ဆုံခဲ့ဖူးတဲ့ မန္ေနဂ်ာမမ

အခ်ိန္ကာလတစ္ခုမွာ က်ေနာ္ အိမ္ေပၚကဆင္းခဲ့ဖူးတယ္ဘာေၾကာင့္ ဆိုတာကို အေသးစိတ္ေျပာမေနခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ာ…ဖေအ နဲ႔ သားေတြမွာ ျဖစ္တတ္တဲ့ ထူးမျခားနား အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္ပါပဲ…သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ၾကား ဗ်ာမ်ားေနတဲ့အေမ့မ်က္နာ လဲ လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ဘူးအဲ့ဒီအခ်ိန္ကေပါ့ … ဖုံးတစ္လုံး… ဆိုင္ကယ္တစ္စီး… ေငြေလးငါးေသာင္း နဲ႔ အဝတ္အစားသုံးစုံေလာက္ အိတ္ထဲထည့္ပီးဆင္းလာလိုက္တာသန္းေဇာ္ ဆိုတဲ့ အေပါင္းအသင္း တစ္ေယာက္အိမ္ အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာၿပီး တက္ေနျဖစ္တယ္…သန္ေဇာ္တို႔အိမ္မွာက သူရယ္ သူ႔အေဖ အေမ နဲ႔ သူ႔ညီ ေလးေယာက္ပဲေနၾကတယ္အားလုံးကလဲ ကိုယ္နဲ႔ ရင္းႏွီးၾကေတာ့ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴပါပဲ…

ဒီေကာင့္မိဘေတြကိုေတာ့ အိမ္ေပၚကဆင္းလာတာ အသိမေပးျဖစ္ဘူးေတာ္ၾကာ ငါ့တူ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္မိဘဆိုတာဒီလိုပဲ နားခ်ေနမွာႀကိဳသိတယ္ေလ …အမ်ိဳးေတြေရာက္ေနတာ ေနစရာမရွိလို႔ ခဏလာေနတာ လို႔ပဲ ပလီထားရတာေပါ့ဗ်ာသူတို႔ကလဲ သိပ္မစပ္စုၾကပါဘူး…တစ္ပတ္ေလာက္ထိ ဘာမွမလုပ္ပဲ အိပ္လိုက္ စားလိုက္နဲ႔ ေပါ့လူႀကီးေတြကေတာ့ ေျပာပါတယ္အိမ္မွာပဲ ထမင္းစားဖို႔ အားမနာဖို႔ေပါ့ဒါေပမဲ့ …အျပင္ပဲထြက္စားျဖစ္တာမ်ားပါတယ္ပါလာတဲ့ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ခံမလဲဗ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေပါ့…ေတြးရၿပီေလ ဒီပိုက္ဆံကုန္ရင္ဘာလုပ္မလဲဆိုတာ…သန္းေဇာ္ကေတာ့ သူ႔အလုပ္နဲ႔သူ မနက္၈နာရီေလာက္ထြက္သြားၿပီးည ေနေစာင္းမွ အိမ္ျပန္ေရာက္လာတတ္တယ္
…တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္လို႔ဆိုရမလိုပါပဲတစ္ရက္မွာ ဒီေကာင္က်ေနာ့္ကို ေျပာလာတယ္…မင္းအိမ္ေပၚျပန္မတတ္ေသးရင္ အလုပ္လုပ္မလား´´…တဲ့ သူတို႔ဆီမွာလူလိုတယ္ မင္းလုပ္ခ်င္ရင္ ငါေျပာေပးမယ္ ဆိုပီေျပာလာတာနဲ႔ ဘာလုပ္ရမလဲ ငါလုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္မ်ိဳးလား´´…ေမးျမန္းၾကည့္ရတာေပါ့ဗ်ာဟာ ရတယ္ ငါ့ေကာင္ မင္းလုပ္လို႔ျဖစ္တယ္ မခက္ဘူး´´…ဆိုတာနဲ႔ လုပ္မယ္ကြာ ေျပာလိုက္ဆိုပီးလက္ခံလိုက္တယ္… တိုတို ေျပာရရင္ သန္းေဇာ္ အဆက္အစပ္နဲ႔ က်ေနာ္ သူလုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီမွာ အလုပ္ရသြားတယ္ … အဲ့ ဒီမွာပဲ ေပါက္လႊတ္ပဲစား …ဗ႐ုတ္သုတ္ခ ႐ုံးႀကီးကို ေရာက္သြားေတာ့တာပါပဲ… ဒီလိုေျပာလို႔ ကုမၸဏီကို အခ်ဥ္ေတာ့မမွတ္နဲ႔ဗ်ာ…

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေနတဲ့လူမွန္ရင္ အခုေျပာတဲ့ ကုမၸဏီကို နာမည္ေျပာတာနဲ႔ တန္းသိတယ္ … တီဗြီေၾကာ္ျငာေတြမွာေတာင္ ေခတ္စားလိုက္ေသး… မန္းေလးမွာကေတာ့ ႐ုံးခြဲေလးပါပဲ။ ႐ုံးခ်ဳပ္ကရန္ကုန္အေျခစိုက္တာ။ ႐ုံးခ်ဳပ္မွာ ဝန္ထမ္း ဦးေရဘယ္ေလာက္ရွိလဲေသခ်ာမသိေပမဲ့ ဒီမန္းေလး ႐ုံးခြဲမွာေတာ့ မန္ေနဂ်ာ နဲ႔မွ ဆယ္ေယာက္ထဲရယ္… လူသာနည္းတာ ၿခံဝန္းႀကီးကေတာ့အက်ယ္ႀကီး… ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တာကိုပဲ အၾကမ္းဖ်င္းေျပာရရင္ ဆယ္ေယာက္မွာ မန္ေနဂ်ာ နဲ႔ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ပဲ ႐ုံးထိုင္လူအျဖစ္က်န္ပီး က်န္တဲ့လူေတြက အကုန္အျပင္ထြက္လုပ္ၾကရတာ ႐ုံးျပန္ဝင္ခ်ိန္ ေသခ်ာမရွိၾကဘူး အဲ့လို… အဲ့ဒီကမွထပ္ပီး ကြဲ သြားတာက က်ေနာ္ နဲ႔ က်ေနာ့္စီနီယာအမ´
´ တစ္ေရာက္က သပ္သပ္လိုင္းကြဲသြားျပန္တယ္ …ကားသမားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ တျခားလူေတြက တစ္လိုင္း သပ္သပ္ ဘာလိုင္းလဲေတာ့ မေမးနဲ႔ဗ်ာ… အေရးမႀကီးဘူး စိတ္ဝင္စားစရာလဲမေကာင္းဘူးအဲ့ဒီကားသမားထဲမွာ သန္းေဇာ္လဲအပါအဝင္ေပါ့…အထက္မွာေျပာခဲ့သလိုပဲက်ေနာ္အလုပ္တြဲလုပ္ရတာက က်ေနာ့္စီနီယာျဖစ္လာတဲ့ နန္းဆိုင္ႏြမ္း ဆိုတဲ့ အမ´´တစ္ေရာက္နဲ႔… အမ´´ ပဲဆိုပါေတာ့ သူ႔အသက္ကိုယ္မွမသိတာျမင္ေအာင္ေျပာရရင္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး ေအးျမတ္သူနဲ႔ဆင္တယ္ေျပာရမယ္ …အသားပိုျဖဴတယ္ သူကပါးခ်ိဳင့္မပါတာတစ္ခုကလႊဲလို႔ေပါ့(ေအးဆို မင္းသမီးေတြေမာ္ဒယ္ေတြနဲ႔ႏႈိင္းတာ အက်င့္ျဖစ္ေနတာ ဟီး)အလုပ္စဝင္တဲ့ေန႔ကစပီး သူပဲ က်ေနာ့္ကိုအလုပ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့အစစအရာသင္ျပေပးသြားတာ…လုပ္ရတာကေတာ့ မားကတ္တင္းပါပဲ…ဆိုေတာ့
သိၾကတဲ့ အတိုင္း ေဈးကြက္ထဲဆိုင္ကယ္တစ္စီးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ပတ္ရတာေပါ့ဗ်ာ … တစ္ခ်ိန္လုံး ဆိုင္ကယ္နဲ႔သြားလာေနတာမ်ိဳးလဲမဟုတ္ဘူးရယ္…ထြက္လိုက္… ႐ုံးျပန္ေနလိုက္(႐ုံးေနရတာမ်ားမ်ားပါ) …ဒီလိုကိုးကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ ေစာက္တင္းေျပာတယ္မထင္နဲ႔ဗ်ာ…ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က်ေနဖူးမွ သိလိမ့္မယ္ဒါ ပထမဆုံးဝန္ထမ္းလုပ္ဖူးတာျဖစ္ေပမဲ့တျခား လုပ္ငန္းေတြ …company ေတြ ဘယ္လိုပုံစံ ဘယ္လိုစည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔လုပ္ကိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္လဲ သိသင့္သေလာက္ သိတာေပါ့ဗ်ာ…ဒီမွာေတာ့ မဟုတ္ဘူးအခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းသိလာတယ္ေလ အခ်ိဳးမေျပမွန္း … အေလးမထားမွန္… ျဖစ္ကတတ္ဆန္းလုပ္မွန္း … ႏွစ္က်ပ္ကြက္ႏွင္းမွန္း…က်န္ေသးတယ္

တျခားညစ္ပတ္တဲ့အခ်က္ေတြ။လိုအပ္လို႔ မန္းေလး႐ုံး မန္ေနဂ်ာ အမႀကီးရဲ႕ tpye ကို နဲနဲေျပာမယ္ဗ်ာ…ေရခဲတုံးႀကီး လို႔ပဲေျပာလိုက္မယ္ …မန္ေနဂ်ာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ပါဝါ အာဏာတစ္ခုမွသူ႔မွာမရွိဘူး …ဘယ္လိုလဲဆို… ပုံစံက သူတာဝန္သူလုပ္တယ္အထက္ကလူႀကီးေတြေျပာခိုင္းသလို ေျပာလိုက္မယ္ …ဒါပဲ… ဒီေလာက္ပဲမလႊဲသာလို႔ ဝန္ထမ္းျပသနာေတြျဖစ္လာရင္ေတာင္သူ႔အထက္ ရန္ကုန္က အဆင့္ဆင့္ေသာ ဂ်ာႀကီးေတြဆီဖုံးလႊဲပဲ။အဲ့သလို…ဒါကလဲ ေျပာရရင္ ႐ုံးခ်ဳပ္က လူေတြကကို ဒီပုံစံကို လက္ခံတဲ့အေနအထားျဖစ္ေနတာ……မန္ေနဂ်ာဆိုတာ အမည္ခံသက္သက္လိုျဖစ္ေနတာေပါ့ဒါေပမဲ့ သေဘာေတာ့အေတာ္ေလးေကာင္းရွာပါတယ္…အလုပ္ပီးလို႔ ႐ုံးထဲလူစုံတဲ့အခ်ိန္ဆို ေနခ်င္သလိုေန…
ေစာ္နဲ႔ဖုံးေျပာမလား ဂိမ္းေဆာ့မလား … ပစၥည္းထားတဲ့ ဂိုေထာင္ထဲသြားအိပ္ေနလဲ ဘာမွမေျပာဘူးေနမေကာင္းဘူးလား …ရတယ္… အလုပ္ေတာ့လာခဲ့… ေခ်ာင္ထဲသြားအိပ္ေနသူကိုယ္တိုင္ေျပာတာ …ဝန္ထမ္းေတြ အလုပ္မွာ အမွားအယြင္းလုပ္ခဲ့မိရင္လဲ သူ႔အထက္လူႀကီးေတြကို ေဖးေဖးမမ ကူေျပာေပးရွာပါတယ္…ဒါေၾကာင့္ပဲ ဝန္ထမ္းေတြကလဲ သူ႔ဆိုခ်စ္ၾကပါတယ္ …ခန႔္မွန္းမိသေလာက္ စိတ္ကလဲ ကေလးစိတ္ရယ္…သူ႔ကိုယ္သူလူငယ္ေလးလို႔ခံယူထားသလားမေျပာတတ္ဘူးကေလးေတြနဲ႔ လဲသူငယ္ခ်င္းေပါင္း ေပါင္းတာ…ငါမန္ေနဂ်ာဆိုပီး ဟိတ္ႀကီးဟန္ႀကီးနဲ႔ေနတာမ်ိဳး ဟင့္အင့္…မရွိဘူး…ဒါဆို ဒီ႐ုံးမွာ ဘယ္ေလာက္အေနေခ်ာင္မယ္ဆိုတာ ရိပ္မိၾကမွာပါ…
မေကာင္းတာကေတာ့ အလုပ္ကိစၥေတြမွာအထက္လူႀကီးေတြ ရဲ႕ မျပတ္သားမႈ႕…အေလးမထားမႈ႕ …စကားကိုပီးစလြယ္ေျပာ ကတိေတြေပးခ်င္သလိုေပးပီးေပးထားတဲ့ကတိအတိုင္းျဖစ္မလာတာေတြရဲ႕ အက်ိဳးဆက္က ေရရွည္မွာ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းေတြ နဲ႔ ေဖာက္သည္ေတြရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကိုထိခိုက္လာ႐ုံမကပဲ ကုမၸဏီပုံရိပ္ပါထိခိုက္လာေတာ့တာေပါ့ ပုံရိပ္က်လာတယ္…နာမည္ပ်က္စျပဳလာတယ္…အလုပ္အပ္တဲ့ေဖာက္သည္ေတြနဲ႔စကားေတြမ်ားလာတယ္…ျပသနာေတြတက္လာတယ္ …ျပသနာကိုလဲ ကပ္စတန္မာေက်နပ္ေအာင္ ရွင္းမေပးႏိုင္တာကခပ္မ်ားမ်ား …ဗ႐ုတ္သုတ္ခဆိုတာ အဲ့ဒါေျပာတာ…တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ဝန္ထမ္းေတြကို အလြန္အၾကဴးဖိအားမေပးတတ္ဘူး …
ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ အလုပ္ဝင္ၿပီး တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ သန္းေဇာ္အလုပ္ကထြက္သြားတယ္…လခပိုရတဲ့ဆီေျပာင္းသြားတယ္ဆိုပါေတာ့ကိုယ္ကသာ ကိုယ့္အေျခအေနဘာမွန္းမသိေသးတာနဲ႔လက္ရွိေသခ်ာတဲ့ အလုပ္မွာပဲ က်န္ေနခဲ့တယ္…သန္းေဇာ္ထြက္ၿပီး ေနာက္တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ အေမ က်ေနာ့္ ဖုံးဆက္လာတယ္ …ျပန္လာခဲ့ ဘာညာေပါ့ဗ်ာလာခ်င္ဘူးဗ်ာ ဒီမွာ က်ေနာ္အလုပ္လုပ္ေနပီ စိတ္ခ်ဘာမွမျဖစ္ဘူး ´´ ဆိုပီး သန္းေဇာ္အိမ္ေသာင္တင္ေနျပန္တာေပါ့… ပိုက္ဆံျပတ္သြားလို႔ ဒီေကာင့္ဆီကေခ်းထားရေသးတယ္ ဘဝကအဲ့သလို … အေမဆက္ၿပီး တအားႀကီးမၾကာဘူး အေဖဆက္လာျပန္တယ္ …ေဟ့ေရာင္… မင္းဘယ္မွာလဲ ျပန္လာခဲ့စမ္းဒီမွာ မင္းအေမ မစားႏိုင္မေသာက္ႏိုင္ျဖစ္ေနပီ´´

… တဲ့ဒီတစ္ခါက်ေနာ္ မႈိင္သြားတယ္ဗ်ာကိုယ့္အေမအေၾကာင္းကိုယ္သိတာကိုေသြးတိုး… ဆီးခ်ိဳ… ေလးဖက္နာ ေရာဂါေပါင္းစုံကန္ထ႐ိုက္ဆြဲထားတဲ့ အေမ့ကို သနားစိတ္ေလး စဝင္လာတယ္…ဆင္းလာတုန္းကေတာ့ ဒါေတြဘယ္ေတြးမလဲ ေသြးဆူေနတာကိုဗ်။အေမ ကိုယ့္ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ အလိုလိုက္တယ္ ဆိုတာသိတယ္ေလအဲ့လို ခ်စ္မွန္းသိလို႔လဲ ဆိုးခဲ့ မိုက္ခဲ့တာေတြမ်ားခဲ့ျ့ပီကိုး…က်ေနာ္ အိမ္ေပၚျပန္တက္တာ အေမ့ေၾကာင့္ပါပဲ …အလုပ္ကလဲထြက္ခိုင္းေတာ့တာေပါ့ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္ မထြက္ပါဘူးသိပ္ကို သေဘာေကာင္း… ေဖာ္ေ႐ႊ …မ်က္နာေပးခ်ိဳတဲ့ က်ေနာ့္ စီနီယာ ရွမ္းမေလး နန္းဆိုင္ႏြမ္း´´…ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီး ေၾကာင့္ဆိုပါေတာ့ … သူ႔ကို က်ေနာ္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္ဗ်
က်ေနာ္ ဒီအလုပ္ကို အၾကာႀကီးလုပ္မွာမဟုတ္ဖူးလို႔ အဲ့ေတာ့သူကဘာေျပာလဲဆို ေနလို႔ရသေလာက္ေတာ့ေနပါအုံး´´…တဲ့ေနာက္ဝင္တဲ့လူေကာင္းရင္ကိစၥမရွိေပမဲ့ဗ႐ုတ္သုတ္ချဖစ္ေနရင္ မတြဲခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ စကားကိုသြားသတိရလိုက္တယ္ဗ်ာ…ႀကဳံခဲ့ဖူးလို႔ ေျပာတာလဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့သူမွာေ႐ႊးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္မွမရွိတာ က်ေနာ္ထြက္ရင္ က်ေနာ့္ေနရာမွာ သူနဲ႔တြဲဖို႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ဝင္လာမွာပဲေလဆိုးဆိုးေကာင္းေကာင္း တြဲလုပ္ရေတာ့မယ္အဲ့ဒါကိုစိုးရိမ္ေနပုံရတယ္ဒီကေကာင္ ဆိုးခဲ့တာေတြမ်ားသိရင္ ဘယ္လိုေနမယ္မသိဘူး ဟီးးမ´´ ဘက္လိုက္ေတာ့ မိုက္ ဖက္ပါတယ္ပဲဆိုဆိုဗ်ာ အာ့မ်က္နာေလးေၾကာင့္ မိဘေတြကို ထြက္လို႔မရေသးဘူးဗ် အနည္းဆုံးတစ္ႏွစ္လုပ္ဖို႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဴပ္ထားရတာ ဆိုပီး ပလီရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ

တိတ္သြားတာပဲ အသံေတြ အေမ ကေတာ့ က်ေနာ္ျပန္လာတာကိုပဲ သူ႔ခမ်ာ ဝမ္းသာေနရွာတာ အဲ့ဒါဆိုလဲ အိမ္ကေနပဲ သြားလုပ္ေပါ့ တဲ့ … အေဖ ကေတာ့ ဘယ္ၾကည္မလဲ မၾကည္လဲ ကိစၥမရွိပါဘူး လက္ရွိအိမ္အလုပ္မွာ က်ေနာ္ အိမ္ေပၚကမဆင္းအထိ အေဖ က်ေနာ္ နဲ႔ အေဖ့ညီ က်ေနာ့္ဦေလးေပါ့ ေနရာခြဲလုပ္ၾကတာ… မန္းေလးမွာ အေဖေနရင္ နယ္မွာ က်ေနာ့္ ဦးေလးနဲ႔ ေပါ့ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္မရွိလဲ စီးပြားေရးထိခိုက္ႏိုင္တဲ့အေျခအေနမရွိလို႔ ဟိုအလုပ္မွာဆက္ေနၾကည့္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခ်က္ေပါ့ဗ်ာ … ဒီေနရာမွာ နန္းဆိုင္ႏြမ္း ရဲ႕ကာ႐ိုက္တာကို အေသးစိတ္ထပ္ေျပာၾကည့္မယ္ဗ်ာ က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ့္စီနီယာ လက္ဦးဆရာလိုျဖစ္ေနတာနဲ႔အမ´´လို႔ပဲေခၚျဖစ္တယ္…
တခြားသူတွေကေတာ့ မနန်း´´ ေခါ်ကြတယ် အသက်လဲ ကေျႏာ် နဲ႔ အျမားကြီးကွာပုံမရပါဘူး ကွာလွမွ သုံးႏွဈ ေပါ့… သူ႔အသက်ဘယ်သူေမးေမး မဖြေဘးူ လူကိုခင်ရင် အသက်မေမးပါနဲ႔တ ဲ့ ေကာင်မေလးတွေအထာေလ ပီးေတာ့ ဘယ်မွာနေတယ် ရည်းစားရွိလား မရွိဘူးလား အိမ်ေထာင်နဲ႔လား သူ႔ကိုယ်ပိုင်ဖုံးနံပါတ် (ဒီအလုပ်မွာ မားကတ်တင်းသမားႏွဈေယာက်ကို႐ုံးကဖုံးေပးထားတယ်ျဗ …ဒီလူတွေထွက်သွားရင် ဒီနံပါတ်နဲ႔အလုပ်ဆက်လုပ်လို႔ရေအာင်လုပ်ထားပုံရတယ်) ဘယ်သူမွမသိဘူး ေမးရင်လဲ အ႐ူးကွက်နင်းပီး ေဝွ႔လည်ေကြာင်ပတ် ေရွာင်သွားတာချည်းပဲ ဒါတင်မဟုတ်ဘူး သူ႔လစာဘယ်ေလာက်ရလဲ ကအစ ႐ုံးကသူလို ကိုယ်လိုဝန်ထမ်းေတွ တဈေယာက်မွမသိကြတာ မန်နေျဂာေတာ့ သိမွာေပါ့ျဗာ
ပိတ္ထားတာေနမွာေပါ့ စီနီယာ အက်ဆုံးကလဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲ ေလ ယုတ္စြအဆုံး အလုပ္ဆင္းလို႔ ျပန္ရင္ေတာင္ အကုန္လုံးျပန္ပီးမွ သူျပန္တာ အဲ့ဒါကေန႔တိုင္ပဲ ကိုယ္ကလဲ ဖာသိဖာသာပါပဲ မဆိုင္တာမေမးပါဘူး… ေနတတ္လြန္းလို႔… တကယ္ပါ အလုပ္အတူတူတြဲလုပ္ေနလို႔ တျခားသူေတြထက္ပိုအေနနီးတာပဲေလ ဆိုပီ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေမးခြန္းေတြ ေယာင္လို႔ေတာင္ မစပ္စုဘူးဖူး ဆိုင္ကယ္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္အတူတူထြက္ၾကရင္လဲ ဒီအတိူင္းပဲ သူ႔ဖက္ကသာတစ္ခါပဲ နတ္ေဆး မန္းေလးသားပဲလား မိဘေတြရွိၾကေသးလား ေမာင္ႏွမဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲ ေမးခဲ့ဖူးတာ… သို႔ေပမဲ့ အခ်ိန္ကစကားေျပာသြားတယ္ဗ်ာ ေန႔စဥ္ေနတိုင္း အတူသြား အတူလာ အတူစား နဲ႔ (ရံဖန္ရံခါ ေန႔လယ္စာ အျပင္မွာစားျဖစ္ၾကတယ္)

အၿမဲနီးနီးကပ္ကပ္ေနတာၾကာလာေတာ့ တစ္ေယာက္အထာ တစ္ေယာက္သိလာၾကမွ အရင္ထက္စကားေတြပိုေျပာျဖစ္လာတယ္ စီးပြားေရး လူမႈ႕ေရး အလုပ္အေၾကာင္း စသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ က်ေနာ္ အလုပ္ေနာက္က်ရင္လဲ က်ေနာ့္အစားလက္မွတ္အတုထိုးေပးတတ္တယ္… ေနာက္က်လို႔ လကုန္ရင္ လခထဲကျဖတ္တာကိုး မယုံမရွိနဲ႔ရယ္ … အဲ့ဒါ သူ႔ဖက္ကပဲ ပုံစံစေျပာင္းလာတာ မလိမ္ပါဘူးဗ်ာ သူသာ ကိုယ့္စီနီယာဆရာလဲ မဟုတ္ အလုပ္တစ္ခုထဲလုပ္ေနတဲ့သူမဟုတ္လို႔ကေတာ့ ေနမလားလို႔ ဒီအထိ ကိုယ့္ဖက္က ပုဂၢိဳလ္ေရးဆန္တဲ့ အေမးမ်ိဳး မေမးခဲ့ပါဘူး ဒါ့ေၾကာင့္ပဲ သူကလဲ ဒီတစ္ေယာက္မဆိုးဘူး အလိုက္သိတယ္ ဆိုပီမ်ား ကိုယ့္ကို တျခားသူေတြထက္ မ်က္နာသာေပးလာတာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ
…အထင္ေနာ္ ဟိုသီခ်င္းထဲကလို အေနၾကာလာေတာ့ စိတ္ကမ႐ိုးသားလာ´´ဆိုသလိုေပါ့ ေမာင္နတ္ မင္းအဲ့လိုျဖစ္လာသလားဆိုရင္ဝန္ခံပါတယ္ မျဖစ္တျဖစ္ ဟတ္ဘိုင္ဟတ္ပါပဲ ဘာကိုမွဂ႐ုမစိုက္ပဲ စိတ္ထဲရွိရာလုပ္တတ္တဲ့သူဆိုအခြင့္ေရးယူတာၾကာေပါ့ဗ်ာဒီေလာက္ ပူးပူးကပ္ကပ္အသားခ်င္းထိေတြ႕သြားလာေနရတာပဲေက်ာက္ဆည္… မတၱရာ… ျပင္ဦးလြင္… မုံ႐ြာအဲ့လို မန္းေလးျပင္ပကေနရာေတြကို က်ေနာ္နဲ႔သူ ေအဒီဗန္ေလး ငွားပီးသြားရတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးေတြရွိၾကပါတယ္အဲ့ခါက်ရင္ က်ေနာ္ ကားေခါင္းခန္းက လိုက္တာရွိသလို အေနာက္မွာ သူနဲ႔အတူတူစီးတဲ့အေခါက္ေတြလဲ ရွိတာေပါ့ဗ်ာတစ္ခါကဆို ျပင္ဦးလြင္ကအျပန္မွာတက္စီသမားက ေနာက္ခရီးသည္တစ္ေယာက္ထပ္တင္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို အေနာက္ကလိုက္ခိုင္းလာတယ္

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အမ´´ ကျပင္ဦးလြင္ကေန ပန္းေတြ… မုန႔္ထုတ္ေတြ …တျခာအတိုအစေတြ ီအမ်ားႀကီးဝယ္ခ်လာတယ္ ကားေနာက္ခန္း ပစၥည္းထားတဲ့ေနရာကလဲျပည့္ေနေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔သူ႔ေဘးမွာပဲ ၾကပ္ညႇပ္တင္ခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ ဘာေျပာေကာင္မလဲ သူ႔ေပါင္နဲ က်ေနာ့္ ေပါင္ထိကပ္ေန႐ုံမကဘူး ကားေမာင္းေနတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ သူ႔တင္ပါးအိအိႀကီးက လာလာပြတ္သလိုျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ သူလဲအေနခက္ေနမွာေပါ့ဗ်ာ မ်က္နာေလးၿပဳံးေစ့ေစ့ေလးနဲ႔ ကားမမူးတတ္ဘူးလား´´ တဲ့ေမးလာတယ္လူေတာ့မမူးေသးဘူး အဝွါကေတာ့ မူးခ်င္ခ်င္ရယ္ ေျပာလိုက္ရင္ မေကာင္းရွိေရာ့မယ္…ေနာက္တစ္ခ်က္ဗ်ာ သူကစကားေျပာရင္က်ေနာ္နဲ႔စကားေျပာရင္ေပါ့ မ်က္လုံးေတြက လူကိုအရမ္းအကဲခတ္တာသိပ္သိတာေပါ့
ဘယ္လိုေလးမွန္းမသိဘူး…က်ေနာ္ေတြးမိတယ္ သူ႔႐ုပ္ရည္ သူ႔အရည္အခ်င္း လုပ္ရည္ကိုင္ရည္နဲ႔ဆို ဒီထက္ျမင့္တဲ့ တျခား ေနရာမွာ ေျပာင္းလုပ္လို႔ရရဲ႕နဲ ဘာလို႔ ဒီအလုပ္မွာၿမဲေနလဲဆိုတာေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေႏြ မိုး ေဆာင္း သုံးရာသီလုံး ႏွစ္ေယာက္အတူ အၿမဲရွိခဲ့ၾကတယ္ဆိုရမွာေပါ့ဒီအေတာအတြင္း သူ႔ဆီ သူနဲ႔သက္ဆိုင္သူလို႔ဆိုရမယ့္ လူဆီကဝင္လာတဲ့ ဖုံးမ်ိဳး သတိထားမိသေလာက္ တစ္ခါမွကို မေတြ႕ဖူးဘူးဗ်ာသူဖုံးႏွစ္လုံးကိုင္တာေတာ့ သိတယ္တစ္လုံးက ႐ုံးကေပးတဲ့ဖုံး တစ္လုံးကသူ႔ဖုံးေပါ့ကိုယ္လဲဒီလိုပါပဲမာကတ္တင္း ဝင္ရမယ့္ ေနရာေတြဆို က်ေနာ့္ကိုေရွ႕ကသြားခိုင္းၿပီးသူကေတာ့ အေနာက္ကေနဖိုင္တြဲေလးကိုင္ပီးလိုက္လာတတ္တယ္ …ေရွ႕တန္းတင္ပညာသင္ေပးတာေပါ့မရည္႐ြယ္ပဲ က်ေနာ္ အဲ့ဒီအလုပ္မွာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္အခ်ိန္ထဲေရာက္လာတယ္ေျပာတာေပါ့ဗ်ာ
အိမ္ကလူႀကီးေတြကေတာ့ထြက္ဖို႔ရာကိုဒီေတာ့လဲ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္မ်ားရျပန္တာေပါ့ေနအုံးဗ် ထြက္လို႔မျဖစ္ေသးဘူး က်ေနာ္ရမဲ့ပိုက္ဆံ ပါစန႔္ ေတြရစရာက်န္ေသးတယ္ ဘာညာေလွ်ာက္႐ႊီးရျပန္ေသးတာဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္မွာ အမ ရယ္ …က်ေနာ္ကားသမားတစ္ေရာက္ရယ္ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ႐ုံးထိုင္တဲ့ ေဟမာ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေရာက္ရယ္ ႐ုံးထဲရွိတုန္းကားသမားက က်ေနာ့္စီနီယာ ထိုင္တဲ့ စားပြဲခုံေျခရင္ နဲ႔ မလွမ္းမကန္းမွာ က်ေနတဲ့ ေဆးကဒ္ေလးတစ္ကဒ္ ကိုေကာက္ယူၿပီးဟ ငါ့မိန္းမေသာက္တဲ့ေဆးမ်ိဳးပါလားဟဆိုပီး ေအာ္ေျပာလာတယ္အလိုက္ကန္းဆိုးမသိပုံမ်ားအမ´´…မ်က္နာပ်က္သြားတာေပါ့ဗ်ာ ေဆးကဒ္က သူ႔စားပြဲအနားမွာက်ေနတာကို ထေျပာပါေရာ
အဲ့ဒါက်ေနာ့္ဟာမဟုတ္ဘူးတဲ့´´ေျပာပီး တြိဳင္းလက္ဘက္ထြက္သြားတယ္က်န္တဲ့ မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ၿငိမ္ေနၾကတယ္အလိုက္မသိတဲ့ သိန္းဝင္း ဆိုတဲ့ကားသမားက က်ေနာ့္ကို စပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး ေဆးကဒ္ကို က်ေနာ့္စီနီယာခုံေပၚသြားတင္ထားတယ္ေလဘာေဆးကဒ္လဲသိတာေပါ့ဗ်ာ မွ်ားေတြနဲ႔ဟာေလ…ေနာက္ထဲက အမ´´ လဲေတာ္ေတာ္နဲ႔ထြက္မလာဘူး ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွ ဖုံးေလးကိုင္ပီးျပန္ထြက္လာတယ္ က်ေနာ့္ကို ပခုံးပုတ္ပီး သြားစို႔ အျပင္သြားစရာရွိတယ္ဆိုတာ နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထြက္ခဲ့ၾကေတာ့ေပါ့ ဘယ္ေမာင္းရမလဲ ဆိုေတာ့ မိန္းထဲကိုေမာင္းခိုင္တယ္ မိန္းထဲေရာက္ေတာ့ ထမင္းစားရေအာင္ သူေကြၽးမယ္ဆိုပီး 73 ေပၚက easy ray ကိုသြားခိုင္းျပန္တယ္ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ စားေသာက္စရာမွာပီးလို႔ေစာင့္ေနတုန္းစလာပါေရာ
ေတာ္ေတာ္စိတ္တိုေနတာ ´´…တဲ့ဘာကိုလဲ အမ´´ ေဆးကဒ္ေလ အဲ့ဒါေဟမာ့ဟာ ´´ေျပာလိုက္ေပါ့ သူ႔ဟာလို႔´´ မေကာင္းတတ္လို႔ေပါ့ သူမ်ားအလိုက္တသိနဲ႔ ေျပာလာမလား ေစာင့္ေနတာ ကိုယ့္ဟာကိုေကာင္းေကာင္းမသိမ္းထားဘူး´´ေျပာပီး ဝဲက်ေနတဲ့သူ႔ဆံပင္ေတြအေနာက္ကို စုသိမ္းလိုက္တယ္ေခြၽးစက္ေလးေတြစို႔ေနတဲ့မ်က္နာေလးကတစ္မ်ိဳးေလး စြဲမက္စရာေကာင္းလွတယ္ဗ်ာက်ေနာ္ ေျပာလိုက္ရမလား ဟိုေကာင္ေတြကို အဲ့ဒါေဟမာ့ဟာလို႔´´ ထားလိုက္ပါေတာ့ ပါးစပ္ေတြကယုံရတာမဟုတ္ဘူးလူေလးနည္းနည္းရွိတာ စကားမမ်ားခ်င္ေတာ့ပါဘူး´´မ်က္နာေလးျပန္ပီးၾကည္လင္တယ္အၿငိဳးအေတး ေဒါသနည္းမယ့္ပုံပဲဗ်ေနလာခဲ့တဲ့ တစ္ေလ်ာက္လုံး စူပုတ္အလိုမက်တဲ့ပုံမ်ိဳး
တဈခါမမြင်ခဲ့ဘးူဖူးမွာထားတဲ့ဟာတွေရောက်လာလို႔ကေျႏာ့်တို႔စကားစပြတ်သွားပြန်တယ်စားေသာက်လို႔ပီးမွသူ႔ကပဲ စေပြာလာတယ်ဘယ်လိုလဲ နေအုံးမွာမဟုတ်လား´´ ဘာေပြာတာလဲဟင်´´သိပ်နားမလည်လို႔ကေျႏာ်ထပ်ေမးလိုက်တယ်အလုပ်မထွက်ေသးဘူးမဟုတ်လားလို႔´´ မထွက်ဖြဈေလာက်ေသးပါဘူး´´႐ုံးကိုသံေယာစဉ်ဖြဈနေပီေပါ့ေလ´´ ႐ုံးကိုေတာ့မဟုတ်ပါဘူးေလ´´ကေျႏာ် သူ႔မၾက်နာကိုမကြည့်ပဲ ေအာက်ကိုကြည့်တာလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ပြန်ေပြာလိုက်တယ်သူ႔ကိုပြန်ကြည့်မိၿခိန်မွာေတာ့ ကေျႏာ့်ကိုဒဲ့ကြီးကို အဓိပ္ပါယ်တဈခုခုပါတဲ့မၾက်ဝန်းတွေနဲ႔ စိုက်ကြည့်နေတယ်ျဗာေယာၾကာ်းတန်မဲ့ ရင်ထဲ ဖိုသီဖတ်သီေတာင်ဖြဈသွားရတယ်
ေနာက္မွ နခမ္းေထာင့္စြန္းေလးေတြက ၿပဳံးခါနီအားယူေနတဲ့အခ်ိန္လိုမ်ိဳးေကြးသြားသေယာင္နဲ႔ မ်က္လႊာေလးခ်ပီး အေအးစုပ္ေနျပန္တယ္မဆီမဆိုင္ ေျပာလာျပန္တယ္မဝေသးရင္ တစ္ခုခုစားအုံးေလတဲ့´´ ျပည့္ေနၿပီ ´´ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုယ္ကပဲ သူ႔နာမ်က္နာၾကည့္ပီးေျပာလိုက္မိတယ္မ်က္လုံးမွာခံစားခ်က္ေတြပါသြားလားေတာ့ မသိဘူးဗ်ာဒုတိယံပိ မ်က္လႊာေလးခ်သြားျပန္တယ္အေနခက္ေအာင္လုပ္မိသလိုမ်ားျဖစ္ေနၿပီလားကြယ္စုပ္စရာအေအး ခြက္ထဲမရွိေတာ့မွ ေခါင္းေမာ့လာတယ္အဆင္ေျပတယ္မဟုတ္လား ´´ ေျပပါတယ္ အမနဲ႔အတူတူလုပ္ေနတာပဲဟာ´´အမ မရွိရင္ေရာ တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္တယ္မဟုတ္လား´´ မျဖစ္ဘူး …အမ …မရွိရင္ က်ေနာ္ထြက္မွာ´´သိပ္သိသာသြားသလား
မသိဘူးဗ်ာတကယ္လဲ သူရွိေနလို႔ ကိုယ္ရွိေနတာဆိုေတာ့ စကားကသြက္သြက္ႀကီးကို ထြက္သြားတယ္ထြက္ပီး ဘာလုပ္မွာလဲ´´ က်ေနာ့္မွာအလုပ္ရွိပီးသားပဲေလ အဲ့ဒါပဲျပန္လုပ္မွာေပါ့ … အမ… ထြက္ေတာ့မလို႔လား´´မဟုတ္ပါဘူး နတ္ေဆး ကိုေမးၾကည့္တာပါ အမ ထြက္ေတာ့မယ္ဆို ေျပာမယ္ေလ အလုပ္ေျပာင္းမယ္ဆိုလဲ အတူတူေျပာင္းၾကတာေပါ့´´ သူ႔စကားေၾကာင့္ စိတ္ထဲ ေက်နပ္သလိုျဖစ္လာတယ္ဗ်ာ အင္း ထြက္မယ္ဆိုလဲ အတူတူထြက္ၾကတာေပါ့ ကိုယ့္ေနရာဗ႐ုတ္သုတ္ခေကာင္ေတြေရာက္လာရင္ ဒုတ္ခ´´က်ေနာ့္ စကားဆုံးေတာ့ အမ´´က က်ေနာ့္ကို လက္ညိဳးေလးထိုးၿပီး ဟားဟား …လူ႐ိုးေလးေပါ့ေလ ´´အမယ္သူကျပန္စေနတယ္ဒါနဲ႔ မ်က္လုံးခ်င္ဆုံေအာင္ျပန္ၾကည့္ေပးပီေျပာလိုက္တယ္စိတ္မခ်လို႔ပါ´´
စခ်င္အုံး လူကမွအဲ့လိုေတြေျပာရင္ ပါးစပ္ကထြက္တတ္လြန္းတာနဲ႔ေတာ့ ရႈိးတို႔ရွန္းတန္းျဖစ္သြားလားမသိဘူးဗ်ာ မ်က္နာေလး အနည္းငယ္ရဲသြားတယ္ထင္တာပဲ ျပန္စို႔ ´´…တဲ့ေျပာလာတယ္ဘယ္ျပန္မွာလဲ အမ သြားစရာရွိေသးတယ္မဟုတ္လား´´ …ဆိုေတာ့ ဟီး မရွိဘူး စိတ္တိုလို႔ထြက္လာတာ´´… …တဲ့ေလအျပန္မွာတစ္လမ္းလုံးစကားေတြေျပာခဲ့ၾကတာ အလုပ္ဝင္လာတဲ့တစ္ေလွ်ာက္လုံး ဒီေန႔အမ်ားဆုံး ေျပာျဖစ္တာပဲဗ်ာ႐ုံးေရာက္ခါနီးမွာ သူကထပ္ေျပာလာတယ္သူေျပာတာက မနက္ျဖန္ အလုပ္ကိစၥနဲ႔သြားေတြ႕မယ္လူနဲ႔ေတြ႕ရင္ ဘယ္လိုေျပာဆိုတာက်ေနာ့္ကိုသင္ေပးတာဆိုင္ကယ္ေမာင္းရဲ႕နဲ႔ အေနာက္ကလွမ္းေျပာတာကိုနားေထာင္ရတာဆိုေတာ့ေလတိုးေနလို႔ၾကားတစ္ခ်က္မၾကားတစ္ခ်က္ျဖစ္ေနတာနဲ႔အေနာက္ကို မ်က္နာလွည့္ၿပီး ဘာေျပာတာလဲအမ ဆိုပီးလွမ္းအေမး
သူကလဲ ကိုယ္ သိပ္မၾကာရတာသိလို႔ေနမွာေပါ့မ်က္နာေလးက က်ေနာ့္ပခုံးအထက္ ထိတိုးလာၿပီး ေျပာမယ္လုပ္ေနတာေနမွာေပါ့ဗ်ာသူ႔ပါး နဲ႔ ကိုယ့္မ်က္နာ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေတာ့တာေပါ့ေတာ္ေသးရဲ႕ သူကmask တပ္လာတယ္ဗ်အမ´´ ဆိုကိုယ္ေလး တြန႔္သြားတာပဲ ႐ုံးေရွ႕ေရာက္လာတာနဲ႔ ေျဖရွင္းခ်ိန္ကို မရလိုက္ပါဘူးဗ်ာ ေနာက္ရက္ေရာက္ေတာ့ ရန္ကုန္ ကလူႀကီးေတြ မေျပာမဆိုေရာက္ခ်လာပါေရာ သူတို႔ေရာက္ပီး ေနာက္တစ္ရက္ မွာ ရန္ကုန္က ဂ်ာႀကီး သုံးေယာက္ နဲ႔ ကားသမား မန္းေလးက မန္ေနဂ်ာရယ္ က်ေနာ္ နဲ႔ အမ ရယ္ သူတို႔ကားနဲ႔ ျပင္ဦးလြင္ တက္ရျပန္တယ္ ဘာကိစၥလဲေတာ့ေသခ်ာမသိဘူးဗ် အမ ကိုကပ္ေမးေတာ့လဲ သူလဲမသိဘူးတဲ့ ဟိုေရာက္ေတာ့ company တစ္ခုကိုေရာက္သြားၾကတယ္
သူတို႔လူႀကီးခ်င္းစကားေျပာၿပီး အဲ့ဒီကသူေဌးနဲ႔ က်ေနာ္ နဲ႔ အမ ကို မိတ္ဆက္ေပးတယ္ သူတို႔ကေတာ့ မန္းေလးကို အၿမဲမလာႏိုင္တဲ့အတြက္ ေနာက္ေနာင္ ကိစၥရွိရင္ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲ ဒီကိုလာၾကမယ္ က်ေနာ္ တို႔နဲ႔ပဲတိုင္ပင္လုပ္ကိုင္ၾကဖို႔ေပါ့ အဲ့ဒီကေနမွ ရဲစခန္း ေရာက္သြားျပန္တယ္ဗ်ာ ကပ္စတန္မာတစ္ဦး ပစၥည္းယူၿပီး ေငြမေပးတဲ့ကိစၥအျပင္ ေနာက္တစ္ခုက အိမ္ဂရံဘာျဖစ္တယ္ဆိုလား သိပ္မမွတ္မိေတာ့ဘူး အဲ့ေက့စ္ေတြနဲ႔ ရဲစခန္းပီးေတာ့ သုံးေလးေနရာေလာက္ကားနဲ႔ပတ္လိုက္ရေသးတယ္ အခ်ိန္လဲ ညေနေစာင္းသြားၿပီ ထမင္းဝင္စားတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔မားကတ္တင္းကိုင္တဲ့ မန္ေနဂ်ာက က်ေနာ့္နဲ႔အမ ကို မန္းေလးျပန္လႊတ္တယ္ဗ်
သူ႔အစီအစဥ္က က်ေနာ္ နဲ႔ အမ ပီးေတာ့ ေဟမာ့ ေပါ့ ဒီသုံးေယာက္ကို ႐ုံးေစာင့္ျပန္အိပ္ခိုင္းတာ ၾကည့္ရတာ ေဟမာ့ အိမ္က႐ုံးနဲ႔ နီးလို႔သူ႔ကိုေ႐ႊးပုံရပါတယ္ ေလာေလာနဲ႔ေျပာဖို႔တစ္ခုက်န္ခဲ့တယ္ဗ်ာ က်ေနာ္တို႔ မန္းေလးက မန္ေနဂ်ာ အမႀကီးက ႐ုံးမွာပဲ သူ႔တူမေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ အိပ္တာ… ႐ုံးဆိုတာထက္ အိမ္ႀကီးထဲမွာ မိသားစုေတြ စုပီး အလုပ္ခြဲလုပ္ေနၾကတာနဲ႔တူေနတယ္ ႐ုံးမဆန္တဲ့ ႐ုံလို႔ေျပာရမယ္ထင္တယ္… အခုသူတို႔က မန္းေလး႐ုံး မန္ေနဂ်ာကိုပါ ေခၚထားတာဆိုေတာ့… ေခၚထားတယ္ဆိုတာကလဲ သူတို႔ျပန္သြားလို႔ ဒီကေကစ့္ေတြမၿပီးျပတ္ေသးရင္ မန္းေလးကမန္ေနဂ်ာနဲ႔လႊဲခဲ့မယ္ အစီအစဥ္နဲ႔ ေခၚထားတာ ဟိုမွာလဲ ပစၥည္းပစၥယေတြက်န္ခဲ့လို႔ က်ေနာ္တို႔ကို ႐ုံးညေစာင့္သြားအိပ္ခိုင္တဲ့သေဘာပဲ
ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ နဲ႔ အမ ကားငွားၿပီး ျပန္ခဲ့ရေတာ့တာေပါ့ ကားေပၚမွာ အမ ကျပင္ဦးလြင္က ကပ္စတန္မာနဲ႔ျဖစ္ေနတဲ့ ျပသနာအေၾကာင္း အေသးစိတ္ေျပာျပတာနားေထာင္ရင္ ည ၇ နာရီေလာက္မွာ ႐ုံးေရာက္ခဲ့ၾကတယ္ ႐ုံးမွာ ေဟမာတစ္ေယာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ က်န္တဲ့လူေတြအကုန္ျပန္သြားၿပီ အမ ကေဟမာ့ကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ ငါအဝတ္စားလဲေရခ်ိဳးၿပီးျပန္လာခဲ့မယ္ဆိုပီး ထြက္သြားတယ္ က်ေနာ့္ကိုလဲ အိမ္ျပန္အဝတ္အစားလဲၿပီးမွျပန္ခဲ့ေလ တဲ့ သူလဲအိမ္ျပန္လိုက္အုံးမယ္ ဆိုတာနဲ႔ ႐ုံးတံခါးေသာ့ခတ္ၿပီး ထြက္ခဲ့လိုက္ၾကတယ္ က်ေနာ္ ႐ုံးျပန္ေရာက္ေတာ့ ၉နာရီထိုးခါနီးေနၿပီ က်ေနာ့္ကို ျမင္ေတာ့ အမက တံခါးလာဖြင့္ေပးတယ္ အိမ္ေနရင္းအက်ၤ ီနဲ႔ အမ ကို႔ဒါပထမဆုံးျမင္ဘူးတာပဲဗ်ာ
အိပ္ခါနီးမို႔ေပါ့ေပါ့ပါးပါးဝတ္လာပုံပဲ လိေမၼာ္ေရာင္ လက္ျပတ္ ဒူးဖုံး႐ုံေလာက္ရွိမဲ့ ဂါဝန္ေလး နဲ႔ ၾကည့္ေကာင္းေနျပန္တယ္ လက္ေမာင္းသားေလးေတြကဆို ဝင္းလို႔ ဆိုင္ကယ္ေလးသြင္းၿပီး အထဲဝင္ခဲ့တာေပါ့ အမ ကတံခါးျပန္ေစ့ေနတယ္ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကိုေျပာလာတယ္ ကဲ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ေဟမာကလာလို႔မရဘူး´´…တဲ့ဘာျဖစ္လို႔လဲ´´ သူအေမတစ္ေယာက္ထဲရွိတာလို႔ေျပာတာပဲ´´ေအာ္´´ ပါးစပ္ကေအာ္ မိေပမဲ့ တစ္အိမ္လုံးႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုတဲ့အသိကဝင္လာျပန္တယ္ဗ်ာ အဲ့ဒါဆိုအမ ျပန္မလား က်ေနာ္ပဲေစာင့္လိုက္ပါ့မယ္´´အမ ခဏၿငိမ္သြားတယ္ပီးမွအိပ္ရဲလို႔လား ´´…တဲ့ ေၾကာက္စိတ္ဝင္လာရင္ ဖုံးဆက္လိုက္မယ္ေလ ခ္ခ္… ကဲပါ မျပန္ေတာ့ပါဘူး
မိုးလည္းခ်ဳပ္ေနၿပီ ေဟမာ့ ကိုေျပာထားရမွာေပါ့ သူလာအိပ္တယ္လို႔ေျပာခိုင္းရမွာပဲ ´´ရပါ့မလား´´ ရမွာပါ မိန္းကေလး ခ်င္ဒီေလာက္ေတာ့ သူနားလည္ပါတယ္…ဒါမွမဟုတ္ အိမ္ကတစ္ေယာက္ေခၚလိုက္တယ္ေျပာရမွာေပါ့´´က်ေနာ္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္အမ (မန္းေလး႐ုံးမန္ေနဂ်ာ) မ်က္နာလဲရွိေသးတယ္ ေစာင့္မေပးခ်င္ဘူးထင္ေနရင္လဲမေကာင္းဘူး´´ က်ေနာ္ ေအာက္ထပ္အိပ္မယ္ေလ အမ အေပၚမွာသြားအိပ္ေပါ့´´ဘယ္ေနရာအိပ္မွာလဲ´´ အမကၿပဳံးၿပဳံးေလးေျပာလာတယ္ ဟုတ္ေတာ့လဲဟုတ္တယ္ဗ်ာၾကမ္းျပင္ေပၚဖ်ာခင္းအိပ္႐ုံကလႊဲလို႔ေနရာမရွိဘူး´´အေပၚမွာပဲအိပ္ပါ …အမ …မဆင့္ (မန္ေနဂ်ာနာမည္) အခန္းမွာအိပ္လိုက္မယ္ နတ္ေဆးက ေရွ႕မွာအိပ္ေပါ့´´
ဒီလိုပဲအိပ္ရေတာ့မွာေပါ့ ၿခံတံခါးေသာ့ခတ္ တံခါးေတြလိုက္စစ္ပီး ႏွစ္ေယာက္သားအေပၚတက္ခဲ့ၾကတယ္ အေပၚထပ္ကို က်ေနာ္ အခုမွေရာက္ဖူးတာပါ မန္ေနဂ်ာ ေနတဲ့အခန္းတစ္ခန္းနဲ႔ အေရွ႕မွာ တီဗြီ တစ္လုံးပဲေတြ႕ရတယ္ ၾကမ္းျပင္ကေတာ့ ေကာ္ေဇာ္ခင္းထားတယ္ အမက က်ေနာ့္အတြက္ အခန္းထဲကေန ေစာင္ေတြေခါင္း အုံးေတြ ယူလာေပးၿပီ ေနရာခ်ေပးတယ္ မအိပ္ခ်င္ေသးရင္ တီဗြီၾကည့္ရေအာင္ေလ ဆိုပီး က်ေနာ့္ကို တီဗြီဖြင့္ေပးထားခဲ့ပီး သူကေတာ့ အခန္းထဲျပန္ဝင္သြားတယ္ ထြက္လာေတာ့ လက္ထဲမွာအထုပ္တစ္ထုပ္နဲ႔ ေရာ့စားအုံး´´…ဆိုပီး က်ေနာ့္လက္ထဲ မုန႔္ထုတ္ထည့္ေပးပီး က်ေနာ့္ေဘးမွာဝင္ထိုင္လာတယ္အာလူးေၾကာ္ အခ်ဥ္ေပါင္း ေနၾကာေစ့ ထုပ္ေတြ ကြၽဲ႐ိုင္းသုံးဗူးလဲပါေသးဗ်
ေဟမာ လာမယ္ထင္ပီး သုံးဗူးဝယ္လာပုံပါပဲမိနစ္အတန္ၾကာတဲ့အထိဘာစကားမွ မေျပာျဖစ္ဘူး သူကလဲေနၾကာေစ့ေလးဝါး…ကိုယ္ကလဲ ကြၽဲ႐ိုင္းဗူးေလးေမာ့ေနရင္တီဗြီ ဆီသာသဲမဲၾကည့္ေနၾကတယ္အဲ့ဒီမွာ က်ေနာ္ သတိထားမွာတာကတီဗြီထဲလင္းေနရင္ မသိသာေပမဲ့အေမွာင္ခန္းေရာက္လာရင္ တီဗြီဖန္သားျပင္မွာ သူ႔ မ်က္နာေလးေရးေတးေတးထင္ထာၿပီးစိတ္ထင္လို႔လားေတာ့ မသိဘူးဗ်ာ သူ႔ေဘးကက်ေနာ့္ကု ိ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ေနတယ္ထင္တာပဲ… ကိုယ့္ စိတ္ကထင္တာလဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ သူ႔ကို စကားလာေျပာေစခ်င္ေနတာလားဟီးဒါနဲ႔ စကားစမိတယ္ဟိုေန႔က တမင္လုပ္တာမဟုတ္ဘူး …အမ´´ ေခါင္းေလးဆတ္ခနဲလွဲ႔လာတယ္ က်ေနာ္ေျပာတာနားလည္ပုံမရဘူး ဘာကိုေျပာတာလဲ´´႐ုံးေရာက္ခါနီး ဆိုင္ကယ္ေပၚျဖစ္သြားတဲ့ဟာေလ ´
´ ေအာ္ ရပါတယ္´´မထိဘူးမဟုတ္လား´´ ထိမထိေတာင္မသိဘူးလား´´မထိဘူးထင္တာပဲ´´ အင္း မထိဘူး mask ခံထားလို႔´´က်ေနာ္က ထိသြားၿပီမွတ္လို႔အားနာေနတာ´` ေရာ့… ေနၾကာေစ့စားအုံး ေအာ္ ဒါနဲ႔ အိမ္ကိုဘယ္လိုေျပာလာတာလဲ´´စာကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲပီးသူ႔လက္ထဲက ေနၾကာေစ့ထုပ္ ထိုးေပးလာတယ္႐ုံးေစာင့္အိပ္ေပးရမယ္ပဲေျပာခဲ့တာေပါ့´´ အမ ေရာ´´အတူတူပဲေပါ့ ေဟမာတို႔နဲ႔အေစာင့္အိပ္ေပးရမယ္ေျပာခဲ့တာ´´ အခုလိုေဟမာမပါတာသိရင္ ဘယ္လိုေနမယ္မသိဘူးေနာ္´´ရတယ္ အိမ္ပိုင္တယ္ ဟီး´´…ဆိုပီး ရီေနတယ္ဗ်ာ ပီးမွ သူပဲဆက္လာေျပာတယ္ ေအာ္ ေဟမာ ဆိုလို႔ေလ ေျပာလိုက္ပါအုံးမယ္ အဲ့တစ္ေယာက္ကဓါတ္ေၾကာင္ေနာ္နဲနဲစ႐ိုက္ဆန္ခ်င္တယ္ သတိထားေပါ့´
´သူ မေျပာလဲ အဲ့တစ္ေယာက္ပုံစံကို ရိပ္မိပါတယ္ဗ်ာတစ္ခ်က္ခ်င္းေျပာမေနခ်င္ေတာ့ပါဘူးစုန္းျပဴး လို႔ပဲမွတ္ထားလိုက္ေတာ့ …ဟုတ္လား အဲ့ဒါဆို ဒီညသူလာအိပ္တယ္ေျပာခိုင္းတာကေရာ ´´ အဲ့ဒါကရတယ္ ေျပာခ်င္တာက အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး… ကိုယ့္ဖာကိုယ္သာအကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့အမ်ားႀကီးေျပာမေကာင္းဘူး´´ေတာ္ေသးတာေပါ့ အလုပ္အတူတူတြဲမလုပ္ရလို႔ ´´ သူနဲ႔တြဲလုပ္ခ်င္လို႔လား ေျပာေပးမယ္ေလ´´ၿပဳံးၿပဳံးေလးေျပာလာျပန္တယ္မတြဲခ်င္ပါဘူး …အမ… နဲ႔ပဲတြဲခ်င္တာ´´ ေအာ္ …ဘာျဖစ္လို႔လဲ´´က်ေနာ္မေရာက္ခင္က က်ေနာ့္ေနရာမွာလူရွိလား ေယာက်ာ္းေလးလား မိန္းကေလးလား´´ ဘာလို႔ေမးတာလဲ´´ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဒီတိုင္းပဲေမးမိတာ အမ မေျဖခ်င္မေျဖနဲ႔ရပါတယ္´
´ တစ္ေယာက္ထဲ ဘယ္သူမွမရွိဘူး´´ေအာ္… …မိန္းကေလးခ်င္တြဲေပးတာပဲေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ အမေျပာသလို ဂဂ်ိဳးဂေဂ်ာင္ေတြပါလာရင္ အမပဲစိတ္ညစ္ရမွာ´´ ကိုယ့္ဘက္ကို ယက္သလိုမ်ားျဖစ္သြားလားဗ်ာ သူက အဲ့ဒါဆို နတ္ေဆးမထြက္နဲ႔ေလ´´…တဲ့ထြက္ဖို႔ရာလဲ သိပ္မလြယ္ေတာ့ပါဘူး´´ သူ႔ကလဲ ဘာလို႔မလြယ္တာလဲလို႔ေမးမလာဘူးဗ်ာ ေမးခဲ့ရင္လဲ ဟိုဟိုဒီဒီေလ်ာက္ေျဖေနမိအုံးမွာ မေမးေတာ့ ဖာသိဖာသာပဲေနမိတာေပါ့ အတြင္းထဲကလာတဲ့စကားက မ်က္လုံးမွာပုံရိပ္လာထင္တယ္ေနမွာ စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္ ႏွစ္ေယာက္သားမ်က္လုံးခ်င္အၾကည္ဆိုက္သလို ျဖစ္သြားရတယ္ တကယ္ခဏေလးပါပဲ မိန္းကေလးေတြအထာေပးရင္ ဘယ္လိုေပးလဲ တိတိက်က်သိခ်င္ရင္ သူတို႔ကိုေမးၾကည့္မွ သိမွာပဲ
အမက ထရပ္လိုက္ၿပီး ခဏေစာင့္ ေအာက္ခဏသြားလိုက္အုံးမယ္ဆိုပီး ကိုယ့္ကိုလိုလားဟန္ျပတဲ့မ်က္ဝန္းေတြ နဲ႔ ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ၾကည့္သြားေသးတယ္ဗ်ာ ျပန္တက္လာေတာ့ ခုဏကလိုပဲ က်ေနာ္ ေဘးမွာပဲလာထိုင္တယ္ က်ေနာ္က အေအးေသာက္အုံးေလး ဆိုပီး ေနာက္တစ္ဗူးေဖာက္မယ္ျပင္ေတာ့ တစ္ဗူးလုံးမကုန္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာနဲ႔ က်ေနာ့္ ေသာက္လက္စဗူးထိုးေပးတာ ေသာက္တယ္ဗ်ာ မျငင္းဘူး ပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားၿငိမ္သြားၾကျပန္တယ္ စကားစေျပာလာတာကသူ… ျခင္ေထာင္ ေထာင္ၾကည့္ရေအာင္ေလ´´ဟမ္´´ ႐ုတ္တရက္နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္သြားတယ္ သူကပဲ နတ္ေဆးအိပ္ဖို႔ ျခင္ေထာင္တန္းႀကိဳးေတြဆင္ရအုံးမယ္ေလ´´ဒီေတာ့မွက်ေနာ္သတိရလိုက္တယ္ဟုတ္သားပဲဗ်
ေဒါင့္တစ္ေနရာမွာ ခ်ထားတဲ့ အိပ္ယာလိပ္ပုံဆီအၾကည့္ေရာက္သြားတယ္အဲ့ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ လုပ္လိုက္ပါ့မယ္ဆိုပီထသြားတယ္သူပါ အေနာက္ကလိုက္လာတယ္အဲ့ မွာ အခက္အခဲျဖစ္ေတာ့တာပဲတန္းႀကိဳးဆင္ဖို႔ရာေပါ့ႀကိဳးဆြဲစရာေနရာကမရွိနံရံမွာ ႐ိုက္ဖို႔သံလဲရွာမေတြ႕မတတ္ႏိုင္ဘူး ျဖစ္သလိုလုပ္ရေတာ့မွာပဲပီနံႀကိဳးေတြအရွည္ႀကီးဆက္ပီး တစ္ခုကို အမ အိပ္မဲ့အခန္းတံခါးလက္ကိုင္မွာ သြားခ်ည္တယ္ေနာက္တစ္ခုကို ေလွကားတိုင္မွာထပ္ခ်ည္တယ္က်ေနာ့္ အိပ္ရမဲ့ေနရာက ေလွကားတက္စမွာပဲ…ေျခရင္းကႏွစ္ႀကိဳးကေတာ့ အဆင္ေျပသြားၿပီေခါင္းရင္း ကႀကိဳးႏွစ္ခုပဲက်န္ေတာ့တယ္တစ္ခုကို နံရံေဘးမွာ သံတိုင္ကြပ္ထားတဲ့ ဘာဂ်ာတံခါးတစ္ခုရွိတယ္ အဲ့မွာျဖစ္သလိုခ်ည္လိုက္တယ္ဒီအထိအဆင္ေျပတယ္ေျပာရမယ္နဲနဲေတာ့အလုပ္ရႈပ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ
ေနာက္တတစ္ႀကိဳးမွာ ခက္ေတာ့တာပဲနံရံေျပာင္ႀကီးပဲရွိေတာ့တယ္ ဘယ္ေနရာမွလွမ္းခ်ည္တတ္စရာမေတြ႕တတ္ဘူးသံရွိရင္လဲ သံ႐ိုက္လိုက္႐ုံကိုးအဲ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ေခါင္းရင္းမွာ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တြဲကေနတဲ့ မွန္ေဘာင္သြင္းထားတဲ့ ေဖာင္းႂကြကားခ်ပ္တစ္ခု ခ်ိတ္ထားတာေတာ့ရွိတယ္ဆိုးတာက ျမင့္ေနတာက်ေနာ့္ အရပ္နဲ႔လဲ မမွီ အမ နဲ႔လဲမမွီျဖစ္ေနတယ္ေအာက္က ထိုင္ခုံတစ္လုံးယူၿပီး တက္ၾကည့္ေတာ့လဲ မမွီဘူးရယ္တစ္ထြာေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္လိုေနတယ္ထားလိုက္ေတာ့ …အမ ျခင္ေထာင္မေထာင္ပဲအိပ္လိုက္ေတာ့မယ္´´ ျခင္ကိုက္မွာေပါ့ မျဖစ္ပါဘူး´´အေပၚေမာ့ၾကည့္လိုက္ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔အမ လဲအႀကံထုတ္ေနပုံပါပဲဒါနဲ႔က်ေနာ္ေတြးမိတာတစ္ခုကို မခ်င့္မရဲနဲ႔ အမကိုေျပာၾကည့္တယ္တစ္နည္းေတာ့ရွိတယ္ အမ ´
´ ဘာနည္းလဲ´´အမ က်ေနာ့္ကိုေပြ႕ႏိုင္လား´´ ဟယ္ ဘယ္လိုလုပ္ေပြ႕ႏိုင္မွာလဲ ´´ဒါဆို က်ေနာ္ အမ ကိုေပြ႕ထားေပးမယ္ အမ လွမ္းခ်ည္မလား´´ သူ႔ကိုေပြ႕မလိုက္ရင္ လူက ရင္ဘတ္နားထိေရာက္သြားႏိုင္တာမို႔ လက္လွမ္းလိုက္ရင္ ေသခ်ာေပါက္ သံကိုမွီတယ္ဗ်ာ လက္ခံမလားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး ျခင္ေထာင္မေထာင္ပဲအိပ္မယ္ဆိုေတာ့လဲ သူပဲျခင္ကိုယ္မယ္ေျပာတာကို အဲ့ေတာ့လဲအရဲစြန႔္ေျပာၾကည့္ရတာေပါ့ဗ်ာ အမက စဥ္းစားေနသလိုလုပ္ေနၿပီးမွ ရမယ္ဆို လုပ္ေလ´´ရတယ္ အမ´´ ဒါနဲ႔ သူ႔အနားတိုးကပ္သြားလိုက္တယ္ သူကေတာ့ က်ေနာ္ သူ႔အနားနီးလာေတာ့ မ်က္လႊာေလးခ်သြားျပန္တယ္ဗ်ာ ကိုအငဲလိုမ်က္လႊာေလးကိုမခ်နဲ႔ အၾကည့္ေတြသိပ္လွလို႔ ´
´ …လို႔ေျပာလိုက္ရင္ေကာင္းမလားဒူးေခါက္ေကြးကေနေစြ႕ကနဲ႔ေကာက္ခ်ည္တာလန႔္သြားပုံရတယ္ က်ေနာ့္ပခုံးစြန္းကို လာကိုင္တယ္ေလးတာေတာ့ အေတာ္ေလးသားဗ်ဖင္ဝိတ္ႀကီးေၾကာင့္မ်ားလား့အရပ္ကလဲ က်ေနာ့္နဲ႔အတူတူေလာက္ရွိတယ္နံရံနားတိုးကပ္ေပးေတာ့အဆင္ေျပတယ္ဗ်ာ လက္ဆန႔္တာ ေက်ာ္ေတာင္ေက်ာ္သြားေသးတယ္ႀကိဳးမခ်ည္တတ္ဘူးလား မသိပါဘူးျပင္လိုက္ ခ်ည္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေနတယ္ဒါမ်ိဳးကေတာ့ ခ်ည္စမ္း ၾကာခ်င္သေလာက္ၾကာပေစ…တင္ပါးအိအိႀကီးေတြက က်ေနာ့္ လက္ထဲနစ္ဝင္ေတာေပါ့ရပီ´´… တဲ့ အဲ့ဒါနဲ႔ အသာခ်ျပန္ခ်ေပးလိုက္တယ္ ကိုင္ထားတာကေတာ့ ဒူးေခါက္ေကြးအထက္နားေလာက္ကပဲဗ် ၾကမ္းျပင္ေပၚသူ႔ေျခက်သြားတာနဲ႔ က်ေနာ့္ လက္က ဘယ္လိုက ဘယ္လို သူ႔ခါးကိုဖက္ထားသလိုျဖစ္သြားလဲ မေျပာတတ္ဘူးဗ်ာ
သူကလဲမတုန္မလႈပ္နဲ႔ ကို… ေနရာမေ႐ႊ႕ေသးဘူး က်ေနာ္ လက္မဖယ္ေသးလို႔ျဖစ္မယ္ ကိုယ္သင္းနံေလးက နားသီးဝကို စီးဝင္လာတယ္ အထိအေတြ႕အာ႐ုံက တစ္ဆင့္တက္ဖို႔ရာတြန္းပို႔ေနသလိုပါပဲ ႐ိုင္း႐ိုင္းေျပာရရင္ဗ်ာ ကိုယ္ဆြတ္ရင္ ၫႊတ္လာႏိုင္တဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အျပဳအမူ အေျပာအဆို မ်က္ဝန္းေတြကို ခမ်ားတို႔လဲ အနည္းငယ္ေတာ့ အကဲခတ္ႏိုင္မွာပါ… တြက္ကိန္းလႊဲသြားေတာ့လဲ ပါး႐ိုက္ခံရ႐ုံေပါ့ ႐ႊတ္ ခနဲ႔ပဲဗ်ာ မေျပာမဆိုနမ္းခ်ပစ္တယ္ ပါးတစ္ဖက္ကို ဖယ္ပါ လူေတြျမင္ကုန္မယ္´´ဘယ္ကလူရွိလို႔လဲ အမရဲ႕´´ ရွက္ရွက္နဲ႔ ေျပာမိေျပာရာေျပာလိုက္တယ္ထင္ပါတယ္ ဗ်ာ သူ႔စကားသူ သေဘာက်ပီး ရီေနရာက ေျပာလာတယ္ လႊတ္´´… တဲ့ တစ္ခြန္းထဲေလးဘယ္လႊတ္မလဲဗ်ာပါးမွအ႐ိုက္မခံရတာ
ႁပြတ္ ခနဲ႔ ထပ္နမ္းပစ္တယ္ဒီတစ္ခါ နခမ္းတည့္တည့္ကိုမ်က္လုံးေလးဝိုင္းသြားတယ္က်ေနာ္ လႊတ္မေတာ့ဘူးကစ္ဆင္ဝင္ဆြဲလိုက္တယ္ေအာက္နခမ္းေလးကိုကိုက္လိုက္ငုံစုပ္လိုက္နဲ႔ေပါ့ တစ္ေယာက္ထဲလုပ္ေနတာပါအမ က႐ုန္းေနတယ္လို႔လဲ ေျပာလို႔မရဘူးဗ်ာ သူ႔ကိုယ္ေလးက တုန္ေနတာလားဘာလာမေျပာတတ္ဘူး နဲနဲေတာ့ လႈပ္ရွားေနတယ္လို႔ထင္ရတယ္ျပန္လဲမနမ္းဘူးနခမ္းခ်င္းပြတ္တိုက္ေနရာကမ်က္လုံးခ်င္းဆုံမိတဲ့အခါအၾကည့္မလႊဲေတာ့ဘူးက်ေနာ့္ကိုအကဲခတ္ေနတယ္ထင္တာပဲဗ်ာဘာကို အကဲခတ္ေနတာလဲငါ့ကိုအထင္မ်ားေသးသြားမလား´´ လြယ္တယ္ထင္ေနတာမ်ားလား´´ဒါမွမဟုတ္ ျဖစ္လာမယ့္ကိစၥေတြကို ေလွ်ာက္ေျပာမဲ့လူမ်ိဳးလား´´ ငါလိုက္ေလ်ာလိုက္ရမလား´´ဒါေတြေတြးေနတာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ
က်ေနာ္ထင္ပါတယ္သူနဲ႔က်ေနာ္ၾကားမွာ ခ်စ္သူေတြမဟုတ္ေပမဲ့ သံေယာစဥ္တစ္ခုေတာ့ရွိေနမယ္လို႔သူလဲ ဒီလို ယူဆလိမ့္မယ္ လို႔က်ေနာ္ထင္တယ္ဗ်ာက်ေနာ့္ ခါးေပၚ လက္ေလးႏွစ္ဖက္တင္လာတယ္ဖက္တာမဟုတ္ဘူး တင္႐ုံေလးရယ္က်ေနာ္ကေတာ့ သူ႔ခါးကေနပီပီျပင္ျပင္ကို ဖက္ထားလိုက္ၿပီႏွစ္ဦးစလုံရဲ႕ ခါးေအာက္ပိုင္းေတြကထိေတြ႕ပူးကပ္မိေနၿပီတကယ္ပါ က်ေနာ္ အဆုံးစြန္ထိ မေမွ်ာ္လင့္ထားပါဘူး… မရည္႐ႊယ္ထားဘူးဒါေပမဲ့ အမ ရဲ႕ လိုက္ေလ်ာလာမႈ႕ေၾကာင့္လို႔ဆိုရမလားကိုယ့္အသိစိတ္လႊတ္ထြက္သြားတာေၾကာင့္လား မသဲကြဲဘူးဗ်ာက်ေနာ္ ေရွ႕တိုးခ်င္လာတယ္နမ္းေနရာက ခြာပီးက်ေနာ့္ခါးေပၚတင္ထားတဲ့သူ႔လက္ေတြကိုယူဆြဲကာ ေအာက္က အိပ္ယာခင္းပုံေပၚက်ေနာ္ လွဲခ်လိုက္တယ္
အမပါ ပါလာတာေပါ့ဘာလုပ္မွာလဲ ´´…တဲ့ အသံတိုးတိုးေလးထြက္လာေသးတယ္ ဒီအသံဟာ ေဒါသသံမဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာပါတယ္ က်ေနာ့္အေပၚ သူ ပစ္လဲက်လာတယ္ ေအာက္က က်ေနာ္ကေတာ့ သိပ္မသက္သာလွဘူးဗ်ာ ခါးေတာင္ နဲနဲနာသြားတယ္ အထက္ကို အနည္းငယ္လွန္သြားတဲ့ ဂါဝန္စေလးကို အမ ကဆြဲဖုန္းေနတယ္ ကိုယ့္အေပၚေရာက္ လာတာနဲ႔ သူ႔မ်က္နားေလး လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔စုံကိုင္ၿပီး ပီပီျပင္ျပင္ ကစ္ဆင္ဆြဲေတာ့တာပဲ အမ ဆို ဖားေလး မီးကင္ပီးတင္ ထားသလိုပဲဗ်ာ က်ေနာ့္ အေပၚမွာ ကားယားေလး က်ေနာ္ အတင္းနမ္းစုပ္ေနတဲ့ၾကားက ေျပာလာေသးတယ္ မသင့္ေတာ္ဘူးထင္တယ္´´… တဲ့ႏူးညံ့တဲ့မ်က္နာေပး …သိ္မ္ေမႊ႕တဲ့အၾကည့္ေလသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ ေျပာလာလို႔ကေတာ့တဖက္ ေယာက်ာ္းေလးကလႊတ္ေပးပါ့မလားအမ ရယ္…
ဆႏၵမရွိရင္ ေစာက္ေကာင္ ခုလႊတ္ေသခ်င္ဆိုး မသာႀကီး ဆိုပီးေျပာပစ္ရတယ္ အမရဲ႕လို႔ က်ေနာ္စိတ္ထဲကေျပာလိုက္မိတယ္္မနမ္းတတ္ဘူးလား အမ ´´ ဟင္´´မနမ္းတတ္ဘူးလားလို႔´´အမ …သက္ျပင္းေလး မသိမသာခ်လိုက္တာက်ေနာ္ ရိပ္မိတာေပါ့ပါးစပ္ေလး ဟတယ္ဆို႐ုံေလာက္ဟေပးလာၿပီးနခမ္းေလးက လႈပ္စိ လႈပ္စိျဖစ္လာတယ္အဲ့ဒီအခ်ိန္ က်ေနာ္သူ႔ကို ေအာက္ကိုဆြဲခ်လိုက္တယ္ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပက္လက္လွန္သြားတာနဲ႔အေပၚတက္ခြေတာ့တာေပါ့…ဒီေလာက္ဆို က်ေနာ္ သေဘာေပါက္လာတယ္ဗ်ာအမ… လႊတ္ေပးေတာ့မယ္ဆိုတာဟိုပြတ္ ဒီပြတ္ နဲ႔ နမ္းေနရာကဂါဝန္စေလးဆြဲလွန္ၾကည့္တယ္ရတယ္ဗ်ာ …မ်က္နာခ်င္းထပ္ေနလို႔ သူ႔ေအာက္ပိုင္းကို မျမင္ရေသးဘူးေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ကစ္ဆင္ဆြဲေနရာသူ႔ေပါင္တစ္ဖက္ ကို က်ေနာ့္ဒူးနဲ႔ ေဘးကိုတြန္းကားလိုက္တယ္
ပီးေတာ့ လက္တစ္နဲ႔ခါးပတ္ေခါင္းကိုျဖဳတ္လိုက္တယ္အထစ္ေတြနဲ႔ ဆြဲလိုက္တာနဲ႔ ျပဳတ္တဲ့ခါးပတ္မို႔ လြယ္လြယ္နဲ႔ ျပဳတ္သြားတယ္ေဘာင္းဘီကို အတြင္းခံပါတခါထဲ ေအာက္ကိုေလ်ာခ်လိုက္တယ္ေပါင္လယ္ေလာက္ေရာက္သြားၿပီစမန္တက္ေနတဲ့ ဒုတ္က ၾကမ္းျပင္ကို သြားေထာက္ေနတယ္ဗ်ာနခမ္းစုပ္ေနတာကို လႊတ္မေသးဘူးလႊတ္လိုက္ရင္ မူေနမွာစိုးရတယ္ေလအဲ့ဒါေတာင္ပါးစပ္ပိတ္ခံထားရတဲ့ၾကားက အြန္႔ ဆိုပီးအသံထြက္လာေသးတယ္အသာေလး သူ႔ေပါင္ၾကားစမ္းၾကည့္တယ္သူလဲအတြင္းခံပါတာပဲခြၽတ္မေနေတာ့ပါဘူးလီးကိုအဆင္သင့္ကိုင္ပီးအတြင္းခံကို ေဘးကိုဆြဲဖယ္ပီးအေပါက္ေနရာမွန္းထိုးၾကည့္တာေပါ့အေပါက္ရွိေနတာပဲ ဗ်ာ ထိုးသာထိုးဝင္သြားတာပါပဲအကုန္ေတာ့မဟုတ္ဘူး ထိပ္ေလးတင္အမ…
က်ေနာ့္ ရင္ ဘတ္ကို တြန္းလာတယ္ပီေတာ့ ေျပာလာတယ္…စိတ္ညစ္တယ္´´ တဲ့ ဒါေလးပဲ ေျပာပီး ထပ္မေျပာေတာ့ဘူး မ်က္နာလႊဲသြားတယ္ ပါးေလးတစ္ဖတ္ ႁပြတ္ ခနဲ နမ္းလိုက္ပီး ထပ္ထိုးထည့္ၾကည့္ေတာ့ က်ေနာ့္ ရင္ဘတ္ကို တင္းတင္းေလးဆုပ္ကိုင္လာတယ္ဗ်ာ ေဘာင္းဘီအကုန္မခြၽတ္ရေသးလို႔ လႈပ္ရွားရတာ မလႊတ္လပ္ေပမဲ့ က်ေနာ္ ထပ္ ထိုးထည့္ၾကည့္တယ္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ နဲ႔ လီးက အကုန္ ဝင္သြားၿပီ အသြင္းအထုတ္ ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ နဲ႔ေလ်ာက္ၾကည့္တယ္ အမကေတာ့ နခမ္းေလးတင္းတင္းေစ့ပီး မ်က္နာလႊဲထားတုန္းပဲ အရွိန္တင္ပီး ေဆာင့္ၾကည့္တယ္ဗ်ာ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေစာက္ပတ္ ၾကပ္တုန္း …က်ဥ္းတုန္း ဒါေပမဲ့ မဖြင့္ရေသးတဲ့ပစၥည္းမဟုတ္တာေတာ့ က်ေနာ္ ရိပ္မိပါတယ္
လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး အတြင္းထဲမွာ ဟာ သြားတယ္မရွိပဲ လိုးခ်က္တိုင္းမွာ အတြင္းသားနံရံအိအိေလးေတြနဲ႔ ပြတ္တိုက္ေနသလိုခံစားလာရတယ္ အမ က်ေနာ့္ပခုံးေပၚလက္ေလးတစ္ဖက္ေရာက္လာၿပီး အားနဲ႔ဆုပ္ကိုင္ထားျပန္တယ္ က်ေနာ္က ေဆာင့္ေလ သူ႔လက္ကအားပိုထဲ့ေလေပါ့ ခပ္ၾကာၾကာေလးဒီတိုင္း ေဆာ္ေပးလိုက္တယ္ အေတာ္ေလးေနမွ ပုံစံေျပာင္းခ်င္တာနဲ႔ လီးကိုႏႈတ္ပီး အမ ကိုယ္အေနအထားကို ျပင္မလို႔လုပ္ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္မလို႔လဲ´´ …တဲ့အဲ့ဒါနဲ႔ ေမွာက္လိုက္ လို႔ေျပာတာေနေပးရွာပါတယ္ ေျပာသလိုဒီေတာ့မွ က်ေနာ္ သူ႔ေအာက္ပိုင္းျမင္ရတာကိုးဂါဝန္ကိုဆြဲလွန္လိုက္တာနဲ႔ျပည့္ျပည့္တင္းတင္း ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးက ဘြားခနဲ ေပၚထြက္လာတယ္
စတီးဇြန္း အဝိုင္းကို စားပြဲေပၚေမွာက္ခုံ ခ်ထားသလိုပဲ လုံးဝန္းမို႔ေမာက္ေနတာပဲဗ်ာဖင္လွန္ၾကည့္မွ ဖင္ေကာင္းမွန္းသိဆိုသလိုေပါ့ေဘာင္းဘီးကို ျမန္ျမန္ခြၽတ္ပီးတက္ခြလိုက္တယ္တင္ပါးႏွစ္ျခမ္း ၿဖဲပီးအေပါက္ထဲ စိုက္ခ် လိုက္တယ္ရွမ္းမ ေစာက္ပတ္ဆိုတဲ့အတိုင္းေဖြးေဖြးသန႔္သန႔္ေလးပဲဗ်ာႏႈတ္လိုက္ သြင္းလိုက္ နဲ႔ စိေနတဲ့ ေစာက္ပတ္နခမ္းသားႏွစ္ခုၾကားလီး နဲ႔ ထိုးခြဲတာကို ၾကည့္ရတာလဲ အာ႐ုံတစ္မ်ိဳးပဲဒီအတိုင္းေဆာ္ေနရင္းက အားမလိုအားမရျဖစ္လာတာနဲ႔ေဆာင့္ေၾကာင့္ခြထိုင္ အမ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကိုင္ပီ ပိတ္ေဆာင့္ေတာ့တာပဲက်ေနာ္ ဆြဲဆြဲေဆာင့္တိုင္းအမ ဆိုရင္ဘတ္နဲ႔ ေခါင္းပိုင္းက အေပၚကို လန္တက္လာတယ္လက္ယက္ ေခၚသလိုျဖစ္ေနေတာ့တာေအာက္က်သြားလိုက္ အေပၚလွန္တက္လာလိုက္နဲ႔ေပါ့အင္းအင္းအင္…အင့္ ´
´ နဲ႔ အက်ယ္ႀကီးလဲမေအာ္ရဲရွာဘူး သူ႔ကိုဆြဲထားတဲ့ က်ေနာ့္လက္ကို ျပန္ပီး က်စ္က်စ္ဆုပ္ကိုင္လာျပန္တယ္ က်ေနာ္ ေခါင္းထဲလဲဘာမွမရွိေတာ့ဘူး တဘုန္းဘုန္းနဲ႔သာ ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးေပၚေဆာင့္ခ်ေနေတာ့တယ္ ေဆာင့္လိုက္လို႔ သူ႔ကိုယ္ေလး အေပၚျပန္ လွန္လာတဲ့အခ်ိန္သတိထားလိုက္မိေသးတယ္ သူ႔ရင္ဘတ္ေအာက္ေရာက္ေနတဲ့ ေစာင္ကို သြားနဲ႔ကိုက္ထားတာဗ် ေစာင္ႀကီးက တြဲေလာင္းက်ေနတာေပါ့ ဒီေန႔မွ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္မသိဘူးဗ်ာ က်ေနာ္ လဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႔မပီးဘူး သူပီးလားလဲ သတိမထားမိဘူး ဖင္ကုန္းခိုင္းပီတြယ္ဖို႔စဥ္းစားမိေသးေပမဲ့ ပထမတစ္ခါ နဲ႔တင္လန႔္သြားမွာစိုးလို႔ ထားလိုက္တယ္ ၾကာလာေတာ့ အမ ေခြၽးေတြစို႔လာတယ္ဗ်ာ ခါးအစပ္နားမွာ ေခြၽးစက္ေလးေတြသီးေနတယ္
အဲ့ဒါနဲ႔ ကိုယ္လဲေတာ္ေတာ္နဲ႔ပီးမဲ့ပုံမေပၚ သူ႔လဲ အားနာတာနဲ႔ အေပၚကဆင္းေပးလိုက္တယ္ အမ …ထမလာေသးဘူးဗ်ာ အေမာေျဖေနပုံရတယ္ ေမွာက္ခုံႀကီးရွိတုန္း သူ႔ဖင္ႀကီးကိုေတာ့ အက် ၤ ီနဲ႔ လွမ္းဖုံးေနတယ္ သူ႔ေဘးဝင္အိပ္လိုက္ၿပီး မ်က္နာ နားကပ္ေမးမိတယ္ အမ ေမာေနတာလား ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဖယ္ဆိုပီးတြန္းလႊတ္ျပန္တယ္ ပီးမွ ျဖဳတ္ခနဲထပီး ေအာက္ေျပးဆင္းသြားတယ္ဗ်ာ ျပန္တက္လာေတာ့လဲ ေခါင္းေလးေအာက္ငုံ႔လာတာ အခန္းထဲဝင္ေတာ့ မယ့္ဟန္ျပင္ေနၿပီးမွ တံခါးဝမွာရပ္ပီး က်ေနာ့္ ဘက္လွည့္လာတယ္ လူ႐ိုးေလးပဲေနာ္ ´´… တဲ့မ်က္နာတည္ေလးနဲ႔ေထ့ေငါ့သလိုေျပာလာတယ္ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ကိုမိုဲ ၿပဳံး႐ုံသာၿပဳံးျပလိုက္မိတယ္ထင္တာပဲအို …သူ႔အျပစ္လဲကင္းမွမကင္းတာပီးေတာ့ က်ေနာ့္ ခါးေအာက္ပိုင္းကိုမသိမသာ အ ၾကည့္ေရာက္လာျပန္တယ္
ခြၽတ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီက ေဘးမွာရွိတုန္းေစာင္ဖုံးပီးပဲ သူ႔ကိုေစာင္ေနတာကိုးပီးမွမပီးေသးပဲဗ်ာ လီးကေစာင္ေအာက္ကေနေငါေငါႀကီးျဖစ္ေနတာေပါ့ဝတ္ထားေတာ့ေလ ´´ အင္း ´´…လို႔ပဲေျပာပီးၿခဳံထားတဲ့ေစာင္ကိုဖယ္ ေဘာင္းဘီကိုယူမယ္လုပ္ေတာ့သူလဲ ျမင္သြားတာေပါ့ဗ်ာမိုးေပၚေထာင္ေနတဲ့ ဒုတ္ႀကီးကိုလွ်င္တယ္ဗ်ာ… မ်က္နာလႊဲသြားတယ္ဒီအေျခအေနပဲေရာက္ေနၿပီ အမ ဘာညာႏူးနပ္ပီး အေပ်ာ့ဆြဲ ဆြဲဖို႔လဲ က်ေနာ္ စိတ္ကူးမျဖစ္ခဲ့မိဘူးဂေလာက္ ´´…ဆိုတဲ့အတြင္းထဲကဂ်က္ထိုး သံက နားထဲေဆာင့္ဝင္လာတယ္ဗ်ာ သူလဲေတာ္ေတာ္ နဲ႔အိပ္ေပ်ာ္မယ္မထင္ပါဘူး ကိုယ္ကေတာ့ ပိုဆိုးေပါ့ဗ်ာ လီးတန္းလန္းနဲ႔အိပ္ရမွာ ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္နဲ႔… ဂြတ္ႏိုက္ အမ´´ …ဆို ပီးပဲ စာတိုေလးပို႔တာ
အိပ္ေတာ့ေနာ္ မနက္ေစာေစာထရမွာ´´… တဲ့ျပန္စာဝင္တယ္ တျခား မထိတထိရိတိတိစကားေတြလဲမေျပာမိပါဘား ဘုပီးသြားတာေတာင္ ကိုယ့္စီနီယာဆရာဆိုတဲ့ အစြဲက ရွိေနတုန္းထင္ပါတယ္ မနက္ ငါး နာရီဝန္းက်င္ေလာက္မွာ က်ေနာ့္ ကို အမ လာႏိုးတယ္ ထေတာ့ အမ အိမ္ျပန္လိုက္အုံးမယ္တဲ့ ေယာက်္ား နဲ႔ မိန္းမ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ထြက္လာတာ ပတ္ဝန္းက်င္ျမင္မွာစိုလို႔ေနမွာေပါ့ဗ်ာ အေစာႀကီးထျပန္သြားတယ္ စိတ္မခ်လို႔ တားတာေတာင္မရလိုက္ဘူး ရတယ္ ျပန္ရဲတယ္ဆိုပီး ထြက္သြားေတာ့တာပဲ ခပ္ညံ့ညံ့ျမန္မာဇာတ္ကားေတြထဲက တခ်ိဳ႕ ဇာတ္ဝင္ခန္းေတြကို သိပ္အျပစ္မေျပာခ်င္ဘူးဗ်ာ ႐ိုးတယ္ … ဒီလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ျဖစ္သြားတာခ်ည္းပဲ ဆိုပီးေပါ့
ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕ဘဝမွာ အဲ့ဒီလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ အေတာ္ခရီးေပါက္သြားၾကတဲ့ စုံတြဲေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိၾကတာ မေမ့သင့္ဘူး ဆန္းတာၾကားခ်င္ရင္ေတာ့ အေပါင္းအသင္းထဲမွာ တစ္ေကာင္ရွိတယ္ သူ႔ေစာ္ေနတဲ့ အေဆာင္ထဲထိ ခိုးဝင္ၿပီး အိမ္သာထဲ လီးစုပ္ခိုင္းတဲ့ေကာင္ ရဲစခန္းေရာက္သြားတဲ့အျဖစ္မ်ိဳး အဲ့ဒါတကယ္ အတင့္ရဲလိုက္တဲ့ေကာင္ အမ ႐ုံးတက္ခ်ိန္နီးမွ ျပန္ေရာက္လာတယ္ …အဲ့ဒီေန႔က သူနဲ႔ က်ေနာ္ အျပင္မထြက္ျဖစ္ၾကဘူး ေန႔လည္ပိုင္းေလာက္မွာ ဂ်ာႀကီးေတြျပန္ေရာက္လာၿပီး ၾသဝါဒေႁခြေနတာ နဲ႔တေနကုန္သြားတယ္ ေနာက္တရက္က႐ုံးပိတ္ရက္ ျဖစ္ေနလို႔ မေတြ႕ျဖစ္ျပန္ဘူး ဖုံးဆက္ရင္ေကာင္းမလား စာပဲပို႔ရမလား ခ်ီတုန္ခ်တုန္နဲ႔ ႏွစ္ခုစလုံး တစ္ခုမွမလုပ္ျဖစ္လိုက္ပါဖူးဗ်ာ
စားပီးနားမလည္ လုပ္တယ္ ထင္ေနမလားပဲ ေနာက္ရက္ ႐ုံးျပန္တက္ေတာ့ အမကို တစ္ခါမွမျမင္ဘူးတဲ့ သနပ္ခါးပါးကြက္ၾကားေလးနဲ႔ေတြ႕လိုက္ရတယ္ တျခားသူေတြနဲ႔ စကားေျပာေနတာ ရီရီေမာေမာပါပဲ သူ႔ခုံနဲ႔က်ေနာ့္ခုံကေရွ႕ေနာက္ကိုဗ် က်ေနာ္ဝင္လာေတာ့ ေနာက္က်တယ္ေနာ္ဒီမွာေတြ႕လား ´´…တဲ့ခပ္ထူထူဖိုင္တြဲတစ္ခုကိုေထာင္ျပတယ္က်ေနာ္သေဘာေပါက္လိုက္တယ္ရန္ကုန္ကလူႀကီးမင္းမ်ား တစ္ခုခုခိုင္းခဲ့ၿပီဆိုတာအမ က သြားရမဲ့လိပ္စာေတြကို စာ႐ြက္နဲ႔ခ်ေရးပီး က်ေနာ့္ကိုေပးပီးဆိုင္ကယ္နားကေစာင့္ေနတယ္သြားရမဲ့ေနရာေတြက မ်ားတယ္ဗ်အမ ကေနာက္ကေန စကားလဲမေျပာဘူး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးလိုက္တာက်ေနာ္ သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ဘာၾကည့္တာလဲ´´…တဲ့ လိုက္တယ္ သနပ္ခါးနဲ႔´´လက္ေဆာင္ရထားတာ´
´ ဟုတ်လား´´ကိုယ့်နေရာ တခြားလူဆို ဘယ်ကရတာလဲေယာၾကာ်းေလးေပးတာလား မိန်းကေလးေပးတာလား လုပ်ချင်လုပ်နေအုံးမွာဟိုေန႔ညကအေကြာင်းကို သူလဲအစမေဖာ်သလိုကေျႏာ်လဲ မေပြာမိဘးူကိစ္စ ဝိစ္စတွေပီး လို႔ ထမင်းစားၿခိန်မွာလဲ႐ုံးအေကြာင်း အလုပ်အေကြာင်းေလာက်သာေပြာဖြဈကြ႐ုံပါပဲအမ သူငယ်ချင်းတွေကေတာ့ ဘယ်ဆီမွာပ်နေတယ်လခဘယ်ေလာက်ရတယ်သူေပြာလို႔ ကိုယ်ကလဲ ဟုတ်တယ် ကေျႏာ့် အသိတွေလဲ ရွိတယ်သူတို႔ကေတာ့ အဲ့ဒီမွာရာထူးကြီးကြီးရနေကြပြီဘာညာေပါ့အဲ့ေန႔က က ကေျႏာ်တို႔ ႐ုံးဆင်းကာနီးမွပြန်ေရာက်သွားကြတယ်အလုပ်ကအပြန် အိမ်ပြန်ေရာက်ေတာ့သန်းေဇာ် ကေျႏာ့်အိမ်ေရာက်နေတာေတွ႔လိုက်ရတယ်
အေဖ နဲ႔စကားေျပာေနတာအခါတိုင္း ဒီေကာင္အိမ္လာရင္ ဖုံးဆက္ေနၾကမို႔ ထူးဆန္းသလိုေတာ့ျဖစ္ေနတာေပါ့အေဖ ကက်ေနာ္ေရာက္လာေတာ့ေရွာင္ေပးတယ္သြားစို႔ လဖက္ရည္ဆိုင္ သြားရေအာင္´´…ဆို တာနဲ႔ အဝတ္စားေတာင္မလဲရေသးဘူး ပါသြားျပန္တယ္ ဆိုင္ေရာက္မွ ေမာင္သန္းေဇာ္က ဇာတ္စုံခင္းျပေတာ့တာပဲ သူမိန္းမ ခိုးေျပးတာ ေငြလိုလို႔ က်ေနာ့္ဆီလာေခ်းတာတဲ့ ဘယ္ရွိမလဲဗ်ာ လခမွမထုတ္ရေသးတာ ဟိုေကာင္ကလဲမ်က္နာငယ္ေလးနဲ႔ လုပ္ပါကြာ မင္းအိမ္ကယူေပး´´သူျပန္ဆပ္ပါ့မယ္ေပါ့ဒါလဲမျဖစ္ဘူးေလ နဂိုကမွဘိုးေတာ္ကမၾကည္ရတဲ့အထဲသူလဲ ဘယ္မွမရွာတတ္ေတာ့ဘူးတဲ့အခုေတာင္ ေစာ္ကိုတည္းခိုခန္းထားပီထြက္ခဲ့တာဆိုပဲ
ကိုယ့္ကူညီဖူးတဲ့ေက်ဇူးရွိေတာ့က်ေနာ္လဲႀကံရာမရတဲ့ အဆုံး ဆိုင္ကယ္သြားေပါင္ေပးတာ ႏွစ္သိန္းေတာ့ခဲ့ရတယ္ဒီေကာင့္ကို အဲ့ပိုက္ဆံေပးပီးအိပ္ျပန္လိုက္ပို႔ခိုင္းရတာေပါ့ဗ်ာစီးစရာမွမရွိေတာ့တာဘိုေတာ္ကိုဘယ္လိုေျပာရမလဲအႀကံထုတ္ရေသးတယ္ေနာက္ဆုံး မစဥ္စားတတ္တာနဲ႔ေပါင္ခဲ့တာကိုခ်န္ၿပီးသန္းေဇာ္စီးစရာမရွိလို႔ငွားေပးလိုက္တယ္ပဲေျပာတာဘာမွမေျပာဘူး ထြက္သြားတယ္အလုပ္သြား အလုပ္ျပန္ကိုေတာ့ အိမ္ကအငယ္မလိုက္ပို႔ခိုင္းရေတာ့တာေပါ့အဲ့ဒါကလဲတစ္ရက္ပါပဲ ေနာက္ရက္ေတြအိမ္ကဆိုင္ကယ္တစ္စီးယူသြားမယ္အႀကံနဲ႔ေပါ့အမ …က်ေနာ္တို႔ကို ေတြေတြေလးၾကည့္ေနတယ္ဗ်အျပင္ထြက္ေတာ့မွဘယ္သူလဲ…ဆိုင္ကယ္ကဘာျဖစ္လို႔လဲ´´ တဲ့ေမးလာတယ္ အဲ့ဒါနဲ႔ အကုန္ရွင္းျပလိုက္တယ္
၂သိန္းနဲ႔ေပါင္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း… ျပန္မေ႐ႊးႏိုင္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ´´တဲ့ေျပာလာေသးတယ္…အဲ့ဒီေန႔ကက်ေနာ္တို႔ေန႔လယ္စာ စားခ်ိန္ေလာက္ ႐ုံးျပန္ေရာက္သြားၾကတယ္႐ုံးထဲမွာ မန္ေနဂ်ာ နဲ႔ ေဟမာ ပဲရွိၾကတယ္ခဏေနေတာ့ ေဟမာ ကထမင္းစားဆိုၿပီးထြက္သြားေတာ့မန္ေနဂ်ာ နဲ႔ အမ ပါ ထမင္းစားဖို႔ျပင္ဆင္ေနၾကၿပီ(အမ က တစ္ခါတေလ ထမင္းခ်ိဳင့္ယူလာတတ္တယ္႐ုံးမွာရွိေနရင္စားလိုက္တယ္အျပင္မွာဆိုျပန္ေရာက္မွစားခ်င္စား မစားရင္သူ႔ဟာ မန္ေနဂ်ာကယူစားတယ္ အဲ့လိုမ်ိဳး)ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လဲ ထမင္းစားထြက္ခဲ့လိုက္တယ္စားေသာက္ပီး ႐ုံးျပန္ေရာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွမရွိၾကဘူးအမ… တစ္ေရာက္ထဲေလး အဲ့ဒါနဲ႔မဆင့္ တို႔ဘယ္သြားၾကတာလဲအမ ´´ အုန္းေခ်ာ ကိုေငြခံသြားတယ္´
´ေဟမာေကာပါသြားတာလား´´ အင္း ´´က်န္တဲ့ေယာက်္ားေလးႏွစ္ေယာက္ေရာ´´ ေနာက္ကားတစ္စီးေပၚထားခဲ့တယ္တဲ့´´ေအာ္´´ အသုံးခ်တတ္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ အဲ့ဒါဂြင္ေပါ့ဗ်ာ အမ ကအံဆြဲထဲက ဖိုင္တစ္ခုဆြဲထုပ္လိုက္ၿပီး လာၾကည့္လာ ´´…ဆိုတာနဲ႔သူ႔စားပြဲေပၚလက္ေထာက္ပီးၾကည့္လိုက္တယ္ ပီးေတာ့ သူကမနက္ျဖန္႐ုံးလာျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး´´ ေအာ္´´ဒီေနရာမွာ သူ နဲ႔ က်ေနာ္ ဆက္ဆံေရးအရဘာလို႔မလာတာလဲ ဘယ္သြားစရာရွိလို႔လဲေမးခ်င္ရင္ ေမးလို႔ရေပမဲ့ က်ေနာ္ မေမးမိဘူးဗ်ာ အာေစးမိေနတယ္လို႔ေျပာရမလားသူမ်ားပုဂၢိဳလ္ေရးစြက္ဖက္သလိုျဖစ္ေနမွာေၾကာင့္လား မေမးမိတာ မေဝခြဲတတ္ေတာ့ဘူးဒါကို သူ႔ အေနနဲ႔ ႀကိဳက္ခ်င္မွႀကိဳက္လိမ့္မယ္ဒါမွမဟုတ္ဒီတစ္ေယာက္ အလိုက္သိတယ္ ဆိုပီးေတြးခ်င္လဲေတြးေနမွာေပါ့
အခု သူရွင္းျပေနတာကိုလဲ အာ႐ုံရတစ္ခ်က္မရတစ္ခ်က္ပဲဖိုင္ကို ခုံအလယ္မွာထားပီးသူေကာ က်ေနာ္ေကာက ဟိုဖက္ ဒီဖက္မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ စာပြဲေပၚလက္ေထာက္ရက္ ေအာက္ကို ငုံၾကည့္ေနတာဆိုေတာ့မ်က္နာခ်င္းက တစ္ေတာင္ေတာင္မကြာဘူးရယ္ကိုယ္ကသာစိတ္ေတြေဖာက္ျပန္လာပီး မ်က္နာေလးခိုးခိုးၾကည့္ေနတာသူကေတာ့ တစ္လုံးခ်င္ရွင္းစိတ္ပါလက္ပါရွင္းျပေနတာပီးလို႔ပီးသြားမွန္းေတာင္မသိလိုက္ဘူးေခါင္းေမာ့လာေတာ့က်ေနာ္ သူ႔ကိုၾကည့္ခိုးၾကည့္ေနတာ ရိပ္မိသြားေတာ့တာေပါ့ဗ်ာမျမင္ဘူးဖူးလား ေန႔တိုင္းျမင္ေနရတာ´´ အနီးကပ္ကတစ္ခါပဲျမင္ဖူးတာေလ´´အမ ၿငိမ္သြားျပန္တယ္အမ´´ ဟင္ ေျပာေလ´´ဟိုေန႔ညကပီးလား´´ ဘာေတြေမးေနမွန္လဲမသိဘူး´
´ရွက္သြားတာတဲ့မ်က္နာေလးနဲ႔လွစ္ခနဲ႔ အေနာက္ထဲထြက္သြားတယ္ဗ်ာစိတ္တို ေဒါသျဖစ္တဲ့ပုံမဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာပါတယ္က်ေနာ္လဲေနာက္ကလိုက္သြားလိုက္တယ္အမ က ေဘစင္မွာ ခါးေလးကိုင္းပီး ထမင္းခ်ိဳင့္ေဆးေနတာလားမသိဘူးအေနာက္ကဆိုေတာ့ မျမင္ရဘူးဗ်ာ ေရသံပဲၾကားရတယ္ညင္ညင္သာသာေလးပဲ အေနာက္ကေနဝင္ဖက္လိုက္ေတာ့က်ေနာ့္ကိုလွည့္ၾကည့္လာတယ္ဟယ္ သူမ်ားေတြ ျမင္ကုန္ပါ့မယ္´´ ဘယ္သူျမင္မွာလဲ လူလဲမရွိပဲနဲ႔´´ေျပာပီး ပခုံးေပါကေန လည္တိုင္ေတြပခုံံးသားေလးေတြ အသားေပၚေနတဲ့ေနရာအကုန္ေလွ်ာက္နမ္းပစ္တယ္ျပန္လာမွမိေနအုံမယ္´´ အုန္းေခ်ာသြားတာ ဒီအခ်ိန္နဲ႔ျပန္မေရာက္ပါဘူး ´´ဧည့္သည္ဝင္လာရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ လႊတ္ေနာ္´
´ ဝင္လာလဲျမင္မွမျမင္ရတာ အသံၾကားရင္ထြက္ခဲ့လို႔ရတာပဲဟာ´´အျပင္မွာရွိေနတဲ့လူဟာ အေရွ႕အလုပ္လု႔ပ္တဲ့အခန္းကေန ဒီေနရာကို ဘယ္လိုမွမျမင္ရလို႔ က်ေနာ္ အတင့္ရဲၾကည့္တယ္အမမွမတရားတာ က်ေနာ္မပီးလိုက္ဘူးေလ အဲ့ညက´´ ႐ုံးထဲႀကီးေတာ့မလု႔ပ္ပါနဲ႔´´ဟိုညကလဲ႐ုံးထဲပဲေလ´´ တအားအကပ္ေျပာတာ´´တံေတာင္နဲ႔လွမ္းတြက္တယ္ဗ်ာဒါဆို ႐ုံးထဲမလုပ္ဘူး လာ´´ သူ႔လက္ဆြဲပီး ထမင္းစားခန္းနဲ႔ကပ္လွ်က္ ပစၥည္းထားတဲ့ဂိုေထာင္ဖက္ကို ဆြဲေခၚေတာ့ ယက္ကန္ ယက္ကန္ နဲ႔ ပါလာတယ္ဗ်ာ ပါးစပ္ကလဲေျပာလာေသးတယ္ စိတ္ညစ္တယ္ ´´…တဲ့ဂိုေထာင္ထဲေရာက္သြားတာနဲ႔ဖက္ရမ္း နမ္းစုပ္ပစ္ေတာ့တယ္ထဘီကိုဆြဲလွန္ေတာ့အမ ကက်ေနာ့္လက္ကို လာကိုင္ပီးသူကိုယ္တိုင္ ခါးကေနထဘီကိုခြၽတ္ခ်ေပးလာတယ္ျမန္ျမန္လုပ္ ´
´…တဲ့ အတြင္းခဲံေလးကိုလဲ ဒူးအထိေလ်ာခ်ေပးထားတယ္ အဲ့ဒါနဲ႔ နံရံကိုလက္ေထာက္ခိုင္းတာ သြပ္ေတြနဲ႔ကာထားတဲ့ နံရံဆိုေတာ့ အဆင္မေျပဘူးဗ်ာ တဂြၽပ္ဂြၽတ္နဲ႔ အသံေတြထြက္လာတယ္ အမ ကလဲေျပာတယ္မရဘူး´´… တဲ့မထူးေတာ့တာနဲ႔ပစၥည္းထုပ္တဲ့ ဂ်ပ္ျပားေတြအထပ္လိုက္တင္ထားတဲ့ထဲကတစ္ထုပ္ကိုဆြဲခ်ၿပီး ၾကမ္ျပင္ေပၚ ခ်ခင္းပီးအဲ့အေပၚ ေလးဖက္ေထာက္ခိုင္းေတာ့မျငင္းဘူးဗ်ာ ျမန္ျမန္ပီး ပီးေရာ ဆိုပီးသေဘာထားလားမသိဘူးကုန္းေပးရွာတယ္ထင္ေတာင္မထားဘူးဗ်ာအမ နည္းစနစ္က်က် ကုန္းတတ္တယ္ဗ်ဟီးခါးေလးကိုခြက္ေနတာပဲခါးပတ္ျဖဳတ္ ဇစ္ဖြင့္ လီးထုတ္ပီးခြလိုးေတာ့တာေပါ့အခ်ိန္ဆြဲေနလို႔မရဘူးေလသူ႔ဖင္ႀကီးနဲ႔ ကိုယ့္ေပါင္ ႐ိုက္သံက ဘုန္းခနဲ ဘုန္းခနဲပဲအမလဲ အင့္ခနဲ႔ အင့္ခနဲ႔ပဲ ဗ်ာ
ဖင္ႀကီးကယိုင္လဲေတာ့မလိုျဖစ္ေနလို႔လက္နဲ႔ဖမ္းထိန္းထားရေသးတယ္ထြက္ဖို႔နီးလာတဲ့အခါ ပက္လက္လွန္ခ်ခ်င္စိတ္ျဖစ္လာတာနဲ႔ပုံစံေျပာင္းခိုင္းၾကည့္တယ္အမကမပီးေသးဘူးလာ လို႔သာေျပာလာေပမဲ့ေနေပးရွာပါတယ္ေအာက္က ဂ်ပ္ျပားက သူ႔ကိုယ္နဲ႔မဆန႔္လို႔ထဘီကို ျဖန႔္ခင္ေပးေတာ့ဟယ္ ေပကုန္ပါပီ´´…တဲ့ ေျခသလုံးနားေရာက္ေနတဲ့ အတြင္းခံကိုလဲဆြဲခြၽတ္ပစ္တယ္ စိတ္ေလာေနလို႔ထင္တယ္ သူကိုယ္တိုင္ေပါင္ကားေပးလာတယ္ က်ေနာ္လဲ ေဘာင္းဘီအကုန္ခြၽတ္ပီး ေပါင္ၾကားဝင္လိုက္တာေပါ့ ၿပဲအာအာေစာက္ပတ္ေလး ကို လက္နဲ႔တစ္ခ်က္ပြတ္သပ္လိုက္ၿပီး သူ႔အေပၚေမွာက္ခ်ကာ နခမ္းခ်င္းလဲစုပ္ ေအာက္ကလဲခ် နဲ႔ေပါ့ အမ က်ေနာ့္ကို ျပန္ဖက္လာတယ္
တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ပဲ အာ႐ုံစုစည္စိတ္သြင္းပီး ျမန္ျမန္ပီးဖို႔အေရး က်ဳံးေဆာ္တာ ထြက္ခါနီးေတာ့ လီးကိုဆြဲထုပ္ပီး ေဘးကိုပန္းထုတ္ပစ္လိုက္တယ္ ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ အမမွိန္းမေနဘူးဗ်ာ ခြၽတ္ထားတဲ့အဝတ္ေတြေကာက္ယူ သူ႔ကိုယ္ေလး ဖုတ္ဖက္ခါပီး က်ေနာ့္ကိုလဲ ျမန္ျမန္ ေရွ႕ထြက္ခဲ့ေတာ့ လို႔ေျပာပီး ေျပးထြက္သြားေတာ့တယ္ ၾကမ္းျပင္ကကိုယ့္အရည္ေတြ ဖိနပ္နဲ႔ပြတ္ပီး အျပင္ျပန္ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ အမကေတာ့ ေရွ႕မွာ တကယ္လုပ္ေနတာလား ဟန္ေဆာင္ေနတာလား မသိဘူး သူ႔စာပြဲေပၚ ေခါင္းေလးငုံပီး စာေရးေနတယ္ ေရွ႕ဆက္ပီးေတာ့ က်ေနာ္ တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေခါင္းစဥ္တပ္ရခက္တဲ့ ဆက္ဆံေရးမ်ိဳးနဲ႔ ဆက္ဆံေရးေကာင္းခဲ့ၾကတယ္လို႔ဆိုရမယ္ဗ်ာ
ဂျႏီဖာလိုပက် က သူေနာက်ဆုံးတွဲနေတဲ့ဘဲနဲ႔ဆက်ဆံေရးကို အင်တာျဗဴးတဈခုမွာဖြေခဲ့ဖူးတယ် ကျမတို႔ႏွဈေယာက်က ဘယ်သူမွနားလည်ႏိုင်မွာမဟုတ်တဲ့ နားလည်မႈ႕ၿမိဳးနဲ႔ အပြန်အလွန်နားလည်ကြတယ်´´ …ဆိုတဲ့စကားကိုသွားသတိရမိတယ်ျဗာကေျႏာ် သူ႔ကို ချစ်တယ် လို႔မေပြာဘူးသလိုသူလဲ ကေျႏာ့်ကို အဲ့လိုမေပြာဘူးပါဘူးႏွဈခါလား သုံးခါလား သိပ်ေတာ့မမွတ်မိေတာ့ဘးူအဲ့ဒီဂိုေထာင်ထဲမွာပဲ ကေျႏာ်တို႔ ခၿခဲ့ကြေသးတယ်အတူတူအပြင်အမြဲထွက်နေပေမဲ့ဟိုတည်ေတွ မိုတည် ေတွ ကေျႏာ်တို႔မသွားကြပါဘူးအလုပ် လုပ်နေကိုင်နေရင်နဲ႔ပဲအခွင့်အေရးရမွသာ ႐ုံးထဲတင်ဖြဈပၾက်သွားကြတာပါတဈရက်မွာ ဆိုင်တဆိုင်မွာထိုင်ရင်းသူကေျႏာ့်ကိုေမးလာတယ်အမ အလုပ်ေပြာင်းေတာ့မယ် လိုက်မလား ´
´ ဘယ္ကိုေျပာင္းမွာလဲ´´အမ ကခ်က္ခ်င္းမေျဖဘူးခဏေလာက္ၿငိမ္သြားပီးမွအျပင္ထြက္လုပ္မလို႔´´ ဘယ္လိုအျပင္လဲ က်ေနာ္ သိပ္နားမလည္ဘူး´´ႏိုင္ငံျခားထြက္မလို႔ ဂ်ပန္ကို နတ္ေဆးလိုက္မလားလို႔´´ က်ေနာ္ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားတယ္ စိတ္ထဲေလးလာသလိုခံစားလာရတယ္ အမ တကယ္ေျပာတာလား´´အမကေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပတယ္ဟုတ္တယ္ မနက္ျဖန္ ရန္ကုန္သြားၿပီး ျပင္ဆင္စရာရွိတာျပင္ဆင္ရအုံးမယ္ ဟိုမွာ အဆက္သြယ္ရွိတယ္ေလ နတ္ေဆး လိုက္ခ်င္ရင္ ရန္ကုန္ကိုတခါထဲလိုက္ခဲ့ပါလား´´ က်ေနာ္ တခါမွမစဥ္းစားဘူးတဲ့ ျပည္ပ ကို အမ ကသူနဲအတူ ေခၚေနတယ္ က်ေနာ္ အေမ့မ်က္နာကိုသြားျမင္တယ္ဗ်ာ ဘယ္နည္းနဲ႔မွအေမ က်ေနာ့္ကိုလႊတ္မွာမဟုတ္တာ သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့
ကိုယ္သေဘာကိုယ္နဲ႔ ဇြတ္ထြက္သြားရင္လဲ အေမဘုန္းဘုန္းလဲမွာ မိဘကို တယုတယနဲ႔သိပ္ခ်စ္ တတ္တဲ့အထဲမပါေပမဲ့ အခုလို ဆုံးျဖတ္ခ်က္ျပတ္သားရမဲ့ေနရာမွာေတာ့ က်ေနာ့္ ေခါင္းထဲအရင္ဝင္လာတာ အေမပဲ တုန႔္ဆိုင္းေနတဲ့ က်ေနာ့္ဆႏၵကို အမ နားလည္းပုံရပါတယ္ အဆင္ေျပမွပါ´´…တဲ့ရည္မွန္းခ်က္အႀကီးႀကီး ထားထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို မသြားပါနဲ႔ လား အမ ရယ္လို႔လဲ က်ေနာ္ မတားႏိုင္ဘူး႐ုံးဆင္းခါနီးမွာ အမက မသိမသာနဲ႔က်ေနာ့္ကို အေနာက္ထဲေခၚပီးဖုံးနံပါတ္တစ္ခုေပးလာတယ္သူ႔ဖုံးတဲ့ …ပီးေတာ့ က်ေနာ့္ဖုံးကိုယူၿပီး သူ႔ေဖစ့္ဘုတ္ အေကာင့္ကို သြားအပ္ထားျပန္တယ္ဘယ္တုန္းကမွ သူ႔အေကာင့္ကိုက်ေနာ္ မေမးခဲ့ဘူးပါဘူးက်ေနာ္ မ်က္နာမေကာင္းတာကိုလဲ သူရိပ္မိပါတယ္
သူ႔ဖက္ကတစ္ႀကိမ္ တစ္ခါမွမလုပ္ဖူးတဲ့အျပဳအမူတစ္ခု လုပ္လာတယ္က်ေနာ့္ပါးကို ႐ႊတ္ ခနဲနမ္းသြား တယ္အဲ့ဒီေန႔ကလူခ်င္းေနာက္ဆုံးေတြ႕ရတဲ့ေန႔ပါပဲေနာက္တစ္ရက္ ႐ုံးမွာ မေျပာမဆိုနဲ႔ နန္းဆိုင္ႏြမ္း ထြက္သြားၿပီ ဆိုတဲ့ သတင္းကဝန္ထမ္းေတြၾကား ေျပာစရာတစ္ခုျဖစ္လာတာေပါ့ဗ်ာက်ေနာ့္ အထင္ မန္ေနဂ်ာ ကေတာ့သိပုံရပါတယ္႐ုံးေရာက္ပီး မၾကာဘူး အမ က်ေနာ့္ဆီဖုံးဆက္လာတယ္က်ေနာ့္အံဆြဲထဲမွာ ပိုက္ဆံႏွစ္သိန္းေသာ့ခတ္ထား ခဲ့တယ္ ဆိုင္ကယ္သြားေ႐ႊးလိုက္တဲ့ ေသာ့ကိုသူ႔စားပြဲအံဆြဲထဲထည့္ထားတယ္ဆိုပီးေျပာလာတယ္လူလစ္တဲ့အခ်ိန္ အံဆြဲဖြင့္ၾကည့္မိတယ္ဗ်ာစာအုပ္ၾကားထဲညႇပ္ထားတဲ့ တစ္ေသာင္းတန္ေတြကို က်ေနာ္ ေတြေတြႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္
သူရန္ကုန္ မွာရွိတုန္းကာလေတြမွာ က်ေနာ့္ဆီ ေန႔တိုင္းလိုလို ဖုံးဆက္ပါတယ္ဒီေန႔ေတာ့ ဘယ္ေနရာေတြမွာ ဘာသြားလု႔ပ္ရတယ္ စသျဖင့္ေပါ့က်ေနာ့္ စိတ္ထင္ တလေတာင္မျပည့္ေလာက္ဘူးထင္ပါတယ္သူ ဂ်ပန္ကိုထြက္သြားရၿပီမသြားခင္တစ္ရက္အလို ဖုံးထဲမွာ အမ ျပန္လာမွာပါ ျမန္မာျပည္ေရာက္ရင္ ဆက္သြယ္လိုက္မယ္ ´´ လို႔ေျပာသြားတယ္ဗ်ာ အမ …ထြက္သြားၿပီး တပတ္ေလာက္ထိက်ေနာ္ အလုပ္မွာ ရွိေနတုန္းပါပဲ လကုန္မွတစ္ခါထဲထြက္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ေပါ့ တစ္ေယာက္ထဲဘက္ပဲ့ သြားတယ္ဗ်ာ လူသစ္လဲေရာက္မလာေသးပါဘူး… တစ္ခါတေလ ေယာင္မွာပီး အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္မိပါတယ္ ဖိုင္တြဲေလး ပိုက္ပီး အမ´´ က်ေနာ့္အေနာက္ကေနလိုက္လာမလား ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ေပါ့
သူဂ်ပန္ ေရာက္သြားၿပီး သုံးေလးလေလာက္ထိ ေဖစ့္ဘုတ္ ကေနက်ေနာ္တိုဲ႔အဆက္အသြယ္ရွိ ၾကပါေသးတယ္အဲ့ဒီ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူ႔ကိုလိုင္းေပၚမွာ သိပ္မေတြ႕ရေတာ့ဘူး ဘာျဖစ္သြားမွန္းလဲမသိရနဲ႔ေပါ့မီးေလး စိမ္းလာမဲ့အခ်ိန္ကို က်ေနာ္ ေမွ်ာ္ေနတတ္တယ္ဗ် …ဆိုးတယ္ဗ်ာ ဖီလင္ကလုံးဝအဆက္အသြယ္ျပတ္သလိုလာခဲ့ရတဲ့ေနာက္မွာေတာ့အမ ျပန္လာမွာပါ ျမန္မာျပည္ေရာက္ရင္ ဆက္သြယ္လိုက္မယ္´´ …ဆိုတဲ့စကားတစ္ခြန္း ဲကေမွ်ာ္လင့္စရာျဖစ္လာခဲ့တယ္ ဒါေပမယ့္ မျမင္ရတဲ့အနာဂတ္မွာ အမ ´´…ဘယ္လိုပုံစံနဲ႔ျပန္လာမလဲ …က်ေနာ္ကေရာ ဒီအေျခအေနအတိုင္းပဲရွိေနမလား ဘယ္သူသိႏိုင္မွာလဲ…ကံၾကမၼာဆိုတာ ေရးပီးသားဝတၳဳတစ္ပုဒ္ပါပဲ……ဘယ္စာမ်က္နာမွာ ဘာျဖစ္ရမယ္ဆိုတာသတ္မွတ္ၿပီးသားပဲမဟုတ္လား ။