အေမတေယာက္ရဲ႕ အတၱ (စ/ဆုံး)

ေဒၚေမသူေဇာ္တေယာက္ကားကိုအိမ္ေရွ႕မွာရပ္ၿပီးေနာက္ တံခါးကိုဖြင့္ၿပီး ဆင္းလာသည္။ သူမပုံစံကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အနည္းငယ္ပင္ပန္းႏြမ္းေနေနတာကို သိသာသည္။ ေဒၚေမသူူေဇာ္မွာ ငယ္႐ြယ္စဥ္အခါက dancer တေယာက္ျဖစ္ၿပီး ယခု အသက္ ၃၈ ႏွစ္အ႐ြယ္တြင္မူ ကိုယ္ပိုင္အကသင္တန္းတခုကို ဖြင့္ၿပီး ဝါသနာပါေသာလူငယ္မ်ားကို သင္ၾကားေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူမဖြင့္ထားေသာအကသင္တန္း၏ စည္းကမ္းတင္း ၾကပ္မႈႏွင့္ သင္ၾကားေပးမႈေကာင္းမြန္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ၅ ႏွစ္အတြင္းမွာပင္ နာမည္ရလာၿပီးသင္တန္းတက္သူဦးေရလည္း မ်ားလာခဲ့ကာ တေျဖးေျဖးေအာင္ျမင္လာခဲ့သည္။ သူမအေနနဲ႔ လင္ေယာက်ၤားမရွိေတာ့ေသာ္လည္း တဦးထဲေသာသားျဖစ္သူ ပိုင္စိုးကို ပညာသင္ၾကားစားရိတ္ႏွင့္ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ မိန္းမသားတေယာက္ထဲ ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္လာရျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္မူ သားျဖစ္သူေက်ာင္းၿပီးသြားၿပီး ဘြဲ႕ရၿပီးၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း သူမရဲ႕အကသင္တန္းက နာမည္ေကာင္းျဖင့္ေက်ာ္ၾကားေနေသာေၾကာင့္ ထိုအလုပ္ကိုသာစိတ္ေရာကိုယ္ပါ ျမႇဳပ္ႏွံထားလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ေဒၚေမသူေဇာ္တေယာက္ ေပ ၄၀×ေပ ၆၀ ၿခံဝန္း ေလးအလယ္က ေနခ်င္စဖြယ္ေဆာက္လုပ္ထားေသာ တထပ္ ္တိုက္ေလးရဲ႕အိမ္ေရွ႕တံခါးကိုဖြင့္ၿပီး ဝင္လာခဲ့သည္။ အိမ္ထဲေရာက္လွင္ေရာက္ျခင္း

“အ​ေမ ်ပႏ္​လာၿပီလား”ဟူေသာ အသံတခုကိုၾကားလိုက္ရၿပီး အၿမဲတမ္းလိုလိုပင္ တင္းမာတည္ၾကည္ေနတတ္ေသာ သူမမ်က္ႏွာမွာတမဟုတ္ခ်င္း ၿပဳံး႐ႊင္လာၿပီး သူမတေနကုန္ပင္ပန္းထားရတာေတြပင္ ေပ်ာက္သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ သူမအတြက္ေရေအးေအးတ ခြက္ယူေဆာင္လာၿပီး ႐ႊင္ျပစြာႏႈတ္ဆက္ေနေသာ သားေတာ္ေမာင္ကို ေက်နပ္ၾကည္ႏူးစြာၾကည့္လိုက္သည္။ သားျဖစ္သူကဆက္လက္ၿပီး“ေရေအးေအးေလးေသာက္ၿပီး ခဏနားလိုက္အေမေၾသာ္ အေမေရမခ်ိဳးခင္ အေမ့ဆံပင္ေတြကို ေျဖခ်ထားလိုက္ဦးေနာ္”ဟု သတိေပးသလိုလိုေျပာလိုက္ေသးသည္။ သူမဆံပင္မွာ ခါးအစြန္းထိသာ ရွည္လ်ားေသာ္လည္း မဲနက္ေနၿပီးအုံေကာင္းလွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမရဲ႕သားက သူမဆံပင္ေတြကိုအရမ္းႀကိဳက္ႏွစ္သက္မွန္းသိသျဖင့္“ေအးကြာ အေမေတာ့ဒီဆံပင္ေတြကိုညႇပ္ၿပီးခပ္တိုတိုပုံစံနဲ႔ေနခ်င္ေနၿပီ”ဟု စေနာက္လိုက္သည္။ ထိုအခါ သူမသားေတာ္ေမာင္ကမ်က္လုံးျပဴးမ်က္ဆန္ျပဴးျဖင့္“ဟာ မညႇပ္ရပါဘူးအေမေနာ္ အေမဆံပင္ေတြညႇပ္ျပစ္ရင္ သားအေမနဲ႔မေခၚေတာ့ဘူး”ဟု စိတ္ေကာက္သလိုျဖင့္ေျပာသျဖင့္ သူမရင္ထဲၾကည္ႏူးသြားကာ တခစ္ခစ္ရယ္လိုက္ရင္း အနားယူရန္ထြက္လာလိုက္သည္။၏ပိုင္စိုးတေယာက္ သူ႔အေရွ႕ကေနထြက္ခြာသြားေသာ အေမျဖစ္သူရဲ႕ေနာက္ပိုင္းကိုၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းတခ်က္ခ်လိုက္မိသည္။

သူ႔ဘဝတြင္ သူ႔အေမလို႐ုပ္ေရာ ခႏၶာကိုယ္ပါ အျပစ္ေျပာစရာမရွိေအာင္လွေသာမိန္းမမ်ိဳး မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ အေမျဖစ္သူရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က အမို႔အေမာက္ ၊ အရႈိက္အဟိုက္ေတြကပိုင္စိုးစိတ္ေတြကို ညႇိဳ႕ယူဖမ္းစားေနေပေတာ့သည္။ တခါတရံတြင္ အေမကအိမ္မွာဘဲက်န္းမာေရးအတြက္ အကေလ့က်င့္တတ္သည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ သူကအေမကေနတာကို ေဘးကေနထိုင္ၿပီး ၾကည့္ေနတတ္သည္။ အေမကေတာ့ သူမရဲ႕အကႏွင့္ အႏုပညာကိုၾကည့္ေနသည္ဟုသာ ထင္ေနေသာ္လည္းပိုင္စိုးကမူ အေမ့ရဲ႕ လႈပ္ရွားေနေသာဖင္ေတြ ၊ ႏို႔ေတြကိုဘဲ မ်က္စိစားပြဲထိုင္ေနျခင္းျဖစ္သည္ကို အေမမသိဟုသာ ထင္ေနေပသည္။ ပိုင္စိုးတေယာက္ ဧည့္ခန္းထဲကဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ရင္း အေမျဖစ္သူအဝတ္အစားလဲတာကို ေစာင့္ေနလိုက္သည္။“သား ဒီေန႔ဘာေတြလုပ္ေနလဲဆိုတာအေမ့ကိုေျပာျပပါဦးကြ”ဟူေသာအသံႏွင့္အတူ အေမကဧည့္ခန္းထဲဝင္လာကာ ဆိုဖာတလုံးေပၚမွာထိုင္လိုက္သည္။ သူက“သားဒီေန႔အေမ့ရဲ႕အခန္းကိုရွင္းေနရင္း အေမနဲ႔အေဖရဲ႕ဟန္းနီးမြန္းထြက္တုန္းကပုံေတြကို ေတြ႕မိေသးတယ္”ဟုေျပာလာသျဖင့္ သူမမ်က္ႏွာမွာ ရွက္ေသြးမ်ားေၾကာင့္နီရဲလာရေပသည္။ သူမငယ္႐ြယ္စဥ္အခ်ိန္တုန္းက အကဝါသနာပါေသာ ေခတ္ရဲ႕သမီးပ်ိဳတေယာက္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး သူမရဲ႕ခ်စ္သူျဖစ္ေသာ သားရဲ႕အဖခင္ဦးေကာင္းျမတ္ႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္ကသူမအသက္မွာ ၁၉ ႏွစ္သာရွိေနၿပီး ငယ္႐ြယ္ေသာသူတို႔ရဲ႕ထုံးစံအတိုင္း လြတ္လပ္စြာေနရျခင္းကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ဟန္းနီးမြန္းကပုံေတြမွာ သာမန္တစိမ္းတေယာက္ကို ျပလို႔မရႏိုင္ခဲ့ေပ။အတိတ္ကေပ်ာ္ျမဴခဲ့ၾကရတဲ့အခ်ိန္ေတြကို ျပန္လည္သတိရမိၿပီးေနာက္ သူမကိုကေလးတေယာက္နဲ႔ျပစ္ထားခဲ့ၿပီးႏိုင္ငံျခားသို႔အၿပီးအပိုင္ထြက္သြားေသာ ခငိပြန္းျဖစ္သူအေပၚနားက်ည္းစိတ္ကျပန္လည္အစေဖာ္ေပးသလို ျဖစ္လာခဲ့သည္။ထို႔ေၾကာင့္ နာက်ည္းမႈႏွင့္ခံျပင္းမႈတို႔ေပါငိးၿပီး သူမမ်က္လုံးအစုံကေန မ်က္ရည္တို႔က်ဆင္းလာသည္။ သူမမ်က္ရည္က်ေနတာကိုျမင္ၿပီး သားျဖစ္သူကပ်ာပ်ာသလဲျဖင့္“ဟာ အေမရာ ဘာလို႔ငိုေနတာလဲသားေျပာလိုက္လို႔ အေဖ့ကို သတိရျပန္ၿပီနဲ႔တူတယ္သားေတာင္းပန္ပါတယ္အေမရယ္မငိုပါနဲ႔ေနာ္”ဟု ေျပာလာသျဖင့္ သူမမ်က္ရည္ေတြကိုလက္နဲ႔သုတ္ျပစ္လိုက္ၿပီးေနာက္“ေအးပါသားရယ္အေမလည္း႐ုတ္တရက္မို႔လို႔ပါ”ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ ထိုအခါ သားက“သားလည္း အေဖ့ကိုသတိေတာ့ရတာေပါ့။အေဖကခုထိေသလားရွင္လားေတာင္ မသိရဘူးေနာ္”ဟု ေျပာလိုက္ေသာ သားျဖစ္သူရဲ႕မ်က္ႏွာကို အမွတ္တမဲ့ျဖင့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ သူမကိုယ္တိုင္ေမြးထားေသာ သားေလးပိုင္စိုးမ်က္ႏွာက သူမႏွင့္တစက္မွမတူဘဲ သူ႔အေဖဦးေကာင္းျမတ္ႏွင့္သာ ခြၽတ္စြတ္တူေနသျဖင့္ သားေလးမ်က္ႏွာကိုျမင္ေနရသည့္အခ်ိန္တိုင္းတြင္ သူမအတြက္လုံၿခဳံသလိုခံစားေနရသည္
ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ပင္ သားကိုခ်စ္သည့္အခ်စ္အခ်စ္က တေျဖးေျဖးႏွင့္ အတၱေတြေရာႁပြန္းလာခဲ့ၿပီး သားကိုသူမအနားကေန မခြာေစခ်င္ေတာ့ေပ။ ဘြဲ႕ရၿပီးသည္ျဖစ္ေသာ္လည္အလုပ္တခုခုဝင္လုပ္လိုက္လွ်င္ ႐ြယ္တူမိန္းကေလးမ်ားႏွင့္ ၿငိစြန္းသြားမွာကိုစိုးရိမ္ေနေသာ အတၱစိတ္ေၾကာင့္ သားကိုအိမ္မွာဘဲေနခိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး သူမရဲ႕သားပိုင္စိုးက သူမအတြက္ဘဲျဖစ္ေစရန္ ေသခ်ာႀကိဳးစားလာခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ သူမဘဝတြင္သားေလးကိုမခြဲႏိုင္သည့္အျပင္ သားေလးမရွိဘဲႏွင့္ ဘယ္လိုမွပင္ အသက္မရွင္ႏိုင္မွန္းသိသျဖင့္ ယခုလိုအတၱႀကီးစြာျဖင့္သားကိုသူမတေယာက္ထဲအတြက္သာျဖစ္ေနေစရန္ ႀကိဳးစားလာခဲ့ရျခင္းျဖစ္ၿပီး ယခုအခ်ိန္အထိအေႏွာက္အယွက္တစုံတရာမရွိေသးဘဲ ေအာင္ျမင္ေနခဲ့သည္။ ယခုလို အေဖျဖစ္သူကိုသတိရၿပီးဝမ္းနည္းသလိုျဖစ္ေနေသာသားကို စိတ္ေပ်ာ္႐ႊင္ေစရန္အလို႔ငွာ သူမက“အင္း သားကသားအေဖနဲ႔ ခြၽတ္စြတ္တူတယ္ဆိုေပမယ့္အေမ့သားက ပိုေခ်ာတယ္ကြ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သားကသားအေဖထက္ပိုၿပီး အသားအရည္လွတယ္။ အဲဒီအသားအရည္ကို သားဘယ္ကေနရလဲဆိုတာေျပာစမ္းပါဦး”ဟု ေပါ့ပါးလြတ္လပ္စြာ ေမးလိုက္သည္။ ထိုအခါသားက“သားရဲ႕ ခ်စ္စရာအရမ္းေကာင္းၿပီး အရမ္းလွတဲ့အေမဆီကေနရထားတာေပါ့”

ဟု မဆိုင္းမတြေျဖလိုက္ေသာ သားျဖစ္ကိုေငးၾကည့္လိုက္သည္ေဒၚေမသူတေယာက္ သူမေမြးထားေသာသားကိုၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲမွာမေဖာ္ျပတတ္ေသာ ခံစားမႈတမ်ိဳးျဖစ္ေပၚေနခဲ့သည္။ သူမရဲ႕သားေလးကို သူမစိတ္ထဲကကေလးတေယာက္လိုသာ ထင္ေနေသးေသာ္လည္း တကယ္တမ္းတြင္မူ လူပ်ိဳတေယာက္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ သူမသတိထားမိေနသည္။ အရပ္ ၅ေပ ၅ လက္မခန႔္ရွိေသာသူမထက္ သားကအရပ္ပိုရွည္ေနၿပီးက်စ္လစ္ေသာခႏၶာကိုယ္ႏွင့္အတူ ေခ်ာေမာခန႔္ညားေသာမ်က္ႏွာကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ သားျဖစ္သူကိုေငးၾကည့္ေနရင္း သူမခင္ပြန္းသည္ႏွင့္ ခ်စ္ရည္လူးခဲ့ၾကေသာေန႔ရက္ေတြကိုပါ တဆက္ထဲသတိရလိုက္မိၿပီး သူမေပါင္ခြၾကားကစိုတိုတိုျဖစ္လာသည္ကိုသတိျပဳလိုက္မိၿပီး သားကိုၾကည့္ေနတာကေန မ်က္ႏွာလႊဲျပစ္လိုက္ရသည္။ သားကလည္း သူမမ်က္ႏွာကိုသာျပန္လည္ေငးၾကည့္ေနတာကို သတိထားလိုက္မိၿပီး ဧည့္ခန္းထဲ မွာတဦးကိုတဦး စကားမေျပာႏိုင္ၾကဘဲ တိတ္ဆိတ္ျခင္းကသာႀကီးစိုးေနေတာ့သည္။ ထိုသို႔တိတ္ဆိတ္ေနျခင္းကပင္ မၾကာခင္မွာ အစြမ္းကုန္ေပါက္ကြဲလာႏိုင္သည္ကို သတိထားမိသျဖင့္သူမကပင္စၿပီး
“သား အခ်ိန္ေတာင္ေနာက္က်ေတာ့မယ္ညစာစားၾကစို႔”
ဟုေျပာၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားေနေသာေၾကာင့္ အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားျဖင့္ မီးဖိုခန္းသို႔သြားရမည့္အစား သူမရဲ႕အိပ္ခန္းဆီသို႔သာ ထြက္လာမိသည္။
ေဒၚေမသူေဇာ္တေယာက္ အိပ္ခန္းဆီသို႔ေလွ်ာက္လာခဲ့ေပမယ့္ သူမေနာက္ပိုင္းကိုသားျဖစ္သူက တပ္မက္ေသာမ်က္လုံးအစုံနဲ႔ၾကည့္ေနမည္ကို ႀကိဳတင္သရွိေနသျဖင့္ သူမရဲ႕စြင့္ကားလွပေနေသာတင္ပါးေတြကို လိုအပ္သည္ထက္ပိုၿပီး လႈပ္ရွားေအာင္တမင္ျပဳလုပ္ၿပီး ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။ သူမခန္းထဲေရာက္ၿပီးေနာက္တံခါးပိတ္လိုက္ကာ ေရခ်ိဳးရန္အတြက္ သူမအဝတ္အစားေတြကိုစတင္ခြၽတ္လိုက္သည္။ အက်ႌႏွင့္ထမိန္ကိုခြၽတ္ၿပီး ဘရာစီယာႏွင့္ပင္တီေလးသာ သူမခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ က်န္ေနေတာ့သည္။ သူမဘရာစီယာကို ေျဖးေျဖးခ်င္းခြၽတ္ျပစ္လိုက္ေတာ့ မို႔ေမာက္လုံးဝန္းကာ ယခုအခ်ိန္ထိက်စ္လစ္ေနလ်က္ရွိေနေသးေသာ သူမႏို႔အစုံကဝင့္ႂကြားစြာ ေပၚလာသည္။ထို႔ေနာက္ သူမအခန္းထဲမွာရွိေသာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး ပင္တီကိုခြၽတ္လိုက္သည္။ သူမေပါင္ၾကားကိုလက္နဲ႔စမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမေစာက္ပတ္ေလးမွာစြတ္စိုေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။လိင္မဆက္ဆံရတာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္ေနသျဖင့္ သူမအေနနဲ႔ လက္နဲ႔သာအာသာေျဖေနခဲ့ရၿပီး တကယ့္လီးအစစ္ကိုေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနခဲ့ရသည္။ သူမရဲ႕သားကို ပေထြးနဲ႔အတူမေနေစရဟူေသာ ခိုင္မာသည့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္သာ ဘယ္လိုလူကိုမွ လက္မခံခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး အထီးက်န္စြာေနထိုင္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။သူမဘဝတြင္ တြယ္တာစရာေယာက်ၤားသားဆိုလို႔သူမရဲ႕သားတေယာက္သာရွိေနသျဖင့္ သားျဖစ္သူအေပၚထားေသာ သူမရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက ေဘာင္ေက်ာ္လာခဲ့ရသည္။သားျဖစ္သူပိုင္စိုးကို သူမဘဝအတြက္ အင္အားအျဖစ္လည္းေကာင္း ၊ သူမကိုကာကြယ္ေပးေသာသူရဲေကာင္တေယာက္အနဲ႔လည္းေကာင္း သားအျဖစ္လည္းေကာင္း ရွိေနေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ သူမခံစားမႈနဲ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက ေရာႁပြန္းေနေပေတာ့သည္။ သူမမသိစိတ္ထဲက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက အိမ္မက္အျဖစ္ႏွင့္ ေရာက္ရွိလာတတ္ၿပီး ညအိပ္တိုင္းအိမ္မက္ထဲတြင္ သားျဖစ္သူနဲ႔အတူ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာလိင္ဆက္ဆံၾကသည့္အိမ္မက္မ်ိဳးကလညတိုင္းလိုလို မက္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ သူမအသိစိတ္ေၾကာင့္ ထိုအိမ္မက္ေတြကိုမုန္းမိေနရေသာ္လည္း သူမမသိစိတ္ကေတာ့ လိုခ်င္တပ္မက္ေနသည္။ သူမေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ စြတ္စိုေနေသာပင္တီကို ခ်က္ျခင္းမေလွ်ာ္ေသးဘဲ အဝတ္အေပမ်ားထည့္ေသာျခင္းထဲထည့္ျပစ္လိုက္သည္။ မနက္ျဖန္တြင္သူမသင္တန္းသြားသည့္အခ်ိန္မွာ သူမပင္တီကိုခိုးယူနမ္းေနမည္ျဖစ္ေသာ သားျဖစ္သူရဲ႕ပုံရိပ္ကိုျမင္ေယာင္မိရင္း ရင္ထဲမွာေက်နပ္သလိုလိုခံစားမိေနသည္။ဧည့္ခန္းထဲမွာက်န္ေနခဲ့ေသာပိုင္စိုးက ပထမဆုံးၿခံတံခါးကိုပိတ္ၿပီးေသာ့ခတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ အိမ္ေရွ႕တံခါးမႀကီးကိုပိတ္ၿပီးေနာက္ အေမစီးေသာေဒါက္ျမင့္ႀကိဳးသိုင္းဖိနပ္ကို ေကာက္ယူၿပီးနမ္းလိုက္သည္။ ပိုင္စိုးအေနနဲ႔ အေမကိုခ်စ္သည္သာမက အေမနဲ႔ပတ္သတ္ေသာ အေမအသုံးျပဳေသာ အသုံးျပဳထားခဲ့ေသာအရာဝတၳဳေတြကို ခ်စ္တတ္လာၿပီျဖစ္သည္ပိုင္စိုးဘဝတြင္ အျဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵတခုသာရွိသည္။ ထိုအရာမွာသူ႔အေမေဒၚေမသူေဇာ္ကို ဇနီးတေယာက္လိုေပါင္းသင္းဆက္ဆံျခင္းျဖစ္ၿပီး ထိုသို႔ အေမကိုမယားအျဖစ္ေပါင္းသင္းဖို႔အတြက္ဘာကိုဘဲလုပ္ရ လုပ္ရ လုပ္မည္သာျဖစ္သည္။

သာမန္အားျဖင့္ ပိုင္စိုးမွာအရွက္အေၾကာက္ႀကီးတတ္ၿပီး ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္တုန္းကလည္း အသြားအျပန္ကစလာပို႔ လာႀကိဳလုပ္ေပးေသာအေမျဖစ္သူေၾကာင့္ ဘယ္မိန္းမနဲ႔မွမပတ္သတ္ဖူးခဲ့ေခ်။ အေမတေယာက္ကိုသာ ခ်စ္သည့္အခ်စ္ျဖင့္ က်န္မိန္းမအားလုံးကိုမပတ္သတ္သတ္ခဲ့ေပ။ ပိုင္စိုးအေနနဲ႔ အေမနဲ႔ပြင့္လင္းေသာဆက္ဆံေရးရွိေနသျဖင့္ အေမ့အေပၚထားသည့္ သူ႔ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းတရားကိုဖြင့္ဟေျပာဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ဖူးသည္။ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ေျဖဆိုၿပီးသည့္အခ်ိန္က အေမ့ကိုဖြင့္ေျပာဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း မေျပာရဲသလိုလိုျဖစ္ေနခဲ့ရေသးသည္။ ပိုင္စိုးနားလည္ထားသည့္အခ်က္မွာ အေမ့ဘဝတြင္သူကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွမရွိေသာသည့္အျပင္ သူတခုခုကိုေတာင္းဆိုလာတိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ မျငင္းတတ္ေသာေၾကာင့္ ဒီတခါလည္းလက္ခံမည္ဟုသာေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ရဲ႕အသိဉာဏ္ထဲက အေမနဲ႔သားဆိုတဲ့ အသိတရားေၾကာင့္ မေျပာျဖစ္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။တံခါးပြင့္လာသံနဲ႔အတူ အေမကသူမအခန္းထဲကထြက္လာခဲ့သည္ကို ပိုင္စိုးေတြ႕လိုက္ရသည္။ အေမကသူ႔ကိုၿပဳံး၍ ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ထမင္းစားခန္းထဲဝင္သြားေတာ့မွ လက္ထဲမွာကိုင္ထားေသာ အေမ့ဖိနပ္ကိုျပန္ခ်ထားလိုက္သည္။ေဒၚေမသူေဇာ္မွာ သူမခ်က္တာကိုမွစားတတ္ေသာသားျဖစ္သူေၾကာင့္ အိမ္အကူမေခၚခဲ့ေပ။ သားကအိမ္သန႔္ ရွင္းေရးကိုလုပ္ၿပီး သူမကခ်က္ျပဳတ္ရသည္။ မနက္ ၁၀ နာရီမထိုးခင္မွာ ေန႔လည္စာနဲ႔ညစာအတြက္ တခါထဲေပါင္းၿပီးခ်က္ျပဳတ္ထားခဲ့သည္။ တပတ္တြင္ ၂ ရက္ သင္တန္းပိတ္ရက္ေတြ မွသာ အဝတ္အစားေလွ်ာ္ၿပီးမီးပူတိုက္တတ္သလို တခါတရံတြင္ လူငွားေခၚၿပီးခိုင္းတတ္သည္။ အမ်ားအားျဖင့္ သူမနဲ႔သားက ထိုပိတ္ရက္မနက္ပိုင္းေတြမွာ အဝတ္အတူေလွ်ာ္ၾကဖြတ္ၾကၿပီး ေန႔လည္ပိုင္းနဲ႔ညပိုင္းေတြမွာေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးနားယူတတ္ၾကသည္။ ယခုလည္း သူမထမင္းစားခန္းထဲဝင္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ သားျဖစ္သူကခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ျဖင့္ သူမအိပ္ခန္းဘက္သို႔သြားေနသည္ကို သိရွိေနေသာ္လည္း မဟန႔္တားခဲ့ေခ်။ သူမမသိစိတ္ထဲကကိုက သူမေစာက္ပတ္အနံ႔ကိုသားကိုရႉေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ ပင္တီကိုေတာင္မေလွ်ာ္ခဲ့ေခ်။တကယ္တမ္း သားကသူမပင္တီကိုမနမ္းဘဲ သူမထမိန္ကိုလွန္ၿပီး ေစာက္ပတ္ကိုတိုက္႐ိုက္နမ္းပါက သူမအေနနဲ႔သားကိုျငင္းရမည္လား? လက္ခံေပးရမည္လားဆိုတာကို မေဝခြဲႏိုင္ေခ်။ပိုင္စိုးတေယာက္ သူ႔အေမေဒၚေမသူေဇာ့္အခန္းထဲသို႔အသံမၾကားေအာင္သတိထားၿပီး ဝင္လာခဲ့သည္။ အခန္းထဲသို႔ေရာက္လွ်င္ေရာက္ျခင္း ထုံးစံအတိုင္း အဝတ္အေပျခင္းအ ေပၚဆုံးမွာ ရွိေနတတ္ေသာ အေမဝတ္ၿပီးသားပင္တီေလးကို ယူၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာေပၚတင္လိုက္ရင္း အငမ္းမရနမ္းလိုက္သည္။ထိုအခါအေမ့ေစာက္ပတ္အနံ႔သင္းသင္းေလးက သူ႔ႏွာေခါင္းထဲတိုးဝင္လာေတာ့ သူ႔ပါးစပ္ကေန
“အားးးးးေမႊးလိုက္တာအေမရယ္သားအေမ့ေစာက္ပတ္ကို ေန႔တိုင္းနမ္းခ်င္လိုက္တာ။ခ်စ္တယ္အေမရယ္။ သားကအေမေပါက္တဲ့ေသးကအစေသာက္ေပးခ်င္လာတဲ့အထိ အေမ့ကိုခ်စ္ေနမိၿပီ”
ဟု ေျပာလိုက္မိသည္။ ထို႔ေနာက္ သူဝတ္ထားေသာပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕တဆတ္ဆတ္ေတာင္မတ္ေနတဲ့လီးကိုအေမ့ပင္တီနဲ႔ပတ္ၿပီး အားရပါးရထုလိုက္သည္။သူက အေမခြၽတ္ထားခဲ့ေသာဘရာစီယာကို နမ္းရင္း အေမ့ပင္တီကိုလီးမွာပတ္ကာ ထုေနလိုက္သည္။ ထုလို႔ၿပီးသည့္အခ်ိန္မွာ သူ႔သုတ္ရည္ေတြကို အေမ့ပင္တီထဲမွာဘဲပန္းထုတ္ျပစ္ခဲ့ၿပီး အဝတ္ျခင္းထဲျပန္ထည့္လိုက္ကာ သူ႔အခန္းထဲျပန္လာခဲ့သည္။ သူ႔ကုတင္ေပၚမွာလွဲေလ်ာင္းေနရင္း အေမနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးစဥ္းစားမိေနသည္သူကအေမ့ကိုအရမ္းခ်စ္သလို အရမ္းလည္းသဝန္တိုတတ္သည္။အေမ့မွာသူ႔အျပင္ေနာက္တေယာက္သာရွိလာလွ်င္ဟူေသာအေတြးက သူ႔စိတ္ကိုႏြမ္းလ်ေစသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္
“သားေရ ပိုင္စိုးထမင္းစားၾကစို႔ေလ”
ဟု ေအာ္ေခၚလိုက္သျဖင့္သူက
“ဟုတ္ လာၿပီအေမ”
ဟု ျပန္အေျဖေပးလိုက္ၿပီး သူစိတ္ႏြမ္းလ်ေနမႈကိုႀကိဳးစားေမ့ေဖ်ာက္လိုက္ၿပီး အခန္းထဲကေနထြက္လာလိုက္သည္။ အေမက ထမင္းပြဲျပင္ထားၿပီး သူ႔ကိုေစာင့္ေနသျဖင့္ အေမ့ေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း အေမ့ကိုၿပဳံးျပကာ စတင္စားေသာက္လိုက္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေမက
“ခုနကသားဆီကို မီးမီးဖုန္းဆက္တယ္”
“ဟုတ္လား?ဘာတဲ့လဲအေမ”
“သားနဲ႔ဘဲေျပာမွျဖစ္မွာတဲ့သားကိုျပန္ေခၚပါလို႔ မွာသြားတယ္”
ေဒၚေမသူေဇာ္အေနနဲ႔ သူမရဲ႕သင္တန္းသူလည္းျဖစ္ၿပီး သားရဲ႕အတန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္ေသာ မီးမီးကိုေကာင္းစြာသိပါသည္။ သားအတြက္ေတာ့ ျငင္းစရာမလိုတဲ့မိန္းကေလးတဦးျဖစ္ေပမယ့္ ထိုမိန္းကေလးကသားကို သူမဆီကေနလုယူေနသလိုလည္း ခံစားေနရသျဖင့္ မီးမီအေပၚမွာသားဘက္က စိတ္မဝင္စားဖို႔ကိုဘဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနရသည္။ သားက“သူနဲ႔သားရဲ႕ၾကားမွာ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားေျပာရမယ့္စကားဆိုတာမရွိပါဘူး။ သူကသားရဲ႕သူငယ္ခ်င္းဘဲေလ”ေဒၚေမသူေဇာ္တေယာက္ သားဆီကအေျဖစကားေၾကာင့္ စိတ္သက္သာရာရသြားေပမယ့္လည္း သားစိတ္ကိုထပ္မံစမ္းသပ္သည့္အေနျဖင့္“အေမကေတာ့ မိန္းမခ်င္းဆိုေတာ့ မီးမီးကိုရိပ္မိေနတယ္။သားအတြက္ မီးမီကျငင္းစရာမရွိဘူးေနာ္သား။ သားအေနနဲ႔ေသခ်ာစဥ္းစားဖို႔လိုတယ္”ဟုေျပာလိုက္ေသာအခါ သားကေလသံတင္းမာလာၿပီး“ဘာလဲအေမအေမကသားကို တျခားလူတေယာက္ဆီကို တြန္းပို႔ေနတာလား”“အေမေျပာတာက အဲလိုမဟုတ္ဘူးေလ။သားကပညာလည္းစုံေနၿပီ။ သားအ႐ြယ္လည္းျပန္ၾကည့္ဦးေလကြာ။ သားအတြက္ သဘာဝအတိုင္းမိန္းမတေယာက္ေတာ့ လိုေနၿပီေလ”“မလိုဘူးအေမသားအတြက္ အေမရွိေနရင္ လုံေလာက္ၿပီသားတဘဝလုံးကို အေမနဲ႔ဘဲအတူတူေနမွာ”“အဲလိုလည္း ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲသားရယ္သီးခ်ိန္တန္သီး ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့္ဆိုတဲစကားေတာင္ ရွိေသးတာဘဲေလ။ သားလည္း မိသားစုဘဝတခုကို တည္ေဆာက္သင့္တာေပါ့”
“သားအတြက္ အေမကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွ ဘာတခုမွမလိုဘူးအေမဘဲ သားအတြက္ရွိေနေပးပါ။ အေမကသားနဲ႔အတူေနရတာကို စိတ္ကုန္ၿငီးေငြ႕ေနၿပီလား?”ဟု ေလသံမာမာႏွင့္ျပန္ေမးလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမကမ်က္လုံးအစုံကေနမ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာရင္း“ဘယ္ႏွယ့္ေျပာလိုက္တာလဲသားရယ္သားကအေမ့ဘဝပါ။ သားမရွိဘဲနဲ႔ အေမအသက္ရွင္ၿပီးေနႏိုင္မယ္လို႔မ်ား ထင္ေနတာလား?”ဟု ငို၍ေျပာလာသည္။ ထိုအခါ ပိုင္စိုးမွာစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရၿပီး ထိုင္ေနရာကေန ထရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ အေမ့ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး သူ႔ကိုေမာ့၍ၾကည့္ ေစလိုက္သည္။ သူကလည္းအေမ့မ်က္လုံးထဲကို စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္ရင္း“သားစကားေျပာတာ ေလာသြားတယ္အေမရယ္မငိုပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္။ သားေတာင္းပန္ပါတယ္”သားျဖစ္သူရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးငယ္ၿပီးေတာင္းပန္ေနမႈေၾကာင့္ ေဒၚေမသူေဖာ္လည္း ထိုင္ေနရာကေန သားျဖစ္သူအတိုင္း မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။ သူမရဲ႕ လက္အစုံ က သားျဖစ္သူပိုင္စိုးရဲ႕လည္ပင္းကိုဖက္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာႏွစ္ခု ုကို အလြန္နီးကပ္ေအာင္ျပဳလုပ္လိုက္ရင္း“အေမကသားကို အရမ္းခ်စ္တယ္။အဲဒီအခ်စ္က ဘယ္ေတာ့မွမေျပာင္းလဲသြားပါဘူး”ဟု တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သားအမိႏွစ္ေယာက္မွာ တေယာက္မ်က္လုံးကိုတေယာက္ နားလည္မႈ ၾကင္နာေႏြးေထြးမႈတို႔ျဖင့္စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ ပိုင္စိုးအေနနဲ႔ အေမနဲ႔ခုလိုမ်ိဳး တခါမွမေနခဲ့ရဖူးသျဖင့္ စိတ္ေတြအရမ္းလႈပ္ရွား ေနရသည့္အခ်ိန္တြင္ အေမ့ဆီကေနကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကိုပါရေနရသျဖင့္ အေမ့ကိုခ်စ္ႏွင့္အတူ သနားစိတ္ ၾကင္နာစိတ္ ရာဂစိတ္ေတြပါ ဝင္လာၿပီး သူ႔လီးကစတင္မာေၾကာကာ တေျဖးေျဖးေထာင္မတ္လာသည္။
အနီးကပ္ျမင္ေနရေသာ မဟတဟႏွင့္အေမ့ႏႈတ္ခမ္းေလးက ပိုင္စိုးနမ္းလာမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသလိုျဖစ္ေသည္ဟု ေတြးလိုက္မိၿပီး သတၱီေမြးလိုက္ကာသူ႔ဘဝရဲ႕ပထမဆုံးအေနနဲ႔ အေမ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုတ္ယူနမ္းလိုက္သည္။ သူ႔ဘဝရဲ႕ ပထမဆုံးအေနနဲ႔နမ္းျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားရသလို ကိုယ့္အေမကိုယ္ျပန္နမ္းရသည့္အတြက္ ေက်နပ္ပိတိလည္းျဖစ္မိသည္။ေဒၚေမသူေဇာ္အေနနဲ႔ သူမႏႈတ္ခမ္းကိုစုတ္ယူနမ္းေနေသာ သားျဖစ္သူရဲ႕ေႏြးေထြးေသာအနမ္းေၾကာင့္ သူမေပါင္ၾကားမွာ စြတ္စိုလာသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ ထိုအနမ္းေၾကာင့္ပင္ သူမရဲ႕အသိစိတ္ေတြက သူမဆီကေနလြင့္ပါးသြားခဲ့ရၿပီးသားအမိခ်င္းျဖစ္ေနတာကိုေတာင္ ခြင့္ျပဳေပးခဲ့သည့္အျပင္ သူမကပါ အလိုတူအလိုပါျပန္နမ္းေနလိုက္မိသည္။ သားရဲ႕လက္အစုံက သူမခါးေပၚသို႔ေရာက္လာၿပီး သူမကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္လိုက္ေတာ့ သူမကလည္းသားရဲ႕လည္ပင္းကိုျပန္လည္၍ဖက္လိုက္ၿပီး ဆက္လက္နမ္းေနခဲ့ၾကသည္။ သားရဲ႕လီးကသူမဗိုက္ေပၚမွာ မာေၾကာစြာျဖင့္ ေထာက္ထားသလိုျဖစ္ေနၿပီး သူမႏို႔ေတြက သားရင္ဘတ္နဲ႔ဖိကပ္ၿပီးပြတ္ေခ်ခံရသလို ျဖစ္ေနသည္။ သားကသူ႔ရဲ႕လက္အစုံကိုသူမဖင္ေပၚသို႔တင္ၿပီး ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း
“သားက အေမ့ကိုတကယ္ခ်စ္ေနမိၿပီ”ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ထိုစကားေၾကာင့္ပင္ သူတို႔သားအမိႏွစ္ဦးစလုံး အသိတရားျပန္ဝင္လာၾကၿပီး ရွက္႐ြံ႕ျခင္းႏွင့္အတူ ေဒၚေမသူေဇာ့္မ်က္လုံးအစုံက မ်က္ရည္မ်ားျပည့္လွ်ံစီးက်လာသည္။ထိုအခါ သားကသူမရဲ႕ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို တခါစုတ္ယူၿပီးနမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္“အေမအရမ္းပင္ပန္းေနတာမလားအနားယူလိုက္ေတာ့ေနာ္”ဟု ေျပာလိုက္သျဖင့္ သူမကလည္း“အင္းးးးသားလည္းေစာေစာအိပ္ေတာ့ေနာ္”ဟု ျပန္လည္ေျပာလိုက္ၿပီး သူမအခန္းဆီသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ ထိုညက သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္စလုံး ထုံးစံအတိုင္းလက္နဲ႔သာအာသာေျဖလိုက္ၾကေသာ္လည္း စိတ္မေက်နပ္ႏိုင္ၾကဘဲတညလုံးအိပ္လို႔မရၾကဘဲျဖစ္ေနခဲ့ၾကသည္။ေနာက္တေန႔မနက္ေရာက္ေသာအခါ ေဒၚေမသူေဇာ္ေရာပိုင္စိုးပါ စိတ္ထဲက်ိတ္ၿပီးႀကံစည္ေနတာ တခုရွိၾကသည္။ထိုအရာမွာတျခားေတာ့မဟုတ္ေပ။ ထူးဆန္းစြာတိုက္ဆိုင္ေနေသာ သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္၏ ေမြးေန႔ပင္ျဖစ္သည္။ ေမြးေန႔တူေနၾကေပမယ့္ တေယာက္ကိုတေယာက္ အံ့ၾသေစခ်င္ၾကေသာေၾကာင့္ ဖြင့္မေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ပိုင္စိုးက သူ႔အေမရဲ႕နဖူးေလးကိုျငင္သာစြာနမ္းရင္း“Happy brithday mom”ဟု ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေသာအခါ အေမကလည္း သူ႔ပါးကိုနမ္းၿပီးျပန္လည္ႏႈတ္ဆက္သည္။ ထို႔ေနာက္ပိုင္စိုးက“သားအတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ဘယ္မွာလဲအေမ”
ဟုေမးလိုက္ေသာအခါ အေမကၾကည္ႏူးစြာၿပဳံးလိုက္ရင္း“ဒီေန႔က အေမ့သင္တန္းရဲ႕ ပထမအပတ္ေနာက္ဆုံးရက္ေလ။မနက္ျဖန္ကစၿပီး သင္တန္းကတလပိတ္ၿပီ။ ဒီေတာ့ အေမနဲ႔သားအတြက္ အပန္းေျဖခရီးတခုထြက္ဖို႔စီစဥ္ထားတယ္။၁၅ ရက္ၾကာမယ့္ ခရီးစဥ္ေပါ့ကြာ”“ဟာ တကယ္ေနာ္အေမ။၁၅ ရက္ေတာင္ဆိုေတာ့ အၾကာႀကီးဘဲ။ဟဲဟဲ အဲဒါေတြေၾကာင့္ အေမ့ကိုခ်စ္ရတာ”ဟုေျပာရင္း သူမပါးကိုထပ္မံနမ္းလိုက္သည္။ေန႔လည္ ၂ နာရီေလာက္တြင္ ေဒၚေမသူေဇာ္တေယာက္ ပုံမွန္အခ်ိန္ထက္ ၂ နာရီေက်ာ္ေလာက္ေစာၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ေရွ႕တံခါးဖြင့္၍“သားေရ အေမျပန္ေရာက္ၿပီ”ဟု ေအာ္ေခၚလိုက္သည္။ ထိုအခါသားကသူမဆီေရာက္လာၿပီး သူမလက္ထဲကကိုင္ထားေသာ အထုပ္ႏွစ္ထုပ္ကိုၾကည့္၍“ဘာေတြလဲအေမ”ဟု ေမးလိုက္သည္။ သူမကအထုပ္အႀကီးကို သားးဆီကမ္းေပးလိုက္လိုက္ရင္း“ေရခဲေသတၱာထဲမွာ သိမ္းထားလိုက္ဦးသားညမွျပန္ထုတ္ၾကမယ္”ဟုေျပာၿပီး သူမပါထမင္းစားခန္းထဲသို႔ လိုက္လာခဲ့သည္။ ပိုင္စိုးက အထုပ္ေျဖလိုက္ေသာအခါ ေမြးေန႔ကိတ္ျဖစ္ေနသျဖင့္အံ့ၾသဝမ္းသာသြားၿပီး အေမ့ကိုဖက္ရင္း“အေမကအရမ္းအလိုက္သိတာဘဲ”ဟုေျပာလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမကသူ႔လည္ပင္းကိုျပန္ဖက္လိုက္ၿပီး“ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေမြးေန႔ျဖစ္ပါေစသား”
ဟု ဆုေတာင္းေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမကလွပစြာထုပ္ပိုးထားေသာ လက္ေဆာင္ဘူးေလးကို သားကိုေပးလိုက္ၿပီး ဖြင့္ၾကည့္ေစေသာအခါ သားက“ညမွဖြင့္ေတာ့မယ္”ဟု ေျပာသျဖင့္ သားအလိုက်အတိုင္း မေဖာက္ဘဲထားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သားကသူမအတြက္ အထုပ္တထုပ္ကိုကမ္းေပးၿပီး“သားရဲ႕ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ပါ။ဒီေန႔ညကို ဝတ္ရမယ္ေနာ္အေမ။ဒီည အေမ့ကိုဒီအဝတ္အစားနဲ႔ဘဲ သားျမင္ခ်င္လို႔ပါ”ဟု ေတာင္းဆိုလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမက“​ေအးပါသားရယ္​အ​ေမဝတ္​ပါ့မယ္​”ဟု ေျပာလိုက္သည္။သားအလိုက်အတိုင္း ေျပာသာေျပာလိုက္ရေပမယ့္သားဝယ္ေပးေသာအဝတ္အစားက သူမအေနနဲ႔ဝတ္လို႔မွအဆင္ေျပပါ့မလား? အျမင္ေရာေတာ္ပါ့မလားဆိုတာကို စဥ္းစားမိရက္သားနဲ႔ကို သားကိုဝတ္ပါ့မယ္လို႔ ေျပာလိုက္မိသည္။ခထိုေန႔ ညစာကို ေဒၚေမသူေဇာ္နဲ႔ပိုင္စိုးတို႔ အျပင္သြားၿပီး စားေသာက္လိုက္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ပိုင္စိုးကသူ႔အေမေဒၚေမသူေဇာ္ရဲ႕လက္ကို မလြတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္ထားေသာေၾကာင့္ သားအမိပုံစံမ်ိဳးျဖစ္မေနဘဲ ခ်စ္သူရည္းစားလိုလိုလင္မယားလိုလိုပုံစံမ်ိဳးသာ ျဖစ္ေနသည္ကိုသိေနေပမယ့္လည္းေဒၚေမသူေဇာ္ကိုယ္တိုင္က မျငင္းဘဲလက္ခံသလိုေနေပးေနမိသည္။ စားေသာက္ၿပီးအိမ္အျပန္လမ္းတြင္ အေမျဖစ္သူက“အေမနဲလက္ခ်င္းတြဲၿပီး လူပုံအလည္သြားရတာကိုသားေပ်ာ္ေနတာမလား? သားလုပ္ေနပုံက သားအမိပုံစံမ်ိဳးမဟုတ္တာ အေမသိေနတယ္ေနာ္။ သားကိုခ်စ္လြန္းလို႔သာအေမကမျငင္းခဲ့ဘဲ ေနေပးခဲ့တာ”
ဟုေျပာလိုက္သည္။ ထိုအခါသားက ၿပဳံး႐ုံသာၿပံဳးေနခဲ့ၿပီးဘာမွျပန္မေျပာေခ်။ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ၾကေသာအခါ ေန႔လည္ရ နာရီခြဲၿပီးေနေလၿပီ။ ေဒၚေမသူေဇာ္က ဧည့္ခန္းထဲကဆိုဖာ မွာထိုင္ရင္း ေခါင္းကိုဆိုဖာေပၚမွီထားလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ပိုင္စိုးကသူ႔အေမအနားမွာ ပူးကပ္စြာဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း
“သားရဲ႕ေမြးေန႔မွာ ခုလိုလုပ္ေပးလို႔ အေမ့ကိုေက်းဇူးအရမ္းတငိပါတယ္”
ဟုေျပာလိုက္ေသာအခါ အေမက
“အင္းးးးးအေမ့အတြက္လည္း ဒီေန႔ကအရမ္းအံ့ၾသစရာေကာင္းခဲ့ၿပီး ဘယ္ေတာ့မွေမ့လို႔ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ သားကိုအေမေပးထားတဲလက္ေဆာင္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေလ”
ဟု ေျပာသျဖင့္ သားကသူမလက္ကိုဆြဲၿပီး သူမကိုပါထမင္းစားခန္းထဲသို႔ေခၚသြားသည္။ ထမင္းစားခန္းထဲကစားပြဲမွာရွိေေသာလက္ေဆာင္ဗူးေလးကိုေဖာက္လိုက္ေတာ့ ပိုင္စိုးအင္မတန္လိုခ်င္ေနေသာ္လည္း ေစ်းႀကီးလြန္းေသာေၾကာင့္မဝယ္ျဖစ္ခဲ့ေသာလက္ပတ္နာရီေလးျဖစ္ေနသျဖင့္ အံ့ၾသဝမ္းသာသြားကာ အေမ့ကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္ၿပီး အေမ့ပါးေတြကို ဆက္
ေဒၚေမသူေဇာ္တေယာက္ကားကိုအိမ္ေရွ႕မွာရပ္ၿပီးေနာက္ တံခါးကိုဖြင့္ၿပီး ဆင္းလာသည္။ သူမပုံစံကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အနည္းငယ္ပင္ပန္းႏြမ္းေနေနတာကို သိသာသည္။ ေဒၚေမသူူေဇာ္မွာ ငယ္႐ြယ္စဥ္အခါက dancer တေယာက္ျဖစ္ၿပီး ယခု အသက္ ၃၈ ႏွစ္အ႐ြယ္တြင္မူ ကိုယ္ပိုင္အကသင္တန္းတခုကို ဖြင့္ၿပီး ဝါသနာပါေသာလူငယ္မ်ားကို သင္ၾကားေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူမဖြင့္ထားေသာအကသင္တန္း၏ စည္းကမ္းတင္း ၾကပ္မႈႏွင့္ သင္ၾကားေပးမႈေကာင္းမြန္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ၅ ႏွစ္အတြင္းမွာပင္ နာမည္ရလာၿပီးသင္တန္းတက္သူဦးေရလည္း မ်ားလာခဲ့ကာ တေျဖးေျဖးေအာင္ျမင္လာခဲ့သည္။ သူမအေနနဲ႔ လင္ေယာက်ၤားမရွိေတာ့ေသာ္လည္း တဦးထဲေသာသားျဖစ္သူ ပိုင္စိုးကို ပညာသင္ၾကားစားရိတ္ႏွင့္ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ မိန္းမသားတေယာက္ထဲ ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္လာရျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္မူ သားျဖစ္သူေက်ာင္းၿပီးသြားၿပီး ဘြဲ႕ရၿပီးၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း သူမရဲ႕အကသင္တန္းက နာမည္ေကာင္းျဖင့္ေက်ာ္ၾကားေနေသာေၾကာင့္ ထိုအလုပ္ကိုသာစိတ္ေရာကိုယ္ပါ ျမႇဳပ္ႏွံထားလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ေဒၚေမသူေဇာ္တေယာက္ ေပ ၄၀×ေပ ၆၀ ၿခံဝန္း ေလးအလယ္က ေနခ်င္စဖြယ္ေဆာက္လုပ္ထားေသာ တထပ္ ္တိုက္ေလးရဲ႕အိမ္ေရွ႕တံခါးကိုဖြင့္ၿပီး ဝင္လာခဲ့သည္။ အိမ္ထဲေရာက္လွင္ေရာက္ျခင္း
“အ​ေမ ်ပႏ္​လာၿပီလား”
ဟူေသာ အသံတခုကိုၾကားလိုက္ရၿပီး အၿမဲတမ္းလိုလိုပင္ တင္းမာတည္ၾကည္ေနတတ္ေသာ သူမမ်က္ႏွာမွာတမဟုတ္ခ်င္း ၿပဳံး႐ႊင္လာၿပီး သူမတေနကုန္ပင္ပန္းထားရတာေတြပင္ ေပ်ာက္သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ သူမအတြက္ေရေအးေအးတ ခြက္ယူေဆာင္လာၿပီး ႐ႊင္ျပစြာႏႈတ္ဆက္ေနေသာ သားေတာ္ေမာင္ကို ေက်နပ္ၾကည္ႏူးစြာၾကည့္လိုက္သည္။ သားျဖစ္သူကဆက္လက္ၿပီး
“ေရေအးေအးေလးေသာက္ၿပီး ခဏနားလိုက္အေမေၾသာ္ အေမေရမခ်ိဳးခင္ အေမ့ဆံပင္ေတြကို ေျဖခ်ထားလိုက္ဦးေနာ္”
ဟု သတိေပးသလိုလိုေျပာလိုက္ေသးသည္။ သူမဆံပင္မွာ ခါးအစြန္းထိသာ ရွည္လ်ားေသာ္လည္း မဲနက္ေနၿပီးအုံေကာင္းလွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမရဲ႕သားက သူမဆံပင္ေတြကိုအရမ္းႀကိဳက္ႏွစ္သက္မွန္းသိသျဖင့္
“ေအးကြာ အေမေတာ့ဒီဆံပင္ေတြကိုညႇပ္ၿပီးခပ္တိုတိုပုံစံနဲ႔ေနခ်င္ေနၿပီ”
ဟု စေနာက္လိုက္သည္။ ထိုအခါ သူမသားေတာ္ေမာင္ကမ်က္လုံးျပဴးမ်က္ဆန္ျပဴးျဖင့္
“ဟာ မညႇပ္ရပါဘူးအေမေနာ္ အေမဆံပင္ေတြညႇပ္ျပစ္ရင္ သားအေမနဲ႔မေခၚေတာ့ဘူး”
ဟု စိတ္ေကာက္သလိုျဖင့္ေျပာသျဖင့္ သူမရင္ထဲၾကည္ႏူးသြားကာ တခစ္ခစ္ရယ္လိုက္ရင္း အနားယူရန္ထြက္လာလိုက္သည္။ပိုင္စိုးတေယာက္ သူ႔အေရွ႕ကေနထြက္ခြာသြားေသာ အေမျဖစ္သူရဲ႕ေနာက္ပိုင္းကိုၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းတခ်က္ခ်လိုက္မိသည္။ သူ႔ဘဝတြင္ သူ႔အေမလို႐ုပ္ေရာ ခႏၶာကိုယ္ပါ အျပစ္ေျပာစရာမရွိေအာင္လွေသာမိန္းမမ်ိဳး မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ အေမျဖစ္သူရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က အမို႔အေမာက္ ၊ အရႈိက္အဟိုက္ေတြကပိုင္စိုးစိတ္ေတြကို ညႇိဳ႕ယူဖမ္းစားေနေပေတာ့သည္။ တခါတရံတြင္ အေမကအိမ္မွာဘဲက်န္းမာေရးအတြက္ အကေလ့က်င့္တတ္သည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ သူကအေမကေနတာကို ေဘးကေနထိုင္ၿပီး ၾကည့္ေနတတ္သည္။ အေမကေတာ့ သူမရဲ႕အကႏွင့္ အႏုပညာကိုၾကည့္ေနသည္ဟုသာ ထင္ေနေသာ္လည္းပိုင္စိုးကမူ အေမ့ရဲ႕ လႈပ္ရွားေနေသာဖင္ေတြ ၊ ႏို႔ေတြကိုဘဲ မ်က္စိစားပြဲထိုင္ေနျခင္းျဖစ္သည္ကို အေမမသိဟုသာ ထင္ေနေပသည္။ ပိုင္စိုးတေယာက္ ဧည့္ခန္းထဲကဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ရင္း အေမျဖစ္သူအဝတ္အစားလဲတာကို ေစာင့္ေနလိုက္သည္။
“သား ဒီေန႔ဘာေတြလုပ္ေနလဲဆိုတာအေမ့ကိုေျပာျပပါဦးကြ”
ဟူေသာအသံႏွင့္အတူ အေမကဧည့္ခန္းထဲဝင္လာကာ ဆိုဖာတလုံးေပၚမွာထိုင္လိုက္သည္။ သူက
“သားဒီေန႔အေမ့ရဲ႕အခန္းကိုရွင္းေနရင္း အေမနဲ႔အေဖရဲ႕ဟန္းနီးမြန္းထြက္တုန္းကပုံေတြကို ေတြ႕မိေသးတယ္”
ဟုေျပာလာသျဖင့္ သူမမ်က္ႏွာမွာ ရွက္ေသြးမ်ားေၾကာင့္နီရဲလာရေပသည္။ သူမငယ္႐ြယ္စဥ္အခ်ိန္တုန္းက အကဝါသနာပါေသာ ေခတ္ရဲ႕သမီးပ်ိဳတေယာက္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး သူမရဲ႕ခ်စ္သူျဖစ္ေသာ သားရဲ႕အဖခင္ဦးေကာင္းျမတ္ႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ကသူမအသက္မွာ ၁၉ ႏွစ္သာရွိေနၿပီး ငယ္႐ြယ္ေသာသူတို႔ရဲ႕ထုံးစံအတိုင္း လြတ္လပ္စြာေနရျခင္းကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ဟန္းနီးမြန္းကပုံေတြမွာ သာမန္တစိမ္းတေယာက္ကို ျပလို႔မရႏိုင္ခဲ့ေပ။
အတိတ္ကေပ်ာ္ျမဴခဲ့ၾကရတဲ့အခ်ိန္ေတြကို ျပန္လည္သတိရမိၿပီးေနာက္ သူမကိုကေလးတေယာက္နဲ႔ျပစ္ထားခဲ့ၿပီးႏိုင္ငံျခားသို႔အၿပီးအပိုင္ထြက္သြားေသာ ခငိပြန္းျဖစ္သူအေပၚနားက်ည္းစိတ္ကျပန္လည္အစေဖာ္ေပးသလို ျဖစ္လာခဲ့သည္။ထို႔ေၾကာင့္ နာက်ည္းမႈႏွင့္ခံျပင္းမႈတို႔ေပါငိးၿပီး သူမမ်က္လုံးအစုံကေန မ်က္ရည္တို႔က်ဆင္းလာသည္။ သူမမ်က္ရည္က်ေနတာကိုျမင္ၿပီး သားျဖစ္သူကပ်ာပ်ာသလဲျဖင့္
“ဟာ အေမရာ ဘာလို႔ငိုေနတာလဲသားေျပာလိုက္လို႔ အေဖ့ကို သတိရျပန္ၿပီနဲ႔တူတယ္သားေတာင္းပန္ပါတယ္အေမရယ္မငိုပါနဲ႔ေနာ္”
ဟု ေျပာလာသျဖင့္ သူမမ်က္ရည္ေတြကိုလက္နဲ႔သုတ္ျပစ္လိုက္ၿပီးေနာက္
“ေအးပါသားရယ္အေမလည္း႐ုတ္တရက္မို႔လို႔ပါ”
ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ ထိုအခါ သားက
“သားလည္း အေဖ့ကိုသတိေတာ့ရတာေပါ့။အေဖကခုထိေသလားရွင္လားေတာင္ မသိရဘူးေနာ္”
ဟု ေျပာလိုက္ေသာ သားျဖစ္သူရဲ႕မ်က္ႏွာကို အမွတ္တမဲ့ျဖင့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ သူမကိုယ္တိုင္ေမြးထားေသာ သားေလးပိုင္စိုးမ်က္ႏွာက သူမႏွင့္တစက္မွမတူဘဲ သူ႔အေဖဦးေကာင္းျမတ္ႏွင့္သာ ခြၽတ္စြတ္တူေနသျဖင့္ သားေလးမ်က္ႏွာကိုျမင္ေနရသည့္အခ်ိန္တိုင္းတြင္ သူမအတြက္လုံၿခဳံသလိုခံစားေနရသည္ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ပင္ သားကိုခ်စ္သည့္အခ်စ္အခ်စ္က တေျဖးေျဖးႏွင့္ အတၱေတြေရာႁပြန္းလာခဲ့ၿပီး သားကိုသူမအနားကေန မခြာေစခ်င္ေတာ့ေပ။ ဘြဲ႕ရၿပီးသည္ျဖစ္ေသာ္လည္အလုပ္တခုခုဝင္လုပ္လိုက္လွ်င္ ႐ြယ္တူမိန္းကေလးမ်ားႏွင့္ ၿငိစြန္းသြားမွာကိုစိုးရိမ္ေနေသာ အတၱစိတ္ေၾကာင့္ သားကိုအိမ္မွာဘဲေနခိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး သူမရဲ႕သားပိုင္စိုးက သူမအတြက္ဘဲျဖစ္ေစရန္ ေသခ်ာႀကိဳးစားလာခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ သူမဘဝတြင္သားေလးကိုမခြဲႏိုင္သည့္အျပင္ သားေလးမရွိဘဲႏွင့္ ဘယ္လိုမွပင္ အသက္မရွင္ႏိုင္မွန္းသိသျဖင့္ ယခုလိုအတၱႀကီးစြာျဖင့္သားကိုသူမတေယာက္ထဲအတြက္သာျဖစ္ေနေစရန္ ႀကိဳးစားလာခဲ့ရျခင္းျဖစ္ၿပီး ယခုအခ်ိန္အထိအေႏွာက္အယွက္တစုံတရာမရွိေသးဘဲ ေအာင္ျမင္ေနခဲ့သည္။ ယခုလို အေဖျဖစ္သူကိုသတိရၿပီးဝမ္းနည္းသလိုျဖစ္ေနေသာသားကို စိတ္ေပ်ာ္႐ႊင္ေစရန္အလို႔ငွာ သူမက
“အင္း သားကသားအေဖနဲ႔ ခြၽတ္စြတ္တူတယ္ဆိုေပမယ့္အေမ့သားက ပိုေခ်ာတယ္ကြ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သားကသားအေဖထက္ပိုၿပီး အသားအရည္လွတယ္။ အဲဒီအသားအရည္ကို သားဘယ္ကေနရလဲဆိုတာေျပာစမ္းပါဦး”
ဟု ေပါ့ပါးလြတ္လပ္စြာ ေမးလိုက္သည္။ ထိုအခါသားက
“သားရဲ႕ ခ်စ္စရာအရမ္းေကာင္းၿပီး အရမ္းလွတဲ့အေမဆီကေနရထားတာေပါ့”
ဟု မဆိုင္းမတြေျဖလိုက္ေသာ သားျဖစ္ကိုေငးၾကည့္လိုက္သည္ေဒၚေမသူတေယာက္ သူမေမြးထားေသာသားကိုၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲမွာမေဖာ္ျပတတ္ေသာ ခံစားမႈတမ်ိဳးျဖစ္ေပၚေနခဲ့သည္။ သူမရဲ႕သားေလးကို သူမစိတ္ထဲကကေလးတေယာက္လိုသာ ထင္ေနေသးေသာ္လည္း တကယ္တမ္းတြင္မူ လူပ်ိဳတေယာက္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ သူမသတိထားမိေနသည္။ အရပ္ ၅ေပ ၅ လက္မခန႔္ရွိေသာသူမထက္ သားကအရပ္ပိုရွည္ေနၿပီးက်စ္လစ္ေသာခႏၶာကိုယ္ႏွင့္အတူ ေခ်ာေမာခန႔္ညားေသာမ်က္ႏွာကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ သားျဖစ္သူကိုေငးၾကည့္ေနရင္း သူမခင္ပြန္းသည္ႏွင့္ ခ်စ္ရည္လူးခဲ့ၾကေသာေန႔ရက္ေတြကိုပါ တဆက္ထဲသတိရလိုက္မိၿပီး သူမေပါင္ခြၾကားကစိုတိုတိုျဖစ္လာသည္ကိုသတိျပဳလိုက္မိၿပီး သားကိုၾကည့္ေနတာကေန မ်က္ႏွာလႊဲျပစ္လိုက္ရသည္။ သားကလည္း သူမမ်က္ႏွာကိုသာျပန္လည္ေငးၾကည့္ေနတာကို သတိထားလိုက္မိၿပီး ဧည့္ခန္းထဲ မွာတဦးကိုတဦး စကားမေျပာႏိုင္ၾကဘဲ တိတ္ဆိတ္ျခင္းကသာႀကီးစိုးေနေတာ့သည္။ ထိုသို႔တိတ္ဆိတ္ေနျခင္းကပင္ မၾကာခင္မွာ အစြမ္းကုန္ေပါက္ကြဲလာႏိုင္သည္ကို သတိထားမိသျဖင့္သူမကပင္စၿပီး
“သား အခ်ိန္ေတာင္ေနာက္က်ေတာ့မယ္ညစာစားၾကစို႔”
ဟုေျပာၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားေနေသာေၾကာင့္ အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားျဖင့္ မီးဖိုခန္းသို႔သြားရမည့္အစား သူမရဲ႕အိပ္ခန္းဆီသို႔သာ ထြက္လာမိသည္။
ေဒၚေမသူေဇာ္တေယာက္ အိပ္ခန္းဆီသို႔ေလွ်ာက္လာခဲ့ေပမယ့္ သူမေနာက္ပိုင္းကိုသားျဖစ္သူက တပ္မက္ေသာမ်က္လုံးအစုံနဲ႔ၾကည့္ေနမည္ကို ႀကိဳတင္သရွိေနသျဖင့္ သူမရဲ႕စြင့္ကားလွပေနေသာတင္ပါးေတြကို လိုအပ္သည္ထက္ပိုၿပီး လႈပ္ရွားေအာင္တမင္ျပဳလုပ္ၿပီး ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။ သူမခန္းထဲေရာက္ၿပီးေနာက္တံခါးပိတ္လိုက္ကာ ေရခ်ိဳးရန္အတြက္ သူမအဝတ္အစားေတြကိုစတင္ခြၽတ္လိုက္သည္။ အက်ႌႏွင့္ထမိန္ကိုခြၽတ္ၿပီး ဘရာစီယာႏွင့္ပင္တီေလးသာ သူမခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ က်န္ေနေတာ့သည္။ သူမဘရာစီယာကို ေျဖးေျဖးခ်င္းခြၽတ္ျပစ္လိုက္ေတာ့ မို႔ေမာက္လုံးဝန္းကာ ယခုအခ်ိန္ထိက်စ္လစ္ေနလ်က္ရွိေနေသးေသာ သူမႏို႔အစုံကဝင့္ႂကြားစြာ ေပၚလာသည္။ထို႔ေနာက္ သူမအခန္းထဲမွာရွိေသာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး ပင္တီကိုခြၽတ္လိုက္သည္။ သူမေပါင္ၾကားကိုလက္နဲ႔စမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမေစာက္ပတ္ေလးမွာစြတ္စိုေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။လိင္မဆက္ဆံရတာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္ေနသျဖင့္ သူမအေနနဲ႔ လက္နဲ႔သာအာသာေျဖေနခဲ့ရၿပီး တကယ့္လီးအစစ္ကိုေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနခဲ့ရသည္။ သူမရဲ႕သားကို ပေထြးနဲ႔အတူမေနေစရဟူေသာ ခိုင္မာသည့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္သာ ဘယ္လိုလူကိုမွ လက္မခံခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး အထီးက်န္စြာေနထိုင္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။သူမဘဝတြင္ တြယ္တာစရာေယာက်ၤားသားဆိုလို႔သူမရဲ႕သားတေယာက္သာရွိေနသျဖင့္ သားျဖစ္သူအေပၚထားေသာ သူမရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက ေဘာင္ေက်ာ္လာခဲ့ရသည္။သားျဖစ္သူပိုင္စိုးကို သူမဘဝအတြက္ အင္အားအျဖစ္လည္းေကာင္း ၊
သူမကိုကာကြယ္ေပးေသာသူရဲေကာင္တေယာက္အနဲ႔လည္းေကာင္း သားအျဖစ္လည္းေကာင္း ရွိေနေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ သူမခံစားမႈနဲ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက ေရာႁပြန္းေနေပေတာ့သည္။ သူမမသိစိတ္ထဲက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက အိမ္မက္အျဖစ္ႏွင့္ ေရာက္ရွိလာတတ္ၿပီး ညအိပ္တိုင္းအိမ္မက္ထဲတြင္ သားျဖစ္သူနဲ႔အတူ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာလိင္ဆက္ဆံၾကသည့္အိမ္မက္မ်ိဳးကလညတိုင္းလိုလို မက္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ သူမအသိစိတ္ေၾကာင့္ ထိုအိမ္မက္ေတြကိုမုန္းမိေနရေသာ္လည္း သူမမသိစိတ္ကေတာ့ လိုခ်င္တပ္မက္ေနသည္။ သူမေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ စြတ္စိုေနေသာပင္တီကို ခ်က္ျခင္းမေလွ်ာ္ေသးဘဲ အဝတ္အေပမ်ားထည့္ေသာျခင္းထဲထည့္ျပစ္လိုက္သည္။ မနက္ျဖန္တြင္သူမသင္တန္းသြားသည့္အခ်ိန္မွာ သူမပင္တီကိုခိုးယူနမ္းေနမည္ျဖစ္ေသာ သားျဖစ္သူရဲ႕ပုံရိပ္ကိုျမင္ေယာင္မိရင္း ရင္ထဲမွာေက်နပ္သလိုလိုခံစားမိေနသည္။ဧည့္ခန္းထဲမွာက်န္ေနခဲ့ေသာပိုင္စိုးက ပထမဆုံးၿခံတံခါးကိုပိတ္ၿပီးေသာ့ခတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ အိမ္ေရွ႕တံခါးမႀကီးကိုပိတ္ၿပီးေနာက္ အေမစီးေသာေဒါက္ျမင့္ႀကိဳးသိုင္းဖိနပ္ကို ေကာက္ယူၿပီးနမ္းလိုက္သည္။ ပိုင္စိုးအေနနဲ႔ အေမကိုခ်စ္သည္သာမက အေမနဲ႔ပတ္သတ္ေသာ အေမအသုံးျပဳေသာ အသုံးျပဳထားခဲ့ေသာအရာဝတၳဳေတြကို ခ်စ္တတ္လာၿပီျဖစ္သည္ပိုင္စိုးဘဝတြင္ အျဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵတခုသာရွိသည္။ ထိုအရာမွာသူ႔အေမေဒၚေမသူေဇာ္ကို ဇနီးတေယာက္လိုေပါင္းသင္းဆက္ဆံျခင္းျဖစ္ၿပီး ထိုသို႔ အေမကိုမယားအျဖစ္ေပါင္းသင္းဖို႔အတြက္ဘာကိုဘဲလုပ္ရ လုပ္ရ လုပ္မည္သာျဖစ္သည္။ သာမန္အားျဖင့္ ပိုင္စိုးမွာအရွက္အေၾကာက္ႀကီးတတ္ၿပီး ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္တုန္းကလည္း အသြားအျပန္ကစလာပို႔ လာႀကိဳလုပ္ေပးေသာအေမျဖစ္သူေၾကာင့္ ဘယ္မိန္းမနဲ႔မွမပတ္သတ္ဖူးခဲ့ေခ်။ အေမတေယာက္ကိုသာ ခ်စ္သည့္အခ်စ္ျဖင့္ က်န္မိန္းမအားလုံးကိုမပတ္သတ္သတ္ခဲ့ေပ။ ပိုင္စိုးအေနနဲ႔ အေမနဲ႔ပြင့္လင္းေသာဆက္ဆံေရးရွိေနသျဖင့္ အေမ့အေပၚထားသည့္ သူ႔ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းတရားကိုဖြင့္ဟေျပာဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ဖူးသည္။ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ေျဖဆိုၿပီးသည့္အခ်ိန္က အေမ့ကိုဖြင့္ေျပာဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း မေျပာရဲသလိုလိုျဖစ္ေနခဲ့ရေသးသည္။
ပိုင္စိုးနားလည္ထားသည့္အခ်က္မွာ အေမ့ဘဝတြင္သူကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွမရွိေသာသည့္အျပင္ သူတခုခုကိုေတာင္းဆိုလာတိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ မျငင္းတတ္ေသာေၾကာင့္ ဒီတခါလည္းလက္ခံမည္ဟုသာေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ရဲ႕အသိဉာဏ္ထဲက အေမနဲ႔သားဆိုတဲ့ အသိတရားေၾကာင့္ မေျပာျဖစ္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။တံခါးပြင့္လာသံနဲ႔အတူ အေမကသူမအခန္းထဲကထြက္လာခဲ့သည္ကို ပိုင္စိုးေတြ႕လိုက္ရသည္။ အေမကသူ႔ကိုၿပဳံး၍ ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ထမင္းစားခန္းထဲဝင္သြားေတာ့မွ လက္ထဲမွာကိုင္ထားေသာ အေမ့ဖိနပ္ကိုျပန္ခ်ထားလိုက္သည္။ေဒၚေမသူေဇာ္မွာ သူမခ်က္တာကိုမွစားတတ္ေသာသားျဖစ္သူေၾကာင့္ အိမ္အကူမေခၚခဲ့ေပ။ သားကအိမ္သန႔္ ရွင္းေရးကိုလုပ္ၿပီး သူမကခ်က္ျပဳတ္ရသည္။ မနက္ ၁၀ နာရီမထိုးခင္မွာ ေန႔လည္စာနဲ႔ညစာအတြက္ တခါထဲေပါင္းၿပီးခ်က္ျပဳတ္ထားခဲ့သည္။ တပတ္တြင္ ၂ ရက္ သင္တန္းပိတ္ရက္ေတြ မွသာ အဝတ္အစားေလွ်ာ္ၿပီးမီးပူတိုက္တတ္သလို တခါတရံတြင္ လူငွားေခၚၿပီးခိုင္းတတ္သည္။ အမ်ားအားျဖင့္ သူမနဲ႔သားက ထိုပိတ္ရက္မနက္ပိုင္းေတြမွာ အဝတ္အတူေလွ်ာ္ၾကဖြတ္ၾကၿပီး ေန႔လည္ပိုင္းနဲ႔ညပိုင္းေတြမွာေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးနားယူတတ္ၾကသည္။ ယခုလည္း သူမထမင္းစားခန္းထဲဝင္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ သားျဖစ္သူကခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ျဖင့္ သူမအိပ္ခန္းဘက္သို႔သြားေနသည္ကို သိရွိေနေသာ္လည္း မဟန႔္တားခဲ့ေခ်။ သူမမသိစိတ္ထဲကကိုက သူမေစာက္ပတ္အနံ႔ကိုသားကိုရႉေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ ပင္တီကိုေတာင္မေလွ်ာ္ခဲ့ေခ်။တကယ္တမ္း သားကသူမပင္တီကိုမနမ္းဘဲ သူမထမိန္ကိုလွန္ၿပီး ေစာက္ပတ္ကိုတိုက္႐ိုက္နမ္းပါက သူမအေနနဲ႔သားကိုျငင္းရမည္လား? လက္ခံေပးရမည္လားဆိုတာကို မေဝခြဲႏိုင္ေခ်။ပိုင္စိုးတေယာက္ သူ႔အေမေဒၚေမသူေဇာ့္အခန္းထဲသို႔အသံမၾကားေအာင္သတိထားၿပီး ဝင္လာခဲ့သည္။ အခန္းထဲသို႔ေရာက္လွ်င္ေရာက္ျခင္း ထုံးစံအတိုင္း အဝတ္အေပျခင္းအ ေပၚဆုံးမွာ ရွိေနတတ္ေသာ အေမဝတ္ၿပီးသားပင္တီေလးကို ယူၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာေပၚတင္လိုက္ရင္း အငမ္းမရနမ္းလိုက္သည္။ထိုအခါအေမ့ေစာက္ပတ္အနံ႔သင္းသင္းေလးက သူ႔ႏွာေခါင္းထဲတိုးဝင္လာေတာ့ သူ႔ပါးစပ္ကေန
“အားးးးးေမႊးလိုက္တာအေမရယ္သားအေမ့ေစာက္ပတ္ကို ေန႔တိုင္းနမ္းခ်င္လိုက္တာ။ခ်စ္တယ္အေမရယ္။ သားကအေမေပါက္တဲ့ေသးကအစေသာက္ေပးခ်င္လာတဲ့အထိ အေမ့ကိုခ်စ္ေနမိၿပီ”
ဟု ေျပာလိုက္မိသည္။ ထို႔ေနာက္ သူဝတ္ထားေသာပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕တဆတ္ဆတ္ေတာင္မတ္ေနတဲ့လီးကိုအေမ့ပင္တီနဲ႔ပတ္ၿပီး အားရပါးရထုလိုက္သည္။သူက အေမခြၽတ္ထားခဲ့ေသာဘရာစီယာကို နမ္းရင္း အေမ့ပင္တီကိုလီးမွာပတ္ကာ ထုေနလိုက္သည္။ ထုလို႔ၿပီးသည့္အခ်ိန္မွာ သူ႔သုတ္ရည္ေတြကို အေမ့ပင္တီထဲမွာဘဲပန္းထုတ္ျပစ္ခဲ့ၿပီး အဝတ္ျခင္းထဲျပန္ထည့္လိုက္ကာ သူ႔အခန္းထဲျပန္လာခဲ့သည္။ သူ႔ကုတင္ေပၚမွာလွဲေလ်ာင္းေနရင္း အေမနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးစဥ္းစားမိေနသည္သူကအေမ့ကိုအရမ္းခ်စ္သလို အရမ္းလည္းသဝန္တိုတတ္သည္။အေမ့မွာသူ႔အျပင္ေနာက္တေယာက္သာရွိလာလွ်င္ဟူေသာအေတြးက သူ႔စိတ္ကိုႏြမ္းလ်ေစသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္
“သားေရ ပိုင္စိုးထမင္းစားၾကစို႔ေလ”
ဟု ေအာ္ေခၚလိုက္သျဖင့္သူက
“ဟုတ္ လာၿပီအေမ”
ဟု ျပန္အေျဖေပးလိုက္ၿပီး သူစိတ္ႏြမ္းလ်ေနမႈကိုႀကိဳးစားေမ့ေဖ်ာက္လိုက္ၿပီး အခန္းထဲကေနထြက္လာလိုက္သည္။ အေမက ထမင္းပြဲျပင္ထားၿပီး သူ႔ကိုေစာင့္ေနသျဖင့္ အေမ့ေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း အေမ့ကိုၿပဳံးျပကာ စတင္စားေသာက္လိုက္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေမက
“ခုနကသားဆီကို မီးမီးဖုန္းဆက္တယ္”
“ဟုတ္လား?ဘဘာတဲ့လဲအ ေမ”
“သားနဲ႔ဘဲေျပာမွျဖစ္မွာတဲ့သားကိုျပန္ေခၚပါလို႔ မွာသြားတယ္”
ေဒၚေမသူေဇာ္အေနနဲ႔ သူမရဲ႕သင္တန္းသူလည္းျဖစ္ၿပီး သားရဲ႕အတန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္ေသာ မီးမီးကိုေကာင္းစြာသိပါသည္။ သားအတြက္ေတာ့ ျငင္းစရာမလိုတဲ့မိန္းကေလးတဦးျဖစ္ေပမယ့္ ထိုမိန္းကေလးကသားကို သူမဆီကေနလုယူေနသလိုလည္း ခံစားေနရသျဖင့္ မီးမီအေပၚမွာသားဘက္က စိတ္မဝင္စားဖို႔ကိုဘဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနရသည္။ သားက
“သူနဲ႔သားရဲ႕ၾကားမွာ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားေျပာရမယ့္စကားဆိုတာမရွိပါဘူး။ သူကသားရဲ႕သူငယ္ခ်င္းဘဲေလ”
ေဒၚေမသူေဇာ္တေယာက္ သားဆီကအေျဖစကားေၾကာင့္ စိတ္သက္သာရာရသြားေပမယ့္လည္း သားစိတ္ကိုထပ္မံစမ္းသပ္သည့္အေနျဖင့္
“အေမကေတာ့ မိန္းမခ်င္းဆိုေတာ့ မီးမီးကိုရိပ္မိေနတယ္။သားအတြက္ မီးမီကျငင္းစရာမရွိဘူးေနာ္သား။ သားအေနနဲ႔ေသခ်ာစဥ္းစားဖို႔လိုတယ္”
ဟုေျပာလိုက္ေသာအခါ သားကေလသံတင္းမာလာၿပီး
“ဘာလဲအေမအေမကသားကို တျခားလူတေယာက္ဆီကို တြန္းပို႔ေနတာလား”
“အေမေျပာတာက အဲလိုမဟုတ္ဘူးေလ။သားကပညာလည္းစုံေနၿပီ။ သားအ႐ြယ္လည္းျပန္ၾကည့္ဦးေလကြာ။ သားအတြက္ သဘာဝအတိုင္းမိန္းမတေယာက္ေတာ့ လိုေနၿပီေလ”
“မလိုဘူးအေမသားအတြက္ အေမရွိေနရင္ လုံေလာက္ၿပီသားတဘဝလုံးကို အေမနဲ႔ဘဲအတူတူေနမွာ”
“အဲလိုလည္း ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲသားရယ္သီးခ်ိန္တန္သီး ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့္ဆိုတဲစကားေတာင္ ရွိေသးတာဘဲေလ။ သားလည္း မိသားစုဘဝတခုကို တည္ေဆာက္သင့္တာေပါ့”
“သားအတြက္ အေမကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွ ဘာတခုမွမလိုဘူးအေမဘဲ သားအတြက္ရွိေနေပးပါ။ အေမကသားနဲ႔အတူေနရတာကို စိတ္ကုန္ၿငီးေငြ႕ေနၿပီလား?”
ဟု ေလသံမာမာႏွင့္ျပန္ေမးလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမကမ်က္လုံးအစုံကေနမ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာရင္း
“ဘယ္ႏွယ့္ေျပာလိုက္တာလဲသားရယ္သားကအေမ့ဘဝပါ။ သားမရွိဘဲနဲ႔ အေမအသက္ရွင္ၿပီးေနႏိုင္မယ္လို႔မ်ား ထင္ေနတာလား?”
ဟု ငို၍ေျပာလာသည္။ ထိုအခါ ပိုင္စိုးမွာစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရၿပီး ထိုင္ေနရာကေန ထရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ အေမ့ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး သူ႔ကိုေမာ့၍ၾကည့္ ေစလိုက္သည္။ သူကလည္းအေမ့မ်က္လုံးထဲကို စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္ရင္း
“သားစကားေျပာတာ ေလာသြားတယ္အေမရယ္မငိုပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္။ သားေတာင္းပန္ပါတယ္”
သားျဖစ္သူရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးငယ္ၿပီးေတာင္းပန္ေနမႈေၾကာင့္ ေဒၚေမသူေဖာ္လည္း ထိုင္ေနရာကေန သားျဖစ္သူအတိုင္း မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။ သူမရဲ႕ လက္အစုံ က သားျဖစ္သူပိုင္စိုးရဲ႕လည္ပင္းကိုဖက္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာႏွစ္ခု ုကို အလြန္နီးကပ္ေအာင္ျပဳလုပ္လိုက္ရင္း
“အေမကသားကို အရမ္းခ်စ္တယ္။အဲဒီအခ်စ္က ဘယ္ေတာ့မွမေျပာင္းလဲသြားပါဘူး”
ဟု တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သားအမိႏွစ္ေယာက္မွာ တေယာက္မ်က္လုံးကိုတေယာက္ နားလည္မႈ ၾကင္နာေႏြးေထြးမႈတို႔ျဖင့္စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ ပိုင္စိုးအေနနဲ႔ အေမနဲ႔ခုလိုမ်ိဳး တခါမွမေနခဲ့ရဖူးသျဖင့္ စိတ္ေတြအရမ္းလႈပ္ရွား ေနရသည့္အခ်ိန္တြင္ အေမ့ဆီကေနကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကိုပါရေနရသျဖင့္ အေမ့ကိုခ်စ္ႏွင့္အတူ သနားစိတ္ ၾကင္နာစိတ္ ရာဂစိတ္ေတြပါ ဝင္လာၿပီး သူ႔လီးကစတင္မာေၾကာကာ တေျဖးေျဖးေထာင္မတ္လာသည္။ အနီးကပ္ျမင္ေနရေသာ မဟတဟႏွင့္အေမ့ႏႈတ္ခမ္းေလးက ပိုင္စိုးနမ္းလာမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသလိုျဖစ္ေသည္ဟု ေတြးလိုက္မိၿပီး သတၱီေမြးလိုက္ကာသူ႔ဘဝရဲ႕ပထမဆုံးအေနနဲ႔ အေမ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုတ္ယူနမ္းလိုက္သည္။ သူ႔ဘဝရဲ႕ ပထမဆုံးအေနနဲ႔နမ္းျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားရသလို ကိုယ့္အေမကိုယ္ျပန္နမ္းရသည့္အတြက္ ေက်နပ္ပိတိလည္းျဖစ္မိသည္။ေဒၚေမသူေဇာ္အေနနဲ႔ သူမႏႈတ္ခမ္းကိုစုတ္ယူနမ္းေနေသာ သားျဖစ္သူရဲ႕ေႏြးေထြးေသာအနမ္းေၾကာင့္ သူမေပါင္ၾကားမွာ စြတ္စိုလာသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ ထိုအနမ္းေၾကာင့္ပင္ သူမရဲ႕အသိစိတ္ေတြက သူမဆီကေနလြင့္ပါးသြားခဲ့ရၿပီးသားအမိခ်င္းျဖစ္ေနတာကိုေတာင္ ခြင့္ျပဳေပးခဲ့သည့္အျပင္ သူမကပါ အလိုတူအလိုပါျပန္နမ္းေနလိုက္မိသည္။ သားရဲ႕လက္အစုံက သူမခါးေပၚသို႔ေရာက္လာၿပီး သူမကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္လိုက္ေတာ့ သူမကလည္းသားရဲ႕လည္ပင္းကိုျပန္လည္၍ဖက္လိုက္ၿပီး ဆက္လက္နမ္းေနခဲ့ၾကသည္။ သားရဲ႕လီးကသူမဗိုက္ေပၚမွာ မာေၾကာစြာျဖင့္ ေထာက္ထားသလိုျဖစ္ေနၿပီး သူမႏို႔ေတြက သားရင္ဘတ္နဲ႔ဖိကပ္ၿပီးပြတ္ေခ်ခံရသလို ျဖစ္ေနသည္။ သားကသူ႔ရဲ႕လက္အစုံကိုသူမဖင္ေပၚသို႔တင္ၿပီး ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း
“သားက အေမ့ကိုတကယ္ခ်စ္ေနမိၿပီ”
ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ထိုစကားေၾကာင့္ပင္ သူတို႔သားအမိႏွစ္ဦးစလုံး အသိတရားျပန္ဝင္လာၾကၿပီး ရွက္႐ြံ႕ျခင္းႏွင့္အတူ ေဒၚေမသူေဇာ့္မ်က္လုံးအစုံက မ်က္ရည္မ်ားျပည့္လွ်ံစီးက်လာသည္။ထိုအခါ သားကသူမရဲ႕ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို တခါစုတ္ယူၿပီးနမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္
“အေမအရမ္းပင္ပန္းေနတာမလားအနားယူလိုက္ေတာ့ေနာ္”
ဟု ေျပာလိုက္သျဖင့္ သူမကလည္း
“အင္းးးးသားလည္းေစာေစာအိပ္ေတာ့ေနာ္”
ဟု ျပန္လည္ေျပာလိုက္ၿပီး သူမအခန္းဆီသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ ထိုညက သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္စလုံး ထုံးစံအတိုင္းလက္နဲ႔သာအာသာေျဖလိုက္ၾကေသာ္လည္း စိတ္မေက်နပ္ႏိုင္ၾကဘဲတညလုံးအိပ္လို႔မရၾကဘဲျဖစ္ေနခဲ့ၾကသည္။ေနာက္တေန႔မနက္ေရာက္ေသာအခါ ေဒၚေမသူေဇာ္ေရာပိုင္စိုးပါ စိတ္ထဲက်ိတ္ၿပီးႀကံစည္ေနတာ တခုရွိၾကသည္။ထိုအရာမွာတျခားေတာ့မဟုတ္ေပ။ ထူးဆန္းစြာတိုက္ဆိုင္ေနေသာ သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္၏ ေမြးေန႔ပင္ျဖစ္သည္။ ေမြးေန႔တူေနၾကေပမယ့္ တေယာက္ကိုတေယာက္ အံ့ၾသေစခ်င္ၾကေသာေၾကာင့္ ဖြင့္မေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ပိုင္စိုးက သူ႔အေမရဲ႕နဖူးေလးကိုျငင္သာစြာနမ္းရင္း
“Happy brithday mom”
ဟု ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေသာအခါ အေမကလည္း သူ႔ပါးကိုနမ္းၿပီးျပန္လည္ႏႈတ္ဆက္သည္။ ထို႔ေနာက္ပိုင္စိုးက
“သားအတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ဘယ္မွာလဲအေမ”
ဟုေမးလိုက္ေသာအခါ အေမကၾကည္ႏူးစြာၿပဳံးလိုက္ရင္း
“ဒီေန႔က အေမ့သင္တန္းရဲ႕ ပထမအပတ္ေနာက္ဆုံးရက္ေလ။မနက္ျဖန္ကစၿပီး သင္တန္းကတလပိတ္ၿပီ။ ဒီေတာ့ အေမနဲ႔သားအတြက္ အပန္းေျဖခရီးတခုထြက္ဖို႔စီစဥ္ထားတယ္။၁၅ ရက္ၾကာမယ့္ ခရီးစဥ္ေပါ့ကြာ”
“ဟာ တကယ္ေနာ္အေမ။၁၅ ရက္ေတာင္ဆိုေတာ့ အၾကာႀကီးဘဲ။ဟဲဟဲ အဲဒါေတြေၾကာင့္ အေမ့ကိုခ်စ္ရတာ”
ဟုေျပာရင္း သူမပါးကိုထပ္မံနမ္းလိုက္သည္။ေန႔လည္ ၂ နာရီေလာက္တြင္ ေဒၚေမသူေဇာ္တေယာက္ ပုံမွန္အခ်ိန္ထက္ ၂ နာရီေက်ာ္ေလာက္ေစာၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ေရွ႕တံခါးဖြင့္၍
“သားေရ အေမျပန္ေရာက္ၿပီ”
ဟု ေအာ္ေခၚလိုက္သည္။ ထိုအခါသားကသူမဆီေရာက္လာၿပီး သူမလက္ထဲကကိုင္ထားေသာ အထုပ္ႏွစ္ထုပ္ကိုၾကည့္၍
“ဘာေတြလဲအေမ”
ဟု ေမးလိုက္သည္။ သူမကအထုပ္အႀကီးကို သားးဆီကမ္းေပးလိုက္လိုက္ရင္း
“ေရခဲေသတၱာထဲမွာ သိမ္းထားလိုက္ဦးသားညမွျပန္ထုတ္ၾကမယ္”
ဟုေျပာၿပီး သူမပါထမင္းစားခန္းထဲသို႔ လိုက္လာခဲ့သည္။ ပိုင္စိုးက အထုပ္ေျဖလိုက္ေသာအခါ ေမြးေန႔ကိတ္ျဖစ္ေနသျဖင့္အံ့ၾသဝမ္းသာသြားၿပီး အေမ့ကိုဖက္ရင္း
“အေမကအရမ္းအလိုက္သိတာဘဲ”
ဟုေျပာလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမကသူ႔လည္ပင္းကိုျပန္ဖက္လိုက္ၿပီး
“ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေမြးေန႔ျဖစ္ပါေစသား”
ဟု ဆုေတာင္းေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမကလွပစြာထုပ္ပိုးထားေသာ လက္ေဆာင္ဘူးေလးကို သားကိုေပးလိုက္ၿပီး ဖြင့္ၾကည့္ေစေသာအခါ သားက
“ညမွဖြင့္ေတာ့မယ္”
ဟု ေျပာသျဖင့္ သားအလိုက်အတိုင္း မေဖာက္ဘဲထားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သားကသူမအတြက္ အထုပ္တထုပ္ကိုကမ္းေပးၿပီး
“သားရဲ႕ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ပါ။ဒီေန႔ညကို ဝတ္ရမယ္ေနာ္အေမ။ဒီည အေမ့ကိုဒီအဝတ္အစားနဲ႔ဘဲ သားျမင္ခ်င္လို႔ပါ”
ဟု ေတာင္းဆိုလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမက
“​ေအးပါသားရယ္​အ​ေမဝတ္​ပါ့မယ္​”
ဟု ေျပာလိုက္သည္။သားအလိုက်အတိုင္း ေျပာသာေျပာလိုက္ရေပမယ့္သားဝယ္ေပးေသာအဝတ္အစားက သူမအေနနဲ႔ဝတ္လို႔မွအဆင္ေျပပါ့မလား? အျမင္ေရာေတာ္ပါ့မလားဆိုတာကို စဥ္းစားမိရက္သားနဲ႔ကို သားကိုဝတ္ပါ့မယ္လို႔ ေျပာလိုက္မိသည္။
ထိုေန႔ ညစာကို ေဒၚေမသူေဇာ္နဲ႔ပိုင္စိုးတို႔ အျပင္သြားၿပီး စားေသာက္လိုက္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ပိုင္စိုးကသူ႔အေမေဒၚေမသူေဇာ္ရဲ႕လက္ကို မလြတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္ထားေသာေၾကာင့္ သားအမိပုံစံမ်ိဳးျဖစ္မေနဘဲ ခ်စ္သူရည္းစားလိုလိုလင္မယားလိုလိုပုံစံမ်ိဳးသာ ျဖစ္ေနသည္ကိုသိေနေပမယ့္လည္းေဒၚေမသူေဇာ္ကိုယ္တိုင္က မျငင္းဘဲလက္ခံသလိုေနေပးေနမိသည္။ စားေသာက္ၿပီးအိမ္အျပန္လမ္းတြင္ အေမျဖစ္သူက
“အေမနဲလက္ခ်င္းတြဲၿပီး လူပုံအလည္သြားရတာကိုသားေပ်ာ္ေနတာမလား? သားလုပ္ေနပုံက သားအမိပုံစံမ်ိဳးမဟုတ္တာ အေမသိေနတယ္ေနာ္။ သားကိုခ်စ္လြန္းလို႔သာအေမကမျငင္းခဲ့ဘဲ ေနေပးခဲ့တာ”
ဟုေျပာလိုက္သည္။ ထိုအခါသားက ၿပဳံး႐ုံသာၿပဳံးေနခဲ့ၿပီးဘာမွျပန္မေျပာေခ်။ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ၾကေသာအခါ ေန႔လည္ရ နာရီခြဲၿပီးေနေလၿပီ။ ေဒၚေမသူေဇာ္က ဧည့္ခန္းထဲကဆိုဖာ မွာထိုင္ရင္း ေခါင္းကိုဆိုဖာေပၚမွီထားလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ပိုင္စိုးကသူ႔အေမအနားမွာ ပူးကပ္စြာဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း
“သားရဲ႕ေမြးေန႔မွာ ခုလိုလုပ္ေပးလို႔ အေမ့ကိုေက်းဇူးအရမ္းတငိပါတယ္”
ဟုေျပာလိုက္ေသာအခါ အေမက
“အင္းးးးးအေမ့အတြက္လည္း ဒီေန႔ကအရမ္းအံ့ၾသစရာေကာင္းခဲ့ၿပီး ဘယ္ေတာ့မွေမ့လို႔ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ သားကိုအေမေပးထားတဲလက္ေဆာင္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေလ”
ဟု ေျပာသျဖင့္ သားကသူမလက္ကိုဆြဲၿပီး သူမကိုပါထမင္းစားခန္းထဲသို႔ေခၚသြားသည္။ ထမင္းစားခန္းထဲကစားပြဲမွာရွိေသာလက္ေဆာင္ဗူးေလးကိုေဖာက္လိုက္ေတာ့ ပိုင္စိုးအင္မတန္လိုခ်င္ေနေသာ္လည္း ေစ်းႀကီးလြန္းေသာေၾကာင့္မဝယ္ျဖစ္ခဲ့ေသာလက္ပတ္နာရီေလးျဖစ္ေနသျဖင့္ အံ့ၾသဝမ္းသာသြားကာ အေမ့ကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္ၿပီး အေမ့ပါးေတြကို ဆက္တိုက္နမ္းမိပါေတာ့သည္။
(ၿပီးပါၿပီ…..။)