by ဧၿပီလ၏ အပူဒဏ္ကိုအကာအကြယ္ရလိုရျငား စ ြပ္က်ယ္ပါးကိုဝတ္ထားေသာ္လည္း အလိုလိုေနရင္း ေခၽြးမ်ားထ ြက္ကာ လူက
စီးကပ္ကပ္ႏွင့္အိုက္စပ္စပ္ႏိုင္လွသည္..။ သို႔ေသာ္ဗာဒံပင္ေအာက္ထိုင္ေနျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ေလတိုက္တိုင္း ေအးခန ဲ
ခံစားမႈႏွင့္အတူသီခ်င္းညည္းေနရသည္က အရသာတစ္မ်ိဳးပင္..။
အ ဲအဲ တစ္ေယာက္အျပင္လည္း ေလွ်ာက္မသ ြားခ်င္အိမ္မွာလည္း မေနခ်င္သျဖင့္လၻက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ကိုဦး စက္ဘီးႏွင့္ေရာက္လာၿပီး ဝိုင္းမွာ လာထိုင္သည္..။ အာလႅာပ သလႅာပ ေျပာဆိုၾကၿပီး
အေအးပုလင္းကိုယ္စီႏွင့္ေတ ြးခ်င္ရာေတ ြး ေျပာခ်င္ရာေျပာကာ ေႏ ြ၏ အပူဒဏ္ကိုလ်စ္လ်ဴရႈကာ ရယ္လိုက္ေမာလိုက္ႏွင့္
လုပ္ေနၾကေလသည္။
လၻက္ရည္ဆိုင္က ကားမွတ္တိုင္နားတြင္ရွိေသာ္လည္း ရံုးပိတ္ရက္ေန႔လည္ခင္းျဖစ္သျဖင့္ ျဖတ္သ ြားျဖတ္လာ အလ ြန္နည္းသည္။
အထူးသျဖင့္မ်က္စိစားပ ြဲထိုင္စရာ မိန္းကေလးမ်ား လမ္းမထြက္ျဖင့္အဲအ ဲႏွင့္ကိုဦး ႏွာေခါင္းမီးေသေနေလသည္…။
သို႔ေသာ္သိပ္မၾကာခင္ဆုေတာင္းျပည့္ေလသည္..။ ထီးေလးေဆာင္းကာ စကပ္အဝါေလးႏွင့္လမ္းေလွ်ာက္လာေသာ
ေကာင္မေလးက လၻက္ရည္ဆိုင္ေရွ႕မွ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြား၏။ အ ဲအဲက တစ္ခ်က္မွ် လွည့္ၾကည့္ကာၿပီးသြားေသာ္လည္း ကိုဦးက
အေရွ႕ေရာ အေနာက္ပါ အႏုလံု ပဋိလံု ၾကည့္ရႈၿပီးမွ
“ေကာင္မေလးက မဆိုးဘူးဟ…။ လမ္းေလွ်ာက္တာ ဆီဗူးေလးကိုခါေနတာဘဲ..”
အ ဲအဲ ဘာမွ ျပန္မေျဖ..။ ပုခံုးေက်ာ္ေနေသာ ဆံပင္ကို နားေနာက္သို႔သပ္တင္ကာ သက္ျပင္းခ်လိုက္ရင္း
“ေတာ္ေတာ္တူတယ္..သိလား ကိုဦး..”
“က်ေနာ္ရာဘာၿခံထ ဲမွာ ေနတုန္းက ေတြ႔ခ ဲ့တ ဲ့ေကာာင္မေလးန ဲ႔ေတာ္ေတာ္တူတာ…”
“ရာဘာၿခံနားက ရ ြာက သႀက ၤန္မွာ ဘုရားပ ြဲ ရွိတယ္ေလ..။ မနက္ဆို ေရပက္….ညဆို ပ ြဲခင္းထဲလည္…
ဇာတ္ပ ြဲႀကည့္..မဆိုးေတာ့မဆိုးဘူး…။
အ ဲဒီက သႀကၤန္မွာ ေရမပက္ခ်င္ေတာ့က်ေနာ္လည္း တစ္မနက္လံုး ေသေအာင္အိပ္…ညက်ရင္ဆိုင္ကယ္ေလးန ဲ႔ပ ြဲထ ဲ
ဒိုးတာေပါ့ကိုဦးရာ…။
ပ ြဲထ ဲမွာ ဟိုေလွ်ာက္ဒီေလွ်ာက္န ဲ႔အေမနဲ႔သိတဲ့အိမ္က ေကာင္မေလးန ဲ႔ဆံုေရာ…။
သူက (ဟယ္ကိုအဲ တေယာက္ထ ဲလား…ဘာစားၿပီးၿပီလ ဲ..အေႀကာ္စားမလား…) ဘာညာန ဲ႔ေမးတာေပါ့..။ သူ႔ေဘးမွာလဲ
ေကာင္မေလး ေလးေယာက္ေလာက္ပါေသးတယ္..။
ေကာင္မေလးက သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြန ဲ႔အေႀကာ္ဆိုင္ထ ဲ ဝင္သြားေတာ့က်ေနာ္လည္း သူတို႔န ဲ႔အတူေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္န ဲ႔
လိုက္ဝင္သ ြားတယ္..။ အဲဒီမွာ အေႀကာ္စားေနရင္း ေကာင္မေလးက ဘာက်န္ခ ဲ့လို႔လဲ မသိဘူး..။ အိမ္ျပန္ယူမယ္လုပ္ေရာ..။
ပ ြဲကေတာ့မွာဆိုေတာ့သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတ ြကလည္း အေဖာ္မလိုက္ခ်င္ေတာ့ဘူး.။
အ ဲဒါန ဲ႔ေကာင္မေလးက (ကိုအ ဲ..လိုက္ပို႔ပါလား..) လုပ္ေရာ..။ ပ ြဲခင္းန ဲ႔သူ႔ရ ြာက န ဲန ဲလွမ္းတယ္..။ မိန္းကေလး
တေယာက္တည္းဆိုေတာ့ေၾကာက္ေနမွာစိုးတာန ဲ႔..အင္း ဆိုၿပီး သူ႔ကိုေနာက္ကတင္က်ေနာ္က ေရွ႕ကေမာင္းေပါ့..။ သူ႔ရ ြာက
က်ေနာ္တို႔ရာဘာၿခံေတြကိုေက်ာ္ၿပီးမွေရာက္တာ..။ ပ ြဲခင္းကေန နာရီဝက္ေလာက္ေမာင္းရတယ္..။
ပ ြဲခင္းမွာသာ မီးေတြ ထိန္ေနတာ အျပင္လည္း ေရာက္ေရာ ေမွာင္ေနတာဘဲ..။ ပ ြဲမစခင္ဆိုေတာ့လမ္းသြားလမ္းလာက
သိပ္မျပတ္ေသးဘူး..။ သူ႔အိမ္ကို ပို႔ၿပီး ပ ြဲခင္းထဲ ျပန္လာေတာ့ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး..။ ေမွာင္ကလည္း ေမွာင္…လူကလည္း
ျပတ္ဆိုေတာ့ေမးမိလိုက္တာ
(ဟ ဲ့…ဒီေလာက္ေမွာင္ေမွာင္ႀကီးထဲမွာ ငါန ဲ႔လိုက္လာတာ မေၾကာက္ဘူးလား..။)
(ဘာကို ေၾကာက္ရမွာလဲ ကိုအ ဲ…)
(ဟင္…သရ ဲတို႔ဘာတို႔ေပါ့..။ ေနာက္ၿပီး လူက ဒီေလာက္ျပတ္ေနတာ ေတာ္ၾကာ နင့္ကို ငါက ဆိုင္ကယ္န ဲ႔ရာဘာေတာထဲ
ေမာင္းေျပးရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..)
(ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ….ကယ္မယ့္လူမရွိတာခ်ည္…လိုက္လာရံုေပါ့..)
အ ဲဒီမွာတင္လူက ဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲမသိဘူး..သိလား ကိုဦး…။ က်ေနာ္လည္း ဆိုင္ကယ္ကိုရာဘာၿခံထဲကို
ေကြ႔ဝင္လိုက္တယ္..။ န ဲန ဲလည္း ဝင္လိုက္ေရာ ဆိုင္ကယ္ေရွ႕မီးေရာင္န ဲ႔အတြဲေတြကိုဟိုနား ဒီနားမွာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္..။
တခ်ိဳ႕ဆိုေတာ္ေတာ္အေျခအေနဆိုးတယ္..။ ဆိုင္ကယ္ေလးေတြကိုယ္စီန ဲ႔အတြဲေတ ြက ဒီမွာ လာက်ဴေနကိုး..။
အိမ္နားေရာက္ေတာ့ေမွာင္မ ဲေနတာဘဲ..။ အ ဲဒီအခ်ိန္မွာ ေကာင္မေလးဆီက ရတဲ့အာခ်ီန႔ံက လူကိုပိုဆ ြေပးေနသလိုဘ ဲ..။ ဒါန ဲ႔
က်ေနာ္လည္း မေနႏိုင္ေတာ့ဘ ဲ သူ႔ကိုအိမ္ေရွ႕က ကြပ္ပ်စ္ေပၚ လွဲခ်…။ ဟိုကိုင္ဒီကိုင္န ဲ႔သူက လည္း ဘာမွ မတားဘူး..။ အ ဲဒါန ဲ႔
က်ေနာ္လည္း ေရွ႕ကိုဆက္ခ်ီတက္တာေပါ့ဗ်ာ..။”
“ဟေရာင္..မင္းကလည္း ရုပ္လံုးေပၚေအာင္ေျပာပါဟ..။”
“အာ…ကိုဦးကလည္း ရွက္စရာႀကီး..ဟီးး ကိုယ့္ဘာသာ ေတြးယူဗ်ာ..”
“အင္းပါ..က်ေနာ္ႀကိဳးစားၿပီးေျပာၾကည့္မယ္…”
“အဲလိုလုပ္ပါဟ….”
“သူ႔ကိုလွဲခ်လိုက္ၿပီး ပါးကို နမ္းပစ္တာဗ်…။ လူက ညီေလးအရမ္းတင္းလာတာရယ္….. အာခ်ီမိတ္ကပ္န႔ံရယ္ဒါဘ ဲ
သတိထားမိေတာ့တယ္..။ က်န္တာဘာမွ မသိေတာ့ဘူး….။ ေနာက္ၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္ေတာ့အိအိေလးဗ်….။
နမ္းလို႔ေတာ့ေကာင္းတယ္..။”
“မင္း…ေပါက္စီေတြဘာေတြ မကိုင္ဘူးလား…”
“အာ…ကိုင္တာေပါ့…. ကိုဦးကလည္း..။ မဆိုးပါဘူး..အိအိေလး..ကိုင္လို႔ေကာင္းတယ္..။”
“ေနပါဦး..။ မင္းတို႔က အဝတ္ေတ ြခၽြတ္ေသးလား..ဒီအတိုင္း လွန္ရံုဘ ဲလား….”
“အင္း…က်ေနာ္က အင္းက်ီခၽ ြတ္တယ္..။ ေဘာင္းဘီေတာ့ေအာက္ကိုဆြဲခ်လိုက္တာ…။ ေကာင္မေလးကိုေတာ့အင္းက်ီေလး
အေပၚလွန္…စကဒ္ေလးလွန္ၿပီး လွဲေနတာ…”
“ေကာင္မေလးက မေအာ္ဘူးလား…”
“သူ႔ထ ဲကိုသ ြင္းေတာ့အင့္ခန ဲ တခ်က္ေအာ္ရံုက လြဲၿပီး ဘာမွ မျဖစ္ဘူးဗ်..။ သူက က ြပ္ပ်စ္ေပၚမွာ လွဲေနတာ က်ေနာ္က
ေျမေပၚမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနတာ ဆိုေတာ့သူ႔ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလက္န ဲ႔ကိုင္ၿပီး ဗ်င္းေတာ့တာဘ ဲ..။ က်ေနာ္က ဆံပင္ေတြ
ဖိုးရိုးဖားယားျဖစ္ၿပီး ေခၽ ြးတလံုးလံုးန ဲ႔ကိုင္ေနတာ သူက ဘာသံမွထြက္မလာဘူး..။ လႈပ္လည္း မလႈပ္ဘူး..။
ေနာက္ထပ္ဆယ္မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့က်ေနာ္လည္း ၿပီးသြားေရာ..။ အ ဲဒီေတာ့မွသူက ကုန္းထလာၿပီး ပါးကို
လာနမ္းတယ္..။ က်ေနာ္တို႔လည္း အဝတ္အစားေတြ ျပန္ဝတ္ၿပီး ပ ြဲခင္းထဲကို ျပန္လာၾကတယ္..။ အဲဒီအခ်ိန္က်ေနာ္က
ေတာ္ေတာ္ဗိုက္ဆာေနၿပီ..။ အေႀကာ္စားမယ္ဆိုၿပီး ဆိုင္ထ ဲဝင္စားေသာက္ၿပီးေတာ့သူက စကားစလာတယ္..။
(ကိုအ ဲ…ဗိုက္တင္းသြားၿပီ….။ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး..။ ဆိုင္ကယ္ပတ္စီးရေအာင္..။)
အ ဲဒါန ဲ႔ရာဘာၿခံနားေရာက္ေတာ့သူက ဝင္အံုးမလား ေမးတာန ဲ႔…”
“ထပ္အုပ္ၾကေသးတယ္ဆိုပါေတာ့…။”
“ဟီးး…ဟုတ္တယ္…တစ္ညလံုးဘဲ…ပ ြဲၿပီးခါနီးမွသူ႔သူငယ္ခ်င္းေတ ြလက္ထ ဲ ျပန္အပ္ေပးလိုက္တယ္..ဟီးးဟီးးး”
“ေအေပးေလးေတြ…မင္းတို႔ကို ရွင္ျပဳၿပီးၿပီလားေမးတုန္းက အင္းမလုပ္အ ဲမလုပ္န ဲ႔လာရွက္ျပေနေသးတယ္”
“ဟာ..ကိုဦးကလည္း ရွင္ျပဳတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္က သိမွမသိတာကို…။ မနက္က်ေတာ့ဗ်ာ..လူကိုကိုင္ရိုက္ထားတဲ့အတိုင္းဘဲ..။
သူကေတာ့ဘာမွ မျဖစ္သလိုဘ ဲ..။
ေနာက္တစ္လေလာက္ေနေတာ့အိမ္က ျပန္ေခၚတာန ဲ႔က်ေနာ္လည္း ရန္ကုန္ကို ျပန္လာခ ဲ့တယ္..။ အခုထိကို
ျပန္မေတြ႔ျဖစ္ေသးဘူး..။”
“လြမ္းတယ္ဆိုပါေတာ့ေမာင္အ ဲ…”
“အင္း..အ ဲလိုေတာ့မဟုတ္ပါဘူး…။ တစ္မ်ိဳးေတာ့တစ္မ်ိဳးႀကီးဗ်…။”
“ဘာေတြ တစ္မ်ိဳးႀကီး ျဖစ္ေနတာလဲ..ေကာက္ေပါက္ထည့္လိုက္မယ္…။”
ထိုသို႔ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ႏွင့္ေျပာဆိုဝင္လာသူက လားႀကီး..။ သူ႔ေနာက္တြင္ပါက်ဲ..ဝက္ႀကီးႏွင့္အာႏိုးတို႔
တစ္သီတစ္တန္းႀကီး ပါလာေလသည္..။ ဆံပင္ေတ ြက ဇီးေရာင္ေတ ြ တစ္လက္လက္ႏွင့္ေကေတြက လန္ထြက္ေနၾကသည္..။
သႀက ၤန္ဖက္ရွင္အတြက္တေယာက္ဆံပင္တေယာက္ကိုင္ကာ အိမ္တြင္းျဖစ္လုပ္ကိုင္ၿပီး လၻက္ရည္ဆိုင္သို႔
ထ ြက္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္..။
ထို႔ေနာက္ေမာင္အ ဲကိုတစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေမးၾကသျဖင့္ေမာင္အဲလည္း မတတ္သာသည့္အဆံုး ဆံပင္ေလး သပ္လိုက္
က ြမ္းေလးဝါးလိုက္ႏွင့္ ျပန္ရွင္းျပရေလေတာ့သည္…။ အကုန္လံုးက ထိုတစ္မ်ိဳးႀကီးဟူေသာ အရာကို ဝိုင္း၍ တတ္စ ြမ္းသမွ်
အဓိပၸါယ္ဖ ြင့္ၾကေသာ္လည္း ထင္ျမင္ခ်က္တစ္ခု ဝင္လာတိုင္း တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ေနာက္ေျပာင္ေနသျဖင့္ထို
တစ္မ်ိဳးႀကီးက ဘာမွအရာထင္မလာေခ်..။ ေႏ ြေလရူးႏွင့္အတူစကားဝိုင္းထဲတ ြင္ေရာက္ခ်င္ရာေရာက္ကာ ဖိတ္ဒ္ေအာက္
ျဖစ္သြားေလေတာ့သည္..။
ညေရာက္ေတာ့ေမာင္အဲ တို႔ဂစ္တာဝိုင္းမွ(ရင္နာတယ္ဧၿပီ) ကိုကီးေၾကာင္မ်ားျဖင့္သံေသးသံေၾကာင္ေအာ္ဟစ္ၿပီးေနာက္
သႀက ၤန္ညမ်ား ကို ပုလင္းမ်ား..အကင္မ်ား..သီခ်င္းသံမ်ားႏွင့္ကုန္ဆံုးရန္တိုင္ပင္ၾကေလေတာ့သည္..။
ေသခ်ာပါသည္…။ ထို(ရင္နာတယ္ဧၿပီ) သီခ်င္းမွာ ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္….သႀက ၤန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ေမာင္အ ဲတို႔
ဂစ္တာဝိုင္းတ ြင္ေရပန္းစားသ ြားခ ဲ့ေလသည္..။
ၿပီးပါၿပီ ။ ။
