မေရွာင္ႏိုင္သည့္တဏွာ

ေယာကၡမအိမ္ေနရသည့္ၾကည္ျပာ
မွာစိတ္ညစ္မိေနရသည္။ေယာက္်ား
ျဖစ္သူကိုသူရကိုခ်စ္၍လက္ထပ္ခဲ့
ေပမယ့္တဘဝစာအတြက္ေတာ့ဦး
ေႏွာက္ႏွင့္ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္ေတာ့အ
မွန္၊ကိုသူရသည္ရည္မြန္သည္။

ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္းမရွိေပ၊မိဘစ
ကားနားေထာင္တတ္ေသာသားအလိမၼာျဖစ္၍အိမ္ေထာင္ဖက္အျဖစ္
ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့လွ်င္စိတ္ညစ္ရမည္မ
ဟုတ္ဟုေတြးမိခဲ့သည္။ထို႔အတြက္
လည္းကိုသူရကိုေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္။
ကိုသူရမရက္မေသာက္၊ဖဲမ႐ိုက္၊မိန္းကေလးမရႈပ္တတ္ေပ။ထို႔အတူအ
လုပ္လည္းမယ္မယ္ရရမရွိ၊သို႔ေပ
မယ့္မိသားစုအေပၚတြင္ေတာ့သိ
တတ္ေပသည္။မိန္းမယူၿပီးမိန္းမကို
မိဘအိမ္ေခၚတင္ခဲ့သည္။ၾကည္ျပာ
တစ္ေယာက္မိဘအိမ္တြင္ေနခဲ့စဥ္ကအလုပ္မလုပ္ခဲ့ေပ။သို႔ေသာ္အိမ္
ေထာင္က်လာေတာ့ေယာက္်ားတြင္
အလုပ္မရွိေသာအခါ သုံးစရာေငြဟူ
၍မရွိေပ။
“ကိုကို အလုပ္ေလးဘာေလးရွာဦး”
“ဘာလို႔လဲၾကည္ျပာ”
“လက္ထဲေငြမရွိဘူးေလ၊မိဘအိမ္မွာ
ပဲတသက္လုံးကပ္ေနလို႔မျဖစ္ဘူး၊အိမ္ေလးဘာေလးငွားေနရေအာင္”
“ဘာလို႔လဲ၊ၾကည္ျပာကိုဘယ္သူကဘာေျပာလို႔လဲ”
“ဘာမွမေျပာဘူးေလ၊ဒါေပမယ့္အိမ္
ေထာင္ျပဳၿပီဆိုေတာ့ကိုယ့္ေျခ
ေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္ရမွာေပါ့”
“ငါ့မိဘကငါ့ကိုၾကည္ျဖဴၿပီးသား၊
ၾကည္ျပာဘာေတြစိတ္ပူေနတာလဲ”
“ေမာင္ႏွမေတြလည္းရွိေသး
တယ္ေလ”

“ငါအငယ္ဆုံးေလ၊မၾကည္ျဖဴစရာ
ဘာမွမရွိဘူး”
“ခုၾကည္ျပာေျပာမယ္၊ၾကည္ျပာတစ္ခုခုစားခ်င္ရင္ကိုကိုမိဘဆီကပိုက္
ဆံေတာင္းရတာမဟုတ္လား”
“ကိုယ့္မိဘဆီကကိုယ္ေတာင္းတာ
ပါၾကာ”
“ကိုကို႔ကိုၾကည္ျဖဴေပမယ့္ၾကာရင္
ၾကည္ျပာ့ကိုၾကည္ျဖဴႏိုင္ပါ့မလား”
“ငါ့ကိုခ်စ္ရင္ငါ့မိန္းမကိုလည္း
ၾကည္ျဖဴရမွာပဲ”
“ကိုကိုအၿမဲတမ္းေတာင္းေနလို႔ဘယ္
လိုျဖစ္မလဲ၊ၾကည္ျပာလဲအားနာရတာေပါ့”
“အင္းပါမိန္းမရာ၊ငါအျပင္သြား
လိုက္ဦးမယ္”
မည္သို႔ပင္ေျပာေစကာမူအလုပ္ကို
မရွာေပ။အလုပ္မရွိလွ်င္ဝင္ေငြမရွိ
သျဖင့္ေယာက္ခမအိမ္ေနရေသာ
ၾကည္ျပာမွာအလိုလိုေနရင္းသိမ္
ငယ္လာသည္။စားရေသာက္ရမည့္
အေရးတအိမ္သားလုံး၏ေဝယ်ာ
ကိစၥမ်ားကိုသာလုပ္ေပးေနရင္းက
မိမိသည္အိမ္ေဖာ္လားဟုေတြးလာ
ရသည္။မိဘမ်ားကၾကည္ျပာကိုေတြ႕လိုလွ်င္ေတာင္ေယာက္ခမမ်ား
၏အရိပ္အေျခကိုၾကည့္ေနရသည့္
အေနအထားသို႔ေရာက္လာသည္။
သို႔အတြက္လင္ေယာက္်ားအားအလုပ္ရွာပါဟုေျပာလွ်င္ေယာက္ခမ
မ်ားကမၾကည္ျဖဴခ်င္ေပ။

“ငါ့တို႔သားကိုတသက္လုံးတင္ေကြၽး
ထားႏိုင္တယ္”
ဆိုေသာစကားကၾကည္ျပာစိတ္နာလာရသည္။ထို႔ေၾကာင့္ေယာက္်ား
အားေျပာမရသည့္အဆုံးမိမိဘာသာ
အလုပ္လုပ္ရန္အတြက္သူငယ္ခ်င္း
မ်ားကိုအပူကပ္ေမးရေတာ့သည္။
တေန႔ေတာ့အလုပ္တစ္ခုအတြက္
အင္တာဗ်ဴးေျဖရန္ ရွိလာေသာအ
ခါအလုပ္လုပ္ရန္ဟုမေျပာရဲပဲမိဘ
အိမ္ခနသြားရန္အေၾကာင္းျပ၍
ထြက္လာခဲ့ရသည္။အင္တာဗ်ဴးေျဖ
ရန္ကုမၸဏီတစ္ခုကိုေရာက္ေသာအ
ခါအလုပ္ရရွိရန္သာဆုေတာင္းေန
ရေတာ့သည္။

“မၾကည္ျပာအခန္းထဲဝင္လို႔ရပါၿပီ”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”
မၾကည္ျပာအခန္းထဲဝင္လိုက္ေတာ့
စားပြဲမွာလူတစ္ေယာက္ထိုင္ေနၿပီး
အသက္အားျဖင့္သုံးဆယ့္ငါးပတ္
ဝန္းက်င္ေလာက္ရွိသည္ဟုထင္မွတ္လိုက္သည္။႐ုပ္ရွင္ထဲကလိုသူေဌး
ေခ်ာေခ်ာပုံမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္။
အသားညိဳညိဳႏွင့္႐ုပ္ရည္သန္႔သန္႔
ေတာ့ရွိသည္။ၾကည္ျပာထိုလူေရွ႕ရွိ
ၾကည္ျပာကစားပြဲေရွ႕ရပ္လိုက္
သည္၊
“ထိုင္ပါမၾကည္ျပာ”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”
“အလုပ္လာေလွ်ာက္တာေႏွာ္”
“ဟုတ္ကဲ့”
“အလုပ္မွာေသခ်ာလား”
“ဟုတ္ကဲ့”
“ဘာလို႔အလုပ္ လုပ္ခ်င္လဲ”
“ရွင္”
“ေမးတာကထူးဆန္းေနလို႔လား၊
ဘာလို႔အလုပ္ခ်င္လဲ၊ပိုက္ဆံလို
ခ်င္လို႔လား၊ခနတျဖဳတ္စိတ္ေလေန
လို႔လုပ္ခ်င္တာလား”
“ဒီလိုပါက်မအလုပ္မလုပ္ဖူးေသး
ဘူး၊သင္ယူၿပီးစီးပြားလုပ္တတ္
ေအာင္ပါရွင့္”
“ခင္မ်ားကဒီမွာဘာေတြသင္ယူစရာရွိတယ္လို႔ထင္လဲ”
“ယူတတ္ရင္ေတာ့ပညာရမွာေတြ
အမ်ားႀကီးလို႔က်မထင္ပါတယ္”
“ဒါျဖင့္ခင္မ်ားကသင္ယူၿပီးပိုက္ဆံ
မယူဘူးဆိုတဲ့သေဘာလား”
“အဲဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး၊က်မသင္ယူ
ၿပီးတတ္ကြၽမ္းသေလာက္တန္တဲ့လခမ်ိဳးကိုလိုခ်င္ပါတယ္”
“ဒီမွာခင္မ်ားကသင္ယူခ်င္ေပမယ့္သင္ေပးမယ့္သူမရွိရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”
“က်မကသင္ယူဖို႔လာတာျဖစ္တဲ့အ
တြက္က်မကသင္ေပးခ်င္လာ
ေအာင္ျပဳမူေနထိုင္ပါ့မယ္”
“ႀကိဳက္သြားၿပီ၊တကယ္ေရာလုပ္
ခ်င္စိတ္ရွိရဲ႕လား”
“ေသခ်ာပါတယ္ရွင့္”
“ဟုတ္ၿပီေလ၊ဒီကဝန္ထမ္းကအ
လုပ္ထြက္ေတာ့မွာ၊မၾကည္ျပာကသူ႔ဆီကေနဒီအလုပ္ေတြကိုသင္ယူၿပီးလုပ္ငန္းခြင္ထဲသြားရမွာ”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”
“ခင္မ်ားရဲ႕ေမွ်ာ္မွန္းလစာကိုထည့္
ေရးၿပီးေရွ႕ကအမဆီမွာကိုတင္ခဲ့ပါ”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”
အမကိုေမးၿပီးစာတင္ခဲ့ရတယ္။အိမ္ကိုျပန္ခဲ့ေပမယ့္ရင္တ
ထိတ္ထိတ္ပါအိမ္မွာႀကဳံရမယ့္ျပသ
နာမ်ားအတြက္ကိုႀကိဳေတြးထားၿပီး
သားပါ။အိမ္ကအလုပ္ေတြကိုဟန္
မပ်က္လုပ္လိုက္တယ္။ညေရာက္
ေတာ့
“ေယာက္်ားၾကည္ျပာအလုပ္ရလာ
ၿပီ”
“ဘာေျပာတယ္”
“ဒီေန႔အလုပ္အင္တာဗ်ဴးတာရခဲ့
တယ္”
“နင့္ကိုဘယ္သူကအလုပ္ေလွ်ာက္
ခိုင္းလို႔လဲ”
“ၾကည္ျပာ့ဘာသာၾကည္ျပာေလ်ာက္ခဲ့တာ”
“ငါခြင့္မျပဳဘူးၾကည္ျပာ”
“ဘာလို႔လဲ”
“ဘာလဲဟ၊ၾကည္ျပာနင္မရွိရင္အိမ္
ကအလုပ္ကိုဘယ္သူကလုပ္ေပးမ
လဲ”
“အရင္ကဘယ္သူလုပ္လဲ”
“ၾကည္ျပာ အလုပ္ကေလးရတာနဲ႔
ငါကိုခံေျပာလာတာပဲ”
“မဟုတ္ဘူးေယာက္်ား၊က်မေစာ
ေစာထၿပီးအိမ္အလုပ္ေတြလုပ္ခဲ့
မယ္”
“အိမ္ကလူေတြထမင္းစားခ်ိန္ဘယ္
သူလုပ္ေပးမွာလဲ”
“ဒါေတာ့အဆင္ေျပသလိုလုပ္ၾက
ေပါ့”
“မျဖစ္ဘူး၊နင္အလုပ္မသြားရဘူး”
“မသြားလို႔မျဖစ္ဘူး”
“နင့္အလုပ္ကိုငါလိုက္ခဲ့မွာ”
“အာလိုက္လို႔ရမလား”
“နင့္အလုပ္ကဘာအလုပ္မို႔လိုက္လို႔
မရတာလဲ”
“လိုက္ခ်င္ရင္လိုက္ခဲ့၊ဒါေပမယ့္႐ုံး
ခန္းအထိလိုက္လို႔ေတာ့လိုက္လို႔မ
ရဘူး”
“ေအးၿပီးေရာ”

မနက္ေစာေစာထၿပီးအိမ္အလုပ္
ေတြကိုၿပီးေအာင္လုပ္ရေတာ့တယ္။
ထမင္းဟင္းခ်က္ၿပီးအလုပ္သြား
ရန္ျပင္ေတာ့ေယာက္ခမက
“ဘယ္သြားမလို႔လဲၾကည္ျပာ”
“သမီးအလုပ္သြားမလို႔အေမ”
“အလုပ္သြားမလို႔ဟုတ္လား၊နင္အိမ္
မွာေအးေအးေဆးေဆးေနရရဲ႕လို႔
ဘာလို႔အလုပ္သြားခ်င္တာလဲ”
“အေမ သမီးတို႔လဲေငြစုရမယ္ေလ
အေမ”
“နင္သုံးဖို႔ငါမေပးလို႔လား”
“သမီးအၿမဲတမ္းေတာ့ေတာင္းမေန
ခ်င္ဘူး”
“ဟဲ့သားနင္ကမတားဘူးလား”
“တားတာပဲအေမ”
“ငါ့သားတားေနရဲ႕ဘာလို႔ဆက္လုပ္
တာလဲ”
“အေမသမီးတို႔ေရွ႕ေရးအတြက္ပါ
အေမ”
“နင္သြားရင္အိမ္ကအလုပ္ကိုဘယ္သူလုပ္မွာလဲ”
“အေမသမီးထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္
ၿပီးပီအေမ ၊ခူးခပ္စား႐ုံပဲ”
“သား နင့္မိန္းမကိုလဲေျပာဦး၊ငါ့ကို
ျပန္ခိုင္းေနတယ္”
“ကဲပါၾကည္ျပာရယ္၊အေမစိတ္မ
ေကာင္းေအာင္မလုပ္နဲ႔၊အဲဒီအလုပ္
မလုပ္မလုပ္ရလဲထမင္းငတ္မသြား
ဘူး”

“သြားမွရမွာေယာက္်ား”
“ဒီေလာက္ေတာင္ေျပာမရတာ
နင္သြားရင္အိမ္ျပန္မလာနဲ႔”
“ရတယ္ ျပန္မလာဘူး”
ၾကည္ျပာေျပာရင္းထြက္ခဲ့လိုက္
တယ္။အရမ္းလည္းဝမ္းနည္းသြားရ
တယ္။အလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့အမကႀကိဳေရာက္ႏွင့္ၿပီ
“အမက်မ ဘယ္အလုပ္ေတြလုပ္ရမလဲ”
မၾကည္ျပာေမးေတာ့
ေလာေလာဆယ္အကူအလုပ္အေန
နဲ႔လုပ္ရမယ္ဆိုေတာ့
“ေလာေလာဆယ္ဆရာခိုင္း
တာေလးေတြေတာ့လုပ္ရမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့အမ၊အမလဲခိုင္းစရာရွိရင္
ခိုင္းပါ”
႐ုံးကလူေတြစုံလာေတာ့ဆရာလဲ
ေရာက္လာတယ္။
“ၾကည္ျပာ၊ကိုႀကီးလာၿပီငါနဲ႔လိုက္ခဲ့”
“ဟုတ္ကဲ့အမ”
“က်မဝင္ခဲ့မယ္”
“ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ”
“ၾကည္ျပာကိစၥပါ”
“ဟုတ္ကဲ့ေျပာ”
ေလာေလာဆယ္အလုပ္ကသူ႔ေနရာ
ႏွင့္သူအဆင္ေျပေနေတာ့ၾကည္ျပာ
ကိုဘယ္ေနရာခိုင္းရမွန္းမသိေသး
ဘူးဆရာ”
“ဒီလိုလုပ္၊စာအဝင္အထြက္၊မိတၱဴကူးတာ၊စာလာပို႔တာကိုသူ႔ကိုခိုင္း
လိုက္၊ပဲဒါေတြအရင္သင္ထားေပး
လိုက္၊သူကကြန္ျပဴတာ႐ိုက္တတ္
တယ္ေျပာတယ္၊အဲဒါေတြမႏိုင္တဲ့
လူေတြကိုသူ႔ဆီေပးၿပီး႐ိုက္ခိုင္း၊
စာရင္းဇယားေတြဘယ္လိုဆြဲလဲသင္
ထားေပးခိုင္းလိုက္၊သူ႔ကိုမခိုင္းပဲမ
ေနရေအာင္တစ္ေယာက္ခ်င္းမိတ္
ဆက္ေပးလိုက္ပါ”
“ဟုတ္ကဲ့”
ၾကည္ျပာအစ္မနဲ႔အျပင္ကိုထြက္ၿပီး
တစ္ေယာက္ခ်င္းမိတ္ဆက္ေပးၾက
တယ္။ခုေတာ့ၾကည္ျပာထိုင္ရမယ့္
ေနရာရလာၿပီ။အဲဒီေတာ့ခိုင္းမယ့္
သူေတြကၾကည္ျပာကိုလာၿပီးခိုင္း
ၾကရသလိုသူတို႔လိုအပ္တဲ့ပုံစံကိုပါ
နမူနာပုံစံႏွင့္တကြတစ္ခါတည္းျပ
ၾကရတယ္။လုပ္ေနက်မဟုတ္၍
ၾကာေသာ္လည္းၾကည္ျပာအားမ
ေလွ်ာ့ေပ။ရေအာင္ႀကိဳးစားလုပ္
သည္။ထို႔ေၾကာင့္ၾကည္ျပာကိုဂ႐ု
ဏာသက္ေရာက္ၿပီးသင္ျပၾကရ
တယ္။ဒီၾကားထဲစာဝင္စာထြက္ကို
လက္ခံရၿပီးသက္ဆိုင္ရာေနရာသို႔
ပို႔ေပးရျပန္တယ္။ေန႔လည္ေရာက္
ေတာ့ထမင္းစားခ်ိန္မွာ
႐ုံးကအမႀကီးက
“ၾကည္ျပာေရခနလာဦး”
“ဟုတ္ကဲ့မမ”
“ကိုႀကီးအတြက္ထမင္းပြဲျပင္ေပးရ
ေအာင္”
“ဟုတ္ကဲ့မမ”
ကိုႀကီးအတြက္ထမင္းပြဲျပင္ၿပီးေတာ့
“ကိုႀကီးထမင္းစားလို႔ရၿပီ”
“ေအာ္ဟုတ္ကဲ့အမ”
“မၾကည္ျပာအဆင္ေျပရဲ႕လား”
“ေျပတယ္ဆရာ”
“ဆရာလို႔မေခၚပါနဲ႔ၾကည္ျပာ၊ကိုႀကီးလို႔ပဲေခၚ”
ဒီေန႔ညေနအိမ္ျပန္၍မျဖစ္
မိဘအိမ္ကိုပဲျပန္မွျဖစ္ေတာ့မည္ဟုေတြးၿပီးဝမ္းနည္းသြားရသည္။
“မၾကည္ျပာဘာျဖစ္လို႔လဲ”
“ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးကိုႀကီး”
“ေအာ္ေအးပါ၊ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုလဲ
ၿပီးေရာ”
ညေနေရာက္ေတာ့ၾကည္ျပာအေမ့
အိမ္ကိုပဲျပန္လိုက္သည္။အေမက
စိတ္မေကာင္းသည့္ပုံေပါက္ေနၿပီး
“သမီး၊သမီးယာက္်ားလာသြားတယ္”
“ဟုတ္လားအေမ”
“ဟုတ္တယ္သမီး၊သူနဲ႔ကြာရွင္းေပး
ပါတဲ့”
“ရွင္၊ေဩာ္သူကဒီလိုလား”
“ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲသမီး”
“သမီးအလုပ္လုပ္လို႔အေမ”
“ေအာ္သမီးရယ္သူတို႔ကမလုပ္ေစ
ခ်င္ရင္မလုပ္နဲ႔ေပါ့”
“အေမသမီးအိမ္ေဖာ္တစ္ေယာက္
လို၊ကြၽန္လိုမလုပ္ႏိုင္ဘူးအေမ၊သူ
တို႔လုပ္စာထိုင္စားေနတယ္ဆိုၿပီး
သူတို႔မ်က္ႏွာအလိုက္အထိုက္နဲ႔သ
မီးမေနႏိုင္ဘူး”
“အင္းေလငါသမီးေလးကိုဒီလိုပုံစံ
မ်ိဴးေတာ့ေမေမတို႔မျမင္ႏိုင္ဘူး၊ဒါ
ေပမယ့္သမီးစဥ္းစားေပါ့၊တခုလပ္
ျဖစ္တာမိန္းကေလးအတြက္ေတာ့
ဘယ္ေကာင္းမလဲ”
“ဒါေတာ့ဒါေပါ့အေမ၊ဒါေပမယ့္သူ
တို႔ဘက္ကမွကြာရွင္းဖို႔ေတာင္းလာ
ၿပီဆိုေတာ့သမီးဘက္ကလည္းကြာ
ေပးမွရမွာေပါ့”
“သမီးေလးစဥ္းစားပါဦး၊သမီး”
“သမီးအမွားမွမပါတာအေမ”
“အင္း အေမလဲဘာေျပာရမွန္းမသိ
ေတာ့ပါဘူးသမီးေလးရယ္”
ညခုႏွစ္နာရီခြဲေတာ့ကိုသူရေရာက္လာၿပီး
“ၾကည္ျပာနင္ထြက္ခဲ့”
“ဘာလဲကိုသူရ”
“နင္ကငါ့စကားကိုနားမေထာင္ရ
ေအာင္နင္ကလင္ငယ္ရွိေနလို႔လား”
“ကိုသူရ ရွင္က်မကိုမဟုတ္တာကိုမစြပ္စြဲနဲ႔၊
က်မအလုပ္လုပ္တာက်မေရွ႕ေရး
အတြက္ပဲ”
“ဘာေစာက္ေရးမပါဘူး၊နင့္လခ
ဘယ္ေလာက္ရွိေနလို႔နင္ကငါႏွင့္
ငါမိဘစကားကိုနားမေထာင္တာလဲ”
“ရွင္ကေရာက်မစကားနားေထာင္ခဲ့လား၊ရွင့္ကိုအလုပ္လုပ္ဖို႔ေျပာေတာ့ရွင္ကဘာအလုပ္မွမလုပ္ဘူး၊ရွင္
ေယာက္်ားျဖစ္ၿပီးက်မကိုရွင့္ဆီ
ကေငြဘယ္မွာအပ္ဖူးလဲ”
“လူပါးမဝနဲ႔နင္အိမ္မွာစားခ်င္တာ
စားလို႔ရတယ္၊ေကာင္းေကာင္းမြန္
မြန္ေနႏိုင္ေအာင္ငါ့မိဘေတြကထား
ေပးတာပဲ၊အဲဒါကိုအိမ္မွာေကာင္း
ေကာင္းမေနဘဲ၊ဖင္ယားၿပီးအျပင္ထြက္ခ်င္လို႔အလုပ္လုပ္တာ”
“ဒီမွာကိုသူရ၊လူဆိုတာအလုပ္လုပ္ရမယ္၊ဒီေတာ့က်မဘဝအတြက္က်မအလုပ္လုပ္ရမယ္။ဒီေတာ့ရွင္ဘာ
ျဖစ္ခ်င္လဲသာေျပာ”
“နင္နဲ႔ငါကြာရွင္းမယ္”
“ကြာေလ၊ရွင့္သေဘာပဲ၊တရား႐ုံးမွာ
ကြာမယ္”
“အခုကိုကြာမွာ”
ဒီလိုနဲ႔ရပ္ကြက္႐ုံးကိုေရာက္ၿပီးကြာ
ရွင္းလိုက္ၾကေတာ့တယ္။
ၾကည္ျပာမ်က္ရည္မက်ေတာ့ပါ။
ဝဋ္ကြၽတ္တယ္ဟုသာထင္မွတ္ေန
ေတာ့သည္။ေနာက္ေန႔အလုပ္ထဲ
သြားေသာ္ကိုႀကီးမရွိေပ။
“အမကိုႀကီးမလာဘူးလား”
“လာမွာညီမဒီေန႔ဆိုဒ္ေတြပတ္ဖို႔ရွိ
တယ္”
“ဟုတ္လား”
“ၾကည္ျပာလိုက္ရမယ္ထင္တယ္
အရင္ကအမလိုက္တယ္။အခုကအမကစာရင္းေတြခ်ဳပ္ၿပီးအပ္ရမွာမို႔
က္ႏၡဲ့ရတာ”
“ဟုတ္အမ၊ဒါႏွင့္အမကဘာလို႔အ
လုပ္ထြက္မွာလဲ”
“ဒီလိုၾကည္ျပာ၊အမေယာက္က်ား
နယ္ကိုေျပာင္းရမွာအမလိုက္သြား
မွရမယ္”
“ေအာ္အဲဒီလိုလား”
“ဟုတ္တယ္ညီမ”
“ဟာညီမကိုႀကီးလာၿပီ”
“ကိုႀကီးၾကည္ျပာကိုေခၚမယ္မဟုတ္
လား”
“ဟုတ္တယ္ၾကည္ျပာ၊အဲဒီကစာ
ရင္းေတြကိုၾကည္ျပာလုပ္ရမွာ”
“ဟုတ္ကဲ့ကိုႀကီး”
ၾကည္ျပာကိုႀကီးကားႏွင့္လိုက္ခဲ့
လိုက္သည္။အလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့
စာရင္းစာအုပ္မ်ားကိုစစ္ေဆးၿပီး
လုပ္လိုက္တယ္။ႏွစ္ပတ္ခန္႔မရွင္းပဲ
ထားေသာစာရင္းမ်ားကိုေတာ္ေတာ္
ေလးရွင္းမွၿပီးတယ္။
“ဗိုက္ဆာၿပီလားၾကည္ျပာ”
“ဆာေတာ့မဆာေသးပါဘူး”
“အားမနာနဲ႔ဗိုက္ဆာရင္စား”
“ဟုတ္ကဲ့ကိုႀကီး”
ဒီလိုနဲ႔အလုပ္ေတြရွိရာကိုၾကည္ျပာ
လိုက္ခဲ့ရတယ္။တေျဖးေျဖးနဲ႔ကိုႀကီး
ႏွင့္ရင္းနီးလာတယ္။ကိုႀကီးကၾကည္
ျပာကိုသင္ေပးသလိုဂ႐ုစိုက္ပါတယ္။ၾကည္ျပာတေန႔ေတာ့ေနမေကာင္း
လို႔ခြင့္ယူတဲ့အခါကိုႀကီးဆီကဖုန္း
ဝင္လာတယ္
“ၾကည္ျပာေနမေကာင္းလို႔ခြင့္ယူ
တယ္ဆို”
“ဟုတ္တယ္ကိုႀကီး”
“ေဆးခန္းမျပဘူးလား”
“ဟင့္အင္း မျပျဖစ္ဘူး”
“ေတာ္ၾကာအဖ်ားတာရွည္ေနမယ္
ေလ”
“အာကိုႀကီးကလဲဖြဲဟဲ့လြဲပါေစဖယ္ပါေစ၊မေျပာေကာင္းမဆိုေကာင္း”
“ေဆးခန္းျပေလ”
“မသြားေတာ့ဘူးလို႔”
“မသြားလို႔မျဖစ္ဘူးေလ”
“အာ မသြားခ်င္ပါဘူးေဆးခန္းကို”
“ေအးပါ”
ညေနေရာက္ေတာ့ကိုႀကီးကဖုန္း
ဆက္ျပန္တယ္
“ၾကည္ျပာငါနင္တို႔အိမ္ေရွ႕မွာ”
“ဟင္ဘာလို႔အိမ္လိုက္လာတာလဲ”
“နင္ေဆးခန္းကိုမသြားလို႔လိုက္ပို႔မလို႔”
“အာကိုႀကီးကလဲဒုကၡရွာလို႔”
ၾကည္ျပာ့အိမ္ေရာက္လာခဲ့မွေတာ့
ၾကည္ျပာထြက္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့
တယ္။ၾကည္ျပာ့ကိုေဆးခန္းလိုက္
ျပေတာ့ေဆးထိုးေၾကာက္တဲ့ၾကည္
ျပာမွာငိုခ်င္လာတယ္။
“ကဲညီမေဆးထိုးမွရမယ္”
“မထိုးလို႔မရဘူးလားဆရာ”
“ညီမ ေဆးမထိုးရင္ေရာဂါျဖစ္တာ
ပိုတာရွည္ေနမွာ”
“ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ”
ၾကည္ျပာမွာေဆးထိုးခံရမည္ဆို
ေတာ့ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္လာရေတာ့တာေပါ့။
“မနာပါဘူးၾကည္ျပာရယ္၊ခနေလး
ပါ”
“ကိုႀကီးကေလးၾကည္ျပာေၾကာက္တယ္”
“မေၾကာက္နဲ႔ငါရွိတယ္”
ဆရာဝန္ေဆးထိုးရန္အတြက္လုံ
ခ်ည္ကိုေျဖေလ်ာ့ခ်ၿပီးတဖက္လွည္ေနလိုက္ရတယ္။ေဆးထိုးလိုက္
ေတာ့ေပါင္တေခ်ာင္းလုံးအရမ္းကို
နာက်င္သြားေတာ့ေအာ္လိုက္မိ
တယ္။ဆရာဝန္ကခနေလးသာေဆး
ေခ်ေပးၿပီး၊
“အကိုၾကာၾကာေလးေခ်ေပးလိုက္
ပါ”
“ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့”
ကိုႀကီးကအနားေရာက္လာၿပီး
ၾကည္ျပာ့တင္သားကိုပြတ္ေခ်ေပး
ေတာ့ၾကည္ျပာမွာအားနာမိသလို
ရင္ထဲတမ်ိဳးခံစားလိုက္ရတယ္။
ၾကည္ျပာ့အတြက္စားစရာေတြဝယ္
ၿပီးအိမ္ကိုလိုက္ပို႔တယ္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ၾကည္ျပာစား
ေသာက္ၿပီးေဆးေသာက္တယ္။
အိပ္ေပမယ့္အိပ္မရပါဘူး၊ဘာျဖစ္
လို႔မွန္းမသိေပကြာရွင္းခဲ့ေသာလင္
ျဖစ္သူအားသတိရမိသည္။မခ်စ္လို႔မွမဟုတ္တာသူ႔ရဲ႕မိသားစုနဲ႔ေရရွည္မေနႏိုင္ခဲ့လိုျဖစ္တာ။သူသာၾကည္
ျပာေျပာစကားနားေထာင္ၿပီးေနခဲ့
ရင္အခုလိုမ်ိဳးႀကဳံရမည္မဟုတ္ေပ။ကိုႀကီးလိုတဝက္ေလာက္သူ႔အ
ေပၚဂ႐ုစိုက္ခဲ့လွ်င္ေကာင္းမွာပဲေတြး
လိုက္သည္။ကိုႀကီးထံအလုပ္လုပ္
ၿပီးကိုႀကီးကဝန္ထမ္းေတြအေပၚဂ႐ု
စိုက္ဆက္ဆံသည္ကိုေတြ႕သည္။
အထူးသျဖင့္ၾကည္ျပာႏွင့္အလုပ္ထဲ
သို႔အတူသြားလာရေသာအခါတြင္
ကိုႀကီးကအလုပ္ရွင္ဆိုေသာ္လည္း
ေငါက္ငမ္းေျပာဆိုျခင္းမရွိသည့္အ
ျပင္မသိမတတ္သည္မ်ားကိုလည္း
ျပသေပးသည္။ၾကည္ျပာ၏အခက္
အခဲမ်ားကိုလည္းအလုပ္ကိစၥႏွင့္မသက္ဆိုင္သည့္ကိစၥမ်ားကိုပါကူညီေပးသည္။အေနနီးလာတဲ့အခါမွာ
ၾကည္ျပာကိုႀကီးႏွင့္ရင္းနီးၿပီးကိစၥ
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္းေျပာ
ျပဖူးသည္။ၾကည္ျပာကလည္း
ကိုႀကီးအတြက္စားစရာကအစေစတနာႏွင့္ျပင္ဆင္ေပးမိသည္။
မိမိေယာက္်ားျဖစ္သူရဲ႕သတင္းကို
လည္းၾကားမိသည္။ႏိုင္ငံျခားသို႔
ထြက္သြားသည္ဟုသိလိုက္ရသည့္အတြက္ၾကည္ျပာ့အတြက္ကံေကာင္းသည္ဟုထင္မိသည္။သူရွိေနလွ်င္
ၾကည္ျပာအားေႏွာက္ယွက္ႏိုင္သည္
ဟုေတြးလာသည္။ယခုလိုမ်ိဳးဘဝ
တြင္မိမိအလုပ္နဲ႔မိမိရပ္တည္လာႏိုင္
ေနၿပီ။သူ႔ကိုၾကည္ျပာမလိုအပ္ေပ။
ကိုႀကီးနယ္ခရီးထြက္သည့္ရက္မ်ား
တြင္ၾကည္ျပာပ်င္းရိေနသလို၊ကို
ႀကီးကိုသတိရမိသလိုျဖစ္တတ္
သည္။ကိုႀကီးျမန္ျမန္ျပန္လာေစခ်င္
သည္။ညေနတိုင္းဖုန္းေျပာျဖစ္သည္
မသိစိတ္ကကိုႀကီးကိုခြၽဲၿပီးေျပာမိ
သည္။ခုကိုႀကီးနယ္ထြက္ေနသည္
မွာႏွစ္ပတ္ခန္႔ၾကာသည္။ၾကည္ျပာ
ကိုႀကီးကိုလြမ္းေနမိသည္။
“ကိုႀကီးဘယ္ေတာ့ျပန္လာမလဲ”
“စေနေန႔ျပန္ေရာက္မယ္”
“ဟင္စေနေန႔လား၊အဲဒါဆိုကိုႀကီးကိုခ်က္ခ်င္းမေတြ႕ရဘူးေပါ့”
“တနဂၤေႏြ႐ုံးတက္ခဲ့မယ္ေလ”
“႐ုံးမသြားခ်င္ပါဘူး”
“႐ုံးမတက္ခ်င္ရင္တေနရာသြားမယ္”
“ဟုတ္ကိုႀကီး၊မုန္႔ဝယ္ခဲ့ေနာ္ကိုႀကီး”
“ဝယ္ခဲ့မယ္ေလ”
ကိုႀကီးကိုမေတြ႕ရသည္မွာၾကာၿပီ
ကိုႀကီးကအျပင္ကိုသြားမည္ဟု
ေျပာေသာ္လည္းၾကည္ျပာမျငင္းမိ
ေပ၊ကိုႀကီးနဲ႔ေတြ႕ခ်င္လွၿပီ။ဘာကိုမွမစဥ္းမိေပ။ကိုႀကီဎ၏ၾကင္နာယုယမႈ႕့ကသာၾကည္ျပာကိုစိုးမိုးေနသည္။
စေနေန႔ညကကိုႀကီးဖုန္းဆက္သည္
သူေရာက္ၿပီတဲ့။ၾကည္ျပာေပ်ာ္ေန
မိသည္။တနဂၤေႏြေန႔မနက္ေစာေစာ
ေတြ႕မည္တဲ့။ၾကည္ျပာရင္ခုန္ၿပီးအလွျပင္ေနမိသည္။ကိုႀကီးနဲ႔ခ်ိန္းထား
ေသာေနရာကိုေရာက္ေတာ့ကိုႀကီး
က
“လာေလ ၾကည္ျပာ”
“လာၿပီကိုႀကီး”
“ဘယ္သြားမလဲကိုႀကီး”
“စကားေတြေအးေအးေဆးေဆး
ေျပာလို႔ရတဲ့ေနရာကိုေပါ့”
“ဟုတ္ကိုႀကီး”
ကိုႀကီးကကားေမာင္းရင္းၾကည္ျပာ့
လက္ကိုကိုင္ကာ
“ၾကည္ျပာ”
“ဟင္ကိုႀကီး”
“အရမ္းလြမ္းတယ္”
“ၾကည္ျပာလဲအတူတူပါပဲကိုႀကီး”
ကိုႀကီးနဲ႔စကားေျပာရင္းကိုႀကီးေခၚ
ရာေနာက္ကိုလိုက္ခဲ့သည္။ကိုႀကီး
ကားရပ္မွအျပင္ကိုသတိထားၾကည့္မိရာဟိုတယ္ျဖစ္ေနသည္။
“ဟင္ ကိုႀကီး ဟိုတယ္ပါလား”
“ဟိုတယ္ထဲမဝင္ခ်င္လို႔လား”
ကိုႀကီးမ်က္ႏွာအိုသြားပုံၾကည့္ၿပီးသ
နားမိသည္။မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိေနေတာ့
လည္းခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္ရေသးသည္။
ဟိုတယ္ေရာက္လွ်င္ေနာက္ဆက္တြဲကဘာျဖစ္မည္ကိုလဲခန္႔မွန္းမိသည္။
သို႔ေသာ္လည္းႏႈတ္ကထြက္သည္မွာ
“ကိုႀကီးေရွ႕ကသြားေလ”
“အင္းေလ”
ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းေျပးထြက္လာၿပီး
အခန္းကိုလိုက္ျပသသည္။ကိုႀကီး
လက္ကိုဆြဲၿပီးဟိုတယ္အခန္းထဲဝင္ခဲ့သည္။
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ကိုႀကီးက
ၾကည္ျပာကိုဖက္ထားသည္။ၾကည္
ျပာလည္းျပန္ၿပီးဖက္ထားသည္။
“ၾကည္ျပာ”
“ရွင္ကိုႀကီး”
ေခါင္းေမာ့ၿပီးထူးလိုက္သည္။ကို
ႀကီးကၾကည္ျပာ့ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္
းသည္။ၾကည္ျပာရင္တဆတ္ဆတ္
ခုန္သည္။ကိုႀကီးကၾကည္ျပာတ
ကိုယ္လုံးကိုေထြးေပြ႕ရင္းနဲ႔ၾကည္
ျပာ့ဂုတ္ပိုးသားေလးေတြကိုဖြဖြေလးကိုက္ေပးေသးတယ္။ကိုႀကီးရင္ခြင္ထဲမွာၾကည္ျပာတေယာက္ေ႐ႊရင္အစုံသိမ့္သိမ့္တုန္ေန
မိရျပန္တယ္။တကိုယ္လုံးပြတ္ေပး
ၿပီးအသာအယာနမ္းရႈိက္တဲ့တဲ့အခါ
ၾကက္သီးေႏြးဖုေလးေတြသာမကပိ
ပိထဲကပင္အရည္ေတြစီးဆင္းလာမိ
တယ္။ၾကည္ျပာ့အဝတ္ေတြကိုလာ
ခြၽတ္ေတာ့ၾကည္ျပာကကူခြၽတ္
လိုက္မိတယ္။ၾကည္ျပာ့ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကိုအသာအယာေလးငုံခဲေပး
ေတာ့ၾကည္ျပာစိတ္ကထိန္းခ်ဳပ္မရ
ႏိုင္ေတာ့ေပ။ပိပိကိုအသာအယာ
ပြတ္ေပးတဲ့အခါမွာေတာ့ၾကည္ျပာ့
စိတ္ေတြကကာမစိတ္ေတြျဖစ္လာ
ၿပီးညည္းမိတယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အင္းးဟင္းးးဟင္းးကိုႀကီးရယ္”
ကိုႀကီးကၾကည္ျပာ့ႏို႔ကိုစို႔ေပးရင္း
သူ႔ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ခ်လိုက္တယ္
မာထန္ေနတဲ့ကိုႀကီးလီးကၾကည္ျပာ
့ကိုလာထိတယ္၊ၾကည္ျပာကိုႀကီးလီး
ကိုကိုင္လိုက္ၿပီးကြင္းထုသလိုလုပ္
ေပးလိုက္မိတယ္ရွင္။ေတာ္ေတာ္
ေလးလီးႀကီးတဲ့ကိုႀကီးပါ။
“ၾကည္ျပာ ကိုႀကီးနမ္းမယ္ေႏွာ္”
“မနမ္းနဲ႔ကိုႀကီးသမီးနမ္းေပးမယ္”
ၾကည္ျပာကိုႀကီးလီးကိုငုံခဲကာစုပ္
လိုက္မိေတာ့တယ္။တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးလိုက္သည္။ဒစ္ႀကီးကိုငုံ၍စုပ္ရ
သည္ကိုလည္းအားရသည္။လွ်ာ
ဖ်ားႏွင့္ထိုးေမႊေပးလိုက္သည္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အားးရွီးးးရွီးးးေကာင္းလိုက္တာ
ၾကည္ျပာရယ္”
တရွီးရွီးတအားအားညည္းေနသ
ျဖင့္ကိုႀကီးႀကိဳက္သည္ဟုထင္
လိုက္သည္။ပိုအားရၿပီးစုပ္ေပး
လိုက္သည္။လဥကေလးကိုဆုပ္
ကိုင္ညႇစ္ရသည္ကိုလည္းအရသာ
ေတြ႕သလိုခံစားရသည္။
အရည္ေတြတစိမ့္စိမ့္ထြက္သမ်ၿမိဳ
ခ်မိသည္၊
“ၾကည္ျပာကိုႀကီးလုပ္ခ်င္ေနၿပီ”
“လုပ္ေလကိုႀကီး”
“ဒါဆိုဒီမွာဒီလ္ုအိပ္လိုက္”
ကိုႀကီးေျပာသလိုၾကည္ျပာအိပ္
လိုက္သည္။
ကုတင္မွာအတည့္မအိပ္ပဲကန္႔လန္႔အိပ္ရတာပါ။ၿပီးမွကိုႀကီးကေခါင္းအုံးတစ္လုံးယူၿပီးၾကည္
ျပာ့ခါးေအာက္မွာခုတယ္။ေျခႏွစ္
ေခ်ာင္းမိုးေပၚေထာင္ၿပီးလက္တ
ဖက္ႏွင့္ရင္ဘတ္ေပၚပိုက္အပ္ကာ
ေနာက္လက္ႏွင့္လီးကိုကိုင္ၿပီးအ
ဖုတ္ဝမွာေတ့ၿပီးဖိသြင္းတယ္။ဒီတစ္
လီးဝင္သြားေတာ့မွေျခႏွစ္ေခ်ာင္း
ေရွ႕တြန္းၿပီးလိုးေတာ့တယ္။
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဖြတ္”
“အားးးအိုးး…”
ုကီးမားတဲ့ကိုႀကီးလီးေၾကာင့္မခံရ
တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ၾကည္ျပာ့အဖုတ္
ကတင္းၾကပ္ၾကပ္ခံစားမႈ႕့ကိုခံစား
ရၿပီးလီးဒစ္တိုးဝင္လာတယ္။
ျပန္ထြက္ေတာ့အတြင္းသားေတြကိုဆြဲယူသြားသလိုပါပဲ။တထစ္ထစ္နဲ႔အရသာေတြ႕ရ
ျပန္တယ္။ကိုႀကီးကဒီကိစၥမ်ိဳးမွာ
အေတာ္ကြၽမ္းက်င္တဲ့အဆင့္ရွိမွန္း
ၾကည္ျပာေတြးမိတယ္။ဘယ္သူေတြ
ကိုမ်ားလုပ္ဖူးသလဲေတြးေနတုန္း
တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔တိုးဝင္လာတဲ့လီး
ေၾကာင့္အေတြးကိုပင္ေမ့ၿပီးကာမအလိုက်ပါသြားရတယ္။လိုးတာကကေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္။
လီးကတဇြပ္ဇြပ္နဲ႔ဝင္ထြက္ေနသလို
ၾကည္ျပာ့ဖင္ေျပာင္ႀကီးကိုကိုႀကီး
ေဂြးဥကတဖတ္ဖတ္နဲ႔႐ိုက္ေနတယ္။
“ဗ်စ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္”
“အားးရွီးးရွီးးးရွိး”
ၾကည္ျပာၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္လာတယ္။ကိုႀကီးကေတာ့မတ္တပ္ရပ္လိုးရလို႔လားမသိ၊ဒူးေညာင္းဟန္ပင္မျပ၊
ၾကည္ျပာ့မွာသာၿပီးလုလုျဖစ္လာ
ၿပီးညည္းမိေတာ့တယ္
“”ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္..ဖန္း ဖန္းး”
“အာ့!အင္းးဟင္းးဟင္းးးကိုႀကီဴ
ၾကည္ျပာၿပီးေတာ့မယ္၊”
“အင္း ငါနည္းနည္းၾကမ္းလို႔ရမလား”
“အင္းကိုႀကီးသေဘာ””
ကိုႀကီးေလၾကည္ျပာ့ေပါင္ကိုျပန္
ကားၿပီးေက်ာေအာက္ကေနလက္
ႏႈိက္ၿပီးပုခုံးကိုဆြဲကာၾကမ္းၾကမ္း
ေလးလိုးေတာ့တယ္။ေဆာင့္ခ်က္
ေတြၾကမ္းလာသည္ႏွင့္အမွ်ၾကည္
ျပာလဲေအာ္ညည္းသံေတြပိုထြက္
လာခဲ့တယ္။ငါးမိနစ္ခန္႔ဆက္တိုက္
လိုးလိုက္တဲ့အခါၾကည္ျပာလည္း
ကိုႀကီးေက်ာျပင္ကိုလွမ္းဖက္လိုက္
တယ္။တကယ္ကိုလည္းကာမအရ
သာကိုေကာင္းစြာခံစားရၿပီးေနာက္
“ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္းးးးး”
“အာ့ အိုးးအီးးးပြီးးပြီ အိုးးးးး”
ၾကည္ျပာတကယ္ကိုၿပီးသြားတယ္။
ကိုႀကီးလည္းအခ်က္ငါးဆယ္ခန္႔
မနားတမ္းလိုးလိုက္ၿပီးေနာက္ကို
ႀကီးရဲ႕သုတ္ပူေႏြးေႏြးေလးမ်ား
ၾကည္ျပာ့ အဖုတ္ထဲစီးဝင္သြားေတာ့တယ္။
ကိုႀကီးကၿပီးသြားေပမယ့္ၾကည္ျပာ့
ကိုယ္ေပၚကမထပါဘူး။လီးကိုအ
ဖုတ္ထဲတပ္လ်က္သာေမွးေနတယ္။
ၾကည္ျပာလဲကိုႀကီးကိုလြတ္ထြက္
သြားမလားစိုးရိမ္ၿပီးဖက္ထားမိ
ေတာ့တယ္။ၾကည္ျပာမွာေယာက္်ားႏွင့္ကြဲကတည္းကကာမႏွင့္ကင္းကြာ
ေနရမွ်ကိုႀကီးႏွင့္လုပ္မွကာမအရ
သာကိုျပန္ၿပီးထိေတြ႕ခံစားမိရေတာ့တယ္။ကိုႀကီးနဲ႔မျဖစ္ခင္မွာမစဥ္းစားမိေပမယ့္ျဖစ္ၿပီးမွၾကည္ျပာေတာ့
ၾကည္ျပာမစဥ္းစားေတာ့ပါဘူး။
ကိုႀကီးနဲ႔ေနာက္တႀကိမ္ေတာင္လုပ္
လိုက္ပါေသးတယ္”
ဒီလိုနဲ႔ကိုႀကီးႏွင့္ၾကည္ျပာစေန႔ေန႔
တိုင္းဟိုတယ္ကိုသြားၾကၿပီးအတူ
အိပ္ၾကတယ္။တႏွစ္ခန္႔ၾကာခဲ့ပါ
တယ္။ေယာက္်ားကိုသတိရမိေပမယ့္ကြဲခဲ့ရၿပီမို႔ေမ့ထားခဲ့ပါေသာ္
လည္းမ့ထားခဲ့သမွ်အခုေတာ့ၾက
ေတာ့ကိုသူရျပန္ေရာက္လာၿပီး
ၾကည္ျပာကိုလာေတြ႕တယ္။
“ဘာကိစ္စလဲကိုသူရ”
“ဘာကိစၥရမွာလဲ၊ကိုကိုၾကည္ျပာ့ကို
ေမ့မရလို႔”
“ရွင္နဲ႔က်မကြာရွင္းၿပီးၿပီေလ”
“ကြာရွင္းထားတာမွန္တယ္ၾကည္
ျပာ၊ဒါေပမယ့္ကိုကိုၾကည္ျပာ့ကို
ေမ့မရဘူး၊အရင္လိုခ်စ္ေနဆဲပါ”
“ဒါေတြေျပာေနဖို႔မလိုေတာ့ဘူး
ထင္တယ္ကိုသူရ၊ကိုသူရလဲကိုယ့္
လမ္းကိုေလွ်ာက္၊က်မလဲကိုယ့္
လမ္းကိုကိုယ္ေလ်ာက္”
“ၾကည္ျပာစဥ္းစားပါဦး၊ကိုယ္အရင္
လိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ငါ့မိဘေတြလဲအရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး”
“ေတာ္ပါၿပီကိုသူရရယ္၊က်မတစ္ခါ
ပဲမိုက္မဲမယ္၊ႏွစ္ခါဆိုရင္က်မေတာ္
ေတာ္တုံးသြားၿပီ”
“ကိုကိုအႏူးအၫြတ္ေတာင္းပန္ပါ
တယ္ၾကည္ျပာ၊ၾကည္ျပာမရွိတဲ့
အခါမွကိုကိုေနာင္တရခဲ့ရတာပါ”
“ကိုသူရက်မသြားစရာရွိေသးတယ္”
“ဟုတ္ပါၿပီၾကည္ျပာ”
ကိုသူရထြက္သြားမွစိတ္မေကာင္း
စြာျဖင့္
“ကိုကိုရယ္ခုမွေနာင္တရေပမယ့္
ၾကည္ျပာကအရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး”
သံေယာဇဥ္ႀကိဳးဆိုတာျဖတ္ရခက္
ပါတယ္။စစ္ပြဲမွာအလံျဖဴျပတဲ့ရန္
သူကိုေတာင္သနားရေသးတာပဲေလ
ဒါေပမယ့္ကိုကိုရယ္ ကိုပိုနဲ႔ေဝးကြာၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ
ၾကည္ျပာေလတဏွာမွာမေရွာင္ႏိုင္ခဲ့ဘူးကိုကို၊ၾကည္ျပာ့ဘဝနဲ႔ၾကည္
ျပာရွိပါေစေတာ့ကိုကို…
ၾကည္ျပာမွာအလုပ္သို႔သြားတိုင္း
လဲစိတ္မပါေပ။ကိုႀကီးကေတာ့ပုံ
မွန္ပါပဲ။ၾကည္ျပာ့ကိုဂ႐ုစိုက္ၿမဲပါ။
တေန႔ေတာ့အိမ္ျပန္တဲ့အခါကိုသူရ
မိဘမ်ားေရာက္လာၿပီး
“သမီးၾကည္ျပာအေမတို႔မွားသြားပါ
တယ္ကြယ။အေမ့တို႔ေၾကာင့္သမီးတို႔အိမ္ေထာင္ေရးၿပိဳကြဲခဲ့ရတယ္၊
အခုသားေလးကအေမ့တို႔ကိုပဲအ
ျပစ္တင္ၿပီးလူမွန္းမသိသူမွန္းမသိ
မူး႐ူးေနတယ္ကြယ္။အေမတို႔ကိုကူ
ညီၿပီးသားေလးကိုျပန္လက္ခံလိုက္
ပါကြယ္၊အေမေလ သမီးနာမည္နဲ႔
အိမ္တစ္လုံးဝယ္ေပးပါ့မယ္”
“အန္တီ၊ၾကည္ျပာကိုေငြနဲ႔မွ်ားလို႔မရေတာ့ဘူး၊ၾကည္ျပာကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚရပ္တည္ႏိုင္ၿပီ”
“သမီးမွာအရည္အခ်င္းရွိမွန္းသိပါ
တယ္။အန္တီတို႔အတၱေၾကာင္းသား
နဲ႔သမီးအိမ္ေထာင္ေရးၿပိဳကြဲခဲ့ရတာ
ပါ။အန္တီေတာင္းပန္တယ္ကြယ္”
ကိုသူရအေမျပန္သြားမွၾကည္ျပာငို
လိုက္သည္။ကိုသူရမူး႐ူးေသာင္း
က်န္းေနသည္ဆို၍စိတ္မေကာင္း
ေပ။မိမိအားစိတ္ပ်က္ၿပီးကိုသူရ
တစ္ေယာက္လူေကာင္းျဖစ္ေစခ်င္
သည္။ၾကည္ျပာစိတ္ဒုံးဒုံးခ်ကာ
ကိုသူရဆီကိုဖုန္းဆက္လိုက္သည္။
ကိုသူရကမူးေနေသာအသံျဖင့္ဖုန္း
ကိုင္သည္။
“ဟလို ကိုသူရ”
“ၾကည္ျပာ ၾကည္ျပာလားဟင္”
“ဟုတ္တယ္ကိုသူရ”
“ကိုကိုကို႔ဘာေျပာမလို႔လဲဟင္”
“မနက္ျဖန္ကိုသူရနဲ႔ေတြ႕ခ်င္တယ္။
မူး႐ူးၿပီးမလာပါနဲ႔”
“ဟုတ္ဟုတ္ဝမ္းသာလိုက္တာၾကည္ျပာရာ”
မနက္မိုးလင္းေတာ့ကိုႀကီးဆီဖုန္း
ဆက္ၿပီးခြင့္ယူလိုက္သည္။
ကိုႀကီးဘာကိစၥမ်ားရွိလို႔ခြင့္ယူသလဲ
ေမးရာ သြားစရာရွိလို႔ဟုသာေျပာ
လိုက္သည္။
ကိုသူရနဲ႔ေတြ႕ေတာ့
“ကိုသူရ “
“ေျပာေလၾကည္ျပာ”
“က်မတစ္ခုေျပာမယ္၊ေသခ်ာနား
ေထာင္ေပးပါ”
“အင္းကိုကိုေသခ်ာနားေထာင္ပါ့
မယ္”
“က်မေျပာၿပီးတဲ့ဘယ္သူ႔ကိုမွျပသ
နာမရွာဘူးလို႔ကတိေပးပါ”
“ေပးပါတယ္ၾကည္ျပာ”
“ကိုသူရႏွင့္ကြဲၿပီးတဲ့ေနာက္မွာၾကည္
ျပာအရင္လိုမျဖဴစင္ေတာ့ဘူး”
“ဟင္ဘာေျပာတာလဲၾကည္ျပာ၊ရွင္း
ရွင္းလင္းလင္းေျပာပါ”
“က်မေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ၿငိ
စြန္းခဲ့တယ္ကိုသူရ”
“ဟင္ “
ေက်ာ္သူရေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြား
ၿပီးတိတ္ဆိတ္သြားသည္။ကိုကို
ၾကည္ျပာ့ကိုစိတ္ပ်က္သြားမွန္း
ၾကည္ျပာသိလိုက္သည္။
“အဲဒီေတာ့ကိုသူရ ကက်မကိုျပန္
ေပါင္းဖို႔အဆင္မေျပေတာ့ဘူးေလ၊
ၾကည္ျပာဒီလိုမေျပာခ်င္ပါဘူး။
ၾကည္ျပာေၾကာင့္မူး႐ူးေနလို႔ၾကည္
ျပာဖြင့္ေျပာရတာပါ။ဒီေတာ့ကိုသူရ
ၾကည္ျပာ့ကိုမုန္းၿပီးေနာက္ဆုတ္
လိုက္ပါေႏွာ္”
“ေအာ္ၾကည္ျပာရယ္၊ကိုကိုၾကည္
ျပာ့ကိုအျပစ္မတင္ရက္ပါဘူးၾကည္
့ျပါ။ကိုကိုနားလည္ပါတယ္၊ဒါေပ
မယ့္အဲဒီကိစၥတစ္ခုတည္းနဲ႔ၾကည္
ျပာကိုကိုကိုလက္မေလ်ာ့ပါရေစနဲ႔
ၾကည္ျပာ”
“ရွင္”
“ၾကည္ျပာရင္ထဲမွာကိုကိုရွိေနဆဲဆို
တာကိုကိုကိုသိတယ္။ၾကည္ျပာသာ
လက္ခံမယ္ဆိုရင္ကိုကိုအဲဒီကိစၥေတြ
အားလုံးကိုကိုခြင္လႊတ္ပါတယ္။ျဖစ္
ရတဲ့ကိစၥအားလုံးကလဲကိုကို
ေၾကာင့္ျဖစ္ခဲ့ရတာေတြပါၾကည္ျပာ၊
ၾကည္ျပာဘာပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ကိုကို
ၾကည္ျဖဴႏိုင္တယ္ၾကည္ျပာ”
“မျဖစ္ႏိုင္တာပဲကိုကို၊ဘယ္သူမွဒီ
ကိစၥမ်ိဳးကိုလက္မခံႏိုင္ၾကဘူးေလ”
“အားလုံးအတြက္မွန္ခ်င္မွန္မယ္။ကို
ကိုအတြက္ေတာ့မဟုတ္ဘူး၊ကိုကိုနဲ႔
ၾကည္ျပာၿပီးခဲ့တဲ့ကိစၥေတြကိုေမ့ပစ္
ၿပီဎဘဝသစ္ကိုႀကိဳးစားၾကရေအာင္”
“ဟင္ ကိုကို”
“ကိုကိုအဲဒီကိစၥေတြကိုေတြးၿပီးသား
ပါ၊ကိုကို႔ကိုသာျပန္လက္ခံေပးပါ။
ကိုကိုအရင္လိုမဆိူးမမိုက္ပဲ
ၾကည္ျပာ့ကို႐ိုးေျမက်ေပါင္းပါ့မယ္”
“ေအာ္ကိုကိုရယ္”
ၾကည္ျပာမ်က္ရည္မ်ားပင္က်သြား
ၿပီးမေရွာင္ႏိုင္ခဲ့ေသာတဏွာကိုစိတ္
နာမိသည္။သို႔ေသာ္ကိုႀကီးကိုစိတ္မ
နာမိေပ။မိမိအခက္အခဲျဖစ္စဥ္က
ကူညီေဖးမကာေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္
မဟုတ္လား။ထို႔အတြက္လုံးဝစိတ္မ
နာမိေပ။ထို႔ေၾကာင့္
“ၾကည္ျပာအလုပ္ကထြက္မယ္ကို
ႀကီး”
“ဘာလို႔လဲၾကည္ျပာ”
“ၾကည္ျပာ့အရင္ေယာက္်ားႏွင့္
ျပန္ေပါင္းမလို႔ပါ”
“ဗ်ာ ၾကည္ျပါ၊အဲဒါဆိုကိုႀကီးက
ၾကည္ျပာ့အတြက္ကဘာလဲ”
“ကိုႀကီး ကိုႀကီးကသူေဌး၊ၾကည္ျပာကတစ္ခုလပ္၊ကိုႀကီးနဲ႔ၾကည္ျပာဘယ္လိုမွ
မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ဘဝပါကိုႀကီး။ဘယ္သူ
ကမွလဲသေဘာတူမယ့္ကိစၥမဟုတ္
လူး၊ဒီေတာ့ဒီကိစၥမွာ လက္ေတြ႕က်
က်စဥ္းစားဖို႔လိုတယ္ကိုႀကီး”
“ဘာမွမဆိုင္တာပဲ”
“ကိုႀကီးကကိုႀကီးမိဘေတြကိုလြန္
ဆန္ရဲသလား”
“အဲဒါငါ့ကိစၥပါၾကည္ျပာ”
“ကိုႀကီးကိစၥခ်ည္းမဟုတ္ဘူးကိုႀကီး
ၾကည္ျပာလဲပါဝင္ပတ္သက္ေနမွာ၊
ဒီေတာ့ဒီကိစၥကိုျဖတ္လို႔ရတဲ့ဒီအခ်ိန္
မွာျဖတ္ရေအာင္”
“ဟင့္အင္း မရဘူးၾကည္ျပာ”
“မရလို႔မျဖစ္ဘူးကိုႀကီး၊ၾကည္ျပာအတြက္ေတြးေပးစမ္းပါကိုႀကီး၊
ၾကည္ျပာအခုဘဝသစ္ျပန္စလို႔ရတဲ့
အခ်ိန္မွာၾကည္ျပာ့ဘဝကိုကိုႀကီးရဲ႕
အသုံးေတာ္ခံအျဖစ္နဲ႔မထားပါနဲ႔ကို
ႀကီး”
“ၾကည္ျပာ့ကိုအသုံးေတာ္ခံအျဖစ္နဲ႔
ကိုႀကီးထားခဲ့သလားၾကည္ျပာအသိဆုံးပါ”
“ဒါေပမယ့္ကိုႀကီးရယ္၊ၾကည္ျပာ့အ
တြက္ေတာ့ကိုႀကီးနဲ႔ပတ္သက္မႈ႕ဟာ
မေရွာင္ႏိုင္ခဲ့တဲ့တဏွာတစ္ခုပါ”
“ဘာေျပာတယ္ၾကည္ျပာ၊မင္းေျပာ
ရက္လိုက္တာ”
“ၾကည္ျပာ့ကိုခြင္လႊတ္ပါကိုႀကီး၊
ၾကည္ျပာ့ဘဝေကာင္းေကာင္းမြန္
မြန္ေနရမယ့္အေရးကိုၾကည့္ၿပီးကို
ႀကီးၾကည္ျပာ့ကိုခြင့္လႊတ္ေပးပါ
ေတာ့ “
“ေကာင္းၿပီေလၾကည္ျပာ၊ဒီလိုဆို
ေတာ့လဲကိုႀကီးကဆုေတာင္းေပး
ရမွာေပါ့၊မင္းတို႔လင္မယား
အိုေအာင္မင္းေအာင္ေပါင္းႏိုင္ၾက
ပါေစကြာ”
“ေက်းဇူးပါကိုႀကီး”
ၾကည္ျပာကိုႀကီးထံမွျပန္လာေတာ့
စိတ္ေပါ့ပါးသြားတယ္။အခုေတာ့
ခ်စ္ခင္ပြန္းဆီသို႔စိတ္ေပါ့ပါးကာေျခ
ဦးတည့္လိုက္ေတာ့တယ္။