ကြၽန္ေတာ့္နတ္သမီးေလးရဲ႕ခ်စ္ပုံျပင္

“ေဟ်ာင့္ ည မိုးမ႐ြာရင္ င့ါတဲကို
အလည္လာခဲ့ကြာ..
႐ြာက အရက္ပါခဲ့တယ္..ငါးပါယူခဲ့ဦး..”
က်ေနာ္ႀကိတ္ေႂကြေနေသာ ဖူးျပည့္ရဲ႕အကို
မင္းေမာင္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ
ဝမ္းသာသြားမိတယ္။
မင္းေမာင္မွာက အေမ မရွိေတာ့ဘူး
ရွိတဲ့အေဖကလည္း အရက္သမား၊ က်ေနာ့္ရဲ႕
တဖက္သတ္ခ်စ္သူ ဖူးျပည့္က တကယ္ကို
အရမ္းလွပါတယ္။

ဆံပင္ဂုတ္ဝဲေလးနဲ႔ ျပည့္ျပည့္ေဖာင္းေဖာင္း
ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလး။
ေနာက္ပိုင္းအလွက အ႐ြယ္နဲ႔ေတာင္ မမွ်ဘူး။
ကားၿပီး ခ်ိတ္ထြက္ေနတာ။
ဖူးျပည့္မ်ား ၿပဳံးရယ္လိုက္ရင္ ျမင္ရသူေငးေမာသြားေစတဲ့အလွမ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူေလးေပါ့။
က်ေနာ္က ခုခ်ိန္ထိ ဖူးျပည့္ကို ဘာေၾကာင့္
ဖြင့္မေျပာရေသးလဲဆိုရင္ ဖူးျပည့္က ခုမွဆယ္တန္း
ေက်ာင္းတက္ဆဲမို႔ က်ေနာ္ ဖြင့္မေျပာရက္တာပါ။
သူ႔အကို မင္းေမာင္ကို နည္းနည္းလန္႔တာလည္း
ပါတာေပါ့ဗ်ာ။

ၿပီးေတာ့ ဖူးျပည့္ကို က်ေနာ့္လိုပဲ ႀကိတ္ေႂကြလို႔
ဖြင့္ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ ရဲေနာင္ရဲ႕စကားေၾကာင့္လည္း
က်ေနာ္ ဖြင့္မေျပာျဖစ္ေတာ့တာဆို မွန္ပါတယ္။
ရဲေနာင္က ဖူးျပည့္ကို ရည္းစားစကားေျပာေတာ့
သူ႔မွာ ရည္းစားရွိၿပီးသားလို႔ ဖူးျပည့္က
ခ်က္ခ်င္းအေျဖေပးလိုက္တာတဲ့။

ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္က ဖူးျပည့္ကို ဖြင့္မေျပာဝံ့ပဲ
ဖူးျပည့္ရဲ႕အလွေတြကို ခိုးခိုးရႈိးၿပီး
တ္ိတ္တိတ္ေလး ရင္ခုန္ေနရေတာ့တာေပါ့။
ဖူးျပည့္က ျဖဴေဖြးၿပီး အရမ္းလွသေလာက္
ကိုမင္းေမာင္ကေတာ့ အလုပ္ၾကမ္းဒဏ္ေၾကာင့္လား
မသိဘူး အသားက ေတာ္ေတာ္မည္းပါတယ္။
ဗလႀကီးသလို အရပ္ကလည္း အရွည္ႀကီး။
သူတို႔ေမာင္ႏွမ အရပ္ခ်င္းယွဥ္လိုက္ရင္
ဖူးျပည့္က ကိုမင္းေမာင္ရဲ႕ ပခုံးေလာက္ပဲရွိတယ္။
ကိုမင္းေမာင္ကိုႀကိဳက္တဲ့ အပ်ိဳႀကီး တခုလပ္
မုဆိုးမေတြ ႐ြာမွာေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။
ကိုမင္းေမာင္က စကားေျပာသာၾကမ္းတာ
အလုပ္က ေနပူမေရွာင္ မိုး႐ြာမေရွာင္
ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားတယ္။

အပင္ပန္းလည္း ခံႏိုင္တယ္။
အဆဲၾကမ္းတာကေတာ့ သူ႔ဝသီဗ်။
အရက္မူးရင္ သာမန္စကားေျပာေနရင္း အဆဲက
ပါပါလာတတ္တယ္။ သူ႔ညီမကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာ။ ခုခ်ိန္ထိ ဖူးျပည့္ကို သူ႔ဗလႀကီးနဲ႔ ေပြ႕ခ်ီတယ္၊
ေက်ာပိုးတယ္။
ဖူးျပည့္က ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူဆိုေပမယ့္
ေဘာ္ဒါေဆာင္မေနပါ။
အိမ္ကေနပဲ ေက်ာင္းတက္ၿပီး ယာခင္းထဲမွာေနတဲ့
သူ႔အကိုဆီကို ၃ရက္ျခား ၁ပတ္ျခားဆိုသလို
ရိကၡာလာပို႔ေပးတယ္။
ကိုမင္းေမာင္က အျခားသူေတြနဲ႔
သိပ္ေရာရာေႏွာေႏွာ မေနေပမယ့္ က်ေနာ့္ကိုေတာ့
ခင္ပုံရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုမင္းေမာင္က
က်ေနာ္နဲ႔သာ ေသာက္ေဖာ္ ေသာက္ဖက္ျဖစ္ေနတာ
သူ႔ညီမ ဖူးျပည့္ထက္ က်ေနာ္က ၁ႏွစ္ပဲႀကီးတယ္။
ကိုမင္းေမာင္ အသက္၃၀ေလာက္ေတာ့
ရွိမယ္ထင္တယ္။ က်ေနာ္ မေမးမိဘူး။

အစကိုျပန္သြားရေအာင္ဗ်ာ။
ကိုမင္းေမာင္ရဲ႕စကားကို
“ဟုတ္ကဲ့ကိုမင္း… မိုးမ႐ြာရင္ လာခဲ့မယ္ဗ်ာ..
ငါးလည္း ယူခဲ့ပါ့မယ္”လို႔ က်ေနာ္ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
“ငါလိုးေလး… မိုး႐ြာရင္ေတာ့ မလာခဲ့နဲ႔ကြ…”လို႔
ကိုမင္းေမာင္ျပန္ေျပာေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ
အဆဲမပါရင္ စကားမေျပာတတ္တဲ့လူႀကီး စစ္စစ္ပါလားလို႔ေတြးရင္း..
“ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ.. မိုးမ႐ြာမွ လာခဲ့ပါ့မယ္..”လို႔
ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။

က္ုမင္းေမာင္က သူ႔ႏြားေတြေမာင္းၿပီး ထြက္သြားမွ
က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္တဲရွိရာ ျပန္လာခဲ့တယ္။
ငါးကန္ထဲက ငါးေတြ မိုးမခ်ဳပ္ခင္ ဖမ္းရဦးမယ္ေလ။
ကိုမင္းေမာင္တဲနဲ႔ က်ေနာ့္တဲက ေတာ္ေတာ္ေလးေဝးပါတယ္။ နာရီဝက္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္မွေရာက္တာ။ ကိုမင္းေမာင္က သူ႔အေဖနဲ႔ အဆင္မေျပေတာ့
သုံးရာသီလုံး ေတာထဲမွာပဲ အေျခခ်ေနတယ္။
တခါတေလမွသာ ႐ြာကိုျပန္တာ။
ေတာမွာအေျခခ်ၿပီးေနတဲ့ တဲေတြ
အနည္းငယ္ရွိေပမယ့္ ကိုမင္းေမာင္လို
ႏွစ္ပတ္လည္ ေတာမွာပဲေနသူကေတာ့ မရွိပါဘူး။
ၿပီးေတာ့ တဲေတြကလည္း တစ္တဲႏွင့္တစ္တဲ
အေတာ္အလွမ္းကြာၾကတယ္။ကိုမင္းေမာင္က
အရက္အၿမဲေသာက္သူေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
၃ရက္ျခား ၁ပတ္ျခားဆိုသလို ဖူးျပည့္လာပို႔တဲ့
ရိကၡာေတြမွာ အရက္က ပါလာတတ္တယ္။
အရက္ပါရင္ေတာ့ ကိုမင္းေမာင္က သူတစ္ေယာက္တည္း မေသာက္ဘူး။ က်ေနာ့္ကိုအေၾကာင္းၾကား
အပါေခၚၿပီး ဝိုင္းဖြဲ႕ေနက်။
တဲကိုျပန္ေရာက္လို႔ ငါးဖမ္း၊ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး
ကိုမင္းေမာင္ဆီထြက္ခဲ့ေတာ့ ေနေတာင္ဝင္လုၿပီ။
ဖူးျပည့္နဲ႔ေတြ႕ရမယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ
႐ႊင္ၾကည္လို႔ေပါ့ဗ်ာ။
ကိုမင္းေမာင္တဲေရာက္ခါနီး
ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္ၿပီဆိုရင္ပဲ ကုန္းျမင့္ေပၚက
တဲေရွ႕ကြက္လပ္မွာ ေခြးတစ္ေကာင္နဲ႔ ေဆာ့ကစားေနတဲ့ ဖူးျပည့္ကို ျမင္ေနရတယ္။
ဆည္းဆာရဲ႕ ေရာင္ျပန္အလွေတြၾကား ဖူးျပည့္ရဲ႕
ခ်စ္စရာဟန္ပန္ အမူယာေလးေတြ၊
ခိုးခိုးခစ္ခစ္ ရယ္သံေလးေတြ၊ ကေလးတစ္ေယာက္လို အျပစ္ကင္းစင္ၿပီး သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းေနတဲ့
ဖူးျပည့္ရဲ႕ အလွတရားကို က်ေနာ္ေငးၾကည့္ရင္း
ေလွ်ာက္ေနမိတယ္။
“နင္အရမ္းလွလာတယ္ ဖူးျပည့္ရယ္…
နင့္ကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္လိုက္တာ..” က်ေနာ့္စိတ္ထဲက
စကားေတြ ဖူးျပည့္ၾကားႏိုင္ရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔
ေတြးၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းေလးခ်လိုက္မိတယ္။
ကိုမင္းေမာင္က က်ေနာ့္ကိုျမင္တယ္ဆိုရင္ပဲ
“လီးထဲမွပဲ ျမန္ျမန္လာပါကြ..ေနာက္က်ေနၿပီ..”တဲ့
ၿပီးေတာ့ “ေဖလိုးမ .. ေခြးနဲ႔မေဆာ့နဲ႔ေတာ့..
ေျခလက္ေဆးၿပီး ငါးလာေၾကာ္ေပး..”လို႔
ညီမျဖစ္သူ ဖူးျပည့္ကို လွမ္းေအာ္ေျပာတယ္။
“ဟုတ္ကိုႀကီး.. ေရပါခ်ိဳးလိုက္ေတာ့မယ္…
ခဏေလးေစာင့္ေပးေနာ္”လို႔ ဖူးျပည့္ကေျပာေတာ့
” ေအးပါ.. ျမန္ျမန္သာ သြားခ်ိဳးစမ္းပါ
ငါလိုးမေလးရဲ႕..” ဖူးျပည့္ကေတာ့
သူ႔အကိုဆဲၿပီးေျပာတဲ့စကားကို
ဘာမွအထူးအဆန္း ျဖစ္ပုံမရ။
တခစ္ခစ္ရယ္ၿပီး ထမီရင္လ်ားေလးနဲ႔
စမ္းေခ်ာင္းကို ေရခ်ိဳးဆင္းသြားေတာ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ခဏၾကာေတာ့ သနပ္ခါးအေဖြးသားနဲ႔
ဖူးျပည့္ေၾကာ္ေပးတဲ့ငါးေၾကာ္ကိုျမည္းလိုက္၊
အရက္ေသာက္လိုက္၊ ဟိုစကား ဒီစကားေျပာလိုက္၊
က်ေနာ္ကေတာ့ မသိမသာ ဖူးျပည့္ကို ရႈိးလိုက္နဲ႔
နတ္မင္းစည္းစိမ္ အျပည့္အဝ ခံစားေနတာေပါ့ဗ်ာ။
ေသာက္လိုက္ စကားေျပာလိုက္နဲ႔ ညေတာင္
အေတာ္နက္လာၿပီ။
ဖူးျပည့္ေလးမွာ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္
စကားေျပာတာကို နားေထာင္ရင္း
အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီထင္ပါတယ္။
အိပ္ေနပုံကိုလည္း ၾကည့္ဦး။
တေစာင္းေလးဗ်ာ..
ဂီတာေလး ေစာင္းလွဲခ်ထားသလိုပဲ
အျမည္းက ကုန္သြားတယ္။
“ေဟ့ ထပါဦးညီမေလး…
အျမည္းကုန္သြားၿပီ.. ငါးက်န္ေသးရင္
ထၿပီးေၾကာ္ေပးစမ္းဦး..”
ကိုမင္းက သူ႔ညီမကို ႏႈိးေျပာတယ္။
“ဟာ ကိုႀကီးကလည္း အိပ္ခ်င္ၿပီကြာ..”
“ငါးလိုးမေလး ေစာက္ဖုတ္ကို အသားနီလန္ေအာင္
လိုးေပးလိုက္ရ.. ထမွာ ထစမ္း..”
ကိုမင္းရဲ႕ သူ႔ညီမကို ပက္ပက္စက္စက္
ေျပာတဲ့စကားေတြေၾကာင့္ က်ေနာ့္လီးက
အဆမတန္ေတာင္လာတယ္။
ဖူးျပည့္က ႏႈတ္ခမ္းေလးစူလိုက္ ပြစိပြစိေျပာလိုက္နဲ႔
ထၿပီး ငါးေၾကာ္ေပးရွာတယ္။
ဖူးျပည့္ေၾကာ္ေပးတဲ့ ငါးေၾကာ္ပူပူေလးနဲ႔
လက္က်န္အရက္ကို ျဖတ္ၿပီးခ်ိန္မွာ
ညလည္း အေတာ္နက္ၿပီမို႔ ကိုမင္းကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး
ျပန္ခဲ့တယ္။
လမ္းတစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ခါနီးမွ မိုးက
သည္းသည္းမည္းမည္းကို ႐ြာေတာ့တာဗ်ိဳ႕။
က်ေနာ့္တဲနဲ႔ ကိုမင္းတဲၾကားမွာ
ေတာင္က်ေခ်ာင္းလည္းရွိေသးတာမို႔
ေရမမိခင္ တဲျပန္ေရာက္ဖို႔ ေျခလွမ္းကို
သြက္သြက္ေလွ်ာက္ရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။
ဒါေပမယ့္ ကံမေကာင္းဘူး။
ေတာင္က်ေရေတြနဲ႔ ေခ်ာင္းက ျပည့္လွ်ံေနၿပီ။
မိုက သည္းသည္းမည္းမည္း႐ြာဆဲမို႔
ေတာင္က်ေရ ေလ်ာ့ဖို႔အေတာ္ေလးေစာင့္ရဦးမယ့္ပုံ။
က်ေနာ္လည္း မိုးထဲမွာ ေစာင့္မေနခ်င္တာနဲ႔
ကိုမင္းတို႔တဲဆီကို ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခဲ့လိုက္တယ္။
ကိုမင္းတဲမွာ က်ေနာ္ညမအိပ္ဖူးပါ။
တဲက ေတာ္ေတာ္ႀကီးပါတယ္။
တဲေအာက္ကိုေရာက္လာေတာ့
ကိုမင္းရဲ႕ေခြးက ေခါင္းေထာင္ၾကည့္ၿပီး
ရန္မလုပ္ပါ။ က်ေနာ့္ကို ရင္းႏွီးၿပီးသားေလ။
က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ထူးထူးဆန္းဆန္းလို ခံစားေနရလို႔
ကိုမင္းကို လွမ္းမေခၚမိပါ။
တဲကလည္း ခါရမ္းေနသလို ထင္မိလို႔
က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္မူးေနၿပီထင္တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိုးကသည္းေနေပမယ့္
ေလအနည္းငယ္ၿငိမ္သြားတဲ့ အခိုက္အတန္႔ေလး
” အား…အားး.. အ.. ကိုႀကီး နာတယ္..
အရမ္းမေဆာင့္ပါနဲ႔…” ဆိုတဲ့ ဖူးျပည့္ရဲ႕
အသံခပ္တိုးတိုးေလး က်ေနာ္ၾကားလိုက္မိေတာ့
က်ေနာ္ ေခါင္းေတြပါ ႀကီးသြားတယ္။
နားၾကားမွားတာလား ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္တာလား ေဝခြဲမရျဖစ္ေနခ်ိန္မွာပဲ
” ငါလိုးမေလး နင့္ေစာက္ဖုတ္က
အရမ္းလိုးလို႔ေကာင္းတာပဲ
နင္ေအာ္ခ်င္သလိုေအာ္စမ္း..
နင့္ပါးစပ္ကိုလည္း လိုးဦးမွာ…
ဒီေန႔ည နင့္ဖင္ကိုပါ လိုးမွာ..” ဟု ကိုမင္းရဲ႕
ပီပီသသႀကီးေျပာလိုက္တဲ့ အသံကို
ၾကားလိုက္ရပါေတာ့တယ္။
က်ေနာ့္စိတ္ေတြ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္း
ေျပာမျပတတ္ေတာ့။ ဖူးျပည့္ရဲ႕ သူ႔အကို
လိုးခံေနရတာကို ၾကည့္ခ်င္တဲ့စိတ္ျဖစ္ေပၚလာသလို
ယူႀကဳံးမရျခင္း၊ ႏွေျမာျခင္း၊ လီးေတာင္လာျခင္းစတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးစုံ ျဖစ္ေနမိပါတယ္။
မိုးကေတာ့ ႐ြာေနဆဲ။ ကိုမင္းရဲ႕ မာန္နဲ႔ဆဲၿပီး
တဖက္ဖက္ေဆာင့္လိုးသံေတြ၊ ဖူးျပည့္ရဲ႕ မခ်ိမဆန္႔
ညည္းညဴသံေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္ မၾကည့္ရ
မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။
တဲေဘးက သစ္ပင္ေပၚတက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့
အရက္ေသာက္တဲ့ေနရာမွာပဲ ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး
ကိုမင္းရဲ႕ လိုးေဆာင့္မႈကို သိမ့္သိမ့္တုန္လို႔
ခံေနရတယ္။
ကိုမင္းကေတာ့ လူစိတ္ေပ်ာက္ၿပီး
ဘီလူးသဘက္စီးခံထားရသလို ဖူးျပည့္ရဲ႕
ခါးသိမ္သိမ္ေလးကိုဆြဲၿပီး ေဆာင့္လိုးလိုက္၊
ဖင္ကို႐ိုက္လိုက္၊ ႏို႔ကိုလွမ္းေခ်လိုက္နဲ႔ ကာမအရသာကို အျပည့္အဝ ခံစားေနပါတယ္။
” ငါလိုးတာ ေကာင္းလား..”
” ဟုတ္.. ေကာင္းတယ္ကိုႀကီး..
ဒါေပမယ့္ နာတယ္… ကိုႀကီးလီးက ႀကီးတာကို..”
” နင္ ငါလိုးတာကို အေဖ့ျပန္ေျပာမွာလား..”
” မေျပာပါဘူးကိုႀကီးရဲ႕..
ဖင္ေတာ့ မခံရဲဘူးေနာ္ ညီမေလးက..
ညီမေလး တအားနာမွာ ေၾကာက္တယ္..”
” ဆီစြတ္ၿပီး လိုးမွာပါ မနာပါဘူး…
နင့္ဖင္က အရမ္းကိတ္ေတာ့ ငါမလိုးပဲ မေနႏိုင္ဘူး…
ဒီတစ္ခ်ီၿပီးရင္ နင့္ဖင္ကို လိုးေတာ့မယ္..” လို႔ေျပာၿပီး
ကိုမင္းက ဖူးျပည့္ေစာက္ဖုတ္ျဖဴျဖဴေလးထဲေရာက္ေနတဲ့ လီးမည္းမည္းရွည္ရွည္ႀကီးကို ထုတ္လိုက္ပါတယ္။
ေအာင္မေလးဗ်ာ ေတာ္ေတာ္ႀကီးတဲ့လီးႀကီးပဲ။
မည္းကမည္းေသး လုံးပတ္ႀကီးႀကီးနဲ႔
အရွည္က တစ္ထြာေက်ာ္ေလာက္တယ္ဗ်။
ဖူးျပည့္ေလး သတိလစ္မသြားတာ ကံေကာင္းလို႔
ေတာင္ေျပာရမယ္…။
ဖူးျပည့္ေလး ထလာၿပီး သူ႔အကိုရဲ႕လည္ဂုတ္ကို
ဖက္လိုက္တယ္။
ကိုမင္းက ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ဖူးျပည့္ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္ရင္း
လက္တစ္ဖက္က ဖူးျပည့္ေနာက္ေစ့ကို
ကိုင္ထားတယ္။ က်န္လက္တစ္ဖက္က ႏို႔အုံေတြ
ဘယ္ညာေခ်ေပးလိုက္၊ ေစာက္ဖုတ္ကို
ပြတ္ေပး ကလိေပးလိုက္နဲ႔ ဖူးျပည့္ေလးခမ်ာ
တြန္႔တြန္႔သြားတယ္။
ၾကည့္ရတာ ဖူးျပည့္ေလး လိင္ဆက္ဆံမႈနယ္ပယ္မွာ
ေတာ္ေတာ္ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ရွိသလို သူ႔အကိုရဲ႕
အျပဳအစုေအာက္မွာ အလိုတူအလိုပါ
သာယာေနသူထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။
ရဲေနာင္ေျပာဖူးတဲ့ ဖူးျပည့္မွာ ခ်စ္သူရွိၿပီးသားဆိုတာ
သူ႔အကိုမင္းေမာင္ကို ရည္႐ြယ္ၿပီး ေျပာခဲ့တာေနမွာလို႔ အေတြးတစ္ခ်က္က ဝင္ျဖစ္ေအာင္ ဝင္လာေသးတယ္။
က်ေနာ္ၾကည့္ေနစဥ္မွာပဲ ဖူးျပည့္က ေခါင္းေလးငုံ႔၊
သူ႔အကိုလည္ဂုတ္ကိုဖက္ၿပီး ခါးကိုခြလိုက္တယ္။
ကိုမင္းလီးမည္းမည္းႀကီးျမင္ရပါၿပီ။
ဖူးျပည့္ရဲ႕အရည္ေတြလား၊ ကိုမင္းရဲ႕ အရည္ေတြလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕
အရည္ေတြပဲလားေတာ့မသိ၊ ကိုမင္းရဲ႕
လီးမည္းမည္းႀကီးေပၚမွာ အျဖဴရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြ
ကပ္ၿငိလို႔။
ကိုမင္းက ဖူးျပည့္ရဲ႕ ခါးသိမ္သိမ္ေလးကိုကိုင္ၿပီး
သူ႔ရဲ႕ ႀကီးမားၿပီး မည္းနက္ရွည္လ်ားတဲ့ လီးႀကီးကို
ညီမျဖစ္သူ ဖူးျပည့္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ
လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္ထည့္လိုက္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္လုံး
ဖူးျပည့္ခါးေလးကိုင္ၿပီး အေသေဆာင့္ေတာ့တာ။
ဖူးျပည့္ကေတာ့ မိုးသံေလသံေတြရဲ႕ၾကားမွာ
သူ႔အသံေသးေသးေလးနဲ႔
ညည္းညဴေအာ္ဟစ္ေနပါေတာ့တယ္။
” ငါလိုးမေလး … ငါ့ရဲ႕ညီမေလး..
နင့္ေစာက္ဖုတ္က ေစးေနတာပဲ…
အရမ္းလိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ ေဖလိုးမရဲ႕..
၃ရက္တစ္ခါ လာအလိုးခံၾကားလား..
၇ ရက္အထိ မေနနဲ႔ေတာ့…”
” အားးးး.. ကိုႀကီး နာတယ္..
ျဖည္းျဖည္း.. အား…အမေလး ကိုႀကီးရဲ႕
ညီမေလးေသေတာ့မွာပဲ..”
“ေစာက္ေကာင္မ… အားရပါးရေအာ္..
ငါလည္း အားရပါးရေဆာင့္မယ္…”
ဆဲလိုက္ ေဆာင့္လိုးလိုက္၊ ဖူးျပည့္က ေအာ္လိုက္နဲ႔
ၾကည့္ေနမိတဲ့က်ေနာ္ မေနႏိုင္ေတာ့
ထုရင္း ၾကည့္ေနမိတယ္။
ဂ်ပန္မေလးကို နီဂ႐ိုးႀကီးတစ္ေယာက္က
မုဒိန္းက်င့္ေနသလိုပဲဗ်ာ။
မိုးက အရမ္းသည္းေနတာေတာင္ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ
ခ်မ္းတယ္မထင္မိ။
ကိုမင္းရဲ႕ အားရပါးရ လိုးေဆာင့္မႈေအာက္မွာ
ဖူးျပည့္ဖင္ေလး သိမ့္သိမ့္တုန္လို႔
ဆီးခုံခ်င္း႐ိုက္သံနဲ႔ ဖူးျပည့္ေအာ္သံ၊
ကိုမင္းရဲ႕ ဆဲသံတို႔က တခါတခါ
မိုးသံကိုေဖာက္ထြက္လို႔ ေပၚေပၚလာတယ္။
” အားးး.. ၿပီးေတာ့မယ္.. လာေနၿပီ
ဆင္းေတာ့လို႔..”
ကိုမင္းက ဖူးျပည့္ေလးခြထားတဲ့ ေျခေထာက္ကို
ျဖည္ခ်ၿပီး ထိုင္လိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ အရည္ျဖဴေတြကပ္ေနတဲ့
လီးမည္းမည္းႀကီးကို ဖူးျပည့္ရဲ႕
မ်က္ႏွာနားကပ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ မယုံႏိုင္စရာဗ်ာ…
ဖူးျပည့္ေလးက သူ႔အကိုလီးမည္းမည္းႀကီးကို
ပါးစပ္နဲ႔ငုံေပးလိုက္တယ္။
လီးႀကီးတစ္ဝက္ေလာက္ပဲ ငုံထားတဲ့ ဖူးျပည့္ကို
ကိုမင္းက လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေနာက္ေစ့ကိုင္ၿပီး
ေစာက္ဖုတ္ကိုလိုးသလို တျဖည္းျဖည္း
ေဆာင့္လိုးေတာ့တာပဲ။
ေနာက္ဆုံး လီးႀကီးအဆုံးထိ ဖူးျပည့္လည္ေခ်ာင္းထဲ
ေရာက္သြားေတာ့မွ ဖိကပ္ထားရင္း
အရည္ေတြထုတ္လိုက္ပုံပဲ။ ဖူးျပည့္ကေတာ့
သူ႔လက္ကေလးနဲ႔ သူ႔အကိုေပါင္ေတြ
တဖက္ဖက္႐ိုက္လို႔…
မိုးကလည္း တျဖည္းျဖည္း စဲလာၿပီ။
ေလကေတာ့ မတိုက္သေလာက္ကို ၿငိမ္သြားၿပီ။
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေဝ့ေဝ့တိုက္႐ုံသာ။
ကိုမင္း သူ႔လီးမည္းႀကီးျပန္ႏႈတ္လိုက္ေတာ့
ဖူးျပည့္ေလးခမ်ာ အသက္ကို အေမာတေကာ
ရႉရႈိက္ေနတယ္။ ပါးစပ္ေဘးႏွစ္ဘက္မွာလည္း
အရည္ျဖဴေတြ စီးက်လို႔ေပါ့။ အသက္ကို
အေရးတႀကီး ရႉရႈိက္ေနရလို႔ ဖူးျပည့္ရဲ႕ ႏို႔အစုံက
လႈပ္ခါရ္ိမ္းႏြဲ႕ ကျပေနသေယာင္နဲ႔ က်ေနာ့္စိတ္ကို
မ႐ိုးမ႐ြ ဆြဲေဆာင္ေနသလိုပဲဗ်ာ။
ဖူးျပည့္အေမာေျဖေနတုန္းမွာပဲ ကိုမင္းက
တဲအတြင္းခန္းထဲဝင္သြားတယ္။
ျပန္လာေတာ့ လက္ထဲမွာ ဆီပုလင္းနဲ႔။
ဖူးျပည့္ေလးေပါင္ကိုၿဖဲၿပီး သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးကို
ျပန္ၾကည့္ေနတယ္။
သူဘာမ်ားေတြးေနမလဲ က်ေနာ္သိခ်င္လိုက္တာ။
” ကိုႀကီး ဖင္ကို မလိုးပါနဲ႔လား…
ညီမေလးေၾကာက္တယ္…
ဖင္ေပါက္က က်ဥ္းက်ဥ္းေလးဟာကို
ကိုႀကီးလီးႀကီးနဲ႔ဆို ညီမေလးဖင္ ကြဲသြားလိမ့္မယ္…”
“မကြဲေစရဘူး စိတ္ခ်.. ဆီစြတ္ၿပီးမွ တျဖည္းျဖည္း
ေခ်ာ့သြင္းမွာ.. ဖင္ေၾကာကိုသာညရႈံ႕မထားနဲ႔..
ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး… ေလးဘက္ေထာက္လိုက္…”
“ကိုႀကီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲေနာ္…
နာရင္ ေအာ္ငိုမွာ…”
” ေအးပါကြာ.. ေလးဘက္သာေထာက္စမ္းပါ
ငါလိုးမေလးရဲ႕.. စိတ္ကို ေလွ်ာ့ထား..” လို႔
ကိုမင္းကေျပာရင္း ဖူးျပည့္ဖင္ကို ဆီစြတ္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕လက္ကို ဆီစြတ္ၿပီး ဆီ႐ႊဲေနတဲ့
ညာလက္ခလယ္နဲ႔ ဖူးျပည့္ဖင္ကို ႏႈိက္သြင္းပါတယ္။
စသြင္းေတာ့ ဖူးျပည့္ပါးစပ္က အ ကနဲအသံထြက္လာၿပီး တခ်က္တြန္႔သြားပါတယ္။
ကိုမင္းကို မနာလိုလိုက္တာဗ်ာ။
အကို႔အလိုးကို စိတ္ႀကိဳက္ခံေပးမယ့္
ညီမကိတ္ကိတ္ ျဖဴျဖဴ လွလွ ငယ္ငယ္ေလးကိုရထားလို႔။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္အိပ္မက္နတ္သမီးေလးကို က်ေနာ့္ေရွ႕မွာပဲ အားရပါးရ ျဖဳတ္ေနလို႔။
တကယ္လို႔သာ ကိုမင္းအေနနဲ႔
သူ႔ညီမ သေဘာမတူပဲ အတင္းအဓမၼ
မုဒိမ္းက်င့္တာမ်ိဳးဆိုရင္ က်ေနာ္ ကိုမင္းရဲ႕
ဗလႀကီးကို ေၾကာက္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ မျဖစ္မေန
တားဆီးမိမွာပါ။
အခုေတာ့ဗ်ာ ညီမျဖစ္သူကလည္း အကို႔ရဲ႕
အလိုၾကမ္းၾကမ္းေတြကို အလိုတူအလိုပါခံလို႔…
ဆိုေတာ့ ႏွေျမာစိတ္၊ အံ့ၾသစိတ္၊ မနာလိုစိတ္၊
ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေက်နပ္စိတ္၊ ကိုယ္တိုင္
ဝင္ႏႊဲလိုစိတ္ အို စုံလို႔ပဲဗ်ာ…
က်ေနာ္ကသာ အေတြးေပါင္းစုံ၊
ခံစားမႈေပါင္းစုံဝင္လာေပမယ့္ သူတို႔ေမာင္ႏွမလိုးတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္းထုတာ ၂ခါေလာက္ကို
ၿပီးသြားခဲ့ၿပီဗ်။
ေဟာ ခုတခါ ကိုမင္းက သူ႔လီးမည္းႀကီးကို
ဆီစြတ္ေနျပန္ၿပီ။
ေဖြးၿပီးကိတ္တဲ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ဖင္ကိုၿဖဲၿပီး
လီးထိပ္နဲ႔အေပါက္ေတ့ကာ စသြင္းေနပါတယ္။
ဖူးျပည့္ဖင္ျဖဴျဖဴေလးထဲ ကိုမင္းလီးမည္းမည္းႀကီး
ဆီအစြမ္းနဲ႔ တရစ္ခ်င္း ႏွဲ႔ႏွဲ႔သြင္းေနတာ
တဝက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့..
” ကိုႀကီး ေတာ္ၿပီကြာ..
ေနရခက္တယ္..ဆက္မသြင္းပါနဲ႔ေတာ့..” လို႔
ဖူးျပည့္အသံၾကားလိုက္ရတယ္။
ကိုမင္းကေတာ့ ေခ်ာ့သြင္းေလးသြင္းရင္း
ေနာက္နည္းနည္းျပန္ဆုတ္ရင္းနဲ႔ မ်က္စိေရွ႕တင္ပဲ
ကိုမင္းရဲ႕ လီးမည္းမည္းႀကီးက ဖူးျပည့္ရဲ႕
ဖင္ျဖဴျဖဴေလးထဲ တဆုံးဝင္သြားေတာ့တယ္။
က်ေနာ့္လီးကလည္း မတရား
ေထာင္မတ္လာျပန္ေတာ့ ကိုယ့္လက္ေလးနဲ႔
ေခ်ာ့ထိန္းရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။
” ညီမေလး ကိုႀကီးေဆာင့္ေတာ့မယ္…
ဖင္ေၾကာကို ရႈံ႕မထားနဲ႔..စိတ္ကို ေလွ်ာ့ထား..” လို႔
ေျပာရင္း ကိုမင္းက တျဖည္းျဖည္း အရွိန္ယူ
ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးပါေတာ့တယ္။
ဖူးျပည့္သိပ္ခံႏိုင္ေသးပုံမရ။
အေမတ,ၿပီး ေအာ္ဟစ္ညည္းညဴေနပါတယ္။
အရွိန္ရလာၿပီျဖစ္တဲ့ ကိုမင္းကေတာ့ ဖူးျပည့္ရဲ႕
ေအာ္ဟစ္ညည္းညဴသံကို သိပ္ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့။
တဖုန္းဖုန္းနဲ႔ အားရပါးရ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးပါေတာ့တယ္။ ဇာတိက ျပလာၿပီ။
တစ္တစ္ခြခြဆဲၿပီးကို ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးတာ။
ဖူးျပည့္ရဲ႕ ဖင္သားေတြ၊ ႏို႔ေတြဆိုတာ
သမုဒၵရာလႈိင္းၾကမ္းၾကမ္းမွာ ေလဒဏ္မိုးဒဏ္ေတြ
အလူးအလဲခံေနရတဲ့ ေလွငယ္ပမာ
လူးလြန္႔ကခုန္ေနပါေတာ့တယ္။
ကိုမင္းဗ်ာ သူ႔ဗလၾကနဲ႔ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ဖင္ကို
မညႇာမတာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းလိုးတာ
အားမွမနာ။ က်ေနာ္ၾကည့္ရင္း ဖူးျပည့္ကို
သနားေတာင္ သနားမိလာတယ္။
ဖူးျပည့္ေလးကို ဘယ္တုန္းထဲက စ,လိုးလိုက္တာလဲ
က်ေနာ္မေတြးတတ္ေတာ့။
လိုးသက္ ခံသက္ေတြကေတာ့ ရင့္ေနၾကတဲ့ပုံပဲ။
ေဟာ ကိုမင္းအေဆာင့္စိပ္လာၿပီ။
အံကိုႀကိတ္ၿပီးကို ေဆာင့္တာ။
ဖူးျပည့္ေလးကေတာ့ ေမ်ာ့ေမ်ာ့သာ
ေအာ္ႏိုင္ရွာေတာ့တယ္။
ကိုမင္း ေမးေၾကာႀကီးေတြေထာင္လာတယ္။
အသက္ကို ျမန္ျမန္ရႉ၊
ေနာက္ဆုံး ခြန္အားအျပည့္ ဖူးျပည့္ဖင္ရင္းထိ
ေဆာင့္လိုးၿပီး ဆီးခုံကို ဖူးျပည့္ဖင္နဲ႔ထိကပ္ထားလိုက္တယ္။ ကိုမင္းရဲ႕ ဖင္ႂကြက္သားေတြ
တဆက္ဆက္တုန္ရင္း ညီမျဖစ္သူရဲ႕ဖင္ထဲ
အရည္ေတြ သြန္ခ်ေနၿပီ။
ပါးစပ္ကလည္း ဝူးဝူးဝါးဝါးေတြ ထြက္လာပုံအရ
သူလည္း အေတာ္ၿပိဳင္းသြားပုံရပါတယ္။
ညီမျဖစ္သူရဲ႕ဖင္ထဲ လီးကိုတန္းလန္းတပ္ထားရင္း
ဖူးျပည့္ေက်ာေပၚ ဖိလိုက္ေတာ့ ကိုမင္းရဲ႕ခႏၶာကိုယ္
အေလးခ်ိန္ကို မခံႏိုင္ပဲ ေရွ႕ကို ေမွာက္ရက္လဲမလို
ျဖစ္သြားတယ္။ ကိုမင္းက အလိုက္သင့္
ျပန္ထိန္းလိုက္ေပမယ့္ ဖူးျပည့္ကေတာ့ ေမွာက္ရက္
အတိုင္း အေမာေျဖေနေတာ့တယ္။ ကိုမင္းက
ေဘးနားရွိတဲ့ေခါင္းအုံးကို ယူလိုက္ၿပီး
ဖူးျပည့္ေလးရဲ႕ ဆီးခုံေနရာေလာက္မွာ အသာမၿပီး
ခံလိုက္ေတာ့ ဖူးျပည့္ဖင္ေလး ေမာက္တက္လာတယ္။ ၾကည့္ရတာ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ဖင္ပါကင္ကိုဖြင့္ရတာ
ကိုမင္း အားရေက်နပ္ေသးပုံမရ။
ေနာက္တစ္ခ်ီ ဆက္ဆြဲေတာ့မယ့္ပုံ။
က်ေနာ္ဆက္မၾကည့္လိုေတာ့။ အမူးလည္း
ေျပသြားၿပီ။ မိုးလည္း ႐ြာတယ္ဆို႐ုံသာ…။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ခ်မ္းလာတယ္လို႔
ခံစားမိလာတယ္။ သစ္ပင္ေအာက္ အသာဆင္းၿပီး
က်ေနာ့္တဲရွိရာ ျပန္ခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္။
ေခ်ာင္းေရကလည္း က်ၿပီမို႔
တဲျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အဝတ္စားေတာင္
မလဲေတာ့ပဲ ထိုးအိပ္လိုက္ေတာ့တယ္။
က်ေနာ္မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ျမင္ရတဲ့
မ်က္ႏွာက်က္က သူစိမ္းဆန္ေနတယ္။
က်ေနာ္ ဘယ္မ်ားေရာက္ေနတာပါလဲ…??
” ေမာင္ေလး.. သတိရၿပီလား…”
အရင္ဆုံး မမရဲ႕အသံၾကားရတယ္။
ေနာက္ အားရဝမ္းသာနဲ႔ အေဖ့ကိုေအာ္ေခၚတဲ့
မမရဲ႕အသံ… ေနာက္မွ သတိရတာက
က်ေနာ္တဲမွာ သတိလစ္ေနတာ
အေဖကေတြ႕လို႔ ေဆး႐ုံတင္ထားရတာတဲ့…
၃ ရက္ေတာင္ ေမ့ေနခဲ့တာလို႔ မမေျပာမွ သိရတယ္။
အေအးပတ္ၿပီး အားအရမ္းနည္းလို႔
သတိလစ္သြားတာလို႔ ဆရာဝန္က ေျပာတယ္။
ဟုတ္မွာေပါ့ က်ေနာ္ႀကိတ္ေႂကြခဲ့ရတဲ့
နတ္သမီးေလးရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္း။
အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေတာင္ ႐ိုး႐ိုးမဟုတ္။
အင္းစက္လို႔ေျပာရမဲ့ အကိုျဖစ္သူ
လူမည္းဗလႀကီးနဲ႔ ညီမအရင္းျဖစ္သူ
ျဖဴျဖဴကိတ္ကိတ္ ေခ်ာေခ်ာလွလွ ငယ္ငယ္ေလးရဲ႕
အားပါးတရ ေျဖေဖ်ာ္ကျပတဲ့ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကို
မိုးထဲေလထဲမွာ အနီးကပ္ၾကည့္ရႈၿပီး
ရင္ခုန္ခံစားခဲ့ရသူ…ႀကိတ္မွိတ္ေျဖသိမ့္ခဲ့ရသူ..
ေသမသြားခဲ့တာေတာင္ ကံအရမ္းေကာင္းလို႔
ေျပာရမယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကိုမင္းတဲကအျပန္
အိပ္ေပ်ာ္သြားတာနဲ႔ အိပ္မက္ထဲမွာ က်ေနာ္ဟာ
ဖူးျပည့္နဲ႔ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကို အားရပါးရ
ဆင္ႏႊဲေပ်ာ္ပါးေနခဲ့တာ…။
အျပင္က လက္ေတြ႕ျမင္ရတဲ့
အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေၾကာင့္ အားအင္မ်ားစြာ
ကုန္ဆုံးခဲ့ရသလို အိပ္မက္ထဲမွာ နတ္သမီးေလး
ဖူးျပည့္ရဲ႕ အခ်စ္စြမ္းအားေၾကာင့္လည္း
အားအင္ေတြမက်န္ေတာ့သေလာက္
ထပ္ကုန္သြားတာနဲ႔ မိုးေလမိ အေအးပတ္ဆိုေတာ့
မေသတာကိုက တကယ့္ကံေကာင္းမႈတခုလို႔
မွတ္ယူမိပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ေဆး႐ုံကျပန္ဆင္းေတာ့ အေဒၚျဖစ္သူ
ေက်ာင္းဆရာမက ဆယ္တန္းေျဖရမယ္ဆိုၿပီး
ၿမိဳ႕ကိုေခၚသြားပါေတာ့တယ္။
႐ြာကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔မေရာက္ျဖစ္ေတာ့။
ၾကားရတဲ့သတင္းေတြအရ
ကိုမင္းတို႔ ေမာင္ႏွမ ထိုင္းကို ထြက္သြားၾကၿပီ တဲ့။
သူတို႔ရဲ႕အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကို တစုံတေယာက္ကမ်ား
သိသြားလို႔ ဖြင့္ဟလိုက္တာလား…
သူတို႔အေဖသိသြားလို႔ ေရွာင္ထြက္သြားၾကတာလား..
က်ေနာ္ မစဥ္းစားတက္ေတာ့။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကေတာ့
မတင္းတ္ိမ္ႏိုင္တဲ့ အင္းစက္ကာမေရအလ်င္ထဲ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အားပါးတရ ဆက္လက္
ခံစားေနၿပီး ရွင္သန္႐ုန္းကန္ေနၾကဦးမွာပဲဟု
က်ေနာ္ ယုံၾကည္ေနမိပါသည္။
ျဖစ္ရပ္မွန္ကို အေျခခံလ်က္ ခံစားေရးဖြဲ႕ပါသည္။
ဒီဇာတ္လမ္းအား ဖတ္ရႈမိသူတို႔အတြက္
ခံစားလို႔ရသည္ျဖစ္ေစ၊ မရသည္ျဖစ္ေစ
က်ေနာ္၏ တာဝန္သာျဖစ္ပါသည္။
အေရးအသား အဖြဲ႕အႏြဲ႕ မျပည့္စႈံမႈအတြက္
ေလစားစြာ ေတာင္းပန္လိုက္ရပါသည္။