ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေလး အိအိ

ဒီအသက္အ႐ြယ္နဲ႔ အလွအပဒီေလာက္ႀကိဳက္ေနရင္ ပညာေရးေတာ့ထိခိုက္ေတာ့မွာပဲ ” . . .

သူတို႔ေျပာတဲ့စကားေတြကို တင္ပါးေလးလႈပ္လီလႈပ္လဲ့နဲ႔ ေလွ်ာက္သြားေသာ အိအိျဖဴ မၾကားလိုက္ပါေလ။ ….. ၿမိဳ႕၊ အမွတ္ (၃) အထက ေက်ာင္းႀကီးမွာ ၁၀တန္းေက်ာင္းသူ အိအိျဖဴကနာမည္ႀကီး။ စာေတာ္လို႔ေတာ့မဟုတ္။ ႐ုပ္ရည္႐ူပကာနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဴးအစားမွာ နာမည္ေက်ာ္တာ ျဖစ္သည္။ အသားျဖဴျဖဴႏွာတံေပၚေပၚေမးခြၽန္ခြၽန္နဲ႔ မ်က္ႏွာပိုင္ရွင္ အိအိျဖဴကို အလယ္တန္းကတည္း ႀကိတ္ႀကိဳက္ေနၾကသူေတြ မနည္းမေနာ္။

အခုအတန္းႀကီးလာေတာ့ ဝင္းပပမ်က္ႏွာေလးတင္မက ဆူၿဖိဳးထြက္လာတဲ့ ေဘာ္ဒီႀကီးက ေက်ာင္းသားမ်ားစြာကို ႏွလုံးခုန္သံျမန္ေစပါသည္။ အဓိကကေတာ့ ေက်ာင္းစိမ္းထမီေပ်ာ့ေပ်ာ့ကို အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ကိုႀကိဳးရာေလးအေျမႇာင္းလိုက္ေပၚတဲ့ထိ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္နဲ႔ ဝတ္တတ္တဲ့အိအိျဖဴရဲ႕ စတိုင္။ေျခလွမ္းေလးေတြကို မ်ဥ္းေျဖာင့္တေၾကာင္းထဲက်ေအာင္ေလွ်ာက္ရင္း လႈပ္အိလႈပ္အိျဖစ္ေနတဲ့ အိုးထြားထြားႀကီးေတြက အိအိျဖဴရဲ႕ အမွတ္သေကၤတျဖစ္လာသည္။

အိအိျဖဴကား ေက်ာင္းသားမ်ားအၾကား အလွဘုရင္မေလးအျဖစ္ေက်ာ္ၾကားကာ ဆရာမမ်ားၾကား ႐ြစိတတ္ေက်ာင္းသူအျဖစ္ နာမည္ႀကီးေလသည္။ . . .

“ ဟယ္ အိအိရယ္ လွလိုက္တာ ဘယ္သူလုပ္ေပးထားတာလဲ ” . . .

လက္သည္းနီေရာင္စုံနဲ႔ ပုံေဖာ္ထားတဲ့ အိအိျဖဴရဲ႕လက္သည္းေလးေတြကို သူငယ္ခ်င္း စိမ့္ ကအားက်တဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ စပ္စုသည္။ ကာလာစုံ ပန္းပြင့္ေလးေတြကို လက္သည္း၁၀ေခ်ာင္း မထပ္အာင္ဆြဲထားတာမို႔ အင္မတန္လွသည္။ ဘာပန္းေတြမွန္းေတာ့ ေသခ်ာခြဲလို႔မရ။ . . .

“ ဘယ္သူလုပ္ေပးရမွာလဲ စိမ့္ရယ္ ငါကိုယ္တိုင္ပဲလုပ္ထားတာေပါ့။ ေနာက္ေန႔ ေနာက္ပုံစံေတြလုပ္လာအုံးမွာ ” . . . . . .

“ ေတာ္လိုက္တာ ဘယ္လိုလုပ္တာလဲဟင္ ” . . .

လက္ေခ်ာင္းတေခ်ာင္းခ်င္းဆီကို ကိုင္ၾကည့္ရင္း စိမ့္ ကထပ္ေမးပါတယ္။ . . .

“ လက္သည္းနီေရာင္စုံဘူးေသးေတြ တဗူးမွေလးရာေလာက္ပဲရွိတာ။ ေနရာတကာမွာဝယ္လို႔ရတယ္။ ၿပီးရင္ ႀကိဳက္တဲ့တုတ္တံေသးေသးေလးေတြကိုသုံးၿပီး ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ပုံဆြဲလို႔ရတယ္။ ဟိဟိ ” . . . . . .

“ အင္း ”

. . . . . . “ အခ်ိန္ေတာ့ေပးရမယ္။ စိတ္လည္းရွည္ရမယ္။ နာရီနဲ႔ခ်ီၾကာတယ္ ။ ” . . . . . .

“ အြန္ ” . . .

စိမ့္ စိတ္ေတာ္ေတာ္ပိန္သြားသည္။ ၁၀တန္းေက်ာင္းသူတေယာက္ အေနနဲ႔လက္သည္းစိုးဖို႔ အဲေလာက္အခ်ိန္မေပးႏိုင္။ . . .

“ အိအိရယ္လွတာေတာ့ လွတာေပါ့။ အဲဒီ့ေလာက္ၾကာေနရင္ စာဘယ္အခ်ိန္ သြားလုပ္မတုန္း။ ခုေကာ physics အိမ္စာေတြၿပီးၿပီလား ”

. . . . . . “ အယ္ ” . . .

အိအိျဖဴေခါင္းပူသြားသည္။ ဖင္က်ိန္းသြားသည္။ . . .

“ လုပ္ပါအုံး စိမ့္ ရယ္ ။ ငါေမ့ေနတယ္ နင္ၿပီးၿပီမလားဟင္ ”

၁၀တန္းမွ Physics ဆရာမႀကီးေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ ကို ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမေ႐ြး တုန္ေနေအာင္ေၾကာက္ရသည္။ အသက္ ၄၀ခန႔္ ဆရာမႀကီး၊ Physics Dean ျဖစ္သလို အထက (၃) ဒုေက်ာင္းအုပ္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိေက်ာင္းအုပ္အသစ္က့ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ကိုအရာရာ အားကိုးသည္ ။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားကသာမက ေက်ာင္းအုပ္ကပင္ သူ႔ကို တီခ်ယ္ႀကီးဟုတေလးတစားေခၚၾကရတဲ့ ဆရာမႀကီး။

ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့့္ စာသင္စာျပေကာင္းသကဲ့သို႔ စည္းကမ္းပိုင္းကေတာ့ အင္မတန္တင္းၾကပ္သည္။ သူမ်က္စိထဲမေတြ႕လွ်င္ ပုံစံံမက်လွ်င္ ပုံစံက်သြားေအာင္ ေဆာ္ပေလာ္တီးခ်င္သည္မွာ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္၏ စ႐ိုက္ျဖစ္ပါသည္။ သူေပးလိုက္တဲ့ အိမ္စာမလုပ္လာလို႔ကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြတင္မက ေက်ာင္းသူေတြကိုပါ အတန္းေရွ႕ထြက္ခိုင္းၿပီး တင္ပါးကိုႀကိမ္လုံးနဲ႔ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ဗ်င္းပါတယ္။

သူ႔၂လုံးျပဴးႀကိမ္စာမိလို႔ကေတာ့ ၁၀တန္းေက်ာင္းသူမမေတြ စပ္ျဖင္းျဖင္းဒဏ္ မခံႏိုင္လို႔ အရွက္ေတာင္မငဲ့ႏိုင္ပဲ အတန္းေရွ႕မွာတင္ ဖင္ပြတ္ၿပီးငိုၾကရပါတယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ဆိုးေသာေက်ာင္းသားျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္မွ်ေလာက္နန႔္နန႔္တက္ ျဖစ္ေနေသာ ေက်ာင္းသူျဖစ္ျဖစ္ Physics ခ်ိန္ဆိုလွ်င္ အၿမီးကုတ္ကာ ၿငိမ္ၾကပါသည္။

. . . ” ဖူး ေတာ္ေသးတာေပါ့ ” . . . အိအိျဖဴ အဆုံးသတ္မ်ဥ္းပိတ္ၿပီး သက္ျပင္းခ်လိုက္ပါတယ္။

Physics အခ်ိန္မတိုင္မွီမွာတင္ စိမ့္ဆီကအိမ္စာကူးတာၿပီးသြားလို႔ ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့မလြယ္ဖူး ။ တီခ်ယ္ႀကီးရဲ႕ တုတ္စာမိရင္ အသားလည္းနာ၊ အရွက္လည္းကြဲ ျဖစ္မွာ။ ႏွစ္စတုန္းကေတာင္ အေၾကာင္းမသိလို႔ အိမ္စာအိမ္မွာမလုပ္ခဲ့မိတာ နဲ႔တခါခံ လိုက္ရၿပီးၿပီ။ အဲဒီတုန္းကတည္းက Physics အခ်ိန္ဆို အသက္ေတာင္ျပင္းျပင္း မရႈရဲဘူး။ မေၾကာက္ပဲေနႏိုင္႐ိုးလား လူ၆၀ေလာက္ရွိတဲ့ အခန္းေရွ႕ကစတိတ္စင္ေလးေပၚကိုေခၚထုတ္ၿပီး အိအိျဖဴရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ဖင္ႀကီးေတြကို ႀကိမ္လုံးနဲ႔ တီးတာ ။ ၃ခ်က္တိတိ ။

အဲဒီ့တုန္းက အတန္းထဲကအေကာင္ေတြ သူ႔ေနာက္ပိုင္းကို ဝိုင္းငမ္းေနၾကၿပီဆိုတာလည္း သိေနေတာ့ ပိုဆိုးတယ္။ သူက ပုံမွန္လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေတာင္ သက္သက္ တင္ပါးေလးလႈပ္ၿပီး မ်က္လုံးမ်ားစြာကို အေခ်ာက္တိုက္ စြဲေဆာင္ရတာကို အရသာေတြ႕ေပမယ့္ မငယ္ေတာ့တဲ့ ၁၀တန္းအ႐ြယ္ႀကီးမွာ အ႐ိုက္ခံဖို႔ လွည့္ေပးထားရတဲ့ ကိုယ့္ဖင္ဆုံႀကီးကို တပ္မက္စရာအျပင္ ရယ္စရာအေနနဲ႔ ပါၾကည့္ ေနၾကတာ ကိုေတာ့ မခံခ်င္ဘူး။

တီခ်ယ္ႀကီးလက္သံကလည္းေျပာင္သလားမေမးနဲ႔။ အဲေလာက္ထိနာလိမ့္မယ္လို႔ မေမွ်ာ္မွန္းထားလို႔ ပထမတခ်က္မွာကတည္းက လန႔္ဖ်န႔္သြားေပမယ္ အံႀကိတ္ၿပီးတင္းခံလိုက္ေသးတယ္။ တေန႔ေခါက္ထားတဲ့ စာ႐ြက္ခေလးကို ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ရဲႏိုင္ ရွိရာကိုအသာလွည့္ၾကည့္ လိုက္မိသည္ ။ ဟိုဘက္က ရဲႏိုင္ကလည္း သူ႔ကိုၿပဳံးျပရင္းမ်က္စေတြပစ္ျပေနသည္။ ခ်စ္သူ၂ဦး မ်က္လုံးခ်င္းစကားေျပာတယ္ ဆိုတာေတာ့ၾကားဖူးပါတယ္ ။

ဒါေပမယ္ အခုေတာ့ဟိုကဘာဆိုလိုေနမွန္း အိအိျဖဴ ေသေသခ်ာခ်ာနားမလည္ပါ ။ ရည္းစားသက္တန္းႏုေသးလို႔လည္းျဖစ္မည္။ ျဖစ္ႏိုင္တာကေတာ့ မုန႔္စားေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာ အေဆာင္ပ်က္ႀကီးထဲမွာ ေတြ႕ဖို႔ခ်ိန္းတာကို လက္ခံဖို႔ စည္း႐ုံးအသနားခံ တဲ့မ်က္ခြက္လုပ္ျပေနတာပဲျဖစ္မယ္ ။ . . .

“ အိအိရယ္ ငါေတာ့ေသခ်င္တာပဲ ေက်ာင္းမွာေတာ့မေတြ႕ၾကပါနဲ႔လားဟယ္။ ” . . .

စိမ့္ ကစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ညီးညဴသလို သက္ထား ကလည္းအားမေပး။ . . .

“ ဟုတ္တယ္ အိအိ မေတာ္လို႔ မိသြားရင္ေသမွာေနာ္ ၊ ရစရာကိုရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ” . . .

အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ရဲ႕အားရပါးရ တုံ႔ျပန္သံမ်ားေၾကာင့္ အိအိျဖဴတြန႔္ဆုတ္သြားမည္ေလာ။ ေဝးပါေသးသည္ ။ အိအိျဖဴစိတ္က သိပ္ႀကီးတာ . . . ဟင္း . . . ဘူးဆိုဖ႐ုံမသီးဘူး။ သြားမယ္ဆိုသြားမယ္ပဲ၊ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔မွ ေနာက္မဆုတ္ဘူးဟြန႔္ . . . . . .

“ ေအးေလ ၿပီးတာပဲ နင္တို႔မလိုက္လဲ ငါ့ဘာသာငါတေယာက္တည္း သြားမယ္။ ဒီသူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ရွိလို႔ အကူအညီေလးေတာင္းပါတယ္။ ” . . . . . .

“ ဟဲ့ဟဲ့ အိအိ ” . . .

ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး ဇတ္ေတာက္ဇတ္ေတာက္နဲ႔ ထြက္သြားတဲ့ အိအိျဖဴေနာက္ကို ၂ေယာက္သား ျပာတိျပာယာနဲ႔ လိုက္ၾကရပါတယ္။ သူတို႔သူငယ္ခ်င္း ၃ေယာက္မွာ အိအိျဖဴက အေခ်ာဆုံး၊ အေတာင့္ဆုံး နဲ႔ အကဲဆုံး။ စိမ့္ က႐ိုးတယ္ ။ အသားကသိပ္မျဖဴေသာ္လည္း ေဘာ္ဒီေကာက္ေၾကာင္းေတြက အိအိျဖဴေလာက္ရွိေပမယ့္ အေနအထိုင္၊ အျပင္အဆင္သိပ္မရွိတာမို႔ ေပၚျပဴလာမျဖစ္လွ ။ သက္ထား ကေတာ့စာေတာ္ၿပီး လုံးလုံးက်စ္က်စ္နဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကိုယ္လုံးပိုင္ရွင္။ စိမ့္ေလာက္မတုံးမအေပမယ့္ စိတ္ကစားဖို႔ထက္ ေက်ာင္းစာကိုပဲ အာ႐ုံထားတဲ့သူ ။ တူတာတခုက စိမ့္ေကာ သက္ထားပါ အိအိျဖဴကိုအလိုလိုက္က်ရသည္ ။ ႐ုပ္ခေလးေခ်ာသေလာက္ အလွအပမက္ၿပီး စိတ္ကစားတတ္တဲ့ အိအိျဖဴကို သူတို႔ဝိုင္းထိန္းဖို႔ႀကိဳးစားေသာ္လည္း ခုေတာ့ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းႀကီးက ရည္းစားေတာင္ေကာက္ရသြားေလၿပီ ။

ဝိုင္းဝိုင္းလည္ လိုက္ေနၾကတဲ့အထဲက ႐ုပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္၊ ေရလွ်ံလွ်ံ အတန္းေဖာ္ေကာင္ေလး တေယာက္ကို ေဂါက္ခနဲ ျပန္ႀကိဳက္လိုက္ခ်င္းျဖစ္သည္ ။ မည္သူ႔မွလည္း မတိုင္ပင္ ကိုယ္စိတ္နဲ႔ကိုယ္ အေျဖေကာက္ေပးလိုက္တာ ။ ၂ပတ္သာရွိေသးသည္မို႔ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ေတြသာ သိၾကေသးသည္။ သိပ္နာမည္ႀကီးလို႔လဲမျဖစ္ ။ တျခားၿပိဳင္ဖက္ေကာင္ေလးေတြသိရင္လည္း ရဲႏိုင္အတြက္မေကာင္းသလို ဆရာမေတြနားထိေပါက္ၾကားသြားလို႔ကေတာ့ ၂ေယာက္လုံးမေခ်ာင္ပါေခ်။

အေဆာင္ပ်က္ႀကီးဆိုတာကေတာ့ ေက်ာင္းမွာ အရင္တုန္းကစာသင္ေဆာင္ေတြထားခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့ဘာမွမသုံးပဲပစ္ထားတဲ့ ၂ထပ္ေဆာင္ႀကီး ။ သူတို႔ ၃ေယာက္ေရာက္သြားေတာ့ အဲဒီ့အေဆာင္ႀကီးေရွ႕မွာ ၅တန္းခေလးမေတြထုပ္ဆီးတိုးေနၾကသည္ ။ အေဆာင္ထဲေတာ့ ၿပိဳၾကမွာေၾကာက္လို႔ပဲလား၊ ခေလးေတြပီပီသရဲပဲေၾကာက္လို႔လားေတာ့မသိ ဝင္မေဆာ့ၾက ။ ေက်ာင္းတိုင္းေက်ာင္းတိုင္း၏ အေဆာင္အိုႀကီးမ်ားရဲ႕ တဆင့္စကားတဆင့္နား ရာဇဝင္မ်ားအတိုင္း ေက်ာေပါက္သရဲနဲ႔ ေျခကလိမ္မတို႔ရွိသည္ဟုနာမည္ႀကီးကာ လူရွင္းေလသည္ ။ . . .

“ နင္တို႔ ၂ေယာက္ဒီအဝမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနေနာ္ ။ ဆရာမေတြလာတာေတြ႕ရင္ ျမန္ျမန္လာေျပာ။ ” . . .

အိအိျဖဴ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေသခ်ာမွာရင္း ေလွကားေပၚကေန ေခါင္းေလးျပဴတစ္ျပဴတစ္နဲ႔ ေရာက္ေၾကာင္းအခ်က္ျပေနတဲ့ ရဲႏိုင္ဆီသို႔ ေပ်ာ္႐ႊင္ျမဴးတူးစြာ တက္သြားေလသည္ ။ . . .

“ ဟဲ့ နင္ေပါက္ကရေတြ မလုပ္နဲ႔ေနာ္။ ” . . .

မတိုးမက်ယ္ေနာက္ကေန လွမ္းသတိေပးတဲ့ သက္ထားရဲ႕ အသံကိုေတာင္ အိအိျဖဴတေယာက္ၾကားလိုက္ရဲ႕လားမသိ ။ခ်စ္ေၾကာင္းႀကိဳက္ေၾကာင္း သုံးေလးခြန္းေလာက္ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို မရမကအတင္းလာစုပ္ၿပီးနမ္းေတာ့ အိအိျဖဴ ေတာ္ေတာ္ေတာင္လန႔္သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာရမလဲ ဒါမ်ိဳးအေတြ႕အႀကဳံေလးေတြ လိုခ်င္လို႔ရည္းစားထားၾကည့္တဲ့ အိအိျဖဴ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို ျပန္ဆြဲၿပီး စုပ္ပလိုက္တာေပါ့ ။ မွတ္ၿပီလား။

ႏိုင္ငံျခားကားေတြထဲမွာ ေတြ႕ေနက်မို႔ အထူးအဆန္းမဟုတ္ ။ ဒါေပမယ့္ အရသာႀကီးကေတာ့ တမ်ိဳးႀကီးပဲ ။ ဟိုမမိဒီမမိ ေခ်ာက်ိက်ိနဲ႔ ဘယ္နားကို တြယ္ထားရမလဲ မသိတာ။ ( ပထမဆုံးအႀကိမ္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းတာမို႔ မကြၽမ္းက်င္လို႔ျဖစ္မွာပါ မေကာင္းရင္ ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲ ဒီေလာက္ဘယ္ပါပါ့မလဲေနာ့္ ) . . . ဒါကအိအိျဖဴရဲ႕အေတြး။

. . . “ အိအိ ကိုတအားခ်စ္တယ္ကြာ ” . . .

မ်က္ႏွာခ်င္း အပ္ရာက ျပန္ခြာခြာၿပီးခ်င္း လႈိက္ဖိုသံႀကီးနဲ႔ ထပ္ေျပာတဲ့ ရဲႏိုင္အသံက ရင္ခုန္ခ်င္စရာမေကာင္းပဲ ရယ္စရာသာေကာင္းေနပါေတာ့တယ္။

. . . “ အင္း ” . . . . . .

“ တအားလွတာပဲ ” . . .

ပါးစပ္ကသာ တအားလွေနတာ လက္ကေတာ့ပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႔ ခါးကေနအေပၚေတာင္တက္လာသလိုပဲ။ ခ်ည္သားအက်ႌပါးပါးနဲ႔ အတြင္းခံေဘာ္လီ တို႔ ၂ထပ္ေပါင္းခံထားတဲ့ ရင္ပုံေလးရဲ႕ေဘးဘက္ျခမ္းကို ရဲႏိုင္လက္ေတြက မထိတထိလိုလိုနဲ႔ ထိေနၿပီ။ . . . ( အားနာလို႔ ခါးေလးေပးဖက္ထားပါတယ္။ ဟင့္ . . . ငါ့ဖက္သလိုလိုနဲ႔ အသားယူေနတာ။ ) . . . အိအိျဖဴစိတ္ထဲကပဲ ေရ႐ြတ္ရင္း ႏႈတ္ကေတာ့ဘာမွမေျပာမိပါဘူး။

သူကိုယ္တိုင္ကလည္း သာယာမိသလိုလိုနဲ႔ဆိုေတာ့ ။ ခါးဖက္ခ်င္း ကိုယ္ႏႈိက္ကိုယ္က အသားယူျခင္း ျဖစ္ေပမယ့္ အိအိျဖဴကေတာ့ ႏို႔ႏို႔ကိုထိမွပဲ အသားယူတယ္လို႔ယူဆမိေလတယ္။ . . .

“ အိအိေကာ ငါ့ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဟင္ ” . . . . . .

“ အင္း ခ်စ္တယ္ ” . . .

“ ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္လဲဟင္ ” . . .

ဖန္တရာေသ သမီးရည္းစား စကားမ်ားျဖစ္ေပမယ့္ သူတို႔ကေတာ့ခုမွႀကိဳက္စ ဆိုေတာ့ သုံးလို႔ေကာင္းတုန္း။ . . .

“ ခ်စ္လို႔နင္ေျပာတဲ့ေနရာလာခဲ့တာေပါ့ ။ ” . . .

ဂလိုအေျဖကိုရေတာ့ ေမာင္ေမာင္ ရဲႏိုင္ သူ႔အလိုကိုလိုက္မယ္လို႔မ်ား ယူဆလိုက္သလားမသိ ခ်ိဳင္းၾကားကလက္က ေရွ႕ဘက္ကို ထပ္တက္လာသလိုပဲ။ အပ်ိဳရင္သားေလးရဲ႕ အိစိစိ အထိအေတြ႕ေလးေတြ ကလည္း လူပ်ိဳ႐ိုင္းေလး ရဲႏိုင္ကို ရင္ခုန္သံျမန္ေစသလို ခုထိမျငင္းေသးတဲ့ အိအိျဖဴေၾကာင့္လည္း ဒီထက္ ေရွ႕တိုးခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေစပါတယ္။ . . .

“ တိုးတယ္။ ထိတယ္။ ႏုတယ္။ အိတယ္။ ” . . .

ရဲႏိုင္ရဲ႕လူပ်ိဳလက္ေတြက အိအိျဖဴရဲ႕ အပ်ိဳႏို႔အုံ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလး ကိုအက်ႌေပၚကေန ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ရင္း စူးစမ္းေနပါတယ္။ . . .

“ အိ ၊အင္း . . . အင္း . . . ေတာ္ၿပီကြာ ဘာေတြလာလုပ္ေနမွန္းမသိဘူး ။ ” . . .

မသိမသာပြတ္ေနတုန္းကေတာ့ လုပ္တိုင္းခံေနၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳေလးတဖက္ကို ညႇစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ အိအိျဖဴဆီက ကန႔္ကြက္တဲ့စကားသံေလး စထြက္လာပါတယ္။ . . .

“ ခ်စ္သူေတြပဲ အိအိရယ္၊ ခဏေလးပဲအခ်ိန္ရတာကို။ ” . . .

ေျပာလည္းေျပာ လက္ေနာက္တဖက္ကလည္း နာမည္ႀကီးအိအိျဖဴရဲ႕ ဖင္သားႀကီးေတြဆီကို ဆင္းသည္။ . . .

“ ဟင့္ ” . . .

ဒါက အိအိျဖဴဆီက ထြက္လာတာ။ မ်က္ႏွာေလးေတာ့ နည္းနည္းလည္းအနီေရာင္သမ္းလာသလိုပဲ ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေမြးရာပါရဲတင္းတဲ့ မိန္းခေလးျဖစ္ပေလ့ေစ၊ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေယာက်ၤားေလးလက္နဲ႔ အကိုင္အတြယ္ခံရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ရွက္စိတ္ေလးကို အၿပီးတိုင္ ဖြက္ထားလို႔မရပါေခ် ။ . . .

“ အားပါးပါး။ အိေနတာပါ။ ” . . .

ရဲႏိုင္စိတ္ထဲကေရ႐ြတ္တဲ့ အသံ။ ရင္မွာ တဖက္၊ တင္မွာတဖက္နဲ႔မို႔ လက္မအားတဲ့ ရဲႏိုင္ ပါးစပ္နဲ႔လွ်ာကို သုံး သည္။ ပါး၊ ႏႈတ္ခမ္း၊ ဆံပင္ ၊ နား႐ြက္ ၊ လည္ပင္း တခုမွမလြတ္ေအာင္ နမ္းၾကည့္သည္။ သူလုပ္သမွ်ကို အိအိျဖဴက ရွက္ၿပဳံးေလးၿပဳံးရင္းခံေနေလသည္ ။ တဟင့္ဟင့္ျဖင့္ကိုယ္တြယ္နမ္းရႈံ႕သမွ်ကို အလိုက္အထိုက္ခံရင္း အိအိျဖဴလည္း ကလိကလိျဖစ္လို႔လာေနပါၿပီ။ အစတည္းကလည္း ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္မႏိုင္ပဲ ႐ြပိုးထိုးေနတဲ့ ေကာင္မေလးဆိုေတာ့ ခုေလာက္အနယ္ခံလိုက္ရတာနဲ႔တင္ ေပါင္၂လုံးၾကားမွာ ပု႐ြက္ဆိတ္ေလးမ်ားၿပဳံတက္လာသလို ႐ြစိ႐ြစိ။

. . . “ ဟင္း . .ခြိ ခြိ ” . . .

အိအိျဖဴ ဖီလ္တက္လို႔ ၿငီးလိုက္ ဂုတ္သားအနမ္းခံရရင္ယားလို႔ ရယ္သံေလးေတြထြက္လာလိုက္နဲ႔။ အႏွီ ေမာင္ရဲႏိုင္ရဲ႕ ညီေတာ္ေမာင္လည္း ပုဆိုးေအာက္မွာ ေခါင္းမတ္မတ္ေထာင္ေလၿပီ။ ေနာက္တဆင့္တက္ကာ အက်ႌထဲကိုလက္သြင္းဖို႔ ႀကံလိုက္တုန္းရွိေသးတယ္။

. . . “ ကလင္င္င္င္ ကလင္င္င္င္ ကလင္င္င္င္ . . . ပထမဆုံး ခ်ိန္းေတြ႕ၾကေသာေန႔ဆိုေတာ့ အင္ထ႐ိုမွာတင္ အေတာ္ႀကီး ၾကာသြားေသာေၾကာင့္ ရဲႏိုင္တေယာက္ ႏို႔ေဆာ့ဖင္ကိုင္ အဆင့္ျဖင့္သာ ေက်နပ္လိုက္ရသလို အိအိျဖဴလည္း အရည္ပင္မစိုလိုက္ ။

သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္ေန႔ေနာက္ေန႔မ်ားမွာေတာ့ တခ်ိဳ႕အဆင့္မ်ားကိုေက်ာ္လႊားလို႔ ေပ်ာ္ပါးဖို႔ ရဲႏိုင္ႀကံေလၿပီ ၁ လဆိုေသာ အခ်ိန္ကာလအတြင္းမွာ ရဲႏိုင္နဲ႔ အိအိျဖဴတို႔ရဲ႕ ပတ္သတ္မႈ အတိုင္းအတာဒီေရမွာ သိသိသာသာ တိုးၿပီးရင္းတိုးလို႔ လာပါသည္။ အေပါက္ေစာင့္မ်ားျဖစ္ေသာ စိမ့္ ႏွင့္ သက္ထားတို႔ အတြက္ပင္လွ်င္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ အေဆာင္ပ်က္ႀကီး ကိုသြားရသည္မွာ ေန႔ဓဒူ၀ အလုပ္ျဖစ္လာသည္။

. . . “ အင္း အင္း ” . . . . . .

“ အား ကြၽတ္ကြၽတ္ အား စြတ္ထိုးထည့္မေနနဲ႔ အေကာင္ရဲ႕။ ငါ့အေျမႇးပါးေပါက္သြားရင္ နင္ေလွ်ာ္မွာလား ။ အင္းဟယ္ အင္းဟယ္ ” . . .

မတ္မတ္ေထာင္ေနေသာ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ လိင္တံႀကီးကို ဘယ္ညာရမ္းသြားေအာင္ လက္ဖဝါးျဖင့္ ပုတ္လိုက္ရင္း အိအိျဖဴ ထေအာ္ပါတယ္။ . . .

“ ဟီးဟီး ေကာင္းလိုက္တာ ထပ္႐ိုက္ေပးပါလား ” . . . . . .

“ ဘာေကာင္းတာလဲ ။ ေနာက္တခါဆို လိမ္ခ်ိဳးပစ္မယ္ ဟြန္း ” . . . . . .

“ ေအးပါ အိအိရယ္ စကားမ်ားမေနနဲ႔ ေက်ာင္းေတာင္ျပန္တက္ေတာ့မယ္ ” . . . . . .

“ အဲေတာ့ ဘာျဖစ္တုန္း ” . . . . . .

“ ဒါျဖစ္တယ္ ” . . .

“ ရွီး အင္းးးးးးး ” . . .

ခုနက ထုတ္လိုက္ရေသာ လက္ညႇိဳးျဖင့္ပင္ အိအိျဖဴေလးရဲ႕ ပိပိအကြဲေၾကာင္းႀကီးကို ပြတ္ဆြဲလာလိုက္ရာ ထိပ္နားကအစိေလးကိုပါ ခလုတ္တိုက္သြားပါသည္ ။ အိအိျဖဴ မ်က္ခြံမ်ားစင္းလို႔ ႏႈတ္ဖ်ားမွ ၿငီးသံေလး ထြက္လာသည္ ။ ခ်ိန္းေတြ႕က် အေဆာင္ပ်က္ႀကီးရဲ႕ အခန္းေထာင့္တေနမွာ ဒီအတြဲကဲေနၾကသည္ ။ ၂ေယာက္စလုံးရဲ႕ ပုဆိုးနဲ႔ ထမီေတြက ခါးမွာလုံးစုေနေသာေၾကာင့္ ဗလာေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ေနတဲ့ ေအာက္ပိုင္းႀကီးေတြ ေဖြးေျပာင္ေနၾကသည္ ။

သူတို႔ေျခရင္းနားက ၾကမ္းျပင္မွာ ႏွင္းဆီနီေရာင္ ပင္တီေဘာင္းဘီေလးတထည္က အလိပ္လိုက္ေလး ပုံၾကေနသည္ ။ ရဲႏိုင္ကေတာ့ သည္ရည္းစားဦးေလးနဲ႔ စခ်ိန္းေတြ႕ျဖစ္ၾကကတည္းက ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ မဝတ္ေတာ့ ။ ျငင္းခုံေနေသာ စကားသံမ်ားတိတ္ကာ အိအိျဖဴရဲ႕ေအာ္ၿငီးသံေလးေတြကိုသာ ၾကားရေတာ့သည္ ။ ဒူးေထာင္၍ ကားထားေသာ အိအိျဖဴ ေပါင္ၾကားမွာ ရဲႏိုင္ရဲ႕လက္ေတြက စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ ကစားလို႔ေနသည္ ။

တင္းက်ပ္စြာ စိကပ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု ၾကားထဲ လႈပ္ရွားေနေသာ လက္ညႇိဳးမွာ ေဟာ့ေဒါ့ႀကီးၾကား အညႇပ္ခံထားရေသာ ဝက္အူေခ်ာင္းႏွယ္ ။ အရည္႐ႊမ္းေသာ အ႐ြမေလး အိအိျဖဴရဲ႕ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြကေတာ့ ဖင္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းၾကား ထဲသို႔ပင္ ေတာက္ေတာက္ယိုစီးေနသည္ ။ အျပန္အလွန္ပင္ ။

အိအိျဖဴရဲ႕ ျဖဴႏုတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကလည္း ရဲႏိုင္ရဲ႕ေပါင္ၾကားမွ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ဒုတ္တံႀကီးေပၚမွာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ လႈပ္ရွားလို႔ ဂြင္းတိုက္ေပးေနသည္ ။ တခ်က္တခ်က္ ဆိုလွ်င္အားရပါးရ ျဖစ္ညႇစ္ဆုပ္ကိုင္ လိုက္ၿပီးလွ်င္ ဆြဲလိမ္ခ်ရာ ရဲႏိုင္ကိုယ္ႀကီးပင္ တြန႔္တြန႔္သြားရပါသည္ ။

. . . “ ညည္းတို႔ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ ” . . . . . .

“ ဟင္ တီခ်ယ္ႀကီး ” . . .

ေလွကားေျခရင္းမွာ ေခါင္းငုံ႔လို႔ Bio က်က္ေနၾကေသာ စိမ့္ႏွင့္ သက္ထား ထခုန္မိမတတ္ လန႔္ျဖန႔္သြားသည္။ သူတို႔ေရွ႕မွာက ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ႏွင့္ အျခားဆရာမ၃ေယာက္ ။ ၂ေယာက္စလုံး ဖုတ္ဖက္ခါ ထၾကရသည္။

. . . “ ဟိုဟို စာက်က္ေနတာပါ တီခ်ယ္ႀကီး ” . . .

နည္းနည္းေလးပိုသြက္တဲ့ သက္ထားက အျမန္ျပန္ေျဖလိုက္ေပမယ့္ ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္သြားေသာ ၂ေယာက္စလုံးရဲ႕ အမူအရာေတြက ဘယ္လိုမွဖုံးကြယ္ထားလို႔မရ။

. . . “ ဟုတ္သားပဲ ညည္းတို႔က စာက်က္ေနတာ။ ဟိုအတြဲေကာ ဘယ္မွာစာက်က္ေနၾကသလဲ ။ ” . . . . . .

“ ရွင္ ” . . . . . .

“ အေပၚထပ္မွာလား။ ” . . . . . .

“ ဟိုသမီးတို႔မသိပါဘူးပါဘူး တီခ်ယ္ႀကီး ။ ” . . . . . .

“ မသိဘူးလား ” . . . . . .

“ အ အား အ ” . . . . . .

“ အသံမထြက္နဲ႔ အသံလုံးဝမထြက္နဲ႔ အေပၚမွာရွိတယ္မလား။ ” . . .

ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ရဲ႕ လက္ကသက္ထားရဲ႕ ေပါင္ရင္းနားကအတြင္းသား ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ႀကီး ဆြဲလိမ္ထားေလၿပီ။ သက္ထားရဲ႕ ရတနာေ႐ႊၾကဳတ္ေလးျဖင့္ပင္ ၁လက္မခန႔္သာကြာေတာ့မယ္။ . . .

“ ဟုတ္ ဟုတ္ အအား ” . . . သက္ထားခ်က္ခ်င္းပင္ မ်က္ရည္ေလးဝဲတက္လာပါသည္။ . . .

“ ကဲညည္းတို႔၂ေယာက္ပါ လိုက္တက္မယ္။ ေျခသံလုံးဝမထြက္ေစနဲ႔။ ညည္းတို႔ေၾကာင့္ သူတို႔လြတ္သြားရင္ ညည္းတို႔၂ေယာက္ သူတို႔အစားခံရမယ္ နားလည္လား။ ” . . .

ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ ဦးေဆာင္ကာ သူတို႔တသိုက္ေျခသံလုံလုံ နင္းလို႔အေပၚထပ္ဆီ တက္ၾကပါသည္ ။ လူဖမ္းပြဲကားစပါၿပီ ။

“ အား အင္း ကို အား ” . . .

ရဲသူသိသည္ ။ အိအိျဖဴ ၿပီးေတာ့မည္ ။ သူ႔ရဲ႕ အသည္းေက်ာ္ရည္းစားေလးက အင္မတန္ထန္တဲ့ေကာင္မေလး ။ ႏို႔ကိုင္႐ုံျဖင့္ အရည္ယိုလို႔ ေစာက္ဖုတ္ႏႈိက္လွ်င္ အရည္ပန္းထြက္ေသာ မိန္းခေလးျဖစ္သည္ ။ သံဝါသျပဳတဲ့ အဆင့္ကို မေရာက္ၾကေသးေသာ္လည္း ေန႔စဥ္ခ်ိန္းေတြ႕တိုင္း တေယာက္ႏွင့္ တေယာက္ ၿပီးေအာင္လုပ္ေပးၾကသည္မွာ ၂ပတ္ခန႔္ရွိေလၿပီ ။ အခုလည္း ေပါင္ႀကီး၂ေခ်ာင္းကို အားပါးတရ ၿဖဲကားလို႔ အဖုတ္အႏႈိက္ခံေနသည္ ။

ရဲႏိုင္ရဲ႕ လက္ခလယ္က ႐ႊဲစိုေနေသာ ေစာက္ေခါင္းထဲကို တဗြက္ဗြက္ေနေအာင္ အဝင္အထြက္လုပ္ေနခ်ိန္မွာ ေစာက္ဖုတ္ကိုအုပ္ကိုင္ထားတဲ့ လက္ဖဝါးက ျပဴတစ္တစ္ေလးျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ေစ့ေလးကို က်ိန္းတက္ေနေအာင္ ပြတ္မိေနသည္ ။ လက္ညႇိဳးနဲ႔ လက္သူႂကြယ္ကေတာ့ဖုတ္ဖုတ္ေဘးသားထူထူႀကီးေတြေပၚမွာ ယွဥ္လ်က္ ။ ရဲႏိုင္ရဲ႕လိင္တံႀကီးကကိုင္လို႔ ဂြင္းတိုက္ေပးေနေသာ အိအိျဖဴရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းအသြားအလာေတြက ပိုျမန္လာသလို ဆုပ္ကိုင္ထားမႈေတြလည္း ပိုၿပီးတင္းက်ပ္လာပါတယ္ ။

အိအိျဖဴၿပီးသည္ႏွင့္ ရဲႏိုင္လည္းတင္းထားေသာ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ကာ တၿပိဳင္တည္း ပန္းထုတ္မည္ဟု ႀကံ႐ြယ္ထားသည္ ။ နတ္ျပည္ ေရာက္လုလု ျဖစ္ေနေသာ အာ႐ုံမ်ားေၾကာင့္ ၂ဦးသားပတ္ဝန္းက်င္ကို လုံးဝသတိျပဳမိပါေခ် ။

. . . “ အင့္ အင့္ အားးး အင့္ ” . . . . . .

“အရွက္မရွိတဲ့သတၱဝါေတြ ” . . .

႐ုတ္ျခင္းႀကီးေပၚလာေသာ သူေတြေၾကာင့္ ရဲႏိုင္မင္တက္သြားသည္။ တီခ်ယ္ႀကီးေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ ႏွင့္ဆရာမေတြအျပင္ သက္ထားနဲ႔စိမ့္တို႔ပါ ဘြားခနဲ ။ အိအိျဖဴလည္းေတြ႕သည္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ မဟာေပါက္ကြဲမႈႀကီးက အခုခ်ိန္မွာ ရပ္လို႔ရေသာအရာမဟုတ္ ။ ေကာ့ပ်ံ လက္စက ဆက္ၿပီး ေကာ့ပ်ံလန္ေနသည္။

ဓာတ္လိုက္သလို တြန႔္ခါေနေသာ ကိုယ္လုံးႀကီးကလည္းအရွိန္မသတ္ႏိုင္ေတာ့။ လန႔္ျဖန႔္ ရွက္ေၾကာက္မႈေတြေၾကာင့္ ထမီကိုဆြဲခ်ခ်င္ပါေသာ္လည္း တြန႔္တြန႔္လူးေနတာကို မရပ္ႏိုင္။ ပါးစပ္ကို ပိတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေသာ္လည္ ငါးကိုေရေပၚတင္လိုက္သလို ဟစိဟစိပါးစပ္ကေန တအင့္အင့္ ျဖင့္အသံကဆက္ထြက္ေနသည္။ ဗလာျဖစ္ေနေသာ ေအာက္ပိုင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲမွ ေစာက္ရည္ေတြကေတာ့ ထြက္ေနဆဲ ။

ထိုမွ်ေလာက္ထိ တြန႔္တြန႔္လူးကာ ေစာက္ရည္ျဖန္းေနသာ အိအိျဖဴ ႏွင့္ အစြမ္းကုန္မတ္ေထာင္ေနေသာ ရဲႏိုင္လီးတုတ္တုတ္ႀကီးကို ျမင္ၿပီး ပါလာေသာဆရာမမ်ားႏွင့္ စိမ့္နဲ႔သက္ထား တို႔ပင္ ရွက္စိတ္ေတြမႊန္ထူၿပီး မ်က္စိမ်က္ႏွာ ပ်က္ကုန္ၾကသည္ ။ ကာယကံရွင္ ၂ေယာက္ေတာ့ ဘယ္လိုေနသည္မသိ ။ အိအိျဖဴလိုပင္ အသားေတြတဆတ္ဆတ္တုန္ေနသူကေတာ့ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္။ ကိုယ္လုံးတီးနီးနီး အတြဲကိုေတြ႕လိုက္ရလို႔ ဖီလ္တက္သြားတာလည္းမဟုတ္ ရွက္သြားတာလည္းမဟုတ္။ ေဒါသျဖင့္တုန္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္ ။ ခုနက အမ္းသြားေသာရဲႏိုင္ ပုဆိုးျဖင့္ သူ႔လိင္တန္ႀကီးကို အုပ္သလို အရွိန္ေသသြားၿပီျဖစ္တဲ့ အိအိျဖဴ လည္း ခါးမွာစုေနေသာလုံျခည္ကို ဆြဲခ်ကာ ဖုံးဖိသည္။ ႀကိမ္လုံး ႐ိုက္ခ်က္ေတြ ဘယ္ေတာ့က်လာမလဲ လို႔ေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနေပမယ့္ ထူးဆန္းစြာျဖင့္မက်လာ ။

ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ကေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ေလးေတြျဖင့္ ေခါင္းငုံ႔ထားေသာ သူ၂ေယာက္ကို မီးဝင္းဝင္းေတာက္ေနေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္သာစိုက္ၾကည့္ေနသည္ ။ ဖင္တုံးလုံးျဖင့္ လူမိခံလိုက္ရသည္သာမက လူအမ်ားေရွ႕ ေစာက္ရည္ပါပန္းျပလိုက္ရသည္မို႔ ရွက္လြန္လြန္းလို႔ တဟင့္ဟင့္ႏွင့္ အိအိျဖဴ မ်က္ႏွာေလး ရဲရဲတြတ္ေနသည္ ။ ဘယ္လိုမ်က္ႏွာမ်ိဳးျဖင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမည္နည္း ။

. . . “ မင္းတို႔ကိစၥၿပီးၿပီမလား။ သြားၾကမယ္။ ” . . .

သြားဖို႔ေျခလွမ္းျပင္လိုက္တဲ့ အခါမွ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ ေျခေထာက္ေအာက္နားမွာ အလိပ္လိုက္ရွိေသာ ပင္တီေလးကို အိအိျဖဴ ကုန္းေကာက္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္။

. . . “ ညည္းဒီေန႔ ဒါမလိုေတာ့ဘူး အိအိျဖဴ ” . . .

ႀကိမ္လုံးထိပ္ျဖင့္ ေဘးဘက္ကို တြန္းဖယ္လိုက္သလို ေအးစက္ေသာအသံျဖင့္ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားသံေၾကာင့္ ကိုင္းလိုက္ေသာ အိအိျဖဴရဲ႕ခါးေတြျပန္မတ္သြားပါေတာ့သည္။

. . . “ အိ ဟီးဟီးဟီး ” . . .

ဒီအသံကေတာ့ အိအိျဖဴဆီက ထြက္လာေသာငိုရႈိက္သံ ။မုန႔္စားေက်ာင္းတက္ ၿပီးသည္မွာ ၁၀မိနစ္ခန႔္ရွိပါၿပီ ။ Physics အခ်ိန္မို႔ ၁၀တန္း (က) မွေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား ဆရာမႀကီးအလာကို ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္ ။ အင္မတန္ စည္းကမ္းႀကီးၿပီး တိက်ေသာ ဆရာမႀကီးမို႔ ဒီမွ်ေလာက္ ဘယ္တုန္းကမွေနာက္မက်ဖူးပါ ။ စကားတြတ္ထိုးရင္း၊ ဆီးထုတ္စားရင္း ေစာင့္ေနၾကတဲ့ သူမ်ား မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းျဖင့္ ဝင္လာေသာ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ ေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ မတ္တပ္ရပ္ကာ Good Afternoon Teacher ဟုသံၿပိဳင္႐ြတ္ရင္း ႏႈတ္ဆက္ၾကပါသည္ ။

အလိုက္သင့္ ျပန္ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ေနာက္မွာ အခန္းထဲလိုက္ဝင္လာတဲ့ သူမ်ားေၾကာင့္ တခန္းလုံး ေခါင္းေတြထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ နဲ႔တိုးတိုးသံေလးေတြ ကြၽတ္စီကြၽတ္စီ ထြက္လာသည္ ။ လက္ကေလးေတြပိုက္ ေခါင္းေလးေတြငုံ႔ကာ တန္းစီလို႔ဝင္လာေသာ ရဲႏိုင္၊ အိအိျဖဴ၊ စိမ့္ ႏွင့္ သက္ထားတို႔ရဲ႕ ေနာက္မွာ ဒါဇင္ဝက္ခန႔္ေသာ တျခား ဆရာမမ်ားလည္းလိုက္ပါလာပါတယ္ ။ တရႈံ႕ရႈံ႕ ျဖစ္ေနေသာ မိန္းခေလး ၃ေယာက္ႏွင့္ အံႀကိတ္ထားေသာရဲႏိုင္တို႔ကို အခန္းေရွ႕က ၂ေပသာသာခန႔္ျမင့္ေသာ သစ္သား stage စင္ေလးေပၚ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္က တက္ခိုင္းပါတယ္ ။ တခန္းလုံးမွေန၍ ေကာင္းေကာင္းျမင္ရေသာ အတန္းေရွ႕က ထိုေနရာေလးေပၚ မွာ ၄ေယာက္စလုံး တန္းစီလို႔ ေက်ာက္သင္ပုန္းနား ေက်ာကပ္ကာ မတ္တပ္ရပ္ၾကရပါေတာ့သည္ ။ ေနာက္ကပါလာတဲ့ ဆရာမမ်ားကေတာ့ လြတ္တဲ့ခုံမွာ ဝင္ထိုင္သူကထိုင္ ေဘးဘက္နံရံနားမွာ မတ္တပ္ရပ္သူက ရပ္လို႔ ေနၾကပါတယ္။

. . . “ ကဲ မင္းတို႔အားလုံးကေတာ့ သိခ်င္ေနၾကမွာပဲ။ မင္းတို႔ရဲ႕ ဒီသူငယ္ခ်င္းအေကာင္းစားႀကီးေတြ ဘာေတြမ်ားလုပ္ခဲ့ၾကသလဲလို႔ ” . . .

တတန္းလုံး တိတ္ဆိတ္စြာနဲ႔ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ကို ၾကည့္ေနၾကသည္ ။

. . . “ မင္းတို႔သူငယ္ခ်င္း ရဲႏိုင္နဲ႔အိအိျဖဴတို႔ ေဟာဟိုဘက္က အေဆာင္ပ်က္ႀကီးထဲမွာ ေက်ာင္းသားအ႐ြယ္ေတြ လုံးဝမလုပ္သင့္တဲ့ ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ အရာေတြလုပ္ေနတုန္း တီခ်ယ္တို႔လက္ပူးလက္ၾကပ္ဖမ္းမိခဲ့တယ္ ။ ” . . .

တခန္းလုံး တီးတိုးသံေတြေတြခ်က္ခ်င္း ဆူညံသြားပါတယ္ ။ စားပြဲခုံကို ႀကိမ္လုံးႀကီးႏွင့္ တျဗန္းျဗန္း႐ိုက္လိုက္ရင္း . . .

“ စိမ့္နဲ႔သက္ထား တို႔ကလည္းလူမိုက္အားေပး လုပ္ၿပီးေစာင့္ၾကပ္ေပးတယ္ ။ အဲဒီ့အတြက္သူတို႔ကို ေနာင္မွတ္ေလာက္သားေလာက္ျဖစ္ေအာင္ အျပစ္ေပးရမယ္ ။ မင္းတို႔က်န္တဲ့သူေတြ အတြက္လည္း နမူနာျဖစ္သြားၿပီး သူတို႔ လိုမျဖစ္ေအာင္လို႔ပဲ ။ ” . . .

ဆရာမႀကီး ေျပာစကားဆုံးသြားတာနဲ႔ ကာယကံရွင္ေတြေကာ အတန္းသူအတန္းသားေတြပါ သိေနၾကပါၿပီ ။ ဖင္သားနီေအာင္ အတီးခံရေတာ့မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာေနၿပီ ။ စိမ့္ႏွင့္ သက္ထားဆိုလွ်င္ စာလုပ္တဲ့သူမ်ားျဖစ္သလို အေနအထိုင္ေအးေဆးၾကသူမို႔ ဆရာမမ်ားက ခ်စ္ၾကကာ ၇တန္းကတည္းက ဆရာမမ်ား၏ ႀကိမ္လုံးဒဏ္မွ ကင္းေဝးေနသူေတြျဖစ္သည္ ။ အခုမွ ႀကံရာပါျဖစ္ကာ ၂ေခ်ာင္းျပဴးႀကိမ္လုံးကို ျမည္းစမ္းရေတာ့မည္ ။

ဒါက သူတို႔ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အျပစ္ဒဏ္။ ဒါေပမယ့္ . . . . . .

“ တို႔မ်ားငယ္ငယ္တုန္း ကြန္ဗင့္(convent ) ေက်ာင္းမွာတုန္းက အမွားႀကီးႀကီးက်ဴးလြန္လို႔ရွိရင္ ဆရာမႀကီးေတြက အသက္ဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး ဂါဝန္ကိုလွန္ၿပီး ႐ိုက္တယ္ ။ ” . . . ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ ေျပာေနရင္းက အျပစ္သားေက်ာင္းသားေက်ာင္းသား၄ေယာက္ကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး . . .

“ ခုမင္းတို႔က်ဴးလြန္တဲ့အျပစ္က ငါတို႔တုန္းကအဆိုးဆုံးအမွားထက္ေတာင္ ပိုၿပီးဆိုးေသးတယ္ ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ေတာ့ မင္းတို႔၄ေယာက္ကို ဒီေနရာမွာပဲ လုံျခည္ကြင္းလုံးခြၽတ္ၿပီး ႐ိုက္ရလိမ့္မယ္ ။ ” . . .

တမဟုတ္ခ်င္း တတန္းလုံး ပြက္ေလာ႐ိုက္ထြက္သြားသည္ ။ ေက်ာင္းသားေတြတင္မက က်န္တဲ့ဆရာမမ်ားပါ မ်က္လုံးျပဴးကုန္ၾကပါတယ္ ။ ဘယ္ႏွယ့္ ဒီအပ်ိဳအ႐ြယ္ ေက်ာင္းသူႀကီးေတြကို ဖင္ခြၽတ္႐ိုက္မယ္တဲ့ ။ ဒါကပရိသတ္ေတြ ဆူညံကုန္တာ ။ အေရွ႕ကေက်ာင္းသူေခ်ာ ၃ေယာက္ ကေတာ့ ငုံ႔ထားတဲ့ေခါင္းေတြ ေထာင္ၿပီး မ်က္ေတာင္မခတ္ေသာ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကသည္။ မယုံၾကည္ႏိုင္ေသာအၾကည့္ေတြ ။

ေနာက္ထပ္ ႀကိမ္လုံးနဲ႔ စားပြဲထိ႐ိုက္သံျဖင့္ ဆူညံေနမႈမ်ားကိုၿဖိဳခြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ . . . . . .

“ အားလုံး တိတ္က်စမ္း။ ေနာက္ထပ္ဆူလာရင္ အဲဒီ့သူေတြပါ ဒီမွာလာေပါင္းသြားရမယ္ ။ ” . . .

အတန္းသားေတြ ၿငိမ္က်သြားေပမယ့္ အားလုံးရဲ႕ရင္ထဲမွာ အေတြးေပါင္းစုံနဲ႔ဗေလာင္ဆူေနၾကၿပီ ။ ႏုထြား ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးစ ဖင္လုံးႀကီးေတြကို တခန္းလုံးေရွ႕မွာ ေဖာ္ၿပီးျပရေတာ့မွာမို႔ ကာယကံရွင္အပ်ိဳမေတြ ေရွာ့ရလုနီးနီး ျဖစ္ေနၾကသည္ ။ သက္ထားစိတ္ထဲ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး မျဖစ္ႏိုင္ဘူး လို႔တတြင္တြင္ေျပာေနသလို စိမ့္မ်က္ရည္ေတြ စီးလို႔ ေခါင္းတရမ္းရမ္းျဖစ္ေနသည္။ အားလုံးရဲ႕တရားခံ အိအိျဖဴကေတာ့ ထူးျခားစြာနဲ႔ ၿငိမ္သက္လို႔ တရႈံ႕ရႈံ႕သာငိုေနသည္။

သူ႔ေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ပါ အဆစ္ပါသြားၿပီေလ ။ မၾကာမီ သူတို႔သူငယ္ခ်င္း၃ေယာက္လုံး ကုန္ေးကာက္စရာမရွိေအာင္ အရွက္လုံးလုံး ကြဲရေတာ့မယ္ ။ တဦးတည္းေသာ ေယာက်ၤားေလး ရဲႏိုင္မွာလည္း ရွက္ေၾကာက္မႈျဖစ္ေနေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္ထက္စာလွ်င္ ခ်စ္ရပါေသာ အိအိ ရဲ႕ရွက္ အတြက္ စိုးရိမ္မႈပို လို႔ေနပါသည္ ။ အတန္းထဲမွ ေက်ာင္းသားမ်ားေတာ့ အာေတြေျခာက္ၿပီး ရင္ေတြတုန္ကုန္သည္ ။

နာမည္ႀကီး အလွပေဂးမေလး အိအိျဖဴရဲ႕ ထမီမကပ္ေသာ ျမင္ကြင္းကို ေတြ႕ၾကရေတာ့မယ္ ။ အပိုဆုအေနနဲ႔ သက္ထားနဲ႔စိမ့္ပါ ပါေသးတယ္ ။ ေက်ာင္းသူနဲ႔ ဆရာမအငယ္ေတြလည္း မျမင္ဖူးမႀကဳံဖူးေသာ အျဖစ္အပ်က္ကို ေတြ႕ရေတာ့မွာမို႔ စိတ္လႈပ္ရွားေနၾကသည္ ။ . . .

“ ရဲႏိုင္နဲ႔ အိအိျဖဴက ၅ခ်က္ဆီ၊ အားေပးအားေျမႇာက္လုပ္တဲ့ ဟို၂ေယာက္ ၃ခ်က္စီ အ႐ိုက္ခံရမယ္ ။ ေျပာထားတဲ့ အတိုင္းတင္ပါးေျပာင္ေျပာင္ ေပၚကို႐ိုက္မွာ ။ ” . . .

ေျပာရင္းဆိုရင္း ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ လက္ထဲကႀကိမ္လုံးႀကီးကို ေလထဲမွာ ဝွီးခနဲေနေအာင္လႊဲရင္ ဟန္ေရး၂ခ်က္ေလာက္ ျပလိုက္ပါတယ္ ။ ၿပီးလွ်င္ အခ်ိန္မဆိုင္းေတာ့ပဲ . . .

“ ဒီဘက္အစြန္က မသက္ထား ထမီကြင္းလုံးခြၽတ္ၿပီး ဒီနားလာခဲ့ ”

“ ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း ” . . .

သက္ထား မ်က္ရည္႐ႊဲလဲနဲ႔ ေခါင္းေလးဘယ္ညာရမ္းကာ ခါလို႔ျငင္းသည္ ။ အပ်ိဳေလးတေယာက္ဖို႔ လုံျခည္ခြၽတ္ဖို႔ ဒီေလာက္ေတာ့ မလြယ္ပါေခ် ။ . . .

“ ကဲ ညည္းဆက္ၿပီး ျငင္းေနရင္ငါကိုယ္တိုင္ လာခြၽတ္ေပးရလိမ့္မယ္ ။ ” . . .

ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ ေျပာေျပာဆိုဆို ၄ေယာက္တန္းမွာ အစြန္ဆုံးျဖစ္ေသာ သက္ထားေရွ႕သို႔ လက္ထဲႀကိမ္လုံးတရမ္းရမ္းျဖင့္ ေလွ်ာက္သြားေလသည္ ။ အတန္းထဲမွာ ေတာ့ အပ္က်သံပင္မၾကားရေအာင္ တိတ္ဆိတ္လို႔ ။

. . . “ ခြၽတ္စမ္း ” . . .

ထမီစကို ဆြဲေတာ့ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ရဲ႕လက္ကို ျပန္ဆြဲရင္းကာရင္း သက္ထား ရႈိက္ႀကီးတငင္ ငိုသည္ ။ ထမီခါးပုံစကို ျပန္ဆြဲထားသည္။ . . .

“ ညည္းထပ္႐ုန္းရင္ ေအာက္ခံပါ မခ်န္ဘူး ျဖစ္သြားမယ္ေနာ္ မသက္ထား ” . . .

ၿခိမ္းေျခာက္စကားေျပာရင္း ထမီစကို ထပ္မဆြဲေတာ့ပဲ ေပါင္တြင္းေၾကာတဖက္ကိုသာ အားရပါးရကိုင္ရင္း ဆြဲလိမ္လိုက္ပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ နာရီဝက္မရွိခင္ အခ်ိန္ကပဲ ဒီလက္စကို တခါျမည္းစမ္းဖူးၿပီးသား အခုေနာက္တဖက္ကို တြယ္တာခံရျပန္ၿပီ ။ တ အ အ ႏွင့္ သက္ထားေအာ္သည္ ။ ဒီတခါက ဂြၾကားႏွင့္ပိုၿပီးေတာင္နီးသြားေသးသည္။ ေနာက္တေခါက္မ်ားဆိုလွ်င္ေတာ့ သက္ထားရဲ႕ အဖုတ္သားႀကီးကိုပင္ လိမ္ဆြဲမည္လားမသိ ။

. . . “ လက္ပိုက္ထားစမ္း ။ လက္ ပိုက္ ထား စမ္း ။ ” . . .

တလုံးျခင္းႏွင့္ အာဏာသံျပင္းစြာေျပာေသာ အသံေၾကာင့္ သက္ထားလက္၂ဖက္ ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ယွက္ထားလ်က္သားျဖစ္သြားပါသည္ ။

. . . “ အမေလး ဟီး ဟီး ဟီး ” . . .

ေပါင္ရင္းေၾကာကို လိမ္ဆြဲထားရာက ထမီကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ လက္ပိုက္ထားေသာ သက္ထားလွမ္းဆြဲဖို႔မမွီလိုက္ေတာ့။ ေက်ာင္းထမီ အစိမ္းေရာင္ေလးက ေျခမ်က္စိမွာပုံေနေလၿပီ။ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေပါင္သားေလးေတြက ဝင္းပလို႔ေနသည္။ ေပါင္ရင္းဂြဆုံ စက္စပိုင္နာ ပန္းႏုေရာင္ေလးရဲ႕ အစြန္းနားမွာ ေတာ့ တီခ်ယ္ႀကီးလက္ရာ နီေနေသာ အကြက္ေလးေတြက ဘယ္ညာ၂ဖက္စလုံးမွာ ရွိေနပါသည္။

မကူႏိုင္မကယ္ႏိုင္ ျဖင့္ လူ၆၀ေက်ာ္ေရွ႕မွာ ေအာက္ပိုင္းတခုလုံး စက္စပိုင္နာသာက်န္ေတာ့ေသာ သက္ထား ရွက္လြန္းလို႔ ရႈိက္ႀကီးတငင္ကို ငိုလို႔ေနသည္။

. . . “ ဒီအေရွ႕ထြက္ခဲ့ ” . . .

ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ ေျပာလည္းေျပာ လက္ကလည္း လက္ေမာင္းကိုကိုင္ရင္း ေက်ာက္သင္ပုန္းကို မွီၿပီးရပ္ေနေသာ ေနရာမွ ေရွ႕ဘက္၃လွမ္းေလာက္အကြာ စင္၏အလည္တည့္တည့္ အေရွ႕အေနာက္လြတ္ေသာ ေနရာကို ဆြဲေခၚလာပါသည္။ ထမီကေတာ့ အရင္ရပ္ခဲ့ေသာေနရာမွာ ကြင္းလုံေလးပုံၿပီး က်န္ခဲ့ပါၿပီ ။ စိတ္ႀကိဳက္ေနရာကိုေရာက္ၿပီမို႔ . . .

“ ဟိုဘက္လွည့္ ” . . . ဟုဆိုၿပီး အတန္းဘက္ကို ဖင္ေပးခိုင္းလိုက္ပါတယ္ ။

သက္ထား ကိုယ္လုံးက စိမ့္နဲ႔ အိအိျဖဴေလာက္မထြားပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ဖင္လုံးေလးေတြက သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ျပည့္ၿဖိဳးကား က်စ္က်စ္လစ္လစ္ ရွိလွပါသည္ ။ ပန္းႏုေရာင္ စက္စပိုင္နာစကို ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္အကိုင္ သက္ထားတကိုယ္လုံးဓာတ္လိုက္သလို တုန္တက္သြားသည္ ။ သက္ထား အေၾကာက္လြန္သြားလို႔လား မႊန္ထူေနၿပီမို႔လားမသိ ခုဏကလိုေတာ့ မျငင္းဆန္ မ႐ုန္းကန္ ။ အရွက္မ်က္ရည္ေတြကေတာ့ ေတာက္ေတာက္ေတာက္ေတာက္နဲ႔ ၾကေနၿပီ ။

ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလး ေလွ်ာဆင္းသြားတာ ႏွင့္အတူ ျဖဴေဖြးလွေသာ ဝိုင္းဝိုင္းစက္စက္ ဖင္လုံးအစုံလိုက္ေလးက အားလုံးရဲ႕ ျမင္ကြင္းထဲကို ဝင္လာပါသည္ ။ ခြၽတ္ခ်ရေသာ စက္စပိုင္နာေလးက ေပါင္လယ္မွာ ရပ္သြားသည္ ။ အတန္းဖက္ကၾကည့္လွ်င္ ဖင္ေဖြးေဖြးဥဥကို သာျမင္ရၿပီး ေရွ႕ဘက္မွေစာက္ေမႊးႏုႏုမ်ား ျဖင့္လွပေနေသာ အဖုတ္ေလးကို မျမင္ရ ။ ဒါကေတာ့ ႀကံရာပါသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သက္ထားနဲ႔ စိမ့္ကို ညႇာတာေပးလိုက္ေသာ ေနာက္ဆုံးလက္က်န္အရွက္တရားေလး ။

ထို ေတာင္ပူစာပမာ မို႔ခုံးကာအေမႊးစိမ္းမ်ားျဖင့္ လွ်က္ႏြယ္ေနေသာ အဖုတ္ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးအား ေရွ႕မွအေသအခ်ာ ျမင္ရသူမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွ ဘဝတူသူငယ္ခ်င္း ၃ေယာက္သာ ရွိပါသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ ေရွ႕ဘက္ျခမ္းမွာ အေမႊးအုံေလးအား မေတြ႕ၾကရေသာ္လည္း ဖင္လုံးက်စ္ကာ ဖင္သားျပည့္ေပမယ့္ သြယ္လ်ေသာေပါင္တံ ပိုင္ရွင္ေလး သက္ထားမွာ ႀကီးမားေသာအဖုတ္ႀကီး ရွိေနပါသည္ ။

ဖင္လုံးႏွစ္လုံးႏွင့္ ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းဆုံရာအရပ္ ျဖစ္ေသာ ဖင္ၾကားေအာက္မွေနလို႔ ေနာက္ဖက္သို႔ ျပဴထြက္ေနတဲ့ အဂၤါဇာတ္ႀကီးက မကြယ္မဝွက္ပဲ သိသာလြန္းေနသည္ ။ ေဖာင္းအစ္ေနတဲ့ အဖုတ္ေဘးသားႀကီးေတြရဲ႕ အလယ္မွာ တိတိရိရိ ဓားခုတ္ရာေလး ရွိေနသည္ ။ ႏႈတ္ခမ္းေပၚမွာေပါက္ေသာ ေစာက္ေမႊးႏုေလးမ်ားကလဲ က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ။ သနားလို႔ဖင္သာေဖာ္ခိုင္းေပမယ့္ ပစၥည္းကိုက ႀကီးလြန္းေနတဲ့ သက္ထားတေယာက္ ေစာက္ဖုတ္ပါေၾကညာၿပီးသား ျဖစ္ပါေတာ့သည္ ။

အတန္းထဲရွိ လူပ်ိဳေက်ာင္းသားမ်ားမွာ အပ်ိဳဖင္ႏွင့္အပ်ိဳအဖုတ္ကို ျမင္ရေသာေၾကာင့္ လီးေတာင္ကုန္ၾကပါသည္ ။ ေက်ာင္းသူမ်ားမွာလည္း ရင္တုန္အာေျခာက္ကာ ဆရာမမ်ားပင္လွ်င္ ေခြၽးပ်ံစျပဳလာပါသည္။ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း မူလတန္းေက်ာင္းသားဘဝက ဖင္လွန္႐ိုက္သည္ဆိုသည္မွာ မဆန္းျပားေသာ္လည္း အစြမ္းကုန္ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးစ အပ်ိဳအ႐ြယ္ ေက်ာင္းသူေခ်ာႀကီးမ်ားကို အမွန္တကယ္ ပင္ အတန္းအလယ္ ဖင္ခြၽတ္၍ တကယ္ေဆာ္ၿပီဆိုသည္မွာ ရွားပါးလွေသာ အျဖစ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္ ။

ဖင္ေျပာင္ေျပာင္ေပၚကို လာထိတဲ့ ႀကိမ္လုံးရဲ႕အေတြ႕ေၾကာင့္ သက္ထားတြန႔္သြားပါသည္ ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္႐ိုက္တာ မဟုတ္ေသးပဲ လမ္းေၾကာင္းခ်ိန္႐ုံသာ ျဖစ္ပါေသးတယ္ ။ အခုမွတကယ္႐ိုက္တာ ။

. . . “ ႐ႊမ္း ” .

. . “ အ ” . . .

ျဖဴေဖြးေဖြး ဖင္လုံးေျပာင္ေျပာင္ေလးေတြ တုန္တက္သြားၿပီး ကန႔္လက္ျဖတ္ နီရဲေသာ အစင္းေၾကာင္း တခုရဲခနဲ ေပၚလာသည္ ။ သက္ထားနာေပမယ့္ အံႀကိတ္လို႔ ခံသည္ ။ အနားမေပးပဲ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေနာက္တခ်က္ ။ ဒီတခါေတာ့ပိုအားစိုက္လို႔ လႊဲခနဲ႐ိုက္လိုက္သည္။

. . . “ ႐ႊမ္း ” . .

. “ အာ ဟီးဟီးဟီး ” . . .

ဒုတိယေျမာက္ အရႈိးရာေလး ။ ဒီတခါေတာ့ သက္ထား ပူခနဲျဖစ္သြားေသာ တင္ပါးေပၚ ေရာင္ရမ္းၿပီး လက္ေရာက္ကာ သက္သာလိုသက္သာျငား ဖင္သားေလးကိုဆုပ္ကိုင္ ပါေတာ့သည္ ။

. . . “ လက္ဖယ္စမ္း ” . . .

ႀကိမ္လုံးထိပ္ျဖင့္ လက္ကိုေဘးသို႔ တြန္းရင္း ေျပာေပမယ့္ လက္ကျပန္ျပန္ေရာက္လာသည္ ။ ေခါင္းေလးေစာင္းလွည့္ကာလည္း ငိုယိုရင္း အသားနားခံေသာ အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ပါတယ္ ။

. . . “ ခ်က္ခ်င္းမဖယ္ရင္ ေနာက္တခ်က္ထပ္တိုးသြားမယ္ ” . . .

ေနာက္တိုးတခ်က္ကို ထပ္မခံႏိုင္ေသာ သက္ထားလက္ကိုေဘးသို႔ ခ်ရပါေတာ့တယ္ ။ လက္ရွိအေဆာ္ခံေနရေသာသက္ထားကို ၾကည့္ၿပီး စိမ့္ႏွင့္ အိအိျဖဴတို႔လည္း ခုနကထက္ ၂ဆတိုးကာ ငိုေနရၿပီ ။ သူတို႔၂ေယာက္လည္း သည္ပုံစံအတိုင္း ျဖစ္မည္သာ ။ အတန္းေရွ႕မွာ အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္း ဖင္ေျပာင္ႀကီးေတြကို အတီးခံရေတာ့မယ္ ။ ရဲႏိုင္လည္း မ်က္ရည္ဝဲစျပဳေနၿပီ ။ ဒါေပမယ့္ သူက ဂြင္းတိုက္ခံေနရတုန္း တန္းလန္းႀကီး လရည္မထြက္ေသးခင္ လူမိၿပီး ဖုတ္ဖက္ခါထလာရတာ ။

အခုလည္း သူငယ္ခ်င္းမ သက္ထားရဲ႕ ေအာက္ပိုင္းေဟာင္းေလာင္းႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြျပန္လည္ ေဖာက္ျပန္ခ်င္လာသည္ ။ ေပါင္ၾကားထဲမွာ တင္းမားစျပန္ျပဳလာသည္ ။ သက္ထား ဒူးတုန္ရင္း ေနာက္ဆုံးက်လာမယ့္ အခ်က္ကိုေစာင့္ေနသည္ ။

. . . “ ႐ႊမ္း ” .

. . “ အ အိအိ အိ ဟီး ” . . .

ေနာက္ဆုံးတခ်က္အၿပီးမွာေတာ့ သက္ထားနာလြန္းလို႔ ခါးပါေကာ့သြားသည္ ။ ၿပီးေနာက္ တင္ပါးေျပာင္ေျပာင္ကို ကိုင္ရင္း ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္သည္ ။ အားရးပါးရငိုသည္ ။ အတန္းထဲက သူေတြအဖို႔ ေတာ့အင္မတန္ႏွာထဖို႔ေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္း။ ဖင္သား၂ဖက္ကို ဆုပ္နယ္လိုက္ေတာ့ အတန္ငယ္ ဖင္ၿဖဲလိုက္သလို ျဖစ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတင္မက ဖင္ၾကားအရင္းက ညိဳတိုတို ဖင္ဝေလးကိုပါ အေရွ႕ဖက္နား ထိုင္သူေတြ ေတြ႕ၾကရပါသည္ ။

ဒီတေခါက္ေတာ့ ၃ခ်က္လည္း ျပည့္ၿပီမို႔ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ဘာမွမေျပာပဲ ခဏမွ် ေစာင့္ေနလိုက္သည္ ။

. . . “ ညည္းဖင္ညည္း ျပန္ဖုံးၿပီးေတာ့ ခုနကေနရာမွာ ျပန္သြားရပ္ေန လက္ပိုက္ထား ။ ထမီလုံးဝျပန္မဝတ္နဲ႔ ။ ” . . .

သက္ထားမ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔ပဲ စက္စပိုင္နာျပန္စြပ္လို႔ သူ႔ထမီပုံရွိရာဆီ လွမ္းရေလၿပီ ။စိမ့္ ေသးထြက္က်မတတ္ ေၾကာက္ေနၿပီ ။ သူ႔နာမည္ေခၚမွာကို အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေအာင္ ေၾကာက္လန႔္ရင္း ေစာင့္ေနရသည္ ။ အ႐ိုးဆုံး အေအးဆုံး အေၾကာက္တတ္ဆုံးေသာ စိမ့္ သည္ေတာင္ကို ဘယ္လိုေက်ာ္ရပ ။

. . . “ ကဲ မ စိမ့္ ပထမတေယာက္ လုပ္သြားတာ ျမင္တယ္မလား ။ အဲဒီ့အတိုင္း ထမီခြၽတ္ၿပီး ဒီေနရာလာခဲ့ ။ ” . . .

စိမ့္ မ်က္ရည္ေတြ ေတြေတြစီးလို႔ ငူငူႀကီးရပ္ေနဆဲ ။ . . .

“ အခု ကိုယ္တိုင္ခြၽတ္ၿပီးလာရင္ နင့္ေရွ႕ကသူငယ္ခ်င္းလို ဆက္စပိုင္နာက်န္မယ္ ။ ငါကိုယ္တိုင္ ခုနကလို လာဆြဲခြၽတ္ရရင္ေတာ့ ညည္းေအာက္ခံပါ ထမီနဲ႔တူတူ ပုံၿပီးက်န္ခဲ့မယ္ေနာ္ ။ ” . . . “ ငါေျပာေနတယ္ေလ ဘာလဲ ညည္းအေရွ႕ကပစၥည္းပါ ေပၚခ်င္လို႔လား ။ ”. . .

ေနာက္ဆုံး စာလုံးကို အသံျမႇင့္ေျပာလိုက္တဲ့ အခါက်မွ ေၾကာင္အမ္းေသြးပ်က္ေနေသာ စိမ့္ လႈပ္ရွားလာသည္။

. . . “ ဟီးဟီး အင့္ အီးဟီးဟီး ဟုတ္ကဲ့ ခ်ယ္ ဟီးဟီး ” . . .

ေနာက္တိုး ၁၀ခ်က္ခန႔္႐ိုက္မည္ဆိုလွ်င္ပင္ စိမ့္ ဒီေလာက္ေၾကာက္ခ်င္မွေၾကာက္မယ္ ။ ဆက္စပိုင္ပါ အခြၽတ္ခံရလို႔ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးပါျပ ခိုင္းမယ္ဆိုတဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေၾကာင့္ ေၾကာက္႐ြံ႕စိတ္နဲ႔ လန႔္ျဖန႔္ၿပီး ထမီစကိုကိုင္သည္ ။ ဖုတ္ခနဲေနေအာင္ ခြၽတ္ခ်လိုက္ရတဲ့ ထမီေၾကာင့္သူလည္း သက္ထား နဲ႔ပုံစံတူျဖစ္သြားပါၿပီ ။ ရွက္လြန္းလို႔လဲ့ တဟီးဟီးႏွင့္ ငိုသည္ ။ စိမ့္ ကအသားသိပ္မျဖဴလွေသာ ညိဳစိမ့္စိမ့္အသားအေရာင္ပိုင္ရွင္ ။

ေပါင္လုံးႀကီးေတြက လည္း ခပ္တုတ္တုတ္ရယ္ ။ ႐ိုးေအးတဲ့သူပီပီ ဝတ္ထားတဲ့ ေအာက္ခံကလည္း ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္း အျဖဴေရာင္ ေအာက္ခံခပ္ႀကီးႀကီး ။ တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ ေရွ႕သို႔လွမ္းလာေသာ စိမ့္ ကိုၾကည့္ၿပီး အတန္းထဲက ေကာင္မေလးမ်ား သနားၾကသည္ ။ ေက်ာင္းသူအမ်ားစုမွာ အိအိျဖဴႏွင့္ အေရာတဝင္ မရွိလွကာ ႐ြပိုးထိုးလြန္းသည္ဆိုၿပီး အျမတ္ကတ္ၾကေသာ္လည္း စိမ့္နဲ႔သက္ထားကိုေတာ့ ခင္ၾကသည္ ။

အခုကိစၥမွာလည္း အိအိျဖဴေၾကာင့္ သူတို႔၂ေယာက္ အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ အေခ်ာင္ဝင္ခံရသည္ ဟုေတြးကာ ဂ႐ုဏာသက္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္ ။ စိမ့္ ဝတ္ထားတဲ့ ျဖဴျဖဴႀကီးႀကီး ေဘာင္းဘီႀကီးက သက္ထားရဲ႕ ေဘာင္းဘီပန္းႏုေရာင္ေလာက္ စြဲေဆာင္မႈ မေကာင္းေပမယ့္ တမ်ိဳးတဘာသာ ၾကည့္လို႔ေကာင္းသည္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေသာ ေနရာေတြကို ဖုံးကာထားေသာ ပုံေဟာင္းေအာက္ခံေဘာင္းဘီသည္ ေရွ႕ဘက္မွ ခုံးႂကြေသာ ဆီးခုံႀကီးကို ကာကြယ္ေပးထားသလို ေနာက္လွည့္လိုက္ေသာ အခါမွာလည္း ဖြံ႕ဖြံ႕ထြားထြားရွိလွေသာ တင္သားစိုင္ႀကီးမ်ားအား ဖုံးကြယ္ေပးထားပါသည္ ။

ဒါေပမယ့္ အေတာ္မ်ားမ်ားေသာ ၁၀တန္းအ႐ြယ္အပ်ိဳေခ်ာတို႔မွာ သည္အသက္သည္အ႐ြယ္ေရာက္ၾကၿပီ ဆိုလွ်င္ျဖင့္ လူျမင္တာမျမင္တာ အသာထား ကာလာဒီဇိုင္း စုံလင္ေသာ ဆက္စပိုင္နာမ်ားကို သူ႔ထက္ငါအၿပိဳင္ဝတ္ဆင္ေလ့ရွိပါတယ္ ။ ထိုေရွးဒီဇိုင္း ေအာက္ခံေဘာင္းဘီႀကီးမ်ားမွာ ေ႐ႊရင္သိမ္းသစ္အ႐ြယ္တို႔သာ ဝတ္ေလ့ ရွိသည္ဟုလည္း ယူဆထားေပသည္ ။ စိမ့္မွာေတာ့ ဒီအ႐ြယ္ ဒီဖင္ဆိုဒ္ႀကီးျဖင့္ ခေလးေဘာင္းဘီ႐ိုး႐ိုးႀကီး ဝတ္ထား သကဲ့သို႔ရွိကာ ၾကည့္ရင္းရယ္ခ်င္စရာ ေကာင္းသလိုလို ျဖစ္ေနပါသည္ ။

အတန္းဘက္ေက်ာေပးထားၿပီျဖစ္တဲ့ စိမ့္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရႈိက္ငိုေနသည္မသိ ႀကီးထြားတဲ့ တင္ပါးလုံးလုံးႀကီးေတြေတာင္ တုန္တုန္တက္ေနသည္ ။

. . . “ ကဲ ေအာက္ကဟာကို နင့္သူငယ္ခ်င္းလိုပဲေလွ်ာ ။ ငါနင္တို႔ရဲ႕ ဘာမွန္းမသိတဲ့ ဟာေတြကို အထည္တိုင္း ငါကိုင္တိုင္ကိုင္ၿပီး မခြၽတ္ခ်င္ဘူး ။ ” . . .

သည္ေလာက္ရွက္တတ္ ေၾကာက္တတ္တဲ့သူက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ကိုယ့္ဖင္ႀကီးကိုကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေျပာင္ေနေအာင္ခြၽတ္ေပးမွာလဲ ဆိုတာေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္မေတြးမိေလေရာ့သလား ။

. . . “ ငါေျပာေနတယ္ေလ ။ ကြၽတ္ မထုံတက္ေသးေတြ ။ ” . . .

ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ စိတ္မရွည္ေတာ့ ။

. . . “ ဖုန္း ” . . .

. . . “ အီးဟီးဟီးးးးးးးးး ”. . .

စိမ့္ ဖင္ႀကီးေပၚကိုႀကိမ္လုံးတခ်က္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ႐ုတ္ျခင္းႀကီးက်လာတာမို႔ အသံအက်ယ္ႀကီးနဲ႔ ေအာ္မိသည္ ။ လူလည္းေ႐ြ႕သြားသည္ ။ နာလိုက္သည္မွာ မေျပာပါနဲ႔။ ဆက္စပိုင္နာ တထပ္က်န္ေသးသည္မို႔ ႀကိမ္လုံးနဲ႔တင္ပါးထိတဲ့ အသံက႐ႊမ္းခနဲ မထြက္ ။

. . . “ ခြၽတ္မွလား ။ ငါေနာက္တခ်က္ထပ္႐ိုက္ရမွာလား ။ ” . . .

ဒီတခါမွတဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ့ လက္ေတြနဲ႔ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေဘး၂ဖက္ကို ကိုင္ရင္း ခြၽတ္ပါေတာ့သည္။ တေျဖးေျဖးခ်င္း တအိအိသာ ေလွ်ာ့ခ်ရင္း ဖင္သားႀကီးေတြ တျဖည္းျဖည္းေပၚလာသည္။ ေနာက္ဆုံး ဖင္လုံးေျပာင္ေျပာင္ႀကီးေအာက္ ေပါင္ရင္းအစေလာက္မွာ ရပ္သြားပါတယ္ ။ သက္ထားေလာက္ေတာ့ ေပါင္လယ္မေရာက္ ။ ခပ္ညိဳညိဳဖင္သားစိုင္ႀကီးေတြက ျပည့္ၿဖိဳးေဖာင္းအစ္ေနသည္။

ေပါင္ရင္းဂြၾကားေနေတာ့ ျပဴထြက္ျပဴးထြက္လာတာ ဘာမွမေတြ႕ရပါ ။ ဖင္ႀကီးက အရင္းေကာအဖ်ားပါ ႀကီးေနတာကတေၾကာင္း၊ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကလည္း လြတ္လြတ္ကြၽတ္ကြၽတ္ ျဖစ္မေနတာကတေၾကာင္း တို႔ေၾကာင့္ျဖစ္သည္ ။ အခ်င္းခ်င္းသာျမင္ရေသာေရွ႕ဘက္ျမင္ကြင္းမွာေတာ့ ထူထဲေသာ အေမႊးအုံႀကီး ေပၚေနပါၿပီ ။ အေမႊးမဲမဲေတြ တြန႔္လိမ္ေကာက္ေကြးစြာနဲ႔ ထူထဲေနတဲ့ ေစာက္ေမႊးထုႀကီး ။ ဒီလို ေတာအုပ္ႀကီးနဲ႔ယွဥ္ေတာ့ ေစာနက သက္ထားရဲ႕ဟာေလးက ျမက္ခင္းသာသာ ျဖစ္သြားသည္ ။

ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ ဒီဆက္စပိုင္နာကိုေတာ့ ေပါင္လယ္ေရာက္ေအာင္ ထပ္မခြၽတ္ခိုင္းေတာ့ပါ ။ ဒီ၂ေယာက္ကိုက ဖင္ခြၽတ္႐ိုက္တယ္ ဆို႐ုံေလာက္ဆို ထိုက္တန္ၿပီလို႔လဲ ယူဆထားပါတယ္ ။ ခုနက မသက္ထားကေတာ့ ပစၥည္းကိုက မဟားဒယားႀကီးေနေတာ့ သူမတတ္ႏိုင္ ။ တတန္းလုံးေတြ႕ေလၿပီ ။ အခုဒီတေယာက္ကိုလည္း ဖင္ေဖာ္ၿပီး ေဆာ္ရ႐ုံဆို လုံေလာက္ပါၿပီ ။ မိန္းမအဂၤါေပၚမေပၚက ထည့္စဥ္းစားရဖို႔မလို ။ အရွက္လြန္ၿပီး ေခါင္းထဲမွာ ဟာလာဟင္းလင္းျဖစ္ေနတဲ့ စိမ့္ သူ႔ဖင္ေပၚကို ႀကိမ္လုံးလာထိမွ သတိျပန္ဝင္လာသည္ ။ ဒါက ခ်ိန္႐ုံရွိေသးတာ ။

. . . “ ႐ႊမ္း ” . . . .

. . “ အီး ဟီးးးးး ဟိ ဟင့္ဟင့္ ဟင့္ ဟီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ” . . .

ႀကိမ္လုံးရဲ႕ ထိခ်က္၊ ကိုယ္လုံးႀကီးခါသြားတာနဲ႔အတူ ဖင္သားႀကီးေတြက လႈိင္းႀကီးေတြပမာ တုန္တက္သြားပါတယ္ ။ စိမ့္ရဲ႕ ေအာ္သံက သက္ထားတုန္းကထက္ကို သိသိသာသာႀကီး ပိုက်ယ္ေနသည္ ။ ခေလးႀကီးတေယာက္ငိုသလိုကို အာၿပဲႀကီးနဲ႔ ေအာ္ငိုေနတာပါ ။ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ လက္ေနာက္တခါ လႊဲလိုက္ပါၿပီ ။ ႐ႊမ္း ခနဲအသံေကာ၊ ၿပီးေတာ့ ပိုၿပီးက်ယ္လာတဲ့ ေအာ္သံက တခန္းလုံးကို ဖုံးလႊမ္းသြားပါတယ္ ။

ဖင္ႀကီးေတြသာမက ကိုယ္လုံးႀကီးပါ ရိမ္းခါသြားပါတယ္ ။ တလုံးတခဲ တင္ပါးႀကီးမွာေတာ့ အရႈိးရာက ၂ခုျဖစ္သြားပါၿပီ ။ စိမ့္အဖို႔ အရွက္ထက္ အနာက ပိုၿပီးသည္းစျပဳလာပါတယ္ ။ တင္ပါးတျပင္လုံး က်ိမ္းစပ္လြန္းလို႔ မီးနဲ႔တိုက္သလားေတာင္ ထင္ေနရပါတယ္ ။ ႏုလြန္းတဲ့ စိမ့္တေယာက္ ေနာက္တခ်က္ကို မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္က သိတာမွမဟုတ္တာ ။ သူသိတာက ေနာက္တခ်က္ က်န္ေသးတယ္ ဆိုတာပါပဲ ။

. . “ ႐ႊမ္း ” . . .

အားရပါးရႀကီးလႊဲၿပီးေတာ့ ဖင္လုံးေျပာင္ေျပာင္ႀကီးကို ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ႀကီး ထိသြားတဲ့ ေနာက္ဆုံးတခ်က္ ။

. . . “ အားးးးးးးးးးးး ” . . .

အာေခါင္ျခစ္သံနဲ႔ ေအာ္ငိုလိုက္ၿပီး ေရွ႕ကို၂လွမ္းေလာက္ေ႐ြ႕သြားပါတယ္ ။ ပိုက္ထားတဲ့လက္ေတြကလည္း တင္ပါးေပၚေရာက္ၿပီး သက္သာလိုသက္သာညား ဆုပ္နယ္မိေနၿပီ ။ အရွက္ကိုပင္ မငဲ့ႏိုင္ေတာ့ ခါးႀကီးေကာ့ကာ အားရပါးရ ကိုပြတ္သပ္ေနပါတယ္ ။ ဘယ္သူမွမသိလိုက္တာကေတာ့ ေနာက္ဆုံးတခ်က္မွာ စိမ့္ ေပါင္ဂြၾကားက ႂကြက္သားေတြကို ထိမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္မႈ ေခတၱလြတ္သြားတယ္ ဆိုတာပါပဲ ။ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းခဏ ရပ္ေစာင့္ၿပီးမွ

. . . “ ညည္းဖင္ျပန္ဖုံးလို႔ရၿပီ ။ ၿပီးရင္ေနရာျပန္သြားေတာ့ ။ ” . . .

ေက်ာင္းသူကေလး စိမ့္ ငိုရင္းျပဳရင္းႏွင့္ပင္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ေနရာတက်ျဖစ္ေအာင္ ဆြဲတင္ပါတယ္ ။ အပုံလိုက္ျဖစ္ေနေသာ ထမီေနရာမွာရပ္ရင္း အတန္းဘက္ မ်က္ႏွာျပန္လွည့္လိုက္တဲ့ အခါတြင္မွ တခန္းလုံးဟာ ခနဲျဖစ္သြားၾကပါသည္ ။ ေဖာင္းမို႔ေသာဆီးခုံႀကီး ရဲ႕ေအာက္ဖက္တည့္တည့္မွာ အကြက္လိုက္ႀကီး ။ ေဘာင္းဘီကအျဖဴမို႔ စိုသြားတဲ့အခါ တိုးယိုေပါက္သာသာျဖစ္ၿပီး ေစာက္ေမႊးအုံႀကီးကို ျမင္ေနရသည္ ။ စိမ့္ ေနာက္ဆုံးအခ်က္မွာ နာလြန္းလို႔သတိလက္လြတ္ျဖစ္ကာ ထြက္က်သြားခ်င္းျဖစ္သည္ ။

တျဗန္းျဗန္းေနေအာင္ ေပါက္ခ်မိတာ မဟုတ္မိေပမယ့္ တစ္စက္ႏွစ္စက္ မကသာမို႔ စက္စပိုင္နာမွာေတာ့ သိသိသာသာ စို႐ႊဲသြားသည္ ။ ကြဲလိုက္တဲ့ အရွက္ ။ အပ်ိဳထြားေလး စိမ့္ လူ၆၀ေက်ာ္ေရွ႕ ဖင္ခြၽတ္ရ႐ုံမွ်မက ေသးထြက္သြားတာပါ မွတ္တမ္းတင္ေလၿပီ ။ ၿပီးေနာက္ အိအိျဖဴ အလွည့္၊ အားလုံးကမွင္ေသေသၿပီး၊ ရာဂမ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ဝိုင္းၾကည့္က်သည္။ အိအိျဖဴရဲ႕ လႈပ္အိလႈပ္အိျဖစ္ေနတဲ့ အိုးထြားထြားႀကီးေတြနဲ႔ အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေအာင္ ေၾကာက္လန႔္ရင္း ေစာင့္ေနရသည္ ။

” ဒီေနရာလာခဲ့ . . .ငါေျပာေနတယ္ေလ ”

အိအိျဖဴလည္း ခုနကထက္ ငိုေနရၿပီ ။ အတန္းေရွ႕မွာ အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္း ဖင္ေျပာင္ႀကီးေတြကို အတီးခံရေတာ့မယ္ ။

“ ဒီအေရွ႕ထြက္ခဲ့ ” . . .

ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ ေျပာလည္းေျပာ လက္ကလည္း လက္ေမာင္းကိုကိုင္ရင္း ေက်ာက္သင္ပုန္းကို မွီၿပီးရပ္ေနေသာ ေနရာမွ ေရွ႕ဘက္၃လွမ္းေလာက္အကြာ စင္၏အလည္တည့္တည့္ အေရွ႕အေနာက္လြတ္ေသာ ေနရာကို ဆြဲေခၚလာပါသည္။ ဆက္စပိုင္ပါ မရွိဘူးဆိုတဲ့ အသိစိတ္နဲ႔ ေအာက္ပိုင္းအားလုံးျပ ရမဲ့ ေၾကာက္႐ြံ႕စိတ္နဲ႔ ထမီစကိုကိုင္ထားသည္ ။ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ဖုတ္ခနဲေနေအာင္ ခြၽတ္ခ်လိုက္ရတဲ့ ထမီေၾကာင့္…တခန္းလုံးဟာ ခနဲျဖစ္သြားၾကပါသည္ ။

အတန္းဘက္ မ်က္ႏွာလည့္ထားတာမို႔လန႔္ျဖန႔္ ရွက္ေၾကာက္မႈေတြေၾကာင့္ မိန္းမအဂၤါေပၚကေစာက္ေမႊးအုံႀကီးကို လက္ျဖင့္ကာထားကာ တြန႔္တြန႔္လူးေနေတာ့သည္။ ေနာက္မွ ဖင္လုံးေျပာင္ေျပာင္ႀကီးကို လက္ျဖင့္ကာထားသည္။ ထမီကေတာ့ ကြင္းလုံေလးပုံေနပါၿပီ ။

“လက္ကိုဖယ္လိုက္ ” . . . ဟုဆိုၿပီး အတန္းသားမ်ားကို ၾကည့္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္ ။

အိအိျဖဴ မျငင္းဆန္ ႏိုင္ပါ။ အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနဲ႔ေတာ့ျဖစ္ေနၿပီး။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီမရွိ အားလုံးရဲ႕ ျမင္ကြင္းထဲမွာ ေစာက္ေမႊးႏုႏုမ်ား ျဖင့္လွပေနေသာ အဖုတ္ေလးကို ျပသထားရသည္။ လက္ဖယ္လိုက္ေသာ္အခါ အတန္းထဲရွိ လူပ်ိဳေက်ာင္းသားမ်ားမွာ အိအိျဖဴရဲ႕ လွ်ိဳဝွက္ထားေသာ မို႔ခုံးကာအေမႊးႏုမ်ားျဖင့္ လွပသည္အဖုတ္ကို ျမင္ရေသာေၾကာင့္ ေပ်ာ္ျမဴက လီးရွည္ထြက္လာၿပီး အစြမ္းကုန္ေတာင္ကုန္ၾကပါသည္ ။

ေက်ာင္းသူမ်ားမွာလည္း ရင္တုန္စျပဳလာပါသည္။ အရင္က ဖင္မလွန္ပဲ့ ႐ိုက္သည္ဆိုသည္မွာ မဆန္းျပားေသာ္လည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီး အပ်ိဳ ေက်ာင္းသူေခ်ာကို အမွန္တကယ္ ပင္ ဤကဲ့သို႔ ျမင္ေတြ႕ ရေသာ အျဖစ္ ျဖစ္ပါသည္ ။ အိအိျဖဴေရာင္ရွက္ၿပီး လက္ေရာက္ကာ အဖုတ္ေလးကို ျပန္ကာပါေတာ့သည္ ။.

. . “ လက္ဖယ္စမ္း ” . . .

ႀကိမ္လုံးထိပ္ျဖင့္ လက္ကိုေဘးသို႔ တြန္းရင္း လက္ကိုဖယ္လိုက္ပါသည္ ။ ေခါင္းေလးေစာင္းလွည့္ကာ မ်က္ႏွာကိုငုံထားပါေတာ့သည္ ။

“လက္ပိုက္ထားစမ္း ” . . .

အာဏာသံျပင္းစြာေျပာေသာ အသံေၾကာင့္ လက္၂ဖက္ ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ယွက္ထားလ်က္သားျဖစ္သြားပါသည္ ။

“ရဲႏိုင္လာခဲ့စမ္း” . . .

ေျပာရင္းဆိုရင္း ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ လက္ထဲကႀကိမ္လုံးႀကီးကို ေလထဲမွာ ဝွီးခနဲေနေအာင္လႊဲရင္ ဟန္ေရး ျပလိုက္ပါတယ္ ၿပီးလွ်င္ အခ်ိန္မဆိုင္းေတာ့ပဲ…. ရဲႏိုင္ပုဆိုးခြၽတ္စမ္း ဟု က်ယ္ေလာင္စြာေျပာေသာ အသံေၾကာင့္…။ လိင္တံႀကီးကို လက္ျဖင့္ ကာလွ်က္ရဲႏိုင္ပုဆိုးခြၽတ္လိုက္ရပါသည္။ ထိုေနာက္ အိအိျဖဴအား အသားမနာခ်င္ရင္၊ ရဲႏိုင္ရဲ႕ လီးအားစုပ္မလားဟု ေမးလိုက္ရ.. တတန္းလုံး “ဟာ” ကနဲျဖစ္သြားပါသည္။

အိအိျဖဴ အသားနားမွကို ေၾကာက္သည္ကတစ္မ်ိဳး၊ ကိုယ္တိုင္က စုတ္ခ်င္ေသာ္ေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရွက္ရွက္ျဖင့္ ေခါင္းညိတ္လိုက္ပါသည္။

“ညည္းဒီအတိုင္းစုတ္လို႔ မရဘူး” . .

.ေျပာရင္းဆိုရင္း.. အိအိျဖဴရဲ႕ အေပၚဝတ္ကို ခြၽတ္ေစၿပီး၊ ဘရာကိုပါအျမန္ခြၽတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။ အိအိျဖဴရဲ႕ အပ်ိဳႏို႔အုံ ႏူးႏူးညံ့ညံ့လုံးလုံးေလးမွ ေျပာရက္စရာ မရွိေအာင္လွပေနပါေတာ့သည္။ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ျဖစ္သြားေသာအိအိျဖဴရဲ႕ ေရွ႕ပိုင္းအလွမွတင္၊ ေက်ာင္းသားမ်ားအားလုံးထိပ္စိုေနၾကပါေတာ့သည္။ လက္ႏွဖက္ကို ေဘးခ်ခိုင္းက ရွက္လြန္း၍ တုန္ေနေသာ အိအိျဖဴကို ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ က …

“ညည္း အခုမွ ဘာရွက္ေနတာလဲ ” ဟုဆိုကာ ေနာက္ဖင္ကို ႀကိမ္ျဖင့္ တစ္ခ်က္တို႔လိုက္ပါသည္။

အိအိျဖဴဖင္တြန႔္သြားၿပီး၊ မ်က္ႏွာမထားတတ္ေသာေၾကာင့္ ေဘးတိုက္အေနအထားသို႔ လွည့္က ထိုမွ အတန္းကိုေက်ာ္ေပးမိလိုက္ပါသည္။့ ေနာက္ေက်ာအလွ ေပါင္သားေဖြးေဖြးတို႔ႏွင့္ ျဖဴေဖြးေသာ ဖင္သားစိုင္ႀကီးေတြကိုက မဟားဒယားျပသမိလွ်က္ျဖစ္ေနၿပီး သူမတတ္ႏိုင္ ။ ေရွ႕ေရာေနာက္ပါ တတန္းလုံးေတြ႕ေလၿပီ ။

“ညည္းဒူေတာက္ ေဘးလွည့္စမ္း … ရဲႏိုင္ဒီအတိုင္းလာခဲ့”

ရဲႏိုင္လီးႀကီးႏွင့္ အိအိျဖဴမ်က္ႏွာႏွင့္ ကပ္သြားပါေတာ့သည္။ အိအိျဖဴ ရဲႏိုင္လီးႀကီးကို ၾကည့္ေနရာမွာ … ရဲႏိုင္ဖင္ကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဖက္ၿပီး၊ ဥကိုလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္က… ပါးစပ္ျဖင့္ ရဲႏိုင္၏ တုတ္တံႀကီးကို အားရပါးရ စုပ္ပါးေတာ့သည္။ တစ္မိနစ္ခန႔္ ျဖင့္ ရဲႏိုင္မွာ မထိန္းႏိုင္ပဲ သုတ္ေရမ်ား ပန္းထြက္လာပါေတာ့သည္။

ေက်ာင္းသူမ်ားအားလုံး ရွက္ရွက္ျဖင့္ အို႔ဟု အသံမ်ားထြက္က မ်က္ႏွာလြဲလိုက္က်ပါေတာ့သည္။ အိအိျဖဴ တစ္ေယာက္ေပးက်န္သြား၍ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိပဲ မတ္တတ္ရပ္ကာ၊ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္ကို ၾကည့္လိုက္ပါေတာ့သည္။ ထိုေနာက္ ေရွ႕ဆုံးတန္းမွ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေခၚလိုက္ၿပီး၊ ေရစို တစ္ရႈျဖင့္ အိအိျဖဴ၏ ေပက်ံေနေသာ ႏို႔အုံ ႏွစ္လုံးကို တစ္ဖက္စီ သုတ္ခိုင္းပါေတာ့သည္။

အိအိျဖဴ ရွက္လြန္း၍ မေနတတ္ေတာ့ပါ။ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္တစ္ေယာက္ အိအိျဖဴ၏ အဝတ္အစားမ်ားကိုသိမ္းထားလိုက္ၿပီး ညည္းဒီအတိုင္း အခ်ိန္ကုန္ေက်ာင္းလႊတ္တဲ့ အထိေနရမယ္ဟုေျပာကာ၊ သူ၏ထိုင္ခုံေပၚတြင္သြားရပ္ခိုင္းပါေတာ့သည္။ ျဖဴေဖြးလွေသာ ကိုယ္လုံးတီးေလးက အားလုံးရဲ႕ ျမင္ကြင္းထဲမွာ အၾကည့္ခံေနရဆဲ….. ရဲႏိုင့္အတူ သက္ထားနဲ႔စိမ့္တို႔မွာ လည္း ရပ္ေနရာမွာ လုံခ်ည္ျပန္ဝတ္ရန္ လုံခ်ည္ေကာက္လိုက္ေသာ္အခါ၊

ညည္းတို႔ကိုဘယ္သူက ဝတ္ခိုင္းတာလဲဟုဆိုကာ၊ ေဒၚစမ္းစမ္းျမင့္တစ္ေယာက္ ေဒၚသထြက္ၿပီး၊ သက္ထားနဲ႔စိမ့္တိုကို ေဘာင္းဘီပါ ျပန္ခြၽတ္ခိုင္းပါေတာ့သည္။ ေက်ာင္းလႊတ္တဲ့ အထိေနရမယ္ဟုေျပာကာ၊ သူတို႔၏ထိုင္ခုံေပၚတြင္သြားရပ္ခိုင္းပါေတာ့သည္။ ၃ေယာက္စလုံး ေအာက္ပိုင္း ဗလာျဖင့္ တဆတ္ဆတ္တုန႔္ရင္း ရပ္ေနရေတာ့သည္ ။

အပ်ိဳအ႐ြယ္ ေက်ာင္းသူေခ်ာႀကီးမ်ားကို အတန္းအလယ္တြင္ ေအာက္ပိုင္း ဗလာျဖင့္ ေနခိုင္းသည္မွ ျမင္ရသူအေပါင္း စိတ္ၾကည္ႏူး ရင္ခုန္ရေသာ အျဖစ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္ ။ အိအိျဖဴကေတာ လုံးဝကိုယ္တုံးလုံး ၊ သက္ထားနဲ႔စိမ့္တိုမွာ ေအာက္ပိုင္း ဖင္တုံးလုံးျဖင့္ လူအမ်ားေရွ႕ ေစာက္ဖုတ္ပါျပေနရသည္မို႔ ရွက္လြန္လြန္းလို႔ လက္တကာတာျဖင့္တဟင့္ဟင့္ႏွင့္၊ အိအိျဖဴ မ်က္ႏွာေလးလည္း လုံး၀ ရဲရဲတြတ္ေနပါသည္ အတန္းထဲမွာ အရွက္လုံးလုံးကြဲရေတာ့သည္။

Credit : Original Writer