by စန္းခင္ ႏွင့္အုန္းသန္းတို႔သည္ အသက္ (၁၅)(၁၆) အ႐ြယ္ အပ်ိဳေပါက္မ်ား ျဖစ္ၾက၏ ။ေတာေန လူတန္းစားမ်ားျဖစ္ၾကသည့္အေလ်ာက္ ႀကဳံသလို လုပ္ကိုင္၍ မိသားစု စားဝတ္ေနေရး ကို တေတာင့္တေနရာ မွ ျဖည့္စြက္ေနၾကရသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။
စန္းခင္တြင္ ဖခင္မရွိပဲ မိခင္မုဆိုးမ ႏွင့္ ေမာင္ငယ္ႏွစ္ေယာက္လူမမယ္မ်ားရွိ၏ ။ မိခင္ျဖစ္သူ မဝင္းၾကည္ က အသက္ (၃၅) ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီး ႀကဳံရာအလုပ္ လုပ္၍ မိသားစု စားဝတ္ေနေရးကို ဦးေဆာင္ဖန္တီး
ေနသူျဖစ္၏ ။ အရင္က မဝင္းၾကည္သည္ ေႏြတြင္ စပါးဒိုင္ မွ စပါးဝယ္၏ ။ မႏွစ္ကေတာ့ အလုပ္ၾကမ္း ဒဏ္ေတြပိ၍ မဝင္းၾကည္သည္ အေတာ္ပင္ မမာလိုက္၏ ။ ကံေကာင္းေထာက္မ ၍
ထူထူေထာင္ေထာင္ျပန္၍ ျဖစ္လာခဲ့ရေသာ္လဲ အရင္လို အလုပ္ၾကမ္း မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။
အလုပ္ၾကမ္း မလုပ္ႏိုင္ေတာေသာ မဝင္းၾကည္သည္ အိမ္တြင္ ေန၍ ထမင္းခ်က္၊ဟင္းခ်က္၊ အိမ္ဗာရီယ မ်ားကို လုပ္ေနသူ သမီး စန္းခင္ ကို အလုပ္ခြင္သို႔ ပို႔ရေတာ့၏။ မဝင္းၾကည္ ကေတာ့ အိမ္ေရွ႕တြင္ပင္
အေၾကာ္ေၾကာ္၍ ေရာင္းရ၏။မဝင္းၾကည္ ၏ ေနရာသို႔ေရာက္ရွိလာေသာ စန္းခင္က ေႏြရာသီတြင္ စ၀ပါးအဝယ္ဒိုင္ ထံ စပါးသယ္၏။ မိုးရာသီတြင္ေတာ့ သူ႔အေမ ဝင္းၾကည္လို လယ္ထဲ ဆင္း၍အလုပ္မလုပ္ေပ။
သူမကေတာ့ပုဇြန္ေဖာင္တြင္ ပုဇြန္ငါး ေ႐ြးကာ ရလာေသာ ဟင္းစားကို ႐ြာထဲ လွည့္၍ ေရာင္းၿပီး ဝမ္းစာရွာရ၏။
အုန္းသန္းကေတာ့ ဖခင္ေရာ၊မိခင္ေရာ မရွိေတာ့ပါ။ ဖြားေအျဖစ္သူ ႏွင့္ ေျမးအဖြားႏွစ္ေယာက္အတူေနရ၏။ အုန္းသန္းသည္ အဖြားျဖစ္သူ ေဒၚေစာရွင္မွာ အနိပ္သည္ျဖစ္၏။အသက္ (၇၀) ေက်ာ္လာၿပီျဖစ္၍
သိပ္ၿပီး အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ေဒၚေစာရွင္သည္ ေျခရင္းအိမ္မွ မဝင္းၾကည္နဲ႔ တိုင္ပင္၍ မဝင္းၾကည္ ၏ သမီး စန္းခင္ ႏွင့္ အတူ အုန္းသန္းကိုပါ လိုက္ပါ ၍ အလုပ္ လုပ္ေစ၏။
သူတို႔ေနထိုင္ေသာ ႐ြာသည္ ဒိုင္နယ္ ေက်း႐ြာ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး အိမ္ေျခ (၃၀၀)နီးပါးရွိေသာ ႐ြာႀကီးျဖစ္၏။ ၿမိဳ႕ နဲ႔ဆိုလွ်င္ (၅) မိုင္မွ်သာေဝး၏။ ၿမိဳ႕သို႔ ေရလမ္းမွ ပဲ့ေထာင္နဲ႔ သြားရလွ်င္ ေကြ႕ပတ္ေနေသာ
ေခ်ာင္းတေလွ်ာက္မွေန၍ ျမစ္ပင္က်ယ္သို႔ ေမာင္းထြက္၍ တစ္ခါ ျမစ္ျပင္အတိုင္း ဆက္၍ေမာင္းသြားရ၏ ။ (၂)နာရီနီးပါးမွ်ေမာင္းရ၏။
စန္းခင္ ႏွင့္ အုန္းသန္းတို႔၏ ေနထိုင္ရာ ေက်း႐ြာမွ ၿမိဳ႕သို႔ တစ္ေန႔လွ်င္ ပဲ့ေထာင္ ႏွစ္စီးထြက္၏။ ၿမိဳ႕သို႔ ကုန္းလမ္းမွ သြားလိုကလည္း ႐ြာ၏ အေနာက္ဖက္၊ မိုင္ဝက္ေလာက္ အကြာအေဝးသို႔
ေျခလ်င္ေလွ်ာက္၍ သြားၿပီး ထို႐ြာ ႏွင့္ မိုင္ဝက္မွ်အကြာတြင္ရွိေသာ ကားလမ္း၊ ရထားလမ္း သို႔ ေရာက္၏။
ထိုကားလမ္းတြင္ သူမြတို႔ေက်း႐ြာကို ျဖတ္သန္း၍ အျခားေက်း႐ြာႀကီးမ်ားသို႔ ေျပးဆြဲေနေသာ ဂ်စ္ကားမ်ားကို တား၍ စီးႏိုင္၏။ ကုန္းလမ္းမွ ၿမိဳ႕သို႔ သြားလွ်င္ေတာ့ နာရီဝက္သာသာေလာက္ပင္ ၾကာ၏။
စန္းခင္ ႏွင့္ အုန္းသန္းတို႔သည္ ဤမွ် ေလာက္နီးေသာ ၿမိဳ႕သို႔ တစ္လေနလို႔တစ္ေခါက္ မေရာက္ၾကေခ်။ မိသားစု စားဝတ္ေနေရးကို အခ်ိန္ ႏွင့္ အမွ် ႐ုန္းကန္ ၍ ရွာေဖြ ဖန္တီးေနရေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္၏။
ႀကဳံရာအလုပ္ကို ကာယအားျဖင့္ လုပ္ကိုင္ေနရ၍ လားေတာ့မသိပါ၊ စန္းခင္ ႏွင့္ အုန္းသန္းတို႔သည္ အသက္္ (၁၅)(၁၆) ေလာက္သာရွိၾကေသာ္လည္း သူမတို႔ ၏ ခဒါ ကိုယ္မ်ားသည္ အပ်ိဳႀကီးဖားဖား
ျဖစ္ေနသူမ်ားထက္ပင္ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းရွိၾက၏။ စန္းခင္ ႏွင့္ အုန္းသန္းတို႔မွာ ႐ုပ္ကေလးေတြကလည္း ခပ္ေခ်ာေခ်ာျဖစ္သလို၊ သူမတို႔ ၏ ခံဒါ ကိုယ္မ်ားကလဲ အခ်ိဳးအစား က်န ၍ ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္း
ရွိၾကသျဖင့္ ႐ြာထဲမွ ကာလသားမ်ားသာမက၊ အ႐ြယ္မေ႐ြး၊ ေယာက္်ားမ်ားတို႔၏ စူးစူးရွရွ အၾကည့္မ်ားကို သူမတို႔သည္ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ႀကဳံေနရ၏၊
တခ်ိဳ႕လက္ရဲဇက္ရဲ ေယာက္်ားႀကီးမ်ားဆိုရင္ ဖင္ပုတ္ ေခါင္းပုတ္ ေက်ာသပ္ ရင္သပ္ျဖင့္ လူလစ္ရင္ လစ္သလို လုပ္တတ္ၾကေသး၏ ။ သူမတို႔၏ မိသားစုမ်ားကလဲ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း၊ အသိုင္းအဝိုင္း
ေကာင္းလွသည္မဟုတ္ေတာ့ မေလးစားတာလဲပါ၏။ ေစာ္ကားခ်င္တာလဲပါ၏။
သေဘာက်လို႔တကယ္ယူမလားဆိုေတာ့လဲ ခုခ်ိန္ထိ တည္တည္တံ့တံ့ ေျပာဆိုခဲ့ဘူးသူ ေယာက္်ားမ်ား မရွိခဲ့ေသးပါ ။စန္းခင္ဆိုလွ်င္ မိခင္ျဖစ္သူ မဝင္းၾကည္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္စဥ္က သူမက အိမ္တြင္သာေန၍ မီးဖိုေခ်ာင္ကိတ္စ နဲ႔ လူမမယ္ေမာင္ေလးႏွစ္ေယာတ္၏ ဗာရီယ ကိတ္စမ်ားကို တာဝန္ယူ လုပ္ကိုင္ရ၏။ အခုသူမ၏ မိခင္
မဝင္းၾကည္ မမာၿပီးသည့္ေနာက္ အလုပ္ၾကမ္းမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ စန္းခင္က အိမ္ျပင္သို႔ ထြက္၍ အလုပ္လုပ္ရ၏။ မဝင္းၾကည္မွာ ျပန္၍ ေနေကာင္းလာေသာ္လည္း၊ အေလးအပင္မထမ္းႏိုင္ေတာ့ျခင္း၊ အေအးဒဏ္
အေမာအပမ္း ဒဏ္တို႔ကို မခံႏိုင္ေတာ့ျခင္းေၾကာင့္သာ အလုပ္ထြက္၍မလုပ္ျခင္းျဖစ္၏ ။က်န္တာကေတာ့ မဝင္းၾကည္မွာ လူေကာင္းပကတိပင္ျဖစ္၏။
မဝင္းၾကည္ ျပန္ေကာင္းလာတာကလည္း ႐ြာထဲမွ ေဆးထိုးဆရာ ကိုျမင့္ေအး ေကာင္း၍ ျဖစ္၏။ မဝင္းၾကည္ ေနမေကာင္းေတာ့ ကိုျမင့္ေအးက ေဆးကို အလကားကုေပး၏။ ေဆးကုေပး႐ုံသာမဟုတ္၊ မဝင္းၾကည္
ေနမေကာင္းစဥ္ကာလအတြင္းတြင္ ဆန္၊ ငါးပိ၊ ငါးေျခာက္ တို႔ကိုလည္း ရံဖန္ရံခါ ယူလာေပးေသး၏။ တခါတရံ မ်ိဳးတြင္လဲ မဝင္းၾကည္၏ သမီး စန္းခင္ကို “နင္တို႔ေမာင္ႏွမေတြ မုန္႔ဝယ္စားဖို႔ မုန္႔ဖိုး” ဟုဆိုကာ
ေငြႏွစ္ရာ သုံးရာေပးတတ္ေသး၏။
ကိုျမင့္ေအးမွာ ေဆးမႉးလည္းမဟုတ္ပါ။ တိုင္းရင္းသမားေတာ္လည္း မဟုတ္ပါ။ အပ္ပုန္းကိုင္ (ရမ္းကု) ေဒါက္တာပင္ျဖစ္၏။ ဒါေပမဲ့ ကိုျမင့္ေအး ကိုအထင္ေသး၍ မရပါ။ ႐ြာတြင္ တာဝန္က်ေသာေဆးမႉးက
ညက်တီဗီ ၾကည့္ခ်င္ရင္ တျခားအိမ္သြားၾကည့္ရ၏။ကိုျမင့္ေအးကေတာ့ သူ႔အိမ္တြင္ အေပၚစက္ ေအာက္စက္ အျပည့္အစုံရွိ၏။
႐ြာရွိေဆးခန္းမွာ လူမစည္ေသာ္လည္း ကိုျမင့္ေအး ၏ အိမ္တြင္ေတာ့ လူနာေတြ တန္းစီေန၏။ ကိုျမင့္ေအး နဲ႔ကု၍ မေပ်ာက္ေသာ လူနာဟူ၍ ခပ္ရွားရွားျဖစ္၏။ ကိုျမင့္ေအး နဲ႔ ကု ၍ ေဆးမွားၿပီး ဒုတ္ခ
ေရာက္ရသူမွာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မရွိခဲ့ဘူးေပ။ ဒါေၾကာင့္လဲ ကိုျမင့္ေအး ၏ အပ္ပုန္းမွာ အနရယ္ကင္းေန၏။ ေနာက္ၿပီး ဘယ္က ဘယ္လိုလုပ္လာသည္မသိ။ ကိုျမင့္ေအးတြင္ တိုင္းရင္းေဆးဆရာ
အသိအမွတ္ျပဳ လက္မွတ္ကလဲ ရွိ၏။ သူေဆးကုလာသည္မွာလဲ (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီဆိုေတာ့ ႐ြာထဲတြင္ ဆရာႀကီးတစ္ဆူျဖစ္၍ ေန၏။ ႐ြာသူ႐ြာသားအေတာ္မ်ားမ်ားက သူ႔ကို အားထားၾကရ၏။
ကိုျမင့္ေအးမွာ အသက္(၄၀)ခန္႔ရွိၿပီး လူပ်ိဳႀကီးျဖစ္၏။ ၿမိဳ႕ေက်ာင္းတြင္ (၉) တန္းထိ ပညာသင္ဖူးၿပီး ၿမိဳ႕ရွိ နာမည္ႀကီး ဆရာဝန္ႀကီး တစ္ေယာက္ထံတြင္ (၁၀) ႏွစ္ေလာက္အတူေနကာ
ဆရာဝန္ႀကီးေဆးကုသရာတြင္ ကူညီေဆာင္႐ြက္ေပးရ၏။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဆရာဝန္ႀကီး က လူနာကို စမ္းသပ္႐ုံသာစမ္းသပ္ၿပီး လိုအပ္ေသာ ေဆးမ်ားကို ႏႈတ္မွ ေျပာ႐ုံသာျဖစ္၏။ အနာေဆးထည့္ေပး၏။
အေပါက္အၿပဲကို ခ်ဳပ္ေပးရ၏။
ဆရာဝန္ႀကီးက ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းသြားေသာအခါတြင္ ကိုျမင့္ေအးက ႐ြာသို႔ ျပန္လာ၍ေဒါက္တာလုပ္ေတာ့၏။ သူ၏လုပ္ငန္းမွာ ေအာင္ျမင္သည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္၏။ တစ္႐ြာလုံး၏ ႏႈတ္ဖ်ားတြင္ “ဆရာ” “ဆရာ”
ဟူ၍ ျဖစ္ေန၏။
ဒီလို နာမည္ရ ဆရာကိုျမင့္ေအးက မုဆိုးမျဖစ္သူ မဝင္းၾကည္ကို အလကားကုေပးထားသည္။ မဝင္းၾကည္ အဖို႔ နည္းနည္းေနာေနာ ကုသိုလ္မဟုတ္ေပ။
ဒါေပမဲ့ ႐ြာထဲမွာေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕က ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စား၍ ဆရာကိုျမင့္ေအး ႏွင့္ မဝင္းၾကည္တို႔က ဘာလိုလိုညာလိုလို နဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္ဟု အတင္းေျပာေနၾကေသး၏။
ဒီလိုေျပာေနၾကတာလဲ သိပ္ၿပီး အဆိုးဆို၍ မရ။ ကိုျမင့္ေအးကလည္း “ဇ” ရွိသည္။ မဝင္းၾကည္ကလည္း “အလွ” ရွိ၏။ မဝင္းၾကည္မွာ အသက္ (၄၀)ဆိုေသာ္လည္း ဘဝေပးကုသိုလ္ေၾကာင့္ အလုပ္ၾကမ္းပင္
လုပ္လင့္ကစား အ႐ြယ္ေတာ္ေတာ္တင္၏။ မသိလွ်င္ (၃၄) (၃၅) ေလာက္ဟုထင္ရ၏။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က လဲ လုံးႀကီးေပါက္လွ။ အရပ္နည္းနည္းျမင့္ေတာ့ ပို၍ ၾကည့္လို႔ ေကာင္း၏။ အသားကလည္း
ျဖဴေသးေတာ့ ကေလး(၃) ေယာက္သာ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ ရွိမေနလွ်င္ မဝင္းၾကည္သည္ အပ်ိဳႀကီးဟုပင္ ထင္ရမည္ျဖစ္၏။မဝင္းၾကည္ ေယာက္်ား ဆုံးသြားသည္မွာ (၂)ႏွစ္ခန္႔သာရွိေသး၏။ သူမ ၏ ေယာက္်ားရွိစဥ္ထဲက ကိုျမင့္ေအး မွာ မဝင္းၾကည္ တို႔၏ အိမ္သို႔ အဝင္အထြက္ရွိ၏။မဝင္းၾကည္ ၏ ေယာက္်ား ဆုံးေတာ့
ကိုျမင့္ေအးက ခါတိုင္းထက္ပို၍ အဝင္အထြက္ လုပ္လာ၏။ ဒါေၾကာင့္လဲ ပတ္ဝန္းက်င္က ေျပာၾကတာပဲျဖစ္မည္။
ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ ကိုျမင့္ေအးကေတာ့ မဝင္းၾကည္၏ အိမ္သို႔ အဝင္အထြက္ မပ်က္ပါေပ။ မနက္ပိုင္းသာ ဖြင့္ေသာ မဝင္းၾကည္၏ အေၾကာ္ဆိုင္သို႔ ကိုျမင့္ေအးသည္ မနက္တိုင္းေရာက္၏။
အေၾကာ္ဆိုင္သို႔ ကိုျမင့္ေအးသည္ မနက္တိုင္းေရာက္၏။ အေၾကာ္ဆိုင္ပိတ္ ၿပီးခ်ိန္တြင္လည္း ေန႔လည္ခင္း၊ ညေနခင္း စေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း ကိုျမင့္ေအးက မဝင္းၾကည္တို႔ အိမ္သို႔ ေရာက္
လာတတ္ေသး၏။ တခါတရံ ညဖက္အခ်ိန္မေတာ္ပင္ မဝင္းၾကည္၏ အိမ္သို႔ လာတတ္ေသး၏။ မဝင္းၾကည္ကေတာ့ ကိုျမင့္ေအး အတြက္ ဆိုလွ်င္ သူမ ၏ အိမ္သည္ အခ်ိန္အခါမေ႐ြး အၿမဲတံခါးဖြင့္ထား၏။
ကိုျမင့္ေအး သည္ အသားညိဳညိဳ ႐ုပ္သန္႔သန္႔ ျဖစ္၏။ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ၊ ကိုယ္လုံးေတာင့္ေတာင့္ ျဖစ္၍ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းရွိသည္ဟု ဆိုရမည္ပင္ျဖစ္၏။
မဝင္းၾကည္တို႔အိမ္မွာ ၿခံဝိုင္းေလး နဲ႔ ျဖစ္ၿပီး ပ်ဥ္ခင္းဝါးထရံကာ သြပ္မိုးျဖစ္၏။ သူမ၏ ေယာက္်ားမကြယ္လြန္မွီကေလးမွ ေဆာက္ေပးခဲ့ေသာ အိမ္ျဖစ္၏။ ဝါးထရံကာ ဆိုေသာ္လည္း ဆိုင္တြင္ ေရာင္းေသာ
ေရာင္းတန္းလႊာ ခ်င္းဝါး တခုမဟုတ္ ဝါးကို ထု၍ ခြဲကာ ျဖန္႔ၿပီး အဆစ္ အတြင္းသားမ်ားကို လႊာထုတ္ကာ ကိုယ္တိုင္ ယက္ထားေသာ စိေပါက္ဝါးထရံသာျဖစ္၏။ ထူထူထဲထဲျဖင့္ ႏွစ္ရွည္ခံ၏။ ေရနံေခ်းပါ
သုတ္ထားသျဖင့္ ပိုးပါမစားေတာ့။ ဒီအိမ္ေလးရွိ၍ မဝင္းၾကည္တို႔ သားအမိတေတြ အိေျဒရေနျခင္းျဖစ္၏။
မိုးရာသီ ေရာက္ၿပီဆိုလွ်င္ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚေဒသ ျဖစ္သည့္အတိုင္း၊ မိုးကသိပ္ၿပီး မျပတ္ခ်င္ေတာ့ပါ။ဆက္တိုက္ဆိုသလို႐ြာတတ္၏။ ျပတ္လည္း တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ ခန္႔ပင္ျဖစ္၏။
ညေန (၆)နာရီေလာက္က ညေနစာ ထမင္းစားၿပီး မိုးေကာင္းေနသည့္ၾကားမွပင္ စန္းခင္ နဲ႔ အုန္းသန္း တို႔သည္ ပုဇြန္ေဖာင္ သို႔ ပုဇြန္ ေ႐ြး ငါးေ႐ြး ရန္ ထြက္သြားၾက၏။ ထုံးစံအတိုင္း ခေမာက္ကိုယ္စီ ေဆာင္း၍
ပလတ္စတစ္ကို ၿခဳံကာ သြားၾကရ၏။
စန္းခင္ ႏွင့္ အုန္းသန္း တို႔ ထြက္သြားၿပီး မိုးကပို၍ ႐ြာလာ၏။ မဝင္းၾကည္ သည္ ထိုင္ရာမွထ၍ ျပဳတင္းေပါက္မ်ားကို ပိတ္လိုက္၏။ ၿပီးေတာ့ ဖိနပ္ခြၽတ္ရွိ တစ္ေပါက္တည္းေသာ တံခါးကိုပါ ပိတ္လိုက္၏။
ခဏေနေတာ့ အငယ္ကေလးႏွစ္ေယာက္က အိပ္ခ်င္လာသည္ နဲ႔ အိမ္ေရွ႕နဲ႔ ပိုင္းျခားကာ ထရံပါးေလးျဖင့္ ကာထားေသာ အခန္းအတြင္း သို႔ဝင္၍ ကေလးႏွစ္ေယာက္ကိုသိပ္ရ၏။ အႀကီးက (၅)ႏွစ္၊ အငယ္က
(၂)ႏွစ္ေက်ာ္သာရွိေသး၏။ ကေလးႏွစ္ေယာက္ အိပ္သြားၿပီဆိုေတာ့မွ မဝင္းၾကည္ သည္ အိမ္ေရွ႕ သို႔ထြက္၍ထိုင္လိုက္၏ ။ အိမ္ေရွ႕တြင္ေတာ့ ဘက္ထရီမီးေရာင္ေလးက မႈန္ျပျပေလးျဖစ္၏။
မဝင္းၾကည္ တို႔အိမ္သည္ (၃) ပင္ (၂) ခန္းျဖစ္ၿပီး အတြင္းတံခါးမရွိပဲ ဖိနပ္ခြၽတ္ပတ္လည္ကို ဝါးထရံျဖင့္ အလုံပိတ္ကာထားကာ ေခါင္းရင္းဘက္နံရံတြင္ ျပဳတင္းေပါက္တစ္ေပါက္၊ ေခါင္းရင္းဖက္ျခမ္း၊
အိမ္ေရွ႕ဘက္တြင္ ျပဳတင္းေပါက္တစ္ခုရွိ၏။ ေျခရင္းဖက္ခန္းတြင္ေတာ့ ဝင္ေပါက္ ထြက္ေပါက္ တစ္ခုရွိၿပီး သစ္သားတံခါးတစ္ခ်ပ္တပ္ထား၏။
အိမ္ေရွ႕ေရာက္လာေသာ မဝင္းၾကည္ က မနက္က်ရင္ အေၾကာ္ေၾကာ္ရန္ ဗူးသီးမ်ားကို စိတ္ေန၏။ ဗူးသီးမ်ားစိတ္ၿပီးသြားသည္ ႏွင့္ ေျပာင္းဖူးေစ့မ်ားကို အေစ့ထြင္၍ေန၏။ လက္က အလုပ္လုပ္ေနရင္း
မဝင္းၾကည္ ၏ စိတ္ကတျခားသို႔ ေရာက္ေန၏။မဝင္းၾကည္ ထံသို႔ ကိုျမင့္ေအး ညဖက္မေရာက္ျဖစ္သည္မွာ (၁၀) ရက္ခန္႔ပင္ရွိၿပီျဖစ္၏။ မလာတာၾကာေတာ့လည္း မဝင္းၾကည္ က ကိုျမင့္ေအးကို ေမွ်ာ္ေနမိ၏။
ေမွ်ာ္ရေသာအေၾကာင္းရင္းကလည္းရွိ၏။
ကိုျမင့္ေအး ကသူမတို႔သားအမိေတြေပၚအလြန္ေကာင္း၏။ အထူးသျဖင့္ မဝင္းၾကည္ ၏ အေပၚတြင္ ကိုျမင့္ေအးသည္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္း၏။ ကိုျမင့္ေအး ေကာင္းလိုက္သည္မွာ မဝင္းၾကည္
အသည္းစြဲေလာက္ေအာင္ မိန္းေမာသြားရေလာက္ေအာင္ပင္ေကာင္းလွ၏။
ေယာက္်ားဆုံးၿပီး (၆)လေလာက္ အၾကာမွာ အခုလို ညဖက္ မိုးေကာင္းေကာင္းမွာ ကိုျမင့္ေအးတစ္ေယာက္ အိမ္သို႔ ေရာက္လာၿပီး အိမ္တြင္ တြင္တစ္ေယာက္ထဲရွိေနသည့္ မဝင္းၾကည္ ႏွင့္
အိမ္ေရွ႕တြင္ေရာက္တတ္ရာရာထိုင္၍ စကားေျပာေနရင္း၊ ကိုျမင့္ေအးက လင္ေၾကာင္း သားေၾကာင္းေတြကို အစေဖာ္ကာ ေျပာ၏။ ေျပာၾကဆိုၾကရင္း ျဖင့္ မုဆိုးမျဖစ္သူ မဝင္းၾကည္က လင္ နဲ႔
မေတြ႕ႀကဳံရတာၾကာၿပီျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ မဝင္းၾကည္၏ စိတ္ထဲတြင္ ဘာလိုလို ညာလိုလိုေလး ျဖစ္လာ၏။ မဝင္းၾကည္ ဧည့္ အ႐ြယ္ေလးကလဲရွိေနေသးေတာ့ ကာမစိတ္ေလးမ်ား ရင္ဝယ္ျဖစ္လာကာ
ကိုျမင့္ေအး ႏွင့္ စကားေျပာရင္းက မဝင္းၾကည္မွာ ရႈိးတိုးရွန္႔တန္း အိုးတိုးအန္းတန္း ျဖစ္လာ၏။
မဝင္းၾကည္ တစ္ေယာက္ ဘာျဖစ္ေနသည္ကို လူလည္ႀကီး ကိုျမင့္ေအးက အကဲခတ္မိ၏။ ထိုတို႔ အကဲခတ္မိသည္ ႏွင့္ ကိုျမင့္ေအးက ဖိုမ ကိစၥ မ်ားကို တစ္တစ္ခြခြေျပာလာေတာ့၏။ ခဏၾကာလွ်င္ မဝင္းၾကည္မွာ
စကားေျပာရင္း ၾကမ္းျပင္ကို ၾကည့္ေနရာမွ သူမ၏ မ်က္ႏွာမွာ ေမာ့၍ မလာေတာ့ေပ။ ထိုအခါတြင္မွ အႀကံႀကီးေသာ ကိုျမင့္ေအးက မဝင္းၾကည္ကို အသာအယာပင္ ေျဖးေျဖးခ်င္း တစ္ဆင့္ျခင္း ဝင္လုံး၍
လိုခ်င္တာကို အရယူေတာ့၏။
ျပတ္လပ္၍ေနသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ကာမအရသာကို ထိေတြ႕ခံစားလိုက္ရေသာ မဝင္းၾကည္မွာ အစပထမတြင္ ကိုျမင့္ေအးကို မိန္းမသဘာဝအရ မူကာ ျငင္းဆန္ေနေသး၏။ ကြၽမ္းက်င္ၿပီးျဖစ္ေသာ
ကိုျမင့္ေအးကလည္း မဝင္းၾကည္ ျငင္းဆန္ေနသည့္ၾကားမွပင္ သူလုပ္စရာရွိသည္မ်ားကို တဆင့္ၿပီး တဆင့္တက္ကာ စနစ္တက် လုပ္ေဆာင္၍ မဝင္းၾကည္၏ ကာမတံခါးကိုဖြင့္၏။ မၾကာပါေခ်။ မစြမ္းရင္းကရွိ၊
ကန္စြန္းခင္းကလဲညိလာေသာ မဝင္းၾကည္မွာ ကိုျမင့္ေအး ၏ ရင္ခြင္အတြင္းတြင္ သူမ၏ မ်က္လုံးေလးမ်ားပင္ မပြင့္ေတာ့ေခ်။
ရင္ခြင္အတြင္းမွ မဝင္းၾကည္ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚမွခ်၍ ကိုျမင့္ေအးသည္ သူမ ၏ အဝတ္အစားမ်ားကို တစ္ခုခ်င္းကုန္စင္ေအာင္ ခြၽတ္လိုက္၏။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ ျဖဴေဖြးဆူၿဖိဳးလွေသာ မဝင္းၾကည္ ၏ အသားစိုင္
တို႔မွာ သူ႔ထက္ငါ လုယက္ကာ ထြက္ေပၚလာၾကေတာ့၊ ရမက္ လႊမ္းေနသည့္ၾကားက အံ့ဩဘနန္းျဖစ္ရသူကေတာ့ ကိုျမင့္ေအး ပင္ျဖစ္ ၏။
ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး လုံးႀကီးေပါက္လွမို႔ ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳး ျဖင့္ ႐ုပ္ရည္က ခပ္ေခ်ာေခ်ာမို႔သာ အေနနီးစပ္ကာ မက္ေမာမိလို႔ ႀကံခဲ့ေပမဲ့ ကိုျမင့္ေအးက မဝင္းၾကည္ကို ဒီေလာက္ထင္မထားခဲ့ေပ။
မဝင္းၾကည္ ၏ အဝတ္မဲ့ ကိုယ္မွ အသားစိုင္တို႔သည္ ကေလး (၃) ေယာက္အေမဆိုေသာ္လည္း အိတြဲ၍မေနပါ။ တင္းတင္းရင္းရင္းရွိလွ၏။ သူမ ၏ ႏို႔ ႀကီးမ်ားကိုၾကည့္လိုက္ပါဦး။ ေဖာင္းကားလုံးဝန္း၍
မာတင္းေန၏။ တြဲမေနပါ။ ကေလးအေမျဖစ္ေပမဲ့ ဝမ္းဗိုက္အေရျပားမ်ား မွာ ရႈံတြ ၍ မေနပါ။ ေပါင္ထိပ္အထက္ လက္ႏွစ္လုံးသာသာေလာက္တြင္သာ ဗိုက္ေၾကာေလးမ်ား တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ေန၏။
သူမ ၏ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ားကလည္း တုတ္ခဲ၍ပင္ ေန၏။ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ေတာ့ မဝင္းၾကည္ ၏ ေစာက္ပတ္ ႀကီးမွာ အေမႊးနက္ကေလးမ်ား ႀကိဳ႕တို႔က်ဲတဲျဖစ္ ရွိကာ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးမွာ ကိုျမင့္ေအးလို
ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ေယာက္်ားႀကီး တစ္ေယာက္၏ လက္တစ္ဝါးမက ႀကီးမားလွ၏။ ၿပီးေတာ့ ရာဂထႂကြေနခ်ိန္ လည္းျဖစ္ေတာ့ မဝင္းၾကည္ ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီး ေဖာင္းကားေနသည္မွာ ကိုေအးျမင့္ပင္
ငုံ႔၍ ယက္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာရေအာင္ကို မက္ေမာစရာ ေကာင္းလြန္းလွ၏။
မိန္းမေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေတြ႕ဖူးေသာ ကိုျမင့္ေအး သည္ပင္ သည္ေလာက္ႀကီးေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို မျမင္ဘူးခဲ့ေခ်။ အခုျမင္ဘူးလိုက္ၿပီဆိုေတာ့ ေစာေစာက ႏို႔စို႔ရန္ ရည္႐ြယ္ထားေသာ ကိုျမင့္ေအးသည္
မဝင္းၾကည္ ၏ ႏို႔ႀကီးမ်ားကိုေမ့ကာ သူ၏ လီးတန္ႀကီးကို သူ၏ေရွ႕မွ မဝင္းၾကည္ ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီး ေပ်ာက္သြားမွာ စိုးသည့္အလား ကမန္းကတန္းပင္ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ ထိုးသြင္းကာ လိုးေတာ့၏။
ကိုျမင့္ေအး မွာ အတန္းပညာလည္းတတ္ ၿမိဳ႕မွာ လည္း အေနၾကာလာလို႔လားမေျပာတတ္။ ကိုျမင့္ေအး ၏ အကိုင္အတြယ္မ်ားက ဆန္းျပားကာ မဝင္းၾကည္မွာ အေတြ႕ထူးလွ၏။ မဝင္းၾကည္ ၏
ေယာက္်ားရွိစဥ္ကေတာ့ ဒါမ်ိဳးမဟုတ္။ ေက်း႐ြာေန လယ္သမား ၿခံသမား ေခ်ာင္းသမားျဖစ္ေသာ မဝင္းၾကည္ ၏ ေယာက္်ားကေတာ့ ခပ္႐ိုး႐ိုးပင္၊ နမ္းတာလည္း ပါးပဲနမ္းတတ္သည္။ သူကိုင္ခ်င္တာကို ဆြဲကာ
ညႇစ္ကာ ကိုင္၍ လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ေတာ့၏။ ကိုျမင့္ေအး ကေတာ့ ဒါမ်ိဳးမဟုတ္ ဆန္းဆန္းျပားျပားျဖစ္၏။ မဝင္းၾကည္ တစ္ကိုယ္လုံးလဲ သူ မနမ္းသည့္ေနရာ ကခပ္ရွားရွားျဖစ္၏။ ကိုင္ျပန္ေတာ့ လဲ ညင္သာ၏။
မထိတထိကိုင္ရာမွ ခပ္ဖြဖြေလးပြတ္၏။ ၿပီးေတာ့မွ ဆုတ္နယ္၏။ ဖ်စ္ညႇစ္၏။
မဝင္းၾကည္ ၏ အလိုကိုလိုက္ ၍ ကိုျမင့္ေအးက စိတ္ရွည္ရွည္ျဖင့္ လုပ္၏ ။လိုးျပန္ေတာ့လည္း ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖင့္ မ႐ိုးႏိုင္ေအာင္လိုး ၏။
ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲက်ခဲ့ရေသာ မဝင္းၾကည္ မွာ သူမအတြက္ လိုအပ္ေနေသာ ကာမအရသာမ်ားကို ၿမိန္ယွက္စြာ ခံစားခဲ့ရ၏။ ထိုစဥ္က ကိုျမင့္ေအး၏ အနမ္းအကိုင္အတြယ္မ်ား၏ ေအာက္တြင္
႐ိုးအလြန္းေသာ မဝင္းၾကည္ သည္အပ်ိဳမေလးပမာ ရင္တုန္ပန္းတုန္ ျဖင့္ ကာမဂုဏ္ ထဲတြင္ နစ္၍ မႀကဳံဖူးေသာ အရသာမ်ားထဲတြင္ ေမ်ာပါခဲ့ရာ၊ သူမ ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ ကိုျမင့္ေအးက သူ၏ လီးႀကီးကို
သြင္း၍ (၃) (၄) ခ်က္သာ ေဆာင့္လိုက္ရေသးသည္။ မဝင္းၾကည္ သည္ အရသာဖူးကို ဆြတ္ခူး၍ တစ္ခ်ီၿပီးသြားခဲ့ရ ၏။
မဝင္းၾကည္ သည္ ကိုျမင့္ေအးကို အစြဲႀကီးစြဲခဲ့ရ၏။ သူမတစ္ခ်ီၿပီးသြားခဲ့ေသာ္လည္း ခုမွ စကာပြဲရွိေသးသည့္ ကိုျမင့္ေအးကို မဝင္းၾကည္ သည္ေစတနာေတြ ပိုကာ တတ္တမွ် မွတ္တမွ် ၾကားဖူးသမွ် ေသာ
နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ကိုျမင့္ေအး တစ္ေယာက္ ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာင္း ကို ၾကင္နာခဲ့ရ၏။မဝင္းၾကည္ သည္ သူမကိုလိုးေနေသာ ကိုျမင့္ေအး၏ လီးႀကီးက သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ေဆာင့္၍လိုးလိုက္လွ်င္ ဖင္ႀကီးေတြကို ေျမာက္ကာ ခါးေလးကို ေကာ့ေကာ့ေပး၏။ ၿပီးေတာ့ ကိုျမင့္ေအး ကို သူမ ၏
လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖက္ကာ ကိုျမင့္ေအး ၏ ေက်ာျပင္ကို မဝင္းၾကည္သည္ ပြတ္ေပးေနေသး၏။ ေနာက္ ကိုျမင့္ေအး ၏ လီးတန္ ႀကီးကို သူမ၏ ေစာက္ပတ္ဝ ရွိ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႀကီးမ်ားျဖင့္ ဆြဲ၍ဆြဲ၍
ညႇပ္ကာ ဆြဲေပးေနေသး၏။ မဝင္းၾကည္ ၏ ႏႈတ္ဖ်ားမွ လည္း ကိုျမင္ေအး လိုးေနတာ ဘယ္လိုေကာင္းေၾကာင္း၊သူမ အလိုးခံေနရတာ ဘယ္လိုခံစားေနရေၾကာင္းတို႔ကို မပီမသ အသံေလးမ်ားျဖင့္ ၿငီးတြားကာ
ေျပာေနေသး၏။
မဝင္းၾကည္ ၏ ဒီလိုအျပဳအမူ အေျပာအဆိုေလးေတြျဖင့္ အေပးေကာင္းမႉေၾကာင့္ ကိုျမင့္ေအးမွာလည္း မဝင္းၾကည္ ကို အစြဲႀကီးစြဲမိေတာ့၏။ ထိုညက မိုးမျမင္ေလမျမင္ ျဖင့္ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္
သဲသဲမဲမဲလိုးခဲ့ၾက၏။ ကိုျမင့္ေအးက (၃) ခ်ီ ၿပီး၏။ မဝင္းၾကည္ က (၅) ခ်ီ ၿပီး၏။
ထိုစဥ္မွ အစျပဳ၍ အစရွိအေနာင္ေနာင္ ဆိုသလို ပင္ ကိုျမင့္ေအး နဲ႔ မဝင္းၾကည္ တို႔သည္ မၾကာခဏ ေတြ႕ကာ လိုးပြဲ စင္ႏႊဲခဲ့ၾက၏။ ကိုျမင့္ေအး က မဝင္းၾကည္ ဆီသို႔ ဆက္တိုက္မလာပါ ။
ရက္ျခားဆိုသလိုလာတတ္၏။
ကိုျမင့္ေအး မလာေသာရက္မ်ားတြင္ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရစဥ္က အေၾကာင္းေလးမ်ားကိုစၿမဳံ႕ ျပန္ကာ ေတြးေတာစဥ္းစားရင္း ေမွ်ာ္ေနမိသူကေတာ့ မဝင္းၾကည္ပဲ ျဖစ္၏။
အခုလဲ ကိုျမင့္ေအး မလာသည္မွာ (၁၀) ရက္ေလာက္ရွိၿပီျဖစ္၍ မဝင္းၾကည္သည္ မနက္အေၾကာ္ေၾကာ္ရန္အတြက္ ဗူးသီးစိတ္ရင္း ေျပာင္းဖူးေစ့ထြင္ရင္းျဖင့္ သူမ ကိုျမင့္ေအး နဲ႔ ပထမဆုံးဆုံခဲ့ရစဥ္
အေၾကာင္းမ်ားကို စဥ္းစားကာ ကိုျမင့္ေအးအလာကို ေမွ်ာ္ေနမိ၏။ အျဖစ္အပ်က္ကေလးမ်ားကို ျပန္လည္ေတြးေတာရင္း စိတ္ကူးျဖင့္ ခံစားၾကည့္ေနမိသည္မို႔ မဝင္းၾကည္ ၏ မိန္းမကိုယ္အတြင္းမွ
အေသြးအသားမ်ားသည္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားေလးပင္ျဖစ္၍ေန၏။
မဝင္းၾကည္ သည္ ထိုင္ရာမွထ၍ ဗူးသီးစိတ္မ်ား နဲ႔ ေျပာင္းဖူးေစ့မ်ားကို သိမ္းလိုက္၏။ မဝင္းၾကည္ တစ္ေယာက္ ပစၥည္းမ်ား သိမ္းေနစဥ္မွာပင္ ခပ္ေဝးေဝးမွ နာရီ သံေခ်ာင္း (၉) ခ်က္ေခါက္သံၾကားလိုက္ရ၏။
ပစၥည္းမ်ား သိမ္းၿပီးေသာ မဝင္းၾကည္ က ဘက္ထရီမီးေခ်ာင္းကို ပိတ္ရန္ ဘက္ထရီတြင္ ညႇပ္ထားေသာ ကလစ္ေလးမ်ားဆီသို႔ သူမ၏ လက္ကေလးကို လွမ္းလိုက္၏။
“ဝင္းၾကည္… ” ဝင္းၾကည္ “
အိမ္အျပင္မွ ေခၚသံၾကားလိုက္ရ၏။ ဒါကိုျမင့္ေအး အသံျဖစ္သည္ကို မိုးသံေတြၾကားမွပင္ မဝင္းၾကည္ သိလိုက္၏။
“လာၿပီ ကိုျမင့္ေအး”
မဝင္းၾကည္ သည္ခပ္သြက္သြက္ေလးပင္ ေလွ်ာက္၍သြားကာ တံခါးကို ဆြဲ၍ ဖြင့္လိုက္၏။ အိမ္အျပင္မွ ကိုျမင့္ေအးက အတြင္းတို႔လွမ္း၍ ဝင္လိုက္ကာ သူ၏ ေခါင္းမွ ခေမာက္ကို ခြၽတ္၍ တံခါးေပါက္ေဘးရွိ
သံငုတ္တြင္ခ်ိတ္လိုက္၏။ ၿပီးေတာ့သူဝတ္ထားေသာ မိုးကာအင္းဂ်ီ ကိုလည္းခြၽတ္ကာ ခ်ိတ္လိုက္၏။
ထိုစဥ္မွာပင္ မဝင္းၾကည္ သည္ တံခါးကို ျပန္ပိတ္၍အတြင္းမွ ဂ်က္ထိုးလိုက္၏။ ၿပီးေတာ့ အိမ္အတြင္းသို႔ဝင္ရန္ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို လွည့္လိုက္ရာ ကိုျမင့္ေအး ႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းမိတယ္ဆိုရင္ျဖင့္
ကိုျမင့္ေအး ၏ လက္တစ္ဖက္က မဝင္းၾကည္၏ လက္ကိုလွမ္း၍ ဆြဲလိုက္၏။
“သြားပါ ခုမွလာၿပီး ဆြဲလား၊လြဲလား နဲ႔ လုပ္မေနပါနဲ႔”
ပါးစပ္ကသာေျပာေနေပမဲ့ မဝင္းၾကည္ သည္သူမ၏ လက္ကိုေတာ့မ႐ုန္းမိ။
“အကို မအားလို႔ မလာတာပါ ဝင္းၾကည္ရာ”
“မအားတာကလဲ ဘယ္ႏွစ္ရက္ရွိၿပီလဲ ဟြန္း၊ မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး”
မဝင္းၾကည္မ်က္ႏွာေလးက ကိုျမင့္ေအး၏မ်က္ႏွာကိုလွည့္ၾကည့္၍ ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာ မူတူတူေလးေျပာလိုက္ရာ ကိုျမင့္ေအး ၏ ရင္ထဲတြင္ ဖ်င္းကနဲျဖစ္သြား၏။ ဘက္ထရီ မီးေခ်ာင္းေလး၏ မီးေရာင္ေအာက္တြင္
သနပ္ခါး ပါးကြက္ၾကားေလးျဖင့္ မဝင္းၾကည္၏ မ်က္ႏွာေလးမွာဝင္းပ၍ၾကည္လင္ေန၏။
(၁၀) ရက္ေလာက္ အလိုးမခံရတာၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ မဝင္းၾကည္သည္ ေစာေစာကထဲက သူမ ႏွင့္ ကိုျမင့္ေအးတို႔အေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိၿပီး ကာမစိတ္မ်ား ထႂကြေနခဲ့ရသည္ျဖစ္၍ ယခု ကိုျမင့္ေအး၏
အထိအေတြ႕မ်ားကို ထိေတြ႕လိုက္သည္ ႏွင့္ သူမ၏ စိတ္မ်ားမွာ ကာမဆႏၵမ်ား ျပင္းထန္လာေတာ့၏။
“သိပ္ၿပီးအခ်ိန္ဆြဲမေနနဲ႔အစ္ကို၊ေတာ္ၾကာ စန္းခင္တို႔ျပန္လာရင္ခက္မယ္”
မဝင္းၾကည္က ခပ္ေလာေလာေလးေျပာလိုက္သည္ ဆိုရင္ပဲ ကိုျမင့္ေအးသည္ သူ၏ ပုဆိုးကို ဆြဲ၍ခြၽတ္လိုက္ေတာ့၏။ ထိုအခါတြင္ ကိုျမင့္ေအး၏ (၇) လက္မေလာက္ရွိကာ က်ပ္လုံးေလာက္ရွိေသာ လီးႀကီးမွာ
တဆတ္ဆတ္ တုန္ ၍ ထြက္ေပၚလာေတာ့၏။
ကိုျမင့္ေအး၏ လီးႀကီးကို ၾကည့္ေနမိေသာ မဝင္းၾကည္မွာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲတြင္ တစစ္စစ္ျဖစ္၍ ယားလာရ၏။ ၿပီးေတာ့ မဝင္းၾကည္သည္ ကိုျမင့္ေအး၏ လီးႀကီးကို လွမ္း၍ စုပ္လိုက္ခ်င္စိတ္မ်ား
တဖြားဖြား ေပၚေပါက္၍ လာသျဖင့္ သူမ၏စိတ္ကို မနည္းပင္ ခ်ဳပ္တည္း၍ေနကာ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ေထာင္ကာ ခပ္ကားကားလုပ္ေပးထားလိုက္၏။ ထိုအခါတြင္ ကိုျမင့္ေအးကလဲ သူမ၏
ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္ဝင္၍ ထိုင္ကာ သူ၏ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္၍ ေနေသာ လီးႀကီးကို မဝင္းၾကည္ ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထိုး၍ သြင္းလိုက္ေတာ့၏။
“ႁပြတ္…ဖြတ္”
ကိုျမင့္ေအးကလဲ မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ သူ၏လီးႀကီး တစ္ဆုံးဝင္သြားသည္ ႏွင့္ ဆက္၍ လိုးေတာ့၏။
စ၍လိုးၿပီဆိုကတည္းက ကိုျမင့္ေအးသည္ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ေဆာင့္၍လိုးေန၏။ မဝင္းၾကည္ကလဲ သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးကာ ၿမိန္ေရယွက္ေရပင္ အလိုးခံေန၏။
ကိုျမင့္ေအး ၏ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွာ ျပင္းထန္လာသည္ ႏွင့္အမွ် မဝင္းၾကည္၏ ကိုယ္လုံးမွာလည္း တသိမ့္သိမ့္ခုန္ကာ တုန္၍ေနသျဖင့္ သူမ၏ ျဖဴေဖြး ဖြံ႕ထြားလွေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးမွာလည္း တုန္ခါ၍ေနေတာ့၏။
မဝင္းၾကည္မွာေတာ့ ေမွးစင္းကာ မွိတ္သြားရေသာ မ်က္လုံးမ်ားမွာ ျပန္၍ ပြင့္မလာေတာ့ေခ်။
“အစ္ကိုရယ္ .. ရွင့္လီးႀကီးပိုႀကီးလာသလိုပဲ အားရလိုက္တာရွင္ ေဆာင့္ .. ေဆာင့္ .. ကြၽန္မကို မညႇာနဲ႔”
“ႁပြတ္ … ပလြတ္”
မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ သူ၏လီးႀကီးမွာလည္း တေျဖးေျဖး အီဆိမ့္လာၿပီျဖစ္၍ ကိုျမင့္ေအးသည္ မဝင္းၾကည္၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားပါးတရ ဆြဲ၍အားပါပါျဖင့္ ေဆာင့္၍လိုးေတာ့၏။ အျပင္ဖက္တြင္
လည္းမိုးက သည္းထန္စြာ႐ြာေန၏။”ႁပြတ္ … ပလြတ္”
“ပလြတ္ … ႁပြတ္ “
“ဖြတ္ … ႁပြတ္”
“ဒုံး .. ဒုံး .. ဒုံး… ေဒၚေလး … ေဒၚေလး တံခါးဖြင့္ပါဦး”
(၃)(၄)ခ်က္မွ်သာ ေဆာင့္ရေသးသည္။ အိမ္အျပင္မွ တံခါးကိုထု၍ ေခၚသံၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ကိုျမင့္ေအးက လန္႔ျဖန္႔သြားကာ သူ၏လီးႀကီးကို မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ထဲ သို႔ အားပါပါျဖင့္
ေဆာင့္၍လိုးေနရာမွ ဆြဲ၍ထုတ္လိုက္၏။
“ႁဗြတ္ “
“အာ .. မထုတ္နဲ႔ .. ကြၽန္ … ကြၽန္မ … ၿပီးေတာ့မွာ … အဟင့္ .. ျပန္.. ျပန္ထည့္ … အစ္ကိုရာ အ .. ဟင္း “
မဝင္းၾကည္က မ်က္စိမဖြင့္ပဲ အားယူ၍ ထကာ ကိုျမင့္ေအး၏လီးႀကီးကို လွမ္း၍ လိုက္ဆြဲေန၏။ လီးႀကီးကြၽတ္ထြက္သြားရေသာ မဝင္းၾကည္၏ ေစာက္ရည္မ်ား စို႐ႊဲ ေနေသာ ေစာက္ပတ္ဝမွာ ဟစိဟစိ ျဖစ္၍ေန၏။
“ဒုံး .. ဒုံး .. ဒုံး… ေဒၚေလး … ေဒၚေလး တံခါးဖြင့္ပါဦး … ဒီမွာ ခင္စန္း ဗိုက္ေအာင့္လို႔ … “
ကိုျမင့္ေအးက မလန္႔၍မရပါ သူက ဧည့္သည္ျဖစ္၏။ မဝင္းၾကည္ လွမ္းဆြဲေနတဲ့ၾကားမွပင္ ကိုျမင့္ေအးက သူ၏ပုဆိုးကိုေကာက္၍ ဝတ္လိုက္၏။ မဝင္းၾကည္ကလဲ ေနာက္ထပ္ တံခါးထုသံ ႏွင့္
ေခၚသံကိုၾကားလိုက္ရသည္ ႏွင့္ သူမ၏ လွမ္းဆြဲေနေသာ လက္ကို ႐ုပ္ကာ အင္းက်ီ ၾကယ္သီးမ်ားကို အျမန္တပ္ရင္း တံခါးဆီသို႔ထသြား၏။ ခါးသို႔လွန္၍ တင္ထားေသာ သူမ၏ ထမိန္ေလးကေတာ့
မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ ႏွင့္ ျပန္၍ ေျခေထာက္ဖက္သို႔ က်သြား၏။ ဒါေပမဲ့ ပုံစံေတာ့ သိပ္မက်ေပ။ ေနာက္ မဝင္းၾကည္၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး မ်က္ႏွာေလးမွာလည္း နီျမန္း၍ေန၏။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး
အေတာ္ႀကီးကို ဆန္႔တငန္႔ငန္႔ျဖစ္၍သြားၾကရ၏၊
တံခါးဝသို႔ေရာက္သြားေသာ မဝင္းၾကည္က အိမ္တံခါးကို ဆြဲ၍ဖြင့္လိုက္၏။
“ေဒၚေလး ဒီမွာ စန္းခင္ ဗိုက္ေအာင့္လို႔ ကြၽန္မလိုက္ပို႔တာ”
ေျပာလဲေျပာ အိမ္ထဲသို႔လည္း လွမ္းဝင္လာေသာ အုန္းသန္းက လက္တစ္ဖက္က စန္းခင္ကို တြဲထား၏။ႏွစ္ေယာက္စလုံး မိုးေရမ်ား႐ႊဲ႐ႊဲစို ေနၾက၏။
“အင္း .. အင္း ေအာင့္လိုက္တာ အေမရာ အင္း .. အင္း “
စန္းခင္ ၏ ညီးသံက ထြက္ေပၚ၍လာ၏။ မဝင္းၾကည္ကလဲ စန္းခင္ကို တြဲ၍ အိမ္ထဲသို႔သြင္းလာ၏။
“ေရစိုေနတဲ့ အဝတ္ေတြအရင္ လဲလိုက္ဦး၊ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဒီကိုငါလွည့္ဝင္မိေပလို႔ေပါ့”
“ဟုတ္ကဲ့ … ဟုတ္ကဲ့”
အိမ္ေရွ႕ေခါင္းရင္းတြင္ အမိန္႔သားထိုင္၍ ေနေသာ ကိုျမင့္ေအးက လွမ္း၍ေျပာသျဖင့္ မဝင္းၾကည္ ႏွင့္ အုန္းသန္းက စန္းခင္ကို တဖက္တခ်က္စီတြဲ၍ အိမ္အတြင္းသို႔ ေခၚသြား၏။ စန္းခင္၏ ဗိုက္ေအာင့္သျဖင့္
ညီးေနေသာ ညီးသံေလးကေတာ့ အဆက္မျပတ္ ထြက္၍ေန၏။
“အိပ္ယာမွာ လွဲထားလိုက္”
ကိုေအးျမင့္က ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ သူ၏ ေဆးအိပ္ကို ထ၍ယူ၏။ မဝင္းၾကည္ ႏွင့္ အုန္းသန္းက ေစာေစာက ကိုျမင့္ေအး ႏွင့္ မဝင္းၾကည္တို႔ စခန္းသြားခဲ့ၾကေသာ စန္းခင္ ၏ အိပ္ရာထဲသို႔ စန္းခင္ကို
လွဲ၍သိပ္လိုက္၏။ သင္းျဖဴးဖ်ာေလးေပၚမွ စီးထန္းထန္း အရည္ေလးမ်ားသည္ စန္းခင္ ၏ တင္ပါးႀကီးကို ထမိန္ပါးေလးကိုေဖာက္၍ ထိကပ္ကုန္၏။ ဗိုက္ေအာင့္ေနသည့္ၾကားမွ စန္းခင္၏ ဖင္သားႀကီးမွာ ႂကြခနဲျဖစ္သြားရ၏။”အင္း အင္း အင္း ဟင္း ေအာင့္တယ္ အေမရယ္ “
“ကဲ သမီး ဦးေလးကိုေျပာ ဘယ္နားက ေအာင့္တာလဲ”
“ဒီနား ဒီနားကပါ “
ဝမ္းဗိုက္ ဘယ္ဖက္ နံ႐ိုးေအာက္ဖက္နားကို စန္းခင္က သူမ ၏ လက္ကေလးျဖင့္ျပ၏။
“ညေနက ထမင္းစားၿပီးၿပီလား”
“ထမင္းစားၿပီးတယ္ဆို မိုး႐ြာထဲမွာ ပုဇြန္ေဖာင္ကို ထြက္သြားတာပဲ အစ္ကိုျမင့္ေအး”
မဝင္းၾကည္က ဝင္၍ေျပာ၏။
“အား အင္း ေအာင့္ ေအာင့္လိုက္တာ ေနာ္ “
စန္းခင္မွာ နဖူးဆံစပ္တြင္ ေခြၽးသီး ေလးမ်ား ေတာင္ထြက္၍ေနရ၏ ။ ကိုျမင့္ေအးက စန္းခင္၏ ရွပ္အင္းက်ီစေလးကို အေပၚသို႔မ၍ ထမိန္စေလးကို လည္း ဆီးခုံအေပၚနားေလးထိ ေျဖခ်လိုက္၏။
“ဘာမွ မရွက္နဲ႔သမီး ဦးေလးကုေပးမယ္ ေပ်ာက္သြားမွာပါ”
ကိုျမင့္ေအး၏ လက္တစ္ဖက္က စန္းခင္၏ ဝင္းဝါျဖဴေဖြး၍ ျပားခ်ပ္ကာ က်စ္လ်စ္၍ေနေသာ ဗိုက္သားေလးေပၚသို႔ လက္ဖဝါးျဖင့္တင္ကာ ဟိုစမ္းဒီစမ္းျဖင့္ လုပ္ေနရာ ညက္ေညာႏုေထြးလွေသာ စန္းခင္ ၏
ဗိုက္သားေလးကို ကိုင္ရသည္မွာ ကိုျမင့္ေအးအဖို႔ သေဘာေတြ႕ေနမိ၏။ေျဖခ်ထားေသာ ထမိန္စေလး၏ ေအာက္ဖက္နားတြင္လည္း စန္းခင္ ၏ ေစာက္ပတ္အုံေလးမွာ မို႔မို႔ေလး ေဖာင္းေနသည္ကိုေတြ႕ရ၏။
“စန္းခင္ အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ”
“(၁၆) ႏွစ္ထဲဝင္ပါၿပီ အစ္ကိုျမင့္ေအး”
“အပ်ိဳျဖစ္တာေရာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ”
“အင္း အဲ တစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ”
“လစဥ္ေရာ မွန္ရဲ႕လား “
“ဟို ဒီလနည္းနည္းေက်ာ္လာၿပီ အစ္ကိုျမင့္ေအး”
ပါးစပ္ကေမးေနေသာ္လည္း ကိုျမင့္ေအး၏ လက္က စန္းခင္၏ ဗိုက္ေလးေပၚမွ မခြါေပ ဟိုစမ္း ဒီစမ္းျဖင့္ လုပ္ကာ မသိမသာ ပြတ္ေပးေန၏။စန္းခင္၏ ညီးသံကလဲ အဆက္မျပတ္ ထြက္ေန၏။
“စန္းခင္ကို ၿမိဳ႕ ကိုပို႔ရလိမ့္မယ္ ထင္တယ္”
“ဟင္ ဘာ ဘာျဖစ္လို႔လဲအစ္ကို”
“ဗိုက္မ်ားခြဲရမလားပဲ”
“ဟင္ အစ္ကိုရယ္ လုပ္ပါဦး သမီးေလးကို ကယ္ပါဦး အစ္ကိုရယ္”
“ငါ ေသခ်ာစမ္းၾကည့္ပါဦးမယ္ ဝင္းၾကည္ရာ”
“ကဲကဲ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္လိုက္”
မဝင္းၾကည္က ကဗ်ာကရာပင္ စန္းခင္၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဒူးမွေကြးကာ ေထာင္ေပးလိုက္၏။
“ကဲ မဝင္းၾကည္ နင္ခြင့္ျပဳေနာ္ ငါေသခ်ာစမ္းၾကည့္မယ္”
“လုပ္ပါအစ္ကိုရယ္ ေကာင္းသလိုသာလုပ္ပါ၊ ကြၽန္မ သမီးေလး အသက္ခ်မ္းသာရာရရင္ ေတာ္ပါၿပီ”
“အုန္းသန္း ငါ့လက္ႏွိပ္မီး ယူလိုက္စမ္း”
မအုန္းသန္းက ကိုျမင့္ေအး ၏ လက္ႏွိပ္မီးကို ထ၍ ယူ၏။
“ကဲ ဝင္းၾကည္က စန္းခင္ထမိန္ေလးကို အေပၚကို မတင္လိုက္”
ကိုျမင့္ေအး ၏ စကားလဲဆုံးေရာ မဝင္းၾကည္က သူမ၏ သမီး စန္းခင္၏ ထမိန္စေလးကို ဆြဲ၍ လွန္တင္ေပးလိုက္၏။ ထိုအခါတြင္ စန္းခင္၏ ျဖဴေဖြးညက္ေညာလွေသာ ေပါင္လုံးေလးႏွစ္လုံးသည္ ေပၚလာၿပီး
အေမြးနက္ႏုႏုေလးမ်ား ခပ္စိပ္စိပ္ေလးေပါက္ကာ ျဖဴဝင္းေသာ အသားေရာင္ရွိသည့္ စန္းခင္ ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ ထြက္ေပၚလာေတာ့၏။
စန္းခင္ မွာ မဝင္းၾကည္၏ သမီးပီသေလစြ၊ႀကီးလွေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ အယ္ေန၏။ အပ်ိဳစင္ေလးမို႔ စန္းခင္ ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုမွာ တင္းေနေအာင္ ေစ့ေန၏။ကိုျမင့္ေအးက တံေတြးတစ္ခ်က္ကို ခိုး၍ မ်ိဳခ်လိုက္၏။”ကဲ အုန္းသန္း လက္ႏွိပ္မီးထိုးေပးထား”
ကိုျမင့္ေအး၏ စကားဆုံးသည္ ႏွင့္ မအုန္းသန္းက သုံးေတာင့္ထိုး လက္ႏွိပ္မီး ျဖင့္ သူမ၏ သူငယ္ခ်င္း စန္းခင္ ၏ေစာက္ပတ္ကို မီးထိုးျပ၏။ အနီးကပ္ထိုးလိုက္ေသာ သုံးေတာင့္ထိုး လက္ႏွိပ္မီး၏ အလင္းေရာင္
ေအာက္တြင္ စန္းခင္ ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ အဆီတဝင္းဝင္းျဖင့္ မို႔ေဖာင္းေန၏။
“ကဲ ဝင္းၾကည္ နည္းနည္းေလး ၿဖဲေပးထား”
ကိုျမင့္ေအး၏ စကားဆုံးေတာ့ မဝင္းၾကည္က သူမ၏ တုန္တုန္ယင္ယင္လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ သမီးျဖစ္သူ ၏ေစာက္ပတ္ကို ၿဖဲေပး၏။လက္ႏွိပ္မီး၏ အလင္းေရာင္ ေအာက္တြင္ စန္းခင္ ၏ ေစာက္ပတ္ဝရွိ
အတြင္းသားေလးမ်ားမွာ နီရဲၿပီး သစ္လြင္ႏုပ်ိဳလွေတာ့၏။ စန္းခင္ ၏ ေျပာင္းဖူးေစ့ေလာက္ရွိေသာ ေစာက္ေစးေလးမွာလဲ နီရဲကာ ေငါက္ေတာက္ေလးေပၚလာ၏။
“အင္း ကြၽတ္ ကြၽတ္ ေအာင့္လိုက္တာ အေမရယ္”
“ခဏေလးသည္းခံသမီး၊ ေတာ္ၾကာေကာင္းသြားမွာပါ”
ကိုျမင့္ေအးက သူ၏ေဆးအိတ္ကို ေကာက္ယူ၍ အတြင္သို႔တစ္စုံတစ္ခုကို ရွာေန၏။
“အင္း လက္အိတ္ကလည္း ဒီေန႔မွ ထည့္မလာခဲ့ရဘူး”
ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုျမင့္ေအးက သူ၏ လက္ထဲမွ ေဆးအိတ္ကို ေဘးသို႔ခ်လိုက္၏။
“ကဲ ဝင္းၾကည္ နည္းနည္းေလး ထပ္ၿဖဲလိုက္ဦး၊ဟုတ္ၿပီ”
“အုန္းသန္းကလဲ လက္ႏွိပ္မီးကို ေသခ်ာထိုးထား”
စကားဆုံးသည္ ႏွင့္ ကိုျမင့္ေအး၏ လက္ညိဳးက စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ဝသို႔ လက္ႏွစ္ဆစ္ေလာက္ ထိုးသြင္းလိုက္၏။စန္းခင္မွာ သူမ၏ကိုယ္ေလး တြန္႔ကနဲ တခ်က္ျဖစ္သြားရ၏။ စန္းခင္ ၏ ေစာက္ပတ္ကိုၿဖဲ၍
ေပးထားေသာ မဝင္းၾကည္၏ ရင္ထဲမွာေတာ့ ဟာ၍သြား၏။ မီးထိုးေပထားေသာ မအုန္းသန္းခမ်ာမွာေတာ့ ၾကက္သီးျဖန္းကနဲ ထသြားၿပီး သူမ၏ လက္ကေလးမ်ားပင္ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္၍ သြားရသျဖင့္
မီးထိုးျပထားေသာ လက္ႏွိပ္မီးကို ၿငိမ္ေအာင္ မနည္းပင္ ထိန္းထားရ၏။
စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထိုးသြင္းထားေသာ ကိုျမင့္ေအး၏ လက္ညိဳးကလည္း အၿငိမ္မေနပဲ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းနံရံေလးမ်ားကိုလက္ညိဳးထိပ္ျဖင့္ ထိလိုက္ ဖိလိုက္ ပြတ္လိုက္ လုပ္ေပး၏။ စန္းခင္မွာေတာ့
ဗိုက္ေအာင့္ေနသည့္ၾကားမွ သူမ၏ ဖင္သားျဖဴျဖဴႀကီးမ်ားမွာ တႂကြႂကြျဖစ္ေနရ၏။ အဆက္မျပတ္ညီး၍ေနေသာ စန္းခင္မွာ ညီးသံ နည္းနည္းႀကဲသြား၏။
စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္ေသာ လက္ညိဳးသည္ အျပင္သို႔ တစ္ေခ်ာင္းလုံးထြက္၍ လာေသာအခါ စန္းခင္၏ ေစာက္ရည္ေလးမ်ား ေပကပ္၍ေနေသာလက္ညိဳးကို ေျမာက္၍ ကိုျမင့္ေအးက သူ၏
ႏွာေခါင္းျဖင့္ (၂)ခါ (၃)ခါ ေလာက္ နမ္း၍ၾကည့္၏။ ညႇီသင္းသင္းေလးျဖစ္၍ ေနေသာ စန္းခင္၏ ေစာက္ရည္ေလးမ်ားရနံ႔က ကိုျမင့္ေအး ၏ ရာဂ စိတ္မ်ားကို ဟုန္းကနဲ ထေအာင္ႂကြလာေစ၏ လွမ္းၾကည့္၍
ျမင္ေတြ႕လိုက္ရေသာ မဝင္းၾကည္၏ ရင္ထဲတြင္ေတာ့ နင့္ကနဲ ျဖစ္သြားရ၏။
“အင္း ဗိုက္ေတာ့ ခြဲရမလား မသိပါဘူး၊ဝင္းၾကည္ရာ”
“ဟင္း ဒုခပါပဲ အစ္ကိုရာ ကြၽန္မသမီးေလးကို ကယ္ပါအုံး”
“ေအးပါ ဝင္းၾကည္ရာ နင့္သမီးလဲ ငါ့သမီးလိုပါပဲ၊ ငါေသခ်ာကုေပးပါ့မယ္ ၊ ၿပီးေတာ့ ကိုျမင့္ေအး ၏ လက္မ်ားက ေဆးအိတ္ထဲႏႈိက္လိုက္၏။
“ကဲ ေရာ ဒီေဆးလုံးေလး (၃)လုံး ဝင္ေအာင္တိုက္လိုက္ ခဏေနမွ ငါထပ္စမ္းၾကည့္ဦးမယ္”
ေျပာရင္း ကိုျမင့္ေအးက စန္းခင္ ၏ မ်က္ႏွာေလးကို လွမ္း၍ ၾကည့္လိုက္၏။ ႏုငယ္ပ်ိဳမ်စ္လွေသာ စန္းခင္ ၏ မ်က္ႏွာေလးမွာ ခ်စ္စရာ ေကာင္းလွ၏။ ကိုျမင့္ေအး ၏ ရင္ထဲတြင္ တင္းကနဲ ျဖစ္သြားရ၏။
“ကဲ ကဲ အဝတ္အစားေတြ ျပန္ဖုံးထားဦး”
ကိုျမင့္ေအးက သူ၏ ေဆးအိတ္အတြင္းမွ ေဆးထိုးအိပ္ ႏွင့္ ႁပြန္ကိုထုတ္၏။ ၿပီးေတာ့ ထိုးေဆးပုလင္းေလး ႏွစ္ပုလင္းကိုလည္း ထုတ္၍ယူလိုက္၏။
“ကဲ နည္းနည္း ေစာင္းလိုက္ ေဆးထိုးမယ္”
“ကဲ ပက္လက္ျပန္လွန္လိုက္ထားေတာ့ အင္း သမီးအုန္းသန္းက ဘယ္သြားစရာရွိေသးလဲ”
“သမီး ေဖာင္ကို ျပန္သြားရမယ္ ဦးေလး”
“အင္း ခဏေနေတာ့သြားေပါ့ နင့္သူငယ္ခ်င္း ကိုလဲ ေဆးထိုးေပးထားၿပီးပါၿပီ”
စန္းခင္မွာ ေစာေစာကလို သိပ္ၿပီး မညီးေတာ့ေပ။ သက္သာသလိုရွိေန၏။
“ကဲ ဝင္းၾကည္ သမီးကို ျခင္ေထာင္ခ်ထားလိုက္ ၿပီးရင္ ေဆးလိမ္းရမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကိုျမင့္ေအး”
မဝင္းၾကည္က စန္းခင္ ၏ အိပ္ရာထက္တြင္ အဆင့္ဆင့္ေထာင္ထားေသာ တစ္ေယာက္အိပ္ ပိတ္ျခင္ေထာင္ေလးကို ဆြဲ၍ခ်လိုက္၏။
“ကဲ ေရာ ဒီေဆးကိုညႇစ္ၿပီး စန္းခင္ ရဲ႕ ဗိုက္ကိုလိမ္း ေနာက္ၿပီး မိန္းမကိုယ္ ေတြကိုလိမ္း၊ မိန္းမကိုယ္ကို အတြင္းထဲထိ ႏႈိက္ၿပီး လိမ္းေပးၿပီးရင္ အဝတ္အစား ျပန္မဝတ္ နဲ႔ ေစာင္လႊမ္းေပးထားၿပီး ျခင္ေထာင္ထဲမွာ
လွဲေနပါေစ၊ ဝင္းၾကည္နင့္ သမီး ေျခဖ်ားေတြ စမ္းၾကည့္ပါလား၊ ေအးေနေသးတယ္ စိတ္မခ်ရေသးဘူး၊ကဲ ေဆးကို ငါေျပာတဲ့ အတိုင္းလိမ္း ၊ငါ လိမ္းေပးလို႔ မသင့္ေတာ္ဘူး”
ကိုျမင့္ေအးစကားဆုံးေတာ့ မဝင္းၾကည္က ကိုျမင့္ေအးေပးသြားေသာ ညႇစ္ေဆးဗူးေလးကိုကိုင္ ၍ ျခင္ေထာင္ထဲဝင္သြား၏။
“ဟုတ္တယ္ အစ္ကိုေရ ေျခဖ်ားေတြက ေအးေနတယ္”
“ေအး သိပ္ၿပီး စိတ္မပူနဲ႔ ငါရွိတာပဲ ေဆးကိုေတာ့ေသခ်ာလိမ္း”
“ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့”
“သမီးသက္သာ ရဲ႕လား”
“အင္း နည္းနည္းေတာ့သက္သာလာတယ္”
“ကံႀကီးေပလို႔ေပါ့သမီးရယ္၊ အစ္ကိုျမင့္ေအး နဲ႔ တန္းတိုးလို႔ေပါ့”
ခဏေနေတာ့ မဝင္းၾကည္က ျခင္ေထာင္ထဲမွ ထြက္လာ၏။
“နင့္ လက္ေတြသြားေဆးလိုက္ဦး ဝင္းၾကည္”
“ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကို”
မဝင္းၾကည္က ထ၍ မီးဖိုေဆာင္ဖက္သို႔ ေျခဦးလွည့္လိုက္၏။
“ေအာ္ ငါ့လက္လဲေဆးရဦးမယ္ ငါပါလိုက္မယ္”
ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုျမင့္ေအးက ေနာက္မွ လိုက္၍သြား၏။မီးဖိုေဆာင္ထီသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ကိုျမင့္ေအးက မဝင္းၾကည့္၏ ခါးကို ေနာက္မွလွမ္း၍ကိုင္ကာ သူမဝတ္ထားေသာထမိန္ေလးကို
ခါးသို႔ဆြဲ၍တင္လိုက္၏။အထာေပါက္ေသာ မဝင္းၾကည္က လည္း သူမ၏ ခါးကိုကုန္း ၍ ေရွ႕မွဝါးထရံဖရိန္ တန္းဝါးလုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အားျပဳလိုက္၏။
“ဝင္းၾကည္ရာ အေရးေကာင္းတုန္း နင့္သမီးေရာက္လာလိုက္တာ ငါတို႔ ဆနထြန္းထြန္းငန္႔ငန္႔ကိုျဖစ္ေရာ၊ ေဆးသာကုေနရတယ္ စိတ္ကနင့္ဆီေရာက္ေရာက္ေနရတာ စိတ္က သိပ္မေျဖာင့္ဘူး”
“ဟုတ္တာေပါ့ အစ္ကိုရယ္”
ကိုျမင့္ေအးက ေျပာလဲေျပာ မဝင္းၾကည္၏ ေနာက္သို႔ စူထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ သူ၏လီးႀကီးကို ထိုးသြင္းကာ မဝင္းၾကည္ ၏ ခါးကို ဆြဲ၍ ဆြဲ၍ လိုးေပး၏။
“ဖြတ္ ႁပြတ္”
“ပလြတ္ ႁပြတ္”
မဝင္းၾကည္ ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ အရွိန္မက်သြားေသးပဲ ေဖာင္းကားေနသည္ပင္ အရည္မ်ားလည္း စို႐ႊဲေနေသး၏ ။ ကိုျမင့္ေအး ၏ အေျပာ ႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ မဝင္းၾကည္မွာ ကိုျမင့္ေအးကို
ေက်နပ္သြားရေတာ့၏ ။ ကိုျမင့္ေအးကလည္း နသိုးႀကိဳးျပတ္ ပုံစံမ်ိဳးျဖင့္ မဝင္းၾကည္ ၏ ခါးေလးကို ဆြဲ ၍ အငမ္းမရ အားပါပါျဖင့္ ေဆာင့္လိုးေန၏။
“ႁပြတ္ ပလြတ္”
“ပလြတ္ ႁပြတ္”
“အိမ္ေရွ႕မွာ အုန္းသန္းရွိတယ္ ေျဖးေျဖးလုပ္အစ္ကို”
“ႁပြတ္”
မဝင္းၾကည္ ၏ စကားဆုံးေတာ့ ကိုျမင့္ေအးက သူ၏ လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္ထဲမွ ဆြဲ၍ထုတ္လိုက္၏။
“ကဲ ဝင္းၾကည္ အုန္းသန္းကို ပုဇြန္ေဖာင္ ျပန္ပို႔လိုက္ ငါ့လက္ႏွိပ္မီးကိုယူသြား ျပန္လာမွ နင္နဲ႔ငါ ေအးေအးေဆးေဆးဆက္လုပ္ၾကတာေပါ့၊ စန္းခင္ကေတာ့ ညီးသံမၾကားရေတာ့ဘူး သက္သာလာပုံပဲ၊
မွိန္းရင္မွိန္းေနပါေစ”
“အင္း .. ဟုတ္ကဲ့အစ္ကို”
မဝင္းၾကည္က အုန္းသန္းကို ေခၚ၍ ထြက္သြား၏။
“ေလတိုက္တယ္ တံခါးျပန္ေစ့ထားခဲ့ ေအာ္ေလတိုက္ရင္ ပြင့္ဦးမယ္ ငါပဲထပိတ္လိုက္ပါ့မယ္ နင္လာရင္ ေခၚလိုက္ေပါ့”
“ဟုတ္ကဲ့အစ္ကို ကြၽန္မသြားၿပီ”
ကိုျမင့္ေအးသည္ မဝင္းၾကည္တို႔ ထြက္သြားၿပီးေနာက္ အိမ္ေရွ႕တံခါးကိုထ၍ ပိတ္ကာ အတြင္းမွ ဂ်က္ခ်လိုက္၏။ ၿပီးေတာ့သူ၏ လက္မွ လက္ပတ္နာရီကို ေျမႇာက္၍ၾကည့္လိုက္၏ ။ ပုဇြန္ေဖာင္ကို
အသြားအျပန္ဆိုလ်င္ မိနစ္ (၄၀)ေလာက္ၾကာေပမည္။ ကိုျမင့္ေအးက အိမ္အတြင္းသို႔ျပန္၍ဝင္လာၿပီး စန္းခင္၏ျခင္ေထာင္ထဲ သို႔တန္း၍ ဝင္လိုက္၏။ စန္းခင္မွာ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ မွိန္းေန၏။ ကိုျမင့္ေအးက
စန္းခင္ ၏ ကိုယ္ေပၚမွ ေစာင္ေလးကို ေဘးသို႔ ဆြဲခ်လိုက္၏။ ထိုအခါတြင္ ျခင္ေတာင္ေဘးတြင္ ထြန္းထားေသာ ဘက္ထရီ မီးေခ်ာင္း၏ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ လွပေခ်ာေမြ႕ကာ ထိရက္စရာမရွိေသာ
ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး စန္းခင္၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံးေလးမွာ ထြက္ေပၚလာေတာ့၏။ကိုျမင့္ေအးက စန္းခင္ ၏ နဖူးေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းလိုက္၏။
“အင္း ” “သမီး သက္သာလား”
“အင္း ဦးေလးလား သမီးဗိုက္ထဲကေတာ့ မေအာင့္ေတာ့ဘူး ဟိုသမီး ဟိုဟာထဲက တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္”
ေစာေစာက လက္ညိဳးတြင္း၍ ေမႊထားေသာ အရွိန္မေသေသးေၾကာင္း ကိုျမင့္ေအး သိလိုက္၏။
“အင္း ဦးေလး ၾကည့္ေပးမယ္ သမီး မ်က္လုံးမွိတ္ထား” ေျပာၿပီးသည္ ႏွင့္ ကိုျမင့္ေအးက စန္းခင္၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆြဲ၍ ေထာင္ကာ ကားလိုက္၏။ၿပီးေတာ့ သူမ ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ဝင္၍ ထိုင္ကာ
ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး သူ၏ လီးႀကီးကို စန္းခင္ ၏ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ေတ့ကာ ေျဖးေျဖးခ်င္း ထိုးသြင္းလိုက္ ၏ ။
“ဗ်စ္ .. ဗ်စ္ .. ဗ်စ္ “
“အိုး အေမ့ အင္း “
“နာလားသမီး”
“သိပ္မနာဘူး ထုံတုန္တုန္ေလးျဖစ္ေနတယ္”
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ “
“အ ကြၽတ္ ကြၽတ္ “
လီးႀကီး တစ္ဝက္သာသာေလာက္ဝင္ၿပီးသြားဟ စန္းခင္မွာ ေက်ာေလးေကာ့တတ္လာ၏ ။ စန္းခင္ကို ေစာေစာက သူမ၏ မိခင္မၾကည္ဝင္းအားလိမ္းခိုင္းလိုက္ေသာ ထုံေဆး ႏွင့္ ကိုျမင့္ေအး၏
လီးတန္ႀကီးတြင္ကပ္ညႇိ ၍ေနေသာ စန္းခင္၏ မိခင္မၾကည္ဝင္း၏ ေစာက္ရည္ျပစ္ခြၽဲခြၽဲမ်ားက စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ထဲ သို႔ ကိုျမင့္ေအး ၏ လီးႀကီးလိုးသြင္းေနသည္ကို အေထာက္အကူျပဳေနၾက၏။
စန္းခင္က နာသည္ဆို၍ ကိုျမင့္ေအးက သူ၏ လီးႀကီးကိုဆက္၍ မသြင္းေသးပဲ ေျဖးေျဖးခ်င္းျပန္ ၍ ဆြဲထုတ္လိုက္ ျပန္သြင္းလိုက္ျဖင့္ ဝင္ထားသေလာက္ လီးတဝက္သာသာျဖင့္ ပင္ လိုးေပးေန၏။
“ႁပြတ္ ပလြတ္”
“ပလြတ္ .. ႁပြတ္”
“ဖြတ္ ပလြတ္”
အခ်က္ (၂၀)ေလာက္ လိုးေပးၿပီးေသာအခါတြင္ စန္းခင္သည္ နည္းနည္းၿငိမ္သြား၏။
“သမီးနာေသးလား”
“ဟင့္အင္း “
စန္းခင္မနာေတာ့မွန္းသိသည္ ႏွင့္ ကိုျမင့္ေအးမွာ သူ၏ လီးႀကီးကို သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တဆုံးဝင္ေအာင္ပင္ ေဆာင့္၍ လိုးသြင္းလိုက္ေတာ့၏။
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဖြတ္”
“အား .. အမေလး .. ကြၽတ္ ကြၽတ္ ကြၽတ္ “
စန္းခင္ ၏ ခါးေလးမွာ ေကာ့တတ္သြားၿပီး အသားေလးမ်ားတဆတ္ဆတ္တုန္ေန ၏။ ကိုျမင့္ေအး ကသူ၏ လီးႀကီးကို စန္းခင္ ၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ဖိကပ္ထားၿပီး စန္းခင္ ၏ ကိုယ္လုံးေပၚသို႔ ေမွာက္ ၍ခ်ကာ
စန္းခင္ ၏ ႏို႔ေလးမ်ားကို ငုံ႔၍စို႔ေပးေန၏။ ခဏၾကာမွ ကိုျမင့္ေအးသည္ သူ၏ဖင္ကို ႂကြ ၍ စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးႀကီးကို ေျဖးေျဖးခ်င္းဆြဲထုတ္၍ ဖင္ႂကြကာ ေျဖးေျဖးခ်င္းလိုးေပးေန၏။
“ႁပြတ္ … ပလြတ္”
“ဖြတ္ … ပလြတ္”
“ပလြတ္… ႁပြတ္”
“သမီးနာေသးလားဟင္”
“မနာေတာ့ဘူးဦးေလ”
“ႁပြတ္.. ပလြတ္”
“ေကာင္းေရာ ေကာင္းလားဟင္”
“အင္း ေကာင္းတယ္”
“ဖြတ္ … ပလြတ္”စန္းခင္ ၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ လည္း အရည္မ်ားမွာ စို႐ႊဲေနေတာ့၏။ ကိုျမင့္ေအးက သူ ၏ လီးႀကီးကို အရွိန္ျမင့္၍ ခပ္သြက္သြက္ေလးလိုးေပးလာ ၏။
“ႁပြတ္ … ပလြတ္”
“ဖြတ္ … ပလြတ္”
“ပလြတ္ ႁပြတ္”
ကိုျမင့္ေအး ေဆးထိုးေဆးတိုက္၍ စန္းခင္ဗိုက္ေအာင့္တာမွာ ေပ်ာက္၍ သြားခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ ဒါေပမဲ့ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ တမ်ိဳးတမည္ျဖစ္ကာ ခံစားေနရသျဖင့္ ေရာဂါလို႔ ပဲ ထင္ကာ စန္းခင္က ကိုျမင့္ေအး ကို
ေျပာျပခဲ့၏။ ကိုျမင့္ေအးက ဒီလိုခံစားခ်က္မ်ိဳး အပ်ိဳစင္ေလး စန္းခင္မခံစားဘူး၍ သူ႔တြင္ ခံစားေနရတာဟာ ေရာဂါတစ္ခုလို႔ ထင္ေနသည္ကိုေတာ့ ကိုျမင့္ေအးက ေကာင္းေကာင္း သိ၏။ စန္းခင္က လည္း သူမ၏
အဖုတ္ေလးထဲမွာ ျဖစ္ေနေသာ ေရာဂါအား ကိုျမင့္ေအးကို ကုစားေစခ်င္သကဲ့သို႔ ကိုျမင့္ေအးက လည္း အငမ္းမရပင္ ကုေပး၏။ ကိုျမင့္ေအး ၏ လီး ႀကီးမွာ မဆန္႔မၿပဲႏွင့္ သူမ ၏ ေစာက္ပတ္ထဲ သို႔
ထိုးသြင္းကာစတြင္ သူမ၏ခံစားခ်က္မွာ ေပ်ာက္သလိုျဖစ္သြားခဲ့ေပမဲ့ ခဏအၾကာတြင္ စန္းခင္၏ ေရာဂါမွာ ပိုဆိုးလာ၏။ ေက်ာခ်မွဓားျပမွန္းသိဆိုသကဲ့သို႔ ကိုျမင့္ေအး က အရွိန္ေကာင္းေကာင္းျဖင့္
ေဆာင့္လိုးေနခ်ိန္က်မွ စန္းခင္သည္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ခံစားေနရေသာ ေရာဂါမွာ ေစာက္ပတ္ယားေနတာ ျဖစ္ၿပီး အခုသူမ မွာအလိုးခံေနရတာပါလား ဟု သိပါ၏။ ဒါေပမဲ့ အေတာ္ကို ေနာက္က်သြားေပၿပီ။
စန္းခင္ ၏ ကိုယ္လုံးေလးတစ္ခုလုံးၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်င္းဖ်င္း ျဖစ္လ်က္ သူမ၏ စိတ္ထဲတြင္လည္း မခ်ိတင္ကဲ ခံစားေနရကာ ေကာင္းခ်င္တိုင္း ေကာင္းေနၿပီျဖစ္၍ ခံစားေနရေသာ အရသာ ေပ်ာက္ဆုံးသြားမွာကို စန္းခင္က
ေၾကာက္လန္႔ကာ ဆက္လက္၍ စိတ္ပါလက္ပါပင္ အလိုးခံေနေတာ့၏။
“ႁပြတ္ … ပလြတ္”
“ဖြတ္ … ပလြတ္”
“ပလြတ္ ႁပြတ္”
စန္းခင္ ၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ သူမ၏ မိခင္မဝင္းၾကည္ ႏွင့္ ဘာမွ်မဆိုင္။ က်စ္လ်စ္မာတင္း၍ ေနကာ ညက္ေညာစြာျဖင့္ရွိေနၿပီးႏုပ်ိဳလြန္းလွ၏။ စန္းခင္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ လည္း မိခင္ျဖစ္သူ မဝင္းၾကည္၏
ေစာက္ပတ္လိုပင္ ႀကီးမားလွၿပီး စန္းခင္ ၏ ေစာက္ေခါင္းကေတာ့ က်ဥ္းေျမာင္းႏူးညံ့လြန္းၿပီး ကိုျမင့္ေအး ၏ လီးကို ဆြဲဆုပ္ထားသလိုရွိေနသျဖင့္ ကိုျမင့္ေအးမွာ အရသာမ်ားရွိလွၿပီး ကာမေဇာမ်ား
အရွိန္တက္လာကာ စန္းခင္ကို အားပါးတရပင္ ဆက္၍ လိုး ေတာ့၏။
“ႁပြတ္ … ပလြတ္”
“ဖြတ္ … ပလြတ္”
“ပလြတ္ … ႁပြတ္”
“အင္း … ဟင္း … ဟင္း အမေလး ဦးေလးရယ္ ကြၽန္မ ဘယ္လို ျဖစ္လာမွန္း မသိဘူး အင္း အင္း .. အ “
“ေကာ့ေပးထားသမီး ေကာ့ေပးထားသမီး သိပ္ေကာင္းလာေတာ့မွာ”
ေကာင္မေလးၿပီးခ်င္ေနၿပီကို သိေသာ ကိုျမင့္ေအးက စန္းခင္ ၏ ခ်စ္စရာ ကိုယ္လုံးေလးကို တင္းၾကပ္စြာဖက္၍ သူ၏ လီးႀကီးကို က်င္တတ္၍ ေနသည့္ၾကားမွပင္ တအားႀကဳံး၍ ေဆာင့္ကာ လိုးလိုက္ေတာ့ ၏။
“ႁပြတ္ … ပလြတ္”
“ဖြတ္ … ပလြတ္”
“ပလြတ္ ႁပြတ္”
“အား .. အင္း .. ဟင္း အမေလး .. အ .. အ .. အင္း ကြၽတ္ … ကြၽတ္ ကြၽတ္ ဟင္း … ဟင္း … ဟင္း “စန္းခင္မွာ ကိုျမင့္ေအး ၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို တအားႀကဳံးဖက္ကာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို အစြမ္းကုန္ေျမႇာက္၍ ခါရမ္းကာ ၿပီးသြား၏။ ထိုစဥ္မွာပင္ ကိုျမင့္ေအးသည္ လည္း သူ၏ခါးမွာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲျဖစ္ကာ
ေစာေစာက စန္းခင္၏ မိခင္မဝင္းၾကည္ကို အားပါးတရ လိုးရင္း ထြက္လုထြက္ခင္ သုတ္ရည္မ်ားကို ယခု အပ်ိဳစင္မေလး စန္းခင္ ကို မက္ေမာစြာ လိုးရင္း စန္းခင္၏ သစ္လြင္လွေသာ သားအိမ္ေလးထဲသို႔
အရွိန္ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့၏။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ေကြးေနေအာင္ ဖက္ကာ ၿငိမ္၍ က်သြားၾကေတာ့၏။
ခဏေနမွ ကိုျမင့္ေအးက ေခါင္းေထာင္လာၿပီး စန္းခင္၏ မ်က္ႏွာေလးကို တပ္မက္စြာ နမ္းရင္း ေျဖးေျဖးခ်င္း ဆက္လိုးေန၏။
“ႁပြတ္ … ပလြတ္”
“ဖြတ္ … ပလြတ္”
“ပလြတ္ ႁပြတ္”
“ဦးေလး သမီး သိပ္အိပ္ခ်င္တာပဲ”
“ေအးေအး အိပ္လိုက္ သမီး အိပ္လိုက္”
“ႁပြတ္” အခ်က္ (၂၀) ေလာက္ ေျဖးေျဖးခ်င္းဆက္လိုးေပးေနၿပီး မွ ေစာေစာက ကိုျမင့္ေအး တိုက္ထားေသာ ေဆးရွိန္ေၾကာင့္ စန္းခင္ အိပ္ခ်င္လာၿပီျဖစ္၍ သူမ ၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ သူ ၏ လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္ကာ
ေဘးသို႔ခ်ထားသည့္ ေစာင္ကို စန္းခင္ ၏ ကိုယ္လုံးေလးေပၚသို႔ ျပန္၍ ၿခဳံေပးကာ ကိုျမင့္ေအးသည္ သူ၏ ပုဆိုးကို လက္မွကိုင္ ၍ျခင္ေထာင္အျပင္ဖက္သို႔ ထြက္လိုက္ကာ ျခင္ေထာင္အျပင္ သို႔ေရာက္သည္ ႏွင့္
ပုဆိုးကို ေကာက္၍ စြတ္ကာဝတ္လိုက္၏။
“ဒုန္း … ဒုန္း အစ္ကိုျမင့္ေအး ကြၽန္မ ျပန္လာၿပီ”
‘ေအးေအး လာၿပီ ဝင္းၾကည္”
ကိုျမင့္ေအးက တံခါးဆီသို႔ ကပ်ာကရာ သြား၍ ဖြင့္ေပးလိုက္၏။ တကိုယ္လုံး စို႐ႊဲေနေသာ မဝင္းၾကည္ကအိမ္အတြင္းသို႔ လွမ္း၍ ဝင္လိုက္ၿပီး တံခါးကိုျပန္၍ပိတ္လိုက္၏။
“ကြၽန္မ အဝတ္သြားလဲလိုက္ဦးမယ္ သမီးေရာ ဘယ္လိုေနေသးလဲ”
“သူ႔ေရာဂါက ေပ်ာက္သေလာက္ျဖစ္သြားပါၿပီ၊ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနတယ္ အိပ္ပါေစ လန္႔ႏိုးရင္ ျပန္ေအာင့္ေနရင္မေကာင္းဘူး၊ နင္ကလဲ ၾကာလိုက္တာ ဝင္းၾကည္ရာ အစ္ကိုက ေမွ်ာ္လိုက္ရတာ
ေမာေနတာပဲ သိလား”
ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုျမင့္ေအးက မဝင္းၾကည္ ၏ လက္တစ္ဖက္ကို လွမ္း၍ ဆြဲလိုက္၏။
“ဟြန္း အကို႔ေရာဂါကလဲ မေသးဘူး ေနအုံး ကြၽန္မ အဝတ္သြားလဲ ဦးမယ္”
မဝင္းၾကည္က ေက်နပ္ၿပဳံးေလးျဖင့္ ေျပာ၏။
“လဲမေနပါနဲ႔ေတာ့ ဝင္းၾကည္ရာ”
ကိုျမင့္ေအးက ေျပာလဲေျပာ သူ၏ လက္မွလဲ မဝင္းၾကည္၏ ေရစိုေနေသာ ထဘီကို ဆြဲ၍ ခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့၏။ ၿပီးေတာ့ မဝင္းၾကည္ ၏ အေနာက္မွေန၍ ကိုျမင့္ေအးက သူမ၏ ခါးေလးကို ကိုင္လိုက္သည္ ႏွင့္
မဝင္းၾကည္ သည္ သူမဝတ္ထားေသာ ရွပ္အင္းက်ီကို ကပ်ာကရာ ခြၽတ္ကာ ေဘးသို႔ပစ္ခ်လိုက္၏။ ၿပီးေတာ့သူမ သည္ဖိနပ္ခြၽတ္မွာပင္ ရပ္လ်က္ ဖိနပ္ခြၽတ္ထက္ တစ္ေပေက်ာ္ျမင့္ေသာ အိမ္အေပၚဆင့္ ခါးပန္းကို
လက္ေထာက္ကာ ဖင္ကုန္းေပးလိုက္ေတာ့၏။
တၿပိဳင္နက္ထဲလိုမွာပင္ မဝင္းၾကည္ ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံး ၏ ေနာက္ဖတ္သို႔စူ၍ ထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ ကိုျမင့္ေအးသည္ ေစာေစာက မဝင္းၾကည္ ၏ သမီး စန္းခင္ကို လိုး၍ စန္းခင္
ၿပီးသြားရသျဖင့္ ထြက္လာေသာ စန္းခင္၏ သုတ္ရည္မ်ားကပ္ညႇိကာ ႐ႊဲစိုေနသည့္ သူ၏ လီးႀကီးကို မဝင္းၾကည္ ၏ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ေတ့လိုက္၏။ ကိုျမင့္ေအး ၏ လီးတန္ႀကီးေပၚတြင္ စန္းခင္ ၏
သုတ္ရည္ေလးမ်ားမွာ အဖတ္ အဖတ္ေလးမ်ားပင္ ျဖစ္ကာ ကပ္ေနၾက၏။ ကိုျမင့္ေအးက လီးႀကီးကို မဝင္းၾကည္ ၏ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ေတ့ၿပီးသည္ ႏွင့္ တရွိန္ထိုးပင္ ေဆာင့္၍ သြင္းကာ လိုးေတာ့၏။
“ႁပြတ္ … ပလြတ္”
“ဖြတ္ … ပလြတ္”
“ပလြတ္ … ႁပြတ္”
အိမ္အေပၚဆင့္ခါးပန္းကို လက္ေထာက္ကာ ဖင္ကုန္းၿပီးအလိုးခံေနေသာ မဝင္းၾကည္သည္ မ်က္လုံးကေလးမ်ားစုံမွိတ္ကာ သူမ၏ ဦးေခါင္းေလးမွာ လန္သြားလိုက္ ငိုက္သြားလိုက္ ျဖစ္လ်က္ သူမ ၏
ပါးစပ္ေလးမွာ လည္း ဟလာလိုက္ ေစ့သြားလိုက္ ႏွင့္ ျဖစ္ေနကာ သူမ ၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဖင္ႀကီးမ်ားကို လည္း ေနာက္သို႔ ေကာ့ကာ ေကာ့ကာ ျဖင့္ အလိုးခံေန၏။ အခ်က္(၄၀) ေလာက္အားပါးတရ
ေဆာင့္လိုးၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အရသာမ်ားရွိသထက္ရွိကာ အီဆိမ့္လာေတာ့၏။
“ႁပြတ္ … ပလြတ္”
“ဖြတ္ … ႁပြတ္”
“ဟင္း … ဟင္း အစ္ကို ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္ အစ္ကို႔လီးႀကီးကို ကြၽန္မေစာက္ပတ္ထဲက မထုတ္နဲ႔ ေတာ့ၿပီး ၿပီးေအာင္ ဆက္လိုး .. လုပ္ … လုပ္ … ေဆာင့္ … ေဆာင့္စမ္းပါ အမေလး …
ေကာင္းလိုက္တာေနာ္ ဟင္း ဟင္း … ဟင္း “
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ျခင္ေထာင္အတြင္းမွ စန္းခင္ ၏ ေဟာက္သံေလးမ်ားမွာ မိုးသံ ေလသံၾကားမွပင္ အျပင္သို႔ သဲ့သဲ့ေလး ပ်ံ႕လြင့္လာပါေတာ့သည္။
ၿပီးပါၿပီ။
