by ခင္ခင္ေလးတစ္ေယာက္သူနာျပဳသင္တန္း ဆင္းၿပီးေတာ႐ြာေလးတစ္႐ြာမွတာဝန္က်တယ္။
အသက္ကငယ္ငယ္႐ုပ္ရည္ေလးကရွိေတာ့အျဖဴႏွင့္အနီေလးတြဲဝတ္ထားရင္က်က္သေရရွိလုံးဝန္းၿပီးေတာင့္တင္းတဲ့တင္သားေလးက အိေခ်ာပိုထက္သာတယ္။အြန္း တင္ပဲရွိတယ္ ထင္လားရင္လဲရွိတယ္။ျမန္မာဝတ္စုံေလးႏွင့္ဆိုျမင္သူတိုင္းခ်စ္ၾကတယ္။ဒါေပမယ့္ခင္ခင္ေလးမွာရာ္းစားသနာမရွိခဲ့ဘူး။ႀကိဳက္တဲ့သူေတြရွိေပမယ့္လည္းခင္ခင္ေလးစိတ္မဝင္စားရဲဘူး
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ခင္ခင္ေလးမိဘကဆင္းရဲတယ္။မိဘကပညာသင္ေပးေနတဲ့အ႐ြယ္မွာ ရည္းစားသနာမ်ားထားခဲ့ရင္မိဘကေျပာဆိုၿပီးပညာဆက္သင္ခြင့္ရမွာမဟုတ္လို႔ပဲ။
“ကဲညီမ ညီမေလးကိုဒီ႐ြာကလူေတြႏွင့္မိတ္ဆက္ေပးမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ဆရာ”
“ဒီေန႔ ခင္မ်ားတို႔႐ြာကိုအသစ္ေရာက္လာတဲ့ သားဖြားဆရာမေလးပါ၊သူ႔နာမည္ကခင္ခင္ေလးတဲ့၊ဝန္ထမ္းအသစ္ေတြခ်ေပးတဲ့အတြက္ အဆင္မေျပတာေလးေတြရွိရင္ဒီ႐ြာကရပ္မိရပ္ဖေတြကကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးေစခ်င္တယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာႀကီး၊က်ေနာ္တို႔ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါမယ္၊အခုေတာ့ေဆးေပးခန္းကေဆာက္ေနဆဲကာလဆိုေတာ့ကာဆရာမေလးကို က်ေနာ္တို႔႐ြာကသင့္ေတာ္တဲ့အိမ္တစ္အိမ္မွာေနရာမွာစီစဥ္ေပးပါ့မယ္”
“ဒီကိစၥက ဥကၠဌႀကီးတို႔ကိုအားကိုးရမွာပဲ”
“ရပါတယ္ဆရာႀကီး၊က်ေနာ္တို႔႐ြာရဲ႕က်န္းမာေရးနိမ့္က်တဲ့အေျခအေနေတြတိုးတက္လာေပါင္ေက်း႐ြာေဆးေပးခန္းႏွင့္ဝန္ထမ္းခ်ေပးတဲ့အတြက္ဆရာႀကီးတို႔ကိုအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္”
“ကဲဒီလိုဆိုက်ေနာ္ဥကၠဌႀကီးတို႔နဲ႔က်ေနာ့္ဝန္ထမ္းကိုစိတ္ခ်ထားခဲ့ပါမယ္”
ၿမိဳ႕နယ္ဆရာဝန္ႀကီးျပန္သြားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ “ဆရာမေလး ဘာမွအားမငယ္နဲ႔”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”
“ဆရာမေလးကို ေဒၚထားတို႔အိမ္မွာေနရာခ်ေပးပါ့မယ္။ေဒၚထားတို႔အိမ္ကက်ယ္လဲက်ယ္တယ္ေရတြင္းႏွင့္လည္းနီးတယ္။”
“ဟုတ္ကဲ့ဦးသင့္ေတာ္ေအာင္စီစဥ္ေပးပါ”
“ေဒၚထားေရ က်ေနာ္ခင္မ်ားကိုတာဝန္ေပးလိုက္ၿပီ”
“အမေလးကိုရင္ရယ္ က်မကဒီလိုသမီးေခ်ာေခ်ာေလးအိမ္လာေနတာကိုပဲအရမ္းဝမ္းသာလွပါၿပီ”
“လာသမီးေလး အေဒၚတို႔အိမ္ကိုလာလိုက္ခဲ့”
“မင္းမင္းေအာင္ေရနင္ ငါ့သမီးေလးအထုတ္ေတြသယ္ခဲ့ေတာ့”
ခင္ခင္ေလး ကကိုကိုမင္းမင္းေအာင္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ေတာသားဆိုေပမယ့္အသားကမမဲဘူး ႐ုပ္ရည္ခပ္သန္႔သန္႔ေလးႏွင့္က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့သူမ်ိဳး၊လို႔ေတြးေနတုန္း “သမီးေလး လိုအပ္တာရွိရင္မင္းမင္းကိုခိုင္း အဲဒါ အေဒၚ့တူပဲ”
“ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ” ႐ြာစပ္ေလးမွာ ေဒၚထားရဲ႕အိမ္ကိုလိုက္ခဲ့တယ္ အိမ္ၿခံဝင္းမွာေရတြင္းေလးႏွင့္အိမ္ေရွ႕မွာလမ္းေဘးမွာလယ္ကြင္းေတြသန္႔ရွင္းတဲ့ေလကို႐ူလို႔ရတာပဲဆိုၿပီခင္ခင္ေလးသေဘာက်သြားတယ္ “လာသမီးေလးသမီးေလးေနမယ့္အခန္းျပမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ”
“မင္းမင္းေရ သမီးေလးေနမယ့္အခန္းရွင္းေပးစမ္းပါအုံးကြယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလး”
မင္းမင္းတစ္ေယာက္ဖင္ေပါ့စြာအခန္းကိုရွင္းလင္းေပးလိုက္တယ္။အေဒၚ့အိမ္ႏွင့္မင္းမင္းတို႔အိမ္ကၿခံဝင္းတဝင္းထဲ။ဆရာမေလးကလဲ အရမ္းလွေတာ့မင္းမင္းရင္ခုန္ေနၿပီ။
“ဆရာမေလးေရ ၿပီးၿပီဗ်”
“အာ ကိုမင္းမင္းကလည္းဆရာမလို႔မေခၚပါႏွင့္ရွင္ ခင္ေလးလို႔ပဲေခၚပါ”
“ဟုတ္ကဲ့ခင္ေလး”
ခင္ေလး အခန္းကိုေနရာေလးခ်လိုက္တယ္။ အခန္းေနာက္ဘက္မွာျပဴတင္းေပါက္ကေလးႏွင့္မို႔အလင္းေရာင္ေလးရတယ္။ပါလာတဲ့အလွျပင္ပစၥည္းကိုေနရာေလးခ်၊အိပ္ရာေလးခင္းၿပီးလွဲခ်လိုက္ၿပီးနားလိုက္ေတာ့အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္။
“ခင္ေလး ခင္ေလး”
“ဟင္ “
“အိပ္ေပ်ာ္ေနတာလား”
“ဟုတ္ကဲ့ကိုမင္းမင္း”
“ခင္ေလးေရခ်ိဳးဖို႔က်ေနာ္ေရျဖည့္ထားတယ္”
“အားနာစရာကိုမင္းရယ္”
“အားမနာႏွင့္ဗ်၊ေရတြင္းနားမွာေရအိုးရွိတယ္
အဲဒီမွာခ်ိဳးရမယ္” ခင္ေလးေရတြင္းနားလွမ္းၾကည့္ေတာ့ေျခာက္လုံးဝင္စဥ့္အိုးေလးႏွင့္သစ္သားျပားႀကီးတျပားခင္းထားတဲ့ေနရာေလး၊ဟင္းလင္းျပင္ႀကီးမွာ ခင္ေလးရွက္သြားတယ္။အေဆာင္မွာေနတုန္းကေရခ်ိဳးရင္တကိုယ္လုံးခြၽတ္ၿပီးေရခ်ိဳးခဲ့တာ အခုေတာ့ဟင္းလင္းျပင္ႀကီး “အင္းေလ သူဓေလ့ႏွင့္သူပဲေလ”
“ခင္ေလး ေရခ်ိဳးရတာအဆင္မေျပလို႔လား”
“ဟုတ္တယ္ကိုမင္းမင္း”
“အင္းေလ ခင္ေလးကအပ်ိဳေလးဆိုေတာ့ရွက္ေနမွာပဲ”
:”အဲဒီလိုမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဘူးကိုမင္းမင္း၊ခ်ိဳးေနၾကေနရာမဟုတ္လို႔ပါ၊က်မတို႔အေနႏွင့္ရွက္တာေတြကိုခြာခ်ၿပီးအလုပ္လုပ္ရတာမလား”
“အင္းဟုတ္တယ္ဗ်။မျမင္ဝံ့ေဆးဆရာတဲ့၊ ခင္ေလးတို႔အေနႏွင့္ကက်ေတာ္တို႔မျမင္ဖူးတဲ့အရာေတြလည္းျမင္ဖူးေနမွာပဲ”
“အင္းအဲတာလည္းဟုတ္တယ္၊သိတဲ့အတိုင္းေလ၊ခင္ေလးကသားဖြားဆရာမဆိုေတာ့လည္းမျမင္ဝံ့တာမရွိဘူးေပါ့”
“ဟုတ္ပါၿပီ။သူမ်ားဟာေတြျမင္ဖူးၿပီးကိုယ့္အလွည့္က်ရင္ေၾကာက္မေနႏွင့္ေတာ့”
“ေဟာ့ေတာ္ ကိုမင္းမင္း”
“ဟားးစတာပါဗ်ာ။က်ေနာ္ေရွာင္ေပးပါ့မယ္”မင္းမင္းႏွင့္ေတြ႕ၿပီးခင္ေလးေပ်ာ္လာတယ္။႐ြာမွာတာဝန္က်ရင္ပ်င္းေနမွာလို႔ထင္ခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့မပ်င္းရေတာ့ဘူးေလ ခင္ေလးေရခ်ိဳးၿပီးရင္ဘတ္ေပၚသဘက္လႊမ္း
ၿပီးအိမ္ေပၚတက္ခဲ့တယ္။အခန္းထဲဝင္ၿပီးသနပ္ခါးေရႀကဲေလးလိမ္းကာအဝတ္လဲၿပီးထြက္ခဲ့တယ္။
“သမီးေရ စားလို႔ရၿပီကြဲ႕”
“ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ”
“မင္းမင္းနင္လဲတစ္ခါတည္းစားလိုက္ေလ”
“ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလး”
မင္းမင္း၊ႏွင့္ေဒၚေလးတို႔စားဝိုင္းကိုခင္ေလးဝင္စားလိုက္တယ္။
“စားေကာင္းရဲ႕လား သမီး”
“ေကာင္းတယ္ အေဒၚ”
“ထမင္းစားၿပီးေတာ့လာသမီးလက္ဖက္ေလးစားၿပီးစကားေလးေျပာၾကတာေပါ့ကြယ္”
“ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ”
“ေရေႏြးၾကမ္းဝိုင္းေလးမွာ ခင္ေလးတို႔စကားေျပာေနၾကတယ္။ရွစ္နာရီခြဲအခ်ိန္ေရာက္ေတာ့
“သမီးေလးစကားေျပာခ်င္ေသးရင္ေျပာ၊အေဒၚေတာ့အိပ္ခ်င္ၿပီ”
ေတာဓေလ့ကလူေတြအေစာႀကီးအိပ္အေစာႀကီးထရေတာ့ေဒၚထားအိပ္ရာဝင္သြားၿပီ။
“ခင္ေလးအိပ္ရင္အိပ္ေတာ့ေလ”
“ေန႔လည္ကအိပ္ထားေတာ့ခင္ေလးမအိပ္ခ်င္ေသးပါဘူး”
“အင္း ကိုမင္းလဲမအိပ္ခ်င္ေသးပါဘူး၊ခင္ေလးမအိပ္ခ်င္ေသးဘူးဆိုရင္ဆက္စကားေျပာၾကမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ ကိုမင္း”
သင္တန္းတုန္းကအေတြ႕အႀကဳံေတြကို ဟာသေျပာျဖစ္ၾကတယ္၊ဒီလိုနဲ႔စကားေျပာရင္းရင္နီးသထက္ရင္းနီးလာၾကတယ္။တေျဖးေျဖးႏွင့္ခေလးေမြးတာကိုေျပာျပျဖစ္လာတဲ့အဆင့္ေရာက္ခဲ့တယ္။ညနက္လာေတာ့
“အင္း ခင္ေလးႏွင့္စကားသာေျပာေနရရင္တညလုံးေျပာျဖစ္မယ္”
“ေဟာ့ေတာ့ ကိုမင္းအိပ္ေရးပ်က္မယ္ေလ”
“က်ေနာ္ကရပါတယ္ဗ်၊ခင္ေလးအတြက္ပဲ စိတ္ပူတာ”
“ရွင္ဘာျဖစ္လို႔ ကိုမင္း”
“ဒီလိုဗ်ာ မီးထြန္းၿပီးစကားေျပာေနရင္လမ္းသြားလမ္းလာေတြကခင္ေလးအေပၚတမ်ိဳးျမင္မွာစိုးလို႔ပါ”
“ဘယ္လိ္ုျမင္ၾကမွာလဲကိုမင္း”
“အခုမွေရာက္လာတဲ့ဆရာမေလးကို မင္းမင္းတို႔ကခ်ိဳင္ေနၿပီလို႔ေလ”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္”
“တကယ္ပါက်ေနာ္တို႔ေတာ႐ြာေတြကအျမင္ မက်ယ္ေသးေတာ့ေျပာၾကေသးတယ္ေလ”
“အင္းဒါႏွင့္ ႐ြာေတြမွာသမီးရည္းစားေတြက်စကားဘယ္လိုေျပာၾကလဲ”
“ညဘက္ေျပာခ်င္ရင္အခ်ိန္းအဆက္လုပ္ရတာေပါ့”
“ဘယ္သြားေျပာၾကလဲ”
“အေဝးႀကီးမသြားဘူးေလ၊အဆင္ေျပရင္အိမ္နီးအနားမွာပဲေျပာၾကတာ”
“အင္း”
“အဲဒါထက္အဆင္ေျပရင္ေကာင္မေလးဆီမွာပဲေျပာျဖစ္တာေပါ့”
“ခစ္ ခစ္ အခန္းထဲေခၚေျပာတာလား”
“အင္းက်ေနာ္တို႔လဲကင္းေစာင့္လုပ္ဖူးတယ္”
“ေဟာ့ေတာ္ ကိုမင္းမင္း”
“မနက္ျဖန္ဘာလုပ္စရာရွိလဲခင္ေလး”
“အင္း မနက္ျဖန္ ႐ြာနီးစပ္က႐ြာေတြကိုသြားခ်င္တရ္။သူတို႔ေတြသိေအာင္လည္းေျပာျပခ်င္တယ္”
“က်ေနာ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္”
“ေက်းဇူးပါကိုမင္းမင္း”
“ဟင္းးဟင္း အခုေတာ့မသြားဖူးေသးဘဲႏွင့္ေက်းဇူးတင္ေနတာသြားၾကည့္မွက်ေနာ့္ကိုအျပစ္မေျပာနဲ႔”
“ဟင္ဘာလို႔ကိုမင္းမင္း”
“က်ေနာ္တို႔႐ြာေတြကိုသြားရင္လွည္းလမ္းေၾကာင္းကေနဆိုင္ကယ္ေမာင္းရတာေလ၊အရမ္းလမ္းဆိုးတယ္”
“အယ္ တကယ္လား”
“မနက္ျဖန္က်ရင္သိရၿပီေပါ့”
“ဟုတ္ကိုမင္းမင္း၊စကားေျပာေကာင္းေနတာ ညေတာ္ေတာ္နက္ၿပီ၊ကိုမင္းမင္းလဲအိပ္ေတာ့”
“ခင္ေလးေရာအိပ္ေတာ့မလား”
“အင္းအိပ္မယ္ေလ မနက္က်ရင္ေစာေစာသြားလို႔ရေအာင္”
“ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ”
ခင္ေလးေစာေစာအိပ္လိုက္တယ္။ကိုမင္းမင္းရွိလို႔႐ြာနီးစပ္ေတြကိုသြားလို႔ရတယ္ဆိုၿပီးေတြးကာမင္းမင္းကိုေက်းဇူးတင္မိတယ္။
္မနက္အိပ္ရာကႏိုးလာေတာ့
“သမီးေလး ႏိုးလာၿပီလား”
“ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ”
“ဒီမွာေကာက္ညင္းေပါင္းရွိတယ္။ေရေႏြးလဲရွိတယ္၊ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္ရင္ ေကာ္ဖီမစ္ရွိတယ္။မင္းမင္းလာပို႔သြားတာ”
“ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ” ခင္ေလးမ်က္ႏွာသစ္ ၿပီးေကာက္ညင္းေပါင္းႏွင့္ေကာ္ဖီေသာက္လိုက္တယ္။ၿပီးမွသနပ္ခါးလိမ္းကာ အဝတ္အစားလဲၿပီးအိမ္ေရွ႕ကေစာင့္တယ္။မင္းမင္းကဆိုင္ကယ္ႏွင့္ေရာက္လာၿပီး
“ခင္ေလးသြားလို႔ရၿပီလား”
“ရၿပီေလကိုမင္း”
“ေဟ့ မင္းမင္းေျဖးေျဖးေမာင္းအုံး”
“ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလး”
“လာခင္ေလးသြားၾကရေအာင္”
ခင္ေလးကိုယ္မင္းဆိုင္ကယ္ေနာက္ကထိုင္လိုက္တယ္။႐ြာျပင္ေရာက္လာေတာ့
“ခင္ေလးျပဳတ္ၾကမယ္ေႏွာ္”
“ဟုတ္ကိုမင္း”
“အားမနာနဲ႔က်ေနာ့္ခါးဖက္ထား”
“အမယ္ ကိုမင္းေႏွာ္”
“တကယ္ေျပာတာလမ္းၾကမ္းတယ္”
ခင္ေလးမဝံ့မရဲျဖစ္ကာကိုမင္းခါးကိုဖက္လိုက္တယ္။လမ္းကလည္းအရမ္းဆိုးေတာ့ကိုမင္းခါးကိုတင္းတင္းေလးဖက္လိုက္ေတာ့ႏို႔ေတြကကိုမင္းေက်ာကိုထိကပ္ေနတယ္။အခုလိုမ်ိဳး ဆိုင္ကယ္စီးရေတာ့ခင္ေလးစိတ္ထဲတမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ရင္လဲခုန္တယ္။မင္းမင္းမွာမိမိေက်ာကိုခင္ေလးရင္ဘတ္ႏွင့္ကပ္ၿပီးဖက္ထားေတာ့စိတ္ထဲတမ်ိဳးျဖစ္လာကာလီးကေတာင္လာတယ္။သာရာတဲ့အထိအေတြ႕ကျဖစ္လာတယ္။စိတ္ထဲမွာလည္းခင္းေလးကိုလိုးရရင္ အရမ္းေကာင္းမွာပဲလို႔ေတြးေနၿပီး လိုးလို႔ရေအာင္ၿငံစည္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့တယ္။
“ရရဲ႕လား ခင္ေလး”
“အင္း ရတယ္ ကိုမင္း”
ေမးသူႏွင့္ေျဖသူအသံေတြကမူမမွန္ေတာ့ေပ။ႏွစ္ေယာက္သားစိတ္ေတြဂေယာက္ကယက္ႏွင့္ျဖစ္ေနၿပီ။ႏွစ္ဦးသားလည္းရိပ္မိေနတယ္။႐ြာငါး႐ြာကိုသြားၿပီးေနာက္ ခင္ေလးတို႔ျပန္လာၾကတယ္။
“ခင္ေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား”
“အင္းလူလဲေညာင္းကိုက္ေနၿပီ’
“ခင္ေလးေတာ့မသိဘူး၊က်ေနာ္ေတာင္ဖင္က်ိမ္းေနၿပီ”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္၊ကိုမင္းကလဲ”
“ခင္ေလးကေရာ အတူတူပဲေလ”
“ဟားးးးဟားးးး”
ညေနအိမ္ေရာက္ေတာ့
“ကဲခင္ေလးေရနားလိုက္အုံး၊က်ေနာ္ညေန
မွျပန္လာေတာ့မယ္”
“ဟုတ္ကိုမင္း” ခင္ေလးလဲ ပင္ပန္းတာမို႔နားရင္းအိပ္လိုက္တယ္။ညေနေစာင္းမွႏိုးကာေရခ်ိဳးလိုက္တယ္။လန္းဆန္းသြားသလိုခံစားရေပမယ့္တကိုယ္လုံးကိုင္႐ိုက္ထားသလိုနာက်င္ေနတယ္။
“သမီးေရ အေဒၚမွာကိစၥေပၚလာလို႔ဟိုဘက္႐ြာသြားရမယ္၊မင္းမင္းကို ေခၚသြားလိုက္ဦးမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့အေဒၚ”
“တကယ္လို႔ အေရးႀကီးကိစၥေၾကာင့္ျပန္မလာႏိုင္ရင္ မင္းမင္းအေမေခၚအိပ္လိုက္ေႏွာ္”
“ရပါတယ္အေဒၚ”
“ေအးကြယ္မသြားမျဖစ္လို႔သာသြားရမွာသမီးေလးကိုအားနာလိုက္တာ”
“သြားပါအေဒၚရယ္ ဘာမွေနာက္ဆံတင္းမေနႏွင့္” ”ေအးကြယ္”
္ကိုမင္းမင္းႏွင့္အေဒၚဆိုင္ကယ္စီးၿပီးထြက္သြားတယ္။ခင္ေလးလဲထမင္းခူးခပ္စားလိုက္ၿပီး ညခုႏွစ္နာရီေလာက္ၾကာေတာ့မင္းမင္းေရာက္လာတယ္”
“ခင္ေလးထမင္းစားၿပီးၿပီလား”
“ဟုတ္ကိုမင္း”
“ေနရတာအဆင္ေျပရဲ႕လား”
“နာေနတာေပါ့၊ေက်ာေတြခါးေတြလဲေအာင့္ေနတာပဲ”
“အင္းေလ စီးေနမက်ေတာ့ဒီလိုပဲျဖစ္မွာ”
“အင္းေပါ့ ကိုမင္းကမျဖစ္ဘူးလား
“မျဖစ္ပါဘူး”
“အင္း အေဒၚရွိရင္ အေဒၚကိုခနႏွိပ္ခိုင္းရင္ရမွာ”
“အာ ကိုမင္းကလည္းလူႀကီးကိုအားနာစရာ”
“က်ေနာ့္အေဒၚက သေဘာေကာင္းပါတယ္”
“ဒါေပမယ့္”
“ဟင္းးးက်ေနာ့္အစားႏွိပ္ေပးတယ္လို႔သေဘာထားခိုင္းလိုက္မယ္”
“အမ္ ဘယ္လိုဘယ္လို”
“ဒီလိုခင္ေလး ခါတိုင္းအေဒၚေနမေကာင္းရင္က်ေနာ္ႏွိပ္ေပးေနၾကေလ”
“အခုခင္ေလးေနလို႔မေကာင္းေတာ့က်ေနာ့္အတြက္အစားထိုးေပးႏွိပ္ခိုင္းေပးတာေျပာတာပါ”
“ခစ္ ခစ္ရပါတယ္ကိုမင္းရယ္” အေဒၚမရွိေတာ့စကားေျပာရတာပိုလြတ္လပ္တယ္။ေျပာရင္းႏွင့္sလိင္ကိစၥနည္းနည္းပါတယ္။ဒီေတာ့စိတ္ထဲတမ်ိဳးေလးျဖစ္ၿပီးအရသာရွိတယ္။မင္းမင္းေသြးတိုးစမ္းၿပီးရသေလာက္ ထည့္ေျပာတယ္။သားဖြားဆရာမေလးဆိုေတာ့ဒီကိစၥကေျပာပေလာက္ေအာင္မထူးျခားဘူးေလ။ဒါေပမယ့္ႏွစ္ေယာက္တည္းေျပာရေတာ့ခင္ေလးစိတ္ေတြလည္းတမ်ိဳးျဖစ္ေနၿပီ။စကားေျပာရင္းစိတ္ပါလာတယ္။ေျပာရင္းညနက္လာၿပီ။
“ခင္ေလး တစ္ေယာက္တည္းအိပ္ရဲလား”
“နည္းနည္းေတာ့ေၾကာက္တာေပါ့”
“အကိုလာအိပ္ေပးရမလား”
“အာ ကိုမင္းကလည္း”
“ဒီလိုလုပ္ပါလား ၊က်ေနာ္တံခါးပိတ္လိုက္မယ္။ညဘက္ႀကီးဆရာမေလးတစ္ေယာက္တည္းက်ေနာ္ရွိေနတာလူျမင္ရင္မေကာင္းဘူး”
“အင္းဟုတ္တယ္ကိုမင္း”
“မင္းမင္းတံခါးထပိတ္လိုက္တယ္”
ဖေယာင္းတိုင္မွိန္ျပျပေအာက္မွာႏွစ္ေယာက္သားရင္ေတြခုန္ေနၿပီ။ခင္ေလးေျပာရင္းေက်ာကေအာင့္လာလို႔တခ်က္ဆန္႔လိုက္တယ္။
“ေက်ာေတြေအာင့္ေနတာလားခင္ေလး”
“အင္းတကိုယ္လုံးေအာင့္ေနတာ”
“က်ေနာ္ႏွိပ္ေပးမယ္”
“ဟင့္ရတယ္မႏွိပ္နဲ႔ကိုမင္း၊ေဆးေသာက္ထားတယ္”
“အားနာစရာမလိုဘူး”
“ခနေလးႏွိပ္ရမွာ”
မင္းမင္းမရမကေျပာလိုက္ၿပီးခင္ေလးအနားကပ္လိုက္တယ္။ခင္ေလးမွာလည္းႏွိပ္လိုက္ရင္သက္သာသြားမယ္အထင္ႏွင့္မို႔ “အင္းကိုမင္း”
“ခင္ေလးေမွာက္အိပ္လိုက္”
“အင္း”
“ခနေလးေစာင္ေလးႏွင့္ေခါင္းအုံးေလးယူလိုက္မယ္” ကိုမင္းအေဒၚ့အခန္းထဲကေခါင္းအုံးႏွင့္ေစာင္ယူကာၾကမ္းေပၚေစာင္ခင္းၿပီး
“ရၿပီခင္ေလးေမွာက္အိပ္လိုက္” ခင္ေလးေခါင္းအုံးေပၚေမွာက္ခ်လိုက္တယ္။မင္းမင္းလည္းဒီအေျခအေနဆိုရင္မဆိုးဘူးဆိုၿပီးခင္ေလးအနားကပ္ၿပီးဒူးေထာက္ကာေက်ာျပင္ကိုစမ္းၿပီးလက္မႏွင့္ခါးေၾကာကိုေျဖးေျဖးခ်င္းႏွိပ္လိုက္တယ္။အထိအေတြ႕ကအိစက္ညက္ေညာလြန္းလို႔လီးကဆတ္ကနဲေတာင္လာၿပီ။လက္မႏွင့္ခါးေၾကာေလးကိုခြညႇပ္ကာေျဖးေျဖးခ်င္းအေပၚေအာက္ဆြဲေပးလိုက္တယ္။”အာ့ အင္းးးအင္းးး”
“နာလို႔လားခင္ေလး နည္းနည္းေလးကိုမင္း”
“အင္းက်ေနာ့္မွာေဆးရွိတယ္”
“အပူဆိုရင္ မခံႏိုင္ဘူးကိုမင္း”
“အေအးေဆးရွိတယ္ ခင္ေလး”
“အင္းကိုမင္း”
ကိုမင္းေဆးဘူးကိုလွမ္းယူၿပီညႇစ္ထုတ္ကာ ခင္ေလးအက်ႌ ကိုမၿပီးေက်ာျပင္ကိုပြတ္လိုက္တယ္။ၿပီးမွတေျဖးေျဖးလက္မေလးႏွင့္ႏွိပ္ေပးလိုက္ၿပီး “ခင္ေလးရတယ္မလား” “အင္း” ကိုမင္းလုံခ်ည္ကိုေျဖေလ်ာ့ၿပီးတင္သားနားအထိေဆးလိမ္းကာပြတ္ေပးလိုက္တယ္။ ခင္ေလးစိတ္ေတြေဝခြဲမရဘူး၊တေျဖးေျဖးနယ္ကြၽံလာတဲ့ ကိုမင္းလက္ေတြက ခင္ေလးလုံးခ်ည္ကိုေျဖခ်ေနၿပီ။အိမ္ေနရင္းအတြင္းခံကမဝတ္ထားေတာ့ရင္ထဲတမ်ိဳးျဖစ္လာကာတင္သားႏွစ္ဘက္အားတင္းၿပီးညစ္ထားလိုက္တယ္။
ကိုမင္းလည္း တင္သားေတြကိုမထိတထိလုပ္ၿပီးခင္ေလးစိတ္ပါေအာင္ဆြလာတယ္။တင္သားႏွစ္ဘက္ကိုပါလက္ႏွင့္ဖိႏွိပ္ေပးၿပီးေဘးႏွစ္ဖက္ဆြဲခ်တယ္။အမွန္ကဖင္ၾကားအထိျမင္ရေအာင္လုပ္ေဆာင္ေနတာပါ။
ခင္ေလးမွာေရွ႕တိုးရေကာင္းမလားေနာက္ဆုတ္ရေကာင္းမလားေတြးေနတုန္းမွာပင္ကိုမင္းကခင္ေလးအေပၚကခြၿပီးထိုင္လိုက္တယ္။
“အာ ကိုမင္းအဲလိုမလုပ္နဲ႔ေလ”
“မဟုတ္ဘူးခင္ေလးအေၾကာကိုအားညီေအာင္ႏွိပ္ခ်င္လို႔ပါ”
“အင္းပါ” ကိုမင္းတေျဖးေျဖးႏွင့္တဆင့္တက္ကာေက်ာ္ေအပ္ါေဆးလိမ္းရန္အတြက္ဘရာကိုအေပၚတြန္းတင္လိုက္တယ္။ၿပီးမွေက်ာတျပင္လုံးေဆးလိမ္းၿပီးသက္ညႇာစြာႏွိပ္ေပးတယ္။ဒါေပမယ့္အေပၚတြန္းတင္တဲ့ဘရာကေအာက္ကိုျပန္က်လာတယ္။ကိုမင္းကဘရာဂ်ိတ္ကိုျဖဳတ္လ္ုက္တယ္။
“အာ ကိုမင္း” တေျဖးေျဖးကိုမင္းကအေပၚထိေရာက္လာသလိုခင္ေလးဖင္ၾကားကိုမင္းလီးကေထာက္လာတယ္။
“လီးႀကီးကခင္ေလးဖင္ကိုေထာက္ေနတာ ခင္ေလးသိေပမယ့္မေျပာရဲဘူး”
ခင္ေလးစိတ္ေတြထလာၿပီးပိပိကအရည္စိုလာၿပီေလ။
“ရၿပီကိုမင္း”
“အင္းအေပၚကေတာ့ရၿပီ ေပါင္ေတြနာေနမွာပဲေလ”
“ရပါၿပီ ကိုမင္းကလည္း”
ထိုစဥ္မွာပင္ဖေယာင္းတိုင္မီးေလးၿငိမ္းသြားရတယ္။
“ေဟာ့ေတာ့မီးၿငိမ္းသြားၿပီ”
“အင္း ခင္ေလး ကိုမင္းဒီမွာပဲအိပ္ေတာ့မယ္”
“ကိုမင္းကလည္းမျဖစ္ပါဘူးဆို”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
“အင္းေျပာတတ္ဘူး”
“အင္းေလ မေျပာနဲ႔ေတာ့ခင္ေလး”
ကိုမင္းခင္ေလးကိုဖက္လိုက္ၿပီး နမ္းလိုက္ကာ
“က်ေနာ္အရမ္းခ်စ္ေနၿပီခင္ေလး”
“အို..ကိုမင္းေႏွာ္”
ခင္ေလးလဲစိတ္ေတြဂေယာင္ေခ်ာက္ျခားသြားၿပီး ကိုမင္းကိုျပန္ဖက္ထားလိုက္တယ္။အထိအေတြ႕မွာခင္ေလးတစ္ေယာက္ ဆင္ျခင္တုံတရားေတြေပ်ာက္ခဲ့ၿပီးခင္ေလးလည္းတဏွာေရစီးေနာက္လိုက္မိခဲ့ၿပီေလ။ကိုမင္းမွာခင္ေလးကိုဖက္ရင္းတင္သားေတြကိုပြတ္ေပးလိုက္တယ္။ခင္ေလးႏို႔ရွိရာကိုေအာက္သို႔ေလွ်ာခ်ၿပီးခင္ေလးႏို႔ကိုေျဖးညႇင္းစြာစို႔လိုက္တယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အာ့ အင္းဟင္းးးဟင္းးးး”
တကိုယ္လုံးၾကက္သီးေႏြးေတြတဖ်န္းဖ်န္းထၿပီးခင္ေလးအရမ္းကိုစိတ္ေတြထလာတယ္။
ႏို႔စို႔ရင္းတင္ပါးၾကားလက္သြင္းၿပီးအဖုတ္ထဲကိုလက္ႏွင့္ႏႈိက္ရာလက္ထဲမွာေစာက္ရည္အခ်ိဳ႕ကပ္ပါလာခဲ့တယ္။
“ခင္ေလးစိတ္ေတြထန္စျပဳေနၿပီမွန္း ကိုမင္း ေတြးမိၿပီးခင္ေလးႏို႔ကိုပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ဖီးလ္တက္ေအာင္စို႔လိုက္ၿပီး ခင္ေလးကိုပက္လက္လွန္ကာအေပၚကေနလိုက္တယ္။ၿပီးမွႏို႔မွတဆင့္ေအာက္သို႔ဆင္းကာေစာက္ဖုတ္ေနရာေလးကို လွ်ာအျပားလိုက္နမ္းလိုက္တယ္
“႐ြတ္..ပလပ္”
“အာ့ အိုးးးအင္းးးဟင္းးးးး”
တကိုယ္လုံးတုန္တက္သြားကာအဖုတ္ထဲကအရည္ေတြစိမ့္ဆင္းသြားၿပီးတခါမွမခံစားဖူးေသာအရသာထူးကိုခံစားမိကာခင္ေလးမွာ အဖုတ္ထဲလွ်ာဝင္လာေအာင္ေပါင္ကိုကားၿပီး ေျမႇာက္ေပးမိျပန္တယ္။
“အင္းဟင္းးဟင္းးးး အားးရွီးးရွီးးး”
မင္းမင္းလဲတတ္စြမ္းသမွ်ကိုခင္ေလးတစ္ေယာက္ဖီးတက္လာေစဖို႔ႀကိဳးစားၿပီးလုပ္ေပးလိုက္ရာ ခင္ေလးခမွ်ာမႀကဳံဖူးေသးတဲ့ကာမေရစီးမွာေမ်ာပါသြားေတာ့တယ္။
ခင္ေလးတစ္ေယာက္စိတ္ပါလာလို႔ ေအာ္ညည္းမိသလိုကာမစိတ္ကအထြဋ္အထိပ္ေရာက္လို႔တႀကိမ္ၿပီးသြားခဲ့တယ္။ မင္းမင္းလည္းလီးက အရမ္းေတာင္ေနၿပီလီးထိပ္မွာလည္းအရည္ၾကည္ေတြစိုေနၿပီ။လီးကိုတခ်က္ႏွစ္ခ်က္ဂြင္းတိုက္လိုက္ၿပီးခင္ေလးအဖုတ္ကိုေတ့လိုက္တယ္။ခင္ေလးမွာကာမစိတ္ေတြျဖစ္ၿပီး အလိုးခံခ်င္ေနၿပီမို႔မတားျမစ္ႏိုင္ျဖစ္ေနၿပီ။လီးေတ့ၿပီး ဖိခ်လာတာေၾကာင့္အဖုတ္ထဲလီးကတင္းၾကပ္ၿပီး “ဗ်စ္ ျဖစ္ ဗ်ိ ဗ်ိ”
“အာ့ ကိုမင္း ေျဖးေျဖး”
လီးတရစ္ခ်င္းတိုးဝင္လာတယ္။အဖုတ္ထဲပူကနဲျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ခင္ေလးကိုမင္းကိုေျပာလိုက္တယ္။ကိုမင္းလည္းခင္ေလးႏို႔ကိုကုန္းစို႔ၿပီးခနေလးလီးထည့္ထားရင္းၿငိမ္ေပးလိုက္တယ္။ခင္ေလးေစာက္ဖုတ္ကညႇစ္သလိုခံစားရၿပီးခင္ေလးလည္းညည္းလာေတာ့မွထပ္ၿပီးသြင္းလိုက္တယ္။
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္”
“အာ့အင္းးဟင္းးးအာ့ရွီးးး” အဖုတ္ယက္ခံရတဲ့ခံစားမႈ႕မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲလီးဝင္လာတဲ့ခံစားခ်က္ကတမူထူးျခားတယ္။အဖုတ္ထဲဝင္လာတဲ့လီးကအဖုတ္အတြင္းသားေတြကိုပြတ္ဆြဲသြားေတာ့ခင္ေလးမွာအရမ္းကိုကာမစိတ္တက္လာေစၿပီးဖီးတက္ေနေတာ့မ်က္လုံးမွိတ္ကာႏႈတ္ခမ္းကိုက္ၿပီး ညည္းတြားမိလိုက္ေတာ့တယ္။ခင္ေလးညည္းတြားသံကကိုမင္းကိုတဏွာစိတ္ပိုႂကြလာေစၿပီးလိုးခ်က္ေတြျမန္လာတယ္။
“ဘြတ္ ဖြတ္ .ဖန္းးဖန္းးးးဖန္းးး”
“အာ့ရွီးးရွီးးးကိုမင္းးအာ့ရွီးးးရွီးး”
“ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းးဖန္းးးးး”
ခင္ေလးမွာငါးမိနစ္ခန္႔သာအလိုးခံရၿပီးေနာက္ၿပီးခ်င္လာျပန္တယ္။
“ဖြတ္ ဘြတ္ဖပ္ ဖပ္ ဖန္းးးးဖန္းး”
“အာ့ရွီးးရွီးးး အားးးး”
“ခင္ေလးၿပီးေတာ့မလားးး”
“အင္းးးကိုမင္းးအာ့ရွီးးးရွီးး”
ကိုမင္းလည္းခင္ေလးၿပီးေတာ့မယ္ဆိုေတာ့အရွိန္နည္းနည္းတင္လိုက္ကာထပ္လိုးလိုက္တယ္။ေစာက္ဖုတ္ကေစးပိုင္တင္းၾကပ္ကာညႇစ္ထားမႈ႕ေၾကာင့္ကိုမင္းလဲၿပီးခ်င္ေနၿပီ။တဖတ္တဘြတ္ဘြတ္ႏွင့္လိုးခ်က္ျပင္းျပင္းကိုအႀကိမ္သုံးရာနီးပါးဆက္လိုးလိုက္ရာ
“ဘြတ္ ဖြတ္ဖန္းးဖန္းးးးဖန္းး”
“အာ့ၿပီးၿပီ အားးးရွီးးရွီးးး”
ကိုမင္းလည္းသုတ္ေတြပန္းထြက္ကာၿပိဳင္တူၿပီးသြားရေတာ့တယ္။ေမာပန္းသြားတဲ့ကိုမင္း ခင္ေလးအနားကပ္အိပ္ကာဖက္ၿပီးအနမ္းေတြ ေႁခြလိုက္တယ္။ခင္ေလးလည္းကိုမင္းကိုဖက္ၿပီးအေမာေျဖေနရာကႏွစ္ေယာက္သား အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကၿပီးမနက္ေလးနာရီေလာက္မွခင္ေလးႏိုးလာခဲ့တယ္
“ကိုမင္း” “ဟင္”
“ထေတာ့ေလ သြားေတာ့လူေတြျမင္ကုန္မယ္”
“အင္း သြားမယ္ခင္ေလး”
ကိုမင္းလဲလူးလဲထကာခင္ေလးပါးကိုနမ္းၿပီး
သူ႔မိဘအိမ္ဘက္ကိုသြားေတာ့တယ္။ ခင္ေလးလဲညကအျဖစ္အပ်က္ေတြးကာ တခုခုမွားသလိုခံစားမိလိုက္တယ္။ၿပီးမွျဖစ္သြားၿပီးၿပီဆိုေတာ့ျပင္မွမရေတာ့တာဟုေတြးကာ အိပ္ရာကထၿပီးအိမ္သာကိုသြားလိုက္ပါေသးတယ္။ရႉးေပါက္ၿပီးစပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းျဖစ္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကိုေရေဆးၿပီးေဆးပုံးထဲမွသေႏၶတားေဆးယူကာေသာက္လိုက္ရင္းအိပ္ရာေပၚျပန္အိပ္လိုက္ေတာ့တယ္။
ေနာက္တရက္ေန႔လည္ေရာက္ေတာ့အေဒၚျပန္ေရာက္လာတယ္။ခင္ေလးလည္းေဆးခန္းရွိရာကိုသြားၿပီးလုပ္စရာရွိတာေတြလုပ္ေနလိုက္တယ္။ကိုမင္းလည္းမေယာင္မလည္ႏွင့္ ေရာက္လာကာ “ခင္ေလးအလုပ္ေတြမ်ားေနလား” “အင္းကိုမင္း”
“ကိုမင္းေရာအလုပ္မရွိဘူးလား”
“အလုပ္က အေဝးႀကီးမွာမွမဟုတ္တာ၊အခုကပဲခင္းေတြစိုက္ထားၿပီးနားေနတဲ့အခ်ိန္ေလ”
“ဟုတ္ကိုမင္း”
“ခင္ေလး ညက်ရင္ ခင္ေလးဆီလာအိပ္မလို႔”
“မျဖစ္ဘူး ေဒၚေလးရွိတယ္”
“ခင္ေလးကလဲအေဒၚကအိပ္ရင္သိုးေနတာ”
“သိသြားမွာစိုးလို႔ပါကိုမင္းရယ္”
“ကိုယ့္အေဒၚအေၾကာင္းကို ကိုမင္းအသိဆုံးပါခင္ေလး”
“မျဖစ္ဘူးသိသြားရင္ခင္ေလးပဲအရွက္ကြဲရမွာ”အင္း ဒီေန႔သူျပန္ေရာက္လာၿပီေလ၊သူပင္ပန္ပမ္းလို႔ညက်ႏွိပ္ေပးဖို႔ေခၚထားတယ္”
“ဟုတ္လားခင္ေလးရွိတာကို”
“ခင္ေလးကိုအားနာလို႔ျဖစ္မယ္”
“အင္းအဲဒါျဖစ္ႏိုင္တယ္”
“ဒီလိုလုပ္ေလ ခင္ေလးေဒၚေလးကိုညက်ရင္ကိုမင္း လာႏွိပ္ေပးမယ္၊ခင္ေလးကလဲေဒၚေလးကို ေဆးတိုက္လိုက္အိပ္ေဆးပါထည့္တိုက္လိုက္”
“ဟြန္းဒါမ်ိဳးဆိုေတာ္ေတာ္ဥာဏ္ေကာင္းေနတယ္”
“ဟီး ခင္ေလးကလဲ မေန႔ကခင္ေလးခရီးပန္း
ေနလို႔ကိုမင္းအေလွ်ာ့ေပးခဲ့တာ”
“ဟြန္း..ေတာ္ပါကိုမင္းရာအေလွ်ာ့မေပးရင္ ခင္ေလးေသသြားမလားမသိဘူး”
“မေသေစရဘူးခင္ေလး”
“ဒီေန႔ေတာ့မလာႏွင့္အုံးေလ ေနာက္ရက္ေတြမွေပါ့ေႏွာ္ကိုမင္း”
“ဟုတ္ပါၿပီ ခင္ေလးရာ”
ခင္ေလးမွာကိုမင္းႏွင့္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ေနာက္ဆုတ္လို႔ရေတာ့မယ့္အေျခအေနမရွိေတာ့ေပ။ခင္ေလးလည္းမထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီးကိုမင္းလိုခ်င္တာေပးမလို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ဒါေပမယ့္အေဒၚအိမ္မွာေတာ့လုပ္လို႔ျဖစ္မယ္မထင္ဘူးေလ။လုပ္လို႔သိသြားရင္အရွက္ကကြဲအုံးမွာခင္ေလးကဘယ္မွာေအးေအးေဆးေဆးေတြ႕လို႔ရမလဲသာစဥ္းစားလိုက္တယ္။
ေဆးခန္းကေဆာက္လို႔ၿပီးေတာ့မယ္။လိုအပ္တဲ့က်န္းမာေရးႏွင့္ပတ္သက္တဲ့စာ႐ြတ္စာတန္းေတြပိုစတာေတြ၊ေၾကာ္ျငာေတြႏွင့္ေဆးေတြလိုအပ္ေသးတယ္။ဒီေတာ့ၿမိဳ႕နယ္ကက်န္းမာေရးဦးစီးဌာနခြဲကိုဖုန္းဆက္ေတာ့လာထုတ္ပါတဲ့။ၿမိဳ႕ကိုတက္ၿပီးပစၥည္းထုတ္ဖို႔ရာကိုမင္းကိုအကူအညီေတာင္းရေတာ့တယ္။
“ကိုမင္း ခင္ေလးၿမိဳ႕တက္ၿပီးပစၥည္းထုတ္ရမယ္”
“သြားေလခင္ေလးဘယ္အခ်ိန္သြားမလဲ”
“မနက္ျဖန္မနက္ေစာေစာသြားမယ္”
“အင္းသြားၾကတာေပါ့'”
ေနာက္မေန႔မနက္ငါးနာရီေလာက္ထိုးေတာ့ကိုမင္းကလာေခၚတယ္
“ခင္ေလးႏိူးၿပီလား”
“ႏိုးၿပီေလ၊အဆင္သင့္ပဲ”
ခင္ေလး အျပင္ကိုထြက္ၿပီးကိုမင္းဆိုင္ကယ္ေနာက္လိုက္ခဲ့တယ္။ကိုမင္းလဲၿမိဳ႕ဘက္ေမာင္းခဲ့ၿပီး က်န္းမာေရး႐ုံးဖက္လိုက္ပို႔လိုက္တယ္။ကိုးနာရီခြဲေလာက္ေရာက္တာမို႔အဆင္ေျပတယ္။႐ုံးကထုတ္ေပးတာေတြကိုခင္ေလးယူလာၿပီး
:”ကိုမင္းတစ္ခုခုစားရေအာင္”
“အင္းစားမယ္ေလ၊ဒါေပမယ့္ဆိုက္မွာမစားခ်င္ဘူး”
“အင္းအဲဒါဆိုလဲပါဆယ္ဝယ္လိုက္”
ကိုမင္းေခါက္ဆြဲေၾကာ္ႏွင့္ထမင္းေၾကာ္ႏွစ္ပြဲဝယ္ကာၿမိဳ႕ကအဆင့္ျမင့္တည္းခိုခန္းကိုေမာင္းခဲ့လိုက္တယ္
“အယ္ ကိုမင္း ဘယ္ကိုေမာင္းလာတာလဲ”
“ခင္ေလးကလဲ၊ဟိုမွာက်ေတာ့လည္းမေတြ႕ရ
ဘူးေလ၊အာ့ေၾကာင့္ဒီမွာေအးေအးေဆးေဆး
ေနမလို႔”
“ဟြန္း ကိုမင္းေႏွာ္”
ကိုမင္းတည္းခိုခန္းဘက္ေမာင္းလာေတာ့ခင္ေလးသိလိုက္ၿပီ။လုပ္ဖူးထားေတာ့ခင္ေလးစိတ္ကမထူးေတာ့ဘူးဆိုတဲ့စိတ္ကလႊမ္းမိုးေနတယ္။႐ြာမွာလူသိမွာစိုးရိမ္ရေပမယ့္ၿမိဳ႕မွာဆိုေတာ့လူေတြမသိဘူးဆိုတဲ့အေတြးကဝင္လာတယ္။ကိုမင္းႏွင့္အတူတည္းခိုခန္းထဲဝင္လိုက္တယ္။
“ခင္ေလးအဝတ္အစားအပိုပါလား”
“မပါဘူးကိုမင္း”
ကိုမင္းခင္ေလးကိုဖက္ၿပီးနမ္းလိုက္တယ္။
ခင္ေလးလည္း
“ကိုမင္းအဝတ္ေတြေၾကကုန္ပါ့မယ္”
“ကိုမင္းခြၽတ္ေပးမွာေပါ့”
“ဟင္း..ဒါပဲအၿမဲလာေခ်ာင္းေနတာ”
ကိုမင္းခင္ေလးအဝတ္ေတြခြၽတ္ေပးလိုက္တယ္။အခုလိုမ်ိဳးထင္ထင္ရွားရွားျမင္ရမွအရမ္းကိုလွတဲ့ေဘာ္ဒီ။ႏို႔ေတြလည္းဝိုင္းစက္လွပလြန္းတယ္ပန္းေရာင္ေျပးေနတဲ့ႏို႔ေလးေတြကလဲျမင္သူေငးေလာက္တယ္။ခါးေသးရင္ခ်ီတဲ့အလွအပမ်ိဳးေလးေပါ့။ခါးေသးၿပီးတင္ႀကီးတဲ့မိန္းမသားအလွဆိုတာရွားပါးတယ္ေလ။
“ခင္ေလးေရခ်ိဳးခန္းဝင္လိုက္အုံးမယ္ကိုမင္း”
ခင္ေလးတမနက္လုံးလႈပ္ရွားေနေတာ့ညစ္ပတ္ေနေလာက္ၿပီ။ကိုမင္းကတေန႔ကလိုမ်ိဳးအဖုတ္ကိုနမ္းေပးရင္အနံ႔ထြက္မွာစိုးရိမ္မိတယ္ေလ။ဒီေတာ့ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီးအဖုတ္ေလးေမႊးေအာင္ဆပ္ျပာေမႊးခဲေလးႏွင့္ေဆးေၾကာလိုက္တယ္။
ကိုမင္းမွာခင္ေလးရဲ႕ဝတ္လစ္စလစ္အလွေတြ႕ၿပီးရင္ခုန္ၿပီးလီးကအရမ္းေတာင္လာတယ္။အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ခင္ေလးမသိေစဘဲဗီဒီယို႐ိုက္ဖို႔လုပ္ၿပီးဖုန္းကင္မရာကိုကုတင္ဖက္ခ်ိတ္ၿပီးဖြင့္ထားလိုက္တယ္။
ခင္ေလးမွာအဖုတ္ႏွင့္ဖင္ကိုေရေဆးၿပီးအိပ္ခန္းထဲျပန္ဝင္ခဲ့တယ္။
“လာ ခင္ေလး ကိုမင္းအရမ္းလုပ္ခ်င္ေနၿပီ”
“ဟင့္ ကိုမင္းကလဲ” ခင္ေလးႏို႔ေတြကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခင္ေလးႏႈတ္ခမ္းေတြနမ္းလိုက္တယ္။ခင္ေလးလဲ တုန္႔ျပန္ကာနမ္းတယ္။ႏွစ္ေယာက္လုံးအနမ္းေတြက အရမ္းကိုထန္လြန္းေနတယ္။ကိုမင္းကနမ္းရင္းႏွင့္ ခင္ေလးဖင္ႀကီးေတြကိုညႇစ္သလိုခင္ေလးကလည္းကိုမင္းေက်ာျပင္ကိုတင္းၾကပ္စြာဖက္ထားတယ္။ကိုမင္းရဲ႕လီးကခင္ေလးေပါင္ၾကားအဖုတ္ေနရာကိုလာၿပီးေထာက္ေနတယ္။ကိုမင္းလီးကအရည္ေတြကစိမ့္ဆင္းေနတာေၾကာင့္ေပါင္ၾကားမွာေခ်ာၿပီးအဖုတ္ေအာက္ကိုထိုးမိေနၿပီေလ။ကိုမင္း ခင္ေလးကိုဖက္ထားရင္းအိပ္ရာေပၚလွခ်လိုက္ကာခင္ေလးႏို႔ေတြကိုရမက္ထန္ထန္ႏွင့္တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔လိုက္တယ္
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”.
“အာ့ အင္းးဟင္းးဟင္းးးး”
တခါအလိုးခံထားတ ဲ့ခင္ေလး အရသာကိုသိေနၿပီတိုးတ္ိတ္တ္ိတ္ညည္းရင္း ကိုမင္းေခါင္းကဆံပင္ေတြကိုဖြဖြေလးဆြဲေနမိတယ္။ကိုမင္းလည္း အဖုတ္ရွိရာကိုေလွ်ာခ်ရင္းခင္ေလးေပါင္ကိုကားကာအဖုတ္ကိုယက္လိုက္ေတာ့တယ္
“ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္”
“အာ့ရွီးးရွီးးအိုးးးကိုမင္းးးဟားးးးးအားး”
ခင္ေလးအသံမထြက္ေစဖို႔ထိန္းခ်ဳပ္ေပမယ့္ ကိုမင္းရဲ႕လွ်ာအစြမ္းေၾကာင့္အေလွ်ာ့ေပးကာအသံထြက္ညည္းလိုက္တယ္
“ပလပ္ ပလပ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
အဖုတ္ယက္ၿပီးအေစ့ကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္လိုက္တယ္။စိတ္ထန္မႈ႕ေၾကာင့္မာေနတဲ့ခင္ေလးအေစ့ကနီတ်ာရဲေလးျဖစ္ေနၿပီေလ။
“အာ့ကြၽတ္ ကြၽတ္ အိုးးအားးရွီးးရွီးးး”
ခင္ေလးခါးေျမႇာက္ၿပီးေအာ္ညည္းလိုက္သလိုကိုမင္း ေခါင္းကိုလည္းဖိခ်မိတယ္။အထာေပါက္တဲ့ကိုမင္း အဖုတ္ထဲလွ်ာဝင္ႏိုင္သမွ်ဝင္ေအာင္ထိုးေမႊေပးလိုကိတဲ့အခါ ခင္ေလးမွာစိတ္ထန္ၿပီး အဖုတ္ထဲကအရည္ထြက္ၿပီးၿပီးသြားရေတာ့တယ္။
“ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္”
“အားးရွီးးရွီးးးအားးးးးးအိုးးးအားးး”
ညည္းသံဆုံးသြားတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ခင္ေလးခါးကေအာက္ကိုျပဳတ္က်သြားၿပီးအသက္ရႉသံေလးျပင္းျပကာေမာဟိုက္သြားေတာ့တယ္
“ခင္ေလးေမာသြားၿပီလား”
“အင္း ေမာ သြားၿပီ”
“ကိုမင္း ဟာေလး နမ္းေပးဦးေလ”
“အင္း နမ္းေပးမယ္ေလ”
ခင္ေလးကအိပ္ရာကလူးလဲထလိုက္သလို ကိုမင္းကအိပ္ရာေပၚပက္လက္အိပ္လိုက္တယ္။မိုးေပၚေထာင္ေနတဲ့ကိုမင္းလီးကိုခင္ေလးကငုံကာစုပ္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အားးရွီးးးေကာင္းလိုက္တာ အိုးး”
ခင္ေလးရဲ႕လီးစုပ္ေပးမႈ႕ေၾကာင့္ ကိုမင္းမွာေျခဖဝါးေၾကာေတြေထာင္ထသလိုျဖစ္သြားရၿပီး လီးကအဆမတန္ေတာင္လာေတာ့တယ္။
ခင္ေလးလဲ ၾကားဖူးနားဝရွိသလို လီးဒစ္ေတြကိုလွ်ာႏွင့္ရစ္ပတ္ဆြဲလိုက္ေတာ့
“အားးရွီးးးရွီးးးေကာင္းလိုက္တာ ခင္ေလးရာ”
“ေတာ္ပီ မလိုးရဘဲၿပီးသြားလိမ့္မယ္”
ကိုမင္း ေျပာတာေၾကာင့္ ခင္ေလးလီးစုပ္တာရပ္လိုက္ေတာ့တယ္။
“ခင္ေလးကုန္းေပးပါလား”
“အင္းကုန္းေပးမယ္ေလ”
ခင္ေလးကကုန္းေပးလိုက္တယ္။ကိုမင္းလည္း
ခင္ေလးေနာက္ကေနၿပီးအဖုတ္ၾကားလီးေတ့ကာထိုးသြင္းလိုက္တယ္။လီးကတအိအိႏွင့္ဝင္သြားၿပီးအဆုံးထိေရာက္သြားေတာ့တယ္။
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ၿဗိ ၿဗိဗ်စ္”
“အာ့ကိုမင္းေျဖးေျဖးေအာင့္တယ္”
“အင္းေျဖးေျဖးေလးလုပ္ၾကည့္မယ္”
ကိုမင္းလီးကိုေျဖးေျဖးခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္တယ္။ခနၾကာေတာ့ခင္ေလးဆီကထြက္တဲ့အရည္ေၾကာင့္ခင္ေလးမွာေအာင့္တာသက္သာလာသလိုေျဖးေျဖးခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္တာလဲ အားမလိုအားမရျဖစ္လာတယ္။ဒါေပမယ့္ခင္ေလးျမန္ျမန္လုပ္ေပးဖို႔ေျပာမထြက္ေပ။ကိုမင္းလည္းအားမရျဖစ္လာကာ
“ခင္ေလး ျမန္လို႔ရၿပီလား”
“အင္းျမန္ေတာ့ကိုမင္း ခင္ေလးခံႏိုင္ၿပီ”
ကိုမင္းအရွိန္ေလးတင္ကာလိုးလိုက္ေတာ့လီးကအဖုတ္ထဲတဇိဇိတဗ်ိဗ်ိ ဝင္ကာဖီးတက္လာေတာ့တယ္။
“ဇြိ ဗ်ိ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖန္းဖန္းးး”
“အာ့ အင့္ ဟင့္ အင့္ “
“ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္..ဖန္း..ဖန္းးး”
“အိုး အင့္! ဟင့္! အင့္! အင့္ အာ့ရွီးရွီးး”
လိုးရတာေစးပိုင္ေနသလိုအရမ္းလည္းေကာင္းေနတယ္။ကိုမင္းလိုးရင္း ခင္ေလးဆံပင္ေတြကိ္ုစုစည္းကာေနာက္ကိုလွန္ဆြဲလိုက္ၿပီးတခ်က္ခ်င္းေဆာင့္လိုက္တယ္။ကင္မရာမွာခင္ေလးရဲ႕ဖီးလ္တက္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးေပၚလႊင္ေစသလိုခါးေလးေကာ့ၿပီးဖင္ေလးေထာင္ေနနာေၾကာင့္ကိုမင္းလည္းအရသာရွိရွိလိုးရေတာ့ အရမ္းေကာင္းလြန္းသလိုခင္ေလးလည္းကာမစည္းစိမ္ကိုျပည့္ျပည့္ဝဝရရွိေနလို႔လိုးသံေတြႏွင့္ခင္ေလးညည္းသံေတြကအခန္းတြင္းဆူညံလို႔ေနတယ္။ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္လိုးၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ႏွစ္ေယာက္လုံးအထြဋ္အထိပ္ေရာက္ကာၿပီးခ်င္လာခဲ့တယ္
“ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းးဖန္းးးးး”
“အာ့ရွီးးရွီးးးအားးးးအင္းးး”
“ခင္ေလးၿပီးေတာ့မလား”
“အင္းးၿပီး…ၿပီးေတာ့မယ္ အားးရွီးးးရွီးး”
ကိုမင္းလည္းခင္ေလးၿပီးသြားတာသိလိုက္ၿပီး သုတ္ေတြပန္းထည့္လိုက္ေတာ့တယ္။
“ကိုမင္းၿပီးၿပီလားး”
“အင္းးၿပီးၿပီခင္ေလး”
“ဒါဆိုျပန္ၾကမယ္၊ေနာက္က်လို႔မေကာင္းဘူး”
“အင္းပါေနာက္အေခါက္က်ရင္ၾကာၾကာေလး လုပ္ခ်င္တယ္”
“အင္းပါကိုမင္း၊ခင္ေလးေရေဆးလိုက္အုံးမယ္” “ေဆးေလခင္ေလး”
ခင္ေလးေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ ကိုမင္းလည္းဖုန္းကိုယူကာပိတ္လိုက္တယ္။ၿပီးမွခင္ေလးေနာက္ကိုလိုက္ၿပီးေရေဆးလိုက္ေတာ့တယ္။ဒီလိုနဲ႔ၿမိဳ႕တက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းကိုမင္းႏွင့္ခင္ေလးအၿမဲတန္းလိုလို လိုးျဖစ္ေတာ့တယ္။
ေျခာက္လေလာက္တာဝန္ထမ္းေဆာင္းရင္းခင္ေလးမွာကိုမင္းရဲ႕စ႐ိုက္ကိုသိလာတယ္။ကိုမင္းက တကယ္ဆိုရင္စြန္႔စားၿပီးအလုပ္လုပ္ကိုင္ရမွာအခုေတာ့ဆယ္တန္းထိပဲေက်ာင္းတက္ဖူးၿပီး အလုပ္မယ္မယ္ရရမရွိ။မိဘအလုပ္ကိုသာလုပ္ရင္း႐ြာမွာေအးေဆးစြာေနထိုင္တယ္။အားရင္ခင္ေလးဆီလာတယ္။အိပ္စားကာမအဆင့္သာရွိတယ္လို႔ဘဝနဲ႔ေတြးၿပီးခင္ေလးက ျမင္လာတယ္။ခင္ေလးတို႔ရဲ႕ေဆးခန္းလည္းၿပီးစီးလို႔ခင္ေလးအိမ္ေျပာင္းလိုက္တယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔ခင္ေလးလည္းကိုမင္းကိုတေျဖးေျဖးႏွင့္ေဝးလာေတာ့တယ္။ေဆးခန္းမွာလည္းေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ေရာက္လာတဲ့အခါခင္ေလးမွာအေဖာ္ရွိလာေတာ့ကိုမင္းကိုလည္း ေရွာင္ေနမိတယ္။ဒီလိုႏွင့္တေန႔ၾကေတာ့႐ြာမွာအလႉတစ္ခုကခင္ေလးကိုဖိတ္တယ္။ခင္ေလးႏွင့္အေဖာ္အလႉကိုသြားၾကတယ္။အလႉကလဲ႐ြာကမ်က္ႏွာဖုံးဆိုေတာ့လူလည္းစည္တယ္
“ေဟ့..ေမာင္ေလး ဆရာမေလးေတြလာတယ္”
“ဟုတ္မမႀကီး”
“ဆရာမေလးေတြလာဗ်။ထိုင္ၾကပါ”
“ေမာင္ေလးေရ ဆရာမေလးေတြကိုဧည့္ခံလိုက္ဦး၊မမလာခဲ့မယ္”ခင္ေလးကလာၿပီးဧည့္ခံတဲ့လူကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ခင္ေလးထက္သုံးႏွစ္ေလာက္ႀကီးမယ့္လူ
ပါ။အသားညိဳညိဳႏွင့္ကိုယ္ခႏၶာေတာင့္တင္းတဲ့လူငယ္တစ္ေယာက္ေပါ့”
“ဆရာမေလးတို႔စားၾကပါ”
“မမလည္းလာေနၿပီ”
“ဆရာမေလး စားေႏွာ္အားမနာႏွင့္၊ဒါက်မ
ေမာင္ေလးအငယ္ဆုံး”
“ဟုတ္မမ ၊အရင္ကမေတြ႕မိဘူးေႏွာ္႐ြာမွာ”
“အခုမွႏိုင္ငံျခားကျပန္လာတာကြယ္၊မသြားနဲ႔အိမ္ကအလုပ္ေတြလုပ္ပါဆိုတာမရဘူး၊သုံးႏွစ္ေလာက္စင္ကာပူမွာလုပ္ၿပီးျပန္လာတာ”
“ကဲေမာင္ေလး၊သူကမခင္ခင္ေလးတဲ့”
“ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ကေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းပါ”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္”
“က်ေနာ္လည္းဝမ္းသာပါတယ္”
ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းဆရာမေလးခင္ခင္ေလးကို သေဘာက်သြားတယ္။အရမ္းလွလို႔စိတ္ဝင္စားမိတယ္။ခနခန ဆရာမေလးကိုေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္။ခင္ေလးမွာကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းႏွင့္အၾကည့္ဆုံၿပီးရင္ထဲတမ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္။
“ခင္ေလး က်ေနာ္တို႔အိမ္ကိုလာလည္ႏိုင္ပါတယ္ဗ်”
“ဟုတ္ ကဲ့ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း က်မတို႔ေဆးခန္းဖက္လဲလာလည္ႏိုင္ပါတယ္”
“လိုတာရွိရင္ေျပာပါ။က်ေနာ္စြမ္းသေလာက္
ကူညီပါ့မယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”
ခင္ေလးမွာကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းရဲ႕ပြင့္လင္းတဲ့အေျပာႏွင့္အၿပဳံးကိုသေဘာက်သြားတယ္ အၾကည့္စူးစူးေတြေၾကာင့္ရင္ခုန္သလိုျဖစ္လာတယ္။ကိုမင္းနဲ႔ေတြ႕တဲ့ခံစားမႈ႕မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲထူးဆန္းတဲ့ခံစားမႈ႕မ်ိဳးကိုႀကဳံရတယ္
“အင္း ငါဘာလို႔ဒီလိုေတြျဖစ္မိတာလဲမသိဘူး”
စားေသာက္ၿပီး ေတာ့
“ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း က်မတို႔ျပန္ေတာ့မယ္
ေဆးခန္းမွာလူမရွိလို႔”
“ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်”
“မမ ညီမေလးတို႔ျပန္ေတာ့မယ္”
“ေအးကြယ္ ဆရာမေလး”
“ေမာင္ေလးေရ အသီးအႏွံေတြထည့္ေပးလိုက္ပါကြယ္”
“မမေရ မယူေတာ့ဘူးေလ၊အလႉႀကီးမွာ”
“ေအးကြယ္ ညေနက်မွေမာင္ေလးကိုလိုက္ပို႔ခိုင္းေတာ့မယ္'”
“ရပါတယ္မမရဲ႕”
“အမေလးကြယ္ အားနာစရာက်ေနတာပဲ၊ကဲ
ျပန္ျပန္ ေနာက္က်ေနမယ္”
ခင္ေလးအလႉအိမ္ကျပန္လာလိုက္တယ္။အျပန္လမ္းတစ္ေလ်ာက္ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းရဲ႕မ်က္ႏွာပဲျမင္ေယာင္မိၿပီးၿပဳံးမိတယ္။
“အမယ္ခင္ေလးဘာေတြၿပဳံးေနတာ”
“ဟုတ္ပါဘူး အမရယ္”
“ဟင္းဟင္းးးငါသိပါတယ္ေအ ၊ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းေၾကာင့္မလား”
“အို အမကလဲ”
“အင္း ခင္ေလးခင္ေလး ငရံ႕ႏွစ္ေကာင္ေၾကာင့္ဘယ္အေကာင္ဖမ္းရမလဲစဥ္းစားရခက္ေနၿပီထင္တယ္”
“အာအမရယ္ အဲဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး”
ခင္ေလးဘယ္လိုပင္ျငင္းပါေစ ခင္ေလးဘာသာအသိဆုံးပါပဲ။ခင္ေလးကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းတို႔ရဲ႕မိသားစုအမူအက်င့္ကိုသိတယ္။အကယ္၍ အိမ္ေထာင္ဖက္အျဖစ္ေ႐ြးခ်ယ္ရင္ျငင္းရက္စရာ လူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးေလ။ဒါေပမယ့္အခုေတာ့ခင္ေလးမွာ ကိုမင္းကရွိေနၿပီ။ကိုမင္းလိုလူမ်ိဳးႏွင့္ေတာ့အိမ္ကသေဘာမတူဘူးလို႔အရိပ္အမြတ္ေျပာထားၿပီးၿပီ။ခင္ေလးေတြးရင္ၿပဳံးလိုက္တယ္ “မုန္႔ဆီေၾကာ္ကဘယ္ေနမွန္းမသိဘူး၊ႏႈတ္ခမ္းနာႏွင့္တည့္ပါ့မလားဆိုၿပီးေတာ့ေလ” ညေနေရာက္ေတာ့ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းေရာက္လာတယ္။
“ခင္ေလး ၊ ဟိုမွာကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း”
“အယ္ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းအားနာစရာရွင္”
“အားနာစရာမလိုပါဘူးဗ်ာ၊က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလာခ်င္ေနတာ”
“ေဟာ့ေတာ့”
“မအံ့ဩနဲ႔ေလ က်ေနာ္ ကခင္ေလးျမင္ၿပီးကတည္းကလာခ်င္ေနတာ”
“ေအာ္ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းရယ္”
“ေရာ့ အမေပးလိုက္တဲ့အသီးအနံေတြ လတ္
ဆတ္တယ္ဗ်”
“ေက်းဇူးပါရွင္”
“လုပ္ျပန္ၿပီ၊က်ေနာ္တို႔႐ြာကိုက်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ႕ေတြလုပ္ေပးတဲ့ခင္ေလးကိုက်ေနာ္တို႔ကေက်းဇူးတင္ရမွာပါ”
“အမယ္ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းအေျပာေကာင္းတယ္”
“မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ”
“က်မဘာေကြၽးရမလဲ၊အေျပာေကာင္းလြန္းလို႔”
“မလိုပါဘူးဗ်ာ၊ဒါေပမယ့္ဒီကိုခဏခဏေတာ့လာခြင့္ေပးပါ”
“ရွင္ ဘာလုပ္မို႔လဲရွင့္”
“က်ေနာ့္ရင္ထဲခံစားခ်က္ေတြဖြင့္ျပမလို႔”
“အမ္ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းေႏွာ္”
“ဘာလဲခင္ေလးက မယုံလို႔လား၊လူႀကီးစုံရာႏွင့္လာေတာင္းျပမယ္ေလ”
“ေဟာ့ေတာ္ ဒုကၡပါပဲ”
“ဘာမွဒုကၡမေရာက္ေစရဘူး၊ေတာသားဆိုေပမယ့္အရည္အခ်င္းရွိပါတယ္။ခင္ေလးကိုဝမ္းဝ႐ုံမကစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားႏိုင္တယ္”
“ေဟာ့ေတာ္ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းႀကီးေႏွာ္”
“ဟုတ္တယ္ခင္ေလးျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္တယ္ဆိုတာ ႐ူးတဲ့လူေတြလို႔ထင္ခဲ့တာအခုက်ေနာ္အ႐ူးျဖစ္ေနၿပီ”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္”
“ရယ္ပါဗ်ာ၊ရယ္ပါ။ခင္ေလးတစ္သက္လုံး စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာႏွင့္ရယ္ႏိုင္ေအာင္ခင္ေလးကိုလက္ထပ္ခ်င္ပါတယ္”
“ခင္ေလးစဥ္းစားပါရေစ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း”
ခင္ေလးမွာတကယ္တမ္းအခ်စ္ဆိုတာကိုေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့အမွားတစ္
ခုေၾကာင့္ခင္ေလးစိတ္ညစ္မိတယ္။တခ်ိန္ကမေတြးမိဘဲကိုမင္းႏွင့္သာယာခဲ့တာအမွားတစ္ခုလိုထင္ေနရၿပီေလ။ေဆးခန္းကထြက္သြားတဲ့ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းေက်ာျပင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးခင္ေလးသက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္
“ဟူးး…ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းရယ္၊အစကသာေတြ႕ခဲ့ရင္ ခင္ေလးရင္ေမာရမွာမဟုတ္ဘူး”
ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းေဆးခန္းကထြက္သြားၿပီး ေနာက္ကိုမင္းေရာက္လာကာ “ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းဘာလာလုပ္တာလဲခင္ေလး”
“အသီးအႏွံေတြလာပို႔တာ”
“ေအာ .”တခ်က္သာအသံထြက္လိုက္ၿပီးကိုမင္း စဥ္းစားလိုက္တယ္။ၿပီးမွ “ဘာေတြေျပာသြားတာလဲ” ူး”ဘာမွမေျပာဘူး”
ဒီကိစၥမ်ိဳးဆိုတာေႁမြေႁမြခ်င္းေျချမင္တယ္။ ဒီေကာင္လိုလူမ်ိဳးကစိတ္ထဲကမပါဘဲဒီလိုေဆးခန္းလာစရာမရွိဘူး၊။ငယ္ကတည္းကသိၿပီးသားေလ။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလိုလူမ်ိဳးက ဘယ္မိန္းကေလးမွစိတ္ဝင္စားခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။စီးပြားေရးေျပလည္ေပမယ့္ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚရပ္တည္မယ္ဆိုၿပီး စင္ကာပူကိုထြက္သြားတာ။အခုေဆးခန္းကိုလာတယ္ဆိုေတာ့ခင္ေလးကိုဒီေကာင္ႀကိဳက္လို႔ျဖစ္မယ္
“ခင္ေလးညေနဘာစားမလဲ”
“အားလုံးစီစဥ္ၿပီးၿပီ”
“ဒီညလာေတြ႕လို႔ရမလား”
“မရဘူးဆို”
“ခင္ေလးရယ္ ကိုမင္းအရမ္းေတြ႕ခ်င္ေနတာ”
“ကိုမင္းရယ္ခင္ေလးဘက္လဲၾကည့္အုံးေလ”
“ဟင္းးး ခင္ေလးရယ္၊ကိုမင္းစိတ္မခ်ဘူးကြာ”
“အမ္ ကိုမင္းေႏွာ္ ျပန္ေတာ့ခင္ေလးလုပ္စရာရွိေသးတယ္” ကိုမင္းအႏွင္ခံရေတာ့စိတ္ခုသြားတယ္။
အမွန္ကခါတိုင္းလဲဒီလိုပါဘဲ။ဒါေပမယ့္ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလာၿပီးကတည္းက ကိုမင္းစိတ္ေတြတိုေနမိတယ္။ဆက္ေျပာရင္စိတ္တိုရမွာမို႔ကိုမင္းအိမ္ျပန္လိုက္တယ္။ခင္ေလးလ ဲကိုမင္း ျပန္သြားေတာ့သက္ျပင္းေလးခ်လိုက္မိတယ္။
ဖုန္းမည္သံၾကားလို႔ ခင္ေလးထကိုင္လိုက္ေတာ့က်န္းမာေရး႐ုံးက “ဆရာမ ခင္ေလး” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”
“ဆရာမေလးၿမိဳ႕ကိုေျပာင္းရမယ္” “ရွင္”
“ဟုတ္တယ္ဗ်၊ေအာ္ဒါထြက္ေနၿပီ”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”
ခင္ေလးထြက္ေပါက္တစ္ခုရသလိုခံစားရၿပီး ေပ်ာ္သြားတယ္။မနက္မိုးလင္းေတာ့႐ြာကလူေတြကိုႏႈတ္ဆက္တယ္။အားလုံးကၿမိဳ႕ေပၚေျပာင္းရေတာ့စိတ္မေကာင္းၾကေပမယ့္ေတြ႕လို႔ရေနတာမို႔အဆင္ေျပေသးတယ္ဆိုၿပီးလိုက္ပို႔ၾကတယ္။ကိုမင္းကိုယ္တိုင္လိုက္ပို႔ပါတယ္။ၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းဖုန္းဆက္တယ္
“ခင္ေလး” “ရွင္ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း”
“က်ေနာ္မွာခင္ေလးနဲ႔ေတြ႕လို႔ေပ်ာ္႐ုံပဲရွိေသးတယ္ခင္ေလးကေျပာင္းရၿပီဆိုေတာ့က်ေနာ့္ ႐ြာမွာမေပ်ာ္ဘူးဗ်ာ”
“ေအာ္ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းရယ္”
“က်ေနာ္ခင္ေလးကိုခ်စ္တယ္ဗ်ာ”
“ခင္ေလးသိပါတယ္”
“ခင္ေလး က်ေနာ္ကိုလက္ထပ္ပါလားဗ်ာ”
“ဟင္း ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းရယ္”
” က်မ..မိဘေတြကိုေျပာရအုံးမယ္၊
သူတို႔သေဘာတူမွျဖစ္မွာပါ”
“ဟာဒီလိုဆို ခင္ေလးက်ေနာ့္မမကိုအဲဒီလႊတ္ၿပီးအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပခိုင္းလိုက္မယ္ဗ်ာ”
“ဟုတ္ကဲ့ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း”
“က်ေနာ္အရမ္းေပ်ာ္သြားၿပီဗ်ာ၊မနက္ျဖန္ခင္ေလးဆီလာခဲ့မယ္”
“ဟုတ္ ကဲ့”
ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းကသူ႔အမႀကီးကိုေျပာေတာ့
“ငါ့ေမာင္ မမႀကီးကမိန္းကေလးခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာလို႔သိပ္မေျပာခ်င္ဘူး”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲမမ”
“ဘာျဖစ္ရမလဲ မင္းမင္းနဲ႔သူသမီးရည္းစား
ျဖစ္ေနတယ္လို႔သတင္းၾကားတယ္’
“မမကလည္းဗ်ာ၊ခုေခတ္မွာသမီးရည္းစားေတြဘာေတြကအေရးမႀကီးဘူးေလ”
“ငါ့ေမာင္…အိမ္ေထာင္ျပဳ၊ဘုရားတည္၊ေဆးမွင္ရည္စုတ္ထိုး၊ခ်က္မပိုင္ျပင္ရခက္သည့္အမ်ိဳးတဲ့။ေမာင္ေလးသတိထားရမွာေႏွာ္ ေနာင္ေပၚလာမယ့္ျပသနာအတြက္ေမာင္ေလးစဥ္းစားအုံး”
“မမရယ္ လူတိုင္းကေျခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္ဆိုတာမရွိဘူး၊ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ခ်စ္လို႔လက္ထပ္မွာပါ”
“ေအးပါ မမသတင္းေမးျမန္းၾကည့္ပါမယ္”
ေမာင္ကိုခ်စ္သည့္အမမို႔ေမာင္ေျပာသလိုပဲ ခင္ေလးတို႔႐ြာကိုခရီးထြက္သြားတယ္။
ကိုမင္းတို႔႐ြာဆိုတာတစ္ဦးကတစ္ခုခုလုပ္ရင္ တဦးကသိေနေတာ့ ကိုမင္းစိတ္ထဲမေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ရၿပီ။ရည္းစားလူလုအူႏုကြၽဲခတ္ဆိုသလိုပါပဲ။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းဆီသြားလိုက္ၿပီး
“ေက်ာ္ေက်ာ္” “ဘာလဲမင္းမင္း”
“ေအး ငါႏွင့္ခင္ေလးကသမီးရည္းစားျဖစ္ခဲ့တယ္ေႏွာ္”
“ေအးျဖစ္လဲဘာျဖစ္လဲကြာ၊ငါလက္ထက္မျဖစ္ရင္ၿပီးတာပဲ”
“မင္းစဥ္းစားေလ ငါထက္သာတဲ့မင္းႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ငါ့ကိုပစ္ၿပီးမင္းေနာက္လိုက္တာ။ဘယ္မွာလဲသစၥာ”
“အင္း..ေလ သူလဲသူ႔အေၾကာင္းတရားႏွင့္သူမို႔လို႔ေလ”
“ေအးမင္းကို ငါမေျပာမရွိႏွင့္။တစ္႐ြာတည္းသားမို႔ေျပာျပတာ”
“ေအးငါသိၿပီးၿပီ”
“ငါႏွင့္ဘယ္အဆင့္ထိေရာက္ခဲ့လဲမင္းသိလား”
“ဒါေတြငါသိစရာမလိုဘူး၊ငါႏွင့္လက္ထပ္ၿပီး ငါၾကည္ျဖဴရင္ၿပီးတာပဲ”
“ေအးပါကြာ၊မင္းသိေအာင္ငါလာေျပာတာပါ”
“ေအးပါေက်းဇူးပဲ”
ကိုမင္း ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းကိုအံ့ဩသင့္သြားတယ္။ဒီေလာက္ထိ႐ူးလိမ့္မယ္လို႔ မထင္မွတ္ခဲ့ဘူး။သူ႔ထိုက္ႏွင့္သူ႔ကံလို႔ပဲေတြးလိုက္ေတာ့တယ္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း ခင္ေလးပိတ္ရက္မို႔ဆီသြားလိုက္တယ္။
“လာေလ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္”
“အင္း ခင္ေလးႏွင့္ေအးေအးေဆးေဆးစကားေျပာခ်င္တယ္”
“ေျပာေလ ကိုေက်ာ္”
“ကိုေက်ာ့္သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကိုသြားမယ္”
“အင္း လိုက္ခဲ့မယ္ကိုေက်ာ္”
ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းခင္ေလးႏွင့္စကားကိုလြတ္လပ္စြာေျပာဖို႔ရာသူငယ္ခ်င္းအိမ္ေခၚခဲ့တယ္
“ေဟ့ေကာင္ေက်ာ္ႀကီးအခုမွလာတယ္”
“ေအးကြာ ဒါ ငါယူမယ့္မိန္းကေလးခင္ေလးတဲ့”
“ေအာ မခင္ေလးဘာမွအားမနာႏွင့္ဒီေကာင္နဲ႔ကငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ၊အခုကဒီအိမ္မွာက်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းေအးေဆးေန”
“ေဟ့ေကာင္ေက်ာ္ႀကီးငါအျပင္လစ္မယ္၊မင္းျပန္ခါနီးမွဖုန္းဆက္ေတာ့”
“အိုေက သူငယ္ခ်င္း”
ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းသူငယ္ခ်င္းအျပင္ေရွာင္ထြက္သြားမွ
“ခင္ေလး ကိုေမးစရာရွိတယ္”
“ေမးေလ ကိုေက်ာ္”
“ခင္ေလးကိုယ့္ကိုခ်စ္လား”
“ဘာလို႔ဒီစကားေမးတာလဲကိုေက်ာ္”
“အေၾကာင္းရွိလို႔”
“အင္းဘယ္လိုေျပာရမလဲဆိုရင္၊ခင္ေလးကို
ေက်ာ္ႏွင့္လက္ထပ္ဖို႔အထိေတြးထားတာ၊ကိုေက်ာ့္ကိုခ်စ္မိလို႔ပဲ”
“ခင္ေလးကိုက်ေနာ္ခ်စ္တယ္”
“ဟုတ္ကဲ့” “ခင္ေလးခ်စ္တယ္လို႔ေျဖေပးေလ”
“ဟုတ္ပါၿပီရွင္ က်မလဲရွင့္ကိုခ်စ္ပါတယ္”
“ခင္ေလးကို ေျပာစရာရွိတာကခင္ေလးဘာေတြပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ က်ေနာ္ၾကည္ျဖဴတယ္”
“အင္း ကိုေက်ာ္ ခင္ေလးကိုေမးခ်င္တာေတြ
ရွိတယ္မလား”
“အင္း ” “ခင္ေလးသိပါတယ္”
“အင္းေျပာျပလို႔ရမလား”
“ခင္ေလး ကိုမင္းမင္းႏွင့္ညိစြန္းခဲ့တယ္”
“အင္း ရၿပီခင္ေလးရၿပီ”
“ကိုေက်ာ့္အခ်စ္ကို ယုံတယ္မလား”
“အင္းယုံတယ္ေလ”
“အင္းကိုယ္ေလးခင္ေလးကိုလည္းယုံပါတယ္”
“ဟုတ္ကိုေက်ာ္”
“ခင္ေလးအရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ” ကိုေက်ာ္ ခင္ေလးကိုဖက္ၿပီးနမ္းလိုက္ေတာ့။ခင္ေလးလဲျပန္နမ္းလိုက္တယ္။ခင္ေလး မွာေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းအနမ္းေတြတုန္႔ျပန္ရင္း ေက်နပ္မိတယ္။တဘဝစာအားကိုးရမယ့္လူ မိမိခ်စ္ရတဲ့သူ၊မိမိအေပၚနားလည္ခြင့္လႊတ္ၿပီးခ်စ္ရမယ့္သူဆိုတာမို႔ခင္ေလးအရမ္းပဲေက်နပ္မိတယ္။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းခင္ေလးကိုအရမ္းခ်စ္တယ္။တူႏွစ္ကိုယ္သစၥာၿပိဳင္ဆိုလိုက္ခ်င္ေသးတယ္။မင္းမင္းကခင္ေလးအနားကပ္မရေတာ့ေအာင္ ခင္ေလးကိုအႏိုင္ယူခဲ့ခ်င္တာေၾကာင့္ခ်စ္ေလးကို လိုးဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ခင္ေလးအက်ႌကိုအသာအယာေလးခြၽတ္လိုက္ၿပီးခင္ေလးဘရာကိုပါခြၽတ္ယူခ်လိုက္ၿပီးဝိုင္းစက္ၿပီးအလြန္လွတဲ့ခင္ေလးရဲ႕ႏို႔ေတြကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔
လိုက္တယ္။”ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အာ့ရွီး ကိုကို အင္း..ဟင္းးဟင္းးး” ခင္ေလးစိတ္ေတြထႂကြေနၿပီ။ဒီတစ္ခါ ကိုကိုလိုးရမယ့္အေရးကစိတ္ခ်လုံၿခဳံသလိုခံစားေနရတယ္။စိတ္လဲရဲမိတယ္။ႏို႔ခ်ိဳခ်ိဳေတြကိုစို႔ေနတဲ့ကိုကိုေၾကာင့္ စိတ္ထိန္းမထားပဲညည္းတြားမိလိုက္တယ္။ကိုေက်ာ္လည္း ခင္ေလးရဲႏို႔ထြားထြားေတြကို စို႔ရင္းလက္ကေစာက္ဖုတ္ေမြးေတြကိုဖြဖြေလး ဆြဲလိုက္တယ္။
“အာ့ ကို ကို အင္းးးဟင္းးး”နာက်င္မႉ႔ေလးႏွင့္အတူကာမစိတ္ေတြတအားတိုးၿပီးကိုကို႔လည္းပင္းကိုခင္ေလးဆြဲဖက္လိုက္သလိုပိပိထဲအရည္ေတြစီးဆင္းသြားရျပန္တယ္။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလည္းခင္ေလးေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းထဲအရည္ကိုလက္ႏွင့္ကေလာ္ကာအေစ့ကေလးကိုပြတ္ေပးလိုက္တယ္
“အာ့ရ်ီးးးရွီး အိုး ကိုကိုရယ္ ” တစတစတိုးပြားေနတဲ့ကာမစိတ္ေၾကာင့္ခင္ေလးညည္းသံပိုထြက္လာတယ္။အေစ့ကိုပြတ္ခံရတဲ့ခင္ေလးေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနၿပီးၿပီးထ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေနၿပီ။အလိုးခဲခ်င္ေနၿပီ။
ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းခင္ေလးေစာက္ဖုတ္ကိုအားရပါးရနမ္းရႈိက္လိုက္ၿပီးေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္လွ်ာကိုအျပားလိုက္လုပ္ကာယက္လိုက္တယ္။
“ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္”
“အားးရွီးးးအိုး ကိုကို မလုပ္နဲ႔ အားး”ႀကိဳက္ေပမယ့္ဟန္ေဆာင္ၿပီးတားလိုက္တယ္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းကေတာ့ခင္ေလးအေပၚမွာမင္းမင္းထက္ငါပိုစြမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာသက္ေသျပရေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးတတ္ကြၽမ္းသမွ်ကာမပညာကိုအသုံးခ်ကာလွ်ာကိုစုခြၽန္ၿပီးထိုးေမႊလိုက္တယ္။ၿပီးမွအေစ့ကေလးကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္တယ္ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အာ့ရွီးးရွီးးးရွီးးအိုးး ကိုကိုအိုးးးးးအားးရွီးး”
အေစ့ကေလးစုပ္ရင္းေစာက္ဖတ္ႀကိဳလက္ခလယ္ႏွင့္အဝင္အထြက္ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္လိုက္တယ္။ခင္ေလးလည္းကာမစိတ္ေတြအရမ္းႂကြလာကာခါးေလးကိုေလေပၚေျမႇာက္ၿပီးအရသာယူလိုက္တယ္။ကိုကိုရဲ႕စုပ္ေပးယက္ေပးမႈ႕ေၾကာင့္ခင္ေလးၾကာၾကာမထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲခင္ေလးမွာ ၿပီးသြားရေတာ့တယ္။
“ခင္ေလးကိုကိုလိုးခ်င္ေနၿပီ”
“ကိုကို႔သေဘာပါ ကိုကို”
“ကိုကို႔သေဘာဆိုရင္ကိုကိုလီးစုပ္ခိုင္းလို႔ရမလားဟင္ခင္ေလး ကိုကိုလဲလီးစုပ္ခံခ်င္တယ္”
“ကိုကိုလုပ္ေပးပါဆိုရင္ခင္ေလးအသင့္ပါပဲကိုကို”
“အင္းဒါဆို ကိုကိုလီးစုပ္ေပး” ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းမတ္တပ္ရပ္ကေလးႏွင့္ေနေပးေတာ့ခင္ေလးကိုကိုနားဒူးေထာက္လိုက္ကာကိုကိုလီးကိုစုပ္လိုက္တယ္ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အားးးးးရွီးးးအိုးးေကာင္းလိုက္တာခင္ေလးရာ” အေတြ႕အႀကဳံရွိးၿပီးသားမို႔ခင္ေလးအတြက္မခက္ခဲလွဘူး။လီးကိုအဆုံးထိဝင္ႏိုင္သမွ်ဝင္ေအာင္သဒၶါပိုစြာလုပ္ေပးလိုက္တယ္။ခင္ေလးလီးစုပ္ခ်က္ေၾကာင့္စိတ္ပါေနတဲ့ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းၿပီးမသြားရေအာင္စိတ္အာ႐ုံကိုတေနရာပို႔လိုက္ရတယ္။လီးထိပ္ဝေလးေတြကိုလွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ထိုးဆြေပးေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း ရင္ေတြတသိန္႔သိမ့္တုန္ေစတယ္။လီးဒစ္ႀကီးကိုလွ်ာဖ်ားႏွင့္ရစ္ပတ္ဆြဲ႐ုံမက လီးအရင္းကိုပါလွ်ာႏွင့္ယက္လိုက္ေသးတယ္။ေဂြးဥေလးကိုပါမနာမက်င္ေစပဲလပ္ႏွင့္ညႇစ္ေပးၿပီးစုပ္ဆြဲလိုက္ရာ “အားးရွီးးးရွီးးးအိုးးခင္ေလးကိုကို မရေတာ့ဘူးၿပီးသြားမယ္”
“ဟုတ္ကိုကို” “ခင္ေလးကိုလိုးခ်င္ေနၿပီ”
”ကိုကိုေသဘာပါကိုကို”
“လာခင္ေလးကုတင္ေပၚပက္လက္လွန္လိုက္ကိုကိုေအာက္ကေနမတ္တပ္လိုးမယ္”
ခင္ေလးကိုကိုေျပာသလိုကုတင္ေပၚထိုင္ေနရာကကုတင္ေအာက္ေျခဆင္းလိုက္ၿပီးပက္လက္လွန္ခ်လိုက္တယ္။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလဲကုတင္ေအာက္ကေနၿပီးခင္ေလးေပါင္ကိုတြန္းတင္ကာေစာက္ဖုတ္ထဲလီးေတ့ၿပီးလိုးလိုက္ကာ ခင္ေလးေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပုခုံးေပၚတင္ၿပီး တဖတ္ဖတ္လိုးလိုက္ရာလီးကလည္းအတားအဆီးမရွိေပမယ့္ၾကပ္တည္းၿပီးတဇြိဇြိ တဖြတ္ဖြတ္ဝင္သြားေတာ့တယ္
“ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္”
‘”အာ့ရွီးးအိုးးအင္းးဟင္းးးဟင္းး”
“ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းးးဖန္းးး”
“အာ့ အိုးးအားးးရွီးးရွီးးးးအိုးး” ကိုမင္းႏွင့္လိုးရတာႏွင့္မတူေသာအရာတမ်ိဳးကိုခံစားလိုက္ရတယ္။ေဂြးဥကတဖတ္ဖတ္ႏွင့္ခင္ေလးဖင္ကို႐ိုက္မိေနတယ္။ခံစားရတဲ့အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ခင္ေလးလည္းအရမ္းအရသာရွိေနတယ္။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလည္းခင္ေလးေစာက္ဖုတ္လိုးရသျဖင့္စိတ္ေတြအရမ္းႂကြကာနည္းနည္းၾကမ္းၿပီးလိုးလိုက္တယ္။ထိန္းထားတဲ့စိတ္ေတြကိုလႊတ္လိုက္မိသျဖင့္ဆယ္မိနစ္ေလာက္လိုးလိုက္တဲ့အခါမွာ “အားးရွီးးရွိးးးအိုးးးအားးး” ခင္ေလးေစာက္ဖုတ္ရဲ႕ညႇစ္အားကိုခံစားလာရၿပီးခင္ေလးၿပီးေတာ့မယ္ဆိုတာကိုသိလိုက္ရတဲ့အတြက္ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလဲသုတ္မထိန္းပဲလိုးလိုက္ရာႏွစ္ေယာက္သားၿပိဳင္တူၿပီးသြားေတာ့တယ္။ခင္ေလးေစာက္ဖုတ္ထဲလီးရည္ေႏြးေႏြးေတြဝင္ေရာက္သြားေတာ့ကိုကိုၿပီးသြားမွန္း ခင္ေလးသိလိုက္တယ္။
“ကိုကို ၿပီးသြားၿပီလား” “အင္း ခင္ေလး”
“ခင္ေလးအိပ္ထဲကတစ္ရႉးေလးေပးပါကိုကို”
ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလဲခင္ေလးအိပ္ထဲကတစ္ရႉး
စကၠဴေလးယူေပးလိုက္တယ္။ခင္ေလးကတစ္ရႉးစယူၿပီးေစာက္ဖုတ္ကိုသုတ္တယ္ၿပီးမွ
“ကိုကိုလာေလ ညစ္ပတ္ေနၿပီခင္ေလးသုတ္
ေပးမယ္”ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလဲခင္ေလးအနားကပ္ေပးလိုက္ေတာ့ခင္ေလးကလီးကိုယုယစြာသန္႔ရွင္းေပးလိုက္တယ္။
“ၿပီးၿပီ ကိုကို” ခင္ေလးကေမာ့ၿပီးေျပာေတာ့ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းလဲခင္ေလးနဖူးေလးအားနမ္းလိုက္ၿပီးဖက္ထားလိုက္တယ္
“ကိုကို ေတာ္ၿပီကြာ၊ကိုကိုသူငယ္ခ်င္းအားနာစရာ”
“အင္းပါခင္ေလးရာ၊အိမ္သာသြားမလား”
“အင္းကိုကို” ခင္ေလးကိုအိမ္သာဖက္ေခၚၿပီးသြားခိုင္းလိုက္တယ္။ခင္ေလးလဲေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ဖင္ကိုေရေဆးၿပီးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ကာထြက္ခဲ့တယ္။ အဝတ္အစားေတြျပန္ဝတ္ၿပီးေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းသူငယ္ခ်င္းကိုဖုန္းဆက္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းက ဆိုင္မွာဝင္ေပးပါဆိုလို႔ေသာ့ဝင္ေပးၿပီးခင္ေလးကိုလိုက္ပို႔လိုက္တယ္။
ခင္ေလးတို႔ဘဝေရွ႕ဆက္ေလ်ာက္ဖို႔ရာအဆင္ေျပေနၿပီ။ခင္ေလးမိဘကိုသြားေျပာတဲ့မမႀကီးက ခင္ေလးကိုတင္ေတာင္းဖို႔ရာလယ္ဧကသုံးဆယ္၊ထြန္စက္ႏွစ္စီး၊ခင္ေလးအတြက္ေ႐ႊတဆင္စာအျပင္သိန္းတစ္ရာလက္ဖြဲ႕ဖို႔ေျပာၾကားေတာ့ခင္ေလးမိဘကခ်က္ခ်င္းသေဘာတူလိုက္ၿပီးရက္ေကာင္းေ႐ြးခဲ့တယ္။ခင္ေလးႏွင့္ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းမွာအရမ္းဝမ္းသာၿပီးမဂၤလာေဆာင္ရန္အတြက္ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ရေတာ့တယ္။
မဂၤလာဖိတ္စာေတြ႐ိုက္ၿပီး၊ေဝငွေတာ့မွ မင္းမင္း ေဒါသထြက္ေတာ့တယ္။
“ေတာက္ ကြာ ငါဒီေလာက္ေျပာထားရက္နဲ႔”
ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းအေပၚမွာလည္းေဒါသထြက္သလို ခင္ေလးအေပၚလည္းနာက်ည္းမိတယ္။ခင္ေလးရွိရာၿမိဳ႕ေပၚသြားေတာ့ ခင္ေလးခြင့္ယူၿပီးၿမိဳ႕ျပန္သြားတယ္။ဓေလ့ထုံးစံအရခင္ေလးအိမ္မွာမဂၤလာေဆာင္ၿပီး သတို႔သားက႐ြာကေနသတို႔သမီးအိမ္ကိုသြားေရာက္ရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ခင္ေလးကႀကိဳၿပီး ခြင့္ယူသြားခဲ့တာ။ခင္ေလးကိုဖုန္းဆက္ေတာ့လည္းခင္ေလးကမကိုင္ေတာ့ပါ။မဂၤလာရက္နီးေလေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းတို႔အိမ္ကလူစည္ေလ မင္းမင္းစိတ္ထဲမခံခ်ိမခံသာျဖစ္ေလႏွင့္မို႔ မင္းမင္းကႏွစ္ေယာက္လုံးအရွက္ရေစဖို႔ႀကံစည္လိုက္ေတာ့တယ္။ မဂၤလာအခါေပးအသံခ်ဲ႕စက္ေတြကားေပၚတင္ၿပီးခင္ေလးတို႔ၿမိဳ႕ဘက္ကို ကားေတြတသီတသန္းႀကီးထြက္ေတာ့မွ မင္းမင္းၿပဳံးလိုက္ကာ “ေသာက္ရွက္မရွိတဲ့ေကာင္ႏွင့္ေငြမက္တဲ့မိန္းမ နင္တို႔ေသာက္ရွက္ကြဲၿပီ”ဆိုၿပီး fbေပၚမွာခင္ေလးႏွင့္မင္းမင္းလိုးခဲ့ၾကတဲ့မူဗီဖိုင္ကိုတင္လိုက္တယ္။
မဂၤလာပြဲက႐ြာရဲ႕မ်က္ႏွာဖုံးဆိုေတာ့လူစည္တယ္။fbေပၚမွာ ပုံတင္ရန္အတြက္ဓာတ္ပုံေတြ႐ိုက္ၾကlive လႊင့္ၾကရင္းႏွင္း မင္းမင္းရဲ႕ postႏွင့္မူဗီကတက္လာတယ္။တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ေျပာရင္းကေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းအမႀကီးသိသြားတဲ့အခါ
“ေမာင္ေလး ေက်ာ္ေက်ာ္”
“ဗ်ာ မမ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေမာင္ေလး”
“က်ေနာ္ ဘာေျပာရမလဲမမရယ္”
“ေမာင္ေလး မမကသိၿပီးသားပါ၊ဒါေပမယ့္
သိသာသိေစ လူမျမင္ေစႏွင့္တဲ့၊အခုေတာ့မမ
ေလ ေမာင္ေလးႏွင့္ခင္ေလးကိုသေဘာမတူ
ေတာ့ဘူး”
“ဟုတ္ကဲ့မမ က်ေနာ္သိပါတယ္။က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာအရ၊ခင္ေလးကိုက်ေနာ္ခ်စ္ေပမယ့္စြန္႔လႊတ္လိုက္မယ္မမ”
“အင္းဟုတ္ၿပီ၊ဒီေတာ့ေမာင္ေလးျပန္ေတာ့ က်န္တာမမစီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္”
“ဟုတ္ကဲ့မမ”
“အားလုံးျပန္လွည့္ေတာ့” “ဟုတ္ကဲ့”
အားလုံးကစိတ္မေကာင္းသလို မင္းမင္းအေပၚလည္းေဒါသထြက္ၾကတယ္။ခင္ေလးကိုလဲ မုန္းၾကတယ္။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းကိုအားေပးရင္း႐ြာကိုျပန္လွည့္ကာသြားၾကတယ္။ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းအမက ခင္ေလးဆီဖုန္းဆက္လိုက္တယ္ “ဟလို ” “ဟုတ္ကဲ့မမ ခင္ေလးပါ”
“ခင္ေလး မမေျပာမယ္၊ခင္ေလးခဏနားေထာင္” “ဟုတ္ကဲ့မမ”
“အခုမဂၤလာပြဲပ်က္ၿပီခင္ေလး”
“ရွင္! မမ၊ဘာ ဘာ ျဖစ္လို႔လဲမမ”
“ခင္ေလး မင္းမင္းက ခင္ေလးႏွင့္ျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုအင္တာနက္ေပၚတင္လိုက္ၿပီခင္ေလး၊မမက သိေပမယ့္ေမာင္ေလးကိုစိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္လို႔မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးခင္ေလးႏွင့္လက္ထပ္ေပးခ်င္ခဲ့တာ၊အခုလိုတႏိုင္ငံလုံးသိၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ေမာင္ေလးႏြားက်ခံေနရမယ့္အျဖစ္ကိုမမမခံႏိုင္ဘူး၊ဒီေတာ ့ခင္ေလးမမကိုနားလည္ေပးပါ၊ခင္ေလးႏွင့္မမတို႔ေရစက္ကဟီေလာက္ပဲပါတယ္ မွတ္လိုက္ေတာ့”
“ခင္ေလးသေဘာေပါက္လိုက္ၿပီ အစစအရာရာကိုသတိမထားပဲကာမအလိုလိုက္ကာ မင္းမင္းကိုခြင့္ျပဳခဲ့လို႔ ခင္ေလးဘဝအမည္းစက္ေတြႏွင့္မိဘေတြလည္းသူမ်ားတံေတြးခြက္ပက္လက္ေမ်ာရေတာ့မယ္။ခင္ေလးအရမ္းရွက္တယ္။မဂၤလာဝတ္စုံေပၚခင္ေလးမ်က္ရည္စက္ေတြတစက္စက္က်လာတယ္။ခင္ေလးဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လိုက္တယ္။အဲဒါကေတာ့လူ႔ေလာကကိုစြန္႔လႊတ္ဖို႔ပါပဲ
