ငတ္လင့္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီ

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ရွိကြန္ဒိုမီနီယံ အေဆာက္အအုံႀကီးတစ္ခု။ ထိုအေဆာက္အဦးႀကီး၏ ၁၀ လႊာတြင္ ေခါတ္မွီ ေနာက္ဆုံးေပၚကရိယာမ်ားျဖင့္ လွပခမ္းနားေသာ အလွျပင္ ဆိုင္ႀကီးတစ္ခု တည္ရွိေနသည္။ အလွျပင္ဆိုင္က အမ်ိဳးသမီးမ်ားသီးသန႔္ဟု ဆိုေသာ္လည္း အလွျပင္ေပးသူမ်ားက အသက္ ႏွစ္ဆယ္ ေက်ာ္သာရွိေသးေသာ ေကာင္ေလးမ်ားျဖစ္ေနသည္။
အလွျပင္ဆိုင္ဟု ဆိုေသာ္ျငားလည္း အလွျပဳျပင္ေပးသူမ်ားမွာ အလွျပင္ဆိုင္အမ်ားစုတြင္ ေတြ႕ရေသာ မိန္းမစိတ္ေပါက္ေနေသာ ေကာင္ေလးမ်ား မဟုတ္ပါ။ ေယာက္်ားစစ္စစ္ က်ားျဖစ္ၿပီး ဝတ္တာစားတာက အစ ေယာက္်ားပီသေသာ သူမ်ားျဖစ္သည္။ အားလုံး ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးေတြ ခ်ည္းျဖစ္သည္။

အလွျပင္ထိုင္ခုံက ၇ ခုံရွိၿပီး ေကာင္ေလးေတြက အားလုံး စုစုေပါင္း ဆယ္ ေယာက္ျဖစ္သည္။ အလွျပင္ခန္းကို သီးျခား မွန္လုံခန္းျဖင့္ဖြဲ႕ စည္းထားၿပီး ထိုအခန္းထဲတြင္ ဆိုဖာေနာက္မွီ ထိုင္ခုံရွည္ သုံး ခုံကို နံရံတြင္ကပ္၍ စီတန္းခ်ထား ၿပီး။
အလွျပင္ဆရာ ေကာင္ေလးမ်ား ထိုင္ေနၾကသည္။ ဂ်ာနယ္ဖတ္သူကဖတ္၊မွန္ေရွ႕တြင္ေခါင္းဖီးသူကဖီး၊ စကားေျပာသူကေျပာႏွင့္ ရွိေသာ္လည္း က်ယ္ေလာင္ဆူညံျခင္းမရွိပဲ တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းလွသည္။ ထိုအလွျပင္ခန္း၏ အျပင္ဖက္တြင္ေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးလွေသာ ဆိုဖာဆက္တီ ႏွစ္စုံျဖင့္ ဧည့္ခန္းကိုဖြဲ႕စည္းထား သည္။
ထိုဧည့္ခန္းႏွင့္ အလွျပင္ခန္းအၾကား အလွျပင္ခန္းသို႔ ဝင္ေပါက္နားတြင္ေတာ့ ေကာင္တာပုံ စားပြဲတစ္ခုျဖင့္ အသက္ ၃၀ ခန႔္အ႐ြယ္ ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေခ်ာေမာလွပေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ထိုင္ေနေလ၏။ ေန႔ လည္ဘက္မို႔လားမသိ လူကရွင္းေနေလသည္။

ဧည့္ခန္းဆိုဖာဆက္တီတြင္ဧည့္သည္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ထိုင္ေနသည္။အသက္က ၃၀ ေက်ာ္ေလာက္ အသားျဖဴျဖဴႏွင့္ ထိုင္ေနတာေတာင္ သူမ၏ကိုယ္လုံး အလွက ေပၚလြင္လွသည္။ ထိုဧည့္သည္ အမ်ိဳးသမီးသည္ လက္ထဲမွ အမ်ိဳးသမီး မဂၢဇင္းကိုဖတ္ရင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အလွျပင္ခန္းဖက္ကို လွမ္း၍ၾကည့္သည္။
အလွျပင္ခန္း ထဲတြင္ေတာ့ တစ္ေယာက္မွ အလွျပင္ေနျခင္းမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးက တစ္ေယာက္ေယာက္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ေနပုံရသည္။ သူမ၏ေရွ႕တြင္ စားပြဲေပၚ၌ အခ်ိဳရည္ သံဗူးတစ္ဘူးႏွင့္ ဖန္ခြက္တစ္ခြက္ရွိသည္။ ဖန္ခြက္ထဲမွ အခ်ိဳရည္က ဖင္ကပ္ မွ်သာ က်န္ေတာ့သည္။
အမ်ိဳးသမီးသည္ လက္ထဲမွ မဂၢဇင္းစာအုပ္ကို စာပြဲေပၚသို႔ တင္လိုက္ၿပီး အလွျပင္မွန္ခန္း ဘက္သို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ “ အင္း… တနာရီေတာင္ ေက်ာ္လာၿပီ ” တိုးတိုးေလးၿငီးလိုက္ၿပီး သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။
ၿပီးမွ မ်က္ႏွာက ၿပဳံးေယာင္သန္းသြားၿပီး ေရွ႕စားပြဲေပၚမွ စာအုပ္ကို လွမ္းယူလိုက္သည္။ မၾကာလိုက္ပါေခ်။ စကားေျပာသံၾကား၍ အမ်ိဳးသမီးသည္ စာအုပ္မွမ်က္ႏွာလႊဲကာ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ အသက္ ၄၀ ခန႔္ ခပ္ဝဝ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ အလွျပင္မွန္လုံခန္း၏ အတြင္းဖက္ရွိ တံခါးမွ ဝင္လာ၍ အလွျပင္ခန္းကို ျဖတ္ေလွ်ာက္လာသည္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။

ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးသည္ လက္ထဲမွ စာအုပ္ကိုခ်လိုက္သည္။ အလွျပင္ခန္းကို ျဖတ္ ေလွ်ာက္လာေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးသည္ အလွျပင္ခန္းဝင္ေပါက္သို႔ ေရာက္လာေသာအခါ ေကာင္တာတြင္ ထိုင္ေန ေသာ ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ အမ်ိဳးသမီးက မတ္တတ္ထ၍ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
“ အဆင္ေျပရဲ႕လား…မမ ” “ ေျပပါတယ္ညီမရယ္…ဒါေၾကာင့္လဲညီမတို႔ဆီကို မမက တပတ္တစ္ေခါက္ေတာ့ ေရာက္ေအာင္လာတာေပါ့” ေျပာလိုက္ရင္းေလွ်ာက္လာေသာအမ်ိဳးသမီးႀကီးသည္ ေစာင့္ေနေသာအမ်ိဳးသမီး၏ေဘး ဆိုဖာေပၚတြင္ဝင္ ၍ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
“ လူကို ႏုံးသြားတာပဲ…ဟင္း ဟင္း ဟင္း ” “ မမစန္း ကလဲ ” “ ဟုတ္တယ္…မခ်ိဳရ… ေကာင္ေလးေတြက ဝန္ေဆာင္မႈ တအားေကာင္းတာ… ညီမလဲ ဝင္လိုက္ပါလား” “ ဟာ… မမစန္း ကလဲ ” ေစာေစာက ထိုင္ေစာင့္ေနေသာ မခ်ိဳဆိုသည့္ အမ်ိဳးသမီး မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ရဲသြားေလသည္။
ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီးက အေအးအခ်ိဳရည္ သံဗူးႏွင့္ဖန္ခြက္ကို လင္ဗန္းျဖင့္တင္၍ကိုင္ကာ အနားေရာက္လာသည္။ “ ကဲ…မခ်ိဳ …မူလက်ီ လုပ္မေနနဲ႔… ထ ထ… ဒီေရာက္မွေတာ့တစ္ခါေလာက္ဝင္ၾကည္လိုက္စမ္းပါေအ..” “ အဲဒီ မမစန္းကလဲ… ” “ ဘာလဲ…ဒီက အမေလး လည္း ဝင္ဦးမလို႔လား…လာေလ…” ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီးက အေအးဗန္းကို စားပြဲေပၚသို႔တင္လိုက္ၿပီး မခ်ိဳဆိုေသာ အမ်ိဳးသမီး၏လက္ကို လွမ္း၍ ကိုင္လိုက္သည္။

“ ကဲပါ…ထပါေအ…မခ်ိဳကလဲ…ေရာက္မွေတာ့ မထူးပါဘူး ” မမစန္းဆိုေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးကလည္း မခ်ိဳဆိုေသာ အမ်ိဳးသမီး၏ လက္တဘက္ကို ကိုင္ကာ ဆြဲထူလိုက္ သည္။ “ အာ… မမစန္းကလဲကြာ…လုပ္ၿပီ.. ” မခ်ိဳ ရွက္ကိုရွက္ကန္းျဖင့္ ထ၍ မတ္တပ္ထရပ္ လိုက္သည္။
“ ကဲ…ညီမေရ…ဒီကမခ်ိဳကိုလည္း မမလိုပဲသေဘာထားၿပီး အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္ပါကြာ ” မမစန္းဆိုေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ေျပာလည္းေျပာ စလင္းဘက္ထဲမွ ေငြတစ္ေသာင္းငါးေထာင္ကိုလည္း ထုတ္ယူ၍ ေပးလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ မမစန္းကေျပာလိုက္ေသးသည္။ “ စက္ရွင္ပဲ ေနာ္ ” “ဟုတ္ကဲ့…မမ” ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီး ေခၚရာေနာက္သို႔ မခ်ိဳ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ ပါသြားသည္။ မမစန္းဆိုေသာ အမ်ိဳး သမီးႀကီး၏ အမည္က ေဒၚစန္းစန္းႏြယ္ျမင့္ ျဖစ္သည္။
မခ်ိဳဆိုေသာ အမ်ိဳးသမီး၏ အမည္က ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက ေငြေၾကးသုံျဖဳန္းႏိုင္ေသာ လုပ္ငန္းရွင္ေတြျဖစ္ၾကသည္။ မမစန္းက အသက္ ၄၂ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး ခင္ပြန္းသည္က ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၿပီျဖစ္ကာ မုဆိုးမျဖစ္သည္။
မခ်ိဳ က အသက္ ၃၈ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး ခင္ပြန္းသည္ျဖစ္သူက အေမရိကားတြင္ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ေနသည္မွာ ၃ ႏွစ္ ခန႔္ ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့ႏွစ္ဦးစလုံး လိုအပ္ခ်က္ တူညီေနသူေတြျဖစ္သည္။ မမစန္းက ဒီေနရာကို မၾကာခဏ လာတတ္ၿပီး မခ်ိဳကို ေရာက္ဖူးေအာင္ လိုက္ခဲ့ပါလားဟု ေခၚခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီး လက္ဆြဲေခၚေဆာင္ရာသို႔ လိုက္ပါလာေသာ မခ်ိဳသည္ အလွျပင္ခန္းအတြင္း ျဖတ္ေလွ်ာက္လာၿပီး။

တဖက္ရွိ အလွျပင္ခန္းတံခါးေပါက္ အနီးသို႔ေရာက္ရွိလာသည္။ ထိုေနရာတြင္ ဆိုဖာထိုင္ခုံရွည္ ႏွစ္ခုျဖင့္ ေကာင္ေလးေတြ ထိုင္ေနၾကသည္။ ထိုေနရာသို႔အေရာက္ ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီးက ရပ္၍ မခ်ိဳလည္း ရပ္လိုက္သည္။
“ ကဲ…မမ…ဒီမွာအားလုံး ၈ ေယာက္ရွိတယ္…မမ အႀကိဳက္ေ႐ြးေပေတာ့.. ” ရဲကနဲျဖစ္သြားေသာ မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ မခ်ိဳက ေကာင္ေလးေတြကိုၾကည့္သည္။ အားလုံး ကိုယ္လုံးေတာင့္ ေတာင့္ႏွင့္ ႐ုပ္ေခ်ာေခ်ာေလးေတြ။ အားလုံး၏ သန္စြမ္းမႈကလည္း အတူတူေလာက္ပင္ျဖစ္ႏိုင္၍ မခ်ိဳဘယ္သူ႔ကို ေ႐ြးရမွန္း မသိျဖစ္ေနသည္။
“ ဒီဖက္က ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ တပတ္မွတခါပဲလာတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္းေတြေလ… ဟိုဖက္က ၆ ေယာက္ကေတာ့ ဒီက ပင္တိုင္ေတြေပါ့ ” မခ်ိဳ တခါတေလမွ လာသည္ဆိုေသာ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ မခ်ိဳ၏စိတ္ထဲတြင္ ပင္တိုင္ ၆ ေယာက္က ေနာင္လည္း အခ်ိန္မေ႐ြးေတြ႕ႏိုင္သည္။
တခါတေလမွ လာေသာႏွစ္ေယာက္က ႀကဳံေတြ႕ရခဲ၍ ထိုႏွစ္ေယာက္ထဲမွ ေ႐ြးရန္ႀကံစည္လိုက္သည္။ တစ္ေယာက္က အသားလတ္လတ္ တေယာက္က အသားျဖဴျဖဴ၊ ႏွစ္ေယာက္စလုံး လုံးတူေဒါက္တူမို႔ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ၏ မ်က္လုံးက ထိုေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္၏ ေျခမမ်ားဆီသို႔ ေရာက္ သြားသည္။
“ သူနဲ႔ပဲသြားမယ္ ” အသားလတ္လတ္ေကာင္ေလးက မခ်ိဳကို ၿပဳံး၍ၾကည့္ရင္း မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။ “ ကာစန္မာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔က အဓိကေနာ္ ” “ ဟုတ္ကဲ့ မမ ” ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီး၏ သတိေပးစကားကို ေကာင္ေလးက ေခါင္းညိတ္၍ တုံ႔ျပန္လိုက္သည္။
ေကာင္ တာမွ အမ်ိဳးသမီးက နံရံအေပၚဖက္တြင္ ကပ္ထားေသာ မွန္ဘီ႐ိုေလး၏ တံခါးကိုလွမ္း၍ ဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ နံပါတ္ျပား ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ေသာ့တစ္ေခ်ာင္းကို ျဖဳတ္ကာ ေကာင္ေလးလက္ထဲသို႔ ထည့္ေပးလိုက္သည္။ “ အခန္း ၇ ကို သြားေတာ့ ” ေကာင္ေလးကေရွ႕က မခ်ိဳကေနာက္က အလွျပင္ဆိုင္မွန္လုံခန္း၏ ေနာက္ဖက္တံခါးမွေန၍ အထဲသို႔ ဝင္လာ ခဲ့သည္။
ေကာင္တာမွ အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ေနခဲ့သည္။ အထဲတြင္ တည္းခိုခန္းမ်ားကဲ့သို႔ နံပါတ္တပ္ထားေသာ အခန္းမ်ား အစီအရီရွိေနသည္။ နံပါတ္ ၇ တပ္ထားေသာ အခန္းကို ေကာင္ေလးက ေသာ့ဖြင့္လိုက္သည္။

“ ဝင္ေလ…မမ ” မခ်ိဳကေရွ႕က ေကာင္ေလးက ေနာက္မွ အခန္းထဲသို႔ဝင္လိုက္ၿပီး ေကာင္ေလးက အခန္းတံခါးကို ေသာ့ခတ္၍ ပိတ္လိုက္သည္။ အခန္းက ၁၅ ေပပက္လည္ေလာက္ ရွိမည္ထင္သည္။ အလယ္တြင္ တစ္ေယာက္အိပ္လည္းမက ႏွစ္ေယာက္အိပ္လည္းမက်ေသာ ဇက ကုတင္တစ္လုံးေပၚတြင္ ေမြ႕ယာထူႀကီးတစ္လုံးႏွင့္အိပ္ယာကို ခမ္းခမ္းနားနား ျပင္ဆင္ထားသည္။
ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူက ကုတင္ေစာင္းတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ေကာင္ေလးက သူ႔အက်ႌကိုခြၽတ္၍ နံရံမွခ်ိတ္တြင္ ခ်ိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မခ်ိဳေဘးကုတင္ေစာင္းတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ အခန္းထဲေရာက္ကထဲက ေကာင္ေလးကို ေငး၍ၾကည့္ေနေသာ မခ်ိဳက ေကာင္ေလးကိုဖက္၍ ပါးႏွစ္ဖက္ကို အားရပါးရ နမ္းလိုက္သည္။
ေကာင္ေလးက လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ မခ်ိဳ၏ခါးကို ဖက္ထားရင္း တင္သား တစ္ဖက္ကို ဆုပ္နယ္ေပးေနသည္။
“ မင္းနာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ ” “ ေဇာ္ေဇာ္ လို႔ပဲေခၚပါ မမ ” “ အင္းေလ နာမည္ရင္းကိုေတာ့ ဘယ္ေျပာပါ့မလဲ…မမ နံမည္က နံမည္အမွန္ေနာ္… မခ်ိဳလို႔ေခၚတယ္ ” “ ဟုတ္ကဲ့…မမ…ကြၽန္ေတာ္ အဝတ္ေတြ ခြၽတ္ေပးမယ္ေနာ္… ” “ ေဇာ့္…သေဘာပဲ… ” ေဇာ္ေဖာ္က မခ်ိဳကိုအားျဖင့္ ညႇစ္၍ဖက္ကာ ပါးႏွစ္ဖက္ကို နမ္းလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ မခ်ိဳ၏အက်ႌကို ေျဖးေျဖး ခ်င္း ခြၽတ္ေပးရင္း ထြက္ေပၚလာေသာ အသားစိုင္ေလးမ်ား ပခုံးသားေလးေတြက အစ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ဖိ၍ဖိ၍ စုပ္ကာ နမ္းေပးသည္။ နမ္းရင္း ခြၽတ္ရင္းျဖင့္ ေနာက္ဆုံး ေအာက္ခံ ဘရာစီယာပါ ကြၽတ္သြားေသာ အခါတြင္ေတာ့ လုံးဝန္း ေသာ ႏို႔အုံႏွစ္လုံးက အိတြဲတြဲေလး ထြက္ေပၚလာသည္။ ႏို႔အုံသားေလးေတြကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိလိုက္ ညႇပ္လိုက္ စုပ္လိုက္ျဖင့္ နမ္းေပးရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို စို႔ ေပးလိုက္သည္။
ထိုသို႔ႏို႔သီးေလးေတြကိုစုပ္ေပးေနေသာအခ်ိန္တြင္ႏို႔အုံကိုလည္းလက္ျဖင့္ အသာဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေခ်ေပးေနသည္။ မခ်ိဳရင္ကိုေကာ့ၿပီး မ်က္ႏွာကိုေမာ့ကာ မ်က္လုံးေတြက စင္းၿပီးမွိတ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေဇာ္ေဇာ္၏ လည္ပင္းကိုဖက္ကာ သူမ၏ ရင္ဘတ္ေတြကို အတင္းကပ္၍ ေပးေနသည္။

ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ေစ့ငွေအာင္ စို႔ေပးၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္က မခ်ိဳ၏ခါးကိုေပြ႕ကာ ပက္လက္လွန္ေပးရင္း အနည္းငယ္မွ် စူထြက္စျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ ဗိုက္သားမ်ားကို နမ္းရင္း ထဘီကိုေအာက္သို႔ ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ ထဘီ က ခ်က္ေအာက္ေရာက္သြားေတာ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီႀကိဳးက ေပၚလာသည္။ ေဇာ္ေဇာ္က ထဘီကို ေခ်ဖ်ားဘက္ မွေန၍ ကြင္းလုံးခြၽတ္ပစ္လိုက္ၿပီး မခ်ိဳ၏ႀကိဳးတပ္ ခြေထာက္ပါ ေဘာင္းဘီကိုပါ ခြၽတ္ပစ္လိုက္၏။
အဝတ္ေတြ အားလုံး ကြၽတ္သြားေသာအခါ အေမႊးထူထူျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ခုံးခုံးႀကီး ထြက္ေပၚလာေလ သည္။ဆီးခုံမွ အေမႊးစပ္ေလးမ်ားအထိ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိကပ္နမ္းစုတ္ၿပီး ေပါင္လုံးႀကီးေတြကိုပါ နမ္းသည္။
လက္တစ္ဖက္ကေစာက္ဖုတ္ႀကီးေပၚအုပ္၍အေမႊးေတြကိုထိုးဖြရင္း ဖြဖြေလးပြတ္ေပးေနသည္။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုၾကားမွ ေစာက္ရည္ၾကည္ ကေလးမ်ား စိမ့္ၿပီးထြက္ေပၚလာတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
“ မမ…ကြၽန္ေတာ္ မႈတ္ေပးရမလား… ” “ အင္း ” “ မုန႔္ဖိုးေပးရမယ္ ေနာ္ ” “ ေပးမွာေပါ့…ၿပီးေအာင္ေတာ့ မမႈတ္နဲ႔ေနာ္ ” “ ဟုတ္ကဲ့ပါ ” ေဇာ္ေဇာ္က မခ်ိဳ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ကား၍ ေထာင္ကာ ေပါင္ၾကားသို႔ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ လွ်ာကိုအျပားလိုက္ထုတ္၍ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို ေအာက္မွေန၍ အေပၚသို႔ပင့္ကာ သုံးေလးႀကိမ္မွ် ယက္တင္လိုက္သည္။
“ အ…အ…ဟင္း…ေဇာ္ေဇာ္ရယ္…ေမာင္ေလးရယ္… ” မခ်ိဳ အသံထြက္ေအာင္ပင္ ၿငီးလိုက္ရသည္။ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္စိက လွ်ာျဖင့္ဒ႐ြတ္တိုက္ ပြတ္တိုက္ သည့္ ဒဏ္ကိုမခံႏိုင္ေပ။
ေဇာ္ေဇာ္ကေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကိုလက္မႏွစ္ဘက္ျဖင့္ အသာဖိၿဖဲလိုက္သည္။ အမွန္ကေစာက္စိကို ဆက္၍စုပ္ေပးရန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒါက မႈတ္တာႏွင့္ ၿပီးခ်င္သူမ်ား အတြက္သာျဖစ္သည္။ အခု မမက ၿပီးေအာင္ မလုပ္ေပးရန္ မွာထားသည္ကို သတိရေသာေၾကာင့္ ေစာက္စိကို ဆက္မစုပ္ေပးေတာ့ ပဲၿဖဲထား၍ ၿပဲေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုၾကားသို႔ လွ်ာကိုထိုးသြင္းကာ ပတ္လည္လွည့္ ယက္ေပးလိုက္ သည္။
လွ်ာကိုနက္သ ထက္နက္ေအာင္ အထဲသို႔ ထိုးသြင္းျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ ေစာက္ပတ္တြင္းဝ အတြင္းနားေလးကို သာ ယက္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ အံႀကိတ္၍ ဝမ္းေခါင္းသံျဖင့္ တ အင္း အင္း ၿငီးရင္း မခ်ိဳ၏ေပါင္ႀကီးေတြက ေပါင္ၾကားမွ ေဇာ္ေဇာ္၏ေခါင္းကို ညႇပ္လိုက္ခြာလိုက္ ျဖစ္ေနၾကသည္။ တခဏအတြင္းမွာပင္ ေစာက္ပတ္ထဲမွ တေျဖးေျဖး စိမ့္ထြက္လာေသာ အရည္ ၾကည့္မ်ားမွာ ပ်စ္လာသည္ကို လွ်ာဖ်ားမွတဆင့္ သိရွိလိုက္ရသည္။
ေဇာ္ေဇာ္ကေစာက္ေခါင္းထဲမွလွ်ာကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကိုခပ္ဖြဖြေလး ယက္ေပးကာ သူ၏ေခါင္းကို ႂကြလိုက္သည္။
“ အင္းဟင္းဟင္း…ေမာင္ေလးရယ္…ေမာလိုက္တာကြယ္ ” “ နားဦးမလား…မမ ” “ ခဏနားပါရေစဦး ေမာင္ေလးရယ္… ႏိုမို႔ဆို ထည့္လည္းထည့္ ၿပီးလည္းၿပီး ျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႔ပါ…ေနာ္ ” ေဇာ္ေဇာ္ ကုတင္ေပၚမွဆင္းကာ အခန္းေထာင့္ရွိ ေရခဲေသတၱာေလးထဲမွ ေရသန႔္ဘူးကို ေဖာက္၍ ဖန္ခြက္ထဲ ထည့္ကာ ယူလာေပးသည္။
“ မမ…ေသာက္လိုက္ပါဦး ” “ အင္း…မင္းလဲ ေသာက္ဦးေလ ” ေဇာ္ေဇာ္ဆိုေသာ ေကာင္ေလးက ေခါင္းညိတ္ျပသည္။ မခ်ိဳက ေရေသာက္ၿပီးေတာ့ ဖန္ခြက္ကို ျပန္ယူသြားၿပီး သူလည္း ဖန္ခြက္တစ္ဝက္ေလာက္ ေရထည့္ေသာက္သည္။
အဝတ္အစားကင္းမဲ့၍ ဝတ္လစ္စလစ္ ျဖစ္ေနသူက ေဒၚခ်ိဳခ်ဳမိုးသူ။ သူမ၏ ျဖဴေဖြးေတာင့္တင္းလွပသည့္ ခႏၶာကိုယ္အား ေဇာ္ေဇာ့္မ်က္လုံးမ်ားက သာမန္ အၾကည့္ျဖင့္ သာ ၾကည့္ေသာ္လည္း။
မခ်ိဳကမူ ယခုအခ်ိန္အထိ ပုဆိုးဝတ္ထားဆဲျဖစ္ေသာ ေဇာ္ေဇာ္ဆိုေသာ ေကာင္ေလးကို မျပတ္ၾကည့္ေနမိသည္။ “ မမ…လုပ္ရေတာ့မလား… ” “ အင္း ေလ ” “ မမ က ဘယ္လိုပုံစံမ်ိဳးကို အႀကိဳက္ဆုံးလဲ… ” “ ေနဦး…မင္းဟာကို ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ ” ေဇာ္ေဇာ္ က ခါးမွပုဆိုးကိုခြၽတ္၍ ကုတင္ေျခရင္းဖက္ရွိ ကုတင္တိုင္ေပၚသို႔ ပစ္တင္လိုက္သည္။
႐ုတ္တရက္ ေပၚထြက္လာေသာ လီးႀကီးက အ႐ြယ္ႏွင့္ေတာင္ မမွ်ဟုေျပာရမေလာက္ပင္ျဖစ္သည္။ အရွည္က ၆ လက္မေအာက္ က်မည့္ပုံမရွိေပ။ လုံးပတ္က လက္တစ္ကိုင္ ျပည့္ျပည့္ခန႔္။ လီးႀကီးက ေတာင္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း သိပ္ၿပီးေတာ့ မာေသးပုံမရ။ “ မမ…ကိုင္ခ်င္ရင္ ကိုင္ေလ ” ေဇာ္ေဖာ္က ေျပာရင္း ကုတင္ေဘးသို႔ ကပ္ေပးသည္။
မခ်ိဳလည္း အိပ္ယာေပၚ ပက္လက္အေနအထားမွ ေဇာ္ေဇာ္ ရွိရာဘက္သို႔ ေစာင္းၿပီး လက္တစ္ဖက္ျဖင့္လီးႀကီးကို လွမ္းဆုပ္လိုက္ေလသည္။လီး၏ေႏြးေထြးေသာ အပူေငြ႕က သူမလက္ဖဝါးသို႔ စီးဝင္သြားခိုက္ ေစာက္ပတ္ဝမွ စစ္ကနဲ ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ မခ်ိဳေပါင္ႏွစ္လုံးကို လိမ္ ထားလိုက္ရေလသည္။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ဂြင္းတိုက္ေပးေနရာမွ လီးက စံခ်ိန္တင္ေအာင္ မာတင္းလာၿပီး အေၾကာႀကီး ေတြက အၿပိဳင္းၿပိဳင္း ခုံး၍ထလာသည္။
“ လာ…ေမာင္ေလးရယ္… မမကို ဒီကုတင္ေစာင္းမွာပဲ လုပ္ေပးပါ ” မခ်ိဳက လီးကိုကိုင္ရင္း စိတ္မထိန္းႏိုင္၍ အလုပ္စရန္ ေျပာလိုက္ၿပီး လီးကိုလက္မွ လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ခႏၶာကိုယ္အား ကုတင္ေပၚ ကန႔္လန႔္ျဖတ္အိပ္ရင္း တင္သားႀကီးမ်ားကို ကုတင္ေစာင္းတြင္တင္ကာ ေပါင္ ကား၍ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကုတင္ေအာက္သို႔ ခ်လိုက္၏။
ေဇာ္ေဇာ္က သူမေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔ ဝင္ရပ္လိုက္ရင္း ေစာေစာက ေရေသာက္စဥ္ နံရံတြင္ခ်ိတ္ထားေသာ အက်ႌအိတ္ထဲမွ ယူလာပုံရေသာ ကြန္ဒုံးကိုေဖာက္၍ လီးတြင္စြပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေရွ႕သို႔တိုးကပ္လိုက္ၿပီး လီးတန္တစ္ခုလုံးကို။
မခ်ိဳ၏ အေမႊးထူထူျဖင့္ ခုံးထေနေသာေစာက္ဖုတ္ႀကီးေပၚသို႔အလွ်ားလိုက္တင္ကာေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျဖင့္ အေမႊးေတြၾကား ထိုးသြင္း ပြတ္ေပးလိုက္သည္။ “ ဟင္း…ဟင္း…ဟင္း…ယားတယ္…ဟင္း… ” ေစာက္ဖုတ္အုံေပၚမွ လီးတန္ႀကီးကို ေလွ်ာကနဲ ေနာက္သို႔ဆုတ္လိုက္ၿပီး ေစာက္ေစ့ ျပဴးျပဴးႀကီးကို လီးထိပ္ ျဖင့္ ႏွစ္ခ်က္မွ်ထိုးကာ ေစာက္ေစ့ေပၚသို႔ လီးထိပ္ဖ်ားကိုတင္၍ ပြတ္သပ္ထိုးဆြေနသည္။
တဟင္းဟင္း ၿငီးျငဴမည္ တမ္းရင္း မခ်ိဳတစ္ေယာက္ ဖင္ႀကီးေတြ ေကာ့ေကာ့တက္လာသည္။ လီးထိပ္ကို ေစာက္ေစ့ေအာက္သို႔ ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းဝသို႔ ေတ့ကာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိ၍ညင္ညင္သာသာ ဆက္တိုက္သြင္းလိုက္သည္။
မခ်ိဳ၏ ေမးဖ်ားေလး ေမာ့တက္သြားၿပီးႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာမွာဟ၍သြားသည္။အလိုးမခံရသည္မွာ ၃ ႏွစ္ၾကာခဲ့ ၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူမေစာက္ေခါင္းက ေစးကပ္က်ဥ္းေျမာင္းေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႔ လီးႀကီးက တျဖည္း ျဖည္း ထိုးခြဲဝင္ေရာက္ လာေသာအခါ။ လီးကိုငံ့လင့္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသား ႂကြက္သား မွ်င္မ်ားက အလုအယက္ ဝိုင္းဝန္းဆြဲယူၾကသည္။
အရည္ၾကည္မ်ားကလည္း ဆက္တိုက္ စိမ့္ထြက္လာၾကသည္။ အလိုလိုေနရင္း မခ်ိဳ ေမာေနေလသည္။ ေဇာ္ေဇာ္က လီးကိုတဝက္ သာသာေလာက္သာ ထုတ္၍ ေလးငါး ႀကိမ္မွ် ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ေဆာင့္လိုးၿပီးမွ ႏို႔တစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္လွမ္း၍ နယ္ရင္း လီးကို တဆုံးတဆုံး ထုတ္၍ ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္သည္။ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို အတင္းမွိတ္ရင္း မခ်ိဳ၏ဦးေခါင္းမွာ ရမ္းခါေနသည္။
ေဇာ္ေဇာ္ လိုးတာ က ပညာသားပါသည္။ လီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သမား႐ိုးက် ပုံမွန္အတိုင္း လိုးသြင္းေနျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ ခါးကိုအသုံးခ်ကာ လီးကို ေဘးဘယ္ညာ ေစာင္း၍တမ်ိဳး အေပၚသို႔ေကာ့၍တဖုံ ေအာက္သို႔စိုက္၍တခါ ေလးဘက္ေလးတန္ ျပည့္စုံေအာင္ တဆုံးတဆုံးထုတ္၍ ခပ္နာနာ ေဆာင့္လိုးေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။
ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူမွာ ရင္ဘတ္ေကာ့တက္လာလိုက္ ကုတင္ေစာင္းမွဖင္ႀကီးေတြ ႂကြတက္လာလိုက္ျဖင့္ တကိုယ္လုံး ေယာက္ယက္ခပ္လ်က္ တခါဘူးမွ် မႀကဳံဖူးသည့္ အရသာကို ျဖတ္ျဖတ္လူး ခံစားေနရသည္။
“ ဖြတ္…ဇြတ္…ပလြတ္…ကြၽတ္…ကြၽတ္…ကြၽတ္…ဟင္း…ဟင္းဟင္..ကြၽတ္ကြၽတ္ ” ေဇာ္ေဇာ္၏လက္က ႏို႔ႏွစ္လုံးကို အလြတ္မေပး မနားတမ္းညႇစ္လွ်က္ လီးကလည္း အားပါပါျဖင့္ ခပ္သြက္ သြက္ မနားတမ္းေဆာင့္လွ်က္ ဒရစပ္လိုးလိုက္ ခပ္ေျဖးေျဖးေလး ေမွးေဆာင့္လိုက္ျဖင့္ သူ၏စိတ္ကို ထိန္းကာ ပညာသားပါပါ လိုးေပးလွ်က္ရွိသည္။ မခံရတာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူမွာ ခပ္ေစာေစာကလည္း ေဇာ္ေဇာ္ ဘာဂ်ာ မႈတ္ထားေသာအရွိန္ျဖင့္ ၿပီးခ်င္စိတ္မွာ ျပင္းျပ၍လာသည္။ တကိုယ္လုံးလဲ ဆိမ့္တက္လာေလသည္။
ေနာက္ တစ္ခ်ီက်မွ ေလးဖက္ကုန္း၍ အခ်ိန္ၾကာၾကာေလး အားရွိပါးရွိခံေတာ့မည္ဟု မခ်ိဳေတြးလိုက္သည္။ “ ေဇာ္… ေဇာ္…မမေပၚ ေမွာက္… ေမွာက္ခ်လိုက္.. ” ေဇာ္ေဇာ္တို႔က ကြၽမ္းၿပီးသားပါ အမ်ိဳးသမီး ၿပီးေတာ့မည္။
သူမအေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက အတင္းႀကဳံး၍ ဖက္ထားသည္။ ေဇာ္ေဇာ္က မခ်ိဳ၏ ဘယ္ဖက္ႏို႔ကိုငုံ႔၍ အားျဖင့္စုပ္ကာ စို႔ေပးရင္း သူ၏အားပါေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားကို အျမင့္ဆုံး အရွိန္သို႔တင္ကာ အျပင္းထန္ဆုံး ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္သည္။
“အီး…အ…အမေလး…အား…ကြၽတ္ကြၽတ္…ကြၽတ္…ဟင္း…” မခ်ိဳ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံးမွာ ေတာင့္ကနဲ ေကာ့တက္သြားၿပီး ဆတ္ဆတ္ခါသြားသည္။ ၿပီးဟင္းခနဲ သက္ျပင္းခ်ကာ ၿငိမ္က်သြားေတာ့မွ ေဇာ္ေဇာ္က သူ႔ေဆာင့္အားကိုေလွ်ာ့ကာ လီးကိုတစ္ဝက္ေလာက္သာ ထုတ္၍ ခပ္ေျဖးေျဖးတစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ေပးသည္။ မခ်ိဳတစ္ေယာက္ ေၾကးစားထံမွရေသာ ကာမအရသာကို ခုံမင္စြဲလမ္း သြားေပၿပီ။
ၿပီးေတာ့ အလိုးေကာင္းေသာ ေဇာ္ေဇာ္ဆိုေသာ ေကာင္ေလးကိုလည္း ခင္တြယ္သြားမိသည္။ “ ေတာ္ၿပီေဇာ္…ရၿပီ ” သူမစကားအဆုံး ေဇာ္ေဇာ္က လီးကိုေနာက္သို႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲထုတ္ကာ ေသခ်ာနမ္းေပးသည္။
တို႔ခဏနားၿပီးတစ္ခ်ီထပ္လုပ္ၾကတာေပါ့ “ဟုတ္ကဲ့…မမ” ေဇာ္ေဇာ္က ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ အိပ္ခန္းႏွင့္ ဆက္လွ်က္ရွိေသာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားသည္။ မခ်ိဳကေတာ့ ေနာက္ၿပီးေတာ့မွပဲ ေရေဆးေတာ့မည္ဟု ေတြးလွ်က္ အိပ္ယာထက္တြင္လွဲ၍ က်န္ေနခဲ့ေလသည္။ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ တေယာက္ ထိုေနရာ ထိုဌာနသို႔ တပတ္လွ်င္ တခါေရာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။
သူမေရာက္တိုင္း ေဇာ္ေဇာ္ကို ေတြ႕ရသည္မဟုတ္။ ရွိတဲ့သူနဲ႔ဘဲ သြားခဲ့သည္။ ေဇာ္ေဇာ္ႏွင့္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ သြားျဖစ္ခ့ျဲပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေဇာ္ေဇာ္ကို မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့ ကုမၸဏီတခုတြင္ အလုပ္ဝင္သြားၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရ၏။
ဒါေပမဲ့ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ၏ စိတ္ထဲ တြင္ေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ဆိုေသာ ေကာင္ေလးကို မၾကာခဏတမ္းတ ေနမိခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေရစက္ေရမႊားမ်ား တဖြားဖြားလႊင့္တက္ေအာင္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အားႏွင့္မာန္ျဖင့္ လႈပ္ရွားကူးခတ္ရင္း။
ေဖြးျဖဴေသာ ေျခေထာက္ေလး ႏွစ္ဖက္က ဘယ္ညာခြဲ၍ ထားကာ လႈပ္ရွားေနသည္။ အျပာေရာင္သန္းေနေသာ ေရတြင္ အျဖဴေရာင္ ပန္းပြင့္ေလး လူးလွိမ့္ေနသည့္သဖြယ္ ျဖစ္ေနသည္။ ဖြားကနဲ တက္သြားေသာ ေရစက္ေရမႊာမ်ားႏွင့္ အတူ အျဖဴေရာင္ ပန္းပြင့္ေလးက ကန္ေဘာင္သို႔ တက္ေသာေလွခါး လက္ရမ္းကို ကိုင္ကာ တေျဖးေျဖး ေလွခါးထစ္မ်ားကို နင္းရင္း ေရကူးကန္ေဘာင္ေပၚသို႔ တက္လာသည္။
ပ်ိဳျမစ္ႏုနယ္ေသာ မိန္းခေလးတေယာက္ ဝတ္ထားေသာ ေရကူးဝတ္စုံက ၾကည္ျပာေရာင္ေလး သူမ၏ ဝင္း ဝါေသာ အသားအေရႏွင့္ လိုက္ဖတ္လွသည္။ တကိုယ္လုံးတြင္ တင္က်န္ေနေသာ ေရစက္ေရေပါက္ေလးမ်ားက နံနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္ေအာက္တြင္ သူမ၏ ဝါေ႐ႊေသာ အသားအရည္ေလးႏွင့္ လိုက္ဖက္စြာ တန္ဆာဆင္ေနၾက သည္။ ေရကူးကန္ေဘာင္ေပၚသို႔ ေရာက္လာေသာ မိန္းခေလးက သူမ၏ ကိုယ္ေပၚမွ ေရစက္ေရေပါက္မ်ားကို လက္ျဖင့္ သပ္ခ်ေနသည္။
ဒရင္းဘတ္ေပၚတြင္ ထိုင္၍ မဂၢဇင္းဖတ္ေနေသာ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူက လက္ထဲတြင္ စာအုပ္ ကို ပိတ္၍ ေဘးရွိစားပြဲေလးေပၚ တင္လိုက္ၿပီး သမီးျဖစ္သူ မိုးသႏၲာျမင့္ကို လွမ္း၍ ၾကည့္လိုက္သည္။ သမီးေလး အေတာ္ထြားၿပီး လွလာတာဘဲ။ အင္းေလ သူ႔အသက္ ၂၀ ျပည့္ၿပီးၿပီဘဲ။ ငါေတာင္မွ အသက္ ၄၀ ထဲဝင္ေနၿပီ။
သမီးကိုယ္လုံးက ငါငယ္ငယ္ တုံးကလိုဘဲ အခ်ိဳးက်ၿပီး လွတာဘဲ။ မ်က္ႏွာက သူအေဖနဲက ဆင္ေတာ့ ႏွာေခါင္းက ပိုလွတာေပါ့… အေတြးအဆုံး သူမ၏ေရွ႕ဖက္သို႔ ျဖစ္၍ေလွ်ာက္လာေသာ သမီးျဖစ္သူက လွည့္ၾကည့္ၿပီးၿပဳံးျပသည္။
“ မာမီ ဘာၾကည့္……’’ “ သမီးေလးကို လွလို႔ၾကည့္ေနတာ… ’’ “ ဟုတ္ပါဘူးေနာ္ သမီးက မာမီေလာက္ မလွပါဘူး ’’ “ သမီးက ပိုလွပါတယ္ကြယ္ .. ကဲကဲ..အဝတ္လဲခ်ည္… အေအးမိအုံးမယ္… ’’ သမီးျဖစ္သူ ေလွ်ာက္သြားေသာေနာက္သို႔ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူတေယာက္ မဂၢဇင္းစာအုပ္ကို ေကာက္ယူ၍ လိုက္ လာခဲ့မိသည္။
ေရကူးကန္ေဘးနားတြင့္ လုပ္ထားေသာ အဝတ္အစားလဲသည့္ ေနရာအေဆာက္အဦးေလးကို တံခါး မပိတ္ဘဲ မိုးသႏၲာျမင့္ အဝတ္အစား လဲေနသည္။ ေရကူးကန္က ကိုယ့္ၿခံထဲ ကိုယ္အိမ္ေရွ႕က ကန္၊ ၿပီးေတာ့ ဒီမွာက မာမီႏွင့္သူ ႏွစ္ေယာက္ထဲ။ ဒီေတာ့ တံခါးကို မပိတ္ေတာ့ေပ။ သမီး အဝတ္အစား လဲေနသည္ကို တံခါးဝမွရပ္၍ ၾကည့္ေနမိသည္။
“ လွလိုက္တဲ့ သမီးေလးရယ္ ’’ “ ဟင္…..’’ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ ေခါင္းနပမ္း ႀကီးသြားသည္။ တကိုယ္လုံးခြၽတ္၍ အဝတ္အစားလဲေနသာ သမီး၏ ကိုယ္ေပၚမွ လုံးလုံးက်စ္က်စ္ လက္သီးဆုပ္မွ် ႏို႔ေလးႏွစ္လုံး ထိုႏို႔ေလးမ်ားထိပ္မွ ႏို႔သီးေလးမ်ား ရွိသင့္သည္ထက္ ပို၍ႀကီးေန သည္။
သူမသမီးကို ေန႔စဥ္လို သတိထားၾကည့္မိသည့္ၾကားက သည္ႏို႔သီးေလးႏွစ္လုံးက မ်က္စိေရွ႕တြင္ တေျဖးေျဖး ႀကီးလာသည္။ သူ႔ဘာသာဘဲ ကိုင္လို႔လား… ဒါမွမဟုတ္ ေယာက္်ားေလး တေယာက္ေယာက္နဲ႔ဘဲ…. “ အင္းေလ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သမီးက ငယ္ေသးတာမွာ မဟုတ္ဘဲ… ဘြဲ႕ရလို႔ အလုပ္ေတာင္ ဝင္ေနၿပီဘဲ။
ဒါေပမဲ့ မမွားတန္တာ မမွားရေအာင္ တေန႔ေလာက္ေတာ့ ေျပာထားအုံးမွဘဲ ’’ ဟု ေတြးရင္း သူမတို႔ႏွစ္ထပ္တိုက္ ႀကီးရွိရာသို႔ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ တေယာက္ ဆက္၍ ေလွ်ာက္လာခဲ့ ေလေတာ့သည္။ ကုန္းထားေတာ ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးက သာမန္အေနအထားမဟုတ္ဘဲ ေကာ့တင္းထားသျဖင့္ ပို၍ စြဲမက္စရာ ေကာင္းေနသည္။
ေနာက္သို႔ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကားတြင္ တိုးဝင္ညႇပ္ေနေသာ လီး တန္းႀကီးက ဆက္၍သြင္းလွ်င္ ရပါလွ်က္ျဖင့္ မသြင္းဘဲ ဒစ္သာသာ လက္တလုံးမွ်ျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ နဲ႔ေနၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကုန္းထား၍ ေအာက္သို႔ ငိုက္က်ေနေသာ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို လွမ္းဆြဲကာ ႏို႔သီးေလးေတြကို လက္ညႇိဳး လက္မတို႔ျဖင့္ ပြတ္ေနသည္။
“ ေအာင္…လုပ္မွာျဖင့္ လုပ္ကြာ.. မေနတတ္ေတာ့ဘူး…. ’’ စိတ္မရွည္စြာ ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း အသံေလးက တုန္တုန္ယင္ယင္ေလး ျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ ႏွဲ႔ေနသည့္ လီးဒစ္ႀကီး၏ ဒါဏ္ႏွင့္။
အေခ်ခံေနရေသာႏို႔သီးႏွစ္လုံး၏ရသတို႔ပါေပါင္းစပ္လွ်က္ တကိုယ္လုံးမွ အေသြးအသားတို႔က မခံမရပ္ႏိုင္စြာ လႈပ္ရွားခံစားလွ်က္ ေစာက္ရည္ၾကည္တို႔ကို အတင္းညႇစ္ထုတ္ေပးေနသည္။ ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ စိုသထက္ စိုလာသည္ကို ဒစ္ႀကီးက သိေနသည္။
“ မိုး ကလဲကြာ… ေအာင္က မိုးကို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးေနတာ… စိတ္ရွည္မွေပါ့…” “ကြၽတ္..လုပ္မွာျဖင့္ လုပ္ေတာ့ကြာ…ကဲကဲ…” မိုးသႏၲာျမင့္ စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကုန္း၍ေကာ့တင္ထားေသာ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ပစ္ပစ္ၿပီး ေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။ ေနာက္ကေန ေဆာင့္သြင္းသေလာက္ေတာ့ လီးကမဝင္။ တဝက္သာသာ ေလာက္ထိေတာ့ လီးႀကီးက ေစာက္ေခါင္းထဲ ဝင္သြားသျဖင့္ မိုးသႏၲာျမင့္ နဲနဲေတာ့ ေက်နပ္သြားသည္။
ေကာင္မေလး ဒီလိုျဖစ္ ဒီလို လုပ္ေအာင္ တမင္လုပ္ေနေသာ ေအာင္ကိုမင္းကလည္း စိတ္ထဲေက်နပ္သြားၿပီး သူ႔လက္တဖက္ကို ႏို႔အုံမွ ဖယ္ကာ ခါးေသးေသးကေလးကို လက္တဖက္ျဖင့္ ထိန္းကိုင္ရင္း လီးကိုဖိ၍ သြင္းလိုက္သည္။ မိုးသႏၲာျမင့္ ေခါင္းေလး ေကာ့တတ္သြားသည္။
“ မရပ္…မရပ္နဲ႔ေတာ့….ဆက္တိုက္လုပ္… ” ေစာက္ေခါင္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ မဆန႔္မၿပဲ ဝင္ေနေသာ ေအာင္ကိုမင္း၏ လီးႀကီးက သြက္သြက္ႀကီး ဝင္ လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ လီးက ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း လိုးဝင္ျခင္းမဟုတ္။ လီးထိပ္ႀကီးက ေစာက္ေခါင္း ပတ္လည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကို တလွည့္စီထိုးေဆာင့္ လိုးဝင္ေနသည္။
မိုးသႏၲာျမင့္ မ်က္စိႏွစ္လုံးကို စုံမွိတ္ကာ ထိေတြ႕မႈ အာ႐ုံကိုသာ ခံစားလွ်က္ ခံစားခ်က္ ျပင္းထန္ရမႈေၾကာင့္ မခ်ိတင္ကဲျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုကို တင္းတင္းေစ့ကာ မာန္တင္းထားရသည္။ ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း တလႈပ္လႈပ္ ခါဆင္းသြားေသာ တင္သားလုံးလုံး ႀကီးေတြကို ၾကည့္ရင္း မခ်င့္မရဲျဖင့္ ေအာင္ကိုမင္းက တင္သားႀကီးေတြကို လက္ျဖင့္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ ႐ိုက္ပုတ္ျဖစ္ညႇစ္ ဆုတ္နယ္လိုက္ေသးသည္။ ေရွ႕မွ ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုလည္း အလြတ္မေပး။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လက္ဖဝါးျဖင့္ ျပန႔္ျပဴးျပည့္တင္းေသာ ေက်ာသားေဖြးေဖြးေလးကို စုံဆန္ကာ ပြတ္ေပးလိုက္ေသးသည္။
မိုးသႏၲာျမင့္ ေရွ႕တြင္ေထာက္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္က ၫြတ္၍က်လာၿပီး တံေတာင္ဆစ္ကို အားျပဳ၍ ေထာက္လိုက္ရသည္။ သည္အခါမွာေတာ့ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းက နိမ့္ဆင္းသြားျခင္းေၾကာင့္ ဖင္ႀကီးကပို၍ ကားစြင့္ ေျမႇာက္တက္သြားသျဖင့္ အားပိုတက္ကာ ေဆာင့္အားက ပိုေကာင္းလာသည္။ မတရား ထြက္လာေသာ ေစာက္ရည္ မ်ားေၾကာင့္ လီးဝင္လီးထြက္ အႁပြတ္ႁပြတ္ ျမည္သံႏွင့္အတူ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု တင္းတင္းေစ့ထားေသာ မိုးသႏၲာျမင့္၏ လည္းေခ်ာင္းထဲမွ ထြက္လာေသာ တအင္းအင္းျဖင့္ ႀကိတ္ညီးသံတို႔က လႊမ္းမိုး၍ေနသည္။
ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လွသလို မိုးသႏၲာျမင့္ကလည္း သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ေတာင့္ေတာင့္ၿပီးခံသည္။ ေအာင္ကိုမင္းႏွင့္ မိုးသႏၲာျမင့္တို႔က တကၠသိုလ္မွာထဲက ခ်စ္သူေတြ။ အခုသူတို႔ေက်ာင္းၿပီးလို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အလုပ္ဝင္ေနၾကၿပီ။ ခုလိုမ်ိဳး ဆုံၾကတာကေတာ့ ဒီတခါႏွင့္မွ ၄ ႀကိမ္ဘဲ ရွိေသးသည္။ ေနရာကေတာ့ ေအာင္ကိုမင္း၏ သူငယ္ခ်င္းအိမ္တြင္ ျဖစ္သည္။
အင္း..ဟင္း.အာ..ဟား…လုပ္…လုပ္..ေဆာင့္.အ.. မိုးသႏၲာျမင့္၏ ကိုယ္လုံးေလးတခုလုံး တုံတုံရင္ရင္ ျဖစ္လာေခ်ၿပီ။ ေအာင္ကိုမင္း၏ လီးႀကီးမွာလည္း ဆိမ့္ တက္လာၿပီး ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက အနည္းငယ္မွ် အားေပ်ာ့သြားသည္။ ေကာင္မေလး ၿပီးခ်င္ေနၿပီ။ ေအာင္ကိုမင္း အံကိုႀကိတ္၍ ေဆာင့္အားကိုျမင့္ကာ အၾကမ္းဆုံး လိုးေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။
“ အ..အီး…အးီ…ဟင္း…. ” ႀကိတ္၍ညီးရင္း ဖင္ႀကီး တဆတ္ဆတ္ခါယမ္း၍ ေရွ႕သို႔ ေမွာက္က်သြားသျဖင့္ ေအာင္ကိုမင္းက သူမ၏ခါးကို အတင္းဆြဲကာ ေလးငါးခ်က္မွ် အားကုန္ေဆာင့္ပစ္လိုက္ၿပီး သုတ္ရည္တို႔ကို ပန္းထုတ္ပစ္ရင္း သူမခါးကို ဆြဲထိမ္း ထားေသာ လက္ကိုဖယ္ကာ ကိုယ္လုံးကို အသာလွမ္း၍ ဖက္လိုက္ရင္ ဝမ္းလ်ားေမွာက္က်သြားေသာ မိုးသႏၲာျမင့္၏ ေက်ာေပၚတြင္ ေမွာက္ရက္သား ပါသြားေလေတာ့သည္။
“ မာမီကိုသမီးတခု ေျပာခ်င္လို႔ ” “ ေျပာေလ သမီးရာ…အမေလး…စကားေတြဘာေတြ ခံေနရေသးတယ္ ”။
ဟို…ေလ.. သမီး..လက္ထပ္ခ်င္ၿပီ… ဘာ..ဘာရယ္…လက္..လက္ထပ္မယ္..ဟုတ္လား ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ အလန႔္တၾကား အံ့ၾသသြားသည္။
“ သမီးစကားေျပာ ေလာသြားလို႔ပါ…. သမီးမွာ ေက်ာင္းတုံးထဲက ခ်စ္သူရွိတယ္မာမီ…ခုဆို ၄ ႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီေပါ့… အဲဒါ သူက လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းလို႔… မာမီကို ဖြင့္ေျပာၿပီး ခြင့္ေတာင္းတာပါ…” မိုးသႏၲာျမင့္ ခုလိုရွင္းျပလိုက္မွာ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ ဇာတ္ရည္လည္သြားသည္။
“ သူက ဘယ္သူလဲသမီး… မိဘေတြက ဘယ္သူလည္း…ဘာလုပ္လဲ.. ” “ သူ႔နာမည္က ေအာင္ကိုမင္းတဲ့ သူက စီးပြားေရးမဟာဘြဲ႕ကိုရထားတာ…အခုဌာနမွာ လုပ္ရင္း Ph.D တက္ ဖို႔ လုပ္ေနတယ္… မိဘေတြကေတာ့ သူငယ္ငယ္တုံးထဲက မရွိေတာ့ဘူ…..”
“ အို….ျဖစ္ရေလ… ” “ သူက ကိုယ့္ဒူးကိုယ္ခြၽန္ၿပီး ဒီအေျခအေနေရာက္ေအာင္ သူ႔ေျခေထာက္ေပၚ သူရပ္ခဲ့တာဘဲ… ” “ လူေတာ္ေလး တေယာက္လို႔ ဆိုရမွာေပါ့…အင္းေလ…သူနဲ႔မာမီကို ေတြ႕ေပးပါအုံး…စကားစျမည္ေျပာရင္း အကဲခတ္ၾကည့္အုံးမယ္…။
ဟုတ္ကဲ့ မာမီ…မနက္ျဖန္ သမီးေခၚခဲ့ပါ့မယ္…မနက္ျဖန္ဆိုေတာ့ ကုမၸဏီ႐ုံးပိတ္တာဘဲ… မာမီအားတယ္…အိမ္ကိုေခၚလာခဲ့ေပါ့… “ ဟုတ္ကဲ့ မာမီ ” မိုးသႏၲာျမင့္၏ မ်က္ႏွာေလး ဝင္းပသြားေတာ့သည္။ အိမ္ေရွ႕မွ ကားရပ္သံၾကားလိုက္ရကထဲက သမီးျဖစ္သူ မိုးသႏၲာျမင့္ ျပန္လာၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရသည့္နည္းတူ သမီး၏ခ်စ္သူ ေအာင္ကိုမင္းဆိုေသာ ေကာင္ေလးလည္း ပါလာၿပီဆိုတာ အတတ္သိလိုက္သည္။
ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ တေယာက္ အေပၚထပ္ရွိ စာၾကည့္ခန္းထဲတြင္ေရာက္ေနသည္။ ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းမည္ျပဳၿပီးမွ မဆင္းေတာ့ဘဲေနလိုက္သည္။ သမီးတြင္ေသာ့ပိုရွိသည္။ ဖြင့္၍ သူတို႔ဝင္လာၾက လိမ့္မည္။ မၾကာလိုက္ သမီးျဖစ္သူ မိုးသႏၲာျမင့္ သူမေရွ႕သို႔ ေရာက္လာသည္။
“ မာမီ…သူပါလာၿပီ… ေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ခိုင္းထားတယ္…” “ ဒီကိုသာ ေခၚခဲ့ေတာ့သမီး…” “ ဟုတ္ကဲ့ ” မိုးသႏၲာျမင့္ ထြက္သြားၿပီး ခဏၾကာ အခန္းဝသို႔ လူရိပ္က်လာသျဖင့္ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
ဟင္… ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ သူ၏ ဦးေခါင္းတခုလုံး ျခားရဟတ္လို လည္ပတ္သြားရသည္။ သမီးႏွင့္ အတူပါလာေသာ ေကာင္ေလး ေဇာ္ေဇာ္မွ ေဇာ္ေဇာ္အစစ္။ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူကို ေတြ႕လိုက္ရေသာ ေအာင္ကိုမင္းကလည္း ေျခလွမ္းတုံ႔၍ ရပ္သြားသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္ကို တေယာက္ ေၾကာင္၍ ၾကည့္ေနမိသည္။
“ လာၾကေလကြယ္… ” ပ်က္ေနေသာ မ်က္ႏွာကိုျပင္ အသံကိုထိမ္းၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ စားပြဲေရွ႕မွ ကုလားထိုင္တြင္ဝင္၍ ထိုင္လိုက္ ၾကသည္။ ေအာင္ကိုမင္း ေခါင္းကိုငုံ႔ထားသည္။ “ သမီး… မာမီ သူနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း စကားေျပာခ်င္တယ္.. သမီးေအာက္ထပ္မွာ ခဏဆင္းေန..မာမီဘဲလ္နဲ႔ ေခၚလိုက္မွ တက္လာခဲ့…” မိုးသႏၲာျမင့္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပ၍ ထြက္သြားသည္။
ေလွခါးကို ဆင္းသြားေသာ ေျခသံၾကားလိုက္ေတာ့မွ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုး သူ ထုင္ရာမွထာကာ စာၾကည့္ခန္းတံခါးကို အတြင္းမွ ေလာ့ခ်ၿပီး ပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းငုံ႔၍ ထိုင္ေနေသာ ေအာင္ကိုမင္း၏ ေဘးသို႔ရပ္လိုက္သည္။
ေဇာ္ေဇာ္ …..သူမအသံက တုန္ခိုက္ေနသည္။ လက္တဖက္က ေကာင္ေလး၏ ပုခုံးကိုဖက္လိုက္သည္။ သူမအား ေအာင္ ကိုမင္း ေမာ့ၾကည့္လာေတာ့ နဖူးကိုငုံ႔၍ နမ္းလိုက္သည္။ “ ေဇာ္ကို.. မမေမွ်ာ္ေနတာ ၾကာၿပီကြယ္… ” “ ကြၽန္…ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မိုးတို႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကို….” ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ၏ လက္က ေကာင္ေလး၏ ပါးစပ္ကို လွမ္းပိတ္လိုက္သည္။
“ စိတ္ခ်ပါ…ေဇာ္ရယ္..မမ မကန႔္ကြက္ပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ ေဇာ္က မမကိုလည္း အလွည့္ေပးေပါ့… ” ထိုင္ေနေသာ ေအာင္ကိုမင္းက သူ၏ေဘးတြင္ ရပ္ေနေသာ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမိုးသူ၏ခါးကို ဖက္လိုက္သည္။
“ ထ..ေဇာ္…မမ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး…တခ်ီေလာက္ ျမန္ျမန္ေလး လုပ္စမ္းကြယ္….” ေနာက္သို႔လွည့္၍ ေအာင္ကိုမင္းကို ေက်ာေပးကာ ထဘီကိုခါးအထိ မလိုက္ၿပီး ကုလားထိုင္ေပၚသို႔ လက္ေထာက္ကာ ကုန္းလိုက္၏။
ျပဴးထြက္လာေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးက အရည္ၾကည္ေလးေတြပင္ စိမ့္၍ထြက္ေနၿပီ။ ခံဘူးေသာ သူကိုေတြ႕၍ ခံခ်င္စိတ္ျဖင့္ စိတ္ထလာရသလို လိုးခဲ့ဖူးေသာ သူကို ေတြ႕ရ၍ စိတ္ထလာရေသာ ေအာင္ကိုမင္း၏ လီးကလည္း ေစာေစာထဲက ေတာင္ေနေခ်ၿပီ။
သူမ၏ ေနာက္သို႔ ပုဆိုးကိုခြၽတ္ကာ တိုးကပ္လိုက္ၿပီး လီးကို အရည္ၾကည္တို႔ ခိုေနရာ ေစာက္ပတ္သို႔ေတ့၍ သူမ၏ ပုခုံးကို လွမ္းဆြဲကာ တခ်က္တည္း ေဆာင့္သြင္းလိုက္ ေလေတာ့သည္။
ၿပီးပါၿပီ။