-ထြန္းထြန္းလည္း မန္းေလးသားျဖစ္သည္။ တကယ္တမ္း ထြန္းထြန္းဆိုသူမွာ ဆင္းရဲသား၊ ေတာသား ငမြဲေလးတစ္ဦးမၽွသာ ျဖစ္သည္။ သို့ေသာ္ ဉာဏ္ေကာင္းသည္။ ထို့အတူ ေအာက္လမ္းလိုလို ဘာလိုလို တတ္သည္။ သူေအာက္လမ္းတတ္ေၾကာင္းကို သူ႔တစ္ေယာက္တည္းသာ သိသည္။ ထိုပညာျဖင့္ ရြာတြင္ ေက်ာင္းဆရာမေလး ေျခာက္ယာက္၊ အပ်ိဳႀကီး တစ္ေယာက္၊ အပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ လင္ရွိမယား တစ္ေယာက္ႏွင့္ သူေဌးသမီး ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကို ကာမျဖင့္ ျမဴဆြယ္စားေသာက္ ႀကီးပြားေနသူ ျဖစ္သည္။ မိဘက မရွိ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားဘဝျဖင့္ ေက်ာင္းတက္ေနသူလည္း ျဖစ္သည္။ သို့ေသာ္ က်မ္းစာအုပ္တစ္အုပ္ကို ခိုးယူလိုက္ၿပီး ထိုက်မ္းစာထဲအတိုင္း လုပ္လိုက္ရာ နကၡတ္မိသြားသျဖင့္ ကာမသိဒၶိေအာင္ျမင္သြားခဲ့သူ ျဖစ္သည္။
ထြန္းထြန္း၏ ကာမသိဒၶိအစြမ္းႏွင့္ သူဖန္တီးခဲ့ေသာ ခြင္မ်ား ပထမဦးဆုံး သူစမ္းသပ္လိုက္ေသာ ပစ္မွတ္မွာ အန္တီမူ ျဖစ္သည္။ သားသမီးႏွစ္ေယာက္ရွိ၍ ခရီးခဏခဏ ထြက္ေသာ လင္ရွိသည့္ မိန္းမျဖစ္သည္။ သူ႔လင္က ခရီးထြက္ သားႏွင့္သမီးက ေက်ာင္းတက္ေနေသာ အန္တီမူသည္ ေန႔လည္ေန႔ခင္း အိမ္တြင္ တစ္ေယာက္တည္း ရွိတတ္သျဖင့္ သူေက်ာင္းလစ္ကာ ထိုအိမ္သို့ အလည္သြားခဲ့သည္။ က်မ္းညႊန္းအတိုင္း မယုံတဝက္ ယုံတဝက္နဲ႔ လုပ္ၾကည့္သည္။ စကားေျပာေနရင္း သူက မကပ္ရဘဲ အန္တီမူက ညဳၾကည့္မ်ားျဖင့္ သူ႔အားၾကည့္ကာ ကပ္လာသည္။ သူ႔အား ဟိုကိုင္ ဒီကိုင္ လုပ္လာသည္။ သူလည္း မရဲတရဲ အန္တီမူခါးကို ဖက္ၾကည့္သည္။ “လာ ေမာင္ေလး” အနည္းငယ္ ဝသည္ဟု ထင္ရေသာ္လည္း လင္ရွိမိန္းမလည္းျဖစ္၊ သားသမီးလည္းေမြးထားေသာ အန္တီမူတို့လို မိန္းမအတြက္ သိပ္မဆန္းေသာ ကိုယ္လုံးျဖစ္သည္။ ေတာင့္တင္းသည့္ အေနအထားတြင္ ရွိေနေသးသည္။ ထိုေန႔က အန္တီမူ ဆြဲေခၚသျဖင့္ အန္တီမူ၏ အိပ္ယာေပၚတြင္ အန္တီမူကို ဖုတ္လိုက္ရေသာ္လည္း ပထမဦးဆုံး အေတြ႕အၾကဳံျဖစ္သျဖင့္ လန္႔လည္းလန္႔ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ စိုးလည္းစိုးရိမ္ကာ အရသာ ေကာင္းေကာင္း မေတြ႕လိုက္။ သို့ေသာ္ ညေရာက္ေတာ့ မ်က္စိထဲတြင္ အန္တီမူက သူ႔အား တျဖည္းျဖည္း ပင့္ေပးေနပုံ၊ အတြင္းခံခၽြတ္ကာ ကားေပးလိုက္ပုံမ်ားကို ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ေစာက္ေမြးမ်ားကိုပင့္ကာ ေစာက္ဖုတ္ျဖဲျပပုံကို ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို့ ေဆးညႊန္းအတိုင္း လိုက္လုပ္သျဖင့္ ထြားႀကိဳင္းလွေသာ သူ႔လီးကို ထိုးထည့္လိုက္ပုံကို ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ သူ႔ဟာႀကီးက ျမင္ေတာ့ အန္တီမူက “မမ ခံဖူးသမၽွလူေတြထဲမွာ မင္းဟာက အမိုက္ဆုံးပဲ” “မမက အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္တယ္ေပါ့” “အမေလး မင္းေတာင္ ငါ့အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေနပါေပ့ါ” “ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ေဖာက္ျပန္လဲဟင္” “ေဖာက္ျပန္တာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ၊ ကာမအရသာကို အျပည့္အဝ ခံစားတာ ခံစားတာကြ၊ အင္း ငါ့လက္ေခ်ာင္းေတြထက္ေတာ့ မ်ားမလားပဲ ဟိဟိ” သို့ျဖင့္ ဖုတ္သာ ဖုတ္ထည့္လိုက္ရသည္ သူ႔ေဆးကို သူသံသယေတာ့ နည္းနည္းဝင္သည္။ ေဆးေၾကာင့္လား ဘြားေတာ္ႀကီး ေပြတာေၾကာင့္လား သူခြဲခြဲျခားျခား မသိ။
သို့ေသာ္လည္း အခြင့္ရသည့္အခိုက္ သူဆက္မိုက္ၾကည့္သည္။
“လူဆိုးေလး မေန႔က ဘာလို့ တန္းျပန္ေျပးတာလဲ” “………………” “လာ ေအးေဆးေပါ့ေကာင္ေလး” အိပ္ခန္းတံခါးကို ေသာ့ခတ္လိုက္သည္။ “မမ က ျပန္ဆိုမွ ျပန္ရမယ္ေနာ္” “ဟုတ္” အန္တီမူက သူ႔ေက်ာင္းစိမ္းပုဆိုးကို ဆြဲခၽြတ္ၿပီး အတြင္းခံကိုပါ ဆက္ခၽြတ္ေတာ့ သူငပဲႀကီးက ဟီးထေနသည္။ “ၾကည့္စမ္း ၾကည့္စမ္း” လီးထိပ္ကို လက္ထိပ္ႏွင့္ေခါက္လိုက္ေတာ့ နည္းနည္းနာသျဖင့္ “အ” ဟုေအာ္မိသည္။ “အံမယ္ သူမ်ားေပါင္ၾကားထဲ သူ႔ဟာႀကီး ထိုးထည့္ခ်ိန္ေတာ့ ဒီလို မေအာ္ဘူး” “အာ” အန္တီမူက သူ႔လီးတန္ႀကီးကိုင္ကာ ဆုတ္ညစ္ပစ္သျဖင့္ သူေအာ္မိျပန္သည္။ “စုပ္လို့ ရမလားဟင္” အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ဆိုေသာ္လည္း ဣေျႏၵရွိစြာ လွပေသာ အန္တီမူ၏ အလွကို ေငးၾကည့္မိသည္။ ဆံပင္မ်ားကို ထုံးဖြဲ႕ထားၿပီး အိမ္ေန အဝတ္အစားျဖစ္ေသာ္လည္း ျဖစ္သလို မဟုတ္ဘဲ ရင္ဖုံးေလးနဲ႔မို့ ရင္သားထြားထြားႀကီးမ်ား စူထြက္ကာ ျမန္မာပီပီ ထမီဝတ္ထားသည္မို့ တင္ႀကီးကလည္း စြင့္ကားေနသည္။ ထိုမမလွလွက ရြာထဲတြင္ ခိုးၾကည့္ထားဖူးေသာ ဖူးကားထဲကလို သူငတိေလးကို စုပ္ေပးလာေတာ့ ထြန္းထြန္းခမ်ား ပိုဖီးတက္လာသည္။ ေရွ႕တည့္တည့္ကေန လီးကို အဆုံးထိ စုပ္ေပးေတာ့ သူကလည္း အန္တီမူေခါင္းကို ကိုင္ကာ ပါးစပ္ထဲ လီးကို ဇြတ္ထိုးထည့္ၿပီး ကပ္ထားလိုက္သည္။ အေတာ္ၾကာမွ အန္တီမူကလည္း ႐ုန္းသည္။ “ေတာ္တယ္ကြာ” ထိုေန႔တေန႔လုံး အန္တီမူ အခန္းထဲတြင္ အခ်ိန္ကုန္သြားသည္။ “မမက ဘယ္လိုေနေပးမယ္၊ ေမာင္ေလးက ဘယ္လိုလုပ္” စသျဖင့္ သူ႔အား လိုးနည္းေတြသင္ေပးသည္။ သူကလည္း ဖူးကားထဲကလိုပင္ လိုက္လုပ္ေပးသည္။ ျပန္ခါနီးေတာ့ အန္တီမူက သူ႔အား ဖက္ထားက ပါးကို တရစပ္နမ္းၿပီး ေနာက္ေန႔လည္း လာေပးရန္ တဖြဖြမွာသည္။ သူ႔ဆႏၵနဲ႔ တထပ္တည္းမို့ သူလည္း ျငင္းလို့ မျဖစ္နိုင္။ စာသင္ခ်ိန္ေလးရက္လုံးလုံး ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ အန္တီမူေက်ာင္းတက္ေလသည္။ စေန တနဂၤေႏြတြင္ သားသမီးမ်ား က်ဴရွင္ႏွင့္ အိမ္သို့ အသြားအျပန္ရွိသျဖင့္ မလာေသးရန္ မွာၾကားသည္။ ဟုတ္သည္ သူလည္း ေက်ာင္းပ်က္လွၿပီမို့ က်ဴရွင္ေတာ့ တက္ဦးမွ ျဖစ္ေပမည္။
“ထြန္းထြန္း မင္းေနခဲ့” ဆရာအားလုံး သူ႔အားအလိုလိုက္ေသာ္လည္း သခၤ်ာဆရာမ နီလာကေတာ့ျဖင့္ သူ႔ကို မုန္းတီးသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘယ္လိုအခ်ိန္ ဘယ္လိုေမးေမး စာက ရေနသည္မို့ ျဖစ္သည္။ သူကေတာ့ နီလာကို မမုန္းပါ။ သခၤ်ာတြက္ျပေနခ်ိန္ အိုးႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ကြင္းထုလို့ေကာင္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ သူသခၤ်ာက်ဴရွင္ကိုေတာ့ တက္ျဖစ္ေအာင္ တက္သည္။ မတတ္သာေတာ့သည္မို့ က်ဴရွင္တက္ရင္း ကာမသိဒၶိဂါထာကို အေခါက္ေရ ျပည့္ေအာင္ ရြတ္လိုက္သည္။ နီလာက သခၤ်ာတြက္ရင္း ခဏခဏ ေဒါသထြက္ထြက္ေနသည္။ ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ သူ႔အားေခၚထားသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ား ျပန္ကုန္ၿပီ။ “မင္း ဘာလို့ ေက်ာင္းမတက္သလဲ” ဆရာမနီလာသည္ သူ႔ထံ တျဖည္းျဖည္း ေလၽွာက္လာသည္။ သူေခါင္းငုံ႔ထားသည္။ နီလာက သူ႔ေခါင္းကိုကိုင္ကာ ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲထည့္ၿပီး ရင္သားျဖင့္ ပြတ္သည္။ “အင္း အင္း” နဲ႔ညည္းသံၾကားသည္။ သူ ဝမ္းသာအားရပင္ နီလာ၏ ေပါင္ကို ၾကဳံးဖက္လိုက္သည္။ သူကြင္း ခဏခဏ ထုဖူးေသာ နီလာ၏ တုံအယ္အယ္အိုးႀကီးကို အငမ္းမရ ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။
“အား အား” ဖင္တုံးႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္ ပြတ္သပ္ရင္း ထမီကို ပင့္သည္။ နီလာက သူ႔ေပါင္ၾကားကို ပြတ္သည္။ ထြန္းထြန္းရင္ထဲတြင္မေတာ့ “ေၾသာ္ ဆရာမ ဆရာမ” ဟုဆိုကာ အတူရပ္ၿပီး စားပြဲေပၚ နီလာကိုယ္ကို လွဲေစလိုက္သည္။ ထမီကိုလည္း တစ္ခါတည္းပင့္လိုက္သည္။ ပန္းေရာင္အတြင္းခံေလးကို ျငင္သာစြာ ခၽြတ္လိုက္သည္။ ေပါင္လုံးႀကီးမ်ားကို ပြတ္သပ္ၿပီး ေနာက္သို့စူထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လၽွာအျပားလိုက္ထားၿပီး ေလးငါးခ်က္ ပင့္လ်က္ေပးလိုက္သည္။ “အို ကေလးရယ္” သူလည္း ပုဆိုးခၽြတ္ခ်ကာ လီးထုတ္လိုက္ၿပီး လက္ထဲတံေတြးေထြးထည့္ၿပီး လီးထိပ္ကို သုတ္လိုက္သည္။ နီလာ၏ ေစာက္ဖုတ္ အက္ေၾကာင္းတည့္တည့္သို့ လီးေခါင္းကို သိပ္ထည့္လိုက္သည္။ ေစာက္ေခါင္းကို နည္းနည္းေမႊၿပီး လီးကို တဆုံး သြင္းထည့္လိုက္သည္။ ခါးေလးကိုင္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဆာင့္ထည့္သည္။ နီလာက ကိုယ္တစ္ဖက္လွည့္ျပန္ၾကည့္ရင္း ညည္းသည္။ သူလည္း ပုံမွန္ေလး ေဆာင့္ေပးသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ပုံမွန္သြင္းေပးရင္း နို့ကို ပြတ္သည္။ ႏွုတ္ခမ္းကို လက္ညိဳးျဖင့္ ကစားေတာ့ နီလာက ငုံေပးသည္။ နည္းနည္းထိုးကစားၿပီး နို့ကို နည္းနည္းညစ္ကာ ကိုင္ေပးသည္။ ေနာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚအိပ္ခ်ေစကာ ပက္လက္လိုးသည္။ နီလာသည္ သူ႔ခါးကို ခြကာ ေျခကို ယွက္ခြထားသည္။ ကပ္အိပ္ၿပီးနို့ကိုင္ကာ ႏွုတ္ခမ္းကို စုပ္ရင္း ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုးသည္။ “တို့ ေနာက္ေပါက္ကိုလည္း ခ်ေလ” ထြန္းထြန္းက ဖင္မခ်ဖူးေသာ္လည္း နီလာမွ ဖိတ္ေခၚသျဖင့္ ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းထားေသာ နီလာေနာက္တြင္ မုဆိုးထိုင္ ဒူးေထာက္ကာ ဖင္ေပါက္ကို တံေတြးဆြတ္လိုက္ၿပီး လီးျဖင့္ ပြတ္ကစားေပးလိုက္သည္။ လီးထိပ္ကို တံေတြးထပ္ေထြးခ်ၿပီး ေညႇာင့္ရိုးမွ ေလၽွာဆင္းကာ ဖင္ထဲ ထိုးသြင္းသည္။ ထင္မွတ္မထားသည့္ အခြင့္အေရးမို့ ထြန္းထြန္းမွာ ဝမ္းသာေနသည္။ ဖင္ထဲ သူ႔လီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆုံးေအာင္သြင္းၿပီး ေတ့လိုးသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္အထိ ဖင္လိုးလိုက္ၿပီး တင္သားေပၚ လီးရည္ကို လြတ္ခ်လိုက္သည္။ နီလာက သူမစားပြဲဆီ ဖင္လွန္ၿပီး ထကာ တစ္သၽွူးကို ယူ၍ လရည္မ်ားကို သုတ္သည္။ သူက ခါးကို ဖက္လိုက္ၿပီး ပါးကို တရႊတ္ရႊတ္နမ္းလိုက္သည္။ “ဆရာမဖင္ လိုးလို့ အရမ္းေကာင္းတယ္” “ေစာက္ဖုတ္ေကာ” “ေစာက္ဖုတ္လိုးလည္း ေကာင္းတယ္” “ဘယ္အေပါက္ ပိုေကာင္းလည္း” “တမ်ိဳးစီေကာင္းတယ္” “ဒါပဲေနာ္၊ ဆရာမဖင္လိုးရတယ္ ဆိုၿပီး ေလၽွာက္ မေျပာရဘူး” “ေန႔တိုင္းေပးလိုးေနာ္” “မရပါဘူး၊ အေျခအေနေပးမွေပါ့” “အဲဒါဆို သူမ်ားကို ဆရာမဖင္လိုးလို့ေကာင္းတယ္လို့ ေလၽွာက္ေျပာပစ္မယ္” “အဲဒီေန႔က တို့ေသတဲ့ေနပဲ” “အလကား စတာပါ၊ အားမရေသးလို့ ေနာက္တစ္ခ်ီ ထပ္ဆြဲမယ္ေနာ္” “သေဘာအတိုင္းပါပဲရွင္” သို့ျဖင့္ ဆရာမအားလုံးထဲတြင္ ပုရိသမွန္သမၽွ စြဲလန္းရေသာ အလွဆုံးေသာ မာနအႀကီးဆုံးေသာ တင္အေတာင့္ဆုံးေသာ နီလာကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးလိုက္ျပန္သည္။ သို့ႏွင့္ ထြန္းထြန္းမွာ အန္တီမူကို ေျပးလိုးလိုက္၊ ဆရာမနီလာကို ေျပးလိုးလိုက္ လုပ္ေနသည္မွာ တစ္လေက်ာ္သြားသည္။ ထိုအထဲ သူက မခိုင္ကို ႀကံလိုက္ျပန္သည္။ သူ႔လီးကိုလည္း က်မ္းေတြထဲကအတိုင္း က်င့္လိုက္သည္မွာ ပိုႀကီးလာသလို ပိုလည္းၾကာလာသည္ မဟုတ္လား။ အန္တီမူက “စြဲသြားၿပီကြာ၊ ေနာက္ကမၻာအထိ မင္းကို ငါေမ့ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး” ဟု ခ်ီးက်ဴးသည္။ ဆရာမနီလာက “တို့ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျဖဳတ္ထည့္ထားလို့ရရင္ ျဖဳတ္ထည့္ထားလိုက္ခ်င္သကြယ္” ဟု ေျပာသည္။ မခိုင္ကေကာ ဘယ္လို ေျပာမလဲ။ ေျပာမည္မွာ မလႊဲ။ မခိုင္၏ ကုန္စုံဆိုင္တြင္ ေစ်းသြားဝယ္ရင္း မခိုင္ကို ကာမသိဒၶိဂါထာျဖင့္ မွုတ္မန္းလိုက္သည္။ ခ်က္ခ်င္း အၾကည့္ေတြ ေျပာင္းသြားသည္။ မခိုင္သည္ ထိုေန႔၌ တူမေလး မအားသျဖင့္ ေစ်းဆင္းေရာင္းသည့္ေန႔ ျဖစ္သည္။ တကယ္တမ္း မခိုင္မွာအပ်ိဳႀကီးျဖစ္ၿပီး အိမ္ေပၚထပ္တြင္ တစ္ေယာက္တည္း ပုတီးစိတ္ တရားထိုင္ေနသူသာ ျဖစ္သည္။ ေအာက္ဆိုင္ကိစၥ လုံးဝ စိတ္မဝင္စား။ အစစအရာရာ တူမကို အကုန္လႊဲထားသည္။ ထြန္းထြန္းက ဂါထာမန္းမွုတ္ၿပီး ညတြင္းခ်င္းပင္ အိမ္ေပၚတက္လိုက္သည္။
“မမေတာ့ မင္းကို အ႐ူးအမူး ခ်စ္မိၿပီကြယ္” တခ်ီၿပီးတိုင္း မခိုင္က သူ႔ရင္ခြင္ထဲတြင္ ဝင္ကာ သူ႔ရင္ဘတ္ေမြးကို ကစားရင္း ေျပာတတ္ေသာ စကားျဖစ္သည္။ ထို ညက အသက္ ၃၅ ဆိုေသာ အပ်ိဳႀကီးကို ပါကင္ေဖာက္ရသည့္ တသက္တာတြင္ ေမ့မရဖြယ္ ညေလးတစ္ည ျဖစ္ခဲ့သည္။ ည ကိုးနာရီ စာအက်က္ျပၿပီး ခိုးထြက္ကာ မခိုင္အိမ္သို့ တန္းေျပးသည္။ အိပ္ယာထဲတြင္ ဒူးတုတ္၍ ပုတီစိပ္ေနေသာ မခိုင္ကို ျမင္ျပန္ေတာ့ သူလာတာ မွားသြားၿပီဆိုၿပီး ေနာင္တ ရလိုက္ေသးသည္။ သို့ေသာ္လည္း သူ႔စိတ္က ထိန္းမရ။ ေနာက္မွေန၍ သိမ္းၾကဳံးဖက္လိုက္မိသည္။ မခိုင္က ၿငိမ္ခံသည္။ ဗိုက္ကိုပြတ္ရင္း ရင္သားကို ပြတ္သည္။ မခိုင္က ပုတီးခ်ကာ သူ႔လက္ကို အသာထပ္ကိုင္သည္။ သူ စၿပီ။ နို့ကိုပြတ္ရင္း လည္ဂုတ္ေတြကို နမ္းသည္။ ပခုံးသားကို နမ္းသည္။ ေအာက္သို့ ဆက္ပြတ္သပ္ဆင္းသည္။ ေပါင္ကို ပြတ္သည္။ ကိုယ္ကို ဆြဲလွည့္ၿပီး ပါးအစုံကို တရႊတ္ရႊတ္နမ္းသည္။ “တို့ ေၾကာက္ေနတယ္” “မေၾကာက္ပါနဲ႔ မရယ္၊ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္လုံး ရွိေနတာပဲ” “မင္းကို ပိုေၾကာက္တယ္ကြယ္” “………….” သူက ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ပါးမို့မို့မ်ားကို ဆက္တိုက္နမ္းေပးရင္း လွဲအိပ္ေစသည္။ သူမလက္ကို ဆြဲ၍ ေပါင္ၾကားကို ကိုင္ေစသည္။ “မကိုင္ခ်င္ဘူးကြာေနာ္” “ကိုင္ေပးပါေနာ္” “မကိုင္ရဲဘူးကြယ္ ေၾကာက္တယ္၊ သူ ျဖည္းျဖည္းထိုးေနာ္” “ဘာထိုးတာလဲဟင္” “သူေနာ္” “တကယ္ ဘာထိုးတာလဲ က်ေနာ္ မသိလို့ပါ မရယ္” “သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ ထိုးတာကို ေျပာတာ” “လီးႀကီးနဲ႔ ေစာက္ပတ္ကို လိုးတာကို ေျပာတာလားဟင္” “ကြာ နားရွက္တယ္ မေျပာနဲ႔” “ထမီခၽြတ္ၿပီး လိုးမယ္ေနာ္” “မေျပာပါနဲ႔ဆို” ပက္လက္အိပ္ေနေသာ မခိုင္၏ ေပါင္ၾကားကို ပြတ္ရင္းေျပာေတာ့ မခိုင္က ရွက္ကာ သူမမ်က္ႏွာကို ပုဝါနဲ႔ အုပ္သည္။ ထမီခၽြတ္ေတာ့ အလိုက္သင့္ ေနေပးသည္။ ဘယ္ေလာက္ခံခ်င္ေနလည္း မသိ။ ေစာက္ဖုတ္မွာ ေဖာင္းအိေနသည္။ သူ႔လီးကလည္း အလိုလိုေတာင္ေနၿပီးသားမို့ ေျပာစရာ မရွိေတာ့။ ပုဆိုးခၽြတ္ကာ လီးထိပ္ကို တံေတြးဆြတ္ၿပီးေတာ့ ေတ့လိုက္သည္။ “ဟင့္အင္း ေၾကာက္တယ္” မ်က္ႏွာကို ပုဝါႏွင့္ အတင္းအုပ္ထားသည္။ သူက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ယူထုတ္ေတာ့ မ်က္လုံးပိတ္ထားသည္။ သူမအလွကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေအာင္ဆိုင္းနဲ႔ တူသေယာင္ေယာင္ေလး ျဖစ္ေနသည္။ ဖြဖြေလးနမ္းရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီးေခါင္းသြင္းလိုက္သည္။ “သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ ထိုးတာ နာတယ္” “ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေကာင္းသြားမွာေပါ့ မရယ္” “အ.. အင့္ ျပန္ထုတ္ေပး နာတယ္” ၃၅ ႏွစ္ ဆိုေသာ အသက္အရြယ္အထိ အပ်ိဳစင္ဘဝကို ထိန္းသိမ္းထားေသာ မခိုင္အား သနားစြာျဖင့္ သူဆက္သြင္းေပးသည္။ နာမွာေပါ့ မခိုင္ရယ္။ ကိုယ့္လီးက စပါယ္ရွယ္လီးေလ ဟု စိတ္ထဲေရရြတ္မိသည္။