မို႔မို႔ ညက အိပ္ေပ်ာ္ရဲ႕လား ဟင္ အို ကုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္၍ေငါင္ေနေသာ မို႔မို႔တစ္ေယာက္ အသံလာရာသို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ဝင္ကာ သူ႔ထံ ေလွ်ာက္လာေသာမ်ိဳးဝင္းသူကိုေတြ႕လိုက္ရၿပီး ‘အို’ ကနဲ ရွက္ေသြးျဖာ၍ ေခါင္းေလးငုံ႔ထားလိုက္မိသည္။
ညက မမခင္သီတာႏွင့္ မ်ိဳးဝင္းသူတို႔ဆီမွ အသံမ်ားကိုၾကားရသျဖင့္ မေနႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ဂ်က္ခ်မထားေသာ မမတို႔အခန္းကို အသာေလးဟၿပီး ၾကည့္ေနမိသည္။ ဒါကို ဒီလူႀကီး အမွတ္တမဲ့ ေတြ႕သြားခဲ့တာျဖစ္မည္။“ေျပာပါအုံး မို႔မို႔ရဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္ရဲ႕လားလို႔ သူမ၏ အနားတြင္ ရပ္လိုက္ေသာ မ်ိဳးဝင္းသူက သူမ၏ဆံပင္ေလးေတြကိုလက္ျဖင့္သပ္ရင္း သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ၾကင္ၾကင္နာနာေလးငုံ႔၍ၾကည့္ေနရင္းမွ ထပ္၍ေမးလာျပန္သည္။
“မသိဘူး… ”“ဟဲဟဲ … မို႔မို႔က ကိုယ္တို႔ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး … ခံခ်င္ေနတာမဟုတ္လား … ”မ်ိဳးဝင္းသူက မို႔မို႔၏ ပုခုံးသားလုံးလုံးေလး တစ္ဖက္ကို လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ဆုပ္ရင္းေမးသည္။ မို႔မို႔ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုန္ကာ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ယင္လာသည္။
မို႔မို႔ကို ၾကည့္ရင္းမခ်င့္မရဲျဖစ္လာေသာ မ်ိဳးဝင္းသူက သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း နမ္းလိုက္သည္။“အို … ကြၽတ္ … .ကြၽတ္ … မမ ေတြ႕လိမ့္မယ္”သီတာ ခုေလးတင္ ေစ်းသြားဝယ္တယ္ေနာ္ … တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္မွ ျပန္လာမွာ …”ေျပာလည္းေျပာ မ်ိဳးဝင္းသူက သူမ၏ အဝတ္အစားေတြကို ဆြဲခြၽတ္သည္။
မို႔မို႔ ဘာမွမေျပာ … ႐ုန္းဖယ္ျခင္းလည္းမျပဳ ညကတည္းက သူတို႔ကိုၾကည့္ရင္း ‘မ်ိဳးဝင္းသူက သူမကိုလုပ္ရင္ေကာင္းမွာပဲ’ ဟု ခဏခဏ ေတြးမိသားျဖစ္သည္။ မို႔မို႔က တစ္ကိုယ္လုံး အဝတ္အစားေတြလည္း ကင္းကြာသြားေရာ… မ်ိဳးဝင္းသူက သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကိုပါ ခြၽတ္လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ မို႔မို႔အား သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္ၿပီး အငမ္းမရ နမ္းရင္းက ႏို႔ေလးေတြကို ညႇစ္သည္။“အာ… ဟာ … ဦးကလည္း အရမ္းဘဲ ႏို႔အုံအိအိေလးကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္နယ္မိသျဖင့္ မို႔မို႔က ညီးသည္။ လက္တစ္ဆုပ္စာေလးသာရွိေသာ ႏို႔အုံေလးမွာ မ်ိဳးဝင္းသူ၏ လက္ထဲတြင္ ဆုတ္ေခ်အနယ္ခံေနရၿပီး က်န္တစ္လုံးမွာလည္း ပါးစပ္ျဖင့္ တႁပြတ္ႁပြတ္ အစို႔ခံေနရသည္။ မို႔မို႔၏ ႏို႔အုံေလးမွာ တေျဖးေျဖးဆူ ႂကြလာသည္။
လက္တစ္ဆုပ္ေလာက္သာရွိေသာ္လည္းဆုပ္နယ္ရတာေကာင္းလွသလို စို႔ရတာလည္း ေကာင္းလွသည္။မ်ိဳးဝင္းသူ၏ အႏိုးအဆြမ်ားမွာ ထိမိလြန္းသျဖင့္ မို႔မို႔ထံမွ အသက္ရႉသံျပင္းျပင္းေလးႏွင့္ ညီးသံေလးမ်ား ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ မ်ိဳးဝင္းသူက သူမ၏ ေပါင္တံလုံးလုံးေလးမ်ား ဗိုက္သားျပန္႔ျပန္႔ေလးႏွင့္ဖင္သားအိအိကားကားႀကီးမ်ားအား တလွည့္စီႏွံ႔ေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ေပးၿပီးေနာက္ ေစာက္ပတ္အုံ ေဖာင္းေဖာင္းေလးေပၚသို႔ ေ႐ြ႕လိုက္သည္။
ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ လက္ျဖင့္ ဆြဲပြတ္လိုက္သည့္အခါ မို႔မို႔မွာဖင္ဆုံႀကီးႂကြသြားၿပီးတဟင္းဟင္းညီးသံေလးမ်ား ထြက္သြားသည့္အျပင္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စို႐ႊဲ၍က်လာသည္။ေမႊးႀကိဳင္ႏုအိလွေသာ မို႔မို႔၏ကိုယ္လုံးေလးကို အငမ္းမရနမ္းလိုက္၊ လွ်ာျဖင့္ ယက္လိုက္လုပ္ရင္း မို႔မို႔တစ္ေယာက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီဟုတြက္ဆ၍ သူမ၏ကိုယ္ေပၚသို႔ မ်ိဳးဝင္းသူက တက္၍ ခြလိုက္ေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္ သူမ၏ ေဖာင္းအိေနေသာ ေစာက္ပတ္ဝသို႔ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ေတ့၍ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေလွ်ာတိုက္၍ ပြတ္ဆြဲေပးေနေလသည္။“ဟင့္ …ဟင့္ … ဦး … ဘာလုပ္ေနတာလဲ … ဟင့္ …စိတ္မရွည္စြာျဖင့္ ၿငီးေျပာေလး ေျပာလိုက္ၿပီး မို႔မို႔က သူမ၏ ေစာက္ပတ္အုံေပၚရွိ ပူေႏြးမာေတာင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့မခ်င့္မရဲျဖစ္လာပုံျဖင့္ မို႔မို႔ကသူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ၿဖဲကားလိုက္ၿပီးလီးထိပ္ကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ေတ့ကာ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ေကာ့တင္လိုက္စဥ္ မ်ိဳးဝင္းသူကလည္း ဖိ၍သြင္းလိုက္ေတာ့ရာ လီးႀကီးမွာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တစ္ဝက္ေလာက္ ထိုးဝင္သြားေလသည္။
“ျဗစ္ ျဗစ္ အီး အီး အား အား ႁပြတ္ ျဗစ္ မို႔မို႔ နာလား ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ခပ္သြက္သြက္ေလး လိုးေပးအၿပီးတြင္ ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ဟင့္အင္း … ရပါတယ္ … ေဆာင့္ ေဆာင့္ မို႔မို႔ မနာဘူး ခံႏိုင္တယ္ ဖင္ဆုံႀကီးကို ျပန္ႂကြေပးရင္း မို႔မို႔က ေျပာလိုက္သည္။
မ်ိဳးဝင္းသူက မို႔မို႔၏ ပုခုံးသားေလးမ်ားအား ဂ်ိဳင္းၾကားမွလွ်ိဳဆြဲၿပီး သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ငုံစုပ္ကာ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း တိုးဝင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ဖိဖိသြင္းေနရသည္မွာ အရသာထူးလွေပသည္။မို႔မို႔၏ ေမႊးႀကိဳင္ႏုအိေနေသာ လုံးလုံးက်စ္က်စ္ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္ထားရသည္မွာ ေႏြးေထြးစီးပိုင္၍ အရသာရွိလွသလို ေဖာင္းအိေနေသာ ေစာက္ေခါင္းေလးကလည္း ဝင္ေနေသာလီးတန္ႀကီးကို မဆန္႔မၿပဲငုံထားရသျဖင့္ ရွိရင္းစြဲထက္ ပိုမိုေဖာင္းႂကြ၍ေနကာ လီးႀကီး ဖိဝင္သြားတိုင္း ခ်ိဳင့္ခ်ိဳင့္သြားရၿပီး လီးႀကီး ထြက္လာတိုင္း စုႂကြ၍ ပါလာၾကသည္။
အဝင္အထြက္လုပ္ေနသည့္လီးတန္ႀကီးကို ေနရာမေပးႏိုင္သည့္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားက လီးတန္ႀကီးကို အတင္းႀကီးရစ္ ပတ္ထားေလရာ မ်ိဳးဝင္းသူမွာ အရသာေတြ႕လွေပသည္။မို႔မို႔၏ ဖင္ႀကီးကို ေမြ႕ယာထဲအိက်သြားေအာင္ လိုက္၍ ေဆာင့္ေနၿပီး ေကာင္းသထက္ေကာင္းလာကာ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ အဆုံးထိဝင္ေနၿပီးဆီးခုံျခင္း တဖတ္ဖတ္႐ိုက္သံက စည္းခ်က္က်က် ထြက္ေပၚ၍လာသည္။
မို႔မို႔ကလည္း သူမ၏ ေပါင္တံေလးႏွစ္ဖက္ကို အစြမ္းကုန္ကား၍ ေပးထားသည္။ သူမ၏ဖင္ဆုံကိုလည္း အေပၚက ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ ျပန္ေကာ့ေပးမိသည္။ သူမ၏ စိတ္ထဲမွာလည္း မ႐ိုးမ႐ြႏွင့္ အ႐ူးအမူးျဖစ္ကာ မ်ိဳးဝင္းသူ၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကိုလြတ္ထြက္သြားမွာ စိုးသည့္အလား အတင္းပင္ ျပန္ဖက္ထားမိသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေဆာင့္ခ်က္ျပင္းျပင္းႏွင့္ လီးအဝင္ပိုမ်ားၿပီး ဆီးခုံခ်င္း ပူး၍ ပူး၍ ကပ္သြားရသည္။
“ျဗစ္ ျဗစ္ ျဗစ္ ဟင္း ဟင္း ျဗစ္ ဟင္း ဟင္း ျဗစ္ ႁပြတ္ ႁဗြတ္ ျဗစ္ … အား အလီးတန္ႀကီး တစ္ခုလုံး ဝင္ေနၿပီမို႔ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ဆို႔ၾကပ္စြာခံစားေနရသည္။ သို႔ရာတြင္ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေနေသာ လီးႀကီးက အ႐ူးအမူးျဖစ္ေလာက္စရာ ထူးျခားေသာ အရသာမ်ားကို ေပးေနသည္။
မာတင္းေနသည့္ လီးတန္ႀကီးက ေစာက္ေခါင္းအတြင္း သားမ်ားအား ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္တိုက္ေနမႈသည္ သူမ၏ ရင္ထဲတြင္ ျဗစ္ကနဲ ျဗစ္ကနဲပင္ ခံစားေနရသည္။ ေလးလံေသာကိုယ္လုံးႀကီးက အေပၚက ဖိေဆာင့္ေပးေနမႈကို လည္းေကာင္း၊
ႀကီးထြားရွည္လ်ားလွသည့္ လီးတန္ႀကီးအား မဆန္႔မၿပဲႏွင့္ က်ဥ္းၾကပ္လွသည့္ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ မညႇာမတာအဆုံးထိဖိသြင္းျခင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ လီးဝင္လီးထြက္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ေစာက္ေခါင္းထဲ ေအာင့္သက္သက္ ျဖစ္ေနသည္ကိုလည္းေကာင္း မို႔မို႔မမႈေတာ့ မညီးညဴေတာ့ ေက်ေက်နပ္နပ္ပင္ အခ်က္က်က် ေကာ့ေကာ့ၿပီး အလိုးခံလ်က္ ရွိေလသည္။
“မို႔မို႔ … ေကာင္းလားဟင္ “ေကာင္းတယ္ ဦး … နည္းနည္းေတာ့ ေအာင့္တယ္ … ဒါေပမယ့္ ခံႏိုင္ပါတယ္ ဦးဟာႀကီးက အရွည္ႀကီးပဲေနာ္ မို႔ခ်က္နားထိ ေရာက္သလားမသိဘူး … ၿပီးေတာ့ က်င္လိုက္တာ မို႔ဟာေလး အရမ္းနာက်င္ေအာင္ ခံစားရတယ္သိလား ေဆာင့္ခ်က္ကို ရပ္၍ ဆီးခုံခ်င္းဖိကပ္ကာ ေျပာေနျခင္း ျဖစ္ေလသည္။မို႔ မခံႏိုင္ရင္ ေျပာ ဦး ေလွ်ာ့လိုးမယ္
“ေၾသာ္ ဦးကလည္းခံႏိုင္ပါတယ္ဒီေလာက္အထိ ခံၿပီးၿပီပဲဟာ လိုးမွာသာလိုးစမ္းပါ …မို႔မို႔ကခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ေျပာလိုက္သျဖင့္ခဏနားေနမႈကိုရပ္ကာ မ်ိဳးဝင္းသူက ခပ္ေျဖးေျဖးေဆာင့္သည္။
သူမ၏ပုခုံးသားတင္းတင္းေလးကိုဆြဲၿပီးလိုးေနရာမွသူမ၏ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ေမြ႕ယာေပၚသို႔ လက္ေထာက္ကာ ေဆာင့္လိုးသည္။“ျဗစ္ … ျဗစ္ … အင့္ … အင့္ … ျဗစ္ ျဗစ္ ”လူလုံးခ်င္း ကြာသြားသျဖင့္ ေဖာင္းေနေသာ ေစာက္ပတ္အုံေသးေသးေလးထဲသို႔ ႀကီးထြားရွည္လ်ားေသာ လီးတန္ႀကီး တစြပ္စြပ္ႏွင့္ တိုးဝင္ေနပုံမွာ မို႔မို႔ စိတ္ထစရာ ျဖစ္ေနသည္။
မ်ိဳးဝင္းသူကလည္း ျမင္ေနရသလို မို႔မို႔ကလည္း ျမင္ေနရသည္။ မနက္ဖက္ အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ ႏွစ္ေယာက္သား တက္ညီလက္ညီ လိုးေနခံေနၾကေလသည္။“ဦး … မို႔ကို ခုလို ေန႔တိုင္းလုပ္ေပးမွာလား … ဟင္ … မ်ိဳးဝင္းသူ ၿပဳံးလိုက္သည္။ ေကာင္မေလး အရသာသိသြားၿပီး တန္းတန္းစြဲ ျဖစ္ေနသည္။
လုပ္ေပးမွာေပါ့ မို႔မို႔ရဲ႕ အင္း မမ မရွိတဲ့အခ်ိန္မွလုပ္ရမွာေနာ္ဒါေပါ့ … မို႔မို႔ရဲ႕ သူသိလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ …ေနာက္ရွိေသးတယ္ ဦး မမကိုမလုပ္နဲ႔ေတာ့ မို႔ကိုပဲလုပ္ ရတယ္ အာ ဒါကေတာ့ မ်ိဳးဝင္းသူစိတ္ထဲ မိန္းမေတြမ်ား’ ဟုေတြးရင္း ၿပဳံးမိလိုက္ျပန္သည္။“တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ေနေပါ့ … ဘာလဲ … မို႔ကို လုပ္ရတာ မေကာင္းလို႔လား ဟာ မဟုတ္ပါဘူး ႏႈတ္ခမ္းစူ၍ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ ေျပာေတာ့ မ်ိဳးဝင္းသူ ျပာျပာသလဲ ျပန္ေျပာသည္။
ဦး … အႀကိဳက္ေျပာေပါ့ မို႔ အကုန္လုပ္ေပးမယ္ “ဟဲ ဟဲ ဟဲ မ်ိဳးဝင္းသူ ပုံစံေျပာင္းသည္။ မို႔မို႔၏ ေျဖာင့္ဆင္းေသာ ေပါင္တန္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဒေကာက္ေကြးမွ လက္ျဖင့္မတင္လိုက္သည္။ ေမြ႕ယာႏွင့္ကပ္ေနေသာဖင္ေလးကႂကြတက္သြားၿပီး ေစာက္ပတ္ေလးက ပို၍စူေဖာင္းထြက္လာသည္။ေဖာင္းအိေနေသာ ေစာက္ပတ္အုံေလးထဲသို႔ လီးႀကီးကို အဆုံးထိ စိုက္စိုက္လိုးသည္။
လီးဝင္ကာ အလိုးခံေနရေသာ မို႔မို႔အတြက္ က်င္ကနဲ က်င္ကနဲ ခံစားေနရသည္။ သို႔ေသာ္ မို႔မို႔ မေအာ္ မညီး မ႐ုန္း နာက်င္ေနမႈကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘဲ အ႐ြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ မဆန္႔မၿပဲ မတန္တဆ လီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္အေတြ႕ကို မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီး ႀကိတ္မွိတ္၍ ခံေနေလသည္။ နာျခင္း၊ ေအာင့္ျခင္းထဲတြင္ ေကာင္းျခင္း၊ ဆိမ့္ျခင္းမ်ား ပါဝင္ေနသည္ကို သူမသိရွိခံစားေနရၿပီျဖစ္ေလသည္။
ဒေကာက္ေကြးႏွစ္ဖက္ကို မ၍လွန္တင္ၿပီး ခပ္တင္းတင္း ခ်ဳပ္ကိုင္ကာ ဝက္တုတ္တုတ္သလို ခ်ဳပ္ၿပီးစိတ္ပါလက္ပါအားရပါးရမညႇာတန္းေဆာင့္လိုးေနေသာ မ်ိဳးဝင္းသူမွာ ေကာင္းသထက္ေကာင္းလာၿပီး ၿပီးခ်င္လာေခ်ၿပီ။
မၾကာမီမွာပင္ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာအခ်ဥ္မ်ား ၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္လာၿပီး ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း တိုးဝင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးမွ ပူေႏြးျပစ္ခြၽဲေသာသုတ္ရည္မ်ားပန္းထြက္သြားစဥ္မွာပင္
မို႔မို႔ခမ်ာမွာလည္း မ်ိဳးဝင္းသူက အတင္းဖိထားသည့္ၾကားမွ ေကာ့တက္လာၿပီး တဟင္းဟင္းျဖင့္ တစ္ကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္လာေလေတာ့သည္။ ၿပီးေတာ့ မ်ိဳးဝင္းသူ၏ လည္ပင္းႀကီးကို လွမ္းဖက္လိုက္ေလေတာ့သည္။ၿပီး။