by မမထားဟာ ကိုသက္တို့ေဘးအိမ္ကို ေျပာင္းလာတာ တစ္ပါတ္ဘဲရွိေသးသည္။ သူက ကုမၸဏီတစ္ခုမွ မန္ေနဂ်ာမ ျဖစ္သည္။ အေဆာင္ကေန လုံးခ်င္းအိမ္ကိုငွားၿပီး လာေနတာျဖစ္သည္။ သူတစ္ေယာက္ထဲမို့ အပ်ိဳႀကီးျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္လို့ ကိုသက္ ေတြးလိုက္သည္။
မမထားက အရပ္ ၅’၆”ေလာက္ရွိသည္။ အသားညိဳညိဳ မ်က္ခုးေကာင္းေကာင္းျဖစ္သည္။ ႏွာတံေလးက စင္းၿပီးေပၚေနသည္။ အျမဲျပဳံးေနတတ္တဲ့ သူ႔ႏွုတ္က အရမ္းလွသည္။ ဆံပင္က ေက်ာလယ္ေလာက္ရွိၿပီး အျမဲျဖန္႔ခ်ထားတတ္သည္။ ရင္ကလည္း အေနေတာ္ မႀကီးမေသး ပုံမွန္ျဖစ္သည္။ တင္ကေတာ့ ေျပာစရာမလိုေအာင္ လွသည္။ ခါးက်ဥ္းေလးက တင္အလွကို အားျဖည့္ထားသလို ျဖစ္ေနသည္။ အသက္က ၂၇ မို့ ကိုသက္ထက္ ၇ ႏွစ္ေလာက္ႀကီးသည္။
မမထားေျပာင္းလာတဲ့ ေန႔မွာပင္ ကိုသက္က ဝိုင္းကူရင္း ခင္သြားသည္။ သူရဲ့ေဖၚေရြမွုေၾကာင့္ ကိုသက္အေဖ ပင္စင္စားႀကီးေရာ အေမနဲ႔ပါ ရင္းႏွီးသြားေတာ့သည္။
မမထားဟာ ကိုသက္ဂြင္းထုတဲ့အခါ စိတ္ကူးနဲ႔ မွန္းခဲ့တဲ့ အကယ္ဒမီမင္းသမီးတစ္လက္လည္း ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့သည္။ တစ္ရက္ ကိုသက္ကို မမထားက လွန္းေခၚလို့ ကိုသက္သြားလိုက္သည္။
“ေမာင္ေလး– ေရာ့ ေမာင္ေလးအတြက္– မမ လက္ေဆာင္– မမသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္–ပါရီက ျပန္လာလို့–ယူလာတာတဲ့–ဘဘနဲ႔ႀကီးႀကီးေတာ့–မေတြ႕ေစနဲ႔”
လို့ ေျပာၿပီး စာအိတ္အညိဳႀကီး တစ္ခုကမ္းေအးသည္။ ကိုသက္လည္း စာအုပ္ေတြမွန္းေတာ့ သိသည္။ ဒါမဲ့ ႀကိဳးေလးနဲ႔ ရစ္ၿပီးပိတ္ထားလို့ အခန္းထဲဝင္ၿပီး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုယ္လုံးတီးပုံနဲ႔ နိုင္ငံျခားသူ ဓာတ္ပုံနဲ႔စာအုပ္ျဖစ္သည္။ ပစၥည္းေတြကို ျဖဲကားျပကာ ရိုက္ထားသည္။ ကိုသက္လီးက ခ်က္ခ်င္းေတာင္လာၿပီး လက္နဲ႔ျဖစ္ညႇစ္ဆုတ္ ကိုင္ထားလိုက္သည္။ စာအုပ္ကို ဆက္လွန္ေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ လိုးေနၾကတဲ့ပုံေတြျဖစ္သည္။ ကိုသက္ၾကည့္ရင္း လီးကယားကာ ၿပီးခ်င္လာလို့ ဓာတ္ပုံေတြၾကည့္ရင္း ဂြင္းတစ္ခ်ီထုလိုက္ရသည္။
စာအုပ္ရဲ့ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ပလပ္စတစ္နဲ႔ ကပ္ထည့္ထားတဲ့ ကြန္ဒုံးမ်ိဳးစုံကို ေတြ႕ရသည္။ အခ်ိဳ့က အဖုေတြနဲ႔ အခ်ိဳ့က အေမႊးေတြနဲ႔ ျဖစ္သည္။ ေဖါက္ယူဘို့ျမႇားေလးေတာင္ ျပထားေသးသည္။ ဒီစာအုပ္ကို မမထား ဘာေၾကာင့္သူ႔ကို ေပးတာလည္းလို့ သူစဥ္းစားမရ ျဖစ္ေနသည္။ သူခနေနေတာ့ မမထားအိမ္ သြားလိုက္သည္။ မမထားက ထမင္းစားပြဲမွာ စာရင္းေတြ ၾကည့္ေနသည္။ စာၾကည့္မ်က္မွန္နဲ႔ တစ္ခါမွ ကိုသက္မျမင္ဘူးလို့ ေသခ်ာၾကည့္ေနမိသည္။ မမထား သူ႔ကိုၾကည့္ရင္း
“မမေပးတဲ့– စာအုပ္ေတြ–ၾကည့္ၿပီးၿပီလား” လို့ ေမးသည္။
ကိုသက္ေခါင္းညိမ့္ျပေတာ့ မမထားက “ႀကိဳက္ရဲ့လား” လို့ ေမးသည္။
ကိုသက္မမထားကို ေျပးဖက္လိုက္ေတာ့သည္။
“ဟဲ့ဟဲ့–ငါ့ေမာင္ဘာေတြျဖစ္တာတုန္း–မမေပးတဲ့ စာအုပ္ေတြ–ၾကည့္ၿပီး–ဒုကၡေတြ႕ေနတယ္ ထင္တယ္” လို့ ေျပာသည္။
ကိုသက္က “မမထားကို ခ်စ္တယ္ဗ်ာ” လို့ တသြင္သြင္ေျပာၿပီး မမထားပါးေတြကို တရစပ္နမ္းေတာ့သည္။
“ေအးပါ–ခ်စ္ရပါ့မယ္–မမထားလည္း မင္းကိုခ်စ္ပါတယ္–လႊတ္အုံးေနာ္”
လို့ေျပာသည္။ ကိုသက္လႊတ္လိုက္ေတာ့ ကိုသက္ေပါင္ၾကားက ေတာင္ေနတဲ့လီးကို လက္ကေလးနဲ႔ ေျဖးေျဖးပုတ္ၿပီး..
“ေနအုံး–ေစာင့္အုံးေနာ္– အလုပ္ေတြျပတ္ေအာင္–လုပ္လိုက္အုံးမယ္”
လို့ေျပာသည္။ ကိုသက္က ေဘးမွာထိုင္ၿပီး မမထားဖင္ႀကီးကို လက္နဲ႔ပြတ္ေတာ့…
“ဟိတ္ ေစာင့္အုံးလို့ဆို–အျပင္ျမင္ေနရတယ္ကြာ–မလုပ္ပါနဲ႔–သြားဟိုမွာသြားထိုင္ေစာင့္”
ဆို ဆက္တီခုံကို ေမးေငါ့ျပသည္။ တခနဆိုေပမဲ့ ကိုသက္အတြက္က အေတာ္ၾကာတယ္လို့ ထင္ရသည္။ မမထားကေတာ့ အိေျႏၵအေတာ္ရၿပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါးျဖစ္သည္။ သူဖင္ကိုင္နမ္းရွုံ႔တာေတာင္ စိတ္ပါလာပုံမရတာကို ကိုသက္ မေက်နပ္။ ကိုသက္အေတြးေတြနဲ႔ ေနတုံး…
“ဟိတ္ခ်ာတိတ္–လာ-အိပ္ခန္းထဲသြားမယ္”
ဆိုလွမ္းေခၚသည္။ အိပ္ခန္တဲ့ေရာက္ေတာ့ ကိုသက္က မမထားကို အတင္းဖက္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းကို ကစ္ဆင္စြဲေတာ့သည္။ လက္ကလည္း နို့တလွည့္ ေစာက္ဖုတ္တလွည့္ ပြတ္သည္။ မမထားက ကိုသက္ႏွုတ္ခမ္းကို သူႏွုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာနဲ႔ ျပန္စုပ္ၿပီး လ်ာကို လ်ာနဲ႔ကလိေပးတဲ့အရသာေၾကာင့္ ကိုသက္တဝူးဝူးတဝါးဝါး ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ မမထားကေတာ့ ဘာညီးသံမွ ထြက္မလာဘဲ သူစိတ္ႀကိဳက္ ကစ္ဆင္စြဲေနသည္။ ႏွုတ္ခမ္းအျပင္ လည္ပင္းနဲ႔ နားရြက္ေတြကိုပါ လ်ာနဲ႔ ထိုးကလိေပးသည္။
ကိုသက္ တခါမွ မၾကဳံဘူးလို့ အရသာ ထူးကဲေနရသည္။ မတ္တတ္ရပ္နမ္းေနရင္းကေန ရပ္လိုက္ၿပီး မမထားက သူ႔အဝတ္ေတြကို ခၽြတ္လိုက္သည္။ အတြင္းခံေဘာင္ဘီပါးပါးေလးမို့ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ကိုသက္ျမင္ေနသည္။ အေမႊးေတြမရွိဘဲ ရိတ္ထားလို့ ေျပာင္ေခ်ာေနသည္။ ကိုသက္လည္း မမထားလိုဘဲ အဝတ္ေတြ လိုက္ခၽြတ္လိုက္ေတာ့ ဖင္ေျပာင္ျဖစ္သြားသည္။
မမထားက ကုတင္ေပၚလွဲခ်ၿပီး ေပါင္ကားထားသည္။ ကုတင္နားေရာက္လာတဲ့ ကိုသက္လက္ကိုဆြဲယူၿပီး ေခါင္ကိုေပါင္ၾကားထဲ ဝင္ခိုင္းသည္။ ကိုသက္ကို ဘာဂ်ာကိုင္ခိုင္းတာ ကိုသက္သိသည္။ သူဂြင္းထုရင္းစိတ္ကူးနဲ႔ မမထားကို ဘာဂ်ာခနခန ကိုင္ဘူးထားၿပီးလည္း ျဖစ္သည္။ ကိုသက္လ်ာအခၽြန္ေလးနဲ႔ မမထားေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံးကို ဝိုက္ယက္ေပးလိုက္သည္။ မမထားရဲ့စအိုေလး တစ္ခ်က္ရွုံ႔သြားတာေတြ႕ရသည္။ လ်ာမွာ ကပ္ပါလာတဲ့ မမထားေစာက္ဖုတ္က အရည္ၾကည္ေလးကို လည္ေခ်ာင္းထဲ ပို့လိုက္သည္။ ေနာက္တခါေျဖးေျဖးခ်င္း ထပ္ဝိုက္ယက္ၿပီး အတြင္းအေျမႇာင္းအတိုင္း အတြင္းသားေလးကို ဖိဆြဲယက္လိုက္သည္။ မမထား ေက်ာေကာ့တက္ၿပီး….
“ေအာင္မေလး–အူရႊီး–ဘာဂ်ာမင္းသားေလးကိုး”
လို့ေျပာလာေတာ့သည္။ ကိုသက္က ေစာက္ဖုတ္ကိုလက္နဲ႔ ျဖဲၿပီးအတြင္းကို ေမႊယက္ေပးလိုက္သည္။ မ်က္လုံးေလးစင္းၿပီး အံႀကိတ္ေနရတဲ့ ထားထားႏြယ္ရင္ထဲ ေအးကနဲ ျဖစ္သြားသည္။
တကယ္ေတာ့ ထားထားႏြယ္သည္ အိမ္ေထာင္တရားဝင္ မက်ေသးသည့္ အပ်ိဳႀကီးျဖစ္သည္။ တကယ္ခ်စ္သင့္တဲ့သူကို ေရြးရင္း သူကာမကိစၥေတြကို လူဆယ္ဦးေလာကနဲ႔ ၾကဳံခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ခုကုမၸဏီမန္ေနဂ်ာ ျဖစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့သလို ေယာက်ာ္းတစ္ဦးနဲ႔လည္း မဆက္ဆံခ်င္ေတာ့ပါ။ ခုေခတ္ spy ကင္မရာေတြ ေပါတဲ့ေခတ္မွာ အခန္႔မသင့္ရင္ နံမည္ပ်က္သြားနိုင္တာကို သူေကာင္းေကာင္သိလို့ ျဖစ္သည္။ သူဒီအိမ္ကိုေျပာင္းလာေတာ့ သူ႔အတြက္ အႏၲရာယ္ကင္းမဲ့ လိင္သားေကာင္ ကိုသက္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ေကာင္ေလးက သူ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံး ဖန္တီးရွင္ေလးျဖစ္ေအာင္ သူႀကိဳးပမ္းဘို့ စီစဥ္ၿပီး အျပာ စာအုပ္ လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ေမာင္ေလး–အစိကိုဖြဖြေလး–ယက္ေပး… ဟုတ္တယ္–အဲ့ဒီေနရာ”
ဆိုျပလိုက္သည္။ ကိုသက္ကလည္း အေစ့ခၽြန္ခၽြန္ေလးကို လ်ာနဲ႔မထိ တိဟဖြဖြေလး ဝိုက္ယက္ေပးလိုက္သည္။
“ေအာင္မေလး–ေကာင္းလိုက္တာ–ေမာင္ေလးေရ–အူးဟီးအီး”
ဆို မမထားတစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္။ ဖင္ႀကီးကို အထက္ေအာက္ေျမႇာက္ခ်ေနၿပီး ကုတင္ကို လက္နဲ႔ တဘုန္းဘုန္းရိုက္ကာ ဖီးလ္ယူေနရွာသည္။ ၿပီး ကိုသက္ကို သူ႔ကိုယ္ေပၚဆြဲဖက္ကာ ႏွုတ္ခမ္းကို အားရပါးရနမ္းစုပ္ေနသည္။
“ေကာင္းလား–မမ” လို့ေမးေတာ့ ထားထားႏြယ္က အဆီပ်ံမ်က္ႏွာႀကီးနဲ႔…
“အရမ္းေကာင္းလို့–မမတစ္ခါၿပီးသြားတယ္”
လို့ေျပာၿပီး ကိုသက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ သိုင္းဖက္ရင္း အရသာခံေကာင္းေနဆဲျဖစ္သည္။ အေတာ္ၾကာၾကာ မွိန္းၿပီးမွ ကိုသက္ကိုေဘးလွဲခ်လိုက္ၿပီး ကိုသက္နို့ေလးကို လ်ာနဲ႔ဖိယက္ရင္း လီးႀကီးကို ဂြင္းထုေပးေနသည္။
“ေမာင္ေလး—ဒီေန႔အဆိုးဆုံးထိ–မလုပ္ဘူးေနာ္”
“မနက္ဖန္–မမေဆးထိုးၿပီးမွ–ဆိုးၾကမယ္ေနာ္”
လို့ေျပာသည္။ ကိုသက္ဟပ္ေကာ့ႀကီး ျဖစ္ေနရသည္။ မ်က္ႏွာမအီမသာ ျဖစ္ေနတာမို့ ထားထားႏြယ္က…
“မမက မင္းကို ည္ရွည္ထားမွေပါ့”
လို့ေျပာသည္။
ကိုသက္က “ကြန္ဒုံးေတြ–ရွိတာဘဲ”
လို့ေျပာေတာ့ ထားထားႏြယ္က..
“မိုးကာဝတ္ၿပီး–ေရမခ်ိဳးခ်င္ပါနဲ႔–ကေလးေလးရာ” လို့ ေျပာလိုက္သည္။
“လိမ္မာတယ္–မမေမာင္းေလးက–ကဲ”
ဆိုကိုသက္လီးႀကီးကို ထားထားႏြယ္က ပါးစပ္ထဲ ငုံထည့္လိုက္သည္။ ထားထားႏြယ္လ်ာက ကိုသက္လီးအႏွံ့ကို ယက္လိုက္ ထိပ္ေလးကို ယက္လိုက္ ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာနဲ႔ ညႇပ္ၿပီးေဆာင့္လိုက္ လုပ္ေပးေနသည္။
“အားမမရယ္–အီးဟီး–မမရယ္”
နဲ႔ကိုသက္ကို ထားထားႏြယ္က ပါးစပ္နဲ႔ လိုးေပးတာကို ခံေနရသည္။
“မမ–ေမာင္ေလး မရေတာ့ဘူး–ၿပီးေတာ့မယ္”
ဆိုေတာ့ ပါးစပ္ထဲကထုတ္ၿပီး ဂြင္းထုေပးသည္။
“အားလားလားအူးဟူး—ေကာင္းလိုက္တာ မမရာ”
ဆိုၿပီး ကိုသက္ခႏၶာကိုယ္တင္းေနရာက ေပ်ာ့က်သြားသည္။ ေပေနတဲ့လီးရည္ေတြကို သုတ္ရင္း…
“ေမာင္ေလးက–လီးရည္အမ်ားႀကီး –ထုတ္နိုင္တာဘဲ” လို့ေျပာသည္။
ေနာက္ေန႔ ကိုသက္ထားထားႏြယ္႐ုံးျပန္အလာကို ေမၽွာ္သည္။ ျပန္လာတာေတြ႕ေတာ့ အမူအရာျဖင့္ ေမးသည္။ ထားထားႏြယ္က ေခါင္းခါျပလို့ သူအိမ္ကို သြားေတာ့သည္။
“မမဒီေန႔မအားတာနဲ႔-ေဆးမထိုးျဖစ္လိုက္ဘူး”
လို့ေျပာေတာ့ ကိုသက္မ်က္ႏွာေလး အိုသြားသည္။ ဒီေန႔တစ္ေန႔လုံး အားခဲၿပီးေစာင့္ေနတာ အဆင္မေျပလို့ စိတ္ပ်က္သြားသည္။
ထားထားႏြယ္က ကိုသက္မ်က္ႏွာ ပ်က္ေနမွန္းသိေတာ့…
“မမေရခ်ိဳးအုံးမယ္–ခနေစာင့္–မင္းနဲ႔ ကေလးေမြးခ်င္လည္း–ေမြးပေလ့ေစေတာ့”
လို့ ေျပာသည္။ ကိုသက္မ်က္ႏွာဝင္းလက္ၿပီး လက္မေထာင္ျပသည္။ ေရေတြသုတ္ၿပီး ထားထားႏြယ္က ထမီကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ကိုသက္ကို လက္ယပ္ေခၚလိုက္သည္။
“မမကိုယ္လုံးက–လွလား”
ဆိုၿပီး တစ္ပတ္လွည့္ျပလိုက္သည္။ ကိုသက္လည္း ပုဆိုးနဲ႔အက်ီကို ခၽြတ္လိုက္သည္။ လီးက ေတာင္မတ္ေနတာကို ၾကည့္ၿပီး…
“မမကိုေတြ႕ရင္–ေတာင္ေရာလား” လို့ေမးသည္။
ကိုသက္က “ေတြ႕မွ ေတာင္တာ မဟုတ္ဖူး မမရဲ့–ဂြင္းထုရင္ေတာင္–မမကို မွန္းထုမွ–အရသာရွိတာ” ဆိုေျပာေတာ့…
“ၾကည့္စမ္း ၾကည့္စမ္း–အစကတည္းက–မမကို မွန္းထုေနတာေပါ့ေလ” လို့ ျပန္ေျပာသည္။
“လာကြာ” ဆိုၿပီး ကုတင္ေပၚတက္လိုက္ၿပီး ထားထားႏြယ္ ပုေလြကိုင္ေတာ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုသက္နဲ႔ ကစ္ဆင္ အၿပိဳင္ရိုက္ၾကသည္။ မမထားကစ္ဆင္က မၾကမ္းမႏုနဲ႔ ကိုသက္ အရမ္းခိုက္သြားရသည္။ ၿပီးေတာ့ 69 ပုံစံကို ေနရာယူၿပီး…
“ေမာင္ေလးက-လ်ာဘဲထုတ္ထား–မမကိုယ့္ဖာကိုယ္ လွုပ္ရွားမယ္”
လို့ေျပာသည္။ မမထားက လီးစုပ္ရင္းဖင္ကို လွုပ္ခါ့ကစားကာ သူေစာက္ဖုတ္ကို ကိုသက္လ်ာနဲ႔ သူစိတ္ႀကိဳက္ပြတ္ေနသည္။ ကိုသက္ ေမးေစ့မွာေတာ့ မမထား ေစာက္ရည္ေတြ အံက်လို့ ေပေနရွာသည္။ ဖင္ကိုစိတ္တိုင္းက် ခါကာလ်ာနဲ႔ပြတ္ရင္း ဖီးလ္အရမ္းထလာေတာ့ ထားထားႏြယ္အေပၚကေနၿပီး တက္ေဆာင့္သည္။ ေဆာင့္ေတာ့လည္း ဖင္ကိုရမ္းကာ ေဆာင့္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးအဝင္အထြက္ကို ကိုသက္ေနာက္ကေန ျမင္ေနရသည္။ သူ႔ကို ေက်ာေပးေဆာင့္ေနတာမို့ မမထားဖီးလ္တက္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို သူမျမင္ရပါ။ အီးအီးနဲ႔ ညီးေနသံဘဲ ၾကားရသည္။ သူတစ္ခ်ီၿပီးေတာ့ ညိမ္ေနလိုက္ေသးသည္။
“မမေမာရင္–ေမာင္ေလး လုပ္ေပးမယ္ေလ”
လို့ ကိုသက္က ဆိုေတာ့…
“မလုပ္နဲ႔–မမကကို့ဖာသာ ကိုယ္လုပ္ရမွ–အားရတာ” လို့ေျပာသည္။
ၿပီးမွ “ေမာင္ေလး–ၿပီးခ်င္ၿပီးလိုက္ေတာ့ေနာ္” လို့ ေျပာသည္။
“ကဲ ျပန္စၿပီ”
ဆိုဘြပ္ဘြပ္ဘြပ္နဲ႔ ေဆာင့္ေတာ့သည္။ လီးကို ကၽြတ္မသြားေစဘဲ အေပၚကေန မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွည့္လိုက္သည္။ မမထားရဲ့စိတ္ထေနတဲ့ မ်က္ႏွာက ကိုသက္အတြက္ စြဲလန္းစရာ ျဖစ္ရေတာ့သည္။ သိပ္ခ်စ္တာဘဲ မမထားရယ္။
ၿပီပါၿပီး။
