အေျပာက်ယ္က်ယ္

ၿဖိဳးငယ္ငယ္က ဖဲဝိုင္းမွထကာ ထမိန္ကိုျပင္ဝတ္လိုက္သည္။ေတာ္ၿပီ မစုေရ ဒီေန႔ေတာ့ နားေတာ့မယ္။ လုပ္စရာေလးရွိေသးလို႔။ၿဖိဳးငယ္ ထၿပီလား ငါဝင္လိုက္ေတာ့မယ္ေလ အဲ့ေနရာ။ ၿဖိဳးငယ္ငယ္ေနာက္မွ လိုက္ထိုးေနေသာမို႔မို႔က ၿဖိဳးငယ္ငယ္ထသြားေသာေနရာကိုဝင္ထိုင္လိုက္သည္။မို႔မို႔လည္းလည္းၿဖိဳးငယ္ငယ္ထိုင္ေသာေနရာမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ဖဲကဆက္တိုက္ပင္ေကာင္းေနေသူသည္။
ေလးငါးလွည့္ေလာက္တဆက္တိုက္အေလ်ာ္ရသည္။အဟင္းဟင္း ၿဖိဳးငယ္မေနရာက ခုခ်ိန္ထိေကာင္းေနတုန္း။ ခါတိုင္းဒီလိုဖဲေကာင္းေနရင္ ဒီေကာင္မကထတာမဟုတ္ဘူး။ဒီေန႔မွ ဘာျဖစ္လို႔ထသြားမွန္းမသိဘူး။မို႔မို႔စကားကို မစုၾကားေတာ့ၿပဳံးမိသြားသည္။ဘာေတြ သေဘာက်ေနတာလဲမစုရဲ႕ ။ခစ္ခစ္ နင္တို႔မွအဲ့အေၾကာင္းမသိတာ ေကာင္မကဖဲစိတ္မဝင္စားႏိုင္ဘူးေလ။ ဖဲထက္ေကာင္းတာရွိတယ္။ဘာမ်ားလဲမစုရဲ႕ ဖဲဆိုအေသစြဲတဲ့ ၿဖိဳးငယ္ ဖဲေကာင္းတာေတာင္ စိတ္မဝင္စားႏိုင္ေအာင္။

မေျပာပါဘူးဟယ္ သူမ်ားအတြင္းေရးေတြ။မသိခ်င္ေသာအရာကိုမွ သိခ်င္တတ္ၾကတာလူ႔သဘာဝ။ အတူတူ႐ိုက္ေနေသာဝိုင္းထဲမွ အမ်ိဳးသမီးေတြကလဲ ဖဲပင္စိတ္မဝင္စားေတာ့။မစုကိုဝိုင္းအစ္ၾကေတာ့သည္။ ခစ္ခစ္ မစုရယ္ေျပာစမ္းပါ။ၿဖိဳးငယ္ေရွ႕ျပန္မေျပာပါဘူးဟဲ့။ ေဒၚတင္တင္ဝင္ေထာက္လိုက္ေတာ့ မစုကလဲနဂိုကတည္းကေျပာခ်င္ေနတာနဲ႔ကြက္တိပင္။အခုသူ႔ေယာက်ၤားေဇာ္ထြန္းကမရွိျပန္ဘူးေလ။ ခရီးထြက္သြားတယ္မဟုတ္လား။အဲ့ဒါနဲ႔ သူေစာေစာျပန္တာနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲ။ညဥ္းတို႔ေတြအဲ့ဒါေၾကာင့္ညံ့တယ္ေျပာတာ။ သူ႔ေယာက်ၤားညီလင္းသူေရာက္ေနတယ္ေလ။ခ်က္ဆိုဝိုင္းထဲက မိန္းမေတြကလဲ နားခြက္မီးေတာက္သည္။ပုလင္းတူ ဘူးဆို႔ဝါသနာတူစ႐ိုက္တူေတြေလ။

ဟို ေကာင္ေလး ေခ်ာေခ်ာေလးဟာလားဟဲ့ နယ္ကေနခဏခဏလာတယ္ေလ။ခစ္ခစ္ မတင္တင္က သေဘာေပါက္ျမန္လွခ်ည္လား။အဟင္းဟင္း မိစုေနာ္ အခ်င္းခ်င္းလာဖဲ့ေနတယ္ ၾကည့္စမ္း။ ဆက္ပါဦးဟဲ့ အဲ့ဇာတ္လမ္း စိတ္ဝင္စားလာၿပီ။ကြၽန္မလဲ မထင္မွတ္ပဲသိရတာပါ။ ဒီလိုဒီလို××××××××ႀကဳံးခ်က္ကေတာ့ရက္စက္တယ္ မတင္တင္ေရ။ နားကိုမနားတာ။ၿဖိဳးငယ္စြဲေနတာလဲမေျပာနဲ႔ ဟိုေကာင္က မလိုးခင္ ေစာက္ပတ္ကို လွ်ာနဲ႔ေသခ်ာကိုယက္တာ။ဟိုေကာင္မကလဲမ်က္လုံးေလးကိုစင္းလို႔တဟင္းဟင္းနဲ႔။ဖင္ေပါက္ပါယက္တာ။ဟင္ တကယ္ မ႐ြံဘူးလားမသိဘူးေနာ္။ မို႔မို႔ကအံ့အားသင့္သလိုေမးလိုက္သည္။
ခစ္ခစ္ေကာင္းလို႔ေနမွာေပါ့ ၿဖိဳးငယ္ကလဲ အိမ္ေထာင္သည္သာဆိုတယ္ ေဖြးဥေနတာကိုးဟ။ၾကားရသည့္ စကားႏွင့္ပင္ ဝိုင္းထဲကမိန္းမမ်ားအဖို႔ ေစာက္ပတ္ကအရည္ေတြ ႐ြဲကုန္သည္။ဒါမ်ိဳးေတြကို အျပာကားေတြထဲမွာသာျမင္ဖူးၾကတာေလ။ အိမ္ကေယာက်ၤားေတြနဲ႔ကြာပလို႔ေတြးေနမိၾကသည္။ဒါေၾကာင့္ၿဖိဳးငယ္အခုတေလာ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ေတြေတာင့္ၿပီး ဖင္ႀကီးလာတယ္ ေအာင့္ေမ့တာသူ႔လင္ငယ္ကို အပီေကြၽးေနလို႔ အိုးေတာင့္လာတာကိုး။ ၿပီးေတာ့ ဆံပင္ေတြ ဘာေတြေျဖာင့္ေနတာအလွေတြျပင္တာကလဲ အပ်ိဳေတြေတာင္အရႈံးေပးရမတတ္ျဖစ္ေနတာဟု မို႔မို႔စိတ္ထဲကေတြးမိလိုက္သည္။
အခ်ိန္က ည(၁၀)နာရီ။ မို႔မို႔အိပ္ယာမွ ထလိုက္သည္။ ေယာက်ၤားကေတာ့မူးၿပီးအိပ္ေနၿပီ။အရက္ေသာက္ဖို႔ကလြဲရင္ဘာမွစိတ္မဝင္စားတဲ့သူေတာင္းစား။ ယူမိတာမွားတယ္လို႔ ေတြးမိသည္။ေငြရွိလို႔သာယူခဲ့ရတာ အခုမွမွားမွန္းသိသည္။တစ္ဖက္ၿခံကၿဖိဳးငယ္ငယ္တို႔ၿခံ။ မီးေရာင္ခပ္မွိန္မွိန္ေလးျမင္ရသည္။ အရင္တုန္းကေတာ့ စိတ္မဝင္စားေပမဲ့ အခုေတာ့ေန႔လည္ကမစုေျပာထားေသာစကားကိုၾကားေယာင္လာသည္။ဒီအခ်ိန္ဆိုပြဲေကာင္းေနေလာက္ၿပီဟုသူမေတြးမိလိုက္သည္။ ၿခံစည္း႐ိုးပ်က္ေနေသာေနရာကေနအသာခိုးဝင္သြားလိုက္သည္။အိမ္အနားေရာက္ေလ သူမရင္ခုန္သံေတြပိုျမန္လာေလ။

ဖိနပ္ကိုခြၽတ္ထားလိုက္သည္။ အသံမၾကားရေအာင္။ သူမကံေကာင္းသည္။ ၿဖိဳးငယ္ငယ္ အခန္းေဘးက အခန္းက ျပဴတင္းတံခါးပြင့္ေနတာနဲ႔အဆင္သင့္။ အခန္းထဲကိုေခ်ာင္းလိုက္ေတာ့ သူမရင္ခုန္သံတဒုန္းဒုန္းကိုျဖစ္သြားသည္။အခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚမွာ ၿဖိဳးငယ္ငယ္ ထိုင္ေနသည္။ အဝတ္ဗလာျဖင့္။ၿဖိဳးငယ္ငယ္ေရွ႕မွာ မတ္ျဖစ္သူလည္းျဖစ္ လင္ငယ္လဲျဖစ္ေသာလင္းသူ။ဆိုဖာေပၚမွာ ဒူးကိုေကြးၿပီး ဖင္ကိုေျမာက္ေပးထားေသာ ၿဖိဳးငယ္ငယ္ရဲ႕ ဖင္ဝမွ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းအထိကိုလွ်ာျပားႀကီးထုတ္ၿပီး မ႐ြံမရွာကို လက္ျဖင့္ၿဖဲကာယက္ေနသည္။ျပတ္ရႈး ျပတ္ျပတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္ အ အ ေမာင္ေလး ေမာင္ေလးအဟင့္ဟင့္ ဘယ္လာက္ေကာင္းေနလဲေတာ့မသိ။ ၿဖိဳးငယ္ငယ္လည္ပင္းမွ အေၾကာစိမ္းေတြေထာင္ေနသည္။ေပါင္တံေတြပါတုန္ေနသည္။ႁပြတ္ႁပြတ္ ျပတ္ျပတ္ ရွီး ျပတ္ ျပတ္ လင္းသူဆိူတဲ့ ေကာင္ကိုဒါေၾကာင့္ စြဲေနတာေနမွာ။မို႔မို႔ၾကည့္ရင္းနဲ႔ပင္ ဖီးလ္တက္လာသည္။ရွီး ျပတ္ ျပတ္ အိုး အိုး မမ တစ္ခ်ီၿပီးေတာ့မယ္ သြက္သြက္ေလးယက္ပါေမာင္ေလးရဲ႕ အအ။ၿဖိဳးငယ္ငယ္ ဖင္ႀကီးေျမာက္ ခါးေကာ့ကာတြန႔္လိမ္သြားတာေတြ႕ရသည္။

လင္းသူဆိုတဲ့ေကာင္ကလဲ ၿဖိဳးငယ္ေစာက္ရည္ေတြကို မ႐ြံမရွာကို လိုက္ယက္ၿပီး ၿမိဳခ်ေနတာေတြ႕ရသည္။ကဲခ်စ္ ေမာင္ေလး မမ အေပၚကတက္ဖိုက္မွာေနာ္ ဟင္းဟင္း။ၿဖိဳးငယ္ငယ္ရဲ႕ညဳတုတုေျပာသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။လင္းသူကေအာက္ကပက္လက္ ၿဖိဳးငယ္ငယ္ရဲ႕ႏို႔ေတြကို လက္နဲ႔ဆုပ္ညႇစ္ေနတာေတြ႕ရသည္။ လီးကို ျမင္လိုက္ရေသာမို႔မို႔ ဖင္ေတြပင္က်ိန္းသည္။ နည္းေသာအရွည္မဟုတ္။ ၆ လက္မေလာက္ရွိမည္။အိမ္က ေယာက်ၤားပဲျမစ္နဲ႔ေတာ့ကြာသည္။ ေနရာခ်င္းပင္လဲခ်င္လာသည္။ၿဖိဳးငယ္ငယ္က ထိုလီးႀကီးကိုကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ႏွင့္ေတ့ေနၿပီ။ဖြတ္ဖြတ္ ဘတ္ဘတ္ ေဘာက္ေဘာက္ စြပ္စြပ္ ႁပြတ္ႁပြတ္။
အစြမ္းကုန္ေဆာင့္ေနေသာၿဖိဴးငယ္ငယ္မွာ ျမင္း႐ိုင္းေလးပမာပင္။ေဆာင့္ခ်က္က ေအာက္ကေကာင္ဥကြဲမတတတ္ပင္။ ကုတင္ပင္ တက်ီက်ီျမည္ေနသည္။မို႔မို႔လည္း ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ထမိန္ေအာက္ကိုလက္ႏႈိက္ၿပီး သူမေစာက္စိေလးကို လက္ညိဳးျဖင့္ပြတ္ေနမိသည္။လင္းသူ လင္းသူ လုပ္ပါေမာင္ေလးရဲ႕ အင္းအင္း သူမႏႈတ္ဖ်ားမွ တိုးတိုးေလးလဲခိုညဥ္းသလိုညဥ္းေနသည္။ၿဖိဳးငယ္ငယ္ေရာ လင္းသူေရာ တစ္ခ်ီလဲၿပီးေရာ တစ္ဖက္အခန္းမွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ မို႔မို႔လဲ တစ္ခ်ီကိုၿပီးေရာျဖစ္သြားသည္။ေမာင္ေလး လိုက္မလားၿမိဳ႕ထဲမွ ျပန္လာေသာလင္းသူ သူ႔ေဘးနားမွာကားရပ္ၿပီး ေမးသံၾကားလိုက္သျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့မရီးျဖစ္သူဖဲသြား႐ိုက္ေနက်အိမ္က အိမ္ရွင္ျဖစ္သူ မစုစုေအာင္။ျပန္ရမွာလဲ ေဝးေသးသျဖင့္ သူလဲကားေပၚ တက္လိုက္ခဲ့သည္။ငါ့ေမာင္ ဒီတစ္ခါ ရက္ၾကာတယ္ေနာ္ ေနတာ။

ဟုတ္တယ္အမ အလုပ္ေတြ မျပတ္ေသးတာနဲ႔။ ဒါနဲ႔အမက ဘယ္ကျပန္လာတာ။ေၾသာ္ ဒီေန႔အမေယာက်ၤား ႏိုင္ငံျခားကေငြလွမ္းပို႔လို႔သြားထုတ္တာေလ။ ငါ့ေမာင္ဘာစားခ်င္လဲေျပာ။ရပါတယ္ အမ အားနားစရာႀကီး။နင္ကလဲ အားနာစရာမရွိတာအားနားေနျပန္ၿပီ။ ႀကဳံတုန္းေကြၽးရတာ အားတယ္မဟုတ္လား။ဟုတ္ အားပါတယ္ အမ။ ကားကို စားေတာ္ဆက္ တစ္ခုဆီမွာရပ္လိုက္သည္။ဒီဆိုင္မ်ိဳးေတြ လင္းသူေရာက္ဖူးတယ္။ တိတ္ဆိတ္ၿပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းထိုင္ခ်င္ေသာသူမ်ားအတြက္ေနရာ။သီးသန႔္ခန္းတစ္ခုထဲဝင္လိုက္သည္။ဝိတ္တာေလးေရာက္လာေတာ့ မစုစုေအာင္သူမေသာက္ဖို႔ဝိုင္မွာသည္။
ငါ့ေမာင္ေသာက္တတ္တယ္မဟုတ္လား နည္းနည္းပါးပါး။အားနာစရာ မစုရာ။ကဲေျပာျပန္ၿပီ အားနာရမဲ့သူေတြမွမဟုတ္တာ။ ေကာင္ေလးေရ ဒီက ေမာင္ေလးအတြက္ ဘလက္တစ္လုံး။အျမည္းမ်ားကို အစုံအလင္မွာေပးသည္။ အျမည္းေတြေရာက္လာေတာ့ ဝိုင္တစ္ခြက္စငွဲ႔ၿပီး သူ႔ထဲသို႔ ဘလက္ေလဘယ္ကို ငွဲ႔ေပးလိုက္သည္။ အရက္ခြက့္လွမ္းအငဲ့မွာ မစုစုေအာင္ရဲ႕ အနက္ေရာင္ လည္ဟိုက္အက်ၤ ီေအာက္က ရင္ႏွမြာကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ လင္းသူ ရင္ေတြပင္ခုန္သြားသည္။ တကယ္ေတာ့ စုစုေအာင္က လင္းသူမျမင္ျမင္ေအာင္ျပျခင္းျဖစ္သည္။မစုစုေအာင္တ္ထားေသာ ထမိန္စကပ္ကလဲ က်စ္ထုပ္ေနေတာ့ ကိုယ္လုံးအလွကေပၚေနသည္။ေငြရွိေသာသူေဌးမပီပီ ႏုဖတ္ေနတာလို႔ လင္းေမာင္ေတြးမိသည္။

၃၅ ေလာက္ရွိေပမဲ့ တင္ေတြရင္ေတြကတင္းကားေနတုန္းပင္။မၿဖိဳးထက္ပင္ ေတာင့္သည္။ကဲ ခ်ီးယားစ္။ မစုစုေအာင္က သူ႔ကိုတစ္ခြက္ၿပီး တစ္ခြက္ငွဲ႔ေပးသည္။သူလဲေတာ္ေတာ္မူးလာသည္။ စကားေတြတေျပာေျပာႏွင့္ ေသာက္လာလိုက္တာ သူလဲေတာ္ေတာ္မူးေနၿပီ။မစုစုေအာင္ သူ႔ခုံဘက္ေျပာင္းၿပီး ေဘးနားလာထိုင္တာကို သတိထားမိေပမဲ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားလိုက္သည္။မစုစုေအာင္ရဲ႕ လက္ကသူ႔ေပါင္ေပၚတင္လာသည္။သူလဲမူးေနၿပီေလ။ ငါ့ေမာင္ကအေခ်ာပဲဟ ဒါေၾကာင့္ေဆာ္ေတြေႂကြတာကိုး။အမကလဲ ေျမာက္ေနျပန္ၿပီဗ်ာ။ ေဆာ္မၾကည္လို႔ မိန္းမမရေသးတာေပါ့မစု။ဟင္း ဟင္း သိပါတယ္ေနာ္ နင္နဲ႔ၿဖိဳးငယ္နဲ႔ အေၾကာင္းကို။ မစိုးေျပာလိုက္တာက တိုးတိုးေလးေပမဲ့ သူ႔ရင္ထဲမွာေတာ့ဒိန္းခနဲျဖစ္သြားၿပီး လန႔္ဖ်က္သြားသည္။ ဒုကၡေရာက္ၿပီ။မစုဘယ္လိုသိ။ခစ္ခစ္သိတာေပါ့ဟ ။ နင့္အကိုကိုငါေျပာလိုက္ရမလား။
ဟာ မလုပ္ပါနဲ႔ မေျပာပါနဲ႔ သူမ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖစ္သြားသည္။ အမူးေတြဘယ္ေရာက္ေနမွန္း မသိေတာ့။ခစ္ခစ္ နင္ကလဲ ဒီေလာက္ထိေၾကာက္မေနပါနဲ႔။ အမကနားလည္ၿပီးသားပါ။နင္မသိေစခ်င္ရင္ ငါ့ကိုႏႈတ္ပိတ္ခေပးရမယ္။ဒီဝိုင္းရွင္းရမွာလား ။ရႈး မစုစုေအာင္ကသူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို သူမလက္ညိဳးျဖင့္ပိတ္လိုက္သည္။ႏိုးႏိုး အမကိုႏႈတ္ပိတ္ေစခ်င္ရင္ လြယ္လြယ္ေလးပါ။ ၿဖိဳးငယ္ကိုလုပ္သလိုလူပ္လိုက္ေလ ခစ္ခစ္။မစုစုေအာင္ေျပာတာကို သူသေဘာေပါက္သြားသည္။ဟိုက္ေရာ သူမလဲ မၿဖိဳးလို အထန္ပင္။ သူမစုခါးကိုလွမ္းဖက္လိုက္သည္။မစုစုကလဲသူ႔ကိုျပန္ဖက္ကာ အျပန္အလွန္ ကစ္ဆင္ဆြဲေတာ့သည္။စားရကံႀကဳံေတာ့လင္းသူတို႔ မုတ္ဆိတ္ပ်ားစြဲၿပီ။မစုစု ယင္းေတြထလာၿပီ။ သူ႔ကိုတိုးတိုးေလးေျပာလာတယ္။ေမာင္ေလး ဒီေနရာက သိပ္မလြတ္လပ္ဘူး။ စိတ္ေအးလက္ေအးလုပ္လို႔ရတဲ့ေနရာသြားရေအာင္။
မစုစုကား သူမေအးေအးေဆးေဆး တစ္ခါတစ္ေလသြားနားရေအာင္ ဝယ္ထားေသာၿခံဆီကို လင္းသူကိုေခၚသြားေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ဝိတ္တာေလးကိုလွမ္းေခၚလိုက္ၿပီး သူမပိုက္ဆံရွင္းေပးလိုက္သည္။ၿဖိဳးငယ္ငယ္ကို လုပ္တာျမင္ကတည္းက ခံခ်င္စိတ္ျပင္းျပေနေသာ မစုစုေအာင္သူမ ဆႏၵျပည့္ဝခါနီးၿပီျဖစ္သျဖင့္ သြက္လက္တက္ႂကြေနသည္။စုစုေအာင္ေမာင္းလာေသာကားက ၿမိဳ႕ကြက္သစ္ေတြဘက္ေရာက္လာသည္။လမ္းၾကားတစ္ခုထဲေရာက္လာေတာ့ ၿခံတစ္ခုထဲေမာင္းဝင္လာသည္။တီတီ ကားကိုဟြန္းတီးလိုက္ေတာ့ ၿခံထဲမွ အေဒၚႀကီးတစ္ဦးထြက္လာၿပီး တံခါးကိုဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
ကားကိုေမာင္းဝင္လိုက္ၿပီး ခဏရပ္ကာ။ေဒၚေအး ကိုေမာင္တင့္ဘယ္သြားလဲ။ နယ္ခဏျပန္သြားတယ္မမေလး။ေရာ့ ေဒၚေအး ကြၽန္မ ဒီမွာ တစ္ပတ္ ေလာက္ေနမယ္။ စားစရာေသာက္စရာေတြဝယ္ထည့္ထားလာ။ထည့္ထားပါတယ္မမေလး။ ေရာ့ေဒၚေအး မုန႔္ဖိုး ။ စုစုေအာင္အိတ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းတန္ ၁၀ ႐ြက္ေလာက္ထည့္ေပးလိုက္ၿပီး။ရၿပီဒါဆို အိမ္ျပန္ခ်င္ျပန္ေတာ့ေလ။ ကြၽန္မလာတာ ဘယ္သူမွမေျပာနဲ႔။ေျပာတဲ့ေန႔ အလုပ္ျပဳတ္ၿပီသာမွတ္။ ေဒၚေအးက ေငြကိုယူလိုက္သည္။မေျပာပါဘူးမမေလး။ ဒါဆိုလဲျပန္ေတာ့။ ေဒၚေအးတို႔လင္မယားအိမ္က ဒီနဲ႔သိပ္မေဝး။တစ္မိုင္ေလာက္သာေဝးေတာ့လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လို႔ရသည္။သူေဌးမကေငြနင့္ေနေအာင္ေပးထားေတာ့ ေဒၚေအးတို႔ကလဲ ဘာမွမေျပာရဲ။ဒီေနရာမွာ ေဒၚေအးသတိထားမိသည္က ဒီရပ္ကြက္က သူေဌးကေတာ္အရာရွိကေတာ္ေတြ ဝယ္ထားတဲ့ၿခံေတြခ်ည္း။
ဒီလိုဘဲ ေကာင္ေလးေတြနဲ႔ပလူးေနက်ဆိုေတာ့မထူးဆန္း။သူမသူေဌးမ စုစုေအာင္လဲ ေသခ်ာသည္။ကားေပၚမွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါလာသည္။ တစ္ပတ္လုံး အျပင္မထြက္ဘူးဆိုေတာ့ဟင္းဟင္း လိုးခိုင္းေတာ့မွာေသခ်ာေနသည္လို႔ ေဒၚေအးၿခံတံခါးကိုေသာ့ခတ္ရင္း ေတြးမိသည္။ေယာက်ၤားကေတာ့ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနသည္။မိန္းမျဖစ္သူကေတာ့ ဒီမွာ ေကာင္ေလးနဲ႔ စိတ္တိုင္းက်ပလူးေနသည္ဟုေတြးမိသည္။ဒါကလဲ ငါ့အလုပ္မဟုတ္ပါဘူး သူ႔ဟာသူဆာလို႔ အလိုးခံတာဘဲလို႔ပဲ ေဒၚေအးသေဘာထားလိုက္ေတာ့သည္။အေရးႀကီးတာက ဒီလို ေဘာက္ဆူးမ်ားမ်ားရဖို႔ဘဲေလ။ေမာင္ ျမန္ျမန္လုပ္ေတာ့ကြာ။
မမေစာင့္ေနတာၾကာလွၿပီ။ကုတင္ေပၚမွာ ေလးဖက္ကုန္းထားေသာ စုစုေအာင္ကဘလင္းသူကို လွမ္းေခၚေနပါၿပီ။သူမအေခၚမွာလင္းသူစားပြဲေပၚမွ ေသာက္လက္စဝိုင္ပုလင္းကိုၾကည့္ၿပီးစိတ္ကူးတစ္ခုရသြားသည္။မစိုးကိုၿဖိဳႏိုင္ဖို႔ေတာ့မလြယ္။ နည္းေသာ အိုးႀကီးမဟုတ္သည့္အျပင္ မၿဖိဳးငယ္ငယ္ထက္ ထန္ေသာမိန္းမျဖစ္မွန္းသူသေဘာေပါက္သည္။ဝိုင္ပုလင္းကိုယူကာ ကုတင္ေပၚ တက္လိုက္သည္။ကိုယ္လုံးတီးလင္းသူက လီးႀကီးတယမ္းယမ္းနဲ႔တက္လာတာျမင္ေတာ့ စုစုေအာင္စိတ္ေတြပိုႂကြလာသည္။သူမျမင္ဖူးသမွ်ထဲအရွည္ဆုံးအႀကီးဆုံးပင္။လင္းသူက့မမ ခဏပက္လက္လွန္လိုက္ပါလား။
ဘာလုပ္မလို႔လဲေမာင္ရဲ႕ မခံခ်င္လွၿပီ ဟင္း။ စုစုေအာင္အနည္းငယ္ မေက်နပ္သလိုေျပာလိုက္ၿပီး။ေလးဖက္ေထာက္ေနရမွ ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။မ ဒူးေထာင္ၿပီးေပါင္ကားလိုက္။ လင္းသူအလိုအတိုင္းမစိုး ေပါင္ကားေပးလိုက္သည္။ေစာက္ေမြးေတြရိပ္သင္ထားတာမၾကာေသးသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေပါင္ခြဆုံမွာ အေျမာင္းလိုက္ႀကီး ေပၚလြင္ေနသည္။လင္းသူက ဝိုင္ပုလင္းေစာင္း၍ စုစုေအာင္ေက္ဖုတ္ေပၚ ေလာင္းခ်လိုက္သည္။ဘာ ဘာလုပ္မလို႔လဲေမာင္။ လင္းသူက မေျဖ ။ဝိုင္ေတြက သူမေစာက္ဖုတ္မွ ဖင္ၾကားထဲစီးက်ကုန္ၿပီေလ။ လင္းသူဘာလုပ္မည္ကို သူမသိလိုက္ၿပီ။သူမကို အပီအျပင္မႈတ္ေတာ့မွာ။
ဒါမ်ိဳးဆို သူမကလဲဝါရင့္သူပင္။ေနဦးေမာင္ေလး။ ေအာက္ကေနလိုက္။ အျပန္အလွန္လုပ္မယ္။လင္းသူကား သူ႔ထက္ဝါရင့္သူကိုတြ႕ေခ်ၿပီ။စုစုေအာင္အေပၚ သူကေအာက္က ေျပာင္းျပန္အေနအထားတက္ယူလိုက္သည္။ေပါင္ႏွစ္ ေခ်ာင္းၾကားမွာသူ႔မ်က္ႏွာ ေရာက္သြားသည္။စုစုေအာင္ကလဲလင္းသူ ေပါင္ၾကားမ်က္ႏွာအပ္ၿပီး လီးကို ေကာင္းေကာင္း ပေလြေပးေတာ့သည္။လင္းသူလီးဒစ္ကိုသြားေလးေတြနဲ႔ျခစ္ျခစ္ၿပီးဆြဲေပးကာ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကိုငုံၿပီး အပီအျပင္ စုပ္သည္။လင္းသူခါးႀကီးပင္ေကာ့လာသည္။လြယ္ေတာ့မလြယ္။ ၾကာလွ်င္သူရႈံးလိမ့္မည္။ျပန္ပညာျပမွရမည္ဟုေတြးၿပီး ေစာက္ပတ္ကိုၿဖဲကာ လွ်ာဖ်ားကိုထိုးသြင္းလိုက္လိုက္သည္။ျပတ္ ျပတ္ ရႈး ရႈးအအ ဘယ္လိူေတြလုပ္ေနတာလဲေမာင္ အအ အင္းအင္း စာက္စိေလးကို လင္းသူလ်ာဖ်ားနဲ႔ အေသအခ်ာကလိေတာ့ စုစုေအာင္တုန္သြားသည္။ လီးပင္ေသခ်ာမစုပ္ႏိုင္ေတာ့။
အ အ ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ ေမာင္ရယ္ အင္းအင္း။ကုန္းေပးထားေသာစုစုအာင္ရဲ႕ခါးကို ဘယ္လက္ျဖင္ကိုင္ၿပီး ေနာက္မွလင္းသူက ေစာက္ဖုတ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေညႇာင့္သည္။ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္းခါးကို ႏြဲ႕ႏြဲ႕ၿပီး လိုးေနသလို။ လီးတစ္ဆုံးျမဳပ္သြားသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္စိမ္ထားၿပီးႏို႔ေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ကာ ဆြေပးေတာ့ မစုစုေအာင္ ဖင္ကိုပိုေကာ့ေပးလာသည္။လုပ္ပါေတာ့ေမာင္ေလးရဲ႕ ဟင့္ဟင့္ မကိုမႏွိပ္စက္ပါနဲ႔ေတာ့။ငိုသံမူႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးထြက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ လင္းသူလိုခ်င္ေသာ အတိုင္းအတာေရာက္သြားၿပီ။မစုစုေအာင္ရဲ႕ ေနာက္မွာစုစီးထားတဲ့ဆံပင္ေတြကို လက္ျဖင့္ဖမ္းလိမ္ကာ။အသားကုန္စိုက္ခ်လိုက္သည္။
ေဖာင္း ေဖာင္း ဒုတ္ စြပ္ အေမ့ေသပါၿပီ ေမာင္ေလးရဲ႕။လင္းသူကား ျမင္းစီးသလိုပင္။ စုစုေအာင္ရဲ႕ ဖင္ႀကီးေတြက လင္းသူေဆာင့္ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း တုန္တုန္ေနသည္။ျဖန္းျဖန္း လင္းသူက အားေနေသာ ညာဖက္လက္ဖဝါးျဖင့္ တင္ပါးကိုတျဖန္းျဖန္း႐ိုက္သည္။မစုစုေအာင္ကား နာက်င္တာကိုသာယာတတ္သူမွန္းသူသတိထားမိသြားသည္။ျဖန္း ပါးကိုပါပိတ္႐ိုက္သည္။အေမ့ ။ မေအာ္နဲ႔ ေကာင္မ။ နင္ဒါမ်ိဳးႀကိဳက္တာမဟုတ္လား။ႀကိဳက္တယ္ အအ။ အဆက္မျပတ္လိုးရင္း လင္းသူေမးေနတာကို စုစုေအာင္ေက်ေက်နပ္ႀကီးေျဖသည္။စြပ္စြပ္ဒုတ္ ဒုတ္ အေမေရ ေသပါၿပီ။စုစုေအာင္ကား ေယာက်ၤားရွိေသာ္လည္းကေလးကမရေသးေတာ့ သူမအဖုတ္ကိုလိုးရတာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ႏွင့္ လင္းသူအဖို႔ေကာင္းလွသည္။
ေကာင္မ နင့္လင္လီးနဲ႔ ငါ့လီးဘယ္ဟာပိုႀကိဳက္လဲ။ေမာင့္လီးကိုပိုႀကိဳက္ပါတယ္ရွင့္ အအ။ စုစုေအာင္ကား လင္းသူေမးေလပိုစိတ္ထန္လာေလပင္။လင္းသူလဲ အစြမ္းကုန္ေဆာင့္ရင္း လေရေတြကို စုစုေအာင္ ေစာက္ေခါင္းနံရံေတြကို ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။လီးကိုဆြဲအထုတ္မွာေတာ့ မစုစုေအာင္ေစာက္ေရေတြနဲ႔ သူ႔လေရေတြက သူမေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ထြက္က်လာၿပီးေမြ႕ယာေပၚသို႔ တြဲလဲ စီးက်ေနေလေတာ့သည္။ေတာ္ေတာ္လိုးလို႔ေကာင္းေသာမိန္းမဟုေတြးမိလိုက္သည္။ေနာက္ ၁၅ မိနစ္ခန႔္အၾကာမွာေတာ့။စုစုေအာင္အဖုတ္ကားအရည္ေတြ ႐ြဲေနေခ်ၿပီ။လိုးေပးပါေတာ့ ေမာင္ေလးရဲ႕ ဟင့္ဟင့္။ သူမမ်က္လုံးမွာ မ်က္ရည္ေလးဝိုင္းေနသည္။သူမလက္မ်ားကို လင္းသူက ကုတင္တိုင္မ်ားမွာႀကိဳးနဲ႔တြဲခ်ည္ထားသည္။သူမေစာက္ပတ္အေျမာင္းအတိုင္းလင္းသူကလီးကိုေတ့ထားၿပီး ေစာက္စိကိုလီးထိပ္ျဖင့္ ပြတ္ဆြဲေနသည္။
စုစုေအာင္ကား ေကာ့တက္ေနေခ်ၿပီ။ေမာင္ေလး မမကိုသတ္ေနတာလား ဟင့္ဟင့္ လိုးပါေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္။လင္းသူက လီးျဖင့္ပြတ္ေနရာမွာ ေျပာင္းကာ လက္ညိဳးေလးျဖင့္ ေစာက္စိကိုလခပ္ဖိဖိေလးပြတ္ေပးပါတယ္။အ အ ေမာင္ေလး မမကိုသနားပါဦး။ ဟင့္ဟင့္ စုစုေအာင္ ေသးပင္ထြက္ခ်င္စိတ္ေပါက္ေအာင္ျဖစ္ေနၿပီ။ေနာက္ဆုံးလင္းသူဆြတာမခံႏိုင္ေတာ့ ငယ္သံပါေအာင္ေအာ္ဟစ္ရင္း တစ္ခ်ီၿပီးသြားမွလင္းသူက သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုၿဖဲကာ အသားကုန္လိုးေတာ့သည္။စြပ္စြပ္ ဘတ္ဘတ္ ရွီးရွိး စြပ္စြက္ ဘတ္ဘတ္ ေစာက္ေရေတြ႐ြဲေနသည့္ ေစာက္ပတ္ထဲ လိုးေတာ့ အသံမ်ိဳးစုံကိုထြက္ေနသည္။စုစုေအာင္ရဲ႕ဆံပင္ကိုေျဖထားၿပီး သူမရဲ႕ဖြံ႕ထြားလွတဲ့ႏို႔ႏွစ္လုံးေပၚမွာ ဆံႏြယ္ေတြဝဲက်ေနသည္။
ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အတူ လင္းသူလက္ႏွစ္ဖက္ကလဲႏို႔ႏွစ္လုံးကို အားရပါးရဆုပ္နယ္ေပးေနသည္။စုစုေအာင္ကလဲ ေအာက္မွ သူမခါးကိုေကာ့ၿပီး အစြမ္းကုန္ခံေတာ့သည္။ထိုေန႔အဖို႔ေတာ့ လင္းသူကား မစုစုေအာင္ကို ပက္လက္လိုး ေမွာက္ခုံလိုးလိုက္အေပၚကေနခြၿပီးေဆာင့္ခိုင္းလိုက္ႏွင့္ အပီအျပင္ကိုလိုးေတာ့သည္။ေနာက္ဆုံးလီးေခ်ာင္းနာက်င္၍လေရမထြက္ႏိုင္ေတာ့မွဘဲ လိုးပြဲကိုနားလိုက္သည္။စုစုေအာင္ႏွင့္သူလဲ ေမာေမာႏွင့္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ေနာက္ေန႔ေတြ အတြက္ရွိေသးတယ္မဟုတ္လား။တစ္ပတ္လုံးလုံးေပ်ာ္ခ်င္တိုင္းေပ်ာ္ၿပီးလင္းသူျပန္လာေတာ့ သူ႔အကိုအိမ္ျပန္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ၿဖိဳးငယ္ငယ္ကလဲ သူမေယာက်ၤားလင္းသူအကိုျပန္လာေတာ့ ၿငိမ္ျပေနသည္။မစုစုေအာင္ကလဲ သူ႔အိမ္သူျပန္သြားၿပီျဖစ္ပါတယ္။ဟဲ့ လင္းသူ နင့္ကို သတင္းတစ္ခုေျပာရအုံးမယ္သိလား။ငါတို႔ေခါင္းရင္းအိမ္က မို႔မို႔ေလ နင္ခရီးသြားတဲ့ ေန႔ကသူ႔ေယာက်ၤားနဲ႔ကြာလိုက္ၿပီဟဲ့။ဟင္ ဟုတ္လား ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
နင္ကလဲ မို႔မို႔က သူ႔ေယာက်ၤားကိုခ်စ္လို႔ယူတာမွမဟုတ္တာ။ရသမွ်ေငြ ဝင္းၿခံေတြ ရၿပီးေတာ့ ကန္ထုတ္လိုက္တာ။ ေကာင္မတစ္ေယာက္ကို စည္း႐ုံးၿပီးသူ႔ေယာက်ၤားကိုဂြင္ဆင္ၿပီးေထာင္ဖမ္းတာ။ ၿပီးေတာ့ အားလုံးသိမ္းၿပီးကန္ခ်လိုက္တာ။ေကာင္မက လူလည္မဟဲ့ နင္ေရာသတိထားအုံးေနာ္။ ဒီလိုဟာမ်ိဳးေတြနဲ႔မေတြ႕ေစနဲ႔။ဟုတ္တယ္ဟ ညီေလးရ အခုေခတ္မိန္းမေတြကလြယ္တာမဟုတ္ဘူး။ငါေတာင္ မင္းအမလိုသစၥာရွိတဲ့မိန္းမမ်ိဳးရထားလို႔ ဟားဟား။ဟင္း ၿဖိဳးငယ္တို႔က ကိုယ့္ေယာက်ၤားကလြဲၿပီး ဘယ္ေယာက်ၤားကိုမွစိတ္ထဲကပစ္မွားတာမဟုတ္ဘူး။လင္းသူစိတ္ထဲမွာပင္ မလုံမလဲျဖစ္သြားသည္။
သစၥာရွိလို႔ေပဘဲ ဘုရားဘုရားလို႔ေတြးမိလိုက္သည္။ကြၽန္ေတာ္ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ။ သူ႔ဖုန္းကိုအခန္းထဲမွာအားသြင္းထားၿပီးေရခ်ိဳးေနလိုက္တာ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာသြားသည္။ေရခ်ိဳးၿပီး ျပန္လာေတာ့ သူ႔ဖုန္းကို ေခၚထားတာေတြ႕ရသည္။ နံပါတ္ေတာ့ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူး။ဘယ္သူဘာလိမ့္။ သူ႔ဆီကိုဆက္တာဆိုလို႔ လုပ္ငန္းကိစၥဘဲျဖစ္လိမ့္မည္။ျပန္ေခၚအုံးမွပါလို႔ ေတြးမိရင္း ထိုနံပါတ္ကိုေကာက္ႏွိပ္လိုက္သည္။ထိုဖုန္းသည္ သူ႔ကိုကံဆိုးျခင္းမ်ား သယ္ေဆာင္လာေသာဖုန္းတစ္လုံးျဖစ္မည္ဆိုတာ လင္းသူသိခဲ့လွ်င္။မို႔မို႔တစ္ေယာက္ ဝင္လာေသာဖုန္းကိုၾကည့္လိုက္သည္။ဟင္းဟင္း လင္းသူေရ နင္ကေတာ့ငါ့ဂြင္ထဲေရာက္ၿပီ လို႔စိတ္ထဲကေျပာလိုက္ၿပီး။ဟဲလို–ဟုတ္ဒီဖုန္းကိုဆက္ထားလို႔ ကြၽန္ေတာ္လင္းသူပါ။
ဘယ္သူလဲမသိ။ေၾသာ္ သိၿပီ ကိုယ့္အကိုမိန္းမကိုလဲလိုး ေယာက်ၤားႏိုင္ငံျခားသြားေနတဲ့မိန္းမကိုလဲလိုးေနတဲ့လင္းသူဆိုတဲ့ေကာင္လား။ဟာ ခင္ဗ်ားမဟုတ္တာေတြမေျပာနဲ႔ က်ဳပ္ဒါမ်ိဳးမလုပ္ဖူးဘူးဗ်။ ခင္ဗ်ားဘယ္သူလဲ။ဟင္းဟင္း ငါမို႔မို႔ေလ လင္းသူ။ နင့္အေၾကာင္းကါအကုန္သိတယ္။ဘယ္လိုလဲ နင္စိတ္တိုင္းက်လိုးခဲ့တဲ့ မစုစုေယာက်ၤားကိုေရာ နင္လိုးေနက် နင့္မယားလား မရီးလားမသိတဲ့ၿဖိဳးငယ္ငယ္ေယာက်ၤား နင့္အကိုအရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးကိုေျပာလိုက္ရမလား။ခင္ဗ်ား ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုသိေနတာလဲ မမို႔။ဟင္းဟင္း ဘယ္လိုသိေနတယ္ဆိုတာကအေရးမႀကီးဘူး လင္းသူ။ငါ့ဆီမွာ နင့္အေၾကာင္းကို သက္ေသျပစရာဗြီဒီယိုဖိုင္ေတာင္ရွိတယ္။အဲ့ အဲ့ လိုမလုပ္ပါနဲ႔ မမို႔ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။
မေျပာပါနဲ႔ဗ်ာ။ကြၽန္ေတာ္ အရွက္ကြဲလိမ့္မယ္။ ဘဝပ်က္လိမ့္မယ္ဗ်။လင္းသူရဲ႕အသံတုန္တုန္ယင္ယင္ကိုၾကားရတာ မို႔မို႔အတြက္အရသာပင္။နင္ ငါလိုခ်င္တာ လုပ္ေပးရင္ေတာ့ အဲ့အေၾကာင္းငါမေျပာဘူး။ေငြလိုတာလား မမို႔ ဘယ္ေလာက္ေပးရမလဲ။ဟင္းဟင္း ေငြကမလိုဘူး။ နင့္ကိုေတာင္ျပန္ေပးလို႔ရတယ္သိလား။နင္အဲ့အေၾကာင္းမသိေစခ်င္ရင္ေတာ့ —-–မို႔မို႔ကသူမျဖစ္ခ်င္ေသာအရာကို လင္းသူကိုေျပာလိုက္သည္။လင္းသူရဲ႕အသံခဏတိတ္သြားသည္။ကဲကဲ နင္စဥ္းစားေပါ့ မနက္ျဖန္ညေနအထိဘဲေနာ္။စဥ္းစားခြင့္ကမင္းမလုပ္ရင္ေတာ့ မနက္ျဖန္ မင္းအကိုဆီေခြပို႔မယ္။
မစုစုေယာက်ၤားဆီေခြပို႔မယ္။မင္းမိသားစုနဲ႔ တစ္သက္လုံးျပတ္မယ္ မင္းကို႐ြံသြားၾကမယ္။ ၿပီးေတာ့ မစိုးေယာက်ၤားကလဲ မင္းကိုမယားခိုးမ့နဲ႔သိတယ္ေနာ္။ ငါၿခိမ္းေျခာက္တာမဟုတ္ဖူး။မို႔မို႔က ေျပာၿပီးဖုန္းကိုခ်လိုက္သည္။ လင္းသူကေတာ့ဒီညအိက္ေပ်ာ္ေတာ့မွာ မဟုတ္တာေသခ်ာေနသည္။ သူမေတာင္းဆိုခဲ့ေသာအရာကေတာ့။ေနာက္တစ္လေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ေရွ႕မွာခ်ထားေသာ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္မွာ မို႔မို႔လက္မွတ္ထိုးလိုက္သည္။ဟင္း ဟင္း ေမာင္ ထိုးလိုက္ေတာ့ေလ။ မမေတာ့ထိုးၿပီးၿပီ။မို႔မို႔ကေအာင္ႏိုင္သူအၿပဳံးျဖင့္ လင္းသူေရွ႕သို႔လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ကို တြန္းပို႔လိုက္သည္။ေဘးမွာ သက္ေသလိုက္လာေသာ ေဒၚတင္တင္ကေတာ့ လင္းသူကိုၾကည့္ၿပီးတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ေကာင္ေလးကရွက္ေနတာလား ဘာလားေတာ့မသိ။လက္ေတြတုန္ေနသလိုလိုပင္။ ဒီလိုပဲ မမတင္ရဲ႕ ကြၽန္မခ်စ္ေမာင္ေလးကရွက္ေနတာ။
ကဲပါ ေမာင္ေလးထိုးလိုက္ေတာ လူႀကီးေတြကိုအားနာစရာ။ဒီေန႔ပြဲကို လင္းသူအကိုနဲ႔အမေတြမလာ။ မို႔မို႔လို တစ္လင္ကြာကိုမွယူရမလားဆိုၿပီးေတာ့ေလ။ဘယ္အခ်ိန္ကဘယ္လိုေပးလိုက္သည္မသိ။မိူ႔မို႔ကလဲ လင္းသူတို႔အိမ္နားက သူမအိမ္ကိုေရာင္းၿပီးေတာ္ေတာ္ေဝးသည့္ေနရာမွာ တိုက္အသစ္ဝယ္ထားတာေတြ႕ရသည္။ယခုယူသည့္ လင္းသူကလဲ ေခသူမဟုတ္တာ ေဒၚတင္တင္ စုစုေအာင္ ယခင္ကဖဲဝိုင္းမွာေျပာဖူးလို႔သိသည္။ၾကည့္ရတာ မို႔မို႔ကလဲ တဏွာႀကီးမည့္ပုံ။ မိန္းမခ်င္းဆိုေတာ့သိသည္။ေဒၚတင္တင္အားက်ေနသည္။ ေယာက်ၤားကိုကြာတာတစ္လမျပည့္ေသး။လင္းသူလို ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေကာင္ေလးကို မို႔မို႔ယူလိုက္တာကို။ကဲ မမတင္ သက္ေသေနရာမွာထိုးေပး။ မို႔မို႔က သက္ေသေနရာမွာ ေဒၚတင္တင္နဲ႔ ရပ္ကြက္ထဲမွသူမေခၚလာေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုထိုးခိုင္းလိုက္သည္။
ဟင္းဟင္း လင္းသူေရ ဒီညေတာ့နင့္ကို ငါစပိုင္ၿပီဟဲ့လို႔ စိတ္ထဲကေတြးရင္းေပါ့။သူမကို မစုစုေအာင္ကလဲ ဒီသတင္းၾကားကတည္းကစကားမေျပာ။သိေနတယ္ေလ မို႔မို႔က ၿဖိဳးငယ္ငယ္တို႔ စုစုေအာင္တို႔လိုခိုးစားတာမဟုတ္အပီကိုင္လိုက္တာကိုး။ သူမလဲ လင္းသူကိုႀကံစည္ေနတာၾကာၿပီ။မမတင္ေရ ကြၽန္မ မမတင္ဆိုင္မွာ ႀကိဳးဝင္ဝယ္ဦးမယ္ေနာ္။ အျပန္က်ရင္။ဘာလုပ္မလို႔လဲ မို႔မို႔ရဲ႕။ခစ္ခစ္ဘာမဟုတ္ပါဘူး မမတင္ရဲ႕ ကိုယ့္ေယာက်ၤားကို စိတ္မခ်ရင္ႀကိဳးတုပ္ထားရေအာင္လို႔။ဟား ဟား မို႔မို႔ကေတာ့ေနာက္ၿပီ။ နင့္မမက နင့္ကို အရမ္ူခ်စ္တယ္နဲ႔တူတယ္။ႀကိဳးတုပ္ထားမယ္တဲ့ ။
ေဒၚတင္တင္ကေတာ့ မို႔မို႔စေနာက္ေနတာကို လင္းသူကို ျပန္စေနသည္။တကယ္က်ေတာ့ ေနာက္တာမဟုတ္မွန္း ေဒၚတင္တင္မသိပါ။အခ်ိန္ကားည(၈)နာရီခန႔္မွာ ျဖစ္သည္။လူရွင္းေသာ ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္မို႔ လမ္းမေပၚမွာလူသြားလူလာကရွင္းေနၿပီ။ထိုရပ္ကြက္ထဲကၿခံတစ္ၿခံက ႏွစ္ထပ္တိုက္တစ္လုံးရဲ႕အေပၚမွာေတာ့ မီးလင္းေနသည္။ထိုတိုက္ကေတာ့ မို႔မို႔ရဲ႕တိုက္ျဖစ္ပါတယ္။တိုက္အေပၚထပ္က ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ မို႔မို႔တစ္ေယာက္ေရခ်ိဳးေနပါတယ္။ဒီေန႔မွ သူမကိုယူလိုက္ရတဲ့ လင္အသစ္စက္စက္ကေလးလင္းသူကေတာ့ေရခ်ိဳးေနတဲ့ မို႔မို႔ရဲ႕ေနာက္မွာ ဒူးေထာက္ၿပီး သူမ ဖင္ကို လွ်ာနဲ႔လိုက္ယက္ေပးေနရပါတယ္။သူ႔ဗိုက္ထဲမွာေတာ့ ခုနက ေစာက္ပတ္ယက္ေပးရတုန္းက မို႔မို႔ၿပီးသြားတဲ့ေစာက္ရည္ေတြျပည့္ေနပါတယ္။ေသခ်ာေျပာင္ေနေအာင္ယက္လင္းသူ။ နင္ၿဖိဳးငယ္ငယ္ ဖင္ယက္တုန္းကအဲ့လိုမဟုတ္ဘူး။မို႔မို႔ကအမွန္အကန္ကိုႏိုင္စားေနတာပါ။ေန႔တိုင္းငါ့ေစာက္ပတ္နဲ႔ဖင္ကိုနင့္လ်ာနဲ႔သန႔္ရွင္းေပးရမယ္ ၾကားလား။
ဟုတ္ ဟုတ္ မမို႔။ အခုေတာ့ မမို႔ခိုင္းတာကို လင္းသူမျငင္းရဲပါ။ရၿပီနင္အခန္းထဲကထြက္ ကုတင္ေပၚကေစာင့္ေန။ မို႔မို႔ကလင္းသူကို အနားေပးလိုက္ပါတယ္။လင္းသူလဲ စိုေနတဲ့ေရေတြကိုသုတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚကေနတထိတ္ထိတ္နဲ႔ေစာင့္ေနပါတယ္။မို႔မို႔လဲ သူမကိုယ္ကို သဘက္ပတ္ၿပီးထြက္လာပါတယ္။ကဲလင္းသူ နင့္ကို ငါဘာလုပ္မယ္ဆိုတာႀကိဳေျပာၿပီးသားမဟုတ္လား။မို႔မို႔ကဘီ႐ိုထဲမွာထည့္ထား ေသာႀကိဳးေခြမ်ားကိုထုတ္လိုက္သည္။ပက္လက္လွန္ ေျခေတြလက္ေတြကို ကုတင္တိုင္ေတြမွာေသခ်ာကပ္ထား။နင္ကငါ့ကြၽန္ ေန႔တိုင္းမင္းကို ႀကိဳးတုပ္ၿပီးေဆာ္မွာ နားလည္ထား။မို႔မို႔က လင္းသူရဲ႕ ေျခလက္ေတြကို ကုတင္တိုင္မွာ ႀကိဳးေတြနဲ႔ တင္းတင္းပူးခ်ည္လိုက္ပါတယ္။လင္းသူမေအာ္ႏိုင္ေအာင္ပါးစပ္ကို သူမခြၽတ္ထားတဲ့ ပင္တီကို ယူၿပီး ဆို႔လိုက္ပါေတာ့တယ္။လင္းသူကေတာ့မ်က္ရည္ေလးေတြဝိုင္းလို႔။
မို႔မို႔ကလငိးသူလီးကို သူမအဖုတ္ထဲျမဳပ္ဝင္သြားေအာင္ ဖိခ်လိုက္ၿပီးအားရပါးရေဆာင့္ပါေတာ့တယ္။ႀကိဳးတုပ္ခံထားရတဲ့လင္းသူအဖို႔ေအာ္လဲ မေအာ္ႏိုင္ လႈပ္လဲမလႈပ္ႏိုင္နဲ႔ မိန္းမျဖစ္သူ မမို႔မို႔ရဲ႕အက်ဥ္းသားသဖြယ္ပင္။ထိုအခ်ိန္မွစ၍ လင္းသူကို မို႔မို႔က အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္သဖြယ္ဆက္ဆံၿပီးဖင္ယက္ခိုင္း ေစာက္ပတ္ယက္ခိုင္းလို႔လွ်င္ ႀကိဳးတုပ္ၿပီး စားေတာ့သည္။လင္းသူကား သူ႔အားနည္းခ်က္ရွိသျဖင့္ မိန္းမျဖစ္သူမို႔မို႔ရဲ႕ အလိုေတာ္က်အတိုင္း ဘဝတစ္ေလ်ာက္လုံး ေဖ်ာ္ေျဖရေပေတာ့မည္ဖ။
ၿပီးပါၿပီ