သူေတာ့ မသိဘူး .. က်ေနာ္ကေတာ့ မေျပာခ်င္ဘူး။ ဘာမွ မက်န္ေတာ့တဲ့ တစ္ညတာ အခ်ိန္ေလးကို ဒီအတိုင္းပဲ ကုန္ဆုံးသြားေစခ်င္တယ္ေလ။ လၽွိုထားတယ္လို႔ရယ္ မဟုတ္ေပမယ့္ ဒီအေၾကာင္းကို ယြန္းစကားမစရင္ ကိုယ္မစဘူးလို႔ပဲ သေဘာထားထားတာ။

“ကိုထြန္း .. ယြန္းခန ေမွးလိုက္ဦးမယ္ .. ယြန္းကို အားမနာနဲ႔ ကိုထြန္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေန .. ေျခေထာက္လည္း ဆန႔္လို႔ရတယ္ .. လူကိုလည္း က်ဳံ ့ၿပီး ထိုင္မေနနဲ႔ဦး .. ကိုထြန္း ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ကိုယ္ကို က်ဳံ ့ထားတာ ၾကည့္မေကာင္းဘူး”
“အိုေက .. အိုေက”

က်ေနာ္လည္း ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ တုံ႔ျပန္လိုက္ေတာ့ ယြန္းက ခြိ ခနဲ ရယ္ၿပီး သူ႔ရဲ ့နားၾကပ္ေလးကို ဗူးထဲကေန ျပန္ထုတ္ေနတယ္။ ဖုန္းမွာတပ္ၿပီး နားေထာင္္ဖို႔ သီခ်င္းေရြးေနတာ ျမင္ေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲ စပ္စုမိလိုက္တယ္။

“ယြန္း .. ဘာသီခ်င္းနားေထာင္မလို႔လဲ”
“Zayn ရဲ ့ Pillow Talk ဆိုတာ .. နားေထာင္ဖူးလား??”

ဗုေဒၶါ .. သီခ်င္းကို သိတာ မသိတာထက္ .. သီခ်င္းနာမည္ၾကားၿပီး လန႔္သြားတာ။ Pillow Talk ဆိုတာ ဘယ္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ ေျပာတာထက္၊ ဘယ္သူေတြ ေျပာၾကတာလဲဆိုတာ သိေနၿပီ။ ဘာျဖစ္လို႔ ယြန္းတစ္ေယာက္ ဒီသီခ်င္းကိုမွ ေရြးၿပီး နားေထာင္ခ်င္ေနလဲဆိုတာကို က်ေနာ္ မခန႔္မွန္းတတ္ေတာ့ဘူး။ အေသးစိတ္လည္း ေတြးမေနနိုင္ဘူးရယ္။ ဟင့္အင္း .. နားမေထာင္ဖူးဘူးလို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ .. ကိုထြန္း နားေထာင္ခ်င္ရင္ အတူတူနားေထာင္မယ္ေလဆိုၿပီး နားၾကပ္တစ္ဖက္ေတာင္ ထိုးေပးေနလို႔ .. အာ .. ရတယ္ .. ကိုယ္ခန ငိုက္လိုက္ဦးမယ္ဆိုၿပီး စကားျဖတ္ၿပီး မ်က္စိႏွစ္လုံးကို မွိတ္ထားရတယ္။ သိပ္ေတာ့ မထူးပါဘူး။ မ်က္စိကိုသာ မွိတ္ထားရတာ။ အေတြးျမင္ကြင္းထဲမွာ မဟူရာညနတ္သမီးေလးက ႀကီးစိုးေနတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ဝန္ခံလိုက္ေတာ့မယ္ဗ်ာ …။

ေမွးခနဲျဖစ္ၿပီး ငိုက္သြားတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားလဲ မသိဘူး။ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို က်ေနာ့္ပုခုံးတစ္ဖက္အေပၚ တစ္ခုခု ပိလာသလို ခံစားလိုက္ရလို႔ အအိပ္ဆတ္တဲ့ က်ေနာ္ .. ျဖတ္ခနဲ မ်က္လုံးႏွစ္ဖက္ပြင့္သြားေတာ့ ယြန္းရယ္ .. က်ေနာ့္ဘက္ကို မွီၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတာဗ်။ မ်က္ႏွာဖူးဖူးဝင္းဝင္းေလးကို နီးနီးကပ္ကပ္ျမင္လိုက္ရေတာ့ ႏွလုံးခုန္သံက ခ်က္ခ်င္းျမန္တက္လာၿပီး မ်က္လုံးက လုံးဝကို ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ျဖစ္သြားတယ္။ မိန္းမလွေလးေတြ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာဟာ သိပ္ကိုလွပတာပါလားလို႔ ေတြးၿပီး ကိုယ္ကိုမလႈပ္ဘဲ တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္ေနလိုက္မိတယ္။ (ဒီလိုမ်ိဳး အေနအထားကို ကိုယ့္ၾဆာတို႔ သိၾကမွာပါ .. ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ .. အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာရွိတဲ့ မ်က္ႏွာေလးဟာ အျပစ္ကင္းစင္ၿပီး ခ်စ္စရာအေကာင္းဆုံး မဟုတ္လား .. ယြန္းက မိန္းမေခ်ာေလးဆိုေတာ့ သိပ္ကို စြဲမက္ဖို႔ ေကာင္းေနတာေလ)

က်ေနာ္ ေသခ်ာ သတိမထားမိလိုက္လို႔ဗ်။ ကိုယ္ငိုက္ခနဲျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ယြန္းက သူ႔မွာပါတဲ့ ေမႊးပြေစာင္ေလးနဲ႔ က်ေနာ္ေရာ သူေရာကို လႊမ္းထားတာ။ ေစာင္ရဲ ့အေနအထားက တကယ္တမ္းေတာ့ တစ္ေယာက္စာေလးပါ၊ အဲဒါကို ႏွစ္ေယာက္စာ လႊမ္းထားေတာ့ ကိုယ္ေတြကို သိပ္မလုံခ်င္ဘူး။ ၾကည့္ရတာ ကားအဲယားကြန္းကလဲ ေအးလာ၊ ေစာင္ကလည္း သူ႔ကိုယ္ေလးကို အျပည့္အဝ မလႊမ္းထားေတာ့ အေပၚဝတ္ထုတ္မဝတ္ထားတဲ့သူ .. ေအးလာလို႔ က်ေနာ့္ဘက္ ေရာက္လာတာလားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ ယြန္း .. က်ေနာ့္ကို မွီထားတာ ျပသနာ မဟုတ္ေပမယ့္ ေစာင္လြတ္ေနတဲ့ တစ္ျခမ္းက ေအးၿပီးခ်မ္းေနမယ္ဆိုတာ စဥ္းစားမိၿပီး ေျဖးေျဖးျခင္း သူ႔ကို ေစာင္တစ္ထည္လုံး ျခဳံေပးဖို႔ မသိမသာ ျပင္လိုက္တယ္။ လက္ကို အသာေလးေရႊ ့၊ ကိုယ္ကို မသိမသာေလး ေစာင္းကပ္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ဟိုဘက္ျခမ္းကို ေစာင္ျခဳံေပးဖို႔အလုပ္၊ သူက အင္းခနဲ ညည္းၿပီး မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့လိုက္တာ သူ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ အနီးကပ္လို ျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ႏွႈတ္ခမ္းနဲ႔ သူ႔ႏႈတ္ခမ္း အမွတ္မထင္ ပြတ္တိုက္သြားပါေရာ .. !!!

က်ေနာ့္ ရင္ထဲမွာ ဒိန္းခနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သြားတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ မ်က္ႏွာကို ေနာက္ဘက္ ကမန္းကတန္း ျပန္ဆုတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ခုနက ရင္ခုန္တာထက္ ႏွစ္ဆနီးပါးေလာက္ ျပင္းမယ့္ ေနာက္ထပ္ ဒိန္းခနဲ (ရင္ခုန္သံ) တစ္ခ်က္ထပ္ျဖစ္ပါေရာ။ မျဖစ္ခံနိုင္ရိုးလား။ ေမွးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္လို႔ ထင္တဲ့ ယြန္းရဲ ့မ်က္နက္ဝန္းေလးေတြက ျဖတ္ခနဲ ပြင့္လာတာကိုး။

က်ေနာ္ဗ်ာ .. ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို မရည္ရြယ္ဘဲနဲ႔ နမ္းမိလိုက္ၿပီ။ အထူးသျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယုံၾကည္လို႔ သူ႔အနားကို ေခၚထားတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ ့ႏႈတ္ခမ္းကို။ ဒါဟာ ယုံၾကည္မႈကို အလြဲသုံးစားလုပ္တာပဲ။ က်ေနာ္ မေကာင္းဘူး။ အထင္မလြဲေအာင္ ရွင္းျပမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ..

“ယြန္း … ဟို .. ကိုယ္ .. ကိုယ္ေလ ..”

ထစ္အထစ္အနဲ႔ စကားလုံးေတြ အေျပးအလႊားလိုက္ရွာေနရတဲ့ က်ေနာ့္ကို ယြန္းက ရီေဝေဝေလးနဲ႔ စူးစိုက္ၾကည့္ၿပီး ထင္မွတ္မထားတာ တစ္ခုကို ျပဳလိုက္လုပ္တယ္။ တျခားေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ေပၚလႊမ္းထားတဲ့ ေစာင္လြတ္ေနတဲ့ လက္ရဲ ့လက္ညိဳးေလးနဲ႔ က်ေနာ့္ ပါးစပ္ေရွ႕မွာ ကပ္ေထာင္ၿပီး လွမ္းပိတ္လိုက္တာ။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းကို သာသာေလး ဘယ္ညာတစ္ခ်က္ ခါျပတယ္။ ရွင္းျပစရာ မလိုဘူးဆိုတဲ့သေဘာ …။

အဲဒီေနာက္ ယြန္းနဲ႔ က်ေနာ္ မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ၾကည့္မိေနၾကတယ္ ..

တစ္စကၠန႔္ ..
ႏွစ္စကၠန႔္ ..
သုံးစကၠန႔္ ..

တိုင္ပင္ထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၿပိဳင္တူလိုလို တစ္ေယာက္မ်က္ဝန္းထဲက အဓိပၸါယ္ကို တစ္ေယာက္က နားလည္သြားတယ္။ ယြန္းရဲ ့ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးဟာ ေမာ့လိုက္တဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔အတူ ေရွ႕ကို ေရာက္လာသလို၊ ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ေရွ႕တိုးလိုက္တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ ့ႏႈတ္ခမ္းကလည္း အဲဒီႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေပၚ အမိအရကို က်ေရာက္သြားတယ္။ ေမႊးပ်ံ ့ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနီနံ့ေလး ရွိေနတဲ့ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြဟာ ႏူးညံ့လြန္းလို႔ နမ္းလို႔ကို မဝနိုင္ဘူးရယ္။ အေပၚႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္း အေပၚႏႈတ္ခမ္းေလးမို႔၊ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္း ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးမို႔ ဘယ္ဟာမဆို နမ္းလို႔ေကာင္းေနတယ္။ ေနာက္ဆုံး ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးႏွစ္ခုစလုံးကို ငုံၿပီး စုပ္နမ္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့( အင္းးးး) ဆိုတဲ့ အသံေလး ထြက္လာၿပီး ယြန္းရဲ ့မ်က္ဝန္းေလးေတြက မွိတ္သြားတာေတြ႕တယ္။

ႏူးညံ့တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းလႊာေလး ႏွစ္ခုရဲ ့ၾကားကေန လၽွပ္စစ္လွိုင္းေတြလိုမ်ိဳး ရင္ခုန္သံလွိုင္းေတြ အျပန္အလွန္ စီဆင္းေနၾကတယ္ဆိုတာကို ေဖာ္ထုတ္ျပသနိုင္တဲ့ ေဖာ္မ်ဴလာရွိရင္ အဲဒီဟာအတြက္ သက္ေသျပဖို႔ က်ေနာ္နဲ႔ ယြန္းကို volunteer လုပ္ခြင့္ေပးပါေတာ့ … ။

ေျပာမျပနိုင္ေအာင္ ဆြတ္ျပန႔္ၾကည္ႏူးဖြယ္ ေကာင္းတဲ့ အရသာဟာ ႏွစ္ေယာက္သားကို ႀကီးစိုးထားေတာ့ တဒဂၤအခိုက္အတန႔္မွာ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ Express ကားႀကီးေပၚမွာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ မသိေတာ့ဘူး။ ရင္ခုန္သံလွိုင္းေတြရဲ ့ေခၚေဆာင္ရာေနာက္ကေန ကမၻာဦးအစမွာ ရွိတဲ့ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲကို ေရာက္သြားၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား အတူ ေျပးလႊားေနတာနဲ႔ေတာင္ တူေနရဲ ့ …

ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္တာပါပဲ။ လူေတြကသာ မေျပးလႊားခ်င္ ေျပးလႊားေနမွာ … အခုအခ်ိန္မွာ ယြန္းက က်ေနာ့္ကို တန္ျပန္စုပ္နမ္းလာယုံမက သူ႔လၽွာေလးကပါ ပါးစပ္ထဲ တိုးဝင္လာေတာ့၊ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ လၽွာခ်င္း အေျပးအလႊား လုပ္ေနၾကတယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ၾဆာတို႔ လက္ခံလိုက္ပါေနာ္ …။

ေျပာရင္ ယုံၾကမလား မသိဘူး။ ယြန္းရဲ ့ႏႈတ္ခမ္းေလးက တအားနမ္းလို႔ ေကာင္းတာ။ မိန္းကေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို က်ေနာ္ နမ္းဖူးပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ ့ႏႈတ္ခမ္းေတြက နမ္းလို႔ မေကာင္းဘူး။ ဖြာတယ္ဖြာတယ္နဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြရွိတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့လဲ ခံတြင္းနံ့ မေကာင္းလို႔လားမသိဘူး။ Mint ငုံထားတာ မဟုတ္ရင္ နမ္းလို႔မေကာင္းဘူး။ ယြန္း က်ေတာ့ ဒါမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးရယ္။ ေမႊးေတးေတး ႏႈတ္ခမ္းနီနံ ့ေလးမွာ ေသာက္ထားတဲ့ လစ္ပတန္အရသာ အႂကြင္းအက်န္ေလး ကပ္ေနၿပီး၊ သူ႔ပင္ကိုယ္ ႏူးညံ့အိစိုတဲ့ အရသာက တြဲကပ္ပါေနတာ။ အဲဒါေၾကာင့္လား မသိဘူး က်ေနာ့္မွာ first base ကေန မတတ္နိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။

ဒါေပမယ့္ ၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ နမ္းေနရင္းနဲ႔ က်ေနာ္ စိတ္ထလာၿပီး အနမ္းေတြက တအားကို အားပါလာေရာ။ အဲဒီမွာ ႁပြတ္ခနဲ ျမည္သံနဲ႔အတူ က်ေနာ့္နဲ႔အတူ အၿပိဳင္နမ္းေနရာက သူ႔ေခါင္းကို ဖယ္ၿပီး ေနာက္ဆုတ္သြားတယ္။ ရီေဝေဝနဲ႔ ျပန္ပြင့္လာတဲ့ မ်က္လုံးေလးနဲ႔ က်ေနာ့္ကို အားနာသလို ၾကည့္ၿပီး ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့

(ကိုထြန္း .. တအား မစုပ္နဲ႔ေနာ္ .. ေယာင္သြားမွာစိုးလို႔).. တဲ့

က်ေနာ္ဆိုတဲ့ေကာင္ကလဲ ဒါမ်ိဳးရမလား။ ႏႈတ္ခမ္း မနမ္းရ .. က်န္တာနမ္းတယ္ကြာ ဆိုၿပီး ပါးမို႔မို႔ေလးတစ္ဖက္ကို နမ္းပစ္လိုက္တာေပါ့ .. (အာကြာ)ဆိုတဲ့ အသံေလး မတိုးမက်ယ္နဲ႔ ၾကားရၿပီး အေပၚက မိုးလာသလိုျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ လည္တိုင္ကို သူ႔လက္ကေလးႏွစ္ဖက္နဲ႔ သိုင္းဖက္လာပါေရာ။ တစ္လစ္ထုတ္ထားတဲ့ က်ေနာ့္လၽွာဟာ ႏူးညံ့ေနတဲ့ ရွမ္းမေခ်ာေလးရဲ ့ပါးျပင္ေပၚမွာ တရြတ္တိုက္ဆြဲ ေျပးသြားရင္း၊ ၾကယ္ပုံစံ နားဆြဲေလး ရွိေနတဲ့ နားရြက္ေဖာင္းေဖာင္းေလးဆီ ေရာက္သြားတဲ့အါ (အဟင္းဟင္းးးး) ဆိုတဲ့ ညည္းသံေလးေတြနဲ႔ က်ေနာ့္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ တိုးဖက္လာျပန္တယ္။

နားသံသီးေလးရွိတဲ့ ေနရာေလးကို ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုနဲ႔ ဖိညႇပ္ၿပီး အစိေလးကို စုပ္သလို စုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ယြန္းရဲ ့ကိုယ္ကေလးက ေကာ့သထက္ေကာ့လာတာ သူ႔ရဲ ့နို႔လုံးလုံးေတြနဲ႔ က်ေနာ့္ရင္အုံ ပြတ္တိုက္မိေနၿပီ။ က်ေနာ္လည္း အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ရမၼက္လွို္င္းေလးေတြ တအားကို ထန္ေနၿပီ။ ကားေပၚမွာေတြ ဘာေတြ ေတြးမေနေတာ့ဘူး။ ကိုယ္ခ်င္းပူးကပ္ေနတဲ့ ယြန္းရဲ ့ေက်ာေနာက္ကိုလက္တစ္ဖက္ထိုးထည့္ ဖက္ထားရင္း၊ က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္က မို႔ဝန္းတဲ့ နို႔ေလးတစ္ဖက္ကို လက္ရဲဇက္ရဲပဲ ကိုင္ပစ္လိုက္တယ္။

(အင့္) ခနဲ ညည္းသံနဲ႔အတူ ယြန္းရဲ ့ကိုယ္ကေလး ဆတ္ခနဲတုန္သြားတယ္။ က်ေနာ္ပုခုံးေပၚမွာ သူ႔မ်က္ႏွာေလးက ေရာက္ေနေလေတာ့ ယြန္းရဲ ့ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ က်ေနာ့္နားတစ္ဖက္က ကပ္ေနသလို ျဖစ္ေနတာေလ။ ဒီေတာ့ သူမ တိုးတိုးေလး ညည္းေပမယ့္ က်ေနာ့္နားထဲမွာ အက်ယ္ႀကီး ၾကားေနရသလို၊ အဲ့လို ၾကားေနရတာကလဲ က်ေနာ့္စိတ္ေတြကို ပိုပိုၿပီး တက္ႂကြေစေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးေနတာေပါ့။

လက္ထဲမွာ မိမိရရ ကိုင္ထားတဲ့ နို႔ေလးတစ္ဖက္ကို ညင္ညင္သာသာေလးပဲ ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ .. က်ေနာ္ထင္ထားတာ မွန္တယ္။ အခုအခံေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး။ ဘရာအသားက ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးဆိုေတာ့ တင္းရင္းမြတ္ထြတ္ေနတဲ့ နို႔လုံးေလးကို တိုက္ရိုက္ကိုင္မိတာနဲ႔ေတာင္ တူေနတယ္။ ေျဖးေျဖးျခင္း လက္ကို ဟိုေရႊ ့ဒီေရႊ ့ .. ဟိုစမ္းဒီစမ္းလုပ္ၿပီး နို႔သီးေခါင္းရွိမယ့္ေနရာေလးကို မွန္းရွာလိုက္ေတာ့၊ မာေတာင့္ေတာင့္ အရာေလးတစ္ခုကို စမ္းမိပါေရာ။ ဟုတ္ၿပီကြာဆိုၿပီး လက္ညိဳးလက္မႏွစ္ခုၾကား ရေအာင္ ညႇပ္ကိုင္ၿပီး ဖြဖြေလး လွိမ့္ေပးလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ

(အား … ဟင္းးးး … ကို .. ကိုထြန္း)

ဆိုၿပီး တုန္ရင္ေနတဲ့ အသံေလးနဲ႔ သူ႔နို႔ကို ကိုင္ထားတဲ့ က်ေနာ့္လက္ကို အေပၚကေန လာအုပ္ကိုင္ပါေရာ။ နို႔ကို ကိုင္မိထားတဲ့ လက္ကိုေတာ့ မဖယ္ေပးနိုင္ဘူး။ ယြန္းဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲဆိုတာ သိခ်င္လို႔ ဆက္ေတာ့ မနယ္ဘဲ၊ မ်က္ႏွာခ်င္းလည္း ျပန္ခြာၿပီး သူ႔မ်က္ဝန္းေတြကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ လိင္စိတ္တက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မိန္းကေလးေတြ ၾကည့္တတ္တဲ့ အၾကည့္မ်ိဳး မ်က္ဝန္းေလး ေမွးေတးေတးနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ျပန္ၾကည့္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔နို႔ေလးကို ကိုင္ထားတဲ့ က်ေနာ့္လက္ကို သာသာေလး အုပ္ကိုင္ၿပီး ဖယ္ပစ္လိုက္တယ္ …

သြားၿပီ .. ၾဆာ !! .. က်ေနာ္ေတာ့ ဂြမ္းၿပီ .. နမ္းတာက ျပသနာမရွိေပမယ့္ .. first base ကေန ကူးေျပာင္းဖို႔ ယြန္းက လက္မခံဘူးေပါ့ .. လူကို ေတာ္ေတာ္ေဆြးသြားတယ္

ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ခံစားမႈက ခဏေလးပါပဲ .. ေဆြးသြားတဲ့ ခံစားမႈကို၊ ေပ်ာ္ရႊင္လွိုက္ေမာတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြက ၁ဝေပလာက္ ျမင့္မယ့္ လွိုင္းလုံးႀကီးေတြလိုပဲ အျပတ္အသတ္ကို တိုက္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။

က်ေနာ့္လက္ကို အုပ္ကိုင္ၿပီး ဖယ္ပစ္တာ မဟုတ္ဘူး။ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားရင္းက သူမရဲ ့ေပါင္တံႏွစ္ဖက္ၾကားထဲကို ပို႔ပစ္လိုက္တာဗ် …

ၿပီးၿပီးေရာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဂါဝန္ေအာက္ကို လက္ထိုးထည့္ၿပီး အုပ္ကိုင္ခိုင္းတာ။ ေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ အဖုတ္ဟာ အသားကပ္ေဘာင္းဘီေလး တစ္ထပ္ခံေနသည့္တိုင္ လက္ထဲမွာ ပူေႏြးေနတာ ဖိုကထုတ္တဲ့ မုန႔္ေပါင္းလို တရွိန္းရွိန္းနဲ႔ အေငြ႕ေတြထြက္ေနသလား ထင္ရတယ္။ က်ေနာ္လည္း ဘာရေတာ့မလဲဗ်ာ။ လက္ဝါးကို ပက္လက္လွန္ထားရင္း မိမိရရ အုပ္ကိုင္ၿပီး တစ္ခ်က္ညႇစ္ပစ္လိုက္ေတာ့ အင္းခနဲ ျမည္သံနဲ႔ သူ႔လက္က က်ေနာ့္လက္ေပၚက ကြာသြားတယ္။ လူက ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ အေနအထားနဲ႔ ထိုင္ခုံေနာက္ေက်ာကို မွီထားၿပီး ေပါင္တန္ျပည့္ျပည့္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုေတာ့ က်ေနာ့္လက္ လႈပ္ရွားလြယ္ေအာင္ ထပ္ကားေပးေလရဲ ့ …။

“ယြန္း .. ေဘာင္းဘီေလး အသာခၽြတ္လိုက္မယ္ေနာ္ ..”

တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ အဖုတ္ေႏြးေႏြးေလးကို ပြတ္ေပးၿပီးေနာက္ အားမရနိုင္တဲ့ က်ေနာ္က တိုးတိုးေလး သူ႔နားနားကပ္ေျပာလိုက္ေတာ့၊ မ်က္လုံးေလး ပိတ္ထားလ်က္နဲ႔ အင္းးး ဆိုၿပီး ျပန္ေျဖတယ္။ တင္သားလုံးလုံးေလးေတြကိုလည္း ထိုင္ခုံနဲ႔ လြတ္ေအာင္ ႂကြေပးတာနဲ႔ က်ေနာ္လည္း ဂါဝန္ေအာက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္လုံး ထိုးထည့္၊ အသားကပ္ေဘာင္းဘီကို ေပါင္တန္အလယ္ေလာက္ေရာက္ေအာင္ လိပ္ခ်၊ အဆင္ေျပတာနဲ႔ လက္ကိုအထဲ ျပန္ထည့္၊ ေျပက်ေတာ့မလို ျဖစ္ေနတဲ့ ေစာင္ကို အေပၚကေန ျပန္လႊား .. လုပ္စရာရွိသမၽွကို ဆက္တိုက္ကို လုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္ .. ဒါမ်ိဳးဆိုတာ ဘာၿပီးရင္ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိေနတဲ့ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာ ပင္တီပါးပါးေလးသာ က်န္ခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့ ယြန္းရဲ ့အဖုတ္ေလးေပၚ လက္ျပန္ေရာက္သြားေတာ့တာပဲ။ ပင္တီကေတာ့ တမင္တကာ မခၽြတ္ေတာ့တာ။ လက္နဲ႔ စမ္းမိသေလာက္ ဇာပင္တီပါးပါးေလးပဲ ျဖစ္မယ္ဆိုတာသိေနလို႔။ ကိုယ့္ၾဆာတို႔ သိၾကမွာပါ။ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေနရာေလးမွာပဲ ဖဲသားလို ေျပာင္ေခ်ာေလးပါၿပီး က်န္တဲ့ေနရာေတြအားလုံးက ဇာပန္းအေျပာက္ေျပာက္ေတြနဲ႔ ပင္တီေသးေသးေလးေတြကို၊ ဒါမ်ိဳးက တကူးတက ခၽြတ္ေနဖို႔ မလိုဘူးရယ္။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ အေနအထားက ကားႀကီးေပၚမွာ .. တစ္ခုခုဆို အဆင္ေျပေအာင္ ဒီအတိုင္းထားတာ ေကာင္းတယ္ မဟုတ္ဘူးလား ..။

အဲ .. ဒီအတိုင္းမထားတာကေတာ့ အဖုတ္အိအိေလးကို ျပန္ကိုင္မိသြားတဲ့ က်ေနာ့္လက္က လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကိုပဲ။ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္း တေလၽွာက္ အစုန္အဆန္ ပြတ္ေပးတယ္၊ ဒါက ပထမအဆင့္ .. ေနာက္ေတာ့ ပင္တီေလးကို မသိမသာ ေဘးကိုတြန္းေရႊ ့ၿပီး လုံးဝႀကီး အကာအကြယ္မဲ့သြားတဲ့ အဖုတ္ဝေလးကို သြားရန္ရွာတယ္။ တစ္ခုေကာင္းတာက ယြန္းက က်ေနာ္နဲ႔ နမ္းေနရင္းနဲ႔ကို စိတ္ထေနေတာ့ သူ႔အဖုတ္ေလးက အရည္ေတြစိုေနၿပီ။ က်ေနာ့္လက္ခလယ္ေလး ထိုးထည့္ၿပီး ကေလာ္ကေလာ္ေပးေတာ့ လက္ခလယ္တေလၽွာက္ စီးက်လာတဲ့ အရည္ေတြဆိုတာ အမ်ားႀကီးပဲ ..

အၾကာႀကီး မလုပ္လိုက္ရပါဘူး .. အသက္ရႉသံေတြ တအားျမန္လာ၊ ယြန္းကိုယ္ေလးက တုန္တုန္ရီရီျဖစ္လာၿပီး တစ္ခ်က္မွာ က်ေနာ့္လက္ကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ ့ဖိအုပ္ထားရင္း တကိုယ္လုံးေကာ့တက္သြားတယ္။ ကားထားတဲ့ ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ဆတ္ခနဲ ျပန္ပူးကပ္သြားၿပီး တင္းတင္းညႇပ္ထားတာ က်ေနာ့္လက္ေတာင္ လုံးလုံးလႈပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး …

“ဟူးးးးး … လူကို ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္း မသိဘူး .. ကိုထြန္းရယ္”

တေအာင့္ေလာက္ၾကာလို႔ က်ေနာ့္လက္ကို ျပန္ထုတ္လို႔ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ .. က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ ယြန္း တိုးဝင္လာၿပီး မ်က္ႏွာေလးေမာ့ရင္း ေျပာတာ။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ေအာက္ပိုင္းကို လႊမ္းထားတဲ့ ေစာင္ေအာက္ကေန သူ႔လက္ကေလးက က်ေနာ့္ရဲ ့ေပါင္ရင္းဂြကို ေရာက္လာပါေရာ။ ေျပာျပစရာ မလိုေလာက္ေအာင္ တင္းမာေနလို႔ ဝတ္ထားတဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီသားကို ကုန္းေထာက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ေကာင္ကို စမ္းမိသြာတာနဲ႔ .. အျပင္ထုတ္လိုက္ေလဆိုၿပီး တိုးတိုးေလးေျပာေတာ့ … ဒီကေကာင္ အီေဖကိုယ္က .. လာထား ၾကာသလားေပါ့ဆိုၿပီး .. ဇစ္ကို ဆြဲဖစ္မယ္အျပဳ !!!

တင္းေတာင္ .. တင္းေတာင္ဆိုတဲ့ အခ်က္ေပး တီးလုံးနဲ႔အတူ ကားတစ္စီးလုံးမွာရွိတဲ့ မီးေတြပြင့္လာပါေရာ …

ေသာက္ပလုတ္တုတ္ .. အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္း မသိတာ .. ေခ်ာင္းသာသြားရင္ မလြဲမေသျဖတ္ရတဲ့ ဥတိုေခ်ာင္းကို ေရာက္လာတာ။ က်ေနာ္တို႔ ခရီးသြားတဲ့ ဒီအခ်ိန္ႀကီးမွာ အေျခအေန အေၾကာင္းမလွေတာ့ တစ္လမ္းသြားတံတားကို၊ ႏွစ္လမ္းသြားျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတဲ့ ကိစၥက မၿပီးေသးဘူး။ ေခ်ာင္းဟိုဘက္ကို ေမာ္ေတာ္ဘုတ္နဲ႔ ကူးဖို႔ ကိုကံေကာင္းက ထေၾကျငာတာ ..

လခြီးနဲ႔မွပဲ .. က်ေနာ့္မွာ ဘယ္သူ႔ကို ဆဲလို႔ဆဲရမွန္း မသိဘူး .. ယြန္းကေတာ့ စူပုတ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး ရယ္က်ဲက်ဲ မ်က္ႏွာေပးေလး လုပ္ေနေသးတယ္ .. ေသာက္ေကာင္မေလး .. ရယ္ထားဦးေပါ့ .. ေတြ႕မယ္ .. ခြီး

ကဲ .. က်န္တဲ့အခန္းေတြေတာ့ နဲနဲ ေက်ာ္ခ်လိုက္ေတာ့မယ္ .. ဖီလင္လာလို႔ ေရးေနရင္း ေရးေနရင္းနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ရွည္သြားၿပီ။ အတိုခ်ဳံးၿပီး ေျပာရရင္ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေမာ္ေတာ္ေပၚေရာက္သြားတယ္။

ေမာ္ေတာ္ေပၚကိုတက္ေတာ့၊ က်ေနာ္က အရင္တက္ၿပီးမွ သူ႔လက္ကေလးကို ဆြဲေခၚတင္လိုက္တာ။ ေနာက္ၿပီး ထိုင္ဖို႔ေနရာျပင္ေတာ့ ေမာ္ေတာ္ၾကမ္းျပင္က ညစ္ပတ္ေနလို႔ က်ေနာ္က ပါလာတဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ကို ခင္းေပးမယ္ဆိုေတာ့ ရတယ္ဆိုၿပီး က်ေနာ့္ တင္ပေလြထိုင္ထားတဲ့ ေပါင္ေပၚပဲ သူက တက္ထိုင္တာ။ ေမာ္ေတာ္အထြက္မွာ နဲနဲေလး လႈပ္သြားေတာ့ သူက က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲမွီထားလို႔၊ က်ေနာ္က ေနာက္ကေန သူ႔ကိုယ္ေလးကို ဖက္ထားတာ ..။

အဲဒါေတြကိုေတာ့ ေျပာလည္းေျပာခ်င္တယ္ .. ေျပာလည္း ေျပာလိုက္ၿပီေပါ့ဗ်ာ .. ဟီး 😉 😉

ဆက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ညေလတဟူးဟူးတိုက္ေနတဲ့ ဥတိုေခ်ာင္းရဲ ့ညင္သာတဲ့ ေရစီးထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ လိုက္ပါလာတဲ့ ေမာ္ေတာ္ေလး တၿငိမ္ၿငိမ့္နဲ႔ ခုတ္ေမာင္းေနစဥ္ .. ဘယ္သူ႔ဖုန္းကဖြင့္ထားမွန္း မသိတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ရဲ ့အသံက က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္စီ ေရာက္လာလို႔ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ေတာင္ ၿပိဳင္တူ ၾကည့္မိၾကေသးတယ္ ..

သီခ်င္းေလးထဲက စာသားေလးေတြက ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ တိုက္ဆိုင္သလို ျဖစ္ေနတာကိုးဗ်

There are three apples that changed the world ဆိုၿပီး ေျပာေနၾကတဲ့ quote အတိုင္းသားဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ့္ဘဝကို လတ္တေလာအေျခအေနမွာ ေျပာင္းလဲသြားေစတာက သူတို႔ဆိုထားသလို Steve Jobs ရဲ ့ apple မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္ ..

အာဒမ္နဲ႔ ဧဝတို႔ ႏွစ္ေယာက္ မစားသင့္ဘူးဆိုၿပီး တားျမစ္ထားတဲ့ ပန္းသီးကို ခိုးစားခဲ့ၾကသလို၊ က်ေနာ္နဲ႔ ယြန္းလည္း ျဖတ္မေက်ာ္သင့္ဘူး ဆိုတဲ့ စည္းတစ္ခုကို ေက်ာ္ခဲ့ၿပီေလ။ ဒါမ်ိဳးဆိုတာ ျဖစ္မသြားခင္ကသာ ထိန္းသိမ္းရတာ၊ လြန္ၿပီးသြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း U Turn လိုက္ရွာၿပီး ျပန္ေကြ႕လို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ အေတြ႕အၾကဳံရွိတဲ့သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သေဘာေပါက္က်မွာပါ။

ကမၻာေျမရဲ ့ဆြဲအားကို နယူတန္က ပန္းသီေႂကြတာကို ၾကည့္ရင္း စဥ္းစားသြားမိတာဆိုေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ အခ်စ္ရဲ ့ဆြဲအားကို ယြန္းကိုယ္ေလးက က်ေနာ့္အေပၚမွာ ပိၿပီးထိုင္ေနတာကို ခံစားရင္းနဲ႔ လက္ေတြ႕သိသြားတာဗ် ..

အဲ .. အဲဒီအေျခအေနမွာလည္း တတိယေျမာက္ ေနာက္ဆုံးပန္းသီးေလးကို သာယာသြားမိတာေလ။ တျခားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ apple-shaped လို႔ ေျပာရမယ့္ ယြန္းရဲ ့တင္အိုးလွလွေလးက က်ေနာ့္ရဲ ့ေပါင္ခြၾကားကို မိမိရရ ဖိထားတာ မဟုတ္လား။ ဒီၾကားထဲ .. အဲဒီဟာမေလးက က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ မွီထိုင္ထားရင္း ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး လိုက္လာတာ မဟုတ္ဘူး။ လက္တစ္ဖက္ကို ေနာက္ျပန္ေထာက္ထားသလိုနဲ႔ သူ႔တင္ပါးကို ထိေနတဲ့ က်ေနာ့္ေကာင္ကို ေဘာင္းဘီေပၚကေန မသိမသာနဲ႔ ပြတ္ေပးေနေသးတာ။ ေတာ္ေသးတယ္။ က်ေနာ္ ဝတ္ထားတာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီျဖစ္တဲ့အျပင္၊ အထဲက အတြင္းခံကလည္း ေဘာက္ဆာျဖစ္ေနလို႔  .. မဟုတ္ရင္ ညီေလးထိပ္က ထြက္တဲ့အရည္နဲ႔ ဂြၾကားမွာ အကြက္လိုက္ ျဖစ္ေနမွာ …။

ဥတိုေခ်ာင္းရဲ ့ဟိုဘက္ေရာက္တဲ့အခါ တဆင့္ေျပာင္းစီးရမယ့္ကားက အဆင္သင့္ရွိေနေတာ့ သိပ္မေစာင့္လိုက္ရဘူး။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေခ်ာင္းသာေရာက္ဖို႔က ဘယ္ေလာက္မွ မက်န္ေတာ့တာေရာ၊ လူေတြအားလုံးကလည္း နိုးေနတာေၾကာင့္ေရာ၊ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ တူယွဥ္တြဲၿပီး ထိုင္လို႔ရေပမယ့္ ဘာမွ ဟုတ္တိပတ္တိ မလုပ္ျဖစ္လိုက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လုံးဝႀကီး မတို႔မထိတာေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူး။ အတို႔အျမဳပ္ေလးေတြေတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ ယြန္းက သူ႔ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလး တစ္ဖက္ကို သြားေလးနဲ႔ ဖိကိုက္ရင္း၊ ဖီးလ္လာသလို မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ သူ႔နို႔ေလးတစ္ဖက္ကို အျခားသူေတြမျမင္ေအာင္ မသိမသာ ညႇစ္ျပတာ။ ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္တာမဟုတ္ေပမယ့္ ဇစ္ကိုဆြဲဖြင့္ထားရင္း အထဲကို လက္ထိုးထည့္ၿပီး က်ေနာ့္ေကာင္ကို စမ္းၾကည့္တာ။ ဒါမ်ိဳးေတာ့ လုပ္ျဖစ္တာေပါ့ ..

“ကဲ .. အားလုံးပဲ .. က်ေနာ္တို႔ကား သြားမယ့္ လမ္းေၾကာင္းမွာရွိတဲ့ ဟိုတယ္ေတြကို ေၾကျငာပါ့မယ္ .. ကိုယ္ဆင္းရမယ့္ ဟိုတယ္ပါရင္ ေျပာပါ”

မိုက္ကရိုဖုန္းက ထြက္လာတဲ့ ကိုကံေကာင္းရဲ ့အသံဟာ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ခြဲခြာျခင္းကို သယ္ေဆာင္လာသလားေတာင္ ထင္ရတယ္။ တစ္လမ္းလုံး၊ တစ္ညလုံးမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မေမးျဖစ္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုကို ႏွစ္ေယာက္သား ေလးလံတဲ့ ေလသံနဲ႔အတူ ၿပိဳင္တူ ေမးမိၾကတယ္

“ဘယ္ဆင္းမွာလဲ .. ယြန္း”
“ဘယ္ဆင္းမွာလဲ .. ကိုထြန္း”
“xxx Hotel”
“အယ္ .. တကယ္ !! .. ယြန္းလဲ အတူတူပဲ”

ေရစက္ဆိုတာ အလကားေျပာၾကတဲ့ စကားမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သူေရာကိုယ္ပါ လက္ခံသြားသလို၊ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာဟာလည္း အတူတူ ဝင္းလက္သြားတယ္။

ဟိုတယ္ေရွ႕မွာ ကားရပ္လိုက္ေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဆိုသလို၊ ကားေပၚက ဆင္းလာတာ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲပဲ ရွိတယ္။ ဟုတ္လွခ်ည္လားလို႔ က်ေနာ့္စိတ္ထဲက ေတြးၿပီး ယြန္းနဲ႔အတူ ခပ္တည္တည္ပဲ ေလၽွာက္လွမ္းဝင္လာေတာ့ Reception ကို ေရာက္တဲ့အခါမွာ ဧည့္သည္ေတြ တစ္ေယာက္စ၊ ႏွစ္ေယာက္စပဲ ရွိတယ္။ ယြန္းရယ္၊ က်ေနာ္ရယ္က အိတ္တစ္လုံးစီပဲပါလို႔ က်ေနာ္က ေက်ာ့ပိုးအိတ္ကိုလြယ္၊ သူက သူ႔အိတ္ကိုလြယ္လ်က္သားပဲ ေကာင္တာနား တိုးကပ္သြားေတာ့ ညတာဝန္က်တဲ့သူ ျဖစ္ပုံရတဲ့ ေကာင္မေလးက ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေလးပဲ စတင္ႏႈတ္ဆက္တယ္။

“မဂၤလာပါရွင္ .. ဘြတ္ကင္မ်ား တင္ထားလား မသိဘူး”
“ဟုတ္ကဲ့ .. နန္းယြန္းေဝဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ပါ”
“ဟုတ္ကဲ့ .. ဒါဆို ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ခ်က္ကင္ဝင္မွာေပါ့ေနာ္ .. အခန္းမွာ လူရွိေနေသးေတာ့ …”
“မဟုတ္ဘူးဗ် .. တစ္ေယာက္စီ!!”

စာရင္းစာရြက္မွာ မွတ္ထားတာကို ၾကည့္ၿပီး သြက္သြက္လက္လက္ ျပန္ေျဖလိုက္တဲ့ ေကာင္မေလး စကားမဆုံးခင္မွာ က်ေနာ္ ၾကားျဖတ္ၿပီး ဝင္ေျပာလိုက္ရတယ္။ အေျခအေနက မေျပာမျဖစ္တဲ့ အေနအထား ေရာက္သြားၿပီေလ။ က်ေနာ္နဲ႔ ယြန္းတြဲလာတာကိုၾကည့္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ခ်က္ကင္ ဝင္မယ္လို႔ တြက္ထားလိုက္ပုံရတယ္။

“က်ေနာ္နဲ႔ သူနဲ႔က လမ္းေရာက္မွ ခင္သြားၾကတာပါ .. က်ေနာ္က တစ္ရက္ေနာက္က်ၿပီး ခ်က္ကင္ဝင္တာပါ .. အခန္းနံပါတ္ ၃၀၁ sea view ကပါ ..”
“အာ .. ေဆာရီးရွင့္ .. ေတာင္းပန္ပါတယ္ .. က်မ ျပန္ၾကည့္ေပးပါ့မယ္”

အားတုံ႔အားနာဟန္ေလးဟာ ညာဘက္ပါးျပင္မွာ မွဲ႕နက္ေလးတစ္လုံးရွိတဲ့ ဧည့္ႀကိဳေကာင္မေလးရဲ ့မ်က္ႏွာမွာ အထင္းသားေပၚလြင္သြားတယ္။ ဇက္ကေလးနိမ့္ၿပီး ေခါင္းေလးညႊတ္ျပလိုက္တဲ့ ေကာင္မေလးကို ၾကည့္ၿပီး ဒါဟာ သူ႔အမွားမဟုတ္ဘူး .. သူ႔ေနရာမွာ က်ေနာ္ဆိုလဲ ဒီလိုမ်ိဳးေတြးမွာဆိုတာ သေဘာေပါက္ေနေတာ့

“ရတယ္ .. ညီမ .. ျပသနာမရွိဘူး .. ယြန္းနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔က ရင္းႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္ေနပါၿပီ …ဟုတ္တယ္ေနာ္ ယြန္း .. အဟင္း ဟင္း”

ခပ္ေပါ့ေပါ့ ရယ္သံေလးနဲ႔ အေျခအေနကို ထိန္းသိမ္းလိုက္ၿပီး၊ ေဘးနားကပ္ရပ္ေနတဲ့ ယြန္းကိုပါ ပုခုံးတစ္ဖက္နဲ႔ တိုက္ျပလိုက္ေတာ့ .. ဟင္းေနာ္ .. ဆိုတဲ့ မ်က္ေစာင္းလွလွေလးက က်ေနာ့္ဆီ ဒိုင္းခနဲ ေရာက္လာတာေပါ့။ ဒီလိုမ်ိဳး အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကဳံေတြ႕ျမင္ဖူးထားပုံရတဲ့ ညိဳေခ်ာေလး ေခ်ာတဲ့ ဧည့္ႀကိဳေကာင္မေလးကလည္း အခုက်မွက်ေနာ့္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာေလး ျပဳံးသြားတယ္။

အလဲ့ .. ျပဳံးလိုက္ေတာ့ .. ဒီေကာင္မေလးက ညာဘက္ပါးျပင္မွာ ပါးခ်ိဳင့္ေလးနဲ႔ကိုး .. ခ်စ္စရာေလးဗ် ..။ အက်င့္ပါေနတဲ့ က်ေနာ့္မ်က္လုံးေတြက ႀကံရည္ေရာင္ ဝန္ထမ္းဝတ္စုံေလးရဲ ့ ညာဘက္ျခမ္းက ခပ္မို႔မို႔ေတာင္ပူစာေလးအထက္မွာ ရွိတဲ့ ရင္ထိုးေလးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၀ါဆိုဦးတဲ့။ ဆိုးေတာ့ မဆိုးဖူးဘူး။ မိုးတစ္လုံးပဲ လိုေနေတာ။ အေနအထားကေတာ့ အင္တာနက္မွာ နာမည္ႀကီးေနတဲ့ ဟိုတစ္ေယာက္နဲ႔ သူမသာ ကိုယ္မသာပဲ။ အရပ္ကေလးကလည္း ယြန္းလိုပဲ မနိမ့္မျမင့္ အေနေတာ္ေလး။ အလုံးအထည္သာ သူက နဲနဲ ပိန္ပိန္ပါးပါး ျဖစ္ေနတာ …

(ဟိုက္ .. ငါ ၾကည့္ေနတာ သိသြားပါလား !!)

ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ ေမ်ာၿပီးေတာ့ နာမည္ေလးေပၚေနတဲ့ ရင္ထိုးေနရာေလးကို တစိုက္မက္မက္ ၾကည့္ေနမိတဲ့ က်ေနာ္၊ ၀ါဆိုဦးက ယြန္းထံကေန မွတ္ပုံတင္ယူၿပီး က်ေနာ့္ဘက္လွည့္လိုက္ခ်ိန္မွာ လူမိသလို ျဖစ္သြားတယ္။ ရွက္လိုက္တာဗ်ာ .. ေဘးနားမွာ ကိုယ့္နဲ႔ဘာညာသရကာ ျဖစ္ေနတဲ့ ေကာင္မေခ်ာေလး တစ္ေယာက္ကို ထားၿပီး၊ ေနာက္ထပ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ ့ရင္အုံကို ေငးၾကည့္ေနမိတာ။ ဒီဘဲကေတာ့ ႏွာဘူးေကာင္လို႔ပဲ ထင္သြားၿပီ ထင္ပါရဲ ့ဆိုၿပီး ေတာင္းပန္သလို ၀ါဆိုဦးရဲ ့မ်က္ႏွာေလးကို ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အမူအရာနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ .. ဟိုက္ ရွားဘား … သူက က်ေနာ့္ကို မ်က္ေတာင္ေလးေတြ ခပ္လွန္လွန္ထားၿပီး ျပန္ၾကည့္ေနတာ။ ဒီအၾကည့္ရဲ ့အဓိပၸါယ္ကို က်ေနာ္ သိတယ္ .. မဟုတ္ေသးဘူး .. က်ေနာ္ ဒီေလာက္ ကံေကာင္းတတ္တဲ့ ေကာင္ မဟုတ္ဘူး … စိတ္ထင္လို႔ ျဖစ္မွာပါလို႔ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး က်ေနာ့္ရဲ ့မွတ္ပုံတင္ကိုပါ တခါထဲ ထုတ္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။

“ဟုတ္ကဲ့ ရပါၿပီ .. မနန္းယြန္းေဝ အခန္းက ၂၀၂ပါ .. ဒီမွာပဲ ထိုင္ေစာင့္ခ်င္ရင္ရတယ္ … ဒါမွမဟုတ္ ဖုန္းနံပါတ္ေပးထားမယ္ဆိုလဲ ျဖစ္ပါတယ္ .. အခန္းရရျခင္း က်မတို႔ အေၾကာင္းၾကားေပးပါ့မယ္ .. အကယ္၍ အိတ္ထဲမွာ အေရးႀကီးပစၥည္းမပါလို႔ အပ္ထားခ်င္တယ္ဆိုရင္ ျဖစ္ပါတယ္ .. ဒီဟာကေတာ့ ဟိုတယ္ရဲ ့wi-fi password ပါ”
“ဟုတ္ .. ေက်းဇူး”

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ယြန္းနဲ႔ ၀ါဆိုဦး ေဟာ္တယ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ တျခားကိစၥေတြ အေမးအေျဖလုပ္ေနၾကတယ္။ မနက္စာကို ဘယ္အခ်ိန္ထိ ေကၽြးတယ္တို႔၊ ေရကူးကန္ကို ဘယ္အခ်ိန္သုံးလို႔ရတယ္တို႔ ဘာတို႔ေပါ့ ..။ မိန္းမလွေလး ႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနတာ တကယ္တမ္းေတာ့ ၾကည့္လို႔ေကာင္းေပမယ့္ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ အခုအခ်ိန္ကစၿပီး ယြန္းနဲ႔ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီ ျဖစ္သြားၾကၿပီဆိုတဲ့ အေတြးက ဝင္ေနေတာ့ သူတို႔နားမွာ ဆက္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေက်ာပိုးအိတ္ကို ေကာင္တာေပၚ တင္ေပးခဲ့ၿပီး ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္လို႔ဆိုၿပီး ရီဆက္ရွင္ထဲကေန ျပန္ထြက္ၿပီး၊ လမ္းမဘက္ကို မ်က္ႏွာစာျပဳထားတဲ့ ေပၚတီကိုေအာက္မွာ ကြန္ကရစ္တိုင္လုံးႀကီးတစ္ခုကို ေက်ာမွီ၊ ေျခေထာက္တစ္ဖက္နဲ႔ ေနာက္ျပန္ေထာက္ထားရင္း စီးကရက္ တစ္လိပ္ကို မီးညႇိလိုက္တယ္။

ဒီတစ္ခါေတာ့ စိတ္ရႈပ္ရႈပ္နဲ႔ ခပ္သြက္သြက္ ဖြာလိုက္တာ စီးကရက္က လက္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ ခရီးေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ဘက္ကေန က်ေနာ့္ နာမည္ကို လွမ္းေခၚသံၾကားရတယ္

“ကိုထြန္း .. အဲဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ”

က်ေနာ္ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ရီေဝေဝ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ နန္းယြန္းေဝကို လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ သူ႔ကိုယ္ေရွ႕မွာယွက္ထားရင္း ေနာက္နားမွာ ရပ္ေနတာေတြ႕တယ္။ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ လက္ကေလးေတြက ၿငိမ္မေနဘူးရယ္။ မိန္းကေလးေတြ အေနရခက္တဲ့အခါမ်ိဳး၊ တစ္ခုခုကို ခ်ီတုံခ်ီခ် ျဖစ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ျဖစ္သလို လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ အခ်င္းခ်င္း ဆုပ္နယ္ေလေနရဲ ့။ ဒီေလာက္ဆို က်ေနာ္ သေဘာေပါက္ၿပီ .. ေနာက္ထပ္ စဥ္းစားမေနေတာ့ဘူး။ လက္ထဲကိုင္ထားတဲ့ စီးကရက္ကို ခ်က္ခ်င္း ေျမေပၚပစ္ခ်ၿပီး၊ ဖိနပ္ထိပ္နဲ႔ ဖိၿပီး နင္းပစ္လိုက္တယ္။ ဒါကို လိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ယြန္းရဲ ့လက္ကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲၿပီး အထဲကို ျပန္ဝင္လာတာ၊ က်ေနာ္ ဆြဲေခၚရာတေလၽွာက္ အေျပးတစ္ပိုင္းနဲ႔ လိုက္လာရတယ္။

“ကို .. ထြန္း !! .. ဘယ္သြားမလို႔လဲ”
“သန႔္စင္ခန္းကို ..”
“ေရကူးကန္ဘက္မွာ တစ္ခုရွိတယ္တဲ့ .. အဲဒီဟာက ပိုေကာင္းမယ္”

၂၁ရာစုရဲ ့လူသားေတြပဲ .. ဒီေလာက္ေျပာယုံနဲ႔တင္ လုံေလာက္ပါတယ္။ လူသူကင္းရွင္းေနတဲ့ ေလၽွာက္လမ္းတေလၽွာက္ ခပ္ျမန္ျမန္ လာခဲ့ၾကတာ ေရကူးကန္ဘက္မွာ (က်ား၊ မ) ဆိုၿပီး ျပထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ကို ေတြ႕လိုက္တာနဲ႔ ယြန္းက က်ေနာ့္လက္ကို ဆြဲၿပီး ေရွ ့ကေန ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဝင္သြားတယ္။ အနက္ေရာင္ သစ္သားတံခါးကို သူက အရင္တြန္းဖြင့္လိုက္ၿပီး၊ အားနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ဆြဲသြင္းလိုက္တာ က်ေနာ္ေတာင္မွ ေနာက္ကို ေျခသုံးေလးလွမ္းေလာက္ ဆုတ္ၿပီး ကိုယ္ဟန္မပ်က္ေအာင္ ထိန္းလိုက္ရေသး။ ဟ .. ဒီေကာင္မေလး ၾကမ္းလွခ်ည္လားဆိုၿပီး မ်က္လုံးျပဴးၿပီး လွမ္းၾကည့္ေနခိုက္ .. ဝုန္းဆိုၿပီး ေျပးဝင္လာတာ နည္းတဲ့အရွိန္ မဟုတ္ဘူး။ လည္တိုင္ကို အတင္းဆြဲခိုဖက္ၿပီး တအားေသာင္းက်န္းေတာ့တာပဲ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို ဆြဲစုပ္ထားတာကို လက္စားမ်ားေခ်ခ်င္ေနလား မသိဘူး။ က်ေနာ့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အတင္းစုပ္နမ္းတာ .. လူကို ေသြးေတြေတာင္ ဒိုင္းခနဲ ေဆာင့္တက္လာတယ္ …။

ကားေပၚမွာတုန္းက သူ႔ဖုတ္ဖုတ္ေလးကို စိတ္ႀကိဳက္ကလိထားတာကိုမ်ား အညိဳးထားသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္ ကိုယ့္ၾဆာတို႔ေရ .. ရင္ခ်င္းအပ္၊ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းအပ္ထားရင္းကေန က်ေနာ့္ခါးပတ္ေခါင္း၊ ေဘာင္းဘီးၾကယ္သီး၊ ဇစ္၊ ေဘာက္ဆာ အားလုံးကို ဇိုးခနဲ ဇတ္ခနဲ ဖယ္ပစ္လိုက္တာ ခပ္မာမာ ျပန္ျဖစ္လာၿပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ေကာင္က အသင့္အေနအထားနဲ႔ အျပင္ဘက္ကို ထြက္က်လာပါေရာ ..။

“၀ိုး .. မိုက္တယ္ .. ျမင္လိုက္ရေတာ့ ပိုယားလာၿပီ”

ျဖတ္ခနဲ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္လိုက္ၿပီး လိင္တန္အရင္းကို လက္နဲ႔ဖမ္းထိန္းကိုင္၊ ရမၼက္လႊမ္းတဲ့ အသံေလးနဲ႔ အံႀကိတ္ညည္းေျပာၿပီး ပါးစပ္ကို ဟၿပီး လွမ္းငုံလိုက္တာ ဆံႏြယ္ညိဳေတြေတာင္ မ်က္ႏွာကို ဖုံးသြားလို႔ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ျပန္သပ္တင္လိုက္ရတာ ေတြ႕တယ္ဗ်။ လိင္တန္ထိပ္ဖူးကို လွမ္းအငုံခံလိုက္ရတဲ့ က်ေနာ္ဆိုတာကေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ ဟားးးး ဆိုၿပီး အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ညည္းမိၿပီး လက္တစ္ဖက္က ယြန္းရဲ ့ေခါင္းကို လွမ္းဆြဲ၊ က်န္တဲ့တစ္ဖက္ကေတာ့ လူယိုင္မထြက္သြားေအာင္ ေနာက္မွာရွိတဲ့ ေဘဇင္ကို ေနာက္ျပန္လွမ္းေထာက္ထားရတယ္။

ယြန္းဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးက လိင္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အစိမ္းမဟုတ္ဘူး။ ဘလိုးေဂ်ာ့ကို အေတြ႕အၾကဳံ ရွိပုံရတယ္။  ပါးစပ္ထဲေရာက္သြားတဲ့ လိင္တန္ကို ပါးကေလးေတြ ခ်ိဳင့္ခြက္ဝင္ေအာင္ အားနဲ႔ ျပင္းျပင္းစုပ္ေပးသလို၊ လၽွာနဲ႔လည္း ဒစ္ေအာက္ေျခေမးသိုင္းႀကိဳးေနရာကို တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ ပတ္ထိုးၿပီး လ်က္လ်က္ေပးေနတာ။ လူဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မခံနိုင္ဘူး။ အာကာသထဲကို သြားဖို႔ လႊတ္တင္လိုက္တဲ့ လြန္းပ်ံယာဥ္ရဲ ့ထိပ္မွာ လူကို ကပ္ခ်ည္ၿပီး ထားတာ ခံလိုက္ရတဲ့အလား၊ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာ အျမင့္ဆုံးကို ေရာက္သြားသလို ခံစားရတာ။ နားထဲမွာလည္း ေလေတြ တိုးေနသလို တဝူးဝူးနဲ႔ေတာင္ ျဖစ္ေနတယ္။

“ယြန္း … ခန .. ခန”

ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ေကာ့တက္သြားရာကေန သတိထားၿပီး သူ႔ပါးစပ္ထဲကေန လီးကို အတင္းျပန္ဆြဲထုတ္ေတာ့ .. ဘာလုပ္တာလဲဆိုၿပီး ခပ္ေငါက္ေငါက္ေအာ္ၿပီး မၾကည္သလိုနဲ႔ ၾကည့္တယ္ဗ်။ လိင္စိတ္တက္ေနတဲ့ က်ေနာ္လည္း ဒီေလာက္ေတာင္ ျဖစ္လွကြာဆိုၿပီး .. ယြန္းကို လိုးမလိုဆိုၿပီး ခပ္ဆာဆာနဲ႔ ေျပာလိုက္ယုံမက .. ေဘာင္းဘီထဲထိုးထည့္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲက ကြန္ဒြန္းကိုလည္း ခ်က္ခ်င္း ယူျပလိုက္ရတယ္ (ေနသူရိန္ အားက်လို႔ အျမဲေဆာင္ထားတာ .. ခိ ခိ  ;D)။ ေသာက္ေကာင္မေလး .. အဲဒီေတာ့မွ မ်က္ႏွာက ခ်က္ခ်င္း ျပန္ၾကည္သြားၿပီး .. ေပး ယြန္းကိုေပးဆိုၿပီး လက္ထဲကေန ဇတ္ခနဲေတာင္ ယူသြားတာ .. ကိုယ္ေတာင္မွ မေဖာက္လိုက္ရပါဘူး … အိတ္ေဒါင့္ကို ပါးစပ္ေလးနဲ႔ ကိုက္ေဖာက္ၿပီး အထဲက အၾကည္ျပားေလးကို ထုတ္ၿပီး (အမယ္ .. ေလနဲ႔ေတာင္ ဖူးခနဲ မႈတ္လိုက္ေသး) ထိပ္ေပၚတင္ရင္း ဖိခ်လိုက္တာ .. တံေတြးရည္ေတြစိုေနတဲ့ အတန္တေလၽွာက္ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာပဲ ဖုံးၿပီးသားျဖစ္သြားတယ္

“ကိုထြန္း .. ယြန္းကို အားမနာနဲ႔ အထဲမွာ စိုေနၿပီ သိလား”
“ေအး .. ဒါဆို ဒီမွာ လက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းေပး”

က်ေနာ္က အခ်ိန္မဆြဲသလို ယြန္းကလည္း ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ။ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရာက ျပန္ထ၊ ေဘဇင္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး က်ေနာ့္ကို ေက်ာေပးထားလ်က္ကေန အသားကပ္ေဘာင္းဘီကို ကားေပၚမွာတုန္းကလို လိပ္ခ်ေပးေတာ့ ေဖြးဆြတ္ေနတဲ့ ပန္းသီးပုံ တင္ပါးလုံးလုံးအိအိေလးေတြ ေသြးဆူဖြယ္ ေပၚလာတာေပါ့။ အဲဒီ ဖင္ေဖြးေဖြးေလးေတြေနာက္ ခ်က္ခ်င္းေနရာယူၿပီး ခါးက်င္က်င္ေလးကို လက္နဲ႔ ဖိခ်လိုက္ေတာ့ တင္ေတြ ေကာ့ထြက္လာတာ အရည္ၾကည္ေတြလဲ့ေနတဲ့ အဖုတ္ေျမာင္းက ေနာက္မွာ အတိုင္းသားေပၚလာတယ္။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ .. ခပ္ေဖာင္းေဖာင္း အနားသားႏွစ္ဖက္ၾကားမွာ အေျမာင္းလိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ေနရာရဲ ့ေအာက္ဘက္ကို မွန္းေထာက္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္တာ အားးးဆိုတဲ့ ယြန္းရဲ ့ေအာ္သံနဲ႔ အီးးး ဆိုတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ ့ညည္းသံက တၿပိဳင္တည္းကို ထြက္လာေတာ့တာပဲ …။

သိပ္ၿပီးက်ပ္ေနတယ္လို႔ မဟုတ္သလို၊ အရည္ေတြရႊဲေနသည့္တိုင္ ေခ်ာင္လွတယ္လို႔လဲ ဆိုလို႔မရဘူး။ စီးစီးပိုင္ပိုင္ အိအိေႏြးေႏြးနဲ႔ တစ္ထစ္ခ်င္း ဝင္သြားတာ။ ယြန္းရဲ ့အဖုတ္ေလးနဲ႔ က်ေနာ့္ရဲ ့ဒုတ္က ဆယ္တန္းတုန္းက သင္ခဲ့ရတဲ့ ဦးပုညရဲ ့ေရသည္ျပဇာတ္ထဲက စကားနဲ႔သာ ေျပာမယ္ဆိုရင္ တိုင္း၍ရက္တဲ့ ပကၠလာ မိုးရြာသည္ႏွင့္ အခန႔္သင့္ဆိုသလို အဆင္ေျပေၿပ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ ရွိေနတယ္ပဲ ဆိုၾကပါေတာ့ (ျမန္မာစာ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းထဲကလူေတြေတာ့ အေနာ့ ကေလာ္တုတ္ေနၾကမလား မသိဘူူး .. ဟီး :P)

တစ္ညလုံး တပ္မက္ခဲ့ရတဲ့ ရွမ္းမေခ်ာေလးရဲ ့အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းထဲကို ကိုယ့္လီးဝင္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔တင္ လူက ကမၻာႀကီးရဲ ့ထိပ္ဆုံး ေရာက္သြားခ်င္သလို ျဖစ္ေနတာ (ဘရိုဒြန္ဂၽြန္စကား ခဏငွားသုံးသည္ ;))။ ေတာ္ေသးတယ္။ လိင္တန္ရဲ ့အေပၚကေန ကြန္ဒြန္း စြပ္ထားလို႔သာ အဲဒီစိတ္ကို ျပန္ကြန္ထရိုးလုပ္လို႔ရေနတာ။ အရမ္းႀကီးေလာႀကီးၿပီး အတင္းလည္း ေဆာင့္ထည့္တာမ်ိဳး မလုပ္ျဖစ္ေအာင္ လူကို သတိထားေနရတယ္။ တစ္ရစ္ျခင္း ဝင္ေနတဲ့ လိင္အဂၤါအျခင္းျခင္း ထိေတြ႕မႈကို က်ေနာ့္ မန္မိုရီထဲမွာ စြဲေနေအာင္ ခံစားမိသလို၊ ယြန္းလည္းပဲ က်ေနာ့္နည္းတူ ဒီအေတြ႕ကို ေမ့မရေအာင္ ေျဖးေျဖးျခင္းပဲ ခရီးသြားလိုက္တယ္ ..။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ခနၾကာေတာ့ အရည္ေတြရႊဲနစ္ေနတဲ့ သူ႔အဖုတ္လမ္းေၾကာင္း တေလၽွာက္ ျပည့္ႏွက္ေနေအာင္ က်ေနာ့္လိင္တန္က အပိုင္သိမ္းၿပီး ေနရာယူလိုက္ၿပီ။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေခ်ာ့တာေတြ၊ ခ်ဴတာေတြ လုပ္မေနေတာ့ဘူး။ ခါးက်င္က်င္ေလးေပၚကို လိပ္တင္ေပးထားတဲ့ ဂါဝန္ေလးကို ႀကိဳးစတစ္ခုလို သေဘာထား၊ လက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ၿပီး လိင္တန္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ဆတ္ခနဲ ေဆာင့္ခ်လိုက္တာ ဖင္လုံးေကာ့ေကာ့ေလးေတာင္ ဆတ္ခနဲ တုန္တက္သြားတယ္။

“အား … ထိတယ္ … ကို …ထြန္း …  ရွီးးး”

ထိတာက ယြန္းမွ မဟုတ္ဘူး .. က်ေနာ္လည္းပဲ ထိတာပဲ။ ဂိတ္ကုန္္ေအာင္ ဝင္သြားတဲ့ လိင္တန္ထိပ္ဖူးကေန ဒုတ္ခနဲ ျဖစ္လာတဲ့ အရသာဟာ အီစိမ့္ေနေအာင္ ေကာင္းတာကိုးဗ်။ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ေပးရင္းကေန Tempo ကို ကားကက္ဆက္ Volume လွည့္သလို တေျဖးေျဖးခ်င္း လွည့္ၿပီး ျမႇင့္လိုက္တယ္။ တစ္ခုေကာင္းတာက ယြန္းက က်ေနာ္ေဆာင့္ေပးတာကိုပဲ ၿငိမ္ခံေနတတ္တဲ့ မိန္းကေလးမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ သူကိုယ္တိုင္လည္း .. ကိုထြန္း .. ေကာင္းတယ္.. မညႇာနဲ႔ .. နာနာေလး ဆိုတဲ့ အသံေတြ စုံေအာင္ ညည္းရင္း ေနာက္ကို ေကာ့ၿပီး တန္ျပန္ေဆာင့္ေပးတာပဲ။ သူ႔ေဆာင့္ ကိုယ္ေဆာင့္ .. ေကာင္းမွေကာင္း !!  .. တေျဖာင္းေျဖာင္း .. တဖတ္ဖတ္ သံေတြ ေသာေသာကို ညံေနေတာ့တယ္။

“အားးး .. ၿပီးေတာ့မယ္ … ေဆာင့္ .. တအားေဆာင့္ … ေကာင္းတယ္ .. တအားေကာင္းတယ္ … ရွီး”
“ရွစ္ .. ယြန္းးးး … ကိုယ္ မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူူး .. ထြက္ .. ထြက္ေတာ့မယ္”
“အီးးး … ယြန္းလည္း ၿပီးေတာ့မယ္ … လုပ္ … လုပ္ …. အူးးးးးးး”

တျခားသူငါေတြ အိပ္စက္ေနမယ့္ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္နဲ႔ ယြန္းနဲ႔ကေတာ့ မီးကုန္ယမ္းကုန္ကို ဆြဲၿပီး ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္သလို ကာမလမ္းဆုံးကို ေရာက္သြားၾကတယ္။ ယြန္းက အသားျဖဴတဲ့ ရွမ္းမေလးဆိုေတာ့ အဖုတ္ထဲမွာ အရည္တအားရႊဲတာ .. တကိုယ္လုံးတုန္ခါၿပီး ေနာက္ဆုံးၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ဲက်ဲေတာက္ အရည္ေတြ အဖုတ္ထဲက စိမ့္က်တာ ေအာက္ကေက်ာက္သားျပင္ေပၚမွာ ေနရာေလးေတာင္ ကြက္ၿပီး စိုသြားတယ္။ အဖုတ္အတြင္းသားေတြ ဆိုတာလည္း အျပတ္ကို လႈပ္ရွားၿပီး လိင္တန္ကို ဖ်စ္ညႇစ္ေနေသးတာ …။

နားထဲကေန ေလေတြ တစစ္စစ္နဲ႔ ထြက္သြားသလားေတာင္ ထင္ရၿပီး က်ေနာ္လည္း အေကာင္းႀကီး ေကာင္းသြားတယ္။ အသားျဖဴျဖဴ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ ဖြံ့ဖြံ့နဲ႔ အေခ်ာႀကီးေခ်ာတဲ့ ရွမ္းမေလးကို စိတ္ႀကိဳက္ ေနာက္ဘက္ကေန က်ဳံးရတာ မေကာင္းခံနိုင္ယိုးလား။ လိင္ေခ်ာင္းတေလၽွာက္ သုတ္ရည္ေတြ ေျပးထြက္ၿပီး ထိပ္ဖူးကေန ပန္းထုတ္လိုက္တာ ကြန္ဒြန္းသာ စြပ္မထားလို႔ကေတာ့ အဖုတ္အတြင္းမွာ ျပည့္လၽွံသြားမွာ ေသခ်ာလွတယ္။ တစ္ညလုံး ေအာင္းထားတဲ့ သုတ္ရည္ပူေတြ အကုန္ ပန္းထုတ္လိုက္ရတဲ့ အရသာဟာ ေျပာမျပနိုင္ေအာင္ ေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈပဲဗ် …။

ခရီးေဝးထြက္လာတာျဖစ္တဲ့အျပင္ တစ္ညလုံးလဲ ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရေသး .. ဒီၾကားထဲ တအားကုန္လိုးေဆာင့္ၿပီး အၾကမ္းစားၿပီးသြားတာဆိုေတာ့ လူက ေခါင္းေတာင္မွ မေထာင္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ကုန္းေပးထားတဲ့ ယြန္းရဲ ့ေက်ာေပၚမွာ ပုခုံးေမွးတင္ၿပီး မ်က္စိေတြ အလိုလိုမွိတ္က်သြားတယ္။ အေစာတုန္းက ႏွစ္ေယာက္သား လိုးေဆာင့္သံေတြ၊ ေအာ္ညည္းသံေတြနဲ႔ ပြက္ပြက္ႏွက္ေနတဲ့ သန႔္စင္ခန္းထဲလည္း အခုက်ေတာ့ အိမ္ေျမႇာင္စုတ္ထိုးတာကို ၾကားရေလာက္ေအာင္ တိတ္ဆိတ္သြားပါေရာ ..

အဲဒီလို ႏွစ္ေယာက္သား ထပ္လ်က္ မွိန္းေနၿပီး တစ္ေလာကလုံး တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အခိုက္မွာ

“တုံ .. တုံ .. တင္ .. တင္ .. တင္ .. တုံ .. တုံ”

႐ုတ္တရက္ ထျမည္လာတဲ့ ဖုန္းသံေၾကာင့္ ေမ့ေမ်ာေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္သား ကမန္းကတမ္း လူခ်င္းကြာၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေၾကာင္စီစီ မ်က္လုံးေလးေတြလည္း အလန႔္တၾကား ၾကည့္ၾကတယ္။ သတၱေလာကႀကီးနဲ႔ ေခတၱခဏ အဆက္ျပတ္သြားတာဆိုေတာ့ ႐ုတ္တရက္ ဖုန္းျမည္လာတဲ့ အသံ ဘယ္ကလာတယ္ဆိုတာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး မသိၾကေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ စကၠန႔္ပိုင္းအတြင္းမွာ ဒီအသံဟာ ဘယ္ကေန လာတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး သိသြားၾကတယ္။ အဲဒီမွာ မ်က္လုံးျပဴးစရာ ထပ္ျဖစ္ပါေလေရာ ..

လား .. လား !!
Ring tone အသံက က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးစီက မဟုတ္ဘူး။ သန႔္စင္ခန္းရဲ ့ေထာင့္စြန္းဘက္ျခမ္းမွာရွိတဲ့ cubicle တစ္ခုထဲက ထြက္လာတာ။ အိုးမိုင္ေဂါ့ … ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘဲ .. ေနာက္ထပ္ လူတစ္ေယာက္ ရွိေနတာဗ် ..

ယြန္းေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲ မသိဘူး။ က်ေနာ္ေတာ့ နားထင္နားရင္းေတြ ပူတက္သြားၿပီး ကမန္းကတမ္း လိင္တံေပၚက ကြန္ဒြန္းကို ဆြဲဖယ္၊ ေဘဇင္ေအာက္က အမွိုက္ပုံးထဲ လွမ္းပစ္၊ ဒူးေခါင္းေအာက္ ေရာက္ေနတဲ့ ေဘာက္ဆာေရာ ေဘာင္းဘီပါ ဆြဲတင္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္အလုပ္မ်ားသြားတယ္။ ယြန္းလည္း က်ေနာ့္လိုပဲ .. ျပာျပာသလဲနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္သြားတယ္။ ကိစၥဝိစၥ ၿပီးတာကေတာ့ က်ေနာ္က သူ႔ထက္အရင္ၿပီးတာဆိုေတာ့ ေသာင္းက်န္းတုန္းက ေသာင္းက်န္းၿပီး အခုေတာ့မွ ရွက္သလိုလို ျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ္ကပဲ အျပင္ကို အရင္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ အဲဒီေနရာမွာကို ဆက္မရပ္ေနခ်င္ေတာ့တာနဲ႔ ကိုယ္ထားခဲ့တဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ကို ျပန္ယူဖို႔ဆိုၿပီး ရီစက္ရွင္ေကာင္တာဘက္ကို ခပ္သုတ္သုတ္ေလၽွာက္လာခဲ့မိေတာ့တာပဲ။

ကမ္းေျခကို ျဖတ္တိုက္လာတဲ့ ပင္လယ္ျပင္ရဲ ့ေလညႇင္းေတြဟာ ေခၽြးျပန္ေနတဲ့ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို ျဖတ္တိုက္သြားတဲ့အခ်ိန္၊ အနည္းငယ္ ေအးျမသလို ခံစားလိုက္ရတဲ့အေလ်ာက္ က်ေနာ္ သန႔္စင္ခန္းထဲက အျဖစ္ကို ျပန္စဥ္းစားမိတယ္။ အဲဒီေတာ့မွပဲ က်ေနာ့္ေခါင္းထဲ အေတြးတစ္ခု ေရာက္လာတယ္။ တျခားေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒီအခ်ိန္ႀကီး က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူ ရွိေနတာ ဘယ္သူျဖစ္နိုင္မလဲဆိုတာကို။

ညဘက္ႀကီးေတာ့ ဟိုတယ္ရဲ ့ဧည့္သည္ေတြ ဘယ္သူမွ ဒီေရကူးကန္နဲ႔ တြဲလ်က္ရွိတဲ့ သန႔္စင္ခန္းထဲ လာဖို႔အေၾကာင္း မရွိေလာက္ဘူး။ ဒီအခ်ိန္ႀကီး ေရဆင္းကူးတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ျဖစ္ျခင္းျဖစ္ .. ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းထဲကပဲ ျဖစ္ရမယ္။ ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းထဲမွာလည္း ျဖစ္နိုင္တာက ညတာဝန္က်တဲ့သူပဲ ျဖစ္ရမယ္။ အဲဒီ ညတာဝန္က်တဲ့သူထဲက မိန္းကေလးဆိုေတာ့ .. အိုး မိုင္ေဂါ့ .. ဒါ … ဒါ

က်ေနာ့္အေတြး မွန္တယ္၊ မမွန္ဘူးဆိုတာ က်ေနာ္ ရီစက္ရွင္ေကာင္တာေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေရကူးကန္ဘက္ကေန ေလၽွာက္လာၾကတဲ့ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔တင္ သိလိုက္ၿပီ။ ႏွစ္ေယာက္သား ေဘးခ်င္းယွဥ္အေနအထား မဟုတ္ေပမယ့္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္က ေျခတစ္လွမ္းေလာက္အကြာအေဝးနဲ႔ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ စကားစျမည္ေျပာရင္း ေလၽွာက္လာေနၾကတာ။ ေရွ႕က နန္းယြန္းေဝဆိုတဲ့ က်ေနာ္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ လိုးထားခဲ့တဲ့ ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာ ရွမ္းမေလး .. ေနာက္တစ္ေယာက္က အခု ေကာင္တာကို ျပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ မေတြ႕ေတာ့တဲ့ ၀ါဆိုဦးဆိုတဲ့ ညိဳေခ်ာမေလး ..

ရွီး မွပဲ .. လူကို ဘာေျပာလို႔ ေျပာရမွန္း မသိဘူး .. ဘယ္လိုမ်က္ႏွာနဲ႔ အဲဒီနားမွာ ဆက္ေနရမွန္းလည္း မသိဘူး

ဒါေပမယ့္ လူကို က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲ အေျခအေနကေန လြတ္ေအာင္ဖန္တီးေပးလိုက္တဲ့ အေၾကာင္းတရားတစ္ခုေတာ့ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္နဲ႔ ျဖစ္လာတယ္။ တျခားေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဖုန္းသံျမည္လာတာ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ တျခားသူရဲ ့ဖုန္းမဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့္ဖုန္းက ျမည္တာ။ ေခၚတာကလည္း သက္ဆိုင္သူက ေခၚတာ ..။

“ကိုႀကီး .. ဘယ္ေရာက္ေနၿပီလဲ”
“အခုေလးတင္ ဟိုတယ္ကို ေရာက္တာ .. သဲက အိပ္မေနဘူးလား”
“အိပ္ေနတာပဲ .. စိတ္ထဲသတိရလို႔ နိုးလာတာ .. ဟိုတယ္ေရာက္ေနရင္ လာခဲ့ေတာ့ေလ .. သဲတို႔အခန္းက ၃၀၁ .. ျမန္ျမန္လာခဲ့ေတာ့ေနာ္ .. လြမ္းတယ္”
“အင္းပါ .. လာၿပီ .. လာၿပီ .. အခုပဲ လာမယ္ .. မြမြ”

ဖုန္းကိုခ်ၿပီးေနာက္ အနားေရာက္လာတဲ့ ယြန္းကို က်ေနာ္က အားနာတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ၾကည့္မိေတာ့၊ ယြန္းက သူနားလည္ပါတယ္ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ၿပီး လက္တစ္ဖက္နဲ႔ သြားေတာ့ဆိုၿပီး ခါျပတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ခံစားမႈကို ရိုးရိုးသားသား ထုတ္ျပရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္အံ့အားသင့္သြားတာဗ်။ One night stand ဆိုတာ လိင္ကိစၥကို ခံစားခ်င္ၾကတဲ့ ေယာက်္ားေလးေတြ၊ မိန္းကေလးေတြအတြက္ ထူးဆန္းတဲ့ ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း ဒါမ်ိဳးညေတြ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ လိင္ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္၊ လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး အခ်ိန္တန္ေတာ့ သူ႔လမ္းသူသြား၊ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္သြားေပါ့။ တြယ္ပတ္ရစ္ေႏွာင္ေနတာေတြ ဘာေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ ယြန္းကိုေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ဒီလိုသေဘာထားလို႔ မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ ခါတိုင္းလို ၿပီးၿပီးေရာ စိတ္ဓါတ္မေမြးနိုင္တာလည္းဆိုတာကို ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ေတာင္ အံ့ၾသတယ္။ တိတိက်က်ေတာ့ အေျဖရွာမေနနိုင္ဘူး။ သက္ဆိုင္သူက ေခၚေနၿပီေလ။ လက္ထဲျပန္ေရာက္လာၿပီ ျဖစ္တဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ကို ေကာက္လြယ္ၿပီး ပင္လယ္ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူထားတဲ့ ၃၀၁အခန္းကို သြားဖို႔ ေျခလွမ္းျပင္လိုက္တယ္။ အဲဒီအခိုက္အတန႔္မွာ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားတာနဲ႔ အနားမွာ ၀ါဆိုဦးေရာ .. တျခားသူေတြ ရွိေနေသးတာေရာ ဘာဆိုဘာမွ မေတြးမိေတာ့ဘူး။ ခ်က္ခ်င္းပင္ လူကို ခ်ာခနဲ ျပန္လွည့္ၿပီး ကိုယ့္နားမွာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ရွိေနေသးတဲ့ ယြန္းရဲ ့နဖူးျပင္ေလးကို ဖ်တ္ခနဲ ငုံ႔နမ္းလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ I value you လို႔ ေျပာၿပီး လွည့္ထြက္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီ I value you ဆိုတဲ့ စကားဟာ ဘယ္ေလာက္တာသြားလဲ ဆိုတာ ေနာက္ထပ္ပို႔စ္ေတြမွာ ထပ္ေျပာၾကတာေပါ့ …။

ဒီေနရာမွ မေျပာမျဖစ္နဲ႔ ေျပာရေတာ့မယ္ အေၾကာင္းကေတာ့ က်ေနာ့္ သက္ဆိုင္သူအေၾကာင္းပါ။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ သူ႔အေၾကာင္းကို ေျပာမယ္ဆိုရင္ သီးသန႔္ဇာတ္လမ္းတစ္ခုအေနနဲ႔ ေျပာမွကို ျဖစ္မွာပါ။ ဆြတ္ပ်ံ ့ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာေတြ၊ လြမ္းေမာေဆြးျမည့္ဖြယ္ရာေတြ၊ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားစရာေတြက သူနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အျပည့္မဟုတ္လားဗ်။ ဒါေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အခ်ိန္ မတန္ေသးလို႔ အၾကမ္းဖ်ဥ္းပဲ က်ေနာ္ ေျပာျပထားပါ့မယ္။

က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ့္သက္ဆိုင္သူက တစ္နယ္ထဲက မဟုတ္ပါဘူး။ အကယ္၍သာ သူေရာ၊ က်ေနာ္ပါ နိုင္ငံရပ္ျခားက တကၠသိုလ္တစ္ခုမွာ ေက်ာင္းမတက္ျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ အခုလိုမ်ိဳးဆုံေတြဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ျဖစ္လာနိုင္စရာ မရွိပါဘူး။ ဆုံေတြ႕ခဲ့သည္တိုင္ သူဟာ သိပ္လွတဲ့ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ျဖစ္မေနခဲ့ဘူးဆိုလၽွင္ က်ေနာ့္သက္ဆိုင္သူ ျဖစ္လာေအာင္ က်ေနာ္ ႀကိဳးစားမိမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဝန္ခံထားပါရေစ။

က်ေနာ့္သက္ဆိုင္သူဟာ အနီးစပ္ဆုံး ဘယ္သူနဲ႔တူလဲလို႔ ဥပမာေပးရမယ္ဆိုရင္ မိုးယုစံနဲ႔ အေတာ္တူတယ္ဗ်။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ အေနအထားကလည္း မဆိုးဘူး။ ရွိသင့္ရွိထိုက္တာေတြ အျပည့္ရွိတယ္ေပါ့။ တီတီတာတာနဲ႔ ေျပာတတ္ၿပီး သူစိတ္ပါရင္ စိတ္ပါသလို ကလူ၏သို႔ .. ျမဴ၏သို႔ကလည္း လုပ္ေသးတာဗ်။ ဒီေတာ့ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး မေျပာေတာ့ဘဲ အက်ဥ္းခ်ဳံးလိုက္ရမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့လက္ရွိဘဝဟာ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး နားလည္မႈအျပည့္ရွိယုံမက၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ လိင္က်န္းမာေရး ပါ ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္လို႔ပဲ ဆိုပါရေစဗ်ာ …။

ခရီးပန္းထားတဲ့အရွိန္ေရာ .. ခပ္ျပင္းျပင္း လိင္ဆက္ဆံထားခဲ့တဲ့ အရွိန္ေရာေပါင္းၿပီး ႀကိဳတင္ ယူထားတဲ့ အခန္း ၃၀၁ ေရာက္သြားတာနဲ႔ လူက တခ်ိဳးထဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ဗ်။ တစ္ႏွစ္တာပတ္လုံး အလုပ္ေတြဖိစီးၿပီး ေကာင္းေကာင္းကန္းကန္း အနားယူခဲ့ရတာရယ္လို႔ သိပ္မရွိခဲ့ေတာ့ .. ေမႊးပ်ံ ့ျဖဴဆြတ္ေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္အိပ္မို႔ရာႀကီးထက္မွာ ကိုယ့္သက္ဆိုင္သူကို ဖက္ၿပီး အိပ္ရတဲ့အရသာဟာ ဘာစည္းစိမ္နဲ႔ မလဲနိုင္ဘူးရယ္လို႔ က်ေနာ္ေျပာရင္ ကိုယ့္ၾဆာတို႔ လက္ခံၾကမွာပါေနာ္ .. ။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အိပ္ေမာက်သြားတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ မသိဘူး .. ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနရာကေန အရင္ဆုံး က်ေနာ့္နားထဲမွာ ဝုန္းခနဲ ဝုန္းခနဲ အသံေတြ စည္းခ်က္မွန္မွန္နဲ႔ ၾကားလာရတယ္။ အဲဒီအသံေနာက္ နားစြင့္လိုက္မိၿပီး အာ႐ုံျပဳမိတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ ခႏၶာကိုယ္ရဲ ့အစိတ္အပိုင္းတစ္ေနရာမွာလည္း တဝုန္းဝုန္းနဲ႔ ေသြးေတြ တိုးသလို စတင္ၿပီး ခံစားလာရတယ္။ ဘယ္ေနရာလဲဆိုတာ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ ့ၿပီး အာ႐ုံခံလိုက္ေတာ့ .. လား လား .. မနက္ခင္းမွာ သစ္သားေခ်ာင္းလို ျဖစ္ေနတတ္တဲ့ က်ေနာ့္ လိင္တံဆီကပဲဗ် (Morning wood ကို တိုက္ရိုက္ဘာသာျပန္ဆိုသည္ .. ဟီး)
ၿပိဳကြဲေနတဲ့ အသိစိတ္ေတြက ဟိုတစ္စ၊ ဒီတစ္စနဲ႔ က်ေနာ့္အာ႐ုံထဲ ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္၊ မ်က္ေတာင္ကို ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္နဲ႔ ဖြင့္ဖို႔ႀကိဳးစားေတာ့ အရင္ဆုံး သတိထားမိတာ အခန္းထဲမွာ မီးထြန္းထားတာ မဟုတ္ေတာ့သည့္တိုင္ ေမွာင္မေနေတာ့တာပဲ။ မို႔ရာနဲ႔ ကပ္လ်က္နံေဘးမွာ ရွိတဲ့ Full Height မွန္ခ်ပ္ျပတင္းေပါက္ႀကီးကို လိုက္ကာနဲ႔ အျပည့္ကာထားေပမယ့္ အဲဒီလိုက္ကာသားကို ေဖာက္ထြင္းၿပီး အလင္းေရာင္က အခန္းထဲ ေရာက္ေနၿပီ။ ေခါင္းေစာင္းၿပီး လွိုင္းသံေတြၾကားေနရတဲ့ ပင္လယ္ဘက္ျခမ္းကို လွမ္းၾကည့္ၿပီးေတာ့ေနာက္ .. ကိုယ္ေပၚမွာ လႊမ္းျခဳံထားဆဲျဖစ္တဲ့ Blanket အျဖဴကို လွမ္းၾကည့္မိေတာ့ .. က်ေနာ့္ခါးစပ္ေနရာမွာ ေဖာင္းေဖာင္းႀကီး ေမာက္ထေနတာ ေတာင္ကုန္းတစ္ခုလိုပဲ။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီ ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကလည္း ၿငိမ္ၿငိမ္ရွိေနတာမဟုတ္ဘဲ ပင္လယ္ေရထဲ ေမ်ာပါေနတဲ့ ေဗာကြင္းလို နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္ျဖစ္ေနတာ။ ေစာင္စတစ္ဖက္ကို ဆြဲၿပီး လွန္တင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ .. တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာမွာရွိတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ ့ေခါင္းကို ေတြ႕လိုက္ပါေရာ …။
“ႁပြတ္ .. ဟိုင္း … ဟိုင္း … ဂြတ္ေမာနင္း .. ကိုႀကီး”
ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ မ်က္စိတစ္ဖတ္မွိတ္ျပၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္တဲ့ က်ေနာ့္သက္ဆိုင္သူရဲ ့ပုံစံကို ၾကည့္ၿပီး က်ေနာ္ေတာ့ ရယ္ခ်င္ေတာ့တာပဲ။ ခိုးစားတုန္း လူမိသြားလို႔ ပါးစပ္ထဲက ျပန္ခၽြတ္ၿပီး ညာတာပါေတးနဲ႔ လွမ္းႏႈတ္ဆက္တဲ့ အထာေလး။ လက္ထဲမွာ ခိုးထုတ္ခိုးထည္အျဖစ္ ရွိေနတာက တံေတြးရည္ေတြ ထိပ္ပိုင္းမွာ စိုေနၿပီး မာရဲတင္းေျပာင္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ေကာင္ .. ဟီး .. မနက္ခင္းအခ်ိန္ဆိုေတာ့ ပူပူေႏြးေႏြးနဲ႔ အရွိန္ထေနတာ .. အခိုးေတြထြက္ေနတဲ့ ေျပာင္းဖူးျပဳတ္နဲ႔ေတာင္ တူေနမလား မသိဘူး 
“သဲ .. ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက နိုးေနတာလဲ ..””၁၅မိနစ္ေလာက္ရွိၿပီ .. ကိုႀကီးက လူကသာမနိုးတာ .. ေကာင္ေလးက နိုးေနတာေတြ႕လို႔ သဲလဲ မေနနိုင္ေတာ့တာနဲ႔””အင္း .. သဲဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လဲ .. ကိုႀကီးလုပ္ရမလား””ဟင့္အင္း ရတယ္ .. သဲဖာသာသဲလုပ္မယ္ .. ကိုႀကီး ျပန္မွိန္းေနလိုက္””အိုေက .. အိုေက”
သူ႔ဟာသူေျပာ၊ သူ႔ဟာသူ စီမံခန႔္ခြဲၿပီး၊ သူ႔ဟာသူပဲ လုပ္ေဆာင္သြားတယ္။ က်ေနာ္ဘာမွ ဝင္မေျပာေတာ့ဘူး။ မိန္းကေလးေတြဆိုတာ တခါတေလက်ေတာ့ အဲဒီလိုမ်ိဳး သူတို႔ေျပာတဲ့အတိုင္း ေနေပးလိုက္ရတယ္ဗ်။ ေယာက်္ားေလးေတြအေပၚ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈရွိတယ္ဆိုတာ သူတို႔ သိတယ္ဆိုရင္ သိပ္ၿပီးေတာ့ စိတ္ၾကည္ႏူူးတတ္ၾကတဲ့ ဗီဇေလးေတြ မိန္းကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရွိၾကတယ္ မဟုတ္လားဗ်။ သူတို႔ေတြ စိတ္ၾကည္ႏူးေတာ့ ကိုယ္ေတြလည္း ၾကည္ႏူးရတာေပါ့ဗ်ာ .. အခုပဲ က်ေနာ့္ၾကည့္ေလ
လၽွာေလးနဲ႔ သူ႔ပါးစပ္ထဲေရာက္ေနတဲ့ လိင္တံပတ္ခ်ာလည္ကို လွည့္ပတ္ထိုးဆြေနတဲ့ အရသာက တထုတ္ထုတ္နဲ႔ တယ္ေကာင္းတာပဲဗ်။ ေခါင္းကို အနိမ့္အႂကြလုပ္ၿပီး လိင္တံကို စုပ္ေပးေနတာကလည္း ေကာင္းေနတဲ့အရသာကို ပိုၿပီးေကာင္းေအာင္ ဖန္တီးေပးေနေသးတာ။ တစ္ခုအဆင္ေျပတာက က်ေနာ့္ သက္ဆိုင္သူနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔က ဒါမ်ိဳးကိစၥေတြမွာ seasoned ျဖစ္ေနၿပီ။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ အထူးအေထြ ေျပာေနစရာ မလိုဘူး။ ဘယ္ေကြ႕မွာ ဘာတက္နဲ႔ ေလွာ္ရမယ္ဆိုတာ သိေနတဲ့သေဘာ 
လိင္တံက စံခ်ိန္မီ မာၿပီးတင္းလာၿပီဆိုတဲ့အခ်ိ္န္ ပါးစပ္ထဲကေန ခၽြတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး၊ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းမွာ လႊမ္းထားတဲ့ ေစာင္ကို ေအာက္တြန္းခ်ၿပီး က်ေနာ့္ေပၚ ခြထိုင္ေတာ့တာပဲ။ သဲလို႔ေခၚတဲ့ က်ေနာ့္ သက္ဆိုင္သူက ေကာင္မေလးေတြ ညဘက္က်ရင္ အိပ္ဝတ္ေလ့ရွိတဲ့ အေပၚေအာက္တဆက္ထဲ ခ်ည္သားဂါဝန္ကို ဝတ္ထားတာ။ ဂါဝန္စက ဒူးဖုံယုံပဲ ရွိတာဆိုေတာ့ ေအာက္ေျခကေန ဆြဲမလိုက္တာနဲ႔ စိုျပည္ေတာင့္တင္းတဲ့ သဲရဲ ့ေအာက္ပိုင္းက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းကို ထြက္လာေတာ့တာပဲ။ 
အမယ္ .. ဒီေကာင္မေလး။ က်ေနာ္နဲ႔ ေခ်ာင္းသာကို ခရီးထြက္ရမယ္ဆိုတာ သိေနလို႔နဲ႔တူတယ္။ ေသခ်ာကို ျပင္ဆင္လာတာဗ်။ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတေလၽွာက္ မေျပာနဲ႔၊ ခါတိုင္းရွိေနတဲ့ အေပၚဘက္ျခမ္းက ႀတိဂံပုံ ဘုတ္စုေလးေတာင္ မရွိေတာ့ဘဲ ေျပာင္တလင္းခါေနတာ။ ဘာဆိုဘာမွ မရွိဘဲ ပကတိေျပာင္ရွင္းၿပီး ျဖဴေဖြးေနေတာ့ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္း နီတာရဲေလးေတာင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေနရတာ။ အဲ့လို ျမင္ေနရတာကိုမွ သဲက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္အေနအထားမွာ လက္မနဲ ့လက္ညိဳးကိုသုံး၊ အဝေလးကို ဟလိုက္ေတာ့ အထဲက အရည္ၾကည္လဲ့ေနတဲ့ နီတာရဲေလးေတြပါ ျမင္ကြင္းထဲေရာက္လာေရာ .. ဟူးးးး
ဒါေပမယ့္ ဒီျမင္ကြင္းက ခနပါပဲ။ လြတ္ေနတဲ့ ေနာက္ထပ္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ က်ေနာ့္လိင္တံကို ဖမ္းကိုင္ထိမ္းၿပီးေနာက္ေတာ့ နီရဲတင္းေျပာင္ေနတဲ့ ထိပ္ဖူးဝဟာ ခုနက နီတာရဲေလးေတြ ရွိေနရာ က်င္းေလးထဲကို တည့္တည့္မတ္မတ္ ဝင္သြားပါေတာ့တယ္။ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ .. အေၾကာေတြ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းထၿပီး အသားကုန္ တင္းမာေနတဲ့ ကိုယ့္လိင္တံ အဖုတ္အိအိေလးထဲကို ဝင္သြားရတဲ့ အရသာဟာ တကယ့္ ဇိမ္ပဲဗ်။ ဘာဆိုဘာမွ မလုပ္ဘဲ ေျပာတဲ့အတိုင္း ပက္လက္ကေလးပဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနေပးထားတဲ့ က်ေနာ္ေတာင္ အင္းခနဲ ႏႈတ္ကထုတ္ညည္းမိတယ္။
“ေကာင္းတယ္ .. ကိုႀကီးရာ .. ေကာင္းတယ္ .. သဲလြမ္းေနတာ … အီးးးးး”
က်ေနာ့္ သက္ဆိုင္သူ .. သဲက စကားကို တီတီတာတာနဲ႔ ေျပာတတ္တဲ့ ေကာင္္မေလးဗ်။ အမ်ားသူငွာ ေရွ႕မွာဆိုရင္ေတာ့ ပုံမွန္ေျပာေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးဆို အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔ လူနားကပ္ၿပီး တတြတ္တြတ္ေျပာတတ္တာ။ သူနဲ႔အတူေနရတာ အလွေမြးေၾကာင္ျဖဴမေလးတစ္ေကာင္ ကိုယ့္အနားမွာ ရွိေနသလိုပဲ။ အင္မတန္မွ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ နိုင္တာ။ အခုလိုမ်ိဳး လိင္ဆက္ဆံတဲ့အခါမ်ိဳး (အမွန္ကေတာ့ making love လို႔ သုံးခ်င္တာပါ) ဆိုရင္လည္း ခပ္ရင့္ရင့္စကားေတြ ျဖစ္တဲ့ လီးတို႔ လိုးတို႔ မေျပာေပမယ့္ သူ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့ စကားေလးေတြေျပာ .. ႏႈတ္ကလည္း အဆက္မျပတ္ ညည္းေနတတ္တာ။ ထိတယ္ .. ကိုႀကီးရာတို႔၊ တအားႀကီး မာၿပီးတင္းေနေတာ့ အထဲမွာ အားရစရာႀကီးတို႔ ဘာတို႔ .. အဲဒါမ်ိဳးေတြ ေျပာေျပာေနတတ္တာဗ် …
အခုလဲ လိင္တံတစ္ေခ်ာင္းလုံး အဖုတ္ထဲကို ဝင္သြားၿပီးေနာက္၊ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းေလးကို သြားေလးနဲ႔ ဖိကိုင္ထားရင္း က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ေထာက္ၿပီး ၾကမ္းေနတာ။ ၾကက္ဖခြပ္သလို ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ အေနအထားနဲ႔ သူတင္အိုးကားကားေလးေတြကို အေပၚကို ပင့္ေျမႇာက္လိုက္၊ ေအာက္ကို ဖန္းခနဲျမည္ေအာင္ ျပန္ခ်လိုက္ ဆက္တိုက္လုပ္ေနတာ။ အခန္းထဲမွာ အဲယားကြန္းေလနဲ႔ ေအးေနတယ္ဆိုေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေအးတယ္လို႔ မခံစားရေတာ့ဘူး။ ကာမဆက္ဆံမႈရဲ ့ရလဒ္အေနနဲ႔ တကိုယ္လုံးမွာ ေသြးေတြက ပူေႏြးစြာ လွည့္ပတ္ေနၿပီေလ။ ေဂ်ာ္ကီမေလး သဲရဲ ့မ်က္ႏွာေလးဆိုရင္ ဝင္းဝင္းေျပာင္ေျပာင္ေလးေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ။
“အီး .. ေကာင္းတယ္ .. ကိုႀကီးရာ”
တေအာင့္ၾကာေတာ့ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ရတာ ေမာသြားလို႔လား မသိဘူး၊ က်ေနာ့္ဆီးစပ္ေပၚ သူ႔တင္ပါးအိအိေလးေတြ ျပန္အက် ထပ္ၿပီးေတာ့ မ တင္တာ မေတြ႕ေတာ့ဘူး။ အဲဒီအစား အေပၚကေန မုန႔္ႀကိတ္ဆုံ လွည့္သလို ဆီးစပ္ခ်င္း ဖိကပ္ထားရင္း ေမႊေတာ့တာပဲ။ ခါတိုင္းဆို ဒါမ်ိဳးလွည့္ရင္ သူ႔အေမႊးေတြနဲ႔ က်ေနာ့္ အေမႊးညိရင္း တၿဗိၿဗိနဲ႔ေတာင္ ျမည္ေသးတာ။ အခုေတာ့ သူ႔အဖုတ္ေလးက ေျပာင္ရွင္းခါေနေတာ့ ဒါမ်ိဳးအသံ မထြက္ဘူးရယ္ (ဒီလို စဥ္းစားမိေတာ့ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာက ျပဳံးခ်င္ခ်င္ေတာင္ ျဖစ္သြားေသး)
“ကိုႀကီး .. မၿပီးေသးဘူးလား ..””အင္း .. မၿပီးေသးဘူး .. သဲေရာ””သဲက ခုနကတည္းက နဲနဲ ၿပီးသြားၿပီ .. အခုလည္း ျဖစ္ေတာ့မွာ .. ကိုႀကီးပါ လိုက္ၿပီးလိုက္ေလ””ဒါဆို .. ဟိုဘက္လွည့္ၿပီး ေစာင့္ေလ””အိုေက .. လုပ္ေပးမယ္”
က်ေနာ့္ အႀကိဳက္ပိုစက္ရွင္ကို သူေျပာင္းေပးတယ္။ တျခားေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေျခရင္းဘက္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး ေနာက္ျပန္ေဆာင့္ေပးတာ။ ဒီလိုအေနအထားကို က်ေနာ္ တအားႀကိဳက္တာ။ သဲရဲ ့တင္အိုးေတြက လုံးဝန္းၿပီး စြင့္ကားေနေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳးအေနအထားမွာ အင္မတန္မွ စိတ္ထဖို႔ ေကာင္းတာေလ။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီဖင္အိုးေတြ ၾကားထဲက အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးထဲကို ကိုယ့္လီးက တိုးခြဲၿပီး ဝင္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိက အင္မတန္မွ ခံစားလို႔ေကာင္းတာ (ဒီအခ်က္ကို ကိုယ့္ၾဆာတို႔ သေဘာတူၾကမွာပါေနာ္)
သိပ္ေတာင္ မၾကာလိုက္ပါဘူး .. ေနရာေျပာင္းၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း သဲက ေနာက္ျပန္ေဆာင့္ေပးတာ ဆယ္ခ်က္ေက်ာ္ေက်ာ္လဲ ေရာက္ေရာ .. က်ေနာ္လည္း ဘယ္လိုမွ ေအာင့္မထားနိုင္ေတာ့ဘဲ ပူေႏြးတဲ့ သုတ္ရည္ေတြကို အဖုတ္ရဲရဲေလးထဲ တအားကုန္ကို ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္ … အူးးးးး .. ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ 
++++++++++++
အေျပာက်ယ္လွတဲ့ ေရျပင္ျပာႀကီးကို ေငးေမာရင္း၊ သဲျပင္ ျဖဴလႊလႊေလးေပၚမွာ လမ္းေလၽွာက္ရတဲ့ အရသာဟာ အင္မတန္မွ ခံစားလို႔ ေကာင္းတာပဲဗ်။ ဝုန္းခနဲဆိုၿပီး ကမ္းစပ္ကို ေျပးဝင္လာတဲ့ လွိုင္းလုံးႀကီးေတြဟာ ကိုယ့္ဆီကို ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ေျပာေလ်ာ့ၿပီး လွိုင္းေခါင္းျဖဴေလးေတြအေနနဲ႔ ေျခေထာက္ကို တိုက္ပြတ္သြားတဲ့ ဖီလင္ဟာ ဒီလိုမ်ိဳး ကမ္းေျခေရာက္မွပဲ ခံစားနိုင္တာကိုး။ လတ္ဆတ္ ရွင္းသန႔္ေနတဲ့ ပင္လယ္ျပင္ရဲ ့ေလျပည္ကလည္း က်ေနာ္ဝတ္ထားတဲ့ ရွပ္အကၤ် ီလက္တို ပြပြကို တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ျမည္ေအာင္ ရံဖန္ရံခါ ပြတ္တိုက္သြားေနေသးရဲ ့ …။
“ကိုႀကီး .. ေရထဲ ဆင္းေလ”“အာ .. မဆင္းေတာ့ဘူး … ကင္မရာ ေရစိုသြားလိမ့္မယ္ .. သဲတို႔ကို ဓါတ္ပုံရိုက္ေပးမယ့္လူလဲ မရွိ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္”“ဆင္းပါ .. ကိုႀကီးကလဲ .. ဆင္းပါ .. ဆင္း ဆင္း”
တကယ့္ဟာမေလးေတြ .. ေရထဲဆင္းဖို႔ ၀ါသနာမပါတဲ့ က်ေနာ့္ကို အတင္းဝိုင္းဆြဲၿပီး ေရထဲေရာက္ေအာင္ တြန္းခ်ေနတာ။ တျခားသူေတြ ဟုတ္ရိုးလား။ သဲရဲ ့ညီမ ငယ္ငယ္နဲ႔၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေကာင္မေလးျဖစ္တဲ့ သိဂၤ ီဆိုတဲ့တစ္ေယာက္။ ပ်ိဳမ်စ္ႏုနယ္တဲ့ အရြယ္ပိုင္ရွင္ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္။ သဲက ဒါကိုၾကည့္ၿပီး တခိခိနဲ႔ ရယ္ၿပီး က်ေနာ့္လက္ထဲက ကင္မရာကို ယူသြားၿပီး ဓါတ္ပုံေတာင္ ရိုက္ေနေသး။ 
“ေဖ့ဘုတ္ေပၚ တင္ရမယ္ .. ငါ့ကိုႀကီးကို ေကာင္မေလးေတြ ၀ိုင္းဆြဲေနၾကတယ္ .. ကူညီၾကပါဦး ဆိုၿပီး .. ခိ ခိ”“မမေနာ္ … ငယ္ငယ္က ျပသနာမရွိဘူး .. သိဂၤ ီေကာင္ေလးေတြ႕သြားမွ ကြိဳင္တက္ေနမယ္”“အို .. ရတယ္ .. သိဂၤ ီတို႔က ပိုင္ၿပီးသား .. မသဲ .. ဓါတ္ပုံပဲ ရိုက္မေနနဲ႔ … သူ႔ဟာႀကီးကိုလာဆြဲဦး”“ဟဲ့ .. ဘယ္ဟာႀကီးလဲ”“……………………………………………………….”
တကယ္ပါဗ်ာ .. ခင္ဗ်ားတို႔ေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္ေတာ့ မိန္းကေလး သုံးေလးေယာက္ရဲ ့ၾကားမွာ ေနရတာ တကယ္ကို နားပူတာပဲ။ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ တိုင္ပင္ထားသလို အဆက္မျပတ္ေျပာေနတဲ့ သူတို႔စကားေတြထဲ ကိုယ့္စကားေရာက္ဖို႔ဆိုတာ တကယ္ကို မလြယ္တဲ့ ကိစၥဗ်။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ျငင္းဆန္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆးေနခ်င္လို႔ပါ .. တျခားမသြားဘူး .. ဒီေနရာမွာပဲ ဓါတ္ပုံရိုက္ေပးၿပီး ေနပါ့မယ္လို႔ ေတာ္ေတာ္ေျပာယူလိုက္ရတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ေရကူးဝတ္စုံေတြ ဘာေတြနဲ႔ အက်အန ျပင္ဆင္ထားတဲ့ သူတို႔ပဲ က်ေနာ့္ကို လက္ေလၽွာ့သြားတယ္ ထင္ပါရဲ ့။ ထပ္မေခၚေတာ့ဘဲ သူတို႔ဖာသာသူတို႔ ေရထဲ ဆင္းဖို႔ ျပင္ၾကေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ကလည္း မနည္းေတာ့ဘူးေလ။ ခနေနရင္ပဲ ေန႔မြန္းတည့္ခ်ိန္ ေရာက္ေတာ့မွာ။
ငွားထားတဲ့ ေဗာကြင္းကို ဆြဲၿပီး သဲတို႔ ေရထဲဆင္းဖို႔ ျပင္ေနခိုက္မွာ က်ေနာ့္ ေနာက္နားကေန စကားေျပာသံတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရတယ္
“အမ .. အဆင္ေျပရင္ ညီမကို ဓါတ္ပုံတစ္ပုံေလာက္ ရိုက္ေပးပါလား .. စတစ္နဲ႔က ရိုက္ရတာ မေကာင္းလို႔”
က်ေနာ္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီး ရပ္ေနတဲ့ သက္ဆိုင္သူ ထံကေန .. ရတယ္ ညီမ .. ေပးေပး ဆိုတဲ့ တုံ႔ျပန္သံ ထြက္လာေပမယ့္၊ က်ေနာ္ကေတာ့ တကိုယ္လုံး အေၾကာအခ်င္ေတြ ေတာင့္တင္းသြားသလို ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ရပ္ေနမိတယ္။ ဒီအသံခ်ိဳခ်ိဳေလးရဲ ့ပိုင္ရွင္ဆိုတာ က်ေနာ္ မသိတာမွ မဟုတ္တာ။ က်ေနာ့္ ေနာက္ကို ေရာက္ေနတာ နန္းယြန္းေဝရယ္ေလ …

႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြထဲမွာ ျပၾကတဲ့အတိုင္း က်ေနာ့္ကိုယ္ကို စလိုးမိုးရွင္းအေနအထားနဲ႔ ေနာက္ဘက္ကို လွည့္လိုက္တယ္။ ကမ္းေျခဖက္ရွင္ ဒီဇိုင္းအတိုင္း အလန္းစား ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ယြန္းကို ဦးထုပ္အဝိုင္းအျပားႀကီး ေဆာင္းၿပီး၊ ခါးက်င္က်င္ေလးေနရာမွာ ပုဝါအျဖဴေရာင္ေလး တစ္ခုခ်ည္လ်က္သားနဲ႔ ေနာက္နားမွာ မခို႔တယို႔ ရပ္ေနတာ ေတြ႕တယ္။ အမယ္ .. မ်က္ႏွာက က်ေနာ့္ကို ၾကည့္မေနဘူးဗ်။ သူနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ မသိတဲ့အတိုင္းပဲ။ က်ေနာ့္ေဘးကေန ေက်ာ္ျဖတ္သြားတဲ့ သဲကို သူ႔ဖုန္း ထိုးေပးရင္း ေက်းဇူးတင္တဲ့ဟန္နဲ႔ ျပဳံးျပေနတယ္။ သူ႔လက္ထဲမွာေတာ့ ဓါတ္ပုံရိုက္တာ ၀ါသနာပါတဲ့သူေတြ အျမဲေဆာင္ထားေလ့ရွိတဲ့ ဆယ္ဖီရိုက္ရင္သုံးတဲ့ စတစ္ေလး ရွိေနေလရဲ ့ …။
“ဘယ္လို ရိုက္ခ်င္တာလဲ .. ညီမေလး”“ဒီဘက္မွာ အမ .. အဲဒီ အုန္းတန္းေလး ပါေအာင္ ရိုက္ေပးပါေနာ္”“ရတယ္ …”
ေခါင္းေပၚတည့္တည့္ေရာက္ေနလုတဲ့ သၽွင္ေနမင္းရဲ ့အပူဟာ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာေပၚပဲ စုၿပီး က်ေနသလား မသိဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ မ်က္ႏွာပူတာပဲ .. ဟီး။ လူကို ဘယ္လိုေနလို႔ ေနရမွန္းကို မသိဘူး။ အပြင့္အေျပာက္ေတြပါတဲ့ ကမ္းေျခစတိုင္ ခ်ည္သားဂါဝန္ အျပာလြင္လြင္ေလး ဝတ္ထားၿပီး ပဲေပးေနတဲ့ ယြန္းကို ၾကည့္ပဲေနရမလား၊ မ်က္ႏွာကို တျခားလႊဲထားရမလား .. ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္း မသိဘူး။ ဘယ္လိုကေန ဘယ္လိုသေဘာေကာင္းၿပီး သူမ်ားကို ဓါတ္ပုံရိုက္ေပးဖို႔ သေဘာတူလိုက္တဲ့ သဲကိုလည္း ဘာေျပာရမွန္း မသိဘူး။ ဟူးးးးး .. ခက္ေတာ့တာပဲ
“လွတယ္ သိလား .. အဲဒီ ဝတ္စုံေလးနဲ႔ .. ဒီဇိုင္းကမိုက္တယ္”“ဟုတ္လား .. အမ .. ဒါက ဒီေရာက္မွ ဝယ္တာ .. ဟိုတယ္ရဲ ့boutique ထဲမွာ ရွိတယ္ .. ေစ်းတန္တယ္သိလား”“ဟုတ္လား .. ကိုႀကီး .. ဒီမွာၾကည့္ပါဦး .. လွတယ္ေနာ္”
ေသာက္ပလုတ္တုတ္ … ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မသီးျခင္ေထာင္ေထာင္ၿပီး ေဘာင္းဘီေဘးအိတ္ႏွစ္ဖက္ထဲ လက္ထည့္ၿပီး ရပ္ေနပါတာဆိုမွ ကိုယ့္လာၿပီး အမႈပတ္ေနၿပီ .. ဟင္းးး ။ မေယာင္မလည္နဲ႔ အနားသြားရပ္လိုက္ေတာ့ နန္းယြန္းေဝက က်ေနာ့္ကို အခုမွ သတိထားမိဟန္နဲ႔ လွမ္းျပဳံးျပတယ္။ က်ေနာ္ေတာ့ သိတာေပါ့။ လူကိုေနရခက္ေအာင္ တမင္တကာ လာၿပီး ကလိတဲ့ အျပဳံး။ ေသာက္ေကာင္မေလး …
“ေျဖာင္း .. ေျဖာင္း !! .. မမေရ .. မမ .. လာေတာ့ေလ … ေန႔လည္ေရာက္ေတာ့မယ္ .. ေတာ္ၾကာေန တအားပူလာလိမ့္မယ္”
ပင္လယ္ဘက္ကို ဆင္းသြားၿပီျဖစ္တဲ့ ငယ္ငယ္တို႔ဆီက လက္ခုပ္တီးၿပီး လွမ္းေခၚသံ ၾကားလိုက္လို႔လား မသိဘူး .. သဲက ယြန္းရဲ ့ဖုန္းကို ကိုင္ထားရာကေန က်ေနာ့္ဘက္လွည့္ၿပီး ..
“ေရာ့ ကိုႀကီး .. ဒီက ညီမကို ဆက္ရိုက္ေပးလိုက္ .. ၿပီးရင္ သဲတို႔ကိုလည္း လာရိုက္ေပးဦးေနာ္”
ဆိုၿပီး လက္ထဲ ဖုန္းထိုးထည့္ၿပီး အနားကေန သုတ္သုတ္သုတ္သုတ္နဲ႔ ထြက္သြားေလရဲ ့။ က်ေနာ့္မွာ ယြန္းရဲ ့ဖုန္းကို ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ က်န္ခဲ့တာေပါ့။
“ဘယ္လိုလဲ .. ကိုထြန္း .. လန႔္သြားတာလား .. ခိ ခိ”
လူခ်င္းအနားတိုးလာၿပီး မခ်ိဳမခ်ဥ္႐ုပ္ကေလးနဲ႔ မ်က္စိတစ္ဖတ္မွိတ္ၿပီး ေမးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္မွာ မလုံမလဲနဲ႔ အနားမွာ မရွိေတာ့သည့္တိုင္ ေရထဲဆင္းသြားၿပီ ျဖစ္တဲ့ သဲကို လွမ္းၾကည့္မိေသး (ေလွနံႏွစ္ဘက္နင္းခ်င္တဲ့ ေယာက်္ားေတြမ်ား အခက္သားေနာ္ .. ေတာ္ေတာ္ဒြတ္ခ ခံရတာပဲ .. ဟီး)။ 
“စိတ္မပူပါနဲ႔ … ကိုထြန္း … ယြန္းကို I value you ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့မွေတာ့ .. ယြန္းကလည္း ကိုထြန္းကို အေလးထားပါတယ္ .. ယြန္းေၾကာင့္ ကိုထြန္းဘက္မွာ အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစရပါဘူး .. ယြန္းဘက္ကိုလည္း …”“အာ .. မဟုတ္တာ .. ကိုယ္ အဲ့လိုမ်ိဳး လူမဟုတ္ပါဘူး .. ျဖစ္ခဲ့ၾကတာကလည္း”
သူ႔စကားမဆုံးခင္ ဝင္ေျပာၿပီးမွ .. ယြန္းနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ႏွစ္ဦးသေဘာတူမို႔ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာပါလို႔ ေျပာဖို႔ က်ေနာ္ စဥ္းစားလိုက္ေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အဲဒီစကားကို ဆက္လို႔ မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ တစ္မ်ိဳးပဲဗ်ာ။ လည္ေခ်ာင္းထဲ တစ္ခုခု ေရာက္ေနသလိုလိုပဲ .. ။ က်ေနာ္က အဲ့လို စကားရပ္သြားတဲ့ အခ်ိန္ .. ယြန္းက မ်က္လႊာေလး ဝင့္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ 
“As per own consent ေပါ့ ကိုထြန္းရယ္ .. ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ေတြးမေနနဲ႔”“That’s right .. ဟုတ္တယ္ .. ဟုတ္တယ္ .. ယြန္းေျပာတဲ့ အတိုင္းပဲ .. ဟီး”“ခိ .. ခိ .. အဲ့လို ေနပါ .. ႐ုပ္ႀကီးကလည္း .. ခိ ခိ”
ႏွစ္ဦးသားၾကား နားလည္မႈတစ္ခုကို သေဘာတူညီစြာ ရရွိ္သြားၿပီးေနာက္ က်ေနာ့္ရင္ထဲက ခံေနတဲ့ အလုံးႀကီး က်သြားၿပီး အခုမွပဲ ျပဳံးရယ္နိုင္ေတာ့တယ္။ ယြန္းက ဒါကို သိလိုက္ဟန္ႏွင့္ ျပဳံးစိစိ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ၾကည့္ေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း အခုက်မွ အျပာေရာင္ဖက္ရွင္ေလးနဲ႔ ယြန္းရဲ ့ကိုယ္ကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့တယ္။
ကမ္းေျခဖက္ရွင္ဆိုၿပီး ယြန္းဝတ္ထားတဲ့ ခ်ည္သားဂါဝန္ေလးက လည္တိုင္မွာ အစေလးႏွစ္စပတ္ၿပီး ထိန္းထားရတဲ့ အမ်ိဳးအစားဗ်။ အေပၚဘက္ ပုခုံးသားတေလၽွာက္မွာ ဘာအကာအကြယ္မွ မရွိေလေတာ့ စိုျပည္ႏုေဖြးေနတဲ့ အသားေလးေတြက ပကတိ္ုင္းအတိုင္းပဲ။ ဂါဝန္က ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ ရွင္းသလဲဆိုရင္ ရင္သားမို႔မို႔ေနရာေလးက်မွပဲ အဝတ္စကို ျပန္ေတြ႕ရတာ။ ေနာက္ၿပီး ဂါဝန္သားက အပါးစားဆိုေတာ့ လုံးလုံးမို႔မို႔ ေရႊရင္ေတြရဲ ့အရိပ္ကို အတိအက် ျမင္ေနရတယ္။ အာ .. အခုမွ က်ေနာ္ သတိရတယ္။ က်ေနာ္ ယြန္းရဲ ့ စေနႏွစ္ခိုင္ကို အကာအကြယ္ မရွိဘဲ မျမင္ရေသးဘူး။ သူ႔အသားအရည္က ဒီေလာက္ ျဖဴလႊမွေတာ့ နို႔ေလးေတြလည္း ျဖဴေဖြးေနမွာပဲ။ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကေရာ ..
(ဟိုက္ !! .. ငါ ဘာေတြ ေတြးေနတာပါလိမ့္)
ကို္ယ့္ဟာနဲ႔ကိုယ္ ေလၽွာက္ေတြးေနမိတာ ေပါင္ၾကားက အငယ္ေကာင္ .. ဝတ္ထားတဲ့ ခ်ည္သားေဘာင္းဘီပြရဲ ့ဂြၾကားကို ေထာက္သလို ျဖစ္ေတာ့မွာပဲ ကိုယ့္အေတြးကိုယ္ ရပ္ရေကာင္းမွန္း သိေတာ့တယ္။ ေပါင္လည္ေလာက္ပဲ ရွိမယ့္ ဂါဝန္ေၾကာင့္ ျမင္ေနရတဲ့ ေျခသလုံး ေဖြးေဖြးေလးေတြ ဆက္မၾကည့္ရဲေတာ့ဘူး။ ေယာင္ယမ္းၿပီး လက္နဲ႔ေတာင္ ေဘာင္းဘီေရွ႕ကို ကာမိမလိုျဖစ္ေတာ့ က်ေနာ္ ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သိသြားတဲ့ ယြန္းက ခစ္ခနဲ ရယ္ၿပီး၊ ျပဳံးစိိစိ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ပင္လယ္ဘက္ကို ေလၽွာက္သြားေလရဲ ့။ က်ေနာ္လည္း သူ႔ဖုန္းက ကိုယ့္လက္ထဲမွာဆိုေတာ့ ေနာက္ကေန ေကာ့ေကာ့ေကာ့ေကာ့နဲ႔ လိုက္ရတာေပါ့ (တကယ္လည္း ေကာ့ေကာ့ႀကီး ျဖစ္ေနတာ .. ဟီး)
ပို႔စ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးေနတဲ့ နန္းယြန္းေဝကို ဖုန္းထဲက ကင္မရာျမင္ကြင္းထဲကေန တစ္မ်ိဳး၊ ကင္မရာ ျပင္ပက ျမင္ကြင္းထဲကေန တစ္ဖုံ .. က်ေနာ္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္မိသြားတယ္။ မၾကည့္လိုမွ မရတာကိုး .. ဒုံပတ္ရို္က္ေပးေနရတာေလ။ အမယ္ .. အဲဒီ ငတိမေလးကလည္း ပို႔စ္ေတာ္ေတာ္ ေပးတတ္တာ။ မယ္ေတာ္ (ေမာ္ဒယ္လ္) သင္တန္းမ်ား တက္ထားသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေခါင္းေပၚမွ ခပ္ေကြးေကြး ေျမႇာက္ၿပီး အသည္းပုံလုပ္ျပတဲ့ ဟန္လဲ ပါတယ္။ ဦးထုပ္ကို ေလထဲလြင့္သြားဟန္ႏွင့္ ေျမႇာက္ျပတာလဲ ပါတယ္။ ယုတ္စြအဆုံး ေသာင္ျပင္ေပၚကေန ေလထဲေျမႇာက္ေအာင္ ထခုန္တဲ့အခ်ိန္ကို ရိုက္ေပးပါဆိုၿပီး လုပ္ျပတာလဲ ပါေသးတယ္။
သူ ပို႔စ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးေနတာက အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္မွာ သူ႔ကိုယ္ေပၚက လႈပ္ရွားေနတဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး လူက အာေခါင္ေျခာက္၊ ေရငတ္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနတာ။ ခက္ေတာ့လည္း အခက္သားလားဗ်။ သိပ္လွတဲ့ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ ေျပာဆိုဆက္ဆံရရင္ေတာင္ တခါတခါ ေယာက်္ားေလးေတြက ေလာင္တီးတတ္တာ မဟုတ္လား။ အခုဟာက ကိုယ္နဲ႔တစ္ခါ လိင္ဆက္ဆံၿပီးသား ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ဓါတ္ပုံရိုက္ေပးေနရတာေလ။ က်ေနာ့္ေကာင္ အဲဒါမွ မမတ္ဘူးဆိုရင္ ပန္းေသေနလို႔ပဲ ဆိုရေတာ့မယ္ .. ဟီး  😛
“ကိုထြန္းေရာ .. ဓါတ္ပုံ မရိုက္ဘူးလား .. ေပးေလ .. ယြန္းရိုက္ေပးမယ္”“ေကာင္းသားပဲ .. တစ္ပုံ ႏွစ္ပုံေလာက္ ရိုက္ေပး”
သူ႔ပုံေတြ ရိုက္လို႔ ၿပီးသြားေတာ့ ယြန္းက က်ေနာ့္ကို အလိုက္တသိနဲ႔ ေမးေတာ့ က်ေနာ္လည္း ျငင္းဆန္မေနေတာ့ဘဲ သူ႔လက္ထဲ က်ေနာ့္ဖုန္းကို ထိုးေပးလိုက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ က်ေနာ္လည္း ကမ္းေၿခ ေရာက္မွေတာ့ ဒုံပတ္ေလး ဘာေလး ရိုက္ခ်င္ေသးတာေပါ့။ ေဖ့ဘုတ္မွာ ပရိုဖိုင္းပုံေလး ဘာေလး ေျပာင္းရဦးမယ္ေလ။ တစ္ခုပဲ ရွိတယ္။ ကိုယ့္ပုံက လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ယွက္ၿပီး ေပါင္ဂြၾကားကို ကာထားတဲ့ အေနအထားေလး ျဖစ္ေနတာ တစ္ခုပဲ .. ဟီး
“ေဝးးးး … ကိုႀကီး .. ကိုႀကီး …ဒီမွာ … ဓါတ္ပုံရိုက္ေပးဦး”“ေအး .. လာၿပီ … လာၿပီ”
နဲနဲၾကာသြားေတာ့ ေရထဲေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ဟာေလးေတြ အသံစာစာနဲ႔ လွမ္းေအာ္ေခၚေနၾကၿပီ။ ယြန္းကလည္း အေတာ္နားလည္ပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ က်ေနာ့္ဖုန္းကို ျပန္ေပးၿပီး bye for time being .. c u လို႔ ေျပာၿပီး မ်က္စိတစ္ဖက္ မွိတ္ျပၿပီး အနားက ထြက္သြားတယ္။ က်ေနာ့္မွာ သူဘာကို ဆိုလိုသြားမွန္း အဲဒီတုန္းက စဥ္းစားဖို႔ အခ်ိန္မရလိုက္ဘူး။ ေရသူရဲမေလးေတြကို ဓါတ္ပုံ ရိုက္ေပးဖို႔ ကမ္းစပ္ကို အေျပးအလႊား ဆင္းသြားရတယ္။ တေဟးေဟး တဝါးဝါးနဲ႔ အခ်င္းခ်င္း စေနာက္ၿပီး ကဲေနၾကတဲ့ ဟာေလးေတြကို ဓါတ္ပုံဆက္တိုက္ရိုက္ေပးၿပီးေနာက္၊ ကိုယ့္စိတ္က တစ္မ်ိဳးျဖစ္လာတာနဲ႔ ကမ္းေျခဘက္ကို ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ယြန္းကို ျမင္းတစ္ေကာင္ရဲ ့ေက်ာေပၚမွာ ေတြ႕တယ္ (ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခမွာ ျမင္းငွားစီးလို႔ရပါတယ္)။ 
သြဲ႕သြဲ႕ေလး တိုက္ခတ္ေနတဲ့ ေလျပည္ေၾကာင့္ ယြန္းရဲ ့ခါးမွာ ခ်ည္ထားတဲ့ ပုဝါေလးဟာ တလူလူ ေလထဲမွာ လြင့္ေနေလရဲ ့။ ကိုယ္ကိုခပ္မတ္မတ္ အေနအထားနဲ႔ အုန္းခြံေရာင္ျမင္းႀကီးကို အသားက် စီးနင္းသြားတဲ့ ယြန္းရဲ ့အသြင္ဟာ အင္မတန္မွ ၾကည့္လို႔ေကာင္းတယ္ဆိုတာ အေဝးက ျမင္ေနရေပမယ့္ သိသာေနတယ္။ ေရကူးဝတ္စုံေလးေတြနဲ႔ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ကဲေနၾကတဲ့ သဲတို႔က က်ေနာ့္စိတ္ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႀကီးစိုးထားသည့္တိုင္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေတာ့ ယြန္း ျမင္းစီးေနတဲ့ ေနရာကို လွမ္းၾကည့္ေနေသးတယ္ (ေယာက်္ားမ်ား ခက္ပါတယ္ေနာ္ .. ခိ ခိ)။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ဆိုးသလဲဆိုရင္ ေသာင္ျပင္မွာ ျမင္းတစ္ပတ္စီးၿပီးလို႔ ယြန္းျမင္းေပၚကေန ဆင္းမယ္လုပ္ေတာ့ ျမင္းထိန္းေကာင္ေလးက သူ႔ခါးေလးကို ထိန္းၿပီး ေအာက္ခ်ေပးတာ ျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္ၿပီး လူက တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားေသးတယ္ .. ခြီး။ ေနာက္မွ ငါ့ႏွယ္ေနာ္ဆိုၿပီး အၾကည့္ကို ပင္လယ္ဘက္ပဲ ျပန္လွည့္ထားလိုက္တယ္။ 
ယြန္းကလည္း ျမင္းစီးၿပီးတဲ့ေနာက္ ေသာင္ျပင္မွာ ဆက္မေနေတာ့ပါဘူး။ ဟိုတယ္ဘက္ ျပန္သြားတာ ေတြ႕တယ္။ က်ေနာ္လည္း အဲဒီေတာ့မွ စိတ္ဒုန္းဒုန္းခ်ၿပီး သဲတို႔ကို သူတို႔ေက်နပ္ေအာင္ ဓါတ္ပုံ ဆက္ရိုက္ေပးေနလိုက္တယ္။ အမယ္ .. မေခ်ာတို႔က ေရကူးဝတ္စုံနဲ႔ဆိုေတာ့ ေရထဲကေန ျပန္မတက္ခ်င္ဘူးရယ္။ ပင္လယ္ေရ အဝစိမ္မယ္။ ညေနက်ရင္ မဆင္းေတာ့ဘဲ ေက်ာက္ေမာင္ႏွမ သြားမယ္လုပ္ၾကေရာ။ က်ေနာ္လည္း ေကာင္းၿပီ .. သေဘာပဲ .. ဒါဆိ္ုရင္ ညဘက္ အားလုံးစုၿပီး ပါတီသေဘာမ်ိဳး လုပ္ရေအာင္ ဂစ္တာသြားငွားလိုက္ဦးမယ္လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး ေရစပ္ကေန အေပၚတက္လာမယ္ အျပဳ .. က်ေနာ့္ဖုန္းကေန ေတာင္ခနဲ မက္ဆိတ္သံထြက္လာတယ္။ ဘာမ်ားလဲဆိုၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဗိုက္ဘာကေန ပို႔လိုက္တာ ကိုယ့္မသိတဲ့ နံပါတ္နဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခု .. 
ပို႔လိုက္တဲ့ ဓါတ္ပုံကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ .. ဂလု .. လည္ေခ်ာင္းထဲ ေရာက္လာတဲ့ တံေတြးကို အလၽွင္အျမန္ မ်ိဳခ်လိုက္ရတာ အသံေတာင္ ျမည္သြားသလား မသိဘူး။ ယြန္းရယ္ေလ .. တကိုယ္လုံးမွာ Lingerie အမ်ိဳးအစား ဇာအတြင္းခံ ဝမ္းဆက္ေလး ဝတ္ထားၿပီး ဆယ္ဖီရိုက္ထားတာ။ တကိုယ္လုံံးပုံ ရိုက္ၿပီးမွ မ်က္ႏွာေတာ့ မပါေအာင္ ျဖတ္ၿပီး edit လုပ္ထားလို႔လား မသိဘူး။ ေတာင့္တင္းဆူၿဖိဳးတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာေပၚက အစိတ္အပိုင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စကရင္ေပၚမွာ အႀကီးစား ျမင္ေနရတယ္။ အနက္ေရာင္ ဇာပန္းပြင့္ေတြနဲ႔ အတြင္းခံေလးႏွစ္ခုကလည္း စတိုင္လ္ကလည္း အလန္းစားဆိုေတာ့ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ သူ႔အသားအရည္ ေနာက္ခံနဲ႔ တအားကို စြဲမက္ဖို႔ ေကာင္းေနတယ္။ ၿငိမ္သြားသလို ျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ေကာင္က ခ်က္ခ်င္းကို ျပန္မတ္လာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာင္ခနဲနဲ႔ ေနာက္ထပ္ မက္ဆိတ္ဝင္လာတယ္ … ဘာမ်ားလဲဆိုၿပီး ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ..
ဘာရေတာ့မလဲ .. လာထား ၾကာသလားေပါ့။ ညဘက္မွာ ပါတီလုပ္ရင္ တီးဖို႔ဆိုၿပီး ဂစ္တာသြားငွားမယ္ဆိုတဲ့ ေျခလွမ္းေတြက ဟိုတယ္ဘက္ကိုေတာ့ ျပန္တက္သြားပါရဲ ့။ ဒါေပမယ့္ ေလာ္ဘီဘက္ မဟုတ္ဘူး။ အခန္းနံပါတ္ ၂၀၂ဘက္။ ဒါမ်ိဳးဆို မွတ္ဉာဏ္က သိပ္ေကာင္းတယ္။ ပုံမွန္ဆို လူနာမည္ေတြေတာင္ ေဝေဝ၀ါးဝါးနဲ႔ သိပ္မမွတ္မိတဲ့လူက ဒီလိုမ်ိဳးအခန္းနံပါတ္က်ေတာ့ မေမ့တဲ့အျပင္ ဒါရိုက္ရွင္ေတာင္ ေမးေနစရာမလိုဘူး။ ဦးတည္ရာမဲ့ဆိုေပမယ့္ ဒီေနရာက်ေတာ့ ႏွာေခါင္းက အခ်က္ေပးေနလို႔လား မသိဘူး။ တန္းကို ေရာက္သြားတာ .. အဟီး  😛
“ေဒါက္ .. ေဒါက္”
တံခါးကို သုံးခ်က္ျပည့္ေအာင္ေတာင္ မေခါက္လိုက္ရပါဘူး။ ႏွစ္ေခါက္ပဲ ေခါက္ၿပီး သုံးခ်က္ေျမာက္ မထိခင္မွာပဲ ကၽြီခနဲ ပြင့္သြားၿပီး၊ လူတကိုယ္စာ ဝင္သာေလာက္တဲ့ အဟေလး ေနာက္ကြယ္ကေန နန္းယြန္းေဝ ေပၚလာတယ္။ ဒုံပတ္ထဲကလို အတြင္းခံ တူးပိစ္ေလးနဲ႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူူး။ ဟိုတယ္က ေပးထားတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ အျဖဴႀကီး ကိုယ္မွာ ပတ္ထားလ်က္နဲ႔။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုအေနအထားကိုက ကိုယ့္ကို ဘာအတြက္ေစာင့္ေနတယ္ဆိုတာ သိသာေစတယ္ေလ။ အေရာင္ေတြလက္ၿပီး ဖိတ္ေခၚေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြရဲ ့အၾကည့္ကိုေတာင္ ဘာသာျပန္ေနစရာမလိုဘူး။
“ယြန္းးးး”
စကားလုံးတစ္လုံးပဲ ပါးစပ္ကေန ထြက္ခြင့္ရလိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ ဘာမွေတာင္ မေျပာျဖစ္လိုက္ဘူး။ တံခါးကိ္ု ျဖတ္ၿပီး အထဲဝင္လိုက္ၿပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္လက္ကို ဆြဲၿပီး ေဆာင့္သြင္းလိုက္တာ လူေတာင္ နဲနဲယိုင္သြားတယ္ (တကယ္ဆို က်ေနာ္က ေဘာ္ဒီမေသးပါဘူး .. ဒါေပမယ့္ နန္းယြန္းေဝဆိုတဲ့ အဲဒီေကာင္မလးက ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳးေလးဆိုတာ့ အားပါလွတယ္.. ခိ  :P)။ 
လူက မ်က္လုံးျပဳးၿပီး ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားတဲ့ အခ်ိန္၊ ယြန္းက တံခါးကို ျပန္ပိတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ လက္ႏွစ္ဖက္ဆန႔္ၿပီး လူကို ဆြဲဖက္လိုက္တာ မသိရင္ မုဒိန္းက်င့္သလားေတာင္ ထင္ရမယ္ (အားႏြဲ႕သူပါ ရွန္ … ခ်မ္းသာေပးပါလို႔ ေျပာရမလားေတာင္ မသိဘူး .. အဟိ  :D)
ႏႈတ္ခမ္းေတြ ဖိနမ္းတယ္ဗ်ာ .. စုပ္ဆြဲတယ္ .. လၽွာနဲ႔ထိုးၿပီးေတာ့ ဆြတယ္ .. ဒါတြင္ပဲလားဆိုေတာ့ ဘယ္ဟုတ္လိမ့္မလဲ။ လူကို တြန္းတြန္းၿပီး ေခၚသြားတာ၊ က်ေနာ္က ေနာက္ျပန္ေနာက္ျပန္နဲ႔ အခန္းအလယ္က မို႔ရာနားေရာက္ၿပီး ကုတင္နဲ႔ ဝင္တိုက္၊ မို႔ရာေပၚ ဖင္ထိုင္လ်က္က်၊ ယြန္းက က်ေနာ့္ေပၚ တက္ဖိၿပီးေမွာက္က်ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား မို႔ရာေပၚမွာ က်ေနာ္က ေအာက္ကပက္လက္၊ သူက အေပၚထပ္လ်က္ေပါ့။ လူက မို႔ရာေပၚေတာင္ အကုန္လုံး ေရာက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ေျခေထာက္ေတြက ေအာက္မွာ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး အေနအထားနဲ႔။ အေတာ္ေတာ့ ဝုန္းဒိုင္းက်ဲသြားတာ။ မထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ကိုယ္ကိုေနာက္ဆုတ္ ေနာက္ဆုတ္နဲ႔ ကုတင္ေပၚ လုံးလုံးေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားလိုက္ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ႐ုပ္ပ်က္တာပဲ။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ နမ္းတာကို မခံနိုင္လို႔ ေနာက္ဆုတ္ေနရတာေလ .. ဟီး  😀
နမ္းတယ္ဆိုလို႔ ပါးစပ္ခ်င္း ထိထားယုံပဲေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ မို႔ရာေပၚမွာ ေနရာက်ၿပီလဲဆိုေရာ .. ယြန္းက က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚမွာ ရွိရွိသမၽွကို အကုန္ဆြဲခၽြတ္ေတာ့တာ (လက္ေတြ ပါေသးတယ္)။ ေအာ္ .. ေျပာဖို႔ေမ့ေနလို႔ .. ဒီအခ်ိ္န္မွာ ယြန္းကိုယ္ေပၚမွာက မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ မရွိေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ မို႔ရာေပၚမေရာက္ခင္ကတည္းက ကုတင္ေဘးက ၾကမ္းျပင္မွာ ပုံၿပီးေတာ့ က်ေနၿပီ။
ဆက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား အသက္ရႉသံျပင္းျပင္း၊ ရမၼက္လွိုင္းေတြ ထန္ေနက်ေတာ့ စကားေတြ ဘာေတြ ေျပာမေနျဖစ္ဘူးရယ္။ အဓိက လိုခ်င္ေနတဲ့ အရာကို တစ္ေယာက္စီက တစ္ေယာက္ရဖို႔သာ ေဇာင္းျပင္ေနၾကတာေလ။ က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြ ကုန္သြားလို႔ ခပ္မာမာအေနအထားနဲ႔ လိင္တံက ထြက္လာၿပီဆိုရင္ပဲ ယြန္းက ခါးလည္ေလာက္ ေလၽွာဆင္းသြားၿပီး စုပ္ဖို႔ ျပင္ေတာ့တာ။
“ယြန္း .. လာ .. ကိုယ့္မ်က္ႏွာေပၚ ခြထိုင္လိုက္”“ဂြတ္ !!”
ေသာက္က်ိဳးနဲ .. ႏွစ္ခါေတာင္ မေျပာလိုက္ရဘူး။ သူ႔ကိုယ္သူ နင္ဂ်ာလား ထင္ရတယ္။ ကိုယ္ကျဖတ္ခနဲလွည့္ၿပီး ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ဟိုဘက္ဒီဘက္ ခြရက္သား ေရာက္လာတာ။ ယြန္းဝတ္ထားတဲ့ Boyshort လို အမ်ိဳးအစားျဖစ္တဲ့ ဇာအနက္ေရာင္ အတြင္းခံေလးက အသားရယ္လို႔ ရွိတယ္မဟုတ္ဘူး။ ဒီဇိုင္းအလွေဖာ္ထားတဲ့ အကြက္အေပ်ာက္ေတြၾကားမွာ ျဖဴဝင္းလွတဲ့ ယြန္းရဲ ့အတြင္းသားေတြက စိတ္ထစရာ ျမင္ေနရတာ။ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ေပၚ ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အနီးကပ္ဆိုေတာ့ ခပ္ယဥ္ယဥ္ အဖုတ္နံ့ေလးပါ ရေနတာဗ်။ ဘာရေတာ့မလဲ။ အဖုတ္ဝကို ဖုံးေနတဲ့ အတြင္းခံအစေလးကို ေဘးကို ရေအာင္တြန္းထုတ္ၿပီး၊ လြတ္ထြက္လာတဲ့ အကြဲေၾကာင္းကို လၽွာျပားနဲ႔ကပ္ၿပီး လ်က္ပစ္လိုက္ေတာ့ေပါ့ …
“ရႊတ္”“အု … အိ … အိ”
ေကာင္းလား၊ မေကာင္းလားဆိုတာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္လီးထိပ္ကို ငုံထားၿပီ ျဖစ္တဲ့ ယြန္းပါးစပ္ကေန အုအုအိအိ သံေတြ ထြက္လာတာက သက္ေသခံေနတာေပါ့။ ဒါမ်ိဳးၾကားရေတာ့ အဖုတ္လ်က္ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔လိုမ်ိဳး ေယာက်္ားေလးေတြအဖို႔ ပိုၿပီးေတာ့ မာန္တက္စရာ ျဖစ္တာေပါ့။ ငါကြ … လီးတစ္ခုထဲ ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး .. လၽွာလည္း ေကာင္းတယ္ေပါ့ .. ဟီး (ဂုဏ္ယူစရာမရွိ ရွာႀကံ ဂုဏ္ယူရတာပဲေလ .. ဂလိုပဲ  8))။ 
မ်က္လုံးႏွစ္လုံးစလုံး စုံလုံးမွိတ္၊ ျပည့္ၿဖိဳးတင္းရင္းတဲ့ တင္ပါးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကို လက္ႏွင့္ေပြ႕ထိန္းကိုင္ၿပီး၊ ေခါင္းကို ႂကြနိုင္သမၽွ ႂကြၿပီး ပါးစပ္နဲ႔ အျပည့္ထိကပ္ေနတဲ့ အဖုတ္တစ္ခုလုံးကို ဟင္းခ်ိဳရည္ ေသာက္သလိုကို ရွႉးခနဲ ရႊတ္ခနဲ ေနေအာင္ လ်က္လိုက္၊ စုပ္လိုက္ မနားတမ္းကို လုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ 69 အေနအထားနဲ႔ မတစ္ျပန္ က်ားတစ္ျပန္ (ဘတစ္ျပန္ က်ားတစ္ျပန္လို႔ ေျပာလို႔ မျဖစ္ဘူး .. ေတာ္ၾကာေန ဒုတ္ခ်င္းရိုက္တာ ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ .. ဟီး) သူနိုင္ကိုယ္နိုင္ အၿပိဳင္က်ဲ ၾကတဲ့ပြဲမွာ ဒီတစ္ခါေတာ့ ယြန္း က်ေနာ့္ကို မနိုင္ဘူးရယ္။ ဘယ္ရမလဲ .. အသက္က စကားေျပာတယ္ေလ .. ဟီး  😉
ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ လိင္တံကိုေတာင္ စုပ္ေပးမေနနိုင္ေတာ့ဘဲ ငုံလ်က္သားႀကီးနဲ႔ တကိုယ္လုံး ေကာ့ျပန္တြန္းထိုးၿပီး ေပါင္တြင္းသားေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္လ်က္နဲ႔ ၿပီးသြားတယ္။ တကယ္ပါဗ်ာ။ ရွမ္းမေလးဆိုေတာ့ အရည္ရႊမ္းတယ္ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့တာ အပိုမဟုတ္ဘူး။ ထက္ျခမ္း ျခမ္းထားတဲ့ ဖရဲသီး စားလိုက္ရသလိုပဲ။ ပါးစပ္တစ္ခုလုံးေတာင္ ေပပြလို႔။
“အီး .. ေကာင္းတယ္ .. ကိုထြန္းရာ”
အေတာ္ၾကမ္းၾကမ္း ၿပီးသြားလို႔နဲ႔တူတယ္။ လီးစုပ္ေပးေနတာ ဆက္စုပ္မေပးနိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ထဲကေန ျပန္ထုတ္ၿပီး၊ ေခါင္းက မို႔ရာေပၚ စိုက္က်သြားတယ္။ ဒီေတာ့ အရွိန္တက္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္ကပဲ ဦးေဆာင္ဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္ရတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ အခ်ိန္ကလဲ သိပ္ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္နဲ႔ ရတဲ့အခ်ိန္ေလး လုပ္ရတာမွတ္လား။ လူကို ေလၽွာၿပီး ယြန္းေအာက္က ထြက္၊ ေနာက္ဘက္ ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ဖင္ပူးေထာင္အေနအထားနဲ႔ ရွိေနတဲ့ သူ႔တင္ပါးဝိုင္းဝိုင္းေတြေနာက္မွာ ေနရာယူလိုက္တယ္။
“ကိုထြန္း .. အထဲမွာ မၿပီးနဲ႔ေနာ္ .. က်န္တာက ယြန္းရွင္းတယ္”
က်ေနာ္ ဘာလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ သိတဲ့ ယြန္းက မို႔ရာေပၚကို ပါးကေလးတစ္ျခမ္း အပ္လ်က္သားနဲ႔ ေနာက္ျပန္လွည့္ေျပာမွ မႊန္ထူေနတဲ့ က်ေနာ္ အေျခအေနကို သတိထားမိတယ္။ ဟုတ္သားပဲ။ စြပ္စရာ အေဖာ္မရွိဘူး။ နိခ်ည္းျဖစ္ေနတာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ယြန္းေျပာလိုက္ေတာ့ စိတ္ရွင္းသြားတာေပါ့။ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ေတြးမေနေတာ့ပါဘူး။ ဒီေကာင္မေလး ဒီကိစၥေတြ မသိတာမွ မျဖစ္နိုင္တာ .. မဟုတ္ဘူးလား
“ထည့္ၿပီေနာ္ … ယြန္း”
အမွန္က အပိုေတြ ေျပာေနမိတာပါ။ အရည္ေတြနဲ႔ ေပပြေနတဲ့ စူေဖာင္းေဖာင္း အဖုတ္ဝကို လိင္တံထိပ္ဖူး ထိမိတာနဲ႔ သူသိေနပါၿပီ ..ဘာျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ။ ခြင့္ေတာင္းသလို ဘာလိုလိုနဲ႔ ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ဒီေနရာက မသြင္းဖူးတဲ့ေနရာမွ မဟုတ္ေတာ့တာ။ ဒီေတာ့ ယြန္းက အြန္းးး ဆိုၿပီး ျပန္ေျပာတဲ့အခ်ိန္ လူက ခါးေကာ့ၿပီး သြင္းပစ္လိုက္တယ္။ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ လူကို အီစိမ့္ၿပီး ဇိမ္က်သြားတာပဲ။ ဘာမွ မပါဘဲ လုပ္ရတာဆိုတာေတာ့ ပြတ္တိုက္မိတာေတြက ပိုၿပီး ဖီးလ္ျဖစ္တာပဲ (ကိုယ့္ၾဆာတို႔ က်ေနာ္ေျပာတိုင္းလည္း လိုက္မလုပ္ၾကနဲ႔ဦးေနာ္ .. ဒါက အႏၲရာယ္အေတာ္မ်ားတဲ့ ကိစၥဗ်)
အေၾကာအခ်င္ေတြ အထဲထိေရာက္ေအာင္ ေကာင္းတဲ့အရသာက ျပန႔္ႏွံ့သြားေတာ့ ေျဖးေျဖးျခင္းကေန အရွိန္တင္တယ္တို႔ ဘာတို႔ လုပ္မေနေတာ့ပါဘူး။ စတာထြက္ကတည္းက ေျခကုန္သုတ္ေတာ့တာပဲ။ တင္ပါးအိအိေတြကို ဆုပ္စြဲကိုင္ၿပီး တဖန္းဖန္း တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ျမည္ေအာင္ လိုးတယ္ဗ်ာ။ ယြန္းဆိုတာ မို႔ရာေပၚ ေခါင္းစိုက္က်ေနရာကေန ေခါင္းကို ျပန္မေထာင္နိုင္ဘူး။ တအီးအီး တအားအားနဲ႔ကို နန္းစေတာ့ ညည္းေနေတာ့တာ .. မသိရင္ အခန္းထဲမွာ ေအာကား ဖြင့္ထားတယ္လို႔ေတာင္ ထင္ရမယ္။
အဲဒီလို ငါးမိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ဆယ္မိနစ္မရွိတရွိေလာက္ ဆက္တိုက္ေသာင္းက်န္းေနၾကတုန္းမွာပဲ .. ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို တေဒါက္ေဒါက္နဲ႔ တံခါးေခါက္သံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။
What the hell!!!
မ်က္စိစုံလုံးမွိတ္ၿပီး တအီအီ တအာအာနဲ႔ ေအာ္ေနတဲ့ ယြန္းက မၾကားေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ ဇာပန္းေလးေတြ ကြပ္ထားတဲ့ သူ႔တင္ပါး ေဖြးေဖြးလုံးလုံးေလးေတြကို မ်က္စိအရသာခံ ၾကည့္ၿပီး လိုးေနတဲ့သူဆိုေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အဆက္မျပတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ အဲဒီတံခါးေခါက္သံကို ၾကားေတာ့ ေခါင္းနပန္းႀကီးသြားၿပီး လူက လႈပ္ရွားမႈ အလိုလို ရပ္သြားတယ္။ ကိုယ္ၿငိမ္သြားေတာ့ ယြန္းရဲ ့ေအာ္သံကလဲ ေပ်ာက္ၿပီး၊ အဲဒီေတာ့မွ မ်က္လုံးဖြင့္ ေခါင္းေထာင္ၿပီး ဘာျဖစ္တာလဲဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ က်ေနာ့္ကို လွမ္းၾကည့္တယ္။
“Housekeeping ပါ .. ျခင္ေဆးျဖန္းမယ္ဆိုၿပီး ေခၚထားလို႔”
ေသာက္ပလုတ္တုတ္ .. ဘယ္သူက ဘယ္တုန္းက ေခၚထားရတာလဲ။ က်ေနာ္က ၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံေၾကာင့္ နားမလည္တဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ယြန္းကို ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္၊ သူကလည္း လုပ္မိလုပ္ရာနဲ႔ ေယာင္နန ျဖစ္တာလား ဘာလား မသိဘူး။ ဝုန္းဆို ကုန္းေနရာကထၿပီး လာၿပီ လာၿပီဆိုၿပီး မို႔ရာေပၚကေန ဆင္းသြားတယ္။ က်ေနာ္ေတာင္မွ ဘာမွ လွမ္းေျပာခ်ိန္ မရလိုက္ဘူး။ အရည္ေတြဗလပြနဲ႔ လီးကလဲ တန္းလန္းႀကီး ျဖစ္ၿပီး က်န္ခဲ့တာေပါ့။ 
မို႔ရာေပၚက ဆင္းသြားတဲ့ မေခ်ာက ေအာက္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ္လုံးတီးလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သတိရေသးတယ္။ ေသာက္ေကာင္မေလးးးး … ဒါက်ေတာ့ သိတယ္။ အေစာတုန္းက ကုတင္ေဘးနားမွာ က်ေနတဲ့ ကိုယ္သုတ္ပုဝါကို ေကာက္ပတ္ၿပီး အခန္းတံခါးနား ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီမွာ မ်က္လုံးျပဴး၊ မ်က္ဆံျပဴး ျဖစ္ရတာ က်ေနာ္ေလ။ အခုထက္ထိ ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ မွတ္လား။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဂ်က္ကီခ်န္း အသြင္ေျပာင္းၿပီး မို႔ရာေအာက္ဘက္က ေစာင္ကို ကိုယ္ေပၚ လွမ္းဆြဲတင္လိုက္ရတယ္။
အခ်ိန္မီေလးပဲဗ်ာ .. ေစာင္ကိုယ္ေပၚ ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိ္န္ .. ယြန္းက တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ အျပင္ဘက္က ေစာင့္ေနတာျဖစ္ရမယ့္ ျခင္ေဆးျဖန္းမယ္ဆိုတဲ့ Housekeeping ေကာင္မေလး ဝင္လာပါေရာ 
ေသာက္က်ိဳးနဲ .. အေစာတုန္းက ရင္ထိတ္ေနတဲ့ က်ေနာ္ .. အဲဒီမွာ မ်က္လုံးကို ဇီးကြက္ေလာက္ကို ျပဴးသြားရျပန္ပါေရာ လား ….  ??? ???
ျခင္ေဆးျဖန္းမလို႔ဆိုၿပီး အခန္းထဲ ဝင္လာတဲ့ ေကာင္မေလးက တျခားသူ ဟုတ္ရိုးလား။ ၀ါဆိုဦးဆိုတဲ့ ညတုန္းက ရီဆက္ရွင္မွာ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလး။ ႀကံရည္ေရာင္ ဟိုတယ္ဝတ္စုံေလးနဲ႔ လက္ထဲမွာ ဗူးရွည္ရွည္ေလး ႏွစ္ခုကို ကိုင္လ်က္သား (ေနာက္မွ သိတာ ျခင္ေဆးဗူးရယ္၊ ဖရက္ရွာဗူးရယ္)။ အံ့အားသင့္လြန္းလို႔ မ်က္လုံးအျပဴးသားနဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ဘက္ကို မ်က္ဝန္းတစ္ခ်က္ ဝင့္ၾကည့္ၿပီး တံခါးနားရပ္ေနတဲ့ ယြန္းကို လွမ္းႏႈတ္ဆက္သလို ျပဳံးျပတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၀ါဆိုဦးရဲ ့အျပဳံးက မခ်ိဳမခ်ဥ္နဲ႔ ..။
“ေအာ္ .. တျခားသူမွတ္လို႔ .. ၀ါဆိုပါလား .. ညီမက housekeeping လဲ လုပ္ရတာလား””မဟုတ္ဘူး အစ္မ .. ဒီေန႔ ဒီဘက္ျခမ္းကို တာဝန္ယူထားတဲ့ တစ္ေယာက္က ေနထိုင္မေကာင္းလို႔ ခြင့္ယူထားတာ .. guest ေတြကလည္း မ်ားေနေတာ့ ညီမတို႔ ရီစက္ရွင္က ၀ိုင္းကူရတာ …””တကယ္ .. အဲဒါေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း ေရာက္မလာတာလား””ဟုတ္တယ္ .. အစ္မ .. ေနာက္က်သြားတာ ေဆာရီး .. ေနာက္ၿပီး ေရာက္ျပန္ေတာ့လဲ ခ်က္ခ်င္း တံခါး မေခါက္ရဲလို႔ .. ခိ ခိ””ဟုတ္လား … အစ္မ အသံ နဲနဲက်ယ္သြားတယ္နဲ႔တူတယ္ .. ခစ္ ခစ္””နဲနဲပဲလား အစ္မ .. ခိ ခိ”
ဟိုက္ !! .. ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္တာလဲဟ .. အခန္းထဲမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိသလို တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရယ္က်ဲက်ဲ မ်က္ႏွာေပးေတြနဲ႔ ေျပာေနတာ။ က်ေနာ္က သူတို႔ ေျပာေနတာေတြကို မၾကားနိုင္ရွာဘူးကိုး။
အေစာပိုင္းတုန္းက တံခါးေခါက္သံ ၾကားၾကားျခင္း ရင္ထိတ္ၿပီး လူက ထိတ္လန႔္သလို ျဖစ္လို႔ ေခါင္းက ဘာမွ စဥ္းစားလို႔မရဘဲ freeze ျဖစ္သြားတာ။ အခုက်ေတာ့ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ေသခ်ာ သုံးသပ္မိလိုက္သလို၊ မခို႔တယို႔လိုမ်ိဳး ဟန္ေလးေတြနဲ႔ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ရပ္ေနၾကတဲ့ ယြန္းရယ္၊ ၀ါဆိုဦးရယ္ကို ၾကည့္ၿပီး လူက အေျဖတစ္ခုကို ေကာက္ခ်က္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။ ဒီလိုအေနအထားဟာ ကိုယ့္အတြက္ဘယ္လိုမွ negative ဘက္ကို ျပေနတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ negative မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆက္ေျပာေနၾကတဲ့ စကားေတြကိုသာ ၾကည့္ၾကပါေတာ့ …။
“အစ္မ .. ျခင္ေဆးျဖန္းမယ္ဆိုတာ””ေအာ္ .. အဲဒီ ကုတင္နားမွာ .. အေစာတုန္းက လွဲေနတုန္း .. တဝီဝီနဲ႔မို႔””ဟုတ္ .. ျဖန္းေပးခဲ့မယ္ေနာ္ .. Fragrance ပါ ထပ္ျဖန္းေပးခဲ့မယ္ ..””ေကာင္းသားပဲ .. လုပ္ပါ .. ျမန္ျမန္ေလး .. ခစ္ ခစ္””ဟုတ္ .. housekeeping ထပ္မေခၚရေအာင္ ေသခ်ာ လုပ္ေပးခဲ့မယ္ .. ခိ ခိ”
အဲ့လိုေျပာၿပီး ၀ါဆိုဦးက စပ္ၿဖီးၿဖီး႐ုပ္ကေလးနဲ႔ အနားေရာက္လာမွေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေယာက်္ားေလးပီပီသသပဲ သူ႔ကိုယ္ေလးကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ၾကည့္ျဖစ္လိုက္တယ္။ ေခၚေတာအားတစ္ေထာင္လို႔ ေျပာရင္လည္း ရမွာေပါ့ .. ဟီး။ ပုံမွန္ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔ မသိတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို သူ ဘယ္ေလာက္ေခ်ာေခ်ာ က်ေနာ္ ဒါမ်ိဳး မၾကည့္တတ္ပါဘူး။ အခုက အေျခအေန မတူဘူးေလ။ က်ေနာ္နဲ႔ ယြန္း ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာကို သိေပမယ့္ တံခါးေပါက္က လွည့္ျပန္သြားတာ မဟုတ္တဲ့ ေကာင္မေလး။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဘာျဖစ္ေနမလဲဆိုတာ က်ေနာ္ သိေနတယ္၊ အဲ့လို သိေနတာကိုလည္း ျခင္ေဆးဗူးကို တရႉးရႉးနဲ႔ ျဖန္းေနသည့္တိုင္ က်ေနာ့္ကို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ မ်က္ေတာင္ေလး ဝင့္ၿပီး လွမ္းလွမ္းၾကည့္တဲ့ ၀ါဆိုဦးပုံစံက confirm လုပ္ေနတာေလ။
မိတ္ကပ္ပါးပါးေလး လိမ္းထားတဲ့ မ်က္ႏွာေလးက ေခ်ာလွတယ္လို႔ မဟုတ္ေပမယ့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းနဲ႔ ၾကည့္ေကာင္းတာကေတာ့ အမွန္ပဲဗ်။ ေနာက္ၿပီး ႐ုတ္တရက္ၾကည့္ရင္သာ ၀ါဆိုဦးက ပိန္ပါးတယ္လို႔ ထင္ရေပမယ့္၊ ကိုယ္တိုင္းအတိနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ ဝန္ထမ္းဝတ္စုံေလးရဲ ့ေအာက္မွာ ေကာက္ေၾကာင္းေလးေတြက ရွိသင့္သေလာက္ ရွိတယ္။ မသိမသာေလး ေမာက္ထြက္ေနတဲ့ နို႔ေလးေတြဟာ မန္းၿမိဳ ့ေတာ္ေပါက္စီေလာက္ေတာ့ အသာေလး ရွိပါရဲ ့။ ခါးက်င္က်င္ေလးေအာက္မွာ ရွိတဲ့ တင္သားေတြဆိုရင္လဲ အရမ္းႀကီး စြင့္ကားေနတာသာ မဟုတ္တာ၊ လုံးလုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတာ့ ျဖစ္ေနတာပဲ။ ယြန္းနဲ႔ ယွဥ္ရင္ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးလို႔ ေျပာရမယ္။ တစ္ေယာက္က ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳး ရွမ္းမေလး .. သူကေတာ့ သြယ္သြယ္လ်လ်နဲ႔ ညိဳေခ်ာေလး။ 
က်ေနာ္ရွိေနတဲ့ မို႔ရာနားကို ကပ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ၀ါဆိုတစ္ေယာက္ စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္ဆိုတာ အတတ္ေျပာရဲတယ္ဗ်ာ။ ေပါက္စီေလးေတြက အေပၚေအာက္ ခပ္သြက္သြက္ေလး လႈပ္ခါေနတာေလ။ ေသခ်ာၾကည့္ေနတဲ့ က်ေနာ့္မ်က္စိထဲမွာ ဒီဟာက ေျပးကိုမလြတ္ဘူး။
“ရၿပီ .. အစ္မ .. သြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္ .. ေႏွာင့္ယွက္သလို ျဖစ္သြားရင္ ေဆာရီး .. ခိ ခိ””ခစ္ .. ခစ္””ဟို အစ္ကို သြားၿပီးေနာ္ .. တာ့တာ””ဟုတ္ .. တာ့တာ .. ေကာင္းေကာင္းသြားဦးေနာ္ .. ျခင္ေဆးဗူးေတြကိုလည္း တအားညႇစ္မကိုင္ထားနဲ႔ဦး .. ဟီး”
ဘယ္ရမလဲ .. ဒါမ်ိဳးေတာ့ .. သူကေတာင္မွ ျပဳံးတုံ႔တုံ႔မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ျဖစ္ေနေသးတာဆိုေတာ့၊ က်ေနာ္လည္း အထာေလးနဲ႔ ျပန္ေနာက္လိုက္တယ္။ အဆင္ေျပလား မေျပလားဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္ၾဆာတို႔ပဲ ဘာသာျပန္ၾကည့္ၾကပါ။ ၀ါဆိုဦးက ဟန္မူပိုပိုေလးနဲ႔ ဟြန႔္ခနဲ ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ရႈံ ့ျပၿပီးမွ အျပင္ကို ထြက္သြားတာေလ။
အခန္းဝကေန ၀ါဆိုဦးေပ်ာက္သြားတယ္ဆိုရင္ပဲ ယြန္းက တံခါးကို ခပ္ျမန္ျမန္ပိတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ျဖစ္သြားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကို သေဘာက်သလို ရယ္က်ဲက်ဲ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ က်ေနာ့္ကို လွမ္းၾကည့္တယ္။ တကယ္ဆို ဒီဟာက ဝတၳဳဇာတ္လမ္းဆိုလို႔ကေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ .. မို႔ရာေပၚကေန က်ေနာ္ ဝုန္းခနဲ ေျပးဆင္းသြားၿပီး ဆတ္တငန႔္ငန႔္ ျဖစ္တဲ့ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကို ဆက္တယ္တို႔ ဘာတို႔ ျဖစ္မွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခုက အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့္ေကာင္ဆိုတာလည္း ညေစာင့္တုန္းက ကိုျမင့္ေမာင္လို႔ ေတာက္ေလၽွာက္ မက်တမ္း မာေနနိုင္တာ မဟုတ္ဘူး (အဲ့ေလာက္ မသန္ပါဘူး .. ခိခိ)။ ၀ါဆိုဦး ဝင္လာကတည္းက လန႔္ျဖန႔္ၿပီး ၿငိမ္သြားတာ။ အခုက်ေတာ့ ငုတ္တုတ္ေလး ျဖစ္ေနၿပီ။
ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို ဆက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒီလိုဗ် .. ယြန္းကို က်ေနာ္ ေျပးဆြဲၿပီး ဇာတ္လမ္းဆက္မယ္ဆိုၿပီး မေတြးတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အဲ့လို လုပ္ခ်ိန္မရခင္မွာ ဖုန္းဝင္လာတာ .. ။ တျခားသူ ဟုတ္ရိုးလား။ က်ေနာ့္ သက္ဆိုင္သူထံက .. သူတို႔ေတြ ေရထဲက ျပန္တက္လာၿပီး ေန႔လည္စာ စားၾကေတာ့မယ္ .. က်ေနာ္ ဘယ္ေရာက္ေနလဲဆိုၿပီး လွမ္းေမးတာ။ ဒီေတာ့ .. က်ေနာ့္ ဘာလုပ္ရမလဲ။ အသံမတုန္ေအာင္ ကမန္းကတမ္း ေျဖၿပီး .. အခန္းျပန္လာၿပီဆိုၿပီး လုပ္ရတာေပါ့။ က်ေနာ္ ဒီလိုေျပာေနတာကို ယြန္းကလည္း ၾကားပါတယ္။ 
မၾကည္မလင္ မ်က္ႏွာေပးေလးနဲ႔ ရွိေနေပမယ့္ တားေတာ့ မတားရွာပါဘူး။ က်ေနာ္ အဝတ္ေတြကို ျပန္ဝတ္တာကို ခပ္ေတြေတြေလးနဲ႔ ေငးၾကည့္ေနတာပဲရွိတယ္။ 
သြားမယ္ေနာ္လို႔ .. က်ေနာ္ေျပာၿပီး ေလာ္ဘီဘက္ကို မေျပးယုံတမယ္ ထြက္လာခဲ့ရတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္။ ယြန္းေနတဲ့ အခန္းက ေလာ္ဘီနဲ႔နီးေတာ့ ရီစက္ရွင္ကို ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတယ္။ အဲဒီမွာ ဂစ္တာငွားေတာ့လဲ အဆင္ေျပေျပနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ ရေတာ့ ဂစ္တာဆြဲၿပီး ကိုယ့္အခန္းဘက္ တက္သုတ္ျပန္ရိုက္ရတာေပါ့။ 
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ညဘက္ေရာက္တဲ့အထိ တျခားထူးထူးေထြေထြ ထပ္မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ေန႔လယ္စာကို ဟိုတယ္မွာပဲ စားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီးငွားၿပီး ေက်ာက္ေမာင္ႏွမဘက္သြားတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေမာင္းရတာဗ်။ အက်င့္မရွိရင္ မလြယ္လွဘူး။ ေသာင္ျပင္ကို ျဖတ္ရတာကိုး။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အဲဒီေနရာက မခက္ဘူး။ ခက္တာက ကြန္ကရစ္လမ္းေလးကေန ေသာင္ျပင္ကို ေရာက္ဖို႔ဆင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ သဲျဖဴေတြကို ျဖတ္ရတာ။ အဲဒီဟာက တစ္ခ်က္မွားသြားရင္ ဆိုက္ကယ္လဲသြားမွာ။ 
ေက်ာက္ေမွာင္ႏွမက အျပန္က်ေတာ့ သဲတို႔က ေခ်ာင္းသာေစ်းထဲဝင္ၿပီး အမွတ္တရလက္ေဆာင္ေတြ ဝယ္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ညေနက်ရင္ အကင္နဲ႔တြဲၿပီး ေသာက္ဖို႔ဆိုၿပီး ၀ိုင္ပုလင္းေတြ၊ ဘီယာပုလင္းေတြ ဆြဲၾကတာပဲ။ အဲဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္။ မိန္းကေလးေတြ ေစ်းဝယ္တာေလ။ တစ္ေယာက္ထဲေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ သုံးေယာက္မဟုတ္လား။ အားလုံးၿပီးေတာ့မွ အထုတ္အပိုးေတြ တေပြ႕တပိုက္နဲ႔ ေဟာ္တယ္ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။
ညဘက္ပါတီမလုပ္ခင္ ေနာက္ထပ္လုပ္ၾကတာေလးေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းမွာ မဟုတ္ေတာ့ က်ေနာ္ အဲဒါေတြ ေျပာမေနေတာ့ပါဘူး။ စိတ္ဝင္စားမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြကိုပဲ ဦးတည္ေျပာလိုက္ရရင္ က်ေနာ္တို႔ရထားတဲ့ sea view အခန္းရဲ ့ေရွ ့မွာ ဝရံတာလိုဟာမ်ိဳးေလး ရွိေနေတာ့ ညေမွာင္သြားတာနဲ႔ အဲဒီမွာ ၀ိုင္းဖြဲ႕ၾကတယ္။ ဝယ္ထားတဲ့ ပုဇြန္ကင္ေတြ၊ ငါးကင္ေတြကို တစ္ခါသုံး ပန္းကန္ထဲထည့္၊ ဘီယာတို႔ ၀ိုင္တို႔ကိုေတာ့ ေစ်းထဲက ဝယ္လာတဲ့ ပလတ္စတစ္ပုံးထဲ ေရခဲအိတ္ခံၿပီး ထည့္လို႔ေပါ့။ (အဲဒီမွာ တခါထဲ ေျပာရဦးမယ္ .. ျခင္ကိုက္လား မကိုက္လားဆိုတာ .. ေလတျဖဴးျဖဴးတိုက္ေနတာေတာင္ ျခင္ေဆးေခြ ထြန္းထားရေသးတယ္)
အားလုံးျပင္ဆင္ၿပီးၿပီဆိုတဲ့ေနာက္ေတာ့ .. ကိုႀကီး .. လုပ္ပါေတာ့ဗ်ိဳ ့.. ခ်ပါေတာ့ဗ်ိဳ ့ဆိုၿပီး ၀ိုင္းေအာ္ေနၾကတဲ့ ပရိတ္သတ္ သုံးေယာက္ေၾကာင့္ (ေတာ္ေတာ္မ်ားတဲ့ ပရိတ္သတ္ေနာ္ .. ဟီး :P) ငွားထားတဲ့ ဂစ္တာကို ဖုန္းထုတ္ၿပီး ႀကိဳးအရင္ညႇိလိုက္တယ္။ ညႇိလို႔အဆင္ေျပၿပီဆိုေတာ့ Carlsberg ေလး တစ္ငုံေသာက္၊ လည္ေခ်ာင္းရွင္းၿပီး ပလပ္ကင္ေလး အရင္တီးၿပီး သံေသးသံေၾကာင္နဲ႔ပဲ ဟဲလိုက္တယ္ .. ခြီး  
ညရဲ ့လက္တန႔္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ေမွာင္ရိပ္ေတြဟာ တစတစနဲ႔ ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခကို လုံးဝအုပ္စိုး ရစ္ပတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ လူေလး ေလးေယာက္ ၀ိုင္းစုၿပီး စားလိုက္၊ ေသာက္လိုက္၊ သီခ်င္းဆိုလိုက္နဲ႔ ျပဳလုပ္ေနၾကတဲ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ ့ေခ်ာင္းသာကမ္းေၿခ ႏႈတ္ဆက္ပြဲ ပါတီေလးဟာလည္း ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို အရွိန္ရတဲ့အထိ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီ။ ေဖာ့ပန္းကန္ထဲမွာ ထည့္ထားတဲ့ ငါးကင္၊ ပုဇြန္ကင္ေတြ ဆိုတာ အခုအခ်ိန္မွာ ဒုတ္ေခ်ာင္းေလးေတြအျဖစ္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ေရခဲစိမ္ပုံးထဲမွာထည့္ထားတဲ့ အရာေတြဟာလည္း ဘာဆိုဘာမွ မရွိသေလာက္ျဖစ္ၿပီး သိပ္ၿပီးေတာင္ မေအးေတာ့တဲ့ ေရေတြသာ က်န္ေနေတာ့တယ္။ ဝရံတာမွာ ခ်ထားေပးတဲ့ ဟိုတယ္ရဲ ့သစ္သားစားပြဲဆိုတာကေတာ့ ျမင္မေကာင္းေအာင္ကို ရႈပ္ပြေနၿပီ။ 
“ကဲ .. ေတာ္ေလာက္ၿပီ .. ငယ္ငယ္တို႔ ျပန္ၾကေတာ့ .. မနက္က်မွ ေတြ႕မယ္””အြန္းးးးး .. ဟုတ္ .. ကိုႀကီး … တာ့တာ”
က်ေနာ့္ သက္ဆိုင္သူရဲ ့ ညီမေလးျဖစ္တဲ့ ငယ္ငယ္က အဲ့လိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ေျပာလိုက္ရင္ ေျပာလိုက္တဲ့ အတိုင္းပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔လည္း တကယ္ဆို ႏွစ္ေယာက္ထဲသြားရင္ ရေပမယ့္ သူပါလိုက္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အေဖာ္ေခၚခဲ့ဆိုၿပီး အတူတူ ေခၚလာခဲ့တာ (ဒါက သပ္သပ္ရွင္းျပတာပါ .. မဟုတ္ရင္ ဘာျဖစ္လို႔ ေခ်ာင္းသာကို ႏွစ္ေယာက္ထဲ မသြားတာလဲလို႔ စဥ္းစားေနတဲ့သူေတြ ရွိေနမွာစိုးလို႔)။ တကယ္ဆို သဲအပါအဝင္ ငယ္ငယ္တို႔ေတြ ေသာက္ထားတဲ့အရွိန္နဲ႔ အာေလးလၽွာေလးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္မွန္ေနၾကတာ (မိန္းကေလးေတြဆိုတာ အျမဲတမ္း ဒါမ်ိဳးေသာက္ေနရတာ မဟုတ္ဘူးေလ .. တစ္ခါတစ္ခါမွ ၾကဳံရတာ မဟုတ္လား .. ေန႔တိုင္း ပါတီ၊ ကလပ္တက္ေနရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့)။ ဒါေပမယ့္ မူးၿပီးေတာ့ ရစ္တယ္တို႔ ဘာတို႔ေတာ့ မရွိဘူး။ ေပ်ာ္တယ္ဆိုတာပဲ ရွိတာ။ က်ေနာ္က ဂစ္တာတီးၿပီး သီခ်င္းဆိုတယ္။ သူတို႔က သူတို႔ရတဲ့သီခ်င္းဆိုရင္ လိုက္ဆိုတယ္။ မရဘူးဆိုရင္ ေသာက္လိုက္၊ စားလိုက္လုပ္တယ္။ ဒီေလာက္ပဲ။ မူးၿပီး ႐ုပ္ပ်က္တယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။
ဘာျဖစ္လို႔ က်ေနာ္ ဒါေတြကို အက်ယ္တဝင့္ ရွင္းျပေနရတာလဲဆိုေတာ့ ဒီေကာင္ ေကာင္မေလးသုံးေယာက္နဲ႔ ေသာက္ပြဲက်င္းပတယ္ဆိုေတာ့ မူးၿပီး ဂ႐ုဆက္စ္ေတြ ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္မွာပဲလို႔ ေတြးထားတဲ့သူေတြ ရွိေနမွာစိုးလို႔ပါ။ အဲ့လို မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္ေျပာတဲ့ Unbelievable truth ဆိုတာ ေနာက္ေတာ့ သိလာမွာပါ။
ငယ္ငယ္နဲ႔ သိဂၤ ီ.. တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ထိန္းထားရင္းပဲ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ကပ္လ်က္ ဟိုဘက္အခန္းကို ျပန္သြားၾကတယ္။ သဲနဲ႔ က်ေနာ္ပဲ က်န္ေနခဲ့တဲ့ အႂကြင္းအက်န္ေတြကို ရွင္းရတယ္။ သဲကလည္း ငယ္ငယ္တို႔ေလာက္သာ မမူးတာ သူလည္း မွန္ေနတာဆိုေတာ့ က်ေနာ္ပဲ အမ်ားဆုံးလုပ္ရတာပါ။ သဲက နဲနဲပါးပါး သိမ္းေပးၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ္လက္သန႔္စင္မယ္ဆိုၿပီး အခန္းထဲ ႀကိဳဝင္သြားေရာ။ အျပင္ဘက္မွာ အားလုံးၿပီးစီးလို႔ က်ေနာ္ အခန္းထဲကို ဖြင့္ဝင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ..
“ကိုႀကီး … ခ်မ္းတယ္ .. ျမန္ျမန္လာေတာ့”
ဟိုက္ရွားပါး !!! .. ကိုယ္ေတြ အျပင္ဘက္မွာ အမွိုက္ထုပ္နဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတုန္း သဲက ကိုယ္လက္သန႔္စင္ၿပီးေတာ့ ရွယ္ျပင္ၿပီးထား ျဖစ္ေနတာကိုး။ ဘယ္တုန္းက သူ႔ဖာသာသူ က်ိတ္ဝယ္ထားမွန္း မသိတဲ့ ပန္းဆီေရာင္ (ပန္းေရာင္ရင့္ရင့္စိုစို) အေပၚေအာက္တစ္ဆက္တည္း Lingerie နဲ႔ဗ်။ ေအက္ဘက္မွာ ေပါင္လည္ေလာက္အထိ ရွိတဲ့ အျဖဴေရာင္ စေတာ့ကင္ကို ဝတ္ထားၿပီး strap နဲ႔ ျပန္တြယ္ထားေသးတာ။ ပုံမွန္ဆို ဒါမ်ိဳးက ပင္တီနဲ႔ တြဲလာေပမယ့္ သဲက ဝတ္မထားဘူး။ မို႔ရာေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ အေနအထားကလဲ မိန္းကေလးေတြ ကိုယ္အလွကို ျပခ်င္တဲ့အခါမွာ အေပၚလြင္ဆုံးပုံစံျဖစ္တဲ့ တေစာင္းအေနအထား။ အဲဒါကိုမွ က်ေနာ္ဝင္လာတဲ့ အခန္းတံခါးဝဘက္ကို ေခါင္းကေလးေထာင္၊ ေမးကိုလက္ကေလးေထာက္ၿပီး ဖိတ္ေခၚတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ေနတာ။
ကဲ .. က်ေနာ္ ဘယ္လိုေနမလဲဗ်ာ .. ကိုယ့္ၾဆာတို႔ပဲ က်ေနာ့္ေနရာကေန ဝင္ခံစားၾကည့္ၾကပါဦး
ေတာ္ေသးတယ္ .. လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတာ ဘာဆိုဘာမွ မရွိလို႔။ မဟုတ္ရင္ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြထဲမွာ ျပသလို ဘာကိုင္ထားကိုင္ထား လက္ထဲက လြတ္က်ကိန္းပဲ။ အကယ္၍သာ သဲသာ ဂစ္တာကို အထဲကို ယူမသြားေပးခဲ့ဘူးဆိုရင္ အဲဒီေနရာမွာ လြတ္က်လို႔ က်ေနာ္ မနက္ျဖန္က်ရင္ ဂစ္တာဖိုး ေလ်ာ္ေနရေလာက္ၿပီ .. ဟီး  😛
လူဆိုတာ ေသြးကိုပြက္ပြက္ဆူသြားတာပဲ။ ေပါင္ၾကားက အငယ္ေကာင္ဆိုတာကလည္း ခ်က္ခ်င္းကို မတ္လာတာ။ ဘာရေတာ့မလဲ။ ကိုယ္ေပၚမွာ ရွိတဲ့ အဝတ္ေတြကို အျမန္ဆုံးနည္းနဲ႔ ဆြဲခၽြတ္လိုက္ၿပီး မို႔ရာေပၚကို ဒိုင္ဗင္ပစ္ထိုးလိုက္ေတာ့ .. မေခ်ာက အသင့္ေစာင့္ေနသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ အကြက္ကို ခ်က္ခ်င္းျပင္ၿပီး ဒူးေထာင္ေပါင္ကားေပးလိုက္တာ ဒိုင္ဗင္ပစ္ထိုးတဲ့ က်ေနာ့္ေခါင္းက ေပါင္ၾကားထဲ ကြက္တိေရာက္ေပါ့ .. အဟီး။  😀
လတ္တေလာ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ထားတာ ျဖစ္ရမယ့္ အဖုတ္အိအိေလးက အစိုဓါတ္ေလးေတာင္ မေပ်ာက္ေသးဘူး။ ျပသနာ မရွိဘူး။ ဒီအစိုဓါတ္ကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားဖို႔က အီေဖကိုယ္တာဝန္ မဟုတ္လား။ တာဝန္ဆိုတာ လက္ေမာင္းမွာ ရွိတာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ လၽွာဖ်ားမွာ ရွိတာျဖစ္သြားၿပီ .. ငိ။ လၽွာကို ထုတ္နိုင္သမၽွ ဆန႔္ထုတ္ၿပီး အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ အျပားလိုက္ကပ္ၿပီး လ်က္တင္ပစ္လိုက္တာ …။
“အားးးးးး ….. ရွီး …. ရွီးးးးး”
ေခါင္းေထာင္ၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့ သဲရဲ ့မ်က္ႏွာေလးမွာ ရမၼက္လွိုင္းေတြက ခ်က္ခ်င္းကို ျပန႔္ႏွံ့သြားၿပီး မို႔ရာကို ေနာက္ျပန္ တေတာင္ဆစ္နဲ႔ ေထာက္ထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ထဲက တစ္ဖက္က ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို က်ေနာ့္ေခါင္းကို လာဆုပ္ကိုင္ေတာ့တယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ သဲနဲ႔ဆိုတာ တစ္ရာသီစာ ကာလမွာမွ ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ ေတြ႕ရတဲ့ ေဘာလုံးကလပ္အသင္းေတြ မဟုတ္ဘူးေလ။ အျမဲတမ္း ေျခစမ္းေနၾကတဲ့ အသင္းေတြ။ သူဘယ္လိုအဆင္ခ်ိဳးရင္ ဘယ္လိုအထာဆိုတာ သိၿပီးသား။ 
ေကာ့တက္လာတဲ့ တင္ပါးအိအိေလး ႏွစ္ခုေအာက္ကို လက္ဝါးထိုးခံ၊ ပင့္ဆုပ္ထားၿပီး ပါးစပ္နဲ႔ အဖုတ္နဲ႔ မလြတ္တမ္းကို လၽွာစြမ္းျပေတာ့တာ။ သဲဆိုတာ က်ေနာ့္ဆံပင္ကို ဆုပ္စြဲထားရင္း ထြန႔္ထြန႔္ကို လူးေနတာ။ ပါးစပ္ကလည္း ကိုႀကီးေကာင္းတယ္ .. နာနာစုပ္ .. အထဲကို လ်က္ေပးဦး .. ေကာင္းလာၿပီ .. အစရွိသျဖင့္ ေတာက္ေလၽွာက္ကိုေျပာေနတာ။ က်ေနာ္လည္း သူဘာလိုခ်င္သလဲ .. လိုခ်င္သလို လိုက္လုပ္ေပးရင္းကေန .. ေနာက္ပိုင္းအခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ လက္ခလယ္ကို တိုက္စစ္အကူေခၚလိုက္တယ္။ လၽွာကိုေတာ့ အေပၚဘက္ျခမ္းမွာရွိတဲ့ စိစိေလးထံပဲ စစ္မ်က္ႏွာဖြင့္လိုက္တယ္။ သိပ္ေတာ့ မလုပ္လိုက္ရပါဘူး။
“အားးးးးးးး … မရေတာ့ဘူး …. ကိုႀကီး …. ဟာ …. ဟာ !!! … ထြက္ … ထြက္ၿပီ !!!!!!!!!!!!”
မီးသတ္ကား ဥၾသဆြဲသလို သံရွည္ႀကီးေအာ္ညည္းရင္း မို႔ရာနဲ႔လြတ္ေအာင္ ေျမႇာက္တင္ထားတဲ့ တင္ပါးက ဝုန္းဆို ျပန္ျပဳတ္က်ေတာ့တာပဲ။ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ဆိုတာလည္း က်ေနာ့္ေခါင္းကို ညႇပ္ထားတာ မသိရင္ ဂ်ဴဒိုကစားေနတယ္ေတာင္ ထင္ရေတာ့မယ္။
နဲနဲၾကာသြားေတာ့မွ ခ်ဳပ္ထားရာကေန ျပန္ေျဖေပးတယ္။ ဝမ္းလ်ားေမွာက္ထားရာကေန ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ၿပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ကိုလည္း မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြနဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို လႈပ္ယုံလႈပ္ၿပီး ေလသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ေျပာတယ္။ ဘာေျပာတယ္လို႔ ထင္ၾကလဲ .. ကိုယ့္ၾဆာတို႔ ေတြးၾကည့္ၾကပါဦး …။
တျခား မဟုတ္ပါဘူး .. I love you လို႔ ေျပာတာပါ (ဟိုဟာေတြ ဒီဟာေတြမ်ား ေျပာၿပီလားလို႔ ေလၽွာက္မေတြးၾကနဲ႔ဦးေနာ္ .. ဒါက ေအာစာအုပ္မွ မဟုတ္တာ)
အဲဒီေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း ပါးစပ္ေတြ ဘာေတြ ေျပးေဆးတာလုပ္မေနေတာ့ဘူး။ ေျပာရရင္ သဲက အဲဒီေလာက္ အနံ့အသက္မဆိုးဘူး။ အေသးစိတ္ေတာ့ ေျပာမေနေတာ့ဘူးဗ်ာ။ သဲက သူ႔body odor ကို ထိန္းတယ္ေပါ့။ ဒီေတာ့ ေရေမႊးတို႔ တျခားဟာတို႔ သုံးေပမယ့္၊ မသုံးရင္လည္း သူ႔ပင္ကိုယ္န႔ံကိုက မဆိုးဘူးဗ်။ ကဲ .. ဒါေတြ ထားလိုက္ပါေတာ့။ အဓိကကိုပဲ ဆက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္လည္း လီးအေထာင္သားနဲ႔ သဲေပါင္ၾကားမွာ ေနရာယူလိုက္တယ္ေပါ့။
က်ေနာ့္ျမင္ကြင္းထဲမွာေတာ့ သဲက တအားလွေနတာ။ အဝတ္မပါဘဲ သဲကိုယ္လုံးေလးကို အျမဲေတြ႕ဖူးေပမယ့္ ဒီလိုမ်ိဳး ဆက္ဆီက်တဲ့ Lingerie အမိုက္စားနဲ႔က ခ်စ္တင္းေႏွာတိုင္း ေတြ႕ဖူးတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ စိတ္ကတစ္မ်ိဳးတစ္ဖုံ လႈပ္ရွားၿပီး တက္ႂကြေနတာ။ နိဒါန္းေတြ ဘာေတြ ပ်ိဳးတယ္ေတာင္ လုပ္မေနေတာ့ဘူး။ အရည္ၾကည္ေတြ စိုေနဆဲ ျဖစ္တဲ့ အဖုတ္ဝကို က်ေနာ့္ေကာင္ဖိေထာက္ၿပီး မိမိရရ ျဖစ္တယ္ဆိုတာနဲ႔တင္ ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့တယ္။ စိုစြတ္အိေထြးတဲ့ အတြင္းသားေတြကို ပြတ္တိုက္ၿပီး တစ္ဝက္ေလာက္တိတိ ဝင္သြားတယ္။ ဖူးးးးး ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ..
သဲဆိုတာလည္း မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို စုံျပန္မွိတ္ .. ေကာင္းတယ္ ကိုႀကီးးးးးး ဆိုၿပီး အားေပးသံေလးနဲ႔ စညည္းေတာ့တာပဲ။ က်ေနာ္လည္း သဲက တစ္ခ်ီၿပီးထားၿပီဆိုေတာ့ ညႇာမေနေတာ့ဘဲ က်န္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ လိင္တံတစ္ဝက္ကို ေနာက္ထပ္တစ္ခ်က္ထဲနဲ႔ ဖိသြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္းကို ျပန္ဆြဲထုတ္ၿပီး စလိုးမိတယ္။ သဲရဲ ့နို႔လုံးအိအိေတြကိုလည္း အဆက္မျပတ္ေဆာင့္ေနရင္းနဲ႔က Lingerie ေပၚကေန ဖိကိုင္၊ ဆုတ္ေခ်ေပးတယ္။ နို႔ေတြကိုင္လို႔ ေက်နပ္သြားေတာ့ သူ႔ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေျမႇာက္ၿပီး စုကိုင္ထားလိုက္တယ္။ မ်က္ႏွာက်က္ကို ေျခတန္ေတြ ဆန႔္ၿပီး ကန္ထားတဲ့ ဒီဇိုင္း။ စေတာ့ကင္ေလးေတြ ကြပ္ထားတဲ့ ေျခတန္ေတြက ထူးထူးျခားျခား စိတ္ကိုထေစတယ္ဗ်။ ဒါေတြကို ေပြ႕ဖက္ၿပီး ေဆာင့္လိုးရတာ တိမ္ေတြေပၚ ေျပးေနသလိုကို ခံစားေနရတယ္။
အဲ့လို လုပ္ေနရင္းက က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အႀကိဳက္ဆုံး ပုံစံကို ေျပာင္းဖို႔ ဆိုၿပီး သဲကို ေလးဘက္ေထာက္ ကုန္းခိုင္းလိုက္တယ္။ ေျပာသာေျပာရတာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သဲက တစ္ခ်ီထပ္ၿပီးသြားေတာ့ လူက ခပ္ယဲ့ယဲ့လို ျဖစ္ေနၿပီ။ က်ေနာ္ပဲ သူ႔ကိုယ္ေလးကို ထိန္းလွည့္ၿပီး ကုန္းတဲ့ပိုစရွင္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ေပးရတာ။ ဒါေတာင္ ေခါင္းကမေထာင္နိုင္ေတာ့ဘူး။ မို႔ရာေပၚမွာ ငိုက္စိုက္ျဖစ္ေနၿပီ။ အဖုတ္ဝေလးဆိုတာ လိုးထားတဲ့အရွိန္နဲ႔ စိုလက္ေနတဲ့ အထဲက ပန္းေရာင္အသားေတြကို ျမင္ေတာင္ ျမင္ေနရတယ္။
သဲႏႈတ္က ခါတိုင္းလို တီတီတာတာနဲ႔ စကားေတြ ေျပာၿပီး ညည္းမေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ တအီအီ တအာအာနဲ႔ မသဲမကြဲပဲ အသံထြက္နိုင္ေတာ့တာ။ က်ေနာ္လည္း သဲမဟန္နိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သိေနေတာ့ သိပ္အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘူး။ ပန္းေရာင္ဇာသားေလးေတြ ကြပ္ထားတဲ့ ဖင္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အရွိန္တက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ေကာင္ကို အဖုတ္ထဲ ျပန္ထည့္ပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ တင္သားေတြကို လက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ကိုယ္ေဆာင့္ခ်လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ကိုပါဆြဲယူၿပီး မီးကုန္ယမ္းကုန္ကို လိုးပစ္လိုက္ေတာ့တာပဲဗ်ိဳ ့ …။
“အားးး … ေကာင္းတယ္ …. ထြက္ .. ထြက္ၿပီ!!!”
ဒီတစ္ခါေတာ့ ေအာ္ညည္းရတာ က်ေနာ္ျဖစ္သြားၿပီး၊ ေန႔လည္ကတည္းက ထြက္မလိုျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ သုတ္ရည္ပူေတြကို မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားရင္းက အင့္ကနဲေနေအာင္ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ မွန္တာေျပာရရင္ အဲဒီအခ်ိန္ တင္းတင္းမွိတ္ထားတဲ့ မ်က္လုံးေတြထဲက အေတြးအာ႐ုံမွာ ျမင္ေယာင္မိတာ ေန႔လည္တုန္းက ဒီလိုမ်ိဳးအေနအထားနဲ႔ ကုန္းေပးထားတဲ့ ယြန္းရဲ ့ပုံစံေလးကိုပဲ (ေယာက်္ားေတြဆိုတာ ခက္တယ္ဗ် .. ရမယ္ဆိုရင္ လိုခ်င္ၾကတာခ်ည္းပဲဆိုေတာ့ .. အေတြးထဲမွာ grass is always greener on the other side ျဖစ္ေနတာေလ) ……………………….။
သဲက တုတ္တုတ္ေတာင္ မလႈပ္နိုင္ေတာ့ဘဲ ေကြးေကြးေလးျဖစ္ၿပီး အိပ္ေမာက်သြားတယ္။ သုံးခ်ီေတာင္ ၿပီးထားတဲ့အရွိန္ေရာ၊ ေသာက္ထားတဲ့ အရွိန္ေရာ၊ ေန႔လည္တုန္းက ေရထဲမွာ ကဲထားတာေရာ အားလုံးေပါင္းေတာ့ သူဘယ္ခံနိုင္ေတာ့မလဲ။ က်ေနာ္လည္း သူ႔နဲ႔အတူ ခနလွဲေနေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခနေနေတာ့ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ဖို႔ဆိုၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ဝင္လာခဲ့တယ္ (သဲရဲ ့သန႔္ရွင္းေရးကိုေတာ့ က်ေနာ္ပဲ တစ္ရႉးနဲ႔ လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္ .. ရွင္းေအာင္ ေျပာထားတာပါ .. ေတာ္ၾကာေန ဒီအတိုင္းႀကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ထင္မွာစိုးလို႔)
အခန္းထဲမွာ အဲယားကြန္းဖြင့္ထားလို႔ ေခၽြးေတြတအားမထြက္သည့္တိုင္ လူက ေနရတာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူးဆိုၿပီး ရွာဝါဖြင့္ၿပီး ေရခ်ိဳးလိုက္တယ္။ ျပသနာက အဲ့လို ေရပန္းေအာက္ ဝင္လိုက္ေတာ့ လူကလန္းသြားတယ္။ အိပ္ခ်င္စိတ္ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ အျပင္ျပန္ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္သလို ျဖစ္လာတာနဲ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ဝတ္စုံေလးဝတ္၊ ဖုန္းရယ္ ေဆးလိပ္ဗူးရယ္ယူၿပီး ခုနတုန္းက ပြဲလုပ္ခဲ့တဲ့ ဝရံတာကိုပဲ ထြက္လာခဲ့တယ္။ သစ္သားထိုင္ခုံတန္းေလးမွာ ဝင္ထိုင္ၿပီး၊ စီးကရက္တစ္လိပ္ကို မီးညႇိၿပီး တစ္ခ်က္ဖြာလိုက္ပါေရာ။ ၿပီးေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ အခ်ိန္ျဖဳန္းရင္ လုပ္ေနၾကထုံးစံအတိုင္း ဖုန္းကိုထုတ္ၿပီး တစ္ခုခုဖြင့္ၾကည့္မယ္ ႀကံလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ဘာသြားေတြ႕လဲဆိုေတာ့ viber မွာ မက္ဆိတ္တစ္ခု ဝင္ေနတယ္။ ဘာမ်ားလဲဟုဆိုၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ..
Want to continue? Give me a call ဆိုပါလားးးး …
ဒီနံပါတ္ကို က်ေနာ္ မသိစရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး။ ေန႔လယ္ကတင္မွ မက္ဆိတ္ဝင္ထားခဲ့တဲ့ ယြန္းရဲ ့ဖုန္းနံပါတ္မွတ္လား။ လက္က အလိုလိုကို Call ဆိုတဲ့ သေကၤတေလးကို ႏွိပ္လ်က္သား ျဖစ္သြားတယ္။ တူတူ တူတူ ဆိုတဲ့ သံရွည္နဲ႔ ဖုန္းဝင္ေနသံက နဲနဲေတာင္ ၾကာသြားလို႔ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ ဖုန္းခ်မလို ျပင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အေျပးအလႊား လာထူးတဲ့ ယြန္းရဲ ့အသံေလးကို ၾကားလိုက္ရတယ္
“ဟယ္လို .. ဟယ္လို !!”
(ဟယ္လို ယြန္း)ဆိုၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ဟိုဘက္က ယြန္းက ခ်က္ခ်င္းျပန္မေျဖဘူး။ ဖုန္းစကရင္နဲ႔ နားနဲ႔ ကပ္ထားတဲ့အထဲကေန မပီမသအသံေတြ ၾကားေနရတယ္ဗ်။ စကားေျပာသံလိုလို၊ ရယ္သံလိုလိုနဲ႔ .. မသဲကြဲဘူး။ (ဟယ္လို!!)ဆိုၿပီး ေနာက္ထပ္တစ္ခါ ထပ္ေျပာလိုက္မွ ယြန္းဆီကေန ကေသာကေမ်ာသံေလး ထြက္လာတယ္။
“ကိုထြန္း .. အျပင္ထြက္လာလို႔ရလား””မေကာင္းဘူးထင္တယ္ … ယြန္း” (စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဟိုဘက္ျခမ္းက ျမက္စိမ္းစိမ္းေလးကို မ်က္စိထဲမွာ ပုံေဖာ္ျမင္ေယာင္ၿပီး လူက ဟိုလိုဒီလိုျဖစ္ခ်င္လာၿပီ)”လာခဲ့ပါ .. ကိုထြန္းရဲ ့ .. အရႈံးမရွိေစရပါဘူး .. ခစ္ ခစ္”
ယြန္းက ကႏြဲ႕ကလ်နဲ႔ အဲ့လိုေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္ နားထဲမွာ ေနာက္ထပ္ ရယ္သံတစ္ခုကို ၾကားလိုက္မိသလိုပဲ။ စိတ္ထဲ ဇေဝဇဝါျဖစ္သြားသလို mystery လည္းျဖစ္သြားတယ္။ သဲကလည္း ေကာင္းေကာင္းႀကီး အိပ္ေမာက်ေနၿပီဆိုတာ သိေနျပန္ေတာ့ ကိုယ့္အတြင္းစိတ္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ Dark Desire ေတြ ေပၚထြက္လာဖို႔ကို အေထာက္အကူ ျဖစ္ေနျပန္ေရာ။ အဲဒါနဲ႔ ဘာမွေတာင္ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ေျပာမေနပါဘူး .. (အိုေက)ဆိုၿပီး တစ္ခြန္းထဲ တုံ႔ျပန္လိုက္ၿပီး လူက ထိုင္ေနရာက ထရပ္ၿပီးသားျဖစ္၊ ေျခလွမ္းေတြကိုေတာ့ အကၽြမ္းတဝင္ ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ယြန္းရဲ ့အခန္းဘက္ကိုပဲ လွည့္လိုက္တယ္။
တစ္တက္စားလည္း ၾကက္သြန္၊ ႏွစ္တက္စားလည္း ၾကက္သြန္ဆိုတဲ့ စကားက ေတာ္ေတာ္မွန္မွန္း အခုေတာ့ က်ေနာ္ လက္ေတြ႕သိေနၿပီဗ်ာ။ ယြန္းရဲ ့အခန္းေရွ ့ကို ေလၽွာက္လာတာမ်ား ျဖဴးလို႔ .. မသိရင္ ဒီအခန္းက က်ေနာ္ယူထားတဲ့ အခန္းလို႔ေတာင္ ထင္ရမယ္ .. ဟီး။ အခန္းတံခါးေရွ ့ေရာက္တာနဲ႔တင္ တံခါးကို လက္နဲ႔ေခါက္လိုက္တယ္။ 
ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဒါက္ေဒါက္ေဒါက္လို႔ သုံးခ်က္ေခါက္တာေတာင္ ခ်က္ခ်င္း ပြင့္မလာဘူး။ အထဲကေန (ကိုထြန္းလား)ဆိုတဲ့ ယြန္းရဲ ့ေမးသံက အရင္ေပၚလာတယ္။ ဘဝရွင္ မင္းတရား အေဆာင္ေတာ္ကူးလာတဲ့ ေလသံနဲ႔ ေအး မက်၊ အိမ္း မက် အသံနဲ႔ ထူးလိုက္ေတာ့ အထဲမွာ ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္လဲ မသိဘူး။ ထြန္းထားတဲ့ အခန္းမီးက အရင္ပိတ္သြားတယ္။ ၿပီးမွ တံခါးက လူတစ္ေယာက္စာ ဝင္သာေအာင္ ပြင့္သြားပါေရာ။
“ယြန္းးးးး … ဘာျဖစ္ !!!”
ေမွာင္ေမွာင္မွဲမွဲနဲ႔ ဘာမွ မျမင္ရလို႔ လူကတစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိန္ အတင္းပဲ လက္ကိုဆြဲကိုင္ၿပီး အခန္းထဲ ထည့္လိုက္ေတာ့ လူက ေန႔လည္တုန္းကလို ဒယိုင္းဒယိုင္နဲ႔ပဲ ေရာက္သြားတယ္
“ကိုထြန္း .. မ်က္စိမွိတ္ထား .. ယြန္းအကာတပ္ေပးထားမယ္ .. အဲဒီ အကာကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ မခၽြတ္ရဘူးးးး”
ဟိုက္ .. ဘာေတြလဲဟ။ ဘာမွန္းသာ မသိတာ ၀ိုးတဝါး ျမင္ရတဲ့ အလင္းေရာင္နဲ႔ အခန္းထဲမွာ ယြန္းတစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ က်ေနာ္ သိလိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ရွိေနတာ။ အေမွာင္ထဲမွာ ျဖစ္ေနသည့္တိုင္ မ်က္လုံးသူငယ္အိမ္ ၀ိုင္းစက္သြားတယ္။ တစ္ႏွင့္တစ္ေပါင္းရင္ ႏွစ္ရတယ္ဆိုတာ ကေလးေတာင္ သိမွေတာ့ က်ေနာ္ မသိစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးေလ။ ႏွစ္နဲ႔တစ္ေပါင္းရင္လည္း သုံးရမွာပဲ မဟုတ္လား … ။ ဒီေတာ့ ယြန္းက က်ေနာ့္နားတိုးလာၿပီး မ်က္လုံးေနရာေပၚကို ညဘက္ဝတ္အိပ္ရင္ သုံးတဲ့ မ်က္လုံးဖုံးစြပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လူက ေအးေဆးပဲ ေနေပးလိုက္တယ္။ 
ေခ်ာက္ခနဲ အသံၾကားၿပီး အခန္းမီးက ျပန္လင္းသြားတယ္။ မ်က္လုံးႏွစ္ဖက္ကို ကာထားတဲ့ အဖုံးေၾကာင့္ လင္းသြားတယ္ဆိုတာပဲ သိၿပီး ဘာမွ မျမင္ရဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲ့လို မျမင္ရတာကိုက စိတ္လႈပ္ရွားဖို႔ တအားေကာင္းေနတယ္။ အျမင္အာ႐ုံကို ဆုံးရႈံးတဲ့အခ်ိန္မွာ တျခားေသာ အာ႐ုံေတြ အလိုလို နိုးႂကြားလာတယ္ဆိုတာ သိပ္မွန္တာပဲ။ က်ေနာ့္ နားထဲမွာ ယြန္းရဲ ့ေျခသံမဟုတ္တဲ့ ေနာက္ထပ္ ေျခသံတစ္ခု ကိုယ့္ေဘးနားကို တိုးလာတာ ခပ္သဲ့သဲ့ေလး ၾကားလိုက္ရတယ္။
“ကိုထြန္းလာ .. ေျဖးေျဖးေလး လိုက္ခဲ့ .. ဘာမွလဲ မေမးနဲ႔ .. ဘာမွလဲ မေျပာနဲ႔”
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ရပ္ေနတဲ့ ယြန္းဆီက ညိဳ ့ျမဴတဲ့ေလသံဟပ္ေနတဲ့ ဒီစကားအဆုံးမွာ က်ေနာ့္လက္ႏွစ္ဖက္ကို တစ္ဖက္ၿပီးတစ္ဖက္ လာကိုင္တာ ခံရတယ္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ ့လက္နဲ႔ဆိုတာ ႏူးညံ့သည့္တိုင္ မတူညီတဲ့ အေတြ႕ေၾကာင့္ က်ေနာ္ သိလိုက္တယ္။ ဆန႔္က်င္ဘက္ လိင္ရဲ ့အထိအေတြ႕ဆိုတာ က်ေနာ့္လိုမ်ိဳး အရြယ္ေကာင္း ေယာက်္ားႀကီးတစ္ေယာက္အတြက္ စိတ္ႂကြလာေအာင္ အလႈံ႔ေဆာ္နိုင္ဆုံး ဓါတ္မဟုတ္လား။ အခုက တစ္ေယာက္ထဲေတာင္ မဟုတ္၊ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ဆိုတာ ေသခ်ာေနမွေတာ့ လူက ဘယ္ေနနိုင္ေတာ့မလဲ။ တကိုယ္လုံး Adrenaline ေတြက ေလၽွာက္ေျပးၿပီး လူက ေသြးေတြဆူပြက္လာပါေရာ။
က်ေနာ့္စိတ္ထင္ ကုတင္နားမွာ သုံးေယာက္သား အတူရပ္မိၾကတယ္နဲ႔တူတယ္။ အဲဒီမွာ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ရွိေနတဲ့ ယြန္းနဲ႔ ေနာက္ေကာင္မေလးက တိုင္ပင္ထားသလို ေနရာယူလိုက္ၾကတယ္။ ယြန္းက က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္လာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔ ဖိနမ္းတယ္။ ေနာက္ကတစ္ေယာက္ကေတာ့ က်ေနာ့္ခါးကို ဖက္လိုက္ၿပီး ဂုတ္ပိုးသားကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ဖိၿပီး နမ္းရႈံ ့ေနတယ္။ ဘာရေတာ့မလဲဗ်ာ … စိတ္ေတြထလာၿပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္ .. ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနတဲ့ ယြန္းရဲ ့ခါးကို လွမ္းဆြဲဖက္ၿပီး ခါးေအာက္က တင္အိုးကို လက္နဲ႔ညႇစ္ဖ်စ္ေတာ့တာေပါ့။ Bermuda ေဘာင္းဘီထဲကေန ေဖာင္းေဖာင္းႀကီး ခုံးထေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ေကာင္နဲ႔ ယြန္းရဲ ့အဖုတ္ေနရာေလး မိမိရရကို ပြတ္က်ိတ္မိပါေရာ။
ဒီလိုမ်ိဳး က်ေနာ့္ရဲ ့ညာဘက္လက္ကို ယြန္းဆီမွာ အသုံးျပဳလိုက္သလို၊ ဘယ္ဘက္လက္ကိုလည္း ေနာက္ျပန္ထားၿပီး ေက်ာျပင္ကို လာထိကပ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ ့တင္ပါးတစ္ဖက္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္တယ္။ မွန္ရာကို ေျပာရရင္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ယြန္းနဲ႔အတူ ရွိေနတာ ဘယ္သူဆိုတာ က်ေနာ္ သိတန္သေလာက္ သိေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ယြန္းကိုယ္တိုင္က ဘာမွမေမးနဲ႔ .. မေျပာနဲ႔လို႔ ဆိုထားတာ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္လည္း သူတို႔ေၾကာင္းထားတဲ့ ဇာတ္အတိုင္း လိုက္ကယုံပဲေလ။ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ဒါဟာ ကိုယ့္အတြက္ အရႈံးမရွိနိုင္ဘူးဆိုတာ သိေနၿပီ။
ယြန္းတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက အေပၚေအာက္တဆက္ထဲ ျဖစ္တဲ့ ဂါဝန္ပါးပါးေလးေတြ ဝတ္ထားတာဗ်။ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ကို္င္ဆုပ္ထားရတဲ့ အသိအရ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဘာအတြင္းခံမွလည္း ဝတ္မထားဘူး။ ေကာ္တာပဲ … ။ အခုေလးတင္ တဝတလင္ႀကီး ခ်စ္ပြဲႏႊဲထားတာ ျဖစ္သည့္တိုင္ က်ေနာ့္မွာ ရမၼက္စိတ္ေတြ တအားကို ျဖစ္လာတယ္။က်ေနာ့္ကိုယ္ကို ပြတ္သပ္ေနတဲ့ လက္ေလးဘက္မွာ ေရွ႕ကလက္ႏွစ္ဖက္က ဝတ္ထားတဲ့ စပို႔ရွပ္ကို တာဝန္ယူလိုက္ၿပီး၊ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ ေဘာင္းဘီတိုကို တာဝန္ယူလိုက္ၾကတယ္ဗ်။ အဝတ္ေတြ ကၽြတ္သြားသည့္ေနာက္ ကိုယ္ခ်င္းပူးကပ္ေနတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး က်ေနာ့္ထံကေန ကြာသြားၾကတယ္။ အေဝးကို ထြက္သြားတာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့္ေရွ ့မွာ ထိုင္လိုက္မွန္း လိင္တံကို လာကိုင္တဲ့ မတူညီတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ေၾကာင့္ သိလိုက္ရတယ္။
“တူတူ လ်က္ရေအာင္ .. စုပ္တာကေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ေပါ့”
အခုအခ်ိန္ထိ ယြန္းကပဲ ဦးေဆာင္ၿပီး စကားေျပာေနေသးတယ္။ ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အသက္ရႉႏႈန္း ျမန္ေနတဲ့ အသံကလြဲလို႔ တျခားအသံ မထြက္ေသးဘူး။ 
“ရွီးးးး .. ေကာင္းတယ္”
ကိုယ့္လိင္တံကို မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ ့လၽွာေလးနဲ႔ ထိေတြ႕ရင္ေတာင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲဆိုတာ ကိုယ့္ၾဆာတို႔ သိၾကမွာပါ။ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ ့လၽွာေလးတစ္ခုခ်င္းစီက လိင္တံရဲ ့ဟိုဘက္ဒီဘက္ကို ထိေတြ႕လ်က္ေပးတာဆိုေတာ့ ေျပာမျပေအာင္ကို ေကာင္းတာပဲဗ်။ က်ေနာ့္မွာ မ်က္လုံးေပၚတပ္ထားတဲ့ အကာကို တအားကို ျဖဳတ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တာပဲ။ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ေတာ္ၾကာေန .. စားရခါနီးမွ လက္ထဲက လြတ္က်သလို ျဖစ္ေနမယ္လို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သတိေပးရင္း လက္ေတြ မ်က္လုံးမေရာက္ေအာင္ တစ္ဖက္လွည့္နဲ႔ ႀကံလိုက္တယ္။ တျခားေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ လိင္တံကို ပတ္ၿပီးလ်က္ေပးေနတဲ့ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ ့ေခါင္းကို လက္တစ္ဖက္စီနဲ႔ လွမ္းကို္င္လိုက္တာ။
“ယြန္းက လီးကိုလ်က္မယ္ .. ညီမက ဥေတြကို လၽွာနဲ႔ထိုးေပး”“ဟုတ္”“အားးးးး .. ေကာင္းတယ္ .. လုပ္ လုပ္ .. အဲဒီအတိုင္းလုပ္”
ယြန္းရဲ ့လၽွာေလးက လီးတန္ထိပ္ဖူးကို တဆတ္ဆတ္နဲ႔ ပတ္လ်က္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ ေနာက္ေကာင္မေလးရဲ ့လၽွာေလးက ေဂြးဥေတြရဲ ့အရည္ျပားကို လၽွာနဲထိုးၿပီးေတာ့ လ်က္ေပးေနတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မေနနို္င္ေတာ့ဘူး။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ ့ေခါင္းေတြကို လက္နဲ႔တင္းတင္းကိုင္ထားမိယုံမက ေကာင္းလြန္းလို႔ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေျခဖ်ားေတာင္ ႂကြသြားေသးတယ္။ အသက္ရႉသံေတြကလည္း တအားကို ျမန္ၿပီး ရႉးရႉးနဲ႔ကို ျဖစ္လာေရာ
“ကိုထြန္း .. ထိန္းထားဦး .. ေတာ္ၿပီ .. ေတာ္ၿပီ .. ညီမ ရပ္လိုက္ေတာ့”
က်ေနာ့္ပုံစံကို ၾကည့္ၿပီး ယြန္းက အထာေပါက္တယ္ထင္တယ္။ လီးကို လ်က္လိုက္ၿပီး ထိုင္ေနရာက ထလိုက္သလို၊ သူ႔အေဖာ္ကိုလည္း လွမ္းတားလိုက္တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ လာ ကိုထြန္း မို႔ရာေပၚ သြားရေအာင္ဆိုၿပီး ဆြဲေခၚလို႔ က်ေနာ္လည္း လိုက္သြားတယ္။ မို႔ရာေပၚေရာက္ေတာ့ ယြန္းခို္င္းတဲ့အတိုင္း ပက္လက္ေနေပးလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ ေနရာၾကၿပီဆိုတာနဲ႔တင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အဝတ္ေတြခၽြတ္ၿပီး ကိုယ္စီကိုယ္စီေနရာယူၾကတယ္။ ယြန္းက ေျခရင္းဘက္၊ ေကာင္မေလးက အေပၚဘက္။ 
ဒါ .. က်ေနာ့္အႀကိဳက္ေပါ့။ အနည္းဆုံးေတာ့ စိတ္အာ႐ုံကို လႊဲလို႔ရသြားတယ္ေလ။ ယြန္း က်ေနာ့္ခါးကို ခြၿပီး ေကာင္းဘြိဳင္မေလးအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းၿပီး လီးကို အဖုတ္ထဲသြင္းၿပီး တက္ေဆာင့္ေနေပမယ့္ က်ေနာ့္အာ႐ုံက ဒီေနရာတစ္ခုထဲ ျပဳထားစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္မ်က္ႏွာေပၚေရာက္ၿပီး ပါးစပ္နဲ႔တည့္တည့္ လာျဖစ္ေနတဲ့ အဖုတ္အသစ္ေလးကို အားရပါရး လ်က္ေပးတဲ့ဆီမွာ စိတ္ထည့္ထားလို႔ ရေနတယ္ေလ။ အနံ့ေလးက မဆိုးပါဘူး။ လက္ခံနိုင္ေလာက္တဲ့ ခပ္သင္းသင္းေလးပါ။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကေတာ့ အလုံးႀကီးတယ္။ က်ေနာ့္ႏွႈတ္ခမ္းႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ဆြဲစုပ္နိုင္တယ္ဗ်။ က်ေနာ္လည္း မျမင္မစမ္းနဲ႔ လုပ္ေနရေတာ့ လၽွာနဲ႔ထိေတြ႕တာကေန ဘာသာျပန္ၿပီး မွတ္ေနရတယ္။ အေတြ႕အၾကဳံအသစ္ေပါ့ဗ်ာ။ 
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုေကာင္းတာက က်ေနာ္ ထိန္းထားနိုင္ၿပီး ယြန္းဘယ္ေလာက္ ဝုန္းဒိုင္းက်ဲေအာင္ ေဆာင့္ေနပါေစ၊ ၿပီးမသြားတာကိုပဲ။ ယြန္း အရင္ၿပီးတယ္၊ မေရွးမေႏွာင္းမွာ က်ေနာ့္အဖုတ္လ်က္ေပးေနတဲ့ ေကာင္မေလး ၿပီးတယ္။ က်ေနာ့္ေကာင္ကေတာ့ ယြန္းအဖုတ္ထဲမွာ မာေတာင္မႈအျပည့္နဲ႔ ရွိေနဆဲ ….။
“အဲေတာ့ .. ျမင္ ျမင္သြားၿပီ””အာ .. မဟုတ္ဘူး .. ေပါင္တန္ေတြနဲ႔ ပြတ္ၿပီး သူ႔ဟာသူ ကၽြတ္သြားတာ”
မ်က္ႏွာေလးနီျမန္းၿပီး ရွက္ဝဲဝဲ အသြင္ေလးနဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့ ၀ါဆိုဦးကို က်ေနာ္ ကမန္းကတမ္း ရွင္းျပရတယ္။ ျဖစ္ပုံက ဒီလိုဗ်။ အေစာပိုင္းတုန္းကေတာ့ ၀ါဆိုဦး က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို ခြထားတဲ့အခ်ိန္၊ က်ေနာ္က သူ႔အဖုတ္ကို မွန္းၿပီးလ်က္ေပးေနတာ။ စစခ်င္း ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပေနေပမယ့္ ၿပီးခါနီး အခ်ိန္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒင္းေလးက အဖုတ္နဲ႔ မ်က္ႏွာကို ပြတ္သလို ျဖစ္တာကိုး။ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို စုၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ေခါင္းကို ညႇပ္ထားသလိုလည္းျဖစ္၊ ေရွ႕ေနာက္ကလည္း လႈပ္ၿပီးေရြ ့ဆိုေတာ့ မ်က္ႏွာေပၚ တပ္ထားတဲ့ အဝတ္ဖတ္က ေနရာလြဲၿပီး ကၽြတ္သြားတာ။
ယြန္းက တစ္ခ်ီၿပီးသြားလို႔ က်ေနာ့္ဆီးစပ္ေပၚက ဆင္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္၊ သူက ေနရာလဲမယ္ဆိုၿပီး က်ေနာ့္မ်က္ႏွာေပၚက အႂကြ .. က်ေနာ့္မ်က္လုံးေတြမွာ အဆီးအတား မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာ သိလိုက္ၾကတာ။ တကယ္ပဲဗ်ာ .. ေကာင္မေလးေတြ ခက္ေတာ့တာပဲ။ တကယ္ဆို သူဘယ္သူ က်ေနာ္ဘယ္သူဆိုတာ မသိစရာမွ မရွိတာ။ ဒါကိုပဲ အခုက်ေတာ့ ရွက္ေသြးေလးေတြ ျဖန္းေနတယ္။ အမယ္ .. လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေတာင္ တစ္ဖက္က နို႔ႏွစ္လုံးကို ကန႔္လန႔္ျဖတ္ကာ၊ က်န္တဲ့တစ္ဖက္ အဖုတ္ဝေလးကို လွမ္းအုပ္ထားေသးတယ္.. ခြီး။ 
အဲဒီအဖုတ္ က်ေနာ္ လ်က္ေပးထားတာကိုက်ေတာ့ ေမ့ေနတယ္ .. ။
“ကဲပါ .. ညီမရယ္ .. ရွက္မေနပါနဲ႔ေတာ့ .. ကိုထြန္းက အခ်ိန္တန္ရင္ ျပန္သြားမွာ .. အခ်ိန္ရွိတုန္းေလး လုပ္ၾကရေအာင္ .. ညီမ စိတ္မဝင္စားရင္ အစ္မ လုပ္လိုက္မွာေနာ္ ..””အာ .. အစ္မကလဲ .. အဲ့လိုေတာ့ ျဖစ္မလား .. ၀ါဆိုမွ အလိုးမခံရေသးတာ”
“ခိ .. ခိ””ခစ္ … ခစ္”
အဲဒီေနာက္ေတာ့ အားလုံးအဆင္ေျပဖို႔ ျဖစ္သြားတယ္ပဲ အတိုခ်ဳံးေျပာလိုက္ပါရေစေတာ့။
ယြန္းနဲ႔ ၀ါဆိုက ကုတင္ေစာင္းမွာ ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး အတူတူ ကုန္းထားေပးၾကတယ္ေလ။ ကိုယ့္ၾဆာတို႔ သိက်မွာပါ။ ကုတင္စြန္းကို ဖင္သားေတြ ေက်ာ္ထြက္ေနတဲ့ အေနအထား။ ဒါမ်ိဳးပုံစံက ေယာက်္ားေလးေတြ အဖို႔ လုပ္ရတာ မ်က္စိအရသာရွိ၊ လီးအရသာရွိသလို လုပ္လို႔ကလည္း တအားေကာင္းတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ေတြက ၾကမ္းျပင္မွာ ဆင္းမတ္တပ္ရပ္၊ ေျခေထာက္အားကိုယူၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆာင့္နိုင္တယ္။ မို႔ရာေပၚမွာဆို ဘယ္ေလာက္ ေဆာင့္နိုင္တယ္ေျပာ၊ ဒူးေခါင္းက ၾကာရင္ မလိုက္နိုင္ဘူး။ အခုဟာက်ေတာ့ ေျခတန္တစ္ခုလုံးရဲ ့အားကို အသုံးခ်နိုင္တာေလ။
ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ယြန္း လွမ္းေပးလိုက္တဲ့ ကြန္ဒြန္းကို စြပ္ၿပီး က်ေနာ္ လုံးက်စ္တင္းေျပာင္ေနတဲ့ ၀ါဆိုရဲ ့တင္အိုးေလး ႏွစ္ဖက္ေနာက္မွာေနရာယူ၊ ကုန္းထားလိုက္လို႔ ေနာက္ဘက္ကို ျပဴးထြက္ေနတဲ့ အဖုတ္ဝကို လီးရဲ ့ထိပ္နဲ ့ဖိေထာက္ၿပီး၊ ဆတ္ခနဲ ထိုးထည့္လိုက္တယ္။ အိအိေႏြးေႏြး အရသာေလးနဲ႔အတူ ခၽြဲပ်စ္ပ်စ္အရည္ေတြရဲ ့အကူေၾကာင့္ ေလၽွာေလၽွာလၽွဴလၽွဴပါပဲ (၀ါဆိုက အသားညိဳေတာ့ အရည္မက်ဲဘူးဗ် .. စီးတယ္)။ လီးအကုန္ ဝင္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔တင္ က်ေနာ္လည္း ၀ါဆိုရဲ ့တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို လက္နဲ႔ဖမ္းညႇပ္ကိုင္ၿပီး အားကုန္ေဆာင့္ေနေတာ့တာပဲ။
ယြန္းေရာ .. ၀ါဆိုေရာ တစ္ခ်ီစီၿပီးထားတာ သိေနေတာ့ က်ေနာ္ ညႇာမေနေတာ့ဘူး။ ယြန္းေျပာတာလည္း မွန္တယ္ေလ။ က်ေနာ္က လစ္ၿပီး ထြက္လာရတာ မဟုတ္လား။ အခ်ိန္မရွိဘူး။ ဒီေတာ့ ပြဲၾကမ္းပစ္လိုက္တယ္။ တစ္ခုေကာင္းတာက က်ေနာ္က ပထမတစ္ခ်ီၿပီးထားလို႔ ေနာက္တစ္ခ်ီ ထပ္ဆြဲရရင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ဆြဲနိုင္တယ္။ ေတာ္ယုံတန္ယုံနဲ႔ မၿပီးဘူးေပါ့။ ဒီေတာ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ၀ါဆို တစ္ခ်ီၿပီးတယ္။ ယြန္းဘက္ကို ေျပာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယြန္းကိုပဲ ဖိလိုးတာ မဟုတ္ဘူး။ ကုန္းေပးထားတာကို အားနာလို႔။ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္ေပးၿပီး ၀ါဆို႔ဘက္ ျပန္ေျပာင္းတယ္။
အဲ့လို အေျပာင္းအလဲ လုပ္လိုက္တာ သုံးခါေလာက္ ေျပာင္းၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္လိုမွ မရေတာ့ဘူး။ ကြန္ဒြန္းလဲ စြပ္ထားတာ ျဖစ္တဲ့အျပင္၊ စိတ္ကလည္း တအာကို ထႂကြေနတာေၾကာင့္ ၿပီးခါနီးတဲ့အခ်ိန္မွာ လီးကို လိုးေနတဲ့ ယြန္းရဲ ့အဖုတ္ထဲက ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြန္ဒြန္းကို ဖတ္ခနဲေနေအာင္ ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီး မာေတာင္ေနတဲ့ လိင္ေခ်ာင္းကို လက္နဲ႔ အားရပါးရ ကြင္းတိုက္ပစ္လိုက္တယ္။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ သုတ္ရည္ေတြဆိုတာ ျဖဴေဖြးစြင့္ကားေနတဲ့ ယြန္းရဲ ့တင္အိုးႏွစ္လုံးၾကားကို ဖတ္ခနဲ ဖတ္ခနဲ စင္ၿပီး ထြက္က်ေတာ့တာပဲ …..
**************************
ေခ်ာင္းသာကေန အျပန္ခရီးဟာ တိတ္ဆိတ္မႈအေပါင္းနဲ႔ ပ်င္းရိေျခာက္ေသြ႕စရာ ေကာင္းေနတယ္ဗ်ာ။ အေကြ႕အေကာက္ေတြ မ်ားလြန္းတဲ့ လမ္းခရီးေၾကာင့္ သဲဟာ က်ေနာ့္ ပုခုံးေပၚမွာ ေမွးထားရင္း မ်က္လုံးကို မွိတ္ထားတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ….
ယြန္းက က်ေနာ္နဲ႔ မ်က္ေစာင္းထိုးလို အကြာအေဝးမွာ လူသြားလမ္းေလးရဲ ့ဟိုဘက္ျခမ္းမွာ ထိုင္ေနတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ သူ႔ကို ရင္းႏွီးသြားေစဖို႔ ဖန္တီးေပးလိုက္တဲ့ နားၾကပ္ေလးဟာ သူမရဲ ့နားမွာ လွလွပပနဲ႔ ရွိကာေနေလရဲ ့။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မွာ စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္လို႔ပဲလား မသိ။ က်ေနာ္ ရွိရာဘက္ကို လွည့္လွည့္ၾကည့္တဲ့ ယြန္းကို က်ေနာ္ ျပဳံးျပရမလား၊ မဲ့ျပရမလားဆိုတာ က်ေနာ္ ေသခ်ာမသိဘူး။ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာမွာ ခံစားခ်က္ တစ္စုံတစ္ရာ ရွိေနမယ္ဆိုတာပါပဲ … ဟူးးးးးးး
တစ္မ်ိဳးပဲဗ်ာ .. ခင္ဗ်ားတို႔ နားလည္ေအာင္ ဘယ္လိုေျပာရမယ္မွန္း မသိေတာ့ပါဘူး ..
စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေအာင္ဆိုၿပီး က်ေနာ္ ကားတီဗီစကရင္မွာ ျပေနတဲ့ ျမန္မာအမ္တီဗီ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုပဲ လွမ္းၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့တယ္ ….။