နတ္သမီးေပးတဲ့ … ခ်စ္လက္ေဆာင္

၀ါသနာဆိုတာမ်ိဳးကေလ … တေယာက္မွာ တမ်ိဳးဆီေတာ့ ရွိၾကတာပဲ … တံဆိပ္ေခါင္းစုတာ ၀ါသနာပါတဲ့လူ … ေရွးေဟာင္း ပစၥည္း စုတာ ၀ါသနာပါတဲ့လူ … ကၽြန္ေတာ္လည္း … စာအုပ္အေဟာင္းေတြ စုတာ ၀ါသနာပါတယ္ … ထားပါေတာ့ဗ်ာ … ဘႀကီးခန႔္ဆိုတဲ့ … ကၽြန္ေတာ့္ ဦးေလးက … လူ႔ဂြစာဗ် … သူ႔ဝါသနာက အဆန္း … ပုလင္းေသးေသးေလးေတြကို စုေဆာင္းရတာ အရမ္းဝါသနာပါတယ္ … သူက လူပ်ိဳႀကီး .. အင္းယားၿမိဳင္က ၿခံထဲမွာ ေနတာ … ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ေမြးစားအေဖ ေက်းဇူးရွင္လို႔လည္း ေျပာလို႔ ရပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္တို႔က ျပည္ ေပါင္းတည္ ဇာတိ … ကၽြန္ေတာ္ ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့ႏွစ္မွာ … ကၽြန္ေတာ့္ မိဘေတြက ဆုံးသြားေတာ့ … အေမ့ရဲ့ အစ္ကိုႀကီး … ဘႀကီးခန႔္က ကၽြန္ေတာ့္ကို … ေမြးစားလိုက္တာ … ေဆြမ်ိဳးဆိုလို႔လဲ ဒီတူအရီးႏွစ္ေယာက္ပဲ ရွိတာ … ဘႀကီးခန႔္က … စိတ္ရင္းေတာ့ အရမ္းေကာင္းတယ္ … လူေျဖာင့္လို႔ ေျပာရင္ရတယ္ … ဘယ္ေလာက္ ေျဖာင့္သလဲဆိုရင္ … ေပတံေတာင္ သူ႔ေလာက္မေျဖာင့္ဘူး … ရိုးရိုးသားသားေနတယ္ … မနက္ေစာေစာထ … ဘုရားရွိခိုး … လမ္းေလၽွာက္ … ျပန္လာရင္ … ေကာ္ဖီနဲ႔ မုန႔္စား … ၿပီးရင္ … သူ႔အခန္းေဘးက … ပုလင္းေတြသိမ္းထားတဲ့ … ေျမေအာက္ခန္းကို ဖြင့္ … ရွိသမၽွပုလင္းေတြကို … အဝတ္သန႔္သန႔္ေလးနဲ႔ ထိုင္သုတ္ေတာ့တာပဲ … ဘႀကီးခန႔္က အလုပ္မလုပ္ဘူးဗ် … အဘိုးလက္ထက္က အေမြေတြက … ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ … ဘဏ္ထဲမွာ အပ္ထားတယ္ … ေနာက္ၿပီး အင္းယားလမ္းထဲမွာ ၿခံတၿခံအေမြရတယ္ … အဲဒီၿခံကို နိုင္ငံျခားကုမၸဏီတခုကို … ေဒၚလာနဲ႔ ငွားစားထားတာ … တလ သိန္း သုံးဆယ္ေလာက္ ရပါတယ္ … ရတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တူအရီးႏွစ္ေယာက္ ေလာက္ငွပါတယ္ … ပိုေတာင္ပိုေသးတယ္ … ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္း သုံးၾကတာမွ မဟုတ္တာ … ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း ေတာ္ေတာ္ဂ႐ုစိုက္ပါတယ္ … အေဖအေမ ဆုံးထားေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ညစ္ေနမွာစိုးလို႔ … သုံးခ်င္တာသုံးဖို႔ … တလ သုံးသိန္း သုံးခြင့္ေပးထားပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္က သိပ္မဝယ္တတ္ပါဘူး … စာအုပ္ေတြ ဖတ္ရတာေတာ့ ႀကိဳက္တယ္ … ဘႀကီးခန႔္က … ပန္းဆိုးတန္းမွာ … စာအုပ္ေတြ လိုက္ဝယ္ေပးပါတယ္ …ဘႀကီးခန႔္က … ကၽြန္ေတာ့္အေပၚေကာင္းရွာပါတယ္ …

ကၽြန္ေတာ္တို႔တဲ့ ေနတဲ့ … အိမ္ေလးက … တထပ္တိုက္ … ခပ္မွိုင္းမွိုင္း မီးခိုးေရာင္ သုတ္ထားပါတယ္ … ဝင္ဝင္ခ်င္းက ဧည့္ခန္း … ဘယ္ဘက္ေျခရင္းက … ကၽြန္ေတာ့္အခန္း … ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာ တခန္းလြတ္တယ္ … ဧည့္သည္လာရင္တည္းဖို႔ … တခါမွလည္း ဧည့္သည္မလာပါဘူး … ညာဘက္ေခါင္းရင္းက … ဘုရားခန္း … ဘုရားခန္းေဘးက … ဘႀကီးခန႔္ … ေနတယ္ … အခန္းတိုင္းမွာ … ေရခ်ိဳးခန္း အိမ္သာ ပါၿပီးသား … ေနာက္မွာေတာ့ ထမင္းစားခန္းနဲ႔ … မီးဖိုခန္းရွိတယ္ … တထပ္တိုက္ေပမယ့္ … ေအာက္မွာ ေျမေအာက္ခန္းရွိတယ္ … ဘႀကီးခန႔္ အခန္းထဲကေန ဝင္ရတာ … သူ႔ပုလင္းေတြ ထားတဲ့ အခန္းေပါ့ … အိမ္ေဘးမွာေတာ့ … ေရကူးကန္ေလး ရွိပါတယ္ … ဘႀကီးခန႔္ ေျပာတာေတာ့ … ေရမကူး ျဖစ္တာ ၾကာၿပီတဲ့ … ဒါေပမယ့္ … ေရကူးကန္က … သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္း ရွိပါတယ္ … ဘႀကီးခန႔္က … တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ေရာက္လာေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ပဲ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္တယ္ … ဘႀကီးခန႔္က … အဆုတ္သိပ္မေကာင္းဘူး … နည္းနည္းေအးတာနဲ႔ … ေခ်ာင္းဆိုးခ်င္တယ္ … ေခ်ာင္းဆိုးရင္ … ျမန္မာေဆးပဲ ေသာက္တယ္ … အဂၤလိပ္ေဆးေတြကို … မယုံဘူးတဲ့ … တခါတေလ … ဘႀကီးခန႔္က … ဂြ … တကယ့္ဂြ …

ဘႀကီးခန႔္က တျခားကိစၥေတြဆို ေတာ္ေတာ္အလိုလိုက္ပါတယ္ … ဘာစားခ်င္သလဲ … ဘာဝတ္ခ်င္သလဲ … သြားဝယ္ေခ် … သြားစားေခ် … ဒါေပမယ့္ … အဲဒီအခန္းထဲကိုေတာ့ ဝင္တာ လုံးဝ လုံးဝ မႀကိဳက္ဘူး … မွတ္မွတ္ရရ … တခါပဲ ေရာက္ဖူးပါတယ္ … ဘႀကီးခန႔္ စိတ္လိုလက္ရ … ျပတာ … ေပ ၃၀ ပတ္လည္ေလာက္ရွိတဲ့ ေျမေအာက္ခန္းထဲမွာ … ပုလင္းေတြဗ်ာ … နည္းတာ မဟုတ္ဘူး … ဗီဒိုထဲမွာ စီထားတာမွ အစီအရီပဲ … သူ႔ပုလင္းေတြက … အႀကီးႀကီးေတြေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ် … ေရေမႊးပုလင္းလို … ေသးေသးေလးေတြ အမ်ားႀကီးပဲ … ပုလင္းေတြေဘးမွာ စာရြက္ေလးေတြ ကပ္ထားတယ္ … စာရြက္ေပၚမွာ … ဘယ္ႏွခုႏွစ္က ဘယ္ကရတယ္ … ဘယ္သူ႔ပစၥည္း စတာေတြ ေရးထားတယ္ … ဘႀကီးခန႔္ ေျပာတာေတာ့ … ပုလင္းတလုံးခ်င္းဆီမွာ ရာဇဝင္ေတြ ရွိတယ္တဲ့ … ပုလင္းေလးေတြက ေတာ္ေတာ္လွပါတယ္ … ကႏုတ္ပန္းေလးေတြနဲ႔ ပုလင္းေလးေတြရဲ့ပုံစံက … ေတာ္ေတာ္ထူးျခားပါတယ္ … ပုလင္းတလုံးဆို … ဂရိဘက္ကလာတာတဲ့ … ေျမေအာက္ခန္းထဲမွာ … မီးခံေသတၱာ တလုံးလဲ ရွိပါတယ္ … အဲဒီထဲမွာေတာ့ … အရမ္းတန္ဖိုးႀကီးတဲ့ ေရွးေဟာင္းပုလင္းေတြ ထည့္ထားတယ္တဲ့ … ကၽြန္ေတာ္က စိတ္မဝင္စားတာနဲ႔ … သူေျပာသမၽွ နားထဲမေရာက္ပါဘူး … သူကလည္း … ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မဝင္စားတာ ရိပ္မိေတာ့ … ေနာက္ပိုင္း မေျပာေတာ့ပါဘူး …

ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာ … တျခားလူ မရွိဘူး … ဘႀကီးခန႔္ရယ္ … ကၽြန္ေတာ္ရယ္ … ႏွစ္ေယာက္ထဲ … ေနတယ္ … အိမ္ကို သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြ အလည္မေခၚရဘူး … လမ္းၾကဳံလို႔ဝင္လာရင္လည္း … လက္မခံရဘူး … တမ်ိဳးပဲဗ် … ေပါင္းရသင္းရခက္သလားဆိုေတာ့လည္း … မဟုတ္ျပန္ဘူး … မနက္အိပ္ရာထရင္လည္း … နိုးၿပီလား … သား ဘာစားခ်င္သလဲ … ဘာညာနဲ႔ ဂ႐ုစိုက္ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ မသိတဲ့ အေၾကာင္းေတြဆို … စိတ္လိုလက္ရ ရွင္းျပတတ္တယ္ … သူ ေျပာတာေတာ့ … အိမ္ကို ဧည့္သည္လာတာ မႀကိဳက္ဘူး … လုံးဝမႀကိဳက္ဘူး … အိမ္ကို ဧည့္သည္ လာတာ မႀကိဳက္တာ … ဘႀကီးခန႔္က … လကုန္ရက္မ်ိဳး … အထူးသျဖင့္ … လကြယ္ရက္မ်ိဳးမွာ … အျပင္သြားေလ့ရွိတယ္ဗ် … သုံးေလးရက္ေလာက္ ျပန္မလာဘူး … ဘယ္သြားလဲ ေမးေတာ့လည္း … မသိခ်င္ပါနဲ႔ကြာတဲ့ … ေနာက္မေမးနဲ႔ … အိမ္မွာသာ ေကာင္းေကာင္း ေစာင့္ေနတယ္တဲ့ … အစပိုင္းေတာ့ ေနရတာ နည္းနည္း ပ်င္းေပမယ့္ … တကၠသိုလ္က်ာင္းေတြ ဖြင့္ေတာ့ … ေက်ာင္းတက္ … ျပန္လာ … စာဖတ္နဲ႔ … ေနသားက်သြားတယ္ …

သန္လ်င္နည္းပညာေကာလိပ္ (GTC) တဲ့ … ေက်ာင္းစဖြင့္တာ ႏွစ္ရက္ရွိၿပီ … ကၽြန္ေတာ္ မတက္ခ်င္ပါဘူး … ကားကို အၾကာႀကီး ေမာင္းမွ ရာက္တဲ့ ေက်ာင္း … ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့လည္း အခန္းေရာက္ဖို႔ အေတာ္ကို လမ္းေလၽွာက္ရသည္ … ေက်ာင္းတက္ရတာ စိတ္မပါ … ေက်ာင္းစဖြင့္ေတာ့ … အခန္းထဲက … ေကာင္ေတြက သိပ္မမိုက္ဘူးဗ် … ေျပာခ်င္သလိုလို မေျပာခ်င္သလိုလို … မိန္းကေလးေတြလည္း … ဒီအတိုင္းပဲ … ကိုယ္က ခင္ခ်င္လို႔ မိတ္ဆက္တာေတာင္ … ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြမရွိဘူး … ေခၚခ်င္သလိုလို မေခၚခ်င္သလိုလို … ေနေပါ့ကြာ … အထာေတြ လာမကိုင္နဲ႔ … အဲဒီလို လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး … သူတို႔က ခပ္တည္တည္ဆိုေတာ့ ကိုယ္လည္း ခပ္တည္တည္ပဲ ေနရေတာ့မွာေပါ့ … အတင္းလိုက္ေရာရင္ ငေပါျဖစ္သြားမယ္ေလ … ရန္ကုန္ကလူေတြက တမ်ိဳးဗ် … သိပ္ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြမရွိဘူးဗ် … ခပ္တည္တည္နဲ႔ တမ်ိဳးပဲ … ေက်ာင္းနဲ႔ အိမ္က ေတာ္ေတာ္ ေဝးပါတယ္ … ဘႀကီးခန႔္က … ေက်ာင္းသြားရင္ စီးဖို႔ … အမည္းေရာင္ ေဘာက္စဂြန္ကားေလး တစီးဝယ္ေပးပါတယ္ … ညေနဘက္ … ကားေမာင္းသင္ရင္း … ေနာက္ပိုင္းေမာင္းတတ္ေတာ့ … မနက္ဆို … ကိုယ့္ကားကို ေမာင္းသြား … ျပန္လာ … အဆင္ေျပပါတယ္ … ေက်ာင္းစတက္တဲ့ေန႔က … နည္းနည္းေတာ့ ရြာလည္ပါတယ္ … ရန္ကုန္ကလမ္းေတြက နည္းနည္းရႈပ္တယ္ဗ် … ေက်ာင္းစတက္တဲ့ေန႔က … ဘႀကီးခန႔္လိုက္ပို႔ေပးေတာ့ … မွတ္မိေသးတယ္ … ေနာက္ေန႔ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္သြားေေတာ့ … လမ္းနည္းနည္းမွားသြားတယ္ … သာေကတဘက္မွာ လည္ေနလို႔ … မနည္းေမးၿပီး … သန္လ်င္ဘက္ သြားရပါတယ္ … သန္လ်င္တံတားေက်ာ္သြားေတာ့မွ … လမ္းကို မွတ္မိတယ္ဗ် … ဒီအတိုင္းေမာင္းရင္း … ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ … ၁၀ နာရီခြဲေက်ာ္သြားၿပီ … တခ်ိန္ေတာ့ လြတ္သြားၿပီနဲ႔တူတယ္ …

ေက်ာင္းသားေရးရာအေရွ႕ေရာက္ေတာ့ … လူေတြ သိပ္မရွိဘူး … ရွင္းေနတယ္ … စာသင္ေနၾကၿပီနဲ႔တူပါတယ္ … အရိပ္ရတဲ့ေနရာမွာ … ကားရပ္လိုက္တယ္ …အခ်ိန္စာရင္းအရ … Drawing အခ်ိန္ … တီေပတံရယ္ … လြယ္အိတ္ရယ္ ယူၿပီး … အခန္းေလၽွာက္ရွာၾကည့္ပါေသးတယ္ … အခန္းက ဘယ္နားမွာမွန္း မသိဘူး … ဟိုေလၽွာက္ ဒီေလၽွာက္နဲ႔ .. မေတြ႕တာနဲ႔ … ေက်ာင္းသား တေယာက္ကို .. ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့ … အခန္းက နည္းနည္း ေဝးေသးတယ္ … ကားကိုလည္း မေရႊ႕ခ်င္ေတာ့ပါဘူး … ဒီအတိုင္း ေလၽွာက္လာရင္း … ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ … ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔ ထိုင္ေနတယ္ … သူ႔ပုံစံေလးက … လွတယ္ဆို႐ုံေလး လွတယ္ … ေခ်ာတယ္ ဆို႐ုံေလး ေခ်ာတယ္ … ထူးျခားတာေလးက … သူ႔မ်က္ႏွာ … အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္ … ရင္ေအးေစတဲ့ မ်က္ႏွာေပါက္မ်ိဳးဆို ပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္ … ရင္ထဲမွာ ေအးကနဲ ျဖစ္သြားတယ္လို႔ … ခံစားမိတယ္ဗ်ာ … ၾကည့္ရတာ … သူလည္း ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ အခန္းေပ်ာက္ေနတယ္နဲ႔ တူတယ္ … လမ္းေပၚမွာလည္း ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ … သနားပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ေလၽွာက္လာတာ ျမင္ေတာ့ … အားကိုးတဲ့အၾကည့္နဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနပါတယ္ …

“တခုေလာက္ ေမးပါရေစရွင့္ … Drawing အခန္းက ဘယ္နားမွာလဲမသိဘူးေနာ္”
“ညီမက … ဘယ္အတန္းကလဲ”
“Electrical Power ပထမႏွစ္ပါရွင့္”
“ဟင္ … ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အတူတူပဲဗ် … ကၽြန္ေတာ္လည္း EP ပဲ”
“ဟုတ္လား … အိ … ဝမ္းသာလိုက္တာ … ေက်ာင္းေနာက္က်ေတာ့ … အခန္းက ဘယ္လိုမွ ရွာမရဘူး … ငိုေတာင္ ငိုခ်င္တယ္”
“ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ … ခန႔္မင္းပါ … “
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ … အိနာမည္အရွည္က … ယြန္းအိလို႔ ေခၚပါတယ္ … သူငယ္ခ်င္းေတြက ယြန္းအိလို႔ ေခၚၾကတယ္”
“ကၽြန္ေတာ္လည္း … အရမ္းဝမ္းသာပါတယ္ … ယြန္းအိ … လို႔ပဲ ေခၚမယ္ဗ်ာ”

“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ … ကိုခန႔္လို႔ ေခၚရင္ရတယ္မွတ္လား”
“ရပါတယ္ ခင္ဗ် …”

ယြန္းအိ … နာမည္ေလးကလည္း ျမန္မာဆန္ဆန္ေလးနဲ႔ … ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသား … အသံေလးက ခ်ိဳၿပီး … နားထဲေအးသြားေစတဲ့ အသံ … အရင္ဘဝက ေရခဲတုံးေတြ အမ်ားႀကီး လႉခဲ့တယ္ထင္ပါရဲ့ …

“အင္း … ဒါနဲ႔ အေဆာင္က မေရာက္ေသးဘူးလားဟင္”
“ေရာက္ေသးဘူး … ဟိုးမွာ လိုေသးတယ္”
“ေညာင္းလာၿပီ … ဟင့္”

သယ္လာတာ ေလးလို႔ ထင္ပါရဲ့ … ယြန္းအိ … ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလး ကိုက္ရင္း … မ်က္ႏွာေလးက နီရဲရဲေလးျဖစ္ေနတယ္ … ခ်စ္ဖို႔ေတာ့ အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ် …

“ျခင္းေတာင္းကိုင္ေပးမယ္ေလ … ေလးေနၿပီနဲ႔ တူတယ္ … ေပးပါဗ်ာ”
“အို … ရပါတယ္ရွင့္”

ကၽြန္ေတာ္ … ယြန္းအိ လက္ထဲက ျခင္းေတာင္းကို အတင္းယူလိုက္ပါတယ္ … ယြန္းအိလက္ကေလးက … အရမ္းႏူးညံ့တာပဲဗ်ာ … မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္ကို … တကယ္ပါ … ပထမဆုံး ကိုင္ဖူးတာပါ … လူကဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲ ျဖစ္သြားေပမယ့္ … ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ မသိေသးပါဘူး … သူလည္း တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္ … သူလည္း ေညာင္းေနၿပီ ထင္ပါရဲ့ … သိပ္မျငင္းရွာဘူး … ယြန္းအိ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဆို … ကၽြန္ေတာ္က ေခါင္းတစ္လုံးေလာက္ ပိုျမင့္တယ္ဗ် … ယြန္းအိ က ဂါဝန္အျဖဴေရာင္ ဝမ္းဆက္ေလး ဝတ္ထားတယ္ … မွတ္မိတာေပါ့ဗ်ာ … နည္းနည္းခြာေလၽွာက္တယ္ ဆိုေပမယ့္ … ယြန္းအိ သုံးတဲ့ ေရေမႊးအန႔ံက သင္းပ်ံ႕ေနတာပဲ … အဲဒီတုန္းက … ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ စိတ္ေတြက ျဖဴျဖဴစင္စင္ေလးေတြမို႔ … ဟိုဟိုဒီဒီ မေတြးတတ္ေသးပါဘူး … ယြန္းအိ သိပ္လွတာေတာ့ သိပါတယ္ …

“ေျဖးေျဖးေလၽွာက္ပါ … ကိုခန႔္ရယ္ … ေနာက္က က်ားလိုက္လာတာက်ေနတာပဲ”
“ေဆာရီး … ယြန္းအိ … ေမာေနၿပီလား”
“အင္း … ေခၽြးေတာင္ နည္းနည္းစို႔လာၿပီ”
“ဟိုေရွ႕က အေဆာင္က … Drawing ခန္းပဲ “
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”

ယြန္းအိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ … အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ … အတန္းထဲက လူေတြ အားလုံး ၀ိုင္းၾကည့္ၾကတယ္ … ဆရာ့ကို … ခြင့္ေတာင္းၿပီး … သုံးတန္းေျမာက္ ခုံမွာ … ေနရာယူလိုက္ပါတယ္ … ဆရာက ပုံအသစ္ သင္ဖို႔ စလုပ္ေနတုန္း … ဆိုေတာ့ … အေတာ္ပါပဲ … ကၽြန္ေတာ္ ပုံေကာင္းေကာင္းဆြဲဖို႔ လုပ္ေနတုန္း … ယြန္းအိ ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … ယြန္းအိမွာ ပုံဆြဲစာရြက္မပါဘူးေလ … သနားပါတယ္ … ဗလာစာအုပ္ထုတ္ၿပီး … ငိုမဲ့မဲ့ေလး ျဖစ္ေနရွာတယ္ …

“ယြန္းအိ … စာရြက္မပါဘူးလား”
“ဟင့္အင္း … ဗလာစာအုပ္ေတြပဲပါတယ္”
“ေရာ့ … တရြက္ယူၿပီး ဆြဲ”

ကၽြန္ေတာ့္ ပုံဆြဲ စကၠဴေလးငါးရြက္ထဲက … တရြက္ယူၿပီး … ယြန္းအိ စားပြဲေပၚမွာ ခင္းေပးလိုက္တယ္ … ပုံဆြဲတဲ့ခုံေတြက … ေသခ်ာမစီထားေတာ့ … နည္းနည္း ၾကပ္တယ္ဗ် … အမွတ္မထင္ပါပဲ … ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းက … ယြန္းအိ ရင္သားေလးကို … ထိသြားတယ္ဗ် … ပြတ္ဆြဲသြားတယ္ … ဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲဗ်ာ … ခံစားခ်က္ကို … ေသခ်ာေတာ့မေျပာတတ္ဘူး … လက္ေမာင္း တေလၽွာက္ … ၾကက္သီးေတြ ထသြားတာေတာ့ သိလိုက္တယ္ … ယြန္းအိကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ … မ်က္ႏွာ ရဲကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး … သူ႔ကိုယ္လုံးေလး တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္ … အားနာလိုက္တာ ယြန္းအိရယ္ …

“ဟာ … မေတာ္လို႔ပါဗ်ာ … ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ … ယြန္းအိ … ကၽြန္ေတာ္ တမင္သက္သက္လုပ္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္”
“ရပါတယ္ … ကိုခန႔္ရဲ့ …”

ယြန္းအိ … မ်က္ႏွာေလး … ပိုရဲသြားတယ္လို႔ထင္ပါတယ္ … နည္းနည္းေတာ့ ရွက္သြားမယ္ ထင္တယ္ဗ်ာ … အားနာလိုက္တာဗ်ာ … တကယ္ပါ … တမင္သက္သက္ လုပ္တာ မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ …

ယြန္းအိ … အသံေလးတိတ္သြားတယ္ … သူလည္း တခါမွ … ဒါမ်ိဳး မျဖစ္ဘူးဖူးနဲ႔ တူပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို နည္းနည္းေလး … ရွိန္သြားတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို အခြင့္အေရးယူတတ္တဲ့ေကာင္လို႔မ်ား … ထင္သြားလား မသိပါဘူးဗ်ာ … စကားလည္း ျပန္မေျပာေတာ့ဘူးဗ် … ငါးမိနစ္ေလာက္ ၿငိမ္ေနၿပီး … လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ … ယြန္းအိ ပုံ သိပ္မဆြဲတတ္ဘူးထင္ပါရဲ့ … ေနာက္ၿပီး ယြန္းအိေပတံေလးက တိုတိုေလး … ခဲတံကလည္း … ေကာင္းေကာင္းမပါဘူး …

“ကိုခန႔္ … လုပ္ပါအုံး … ဘယ္ကဘယ္လို စဆြဲရမွန္းမသိေတာ့ဘူး”
“ယြန္းအိ … ေပတံအရွည္မပါဘူးလားဟင္”
“ဟင့္အင္း … မပါဘူး”
“ေရာ့ … ဒီေပတံနဲ႔ဆြဲ”

ကၽြန္ေတာ့္ ေပတံရွည္ကို … ယြန္းအိကိုေပးလိုက္ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ … ယြန္းအိခုံနား ကပ္ၿပီး … ဟိုလိုဆြဲ ဒီလိုဆြဲနဲ႔ … သင္ေပးပါတယ္ … ယြန္းအိ ေပတံကိုင္တာက အစ … လြဲေနတယ္ … ဒါမ်ိဳးက ျဖစ္တတ္ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း ငယ္ငယ္က ေဖေဖသင္ေပးလို႔ … ဒါမ်ိဳးေတြက ဆြဲတတ္ေနတာပါ … ယြန္းအိလိုမ်ိဳး အခုမွ စသင္ရရင္ … ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္ေနမွာေပါ့ဗ်ာ … ယြန္းအိအနားမွာ ကပ္ၿပီး သင္ေပးေတာ့ … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ … လႈပ္ရွားေနပါတယ္ … မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး … မေနဖူးေတာ့ … ဒီလိုမ်ိဳးအနီးကပ္ေနလိုက္ရင္ … ကၽြန္ေတာ့္ တကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေလးေတြ ထသြားတာ ဘာလို႔လဲဗ်ာ … ရင္ထဲမွာ … တမ်ိဳးပဲဗ်ာ … ေနရတာ ရွို႔တို႔ရွန္းတန္းနဲ႔ … နည္းနည္း ရွက္သလိုလို … ေက်နပ္သလိုလို ျဖစ္ေနတာ … ဘာမွန္းကို မသိေတာ့ပါဘူး … ယြန္းအိ ရွက္ေနမွာစိုးလို႔ … ေနာက္မျဖစ္ရေအာင္ … ဂ႐ုတစိုက္ေတာ့ ထိန္းတာပဲဗ်ာ … ပုံဆြဲတာကို … ျပေပးေတာ့ … တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ … ေျခာက္လက္မေလာက္ပဲ ကြာပါတယ္ … ယြန္းအိ ကိုယ္လုံးေလးက … ေႏြးေႏြးေလးဗ် … ကၽြန္ေတာ္ မထိေတြ႕ရေပမယ့္ … ခံစားလို႔ရပါတယ္ … ယြန္းအိေရာ … ရင္ေတြခုန္ေနလား မသိပါဘူး … ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ရင္ေတြ ခုန္လာတယ္ … တခ်က္တခ်က္ … အၾကည့္ခ်င္း ဆုံမိရင္ … ယြန္းအိ မ်က္ဝန္းေလးက … ပထမပိုင္းမွာ လႊဲလႊဲပစ္လိုက္ေပမယ့္ … ေနာက္ေတာ့ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ရႊန္းရႊန္းစားစားနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ပါတယ္ … စားပြဲခုံက … နည္းနည္းပုေတာ့ … ခါးကိုင္းၿပီးနဲနဲဆြဲရပါတယ္ … ယြန္းအိ ဝတ္လာတဲ့ … အျဖဴေရာင္ဂါဝန္ေလးက … လည္ပင္းေပါက္ နည္းနည္းေတာ့ က်ယ္တယ္ … လွစ္ကနဲ ျမင္လိုက္ရတဲ့ … အတြင္းခံ ဘရာစီယာေလးက … အျဖဴေလးဗ် … ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္လဲ ၾကည့္ခ်င္တယ္ … မၾကည့္လဲ မၾကည့္ရဲပါဘူး … စိတ္ထဲမွာ … မေကာင္းဘူးထင္လို႔ … အတင္း မၾကည့္ေတာ့ပဲ ေနလိုက္တယ္ …

ဒီလိုနဲ႔ … အတန္းၿပီးသြားေတာ့ … ယြန္းအိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ … ပိုၿပီး ရင္းႏွီးသြားပါတယ္ … သူကလည္း … ေက်ာင္းသူသစ္ဆိုေတာ့ … အားကိုးတယ္ေလ … ကၽြန္ေတာ္ကလည္း … ကၽြန္ေတာ့္ကို အေရးတယူရွိတဲ့ ေကာင္မေလးဆိုေတာ့ … ခင္မင္မိတာေပါ့ဗ်ာ … အတန္းၿပီးေတာ့ … ကန္တင္းသြားၾကေတာ့ … ယြန္းအိျခင္းေတာင္းေလးကို … ကၽြန္ေတာ္ပဲ ကိုင္ပါတယ္ … ယြန္းအိက … အားနာေနတယ္ … စကားေျပာရင္းနဲ႔ သူ႔အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ … သိလာပါတယ္ … သူက ယုဇန ပလာဇာနားမွာ ေနတယ္ … ညီမေလး တစ္ေယာက္ ရွိတယ္ … သူ႔အေဖက … ပလာဇာမွာ ေခါက္ထီးေတြ ေရာင္းတယ္ … သူ႔အေၾကာင္းေျပာၿပီးေတာ့ … ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း ေျပာျပျဖစ္တယ္ … ယြန္းအိ … ကၽြန္ေတာ့္ အေၾကာင္းသိသြားေတာ့ … သနားသြားတယ္ …

“ေအာ္ … ဒါေၾကာင့္ … ကိုခန႔္က … ပုံဆြဲတာ အရမ္းေတာ္ေနတာေပါ့ …”
“ေတာ္ပါဘူး … နည္းနည္းပါးပါး ဆြဲတတ္တာပါ”
“ေတာ္ပါတယ္ … ယြန္းအိကို … ကူညီေပးလို႔ ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ … ေကာ္ဖီတိုက္မယ္ေနာ္”
“ဟိတ္ … ယြန္းအိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ၾကားမွာ ေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစား မျဖစ္ခ်င္ဘူး … ကၽြန္ေတာ္တို႔က သူငယ္ခ်င္းေတြေလ … ဟုတ္တယ္ဟုတ္”
“ေဆာရီး … ယြန္းအိ စကားမွားသြားတယ္ … သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္ … ေကာ္ဖီတိုက္မယ္ေနာ္”
“အင္း … ဒီလိုမွေပါ့ … ယြန္းအိရဲ့”

ကန္တင္းမွာ ထမင္းစားေတာ့ … ပဲျပဳတ္ဆီဆမ္းနဲ႔ ၾကက္ဥေၾကာ္ေလး တလုံး … မွာစားျဖစ္တယ္ … ယြန္းအိက … သူ႔ဟင္းခြက္ထဲက … ပုဇြန္တေကာင္ထည့္ေပးတယ္ဗ် …

“ကိုခန႔္ … ပုစြန္စားတယ္မွတ္လား”
“အင္း … စားတာေပါ့ … ကၽြန္ေတာ္က … အမဲသားပဲ မစားတာ”
“အတူတူပဲ … ေရာ့”

ကၽြန္ေတာ္လည္း … အလယ္က အႏွစ္ကို မပါေအာင္ … ပိုင္းၿပီး … ၾကက္ဥေၾကာ္ တျခမ္းကို … သူ႔ခ်ိဳင့္ေလးထဲ ထည့္ေပးတယ္ …

“ၾကက္ဥစားတယ္မွတ္လား”
“အို … စားပါ ကိုခန႔္ရဲ့ …”
“တေယာက္တဝက္ေပါ့ေနာ့ … ယြန္းအိက အလယ္က အႏွစ္မစားဘူး မွတ္လား”
“ဘယ္လိုသိလဲဟင္ …”
“ကၽြန္ေတာ္က အၾကားအျမင္ရတယ္ေလ”
“ဟုတ္လား … တကယ္”
“အင္း … ဟုတ္တယ္ … တခါတေလ စိတ္ထဲက ထင္ရင္ မွန္တယ္ … အတင္းေမးရင္ မွန္ေတာ့ဘူး”
“ထူးဆန္းတယ္ေနာ္ …”
“အင္း … သိပ္ရင္းႏွီးတဲ့ လူမွ … ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပတာ … နို႔မို႔ဆိုရင္ … ေဂါက္ေနလားလို႔ ေျပာခံရမွာ”
“ဟုတ္တယ္ေနာ္ … “

ကၽြန္ေတာ္တို႔ စားၿပီးေတာ့ … ေကာ္ဖီ ေသာက္မလို႔ လုပ္တုန္း … ယြန္းအိက …

“ကိုခန႔္ … ခြက္ခ်င္းတိုက္ရအုံးမယ္ေလ”
“အင္”

ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာင္သြားတယ္ … ယြန္းအိ ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ … ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနတာၾကည့္ၿပီး … ယြန္းအိ ရီတယ္ …

“ကိုခန႔္ကလဲ … သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္ …”
“ေအာ္ … ဟုတ္ၿပီ … ဟား ဟား ဟား”
“သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္ … ခ်ီးယား … ဟား ဟား ဟား”
“ခစ္ … ခစ္ … ခစ္”

ယြန္းအိ … ရီေနတာေလးကို … အရမ္းသေဘာက်တာပဲဗ်ာ … တကယ္ပါ … ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြကို … ၾကည္ႏူးေစတဲ့ … ယြန္းအိ အျပဳံးေတြ ေအာက္မွာ … ကၽြန္ေတာ္ သာယာ သြားပါတယ္ … ေဘးဝိုင္းက ေကာင္ေတြ … မသိမသာနဲ႔ ရွိုးေနတာကို … သိသားပဲ … ယြန္းအိကို … စိတ္ဝင္စားတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ … ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း … ယြန္းအိနဲ႔ … ဘယ္လိုလဲဆိုတာ ေတြးေနၾကတယ္ထင္ပါတယ္ … အဲဒီလို အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ … ကၽြန္ေတာ္ ယြန္းအိအေပၚ စိတ္ဝင္စားတာေတြက … အေရာင္ေျပာင္းသြားပါတယ္ … ယြန္းအိသာ … ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သူေလးဆိုရင္ … ဟာ … ငါ ဘာေတြ ေလၽွာက္ေတြးေနမွန္းမသိပါဘူး … ယြန္းအိ သိသြားရင္ … မေကာင္းဘူး … အခုမွ ခင္မင္ကာစ ရွိေသးတယ္ … အခြင့္အေရးယူတတ္တဲ့ ေကာင္လို႔ ထင္သြားအုံးမယ္ …

“ကိုခန႔္ … တကယ္ အၾကားအျမင္ရတာလား”
“အင္း … တခါတေလ အာ႐ုံရတယ္”
“မွန္းၾကည့္ေပးပါလား … ယြန္းအိ … အိမ္က စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွာ ဘာပစၥည္းတင္ထားလဲဟင္ … မနက္ဆို ယြန္းအိ ဘာမွ မတင္ထားဘူး … အကုန္ရွင္းထားတယ္ … ညီမေလး ဘာေတြ လာတင္ထားမလဲဆိုတာ”
“ဝက္ဝံ႐ုပ္ႀကီး … အျဖဴေရာင္”

ကၽြန္ေတာ့္ ပါးစပ္က … လႊတ္ကနဲ ထြက္သြားတယ္ … ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိ … ယြန္းအိ မ်က္ႏွာေလးက … ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာကို သိပ္ေတာ့ မယုံဘူး …

“ခဏေလးေနာ္ … ကိုခန႔္ … အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ၾကည့္မယ္ … ဟုတ္မဟုတ္ … ဟုတ္တယ္ဆိုရင္ … မနက္ျဖန္က်ရင္ … မုန႔္ဝယ္ေကၽြးမယ္ေနာ္”
“အင္း …”

ကၽြန္ေတာ္ အေတြးက … ဟုတ္ခ်င္မွလည္း ဟုတ္မွာပါ … တခါတေလလည္း မွန္တယ္ … တခါတေလလည္း … လြဲတယ္ … ယြန္းအိ ထသြားေတာ့ … ေနာက္က လိုက္ၾကည့္မိပါတယ္ … ဂါဝန္အျဖဴေရာင္ေလး … ေအာက္က … ကားတက္ေနတဲ့ … ယြန္းအိ တင္သားက်စ္က်စ္ေလးေတြက … နည္းနည္းေတာ့ … ထြားတယ္ … အရမ္းႀကီး သိသိသာသာ ကားတက္ေနတာမဟုတ္ေပမယ့္ … လမ္းေလၽွာက္သြားတိုင္း … တင္သားဆိုင္ေလးေတြ … သိမ့္ကနဲ … ညိမ့္ကနဲ … ယမ္းခါသြားတာကို … ၾကည့္ၿပီး … ရင္ထဲမွာ က်လိက်လိ ျဖစ္သြားပါတယ္ … လွတယ္ ယြန္းအိရယ္ … လွတယ္ … လွပ္ကနဲ ေပၚေပၚသြားတဲ့ … ေျခသလုံးသား ျဖဴျဖဴေလးေတြကိုလည္း … နမ္းပစ္လိုက္ရင္ … ေကာင္းမယ္နဲ႔ တူတယ္ေနာ္ … ရင္ထဲမွာ … အေတြးရိုင္းေတြေၾကာင့္ ပူေလာင္လာေတာ့ … သက္ျပင္းခ်ၿပီး … ေျဖေဖ်ာက္ပစ္လိုက္တယ္ … မေကာင္းပါဘူးေလ … ဒီအေတြးေတြက …

ယြန္းအိ … ေကာင္တာက … ဖုန္းနဲ႔ အိမ္ကို ဆက္ၿပီး … ေမးေနတယ္ … ယြန္းအိ ပုံစံေလးက … ကေလးေတာ့ ဆန္တယ္ … ဒီပုံစံေလးက … ခ်စ္ဖို႔လည္း ေကာင္းပါတယ္ … ယြန္းအိ ဖုန္းေျပာေနရင္းနဲ႔ … ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကို ၾကည့္ၿပီး … မယုံနိုင္တဲ့ အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႔ … မ်က္လုံးေတြ ျပဴးျပတယ္ … ၿပီးေတာ့ … သေဘာေတြ က်ေနတယ္နဲ႔ တူတယ္ … ျပဳံးျပဳံး ျပဳံးျပဳံး နဲ႔ ဖုန္းခ်သြားတယ္ … ယြန္းအိ … ကၽြန္ေတာ့္ ေရွ႕က … ထိုင္ခုံေလးမွာ … ျမန္ျမန္ ထိုင္ၿပီး …

“ကိုခန႔္ … ေျပာတာ … အရမ္းမွန္တယ္ …”
“ဟင္ … ဟုတ္လား … ကၽြန္ေတာ္က ေလၽွာက္ေျပာေနတာ”
“မဟုတ္ပါဘူး … တကယ္ … ယြန္းအိ စားပြဲေပၚမွာ … ဝက္ဝံ႐ုပ္ႀကီး အႀကီးႀကီး တေကာင္ေရာက္ေနတယ္တဲ့ … အေရာင္က အျဖဴေရာင္တဲ့ …”
“ဟား ဟား ဟား … ယြန္းအိအတြက္ … ဘယ္သူဝယ္ေပးတာလဲဟင္ …”
“ေဘးအိမ္က … အန္တီေလး … စကၤာပူကေန ျပန္လာတာ … ယြန္းအိတို႔ ညီအမအတြက္ လက္ေဆာင္ဝယ္လာတာတဲ့”
“ဟုတ္လား … မိုက္တယ္ေနာ္”
“ကိုခန႔္ … အရမ္းေတာ္တာပဲေနာ္ … ကိုခန႔္ … အၾကားအျမင္ရတယ္ဆိုတာ … အဟုတ္ပဲ”
“ရႉးတိုးတိုး … သူမ်ားေတြ ၾကားကုန္မယ္”
“အင္ … ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္”
“ကၽြန္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္ … ယြန္းအိ … ဂတိတခုေတာ့ ေပးရမယ္ေနာ္ … တျခားဘယ္သူမွ မေျပာပါဘူးဆိုတဲ့ ဂတိ”
“အင္းပါ … ဘယ္သူမွ မေျပာျပဘူး … ဟိ ဟိ … ကိုခန႔္ ထီဂဏန္းမွန္းၿပီး ထိုးပါလား … ဒါဆို သိန္း ၁၀၀၀ ဆုေတြ ေပါက္မွာ”
“မဟုတ္ဘူး … ယြန္းအိ … ထင္တာ လြဲေနၿပီ”
“ဘယ္လိုလြဲတာလဲဟင္”
“ကၽြန္ေတာ္က … လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာကိုပဲ … သိတာ … အတိတ္အေၾကာင္းတို႔ … အနာဂတ္အေၾကာင္းတို႔ မျမင္ရဘူး”
“ဟုတ္လား … ကိုခန႔္ … ငယ္ငယ္ေလးထဲက … ျမင္ရတာလား”
“အင္း ဟုတ္တယ္ … ငယ္ငယ္တုန္းက .. ပါးစပ္ ပိုစီးတယ္ …”
“ပါးစပ္စီးတယ္ … အဲဒါက ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဟင္”
“ပါးစပ္စီးတယ္ဆိုတာက … က်ိန္ဆဲရင္ … ခ်က္ခ်င္း လက္ငင္းျဖစ္တတ္တာမ်ိဳးေပါ့ …”
“ဟုတ္လား … ေၾကာက္စရာႀကီး”
“ဟုတ္တယ္ … ငယ္ငယ္တုန္းက … ေဘးအိမ္က … ေကာင္ေလးတေယာက္က … ကၽြန္ေတာ့္ကို တအား အနိုင္က်င့္တာ … ခဏခဏ လုပ္ေတာ့ သည္းၿငီးမခံနိုင္ေတာ့ဘူး … အပင္ေပၚက … ျပဳတ္က်ပါေစ လို႔ က်ိန္ဆဲလိုက္တာ … သိပ္မၾကာပါဘူး … ညေနဘက္လည္း ေရာက္ေရာ … မန္က်ည္းပင္ေပၚက … ျပဳတ္က်တာ … ေပါင္က်ိဳးသြားတယ္ေလ …”
“ဟယ္ … ဟုတ္လား”
“အင္း … အေမသိသြားေတာ့ … ကၽြန္ေတာ့္ကို … ေနာက္မလုပ္ပါဘူးလို႔ ဂတိေတာင္းတယ္”
“ကိုခန႔္ … ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ေတာ္ေတာ္ထိန္းရမယ္ေနာ္”
“ကၽြန္ေတာ္ … ေဒါသမထြက္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ … ျပႆနာတက္မွာစိုးလို႔ … လူေတြနဲ႔ သိပ္အေပါင္းအသင္းမလုပ္ဘူး …”
“ယြန္းအိနဲ႔ က်ေတာ့ေရာ …”
“ယြန္းအိကို … ျမင္ျမင္ခ်င္း ခင္သြားလို႔ပါ … ေနာက္ … ယြန္းအိ ပုံစံက ေအးတယ္ေလ”
“ခစ္ … ခစ္ … ယြန္းအိလည္း … ကိုခန႔္ကို ခင္ပါတယ္ …”

စကားတေျပာေျပာနဲ႔ … စာသင္ခန္းထဲ ေရာက္လာေတာ့ … စကားစျပတ္သြားတယ္ … ယြန္းအိလည္း … ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္ ထိုင္ေနတဲ့ … အတန္းမွာ သြားထိုင္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ေနာက္က အတန္းမွာသြားထိုင္ၿပီး … စာအုပ္ေတြ ထုတ္လိုက္ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ထိုင္တဲ့အတန္းက … ဘယ္သူမွ မထိုင္ၾကဘူး … ေကာင္းပါတယ္ … တေယာက္ထဲ … ေနတာ ပိုအဆင္ေျပတယ္ … ယြန္းအိ ထိုင္တဲ့ အတန္းက … ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္က … ေတာ္ေတာ္ေခ်ာပါတယ္ … သီရိထြန္းစံ … ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ထင္ … ဒီအတန္းထဲမွာ ကြင္းျဖစ္မယ့္ တစ္ေယာက္ … ေခ်ာသည္ … လွသည္ … ေတာင့္သည္ … ေျဖာင့္သည္ … ပထမေန႔က … ေက်ာင္းကို … သူကိုယ္တိုင္ ကားေမာင္းၿပီး … လာတာေတြ႕လိုက္ေသးသည္ … ဒီေန႔ေတာ့ … ကားပါသလား … မပါသလား … မပါဘူးထင္တယ္ … ထူးထူးျခားျခား … ဝင့္ႂကြားတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာက … မ်က္စိလႊဲမရေအာင္ … ထြားမို႔သည္ … နႏၵလွိုင္လို … မဟာဆန္သည္ … ဆံပင္ ဂုတ္ဝဲကို … အဖ်ားေကာက္ထားသည္ … မ်က္လုံးဝိုင္းသည္ … ဒါေပမယ့္ … စကားေျပာတာ နည္းနည္း … ရင့္သည္ … အလွတရားေၾကာင့္ … မာနတက္ေနသလားေတာ့ … မသိ … အခန္းထဲက … ေကာင္ေလးေတြကေတာ့ … သူနဲ႔ ခင္မင္ခ်င္ၾကသည္ … စကားေျပာခ်င္သည္ … အေရာဝင္ခ်င္သည္ … ျဖစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္လည္း … သူ႔မ်က္လုံးက … ညႇို႔မ်က္လုံး … သူ႔မ်က္လုံးနဲ႔ တည့္တည့္ၾကည့္ၿပီး … စကားေျပာရင္ … ေတာ္႐ုံေယာက်္ားေလး ေႂကြေလာက္သည္ … ကၽြန္ေတာ္လား … သူနဲ႔ မခင္ခ်င္ဘူး … အရမ္းလွၿပီး … မာနႀကီး ေကာင္မေလးမ်ိဳးကို … ေၾကာက္တယ္ … သူလိုလူမ်ိဳးနဲ႔ … ေပါင္းရင္ … အနည္းဆုံး … လူကို ရင္ပူေစသည္ … ေသြးႂကြေစသည္ … မျဖစ္ … လုံးဝမျဖစ္ … ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္သာ သိသည္ …

ေနာက္တေယာက္ကို နာမည္ မသိဘူး … ေမာ္ဒယ္တေယာက္လို … ပိန္တယ္ … မ်က္ႏွာေလးက သြယ္တယ္ … ယြန္းအိလို … မ်က္စိေအးတဲ့ အလွမ်ိဳးရွိသည္ … ထူးျခားတာက … မ်က္ဝန္း … ဥႆဖရားေက်ာက္လို … သူ႔မ်က္ဝန္းက … တဖ်ပ္ဖ်ပ္လက္ေနသည္ … ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြး အလြန္ထက္ျမက္မည္ဆိုတာ ေသခ်ာသည္ … စကားေျပာတာေတာ့ … သီရိထြန္းစံလို … မရင့္ … ယဥ္ေက်းသည္ … ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထိုင္တဲ့ေနရာ ေဘးမွာ … ျပတင္းေပါက္ … ေန႔လည္ေန႔ခင္းဆိုေပမယ့္ … ေလက တျဖဴးျဖဴးနဲ႔ … ခဏခဏ တိုက္ေနသည္ … ေလက … အပ်ိဳကညာ သုံးဦးကို … ျဖတ္ၿပီး … သင္းရနံ့ေတြ သယ္ေဆာင္လာတာ … ကၽြန္ေတာ့္ ႏွာေခါင္းက သိသည္ … ခ်ိဳအီေမႊးေနတဲ့ … အနံ့ေတြက … အပ်ိဳနံ့ေတြ … ၾကာၾကာရႉမိရင္ … တဏွာထႂကြလာလိမ့္မယ္ … ထူးထူးျခားျခား … ေအးကနဲ သင္းပ်ံ႕ေနတာက … သီရိထြန္းစံ … သူဆြတ္ထားတဲ့ … ေရေမႊးက … ေတာ္ေတာ္ ေစ်းႀကီးလိမ့္မယ္ … အတန္း တခ်ိန္ေလာက္ … ကၽြန္ေတာ့္ႏွာေခါင္းက … အပ်ိဳသုံးေယာက္ အနံ့ရႉေနရေတာ့ … ေခါင္းက အီလည္လည္ ျဖစ္လာသည္ … မျဖစ္ေသးပါဘူး … အတန္းၿပီးေတာ့ … သာလိကာမေလး သုံးေယာက္ … အေနာက္ဖက္ကို လွည့္ၿပီး … ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ စကားေျပာသည္ … အဓိက ေသြးေဆာင္သူက … ယြန္းအိ … ခုနကတုန္းက … ေက်ာင္းလာတာ … ဘက္စ္ကား ေတာ္ေတာ္ၾကပ္တဲ့အေၾကာင္း … အခန္း ေပ်ာက္ေနတဲ့ အေၾကာင္း … ကယ္တင္ရွင္ … ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း … ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ … သူတို႔ကို ေျပာျပသည္ … ယြန္းအိ … တခုေတာ့ ေကာင္းသည္ … ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း … ဘာမွမေျပာ … ႏႈတ္လုံသည္ … ယြန္းအိက … သီရိထြန္းစံကို ပုခုံးဖက္ၿပီး …

“ဒီမမက … မသီရိထြန္းစံ”
“ဒီညီမေလးက … ေအးျမတ္လွိုင္”
“ဟုတ္ကဲ့ … ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ နာမည္ …”
“ကိုခန႔္မင္း … ဟုတ္တယ္ဟုတ္ …”
“အင္ … ဘယ္လိုသိတာလဲဗ်”
“ယြန္းအိ … ေျပာျပထားတာ … ဒီေန႔ အခန္းေပ်ာက္ေနတုန္း … ကယ္တင္ရွင္ ေပၚလာလို႔ … နို႔မို႔ဆို … ယြန္းအိ … ငိုေတာ့မယ္ …”
“ဟုတ္ဘူးေနာ္ … ယြန္းအိ … မငိုပါဘူး”
“ငိုခ်င္ရင္ ငိုခ်င္တယ္ေပါ့ … ေအးျမတ္တို႔ … ငိုခ်င္လည္း … ကိုခန႔္ကို အကူအညီေတာင္းမယ္ေနာ္ … ခစ္ ခစ္”
“ေအာ္ … ေအာ္ … ဟုတ္ကဲ့ … တတန္းထဲဆိုေတာ့ … အကူအညီလိုရင္လည္း ေျပာပါ … တတ္နိုင္သေလာက္ ကူညီပါ့မယ္ …”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”

သုံးေယာက္လုံး … သံၿပိဳင္ေအာ္လိုက္တာ … ကၽြန္ေတာ္ လန႔္သြားသည္ … မလြယ္ … သိပ္ေတာ့ မလြယ္ … ဒီသုံးေယာက္ … အခ်ိန္ တစ္နာရီေလာက္ေလးအတြင္း … ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္လို … ေပါင္းမိသြားသည္ … ယြန္းအိအတြက္ေတာ့ ေကာင္းသည္ … မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းရၿပီေပါ့ …

“ကိုခန႔္ … ဒီႏွစ္ … ယြန္းအိတို႔အခန္းမွာ … ကြင္းဘယ္သူရမယ္ထင္လဲဟင္ … ယြန္းအိေတာ့ … မသီရိရမယ္လို႔ထင္တယ္ …”
“အင္း … ဟုတ္တယ္ … ျဖစ္နိုင္ပါတယ္”

ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ … ကၽြန္ေတာ့္ စကားကို … သီရိ … နည္းနည္းေတာ့ … မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့ အရိပ္အေယာင္ေလး … သမ္းသြားသည္ … ကၽြန္ေတာ္ကလည္း … ျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္လိုက္သည္ … ကၽြန္ေတာ္ စကားနည္းနည္းမွားသြားသည္ … ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ ေျပာရမွာ မဟုတ္ဘူး .. ျဖစ္ကိုျဖစ္တယ္ … ေသခ်ာတယ္ေျပာရမွာ … ယြန္းအိက …

“ကိုခန႔္ကလည္း … ျဖစ္နိုင္တယ္ မဟုတ္ဘူး … ျဖစ္ကိုျဖစ္မွာ … ဟုတ္တယ္ေနာ္ … ေအးျမတ္”
“ဟုတ္တယ္ … ကိုခန႔္ရဲ့ … ဒီအခန္းထဲမွာ … သီရိက အလွဆုံး”
“ယြန္းအိ ေျပာတာ ဟုတ္တယ္ … ျဖစ္ကို ျဖစ္မွာ ဟဲ ဟဲ”

ယြန္းအိနဲ႔ … ေအးျမတ္ … သီရိအလွကို ဝိုင္းခ်ီးမြမ္းၾကလို႔ … သီရိ … မ်က္ႏွာ နည္းနည္း ျပဳံးျပဳံးရႊင္ရႊင္ ျပန္ျဖစ္လာသည္ … နည္းနည္းေတာ့ ေက်နပ္သြားတဲ့ ပုံပါပဲ … ဒါေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္ သိသည္ … သူ႔အတြင္းစိတ္ေလးက … ကၽြန္ေတာ့္ကို … ေတးထားၿပီ … ဟင္း … ခက္ေတာ့တာပဲ … ကၽြန္ေတာ္လည္း ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ … နည္းနည္း ပင့္ေပးမွနဲ႔ တူတယ္ …

“သီရိ … ေက်ာင္းလာတက္ကတည္းက … ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ … ဒီေမဂ်ာရဲ့ ကြင္းျဖစ္မယ္ဆိုတာ …”

ဒီလိုေလး အပင့္စကားေလး ေျပာေတာ့ … ယြန္းအိက သိပ္မေက်နပ္ …

“ကိုခန႔္က … သီရိကို သိၿပီးသားေပါ့”
“ဟင့္အင္း … ျမင္တယ္ေျပာတာပါ … အခု ယြန္းအိ မိတ္ဆက္ေပးမွ စကားေျပာျဖစ္တာ”
“ဟုတ္လို႔လား … မေန႔က … ကိုခန႔္ … ေမွာက္ခုံလဲၿပီး ဒူးျပဲသြားတယ္ဆို … “
“ဟုတ္လား”

ေအးျမတ္နဲ႔ … သီရိ … ကၽြန္ေတာ့္ကို … ၀ိုင္းေမးသည္ … ခက္ၿပီ … ယြန္္းအိ အခၽြန္နဲ႔ မၿပီ … မိန္းကေလးေတြ စိတ္ကေလ … မွန္းရခက္သည္ … စကားေလး တခြန္းမွားတာနဲ႔ … တသက္လုံး ရန္သူျဖစ္သြားနိုင္သည္ …

“အင္ … မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ”
“ဟုတ္ပါတယ္ … သိၿပီသိၿပီ … သီရိကို … အငမ္းလြန္သြားတာ ဟုတ္တယ္ဟုတ္”
“အာ”

ယြန္းအိ … ေပၚတင္ႀကီး စလိုက္ေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ ရွက္သြားသည္ … မ်က္ႏွာ တခုလုံး ပူထူသြားတာပဲ … သီရိကေတာ့ … ဘာမွမျဖစ္ … ဒါမ်ိဳး ၾကဳံေနၾက ျဖစ္ဟန္တူသည္ … ရိုးေနၿပီဆိုတဲ့ ပုံစံမ်ိဳး … ေနာက္ ဒီလိုမ်ိဳး … သူ႔အလွမွာ … ေကာင္ေလးေတြ ေႂကြသြားတာကို … သေဘာက်သည္ … ထင္သည္ … ကၽြန္ေတာ္ … ေဇာေခၽြးေတြ ျပန္လာသည္ … မ်က္ႏွာက နီလာသည္ … မဟုတ္ပါဘူးလို႔လည္း … မျငင္းရဲ … သီရိ … စိတ္ခုသြားမွာ စိုးသည္ …

“ခဏေလးေနာ္ … ေရသြားေသာက္လိုက္အုံးမယ္ …”
“အို … ကိုခန႔္ကလည္း … မရွက္ပါနဲ႔ဆိုမွ …”

ကၽြန္ေတာ္ … ၾကာၾကာမထိုင္ရဲ … လစ္မွရေတာ့မည္ … ယြန္းအိကို … လက္သီးေလး ဆုပ္ျပၿပီး … အခန္းအျပင္ဘက္ ထြက္လာသည္ … ယြန္းအိတို႔ … တခစ္ခစ္နဲ႔ က်န္ခဲ့သည္ … ယြန္းအိ … ယြန္းအိ … ကၽြန္ေတာ့္ကို … မ လိုက္တာ … ဘိုးေတာ္ထက္ဆိုးသည္ …

ကၽြန္ေတာ္ … ကန္တင္းက … ေရသန႔္ဘူး … တဘူးဝယ္ၿပီး … ၁၅ မိနစ္ေလာက္ … ကန္တင္းမွာ ထိုင္ေနလိုက္ေသးတယ္ … အခန္းကို ခ်က္ခ်င္း မျပန္ခ်င္ေသးဘူး … အခန္းဘက္ ျပန္လာေတာ့ … အခန္းထဲ မဝင္ခ်င္ … နည္းနည္းေတာ့ ရွိန္သည္ … တျခားေကာင္ေလးေတြလို … မိန္းကေလးေတြရဲ့ အထာေတြကို မနပ္ေတာ့ … စကားေျပာရတာ သိပ္အဆင္မေျပဘူး … နည္းနည္းေလးမွားတာနဲ႔ … ၀ိုင္းၾသဘာေပးခံရတယ္ … ခက္လိုက္တာဗ်ာ … အခန္းနားေရာက္ေတာ့ … အခန္းထဲက လူေတြ … လြယ္အိတ္ ကိုယ္စီနဲ႔ … ထြက္လာၾကၿပီ … အတန္းမရွိတာလား … အတန္းေျပာင္းတာလား … အခန္းထဲ ခပ္သြက္သြက္ဝင္သြားေတာ့ … ယြန္းအိတို႔ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ေစာင့္ေနတာ ထင္တယ္ …

“ကိုခန႔္ရယ္ … ၾကာလိုက္တာ … ေရသြားေသာက္တာလား … ကန္တင္းက ေကာင္မေလးေတြ သြားငန္းေနတာလား”
“မဟုတ္ပါဘူး … ယြန္းအိကလည္း … အတန္းထဲမွာ ဘယ္သူမွလဲ မရွိေတာ့ဘူး … အတန္းမရွိေတာ့ဘူးလား”
“အင္း … မရွိေတာ့ဘူး … ျပန္ရေတာ့မယ္ … ယြန္းအိတို႔က … ကိုခန႔္ကို ေစာင့္ေနတာ …”
“ဟုတ္လား … ေက်းဇူးပဲဗ်ာ …”

ကၽြန္ေတာ္ စာအုပ္ေတြ ျမန္ျမန္သိမ္းၿပီး … အျပင္ေရာက္ေတာ့ … ယြန္းအိက …

“ကိုခန႔္ … ဘယ္ျပန္မွာလဲဟင္ … “
“လွည္းတန္း”
“သီရိက … ေျမနီကုန္း”
“ေအးျမတ္က … ယြန္းအိနဲ႔ … အတူတူပဲ … အိမ္ခ်င္းနီးတယ္ …”
“ဟုတ္လား … ယြန္းအိ … အေဖာ္ရတာေပါ့”
“အင္း … တလမ္းေက်ာ္ပဲ ေဝးတယ္ … ေအးျမတ္နဲ႔ … တာေမြမွာဆင္းၿပီး … အတူတူျပန္မယ္ေလ”

ေက်ာင္းေရွ႕ကို လမ္းေလၽွာက္ေတာ့ … ပထမေတာ့ … ေလးေယာက္ အတူတူ ေလၽွာက္ျဖစ္တယ္ … အေဆာင္ သုံးေလးခု ေက်ာ္ေရာ … သူတို႔သုံးေယာက္ကအေရွ႕ကေလၽွာက္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္က အေနာက္က ေလၽွာက္ျဖစ္တယ္ … တမင္သက္သက္ ေနာက္ခ်န္ၿပီး … ေလၽွာက္တာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ … သူ႔အလိုလို … က်န္ခဲ့တာပါ … အဲဒီမွာ ဇာတ္လမ္းစတာပဲဗ်ာ … အပ်ိဳေခ်ာေလး သုံးဦး … အေရွ႕ကေန … လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ … ေလၽွာက္တာ … သိပ္လွတယ္ … ပထမ … ကၽြန္ေတာ္ မၾကည့္ရဲပါဘူး … တစ္ခ်က္ဗ်ာ … တစ္ခ်က္ … ကၽြန္ေတာ္ခိုးၾကည့္မိပါတယ္ … ေကာင္မေလး သုံးေယာက္ရဲ့ … ေနာက္ပိုင္းအလွေတြက … ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ … ပူလာေစတယ္ … တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ … အလုံးအထည္မတူဘူးဗ် … ေအးျမတ္က တင္သိပ္မရွိဘူး … ပါးပါးေလး … သီရိ … ေနာက္ပိုင္းက … ေတာ္ေတာ္ေတာင့္သည္ … မယ္ျမန္မာ အေသးစားေလးဆို … ပိုမွန္လိမ့္မယ္ … သိမ္တဲ့ ခါးကေန ဆင္းလာတဲ့ … တင္သားဆိုင္ေတြက … ႐ုတ္တရက္ … မို႔ေမာက္သြားသည္ … ကားစြံ့လာသည္ … တင္သားႏွစ္ခုက တင္းၿပီး … က်စ္လစ္ေပမယ့္ … နည္းနည္းထြားေတာ့ … ပန္းအိုးေလးေတာင္ … တင္ထားလို႔ ရမယ္ထင္တယ္ … ထမီအနက္ေရာင္ေလးကလည္း … အသားေပ်ာ့ေတာ့ … တင္သားဆိုင္ေတြကို … အရွိအတိုင္း … ေပၚေစသည္ … တကယ္ပါဗ်ာ … အနိမ့္အျမင့္ အတက္အက်ေတြက … မတူဘူးဗ် … ပစၥည္းႀကီးေလ … အတက္အက် ပိုၾကမ္းေလပဲ … ယြန္းအိ တင္ေလးက … သီရိေလာက္ မထြား … သူ႔ပစၥည္းနဲ႔ သူ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္ … အိအိေလးနဲ႔ … သိမ့္ကနဲ ၿငိမ့္ကနဲ … လႈပ္ရွားတတ္သည္ … ယြန္းအိ တင္ေလး … လႈပ္တာကို … ကၽြန္ေတာ္ ပိုစိတ္ဝင္စားသည္ … ခ်စ္ဖို႔လည္း ေကာင္းသည္ဟုထင္သည္ … ၿငိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲက … မ်က္စိထဲကို စြဲေစသည္ … သီရိက်ေတာ့ … ဒီလိုမဟုတ္ … ရင္ပူေစသည္ … ထြာဆိုင္ေတြက … အလႈပ္အျပဳ ၾကမ္းသည္ … တျခားေကာင္ေလးေတြဆိုရင္ေတာ့ … သည္းသည္းလႈပ္သေဘာက်လိမ့္မည္ … လွပါသည္ … ႂကြပါသည္ … ကားကားေလးနဲ႔ … ျပည့္ေနတဲ့ … အိုးေလးက … ညဘက္ … အိပ္ရာဝင္တိုင္း … ေတြးခ်င္စရာ … ဟာ … မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ … အေတြးေတြက … ရိုင္းလိုက္တာ … ကၽြန္ေတာ္ အေတြးေတြကို … အျမန္ဖယ္ထုတ္လိုက္တယ္ … သူတို႔ကို … မၾကည့္ပဲ ဟိုဘက္မ်က္ႏွာလႊဲၿပီး ေလၽွာက္ေတာ့ … ရင္ထဲက အပူေလ်ာ့သြားသည္ … မလြယ္ဘူး … တကယ္မလြယ္ဘူး …

ကံကလည္း ဆိုးခ်င္ေတာ့ … ဟိုဘက္ေငးရင္း … ခလုတ္တိုက္ၿပီးလဲပါေရာ … ရွက္လိုက္တာဗ်ာ … ယြန္းအိတို႔ သုံးေယာက္ … ေနာက္လွည့္ၿပီး … ကၽြန္ေတာ့္ကို ဝိုင္းရီၾကတယ္ … ရွက္လိုက္တာဗ်ာ … ရွက္လိုက္တာ …
သီရိက … “ကိုခန႔္ေနာ္ … ေနာက္ကေန … ဘာေတြ အငန္းလြန္ၿပီးေခ်ာ္လဲ … အဲ … ဟုတ္ပါဘူး … ဘာေတြ အေတြးလြန္ေနတာလဲဟင္”

ဟာ … သြားပါၿပီဗ်ာ … ဘယ္လိုရွင္းျပရမလဲ မသိေတာ့ဘူး … သူတို႔ အိုးေလးေတြကို … ငမ္းလို႔ … ေခ်ာ္လဲသြားတယ္ဆိုရင္လည္း … ႏွာဘူးက်တဲ့ေကာင္လို႔ ထင္သြားအုံးမယ္ … သီရိက … ဒါမ်ိဳးေတြ ၾကဳံေလ့ရွိတယ္နဲ႔ တူပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခ်ာင္ပိတ္ေမးခြန္း ေမးတယ္ … သူေမးတာ အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး … ယြန္းအိ စိတ္ထဲ တမ်ိဳးထင္သြားမွာ … ကၽြန္ေတာ္ စိုးရိမ္တယ္ …

“ဟာ … မဟုတ္ရပါဘူး … သီရိကလည္း …”
“ဘာ မဟုတ္တာလဲ … ကိုခန႔္ရဲ့”

သီရိ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကပ္ေနၿပီ … ရွက္လိုက္တာဗ်ာ … ေတာ္ေတာ္လည္း စိတ္အိုက္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး … ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ … ကၽြန္ေတာ့္ တကိုယ္လုံး နီရဲတြတ္လာသည္ …

“ဟိုေလ … ပုဆိုးနဲ႔ ေျခေထာက္ ၿငိၿပီး … ေခ်ာ္လဲတာ”

ယြန္းအိက … ကၽြန္ေတာ့္ လြယ္အိတ္က … ဖုန္ေတြကို ခါေပးပါတယ္ …

“ကိုခန႔္ကလည္း … ကေလးက်ေနတာပဲ … ေမွာက္ခုံလဲရတယ္လို႔ … လြယ္အိတ္မွာ ဖုန္ေပသြားၿပီ … ဆက္ခါလိုက္အုံး”

ယြန္းအိ … ကၽြန္ေတာ့္လြယ္အိတ္ကို … ဖုန္ခါေပးတာကို … သီရိက ၾကည့္ေနတယ္ … သီရိအၾကည့္က … ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို … သိပ္မသကၤာတဲ့ အၾကည့္မ်ိဳး … သီရိက စကားနာ ထိုးသည္ …

“ယြန္းအိက … အရမ္းၾကင္နာတတ္တယ္ေနာ္ …”
“အင္း … ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ေခ်ာ္လဲေနတဲ့လူေတြ႕ရင္ … ယြန္းအိက … ဖာသိဖာသာ မေနတတ္ဘူး … အဟဲ”
ေအးျမတ္က “ယြန္းအိ စိတ္ထားက လွတယ္ေနာ္”
သီရိက “ဟုတ္တယ္ … ယြန္းအိက … စိတ္ထားေကာင္းတယ္ေနာ္”
ယြန္းအိက … “ဟုတ္ … ေက်းဇူးေနာ္”

ကၽြန္ေတာ္လည္း … မေနနိုင္ေတာ့ဘူး … ယြန္းအိကို … ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာရေတာ့တာေပါ့ …

“ယြန္းအိ … ေက်းဇူးပဲဗ်ာ”
“အို … ရပါတယ္ … ကိုခန႔္ကလည္း … သူငယ္ခ်င္းေတြပဲဟာကို …”

သီရိနဲ႔ … ေအးျမတ္က … အေရွ႕ကေလၽွာက္သည္ … ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ယြန္းအိက … အလိုလို … ေနာက္က်န္ေနခဲ့သည္ … ဒီတစ္ခါေတာ့ … သီရိ အိုးလွလွေလးကို … ကၽြန္ေတာ္ … မငမ္းရဲေတာ့ၿပီ … ခပ္စိုက္စိုက္နဲ႔ ေလၽွာက္လာရင္း … ကၽြန္ေတာ့္ ကားရပ္ထားတဲ့ေနရာကို ေရာက္လာသည္ …

“ယြန္းအိ … ကၽြန္ေတာ္ ကားပါလာတယ္ … အကုန္လုံးကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ …”
“အင္ … ဘယ္မွာလဲ …”

ေဘာက္စဂြန္ ကားေလးကို လက္ညႇိုးထိုးျပၿပီး …

“ဒီကားေလ …”
“ဟင္ … တကယ္ေျပာတာလား”
“အင္း … တကယ္ေပါ့ … ဒီမွာၾကည့္”

ယြန္းအိ … ယုံေအာင္ … ကားတံခါး ဖြင့္ျပလိုက္သည္ …

“သီရိ … ခဏေလး … ကိုခန႔္က ကားပါတယ္တဲ့ … အကုန္လုံးကို … လိုက္ပို႔ေပးမယ္တဲ့ …”

သီရိတို႔ ႏွစ္ေယာက္ … ျပန္လွည့္ၾကည့္ၿပီး …

“ဟုတ္လား … တကယ္လိုက္ပို႔ေပးရမွာေနာ္ … ကိုခန႔္”
“အင္း … လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ … တက္တက္ …”
“ညာၿပီး … အိမ္မေခၚသြားရဘူးေနာ္”
“ေအာင္မေလးဗ်ာ … ေခၚသြားမွာ … စိတ္ခ် …”
“အံမယ္ … ေခၚရဲ ေခၚၾကည့္ပါလား … ခစ္ … ခစ္ … ခစ္ …”

ကၽြန္ေတာ္ … သူတို႔ အေၾကာကို … နည္းနည္းေတာ့ နပ္လာတယ္ … အလိုက္သင့္ … ဟိုလိုဒီလိုလို … ေျပာေတာ့ … ရီရတာေပါ့ဗ်ာ … သာလိကာမေလး သုံးေယာက္ … ကားေပၚတက္ၾကတယ္ … ယြန္းအိနဲ႔ … ေအးျမတ္က ေနာက္မွာ ထိုင္တယ္ … သီရိက … အေရွ႕မွာ ထိုင္တယ္ … တမ်ိဳးပဲဗ်ာ … နည္းနည္းေတာ့ … ရွိန္းတိန္းတိန္းနိုင္တယ္ … ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္မေလး သုံးေယာက္နဲ႔ … ဒီလိုမ်ိဳး သြားလာရတာ … တမ်ိဳးပဲဗ် … ေက်နပ္သလိုလို … ဝမ္းသာေနသလိုလို …

“ကိုခန႔္ … သီရိတို႔ သုံးေယာက္လုံး … အိမ္ေခၚသြားၿပီး … ဘာလုပ္မွာလဲဟင္”
“တေယာက္ကို … ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ခိုင္းမယ္ … တေယာက္ကို … ထမင္းခူးခိုင္းမယ္ … တေယာက္ကို … ေရခ်ိဳးခိုင္းမယ္ …”
“အယ္ … ေတာ္ေတာ္ ညစ္ပတ္တယ္ … ကိုခန႔္ေနာ္ … “

ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး … စလိုက္ေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ့္ … လက္ေမာင္း … ဆစ္ကနဲ နာသြားသည္ … သီရိေလ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆြဲဆိတ္တယ္ … ဟာကြာ … ဒီေကာင္မေလးကေတာ့ … ဖက္နမ္းပစ္လိုက္ရင္ေတာ့ … အကုန္လုံး ရႈပ္ကုန္မယ္ … ကၽြန္ေတာ္က … ကၽြန္ေတာ့္အသားနာရင္ မႀကိဳက္ဘူးဗ် … ဒီလိုမ်ိဳး လက္ပါတာမ်ိဳးလည္း မႀကိဳက္ဘူး … ဒါေပမယ့္ … ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္က ေတာေျပာေတာင္ေျပာ … ေလၽွာက္ေျပာမိတာကိုး … အဲဒီမွာ ပါးစပ္ေသနတ္ သုံးလက္ ၀ိုင္းပစ္တာ ခံရေတာ့တာပဲ … နားထဲ အူေနတာပဲ … ကၽြန္ေတာ္ေလ … ေခါင္းေတာင္ မေဖာ္နိုင္ေတာ့ဘူး … သုံးေယာက္တေယာက္ဆိုေတာ့ … မနိုင္ဘူးေလ … မီးမ်ားမီးနိုင္ေပါ့ … တာေမြနား အထိ … စကားေတြ တတြတ္တြတ္ … တီတီတာတာေတြေျပာလာၾကတာ … ကားေပၚကေန … ဟီးဟီးဟားဟား ရီေမာသံေတြက … လၽွံထြက္ေနတာပဲဗ်ာ … ယြန္းအိ အိမ္ကို အရင္ေရာက္တယ္ … ေနာက္ကေန … ဟိုဘက္ေကြ႕ … ဒီဘက္ေကြ႕ … လမ္းညႊန္ေပးရင္း … အိမ္ေရာက္ေတာ့ …

“ကိုခန႔္ … ေက်းဇူးပဲေနာ္ … ညက်ရင္ေလ … စာေမးလို႔ရေအာင္ … ဖုန္းနံပါတ္ ေပးအုံး”
“အင္း … xxx xxx xxx”
“xxx xxx xxx ေနာ္ … အိမ္ဖုန္းလား … စကားေျပာလို႔ရတယ္ မွတ္လား …”
“ရတယ္ … ရတယ္ … လွမ္းေခၚလိုက္ေနာ္ … ဘိုင့္”
“တာ့ တာ … မနက္ျဖန္မွ ေတြ႕မယ္ေနာ္”

ကၽြန္ေတာ့္ကားေလး … လမ္းထိပ္ ေရာက္တဲ့အထိ … ယြန္းအိ ရပ္ၾကည့္ေနတုန္း … အင္း … နည္းနည္းေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး … စေတြ႕တာ တရက္ပဲရွိေပမယ့္ … ယြန္းအိကိုေလ … ရင္ထဲက သံေယာဇဥ္ ျဖစ္မိပါတယ္ … ယြန္းအိ က်န္ေနခဲ့တာကို … စိတ္မေကာင္းဘူး … ဟူး … မတတ္နိုင္ဘူးေလ … မနက္ျဖန္က်ရင္ ေတြ႕ရအုံးမွာပဲဟာကို …

ေအးျမတ္အိမ္က … တလမ္းေက်ာ္မွာ … ေအးျမတ္ကလည္း … ငေလာင္ …

“ကိုခန႔္ … ေက်းဇူးပဲေနာ္ …”
“ရပါတယ္ … မနက္ျဖန္မွ ေတြ႕မယ္ေနာ္”
“ကိုခန႔္ … သီရိကို အိမ္ေရာက္တဲ့အထိ … ေသခ်ာပို႔ေပးလိုက္အုံးေနာ္ …”
“အင္းပါ … စိတ္သာခ် … ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္ေခၚသြားမယ္ …”
“ဟား ဟား ဟား … တကယ္လား … သီရိက … တိုက္ကြမ္ဒို … တတ္တယ္ေနာ္ … ဟိ ဟိ … စိတ္ခ်မယ္ေနာ္ … ကိုခန႔္ … ခစ္ … ခစ္ ခစ္”

အ … ဆစ္ကနဲ … နာသြားျပန္ၿပီ … လုပ္ျပန္ၿပီ ေနာက္တစ္ခါ …

“တာ့ … တာ”
“သြားၿပီေနာ္ … ေအးျမတ္”
“ဟုတ္ … တာ့တာ”

ကားေလး ေမာင္းထြက္လာေတာ့ … စစခ်င္း … တမိနစ္ေလာက္ … ၿငိမ္သြားသည္ … သီရိ … ဟိုဘက္ေငးၿပီး … ေလၽွာက္ၾကည့္ေနသည္ … အခုမွ သတိထားမိသည္ … သီရိက … ေတာ္ေတာ့္ကို လွသည္ … မ်က္ခုံး … မ်က္လုံး … ႏွာတံ … မ်က္ႏွာေပါက္ … ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစား … ေဘးကေနၾကည့္ရတာ … ေတာ္ေတာ္ေလးကို လွသည္ … အထူးျခားဆုံးက … သီရိရဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာ … ထြားသည္ … မို႔သည္ … တခ်က္ၾကည့္ၿပီးရင္ … မ်က္စိမခြာနိုင္ေလာက္ေအာင္ … ထြားသည္ … ဘရာစီယာခြက္ပဲ ႀကီးေနတာလား … တကယ္ ရင္သားႀကီးတာလား … ခၽြတ္ၾကည့္မွ သိမယ္ထင္တယ္ေနာ္ …

“ဟိတ္ … ဘာလို႔ ဒီေလာက္ … ၾကည့္ေနတာလဲဟင္ … အေရွ႕ကို တည့္တည့္ၾကည့္ေမာင္း”
“အရမ္းလွလို႔”
“ဟုတ္လို႔လား … ယြန္းအိနဲ႔ … သီရိ … ဘယ္သူပိုလွလဲဟင္”
“ယြန္းအိက … ကေလးတစ္ေယာက္လို … ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ … သီရိက … တကယ့္မိန္းမေခ်ာ … ေခ်ာတယ္လို႔ ေျပာရမယ္ … မတူဘူး”

ဒီလိုမ်ိဳး … ေမးခြန္းေတြကို … နည္းနည္းေတာ့ ေရွာင္တတ္လာၿပီ … မုဆိုး စိုင္သင္ေပါ့ … စိုင္လွလွေတာင့္ေတာင့္ေလး … သင္ေပးလို႔ေလ …

“ကိုခန႔္က … သီရိကို ဘယ္လိုျမင္လဲဟင္ …”

ဟိုက္ … ဘယ္လိုျမင္တယ္ ေျပာရမလဲ … လွတယ္ … ေခ်ာတယ္ … ေတာင့္တယ္ ေျဖာင့္တယ္ … ေျပာရမလား … အတိုခ်ဳံးေျပာမွရမယ္ …

“အရမ္းလွတယ္ … အရမ္းေခ်ာတယ္ …”
“ဟုတ္လို႔လား … ဘယ္လို လွတာလဲဟင္”
“ေယာက္်ားေလး တစ္ေယာက္ … ငမ္းငမ္းတက္ ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ … လွတယ္ …”
“အဟား … ကိုခန႔္က အရမ္းေျမႇာက္ေျပာတတ္တယ္ေနာ္ … “
“ကၽြန္ေတာ္က … ေျမႇာက္ပင့္ မေျပာတတ္ဘူးဗ် … အရွိတရားအတိုင္း … အမွန္အတိုင္း ေျပာျပတာ … သီရိရဲ့ … စိတ္ေနစိတ္ထားေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ မေျပာတတ္ေသးဘူး … တပတ္ တလေလာက္ေနရင္ေတာ့ … အကဲျဖတ္လို႔ရၿပီ …”
“အင္း … မုန႔္ဝယ္ေကၽြးမယ္ေနာ္ … သီရိကို ငမ္းတဲ့ ထဲမွာ … ကိုခန႔္လည္း ပါတယ္မွတ္လား”

ဟာဗ်ာ … သီရိဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးက … ႐ုပ္ေလးလွသေလာက္ … သူမ်ားကို ေခ်ာင္ပိတ္ေမးတာ … ေတာ္ေတာ္ အက်င့္ပါေနလားမသိပါဘူး …

“သီရိရယ္ … မိန္းကေလး တေယာက္ … သိပ္လွရင္ … မၾကည့္တဲ့ ေယာက္်ားရွိလို႔လား”
“တကယ္ေျပာတာလား … ဒါဆို … ကိုခန႔္ ေမွာက္ခုံလဲတာ … သီရိေၾကာင့္လားဟင္ … ခစ္ … ခစ္”

ေခ်ာင္ပိတ္ေမးခြန္းေတြက … မမိုက္ဘူးဗ်ာ … အဲဒါမေကာင္းဘူးဗ် … မေကာင္းဘူး … လူတေယာက္ကို … အႏုနည္းနဲ႔ … အနိုင္က်င့္တာ … ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္လိုက္တာက … သီရိက … အလွတရားေၾကာင့္ … မာနေတြ ေသြးနားထင္ေရာက္ေနတဲ့ … ေကာင္မေလးတေယာက္ဆိုတာကိုပဲ … ကၽြန္ေတာ္လည္း … ရြဲ႕ခ်င္တဲ့ စိတ္က ေပၚလာတယ္ …

“ဟုတ္တယ္ … သီရိကို အငမ္းလြန္တာ … ေမွာက္ခုံလဲတာပဲ … ဟား ဟား”
“အယ္ … ကိုခန႔္ ေနာ္ … ဟြန႔္ …”

သီရိ … ရွက္သလိုလို ရြံ့သလိုလိုနဲ႔ … မ်က္ႏွာေလးက နည္းနည္းရဲလာသည္ … ျဖစ္မွာေပါ့ … မိန္းကေလးတေယာက္က … သူ႔ေနာက္ပိုင္းအလွကို … ေပၚတင္ႀကီး အငမ္းခံရတာ … ငမ္းပါေၾကာင္း … ၾကည့္တဲ့အေၾကာင္း … ေပၚတင္ႀကီး ဝန္ခံလိုက္ေတာ့ … ရွက္သြားတယ္နဲ႔ တူတယ္ … မွတ္ထား သီရိေရ … ကၽြန္ေတာ္က … စိတ္မထင္ရင္ … ရြဲ႕တတ္တယ္ … သူ႔ဘက္ကို နည္းနည္းတိုးၿပီး …

“ဟိတ္ … တကယ္ အိမ္ေခၚသြားမွာေနာ္ …”
“ဟင္ … ကိုခန႔္ေနာ္ … “
“လိုက္မယ္မွတ္လားဟင္”

သီရိ … နည္းနည္းေလး … မ်က္ႏွာေလး ပ်က္သြားသည္ … ေၾကာက္သြားသည့္ ပုံစံ … မ်က္ႏွာႏွစ္ခုက … ေပဝက္ေလာက္ပဲ ေဝးေတာ့သည္ … ကၽြန္ေတာ္ သီရိမ်က္လုံးေတြကို … စိုက္ၾကည့္တာ … ဆယ္စကၠန႔္ေလာက္ ၾကာသြားသည္ …

“အို … ကိုခန႔္ကလည္း …”
“တကယ္ေျပာတာ … သီရိကို ၾကည့္ၿပီး … အရမ္း ရင္ေတြ ခုန္တယ္ဗ်ာ …”
“အို …”

သီရိ … အၾကည့္ခ်င္း လႊဲဖယ္သြားသည္ … ၿငိမ္သြားသည္ … နည္းနည္း … စိတ္အိုက္သြားသည့္ပုံ … ဒီေလာက္လွတဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္ … ဒီလိုမ်ိဳး ရီးစားစကားေတြ … အေျပာခံရတာ မဆန္းပါဘူး … ဆန္းတာက … ကားေပၚမွာ … ႏွစ္ေယာက္ထဲေလ … ေရွာင္ေျပးလို႔လဲမရ … မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္လို႔လဲမရ …

“ဟိတ္ တကယ္ အိမ္ေခၚသြားရမွာလားဟင္ …”
“ကိုခန႔္ေနာ္ … သိပ္မစနဲ႔ … တကယ္လိုက္ခဲ့မွ … ဟိုလိုလို … ဒီလိုလို မလုပ္နဲ႔ …”
“အိုေက … ဒါဆို … အိမ္မျပန္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ …”
“အင္ … အဲဒီလို မေနာက္ရဘူးေလ … ခစ္ … ခစ္”
“ေရာ္ … ခက္ေတာ့တာပဲ … အမိကလည္း … တကယ္ေျပာတာပါဆို …”
“ဟင့္အင္းေနာ္ … သီရိက … ငယ္ေသးတယ္ …”
“ဘာငယ္တာလဲဟင္ …”

ကၽြန္ေတာ့္ စကားက … နည္းနည္းေတာ့ လြန္သည္ … မတတ္နိုင္ … မာန မိုးမႊန္ေအာင္ ႀကီးေနတဲ့ ေကာင္မေလးကို … နည္းနည္းေတာ့ … ႏွိပ္စက္အုံးမယ္ ….

“အို … ကိုခန႔္ကလည္း …”

သီရိ … သူ႔ကိုသူ … မလုံမလဲ … ရင္ဘတ္ေလးေပၚ … လက္ဖိလိုက္သည္ … သီရိ … ရင္ေတြ ခုန္ေနပုံရသည္ … သူ႔ပစၥည္းသူ ထြားမွန္း သိပုံရသည္ …

“ကိုခန႔္ေနာ္ … သိပ္မဆိုးနဲ႔ … သီရိက … ရိုးရိုးသားသားခင္တာ … ဟိုစိတ္ဒီစိတ္ မေမြးရဘူးေလ”
“ဘယ္စိတ္ကို ေျပာတာလဲဟင္”
“အို … ေျပာေလ … ကဲေလပဲ …”
“ကဲမွာေပါ့ … သီရိက … သိပ္လွတာကိုး”
“အိုး … ကိုခန႔္ေနာ္ … ဟြန႔္ … တိုင္ေျပာမယ္ ၾကည့္ေန”
“တိုင္တလုံး … ငါးျပား … ႀကိဳက္တဲ့လူကိုတိုင္ … တရားသူႀကီးေတာ့ သြားမတိုင္နဲ႔ေနာ္ … တခါထဲ လက္မွတ္ထိုးပစ္လိုက္မယ္ … ဟား ဟား ဟား”

အတည္လိုလို … အရႊန္းလိုလိုနဲ႔ … သီရိကို ၾကပ္ေနသည္ … မသိရင္ပဲ … ကၽြန္ေတာ့္ပုံစံက … တခါတည္း … လက္ထပ္ပစ္လိုက္ေတာ့မယ့္ပုံစံ …

“အို … ကိုခန႔္ေနာ္ … သိပ္မစနဲ႔ … သီရိ ရွက္လာၿပီေနာ္”
“ဟား ဟား … အလကားေျပာတာေနာ္ … စိတ္မဆိုးနဲ႔”
“ေတာ္ေတာ္ အူျမဴးေနတယ္ … ဟြန႔္”

ဆစ္ကနဲ … နာသြားျပန္ၿပီ … ေနာက္တစ္ခါ … ဆြဲဆိတ္ျပန္တယ္ … သီရိ … သီရိ … ေနာက္တခါ မဆိတ္ရဲေအာင္ … ဖက္နမ္းပစ္မွနဲ႔တူတယ္ …

“ကိုခန႔္ကို … အကူအညီတခုေတာင္းမလို႔ … အရမ္းစေတာ့ … မေတာင္းေတာ့ပါဘူး …”
“အလကား ေလၽွာက္စေနတာ … ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ … ေျပာပါ … အားမနာပါနဲ႔”
“ဟိုေလ … သီရိ … ပုံဆြဲဖို႔ … စာရြက္ေတြရယ္ … ပစၥည္းေတြရယ္ … ဝယ္ရမယ္ … ဘယ္မွာ ဝယ္ရမလဲဟင္”
“လမ္း ၃၀ မွာ ေရာင္းတယ္ … ၿမိဳ႕ထဲလမ္းေတာ့ … သိပ္မကၽြမ္းဘူးေနာ္ …”
“အင္း … သိၿပီ … ထရိတ္ဒါး ေအာက္ဘက္က ဘေလာက္ … “
“အဲဒီပဲ ေမာင္းလိုက္မယ္ေနာ္ …”
“ဟုတ္”

“သီရိက … ေမာင္ႏွမေတြရွိေသးလား”
“မရွိဘူး … ကိုခန႔္ရဲ့ … သီရိက … တဦးတည္းေသာ သမီး”
“အတူတူပဲ … ကၽြန္ေတာ္လည္း … တဦးတည္းေသာ သား”
“ဟယ္ … ဟုတ္လား … ဒါဆို … လူဆိုးေတြေပါ့”
“အင္း … ဒါေပမယ့္ … မိဘေတြက … မရွိေတာ့ဘူး … ေပါင္းတည္က အိမ္မွာ ဆုံးသြားၾကတယ္ …”
“ဟင္ … ဟုတ္လား … သနားပါတယ္ …”
“ဟုတ္တယ္ … သီရိရဲ့ … ကၽြန္ေတာ္ စိတ္တအားညစ္လို႔ … ေလၽွာက္စေနတာ … တမ်ိဳးေတာ့ မထင္နဲ႔ေနာ္ …”
“အာ … ရပါတယ္ … စိတ္မညစ္ပါနဲ႔ … ကိုခန႔္ရဲ့ … သီရိတို႔ရွိပါတယ္ … ေပ်ာ္ေအာင္သာေနေနာ္ … စိတ္မညစ္ရဘူး”
“အင္း … ေက်းဇူး”
“အခုေကာ … ဘယ္သူနဲ႔ ေနလဲဟင္”
“ကၽြန္ေတာ့္ ဘႀကီးနဲ႔ အတူတူေနတယ္ …”
“ဟုတ္လား … ဘႀကီးက … အိမ္ေထာင္နဲ႔လား …”
“ဟုတ္ဘူး … လူပ်ိဳႀကီး …”
“ထမင္းစားေတာ့ … ဝယ္စားတာလား”
“အင္း … ဝယ္စားတယ္ … သူလည္း သူႀကိဳက္တာ ဝယ္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း … ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တာ စား”
“ေနာက္ေန႔ … ထမင္းဘူး ပိုထည့္လာေပးမယ္ေနာ္ … စားမယ္မွတ္လား”
“သီရိ ေကၽြးရင္ … အကုန္စားမယ္”
“အို … ကိုခန႔္ေနာ္”

သီရိမ်က္ႏွာ … ရဲကနဲ ျပန္ျဖစ္သြားတယ္ … ေရာ္ … အထအန သိပ္ေကာက္တာပဲ … ထမင္းကို ေျပာတာပါဗ် … ထမင္းကို ေျပာတာ … ဒီလို… မထိတထိေလးေတြ ေျပာ … သီရိကလည္း … မထိတထိေလး ျပန္ေျပာ … ၾကာရင္ … ထိသြားေတာ့မယ္နဲ႔ တူပါရဲ့ … ၿမိဳ႕ထဲေရာက္လာေတာ့ … စကားစ ပ်က္သြားသည္ … ၿမိဳ႕ထဲက … ကားေတာ္ေတာ္ရႈပ္သည္ … ထရိတ္ဒါးေနာက္ဘက္မွာ … ကားရပ္လိုက္သည္ … သီရိ အရင္ဆင္းသည္ … ဆိုဖာခုံေလးကေန အထမွာ … ကၽြန္ေတာ္ မသိမသာေလး လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ … သီရိ ဖင္ေလးက … လုံးလုံးေတာင့္ေတာင့္ေလးဗ် … ကားတက္ေနတာပဲဗ်ာ … ကားထဲကထြက္ေတာ့ … သီရိအေနာက္ပိုင္းေလးက … သိသိသာသာ ေကာက္ၿပီး … ေနာက္ကို ပစ္ထားသလိုျဖစ္ေနသည္ … အနီးကပ္ ျမင္ခြင့္ရေတာ့ … သက္ျပင္းကို ခပ္ျပင္းျပင္းခ်ပစ္လိုက္တယ္ … ဟင္း … ဘယ္ဘဝက ကုသိုလ္အဟုန္ေတြေၾကာင့္ … ဒီေကာင္မေလး … ဒီေလာက္လွၿပီး ေတာင့္ေနတာလဲ မသိပါဘူးဗ်ာ … လမ္း ၃၀ ဘက္ကို ကူးလာသည္ … ကားေတြက ၾကပ္ညပ္ေနတာပဲဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ ဒုကၡ ေရာက္ၿပီ … လမ္းမကူးတတ္ဘူးဗ် … မကူးရဲဘူးဗ်ာ … ေဝါကနဲ … ေဝါကနဲ … သြားေနတဲ့ ကားေတြ ၾကား ဘယ္လို ဘယ္လို ကူးရမွန္းကို မသိေတာ့ပါဘူး …

“လာေလ … ကိုခန႔္ … ျမန္ျမန္ …”

သီရိ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ၿပီး … သေဘာေပါက္သြားသည္ … ေတာသား ၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ … ဘယ္ကူးတတ္ပါ့မလဲ …

“လာ … ျမန္ျမန္ … သီရိေနာက္ကလိုက္ခဲ့ေလ …”

လိုက္ခဲ့ေလ … ဆိုေပမယ့္ … မလိုက္ရဲဘူးဗ် … ကားေတြက ဝွီးကနဲ ဝွီးကနဲ ျဖတ္ေနတာ … ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ရပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို … သီရိ … စိတ္မရွည္ေတာ့ … ဆက္ကနဲ လက္ကို … ဆြဲၿပီး … လမ္းကူးေတာ့သည္ … ဒါေၾကာင့္ေျပာတာ … မိန္းကေလးေတြက … ေယာက္်ားေလးေတြထက္ သတၱိပိုရွိပါတယ္လို႔ … ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို … ဆြဲၿပီး … ဟိုဘက္ေရာက္တဲ့အထိ … မလႊတ္ေသးဘူးဗ် … ကၽြန္ေတာ္ေလ … ရင္ေတြ တအားခုန္တာပဲဗ်ာ … ေကာင္မေလးတေယာက္က … လက္ဆြဲၿပီး … ကားလမ္းကူးတာ … ဒါပထမဆုံးပဲဗ်ာ … အရမ္းကို … စိတ္လႈပ္ရွားမိပါတယ္ … ႏူးညံ့တဲ့လက္ကေလးကို … ကိုင္ၿပီး … တဒိတ္ဒိတ္နဲ႔ … ကားလမ္းကူးတာ … ကၽြန္ေတာ့္တသက္မွာ စိတ္အလႈပ္ရွားဆုံး အခ်ိန္ေလးပါပဲ … သီရိလက္ကေလးက … ေႏြးေႏြးေလး … ၾကင္နာမႈေတြပါတဲ့ လက္ကေလးကို … ကၽြန္ေတာ္ … မလႊတ္ပဲ ကိုင္ထားတုန္းပဲ … တကယ္ပါ … မလႊတ္ခ်င္ပါဘူး …

“ကိုခန႔္ … လက္ကိုလႊတ္အုံးေလ …”
“ဟင့္အင္း … မလႊတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး”
“အြန္ … လႊတ္ပါ … ကိုခန႔္ရယ္ … လူေတြအမ်ားႀကီး ၾကားထဲမွာေနာ္ … ဟင့္”

သိပ္လွတဲ့ … သီရိမ်က္ႏွာေလး … ညိဳသြားသည္ … အသံေလးကလည္း တိုးသြားသည္ …

“လႊတ္ပါေနာ္ …”

ေဆာင့္႐ုန္းလိုက္ခ်င္ရေပမယ့္ … သီရိ မ႐ုန္းေသး … ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မလႊတ္ေသး …

“တသက္လုံး ကိုင္ခြင့္ေပးပါလားဗ်ာ … ေနာ္ … သီရိ … ကၽြန္ေတာ္ေလ … သီရိကို …”
“ဟိုးဆရာ … ဟိုးထား … ဟိုမွာကားလာေနၿပီ …”

ကၽြန္ေတာ္ လွည့္ၾကည့္လိုက္တုန္း … သီရိ … ဇတ္ကနဲ … ႐ုန္းၿပီး … လမ္းထဲကို ခပ္သြက္သြက္ ေျပးေတာ့သည္ … လူလည္မေလး … သီရိ … ကၽြန္ေတာ့္ကို လွည့္စားတယ္ … သီရိမ်က္ႏွာေလးကို … ရိပ္ကနဲ လွမ္းျမင္လိုက္ရသည္ … ရွက္ရြံ့စြာ ရင္ခုန္ေနတဲ့ … မ်က္ႏွာေလး … အထိအေတြ႕က … ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ စိတ္ကို … ယိမ္းယိုင္ေစသလား … ကၽြန္ေတာ္မေျပာတတ္ … အစက … ယြန္းအိကို … စိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ႏွစ္သက္မိသည္ … အခု … သီရိ … ခ်စ္တယ္လို႔ ဖြင့္ေျပာဖို႔ စကားေလးပဲ က်န္ေတာ့သည္ … ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြက ယိမ္းယိုင္လြယ္တာလား … ဒါမွမဟုတ္ … သိပ္လွတဲ့ သီရိက … ညႇို႔ယူဖမ္းစားနိုင္တာလား … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ပဲ ျဖစ္မွာပါေလ … သိပ္လွတဲ့ လူလည္မေလး သီရိ … ခပ္ေကာ့ေကာ့နဲ႔ … အေရွ႕ကေလၽွာက္သြားတာကို … မနည္းမွီေအာင္ … လိုက္ရင္း … သီရိ ေနာက္ပိုင္းေလးကို … စိုက္ၾကည့္မိျပန္သည္ … လွသည္ … ေတာင့္သည္ … တင္သားဆိုင္ေလး … ႏွစ္ခုက … သီရိအပ်ိဳစစ္စစ္ပါလို႔ သက္ေသခံေနသည္ … ခပ္သြက္သြက္သြားေပမယ့္ … ယမ္းခါမေန … ေဝ့ကနဲ ၀ိုက္ကနဲ … သိမ့္ကနဲ … စေကာဝိုင္းေလးလို … ေအာက္ကို က်ၿပီး အေပၚကို ျပန္ျပန္တက္သြားသည္ … သီရိတင္သားဆိုင္ေလး … ေအာက္ကို … အိကနဲ က်သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ … ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲ … သိမ့္ကနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္ … တကယ္ပါဗ်ာ … တင္သားဆိုင္ေလး ျပန္တက္သြားတဲ့အခ်ိန္ … ရင္ထဲမွာ … ဒုန္းကနဲ ရင္ခုန္သြားတယ္ … လွတယ္ဗ်ာ … သိပ္လွတယ္ …

စာေရးကိရိယာဆိုင္ထဲ … သီရိဝင္သြားမွ … ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ … နည္းနည္း ျပန္ၿငိမ္သြားသည္ … မေကာင္းပါဘူးေလ … သီရိ … A3 စာရြက္ တလိပ္ … တီ ေပတံ … ဝယ္တယ္ …

“ကိုခန႔္ … ပုံဆြဲဖို႔ … ဘာေတြလိုေသးလဲဟင္ … “
“compass နဲ႔ pencils လိုတယ္ … ruler ေကာင္းေကာင္းလိုတယ္”
“ဘယ္တံဆိပ္ ဝယ္ရမလဲဟင္”
“STAEDTLER ဝယ္ေလ … ကိုလည္း … ဒါပဲသုံးတယ္”

ဟဲ ဟဲ … ခပ္တည္တည္နဲ႔ … ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကို လို႔ သုံးၾကည့္လိုက္တယ္ … သီရိ … ဆတ္ကနဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို … လွန္ၾကည့္တယ္ … သူ႔အၾကည့္က … ဘာမွလည္း မဆိုင္ေသးပဲနဲ႔ … ဒီလိုေျပာရလားေပါ့ …

ေဘာက္ခ်ာျဖတ္တဲ့ ကုလားက … ေတာ္ေတာ္ စကားရွည္တယ္ … ဘာယူအုံးမလဲ … ဟိုဟာလိုေသးတယ္ … ဒီဟာလိုေသးတယ္ … သူေျပာတိုင္း … သီရိက … ကၽြန္ေတာ့္ကို လွမ္းလွမ္းၾကည့္တယ္ … ေထာက္ခံမဲေတာင္းေနတာ … လိုအပ္သလား … ယူသင့္သလား … ေပါ့ … လိုအပ္တာေလး နည္းနည္းဝယ္ၿပီး … ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပန္ထြက္လာတယ္ … သီရိ ဝယ္သမၽွအထုပ္ေတြကို … ကၽြန္ေတာ္ပဲ ဆြဲတယ္ … ေယာက္်ားေလးပဲဗ်ာ … ဒီေလာက္ေတာ့ … လုပ္သင့္ပါတယ္ … ဟုတ္ဘူးလား … ဒီတခါေတာ့ … ကားလမ္းကူးတာ … ကၽြန္ေတာ္ေသၿပီ … ကၽြန္ေတာ္ မကူးရဲဘူး … ခုနက သီရိ ဆြဲေခၚသြားေတာ့ … အလြယ္တကူပဲ … အခုေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ မကူးရဲ … မကူးတတ္ … သီရိလမ္းကူးတာ တဝက္ေရာက္သြားၿပီ … စိတ္ထင့္သြားတယ္နဲ႔ တူတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို … ျပန္လွည့္ၾကည့္တယ္ …

“လာေလ … ကိုခန႔္ … ျမန္ျမန္”

ကၽြန္ေတာ္ ဘာစကားမွ ျပန္မေျပာတတ္ … တကယ္ပါဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ … အရမ္းငိုခ်င္လာတယ္ … ေျခေထာက္ေတြက … တလွမ္းဆို … တလွမ္းမွ ေရႊ႕လို႔မရဘူးဗ်ာ …ခ်ီတုံခ်တုံနဲ႔ … မကူးရဲဘူးဗ်ာ … မကူးရဲဘူး …

သတၱိနည္းတယ္ပဲေျပာေျပာ … တကယ္ကို … မကူးရဲတာဗ်ာ … သီရိ … ျပန္လွည့္လာတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းဝမ္းသာသြားတယ္ … ကယ္တင္ရွင္မေလး … ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို အတင္းဆြဲၿပီး …

“ျမန္ျမန္ကူး … ဟိုမွာ မီးပြိဳင့္စိမ္းသြားၿပီ …”

ညာဘက္ကေန … ကားေတြ ေဝါကနဲ ေျပးခ်လာသည္ … သီရိက ေရွ႕ကေျပး … ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္က ေျပး … မိုင္ကုန္ပဲ … ကၽြန္ေတာ္ဗ်ာ … ဝမ္းသာတယ္ … အရမ္းဝမ္းသာတယ္ … ဒုကၡေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ … ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက … ျပန္လာေခၚတဲ့ … ခံစားခ်က္ကို … ဒီတသက္ေမ့မွာမဟုတ္ဘူး … သီရိလက္ကို … ခပ္တင္းတင္းကိုင္ထားရင္း … ဝမ္းသာပီတီေၾကာင့္ … ကၽြန္ေတာ့္ ေျခေထာက္ေတြ … ကတၱရာလမ္းနဲ႔ ထိတယ္လို႔ … မထင္ဘူးဗ်ာ … ဟိုဘက္ျခမ္းက … လူတခ်ိဳ႕ကလည္း … ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို … ၀ိုင္းၾကည့္တယ္ … သိပ္လွတဲ့ ေကာင္မေလးက … လမ္းတဝက္ကေန … ေကာင္ေလးကို ျပန္လာေခၚၿပီး … ေျပးတယ္ … အားက်တဲ့အၾကည့္ေတြကို … ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာျမင္လိုက္ပါတယ္ … အရမ္းကို ေက်နပ္တယ္ဗ်ာ … ေက်နပ္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္ေလ … ေပ်ာ္လြန္းလို႔ … မ်က္ႏွာက ျပဳံးၿဖီးၿဖီး ျဖစ္ေနမွာပဲဗ်ာ …

“ကိုခန႔္က … ကားလမ္း မကူးတတ္ဘူးလား”
“ဟင့္အင္း … ကူးတတ္ဘူး”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ … ေၾကာက္လို႔လား”
“အင္း … ကားေတြက ဝွီးကနဲ ဝွီးကနဲ ျဖတ္ေနတာ … မကူးတတ္ဘူးဗ်ာ … သီရိလာေခၚလို႔ … နို႔မို႔ဆို … မလြယ္ဘူး …”
“အားကိုးတယ္ေပါ့ … ေတာ္ေတာ္ဟုတ္တယ္ … သီရိက … အားကိုးရမလား မွတ္တယ္ … ကိုခန႔္က … ဆိုးတယ္ေနာ္ …”
“မဆိုးပါဘူးဗ်ာ … နယ္ကလာေတာ့ေလ … အက်င့္မရေသးလို႔ပါ …”
“ေတာ္ပါ … ကားလမ္းကူးတတ္မွ … ရီးစားစကား လာေျပာ … ခစ္ ခစ္”
“တကယ္ေျပာတာလား …”
“အင္း … လက္လႊတ္အုံး …”
“ဟင့္အင္း … တသက္လုံး သီရိလက္ကို ကိုင္ထားခ်င္တယ္ …”
“အပိုေတြ … လမ္းျဖင့္မကူးတတ္ပဲနဲ႔ … လႊတ္ေပးကြာ … သီရိ ရွက္လာၿပီ …”
“ေဆာရီး”
“မေစာေတာ့ဘူး … ၄ နာရီခြဲေက်ာ္ေနၿပီ …”
“ဟား ဟား ဟား”
“ဘာရီတာလဲ …”
“ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း ဝမ္းသာတယ္ သိလား … သီရိ ျပန္လာေခၚတာကိုေလ … အရမ္းဝမ္းသာတယ္ …”
“ခစ္ ခစ္ … လမ္းမကူးတတ္တဲ့ ေတာသား …”

လမ္းမကူးတတ္တဲ့ … ေတာသားကို … ၿမိဳ႕သူလွလွေလးက … လက္ဆြဲၿပီး ေျပးတယ္ေလ … ဟဲ ဟဲ … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ … အရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္ဗ်ာ … ကားေပၚတက္ထိုင္ၿပီး … အထုပ္ေတြေနာက္ထဲထည့္ေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အလွည့္ … သီရိကလည္း အလွည့္ … သီရိမ်က္ႏွာေလးနဲ႔ … ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး ကပ္သြားတယ္ … သီရိရဲ့ ဝင္ေလထြက္ေလ … ေႏြးေႏြးေလးက … ကၽြန္ေတာ့္ပါးကို လာထိတယ္ … တစကၠန႔္ … ႏွစ္စကၠန႔္ … သုံးစကၠန႔္ … ႐ုတ္တရက္ဗ်ာ … ကမၻာႀကီး ရပ္သြားသလိုပဲ … ကၽြန္ေတာ္ေလ … အခ်ိန္ေတြကို ရပ္ဆိုင္းလို႔ရရင္ … ဒီအတိုင္းေလးပဲ ရပ္ထားပစ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္ … အရင္ဆုံး လႊဲဖယ္လိုက္တာက … သီရိ …

“ခန႔္ေနာ္ … လမ္းလယ္ေကာင္ႀကီးမွာ”

ခန႔္ … တဲ့ဗ်ာ … ကို တလုံး မၾကားမိတာလား … ျပဳတ္က်န္ခဲ့တာလား … မျဖစ္နိုင္ဘူး … ဒီေလာက္ကပ္ကပ္ေလး ေျပာတာကို … တမင္သက္သက္ သီရိ ခ်န္ခဲ့တာ … ေသခ်ာတယ္ … ဟာဗ်ာ … လွိုက္ကနဲ ဝမ္းသာသြားတဲ့ … စိတ္ကို … ဘယ္လို ေျပာရမွန္းကို မသိေတာ့ပါဘူး …

“ခန႔္ တလုံးပဲ ေခၚတာလားဟင္ …”

ကၽြန္ေတာ္က မေသခ်ာမွာစိုးလို႔ … သီရိမ်က္ဝန္းေလးကို … ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … သီရိ အၾကည့္လႊဲသြားျပန္တယ္ … ဒါေပမယ့္ … ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးက …

“အင္း …” တဲ့ …

သီရိနဲ႔ … ကၽြန္ေတာ္ ပိုရင္းႏွီးသြားတယ္လို႔ ခံစားမိပါတယ္ … ဝမ္းသာလိုက္တာဗ်ာ … ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း … ၾကည္ႏူးျခင္း … ခ်စ္ျခင္းေတြေၾကာင့္ … ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ ေလထဲ လြင့္ေနသလို ခံစားရပါတယ္ …

“သီရိလက္ကို … တသက္လုံး ကိုင္ထားခြင့္ ဘယ္ေတာ့ရမွာလဲဟင္”
“တို႔ ေျပာၿပီးၿပီပဲ … ကားလမ္းကူးတတ္မွလို႔ …”
“တကယ္လား …”
“တကယ္ေပါ့ … ခန႔္ရဲ့ … သီရိ မလိမ္တတ္ဘူး … ဟာကြာ … မေမးနဲ႔ေတာ့ … သီရိ အရမ္းရွက္လာၿပီ …”
“ဟား ဟား ဟား … အရမ္းေပ်ာ္တယ္ … ေနာ္ … သီရိ”
“ခစ္ … ခစ္ .. ခစ္ … ေတာ္ပါ …”

သီရိ … ရွက္လြန္းလို႔ထင္ပါရဲ့ … ဟိုဘက္လွည့္ၿပီး … အျပင္ကို ၾကည့္ေနတယ္ … မ်က္ႏွာလႊဲထားတဲ့ … မ်က္ႏွာေလးက … ရွက္ေသြးေတြ ယွက္ျဖႇာလို႔ ေနသည္ … ခ်စ္တယ္ သီရိရယ္ … ခ်စ္တယ္ … ေဘာက္စဂြန္ကားေလးက … အခ်စ္ေတြ လၽွံက်ေနလို႔လား မသိပါဘူးဗ်ာ … ရႊတ္ကနဲ … ေျမနီကုန္းေရာက္သြားသည္ … ဟာဗ်ာ … ျမန္လိုက္တာ … သီရိ အိမ္နားေရာက္ေတာ့မယ္ …

“လမ္းထိပ္မွာပဲ … ရပ္လိုက္ေနာ္ … ခန႔္ “
“အင္း … သီရိအိမ္ကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ”
“ဟင့္အင္း … ေမေမ ဆူလိမ့္မယ္ … နားလည္တယ္မွတ္လား”
“အင္း … ဖုန္းနံပါတ္ေပးအုံးေလ …”
“တို႔ ဆက္လိုက္မယ္ေနာ္ … ဒီမွာေရးေပး …”
“အင္း … သီရိ … မနက္ ေက်ာင္းဘယ္လိုသြားမွာလဲဟင္ …”
“၂၁၆ လိုင္းကားစီးသြားမယ္ေလ … “
“ဟင့္အင္း … သြားနဲ႔ … ကို လာႀကိဳမယ္ … ၆ နာရီ … ဒီေနရာမွာပဲ ေစာင့္ေန …”
“အင္း … ၆ နာရီေနာ္ … ေစာင့္ေနမယ္ …”
“သီရိ … တို႔က … တကယ္ခ်စ္တာေနာ္ … ျပန္ခ်စ္မယ္ မွတ္လားဟင္”
“တို႔ ေျပာၿပီးၿပီပဲ … လမ္းကူးတတ္မွ … ရီးစားစကား လာေျပာလို႔ … ခစ္ခစ္ … ေတာ္ပါ … ကားေသခ်ာေမာင္းသြားအုံး”
“အင္းပါ … ခ်စ္တယ္ေနာ္ … သီရိ”
“သြားေတာ့ေနာ္ … ေမေမ ထြက္လာရင္ … ျပႆနာတက္မွာစိုးလို႔ …”
“ဖုန္းဆက္လိုက္ … ေစာင့္ေနမယ္ …”
“အင္း”

ကားေလးကို … ေမာင္းထြက္လိုက္ေပမယ့္ … စိတ္ေတြက … ခ်စ္သူဆီမွာ က်န္ခဲ့သည္ … ေနာက္ၾကည့္မွန္ကေန … သီရိလက္ျပေနတာကို … ေက်နပ္သေဘာက်ေပမယ့္ … သီရိက်န္ခဲ့တာကို … စိတ္မေကာင္းဘူး … ခ်စ္ဦးစဆိုေတာ့ေလ … အခ်ိန္ေလးတခု ခြဲေနရတာကို … ဝမ္းနည္းမိတာ … ရင္ထဲက ဆႏၵပါ … တကယ္လည္း … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ … သီရိလက္ေလးကို … တခ်ိန္လုံး ကိုင္ထားခ်င္တယ္ဗ်ာ … ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကို … အခုမွ စသိေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္ေလ … အခ်စ္ကို မေဝခြဲတတ္ေသးဘူး … သိပ္လွတဲ့ … သီရိကို … ခ်စ္မိတာ … သီရိရဲ့ အလွတရားေၾကာင့္လား … အေတြ႕အထိေၾကာင့္လား … မနက္တုန္းက … ယြန္းအိကို ကၽြန္ေတာ္ … စိတ္ဝင္စားမိတာကေကာ … ကၽြန္ေတာ္ … ယြန္းအိကို ခ်စ္တာလား … ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တာ … ယြန္းအိလား … သီရိလား … ဟာဗ်ာ … ေခါင္းေတြ ရႈပ္လာၿပီ … အခ်စ္ဆိုတဲ့ အရာဘယ္လိုမွန္း ဘယ္လိုဆုံးျဖတ္ရမယ္မွန္း … မသိေပမယ့္ … ေသခ်ာတာေတာ့ သီရိကို ရီးစားစကားေျပာခဲ့ၿပီးၿပီ … ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သီရိကို ခ်စ္တယ္ဗ်ာ …

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ … ဘႀကီးခန႔္က … ဧည့္ခန္းထဲမွာ … ပုလင္းေသးေသးေလး တခုကို တသသနဲ႔ ၾကည့္ေနပါတယ္ … ပုလင္းေလးထဲက … အရည္က အျပာေရာင္ … တခ်က္တခ်က္ … လက္ကနဲ လက္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္မဝင္စားဘူး … သီရိနဲ႔ ၾကဳံခဲ့ရတဲ့ ၾကည္ႏူးမႈေတြ ဖုံးလႊမ္းေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို … ဘႀကီးခန႔္ ပုလင္းေလးက … မလႊမ္းမိုးနိုင္ပါဘူးဗ်ာ … ဘႀကီးခန႔္က … ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ၿပီး …

“သား … ေက်ာင္းသြားတာ … အဆင္ေျပရဲ့လား”
“ဟုတ္ … ေျပပါတယ္ … ဘႀကီးခန႔္ရဲ့ …”
“ဟုတ္လား … သားပုံစံက … ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပလာပုံရတယ္ …”
“ခင္ဗ်ာ …”

ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းေတာ့ လန႔္သြားသည္ … ဘႀကီးခန႔္ပုံစံက ဆူတာလည္း မဟုတ္ … ရိတာလည္းမဟုတ္ … သူ ဘာေျပာခ်င္တာလဲ … ကၽြန္ေတာ့္ကားေပၚမွာ ေကာင္မေလး သုံးေယာက္ပါလာတာ … သီရိနဲ႔ … ၿငိတိတိျဖစ္ခဲ့တာ … ဘႀကီးခန႔္က သိေနတာလား … ေမေမ မေသေျပာဖူးတာက … ဘႀကီးခန႔္က … အန႔ံအာ႐ုံ ခံနိုင္တယ္တဲ့ … လူေတြရဲ့အနံ့ကို ခံၿပီး လူေကာင္းလား … လူဆိုးလား … ဘဝျဖစ္စဥ္ကို တခါတေလ ေျပာျပေပးနိုင္တယ္တဲ့ … ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ေမေမဘက္က အမ်ိဳးေတြမွာ … တေယာက္ကို တမ်ိဳးစီ … စိတ္စြမ္းအင္ေလးေတြ ပိုင္ဆိုင္ၾကပါတယ္ … တခါတေလလည္း … ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အာ႐ုံရတယ္ … တခါတေလလည္း … မရဘူး … ဆန္းေတာ့ ဆန္းတယ္ဗ် … အထူးသျဖင့္ … ဘႀကီးခန႔္ေပါ့ … လူတေယာက္ကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီး အန႔ံခံရင္ … မိုင္ေထာင္ခ်ီေအာင္ေဝးလည္း … ဘယ္မွာ ရွိတယ္ဆိုတာ သိတယ္တဲ့ … ငယ္ငယ္က ေမေမေျပာတုန္းကေတာ့ … ပုံျပင္လို႔ပဲ ထင္ထားတာ … အခုေတာ့ … ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚက အနံ့ေတြ … သူ ရေနၿပီ …

“ဟား ဟား … ငါ့သားကိုယ္ေပၚမွာ … အပ်ိဳနံ့ေတြ သင္းထုံေနတယ္ေလ …”

ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ၿပီး သေဘာက်သလိုနဲ႔ … ဘႀကီးခန႔္ … ေျပာေတာ့ … ဘႀကီးခန႔္နားမွာ ထိုင္ၿပီး … ကၽြန္ေတာ္လည္း … ကိုယ့္ကိုကိုယ္ နမ္းၾကည့္တယ္ …

“ဟုတ္လား … ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ဘာနံ့မွ မရဘူး …”
“အင္း … သားက ဘယ္ခံစားလို႔ရအုံးမလဲ … ဒါေတြက အေလ့အက်င့္နဲ႔ ဆိုင္တယ္ေလ …”
“ဟုတ္ကဲ့ … ေက်ာင္းကအျပန္ … ေကာင္မေလးသုံးေယာက္နဲ႔ အတူတူျပန္ခဲ့ပါတယ္ … ဘႀကီးခန႔္ …”
“ငါ့သားက တယ္စြံပါလား … ေဟ့”
“မစြံပါဘူး … ဘႀကီးခန႔္ရယ္ … အခုမွ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၾကတာ”
“အင္း … တခုေတာ့ သတိေပးမယ္ … သား … ဂ႐ုစိုက္ရမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါ ဘႀကီးခန႔္ …”

လူႀကီးသူမက ဆုံးမတာကို နာခံရမယ္ေလ … ဘႀကီးခန႔္ဆိုတာကလည္း … အလကားေနရင္ ဆူပူတာမ်ိဳးတခါမွ မရွိဘူး … အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ … ေျပာျပသြန္သင္တတ္ပါတယ္ … ဘႀကီးခန႔္ေျပာတာကို … ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာ နားေထာင္ျဖစ္တယ္ … ဘႀကီးခန႔္က မ်က္စိမွိတ္ၿပီး …

“သားနဲ႔ … အတူတူျပန္လာတဲ့ ေကာင္မေလး သုံးေယာက္ထဲက … တေယာက္က … Aphrodite ရဲ့ ကိုယ္န႔ံမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္ …”
“ခင္ဗ်ာ … “

Aphrodite ဆိုတာ ဘာလဲဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိဘူး … အလွကုန္ပစၥည္းလား … ျဖစ္နိုင္တယ္ … ေပါင္းတည္ ဘုရားပြဲတုန္းက … အလွကုန္ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္မွာ ဆိုင္းဘုတ္အႀကီးႀကီး ေတြ႕ဖူးတယ္ …

“ဘာေျပာတာလဲဟင္ … ဘႀကီးခန႔္ … ကၽြန္ေတာ္ မသိလို႔ပါ …”
“အင္း … Aphrodite ဆိုတာကေလ … ဂရိနတ္ဘုရားမ တပါးေပါ့ …”
“ဗ်ာ … ဟုတ္ …”

Aphrodite နဲ႔ … သီရိတို႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲဗ်ာ … တမ်ိဳးပဲ … သိပ္နားမလည္ေတာ့ … ဘႀကီးခန႔္ေျပာတာကို ဆက္နားေထာင္ျဖစ္တယ္ …

“ဒီနတ္ဘုရားမက … လူသားေတြေနတဲ့ … ကမၻာေျမဆီကို … ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရယ္ … အလွတရားရယ္ သယ္ေဆာင္လာတယ္ …”
“ဟုတ္ကဲ့ …”
“သူက အရမ္းလွတယ္ သား … ဘယ္ေလာက္လွသလဲဆိုရင္ … နတ္ဘုရားအခ်င္းခ်င္းေတာင္ … ေဖာက္ျပန္ေစေလာက္ေအာင္ … လွတယ္ …”
“ေနာက္ သူက … အလိုရမက္လည္း ႀကီးတယ္ … သစၥာလည္းမရွိဘူး … သူ႔ေယာက္်ား … နတ္ဘုရား ေနာက္ကြယ္မွာ … ေဖာက္ျပန္တယ္ … ဇာတ္လမ္းေတြ အမ်ားႀကီးပဲ … ေနာက္ၿပီး စိတ္ဆိုးလြယ္တယ္ … အျပစ္ဒဏ္ေပးလြယ္တယ္ …”
“ဟုတ္ …”
“မိန္းကေလး တေယာက္မွာ … Aphrodite ရဲ့ အနံ့မ်ိဳးရရင္ … အမ်ားအားျဖင့္ … အဲဒီမိန္းကေလးဟာ … ေရႊအဆင္းလို လွတယ္ … ေတာ္႐ုံေယာက္်ားေလး … မၾကည့္ပဲမေနနိုင္ဘူး … အလိုရမက္ႀကီးတယ္ … သစၥာမရွိဘူး … အခ်စ္ေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ … လိုက္တဲ့ သေဘာရွိတယ္ … သား”
“ဗ်ာ …”

ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းအံ့ၾသသြားတယ္ … ဘႀကီးခန႔္ ေျပာခ်င္တာ … နည္းနည္းေတာ့ နားလည္လိုက္တယ္ … သီရိ … ယြန္းအိ … ေအးျမတ္ … ဒီသုံးေယာက္ထဲက … တေယာက္က Aphrodite နတ္ဘုရားမလို ျဖစ္မယ့္သူလား …

“Aphrodite ရဲ့ ကိုယ္ရနံ့မ်ိဳးနဲ႔ ေမြးဖြားလာတဲ့ ကေလးမ တေယာက္ကို … မခ်စ္ပါနဲ႔ မႀကိဳက္ပါနဲ႔ … တားဆီးဖို႔ခက္တယ္ … ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ … Aphrodite က ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားကို … ကမၻာေျမကို သယ္ေဆာင္လာလို႔”
“ဟုတ္လား”
“သူ႔ရဲ့ ကိုယ္န႔ံကို ရလိုက္တာနဲ႔ … အခ်စ္စိတ္ေတြ ဝင္သြားတယ္ … တျခားအာ႐ုံေတြ ေပ်ာက္ၿပီး … သူ႔ကိုပဲ ခ်စ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ပဲ ေပၚေနေလာက္ေအာင္ … ဖမ္းစားနိုင္တယ္ … သတိထားေပါ့သားရယ္ … ဟုတ္ၿပီလား”
“အျပစ္ဒဏ္ေပးလြယ္တယ္ … ဆိုတာကေကာဟင္”
“သူ႔စိတ္အလိုက … အေျပာင္းအလဲ ျမန္တယ္ … သူ႔ကို ခ်စ္တဲ့စိတ္ေလ်ာ့သြားတာနဲ႔ … သူက ျပႆနာေတြ ဖန္တီးေလ့ရွိတယ္ သား”
“ဟုတ္ကဲ့ … သား ဂ႐ုစိုက္ပါ့မယ္ …”
“ေအးပါ … သားရယ္ … အထိအေတြ႕ကို … ဂ႐ုစိုက္ေပါ့ … ဘႀကီးကေတာ့ ဒါပဲ မွာခ်င္တယ္ …”
“ဟုတ္ကဲ့ … စိတ္ခ်ပါ … ဘႀကီးခန႔္”

ဇေဝဇဝါနဲ႔ … ကၽြန္ေတာ္ထလာၿပီး … ကၽြန္ေတာ့အခန္းထဲ … ေရာက္ေတာ့ … ေခါင္းထဲ ဝင္လာတာက … သီရိ … သိပ္လွတဲ့ေကာင္မေလးက … Aphrodite ရဲ့ ကိုယ္ရနံ့မ်ိဳးရွိေနလို႔လား … သီရိနဲ႔ အတူတူသြားတဲ့အခါ … ဘာလို႔ ခ်စ္စိတ္ေတြ ယိုဖိတ္လာတာလဲ … အခ်စ္ဆိုတာ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ကိုယ္ျဖစ္တာလား … ဒါမွမဟုတ္ … ဘႀကီးခန႔္ ေျပာသလို … ျဖစ္ေနတာလား … သူနဲ႔ ခ်စ္ရင္ … သီရိကေကာ သစၥာေရာရွိပါ့မလား … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္မွာ … ခ်စ္မိေလေတာ့လည္း … ခ်စ္ရသူေလးဘက္ကို … ေဖးေဖးမမေလးေတြးၾကည့္သည္ … သီရိက … မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ … မိန္းကေလးေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး … မာနေတာ့ နည္းနည္းႀကီးတယ္ … လွတာကိုး … မာနႀကီးတာလည္း တမ်ိဳးေကာင္းတာပဲ … ေတာ္႐ုံေယာက္်ားေလး … ကပ္လို႔မရေတာ့ဘူးေပါ့ … ခ်စ္တယ္ … သီရိရယ္ … ခ်စ္တယ္ … သီရိနဲ႔ ခ်စ္ၿပီးမွ … ခ်စ္ၿငိဳးျပစ္ဒဏ္ေတြလည္း … ေပးခ်င္ေပးပါေစေလ … ေပးမွာမဟုတ္ပါဘူး … သီရိက … ကၽြန္ေတာ့္ကို … ခ်စ္လို႔ မလုပ္ရက္ဘူးလို႔ ယုံတယ္ … ဒီအခ်ိန္မွာ … ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲမွာ … ယြန္းအိအေၾကာင္းေမ့သြားတာ … အမွန္ပါပဲ … ေအးေအးေလးနဲ႔ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ … ယြန္းအိကို … စစခ်င္းေတြ႕ေပမယ့္ … အခုေတာ့ … ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ … သီရိမွ … သီရိ ျဖစ္ေနပါတယ္ … သိပ္လွတဲ့ … သီရိ … အခုခ်ိန္ဆို … ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနမလဲဗ်ာ … အာ႐ုံစိုက္ၿပီး … သီရိအေၾကာင္းေလးကို စဥ္းစားေတာ့ … အေတြးထဲမွာ သီရိေပၚလာသည္ … သီရိ … ေရခ်ိဳးဖို႔ … အက်ႌေလးကို ခၽြတ္ေနသည္ … သိပ္လွတဲ့ သီရိမွာ … စြဲေဆာင္အားေကာင္းတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာရွိတာ … ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ … အရင္တုန္းက … မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္က ရိုးသားေပမယ့္ … အခုေတာ့ ဆန္းျပားခ်င္ေနပါတယ္ … သီရိရဲ့ လွေသြးႂကြယ္ေနတာေလးကို … ျမင္မိေတြ႕မိေတာ့ … ေယာက္်ားစိတ္ေတြ … ထႂကြလို႔လာပါတယ္ … ခ်စ္ခ်င္တယ္ သီရိရယ္ … ထြားအိတဲ့ ရင္သားေတြက … လွလိုက္တာဗ်ာ … အေတြးထဲက … သီရိ ရင္ႏွစ္မႊာက … ဝင္းမြတ္ေနသည္ … ပန္းသစ္ေတာ္သီးလို … ထြားထြားမို႔မို႔နဲ႔ … ထိပ္ဖ်ားေလးက … ပန္းနီေရာင္ေလး … ဂြမ္းပုံေလးထဲမွာ နစ္ေနသလို … ေသးေသးေလး … ဟင္း … ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ ပူလာသည္ … ခ်စ္ခ်င္လာၿပီကြာ … သီရိ ရင္သားေလးကို ပြတ္သပ္ခ်င္တယ္ … ျဖစ္နိုင္ရင္ … အနမ္းပြင့္ေလးေတြ ေပးၾကည့္ခ်င္တယ္ … သီရိက … ခြင့္ျပဳပါ့မလား … ခြင့္ျပဳပါ သီရိရယ္ … ေနာ္ … ရင္ႏွစ္မႊာကို ေဆာ့ကစားၿပီးရင္ … ေအာက္က … တင္သားဆိုင္ေလးေတြကိုလည္း … ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ … ေက်ာင္းကအျပန္ လမ္းေလၽွာက္တုန္းက … ဖြံ့ဖြ႕ံကားကား … တင္သားဆိုင္ေလးေတြ … လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ … ျဖစ္ေနတာကို … ျပန္သတိရမိသည္ … ရင္ပူေစတယ္ဗ်ာ … စိတ္ႂကြေစတယ္ … ဘယ္အခ်ိန္မွ … သီရိရဲ့ တင္သားဆိုင္ေလးေတြကို … ပြတ္သပ္ခြင့္ ရမလဲမသိပါဘူးဗ်ာ … ကိုင္ခြင့္ရရင္ေတာ့ေလ … ကၽြန္ေတာ့္လက္ဝါးနဲ႔ အုပ္ၿပီး … ခပ္တင္းတင္း ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ … လက္ဝါးနဲ႔ေတာင္ ဆန႔္ပါ့မလား …

ျဖတ္ကနဲ ေပၚလာတဲ့ အေတြးထဲမွာ … ေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ … ပန္းႏုေရာင္ ေတာင္ကုန္းေလး … သြယ္သြယ္လ်လ် … ေပါင္တံေလးႏွစ္ခုၾကားက … ဝင္းဝင္းမို႔မို႔ေလး … ႏုထြားေလးမို႔ … ကိုင္ၾကည့္ခ်င္သည္ … ေရႊအိုေရာင္ ေျပာင္းဖူးေမႊးေတြလို … အေမႊးႏုေလးေတြက … ေပါက္ခါစ … ေသခ်ာျမင္လိုက္ရတာ … ညာဘက္ပြင့္ဖတ္ေလးေပၚမွာ …အနီေရာင္ အစက္ေလးတစက္ … ခဲတံေနာက္က … ခဲဖ်က္အရြယ္အဝိုင္းေလာက္ရွိတဲ့ … အမွတ္ေလး … လွလိုက္တာဗ်ာ … တကယ္ခ်စ္ၿပီဆိုမွ … ဟုတ္မဟုတ္ … ေသခ်ာေအာင္ ၾကည့္ရမယ္ … အခုေတာ့ … နမ္းခ်င္လာၿပီဗ်ာ … ေအာ္ သီရိ … သီရိ … အလွခ်င္းၿပိဳင္ရင္ … ဘယ္သူနိုင္ပါ့မလဲ … ဘႀကီးခန႔္ေျပာသလို … Aphrodite ဖန္ဆင္းထားတဲ့ သမီးပ်ိဳလားမသိပါဘူး … သီရိရယ္ … မနက္ျဖန္မနက္ … ေတြ႕လို႔ … စိတ္မထိန္းနိုင္ရင္ … ဖက္နမ္းပစ္မိလိမ့္မယ္ … အမ်က္ေတာ္ရွၿပီး … ျပစ္ဒဏ္ေပးလည္း … ခံခ်င္ပါတယ္ … ျဖစ္ခ်င္တာသာ ျဖစ္ပေလ့ေစေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ေလ … Aphrodite မေလးကို … ရယူပိုင္ဆိုင္ခ်င္လာၿပီ … ဆႏၵေတြေၾကာင့္ ထႂကြလာတဲ့ တဏွာကို … ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုရွင္းရမလဲ … အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေအာက္မွာ … ေတာင့္တင္းေနတဲ့ … ေအာက္ကေကာင္ေၾကာင့္ … ကၽြန္ေတာ့္ ေအာင့္လာပါတယ္ … ခႏၶာကိုယ္က … အေၾကာေတြ တင္းလာၿပီး … ရင္ေတြလည္း ပူလာပါတယ္ … ေသြးသားက ေတာင္းဆိုလာလို႔ … ေသြးေၾကာထဲမွာ … ပုရြက္ဆိတ္ေတြ ေလၽွာက္သြားေနသလို … ယားေနေတာ့ … ဟာဗ်ာ … မျဖစ္ေသးပါဘူး … စိတ္အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေအာင္ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး … ေခါင္းကေန … ေလာင္းခ်ိဳးပစ္လိုက္တယ္ … ေအးျမတဲ့ေရက … ခႏၶာကိုယ္က အပူေတြကို … ေလ်ာ့က်သြားေစပါတယ္ … ဒါေပမယ့္ … သီရိကို ခ်စ္တဲ့ စိတ္က … ဒီေရအလား တိုးလို႔သာေနပါတယ္ … ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ … စာအုပ္ေတြထုတ္ၿပီး … စာၾကည့္လိုက္တယ္ … အာ႐ုံစိုက္ၿပီး စာဖတ္ေနရင္း … ယြန္းအိေလးက … အေတြးထဲ ေရာက္လာျပန္တယ္ … ဟင္း … ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ယြန္းအိကိုေလ … သိပ္လွတဲ့ သီရိသာ မရွိရင္ … ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္မိသြားလိမ့္မယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္သက္သေဘာက်တဲ့ မိန္းကေလးပုံစံမ်ိဳးက … ယြန္းအိေလးလိုမ်ိဳး … ခ်စ္ဖို႔လည္း ေကာင္းတယ္ … မ်က္စိလည္း ေအးေစတဲ့ ေမ့ေမ့လို မိန္းကေလးမ်ိဳးကို … လိုခ်င္ပါတယ္ … ေယာက္်ားေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက … သူတို႔ရဲ့ အေမနဲ႔ တူတဲ့ … မိန္းကေလးမ်ိဳးကို … လိုက္ရွာၾကတယ္တဲ့ … အေမ့ရဲ့ ေႏြးေထြးမႈ … ယုယမႈ … ၾကင္နာမႈ လိုမ်ိဳးေပးနိုင္တဲ့ … မိန္းကေလးမ်ိဳးကို … ေတာင့္တၾကတယ္တဲ့ … ဒါေပမယ့္လည္း … ကံဆိုတဲ့ ဇာတ္ဆရာအလိုက် … ဖူးစာဖက္ရတာပါပဲ …

စာအုပ္ေတြ ဖြင့္ထားၿပီး … အေတြးေတြက … ေတာေရာက္ေတာင္ေရာက္နဲ႔ … ျဖစ္ေနတုန္း … ဘႀကီးခန႔္ တံခါးလာေခါက္တယ္ …

“သား … ဖုန္းလာေနတယ္ … ေကာင္မေလး တေယာက္ပဲ”
“ဟုတ္ကဲ့ … ဘႀကီးခန႔္”

သီရိမ်ား ဆက္တာလား … ကၽြန္ေတာ္ … ဖုန္းသြာကိုင္ေတာ့ … ခပ္ခ်ိဳခ်ိဳအသံေလးက … ယြန္းအိ …

“ဟယ္လို … ကိုခန႔္လား”
“ဟယ္လို … ယြန္းအိလား”
“အင္း … ျပန္ေရာက္ၿပီေပါ့”
“ျပန္ေရာက္ၿပီ …”
“သီရိကို … ေသခ်ာမွ ျပန္ပို႔ေပးလိုက္ရဲ့လား”
“အင္း …”
“ဟိတ္ … မွန္မွန္ေျပာေနာ္ … သီရိကို ႀကိဳက္လား”

ဘယ္လို ေျပာရမလဲဗ်ာ … သိပ္လွတဲ့ ေကာင္မေလးကို … မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး … သီရိကိုလည္း … ရီးစားစကားေျပာၿပီးသြားၿပီ … ဒါေပမယ့္ဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ေလ … ယြန္းအိကို … မေျပာျပခ်င္ဘူး … ဘာေၾကာင့္ရယ္ဆိုတာ ေသခ်ာမသိေပမယ့္ … ယြန္းအိ မသိေစခ်င္ဘူး …

“ယြန္းအိကလည္း … အခုမွ ခင္ၾကမင္ၾကတာကို”
“အခုမွဆိုေတာ့ … ေစာေသးတယ္ေပါ့ … ေနာက္မွေပါ့ ဟုတ္လား”
“ယြန္းအိ … သိပ္မစနဲ႔ကြာ … အျဖဴကို အေရာင္မဆိုးရဘူးေလ”
“အင္းပါေနာ္ … ေနာက္မွ … အဲဒီအျဖဴကို အေရာင္ဆိုးခ်င္လို႔ … ယြန္းအိရယ္ … ကူညီပါအုံးဆို … ဟိ ဟိ …”
“ဟား ဟား … ေျပာေလ … ကဲေလပဲ … ယြန္းအိ … စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ … ေျပာျပမယ္ … သီရိက တအားလွတယ္ … အရမ္းႀကိဳက္တယ္ … ဟုတ္ၿပီလား”
“ဟင္ … အဲဒါမ်ား ကိုခန႔္ရယ္ … ညေနက အတူတူ ျပန္တာ … ကားေပၚမွာ … အပိုင္ပဲ …”
“ဟုတ္တယ္ေနာ္ … ဒါေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္ မေျပာတတ္ဘူး”
“အလိုက္တာ … ဟိတ္ သီရိ … မင္းတို႔ကို ျပန္ခ်စ္ခ်င္ခ်စ္ … မခ်စ္ရင္ … အိမ္ေခၚသြားမယ္”

ဟိုက္ … ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ေလသံနဲ႔ … ယြန္းအိ … ကၽြန္ေတာ့္ကို လက္ခ်ာလာေပးေနတယ္ … သီရိကို … ခ်စ္ခြင့္ေတာင္းတာ … လက္တကမ္းအလိုေတာင္ ေရာက္ေနတာ သူမသိေသး … စိတ္ထဲမွာ တဟားဟားရီၿပီး … ကေလးဆန္တဲ့ … ယြန္းအိေျပာသမၽွ … ေလၽွာက္ေျပာရင္း … ဖုန္းခ်လိုက္တယ္ … ယြန္းအိနဲ႔ စကားေျပာရင္ … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ … ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးလာတာ … ယြန္းအိ အစြမ္းလားေတာ့ မသိပါဘူး … ကၽြန္ေတာ္ … ဖုန္းေမၽွာ္ေနတာက … သီရိ … ဆက္တာက … ယြန္းအိ …

သီရိ ဆီကဖုန္းကို … ေစာင့္ရင္း … ဧည့္ခန္းထဲမွာ တီဗီ ထိုင္ၾကည့္ေနတာ … ၁၀ နာရီလည္း … မလာေသးဘူး … ၁၁ နာရီလည္း … မလာေသးဘူး … ၁၂ နာရီ … မ်က္စိလည္း ေညာင္းလာၿပီ … အိပ္ခ်င္လာၿပီ … ဘႀကီးခန႔္ကေတာ့ … အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ … အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့မွ … ဖုန္းေလးက … ကလင္ ကလင္ ထျမည္သည္ … သီရိ … ေသခ်ာတယ္ သီရိဆက္တာ … ဝမ္းသာအားရ … ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ … ကၽြန္ေတာ့္ အေတြး မွန္တယ္ …

“ဟယ္ … လို …”
“ခန႔္လား …”
“ဟုတ္တယ္ … အခ်စ္”
“ဘာအခ်စ္လည္း … ဟြန႔္ … သူ႔ကိုေတာင္ အေျဖမေပးရေသးပဲနဲ႔ … လူကိုေနာ္ … ပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႔ … ခန႔္ေနာ္ … မအိပ္ေသးဘူးလား”
“အိပ္ေသးဘူး … သီရိဖုန္းကို ေစာင့္ေနတာ”
“ဟုတ္လို႔လား”
“ဟုတ္တယ္ … သီရိက ဆက္မယ္ဆိုလို႔ ထိုင္ေစာင့္ေနတာ … အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ … ခ်စ္တယ္ ခန႔္ရယ္လို႔ မ်ား ေျပာမလားလို႔ …”
“ဟား ဟား … ျဖစ္ရမယ္ … တို႔ေျပာၿပီးၿပီပဲ … ကားလမ္း ကူးတတ္မွလို႔ …”
“ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ … သီရိကို အရမ္းခ်စ္ေနၿပီသိလား …”
“အင္း … ဒါပဲေနာ္ … ေမေမလာေနၿပီ … ၆ နာရီေစာင့္ေနမယ္”

ဂြပ္ကနဲ ဖုန္းခ်သြားေတာ့ … ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ ဟာကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … ခ်စ္သူေလးနဲ႔ … စကားေျပာလို႔ … ဖီလင္ေလးက တက္ခါစ … ဖုန္းကို … ခြပ္ကနဲ ခ်သြားသည္ … သီရိပုံစံက … သူ႔အေမကို ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္တဲ့ပုံ … ေယာကၡႀကီးက လြယ္ဘူးနဲ႔တူတယ္ …

ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အခန္းထဲ ျပန္လာၿပီး … သြားတိုက္ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး … အိပ္ယာထဲမွာ လွဲခ်လိုက္သည္ … မနက္ ၅ နာရီ ထနိုင္ေအာင္ … ႏွိုးစက္ေလးကို ေပးထားၿပီး … ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးနဲ႔ … ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ … ဖ်က္ကနဲ ျပန္နိုးလာေတာ့ … ငါးနာရီထိုးဖို႔ တမိနစ္အလို … အိပ္ယာကေန ျမန္ျမန္ထ … ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး … သပ္သပ္ရပ္ဝတ္ၿပီး … ဘႀကီးခန႔္ကေတာ့ ျပဳံးစိစိနဲ႔ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနတယ္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း … ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ … ခပ္သုတ္သုတ္ … ေျမနီကုန္းဘက္ ထြက္လာခဲ့တယ္ …

၅း၄၅ … ခ်စ္ရသူေလးကေတာ့ … မထြက္လာေသးဘူး … သီရိထြက္လာမယ့္ လမ္းေလးကို .. ေစာင့္ၾကည့္ေနရင္း … ကၽြန္ေတာ္ရင္ေတြ ခုန္လာတယ္ … သီရိရယ္ … ဘာေၾကာင့္ … သီရိအေၾကာင္းေတြးရင္ ရင္ေတြ ခုန္ရတာလဲ … ဘာေၾကာင့္ … သီရိအလွေတြကို … ေတြးမိရင္ … ေသြးေတြက ဆူပြက္လာတာလဲ … မေတြးတတ္ဘူးဗ်ာ … ခ်စ္တယ္ဗ်ာ … ခ်စ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးကို ဖမ္းစားထားတဲ့ … အခ်စ္နတ္သမီးက … ေဟာ … လာပါၿပီ … ပန္းႏုေရာင္ဇာ ဝမ္းဆက္ေလးနဲ႔ … လွလိုက္တာဗ်ာ … ႏုထြားတဲ့ … ေရႊရင္မို႔မို႔ကို … ပန္းႏုေရာင္ ဖိုင္ေလးနဲ႔ … ရွက္ကိုးရွက္ကန္း … ကြယ္ထားသည္ … သီရိလမ္းေလၽွာက္ပုံက … ေမာ္ဒယ္ေတြလို … မ်ဥ္းတေျပးတည္း … ဒါ့ေၾကာင့္ထင္ပါရဲ့ … မေန႔က … သီရိေလၽွာက္တာ … အလႈပ္အျပဳ နည္းနည္းေလး … ၾကမ္းတယ္လို႔ထင္တာ … ပန္းေရာင္ ေဒါက္ဖိနပ္ေလးကို … စီးထားတဲ့ … ေျခဖဝါးေလးက … မ်ဥ္းတေျပးတည္းက်ေအာင္ … လွမ္းေတာ့ … အေနာက္က … တင္းသာဆိုင္ေတြ … လႈပ္ခါၿပီေပါ့ဗ်ာ … သိပ္လွတဲ့ သီရိ … လမ္းေလၽွာက္လာတာက … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ … နတ္သမီးေလး ေလၽွာက္လာသလိုပဲ … ခ်စ္ရတဲ့သူဆိုေတာ့ … အျပစ္မျမင္ဘူးေပါ့ … အနားကို နီးလာေတာ့ … သီရိမ်က္ႏွာေလးက … သာမန္ေလာက္ပဲ ျပင္ထားသည္ … ဒါေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္တာက … ပန္းႏုေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းေလး … ပန္းေရာင္ ဝမ္းဆက္ဖက္ရွင္လား မသိပါဘူးဗ်ာ … သီရိ ႏႈတ္ခမ္းက မထူမပါး … အေပၚႏႈတ္ခမ္းက … ပါးတယ္ … ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းက ထူတယ္ … နမ္းးခ်စ္စရာေလးဗ်ာ … အသဲယားလာၿပီ … ေနအုံးေပါ့ … သီရိရယ္ … ခ်စ္တယ္လို႔ … အေျဖေပးတဲ့ေန႔ … အားရေအာင္ … နမ္းပစ္လိုက္အုံးမယ္ဗ်ာ … စိတ္ဆိုးခ်င္လည္း ဆိုးပေလ့ေစ … အသဲယားတယ္ဗ်ာ …

“ေရာက္ေနတာ … ၾကာၿပီလား …
“ဟင့္အင္း ၾကာေသးဘူး …

သီရိ … ကားေပၚေရာက္တဲ့ အထိ … ေစာင့္ေနလိုက္တယ္ … ကားေပၚ ေစြ႕ကနဲ ဝင္လာေတာ့ … တင္သားဆိုင္အိအိေလးက … အိကနဲ … ျပားသြားသည္ … ကၽြန္ေတာ္ သက္ျပင္းေလး တခ်က္ ခိုးခ်လိုက္သည္ …

“အရမ္းလွတယ္ေနာ္ သီရိ … “
“အပိုေတြ … လာေျမႇာက္မေနနဲ႔ … မုန႔္ဟင္းခါးဝယ္ေကၽြးမယ္ေနာ္”
“ခဏေလးေနာ္ … သီရိ …”
“ဘာလုပ္မလို႔လဲ …”
“ေစာင့္ၾကည့္ေန …”

သီရိ ကားေပၚကေန … ကၽြန္ေတာ့္ကို လိုက္ၾကည့္ေနတယ္ … ကားေပၚက ဆင္းၿပီး … ျပည္လမ္း ဟိုဘက္ျခမ္းကို …ကူးလိုက္တယ္ … ကားက ရွင္းေတာ့ … ေအးေဆးေပါ့ … ဒီဘက္ျပန္လာတယ္ … ကားထဲဝင္ၿပီး …

“ေတြ႕လား … သီရိ …”
“ဘာလုပ္တာလဲဟင္”
“ကားလမ္းကူးျပတာ …”
“ခစ္ … ခစ္ … အပိုေတြ …”
“အေျဖေပးေတာ့ေလ … ကို … ကားလမ္းကူးတတ္သြားၿပီ …”
“အံမယ္ … လူလည္ေတာ္ေတာ္က်တယ္ … ကားမွမရွိတာ … ကူးရဲတာေပါ့ …”
“မရဘူး … မရဘူး … သီရိပဲ ေျပာၿပီးေတာ့ … ကားလမ္းကူးရဲရင္ … ျပန္ခ်စ္မယ္ဆို …”
“အို … ခန႔္ေနာ္ …”
“သီရိေနာ္ … မညစ္ပတ္ရဘူး … ကတိတည္ရမယ္ေလ …”
“ဟာ … မရဘူးေလ … တို႔ေျပာတာက … လမ္း ၃ဝနားက ကူးခိုင္းတာ … ခန႔္ ဉာဏ္မမ်ားနဲ႔ေနာ္ …”
“ဟုတ္သားပဲ …”

ခ်စ္လြန္းလို႔ လူလည္က်ၾကည့္တာ … ရဘူးဗ် … သီရိက လည္တယ္ … အေျဖေပးေသးဘူး … ညစ္ထားတယ္ … သီရိ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တာ … သိသာပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္ … ဒီေန႔ေတြ႕ … ဒီေန႔ႀကိဳက္ … ဒီေန႔အေျဖေပးရင္ … တန္ဖိုးမထားမွာ စိုးလို႔ထင္ပါရဲ့ … အခ်ိန္ဆြဲထားတယ္ … ဒါေၾကာင့္ေျပာတာ … အခ်ိန္က တန္ဖိုးရွိပါတယ္လို႔ … မတတ္နိုင္ဘူးေလ … ေစာင့္ရမွာေပါ့ … ကိုယ္ကခ်စ္မိေနၿပီဆိုေတာ့လဲ …

“မုန႔္ဟင္းခါး ႀကိဳက္လား …”
“အင္း ႀကိဳက္တယ္ … သီရီေလာက္ေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး …”
“ခန႔္ေနာ္ … ခဏခဏေျပာနဲ႔ … ဟိုဘက္ကိုေမာင္း …”

ဆစ္ကနဲ … လက္ေမာင္းက … နာသြားသည္ … ခ်စ္မ်က္ေစာင္းက … ဒိုင္းကနဲ ေရာက္လာသည္ … ဟင္းေနာ္ … ခ်စ္ခ်င္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို … လာဆြေပးေနတယ္ … မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၾကည့္ေနတဲ့ … သီရိကိုၾကည့္ၿပီး … ဖက္နမ္းပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ … ဟင္း … စိတ္ထိန္း … စိတ္ထိန္း …

“ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်”

သီရိေျပာတဲ့အတိုင္း ေမာင္းၿပီး တေနရာေရာက္ေတာ့ … မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္မွာ … ဝင္စားျဖစ္သည္ …

“သီရိ ဘာစားမလဲ …”
“ခန႔္ေကာ ဘာစားမလဲ …”

သီရိက … ကၽြန္ေတာ္ ဘာစားမလဲ သိခ်င္သည္ … ကၽြန္ေတာ္ကလည္း … သူဘာစားမလဲ သိခ်င္သည္ …

“ညႇပ္ေခါက္ဆြဲ … ဗူးသီးေၾကာ္ … ဟင္းရည္နည္းနည္း …”
“သီရိေရာ …”
“အတူတူပဲ … စားေတာ့မယ္ …”

အရင္က သီရိဘာႀကိဳက္တတ္မွန္းမသိေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္ မွာတာကို … သူလိုက္စားတာ … ကၽြန္ေတာ္ ဝမ္းသာသည္ … ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တသားတည္းျဖစ္ဖို႔ … ကၽြန္ေတာ့္အႀကိဳက္လိုက္စားသည္ ဟု … ထင္သည္ … ဟဲ … ဟဲ … ကိုယ့္အထင္နဲ ့ ကိုယ္ေတာ့ ဟုတ္ေနတာပဲဗ်ာ … မုန႔္ဟင္းခါး ပုံစံတူ ႏွစ္ပြဲမွာလိုက္သည္ … မုန႔္ဟင္းခါး … ခပ္သြက္သြက္ … စားၿပီးေတာ့ … ေက်ာင္းဘက္ကို ေမာင္းေတာ့သည္ … ကားေပၚမွာ … တီတီတာတာနဲ႔ … ပလီပလာ စကားမ်ားဆိုၾကသည္ … သီရိကို မထိတထိ စလိုက္ … သူ ဆြဲ ဆိတ္လိုက္ … ၾကာရင္ေတာ့ … ခက္ရခ်ည္ရဲ့ … ဟင္းေနာ္ … ဖက္နမ္းပစ္ခ်င္စိတ္ကို … အတင္းထိန္းထားရတယ္ … သိပ္လွတယ္ … သီရိရယ္ …

အေကြ႕တစ္ခုမွာ … ကၽြန္ေတာ္ … အရွိန္နဲ႔ ေကြ႕ေနတုန္း … ျဗဳန္းဆို … ဟိုဘက္က … ၂၁၆ ကားႀကီး … ေပၚလာေတာ့ … ဆတ္ကနဲ … ေဘးကို ဆြဲခ်ပစ္လိုက္သည္ … ေတာ္ေသးသည္ … ဘာမွ မျဖစ္ … သီရိခႏၶာကိုယ္ေလးက … အိကနဲ … ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ ယိုင္က်လာသည္ … စကားေျပာေနရင္း …႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ … တခုခုကို ဖမ္းကိုင္ဖို႔ မမွီေတာ့ … ၿပိဳယိုင္လဲကုန္သည္ …

“အရမ္းေမာင္းတာပဲ … ခန႔္ရယ္ …”
“ေဆာရီး … လန႔္သြားလား …”
“အင္း …”

ကၽြန္ေတာ္ ကားေလးကို … ရပ္လိုက္တယ္ … လမ္းကလဲ ရွင္းတယ္ … ေဘးဘက္မွာလည္း ကြင္းျပင္ႀကီး … ဘယ္သူမွ မရွိတုန္း … သီရိကို ၾကင္ၾကင္နာနာေလး ေမးလိုက္တယ္ … သီရိရဲ့ ေရႊရင္ႏွစ္မႊာက … အထိတ္တလန႔္ေၾကာင့္ … တသိမ့္သိမ့္တုန္ေနသည္ … ဖားဖိုလို နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္နဲ႔ …

“ဆက္ေမာင္းေလ … ခန႔္ရဲ့ …”
“အရမ္းလန႔္သြား တယ္မွတ္လား …”
“အင္း”

သီရိက … ကၽြန္ေတာ့္ကို ရႊန္းရႊန္းစားစား ျပန္ၾကည့္လို႔ …

“မွန္းစမ္း … ရင္ေတြ တုန္ေနလား”

ကၽြန္ေတာ္လက္က … သူ႔ေရႊရင္ေတြကို … စမ္းဖို႔ လက္ေျမႇာက္႐ုံပဲရွိေသးတယ္ … သူ႔ရင္ႏွစ္မႊာကို … လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကာထားရင္း … သီရိ … အတင္းျငင္းေတာ့သည္ …

“အို … ခန႔္ေနာ္ … လက္ႀကီးက …”
“သီရိ … ကို ေလ … သီရိလက္ေလးကို … မေန႔ကလိုပဲ ကိုင္ထားခ်င္တယ္ …”
“ဟြန႔္ … အေျဖမွ မေပးရေသးတာကိုကြယ္ …”
“မရဘူး … ကို အရမ္းကိုင္ခ်င္တယ္ … တမိနစ္ေလာက္ ေပးကိုင္ပါေနာ္ …”

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ … ျပင္းျပတဲ့ ဆႏၵကို … သူနားလည္တယ္ ထင္ပါရဲ့ … ခ်စ္ရည္ရႊမ္းတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ … ၃ စကၠန႔္ေလာက္ … စိုက္ၾကည့္တယ္ …

“ခန႔္က … တို႔ကို … တကယ္ခ်စ္တာလား”
“အင္း … ခ်စ္တယ္ …”
“တို႔ကို … တကယ္လက္ထပ္နိုင္ပါ့မလား”
“အခု လက္ထပ္ျပရမလား …”
“ဟုတ္လို႔လား … တို႔က အပ်ိဳမဟုတ္ဘူးေနာ္ … “
“ဟား ဟား … သီရိက အပ်ိဳမဟုတ္လို႔ … တခုလပ္ျဖစ္ျဖစ္ … တလင္ကြာျဖစ္ျဖစ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကိုခ်စ္လို႔ … သစၥာရွိမယ္ဆို … ယူမယ္ဗ်ာ … ဒီအတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္ထဲမထားဘူး …”
“တယ္ဆိုတဲ့ စာပါလား …”
“စာဆိုမဟုတ္ဘူးဗ်ာ … တကယ္ခ်စ္တာ … သီရိက မယုံလို႔လား …”
“ယုံေအာင္ ဘယ္လိုသက္ေသျပမလဲဟင္”
“အင္း … ယုံေအာင္ … ဒီလိုျပမယ္ေလ …”
“သီရိမ်က္စိမွိတ္လိုက္ …”
“အင္း … မွိတ္လိုက္ၿပီ …”
“ခိုးမၾကည့္ရဘူးေနာ္”
“အင္း …”

မ်က္စိမွိတ္ထားတဲ့ … သီရိ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ကပ္ေအာင္ တိုးသြားလိုက္သည္ … ပန္းႏုေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးကို … နမ္းခ်င္လိုက္တာဗ်ာ … တိုးတယ္ … တလက္မခ်င္း တိုးၾကည့္တယ္ … ဆီးေစ့ေလာက္အကြာအေဝးမွာ … ကၽြန္ေတာ္ရပ္လိုက္တယ္ … သီရိရယ္ … အနားကပ္တာနဲ႔ … ကၽြန္ေတာ့္ တကိုယ္လုံး ၾကက္သီး တျဖန္းျဖန္းထသြားသည္ … ကၽြန္ေတာ့္ပုံစံက နမ္းသည္လည္း မဟုတ္ေသး …

“ခန႔္ … ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲဟင္ … ၾကက္သီးေတြထလာၿပီ … အို … ခန႔္ေနာ္ … “

ဟုတ္ပဗ်ာ … သီရိ တကိုယ္လုံး … ၾကက္သီးဘုေလးေတြ ထလာသည္ … ၾကက္သီးေလးထလာေတာ့ … သီရိ မေနနိုင္ … မ်က္စိေလးဖြင့္လိုက္ေတာ့ … မ်က္ႏွာခ်င္းက ကပ္ေတာ့မတတ္ … သီရိ မ်က္ႏွာေလး လႊဲဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္သည္ … ရင္ထဲမွာ … ဟာကနဲ ျဖစ္သြားေပမယ့္ … လႊတ္ေပးလိုက္ပါသည္ … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ နိုင္ေအာင္ ထိန္းၿပီး … ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ … ခ်စ္သူက ခြင့္ျပဳခ်က္မရမခ်င္း … မထိမကိုင္ပါလို႔ …

“ခန႔္ေနာ္ … ဘာေတြ ေလၽွာက္လုပ္မွန္းမသိဘူး … ရင္ေတြ အရမ္းခုန္တာပဲကြာ …”
“ရင္ေတြ အရမ္းခုန္တာ … အရမ္းခ်စ္လို႔တဲ့ … ယုံၿပီလား”
“ဟြန႔္ … ေတာ္ေတာ္ တတ္တယ္ … ဘာလို႔ … တို႔ကို … မနမ္းတာလဲဟင္”
“အရမ္းခ်စ္လို႔ …”
“အို …”
“မယုံရင္ … သီရိလည္း ျပန္စမ္းၾကည့္ေလ … တို႔က ခ်စ္လား မခ်စ္လား … သိရေအာင္”
“အပိုေတြ … ခစ္ … ခစ္ … ခန႔္ကို … မယုံဘူး … စမ္းၾကည့္မယ္”
“စမ္းၾကည့္ေလ …”

“မ်က္စိကို မွိတ္”
“အင္း … မွိတ္လိုက္ၿပီ …”
“ခိုးမၾကည့္ရဘူးေနာ္”
“အင္း …”

ရီေတာ့ ရီရတယ္ … သီရိက … ကၽြန္ေတာ္ေျပာသလိုမ်ိဳးေျပာ … ကၽြန္ေတာ္ကလည္း … သူေျပာသလို ျပန္ေျပာ … ဟား ဟား … သီရိ … ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာနားကို ကပ္လာသည္ … မ်က္စိမွိတ္ထားေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္ … ဟာဗ်ာ … ၾကက္သီးေတြ ထလိုက္တာဗ်ာ …

သီရိႏႈတ္ခမ္းေလး … ကၽြန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းကို ကပ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ … ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ … ေျဗာင္းဆန္သြားတယ္ဗ်ာ … ထိေတာ့မယ္ … သိတယ္ … ထိၿပီ … ထိတယ္ … ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု … အိကနဲ ကပ္သြားတယ္ … သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျပန္ကြာသြားတယ္ … တကယ္ပါ … ငါးစကၠန႔္ … ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ေလးက … ကၽြန္ေတာ့္ တသက္တာမွာ … အေက်နပ္ဆုံး အခ်ိန္တခုလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္ … သီရိေပးတဲ့ … အနမ္းဦးကို … ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူးဗ်ာ … မေမ့ဘူး … ကၽြန္ေတာ္ေသသြားရင္ေတာင္ … မွတ္မိေနအုံးမွာ … ခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အေျဖကို … သိပ္လွတဲ့ … သီရိက … ဒီလိုေလး ျပန္ေပးေတာ့ … ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ေတြ တသိမ့္သိမ့္တုန္သြားသည္ … အရမ္းေက်နပ္တယ္ဗ်ာ … ေက်နပ္တယ္ … ခ်စ္တတ္လိုက္တာ … သီရိရယ္ …

“သီရိေနာ္ … ဘာေတြ ေလၽွာက္လုပ္မွန္းမသိဘူး … ကို႔ ရင္ေတြ အရမ္းခုန္တာပဲကြာ …”
“ရင္ေတြ အရမ္းခုန္တာ … အရမ္းခ်စ္လို႔တဲ့ … ယုံၿပီလား”
“ဟြန႔္ … ေတာ္ေတာ္ တတ္တယ္ … ဘာလို႔ … ကို႔ကို … နမ္းတာလဲဟင္”
“အရမ္းခ်စ္လို႔ …”
“တကယ္လား”
“တကယ္ေပါ့”
“တခါေလာက္ နမ္းခ်င္တယ္ကြာ”
“ဟင့္အင္း … နမ္းနဲ႔ …”
“မရဘူး … နမ္းလိုက္ၿပီ … ရႊတ္ …”
“ဟာ … ခန႔္ … အို … အရမ္းဆိုးတယ္ကြာ …”

ရႊတ္ကနဲ … သီရိပါးေလးကို နမ္းပစ္လိုက္တယ္ … ခ်စ္တယ္ဗ်ာ … သိပ္ခ်စ္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္ မမ်ိဳသိပ္နိုင္ေတာ့ဘူး … ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကိုေလ … ဆစ္ကနဲ ပူသြားေအာင္ … ဆြဲလိမ္ပစ္လိုက္တယ္ … ဟဲ ဟဲ … နာေတာ့နာတာေပါ့ … ဒါေပမယ့္ ေက်နပ္တယ္ဗ်ာ … အနမ္းဆိုတာမ်ိဳးက … ဆားငန္ေရလိုပဲ … နမ္းၿပီးတိုင္း … နမ္းခ်င္ေနတာ … အခ်စ္ရဲ့ ဆြဲအားလို႔ ေျပာရမယ္ ထင္ပါရဲ့ … ရွက္လြန္းလို႔ … ႐ုန္းဖယ္ေနတဲ့ … ခ်စ္သူေလးကို … အနမ္းမိုးေတြ ေႁခြပစ္လိုက္တယ္ … တခါ … ႏွစ္ခါ … သုံး ေလးခါ …

“ဟိတ္ … ခန႔္ … ေတာ္ၿပီေနာ္ … ကားလမ္းေဘးမွာ … ေတာ္ေတာ္ကဲေန …”
“ဟဲ … ဟဲ …”
“ခ်စ္တယ္ေနာ္ … သီရိ …”
“ခ်စ္တယ္ကြယ္ … ေက်ာင္းေရာက္ရင္ … မကဲရဘူးေနာ္ …”
“မကဲပါဘူး … သီရိရယ္ …”
“ခန႔္ကို … အရမ္းခ်စ္မိသြားလို႔ … အေျဖေပးလိုက္တာေနာ္ …”
“သိပါတယ္ဗ်ာ … သီရိ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ …”
“သူမ်ားေတြ မသိေစခ်င္ေသးဘူးကြယ္ …”
“အင္း …”
“ေက်ာင္းမွာ … အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္ရမယ္ေနာ္…”
“ဟုတ္ကဲ့ …”

စည္းမ်ဥ္းေတြ အထပ္ထပ္ ထုတ္ျပန္ေနတဲ့ … ခ်စ္သူေလးေျပာသမၽွကို … ဟုတ္ကဲ့ … ဟုတ္ကဲ့ နဲ႔ နာခံလိုက္ပါတယ္ …

ေက်ာင္းထဲကို … တက္ႂကြတဲ့အျပဳံးမ်ားနဲ႔ … ေမာင္းလာရင္း … ခ်စ္ဦးသူေလးကို … ခဏခဏ ၾကည့္ရတာလည္း အေမာ … ၾကည့္မဝဘူးဗ်ာ … ကန္တင္းဘက္ေရာက္လာေတာ့ … နည္းနည္း … ကိုယ္ရွိန္သပ္လိုက္သည္ … ယြန္းအိနဲ႔ … ေအးျမတ္ ေရာက္ေနၿပီ … ယြန္းအိ … ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို လက္ယပ္ … လွမ္းေခၚေနပါတယ္ … ယြန္းအိကေတာ့ … တကယ့္ကေလးပဲ … ယြန္းအိနဲ႔ … ေအးျမတ္က … အတူတူထိုင္ေနၾကတယ္ … ကၽြန္ေတာ္က သူတို႔ ေရွ႕မွာ ဝင္ထိုင္တယ္ … သီရိက … ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာ … ယြန္းအိလည္း … ဒီေန႔လွပါတယ္ … ဂ်ပန္ကာတြန္းပုံ … အ႐ုပ္မေလးပါတဲ့ … တီရွပ္ကို ဝတ္ထားတယ္ … ယြန္းအိရဲ့ … ရင္ႏွစ္မႊာက … သိပ္မေပၚေတာ့ဘူး … ဒါေပမယ့္ … ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ … ေအးျမတ္ကလည္း … တီရွပ္နဲ႔ … ဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ႔ … ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း … ကိုရီးယားမင္းသမီးက်ေနတာပဲ … သူလည္း လွတာပဲ …

“ကိုခန႔္ … မေန႔က … သီရိကို ဘယ္ေခၚသြားတာလဲဟင္ … မွန္မွန္ေျပာေနာ္ … ယြန္းအိသိတယ္ …”
“မေခၚပါဘူး …”
“အိမ္ကို …”

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ … သီရိ … အတိုင္အေဖာက္ လြဲသြားၿပီ … ကၽြန္ေတာ္က ျငင္းတယ္ … သီရိက ေလၽွာက္ေျပာတယ္ … ဟား ဟား … ယြန္းအိတို႔က ရိပ္မိတာေပါ့ …

“မင္းသားနဲ႔ မင္းသမီး … အတိုင္အေဖာက္ မညီဘူးေနာ္ …”
“ေအးေလ … နဲနဲ ညႇိပါအုံး … “
“ေအးျမတ္ … နင္မေန႔ကရတဲ့ … ၿဂိဳလ္တုသတင္းက ဘာလဲ … ေျပာျပလိုက္စမ္း …”
“ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၅ နာရီ ဝန္းက်င္တြင္ … မဟာဗႏၶဳလႏွင့္ … လမ္း ၃၀ ေထာင့္တြင္ … အရမ္းေခ်ာေမာလွပေသာ … မိန္းကေလးတဦးက … ေယာက္်ားေလးတစ္ဦးကို … လက္ဆြဲေျပးျခင္း …”

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ … သီရိ … တေယာက္ကို တေယာက္ ၾကည့္ၿပီး … ေသၿပီ ဆရာ … ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာ ပ်က္ေနတာေတာ့ ေသခ်ာသည္ … သီရိကေတာ့ ေအးေဆး … ပုံမွန္ပါပဲ … ခပ္ျပဳံးျပဳံးနဲ႔ ရီေနတယ္ …

“ရွင္းတယ္ေနာ္ … သတင္းအတိအက် ရထားတယ္ … ကဲ … သတင္းေထာက္ေတြကို … ႏႈတ္ပိတ္ခ … ဘာေကၽြးမွာလဲ …”
သီရိက … “စားခ်င္တာစား” တဲ့ … ကၽြန္ေတာ္က ရွက္ရမ္းရမ္းၿပီး … ေလၽွာက္ေျပာမွ ပိုဆိုးကုန္သည္ …

“ယြန္းအိကလည္း … ငါ လမ္းမကူးတတ္လို႔ပါကြ … သီရိက … သေဘာရိုးနဲ႔ … ကူညီတာပါ …”
“ဟယ္ … ေအးျမတ္… နင္ယုံလား …”
“ဟင့္အင္း ယုံဘူး …”
“ဂ်ီတီေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ လူက … လမ္းကူးတတ္ဘူးတဲ့ …”
“ဟား ဟား ဟား … ေတာသား …”

ယြန္းအိ … ကၽြန္ေတာ့္ကို တမုန္းၾကပ္ေတာ့သည္ … ယြန္းအိ ဟားရင္လည္း … ခံရမွာပဲ … ကၽြန္ေတာ္က ကူးမွ မကူးရဲတာ …

“မွန္မွန္ေျပာေနာ္ … ေတာသား … တို႔ၿမိဳ႕သူလွလွေလးကို … သနားေအာင္ ဉာဏ္ဆင္တာမွတ္လား “
“မဟုတ္ပါဘူး … ယြန္းအိကလည္း … ကၽြန္ေတာ္ တကယ္မကူးရဲတာပါ … “
“ဟုတ္ပါၿပီ … ဒါဆို … ဒီက မင္းသမီးကေကာ … ဘာျဖစ္လို႔ … ေတာသားလက္ကို အတင္းဆြဲရတာလဲ …”
“ဟုတ္တယ္ … ဟုတ္တယ္ … ေျဖရွင္းခ်က္ေပးပါ …”

ျမႇားဦးက … သီရိဘက္လွည့္သြားသည္ … သီရိကလည္း ငေလာင္ …

“အမွန္က … တို႔က … လက္ဆြဲေျပးဖို႔ … မရည္ရြယ္ပါဘူး … “
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ … ဆက္ေျပာပါအုံး …”
“ကားလမ္းေဘးမွာေလ … ေတာသားတေယာက္ … ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနတာနဲ႔ … သနားၿပီး … လမ္းကူၿပီး ကူးေပးတာပါ … လမ္းကူးတာေလ … မ်က္ႏွာေလးက သနားစရာ … ဟိုအေစ့ေလာက္ပဲရွိတယ္ …”
“ဟဲ့ … ဟဲ့ … ဘယ္အေစ့လဲ …”
“ဆီးေစ့ …”
“ခစ္ … ခစ္ … ခစ္ …”
“မွန္မွန္ေျပာေနာ္ … ဒီေန႔မနက္ကားေပၚမွာ … သီရိကို … ဘာလုပ္ေသးလဲ …”
“ဟင့္အင္း … မလုပ္ပါဘူး … သီရိက လုပ္လိုက္တာ …”
“ဟယ္ … ဘာလုပ္လိုက္တာလဲ … ရင္ေတြ တုန္လိုုက္တာ … ခစ္ ခစ္ …”
“ေျပာျပကြာ … သီရိကလည္း … “
“ဟင့္အင္း … သိခ်င္ရင္ … ေတာသားကို ေမးၾကည့္ … ခစ္ ခစ္ ခစ္ …”

မီးမ်ားမီးနိုင္ … ေရမ်ားေရနိုင္ တဲ့ … သီရိတို႔သုံးေယာက္ … ဆြမ္းႀကီးဝိုင္းေလာင္း … သမၽွ ခံေပေတာ့ … ေတာသားေရ … ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းေတာင္ မေဖာ္နိုင္ဘူး … ရွက္လိုက္တာဗ်ာ … သိမယ္ … ဟားတိုက္ရီေနတဲ့ သီရိ … အျပန္က်မွ … အျပစ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ … အားရေအာင္ နမ္းပစ္လိုက္အုံးမယ္ … အုပ္စုေတာင့္တုန္းေတာ့ … ရီထားအုံး … ဟား ဟား ဟား …

ယြန္းအိက … မုန႔္ဟင္းခါး … မွာစားသည္ … ေအးျမတ္က … ပဲျပဳတ္ဆီဆမ္း … ၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ … ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ … သီရိက … ေကာ္ဖီ …

“ေအးျမတ္ရယ္ … မုန႔္ဟင္းခါးက … ေကာင္းလိုက္တာ … ယြန္းအိ … ဝေတာင္ မဝဘူး …”
“မဝရင္ ထပ္မွာေလ … ဒီမွာ ဒကာမေလးက … ေတာင့္ပါတယ္ …”
“ဟဲ့ … ဘာေတာင့္တာလဲ …”
“ဟီး ဟီး … စပြန္စာေတာင့္တယ္ … ေျပာတာပါ … ခစ္ခစ္ … ဟုတ္တယ္ေနာ္ … ကိုခန႔္ …”
“အင္း …”
“ဘာအင္းလဲ … ေတာသားေနာ္ … ရိုးမလိုနဲ႔ … ေတာ္ေတာ္ လက္သြက္တယ္ …”

မရေတာ့ … မရေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ … အလူးအလဲကို ခံေနရသည္ … ဘာမွလည္း ျပန္မေျပာနိုင္ … ၾကာရင္ … မ်က္ႏွာပူလြန္းလို႔ … အရည္ေပ်ာ္သြားနိုင္သည္ … ေဘးက … ေကာင္ေလးေတြက … ၀ိုင္းၾကည့္ေနသည္ … အားက်သည့္ … ပုံစံမ်ိဳး … ဟား ဟား … ကုသိုလ္ကံက … ေကာင္းလြန္းသလိုလိုနဲ႔ … မ်က္ႏွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ပူတယ္ဗ်ာ … နာရီဝက္ေလာက္ ၾကာတဲ့ … ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ အေပ်ာ္ေလးက … လူတေယာက္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားပါတယ္ … ၾကက္သေရတုံးလိုက္တာဗ်ာ …

ေဘးဝိုင္းက … ေကာင္တေကာင္က … ဘာမေျပာညာမေျပာ … သီရိေဘးနားမွာ လာထိုင္သည္ … ကြိဳင္ပဲ … ဘာလဲဟ … ငတိပုံစံက … လူမင္းလိုလို … မင္းဦးလိုလို ပုံစံမ်ိဳး … ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း … ဗလေတာင့္ေတာင့္ … ငတိက … ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဂ႐ုလုံးဝမစိုက္ဘူးဗ် … သီရိကို ၾကည့္ၿပီး …

“ကၽြန္ေတာ္က … mechnical က သန႔္ေဇာ္ပါ …”
“ဟုတ္ …”
“ကိုယ္က … ခင္ခ်င္လို႔ပါ … ရတယ္မွတ္လား”
“ခင္ခ်င္တယ္ …”
“ကိုယ္ေလ … မင္းကို စေတြ႕ေတာ့ … ေလာကႀကီးက ရပ္သြားသလိုပဲ …”
“ဪ … ဟုတ္လား”

ယြန္းအိတို႔က ျပဳံးစိစိနဲ႔ … ၾကည့္ေနတုန္း … အေျခအေနကေတာ့ … မမိုက္ဘူးဗ်ာ … ဘာလဲဗ် … ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲ တေျဖးေျဖးနဲ႔ … တင္းလာတယ္ဗ်ာ … ဘယ့္ႏွယ့္ … ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလးကို ကိုယ့္ေရွ႕မွာ … လာေၾကာင္ေနတာ … ဘယ္လို သည္းၿငီးခံရမွာလဲ … သီရိကေတာ့ … ျပဳံးျပဳံးနဲ႔ နားေထာင္ေနတယ္ … သေဘာမက်ဘူးဗ်ာ … ထထိုး ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ေဒါပြေနတာ့ ဝင္ေျပာပစ္လိုက္တယ္ …

“အဲဒီေတာ့ … မင္းက ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ …”
“မင္းနဲ႔ မပတ္သတ္ရင္ ဝင္မေျပာပါနဲ႔လား …”
“ဘာကြ … ေတာက္”

ကၽြန္ေတာ့္လက္ကေလ … အေအးပုလင္းကို … တင္းတင္းဆုပ္ထားေနၿပီ … သီရိရဲ့ စကားတခြန္းသာ ဝင္မေျပာရင္ … ရိုက္ထည့္ပစ္လိုက္ၿပီ …

“ရီးစား စကားဆိုရင္ေတာ့ … ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါရွင့္ … သီရိမွာ ခ်စ္သူရွိပါတယ္ … ေဆာရီးေနာ္ … ဆက္ဧည့္မခံနိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ … ဝမ္းနည္းပါတယ္ …”
“ရီးစားရွိတာ … မယုံဘူးဗ်ာ … သီရိရယ္ … ကိုယ္က … တကယ္ခ်စ္တာပါ … ကိုယ့္ကို စဥ္းစားေပးပါလားဗ်ာ … ေနာ္”

ျဖတ္ကနဲ ကၽြန္ေတာ္ … သီရိကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ … သူ႔အၾကည့္က … လက္မပါဖို႔တားေနတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ သည္းၿငီးခံလိုက္ပါတယ္ … သီရိေျပာပုံကို ႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ … အျပတ္ပဲ … ရီးစားရွိတယ္ … ဒိုးေတာ့ … စကားဆက္မေျပာခ်င္ဘူးလို႔ …

“သီရိ ေျပာၿပီးၿပီပဲ … သီရိမွာ ခ်စ္သူရွိတယ္လို႔ … နားလည္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ …”
“ခ်စ္သူရွိတာ … ေယာက္်ားရွိတာမွ မဟုတ္ပဲဗ်ာ … လူပ်ိဳအပ်ိဳခ်င္း … ခ်စ္ခြင့္ရွိပါတယ္ … ဟုတ္တယ္ဟုတ္ …”

သန႔္ေဇာ္ ေျပာတဲ့ပုံစံက … ရင့္တယ္ထင္တာပဲဗ်ာ … စည္းမရွိ … ကမ္းမရွိ … ေတာက္ … ဟာကြာ … ထရိုက္ပစ္လိုက္ရင္ေတာ့ … ရန္ေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့မယ္ …

“မင္းကဘာေကာင္လဲ … မဆိုင္ရင္ … ၿငိမ္ၿငိမ္ေန … ဟုတ္ၿပီလား … “
“ၿငိမ္ၿငိမ္မေနေတာ့ … ဘာျဖစ္လဲကြာ … ငါက သီရိရဲ့ …”

ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္က ေျပာခါနီးဆဲဆဲမွ … ခ်စ္ဦးသူေလး … သီရိရဲ့ တားျမစ္ခ်က္ေတြကို … သတိရလိုက္သည္ … ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ … သီရိ … ခ်စ္ေနၾကတာ … ဘယ္သူမွမေျပာရ …

“မင္းဘာသာ ဘာျဖစ္ျဖစ္ … ငါကေတာ့ ခ်စ္ခြင့္ရွိတယ္ … ရီးစားစကားေျပာခြင့္ရွိတယ္ … ဟုတ္ၿပီလား”

ကၽြန္ေတာ့္အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတယ္ … ေဒါသေၾကာင့္ … ဒင္းကို အမႈန႔္ႀကိတ္ပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ … တဖြားဖြား ေပၚလာသည္ …

“ခ်ခ်င္လို႔လား … လာေလ … ေကာက္ရိုးပုံေစာင့္တဲ့ ေခြးလိုေတာ့ … လာမေဟာင္နဲ႔”
“ဘာကြ …”

ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသထြက္သြားသည္ … ေတာ္႐ုံဆို ကၽြန္ေတာ္ သည္းၿငီးခံနိုင္ပါတယ္ … ေက်ာင္းသားက … ေက်ာင္းသူကို ႀကိဳက္လို႔ ရီးစားစကားေျပာတယ္ … ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာေပါ့ဗ်ာ … ေဘးက လူေတြကိုပါ … လာဆဲေတာ့ … ဝုန္းကနဲ ကၽြန္ေတာ္ ထၿပီး … အေအးပုလင္းနဲ႔ ေကာက္ရိုက္ပစ္လိုက္သည္ …

“မလုပ္နဲ႔ … ခန႔္”

ၾကားထဲက … သီရိ တားျမစ္သံေလးကို … ကၽြန္ေတာ္ မနာခံေတာ့ … လူကို ေခြးနဲ႔ ႏွိုင္းတဲ့ေကာင္ …

“ငါ့ကို ေခြးနဲ႔ လာမႏွိုင္းနဲ႔ … ကဲကြာ …”

ဒီေခြးမသားကလည္း … ကၽြန္ေတာ့္ထက္ပိုလ်င္သည္ … ကၽြန္ေတာ္ ပုလင္းနဲ႔ … ရိုက္မယ္ဆိုတာ … သိမ်ားသိေနလားမသိပါဘူး … ဆတ္ကနဲ … ေရေႏြးခြက္နဲ႔ … ေကာက္ပက္ပစ္လိုက္သည္ … အရမ္းနီးလြန္းေတာ့ … ဘယ္လိုမွေရွာင္မရ … ေအးျမတ္ … ေခြးမသားကို … ေဆာင့္တြန္းပစ္လိုက္တာေတာ့ သိလိုက္သည္ …

“အား …”

ပူလိုက္တာဗ်ာ … ေရေႏြးပူပူေတြက … ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လုံးထဲကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ဝင္ခ်လာသည္ … မရေတာ့ဘူး … ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိဖြင့္မရေတာ့ … ေတာ္႐ုံေရေႏြးဆို ဒီေလာက္ျဖစ္မွာမဟုတ္ … မနက္ေစာေစာ … ႂကြက္ႂကြက္ဆူေအာင္တည္ထားတဲ့ … ေရေႏြးဆိုေတာ့ … အရမ္းပူသည္ … ျပႆနာပဲဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိ ဖြင့္မရေတာ့ဘူး … ပူလိုက္တာဗ်ာ … ကန္တင္းက ေက်ာင္းသားေတြ အားလုံး … ေၾကာင္သြားသည္ … ရန္ျဖစ္မည္ဟု မထင္ၾက … ျဖစ္လၽွင္လည္း … ဒီလိုမ်ိဳး … မ်က္ႏွာကို ေရေႏြးနဲ႔ အပက္ခံရမယ္လို႔ မထင္ … သြားၿပီဗ်ာ … သြားၿပီ … ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္စိကန္းသြားၿပီ … သီရိတို႔ … ေတြ ကက္ကန္လန္ ရန္ေတြ႕ၾကတာလည္း … ကၽြန္ေတာ္ မသိေတာ့ … မ်က္စိကို လက္ဝါးနဲ႔ အုပ္ၿပီး … ေခြးမသား ရွိမယ့္ ဘက္ကိုမွန္းၿပီး … စိတ္ရွိလက္ရွိ … ေအာ္ပစ္လိုက္တယ္ …

“ေခြးမသား … @^#Q#@&$($()@#”

မ်က္စိထဲမွာ … တဆစ္ဆစ္နဲ႔ … ပူေလာင္ေနတဲ့ … ဒဏ္ရာက … ခံရခက္လိုက္တာဗ်ာ … အရမ္းခံရခက္တာက … ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ဘူးဗ်ာ … ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ဘူး … လုပ္ၾကပါအုံးဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ဘူးဗ်ာ … သီရိတို႔ … ေဆး႐ုံကို အျမန္ေခၚသြားေပမယ့္ … အေျခအေနက ထူးမလာပါဘူးဗ်ာ … ေဆးေတြထည့္ေပးလို႔ … စပ္ဖ်င္းဖ်င္း ဒဏ္ရာေတြ ေပ်ာက္သြားေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္စိကန္းသြားၿပီဗ်ာ … ဟီး … ဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘူး … သီရိေလ … ကၽြန္ေတာ့္ကို အတင္းဖက္ထားၿပီး … ႏွစ္သိမ့္ရွာပါတယ္ … ဒါေပမယ့္ဗ်ာ … ဒါေပမယ့္ … ဝမ္းနည္းၿပီး … အားငယ္တဲ့ စိတ္က … အလုံးအရင္း ဝင္လာေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ ငိုခ်ပစ္လိုက္တယ္ … ဟီး …

အိစက္ေနတဲ့ … သီရိရင္ခြင္ေလးကလည္း … ကၽြန္ေတာ့္ အပူကို … မေအးေစပါဘူး … ၀ိုင္းၿပီး အားေပးၾကတဲ့ စကားသံေတြကိုလည္း … ကၽြန္ေတာ္ မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး … ကၽြန္ေတာ္ဗ်ာ … လူျဖစ္ရႈံးၿပီဗ် … တသက္လုံး အကန္းျဖစ္သြားၿပီ … ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ … ရွိုုက္ႀကီးတင္ … ရွိုက္ငိုရင္း … သီရိအက်ႌေတြ … ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ရည္ေၾကာင့္ … ရႊဲရႊဲစိုကုန္ပါတယ္ … ဒါေပမယ့္ … သီရိေလ … ကၽြန္ေတာ့္ကို မလႊတ္ဘူး … အရမ္းဖက္ထားတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းဝမ္းနည္းတယ္ဗ်ာ … ဝမ္းနည္းတယ္ … ဒီတသက္ … ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ … သီရိကို … ေတြ႕ခြင့္မရနိုင္ေတာ့ဘူး … သီရိေပးတဲ့ … လတ္ဆတ္တဲ့အနမ္းေတြက … ေန႔ေတာင္ မကူးဘူးဗ်ာ … ျပဳံးေပ်ာ္ေနတဲ့ … ခ်စ္ဦးသူမ်က္ႏွာေလးကို … ထပ္ေတြ႕ခြင့္ … ဟာဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ … ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ … အရည္ေပ်ာ္သြားၿပီး … ဝမ္းနည္းျခင္းသာ … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို … တခ်ိန္လုံး … ဖုံးလႊမ္းသြားပါတယ္ …

“ခန႔္ … မငိုနဲ႔ေနာ္ … ခန႔္ … ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ … ဘာစားခ်င္လဲ … တို႔ လုပ္ေပးမယ္ေနာ္”
“ကၽြန္ေတာ္ … ေၾကာက္တယ္ … အရမ္းေၾကာက္တယ္ … ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိ မျမင္ရေတာ့ဘူး … ဟီး …”
“ခန႔္ရယ္ … သိပ္မၾကာခင္ ျပန္ေကာင္းသြားမွာပါ … ေနာ္ … မငိုရဘူးေနာ္ … တိတ္ … တိတ္”

သီရိရဲ့ … ႏွစ္သိမ့္စကားက … ကၽြန္ေတာ္သာ ကေလးဆို ယုံလိုက္ပါ့မယ္ … ဒါေပမယ့္ … ကိုယ့္အနာကို ကိုယ္က ပိုသိတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္စိေလ … ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိ … ကန္းသြားၿပီဗ် … ဟီး …

“မကန္းပါဘူး … ခန႔္ရယ္ … မကန္းပါဘူး … ျပန္ျမင္ရမွာပါ …”
“ဟင့္အင္း … ဟင့္အင္း … မျမင္ရဘူး … မျမင္ရေတာ့ဘူး …”
“ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းမို႔ပါ … ခန႔္ရယ္ … စိတ္ကိုေလၽွာ့ေနာ္ … ဘာမွမေၾကာက္နဲ႔ … အနားမွာ တို႔ရွိတယ္ … ဟုတ္ၿပီလား …”
“ခြဲမသြားရဘူးေနာ္ …”
“အင္းပါ … အင္းပါ … ခဏအိပ္လိုက္ေနာ္ … ခန႔္ … အရမ္း ေမာေနၿပီ … အိပ္လိုက္ေနာ္ … ဆရာဝန္ကေျပာတယ္ … မ်က္စိအနာသက္သာေအာင္ … မငိုရဘူးတဲ့ …”
“မသြားပါနဲ႔ေနာ္ …”
“အင္းပါ … ခန႔္နားမွာ တခ်ိန္လုံး ရွိေနမယ္ … ဟုတ္ၿပီ … ခဏအိပ္လိုက္ …”

အရမ္းငိုထားလို႔ … ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း အားအင္ေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူး … အေမွာင္ရယ္ … အလင္းရယ္ … ဒါပဲေတြ႕ေနရေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ေလ … စိတ္ေတြ … ေတာ္ေတာ္က်သြားတယ္ … ဘာမွလည္း … မသိခ်င္ေတာ့ဘူး … ဘာမွလည္း မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး … ေျပာသမၽွ အားေပးစကားေတြလည္း နားမေထာင္ခ်င္ေတာ့ဘူး … ဆရာဝန္က ေဆးတလုံးလာထိုးေပးပါတယ္ … သိပ္မၾကာဘူး … ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ … အိမ္မက္ထဲမွာ … ေဖေဖရယ္ … ေမေမရယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို … လာၾကည့္တယ္ … ၾကင္နာစြာနဲ႔ … ေမေမက ကၽြန္ေတာ့္ ဆံပင္ေလးေတြကို သပ္ေပးတယ္ … ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ကိုင္ၿပီး အားေပးတယ္ … ေမေမ့ကိုေလ … ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း ဝမ္းနည္းတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပတယ္ … ေမ့ေမ့ကို ဖက္ၿပီး … ငိုတယ္ … ရွိုက္ႀကီးတငင္ ငိုတယ္ … ဟီး … ေနာက္ေတာ့ … သီရိေရာက္လာတယ္ … သိပ္လွတဲ့ သီရိ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားၿပီး … သူလည္း အရမ္းငိုတယ္ … သီရိကို … အတင္းဖက္ထားေပမယ့္ … သီရိက … မီးခိုးလိုပဲ … တေျဖးေျဖး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မက္ထဲမွာ … ေတြးမိတာက … သီရိက သိပ္လွတယ္ … ကၽြန္ေတာ္သာ ဒီလိုမျဖစ္ခဲ့ရင္ … သီရိနဲ႔ ခ်စ္ခြင့္ရမယ့္ အနာဂတ္ေတြကို … ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေနရတယ္ … ဒါေပမယ့္ဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္က ကန္းသြားၿပီဗ် … တက္ကန္းသြားၿပီ … အိမ္မက္ျဖစ္ပါေစလို႔ … ဆုေတာင္းေနပါတယ္ … ဒါေပမယ့္ဗ်ာ … တကယ္ၾကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ … အျဖစ္အပ်က္မို႔ … ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းဝမ္းနည္းမိပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ေလ … ဒီလိုဘဝမ်ိဳးနဲ႔ အသက္မရွင္ခ်င္ဘူး … မနိုးေသာ အိပ္စက္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ … ဘဝကို အဆုံးသတ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္ …

ကၽြန္ေတာ္ တေရးနိုးလာတဲ့အခ်ိန္မွာ … ကၽြန္ေတာ့္ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ေအးေနတယ္ … ေမွာင္မည္းေနတဲ့ … ပတ္ဝန္းက်င္က … ေအးစက္စက္ … ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ကမၻာမ်ားေရာက္ေနတာလဲဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ ေသသြားၿပီလား … ဟင့္အင္း … မျဖစ္နိုင္ဘူး … ကၽြန္ေတာ္ ကန္းေနတယ္ … ဘာမွမျမင္ရဘူး … ဟင္း … ကၽြန္ေတာ့္မွာ … အာ႐ုံစိုက္စရာ … နားနဲ႔ ႏွာေခါင္းပဲ ရွိတယ္ … အသံေတြက တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ … သီရိ … ယြန္းအိ … ေအးျမတ္ … ဘယ္မွာလဲဗ်ာ … ဘႀကီးခန႔္ … သူေရာ … ကၽြန္ေတာ္ ေနမေကာင္းျဖစ္တာ သိရဲ့လား … ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္ဆိုးေနမလား … ရန္ျဖစ္လို႔ေလ … သူ႔တူက အကန္းျဖစ္သြားေတာ့ … ေခၚခ်င္ပါ့အုံးမလား … ဒိတ္ကနဲ စိုးထိတ္သြားတာက … သီရိ … ကၽြန္ေတာ့္ကို … ဘယ္ခ်စ္ေတာ့မလဲေနာ္ … ဒီလိုအကန္းတေယာက္ကို … သိပ္လွတဲ့ သီရိက ဆက္ခ်စ္ပါ့မလား … ခ်စ္နိုင္သည္ပဲထားပါအုံး … သူ႔အေမက … ဘေဘာတူမွာမဟုတ္ … အေတြးေတြေၾကာင့္ … ရင္ထဲမွာ ပိုလို႔ ပူေလာင္လာသည္ … ဝမ္းနည္းစိတ္က … ကၽြန္ေတာ္ရင္ေတြကို … ပူေလာင္ေစသည္ … အနားမွာက … ဘယ္သူမွမရွိ … ကၽြန္ေတာ္က … ေဆး႐ုံမွာလား … ဟုတ္ေသးဘူး … ေဆး႐ုံမွာဆို … အသံဗလံေတြ ၾကားေနရမယ္ … ညဘက္ဆိုရင္ေတာင္မွ … ေခ်ာင္းဆိုးသံေတြၾကားေနရမယ္ … အထူးခန္းလိုမ်ိဳးထဲမွာလား … ျဖစ္ေတာ့ျဖစ္နိုင္သည္ … ေမြ႕ယာကို နမ္းၾကည့္သည္ … မဟုတ္ … ဘာေဆးနံ့မွမရ … ေသခ်ာေလၽွာ္ဖြပ္ထားတဲ့ … ဆပ္ျပာနံ့ေလးရသည္ … ဟင္း … ႏွာေခါင္းက အာ႐ုံခံတာလည္း … ဘာမွမရွိ …

နားေလးကို စြံ့ၾကည့္ေတာ့ … ပထမ ဘာမွမၾကားရ … ေနာက္မွ … ညာဘက္နားမွာ … အသက္ရႉသံတိုးတိုးေလး … ၾကားမိသည္ … သီရိလား … မဟုတ္ဘူး … ရွန္ပူအနံ့သင္းသင္းေလးက … သီရိ အနံ့မဟုတ္ … ခ်စ္ဦးသူရဲ့ အနံ့မ်ိဳးမဟုတ္ … ကၽြန္ေတာ္သိသည္ … ဒီအနံ့က … မိန္းကေလးအနံ့ … သူဘယ္သူလဲ … လက္ကေလးနဲ႔ ေလၽွာက္စမ္းၾကည့္တယ္ … အိကနဲ လုံးလုံးေလးကို … ထိမိတယ္ … ဟိုက္ … ငါေတာ့ မွားကိုင္ၿပီနဲ႔တူတယ္ … ဒါက …ဒါက … မိန္းကေလး တေယာက္ရဲ့ … ရင္သားလား … ဟုတ္ေသးဘူးနဲ႔တူတယ္ … မိန္းကေလးတေယာက္က … ဒီအတိုင္းခၽြတ္ထားမယ္ … မထင္ … ဒါဆို … ငါကိုင္မိတာ ဘာလဲ … စဥ္းစားၾကည့္သည္ … မေျပာတတ္ဘူးဗ်ာ … ဟင္း … သက္ျပင္းကို ခပ္ျပင္းျပင္းခ်လိုက္သည္ …

သိခ်င္တာ သိခြင့္မရေလ … ပိုသိခ်င္တဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ … ခုနက … အသားအိအိေလးကို … ျပန္ကိုင္ၾကည့္သည္ … အိကနဲ အထိအေတြ႕က … ျဖန္းကနဲ ၾကက္သီးထေစသည္ … ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္း တေလၽွာက္ … ၾကက္သီးဘုေလးေတြ အတန္းလိုက္ေပၚလာသည္ … ဟာကြာ … ဘယ္သူလဲ …

“ဘယ္သူလဲဟင္ … သီရိလား”

ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး … အုပ္ကိုင္ၿပီး … လႈပ္ႏွိုးလိုက္သည္ … အသားေလးက … အိအိေလး …

“ကိုခန႔္ … နိုးလာၿပီလား …”
“အင္း … ေအးျမတ္လား …”
“ဟုတ္ … ေရေသာက္မလားဟင္ … “
“ဟင့္အင္း … ကၽြန္ေတာ္ … ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲဟင္ …”
“ကိုခန႔္တို႔ … အိမ္မွာ …”
“ေအာ္”
“ကိုခန႔္ အိပ္ေပ်ာ္တာ … တရက္ေလာက္ ရွိၿပီ …”
“ဟုတ္လား …”
“အင္း … မေန႔က ေဆး႐ုံမွာ … ေဆးထိုးလိုက္တာ မွတ္မိလား …”
“မွတ္မိတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိ … ျပန္ေကာင္းပါ့မလားဟင္ … အမွန္အတိုင္း ေျပာျပပါေနာ္ …”
“ျပန္ေကာင္းမွာပါ … ကိုခန႔္ရယ္ …”

ေအးျမတ္အသံက သိပ္အားမရ … ကၽြန္ေတာ္ သိပါတယ္ … သြားၿပီဆိုတာ …

“သီရိတို႔ေရာ …”
“ျပန္သြားၾကၿပီ … ျမတ္က ညအိပ္ေစာင့္ေပးေနတာ …”
“ဟုတ္လား … “
“ကိုခန႔္အိမ္ကို ျပန္ေခၚလာေတာ့ … ကိုခန႔္က အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ … အိပ္ေဆးအရွိန္ မျပယ္ေသးလို႔နဲ႔တူတယ္ …”
“ဟုတ္လား … ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကို ဘယ္လိုသိတာလဲဟင္ …”
“ေက်ာင္းသားေရးရာမွာ … ျမတ္ သြားေမးထားတာ …”
“တယ္ေတာ္ပါလား … ျမတ္က ဉာဏ္အရမ္းေကာင္းတယ္ေနာ္”
“အင္း … ဒီေလာက္လည္း မဟုတ္ပါဘူး … ကိုခန႔္က တေယာက္ထဲေနတာလား …”
“ဟင့္အင္း … ဘႀကီးခန႔္နဲ႔ အတူေနတာ … ေမေမတို႔က … ဆုံးသြားၿပီ …”

ေမေမတို႔ … ဆုံးသြားၿပီ ဆိုတဲ့စကားကို … ကၽြန္ေတာ္ မေျပာခ်င္ပါဘူး … ဝမ္းနည္းစိတ္ေတြ တဖန္ျပန္ေပၚလာမွာစိုးလို႔ … ေအးျမတ္ စကားေျပာင္းလိုက္သည္ …

“ဘႀကီးခန႔္”
“ဟုတ္တယ္ေလ … ဘႀကီးခန႔္ကို မေတြ႕ဘူးလား”
“ဟင့္အင္း … ေတြ႕ဘူး … ျမတ္တို႔က … ကိုခန႔္ တေယာက္ထဲေနတယ္ထင္တာ …”

တျခားဟာေတြ ေလၽွာက္ေမးသည္ … ဟိုေကာင္ကို … ေက်ာင္းက ဆရာေတြ လိုက္ရွာေနတဲ့အေၾကာင္း … သီရိ အရမ္းငိုတဲ့အေၾကာင္း … ယြန္းအိလည္း … ငိုတဲ့အေၾကာင္း … သီရိကို … သူ႔အေမက … ဒီအိမ္မွာလာေခၚတဲ့အေၾကာင္း … နားေထာင္ေနရင္း … ေအးျမတ္အသံက … သီရိအေမကို သိပ္မေက်နပ္တဲ့ ေလသံမ်ိဳး ျဖစ္ေနသည္ … ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ပိုညစ္သြားမွာစိုးလို႔ … တခုခု ဖုံးကြယ္ၿပီး ေျပာေနတဲ့အသံ … မ်က္ႏွာကို … မျမင္ရေတာ့ … အသံတုန္ေနတာ … စကားလႊဲတာ … ကို ခန႔္မွန္းၾကည့္တာပါ … အင္း … ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ေလ … သီရိအေမက … ရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္ေတြ … မႀကိဳက္ဘူး ထင္ပါရဲ့ … သူ႔သမီးအေခ်ာအလွကို … ျပန္ေခၚသြားမွာေပါ့ … ကၽြန္ေတာ္ မဲ့ျပဳံးျပဳံးေလး … ျပဳံးလိုက္မိပါတယ္ … ရင္ထဲမွာေတာ့ ဆစ္ကနဲ နာက်င္သြားသည္ …

“ဘယ္ႏွစ္နာရီ ရွိၿပီလဲဟင္ …”
“မနက္ ၂ နာရီ … “
“ေအးျမတ္က … ဘယ္မွာေနတာလဲဟင္ …”
“ျမတ္က .. အမဝမ္းကြဲနဲ႔ … ေနတာ …”
“နယ္ကလား …”
“အင္း … ေတာင္တြင္းႀကီးဘက္က …”
“ျမတ္ အခုဘယ္လိုအိပ္တာလဲဟင္ …”
“ထိုင္ခုံေပၚမွာထိုင္ … ခုတင္ေပၚမွာ ေမွာက္အိပ္ …”
“အယ္ … “
“မအယ္နဲ႔ေလ … ခစ္ ခစ္ … ျမတ္ အိပ္တတ္ပါတယ္ … ကိုခန႔္ ဗိုက္ဆာေနၿပီလား …”
“အင္း … နည္းနည္းဆာတယ္ …”
“မ်ားမ်ားဆာတယ္လုပ္ပါ … တေန႔လုံးအိပ္ေနတာ … ဗိုက္ဆာေရာေပါ့ … ေခါက္ဆြဲျပဳတ္စားမလား …”
“အင္း စားမယ္ …”
“ခဏေစာင့္ေနာ္ … သြားျပဳတ္လိုက္အုံးမယ္ …”
“ဒီလိုဆို … ေအးျမတ္ … ပင္ပန္းပါတယ္ … ေကာ္ဖီနဲ႔ မုန႔္နဲ႔ပဲ စားေတာ့မယ္ … အားနာစရာႀကီး …”
“ဟိတ္ … အားနာမေနနဲ႔ … သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ … တေယာက္ ဒုကၡေရာက္ရင္ … တေယာက္က ေစာင့္ေရွာက္ရမယ့္ တာဝန္ရွိတယ္ …”
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ … ေအးျမတ္ရယ္ …”
“ေက်းဇူးတကယ္တင္ရင္ … ျမတ္လို႔ေခၚ … ေအးျမတ္ဆိုတဲ့ နာမည္ကို မႀကိဳက္ဘူး …”
“ဟုတ္လား … ေဆာရီး … ျမတ္လို႔ပဲ ေခၚမယ္ေနာ္ …”
“အိုေက … ကိုခန႔္ … ေကာ္ဖီမေသာက္နဲ႔ေနာ္ … အိပ္မေပ်ာ္ပဲေနလိမ့္မယ္ … အိုဗာတင္း ရွိလား …”
“ေျပာတတ္ဘူး … ေၾကာင္အိမ္ထဲမွာ ရွာၾကည့္လိုက္ေနာ္ …”
“အင္း … ခဏေစာင့္ …”

ကၽြန္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္တုန္း … ကူညီေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရယ္ … တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ … ျမတ္သာ … ညအိပ္မေစာင့္ေပးရင္ … ကၽြန္ေတာ္ နိုးလာတုန္း … ဘယ္ေရာက္ေနလို႔ေရာက္မွန္းသိမွာမဟုတ္ဘူး … မ်က္စိအလင္း မရေတာ့တဲ့ အျဖစ္က … ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါတယ္ … ဘာမွမျမင္ရေတာ့ … အကုန္လုံး စမ္းတဝါးဝါး … ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဒုကၡေရာက္သည္ … ကၽြန္ေတာ္ ဘဝကို ဘယ္လိုေရွ႕ဆက္ရမလဲဗ်ာ … တေယာက္ေယာက္ အနားမွာမရွိရင္ … မျဖစ္နိုင္ဘူးနဲ႔တူတယ္ … ဒုကၡပါပဲ … အေတြးေတြ ရႈပ္ရွက္ခတ္လာေတာ့ … ေဇာေခၽြးကျပန္လာသည္ … လူက ငိုခ်င္လာသည္ … ငိုခ်ေတာ့မလို ျဖစ္တုန္း … ျမတ္ အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာသည္ …

“ေဟး … ေယာက္်ားဆိုတာ မငိုရဘူးေလ … စိတ္ကိုခိုင္ခိုင္ထားရမယ္ေနာ္ … ကိုခန႔္ေနာ္ … ငိုနဲ႔ …”
“ျမတ္ … ကၽြန္ေတာ္ေလ … ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ရေတာ့ဘူး … ကန္းေနၿပီဗ် …”
“ေရာ္ … ခက္ေတာ့တာပဲ … ခ်က္ခ်င္းေတာ့ ဘယ္ျပန္ျမင္ရအုံးမလဲ … အနာက်က္တဲ့အခ်ိန္ေတာ့ ေစာင့္ရမွာေပါ့ … ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြး ေလၽွာက္မေတြးနဲ႔ … ဒီအခ်ိန္မွာ … အေရးႀကီးတာ … မ်က္စိအနာ ျမန္ျမန္က်က္ဖို႔ပဲ … ကိုခန႔္ငိုရင္ … အနာေတြ မက်က္ပဲေနလိမ့္မယ္ … အို … ေခၽြးေတြလည္း … စိုရႊဲေနပါလား …”
“အင္း … အရမ္းအိုက္တယ္ …”
“ဟုတ္ပါရဲ့ … ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလး … စားလိုက္အုံးေနာ္ … ၿပီးမွ အဝတ္လဲေပးမယ္ …”

ေခါက္ဆြဲျပဳတ္အန႔ံေလးက … ႏွာေခါင္းထဲကို … ဝင္လာသည္ … စားခ်င္လိုက္တာ … ဗိုက္ကေတာ္ေတာ္ဆာလာသည္ … ဗိုက္ကလည္း … ေတာ္ေတာ္ အလိုက္မသိ … ဂြီ ကနဲ ထျမည္သည္ … ျမတ္ … တခစ္ခစ္ရီတယ္ …

“အရမ္းပူေသးတယ္ … ကိုခန႔္ရဲ့ … ခဏေလးေနာ္ … ျမတ္ခြံ့ေကၽြးမယ္ … ပါးစပ္ဟ …”

အားနာလိုက္တာ ျမတ္ရယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ ဂ႐ုတစိုက္ေကၽြးတာ … ဒီတသက္ ေက်းဇူးမေမ့ပါဘူးဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က … ေမေမကၽြန္ေတာ့္ကို … ထမင္းခြံ့ေကၽြးတာကို … သတိရမိပါတယ္ … အဲဒီလိုပဲ … သားေရ … ထမင္းစားမယ္ … ပါးစပ္ဟ ဆိုၿပီးေကၽြးတာ … ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းစားလို႔ … ပါးစပ္မွာ ေပေရေနရင္လည္း … ေမေမက … လက္သုတ္ပုဝါေလးနဲ႔ သုတ္ေပးပါတယ္ … အခုလည္းၾကည့္ … ကၽြန္ေတာ္စားတာ … ပါးစပ္မွာ ေပသြားေတာ့ … ျမတ္ … တစ္ရႉးေလးနဲ႔ သုတ္ေပးတယ္ … ၾကင္နာတတ္လိုက္တာ … ျမတ္ရယ္ … ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ဘဝ အေမွာင္က်ေနတုန္း … အေမတေယာက္ အစားျပန္ရသလို ခံစားမိပါတယ္ …

“စားလို႔ေကာင္းလား …”
“အင္း … အရမ္းေကာင္းတယ္ … ျမတ္က … လုပ္တတ္တယ္ေနာ္ …”
“အဟဲ … သိပ္မခ်ီးက်ဴးနဲ႔အုံး … ျမတ္တို႔ ညီအမက … ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ပဲ ေန႔တိုင္းစားတာ …”
“ဟုတ္လား”
“ဗိုက္မဝေသးဘူးမွတ္လား … ေရာ့ ဒီမွာ ထပ္စားအုံး …”
“ျမတ္ေရာ … မစားဘူးလား …”
“ရပါတယ္ … ထပ္ျပဳတ္လိုက္မယ္ေလ … “
“ဟင့္အင္း … ဒီဟာကိုစား … ကၽြန္ေတာ္ ခြံ့ေကၽြးမယ္ …”
“ဟား ဟား … တကယ္ … ကိုခန႔္က … ေကၽြးတတ္လို႔လား …”
“အံမယ္ … ေကၽြးတတ္တာေပါ့ … ပန္းကန္ေပး … ပါးစပ္ဟထားေနာ္ …”

ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲက … ေခါက္ဆြဲပန္းကန္ကို … ခပ္ၿပီး … ျမတ္ ပါးစပ္ ရွိမယ့္ေနရာကို မွန္းၿပီး … ဇြန္းကို ေရွ႕တိုးလိုက္သည္ … ျမတ္က … အလိုက္သိသည္ … အမွန္က … ပါးစပ္နဲ႔ … ဇြန္းက … တလြဲ … သူက အတင္းလိုက္ၿပီး … ပါးစပ္ဟကာ … စားလိုက္သည္ … ကၽြန္ေတာ္မ်က္စိမျမင္လို႔ … အဆင္မေျပတာကို … မသိေစခ်င္ …

“ဟဲ ဟဲ … ေကာင္းတယ္ … ကိုခန႔္က ေတာ္တယ္ေနာ္ … ေကၽြးတတ္တယ္ …”
“ေကၽြးတတ္တာေပါ့ … ျမတ္ကို … ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ရတယ္ … “
“တကယ္လား …”
“အင္း …”

ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ေပ်ာ္ေအာင္ ေနာက္ေျပာင္ေနေပမယ့္ … ျမတ္ လိုက္ေျပာေနေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း သိပါတယ္ …

“ပန္းကန္ေပးေတာ့ေနာ္ … ျမတ္ဘာ့သာ ျမန္ျမန္စားလိုက္ေတာ့မယ္ …”
“အင္း …”

ျမတ္ … ရွလြတ္ ရွလြတ္နဲ႔ … အျမန္စားတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ၾကားပါတယ္ … သူေတာ္ေတာ္ ဗိုက္ဆာေနတဲ့အသံ … အားလုံးစားၿပီးေတာ့ … ျမတ္က … ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ဆြဲၿပီး … ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေခၚသြားသည္ … သြားတိုက္ဖို႔ ျပင္ေပးေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္သြားတိုက္လိုက္သည္ … မ်က္စိမျမင္ေတာ့ … အကုန္လုံး အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ … ေန႔စဥ္လုပ္ေနက် ကိစႆစေလးေတြကလည္း … အဆင္မေၿပ … ဟိုေခ်ာ္ ဒီေခ်ာ္နဲ႔ … ဒုကၡပါပဲဗ်ာ … ေတာ္ေသးသည္ … ျမတ္က ကူလုပ္ေပးသည္ … အဝတ္လဲေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ ရွက္လိုက္တာဗ်ာ … အေပၚအက်ီလဲေတာ့ … ကိစၥမရွိဘူး … ေအာက္က ပုဆိုးလဲေတာ့ … ဒုကၡပါပဲဗ်ာ … မိန္းကေလး တေယာက္ရဲ့ အေရွ႕မွာ … ပုဆိုးလဲရမွာ … အဆင္ေျပရင္ ေကာင္းရဲ့ … ကို႔ယို႔ကားယား ျဖစ္ရင္ … ရွက္စရာႀကီးဗ်ာ …

“ဟိတ္ … ပုဆိုးလဲအုံးေလ …”

“အဟဲ … ျမတ္ ဟိုဘက္လွည့္ေန …”

“ေအာင္ျမတ္ေလး … ကိုလူပ်ိဳရဲ့ … ျမတ္ကမရွက္ရဘူး … သူက ရွက္ေနတယ္ … အင္းပါ … လွည့္လိုက္ၿပီ … လဲေတာ့ … ခစ္ … ခစ္ …”

ကၽြန္ေတာ္ ပုဆိုးကို … ျမန္ျမန္လဲလိုက္သည္ … ေတာ္ေသးတယ္ … အဆင္ေခ်ာလို႔ …

“ရၿပီလား …”

“အင္း ရၿပီ …”

“တယ္ဟုတ္ပါလား … ဝတ္တတ္သားပဲ …”

ဟဲ ဟဲ … ကၽြန္ေတာ္ ရီလိုက္မိသည္ … ျမတ္ရဲ့ … အားေပးစကားေျပာပုံေလးကို … ကၽြန္ေတာ္ အသိအမွတ္ ျပဳလိုက္ပါတယ္ … သူက ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေလး ေပ်ာ္ေစခ်င္သည္ ထင္ပါရဲ့ … ယုံၾကည္မႈကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေပးေနတဲ့ … ျမတ္က … ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ … မီးအိမ္ရွင္မေလးလား … ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိမျမင္ရတာ … ခဏေလာက္ ေမ့သြားသည္ …

“ကိုခန႔္… အိပ္ေတာ့ေနာ္ … ၃ နာရီေတာင္ထိုးေတာ့မယ္ …”

“အင္း … ျမတ္ေရာ ဘယ္မွာအိပ္မွာလဲ …”

“ခုနကလိုအိပ္မယ္ေလ …

“ဟင့္အင္း … အဲလို မအိပ္နဲ႔ …”

“အဲလို မအိပ္ရင္ ဘယ္လိုအိပ္ရမွာလဲ …”

“ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာလာအိပ္ …”

“ရွင္ …”

“ျမတ္ေနာ္ … တျခား ဘာစိတ္မွမေတြးနဲ႔ … ျမတ္ကို … မွဲ႕တစ္ေပါက္ မစြန္းေစရဘူး … ဟုတ္ၿပီလား”

“အဲလိုလဲ မဟုတ္ပါဘူး … ကိုခန႔္ကို ယုံပါတယ္ …”

“အံဆြဲထဲမွာ ဓါးတစ္ေခ်ာင္းရွိတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ … တခုခု … ျမတ္ကိုအတင္းလုပ္ရင္ … ထိုးသာ ထိုးလိုက္ … ဟုတ္ၿပီလား …”

“အင္း …”

“ဒါဆိုလာအိပ္လာ …”

ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ရေပမယ့္ … စာနာေပးနိုင္ပါတယ္ … ညအိပ္လာေစာင့္ေပးတဲ့ ျမတ္က … ခုတင္ေဘးမွာ ထိုင္လ်က္အိပ္တာ … ဘယ္လိုလုပ္အဆင္ေျပမွာလဲ … ကၽြန္ေတာ့္ ခုတင္က … တေယာက္ ကုတင္ … ဒါေပမယ့္ …က်ယ္ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ဟိုဘက္ကပ္အိပ္ရင္ … ျမတ္ ေကာင္းေကာင္းအိပ္လို႔ရတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ဟိုဘက္ေရႊ႕ၿပီး … အိပ္ေတာ့ … ျမတ္က … ေဘးနားမွာလာအိပ္သည္ … တကယ္ပါ … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ … ဟိုုလိုလို ဒီလိုလို ျဖစ္ခ်င္ေပမယ့္ … အတင္းတားျမစ္လိုက္ပါတယ္ … မေကာင္းဘူးေလ … ကိုယ့္ကို ေစတနာနဲ႔ လာေစာင့္ေပးတဲ့ … သူငယ္ခ်င္းကို … မညစ္ပတ္ခ်င္ဘူး … စိတ္ယုတ္ေတြနဲ႔ … မႀကံစည္ခ်င္ဘူး … ေက်းဇူးကန္းတဲ့ေကာင္ မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး … ကၽြန္ေတာ္ … ေတာေတြး ေတာင္ေတြးနဲ႔ … ေမွးကနဲ ျဖစ္သြားေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ … ျမတ္ဆီက … သက္ျပင္းေလး … ခိုးခ်သံ … ကၽြန္ေတာ့္နားနဲ႔ ဆတ္ဆတ္ ၾကားလိုက္ပါတယ္ … ျမတ္လည္း ရင္ခုန္ေနတယ္ ထင္ပါရဲ့ … ကၽြန္ေတာ္ ဇာတ္လမ္းစလိုက္ရင္ … ခ်စ္ဇာတ္လမ္းေတြ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္ … ဒါေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ရက္ဘူးဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ့္လို … မ်က္မျမင္တေယာက္ဘဝထဲ … ျဖဴျဖဴစင္စင္ သူငယ္ခ်င္းေလးကို … ဆြဲမသြင္းခ်င္ပါဘူး …

ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္း … တီတီ တီတီနဲ႔ … ႏွိုးစက္သံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ နိုးလာပါတယ္ … ၅ နာရီ ထိုးၿပီ … မေန႔က … ဒီအခ်ိန္မွာ … ကၽြန္ေတာ္ … သီရိကို ႀကိဳဖို႔ … အိမ္ကေန စထြက္တဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ … ဟင္း … ပထမဆုံး သတိထားမိတာက … ျမတ္ … ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ေပၚကို … လက္ေလးတင္ၿပီး … ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားပါတယ္ … ျမတ္ရဲ့ … ရင္ႏွစ္မႊာက … ကၽြန္ေတာ့္ ညာဘက္ခါးကို … ကပ္ထားသလို ျဖစ္ေနေတာ့ … ဟင္း … ေႏြးပါသည္ … အိပါသည္ … အတြင္းကအခုအခံေတြ ရွိေပမယ့္ … ျမတ္ရဲ့ ရင္ေငြ႕က ေႏြးေႏြးေလး … သူ႔ႏွာေခါင္းက … ရႉထုတ္လိုက္တဲ့ … ေလပူေလးကလည္း .. ကၽြန္ေတာ့္ ပုခုံးကို … ေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲ … ျဖစ္သြားေစသည္ … ေအာ္ … သနားပါတယ္ … ျမတ္ရယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို … လာေစာင့္ေပးတာ … ေတာ္ေတာ္ အိပ္ေရးပ်က္ရွာတယ္နဲ႔ တူတယ္ … အခန္းေလးက … နည္းနည္းေအးေတာ့ … ေႏြးေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားသလားမသိ … စိတ္ထဲမွာ ျဖဴျဖဴစင္စင္ထားေပမယ့္ … ေသြးမေတာ္ သားမစပ္ … အဖိုနဲ႔အမ … ဖက္အိပ္ေတာ့ … ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေလးက … ဟိုဘက္ဒီဘက္ … ယိမ္းယိုင္စ ျပဳလာပါသည္ … ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းေလးကို ေစာင္းၿပီး … ျမတ္ ႏွဖူးေလးကို … တခ်က္နမ္းလိုက္ပါတယ္ … ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ … ကၽြန္ေတာ္ … ျမတ္ကို နမ္းၾကည့္ခ်င္သည္ … ခ်စ္တာလား … ဟင့္အင္း … မေျပာတတ္ဘူး … ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တာ သီရိလို႔ထင္သည္ … ဒါျဖင့္ … ဘာလို႔နမ္းတာလဲ … ျမတ္နိုးတာ … ဟုတ္တယ္ … ျမတ္နိုးတာ … ဒုကၡေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ … လာကူညီေပးတာ … ေႏြးေထြးမႈေပးတာ … ကၽြန္ေတာ့္အေမလိုပါပဲ … ရင္ထဲက … ျမတ္နိုးစိတ္ေၾကာင့္ … ဖြဖြေလး … နမ္းလိုက္ပါတယ္ …

ဒီအခ်ိန္ထိ … ျမတ္မနိုးေသး … အိပ္ေရးပ်က္ေတာ့ … ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္နဲ႔ တူတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ေလ … ေနာက္ထပ္ အနမ္းတပြင့္ ထပ္ေခၽြလိုက္တယ္ … အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဒုကႆခေရာက္တာပဲ …

“ကိုခန႔္ … ျမတ္ကို ဘာလို႔နမ္းတာလဲဟင္ …”

ဟိုက္ … သြားၿပီ … ျမတ္ … မအိပ္ဘူး … နိုးေနတယ္ … မ်က္စိမျမင္ရတာ … ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ဗ်ာ … ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ ျမတ္ အိပ္ေနမယ္ထင္တာ …

“ဟိုေလ … ျမတ္ကို အရမ္းေက်းဇူးတင္လို႔ပါ …”
“ေက်းဇူးတင္ရင္ … နမ္းေရာလား …”
“ကၽြန္ေတာ္ ဒုကႆခေရာက္ေနတုန္း … ကၽြန္ေတာ့္အေမ အစားျပန္ရသလို … ခံစားရတယ္ … စိတ္မရွိပါနဲ႔ေနာ္ … ကၽြန္ေတာ္က စိတ္ယုတ္နဲ႔ … နမ္းတာဟုတ္ပါဘူး … ျမတ္နိုးလို႔ နမ္းတာ …”
“ဟြန႔္ … ေတာ္ပါ … စကားတတ္တိုင္း …”
“စိတ္ရင္းနဲ႔ ေျပာတာပါ ျမတ္ရယ္ … ျမတ္မယုံရင္ … “
“ဟုတ္ပါၿပီ … ညာတာပါေတးနဲ႔ … သီရိကိုေရာ နမ္းေသးလားဟင္”
“နမ္းတယ္ … ဟိုေန႔က … ေက်ာင္းလာတုန္းက …”
“ဟယ္ … လူဆိုးပဲ …”

သီရိကို ခ်စ္ခဲ့မိပါသည္ … သီရိကလည္း ျပန္ခ်စ္ခြင့္ေပးပါသည္ … သိပ္လွတဲ့ သီရိကို … အနမ္းပြင့္ေတြ ေခၽြခဲ့တဲ့ … ကၽြန္ေတာ္က လူဆိုးလားဗ်ာ … အခုေတာ့ … အခုေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိ မျမင္ရေတာ့ဘူး … သီရိနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေရႊလည္တြဲခြင့္က … ေဝးကြာလို႔သြားၿပီထင္ပါရဲ့ … ကၽြန္ေတာ္ ျမတ္ကို … စကားေတြ ျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့ဘူး … ျမတ္လည္း ရိပ္မိတယ္ ထင္ပါတယ္ … စကားလႊဲသြားတယ္ …

“ကိုခန႔္ … ျမတ္ … အိမ္ ခဏျပန္လိုက္အုံးမယ္ေနာ္ …”
“အင္း …”
“ေရသန႔္ဘူး … မုန႔္ အကုန္လုံး စားပြဲေပၚမွာ သိလား … “
“အင္း …”
“သြားၿပီေနာ္ … “

ျမတ္ ထြက္သြားၿပီး … အိမ္ေလးက တိတ္ဆိတ္သြားပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း … လုပ္စရာမရွိတာနဲ႔ … ျပန္အိပ္လိုက္တယ္ … ဘာမွလည္း မေတြးခ်င္ေတာ့ဘူး … ဘာမွလည္း … မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ဘူး … ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ အနာဂတ္ေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားၿပီေလ … ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ရာထဲမွာ လွဲေနတုန္း … တေယာက္ေယာက္ အနားကပ္လာတယ္ … ဘယ္သူလဲ … ေျခသံက ဖြဖြေလး …

“သား … ဘယ္လိုေနေသးလဲ … ေနေကာင္းရဲ့လား”
“ဘႀကီးခန႔္ …”

ဘႀကီးခန႔္အသံ ၾကားလိုက္ရေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းအားတက္သြားမိပါတယ္ … ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ မသိ … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ … အားရွိသြားသည္ …

“မငိုရဘူးေနာ္ … အားတင္းထား … သား သူငယ္ခ်င္း ေျပာျပလို႔ … ဘႀကီး အားလုံး သိၿပီးသြားၿပီ … “
“ဘႀကီး … ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိေလ … မျမင္ရေတာ့ဘူး … သိလား …”
“ျပန္ျမင္ရမွာေပါ့ သားရယ္ … စိတ္မေလာရဘူး … ဆရာဝန္ေတြ ကုလို႔မရလို႔ … လက္ေလ်ာ့သြားရင္ေတာင္မွ … ဘႀကီးခန႔္ ကုေပးမွာေပါ့ …”
“တကယ္လားဟင္ … ဘႀကီးခန႔္ … ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ျပန္ျမင္ရမွာေပါ့ေနာ္ …”
“ဟား ဟား … ငါ့သားကိုယ္မွာ … အပ်ိဳနံ့ေလးက … စြဲေနျပန္ၿပီ … Aphrodite မေလးေတာ့ မဟုတ္ဘူး … မွတ္လား”
“သီရိေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး … ေအးျမတ္လွိုင္ပါ … ခုနက တေယာက္ေလ …”
“ေအး … အဲဒီတေယာက္ကိုေတာ့ … ငါေတာ္ေတာ္သေဘာက်တယ္ … သားနဲ႔ဆို … ေတာ္ေတာ္လိုက္တယ္ …”
“ဗ်ာ …”
“မဗ်ာနဲ႔ … သူ႔ရဲ့ ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြးက အရမ္းေကာင္းတယ္ … မ်က္လုံးေလးကို ေတာက္ေနတာပဲ … စိတ္ထားလဲ အရမ္းလွတယ္ … ဘႀကီးခန႔္ေျပာတာယုံ … ဒီမိန္းကေလးက … မင္းဘဝရဲ့ … အလင္းၿပ မီးအိမ္ေလး ျဖစ္လာလိမ့္မယ္ …”
“ဒါေပမယ့္ ဘႀကီးခန႔္ရယ္ … ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တာ … သီရိေလ …”
“ဟား ဟား … ေအးပါကြာ … သား သေဘာ … သားသေဘာ … ေရမိုးခ်ိဳးအုံး … စိတ္ကို ၾကည္ၾကည္လင္ျဖစ္ေအာင္ထား … ဟုတ္ၿပီလား …”

ဒီေန႔ … သီရိမလာဘူး … ယြန္းအိလာတယ္ … အားေပးတယ္ … ရီသံေလး တခစ္ခစ္က … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြကို ေပ်ာ္ေစတယ္ .. မ်က္စိမျမင္တာကို ခဏေလာက္ေမ့သြားတယ္ … ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ … ယြန္းအိ …

ယြန္းအိလည္း … ျမတ္နဲ႔ အတူတူ လာတယ္ … အားေပးတယ္ … တီတီတာတာ … နဲ႔ စတယ္ … ေနာက္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ေပ်ာ္ေအာင္လို႔ … ဂိမ္းေတြ ကစားၾကတယ္ … ေပ်ာ္မိပါတယ္ … ယြန္းအိနဲ႔ ျမတ္တို႔ရဲ့ … ေႏြးေထြးမႈက … ကၽြန္ေတာ္ တသက္မေမ့ပါဘူး … ယြန္းအိက ဒိုးဆက္ေလးေတြယူလာတယ္ … ေမွာက္ထားတဲ့ ဖဲကို မွန္ေအာင္ေျပာရတယ္ … ေျပာလို႔မွန္ရင္ … ဆရာလို႔ ေခၚရမယ္ … မွားရင္ … ဂလိထိုးခံရမယ္ … ဘယ္လိုလဲ ကစားမလားတဲ့ … ယြန္းအိ … စမွန္းတယ္ … ၆း၁ … မွားတယ္ … ၂း၄ … ဘာမွမဆိုင္ဘူး … ျမတ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ … ယြန္းအိကို ကလိ ဝိုင္းထိုးတယ္ … ယြန္းအိ … ရီလိုက္တာ တခစ္ခစ္နဲ႔ … ေနာက္တလွည့္ … ျမတ္ အလွည့္ … သူလည္း မွန္ဘူး … တဟားဟားနဲ႔ … ရီေရာ … ကလိထိုးေတာ့ … ျမတ္က ပိုယားတတ္တယ္ … ဟင္း … အပ်ိဳေလးခါးတို႔ေတာ့ … အိအိေလးေတြနဲ႔ … ထိမိပါတယ္ … အေတြ႕အထိက စိတ္လႈပ္ရွားဖို႔ေကာင္းတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိမျမင္တာကို ေမ့သြားတယ္ … ခဏေပါ့ …

ကၽြန္ေတာ္ ေမၽွာ္ေနတာက … သီရီ … တရက္လည္း မလာ … ႏွစ္ရက္လည္း မလာ … ျမတ္ေျပာတာေတာ့ … သိပ္ပုံစံမက် … ေက်ာင္းလည္းမလာဘူး … သူ႔အေမမ်ား မလႊတ္ေတာ့တာလား … ျဖစ္နိုင္တယ္ … သူ႔သမီး တာဝန္ယူရမွာစိုးလို႔လား … ဟင့္အင္း … ယူပါမယ္ဆိုရင္ေတာင္ … မယူဘူး … နစ္နာတာက ကၽြန္ေတာ္ေလ … သူ႔ေၾကာင့္ ရန္ထျဖစ္တယ္ … မ်က္စိကန္းတယ္ … ဒါေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္ သီရိကိုခ်စ္တယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ ေၾကာင့္ သူ႔ဘဝ မနစ္ေစခ်င္ဘူး … ဝန္မပိေစခ်င္ဘူး … ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ားနဲ႔ … သူ႔ကို ျမင္ခ်င္တယ္ … ဒါကၽြန္ေတာ့္ ဆႏၵ … ဒါေပမယ့္ … ရင္ထဲမွာ … ပန္းႏုေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … သတိရတယ္ …. အပ်ိဳနံ့ေလး သင္းေနတဲ့ … သီရိပါးျပင္ေလးကို သတိရတယ္ … ခ်စ္ပါတယ္ … သိပ္လွတဲ့ … သီရိသာ အနားမွာရွိရင္ … ေပြ႕ဖက္ထားခ်င္တယ္ … ဒါေပမယ့္ဗ်ာ … မျဖစ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး … ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သီရိ … ခ်စ္ျခင္းဟာ … တခန္းရပ္သြားၿပီ …

ျမတ္ … ညေနတိုင္း ေက်ာင္းကေန လာတယ္ … တခုခု ယူလာတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ေကၽြးတယ္ … ခြံ့ေကၽြးတယ္ … သူလည္းစားတယ္ … ေပ်ာ္ပါတယ္ … ၾကင္နာျခင္း … ေႏြးေထြးျခင္းေတြ … ေပးကမ္းေနတဲ့ … သူငယ္ခ်င္းကို အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ … ဘႀကီးခန႔္က … ယိုးဒယားေခၚသြားဖို႔ ဗီဇာကိစၥေတြ လုပ္ေနတယ္ … ျမတ္က အိမ္ေစာင့္ေပးပါတယ္ … အိမ္ကို ဧည့္သည္လာတာ မႀကိဳက္တဲ့ ဘႀကီးခန႔္ … ျမတ္ကိုက်ေတာ့ … လိုလိုခ်င္ခ်င္ … ေခၚပါတယ္ … သမီး … သမီးနဲ႔ … ဒီလိုနဲ႔ … တပတ္ေက်ာ္သြားတယ္ … ျမတ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ၾကားက … သံေယာဇဥ္ေလးက … တိုးလာတယ္ … အျဖဴေရာင္ စည္းေလးက … ပါးလာတယ္ … ေမွာင္မဲေနတဲ့ ဘဝထဲ မလာပါနဲ႔ဗ်ာ … တကယ္ပါ မေခၚရက္ပါဘူး …

တခါတေလ … ကၽြန္ေတာ္ ငိုမိတယ္ … စိတ္ဓါတ္က်တယ္ … ဒီလို မျမင္ရတဲ့ဘဝမွာ ေနခ်င္ဘူး … အရမ္းငိုတယ္ … ပထမေတာ့ … ျမတ္လည္း … အားေပးပါတယ္ … ေနာက္ေတာ့ … သူလည္း ငိုတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို … သူ ဖက္ထားတယ္ … ဝမ္းနည္းမႈေတြကို … သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ .. ေျပေလ်ာ့ေစတယ္ … အိထြားတဲ့ သီရိ ရင္ခြင္နဲ႔ေတာ့ မတူဘူး … ျမတ္လည္း ရင္သားဆိုင္ခဲေလးက … ရွိသင့္သေလာက္ … ရွိပါတယ္ … သူ႔ရင္ခြင္က … ေႏြးတယ္ … ဒါေပမယ့္ … ရင္ကို ေအးေစတယ္ … အပူေတြကို ေလ်ာ့သြားေစတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းငိုမိေလ … ကၽြန္ေတာ့္ကို အတင္းဖက္ထားေလပဲ … သူလည္း သိပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ျပန္မျမင္ရေတာ့ဘူးဆိုတာ …

တေန႔ေတာ့ … ကၽြန္ေတာ့္ဘဝထဲကို … သူ ဝင္လာပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ အတင္းေခၚတ … အဲဒီေန႔က ၾကာသပေတးေန႔ … ဘႀကီးခန႔္က … ဗီဇာကိစႆစသြားေမးတယ္ … ျမတ္ ေရာက္လာတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းကို ရွင္းေပးတယ္ … ေရဒီယိုေလး ဖြင့္ေပးတယ္ … ဒီေန႔ သီခ်င္းေတြ ေကာင္းတယ္တဲ့ … အိပ္ယာခင္းေတြ လဲေပးတယ္ … ေနာက္ေတာ့ တကိုယ္လုံး ကပ္ေစးေစးျဖစ္ေနလို႔ … သူ ေရခ်ိဳးတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ေရဒီယိုက … ထူးအိမ္သင္ သီခ်င္းေလးကို … နားေထာင္ေနတယ္ …

ေျပာင္းလဲတက္တဲ့ … မင္းကို …
ဒို႔ဘယ္လိုမွ … နားမလည္ …
ၾကင္နာတတ္ေသာ … အညိဳေရာင္မ်က္ဝန္းမ်ား …
စိမ္းကားေလရဲ့ …
ႏွလုံးသားအိမ္ကို ဓားနဲ႔ မႊန္းေနတဲ့ စကားေလးေတြ …
ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနတယ္ အျမဲပဲ…။

ခ်စ္တက္လြန္းတဲ့ … စိတ္ေတြ …
(အိုး)တကယ္ကိုေၾကကြဲဲေန …
သာယာခ်ိဳၿမိန္ခဲ့ေသာ … အနီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းမ်ား …
ခါးသက္ေလရဲ့ …
ေမ့မရနိုင္ေအာင္ … စြဲလမ္းမိေနတဲ့ … အျပဳံးေလးေတြ …
ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ ညစဥ္အိပ္မက္ေပး…။

ေမွာင္ေနမယ့္ … ကိုယ့္ရဲ့ကမၻာမွာ … မင္းမရွိခဲ့ရင္ေလ …
ၾကင္နာသူ … ကိုယ့္ဘဝအလင္းတန္းေလး …
ဘယ္ဆီကို ေရာက္ေနၿပီလဲ …
အိုးဝိုး… အိုးဝိုး

စိမ္း ရက္ ေလ အား

စိမ္း ရက္ ေလ အား

စိမ္း ရက္ ေလ အား

ဒီသီခ်င္းေလးကို နားေထာင္ၿပီး … ကၽြန္ေတာ္ … ငိုတယ္ … အရမ္းငိုတယ္ … သီရိနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြက … သီခ်င္းထဲကလို ျဖစ္ေနၿပီလား … ျမတ္ ေရခ်ိဳးၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ … ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ၿပီး … ဝမ္းနည္းသြားတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခ်ာ့တယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ဖြက္ထားၿပီး ႏွစ္သိမ့္တယ္ … စကားေတြ ေလၽွာက္ေျပာတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ငိုတာ ေလ်ာ့သြားတယ္ … ေႏြးေထြးတဲ့ ျမတ္ရင္ခြင္ထဲမွာ … ကၽြန္ေတာ္ တသက္လုံး ေနလိုက္ခ်င္ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ ယိမ္းယိုင္ေနတယ္ … ျမတ္ရဲ့ အၾကင္နာေတြ … ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလုံးသားကို စီးဆင္းေနတယ္ … ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ … ၾကင္နာတတ္တဲ့ ျမတ္ကို … ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တယ္ …

“ကိုခန႔္ … ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေတြ ရွည္ေနၿပီေနာ္ … ျမတ္ ရိပ္ေပးမယ္ …”

ကၽြန္ေတာ့္ကို မုတ္ဆိတ္ေမႊးေတြ ရိပ္ေပးတယ္ … ျမတ္က … ကၽြန္ေတာ့္ကို ထိုင္ခိုင္းၿပီး …မ်က္ႏွာေမာ့ခိုင္းတယ္ … သူက မတ္တပ္ရပ္ၿပီး … ရိပ္ေပးတယ္ … သူရိုးသားေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္ မရိုးသားေတာ့ဘူး … ေအးေအးေလးနဲ႔ ေမႊးေနတဲ့ … အပ်ိဳနံ့ေလးကို … ကၽြန္ေတာ္ ရႉၾကည့္တယ္ … ႏူးညံ့တယ္ … လတ္ဆတ္တယ္ … ေျဖးေျဖးေလးနဲ႔ … ကၽြန္ေတာ့္ ေသြးေတြ ဆူလာတယ္ … ပန္းအိအိေတာင္ကုန္းေလးက … ကၽြန္ေတာ့္ႏွာေခါင္းေရွ႕မွာ … ဟိုလိုလိုဒီလိုလို … ေရြ႕ေနတယ္ … ျမတ္ကို … နမ္းၾကည့္ခ်င္တယ္ … ဖက္ထားၾကည့္ခ်င္တယ္ … ျမတ္ရဲ့ အတြင္း ပစႆစည္းေလးေတြကို … ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ … ျမတ္ ကၽြန္ေတာ့္ ေမးေစ့ေလးကို ကိုင္ၿပီး ရိပ္ေပးတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ရင္ေတြ ခုန္လာတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္လက္က … သူ႔ခါးကို ကိုင္လိုက္တယ္ …

“ကိုခန႔္ေနာ္ … ဟြန႔္ …”

ျမတ္ ေလသံက … ျငင္းဆန္တာလား … ကၽြန္ေတာ္ မထင္ပါဘူး … ဒီဘက္လက္ကိုင္ၿပီးေတာ့ … ဟိုဘက္ကလည္း ကိုင္လိုက္တယ္ …

“ဟိတ္ … ယားတယ္ေနာ္ … ၿငိမ္ၿငိမ္ေန … ရွကုန္လိမ့္မယ္ …”
“ဟင့္အင္း … ျမတ္ကို ဖက္ထားခ်င္တယ္ …”
“ကိုခန႔္ေနာ္ … စကားဆန္းေတြ ေျပာနဲ႔ …”
“ျမတ္ကို ခ်စ္တယ္”
“အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ … ေလၽွာက္ေျပာမေနနဲ႔ … ခစ္ … ခစ္”
“တကယ္ေျပာတာ … ျမတ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္မွတ္လားဟင္”
“အို … ကိုခန႔္ေနာ္ … ယားတယ္ … ဟိတ္ … အေမ့”

ကၽြန္ေတာ္ … ျမတ္ခါးကိုကိုင္ၾကည့္ေနရင္းက … ဆတ္ကနဲ … ဖက္ပစ္လိုက္တယ္ … ျမတ္တကိုယ္လုံး … ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕ကို ေရာက္လာတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို … ျမတ္ရင္ခြင္ထဲ ျမႇပ္ထားၿပီး … ျမတ္အခ်စ္ကို ေတာင္းခံလိုက္တယ္ … ေမႊးတယ္ဗ်ာ … အရမ္းေမႊးတယ္ … အပ်ိဳနံ့သင္းသင္းေလးက … ရင္ခုန္စရာ …

“ကိုခန႔္ေနာ္ … ျမတ္ကို လႊတ္ …”
“ဟင့္အင္း … မလႊတ္ဘူး … ခ်စ္တယ္ေျပာမွ လႊတ္မယ္ … ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္မွတ္လားဟင္ …”
“ဘာ ေမာင္လဲ … လႊတ္ကြာ … ျမတ္ မေနတတ္ဘူး … ယားတယ္ …”
“ခ်စ္တယ္ေျပာရမယ္ကြာ …”
“ေဟ့ေအး … ဟိတ္ … မနမ္းနဲ႔ေလ … အရမ္းယားတယ္ေနာ္ …”

ကၽြန္ေတာ္ … ျမတ္ရဲ့ ရင္သားဆိုင္ေလးေတြကို နမ္းလိုက္တယ္ … ျမတ္ တြန႔္ကနဲ … ယားသြားတယ္ … ျမတ္႐ုန္းတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ မလွြတ္ဘူး … ထပ္နမ္းတယ္ … အေသြးအသားေတြက ဆူပြက္လာတယ္ … လက္ေတြက လႈပ္ရွားလာတယ္ … ျမတ္ အတင္း႐ုန္းေလ … ကၽြန္ေတာ္ အတင္းနမ္းေလပဲ … အိအိစက္စက္ … ရင္သားဆိုင္ေလးေတြေပၚမွာ … ဝတ္ထားတဲ့ ဘရာစီယာက ပါးပါးေလး … အေပၚဝတ္ေလးကလည္း ပါးပါးေလး … ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္းထသည္ … ကၽြန္ေတာ္ … ျမတ္ ရင္သားဆိုင္ေလးကို … နမ္းတာ အားမရ … ေဖာင္းမို႔မို႔ေနရာေလးကို … ဖိၿပီးနမ္းသည္ … ရင္ထဲမွာ ပူေလာင္လာသည္ … ကိုက္ၾကည့္သည္ … ျမတ္ ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတယ္ …

“ေဟ့ေအးေနာ္ … ကိုခန႔္ … အဲဒီလို မနမ္းနဲ႔ကြာ … ျမတ္ အရမ္းရင္တုန္တယ္ … ဟာာာ … ဟင့္ …”
“ဟာကြာ … ေျပာစကားနားမေထာင္ဘူး … အရမ္းယားတယ္ကြာ … ျမတ္ မေနတတ္ဘူး … အို … အို …”

ေထာင္မတ္ေနတဲ့ … ျမတ္ ရင္သားထိပ္ဖ်ားေလးကို … ကၽြန္ေတာ္ ရွာေတြ႕သြားတယ္ … ျမတ္လည္း အေသြးအသားနဲ႔ပါ … သူလည္း … စိတ္ႂကြမွာေပါ့ … ျမတ္ရဲ့ အတြန္းအ႐ုန္းေလးေတြက … အားမရွိေတာ့ … ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ႐ုန္းၾကည့္သည္ … မရ … ျမတ္ လက္ေလ်ာ့သြားသည္ … ကၽြန္ေတာ္ … သြားေလးနဲ႔ … ျမတ္ နို႔သီးေခါင္းေလးကို ျခစ္ၾကည့္သည္ …

“ဟာာ … ဘာေတြ ေလၽွာက္လုပ္ေနတာလဲကြယ္ … ျမတ္ မေနတတ္ေတာ့ဘူး … ေတာ္ၿပီေနာ္ … “

သူက ေတာ္ၿပီဆိုေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္က မေတာ္နိုင္ … စိတ္ေတြက မရပ္နိုင္ေအာင္ … အရမ္းခ်စ္ခ်င္ေနသည္ … ျမတ္ ခါးကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ထားၿပီး … လက္တဖက္က .. ျမတ္ တင္သားေလးကို … ပြတ္သည္ … သပ္သည္ … မေနနိုင္ … ညႇစ္ပစ္လိုက္သည္ … အင့္ .. ျမတ္ ႏႈတ္ခမ္းက တိုးတိုးေလး … ဒါေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္ၾကားတယ္ …

ျမတ္ တင္ပါးေလးကို … ဆုပ္လိုက္ … နယ္လိုက္ … ညႇစ္လိုက္ … အခ်စ္စာမ်က္ႏွာ … အထက္ေအာက္ … ဖြင့္ၿပီး ခ်စ္ေရးဆိုေတာ့ … ျမတ္ စုပ္တသပ္သပ္ ျဖစ္လာသည္ … မ႐ုန္းေတာ့ … ပါးစပ္က ခ်စ္တယ္ မေျပာေသးေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္ လုပ္သမၽွ … အလိုလိုက္ေနတယ္ … ခ်စ္ပါတယ္လို႔ ဖြင့္ေျပာစရာမလိုေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ သိပါတယ္ … ျမတ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္ …

“ကိုခန႔္ရယ္ … ျမတ္ကို တကယ္ခ်စ္တာလားဟင္ … ဟင့္ …”
“ခ်စ္တယ္ ျမတ္ … အရမ္းခ်စ္တယ္ …”
“ျမတ္လည္း … ေမာင့္ကို … အို အရမ္းမနမ္းနဲ႔ကြယ္ …”

ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္လက္စကို ခဏရပ္ၿပီး နားစြင့္လိုက္တယ္ … ျမတ္ရင္ေတြ တအားခုန္ေနတယ္ …

“ေမာင့္ကို … ဘာျဖစ္တယ္ …”
“သိပ္ဆိုးတဲ့ ေမာင့္ကို ခ်စ္ဘူး …”
“ျမတ္ မခ်စ္ဘူးေနာ္ … ရတယ္ … ရတယ္ …”

ျမတ္ရင္ခြင္ထဲမွာ … ကၽြန္ေတာ္ အနမ္းဆိုးေတြ ခပ္ကဲကဲေလးေပးပစ္လိုက္တယ္ …

“ဟာ … ေဟ့ေအး … ေဟ့ေအး … ေမာင္ … ေတာ္ေတာ့ေနာ္ … ျမတ္ မေနတတ္ဘူး … ဟာ …. ဟာာာ …”

ျမတ္ မေနနိုင္ပါဘူး … ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတယ္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း … မေနနိုင္ေတာ့ဘူး … လက္တဖက္က … ျမတ္ေပါင္သားေလးကို … လိုက္ပြတ္တယ္ … ျမတ္ ဘာမွ မေျပာဘူး … ေနာက္ … လက္က … ျမတ္ ေပါင္ရင္းနား ေရာက္သြားတယ္ …

“ဟိတ္ … ဘာေတြ ေလၽွာက္ကိုင္တာလဲ …”

အထိအေတြ႕က ႏူးညံ့လြန္းတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို … တခုခုက သံလိုက္လိုပဲ စြဲငင္ေနတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ … ဟင္း …

အထိအေတြ႕က ႏူးညံ့လြန္းတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို … တခုခုက သံလိုက္လိုပဲ စြဲငင္ေနတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ … ဟင္း … ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း ျမင္ခ်င္တယ္ … ျမတ္ရဲ့ အတြင္းသား အလွအပေတြကို ၾကည့္ခ်င္တယ္ … တကယ္ေတာ့ မျမင္ရပါဘူး … မ်က္စိထဲမွာ ျမင္ေယာင္လာတယ္ … ျမတ္ သိပ္လွတယ္ …

“ဟာ … ေဟ့ … ေမာင္ေနာ္ … လြန္လာၿပီ … အို … အို … ဟင့္ …”

ႏူးည့ံတဲ့ ပန္းအိအိေတာင္ကုန္းေလးက … ထမီေလးေအာက္မွာ … ေဖာင္းအိေနသည္ … ေႏြးသည္ … ခံစားခ်က္က … ၾကက္သီးတဖ်န္းဖ်န္းထသည္ … ေရငတ္လာသည္ … ခ်စ္တယ္ … ျမတ္ရယ္ … ျမတ္႐ုန္းသည္ … တြန႔္ကနဲ … လိမ္ကနဲ … ခနႆဓာကိုယ္ေလးက … တုန္သြားသည္ … ျမတ္တင္ပါးေလးက … အေနာက္ကို ေကာ့ေကာ့သြားသည္ … မရ … ေနာက္က ကၽြန္ေတာ့္လက္က … အတင္းညႇစ္ပစ္လိုက္သည္ … ျမတ္ ေျပးလို႔ မရ… အေပၚမွာ ရင္သားေတြကို ေဆာ့ကစားေနသည္ … ေအာက္မွာ ပန္းပြင့္ေလးက … မထိတထိ … သူ ခံရခက္သည္ … ကၽြန္ေတာ္ ကိုင္လို႔ေကာင္းသည္ … ႏူးညံ့တဲ့ ပန္းေတာင္မို႔မို႔ေလးေပၚမွာ … ကၽြန္ေတာ့္လက္ညႇိုးက … အ႐ုပ္ေလးေတြ ေရးျခစ္လိုက္သည္ … ျမတ္ ေဆာက္တည္ရာမရ … တြန႔္ကနဲ … ဆတ္ကနဲ …

“ေမာင္ရယ္ … ေတာ္ပါေတာ့ … ျမတ္မေနတတ္ဘူး … ဟင့္ … ေမာင္ အရမ္းဆိုးတယ္ကြာ”

ကၽြန္ေတာ့္ အနမ္းေတြက … ျမတ္ ရင္သားေလးေပၚမွာ … အုပ္ဆိုင္းေနသည္ … နမ္းသည္ … စုပ္သည္ … ကိုက္သည္ … ဒီဘက္ၿပီးေတာ့ ဟိုဘက္ … ကၽြန္ေတာ့္အေတြးေတြက … အေမွာင္ကမႆဘာမွာ … တဝဲလည္လည္ … ျမတ္ကိုလည္း ေခၚသြားခ်င္သည္ … ျမတ္က သိပ္မလိုက္ခ်င္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း အတင္းမေခၚရက္ … ဒါေပမယ့္ … ခံစားခ်က္ေတြက … ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို … အတင္းတြန္းပို႔လိုက္သည္ … ကၽြန္ေတာ္ … ေမြ႕ယာေပၚကို … လဲခ်လိုက္သည္ … ကၽြန္ေတာ္သိသည္ … ကုတင္က … ကၽြန္ေတာ့္ ဘယ္ဘက္မွာ … ျမတ္လည္း … ၿပိဳလဲက်လာသည္ … ခ်စ္တယ္ … ျမတ္ရယ္ … ျမတ္ ႏႈတ္ခမ္းေလးက … ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ … နမ္းပစ္လိုက္သည္ … အို .. တဲ့ … ျမတ္ ႏႈတ္ခမ္းေလးက … ခ်ိဳသည္ … ခပ္ပါးပါး ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သည္ … မျမင္ရေပမယ့္ … ျမတ္ကိုခ်စ္သည္ … မ်က္စိသာ ျမင္ရရင္ … ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေလမလဲဗ်ာ … ေျဖးေျဖးေလး … ငုံၿပီး စုပ္လိုက္သည္ … ဂ်ယ္လီတုံးေလးလို … ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းထဲ ေပ်ာ္ဝင္လာသည္ … ျမတ္လည္းခံစားရမွာ … ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတႆတာေတြ … ျမတ္ႏွလုံးသားထဲ … ညိမ့္ညိမ့္ေလး စီးဝင္သြားသည္ … အေပၚႏႈတ္ခမ္းၿပီးေတာ့ … ေအာက္ … ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးက … နည္းနည္းထူသည္ … သီရိနဲ႔တူတယ္ … ဟင္း …

ဲဲဲႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ညပ္ေနတဲ့ … လက္တဖက္က … ျမတ္ ပန္းအိအိေလးကို … ကိုင္လိုက္သည္ … ျမတ္ ေပါင္ေလးကို စိထားသည္ … သူေၾကာက္လို႔ ထင္ပါရဲ့ … မေၾကာက္ပါနဲ႔ ျမတ္ရယ္ … ေမာင္ခ်စ္တယ္ … ထိလို႔ေနတဲ့ … ပန္းအိအိေလးကို … ေျဖးေျဖးခ်င္းပြတ္ေပးသည္ … ထမီေအာက္မွာ … ျမတ္ရဲ့ ျမက္ခင္းႏုႏုေလးက … ပါးပါးေလး … ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ … ေတာင္ကုန္းေပၚက ျမက္ခင္းေလးက … ႏုႏုေလးေတြ …

ကၽြန္ေတာ္ အလည္သြားခ်င္ပါတယ္ … ျမတ္ရဲ့ လၽွိုေျမႇာင္ေလးထဲ … ဝင္ခြင့္ေပးပါ ခ်စ္သူရယ္ …

ကၽြန္ေတာ့္ လၽွာေလးကို … ျမတ္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားထဲ … ထိုးထည့္ၾကည့္သည္ … ျမတ္ရဲ့ လၽွာေလးကို … ထိမိသည္ … ျမတ္ … တုန္သြားသည္ … တစကႆကန႔္ … ဆတ္ကနဲ ျမတ္ လၽွာေလး … အထဲကို ဝင္သြားသည္ … ကၽြန္ေတာ္ လိုက္ဖမ္းသည္ … မမိ … ဟင္း … ေအာက္ကလက္ေလးက … ျမတ္ပန္းႏုႏုေလးေပၚမွာ … တေနရာကို … ကၽြန္ေတာ္စမ္းမိသည္ … ဒါ လၽွိုေျမာင္ေလးရဲ့အစ … နည္းနည္းေလး … တိုးၾကည့္သည္ … ျမတ္ … ပါးစပ္ေလး ဟသြားသည္ … ၿငီးခ်င္တယ္ ထင္ပါရဲ့ … မိၿပီ … ျမတ္ လၽွာေလးကို … ကၽြန္ေတာ္ ထိသြားသည္ … ျမတ္ေၾကာက္ေနသည္ … ကၽြန္ေတာ္ ထပ္ကလိသည္ … ေဆာ့သည္ … ျမတ္လည္း … လူပဲ … အေသြးနဲ႔ အသားနဲ႔ … ေသြးသားက … ထႂကြစ အရြယ္ … ခ်စ္လြန္းေတာ့လည္း … ျပန္တုံ႔ျပန္သည္ … မထိတထိ … ကၽြန္ေတာ္ဖမ္းသည္ … ေနာက္ေတာ့ သူျပန္ဖမ္းသည္ … လၽွာေလးႏွစ္ခု … ေဆာ့ကစားၾကသည္ … ေပ်ာ္ပါတယ္ … ခ်စ္ရသူရယ္ …

သိပ္လွတဲ့ ျမတ္ကို … တကယ္မျမင္ရေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေနရသည္ … ျမတ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကိုခ်စ္သည္ … သူ႔ေပါင္ေလးကို … ပိုဟေပးသည္ … ပန္းေလးကို ကိုင္ရတာ … ပိုအဆင္ေျပလာသည္ … တားျမစ္နယ္ထဲ … ေျဖးေျဖးေလး က်ဴးေက်ာ္လာသည္ … ျမတ္ ခြင့္ျပဳတယ္ … ေတာင္ကုန္းမို႔မို႔ေအာက္က … လၽွိုေျမႇာင္ေလးကို … စမ္းမိတယ္ … စိုစိုအိအိေလးကို … ေျဖးေျဖးေလး ပြတ္ေပးလိုက္တယ္ … ျမတ္ … ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတယ္ … အပ်ိဳေလးရဲ့ ပန္းႏုႏုကို … ထင္သလို ေဆာ့ကစားၾကည့္တယ္ … ျမတ္ ရင္ေတြ အရမ္းခုန္ေနတယ္ … ၿငီးျငဴခ်င္တယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … သူလာကိုက္တယ္ … သူေျပာခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္ … ေမာင္ အရမ္းဆိုးတယ္ …

လက္ဖ်ားေလးက … အရည္စိုစိုေလးကို စမ္းမိတယ္ … ကၽြန္ေတာ္မေနနိုင္ … အထဲကို နည္းနည္းေလး တိုးမိတယ္ … ျမတ္ မေနတတ္ … ႐ုန္းတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ခါးေလးကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ထားရင္း … ခပ္သြက္သြက္ေလး … ပြတ္လိုက္တယ္ … ျမတ္ … ၿငီးတယ္ .. တိုးတိုးေလး … ေနာက္ေတာ့ က်ယ္လာတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ႐ုန္းတယ္ … ေနာက္ေတာ့ ႐ုန္းေတာ့ဘူး … အတင္းဖက္ထားတယ္ … ေကာင္းရဲ့လား ခ်စ္သူ … ျမတ္ … သိမ့္သိမ့္ေလး … တုန္ခါေနတယ္ …

ေမာင္ … ေမာင္ … ျမတ္ မေနတတ္ဘူး … ဟင့္ … ဟီး …

လၽွိုေျမႇာင္ေလးထဲက … ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြ သိသိသာသာ စိုလာသည္ … ကၽြန္ေတာ္ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲဗ်ာ …

“ေမာင္ ျမတ္ကို တကယ္ခ်စ္တာလားဟင္”
“ခ်စ္တာေပါ့ … ျမတ္ရယ္ … အရမ္းခ်စ္တယ္”

“ေမာင့္ႏွလုံးသားထဲမွာ သီရိရွိေသးတယ္ေလ”
“ဟင့္အင္း … မရွိေတာ့ဘူး”
“တကယ္ေနာ္ … ေသခ်ာလား … ျမတ္က … ေမာင့္ကို ပထမဆုံးခ်စ္တာ … ေမာင္ကေတာ့ … ဟုတ္ဘူးေနာ္”
“ျမတ္ရယ္ … ေမာင္ … ျမတ္ကို တေယာက္ထဲပဲခ်စ္ေတာ့မယ္ … ဟုတ္ၿပီလား”
“အင္း …”
“အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္”
“အတူတူပဲ … အို … ဟာာ … ေမာင္ေနာ္ … အာာာ …”

ျမတ္က သိပ္ခ်စ္တယ္ ေျပာေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္ ကဲလိုက္သည္ … ပန္းပြင့္ေလးကို … ခပ္သြက္သြက္ … ပြတ္ပစ္လိုက္သည္ … ျမတ္ … ျငင္းဆန္ေပမယ့္ … ပန္းေလးကေတာ့ … ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြ လွိုင္လွိုင္ထြက္လာသည္ … ကၽြန္ေတာ္ မေနနိုင္ … ျမတ္လည္း မေနနိုင္ … ျမတ္ ထမီေလးကို ခၽြတ္လိုက္သည္ … မျမင္ရေတာ့ … ခက္သည္ … ျမတ္က ျငင္းသည္ …

“ေမာင္ေနာ္ … ခၽြတ္နဲ႔အုံးကြယ္ … ျမတ္ ရွက္တယ္ …”
“ေမာင္မွ မျမင္ရတာ … ခၽြတ္လိုက္ပါေနာ္ … ျမတ္”
“ဟင့္အင္း …”
“ဒါဆို … ဟ႐ုံေလးဟေပး …”
“ဘာလုပ္မလို႔လဲဟင္ …”
“အထဲကေန … ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ …”
“အို … ေမာင္အရမ္းဆိုးတယ္ကြာ …”

ျမတ္ ေၾကာက္ေနေပမယ့္ … အလိုလိုက္သည္ … ထမီေလးကို ဟေပးသည္ … ျမတ္ဗိုက္ေလးေပၚကေန … အထဲကို လက္ဝင္သြားသည္ … ေကာင္းလိုက္တာ … ႏူးညံ့လိုက္တာ … ထမီေပၚကေန ကိုင္တာနဲ႔ … ဘာမွမဆိုင္ … ထိလို႔ထိမွန္းမသိ … ဂြမ္းပုံေလးလို … အိအိေလး … ျမတ္ … ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္းထေနသည္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း ျဖစ္သည္ … ျမတ္ရဲ့ ပန္းေလးကို ကိုင္ရတာ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ တထိတ္ထိတ္ … ရင္ေတြ တအားခုန္သည္ … ခ်စ္တယ္ … ျမတ္ရယ္ … သိမ့္ကနဲ ထိသြားတာနဲ႔ … ျမတ္ ၿငီးတြားသည္ … နာသြားလားခ်စ္သူရယ္ …

“အို … ေမာင္ … ေျဖးေျဖးေနာ္ … အရမ္းေၾကာက္တယ္ကြယ္ …”
“မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ …”
“အင္း “

ျမတ္ လၽွိုေျမႇာင္အဝေလးမွာ … ကၽြန္ေတာ္ ဝလုံးေလးေတြ ေလၽွာက္ေရးတယ္ … ပန္းေလးက စိေနတာပဲ … အပ်ိဳေလးမို႔ … ခ်စ္ရမွာေတာင္ ႏွေျမာမိတယ္ … ဒါေပမယ့္ … ျမတ္ကို ခ်စ္တယ္ … ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ … ေလၽွာက္စမ္းရင္း … တေနရာမွာ … ခပ္ဟဟေလး ျဖစ္ေနတယ္ … သိမ့္ကနဲ … လက္ဖ်ားေလး ဝင္သြားတယ္ … ျမတ္ တုန္တက္သြားတယ္ …

ဟာ … ေမာင့္ … ဘာလုပ္လိုက္တာလဲကြယ္ … ျမတ္ ေၾကာက္တယ္ …
ဟာ … ဟင့္ … အို … အို …

ေျဖးေျဖးေလး ထည့္လိုက္တယ္ … လက္တဆစ္ … ျမတ္ ပန္းေလးက … အတင္းဖ်စ္ညႇစ္ထားတယ္ … ေျဖးေျဖးေလး ျပန္ထုတ္လိုက္တယ္ … မရ … ညႇစ္ထားတယ္ … ၾကည့္ပါအုံး … ဝင္ေတာ့လည္း ညႇစ္ထားတယ္ … ထြက္ေတာ့လည္း ညႇစ္ထားတယ္ … မိန္းမေလးတို႔သေဘာ နားလည္ရခက္ပါလား …

“ဟာာ ေမာင္ရယ္ …”

လက္ေလး ျပန္ထုတ္လိုက္ေတာ့ .. ျမတ္ ၿငီးတယ္ … လက္ေလးျပန္ထည့္ေတာ့လည္း … ျမတ္ အတင္းဖက္ထားတယ္ … ေမာင္ အရမ္းဆိုးတယ္တဲ့ …

“ျမတ္ … ထမီခၽြတ္လိုက္ေတာ့ေနာ္ …”

ျမတ္ … ဘာမွ ျပန္မေျပာ … ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်သံနဲ႔အတူ … ထမီေလးကို ခၽြတ္လိုက္တယ္ … ထိသြားတယ္ … ျမတ္ ေအာက္ပိုင္းမွာ … ဘာမွ မရွိေတာ့ … ျမင္ခ်င္လိုက္တာဗ်ာ … သိပ္လွတဲ့ … ျမတ္ရဲ့အတြင္းပစႆစည္းေလးေတြကို ျမင္ခ်င္လိုက္တာ … ေပါင္သားဝင္းဝင္းေလးေတြ … ျမက္ခင္း ပါးပါးႏုႏုေလး … ေတာင္ကုန္းမို႔မို႔ေလး … အပ်ိဳစင္ လွိ်ဳေျမႇာင္ေလး … မတတ္နိုင္ … မျမင္ရေတာ့ … စမ္းၾကည့္လို႔ပဲ ရသည္ … အေတြးထဲမွာေတာ့ … ျမင္ရသည္ … ျမတ္ သိပ္လွတယ္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း … ပုဆိုးကို ခၽြတ္လိုက္တယ္ …

“ဟာာ … ေမာင္ေနာ္ … ဘာလုပ္အုံးမလို႔လဲ … ဝတ္ထားကြာ … ရွက္စရာႀကီး …”

ျမတ္ အသံေတြ တုန္ေနတယ္ … သူလည္း … သိမွာပါ … ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာဆက္လုပ္မယ္ဆိုတာ … ရင္ေတြ တုန္ေနလား … ခ်စ္သူ … သိပ္ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူကို ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ … ဒီခရီးကို ကၽြန္ေတာ္ သြားရမယ္ … မ်က္စိမျမင္လည္း … ေလၽွာက္ရမယ္ … ျမတ္လည္း သိပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ …

“ျမတ္ … အက်ီလည္း ခၽြတ္လိုက္ကြာ …”
“ဟာ … ေဟ့ေအး … ရွက္တယ္ကြာ …”
“ေမာင္မွ မျမင္ရတာ … မရွက္နဲ႔ေနာ္ … ဒီနားကို နမ္းခ်င္တယ္ …”

ျမတ္ ရင္ႏွစ္မႊာကို … လက္ညႇိုးထိုးၿပီး … ေတာင္းဆိုလိုက္တာ္ … ဟင့္ … လူဆိုးတဲ့ … ျမတ္ … အက်ီခၽြတ္လိုက္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း ခၽြတ္လိုက္တယ္ … အထိအေတြ႕က … ရင္တသိမ့္သိမ့္ပဲ … အပ်ိဳနဲ႔ လူပ်ိဳ … အဝတ္မပါပဲ … ထိလိုက္တာ ဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲ … ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြ ျမန္လာတယ္ … ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္လာတယ္ … အရမ္းခ်စ္တယ္ ျမတ္ရယ္ … ျမတ္လည္း အရမ္းရင္ခုန္ေနတယ္ … ျမတ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အတင္းနမ္းတယ္ … သိပ္ခ်စ္လြန္းတာလား … ရွက္လြန္းလို႔လား … ကၽြန္ေတာ္ မေျပာတတ္ …

ရင္ခုန္သံေတြ ေပါင္းစည္းဖို႔ … ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳးစားရအုံးမည္ … မ်က္စိမျမင္ေပမယ့္ … ခ်စ္ခ်င္သည္ … ျမတ္ကလည္း … အိုအိုဟင္ဟင္နဲ႔ … အလိုလိုက္သည္ … သူလည္းရွက္ရွာမေပါ့ … ထိလိုက္ … တို႔လိုက္ … လူးလိုက္ … လွိမ့္လိုက္နဲ႔ … ျမတ္ အေပၚကို … ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္သြားတယ္ … ျမတ္ … ႐ုန္းတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ … ျမတ္ … ပါးေလးကို နမ္းတယ္ … ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းတယ္ … လည္တိုင္ေလးကို နမ္းတယ္ … ရင္သားေလးကို … ဖြဖြေလးနယ္ေပးတယ္ … ခ်စ္တယ္ … ျမတ္ရယ္ … အရမ္းခ်စ္တယ္ …

ျမတ္ကို နမ္းရတာ အားမရ … ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … စုပ္နမ္းပစ္လိုက္တယ္ … ျမတ္လည္း ျပန္နမ္းတယ္ … ေအာက္မွာလည္း … ခ်စ္စခန္း ထေနတယ္ … ျမတ္ေပါင္ၾကားထဲမွာ … ကၽြန္ေတာ့္ဟာက … ဟိုထိုးဒီထိုး … ဘယ္ဝင္မလဲ … ျမင္မွမျမင္ရတာ … အစိမ္းသက္သက္ … လူငယ္ေတြမို႔ … ခ်စ္ေရးခ်စ္ရာ … မကၽြမ္းက်င္ … သူကလည္း အပ်ိဳ … ကၽြန္ေတာ္ကလည္း လူပ်ိဳ … ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိ … ဟိုေထာက္ဒီေထာက္ … ဟိုပြတ္ ဒီပြတ္နဲ႔ … ရင္ထဲမွာေတာ့ … ရမက္ခိုးေတြ ေဝေနၾကသည္ … ႏွစ္ေယာက္လုံး … ခ်စ္ခရီးကို အတူတူသြားဖို႔ … အဆင္သင့္ … ခက္တာက … မလုပ္တတ္ … ဘယ္လို ထည့္ရမလဲဗ်ာ … မျမင္ရေတာ့ … ခက္လိုက္တာ …

မွတ္မိတယ္ … လက္ညႇိုးေလးဝင္သြားတဲ့ေနရာ … ဒီေနရာကို … ကၽြန္ေတာ့္ဟာထည့္ရမွာ … ဝင္ပါ့မလား … မထင္ … လက္ညႇိုးေလးေတာင္ ၾကပ္ညပ္ေနတာ … ကၽြန္ေတာ့္ဟာဆို … မလြယ္ … မလြယ္လည္း … ခရီးဆက္ရမွာပဲ … ကၽြန္ေတာ့္ဟာကို ကိုင္ၿပီး … ျမတ္ ပန္းေလးကို … ပြတ္ပစ္လိုက္တယ္ … ျမတ္ တုန္ေနတာပဲ … ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတယ္ … ေျဖးေျဖးတဲ့ … ကၽြန္ေတာ္ သိၿပီ … ဒီလိုပဲ လုပ္ရမွာ … သူယားေလ ထပ္ပြတ္ေလ … အထက္ေအာက္ … တခါ … ႏွစ္ခါ … သုံးေလးခါ … အရည္ေလးေတြ စိုရႊဲကုန္တယ္ … အရမ္းေမာတယ္ … ေမာင္ရယ္ … တဲ့ … အထဲကို ဖိသြင္းၾကည့္တယ္ … မရဘူး … ကၽြန္ေတာ္သိတယ္ … လည္ၿပီး ေခ်ာ္ ထြက္သြားတယ္ … တခါမရ … ေနာက္တခါေပါ့ … ျမတ္ … အရမ္းေၾကာက္ေနတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားတာ … အတင္း … ျမတ္ ေၾကာက္တာ ေလ်ာ့သြားေအာင္ … လည္တိုင္ေလးကို နမ္းလိုက္တယ္ … ပိုဆိုးတယ္ … အတင္းဖက္ထားတယ္ … ငါမွားၿပီနဲ႔ တူတယ္ … ထပ္ထည့္ၾကည့္တယ္ … ျမတ္ ေပါင္ေလး ပိုဟသြားတယ္ … ေတ့ထားတယ္ … ဝင္ေသးဘူး … ခါးေလးကို အားထည့္ၿပီး … ႏွစ္ခ်လိုက္တယ္ … အားးးးးးးး

ျမတ္ ေအာ္တယ္ … ငိုတယ္ … ႐ုန္းတယ္ … တအားပဲ … ျမတ္ကို ခပ္တင္းတင္းေလး ဖက္ၿပီး … နမ္းပစ္လိုက္တယ္ … လြတ္သြားမွာစိုးပါတယ္ … ျမတ္ ပန္းေလးထဲ စဝင္သြားတဲ့ အရသာက … ဘယ္လို ေျပာရမလဲ … အရမ္းေကာင္းတယ္ … လမ္းေလၽွာက္ေနရင္း … သိမ့္ကနဲ … က်င္းနက္ထဲ ျပဳတ္က်သြားသလိုပဲ … ကၽြန္ေတာ့္ဟာက … တထစ္ထစ္နဲ႔ … ျမတ္ ပန္းေလးထဲ ဝင္သြားတယ္ … ၾကပ္တယ္ … အရမ္းၾကပ္တယ္ … ျပဳတ္တူနဲ႔ ညႇစ္ထားသလို စီးေနတာပဲ … နည္းနည္းေအာင့္တယ္ … ျမတ္ကေတာ့ … ေအာ္တယ္ … ႐ုန္းမရေတာ့ ၿငီးတယ္ … ေတာ္ပါေတာ့ ေမာင္ရယ္ တဲ့ … ရွိႀကီးခိုးပါတယ္ …. ေတာ္ပါေတာ့တဲ့ … အရမ္းနာတယ္တဲ့ …

ခက္ေတာ့တာပဲ … ျမတ္ရယ္ … ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ … ရင္တသိမ့္သိမ့္ဆိုေပမယ့္ … သူ႔အတြက္ … ေသမတတ္ နာက်င္ေစသည္ … ကၽြန္ေတာ္ မရက္စက္ခ်င္ပါဘူး … ျမတ္နိုးရသူေလးကို … ၾကင္နာတဲ့အေနနဲ႔ ျပန္ထုတ္လိုက္တယ္ … ဟားးးး … ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ ျမတ္ရယ္ … ျပန္ထုတ္ေတာ့လည္း … အတင္းဆြဲမထုတ္နဲ႔တဲ့ … ျမတ္ နာမွာစိုးလို႔ ေျဖးေျဖးေလး ထုတ္သည္ … ထည့္သည္ … ဒါေတာင္ ျမတ္က …. တဟင္းဟင္းနဲ႔ ေအာ္သည္ … အရမ္းနာတယ္တဲ့ … ျမတ္ ပန္းေလးထဲ ထည့္ထားၿပီး … နည္းနည္းၿငိမ္ေနလိုက္သည္ … ၾကာၾကာေတာ့မေနနိုင္ … အားရပါးရ ခ်စ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္ … လည္တိုင္ေလးကိုနမ္း … ပန္းေလးထဲကို ေမႊေပးလိုက္တယ္ … ေျဖးေျဖးေပါ့ … တဟင္းဟင္းနဲ႔ အဆင္ေျပသြားတယ္ … ေလးငါးခါေလာက္ အဝင္အထြက္ေလး မွန္လာေတာ့ … အဝင္အထြက္က ခပ္သြက္သြက္ …

ေကာင္းပါတယ္ … အရမ္းေကာင္းတယ္ … တခါမွ မခံစားဖူးတဲ့ … အရသာကို ခံစားမိေတာ့ … ျမတ္ကို အရမ္းခ်စ္မိသြားသည္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို တကိုယ္လုံး ပုံခ်စ္တဲ့ … ျမတ္ကိုလည္း … ျမတ္နိုးသြားသည္ … ခ်စ္တယ္ … ျမတ္ရယ္ … စိတ္ကေလးက ထန္လာေတာ့ … နည္းနည္းေလး ၾကမ္းပစ္လိုက္သည္ … တခ်က္ … ေဆာင့္ထည့္လိုက္ေတာ့ … ပလြတ္ကနဲ … အတားအဆီးကို ေက်ာ္ဝင္သြားသည္ … ဟာ … ေကာင္းလိုက္တာ ျမတ္ရယ္ … တင္းျပည့္ၾကပ္ျပည့္ … အထဲကို ဝင္သြားသည္ … ခုနကလည္း ဝင္ပါတယ္ … အားမရ … တဝက္ေလာက္သာ ဝင္ေတာ့ … အားမရ … အခုေတာ့ … ဝင္သြားၿပီ … အဆုံးပဲ … ျမတ္ရဲ့ ဆီးခုံေလးနဲ႔ … ကၽြန္ေတာ့္ဆီးခုံ ကပ္သြားသည္ … ျမတ္ရဲ့ ရင္သားႏုႏုေလးေတြ … ကၽြန္ေတာ့္ရင္နဲ႔ ကပ္သြားသည္ … ခြာမရ … ျမတ္က အခြာမခံ … အရမ္းနာတယ္တဲ့ … ေမာင္ … အရမ္းရက္စက္တယ္တဲ့ … ကၽြန္ေတာ္ ၾကားဖူးပါတယ္ … အပ်ိဳပန္းေလး … ဘယ္လိုခူးရတယ္ဆိုတာ … အပ်ိဳပန္းေလးထဲဝင္သြားရင္ … ဒီလိုမ်ိဳး ခံရခက္တတ္ပါတယ္ …

“အရမ္းနာေနလား … ဟင္ …”
“ဟင့္ … ေမာင္ မေကာင္းဘူး … အရမ္းနာတယ္ …”
“ျပန္ထုတ္လိုက္ရမလား … ဟင္ …”
“ထုတ္နဲ႔ …”

ျမတ္ … စိတ္ဆိုးသြားၿပီလား မသိပါဘူး … အတင္းပဲ ဖက္ထားတယ္ … ျမတ္က ထုတ္နဲ႔ဆိုေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္က ဆြဲထုတ္ခ်င္သည္ … ထပ္ထည့္ခ်င္တာကိုး …

ခ်စ္တယ္ ျမတ္ရယ္ … အရမ္းခ်စ္တယ္ … ျမတ္ပန္းေလးထဲက … ဆစ္ကနဲ ဆစ္ကနဲ … ညႇစ္ေနတယ္ … ေပါင္ေတြက ကားလိုက္ စိလိုက္နဲ႔ … ႐ုန္းေနတယ္ … ေျဖးေျဖးေလး ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္ … ျမတ္ ၿငီးတယ္ … ဟင့္ …

ထိပ္ဖ်ားေရာက္ေတာ့ … ေျဖးေျဖးေလး ျပန္ထည့္တယ္ … တထစ္ထစ္နဲ႔ ျပန္ဝင္သြားတယ္ … ျမတ္ အတင္းညႇစ္ထားတယ္ … နာလို႔လားဟင္ … စိုရႊဲေနတဲ့ ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြေၾကာင့္ … အဝင္ေတာ့ နည္းနည္းေခ်ာလာတယ္ … ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ … ပန္းပြင့္ေလးကို … ေဆာ့ကစားေတာ့ … ျမတ္ငိုတာေပါ့ … လူကလည္း မေနနိုင္ … စိတ္ကလည္း မထိန္းနိုင္ … ခပ္သြက္သြက္လုပ္ပစ္လိုက္တယ္ … ငိုပါနဲ႔ ခ်စ္သူရယ္ … မၾကာခင္မွာ … ပန္းေလး ပြင့္ေတာ့မွာပါ … ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ ေလထဲလြင့္ေနတယ္ … အရမ္းေကာင္းတယ္ … ခံစားခ်က္က … ရင္သိမ့္တုန္မို႔ … ေအာက္ပိုင္းက … ပိုသြက္လာတယ္ … ျမတ္ငိုတယ္ … ေအာ္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္ အတင္းဆက္လုပ္တယ္ … နည္းနည္း ေမာလာတယ္ … ေျဖးေျဖးေလး … တခ်က္တခ်က္ … ေဆာင့္ၾကည့္တယ္ … အဝင္ၾကမ္းတယ္တဲ့ … မခံနိုင္ဘူးတဲ့ … သနားပါတယ္ … ျမတ္ရယ္ … ရင္ခုန္သံေတြက ေႏွးလိုက္ ျမန္လိုက္ … စိတ္ေတြက … ေရလွိုင္းေတြလို … တလိမ့္လိမ့္တက္လာတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ ေပါက္ကြဲေတာ့မယ္ … ျမတ္ရယ္ … ေမာင္ အရမ္းခ်စ္မွရေတာ့မယ္ …

ျမတ္ကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ထားရင္း … ဆက္တိုက္ … ေဆာင့္လိုက္မိတယ္ … ျမတ္ လူးလိမ့္ေနတာပဲ … ျမတ္အသံမထြက္ေတာ့ဘူး … ျမတ္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … အတင္းဖိကိုက္ထားတယ္ … ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးက … ျပတ္ထြက္မတတ္ … ကၽြန္ေတာ္ လၽွာေလးနဲ႔ ကလိပစ္လိုက္တယ္ … ဟင့္ … တဲ့ … ရင္ခုန္သံေတြက … ပိုလို႔က်ယ္လာတယ္ … ျမတ္ အတင္းဖက္ထားတယ္ … ျမတ္အတင္းဖက္ထားတယ္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း … အတင္းဖက္ထားတယ္ … ၾကားေလေသြးလို႔ … ေဝးမွာစိုးပါတယ္ … ခ်စ္တယ္ … ျမတ္ရယ္ … ျမတ္ပန္းေလးက … တဇတ္ဇတ္နဲ႔ … ညႇစ္ျပန္တယ္ … ေကာင္းလိုက္တာ … ျမတ္ရယ္ … ျမတ္ အဲဒီလို ညႇစ္ေပးရင္ … ဘယ္လို ခံစားရမွန္းကို မသိပါဘူးဗ်ာ … အရမ္းေကာင္းတယ္ … ပန္းႏုႏုေလးက … ခပ္တင္းတင္းညႇစ္တိုင္း … ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ ေျပာင္းဆန္ကုန္တယ္ … ခ်စ္တယ္ … အရမ္းခ်စ္တယ္ … ျမတ္ရယ္ … ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးထဲ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး … ဟိုးအျမင့္က ပန္းတိုင္ကို … ျမတ္နဲ႔အတူတက္ေနတယ္ … ေဘးနားမွာ တိမ္ေတြ ေဝေနတယ္ … ေလႏုေလးက … ေႏြးေနတယ္ … ေနေရာင္ျခည္က ျဖာက်တယ္ … ေရာက္ၿပီ … ဒီနိဗႆဗာန္ဘုံကို … ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရာက္ၿပီ … ဟာာာား … ျမတ္ပန္းေလးထဲကို … အတင္းထိုးထည့္ထားရင္း … ကၽြန္ေတာ့္ ေသြးေတြ … အကုန္လုံး ညႇစ္ပစ္လိုက္တယ္ … ေကာင္းလိုက္တာ … ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ တသိမ့္သိမ့္တုန္ေနတယ္ … အေသြးအသားေတြ အကုန္လုံးက … ပြက္ပြက္ဆူၿပီး … ျမတ္ကို အတင္းဖက္ထားရင္း … တဇတ္ဇတ္နဲ႔ … ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္လုံး … ၿငိမ္သြားတယ္ … ေလာကီဘုံရဲ့ အျမင့္ဆုံးရသကို … ကၽြန္ေတာ္သိသြားၿပီ … ျမတ္လည္း သိသြားၿပီ …

“အရမ္းေကာင္းတယ္ေနာ္ … ျမတ္ …”
“ဟင့္အင္း … အရမ္းနာတယ္ …”
“ေတာ္ေတာ္နာေနလားဟင္”
“ေတာ္ပါ … ေမာင္ … အားႀကီးဆိုးတယ္ … ဟင့္”

ကၽြန္ေတာ္ … ျမတ္ကို … ေထြးေပြ႕ထားရင္း … လက္ရွိအေျခအေနေလးကို … ေက်နပ္လို႔ေနပါတယ္ … ခ်စ္တယ္ ျမတ္ရယ္ … သိပ္ခ်စ္တယ္ … ျမတ္ကို ေထြးေပြ႕ထားရင္း … နမ္းလိုက္တယ္ … သူလည္း ျပန္နမ္းတယ္ … ရင္ထဲက ရမက္မီးေလးက … ၿငိမ္းမွမၿငိမ္းေသးတာ … ေလာင္စာအားနည္းသြားလို႔ … မီးညြန႔္က်ိဳးသြားတယ္ … အခု … ဆနႆဒေတြက … ထႂကြလာတယ္ … ရမက္မီးက … ျပန္ေတာက္ေလာင္လာတယ္ … ျမတ္လည္း … ျဖစ္ပါတယ္ … သူလည္း … ခ်စ္ခ်င္ေနတယ္ … ခ်စ္ၾကတာေပါ့ … ေနာက္တခါ …

ဒီတခါ … ျမတ္ကို ခ်စ္ရတာ … ပိုအားရတယ္ … သိမ့္ကနဲ ပန္းေလးထဲကို ဝင္သြားတာ … သိပ္မခက္ခဲေတာ့ … ျမတ္ကို ခ်စ္ရတာ … အားရတယ္ … ျမတ္ကလည္း … အားရပါးရ ႀကိဳဆိုတယ္ … အခ်စ္ျမစ္ထဲမွာ … ကာမေလွေလးနဲ႔ … အစုန္အဆန္ ေလွာ္ခတ္ပစ္လိုက္တယ္ … ရင္ခုန္သံ တဒိန္းဒိန္း … ၿငီးျငဴသံေလးက … တအိအိနဲ႔ … ခ်စ္တယ္ … ျမတ္ရယ္ … ဒီတခါဝင္ေတာ့ … ျမတ္ပန္းေလးကို … အတင္းေမႊတယ္ … ျမတ္ ကၽြန္ေတာ့္ခါးကို … ဖက္ထားၿပီး … ေအာ္တယ္ … ၿငီးတယ္ … ျမတ္ ခ်စ္လြန္းလို႔လား … မသိပါဘူးဗ်ာ … ေအာက္ကေန … ပင့္ပင့္ေပးတယ္ … ညႇစ္တယ္ … အရမ္းညႇစ္တယ္ … သူညႇစ္ရင္ … ကၽြန္ေတာ္ ေဆာင့္တယ္ … သူမညႇစ္ရင္ … ကၽြန္ေတာ္ေမႊတယ္ … ခ်စ္ရတာ … အားမရဘူးဗ်ာ … ေမာလာတယ္ … ခဏေလး ရပ္လိုက္တာ … ျမတ္ မေက်နပ္ … သူ႔ကို ေက်နပ္ေအာင္ … နဖူးေလးကို နမ္းတယ္ … ပါးေလးကို … နမ္းတယ္ … ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ငုံစုပ္ၿပီး … ဆက္တိုက္ ေဆာင့္ပစ္လိုက္တယ္ … ကၽြန္ေတာ့္အခ်စ္ၾကမ္းၾကမ္းကို … သူ မခံနိုင္ဘူး … တအားေအာ္တယ္ … မတတ္နိုင္ဘူး … ခ်စ္ခ်င္တယ္ … ျမတ္ … ငိုတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ကို အတင္းဖက္ထားတယ္ … အတင္းညႇစ္ထားတယ္ … အတင္းညႇစ္ေလ … အတင္းထည့္ေလပဲ … ခပ္တင္းတင္း … ပန္းႏွစ္လႊာၾကားထဲမွာ … အဝင္အထြက္ ခပ္သြက္သြက္နဲ႔ … ခ်စ္တမ္းကစားေတာ့ … ပန္းေလးက … ငိုတာေပါ့ … မ်က္ရည္ေတာ့ ထြက္မလာဘူး … ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြ ထြက္က်လာတယ္ … ဒလေဟာ …

ေႏြးတယ္ … ပူကနဲ … ေႏြးသြားတယ္ … ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ … ျမတ္ ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြ သြန္ခ်ပစ္လိုက္ၿပီ … ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ … ရပ္လို႔မရေသး … ပန္းတိုင္ကို … ေမာင္ေရာက္ေအာင္ … သြားရအုံးမည္ …

ရမက္ေလွေလးကို … ခပ္ျပင္းျပင္းေလး … ေလွာ္ပစ္လိုက္တယ္ … ေမာေတာ့ ေမာပါတယ္ … ဒါေပမယ့္ … ႀကိဳးစားၿပီးေလွာ္တယ္ … ျမတ္လည္း … လိုက္ရွာပါတယ္ … အေသြးအသားေတြက … ထႂကြလြန္းေတာ့ … ရင္ခုန္သံေတြက … ျမန္လြန္းေနတယ္ … ျမန္ပေလ့ေစ … ခ်စ္တာကိုး … အဝင္အထြက္က ခပ္သြက္သြက္ … ျမတ္ မေနနိုင္ … ပန္းေလးက … အလည္လာတဲ့ … လူဆိုးကို … အတင္းဖမ္းထားသည္ … မရ … ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြ စိုစိုရႊဲေနေတာ့ … ဖမ္းရခက္သည္ … ျမတ္ အားမရ … ရေအာင္ဖမ္းၾကည့္ခ်င္သည္ … အတင္းေကာ့ထားၿပီး … ဖမ္းသည္ … မိေတာ့မိသည္ … တစကႆကန႔္ … ဖမ္းမိေတာ့လည္း … ခဏတာ … ျပန္လႊတ္လိုက္သည္ … ကၽြန္ေတာ္ ေမႊလိုက္တာကိုး …

“အို … ဟင့္ … ေမာင္ … ေတာ္ပါေတာ့ … ျမတ္ မခံနိုင္ေတာ့ဘူး … အို … ဟင့္ …”
“ေျပာလို႔လည္း နားမေထာင္ဘူး … အရမ္း မျမန္နဲ႔ကြယ္ … အသဲေတြ ေျပာင္းဆန္ကုန္ၿပီ … ဟာာာ … ဟာာာ … ဟာာာ … အီး ….”

ကၽြန္ေတာ္ ပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႔ သိပ္မလိုေတာ့ … ျမတ္ကို … အတင္းခ်စ္ေတာ့သည္ … ျမတ္ … ငိုေတာင္ငိုသည္ … ကၽြန္ေတာ္ မတရား … ျမတ္နာမွန္းသိရက္နဲ႔ … ေျဖးေျဖးမလုပ္ … ကၽြန္ေတာ္လူဆိုးေလလား … ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ရပ္လို႔မရေတာ့ဘူး … စိတ္က ဒီထက္ျမန္ခ်င္တယ္ … ခနႆဓာကိုယ္က … မလိုက္နိုင္ … ျမတ္ ပန္းေလးက … ပြင့္အာေနသည္ … ေအာက္မွာ ေကာ့ပ်ံေနသည္ … ျမတ္သိပ္ခ်စ္တာ … ကၽြန္ေတာ္သိသည္ … ကၽြန္ေတာ့္အဝင္အထြက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေၾကာင့္ … ပန္းေလးထဲက … အသံဗလံေတြ … လၽွံက်လာတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ၿပီးေတာ့မယ္ … ေဆာင့္တယ္ … တခ်က္ … ႏွစ္ခ်က္ … သုံးေလးခ်က္ …

ေကာင္းလြန္းလို႔ … စိတ္မထိန္းနိုင္ … အပ်ိဳေလး ျမတ္ကို … အားရေအာင္ ခ်စ္ပစ္လိုက္တယ္ … ျမတ္ ပန္းေလးက … အတင္းအတင္း ညႇစ္ထားတယ္ … သူနာရွာတယ္ထင္ပါရဲ့ … ေနာက္ဆုံးမၿငီးေတာ့ဘူး … သူ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို … ကိုက္ထားတယ္ … ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ … အံႀကိတ္ၿပီး … ခ်စ္သမၽွကို … အလိုလိုက္ရွာတယ္ … ခဏေလးပါ … ျမတ္ရယ္ … ခဏေလးပါ … ေမာင္ၿပီးေတာ့မယ္ … အဝင္အထြက္က … အျမန္ဆုံးႏႈန္းနဲ႔ … ျမတ္ ပန္းေလးကို … ေဆာ့ကစားေနသည္ … ကၽြန္ေတာ့္ နားထင္ေတြ ပူလာတယ္ … ရင္ေတြ ပူလာတယ္ … တဇက္ဇက္ ေဆာင့္ရင္း … ျမတ္ကို မညႇာေတာ့ … အားကုန္ ခ်စ္ပစ္လိုက္တယ္ … ၿပီးၿပီ … ကၽြန္ေတာ္ ၿပီးၿပီ … ျမတ္ကို … ခပ္တင္းတင္းဖက္ထားရင္း …

“ေကာင္းလိုက္တာ … သီရိရယ္ … ေကာင္းလိုက္တာ …”
“ဘာ …”
“ဘာ … ဘာေျပာတယ္ …”

မွားသြားတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ မွားသြားတယ္ … ဘာလို႔ သီရိကို တမ္းတရတာလဲ … ျမတ္ … အရမ္းငိုတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို တြန္းထုတ္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းဘူး … အတင္းလိုက္ဖက္တယ္ … အတင္းတြန္းထုတ္တယ္ … ဘယ္လို ေခ်ာ့ရမလဲဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ မွားသြားတယ္ … ဘာျဖစ္လို႔ … သီရိကို တမ္းတရတာလဲ … ကိုယ့္ကိုခ်စ္လို႔ တကိုယ္လုံး ပုံေပးတဲ့ ခ်စ္သူေရွ႕မွာ … တျခားတေယာက္ကို တမ္းတေတာ့ … ျမတ္ စိတ္ဆိုးတာေပါ့ … စိတ္နာမွာေပါ့ …

“ေမာင္ ေျပာေတာ့ … ျမတ္ကို ခ်စ္တယ္ဆို … အီး …”
“မဟုတ္ပါဘူးျမတ္ရယ္ … စကားမွားသြားတာပါ …”
“ဘာမွားတာလဲ … ဒီကေတာ့ ခ်စ္လိုက္ရတာ … အီး … ဟင့္ …”

ကၽြန္ေတာ့္မွာ … ေျပာစရာ စကားမရွိ … ေသခ်င္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်င္တယ္ … ဘာျဖစ္လို႔ သီရိကို တမ္းတရတာလဲဗ်ာ …

“သြား … နင္က … ငါ့ကို ခ်စ္တာမွ မဟုတ္ပဲ … ငါကေတာ့ နင့္ကို ခ်စ္လိုက္ရတာ … နင္ကေတာ့ … ငါ့ကို … ငါ့ကို …”

ျမတ္ ငိုတယ္ … အရမ္းငိုတယ္ … သူ ရင္နာမွာေပါ့ … ကၽြန္ေတာ့္လို မ်က္စိမျမင္ရေတာ့မယ့္ သူတေယာက္ကို … ခ်စ္လြန္းလို႔ … ပုံအပ္လိုက္တယ္ … သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို အရမ္းခ်စ္တာ … ကၽြန္ေတာ္ သိပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔ကို ခ်စ္တယ္ … ဘာျဖစ္လို႔ သီရိကို တမ္းတရတာလဲ … ဟာဗ်ာ … အရမ္းစိတ္ညစ္တာပဲ … ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်င္တယ္ဗ်ာ …

ျမတ္ … အဝတ္အစားေတြ လဲတယ္ … ထြက္သြားတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ငိုေနတယ္ … ေနာက္ကေန လိုက္ဆြဲတယ္ … အတင္းတြန္းထုတ္ပစ္တယ္ … ျမတ္ … ကၽြန္ေတာ့္ကို သိပ္စိတ္နာသြားတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ မွားပါတယ္ … အရမ္းမွားတယ္ … အစကတည္းက … ျမတ္ကို … ခ်စ္ခြင့္ မပန္ခဲ့ရင္ … ျမတ္ရင္နာမွာ မဟုတ္ဘူး … ကၽြန္ေတာ္ ငိုတယ္ …

ကၽြန္ေတာ္ ဘဝကို ေရွ႕မဆက္ခ်င္ေတာ့ဘူး … အဆုံးသတ္လိုက္ေတာ့မယ္ … မ်က္စိဆုံးရႈံးတယ္ … အခ်စ္ကို ဆုံးရႈုံးတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ ေသခ်င္တယ္ … မေနခ်င္ေတာ့ဘူး …

ယုံၾကည္တာေတြ အားလုံးစြန႔္လႊတ္ခဲ့ပါတယ္ …
တို႔အခ်စ္က ဆုံနိုင္ဖို႔သိပ္မလြယ္ …
ေရမွာအ႐ုပ္ေရးမိသလိုပဲ အခ်စ္ဟာအရာမထင္တယ္ …
ေပ်ာ္မယ္ဆိုေနခဲ့ေပါ့ ခ်စ္ရတဲ့သူရယ္ …
အရႈံးေပးခဲ့ၿပီ ေက်နပ္ေတာ့ကြယ္ …
ေရလိုဘဝေအးျမပါေစအခ်စ္ရယ္ တို႔ဆုေတာင္းပါတယ္ …

ပန္းခင္းလမ္းပဲ ေလၽွာက္ပါ အခ်စ္ကေလးရယ္ …
ခေရာင္းေတာထဲက တို႔ကိုထားခဲ့ကြယ္ …
ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ့ အျဖစ္ဟာအိမ္မက္ပဲ …
မင္းဘဝေန႔သစ္ေရာက္ၿပီ ေမ့လိုက္ကြယ္ …
အို — ေမ့လိုက္ေတာ့ အခ်စ္ကေလးရယ္ …

ၾကင္နာတာေတြအားလုံး ေမ့ပစ္လိုက္ပါကြယ္ …
နိုးတဝက္ တို႔အိပ္မက္ေလးပ်က္ျပယ္ …
နာက်င္ေနတဲ့ ႏွလုံးသားငိုေနလည္း … မင္းေပ်ာ္ပါေစကြယ္ …
ရင္မွာ ေမၽွာ္လင့္ထားသမၽွ ဆုံး႐ူံးခဲ့ေပမယ့္ မင္းဘဝအတြက္ ကိုယ္ေက်နပ္မိတယ္ …
ဒါေတြ တစ္ေန႔မင္းနားလည္မယ္ အခ်စ္ရယ္ ႏႈတ္ဆက္သြားပါကြယ္ …

ထူးအိမ္သင္ သီခ်င္းေလးကို ၿငီးၿပီး … ကၽြန္ေတာ္ တအားငိုတယ္ … ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္ … ကၽြန္ေတာ့္လက္ေကာက္ဝတ္က … အေၾကာေတြကို ဓါးနဲ႔ လွီးပစ္လိုက္တယ္ … ေသြးေတြ ထြက္လာတယ္ … အမ်ားႀကီး … ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္လာတယ္ … ေသြးေတြ ထြက္တာ မ်ားလာေတာ့ … တေျဖးေျဖး ကၽြန္ေတာ္ အားနည္းလာတယ္ … အသက္ရႈမဝေတာ့ဘူး … နတ္သမီးေပးတဲ့ … ခ်စ္လက္ေဆာင္ကို … အေတြးထဲမွာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ထည့္ၿပီး … သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ျမတ္ေရ အျမဲေပ်ာ္ပါေစ … သြားၿပီ … ျမတ္ေရ … သြားၿပီ …ကၽြန္ေတာ္ ေလာကႀကီးကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္ …

ေႏြရာသီရဲ့ … ေန႔လည္ခင္းမွာ … ကၽြန္ေတာ္ … ရင္ခုန္သံေတြ ရပ္ဆိုင္းသြားတယ္ …