သို႔( စ )

 ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ႏွစ္ထပ္အိမ္ျမင့္ျမင့္ႀကီး။ ႏွစ္ထပ္အိမ္ႀကီးရဲ႕ ျပတင္းေပါက္တစ္ခုက အိမ္ႀကီးဆီကို လာတဲ့ လမ္းဘက္ကို မ်က္ႏွာမူထားသည္ ။ ထိုျပတင္းေပါက္ကေနၿပီးေတာ့ လမ္းေလးကို ေမွ်ာ္ေငးေနတဲ့ မိန္းမလွေလး တစ္ဦး ။ အသက္အ႐ြယ္အားျဖင့္ သုံးဆယ္ဝန္းက်င္ေလာက္ရွိမည္။ နက္ေမွာင္ေသာ ဆံပင္ရွည္ေတြ  မႈိင္းညႇိဳ႕ေသာ မ်က္ဝန္းေတြက ေခ်ာေမာလွပမႈ႕ကို ပံ့ပိုးေပးထားေပမယ့္ ေဆြးရိပ္သန္းၿပီး တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတာကိုလည္း သိသာေစသည္ ။

        ပိုၿပီး ထူးျခားေစတာက သူမရဲ႕ လက္ႏွစ္ဘက္ကို စတီးလက္ထိပ္ေလးက လက္ေနာက္ျပန္ခတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္ ။ စတီးလက္ထိတ္ေလးက တစ္ခ်ိန္တုန္းက သစ္လြင္ခဲ့ေပမယ့္ ခုေတာ့ အေရာင္ေတြက ေမွးမွိန္ေဖ်ာ့ေတာ့ေနၿပီ ။
       ညေနတိုင္း ခုလို အေနအထားနဲ႔  ေမွ်ာ္ေနမိတာ တစ္ရက္မဟုတ္ ႏွစ္ရက္မဟုတ္ တစ္လမဟုတ္ လေပါင္းမ်ားစြာ ရွိၿပီ။ ေမွ်ာ္တဲ့သူက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာနဲ႔ ေမွ်ာ္ေနေပမယ့္ ျပန္လာရမဲ့သူကေတာ့ ေပၚမလာႏိုင္ေသး။
       ညေနသုံးနာရီ အခ်ိန္ေလာက္က စၿပီး ေနလုံးေပ်ာက္လို႔ အေမွာင္ေရာက္လာကာ လမ္းေလးကို မျမင္ရတဲ့ အခ်ိန္ထိ ျပတင္းေပါက္ကေနၿပီး ေမွ်ာ္ရင္းလြမ္းေနရတာ သူ သိမွသိပါေလစ ။
    သူရဲ႕ စိတ္ႀကိဳက္ အဝတ္အစားေလးေတြ ဝတ္ၿပီး သူေနေစခ်င္တဲ့ ပုံစံအတိုင္း ေနရင္း သူ႔ကို ေမွ်ာ္ေနမိတာ ရာသီစက္ဝန္း တစ္ပတ္ျပည့္ခဲ့ၿပီ ။

     အလြမ္းေတြကို အေဖာ္ျပဳရင္း မ်က္ရည္ေတြက ယီးေလးခိုရင္း ျမန္မာဆန္ဆန္ရင္ဖုံး အက်ီ ၤၤ ေလၤးကို ဝတ္ကာ ခ်ိတ္လုံခ်ည္ေလးနဲ႔ စတီး လက္ထိတ္ေလးတစ္စုံက လက္ေနာက္ျပန္ခတ္ထားရင္း ေမွ်ာ္ေနမိျပန္သည္ ။
    ေမွ်ာ္ေနရင္း အလင္းေရာင္ ကုန္ဆုံးသြားကာ ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနတဲ့ လမ္းေလးကို မျမင္ရေတာ့မွ မိမိကိုယ္ကို ခတ္ထားတဲ့ လက္ထိတ္ေလးကို မွန္ထဲမွာ ၾကည့္ၿပီး ျဖဳတ္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ အဝတ္အစားေတြကို လဲၿပီး ရင္ဖုံးအက်ီ ၤ နၤဲ့ ခ်ိတ္လုံခ်ည ပန္းဆီေရာင္ေလးကို ေသခ်ာ စနစ္တက် ေခါက္သိမ္းကာ အိပ္ရာဝင္ခဲ့သည္ ။
  ေမွ်ာ္မွန္းတမ္းတ ႏြမ္းလ်ရင္ေမာ ရပါသည္ေမာင္ ။သည္ေန႔ညလည္း အိပ္မက္ကမာၻမွာ ေမာင္နဲ႔ေတြ႕ဆုံရဖို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္ေမာင္ ။ အျပင္ေလာကမွာ ေတြ႕ဆုံခြင့္ မရေသးေပမယ့္ အိပ္မက္ထဲမွာေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံ ေမာင္က ပန္းစည္းႀကီးတစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္နဲ႔ ၿပဳံးေနတာကို ျမင္ေတြ႕ခြင့္ နမ္းရႈိက္ခြင့္ ရခဲ့တာေတာ့ ဘယ္အရာနဲ႔မွ မလဲႏိုင္တဲ့ ဆုလဒ္တစ္ခုပါေမာင္။
        မနက္မိုးလင္းေတာ့ တံခါးလာေခါက္တဲ့ အိမ္ေဖာ္ အေဒၚႀကီးရဲ႕ အသံ ။
       မမေလး မနက္စာ အဆင္သင့္ ျဖစ္ပါၿပီ ။
ကြၽန္မႏိုးၿပီ ေဒၚႀကီး လာၿပီ ။

ေမာင္နဲ႔ အတူရွိစဥ္ကတည္းက သစၥာရွိရွိ ႐ိုး႐ိုးသားသား တာပြန္ေက်ပြန္ခဲ့ေသာ ေဆြမ်ိဳးမကင္း အိမ္မွာ ေခၚယူထားတာ ယခုဆိုရင္ သံေယာဇဥ္တြယ္ၿပီး အိမ္သားတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနၿပီ ။
ဒီေန႔ ဘယ္သြား မလဲ မမေလး ။

ေရတံခြန္ေတြဘက္သြားရေအာင္ေလ ေဒၚႀကီ ။
ေမာင္ေပးခဲ့ေသာ ေက်ာက္ျမတ္ရတနာေတြက ေစာကလ်ာအတြက္ မေတာင့္မတ မပူမပင္ဘဲ ေနထိုင္စားေသာက္ႏိုင္သည္ ။ မနက္ပိုင္းေတြမွာ ေမာင္နဲ႔ အတူရွိခဲ့တဲ့ ေနရာေတြကို သြားရင္း သတိရေအာင္းေမ့တာကို ေျဖေဖ်ာက္ရင္း ညေနပိုင္းေတြ မွာေတာ့ ေမာင္ရွိေစခ်င္တဲ့ေနရာမွာ ေမာင္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ပုံစံေလးနဲ႔ ေမွ်ာ္ရင္းလြမ္းေနရျပန္သည္ ။
ဘယ္ အခ်ိန္ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ျပန္လာမွာလည္း ေစာကလ်ာ အၿမဲတမ္းတ ေမွ်ာ္ေနရတာ တစ္ကိုယ္ေရ တစ္ေယာက္တည္း လြမ္းရတဲ့ အျဖစ္က ရွည္လ်ားလြန္းလိုက္တာ ။

ေစကလ်ာ ဘုရားမွာ ဆုပန္ရင္လည္း ေမာင္အျမန္ ျပန္လာဖို႔ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ႕လုပ္တိုင္းလည္း ဆုေတာင္းမိတာက ေမာင္နဲ႔ အျမန္ျပန္ဆုံဖို႔ ။
ေစာကလ်ာရဲ႕ အိပ္မက္ေတြထဲမွာ ခါးေတြေျခေထာက္ေတြ လက္ေတြမွာ သံႀကိဳးေတြ စတီးလက္ထိတ္ေတြ။ တက္မက္ေသာ ေပ်ာ္႐ႊင္ေက်နပ္ ၾကည္ႏူးေနေသာ ေတာင့္တမႈ႕ကို ျပည့္စုံေနေသာ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ အၿပိဳင္ ၿပဳံးေပ်ာ္ၾကည္ႏူးေနခဲ့ေသာ ေမာင္နဲ႔ ေစာကလ်ာ။
ဒီေန႔ မနက္အိပ္ယာကႏိုးေတာ့ ေမွ်ာ္ေနက် ျပတင္းေပါက္ေလးက ၾကည့္မိသည္။ ႏွင္းေတြေရာ ျမဴခိုးေတြေရာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ေစာကလ်ာႏွင့္ ေမာင္ရဲ႕ေတြ႕ဆုံမႈ႕ ဟို အတိတ္ဆီကို စိတ္ေတြေ႐ြ႕လ်ားသြားျပန္သည္ ။
တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူဘဝက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေလးကို အလည္လိုက္သြားစဥ္ ေစာကလ်ာတို႔စီးလာေသာ ကားေလးကို လူတစ္စုက လက္နက္ေတြျပၿပီး ရပ္ခိုင္းသည္။ၿပီးေတာ့ ကားေပၚမွာ ပါလာသည့္ လူေတြဆီက ေ႐ႊေငြ လက္ဝတ္လက္စား တန္ဖိုးရွိသည့္ ပစၥည္းေတြကို ယူ႐ုံတင္အားမရဘဲ ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာလွပသည့္ ေစာကလ်ာကို ကားေပၚမွ ဆြဲခ်ကာ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေနာက္ျပန္လက္ထိပ္ခတ္လိုက္ၿပီး သံႀကိဴးနဲ႔ တြဲကာ ဆြဲေခၚလာသည္ ။

လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕က ငါးေယာက္။ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူက
ဒီေန႔ေတာ့ ရွယ္ဘဲေဟ့ ။ ကားေပၚက ရတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ဒီေကာင္မေလးကို ေလာ္ပန္ႀကီးဆီပို႔လိုက္ရင္ ထပ္ရအုံးမွာ ငါတို႔ေတာ့ ေထာၿပီ။
ေတာထဲမွာ ေလွ်ာက္လာရင္း ေခ်ာင္းတစ္ခုေရာက္ေတာ့ ခဏနားၾကသည္ ။
အဖြဲ႕ထဲက တစ္ေယာက္ကို ဟင္းရွာခိုင္းလိုက္ၿပီး က်န္တဲ့သူေတြက ေရခ်ိဳးဖို႔ျပင္တဲ့သူကျပင္ မီးေမႊးတဲ့ သူကေမႊးနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ သြားၾကသည္။

ဟင္းစားရွာသြားတဲ့သူက ျပန္ေရာက္မလာေသး။ ဟိုေကာင္ သြားတာ ၾကာလွ ေခ်လား ။ မင္းလိုက္ၾကည့္စမ္း။
ေခါင္းေဆာင္က အမိန္႔ေပးလိူက္ရာ ေနာက္တစ္ေယာက္ လိုက္သြားသည္။ လိုက္သြားတဲ့ သူပါ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ေပၚမလာေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ေဆာက္တည္ရာမရ။
ဒိုင္း
ေသနတ္သံ တစ္ခ်က္ႏွင့္ အတူ ေနာက္တစ္ေယာက္ က်သြားေတာ့ ေျပးၿပီ။
မိမိတို႔ ရင္ဆိုင္ရသူမွာ သာမန္လူ မဟုတ္ဘဲ ေပ်ာက္က်ားနည္းစနစ္ ကြၽမ္းက်င္ၿပီ လက္ေျဖာင့္သူမွန္းသိသြားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္တည္း က်န္တဲ့ ဆရာတပည့္ ေျပးၿပီ။
ေစာကလ်ာ ေၾကာက္ၿပီး ေနရာတြင္ မလႈပ္ရွားဘဲ ၿငိမ္ေနသည္ ။

သာမန္လူတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ မိမိေရွ႕တြင္ လူတစ္ေယာက္ ေသြးသံရဲရဲနဲ႔ ေသသြားတာကို ျမင္ရတာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေနၿပီး ခုေတာ့ ေတာထဲမွာ လက္ထိတ္သံႀကိဳး တန္းလန္းနဲ႔။
ခဏၾကာ အရာအားလုံး ၿငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္သြားၿပီး ေစာကလ်ာႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွ သစ္ပင္က လႈပ္သြားၿပီး ေသခ်ာၾကည့္လိုက္မွ လူတစ္ေယာက္မွန္း သိရသည္ ။ ထြက္ေျပးသြားေသာ လူေတြက်န္ခဲ့သည့္ ပစၥည္းေတြကို စိတ္ႀကိဳက္ရွာေဖြ ယူငင္ၿပီး လွည့္ထြက္သြားမည္ ျပဳရာ ေစာကလ်ာ အသံေပးၿပီး ေနာက္ကေန ေျပးလိုက္ခဲ့သည္ ။
ဒီမွာ ဒီမွာ
ထိုလူ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ မ်က္ႏွာရဲ႕ ပုစံကို ဖမ္းလို႔မရ ။ ေတာတြင္းတိုက္ပြဲအတြက္ ေသခ်ာျပင္ဆင္ထားေတာ့ မ်က္ႏွာကို အေရာင္ေတြျခယ္ၿပီး ႐ုပ္ဖ်က္ထားသည္ ။
ဘာလဲ
အသံက မာေက်ာေက်ာ ဂြၽတ္ဆတ္ဆတ္။
ရွင္နဲ႔လိုက္ခ်င္လို႔ ကြၽန္မကို ဓားျပေတြဖမ္းလာတာ ကယ္ပါ မိေကာင္းဖခင္ သားသမီးပါ
ငါစိတ္မဝင္စားဘူး။
ေျပာေျပာဆိုဆို ေရွ႕ကေလွ်ာက္သြားရာ ေနာက္ကေန ကမန္းကတန္းေျပးလိုက္ခဲ့ရသည္။

တကၠသိုလ္ အေခ်ာအလွေတြထဲမွာ နာမည္ႀကီးခဲ့ၿပီး ဓားျပေတြကေတာင္ ႐ုပ္ေခ်ာလို႔ ဖမ္းလာတာကို သူလိုေတာတြင္းသား လူၾကမ္းတစ္ေယာက္က စိတ္မဝင္စားတာ အံ့ၾသမိသည္ ။
ငါ့အလုပ္က အဲဒီငါးေကာင္ကို ရွင္းဖို႔ဘဲ က်န္တာ ငါနဲ႔ မဆိုင္ဘူး။
ရွင္ အဲဒီလိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ ေတာႀကီးထဲမွာ ကြၽန္မတစ္ေယာက္တည္းမို႔ အကူအညီေတာင္းတာပါ ။ ၿပီးေတာ့ ၾကည့္ပါအုံး ကြၽန္မလက္ေတြမွာ လက္ထိတ္ႀကီးတန္းလန္းနဲ႔။
ေစာကလ်ာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာေပမယ့္ ထိုလူက ေလွ်ာက္ၿမဲ ေလွ်ာက္လွ်က္ ။ ေစာကလ်ာ ဒီေလာက္ရက္စက္တဲ့သူ ဒီေလာက္ေခါင္းမာတဲ့သူ မေတြ႕ဘူးေသး။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွကို ခံစားဖို႔ ေဝးစြ ။ရွိတယ္လို႔ေတာင္ မထင္ ။ေစာကလ်ာ အေနနဲ႔ ေရနစ္သူလို ေတာနက္ထဲမွာ ေတြ႕တဲ့သူကို ေကာက္႐ိုးတစ္ပင္လို ဆြဲထားရသည္။

ကြၽန္မကို မထားခဲ့ပါနဲ႔ရွင္
ေျပာလည္းေျပာ ေနာက္ကလည္းလိုက္ရသည္မွာ အေမာ ။ ထိုလူကေတာ့ သူမကို ရွိတယ္လို႔ မထင္။ သူမမွာသာ လက္ထိတ္သံႀကိဳးတန္းလန္းနဲ႔ ေမာေနၿပီ ။
သူဘယ္သြားသြား ေနာက္ကလိုက္ေနရသည့္ ဘဝ။ေတာနက္ႀကီးထဲမွာ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနမယ့္အစား သူ႔ေနာက္က လိုက္ေနရတာက အေဖာ္ရွိေနေသးသည္။ လွည့္မၾကည့္တာ တစ္ခုဘဲ ။
ေတာင္ကုန္းေလးတစ္ခုေပၚ အေရာက္မွာေတာ့ ေအာက္ကို ၾကည့္လိုက္ရာ ျမစ္ႀကီး ။ေစာကလ်ာတို႔ ေရာက္ေနတာ ျမစ္ကမ္းပါး ေတာင္ကုန္းတစ္ခုမွန္း သိလိုက္ရသည္ ။
ဒိုင္း
ကမ္းပါးေပၚမွ ထိုလူ ျပဳတ္က်သြာေတာ့ ေစာကလ်ာ မိမိအျဖစ္ကို ေမ့ၿပီး ေရထဲက်သြားသည့္ ထိုလူကို ကူညီဖို႔ရာ ျမင့္မားေသာ ကမ္းပါးမွ ေရထဲသို႔ ခုန္ခ်လိုက္သည္ ။
ေရထဲေရာက္ၿပီး ကူးခတ္မယ္ ဟန္ျပင္မွ လက္က လက္ထိတ္ကို သတိရသြားသည္။ သူမ်ားကို မကယ္ႏိုင္ဘဲ ကိုယ္ကိုတိုင္ ေရစီးႏွင့္ အတူ ေမ်ာပါၿပီး ေရနစ္ေနသည္ ။ ေရထဲ ျမဳတ္ခ်ည္ေပၚခ်ည္ ျဖစ္ေနစဥ္ လက္တစ္ဘက္က ဆြဲယူျခင္း ခံလိုက္ရၿပီး တျဖည္းျဖည္း ျမစ္ကမ္းေဘး ေရာက္လာမွန္း သိလိုက္ရသည္။

္ ကမ္းပါးေသာင္ျပင္ေပၚေရာက္ေတာ့ ေရမြန္းသည့္ ဒဏ္ေၾကာင့္ သတိေမ့မလို ျဖစ္ေနစဥ္ ထိုလူက ပုခုံးေပၚေမွာက္ၿပီး ေရေတြ အန္ေအာင္ လုပ္ေပးၿပီး ပါးစပ္ခ်င္းေတ့ကာ အသက္ရႈမွန္ဖို႔လည္း ကူညီေပးသည္ ။
ပုံမွန္ အေနအထားေရာက္ေတာ့
မင္းက ေရမကူးတတ္ဘဲ ဘာလို႔ ခုန္ဆင္းတာလဲ ။
ရွင့္ကို ကယ္ခ်င္လို႔ေပါ့ ေရကူးတတ္ပါတယ္။လက္က လက္ထိတ္ကို ေမ့သြားတယ္ ။ရွင္ေသနတ္မွန္ၿပီး က်သြားတယ္ထင္လို႔ ။
ေစကလ်ာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခါးမွေသြးေတြေတြ႕ရသည္ ။
ရွင္ ထိထားတာဘဲ ။
ဟုတ္တယ္ စိုးရိမ္စရာေတာ့ မရွိပါဘူး ရွပ္ထိသြားတာပါ ။ဒီေကာင္ေတြ အဖြဲ႕ကို ၿဖိဳရအုံးမွာ ။
ကိုယ္ မီးဖိုလိုက္အုံးမယ္။
ေျပာေျပာဆိုဆို ထင္းေျခာက္ေလးေတြ ရွာကာ မီးဖို လိုက္သည္ ။
ေသနတ္ဒဏ္ရာေကာ ေစာကလ်ာကို ေရထဲက ဆယ္ယူကယ္တင္ထားရတာေရာ ေသြးထြက္မ်ားေနတာေၾကာင့္ အနာရွိန္တက္ၿပီး ထိုလူ ဖ်ားေနၿပီ ။ မီးဖိုေဘးမွာ လဲေနရင္း ၿငီးေနတာေၾကာင့္ ေစာကလ်ာ မိမိကိုယ္လုံးေလးနဲ႔ ကပ္ကာ အေႏြးဓာတ္ေပးရင္း မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာၾကည့္မိသည္ ။
႐ုပ္ဖ်က္ထားတာေတြကလည္း ေရေၾကာင့္ ပ်ယ္စျပဳၿပီ။ တည္ၾကည္ခန္႔ျငားေသာ မ်က္ႏွာ ျမင့္မားေသာ အရပ္အေမာင္း ခႏၶာကိုယ္ ဖြဲစည္းပုံကလည္း အဆီပို မရွိ။
သူ႔အေၾကာင္းကို နာမည္ေတာင္ မသိရေသး။ ဒါေပမယ့္ မိမိအသက္ကို ကယ္တာ ႏွစ္ႀကိမ္ရွိၿပီ။ခုေတာ့ အနာရွိန္ေၾကာင့္ ဖ်ားကာ ခ်မ္းေနတဲ့ပုံေပၚသည္ ။ မိမိလက္ကလည္း လက္ထိတ္တန္းလန္းနဲ႔ ။ မတတ္ႏိုင္ ထိုလူေပၚ ေမွာက္အိပ္ၿပီး အေႏြးဓာတ္ေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ ။
တိုက္ဂါး နာမည္ဝွက္က တိုက္ဂါး။ အေမွာင္ေလာကရဲ႕ နာမည္ ။ ေၾကးစားလူသတ္သမား ။ ေတာထဲေတာင္ထဲ နယ္ေျမလုၾကရင္း ရႈတ္ေနတဲ့သူကို ရွင္းေပးရသည္ ။ သူဇစ္ျမစ္ကလည္းဘယ္သူမွ မသိ ။႐ုတ္တရက္ ေပၚလာၿပီး ျပန္ေပ်ာက္သြားရင္ ဆိုးသြမ္းယုတ္မာတဲ့သူ သတင္း အစအန ရွာမရ။
တိုက္ဂါးကို ျမင္ဖူးတဲ့သူမရွိ။
ဒဏ္ရာေၾကာင့္ တညလုံး အဖ်ားတက္ေနရင္း မနက္မိုးလင္း ေနေရာင္ေလးထြက္လာေတာ့ သတိရလာသည္။
မိမိအေပၚမွာ ေႏြးေထြးအိစက္ေနေသာ အရာတစ္ခု ဖိထားသလို ျဖစ္ေနလို႔ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မေန႔က ေကာင္မေလး ။ သူ႔အသက္ကို မငဲ့ဘဲ ေရထဲမွာ ဆယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့သူ။
ေကာင္မေလး ႏိုးသြားမွာ စိုးၿပီး ၿငိမ္ေနလိုက္သည္ ။ မိန္းမေတြႏွင့္ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ေနခဲ့သူ ။ မိဘမဲ့ စြန္႔ပစ္ခံ ဘဝမွ ႀကိဳးစားၿပီး ဘဝကို ရပ္တည္ရင္း တိုက္ခိုက္ေရးဆရာတစ္ဦးရဲ႕ ေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ တိုက္ဂါးနာမည္တစ္ခု ရခဲ့သူ။ သစၥာေဖာက္ျပန္ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ရွင္းၿပီး အခုအခ်ိန္ထိ တစ္ကိုယ္တည္း သြားလာေနထိုင္သူ။
ေကာင္မေလးကို ၾကည့္ေနရင္း ေတာ္ေတာ္လွတာဘဲဟု မွတ္ခ်က္ခ်မိသည္။ ဆံပင္ေလးေတြ ဖ႐ိုဖရဲႏွင့္ ေတာထဲမွာ ေပတီးေပစုတ္ေတာင္ ဒီေလာက္လွေနရင္ ေသခ်ာစနစ္တက် အလွျပဳျပင္ထားမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လွေနမလဲဟု မဆီမဆိုင္ ေတြးေနမိျပန္သည္ ။ ခဏၾကာေတာ့ ေကာင္မေလး ဗိုက္ထဲမွာ တဂြီဂြီမည္သံ ၾကားရၿပီး ႏိုးလာသည္ ။
ေစာကလ်ာ ႏိုးလာလာျခင္း မိမိကို ၾကည့္ေနေသာသူကို သတိထားမိသြားသည္ ။မိမိ ကိုယ္လုံးေလးက သူအေပၚမွာ ေမွာက္ရက္ကေလးဆိုေတာ့ မ်က္ႏွာျခင္းနီးကပ္စြာ ျမင္ေနရသည္ ။ထိုလူမွာ မေန႔ကလို မ်က္ဝန္းေတြမရွိဘဲ အၾကင္နာ အရိပ္သန္းေသာ မ်က္လုံးေတြကို ျမင္ရသည္။ ေစာကလ်ာၾကည့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာဘဲ ထိုလူရဲ႕ နမ္းျခင္းကို ခံလိုက္ရသည္ ။
ရွင္ ဘာလုပ္တာလည္း
မင္းစိတ္ဓာတ္ကို ႀကိဳက္လို႔
ကြၽန္မက ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ
ငါက ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ေနတာေတာင္ ငါ့အတြက္စိုးရိမ္ၿပီး ကယ္ဖို႔ႀကိဳးစားတာကို သတိထားမိလို႔ပါ။မင္းကို ေက်းဇူးတင္တယ္။မင္းအတြက္ စားဖို႔လုပ္လိုက္အုံးမယ္ ။
ေျပာေျပာဆိုဆို ထြက္သြားၿပီး ယုန္တစ္ေကာင္ႏွင့္ ေတာၾကက္တစ္ေကာင္ ပါလာသည္ ။စားစရာေတြကို အေရခြံဆုတ္ၿပီး မီးကင္ေနစဥ္ အနံ႔ကလည္းေမႊးေနသည္ ။
ေစာကလ်ာ ဗိုက္ကလည္း ပိုဆာလာသည္ ။
ဒီမွာ ရွင္ ကြၽန္မလက္က လက္ထိတ္ကို ျဖဳတ္ေပးပါလား
ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဒီတိုင္းလည္းလွေနတာဘဲ
ကြၽန္မ စားရင္ ဘယ္လိုစားရမွာလဲ
မင္းကို ဘယ္သူက ေကြၽးမယ္ေျပာလဲ
ဟင္
ေစာကလ်ာ ပါးစပ္ပိတ္သြားသည္ ။ ယုန္ကင္နဲ႔ ၾကက္ကင္ရဲ႕ အနံ႔က ပိုၿပီးေမႊးလာသည္ ။
ၾကက္ကင္ကိုျမည္းၾကည့္ၿပီး
ေကာင္းလိုက္တာ ခ်ိဳၿပီးေမႊးေနတာဘဲ
ေစာကလ်ာ ေခါင္းငုံ႔ေနၿပီး သူ႔ဘက္လွည့္မၾကည့္။ၾကက္ကင္ကို ယူလာၿပီး ေစာကလ်ာနား လာထိုင္သည္ ။ၿပီးေတာ့ အသားေလးေတြ ဖဲ့ကာ ခြံေကြၽးသည္။ ေစာကလ်ာ စိတ္ေကာက္ၿပီး မူေနသည္။
စားေနာ္ မစားရင္ နမ္းမွာ
မ်က္ေစာင္းထိုးရင္း သူခြံေကြၽးတာကို စားမိသည္။ေတာထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြ ၾကားထဲမွာေတာင္ ရင္မခုန္ခဲ့သူ ။သူနဲ႔ေတြ႕မွ ရင္ဖိုေတာင္ မသန္းဖူးေပမယ့္ အပ်ိဳစင္ပါးေလး နမ္းခံရၿပီ။ေက်နပ္သလိုလို ေပ်ာ္သလိုလို ခံစားရသည္။
စားေနရင္းတန္းလန္း
ဟာ မ်က္လုံးမွိတ္လိုက္ မ်က္လုံးမွိတ္လိုက္
ေစာကလ်ာ ေယာင္ရမ္းၿပီး မ်က္လုံး မွိတ္လိုက္ေတာ့ ပါးေလးကို နမ္းတာ ခံလိုက္ရသည္။
ဟင္ ရွင္ ရွင္ ဘာလုပ္တာလဲ
ငါ့ စိတ္ထဲမွာ မင္းကို ခ်စ္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚလာလို႔ပါကြာ
ရွင္က မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ထဲ ဆိုၿပီး အႏိူင္က်င့္တာလား
ခ်စ္လို႔ပါကြာ ၿပီးေတာ့ မင္းမွာ ေယာက်ာ္းရွိလား
ဘာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ အပ်ိဳရွင့္
အဲဒါဆို ပိုအဆင္ေျပၿပီ ငါလည္း လူပ်ိဳဘဲ ငါ့ကို ျပန္ခ်စ္လိုက္ ၿပီးေတာ့ အတူတူေနမယ္ မင္းကို ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ထားႏိုင္ပါတယ္ မင္းမွာေဆြမ်ိဳး မိဘေတြရွိလား ။
အေမ အေဖက မရွိေတာ့ဘူး အေဒၚနဲ႔ ေနတာ
အင္း ပိုေကာင္းတာေပါ့ မျပန္နဲ႔ေတာ့ ဒီကေနၿပီး ကိုယ့္အိမ္ျပန္မယ္ ။ တစ္ခါတည္းလိုက္ခဲ့ေတာ့ ။
ရွင္ကိုမွ ကြၽန္မ မခ်စ္တာ ။ ဘာလို႔လိုက္ရမွာလည္း။
ရင္ခုန္သံကို မညာနဲ႔ေလ မင္းကို နမ္းတုန္းက ငါၾကားလိုက္တယ္
အဲဒါ ဗိုက္ဆာလို႔ ဗိုက္က မည္တာပါ
ေစကလ်ာ စကားမဆုံးခင္ ထိုလူက ကို
္ယ္လုံးေလးကို ဆြဲယူကာ ပါးစပ္ေလးကို နမ္းလိုက္ၿပီး ဖက္ထားေလသည္ ။ေစာကလ်ာ အသက္ရႈမရေတာ့ ။အတင္း႐ုန္းၿပီး
လႊတ္ပါအုံး အသက္ရႈၾကပ္လို႔
ခ်စ္တယ္ေျပာမွ လႊတ္မွာ
ေစာကလ်ာ ရင္ခုန္သံကို မညာခ်င္ေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
မရဘူး ပါးစပ္ကေျပာ
အို ရွက္တယ္ေလ
ဘယ္သူကို ရွက္တာလဲ
သိဘူး သြား
ေစာကလ်ာ ရွက္ၿပီး ထသြားေသာ္လည္း သံႀကိဳးအစက သူ႔လက္ထဲမွာ ေနာက္ကေန ဆြဲၿပီး ကိုယ္လုံးေလးကို ပတ္ခ်ည္္ခံလိုက္ရသည္။
ၿပီးေတာ့ အနမ္းေတြၾကားမွာ မလူးသာ မလြန္႔သာ ယစ္မူးရင္း ေပ်ာ္ဝင္သြားသည္။ ႏႈတ္ခမ္း ႏွစ္လႊာကေန ရင္သားႏွစ္မႊာ ရင္သားႏွစ္မႊာကေန စိတ္ရွိတိုင္း ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ နမ္းရႈိက္ေနတာကို သာယာမိသည္ ။ ခ်စ္ခင္ၾကည္ႏူး သာယာတာက လက္ရွိမွာ သံႀကိဳးလက္ထိတ္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္နဲ႔ သူစိတ္ထင္တိုင္း နမ္းရႈိက္ေနတာကို ေက်နပ္မိသည္ ။
ေမာင္
ေစာကလ်ာ မရည္႐ြယ္ပါဘဲ ပါးစပ္ကထြက္သြားသည္ ။
ေစာကို ခ်စ္လားဟင္
ခ်စ္တယ္ေစာ ေမာင္ဘဝထဲမွာ အၿပီးအပိုင္ ဖမ္းလိုက္ၿပီ။ ဘယ္ေတာ့မွ လြတ္ရက္မရွိ။ေမာင့္ရဲ႕ အိမ္သူသက္ထား ဇနီးမယား အျဖစ္ အိမ္ေထာင္ တစ္သက္တစ္ကြၽန္းက်ေစ။
အမိန္႔အတိုင္းပါေမာင္။
ေစာကလ်ာ ခ်စ္စႏိုးေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ အျပစ္ဒဏ္ အျဖစ္ ရင္သားေလးေတြကို အနမ္းေပး ခံလိုက္ရျပန္သည္ ။
လူကို ဒီလက္ထိတ္ႀကီး ျဖဳတ္မေပးဘဲ သံႀကိဳးေတြနဲ႔ ထပ္ခ်ည္ထားတာ သူထင္သလို လုပ္ခ်င္လို႔ မဟုတ္လား
ေစာက သေဘာေပါက္လြယ္သားဘဲ။
ေမာင္ ေက်နပ္တယ္မဟုတ္လား။ ခုလို ခ်ည္တုတ္ၿပီး အႏိုင္က်င့္တာကို ။
အဲဒီလို မေျပာပါနဲ႔ ။ခ်စ္လို႔ပါ ။
ေမာင္ သေဘာပါ ။ ခ်စ္ရင္လည္း ခံမွာပါ ။ေမာင္ႏွိပ္စက္ရင္လည္း ေမာင့္စိတ္တိုင္းက် လိုက္ေလ်ာမွာပါ ။ေစာဘဝမွာ ေမာင္ကို႔ခ်စ္မိေနၿပီ။ ေမာင္ေတာင္းဆိုသမွ် လိုက္ေလ်ာၿပီး ထားရာေန ေစရာသြား ေမာင့္စိတ္တိုင္းက် ျဖစ္ေစရပါမယ္ေမာင္။
ခ်စ္လိုက္တာ ေစာရယ္။
ေမာင္ရဲ႕အိမ္ကို လိုက္ခဲ့ေတာ့ေနာ္။
ေစာကလ်ာ ေခါင္းင္ျမ့္မိသည္။ခ်စ္သူေခၚရာ လိုက္ဖို႔ရာက မိန္းကေလးတို႔ ဘဝ အက်ိဳးေပးဘဲမဟုတ္လား။
စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ဆန္ ခမ္းခမ္းနားနား တည္ေဆာက္ထားေသာ ေတာင္ကုန္းေပၚက ႏွစ္ထပ္အိမ္လွလွႀကီး။စမ္းေခ်ာင္းေလးလည္း ရွိသလို လမ္းေဟာင္းေလးနဲ႔ ေအးေဆးတိတ္ဆိတ္တဲ့ ေနရာေလး။ အိမ္ရဲ႕ျပတင္းေပါက္ကေန ၾကည့္ရင္ လမ္းေဟာင္းေလးကို ုျမင္ႏိုင္သလို တျခားျပတင္းေပါက္ေတြက ၾကည့္ရင္ မတူညီတဲ့ ရႈ႕ခင္းေတြကို ျမင္ႏိုင္သည္ ။
ေစာ
ေမာင္
ေစာအတြက္ အေဒၚႀကီး တစ္ေယာက္ကို အေဖာ္ေခၚထားတယ္ ။ၿပီးေတာ့ ေစာ ဝတ္ဖို႔ရာ မဂၤလာဝတ္စုံေလး ဝယ္ခဲ့ဖို႔ မွာထားတယ္ ။ အမွတ္တရေပါ့။
ေစာ ရွက္ၿပဳံးေလးသာ ၿပဳံးမိသည္ ။
အေဒၚႀကီး ေရာက္လာေတာ့ ညေနေတာင္ေစာင္းလုၿပီ။ အေဒၚႀကီး ဝယ္လာတာက ပန္းဆီေရာင္ ခ်ိတ္လုံခ်ည္ေလးနဲ႔ အက်ီ ၤ လၤက္ရွည္ ရင္ဖုံး ပြပြေလး ။ေစာကလ်ာ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အဝတ္အစားလဲမယ္လုပ္ေတာ့ ေမာင္ဝင္လာသည္ ။
ဟင္ ေမာင္ သူမ်ား အဝတ္အစားလဲမလို႔ေလ
အဲဒါသိလို ဝင္လာတာေလ ။
ေစာကလ်ာ မ်က္ေစာင္းထိုးရင္း ေဘာ္လီေလးဝတ္မယ္လုပ္ေတာ့
အဲဒါႀကီး ဝတ္မေနပါနဲ႔ကြာ
ဒါဆို ဘာမွမဝတ္ရေတာ့ ဘူးလား ဒီတိုင္းေနရမွာလား။
မဟုတ္ပါဘူး။ေစာအတြက္ ေသခ်ာျပင္ဆင္ေပးထားပါတယ္။အိပ္ရာေပၚမွာ တင္ထားတယ္။
ေစာကလ်ာ အ္ိပ္ရာေပၚကို သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေဒၚႀကီး ဝယ္လာတဲ့ ပန္းဆီေရာင္ ခ်ိတ္လုံခ်ည္ေလးနဲ႔ ဝမ္းဆက္ေလး။ ေဘးနားမွာေတာ့ ေျပာင္လက္ေနတဲ့ သံႀကိဳးရွည္တန္းလန္း စတီးလက္ထိတ္ေလးနဲ႔ေသာ့ေလးတစ္ခု။
စေတြ႕တဲ့ အမွတ္တရေလး ဝတ္ၿပီးေစာင့္ေနပါးးးးးးးး ေမာင္။
ေစာကလ်ာ စာေလးဖတ္ၿပီး ၿပဳံးမိသည္။မဂၤလာဦးညမွာ လွလွပပေလးဆင္ၿပီး သူယူမဲ့သူတို႔သမီးကို အိပ္ယာေပၚမွာ လက္ထိတ္ေနာက္ျပန္ ခတ္ခိုင္းၿပီး အဆင့္သင့္ေစာင့္ခိုင္းတာ ေတာ္ေတာ္ပိုင္စိုးပိုင္နင္းႏိုင္တဲ့ ေမာင္ပါလား။
ဒါေပမယ့္လည္း ေစာကလ်ာခ်စ္မိေနၿပီ။ေမာင္ထားရာေန ေစရာသြားေပးသမွ် အမိန္႔ေတြ နာခံမယ္လို႔ ကတိေပးၿပီးေနၿပီ။
ပန္းေရာင္ရင္ဖုံး အက်ီ ပၤြပြေလးကို ဘာမွ မခံဘဲ ဒီအတိုင္းဝတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ခ်ိတ္လုံခ်ည္ေလးကို ေသေသသပ္သပ္ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ေလး ဝတ္လိုက္ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းအလွေလး ေပၚလာသည္ ။
ရင္ဖုံးအက်ီ အၤသားေလးက ဖဲသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ ပါးပါးေလးဆိုေတာ့ အတြင္းထဲက ရင္သားႏုႏုအလွေတြကို လုံၿခဳံေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေတာ့။ေစာကလ်ာ မွန္ထဲက မိမိပုံရိပ္ကို ၾကည့္ရင့္ ရွက္ေနမိသည္။ယေန႔ညမွာဆိုရင္ မိမိကိုယ္လုံးေလးကို ခ်စ္သူေမာင္က ဘာေတြလုပ္မည္ မသိႏိုင္။ေတြးရင္း ရင္ခုန္ရင္း ေမာင္ၫႊန္ၾကားတဲ့အတိုင္း လက္ထိတ္ကို ေသာ့ဖြင့္ကာ ဘယ္ဘက္လက္လးကို ခတ္လိုက္သည္ ။တင္းတင္းေလးျဖစ္ေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ခတ္လိုက္ေတာ့ နည္းနည္းနာသလို ရွိေပမယ့္ ေမာင့္သေဘာက်ေပါ့။
ဘယ္ဘက္လက္ကို ခတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ မွန္ထဲကို ၾကည့္ကာ ညာဘက္လက္ကို ခတ္လိုက္သည္ ။ မိမိကိုယ္မိမိ လက္ထိတ္ခတ္ရတာ ပထမဆုံးမို႔ ခဲရာခဲဆစ္ ႀကိဳးစားရသည္ ။ ေရွ႕ကခတ္တာ မဟုတ္ဘဲ လက္ေနာက္ျပန္ ခတ္ရတာမို႔ ပိုခက္သည္ ။ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ေမာင္။ဒါေပမယ့္ ေမာင္စိတ္တိုင္းက် ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ မွန္ထဲမွာ ၾကည့္မိသည္။
မွန္ထဲမွာ ပန္းဆီေရာင္ ေလးနဲ႔ ႏို႔သီးေခါင္းရာေလးေတြ ေပၚေနၿပီး ခ်ိတ္လုံခ်ည္ေလးနဲ႔ လက္ျပန္လက္ထိတ္ခတ္ခံထားရေသာ သတို႔သမီးေလး ။
ေစာကလ်ာ မွန္ထဲၾကည့္ၿပီး ေက်နပ္ၾကည္ႏူးေနစဥ္မွာဘဲ အခန္းအျပင္ဘက္က ေမာင့္ေျခသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။