အမွ်င္တန္းေသာ ခ်စ္ခန္း (စ/ဆုံး)

တစ္ေန႔ေသာ ေနသာ၍ တိမ္ျပာေသာ တနဂၤေႏြ တစ္ရက္ျဖစ္ပါသည္။ တိမ္ျပာေသာ္လည္း ဝါတြင္းကာလျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မဂၤလာ ေဆာင္မည့္သူမ်ား မရွိပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ တနဂၤေႏြေန႔မွာ မဂၤလာေဆာင္မယ္ သီခ်င္းအျပင္ နတ္ေရးငယ္ေ႐ႊစာ ဖြင့္ရန္ မလိုေသးခ်ိန္ျဖစ္သည္။၎တစ္ခုေသာ တနဂၤေႏြေန႔က က်ေနာ္နဲ႔ ေဇာ္လင္းေမာင္ ေ႐ႊပုလႅင္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ေန႔လည္ပိုင္း ေတြ႕ျဖစ္ၾကသည္။ ေတြ႕ျဖစ္ၾကသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ေနစဥ္လိုလို ေတြ႕ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ က်ေနာ္သည္ ၿပီးခဲ့ေသာလက အလုပ္မွ Contact ျပည့္သျဖင့္ ေနာက္အလုပ္တစ္ခု မရွာေသးပဲ ႏွပ္ေနသျဖင့္ ေလာေလာဆယ္ အားအား ယားယား ျဖစ္ေနေခ်သည္။ ဒီငနာမွာ လုပ္သက္အေတာ္ၾကာေအာင္ ကုမၸဏီတစ္ခုတည္းတြင္ ႀကိဳးစားစြာ သူေဌးကို ဖား၍ အလုပ္လုပ္ေသာေၾကာင့္ ရာထူးႀကီးတစ္ခု ရထားၿပီး သူေဌးၿပီးလွ်င္ သူျဖစ္ေနသည့္အတြက္ အခ်ိန္ႏွင့္ ေငြသည္ သူ႔အတြက္ ေရထက္ေပါသည့္ အေျခအေန ျဖစ္ေနသည္။ အလုပ္ မရွိေသာ၊ အားေနေသာ က်ေနာ္ႏွင့္ သူသည္ ပုလင္းတူ ဘူးဆို႔အေျခအေနသာမက ဝီစကီနဲ႔ဆိုဒါပမာ၊ ဂ်င္ေတာနစ္ႏွင့္ သံပုရာပမာ လိုက္ဖက္ညီလွေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အျဖစ္ ႀကဳံႀကဳံ မႀကဳံႀကဳံ ဆုံေနၾကျခင္းသာျဖစ္ေပေတာ့သည္။

က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေပြမွာ တစ္ရက္တစ္ရက္ သူမ်ား မေကာင္းေၾကာင္း၊ ကိုယ္ေကာင္ေၾကာင္းမ်ား ေျပာျခင္း၊ အရင္ရည္းစားမ်ား ယခု ႐ြဲၿပဲသြားျခင္းကို စုတ္တသတ္သတ္ႏွင့္ ေယာက္်ားတန္မဲ့ ကဲ့ရဲ႕ၾကျခင္း၊ ႏိုင္ငံေရး၊ အႏုပညာ၊ တိုင္းျပည္အေရး စသည္တို႔အျပင္ ဘီယာမူးလာပါက ဘာသာေရးမ်ား ေဆြးေႏြးၾကျခင္းတို႔ျဖင့္ မအားမလပ္ႏိုင္ေအာင္ ရွိၾကေလသတည္း။က်ေနာ္ ထိုင္ေနေသာ စားပြဲသို႔ အႏွီေဇာ္လင္းေမာင္ သုတ္သီးသုတ္ျပာႏွင့္ ဝင္လာထိုင္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ အသံတိုးတိုးႏွင့္ မင္းကို ေျပာစရာ ရွိလို႔ ဟုေျပာေလသည္။ ေန႔လည္ ၂ နာရီခန႔္ ေနက်ဲက်ဲေတာက္ အျပင္မွာ ပူေနသျဖင့္ လူသြားလူလာနည္းသည့္အတြက္ ဆိုင္ထဲတြင္ စားပြဲ တစ္လုံးသာ ရွိေနခ်ိန္တြင္ က်ေနာ္တို႔ ဝိုင္းမွ ေျပာေသာစကားကို မည္သူမွ် မၾကားႏိုင္သည္ကို အသံတိုးတိုးႏွင့္ ေျပာေသာေၾကာင့္ သူ႔ ဘာဆက္ေျပာမည္ကို က်ေနာ္ အလြန္စိတ္ဝင္စားသြားေလသည္။“မင္း ေသခ်ာ နားေထာင္ေနာ္။ အခုေတာ့ ငါ့အေၾကာင္း ငါ့ကိစၥ သက္သက္ေပါ့ကြာ။ ဒါေပမဲ့ ေနာင္ဆိုရင္ မင္းလဲ အက်ိဳးရွိမွာပါ။ ကိစၥက ဒီလိုကြ။ ငါ စေနေန႔က လွည္းတန္းကို သင္တန္းတက္ဖို႔ သြားရင္းနဲ႔ေပါ့ကြာ။”၎မွာ လွည္းတန္းတြင္ အားလပ္ရက္ကို အက်ိဳးရွိစြာ အသုံးခ်ရန္ တ႐ုတ္စကားေျပာသင္တန္းတက္ေနသည္မွာ အေတာ္ ခရီးေပါက္ေနၿပီျဖစ္ၿပီး တ႐ုတ္မ တစ္ေယာက္ကို ၾကဴရင္းႏွင့္ ရည္းစားလဲရ ဘာသာစကားတစ္ခုလဲ တတ္ေအာင္ဆိုၿပီး တက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုတ႐ုတ္မႏွင့္ အဆင္မေျပခဲ့ေသာေၾကာင့္ သင္တန္းမတက္ျဖစ္သည္ကို ထိုအခ်ိန္က ေပါင္ခ်ိန္ တ႐ုတ္ကားမ်ား နာမည္ႀကီးေသာ္လည္း ယခု ကိုရီးယားဇာတ္ကားမ်ား အစားထိုးဝင္ေရာက္လာသျဖင့္ ကိုရီးယား ဘာသာ ေျပာင္းတက္ေနသည္ဟုေျပာထားတာ က်ေနာ္သိသျဖင့္ ဘာသင္တန္းလဲဟု ထပ္မေပးေတာ့ပဲ သူေျပာတာကို နားေထာင္ေနေလသည္။

“ဒီလုိၾက”ေဇာ္လင္းေမာင္ ဦးထြန္းလင္းၿခံလမ္းရွိ ကိုရီးယား စကားေျပာ သင္တန္းမွ အဆင္း ကုန္းေက်ာ္တံတား ျဖတ္ကာ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ရန္ကုန္အင္းစိန္လမ္းမွတဆင့္ စံရိပ္ၿငိမ္ လမ္းသြယ္အတြင္းသို႔ ဝင္လိုက္သည္။ ရန္ကုန္အင္းစိန္လမ္း လွည္းတန္းမွတ္တိုင္အနီး တြင္ အဖမ္းအဆီးမ်ားရွိသည့္အျပင္ ကားရပ္ရန္ဆိုသည္မွာ က်ားဖင္ေျပးႏႈိက္ရတာမွ လြယ္သည္ျဖစ္သည့္အတြက္ သူ ဘယ္ေတာ့မွ သင္တန္းနားတြင္ မရပ္ပဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးရွိရာ စံရိပ္ၿငိမ္ လမ္းသြယ္ထဲသို႔ ဝင္ကာ ကားရပ္ၿပီးမွ လမ္းေလွ်ာက္ကာ သင္တန္းကို ပုံမွန္ သြားေလ့ရွိသည္။ သင္တန္းၿပီးသျဖင့္ ကားထားသည့္ေနရာသို႔ ျပန္လာေနျခင္း ျဖစ္သည္။ပုံမွန္ဆိုလွ်င္ iT လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ေသာက္ၿပီး သင္တန္းမွ ခ်ာတိတ္မ်ားႏွင့္ ေလေပါကာ အလကားၾကည့္ရေသာ ေက်ာင္းသူေလးမ်ား၏ ဖက္ရွင္ရႈိးကို ေရေႏြးႏွင့္ ေျမႇာခ်ၿပီးမွ ျပန္ေလ့ရွိေသာ္လည္း ယခုတေခါက္မွာ ေဘာ္ဒါခ်ာတိတ္မ်ား က်ိဳက္ထီး႐ိုးသြားၾကသျဖင့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ မထိုင္ေတာ့ပဲ ေစာေစာ ျပန္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ကားနားေရာက္ေသာအခါမွ ခံတြင္းခ်ဥ္သလို ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ စက္မႏႈိးေသးပဲ ကားနားတြင္ ရပ္ကာ ဂ်ိဳးသိန္း ေဆးေပါ့လိပ္ကို အစီခံဘက္ကို ဖုန္မ်ားထြက္သြားေစရန္ လက္သည္းျဖင့္ကုတ္ၿပီး ထိပ္ဖက္ကို ေဖါက္ကာ မႈတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္မွ ဇစ္ပိုမီးျခစ္ကို ေထာက္ခနဲ ျခစ္ကာ မီးညႇိလိုက္ေလသည္။ မီးေကာင္းစြာစြဲေစရန္ ႏွစ္ဖြာခန႔္ ဖြာၿပီး မီးစြဲေသာအခါမွ ေဆးေပါ့လိပ္ကို ဆက္လက္၍ ဖြာရႈိက္ေနေလသည္။

ေဇာ္လင္းေမာင္မွာ ပိုက္ဆံ ရွိေသာ လူငယ္တစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း ေဆးေပါ့လိပ္ကိုသာ စြဲၿမဲစြာေသာက္တတ္ၿပီး စီးကရက္ မေသာက္ပါ။ ထို႔အျပင္ zippo မီးျခစ္ကို လြန္စြာႏွစ္သက္ၿပီး ၎တြင္ Limited Edition Zippo မီးျခစ္မ်ား ဝယ္ယူသိမ္းဆည္းထားသည္မွာ ၄ ၅လုံးခန႔္ ရွိၿပီ ျဖစ္သည္။ မသိလွ်င္ စီးကရက္ ေစ်းႀကီးသျဖင့္ ေဆးေပါ့လိပ္ဖြာေနရသည့္ ပုံစံ ေပါက္ေနေလသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ “ခိခိ” ဟု၍ ရယ္သံၾကားရသျဖင့္ ေဆးေပါ့လိပ္ကို မဲၿပီးဖြာေနရာမွ ပတ္ဝန္းက်င္ကို မ်က္လုံးကစားလိုက္ေသာအခါ အသက္ ၁၉ ႏွစ္ခန႔္ရွိေသာ ခ်ာတိတ္မ ၂ ေယာက္ taxi တားေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သူ႔ကို ၾကည့္၍ ရယ္ေသာ ခ်ာတိတ္မမွာ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ဆံပင္ရွည္ရွည္ႏွင့္ သြယ္လွ်ေသာ ခႏၵာကိုယ္ရွိၿပီး ေခတ္၏ သမီးပ်ိဳ ပီပီ ဒီဇိုင္းဆန္းမ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္မွာ Taxi သမားႏွင့္ စကားေျပာေနသျဖင့္ မ်က္ႏွာ တစ္ေစာင္းသာ ျမင္လိုက္ရေသာ္လည္း ႏွာတံစင္စင္းႏွင့္ ခ်စ္စရာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ေဇာ္လင္းေမာင္မွာ မနက္ပိုင္း အလႉတစ္ခုကိုသြားၿပီးမွ သင္တန္းဆက္တက္သျဖင့္ လည္ကတုံးလက္ရွည္ အျဖဴ၊ ေယာပုဆိုးႏွင့္ ေအာကတၱီပါ ေလးညႇင္းေရာင္ကို ဝတ္ဆင္ထားၿပီး ၎၏ JUKE ကားအနားတြင္ ေဆးေပါ့လိပ္ဖြာေနသည့္ ဒီဇိုင္းေၾကာင့္ ေကာင္မေလးမွွာ အသံထြက္ေအာင္ ရယ္မိျခင္းျဖစ္သည္။ ေဇာ္လင္းေမာင္ လွမ္းအၾကည့္တြင္ အရပ္အေမာင္းေကာင္းၿပီး အသားျဖဴျဖဴ လူငယ္တစ္ေယာက္ပုံစံေတြ႕ရေသာအခါ စိတ္ဝင္စားသြားဟန္ျဖင့္ မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပၿပီး Taxi ကားျဖင့္ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။
ေဇာ္လင္းေမာင္ကလဲ လူပ်ိဳလက္ ဝက္မွီးစကားပုံအတိုင္း သြက္လက္စြာျဖင့္ ကားေပၚတက္၍ စက္ႏႈိးကာ ေကာင္မေလး ၂ ေယာက္ စီးသြားေသာ Taxi ေနာက္ ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္ပါသြားေလသည္။
ေဇာ္လင္းေမာင္၏ အေျခအေန
ေဇာ္လင္းေမာင္သည္ ကားေမာင္းေနရင္းႏွင့္ သူ႔ခမ်ာ အေတာ္ အလုပ္မ်ားေနရွာပါသည္။ ပထမ သူ ဂမူးရႈးထိုးႏွင့္ ေရွာ္တီ ၂ ေပြ ငွားသြားေသာ taxi ကားေနာက္ကို မွီေအာင္ လိုက္သည္။ ကား စက္ႏႈိးခ်ိန္နဲ႔ ကား ထြက္ခ်ိန္တြင္ အနည္းငယ္ၾကာသြားသျဖင့္ သူ႔ကားႏွင့္ taxi ၾကားတြင္ ကား ၃ စီးခန႔္ ဝင္သြားေသာေၾကာင့္ ေရွ႕ကားအား မ်က္ေျခမျပတ္ေစရန္ အတင္းကပ္လိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ လမ္းတြင္ မီးပြိဳင့္ ၂ ခါ မိေသးသည္။ ကံေကာင္း၍ taxi တြင္ ကားကိုယ္ေပၚတြင္ grab ေၾကာ္ျငာပါေသာ အစိမ္းေရာင္ ကားျဖစ္ေနသျဖင့္ ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ရန္ သိပ္မခက္ခဲျခင္းသာ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ဒါတင္မက ကားေမာင္းေနရင္ သူ႔ကားဆီဂိတ္ကို ျပန္ၾကည့္ရေသးသည္။ ပုံမွန္အေျခအေနတြင္ သူသည္ အိမ္ကားကို ဆီထည့္ထားမွသာ ယူေမာင္းတတ္သည္ ၿပီးေနာက္ ဆီကုန္လွ်င္ အိမ္မွာ ထားခဲ့တတ္ၿပီး မည္သည့္အခါမွ ဆီဆိုင္တြင္ ဆီထည့္ေပးေလ့ရွိသူမဟုတ္သျဖင့္ အကယ္၍ လမ္းတြင္ ဆီျပတ္ပါက ကားရပ္ၿပီး ဒုကၡေရာက္ႏိုင္သည္ကို ေတြးမိ၍ ျဖစ္သည္။ ကံေကာင္းစြာျဖင့္ မနက္က သူ႔အေဖ ျဖည့္ထားသျဖင့္ ဆီတိုင္ကီ full ျဖစ္ေနသည္ကိုေတြ႕ရကာ ႐ႊီ ကနဲ ေလခြၽန္လိုက္သည္။ သူေတာ္ေကာင္း နတ္ေကာင္း “မ” ဆိုတာ အဟုတ္ပဲဟ …အဲ …အခုဟာက ေစာ္လိုက္ေနတာဆိုေတာ့ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ကိစၥ လုပ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး…။ သူယုတ္မာဆိုရင္လဲ သိပ္မေကာင္းတဲ့ နတ္ေတြ မ ႏိုင္ေသးတာပဲေလ ဟု ေတြးမိသည္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ ေစာ္၂ ေပြ စီးလာသည့္၏ taxi ေနာက္တည့္တည့္သို႔ ေအာင္ျမင္စြာ ခ်ဥ္းကပ္ႏိုင္သြားသည္။ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္မွ ေနာက္လွည့္ၾကည့္စဥ္ သူ႔ကိုလွမ္းေတြ႕ၿပီး သူ႔အေဖၚေကာင္မေလးကို လက္ကုတ္ၿပီး လွမ္းျပတာ ေတြ႕လိုက္သည္။ ဘာေျပာမွန္းမသိဘဲ အခ်င္းခ်င္း လက္ညိဳးထိုးၿပီး ရယ္ေနၾကတာလဲ ေတြ႕ရျပန္သည္။ ေစာ္ေတြမ်ား ၂ ေယာက္ရွိရင္ ဘဲအေၾကာင္း ေျပာမယ္။ ၃ ေယာက္ရွိရင္ တစ္ေယာက္ အတင္းကို ၂ ေယာက္ စုေျပာၾကမွာပဲ။ ခုလဲ ငါ့အေၾကာင္း ဘာေတြေျပာေနလဲ မသိဘူးဟု ထပ္ေတြးမိရင္း ကားကို အရွိန္ထိမ္းေမာင္းလာခဲ့ေလသည္။
Taxi ကားသည္ ပုံမွန္အရွိန္ႏွင့္ေမာင္းေနရင္းမွ အရွိန္ေလွ်ာ့လာၿပီး လမ္းေဘးကပ္ရန္ ညာဘက္ signal မီး လင္းလာေလသည္။ ေဇာ္လင္းေမာင္လဲ ေနာက္ၾကည့္မွန္မွ ေနာက္ကားပါမပါ ၾကည့္ၿပီး ကားကို အရွိန္ေလွ်ာ့လိုက္ပါသည္။ taxi ေနာက္တြင္ ကပ္ရပ္ရန္ မေကာင္းဟု ေတြးမိသျဖင့္ Taxi မရပ္မွီ အနည္းငယ္မွ် ခြာ၍ ရပ္လိုက္ေလသည္။
Taxi ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားေသာအခါ ေစာ္ ၂ ေပြမွာ မည္သည့္ေနရာမွ မေ႐ြ႕ပဲ ေစာစာက ေနရာတြင္ ရပ္ၿပီး သူ႔ကားကို လွမ္းၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေသာအခါ ေဇာ္လင္းေမာင္ ဦးေႏွာက္မွ ပ႐ိုဆက္ဆာမ်ား ပူသြားၿပီး ဘာဆက္လုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲဟူေသာ အေျဖကို ရွာေနမိပါေတာ့သည္။
“ႏို႔စိမ္းတီးနဲ႔ သံပုရာရည္ ရပါၿပီဆရာ”
ဆိုၿပီး ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ လာခ်ေပးတဲ့ စားပြဲထိုးေလးေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ စကားဆက္ ခဏ ျပတ္ေတာက္သြားပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ ေဇာ္လင္းေမာင္လဲ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္တြတ္ထိုးေနရာကေန ခဏ ခါးေတြ ျပန္မတ္သြားၿပီးေတာ့ ပစၥဳပၸန္ထဲ ျပန္ေရာက္လာပါၿပီ။ က်ေနာ္က ခဏထၿပီး ေရေႏြးတစ္ခြက္ သြားယူပါတယ္။ ေဇာ္လင္းေမာင္က သံပုရာရည္ဆိုေတာ့ အေအးသမားအတြက္ တစ္ခြက္ယူရတာ သက္သာသြားတာေပါ့။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ အရင္ဦးတဲ့ေကာင္ ခိုင္းေနက်ေလ။
က်ေနာ္က လက္ဖက္ရည္ႀကိဳက္ေပမဲ့ အခ်ိဳေရွာင္ခ်င္တာေၾကာင့္ ႏို႔စိမ္းတီးကို equal sugar နဲ႔ေသာက္တယ္။ ဟိုေကာင္ကေတာ့ အေအးႀကိဳက္တတ္သူမို႔ ရာသီေပၚ အသီးေဖ်ာ္ရည္ေတြ ေသာက္တတ္တယ္။ ေထာပတ္သီးလက္ေဖ်ာ္က သူ႔အသည္းစြဲေလ။ ဒါေပမဲ့ ေတြ႕ကရာ ဆိုင္တိုင္းက ေထာပတ္သီလက္းေဖ်ာ္နဲ႔ သူအဆင္မေျပတတ္ဘူး။ တခါတေလမ်ား စိတ္တိုင္းမက်ရင္ ဆိုင္က အေအးေကာင္တာထဲအထိသြားၿပီး ေထာပတ္သီးလက္ေဖ်ာ္ဆိုတာ ဒီလိုေဖ်ာ္ရတာကြ ဆိုၿပီး အတင္း ျပေပးတတ္ေသးတယ္။ အခုေတာ့ ေထာပတ္သီး ရာသီမဟုတ္တာေၾကာင့္ သံပုရာရည္မွာေတာ့ က်ေနာ္ စိတ္ေအးရတာေပါ့။ တခုေကာင္းတာက အဲဒီလို ဇီဇာေၾကာင္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ သူေကာင္းတယ္လို႔ အာမခံတဲ့ေနရာဆို က်ေနာ္ ဘာမွ မစိုးရိမ္ပဲ စိတ္ခ်ၿပီး မွာစားႏိုင္တာပဲ။ ဒီေကာင္က အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ISO လက္မွတ္ေပးႏိုင္တဲ့ အဆင့္ထိ ကြၽမ္းက်င္မႈ ရွိတယ္ေလ။
ေဇာ္လင္းေမာင္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္း ျပန္မဆက္ခင္မွာပဲ အလုပ္ကိစၥ ဖုန္းတစ္ခုလာလို႔ ၅ မိနစ္ေလာက္ ေျပာလိုက္ရေသးတယ္။ က်ေနာ္ ဖုန္းဆက္ေနတုန္း ဟိုေကာင္က ဆိုင္ျပင္ထြက္ၿပီး ခဏ ေဆးေပါ့လိပ္ တစ္ဖြာ ႏွစ္ဖြာ ရေအာင္ဖြာလိုက္ေသးတယ္။ လူပုံက သနားကမားနဲ႔ ဒီေဆးေပါ့လိပ္နဲ႔ မလိုက္ပါဘူးေျပာလဲ မရဘူး။ ဒါေပမဲ့ စီးကရက္ထက္စာရင္ အႏၴရယ္ နည္းတယ္ဆိုၿပီး ေသာက္တာပဲ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေျပာင္းဖူးဖက္ ေဆးလိပ္ႀကီးနဲ႔ ႐ြာက အဖိုးႀကီးလို မဖြာတာပဲ ေက်းဇူးတင္ရမယ္။
ေဇာ္လင္းေမာင္ ျပန္ဝင္လာေတာ့ မ်က္ႏွာက မႈိရတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ရယ္။ “ကဲဘယ္လိုျဖစ္လာတာတုန္း သားရီး “လို႔ ေမးေတာ့ ၿပဳံးၿဖဲၿဖဲနဲ႔ သူ႔စတိုင္အတိုင္း “ေနာက္မွ ရွင္းျပမယ္ “ လို႔ ေျပာတယ္။
“ကဲသားရီး ငါအျပင္သြားစရာ ရွိလို႔ လိမ့္လိုက္ဦးမယ္။ ငါမင္းကို ဖုန္းျပန္ဆက္လိုက္မယ္”
“ေအးပါ..ဒါဆိုလဲ ဒိုးကြာ၊ ငါလဲ အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္။”
က်ေနာ္ အဲဒီေန႔က အိမ္ျပန္လာေတာ့ သူနဲ႔ ေစာ္ေလး ၂ ေပြ ဘယ္လိုဆက္ျဖစ္ၾကတယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ သိခ်င္ေနမိတယ္။ က်ေနာ္သိခ်င္မွန္းသိရင္ ဒီေကာင္ အထာကိုင္မွာစိုးလို႔ သိပ္လဲ မေမးရဲဘူး။ သူေျပာတဲ့ အထိ ေစာင့္လိုက္ဦးမယ္လို႔ စဥ္းစားမိလိုက္ၿပီး ေနလိုက္တာ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ အဲဒီကိစၥ သတိေတာင္ မရေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ့္ကိစၥေတြနဲ႔သာ လုံးျခာလည္ေနပါေတာ့တယ္။
အဲဒီေန႔ကစၿပီး ေဇာ္လင္းေမာင္လဲ က်ေနာ့္နဲ႔ ၂ ရက္ေလာက္ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားခဲ့ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီက်ားကိုးစီး စားမကုန္တဲ့ ခႏၵာကိုယ္နဲ႔ေကာင္ တခုခု ဘာမွ ျဖစ္စရာ မရွိဘူးဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ တစ္ေနရာရာမွာ တခုခုေပြးေနလို႔ မေတြ႕ျဖစ္တာပဲလို႔ ထင္ယုံကလြဲၿပီး ထူးထူးျခားျခားဘာမွ မစဥ္းစားမိပါဘူး။ ဒီေကာင္ေသရင္ က်ေနာ့္ကို ဘယ္အလြတ္ေပးမလဲ …ညဘက္က် လာေျခာက္လိမ့္မေပါ့…အဲဒီလိုပဲ က်ေနာ္နဲ႔သူနဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ခ်စ္ၾကတာ။ ေပ်ာက္သြားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီးမွ သူ႔ကိုျပန္ေတြ႕တိုင္း ျမန္မာျပည္က ေကာင္မေလးေတြ ဝတ္ေႂကြး တယ္ႀကီးသကိုး ဒီေကာင္ အခုထိ မေသႏိုင္ေသးတာပဲၾကည့္ဆိုၿပီး ဖဲ့ေလ့ရွိပါတယ္။
ဒီေကာင့္ေပြးခ်က္က စာတစ္ပိုဒ္ေရးလို႔ မျပည့္စုံႏိုင္ဘူးရယ္။ စြယ္စုံက်မ္းလို တစ္အုပ္ကို ေရးမွ ရမွာ။ ဒါေတာင္ တစ္ႏွစ္စာပဲ ရွိဦးမယ္။ တစ္ႏွစ္စာစီ အကုန္ျပည့္စုံေအာင္ ေရးရမယ္ဆိုရင္ အတြဲ (၁)..ကေန အတြဲ (၆၀)ေလာက္ ေရးရမယ္ထင္တယ္။ ဒီေကာင္က လြန္ေရာ ကြၽံေရာ အသက္ (၆၀) ေလာက္ဆို သြားမွာ ဒီေလာက္ သပြတ္က်ပုံနဲ႔ဆိုရင္။ သူ႔အေၾကာင္းကိုလဲ စိတ္ဝင္စားတဲ့သူရွိရင္ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးပါဦးမယ္။
ဒီဇင္ဘာလရဲ႕ တခုေသာ ေသာၾကာေန႔မွာ က်ေနာ့္ဆီ သူ႔ဖုန္းဝင္လာပါတယ္။
“သားရီး ညဘက္ေတြ႕ရေအာင္ေလ။ ငါ့ကို ဘီယာတိုက္”
“အံမယ္။ ေဘာစိက ေသာက္လုပ္မရွိတဲ့ေကာင္ကို ဘီယာတိုက္ခိုင္းစရာလား။ မင္းတိုက္”
“ေအးပါကြာ၊ ဘယ္သူတိုက္တိုက္ ရတယ္။ ေတြ႕ခ်င္လို႔၊ ၿပီးေတာ့ ေျပာစရာလဲ ရွိလို႔”
“လာျပန္ၿပီ ဒီေျပာစရာေတြက ကုန္ကို မကုန္ႏိုင္ဘူးေဟ့”
အဲဒါနဲ႔ပဲ ေသာၾကာေန႔ည ျမန္မာပလာဇာက ဟယ္ရီဘားမွာ က်ေနာ္တို႔ ဗ်တ္ဝိ ဗ်တၱ ႏွစ္ေကာင္ေတြ႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲဒါက က်ေနာ္ေပးတဲ့နာမည္ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ က်ေနာ္တို႔ အရမ္းတြဲလို႔၊ ၿပီးေတာ့ ေပါက္ကရ လုပ္လြန္းလို႔ ႏွစ္ဘက္ မိသားစုကေရာ၊ က်န္တဲ့ ေဘာ္ဒါေတြကေရာ တညီတၫြတ္တည္း ေပးထားတဲ့နာမည္ပါ။ က်ေနာ္က live band နဲ႔ ဖဦးထုပ္၊ ဗထက္ခ်ိဳက္မေလးေတြ သီခ်င္း ဆိုတဲ့ Eclipse bar ကို ႀကိဳက္ေပမဲ့ သူက စကားေျပာစရာ ရွိတယ္ဆိုလို႔ ဟယ္ရီဘားကိုပဲ ေ႐ြးလိုက္ရတာပါ..။
ဘီယာနဲ႔ အျမည္း မွာၿပီးစမွာ ဆိုင္းမဆင့္ ဗုံမဆင့္ ေဇာ္လင္းေမာင္ ေျပာျပတဲ့ သူ႔အေၾကာင္း အခန္းဆက္ကို ဆက္နားေထာင္ရပါေတာ့တယ္။
“ဟိုတေန႔က ငါ နဲ႔ေတြ႕ၿပီး ငါဘယ္ကို ဒိုးသြားတာလဲ သိလား။ “
“ဟာ..ငါဘယ္လိုလုပ္သိမွာတုန္းဟ”
” ေအး အဲဒီအေၾကာင္းကို ေျပာျပမလို႔ ေခၚလိုက္တာ…ငါ မင္းကို ေျပာထားတဲ့ ေနရာကေန ျပန္စၿပီး ေျပာမွ မင္းဇာတ္ရည္လည္ေတာ့မွာ။”
“အဲဒါဆိုလဲ မင္းရပ္ထားတဲ့ေနရာကေန စေျပာကြာ”
“ေအး….ေျပာျပမယ္….ဟို ငါ ေစာ္ေလး ၂ ေပြေနာက္ လိုက္သြားတာ ေ႐ႊျပည္သာ VIP ရပ္ကြက္အထိ ေရာက္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က လမ္းမွာပဲ ဆင္းၿပီး ငါ့ကားကို ရပ္ၾကည့္ေနတာ။ ငါလဲ ကားေပၚက ဆင္းလိုက္တယ္။ ဆင္းဆင္းျခင္း ႐ုတ္တရက္ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိဘူး။ အဲဒါနဲ႔ပဲ………..”
ေစာ္ ၂ ေပြနဲ႔ ေဇာ္လင္းေမာင္
အဲဒါနဲ႔ ေစာ္ေလးေတြ ငါ့ကိုေစာင့္ၿပီး ၾကည့္ေနတာနဲ႔ ငါလဲ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး သူတို႔အနားသြားၿပီး ၿပဳံးျပလိုက္တယ္။ “ဘာလုပ္ေနတာလဲ” ေမးေတာ့ ငါ့ကိုေစာင့္ေနတာတဲ့။
“အကိုက ထက္ တို႔ taxi ေနာက္က လိုက္လာတာေတြ႕လို႔ ဘာလို႔ လိုက္လာတာလဲလို႔ ေမးခ်င္လို႔ ေစာင့္ေနတာေလ” ဆိုၿပီး ဆံပင္ရွည္ရွည္ ေကာင္မေလးက ေျပာတယ္။
“ညီမတို႔ကို လွည္းတန္းမွာ ေတြ႕ေတာ့ ခင္ခ်င္တာနဲ႔ ဘယ္မွာေနလဲ သိခ်င္လို႔ လိုက္ၾကည့္တာပါ။ ဘာလဲ မႀကိဳက္ဘူးလား။”
“မဟုတ္ပါဘူး အကိုရယ္၊ ရပါတယ္။ ညီမကလဲ ခင္တတ္ပါတယ္။ ညီမတို႔က ဒီနားတင္ေနတာပါ။ သူနဲ႔က အိမ္ခ်င္းလဲ နီးပါတယ္။ ပထမေတာ့ အိမ္ျပန္မလို႔ပဲ အကိုေနာက္က လိုက္လာတာေတြ႕လို႔ “
ဆံပင္တိုေလးကလဲ မေခဘူးပဲ။ သြက္သြက္လက္လက္နဲ႔ ဝင္ေျပာပါတယ္။
” ညီမက ခြန္းဆက္ခ်ိဳပါ…။ သူက ထက္ရတီ။ အရမ္းခ်စ္တဲ့ ေဘာ္ဒါေတြေပ့ါ။ “
“ကို႔နာမည္က ေဇာ္လင္းေမာင္ပါ။ အခုလို မတ္တပ္ႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ခင္မင္တဲ့ အထိန္းအမွတ္နဲ႔ ကို တစ္ခုခု လိုက္ေကြၽးပါရေစ။ ကို႔ကားနဲ႔ သြားၾကတာေပါ့”
ေျပာလိုက္ေတာ့ ေစာ္ေလးေတြက ပဲမ်ားမေနဘဲ သူ႔ကားေပၚ တက္ၿပီးလိုက္လာပါတယ္။ ထူးျခားတာက ထက္ ကေခါင္းခန္း သူ႔ေဘးခုံမွာ စီးၿပီး ခြန္း က ေနာက္ခုံကို ဝင္ထိုင္တာပါပဲ။
ေဇာ္လင္းေမာင္ တစ္ေယာက္ ေျပာေနရင္း ၿပဳံးစိ ၿပဳံးစိ လုပ္ေနပါတယ္။ ႐ုပ္ကိုက ေအာက္သြားမရွိတဲ့ ႏြားျပာႀကီးလိုပဲ။ ေခြးေကာင္
“မင္းကို သတိရလိုက္တာကြာ။ သူတို႔က ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ မိဘေတြကလဲ သိေနေတာ့ သြားအတူတူ စားအတူတူ….။ အခုေတာ့ ၁၀ တန္းေအာင္ၿပီး တကၠသိုလ္ ဆက္မတက္ဘဲ ႏိုင္ငံျခားက လာဖြင့္ထားတဲ့ စီးပြားေရး ဒီပလိုမာ တစ္ခုတက္ေနၾကတာ။ “
“ငါ့ကို သတိရတယ္ ဟုတ္လား။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊”
“ေစာ္ေလး ၂ ေပြမွာ ထက္ က ဆံပင္ရွည္ရွည္ ကိုယ္လုံးသြယ္သြယ္နဲ႔ ငါႀကိဳက္တဲ့ ပုံစံေလးကြ။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ဆံပင္တိုတယ္။ ျပည့္ျပည့္ ကိတ္ကိတ္ေလးေလ။ မင္းႀကိဳက္တဲ့ ေဖြးေဖြးပုံစံမ်ိဳးဆိုေတာ့ မင္းကို သတိရတာေပါ့”
“ဟုတ္မွလဲ လုပ္ပါကြာ။ မင္းငါ့ကို အေကာင္း သတိရတာ တခါမွ မႀကဳံဖူးဘူးရယ္”
“ေအး အဲလို ေျပာလဲ ခံရမွာပဲကြာ။ အခု ငါက အခု ထက္နဲ႔ အဆင္ေျပေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ အျပင္သြားရင္ သူတို႔ ၂ေယာက္က အတူတူပဲဆိုေတာ့ အဆင္မေျပ”
“ေဟ့ေကာင္ ေတာ္ေတာ့” လို႔ က်ေနာ္ ဒီေကာင့္ လက္ေမာင္းကို ထိုးလိုက္ၿပီး စကားျဖတ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
“ငါထင္သားပဲ ေဇာ္လင္းေမာင္…ေဇာ္လင္းေမာင္ ဆန္ေကာေလာက္မွ ေဇာက္မနက္တဲ့ေကာင္….ငိုးမ…။ေအး ဘာပဲေျပာေျပာ ငါလဲ ေလာေလာဆယ္ ေစာ္လဲ မရွိ၊ အားလဲအားတယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ဝင္စားတယ္ေဟ့…။ ငါသူတို႔နဲ႔ေတြ႕မွ မင္းေျပာသလို မဟုတ္လို႔ကေတာ့ မင္း ေသၿပီမွတ္။ ဒါနဲ႔ ဟိုတေန႔ေန႔လည္က ဘယ္ဒိုးတာလဲ”
“ဟီး ဒီလိုကြ။ ငါ ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတုန္း ထက္ ဆီက ဖုန္းဝင္လာတယ္။ ညေနက် တခုခု စားေသာက္ၾကမယ္။ ၿပီးရင္ ကလပ္သြားၾကမယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႔”
“အဲဒါနဲ႔ ဘာျဖစ္တုန္း”
“ငါ မင္းနဲ႔ လမ္းခြဲၿပီး အိမ္ျပန္၊ ပိုက္ဆံေလး ဘာေလး ဝင္ယူၿပီး ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာ သြားတာေပါ့ သားရီးရာ။ ၿပီးေတာ့…..”
“ငါ မင္းနဲ႔ လမ္းခြဲၿပီး အိမ္ျပန္၊ ပိုက္ဆံေလး ဘာေလး ဝင္ယူၿပီး ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာ သြားတာေပါ့ သားရီးရာ။”
” ဘယ္မွာ ခ်ိန္းၾကတာလဲ။”
” အင္း တကယ္တမ္းက ငါက သူတို႔အိမ္နား သြားေခၚတာပါ”
” ေ႐ႊျပည္သာအထိေတာင္..အေဝးႀကီးပဲ”
“ေအး ..ဟုတ္တယ္”
“ငိုးမ..ဒါမ်ိဳးက် ေတာ္ေတာ္ စိတ္ရွည္တယ္။ ၿပီးေတာ့ေရာ..”
“ငါ သူတို႔ကို ေ႐ႊလီေခၚသြားၿပီး အကင္နဲ႔ ဘီယာ ေသာက္ၾကတယ္။ ေစာ္ေလးေတြက သိပ္မေသာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ၂ ခြက္ေလာက္ပဲေသာက္ၿပီး ေကာင္းေနၾကၿပီ။ အဲဒါနဲ႔ ကလပ္ ဆက္ဒိုးၾကတယ္ေလ။ ကလပ္ေရာက္ေတာ့ ၁၀ နာရီေက်ာ္ဘဲ ရွိေသးတာ။ ငါလဲ ဘလက္ေလဘယ္ တစ္လုံး ဖြင့္လိုက္ၿပီး မန္ဘာ ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ေသာက္ေနတာေပါ့။ ဟို ၂ ေပြကေတာ့ ဒြန႔္လိုက္တာ… ေျပာမေနနဲ႔။ ၾကည့္လို႔ေတာ့ ေကာင္းသား။”
” အဲဒီ ပုလင္း ကုန္သြားၿပီလား”
” ဘယ္ကုန္ဦးမလဲ..။ တဝက္ေတာင္ မက်ိဳးေသးဘူး။ ငါ့နာမည္နဲ႔ အပ္ထားခဲ့တယ္ေလ”
” နိပ္ဟ…ေနာက္တခါ ဂုန္းဆင္းလို႔ ရၿပီ”
“ဒါနဲ႔ ၁၂ နာရီေလာက္က်ေတာ့ သူတို႔လဲ ၿပိဳင္းသြားေတာ့ ျပန္ဖို႔ ျပင္ၾကတယ္။ ျပန္ၾကမယ္ဆိုေတာ့ ခ်ာတိတ္မေတြက အိမ္မျပန္ဘူး အျပင္မွာ အိပ္မွာလို႔ ေျပာျပန္ေရာေဟ့။ အဲဒါနဲ႔ ငါ ေဟာ္တယ္ တစ္ခုကို ေခၚသြားလိုက္တယ္”
“အယ္…မင္းက တစ္ေယာက္တည္း သူတို႔က ၂ ေယာက္…ဘယ္လို အိပ္ၾကတုန္း”
“ေအး..ဟုတ္တယ္…ငါလဲ ဒုကၡေရာက္တာေပါ့။ တကယ္က ေစာေစာထဲက ငါနဲ႔ ထက္နဲ႔က ညိေနၾကၿပီ။ ဟိုတစ္ေယာက္ ပါေနလို႔။ ဒါေပမဲ့ ရည္းစားလိုေတာ့ လက္ကိုင္တာ ဖက္တာ သူ႔ေရွ႕မွာပဲ လုပ္ေနၾကတာ…။ သူကလဲ ေအးေဆးပဲ။ ဘာမွ မေျပာပါဘူး။”
“ေဟာ္တယ္ ေရာက္ေတာ့ ၃ ေယာက္ခန္းယူဖို႔ ေျပာေပမဲ့ ငါက ငါ့အႀကံနဲ႔ငါဆိုေတာ့ ၂ ေယာက္ ၂ ခန္းပဲ ရွိတယ္ဆိုၿပီး ၂ ခန္း ယူလိုက္တာေပါ့”
“ဒါမ်ိဳးက် ေတာ္ေတာ္လည္တယ္…ငိုးမ”
“ေအး..အဟီး…။ အဲဒါနဲ႔ ငါလဲ သူ႔တို႔နဲ႔ တစ္ခန္းထဲမွာ အရင္ေန…။ ဘီယာေလး ဘာေလး ထပ္မွာၿပီး…ထက္ ကို စည္း႐ုံးရတာေပါ့။ ထက္က ဟိုေစာ္ေလးကို ႏိုင္တဲ့ပုံပဲ။ နင္တစ္ခန္း သြားအိပ္၊ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဒီမွာ အိပ္မယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း တိုးတိုးေျပာၿပီး သေဘာတူလိုက္တယ္။”
“အဲဒါနဲ႔ “
“အဲဒါနဲ႔ ငါလဲ ခြန္း ကိုေခၚၿပီး သူ႔အခန္းလိုက္ပို႔တာေပါ့။ “
“မင္းက ခြန္းကိုေရာ စိတ္မဝင္စားဘူးလား၊ ဘာမွ မလုပ္ခဲ့ဘူးလား။”
“အာ…စိတ္ေတာ့ စိတ္ဝင္စားတာေပါ့..။ ဒါေပမဲ့ ငါက ထက္ကို ပို ႀကိဳက္တာေလ။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ က သူငယ္ခ်င္းေတြကြ။ ငါက ထက္ နဲ႔ျဖစ္ေနတာလဲ သူအသိဆိုေတာ့ လက္ခံရင္ ေကာင္းရဲ႕၊ လက္မခံရင္ ခြင္ပ်က္ၿပီး တစ္ေယာက္မွ မရဘဲ ျဖစ္မွာစိုးလို႔ သူ႔ကို ထားခဲ့ၿပီး အခန္းျပန္ခဲ့တာ”
“အခန္းက်ေတာ့ ဘာဆက္ျဖစ္လဲ”
“အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ငါ့ ထက္ ကေအးေဆး ႏွပ္ေနတာ…။ အဲဒါနဲ႔ နည္းနည္းပါးပါး ကစ္ဆင္႐ိုက္…၊ ႏႉးႏွပ္ၿပီးေတာ့ ခ်ေတာ့တာေပါ့…။”
“ဟာ ဘယ္လိုႀကီးလဲ မင့္ဟာကလဲ ႐ိုမန္းတစ္ မဆန္လိုက္တာကြာ…”
“အာ…ဒါေတြ မလိုဘူးေလကြာ…။ ၿပီးေတာ့ ေစာ္ကသာ ၁၉ ႏွစ္ေနာ္…အေတြ႕အႀကဳံ မ်ားတဲ့ပုံပဲ။”
“ဘယ္လိုလဲကြ။ အေသးစိတ္ေလး ေျပာစမ္းပါဦး”
“ ေအး၊ ဒီလိုကြ “
ထက္ႏွင့္ ေဇာ္လင္းေမာင္တို႔ အခန္းထဲတြင္ ေလေအးေပးစက္ အေနေတာ္ဖြင့္ၿပီး ပူးကပ္၍ အေတာ္ ခရီးေရာက္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ေဟာ္တယ္ကလဲ တီဗီ ခ်န္နယ္တစ္လိုင္းတြင္ ေအာကား ျပေပးထားသျဖင့္ တီဗီၾကည့္လိုက္…၊ႏႈတ္ခမ္းျခင္းနမ္းကာ လွ်ာကလိလိုက္ႏွင့္ ဇိမ္က်ေနေလသည္။ ထက္က ေရခ်ိဳးထားၿပီး သဘက္အႀကီးတစ္ထည္သာ ပတ္ထားသျဖင့္ သဘက္ကို အသာခြာလိုက္သည္ႏွင့္ ျဖဴေဖြးလွပေသာ မာလကာသီးအ႐ြယ္ ေပါက္စီႏွစ္လုံးကို ျမင္ရေလသည္။ ထက္၏ ရင္သားေလးမ်ားမွာ ျဖဴေဖြးဝင္းမြတ္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာ ပန္းေရာင္သန္းေနသျဖင့္ ေဇာ္လင္းေမာင္ အေတာ္ သေဘာက်သြားၿပီး အားပါးတရ စို႔ေနမိသည္။ ထို႔အျပင္ ထက္ က အသားျဖဴသည့္အတြက္ ဟိုစကားပုံအတိုင္း အရည္ေတာ္ေတာ္ ႐ႊမ္းသည္။ ႏို႔စို႔ေနတုန္း လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ထက္ ေပါင္ၾကားကို ပြတ္ေပးေသာအခါ အရည္ေတာ္ေတာ္ ႐ႊဲေနၿပီကို သိလိုက္သည္။ သူကလဲ ဖရဲသီးလို အရည္႐ႊမ္းေသာ အသီးမ်ား က်န္းမာေရးအရ စားသည့္အေလ့အထ ရွိသည့္အျပင္ သန႔္ေသာ ေစာ္မ်ားကို ဘာဂ်ာေကြၽးရတာ ႀကိဳက္လဲ ႀကိဳက္တတ္သျဖင့္ ထက္ ေပါင္ၾကားထဲ ေလွ်ာဆင္းကာ ငိုေနေသာ ညီမေလးကို ဘာဂ်ာ ေကြၽးလိုက္ေသာအခါ ထက္ ထြန႔္ထြန႔္လူးၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကို ေပါင္ၾကားႏွင့္ အတင္းဖိက တစ္ႀကိမ္ၿပီးသြားေလေတာ့သည္။
ေဇာ္လင္းေမာင္က ဒီတခါ ထက္အလွည့္ဟု ဆိုလိုက္ေသာအခါ ေခါင္းတစ္ခ်က္ ၿငိမ့္လိုက္ၿပီး ok ဟုေျပာကာ ေဇာ္လင္းေမာင္၏ ေရခဲေခ်ာင္းကို ေရဆာေနသည့္ ကေလး တစ္ေယာက္ပမာ တႁပြတ္ႁပြတ္ စုတ္ေပးလိုက္သည္။ ေဇာ္လင္းေမာင္က ထက္ ၏ လက္ဆကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အနည္းဆုံး အတူေနဖူးေသာ ရည္းစား ၅ ေယာက္ထက္မနည္း အေတြ႕အႀကဳံ ရွိထားသည္ကို ေႁမြေႁမြျခင္း ေျချမင္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ဒါေပမဲ့ စစျခင္း အေျခအေနတြင္ ပါးစပ္ထဲၿပီးမည္ကို မလိုလားသျဖင့္၃ မိနစ္ခန႔္တြင္ ရၿပီဟုေျပာကာ ထက္ ကို ေလွႀကီးထိုး ႐ိုး႐ိုးပုံစံျဖင့္ စတင္သိုင္းကြက္ ခင္းေလသည္။ ေဇာ္လင္းေမာင္မွာ ထက္ ၏ အေနအထားကို ၾကည့္ၿပီး ပါလာေသာ ကြန္ဒုံးကို မစြတ္ေတာ့ပဲ သူ၏ ေထာင္မတ္ေနေသာ ပစၥည္းကို ထက္ ၏ ျဖဴေဖြးႏုနယ္ေသာ ေပါင္ၾကားရွိ ညီမေလး၏ လမ္းေၾကာင္းအဝသို႔ ေတ့ၿပီး ေလွ်ာထိုးခ်လိုက္ေလသည္။ အရည္မ်ား ႐ႊဲစိုေနသျဖင့္ ေဇာ္လင္းေမာင္ညီေလးမွာ ေခ်ာေမြ႕စြာ လိုရာခရီးသို႔ ေရာက္သြားေလသည္။ လင္း က မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီး ေမွးေနရာမွ တစ္ခ်က္ ဖြင့္ၾကည့္ေသာ္လည္း လုံးဝ မေအာ္သည္ကို ထူးျခားစြာေတြ႕ရသည္။
“အဲဒီေတာ့ ငါလဲ အားနာစရာ မလိုပဲနဲ႔ အပီ ဆြဲေတာ့တာေပါ့ သားရီးရယ္။ သူက ငါ ေဆာင့္တိုင္း ေအာက္က ျပန္ပင့္ေပးတယ္။ သူ အေပၚမွာ ေနေတာ့လဲ ဖင္ စေကာဝိုင္း လွည့္ေပးတတ္တယ္။”
“ဟာ …မိုက္ခ်က္ကြာ…”
“ဒါတင္ ဘယ္ကမလဲ…။ သူၿပီးခါနီးၿပီ။ ေဒါ့ဂီ လုပ္ေပးပါဆိုၿပီး ေတာင္းဆိုေသးတယ္ကြ။”
“ဒါကေတာ့ ၾကမ္းခ်က္ကြာ၊ ဆရာမႀကီးေဟ့”
“ေအးေလ…တခ်ိဳ႕ေစာ္ေတြဆို ေဒါ့ဂီ ကုန္းရင္ ခါးႀကီးက တေျဖာင့္တည္း ဘယ္လို လုပ္လို႔ေကာင္းမွာတုန္း…။ သူက ခါးေလးကိုေကာ့ၿပီး ေပးထားတာမ်ား…အဖုတ္ႀကီးကို ျပဴးလို႔..။ “
“ေဟ့ေကာင္..ေဟ့ေကာင္..ေတာ္ေတာ့ကြာ…ငါမခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး”
“ေအးပါ..။ အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ အဆင္ေျပခဲ့တယ္ေပါ့ကြာ။ အဲဒီညကေတာ့ အခ်ိန္မရလို႔ ၃ ခါေလာက္ေပါ့..”
“အမေလး သားရီးရာ…စေကးေတြ ၾကမ္းသေဟ့။ အခ်ိန္မရေတာင္ ၃ ခ်ီဆြဲခဲ့တာ အခ်ိန္ရလို႔ကေတာ့။”
“၅ ခ်ီေပါ့ သားရီးရာ”
ေဇာ္လင္းေမာင္..
“ထားလိုက္ပါေတာ့ကြာ။ မင္းအေၾကာင္းလဲ ငါ သိေနၿပီးသားဆိုေတာ့ ယုံပါတယ္။”
“မနက္က်ေတာ့ ငါ ေစာ္ႏွစ္ေပြလုံးကို လိုက္ပို႔ေပးလိုက္တယ္။ သူတို႔က ညဘက္ထြက္တာ ေအးေဆးပဲေဟ့။ အဲဒီေတာ့ ငါ့အႀကိဳက္ဘဲေပါ့။”
“ငါက မင္းနဲ႔ ခြန္း ကို ေလွာ္ေပးခ်င္တာ။ ငါလဲ အေႏွာက္အယွက္လြတ္သြားမယ္။ မင္းလဲ ေစာ္တေဗြ ရမယ္။ မင္းနဲ႔ ကုန္က်စရိတ္ ရွယ္လို႔ရမယ္ဆိုေတာ့ ငါလဲ သက္သာမယ္။ ၁ ခ်က္ခုတ္ ၃ ခ်က္ျပတ္ပဲေဟ့။ မမိုက္ဘူးလား။”
“ေအးပါကြာ…ၾကည့္ၾကတာေပါ့…။ ခြန္းကလဲ ငါ့ကို ႀကိဳက္ဦးမွ။ ခြန္းကလဲ ငါ့အႀကိဳက္ျဖစ္ဦးမွ…။ “
“မင္းႀကိဳက္မွာပါ..။ သူကလန္းတယ္ ကိုယ့္လူ…။ ငါသိတယ္..အဆင္ေျပမွာ။”
အဲဒီေန႔က တခါမွ မျမင္ဘူးေသးတဲ့ ခြန္းဆက္ခ်ိဳဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးကို စိတ္ကူးထဲမွန္းဆၾကည့္မိပါတယ္။ သူေျပာတဲ့ ပုံစံေလးဆို တကယ္ အဆင္ေျပရင္ေတာ့ မဆိုးဘူးေပါ့။
ဒီၾကားထဲ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ က်ေနာ္ အလုပ္ရပါတယ္။ အလုပ္စစဆင္းျခင္း အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွတ္သားစရာေတြ ေလ့လာစရာေတြနဲ႔ က်ေနာ္ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားပါတယ္။ အလုပ္က လခေကာင္းေတာ့ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ေရရွည္ၿမဲရေလေအာင္ ေသခ်ာ လုပ္ဖို႔လိုမွာျဖစ္လို႔ လုံးဝ မေပါ့ဆရဲပါဘူး။ၿပီးေတာ့ အလုပ္က ခရီးခဏ ခဏ ထြက္ရပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္မွာရွိတဲ့ အစိုးရ႐ုံးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လုပ္ရတာဆိုေတာ့ ေနျပည္ေတာ္လဲ သြားရပါတယ္။ က်ေနာ္ ဒီတပါတ္လုံး ေဇာ္လင္းေမာင္နဲ႔ လုံးဝ မေတြ႕ျဖစ္ပါဘူး။ ဒီေကာင္ကလဲ သူ႔အဖိုး ေနမေကာင္းလို႔ ဘန္ေကာက္ကို ေဆး႐ုံတက္ဖို႔ အေဖၚလိုက္သြားရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္သြားတာနဲ႔ ဖုန္းေတာင္ တစ္ခ်က္မွ မရပါဘူး။က်ေနာ္ အလုပ္စဆင္းၿပီး ၂ ပါတ္အၾကာ တစ္ခုေသာ အားလပ္ရက္ တနဂၤေႏြ ေန႔ခင္းမွာ ဒီေကာင့္ဆီက ဖုန္းလာပါတယ္။ က်ေနာ္သူ႔ဖုန္းကို ေမွ်ာ္ေနတာ မဟုတ္ေပမဲ့ တစ္စုံတစ္ခုကို ေတြးမိတာနဲ႔ စိတ္လႈပ္ရွားလာၿပီး ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္ပါတယ္။“သားရီ..မင္းအခု အားလား”“ေအး..အားပါတယ္။ ဘာလို႔လဲ”“အားရင္ ငါ့ဆီ ခဏလာခဲ့ပါလား။ ငါတို႔ေတြ မေတြ႕တာၾကာၿပီကြာ။”“ေအး လာခဲ့မယ္..။ မင္းက ဘယ္မွာလဲ”
“ငါက မဂၤလာဒုံနားက iT စားေသာက္ဆိုင္မွာ…မင္းလာခဲ့။ မင္းနဲ႔ ငါ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးမယ္။”ဒီေလာက္ဆို က်ေနာ္ ခ်က္ဆို နားခြက္က မီးေတာက္သြားပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္…“ေအး ခဏေစာင့္ …။ ငါ့အခုထြက္လာၿပီ ဆိုၿပီး အဝတ္အစားလဲ ၊ အျမန္ ေျပးထြက္လာပါေတာ့တယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ က်ေနာ့္ လက္စြဲေတာ္ မီနီ ကူးပါးကားေလးက ေလဟုန္ခြင္းတဲ့ ျမႇားကေလးလို ျပည္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေျပးေနပါေတာ့တယ္။”ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ေတြ႕ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ အရင္က အရမ္း မၾကာဘူးလို႔ထင္ရတဲ့ ခရီးဟာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာေနသလိုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ A watched pot never boils လို႔ သိုးေဆာင္း စကားပုံရွိခဲ့တာကိုး။ ရမ္းဘာသာျပန္လိုက္တာ တခုခုကို ေစာင့္ေနရင္ ပိုၾကာပါသတဲ့။ မဟုတ္ရင္ ေဆာရီးဗ်ိဳ႕တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ ဒီေကာင္ေခၚတာေစာင့္ေနတာ ၂ ပါတ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ကိစၥနဲ႔ကိုယ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ဘာမွ မၾကာလိုက္သလို။ အခုက်မွ ဘာျဖစ္ရတာလဲဟု…ေတြးရင္း ငါေတာ္ေတာ္ စမန္ထေနပါလား။ ေစာ္ေတာ္ေတာ္လိုခ်င္ေနပုံရတယ္ဟု ေတြးမိၿပီး ၿပဳံးလိုကသည္။လမ္းမပိတ္သျဖင့္ နာရီဝက္အတြင္း က်ေနာ္ခ်ိန္းထားေသာ ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္သည္။ ပုံမွန္ဆို ဆိုင္ေရွ႕တြင္ ရပ္ေလ့ရွိေသာ္လည္း ကားပါကင္တြင္တြင္လည္း ကားရွင္းေနသျဖင့္ ဝင္ ရပ္ၿပီး စက္သတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆိုင္အတြင္းသို႔ ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ စားပြဲတစ္လုံးတြင္ ထိုင္ကာ လက္ျပေနေသာ ေဇာ္လင္းေမာင္ကို ေတြ႕ရသည္။ သူ႔ေဘးနားတြင္ ဆံပင္ရွည္ရွည္၊ ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ ေစာ္ေလးတစ္ေပြကို ထိုင္ေနသျဖင့္
ဒီတစ္ေယာက္သည္ “ထက္” ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု သူ႔ေျပာစကားမ်ားအရ သိလိုက္သည္။ မနာလိုျဖစ္ရေလာက္ေအာင္ “ထက္” က ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အရွည္ အျပာႏွင့္ ရွပ္အက်ီ ၤ အကြက္ေလးတြဲဝတ္ထားတာ ဒီဇိုင္းက လန္းလြန္းသည္။ ဒါေပမဲ့ ေဇာ္လင္းေမာင္၏ ကဒက္ ေကာင္မေလးျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ထားလိုက္ပါေတာ့မည္။”ခြန္း” ဆိုသည့္ ေရွာ္တီေလးက ဆိုင္ကို ေနာက္ေက်ာခိုင္းကာ ထိုင္ေနသျဖင့္ မ်က္ႏွာ မေတြ႕ရေသာ္လည္း ေနာက္ေက်ာသား ျပည့္ျပည့္ကေလးကို T Shirt လက္ျပတ္ပါးပါးကေလးေအာက္က လွမ္းျမင္ရသည္။ ေအာက္က ဝတ္ထားေသာ ဂ်င္း ေဘာင္းဘီတိုေအာက္တြင္ လုံးျပည့္ေသာ တင္သားမ်ားႏွွင့္ ေပါင္တံစင္းစင္းေလးကို လွမ္းျမင္ၿပီ ဂလု လိုက္ရေသးသည္။ဝိုး…ဒီတိုင္ဆို မဆိုးဘူးဟ မုတ္ဆိတ္ပ်ားစြဲတာပဲေဟ့။”ေစာင့္ေနရတာ ၾကာသြားတာ ေဆာရီးကြာ၊ ကားက နည္းနည္း က်ပ္ေနလို႔”ပုံမွန္အတိုင္းဆို က်ေနာ္ သူ႔ကို ဘယ္ေလာက္ေနာက္က် ေနာက္က် ေတာင္းပန္တာ ရာဇဝင္ မရွိခဲ့ပါေခ်..။ မေစာင့္နိင္ရင္ လိ ပဲကြာ။ မခ်ိန္းနဲ႔…မင္းက ဘာလဲကြ..ဆရာႀကီးလား..ဘာလားနဲ႔ မိုးမႊန္ေအာင္ ကိုယ့္ဖက္က ျပန္တုတ္လိုက္ဦးမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူက ဒါ႐ိုက္တာႀကီးဆိုေတာ့ ႐ိုေသရမည္ေလ။
သူတို႔ ထိုင္ေနေသာ ခုံသည္ ၄ ေယာက္ထိုင္ခုံျဖစ္သျဖင့္ က်ေနာ္ထိုင္ဖို႔ ခြန္း ေဘးတြင္သာ ေနရာလြတ္ေတာ့သည္။ ဒါကဒီေကာင္ပဲ စီစဥ္ထားတာျဖစ္မည္။ က်ေနာ္လဲ ခပ္တည္တည္ႏွင့္ ဝင္ထိုင္သည္။“တစ္ခုခုမွာေလကြာ..ဒို႔ကေတာ့…မင္းကိုေစာင့္ရင္း ဆြဲေနၿပီ။”သူတို႔စားေနတာၾကည့္ၿပီး ဗိုက္ဆာလာတာႏွင့္ ၾကက္ဥေပါင္မုန႔္ေၾကာ္ ႏွင့္ ေကာ္ဖီ မွာလိုက္သည္။ iT မွေကာ္ဖီသည္ ဒီေန႔ ပိုၿပီး ခါးဆိမ့္ဆိမ့္ႏွင့္ အရသာရွိေနေလသည္။ ၾကက္ဥေပါင္မုန႔္ေၾကာ္ကလဲ က်ေနာ့္အႀကိဳက္ ႏို႔စိမ္း မ်ားမ်ားႏွင့္ ေရာက္လာသည္။ အဆင္ေျပခ်က္မ်ားကြာ။“ေအး သားရီး မိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္။ ဒါ ငါ့ ညီမေလးေတြ…။ အရင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူးေဟ့။ အေဖမတူ အေမကြဲ ဘဂၤလားညီမေတြေပါ့။ သူက ထက္ရတီ…ထက္လို႔ ေခၚလို႔ရတယ္။ မင္းေဘးက ခြန္းဆက္ခ်ိဳ…ခြန္း ေပါ့ကြာ။”ဒီေကာင္ ေဇာ္လင္းေမာင္ ဒီတစ္ခါ ေ႐ႊ႕သည့္အကြက္ ေတာ္ေတာ္လွသည္။ က်ေနာ့္နာမည္ကို ေျပာၿပီး မိတ္ဆက္ေပးခ်ိန္တြင္ ေကာင္မေလးမ်ား စိတ္ဝင္စားႏိုင္သည့္ က်ေနာ့္ ေကာင္းေၾကာင္း တစ္စြန္းတစ္စပါ ထည့္ေျပာသြားသည့္ကို ေတြ႕ရသည္။ ခြန္း ကလဲ သူေျပာထားသည့္ ပုံစံအတိုင္း ေဘာ္ဒီကစ္ကစ္ႏွင့္ ခ်စ္စရာ ေကာင္းသည္။ ဒီေကာင့္ကို ဒီတကြက္တြင္ ေက်ာက္႐ုပ္ထုၿပီး ကိုးကြယ္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္သြားမိသည္။ ထက္ကို မိတ္ဆက္ေပးခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဒါငါ့ေစာ္ဟု ျပခ်င္ဟန္ရွိသည္..ပခုံးေပၚလက္တင္ျပသည္ကို သတိထားမိသည္။ ကိစၥ မရွိပါဘူးကြာ..။ ငါ့ေဝစုေလး ရွိတာပဲေလ။
စားေသာက္ၿပီးေနာက္ ကားပါကင္ကို ျပန္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ေဆးလိပ္ထြက္ေသာက္မည္ဟု အေၾကာင္းျပကာ သူ႔ေဆးေပါ့လိပ္ကို မီးညႇိၿပီး က်ေနာ့္ကို တစ္ေနရာ လက္တို႔၍ ေခၚသြားသည္။ ေစာ္ေလးမ်ားႏွင့္ အနည္းငယ္လွမ္းသည့္ ေနရာေရာက္မွ ဒါ႐ိုက္တာ ေဇာ္လင္းေမာင္ ဇာတ္ၫႊန္းကို ရွင္းျပသည္။“သားရီး တို႔ေတြ ပဲခူးမေရာက္ခင္နားက ေ႐ႊျပည္ ရီေဆာ့ကို ဒိုးၾကမယ္။ မင္းက မင္းကားနဲ႔ ခြန္းကို ေခၚသြား။ ကားေပၚမွာ နည္းနည္း ေၾကာင္း ခဲ့ကြာ။ ငါက ေရွ႕ကေန ထက္ ကိုေခၚၿပီးသြားမယ္။ ဟိုေရာက္ရင္ အခန္းယူၿပီး ဆက္လႈပ္ရွားၾကမယ္။ က်သေလာက္ မင္းရယ္ငါရယ္ ဟဖ္ ဘိုင္ ဟဖ္….အိုေခ…”“အိုေခပါဆရာ”ဒါ႐ိုက္တာႀကီး ေဇာ္လင္းေမာင္၏ ရင္တြင္းျဖစ္၊ သ႐ုပ္ျပ အမႊန္းတင္၊ ခ်ယ္မႈန္းသည့္ အေတြးပုံရိပ္ ႐ိုက္ခ်က္ကို က်ေနာ္ တက္သစ္စ ေငြထုတ္ပိုက္ၿပီး တက္လာေသာ နယ္မွ ဝါသနာရွင္ မင္သား႐ူးေလးပုံစံျဖင့္ ေျခသုတ္ပုဆိုး ေႁမြစြယ္က်ိဳးကဲ့သို႔ ေလးစားစြာ လိုက္နာလိုက္သည္။ အရင္တုန္းကဆို…ဘာလို႔ မင္းေျပာသလို လုပ္ရမွာလဲ..ဘာညာနဲ႔ ၿဖဲေကာင္း ၿဖဲဦးမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အခုဟာက ကိုယ့္အက်ိဳး ရွိမဲ့ကိစၥ ပါတယ္ဆိုေတာ့လဲ…မ်က္စိမွိတ္ကာ လိုက္နာရမည္သာ ျဖစ္သည္။က်ေနာ္က လမ္းသိပ္မကြၽမ္းသျဖင့္ ေထာက္ႀကံအေရာက္တြင္ ပဲခူးလမ္းခြဲဘယ္ဘက္မွန္းမသိ၍ လွမ္းေမးရေသးသည္။ သူက ဘယ္ဘက္ခ်ိဳးဟု လမ္းၫႊန္ေပး၍ အနည္းငယ္ေမာင္းလာစဥ္ ေဇာ္လင္းေမာင္ဆီက ဖုန္းဝင္လာပါသည္။ က်ေန္ာ ကိုင္လိုက္ေတာ့
“ေဟ်ာင့္သားရီး ေ႐ႊျပည္က ေသာက္ရမ္း ေစ်းႀကီးတယ္။ တစ္ခန္း တစ္သိန္းဆိုလားပဲ။ ၿပီးေတာ့ အခန္းလဲ ႀကိဳ ဘြတ္ကင္ လုပ္ထားမွ ရတာတဲ့။ လွည္းကူး နားမွာ ငါေစာင့္ေနတယ္။ အဲဒီမွာပဲ ရပ္လိုက္”
“ေအး…ငါျမင္ရေအာင္ ရပ္ေနေနာ္။ ငါလမ္းသိပ္မသိဘူး”
နည္းနည္းဆက္ေမာင္းလိုက္ေတာ့ ေဇာ္လင္းေမာင္ရဲ႕ JUKE ကား အနီေလး ရပ္ထားတာေတြ႕တာနဲ႔ က်ေနာ္ လမ္းေဘးကို ကပ္လိုက္ပါတယ္။
“ေရွ႕နားမွာ ထန္းေရနဲ႔ အျမည္းေကာင္းေကာင္းရတဲ့ဆိုင္ရွိတယ္ကြ…။ ထန္းေရ ေသာက္ၾကရေအာင္။ “
အဆင္မေျပလိုက္ပုံမ်ား ထန္းရည္ဆိုင္မွာေတာင္ ထန္းရည္ ကုန္ေနလို႔ ဘီယာ ထပ္မွာရပါတယ္။ သူနဲ႔ ထက္ ကေတာ့ ေဘးခ်င္းကပ္ ထိုင္လို႔၊ အၿမီးေတြ ဘာေတြ ခြန႔္လို႔။ ထက္ က သူ႔ကို မွီထားလိုက္..၊ ဒီေကာင္က ထက္ ကို ပခုံးဖက္လိုက္ ဟိုေကာင့္ ေပါင္ေပၚ ထက္က လက္ေလးတင္ထားလိုက္နဲ႔ …ေအးေလ ဒီေလာက္ေတာ့ရွိမွာေပါ့…။ ငါ့အလွည့္က်လဲ ဟင္း..ဟင္း။ ဒါမ်ိဳးေတာ့ ဘယ္အေက်ာခံလိမ့္မတုန္း။
အဲဒါနဲ႔ ထန္းေရ ဆိုင္မွာ ေသာက္ၿပီးစားၿပီး ရန္ကုန္ျပန္ဆင္းလာပါတယ္။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ခြန္း နဲ႔ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ ေလေပးေျဖာင့္ေနပါၿပီ။ ေဇာ္လင္းေမာင္က ခြန္းကို အိမ္ျပန္ပို႔ေပးလိုက္။ ညက်မွ ထပ္ခ်ိန္းမယ္လို႔ ေျပာတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ သူတို႔ကားနဲ႔ လမ္းခြဲၿပီး ကိုယ့္လမ္းေၾကာင္း ကိုယ္ေမာင္းလိုက္ပါတယ္။
ခြန္း က အသိတစ္ေယာက္နဲ႔ ကိစၥတစ္ခု ခ်ိန္းထားတယ္ဆိုလို႔ လမ္းက ဆိုင္တစ္ဆိုင္ ဝင္သြားေသးတယ္။ က်ေနာ္ ဒီေန႔ စိတ္ေတာ္ေတာ္ ရွည္ေနပါတယ္။ နာရီဝက္ေလာက္ကို ေအးေဆး ေစာင့္ႏိုင္တာ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ အံ့ၾသေနပါတယ္။ ဒီေစာ္ေလး ဖုန္းအရမ္းေျပာပါတယ္။ သိပ္မမ်ားပါဘူး ေတာက္ေရွာက္ ဖုန္းေျပာလာတာ အိမ္ေရာက္တဲ့ အထိဆိုပါေတာ့.။
ညက်မွ ေတြ႕ၾကတာေပါ့ ခြန္းရာ…က်ေနာ္ စိတ္ထဲက ႀကိမ္းဝါးလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခြန္း ကို သူ႔အိမ္နားပဲ က်ေနာ္ရပ္ေပးၿပီး အိမ္ခဏ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ အိမ္လဲေရာက္ေရာ…..
ဆက္ရန္ရွိသည့္ ဇာတ္လမ္း
အိမ္မျပန္လို႔ မရဘူးေလ ပိုက္ဆံနဲ႔ အဝတ္အစား အပို ယူရဦးမယ္ေလ။ အိမ္ကိုလဲ ညဘက္က် သူငယ္ခ်င္း အဖိုး ဆုံးလို႔ အိမ္မွာ အိပ္ေပးလိုက္ဦးမယ္ဆိုၿပီး ေျပာထားပါတယ္။ ထြက္ေနက် မဟုတ္ေတာ့ ဘယ္သူမွ သံသယ မရွိၾကပါဘူး။ ေအးေဆး။ ဒါနဲ႔ ေစာင့္ေနလိုက္တာ ည ၇ နာရီေလာက္မွာ ေဇာ္လင္းေမာင္ဆီက ဖုန္းရတာနဲ႔ က်ေနာ္ အိမ္ကထြက္လာပါတယ္…။ ခ်ိန္းတာကေတာ့ အင္းစိန္ ေဖာ့ကန္နားက ဘီယာဆိုင္တစ္ဆိုင္ကိုပါ။
ေဇာ္လင္းေမာင္ ေခၚထားေသာ ဆိုင္ကိုေရာက္ေသာအခါ ဒီေကာင္ ဘီယာေသာက္ေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ သူတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ က်ေနာ္ အံၾသသြားသည္။ က်ေနာ့္အတြက္ ဟိုင္နကန္ ဘီယာ မွာေပးရင္း သူက
“သားရီး သူတို႔နဲ႔ ငါ အျပင္မွာ ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းထားတယ္။ မင္းလာမွ ဖုန္းဆက္မလို႔”
“ေအး ဒါဆိုလဲ ဆက္ေလကြာ”
ေဇာ္လင္းေမာင္ ထက္ကို ဖုန္းဆက္ေသာ္လည္း ဖုန္းမကိုင္ပါ။ အဲဒါနဲ႔ သူ ခြန္း ဖုန္းပါ ဆက္ေခၚသည္။ သူလဲ ဖုန္းမကိုင္ပါ။ ၂ ခါေလာက္ေခၚၿပီးေသာ အခါ ေဇာ္လင္းေမာင္ တင္းသြားပုံရသည္။ ေတာ္ၿပီ ျပန္ေတာ့မယ္ ဟုေျပာသည္။ က်ေနာ္လဲ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ပဲ ျပန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ကိုေတာ့ အဆင္ေျပေအာင္ ၾကည့္ေျပာလိုက္သည္။
မနက္ျဖန္ တနလၤာေန႔ လူသစ္ က်ေနာ္ကို ႀကိဳဆိုပြဲ 365 café မွာ က်ေနာ့္ဌာနမွ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ားႏွင့္ ကုမၸဏီမွ ဦးစီးက်င္းပေပးသည္။ ညေန ၇ နာရီ ခြဲခန႔္တြင္ ေဇာ္လင္းေမာင္ ဖုန္းဆက္လာျပန္ပါသည္။
“မင္းဘယ္မွာလဲ။ ငါလာခဲ့မယ္။ ၿပီးရင္ ဟိုဟာေတြနဲ႔ သြားေတြ႕မယ္။”
“ငါ အလုံလမ္းက 365 Café မွာ။ သူတို႔နဲ႔ အဆက္အသြယ္ရၿပီလား။”
“ေအး..ေန႔ခင္းက ဖုန္းဆက္တယ္။ ငါ့ကို ေတာင္းပန္တယ္။ ျဖစ္တာကို အေသးစိတ္ ေတြ႕မွ ေျပာမယ္ေျပာတယ္။ မင္းကိုလဲ ေတြ႕ခ်င္လို႔ ေခၚလာခဲ့ပါလို႔ ေျပာတယ္။”
“ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္လဲ..။ ငါက ၈ နာရီဆိုၿပီးၿပီ။ ထြက္လာခဲ့မယ္။”
၈ နာရီေလာက္ ပြဲၿပီးသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ေဇာ္လင္းေမာင္ ေစာင့္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ၿမိဳ႕ထဲကို သြားရန္ေျပာသျဖင့္ က်ေနာ္ကားယူၿပီး ထြက္လာသည္။ ၁၉ လမ္းကိုေမာင္းခိုင္းသျဖင့္ ၁၉ လမ္းမွ ဘီယာဆိုင္တစ္ခုတြင္ ခ်ိန္းထားေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။ က်ေနာ္ေရာက္သြားေသာအခါ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ေဇာ္လင္းေမာင္ႏွင့္အတူ ဘီယာခြက္ကိုယ္စီႏွင့္ ေတြ႕ရသည္။ က်ေနာ္လဲ ထုံးစံအတိုင္း ခြန္း ေဘးနားတြင္ ဝင္ထိုင္ကာ ဘီယာမွာလိုက္သည္။
“မင္းကို ခြန္းက သတိရလို႔ဆိုလို႔ ငါက လာေခၚတာ” ဟု ေဇာ္လင္းေမာင္က ေျပာသည္။ ခြန္း က ဘာမွ မေျပာပဲ ၿငိမ္ေနသျဖင့္ “လူစုံေတာ့ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတာေပါ့” ဟု က်ေနာ္ အဆင္ေျပေအာင္ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ ခြန္းက မ်က္လႊာခ်ထားရာမွ မ်က္လုံး လွန္ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။ မ်က္လုံးကို အိုင္းလိုင္နာ အနက္ေရာင္ျဖင့္ ခ်ယ္ထားသည္ ခြန္း သည္ ဂ်ပန္ မင္းသမီးေလးလို ၾကည့္ေကာင္းေနသည္။ ( အႀကိဳက္တူေတြ ပါလားဗ်ိဳ႕။) ၅ ေပ ၂ ေလာက္သာရွိမည္။
လူစုံေသာအခါ ညဘက္ထြက္တာမ်ားလို႔ အိမ္က နည္းနည္းကြိဳင္တာနဲ႔ မေန႔က နားထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖုန္းလာရင္ ထပ္ပြားေနမွွာ စိုး၍ ဖုန္းပါ ဆိုင္းလင့္ လုပ္ထားေၾကာင္းႏွင့္ ဒီေန႔ ထက္ ၏ အေဖ ခရီးထြက္သြားတာနဲ႔ ၂ ေယာက္သား ခ်ိန္းၿပီး လစ္ထြက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ထက္ကဦးေဆာင္၍ ရွင္းျပသည္။ က်ေနာ္က ကိစၥမရွိပါဘူးလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ ဘာကိစၥရွိမွာလဲဗ်ာ။ မေန႔ကမေတြ႕ ဒီေန႔ေတြ႕တာပဲေလ။ ေနာက္ဆို ခဏခဏ ေတြ႕ရလို႔ ပ်င္းေတာင္ ေနဦးမွာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။
အခ်စ္ရဲ႕ အရသာ
က်ေနာ္ ခြန္း ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အသာစုပ္နမ္းလိုက္ပါတယ္။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးဟာ အေပၚအျခမ္းက ပါးၿပီး ေအာက္က ထူထူလုံးလုံးေလးျဖစ္တာေၾကာင့္ နမ္းလို႔ အရမ္းအရသာရွိတာပါပဲဗ်ာ။ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အသာဖြဖြေလး က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းၾကားမွာထားၿပီး စုပ္ေနရင္းက အသာ သူ႔ပါးေလးကိုလဲ တခ်က္တခ်က္ ေမႊးလိုက္ပါတယ္။ မိန္းကေလးသဘာဝ အသားနံ႔ေလးနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ မိတ္ကပ္အနံ႔ေလး ေရာၿပီး ထြက္လာတဲ့ ကိုယ္သင္းနံ႔ ေခၚမလား ဒီရနံ႔ေလးကို က်ေနာ္ သိပ္သေဘာက်တာပဲဗ်ာ။
က်ေနာ္သူ႔ကို ႏႈတ္ခမ္းစုတ္ရင္းနဲ႔ လွ်ာေလးနဲ႔ သူ႔ပါးစပ္ထဲ အသာထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ လွ်ာေလးနဲ႔ ထိလိုက္တဲ့ အခါ ႏူးညံ့တာေရာ၊ ခ်ိဳတာေရာ ေပါင္းထားတဲ့ ဖီလင္ကို ရပါတယ္။ ဘယ္လိုလဲေတာ့ အတိအက် မေျပာတတ္ဘူး။ သူ႔ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲက အနံ႔ေလးက အနီးစပ္ဆုံး ေျပာရရင္ ေျပာင္းဖူးျပဳတ္အနံ႔ေလးလိုပဲ။ ႏႈိင္းလိုက္တာ အရမ္းမ်ား ကေလးဆန္သြားမလားမသိဘူး။
က်ေနာ္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းရတာ တကယ္ မက္မေျပပါပဲ။ တျခားဟာေတြ ဘာမွ မလုပ္ဘဲနဲ႔ အၾကာႀကီးနမ္းေနခ်င္မိတယ္။ စကားအျဖစ္ ေျပာတာပါေလ။ တကယ္ေတာ့ ဒီမွာတင္ ရပ္ျ့ပီး မေနခဲ့မိပါဘူး..။
တကယ္ေတာ့ ေျပာရရင္ အခ်စ္နဲ႔လိင္ကိစၥဆိုတာ အရက္လိုပဲ၊ အရက္ စေသာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ဖီးပဲ..မိုက္တယ္.. ေကာင္းတယ္။ လည္ေခ်ာင္းထဲကို ပူကနဲ ဆင္းသြားတယ္။ အနံ႔ အရသာ…အားလုံး အိုေခ…။ ေနလို႔ပိုေကာင္းလာတယ္။ စကားေျပာရတာ ပိုေကာင္းလာတယ္။ ေပ်ာ္လာတယ္။ ႏွလုံးေသြး ခုန္တာေတြ ဘာေတြ ပိုျမန္လာတယ္။ ၿပီးရင္ တျဖည္းျဖည္း ေနာက္တခြက္ၿပီး တခြက္ ေသာက္ခ်င္လာတယ္။ ေသာက္လဲ ေသာက္မိတယ္။ တကယ္လဲ ေကာင္းတာကိုး ဆရာ။
ဒါေပမဲ့ ဝီစကီ၊ ရမ္၊ ဂ်င္၊ ဘီအီး အရက္ေတြ မတူေပမဲ့ အရက္တိုင္း သူ႔လစ္မစ္ ရွိတယ္။ အဲဒီလစ္မစ္အထိပဲ ေသာက္လို႔ေကာင္းတာကိုးဗ်။ ေက်ာ္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ ေသာက္သမွ် အရက္သည္ ေရလိုဘဲ။ ဘာမွ ထပ္ၿပီး မထူးေတာ့ဘူး။ ေသာက္လို႔ အရသာ မရွိေတာ့ဘူး။ ဗိုက္တင္းမယ္၊ အန္မယ္၊ ေခါင္းကိုက္မယ္၊ အာေခါင္ေျခာက္ၿပီး ေရငတ္မယ္။ ၿပီးရင္ လြတ္သြားမယ္ေပါ့ေလ။ တကယ္က အရက္ဆိုတာ ေသာက္လို႔ ေကာင္းလို႔ ေသာက္ၾကတာေလ။ ေသာက္လို႔ အရသာမရွိတဲ့အထိေသာက္ေတာ့ ဘာအဓိပၸါယ္ ရွိေတာ့မွာလဲဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ ရပ္လို႔ ရလားဆိုေတာ့ မရပါဘူးေလ။ ေသာက္ရင္းနဲ႔ လစ္မစ္ေတြ တက္လာတယ္။ လစ္မစ္ေက်ာ္တဲ့ အထိ သတိမထားမိပဲ ဆက္ေသာက္ေနမိၾကတာပါပဲ။
အခ်စ္နဲ႔ လိင္ကိစၥလဲ အလားတူပါပဲေလ။ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိၿပီဆို မ်က္ႏွာေလး ျမင္ခ်င္တယ္။ သူ႔အသံေလး အၿမဲတမ္း ၾကားခ်င္ေနမိတယ္။ သူ႔ပုံရိပ္ပဲ စြဲလမ္းေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အနား သူအၿမဲရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္။
သူ႔ကိုယ့္အနားရွိေတာ့ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ႏွစ္ကိုယ္တူ ခ်စ္စကားေလးေတြ ေျပာၾကမယ္။ သူ႔လက္ကေလးကို ခပ္ဖြဖြေလး ကိုင္မယ္။ သူ႔ကို ခပ္တင္းတင္းေလး ဖက္ထားမယ္။ အဆင့္တက္လာေတာ့ နမ္းမယ္။ ပါးကေန တျဖည္းျဖည္း ႏႈတ္ခမ္းကို တက္ၿပီး နမ္းေတာ့မယ္။ ၿပီးေတာ့ အျပင္ကေန ႏို႔ကိုင္မယ္။ တဆင့္တိုးၿပီး ခြၽတ္ကိုင္မယ္..ႏို႔စို႔မယ္ေပါ့ေလ။
ဒီထက္ပိုဖီးလ္လာတာနဲ႔ အမွ် သူ႔ အဖုတ္ေလးကို ကိုင္မယ္။ ပြတ္မယ္။ လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ ေမႊမယ္။ ကစားမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဟိုတယ္ တခုခုေခၚသြားၿပီး အခ်စ္နယ္ကြၽံၾကမယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ေတာ့ ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမ သဘာဝ လိုးၾကမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ကဲၿပီးလဲၿပီးေရာ အရင္က ဖီးလ္ေတြ မရွိေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ခ်ိန္းေတြ႕ၾကမယ္။ ထပ္ၿပီး ထပ္ၿပီး ဒီ ေသာက္ေလ ေသာက္ေလငတ္မေျပတဲ့ ဆားငံေရေတြ ေသာက္ရင္းနဲ႔ပဲ က်ဳပ္တို႔ရဲ႕ အခ်စ္ေတြ လစ္မစ္ေက်ာ္ကုန္ၿပီး အစတုန္းကလို မခ်ိဳၿမိန္ၾကေတာ့ဘူး မဟုတ္လား ကိုယ့္ဆရာတို႔ရယ္။
အခ်စ္အေၾကာင္း အဓိပၸါယ္ဖြင့္တာ နည္းနည္းမ်ားသြားလို႔ ဇာတ္လမ္း ျပန္ဆက္ပါရေစ။
က်ေနာ္ ခြန္း ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကေန ရင္သားေတြကို အလွည့္ေပးလိုက္ပါၿပီ။ သူ႔ရဲ႕ ရင္သားေလးေတြဟာ ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳသူေလးမို႔ အသားက်စ္ၿပီး အ႐ြယ္အစားကလဲ အရမ္း မႀကီးပါဘူး။ အရမ္းမႀကိးဘူးဆိုေပမဲ့ သိပ္လဲ မေသးပဲ အေနေတာ္ေလာက္ပဲလို႔ က်ေနာ္ ထင္တယ္ ၿပီးေတာ့ သူ႔ႏို႔သီးေလးေတြလဲ ေသးေသးေလးေတြနဲ႔ပါ။ ၿပီးေတာ့ ပန္းေရာင္ေလးနဲ႔ အရမ္းလွပါတယ္။
က်ေနာ္ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို နမ္းၿပီး ေအာက္ကို နည္းနည္းေလွ်ာဆင္းလိုက္ခ်ိန္မွာ ခြန္းရဲ႕ ႏို႔ေလးေတြဆီ ေရာက္လာပါၿပီ။ ႏို႔သီးေလးေတြကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ခပ္ဖြဖြ နမ္းၿပီး လွ်ာေလးနဲ႔ တို႔ၿပီး စုပ္လိုက္ေတာ့ သူ အသက္ေအာင့္ထားသလို ေတာင့္သြားတာကို သတိျပဳမိလိုက္တယ္။ ခြန္းရဲ႕ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို သၾကားလုံးေလးလို ႁပြတ္ကနဲ စုပ္လိုက္တဲ့အခါ ခြန္းဆီက “အ” ဆိုတဲ့ အသံေလး ၾကားလိုက္ရတယ္။ ဒီအသံေလးက ကမာၻေပၚမွာ အခ်ိဳသာဆုံး အသံေလး တစ္ခုပါပဲဗ်ာ။
“ကိုကို …ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲကြာ”
“အားး…႐ြီး…႐ြီး”
“ကိုကို႔….ယားတယ္ကြာ….ကိုကိုလို႔ဆို……ေတာ္ၿပီကြာ”
က်ေနာ္ ႏို႔တစ္လုံးကေန တစ္လုံး တလွည့္စီ ေျပာင္းၿပီး စို႔လိုက္တယ္။ ခြန္းရဲ႕ အသံေလးဟာ ေလထဲက လြင့္လာသလိုပဲ…ေဝးလာလိုက္…နီးလာလိုက္…….ျဖစ္ေနပါတယ္။ေလထဲမွာ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ပုံစံနဲ႔ ခြန္း ခႏၵာကိုယ္ေလးဟာ က်ေနာ့္ရဲ႕ ပါေဖာမန႔္ အလိုက္ လႈိင္းဂယက္ ထသလို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒီစခန္းကိုေတာ့ က်ေနာ္ အပိုင္သိမ္းလိုက္ပါၿပီ။
က်ေနာ္ ခြန္းရဲ႕ ႏို႔ကို ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ စို႔ေနရာကေနၿပီး လက္နဲ႔အသာ ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပြတ္ၿပီး ေခ်လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ခြန္းရဲ႕ ရင္သားေလးေတြက ေပ်ာ့မေနဘဲ က်စ္က်စ္ေလးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ စီးစီးပိုင္ပိုင္နဲ႔ ကိုင္လို႔ေကာင္းေပမဲ့ ခြန္းကေတာ့ နည္းနည္း နာတယ္ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္းလဲေကာင္းေနပုံပါပဲ။
က်ေနာ့္လက္တဖက္က ခြန္းရဲ႕ ပန္းဖူးေလးဆီကို ေရာက္သြားပါၿပီ။ ခြန္းရဲ႕ အဖုတ္ေလးမွာ အေမႊးေရးေရးသာရွိၿပီး အေမႊးႏုေလးေတြမို႔ ပြတ္ၿပီး ကစားလိုက္တာနဲ႔ အကြဲေၾကာင္းေလးကို စမ္းမိေနပါၿပီ။ က်ေနာ္ အေမႊးႏုေလးေတြကို ပြတ္လိုက္..အကြဲေၾကာင္းေလးကို လက္ခလယ္ေလးနဲ႔ ပြတ္စမ္းလိုက္လုပ္လိုက္တဲ့အခါ…ခြန္းရဲ႕ စိုစြတ္ေနတဲ့ အခ်စ္အရည္ေလးေတြ အေတာ္မ်ားေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္ပါၿပီ။
သူ႔ရဲ႕ ပန္းဖူးေလးဟာ ညႇီစို႔စို႔ အနံ႔ သိပ္မရပဲနဲ႔ ေမႊးတယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္မိပါတယ္။ အနံ႔နံခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကေလးေလးဆီက ထြက္လာတဲ့ ေခြၽးနံ႔ေလးေလာက္ပါပဲ။ က်ေနာ္ ႏို႔စို႔တာကို ရပ္ၿပီး အသာ ေလွ်ာဆင္းလိုက္ပါတယ္။ ေလွ်ာဆင္းလာတဲ့အခါမွာလဲ သူ အာ႐ုံ မပ်က္ေစဖို႔ က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ဗိုက္သား ခ်ပ္ခ်ပ္ေလးေတြကို ကလိၿပီး လွ်ာထိပ္နဲ႔ တို႔ကစားလိုက္ပါတယ္။ ခုနကမွ ေရခ်ိဳးထားတဲ့ ခြန္းရဲ႕ ကိုယ္ေလးဟာ ေအးၿပီး ေမႊးလို႔ေနပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခြန္း လက္ဖ်ားေလးေတြကေတာ့ ေခြၽးေလးေတြ စို႔စျပဳေနပါတယ္…။ က်ေန္ာ အဲကြန္း ရီမုတ္ကို ယူၿပီး အပူခ်ိန္ကို ၂၀ ေလာက္ထားလိုက္ပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္း က်ေနာ္ ပူလာသလိုခံစားရလို႔ပါ။ အဂၤလိပ္စကားမွာ Hot တယ္ဆိုတာ အရမ္း ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိၿပီး မိုက္တဲ့ ေရွာ္တီေလးေတြကို ေျပာတာပါ။ ဒါဆိုရင္ က်ေနာ့္ ခြန္း (အခု သူ က်ေနာ့္ရဲ႕ ခ်စ္သူ official ျဖစ္ေနၿပီမို႔ ဒီလိုပဲ သုံးပါရေစ)ဟာ hot ျဖစ္တဲ့ ေကာင္မေလးမို႔ က်ေနာ္ ပူလာတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ အေသြးအသားေတြ မီးေလာင္သလို ပူေနဆူေနလို႔လား။ အခ်စ္ဟာ မီးလားဆိုၿပီး ဟိုအဆိုေတာ္ႀကီး ဆိုထားတာ ရွိတာပဲကိုး ဆရာတို႔ရယ္။
ခြန္းရဲ႕ လွပတဲ့ ခႏၵာကိုယ္ဟာ က်ေနာ့္ကိုယ္ ဖိထားတာေတာင္ ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းမရပဲ တဆတ္ဆတ္ ယမ္းခါ လို႔ေနပါေတာ့တယ္။ အလားတူပဲ က်ေနာ့္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြကလဲ ထိန္းလို႔ မရေအာင္ ယမ္းခါလို႔ ေနပါေတာ့တယ္ ခင္ဗ်ား။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်ေနာ္ သူ႔ရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကား နယ္နမိတ္ကို ခ်ဥ္းနင္း ဝင္ေရာက္လာပါၿပီ။ အလင္းေရာင္ မႈန္ဝါးဝါးေအာက္မွာ သူ႔ရဲ႕ ေတာင္ကမူေလး ၂ခုကို က်ေနာ္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ အေမႊးႏုႏုကေလးမ်ားက ေတာင္ေပၚမွာေပါက္ေနတဲ့ အၿမဲစိမ္းေတာေလးေပါ့ဗ်ာ။ လွ်ိဳ႕ဝွက္အပ္ေသာ ေတာင္ၾကားေနရာကို ဖုံးကြယ္ေပးထားတဲ့ သစ္ေတာေလးပါ။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ သစ္ေတာေလးက မိုးဖြဲက်ထားသလို စိုစြတ္စျပဳေနပါၿပီ။
က်ေန္ာ သူ႔ပိပိေလးကို ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ နမ္းလိုက္တဲ့အခါ အင့္ ကနဲ အသံျမည္ၿပီး သူ ျပန္ၿငိမ္သြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ယ္ေလာင္တဲ့ရင္ခုန္သံကို အခန္းထဲမွာ ဒုတ္ဒုတ္ ဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ အတိုင္းသား ၾကားေနရပါတယ္။ သူ႔ဆီကလား၊ က်ေန္ာ့ဆီကလား။ ဒါမွ မဟုတ္ ၂ ေယာက္ေပါင္း ရင္ခုန္သံလား အေျဖရွာခ်င္စရာေပမဲ့ က်ေနာ္ အဲဒီေလာက္ မအားပါဘူး။
လွ်ာနဲ႔ သူ႔အဖုတ္ေလးကို အျပားလိုက္ လွ်က္လိုက္တဲ့အခါ ခါးေကာ့ၿပီး တုန္သြားပါတယ္။ က်ေနာ္ ၃ ၄ခ်က္ေလာက္ ဆက္တိုက္ဆြဲလိုက္တဲ့အခါ သူဘယ္လိုမွ ေတာင့္မထားႏိုင္ပဲ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနပါေရာဗ်ာ။ ဆက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ အစိေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ထိုးၿပီး ကလိလိုက္တဲ့အခါ…အသံေတြ စုံေနေအာင္ ညည္းပါေတာ့တယ္။
“ကိုကို…အင္း…ကိုကို….”
“အား..အား….ကၽၾတ္..႐ြီး…”
“ေတာ္ၿပီ ကိုကို႔…ဟင္…ကိုကိုေရ….”
က်ေနာ့္ရဲ႕ ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို အတင္းဆြဲထားေပမဲ့ က်ေနာ္ တရစပ္ လုပ္လိုက္တဲ့အခါ သူက်ေနာ့္ေခါင္းကို အတင္းဖိထားၿပီး ႐ုန္းကန္ေနပါတယ္။ မၾကာခင္ၿပီးေတာ့မယ္ဆိုတာ သိလိုက္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ အသက္ကိုေအာင့္လိုက္ၿပီး လုံးဝ အရွိန္မေလွ်ာ့ပဲ ႀကိဳးစားလိုက္တဲ့အခါ သူၿပီးသြားတဲ့ လကၡဏာျပၿပီး ေကာ့ေနတဲ့ခါး အိပ္ယာနဲ႔ တသားတည္း ျပန္က်သြားပါတယ္။ ခြန္း အသံေတာင္ မထြက္ႏိုင္ေအာင္ ေကာင္းသြားပုံရပါတယ္။ ေပါင္ကားထားတဲ့ ပုံစံအတိုင္း ျပန္ေတာင္ မေစ့ႏိုင္ဘဲ ဖလက္ ျပသြားပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခါစတင္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာသိတဲ့ က်ေနာ္ ခြန္းရဲ႕ အဖုတ္ကို ဒစ္နဲ႔ အသာေတ့ေထာက္ၿပီး ခါးကိုေကာ့ခ်လိုက္ပါတယ္။
“ျအတ္…”
အရည္ေတြနဲ႔ လမ္းေၾကာင္းထဲမွာ ညီေတာ္ေမာင္ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ ဝင္ေရာက္ၿပီး အရသာထူးကို ခံယူေနပါၿပီ။ က်ေနာ္ အသာျပန္ထုတ္ၿပီး ထပ္ေဆာင့္လိုက္ပါတယ္။ တစ္ခ်က္..ႏွစ္ခ်က္…ကေနၿပီး အဆင္ေျပလာတာနဲ႔ ခပ္သြက္သြက္ကေလး ေဆာင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အရည္ေတြနဲ႔ ေခ်ာေမြ႕ေနေပမဲ့ အပ်ိဳမေလး အဖုတ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေစးေစးထုတ္ထုတ္ေလးနဲ႔ အတြင္းသားျခင္း ထိစပ္ ဂေဟဆက္ေနပါၿပီ။
“ျဖတ္..်ျပတ္…်ျပတ္”
“အားး..အား…”
“ကို…ကိုး….ဘယ္လိုေတြ လုပ္ေနတာတုန္း”
“ႁပြတ္…ႁပြတ္….ကို..ခြန္း …ခြန္း…ဘယ္လိုျဖစ္မွန္းမသိေတာ့ဘူ…အား”
“အင္…ဟင္း…ဟင္း”
က်ေနာ့္ခါးကို သူဖက္ထားၿပီး က်ေနာ့္စီးခ်က္အတိုင္း လိုက္ပါ စီးေမ်ာေနပါတယ္။ က်ေနာ္လဲ အရွိန္နဲ႔ ေဆာင့္ရင္း ၇ မိနစ္ေလာက္ၾကာတဲ့အခါမွာ က်ေနာ္ လူခ်င္းခြာလိုက္ပါတယ္။ မၿပီးေသးတဲ့ က်ေနာ့္ ဒုတ္ဟာ ပလြတ္ဆိုၿပီး အဖုတ္ထဲကေန ထြက္လာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ၂ ေယာက္ေပါင္း အခ်စ္ရည္ေတြနဲ႔ ညီေလးဟာ ေျပာင္ၿပီး တင္းကားေနပါတယ္။
“ကုိကုိ..ဘာလုပၱာလဲ”
ခြန္းက ေမွးေနရာကေန မ်က္လုံး ဖြင့္ၿပီး ေမးလိုက္တဲ့အခါ က်ေနာ္ သူ႔ကို ဘာမွ မေျဖပဲ ဆြဲၿပီး ေမွာက္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခါးကေနဆြဲမလိုက္တဲ့အခါမွာ သူ႔ကိုယ္ေလးဟာ အလိုက္သင့္ ကုန္းၿပီး တက္လာပါၿပီ။ က်ေနာ္ သူ႔ခါးကို အသာ ဖိခ်လိုက္တဲ့အခါ ဖင္ေလး ေကာ့လာၿပီး အရည္စက္လက္နဲ႔ အဖုတ္ကေလးဟာ ေကာ့တက္လာပါၿပီ။ က်ေန္ာ ဒူးေထာက္ၿပီး ခါးေလးကိုကိုင္ကာ သူ႔ရဲ႕ ပန္းဖူးေလးကို ေတ့ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ဘယ္အရာမဆို စတင္ခဲ့ရင္ တခ်ိန္မွာ ၿပီးဆုံးရစၿမဲပါ။ က်ေနာ္တို႔ တူႏွစ္ကိုယ္အိစက္ညက္ေညာတဲ့ ဖဲေမြ႕ယာထက္မွာ ခ်စ္ခန္းဖြင့္ၾကတာ၂ ခ်ီေျမာက္ၿပီးသြားတဲ့ အခ်ိန္ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ ေညာင္းသြားပါၿပီ။ သူလဲ လုံးဝ ဖလက္ျပသြားၿပီး အိပ္ေနပါၿပီ။ လႈပ္ေတာင္ မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ သူ႔ကို ေစာင္ေလးၿခဳံထားေပးၿပီး ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္တာနဲ႔ အခန္း ၀ရန္တာ အျပင္ထြက္လိုက္ပါတယ္။
က်ေနာ္ေသာက္ေနက် မာဘို႐ို ဘူးေပ်ာ့ထဲက စီးကရက္ တစ္လိပ္ကို မီးညႇိၿပီး ရႈိက္ကာ ဖြာလိုက္ပါတယ္။ အေပၚကို အျဖဴေရာင္ စီးကရက္မီးခိုးေတြတက္သြားတာ ၾကည့္ၿပီး က်ေနာ့္ အေတြးေတြ အေဝးကို လြင့္သြားရာကေန သူနဲ႔ ပထမဆုံး အတူအိပ္တဲ့ ညကေလးအေၾကာင္း ျပန္ေတြးမိပါေတာ့တယ္။
၁၉ လမ္း ဘီယာဆိုင္မွာ က်ေနာ္တို႔ ေသာက္ၾကပါတယ္။ ဘီယာ တစ္ေယာက္ ၂ခြက္..၊ က်ေနာ္တို႔ တစ္ေယာက္ ၃ ခြက္စီေသာက္ၾကၿပီးတဲ့အခါမွာ အခါေတာ္ေပး ဦးပုည ျဖစ္တဲ့ ေဇာ္လင္းေမာင္ က စကားစပါတယ္။
“The Night is still young ဆိုတာ မင္းသိလား သားရီး”
“ညက အေစာႀကီး ရွိေသးတယ္ဆိုတာေပါ့”
“ေအး ဟုတ္တယ္။ အခုမွ ၁၀ နာရီခြဲပဲရွိေသးတာဆိုေတာ့ အေစာႀကီးပဲေလ။ ကလပ္ကို ဒိုးၾကမယ္။”
ဒီေကာင္ေျပာတာ မသြားဘူးလို႔ ဘယ္သူမွ မျငင္းပါဘူး။ သူနဲ႔ ထက္နဲ႔က သူ႔ကားနဲ႔သြားၿပီး ထုံးစံအတိုင္း က်ေနာ္နဲ႔ ခြန္းနဲ႔ တူတူ လာၾကပါတယ္…။ လမ္းမွာ ခြန္းက စကားသိပ္မေျပာဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူရွက္ေနသလိုပဲ။ ေဘာင္းဘီတိုဝတ္ထားလို႔ သူ႔ေပါင္ျဖဴျဖဴ ေလးေတြ ေပၚေနတာကို ဂ်ာနယ္ တစ္ေစာင္နဲ႔ တင္ၿပီး ဖုံးထားတယ္။ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ စိတ္ကို က်ေနာ္ မခန႔္မွန္းတတ္ပါဘူး။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းမ တစ္ေယာက္ဆို လည္ဟိုက္လဲ ဝတ္ေသးတယ္။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ေတြ႕ရင္ ဘေလာက္စ္ ရင္ဘတ္ကို ဆြဲဆြဲတင္ရတာအေမာ..။ စိတ္က ေပါက္လာၿပီး “ဟဲ့ နင္ႏို႔ေပၚမွာစိုးရင္ လုံလုံၿခဳံၿခဳံ ဝတ္ေလ..၊ ငါတို႔ေရွ႕က်မွ ဆြဲဆြဲတင္တာ ဘာသေဘာလဲ။ စိတ္ခ်…နင့္ကို ဘာစိတ္မွ မလာဘူး။ နင့္ႏို႔ကိုလဲ ဖီးလ္မလာဘူး။ ငါတို႔ ျမင္ဘူးၿပီးသား” ဆိုၿပီး ပက္လိုက္ေတာ့မွ ေစာက္ေကာင္စုတ္ဆိုၿပီး ေနာက္ လည္ဟိုက္ မဝတ္ေတာ့ဘူး။
က်ေနာ္ ကားေမာင္းေနရင္းနဲ႔ သူ႔ေပါင္ျဖဴေလး တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ မ်က္စိထဲ ျပန္ျမင္ေနၿပီး စိတ္ထဲတမ်ိဳး ျဖစ္မိပါတယ္။ ဗမာမေတြ ေပါင္လို တုတ္တုတ္ႀကီး ျဖစ္မေနဘဲ သြယ္သြယ္ေလးမို႔ ၾကည့္လို႔ ေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္ ေကတီဗီသြားရင္ ေပါင္လွတဲ့ ေကာင္မေလးေတြ အတို ဝတ္လို႔က အၿမဲ ေပါင္ေပၚ လက္တင္ၿပီး ထိုင္တတ္တယ္။ ေရခ်ိဳးၿပီးကာစ ေကာင္မေလးနဲ႔ ႀကဳံရင္ ေပါင္ေလးက ေအးေနတာပဲ။ ကိုင္လို႔ ေကာင္းမွေကာင္းပဲ သိလား ဆရာ။
ခြန္းက သူ႔ဆီလာတဲ့ ဖုန္းေတြ ထုံးစံအတိုင္း ေျပာေနတာနဲ႔ပဲ ကလပ္ကို ဘယ္လိုေရာက္သြားမွန္းကို မသိပါဘူး။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေဇာ္လင္းေမာင္ ပုလင္းထားခဲ့တဲ့ ကလပ္ပဲ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ က်ေနာ္ အကုန္အက် သက္သာပါတယ္။ ေအးေဆး မန္ဘာ ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ၿပီး ကေနတဲ့ ေကာင္မေလးေတြ ထိုင္ၾကည့္ေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ေစာ္ေတြလဲ က်ေနာ္တို႔ ဝိုင္းကို တခ်က္တခ်က္ ရႈိးတာကို ေတြ႕ေပမဲ့ ဂ႐ုမစိုက္မိေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔မွာ ကိုယ့္ပစၥည္းကိုယ္ပါၾကတယ္ေလ…။ေအးေအးေဆးေဆး ေပါ့။ ပ်င္းတဲ့အခါ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သြား ဒြန႔္ၾကေပမဲ့ ဂ်န္းတဲမန္း စတိုင္ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ႏွပ္ေနၾကတာေပါ့။ ကလပ္မွာ ဒါမ်ိဳးႏွပ္ရတာလဲ အရသာတစ္မ်ိဳးေပပဲ မဟုတ္လားဗ်ာ။
DJ က ကလို႔ ေကာင္းတဲ့ သီခ်င္းေတြ တစ္ပုဒ္ၿပီး တစ္ပုဒ္ ဆက္တိုက္ဖြင့္ပါတယ္။ တခါတေလလဲ Request song ေတြ ဖြင့္ေပးတယ္။ အယ္မယ္…က်ေနာ့္ ခြန္းကိုေတာင္ သီခ်င္းေတာင္းေပးတဲ့ ဘဲေတြရွိတာကို သိလိုက္ရတယ္။ ဒါ သူတို႔သြားေနက် ကလပ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ကဒက္ေလးေတြလဲ ရွိတာျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ ၂ ေကာင္ရဲ႕ အရွိန္ေၾကာင့္ ဘယ္သူက အနား မသီရဲၾကဘူး။ သူတို႔ကလဲ အဲဒါကို ဂုဏ္ယူ ေနၾကတယ္ထင္တယ္။
က်ေနာ္က ပက္လက္ျဖစ္သြားတဲ့ ေကာင္မေလး ခြန္းရဲ႕ ခႏၵာကိုယ္ အေပၚက အသာေလွ်ာတက္ၿပီး သူ႔ကို ထပ္ၿပီး အိပ္လိုက္ပါတယ္။ နာမွာစိုးလို႔ သူ႔ကို ဖိေတာ့ မအိပ္ပဲ က်ေနာ့္ တေတာင္နဲ႔ ေထာက္ၿပီး အေပၚကမိုးလိုက္ယုံပါ။ ပထမအဆင့္ အေနနဲ႔ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စၿပီး နမ္းလိုက္ပါတယ္။ အစကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနသလို ဟန္ေဆာင္ေနေပမဲ့ မၾကာပါဘူး က်ေနာ့္အနမ္းေတြကို တျဖည္းျဖည္း တုန႔္ျပန္လာပါတယ္။ က်ေနာ္ ဆက္ၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းထဲကေန လွ်ာနဲ႔ ထိုးၿပီးကလိလိုက္တယ္။ သူက လွ်ာနဲ႔ ျပန္မကလိေပမဲ့ ပါးစပ္ေလးေတာ့ အလိုက္သင့္ ဟေပးလာတယ္။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးဟာ ခ်ိဳၿပီး ေအးေနတာပဲဗ်ာ။ သူ မ်က္စိေလးကို အသာဖြင့္ၿပီး ခဏ ၾကည့္ေပမဲ့ ခဏအတြင္းမွာပဲ မ်က္လႊာခ်ၿပီး မ်က္စိ ျပန္မွိတ္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ နမ္းေနရင္းကေန က်ေနာ့္ခါးကို ဖက္လာပါတယ္။
က်ေနာ့္လက္ေတြကလဲ အၿငိမ္မေနပဲနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ရင္သားကို ေရာက္လာပါၿပီ။ ဝတ္ထားတာက စြတ္က်ယ္လို လက္ျပတ္ အနက္ကေလး ဆြဲသားေလးဆိုေတာ့ ကိုင္လိုက္တာနဲ႔ ဘရာစီယာကို သြားကိုင္မိတာပါပဲ။ သူက နည္းနည္း တြန႔္သြားၿပီး က်ေနာ့္ခါးကို ဖက္ထားတာ ျဖဳတ္လိုက္ေပမဲ့ ဘာမွ မ႐ုန္းပါဘူး။ က်ေနာ္လဲ သူ႔ႏို႔ေလးေတြကို ဘရာ အေပၚကေနပဲ ျဖည္းျဖည္း နယ္ေပးေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ကစ္ဆင္ဆြဲတာကလဲ လိုက္ဖက္ညီၿပီး ေတာ္ေတာ္ မိုက္ေနေတာ့ ဖီးလ္တက္လာၿပီး အင္း အင္း ဆိုၿပီး ဖြဖြေလး ၿငီးသံေတြ ထြက္လာပါတယ္။
က်ေနာ္လက္နဲ႔ မွီသေလာက္ သူ႔ဘရာခ်ိတ္ေတြကို ျဖဳတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျဖဳတ္လို႔မရဘူးျဖစ္ေနလို႔ ကစ္ဆင္ဆြဲေနတာ ခဏရပ္ၿပီး ႏႈိက္ျဖဳတ္ေတာ့မွ ျပဳတ္သြားပါတယ္။ ဝိုး..သူ႔ႏို႔ေလးေတြ အရမ္းလွတာပဲဗ်ိဳး။ လိေမၼာ္သီး အႀကီး အ႐ြယ္ေလာက္ရွိၿပီး လုံးဝန္းၿပီး ေတာ္ေတာ္ လွေနတဲ့ သူ႔ရင္သားရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မႈမွာ က်ေနာ္ ခဏ မွင္တက္သြားပါေသးတယ္။ ဒါေတာင္မွ အေမွာင္ထဲမွာပဲ ဝိုးတဝါးျမင္ရလို႔ေနာ္။ ေန႔ခင္းဘက္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရရင္ က်ေနာ္ အသက္ရႈ ရပ္သြားႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ပိုတယ္ ေျပာၾကမွာလား ဆရာတို႔။
ႏို႔ေလးေတြ လြတ္လြတ္ကြၽတ္ကြၽတ္ ထြက္လာေတာ့ ခြန္းက သူ႔လက္ကေလး ၂ ဖက္နဲ႔ ႏိုင္သေလာက္ ကြယ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔လက္၂ ဖက္ဟာလဲ က်ေနာ္ကပဲ ခ်ဳပ္ကိုင္ဖယ္ရွားလိုက္ၿပီး က်ေန္ာ့ ေက်ာဘက္ကို ပို႔လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို မဖက္ေပမဲ့ ႏို႔ေလးေတြကိုေတာ့ ျပန္မဖုံးေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္လဲ မၿပီးေသးတဲ့ ကစ္ဆင္ဆြဲျခင္း အမႈကို ဆက္ရပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ကစ္ဆင္ဆြဲလိုက္၊ လွ်ာေလးနဲ႔ ကလိလိုက္၊ က်န္တဲ့ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ႏို႔ေလးေတြကို နယ္လိုက္၊ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ေခ်လိုက္နဲ႔ အလုပ္ေတြ ရႈပ္ေနေပမဲ့ သူ႔ ပိပိေလးကိုေတာ့ လုံးဝ ျပသနာ မရွာရေသးပဲ တဆင့္ၿပီး တဆင့္ ေအးေဆးလႈပ္ရွားေနပါတယ္။
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းရတာလဲ ၾကာလာေတာ့ က်ေနာ္ တဆင့္တက္ခ်င္လာပါၿပီ။ သူ႔အေနအထားကိုၾကည့္လိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ေလး ဖီးလ္ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ သူ႔ရင္ဘတ္ဆီ က်ေနာ္ အသာေလွ်ာဆင္းၿပီး ႏို႔ေလး ၁ လုံးကို ႁပြတ္ကနဲ စို႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူ႔ခႏၵာကိုယ္ေလး ဆတ္ခနဲ ေတာင့္သြားတာ သိရလိုက္တယ္။ အသက္ရႈရပ္သြားေလာက္ေအာင္ ေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈရဲ႕ အစကို က်ေနာ္ သူ႔အတြက္ ေဆာင္က်ဥ္းေပးေနပါၿပီ။ ေကာင္မေလးရယ္ မင္းဒီထက္ အမ်ားႀကီး စိတ္လႈပ္ရွားရဦးမွာပါကြာ။
က်ေနာ္ သူ႔ႏို႔ေလးေတြကို တစ္လုံးခ်င္း အပီအျပင္ စို႔ေပးေနပါတယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကိုလဲ လွ်ာနဲ႔ ဝိုက္ၿပီး ယက္ေပးတယ္။ ႏို႔အရင္းကေန လက္နဲ႔ ကိုင္ဖ်စ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ဖြဖြ စုပ္လိုက္၊ လွ်ာနဲ႔ ထိုးလိုက္နဲ႔ သူ႔ကို ေကာင္းလာေအာင္ တတ္သေလာက္ ျပဳစုေနမိပါတယ္။ ၅ မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ က်ေနာ္သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ျပန္နမ္းခ်င္တာနဲ႔ နမ္းလိုက္တာ သူက မႀကိဳက္ပဲ မ်က္ႏွာလွည့္ၿပီး ေရွာင္တယ္။ မႀကိဳက္တဲ့ ပုံစံျပတယ္။ (ေနာက္မွ သိရတာက တျခားဟာေတြ နမ္းၿပီးရင္ သူ႔ကို ကစ္ဆင္ျပန္ဆြဲလို႔ မရဘူး။ သူမႀကိဳက္ဘူးတဲ့။ ဒါလဲ ဆိုက္ကို တမ်ိဳးပါပဲ။)
ႏို႔စို႔ေနရင္း လက္ကိုအသာခ်ၿပီး သူ႔ အဖုတ္ေလးကို စမ္းလိုက္ေတာ့ စိုလို႔ ႐ႊဲလို႔ ေနပါၿပီ။ ပင္တီေလးကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ပိပိေလးကို လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ နည္းနည္းေလး ပြတ္ၿပီး ကစားလိုက္ပါတယ္။ အင္း..ဟင္း ဆိုတဲ့ အသံေလးထြက္လာေနပါၿပီ။ လက္ညႇိဳးထိပ္နဲ႔ အေစ့ေလးကို ထပ္ပြတ္လိုက္တဲ့အခါမွာပဲ သူ ေကာ့တက္လာပါတယ္။ က်ေနာ္ ႏႉးႏွပ္ျပင္ဆင္ထားတာ စားသုံးဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ။
ေဒါက္…ေဒါက္….ေဒါက္……
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အခန္းတံခါးက တံခါးေခါက္သံ ၃ ခ်က္ကို တိတ္ဆိတ္တဲ့ညမွာ က်ယ္ေလာင္စြာ ၾကားလိုက္ရပါေတာ့တယ္…..
ခြန္းက ဆတ္ခနဲ လန႔္သြားပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။ ခဏေနဦးေနာ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ခြန္းကို ေစာင္ေလးနဲ႔ အုပ္လိုက္တယ္။ ေစာင္ မအုပ္လဲ ဘာမွေတာ့ မျမင္ရပါဘူး။ ညဘက္ျဖစ္ေနသလို အခန္းထဲမွာလဲ ေမွာင္ေနတာကို။
အိပ္ယာေပၚက ဆင္းၿပီး က်ေနာ္ တံခါး သြားဖြင့္လိုက္တယ္။ ေအးေဆးမွာေပါ့။ ခုနေလးကမွ က်ေနာ္ ဝိတ္တာကို ကြိဳင္သြားဝယ္ခိုင္းထားတာေလ။ အခု သူဒါလာပို႔တာ က်ေနာ္ သိတာေပါ့။
ထင္တဲ့ အတိုင္းပဲ။ ဝိတ္တာဆီက က်ေနာ္ ၃ ခုပါတဲ့ ကြိဳင္ထုတ္ ယူလိုက္တယ္။ တစ္ထုပ္ ၄၀၀၀ ေတာင္ေပးရတယ္။ ဂ်ပန္မိတ္လို႔ ေျပာတာပဲ..က်ေနာ္ ၅ ေထာင္တန္ တစ္႐ြက္ေပးလိုက္တယ္။ ပိုတာ မုန႔္ဖိုးယူလိုက္ေပါ့။ က်ေနာ္ အခုခ်ိန္ မႏွေျမာတတ္ပါဘူး။
ခြန္းက တိုးတိုးေလး ေမးပါတယ္။
“ဘာ..ဘာလဲဟင္…ဘယ္သဴလာတာလဲ။”
“ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ဝိတ္တာပါ။ ခိုင္းထားတာ တခုရွိလို႔။”
သူ အေျခအေနမွန္ကို သိေတာ့ လႈပ္ရွားေနတဲ့စိတ္ျပန္ၿငိမ္သြားပါၿပီ။ က်ေနာ္က ၿပီးခဲ့ေသာ ဇာတ္လမ္း အဆက္ ျပန္လာပါၿပီ။ အိမ္သာခဏ ဝင္ၿပီး ကြိဳင္ကို အသာစြပ္လိုက္ပါတယ္…။ ကြိဳင္က အနံ႔မပါတဲ့ အပါးစား…ေကာင္းမွ ေကာင္း။ တံဆိပ္ေတာ့ မသိေတာ့ဘူး…ၾကည့္ဖို႔ အခ်ိန္မရဘူးရယ္။ လုပ္စရာရွိတယ္။ မအားဘူး အခ်ိန္နဲ႔ ဒီေရသည္ လူကို မေစာင့္တဲ့ေလ။
လႊားထားတဲ့ ေစာင္ကို အသာခြာလိုက္ပါတယ္။ အဲကြန္းေအးေနေပမဲ့ သူ ေခြၽးေတြျပန္ေနပါတယ္။ ဗိုက္ကေလးမွာ ေခြၽးေလးေတြ သီးေနတာ ခ်စ္စရာေလး..ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ အဲဒီ အလွအပေတြ မခံစားႏိုင္ေသးပါဘူး။ အဆက္ မျပတ္ခင္ က်ေနာ္ သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းဝင္ၿပီး ပန္းဖူးေလးကို လွ်ာနဲ႔ အျပားလိုက္ အေပၚေအာက္ လ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္။
“အား…႐ြီး…..”
ေကာ့တက္သြားတဲ့ ခြန္းရဲ႕ ခါးကို အသာထိန္းၿပီး ဆက္တိုက္ ဘာဂ်ာ ေကြၽးမိပါတယ္။ ခြန္းရဲ႕ ပိပိေလးမွာ အေမႊးေရးေရးေလးသာ ရွိၿပီး ေဖါင္းေဖါင္းေလး …မုန႔္စိမ္းေပါင္းေလးက်ေနတာပဲဗ်ာ။ အနံ႔ကလဲ မနံဘူးဆိုေတာ့ က်ေနာ္ အားရပါးရ ေကြၽးေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕
“႐ီြး…အား….အား….ကုိ”
“အား…အေမ့….ဟင္း…ဟင္း”
ခလုပ္ထိမွာ အမိတ ပဲ ၾကားဘူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မိန္းကေလးေတြ ဖီးလ္လာေနတာကို ဘာလို႔ အမိတၾကတာလဲ မသိ..။ ကေလးေမြးေတာ့လဲ …အေမေရ…အေမေရ…ကယ္ပါဦးဆိုပဲ။ က်ေနာ္သာ သူ႔အေမဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္တုံးလုံးျဖစ္ေနတဲ့ ဖ်င္ကို ၾကက္ေမႊးနဲ႔ ခပ္စပ္စပ္သာ႐ိုက္ခ်င္ေတာ့တာပဲ။ “နင့္ဖာသာနင္ ႐ြထၿပီး ခံတာ အေမနဲ႔ ဘာဆိုင္တုန္းဟ” လို႔ ဆိုၿပီးေတာ့ေလ။
အဲဒီလိုနဲ႔ ခါးက ဆတ္ဆတ္ ဆတ္ဆတ္နဲ႔ ေကာ့တက္လာၿပီး သူ႔ အဖုတ္နဲ႔ က်ေနာ့္ မ်က္ႏွာကို ဖိၿပီး ပြတ္ပါတယ္…အသက္ေတာင္ မနည္းရႈရတယ္….ပုံစံၾကည့္ရတာ သူ တခါၿပီးသြားပုံ ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္လဲ ရပ္ၿပီး သူ႔ကို ေျခေထာက္ကေန ကုတင္ ေစာင္းထိ ဆြဲသြားၿပီး ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္…၊ က်ေနာ့္ရဲ႕ မာၿပီး ေထာင္ေနတဲ့ အငယ္ေကာင္ ဒုတ္ႀကီးကို အသာေတ့ၿပီး ေဆာင့္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။
“…ဟင္း….အု….”
သူ႔ အေနအထားၾကည့္ၿပီး ဖိုးပေလးလဲ ေသခ်ာ လုပ္ထားတာေၾကာင့္ ပစၥည္းလဲ အရည္႐ႊဲေနတာနဲ႔ တခါတည္း အဆုံးထိ ဝင္ေအာင္ ေဆာင့္ခ်လိုက္တာ…ေအာက္က ဘာမွေတာင္ အသံမထြက္ေတာ့ က်ေနာ္ သူ ေမ့မ်ားေမ့သြားၿပီလားေပါ့. ..ၾကည့္လိုက္ရေသးတယ္..အေျခအေနကို..။ ဒါေပမဲ့ လူက ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္နဲ႔ ထပ္လာမဲ့အခ်က္ေတြ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ပုံဆိုေတာ့ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ပခုံးေပၚတင္ၿပီး စက္ေသနတ္ပစ္သလို ဆက္တိုက္ ေဆာင့္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။
မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေန႔က ၃ ခ်ီ ၿပီးေအာင္ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။…ကြိဳင္က ၃ ခုတည္းဆိုေတာ့ ေတာ္မွ ျဖစ္ေတာ့မွာကိုး။
အဲဒီေန႔က စၿပီး သူနဲ႔က်ေနာ္လဲ သဲနဲ႔ ကို ျဖစ္သြားၾကပါၿပီ။ ေနာင္အခ်ီေတြက်ေတာ့ က်ေနာ့္ရည္းစားျဖစ္သြားၿပီးဆိုေတာ့ အလႊာမျခားေတာ့ပဲ…ေရွးကထက္ ပိုလို႔ခ်စ္ၾကရပါေတာ့တယ္။ emergency ေဆးေသာက္ရင္ သူ႔အတြက္ မေကာင္းလို႔ လက္ေမာင္းထဲ UID ဆိုတဲ့ အေခ်ာင္းေလးေတာ့ ဆရာဝန္ဆီသြားၿပီး ထည့္လိုက္ပါေသးတယ္..။ ဒါမွ ေအးေဆး ေရမီးအစုံ ေလထီးခုန္လို႔ ရမွာ…
ဒီလိုနဲ႔ ေဇာ္လင္းေမာင္ လက္သရမ္းၿပီး ေရးလို႔ ျဖစ္လာတဲ့ ဇာတ္လမ္းမွာ အတြဲညီညီ ကျပရင္းနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ခြန္းတို႔လဲ အားရင္ အားသလို ဒီေကာင္ေတြနဲ႔ အမွ်င္တန္းၿပီး ခ်စ္ခန္းေတြ ဖြင့္ရင္း ခ်စ္ဗိမာန္ေလးေတြ အခိုင္အမာ ေဆာက္ၾကပါေတာ့တယ္ခင္ဗ်ား။
(ၿပီးပါၿပီ…..)