ေတာ္ဝင္ပန္းမို့နမ္းလိုက္ခ်င္သည္ (စ/ဆုံး)

ဟိုဘက္ ဟိုဘက္က အကိုင္းေလ
သူကေတာ့လြယ္ပါ့ ေအာက္ေနၿပီး လက္ညႇိးေလးညႊန္႐ုံ
က်ေနာ့္မွာျဖင့္ အတင္းတြယ္ကပ္ၿပီး တက္ေနရတာ
ပိေတာက္ပင္က သိတဲ့အတိုင္းေလ
အခန္႔မသင့္ရင္ က်ိဳးက်တတ္တာ
အဲ့အသ္ိကစိုးမိုးေနလို့ ထင္ပါတယ္
အကိုင္းကိုနင္းထားတာေတာင္ ဒူးကတုန္ေနေသးတယ္။

ေအာက္ကေန လက္ညႇိးညႊန္ေနတာကေတာ့
က်ေနာ့္တို့အိမ္ေခါင္းရင္းက မမစုျမတ္ႏွင္းေလ
က်ေနာ့္ထက္ငါးႏွစ္ႀကီးလို့ ၂၂ႏွစ္
က်ေနာ့္နာမည္က ရန္ေနာင္ အိမ္မွာကေတာ့အငယ္ေကာင္ေပါ့
ဒီႏွစ္က ၉ တန္းေျဖထားတယ္။
မမစုျမတ္ႏွင္းကေတာ့ သခ်ာနၤဲ႔ တတိယႏွစ္
ငယ္ငယ္ထဲက အတူေနေနၾကေတြ
ခုလဲ သၾကၤန္ဦး မွာညကမိုးေၾကာင့္ ဖူးပြင့္ေနတဲ့ ပိေတာက္ေတြကို
အငယ္ေကာင္ေရ ခနလာအုန္း လို့ အေခၚရွိလို့
သူတို့အိမ္ထဲက ပိေတာက္ပင္ေပၚ က်ေနာ္ေရာက္ေနရတာ
တကယ္ေတာ့ လူပ်ိဳေဖၚဝင္စ က်ေနာ္ မမစုျမတ္ႏွင္းရဲ့
ေကာက္ေၾကာင္းပေဒသာေတြကို ရိုးခြင့္ရလို့ အမွုထမ္းေနတာ
အပင္ေပၚက ပန္းခ်ေပးတိုင္း ကုန္းကုန္းေကာက္တဲ့ခါ
လည္ဟိုက္ဆီက ေတာင္ပူစာႏွစ္လုံးကို မစားရဝခမန္း
ငမ္းဖမ္းတာေလ။အေပၚကမို့ လည္ဟိုက္ဆိုေတာ့ နို့အုံတစ္ဝက္ေလာက္
ျမင္ေနေတာ့ ေအာက္ကေကာင္က ေထာင္လာပါေရာ
ဟိုက္ အဲ့ဒါမွဒုတ္ခြဘဲ အထဲကေဘာင္းဘီအတြင္းခံမပါဘူးဗ်
ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ ေစာေစာကၾကားခဲ့သလို ေနာက္တစ္ကိုင္းကို
ညႊန္ၾကားေနတာ အဲ့ကိုင္းကပန္းကလဲသူလိုခ်င္စရာ လွေနျပန္ေရာ
ဒါေပမယ့္ အဲ့ကိုင္းကိုေျခလွမ္းဖို့ကလဲ မမွီတမွီေလ
အေပၚကကိုင္းကိုလက္တဖက္နဲ႔ကိုင္ အဲ့ကိုင္းေျခအလွမ္းမွာ
ခါးကပုဆိုးက ျဳဗုတ္ဆိုျပဳတ္က်ပါ ေလေရာ
ကုန္းေကာက္ဖို့ကလဲျပဳတ္မက်ေအာင္ကိုင္ထားရတာမုိ့
ဘာမွမတတ္နိုင္ေတာ့ဘူး ေအာက္ကအေပၚေမာ့ၿပီး မိန္႔ခြန္းေခၽြေနတဲ့
မမစုျမတ္ႏွင္း တစ္ေယာက္ က်ေနာ့္ရဲ့ ေပါင္ၾကားက
တိုက္ခ်င္းပစ္ ဒုန္းပ်ံႀကီးကိုလဲ ျမင္ေရာ
ဟယ္ အမေလး လို့ေအာ္ၿပီးအိမ္ထဲဝင္ေျပးသလို
က်ေနာ့္လဲ အပင္ေပါကခုန္ခ်ၿပီး တစ္ေနကုန္ အိမ္မကပ္ဘဲ
သူငယ္ခ်င္းေတြနား သြားၿပီးဂေလရိုက္ေနလိုက္ရတယ္။

မမစုျမတ္ႏွင္းလဲ ပိေတာက္ပန္း ထက္ ပိုၿပီးပြင့္တဲ့
က်ေနာ့္ ေရႊပန္းေၾကာင့္ အဖ်ားတက္သြားလားဘဲ
ေနာက္ေန႔ ေနမေကာင္းလို့ ေဆးခန္းျပရတယ္ေျပာတာဘဲဗ်ာ။။
ေနာက္အားမွ မမစုျမတ္ႏွင္းနဲ႔အေၾကာင္းေလးဆက္မယ္ေနာ္
က်ေနာ္နဲ႔ မမ အဲ့လိုျဖစ္ၿပီး ေလးငါးရက္
ေလာက္ၾကာေတာ့ အရင္လိုဘဲ ျပန္ၿပီးေနသားက်လာတယ္ဗ်။
တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ မမေရွ႕ေရာက္ရင္ က်ေနာ္ေလ အလိုလိုေန
ေပါင္ကိုစိထားမိတာ။ ပုဆိုးပါေနတာသိရဲ့နဲ႔ကို မလုံမလဲျဖစ္ေန
တာ။

မမ ကေရာ။ က်ေနာ္နဲ႔ဆုံရင္ သူ႔မ်က္လုံးေတြက က်ေနာ့္
ခါးေအာက္ မခ်ရဲဘူး။ ဟီးးး သူလဲအျမဲျမင္ေယာင္ေနလားမွမသိ
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အစကထက္စာရင္ေတာ့ ေနရထိုင္ရ အဆင္ေျပ
လာတယ္။
အငယ္ေကာင္ေရ..
အိမ္ေရွ႕ဆီကအသံျပဲနဲ႔ေခၚသံေၾကာင့္
ေအး လာၿပီေဟ့ လို့
အသံျပဳရင္းအိမ္ေရွ႕ထြက္လာေတာ့ စက္ဘီးထိုင္ခုံေပၚကို ဖင္
တစ္ျခမ္းတင္လို့ေျခတစ္ဖက္ေျမႀကီးေထာက္ထားရင္း ျပဳံးၿဖီးၿဖီး
လုပ္ေနတဲ့ ဝင္းကို ကို ေမးေငါ့ရင္းဘာလဲဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ကိုညႊန္း
လိုက္ေတာ့
လာ တက္ မင္းကိုျပစရာရွိတယ္တဲ့
သူမ်က္လုံးထိုးျပတဲ့စက္ဘီးေနာက္ခုံကိုခြထိုင္လိုက္တာနဲ႔ ဝင္း
ကို လဲစက္ဘီးနင္းထြက္လာလိုက္တယ္။က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေမး
ခ်င္ေနေပမယ့္ မၾကာခင္သိရေတာ့မွာဘဲေလဆိုၿပီး ဘာမွမေမး
ဘဲ သူနင္းတဲ့စက္ဘီးကိုဇိမ္ခံစီးေနလိုက္တယ္။
ဝင္းကိုက ၿမိဳ့နယ္ေဘာလုံးကြင္းထဲ စက္ဘီးကိုခ်ိဳးေကြ႕ဝင္
ၿပီး ပြဲၾကည့္စင္ရွိရာဘက္ကိုနင္းလာၿပီး ထိုင္ခုံေတြအနားေရာက္
ေတာ့စက္ဘီးကိုဘရိတ္အုပ္ရပ္လိုက္သလို လူလဲဆင္းလိုက္လို့
က်ေနာ္လဲအလိုက္တသိဆင္းလိုက္တယ္။

ဒီၿမိဳ့နယ္ေဘာလုံးကြင္းက က်ေနာ္တို့ရဲ့ ဘိ ကေလးေပါ့။
ေဘာလုံးကန္ရင္ကန္ ေလကန္ခ်င္ ကန္ ႏွာထန္ခ်င္လဲ ထန္ေပါ့
က်ေနာ္တို့ဝင္းကိုတို့ ခုႏွစ္တန္းေျဖၿပီးခ်ိန္ အသက္၁၃ႏွစ္အရြယ္
လူပ်ိဳေဖၚဝင္စ အပ်ံသင္စအရြယ္ ေလာကႀကီးကိုစူးစမ္းမွုကိုစၿပီး
ေလ့လာတာကလဲ ဒီေနရာေလးဘဲ။

ဒီေနရာေလးမွာ စီနီယာ ကိုကိုမ်ားရဲ့သင္ၾကားပို့ခ်မွုကိုဦး
လည္မသုန္ နာခံမွတ္သားၾကတယ္။ေယာက္်ားတို့တတ္အပ္တဲ့
ကာမပညာေတြကို အားက်ိဳးမာန္တက္ဆည္းပူးၾက ကိုကိုစီနီ
ယာမ်ားရဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ ရင္သိမ့္တုန္ဇာတ္လမ္းေတြကို အေရတ
ေတာက္ေတာက္က် ေအာင္ နားေထာင္ရတာလဲ အားရျခင္း
တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲျခင္းမရွိနိုင္ေအာင္ပါဘဲ။
ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္စဥ္းစားမိတာက က်ေနာ္တို့လိုဘဲမိန္းခ
ေလးေတြလဲ သူတို့ရဲ့စီနီယာ မမေတြဆီကကာမပညာေတြသင္
ယူၾကသလားလို့ေလ။မသင္ဘဲနဲ႔ဘယ္လိုတတ္သလဲေပါ့ေလ။
ဒါကက်ေနာ္စဥ္းစားမိတာပါ။

နီးရာထိုင္ခုံတန္းေလးမွာဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး
ေဟ့ေကာင္ မင္းငါ့ကိုျပစရာရွိတယ္ဆိုတာ ဘာလဲကြ
စက္ဘီးကိုေဒါက္ေထာက္ေနရင္းကေန
ေျပာမွာေပါ့ကြ ေျပာခ်င္ျပခ်င္လို့ဘဲ ေခၚလာတာဘဲ
လို့ေျပာၿပီး သူ႔ခါးၾကားကစာအုပ္တစ္အုပ္ကို ထုတ္ၿပီး
ေရာ့ တဲ့
ကမ္းေပးလာတဲ့စာအုပ္ကိုယူၿပီး က်ေနာ္လွန္ၾကည့္လိုက္တယ္။
အာ့ပါးပါး မိုက္လွခ်ည္လား ဟ
က်ေနာ့္ပါးစပ္ကမေနနိုင္ဘဲအလိုလိုထြက္သြားရေလာက္ေအာင္
ကလဲဘဲ ေတြ႕ရတဲ့စာအုပ္က ကာလသားမ်ားအသဲစြဲplayboy
စာအုပ္ျဖစ္ေနတာကို။
ေအး အဲ့ဒါမေန႔ကရန္ကုန္ကျပန္လာတဲ့ သန္းေဆြဆီက
ရတာ ဟ။

မင္းၾကည့္ၿပီးၿပီလား
ၾကည့္႐ုံမကဘူးေမာင္ ဂြင္းေတာင္သုံးခ်ီရၿပီ
ဟားဟား ေတာ္ေတာ္ထန္တဲ့ေကာင္ဘဲ။ေအး အာ့ဆိုရင္
ဒီေန႔ငါ့ငွါးကြာ။ ဆိုေတာ့
ျဖစ္ပါ့မလား ဟ မင္းအိမ္နဲ႔။ ဝင္းကိုတစ္ေယာက္သူ႔ရဲ့စာ
အုပ္ကို တန္ဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့ ရတနာလိုစိတ္မခ်ျဖစ္ေနတဲ့ပုံနဲ႔
ျဖစ္ပါတယ္ကြာ တစ္ညတည္းပါ ငါေအးေအးေဆးေဆး
ၾကည့္ခ်င္လို့ပါကြ။မင္းကလဲငါ့ေတာင္မယုံဘူးလား။
မယုံလို့မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ဒီစာအုပ္မ်ိဳးကရွာရခက္တယ္ဟ
ငါလဲသိပါတယ္ကြာ။တစ္ညတည္းပါ။
စာရွုသူဟာလြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္ေလာက္က အေျခအေနကိုျပန္ၿပီး
ေတြးၾကည့္ရင္ အခုလိုစာအုပ္ကို အာသာငမ္းငမ္းရွာေဖြၾကည့္ရွု
ခဲ့ရတာကိုသေဘာေပါက္မွာပါ။

ခု ကာလကေတာ့ဗ်ာတျခားစီဘဲ မိန္းမေစာက္ဖုတ္မ်ား
ဘယ္ေလာက္ၾကည့္မလဲ။လိုးပုံလိုးနည္းအစုံ ၾကည့္ခ်င္သလို
ၾကည့္စမ္း။ အမွန္ေျပာရရင္ အဲ့အခ်ိန္က က်ေနာ္ေလ မိန္းမရဲ့
ေစာက္ဖုတ္ကို ဘယ္လိုေနမွန္းေတာင္မသိဘူး။အျပင္မွာေျပာပါ
တယ္။စာအုပ္ထဲဘဲျမင္ဘူးတာ။ဗီဒီယိုဆိုတာမျမင္ဖူးဘူး။
အာ့ေတြထားလိုက္ပါ။အခုဝင္းကိုဆီက playboyစာ
အုပ္ကို ၾကည့္ခ်င္တာေၾကာင့္
ေဟ့ေကာင္ လာလက္ဘက္ရည္ဆိုင္သြားရေအာင္
အင္း ဒီေလာက္ေတာ့ရင္းရမွာဘဲေလ။
ဒီေနရာမွာ က်ေနာ့္အေၾကာင္းရယ္ က်ေနာ္နဲ႔
ေပါင္းသင္းေနတဲ့ သူေတြရဲ့အေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေခ်ာင္းကို
ေတာ့ေျပာျပဖို့ လိုမယ္ထင္တယ္ဗ်။
က်ေနာ့္နာမည္ကေတာ့ေျပာၿပီးၿပီေနာ္။ အေဖကေတာ့ဦးမင္းထိုက္ အညာသား အသားညိဳညိဳေထာင္ေထာင္ေမာင္း
ေမာင္း အေဖကဝပ္ေရွာ့ဆရာ ဒီၿမိဳ့မွာ ဦးမင္းထိုက္ဆို မသိသူ
မရွိတဲ့ မကၠင္းနစ္ေပါ့။
ေမေမကေတာ့ေမာ္လၿမိဳင္သူပီပီ အသားျဖဴျဖဴအရပ္
အနဲငယ္ပုေပမဲ့ အိုးေကာင္း မ်ိဳးေကာင္း အဟိ။ကိုယ့္အေမမို့
ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ခေလးကလဲ က်ေနာ့္တစ္ေယာက္တည္း
ေမြးထားလို့ ရွိတဲ့ပစၥည္းေတြက မေလ်ာ့မပါး ဖြံ့ဖြံ့ထြားထြား။
ေမေမကေတာ့ဝင္ေငြမရွာေပမဲ့ အိမ္ေထာင္မွုကို ထိန္း
သိမ္းၿပီး အေဖ့တြက္ ဇနီးေကာင္း က်ေနာ့္အတြက္ မိခင္ေကာင္း
ဒီအေဖ ဒီအေမနဲ႔ က်ေနာ္တို့မိသားစုေလးက ေပ်ာ္ရႊင္စရာ မိ
သားစုေလးေပါ့။
က်ေနာ္က မမလို့ေခၚတဲ့ မမစုျမတ္ႏွင္းတို့နဲ႔ က်ေနာ္
တို့က အိမ္ခ်င္းကပ္ရက္ မမရဲ့မိဘေတြက ဦးသာေအာင္ ေဒၚ
သန္းႏြဲ႕။ ဦးသာေအာင္ေရာေဒၚသန္းႏြဲ႕ေရာ ကိုယ္လုံးကိုယ္ဖန္က
အစ႐ုပ္ရည္႐ူပကာ တင့္တယ္ၾကတာေၾကာင့္ သူတို့ကေမြးတဲ့
သားသမီးေတြလဲ လွၾကေခ်ာၾကတာ မဆန္းဘူးေပါ့။
မမက အငယ္ဆုံး မမတို့ကေမာင္ႏွမသုံးေယာက္ေလ
အကိုအႀကီးဆုံးက ကိုေအာင္ထက္။ မမအထက္က အစ္မက
မမစုျမတ္သင္း။သူကအငယ္ဆုံးဆိုေတာ့ အႀကီးလုပ္ခ်င္ေတာ့
ငယ္ငယ္ထဲက က်ေနာ့္ကိုထိန္းေက်ာင္းၿပီးအစ္မႀကီးလုပ္ေနၾက။
ငယ္ငယ္ကဆို သနပ္ခါးလိမ္းေပး အိပ္ရင္ပုံေျပာသိပ္ ထမင္းခြံ့
သူ႔ကိုယ္သူ လူႀကီးလုပ္ရတာ ေက်နပ္ေနတာ။
က်ေနာ္ကလဲ အယုအယႀကိဳက္သမားဆိုေတာ့ သူနဲ႔
ကြက္တိ။ေနာက္တစ္ေယာက္ ဝင္းကို။ ဝင္းကိုနဲ႔က်ေနာ္တို့ကနဲနဲ
လွမ္းတယ္။ဒါေပမဲ့ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္းထဲက ပခုံးဖက္ႀကီးလာတာ
ဝင္းကို အေဖကအေဝးေျပးကားသမား အိမ္ထက္ကားေပၚေနရ
ခ်ိန္ကပိုတယ္။
ေတာ္ေသးတယ္။ကားေပၚေနခ်ိန္မ်ားလို့ ေနာက္မို့ဆို
မလြယ္ေလာက္ဘူးဗ်။လုပ္အားကအစြမ္းထက္တယ္။ဝင္းကိုအ
ပါေျခာက္ေယာက္ ဝင္းကိုကနံပါတ္ေလး။အထက္မွာအကိုႏွစ္
ေယာက္အစ္မ တစ္ေယာက္။ေအာက္မွာက ညီတစ္ေယာက္ ညီ
မ တစ္ေယာက္။အာ့ေၾကာင့္သူ႔အိမ္မွာေဆာ့ၾကရင္ အျမဲနပန္း
သတ္ေနရလို့ က်ေနာ့္အိမ္မွာဘဲ စတည္းခ်တာ။ေကာင္းေကာင္း
စားရ ေကာင္းေကာင္းေဆာ့ရ ေပါ့။ သူလဲ မမရဲ့ခေလးအျဖစ္သ
႐ုပ္ေဆာင္ရတာဘဲ။
ဒါေပမယ့္ သူ႔စရိုက္က က်ေနာ္နဲ႔မတူဘူး သိတ္အႏု
အရြေတြမႀကိဳက္ဘူး။ဥပမာ မမက
လာၾကခေလးေတြ သနပ္ခါးလိမ္းမယ္။.ဆိုရင္
က်ေနာ္ကမ်က္ႏွာေလးေမာ့လို့ မမမ်က္ႏွာေလးၾကည့္ၿပီးၿငိမ္ခံ
ေပမဲ့ သူကေတာ့
အာ မမကလဲ ေယာက္်ား ေလးကသနပ္ခါးမလိမ္းရပါဘူး
လို့ ေစာဒကတက္ခ်င္တက္တာ။
ေအး မလိမ္းခ်င္ေန။မလိမၼာတဲ့ခေလးကိုမုန္႔မေကၽြးဘူး။
ဆိုေတာ့မွ
မလိမ္းခ်င္လဲ မုန္႔စားခ်င္လို့အလိမ္းခံတာ။
အဲ့လိုဘဲ က်ေနာ္အိမ္ေရာက္ရင္ က်ေနာ့္အခန္းထဲဝင္ၿပီး သူ႔ကို
သူ အစ္မႀကီး စတိုင္နဲ႔ အဝတ္ညစ္ေတြသိမ္းလိုသိမ္း အိပ္ရာကို
ျပန္႔ျပန္႔ရံရံျဖစ္ေအာင္လုပ္လိုလုပ္ စာၾကည့္စားပြဲကစာအုပ္ေတြ
ကို အလုပ္မရွိစီလိုစီ။
အဲ့လိုလုပ္ေတာ့ ပါးစပ္ကၿငိမ္ၿငိမ္ေနမယ္ထင္လား။ပြစိပြစိ
နဲ႔ အဖြားႀကီးစတိုင္။
ခုလဲအဲ့လိုအလုပ္ေကာင္းလို့ေပါ့။
က်ေနာ္ဝင္းကိုဆီက playboyစာအုပ္ကိုညကၾကည့္ၿပီး ေခါင္း
အုံးေအာက္ထိုးထည့္ထားၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရခ်ိဳးေနတာ ေရခ်ိဳး
ရင္း လူပ်ိဳပီပီ ကိုယ့္ဟာကိုဆပ္ျပာတိုက္ ဆြေပးလုပ္ေနတာည
ကၾကည့္တဲ့ပုံေတြျပန္ျမင္ၿပီး မာန္ထလာတာနဲ႔ ၿပီးေအာင္ကစား
ေပးလိုက္တယ္။
ၿပီး ပုဆိုးလဲ ေခါင္းကေရကို ေမႊးပြတဘက္နဲ႔လက္တဖက္
ကပြတ္ရင္းက်ေနာ့္အိပ္ခန္းထဲလဲဝင္ေရာ။ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္
ၿပီးဆရာႀကီးလုပ္ေနမွန္းမသိတဲ့ မမကိုမ်က္ႏွာေတြရဲလို့ေတြ႕ရလို့
ေခါင္းအုံးဆီလွမ္းၾကည့္ေတာ့
သြားၿပီ
အေနအထားက ေရႊငါးေတာ့မဟုတ္ ျပႆနာဘဲ။က်ေနာ့္ကို
ၾကည့္ၿပီး
လူကလက္မေလာက္ရွိေသးတယ္။ အတတ္ေကာင္း
ေတြက ေတာ္ေတာ္တတ္ေန။ငါ အန္တီ့ကိုတိုင္လိုက္ရမလားတဲ့
အမေလး မယ္မင္းႀကီးမရယ္မလုပ္လိုက္ပါနဲ႔ အေမသိလို့
စာအုပ္မီးရိွု့တာ ျဖဲပစ္တာမ်ိဳးသာလုပ္လို့ကေတာ့ ဝင္းကိုနဲ႔သတ္
ရမွာလို့. ရင္ထဲကေျပာၿပီး အျပင္ကေတာ့
မတိုင္ပါနဲ႔ မမရယ္ ေနာက္မျဖစ္ေစရပါဘူး လို့
သူမ်ားေတြေျပာတဲ့ မ်က္ႏွာဇီးရြက္ေလာက္နဲ႔ တကယ္ေတာ့ ဒီ
ေလာက္ႀကီးတဲ့မ်က္ႏွာကိုဇီးရြက္ေလာက္ျပန္လုပ္လို့ရမလား။
ေတာင္းပန္ေတာ့မွ
အငယ္ေကာင္ေနာ္ သတိထား တဲ့။
ဘုရားဘုရား ျဖစ္လိုက္တိုင္း အဲ့လိုပါဆို။
ေန႔လည္ေရာက္ေတာ့ ဘသားေခ်ာကသူ႔စာအုပ္
စိတ္မခ်ဘူးထင္တယ္။စက္ဘီးနဲ႔ေပါက္ခ်လာေရာ က်ေနာ္လဲစာ
အုပ္ခါးၾကားထိုး အေပၚကအက်ီဖၤဳံးေပါ့။စက္ဘီးဘဲလ္သံေပးေန
တဲ့ ဝင္းကို ကို
ဟ လာၿပီဟ အဲ့ေလာက္တီးမေနနဲ႔
ဆိုၿပီးအိမ္ကေန လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထြက္လာၾကတယ္။အဲ့အ
ခ်ိန္က လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရတာကို သိတ္သေဘာက်တာ။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လူႀကီးျဖစ္ၿပီ လူရာဝင္ၿပီလို့ ခံစားရတယ္ေလ။ဒါ
ေၾကာင့္ ေက်ာင္းပိတ္ထားလို့ သူငယ္ခ်င္းေတြမဆုံရေပမဲ့ဝင္းကို
နဲ႔ကေတာ့ မၾကာခဏလက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ျဖစ္ၾကတယ္။
ဆိုင္ထဲေရာက္တာနဲ႔
ခ်ိဳဆိမ့္ႏွစ္ခြက္လို့. ေအာ္မွာၿပီး
အတြင္းဘက္က်က်စားပြဲမွာ ႏွစ္ေယာက္သားထိုင္လိုက္ၾကၿပီး
ေဟ့ေကာင္ေရ ကံေကာင္းလို့ဟ လို့ အစခ်ီၿပီး မနက္က မမ
နဲ႔အျဖစ္ကို ျပန္ေျပာျပရင္း သူ႔စာအုပ္ကိုျပန္ေပးလိုက္တယ္။
မင္း ငါေျပာေနသားဘဲ။ ေတာ္ေသးတယ္ စာအုပ္ကိုဘာမွ
မလုပ္ပစ္လို့ ေနအုန္းကြ မမက ဒီစာအုပ္ကိုၾကည့္ေသးလား
ၾကည့္လို့ အတတ္ေကာင္းေတြတတ္ေနတယ္လို့ေျပာတာ
ေပါ့ဟ။
ေအးဟ ဟီးးး ဘယ္လိုေနမလဲမသိဘူးေနာ္တဲ့
သိမလား ဟ ဆိုေတာ့
မမလဲ ေတာ္ေတာ္လွတယ္ကြ တဲ့
သူ႔စကားကို ဘာမွမတုန္႔ျပန္ေပမဲ့ က်ေနာ့္အေတြးမ်က္လုံးအိမ္
ထဲမွာေတာ့ မမရဲ့ေကာက္ေၾကာင္းအလွေတြက ကဗ်ာလြတ္အ
က ကျပေနသလိုဘဲ။
အဲ့ခ်ိန္ထဲက မမဆိုတဲ့ ေတာ္ဝင္ပန္းေလးကို က်ေနာ္နမ္း
ခ်င္ေနတာျဖစ္မယ္။
အဲ့ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ မမက က်ေနာ္တို့ႏွစ္ေယာက္ကို
ဟိုအရင္ကလို ခေလးအေနနဲ႔မဆက္ဆံေတာ့သလို က်ေနာ္တို့
ကလဲ မမကို ျမင္ရင္ မမအလွကိုယစ္မူးစြာခံစားမိတယ္။ကုန္
ကုန္ေျပာရရင္ စိတ္ေျဖရင္ေတာင္ က်ေနာ့္ရဲ့ အလွနတ္သမီးက
မမ ေပါ့။ တစ္ခါတေလ သူ႔အိမ္ ကိုယ့္အိမ္မွာဆုံၾကၾကဳံၾကရင္
မမခႏၶာကိုယ္ကိုၾကည့္ၿပီး အားနာေနမိတယ္။သူကသာမသိတာ
က်ေနာ္က အေတြးနဲ႔ မမကို ထင္တိုင္းျပဳေနတာကို။
====== ======= =======
ကာလရထားက ဘယ္ခါမွမရပ္နားတာေၾကာင့္ ရက္မွ
လ လမွႏွစ္ အလီလီေျပာင္းခဲ့ၿပီမို့ မမစုျမတ္ႏွင္းလဲ ဘြဲ႕ရခဲ့သလို
က်ေနာ္တို့ ၿမိဳ့ေလးက ကေမၻာဇဘဏ္မွာအလုပ္ဝင္ေနခဲ့ၿပီ။ဒီလို
ဘဲက်ေနာ္လဲ စီပြားေရးတတိယႏွစ္ေက်ာင္းသား ဘဝကိုေရာက္
ခဲ့ၿပီေလ။
အငယ္ေကာင္ေရ
မမရဲ့ ခ်ိဳျမတဲ့သံစဥ္ေၾကာင့္ က်ေနာ္
ဗ်ာ မမ
လာ မမနဲ႔ဘဏ္လိုက္ၿပီးဆိုင္ကယ္ယူျပန္သြား
ၿပီးေမေမ့ကို တရားစခန္းလိုက္ပို့ေပးေနာ္ တဲ့
က်ေနာ္တို့ၿမိဳ့က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ခုမွာ ေန႔တိုင္းအခ်ိန္ပိုင္း
တရားျပေပးတယ္။ ႀကီးႀကီးကအားရင္အားသလို သြားၿပီးအား
ထုတ္တတ္တယ္ေလ။
ဒီေန႔လဲသြားမွာမို့ က်ေနာ္ကိုအကူညီေတာင္းတာ
ဟုတ္ကဲ့ မမ လို့ ေျပာၿပီး
မမေနာက္ကထိုင္လိုက္ေတာ့
ေရာ့ ေဆာင္းတဲ့ ဆိုင္ကယ္စီးဦးထုပ္ေပးလာတယ္။
မမကသိတ္စည္းစနစ္ႀကီးတယ္။ယာဥ္စည္းကမ္း လမ္းစည္း
ကမ္းလဲ အတိအက်။
မမ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းအထြက္မွာ ယိုင္ၿပီး မမေက်ာျပင္
ေလးနဲ႔ က်ေနာ့္လက္ေမာင္းအိုး ထိလိုက္ေတာ့ ေႏြးခနဲ႔ သိမ့္ခနဲ႔
ခံစားလိုက္ရျပန္တယ္။
မမရယ္ မမနဲ႔ဆက္စပ္သမၽွဟာ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့
ရင္ခုန္တမ္းတစရာေတြခ်ည္းပါ။
ေဟ့ေကာင္ ရန္ေနာင္ ဘယ္လိုလဲ
ဝင္းကိုက အဲ့လိုဘဲ က်ေနာ့္ကိုတစ္ခါတေလနာမည္ရင္းေခၚခ်င္
ေခၚတတ္တယ္။
ငါ လဲစဥ္းစားေနတာ
စဥ္းစားေန သူမ်ားဦးသြားမွေတာ့ ငါ့လာငိုမျပနဲ႔
က်ေနာ္နဲ႔ဝင္းကို လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာ အခ်ီအခ်ေျပာေန
ၾကတာက တျခားမဟုတ္ဘူး။မမစုျမတ္ႏွင္းကို က်ေနာ္ခ်စ္ခြင့္
ပန္ဖို့ ကိစၥ။
မမကလဲ အရြယ္ေရာက္လာလို့လားမသိဘူး လွသထက္
လွလာလိုက္တာ ျမင္သူတကာလည္ျပန္ၾကည့္ရတယ္ ကေမၻာဇ
ဘဏ္ယူနီေဖာင္းေအာက္က တင္းကားေနတဲ့ တင္သားေတြကို
တခါတေလ ေျပးကိုက္ခ်င္စိတ္ေပါက္တယ္ ဟီးးး ေခြးစိတ္မ်ား
ေပါက္ေနလားလို့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္သုံးသပ္ေနရတယ္။
လမ္းထဲကအကိုကာလသားေတြက ေယာက္ဖ ေယာက္
ဖနဲ႔ စေနာက္ၿပီးေခၚၾကတယ္။အမ်ားအျမင္ကလဲ ေမာင္ႏွမလိုဘဲ
ျမင္ေနၾကသလို ႏွစ္ဖက္အိမ္သားေတြကလဲ အဲ့လိုမွတ္ထားၾက
တာ။က်ေနာ္ကသာ မမဆိုတဲ့ ေတာ္ဝင္ပန္းကို နမ္းခ်င္ရွိက္ခ်င္
နေတာ။
ေအးပါကြာ ငါမမကိုဖြင့္ေျပာပါ့မယ္
အာ့ဆိုလဲျမန္ျမန္လုပ္ တကယ္ဆိုငါလဲဝင္ၿပီးကံစမ္းမလို့
မင္းမို့လို့ ဦးစားေပးတာ။
ေက်းဇူးႀကီးလွပါတယ္။ေမာင္မင္းႀကီးသားရယ္ ဆိုေတာ့
တဟီးဟီးနဲ႔ ေစာက္ခြက္ကျဖတ္ရိုက္ခ်င္စရာ။
…….. ……………. ……….
အဲ့ေန႔ညမွာဘဲ ၿမိဳ့မွာအထူးတရားပြဲရွိတယ္။ေဖေဖေမေမ
တို့နဲ႔မမရဲ့မိဘေတြလဲ တရားနာသြားၾကလို့ မမရဲ့ အေမက
အငယ္ေကာင္ေရ အိမ္မွာမင္းမမ တစ္ေယာက္တည္း
အေဖၚလုပ္ေပးလိုက္အုန္းေနာ္တဲ့
ဟုတ္ ႀကီးႀကီး လို့အာမဘေႏၲခံလိုက္တယ္။
မမရဲ့အကိုႀကီးနဲ႔ အစ္မႀကီးကအိမ္ေထာင္က်ၿပီး အသီးသီးအိမ္
ခြဲေနၾကလို့ မမတို့လဲမိသားစုသုံးေယာက္ဘဲေပါ့။
က်ေနာ္မမအိမ္ေရာက္ေတာ့ မမကဧည့္ခန္းမွာ TVက
လာတဲ့ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲၾကည့္ေနတယ္။
လာ အငယ္ေကာင္ ငါလက္ဖက္သုပ္ထားတယ္ ဆိုၿပီး
လက္ဖက္ပန္းကန္ကိုေရွ႕ထိုးေပးတယ္။က်ေနာ္လဲလက္ဖက္စား
ရင္းTVၾကည့္ေနတဲ့ မမကိုေဘးတိုက္အေနအထားေလးနဲ႔ေငး
ေနမိတယ္။လွလိုက္တာ မမရယ္ ႏွာေခါင္းလုံးလုံးေလးေအာက္
ကႏွုတ္ခမ္းလႊာေလးက ပြင့္အာေတာ့မယ့္ ႏွင္းဆီပန္းေလးလိုဘဲ
နဖူးေပၚဝဲက်ေနတဲ့ ဆံစေလးေတြနဲ႔ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ရဲ့
ခ်ယ္မွုန္းထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ၾကည့္ေနရသလိုဘဲ။
က်ေနာ္ေငးေနတာကို မမသိသြားေတာ့
ဟဲ့ ငါ့မ်ားမျမင္ဖူးတာၾကေနတာဘဲ ဘာေငးေနတာလဲ
ဟုတ္ဘူး မမကလွလို့
အမေလး ခုေကၽြးတဲ့ လက္ဖက္ဘဲရွိတယ္ ေနာက္ေကၽြး
စရာလဲမရွိဘူးကိုယ္ေတာ္ တဲ့
တကယ္ လွတာမမရဲ့
ေအးပါ ကိုယ့္အစ္မကိုယ္ေျမႇာက္
မမ ရပ္ကြက္ထဲက အကိုေတြကေျပာတယ္
ဘာေျပာလဲ
က်ေနာ့္ကို ေယာက္ဖ တဲ့
အမ္ အဲ့ေတာ့နင္ဘာျပန္ေျပာလိုက္လဲ
ဘာေျပာရမလဲ ေျပာစရာမွမရွိဘဲ
ေအး ၿပီးေရာ ဆိုၿပီးTVဆက္ၾကည့္ေနတယ္။
က်ေနာ္လဲတစ္အိမ္လုံးမမနဲ႔က်ေနာ္ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတယ္ဆို
တဲ့အသိေၾကာင့္ ေန႔လည္ကဝင္းကိုရဲ့ တိုက္တြန္းစကားေတြကို
ျပန္သတိရတာနဲ႔
မမ
က်ေနာ့ေခၚသံေၾကာင့္ မမကလွည့္ၾကည့္ၿပီး
ဘာလဲ
ဟို..ဟိုေလ မမ မွာရွိလား
ဘာလဲ ဘာရွိရမွာလဲ အရင္းမရွိအဖ်ားမရွိ
ဟိုရီးစားရွိလားလို့
ရွိစရာလားဟဲ့
တကယ္လား မမ
တကယ္ေပါ့ ဘာလို့လဲ
မမကလွလို့ေလ
လွတာနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ ဟ
လွေတာ့ခ်စ္ခ်င္သူမ်ားတယ္ေလ
သူတို့ခ်စ္ခ်င္တိုင္း ငါကခ်စ္ရမလား
မမခ်စ္ရမယ့္သူမေတြ႕ေသးဘူးလား
မေတြ႕ပါဘူး
ခုေတြ႕လိုက္ေတာ့
ဘာ မမတစ္ေယာက္နားမလည္လို့ ဇေဝဇဝါနဲ႔
မ်က္ေမွာင္ၾကဳံ႕ေနတဲ့အခိုက္မွာဘဲ က်ေနာ္မမရဲ့ႏွစ္ေယာက္ထိုင္
ဆက္တီဆီေျပာင္းထိုင္ရင္းမမရဲ့ညာဖက္လက္ကေလးက္ို
က်ေနာ့္ရဲ့လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း
က်ေနာ္ မမကိုခ်စ္တယ္ မမရယ္
အို ဆိုၿပီးသူ႔လက္ကိုအတင္း႐ုန္းေနေတာ့ က်ေနာ္လဲ
မမကိုယ္လုံးေလးကိုေပြ႕ဖက္လိုက္တယ္။မမကိုယ္သင္းနံ့ေလး
ကေမႊးလိုက္တာဗ်ာ။
အငယ္ေကာင္ လႊတ္ေနာ္ လႊတ္ ေခြးေကာင္
သူဘာေျပာေျပာက်ေနာ္ကေတာ့မလႊတ္ဘဲ
ခ်စ္လို့ပါ မမရယ္ က်ေနာ့္ကိုျပန္ခ်စ္ေနာ္
မခ်စ္ဘူး လႊတ္ေနာ္ အငယ္ေကာင္
သူက႐ုန္းေလ ျငင္းေလ က်ေနာ္ပိုၿပီးစိတ္ထဲမရိုးမရြျဖစ္ေလ
ေနာက္ေတာ့ မမရဲ့ႏွုတ္ခမ္းေလးကိုဖမ္းစုပ္လိုက္တယ္
အင္ ဆိုၿပီးမမလဲတစ္ခ်က္ၿငိမ္က်သြားလို့
တအားတက္ၿပီးအနမ္းရွည္နမ္းမယ္အလုပ္ အတင္း႐ုန္းထြက္ၿပီး
ဖ်န္း ဖ်န္း က်ေနာ့္ပါးကိုႏွစ္ဆင့္ဆက္ရိုက္ခ်လိုက္တယ္
ပါးျပင္တစ္ခုလုံး စပ္ဖ်င္းဖ်င္း ခံစားရတာထက္ ရင္ထဲမွာမေဖၚျပ
နိုင္ေအာင္စို့နင့္ခံစားရတာကပိုဆိုးတယ္။
မမကဝုန္းဆိုမတ္တပ္ထရပ္ၿပီး က်ေနာ္ကိုလက္ညႇိးထိုး
ၿပီးေတာ့
နင္ခုထြက္သြား ကာကြယ္ေပးရမယ့္သူက ေစာ္ကား
တာ ေကာင္းလား
မဟုတ္ဘူး မမကိုက်ေနာ္ခ်စ္တာ
မၾကားခ်င္ဘူး ခုထြက္သြားေနာ္ ၿပီးမွအဆိုးမဆိုနဲ႔ တဲ့
က်ေနာ္မ်က္ရည္ေတြမထိန္းနိုင္ေအာင္က်လာရၿပီ
မမထြက္သြားေစခ်င္ရင္ က်ေနာ္ထြက္သြားပါ့မယ္
ေအး ထြက္သြားေနာက္ငါ့ေရွ႕ဘယ္ေတာ့မွမလာနဲ႔
ရက္စက္လိုက္တာ မမရယ္။က်ေနာ္အိမ္ကအထြက္ မမရဲ့တံခါး
ပိတ္လိုက္တဲ့ ဒုန္း ဆိုတဲ့အသံဟာ က်ေနာ့္အတြက္ကမၻာၿပိဳသံ
ရယ္ပါ မမရယ္
က်ေနာ္နဲ႔မမ အဲ့ကိစၥျဖစ္ၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မေတြ႕ေအာင္ေရွာင္ေနၾကတယ္။ရင္ထဲမွာမ
ေကာင္းလို့ ထမင္းစားနဲသလို မ်က္ႏွာမေကာင္းလို့လဲ အေမကနဖူးစမ္းလို့
သား ေနမေကာင္းဘူးလားတဲ့
ေကာင္းပါတယ္ ေမေမ လို့ျပန္ေျပာရေပမဲ့
ရင္ထဲကေတာ့ ေမေမရယ္ သားအသဲေတြေႂကြေနၿပီလို့ ငိုၿငီးေနမိတယ္။
ေလးငါးရက္ေလာက္ရွိေတာ့ အေမက
အငယ္ေကာင္ နင့္နဲ႔ ျမတ္ႏွင္းရန္ျဖစ္ထားလားတဲ့
ေမေမက မမအစ္မကို ျမတ္သင္း လို့ေခၚသလိုဘဲမမကိုလဲျမတ္ႏွင္းဘဲေခၚတယ္။
မဟုတ္ပါဘူး လို့မလုံမလဲက်ေနာ္ေျပာတာကို
ရန္မျဖစ္ဘူးသာေျပာတယ္ နင္တို့အေခၚအေျပာမေတြ႕ဘူးဘဲ တဲ့
အာ ေမေမကလဲ သူလဲသူ႔အလုပ္နဲ႔ သားလဲသားကိစၥနဲ႔မဆုံျဖစ္ဘူး လို့
အေၾကာင္းျပလိုက္ေတာ့ အေမလဲေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ဘူး
ဟူးးး ရင္ထဲကေလပူေတြကိုထုတ္လိုက္မိတယ္။
အေမတို့သာသိရင္ က်ေနာ္ဘဲအႀကိမ္းခံရမွာေလ။
က်ေနာ္လဲအိမ္မွာေနရင္ မမကိုေရွာင္ေနရတာ အလုပ္တစ္ခုျဖစ္ေနတာနဲ႔ ဦးေလးတို့ရွိတဲ့
ျပည္ကို အလည္သြားမယ္ဆိုၿပီးခြင့္ေတာင္းလို့ အေမ့ကေက်ာင္းဖြင့္ေတာ္မယ္ ၁၀ ရက္
ေလာက္ဘဲေလဆိုၿပီး လႊတ္လိုက္လို့ က်ေနာ္ ျပည္ေတာ္ေရွာင္ခန္းေန႔ဘဲ
ျပည္ကိုလစ္ခဲ့ေတာ့တယ္။
*** **
မေခၽြလည္း ေႂကြ ေခၽြလဲ ေႂကြ
မပန္လည္းႏြမ္း ပန္လည္း ႏြမ္း
မနမ္းလဲ ျပယ္ နမ္းလည္း ျပယ္ မို့
နမ္းခြင့္ေပးပါလား ခ်စ္သူရယ္။ ။
သူရေဇာ္
က်ေနာ္ျပည္ကျပန္ေရာက္တဲ့ေန႔. ျပည္လက္ေဆာင္ ကတြတ္ယိုေတြကို မမတို့အိမ္ကို
သြားေပးေတာ့ မမကိုဧည့္ခန္းမွာေတြ႕လိုက္လို့ ေနာက္ျပန္လွည့္ၿပီးျပန္မယ္အလုပ္
အာ့ကဘာလုပ်တာလဲ
မမ စကားနားေထာင္တဲ့အေနနဲ႔ ထြက္သြားမလို့ပါ
က်ေနာ့္စကားဆုံးေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ အလွဆုံးမ်က္ေစာင္းေလးတစ္ခု က်ေနာ္ေတြ႕လိုက္ရတယ္
ဟြန္းးခုမွလိမၼာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေန. တဲ့
က်ေနာ္ ဝမ္းသာသြားတယ္ မမအသံမွာစိတ္ဆိုးျခင္း မေက်နပ္ျခင္း ေတြညႇိကပ္လို့မေနမွန္းသိလိုက္ရလို့
က်ေနာ္လဲ စပ္ၿဖီးၿဖီးျပဳံးျပရင္း အာ့ကေတာ့ ခ်စ္တာကို ဆိုေတာ့
မ်က္ေမွာင္ကုတ္ၿပီး မေျပာနဲ႔. တဲ့
ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ် ဆိုေတာ့
ခု ဘာလာလုပ္လဲတဲ့ အသဲယားလိုက္တာေနာ္ သိရဲ့နဲ႔သက္သက္ေမးေနတာကို
ျပည္လက္ေဆာင္လာ့တာပါ ခင္ဗ်။
ေအး ထားခဲ့။ တဲ့
က်ေနာ္လဲဧည့္ခန္းကစားပြဲေပၚ ယိုထုပ္ေတြတင္ၿပီး
ျပန္လိုက္ပါအုန္းမယ္ခင္ဗ်။ ဆိုေတာ့
မ်က္ႏွာကိုတမင္တည္တည္လုပ္ၿပီး
ေအးေအး ေကာင္းေကာင္းျပန္တဲ့
အျပန္မွာေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ေရာင္ျခည္သန္းေနၿပီမို့ ေျခနဲ႔ေျမႀကီးထိမွထိရဲ့လားေတာင္
မသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။
ေနာက္ေန႔မနက္ မမအလုပ္သြားမယ္ဆိုေတာ့
အငယ္ေကာင္ေရ..
ဗ်ာ မမ
လာလိုက္ခဲ့အုန္း
ဟုတ္
အေနအထားကအရင္လို က်ေနာ္လဲ မမေနာက္ကတက္လိုက္
တယ္။ဆိုင္ကယ္ေပၚေျပာတာဗ်။ဒါေပမဲ့ အရင္လို ေဘးေစာင္းမ
ဟုတ္ဘူး။ခြထိုင္တာ ၿပီးခပ္တည္တည္နဲ႔ မမရဲ့ေသးက်ဥ္တဲ့ခါး
ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အသာဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္
အာ့ ဆိုခါးေလးတြန္႔သြားၿပီး
ဟဲ့ ဘယ္လာကိုင္တာလဲ ယားတယ္ ဆိုေတာ့
ဒါဆို ဒီေနရာလား ဆိုၿပီးလက္ကိုေအာက္ဘက္နဲနဲခ်လိုက္
ေတာ့အိေနတဲ့မမတင္ေပၚေရာက္သြားေရာ
ေသခ်င္ေနလား ဘယ္မွမကိုင္နဲ႔ မေခၚဘဲထားခဲ့ရမလား
မထားခဲ့ပါနဲ႔ မကိုင္နဲ႔ဆိုမကိုင္ပါဘူးဆိုၿပီး လက္ႏွစ္ဘက္ကို
ေနာက္ပစ္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ေနာက္စြန္းကိုကိုင္လိုက္မွ
ဟြင္းး ဆိုၿပီးေမာင္းထြက္ေတာ့တယ္။
ဘာေျပာေျပာမီးကအစိမ္းေရာင္ဆိုတာေသခ်ာၿပီမို့ ရင္မွာေလ
အေပ်ာ္ေခ်ာင္းေလးတစ္ခု သြင္သြင္စီးသြားေလရဲ့။
——— ———— ——— ——
ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့ ဆယ္တန္းမို့အေရးႀကီးတယ္ ဆိုၿပီးအိမ္
က က်ဴရွင္ယူခိုင္းတယ္။က်ေနာ္က ယူစရာမလိုပါဘူး က်ေနာ္
အားနည္းတဲ့ သခၤ်ာကို မမကိုျပခိုင္းမယ္လို့။
မမကလဲ ျပေပးမယ္လို့တာဝန္ယူလိုက္ေတာ့။က်ေနာ့္အ
တြက္ေတာ့ နတ္တို့ဖန္ရင္ ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ ဘဲေပါ့။
စာျပေတာ့လဲ ဧည့္ခန္းကTVနဲ႔ တခါတေလ ဧည့္သည္နဲ႔ဆို
ေတာ့ က်ေနာ့္အခန္းထဲက စာၾကည့္စားပြဲမွာဘဲ ျပေပးတယ္။
ငယ္ငယ္ထဲကအတူေနလာၾက ဝင္ေနထြက္ေနၾကရယ္မို့ လူႀကီး
ေတြကေတာ့ မထူးျခားဘူးေပါ့။
အကြက္ေကာင္းေခ်ာင္းေနတဲ့ က်ေနာ္ကသာ ဘယ္လိုျဗဴ
ဟာခင္းရမလဲ ႀကံေနတာ။တစ္ခါေသဘူးၿပီမို့ မပိုင္ရင္ျခင္မရိုက္
ရဲေတာ့ဘူးေလ။ အာ့ေၾကာင့္ အစပိုင္းမွာ မမစာသင္တာကိုက်ိဳး
က်ိဳးႏြံႏြံနဲ႔ တျပည့္လိမၼာေလးလုပ္ျပေနရေသးတယ္။
ေက်ာင္းတက္ေတာ့ဝင္းကိုကေတာင္
အငယ္ေကာင္ မင္းကိုမမစာျပေနတယ္ဆို တဲ့
ေအးကြ ဆိုေတာ့
ငါလဲလာတက္မယ္ေလ
ဟာ လာမရွုပ္စမ္းပါနဲ႔ကြာ ဆိုေတာ့
ငိုးမသား ငါသိသားဘဲ မင္းဂြင္ဆင္တာမဟုတ္လား
ဟီးးး လို့သြားၿဖီးျပလိုက္ေတာ့
ဒေဒါင္းဇား ဟုတ္ရင္ဟုတ္ေပါ့ကြာ လို့ၾသဘာေပးပါေလ
ေရာဗ်ာ။
———– ——————– ———–
မမ ကည၈ နာရီကေန ၉ နာရီထိစာျပေပးတယ္။က်ေနာ္က
အဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေလး မမရဲ့ ႐ူပါ႐ုံကို ခံစားရတာ။ညလဲည အိမ္ေန
ရင္းလဲျဖစ္တာမို့ မမကအဝတ္အစားကို အႏြမ္းေလးေတြအဝတ္
မ်ားတယ္ အဲ့အႏြမ္းေလးေတြက ပါးပါးအိအိမို့ မမပိုင္တဲ့ပစၥည္း
ပစၥယေတြကို ပိုပီျပင္ေစျပန္တယ္။
တခါတေလ ေအာက္ခံပင္တီမဝတ္ထားတဲ့ေန႔နဲ႔ ပါးလြန္းတဲ့
ထမိန္ဝတ္တဲ့ေန႔ဆို မမသြားလာထိုင္ထ ျပဳတိုင္းတုန္ခါေနတဲ့
တင္သားေတြ တင္သားႏွစ္ခုၾကား အကြဲေျမာင္းႀကီးက က်ေနာ္
အာေျခာက္ၿပီး ေအာက္ကေကာင္ငိုရတဲ့အထိဘဲဗ်ာ။
စာျပတဲ့အခါ မမမ်က္ႏွာေလးကိုေငးေနရတာ ေလာကႀကီးကို
ေမ့ေမ့ သြားတယ္။ မမလဲရိပ္မိတယ္ထင္တယ္ က်ေနာ္ေငးေန
တဲ့အခါမ်ိဳးဆို
အငယ္ေကာင္ စာကိုဘဲအာ႐ုံစိုက္ တျခားစိတ္မေရာက္နဲ႔
ၾကားလား တဲ့
အဲ့အခါၾကေတာ့လဲ
ဟုတ္ ေပါ့
ေနာက္ေတာ့လဲခိုးၾကည့္တာဘဲ။စိတ္ထဲကလဲလက္ဖက္ေကာင္း
စားခ်င္ရင္ ပေလာင္ေတာင္တက္ေႏွးရမယ္။ ေတာင့္ထားကြ။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားေပးေနရတယ္။
ဒီေန႔ည စာၾကည့္စားပြဲမွာ ထိုင္လို့ဆယ္မိနစ္ေလာက္ဘဲရွိအုန္းမယ္ထင္တယ္။
“ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ စာလုပ္ေနၾကအုန္းေနာ္”
ေမေမက အေပါက္ဝကေနလွမ္းေျပာတာနဲ႔
“အေမတို့က ဘယ္သြားမို့လဲ”
“ဟိုဘက္လမ္းက နင့္အေဖ မိတ္ေဆြဦးေမာင္ႀကီးေလ အဲ့
ဒါ ေလျဖတ္သြားလို့တဲ့ သတင္းေမးသြားမလို့”
” ဝင္းသန္း တို့ အေဖလား အေမ”ဆိုေတာ့
“ေအး ေအး ဟုတ္တယ္ ခဏသြားလိုက္အုန္းမယ္ေနာ္”တဲ့
မမ ကလဲ
“ရပါတယ္ အန္တီ သမီးစာျပရင္း အေဖၚလုပ္ေပးမယ္”တဲ့
အေဖအေမတို့ထြက္သြားၿပီး မမကသခၤ်ာတစ္ပုဒ္ကို ရွင္းျပတြက္
ျပေနတယ္။က်ေနာ္ကေတာ့ ရွင္းျပေနတဲ့ မမရဲ့မ်က္ႏွာေလးကို
တစ္မက္တစ္ေမာေငးေနမိတယ္။led မီးေရာင္ေလးက်ေနတဲ့
မမမ်က္ႏွာေလးက က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ နတ္ေရးတဲ့ပန္းခ်ီလို
လွခ်င္တိုင္းလွေနေတာ့တာဘဲ။
အထူးျခားဆုံးကေတာ့ မိန္းခေလးျဖစ္ၿပီးနခမ္းေမႊးေရး
ေရးေလးေပါက္ေနတာဘဲ။မမကသခ်ာတၤြက္ရာက က်ေနာ့္ရဲ့အ
ၾကည့္ကို ရိပ္မိသြားေတာ့ ရွက္သြားၿပီး
“အငယ္ေကာင္ေနာ္ စာျပတာမၾကည့္ဘဲဘာၾကည့္ေနတာလဲ” တဲ့
” မမ ကို”
“ဘာ ငါ့ကိုဟုတ္လား”
” အင္း မမကတအားလွတာဘဲ”
က်ေနာ့္စိတ္ေဖာက္ေနမွန္း မမသိသြားသလို တစ္အိမ္လုံးသူနဲ႔
က်ေနာ္ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတယ္ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ထင္တယ္။
“ေတာ္ၿပီဟာ ေနာက္ေန႔မွဆက္သင္ေတာ့မယ္”ဆိုၿပီးထိုင္ခုံ
ေကထတာ့
“ဟာ မမဘဲေစာေစာက ေမေမ့ကိုအေဖၚလုပ္ေပးမယ္ေျပာၿပီး
ေတာ့” ဆိုေတာ့
“နင္က ေယာက္်ား ေလးဘဲ မလိုပါဘူး”
” လိုတယ္ မမရွိမွ ရမွာ” ေျပာလဲေျပာ မမရဲ့လက္ကိုဖမ္းဆုပ္
ထားလိုက္တယ္။ မမကအတင္း႐ုန္းရင္းနဲ႔
“အငယ္ေကာင္ေနာ္ လုပ္ျပန္ၿပီလား”တဲ့
“က်ေနာ္ မမကိုတကယ္ခ်စ္တာ မခ်စ္ရမေနနိုင္ဘူးမမ”
“သြား မသိပူး”
က်ေနာ္သိလိုက္ၿပီ မမက်ေနာ္ကိုမျငင္းမွန္း။ အာ့နဲ႔ဝမ္းသာအား
ရ မမကိုဆြဲၿပီးဖက္ထားလိုက္တယ္။ၿပီး မမပါးကိုနမ္းေတာ့ မမ
မနမ္းမိေအာင္ေရွာင္ေနေလ က်ေနာ္ကပိုနမ္းခ်င္ေလ မရမကအ
တင္းလိုက္နမ္းေတာ့ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကိုလက္နဲ႔တြန္းထုတ္ၿပီး
“မဆိုးနဲ႔ကြာ” တဲ့
“ဆိုးတာမွမဟုတ္ မမကလဲခ်စ္တာကို”
” ေတာ္ေတာ့ ေတာ္ၾကာအန္တီတို့ျပန္လာေတာ့မယ္” တဲ့
“အာ့ဆို က်ေနာ့္ကို ခ်စ္တယ္လို့ေျပာ”
“အမ္မယ္ ဘာလို့ေျပာရမလဲ”
“ခ်စ္လို့ခ်စ္တယ္ ေျပာေပါ့”
“လာ လာခ်ည္ေသးေတာ္ သူ႔မ်ားဘယ္သူကခ်စ္လို့”
” မမ ေနာ္ အသဲယားေအာင္ မလုပ္နဲ႔”
“လုပ္ေတာ့ ဘာျဖစ္”
“ဒါျဖစ္တာေပါ့”ဆိုၿပီး မမရဲ့ႏွုတ္ခမ္းလွလွေလးေတြကိုအ
ငမ္းမရ ငုံခဲလို့စုပ္နမ္းလိုက္တယ္။မမလဲ လူးလြန္႔႐ုန္းကန္ရင္းက
သေဘာတူၾကည္ျဖဴတဲ့အေျခအေနကိုေရာက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္
သား အနမ္းခ်ိဳေတြနဲ႔ အခ်စ္ကိုပုံေဖာ္လိုက္ၾကတယ္။
အနမ္းရွည္ေတြနဲ႔အတူ လူပါေပ်ာ့ေခြလာတဲ့ မမက အရင္
အသိဝင္ၿပီး
“ေတာ္ေတာ့ကြာ အန္တီတို့လာေတာ့မယ္”ဆိုၿပီးက်ေနာ့္
ရင္ခြင္က ႐ုန္းထြက္လို့ အဝတ္အစားျပန္ၿပီးသပ္ယပ္ေအာင္လုပ္
သလိုနဲနဲပြသြားတဲ့ဆံပင္ေတြကိုလည္း လက္နဲ႔ဘဲျပန္သပ္ၿပီးျပဳ
ျပင္ေနတာကို က်ေနာ္ကေတာ့ ၾကည့္ရင္းအားမရမတင္းတိမ္
ျဖစ္ေနတုန္းဘဲ။ မမကေတာ့ မ်က္ေစာင္းခဲဟန္႔တားၿပီး
“နားမေထာင္ရင္ေတာ့ မခ်စ္ဘူးေနာ္”ဆိုေတာ့
“အဟီးးနားေထာင္မယ္ ခ်စ္ရမွာေနာ္”လို့အတည္ျပဳခ်က္
ရယူေတာ့ မမက ျပဳံးစိစိေလးနဲ႔ေခါင္းၿငိမ့္ျပတယ္။
ခ်စ္လိုက္တာ မမရယ္လို့ ရင္ထဲမွာေျပာေနမိတယ္။ေတာ္ေသး
တယ္ မမေၾကာင့္ေမေမတို့မမိတာ။က်ေနာ္တို့ခြာၿပီးခဏမွာဘဲ
အေဖနဲ႔အေမတို့ျပန္ေရာက္လာတယ္ေလ။
“အေမ ဦးေမာင္ႀကီးဘယ္လိုေနလဲ”
“အေျခအေနကေတာ့ေစာင့္ၾကည့္ရမွာေပါ့ တခ်ိဳ့လဲျပန္ၿပီး
ေကာင္းလာၾကတာေတြလဲရွိတာဘဲ”
“ေအာ္ သနားစာေနာ္”ဆိုေတာ့
အေမက “ကံ တရားေပါ့ သားရယ္”တဲ့
က်ေနာ့္ကံကေတာ့ဒီညေကာင္းသြားတာ အေမမသိလိုက္ဘူး
အဲ့ညကတစ္ညလုံး အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ေပ်ာ္လြန္းလို့။
မမနဲ႔က်ေနာ္ ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၾကေပမယ့္ ႐ုပ္ရွင္ထဲ ဝတၳဳထဲကလိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။႐ုပ္ရွင္ထဲဝတၳဳထဲကခ်စ္သူေတြက
ပန္းၿခံေတြ ကစားကြင္းေတြမွာ တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္
တြဲလို့ေျပးၾကလႊားၾက ေပ်ာ္ၾကေပါ့။
က်ေနာ္တို့ကေတာ့ ညစာသင္ၿပီဆိုမွ မမမ်က္ႏွာေလးကို
ေငးရ မမကက်ေနာ့္ညာဘက္ကေနထိုင္တာမို့ မမရဲ့ဘယ္လက္
ကေလးကို က်ေနာ့္လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဆုပ္ထား လိုက္ရရင္ဘဲ အား
လုံးကို လႊမ္းမိုးပိုင္စိုးရသလိုခံစားရတယ္။
မမက စာျပလို့ သူ႔မ်က္ႏွာဘဲေငးေနရင္
“အငယ္ေကာင္ေနာ္ စာကိုစိတ္ဝင္စားစမ္း”တဲ့
“မမ ကလဲခ်စ္သူေတြေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ အငယ္ေကာင္တဲ့”
“ဟဲ့ တစ္သက္လုံးေခၚလာတာ ဘယ္လိုေခၚရမွာလဲ”
“ေမာင္ လို့ေခၚေပါ့ မမကလဲ”
“ေခၚနိုင္ပါဘူး”
“မေခၚရင္လဲ ရတယ္ေလ ေခၚေအာင္လုပ္ရမွာေပါ့”
ဆိုေတာ့ မမေလ မ်က္လုံးေလးကိုဝိုင္းေနတာေၾကာက္ၿပီးေတာ့
က်ေနာ္ကလဲ စ ခ်င္တာနဲ႔ အတည္ေပါက္နဲ႔ ဖက္မယ့္ပုံလုပ္ျပေန
ေတာ့
“ဟာ အငယ္ေကာင္ေနာ္ မလုပ္နဲ႔ကြာ”
“မလုပ္ေစခ်င္ ခု ေခၚ မေခၚရင္ေတာ့ ဟင္းး”
” ေအးပါ ေခၚပါ့မယ္ “
“ေခၚမယ္ဆိုေခၚေလ မေခၚဘူးလား”
အတင္းၿခိမ္းေျခာက္မွ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔
” ေမာင္”တဲ့
နားထဲမွာၾကားရတာ အရသာရွိလိုက္တာဗ်ာ။ကမၻာေပၚမ်ာအခ်ိဳ
ၿမိန္ဆုံးသံစဥ္ကိုေျပာပါဆိုရင္ မမရဲ့ “ေမာင္”ဆိုတဲ့ ေခၚသံေလး
ပါဘဲ။
“ဗ်ာ ဗ်ာ”
“ဟြန္႔ ေတာ္ေတာ္တတ္”
“ခ်စ္ေတာ့လဲ သူ႔အလိုလိုတတ္လာတာေပါ့ မမရယ္”
“ကဲ ေတာ္ပါေတာ့ ေပးတာတဲ့ ပုစၧာေတြၿပီးေအာင္တြက္”
” မိုင္နာ ပါ မမရယ္”
က်ေနာ္တို့ခ်စ္ခ်င္းက စာၾကည့္စားပြဲေလးေပၚမွာ ေအးေအးၿငိမ့္
ၿငိမ့္ေလးျဖတ္သန္းစီးဆင္းေနၾကတာပါ။
———- —————- ————
ေအးျမတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြကို ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္တဲ့ အေျခအ
ေနေလးတစ္ခု ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့တာဟာ ဖန္တီးလုပ္ယူတာေတာ့
မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ဒါကို မမလဲ သိတယ္။
အဲ့ေန႔က အေဖနဲ႔အေမက ဘုရားကိုးဆူဖိတ္လို့သြားၾက
တယ္။က်ေနာ္နဲ႔ မမႏွစ္ေယာက္တည္းအိမ္မွာက်န္ေနခဲ့တယ္။
ဒီလိုက်န္ေနခဲ့တာကလဲ မၾကာခဏဆိုေတာ့ မဆန္းပါဘူး။
ဆန္းတာကေတာ့ အေဖတို့သြားၿပီးမၾကာခင္ဘဲ မီးပ်က္
သြားတယ္။အရင္ကေတာ့မီးပ်က္ရင္ အဆင္သင့္ရေအာင္ဆိုၿပီး
မီးျခစ္နဲ႔ ဖေယာင္းတိုင္ကို စာၾကည့္စားပြဲေပၚထားေနၾက။ခုတ
ေလာမွာမီးမွန္ေနတာရယ္ တျမန္ေန႔က စားၾကည့္စားပြဲသန္႔ရွင္း
ေရးလုပ္တာမွာ ျပန္မထားမိတာေၾကာင့္ ခုျဗဳန္းဆိုမီးပ်က္ေတာ့
ဘယ္ရွာရမွန္းမသ္ိဘူး။
ေမွာင္ထဲမွာ မမကလဲထအသြား က်ေနာ္ကလဲအထ ႏွစ္ဦး
သားတိုးမိတိုက္မိေရာ “အြန္႔”မမဆီကအသံနဲ႔အတူ မမရဲ့ကိုယ္
လုံးေႏြးေႏြးေလးက က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲေရာက္လာတယ္။မမက
ျပန္႐ုန္းအထြက္ က်ေနာ္ကလဲရမ္းသန္းအဖက္မွာ က်ေနာ့္လက္
ကမမရဲ့ သားျမတ္ေပၚအံကိုက္ေရာက္သြားတယ္။”အို” ဆိုၿပီး
မမကေနာက္အဆုတ္ မမရဲ့တင္းေနတဲ့ တင္သားေတြက က်
ေနာ္ဆီးခုံမွာလာကပ္ေပးသလိုျဖစ္ၿပီး က်ေနာ္ေကာင္ကေဒါသ
ထြက္ ပါးျပင္းေထာင္ပါေလေရာ။
လူႀကီးေတြေျပာသလိုဘဲ အေတြ႕ကေရွာင္ရခက္တယ္ဆို
တာကို က်ေနာ္လက္ေတြ႕သိလိုက္ရၿပီ။မမကိုအတင္းဆြဲဖက္
ထားလိုက္ၿပီး မမေနာက္ကေနက်ေနာ့္ေအာက္ပိုင္းကို အတင္း
ကပ္ထား သလို မမရဲ့လည္တိုင္ကို နမ္းရွိက္လိုက္ေတာ့ မမရဲ့
လည္ပင္းကေသြးေၾကာေတြရဲ့ ေသြးခုန္ႏွုန္းေတြကို က်ေနာ့္သိ
ေနရတယ္။ မမရဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုဆြဲလွည့္ၿပီး နခမ္းရွိရာကိုမွန္း
ၿပီးနမ္းစုပ္လိုက္တယ္။
မီးေမွာင္တာထက္ ေမွာင္တဲ့ အေမွာင္ထဲကို မမနဲ႔က်ေနာ္
ေရာက္သြားခဲ့ၾကတယ္။ဘယ္လိုကေနဘယ္လို က်ေနာ့္ကုတင္
ဆီေရာက္သြားမွန္းေတာင္မသိလိုက္ဘူး။အခ်စ္ပင္လယ္ကိုႏွစ္
ေယာက္သားကူးခတ္လိုက္ၾကတာ။ေနာက္ဆုံးေျခကုန္လက္ပမ္း
က်သြားသည္ထိေပါ့။
အသိျပန္ဝင္လာေတာ့ မီးလဲျပန္လာေနၿပီ က်ေနာ့္ရဲ့ကု
တင္ေပၚမွာ ဟိုဘက္ကိုတေစာင္းေလးအိပ္ေနတဲ့ မမ။ ဆံေက
သာဖရိုဖရဲနဲ႔ ဝတ္လဲေတာ္ေတြေလ်ာ့ေလ်ာ့ရဲရဲနဲ႔ မမ။ က်ေနာ္က
မမေနာက္ကဖက္ၿပီး က်ေနာ့္ဘက္ဆြဲလွည့္လိုက္ေတာ့ ပုလဲခ
တဲ့ မမကိုေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ရင္ထဲနင့္သြားတယ္။
“မမ ရယ္ မငိုပါနဲ႔ ေမာင္ မမကိုခ်စ္လြန္းလို့ပါ”
မမကေခါင္းသာခါျပေနတာမို့
“မမ မေက်နပ္ရင္ ေမာင့္ကိုႀကိဳက္တဲ့အျပစ္ေပးပါ”
“ေမာင္ေက်ေက်နပ္နပ္ခံပါမယ္”ဆိုေတာ့မမက က်ေနာ့္ပါးစပ္
ကိုလက္နဲ႔လွမ္းပိတ္ၿပီး
“ေမာင္ နဲ႔ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး”တဲ့
“ဟင္ အာ့ဆို မမကဘာလို့ငိုတာလဲ”
“သိပူး မ်က္ရည္ကအလိုလိုက်လာတာေမာင္ရဲ့”တဲ့
ဘာမွနားမလည္တဲ့ က်ေနာ္ “ေအာ္”လို့ဘဲေျပာနိုင္ပါေတာ့တယ္
မမ နဲ႔ က်ေနာ္အဲ့ေန႔က အခ်စ္သစ္သီးစားမိၿပီးတဲ့
ေနာက္ လစ္ရင္လစ္သလို အခ်စ္ေတြနယ္ခ်ဲ႕ၿပီး အခ်စ္အင္ပါယာ
လဲ တေျဖးေျဖးတိုးလာခဲ့ၿပီ။ခုဆိုရင္ မမနဲ႔က်ေနာ္ တကယ့္လင္မ
ယားလို အရွက္ေတြလဲကုန္ခဲ့ၿပီ။
ဒီေန႔လဲ အေဖအေမနဲ႔ မမရဲ့မိဘမ်ားပါ အထူးတရားပြဲသြားလို့
ႏွစ္ေယာက္သားလြတ္လပ္စြာ ခ်စ္ျဗဴဟာခင္းဖို့ က်ေနာ့္အခန္း
ထဲေရာက္ေနၾကၿပီ။
“ေမာင္ မီးပိတ္ထားကြာ”
“မမ ကလဲရွက္ေနျပန္ၿပီ”
“ရွက္တာေပါ့ မိန္းခေလးဘဲ ေမာင္မသိဘူးလား”
“သိပါ့ဗ်ာ ပထမဆုံးေမာင့္ညီေလးကိုေတြ႕ ၿပီးဖ်ားေတာင္မွဖ်ား
တာေလ ဟီးးး “
ဆိုေတာ့
“ဟုတ္ပါ့ ရွက္လဲမရွက္ဘူး ၿပီးေတာင္ေနလိုက္ေသးတယ္”
“ဟီးးေတာင္မွာေပါ့ အေပၚကၾကည့္ေတာ့ မမ ရဲ့နို့ကတစ္ဝက္
ေလာက္ျမင္ေနရတာကိုး”
“ဟယ္ ႏွာဘူးေလး အဲ့ထဲကျပစ္မွားေနတာေပါ့ေလ”
“ဟဲဟဲ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မမကိုညီေလးျပၿပီးျမဴဆြယ္လိုက္တာ”
တကယ္ကမေတာ္တဆပုဆိုးကၽြတ္တာပါ။နဲနဲရွီုးလိုက္တာ။
“ေတာ္ပါ ျမဴလို့ရမလား”
“ရမရေတာ့မသိဘူး ခုႀကိဳက္ေနတာေတာ့ဟုတ္တယ္ဟုတ္”
“မႀကိဳက္ပါဘူးေနာ္”လို့ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီးေျပာေနတဲ့
မမကိုပုဆိုးခၽြတ္လို့ ေပၚလာတဲ့ က်ေနာ္ညီေလးဆီကိုအတင္း
ေတ့ေပးလိုက္ေတာ့ မမကလဲအလိုက္တသိနဲ႔ မမရဲ့လွပလြန္းတဲ့
ႏွုတ္ခမ္းလႊာကို ဖြင့္ဟလို့ ငုံခဲေပးလိုက္ေတာ့ ေႏြးေထြးတဲ့ခံတြင္း
အေတြ႕ လွုပ္ရွားေမြ႕ရမ္းလာတဲ့ လၽွာေၾကာင့္ ခံစားမွုဒီဂရီေတြအ
ျမင့္ဆုံးေရာက္လို့ မမပါးစပ္ထဲ ဝင္သထက္ဝင္ေရာက္ ေကာ့ၿပီး
ညီေလးကိုသြင္းလိုက္သလို ပါးစပ္ကလဲ
“ေက်းဇူးပါ မမရယ္” လို့
မမရဲ့ပါးစပ္ထဲ က်ေနာ့္ညီေလး အဝင္အထြက္ကိုျမင္ရတာ တ
ကယ္ဖီးလာတယ္ဗ်ာ။မမ ရဲ့ကၽြမ္းက်င္လာတဲ့ အစုပ္အႏွုတ္ေတြ
ေၾကာင့္ ၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္လာတာနဲ႔
“ေတာ္ၿပီ မမ ခုက်ေနာ့္အလွည့္”ဆိုၿပီး မမကိုတြန္းလွဲၿပီးထမိန္
ကိုဆြဲခၽြတ္လိုက္ရင္ဘဲ အေမႊးပါးေလးေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ထား
တဲ့ မမညီမေလးက ေဖာင္းေဖာင္းမို့မို့ ေလးနဲ႔ အေရေလးေတြစို့
လို့ က်ေနာ္ မမေပါင္ကိုဆြဲကားလို့ ညီမေလးကိုျဖဲၾကည့္ေတာ့
အတြင္းသားရဲရဲေလးေတြနဲ႔ေကာ္ရည္လူးေနသလိုအေစးကပ္ေန
တဲ့အေရေလးေတြကိုေတြ႕ၿပီး ေသခ်ာၾကည့္ေနမိတယ္။
“ဟိတ္ ဘာလုပ္ေနတာလဲ မၾကည့္နဲ႔ကြာ ရွက္တယ္”တဲ့
“ရွက္စရာမွ မဟုတ္တာ မမကလဲ ခ်စ္စရာႀကီး”
မမကသူ႔ညီမေလးကို လက္နဲ႔လာဖုံးေနလို့ သူ႔လက္ကိုဆြဲဖယ္
ၿပီး လၽွာျပားႀကီးနဲ႔ ေအာက္ကေနပင့္ၿပီး အစိေရာက္သည္ထိ
ယက္ပစ္လိုက္ေတာ့
” အို”ဆိုၿပီးမမဖင္ႀကီးေကာ့တက္လာတယ္။က်ေနာ္လဲအစိကို
ဆြဲစုပ္လိုက္ နခမ္းသားတဝွိက္ကိုလၽွာနဲ႔ပတ္ရစ္လိုက္ အသာျဖဲ
ၿပီးလၽွာတဆုံးအထဲထည့္ေမႊလိုက္ မ်ိဳးစုံေဖ်ာ္ေျဖမွုေပးသလို မမ
လဲ က်ေနာ့္ေဖ်ာ္ေျဖမွုကိုဖင္ႀကီးေကာ့လို့ ဝွိက္လို့ လူးလို့ လြန္႔လို့
တခါတေလ က်ေနာ့္ေခါင္းကိုစုံကိုင္ၿပီး သူ႔ညီမေလးနဲ႔ပြတ္လို့တ
ဖုံ မ်ိဳးစုံေအာင္ကာမ အရသာကို ခံစားေနသလို တဟင္းးဟင္းး
နဲ႔ ငွက္ဖ်ားတက္ေနတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ေခါင္းဘယ္ညာရမ္းၿပီး
“အား အားး မရေတာ့ဘူးေမာင္ မရေတာ့ဘူး ေတာ္ၿပိီ ေတာ္ၿပီ ” ဆိုၿပီးအလံျဖဴတင္ေတာ့မွ
က်ေနာ္လဲ မမေက်နပ္ေအာင္ ညီေလးကိုသြင္း တစ္ခ်က္ခ်င္း
အားပါပါေဆာင့္လိုးေတာ့ “အင့္” ခနဲ႔ “ဟင့္”ခနဲ႔ အသံေလးေပး
ၿပီး လီးအရသာေကာင္းေကာင္းခံစားေနေတာ့တယ္။
ခုဆိုက်ေနာ္ေရာ မမပါ လိင္ကိစၥအေတြ႕အၾကဳံရလာၿပီမို့ အရင္
လို ဂမူးရွူးထိုးမဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေျဖးတစ္ခါျမန္တစ္လွဲ႕ ၾကမ္းတစ္
ခါႏုတစ္လွည့္ တစ္ဝႀကီးခံစားတတ္ေနၿပီ။
က်ေနာ္ေညာင္းေတာ့ မမကတစ္ခါ အေပၚကေနျပန္ၿပီး တာဝန္
တစ္လွည့္ထမ္းၿပီး ခ်စ္ခရီးပန္းတိုင္ကို ညီညီညာညာလွမ္းေနၾက
ျပန္တာေပါ့။
မမလို ေတာ္ဝင္ပန္းကို နမ္းလဲနမ္းခ်င္သလို နမ္းလဲနမ္းရ
ၿပီမို့ ေက်နပ္ေနမိပါေတာ့တယ္။။