ရြာသူေလး

လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ခန႔္က ဦးသာလွမိန္းမ မအုံးရွင္ သားအိမ္ကင္ဆာေရာဂါ ႏွင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။မအုံးရွင္ မကြယ္လြန္ခင္ကပင္ ဦးသာလွတို႔ႏွင့္တဆက္တည္း ရွိေနေသာ ေျမကြက္ကိုဝယ္ယူ၍ ၂ ခန္း ၃ ခန္း ေျမစိုက္အိမ္တစ္လုံးေဆာက္ေပးကာ မရင္ေမ ကိုေနထိုင္ေစသည္။ၿခံက ေပတစ္ရာပတ္လည္က်ယ္ဝန္းသျဖင့္ ထိုၿခံထဲတြင္ သနပ္ခါးပင္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးထား၏။မရင္ေမက စိုက္ပ်ိဳးေရးဝါသနာပါသည္။ဆယ္တန္း ေအာင္ၿပီးလည္းျဖစ္၏။ေမထုန္နို႔စားႏြားမ သုံးေကာင္လည္းရွိသည္။ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ တူဝရီးမွာ ဤရြာတြင္ စီးပြားေရးေခ်ာင္လည္သူမ်ားျဖစ္ၾက၏။အေမၽွာ္အျမင္ ရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾက၍ အဝီစိတြင္းတူးကာ စိုက္ပ်ိဳးေရးကို တိုးခ်ဲ ့ကာလုပ္ကိုင္ၾကသည္။

အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာၿပီျဖစ္၍ မရင္ေမသည္ ဤရြာသူလုံးလုံးျဖစ္ေနပါၿပီ….
ရြာ၏သာေရး နာေရးလႈမႈေရးကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ေရွ႕တန္းမွပါဝင္၍ တက္တက္ႂကြႂကြ လုပ္ေဆာင္သည္။မရင္ေမက ဦးေဆာင္၍ အမ်ိဳးသမီးဝတ္အသင္းဖြဲ႕ကာ အဖိတ္ ဥပုသ္ထြက္ေန႔တိုင္း ရြာလည္ဓမၼာ႐ုံတြင္ ဝတ္တက္ၾက၏။စုစုေပါင္း အမ်ိဳးသမီးႀကီးငယ္ ၅၀ ေက်ာ္ခန႔္ရွိ၏။
“….အမ….ျပန္ေရာက္ၿပီလား…”
“…..ေအး…..ေရာက္ေနတာၾကာပလား…”
“….ဟုတ္ကဲ့….”
ဘၾကည္က ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ရင္း ခရမ္းခ်ဥ္သီးမ်ားအျပည့္အေမာက္ထည့္ထား ေသာ ထန္းေခါက္ေတာင္းတစ္လုံးကို ေခါင္းေပၚရြက္၍ ဝင္လာေသာ မရင္ေမကိုႏႈတ္ ဆက္လိုက္ရာ မရင္ေမကလည္း အလိုက္သင့္ ျပန္ႏႈတ္ဆက္လိုက္၏။

မရင္ေမက ေလွကားတက္ခုံေပၚတြင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတာင္းကို ခ်မည့္ဟန္ျဖင့္ ဒူးႏွင့္ခါးကိုညြတ္၍ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ပင့္မၿပီး ေအာက္သို႔ခ်လိုက္ သည္။ထမီတိုတိုဝတ္ထားသျဖင့္ တင္းရင္းစိုေျပေသာ ေျခသလုံးသားမ်ား၏ သန္စြမ္းမႈ မို႔ေမာက္ေသာရင္သားအစုံ ဝိုက္ကားေသာပုံသဏ္႑ာန္ရွိသည့္ ကားကား စြင့္စြင့္ ငြါးငြါးဖြင့္ဖြင့္ရွိလြန္းလွသည့္ ျပည့္ၿဖိဳးတင္းအိေသာ တင္သားဆိုင္ထြားထြားမ်ား
ထိုသို႔ ထိုသို႔ေသာ အလြန္အခ်ိဳးစားက်နသည့္ ဣတိၳယအဂၤါရပ္မ်ားကို အေရာင္လက္ေသာမ်က္လုံးတို႔ျဖင့္ ဖ်တ္ကနဲၾကည့္လိုက္မိ၏။မရင္ေမက ဆံထုံးကို ျဖည္ခ်ရင္း ေခါင္းခုပုဆိုးျဖင့္ ယပ္ခတ္သလိုလုပ္ကာ အေမာေျဖေနသည္။
ျပည့္ၿဖိဳးတုတ္ခိုင္ေသာ ေပါင္တံႀကီးေတြက ထမီကို ထြင္းေဖါက္၍ အလွျပေနသည့္ႏွယ္ ေပၚေပၚလြင္လြင္ရွိလွသည္။
ဘၾကည္မိန္းမ တင္အိလည္းလွပါသည္။အဖုအထစ္အမို႔အေမာက္ အဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ျပည့္စုံၿပီး စြဲမက္စရာေကာင္းလွပါသည္။တင္အိ က မရင္ေမေလာက္ ေတာ့ ေဒါင္မေကာင္း…. သည္ေတာ့ ေရႊဘိုမင္းႀကိဳက္လုံးႀကီးေပါက္လွစတိုင္ေတာ့ မဟုတ္။

အဲ တင္အိက မရင္ေမထက္သာတာက အရြယ္ဂုဏ္…ငယ္ဂုဏ္… တင္အိ အသက္က အခုမွ ၃၀ ထဲ ဝင္႐ုံရွိေသး၏။
ခက္သည္က က်ားဆိုေသာသတၱဝါသည္ ကိုယ့္မိန္းမမည္မၽွ ေခ်ာေမာလွပၿပီး စြဲမက္စရာ အဂၤါရပ္ေတြႏွင့္ျပည့္စုံပါေစ ေန႔ရွိသေရြ႕ ညရွိသေရြ ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံလာသည့္အခါ ရိုးအီသြားတတ္ပါသည္။
အတြင္းသိ အစင္းသိ ၾကာၾကာေပါင္းလာေသာအခါ တစ္ခ်ိန္ကခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္စြဲမက္ စရာဟု ထင္ခဲ့ေသာအရာေတြက အျပစ္အသြင္ေဆာင္လာၿပီး အင္္တင္တင္ ညီးတီးတီးျဖစ္လာတတ္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ အာ႐ုံကိုအေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစရန္ ယခုလို ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ လုံးႀကီးေပါက္လွ မိန္းမမ်ားကို ကိေလသာရမၼက္လႊမ္းေသာ အၾကည့္တို႔ျဖင့္ ငမ္းငမ္းတက္ၾကည့္မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ေစာေစာက အဘဦးသာလွေျပာခဲ့ေသာ ကာမေရာဂါဝမ္းတြင္းနာက ဘၾကည္ကို စြဲကပ္လိုက္ေတာ့၏။လီးရိပ္လီးေငြ႕မသမ္းေသာ အဖုတ္ႀကီးကို စိတ္ျဖင့္ မွန္းဆကာ ရာဂစိတ္နယ္ပယ္ကို က်ယ္သေလာက္က်ယ္ေအာင္ ျဖန႔္က်က္လိုက္သည္။လၽွပ္တျပက္ အကဲခတ္႐ုံျဖင့္ ဦးသာလွက ဘၾကည္၏မေနာႏွင့္ သေဘာကိုရိပ္မိလိုက္သည္။ဘၾကည္လိုလူစားသည္ ကိေလသာအာ႐ုံႏွင့္ ဖမ္းစားျခင္းခံရလၽွင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေမ့တတ္ၿပီး အသိတရားျဖင့္ ျပန္လည္ထိန္းခ်ဳပ္ နိုင္စြမ္းမရွိျခင္းဟု ဦးသာလွစိတ္ထဲက မွတ္သားလိုက္၏။
မရင္ေမက အေမာေျဖၿပီး ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ရန္ မီးဖိုခန္းေပၚ တက္သြား၏။လႈပ္လီ လႈပ္လဲ့ နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီ အဆီခဲေတြစုခဲထားသည့္ တင္ဆုံထြားထြား ႀကီးက သူ႔စိတ္ကို ျမဴဆြယ္ကလိသြားသည္ဟု ထင္မွတ္လိုက္မိ၏။

သည္ေတာ့မွ သူ႔လာရင္းကိစၥကို သတိရေတာ့၏။ဦးသာလွက ျပဳံးတုံ႔တုံ႔ မ်က္ႏွာထားႏွင့္……………..
“…………ေအး…….. ငါ့တူမ အပ်ိဳႀကီးကလည္း ကာမေရာဂါကို ထႂကြတိုးပြားေစတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးႀကီးေနာ္…. အဟဲ…. ဟဲ….ဟဲ…”
ဦးသာလွ စကားေၾကာင့္ ဘၾကည္မ်က္ႏွာမွာ အနည္းငယ္ရွက္ရိပ္သမ္းသြားၿပီး တဟီးဟီးႏွင့္ ရယ္ျပလိုက္သည္။
“…..အဘ….က်ဳပ္….ဟို…ဟို…”
ဘၾကည္စကားမဆုံးေသးခင္မွာပင္ ဦးသာလွ လက္ကာျပလိုက္ရင္း ………..
“…ေနေန….ေမာင္ဘၾကည္… အဘ…သိတယ္…”
“….မင္းေငြ…..လိုခ်င္လို႔မဟုတ္လား…”
“…..ဟုတ္ကဲ့……..အဘ…”
ဘၾကည္စိတ္ထဲ အံ့ၾသသြားတာအမွန္။သူ႔အႀကံကို ဦးသာလွဘယ္လိုသိေနသလဲ.. ဘၾကည္၏စိတ္အေျခအေနကို ဦးသာလွက ရိပ္မိလိုက္သျဖင့္……….
“…..မအံ့ၾသနဲ႔ေမာင္…..မင္းေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္ကို ငါက အဂၤဝိဇၨာနည္းနဲ႔တြက္ၾကည့္ လို႔သိၿပီးသား…..မင္းမွာေငြလိုေနတယ္…ဒီတစ္ေခါက္ အေရာင္းအဝယ္ကိစၥမွာ မင္း အရႈံးႀကီးရႈံးခဲ့တယ္……တျခားေနရာမွာ ရစရာမျမင္ေတာ့ င့ါဆီေရာက္လာတယ္… ကဲ… ဟုတ္တယ္…မဟုတ္လား….”
ဘၾကည္တစ္ေယာက္ ဟုတ္ကဲ့ ဟုပင္မေျပာနိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္း ႀကီးျဖင့္ ဦးသာလွကိုျပဴးျပဴးႀကီးၾကည့္လၽွက္ ေၾကာင္အမ္းအမ္းႀကီးျဖစ္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ေခါင္းကို ခပ္သြက္သြက္ၿငိမ့္ကာ
“…..ဟုတ္….ဟုတ္ကဲ့…အဘ….”
ဘၾကည္ ဦးသာလွကို ယခင္ကထက္ပို၍ အထင္ႀကီးေလးစားသြား၏။ ဓာတ္ေတြ ပရမတ္ေတြကိုလည္း လူၿပိန္းလူနေတြနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပတတ္…. ေလာကီဂမ္ဘီရပညာရပ္ေတြကလည္းတတ္…..အလြန္ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ ဦးသာလွ ပါတကား………
ဦးသာလွကို အထင္ႀကီးေလးစားစိတ္ျဖင့္ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ ဦးသာလွ တစ္ေယာက္ သူ႔တစ္ထပ္တိုက္ပုေလးထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါ ေတာ့သည္။မရင္ေမတေယာက္ ထြက္မ်ားလာေလမလားဟု မီးဖိုခန္းဘက္ဆီ အၾကည့္ေရာက္သြားသည္။

“….ေရာ့…ေမာင္ရင္ လိုခ်င္တာ ၂ သိန္းခြဲမဟုတ္လား…”
မီးဖိုခန္းဘက္ဆီေငးေနစဥ္ ေနာက္ေၾကာဘက္ဆီက ေပၚလာေသာ ဦးသာလွ စကားသံႏွင့္အတူႏွစ္သိန္းခြဲေထာင္တန္အထုပ္က သူ႔ေပါင္ေပၚဖုတ္ကနဲက်လာ၏။
“……ေအာ…ေငြပမာဏပါသိေနတဲ့ ဦးသာလွပါလား…”
ဘၾကည္ ကြပ္ပ်စ္ေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး ဦးသာလွေျခရင္းတြင္ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ ဦးသုံးႀကိမ္ကန္ေတာ့လိုက္ေတာ့၏။
“…ေအး…ေအး….ဒီတေခါက္အဆင္ေျပပါေစကြာ…”
ဘၾကည္ ေငြထုပ္ကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး ဦးသာလွကိုႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္လာခဲ့သည္။
အကယ္၍သာ ဘၾကည္တစ္ေယာက္ ဤကိစၥရပ္ေတြကို အဂၤဝိဇၨာ ေဗဒင္နည္းျဖင့္ သိရသည္မဟုတ္ဘဲ သူ႔မိန္းမ တင္အိကိုယ္တိုင္ ဖြင့္ေျပာထား၍ သိေနသည္ ဆိုလၽွင္……….
အဖိတ္ေန႔ည ဝတ္တက္စဥ္က တင္အိတစ္ေယာက္ဝတ္အဖြဲ႕ထဲ မပါဘဲ ဦးသာလွထံေရာက္ေနခဲ့သည္ဆိုလၽွင္………………
ထိုေန႔ည ေသြးသားဆႏၵႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲႀကီးအဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕စြာ ၿပီးဆုံးသြားၿပီးေနာက္ ဦးသာလွရင္ခြင္ထဲမွာ ဦးသာလွ၏အေပြ႕အဖက္ကို ခံယူထားစဥ္ ေငြေၾကးကိစၥေျပာခဲ့သည္ဆိုလၽွင္……………..
ထိုေန႔ည ျပန္ခါနီးတြင္ ဦးသာလွက……
“………၂ သိန္းခြဲဟုတ္လား…. ေအး..ေအး….သန္ဘက္ခါ ညီးေယာက်ာ္းကို ငါ့ဆီ လႊတ္လိုက္….” ဟု မွာၾကားလိုက္သည္ဆိုလၽွင္……ဘၾကည္တစ္ေယာက္ ဦးသာလွထံမွ အလြယ္တကူ ေငြ ၂ သိန္းခြဲေခ်းယူရရွိခဲ့သည့္အတြက္ အခုလို ေပ်ာ္ရႊင္နိုင္မည္ေလာ……….
ဦးသာလွကိုလည္း အထင္ႀကီးေလးစားနိုင္ပါအုံးမည္ေလာ…. သို႔ေသာ္ ႏွစ္ေယာက္လုံးျပဳံးေနၾက၏။
သို႔ေသာ္……….အဓိပၸါယ္ျခင္းကာ မတူပါေလ…….။
အဖိတ္ေန႔ည…………။
ထိုအဖိတ္ေန႔ညကို ဦးသာလွမေမ့ပါ……ဒီေန႔ည တင္အိလာမည္…. ရင္ေမက အက်ိဳးအေၾကာင္းအစုံအလင္ကို ဦးသာလွအား ေျပာျပထားၿပီးျဖစ္၏။မရင္ေမႏွင့္ တင္အိတို႔ ညႇိႏွိုင္းၾကေသာစကားထဲတြင္ ေငြ ၂ သိန္းခြဲရမည္… ဦးသာလွ၏ေသြးသား ဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာျဖည့္ဆည္းေပးရမည္။အမ်ားသူငါမရိပ္မိေစရန္ ေယာက်ာ္းကို ေငြယူလႊတ္ရမည္။မည္သူမွမရိပ္မိနိုင္သည့္ အဖိတ္ေန႔ညကို ေရြးရမည္။အတိုးေငြ ၁၅ က်ပ္ဆိုလၽွင္ ၁၀ က်ပ္ႏႈန္းခံစားခြင့္ေပးမည္။
သို႔ေသာ္ ေယာက်ာ္းကို ေငြပို႔ခိုင္းစဥ္ ၁၅ က်ပ္ႏႈန္းႏွင့္ေပးအပ္ခိုင္းရမည္။ ၁၀ က်ပ္ႏႈန္းခံစားခြင့္ကို ဝတ္တက္သည့္ညမွ ကိုယ္တိုင္သြားယူရမည္။မရင္ေမ ဘက္က တင္ျပေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို တင္အိကိုယ္တိုင္က ေက်နပ္ၿပီးျဖစ္၍ ထိုအဖိတ္ေန႔ညက တင္အိတစ္ေယာက္ ဝတ္တက္ဓမၼာ႐ုံတြင္ေရာက္ရွိေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုး၍ အသာလစ္ထြက္ခဲ့သည္။။ဝတ္တက္ေခါင္းေဆာင္က မရင္ေမမို႔ ပြဲၿပီးမီးေသအၿငိမ္ျဖစ္၏။
ဝတ္တက္ခ်ိန္ တစ္နာရီ အသစ္သင္ၾကားပို႔ခ်သည္က ၂ နာရီခြဲ…. ဤအခ်ိန္အတြင္း (၁၀)မိနစ္ေစာ၍ျပန္ေရာက္ေစရမည္ဟု မရင္ေမက အေသအခ်ာ မွာ လိုက္ၿပီးျဖစ္၏။တပါတ္ရစ္….. ေယာဂီထမီအက်ၤီေလးႏွင့္ တင္အိတေယာက္ တေသြးတေမြးလွလို႔ေနပါသည္။
အခုတပါတ္ ကုန္ရႈံးလာသည့္အတြက္ ေယာက်္ားကစိတ္ညစ္သည္ဟု ဆိုကာ အရက္ခ်ည့္တြန္းေသာက္ေန၏။မရင္ေမဆီကရေအာင္ ေျပာၾကည့္ပါမည္ဟု
ေခၽြးသိပ္ရင္း အရက္ကိုေလ်ာ့ေသာက္ခိုင္းထားရ၏။ဒါေတာင္ ဝတ္တက္လာခါနီး ရမ္အႀကီးတစ္လုံးဝယ္ေပးခဲ့ရေသးသည္။တင္အိကလည္း သူ႔အႀကံႏွင့္သူမို႔ ေက်နပ္စြာပင္ အေႂကြးဝယ္ေပးခဲ့ပါသည္။
မရင္ေမ အစီအစဥ္အတိုင္း တိုက္ေနာက္ေဖးေပါက္က ဝင္ရမည္ျဖစ္သည္။
“….ေဒါက္…ေဒါက္….ေဒါက္..ေဒါက္….”
မရင္ေမသင္ျပထားသည့္အတိုင္း တံခါးေခါက္အခ်က္ေပးလိုက္သည္။ မၾကာခင္တံခါးပြင့္လာ၏။တံခါးဝတြင္ ဦးသာလွက ေဘာင္းဘီပြပြ…စြပ္က်ယ္အက်ီ ၤလက္ျပတ္ႏွင့္ မားမားႀကီးရပ္ေနေလသည္။ဦးသာလွ၏ေတာင့္တင္းႀကံ့ခိုင္ေသာ ကိုယ္ေနဟန္ထားကိုၾကည့္၍ တင္အိ ရင္ေတြလွိုက္ဖိုလႈပ္ခတ္သြား၏။
လူႀကီးက အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ ၆၀ အတြင္းဆိုေသာ္လည္း က်န္းမာ သန္စြမ္းလွသည္။ရင္အုပ္ကားကား လက္ေမာင္းႂကြက္သားႀကီးေတြက ထစ္ဖုတုတ္ ခိုင္လွသည္။ထို႔အတူ ေပါင္တံ ေျခသလုံးႂကြက္သားႀကီးေတြက တင္းရင္းဖုထစ္ သန္မာလွသည္။
ဦးသာလွက တင္အိ ဝင္သာေအာင္ ေဘးသို႔ဖယ္ေပးလိုက္ၿပီး…..
“….ဝင္…ဝင္…..တူမႀကီး….အထဲကို…”
တင္အိက ကိုယ္ကိုရို႔၍ အတြင္းသို႔ဝင္လိုက္၏။ဦးသာလွက တံခါးမင္းတုန္း ခ်က္ကို ထိုးပိတ္လိုက္သည္။အခုသူတို႔ေရာက္ေနေသာအခန္းမွာ ထမင္းစားခန္း ျဖစ္၏။ ၂ ခန္း ပတ္လည္က်ယ္ဝန္းၿပီး မတ္တပ္ရပ္ခ်က္ျပဳတ္ရေသာ မီးဖို စားစရာ မ်ားကို သိုေလွာင္ထားသည့္ ေၾကာင္အိမ္ ၃ လုံးရွိ၏။
ထမင္းစားစရာေနရာမွာ ၂ ေပခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ခန႔္ျမင့္ၿပီး သစ္မာရွာထိုးသား မ်ားခင္းထားသည္။ထိုအေပၚတြင္ စားပြဲခုံဝိုင္းတစ္လုံးခ်ထားၿပီး ဝီစကီအႀကီးတစ္လုံး …ၾကက္ေၾကာ္….ဝက္အူေခ်ာင္းေၾကာ္…ငွက္ေပ်ာ္သီးဖီးၾကမ္းတစ္ဖီး… ဝီစကီပုလင္း
ကအျပည့္မဟုတ္ေတာ့….ထိုအထဲတြင္ ကာမစြမ္းအားကို တိုးပြားေစေသာ ဖ်ံသိုစိမ္ထား၏။
“….ကဲ…အေပၚတက္ေလ…တူမႀကီးရဲ့….ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့ေနာ္..သြား…. ဟိုမွာ စားစရာေတြရွိတယ္…..စားႏွင့္…”
တင္အိက မတ္တပ္ႀကီးရပ္ေန၍ ဦးသာလွက ေျပာလိုက္သည္။ လာကထဲက ကိုယ့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ကိုယ္မို႔ အရွက္ေတြသိကၡာေတြ က်င့္ဝတ္ေတြ အကုန္ခဝါ ခ်ထားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
ကိုယ့္ေမဓာရွိလၽွင္….သူ႔ေမဓာလည္းရွိရမည္ပင္……………….
ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ရခ်င္တဲ့ေငြက နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္…. ဖာထြက္ခံလ်င္ေတာင္ ရမည္မဟုတ္……ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ကအပ်ိဳမွမဟုတ္ဘဲ….ကေလးႏွစ္ေယာက္အေမ …အအို….ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကလဲ ဖြတ္ဖြတ္ေက်ေအာင္ လီးအလိုးခံထားရတဲ့ ေစာက္ဖုတ္… ဒီေတာ့ ဘာဆန္းတာမွတ္လို႔…ၿပီးေတာ့ တင္အိက ေခ်ာသည္… လွသည္….ေတာသူဆိုေပမင့္ ေရွးအတိတ္ကုသိုလ္ေကာင္းပုံရ၏။…. ဒီေတာ့ ခပ္ရဲရဲ
ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ပင္ ဆက္ဆံလိုက္သည္။အေပးေကာင္း အျပဳအစုေကာင္းခဲ့ရင္ ၂ သိန္းခြဲေငြ အလကားေတာင္ ရခ်င္ရေနအုံးမည္……။
“…..အဟစ္…အစ္…ခစ္…အဟင့္…ဟင့္….ယား…ယား…တယ္လို႔…”
အေနရအထိုင္ရခက္ေလာက္ေအာင္ယားသည့္အတြက္ တင္အိတစ္ကိုယ္လုံး ေကာ့တက္သြားရွာသည္။သည္ေတာ့ နို႔အုံႀကီးက ပိုမို၍စူတင္းထြက္လာသည္။
ဦးသာလွက နို႔တစ္လုံးကို တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးလၽွက္ကပင္ တင္အိ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္သည္။ေပါင္တံႀကီးေတြက…ထြား…တင္ဆုံႀကီးေတြက ဖြံ့ထြား စြင့္ကားလြန္းေနသည့္အတြက္ ေဘာင္းဘီက ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မကၽြတ္ဘဲျဖစ္ေနသည္။
“….ဟြန္း…..ခိုးခ်င္တာလဲပ်ာလို႔…လက္ေႏွးတာလဲ ခ်ာလို႔…”
ဦးသာလွတစ္ေယာက္ အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ တဏွာရမၼက္ေတြ မႊန္ထူေနပုံကို
အျမင္ကပ္ကပ္ရွိလွစြာ ဆူဆူေဆာင့္ေဆာင့္ေလးျမည္တြန္ရင္း…. ကူခၽြတ္ေပးလိုက္ ၏။တင္အိ အျပဳအမူေလးက ဦးသာလွကို ၾကည္ႏူးစြဲမက္သြားေစ၏။
ေဘာင္းဘီတိုကၽြတ္သြားေသာအခါ ျဖဴဝင္းထြားအိေနတဲ့ ေပါင္တံႏွစ္သြယ္ ၾကားက တင္အိ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို ဘြားကနဲျမင္လိုက္ရ၏။ တင္အိက ပိုျမင္ရေအာင္ ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းကို မသိမသာျဖဲေပးလိုက္သည္။ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေပါင္အဟတြင္ သိသိသာသာျပဲဟသြားၿပီး အတြင္းသားနီနီႏုႏုေတြကိုပါ ျမင္လိုက္ရ၏။
ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက အညိဳေရာင္သမ္းေနၿပီး ထူထူပြပြျဖစ္ ေန၏။သူ႔အေရာင္ႏွင့္သူ ပိုင္းျခားထားေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ အလြန႔္အလြန္ၾကည့္ ေကာင္းေန၏။ဝင္းဝါမို႔ေမာက္ေနေသာ ဆီးခုံ။နက္ေျပာင္မဲေမွာင္ေနသည့္ ေစာက္ေမႊး အညိဳေရာင္သမ္းေနသည့္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား… ျပဲဟေနေသာ အတြင္းသား နီနီ…ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းက……ဦးသာလွလီးႀကီးမွာ ထြားသထက္ထြား… ေတာင္သထက္ေတာင္….မာသထက္မာ…. ထန္သထက္ထန္လာပါ၏။
ေဘာင္းဘီတိုၾကားမွ တိုးတိုးထြက္ေနေသာ လီးႀကီးကို တင္အိက လက္ဖဝါးေလးႏွင့္ ခပ္ဖြဖြပုတ္ရင္း…………..
“….ဟြန႔္….ကဲ…..ကဲ….လြန္းတယ္…”
ႏွာေခါင္းလွလွေလးတြန႔္ရႈံ႔ရင္း ေျပာ၏။တင္အိက ဦးသာလွႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ၿပီး……………
“….ကဲ….အေသအခ်ာ….ထိုင္စမ္းပါ….တကထဲ….”
ဦးသာလွတစ္ေယာက္ လက္ရွိအသက္ထက္ ၅ ပုံ ၁ ပုံခန႔္ငယ္သြားသလားထင္ရ ေအာင္ ႏုပ်ိဳသြား၏။စိတ္ထဲမွာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးႂကြသြားသည္။တင္အိ မလာခင္ကပင္ ေသာက္ထားႏွင့္ေသာ အရက္အရွိန္ကလည္း တက္ေနၿပီျဖစ္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ၾကမ္းေပၚ ဖင္ခ်ထိုင္ၿပီး ေျခဆင္းလၽွက္ ေပါင္ကို နဲနဲကားထား
လိုက္သည္။
“…….ကဲ…..ေဘာင္းဘီခၽြတ္……”
တင္အိက ေဘာင္းဘီတိုကို ကိုယ္တိုင္ခၽြတ္ေပး၏။ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ အေနအထားမို႔ ခႏၶာကိုယ္အလွည့္အေျပာင္းလႈပ္ရွားလိုက္တိုင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဦးသာလွကို ျမဴဆြယ္လၽွက္ရွိေနပါသည္။
ဦးသာလွက ေဘာင္းဘီအခၽြတ္ရလြယ္ေအာင္ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ၾကမ္းေပၚေထာက္ၿပီး ကိုယ္ကိုႂကြေျမႇာက္ေပးလိုက္သည္။ဖုထစ္မို႔ေမာက္ေသာ ရင္အုပ္လက္ေမာင္းႂကြက္သားႀကီးေတြက တင္းအစ္ႂကြတက္လာသည္။
ေဘာင္းဘီကၽြတ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ဦးသာလွလီးတန္ႀကီးမွာ မတ္ကနဲ ေထာင္တက္သြား၏။အညိဳေရာင္သမ္းေနေသာ လီးႀကီးကို ဘြားကနဲ ျမင္လိုက္ရေသာအခါ တင္အိ အံ့ၾသမွင္သက္သြား၏။မအံ့ၾသလို႔လည္းမျဖစ္…. သူ႔လီးတန္ႀကီးက ျမင္းလီးတန္ႀကီးေလာက္နီးနီးရွိသည္။သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကိုပင္… လက္ႏွင့္ေယာင္ရမ္း၍ အုပ္မိလိုက္သည္။အရွည္ရွစ္လက္မ ေက်ာ္ေက်ာ္ခန႔္ရွိေသာ လီးတုတ္ႀကီးမွာ အေၾကာေတြၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလၽွက္ အေရျပားေတြက ၾကက္ေပါင္ကြင္း တုတ္တုတ္ေတြ အထပ္ထပ္စြပ္ထားသလို အရစ္အရစ္ထေနသည္။
တစ္သက္ႏွင့္တကိုယ္ မေတြ႕ဖူးမျမင္ဖူးေသးေသာ လီးႀကီးျဖစ္သည္။ တင္အိလည္းေခသူေတာ့ မဟုတ္ပါ။ဘၾကည္ႏွင့္မညားခင္ကပင္ ယခင္ရည္းစား ေဟာင္း ႏွစ္ေယာက္၏အလိုးကိုခံခဲ့ဖူးသည္။ထိုလီးမ်ိဳးသည္ ေယာက်ာ္းလူစဥ္မွီ႐ုံသာ ရွိသည္။ခံလို႔လည္း ေကာင္းခဲ့ပါသည္။အခု ဦးသာလွလီးႀကီးက သူမတခါမွ မျမင္ဖူးေသးေသာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ လီးႀကီးျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
ဒစ္ဖူးႀကီးက တင္းေျပာင္ေနေသာ ခရမ္းခ်ဥ္သီးႀကီးပမာ နီညိဳေရာင္ သမ္းေနသည္။ဦးသာလွက သူ႔လီးႀကီးကိုၾကည့္၍ ေၾကာင္တက္တက္ျဖစ္ေနေသာ တင္အိလက္ကိုဆြဲယူ၍ သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ေစလိုက္သည္။
တင္အိက ေႁမြတေကာင္ကိုကိုင္ရသလို မဝံ့မရဲေလးကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။ သံမဏိေခ်ာင္းကဲ့သို႔ မာတင္းေသာအေတြ႕ကို ေႏြးေႏြးရွိန္းရွိန္းႀကီး ခံစားလိုက္ရ၏။
တင္အိအေနျဖင့္ ယခုေသြးသားဆႏၵဖလွယ္ပြဲတြင္ လုံးဝအညံ့ခံ၍ မျဖစ္ပါ။ဦးသာလွေက်နပ္လၽွင္ ေက်နပ္သေလာက္ သူ႔အဖို႔အခြင့္အေရးေတြ ရလာနိုင္၏။ဦးသာလွသေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္ေစမည့္ အလုပ္မ်ိဳးကို ၾကားဖူးသေလာက္ လုပ္နိုင္သေလာက္ အစြမ္းကုန္လုပ္ေပးမည္ဟု ဆုံးျဖတ္ထားၿပီးျဖစ္၏။သူမေခ်းရမည့္ ေငြေတြက နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္။ကုန္က အႀကီးအက်ယ္ရႈံးခဲ့သည့္အတါက္ ရွင္းရမည့္ေငြေတြက မရွင္းနိုင္လၽွင္ သူ႔ေယာက်ာ္းေထာင္က်ၿပီး ဘဝပါပ်က္မည္။
ဘဝပ်က္မည့္အေရးႏွင့္ယွဥ္လိုက္လၽွင္ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ဦးသာလွထံ ထိုးအပ္ရသည့္အလုပ္က ဘာမွမျပာပေလာက္သည့္ အလုပ္မဟုတ္။
သည္ၾကားထဲ အျပဳအစုေကာင္းလၽွင္ ဦးသာလွ၏ေပးကမ္းရက္ေရာမည့္ အခြင့္အေရးေတြက တသီႀကီး။မရင္ေမက ေျပာျပထား၍ အတြင္းေရးကို သိထားႏွင့္ ၿပီးျဖစ္၏။
တကယ္အားျဖင့္ မရင္ေမသည္ပင္ တူမ၊ေမြးစားသမီးဆိုေသာ္လည္း ဦးသာလွ၏လူမသိသူမသိမယားသာျဖစ္ေန၏။သို႔ေသာ္…. အဖိုးႀကီးက ပီမွ… ပိုင္မွ သူသေဘာက်မွ သားေကာင္ကို ကိုင္ေလ့ရွိသည္။ျပႆနာႀကီးငယ္ မေပၚေပါက္ေစ ရန္ လုံျခဳံစိတ္ခ်ရေအာင္ အကြက္ခ်စီစဥ္ၿပီးမွ သူ႔ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ေဖၚျခင္း ျဖစ္သည္။
ပထမဆုံးတက္ကြက္အျဖစ္ တင္အိက ဦးသာလွ၏ေပါင္ၾကားအတြင္းသို႔ ဒူးတုတ္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းကာ လီးႀကီးကို ခပ္တင္းတင္းဆုတ္ ကိုင္လၽွက္ ပါးစပ္ျဖင့္ ငုံခဲစုပ္ယူလိုက္သည္။လီးႀကီးက တုတ္လြန္းသျဖင့္ အကုန္လုံး သိမ္းၾကဳံးမငုံနိုင္ဘဲ တဝက္တပ်က္သာ ငုံခဲထားနိုင္သည္။ပူေႏြးစိုစြတ္ေသာ အာေငြ႕ႏွင့္ၾကမ္းရွေသာလၽွာအေတြ႕က အေရးပါေသာကာမအေၾကာအစုံကို စုပ္ယူမိ လိုက္ေသာအခါ ဦးသာလွတစ္ေယာက္ ေကာ့တက္သြားၿပီး အီးကနဲ ေကာင္းေကာင္း
ညီးညီးလိုက္သည္။
ဦးသာလွတစ္ေယာက္ တင္အိအေပၚအမွတ္ေတြ ေပးလိုက္သည္။ တင္အိအျပဳအမူက သူသေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္ေသာ အျပဳအမူေတြျဖစ္ေန၏။ ကေလးႏွစ္ေယာက္ထြက္ၿပီးသား ေစာက္ဖုတ္မို႔ သူ႔လီးဒဏ္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ခံနိုင္မည္ဟုလည္း ယုံၾကည္လိုက္သည္။
“….ကဲ….ကဲ….တူမႀကီး ခဏရပ္လိုက္အုံး….ေလးေလး….မင္းကို သေဘာက်သြားၿပီး…ေအး..ေအး….ေဆး..ေဆးေပါ့ေနာ္….”
ဦးသာလွစကားေၾကာင့္ တင္အိတစ္ေယာက္ ဦးသာလွလီးႀကီးကို လၽွာျဖင့္ဝိုက္ပတ္ ၍ လၽွက္ေပးေနရာမွ ေခတၱရပ္လိုက္ၿပီး ဒူးတုတ္လၽွက္ ကႏြဲ႕ကလ် ထိုင္ေနသည္။
ဦးသာလွက တင္အိကိုယ္ကာယအလွမ်ားကို တဝႀကီးၾကည့္ရႈခံစားရင္း ဝီစကီတပန္းကန္ငွဲ႕ေသာက္လိုက္သည္။ပုဂံျပန္အခ် တင္အိက အဆင္သင့္ပင္ ဝက္အူေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းပါးစပ္ထဲခြံ့ေပးလိုက္၏။ဦးသာလွ တစ္ေယာက္ အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ေနစဥ္ ငွက္ေပ်ာသီးတစ္လုံးကို အခြံႏြာ၍ ပါးစပ္နားထိုးေပး လာသည္။ဦးသာလွက တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ကိုက္ယူစားလိုက္သည္။
ဤမၽွဆိုလၽွင္ တင္အိသေဘာထားကို အေတာ္အတန္ရိပ္မိသြားၿပီ။တင္အိႏွင့္ လက္တြဲလို႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီးရနိုင္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္လိုက္သည္။
“…ကဲ…တူမႀကီး…ဦးေလးရဲ့ ပစၥည္းႀကီးကို ေက်နပ္ရဲ့လား…”
“…အဟင္း..ဟင္း…ၾကက္သီးေတာင္ထတယ္…”
“…ကဲ..ထ….အေပၚက ခြထိုင္ၿပီး…ကိုယ့္ဖာသာကို အဆုံးထိဝင္ေအာင္သြင္းၾကည့္ … ဦးက မဆင္မျခင္ လုပ္မိရင္ နာသြားမွာစိုးလို႔….”
တင္အိ စိတ္ထဲ ဦးသာလွကို ေလးစားသြားသည္။အမွန္အားျဖင့္ တင္အိသည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ သူ႔လက္ခုပ္ထဲကေရသာျဖစ္၏။ႀကိဳက္သလိုလုပ္ခြင့္ရွိ၏။ သို႔ေသာ္ ဦးသာလွက မလုပ္ပါ……..သူ႔ေကာင္းကိုယ္ေကာင္း ကာမကိစၥတြင္ အေပးအယူမၽွ
တစြာ ျပဳမူလိုက္ပါ၏။
တင္အိက မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး ဦးသာလွပုခုံးကိုကိုင္ကာ တျဖည္းျဖည္း ထိုင္လိုက္သည္။လီးႀကီးႏွင့္ေစာက္ဖုတ္အဝ ေတ့ေထာက္မိေသာအခါ ဦးသာလွက တင္အိ ဖင္ဆုံထြားထြားႀကီးကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ပင့္မေပးထားလိုက္၏။တင္အိက ခြထိုင္လၽွက္ကပင္ ဦးသာလွလီးတံတုတ္တုတ္ႀကီးကို သူ႔လက္ႏွင့္အက်အန ဆုတ္ကိုင္ သူ႔အဖုတ္ဝႏွင့္ အေသအခ်ာ ခ်ိန္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ တျဖည္းျဖည္း ဖိသြင္းလိုက္၏။
“…..ဖြိ…ဖြိ…ဖြစ္…ႁပြတ္….ျဗစ္….ဖြတ္….ဖြိဖြိ……ဖြစ္….ႁပြတ္…”
လီးတံႀကီးက တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေစာက္ေခါင္းလမ္းေၾကာင္းအတြင္းသို႔ နစ္နစ္ ဝင္လာသည္။ကေလးေမြးဖူးေသာမိန္းမမို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ခ်ိန္ဆရမည့္အထာကို မွန္းဆ တတ္သူပီပီ ထိန္းလိုက္သြင္းလိုက္ ဖိလိုက္ႏွင့္ ကၽြမ္းက်င္စြာ ျပဳလုပ္ေနသည္။
သူ႔သေဘာႏွင့္သူ စိတ္တိုင္းက်ျပဳလုပ္ေနသည္မို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မနာက်င္ဘဲ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ကာမအရသာထူးႀကီးကို လီးႀကီးကတဆင့္ ခံစားေနရသည္။
ပါးစပ္ကေလးဟလိုက္……….မ်က္ႏွာေလးရႈံ ့မဲ့လိုက္ႏွင့္အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖုံဖုံျဖစ္ေနရွာေသာ တင္အိကိုၾကည့္၍ ဦးသာလွသေဘာက်ေနပါေတာ့သည္။ ငါးမိနစ္ခန႔္ၾကာေသာအခါ လီးႀကီးက အဆုံးထိနစ္ဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လုံးေလာက္သာ လိုေတာ့သည္။နာက်င္မွာစိုး၍ ထိန္းသြင္းေနသည့္ၾကားက ခံခ်င္စိတ္ႏွင့္အားမလို အားမရစိတ္ေရာေထြးသြားကာ တင္အိ ကဆတ္ကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
“…..ဖရစ္…ျဗစ္….ဖ်စ္….ဒုတ္…..ႁပြတ္….”
“….အေမ့…အင့္….အ….အီး…အား…အ….”
လီးထိပ္ႀကီးႏွင့္ သားအိမ္ဝမွာ တင္းကနဲ ဒုတ္ကနဲျပစ္ေဆာင့္သြားရာ နာေကာင္းအီဆိမ့္ေသာ ကာမအရသာႀကီးကို ၿပိဳင္တူခံစားလိုက္ရသည္။ ေခတၱမၽွ
ၿငိမ္ေနၿပီးေနာက္ တင္အိက ဦးသာလွပုခုံးကို အားယူဖိထားရင္း ကိုယ္ကိုေျမႇာက္ႂကြ လိုက္ျပန္သည္။ဖိသြင္းစဥ္ကႏွင့္မတူဘဲ အႂကြတြင္ အနည္းငယ္ျမန္ဆန္၏။တဖန္ ေစာေစာကလို တျဖည္းျဖည္းျပန္ဖိသြင္းသည္။ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြက စိုရႊဲအိုင္ထြန္း ေနၿပီမို႔ ပို၍ ပို၍ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕လာေတာ့သည္။
ဤနည္းအားျဖင့္ အခ်က္ ၂၀ ေက်ာ္ခန႔္ျပဳလုပ္ၿပီးေသာအခါ တင္အိ ရမၼက္စိတ္ေတြက အျပင္းအထန္ထႂကြလာပါေတာ့သည္။
ေျမႇာက္ႂကြ ျပန္ဖိခ်ေဆာင့္ခ်က္ေတြက စိပ္စိပ္လာသည္။ျမန္ျမန္လာ သည္။ထန္ထန္လာသည္။သန္သန္လာသည္။
“…..ႁပြတ္….ဖြတ္….ဖြတ္….ဘြပ္….”
“…..ႁပြတ္….ဖြတ္….ဖြတ္….ဘြပ္…”
“….ႁပြတ္….ဖြတ္….ဖြတ္….ဘြပ္…”
“….အေမ့…အား…အင့္….အင့္….အေမ့…..အီး…အင့္…ကၽြတ္…ကၽြတ္… အင့္… အ…အီး…ရွီး…ကၽြတ္…ကၽြတ္…အေမ့…အား…”
တင္အိတစ္ေယာက္ ကာမေဇာေတြအထြတ္အထိပ္ေရာက္ေအာင္ တက္ႂကြ ျပင္းထန္လာသည္။အထက္သို႔ ႂကြၿပီးေဆာင့္တိုင္းေဆာင့္တိုင္း နို႔အုံအိအိႀကီးေတြက ထက္ေအာက္ လႈပ္ရွားေနေတာ့သည္။
ဦးသာလွကမူ အေထြအထူးအားအင္မစိုက္ရဘဲ တင္အိ ျပဳမူသမၽွကိုသာ ဇိမ္က်စြာ ခံယူေနပါသည္။သူ႔ကိုယ္ကို အနည္းငယ္မတ္လိုက္ၿပီး ရမ္းခါေနေသာ တင္အိနို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးကို သူ႔လက္အစုံျဖင့္ တင္းတင္းဆုတ္ေခ်ပြတ္ဆြ ေပးလိုက္သည္။
လၽွို ့ဝွက္ဆန္းက်ယ္ေသာ ကာမဓာတ္သတၱိက နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆုတ္ေခ် ပြတ္ဆြေပးလိုက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္……………..
“…..ဟီး…အီး…အေမ့….အမယ္ေလး…”
ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာ အသံနက္ႀကီးကို ျမည္တမ္းရင္း တင္အိတကိုယ္လုံးလၽွပ္စစ္ လိုက္သလို တြန႔္လိမ္ေကာ့တက္သြားသည္။တဆက္တည္းပင္ ကာမပန္းတိုင္သို႔ ေရာက္ရွိေၾကာင္း သေကၤတအျဖစ္ ေစာက္ေရပူေတြကို ဗ်င္းကနဲ ဗ်င္းကနဲ ပန္းထုတ္ လိုက္ေတာ့သည္။
တင္အိတကိုယ္လုံး ေပ်ာ့ေခြညႊတ္ၾကသြားၿပီး ဦးသာလွ ဘယ္ဘက္ပုခုံး ေပၚ မ်က္ႏွာေမွာက္က်သြားေတာ့သည္။ဦးသာလွက တင္အိခါးသြယ္ေလးကို လွမ္းဖက္လိုက္ရင္း ေက်နပ္အားရစြာ ေမွးေနလိုက္သည္။
တင္အိအေမာအပန္းေျပသည္အထိ ေခတၱေစာင့္ဆိုင္းေနၿပီး ဦးသာလွ လက္အစုံက ေခ်ာမြတ္ျပည့္တင္းေသာ တင္သားဆိုင္ထြားထြားအိအိႀကီးကို စုံခ်ီဆန္ခ်ီပြတ္လၽွက္ ရွိပါေတာ့သည္။
အေမာေျပ၍ထင္သည္ တင္အိက ဦးသာလွပုခုံးေပၚတြင္ေမွာက္အပ္ ထားေသာ မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္ၿပီး ကိုယ္ကိုမတ္လိုက္၏။သူမမ်က္ႏွာေလးက ႏြမ္းနယ္ေနဟန္ရွိေသာ္လည္း ေက်နပ္ေသာ ပီတိရိပ္ေတြက ထင္ဟပ္ေနသည္။
ကိုယ္အလႈပ္တြင္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္း နင့္ကနဲ လွိုက္ကနဲ ထူပူသြား၏။
“……အမေလးေတာ့…..ဘုရား…..ဘုရား….”
တင္အိစိတ္ထဲ တကယ္ပင္ အမေလးတမိလိုက္သည္။မတလို႔ျဖစ္ရိုးလား….. ကိုယ္ေတာ္ဘုရား၏လီးတံႀကီးက သံမဏိတိုင္ႀကီးစိုက္ထားသလို ခိုင္ခိုင္မတ္မတ္ ႀကီး ရွိေနေသး၏။တင္အိသေဘာထားကို ဦးသာလွကရိပ္မိလိုက္၍…..
“…..ဘာလဲ….အိေလးက…သေဘာက်ေနတာလား…”
“….ဟင့္….အင္း….ေဝးေသး…”
ဦးသာလွႏႈတ္ဖ်ားက အလိုလိုအေခၚအေဝၚေတြ ေျပာင္းလဲသြား၏။တင္အိကို
အိေလးတဲ့……………………
“….ဒါဆို…ေတာ္ၿပီေပါ့…”
“…..ဟင့္အင္း…”
“….ဒါဆို….သေဘာက်တယ္ေပါ့….”
“….ဟင့္….အင္း…”
ဦးသာလွက တင္အိအမူအယာေၾကာင့္ အူယားၿပီး စိတ္မရွည္ျဖစ္ကာ တင္အိခါးေလးကို ၾကဳံး၍ဆြဲဖက္ပစ္လိုက္သည္။
“….အေမ့…..ရွီး….ကၽြတ္…ကၽြတ္….”
တင္းက်ပ္ေတာင္မတ္စြာ ျမဳပ္ဝင္ေနေသာလီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးက ဦးသာလွခါးကို ဆြဲဖက္လိုက္သည့္အတြက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ကန႔္လန႔္ျဖတ္ ဆြဲႏွဲ႕လိုက္သလို ျဖစ္ကာ ပူကနဲ ဖ်င္းကနဲ ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ တင္အိႏႈတ္က လႊတ္ကနဲ ေအာ္လိုက္မိသည္။
“…..အဟင့္…ဟင့္…ဟင့္….ေဟာဒီအကိုႀကီးကို……သိပ္ၾကမ္းတာပဲ…..ကဲ…. ၾကမ္းအုံး………..ၾကမ္းအုံး….”
တင္အိက ငိုသံႏြဲ႕ႏြ႕ဲေလးျဖင့္ ဦးသာလွပုခုံးကို ခပ္ဖြဖြေလးထုပစ္လိုက္သည္။
အခ်စ္ဓာတ္၏ ရစ္ပတ္ေႏွာင္ဖြဲ႕မူေၾကာင့္ တင္အိႏႈတ္ကလည္း အလိုလို အေခၚအေဝၚေျပာင္းသြား၏။ကိုယ့္အေဖအရြယ္ေလာက္ အသက္ႀကီးသူကို အကိုႀကီးတဲ့…..ေအာ္…ကာမ….ကာမ….လူကို႐ူးသြပ္ေစပါလား…….
“…….အိေလး….ကိုႀကီးပုခုံးကို ျမဲျမဲဖက္ထားေနာ္…”
“…..အင္းပါ….”
အင္းပါဟုသာေျပာလိုက္ရသည္။ဦးသာလွဘာလုပ္မည္မသိ၍ ရင္တဖိုဖိုႏွင့္ ေမၽွာ္လင့္
ေနရ၏။အေတာ္ထူးဆန္းလွသည့္ လူဆန္းႀကီး ဦးသာလွပင္…..
ဦးသာလွက ေျခဆင္းထိုင္ေနရာမွ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေကြးၿပီး သူ႔ဖက္ဆြဲယူ လိုက္သည္။တင္အိကလည္း အေနအထားက်နရန္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ျပဳျပင္ေပး၏။
ဦးသာလွဘယ္လက္က ၾကမ္းကိုအားႏွင့္ ဖိေထာက္ရင္း ညာလက္က တင္အိခါးသြယ္ေလးကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ကာ…
“…..အေသအခ်ာ…ဖက္ထားေနာ္…”
“….ဟုတ္ကဲ့ရွင့္….က်မလင္…”
တင္အိႏႈတ္က ထြက္သြားေသာ စကားလုံးမွာ မ်ားမ်ားစားစားမဟုတ္…. ေရတြက္ၾကည့္လၽွင္ ၆ လုံးမၽွသာျဖစ္၏။သို႔ေသာ္ ထို စိတၱဇသဒၵ ေခၚ ကာမရာဂ အားေကာင္းလွစြာေသာ ထိုအသံ ၆ လုံးက ဦးသာလွကို အပိုင္ခ်ီတုတ္ထားလိုက္ပါၿပီ ဦးသာလွေက်ာရိုးတေလၽွာက္ စိမ့္သြားသည္အထိ ထိုအေျပာ ထိုအသံ ထိုဟန္ပန္ေလးက တင္အိမွ တင္အိဟု စြဲစြဲလန္းလန္းျဖစ္သြားေစပါသည္။
ႏုပ်ိဳသန္စြမ္းေသာ အင္အားသစ္ေတြ ဝင္ေရာက္လာ၏။ထို႔ေၾကာင့္ ရႊင္လန္းတက္ႂကြစြာ အားမာန္သြင္းလၽွက္ “…ဟိတ္…” ဟူေသာ အသံႏွင့္အတူ ဖ်ပ္ကနဲ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။
အားမာန္ပါေသာ ထိုရင္ေခါင္းသံႀကီးက တင္အိကိုပါ လန႔္ဖ်န႔္သြားေစ ပါသည္။ၿပီးမွ ျပဳံးမိ၏။
တင္အိတစ္ေယာက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးပါျပဳံးၿဖီးလာသည့္အလား တသိမ့္သိမ့္တၿငိမ့္ၿငိမ့္ေဝဒနာလွိုင္းေတြရိုက္ခတ္သြားသည္။
ဦးသာလွက မတ္တပ္ရပ္ၿပီးသည္ႏွင့္ တင္အိဒူးေကာက္ေကြးအတြင္းသို႔ လက္ႏွစ္ဖက္လၽွိုသြင္းကာ ဖင္ဆုံႀကီးေအာက္မွ ပင့္မထားလိုက္သည္။အလားတူ တင္အိလက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ဦးသာလွ၏လည္ပင္ႀကီးကို ခ်ိတ္ဖက္ထားလိုက္၏။
သူ႔ေယာက်ာ္း ဘၾကည္သည္ပင္ ဦးသာလွလို လုပ္နိုင္မည္မဟုတ္။ ဤအခ်က္က ဦးသာလွ၏အားအင္ဗလသတၱိမွာ အရြယ္ႏွင့္မမၽွေအာင္ ႀကီးမားသန္စြမ္းေၾကာင္း ျပသေန၏။
တခ်ီတေမာင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီးၿပီးဆုံးသြားေသာ္လည္း ေသြးသား ဆူၿဖိဳး ကာမဓာတ္အားေတြ အဆက္မျပတ္တိုးပြားလၽွက္ရွိေနေသာ တင္အိမွာ ကိေလသာ ရာဂစိတ္ေတြ တဖန္နိုးႂကြလာျပန္၏။
ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလုံး စူေဖါင္းႂကြတက္လာၿပီး ရြစိထိုးကာ တလႈပ္လႈပ္ တရြရြႏွင့္ျဖစ္လာ၏။ခံခ်င္စိတ္ေတြက ဒီေရအလား တိုးပြားလာျပန္သည္။
သူ၏သန္စြမ္းမႈကို ျပသခ်င္၍ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းႂကြက္သားေတြျဖင့္ ဦးသာလွလီးတန္ႀကီးကို ညႇစ္၍ ညႇစ္၍ျပလိုက္သည္။ထိုအေတြ႕က ဦးသာလွလီးထိပ္ ႀကီးတခုလုံး က်င္ထုံအီဆိမ့္တက္သြားေစသည္။ဤကဲ့သို႔ ေလးငါးေျခာက္ခါမွ အားထဲ့၍ညႇစ္ေပးရာ လီးေခ်ာင္းတံႀကီးတခုလုံး ယားႂကြလာသည္။လေလရေတြ ထြက္လုနီးနီးထိ ေကာင္းလာသည္။
သည္အတိုင္းၿငိမ္ခံေနလၽွင္ ေသခ်ာေပါက္သုတ္ေတြထြက္ကုန္ေတာ့မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးသာလွက တန္ျပန္စစ္ထိုးသည့္အေနျဖင့္ သူ႔လီးႀကီးကို အားထဲ့၍ တင္းခံလိုက္သည္။ညႇစ္အားႏွင့္ ကန္အားအရွိန္ႀကီးမားစြာ တိုက္ဆိုင္သြားသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္လုံး တုန္ခါသြားၾကသည္။
ဦးသာလွက တင္အိကို ေပြ႕မလၽွက္ကပင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚက ဆင္းလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ တိုက္အတြင္းခန္းထဲသို႔ ဝင္သည္။ထို႔ေနာက္ သူ႔အိပ္ခန္းတြင္းသို႔ ဝင္သည္။ထမင္းစားခန္းထဲမွ အိပ္ခန္းဆီထိလာရာ ခရီးတေလၽွာက္တြင္ တင္အိ တစ္ေယာက္ ရင္ေတြတသိမ့္သိမ့္ခုံကာ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ လိုက္ပါလာရင္း လီးအရသာ ကို ခံစားလာ၏။ တခါတခါ ဖင္ဆုံႀကီးကို က်ဳံ႕၍က်ဳံ႕၍ ပြတ္ပြတ္ေဆာင့္လိုက္သည္။ တသက္ႏွင့္တကိုယ္ ဤမၽွထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးကို အိပ္မက္ထဲမွာပင္ မၾကဳံဖူးခဲ့ပါ။
ထိုခရီးစဥ္အတြင္း တင္အိတခ်ီတေမာင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီးၿပီးခဲ့ျပန္၏။တင္အိ ႏွစ္ခ်ီတိုင္တိုင္ကာမဆႏၵၿပီးဆုံးခဲ့သည့္တိုင္ေအာင္ လူထူးလူဆန္း လူ႔အံ့မခန္းႀကီး ျဖစ္ေသာ ဦးသာလွမွာ တခ်ီမွ မၿပီးေသးပါ။
အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေသာအခါ အလြန္သားနားလွပေသာ ေမြ႕ယာႀကီး အထက္သို႔ တင္အိခႏၶာကိုယ္ကို ညင္သာစြာ ပက္လက္ခ်လိုက္သည္။
လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးတဖက္ဆီသို႔ျပစ္ခ်လၽွက္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ရင္း တင္အိ တစ္ေယာက္ မွန္းေနရွာသည္။သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကမူ ဦးသာလွခါးကို ခ်ိတ္ထားလၽွက္ရွိသည္။
အေတာ္အတန္အေမာေျပသြားေသာအခါ တင္အိေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကိုဆြဲမလိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ရင္ဘတ္ဆီဖိတြန္းထားလိုက္သည္။ ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ဖိၾကည့္လိုက္ေသး၏။ထို႔ေနာက္ သူ႔လီးႀကီးကို ဒစ္အရင္းေလာက္ ေရာက္သည္အထိ ဆြဲႏႈတ္သည္။ၿပီးေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ျပန္သြင္းသည္။
“…..ဖြစ္….ဖြစ္….ဗ်စ္….ဗ်စ္….ဖြစ္….ဘြတ္…..ဖြတ္….”
အဆုံးထိဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လုံးအလို ေစာေစာက အတိုင္းျပန္ႏႈတ္သည္။ ေစာက္ေရေတြကလည္း အိုင္ရႊဲဗြက္ထေနသလို ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလည္း လီးတံႀကီး ၏ဒဏ္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးခံနိုင္ေနၿပီမို႔ စီးစီးပိုင္ပိုင္တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ႀကီး အသြင္းအႏႈတ္လုပ္လို႔ရေန၏။
ဦးသာလွက တင္အိရဲ့ ေပါင္တံေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ႀကီးအေပၚ အေသအခ်ာဖိေထာက္၍ ခပ္ျပင္းျပင္းခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္
“……ဖြစ္…ဖြတ္…ဖြပ္….အေမ့….အင့္….”
“…..ဖြစ္….ဖြတ္….ဖြပ္….အား….အီး….အင့္….”
“….ႁပြတ္…ဒုတ္…ဒုတ္…ျဗစ္….ဖြတ္…ႁပြတ္….ဖြစ္…ဖြတ္….”
“….ရွီး….ကၽြတ္….ကၽြတ္….အ…အီး…အင့္….အေမ့….ကၽြတ္…ကၽြတ္…အမယ္ေလး… အီး….အား…..အင့္….”
တင္အိတေယာက္ ညီးညဴလူးလြန႔္ရင္း ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာခံသည္။ ဦးသာလွ၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ဂ်က္အင္ဂ်င္လို အရွိန္မျပတ္ဒလစပ္ျမန္ဆန္လာ၏။
တင္အိ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက ဦးသာလွ၏လီးတန္ႀကီးကို ညႇစ္ညႇစ္ဆြဲသည္။သူတို႔သခင္ ဘုရင္မကို အျပင္းအထန္တိုက္ခိုက္ေနေသာ ရန္သူကို ျပန္လွန္ရန္တုံ႔သကဲ့သို႔ အင္ႏွင့္အားႏွင့္ ဆြဲဆြဲညႇစ္ၾက၏။
ညႇစ္အားဒဏ္ေၾကာင့္ ဦးသာလွဒစ္ထိပ္ႀကီးတစ္ခုလုံး ထူပူက်င္ထုံလာ၏။ အထူးသျဖင့္ ဒစ္အညႇာရင္းရွိ အေၾကာျမႇင္ႀကီးမွာ ျပတ္လုမတတ္ တင္းေတာင့္ လာသည္။က်ဥ္ေသာ…….ယားေသာ….ဆိမ့္ေသာ…. အီေသာ ေဝဒနာအပူလွိုင္းေတြ က လေခ်ာင္းတံႀကီးတေလၽွာက္ လွည့္ပတ္ေမႊေႏွာက္ေန၏။
အခ်က္ေပါင္းတစ္ရာအေရာက္တြင္ တင္အိႏႈတ္ဖ်ားက “အီးကနဲ” အသံနက္ႀကီးျမည္ဟီးလၽွက္ ေကာ့ထိုးတက္သြား၏။ဦးသာလွလည္း အလားတူ ေဝဒနာမ်ိဳးႀကီးခံစားကာ သုတ္ေရပူေတြကို ၿပိဳင္တူပန္းထုတ္လိုက္ၾကသတည္း။
၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀
တင္အိက ဘၾကည္ကို အေသအခ်ာ မွာလိုက္၏။
“….ေတာ္….ဦးသာလွကို ……ေလးေလးစားစား…ဆက္ဆံေနာ္…”
“…..ေအးပါ..ဟ…”
ႀကီးသူကို ရိုေသေသာေၾကာင့္လားမသိ ေငြ ၂ သိန္းခြဲကို ဦးသာလွထံမွ ေရွာေရွာ ရႉရႉရလာခဲ့သည္။ဘၾကည္မ်က္ႏွာျပဳံးလၽွက္………အလားတူ ဦးသာလွ မ်က္ႏွာမွာလည္း………………………………..။
ၿပီးပါၿပီ။