အခ်စ္ေၾကာင့္ရွင္သန္ျခင္း”

ႏွင္းေတြေဝတဲ့သီတင္းကြၽတ္
လကိုေရာက္ခဲ့ၿပီမနက္ျဖန္သီတင္း
ကြၽတ္မီးထြန္းပြဲေတာ္လုပ္ၾကေတာ့
မည္မည္။ဟိုေနရာကကြၽတ္စီကြၽတ္စီႏွင့္အသံၾကားရသည္။မေနာရဲ႕
ဗိုလ္ေအာင္၊စပယ္ပန္းေလးခ်စ္သူစ
သည့္သီခ်င္းသံမ်ားကိုေလအသင့္
မွာၾကားရတဲ့အတြက္ မခင္ေလးသိမ့္
တစ္ေယာက္ေဒါသစိတ္၊ဝမ္းနည္း
စိတ္တို႔ျဖစ္လာသည္။အိပ္ရာကလူး
လထလိုက္ေပမယ့္ထ၍မရေပ။

အားယူၿပီးထထိုင္လိုက္ရေပမယ့္
လမ္းထေလ်ာက္ႏိုင္သည့္ဘဝမ
ဟုတ္ေပ။တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကထူမေပးမွသာလမ္းေလ်ာက္ႏိုင္
သည့္ဘဝ။ဝမ္းနည္းစိတ္ေၾကာင့္အလိုလိုေနရင္းမ်က္ရည္မ်ားက်လာ
သည္။ဆီးကလည္းသြားခ်င္လာျပန္
သည္။ထို႔ေၾကာင့္ပင္
“ကြၽတ္ ကြၽတ္ ညီမေလး ႏွင္းႏွင္းေရ “
“ရွင္ မမသမီးလာၿပီ”
ညီမေလးႏွင္းႏွင္းကိုလွမ္းေခၚလိုက္
ရသည္၊
ႏွင္းႏွင္းမွာအမျဖစ္သူမခင္ေလးသိမ့္
အားကူညီရန္ေရာက္လာၿပီးအမ
ျဖစ္သူ၏မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ကာစိတ္
မေကာင္းျဖစ္ရသည္။

“မမရယ္ စိတ္မေကာင္းတာေတြမ
ေတြးပါနဲ႔လား”
“အင္းငါမေတြးခ်င္ပါဘူးႏွင္းႏွင္း၊
ဒါေပမယ့္ဒီအခ်ိန္ဒီရာသီေရာက္ရင္
ငါရဲ႕ဒဏ္ရာေဟာင္းကျပန္ေပၚလာ
တယ္၊ငါဒီလူ႔ကိုအရမ္းစိတ္နာတယ္”
“ကဲပါမမရယ္၊လူဆိုတာကျဖစ္ခ်ိန္
တန္လို႔ျဖစ္ရမွာမဟုတ္လား”
“ေအးေလ ဒါေပမယ့္ငါဒီလိုျဖစ္ရင္
ငါကိုေတာ့လာၾကည့္သင့္တယ္မ
ဟုတ္လား၊စားၿပီးနားမလည္လုပ္
တာမ်ိဳး၊ခ်စ္တယ္ဆိုၿပီးဒုကၡိတျဖစ္
ေတာ့စြန္႔ပစ္သြားတဲ့လူမ်ိဳးကလူ႔
ေလာကမွာရွိသင့္လားႏွင္းႏွင္း”
“သူလည္းသူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူရွိပါ
လိမ့္မယ္”

သူ႔အမစိတ္ဆင္းရဲမွာစိုး၍ႏွင္းႏွင္း
ေျပရာေျပေၾကာင္းေျပာလိုက္ၿပီး
ျပဴတင္းတံခါးထဖြင့္ရာေလအတိုက္
မွာစံပါယ္ပန္းရနံ႔တို႔ရရွိလာသည္။
“စပယ္ေတြပြင့္ေနတာလားညီမေလး””ဟုတ္တယ္မမ ေဖေဖကမမစပါယ္
ပန္းႀကိဳက္မွန္းသိေတာ့အ႐ြက္ေတြ
ေခြၽၿပီးေျမဩဇာေကြၽးေတာ့ေစာ
ေစာေလးပြင့္ေနတာေပါ့မမရဲ႕”
“ေအးပါ ငါရႉးေပါက္ဦးမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့မမ”
ႏွင္းႏွင္းအမျဖစ္သူကိုကူညီၿပီးတြဲ
ေခၚကာမမအခန္းရွိဗိုထိုင္အိမ္သာကိုတြဲေခၚပို႔လိုက္သည္။
အိမ္သာတက္ၿပီးေနာက္မ်က္ႏွာသစ္
ရန္ႏွင္းႏွင္းကိုေခၚရျပန္သည္။
“ညီမေလးလာပါဦးကြယ္”
“လာၿပီမမ”
ဝွီးခ်ဲကိုတံခါးဝနားထားၿပီးႏွင္းႏွင္း
လာေခၚသည္။ထို႔ေၾကာင့္ခင္ေလး
ကဝွီးခ်ဲေပၚထိုင္လိုက္ၿပီး၊ျပဴတင္း
တံခါးဝနားကိုဘီးကိုလွည့္ၿပီးသြား
ရန္လုပ္ေတာ့
“မမ ႏွင္းႏွင္းတြန္းေပးမယ္”
“အင္းပါကြယ္”
ႏွင္းႏွင္းကျပဴတင္းေပါက္နားကို
တြန္းေပးၿပီး
“မမအတြက္မနက္စာယူခဲ့မယ္”

ဆိုၿပီးထြက္သြားေလသည္။ခင္ေလး
မွာျပဴတင္းေပါက္ကေနစပါယ္႐ုံကို
လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။စပါယ္ပန္း
ေလးမ်ားပြင့္လွ်က္ရွိသည္။ရနံ႔ေလး
မ်ားကလည္းသင္းပ်ံ႕လ်က္ရွိသည့္
အတြက္စိတ္ေတာ့နည္းနည္းေျပ
သြားရသည္။ႏွင္းႏွင္းျပန္ေရာက္လာ
ေတာ့စားစရာႏွင့္ေကာ္ဖီေရာက္လာကာခင္ေလးနားသို႔စားပြဲေ႐ႊ႕ၿပီးေန
ရာခ်ေပးသည္။

“မမ သမီးေမ့ေမ့ကိုဝိုင္းကူလိုက္ဦး
မယ္၊မမစိတ္ညစ္စရာေတြေတြးမေန
နဲ႔ဦး”
“ေအးပါညီမေလးရယ္”
ႏွင္းႏွင္းထြက္သြားေတာ့ေကာ္ဖီႏွင့္
မုန္႔ကိုစားေနစဥ္အသံခ်ဲ႕စက္၊ႏွင့္
ေဆာင္းေဘာက္မ်ားမွသီခ်င္းသံ
ထြက္လာျပန္သည္။သီတင္းကြၽတ္
တြင္ဘုရားမ်ားလွည့္ၿပီးအလႉခံၾက
လိမ့္မည္။မီးေရာင္စုံေတြထြန္းညႇိၿပီး
ဘုရားမ်ားပူေဇာ္ခံၾကလိမ့္မည္ဟု
ေတြးရင္ယခင္ႏွစ္ကသီတင္းကြၽတ္
ကာလကိုသတိရလာခဲ့သည္။
“ခင္ေလး”
“ဟင္ကိုကို”
“ကိုကိုတို႔ေက်ာင္းၿပီးရင္ေလ”
“အင္း”
“ကိုကို႔ေမေမရဲ႕ပြဲ႐ုံအလုပ္မွာတစ္
ႏွစ္ေလာက္ကူညီၿပီးရင္ခင္ေလးႏွင့္လက္ထပ္ဖို႔ေမေမ့ကိုေျပာမယ္”
“ကိုကို႔ေမေမကသေဘာတူပါ့မလား”
“ဒီလိုေခြၽးမအေခ်ာအလွေလးကို
သေဘာမတူပဲဘယ္ရွိမလဲ”
“ဘာေခြၽးမအေခ်ာအလွလဲ၊ပိုင္စိုး
ပိုင္နင္းႏွင့္ ဟြန္း”
“ဟြန္းးေမေမ့ေခြၽးမအေခ်ာအလွ၊
ကိုကိုမိန္းမအေခ်ာအလွ”
“ဟြန္႔ကိုကိုေႏွာ္”
ကိုကိုကခင္ေလးကိုလာနမ္းသည္။
တြန္းဖယ္ျခင္းမျပဳေတာ့ေပ။စခ်စ္
သည္ကလက္ထပ္ဖို႔အထိရည္မွန္း
ခဲ့ၾကသည့္ခ်စ္သူေတြ၊ကိုကိုကတစ္ဦးတည္းေသာသား၊အေမမုဆိုးမ
ႀကီးကအလိုလိုက္ခ်စ္ထားရသူ။
၊ထို႔ေၾကာင့္လားမသိတစ္ခါတစ္ခါ
ေတာ့ကိုကိုမင္းေမာင္ကဇြတ္တ႐ြတ္ႏိုင္သည္။
ခ်စ္လြန္းေတာ့လည္းခင္ေလးကိုကို႔
ကိုအလိုလိုက္မိသည္။ခင္ေလးတို႔
ကခ်စ္သူဘဝေတာ့မကေတာ့ေခ်
လက္မထပ္ပဲေနေသာခ်စ္သူမ်ား
ျဖစ္ေနၾကၿပီေလ။စျဖစ္ပုံဒီလို။
ကိုကိုနဲ႔ခင္ေလးကဒဂုံတကၠသိုလ္မွာ
ေက်ာင္းတက္ခဲ့ၾကၿပီးဆုံၾကတာက
ေနခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။တ
ကယ္ေတာ့ခင္ေလးေရာကိုကိုပါရန္ကုန္ကမဟုတ္ခဲ့ဘူး။ႏွစ္ေယာက္လုံးကနယ္က၊ခင္ေလးကအေဆာင္ေန
ၿပီးကိုကိုကသူ႔ေမေမငွားေပးထားတဲ့
တိုက္ခန္းမွာေနၿပီးေက်ာင္းတက္
ၾကတာ။ေသာၾကာေန႔ကေမာင္
ေက်ာင္းမလာဘူး၊ေနမေကာင္းဘူးလို႔အေဆာင္ကိုဖုန္းဆက္တယ္။
“ဟလို ခင္ေလး”
“ရွင္ ကိုကို”
“ကိုကိုဒီေန႔ေက်ာင္းမလာေတာ့ဘူး”
“ဟင္ဘာလို႔လဲကိုကို”
“သိပ္ေနမေကာင္းလို႔၊ဗိုက္ကရစ္ေန
တာ”
“ဟင္ဘာေတြစားမိလို႔”
“မသိေတာ့ဘူး၊စားတာေတာ့စုံေန
တာပဲ”
“တစ္ေယာက္တည္းအဆင္ေျပမ
လားကိုကို”
“ေျပပါတယ္ခင္ေလးရဲ႕”
“အဲဒါဆိုေက်ာင္းပိတ္တဲ့ေန႔ခင္ေလး
လာခဲ့မယ္”
“လာခဲ့ေလခင္ေလး”
ခင္ေလးကိုကို႔ကိုစိတ္ပူတယ္။တစ္
ေယာက္တည္းဘယ္လိုေနလဲမသိ။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္သြားၿပီးေစာင့္ေပးခ်င္တာ
ခင္ေလးစဥ္းစားလိုက္တယ္။ညေန
ေက်ာင္းဆင္းေတာ့အေဆာင္ကိုျပန္
ၿပီးအေဆာင္မႉးအန္တီကိုေျပာရ
တယ္။
“အန္တီ သမီးအိမ္ကိုခနျပန္ခ်င္လို႔”
“ျပန္ေလသမီး”
“အဲဒါတနလၤာေန႔မွသမီးျပန္လာခဲ့
မယ္”
“ေအးကြယ္ေအး..ေအး”
အဝတ္အစားေတြယူၿပီးကားငွား
ကာကိုကိုေနေသာတိုက္ခန္းကိုသြား
လိုက္သည္။တိုက္ခန္းေပၚတက္သြား
ၿပီးတံခါးေခါက္လိုက္သည္။
“ေဒါက္..ေဒါက္”
“ကြၽီ”
တံခါးလာဖြင့္ၿပီးကိုကိုအံ့ဩသင့္
သြားရသည္။
“ဟင္ ခင္ေလး၊ကိုကို႔ဆီလိုက္လာတယ္”
“လိုက္လာရတာေပါ့၊တစ္ေယာက္တည္းေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာစိတ္
ပူတာေပါ့”
“ခင္ေလးလာေတာ့ေရာဂါတဝက္
ေပ်ာက္သြားၿပီ”
“သြားအပိုေတြ”
“တကယ္ေျပာတာဗ်”
“သိပ္တတ္တယ္”
“အာဘြားေပးလိုက္ေနာက္တဝက္
ေပ်ာက္ၿပီ”
“အဲဒါဆိုေဆးခန္းသြားစရာမလို
ေတာ့ဘူးလား”
“မလိုဘူး အာဘြားသာေပးလိုက္”
“အာဘြား”
ခင္ေလးကိုကို႔ကိုအာဘြားေပးလိုက္
သည္၊
“ဟားးးေပ်ာက္ၿပီကြာ”
“လုပ္မေနနဲ႔ ဓာတ္ဆားပါတယ္၊
ေသာက္ရမယ္”
“ေဆးေတြေရာဓာတ္ဆားေရာ
ေသာက္ထားလို႔သက္သာေနပါၿပီ”
“တကယ္လားတကယ္ေပါ့”
“ဒီေန႔ညေနဘာစားမလဲ”
“ေမေမပို႔ထားတဲ့ၾကက္သားေၾကာ္
ရွိတယ္ခင္ေလး”
“ဒါဆိုခင္ေလးထမင္းအိုးတည္လိုက္
မယ္၊ပူပူေႏြးေႏြးေလးစားလိုက္”
“ရက္ဆား”
“ဟြန္းေႏွာ္ေတာ္ေတာ္အူျမဴးေန
တယ္”
“ဒီလိုသာခင္ေလးျပဳစုေပးမယ္ဆို
ရင္ႀကိဳက္သေလာက္ေနမေကာင္း
ျဖစ္ပါေစ”
“မလုပ္ပါႏွင့္ကိုကို၊ႏွစ္ေယာက္လုံး
ေက်ာင္းပ်က္ေနမယ္”
“ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ”
ခင္ေလးထမင္းအိုးတည္ရန္အိမ္
ေနာက္ကိုသြားလိုက္သည္။တစ္
ေယာက္တည္းသမားေနခ်င္သလို
ေနေသာတိုက္ခန္းကိုထမင္းအိုး
တည္ၿပီးမွရွင္းလင္းရန္စဥ္းစား
လိုက္သည္။
ဆန္ေရေဆးကာထမင္းအိုးတည္
လိုက္သည္။ဆန္ေဆးေတာ့လည္း
အၿငိမ္မေနရပါကိုကိုကေနာက္က
ေနဖက္ထားသည္။
“ဟာကြာ လႊတ္ကိုကို”
ခင္ေလးမေနတတ္ေပ၊လူကသာေန
မေကာင္းဘူးေျပာေနၿပီးကိုကို႔ဟာ
ႀကီးကခင္ေလးဖင္ၾကားလာေထာက္ေနသည္။လည္ဂုတ္ေပၚက်လာ
ေသာကိုကိုအသက္ရႉထုတ္သည့္
ေလေၾကာင့္ၾကက္သီးေႏြးဖုေလး
မ်ားထလာရသည္။
“ကိုကိုေနမေကာင္းတာကိုကြာ၊
သြားၿပီးနားေနစမ္းပါ”
“ခင္ေလးအနားပဲေနခ်င္တာ”
“ထမင္းအိုးတည္ၿပီးရင္လာခဲ့မယ္
သြားေတာ့”
“ၿပီးရင္လာခဲ့ရမွာေႏွာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါ..ရွင့္”
ခင္ေလးထမင္းအိုးတည္ၿပီးအခန္း
သန္႔ရွင္းေရးလုပ္လိုက္သည္။
“ခင္ေလးလာေတာ့ကြာ”
“ဟာတကိုယ္လုံးညစ္ပတ္ေနတာ
လာလို႔မျဖစ္ဘူး”
“ေရခ်ိဳးေတာ့ေလ ခင္ေလး”
“ဟုတ္ကဲ့ပါရွင့္”
ခင္ေလးေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီးေရ
ခ်ိဳးရန္ျပင္ေတာ့ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရဇလားမွာကိုကိုရဲ႕အဝတ္အစားတစ္စုံ
ေရစိမ္ထားတာကိုေတြ႕ရျပန္တယ္။
ထို႔ေၾကာင့္အဝတ္အစားေတြကိုေရ
ေလွ်ာ္လိုက္ၿပီးခင္ေလးေရခ်ိဳးလိုက္
ရသည္။
“ေဒါက္ ေဒါက္”
“ဘာလဲကိုကို”
“ေရခ်ိဳးတာၾကာေနၿပီအေအးပတ္
မယ္”
“မၾကာပါဘူးကိုကို၊ကိုကိုအဝတ္
ေတြေလွ်ာ္ဖြတ္ေနလို႔ပါ”
“ဟာကိုကိုေလွ်ာ္မွာေပါ့”
“ရတယ္တလက္စတည္းေလွ်ာ္
လိုက္တာ”
ခင္ေလးေရခ်ိဳးၿပီးသဘက္ကို
ရင္ဘတ္ေပၚဖုံးၿပီးထြက္ခဲ့လိုက္
သည္။လုံခ်ည္ရင္လ်ားၿပီးကိုကိုေရွ႕မထြက္ဝံ့ေပ။အဝတ္အစားကိုအျမန္လဲလိုက္ၿပီးမီးဖိုခန္းထဲျပန္ဝင္ကာ
ထမင္းအိုးသြားၾကည့္ရာထမင္းက
က်က္ေနၿပီျဖစ္သည္။ထို႔ေၾကာင့္
ထမင္းခူးခပ္ၿပီးေနာက္
“ကိုကိုထမင္းလာစားေတာ့”
“အင္းလာၿပီ မိန္းမေရ”
မိန္းမဟုေခၚခံလိုက္ရၿပီးခင္ေလး
ရွက္သြားရျပန္သည္။အိမ္မႈ႕့ကိစၥျပဳ
လုပ္၊ထမင္းဟင္းခ်က္၊အဝတ္
ေလ်ာ္၊သူ႔ကိုထမင္းခူးခပ္ေကြၽးရ
ေတာ့အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္လိုျဖစ္
ေနသည္ကိုေတြးမိသည္။ရယ္လည္း
ရယ္ခ်င္သည္။
ကိုကိုထမင္းလာစားေတာ့ခင္ေလး
လည္းထမင္းစားလိုက္သည္။
“နာေသးလားကိုကိုဗိုက္က”
“မနာေတာ့ဘူးခင္ေလး”
“ထမင္းပူပူေလးဆိုေတာ့အဆင္ေျပ
တယ္ကိုကို”
ထမင္းစားၿပီးေတာ့လုပ္စရာမရွိ
ေတာ့ေပ၊ညရွစ္နာရီခန္႔ရွိေလၿပီ။
“ခင္ေလးအိပ္ရေအာင္”
“ဟင္”
ခင္ေလးထိုအခ်ိန္မွစဥ္းစားမိသည္။
အိပ္မည့္ေနရာ၊
“ခင္ေလးအျပင္မွာအိပ္မယ္ကိုကို”
“မအိပ္ရပါဘူးဗ်ာ၊ကိုကိုနဲ႔အတူအိပ္
ရမွာ”
“အာမျဖစ္ဘူး”
“ဘာလို႔မျဖစ္ရမွာလဲ”
“လက္မထပ္ပဲအတူေနလို႔မျဖစ္ဘူး”
“ကိုကို႔ကိုမယုံလို႔လားခင္ေလး၊
ေက်ာင္းၿပီးရင္လက္ထပ္ဖို႔ေျပာခဲ့
ၾကတယ္ေလ”
“ကိုကိုကလဲလက္ထပ္ၿပီးမွအတူေန
မယ္က့ာ”
“လာပါခင္ေလးရာ၊ေနာက္လဲလက္
ထပ္မယ့္ဟာ”
ခင္ေလးကိုအိပ္ခန္းထဲသို႔ဆြဲေခၚၿပီး
ကုတင္ေပၚေခၚသြားၿပီးတြန္းလွဲကာ
ကိုကိုကက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဖက္
ထားေတာ့သည္။အခန္းတခန္း
တည္းခ်စ္သူစုံတြဲျဖစ္ေနေတာ့
ခင္ေလးမွာစိတ္ေတာ့တမ်ိဳးျဖစ္ရ
သည္။
“လြတ္ပါကိုကို ခင္ေလးအသက္ရႉ
ၾကပ္တယ္”
ေျပာမွအနည္းငယ္ေျဖေလ်ာ့ေပး
ၿပီးခင္ေလးကိုသူ႔ဖက္လွည့္ကာနမ္း
သည္။နဖူးမွပါးျပင္၊ပါးျပင္မွခင္
ေလးႏႈတ္ခမ္းလႊာဆီသို႔ကို႔ကိုႏႈတ္
ခမ္းကေရာက္လာသည္။ယခင္နမ္းဖူးေသာ္လည္းယခုကဲ့သို႔မဟုတ္ေပ။စိတ္ထဲေမာပန္းၿပီးအသက္ရႉျမန္
လာသည္။ကိုကိုဟာႀကီးကခင္ေလးေပါင္ၾကားလာေထာက္ေနသည္။
ခင္ေလးေၾကာက္လွသည္။
ခင္ေလးစိတ္တို႔ယိုင္နဲ႔လာသည္။ကို
ကိုကနမ္းရင္းပင္ခင္ေလးဘရာခ်ိတ္ကိုလာျဖဳတ္သည္။ကိုကိုကထပ္မံ
ၿပီးအဆင့္တိုးလာမည္ကိုေၾကာက္
ၿပီးကိုကို႔ကိုျပန္ဖက္ကာကိုကို႔ႏႈတ္
ခမ္းကိုပဲျပန္နမ္းေနလိုက္သည္။
ကိုကိုကရပ္မေနပဲခင္ေလးလုံခ်ည္ကိုမ၍သူ႔ဟာႀကီးကိုေပါင္ၾကားထဲထိုးထည့္သည္၊
“ကိုကိုေတာ္ၿပီကြာ”
ခင္ေလးေျပာလိုက္ရာကိုကိုက
ေအာက္သို႔ေလ်ာခ်ၿပီးခင္ေလးႏို႔ကိုစို႔ရန္အက်ၤၤီကိုတြန္းတင္ျပန္သည္။
ခင္ေလးႏို႔လုံးဝိုင္းဝိုင္းေတြေပၚလာ
ေတာ့သည္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အာ့ကိုကိုကြာ၊ေတာ္ၿပီလို႔”
ကိုကိုအားေျပာမရေပ၊ကိုကိုကႏို႔ကို
မည္သို႔မည္ပုံစို႔သည္ကိုမေျပာတတ္
ေပ။ခင္ေလးစိတ္ကတမ်ိဳးႀကီးဆိုမွ
တမ်ိဳးႀကီးခံစားရသည္။ေလထဲလြင့္
ေနသမ်ိဳးခံစားရသည္။အပ်ိဳ႐ိုင္း
ေလးခင္ေလးမွာကာမဆိုေသာအရာ
ႀကီးကိုစတင္ခံစားရေတာ့သည္။
သည္။အနမ္းေႏြးေႏြးကတမ်ိဳးျဖစ္
လာသည္။ျပန္နမ္းလိုက္သည္။
ၿပီးမွစိတ္ထဲတမ်ိဳးႀကီးဆိုမွတမ်ိဳး
ႀကီး
“ေတာ္ၿပီကြာကိုကိုထင္ေလးၾကာက္တယ္”
တကယ္လည္းေၾကာက္သည္။
ကိုကိုစိတ္ကဘယ္လိုေနလဲမသိ
ခင္ေလးစိတ္ကိုေတာင္မယုံခ်င္ ၾကာလွ်င္စိတ္ပါသြားႏိုင္သည္မ
ဟုတ္လား။
လိင္ဆက္ဆံမႈ႕့ကိုလက္ေတြ႕က်က်
မလုပ္ဖူးေပမယ့္ၾကားဖူးနားဝရွိၿပီးသားယခုလိုကိုကိုႏွင့္နီးနီးကပ္
ေနဖူးေသာအခါစိတ္ထဲသာယာသလိုျဖစ္လာသည္။
ကိုကိုကရပ္မပစ္ဘဲခင္ေလးလည္
ပင္းကိုစုပ္လိုက္ရာ
“ကိုကိုခင္ေလးေၾကာက္တယ္”
“ခင္ေလးကဘာကိုေၾကာက္တာလဲ၊
မေတာ္တဆ ဗိုက္ႀကီးသြားရင္ဘယ္
လိုလုပ္မလဲ”
“လုပ္တိုင္းဗိုက္မႀကီးပါဘူးခင္ေလး”
“အာ အကာအကြယ္လဲမပါဘူးေႏွာ္”
“စိတ္မပူနဲ႔ခင္ေလးရာမပါလဲဘာမွ
မျဖစ္ပါဘူး”
ခင္ေလးတကယ္ကိုေၾကာက္တယ္။
ကိုကို႔လီးႀကီးကခင္ေလးေပါင္ၾကားကိုလာေထာက္ေနတယ္။ပူေႏြးေႏြး
မာေတာင့္ေတာင့္ႀကီး စိတ္ထဲတမ်ိဳးႀကီးဆိုမွတမ်ိဳးႀကီး။
ေၾကာက္ေပမယ့္ခင္ေလးအဝွာကစိုခ်င္ေနၿပီ။
“ကိုကိုခ်ိဳခ်ိဳစို႔ဦးမယ္”
“အာ ကိုကိုေႏွာ္”
ကိုကိုကခင္ေလး အဝတ္ကိုမတင္လိုက္ေတာ့ဘရာ
ေပၚလာတယ္၊ဘရာကိုမတင္ျပန္
ၿပီးခင္ေလးႏို႔ကိုလွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ထိေတြ႕လိုက္ေတာ့ခင္ေလးႏို႔သီးေခါင္းေလးကခြၽန္လာသလိုႏို႔တအုံလုံး
ၾကက္သီးဖုေတြထသြားရျပန္တယ္။က်င္တက္တက္ခံစားမႈ႕ႏွင့္အတူအထိအေတြ႕ရဲ႕ခံစားမႈ႕့ရသတမ်ိဳးကိုခံစားလိုက္ရျပန္တယ္။အလိုလို
ညည္းမိတယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အာ့ အင္းးဟင္းးဟင္းးး”
“ကိုကိုခင္ေလး မေနတတ္ဘူး၊ေတာ္ၿပီ”
ကိုကိုႏို႔သီးေခါင္းဖ်ားေလးကိုလွ်ာ
ႏွင့္ထိုးေမႊၿပီး ယက္လိုက္ႏို႔အုံတစ္ခုလုံးကိုစို႔လိုက္
နဲ႔လုပ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ခင္ေလးတစ္ေယာက္ေအာ္ညည္းသံမ်ား
ထြက္၍ပင္လာသည္။
ကိုကို႔ရဲ႕လက္ကထင္ေလးပိပိအေပၚ
ကေနအုပ္ကာပြတ္ေပးေလေတာ့
ခင္ေလးတြန္႔ကနဲ႔ျဖစ္သြားၿပီးပိပိတအုံလုံးစိုသြားသလိုခံစားလိုက္ရၿပီး
ရင္ထဲသိမ့္သိမ့္တုန္သြားရသည္။
အေပၚမွပြတ္႐ုံမကအကြဲေၾကာင္းတ
ေလ်ာက္တေျဖးေျဖးပြတ္ေပးရာပိပိ
တအုံလုံးႂကြတက္လာေလသလား
ထင္မွတ္ရေအာင္ေဖာင္းႂကြလာခဲ့
သည္။အကြဲေၾကာင္းအေလ်ာက္စုံ
ဆန္လႈပ္ရွားၿပီးေနာက္မွာအကြဲ
ေၾကာင္းအေပၚနားအေစ့နာရာနား
ကိုလက္ခလယ္ျဖင့္ေျဖးေျဖးခ်င္း
ပြတ္ေလရာ
“အာ့!အင္း ဟင္းးဟင္းးး”
မိမိတခါမွမလုပ္ဖူးေသာ္လည္း ယခုမူအထိအေတြ႕ေၾကာင့္စိတ္
တို႔ခ်က္ခ်င္းထႂကြလာသည္။မ်က္လုံးစုံမွိတ္ေအာ္ညည္းမိသည္။
ထိုစဥ္မွာပင္ကိုကိုကသည္ခင္ေလး
ႏႈတ္ခမ္းအားစုပ္နမ္းေလရာခင္ေလးလည္းစိတ္မထိန္းႏိုင္ပဲျပန္လည္စုပ္နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။
ကိုကိုဤမွ်လုပ္တတ္လိမ့္မည္ဟုမထင္ခဲ့ေပ။ခင္ေလး၏ကာမစိတ္ကိုတေျဖးေျဖးထႂကြလာေအာင္လုပ္
ေဆာင္ေပးျခင္းေၾကာင့္ကာမစိတ္တို႔အထြဋ္အထိပ္သို႔ေရာက္ရွိလုနီး
နီးျဖစ္လာသည္။
ထိုသို႔ျဖစ္ေနစဥ္မွာပင္ကိုကိုကရပ္
ပစ္လိုက္သည္။
ခင္ေလးမ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္စဥ္
ကိုကိုကအဝတ္ေတြကိုခြၽတ္ပစ္
လိုက္သည္ကိုေတြ႕လိုက္သည္။မ်က္လုံးကအလိုအေလ်ာက္ပင္ကိုကို၏ေပါင္ၾကားေနရာကိုၾကည့္စဥ္မာ
၍ေထာင္မတ္ေနေသာလီးႀကီးအားေတြ႕လိုက္ရသည္။
အျပင္တြင္ဤမွ်ႀကီးမည္ဟုထင္
မွတ္မထားေသာလီးသည္ငါးမတ္
လုံးမွ်မကႏိုင္ေပ။အရွည္သည္
လည္းေျခာက္လက္မစြန္းစြန္းရွိ
ေလာက္သည္။
“ကိုကို”
“ေျပာေလခင္ေလး”
“ခင္ေလးအရမ္းေၾကာက္တယ္”
“မေၾကာက္နဲ႔သူကလိမၼာတယ္၊
ခင္ေလးကိုမနာေစရဘူး”
“အာကိုကိုမညစ္ပတ္နဲ႔”
စကားေျပာရင္းခင္ေလးလုံခ်ည္ကိုဆြဲခြၽတ္ျပန္သည္။ခင္ေဘးလက္နဲ႔လွမ္းဆြဲေသာ္လည္းမရေပ။လုံခ်ည္ကြၽတ္ၿပီးခင္ေလးအဖုတ္ေဖာင္းႂကြ
ႂကြေလးေပၚလာသည္။
“ခင္ေလးဟာကိုနမ္းေပးအုံးမယ္”
“အာ မလုပ္နဲ႔ကိုကိုခင္ေလးငရဲႀကီးမယ္”
“ခင္ေလးႀကိဳက္သြားမွာပါ”
“အာ”
ခင္ေလးရွက္သြားရျပန္သည္။အမွန္
ေတာ့နမ္းေပးမည္ဆိုေသာအခါရင္တုန္မိသည္။ခင္ေလးဟာနမ္းမည္ဆိုသည္ကိုခင္ေလးနားလည္သည္။
မလုပ္ေစရန္တားျမစ္ဖို႔ႀကိဳးစားေပ
မယ့္
ကိုကိုကခင္ေလးေပါင္ၾကားကိုဝင္ကာမ်က္ႏွာအပ္ေတာ့
“မလုပ္နဲ႔ကိုကို ခင္ေလးကိုငရဲမေပးပါႏွင့္”
တားျမစ္ေသာ္လည္းကိုကိုက
ေပါင္ကိုမတင္ၿပီးစို႐ႊဲေနေသာခင္
ေလးပိပိအားလွ်ာႏွင့္အျပားလိုက္
ယက္လိုက္ေသာအခါ
“အားးး! “အားးး
လူကတုန္ယင္သြားသည္၊ပူေႏြးစို
စြတ္ေသာလွ်ာကအကြဲေၾကာင္းတ
ေလ်ာက္ထိထိမိမိယက္သြားေခ်
သည္။ထိုေနာက္လွ်ာဖ်ားကအကြဲ
ေၾကာင္းတေလ်ာက္တိုးဝင္လာၿပီး
ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားအားပြတ္ဆြဲသြား
ျပန္သည္။
“အားးးအီးးဟီးးဟီးးး”
ခါးကေလေပၚႂကြသြားသည္။ပိပိတို႔
ေမာ့ေဖာင္းလာသည္။လက္ကအိပ္
ရာခင္းကိုသာတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္
မိေတာ့သည္၊
“အာ့! အင္းးဟင္းးးဟင္းးးရွီးးရွီးး”
တရွီးရွီးနဲ႔အရမ္းေကာင္းေနသည္။
အေစ့ကိုလွ်ာႏွင့္ထိုးေမႊၿပီးတႁပြတ္
ႁပြတ္စုပ္ျပန္သည္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အာ့အိုးးရွီးးရွီးးးအိုးးအားး”
“အားကိုကို အားးရွီးးရွီးးးေတာ္ၿပီ အားး”
အရည္တို႔စို႐ႊဲေနသျဖင့္ကိုကိုအားဤသို႔မလုပ္ေစခ်င္ေပ။ေခါင္းကို
တြန္းေသာ္လည္းမရေပ။
သူလုပ္စရာရွိတာကိုသာဆက္လုပ္သည္။ခင္ေလးစိတ္မွာတားဆီးထားေသာတံတိုင္းတို႔ၿပိဳလဲသြားခဲ့ရၿပီ။
ကိုကိုကခင္ေလးေပါင္ၾကားေနရာ
ဝင္ယူၿပီးလီးတဲ့ကာတေျဖးေျဖးႏွင့္ဖိသြင္းလိုက္သည္
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္”
“အာ့ကိုကို ေျဖးေျဖးနည္းနည္းနာတယ္”
တဝက္ေတာင္မဝင္ေသးေပ၊
နာတယ္ေျပာၿပီးေပါင္တြင္းသားမ်ားကိုခင္ေလးကညႇစ္ထားသည္။
“စိတ္ေလွ်ာ့ထားခင္ေလး”
“မလုပ္ပါနဲ႔လားကိုကို၊ခင္ေလးအ
ရမ္းနာလို႔ပါ”
မည္သို႔မွ်ေျပာေစကာမူကိုကိုကရ
ေတာ့မည့္ပုံစံမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။တေျဖး
ေျဖးနဲ႔အထဲထိေရာက္ေအာင္သြင္း
လာသည္။
လီးကတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆို႔ဆို႔ႀကီးဝင္
လာၿပီးပိပိအတြင္းသားမ်ားကနာ
က်င္ေနတာမို႔ကိုကို႔ကိုေျပာလိုက္
သည္။
ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်ိ”
“အာ့!ကိုကို နာတယ္.ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ”
လီးကိုတဆုံးအထိသြင္းၿပီးခင္ေလးရဲ႕ခါးကိုလွမ္းဆြဲၿပီးတဖန္းဖန္းျမည္
ေအာင္လိုးလိုက္ေတာ့တယ္။
ခင္ေလးရဲ႕လုံးက်စ္က်စ္ခါးေလးကိုကိုင္ၿပီးလိုးတာမို႔ကိုကို႔စိတ္ေတြထန္ေနလို႔လားမသိဘူးျမန္ျမန္ေလး
ေဆာင့္လိုးေတာ့ခင္ေလးမွာနာလြန္းလွသျဖင့္မ်က္စိကိုသာစုံမွိတ္ထားလိုက္ရသည္၊က်ပ္က်ပ္တည္း
တည္းပိပိေလးကိုကိုရဲ႕လီးကထိုးခြဲ
ၿပီးဝင္လာတယ္။
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ျဗစ္ ျဖစ္ ေဖာက္”
“အာ့အိုးးရွီးးရွီးးး အား”
နာလြန္းလွသျဖင့္အဖုတ္နံရဲတို႔
စုတ္ၿပဲသြားၿပီဟုေတြးမိလိုက္သည္။
“ဖြတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းး”
“အာ့ရွီးးရွီးးးအိုးး နာတယ္ကိုကို”
ကိုကိုကလဲထင္ေလးပိပိကိုအပီ
အျပင္လိုးရတာေၾကာင့္ၾကပ္
ထုပ္ေနတာမို႔ေခ်ာ့လိုးတယ္ဆိုေပ
မယ့္ၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္ေန
တာေၾကာင့္
“ၿပီးေတာ့မယ္ ၿပီးေတာ့မယ္ခင္ေလး”
ကိုကိုမ်က္စိကိုစုံမွိတ္ၿပီးတရႉးရႉးအသံထြက္ကာဆက္လုပ္သည္။ဝင္
သြားၿပီးမထူးေတာ့ဘူးျဖစ္၍
ခင္ေလးေအာင့္အည္းသည္းခံရ
ေတာ့သည္။
“ဖြတ္ ဖန္း ဖန္းးဘြတ္ ဘြတ္ ဖန္း”
“ဟားးအားးရွီးးအင္းးဟင္းးးကိုကို”
“အာ့ရွီးးရွီးးးအားၿပီးေတာ့မယ္အိုးး”
ခင္ေလးလည္းကာမဆက္ဆံဖူးတာပထမဆုံးအႀကိမ္ထဲဆိုဆိုသ
ေလာက္အရသာထူးထူးဆန္းဆန္းကိုခံစားလိုက္ရသည္။ခင္ေလး
လဲေမာပန္းသလိုျဖစ္ၿပီးအားကုန္
သြားသလိုခံစားလိုက္ရၿပီးခနမွိန္းေနေပမယ့္ကိုကိုကေတာ့အေမာေျဖၿပီးခင္ေလးကို
ဖက္ထားလို႔ေနေတာ့တယ္။
“ခင္ေလး ေကာင္းရဲ႕လား”
ထင္ေလးေကာင္းတယ္လို႔ေတာ့ႏႈတ္မွမေျဖရဲပါဘူး။ေနာက္တႀကိမ္ထပ္
လုပ္မွာလဲစိုးရိမ္တယ္။ပိပိေလးက
ႀကိမ္းစပ္နာက်င္ေနတာေၾကာင့္
“အရမ္းနာတယ္ကိုကို၊ႀကိမ္းစပ္ေနတာပဲခင္ေလးဟာေလးေတာ့ကြဲၿပဲသြားၿပီလားမသိေတာ့ဘူး”
“မကြဲပါဘူးခင္ေလးရယ္၊အပ်ိဳစစ္
စစ္ေလးမို႔ပထမအႀကိမ္ကဒီလိုပဲတဲ့၊ေနာက္အႀကိမ္ဆိုရင္နာတာေပ်ာက္
ၿပီးဖီးလ္ေတြရွိေတာ့မွာ”
“ေနာက္တႀကိမ္မလုပ္ရဲေတာ့ဘူးကိုကိုခုေတာင္အရမ္းနာေနၿပီ”
“အင္း ခုေနာက္ထပ္မလုပ္ေတာ့ဘူး
ေလ၊ေနာက္ရက္မွလုပ္မွာ”
“ေတာ္ၿပီ၊ကိုကိုအခုေတာင္ေသြးေတြ
ထြက္ေနတယ္”
“အေမွးပါးေလးေပါက္သြားတာပါ”
“ခင္ေလးဗိုက္ႀကီးရင္ဘယ္လိုလုပ္
မွာလဲ၊ျပသနာေတြႀကီးမယိကိုကို”
“ဗိုက္ႀကီးရင္ခင္ေလးကိုယူမွာေပါ့”
“ယူလို႔မွမရေသးတာကိုကိုရယ္”
“ဟုတ္ပါၿပီခင္ေလး၊ခင္ေလးဗိုက္
မႀကီးရေအာင္ကိုကိုေဆးသြားဝယ္
လိုက္ပါ့မယ္။
ေဆးဝယ္ရန္ကိုကိုထြက္သြားသည္။
ခင္ေလးေရထေဆးၿပီးအိပ္ရာေပၚ
ျပန္လွဲရသည္။အဖုတ္တစ္ခုလုံး
က်ိန္းစပ္၍ေနေပသည္။ကိုကိုျပန္
ေရာက္လာၿပီးေဆးေပးသည္။
“ကိုကိုဒီေဆးကဘာျပသနာမွမရွိ
ဘူးေႏွာ္”
“မရွိဘူးမ၊ဒါေပမယ့္အၿမဲေတာ့
ေသာက္မရဘူးေျပာတယ္:”
“ဟုတ္လားကိုကို၊ဘယ္လိုေသာက္ရမလဲ”
“တစ္လုံးႏွင့္တစ္လုံးၾကားဆယ့္ႏွစ္
နာရီခြာၿပီးေသာက္ရမယ္တဲ့ခင္ေလး
“ဟုတ္ကိုကို”
“ခင္ေလးေသာက္ဖို႔ကိုကိုေရခပ္ေပး
မယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ကိုကို”
ကိုကိုခပ္ေပးေသာေရႏွင့္ေဆးတစ္
လုံးေသာက္ခ်လိုက္သည္။
“မနက္က်ရင္လည္းေသာက္ဖို႔မေမ့ႏွင့္ဦး”
“ဟုတ္ကဲ့ပါကိုကိုရဲ႕”
ေနာက္ရက္တြင္အထိမခံႏိုင္ေအာင္
နာက်င္သည္မို႔ကိုကိုနဲ႔ဆက္ဆံမႈ႕မ
လုပ္ေတာ့ေပ။အေဆာင္ျပန္ရမည့္ရက္ေရာက္လာေတာ့
“ကိုကိုလိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ”
“မပို႔ႏွင့္ကိုကိုအတူတူမသြားရဲဘူး၊
ေတာ္ၾကာခင္ေလးေပ်ာက္သြားတာ
ရိပ္မိေနမယ္”
“ဒါဆိုလဲလမ္းထိပ္အထိလိုက္ပို႔မယ္””
ခင္ေလးအေဆာင္ကိုျပန္လာ
လိုက္တယ္။လမ္းမွာလည္း
စိုးရိမ္ပူပန္မႈ႕ေတြႏွင့္ေပါ့
၊တခ်ိန္လုံးလည္းကိုကိုႏွင့္
ျဖစ္ပ်က္သမွ်ပဲျမင္ေယာင္ေန
တယ္၊လုပ္တာကိုင္တာေတြ
ကလည္းအလြဲလြဲအမွားမွားေပါ့၊
လုပ္ရင္းႏွင့္ေငးငိုင္ေနလို႔
အတူေနအမႀကီးေက
တာင္ေျပာေနေသးတယ္။
ေနာက္တေန႔မနက္က်ေတာ့ဓမၼတာလာတယ္နည္းနည္းေပါ့။ခင္ေလး ေၾကာက္လိုက္တာရွင္၊
လာရက္မဟုတ္ပဲလာတယ္ေလ။
ေနာက္တရက္ကိုကိုႏွင့္
ေတြ႕ရမွာခင္ေလးရွက္ေနတာ၊ ကိုကိုကေတာ့ေအးေအးေဆးေဆး
“ခင္ေလး..ဘာထူးျခားလဲ”
“အဝွာလာတယ္ကိုကို၊ကိုယ္ဝန္မ်ားရသြားတာလားမသိဘူး”
“ဟင္……ေဩာ္ဟုတ္လား၊ဘာမွ
မျဖစ္ဘူး၊ကိုကိုေျပာဖို႔ေမ့သြားတာ
ခင္ေလး”
“ဘာကိုလဲဟင္”
“စာထဲမွာေရးထားတယ္၊လာတတ္တယ္လို႔၊အဲဒါဆိုမစိုးရိမ္ေတာ့ႏွင့္”
“အင္း..မစိုးရိမ္ေတာ့ဘူး”
ေနာက္တပတ္တနဂၤေႏြ
ကိုကိုခ်ိန္းျပန္တယ္၊ခင္ေလးလဲ
လည္းမနာက်င္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့
သြားလိုက္တယ္၊ခင္ေလးသိပ္
မေၾကာက္ေတာ့ဘူး၊ပထမတႀကိမ္
ၿပီးၿပီေလ၊၊ေနာက္ၿပီးကာမအရသာကိုလည္းသိသြားၿပီ။ေန႔လည္ထမင္းစားၿပီးကိုကို႔ဆီကိုသြားလိုက္တယ္။ကိုကိုကအခန္းဝကေစာင့္ေနၿပီး
ေခၚတယ္။ခင္ေလးအဝတ္အစားအပိုထည့္သြားတာ၊အခန္းထဲေရာက္
ေတာ့
“ကိုကိုခဏေႏွာ္.ခင္ေလးအဝတ္
အစားေတြလဲလိုက္ပါ့မယ္”
“သြားေလ..ခင္ေလး”
ခင္ေလးလည္းေရခ်ိဳး
ခန္းဝင္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး
အဝတ္အစားလဲထြက္ခဲ့တယ္”
“လာေလ.ခင္ေလး”
“ကိုကိုကလည္းကြာ.စကားေလးဘာေလးေျပာပါရေစအုံး”
“အာ.ခင္ေလးကလည္း.အိပ္ရာ
ထဲမွာေျပာရေအာင္ေႏွာ္”
“ဟင္းၿပီးရင္လုပ္အုံးမွာမသိ
တာက်ေနတာပဲ”
“ဟင္းးးးဟင္းးးးးး”
“ခင္ေလး.ဟိုတေန႔ကသြားရလာရ
အဆင္ေျပလား”
“ေျပတယ္၊”
“ကိုကိုကေျပာရင္းဆိုရင္းပုဆိုး
ကိုခြၽတ္ခ်လိုက္တယ္၊
သူ႔လီးကႀကီးကေထာင္ေနျပန္ၿပီ
“ခင္ေလး.ကိုင္ၾကည့္ပါလား”
“မကိုင္ရဲပါဘူး”
“ကိုင္ၾကည့္ပါခင္ေလးရဲ႕”
“လူဆိုးေလးကြာ၊သူ႔ဟာႀကီးကို
ကိုင္ခိုင္းေနတယ္”
ခင္ေလးလည္းသူ႔ဟာႀကီးကိုပဲ
ကိုင္ၾကည့္ခ်င္ေနတာမို႔ကိုင္ေပး
လိုက္တယ္၊၊အဲဒါႀကီးကိုင္လိုက္
တာႏွင့္စိတ္ကတစ္မ်ိဳးျဖစ္လာၿပီး
ဂြင္းပါထုလိုက္ေသးတယ္။
“ကိုကိုကခင္ေလးကိုနမ္းၿပီးႏႉတ္ခမ္း
ကိုပါစုပ္လိုက္ေတာ့၊စိတ္ထဲမွာ
လုပ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵကတေျဖးေျဖးႏိုး
ထလာတာေပါ့။ကိုကိုကနမ္းေနရင္းႏို႔ကိုပါပြတ္သပ္ေပးေတာ့အလိုးခံ
ခ်င္တဲ့စိတ္ကပိုၿပီးထႂကြလာ
တာေပါ့ရွင္။ခင္ေလးကလည္း
အဝတ္စားလဲကတည္းကအတြင္း
ခံေတြခြၽတ္ထားခဲ့တာေလ။
“ခင္ေလး
.””ဟင္..”
“ကိုကို႔ကိုမႈတ္ေပးပါလား”
“ကိုကိုကပူလို႔လားယပ္ခပ္ေပး
မယ္ေလ”
“အာ.ခင္ေလးကကလည္းကိုကိုလီး
ကိုေျပာတာ”
“ေအာ္ အင္းအင္းမႈတ္ေပးမယ္”
“ဖူး..ဖူး..ဖူး”
“အာ..ခင္ေလး..ေနာ္”
“ခစ္….ခစ္..ခစ္”
ခင္ေလးသိရဲ႕သားႏွင့္ကိုကို႔
ကိုေနာက္ေနတာေလ။ကိုကို႔ကိုခ်စ္လြန္းေတာ့လည္းကိုကို႔လီးကိုစုပ္
ေပးခ်င္တယ္။ကိုကို႔လီးကို
ငုံစုပ္လိုက္တယ္
“ႁပြတ္..ႁပြတ္”
“အားး..ခင္ေလး..ရယ္ေကာင္းလိုက္တာ”
ကိုကိုကေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့
ပိုေကာင္းေအာင္လို႔ခင္ေလးသူ႔ဒစ္
ကေလးကိုလွ်ာဖ်ားႏွင့္ယက္လိုက္တယ္
“ပလပ္..ပလပ္”
“အားး..ရွီး..ရွီးးး.ေကာင္း
လိုက္တာဗ်ာ။”
ခင္ေလးအားတက္လာၿပီးလီးကို
ပါးစပ္ထဲသြင္းၿပီးေရွ႕တိုး
ေနာက္ဆုတ္ျမန္ျမန္ေလးလုပ္
ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္
“ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္”
“အားးးအာ့..အဟင္းးဟင္း
ေကာင္းလိုက္တာ.ခင္ေလး..ရယ္”
သူ႔လီးစုပ္ရင္းက်မပိပိထဲက
အရည္ေတြထြက္လာေတာ့တယ္။
“ခင္ေလး..ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၾကာကိုကို
မလုပ္လိုက္ရပဲေနမယ္”
“ရၿပီေပါ့၊ေက်နပ္သြားၿပီလား”
“အင္းး”
“ခက္ေလး..အိပ္လိုက္ပါလား”
ခင္ေလးလည္းအိပ္လိုက္တယ္။
ခင္ေလးအိပ္ေတာ့ကိုကိုကႏို႔စို႔ေပး
ေတာ့ခင္ေလးက.ကာမဆိပ္
တက္ေနၿပီေလ၊ညည္းမိတာေပါ့
၊ကိုကိုကႏို႔ဝန္းေဘးသားေတြကို
လည္းလွ်ာႏွင့္ယက္တယ္
၊ႏို႔ေတြကိုလည္းစို႔တယ္။
ခင္ေလးႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ
ေထာင္ထတဲ့အထိကိုကိုက
ခင္ေလးႏို႔ကိုစို႔လိုက္တယ္၊
ခင္ေလးပိပိတစ္ခုလုံးလည္း႐ႊဲေနၿပီ
၊ကိုကိုကႏို႔စို႔ရင္းပိပိကိုပါႏႈိက္
ေနေသးတယ္၊အေစ့ေလးကို
ပြတ္ေပးေတာ့..ခင္ေလးမွာ
တဆတ္ဆတ္တုန္သြားရတယ္။
ကိုကိုကက်မပိပိကို႐ႊတ္ကနဲ
နမ္းလိုက္တယ္”
“အာ..ကိုကိုဘုန္းနိမ့္မယ္မလုပ္ႏွင့္”””လုပ္မွာပဲ.လက္စားေခ်တာ”
“မလုပ္ပါႏွင့္ကိုကိုရယ္”
“ႁပြတ္..ပလပ္””အာ့..အိုး………”
တားေနတဲ့ၾကားကိုကိုက
ခင္ေလးပိပိကိုလွ်ာႏွင့္အျပားလိုက္
ယက္ေပးတယ္။
“အာ့..ကိုကိုေတာ္ပါေတာ့ေႏွာ္”
“ပလပ္ပလပ္”
“အာ့..အင္းးဟင္းးးးးးး”
တားေနသည့္ၾကားထဲကခင္ေလး
ပိပိထဲသူ႔လွ်ာထိုးၿပီးေမႊလိုက္တာ
၊ဒီအရသာကတစ္မ်ိဳးပါ။စိတ္ေတြဆူေဝလာသလိုခံစားရတယ္ေလ။
“အားလားးလားးကိုကိုရယ္”
“ပလပ္..ပလပ္..ပေလာက္”
“အာ့..အင္း..ဟင္းးးးဟင္းးးးးး”
ခင္ေလးအရမ္းကိုစိတ္လႈပ္ရွားသြား
ၿပီးညည္းလိုက္မိတယ္။ကိုကို
ကခင္ေလးဖီးေစ့ကိုလွ်ာႏွင့္ဖိသိပ္
လိုက္ကေလာ္လိုက္ႏွင့္မို႔လို႔ခင္ေလး
လည္းအရမ္းကိုစိတ္ကႂကြတက္
လာေတာ့တယ္။ခါးကလည္း
အိပ္ရာေပၚကႂကြတက္ေနတာေပါ့
“ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္”
“အား..အီး..အိုး..ကြၽတ္…..ကြၽတ္…အားးအင္းးးးဟင္းးးး”
လူတစ္ကိုယ္လုံးတုန္တက္သြား
ေတာ့တယ္။
“အားးေတာ္ၿပီကိုကို”
“ဘုန္း”
အိပ္ရာခင္းေပၚခင္ေလခါးျပန္က်
လာတာေလ၊တကိုယ္လုံးတုန္
သြားၿပီးလြတ္ထြက္သြားသလို
ကာမစိတ္ကအရမ္းျပင္းျပလာ
တယ္၊
“အားကိုကိုရယ္မလုပ္ပါေတာ့
လားကိုကိုရယ္”
“အဲဒါဆိုကိုကိုလုပ္ေတာ့မယ္ေႏွာ္”
“လုပ္ေတာ့”
ကိုကိုကခင္ေလးေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို
ပူးကပ္ၿပီးခင္ေလးရင္ဘတ္ႏွင့္ထိ
လုနီးပါးေကြးတင္တယ္။
ခင္ေလးထင္တယ္။အဲလိုပုံဆိုရင္
ခင္ေလးပိပိေနာက္မွာျပဴးထြက္
ေနေလာက္တယ္။ကိုကိုက
အေပၚကခြလာၿပီးခင္ေလးပိပိထဲ
လီးထိုးထည့္တယ္
“ႁပြတ္.ပလြတ္.”
“အာ့ကိုကိုက်ပ္တယ္”
“က်ပ္မွာေပါ့ခင္ေလးကေပါင္
ကိုေစ့ၿပီးပူးထားတာကိုး”
“ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဗ်စ္”
“အာ့..အင့္ဟင့္..ဟင့္.ကိုကို”
“ဇြိ..ဗ်ိ..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္…ဘြတ္”
“အင့္..ဟင့္..ဟင့္.အင့္”
သူ႔လီးကက်ပ္သပ္ၿပီးဝင္ေလ.
ခင္ေလးမွာပိုၿပီးအရသာရွိေလ၊
လီးကလည္းတဇြိ..တဖတ္.ဖတ္၊
တဘြတ္ဘြတ္ဝင္ေနတာ
ငါးမိနစ္ေလာက္မွာခင္ေလး
အရသာေတြအျပည့္ရၿပီး
တုန္တက္လာတယ္
“အာ့ရွီးးရွီး..ကိုကို.ျမန္ျမန္..ခင္ေလ.
ၿပီးေတာ့မယ္”
“ဇြိ..ဗ်ိ..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္…ဘြတ္”
“အာ့ရွီးးရွီးး.အား.ၿပီးၿပီကိုကို.အား”
“”ဘြတ္..ဖန္း.ဖန္းးဖန္းးဖန္းးးး”
“အူး..အားးကိုကိုလဲၿပီးေတာ့မယ္”
“ကိုကိုအထဲမွာမၿပီးႏွင့္ေဆးထပ္
မေသာက္ခ်င္ဘူး”
ခင္ေလးကဟိုတရက္ကေဆး
ေသာက္ၿပီးဓမၼတာလာတာရက္က
မမွန္ေတာ့တဲ့အတြက္ေဆး
မေသာက္ခ်င္ဘူးေလ
ကိုကိုကၿပီးခါနီးအျပင္ကိုထုတ္ၿပီး
ပန္းလိုက္သည္ကိုျမင္လိုက္ရသည္။
“ဟင္း အားမရဘူးခင္ေလးရယ္”
“ဟင္ဘာလို႔လဲကိုကို”
“ကိုကိုကအဲဒီအထဲမၿပီး
ရရင္အာသာမေျပဘူး..ခင္ေလး”
“ခင္ေလးအဲဒီေဆးေတြကိုတာရွည္မ
ေသာက္ခ်င္ဘူးကိုကို”
“ကိုကို..ၾကားဖူးတာရွိတယ္..”
“ေျပာျပေလကိုကို”
“တစ္ခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြကဗိုက္
မႀကီးေအာင္လို႔.အဖုတ္ကိုအ
လိုးမခံၾကဘူးတဲ့”
“ဟင္..ဟုတ္လား”
“ဟုတ္တယ္..ခင္ေလးသူတို႔ကဖင္ပဲ
အလုပ္ခံတာတဲ့”
“ဟုတ္ပါ့မလားကိုကိုရယ္အဲဒါ
ဆိုနာမွာေပါ့”
“အဝမွာပဲနာတာတဲ့အထဲေရာက္
ရင္မနာေတာ့ဘူးတဲ့”
“ေလ်ာက္ေျပာေနတာ၊
ဝမ္းခ်ဴရင္ေတာင္နာတာ၊
အဲဒါကေသးေသးေလး၊ကိုကို႔
ဟာကအႀကီးႀကီး”
“ေနာက္ၿပီးအစသာနာတာ
တဲ့ေနာက္က်ရင္မနာေတာ့ဘူးတဲ့”
“ကိုကိုရယ္..ကြန္ဒြန္သာဝယ္ပါကြာ၊ဖင္ေတာ့မလုပ္ေစခ်င္ဘူး”
“ခင္ေလး..ကလည္း..အလႊာပါးေပမယ့္.တဘဝျခားသလိုခံစားရတယ္တဲ့၊အဲဒါေၾကာင့္ကြန္ဒြန္မသုံးခ်င္ဘူး”ခက္တာပဲကိုကိုရယ္”
“အခုလုပ္ခ်င္တာတစ္ခါေလာက္
ေတာ့ခြင့္ျပဳပါလား.ခင္ေလးရယ္”””
“ဟင္း.သိပ္ၿပီးအဆန္းလုပ္ခ်င္
တာပဲ၊ၿပီးရင္အစရွိတေနာင္ေနာင္ႏွင့္.ဒါပဲလုပ္ေနရင္မခက္ဘူးလား၊
မသိတာက်လို႔”
“လုပ္ပါထင္ေလးရယ္”
“နာမွာေၾကာက္လို႔ပါကိုကို”
“မေၾကာက္ႏွင့္မနာေအာင္လုပ္
ပါ့မယ္”
“မဆိုးပါနဲ႔ကိုကိုရယ္ေႏွာ္လို႔”
“လုပ္ပါ.တစ္ခါတည္းပါခင္ေလး
ရယ္”
“ကဲအဲေလာက္လုပ္ခ်င္လည္း
လုပ္..လုပ္”
“ေဟး..ဒါမွခင္ေလးကြ၊ခ်စ္လိုက္
တာ”
“ႁပြတ္..ႁပြတ္”
လိုခ်င္တာရေတာ့ကေလးလိုပဲ၊
ခင္ေလးပါးကိုတခြၽတ္ခြၽတ္နမ္းတယ္။က်မလည္းကိုကိုကိုအဲလိုျမင္ရ
တာေပ်ာ္တယ္”
ခင္ေလးကကိုကို႔ကိုအရမ္းခ်စ္ေတာ့
ခြင့္ျပဳလိုက္မိသည္။
“ကိုကို႔လီးစုပ္ေပးပါအုံး”
“ဟြန္႔..လုပ္ျပန္ၿပီကြာ”
ခင္ေလး.ကိုကို႔ကို
မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ၿပီးသူ႔လီးကို
စုပ္ရျပန္တယ္”
“ႁပြတ္…ႁပြတ္”
“အဲဒါေတြေၾကာင့္ခင္ေလးကိုအရမ္း
ခ်စ္ေနတာ။ကိုကိုတို႔လက္ထပ္ရင္လည္းအဲလိုပဲအၿမဲအလိုလိုက္ေႏွာ္”
“ဟင့္အင္းဒီဟာေတာ့ဒီတစ္ခါပဲ၊
ေနာက္ဆိုရင္လက္ထပ္ၿပီးမွေပးမွာ၊
ဒါေတာင္တခါတေလမွေပးမွာ”
“အိုေကေလ.ခု.ကုန္းေပးဦး”
ခင္ေလးလည္းကုန္းေပးလိုက္တယ္
ကိုကိုကခင္ေလးဖင္ကိုေခါင္းလိမ္း
ဆီေတြသုတ္ေနတာ၊ဖင္ကိုကိုင္
ခံရေတာ့ယားက်ိက်ိႏွင့္ခံရတယ္
လက္ထဲဆီသုတ္ၿပီးဖင္ထဲကို
ထည့္တယ္
“ပလြတ္”
“အာ့”
ဖင္ထဲမီးပူစထိုးလိုက္သလိုပဲ။တမ်ိဳး
ႀကီးမွတမ်ိဳးေအာင့္ၿပီးနာတယ္။ကိုကိုကလက္ကိုျပန္ထုတ္သြားတယ္၊
ဖင္ထဲကိုဆီထပ္သုတ္တယ္။ၿပီး
ေတာ့ျပန္သြင္းတယ္
“ပလြတ္”
“အာ့”
အခုအေခါက္ပိုၿပီးလက္က
အထဲဝင္လာတယ္။ဒီတစ္ခါ
ကိုကိုလက္ကိုအဆုံးထိမႏႈတ္ပဲတ
ဝက္ေလာက္ထားၿပီးဆီကို
အေပၚကေလာင္းခ်တယ္၊
ဆီက႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနတာပဲရွင္။
ဆီေလာင္းခ်ၿပီးတာႏွင့္
လက္ကိုေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္
ကိုသြက္သြက္ကေလးလုပ္တယ္။
ခင္ေလးခံႏိုင္ၿပီ။မနာေတာ့ဘူး
၊ဒီအခ်ိန္မွာကိုကိုကလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းထပ္ထည့္တယ္”
“ကိုကို…နာတယ္”
ကိုကိုေလလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို
ကားလိုက္ၿပီးခင္ေလးဖင္ကိုၿဖဲတာ
၊ေနာက္ေတာ့လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း
ၾကားကဆီေတြဝင္လာတယ္
။ေတာ္ေတာ္မလြယ္တဲ့ကိုကိုပါ၊
သူလုပ္ခ်င္တာကိုမရမကအတင္းလုပ္ယူတယ္ေလ။ဆီထပ္ထည့္ၿပီးလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုအသြင္းအထုတ္လုပ္ျပန္တယ္။ဖင္ကိုရႈံထားရင္နာလို႔ထင္ေလးမွာရသေလာက္ေလ်ာ့ထားရတယ္။လက္အသြင္းအထုတ္လုပ္တာမနာေတာ့ပဲေကာင္းလာ
တယ္ရွင့္။ပိပိထဲကလည္း႐ြစိ႐ြစိျဖစ္ေနတာေပါ့။ေနာက္ေတာ့ကိုကိုက
လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းလုံးဆြဲထုတ္
သြားၿပီးခဏေနေတာ့ခင္ေလး
တင္သားႏွစ္ျခမ္းၿဖဲၿပီးလီး
ကိုထိုးထည့္တယ္
“အာ့ေျဖးေျဖးေႏွာ္ကိုကို”
“ဟုတ္..ခင္ေလး”
“ႁပြတ္…ဗ်စ္..ဗ်စ္…”
“အာ့..အင့္..ဟင္းးးးးးး”
လီးကလက္ထက္ရွည္ေတာ့ေအာင့္လာတယ္။ကိုကိုကတဝက္ေက်ာ္
ေက်ာ္ေလာက္ထည့္ၿပီးေရွ႕တိုး
ေနာက္ဆုတ္လုပ္တာ၊တေျဖးေျဖး
ႏွင့္ဖင္ကခံလာႏိုင္လာေတာ့ခင္ေလးလည္းညည္းမိတယ္”
“ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္””
“အိုး…အာ..အာ့အင္းဟင္းးးဟင္းးး”
တေျဖးေျဖးလိုးရင္းကိုကို႔ဆီးခုံႀကီးကခင္ေလးတင္ပါးမွာလာထိေတာ့
ကိုကိုလီးအဆုံးဝင္သြားၿပီဆို
တာခင္ေလးသိလိုက္တယ္။ေအာင့္တာမွတမ်ိဳးႀကီးပါ။
“”ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္..”
“”အာ့..အင့္..ဟင္းးဟင္းးအာ့..
ရွီးး..ရွီးး”
“အာ့.ကိုကို..မၿပီးေသးဘူးလား”
:”ဇြိ..ဗ်စ္..ဗ်စ္…ဇြပ္ဖတ္..ဖန္းဖန္း.
ဖန္း”
“အာ့..အားးးၿပီးၿပီ.ၿပီးၿပီခင္ေလး
အား”
ကိုကိုလည္းၿပီးေတာ့ခင္ေလးလည္း
အိမ္သာသြားရသလိုကိုကိုလည္း
ပဲေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီးသန္႔ရွင္းေရး
လုပ္ရေတာ့တယ္။ဒီလိုႏွင့္ခင္ေလး
ႏွင့္ကိုကိုရဲ႕ခ်စ္သက္တမ္း ကေျခာက္လေက်ာ္ခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔သီတင္းကြၽတ္နီးလာသလို
စာေမးပြဲႀကီးလဲနီးလာတယ္။စာေမး
ပြဲၿပီးရင္ေက်ာင္းပိတ္ၿပီ။ခင္ေလးတို႔
ေက်ာင္းၿပီးၿပီေလ၊ေမာင္ႏွင့္ခြဲရ
ေတာ့မယ္။
“ခင္ေလး”
“ကိုကိုေျပာေလ”
“ခင္ေလးေက်ာင္းၿပီးရင္ျပန္မွာလား”
“ျပန္ရမွာေပါ့ကိုကို”
“သီတင္းကြၽတ္ၿပီးတဲ့အထိရန္ကုန္
မွာေနပါလား”
“ဟင္ မေနခ်င္ပါဘူး၊လူရႈပ္တယ္၊
ကိုယ့္ၿမိဳ႕ပဲေနခ်င္တာ”
“ခင္ေလးကလဲကိုယ့္ၿမိဳ႕ကိုယ္႐ြာမွာ
အၿမဲသီတင္းကြၽတ္ေနဖူးတာပဲ”
“အင္းေလ ခင္ေလးၿမိဳ႕မွာဆိုရင္၊
မုန္႔ေတြလုပ္တယ္၊လႉၾကတယ္၊ည
ဘက္ဆိုဘုရားမီးပူေဇာ္ခံၾကတယ္၊
ေဆြမ်ိဳးေတြကိုကန္ေတာ့ရ
တယ္ေလ”
“ခင္ေလးရယ္၊ကိုကိုကစာေမးပြဲၿပီး
ရင္ခင္ေလးနဲ႔ခြဲရေတာ့မွာတစ္ေယာက္တၿမိဳ႕စီျဖစ္ေနေတာ့ခနခနလာမေနႏိုင္ဘူးေလ၊ခုပိတ္ရက္ေလးတ
ရက္ႏွစ္ရက္မွာကိုကိုနဲ႔ခနေနေပးပါ
လား”
“ကိုကိုရယ္ အိမ္ကေျပာလိမ့္မယ္”
“ရန္ကုန္မွာတစ္ခါေလာက္ပဲသီတင္း
ကြၽတ္ဖူးၾကတာပဲေလ၊ရန္ကုန္က
ေရေက်ာ္ကစည္တယ္”
“ၾကားဖူးတယ္ကိုကို’
“ႏွစ္ရက္ေလာက္ပဲေနေပးလားကြာ”
ခင္ေလးစိတ္မေကာင္းေတာ့ရန္ကုန္
မွာေနဖို႔သေဘာတူလိုက္ရသည္။
အိမ္ကိုလည္းသတင္းကြၽတ္ၿပီးမွျပန္
လာမည္ဟုေျပာလိုက္ရသည္။
သီတင္းကြၽတ္ေန႔လည္ကေတာ့
ကိုကိုနဲ႔အတူေနလိုက္သည္။ကိုကို
စိတ္တိုင္းက်ေနေပးလိုက္ၿပီးည
ေနေရာက္ေတာ့လူကမူးသလိုလို
ျဖစ္ေနၿပီ။စာေမးပြဲတြင္းစာက်က္ခဲ့
ရသည့္အတြက္အားျပတ္ရသည့္အထဲကိုကိုႏွင့္ကာမဆက္ဆံသည္မွာ
ႏွစ္ႀကိမ္ၿပီးသြားခဲ့ရသည္။လူလည္း
ေမာၿပီးမူးသလိုျဖစ္ရသည္။
ညေရာက္ေတာ့ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးအဝတ္
အစားလဲလွယ္ကာကိုကိုနဲ႔ေရေက်ာ္
ေစ်းဘက္သြားခဲ့သည္။မီးေရာင္စုံ
ႏွင့္ရဟတ္မ်ားကိုၾကည့္ၿပီးေခါင္းမူးရသည္။လူေတြမ်ားလြန္းသျဖင့္စိတ္
ညစ္မိသည္။ဟိုလူကတိုးလိုက္တြန္း
လိုက္နဲ႔မို႔ေခါင္းမူးေနသည္ႏွင့္
“ကိုကိုျပန္မယ္ကြာ”
“ခနေနပါဦးခင္ေလး”
“ဟာကြာေခါင္းအရမ္းမူးေနၿပီ”
“ခနေလးပါခင္ေလးရယ္၊ဟိုဘက္ကို
ခနေလွ်ာက္ရေအာင္”
“ေတာ္ပါၿပီကြာ”
“ခနေလးပါခင္ေလးရဲ႕”
“ကိုကိုခင္ေလးစိတ္တိုလာၿပီေႏွာ္”
“ခင္ေလးကလဲကြာ၊ခနေလးကို”
“မရဘူး၊အခုျပန္မယ္”
“ဟိုအနားကဆိုင္မွာသူငယ္ခ်င္း
ေတြေရာက္ေနတယ္”
“ကိုကိုေနခဲ့ခ်င္ရင္ေနခဲ့၊ခင္ေလး
ကေတာ့ျပန္မယ္”
စိျမရွည္စြာႏွင့္ခင္ေလးပြဲေစ်းထဲကျမန္ျမန္ေျပးထြက္လိုက္ၿပီးလမ္း
မေပၚတက္ရာ
“ကြၽီ..ကြၽီ ဒုန္း”
“ဟာ ကားတိုက္ၿပီေဟ့”
ခင္ေလးဘာမွမသိေတာ့ေပ။
ခင္ေလးသတိရလာေတာ့ရန္ကုန္
ေဆး႐ုံႀကီးေပၚဝယ္။
“သမီးခင္ေလးသတိရလာၿပီလား”
ေဖေဖႏွင့္ေမေမ၏စိုးရိမ္တႀကီး
မ်က္ႏွာနဲ႔ေျပာေနသည္။
“ဟုတ္ကဲ့ေမေမ”
“သမီးသတိေမ့ေနတာႏွစ္ရက္ရွိၿပီ”
“ဟင္ဟုတ္လား”
ခင္ေလးအိပ္ရာကထရန္ျပင္သည္။
ထ၍မရေပ။ခင္ေလးလိုက္ရွာလိုက္သည္ကခင္ေလးခ်စ္ေသာကိုကို။
မေတြ႕မိပါ။ဝမ္းနည္းစိတ္တိုလွ်ံ
ထြက္လာသည္။ဝမ္းနည္းစိတ္ျဖင့္
မ်က္ရည္က်ရသည္။
“သမီးဘာမွမျဖစ္ပါဘူးသမီးရယ္၊
အားမငယ္နဲ႔ေဖေဖေရာေမေမပါရွိတယ္၊မငိုနဲ႔တိတ္ေႏွာ္”
ေမ့ေမ့အားေပးစကားသာၾကားရ
သည္။ကိုကိုအားေပးစကားၾကား
ခ်င္သည္။သို႔ေသာ္ကိုကိုမလာေပ။
အိပ္ရာကထမရသျဖင့္စစ္ေဆးၾက
ရျပန္သည္။အျပစ္ရွာမေတြ႕ပါ။
ဆရာဝန္ေျပာသည္မွာေတာ့ထိတ္
လန္႔စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ရၿပီးေလ့က်င့္
ခန္းမွေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည္ဟုေျပာ
ျပလာသည္။
ေဆး႐ုံတြင္တစ္ပတ္ခန္႔ေနသည္။ထိုတပတ္အတြင္းကိုကိုမလာေပ။ခင္
ေလးကိုကို႔ကိုစိတ္နာသည္။ခင္ေလး
မွာလမ္းမေလ်ာက္ႏိုင္သည္မွအပ
က်န္သည့္ဒဏ္ရာမ်ားေပ်ာက္ကင္း
၍ေဆး႐ုံကဆင္းၿပီးမိမိၿမိဳ႕သို႔ျပန္ခဲ့
ရသည္။ကိုကိုအားတအားမုန္းမိသ
သည္။မိမိ၏အပ်ိဳစင္ဘဝကိုယူခဲ့ယုံ
မကဒုကၡိတဘဝေရာက္ေနစဥ္ပစ္
ပယ္ထားေသာေယာက္်ားမပီသ
သည့္သူအားအရမ္းမုန္းသည္။ယခုလည္းအနာေဟာင္းတို႔ျပန္ထလာ
သည္။ရင္ခြင္တစ္ခုလုံးဟာတာတာ
ႏွင့္ခံစားရသည္။အမုန္းမီးတို႔ပြား
ရေလသည္။ညေနေစာင္းခဲ့ၿပီ။
ခင္ေလးတို႔ၿမိဳ႕ရဲ႕ထုံးစံအတိုင္းၿမိဳ႕ကိုလွည့္ၿပီးဘုရားမီးပူေဇာ္ခံသည္။
လူတို႔အသံအသံခ်က္စက္မ်ား
ေဆာင္းေဘာက္မ်ားႏွင့္လွည့္လည္
ၾကသည္။ညကိုးနာရီထိုးခါနီးမွခင္
ေလးတို႔အိမ္ဖက္ကိုဘုရားပူေဇာ္ခံ
အဖြဲ႕ေရာက္လာသည္။
“မမ အျပင္ထြက္ပါဦး”
“ေနပါေစ ညီမေလးရယ္”
“မမကလဲအိမ္ထဲပဲေနေနတာ၊အျပင္
ေလးဘာေလးထြက္ၿပီး၊ပိုက္ဆံေလး
ဘာေလးလႉေလ”
“အင္းပါကြယ္”
ညီမေလးအလိုက်အျပင္ထြက္ရန္
ျပင္ရသည္၊ဝွီးခ်ဲေပၚထိုင္၍ညီမ
ေလးကတြန္းသည္။အိမ္အျပင္ကို
ေရာက္သည္။ၿခံအျပင္ထိထြက္ၿပီး
အလႉခံမ်ားကိုလႉသည္။အားလုံး
ၿပီးသည့္အထိေစာင့္ၾကည့္ၿပီးျပန္
ဝင္ရန္ႀကံၾကေတာ့
“ညီမေလးမမအိမ္ထဲမဝင္ခ်င္ေသး
ဘူး”
“မမကဘယ္သြားခ်င္လို႔လဲ”
“စပါယ္႐ုံနားပို႔ေပးပါညီမေလး”
“ဟုတ္ကဲ့မမ”
ညီမေလးကစပါယ္႐ုံနားတြန္းေပး
သည္။လေရာင္လင္းလွ်က္စပါယ္ရနံ႔တို႔သင္းပ်ံ႕ေနသည္။ေခါင္းၾကည္သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။
ထိုစဥ္မိမိမ်က္လုံးကိုလက္ျဖင့္အုပ္
သည္။အစကေတာ့ညီမေလးလို႔
ထင္ခဲ့သည္။ညီမေလး၏လက္မ
ဟုတ္။အရမ္းထိတ္လန္႔သြားသည္။
ရရွိေသာကိုယ္သင္းနံ႔မွာကိုကိုသုံးစြဲ
ေလ့ရွိေသာေရေမႊးနံ႔ျဖစ္သည္။
“လႊတ္ လြတ္ ဘယ္သူလဲ”
မ်က္လုံးကိုအုပ္ထားသည္ကိုလႊတ္
လိုက္ၿပီးမ်က္ႏွာခ်င္းဆုံ၍ေျပာသူ
က
“ကိုကိုပါ”
“ဟင္ လူယုတ္မာႀကီး”
ေဒါသမ်ားထြက္လြန္း၍ထိုင္ရာမွထ
၍ရန္ေတြ႕ေတာ့သည္။
“ရွင္ထြက္သြားစမ္း၊မထြက္ရင္က်မ
ေအာ္လိုက္မွာ”
“မထြက္ႏိုင္ပါဘူးခင္ေလး”
ေဒါသႀကီးေသာခင္ေလးစိတ္တို၍
“ေဖေဖေရ လာပါဦး၊လူယုတ္မာ
ကိုေမာင္းထုတ္လိုက္ပါ”
အိမ္ထဲမွလူမ်ားထြက္လာၿပီး
“သမီးႀကီး ၊သမီးႀကီး”
ေမ့ေမဆီလွမ္းၿပီးေမ့ေမ့ရင္ခြင္ထဲ
ဝင္ကာငိုလိုက္သည္။
“သမီးႀကီး လမ္းေလ်ာက္ႏိုင္ၿပီ”
ဟိုလူအားေမာင္းမထုတ္ပဲသမီးလမ္းေလ်ာက္ႏိုင္ၿပီဆိုမွသတိရသည္။
မိမိမတ္တပ္ရပ္သည့္အျပင္လမ္း
ေတာင္ေလ်ာက္လိုက္ေသးသည္။
ထိုအခါမွလဲက်မလိုျဖစ္ရာကိုကိုမွလွမ္းထိန္းၿပီးဝွီးခ်ဲေပၚျပန္တင္ေပး
သာ္။ခင္ေလးမွာဝွီးခ်ဲေပၚငိုေႂကြးေန
ေသာ္လည္းမိသားစုမ်ားကဝမ္းသာ
ေနၾကသည္။
“ေဖေဖ ဟိုလူကိုေမာင္းထုတ္လိုက္ေလ”
“သမီး ေဖေဖရွင္းျပမယ္ေႏွာ္သမီး၊
စိတ္ေအးေအးထားၿပီးနားေထာင္”
“ေဖေဖကဘာရွင္းျပမလို႔လဲ”
“ကိုကိုမင္းေမာင္အေၾကာင္းေလ”
“နင္ဘာသိလို႔လဲႏွင္းႏွင္း”
“မမကိုေတာင္းရမ္းဖို႔ေရာက္လာတဲ့
ကိုကိုမင္းေမာင္အေၾကာင္း”
“ဘာ ဒီလိုငါဒုကၡိတျဖစ္မွထြက္ေျပး
တဲ့လူမ်ိဳးကိုငါလက္မထပ္ဘူး”
“မဟုတ္ဘူးသမီး၊ကိုကိုမင္းေမာင္လဲ
သူ႔အျဖစ္နဲ႔သူပါသမီး”
“အဲဒါဆိုအစကတည္းကလာရွင္းျပေလ၊ခုက်မွ ဟီးးဟီးးး”
“သမီးကားတိုက္တဲ့ေန႔မွာ သူပဲေဆး
႐ုံကိုပို႔တယ္၊အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ဖို႔
အေဆာင္ကိုေျပာတယ္၊အေဆာင္ကေဖေဖတို႔ဆီဆက္ေတာ့ေဖေဖတို႔
လာတယ္၊သူကသမီးကိုသမီးသူငယ္
ခ်င္းဆီအပ္ၿပီးသူ႔ၿမိဳ႕ကိုျပန္သြား
တာ”
“သမီးဒီေလာက္ျဖစ္ေနတာေလ၊သူ
မျပန္ပဲေနရမွာေပါ့”
“ဟုတ္တယ္ ခင္ေလး၊အဲဒီေန႔ပဲေမေမေလျဖတ္သြားလို႔ကိုကိုျပန္ရတယ္၊ေမေမ
သက္သာေတာ့ခင္ေလးအေဆာင္ကို
ဆက္တာ၊ခင္ေလးသူငယ္ခ်င္းကအ
ေဆာင္မွာမရွိေတာ့ဘူး၊အဆက္အ
သြယ္ျပတ္သြားတယ္။ေမေမက
လမ္းမေလ်ာက္ႏိူင္ေတာ့သူ႔ကိုျပဳစုရင္းသူ႔အလုပ္ေတြေၾကာင့္အျပင္ကိုထြက္ဖို႔အခြင့္မသာဘူး။ေမေမေန
ေကာင္းမွေမေမကိုဖြင့္ေျပာလိုက္
တယ္။ေမေမကသေဘာတူတယ္။
ဒီေတာ့ေတာင္းရမ္းလက္ထပ္လို႔
ရေအာင္အဆက္အသြယ္ျပန္ရွာ
ေတာ့ခင္ေလးသူငယ္ခ်င္းႏွင့္လြန္ခဲ့တဲ့တပတ္ကအဆက္အသြယ္ရၿပီး
ဖုန္းနံပါတ္ရတယ္။အန္ကယ္နဲ႔
ေမေမစကားေျပာၿပီးေတာ့ခင္ေလးတို႔ၿမိဳ႕ကိုလာခဲ့တာပါ။ခင္ေလးကို
ကိုကိုလက္ထပ္ပါရေစ”
ခင္ေလးေဖေဖကိုၾကည့္ေတာ့ၿပဳံးေန
သည္။
“ဒီအထိေတာ့ေဖေဖတို႔စီစဥ္တာပါကြယ္၊က်န္တာေတာ့သမီးေလး
သေဘာပါကြယ္”
ေျပာၿပီးအိမ္ထဲဝင္သြားၾကေလ
သည္။
“ခင္ေလးကိုကို႔ကိုလက္ထပ္မယ္
မဟုတ္လား”
“ခင္ေလးဒုကၡိတျဖစ္ေနရင္ေကာ
ကိုကိုလက္ထပ္မွာလား”
“ခင္ေလးဒုကၡိတျဖစ္လဲလက္ထပ္မလို႔ကိုကိုလာခဲ့တာ၊ကိုကို႔အခ်စ္ႏွင့္
ေမတၱာကျဖဴစင္တာေၾကာင့္ခင္
ေလးလမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ပါၿပီ”
“ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာင္မယုံႏိုင္ပါ
ဘူးကိုကို”
“မယုံဘူးဆိုရင္ကိုကိုကိုကိုျပမယ္
လာမတ္တပ္ရပ္လိုက္”
ကိုကို႔ကိုအားျပဳရင္းခင္ေလးမတ္
တပ္ရပ္လိုက္သည္။မတ္တပ္ရပ္
သည္အထိအဆင္ေျပသည္။
ကိုကိုကငါးလွမ္းမွ်ခြာ၍
“လာေလခင္ေလး ကိုကိုတို႔ေရွ႕ဆက္
ရမယ့္ဘဝအတြက္ႀကိဳးစားလိုက္ရ
ေအာင္”
ခင္ေလးႀကိဳးစားၿပီးလွမ္းရေလၿပီ။
“တစ္လွမ္း”
“ႏွစ္လွမ္း”
“သုံးလွမ္း”
“မရေတာ့ဘူးကိုကို”
“ႀကိဳးစားစမ္းပါခင္ေလးအားမ
ေလွ်ာ့နဲ႔ခင္ေလးအနားမွာကိုကို
ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အၿမဲရွိေနမွာ”
ခင္ေလးႀကိဳးစားၿပီးေလ်ာက္လွမ္း
လိုက္သည္၊
“ေလးလွမ္း”
“ငါးလွမ္း”
“ေအာင္ျမင္ၿပီကြ ဟားးးဟားးး”
ကိုကိုကဖက္၍ခင္ေလးပါးျပင္ကို
နမ္းေလသည္။ခင္ေလးမွာဝမ္းသာ
လြန္း၍မ်က္ရည္မ်ားပင္စီးက်လာ
ေတာ့သည္။အိမ္ထဲသို႔ေရာက္
လွ်င္မိသားစုအားလုံးၿပဳံးေပ်ာ္
လွ်က္ရွိေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ႀကိဳၾက
သည္။
ထိုညကေတာ့ခင္ေလးအိပ္မေပ်ာ္
ႏိုင္ေတာ့ေပ။ခင္ေလးခ်စ္တဲ့ကိုကို
ခင္ေလးအနားေရာက္ရွိေနၿပီေလ။