က်မလည္း ေသြးနဲ႔သားနဲ႔ (အစ/အဆုံး)

ေဒါက္တာ ေႏြးေႏြးလႈိင္
[M.B.B.S, M.Med. Sc (Surgery)] ခြဲစိတ္အထူးကုဆရာဝန္
ေဆး႐ုံႀကီးအျပင္ဘက္မွန္ျပတင္းေပါက္ကေန အျပင္ကိုလွမ္းၾကည့္ မိေတာ့ ေက်းငွက္သံေလးေတြနဲ႔ အစိမ္းေရာင္ သစ္ပင္ႀကီးမ်ားေၾကာင့္ ဘဝ အေမာေတြကို ခဏတာ ေမ့ေပ်ာက္ သြား ေစတာပဲေလ။ မနက္ ၈နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလးပဲ ရွိေသးတာပါ။
ညက ဆိုင္ကယ္ အက္ဆီးဒင့္ ျဖစ္တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာေတာ့ ၂ေယာက္လုံး ေႏြး ကိုယ္တိုင္ ရရွိလာတဲ့ ဒဏ္ရာေတြကို ခ်ဳပ္ေပးရတယ္။ တေယာက္က လက္ေမာင္း ႏွစ္ဖက္ နဂါးပုံ တက္တူးေတြနဲ႔ အသက္က ၂၀ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ရွိမွာ မ်က္ႏွာ ႏုႏုေခ်ာေခ်ာ ေလးကို နားကြင္းေတြေရာ မ်က္ခုံးေပၚပါ အကြင္းေလးေတြ ေဖါက္ဆြဲထားေတာ့ ႐ုတ္တရက္ဆို အၾကည့္ရ ဆိုး ေနတာေပါ့။

အ႐ိုးေခါင္းေတြပါတဲ့ တီးရွပ္ အနက္ရယ္ လည္ပင္းက စတီးဆြဲႀကိဳး ေျပာင္ေျပာင္ လက္လက္ႀကီးရယ္ လက္ေကာက္ဝတ္က အနက္ေရာင္ သေရျပားေပၚမွၾကယ္ပုံစံ ဖန္စီပုံေတြ အိုးးးး မ်က္လုံးထဲ ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနတာပဲ။
ေပါင္လယ္မွာ ၄လက္မ ေလာက္ ဘာလိုခိုင္းမိတာလဲေတာ့ မသိဘူး ေပါင္လယ္မွာ ၄လက္မေလာက္ ၿပဲသြားတာ ဒဏ္ရာ နက္ေတာ့ ေသြးတအား ထြက္ေနတာေပါ့။ ထိုင္ခုံ အပုေလးေပၚ ထိုင္ခိုင္းရင္း ဒူးဖုံး ေဘာင္းဘီ အပြေလးကို ေပါင္ရင္းထိ လွန္တင္ၿပီး ခ်ဳပ္ေပးေတာ့ သူေတာ့ မသိဘူး ေႏြး ေတာ့ ရင္ေတြ ခုန္ေန ရေသးတယ္။ ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ ဘယ္ဘက္ေပါင္ရင္းနားက ပန္းႏုေရာင္ ဒစ္ႀကီးက ေဘာင္းဘီ အဟေလးကေန ထြက္ေနတာ။
” မမေႏြး … မအိပ္ေသးတာလား … ႏိုးေနတာလား “
ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကို နားေနခန္းထဲ ထိုင္ေတြးေနတုန္း တံခါးေခါက္သံနဲ႔အတူ မအိ ဝင္လာပါေရာ။

” ေအာ္ … မအိ လာလာ … အိပ္ပါတယ္ … ခုပဲ ႏိုးတာ “
” မုန္႔ ဝယ္ေပးရမလား … သမီး သြားဝယ္ေပးမယ္ “
” ေနပါေစေတာ့ မအိရယ္ … အိမ္ေရာက္မွ စားေတာ့မယ္ “
မအိဆိုတာ နစ္(စ္) မေလး တေယာက္ပါ အသားညိဳညိဳ လုံးလုံး ေလးနဲ႔ မ်က္ႏွာေလးက အၿမဲၿပဳံးေနလို႔ ေဆး႐ုံက ဆရာဝန္းတိုင္းက ခ်စ္ၾကတယ္။
” အံမယ္ … မမေႏြးက … ဦးစိုး ခရီး ထြက္ေနတာဆို … ဒီမွာပဲ … ေနေလ … ညၾကမွ ျပန္ေပါ့ … ဘာလဲ ဒီမွာဆို လြမ္းေနတာ သိမွာဆိုးတာလား “
မအိက ၿပဳံးစိစ္ိေလးနဲ႔ ေႏြးကို စေနတာပါ။ ေႏြးထက္ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ငယ္ေပမယ့္ မမေႏြးလို႔ ေခၚၿပီး ညီအမေတြလို ဆက္ဆံၾကတယ္။ ေႏြးအသက္က ၃၄ထဲမွာ မအိ အသက္က ၂၀ေက်ာ္ေလးရယ္ ေႏြးခင္ပြန္း ကိုႀကီး စိုးျမင့္ အသက္က ၄၇ႏွစ္ဆိုေတာ့ မအိက ဦးတပ္ေခၚတာပါ။ ကိုႀကီး အလုပ္နားရက္ေတြ ေဆး႐ုံ လာႀကိဳရင္း မအိတို႔နဲ႔ ရင္းႏွီးေနတာေပါ့။

” မယ့္ေလးေတာ္ … ရွင္တို႔ လင္ယူမွ အဲဒီ ခံစားခ်က္ … သိမယ္ … ခိခိ “
မအိ ေျပာၿပီးတာနဲ႔ အခန္းထဲက ေဘစင္ေလးနား ေလွ်ာက္သြားၿပီး ေႏြးလည္း ညက Operation
လုပ္ေပးထားလို႔ လက္ေတြကို ပိုးသတ္ေဆးနဲ႔ ေဆးေက်ာသန္႔စင္ေနတာ။ ေႏြးအက်င့္က အိမ္ျပန္ကာနီး အၿမဲတမ္း လက္ေဆးပစ္တာ အက်င့္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ လက္ေဆးေနတုန္း မအိက ေနာက္ကေန ခါးဖက္ၿပီး ေႏြးဖင္သားစိုင္ေတြကို သူ႔ေပါင္ဂြေလးနဲ႔ ဖိပြတ္ေနတာ။
” ဟိတ္ … အခ်ိန္ျပည့္ေနာ္ … ခ္ခ္ “
မအိက ဇြတ္ပဲ ေႏြးဖင္ႀကီးကို အနီးကပ္ျမင္ရင္ အူယားတယ္ဆိုၿပီး လူရွင္းၿပီဆို အၿမဲ ပြတ္သပ္ေနတတ္တာ။ ေဆးဘီဒိုေလး ေနာက္ နံရံေလး ကပ္လိုက္ရတယ္ အျပင္က တေယာက္ေယာက္ ဝင္လာရင္ ႐ုတ္တရက္ မျမင္ေအာင္ ကပ္ေပးရတာေပါ့။ မအိက ကေလးတေယာက္လို ေႏြး ႏို႔အုံေလး ညႇစ္လိုက္ ဖင္ေတြ ညႇစ္လိုက္နဲ႔ အားရေအာင္ ပြတ္သပ္ ညႇစ္ေခ်ၿပီးမွ လူခ်င္း ခြာလိုက္ေတာ့တယ္။

” မမေႏြး … အခန္းေသာ့ သမီးပဲ သိမ္းထားလိုက္မယ္ေနာ္ “
” အင္းပါ … ေႏြးလည္း ညၾက … ေစာေစာ ျပန္ထြက္ခဲ့မွာ “
ေႏြး ေဆး႐ုံကေန အိမ္အျပန္ စားေနၾက ေခါက္ဆြဲဆိုင္က ရွမ္းေခါက္ဆြဲ ဝင္ဝယ္ခဲ့ေသးတာ။ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ေႏြးခင္ပြန္း ကိုႀကီးစိုးျမင့္ ဆီ ဖုန္းဆက္ေသးတယ္။ ေနာက္၃ရက္ေနမွ ေရာက္မယ္ေျပာေနတာ။ ခင္ပြန္းနဲ႔ ေျပာၿပီး ေရခ်ိဳးဖို႔ ေႏြး အဝတ္ေတြ ခြၽတ္ခ်ၿပီး ထမိန္ရင္လ်ား ေနတုန္း ဖုန္းသံေလး ျမည္လာေတာ့ ဖြင့္ၾကည့္ မိတာေပါ့။
” ဟယ္လို … ေႏြး အဆင္ေျပရဲ႕လား “
” ဟယ္ … ဆရာ … မေတြ႕တာ ၾကာၿပီ ……ေျပပါတယ္ ဆရာရယ္ “
” ေအးေအး … ဆရာလည္း ဒီၿမိဳ႕ေလး ခဏျပန္လာတာ … ေရာက္တာနဲ႔ ညည္းသတိရလို႔ … လွမ္းဆက္လိုက္တာ “
” ဟုတ္ဆရာ … ေႏြးလည္း … ခုမွ ေဆး႐ုံက ျပန္ေရာက္တာ … ေရခ်ိဳးမလို႔ “
ေႏြး ေရခ်ိဳးမယ္ ေျပာေတာ့ ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္ စကားသံ ခဏ ၿငိမ္ၾကသြားတယ္။ ခုတိုက္နယ္ေဆး႐ုံ
ေလးက ေႏြးထက္ အရင္ တာဝန္က်တဲ့ ေႏြးဆရာေပါ့။ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္ ပင္စင္ယူသြားလို႔ ေႏြးက ယာယီ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္ ေနာက္က် ခြဲစိတ္ ဆရာဝန္အေနနဲ႔ တာဝန္က်လာေတာ့တာ။
” ဆရာေျပာတာ … ျပန္လည္း မေျပာဘူး ေႏြး “
” ရွင္ … ဆရာ “
” ညေနၾက … ဆရာ လာေခၚမယ္ … မေတြ႕တာၾကလို႔ … စားရင္း ေသာက္ရင္း စကားေျပာရေအာင္ “
” ဟုတ္ … ဆရာ … ေႏြး ေစာင့္ေနပါ့မယ္ “

ေႏြးလည္း ေရခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႔ ဝယ္လာတဲ့ ရွမ္းေခါက္ဆြဲစားရင္း ဆရာဦးႏိုင္ေမာ္ နဲ႔ ေဆး႐ုံမွာ စၿပီး ဆုံတဲ့အေၾကာင္းေလး စဥ္းစားေနမိေတာ့တယ္။
/////////////////////////
ေႏြးေရာက္ကာစ ေဆး႐ုံအထူးကုေဆာင္ရဲ႕ ဝရန္တာလက္ရမ္းေပၚ မွီရပ္ရင္း တျခား ဆရာဝန္ေတြ ေစာင့္ေနမိတာ။ မိတ္ဆက္ပြဲ လုပ္ေပးမလို႔ ေျပာထားလိုေလ။
” ဟိတ္ကေလးမ … ေႏြးေႏြးလႈိင္ ထင္တယ္ “
ေႏြး လက္က နာရီေလး ငုံ႔ၾကည့္ေနတုန္း ႐ုတ္တရက္ အသံထြက္လာလို႔ အသံလာတဲ့ဆီ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကုတ္အက်ႌ နက္ျပာေလးနဲ႔ ဘက္ဘီေဘာင္းဘီ နက္ျပာ ဝမ္းဆက္ဝတ္ထားတဲ့ လူႀကီးတေယာက္။
” ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ “
” လာလာ … အထဲ ဝင္ရေအာင္ … ဒီလို ဝရိယ ရွိရင္ေတာ့ ဒီေဆး႐ုံတြက္ … အားကိုးရမွာပါ “
” ဟုတ္ဆရာ … ေႏြးက ခုမွ စေရာက္တဲ့ … အသစ္ဆိုေတာ့ … ႀကိဳေရာက္ေနတာပါ “
မ်က္ႏွာ ခန္႔ခန္႔ျငားျငား နဲ႔ စကားေျပာရင္ တဖက္သားေပၚ လြမ္းမိုးမႈ ရွိတဲ့သူလို႔ ေႏြး ေကာက္ခ်က္ ခ်ေနမိတယ္။ ဆရာဝန္ တေယာက္မွန္း သိေပမယ့္ အဲ့ခ်ိန္ ဒီတိုက္နယ္ ေဆး႐ုံရဲ႕ အထူးကု ဆရာဝန္ႀကီးဆိုတာ မသိေသးဘူး။ ႐ိုး႐ိုး ဆရာဝန္မွတ္ၿပီး စကားေျပာေနခဲ့တာ။ ထူျခားတာက ဆရာဦးႏိုင္ေမာ္နဲ႔ ေႏြးတို႔ ခဏေလးနဲ႔ ရင္းႏွီးသြားၾကတယ္။ ဒါကလည္း ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္ရဲ႕ အရည္ခ်င္းတခုပါ တဖက္လူရဲ႕ စိတ္ကို နားလည္ၿပီး အလိုက္သင့္ ျပန္ေျပာေပးႏိုင္တဲ့ ပါရမီရွင္ေပါ့။

တျဖည္းျဖည္း အခန္းေလးထဲ ဆရာဝန္ေတြ ဆရာဝန္မေတြ လူစုံေတာ့မွ ဆရာဦးႏိုင္ေမာ္က သူ႔ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္ရင္း ေႏြးနဲ႔ တျခား ဆရာဝန္ေတြကို မိတ္ဆက္ေပးတာ။ အဲက်မွ ေႏြးလည္း မ်က္လုံးျပဴးသြားရတာေပါ့။ ခြဲစိတ္တဲ့ ဘက္မွာ ဒီတိုက္နယ္ေလးသာမက ေႏြးအရင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေႏြးတို႔ ၿမိဳ႕ေလးထိ ဆရာ့ ဂုဏ္သတင္းက ေမႊးပ်ံ႕ေနတယ္။ ေႏြး ေရာက္ၿပီး ၆လ အၾကာမွာပဲ ဆရာက ပင္စင္ ယူသြားတာပါ။ ပင္စင္သာ ယူသြားတာ ေႏြးခင္ပြန္းနဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းေလာက္ကို ႏုပ်ိဳေနတုန္း။ အဲဒီ ၆လ အတြင္း ေႏြး ရင္ခုန္ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ သတိရတိုင္း စိတ္ထဲ သိမ့္ကနဲ႔ ေအးကနဲ႔ ခံစားမိတုန္းပဲ။
/////////////////////////
ေဆး႐ုံေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာဘူး အိသူဇာဆိုတဲ့ နစ္(စ္) ေလးနဲ႔ ရင္းႏွီးျမန္ခဲ့တယ္။ ေဆး႐ုံတခုလုံးက ခ်စ္ၾကပုံပါ ကေလးမေလးက အသက္ငယ္ေပမယ့္ သြက္သြက္လက္လက္နဲ႔ ခိုင္းတာမွန္သမွ် မၿငီးမျငဴ လုပ္ေပးေတာ့ အကုန္လုံးက ခ်စ္ခင္ေနၾကတာေပါ့။ အမ်ားေခၚသလို မအိလို႔ပဲ ေႏြးလည္း ေခၚေနမိတယ္။ မအိက စကားေပါသေလာက္ ေႏြးမေရာက္ခင္က ဒီေဆး႐ုံ အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပတာ ဟုတ္သည္ရွိ မဟုတ္သည္ရွိ စိတ္ဝင္စားဖို႔ေတာ့ အေကာင္းသားပဲ။ သရဲဆိုလား နာနာဘာဝ ဆိုလားပဲ ေႏြးက သိပ္ မယုံေပမယ့္ သူေျပာျပေနပုံက တကယ့္ စိတ္ဝင္စားစရာေတြ။ ေနာက္က်မွ ဆရာဦးႏိုင္ေမာ္နဲ႔ ရင္ႏွီးသြားရတာ။
မွတ္မွတ္ရရ ေႏြး ေဆး႐ုံမွာ တာဝန္က်ၿပီး ၂လ အၾကာေလာက္ပဲ။ အေရးေပၚ လူနာ တေယာက္ အက္ဆီးဒင့္ ျဖစ္ၿပီး သတိလစ္ေရာက္လာေတာ့ ေႏြးတို႔ အသက္ကယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတုန္း သတိတခ်က္ လည္လာၿပီး ေႏြးမ်က္ႏွာ စိုက္ၾကည့္ရင္း ဆုံးသြားရွာတယ္။ တီးရွပ္အက်ႌ အျဖဴေလးေရာ ေအာက္က ေဘာင္းဘီတို အနက္ေလးေရာ ပြန္းရာ ပဲ့ရာေတြနဲ႔ စုပ္ျပတ္သတ္ေနတာ။ ေခါင္းက ဦးခြံနဲနဲ လန္ၿပီး ေသြးထြက္ေနတာ အမ်ားႀကီးပဲ။ ေႏြးလည္း စိတ္မေကာင္းေပမယ့္ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။
ည ၂နာရီ Operation တခု ထပ္ဝင္ရမို႔ နာရီၾကည့္ေတာ့ ၁၂မတ္တင္းရွိေသး အခ်ိန္လိုေသးတာနဲ႔ မအိနဲ႔ စကားေျပာရင္း အခ်ိန္ၿဖဳံးဖို႔ စဥ္းစားမိတယ္။အေရးေပၚခန္းက ထြက္ၿပီး လာေနၾကအတိုင္း မေလွ်ာက္ပဲ ေျမာက္ဘက္ေကြ႕ၿပီး အေရွ႕ဘက္ ေလွ်ာက္လာေတာ့ ႐ုတ္တရက္ ႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာတဲ့ ေဆးနံ႔ျပင္းျပင္းေၾကာင့္ ေႏြး အသက္ေအာင့္ ထားလိုက္ရတာေပါ့။ မအိတို႔ နစ္(စ္) ေတြ နားေနခန္းထဲ ေရာက္ဖို႔က ကုသေဆာင္ ၃ခုေလာက္ ျဖတ္ေလွ်ာက္ရဦးမွာ အနံ႔ ထြက္လာတဲ့ဘက္ အသာေလး ငွဲ႔ၾကည့္ေတာ့ လန္႔သြားေရာပဲ။
” ဝွီးးးး … ဖလပ္ … ဖလပ္ … ဖလပ္ … ဂစ္ဂစ္ “
” ဟဲ့ … အမေလး ဘုရား ဘုရား “
႐ုတ္တရက္ အေတာင္ခတ္သံနဲ႔ ညဥ့္ငွက္တေကာင္ရဲ႕
ေအာ္သံက ခ်က္ျခင္း ထြက္ေပၚလာေတာ့ ေႏြး လန္႔ၿပီး ေအာ္မိတာေပါ့။ ကုသေဆာင္တခုရဲ႕ ေထာင့္ခ်ိဳး ေရာက္ေတာ့ အျပင္ ေဆးဝယ္ထြက္တဲ့ လူနာေစာင့္ တေယာက္ ေတြ႕လို႔ စိတ္ေအးသြားမိတယ္။ အဲခ်ိန္ ဖ်တ္ကနဲ႔ မီးကလည္း ပ်က္ ေဆးနံ႔စူးစူးႀကီးက ေႏြးေနာက္ ကပ္ပါေနတုန္းပဲ။ မအိတို႔ နစ္(စ္) ေတြ နားေနခန္း ျမင္ေနရၿပီ ၾကားထဲ ကုသေဆာင္ တခုပဲ က်န္ေတာ့တာ။
” ရွပ္ ရွပ္ … ရွပ္ ရွပ္ ရွပ္ “
အနံ႔ဆိုးက ပိုျပင္းလာၿပီး ေျခသံေတြပါ ၾကားလိုက္ရေတာ့ ေႏြး ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္း ထလာေနၿပီ။
” ရွပ္ ရွပ္ ရွပ္ … ရွပ္ ရွပ္ “
ေျခသံေတြ အနားကပ္လာလို႔ ေနာက္လွည့္အၾကည့္ အံေအာ မွင္သက္ၿပီး ေနာက္ကို ေျခလမ္း သုံးေလး လွမ္း ဆုတ္မိလိုက္တာ။
” အမေလး … ဆရာရယ္ … အသံမေပးပဲနဲ႔ရွင္ … ဟူးးးး းးးး “
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေႏြးေနာက္ကို အဆုတ္ ဟန္ခ်က္ပ်က္ၿပီး ထမိန္ေအာက္နားစက ေႏြးဖိနပ္နဲ႔ ခ်ိတ္ဖိမိေတာ့ ထမိန္ကြၽတ္က်သြာတယ္။ လွမ္းဖမ္းေတာ့ ေႏြးေပါင္လယ္ေလာက္မွာ ထမိန္အနားစကို ဆြဲမိတာပဲ။ အျမန္ျပန္ဝတ္လိုက္ေပမယ့္ ဆရာဦးႏိုင္ေမာ္ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြက ေႏြးေပါင္ဂြထဲ ေရာက္ေနတာေပါ့။ ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္လည္း Operation တခုၿပီးလို႔ ျပန္နားတာေနမယ္။
” ခိခိ … ဆရာ ထြက္လာေတာ့ ညည္းက … ညည္းအခန္းျပန္တာ … ျပန္ေနၾက အတိုင္း မျပန္ပဲ … အေနာက္ထဲ ခ်ိဳးေကြ႕ျပန္လို႔ … ဆရာ လိုက္ၾကည့္ေနတာပါ “
” ေႏြးက … ည ၂နာရီ Operation တခု ထပ္ဝင္ရမွာမို႔ … မအိ ဝင္ေခၚၿပီး စကားေျပာရင္း … အခ်ိန္ ၿဖဳံးမလို႔ပါ … ဆရာရယ္ … အဟင္း ဟင္း “
ေႏြးလည္း ဆရာေရွ႕ ရွက္ရွက္နဲ႔ ထမိန္ ျဖစ္သလို ဝတ္ရင္း ေခါင္းငုံ႔ ေနမိတာေပါ့။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မ်က္လုံး လွန္ၾကည့္ေတာ့ အံေအာေနမိျပန္ေရာ။အဲခ်ိန္ ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္က ေႏြး ေနာက္ေက်ာဘက္ ေတာင္ဘက္ေဒါင့္က လူနာထိုင္ခုံအရွည္ေတြ ဆင့္ထားတဲ့ ဘက္ အၾကည့္ေ႐ြ႕ၿပီး စကားလွမ္းေျပာေနတာ။
” ဘယ္သူလဲ … ေအာက္ဆင္းစမ္း … ဟာ … မင္း မင္း … လူနာ တေယာက္ မဟုတ္လား “
ဆရာက ေအာ္ေျပာေနေပမယ့္ အဲဒီလူနာက မၾကားလို႔ေနမွာ ျပန္ေျဖသံ မၾကားရဘူး။ ေႏြးလည္း ေနာက္လွည့္ၿပီး ဆရာၾကည့္တဲ့ ေနရာ ၾကည့္ေတာ့ ခုံေတြပဲ ျမင္ရတာမို႔ ဆရာ့ မ်က္နာကို ေသခ်ာ ျပန္ၾကည့္လိုက္တယ္။ဆရာက ေႏြးကို ေမးဆတ္ျပရင္း ခုံေတြဘက္ ျပန္ၾကည့္ေနေတာ့ ေႏြးလည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္သြားတာေပါ့။
” ဆရာ … ဘယ္လူနာ ကိုေျပာေနတာလည္း “
” ဟာ … ဟိုမယ္ေလ … အက်ႌ အျဖဴ ေဘာင္းဘီ တို အနက္ေလးနဲ႔ … ေခါင္းမွာလည္း ေသြးေတြ အမ်ားႀကီး “
ဆရာ့ စကားေၾကာင့္ ေႏြး တကိုယ္လုံး ျဖန္းကနဲ႔ ၾကက္သီးေမႊးေတြ ထၿပီး လန္႔သြားမိတယ္။
” ဟမ္ … ေႏြးေႏြးလႈိင္ … ညည္းက ဘာျဖစ္ေနတာတုန္း … ညည္းေျပာေနတာနဲ႔ … ခုံေပၚက လူနာ ဆင္းေျပးၿပီ ေနမွာ ေပ်ာက္သြားၿပီ “
ဆရာက ခုံေတြဘက္ ၾကည့္ေျပာလိုက္ ေႏြးဘက္ ၾကည့္ေျပာလိုက္ပဲ။
” ဟို ဟို …… ဘာ ဘာမွ … မ ျဖစ္ ပါ ဘူး ဆရာ “
ေႏြးအသံ ေတြ သိသိသာသာကို တုန္ေနေတာ့တယ္။ ခုနမွ ေႏြးကို စိုက္ၾကည့္ရင္း အသက္ထြက္သြားတဲ့ ေကာင္းေလးရဲ႕ အဝတ္စားေတြ တူေနၿပီး ေခါင္းကလည္း ေသြးထြက္ေနတယ္ ဆိုလို႔ေလ။ အဲဒီညက ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္နဲ႔ပဲ ည၂နာရီ မထိုးခင္ အထိ အခ်ိန္ၿဖဳံးမိသြားတယ္။ ေႏြးေၾကာက္စိတ္ေတြ နဲ႔ ဆရာရဲ႕ ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ ကာမစိတ္ေတြ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ဆုံမိၾကေတာ့တာပဲ။ ေႏြး လက္ေပၚ ဆုံးသြားတဲ့ လူနာရဲ႕ ေသြးသံရဲရဲ မ်က္ႏွာေလး ျပန္ျမင္ေယာင္ၿပီး စိတ္ထဲ လန္႔သလိုလို ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာပဲ ေႏြး ပါးျပင္ေလးေပၚ အနမ္းတခု က်ေရာက္လာတယ္။
အျပင္မွာ ေဆး႐ုံဝင္းတခုလုံး မီးလင္းထိန္ ေနေပမယ့္ ေႏြးအခန္းထဲ မီးေခ်ာင္းပိတ္ၿပီး မီးလုံးေလးပဲ ထြန္းထားလိုက္တာ။ ျပတင္းေပါက္ အျပင္က သစ္ပင္ေတြ ေလတိုက္တိုင္း ယိမ္းေနသလို ေႏြးကိုယ္လုံးေလးလဲ တြန္႔လိမ္ေနရၿပီေလ။ ဆရာဦးႏိုင္ေမာ္က အသက္၆၀ ျပည့္ေပမယ့္ အ႐ြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ပဲ ကာမစြမ္းအား ရွိေနတုန္းပဲ။ ေႏြး အိမ္ေထာင္သည္မွန္းလည္း သူသိပါတယ္။ သူလည္း အိမ္ေထာင္သည္ တေယာက္ပါ ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္ အိမ္ကို ေႏြးခင္ပြန္းနဲ႔ ၂ခါေလာက္ သြားလည္ဖူးတယ္။ လူခ်င္း ရင္းႏွီးလာေတာ့လည္း တေယာက္ အေၾကာင္း တေယာက္ ရင္ဖြင့္ၾကတာပဲေလ။
ေႏြးကလည္း အသက္အ႐ြယ္အရ မိဘ သဖြယ္ ဆက္ဆံခဲ့တာပါ။ ဆရာက မိန္းမဆုံးတာ ၆ႏွစ္ရွိၿပီး သား၂ေယာက္နဲ႔ အတူေနတာ။ သူ႔သားေတြက ေႏြးနဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းပါပဲ။ ေႏြးကို ေဆးပညာရပ္ေတြနဲ႔ လက္ေတြ႕ ကုထုံးေတြ အခြင့္ေရး ရသေလာက္ ေသခ်ာ သင္ေပးေနရင္း တျဖည္းျဖည္းဆရာ့ဘက္က ဆက္ဆံေရးက တမ်ိဳးျဖစ္လာတာ ေႏြးရိပ္မိတာေပါ့။ တျခား ဆရာဝန္ေတြေရွ႕ ဆရာ တျပည့္ ပုံစံမ်ိဳး ဆက္ဆံတတ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိခ်ိန္ဆို ေႏြးနဲ႔ ပြတ္သီး ပြတ္သပ္ ေနခ်င္တာမ်ိဳး။ ေႏြး ခင္ပြန္းက ဒီၿမိဳ႕ေလး ေျပာင္းလာကတည္းက ခရီးထြက္တာ မ်ားေနေတာ့ ေႏြးလည္း ဆရာရဲ႕ အထိအေတြ႕ ေလးေတြမွာ သာယာမိတာ ဝန္ခံပါတယ္။
သားအဖ အ႐ြယ္နဲ႔ ဆရာ တျပည့္ အေနထားမို႔ ေဆး႐ုံထဲေရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကပါ မရိပ္မိၾကတာ။ ခုလည္း ေဆး႐ုံက ေႏြးအခန္းေလးထဲ ခြဲစိတ္ခန္း မဝင္ခင္ေလး မတ္တပ္ရပ္ လ်က္အေနထားနဲ႔ ေႏြးက ဘီဒိုကြယ္ၿပီး နံရံ ကပ္ေပးထားတယ္။ ေႏြးေပါင္ၾကားထဲ ဆရာက ဒူးေထာက္လ်က္ အေနထားနဲ႔ မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး အတြင္းခံ အျပင္ဘက္ကေန ေႏြးဟာေလးကို ယက္ေပးေနတာ။
ေႏြး အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလး ေပါင္ဂြထဲနစ္၀င္ ေနတာေပါ့။ ဆရာ့ လွ်ာအျပားလိုက္ႀကီးနဲ႔ ဖိယက္ေပးေနေတာ့ တံေတြးေရာ အရည္ၾကည္ေလးေတြေရာ ေဘာင္ဘီးစကို ကပ္ၿပီး ေႏြဟာေလး သိသိသာကို ေဖါင္းႂကြလာၿပီ။ ေႏြး အသက္ျပင္းျပင္းရႈၿပီး မ်က္လုံးေလး မိတ္ထားလိုက္တယ္။ အယက္ခံေနရတာက ေသြးသားထဲ တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းနဲ႔ ခံစားမႈ႕က ဘာနဲ႔မွ မတူေအာင္ အရသာေတြ႕ေနမိတာ။ေပါင္ကို မသိမသာ ၿဖဲေပးရင္း အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာလို႔ ေပါင္ၾကားထဲ ဆရာ့ ေခါင္းကို ဆြဲၿပီး ကပ္ထားမိတယ္။
တကယ္ပါ ေႏြး ခင္ပြန္းနဲ႔ ဆက္ဆံတာထက္ကို ခံစားမႈ႕က တအားေကာင္းေနတာေလ။ ေႏြး ခင္ပြန္း ကိုႀကီးစိုးျမင့္္နဲ႔က ဆက္ဆံကာနီး ခဏတျဖဳတ္ ပါးစပ္ျခင္းနမ္းၿပီး ထမိန္ကို ဆီးခုံးထိပဲ လွန္ေပးရင္း ဆက္ဆံလာတာ။ ေႏြး အိမ္ေထာင္ သက္တမ္း တေလွ်ာက္ ဒီလို အရသာမ်ိဳး တခါမွ မရခဲ့ဖူးဘူး။ ေႏြးကိုယ္တိုင္ ခ်ထားတဲ့ စည္းမို႔ ခုခ်ိန္ ျပင္ဖို႔ကလည္း အခက္ေတြ႕ေနမိၿပီ။ ဆရာ့ကို အတြင္းခံ အျပင္ကေနပဲ ယက္ခြင့္ျပဳထားတာပါ ဆရာကလည္း ေႏြးဆႏၵ အတိုင္း လိုက္နာၿပီး ေဘာင္းဘီအျပင္ကပဲ ယက္ေနရွာတာ။ တခါမွ မႀကဳံဖူးတဲ့ အရသာေလးကို ေႏြး ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေပး႐ုံပဲ တတ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။
အကနဲ႔ အံႀကိတ္ ညည္းရင္း ေဘာင္းဘီေလးထဲ ေႏြးကနဲ႔ ခံစားလိုက္ရၿပီ ေပါင္ၿခံထဲ ေဘာင္းဘီၾကားက စီးက်ေနတဲ့ အရည္ေတြက ေစးကပ္ကပ္နဲ႔ ခံစား သိရွိေနတာေပါ့။ ေႏြး ၿပီးသြားတာနဲ႔ ထမိန္ ေအာက္နားစကို မထားေပးရတာ။ ေႏြးေပါင္ဂြ အတြင္းခံထဲက အရည္႐ႊဲၿပီး ေဖါင္းႂကြေနတဲ့ ေနရာေလး ၾကည့္ရင္း ဆရာက သူ႔ေဘာင္းဘီ ဇစ္ဖြင့္ၿပီး ဂြင္းထုေနေတာ့ ေႏြး မ်က္ႏွာေလး လြဲထားမိတယ္။ ၃မိနစ္ေလာက္ၾကာမွ ဆရာ ဆီက တအအ တရွီးရွီး ညည္းသံေလး ထြက္လာၿပီး ဆရာလည္း အထြဋ္ထိပ္ ေရာက္သြားတာေပါ့။ ဆရာ ပင္စင္ ယူသြားတဲ့ အထိ ေႏြးနဲ႔ ဆရာတို႔ ၅ႀကိမ္ေလာက္ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဆုံးထိ မေရာက္ခဲ့ၾကပါဘူး ဆရာ့ ဟာကိုေတာင္ ေႏြး ရဲရဲ မၾကည့္ဖူးဘူး ေႏြးဟာလည္း ေဘာင္းဘီ အျပင္ကေနပဲ ဆရာ ၾကည့္ခြင့္ရတာပါ။
///////////////////////////
ဆရာ ပင္စင္ယူသြားၿပီး ၅လ အၾကာမွ ဒီၿမိဳ႕ေလး ျပန္ေရာက္လာရင္း ညေန ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းေတာ့ ေႏြး ရင္ခုန္ေနမိတာေပါ့။ စားလက္စ ရွမ္းေခါက္ဆြဲကို လက္စသတ္ၿပီး အခန္းထဲ ေမွးေနလိုက္တာ။ အိပ္လို႔ မရေတာ့ပါဘူး အတိတ္က ပုံရိပ္ေတြ ျမင္ေယာင္လာတာနဲ႔ ေႏြး ေအာက္ပိုင္းက တဆစ္ဆစ္နဲ႔ပါပဲ။ ညေန ျမန္ျမန္ ေရာက္ခ်င္မိတာေတာ့ ေႏြး ဝန္ခံပါတယ္ရွင္။
အိပ္ယာထဲ လူးလိမ့္ရင္း ဘယ္ခ်ိန္ အိပ္ေပ်ာ္ သြားလည္း မသိဘူး ညေန ၄နာရီေလာက္ ႏိုးလာခဲ့တာ။ ခ်က္ခ်င္းထၿပီး ေရခ်ိဳး အဝတ္စားလဲ လိုက္တယ္။ ေျပာရမယ္ဆို ေႏြးခင္ပြန္းနဲ႔ ပထမဆုံး အႀကိမ္ စေတြ႕တဲ့ ခံစားမႈ႕မ်ိဳးပဲ။ လူႀကီးခ်င္း သေဘာတူၿပီး ေႏြးနဲ႔ ေႏြးခင္ပြန္း စေတြ႕တဲခ်ိန္ အဝတ္စားေ႐ြးရင္း ေခါင္းေတြ မူးလာသလိုမ်ိဳး ခ္ခ္ ခ္ခ္။ ခုလည္း ေႏြးတို႔ လင္မယား အိပ္ခန္းထဲ ကိုယ္လုံးေပၚ မွန္ေရွ႕ ေဘာ္လီ အနက္ေလးနဲ႔ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အနက္ေလးပဲ ဝတ္ထားၿပီး အက်ႌကို တထည္ခ်င္း ေႏြးခႏၶာကိုယ္မွာ ကပ္ၾကည့္ေနတာ။
အက်ႌ ႀကိဳက္ေတာ့လည္း ထမိန္က အဆင္မေျပ ကုတင္ေပၚ ပစ္တင္လိုက္ ဘီဒို ဖြင့္ၿပီး ေနာက္တထည္ ယူၾကည့္လိုက္ပဲ။ ေႏြး ႏို႔အုံ ေဖြးေဖြးႏွစ္ဖက္က တခ်ိဳ အိမ္ေထာင္သည္ေတြလို တြဲက်မေနဘူး ေဘာ္လီ ခပ္တင္းတင္းေလးထဲ ႏို႔အုံ အေပၚျခမ္းေလးက ႐ုန္းထြက္ေနတာ။ ေပါက္တန္ႏွစ္ဖက္ၾကားက ေႏြးအတြင္းခံေလးကလည္း အေပ်ာ့သားအပါးေလးမို႔ အေမႊးေရးေရးေလးေတြ ေသခ်ာၾကည့္ရင္ ျမင္ေနရတယ္။ ေနာက္ဆုံးက် ဖက္ဖူးစိမ္း ကိုယ္က်ပ္ လက္ျပတ္ေလးနဲ႔ ထမိန္စကပ္ အညိဳေရာင္ ေဗ်ာင္ေလးပဲ ေ႐ြးလိုက္ေတာ့တာ။
ညေနၾက ဆရာ လာေခၚေတာ့ ဆရာ့ကားေလးနဲ႔ပဲ လိုက္လာခဲ့တယ္။ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ မီးပြိဳင္ ၂ခု ေက်ာ္ေတာ့ အေရွ႕ တည့္တည့္ ခ်ိဳးေမာင္းေနရင္း ေႏြး ႀကိဳက္တဲ့ဆိုင္ ေျပာဆိုၿပီး ေမးေတာ့ ေႏြးလည္း ဆရာ ႀကိဳက္တဲ့ဆိုင္ သြားလို႔ပဲ ေျပာလိုက္တာပါ။ ၁၀မိနစ္ေလာက္ ေမာင္းလာရင္း အျမန္လမ္းမႀကီးေပၚ ကားေလး ေမးတင္လိုက္တယ္။ ကားရွင္းေအာင္ ေစာင့္ၿပီးမွ ေတာင္ဘက္ထဲ ေကြ႕ၿပီး ဆက္ေမာင္းလာေတာ့ လမ္းအေရွ႕ဘက္ ဝင္ကာစ ေနလုံးႀကီးနဲ႔ လယ္ကြင္းေတြ ျမင္ေနရၿပီး လမ္းအေနာက္ဘက္က လူေနအိမ္ေတြပါ။
အလင္းေရာင္ မေပ်ာက္ေသးေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ ဘီယာဆိုင္ေတြ အေအးဆိုင္ေတြက ေရာင္စုံမီးေလးေတြ ထြန္းထားၾကတယ္။ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ ေမာင္းလာရင္း ၿခံဝင္း အက်ယ္ႀကီးနဲ႔ ဆိုင္ေရွ႕ လွည္းဘီးႀကီး ၂ခု ေထာင္ထားတဲ့ ဆိုင္ေရွ႕ ေရာက္လာပါၿပီ။ အတြင္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ကားေတြ အမ်ားႀကီး တန္းစီရပ္ထားၿပီး ဂိတ္ေစာင့္ ေကာင္ေလး တေယာက္ ေႏြးတို႔ ကားနားေလး ေရာက္လာတယ္။ ကားထားဖို႔ ေနရာ ရွင္းျပၿပီး လက္ညိဳး ၫြန္ျပေနတာ။ ၿခံဝင္းႀကီးထဲ ျမက္ခင္း အတုေလးေတြနဲ႔ စိတ္ၾကည္ႏုးစရာ ပန္းၿခံ အေသးေလး လုပ္ထားေသးတယ္။
ကားထားၿပီး ဆိုင္တံခါး ဖြင့္ဝင္လိုက္တာနဲ႔ ေႏြး အံေအာ သြားမိတာပဲ။ အရင္ ေႏြး ခင္ပြန္းနဲ႔ ကလပ္ေတြ သြားဖူး ေပမယ့္ ဒီေလာက္ ခန္းနား ႀကီးက်ယ္တဲ့ ဆိုင္မ်ိဳး မေရာက္ဖူးဘူး။ အထဲေရာက္တာနဲ႔ ဧည့္ႀကိဳ မိန္းမေခ်ာေလးေတြက ေႏြးတို႔ကို ၿပဳံးျပ ႏူတ္ဆက္ရင္း ဘဲဥပုံ စားပြဲ အဝိုင္း အလြတ္ တခုံမွာ ေနရာ ခ်ေပးေနတာ။ ခုံေပၚမွာ ဖန္ခြက္ အရွည္ ၅လုံးနဲ႔ တစ္ရႉးဗူး ၁ဗူး ၿပီးေတာ့ ရွိႏိုင္တဲ့ အစားအစာနဲ႔ အရက္အမ်ိဳးစားေတြ ဝိုင္အမ်ိဳးစားေတြ ပါတဲ့ စာအုပ္ေလး ခ်ေပးထားတယ္။
ထူးျခားတာက ေနာက္ဆုံး စာ႐ြတ္မွ ေသာ့ပုံေလးနဲ႔ သီးသန္႔ခန္း အသုံးျပဳခ်င္သူေတြ အတြက္ ထည့္ေပးထားတာ။ ဆရာက တ႐ြတ္ခ်င္း လွန္ဖတ္ၿပီး အနားရပ္ေနတဲ့ ဝိတ္တာေလးကို အရက္နဲ႔ ဝိုင္တခ်ိဳ႕ မွာလိုက္တယ္။ ဝိတ္တာေလး စာရင္း မွတ္ေနတုန္း သီးသန္႔ခန္း ေမးၾကည့္ေတာ့ ေဒါင့္ဆုံး တခန္းပဲ က်န္တာ ရွင္းျပေနတာ။ ရတဲ့ အခန္းယူမယ္ ေျပာေတာ့ ဧည့္ႀကိဳ မိန္းကေလး ၂ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ေႏြးနဲ႔ ဆရာ့ကို သီးသန္႔ခန္းထဲ လိုက္ပို႔ၾကတာေပါ့။ အဲဒီအခန္းေရာက္မွ စားစရာေတြ ထပ္မွာရင္း ဧည့္ႀကိဳးေလးေတြက မွာစရာရွိရင္ စားပြဲခုံေပၚက ခလုပ္ေလး ႏွိပ္ေခၚဖို႔နဲ႔ ဆက္ရွင္ ျပည့္လို႔ ထပ္ယူခ်င္ရင္ ႏွိပ္ရမယ့္ ခလုပ္ေလး ခြဲျခား ရွင္းျပေပးေသးတယ္။
မွာထားတဲ့ အရက္နဲ႔ ဝိုင္ေတြ စားစရာေတြ ေရာက္လာေတာ့ အခန္းတံခါးက အလိုလို ျပန္ပိတ္သြားၿပီး စားရင္း ေသာက္ရင္း အရင္က အေၾကာင္းေတြ ျပန္ေျပာေတာ့ ေႏြးလည္း စိတ္ေပ်ာ္႐ႊင္ လာတာေပါ့။ အစုံပါပဲ ေႏြးတို႔ သရဲ ေခ်ာက္ခံရတာေတြေရာ ဆရာ့ ႏူတ္ဆက္ပြဲည သီခ်င္းဆိုရင္း မူးၿပီး ကၾကတာေတြေရာပဲ။ တျဖည္းျဖည္း ေႏြးလည္း ရီေဝေဝ ျဖစ္လာရတယ္ အိမ္ေထာင္ေရးေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ေတာ့ ဆရာက ေနာက္အိမ္ေထာင္ မျပဳပဲ သားေတြ ေခြၽးမေတြနဲ႔ပဲ အတူေနေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပေနတာ။
ေႏြး လည္း ခင္ပြန္းနဲ႔ ခဏတိုင္း ခြဲေနရေပမယ့္ အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္ေျပေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပလိုက္ ပါတယ္။ ခုလည္း ေႏြးခင္ပြန္း ခရီးထြက္သြားေၾကာင္း ေျပာေတာ့ ဆရာ မ်က္လုံးေတြ အေရာင္ တာက္လာတာ။ေဘးတိုက္ ထိုင္ေနရင္း ေႏြးေရွ႕ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနထားနဲ႔ ငုံ႔ၿပီး ေႏြးႏူတ္ခမ္း ကို ဆြဲစုပ္ေနတယ္။
႐ုတ္တရက္ ေႏြးလည္း ေၾကာင္သြားတာေပါ့။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ရင္း ဆရာ့ လက္တဖက္က ေႏြး အက်ႌေပၚကေန ႏို႔အုံကို ညႇစ္ေနျပန္ေရာ။ ႏို႔အုံညႇစ္ေခ်ရင္း ေႏြးလွ်ာကို မလြတ္တမ္း စုပ္ေနေတာ့ အသက္ရႈၾကပ္ၿပီး ေမာလာရတယ္။ ေႏြး ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ခြာလိုက္တာနဲ႔ ေႏြး ခ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္ကေန ဆြဲမၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနထားနဲ႔ ခပ္တင္းတင္း ဖက္ၿပီး လည္တိုင္ေတြ ဆြဲစုပ္ျပန္ေရာပဲ။
” ေႏြး … ဆရာကို … အရင္ အခြင့္အေရးေလး ေပးဦးေနာ္ … အမွန္ေတာ့ ေႏြးနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္လို႔ … ဆရာ ဒီကို ေရာက္လာတာပါ “
ဆရာ့ စကားက ေႏြးရင္ကို သိမ့္ကနဲ႔ ခံစားမိေစပါတယ္။ လည္တိုင္ေပ်ာေလး ဆြဲစုပ္ေနရာကေန ေႏြးေရွ႕ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ရင္း စကပ္ထမိန္ ေအာက္နားစေလးကို ဆြဲမေနတာ။ ထမိန္က အတြင္းဘက္ ဒူးအထက္နားထိ ခြဲထားတာမို႔ အနားစကို ျပန္ခ်ရင္း အကြဲေနရာကေန ဆြဲၿဖဲေတာ့ ေႏြးေပါင္တန္ ေဖြးေဖြးေလး ေပၚလာတာေပါ့။ အရင္လိုပါပဲ ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြ နမ္းၿပီး ေႏြးဟာေလးကို အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အျပင္ကပဲ ယက္ေပးေနတယ္။ ေႏြးစိတ္ေတြ ေဆး႐ုံေပၚက အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္သြားသလိုပါပဲ။ မၾကာပါဘူး ေႏြး အရည္ေတြ ထြက္က်လာတာ။ ဒီတခါ ေပါင္ၿခံထဲ စီးက်လာတဲ့ အရည္ေတြ လွ်ာနဲ႔ပင့္ယက္ၿပီးမွ ထရပ္လိုက္တယ္။
ေႏြးလည္း ဆရာ ဘာဆက္လုပ္မလဲ ဆိုတာ သိေနေတာ့ ေပါင္လယ္ထိ ခြဲထားတဲ့ စကပ္ထမိန္ကို မၿပီးၿဖဲလိုက္ရင္း ေႏြးေပါင္ဂြကို ဆရာ ျမင္ေအာင္ ျပထားလိုက္တာ။ ေႏြးႏူတ္ခမ္း လာနမ္းလို႔ ျပန္နမ္းေပးေတာ့ ဆရာ့ပါးစပ္က ေႏြး ေစာက္ရည္ အနံ႔ေလး ျပန္ရေနတယ္။ နမ္းေနရင္း ဆရာ့ ေဘာင္းဘီ ဇစ္ဖြင့္ေတာ့ အတြင္းခံထဲ ေဖာင္းႂကြေနတဲ့ အရာႀကီး ျမင္တာနဲ႔ ေႏြး မ်က္ႏွာလြဲပစ္လိုက္တာေပါ့။ ခဏေလးပဲ ဆရာလည္း စိတ္တအား ႂကြေနပုံပါ အားကနဲ႔ အံႀကိတ္သံ ေပၚလာလို႔ ေႏြး ေနာက္ဆုတ္လိုက္ေပမယ့္ ထမိန္ေပၚ ျဖဴျဖဴပ်စ္ပ်စ္ေတြ ပန္းခံလိုက္ရတယ္။ေႏြး ေက်ာေပးၿပီး ခုံေပၚက တစ္ရႈးတလႊာဆြဲယူၿပီး ထမိန္ေပၚက အရည္ေတြ သုတ္ပစ္လိုက္တာေပါ့။
” ေဆာရီး … ေႏြးရယ္ … ဆရာ သတိလြတ္သြားတာပါ … ဟိုး အရင္လို … ေဘးကို ပန္းထုတ္ရမွာ … ေမ့သြားတယ္ “
” အင္းပါ … ဆရာရဲ႕ … ရပါတယ္ “
ဆရာလည္း ေဘာင္းဘီ ဇစ္ျပန္ပိတ္ ေႏြးလည္း အက်ႌကို ျပန္ဆန္႔ရင္း စကပ္ထမိန္ကို ဆြဲဆန္႔လိုက္တာ။ ခုံေပၚ ျပန္ထိုင္ၿပီး လက္က်န္ အရက္နဲ႔ ဝိုင္ေတြ ဆက္ေသာက္က်တာေပါ့္။ ေႏြး အတြက္ ဝိုင္က ကုန္သြားေပမယ့္ ဆရ