#တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူေလး

မိုးအုံ႔ေသာေန႔တစ္ေန႔ အိမ္နံပါတ္ ၆၉ ရဲ့ တံခါးေခါင္းေလာင္းကို ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ျဖည္းညင္းစြာ ႏွိပ္လိုက္ပါသည္။ တံခါးဖြင့္သံနဲ႔ အတူ”ဟယ္။ မိုး ပါလား။ ေရာက္လာၿပီလား။ လာ လာ။ ဝင္ခဲ့ေလ” “ဟုတ္ကဲ့။ မမျမင့္။ ဘူတာ႐ုံကေန တန္းလာခဲ့တာ။ ကိုေမာင္ေကာ””ရွိတယ္။ ရွိတယ္။ ဇာနည္လည္း ရွိတယ္””ကိုေမာင္ေရ။ ဇာနည္ေရ။ ဒီမွာ မိုး ေရာက္လာၿပီ” အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းသို့ ကိုေမာင္ႏွင့္ ဇာနည္ ေရာက္လာပါသည္။ အလန္းေလးပါလား။ ဇာနည္တစ္ေယာက္ စိတ္ထဲက စဥ္းစားလိုက္ပါသည္။ ဟုတ္ပါသည္။ မိုးက မိန္းမေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ပါ။ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ႏွင့္ အရပ္ရွည္ ပိန္သြယ္သူေလးပါ။ တင္ေတြ ရင္ေတြကလည္း မႀကီးလြန္း၊ မေသးလြန္း။ အေနေတာ္။ ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ ဆိုဒ္ကေလးပါ။ တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ တက္မယ့္ ေက်ာင္းသူေလးမို့ တက္ႂကြလန္းဆန္းတဲ့ ပန္းကေလးႏွယ္။ ဇာနည္ကလည္း တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား။ တတိယႏွစ္။ အသက္အရြယ္ခ်င္းကလည္း သိပ္မကြာပါ။

ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ေတာ့ ကြာျခားသည္။ ဇာနည္က ဂ်င္မ္ မွန္မွန္သြားၿပီး အားကစားလိုက္စားသူမို့ ေဘာ္ဒီေတာင့္သည္။ ကိုေမာင္နဲ႔ မမျမင့္တို့ စုံတြဲကေတာ့ တစ္မ်ိဳး။ ကိုေမာင္က ပိန္ပိန္ပါးပါး။ မမျမင့္က ရင္ရင္လွ တင္တင္လွ။ ဆက္ဆီက်ၿပီး ပူပူေလာင္ေလာင္လွသူ။ စမ္းေခ်ာင္းထဲက ရပ္ကြက္တစ္ခုမွာ မိဘဘက္မွ အေမြရေသာ အိမ္ေလးတစ္လုံးမွာ ေနၾကသည္။ အိမ္မွာ အခန္းပိုေတြရွိေနလို့ ဇာနည္ႏွင့္ မိုး ကို ငွါးထားျခင္းပါ။ ညားခါစ လင္မယားမို့ ခ်စ္ဖ်ားေတြတက္ေနၾကသည္။ စိတ္လာရင္ ေတြ႕မေရွာင္ လိုးတတ္ၾကပါတယ္။ “မိုးနဲ႔ ဇာနည္ကို မိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္။ အိမ္မွတူတူေနၾကမယ့္ လူေတြဆိုေတာ့ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေပါ့” “ဟာ။ မမျမင့္ႀကီးကလည္း။ ေနာက္ေနျပန္ၿပီ” “မိုးေရာ ဇာနည္ပါ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔။ မိုးကလည္း ဇာနည္ကို မဆိုးဘူး။ စိတ္ကူးယဥ္စရာေပါ့” “ကဲ။ မိုး လည္း နားလိုက္ပါဦး။ ေနာက္မွ စကားေျပာၾကတာေပါ့” ဒီလိုနဲ႔ တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ ေက်ာင္းေတြ ဖြင့္ၿပီမို့ မိုးႏွင့္ ဇာနည္တို့ အလုပ္ရွုပ္ၾကၿပီ။ ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ ခဏ ဆုံၾကသည္။ မမျမင့္တို့ကေတာ့ ပုံမွန္ ၾကားရက္မ်ားကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျဖတ္သန္းၾကသည္။ “ကိုဇာနည္။ မနက္ဆိုရင္ ထေျပးတာလား။ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တာလား” “ဟုတ္တယ္။ မိုးရဲ့။ ဘာျဖစ္လို့လဲ” “မိုးလည္း လိုက္ေျပးခ်င္လို့” “ရပါတယ္။

မနက္ျဖန္ ေျပးၾကတာေပါ့” စေနေန႔ မနက္ အားကစားဝတ္စုံ ကြက္တိ အသားကပ္ေလးနဲ႔ မိုး က လွခ်င္တိုင္း လွေနပါေတာ့တယ္။ ဇာနည္လည္း ေဘာင္းဘီ ပြပြဝတ္ထားလို့ ေတာ္ေသးသည္။ ခ်က္ခ်င္း လီးေတာင္လာလို့။ ေျပးၾကေတာ့လည္း ဇာနည္က မၾကာမၾကာ ေနာက္ခ်န္ေနခဲ့သည္။ မိုး ရဲ့ ေနာက္ပိုင္းအလွကို တစ္ဝႀကီး ရွူစားပစ္လိုက္သည္။ အိမ္ေရာက္မွ ေတြ႕ၾကတာေပါ့။ ဇာနည္က အႀကံသမား။ မိုးနဲ႔ ဇာနည္ အတူတူ ရွယ္သုံးရသည့္ ေရခ်ိဳးခန္းနံရံမွာ အေပါက္ေဖာက္ထားသည္။ အလည္က ေရခ်ိဳးခန္းကို ဟိုဘက္ခန္း ဒီဘက္ခန္းေနၾကေတာ့ ဇာနည္ဘက္က နံရံကို အေပါက္ေဖာက္လိုက္ရင္ ျမင္ကြင္းက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း။ မိုး ေရခ်ိဳးခန္းဝင္တဲ့ အခ်ိန္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနက်။ မိုး ေရခ်ိဳးတဲ့ ကိုယ္လုံးတီးေလးေကာ၊ တစ္ကိုယ္ေရ အာသာေျဖတတ္တာေကာ။ ဇာနည္တို့ အလြတ္ရေနၿပီ။ ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း ကြင္းေပါင္းလည္း မနည္းေအာင္ တိုက္ၿပီးၿပီ။ မိုး ရဲ့ နို့ေတြက လုံးဝန္းမို့ေမာက္ေနသည္။ ကိုယ္လုံးပိန္သြယ္ေသာ္လည္း ေဘာ္ဒီနဲ႔ စာရင္ နို့ႀကီးတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ကလည္း ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးနဲ႔ ခန္႔ထည္သည္။ ေစာက္ေမြးအျမဲရိတ္သူမို့ ေျပာင္ရွင္းတဲ့ ကတုံးေလးပါ။ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း ႏွိုက္ကစားတတ္သည္။ ေစာက္စိကို ပြတ္ရင္း အာသာေျဖတတ္သည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ လုပ္စရာရွိတာလုပ္ၾကသည္။

မိုး ေရခ်ိဳး၍ ဇာနည္ေခ်ာင္းၾကည့္သည္။ ကြင္းတိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဇာနည္လည္း ေရခ်ိဳးၿပီး အျပင္ထြက္သြားသည္။ မိုး ကေတာ့ မမျမင့္ႏွင့္ ကိုေမာင္တို့နဲ႔ ေန႔လည္စာ ထမင္းစားျဖစ္သည္။ “မနက္က ထေျပးတာ ပင္ပန္းသြားၿပီ။ မမျမင့္ေရ။ မိုး တစ္ေရးေလာက္ အိပ္လိုက္ဦးမယ္” “ေအး ေအး။ မမျမင့္လည္း မီးပူတိုက္လိုက္ဦးမယ္” ကိုေမာင္ကေတာ့ မမျမင့္ မီးပူတိုက္ေနေသာ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ဂ်ာနယ္ ဖတ္ေနသည္။ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေရငတ္လာသည္။ ကိုေမာင္ ေနာက္ေဖးဝင္၍ ေရဝင္ေသာက္ေတာ့ မိုး အခန္းေရွ႕က ျဖတ္သည္။ ဒီေကာင္မေလး အခန္းတံခါးလည္း မပိတ္ဘဲ အိပ္ေနပါလား။ အခန္းထဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပိုးစိုးပက္စက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မိုးကို ေတြ႕ရသည္။ အိမ္ေနရင္း ဂါဝန္အတိုေလးက ေပါင္လည္ အထိ လိပ္တက္ေနၿပီး ပန္တီ အျဖဴေလးက ေပါင္ၾကားထဲမွာ ကပ္ေနသည္။ ဘရာစီယာ အေပ်ာ့ေလးစည္းေႏွာင္ထားတဲ့ နို့အစုံက နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္။ ကိုေမာင္ တံေတြး မ်ိဳခ်ရၿပီ။ ေပါင္ၾကားက လီးႀကီးကလည္း ေသြးတစ္ဒိတ္ဒိတ္တိုးၿပီး ႀကီးထြားလာၿပီး။ ေကာင္မေလးမနိုးခင္ ျမင့္ကို တစ္ခ်ီေလာက္ လိုးဦးမွပါ။

အိမ္ေရွ႕ခန္း ျပန္လာၿပီး မီးပူတိုက္ေနေသာ ျမင့္ကို ေနာက္မွ သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ ကိုေမာင္ လက္ေတြက ျမင့္ရဲ့ ၿဖိဳးၿဖိဳးႂကြေနတဲ့ နို့အစုံကို အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ “ကိုေမာင္။ ဘာျဖစ္လာတာလဲ။ ဒီမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာကို” ကိုေမာင္တစ္ေယာက္ ဘာမွမေျပာဘဲ လုပ္စရာရွိတာ ဆက္လုပ္လိုက္ပါတယ္။ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ကို တစ္ရွိုက္မက္မက္ နမ္းရင္း ျမင့္ စိတ္ေတြ ထလာေအာင္ ဆြေပးလိုက္သည္။ “ကဲ။ အိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာ။ ခဏေနဦး။ မီးပူ ပိတ္လိုက္ဦးမယ္” ျမင့္လည္း ကိုေမာင္ဘက္ကို ျပန္လွည့္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္လိုက္သည္။ နို့ေတြကို နယ္ေနေသာ ကိုေမာင့္ လက္တစ္ဖက္ကို ေစာက္ဖုတ္ၾကားထဲကို ေနရာေျပာင္းေပးလိုက္ပါသည္။ ပုဆိုးၾကားက ကိုေမာင့္လီးႀကီးကို စတင္ ကြင္းတိုက္ေပးလိုက္သည္။ လီးက ေတာင္လာသည္က သံဒုတ္ႀကီးပမာ။ ႏွစ္ေယာက္လုံး ထန္လာၿပီမို့ အိမ္ေရွ႕မွာပင္ အလိုးစခန္းဖြင့္ေတာ့မည္။ အိပ္ခန္းထဲက မိုးကို သတိေတာင္မထားေတာ့။ ကိုေမာင္က ဘာဂ်ာစကိုင္သည္။ ျမင့္တစ္ေယာက္ အားအားအီးအီးနဲ႔ လူးပ်ံေနေတာ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုေမာင္အလွည့္။ ျမင့္ရဲ့ လၽွာအစြမ္းေၾကာင့္ ကိုေမာင္မွာ စုပ္တသပ္သပ္။ “လိုးရေအာင္ ျမင့္ရယ္” “ကိုေမာင့္သေဘာေလ။ လိုးမယ္ဆို ျမင့္ကေတာ့ ရယ္ဒီ” “ျမင့္။ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ကုန္းေပးပါလား။ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ကိုေမာင္ ဒူးပြန္းမွာစိုးလို့” “တကယ္တည္း။ သူ႔အႀကိဳက္ႀကီးပဲ” ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ျမင့္တစ္ေယာက္ ထကုန္းလိုက္ပါတယ္။ ပုဆိုးနဲ႔ ထမီကေတာ့ ၾကမ္းျပင္မွာ ပုံလို့။

ကိုေမာင္က စြပ္က်ယ္နဲ႔။ ျမင့္ကေတာ့ နို့ႀကီးေတြ ေပၚလို့ အက်ီၤ ဖရိုဖရဲ။ ကိုေမာင့္ လီးႀကီးကို ျမင့္ေစာက္ဖုတ္ထဲသို့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးသြင္းလိုက္ပါသည္။ ျမင့္ကေတာ့ စေအာ္ၿပီ။ တျဖည္းျဖည္း အရွိန္တက္လာၿပီး လိုးသံေတြ ဆူညံလာသည္။ “ေဆာင့္ ကိုေမာင္ ေဆာင့္။ ျမင့္ အရမ္းေကာင္းလာၿပီ။ ျမင့္ ၿပီးေတာ့မယ္” “ကိုေမာင္ကေတာ့ မၿပီးခ်င္ေသးဘူး။ ၾကာၾကာေလး လိုးခ်င္တယ္” “ကိုေမာင္လိုးခ်င္သေလာက္လိုးေလ။ ျမင့္ခံနိုင္ပါတယ္။ ျမင့္ေယာက်ာ္း ၾကာၾကာလိုးနိုင္တာ သိသားပဲ။ ကိုေမာင့္ရဲ့ ႀကီးရွည္ၾကာလီးႀကီးကို ျမင့္က စြဲေနတာပါရွင္” အိမ္ေရွ႕က လိုးသံတညံညံေၾကာင့္ အခန္းထဲက မိုးတစ္ေယာက္ နိုးလာပါတယ္။ ဟင္။ ကိုေမာင္နဲ႔ မမျမင့္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ မသိဘူး။ ဆူညံေနတာပဲ။ သြားၾကည့္ဦးမွ။ မိုး အိမ္ေရွ႕ခန္းမေရာက္ခင္မွာ ေျခလွမ္းရပ္တန္႔သြားပါသည္။ လိုးပြဲကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႕ၾကဳံလိုက္ရတာပါ။ မိုးလည္း ေရွ႕ဆက္မတိုးဘဲ လိုးပြဲကို စိတ္ဝင္တစား ေငးၾကည့္ေနပါတယ္။ ကိုေမာင့္လီးႀကီးက ေတာ္ေတာ္ႀကီးတာပဲ။ ၿမိဳ့ေလးမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ မိုး ရည္းစားေဟာင္းထက္ေတာင္ ႀကီးေသးတယ္။ လိုးေနတာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၿပီလဲ မသိဘူး။ ထန္ေနတာမက်ဘဲ အားသြန္ခြန္စိုက္ လိုးနိုင္တုန္းပဲ။ မျမင့္ကလည္း ေဟာ့ေနလိုက္တာ ပလူပ်ံေအာင္ အလိုးခံေနတာ။

အိုးအိုးအားအား အသံေတြ တအား ေအာ္လို့။ မမျမင့္လည္း လွတာပဲ။ မိန္းမခ်င္း မနာလိုရေအာင္ ကိုယ္လုံးက အခ်ိဳးအဆက္က်လွသည္။ ကိုေမာင္နဲ႔ မမျမင့္ကလည္း အလိုးေကာင္းေကာင္းလိုး။ မိုးကလည္း ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ၾကည့္။ ေနာက္ဆုံးမွ ကိုေမာင္ လီးရည္ေတြ ပန္းထုတ္ၿပီးမွပဲ အလိုးစခန္းသိမ္းေတာ့သည္။ ကိုေမာင္တစ္ေယာက္ ေနာက္ဘက္က အသံၾကားလို့ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးနဲ႔ မ်က္လုံးခ်င္း ဆုံမိသည္။ မိုးက သူတို့လိုးပြဲ ၾကည့္ေနတာကို ရိပ္မိၿပီး ကိုေမာင္က မ်က္စိတစ္ဖက္ မွိတ္ျပလိုက္သည္။ မိုးလည္း ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ အခန္းထဲကို ဝင္ေျပးသြားပါေတာ့တယ္။ ညေရာက္ေတာ့ အိမ္မွာ လူစုံၿပီ။ မိုး တစ္ေယာက္ ေန႔လည္က လိုးပြဲကို မ်က္စိထဲက မထြက္ေပ။ ကိုေမာင့္လီးႀကီးနဲ႔ မမျမင့္ ေစာက္ဖုတ္တို့ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ကို ျမင္ေယာင္ရင္း စိတ္ေတြ ထလာသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေစာက္ဖုတ္ ပြတ္ၿပီး အာသာေျဖလိုက္ဦးမယ္။ ဇာနည္တစ္ေယာက္ ေန႔လည္က ကြင္းတိုက္ထားေသာ္လည္း မိုး ေရခ်ိဳးခန္းဝင္သံၾကားေတာ့ ေခ်ာင္းျပန္ေရာ။ ဒီေကာင္မေလး ဘာလုပ္ဦးမလို့လဲ။ ဟင္။ ေစာက္ဖုတ္ ကလိေနတာပဲ။ အခုေန ဝင္လိုးလို့ရရင္ ေကာင္းမယ္။ တံခါးဖြင့္ထားလား။ သြားစမ္းၾကည့္ဦးမွပဲ။ ဇာနည္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို အသာေလး တြန္းၾကည့္သည္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ တံခါး ပြင့္သြားခဲ့သည္။

မိုး မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏွိုက္ေနရာသို့ ဇာနည္ လီးအေတာင္သားနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္သြားသည္။ အနီးကပ္ဖက္လိုက္ၿပီး မိုး ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးကို ငုံစုပ္လိုက္သည္။ “ဟြန္႔။ ဘယ္သူလဲ။ ကိုဇာနည္ပါလား။ ဘာလုပ္တာလဲ။ မေတာ္ပါဘူး” “မိုးရယ္။ မိုးလည္း လီးလိုအပ္ေနတာပဲ။ ကို ျဖည့္ဆည္းေပးပါရေစ” “မျဖစ္ဘူး ထင္တယ္။ မလုပ္ပါနဲ႔” “မေတာ္ဘူးဆိုတာမရွိပါဘူး မိုးရယ္။ မိုးလည္း အေတြ႕အၾကဳံ ရွိတာပဲ။ လီးနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ မေတာ္လို့ မလိုးရတာ မရွိပါဘူး” “ဒုကၡပါပဲ။ မိုးေတာ့ ရွက္လို့ ေသမွာပဲ။ ကိုဇာနည္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေလၽွာက္မေျပာရဘူးေနာ္။ ေတာ္ၾကာ မိမိုးတစ္ေယာက္ ဖင္ေလၽွာက္ေဆာ့တယ္ သတင္းထြက္ေနဦးမယ္” “ဘယ္သူ႔မွမသိေစရပါဘူး မိုးရယ္။ လိုးလိုက္ရေအာင္ေနာ္” ဇာနည့္လီးကလည္း ကိုေမာင့္လီးထက္ မေလ်ာ့ေပ။ လီးႀကီးေနေတာ့ မိုး လည္း ေက်နပ္မိသည္။ လီးႀကီးႀကီးနဲ႔ အားရပါးရ အလိုးခံလိုက္ဦးမည္။ မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏွမ္းထြက္မကိုက္ပါ။ ဇာနည့္လီးက ငါးမိနစ္ေလာက္ လိုး႐ုံနဲ႔ လီးရည္ထြက္ၿပီး ၿပီးသြားေလေတာ့သည္။ လူငယ္တပ္ထြက္မို့ မိုးတစ္ေယာက္ ငိုမဲ့မဲ့ ျဖစ္သြားသည္။ “ဒီက ေကာင္းမလို့ ႀကံကာရွိေသး ကိုဇာနည့္လီးက ေပ်ာ့သြားၿပီလား။ အျဖစ္လည္းမရွိဘူး” “ဟာ။ မဟုတ္ပါဘူး မိုးရယ္။ မနက္က တစ္ခ်ီကြင္းထုထားလို့ပါ။ ၿပီးတာေတာ့ နည္းနည္းျမန္သြားတယ္။ ခဏေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္ပါလား။ ျပန္ေတာင္လာမွာပါ” “အမယ္ေလး။ သူ႔အလိုးခံရဖို့မ်ား ထိုင္ေစာင့္ရဦးမတဲ့။ ကဲ။ ဖယ္ပါ။

သြားေတာ့မယ္” မိုး လည္း ကိုယ့္အခန္းကိုယ္ေရာက္ၿပီး အိပ္ရာေပၚ ထိုင္လိုက္မွ ခံခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚလာသည္။ မထိတထိ လာလိုးသလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းမသိလို့ အဝတ္အားလုံးခၽြတ္ၿပီး ကိုယ္လုံးတီးေလး ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနလိုက္သည္။ ကိုေမာင္နဲ႔ ျမင့္ကေတာ့ သူတို့ အိပ္ခန္းထဲမွာ အလိုးစခန္းထပ္ဖြင့္ရန္ အစပ်ိဳးေနပါသည္။ အိပ္ရာေပၚမွာ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ၆၉ စတိုင္ လီးစုပ္ ေစာက္ဖုတ္ရက္ေနၾကပါသည္။ “ေဒါက္၊ ေဒါက္၊ ” အခန္းတံခါးေခါက္သံ “ဘယ္သူလဲ” “မိုးပါ မမျမင့္။ တံခါးဖြင့္ပါဦး” “ဟဲ့။ ဘာအေရးႀကီးလို့လဲ။ အိပ္ခါနီးက်မွ” “တံခါးပဲ ဖြင့္ပါဦး။ မိုး အရမ္း လိုအပ္ေနလို့ပါ” မမျမင့္ တံခါး ထဖြင့္လိုက္ေတာ့ မိုးတစ္ေယာက္ ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ အခန္းဝမွာ ရပ္ေနပါတယ္။ “လာေလ။ ဝင္ခဲ့ပါ မိုးေရ။ ဘာျဖစ္လို့လဲ။ မမျမင့္တို့ကေတာ့ ျမင္တဲ့အတိုင္း အခ်စ္စခန္းဖြင့္ေတာ့မလို့။ အဝတ္ေတြေတာင္ ခၽြတ္ၿပီးၿပီ” “အဲဒါေျပာမလို့ မမျမင့္ေရ။ မိုးစိတ္ေတြထလာလို့ ကိုဇာနည္နဲ႔ လိုးၾကတာ။ ကိုဇာနည့္လီးက ခဏနဲ႔ ေပ်ာ့က်သြားလို့။ ကိုေမာင္နဲ႔ မမျမင့္ေတာ့ ကူညီနိုင္မွာပဲ ဆိုၿပီး လာခဲ့တာ” “ဒီလိုလား။ ရပါတယ္။ ကိုေမာင္ေရ။ မိုးကို ျပဳစုလိုက္ပါဦး။ ရွယ္လိုးေပးလိုက္ေနာ္။ ျမင့္ေတာ့ ဇာနည့္လီးကို သြားၾကည့္လိုက္ဦးမယ္။ ဒီေကာင္ေလး မလုပ္တတ္မကိုင္တတ္နဲ႔” “လာေလ မိုး။ ကိုေမာင္ တာဝန္ယူတယ္။ မိုးကို ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ၾကာၾကာ လိုးေပးမယ္” မိုးလည္း ကုတင္ေပၚ လွမ္းတက္လိုက္ပါတယ္။ ရွက္ရွက္နဲ႔ ေခါင္းကို ငုံ႔ထားရင္း လက္ေတြကို ပြတ္ေနပါေတာ့တယ္။

မမျမင့္ အခန္းတံခါး ပိတ္ၿပီး ထြက္သြားေတာ့ ကိုေမာင္က မိုးကို လွမ္းဖက္လိုက္ရင္း “မရွက္ပါနဲ႔ မိုးရဲ့။ ႏွစ္ေယာက္အတူ ကုတင္ေပၚေတာင္ ေရာက္ေနၿပီပဲဟာကို” မိုးရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးေတြကို စုပ္လိုက္ရင္း နို့ႀကီးႏွစ္လုံးကို ေကာက္နယ္လိုက္ပါတယ္။ မိုးလည္း ကိုေမာင္ကို အလိုက္သင့္ ျပန္ဖက္ရင္း အနမ္းျပင္းျပင္းရွရွကို ခံစားလိုက္ပါတယ္။ နို့နယ္ၿပီး နမ္းလို့ ဝေတာ့ ကိုေမာင္က မိုးေစာက္ဖုတ္ကို တိုက္စစ္ဆင္လာပါတယ္။ ဘာဂ်ာ ဆြဲၿပီေပါ့။ မိုးမွာ ေန႔လည္က မမျမင့္ ျဖစ္သလို လူးပ်ံေနပါေတာ့တယ္။ ေစာက္ဖုတ္ရက္လို့ အားရေတာ့ ကိုေမာင္က မိုးကို လိုးေတာ့မယ္ေပါ့။ ကိုေမာင္တို့ လူနံပိန္ ကၽြဲခ်ိဳလိမ္ ဆိုတဲ့အတိုင္း လီးႀကီးႀကီး ရွည္ရွည္ ၾကာၾကာ လိုးေပေတာ့။ မိုးကို ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ အခ်ီခ်ီၿပီးေအာင္ လိုးစြမ္းျပပါေတာ့တယ္။ မိုးေတာ့ ကိုေမာင့္ကို စြဲသြားၿပီ။ မမျမင့္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ အတူအလိုးခံဖို့ေတာင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ” ေဒါက္ ေဒါက္။ ဘယ္သူလဲ” “မမျမင့္ပါ ေမာင္ေလးဇာနည္ရဲ့။ တံခါးဖြင့္ပါဦး” ဇာနည္ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ မမျမင့္က ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ ပုလင္းေလးတစ္လုံး ကိုင္ကာ ရပ္ေနပါတယ္။ “ဟာ။ မမျမင့္။ ဘာလုပ္မလို့လဲ။ ကိုေမာင္ေရာ” “အမယ္ေလး။ လူကိုျမင္တာ သရဲေတြ႕တာ က်ေနတာပဲ။ အလန္႔တၾကားနဲ႔။ ကိုေမာင္ ရွိပါတယ္။

မိုးကို အခန္းထဲမွာ လိုးေနတယ္။ ဇာနည္နဲ႔ မိုးနဲ႔ ခဏ လိုးၾကေသးတယ္ဆို” “ဟုတ္တယ္ မမျမင့္ရယ္။ က်ေနာ္က တပ္ထြက္မို့ မိုး စိတ္ညစ္ၿပီး ျပန္သြားတယ္။ အခု ကိုေမာင္က မိုးကို လိုးေပးေနတာလား။ အားက်လိုက္တာ” “အဲဒါေၾကာင့္ မမျမင့္က ဇာနည့္ဆီ လာခဲ့တာ။ ကိုေမာင္ မွီဝဲေနၾက ႀကီးရွည္ၾကာေဆး ရွိတယ္ကြဲ႕။ မမျမင့္ ယူလာတယ္။ ေမာင္ေလးကို သင္ေပးစရာေတြ ရွိတယ္။ အဝတ္ေတြ အကုန္ ခၽြတ္လိုက္ပါ” မမျမင့္လည္း အခန္းထဲ ဝင္ၿပီး ဇာနည့္လီးကို ၾကည့္လိုက္ပါသည္။ “ေမာင္ေလးလည္း ဆိုဒ္ႀကီးပဲ။ ကိုေမာင့္ထက္ေတာ့ မေလ်ာ့ဘူး။ ေရာ့။ ဒီေဆးေလးေသာက္လိုက္” ဇာနည္လည္း ေထြေထြထူးထူး ေျပာမေနေတာ့ဘဲ ေမာ့ေသာက္ခ်လိုက္ပါသည္။ ရွိန္းကနဲ ျဖစ္ၿပီး ေဆးစြမ္းက ျပေလၿပီ။ မမျမင့္ကလည္း လီးကို လာဆြေနပါသည္။ “မမျမင့္။ လီးစုပ္ေပးပါလား” “လာပါၿပီေတာ္။ မမျမင့္ လီးစုပ္ကၽြမ္းေၾကာင္း ျပရေသးတာေပါ့” မမျမင့္ လၽွာဖ်ားမွ ဇာနည္တို့ အလူးအလဲပင္။ အေကာင္းႀကီးႀကီး ေကာင္းေနပါေတာ့သည္။ ေဆးေသာက္ထားေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မၿပီးပါ။ “လိုးၾကမယ္ေလ မမျမင့္” “မင္းသေဘာခ်ည္းပဲ။ လိုးေတာ္မူ။

လိုးေတာ္မူ” ဇာနည္ လူပ်ိဳအားေကာင္းေမာင္းသန္ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ ၾကဳံးလိုးပါေတာ့တယ္။ မမျမင့္ေတာ့ အခ်ီခ်ီ ၿပီးရၿပီေပါ့။ အေနအထားမ်ိဳးစုံကို သင္ျပေပးရင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီး အလိုးခံေနပါေတာ့တယ္။ စိတ္ထဲကေတာ့ ကိုေမာင္နဲ႔ ဇာနည္ တစ္လွည့္စီ အလိုးခံမယ္ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုေမာင္နဲ႔ မိုး။ ဇာနည္နဲ႔ မမျမင့္။ ဝက္ဝက္ကြဲ လိုးၾက ေဆာ္ၾကရင္း မိုးလင္းခါနီးမွ အလိုးစခန္းသိမ္းၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားပါသည္။ မနက္ မိုးလင္းေတာ့ ကိုေမာင္ေကာ ဇာနည္ေကာ အႀကံတူျပန္ပါၿပီ။ လင္းဆြဲေလး လိုးၾကဖို့။ ဒီမွာေတာ့ မိုးနဲ႔ ျမင့္က ေရခ်ိဳးရင္း လိုးၾကရေအာင္ အႀကံျပဳပါသည္။ ေရခ်ိဳးရင္းလိုးၾကတာ အေအးမိမွာစိုး၍ ရပ္လိုက္ရသည္။ မနက္စာစားေတာ့ အားလုံး ျပဳံးစိစိနဲ႔။ မမျမင့္က အဆိုတင္သြင္းပါသည္။ ေလးေယာက္ေပါင္း လိုးၾကရန္။ ဖိုးဆမ္းေပါ့။ မိုးနဲ႔ ဇာနည္နဲ႔ ကိုေမာင္ကလည္း အႂကြင္းမရွိ ေထာက္ခံ၏။ အေတြ႕အၾကဳံအသစ္တစ္မ်ိဳးေပါ့။ ထိုေန႔မွစ၍ ပတ္လည္လိုးစနစ္ ေပၚလာပါသည္။ ကိုေမာင္နဲ႔ မမျမင့္ လိုးတဲ့အခါလိုးတယ္။ ဇာနည္နဲ႔ မိုး လိုးတဲ့အခါလိုးတယ္။ ကိုေမာင္နဲ႔ မိုး လိုးတဲ့အခါ လိုးတယ္။ ဇာနည္နဲ႔ မမျမင့္ လိုးတဲ့အခါလိုးတယ္။ ေလးေယာက္ဆုံၿပီး လိုးတဲ့အခါလိုးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အလိုးခရီး ဆက္ၾကေလသတည္း။ၿပီးပါၿပီ။