by ခိခိ … မမထား … အဖုတ္ႀကီးက အသံေတြ ထြက္ေနတာ ” ” ထြက္မွာေပါ့ … မင္းပဲ မညႇာမတာ … လိုးထားတာကို ” ” အဲလိုေတာ့ မေျပာပါနဲ႔ … မမထားရာ … က်ေနာ္က မမထားကို ျဖည့္စီးေပးတာပါ ” ” အမေလးေတာ္ … ေျပာတတ္တာ ” ” ဟုတ္တယ္ေလ … ေန႔လည္က ကိုႀကီးစိုးျမင့္ … မမထားကို လိုးရင္း … လီးက ေပ်ာ့ေခြၿပီး ကြၽတ္သြားတာ … ၿပီးေတာ့ မမထားလည္း ” ” ဟယ္ … ၿဖိဳးသူ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာလား ” ” က်ေနာ္ ထမင္းစားမလို႔ … ေနာက္ေဖး မီးဖိုခန္း အဝင္ အသံၾကားတာနဲ႔ … ေခ်ာင္းမိတာပါ ” ” ေအာ္ … ငါ့လင္နဲ႔ လိုးတာ … မင္းက ေခ်ာင္းေနတာေပါ့ …
ခုန ၿပီးေတာ့ မမထားလည္းဆိုတာ ဘာလဲ ” ” မမထားလည္း အာသာျဖည္ရင္း … က်ေနာ့္ နာမည္ ႐ြတ္ေနတာေလ ” ” ဟင္ ” ထားထားႏြယ္မွာ အရွက္သိတ္ခါႏွင့္ေနလာခဲ့သမွ် ၿဖိဴးသူ၏ စကားလုံးမ်ားေအာက္ ရွက္အားပိုကာ ႐ုန္းထြက္မရေတာ့ေပ။ကုတင္ေပၚပက္လက္အေနထားျဖင့္ အနားယူေနရာမွ ၿဖိဳးသူအားေက်ာေပးကာ တျခားဘက္လွည့္လိုက္ေတာ့၏။ထားထားႏြယ္ဖင္သားႀကီးက ေနာက္သို႔ေကာ့ထြက္ေနရာ ၿဖိဳးသူက ကိုယ္တစ္ေစာင္းလွည့္ကာ ဖင္ႀကီးေပၚ ညာဘက္ေပါင္တန္တင္ရင္ ခြထားလိုက္သည္။ညာဘက္လက္ျဖင့္ ထားထားႏြယ္ခါးအားဖက္ရင္း လက္မ်ားက ႏို႔အုံဆီသို႔ ေ႐ြ႕လ်ားေနျပန္သည္။ႏို႔အုံအား ညႇစ္ေခ်ရင္း ထားထားႏြယ္ကိုယ္လုံးအား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆြဲလွည့္လိုက္၏။ ” မရွက္ပါနဲ႔ … မမထားရဲ႕ … က်ေနာ္လည္း မမထားကို … မွန္းမွန္းလိုးေနတာ ၾကာပါၿပီ ” ” အင္ … မင္းကလည္း … မျဖစ္ႏိုင္တာကို ” ထားထားႏြယ္မွာ ၿဖိဳးသူကလည္း သူမအား မွန္းေနသည္ကို ဝန္ခံလိုက္သျဖင့္ အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာရာ ရသြားသည္။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွည့္ရင္း ၿဖိဳးသူအား စကားျပန္ေျပာလာ၏။ ” တကယ္ေပါ့ မမထားရ … ခ်ယ္ရီ႕ကို လိုးရင္း မမထားကို လိုးေနသလို … ေတြးေတြးလိုးပစ္တာ ပိုအရသာရွိတာ ” ” အံမယ္ … မယုံပါဘူး … မင္းက ငါ့ဟာ ျမင္ဖူးလို႔လား … ခုမွ ျမင္ဖူးတာကို ” ” ျမင္ဖူးတာေပါ့ မမထားရ … ဒီအိမ္ က်ေနာ္တို႔ ေျပာင္းလာၿပီး … ၃လ ေလာက္ေနေတာ့ … ေန႔ခင္းဘက္ က်ေနာ္ ေကာ္ဖီေသာက္မလို႔ … မီးကလည္းပ်က္ ေရေႏြးမတည္ခ်င္တာနဲ႔ မမထားတို႔ … အိမ္ခန္းဘက္ ေရေႏြးလာေတာင္းတာ … မမထားက အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းၾကမ္းျပင္မွာ ဒူးတစ္ဖက္ေထာင္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ … ေစာက္ပတ္ႀကီးက … အတိုင္းတိုင္းပဲ ” ” ဟာ … သြား … ဒါနဲ႔ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာေပါ့ … ဟုတ္လား ” ထားထားႏြယ္မွာ ႐ုတ္တရက္ မ်က္ႏွာေလးရဲလာကာ ၿဖိဳးသူဗိုက္သားေလးအား လက္ႏွင့္ဆြဲလိမ္ပစ္ေတာ့သည္။
ကာမစိတ္တက္ခ်ိန္ လိုးခဲ့ၾကေပမယ့္ ခုလိုေသြးေအးသြားခ်ိန္ ၿဖိဳးသူဆီမွ ရမၼက္ေငြ႕ပါေသာ စကားလုံးမ်ားေၾကာင့္ စိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္းေလးျဖစ္ေပၚလာကာ အဖုတ္ေလးဆီမွ ဆစ္ကနဲ႔ ခံစားလိုက္ရ၏။ၿဖိဳးသူမွာလည္း ဆႏၵမျပည့္ဝေသာေဒၚသူဇာမိုးအား ကာမစိတ္ႏိုးၿပီး လိုးေပးေနၾကမို႔ ထားထားႏြယ္၏ ရမၼက္စိတ္မ်ား ျပန္လည္ထႂကြလာရန္ စကားလုံးမ်ားႏွင့္ စြေပးေနသည္။လက္ေတြက အၿငိမ္မေနပဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ကိုယ္တစ္ေစာင္းအေနထားျဖင့္ ထားထားႏြယ္ ေက်ာျပင္အားပြတ္ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးအား ပါးစပ္ျဖင့္ ဖမ္းငုံလိုက္၏။
ထားထားႏြယ္ ကိုယ္ေလး ဆက္ကနဲ႔တုန္သြားရင္း ၿဖိဳးသူဗိုက္ေခါက္အား ဆြဲလိမ္ေနေသာ သူမဘယ္ဘက္လက္ေလးက ၿဖိဳးသူဆီးခုံးေဘး မေပ်ာ့မမာ အေနထားျဖင့္ စိုက္က်ေနေသာ လီးအား ဆုပ္ကိုင္မိေတာ့သည္။ၿဖိဳးသူလီးမွာ သူမေစာက္ရည္မ်ား မေျခာက္တေျခာက္ေလးမို႔ လီးအရည္ျပားမွာ ကပ္စီးကပ္စီး ျဖစ္ေနရ၏။လင္ျဖစ္သူ စိုးျမင့္လီးထက္ အတုတ္ေရာ အရွည္ပါ သာသျဖင့္ လက္ထဲခပ္ျပည့္ျပည့္မို႔ ခပ္တင္းတင္းညႇစ္ထားရင္း အားရေက်နပ္ေနမိသည္။ထိုစဥ္ ၿဖိဳးသူမွာ သူမလက္ေကာက္ဝတ္အားအုပ္ကိုင္ရင္း သူ႔လီးအား ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ကစားခိုင္းသျဖင့္ အလိုက္သင့္ ျပဳလုပ္ေပးေနျပန္၏။ ” မမထားကေရာ … အဖုတ္ပြတ္ရင္း က်ေနာ့္ကို … ဘယ္ခ်ိန္ထဲက … မွန္းေနတာလည္း ” ” ဟင့္အင္ … မေျပာဘူးကြာ ” ” အာ … ခုေတာင္ လိုးၿပီးေနမွပဲ … မမထားရယ္ … ေျပာပါ … ဘယ္သူ႔ရွက္ေနတာလည္း ” ” မင္းကြာ … လူကို … အေနခက္ေအာင္ တအားေျပာတတ္တာပဲ ” စိတ္ထဲ လႈိက္ဖိုရင္ခုန္လာကာ ၿဖိဳးသူလီးအား ခပ္ျမန္ျမန္ဂြင္းထုေပးရင္း ႏူတ္ခမ္းေလး စူထားလိုက္သည္။ၿဖိဳးသူ၏ ေခ်ာင္ပိတ္ေမးေသာ ေမးခြန္းမ်ားေအာက္ ထားထားႏြယ္တစ္ေယာက္ ဝန္ခံေျပာျပေနရေတာ့၏။
” ေျပာေလ … မမထားကလည္း ” ” ဒီလိုကြာ … မင္း … မမထား အနားေရာက္လို႔ ပုဆိုးျဖန္႔ဝတ္တဲ့ခါတိုင္း … မင္းေပါင္ၾကားကဟာႀကီး … ျမင္ေနရတာ … မင္းေရခ်ိဳးေနလည္း မမထား ေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္ ” ” ဟုတ္လား … မမထား အဲဒီခ်ိန္ဆို … စိတ္ထဲ ဘယ္လိုခံစားမိလည္း ” ” အစက … အသစ္အဆန္း အေနနဲ႔ပဲ ၾကည့္မိတာပါ … လြန္ခဲ့တဲ့ ၂လေက်ာ္ေလာက္က စၿပီး … ကိုစိုးျမင့္နဲ႔လုပ္တိုင္း သူ႔ဟာက ခဏေလးနဲ႔ ေပ်ာ့ေပ်ာ့သြားေတာ့ … အားမလိုအားမရ ခံစားလာရတယ္ … ေနာက္ပိုင္း သူ႔ၿပီးေအာင္ မမထားကပဲ လုပ္ေပးရင္း … သူအိပ္ေပ်ာ္မွာ မင္းဟာႀကီးကို … စိတ္ထဲမွန္းၿပီး အာသာေျဖ ရတာေပါ့ ” ” ဟူးးးး … မမထားရယ္ ” ထားထားႏြယ္စကားအဆုံး ၿဖိဳးသူမွာ ႏို႔စို႔ရင္း ေခါင္းအား အထက္ေမာ့ကာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ဆြဲစုပ္လိုက္ေတာ့သည္။ထားထားႏြယ္မွာလည္း အလိုက္သင့္ ျပန္႔စုပ္ကာ ၿဖိဳးသူလီးအား ပြတ္သပ္ေပးေနလ်က္ပင္။တျဖည္းျဖည္း သူမ လက္ထဲ ၿဖိဳးသူလီးႀကီးမွာ ျပန္မာလာရင္း အေၾကာစိမ္းမ်ား ျပန္ေထာင္လာေနေတာ့၏။ၿဖိဳးသူမွာ ကိုယ္တစ္ေစာင္းအေနထားျဖင့္ ဘယ္လက္အားျပဳကာ တစ္ေစာင္းထထိုင္ရင္း ထားထားႏြယ္မ်က္ႏွာနားေလး လီးအား ေ႐ြ႕ကပ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ထားထားႏြယ္မွာ ၿဖိဳးသူ အျပဳမႈေၾကာင့္ မ်က္လုံးေလးျပဴးကာ သူမ မ်က္နာနားေလး တင္းေျပာင္းေနေသာ လီးႀကီးအား ၾကည့္ရင္း ကိုင္ထားဆဲဘက္လက္က ဒစ္ႀကီးအား ၿဖဲခ်လိုက္၏။
” အ … ျဖည္းျဖည္း မမထား ” ” ေဆာရီးေနာ္ … ၿဖိဳးသူ … မင္းဟာႀကီးက နဲတာႀကီးမဟုတ္ဖူးကြာ ” ” တအားၿဖဲလို႔ နဲနဲနာတာပါ မမထားရဲ႕ … ရပါတယ္ ” ” ဒါႀကီး … မမထား ဟာထဲ … ဝင္သြားတာ အံေအာမိတယ္ကြာ … ရွည္လည္းရွည္ေသး … ေအာက္ကခုထိ စပ္ဖ်င္းေလးျဖစ္ေနတာ ကြဲသြားၿပီေနမွာ ” ” မမထား … ေစာက္ပတ္က က်ဥ္းေတာ့ … က်ေနာ္ ခ်ယ္ရီခိုင္ကို ခိုးေျပးတုန္း စလိုးရသလိုပဲ … စီးပိုင္ေနတာဗ် … အဲဒါမို႔ အရင္းထိဖိလိုး မိတာ … ေစာက္ပတ္ႏူတ္ခမ္းသားေလးေတြ ကြဲကုန္တာေနမွာ ” ” မင့္ဟာႀကီးက … တုတ္လဲတုတ္ မာလည္းမာေတာ့ … ကြဲေရာေပါ့ ” ” မမထား … လီးစုပ္ဖူးလား … စုပ္ၾကည့္ေလ ” …” အာ … မစုပ္ဖူးပါဘူး … အဖုတ္လဲ အယက္မခံဖူးပါဘူး … မင္းယက္ေပးတာ ပထမဆုံးပဲ ” ” ဟင္ … ကိုႀကီးစိုးျမင့္က … ယက္မေပးဘူးလား ” ” ဟင့္အင္ … မမထားတို႔ လုပ္ခ်ိန္ … တခါတေလ လက္နဲ႔ပဲ စြၿပီး လုပ္ၾကတာပါ ” ” စုပ္ၾကည့္ပါ … ေနာက္ဆို … မမထား ႀကိဳက္သြားမွာ ” ” မစုပ္ခ်င္ … ပလြပ္ … အု ဖလု … ဖလူးးး ” ထားထားႏြယ္ စကားေျပာတုန္း ၿဖိဳးသူက ခါးေကာ့ကာ ဟေနေသာ ႏူတ္ခမ္းေလးထဲ ဒစ္ဖူးအား ႐ုတ္တရက္သြင္းလိုက္ေတာ့သည္။
ထားထားႏြယ္ ဘယ္လက္က ဆုပ္ကိုင္ထားဆဲမို႔ ဒစ္ဖူးအျမဳတ္တြင္ အုပ္ကိုင္ထားေသာလက္ကခံေနသျဖင့္ လီးတန္မွာ ထပ္မဝင္ေတာ့ေပ။ပါးစပ္ထဲ ဒစ္ႀကီးဝင္လာရာ လီးထိပ္ေပါက္မွ အရည္ၾကည္ေလးစို႔ေနသျဖင့္ လွ်ာႏွင့္ထိမိကာ ငံက်ိက်ိအရသာေလး ခံစားမိတုန္း တဆက္တည္း ၿဖိဳးသူလီးႀကီးဆီမွ သူမေစာက္ရည္နံ႔ ညႇီစို႔စို႔ေလး ႏွာေခါင္းထဲ ဝင္လာသျဖင့္ ထားထားႏြယ္တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးေလးမိတ္ကာ အသက္ေအာင့္ထားလိုက္ရသည္။သူမေခါင္းေလး ေနာက္လွန္ကာ ဒစ္ဖူးအား ပါးစပ္ထဲမွထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားရာ မေအာင္ျမင္ေတာ့ေပ။ၿဖိဳးသူညာလက္က သူမေခါင္းအား ဖမ္းထိန္းကာ လီးႏွင့္ ပါးစပ္အား ဖိကပ္ထားေတာ့၏။ အသက္မွ်င္းရႈကာ လီးထိပ္အား ခပ္ဖြဖြ စုပ္ၾကည့္ေပးရာ လီးထိပ္ဒစ္ဖူး၏ အသားစိုင္ႏုႏုေလးက ပါးစပ္ထဲ တမ်ိဳးေလး ခံစားလိုက္ရသည္။ဒစ္ဖူးအား ထုတ္ရန္ မႀကိဳးစားပဲ လွ်ာထိပ္ေလးျဖင့္ ထိုးစြကာ စုပ္ေပးေနမိျပန္၏။ ၿဖိဳးသူလီးမွ ေစာက္ရည္နံ႔ လီးနံ႔ ခပ္စူးစူးေလးက ႏွာေခါင္းထဲ အနံ႔ယဥ္လာကာ ထိုအနံ႔ေလးမ်ားက ကာမစိတ္ႂကြေစၿပီး ၿဖိဳးသူ သင္ေပးသမွ် လိုက္လံတုန္႔ျပန္ေနသည္။ဒစ္ဖူးအားစုပ္ရင္း ဒစ္ဖူးေအာက္ဖက္ လီးအရင္းထိ လွ်ာျဖင့္ ယက္ကာ လီးအရင္းေရာက္မွာ လွ်ာအား ဝိုက္၍ လီးထိပ္သို႔ ပင့္ဆြဲကာ ဒစ္ဖူးဆီျပန္ေရာက္မွ ျပန္ဆြဲစုပ္ေပးလိုက္၏။ၿဖိဳးသူမွာ ထားထားႏြယ္အား လီးစုပ္ပုံစုပ္နည္းသင္ေပးရင္ အရသာခံေနျပန္သည္။ထားထားႏြယ္ ပါးစပ္ထဲ မဆန္႔မၿပဲ ဝင္ထြက္ေနေသာ လီးအားၾကည့္ရင္း လိုးခ်င္စိတ္ျပင္းပ်လာသျဖင့္ လီးအားထုတ္ခိုင္းလိုက္သည္။ ” အားဟား … ေကာင္းလိုက္တာ မမထားရာ … ထုတ္လိုက္ေတာ့ … ပါးစပ္ထဲ ၿပီးသြားလိမ့္မယ္ ” ထားထားႏြယ္မွာ ခင္ပြန္းသည္စိုးျမင့္လီးေတာင္ မစုပ္ခဲ့ဖူးသျဖင့္ လီးစုပ္ရသည္အရသာ အသစ္ေလးအား ခံစားေနစဥ္ ၿဖိဳးသူစကားေၾကာင့္ သူမပါးစပ္ထဲမွ လီးအား မထုတ္ခ်င္ထုတ္ခ်င္ျဖင့္ ထုတ္ေပးလိုက္ရသည္။သူမပါးစပ္မွ ကြၽတ္ထြက္က တံေတြးမ်ားျဖင့္ ေျပာင္လက္ေနေသာ လီးႀကီးအား မက္မက္ေမာေမာၾကည့္ရင္း ႐ြတ္ကနဲ႔ လွမ္းနမ္းလိုက္ေသး၏။ၿဖိဳးသူမွာ ထားထားႏြယ္အား ပက္လက္ျပန္လွန္ေစကာ ေပါင္ၾကားထဲေနရာယူရင္း ေပါင္တန္မ်ားအားၿဖဲၿပီး ေယာင္ကား ကြဲၿပဲေနေသာ ေစာက္ပတ္အား လီးဒဏ္ခံႏိုင္ေစရန္ လွ်ာျဖင့္ ထိုးကလိယက္ေပးျပန္သည္။ထားထားႏြယ္ ကိုယ္လုံးေလး တြန္႔လိမ္လာမွ ေပါင္တံႏွစ္ဖက္အား ခြကာ အေပၚမွ ဒူးေထာက္အေနထားျဖင့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးေပးလိုက္၏။ လီးစဝင္သည္ႏွင့္ ထားထားႏြယ္တစ္ေယာက္ ေအာ္ဟစ္ညည္းျငဴေနရျပန္သည္။ၿဖိဳးသူမွာ ကိုယ္လုံးခ်င္းျပားေနေအာင္ ဖိကပ္ရင္း ႏူတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္ပစ္သည္။
ႏို႔အုံေလးမ်ား ညႇစ္ေခ်ရင္း လီးအရင္းထိဖိသြင္းရာ တျဖည္းျဖည္း ထားထားႏြယ္တစ္ေယာက္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားအား လီးထိပ္က ပြတ္ဆြဲေနသျဖင့္ နာက်င္မႈ႕ေလးသက္သာက လီးအရသာ ျပန္ေတြ႕ေနေတာ့၏။ၿဖိဳးသူ ႏူတ္ခမ္းအား ခပ္ျပင္းျပင္းဆြဲစုပ္ရင္း ခါးေလးအား မသိမသာ ေကာ့ေပးလိုက္သည္။ထားထားႏြယ္၏ တုန္႔ျပန္လာမူ႔ေၾကာင့္ လီးဒဏ္ခံႏိုင္လာသည္မွန္း ရိပ္မိကာ မနားတမ္း ပစ္ေဆာင့္ေတာ့သည္။ထားထားႏြယ္မွာလည္း ၿဖိဳးသူႏွင့္အၿပိဳင္ မီးကုန္ရမ္းကုန္ ပင့္ေဆာင့္ရင္း ေနာက္ဆုံးအခ်ီ သုတ္ရည္မ်ား ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ပန္းထုတ္လိုက္ၾက၏။ ” အား အားးး … မမထား …… ထြက္ ထြက္ … ထြက္ျပန္ၿပီကြာ ” ” ရွီးးးး … အ အ … က်ေနာ္လည္း ၿပီးၿပီ … မမထားရယ္ ” ခဏအနားယူၿပီးမွ ထားထားႏြယ္တစ္ေယာက္ ကြတကြတျဖင့္ ၿဖိဳးသူတို႔ လင္မယားအိပ္ခန္းမွ ထြက္ကာ သူမတို႔ အိမ္ခန္းဘက္ဝင္လာၿပီး ဧည့္ခန္းထဲ ထိုင္ရင္း ေပါင္ၾကားအား လက္ျဖင့္ဖိကာ စမ္းေနေတာ့သည္။ၿဖိဳးသူမွာ ကုတင္ေပၚမွ အနံ႔သက္မ်ား ေပ်ာက္ေအာင္ အိပ္ယာခင္မ်ားလဲကာ အိပ္ခန္းအား သန္႔ရွင္းေန၏။ညေနပိုင္း ေရမိုးခ်ိဳးကာ ဧည့္ခန္းတြင္း တီဗြီၾကည့္ရင္း ဇနီးျဖစ္သူ ခ်ယ္ရီခိုင္အား ေမွ်ာ္ေနလိုက္၏။ေနေရာင္ေပ်ာက္ကာ အလင္းေရာင္းေဖ်ာ့လာခ်ိန္ ခ်ယ္ရီခိုင္တို႔ဆိုင္မွ ဖယ္ရီကားေလး အိမ္ေရွ႕သို႔ ထိုးရပ္လာသည္။ကားေပၚမွ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ားအား လက္ျပႏူတ္ဆက္ရင္း ၿဖိဳးသူထိုင္ေနေသာ ဧည့္ခန္းထဲ တန္းဝင္လာခဲ့၏္။ ” ေဟာ … ခ်ယ္ရီ … မ်က္ႏွာက ၿပဳံးေနပါလား မိ္န္းမရ ” ” ဟုတ္တယ္ … ကိုၿဖိဳး … ဒီလကုန္ အေပ်ာ္ခရီး ထြက္ဖို႔ … ဆိုင္က လခ ႀကိဳထုတ္ေပးလိုက္တာ … တဆိုင္လုံးပဲ ” ” ေအာ္ … ဒါမို႔ ငါ့မ္ိန္းမ … ေပ်ာ္လာတာေပါ့ ” အနားေရာက္လာေသာ ခ်ယ္ရီခိုင္အား ထရပ္ကာ ဖက္နမ္းလိုက္သည္။ခႏၶာကိုယ္ခ်င္း ထိကပ္စဥ္ ခ်ယ္ရီခိုင္ဆီမွ ေယာက်ၤားသုံးေရေမႊးနံ႔ရရွိသျဖင့္ ၿဖိဳးသူတစ္ေယာက္ မ်က္ေမွာင္ေလးၾကဳတ္ေနမိ၏။ပထမဆုံးအႀကိမ္ ဇနီးျဖစ္သူကိုယ္ေပၚမွ ေယာက်ၤားေရေမႊးနံ႔ရလိုက္သျဖင့္ စိတ္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္သြားရသည္။သို႔ေသာ္ အေရာင္းဝန္ထမ္းမို႔ တခါတရံ ေယာက်ၤားေလးေတြနဲ႔ ပူးပူးကက္ကပ္ အလုပ္လုပ္ရသျဖင့္ အနံ႔မ်ားစြဲလာသည္ဟု ေတြးမိလိုက္ျပန္၏။ ” ဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ … ကိုၿဖိဳး ” ” ေအာ္ … နက္ဖန္ ခ်ယ္ရီ ေစ်းဝယ္ရင္ … ကိုၿဖိဳးက အလုပ္ဆင္းရမွာမို႔ … အဲဒါေတြးေနတာ ” ” ခရီးထြက္ဖို႔ အဝတ္စား ႏွစ္စုံေလာက္ရယ္ တျခားပစၥည္းနဲနဲပဲ ဝယ္မွာပါ … ခ်ယ္ရီပါသာ တက္ကစီ ငွားသြားပါ့မယ္ ” ၿဖိဳးသူလည္း ဇနီးေခ်ာေလးအား အဆင္ေျပေအာင္ေျပာရင္း လူခ်င္းခြာလိုက္ေတာ့သည္။
Close
” ခ်ယ္ရီ … ထေတာ့ … မနက္ ၄နာရီထိုးၿပီ … ၅ခြဲ ခ်ယ္ရီတို႔ ကားလာမွာမလား ” ဒူးတဖက္ေကြးကာ ေဘးတစ္ေစာင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ခ်ယ္ရီခိုင္အား ၿဖိဳးသူက အိပ္ယာႏိုးေနလိုက္သည္။တညလုံး ႏူတ္ဆက္အလိုး လိုးထားၾကသျဖင့္ ည ၁၂ေက်ာ္မွ ႏွစ္ေယာက္သား အိပ္ခဲ့ၾကသည္။ခ်ယ္ရီခိုင္မွာလည္း လင္ျဖစ္သူႏွင့္ ညအိပ္ခြဲရမည္ျဖစ္သျဖင့္ မီးကုန္ရမ္းကုန္ လိုးခဲ့ရာ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနေတာ့၏။ၿဖိဳးသူ ဒုတိယအႀကိမ္ လႈပ္ႏိုးမွ အိပ္ယာထကာ ေရမိုးခ်ိဳးအလွျပင္ေနလိုက္သည္။အိပ္ခန္းတြင္း မွန္တင္ခုံေရွ႕ ဗလာစီယာေလးႏွင့္ မိတ္ကပ္ပါးပါးလူးေနစဥ္ ၿဖိဳးသူမွာ ဇနီးေခ်ာေလး၏ ဆံႏြယ္မ်ား ေရေျခာက္ေအာင္ ဒ႐ြိဳင္ရာျဖင့္ မူတ္ေပးေန၏။ ” ကိုၿဖိဳး … ပုဆိုးက စိုေနတာ … လဲထားဦးေလ … ခ်ယ္ရီ မရွိတုန္း … ဖ်ားနာေနမယ္ ” အိမ္ေနာက္ေဖး ခ်ယ္ရီခိုင္ ေရခ်ိဳးစဥ္ မနက္ေဝလီေဝလင္း အေမွာင္ထုရွိေနသျဖင့္ တုံးလုံးခြၽတ္ခ်ိဳးခိုင္းကာ ၿဖိဳးသူကိုယ္တိုင္ တကိုယ္လုံး ဆပ္ျပာတိုက္ေပးသျဖင့္ ၿဖိဳးသူပုဆိုးႏွင့္ အက်ႌပါ ေရစိုေနေတာ့သည္။ခ်ယ္ရီခိုင္ေျပာအၿပီး ၿဖိဳးသူလည္း ဗီဒိုဖြင့္ကာ အက်ႌႏွင့္ပုဆိုးအား ခြၽတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။မွန္တင္ခုံ၏ အေနာက္ဖက္ ဗီဒိုမွာ ေဘးတိုက္အေနထားမို႔ ဗီဒိုေရွ႕့တုံးလုံးျဖစ္ေနေသာ လင္ျဖစ္သူၿဖိဳးသူ၏ ေပါင္ၾကားမွ ေထာင္ထြက္ေနေသာလီးအား ေဘးတိုက္အေနထားျဖင့္ မွန္ထဲမွ ျမင္လိုက္ရ၏။ ” ခ္ခ္ … ခဏ … ကိုၿဖိဳး ” ” ေနဦး … ခ်ယ္ရီ … ပုဆိုး ေလး … ဝတ္ … ” ” ဟာကြာ … ခု … ခ်ယ္ရီနားလာ … ဒီတိုင္း လာခဲ့ ” ၿဖိဳးသူစကားမဆုံးခင္ ခ်ယ္ရီခိုင္ စကားေၾကာင့္ ၿဖိဳးသူတစ္ေယာက္ ကိုယ္တုံးလုံးျဖင့္ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ခ်ယ္ရီခိုင္မွာ ၿဖိဳးသူ သူမနားေလး အေရာက္ ခႏၶာကိုယ္အားလွည့္ကာ သူမေရွ႕ ၿဖိဳးသူအား ေဘးတိုက္အေနထားျဖစ္ေစလိုက္သည္။မွန္တင္ခုံေရွ႕ ခုံေလးေပၚထိုင္ေနေသာ ခ်ယ္ရီခိုင္မွာ ထမိန္မဝတ္ေသးပဲ ေအာက္ခံစကပ္အပါးေလးသာ ဝတ္ထားသျဖင့္ ခါးေသးက်ဥ္ေလးေအာက္မွ ဖင္သားစိုင္ႀကီးမွ ခုံေဘး အိတြဲက်ေနျပန္၏။သူမေရွ႕ ေဘးတိုက္ရပ္ေနေသာ လင္ျဖစ္သူခါးအား ဘယ္လက္ျဖင့္ေပြ႕ဖက္ကာ ညာလက္က ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးအား ပင့္ကိုင္လိုက္သည္။လွည္ျပန္ငုံ႔ၾကည့္ေနေသာ ၿဖိဴးသူမ်က္ႏွာအား ေမာ့ၾကည့္ရင္း သူမ ညာလက္ေလးအား လႈပ္ရွားလိုက္သည္။ လီးအရည္ျပားအား အရင္းထိၿဖဲခ်ရင္း ဒစ္ဖူးေနာက္နားေလးအား ခပ္ျပင္းျပင္းဆြဲစုပ္ကာ ခဏအၾကာမွ လြတ္ေပးလိုက္သည္။ၿဖိဳသူဒစ္ဖူးေနာက္တြင္ ႏူတ္ခမ္းနီမ်ား စြန္းထင္းကာ ခ်ယ္ရီခိုင္ လက္လြတ္လိုက္သည္ႏွင့္ တဇပ္ဇပ္ တုန္ခါေနေတာ့၏။ၿဖိဳးသူပုခုံးအား ဖိဆြဲကာ သူမေရွ႕တည့္တည့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခိုင္းလိုက္ျပန္သည္။ဒူးေထာက္လ်က္အေနထားျဖင့္ သူမအားေမာ့ၾကည့္ေနေသာ ၿဖိဳးသူမ်က္ႏွာေရွ႕ ခုံေပၚမွထရပ္ကာ ေအာက္ခံစကပ္ေလးအား ဗိုက္သားေပၚလိပ္တင္ပစ္လိုက္သည္။
သူမေပါင္ၾကားဆီသို႔ အလိုက္သင့္မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ေသာ ၿဖိဳးသူေခါင္းအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခပ္တင္းတင္း ဆြဲကပ္ကာ ခဏအၾကာမွ လြတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ ” တီ …… တီတီ …… ျပျမၸမ္ ” မနက္ခင္းအလင္းေရာက္သည္ႏွင့္ ခ်ယ္ရီခိုင္တို႔ ဆိုင္မွ ဝန္ထမ္းအားလုံး အိပ္စပက္ကားႀကီးႏွစ္စီးျဖင့္ ၿမိဳ႕ထဲမွ ထြက္လာၾကသည္။ထိုကားႀကီး ႏွစ္စီးေရွ႕တြင္ ဆိုင္ပိုင္ရွင္မိသားစုမ်ားပါေသာ ဇိမ္ခံကားေလးက ေရွ႕မွ ဦးေဆာင္ေန၏။ခ်ယ္ရီခိုင္ႏွင့္ ျဖဴျဖဴဝင္းတို႔ အုပ္စုမွာ ေနာက္ဆုံးကားျဖင့္ လိုက္ပါလာရာ ကားေပၚတြင္ ႏွစ္ေယာက္တြဲထိုင္ခုံမ်ားပါရွိၿပီး ေဘးတိုက္ ၂တန္းျဖစ္သည္။ေနာက္ဆုံးခုံတြင္ ခ်ယ္ရီခိုင္ တစ္ေယာက္ထဲလိုက္ပါလာရာ သူမႏွင့္အတူ ထိုင္မည့္သူမွာ ဘယ္သူဘယ္ဝါမွန္း မသိရေပ။သူမႏွင့္ေဘးတိုက္ခုံတြင္ ျဖဴျဖဴဝင္းႏွင့္ တျခားဝန္ထမ္းတစ္ဦး လိုက္ပါလာ၏။တစ္ခ်ိဳ႕ခုံမ်ားတြင္ မိန္းကေလး ေယာက်ၤာေလး အတူထိုင္လ်က္ လိုက္ပါလာသည္ကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ရသည္။သို႔ေသာ္ သူစိမ္းမပါပဲ အားလုံးမွာ ခ်ယ္ရီခိုင္တို႔အလွကုန္ဆိုင္မွ ဝန္ထမ္းမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ သစ္ပင္ႀကီးမ်ား ဝွီးကနဲ႔ ဝွီးကနဲ႔ က်န္ရစ္ကာ လယ္ကြင္းမ်ား လူေနအိမ္ေလးမ်ား လမ္းေဘးဝဲယာ တစ္ေလွ်ာက္ ျမင္ေနရသည္။ကား၃စီးမွာ တရိပ္ရိပ္ ေမာင္းႏွင္လာရင္း ေန႔ခင္း ၁၂နာရီေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ ၿမိဳ႕ငယ္ေလး တခုသို႔ ေရာက္ရွိလာကာ ထမင္းစားနားၾကေတာ့သည္။ကားဆရာမ်ားမွာလည္း ကားမ်ား စစ္ေဆးကာ ထမင္းစားေနၾကသည္။ေန႔လည္ ၁နာရီခြဲ တြင္ ထိုၿမိဳ႕ငယ္ေလးမွ ထြက္ခြာလာရာ ခ်ယ္ရီခိုင့္ေဘးခုံတြင္ လူတစ္ေယာက္ ေရာက္ရွိလာေတာ့၏။ ” ဟင္ … ကိုႏိုင္ထူး ” ” ဟုတ္တယ္ … ခ်ယ္ရီ … အထြက္တုန္းက ဦးေလးတို႔ ေရွ႕ကားနဲ႔ လိုက္လာတာ … ကားေလးက လူက်ပ္တာနဲ႔ … ခ်ယ္ရီတို႔နဲ႔ အတူလိုက္ရေတာ့မွာ ” ခ်ယ္ရီခိုင္မွာ ခုမွ သေဘာေပါက္သြားရသည္။ႏိုင္ထူး၏ ႀကိဳတင္စီစဥ္မႈ႕အားေတြးမိကာ ေဘးတိုက္ခုံမွ ျဖဴျဖဴဝင္းအား ၿပဳံးျပလိုက္မိသည္။ျဖဴျဖဴဝင္းမွာလည္း ခ်ယ္ရီခိုင္အား ျပန္ၿပဳံးျပကာ ခ်ယ္ရီခိုင္ေဘး ဝင္ထိုင္ေသာ ႏိုင္ထူးအား ေမးေငါ့ျပလိုက္၏။ထမင္းစားၿပီးခ်ိန္ တရိပ္ရိပ္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ ေမာင္းႏွင္ေနေသာ ကားႀကီးေပၚတြင္ စကားသံမ်ား ဆိတ္ၿငိမ္သြားကာ တခ်ိဳ႕အိပ္သြားၾကေတာ့သည္။လမ္းမႀကီးေပၚ ကားႀကီးမ်ားမွာ ပုံမွန္ေလးေမာင္းေနရင္း မၾကာမွီ ကားတစီးလုံး ၿငိမ္သက္သြား၏။ကားတစ္စီးလုံး ၿငိမ္ေနေပမယ့္ ကားေနာက္ဆုံးခုံ တံခါးေပါက္ေဘးတြင္ ထိုင္ေနေသာ ခ်ယ္ရီခိုင္၏ ေပါင္ၾကားတြင္းမွ ႏိုင္ထူးလက္တဖက္မွာ မၿငိမ္ပဲ လႈပ္ရွားခါရမ္းေနေတာ့သည္။ ” အ …… ရွီးးးး းးးး … ကိုႏိုင္ထူး … ခဏ … ခ်ယ္ရီ ေစာင္ေလးၿခဳံထားေပးမယ္ ” ခ်ယ္ရီခိုင္မွာ ေနာက္ဆုံးခုံျဖစ္ေသာ္လည္း ေဘးတိုက္ခုံမွ ျဖဴျဖဴဝင္းတို႔ အမွတ္တမဲ့ ႏိုးလာလ်င္ ႏိုင္ထူးမွ သူမေပါင္ၾကားႏိုက္ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္သြားမွာ စိုးရိမ္ေနသည္။အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးအား ေအာက္သို႔ လိပ္ခြၽတ္ရာဘယ္ဘက္ေျခေထာက္မ၍ ညဘက္ေျခသလုံးနား ကပ္ထားလိုက္၏။ ျပတင္းေပါက္ႏွင့္ကပ္လ်က္ထိုင္ေနသည္မို႔ ႏိုင္ထူးကိုယ္လုံးကြယ္ေနသျဖင့္ ျဖဴျဖဴဝင္းတို႔ၾကည့္လ်င္လည္း ႐ုတ္တရက္ သူမအား မျမင္ႏိုင္ေပ။ႏိုင္ထူးမွာလည္း ခ်ယ္ရီခိုင့္ အဖုတ္ေလးအားႏိုက္ရာ ကာမစိတ္ႂကြေနသျဖင့္ သူမစိတ္တိုင္းက် ထိုင္ခုံေက်ာမွီတြင္ အသင့္ပါေသာ ေစာင္အပါးေလးယူကာ ခ်ယ္ရီခိုင့္အား ၿခဳံေပးလိုက္၏။ႏိုင္ထူးက ေဘးတိုက္အေနထားျဖင့္ ေစာင္အနားစေလးမကာ ညာဘက္လက္သြင္း၍ ခ်ယ္ရီခိုင္ အဖုတ္ေလးအား ျပန္ႏိုက္ေနျပန္သည္။
ခ်ယ္ရီခိုင္တစ္ေယာက္ ေစာင္အေပၚအနားစေလး ပုခုံးထိဆြဲၿခဳံကာ မ်က္လုံးေလးစင္းၿပီး ေပါင္ႏွစ္ဖက္အား ရသေလာက္ ၿဖဲေပးထားလိုက္၏။သူမအဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းေလးအတိုင္း ႏိုင္ထူး လက္ခလယ္ေလးက အထက္ေအာက္ကစားရင္း အစိေလးအား ခ်ိတ္ေကာ္ေပးရာ ထိုင္ရင္းတန္းလန္း ခါးေလးက ဆက္ကနဲ႔ တုန္တုန္သြားသည္။အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိမ့္ထြက္ေနေသာ ေစာင္ေခါင္းေပါက္ေလးထဲ ႏိုင္ထူးလက္ေခ်ာင္းေလး ဝင္ေရာက္လာစဥ္ သူမလက္ကေလးျဖင့္ ႏိုင္ထူးလက္ေကာက္ဝတ္အား ဖမ္းကိုင္ထားလိုက္ရသည္။ ” ဘာလို႔လဲ … ခ်ယ္ရီရ ” ႏိုင္ထူးမွာ ေစာက္ေခါင္းထဲ လက္ခလယ္ျဖင့္ေမႊေပးရင္း အသံႏွိမ့္ကာ ခ်ယ္ရီခိုင္အား ေမးလိုက္၏။ခ်ယ္ရီခိုင္မွာ ျပန္မေျဖပဲ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ ႏိုင္ထူးလက္ေကာက္ဝတ္အား အုပ္ကိုင္ရင္း သူမအဖုတ္ေလးထဲ လက္ေခ်ာင္းေလးအား လိုသေလာက္ေလး အထုတ္သြင္းလုပ္ေနေတာ့သည္။ႏိုင္ထူးမွာ လက္ခလယ္အား ရသေလာက္ဆန္႔ကာ ခ်ယ္ရီခိုင့္စိတ္တိုင္းက်ေလး လက္ႏွင့္လိုးေပးေန၏။အေတာ္ၾကာၾကာေလး ကလိေပးရာ လက္ေခ်ာင္းေလးအား ခ်ယ္ရီခိုင့္ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားက ညႇစ္ေပးေနသည္ကို ခံစားသိရွိလိုက္ရျပန္သည္။ခ်ယ္ရီခိုင့္မ်က္ႏွာေလး နဖူးေၾကာမ်ားႀကဳံ႕ကာ ႏိုင္ထူးလက္ေကာက္ဝတ္အား သူမလက္ျဖင့္ထိန္းကာ ခပ္သြက္သြက္လႈပ္ရွားလာေတာ့၏။ အိ့ … ကနဲ႔ ရႈိက္သံေလးနဲ႔အတူ ႏိုင္ထူးလက္ခလယ္ေလး ေႏြးကနဲ႔ ခံစားလိုက္ရသည္။ႏိုင္ထူးမွာ ခ်ယ္ရီခိုင္ ၿပီးသြားမွန္းသိသည္ႏွင့္ လက္ခလယ္အား တရပ္စပ္ ထိုးေမႊးေပးရာ ခ်ယ္ရီခိုင္ေပါင္တန္ေလးမ်ား လိမ္က်စ္လာကာ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားက ႏိုင္ထူးလက္ေခ်ာင္းေလးအား ညႇစ္ထားရင္း ေစာက္ရည္မ်ား တလေဟာ ထြက္က်လာ၏။ႏိုင္ထူးလက္အား ေစာက္ပတ္ေလးထဲမွ ဆြဲထုတ္ကာ သူမအိတ္ထဲမွ တစ္ရႈးစကၠဴထုပ္ေလးထုတ္ယူကာ ေစာက္ပတ္ေလးအား သန္႔ရွင္းပစ္သည္။ၿခဳံထားေသာ ေစာင္ေလးအား ဖယ္က မတ္တပ္ရပ္ရင္း ညာဘက္ေျခသလုံးေပၚ လိပ္ကပ္ထားေသာ အတြင္းခံအား ျပန္ဝတ္ကာ ထမိန္အား ေရွ႕ေနာက္လွည့္ဝတ္လိုက္ရ၏။ ေရဗူးအားဖြင့္၍ အဝေသာက္ကာ ခႏၶာကိုယ္အား ေႏွာက္မွီရင္း ေမွးေနလိုက္ျပန္သည္။အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း သူမဘယ္လက္ေလးအား တဇပ္ဇပ္အသားခ်င္းလာထိကပ္ေနသျဖင့္ မ်က္လုံးဖြင့္ကာ ဘယ္ဘက္သို႔ ေဆြၾကည့္လိုက္၏။ႏိုင္ထူးမွာ ေစာင္ၿခဳံထားလ်က္ သူ၏ညာဘက္လက္ ေစာင္ၿခဳံတြင္း တုန္ခါေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္။ခ်ယ္ရီခိုင္မွာ အိမ္ေထာင္သည္တစ္ေယာက္မို႔ ႏိုင္ထူး ဂြင္းထုေနမွန္း ခ်က္ခ်င္း ရိပ္မိလိုက္သည္။ခါးၫြတ္ကာ ေဘးတိုက္ခုံရွိ ျဖဴျဖဴဝင္းတို႔ဘက္ လွမ္းၾကည့္ရာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္သည္ႏွင့္ သူမဘယ္လက္ေလးအား ႏိုင္ထူးေစာင္ၿခဳံထဲ သြင္းလိုက္ေတာ့၏။ႏိုင္ထူးဂြင္းထုေနေသာ လက္အား အုပ္ကိုင္စဥ္ ႏိုင္ထူးတစ္ေယာက္ ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္အား ခုံေပၚဒူးေထာင္တင္လိုက္သည္။ ျဖဴျဖဴဝင္းတို႔ဘက္မွ ၾကည့္လွ်င္ဘယ္ဖက္ဒူးေထာင္ထားသျဖင့္ သူ၏ညာဘက္ျခမ္းမွ ခ်ယ္ရီခိုင္အား ႐ုတ္တရက္ မျမင္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ေစာင္အားပုခုံးထိဆြဲတင္ကာ ညာဘက္ျခမ္းအား လွန္ထားလိုက္သည္။ေစာင္ေအာက္၌ ပုဆိုးခါးပုံစမွာ ျပည္၍ ေပါင္လယ္ထိေလ်ာက်ေနကာ ေပါင္ၾကားမွ လီးက ေထာင္မတ္ေန၏။
လီးတစ္ဝက္ေလာက္မွ ဆုပ္ကိုင္ကာ ဂြင္းထုေနေသာလက္အား ခြာ၍ သူ႔လက္အား အုပ္ကိုင္ထားေသာ ခ်ယ္ရီခိုင္လက္အား လီးတန္ေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ခ်ယ္ရီခိုင္မွာ ႏိုင္ထူးအား ေစာက္ပတ္သာယက္ခိုင္းၿပီး အလိုးမခံခဲ့ေပ။ခုလိုသူမေဘးနား ဂြင္းထုေနေသာ ႏိုင္ထူးအား သနားစိတ္ဝင္ကာ သူမကိုယ္တိုင္ ဂြင္းတိုက္ေပးရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္၏။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ႏိုင္ထူးလီးအား ဆုပ္ကိုင္ရာ လင္ျဖစ္သူၿဖိဳးသူႏွင္ အတုတ္က သိပ္မကြာေၾကာင္းခံစားသိရွိလိုက္ရသည္။ႏိုင္ထူးမွ ေစာင္လွပ္ေပးသျဖင့္ အမွတ္မထင္ၾကည့္မိရာ ႏိုင္ထူးလီးမွာ လီးအရည္ျပားရွည္သျဖင့္ ဒစ္ဖူးအားဖုံးအုပ္ထားသည္ကို ျမင္ေတြ႕ေန၏။စိတ္ထဲမ႐ိုးမယြေလးျဖစ္ကာ ခႏၶာကိုယ္အား ႏိုင္ထူးဘက္ေစာင္းကပ္ရင္း လီးအရည္ျပားအား ဒစ္ေပၚေအာင္ ၿဖဲခ်လိုက္သည္။ႏိုင္ထူးဆီမွ ခပ္တိုးတိုးညည္းသံေလးေၾကာင့္ လီးအား ထပ္မၿဖဲပဲ ႏိုင္ထူးမ်က္နာအားၾကည့္ေနျပန္၏။ႏိုင္ထူးမွာ ခ်ယ္ရီခိုင္က လီးအားခပ္ဖြဖြ ပြတ္သပ္ေပးေနရာမွ လီးအားၿဖဲခ်လိုက္သျဖင့္ ဒစ္ဖူးေအာက္ေမးသိုင္းႀကိဳးေလးတင္းကနဲ႔ျဖစ္ကာ ပူကနဲ႔ခံစားလိုက္ရေတာ့သည္။ ” ေဆာရီးေနာ္ … ကိုႏိုင္ထူး … နာသြားလား ” ” ရပါတယ္ … ခ်ယ္ရီရဲ႕ … ႐ုတ္တရက္မို႔ပါ … ၿဖဲၾကည့္ေလ ” ” အရည္ျပားက … ထိပ္ထိဖုံးေနတာလား ” ” ဟုတ္တယ္ ခ်ယ္ရီ … ငယ္ငယ္ကတည္းကပဲ … ဘာျဖစ္လို႔ ” ” ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး … က်မ မျမင္ဖူးလို႔ပါ ” ” ခ်ယ္ရီေယာက်ၤားလီးထက္ … ေသးလား ” ” အာ … မေသးပါဘူး … အတူတူေလာက္ပဲ ” ႏိုင္ထူးစကားေၾကာင့္ ခ်ယ္ရီခိုင္မွာ အိမ္တြင္က်န္ရစ္ေသာ ၿဖိဳးသူအား သတိရမိသြား၏။စိတ္ထဲ ႏိုင္ထူးလီးႏွင့္ ၿဖိဳးသူလီးအား ယွဥ္ၾကည့္ရာ ေဖၚမျပတတ္ေတာ့ စိတ္ခံစားမႈ႕ေလးျဖစ္လာကာ ရင္ထဲ သိမ့္ကနဲ႔ျဖစ္သြားေတာ့သည္။လင္ျဖစ္သူေနာက္ကြယ္တြင္ သူစိမ္းေယာက်ၤားတစ္ဦး၏လီးအား ဂြင္းထုေပးေနမိသျဖင့္ အနည္းငယ္စိတ္ေထြလာရ၏။ႏိုင္ထူးမွ သူမလက္ေလးအား ကိုင္ကာ အထက္ေအာက္ကစားေတာ့မွ သတိျပန္ကပ္လာရသည္။စကားမေျပာၾကေတာ့ပဲ ႏွစ္ဦးသား ၿငိမ္သက္ကာ ႏိုင္ထူးတစ္ေယာက္ မ်က္လုံးေလးစင္းေနစဥ္ ခ်ယ္ရီခိုင္မွာ လီးအရည္ျပားအား အဆုံးထိၿဖဲခ်လိုက္ အေပၚသို႔ျပန္စုၾကည္လိုက္ႏွင့္ လီးထိပ္မွစိမ့္ထြက္လာေသာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားအား လက္ညိဳးေကြးလ်က္အေနထားျဖင့္ သပ္ခ်ေပးသည္။ တျဖည္းျဖည္းလီးမွ တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ သူမလက္ေလးထဲ ေသြးတိုးလာရာ ႏိုင္ထူးတစ္ေယာက္ ၿပီးေတာ့မည္မွန္း သိရွိလိုက္သည္။ခပ္သြက္သြက္ေလး ပြတ္တိုက္ေပးရာ ႏိုင္ထူး ညာလက္က သူမပုခုံးအား သိုင္းဖက္ကာ ႏို႔အုံေလးအား ညႇစ္ေခ်လာ၏။တဆက္ထဲလိုလို ႏိုင္ထူးက ေဘးတိုက္အေနထားျဖင့္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္ကာ လရည္မ်ားပန္းထုတ္ေန၏။ခ်ယ္ရီခိုင္လည္း လီးအရည္ျပားအား ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ကစားေပးေနသည္။ လက္ေခ်ာင္းၾကားေလးထဲ လရည္ပူပူမ်ား စီးက်လာသည္အထိ တိုက္ေပးရင္း ခဏအၾကာမွ လြတ္ေပးလိုက္သည္။ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းခြာ၍ ႏိုင္ထူးလီးအား ၾကည့္ရာ လီးထိပ္ေပါက္တြင္ လရည္ျဖဴျဖဴေလးစို႔ေနရင္း တဇပ္ဇပ္တုန္ေနသည္ကို ျမင္ေနရ၏။ ” အားးး … ခ်ယ္ရီရယ္ … ေကာင္းလိုက္တာကြာ ” ႏိုင္ထူးတစ္ေယာက္ ခ်ယ္ရီခိုင့္ပါးျပင္ေလးအား တဖြဖြနမ္းကာ ပုဆိုးအား ျပန္ဝတ္ရင္း ေစာင္ျပန္ၿခဳံထားလိုက္ေတာ့သည္။ခ်ယ္ရီခိုင္မွာ သူမဘယ္ဘက္လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားၾကားကက္ေနေသာ လရည္မ်ားအား တစ္ရႈးျဖင့္ သန္႔ရွင္းေနစဥ္ ႏိုင္ထူးမွာလည္း လရည္စၿပီးပန္းခ်ိန္စင္သြားေသာ ေရွ႕ခုံေနာက္ေက်ာဘက္အား တစ္ရႈးျဖင့္ သုတ္ပစ္ေနရေလေတာ့သည္……ၿပီး။
