က်မတို႔အိမ္ကို ဦးထြတ္ေခါင္ လာလည္ပါတယ္။ က်မတို႔အိမ္မွာက က်မရယ္၊ က်မေယာက္်ားရယ္၊ သားရယ္ေနၾကတာပါ။ ဦးထြတ္ေခါင္က က်မေယာက္်ား အေဖရဲ႕ညီပါ။ ႐ုံးရက္ရွည္ပိတ္လို႔ လာလည္တာပါ။
ဦးထြတ္က အသက္၅၀ေက်ာ္ ဝန္းက်င္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ လူႀကီးကေတာ့ ခန္႔ခန္႔ညားညားႀကီးပါရွင္။ အိမ္ေထာင္က သုံးဆက္ရွိၿပီး လက္ရွိမန္းမ ဆုံးပါးသြားလို႔ တကိုယ္တည္းသမားျဖစ္ေနပါတယ္။ ရည္မြန္တာရယ္၊ အေျပာခ်ိဳ အေျပာေကာင္းတာရယ္ ေၾကာင့္ မိန္းကေလးေတြက ဦးထြတ္ကို ခင္ၾကပါတယ္။ ဦးထြတ္က အဲလိုဂြင္ဖန္ၿပီးစားတဲ့ အပ်ိဳေပါင္း မနည္းေတာ့ပါဘူးရွင္။ အိမ္ေထာင္ရွင္မိန္းမေတြေရာ၊ အပ်ိဳႀကီးေတြေရာ သူမစားဖူးတာမရွိပါဘူး။ ဘဲသားေတာင္ စားဖူးခ်င္စားဖူးမွာပါ။
က်မမွာ ျပန္႔ကားေနတဲ့ ဖင္လုံးႀကီးေတြရွိတာကပဲ ဦးထြတ္ကို စိန္ေခၚေနသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ေမာင္ကလည္း ဦးထြတ္နဲ႔ ခပ္ခြာခြာေနဖို႔ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္က အိမ္မွာအၿမဲမရွိဘူးေလ။ သားကလည္း ေက်ာင္းသားဆိုေတာ့ ညေနက်မွပဲ အိမ္ျပန္ေရာက္တယ္။ ေမာင္နဲ႔သားနဲ႔ ထြက္သြားၾကတာနဲ႔ က်မနဲ႔ ဦးထြတ္နဲ႔ပဲ က်န္ခဲ့ပါတယ္။
က်မသတိထားမိတာက ဦးထြတ္က က်မဖင္ေတြကို ငမ္းေနၿပီဆိုတာနဲ႔ က်မကိုေခ်ာင္းေနၿပီ ဆိုတာပါပဲ။
သိလိုက္တာကပဲ ေနာက္က်သြားသလားမသိပါ။က်မမီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ေဆးေၾကာေနတုန္း ဦးထြတ္ေရာက္လာပါတယ္။ သူေရာက္လာတာကို က်မမသိပါ။ ျဖဳန္းဆို က်မကိုအတင္းဖက္ၿပီး ပါးေတြကို နမ္းပါတယ္။
“လႊတ္ပါ ဦးရယ္ မသင့္ေတာ္ပါဘူး”
က်မ႐ုန္း၍မရပါ။ ဦးထြတ္ပုဆိုးထဲက လီးႀကီးက ဖင္ၾကားလာေထာက္သည္။ လီးကိုဖင္ၾကားမွာေမႊရင္း ႏို႔ေတြကို ဆုပ္ႏွယ္ပါတယ္။ ဦးထြတ္ရဲ႕ ကြၽမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္မႈေၾကာင့္ က်မေစာက္ဖုတ္ အရည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္လာရပါတယ္။
ဖင္ကိုေမႊေနရာက က်မကိုဆြဲလွည့္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုနမ္းပါသည္။ က်မ႐ုန္းကန္မိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ပါးစပ္ကိုလိုက္စုပ္ရင္း ဖင္ႏွစ္ျခမ္းကို ဆုပ္ႏွယ္ပါသည္။ က်မဂါဝန္အရွည္ ဝတ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဂါဝန္ကိုခါးေပၚမတင္ကာဖင္လုံးေတြကို ဆုပ္ႏွယ္ပါသည္။
စအိုေလးကို မထိခလုတ္ ထိခလုတ္လုပ္ေန၍ က်မမွာ အသည္းယားလာပါေတာ့သည္။ ႐ုန္းကန္အားလည္း ေလ်ာ့လာသည္။ က်မစိတ္ပါေနၿပီေလ။ က်မကို ေနာက္ျပန္လွည့္ကာ ေစာက္ဖုတ္ကိုၿဖဲကာ အေစ့ေလးကို ပြတ္ပါသည္။
“မလုပ္နဲ႔ဦးရယ္..အ..အ..”
ေစာက္စိဆိုတာ ျပည္ဝင္ေပါက္ရဲ႕ခံတပ္မဟုတ္လား။ အဲ့ခံတပ္မခံႏိုင္ေတာ့ပါ။ ၿပိဳေနပါၿပီ။ က်မႏို႔ေတြကို တဖက္ကေခ်ေနပါသည္။ ေစာက္ရည္မ်ား စိုသထက္စိုလာပါသည္။
“ေတာ္ပါေတာ့ ဦးရယ္..အ..အ..အင့္..”
ဦးကက်မကို ထမင္းစားစားပြဲဘက္လွည့္လိုက္သည္။ ဂါဝန္ကိုခါးေပၚတင္ကာလက္တဖက္က
က်မလက္ေမာင္းကို ဆြဲထား၍ တဖက္က သူ႔လီးကို ကိုင္ကာ က်မအဖုတ္ဝကိုေတ့ေနပါတယ္။
“အား..အေမေလး..အား..အင္း..”
ဦးထြတ္လီးႀကီး က်မေစာက္ေခါင္းထဲ ဝင္သြားပါတယ္။ အီစမ့္ၿပီး အေၾကာအခ်ဥ္ေတြ တဖ်စ္ဖ်စ္ ျမည္သြားပါတယ္။ လီးဝင္သြားတဲ့အတြက္ အရွက္ကုန္သြားပါတယ္။ ဦးထြတ္လီးက ေမာင့္လီးနဲ႔ အတူတူေလာက္ပါပဲ။ ၆လက္မသာသာရွိပါတယ္။ဦးထြတ္က က်မလက္တဖက္ကိုကိုင္ကာ တဖြတ္ဖြတ္ ေဆာင့္ပါတယ္။
“အား..အာ..အာ..အာ..အင္း..ေအာ့..အာ.. အာ…
ေအာ့.. အား..အား..အား..အိုး..ကြၽတ္.. ကြၽတ္.. အား…”
လိုးခ်က္ေတြက တျဖည္းျဖည္းသြက္လာေတာ့ က်မလက္ကိုလြတ္ကာ ခါးကိုညစ္ကိုင္၍ တဖမ္းဖမ္းေဆာင့္ပါသည္။ က်မလည္း ထမင္းစားစားပြဲေပၚ လက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္၍ လိုးခ်က္တိုင္းကို အားရစြာ ခံယူလ်က္ရွိပါတယ္။ ေမာင္က ခပ္ခြာခြာေနခိုင္းေသာ္လည္း ခြာရန္မလြယ္ေတာ့ပါ။ အခုပဲ ဦးထြတ္လီးႀကီးက အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာဝင္ထြက္ေနၿပိေလ။
“အား..အား..ဦး..ဦး..ေန..ေနပါဦး..အား.. အား.. မရပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး..အား..အား..”
အလိုးရပ္၍ လီးကိုေစာက္ပတ္ထဲက မႏုတ္ဘဲ က်မကို စားပြဲေပၚပက္လက္တင္လိုက္ပါသည္။ ေစာက္ပတ္က တစိမ့္စိမ့္ထြက္ေသာ ေစာက္ရည္မ်ားေၾကာင့္ တဖြတ္ဖြတ္ လီးအဝင္ေခ်ာမြတ္ေနပါသည္။ ဦးထြတ္ကလည္း ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ကြၽမ္းက်င္ၿပီးသားေလ။
က်မေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပခုံးေပၚတင္ကာ
တဖုံးဖုံးေဆာင့္ေနလိုက္ပုံမ်ား ရင္ခုန္စရာေကာင္းလွသည္။ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခြာလိုက္ၿပီး ေဘးကားကာက်မေပၚေမွာက္၍ ေဘာ္လီကို ႏို႔ေပၚတင္ကာ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ပါသည္။ က်မ ဦးကို တင္းက်ပ္စြာဖက္၍ ႏို႔ေတြကိုေကာ့ေပးမိပါသည္။
“အား..အား..အင္းဟင့္..အာ..အာ..အာ.. ေအာ့.. အင္း.. အား..အား..အား..ေအာ့.. အိုး..အေမ့.. အား..ဦးရယ္.. အား..အား..အား.. ”
“အင္း..အား..ရွီး.. ဦးၿပီးေတာ့မယ္..အား..အား..”
“သိတယ္..သိတယ္..သမီးလည္း ၿပီးေတာ့မွာ.. ေဆာင့္..ေဆာင့္..ဦိးရယ္…နာနာေလးေဆာင့္.. အား.. အား..အား..အား..အား..အေမ..အား..”
“အင္း..အင္း..ဟင္း..ဟင္း ”
ဦးက အရွိန္ျပင္းစြာေဆာင့္ေနရာကေန ႁပြတ္ကနဲ လီးကိုခြၽတ္ၿပီး ဆီးခုံေပၚသုတ္ရည္ေတြ ပန္းခ်လိုက္ပါသည္။ က်မခနမွိန္းလိုက္ၿပီး စားပြဲေပၚကဆင္းကာ ဦးထြတ္ရဲ႕ေစာက္ရည္ပြၿပီး သုတ္ရည္ကပ္က်န္ေနတဲ့ လီးဒစ္ႀကီးကို ေျပာင္စင္သြားကို စုပ္ေပးပါသည္။ က်မတကိုယ္လုံး ႏြမ္းလ်သြားပါတယ္။ က်မ ဦးထြတ္လီးႀကီးကို စြဲေနပါၿပီ။
ညေနေမာင္တို႔နဲ႔ထမင္းလက္ဆုံစားၾကေတာ့ ဦးထြတ္ကျပန္ေတာ့မယ့္ အေၾကာင္းေျပာပါသည္။ ေနာက္ေန႔မနက္ ဦးထြတ္ျပန္ေတာ့ က်မ ဦးထြတ္လက္ကိုဆြဲကာ ခန္႔ညားေသာမ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္လ်က္ ..
“႐ုံးပိတ္ရက္ လာလည္ဦးေနာ္”
ဦးထြတ္ကက်မတကိုယ္လုံးကို သိမ္းက်ဳံးၾကည့္ၿပီး
စူးရွေတာက္ပတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႔ …
“လာလည္မွာေပါ့ တူမႀကီးရယ္”