ေဇာ္မိုးဆိုတဲ့က်ေနာ္ဟာ
ရွစ္တန္းေအာင္ကတည္းကၿမိဳ႕
မွာေက်ာင္းတက္ခဲ့တယ္။
႐ြာမွာေတာ့သူငယ္တန္းႀကီးသူငယ္
တန္းကေလးတက္ရတာရယ္အေရး
အခင္းကိုပထမတန္းေလာက္မွာႀကဳံ
ခဲ့ရတာရယ္ေၾကာင့္ၿမိဳ႕မွအတန္း
တူေတြထက္အသက္ကတစ္ႏွစ္
ေလာက္ပိုႀကီးတယ္။ရွစ္တန္း
ႏွစ္ေရာက္ေတာ့လူပ်ိဳျဖစ္စျပဳလာတယ္ေလ။ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ေတာ့ဦး
ေလးအိမ္မွာေနရတာေပါ့။ဦေလး
ကလည္းအလြန္အေရးေပးတယ္။
အိမ္မွာအမဝမ္းကြဲေတြလည္း
ေက်ာင္းတက္တဲ့သူႏွင့္အကိုဝမ္း
ကြဲေတြကအလုပ္လုပ္တဲ့သူႏွင့္
တေပ်ာ္ႀကီးပါပဲ။တစ္ခုေတာ့ရွိ
တယ္႐ြာမွာလည္းအမေတြပဲရွိလို႔
ေယာက္်ားေလးလို႔သာေျပာတယ္
ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္းမရွိဘူး၊ဂြင္းေတာင္မတိုက္တတ္ဘူး၊ေျပာရင္
ယုံမွာမဟုတ္ဘူး။ၿမိဳ႕ကအိမ္မွာကလူပ်ိဳေတြေရာလူအိုေတြေရစုံေန
တာေလ။အဲဒီေရာက္မွမ်ိဳးစုံတတ္
လာတယ္။ဂြင္းမတိုက္ေတာ့လီးက
အေရျပားကေရွ႕မွာဖုံးေနလို႔ေဆး
ခန္းကဆရာဝန္အေျခာက္ကိုေဆး
ခန္းျပတာကေနလုပ္ေပးတယ္။
အေရခြံေနာက္လွန္ၿပီးခ်ဳပ္ေပး
လိုက္တယ္။အဲဒါလည္းလုပ္ၿပီးလူ
ကထြားလာလိုက္တာေတာ္ေတာ္ႀကီးကိုအရပ္ေတြရွည္လာတယ္။စားတာ
လည္းတစ္အားစားလာတယ္။အိမ္
မွာရွိတဲ့လူပ်ိဳႀကီးႏွစ္ေယာက္
ေတာင္အံ့ဩသင့္တယ္။
အဲဒီႏွစ္ေယာက္ကဝိတ္ေပါႀကီးေတြ။ဗလေတြကနည္းတာႀကီးေတြ
မဟုတ္ဘူး၊လူေတြကေၾကာက္
တတ္ေသးတယ္။က်ေနာ္ႏွင့္
ကေတာ့တစ္ျခားစီေပါ့။သူတို႔က်
ေနာ္ကိုေျပာေသးတယ္။လူကမူႀကိဳ
လီးကတကၠသိုလ္တဲ့။
ေျပာရင္လည္းေျပာခ်င္စရာသူတို႔
ဝိတ္ေပါေတြထက္ေတာ့သာတယ္။
အၿမဲအတြင္းခံဝတ္ေနရတယ္။
ဦးေလးအိမ္မွာကားႀကီးေလးစီးရွိတယ္။အားလုံးကကားေမာင္းသူႏွင့္
စပါယ္ယာေတြရွိတယ္။ကားေမာင္း
သူေျခာက္ဦး
ေနာက္လိုက္ရွစ္ဦး၊ထမင္းခ်က္
တစ္ဦးရွိတယ္။ၿမိဳ႕ကိုေရာက္က
တည္းကားအေၾကာင္းစိတ္ဝင္စား
တယ္။ျပင္ရင္လည္းအၿမဲတန္းေစာင့္ၾကည့္ၿပီးေတာက္တိုမယ္ရလုပ္
ေပးတယ္။ကိုးတန္းေျဖၿပီးေတာ့
က်ေနာ္ကကားကိုနည္းနည္းတီမိ
ေခါက္မိျဖစ္လာတယ္။ဆယ္တန္း
ေရာက္ေတာ့အားကိုးရေနၿပီ။ၿမိဳ႕ကကိစၥေတြအကုန္လုံးစီစဥ္တတ္လာ
တယ္။က်ေနာ္တို႔ေခတ္ကဆယ္
တန္းေအာင္ၿပီးတႏွစ္နားရေတာ့
ဦးေလးကသစ္ကားဆြဲမယ္ဆိုၿပီး
ေတာထဲကိုလႊတ္တယ္။က်ေနာ္က
ၿမိဳ႕ေပၚမွာငေပြးျဖစ္ေနၿပီ။ကားသမားေတြက်ေနာ့္ကိုဖ်ားေနၾကတာ
။ကားကိုျမန္ျမန္ျပင္ခိုင္းၿပီးကားသမားေတြကိုလက္ဖက္ရည္
တိုက္အျပာကားကိုဗီဒီယို႐ုံ
မွာေခၚျပတယ္။ဇာတ္ကားမၿပီးခင္
သြားၿပီး႐ုံေပါက္ဝကေနနာမည္
ေတြေခၚတတ္လို႔ကားသမားေတြ
စိတ္ညစ္ရတယ္။ဦးေလးဆိုက်ေနာ့္
ကိုေနာက္ကြယ္မွာဆရာႀကီးလို႔ေခၚတာ။
ေတာထဲေရာက္ေတာ့ေပ်ာ္စရာပါ။
က်ေနာ္တို႔လူပ်ိဳ လူလြတ္ေတြကတေနရာ၊
အိမ္ေထာင္ရွိတဲ့လူေတြကတဲေတြ
ေဆာက္ေပါ့။အျခားလူေတြလည္း
အမ်ားႀကီးဗ်။ဦးေလးက
ေခါင္းေဆာင္ပါ။က်န္တဲ့ကားအဖြဲ႕ေတြႏွင့္လည္းရင္းနီးၿပီးသားလူ
ေတြေပါ့။
ေတာထဲမွာစခန္းခ်ေတာ့ေခ်ာင္း
ေဘးမွာခ်ရတယ္ဗ်။ေရခ်ိဳးေရကူး
အကုန္လုပ္လို႔ရတယ္။မနက္ပိုင္းကေလးသာအလုပ္ရႈပ္တာေန႔လည္
ဖက္အားတယ္။ေလသနပ္တလက္
လည္းယူလာၿပီးငွက္ပစ္ေလ့ရွိ
တယ္ေလ။ၿမိဳ႕ကရိကၡာေတြခ်က္ရ
တာေပါ့။တစ္ခါတေလလည္း႐ြာ
ေတြမွာဒီဇယ္ႏွင့္ၾကက္ႏွင့္လဲ
ၿပီးလည္းခ်က္စားရတယ္။ၿမိဳ႕ေပၚ
လမ္းကေနမိုင္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္
ေတာထဲဝင္ၿပီးအဲဒီလမ္းကေနသစ္
စက္ကိုမိုင္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္သြား
ရေသးတယ္။အဲဒီက႐ြာကလူေတြကသူ႔တို႔စိုက္ပ်ိဳးသီးႏွံေတြကိုက်ေနာ္တို႔ကား
ႏွင့္လိုက္ၿပီးၿမိဳ႕ကိုပို႔ရတာဗ်။ေတာထဲဆိုေတာ့စာသင္ေက်ာင္း
မရွိဘာမရွိႏွင့္သနားဖို႔ေကာင္းတယ္။စာမသင္ရေတာ့ကငယ္ငယ္
ေလးႏွင့္လင္ယူသားေမြးေတြအမ်ား
ႀကီးဗ်။အပ်ိဳျဖစ္ရင္အိမ္ေထာင္
ခ်ေပးလိုက္တာမ်ားတယ္။ကား
လာၿပီဆိုထြက္ၿပီးၾကည့္ေနၾကတာ
ေလ။ကေလးကတစ္ေယာက္ဗိုက္
ကတစ္လုံးႏွင့္ၾကည့္လိုက္ရင္ဆယ္ေျခာက္ႏွစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ေလာက္ပဲ
ရွိေသးတာ။အဲဒါႏွင့္က်ေနာ္တို႔ထမင္းခ်က္ကိုေမးလိုက္ေတာ့မွဒီမွာ
ကဒီလိုပဲတဲ့။မင္းၾကည့္ေနငါ့ဆီ
ကိုတစ္ေယာက္လာလိမ့္မယ္။
အဲဒီေကာင္လာေမးၾကည့္တဲ့။
ေနာက္ရက္သူေျပာတဲ့သူလာတယ္။
“ေဟ့ေကာင္ေမးလိုက္ ၊ေမးလိုက္”
“ဘာေမးမလို႔လဲအကို”
“မင္းအိမ္ေထာင္က်စကဟာကိုေမး
ခိုင္းတာ”
“ဒီလိုအကိုရ၊က်ေနာ္တို႔ဖက္
မိန္းခေလးကနည္းတယ္၊က်ေနာ္
လည္းမိန္းမကလိုခ်င္ေတာ့၊႐ြာမွာအပ်ိဳျဖစ္စျပဳေနတဲ့က်ေနာ့္မိန္းမ
ကိုေတာင္းရတာ၊ဝက္တစ္ေကာင္
ဝယ္ေပးရင္ရတယ္ေလ”
“ဗ်ာ..ဝက္တစ္ေကာင္ႏွင့္ၿပီးေရာလား”
“ဒီမွာကဒီထုံးစံပဲ”
“ေနပါဦးခင္မ်ားမိန္းမကအသက္
ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ”
“ဆယ့္ေလးႏွစ္ေလာက္ထင္တယ္”
“ေဟ့ေကာင္ပိုမေျပာႏွင့္”
ထမင္းခ်က္ဘဲကဝင္ေထာက္တယ္
“ခင္မ်ားေနစမ္းပါဒီမွာေကာင္း
ခန္းေရာက္ေနၿပီ”
“အဲဒါႏွင့္ဝက္ေပၚၿပီး႐ြာသားေတြကိုထမင္းေကြၽးမဂၤလာေဆာင္ေပါ့ဗ်ာ”
“အဲဒီေတာ့မဂၤလာေဆာင္ညကသူ
တို႔အိမ္မွာအိပ္ရတယ္၊မင္းျမင္
တဲ့အတိုင္းအိမ္ကအတြင္းတစ္ခန္း
အျပင္တစ္ခန္းပဲရွိတာငါတို႔က
အတြင္းခန္းေပါ့ကြာ”
“ဒါေပါ့အခုမွအိမ္ေထာင္က်တာ”
“ငါ့ေယာကၡမေတြကအျပင္မွာေပါ့”
“အင္းးေလဆက္ေျပာ”
“ငါကအရမ္းလိုးခ်င္ေနၿပီ၊အဲဒါ
ႏွင့္ငါကလႈပ္ရွားတာကြ၊ပထမဆုံး
ဖက္နမ္းလိုက္တယ္၊”
“အားးမိုက္တယ္ဆက္ေျပာ”
“အဲဒီမွာငါ့မိန္းမေလ
အေမရယ္ဒီလူႀကီးက်မကိုနမ္းေန
တယ္တဲ့”
“ငါ့လီးမွကြာ..ငါ့မွာခဏၿငိမ္ေနရျပန္ေရာ၊သူလည္းမအိပ္ဘူးငါ
လညိးခနေနေတာ့သူ႔ႏို႔ကိုအေပၚက
ကိုင္တာ
အေမေရ.ငါ့ႏို႔ကိုကိုင္ေနျပန္
ၿပီေအာ္ျပန္တယ္ကြာ၊ငါ့မွာအျပင္မွာေယာက္ၡမေတြရွိေတာ့ၿငိမ္ရျပန္
ေရာကြာ၊ငါလည္းမထူးဘူးသူ႔အ
ဖုတ္ကိုလည္းကိုင္လိုက္တာ၊
ငါလိုးမၾကာ
အေမေရ.ဒီမွာငါ့ဟာႀကီးကိုလာ
ကိုင္ေနတယ္တဲ့ကြာ”
“ဟားးးဟားးးခင္မ်ားကကေလးကို
ယူထားတာကိုးဗ်”
“အဲဒါႏွင့္ငါ့ေယာက္ၡမေတြမေန
ႏိုင္ေတာ့ဘူထင္တယ္ႏွစ္ေယာက္
လုံးထၿပီးအီးပါခ်င္သလိုလုပ္
ၿပီးထြက္သြားၾကတာ၊ငါလည္းအို
ေကၿပီဆိုၿပီးထမီခြၽတ္ၿပီးလိုး
လိုက္တာျဗဳတ္ျဗဳတ္ဗ်စ္ဗ်စ္မည္
ၿပီးသူလည္းအေမရယ္အဘရယ္
ေအာ္လိုက္တာငါ့မွာသူ႔ပါးစပ္
ႀကီးအတင္းပိတ္ရေတာ့တယ္။
နာလို႔ဆိုၿပီးသူ႔အဖုတ္ကိုမီး
ခြက္ထြန္းၾကည့္တာ။ေသြးေတြ
ထြက္လို႔ဆိုၿပီးတစ္ညလုံးငိုေန
လို႔ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရပါဘူး
ၾကာ”
“ဟားးးးဟားးးအခုေကာဗ်ာ”
“သူလီးဝင္တာေကာင္မွန္းသိသြား
ၿပီ”
“ဟားးးးဟားးးးးဟားးးး”
က်ေနာ္လည္းသူ႔အေၾကာင္းၾကားရ
ၿပီးလီးေတာင္လာလို႔ေခ်ာင္းထဲေရခ်ိဳးသလိုဆင္းကူးၿပီးေရထဲမွာဂြင္း
ထုပစ္ရတယ္။
ေတာထဲမွာလည္းရိကၡာကအရက္
ကအစဝယ္ထားရတယ္။ေဆးေတြ
ပတၱီးေတြႏွင့္အရက္ပ်ံေတြလည္း
ဝယ္ရတယ္။အရက္ပ်ံပုလင္းက
ဝွက္ထားရေသးတယ္ဗ်။အရက္ျပန္လို႔ဆားခပ္ေသာက္တဲ့လူလည္းရွိတယ္။
တကယ္မလြယ္ဘူး၊အရက္ျပတ္ရင္
အရက္သမားေတြကဆင္ဝိုင္းဘက္
သြားေသာက္ၾကတာ။
တစ္နာရီေလာက္အထက္ကိုေတာင္
ကုန္းေတြျဖတ္ၿပီးလမ္းေလ်ာက္ရ
တယ္။အရက္ကသုံးဆေစ်းမ်ားတာေၾကာင့္ခဏခဏလည္းမေသာက္ႏိုင္ဘူး။
ႏွာဘူးထတဲ့သူေတြအပင္ပန္းခံၿပီးသြားတာ။အဲဒီမွာကရင္မႀကီး
တစ္ေယာက္ရွိတယ္တဲ့။အသက္
သုံးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ျဖဴျဖဴေဖြး
ေဖြးႀကီးတဲ့။ေနာက္မွေအးေအးေဆး
ေဆးသြားဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။
အဲဒီဆင္စခန္းဟာက်ေနာ့္ဘဝရဲ႕
အမွတ္တရျဖစ္ခဲ့တာဆိုရင္မမွား
ဘူးေပါ့ဗ်ာ။က်ေနာ္ၿမိဳ႕ေပၚကို
ခဏခဏမဆင္းေတာ့အဲဒီအမ်ိဳးသ
မီးႏွင့္မႀကဳံရေသးဘူး။သူကရိကၡာေတြဝယ္ၿပီးပို႔ေပးတာေလ။
ဒီလိုႏွင့္တစ္လေက်ာ္သြားေတာ့
တျခားကားအဖြဲ႕ကားပိုင္မိန္းမ
သူတို႔ၿမိဳ႕ကလိုက္လာတယ္။
သူႏွင့္က်ေနာ္ကရင္းနီးပါတယ္။
အဲဒီမွာသူ႔မိန္းမလိုက္လာတယ္
လို႔အသံၾကားတာႏွင့္အားလုံးက
ပတ္ဝန္က်င္ရွင္းလင္းေရးလုပ္ၾက
တယ္။အမွန္ကေခ်ာင္းၾကည့္ဖို႔အ
တြက္လမ္းေၾကာင္းရွင္းတာပါ။
အဲေန႔ကအလုပ္သိမ္းၿပီးအရက္
ေတြထိုင္ေသာက္ၾကတယ္။
သစ္ေတာဘက္ကေတာေခါင္းကို
ေက်ာ္ေဆြေရာက္လာလို႔ပိုစည္
တာေပါ့။သူကမယ္ဒလင္သမားေလ
။သူလည္းဆင္စခန္းဖက္မွာေနတာ။
လေရာင္ေအာက္မွာမယ္ဒလင္တီး
ရင္းသီခ်င္းဆိုၾကတာညဆယ္နာရီ
ေက်ာ္မွဝိုင္းသိမ္းတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာမိန္းမေရာက္လာတဲ့ကားပိုင္ကဖလက္ျပေနၿပီ။
က်ေနာ္စိတ္ပ်က္သြားၿပီးကို႔ယ့္ေနရာကို
ကိုေက်ာ္ေဆြကိုေခၚၿပီးအိပ္မယ္
ဆိုၿပီးေခၚလာတယ္။ကားပိုင္ကို
လည္းသူ႔လူေတြတြဲၿပီးတဲေပၚတင္
ပို႔ခဲ့တယ္။အားလုံးကမီးမွိတ္ၾကတယ္။ဒါေပမယ့္ကားပိုင္တို႔တဲက
တံခါးသာပိတ္ၿပီးမီးမၿငိမ္းထား
ဘူးဗ်။အမွန္ကကားပိုင္မိန္းမက
ညအိပ္ရင္မီးဖြင့္ထားမွအိပ္တာ။
ခဏၾကာေတာ့က်ေနာ္ကို
လာေခၚလို႔ဝိတ္ေပါႏွင့္အတူလိုက္သြားတယ္။လူကမ်ားၿပီးေခ်ာင္း
ၾကည့္ေပါက္ကႏွစ္ေပါက္တည္း
ဆိုေတာ့လုၾကည့္ရတယ္ဗ်။
အသံမထြက္ေအာင္တစ္ေယာက္
ေခါင္းတစ္ေယာက္ဖယ္ၾကည့္ရတာ
ဗ္။
ကားပိုင္ကမူးသာေနတယ္။လီးက
ေတာ့မိုးေပၚေထာင္ေနတာ။သူ႔မိန္းမကဘယ္ေလာက္ေတာင္ထန္ေနလဲ
မသိဘူး။သူ႔ေယာက္်ားလီးကို
စုပ္ေနတာတႁပြတ္ႁပြတ္အသံေတြ
ထြက္ေနတယ္။ငါးမိနစ္ေလာက္
အားရေအာင္စုပ္ၿပီးလုံခ်ည္ခြၽတ္ကာအေပၚကခြၿပီးေဆာင့္ေတာ့တာပဲ
။အဖုတ္ကအေမႊးေတြႏွင့္နက္ေမွာင္ေနတာ။သူကဆံပင္ဂုတ္ဝဲကို
အေၾကသားေကာက္ၿပီးဖြထားလို႔
တခ်က္ေဆာင့္တိုင္းဆံပင္ေတြက
ဖြာကနဲဖြာကနဲျဖစ္ေနတာ။ၾကမ္း
ခင္းကဝါးၾကမ္းခင္းထားေတာ့တ
က်ီက်ီႏွင့္ျမည္ေနတာဗ်ိဳ႕။
က်ေနာ္လီးေတာင္တာေအာင့္
ေတာင္ေအာင့္တယ္ဗ်။သူတို႔မၿပီး
ခင္ထြက္လာၿပီးတစ္ခ်ီထုလိုက္ေသးတယ္။ညအိပ္ရာဝင္ေတာ့လည္းသူ
တို႔လုပ္တာခ်ည္းပဲျမင္ေယာင္ေန
တယ္ဗ်ာ။က်ေနာ္လည္းစမ္းၾကည့္
ခ်င္လာတယ္ဗ်ာ။
ေနာက္ရက္ကသစ္လုံးတင္တဲ့
ေဖာက္ကလပ္ကႀကံခိုင္ေရးလုပ္
တာႏွင့္ကားေတြအားလုံးျပင္ၾက
တယ္။နည္းနည္းပါးပါးဆီထိုးဘီး
ဖာနပ္ၾကပ္ေပါ့။ကိုေက်ာ္ေဆြျပန္မယ္ဆိုလို႔တားထားၿပီးေန႔လည္က်
မွက်ေနာ္လည္းသူတို႔ႏွင့္ဆင္စ
ခန္းဖက္ကိုလိုက္ခဲ့တယ္။
ကိုေက်ာ္ေဆြကသူ႔အိမ္ကိုတစ္ခါ
တည္းမသြားပဲဆင္အုပ္စုေခါင္း
ေဆာင္ဖထီးႀကီးက်ေနာ္ကိုေခၚ
သြားလို႔က်ေနာ္လည္းလိုက္ခဲ့တယ္။ဖထီးတဲအသြားမွာစာသင္ေနတဲ့
တဲေလးကိုေတြ႕ေတာ့က်ေနာ္
သတိထားမိၿပီးစာသင္ခန္းဖက္ကို
ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္မိတယ္
ဗ်။အဲဒီမွာဆရာမေလးႏွစ္ေယာက္
ကိုျမင္ခဲ့တယ္။ကရင္မေလး
ႏွစ္ေယာက္ေပါ့။တစ္ေယာက္က
အရပ္ရွည္ရွည္ေလးႏွင့္အရမ္းလွ
တယ္။က်ေနာ့္ရင္ထဲစမ္းေခ်ာင္း
ေလးျဖတ္စီးဆင္းသြားတယ္။
ဝိတ္ေပါေတြကရယ္ေနေသးတာ။
က်ေနာ္ေငးလိူ႔ေကာင္းေကာင္း
ႏွင့္ၾကည့္ေနတုန္းကိုေက်ာ္ေဆြကက်ေနာ္ပုခုံးကိုတြန္းၿပီး
“ေဟ့ေကာင္ဖထီးတူမေတြကြ၊ဒီက
ခေလးေတြစာသင္ေပးေနတာ”
“အရမ္းလွတယ္ဗ်ာ”
“ေဟ့ေကာင္ေႂကြသြားတာလား”
“ဟုတ္တယ္'”
“ေသာက္ကေလး ဟိုကဘြဲ႕ရၿပီးၿပီ၊မင္းကအခုမွဆယ္
တန္းေအာင္႐ုံပဲရွိေသး”
“အခ်စ္မွာငယ္တာႀကီးတာမရွိဘူး
ဗ္”
“အာ..ဒုကၡပဲမင္းဦးေလးသိရင္
ငါေခါင္းက်ိမ္းေတာ့မယ္”
“ဘာမွမျဖစ္ဘူး”
“ေအး..ဟိုမွာဖထီးရွိတယ္လာ”
“ေဝး..ေက်ာ္ေဆြ.မင္းေရာက္
လာပါလား၊ဟားသားငယ္ေလး
ေလးပါသကိုး.လာဟ”
က်ေနာ္လည္းတဲေပၚထိုင္ေတာ့ဖ
ထီးကစားစရာေတာငွက္ေပ်ာႏွင့္
ဧည့္ခံတာဗ်၊က်ေနာ္လည္းေကာက္
စားတာအေစ့ေတြႏွင့္မို႔ေထြးထုတ္ပစ္ရတယ္”
“ၿမိဳ႕သားငါတို႔ဆီမွာဆင္းရဲတယ္ကြ”
“ဖထီးကညည္းေရာ့မယ္ဆင္ဆယ္
ေကာင္ႏွင့္ဆယ္ဘီးကားႏွစ္စီး
ပိုင္ေနတာကို”
“ဒီမွာအစားဆင္းရဲတာေျပာတာပါ
၊ေနအုံးငါ့တူမေတြမွာေကာ္ဖီႏွင့္မုန္႔ရွိတယ္၊ငါေခၚခိုင္းလိုက္မယ္”
က်ေနာ္လည္းသူတို႔တဲေရွ႕ကမီး
ဖိုကိုၾကည့္ေနတယ္။လာတဲ့လူ
တိုင္းကပါတဲ့ဟင္းစီးဟင္း႐ြက္
ေတြေတြ႕ကရာအသားေတြေရာ
ထည့္ၿပီးခ်က္ေနတာေတြ႕ရတယ္။
အဲဒါသူတို႔ဟင္းတဲ့။ေတာေၾကာင္
သားေတြ၊ေတာင္ဂဏန္းေတြေရာ
အကုန္႔ၿပီးခ်က္တာဗ်။ခဏၾကာ
ေတာ့ဆရာမေလးႏွစ္ေယာက္
ေကာ္ဖီခြက္ႏွင့္ေျမပဲေဝဖာေတြ
လာခ်တယ္။ၾကည့္ရယုံႏွင့္ဗိုက္က
အလိုလိုျပည့္သြားတယ္။
“လာတူမငါမိတ္ဆက္ေပးမယ္”
“သူကေဇာ္မိုးတဲ့၊သူေဌးးတူေလ
သူေဌးကိုယ္စားလွယ္ေပါ့”
“က်မကနန္႔အဲယာ၊သူကနန္႔ေစာ
ယဥ္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါခင္မ်၊က်ေနာ့္ကိုခင္ႏိုင္ပါတယ္၊လိုတာရွိရင္ေျပာပါ”
လိပ္လိုပဲကိုယ့္ဖက္ကိုယက္လိုက္တယ္
“သူလည္းဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး
သားဗ်”
ကိုေက်ာ္ေဆြဝင္ေထာက္တယ္။
ဟိုႏွစ္ေယာက္ကမုန္႔ေတြဝါးေန
တယ္ဗ်
“ဟုတ္ကဲ့ပါက်မတို႔စာသြားသင္
လိုက္ပါဦးမယ္”
က်ေနာ္ခိုက္ေနတဲ့နန္႔ေစာယဥ္
ကေျပာၿပီးထထြက္တယ္။
“ေအာ္..ဟုတ္ကဲ့..၊ဟုတ္ကဲ့”
က်ေနာ္သူသြားရာကိုေငးၾကည့္ေန
လို႔၊ကိုေက်ာ္ေဆြက
“ေဟ့ေကာင္..ေကာ္ဖီေသာက္အုံးဟ”
က်ေနာ့္အျဖစ္ကိုဖထီးေတာင္ၾကည့္ၿပီးၿပဳံးေနလို႔က်ေနာ္နည္းနည္းရွက္
သြားမိတယ္”
ဖထီးဆီကေနျပန္ေတာ့ကိုေက်ာ္
ဆြကအရက္ေသာက္ခ်င္တယ္ဆို
လို႔အရက္ဆိုင္ဖက္ကိုလွည့္သြား
တယ္။အဲဒီမွာရႉခင္းကမိုက္တယ္ဗ်။ေရျပင္ကအက်ယ္ႀကီးေရေတြစီး
ဆင္းေနတာေခ်ာင္းထဲဒူးေခါင္း
ေလာက္ျဖတ္ရတယ္၊၊အိမ္ေျခအ
စိတ္ေလာက္ရွိတယ္။အားလုံး
ေခ်ာင္းနားမွာေဆာက္ထားၾကတာ။
အရက္ဆိုင္ေဘးမွာေခ်ာင္းကကပ္
ေနတာဗ်။အရက္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့
ဝါးထိုင္ခုံမွာထိုင္ရင္းအရက္
မွာလိုက္တာ၊ပဲျခမ္းေက်ာ္ႏွင့္
လာခ်ေပးတယ္။
“ေဝ့.ဆရာဧည့္သည္ေတြပါလာပါ
လား”
“ေအးဟုတ္တယ္ ဟ”
ေဆာ္ႀကီးကျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေရ
ေဆးငါးႀကီးလိုဗ်။ေယာက္်ားက
ဆင္ထိုးေသလို႔မုဆိုးမျဖစ္ေနတာ၊၊သူကဒီရပ္ကြက္မွာဆရာမႀကီးေပါ့။
သူ႔ကိုလိုးခ်င္တဲ့လူေတြတစ္ပုံ
ႀကီး၊က်ေနာ္ကိုေသေသခ်ာခ်ာစူး
စိုက္ၾကည့္ေနတာ။ၿပီးမွက်ေနာ့္အနားဝင္ထိုင္ၿပီး
“ေမာင္ေလး..ဆတ္သားစားမလား
၊ရွိတယ္”
“ေကာင္းတာေပါ့ေစတနာႏွင့္ေကြၽး
တာကို”
အမႀကီးခ်က္ခ်င္းယူေပးတယ္၊
“ေအး.ငါကိုလည္းမွတ္ထားဦး..ေစာမူေအးတဲ့၊”
“ဟုတ္မေစာ”
သူကအနားကိုထိုင္ေနတာက်ေနာ္
ကကိုေက်ာ္ေဆြကို
“ကိုေက်ာ္ေဆြ.ေျပာအုံးေလဗ်”
“ဘာလဲဟ..ဆရာမေလးအေၾကာင္း
“
“ေအးးနင္ေတာ့ျပသနာပဲ၊ဘယ္
ဆရာမလဲ”
“နန္႔ေစာယဥ္ကိုေျပာတာအမ”
“ေအး..အဲဒါျပသနာရွိတယ္ေျပာစမ္းပါဦး
ကိုေက်ာ္ေဆြကဟိုႏွစ္ေကာင္
ငါႏွင့္တဲခဏလိုက္ပို႔ဦးမယ္ဒ
လင္ေတြထားလိုက္ဦးမယ္”
သူတို႔ေတြထြက္သြားမွ
“ငါေျပာတာနန္႔ေစာယဥ္ကိုဆင္ဦး
စီးထီးေကာ္ကလိုက္ေနတာဟ”
“ဟာသြားပါၿပီေနာက္က်သြားၿပီ
လားၾကာ”
“ေနာက္ေတာ့မက်ေငးဘူး၊သူ႔မရ
လည္းဘာျဖစ္လဲငါရွိတယ္”
“ဗ်ာ”
“ေအး..ငါလုပ္ေပးမယ္သိလား၊ငါ့
ကိုလည္းတစ္ခုလုပ္ေပးေပါ့”
“အမလုပ္ေပးမယ္ဆို၊က်ေနာ္
လည္းအမကိုလုပ္ေပးမယ္ေလ”
“ေအး..အဲဒါဆိုနင္တို႔ကားၿမိဳ႕
ေပၚဘယ္ေတာ့တက္မွာလည္း”
“ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္တက္မွာ”
“ဘာလုပ္မလို႔လဲ”
“ငါအရက္ေတြကုန္ေနၿပီ၊ငါၿမိဳ႕
တက္ဝယ္မယ္ေလ၊အဲဒါနင္လိုက္ခဲ့။
ညေနဘက္မွတက္မယ္”
“အဲဒါဆိုအမညအိပ္ရမွာေပါ့”
“ေအးငါတည္းခိုခန္းမွာအိပ္မယ္၊
နင္ညလာအိပ္ေပး၊မနက္က်ရင္သူ
တို႔မွာတဲ့ပစၥည္းနင္သြားပို႔
ေပးေလ၊ငါလည္းေျပာထားေပးမယ္၊ဟိုမွာနင့္လူေတြလာၿပီမသိေစႏွင့္”
“ဟုတ္ကဲ့”
“ေဟ့ေကာင္အဆင္ေျပလား၊”
“ဘာလဲဗ္”
“မင္းေကာင္မေလးကိုေျပာတာ”
“ေအးႀကိဳးစားရမွာေပါ့၊ၿပိဳင္
ဘက္ရွိတယ္”
“ဘယ္သူလဲဟ”
“အယ္ထီးေကာ္တဲ့”
“ဟ..အဲဒီေကာင္ဆိုမလြယ္ဘူးဟ၊
စိတ္ဆတ္တယ္၊သူသိသြားရင္အ
ခ်ိန္မေ႐ြးျပသနာေပၚႏိုင္တယ္”
“ေပၚ.ေပၚဗ်ာ”
“အင္းဘယ္လိုမွတားမရပါလား”
“ကဲေသာက္.ၿပီးမင္းတို႔ျပန္ၾက”
က်ေနာ္လည္းအျမည္းစားၿပီးျပန္
လာလိုက္တယ္။ေျခေထာက္ေတြ
ကတက္ႂကြေနတာဗ်။
ေနာက္တစ္ရက္ၿမိဳ႕ေပၚတက္မယ့္
ကားႏွင့္က်ေနာ္လိုက္ခဲ့တယ္။
မကရင္မႀကီးလည္းပါတယ္။
သူကိုေစ်းနားခ်ေပးၿပီးအိမ္ဖက္
ကိုလွည့္တယ္။စီစဥ္စရာေတြစီစဥ္
ၿပီးအိမ္မွာညမအိပ္ျဖစ္တဲ့အ
ေၾကာင္းေျပာတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ခ်ိန္းထား
တဲ့အေၾကာင္း႐ႊီးရတာေပါ့။
ညဘက္ရွစ္နာရီေလာက္ဆိုက္ကား
ငွားၿပီးမကရင္မရွိရာကိုလစ္လာ
လိုက္တယ္။တည္းခိုခန္းမွာမကရင္
မကႏွစ္ေယာက္ခန္းယူထားတယ္။
က်ေနာ္လည္းသူ႔အခန္းေမးၿပီးတက္ခဲ့တယ္။အခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့တံခါးေခါက္ေတာ့ကရင္မဖြင့္ေပးၿပီး
“ေစာသားပဲေမာင္ေလး”
“ေစာေစာအိပ္လို႔ရတာေပါ့”
“ေအးဒါဆိုလည္းလာ၊အဝတ္အစား
ခြၽတ္လိုက္ေတာ့”
က်ေနာ္လည္းအဝတ္အစားခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္၊၊နည္းနည္းေတာ့ေၾကာက္
ေနတယ္လီးကသိပ္မေတာင္ဘူး
“လာေမာင္ေလးအိပ္လိုက္..မမ
စုပ္ေပးမယ္၊အမေလးလူကသာ
ငယ္တယ္လီးကအႀကီးႀကီးပဲ”
“အမေယာက္်ားေလာက္ႀကီးလို႔ႀကီးလို႔လား”
“ငါ့ေယာက္်ားကတိုတိုႏွင့္တုတ္
တုတ္ဟ၊နင့္ဟာကပိုႀကီးၿပီးပို
ရွည္တယ္”
ေျပာရင္းႏွင့္ကိုက်ေနာ့္လီးကိုစုပ္လိုက္တယ္။ပူေႏြးေႏြးအာေငြ႕
ႏွင့္သူ႔စုပ္ခ်က္ေၾကာင့္က်ေနာ္တခ်က္ေအာ္လိုက္မိတယ္
“ႁပြတ္…ႁပြတ္”
“အားးးးးးရွီးး၊အားးေကာင္း
လိုက္တာမမရာ”
“ႁပြတ္..ႁပြတ္”
“အားးလားလားရွီး”
လီးဒစ္ေတြကိုလွ်ာႏွင့္ယက္ေပး
တယ္ဗ်။
“ပလပ္..ပလပ္”
“အားး.အိုး..အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်”
ကရင္မႀကီးကအားတက္လာၿပီး
ေဂြးဥေတြပါစုပ္ဆြဲလိုက္တာ
ေအာင့္သလိုခံစားရတယ္။လီးကို
ငုံၿပီးကြင္းတိုက္ေပးတာက်ေနာ္
မ်က္လုံးေတြေတာင္စင္းလာတယ္။
အရမ္းေကာင္းတာကိုး။လီးကအ
ဆမတန္ေတာင္ၿပီးလႊတ္လိုက္ရင္
ခ်က္နားေတာင္ကပ္ေနတာဗ်။
ကရင္မႀကီးကလီးစုပ္တာရပ္ၿပီး
အင္ကီၤ်ေတြပါခြၽတ္ပစ္တာဗ်။ႏို႔ႀကီးကတစ္လုံးတစ္ခဲႀကီးဗ်။
က်ေနာ္လည္းစို႔ခ်င္လာတာေၾကာင့္စို႔ပစ္လိုက္တယ္
က်ေနာ္လည္းႏို႔အုံႀကီးကိုငုံခဲၿပီးတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ပစ္လိုက္တယ္။
“ေမာင္ေလးေအာက္ကဟာႀကီး
ပါပြတ္ေပး”
က်ေနာ္လည္းေဘးကေနႏို႔စို႔ရင္း
သူ႔အဖုတ္ကိုပြတ္ေပးလိုက္တာ။
ဘယ္ကတည္းကခံခ်င္ေနတာလဲ
မသိအဖုတ္တစ္ခုလုံးစို႐ြဲေနတာပါဗ်။အဖုတ္မပြတ္ဘူးေတာ့ဘယ္
လိုလုပ္ရတာမသိတာေၾကာင့္လက္
ႏွင့္သာထိုးလိုက္တယ္
“ေမာင္ေလးအေစ့ကိုပြတ္”
က်ေနာ္လည္းပြတ္ေပးလိုက္တယ္၊
“အားးးအဲလိုမပြတ္ႏွင့္နာတယ္”
“ဘယ္လိုပြတ္ရမမွာလဲ”
“ဒီလိုပြတ္”
“ဒီလိုလား”
“ေအးးးဟုတ္တယ္”
က်ေနာ္လည္းသူျပသလိုပြတ္လိုက္
မွသူ႔ဆီကညည္းသံေတြထြက္လာ
တယ္။သူကလက္ဦးဆရာေပါ့ဗ်ာ။
ႏို႔ေတြကိုလွိမ့္လွိမ့္ၿပီး
စို႔ပစ္လိုက္တယ္။ႏို႔သီးေခါင္းေတြကိုလွ်ာဖ်ားႏွင့္ေတာ့ေတာ့ၿပီး
ယက္ပစ္လိုက္တယ္ဗ်။အဖုတ္
လည္းအပြတ္ခံရၿပီး
ႏို႔ေတြလည္းစို႔ခံရေတာ့ကရင္မ
ႀကီးလည္းေတာ္ေတာ္ေလးအသံ
ထြက္ၿပီးညည္းတယ္။က်ေနာ္
လည္းလိုးခ်င္ေနတာၾကာၿပီအခု
လိုပင့္သကူလိုးရတယ္ဆိုေတာ့ရွယ္ပဲေပါ့။
“ရၿပီေမာင္ေလးလိုးေတာ့”
က်ေနာ္လည္းသူ႔ေပါင္ၾကားထဲဒူး
ေထာက္ဝင္ၿပီးလီးကိုထည့္လိုက္
တယ္။
“ဗ်စ္…ဗ်စ္..ဘြတ္”
“အားးးးေကာင္းတယ္”
“က်ေနာ္လည္းသူ႔ေပါင္ကိုအေပၚ
တြန္းတင္ၿပီးအေပၚကေနစိုက္ခ်
လိုးတယ္။
“ဗ်စ္…ဗ်စ္..ဇြိ.. ဇြိ”
“အားးလားးလိုးတတ္လိုက္တာ အိုးးးး”
“ဇြပ္..ဖတ္..ဖတ္…..ဖန္းးးးဖန္းး”
“အားးေမာင္ေလးးေကာင္းတယ္၊
ၿပီးသြာိးလိမ့္မယ္၊အာ႐ုံလႊဲ
လိုးးး”
က်ေနာ္လည္းတျခားအာ႐ုံလႊဲ
လိုက္တာနန္႔ေစာယဥ္ပုံပဲျမင္လာ
လို႔ပိုအားထည့္လိုက္မိတယ္”
“အားးအင့္..ဟင့္..ေျဖးေျဖး
ႏွင့္မွန္မွန္လိုးေပးပါေမာင္
လးရယိ
“က်ေနာ္လည္းလိုးေနရင္းက
နန္႔ေစာယဥ္ပဲျမင္လာလို႔အားရပါးရလိုးတာၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္လာ
တယ္။
“ေမာင္ေလးအာ႐ုံလႊဲေလ”
“က်ေနာ္ ေနာက္ဆုံးဘုရားစာေတြပဲ႐ြတ္ရ
တယ္။လိုးေနရင္းေမ့တာမို႔ျပန္
ျပန္႐ြတ္ရင္းဆယ္မိနစ္ေလာက္
ၾကာသြားတယ္။
“ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္..ဖန္းဖန္းးးးး”
“အားးးအင့္..အာ့..ရွီးးရွိးးငါၿပီးေတာ့မယ္..အာ့.အာ့ရွီး…ရွီး”
“က်ေနာ္လည္းသူၿပီးေတာ့မယ္ဆို
တာသိလို႔အာ႐ုံျပန္စုစည္းၿပီး
အားရပါးရလိုးပစ္လိုက္တယ္။
အခ်က္တစ္ရာေလာက္လည္းလိုး
ၿပီးေတာ့သူလည္းၿပီးက်ေနာ္
လည္းၿပီးသြားတာေပါ့
“အားရလိုက္တာေမာင္ေလးရာ၊
ငါ့မွာအရင္ကကိုယ့္ဘာသာကိုယ္
ပြတ္ေနရတာ”
“က်ေနာ္လိုးတာေကာင္းလား”
“ေကာင္းတာေပါ့ဟယ္..အီဆိမ့္ေန
တာပဲ၊လီးကလည္းႀကီးရွည္က
လည္းရွည္ေတာ့အရမ္းေကာင္း
တယ္။ဒီေန႔အားရေအာင္လိုးေပးစမ္းပါ။ခဏသာေနရတယ္”
အေမာခံႏိုင္ၿပီးအားရွိတဲ့က်ေနာ္လီးကျပန္ေတာင္လာတယ္။
“မမ..မႈတ္ေပးဦးထပ္လုပ္မယ္”
“ေအးစုပ္ေပးမယ္”
သူကျပန္စုပ္ေပးေတာ့လီးကအ
စြန္းကုန္ေတာင္လာျပန္ေရာ
“က်ေနာ္ဒီတစ္ခါကုန္းလိုးခ်င္
တယ္”
“လိုးေလ..ကုန္းေပးမယ္”
“က်ေနာ္လည္းေနာက္ကေနဒူး
ေထာက္ၿပီးလီးကိုသြင္းလိုက္တယ္။ဖြံ႕ထြားတဲ့ဖင္ႀကီးႏွင့္စအိုဝ
ညိဳညိဳႀကီးကိုျမင္ရတယ္ဗ်။
မီးေရာင္ႏွင့္ျပဴးထြက္ေနတဲ့အ
ဖုတ္ျပဴးျပဴးႀကီးကလည္းအားရ
စရာေကာင္းေနတယ္။လိုးလိုက္
တိုင္းအဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ
လိပ္ဝင္သြားတာကိုၾကည့့္ပီးအားရေက်နပၤတယ္ဗ်။
“ဗ်စ္…ဗ်စ္…ဘြတ္…ဘြတ္”
“အာ့..အင့္…ဟင့့့္ဟင့္..
ေမာင္ေလးး”
က်ေနာ္လည္းဒူးေထာက္ၿပီးလိုးေန
ရာကေနေခြးလိုးလိုးသလိုလိုးဖို႔ဒူးေကြးကာအေပၚစီးမွဆက္ဆံ
လိုက္တာ
တခ်က္ေဆာင့္ခ်တိုင္းမကရင္မ
ဟာတအင့္အင္းႏွင့္ကိုေအာ္ေန
ေသးတာပါ။
“ဗ်ိ ဇြီ…ဗ်စ္..ဗ်စ္…ဘြတ္..ဖတ္..
ဖတ္…ဘု”
“အာ့..အား..အရမ္းေကာင္းတယ္
ေမာင္ေလး..အားးျမန္..ျမန္လုပ္
ကြာ..မမၿပီးေတာ့မယ္”
“ဇြပ္ ဖန္းးးဖန္းးးးဖတ္..ဘတ္..ဘြတ္…ဖန္းးးဖန္းး”
အာ့ားရွီးးးအားးးးးအိုးးးးးးးးအာ့ရွီးးအိုးးးး”
လိုးခ်ိန္ ဆယ့့္ငါးမိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္
မွာသူၿပီးသြားတယ္။ဒါေပမယ့္က်
ေနာ္မၿပီးႏိုင္ဘူးဒူးေကြးလိုးရလို႔သာဒူးေတြပူလာၿပီးေညာင္း
ေနေတာ့တယ္။က်ေနာ္လည္းအိပ္
ရာေပၚလွဲခ်လိုက္တယ္
“ေမာင္ေလးမၿပီးဘူးလား”
“ဟုတ္တယ္မမ”
“ေအးးးငါမႈတ္ေပးမယ္”
ဆိုၿပီးေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္
မႈတ္ေပမယ့္လီးကမက်ပဲေနတယ္”
“အားးးငါလည္းအာေညာင္းၿပီဟ”
“မမဖင္လိုးခ်င္လို႔ရလား”
“လိုးခ်င္တာလိုးရတယ္”
“ငါဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ေပးမယ္
ေမာင္ေလး”
သူဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ေပးလို႔
က်ေနာ္လည္းသူ႔ဖင္ကိုတံေတြး
ဆြတ္လိုက္ၿပီးလီးကိုထည့္လိုက္
တယ္။လီးကဖင္ထဲကိုတင္းက်ပ္ၿပီး
ဝင္သြားတယ္
“ေျဖးေျဖးလုပ္ေႏွာ္.ငါ့ဖင္ကြဲ
သြားမယ္”
“အင္း..မမ..”
“ဗ်စ္…ဗ်စ္……”
“အားးးးးထိတယ္ကြာ”
“ဇြိ…ဘြတ္….ဖတ္…ဖတ္..ဘြတ္….”
“အိုးးး..ဟးးးဟ၊ားးအားး*
“ဇြပ္..ဖတ္..ဖတ္..ဘြတ္..ဘြတ္”
က်ေနာ္က်ပ္လြန္းလို႔ၿပီးခ်င္လာတယ္။
“မမက်ေနာ္ၿပီးေတာ့မယ္”
“ေအးးလိုးးၿပီးေအာင္လိုးးး”
“ဇြပ္ဖတ္..ဖတ္…ဖန္းဇြိ..ဗ်ိ..ဗ်ိ”
အားးးးအိုးးဟူးးးးးးး
က်ေနာ္လည္းေအာ္ၿပီးဖင္ထဲကို
သုတ္ေတြပန္းထည့္လိုက္ၿပီးလီး
ကိုခြၽတ္ကာအိပ္ရာေပၚလွဲလိုက္
တယ္။
“အားးေကာင္းလိုက္တာေကာငငြလးရာ.နင့္လီးကအရမ္းမိုက္တယ္၊ငါစြဲသြားၿပီေနာက္လုပ္ေပးသိလား”
“ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့”
က်ေနာ္လည္းေနာက္ေန႔မနက္မွာ
ကရင္မႀကီးႏွင့္သူ႔ပစၥည္ေတြတင္
ၿပီးေတာထဲျပန္ဝင္ခဲ့တယ္။ဆင္စ
ခန္းဖက္အထိလိုက္ပို႔ၿပီးဆရာမ
ေလးေတ့မွာတဲ့ပစၥည္းအခ်ိဳ႕ကိုယူၿပီးဆရာမေလးဆီကိုသြားခဲ့တယ္။
အဟီးရီးစာစာတစ္ေစာင္လည္းေရး
ၿပီးယူသြားတာေပါ့။
ေက်ာင္းဖက္သြားၿပီးေပးတာပါ။
“မနန္႔ေစာယဥ္..ဒီမွာပစၥည္းေတြ
လာပို႔တာပါ”
“အားနာစရာရွင္.က်မတို႔လာယူ
မွာေပါ့”
“အပန္းမႀကီးပါဘူး၊က်ေနာ္က
မနန္႔ေစာရင္ႏွင့္ေတြ႕ခ်င္လို႔ပါ”
“ရွင္”
“ဟုတ္တယ္ဗ်၊မနန္႔ေစာယဥ္..
က်ေနာ္မနန္႔ေစာယဥ္ကိုျမင္ကတည္းခ်စ္မိတာ”
“ရွင္..အာကိုေဇာ္မိုးကလည္း”
က်ေနာ္လည္းလာလာခ်င္း
ေဆာက္ႏွင့္ထြင္းပစ္လိုက္တယ္
၊ၿပိဳင္ဘက္ရွိေနလို႔အခ်ိန္ဆြဲ
လို႔မျဖစ္ဘူးေလ
“ေရာ့ပါ..က်ေနာ္ေရးထားတဲ့စာပါ”
မနန္႔လည္းေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္ကာယူထားလိုက္တယ္။
က်ေနာ္လည္းလစ္လာခဲ့လိုက္တယ္။ေနာက္ေန႔ေတြမွာလည္းအေၾကာင္းမ
ရွိအေၾကာင္းရွာၿပီးမနန္႔ဆီကိုသြားေသးတယ္ဗ်။ညေနပိုင္းေရာက္
ရင္ကိုေက်ာ္ေဆြႏွင့္ကရင္မဆိုင္သြားတာေပါ့။ကရင္မႀကီးကဟန္မ
ပ်က္ဧည့္ခံရွာတယ္။က်ေနာ္
လည္းေနာက္ေန႔ေတြမွာကားသ
မားေတြအားရင္ဆင္စခန္းပဲ
ေခၚၿပီးကရင္မဆိုင္ဖက္ကိုပဲသြားေနၾကတာေလ။
မနန္႔မွာကိုေဇာ္မိုးဆင္စခန္းလာကတည္းကသတိထားမိတယ္။
ေ႐ႊစြန္ညိဳဘာလိုလို႔ဝဲပါတယ္။
မေထြးလိုလို႔ဝဲပါတယ္။ဒါေပမယ့္
အယ္ထီးေကာ္ကသူ႔ကိုအရင္ခ်စ္ေရးဆိုထားေတာ့
ေဝခြဲရခက္ခဲေနပါတယ္။အယ္ထီး
ေကာ္ႏွင့္လူမ်ိဳးတူဘာသာတူေလ၊
သူ႔ဘဝကိုလည္းစာနာတယ္။
တျခားအရာေတြေပၚမွာသာစိတ္
ဆတ္ေပမယ့္သူ႔အေပၚမွာစိတ္
ရွည္တယ္။သူ႔အေပၚတကယ္ခ်စ္
တာလည္းသိတယ္။ကိုေဇာ္မိုးတစ္
ေယာက္ကအသက္ကေလးကငယ္
ငယ္လူေကာင္ထြားၿပီးေနေလာင္
ေနလို႔သာအသက္ႀကီးသလိုျဖစ္ေန
တာ။အခုလည္းတေန႔တေန႔ဒီလမ္း
ခရီးကိုမညည္းမညဴလာေနတာသနားမိတယ္။တေျဖးေျဖးႏွင့္သနားရာကကိုေဇာ္မိုးကိုခ်စ္လာသလိုျဖစ္ေနၿပီ။ကိုေဇာ္မိုးကလည္းအေျဖေတာင္းတာအ
မဲေျခာက္ဖုတ္ေတာင္းသလိုတက်ီ
က်ီႏွင့္အခုဆိုေက်ာင္းကိုလာလြန္းအားႀကီးလို႔ညီအမတစ္ဝမ္းကြဲ
ေက်ာင္းအတူတူျပတဲ့သူႏွင့္ေတာင္အေတာ္ႀကီး
သြးင္းနီးေနၿပီ
“အယဥ္..ညည္းဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ”
“ငါမစဥ္းစားတတ္ပါဘူးဟယ္”
“ငါသိပါတယ္ဟာ၊နင္ေဇာ္မိုးဘက္ပါေနၿပီ”
“အင္းေလ.ငါဝန္ခံပါတယ္၊ဒါေပမယ့္အယ္ထီးေကာ္ကိုလည္းသနာေန
တယ္”
“ငါးရံ႕ႏွစ္ေကာင္ဖမ္းသလို
့ျဖစ္ေနမယ္ေႏွာ္၊ႏွစ္ေယာက္စ
လုံးကမလြယ္ဘူးေႏွာ္”
“ေအးပါဟယ္”
“ငိုေဇာ္မိုးကေျပာတယ္၊”
“ဘာတုန္းဟ”
“ေလွနံနဖက္ကိုနင္းတယ္ဆိုရင္
လည္းသူ႔ဘက္ကိုပိုပိုသာသာ
နင္းလိုက္ပါတဲ့”
“သူကဗိုလ္ေအာင္ဒင္ေပါ့”
“ဟုတ္တယ္၊ဟုတ္တယ္.ဗိုလ္ေအာင္ဒင္.၊ဗိုလ္ေအာင္ဒင္”
“ဟားးဟားးးအဟင္းးဟင္းးးးး”
ရယ္ေနရင္းကေဇာ္မိုးမ်က္ႏွာေလး
ကြက္ၿပီးျမင္လိုက္တယ္
“ေအာ္..ကိုေဇာ္မိုးရယ္”
တေန႔မနန္႔ဆီကိုသြားၿပီးကရင္မအ
ရက္ဆိုင္ထိုင္ေနတုန္းအယ္ထီးေကာ္ေရာက္လာတယ္။လူကငွက္ဖ်ားမိ
ထားသလိုပါ
“ေဇာ္မိုးဆိုတာမင္းလား”
“ေအး.ငါပဲ”
“မင္းဆင္စခန္းကိုမလာႏွင့္ေဟ့
ေကာင္”
“ငါ့ဘာသာလာတာဘာျဖစ္လဲကြာ”
“ေဟ့ေကာင္မင္းကိုငါေျပာထားၿပီးၿပီေႏွာ္၊”
“လာေတာ့ဘာျဖစ္လဲ”
“မင္းေတာ္ေတာ္သတၱိရွိတာလား”
“ေအး..”
“ေအးအဲဒါဆိုတပြဲတလမ္းေလာက္
စမ္းရေအာင္”
က်ေနာ္လည္းေၾကာက္ေနရင္မနန္႔ႏွင့္လြဲရေတာ့မည္မို႔
“လုပ္ေလၾကာသလားလို႔”
က်ေနာ္ၾကားဖူးတာက ကရင္ေတြလက္ေဝွ႔ထိုးတတ္တယ္
ဆိုတာသိတယ္။က်ေနာ္လည္း႐ိုး
ရာနပန္း(က်င္)ကိုငယ္ငယ္ကတတ္တယ္။႐ြာမွာလည္းသင္ထားတာ၊
အိမ္ကဝိတ္သမားေတြႏွင့္လည္း
ခဏခဏကစားေနၾကမို႔လို႔လုံးေထြး
ပီးသတ္ပုတ္ဖို႔စဥ္းစားလိုက္တယ္
“ဟဲ့ေတာ္ၾက..ငါဆိုင္မွာရန္မျဖစ္ႏွင့္ထီးေကာ္နင့္ကိုဦးစီးႏွင့္
တိုင္မွာ”
“နင္ကဘာလို႔နာေနတာလဲ”
“ဟဲ့ငါဆိုင္လာတဲ့ဧည့္သည္၊ငါ့
စီးပြားေရးကိုနင္လာဖ်က္တာ”
‘”ေဟ့ထီးေကာ္..ဘာျဖစ္တာလဲ”
“ဖထီး..ဘာမွမျဖစ္ဘူး”
“မျဖစ္ရင္ျပန္”
ထီးေကာ္ျပန္သြားသည္။
“ဖိုးခြား..မင္းလည္းျပန္”
“ဟုတ္ကဲ့..ဖထီး”
“လစ္ၾကမယ္ေဟ့”
အားလုံးလည္းစခန္းကိုျပန္လာခဲ့
ၾကတယ္
နန္႔ေစာယဥ္မွာသတင္းၾကားၿပီးရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္ကာေဇာ္မိုးအတြက္
စိတ္ပူသြားတယ္။ထီးေကာ္ကဓား
အၿမဲတန္းပါတယ္ေလ။ဓားႏွင့္ေတာ့
မထိုးရဲေလာက္ဘူး၊ေဇာ္မိုးတို႔အဖြဲ႕ကကားေပၚမွာၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕
တံဆိပ္တတ္ထားတယ္။ဓားႏွင့္ထိုး
ရင္အားလုံးျပသနာတက္ႏိုင္တယ္
ဆိုတာအားလုံးကသိထားၾကတယ္
ေလ။
ေနာက္ေန႔က်ေတာ့တျခားလူေတြ
ေခၚမရလို႔ညေနေစာင္းမွာက်ေနာ္
လည္းတစ္ေယာက္တည္းတက္
လာတယ္။ေလေလးကေက်ာဖက္
ကေနၿပီးတိုက္ေနလို႔မပူပါဘူး
ေတာင္တက္ခရီးေတြဆိုေပမယ့္
ေအးေအးေဆးေဆးတက္လာခဲ့
တယ္။
တကယ္တမ္းေတာ့အယ္ထီးေကာ္
ဟာဆင္ဦးစီးပီပီဆင္ႀကံႀကံေနတာ
ကိုက်ေနာ္မသိခဲ့ဘူး။သူစီးတဲ့
ဆင္ကမုန္ယိုစျပဳေနတာေလ။
က်ေနာ္ေလးပုဆိုးေလးမၿပီးၿပီး
ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ႏွင့္ေတာင္ေပၚကိုတက္လာခဲ့တယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာ
ေနာက္ကအသံၾကားလို႔လွမ္းၾကည့္
လိုက္တယ္
“က်ည္..ဝူး”
“ဟာဆင္ပဲ”
က်ေနာ္လည္းေျခသုတ္တင္ၿပီးေျပး
တက္တယ္၊ဆင္ကက်ေနာ့ကိုျမင္ၿပီး
လိုက္ေတာ့တာပဲ၊ေလကသူ႔ဘက္
ကတိုင္တာရယ္၊ေတာင္တက္ျဖစ္
ေနတာရယ္ေၾကာင့္က်ေနာ့အနား
ကိုခ်က္ခ်င္းမေရာက္ဘူး။
ခပ္လွမ္းလွမ္းကေနလိုက္လာတယ္။
ဆင္ေျပးအားကိုက်ေနာ္ဘယ္လိုမွ
မယွဥ္ႏိုင္ဘူးေလ။က်ေနာ္အႀကံရ
ၿပီးပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်ၿပီး
ထပ္ေျပးတယ္။
ဆင္ကက်ေနာ့္ပုဆိုးကိုတက္နင္း
ၿပီးက်န္ေနတယ္။ေတာ္ၾကာမွဆက္
လိုက္လာေတာ့က်ေနာ္လည္းအက်ႌ
ထပ္ခြၽတ္ၿပီးထပ္ပစ္ထားခဲ့တယ္။
ဆင္ကအက်ႌကိုထပ္နင္းၿပီးေျခ
ေထာက္ႏွင့္နင္းၿပီးထပ္လိုက္လာ
တယ္။က်ေနာ္လည္းအသက္လု
ၿပီးေျပးတာဆင္ဝိုင္းနားေရာက္
လာတယ္။က်ေနာ္ဆက္ေျပးတယ္။
လူေတြအားလုံးဆူညံကုန္ၾကတယ္။
က်ေနာ္စာသင္ေက်ာင္းဘက္ေျပး
ၿပီးပက္လက္လွန္ၿပီးအေမာေျဖရ
ေတာ့တယ္။
နန္႔ေစာယဥ္မွာကိုေဇာ္မိုးတစ္
ေယာက္အဝတ္အစားမပါပဲေျပး
လာတာျမင္ရတယ္။ဆင္ဝိုင္းဘက္
ကလည္းဆူညံေနေတာ့သေဘာ
ေပါက္လိုက္ၿပီးဖထီးပုဆိုးတစ္
ထည္ယူၿပီးအေမာေျဖေနတဲ့
ေဇာ္မိုးကိုသြားၿခဳံေပးရတယ္။
အတြင္းခံပါလို႔သာေပါ့မ်က္စိ
ရွက္စရာႀကီးပါ
“က်ေနာ္လည္းမနန္႔လာပို႔တဲ့ပု
ဆိုးကိုခ်က္ခ်င္းမဝတ္ပဲေခြၽး
ေတြသုတ္ၿပီးမွဝတ္ရတယ္”
မနန္႔မွာေဇာ္မိုးျဖစ္ပုံကို
ၾကည့္ၿပီးသနားလြန္းလို႔မ်က္ရည္ေတာင္က်တယ္။
“ေဇာ္မိုး၊ေနာက္တစ္ေယာက္ထဲ
မလာနင့္”
“လာမွာပဲမနန္႔ကခ်စ္တယ္ေျပာမွ”
“ဒီလိုျဖစ္ေနတာေတာင္နင္ကေျပာ
ႏိုင္ေသးတယ္”
“ေျဖပါမနန္႔”
“ေအး.ခ်စ္တယ္.ခ်စ္တယ္”
က်ေနာ္ေပ်ာ္ၿပီးမနန္႔ကိုဖက္
နမ္းပစ္လိုက္တယ္
“အို..လႊတ္ေတာ့ဟိုမွာဖထီးလာ
ၿပီ”
က်ေနာ္လည္းျပန္လႊတ္ပစ္လိုက္
တယ္”
“ဖိုးခြားဘာမွမျဖစ္ဘူလား၊
ငါေတာင္းပန္တယ္၊တယ္မိုက္တဲ့
ထီးေကာ္”
“ရပါတယ္ဖထီး”
က်ေနာ္ကေတာ့သာယာေနၿပီျဖစ္
ေပမယ့္အယ္ထီးေကာ္ကမလုပ္သင့္
တဲ့အရာကိုလုပ္တဲ့အတြက္ဆင္
စခန္းတစ္ခုလုံးရဲ႕ညိဳညင္မႈ႕ကိုခံရတယ္ဗ်။က်ေနာ္မွာလည္း
ဦးေလးေတာင္ေပၚတက္လာၿပီး
ႀကိမ္းေမာင္းဒဏ္ေတာ္ေတာ္ခံ
လိုက္ရတယ္။
“ေဟ့ေကာင္.မင္းကယူမွာမို႔လို႔
လား”
“ယူမွာဦးေလး”
“စဥ္းစားမင္းကေက်ာင္းဆက္တက္
ရအုံးမွာ၊ေနာက္ၿပီးသူကခရစ္ယာန္ကြ”
“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါဦးေလး”
“အင္း..မင္းကအခ်စ္ဦးဆိုေတာ့
႐ူးေနတာေပါ့ကြာ”
ေနာက္ဆင္ဝိုင္းဘက္မသြားႏွင့္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါဦးေလး”
က်ေနာ္ဦးေလးစိတ္ခ်မ္းသာ
ေအာင္ေျပာလိုက္ရတယ္၊အခုမွ
အေျဖရတာဘယ့္ႏွယ္သြားမေတြ႕လို႔
ရမလား
က်ေနာ္ကေအးေအးေဆးေဆးျဖစ္
သြားၿပီ၊ဒါေပမယ့္အယ္ထီးေကာ္
ဒုကၡက မုန္ယိုၿပီးေတာထဲဝင္သြားတဲ့ဆင္
ေနာက္ကိုလိုက္ရေတာ့တယ္။
ပဲ့ခ်ိတ္ႏွစ္ေယာက္ေခၚၿပီး
ဆက္ေျခရာႏွင့္ဆင္ေခ်းတုံးကို
ၾကည့္ၿပီးလိုက္သြားတာ။သူစိတ္
မေျဖာင့္ပါဘူး၊ဆရာမေလးက
က်ေနာ္ႏွင့္ႀကိဳက္သြားမွာကိုအ
ရမ္းစိုးရိမ္ေနတာ။
သူတကယ္လည္းအဲဒီေန႔ကခ်စ္သူ
ေတြျဖစ္သြားတာမသိခဲ့ဘူး။ဆင္
အေျခအေနကိုၾကည့္ရင္းကဆယ္
ရက္ေလာက္ၾကာတယ္။သူစိတ္မ
ရွည္ေတာ့တာႏွင့္မုန္ယိုလို႔မ
ၿပီးေသးတဲ့ဆင္ကိုအတင္းဖမ္းဖို႔ႀကိဳးစားရင္းကဦးေခါင္းေပၚတက္
ၿပီးစခန္းဖက္ကိုေခၚဖို႔ႀကိဳး
စားတယ္။ဆင္ကဝါးေတာဖက္
ကိုျဖတ္ေျပးေတာ့ဆင္ကိုမထိန္း
ႏိုင္အဲဆင္ေခၚရာကိုပါသြားတယ္။
ဝါးေတာျဖတ္ေျပးတဲ့အခါဝါးထိုး
လို႔တစ္ကိုယ္လုံးေသြးအလိမ္း
လိမ္းႏွင့္ေနာက္ဆုံးမွာဆင္ေျပးတဲ့သစ္ပင္နားေရာက္ေတာ့သစ္ပင္
ႏွင့္တိုက္မိၿပီးဆင္ေပၚကျပဳတ္
က်က်န္ခဲ့တယ္။သူမ်ားကိုမေကာင္းႀကံတဲ့စိတ္ကလက္ငင္းအက်ိဳးေပး
တာပါ။ပဲ့ခ်ိတ္ေတြကေစာင္ပခက္
လုပ္ၿပီးထမ္းေခၚလို႔သာစခန္းကိုေရာက္ရတယ္။ဖထီးလည္းသူ႔
တူျဖစ္ၿပီးအားကိုးရတဲ့သူျဖစ္
ေတာ့ျပာျပာသလဲပါ။ၿမိဳ႕ေပၚေဆး
႐ုံပို႔ဖို႔အတြက္က်ေနာ္တို႔ကားစခန္းကိုလာတဲ့အခါ။က်ေနာ္တို႔စ
ခန္းမွာလည္းကားကတစ္စီးထဲသာ
ရွိတယ္။က်ေနာ့္ကိုလုပ္ႀကံထား
သူမို႔မပို႔ခ်င္
ၾကပါဘူး။က်ေနာ္လည္းလူ႔အသက္
ကယ္လို႔ရရဲ႕သားႏွင့္မကယ္ျဖစ္
ရင္ေနာင္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရမွာ
မို႔ေဆး႐ုံကိုပို႔ခိုင္းလိုက္
တယ္။ဖထီးလည္းေဆး႐ုံကိုလိုက္
သြားရေတာ့တယ္။
ဆင္စခန္းမွာဖထီးမရွိေတာ့က်ေနာ့္အႀကိဳက္ေပါ့ဗ်ာ။ညဘက္မွာမဆီ
ကိုက်ေနာ္သြားလည္ေတာ့တယ္။
သမီးရည္းစားျဖစ္ၿပီဆိုေတာ့
မႏွင့္ေမာင္ျဖစ္ၿပီေလ။
“အယဥ္ေရ.ေမာင္လာတယ္”
“ေအး..ညည္းပဲေခၚေတာ့”
“ေကာင္မေခၚတာေလးကိုသဝန္တို
ေနတယ္”
“နင္ေခၚခ်င္ရွာေပါ့ဟ”
“မရတတ္လို႔ပါေႏွာ္”
“ေကာင္မ..ညည္းငါ့ဘဲမ်ား
ႀကိဳက္ေနလားမသိဘူး”
“ႀကိဳက္ရင္ေရာနင္ေပးမွာမို႔
လို႔လား”
“မလုပ္ပါႏွင့္အခ်စ္ကေဝစားလို႔မရဘူး၊မတစ္ေယာက္တည္းသာခ်စ္
တာပါ”
“သြားအပိုေတြ”
“က်ေနာ္တို႔ေခ်ာင္းကမ္းေဘးခဏ
သြားမယ္လိုက္ဦးမလား”
“မလိုက္ေတာ့ပါဘူး၊မစားရေညႇာ္
ခံႀကီး”
“အင္းသူကလည္းတစ္ဒုကၡ”
“အဟင္းးဟင္းး”
“မ..လာသြားရေအာင္”
လသာသာမွာေခ်ာင္းေရတသြင္စီး
လို႔ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးေတြအေပၚ
လမ္းေလ်ာက္ရတာအရမ္းကို
ေကာင္းတယ္ဗ်။
ေက်ာက္တုံးေတြၾကားထိုင္လိုက္
ၿပီးမရဲ႕မ်က္ႏွာကိုေငးၾကည့္
လိုက္တယ္။သနပ္ခါးအေဖြးသား
ႏွင့္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့မမ်က္ႏွာေလးကိုေမႊးၾကဴလိုက္ၿပီးသာသာ
ယာယာေလးေပြ႕ဖက္ၿပီးႏႈတ္ခမ္း
ပါးေလးကိုစုပ္နမ္းလိုက္တယ္၊
ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ႕ရင္ခုန္သံေတြကတဒိန္းဒိန္းႏွင့္ကိုျမည္ေနတာေလ။
ရင္ခုန္သံေတြျမန္ေလက်ေနာ့လီး
ကေတာင္ေလေပါ့ဆိပ္ကြယ္ရာအ
ရပ္မွာႏွစ္ေယာက္သားခ်ိန္းေတြ႕
တာေလ။ဖိုမဓာတ္ကေလာင္ၿမိဳက္
ေနတာေပါ့။က်ေနာ္မကိုအရမ္း
လည္းခ်စ္တယ္၊ျမတ္လည္းျမတ္ႏိုး
တယ္၊ဒါေပမယ့္စိတ္လည္းမခ်ဘူး။
ခ်စ္သက္ေသေလးမ်ား၊အမွတ္တရ
ေလးေတြမ်ားမ်ားျဖစ္ေအာင္လုပ္
ထားခ်င္တာေလ။အဲဒီေတာ့လည္း
“သိပ္ခ်စ္တယ္မရယ္”
“အြန္း.ဟြန္းးဟင္း….မ..လည္း
ခ်စ္ပါတယ္ကြယ္”
ႏႈတ္ခမ္ေလးနမ္းစုပ္ရင္းလည္
တိုင္ေလးကိုပါမာကင္ေပးလိုက္
တယ္”
“အားးယားတယ္ေမာင္”
ယားတယ္ဆိုလို႔လႊတ္လိုက္ၿပီးမွ
ႏႈတ္ခမ္းကိုျပန္နမ္းစုပ္ၿပီး
လွ်ာဖ်ားေလးထည့္လိုက္တယ္။
မကလွ်ာဖ်ားေလးကိုျပန္စုပ္လာ
တယ္ဗ်။က်ေနာ္လည္းအေျခ
အေနေကာင္းၿပီဆိုၿပီး
အက်ႌေနာက္ေက်ာကသူ႔ေဘာ္လီ
ခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ပစ္ၿပီးအက်ႌကို
တြန္းတင္ၿပီးႏို႔ခ်ိဳခ်ိဳကို
ေခါင္းငုံစို႔လိုက္ေတာ့ မကက်ေနာ့္ေခါင္းေလးကိုကိုင္ေပး
ထားတယ္ဗ်။က်ေနာ္လည္း
ကရင္မႀကီးသင္ေပးထားတဲ့အတိုင္
းစို႔လိုက္တာေပါ့ဗ်ာ။
“အာ့…ေမာင္ရယ္”
“ႁပြတ္….ႁပြတ္…ပလပ္..ပလပ္”
“အင့္..ဟင့္..ဟင့္..အာ့..”
က်ေနာ္လည္းမထြက္တဲ့ႏို႔ကိုစို႔ၿပီးက်ေနာ္ကမကိုဖက္ထားတယ္။
သိပ္စို႔လို႔ေကာင္းလြန္းတဲ့
ႏို႔ေလးေတြ၊ဘယ္ေလာက္ပဲစို႔စို႔အားမရႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ။အဖုတ္ကို
လည္းကိုင္ၾကည့္ခ်င္လာတယ္။
လက္တဖက္ေအာက္ခ်ၿပီးမေပါင္
ၾကားထဲကိုလ်ိဳၿပီးသြင္းလိုက္
တယ္။
“အာ့..ေမာင္အဲဒါကိုမလုပ္
ႏွင့္ေမာင္”
“ခဏေလးကိုင္ၾကည့္ခ်င္တာပါ
မရယ္”
“ဟာကြာလူဆိုးေလးပဲကြာ”
“ခြင့္ျပဳပါမရယ္”
“လူေတြျမင္ပါ့မယ္ေမာင္”
“မျမင္ပါဘူးမရယ္၊ခဏေလးေႏွာ္”
“ဟင္းးးး”ဆိုၿပီးသက္ျပင္းခ်
လိုက္သံက်ေနာ္ၾကားတယ္။ဒါဆို
ရၿပီထပ္ၿပီးခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းေနရင္က်ေနာ္မိုက္မဲရာက်ေတာ့
မွာေပါ့”
ပင္တီကိုေဘးဖယ္ၿပီးအဖုတ္ထဲ
လက္ညိဳးေလးသြင္းလိုက္ၿပီးစမ္း
ၾကည့္လိုက္တယ္။အေမြးႏုႏုေလး
ေတြကိုစမ္းမိတယ္ဗ်။ၿပီးေတာ့
မွေနရာမွန္ကိုေရာက္သြားတာ။
ကရင္မႀကီးသင္ေပးထားတဲ့၊
အဖုတ္ပြတ္နည္းကစနစ္က်သ
လားမသိ
မ တစ္ေယာက္ညည္းသံေတြထြက္
လာတယ္။
“အာ့..အင့္..ဟင္းးးဟင္းးး
းေမာင္ရယ္”
က်ေနာ္လည္းအဖုတ္ထဲလက္ညိဳး
ထည့္လိုက္ေတာ့အရည္ေတြစိုစိုစိ
စိျဖစ္ေနတယ္ေလ
“အာ့..ေမာင္ရယိ..နာတယ္”
“က်ေနာ္လက္ကိုျပန္ထုတ္ၿပီးကရင္မႀကီးသင္ေပးထားတဲ့အေစ့ပြတ္
နည္းအတိုင္းဖီလ္းျဖစ္လာေစဖို႔
ပြတ္ေပးလိုက္တယ္
“အာ့..အိုးးဟိုးးးဟိုးးးးးးးး
အင့္..ဟင့္..ဟင့့္”
ငါးမိနစ္ေလာက္ပြတ္တာအထဲမွာ
မနည္းစိုလာတယ္။က်ေနာ္လည္း
ႏႈတ္ခမ္းေတြစုပ္နမ္းၿပီးအေစ့
ကိုေသေသခ်ာခ်ာပြတ္ေပးလိုက္
တယ္ဗ်။
“အာ့..အင္းးးဟင္းးးးဟင္းးးးအာ့..ရွီး..ရွီးး”
ထိုစဥ္မွာပဲဆင္ဝိုင္းဘက္ကဓာတ္
မီးတခ်က္လင္းလက္လာလို႔
“ေမာင္လူေတြလာတယ္”
က်ေနာ္လည္းရပ္ပစ္လိုက္ရတယ္
“ဟာကြာ..အေရးေကာင္းမွ”
“ခစ္…ခစ္..ခစ္”
“ေမာင္သူ႔တို႔အနားမေရာက္
ခင္ျပန္ရေအာင္”
“အင္းးးးး”
က်ေနာ္လည္းမထခ်ထခ်င္ႏွင့္ထ
ၿပီးသူ႔ကိုလိုက္ပို႔ရတာေပါ့ဗ်ာ။
သူ႔ကိုလိုက္ပို႔ေတာ့ဟို
တစ္ေယာက္ၿပဳံးစိစိႏွင့္
“ေပ်ာ္ခဲ့ၾကတယ္ေပါ့”
“အင္းးေပါ့ဗ်ာ”
“လုပ္ပါ..လုပ္ပါဒီမွာတစ္ေယာက္
ထဲက္ႏၡဲ့ရတာ”
“ေဟာဗ်ာေနာက္အေခါက္ေခၚပါ့
မယ့္”
“အားးးး”
မကက်ေနာ့္ဗိုက္ကိုလိမ္တာဗ်
“ကဲျပန္ေတာ့ေႏွာ္ေမာင္”
“ဟဲ့ဒီမွာအိပ္ခိုင္းလိုက္ပါလား”
“ဖထီးသိလို႔မိုးမီးေလာင့္ပါမယ္ဟယ္”
“ရပါတယ္ဟငါမေျပာပါဘူး၊
ငါအခန္းခြဲအိပ္ပါ့မယ္”
“ေကာင္မေတာ္ေတာ္႐ြေနတယ္၊
ဘာလဲေခ်ာင္းၾကည့္မလို႔လား”
“ေအးဟဲ့..ဟီးးးးဟီးး”
ေမာင္ျပန္ေလ၊ဒီေကာင္မေတာ္
ေတာ္႐ြေနတာဆုံးမရအုံးမယ္”
“တာ့တာ.မ”
က်ေနာ္လည္းေတာင္ျပန္ျဖစ္လာ
တယ္။စိတ္ထဲမွာဆႏၵအရမ္းျပင္း
ျပေနတာဗ်ာ။ကိုေက်ာ္ေဆြတဲ
ဘက္ကိုျပန္ရင္းကရင္မအရက္
ဆိုင္ဘက္ကိုေလ်ာက္ေတာ့ကရင္မ
ႀကီးကဆိုင္သိမ္းေနၿပီ
“ေကာင္ေလးငါ့ဆီကိုမလာတၾကာ
ၿပီေႏွာ္”
“စိတ္ကေရာက္ပါတယ္”
“စိတ္လာလို႔မရဘူးလူလာမွဟ၊ဒီေန႔ဒီမွာအိပ္သြား၊”
က်ေနာ္လည္းေရငတ္တုန္းတြင္းထဲ
က်ဆိုသလိုကရင္မႀကီးကိုအဲေန႔ည
ကသုံးခ်ီေကြၽးၿပီးမနက္ေလးနာ
ရီေလာက္ထကာကိုေက်ာ္ေဆြတဲ
ဖက္သြားအိပ္တယ္။
ေနာက္တရက္ေရာက္ေတာ့စေနမွာ
ၿမိဳ႕ကိုတက္ၿပီးအယ္ထီးေကာ္ကို
သတင္းေမးမယ္ဆိုေတာ့က်ေနာ္
ေပ်ာ္ၿပီေလ။စေနသြားၿပီးတနဂၤေႏြမွျပန္ရမွာကိုး။စေနေန႔က်ေတာ့သူ
တို႔ကကားလမ္းဖက္ကႏွစ္ေယာက္
သားႀကိဳတယ္။က်ေနာ္လည္းၿမိဳ႕ကိုလိုက္ခဲ့တယ္။အိပ္စင္မွာသူတို႔ကို
ထားၿပီးေရွ႕ခန္းမွာက်ေနာ္ထိုင္လိုက္ခဲ့တယ္။သစ္လုံးေတြခ်ၿပီးၿမိဳ႕
ထဲမွာက်ေနာ္တို႔ကိုထားၿပီးကား
ကျပန္ထြက္သြားလို႔အိမ္ဖက္ကိုက်ေနာ္ေျခဦးမလွမ္းေတာ့ဘူးေရာက္
တဲ့အခ်ိန္ကလည္းေျခာက္နာရီထိုး
ၿပီကားကမနက္ျပင္မယ္ဆိုၿပီးထြက္သြားတာေလ။တည္းခိုခန္းေရာက္
ေတာ့ႏွစ္ေယာက္ခန္းႏွစ္ခန္းယူ
လိုက္တယ္။မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းကရယ္
က်ဲက်ဲလုပ္ေနတာေလ။
“ကိုေဇာ္မိုး.အခန္းေျပာင္းေပးရမလား”
“အခုေတာ့မေျပာင္းႏွင့္ဦး”
“ဟယ္လုပ္ၿပီ၊ညည္းေတာ့၊ေရမိုး
ခ်ိဳးေဆး႐ုံကိုသြားရေအာင္
၊ေမာင္မလိုက္ခဲ့ႏွင့္”
“အာ..ဘာလို႔လည္းမ”
“ဖထီးသိသြားမွာစိုးလို႔”
“ၿပီးေရာျပန္လာရင္ထမင္းသြားစားမယ္”
သူတို႔ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးေဆး႐ုံ
ဖက္သြားၾကၿပီးတစ္နာရီေက်ာ္
ေလာက္ျပန္လာတယ္”
“ေမာင္ထမင္းစားရေအာင္”
“သြားေလ”
“ထီးေကာ္အေျခအေနဘယ္လိုလဲ”
“ေနာက္တပတ္ေလာက္ဆိုဆင္းရ
မယ္ထင္တာပဲတဲ့”
“သူ႔ဆင္ေရာ”
“ဖမ္းထားၿပီးထူးခတ္ထားတယ္”
“ဖထီးကဘာေျပာေသးလဲ”
“ေထြေထြထူးထူးမေျပာပါဘူး၊
ထီးေကာ္ကေမာင့္ကိုေက်းဇူးတင္
ေၾကာင္းေျပာေပးပါတဲ့။
သူေတာင္းပန္ပါတယ္တဲ့”
“အျမင္မွန္ရသြားၿပီေပါ့”
“သူလည္းစိတ္ေကာင္းရွိပါတယ္
ေမာင္။မ.ေၾကာင့္သာအဲဒီလိုျဖစ္
တာပါ”
“ေအာ္..ဆင္ေရာဦးစီးေရာမုန္ယိုတာေပါ့”
“ေမာင္ကလည္းေျပာေရာ့မယ္”
ထမင္းသြားစားၿပီးတည္းခိုခန္း
ျပန္လာေတာ့၊
“ေဟ့ငါေတာ့အိပ္ၿပီ.ေလာ့ခ်လိုက္ၿပီေႏွာ္၊၊အယဥ္ဒီမွာအိတ္ေတြ”
“ဟဲ့..ဟဲ့..အို..လုပ္ၿပီ”
“လာပါမ..ေမာင္ႏွင့္စကားေျပာရ
ေအာင္”
“ဟင္းေႏွာ္စကားေျပာမယ္ဆို
ၿပီးေတာ့”
“ခ်စ္လို႔ပါမရာ”
အခန္းထဲဝင္ၿပီးေတာ့မက
“ေမာင္ဟိုဘက္လွည့္၊မ.အက်ႌလဲမ
လို႔”
“က်ေနာ္လည္းအခန္းျပင္ဘက္
ကိုျပဴတင္းေပါက္ဖက္မွလွမ္း
ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး
“ရၿပီလားးး”
“အင္းးးး”က်ေနာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မကဂါဝန္ႀကီးႏွင့္ဗ်
“ညဝတ္တဲ့အက်ႌကေလးႏွင့္လည္း
လြတာပဲ”
“သြားအပိုေတြသိပ္ေျပာ”
“ၾကည့္လို႔ကိုမဝဘူး”
“ဆိုၿပီးတင္းတင္းေလးဖက္ထား
လိုက္တယ္။ခါးအထက္စမ္းၾကည့္
ေတာ့ေဘာ္လီမပါဘူးဗ်။
“ဟဲ..ဟဲ..ဟဲ”
“ဘာရီတာလဲ.ဟြန္း”
က်ေနာ္သူ႔ကိုဖက္ၿပီးအိပ္ရာေပၚ
ပက္လက္လွဲလိုက္တယ္။
ကုတင္ေပၚမွာကန္႔လန္႔ေပါ့။
သူကေအာက္ကက်ေနာ္ကအေပၚ
ကေလ။
“ခ်စ္တယ္..မရယ္”
“အင္းးး”
င်ေနာ္လည္းမႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္း
စုပ္ပစ္လိုက္တယ္။
“ေမာင္မီးပိတ္အုံးေလ”
“မ..အလွကိုၾကည့္ခ်င္လို႔ပါမရယ္၊မပိတ္ေတာ့ဘူး”
“အင္းရွက္တယ္ေမာင္”
“မရွက္ပါႏွင့္မရယ္ေမာင္တို႔လက္ထပ္ၿပီးလည္းဒီလိုပဲေနမွာ”
က်ေနာ္လည္းနမ္းစုပ္လိုက္တာမ
ကလည္းျပန္နမ္းပါတယ္။ပါးစပ္အ
တြင္းမွာလွ်ာေတြတိုက္ပြဲေတြ
ျဖစ္တာေပါ့။အသံကေတာ့တႁပြတ္
ႁပြတ္ႏွင့္ဗ်။ရင္ခ်င္းဆိုင္တဲ့တိုက္ပြဲေတြပါျဖစ္ေနတာ။
အဲဒီကေတာ့ရင္ခုန္သံတိုက္ပြဲေပါ့၊သူ႔အသံလည္းတစ္ဒိန္းဒိန္းႏွင့္ေပါ့၊။အခ်စ္ႏွင့္ကာမတိုက္ပြဲမွာကာမ
ဖက္ကအေလးသာေနပါၿပီ။
က်ေနာ္ကေတာင္ကုန္းတိုက္ပြဲႏြဲ
မယ္ဆိုၿပီး
ဂါဝန္စကိုမလိုက္တယ္။
ပထမဆုံးေတြ႕တာကျမက္ခင္း
ေလးေပါ့သူကခပ္ပါးပါးေလးႏွင့္
မို႔ေမာက္ေနတာေလ။သူကေနာက္
ဆုံးတိုက္ပြဲမို႔လို႔ေရွာင္
ရွားၿပီးေတာင္ကုန္းေဖြးေဖြးဆီ
သို႔ခ်ီတက္လိုက္တယ္။ေတာင္ကုန္းႏွစ္လုံးကလည္းႏွစ္လက္မေလာက္
သာကပ္ေနတာပုပုဝိုင္းဝိုင္းပန္းကန္လုံးေလးေမွာက္ထားသလိုပါဗ်
။ရန္သူကေတာက္ထိပ္မွာေရာက္ေနလို႔က်ေနာ့္ပါးစပ္ႀကီးဟၿပီးစုပ္ပစ္
လိုက္တယ္။
“ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္”
“အာ့…အင္းးဟင့္းး”
ညည္းသံေတြထြက္လာၿပီ။အဌာ
ရသဆယ့္ရွစ္ရပ္ထဲကကရင္မ
ႀကီးသင္ေပးတဲ့ႏို႔စို႔တိုက္ပြဲမွာရန္သူေတြေခါင္းေထာင္လာတယ္။လွ်ာလက္နက္ကိုထုတ္လိုက္ၿပီးေခါင္း
ေဆာင္ႏွစ္ေယာက္ကိုဖိႏွိပ္ၿပီး
ယက္ေပးလိုက္တယ္။ေတာင္ကုန္း
တစ္ခုလုံးကိုၿခဳံငုံၿပီးစို႔
ပစ္လိုက္တယ္။
“ႁပြတ္..ႁပြတ္”
“.အင္း.ဟင္းးးဟင္းအင္း..ေမာင္
ရယ္..အာ့!မကိုႏွိပ္စက္ေနသလိုပဲ”
ေဟာရန္သူအရႈံးေပးသြားၿပီ၊ဒီေတာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြေဘးကဘုေသး
ေလးေတြကတခ်က္ခ်င္းလွ်ာႏွင့္
ဖိၿပီးယက္လိုက္တာ။ျဖဴေဖြးတဲ့
ႏို႔ဟာပန္းေရာင္သန္းသြားေတာ့
တယ္”
က်ေနာ္လည္းႏိုစို႔ၿပီးဗိုက္သားျပင္ေလးကိုလွ်ာႏွင့္ယက္ၿပီးခ်က္
ေပါက္ေလးကိုလွ်ာထိုးေမႊပစ္
လိုက္တယ္။ခ်က္ပတ္လည္ကို
လည္းအေသအခ်ာဝိုက္ၿပီးယက္
ေပးလိုက္တာမတစ္ေယာက္မွာအိပ္
ရာခင္းစကိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္
ၿပီးတဟင္းးဟင္းေအာ္ညည္း
ေနၿပီေလ။က်ေနာ္ခ်က္ကိုယက္
တာ႐ြံမယ္ထင္သလား၊
ဒြါရကိုးေပါက္တစ္ေပါက္ပါေပမယ့္အဓိကပြိဳင့္ကိုက်ေနာ္ယက္အုံးမွာ။
ဒီခ်က္ေလာက္ကေတာ့အေပ်ာ့ေပါ့
ဗ်ာ။က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာသာ႐ြံ
ရင္႐ြံမယ္။ဒီလိုစိတ္ေတြျဖစ္ေန
ၿပီဆိုရင္တကိုယ္လုံးေတာင္ယက္
ပစ္လိုက္ဦးမွာ။
က်ေနာ္လည္းမရဲ႕ခ်က္ေတြကို
ယက္ေပးၿပီးေတာ့မွကုတင္ေအာက္
ကိုေလွ်ာဆင္းလိုက္တယ္။
မရဲ႕ေပါင္ေလးကိုေျမႇာက္ၿပီး
မရဲ႕ပိပိကိုေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္
ေတာ့မွအရမ္းလွတာကိုေတြ႕ရတယ္ဗ်။အသားျဖဴတဲ့ကရင္မဆိုေတာ့
ျဖဴေဖြးတဲ့အသားအေရႏွင့္လိုက္
ဖက္တဲ့ပိပိမွာပန္းဆီေရာင္ႏႈတ္
ခမ္းသားေတြကြပ္ၿပီးအ႐ြက္
ကေလးနည္းနည္းကေလးႏွင့္ဗ်။
“အာ..ေမာင္ဘာေတြၾကည့္ေနတာလဲကြာ”
“သိပ္လွလို႔ပါမရယ္”
“အဲဒါကလည္းလွတယ္ေပါ့၊
အပိုေတြသိပ္ေျပာတတ္တယ္”
“တကယ္ပါမရဲ႕၊အရမ္းကိုခ်စ္စ
ရာေကာင္းတယ္”
“အင္…သြားအပိုေတြ”
“မပိုပါဘူး၊ခ်စ္လြန္းလို႔ေဟာဒီလိုေလးလုပ္ပစ္ခ်င္တယ္”
ဆိုၿပီးလွ်ာကိုအျပားလိုက္ယက္
လိုက္တယ္
“ပလပ္..ပလပ္”
“အိုးေမာင္မလုပ္ႏွင့္..ဘုန္းကံေတြနိမ့္ကုန္ပါ့မယ္ကြယ္”
“နိမ့္ပါေစလုပ္မွာပဲ”
“အာ..ေမာင္ကလည္း”
“မေက်နပ္ရင္ျပန္လုပ္ေပးေပါ့”
“အြန္း..လူလည္ကေလး”
က်ေနာ္လည္းေျပာၿပီးအဖုတ္တ
ေလ်ာက္အေပၚေအာက္စုံခ်ည္ဆန္
ခ်ည္ယက္ေပးလိုက္တယ္။
တင္သားကိုပါေျမႇာက္ထားလို႔စအိုဝနီတာရဲေလးကိုပါျမင္ေနရတယ္။
အားမလိုအားမရျဖစ္ၿပီးစအိုဝကေနအေပၚေတာက္ေလ်ာက္ယက္လိုက္
ေတာ့..မ..တစ္ေယာက္ထြန္႔ထြန္႔
လူးသြားၿပီး
“ေမာင္အဲဒီကိုမလုပ္ႏွင့္ေလ၊ေရာဂါေတြရကုန္ပါ့မယ္”
“မရပါဘူး..မရာ..ဗီဒီယိုေတြမွာ
လုပ္တာျမင္ဘူးတယ္”
“ဟာၾကာ”
က်ေနာ္လည္းပိပိအထဲလွ်ာဝင္
သထက္ဝင္ေအာင္အကြဲေၾကာင္း
ၾကားလွ်ာကိုစုခြၽန္ၿပီးအထဲႏွစ္
ကာထိုးေမႊပစ္လိုက္ေတာ့
“အားးးေမာင္ရယ္”
အ႐ြက္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကိုတခ်က္
ခ်င္းယက္ေပးၿပီးထြက္လာတဲ့အ
ရည္ေတြကစိမ့္ထြက္လာေတာ့ၿမိဳ
ခ်ပစ္လိုက္တယ္ဗ်။
“အာ့ေမာင္..မ..မေနတတ္ေတာ့ဘူး”
သူကခါးကိုႂကြၿပီးအိပ္ရာခင္းေတြကိုတင္းတင္းႀကီးဆုပ္ကိုင္ေနတာ
ေတြ႕ရတယ္ဗ်။
က်ေနာ္လည္းေနာက္ဆုံးလက္နက္
အျဖစ္မရဲ႕ဖီလ္းေစ့ေနရာကိုလက္
ႏွင့္ၿဖဲၿပီးစုပ္ၿပီးအဖုတ္ထဲ
ကိုလက္ႏွင့္ေမႊလိုက္တယ္။
“အားးးအာ့..အင့္..ဟင္းးးးဟင္းးးးေမာင္”
‘”ႁပြတ္…..ႁပြတ္..”
အာ့..ရွီးးးးရွီးးးအားးးး”
မ..တကိုယ္လုံးလည္းတြန္႔လိမ္
လာၿပီးပိပိထဲကအရည္ေတြတလွိမ့္
ခ်င္းထြက္လာေတာ့တယ္ဗ်ာ။.
မ…တစ္ေယာက္ၿပီးသြားၿပီေလ။
က်ေနာ့္အလွည့္ေရာက္ၿပီတိုေတာ့
က်ေနာ္အေပၚအက်ႌကိုခြၽတ္လိုက္
တယ္။ၿပီးေတာ့ပုဆိုးကိုေျဖခ်
လိုက္ၿပီးအတြင္းခံေဘာင္းဘီကို
ခြၽတ္မယ္လုပ္ေတာ့မကထလာၿပီး
“လာလူဆိုးေလးေမာင္ေမာင္သူ
မ်ားကိုေမ်ာ့ေနေအာင္လုပ္တာ.
မင္းကိုျပန္လုပ္မွာ”
“ဟားးးအႀကိဳက္ေပါ့”
မ..ကက်ေနာ့္ေဘာင္းဘီကိုေအာက္
သိုဆြဲခ်လိုက္ရာေတာင္ေနေသာ
က်ေနာ့္လီးကေထာင္းကနဲအျပင္
ကိုထြက္လာသျဖင့္
“အမေလးေတာ့”
“အယ္..အႀကီးႀကီးပဲ”
“မေၾကာက္ပါႏွင့္မ..ကလည္း”
“ျဖစ္ပါ့မလားေမာင္”
“မေတာ္လို႔ျပန္အမ္းလိုက္ရတယ္ဆိုတာမၾကားဖူးပါဘူးမ”
“မ..ေၾကာက္တယ္ကြယ္”
“မေၾကာက္ပါႏွင့္..အားလုံးကဘုရားေပးထားတဲ့အတိုင္းပါ”
“အင္းေျပာတတ္လိုက္တာေႏွာ္”
“ႁပြတ္..ႁပြတ္”
“အိုးးးးးေကာင္းလွခ်ည္လားးအာ့…….ပါးးပါးး”
မ.ကေတာ့ေရခဲေခ်ာင္းစုပ္သလို
စုပ္လိုက္၊သၾကားလုံးစုပ္သလို
စုပ္လိုက္တာေၾကာင့္က်ေနာ့္လီး
ဟာမႈိပြင့္လိုပဲဒစ္ႀကီးကကား
ထြက္လာတယ္ေလ။
..မ..ကတခ်က္ခ်က္စုပ္လိုက္
တိုင္းသြားႏွင့္ညိေနေတာ့က်ေနာ္လည္းေတာ္ေတာ္ခံစားရတယ္။
သြားႏွင့္ညိမွာေပါ့၊လီးကအစြန္းကုန္ေတာင္လာတာ၊
ႏွစ္လက္မေလာက္နီးနီးထြားလာ
တာကိုး၊လီးကိုစုပ္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းေလးစုစုသြားတာကိုကခ်စ္စရာပါ
။ေနာက္ေတာ့ပါးစပ္ဟဟၿပီးစုပ္ရ
တာအာေညာင္းလာတယ္ထင္ပါ
တယ္။လီးဒစ္ေတြပဲလွ်ာႏွင့္ယက္
ေတာ့တယ္။ဖီလ္းေတြရွိၿပီးလီးက
အစြန္းကုန္ေတာင္လြန္းလို႔
ဥေတြေတာင္ေအာင့္လာေတာ့တယ္
။ကရင္မႀကီးသင္ထားတဲ့အာ႐ုံလႊဲ
နည္းကအရမ္းအဆင္ေျပတယ္။
အာ႐ုံလႊဲတာလည္းကြၽမ္းက်င္ေန
ၿပီေလ။
“မ..ေတာ္ၿပီကြာ”
“မရဘူး.သူမ်ားတုန္းကမတရား
လုပ္ေနၿပီးေတာ့”
“ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္”
“အားးေတာ္ပါၿပီ၊ေၾကာက္ပါၿပီ”
“ဒီလိုမွေပါ့.လူဆိုးေလး”
မ…ရပ္လိုက္ေတာ့က်ေနာ္လည္း
မကိုကုတင္ေပၚျပန္တင္ၿပီး
ကုတင္ေပၚကန္႔လန္႔ျဖတ္အိပ္
ခိုင္းၿပီးေပါင္ကိုကားကာအေပၚ
ကိုေျမႇာက္တင္လိုက္တယ္။
ၿပီးမွအေစ့ေနရာကိုေခ်ာ္ထိုးေလးေလးငါးဆယ္ခ်က္ကေလးထိုးလိုက္တယ္
မ..မွာက်င္တက္သြားၿပီး
“အာ့….အင့္..အားးးက်င္တယ္
ေမာင္”
က်ေနာ္ကမလည္းေျပာၿပီးေတာ့
လီးကိုမပိပိထဲထိုးတည့္တယ္၊၊
လီးကႏွစ္လက္မေလာက္သာထည့္
ရတာေတာ္ေတာ္ႀကီးက်ပ္တယ္ဗ်
“ဗ်စ္”
“အာ့..ေမာင္”
“နာလို႔လား..”
“အင္းးး”
“ခဏေတာ့နာမယ္မ”
က်ေနာ္လည္းမ.ရဲ႕ႏို႔ကိုကုန္း
ၿပီးစို႔လိုက္တယ္။
“ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္”
“အာ့….အင့္ဟင္းး”
က်ေနာ္လည္းႏို႔စို႔ရင္းက
တေျဖးေျဖးလီးကိုေခ်ာ့သြင္းတယ္
လီးျပဳတ္ထြက္သြားမွာစိုးလို႔အ
ရမ္းေနာက္မဆုတ္ရဲဘူး
မကေတာ့မ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီး
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ေနရွာ
တယ္။
“ဗ်စ္…ဗ်စ္….ဗ်စ္”
“အင့္..ဟင့္..ဟင့္..”
“က်ေနာ္ေရွ႕ကိုတိုးၿပီးလိုး
လိုက္ေတာ့တယ္။လီးကတင္းၾကပ္
ၿပီးဝင္သြားတယ္
“ဗ်စ္…..ဗ်စ္…ဗ်စ္..ေဖာက္..ၿဗိ”
“အားးးးး.အင္းးဟင္းးးးေသပါ
ၿပီေမာင္ရယ္”
လီးကတင္းကနဲျဖစ္ၿပီးအထဲကို
ကြၽံဝင္သြားတာအသံကေဖာက္က
နဲၿဗိကနဲမည္တာ။
မ.ရဲ႕အေမွးပါးေပါက္သြားၿပီဆို
တာက်ေနာ္သိလိုက္ပါၿပီ”
မ..ကအလန္႔တၾကားေအာ္ေတာ့
မ..အသံတိတ္သြားေအာင္ႏႈတ္ခမ္း
ကိုစုပ္နမ္းလိုက္တယ္။မ..အသံေလးၿငိမ္သြားတယ္။ရင္ခုန္သံေတြပါ
နည္းနည္းျမန္သြားသလိုျဖစ္သြား
တယ္ေလ။အေမွးပါးေပါက္သြားၿပီ
မို႔လို႔က်ေနာ္လည္းေျဖးေျဖး
ႏွင့္မွန္မွန္လိုးလိုက္တယ္ဗ်။
ဒါကစိတ္ရွည္မွရမယ္။ကရင္မႀကီး
လိုအအိုသာဆိုအဲေလာက္စိတ္
ရွည္စရာမလိုဘူး၊အားရွိပါးရွိ
ဆြဲလိုက္႐ုံပဲ။ဒီအထဲမွာပဲအာ႐ုံစိုက္ေနတာရယ္၊အရမ္းက်ပ္တာ
ရယ္ေၾကာင့္ၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္လာ
တာေၾကာင့္အာ႐ုံလြဲရေအာင္မတ္
တပ္ရပ္ၿပီးတခ်က္ခ်င္းလိုးေနရတယ္ဗ်။
“ဇြိ…ဗ်စ္…ဗ်စ္…ဗ်စ္..ဘြတ္…ဖတ္..ဖတ္”
“အာ့..အင့္..အင္းးဟင္းးဟင္းးး
ဟင္းးး”
မကေတာ့မ်က္ႏွာေလးရႈံမဲ့ၿပီးအံ
ႀကိတ္ခံေနတာဗ်။အသံေလးေတြ
ကတခ်က္တခ်က္ထြက္လာတယ္။
လိုးခ်ိန္ဆယ္မိနစ္ေလာက္ရွိလာ
ေတာ့သူ႔အသံကပိုထြက္တယ္။
မ်က္ႏွာလည္းရႈံမဲ့မေနေတာ့ဘူး၊
အနာသက္သာလာတဲ့ပုံျဖစ္ေတာ့
က်ေနာ္အရွိန္ေလးတင္ၿပီး
ျမန္ျမန္ေဆာင့္လိုက္တယ္
“ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဘြတ္..ဘြတ္… ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္
ဥ႐ိုက္သံကတိုင္ပင္ညီလာတယ္
သူကတဖတ္ဖတ္ႏွင့္ၾကားေနတာ
ေလ
“အင့္..ဟင္းးးဟင္းးးအင္းးးးးးးးဟင့္”
ဒါကတကယ္ေကာင္းေနၿပီ
ဆိုတာျပတဲ့ျခင္ေထာင္သံ
“အာ့..အားးးးးရွီးးးးအားး”
ဟားးသူအရမ္းေကာင္းေနၿပီသူ
ၿပီးေတာ့မယ္။အားသုံးၿပီးတဖန္း
ဖန္းျမည္ေအာင္လိုးပစ္တယ္။
“ဇြိ..ဇြပ္…ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္
ဥ႐ိုက္သံတဖန္းဖန္းထြက္လာတယ္။မကေျခကားေနရတာကို
ပုံစံေျပာင္းၿပီးက်ေနာ့္ခါးကိုလာခ်ိတ္တယ္။ခါးခ်ိတ္ထားလို႔
ကိုယ္လုံးအားမသုံးေတာ့ပဲခါးအားကိုသုံးၿပီးျမန္ျမန္လိုးလိုက္တယ္
“ဖတ္..ဖြတ္..ဘြတ္..ဘြတ္၊ဇြိ
.ၿဗိ..ၿဗိ”
“အားးေမာင္ရယ္.အားရွီးးရွီးး
အားး၊ၿပီးၿပီ၊ၿပီးၿပီ”
သူၿပီးသြားမွလႊဲထားတဲ့အာ႐ုံ
ကိုစုစည္းၿပီးျမန္မ္ျေလးလိုးလိုက္တယ္။
“ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္”
“အားးးအိုးးးးအားးးးးး”
က်ေနာ့္လီးထိပ္ေတြက်င္တက္လာ
ၿပီးသုတ္ေတြထြက္သြားတယ္၊၊
လီးကိုျပန္ထုတ္ေတာ့မ်ားလြန္းတဲ့သုတ္ေတြဟာျပန္ထြက္လာတယ္၊
လီးႏွင့္သုတ္မွာပန္းေရာင္
လိုျဖစ္တာေၾကာင့္က်ေနာ္ေက်နပ္
သြားတာေပါ့ဗ်ာ။
က်ေနာ္ၿပီးသြားလည္းခ်စ္သူကို
ဖက္ၿပီးနားလိုက္တယ္
က်ေနာ္ကပထမအႀကိမ္ႏွင့္အားမ
ရဘူး..မ…စြဲေနေအာင္ဒုတိယအ
ႀကိမ္ျပန္လုပ္ဦးမွာေလ။
“မ..ေမာင္လုပ္ခ်င္ေသးတယ္”
“မ.အရမ္းနာေနၿပီေမာင္”
“ဟာၾကာ..”
“ေမာင္ကလည္းကြာ၊ဒီမွာက်ိမ္းစပ္ေနတာ”
“ေမာင့္ကိုမခ်စ္ဘူးလား”
“ေမာင္..မဆိုးႏွင့္ကြာ”
“ဟင့္..အင္းေမာင္ကမဆိုးပါဘူး၊
သူကဆိုးတာ”
က်ေနာ္လီးကိုလက္ညိဳးထိုးျပ
လိုက္တယ္၊လီးကျပန္ေထာင္မတ္
ေနၿပီ
“အယ္..ျဖစ္ေနျပန္ၿပီ”
“ဟုတ္တယ္..မရယ္၊ေမာင္အရမ္း
တင္းေနၿပီ”
“အင္း..ဒါဆိုလည္းေျဖးေျဖး
လုပ္ေႏွာ္ ေမာင္”
“ခုနကေတာ့ေစာေစာကလိုမနာ
ေတာ့ဘူးမလား”
“အင္းးးး”
“ေမာင္လုပ္တာေကာင္းတယ္မလား”
“အာ..ေမာင္မေမးႏွင့္ကြာမရွက္
တယ္”
“ကဲပါမရယ္..ေနာက္တစ္ခါလုပ္ၿပီးရပ္ပါ့မယ္”
“တစ္ခါတည္းေႏွာ္ေမာင္”
“အင္းပါမရဲ႕”
က်ေနာ္လည္းမကိုပက္လက္
ကေလးေနေစၿပီးေခါင္းအုံးတစ္လုံးကိုယူကာမတင္သားေအာက္ထိုးခံ
လိုက္တယ္။ၿပီးမွေပါင္ၾကားထဲဝင္ၿပီးအေပၚကိုလွန္လိုးလို႔ရေအာင္
ပုံစံျပင္လိုက္တယ္။ေခါင္းအုံး
နိမ့္လို႔ေနာက္တစ္လုံးထပ္ခံတယ္
“ေမာင္ဘာေတြအဆန္းထြင္မလို႔လဲ
ေမာင္”
“အဆန္းမထြင္ပါဘူးမရဲ႕၊ေမာင္က
ဂ်ီစေပါ့ကိုထိေအာင္လုပ္မလို႔”
“ဂ်ီစေပါ့.ဟုတ္လားေမာင္.၊ဘာေတြလည္း”
“မပိပိအထဲမွာက်ပ္ျပားဝိုင္း
ေလာက္ရွိတဲ့ေနရာကိုေျပာတာမ”
“ဟင္.ေမာင္ကဘယ္လိုသိတာလဲ”
“ေမာင္ကက်န္တာေတာ့မသိေပ
မယ့္အဲဒီေနရာကိုေလ့လာထားတယ္
ေလ”
“အယ္ ေမာင္ကအသက္သာငယ္
တယ္ဒီေနရာက်ေတာ့ဆရာႀကီးပဲ”
“လိုအပ္တယ္ထင္လို႔ေလ့လာထား
တာပါ မ ရယ္”
ထို႔ေနာက္ေတာ့မ ကိုထပ္လိုးလိုက္ၿပီးဖက္က ာအိပ္
လိုက္ေတာ့တယ္။
မနက္မိုးလင္းေတာ့တံခါးေခါက္သံ
ၾကားေတာ့က်ေနာ္ကမန္းကတန္း
ထၿပီးပုဆိုးေကာက္စြပ္ကာတံခါး
သြားဖြင့္လိုက္တယ္။
မ..ကေတာ့အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲပါ။
တံခါးဝမွာမသူငယ္ခ်င္းမနန္႔အဲယာျဖစ္ေနတယ္။က်ေနာ္ကတံခါးဖြင့္တဲ့အခါ
မ..ဂါဝန္ကိုနင္းမိတယ္။ဂါဝန္ကိုကုတင္ေပၚျပန္တင္ရင္း
“ကိုေဇာ္မိုး.ႏိုးေနၿပီလား”
“အခုမွႏိုးတာ၊က်ေနာ္ရႉးေပါက္
လိုက္ဦးမယ္ဆိုၿပီးအိမ္သာဖက္
ကိုသြားလိုက္တယ္”
“ျပန္လာေတာ့..မႏွင့္နန္႔အဲယာ
ေနာက္ေျပာင္ေနတဲ့အသံၾကားလို႔
အျပင္ကနားေထာင္ေနတယ္၊
“အယဥ္ရယ္.နင့္အသံပဲတစ္ညလုံး
ၾကားေနရတယ္”
“ဘာလဲညည္းကနားေထာင္ေနတာ
လား”
“မၾကားခ်င္လည္းၾကားေနရ
တာေလ”
“ညည္းစိတ္ပါေနတယ္ေပါ့”
“အမေလးေတာ္ညည္းအလန္႔တ
ၾကားေအာ္တာႏွင့္ငါေတာင္ေၾကာက္
တယ္၊ညည္းေတာ့ကြဲၿပဲသြားပလား
မသိဘူးဆိုၿပီးလန္႔ေနတာ၊ေနာက္မွနင္ေကာင္းလို႔ေအာ္ေနမွန္းသိေတာ့
တယ္”
“ညည္းေတာ္ေတာ္ညစ္ပတ္ေန
၊ေမာင္ႏွင့္ေပးေတြ႕ပစ္လိုက္မယ္၊ဘာမွတ္ေနလဲ..ဟင္း”
မျဖစ္ေတာ့ဘူးအျပင္မွာကိုယ္
တစ္ေယာက္တည္း၊သူမ်ားေတြ
အေပၚတက္လာလို႔ကကိုယ္ပဲေခ်ာင္း
နားေထာင္သလိုျဖစ္မွာမို႔
တံခါးေခါက္ၿပီးအခ်က္ေပးလိုက္
တယ္။
နန္႔အဲယာကရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ၿပီး
“ေရေလးဘာေလးခ်ိဳးရေအာင္”
ဆိုပီးႏွစ္ေယာက္သားထြက္သြားၾကတယ္။က်ေနာ္လည္းေရခ်ိဳးဖို႔အျပင္
ကိုထြက္ကာေရခ်ိဳးခန္းအလြတ္မွာ
ဝင္ခ်ိဳးၿပီးထြက္လာလိုက္တယ္။
မနက္စာစားၿပီးဝယ္စရာရွိတာေတြ
ဝယ္ၿပီးက်ေနာ္ကကားထားတဲ့အ
လုပ္႐ုံဖက္ကိုထြက္ၿပီးကား
ကိုေမာင္းခိုင္းကာသူတို႔ႏွစ္
ေယာက္ကိုေခၚလာလိုက္တယ္
။ေတာထဲေရာက္ေတာ့လည္းခပ္
တည္တည္ေလးေနရတာေပါ့။
ေနာက္တစ္ေခါက္က်ေတာ့ပညာ
ေရးမႉးႏွင့္ဆရာမႏွစ္ေယာက္
ဆုံၿပီးေက်ာင္းကိစၥလုပ္ၾကတယ္
။ေတာထဲအဝင္စာသင္ေက်ာင္းက
ဆရာမႀကီးပါလို႔က်ေနာ္အနားကပ္
မရဘူးဗ်။
လူခ်င္းလည္းႏွစ္ေယာက္သားလိုး
ၿပီးၾကၿပီမို႔ပိုၿပီးပြင့္လင္းလာတယ္။ဖထီးေရာ
ထီးေကာ္ေရာရိပ္မိလာတယ္။
က်ေနာ္တို႔ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၾကၿပီဆိုတာေလ၊ဒါေပမယ့္လိုးၿပီးၿပီ
ဆိုတာေတာ့မသိေလာက္ၾကပါဘူး
။က်ေနာ္လည္းကားေတြ
ကဆြဲေကာင္းေနတာႏွင့္ေနေရာည
ပါ။လူလဲၿပီးဆြဲေနၾကရတယ္။
ကေလးေတြစာေမးပြဲနီးလာတယ္။
သူ႔လည္းအလုပ္ေတြမ်ားလာတယ္
ေလ။တြဲဘက္ေက်ာင္းလိုလုပ္ၿပီး
စာေမးပြဲေျဖရေတာ့မွာ၊သူငယ္တန္းကစၿပီးေလးတန္းအထိသူတို႔
ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္သင္ၾကားရေတာ့မ
လြယ္ဘူး။ဒါေပမယ့္သူတို႔က
ေပ်ာ္ေနၾကတယ္။အားလုံးေသာ
ေက်ာင္းသားေတြကေဆြမ်ိဳးလိုျဖစ္ေနၾကတာေပါ့ေလ။
စာေမးပြဲေျဖၿပီးေတာ့သူတို႔က
ဇာတိကိုခဏျပန္မယ္ဆိုေတာ့မွ
က်ေနာ္လည္းၿမိဳ႕ကိုလိုက္ပို႔
တယ္ဗ်။က်ေနာ္လည္းခုႏွစ္လပိုင္းေက်ာင္းတက္ရမယ္ေလ။
မႏွင့္နီးေအာင္GTIတက္မယ္လုပ္
ထားတယ္။အကိုဝမ္းကြဲ
တစ္ေယာက္ကေဆာက္လုပ္ေရး
မွာSAEေလ။
ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ေတာ့တည္းခိုခန္း
ကိုပဲေခၚလာလိုက္တယ္
“တည္းခိုခန္းေရာက္ၿပီးမွမႏွင့္ေအးေအးေဆးေဆးစကားေျပာ
ရေတာ့တယ္ဗ်ာ။မနက္ျဖန္ညေန
သုံးနာရီကားကထြက္မွာမို႔အလြမ္းေျဖေလးေပါ့ဗ်ာ
“မ”
“ေျပာေလေမာင္”
“ေမာင္ေက်ာင္းတက္ရေတာ့မယ္”
“ဘယ္ေတာ့လဲေမာင္”
“ခုႏွစ္လပိုင္းေပါ့”
“ေက်ာင္းတက္ရင္ေမာင္ကမကိုေမ့
သြားမွာလားေမာင္”
“မ.ရယ္မက.ေမာင့္ဘဝမွာပထမ
ဆုံးခ်စ္ရသူႏွင့္ေနာက္ဆုံးခ်စ္သူပါ”
“ေမာင္ကအေျပာလည္းေကာင္း
တယ္ေမာင္”
“အေျပာမေကာင္းရပါဘူး မ၊ေမာင္ေလမႏွင့္အျမန္ဆုံးလက္
ထပ္ရေအာင္လို႔GTIေလာက္ပဲ
တက္မယ္”
“ေမာင့္အိမ္က..မ.ႏွင့္သေဘာတူပါ့မလား”
“တူသာမတူတာအေရးမႀကီးဘူး.မ”
“ေမာင့္ေျခေထာက္ေပၚေမာင္ရပ္
လို႔ရေအာင္ေမာင္ႀကိဳးစားမယ္
၊ေမာင္ကေက်ာင္းၿပီးဖို႔သိပ္မ
ၾကာပါဘူး.မ”
“ေအးပါေမာင္ရယ္၊မေစာင့္ေနပါ့
မယ္”
“ကဲပါမ ေမာင္တို႔ခ်စ္ရေအာင္ေလ”
“ေနပါအုံးေမာင္ရဲ႕.ေစာေသးတာ
ေပါ့၊အဲယာလည္းမအိပ္ေသးဘူး”
“သူမအိပ္လည္းဘာျဖစ္မွာလဲမ”
“သူကေခ်ာင္းၾကည့္ခ်င္ေနတာ”
“ေခ်ာင္းစရာအေပါက္မွမရွိတာမ
ရယ္”
“ေအးပါ၊ၾကားရင္ရွက္စရာေကာင္း
လို႔ပါ”
“သူလည္းရည္းစားရရင္သိလာမွာပါ”
“အင္းပါေမာင္”
က်ေနာ္လည္းသူ႔ကိုနမ္းလိုက္တယ္၊
“ေမာင္အဝတ္အစားေတြကေပ
လို႔မျဖစ္ဘူး၊အနံေတြထြက္ရင္
မေကာင္းဘူးေလ”
“ေမာင္ခြၽတ္ေပးမယ္ေႏွာ္”
က်ေနာ္လည္းသူ႔အဝတ္အစားေတြ
ကိုတလႊာခ်င္းခြၽတ္လိုက္တယ္၊ရႈ႕မၿငီးတဲ့မရဲ႕အလွအပေတြေၾကာင့္
လီးကအတြင္းခံထဲမွာႀကီးထြားလာ
တယ္ေလ။
“ကဲေမာင့္ကိုအရင္ဆုံးလုပ္ေပး
မယ္၊လာေမာင္လည္းအဝတ္
အစားေတြခြၽတ္”
က်ေနာ္လည္းအဝတ္အစားေတြ
ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္၊မကက်ေနာ္
လီးကိုကိုင္ၿပီး
“ဟြန္း..ဒါႀကီးကအၿမဲပဲေထာင္ေန
တာပါလား၊ဒဏ္ခတ္ပစ္မယ္”
ဆိုၿပီးတခ်က္စုပ္လိုက္တယ္၊ၿပီးမွ
“ေမာင္ဒီဟာႀကီးကဘာႀကီးလဲေမာင္”
“ေမာင္လီးကအေရျပားဖုံးေန
လို႔ဆရာဝန္ကေနာက္လွန္ၿပီးခ်ဳပ္ေပးထားတာေလ”
“ဘုေလးေထြျဖစ္ေနလို႔”
“ခ်ဳပ္ေၾကာင္းေလးေတြေၾကာင့္ပါ”
“မ..ကဘယ္လိုေနလို႔လဲ”
“အဲဒါႀကီးဝင္သြားတိုင္းအရမ္း
ေကာင္းလို႔ပါေမာင္”
“ႀကိဳက္သြားၿပီေပါ့”
“အင္းးး”
“ေမာင္ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးပါ့
မယ္”
သူကဆက္မေျပာေတာ့ပဲႏွင့္
လီးႀကီးကိုမၿပီးေဂြးဥေတြကိုပါ
စုပ္လိုက္တယ္
“ႁပြတ္..ႁပြတ္ႁပြတ္”
“အိုး”လီးကဆတ္ကနဲေတာင္လာ
တယ္၊၊လီးဒစ္ေတြကိုယက္ၿပီးလီး
အဝေတြကိုလွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္
ထိုးေပတယ္။က်င္ကနဲက်င္က
နဲျဖစ္ၿပီးေျခဖဝါးေတြကေတာင့္
စိမ့္ၿပီးက်င္တက္တယ္ဗ်ာ။လီးကိုငုံၿပီးဂြင္းကေလးတိုက္ေပးေသး
တယ္။ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုစုၿပီးစုပ္
ဆြဲလိုက္၊ဂြင္းတိုက္လိုက္ႏွင့္လုပ္ေပးတာက်ေနာ္ကအရမ္း
ဖီးေတြတက္ၿပီးေအာင့္ထားရလို႔
ေဂြးဥေတြပါေအာင့္လာတယ္ဗ်ာ။
“မ..ရၿပီေမာင့္အလွည့္ေပါ့”
က်ေနာ္လည္းမႏႈတ္ခမ္းေတြကိုနမ္းစုပ္ၿပီးႏို႔ေတြကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စိုလိုက္တယ္။ႏို႔စို႔ရင္းအဖုတ္ကို
ပြတ္လိုက္ေသးတယ္။
အေမြးႏုေလးေတြကိုလက္ႏွင့္
ဖြဖြေလးဆြဲေပးၿပီးမရဲ႕ကာမစိတ္
ကိုျမႇင့္ေပးလိုက္ေသးတယ္ေလ။
မလည္းအရင္အေခါက္တုန္းကလို
မဟုတ္ေတာ့ဘူးပိုၿပီးရဲတင္းလာ
တယ္ဗ်။ပိပိကိုယက္ေတာ့လည္း
အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ပဲအသံေတြပို
ထြက္လာတယ္ေလ။ကာမစပ္
ယွက္ဖူးထားတဲ့မိန္းကေလး
တစ္ေယာက္အတြက္ကာမအရ
သာကိုထပ္မံခံစားဖူးခ်င္ေနတာေလ။ၿပီးေတာ့သူခ်စ္တဲ့သူမို႔လို႔ပိုေတာင္
ရင္ခုန္ရေသးတယ္မဟုတ္လား။
ေအာ္သံေတြထြက္လြန္းလို႔အဲယာ
တစ္ေယာက္ကအခန္းခ်င္းကပ္
လ်က္ဆိုေတာ့ၾကားေလာက္တယ္။
က်ေနာ္လည္းကာမဖူးအစ့ကေလး
ကိုစုပ္ေတာ့..မ..တစ္ေယာက္ငွက္
ဖ်ားတက္သလိုတဟီးဟီးထေအာ္
ေနတာဗ်။ေနာက္ေတာ့က်ေနာ္ကမ
ကိုကုတင္ကန္႔လန္႔လုပ္ၿပီးေအာက္ကေနၿပီးဂ်ီစေပါ့ကိုထိေအာင္လိုး
လိုက္တယ္
“ႁပြတ္..ဗ်စ္..ဗ်စ္”
“အားးေမာင္ရယ္”
လူကတခ်က္ေကာ့သြားေသးတယ္
။လီးကတစ္ဆုံးထိဝင္သြားတာကိုး။
က်ပ္ေနေသးေတာ့ခါးေလးခြက္
သြားတယ္ေလ
နန္႔ေစာယဥ္မွာအိမ္သို႔ျပန္
ေရာက္ၿပီးမိဘမ်ားႏွင့္ေတြ႕ရေသာ္လည္းခဏတာေပ်ာ္ၿပီးေမာင့္ကို
သတိရစိတ္ေတြကပိုလာတယ္။
အိမ္ကလည္းဖထီးေျပာထားလို႔
သိထားပုံရတယ္။
“ေစာယဥ္”
“ရွင္..ေဖေဖ”
“ညည္းအေၾကာင္းအေဖသ
တင္းၾကားတယ္ကြယ္”
“ေဖေဖသိပ္သေဘာမက်ဘူး”
“ရွင္ေဖေဖ”
“သမီးႏွင့္.လူမ်ိဳးလည္းမတူ၊ဘာ
သာလည္းမတူဘူးေလ”
“ေဖေဖ.အခ်စ္ကအဲဒါေတြလိုလို႔
လား”
“သမီး..အိမ္ေထာင္ေရးဟာ.
ႏွစ္ေယာက္ထဲေပါင္းတာမဟုတ္
ဘူးေလ”
“ႏွစ္ဘက္ေသာ အသိုင္းအဝိုင္းေတြေပါင္းစပ္ၾက
တာမဟုတ္လား”
“ဒါေတာ့ဒါပဲေဖေဖ၊နားလည္မႈ႕ေတြ
ရွိရင္ျဖစ္တာပါပဲေလ”
“သမီးစဥ္းစားပါကြယ္”
က်မမွာမိဘေတြကသိပ္သေဘာမ
တူတဲ့အတြက္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရ
တယ္”
“ေအာ္အခု..ေမာင္တစ္ေယာက္
ဘာေတြလုပ္ေနပါလိမ့္၊လြမ္းတယ္
ေမာင္ရယ္”
ေဇာ္မိုးမွာလည္းလြမ္းရင္းသာ
အလုပ္ေတြကုန္း႐ုံးလုပ္ေနရတယ္။
မိုးလည္း႐ြာေတာ့မယ္။
လမ္းေတြေကာင္းတုန္းအလုပ္ေတြ
ေန႔ေရာညပါလုပ္ေနရေတာ့တယ္။
ငါးလပိုင္းေမလမွာမိုးေတြ႐ြာ
ေတာ့ကားစခန္းကသိမ္းၿပီ၊
ဆင္စခန္းကေတာ့ေနာက္ထပ္
ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္အဲဒီေနရာမွာအလုပ္လုပ္ရအုံးမယ္၊ဒီလိုႏွင့္ေက်ာင့္ဖြင့္
ရာသီေရာက္ေတာ့နန္႔ေစာယဥ္ႏွင့္
နန္႔အဲယာတို႔ျပန္ေရာက္လာတယ္။
ဆင္စခန္းမပို႔ခင္တညမွာက်ေနာ္
ႏွင္.မတို႔တညလုံးအတူတူအိပ္ၿပီးဆင္စခန္းကိုပို႔လိုက္တယ္ေလ၊
ဆင္စခန္းကကေလးေတြလည္း
ဆရာမေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ေပ်ာ္ေန
ၾကတာ။က်ေနာ္လည္း
အေပ်ာ္ေတြကူးစက္လို႔ေပါ့။
ေက်ာင့္ဖြင့္ေတာ့မိုးေတြ႐ြာေတာ့့က်ေနာ္တို႔စခန္းသိမ္းၿပီ၊
ကိုေက်ာ္ေဆြကဝန္ထမ္းဆိုေတာ့
ေတာထဲမွာက်န္ရတာေပါ့။
သူလည္းတစ္လတစ္ခါၿမိဳ႕ေပၚကို
တက္ပါတယ္။သူ႔ကိုအပိုင္ေပါင္း
ၿပီးစာပို႔လုလင္အျဖစ္ထားရတယ္။
ေနာက္ေတာ့က်ေနာ္လည္း
ေက်ာင္းတက္ရတယ္။သူ႔ဆီကို
စာေတြပို႔တယ္။စာလႊာေတြတစ္သီ
တတန္းေရးရတာေပါ့။မဆီက
လည္းစာေတြျပန္တယ္။သူ႔ဆီ
ကစာမွာေတာ့လြမ္းတဲ့အေၾကာင္း
ႏွင့္စာႀကိဳးစာဖို႔၊စာႀကိဳးစားတဲ့ကေလးမွဆရာမကပိုခ်စ္တဲ့
အေၾကာင္းအၿမဲေရးတယ္။
ေက်ာင္းကတစ္တန္းကိုခုႏွစ္
လတက္ရေတာ့ေက်ာင္းပိတ္တာ
ႏွင့္မဆီကိုက်ေနာ္သြားတယ္။
ေတာထဲမွာဘာမွမလုပ္ျဖစ္ေပမယ့္၊
က်ေနာ္ေက်ာင္းကိုျပန္လာခါနီးသူလိုက္ပို႔တယ္။တည္းခိုခန္းမွာပဲ
က်ေနာ္ႏွင့္တစ္ညအိပ္ၾကၿပီးလိုးျဖစ္တာေပါ့။သူလာတိုင္းလည္း
သူ႔သူငယ္ခ်င္းအၿမဲပါတယ္။
ဒီလိုႏွင့္က်ေနာ္ေနာက္ဆုံးႏွစ္ေရာက္လာတယ္။မ.ႏွင့္နီးစပ္ဖို႔စာ
ေတြႀကိဳးစားလိုက္တာဘာသာစုံ
ေျဖႏိုင္တယ္ေလ။အကိုဆီကိုအ
ဆက္အသြယ္လုပ္ၿပီးအ
လုပ္ေတာင္းေတာ့လူလိုတာႏွင့္
အဆင္သင့္ျဖစ္သြားတယ္။မႏွင့္နီးစပ္ၿပီေပါ့ဗ်ာ။ၿမိဳ႕ကိုျပန္ခဲ့တယ္။
မ.ႏွင့္လက္ထပ္မယ္ေပါ့။ေတာထဲ
ကိုကားဝင္မရတဲ့အေျခအေနပါ။
မိုးဦးက်ေနၿပီ။ကိုေက်ာ္ေဆြဆီ
ကိုသြားၿပီးအကူအညီေတာင္းရ
တယ္။
ကိုေက်ာ္ေဆြအိမ္သြားေတာ့
ကိုေက်ာ္ေဆြေတာထဲသြားတယ္။
အိမ္ကစာတစ္ထုတ္ေပးတယ္။
စာဖတ္လိုက္ၿပီးမ်က္လုံးေတြျပာ
ထြက္သြားရတယ္။စာထဲမွာေတာ့
“ေမာင္ေရ.မကိုေမ့လိုက္ပါကြယ္။
မမွာေမာင့္ေနာက္ကိုမလိုက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး၊မ.မွာမ.တို႔လူမ်ိဳးေတြ
စာတတ္ဖို႔ကအေရးႀကီးတယ္။
ကေလးေတြကမတို႔မရွိရင္စာ
သင္ေပးမယ့္သူမရွိဘူး၊မမွာေမာင့္ေနာက္ကိုလိုက္လို႔မျဖစ္တဲ့အတြက္
ထီးေကာ္ႏွင့္လက္ထပ္မယ့္
အေၾကာင္းေရးထားတယ္ဗ်ာ”
က်ေနာ္ေပါက္ကြဲၿပီးေတာထဲကို
လိုက္သြားတယ္။မိုင္ႏွစ္ဆယ္
ေလာက္ေတာေတြေတာင္ေတြကို
ျဖတ္မယ္ေပါ့၊က်ေနာ္ဘာကိုမွ
မေၾကာက္ဘူးဗ်။႐ြံ႕ေတြဗြက္ေတြ
ႏွင့္အသည္းအသန္ေတာထဲကိုဝင္
ရတယ္။ေတာထဲမွာဆင္စခန္းက
လူေတြဆင္ေတြႏွင့္ေတြ႕ေတာ့
က်ေနာ္လိုက္ခ်င္တယ္ေျပာေပမယ့္
၊ဘယ္သူကမွလက္မခံဘူးဆင္ကို
အတင္းေမာင္းၿပီးထြက္သြားၾက
တယ္။က်ေနာ္လည္းေတာၾကမ္းကို
အျပင္းခရီးႏွင္ခဲ့တယ္။
ကားစခန္းကိုျဖတ္တဲ့အခါမွာေတာ့
အသံခ်ဲ႕စက္အသံၾကားလိုက္ရတယ္
။အခါေပးတဲ့သီခ်င္းသံသဲ့သဲ့ၾကားရတယ္။က်ေနာ္အခ်ိန္မွီေသးတယ္။
မကိုမရရေအာင္ေခၚမွာတသက္မွာ
ဒီတစ္ေယာက္ပဲခ်စ္တာ၊
ဒီတစ္ေယာက္ပဲလက္ထပ္မွာဆင္
စခန္းဆီဦးတည္ၿပီးထြက္ခဲ့တယ္။
ဆင္စခန္းနားေရာက္ေတာ့မယ္ဗ်။
ေရွ႕မွာေခ်ာင္းျမင္ရၿပီ။
သီခ်င္းသံကေျပာင္းသြား
တယ္ေခတ္ေပၚသီခ်င္းပါ။
က်ေနာ္နားစြင့္မိတယ္။ေရွ႕မွာ
ဆင္သုံးေကာင္ပုခက္ဆင္ၿပီး
က်ေနာ္ဆီလာေနတာဗ်။
သီခ်င္းသံကမီးအိမ္ရွင္မေလး
သီခ်င္း၊က်ေနာ္စိတ္ထဲမွာေတြး
လိုက္တယ္။
ေတာင္းတန္းေပၚကဂ႐ုဏာရွင္မ
ေလးက်ေနာ္အလိုလိုဝမ္းနည္းသြား
တယ္ဗ်ာ။သူ႔တို႔အတြက္မီးအိမ္
ရွင္ဆရာမေလး၊က်ေနာ့္အတြက္
ေတာ့…..
ဆင္ေတြအနားေရာက္လာေတာ့
သင္တိုင္းအကွ်ီဝတ္ထားတဲ့
ဖထီးကဆင္ေပၚကဆင္းလာတယ္။
က်ေနာ့္ကိုျမင္ေတာ့စိတ္မေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာႏွင့္
“ဖိုးခြား..ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါ”
ငါမင္းကငါ့တူမကိုေခၚသြားမွာ၊ဒီကကေလးေတြစာတတ္ေတာ့မွာမ
ဟုတ္ဘူး၊ငါနားခ်ေတာ့သူလည္း
လက္ခံတယ္အဲဒါေၾကာင့္ငါမင္း
လာမွာႀကိဳသိလို႔ျမန္ျမန္စီစဥ္
လိုက္ရတာ”
“ဖထီးရယ္..ရက္စက္လိုက္တာဗ်ာ၊
က်ေနာ့္အသဲေတြကြဲၿပီဗ်.”
က်ေနာ္ငိုသံပါႀကီးႏွင့္ေျပာ
လိုက္တယ္
“ေအးပါဖိုးခြားရယ္၊သူလည္းအဲလိုဆုံးျဖတ္လိုက္တာေလ”
“ေအးေပါ့ဗ်ာသူအဲလိုဆုံးျဖတ္
လိုက္တယ္ဆိုေတာ့က်ေနာ္ဘယ္
တတ္ႏိုင္ေတာ့မလဲ၊က်ေနာ္သိပ္
ခ်စ္တာသိရက္ႏွင့္ဗ်ာ
“သူလည္းမင္းကိုခ်စ္ပါတယ္ကြာ”
“ကဲပါေလ သူအဲလိုဆုံးျဖတ္မွေတာ့က်ေနာ္
ျပန္ပါ့မယ္”
“ေအးပါကြာငါလိုက္ပို႔ပါမယ္”
ေလအသင့္မွာသီခ်င္းသံကေလး
လြင့္လာတယ္ဗ်ာ၊ပိုးအိစံရဲ႕သီ
ခ်င္းေလး
အခ်စ္ဆိုတာရယူျခင္းမွမဟုတ္ပဲ
မဏိစႏၵာ၊ခ်စ္ခဲ့တဲ့သစၥာတရား
ေၾကာင့္သာ” က်ေနာ္ငိုရၿပီေယာက္်ားရင့္မာ ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္တဲ့က်ေနာ္မ်က္ ရည္မိုးေတြေစြရၿပီ၊အားလုံး လည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး ငိုင္ေနတာ။ဆင္ေပၚတက္ၿပီး က်ေနာ္ျပန္လာခဲ့တယ္ နန္႔ေစာယဥ္မွာဖထီးတို႔ဆီဆင္သ မားေတြတိုးတိုးတိတ္တိတ္လာေျပာ တဲ့အခါ၊ဆင္ေတြႏွင့္ဖထီးလိုက္ သြားတာေၾကာင့္ ေမာင္ေတာထဲလိုက္လာတယ္ဆို တာသိၿပီးဝမ္းနည္းမိတယ္။ မ်က္ရည္ထိန္းေနတဲ့ၾကားက ပိုးအိစံသီခ်င္းေလးကိုၾကားတစ္ ခ်က္ၾကားရတယ္ေလ။ “မိုးမင္း..မာန္တင္း႐ြာမလို ႏွင့္ညိဳ႕ဟန္ဆင္၊မိုးေမွာင္ေတြက်လာရင္* “ေမာင့္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာတူပုန္းကာေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတယ္၊ေမ့မရႏိုင္ေအာင္ လည္းရင္ထဲမွာခံစားရတယ္**
“အယဥ္ငိုခ်ပစ္လိုက္ပါအယဥ္”
နန္႔အဲယာလည္းငိုသံႀကီးႏွင့္
“ငါ..မငိုဘူးအဲယာ၊ငါမငိုဘူး”
ငါ့တို႔ကခဏတာခ်စ္ရေပမယ့္ဘဝ
တစ္သက္စာခ်စ္ခဲ့ရသူပါ။ဒီတစ္ခါ
ငို႐ုံႏွင့္ေျပေပ်ာက္သြားတာ
မ်ိဳးငါမလုပ္ခ်င္ပါဘူအဲယာ၊
ငါေမာင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္”
“ငါသိပါတယ္အယဥ္ရယ္၊
ငါသိပါတယ္”
တခါက ခဏတာခ်စ္ရေပမယ့္
ရင္ထဲမွာထာဝရရွိေနဆဲပါေမာင္
အားလုံးကိုေက်းဇူးတင္လ်က္
Steven job