ဒီတစ္ခါ မလြဲေတာ့ဘူးအခ်စ္ေရ

‌ေႏြတစ္ေယာက္ နယ္ျပန္ပါမယ္ဆိုကာမွ ကားလက္မွတ္က ဘယ္လိုမွဝယ္မရ၊သၾကၤန္႐ုံးပိတ္ရက္ထက္ေနာက္က်ၿပီးမွပိတ္ေသာ companyကိုသာ စိတ္ထဲမွ က်ိတ္ကာ ေမတၱာပို႔မိေတာ့သည္။ ေလွ်ာက္ရွာရတာလည္း အေဝးေျပးဝင္းမွာ ကိုယ့္နယ္ျပန္မဲ့ဂိတ္ေတြ စုံသေလာက္ ရွိေနၿပီမို႔ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ စီးေနက်ကားဂိတ္ဆီကိုသာျပန္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ အခန္းထဲမွာလည္း ကားေစာင့္ေနသူေတြ အမ်ားႀကီးမို႔ `ဟူး´ကနဲေလပူတစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္ရင္းက ကားလက္မွတ္အေရာင္းဌာနအနီးသာ ကပ္ထိုင္လိုက္ေတာ့သည္၊ခရီးသည္ နားေနခန္းထဲက လူငယ္အခ်ိဳ႕က ကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္နဲ႔ ဆိုေတာ့ မတ္တပ္လည္းဆက္ရပ္ေနဖို႔ မသင့္ေတာ္တာမို႔ ထိုင္လိုက္မွ အဆင္နည္းနည္းေျပသြားသည္။
ထိုစဥ္ ေဘးနားမွ ေႏြ႕ထက္နည္းနည္းေတာ့ အသက္ႀကီးပုံရသည့္ လူငယ္တစ္ေယာက္ကဖုန္းဆက္ေနသံၾကား အသာပဲလိုက္နားစြင့္ေနမိသည္။ေဟ်ာင့္ သက္ကို မင္းလာမွာလား ငါလက္မွတ္ပိုဝယ္ထားရတာေလကြာ အခုမလိုက္ရင္ဘယ္လိုလုပ္ မလည္း လက္မွတ္ဖိုးကဆုံးၿပီ မင္းလုပ္လိုက္ရင္အဲ့လိုပဲမလိုက္လည္းေနေတာ့ကြာ ငိုးမတား ယီးလိုပဲ´ဟုဆိုကာ ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီး ဒီဘက္လွည့္ေတာ့ သူ႔ကိုစပ္စုေနပုံရေသာ ေႏြ႕ကိုျမင္ေတာ့ အသာၿပဳံးျပရင္း ေဆာရီးပါ ဟု ဆိုသလိုမ်ိဳးေခါင္းဆတ္ျပေလသည္။ေႏြလည္း ကပ်ာကယာ ထရပ္လိုက္ရင္းအကို ဟို အကူညီ တစ္ခုေလာက္ေပးပါ့လားဟင္´ လို႔ေျပာေတာ့သူကလည္း အကဲခတ္သလိုၾကည့္ရင္းဘာလည္း မသိဘူးဗ်´
ဟြာေလ အကိုခုနေျပာေနတာ ၾကားလိုက္လို႔ ဟို ဟို ကားလက္မွတ္ေလ ပိုတယ္ဆိုလား´ေအာ္ ဟုတ္တယ္ ဗ် သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ခ်ိန္းထားတာ သူကမျပန္ေတာ့ဘူးဆိုလို႔ တစ္ေစာင္ေတာ့ပို ေနတယ္ဗ်ဟုတ္ အာ့ေလ ဟိုေႏြ႕ကိုျပန္ေရာင္းပါ့လားရွင္ ျဖစ္ႏိူင္ရင္ ေရာင္းပါေနာ္ ေႏြ လက္မွတ္ ဘယ္လိုမွ ဝယ္မရလို႔ပါေအာ္ ရပါတယ္ ညီမက ဘယ္ျပန္မွာလည္းမသိဘူး ရွာကိုပါ အကိုေအာ္ ကြၽန္ေတာ္လည္းအဲ့ဘက္ကိုပါပဲ ဒါ့ေပမယ့္ ခုံကတဆက္တည္းဆိုေတာ့ ညီမအဆင္ေျပပါ့မလားမသိဘူးဟုတ္ ရပါတယ္ ေႏြက ခုံေနရာတာပဲ ဝမ္းသာလွပါၿပီဟုတ္ကဲ့ ေရာ့ပါ ညီမ လက္မွတ္အကို ဟိုဘယ္ေလာက္ေပးရမလည္းဟင္ရပါတယ္ ညီမ မေပးပါနဲ႔ တစ္နယ္ထဲသားေတြပဲ ဟုဆိုကာ လက္မွတ္ကိုလက္ထဲထည့္ေပးရင္း ေက်ာခိုင္းထြက္သြားေလသည္

ဟြန႔္ ဘယ္လိုလူႀကီးလည္းမသိဘူး ပိုက္ဆံလည္းမယူဘူး စကားလည္းဆုံးေအာင္နားမေထာင္ဘူး´ဟုေရ႐ြတ္ရင္း ထိုင္လက္စေနရာမွာသာ ျပန္ထိုင္လိုက္မိေတာ့သည္။ စိတ္ဓာတ္ကေလးေတာ့ ေကာင္းရွာသား ႐ုပ္ကသာမႈန္ေတေတနဲ႔ျဖစ္ေနတာ မဆိုးပါဘူး ေခ်ာရွာသား ခိခိ´ဟု က်ိတ္ေတြးလိုက္မိသည္။ေႏြက ခုမွ အသက္ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္။တစ္ဦးတည္းေသာသမီး အိမ္ကလည္းစီးပြားေရး အဆင္ေျပတာမို႔ ဘြဲ႕ရၿပီးကတည္းက ရန္ကုန္တက္ခါ သင္တန္းတက္ရင္း ပ်င္းလာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ မိဆူးအဆြယ္ေကာင္းတာနဲ႔သူ႐ုံးမွာ လိုက္အလုပ္လုပ္ျဖစ္တာပါ။ေႏြ႕ နာမည္အရင္းက ေႏြးေႏြးဆုလႈိင္ ငယ္ငယ္က ေႏြ ေႏြဟု ထည့္ထည့္ေျပာရင္းက ေႏြဟုသာသိသူမ်ားလာသည္။
သိတဲ့သူကမ်ားမွာေပါ့ေလေႏြကလွတာကိုး ေႏြကေမေမနဲ႔တူလို႔ ခႏၶကိုယ္ လုံးလုံးေလး၊အသားျဖဴျဖဴေလးနဲ႔ ေဖေဖဖက္ကအရပ္ျမင့္တာကိုပိုင္ဆိုင္ထားေတာ့ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က တစ္ရစ္ကာ လုံးဝန္းေသာရင္ ၊ခါးက်ဥ္က်ဥ္ေလးနဲ႔ တင္က ၃၆လက္မတိတိရွိတာ၊ ေႏြအျပင္သြားရင္ ေနာက္ကလိုက္သူေတ တပုံႀကီး ၊ဒါေပမယ့္ ေႏြရည္းစားမထားဖူးေသး၊ရင္းႏွီးေနတဲ့ေကာင္ေလးတခ်ိဳ႕ကေတာ့ ႀကိဳးရွည္ရွည္နဲ႔လွန္ထားတယ္ အသဲခြဲဆရာမႀကီးဘာညာေျပာၾကတာေပါ့၊ေျပာပါေစေလ ကိုမွမႀကိဳက္ေသးတာ၊ႀကိဳက္တဲ့သူရွိလာခဲ့ရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့၊ဟုတ္ဖူးလား၊ေယက်ာ္းေလးတခ်ိဳ႕က သူတို႔ကိုရင္းရင္းႏွီးႏွီးဆက္ဆံရင္ လူကိုပိုင္သလိုဘာလိုလိုသူတို႔ကိုပဲ အထာေပးသလိုထင္ တတ္ၾကသည္၊

ေႏြကေတာ့ ပင္ကိုယ္ကပင္ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ဆက္ဆံတတ္တာေၾကာင့္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနတာကလြဲရင္ ဘယ္သူနဲ႔ဘယ္ေယာက်ာ္းေလးနဲ႔မွခ်စ္ခင္ျခင္းမရွိေသး။ေကာင္းျမတ္ စိတ္ထဲတႏုံ႔ႏုံ႔နဲ႔ သက္ကို ကိုပဲ ေဒါသထြက္မိသည္။လိုက္တုန္းက လိုက္မယ္ဆိုၿပီး ကိုကလက္မွတ္ေတြစိုက္ဝယ္ကာ ခုမွမလိုက္ေတာ့ အေမတို႔ကို စီစဥ္ခိုင္းထားတာေတြ လြဲကုန္ၿပီ၊ ျပန္ရင္ေတာ့ အေမကေတာ့ ပြစိ ပြစိလုပ္ဦးမည္ မတတ္ႏိူင္၊ျပန္လာေတာ့အလုပ္တက္မွပဲဆဲလိုက္ဦးမည္ ဟုသာေတြးထားလိုက္ေတာ့သည္၊၊ကားေပၚတက္ေတာ့ ခုန ငတိမေလးက ကပ်ာကယာ ထကာ လမ္းဖယ္ေပးရွာသည္။ေဘးျခင္းကပ္ရက္မို႔ မလြတ္မလပ္ႏွင့္ တိုးတိုက္ကာ ဝင္မိေတာ့ ရင္ထဲဘေလာင္ဆူရသည္၊
ေကာင္မေလးကလည္းျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးမို႔ ၊ႏွင္းေဝ(ပထမစာအုပ္က ေကာင္မေလး)ကိုေတာင္ဖ်က္ခနဲ သတိရလိုက္မိသည္ ။အင္းေလ ၾကာခဲ့ၿပီပဲ ေမ့ထားတာပဲေကာင္းပါတယ္´ ဟုသာေတြးရင္း ကားစထြက္သည္ႏွင့္ နားၾကပ္တပ္ၿပီးသီးခ်င္းဖြင့္ကာ အိပ္လိုက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ သီခ်င္းနားေထာင္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာေကာင္းျမတ္တစ္ေယာက္ ပုခုံးေပၚမွီထားေသာ ေခါင္းအေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ ဖ်တ္ခနဲႏိုးလာသည္၊ေကာင္မေလး က အိပ္ရင္းသူ႔ပုခုံးေပၚေခါင္းလည္က်လာၿပီးမွီထားေသာေၾကာင့္ ညီမ ညီမ ´လို႔ အသာလက္ေမာင္းေလးကို ကုတ္ခါ ႏႈိးလိုက္သည္၊ဒီေတာ့မွေကာင္မေလးလည္းႏိုးလာပုံေပၚေတာ့သည္။အမ္ ဟာ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့ အကို ေဆာရီးပါေနာ္

ညီမ အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ ခိခိဟုတ္ ရပါတယ္ ကားနားတတ္တဲ့ေနရာ ေရာက္ေတာ့မယ္ထင္တယ္ ညီမဟင္ ဟုတ္လား ေအာ္ အကို ဟိုေရာက္ရင္ တစ္ခုခုစားပါေနာ္ ညီမေကြၽးပါရေစ အကိုက ကားလက္မွတ္ခလည္းယူတာမဟုတ္ဘူး ေကြၽးပါရေစေနာ္ ဟုဆိုလာေတာ့ ေကာင္းျမတ္လည္း ဟုတ္ကဲ့ လို႔ပဲ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။ဒီလိုနဲ႔ကားနားေတာ့ ေအာက္ဆင္းၿပီးအေပါ့ပါးသြားၿပီး စားရင္းေသာက္ရင္းသူမနဲ႔ စကားေတာ္ေတာ္ေျပာျဖစ္ေတာ့မွ ေကာင္မေလးက ေဖာ္ေ႐ြ ေစတနာေကာင္းမွန္းသိရေတာ့သည္။ကားျပန္ထြက္ေတာ့လည္း လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စကားေျပာရင္းကေန ဖုန္းနံပါတ္ျခင္း လဲလွယ္တဲ့ အထိပါ ရင္းႏွီးသြားေလသည္။ ေႏြကလည္း ပိတ္ရက္ကို သူ႔႐ြာလာဖို႔ပါ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဖိတ္ေခၚရွာပါသည္။
ဒီလိုနဲ႔ သူ႔႐ြာေရာက္လို႔ ဆင္းခါနီး အကို ဖုန္းဆက္ေနာ္ လာျဖစ္တယ္ မလာျဖစ္ဘူး ဆိုတာကို´ဟုေျပာရင္း ဆင္းသြားရွာေလသည္။ဒီလိုနဲ႔ေကာင္းျမတ္လည္း႐ြာေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေတြ႕ရင္း အခ်ိန္ကုန္ကာဘယ္မွသိပ္မသြားျဖစ္ဘဲ ပိတ္ရက္ေစ့ေတာ့ ရန္ကုန္ျပန္တက္ကာ လုပ္ငန္းခြင္ျပန္ဝင္ခဲ့ေတာ့သည္။တစ္ညဖုန္းလာလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နံပါတ္အစိမ္းျဖစ္ေနတာမို႔ဘယ္သူမ်ားလည္းဆိုၿပီး ကိုင္လိုက္ေတာ့ ေႏြ ဆက္တာပဲျဖစ္ေနသည္။မနက္ျဖန္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီ အလည္သြားမွာ ကိုေကာင္းျမတ္ ေနတဲ့အနားမွာမို႔ အလည္လာလို႔ရလား ႏွင့္ ေနေကာင္းလားဘာညာေမးၿပီးဆက္ဆက္လာခဲ့မည္လို႔ေျပာေတာ့ သူလည္း ေႏြ႕ကိုအာနာမိေတာ့သည္။

ေႏြ ကို႔ကိုယ္ကိုလည္းအံ့ၾသမိသည္။ကိုေကာင္းျမတ္ကို ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ခဏခဏ သတိရေနပါလိမ့္၊႐ြာမွာတုန္းကလည္းဖုန္းဆက္မလားေမွ်ာ္ေနမိေသးသည္၊မဆက္တာမို႔ အခုလည္းမေနႏိူင္ မထိုင္ႏိူင္ မိမိကပဲ စဆက္မိသည္၊သူငယ္ခ်င္းမေလးက လည္းေႏြေျပာျပထားတာမို႔ သိေနၿပီး ဖုန္းဆက္တာကို ေဘးကေန ရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ၾကည့္ေနေတာ့ ရွက္လိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္း၊တစ္ခါမွ ဒီလိုမ်ိဳး မိမိဘက္က စဖုန္းေခၚရသူမရွိဘူးတာေၾကာင့္ ငတိမက လိုက္စေနာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္၊ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ အေစာႀကီးထကာ မိမိကိုယ္မိမိအလွဆုံးျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ၿပီးေနာက္ မနက္စာစားကာ ကိုေကာင္းျမတ္ဆီ ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္၊ရင္ေတြက တဒိန္းဒိန္းခုန္လွ်က္…ကားေပၚ ကဆင္းေတာ့ ေစာင့္ေနမယ္ေျပာေသာ ဆိုင္ေပါက္ဝမွာ ကိုေကာင္းျမတ္ကို
ေတြ႕ရတာမို႔ အကို ေစာင့္ေနရတာၾကာၿပီလား ေႏြလည္းဒီဘက္ေရာက္တုန္း လမ္းႀကဳံတာနဲ႔ အကို႔ကိုသတိရသြားတာနဲ႔ ဖုန္းဆက္လိုက္တာ´ ဟုတ္ ရပါတယ္ ညီမ တကယ္ဆိုအကိုကအားနာေနတာပါ ညီမတို႔႐ြာဘက္မေရာက္ျဖစ္တာနဲ႔ မလာခဲ့တာပါ ေအာ္ အလုပ္ေကာ အဆင္ေျပလား ဘာညာနဲ႔စကားေျပာရင္း ႏွစ္နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ ေႏြကျပန္မယ္ဆိုလို႔ ကားငွားေပးရင္းေႏြ ကိုညက် ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ေနာ္´ဟုဆိုေတာ့ၿပဳံးရင္းႏႈတ္ဆက္ရွာပါသည္။ ေႏြ ဒီေန႔ အရမ္းလွေနတယ္ သိလား´ဆိုေတာ့ ေကာင္မေလးက ရွက္ၿပဳံးေလးၿပဳံးေနသည္။ ဒီလိုနဲ႔ ညဘက္ေတြ ေန႔ဘက္ေတြ ဖုန္းဆက္ရင္း တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ ေႏြ႕ကိုခ်စ္ေၾကာင္းဖြင့္ေျပာမိသည္၊
ေႏြကလည္းစဥ္းစားၿပီး တစ္ပါတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အေျဖေပးခဲ့သည္၊ခ်စ္စၾကင္စဆိုေတာ့လည္း ပိတ္ရက္ေရာက္တာနဲ႔ ေျပးေတြ႕ရတာနဲ႔ ဖုန္းဆက္ရတာနဲ႔ ခ်စ္ လို႔မဝႏိူင္၊ေႏြကလည္း ေကာင္းျမတ္ကို အလိုလိုက္ကာအေတာ္ပင္ခ်စ္ရွာပါသည္၊ေႏြသူငယ္ခ်င္းေတြဆို အဲ့လိုခ်စ္တာကိုပဲ အံ့ၾသမဆုံး၊ဒါေပမယ့္ေႏြကတစ္ခုေတာ့ စည္းကမ္းထားထားသည္၊ေကာင္းျမတ္ ဘာလုပ္လုပ္အျပစ္မေျပာေပမဲ့ ေႏြ႕အပ်ိဳစင္ ဘဝကိုေတာ့လက္ထပ္ၿပီးမွ ေပးပါရေစ ဆိုလို႔ ေကာင္းျမတ္တစ္ေယာက္ မခ်င့္မရဲျဖစ္ရသည္၊ခ်စ္ခ်င္စရာခ်စ္သူေလးက တစ္ခါတစ္ေလ အရမ္းလွေနတာမို႔အသည္းတယားယားနဲ႔ နမ္းရႈံ႕မိေပမယ့္ ေႏြက သူ႔စည္းကမ္းကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမေလ်ာ့၊တစ္ေန႔ အဲ့သည့္ေန႔ကို လုံးဝမေမ့၊ေကာင္းျမတ္ ဘဝတစ္ခုလုံးဒုတိယ အႀကိမ္ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ခဲ့ျခင္းပင္…
ထိုေန႔က စေနေန႔၊ေနေတာ္ေတာ္ပူျပင္းသလို အလုပ္မွာလည္းေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းတာမို႔ ေကာင္းျမတ္လည္း ညေနပိုင္းအလုပ္မွ လႊတ္တာနဲ႔ ခ်စ္ရသူမ်က္ႏွာေလးကိုေတြ႕ခ်င္တာမို႔ ေနာက္တေန႔ထိမေစာင့္ဘဲ ေတြ႕ရာကားငွားကာ တန္းလစ္လာခဲ့သည္၊ေႏြေနေသာ အခန္းေရွ႕အေရာက္ ဖိနပ္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားကိုေတြ႕ရတာမို႔ နည္းနည္းရင္တုန္သြားမိသည္၊မေန႔ကလည္းဖုန္းမဆက္ျဖစ္တာမို႔ခ်စ္သူေလးဘာမ်ားျဖစ္ေနသလည္းလို႔ေတြးကာ ရင္ပူသြားမိသည္။ အခန္းဘဲလ္ေလးကိုတီးလိုက္ေတာ့ ေႏြ ထြက္လာတာေတြ႕ရသည္၊မ်က္ႏွာကလည္း ငိုထားပုံေပၚတာမို႔ရင္ပိုပူသြားသည္။ေႏြကအကို ခဏေလးေစာင့္ပါ အထဲမွာအေမတို႔ေရာက္ေနလို႔ ´ဟုဆိုေတာ့ ေကာင္းျမတ္လည္းေအာက္ျပန္ဆင္းလာကာ အနီးနားက အေအးဆိုင္ေလးမွာပဲ ထိုင္ေစာင့္ေနမိေတာ့သည္။
ခဏၾကာေတာ့ ေႏြထြက္လာတာေတြ႕ရၿပီးသူ႔ေရွ႕ခုံမွာ ဝင္ထိုင္ေလသည္။အကို ေႏြ႕ကို ေမ့လိုက္ပါေတာ့ဟင္ ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာစကားမို႔ေကာင္းျမတ္လည္း႐ုတ္တရက္ဘာေျပာရမွန္း မသိျဖစ္သြားသည္၊ေတာ္ေတာ္ၾကာမွဘာ….ဘာျဖစ္လို႔လည္းေႏြေႏြက မ်က္ရည္ေတြက်လာကာ ဘာမွမေျပာဘဲႏႈတ္ဆိတ္ေနေလသည္။“ေႏြ”ေျပာပါ ေႏြ ၊ဘာျဖစ္လို႔လည္း ေႏြဘာေတြျဖစ္ေနတာလည္း၊ကိုယ့္ကိုလည္းနည္းနည္းရွင္းျပစမ္းပါဦးကြာကြၽန္မ ဘာမွရွင္းျပစရာမရွိဘူး ကိုေကာင္းျမတ္ ဒီေန႔ကစၿပီးကြၽန္မကို လုံးဝ အဆက္သြယ္မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့၊ဒါပါပဲ ဟုဆိုကာ ထထြက္သြားေတာ့ ေကာင္းျမတ္ကေႏြ႕လက္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ရင္း ဒီမွာ ေႏြ မင္းကိုယ့္ကိုဒီလို လုပ္လို႔မရဘူး မင္းဘာျဖစ္တယ္ဆိုတာသာေျပာ ကိုအားလုံးရွင္းေပးမယ္´
ေျပာလိုက္ရာ ေႏြကလက္ဆိုေဆာင့္႐ုန္းရင္း ပါးတစ္ဖက္ကို လွမ္း႐ိုက္လိုက္ေလသည္။ ဖ်န္း´ခနဲျမည္သြားတဲ့ေနာက္မွာပါးျပင္က နာက်င္ျခင္းထက္ရင္ဘတ္ထဲကနာက်င္ျခင္းက ပိုတိုးသြားၿပီးဒီမွာေႏြ မင္းငါ့ကိုအက်ိဳးေၾကာင္းမေျပာပဲ ျဖတ္တယ္၊ၿပီးေတာ့ ငါ့ပါးကို႐ိုက္တယ္ဟုတ္လား ေႏြ ၊ေအးရတယ္ ငါဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္း အလကားေယာက်ာ္းမဟုတ္ဘူးေႏြ မင္းက ငါ့အတြက္ေတာ့ ဒီေန႔ကစၿပီး ငါ့ခ်စ္သူ ေႏြ မဟုတ္ေတာ့ဘူးကြ၊”မုန္းစရာေကာင္းတဲ့ေႏြ၊အမုန္းေႏြပဲ၊ငါနင့္ကို သိပ္မုန္းတာပဲ”ဟုေျပာရင္း မ်က္ရည္ေတြ ဆတ္ခနဲသုတ္ကာ လွည့္ထြက္သြားေလသည္။ေႏြတစ္ေယာက္ ခ်စ္သူေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ရင္း ေခြကနဲ လဲက်သြားပါေလေတာ့သည္။
အဲ့ေန႔ကေႏြအလုပ္ကျပန္လာေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းရယ္၊အခန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းကလည္း နယ္ကအေရးတႀကီး လွမ္းေခၚလို႔ ျပန္သြားတာေၾကာင့္ေႏြတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနသည္။ကို႔ဆီ ဖုန္းေခၚဦးမယ္ ဟုစဥ္းစားရင္း အိတ္ထဲကဖုန္းကို ထုတ္ေနခိုက္ ေနာက္ကေခၚသံၾကားတာေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္မိသည္။ ေႏြ အမေလးေႏြရယ္ ေခၚလိုက္ရတာ ေမာတာ ဟုေျပာရင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အလုပ္ထဲက သူငယ္ခ်င္းေအာင္စိုးျဖစ္ေနသည္။ဘာလည္းဟ ၊ဘာေျပာမလို႔လည္း´ဟုဆိုေတာ့ ေအာင္စိုးက ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးဟာ နင္ကလည္း ငါ အေအးတိုက္မလို႔ေခၚတာပါ ၊ မေသာက္ေတာ့ဘူးဟ ငါ့အခန္းေဖာ္ကနယ္ျပန္လို႔ငါတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတာ၊

ခ်စ္ခ်စ္ဆီ ဖုန္းဆက္မလို႔ေနာက္မွေအးေဆးဆက္စမ္းပါဟ၊နင္ကလည္း ဆိုေတာ့အားနာတာနဲ႔လိုက္ထိုင္ျဖစ္သည္၊ခဏေနေတာ့ ေအာင္စိုးခ်စ္သူ မ်ိဳးမ်ိဳးေရာက္လာပါသည္ေအာင္စိုးက တကယ္ေတာ့ အႀကံသမား၊နယ္မွာေနတုန္းက မ´နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဆိတ္မေတာင္ အလြတ္ေပးတဲ့ေကာင္မဟုတ္၊ေသာက္က်င့္မေကာင္းေပမယ့္ ပညာေရးေလးေတာ့နည္းနည္းထူးခြၽန္ေတာ့ ဘြဲ႕ရၿပီးရန္ကုန္တက္ကာ အလုပ္လုပ္ျခင္းပင္၊ဌာနျခင္းမတူေပမယ့္ ေအာင္စိုးခ်စ္သူက ေႏြတို႔ဌာနက သူ႔အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္းပင္၊ဒါေၾကာင့္အိမ္ကိုတစ္ခါတစ္ေလ ဘီယာေတြ၊ဝိုင္ေတြဝယ္လာကာ ဝိုင္းဝန္းေသာက္စားေပ်ာ္ပါးၾကရင္းမိုးခ်ဳပ္မွသူတို႔အတြဲကျပန္တတ္သည္။ေအာင္စိုးက ႐ုပ္ရည္ကသာမန္သာျဖစ္ေသာ္လည္းလူကတုတ္ခိုင္သန္မာကာ အေျပာေကာင္းသူ၊
ဝိုင္းဝန္းကူညီတတ္သူမို႔ အိမ္ကိုသူရည္းစားပါလာလွ်င္ ဝင္ထြက္ခြင့္ေပးထားသည္။ဒီလိုနဲ႔ေအာင္စိုးတိုနဲ႔အေအးေသာက္ရင္း ညကိုေသာက္စားေပ်ာ္ပါးၾကရန္ ခ်ိန္းဆိုခဲ့ၾကေလသည္။ ညမိုးခ်ဳပ္စေရာက္ေတာ့ ေအာင္စိုးတစ္ေယာက္အိတ္ႀကီးအိတ္ငယ္ အသြယ္သြယ္ျဖင့္ေရာက္ရွိလာပါေတာ့သည္။ ေႏြ ေရ ၊ေႏြ႕ ေဟ လာၿပီေဟ့ ၊ဟင္ နင္တစ္ေယာက္တည္းလား ေအး နင့္သူငယ္ခ်င္းကေနာက္ကလိုက္လာခဲ့မယ္ေျပာတယ္ ငါ့ကိုပုလင္းေတြဝယ္ဖို႔အရင္လႊတ္လိုက္လို႔ဟ ဆိုေတာ့ ေႏြလည္းတံခါးမဖြင္းေပးလို႔မေကာင္းတာမို႔ ဖြင့္ေပးလိုက္ေလသည္၊ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာတုန္းဟ´လို႔ ေအာင္စိုးကအိတ္ေတြခ်ကာ အခင္းေပၚထိုင္လိုက္ရင္းေမးေလသည္။ေႏြ တံခါးကိုျပန္ေစ့ရင္းေအာ္ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး၊
မ်ိဳးမ်ိဳးကမလာေသးေတာ့ ေစာင့္ဦးမယ္ေလေအး ေစာင့္ ေစာင့္ ငါကေတာ့ သူမလာခင္ေသာက္လိုက္ဦးမယ္သူလာရင္အမ်ားႀကီးေသာက္လို႔ေျပာေနမွာဆိုးလို႔ ဟုေျပာရင္းဝယ္လာတာေတြကိုခြက္ေတြထဲထည့္ကာ ကစ္ေနေလသည္။ေႏြလည္း ဖုန္းထယူကာ ဆက္ေတာ့ မ်ိဳးမ်ိဳးဖုန္းကလည္းမအားတာမို႔ ၊မထူးပါဘူး ညေနတုန္းကခ်ိန္းထားတာပဲလာမွာပါဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္ရင္း ေအာင္စိုးနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ဟဲ့ မသာေကာင္ နင့္ဟာက ဝိုင္ေတြနဲ႔အရက္ေတြပါ့လား၊ဘီယာမွမပါတာေအးေလ နင့္ေယာင္းမက နင္တစ္ေယာက္တည္း စိတ္မခ်လို႔ အရမ္းမူးေနမွာဆိုးလို႔တဲ့ ဝိုက္နည္းနည္းပဲေသာက္မယ္ဆိုလို႔နည္းနည္းပဲဝယ္လာတာ ငါကေတာ့ အရက္ပဲေသာက္ေတာ့မယ္၊
လာပါဟယ္ၿပီးေတာ့သူလာမွာပါ ေသာက္ၾကမယ္ လို႔ဆိုေတာ့ေႏြလည္းခြက္ထဲ ဝိုင္ျဖည့္ကာ Cheer´ဆိုၿပီးေမာ့ခ်လိုက္ေလသည္၊အာလူးေခ်ာင္းတစ္ခုေကာက္ဝါးရင္း သီခ်င္းထဖြင့္ရန္ ျပင္လိုက္သည္။ ေက်ာခိုင္းသြားေသာေႏြ႕ကိုၾကည့္ရင္း ေအာင္စိုးတစ္ေယာက္ၿပဳံးကာ ဖန္ခြက္ထဲအရက္အနည္းငယ္နဲ႔ဝိုင္ကိုေရာရင္း ေက်ာခိုင္းေနေသာ အိမ္ေနရင္း စကဒ္ပါးပါးေအာက္ကေႏြ႕ ခႏၶာကိုယ္ ေကာက္ေၾကာင္းေတြကို ၾကည့္ရင္း……. ေႏြသီခ်င္းဖြင့္ၿပီးလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအာင္စိုးက ေနာက္ထပ္ တစ္ခြက္စီပင္ ထည့္ေပးထားၿပီးျဖစ္ေနသည္။ ဟဲ့ မ်ိဳးမ်ိဳးကမလာေတာ့ဘူးလား၊ဘာေျပာလည္း ေအးဟ ငါလည္းဖုန္းဆက္တာပဲ မကိုင္ဘူး ေရမ်ားခ်ိဳးေနသလားပဲ
ကဲ စိတ္ပူမေနပါနဲ႔ဟာ သူမလာရင္ ငါျပန္ပါ့မယ္ နည္းနည္းေလးေတာ့ေသာက္ပါရေစဦး ဟုဆိုကာ ထည့္ထားေသာခြက္ကို ေမာ့ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။ ဟဲ့ ငါကအဲ့သေဘာ မဟုတ္ပါဘူး လိုအားနာစြာ ေျပာလိုက္ရင္းထည့္ထားေသာခြက္ကိုေကာက္ ေသာက္လိုက္ေလသည္။ တကယ္ေတာ့မ်ိဳးမ်ိဳး အိမ္ျပန္အေရာက္ ႐ြာကဖုန္းဆက္ေလသည္၊အိမ္မွာ အေဖက သစ္ကိုင္းတက္ခုတ္ရင္း သစ္ကိုင္းက်ိဳးက်လို႔ ေဆး႐ုံတင္ထားေၾကာင္း ႐ြာကို အျမန္ျပန္လာေစခ်င္ေၾကာင္း အေျခေနက အရမ္းမဆိုးေပမယ့္ စိုးရိမ္လို႔ဆိုေတာ့ျပန္လာခဲ့မယ္လို႔ေျပာရင္း အဝတ္စားေတြ ပိုက္ဆံေတြပါ တခါတည္းထည့္ၿပီး Taxiတားကာထြက္ခဲ့ၿပီးမွ သတိရမိလိုက္သည္၊ခုညေန ေႏြနဲ႔ခ်ိန္းထားတာကို ခုခ်ိန္ဆို ေအာင္စိုးေရာက္ေနေလာက္ၿပီလို႔ ေတြးရင္း စိုးရိမ္စိတ္က ဒိုင္းကနဲ ဝင္လာသည္။
ေႏြ ဟုတ္တယ္ဒီေန႔ေႏြတစ္ယာက္တည္းပါ့လား ငါေမ့ေတာ့မလို႔ပဲ ဟုေတြးရင္း ကားဆရာကို တစ္ဆက္တည္းဝင္ေပးပါရန္ႏွင့္ ခဏေစာင့္ေပးရန္ပါေျပာရင္း ေအာင္စိုးဆီ ဖုန္းေခၚမိေတာ့ဖုန္းကစက္ပိတ္ထားသည္။ေႏြ႕ဆီဆက္ျပန္ေတာ့ ေႏြကမကိုင္ ၊ဘုရားဘုရား ဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႔ လို႔သာ ဆုေတာင္းရင္း လိုက္လာရသည္။ သမီးရည္းစားေတြေပမယ့္ ေအာင္စိုးကို ေႏြနဲ႔ပတ္သက္လာလွ်င္သေဘာမေတြ႕၊အရင္တည္းက ေအာင္စိုးကလက္သြက္ေျခသြက္ရွိလို႔ မိမိအပ်ိဳရည္ပ်က္ခဲ့ရသည္။ထို႔ေနာက္ေတာ့ အစရွိ တေနာင္ေနာင္ ဆိုသလိုပင္၊သူေတာင္းဆိုသမွ်ကိုလိုက္ေလ်ာရ သည္ခ်ည္းသာ၊ေႏြနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးၿပီး ကတည္း က ေအာင္စိုးနည္းနည္းသိသာေနတာကေတာ့ ေႏြတို႔အိမ္သြားျဖစ္ရင္ တက္ႂကြေနတတ္တာကိုပင္။
အျပင္မွာနည္းနည္းေမွာင္စျပဳလာေတာ့ ေႏြကမူးေနၿပီ၊ေအာင္စိုးကၿပဳံးရင္း ေႏြ နင္မူးေနၿပီ ေတာ္ေတာ့ေနာ္၊ငါလည္းျပန္ေတာ့မယ္ ေအး သူငယ္ခ်င္း ငါလည္းဒီေန႔မွ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔မူးေနမွန္းမသိဘူး၊ငါ လိုက္ပို႔မယ္ လာ ဟုဆိုကာ ထရပ္လိုက္ေတာ့ ေျခ မခိုင္ေတာ့၊ေအ့ အု´ ဟဲ့ အာ နင္အန္မလို႔လား လာ လာ ´ဟုဆိုကာ ေအာင္စိုးက ေႏြ႕လက္ေမာင္းေလးကို တြဲရင္း ေဘစင္ဆီ လိုက္ပို႔သည္၊ရတယ္သယ္ရင္း အု ေဝါ့´အမေလး ဟဲ့ ရတယ္ လုပ္ေန အန္ခ်င္ေနတာကို နင္အားနည္းေနလို႔ မူးတာေနမယ္၊ေဘစင္ထဲ ထိုးအန္ေနေသာ ေႏြတစ္ေယာက္ျပန္မေျပာႏိူင္ေတာ့၊မူးလိုက္တာ မ်က္ႏွာက်က္ေတြက လည္ေနသည္၊ အနားက ေအာင္စိုးကိုပင္ ဝါးတားတား ျဖစ္ေနရသည္၊
သူေျပာတာေတြကို မၾကားတခ်က္ ၾကားတခ်က္ႏွင့္အိပ္ယာေပၚ ေရာက္ေတာ့ ေႏြလုံးလုံးသတိမရေတာ့၊ ေအာင္စိုးမ်က္ႏွာႀကီးက ၿပဳံးရင္းေလခြၽန္ကာ အဝတ္အစားေတြခြၽတ္ရင္း ကုတင္ေပၚတက္လိုက္သည္၊ေႏြ႕မ်က္ႏွာေပၚ အုပ္ေနေသာ ဆံပင္ရွည္ေလးေတြကို ေဘားကို သပ္ခ်ရင္း ပါးေလးကိုနမ္းလိုက္သည္၊ထို႔ေနာက္ ဝတ္ထားေသာ ဂါဝန္ကို ေအာက္ကေန တျဖည္းျဖည္းျခင္း လွန္ မ လိုက္ေတာ့ ျဖဴးေဖြးေျဖာင့္စင္းေနေသာ ေပါင္တန္သြယ္သြယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းက အနက္ေရာင္အတြင္းခံေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ ပနံသင့္လွသည္၊လွလိုက္တာေႏြရယ္ ´ဟုတီးတိုးေရ႐ြတ္ရင္းက ဂါဝန္ကို ဆက္လွန္လိုက္ေတာ့ ခ်က္ေပါက္ခပ္နက္နက္ကေလးက အသဲယားစရာေပၚလာသည္၊
ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ကိုဆြဲေမွာက္လိုက္ခါ ဂါဝန္ကို ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္ရင္း ဘရာအနက္ေရာင္ေလးကိုပါ တဆက္တည္း ဂ်ိတ္ျဖဳတ္လိုက္ရင္း ပက္လက္ျပန္လွန္လိုက္သည္။ ဝိုး လွလိုက္တဲ့ ႏို႔ ေကာ္ၿပီေဟ့ ဟုေရ႐ြတ္ရင္းျဖဴေဖြးတင္းရင္းေသာ ရင္သားႏွစ္မႊာ ကို လက္အုပ္ကာ ဖ်စ္ညႇစ္မိေတာ့ ဝါဂြမ္းပုံႀကီးကို ဂ်ယ္လီတုန္းေတြကို လက္အုပ္ၿပီးနယ္ေနရ သလိုပင္ ႏို႔ႏွစ္လုံးကလည္း ခပ္လတ္လတ္အ႐ြယ္ေတြမို႔ လက္နဲ႔ပင္သိပ္မဆန႔္ခ်င္၊နယ္ရင္းညႇစ္ရင္း ျမဳပ္ဝင္ေနတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းနီညိဳေလးေတြကို လက္ညႇိဳး လက္ ခလယ္တို႔နဲ႔လွိမ့္ေပးလိုက္ေတာ့ ငတိမက ေကာ့ေကာ့တက္လာသည္၊လက္တစ္ဖက္ကႏို႔ကိုနယ္ရင္းက်န္တစ္ဖက္ကို ကုန္းစို႔လိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ ေထာင္ ထလာေတာ့ ေအာက္ကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ ဆင္းရင္း ခ်က္ေပါက္ကေလးဆီ
လွ်ာေလးခြၽန္ကာ ထို႔ထည့္လိုက္ေတာ့ ဖင္ႀကီးႂကြတက္လာသည္၊ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့ အေမႊးရိတ္ထားပုံရေသာ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက ဘြားခနဲ ေပၚလာေလသည္။ေႏြ႕ ေစာက္ပတ္အုံ ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို လွ်ာရဲ႕ထိုးရက္လိုက္ေတာ့ တအင္းအင္းနဲ႔ ညည္းသံေလးထြက္လာသည္၊အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက ေစ့က္ေနၿပီး လုံးဝ မသုံးရေသးမွန္း အေတြ႕အႀကဳံ အရသိလိုက္သည္၊လွ်ာႀကီးနဲ႔အတြင္းကို ထိုးထိုးေမႊ လိုက္ရင္းကအတြင္းသားပန္းေရာင္ေလးေတြေပၚလာေအာင္ဆြဲၿဖဲလိုက္သည္၊ထို႔ေနာက္ ေထာင္ထ ေနေသာ သူ႔လက္နက္ႀကီးကို အဖုတ္ေလ့ဆီေတ့လိုက္ေတာ့သည္၊လီးႀကီးကေတာင္ရလြန္းလို႔ သူ႔လက္နဲ႔ပင္မဆန႔္ခ်င္ေတာ့၊နင္ေတာ့ကြဲၿပီ ေႏြေရ ဟုႀကဳံးဝါးရင္း သူ႔ပစၥည္းႀကီးကိုကိုင္ကာ အေပၚ ေအာက္လိုင္းဆြဲလိုက္ရင္း ထည့္ရန္အလုပ္
ေအာင္စိုး မသာေကာင္ လူယုတ္မာ၊နင္အခုလႊတ္လိုက္´ဟုေအာ္သံၾကားေတာ့ ေအာင္စိုးကိုယ္လုံးႀကီး ဆတ္ခနဲ တုန္သြားသည္၊ခ်ာကနဲ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်ိဳးမ်ိဳးက အရက္ပုလင္းကို ေခါင္းက ကိုင္ကာ ခြမ္း ကနဲ ႐ိုက္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ေအာင္စိုးလည္းေၾကာက္အားလန႔္အားႏွင့္ေဘးခ်ထားေသာ အ ဝတ္အစား ေတြကိုေကာက္ယူကာ ထြက္ေျပးသြားေလသည္၊မ်ိဳးမ်ိဳး တစ္ေယာက္ ေဒါသ ေတြထြက္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေႏြ႕ကိုမရမက ႏႈိးကာ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေျပာရင္းဖက္ကာ ႏွစ္ဦးသား ငိုၾကပါေတာ့သည္၊မိုးလင္းေတာ့ ေႏြ႕အေဖနဲ႔ အေမ လည္းေရာက္လာကာ ေႏြႀကိဳျပန္ေခၚသြားဖို႔ျပင္ေတာ့သည္၊ေႏြလည္း မိမိရဲ႕အျဖစ္ဆိုးႀကီးေၾကာင့္ ခ်စ္လွစြာေသာ ကို႔ကို ဒုကၡ မေပးခ်င္တာေၾကာင့္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ျပဳမူကာ အတင္းႏွင္လႊတ္မိေတာ့သည္။
အခုေတာ့ သူ႐ြာျပန္သြားၿပီလို႔ၾကားလိုက္ရသည္၊ေႏြလည္းျပန္ရေတာ့မည္၊မျပန္ခင္ မိစူးျပန္ေရာက္လာတာေၾကာင့္ အခန္းေသာ့ေတြႏွင့္ပစၥည္းအားလုံး အပ္ခဲ့ကာ႐ြာ ကိုျပန္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။အစ္မ အစ္မ ေျပာတာ အမွန္ေတြပဲလားဟင္ဟုတ္တယ္ ကိုေကာင္းျမတ္ အဲ့တာေၾကာင့္ ရွင္တို႔ ခ်စ္သူေတြမကြဲ ရေအာင္ ကြၽန္မလာခဲ့တာပါအ အခု အခု ေႏြဘယ္မွာလည္းဟင္သူ႔႐ြာမွာပါကြၽန္ေတာ္တို႔ လိုက္သြားၾကရေအာင္ဗ်ာရွင္ တကယ္ေႏြ႕ကိုခြင့္လႊတ္ ႏိုင္တယ္ေပါ့ဟာ ဘာခြင့္မလႊတ္ႏိူင္ စရာ ရွိလည္းဗ်ာ ၊ ေႏြဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ခ်စ္ေနတုန္းပဲအာ့ဆိုလည္းသြားရေအာင္ေလ သူကသူ႔႐ြာထိပ္မွာ က်န္ခဲ့တယ္၊ရွင္ကသူ႔ကို အမုန္းေႏြ လို႔ေျပာခဲ့ေတာ့ သူအရမ္းဝမ္းနည္းေနတာ ခုထက္ထိပါပဲမစားႏိူင္ မအိပ္ႏိူင္နဲ႔ ပိန္ခ်ဳံးလို႔သြားၾကမယ္ဗ်ာ လို႔ေျပာရင္း
ေကာင္းျမတ္ ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ခါ ေမာင္းထြက္လိုက္ေတာ့သည္။ေႏြေရ ေႏြေလး လို႔ ကို႔ေခၚသံေတြနားထဲၾကားမိေတာ့ေႏြ မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာရျပန္သည္၊ဟိုးအေဝးက ခပ္ျပျပ အရိပ္ကေလးကေန နီးနီးလာသလိုလိုပင္၊ငါနားၾကားလြဲတာပါေလဟု ေတြးရင္းေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကို႔မွကိုအစစ္ေနာက္က မိစူးပင္ပါေသးသည္၊အနားေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္ႀကီးကိုပင္ ေဒါက္မေထာက္ႏိူင္ပဲဝုန္း´ခနဲလွဲခ်ရင္းက ေႏြ႕ကိုေျပးဖက္မိသည္။ေႏြက မ်က္ရည္ေတြစီးက်ရင္း ကို ကို ေႏြ႕ကိုခြင့္လႊတ္ႏိူင္ရဲ႕လားဟင္ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ေႏြရယ္ ကို႔ကိုအေစာကတည္းကေျပာခဲ့ရင္ ကိုတို႔ဒီလို ေဝးခဲ့ရမွာ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္ ကိုခြင့္လႊတ္ပါတယ္ကြယ္ ၿပီးေတာ့ ေႏြ႕ကိုလည္း လက္ထပ္ပါရေစေတာ့ေနာ္
အခ်စ္ ဒီတစ္ခါမလြဲပါရေစနဲ႔ေတာ့ အင္းပါ ကိုရယ္ အင္းပါ ဟုေျပာရင္းမ်က္ရည္ေတြစီးက်လာေတာ့တိတ္ေတာ့ေနာ္ ေႏြ ေနာက္ကို ကိုရဲ႕ ေႏြ ေလးကိုဘယ္ေတာ့မွ ထြက္မသြားေစရေတာ့ဘူး´ ဟုဆိုရင္း ျမတ္ႏိုးစြာျဖင့္ ကိုယ္လုံးအိအိေလး ကိုေထြးေပြ႕လိုက္ပါေတာ့သည္။မိစူးတစ္ေယာက္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ဝမ္းသာကာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ၿပီးပါၿပီ